[ntmss-svn] r520 - trunk/Level 1 In Progress/04_315711

[Rachel at crosswire.org]

Author: Rachel
Date: 2013-09-10 08:28:57 -0700 (Tue, 10 Sep 2013)
New Revision: 520

Added:
   trunk/Level 1 In Progress/04_315711/04_315711_ubs_merged1_ubs_dcp.txt
Log:
New file added - split from first hand file 315710.

Added: trunk/Level 1 In Progress/04_315711/04_315711_ubs_merged1_ubs_dcp.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_315711/04_315711_ubs_merged1_ubs_dcp.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_315711/04_315711_ubs_merged1_ubs_dcp.txt	2013-09-10 15:28:57 UTC (rev 520)
@@ -0,0 +1,1564 @@
+{Status:
+G-A Number: 1571
+Athos, Vatopediu, 927
+Name of book transcribed: John 
+First folio transcribed: 199r
+Base text used: TRns 
+
+Transcribed by: UBS
+Transcription begun:20–07–13
+Transcription finished: 09–08–13 
+
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+Lectionary annotations - Yes 
+Initials and other enlarged letters - Yes 
+Diples (>) - No 
+Obeloi (†) - No 
+Other remarks:  }
+
+
+|F 213r-|
+|L|{0.0-5.35} <V 36> &lac; [º]ε[\º]=
+|F 213r| 
+|L|δωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα 
+|L|εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο 
+|L|πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ 
+|L|αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φω=
+|L|νην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος 
+|L|αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ 
+|L|εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν 
+|L|εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευ=
+|L|νατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν 
+|L|αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι ει=
+|L|σιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θε=
+|L|λετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν 
+|L|παρα αν̅ου ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας 
+|L|οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+|L|<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου 
+|L|και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν 
+|L|τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+|L|<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα 
+|L|αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν του 
+|L|θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατη=
+|L|γορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατη=
+|L|γορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπι=
+|F 213v| 
+|L|κατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε 
+|L|αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+|L|<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε 
+|L|πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε <K 6><V 1> μετα 
+|L|ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης 
+|L|της γαλιλαιας της τιβεριαδος <V 2> και ηκο=
+|L|λουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων 
+|L|τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο 
+|L|μετα των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς 
+|L|το πασχα η εορτη των ιουδαιων <V 5> επαρας 
+|L|ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος 
+|L|οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει 
+|L|προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν 
+|L|αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε 
+|L|πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε 
+|L|ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος 
+|L|διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκου=
+|L|σιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+|L|<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ο
+|L|ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+|L|<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους 
+|F 214r| 
+|L|κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα 
+|L|τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησα=
+|L|τε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς 
+|L|εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι αν̅οι ανδρες
+|L|τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελα=
+|L|βε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας 
+|L|διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και 
+|L|εκ των οψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενε=
+|L|πλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου 
+|L|συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα 
+|L|ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον ουν και 
+|L|εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων 
+|L|εκ των πεντε αρτων των κριθινων α ε=
+|L|περισσευσε τοις βεβρωκοσιν <V 14> οι ουν αν̅οι 
+|L|ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον 
+|L|οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο 
+|L|ερχομενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν 
+|L|γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν 
+|L|αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα 
+|L|ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+|L|<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται 
+|L|αυτου επι την θαλασσαν <V 17> και ανεβαντες 
+|F 214v| 
+|L|εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης 
+|L|εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει 
+|L|και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ εις το πλοιον
+|L|<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος 
+|L|διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικο=
+|L|σιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περι=
+|L|πατουντα επι της θαλασσης εγγυς του πλοι=
+|L|ου γενομενον και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει 
+|L|αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν 
+|L|λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το 
+|L|πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της 
+|L|θαλασσης ειδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην 
+|L|εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθε τοις 
+|L|μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιο̣ν αλλα 
+|L|μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα 
+|L|δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του 
+|L|τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστη=
+|L|σαντος του ιυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος ο=
+|L|τι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου 
+|L|ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις 
+|L|καπερναουμ ζητουντες αυτον <V 25> και ευ=
+|F 215r| 
+|L|ροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω 
+|L|ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο 
+|L|ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητει=
+|L|τε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφα=
+|L|γετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+|L|<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην 
+|L|αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιω=
+|L|νιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον 
+|L|γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον 
+|L|ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζο=
+|L|μεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και 
+|L|ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα 
+|L|πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ει=
+|L|πον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα 
+|L|ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+|L|<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερη=
+|L|μω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του 
+|L|ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν 
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μω=
+|L|σης εδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο 
+|L|πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του 
+|L|ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν 
+|F 215v| 
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην 
+|L|τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον 
+|L|κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+|L|<V 35> ειπε δε αυτοις ο κς̅ εγω ειμι ο αρτος της 
+|L|ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση 
+|L|και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+|L|<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και 
+|L|ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς ε=
+|L|με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη 
+|L|εκβαλλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου 
+|L|ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το 
+|L|θελημα του πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστι 
+|L|το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα 
+|L|παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου 
+|L|αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 40> τουτο εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα 
+|L|πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον 
+|L|εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω 
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι 
+|L|περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ 
+|L|του ου̅νου καταβας <V 42> και ελεγον ουχ ουτος ε=
+|L|στιν ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α 
+|F 216r| 
+|L|και την μητερα πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του 
+|L|ου̅νου καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ου=
+|L|δεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ 
+|L|ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω ανα=
+|L|στησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 45> εστι γε=
+|L|γραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται 
+|L|παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας 
+|L|παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+|L|<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα 
+|L|του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην 
+|L|αιωνιον
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων ε=
+|L|φαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον 
+|L|<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων 
+|L|ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+|L|<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου 
+|L|ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος ον εγω 
+|L|δωσ[º]ω[º] η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ 
+|F 216v| 
+|L|της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο ουν προς αλ=
+|L|ληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται 
+|L|ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|εαν μη φαγητε αυ[º]2[º] {-ed- perhaps an unfinished correction.} σαρκα του υιου του αν̅ου 
+|L|και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν 
+|L|εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πι=
+|L|νων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον κα= 
+|L|γω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το 
+|L|αιμα μου αληθως εστι ποσις
+|L|<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το 
+|L|αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως 
+|L|απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον 
+|L|πρ̅α ο τρωγων με κακεινος ζησει δι 
+|L|εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου 
+|L|καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υ=
+|L|μων το μαννα και απεθανον ο τρωγων 
+|L|τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+|L|<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν 
+|L|καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες 
+|F 217r| 
+|L|εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν 
+|L|ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+|L|<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι 
+|L|τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο 
+|L|υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρειτε τον 
+|L|υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προ=
+|L|τερον <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ 
+|L|ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελα=
+|L|ληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ ει=
+|L|σιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει 
+|L|γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευον=
+|L|τες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ε=
+|L|λεγε δια τουτο ειρηκα υμιν ουδεις δυ=
+|L|ναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον 
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πολλοι 
+|L|των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω 
+|L|και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ει=
+|L|πεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θε=
+|L|λετε υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμων 
+|L|πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα 
+|L|ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις εγνω=
+|L|καμεν και πεπιστευκαμεν οτι συ ει ο χς̅ 
+|F 217v| 
+|L|ο υιος του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη 
+|L|αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξε=
+|L|λεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+|L|<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην 
+|L|ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι 
+|L|εις ων εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και μετα ταυτα
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ 
+|L|ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζη=
+|L|τουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε 
+|L|εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+|L|<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου 
+|L|μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ι=
+|L|ουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησω=
+|L|σι τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ τι εν 
+|L|κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρη=
+|L|σια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον 
+|L|σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι 
+|L|αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν 
+|L|ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν 
+|L|ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν 
+|L|υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω 
+|F 218r| 
+|L|περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα 
+|L|εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην 
+|L|ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πε=
+|L|πληρωται <V 9> ταυτα ειπων αυτοις εμεινεν 
+|L|εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι α=
+|L|δελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και 
+|L|αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυ=
+|L|πτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν 
+|L|τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+|L|<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν 
+|L|τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος
+|L|εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλα πλανοι 
+|L|τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρησια 
+|L|ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των 
+|L|ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορ=
+|L|της μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και 
+|L|εδιδασκε <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι 
+|L|λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε 
+|L|μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ουν ο ις̅ και 
+|L|ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλ=
+|L|λα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη 
+|L|το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι 
+|F 218v| 
+|L|της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω 
+|L|απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την 
+|L|δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δο=
+|L|ξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης 
+|L|εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μω=
+|L|υσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ου=
+|L|δεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με 
+|L|ζητειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθησαν οι 
+|L|οιουδαιοι και ειπον αυτω δαιμονιον ε=
+|L|χεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον ε=
+|L|ποιησα και παντες θαυμαζετε <V 22> δια του=
+|L|το μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτο=
+|L|μην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ 
+|L|των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνε=
+|L|τε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος 
+|L|εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μω=
+|L|σεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον εποι=
+|L|ησα υγιη εν σαββατω <V 24> μη κρινετε 
+|L|κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρι=
+|L|νατε <V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσο=
+|F 219r| 
+|L|λυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν απο=
+|L|κτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν 
+|L|αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι 
+|L|αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅ <V 27> αλ=
+|L|λα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν 
+|L|ελθη ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν 
+|L|ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων κα=
+|L|με οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ 
+|L|εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος 
+|L|ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω δε 
+|L|οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος 
+|L|με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι 
+|L|και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα 
+|L|οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+|L|<V 31> πολλοι ουν εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον 
+|L|και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα 
+|L|ποιησει ων ουτος εποιησεν <V 32> ηκουσαν ουν 
+|L|οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι 
+|L|αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις 
+|L|και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν 
+|L|αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον 
+|L|μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμ=
+|F 219v| 
+|L|ψαντα με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε 
+|L|και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+|L|<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που 
+|L|ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις 
+|L|ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασπο=
+|L|ραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και 
+|L|διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λο=
+|L|γος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευ=
+|L|ρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυ=
+|L|νασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη ημε=
+|L|ρα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ 
+|L|και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσ=
+|L|θω προς με και πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε 
+|L|καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοι=
+|L|λιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> του=
+|L|το δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμ=
+|L|βανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ 
+|L|ην πν̅α οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολ=
+|L|λοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον 
+|L|αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφη=
+|L|της <V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι 
+|L|ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+|F 220r| 
+<V 42> {om} 
+|L|<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες 
+|L|δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις 
+|L|επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι 
+|L|υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους 
+|L|και ειπον αυτοις διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+|L|<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως 
+|L|ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκρι=
+|L|θησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υ=
+|L|μεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων 
+|L|η εκ των φαρισαιων επιστευσεν εις αυτον
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νο=
+|L|μον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδημος 
+|L|προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος 
+|L|εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει 
+|L|τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρω=
+|L|τον και γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και 
+|L|ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει 
+|L|ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της 
+|L|γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και 
+|L|επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου <K 8><V 1> ις̅ δε 
+|L|επορευθη εις το ορος των ελαιων <V 2> ορθρου 
+|L|δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και 
+|F 220v| 
+|L|πας ο λαος ηρχετο προς αυτον <V 3> αγουσι δε οι 
+|L|γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον 
+|L|γυναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και 
+|L|στησαντες αυτην εν μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω πει=
+|L|ραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατε=
+|L|ληφθη επαυτοφωρω μοιχευομενη <V 5> εν δε 
+|L|τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοι=
+|L|αυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις <V 6> τουτο 
+|L|δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι 
+|L|κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω 
+|L|δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσ=
+|L|ποιουμενος <V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες 
+|L|αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο ανα=
+|L|μαρτητος υμων πρωτος επ αυτην τον λιθον
+|L|βαλετω <V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν 
+|L|εις την γην ενος εκαστου τας αμαρτιας <V 9> οι 
+|L|δε οι γινωσκοντες και υπο της συνειδη=
+|L|σεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις 
+|L|αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατε=
+|L|ληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανα=
+|L|κυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην 
+|L|της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι 
+|F 221r| 
+|L|οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν 
+|L|<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε ο ις̅ ουδε 
+|L|εγω σε κατακρινω πορευου και μηκετι 
+|L|αμαρτανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ 
+|L|ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του 
+|L|κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπα=
+|L|τηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της 
+|L|ζωης <V 13> ειπον ουν οι φαρισαιοι 
+|L|συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου 
+|L|ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου α=
+|L|ληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα πο=
+|L|θεν ηλθον και που υπαγω υμεις ουκ οι=
+|L|δατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω <V 15> υ=
+|L|μεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρι=
+|L|νω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρι=
+|L|σις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ 
+|L|ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται 
+|L|οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+|L|<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και 
+|L|μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+|F 221v| 
+|L|<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη 
+|L|ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει ε=
+|L|με ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+|L|<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζο=
+|L|φυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ου=
+|L|δεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η 
+|L|ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν παλιν 
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε 
+|L|με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισ=
+|L|θε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε 
+|L|ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι απο=
+|L|κτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω 
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν αυ=
+|L|τοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των 
+|L|ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου ε=
+|L|στε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+|L|<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις 
+|L|αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω 
+|L|συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρ=
+|L|χην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι 
+|L|υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμ=
+|L|ψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ 
+|F 222r| 
+|L|αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνω=
+|L|σαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν 
+|L|αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου 
+|L|τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυ=
+|L|του ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με 
+|L|ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με 
+|L|μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ 
+|L|οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+|L|<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ 
+|L|προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους 
+|L|εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω 
+|L|αληθως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε 
+|L|την αληθειαν και η αληθεια ελευθερω=
+|L|σει υμας <V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα 
+|L|αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευ=
+|L|καμεν πωποτε πως συ λεγεις ελευ=
+|L|θεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων 
+|L|την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+|L|<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον 
+|L|αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν 
+|F 222v| 
+|L|ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι 
+|L|εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλ=
+|L|λα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος 
+|L|ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα τω 
+|L|πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε 
+|L|παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε <V 39> απεκριθη=
+|L|σαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ 
+|L|εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρα=
+|L|αμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε 
+|L|αν <V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον 
+|L|ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκου=
+|L|σα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποι=
+|L|ησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων 
+|L|ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γε=
+|L|γεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων 
+|L|ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ 
+|L|εξηλθον και ηκω ουδε γαρ 
+|L|απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με 
+|L|απεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν την ε=
+|L|μην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακου=
+|L|ειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις εκ του 
+|F 223r| 
+|L|πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας 
+|L|του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος αν=
+|L|θρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη α=
+|L|ληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια 
+|L|εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδι=
+|L|ων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+|L|<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε 
+|L|μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρ=
+|L|τιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου 
+|L|πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα 
+|L|του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουε=
+|L|τε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν 
+|L|ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως 
+|L|λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και 
+|L|δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαι=
+|L|μονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου 
+|L|και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζη=
+|L|τω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον 
+|L|τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρη=
+|L|ση εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι 
+|L|ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον 
+|F 223v| 
+|L|εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται 
+|L|και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρη=
+|L|ση ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα
+|L|<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ 
+|L|οστις απεθανε και οι προφηται απε=
+|L|θανον τινα σεαυτον ποιεις <V 54> απεκριθη 
+|L|ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου 
+|L|ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων 
+|L|με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+|L|<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα 
+|L|αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον 
+|L|εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οι=
+|L|δα αυτον και τον λογον αυτου τηρω <V 56> α=
+|L|βρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα 
+|L|ιδη την ημεραν την εμην και ειδε 
+|L|και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς 
+|L|αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις 
+|L|και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις 
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν α=
+|L|βρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν 
+|L|λιθους ινα βαλλωσιν επ αυτον ις̅ δε 
+|L|εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελ=
+|F 224r| 
+|L|θων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+|L|<K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ 
+|L|γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου λεγοντες ραββι τις η=
+|L|μαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα 
+|L|τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ουτε 
+|L|ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου 
+|L|αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν 
+|L|αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του 
+|L|πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερ=
+|L|χεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσ=
+|L|θαι <V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι 
+|L|του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσε 
+|L|χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσ=
+|L|ματος και επεχρισε τον πηλον επι 
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ει=
+|L|πεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κο=
+|L|λυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευε=
+|L|ται απεσταλμενος απηλθεν ουν 
+|L|και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι 
+|L|ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον 
+|L|το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον 
+|F 224v| 
+|L|ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+|L|<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι 
+|L|ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω 
+|L|ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν 
+|L|σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και 
+|L|ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιη=
+|L|σε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και 
+|L|ειπε μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβη=
+|L|θραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψα=
+|L|μενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που 
+|L|εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον 
+|L|προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+|L|<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο 
+|L|ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι 
+|L|πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πη=
+|L|λον επεθηκεν εμου επι τους οφθαλμους 
+|L|και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν 
+|L|εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος 
+|L|ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τη=
+|L|ρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος α=
+|L|μαρτο̣λος τοιαυτα σημεια ποιειν και 
+|F 225r| 
+|L|σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι τω τυφλω 
+|L|παλιν συ τι λεγεις περι εαυτου οτι 
+|L|ανεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ει=
+|L|πεν οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευ=
+|L|σαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι 
+|L|τυφλος ην και ανεβλεψεν εως ο=
+|L|του εφωνησαν τους γονεις αυτου του 
+|L|αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους 
+|L|λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον 
+|L|υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη 
+|L|πως ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν 
+|L|αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον 
+|L|οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων 
+|L|και οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε 
+|L|νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοι=
+|L|ξεν αυτου τους οφθαλμους ουκ οι=
+|L|δαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ε=
+|L|ρωτησατε αυτος περι αυτου λαλη=
+|L|σει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι 
+|L|εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ 
+|L|συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις 
+|L|ομολογηση αυτον χν̅ αποσυναγωγος 
+|F 225v| 
+|L|γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον 
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+|L|<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος 
+|L|ην τυφλος και ειπον αυτω δος δο=
+|L|ξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος 
+|L|ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ε=
+|L|κεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα 
+|L|εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+|L|<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι 
+|L|πως ανεωξε σου τους οφθαλμους <V 27> απε=
+|L|κριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ 
+|L|ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη 
+|L|και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσ=
+|L|θαι <V 28> ελοιδωρησαν αυτον και ειπον 
+|L|συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του 
+|L|μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οι=
+|L|δαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ 
+|L|τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστι
+|L|<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ 
+|L|τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οι=
+|L|δατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους 
+|L|οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρ=
+|F 226r|
+|L|τωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεο=
+|L|σεβης η και το θελημα αυτου ποιη του=
+|L|του ακουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη 
+|L|οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου 
+|L|γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα 
+|L|θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απε=
+|L|κριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις 
+|L|συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις 
+|L|ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκου=
+|L|σεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και 
+|L|ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις 
+|L|εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος 
+|L|και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις 
+|L|αυτον <V 37> ειπε δε αυτον ο ις̅ και εωρα=
+|L|κας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος 
+|L|εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προ=
+|L|σεκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν 
+|L|ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον 
+|L|τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες 
+|L|βλεψωσι και οι βλεποντες τυφλοι 
+|L|γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρι=
+|L|σαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και 
+|F 226v| 
+|L|ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσ=
+|L|μεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε 
+|L|ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι 
+|L|βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+|L|<K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχο=
+|L|μενος δια της θυρας εις την αυλην των 
+|L|προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν 
+|L|εκεινος κλεπτης εστι και ληστης <V 2> ο δε ει=
+|L|σερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι 
+|L|των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρος ανοι=
+|L|γει και τα προβατα της φωνης αυτου 
+|L|ακουει και τα ιδια προβατα καλει 
+|L|κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> οταν δε 
+|L|τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσ=
+|L|θεν αυτων πορευεται και τα προβατα 
+|L|αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην 
+|L|αυτου <V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησω=
+|L|σιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ 
+|L|οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+|L|<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο 
+|L|ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α 
+|L|ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν 
+|F 227r| 
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι 
+|L|η θυρα των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλ=
+|L|θον προ εμου κλεπται εισι και λησται 
+|L|αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+|L|<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη 
+|L|σωθησεται και εισελευσεται και εξελευ=
+|L|σεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ 
+|L|ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και 
+|L|απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και 
+|L|περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο κα=
+|L|λος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου 
+|L|τιθησιν υπερ των προβατων <V 12> ο μισθω=
+|L|τος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα 
+|L|προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχο=
+|L|μενον και αφιησι τα προβατα και 
+|L|φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και 
+|L|σκορπιζει τα προβατα <V 13> ο δε μισθωτος 
+|L|φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει 
+|L|αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος και γινωσκω τα εμα και 
+|L|γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γι=
+|L|νωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α 
+|F 227v| 
+|L|και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προ=
+|L|βατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ 
+|L|εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με 
+|L|δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσω=
+|L|σι και γενησεται μια ποιμνη εις ποι=
+|L|μην <V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα 
+|L|οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα πα=
+|L|λιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει αυτην απ 
+|L|εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου 
+|L|εξουσιαν εχω θηναι αυτην και παλιν 
+|L|λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ε=
+|L|λαβον απο του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν 
+|L|παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια 
+|L|τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολλοι 
+|L|εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται 
+|L|τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα 
+|L|τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου 
+|L|μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφ=
+|L|θαλμους ανοιγειν <V 22> εγενετο δε 
+|L|τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις χειμων 
+|L|ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω 
+|L|εν τη στοα σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν 
+|F 228r| 
+|L|ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω 
+|L|εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ 
+|L|ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη 
+|L|αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε 
+|L|τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του 
+|L|πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+|L|<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ 
+|L|των προβατων των εμων <V 27> τα προ=
+|L|βατα τα εμα της φωνης μου ακουει 
+|L|καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+|L|<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις 
+|L|και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και 
+|L|ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος 
+|L|μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μει=
+|L|ζων παντων εστι και ουδεις δυναται 
+|L|αρπαζειν αυτα εκ της χειρος του πρ̅ς 
+|L|μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστα=
+|L|σαν ουν οι ιουδαιοι παλιν λιθους ινα 
+|L|λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις ο 
+|L|ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν 
+|L|εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον 
+|L|λιθαζετε με <V 33> απεκριθησαν αυτω οι 
+|F 228v| 
+|L|ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν 
+|L|σε αλλα περι βλασφημιας και οτι αν̅ος 
+|L|ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο 
+|L|ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων 
+|L|εγω ειπα θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους 
+|L|προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυνα=
+|L|ται λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε 
+|L|και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις 
+|L|λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος 
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς 
+|L|μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν 
+|L|εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε 
+|L|ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι 
+|L|ο πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν 
+|L|ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν 
+|L|εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε πα=
+|L|λιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον 
+|L|οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτι= 
+|L|ζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλ=
+|L|θον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης 
+|L|μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα 
+|L|δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου α=
+|F 229r|
+|L|ληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυ=
+|L|τον εκει <K 11><V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος 
+|L|απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και 
+|L|μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε μα=
+|L|ρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκ=
+|L|μαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν 
+|L|αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+|L|<V 3> απεστειλαν ουν προς αυτον αι αδελφαι 
+|L|λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+|L|<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια 
+|L|ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της 
+|L|δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ 
+|L|δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και 
+|L|την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+|L|<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν 
+|L|εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+|L|<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις 
+|L|αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+|L|<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν 
+|L|εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και 
+|L|παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ις̅ ουχι 
+|L|δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις 
+|F 229v| 
+|L|περιπατη εν τη ημερα ου προσκο=
+|L|πτει οτι το φως του κοσμου τουτου 
+|L|βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη 
+|L|νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ 
+|L|εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα 
+|L|τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φι=
+|L|λος ημων κεκοιμηται αλλα πο=
+|L|ρευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ει=
+|L|πον ουν αυτω κε̅ ει κεκοιμηται 
+|L|σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι 
+|L|του θανατου αυτου εκεινοι δε εδο=
+|L|ξαν οτι περι της κοιμησεως του 
+|L|υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις
+|L|παρρησια λαζαρος απεθανε <V 15> και 
+|L|χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι 
+|L|ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς 
+|L|αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος 
+|L|διδυμος τοις συμμαθηταις αυτου
+|L|αγωμεν και ημεις ινα αποθανω=
+|L|μεν συν αυτω <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν 
+|L|αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα 
+|L|εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια ε=
+|F 230r| 
+|L|γγυς των ιεροσολυμων ως απο στα=
+|L|διων δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των 
+|L|ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι 
+|L|μαρθαν και μαριαν ινα παραμυ=
+|L|θησωνται αυτας περι του αδελφου 
+|L|αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν ο=
+|L|τι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μα=
+|L|ρια δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ει=
+|L|πεν ουν η μαρθα προς τον κν̅ κε̅ 
+|L|ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν απε=
+|L|θανεν <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα 
+|L|αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος 
+|L|σου <V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι 
+|L|αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσ=
+|L|χατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω 
+|L|ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων 
+|L|εις εμε καν αποθανη ζησεται <V 26> και 
+|L|πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου 
+|L|μη αποθανη εις τον αιωνα πι=
+|L|στευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ ε=
+|L|γω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος 
+|F 230v| 
+|L|του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+|L|<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφω=
+|L|νησε μαριαν την αδελφην αυτης λα=
+|L|θρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι 
+|L|και φωνει σοι <V 29> εκεινη ως ηκουσεν ε=
+|L|γειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+|L|<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην 
+|L|αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν 
+|L|αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες 
+|L|μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθου=
+|L|μενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι 
+|L|ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολου=
+|L|θησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις
+|L|το μνημειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν 
+|L|μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα 
+|L|αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας 
+|L|λεγουσα κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απε=
+|L|θανε μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν 
+|L|αυτην κλαιουσαν και τους συνελθον=
+|L|τας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενε=
+|L|βριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν ε=
+|L|αυτον <V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον 
+|F 231r| 
+|L|λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυ=
+|L|σεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως 
+|L|εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ελεγον 
+|L|ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφ=
+|L|θαλμους του τυφλου ποιησαι ινα 
+|L|και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ παλιν εμ=
+|L|βριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις 
+|L|το μνημειον ην δε σπηλαιον και λι=
+|L|θος επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρα=
+|L|τε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του 
+|L|τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τε=
+|L|ταρταιος γαρ εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ει=
+|L|πον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δο=
+|L|ξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην 
+|L|ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους εις τον
+|L|ου̅νον ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω 
+|L|σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι 
+|L|παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον 
+|L|οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πι=
+|L|στευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και 
+|L|ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγα=
+|L|σε λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο 
+|F 231v| 
+|L|τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και 
+|L|τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου 
+|L|σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις 
+|L|ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπα=
+|L|γειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι 
+|L|ελθοντες προς την μαριαν και θεα=
+|L|σαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν 
+|L|εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων 
+|L|απηλθον προς τους φαρισαιους και 
+|L|ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅
+|L|<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποι=
+|L|ωμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια 
+|L|ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παν=
+|L|τες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευ=
+|L|σονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων 
+|L|τον τοπον και το εθνος <V 49> εις δε τις εξ 
+|L|αυτων καιαφας αρχιερευς ων του 
+|L|ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις <V 50> οτι συμ=
+|L|φερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ 
+|L|του λαου και μη ολον το εθνος απολη=
+|L|ται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν 
+|F 232r| 
+|L|αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προ=
+|L|εφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν 
+|L|υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους 
+|L|μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα 
+|L|διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν <V 53> απ εκει=
+|L|νης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο 
+|L|ινα αποκτεινουσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι 
+|L|παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις 
+|L|αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν ε=
+|L|γγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην 
+|L|πολιν και εκει διετριβε μετα των μα=
+|L|θητων αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα 
+|L|των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις 
+|L|ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασ=
+|L|χα ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν 
+|L|τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω 
+|L|εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελ=
+|L|θη εις την εορτην <V 57> δεδωκεισαν δε οι αρ=
+|L|χιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα ε=
+|L|αν τις γνω που εστι μηνυση οπως πια=
+|L|σωσιν αυτον <K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων 
+|L|του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην 
+|F 232v| 
+|L|λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|ο ις̅ <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και 
+|L|η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των 
+|L|ανακειμενων συν αυτω <V 3> η ουν μαρια 
+|L|λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης 
+|L|πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ 
+|L|και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους πο=
+|L|δας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της 
+|L|οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν εις εκ των 
+|L|μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+|L|<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τρια=
+|L|κοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+|L|<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων 
+|L|εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το 
+|L|γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα 
+|L|εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην 
+|L|ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου 
+|L|μου τηρηση αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παν=
+|L|τοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε 
+|L|εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων 
+|L|οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον 
+|F 233r| 
+|L|αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν 
+|L|εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις 
+|L|ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι 
+|L|πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων 
+|L|και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον 
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακου=
+|L|σαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ε=
+|L|λαβον τα βαια των φοινικων και εξηλ=
+|L|θον εις απαντησιν αυτω και εκραζον λε=
+|L|γοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος 
+|L|εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων 
+|L|δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως 
+|L|εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ σι=
+|L|ων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος 
+|L|επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν 
+|L|οι μαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξασ=
+|L|θη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην 
+|L|επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιη=
+|L|σαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο 
+|L|ων μετ αυτου οτι τον λαζαρον εφωνησεν εκ 
+|L|του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+|L|<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος 
+|F 233v| 
+|L|οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι 
+|L|το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι 
+|L|ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ω=
+|L|φελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω 
+|L|αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε τινες ελληνες 
+|L|εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνη=
+|L|σωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον 
+|L|φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γα=
+|L|λιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες 
+|L|κυριε θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται 
+|L|φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και 
+|L|παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγου=
+|L|σι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις 
+|L|λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη 
+|L|ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την 
+|L|γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν 
+|L|δε αποθανη πολυν καρπον φερει 
+|L|<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην 
+|L|και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω 
+|L|τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω 
+|F 234r| 
+|L|και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος 
+|L|ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη 
+|L|τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυ=
+|L|χη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ 
+|L|σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα 
+|L|δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν 
+|L|φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και 
+|L|παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και 
+|L|ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι 
+|L|αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+|L|<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη 
+|L|η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν 
+|L|κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρ=
+|L|χων του κοσμου τουτου εκβληθησεται 
+|L|εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παν=
+|L|τας ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε 
+|L|ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελ=
+|L|λεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω 
+|L|ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νο=
+|L|μου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και 
+|L|πως συ λεγεις δει υψωθηναι τον υιον 
+|F 234v| 
+|L|του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μι=
+|L|κρον χρονον το φως εν υμιν εστι περι=
+|L|πατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκο=
+|L|τια υμας καταλαβη και ο περιπα=
+|L|των εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+|L|<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως 
+|L|ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλη=
+|L|σεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+|L|<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος 
+|L|εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+|L|<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πλη=
+|L|ρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη 
+|L|ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκα=
+|L|λυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πι=
+|L|στευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τε=
+|L|τυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και 
+|L|επηρωσεν αυτων την καρδιαν ινα 
+|L|μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και τη καρ=
+|L|δια συνωσι και επιστρεψωσι και ια=
+|L|σομαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας 
+|L|οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε 
+|L|περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχον=
+|F 235r| 
+|L|των πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα 
+|L|δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν 
+|L|ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγα=
+|L|πησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον 
+|L|ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε 
+|L|και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει 
+|L|εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με <V 45> {om} <V 46> εγω 
+|L|φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας 
+|L|ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μει=
+|L|νη <V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων 
+|L|και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον 
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον 
+|L|αλλ ινα σωσω τον κοσμον 
+|L|<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρη=
+|L|ματα μου εχει τον κρινοντα αυτον 
+|L|ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυ=
+|L|τον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ ε=
+|L|μαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας 
+|L|με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι 
+|L|ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εν=
+|L|τολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λα=
+|L|λω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω 
+|F 235v| 
+|L|λαλω <K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα ει=
+|L|δως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα 
+|L|μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον 
+|L|πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω 
+|L|κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+|L|<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου η=
+|L|δη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα 
+|L|σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παρα=
+|L|δω <V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δε=
+|L|δωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και 
+|L|οτι απο του θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ 
+|L|υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και 
+|L|τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον 
+|L|διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ 
+|L|εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους 
+|L|ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω 
+|L|λεντιω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς 
+|L|σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος 
+|L|κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη 
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οι=
+|L|δας αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυ=
+|L|τω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου 
+|F 236r| 
+|L|εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη 
+|L|νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει 
+|L|αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας 
+|L|μου μονον αλλα και τας χειρας και την 
+|L|κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος 
+|L|ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι 
+|L|αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι 
+|L|εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει γαρ τον παρα=
+|L|διδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παν=
+|L|τες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους 
+|L|ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου 
+|L|αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκε=
+|L|τε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε 
+|L|με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λε=
+|L|γετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους 
+|L|ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις 
+|L|οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+|L|<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα κα=
+|L|θως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+|L|<V 16> αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων 
+|L|του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του 
+|L|πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μα=
+|F 236v| 
+|L|καριοι εστε εαν ποιητε αυτα 
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ οιδα 
+|L|ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρω=
+|L|θη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν 
+|L|επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω 
+|L|υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται 
+|L|πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω 
+|L|εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμ=
+|L|βανει τον πεμψαντα με
+|L|<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και ε=
+|L|μαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> ε=
+|L|βλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απο=
+|L|ρουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακει=
+|L|μενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολ=
+|L|πω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω 
+|L|σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι 
+|L|ου λεγει <V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στη=
+|L|θος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> απο=
+|L|κρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω εμβα=
+|L|ψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας 
+|F 237r| 
+|L|το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτη <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλ=
+|L|θεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο 
+|L|ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον <V 28> τουτο δε ου=
+|L|δεις εγνω των ανακειμενων προς τι ει=
+|L|πεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσ=
+|L|σοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω 
+|L|ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την ε=
+|L|ορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων 
+|L|ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν 
+|L|ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν 
+|L|εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασ=
+|L|θη εν αυτω <V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω 
+|L|και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μι=
+|L|κρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και 
+|L|καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου ε=
+|L|γω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και 
+|L|υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδω=
+|L|μι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως 
+|L|ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε 
+|L|αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται παντες 
+|L|οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε 
+|F 237v| 
+|L|εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ 
+|L|που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω 
+|L|υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι 
+|L|υστερον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυτω πε=
+|L|τρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολου=
+|L|θησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου 
+|L|θησω <V 38> απεκριθη ις̅ την ψυχην σου υπερ 
+|L|εμου θησεις αμην αμη λεγω σοι ου μη α=
+|L|λεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με 
+|L|τρις <K 14><V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια 
+|L|πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν 
+|L|τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι ει=
+|L|σιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευο=
+|L|μαι ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν 
+|L|πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν 
+|L|παλιν ερχομαι και παραληψομαι υ=
+|L|μας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω 
+|L|και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω 
+|L|οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω 
+|L|θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις 
+|L|και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+|L|<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η 
+|F 238r| 
+|L|αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς 
+|L|τον πρ̅α ει μι δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε 
+|L|με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν 
+|L|και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρα=
+|L|κατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ 
+|L|δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+|L|<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ 
+|L|υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φι=
+|L|λιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον 
+|L|πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν 
+|L|τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω 
+|L|πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι 
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω απ εμαυτου 
+|L|ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυ=
+|L|τος ποιει τα εργα <V 11> πιστευετε μοι οτι 
+|L|εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε 
+|L|μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+|L|<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις 
+|L|εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος 
+|L|ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου 
+|L|πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν 
+|L|τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα 
+|F 238v| 
+|L|δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν τι αιτη=
+|L|σητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+|L|<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας 
+|L|τηρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α 
+|L|και αλλον παρακλητον δωσει υμιν 
+|L|ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+|L|<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου 
+|L|δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο 
+|L|ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκε=
+|L|τε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν 
+|L|εσται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερ=
+|L|χομαι προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο 
+|L|κοσμος με ουκετι θεωρει υμεις δε θε=
+|L|ωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσ=
+|L|θε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις 
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι 
+|L|καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας 
+|L|μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγα=
+|L|πων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται 
+|L|υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω 
+|L|αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ 
+|F 239r| 
+|L|και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφα=
+|L|νιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις α=
+|L|γαπα με τον λογον μου τηρησει και 
+|L|ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυ=
+|L|τον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω 
+|L|ποιησωμεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λο=
+|L|γους μου ου τηρει και ο λογος ον ακου=
+|L|ετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαν=
+|L|τος με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα 
+|L|υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλη=
+|L|τος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν 
+|L|τω ονοματι μου εκεινος υμας διδα=
+|L|ξει παντα και υπομνησει υμιν παν=
+|L|τα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι 
+|L|υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υ=
+|L|μιν μη ταρασσεσθω υμων η καρ=
+|L|δια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω 
+|L|ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς 
+|L|υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν 
+|L|οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο 
+|L|πη̅ρ μου μειζων μου εστι <V 29> και νυν ει=
+|F 239v| 
+|L|ρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν 
+|L|γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υ=
+|L|μιν <V 30> ουκετι πολλα λαλησω μεθ υμων 
+|L|ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν 
+|L|εμοι ευρησει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσ=
+|L|μος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενε=
+|L|τειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω ποιω εγειρεσ=
+|L|θε αγωμεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμ=
+|L|πελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος 
+|L|εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρ=
+|L|πον αιρει αυτο και παν το καρπον φε=
+|L|ρον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρ=
+|L|πον φερη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε 
+|L|δια τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μει=
+|L|νατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το 
+|L|κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ 
+|L|εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω 
+|L|ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+|L|<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα 
+|L|ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φε=
+|L|ρει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου 
+|L|δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη 
+|F 240r| 
+|L|εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξη=
+|L|ρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ 
+|L|βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν ε=
+|L|μοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη 
+|L|ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υ=
+|L|μιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη ο 
+|L|πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε 
+|L|και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως 
+|L|ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας 
+|L|μεινατε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας 
+|L|εντολας μου τηρησητε μενειτε εν 
+|L|τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας 
+|L|του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου 
+|L|εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν 
+|L|ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα 
+|L|υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη 
+|L|η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως 
+|L|ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης α=
+|L|γαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην 
+|L|αυτου θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υ=
+|L|μεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω 
+|L|εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους 
+|F 240v| 
+|L|οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ 
+|L|υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα οσα 
+|L|ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υ=
+|L|μιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω 
+|L|εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ι=
+|L|να υμεις υπαγητε και καρπον φερητε 
+|L|και ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν 
+|L|αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου 
+|L|δω υμιν <V 17> ταυτα εντελλο=
+|L|μαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσ=
+|L|μος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε 
+|L|πρωτον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του 
+|L|κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον ε=
+|L|φιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλ=
+|L|λ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου 
+|L|δια τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνη=
+|L|μονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ 
+|L|εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε 
+|L|εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λο=
+|L|γον μου ετηρησαν και τον υμετερον τη=
+|L|ρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα ποιησουσιν υ=
+|L|μιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι 
+|F 241r| 
+|L|τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ε=
+|L|λαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον 
+|L|νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της 
+|L|αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων και τον 
+|L|πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιη=
+|L|σα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν 
+|L|αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρα=
+|L|κασι και μεμισηκασι και εμε και τον 
+|L|πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο 
+|L|γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι 
+|L|εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη 
+|L|ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν 
+|L|παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας 
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος 
+|L|μαρτυρηση περι εμου <V 27> και υμεις δε 
+|L|μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου 
+|L|εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη 
+|L|σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποι=
+|L|ησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα 
+|L|ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λα=
+|L|τρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και 
+|L|ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον 
+|F 241v| 
+|L|πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων 
+|L|μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υ=
+|L|μιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον 
+|L|οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω 
+|L|προς τον πεμψαντα με και ουδεις 
+|L|εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ 
+|L|οτι ταυτα ειπον υμιν η λυπη πε=
+|L|πληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ 
+|L|εγω την αληθειαν υμιν λεγω συμφε=
+|L|ρει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ 
+|L|εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευ=
+|L|σεται προς υμας εαν δε πορευθω 
+|L|πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων 
+|L|εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι 
+|L|αμαρτιας περι δικαιοσυνης και 
+|L|περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν 
+|L|οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι δι=
+|L|καιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου 
+|L|υπαγω και ουκετι θεωρειτε με <V 11> περι 
+|L|δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου 
+|L|τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν 
+|F 242r| 
+|L|υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+|L|<V 13> οταν δε ελθει εκεινος το πν̅α της αλη=
+|L|θειας οδηγησει υμας εις πασαν την α=
+|L|ληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου 
+|L|αλλ οσα εαν ακουση λαλησει και τα ερ=
+|L|χομενα αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε 
+|L|δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και ανα=
+|L|γγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ 
+|L|εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου 
+|L|ληψεται και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον 
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον 
+|L|και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+|L|<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς 
+|L|αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μι=
+|L|κρον και ου θεωρειτε με και παλιν μι=
+|L|κρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς 
+|L|τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τι τουτο εστιν ο λε=
+|L|γει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+|L|<V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν 
+|L|και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητει=
+|L|τε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και 
+|L|ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και 
+|F 242v| 
+|L|οψεσθε με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο=
+|L|τι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσ=
+|L|μος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε 
+|L|αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται 
+|L|<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι η=
+|L|γγικεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση 
+|L|το παιδιον ουκετι μνημονευει της θλι=
+|L|ψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος 
+|L|εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην 
+|L|μεν εξετε παλιν δε οψομαι υμας και 
+|L|χαρησεται υμων η καρδια και την χα=
+|L|ραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και 
+|L|εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε 
+|L|ουδεν αμην αμην λεγω υμιν ο=
+|L|τι εαν αιτησετε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου 
+|L|δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητη=
+|L|σατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτει=
+|L|τε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η 
+|L|πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμι=
+|L|αις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα 
+|L|οτε ουκετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν 
+|L|αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγε=
+|F 243r| 
+|L|λω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω 
+|L|ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υ=
+|L|μιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υ=
+|L|μων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υ=
+|L|μεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευ=
+|L|κατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλ=
+|L|θον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον 
+|L|κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον 
+|L|και πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν 
+|L|αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρη=
+|L|σια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν 
+|L|λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα 
+|L|και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα 
+|L|εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+|L|<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευεται <V 32> ι=
+|L|δου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα 
+|L|σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και 
+|L|εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος 
+|L|οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε 
+|L|εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσει=
+|L|τε εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17><V 1> ταυτα 
+|F 243v| 
+|L|ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλ=
+|L|μους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ
+|L|εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον 
+|L|ινα και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως ε=
+|L|δωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ι=
+|L|να παν ο εδωκας αυτω δωση αυτοις 
+|L|ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος 
+|L|ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αλη=
+|L|θινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> ε=
+|L|γω σε εδοξασα επι της γης το εργον 
+|L|τελειωσας ο δεδωκας μοι ινα ποιη=
+|L|σω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα 
+|L|σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον 
+|L|κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα 
+|L|σου το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι 
+|L|εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυ=
+|L|τους εδωκας και τον λογον μου τετη=
+|L|ρηκασι <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα 
+|L|δεδωκας μοι παρα σου εστιν <V 8> οτι τα 
+|L|ρηματα οσα δεδωκας μοι δεδωκα 
+|L|αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν 
+|L|αληθως οτι παρα σου εξηλθον και ε=
+|F 244r| 
+|L|πιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω 
+|L|περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου 
+|L|ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι 
+|L|οτι σοι εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι 
+|L|και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυ=
+|L|τοις <V 11> και ουκετι εν τω κοσμω ειμι και 
+|L|ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς 
+|L|σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους 
+|L|εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι 
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις <V 12> οτε ημην 
+|L|μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν 
+|L|αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδω=
+|L|κας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυ=
+|L|των απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας 
+|L|ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς 
+|L|σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω 
+|L|κοσμω ινα εχωσι την χαραν την 
+|L|εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο 
+|L|κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν 
+|L|εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης 
+|L|αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης 
+|F 244v| 
+|L|αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ 
+|L|εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+|L|<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος 
+|L|ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως εμε απεστει=
+|L|λας εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων ε=
+|L|γω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυτοι η=
+|L|γιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων 
+|L|δε ερωτω μονον αλλα και περι παντων 
+|L|των πιστευοντων δια του λογου αυτων 
+|L|εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ 
+|L|πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι 
+|L|εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευ=
+|L|ση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την 
+|L|δοξαν ην εδωκας μοι εδωκα αυτοις 
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+|L|<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι 
+|L|τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη 
+|L|ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγα=
+|L|πησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+|L|<V 24> πε̅ρ ους εδωκας μοι θελω ινα οπου 
+|L|ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα 
+|L|θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι 
+|F 245r| 
+|L|<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω ε=
+|L|γω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι 
+|L|συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις 
+|L|το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην 
+|L|ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+|L|<K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις 
+|L|μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των 
+|L|κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν 
+|L|αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον 
+|L|τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει 
+|L|μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας 
+|L|λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων 
+|L|και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει 
+|L|μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+|L|<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον 
+|L|εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+|L|<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον 
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και 
+|L|ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+|L|<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον 
+|L|εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν 
+|F 245v| 
+|L|ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι
+|L|δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅
+|L|ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητει=
+|L|τε αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρω=
+|L|θη ο λογος ον ειπεν οτι ους ε̣δωκας μοι
+|L|ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων
+|L|ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυ=
+|L|την και επαισε τον του αρχιερεως δου=
+|L|λον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δε=
+|L|ξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+|L|<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μα=
+|L|χαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο
+|L|δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν
+|L|σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται
+|L|των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και ε=
+|L|δησαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προς
+|L|ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καια=
+|L|φα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+|L|<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον απολεσ=
+|L|θαι υπερ του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅
+|L|σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε
+|F 246r|
+|L|μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και
+|L|συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιε=
+|L|ρεως <V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω
+|L|εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνω=
+|L|στος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και
+|L|εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει η παιδισκη η
+|L|θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος
+|L|ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι
+|L|υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες ο=
+|L|τι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ
+|L|αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των
+|L|μαθητων αυτου και περι της διδαχης
+|L|αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ις̅ εγω παρρησια
+|L|ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδα=
+|L|ξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παν=
+|L|τες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυ=
+|L|πτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επερωτας
+|L|επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλη=
+|L|σα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος ε̣ις των υπηρε
+|F 246r+|
+|L|&lac; {-ed- See supplement for 18.22b-22.0}
+