[ntmss-svn] r539 - trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged

[Rachel at crosswire.org]

Author: Rachel
Date: 2013-10-29 06:05:41 -0700 (Tue, 29 Oct 2013)
New Revision: 539

Removed:
   trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged/04_300330_MERGEDtxt.txt
Log:
File deleted - incorrectly named.

Deleted: trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged/04_300330_MERGEDtxt.txt
===================================================================
--- trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged/04_300330_MERGEDtxt.txt	2013-10-29 13:05:05 UTC (rev 538)
+++ trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged/04_300330_MERGEDtxt.txt	2013-10-29 13:05:41 UTC (rev 539)
@@ -1,1096 +0,0 @@
-{Status:
-G-Α 33
-Ρaris Βiblio. Νat. Gr.14
- 
-John begins Folio 134r
-
-Τranscribed by: WJΕ 
-Τranscription begun: 04-04-07
-Τranscription finished:
-
-Τransference to Collate by: WJΕ RΚ ΜΒΜ DCΡ UΒS
-Τransference to Collate begun:
-Τransference to Collate finished:
-
-File date  and time:
-
-Ρlaced in Level1:
-Level1 file date  and time:
-
-Ρlaced in Level2:
-Ρlaced in Level2 by:
-Level2 file date  and time:
-
-Τhese files were  compared and differences resolved by:
-Ρlaced in  Level3:
-Ρlaced in  Level3 by:
-
-Final transcription file date  and time:    }
-
-
-|F 134r|
-|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην  
-|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον 
-|L|θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην 
-|L|και η ζωη ην το φως των αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κα=
-|L|τελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης <V 7> ουτος 
-|L|ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευ=
-|L|σωσιν δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
-|L|<V 9> ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν 
-|L|τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια 
-|L|ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξου=
-|L|σιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε 
-|L|εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο 
-|L|λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως 
-|L|μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου 
-|L|και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν 
-|L|οτι πρωτος μου ην <V 16> οτι εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χα=
-|L|ριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγε=
-|L|νετο <V 18> θν̅ ουδεις εορακεν πωποτε ο μονογενης θς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκει=
-|L|νος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν προς αυτον 
-|L|οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησουσιν αυτον συ τις ει <V 20> και 
-|L|ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο ωμολογησεν οτι εγω ουκ ειμι ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν 
-|L|αυτον τι ουν συ ηλιας ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον 
-|L|ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
-|L|<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας 
-|L|ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ει=
-|L|παν αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης <V 26> απεκρινατο 
-|L|αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδα=
-|L|τε <V 27> ο οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος 
-|L|<V 28> ταυτα εν βηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη ε=
-|L|παυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την 
-|L|αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμ=
-|L|προσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω 
-|L|ισραηλ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων  <V 32> και εμαρτυρησεν ιωανης λεγων 
-|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ως̣ περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ου=
-|L|κ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α 
-|L|καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν τω πν̅ι τω αγιω <V 34> καγω εορακα 
-|L|και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅ <V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και 
-|L|εκ των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος 
-|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις 
-|L|δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ει=
-|L|πον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις 
-|L|ερχεσθε και οψεσθε ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημερα[ill]ν[\ill] 
-|L|εκεινην ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των  δ[ill]υο[\ill]  
-|L|των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος π̣[ill]ρωτος[\ill] 
-|L|τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν με[ill]θερμη[\ill]=
-|L|νευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν σ[ill]υ ει σι[\ill]=
-|L|μων ο υιος ιωαννου συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριο̣[ill]ν ηθελη[\ill]=
-|L|σεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτ̣ω̣ [ill]ακολουθει μοι[\ill]
-|L|<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και π[ill]ετρου[\ill] <V 45> [ill]ευρισκει φιλιπ[\ill]=
-|L|πος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγρ[ill]αψεν[\ill] μωυσης εν τω νο̣μ̣[ill]ω και οι προφηται[\ill] 
-|L|ευρηκαμεν ιν̅ υιον ιωσηφ τον απο ναζα[ill]ρετ[\ill] <V 46> [ill]και ειπ[\ill]εν αυτω ναθα̣[ill]ναηλ εκ ναζαρετ δυ[\ill]=
-|L|ναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω ο φ[ill]ιλιππος ερχου και ιδε[\ill] <V 47> [ill]ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ[\ill]
-|F 134v| 
-|L|ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
-|L|<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φι=
-|L|λιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε <V 49> απεκριθη αυτω ναθαναηλ ραββι συ 
-|L|ει ο υ̣ς̅ του θυ̅ συ βασιλευς ει του ιη̅λ <V 50> απεκριθη αυτω ις̅ και ειπεν οτι ει=
-|L|πον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψε̣ι̣
-|L|<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον α=
-|L|νεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαι=
-|L|νοντας επι τον υν̅ του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο 
-|L|εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι 
-|L|μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον 
-|L|οινον ουκ εχουσιν <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λε=
-|L|γει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι α λεγει υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υ=
-|L|δρειαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις 
-|L|<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδρειας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> λε=
-|L|γει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευ=
-|L|σατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε δια=
-|L|κονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει 
-|L|αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ε=
-|L|λασσω συ τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι  <V 11> ταυτην εποιησεν αρχην των σημει=
-|L|ων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις 
-|L|αυτον οι μαθηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και 
-|L|οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας  <V 13> και εγγυς ην 
-|L|το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πω=
-|L|λουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους <V 15> και 
-|L|ποιησας ως φραγελλιον εκ σχοινιου παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα 
-|L|και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεεν τα κερματα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
-|L|<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιητε τον 
-|L|οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται οτι γεγραμμενον εστιν ο ζη=
-|L|λος του οικου σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθησαν  οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω τι σημειον δει=
-|L|κνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον 
-|L|και εν τρισιν ημεραις εγειρω αυτον<V 20> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ ετε=
-|L|σιν οικοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγειρεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγεν 
-|L|περι του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθη=
-|L|ται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅  <V 23> ως 
-|L|δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θε=
-|L|ωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον εαυτοις δια το 
-|L|αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου 
-|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονο=
-|L|μα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι 
-|L|οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν 
-|L|α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι 
-|L|[ill]ε[\ill]αν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅  <V 4> λεγει προς αυτον 
-|L|[ill]ο νικ[\ill]οδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της 
-|L|[ill]μρ̅ς[\ill] α̣υτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι 
-|L|[ill]εαν μ[\ill]η τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅  <V 6> το
-|L|[ill]γεγενν[\ill]η̣μενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν <V 7> μη 
-|L|[ill]θαυμασης οτ[\ill]ι̣ ειπον σοι δει ημας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και 
-|L|[ill]την φωνην αυτου[\ill] ακουης αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας 
-|L|[ill]ο γεγεννημενος εκ[\ill] του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται 
-|L|[ill]ταυτα γενεσθαι[\ill] <V 10> [ill]απεκ[\ill]ρ̣ι̣θη ις̅ και ειπε[ill]ν αυ[\ill]τω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου 
-|L|[ill]γινωσκεις[\ill] <V 11> [ill]αμην αμην[\ill] λ̣ε̣γ̣ω̣ σ̣ο̣ι̣ ο̣[ill]τι ο οιδαμεν[\ill] λαλουμεν και ο εορακαμεν μαρτυρου=
-|L|[ill]μεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε[\ill] <V 12> [ill]ει τα[\ill] επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε
-|F 135r| 
-|L|πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσεται <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου=
-|L|ρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου <V 14> και καθως μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως δει τον 
-|L|υν̅ του αν̅ου υψωθηναι <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπη=
-|L|σεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν εις τον κοσμον ινα πας ο πιστευων  
-|L|εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ο̣υ γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσ=
-|L|μον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε 
-|L|μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅ <V 19> αυτη 
-|L|δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος 
-|L|η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερ=
-|L|χεται προς το φως ινα μη ελεχχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν <V 21> ο δε ποιων την αληθει=
-|L|αν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα 
-|L|απηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτι=
-|L|ζεν <V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και πα=
-|L|ρεγινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης <V 25> εγενετο 
-|L|ο̣υν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς ιωαν=
-|L|νην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ου=
-|L|τος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον  <V 27> απεκριθη ο ιωαννης και ειπεν ου δυ=
-|L|ναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου <V 28> αυτοι 
-|L|υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν 
-|L|εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων 
-|L|αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκει=
-|L|νον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων 
-|L|εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω 
-|L|παντων εστιν <V 32> ο εορακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις 
-|L|λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι [ill]ο θς̅[\ill] αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απεστει=
-|L|λεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδοσιν το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παν=
-|L|τα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ 
-|L|ουχ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρι=
-|L|σαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης <V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ ε=
-|L|βαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
-|L|<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομε=
-|L|νην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη 
-|L|του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ω=
-|L|ρα ην ως εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι 
-|L|πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λε=
-|L|γει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις γυναικος σα=
-|L|μαρειτιδος ουσης ου γαρ συνχρωνται ιουδαιοι σαμαριταις <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη 
-|L|ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και 
-|L|εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι β̣α̣[ill]θυ[\ill]  
-|L|ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν τ[ill]ο[\ill] 
-|L|φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη̣ [ill]ο ις̅[\ill] 
-|L|και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιη εκ [ill]του υ[\ill]=
-|L|δατος ου εγω δωσω αυτω ου μη [app][*]διψηση[\*][C]διψησει[\C][\app] εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω [ill]γενη[\ill]=
-|L|σεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη [ill]κε̅ δος μοι[\ill] 
-|L|τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει [ill]αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον[\ill] 
-|L|τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω̣ [ill]ουκ εχω ανδρα λεγει[\ill]  
-|L|αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρα̣[ill]ς εσχες και νυν ον εχεις[\ill] 
-|L|ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη [ill]κε̅ θεωρω οτι προφητης[\ill] 
-|L|ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυ[ill]υνησ[\ill]αν και υμεις̣ [ill]λεγετε οτι εν ιεροσολυ[\ill]=
-|L|μοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δει <V 21> [ill]λεγει αυτη[\ill] ο ις̅ [ill]γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται[\ill] 
-|L|ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν̣ [ill]ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι[\ill] <V 22> [ill]υμεις προσ[\ill]=
-|F 135v|
-|L|κυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
-|L|<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησωσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι 
-|L|και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ 
-|L|και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οι=
-|L|δαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
-|L|<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον 
-|L|οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν 
-|L|την υδρειαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε 
-|L|αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον εκ της πολεως 
-|L|και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραβ=
-|L|βι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι 
-|L|μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα  
-|L|εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις 
-|L|λεγεται οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους ο=
-|L|φθαλμους υμων και θεασασθε τας [app][*]χειρας[\*][C]χωρας[\C][\app] οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη <V 36> ο θερι=
-|L|ζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θε=
-|L|ριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθεινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θερι=
-|L|ζων <V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υ=
-|L|μεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν 
-|L|εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι 
-|L|παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτων μειναι πα=
-|L|ρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον 
-|L|αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ 
-|L|ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο 
-|L|ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν 
-|L|οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν ε=
-|L|δεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εορακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη 
-|L|εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου 
-|L|εποιησεν το υδωρ οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καφαρναουμ <V 47> ουτος α=
-|L|κουσας οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν προς αυτον και ηρωτα 
-|L|ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς 
-|L|αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασι=
-|L|λικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη 
-|L|και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου κατα=
-|L|βαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
-|L|<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι χθες ωραν 
-|L|εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω 
-|L|ο ις̅ ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον ση=
-|L|[ill]μει[\ill]ειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η εορτη 
-|L|[ill]των ι[\ill]ουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβα=
-|L|[ill]τικη[\ill] κολυμβηθρα η λεγομενη εβραιστη βηθζαθα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατε=
-|L|[ill]κειτο π[\ill]ληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος 
-|L|[ill]κινησιν[\ill] <V 4> {om} <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου <V 6> τουτον 
-|L|[ill]ιδων ο ις̅ κα[\ill]τακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γε=
-|L|[ill]νεσθαι[\ill] <V 7> [ill]απεκριθη αυ[\ill]τω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βα=
-|L|[ill]λλη με εις την κολυμβηθ[\ill]ρ̣α̣ν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ 
-|L|[ill]εγειραι αρον τον κραββα[\ill]ττον σου και υπαγε εις τον οικον σου <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν=
-|L|[ill]θρωπος και ηρε τον κρα[\ill]βαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη η=
-|L|[ill]μερα[\ill] <V 10> [ill]ελεγον ουν οι ιουδαιοι[\ill] τω τεθερ̣[ill]απ[\ill]ευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι 
-|L|[ill]τον κραββατον σου[\ill] <V 11> [ill]ο δε απεκρ[\ill]ιθη [ill]αυτοις ο[\ill] ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον 
-|L|[ill]τον κραββατον σου και περιπατει[\ill] <V 12> [ill]ηρωτησαν[\ill] ουν αυτον τις εστιν ο̣ αν̅ος ο ειπων σοι αρον 
-|F 136r|
-|L|τον κραβαττον σου και περιπατει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου 
-|L|οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης 
-|L|γ̣εγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλεν 
-|L|τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον
-|L|ιν̅ οτι ταυτα εποιει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι ερ=
-|L|γαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον 
-|L|ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον 
-θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅  <V 19> απε=
-|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου 
-|L|ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοι=
-|L|ως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα 
-|L|τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζηται <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους 
-|L|και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την 
-|L|κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅  <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τι=
-|L|μων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον 
-|L|λογον μου ακουων και πιστευων το πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερ=
-|L|χεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται 
-|L|ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσιν της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζη=
-|L|σουσιν  <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
-|L|<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι υς̅ ανθρωπου εστιν <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι 
-|L|ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσωσιν της φωνης του υυ̅ του θυ̅ <V 29> και 
-|L|εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαν=
-|L|τες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι ποιειν εγω απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω 
-|L|κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα 
-|L|του πεμψαντος με <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
-|L|<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθεινη εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει πε=
-|L|ρι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια <V 34> εγω δε ου 
-|L|παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυ=
-|L|χνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φω=
-|L|τι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο 
-|L|πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν 
-|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε 
-|L|ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εορακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται εν υμιν μενοντα 
-|L|οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις 
-|L|δοκειται εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου 
-|L|θελεται ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλα εγνωκα 
-|L|υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχεται εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του 
-|L|πρ̅ς μου και ου λαμβανεται με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον λημψεσθαι 
-|L|<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν 
-|L|την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον 
-|L|πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωυ̣[ill]ση[\ill] 
-|L|επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν [ill]ου[\ill]  
-|L|πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσεται <K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ [ill]περαν[\ill]   
-|L|της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος <V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολ̣[ill]υς ο[\ill]=
-|L|τι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθεν δε εις το ορος [ill]ο ις̅[\ill] 
-|L|και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πα[ill]σχα η[\ill] εο̣ρτ[ill]η των ι[\ill]=
-|L|ουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτ[ill]ι πολυς οχλος ερ[\ill]= 
-|L|χεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασωμε[ill]ν αρτους ινα φαγωσιν[\ill]   
-|L|ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι [ill]εμελλε ποιειν[\ill] <V 7> [ill]α[\ill]=
-|L|πεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ [ill]αρκουσιν αυτοις ινα[\ill]  
-|L|εκαστος βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις ε̣κ̣ τ̣[ill]ων[\ill] μαθητ[ill]ων αυτου ανδρεας ο αδελ[\ill]= 
-|L|φος σιμωνος πετρου <V 9> εστιν παιδαριο[ill]ν εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο[\ill]  
-|F 136v|
-|L|οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην 
-|L|δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
-|L|<V 11> ελαβεν δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και 
-|L|εκ των οψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συνα=
-|L|γαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν 
-|L|δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις 
-|L|βεβρωκωσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο 
-|L|προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελ̣λ̣ο̣υ̣σ̣ι̣ν ερχεσθαι και αρπαζειν 
-|L|αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψια 
-|L|εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο πε=
-|L|ραν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προς 
-|L|αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως στα=
-|L|διους εικοσι πεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης 
-|L|και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
-|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην 
-|L|υπηγον <V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλ=
-|L|λο ουκ ην εκει ει μη εν εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθη=
-|L|ταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα ηλθον πλοια=
-|L|ρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅  <V 24> ο=
-|L|τε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα 
-|L|πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της θα=
-|L|λασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην 
-|L|αμην λεγω υμιν ζητειται με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτα=
-|L|σθητε <V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν 
-|L|εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν 
-|L|προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις 
-|L|τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι 
-|L|ποιεις συ σημειον ινα ειδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαν=
-|L|να εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
-|L|<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του 
-|L|ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθεινον <V 33> ο γαρ αρτος 
-|L|του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και διδους ζωην τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυ=
-|L|τον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζω=
-|L|ης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει εις τον αιωνα
-|L|<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς εμε 
-|L|ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα απο του ουρανου 
-|L|ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστιν το 
-|L|θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα ανα=
-|L|στησω αυτο εν τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεω=
-|L|ρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχα=
-|L|[ill]τη[\ill] ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας 
-|L|[ill]εκ τ[\ill]ου ουρανου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και 
-|L|[ill]την[\ill] μρ̅α πως ουν λεγει  οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
-|L|[ill]τοις[\ill] μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με 
-|L|[ill]ελκυση[\ill] αυτο̣ν̣ [ill]και εγω[\ill] α̣ναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προ=
-|L|[ill]φηταις και εσονται π[\ill]αντες διδακτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερ=
-|L|[ill]χεται προς με[\ill] <V 46> [ill]ουχ οτ[\ill]ι̣ τον̣ πρ̅α̣ ε̣ο̣ρακεν τις ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εορακεν τον 
-|L|[ill]πρ̅α[\ill] <V 47> [ill]αμην αμην λεγω υμιν[\ill] ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της 
-|L|[ill]ζωης[\ill] <V 49> [ill]οι πρ̅ες υμων εφα[\ill]γ̣ο̣ν̣ το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος 
-|L|[ill]ο εκ του ου̅νου καταβαινων[\ill] ι̣να τις̣ εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος 
-|L|[ill]ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις[\ill] φαγη εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα 
-|F 137r|
-|L|και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς 
-|L|αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις 
-|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αι=
-|L|μα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις <V 54> {om} <V 55> {om} <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι με=
-|L|νει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κα=
-|L|κεινος ζησει δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι 
-|L|πρ̅ες υμων και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν 
-|L|συναγωγη διδασκων εν καφαρναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ει=
-|L|πον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι 
-|L|γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σ[ill]κ[\ill]ανδαλιζει 
-|L|<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον <V 63> τ̣ο πν̅α εστιν το 
-|L|ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστιν και 
-|L|ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη 
-|L|πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι 
-|L|ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου 
-|L|πολλοι εκ των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
-|L|<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος 
-|L|Κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν 
-|L|και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δω=
-|L|δεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκα=
-|L|ριωτου ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7> <V 1> και μετα ταυτα 
-|L|περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν 
-|L|αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον 
-|L|ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου [app][*]μετεβηθι[\*][C]μεταβηθι[\C][\app] εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα 
-|L|και οι μαθηται σου θεωρησουσιν τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει 
-|L|και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω 
-|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος 
-|L|ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος 
-|L|μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω περι αυτου μαρτυρω  οτι τα εργα αυτου πονηρα 
-|L|εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα 
-|L|ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην 
-|L|τοτε και αυτος ανεβη ου φανερωσας αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη 
-|L|εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος ην περι αυτου πολυς εν τω οχλω οι 
-|L|μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι 
-|L|παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης 
-|L|ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν  <V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμ=
-|L|ματα οιδεν μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη 
-|L|αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της 
-|L|διδαχης ποτερον ει εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δο=
-|L|ξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν 
-|L|και αδικια εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων πο̣[ill]ιει[\ill] 
-|L|τον νομον τι με ζητειται αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε [ill]ζητει[\ill]   
-|L|αποκτειναι <V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θα[ill]υμα[\ill]=
-|L|ζεται <V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεω̣[ill]ς εστιν[\ill]  
-|L|αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει α̣[ill]ν̅ος[\ill] 
-|L|εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμ̣[ill]οι χολα[\ill]ται οτι ολ[ill]ον αν̅ον υγιη εποιησα[\ill] 
-|L|εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαι[ill]αν κρισιν κρινατε[\ill] <V 25>  [ill]ελεγον ουν τινες[\ill]  
-|L|εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν [ill]αποκτειναι[\ill] <V 26> [ill]και ιδε παρρησια[\ill]
-|L|λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε εγνωσ[ill]αν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως[\ill] 
-|L|ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οτα̣ν̣ ε̣ρ̣χ̣[ill]ηται ουδεις γινωσκει ποθεν[\ill]
-|L|εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λ̣εγω̣ν̣ [ill]καμε οιδατε και οιδατε ποθεν[\ill] 
-|L|ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αλ̣η̣[ill]θινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε[\ill] 
-|F 137v|
-|L|<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις 
-|L|επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 31> εκ δε του οχλου πολλοι επιστευ=
-|L|σαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
-|L|<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχι=
-|L|ερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον 
-|L|μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητησεται με και ουχ ευρησεται και οπου 
-|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει 
-|L|πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει 
-|L|πορευεσθε και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησεται με και 
-|L|ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγα=
-|L|λη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
-|L|<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν 
-|L|υδατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες 
-|L|εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου α=
-|L|κουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον 
-|L|ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ει=
-|L|πεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ερχε=
-|L|ται ο χς̅ <V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι 
-|L|αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχι=
-|L|ερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι δια τι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν 
-|L|οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν αυ=
-|L|τοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν 
-|L|εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλα ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επαρα=
-|L|τοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος το προτερον 
-|L|εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση πρωτον παρ αυτου και 
-|L|γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπαν αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνη=
-|L|σον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγειρεται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν ουν ελαλησεν 
-|L|αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση 
-|L|εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυ=
-|L|του μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν 
-|L|εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που 
-|L|υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η 
-|L|κρισις η εμη αληθεινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νο=
-|L|μω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυ=
-|L|ρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που 
-|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και 
-|L|τον πρ̅α μου αν ηδειτε <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων 
-|L|εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν παλιν 
-|L|αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου 
-|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον ο=
-|L|τ̣ι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κα=
-|L|τ̣ω̣ εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ τουτου του 
-|L|[ill]κοσ[\ill]μου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυ=
-|L|[ill]τω σ[\ill]υ τις ει ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων 
-|L|[ill]λαλει[\ill]ν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω 
-|L|[ill]εις τον κοσμον[\ill] <V 27> [ill]ουκ εγν[\ill]ωσαν οτι [ill]τον πρ̅α[\ill] αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν 
-|L|[ill]υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσ[\ill]ε̣σθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν 
-|L|[ill]αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυ[\ill]τ̣α̣ λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν
-|L|[ill]με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω[\ill] π̣οιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι 
-|L|[ill]επιστευσαν εις αυτον[\ill] <V 31> [ill]ελεγεν ουν ο ις̅[\ill] προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν
-|L|[ill]υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθ[\ill]ως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθει=
-|L|[ill]αν και η αληθεια ελευθερωσει υμας[\ill] <V 33> απεκριθησαν προς αυτον οι ιουδαιοι  σπερμα 
-|F 138r|
-|L|αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
-|L|<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν 
-|L|της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερω=
-|L|ση οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειται με αποκτει=
-|L|ναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου ταυτα λαλω και υμεις 
-|L|ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπαν αυτω ο πη̅ρ ημων 
-|L|αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
-|L|<V 40> νυν δε ζητειται με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ 
-|L|τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ 
-|L|πορνειας ου [app][*]γεγενηημεθα[\*][C]γεγεννημεθα[\C][\app] ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων 
-|L|ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα 
-|L|αλλ εκεινος με απεστειλεν <V 43> δια τι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακου=
-|L|ειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς 
-|L|υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν 
-|L|οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης 
-|L|εστιν και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγ=
-|L|χει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω δια τι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ 
-|L|τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τ[ill]ου[\ill]το υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθη=
-|L|σαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ο[ill]υ[\ill] καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμο=
-|L|νιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατι=
-|L|μαζεται με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν 
-|L|εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι 
-|L|ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ 
-|L|λεγεις εαν τις τον εμον λογον τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων 
-|L|ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον 
-|L|ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου 
-|L|ο δοξαζων με ον υμεις λεγεται οτι θς̅ ημων εστιν <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και ε=
-|L|αν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
-|L|<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη <V 57> ειπον ουν 
-|L|οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εορακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ 
-|L|αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον 
-|L|ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν 
-|L|ουτως <K 9> <V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λε=
-|L|γωντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ου=
-|L|τε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε 
-|L|δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με ως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται 
-|L|εργαζεσθαι <V 5> οταν ω εν τω κοσμω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και ε=
-|L|ποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους 
-|L|<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος 
-|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτε=
-|L|ρον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον 
-|L|ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθη=
-|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος ο αν̅ος ο λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχ̣[ill]ρι[\ill]=
-|L|σεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ̣ [ill]και απελ[\ill]=
-|L|θων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> [ill]αγου[\ill]=
-|L|σιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον εν η ημερα τον πηλ[ill]ον ε[\ill]=  
-|L|ποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμ[ill]ους[\ill]  <V 15> κα̣ι̣ [ill]ε[\ill]ν̣ιψαμη̣[ill]ν[\ill] και βλεπω <V 16> ελε[ill]γον ουν[\ill]   
-|L|εκ των φαρισαιων τινες  ουκ εστιν ουτος παρα θυ̣̅ [ill]οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ε[\ill]
-|L|λεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σ[ill]ημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις[\ill] 
-|L|<V 17> λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου ο̣[ill]τι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε[\ill] 
-|L|ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ι[ill]ουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και[\ill]
-|L|ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου τ̣ου ανα[ill]βλεψαντος[\ill] <V 19> [ill]και ηρωτησαν αυτους[\ill]  
-|F 138v| 
-|L|λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
-|L|<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλ[ill]ος[\ill]  
-|L|εγεννηθη <V 21> πως ουν βλεπει αρτι ουκ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους 
-|L|ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος περι εαυτου λαλησει <V 22> ταυτα 
-|L|ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι 
-|L|ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον 
-|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου  ος ην τυφλος 
-|L|και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> απε=
-|L|κριθη αυτοις εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλε=
-|L|πω <V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξεν σου τους οφθαλμους <V 27> απε=
-|L|κριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θε=
-|L|λετε μαθηται αυτου γενεσθε <V 28> οι δε ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητης η εκεινου 
-|L|ημεις δε του μωυσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον 
-|L|δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω το θαυμα=
-|L|στον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν 
-|L|οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη του=
-|L|του ακουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννη=
-|L|μενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω 
-|L|εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
-|L|<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον 
-|L|υν̅ του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε 
-|L|αυτω ο ις̅ και εορακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσ=
-|L|εκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεπον=
-|L|τες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι με=
-|L|τ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε 
-|L|ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν αι αμαρτιαι υμων μενουσιν <K 10> <V 1> αμην 
-|L|αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα 
-|L|αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της 
-|L|θυρας ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της 
-|L|φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> οταν τα 
-|L|ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει 
-|L|οτι οιδασιν την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυ=
-|L|του οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις 
-|L|ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν
-|L|αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλε=
-|L|πται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν 
-|L|τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλε=
-|L|πτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και 
-|L|περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τι=
-|L|θησιν υπερ των προβατων <V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προ=
-|L|βατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και 
-|L|ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει <V 13>  οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των 
-|L|[ill]προ[\ill]βατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των 
-|L|[ill]εμω[\ill]ν̣ <V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθη=
-|L|[ill]μι υπ[\ill]ερ των προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης 
-|L|[ill]κακει[\ill]ν̣α̣ δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησονται μια ποιμνη 
-|L|[ill]εις ποιμην[\ill] <V 17> δια του[ill]το μ[\ill]ε ο πη̅ρ [ill]με αγαπα[\ill] ο̣τι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λα=
-|L|[ill]βω αυτην[\ill] <V 18> [ill]ουδεις αιρει αυτην απ εμου[\ill] αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν 
-|L|[ill]εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχ[\ill]ω̣ παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ε=
-|L|[ill]λαβον παρα του πρ̅ς μου[\ill] <V 19> [ill]σχισμα ουν[\ill] παλιν εν τοις ιουδαιοις εγενετο δια τους λο=
-|L|[ill]γους τουτους[\ill] <V 20> [ill]ελεγον δε πολλοι εξ αυ[\ill]των δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
-|L|<V 21> [ill]αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν[\ill] δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων
-|F 139r|
-|L|οφθαλμους ανοιξαι <V 22> εγενετο τοτε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις  χειμων ην <V 23> και περιεπα=
-|L|τει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος  <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω ε=
-|L|ως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον 
-|L|υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει 
-|L|περι εμου <V 26> αλλα υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων <V 27> τα προβατα 
-|L|τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι <V 28> και εγω  
-|L|διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυ=
-|L|τα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυνα=
-|L|ται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν παλιν 
-|L|λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον  <V 32> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις πολλα εργα 
-|L|καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζεται <V 33> απεκρι=
-|L|θησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και 
-|L|οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν 
-|L|τω νομω υμων οτι εγω ειπον θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος 
-|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον 
-|L|κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα 
-|L|του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευ=
-|L|ετε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν τω πρ̅ι <V 39> εζητουν ουν αυτον 
-|L|παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδα=
-|L|νου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης  βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον προς 
-|L|αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαν=
-|L|νης περι τουτου αληθη ην <V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει <K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λα=
-|L|ζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε 
-|L|μαριαμ η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο 
-|L|αδελφος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε 
-|L|ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υ=
-|L|περ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την 
-|L|αδελφην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην 
-|L|τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν 
-|L|<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
-|L|<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα 
-|L|ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι 
-|L|προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει λαζαρος ο 
-|L|φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυ=
-|L|τω κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε ε=
-|L|δοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια 
-|L|λαζαρος απεθανεν <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν 
-|L|προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και η=
-|L|μεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας η̣=
-|L|μερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απ̣ο̣ 
-|L|σταδιων δεκαπεντε <V 19> πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν κα̣ι̣ [ill]μα[\ill]=
-|L|ριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκου[ill]σεν[\ill]  
-|L|οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαριαμ δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η [ill]μαρθα[\ill]  
-|L|προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος <V 22> και νυν οιδα οτι οσα [ill]αν αιτη[\ill]=
-|L|ση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτω η̣̣ [ill]μαρθα[\ill]  
-|L|οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ ε[ill]γω ειμι η α[\ill] 
-|L|ναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθ̣α̣ν̣η̣ ζ̣ησεται <V 26> κα̣ι̣ πας ο ζ̣ω̣[ill]ν και πιστευων[\ill]  
-|L|εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις του[ill]το[\ill] <V 27> [ill]λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα[\ill]  
-|L|οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομεν[ill]ος[\ill]  <V 28> [ill]και ταυτα ειπουσα απηλθε και ε[\ill]=
-|L|φωνησεν μαριαμ την αδελφην αυτης λαθρα [ill]ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φω[\ill]=
-|L|νει σε <V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ̣ κα̣ι̣ ε̣ρ̣χε̣[ill]ται προς αυτον[\ill] <V 30> [ill]ουπω δε εληλυ[\ill]=
-|L|θει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπ̣ω̣ οπ̣ο̣υ̣ υ̣π̣[ill]ηντησεν αυτω η μαρθα[\ill] <V 31> [ill]οι ουν[\ill] 
-|F 139v|
-|L|ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαμ οτι ταχεως 
-|L|ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαζοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
-|L|<V 32> η ουν μαριαμ ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω 
-|L|κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου  απεθανεν ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθων=
-|L|τας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που 
-|L|τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι 
-|L|ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλ=
-|L|μους του τυφλου ποιησαι ινα μη ουτος αποθανη <V 38> ο ις̅ παλιν ουν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται 
-|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω 
-|L|η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ει=
-|L|πον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλ=
-|L|μους αυτου ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου 
-|L|ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και 
-|L|ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκος δεδε=
-|L|μενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις 
-|L|ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε αυτον υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοτες προς την μα=
-|L|ριαμ και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον 
-|L|προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρι=
-|L|σαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιωμεν οτι ο αν̅ος ουτος πολλα ποιει σημεια <V 48> εαν αφωμεν 
-|L|αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον 
-|L|τοπον και το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν 
-|L|αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθαι οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθα=
-|L|νη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλ αρχιε=
-|L|ρευς ων του ενιαυτου εκεινου επροφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
-|L|<V 52> και ουχ υπερ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη 
-|L|εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκετι 
-|L|παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ε=
-|L|ρημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 55> ην δε εγγυς το
-|L|πασχα εορτη των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας ινα αγνισω=
-|L|σιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει ημιν οτι 
-|L|ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδοκησαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις 
-|L|γνω που εστιν μηνυσει οπως πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν 
-|L|εις βιθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνικως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅ <V 2> εποιησαν ουν αυτω δει=
-|L|πνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων συν αυτω <V 3> η ουν μαρι=
-|L|αμ λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
-|L|μαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
-|L|<V 4> λεγει ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> δια τι τουτο 
-|L|το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων διναριων και εδοθη τοις πτωχοις <V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι 
-|L|των πτωχων ημελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον εχων τα βαλλομενα εβα=
-|L|σταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτω
-|L|<V 8> τους πτωχους γαρ εχετε παντοτε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχεται <V 9> εγνω ουν οχλος 
-|L|πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ι=
-|L|δ̣ω̣σιν ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅ <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον απο=
-|L|[ill]κτειν[\ill]ω̣σιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτων ηπειγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον οχλος 
-|L|[ill]πολυς ο[\ill] ε̣λ̣θων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοι=
-|L|[ill]νικιων και[\ill] εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ο=
-|L|[ill]νοματι κυ̅ ο β[\ill]α̣σιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμ=
-|L|[ill]μενον[\ill] <V 15> [ill]μη φοβου θυγατερ[\ill] σ̣ι̣ω̣ν̣ ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
-|L|<V 16> [ill]ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου[\ill] το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθη=
-|L|[ill]σαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμ[\ill]ενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος 
-|L|[ill]ο ων μετ αυτου οτε τον[\ill] λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
-|L|<V 18> [ill]δια τουτο και υπηντ[\ill]η̣σ̣ε̣ν̣ α̣υ̣τ̣ω̣ ο οχλο̣ς̣ οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
-|F 140r|
-|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειται ουδεν ιδε ο κοσμος ολος ο=
-|L|πισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν 
-|L|εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυ=
-|L|τον λεγοντες κυριε θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και 
-|L|παλιν ανδρεας και φιλιππος και λεγουσιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ αποκρινεται αυτοις λεγων 
-|L|εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σι=
-|L|τον πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
-|L|<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω του=
-|L|τω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ει=
-|L|μι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυ=
-|L|χη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις 
-|L|την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υν̅ ηλθεν ουν φωνη εκ τ̣ο̣υ̣ ουρανου και εδοξασα 
-|L|και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι 
-|L|ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγο=
-|L|νεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκ=
-|L|βληθησεται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο 
-|L|δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη ο οχλος ημεις ηκου=
-|L|σαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον 
-|L|υν̅ του αν̅ου τις εστιν ο υς̅ του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν 
-|L|εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν 
-|L|τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> ως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος 
-|L|γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου 
-|L|σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του 
-|L|προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τι=
-|L|νι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλω=
-|L|κεν αυτων τους οφθαλμους και επορωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδωσιν τοις ο=
-|L|φθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και στραφωσιν και ιασομαι αυτους <V 41> ταυτα ει=
-|L|πεν ησαιας οτι ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και 
-|L|εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν 
-|L|ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την 
-|L|δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευεις εμε αλλ εις 
-|L|τον πεμψαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με <V 46> εγω φως εις τον 
-|L|κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου α=
-|L|κουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον 
-|L|αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινον=
-|L|τα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ ε=
-|L|μαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι 
-|L|λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι 
-|L|ο πη̅ρ ουτως λαλω <K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ιν̣α̣ 
-|L|μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμ[ill]ω εις τε[\ill]=
-|L|λος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος ε[ill]ις την[\ill] 
-|L|καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω <V 3> ειδως ο̣ ι̣ς̣̅ οτι παντα δε[ill]δω[\ill]=
-|L|κεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγει[ill]ρεται[\ill] 
-|L|εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα [ill]βαλλει[\ill] 
-|L|υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τ[ill]ω λεντιω[\ill]
-|L|ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος [ill]κε̅ συ μου νι[\ill]=
-|L|πτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ο ις̅ ο εγω ποιω συ [ill]ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα[\ill]
-|L|<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τ[ill]ον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη[\ill]
-|L|νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σι[ill]μων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον[\ill]
-|L|αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτ̣ω̣ [ill]ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η[\ill] 
-|L|τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος[ill]και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες[\ill]
-|L|<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια του̣τ̣ο̣ ειπ̣εν̣ [ill]ουχι παντες καθαροι εστε[\ill] <V 12> [ill]οτε[\ill] 
-|F 140v|
-|L|ουν ενιψεν τους ποδας αυτων ελαβεν τα ιματια αυτου και αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις 
-|L|γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειται με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγεται  
-|L|ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλεται αλλη=
-|L|λων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις 
-|L|ποιητε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος 
-|L|μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου 
-|L|περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη 
-|L|ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ 
-|L|του γενεσθε ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβα=
-|L|νων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει και ο εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με <V 21> ταυτα 
-|L|ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις ε=
-|L|ξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος 
-|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
-|L|<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει <V 25> αναπεσων 
-|L|ουν εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος 
-|L|εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω αυτω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ι=
-|L|ουδα σιμωνος ισκαριωτου <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας 
-|L|λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων 
-|L|προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω 
-|L|ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν εκεινος το ψω=
-|L|μιον εξηλθεν ευθεως ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του 
-|L|αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν ε=
-|L|αυτω και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμ=
-|L|ψαντα με ζητησεται με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου  εγω υπαγω υμεις ου 
-|L|δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλλη=
-|L|λους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους  <V 35> εν τουτω γνωσοντε 
-|L|παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πε=
-|L|τρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
-|L|θησαι ακολουθησεις δε υστερον <V 37> λεγει αυτω ο πετρος δια τι ου δυναμαι σοι ακολουθη=
-|L|σαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου 
-|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρεις <K 14> <V 1> μη 
-|L|ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια 
-|L|του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον 
-|L|υμιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραλημψομαι υμας 
-|L|προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε την οδον 
-|L|<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
-|L|<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει 
-|L|μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου αν ηδειται απ αρτι γινωσκετε αυτον 
-|L|<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσου=
-|L|τον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εορακως εμε εωρακεν τον 
-|L|[ill]π[\ill]ρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και 
-|L|[ill]ο π[\ill]η̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν ε=
-|L|[ill]μο[\ill]ι μενω̣ν̣ π̣ο̣ι̣ει τα εργα αυτος <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι 
-|L|[ill]ει δε[\ill] μη δια τα εργα αυτα πιστευετε <V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα
-|L|[ill]εργα α[\ill] ε̣γ̣ω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω πορευομαι
-|L|[ill]προς τον πρ̅α[\ill] μου <V 13> και ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δο=
-|L|[ill]ξασθη ο πη̅ρ εν τω[\ill] υω̅ <V 14> εαν [ill]τι αιτησητε[\ill] με εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω <V 15> εαν αγα=
-|L|[ill]πατε με τας εντολας τας εμας[\ill] τηρησητε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον 
-|L|[ill]παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμω[\ill]ν εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος 
-|L|[ill]ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ου[\ill]δ̣ε γινωσκει αυτον υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι 
-|L|[ill]παρ υμιν μενει και εν υμιν εσται[\ill] <V 18> [ill]ουκ α[\ill]φησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι 
-|L|[ill]μικρον και ο κοσμος με ουκετι θεωρει[\ill] υ̣μεις δε θεωρειται με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
-|F 141r|
-|L|<V 20> εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθε οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων 
-|L|τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υ=
-|L|πο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας 
-|L|ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
-|L|<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπη=
-|L|σει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα <V 24> ο μη αγαπων με 
-|L|τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
-|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ 
-|L|εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α εγω ειπον 
-|L|υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν 
-|L|εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον 
-|L|υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον 
-|L|πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευ=
-|L|σητε οτι εγω ειπον υμιν <V 30> ουκετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρ=
-|L|χων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως εντολην
-|L|δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ουτω ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αλη=
-|L|θινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν <V 2> παν κλιμα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν 
-|L|το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια 
-|L|τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται 
-|L|καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη μεινη=
-|L|τε εν εμοι <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κλιματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει 
-|L|καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβλη=
-|L|θη εξω ως το κλιμα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται
-|L|<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησε=
-|L|τε υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερηται και γενησεσθε μοι μα=
-|L|θηται <V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ και εγω υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη 
-|L|εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντο=
-|L|λας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η 
-|L|χαρα η εμη η εν υμιν και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπα=
-|L|τε αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την 
-|L|ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελ=
-|L|λομαι υμιν <V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε 
-|L|ειρηκα φιλους οτι παντα οσα ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις 
-|L|με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρ=
-|L|πον φερητε και ο καρπος υμων μενεῖ ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α επι τω ονοματι μου 
-|L|δωη υμιν <V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γι=
-|L|νωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον 
-|L|εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια 
-|L|τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπ[ill]ον υμιν[\ill] ουκ εστιν δουλος 
-|L|μειζων του κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν [ill]ει[\ill] τον λογον μου ετηρη=
-|L|σαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησο̣υ̣σιν εις υμα̣ς̣ δια το ονο=
-|L|μα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ου= 
-|L|κ ειχοσαν νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτια̣ς̣ αυτων <V 23> ο εμε μισων και 
-|L|τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδει[ill]ς αλλος εποιη[\ill]σεν αμαρτιαν [ill]ου[\ill]=
-|L|κ ειχοσαν νυν δε και εορακασιν και μεμισηκασιν̣ κ̣α̣ι̣ [ill]εμε και[\ill] τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα π̣λ̣ηρ̣ω=
-|L|θη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος [ill]οτι εμισησαν με[\ill] δωρεαν <V 26> οταν δε [ill]ελθη[\ill] 
-|L|ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς [ill]το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς[\ill] 
-|L|εκπορευεται εκεινος μαρτυρηση περι εμου <V 27> κ̣[ill]αι υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης με[\ill]=
-|L|τ εμου εστε <K 16> <V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλ[ill]ισθητε[\ill] <V 2> [ill]αποσυναγωγους ποιησουσιν[\ill] 
-|L|υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτειν[ill]ας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅[\ill]
-|L|<V 3> και ταυτα ποιησωσιν εις υμας οτι ουκ εγνω[ill]σαν τον πρ̅α ουδε εμε[\ill] <V 4> [ill]αλλα ταυτα λελα[\ill]= 
-|L|ληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημον[ill]ευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα[\ill]
-|L|δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν̣ δ̣ε υπαγω προς τον πεμψαντα μ̣ε̣ 
-|F 141v|
-|L|και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρω=
-|L|κεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθειαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω 
-|L|εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ου μη ελθη προς υμας εαν δε πορευθω πεμ=
-|L|ψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι 
-|L|δικαιοσυνης και περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι 
-|L|δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α πορευομαι και ουκετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως 
-|L|οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν 
-|L|αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εν τη αληθεια παση 
-|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
-|L|<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο 
-|L|πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου=
-|L|κετι θεωρειται με και παλιν μικρον και οψεσθε με και εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον 
-|L|ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ουκετι θε=
-|L|ωρειται με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι  υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τι εστιν 
-|L|τουτο ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν 
-|L|αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ουθετω θεωρειτε με και 
-|L|παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρηνησεται υμεις ο 
-|L|δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλα η λυπη ημων εις χαραν γενησεται
-|L|<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ου=
-|L|κετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν 
-|L|νυν μεν λυπην εξεται παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν 
-|L|υμων ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν αμην αμην 
-|L|λεγω υμιν οτι ο εαν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωη υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητη=
-|L|σατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
-|L|<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκετι εν παροιμιαις λαλησω 
-|L|υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι 
-|L|μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ 
-|L|φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον
-|L|<V 28> εξηλθον εκ του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευο=
-|L|μαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροι=
-|L|μιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα 
-|L|εν τουτω γινωσκομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
-|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφη=
-|L|τε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην ε=
-|L|χητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα 
-|L|ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν 
-|L|η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε <V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πα=
-|L|σης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αι=
-|L|ωνιος ζωη ινα γινωσκω̣σιν σε τον μονον αληθεινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε 
-|L|εδοξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξα=
-|L|σον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφα=
-|L|νερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν καμοι αυ=
-|L|τους δεδωκας και τον λογον σου ετηρησαν <V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας 
-|L|μοι παρα σου εισιν <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον 
-|L|και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω 
-|L|π̣ε̣ρ̣ι̣ α̣υ̣τ̣ω̣ν̣ ερωτω ου π̣ερι του [ill]κοσμο[\ill]υ ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
-|L|<V 10> [ill]και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα ε[\ill]μα και δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκετι ειμι εν 
-|L|[ill]τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και ε[\ill]γω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους 
-|L|[ill]εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ινα ω[\ill]σιν εν καθως ημεις εν εσμεν <V 12> οτε ημην μετ αυτων 
-|L|[ill]εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω[\ill] ονοματι σου ω δεδωκας μοι και εφυλαξα και ου=
-|L|[ill]δεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απ[\ill]ωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε 
-|L|ερχομα̣ι̣ και [ill]ταυτα λαλω εν τω κοσμω[\ill] ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμε=
-|L|νην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους 
-|F 142r|
-|L|οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> {om} <V 16> {om} <V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο 
-|L|λογος ο σος αληθεια εστιν <V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον 
-|L|<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων 
-|L|δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν ω=
-|L|σιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι 
-|L|συ με απεστειλας <V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν <V 23> εγω 
-|L|εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας 
-|L|και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου 
-|L|ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγα=
-|L|πησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων 
-|L|και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα 
-|L|η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις  <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις 
-|L|μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και 
-|L|οι μαθηται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη 
-|L|ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων 
-|L|και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ δε ειδως 
-|L|παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω 
-|L|ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον με= 
-|L|τ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσαν χαμαι <V 7> παλιν ουν η=
-|L|ρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν ο=
-|L|τι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν ο=
-|L|τι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν 
-|L|ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον 
-|L|το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την 
-|L|θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος 
-|L|και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον προς αν=
-|L|ναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
-|L|<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υ=
-|L|περ του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης ε=
-|L|κεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε 
-|L|πετρος ιστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει 
-|L|και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον <V 17> λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη η θυρωρος μη 
-|L|και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι και οι 
-|L|υπηρεται ανθρακειαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος με=
-|L|τ αυτων εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυ=
-|L|του και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω 
-|L|παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνηρχοντο και 
-|L|εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις 
-|L|ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των παρεστωτων υπηρετων εδωκεν 
-|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα 
-|L|μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμε=
-|L|νον προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν 
-|L|αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και λεγει ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ 
-|L|των δουλων του αρχιερεως ο συγγενης ου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ιδον εν 
-|L|τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν 
-|L|ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε π̣ρ̣ω̣ι̣ και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον 
-|L|ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα  <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και 
-|L|φησιν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη 
-|L|ην ουτος κακοποιων ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυ=
-|L|τον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν 
-|L|αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν 
-|L|αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυ=
-|L|τω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον 
-|F 142v|
-|L|περι εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις πα=
-|L|ρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου του=
-|L|του ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη 
-|L|παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πι=
-|L|λατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο 
-|L|γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ 
-|L|της αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο 
-|L|ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισ=
-|L|κω εν αυτω <V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα  απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν 
-|L|απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων  <V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον 
-|L|αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης  <K 19> <V 1> τοτε ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ ε=
-|L|μαστιγωσεν <V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη 
-|L|κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελε=
-|L|γον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> και εξηλθεν πα=
-|L|λιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν 
-|L|αιτιαν ευρισκω εν αυτω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το 
-|L|πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι 
-|L|υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος 
-|L|λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθη=
-|L|σαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅ 
-|L|θυ̅ εαυτον εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
-|L|<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ου=
-|L|κ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω 
-|L|σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν 
-|L|κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα 
-|L|αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ο πιλατος εζητει αυτον απολυσαι οι δε ιουδαιοι εκραυγα=
-|L|σαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον 
-|L|ποιων αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας  των λογων τουτων ηγαγεν εξω 
-|L|τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββα=
-|L|θα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε 
-|L|ο βασιλευς υμων <V 15>  εκραυγασαν ουν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος 
-|L|τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη και=
-|L|σαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον  ουν τον ιν̅ <V 17> και 
-|L|βασταζων αυτω τον σταυρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον εβραιστι δε γολ=
-|L|γοθα <V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον 
-|L|δε τον ιν̅ <V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμε=
-|L|νον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνω=
-|L|σαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γε=
-|L|γραμμενος εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι  <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των 
-|L|ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς των ιουδαι=
-|L|ων ειμι <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρω=
-|L|σαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσερα μερη εκαστω στρατιωτη 
-|L|μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ει=
-|L|πον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα 
-|L|η γ̣ρ̣α̣φη̣ π̣ληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιμα=
-|L|[ill]τισμον μου ε[\ill]βαλον κληρον οι μεν ουν σ̣τ̣ρ̣ατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ιστηκεισαν δε παρα 
-|L|[ill]τω σταυρω του ιυ̅ η[\ill] μ̣η̅ρ αυτου και η̣ α̣δ̣ε̣λ̣φη της μρ̅ς αυτου μαριαμ η του κλωπα και μα=
-|L|ρ̣ι̣α̣μ̣ [ill]η μαγδαληνη[\ill] <V 26> [ill]ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και[\ill] τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει 
-|L|τη̣ [ill]μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου[\ill] <V 27> [ill]ειτα λεγει[\ill] τω μαθητη ιδε η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημε= 
-|L|[ill]ρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια[\ill] <V 28> [ill]μετα[\ill] τουτο ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται 
-|L|ι̣ν̣α̣ [ill]τελειωθη η γραφη λεγει διψω[\ill] <V 29> [ill]σκευος[\ill] εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον του 
-|L|[ill]οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγ[\ill]καν αυτου τω στοματι <V 30> οτε ελαβεν το οξος 
-|L|[ill]ο ις̅ ειπεν[\ill] τετελεστ[ill]αι και κλινας την κεφα[\ill]λην̣ παρεδωκεν το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι 
-|F 143r|
-|L|επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατ[ill]ω ην γαρ μεγαλη[\ill]  
-|L|η ημερα εκεινη  του σαββατου ηρωτ̣ησ̣α̣ν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων [ill]τα σκελη[\ill] 
-|L|και αρθωσιν  <V 32> ηλθον ουν οι στρατιω[ill]ται και του μεν[\ill] πρω̣τ̣ου κατεαξαν̣ [ill]τα σκελη και του[\ill] 
-|L|αλλου του συσταυρωθεντος αυτω <V 33> [ill]επι δε το[\ill]ν̣ ιν̅ ελθοντες [ill]ως ιδον αυτον ηδη[\ill] τ̣εθνηκο̣τ̣α̣ 
-|L|ου κατεαξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν 
-|L|και εξηλθεν ευθυς αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθεινη αυτου εστιν η 
-|L|μαρτυρια κακεινος οιδεν̣ οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυ=
-|L|τα [ill]ινα η[\ill] γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη 
-|L|λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> μ̣ε̣τ̣α̣ ταυτα ηρωτησεν τον πιλα[ill]τον ο ιωσηφ ο α[\ill]=
-|L|πο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμ̣ε̣νος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη 
-|L|το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα αυτου <V 39> ηλθεν δε 
-|L|και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης 
-|L|ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των α=
-|L|ρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου ε=
-|L|σταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν 
-|L|δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε 
-|L|μια των σαββατων ερχεται μαριαμ η μαγδαλινη πρωι σκοτειας ετι ουσης εις το μνημειον 
-|L|και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον 
-|L|και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου 
-|L|και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχον̣=
-|L|το εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου ο δε αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του 
-|L|πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια 
-|L|ου μεντοι γε εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν και σιμων πετρος ακολουθων αυτω κ̣α̣ι εισηλθεν 
-|L|εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι τη̣ς κεφαλης 
-|L|αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε 
-|L|ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευ=
-|L|σεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων ανα̣στηναι <V 10> απηλθον ουν 
-|L|παλιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαριαμ δε ιστηκει προς το μνημειον εξω κλαιουσα 
-|L|ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθε=
-|L|ζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το [ill]σωμα του ιυ̅[\ill]
-|L|<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα 
-|L|που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα 
-|L|και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα 
-|L|οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κ̣ε̣̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μ̣οι π̣ου εθηκας αυ=
-|L|τον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαριαμ στραφεισα εκεινη λεγει αυτω εβραι̣σ̣τ̣ι̣ 
-|L|ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα 
-|L|προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς 
-|L|τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαριαμ η μαγδαλινη αναγγελ=
-|L|λουσα τοις μαθηταις οτι εωρακαμεν τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη <V 19> ουσης ουν̣ ο̣ψι̣α̣ς̣ 
-|L|τη ημερα εκεινη τη μια σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου̣ ησαν οι μα̣θηται 
-|L|αυτου συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσ̣ο̣ν και λεγει 
-|L|αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και [ill]την πλευραν αυ[\ill]=
-|L|του εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν̣ [ill]ειρηνη υμιν[\ill] 
-|L|καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ καγω αποστελλω υμας <V 22> και τουτο ειπων ε[ill]νεφυσησε και[\ill] 
-|L|λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας [ill]αφιενται αυτοις[\ill] 
-|L|αν τινων κρατητε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε ει̣ς εκ των δωδεκα [ill]ο λεγομενος διδυμος[\ill] 
-|L|ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτ[ill]ω οι αλλοι μαθ[\ill]ηται ε[ill]ωρακαμεν τον κν̅[\ill] 
-|L|ο̣ δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν [ill]αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω[\ill] 
-|L|τον δακτυλον εις τον τυπον των ηλων και βαλω [ill]την χειρα μου εις την πλευραν αυτου[\ill] 
-|L|ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν η̣σ̣[ill]αν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας[\ill] 
-|L|μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων [ill]και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη[\ill] 
-|L|υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον̣ [ill]σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και[\ill] 
-|L|φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευρ̣α̣ν̣ [ill]μου και μη γινου απιστος[\ill] αλλα [ill]πιστος[\ill]
-|F 143v|
-|L|<V 28> [ill]και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο[\ill] κ̣ς̣̅ μου και ο θς̅ μ̣ο̣υ̣ <V 29> λ̣εγει αυτω ο ις̅ οτι εορακα̣ς̣ [ill]με  
-|L|θωμα πεπιστευκας[\ill] μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστ[ill]ευ[\ill]σαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα [ill]σημεια εποι[\ill]=
-|L|[ill]ησεν ο ις̅[\ill] ε̣ν̣ω̣πιον των μαθητ̣ω̣ν α̣υ̣του [ill]α ουκ εστι γεγ[\ill]ραμμενα εν τω βιβλιω [ill]τουτω[\ill] <V 31> [ill]ταυ[\ill]=
-|L|τ̣α̣ δ̣ε̣ γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ [ill]εστιν ο χς̅ ο υς̅[\ill] του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην ε̣χ̣η̣=
-|L|τ̣ε̣ [ill]αιωνιον[\ill] εν τω ονοματι αυτου <K 21> <V 1> μ̣ε̣τα τα̣υ̣τ̣α̣ εφανερωσεν εαυτον παλιν̣ ο ις̅ τοις μαθ=
-|L|η̣τ̣αις επι της θαλ̣ασσης τη̣ς τιβεριαδος εφανε̣ρ̣ω̣σεν δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος 
-|L|κ̣α̣ι̣ θ̣ω̣μ̣α̣ς̣ ο̣ λ̣εγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και [ill]οι του[\ill] ζεβη̣=
-|L|δαιο̣υ̣ και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμω̣ν̣ πετρος υπαγω αλ[ill]ιευ[\ill]ειν 
-|L|[ill]λεγουσιν αυτω[\ill] ερχομεθα και ημεις συν σοι [ill]εξηλ[\ill]θον ουν και ενεβησαν εις το πλοιον και
-|L|[ill]εν εκεινη[\ill] τη̣ νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας [ill]δε ηδη[\ill] γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον 
-|L|[ill]ου μεντοι[\ill] εγνωσαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν <V 5> λ[ill]εγει ουν αυτ[\ill]οις ο ις̅ παι̣δ̣ια μη τι προσφα̣γιον ε=
-|L|[ill]χετε απ[\ill]ε̣κ̣ρ̣ιθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις [ill]βαλ[\ill]ετε εις τα δεξια μ̣ερη του πλοιου το δι=
-|L|κ̣τ̣υ̣ο̣ν̣ και ευρησεται εβαλον ουν και ουκετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο [ill]του[\ill] π̣λ̣ηθο̣υ̣ς τ̣ω̣ν̣ ιχθυ=
-|L|[ill]ων[\ill] <V 7> [ill]λεγει ουν ο[\ill] μαθητης εκεινος ον ηγαπ̣α ο ις̅ τ̣ω̣ π̣ε̣τ̣ρω ο κς̅ εστιν σιμ̣ω̣ν̣ ουν πετρος [ill]ακου[\ill]=
-|L|[ill]σας οτι ο κς̅ εστιν[\ill] τον επενδυτην διεζωσατο η̣ν̣ γαρ γυμνος και εβ̣α̣λεν εαυτον εις
-|L|τη̣ν̣ θ̣αλασσαν <V 8> οι δε̣ αλλοι μαθηται τω πλοιαριω η̣λ̣θ̣ο̣ν ου γαρ η̣σαν μακραν̣ απο της γης 
-|L|αλλ̣ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις τη̣ν̣ 
-|L|γη̣ν β̣λ̣ε̣π̣ουσιν ανθρακια̣ν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις 
-|L|ο ις̅ εν̣ε̣γκατε απο των ο̣ψ̣α̣ρ̣ι̣ων ων επιασατε νυν <V 11> ανεβη ουν σιμων πετρος και ειλκυ=
-|L|σεν τ̣ο̣ δ̣ι̣κ̣τυον εις την γην [ill]μεστο[\ill]ν μεγαλων ιχθυων εκατον πεντηκοντα τριων και το=
-|L|σ̣ο̣υ̣τ̣ω̣ν ο̣ντων ουκ εσχισθη̣ τ̣ο̣ δικτυον <V 12> λεγει αυτοι̣ς̣ ο ις̅ δευ̣τε αριστη̣σ̣ατε ουδεις δε 
-|L|ε̣τ̣ο̣λμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτ̣ε̣ς̣ οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμ=
-|L|βανει τον α̣ρ̣τον και διδωσιν αυτοις και το οψαρ[ill]ιον[\ill] ομοιως <V 14> τουτο δε ηδη τριτον ε=
-|L|φανερωθη ο ις̅ τ̣ο̣ι̣ς̣ μ̣αθηταις εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σι=
-|L|μωνι πετρω ο ις̅ σ̣ι̣μ̣ων ιωνα αγαπας με πλει̣ον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας 
-|L|οτ̣ι φιλω σε λεγει̣ α̣υ̣τ̣ω̣ βοσκε τα αρνια μου  <V 16> λεγει αυτω [ill]παλ[\ill]ιν δευτερον̣ σιμων ιωνα 
-|L|αγαπας με λεγει̣ α̣υ̣τ̣ω̣ ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω [ill]σε λεγει αυτω ποιμαινε[\ill] τα προβα=
-|L|τα [ill]μου[\ill] <V 17> λεγει αυτω τ̣ο̣ τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπ̣η̣θη ο πε[ill]τρος[\ill] οτι ειπεν αυ=
-|L|τω τ̣ο̣ τρ̣ιτον φιλεις με και λεγει αυτω κε̅ παντ̣α̣ συ οιδας συ γιν[ill]ωσκεις[\ill] οτι φιλω σε 
-|L|[ill]λεγει αυ[\ill]τω ο ις̅ [ill]βοσκε τα προβατ[\ill]α μου <V 18> αμην αμην λεγω σ̣ο̣ι̣ οτε ης νεωτερος εζ̣ω̣ν̣ν̣υες σε=
-|L|[ill]αυτον και περιεπατεις[\ill] οπου η̣θ̣ε̣λες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και 
-|L|αλλοι̣ σε ζωσουσιν κ̣α̣ι̣ ο̣ι̣σ̣ουσιν σε οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ε̣ι̣π̣εν σημαινων ποι= 
-|L|ω̣ θ̣ανατω δοξασει τον θ̣ν̅ και τουτο ειπων λ̣εγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> ε̣π̣ιστρ̣α̣φεις δε πε=
-|L|τρος βλεπει τον μα̣θ̣η̣τ̣η̣ν̣ ον ηγαπα ο ις̅ ακ̣ο̣λ̣ο̣υ̣θ̣ο̣υ̣ν̣τ̣α̣ ος και ανεπεσεν εν τω δει=
-|L|π̣νω επι το στηθ̣ο̣ς̣ α̣υ̣τ̣ο̣υ̣ κ̣α̣ι̣ ειπεν αυτω κε̅ τι̣ς̣ [ill]εστιν[\ill] ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ουν ι= 
-|L|δ̣ων ο πετρος λε̣γει τω [ill]ιυ̅ κε̅ ουτος[\ill] δε τι <V 22> λεγει α̣υ̣τω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερ=
-|L|χ̣ο̣μαι τι προ̣ς̣ σ̣ε̣ σ̣υ̣ μ̣ο̣ι̣ ακ̣ολο̣υ̣θ̣ει <V 23> εξη̣λ̣θ̣εν ουν ουτος ο λογος εις τ̣ο̣υ̣ς̣ αδελ̣φους οτι 
-|L|ο μαθητης εκεινος [ill]ουκ αποθνησκει και ουκ ει[\ill]πεν δε [ill]αυτω ο ις̅ οτι[\ill] ουκ αποθ̣ν̣η̣σ̣κ̣ει αλ=
-|L|[ill]λ εαν αυτον θε[\ill]λω μενειν ε[ill]ως[\ill] ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μ̣α̣θητης ο μ̣αρτυρων 
-|L|περι τουτων ο και γραψα̣ς̣ ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης αυτου εστιν η μαρτυρι̣α
-|L|<V 25>  εστιν δε̣ [ill]και αλλα π[\ill]ολλα [ill]οσα ε[\ill]ποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ο̣υ̣δε̣ αυτον οιμαι 
-|L|τ̣ον κοσμον χ̣ωρησαι τα γ̣ρ̣α̣φομενα βιβλια 
-|L|<K 22> <V 0> [ill]0-10[\ill] κατα ιωαννην
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-