[ntmss-svn] r395 - in trunk/Level 1 In Progress : 04_310090 04_315610

[Rachel at crosswire.org]

Author: Rachel
Date: 2013-05-23 06:23:57 -0700 (Thu, 23 May 2013)
New Revision: 395

Added:
   trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_jed_L1.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_jed_L2.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_rk_L2.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_rk_merged.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_jg_L2.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_rk_L2.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_rk_merged.txt
Log:
Transcriptions added in various stages of having structure fixed.

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_jed_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_jed_L1.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_jed_L1.txt	2013-05-23 13:23:57 UTC (rev 395)
@@ -0,0 +1,1049 @@
+{Status:			
+G-A Number:  1009
+Name of book transcribed: John 
+First folio transcribed:
+Base text used:  TRns
+
+Transcribed by: Collation by James E. Douthat (converted to transcription by Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:                   
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes   No
+	Initials and other enlarged letters - Yes   No
+	Diples (>) -    No   Yes on the following folios 00r, 00v ...
+	Obeloi (†) -   No   Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+	
+	Other remarks:        
+	- The enlarged letters in the left margin were initially written as the first letter of the line, so appear to be duplicated, in 4:5, 46. 
+	- Several pages have faint text.  On some of these pages, a later hand has traced over faint letters in an ink that now appears much darker;  see ff.  209v-210r, 218r.  It appears to trace over current letters, so I hesitate to call it a corrector.  There are other cases where a darker ink does seem to make a minor correction, for example, ει to η, or ω to ο.  In 18:11 (f. 218r, line 8), the δε of δεδωκε has been overwritten, leaving the space for δωκε too faint to read, which doesn't support my theory.  In any case, I have not marked these as corrections unless the overwriting does not match the faint underwriting.
+	- ετ, as in μετα, -ετε and -εται, is written unusually:  the epsilon looks like an upsilon, then the vertical stroke of the tau is attached, then looking like a joined upsilon-iota (as in υι̅ς); then the horizontal stroke of the tau is drawn well above the vertical stroke, at a diagonal like a grave accent, with the botton of the stroke then joining the following letter.  Don't confuse this with a cursive eta.                          }
+	
+<B 04>	 
+<K 0>
+<V 0> αγιου κατα ιωαννου ευαγγελιου
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς 
+τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτως ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγωνε
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως 
+των αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαι=
+νει και η σκοτεια αυτω ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ 
+ονομα αυτου ιωαννης <V 7> ουτος ηλθεν εις 
+μαρτυριαν ινα μαρτυρισει περι του φω=
+τος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυ=
+ρησει περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθηνον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρη περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ει
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενις υιος ο ον εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ομολογησεν και ουκ ηρνισατο και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας η συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοοντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι εισαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζης ει σου ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγωνεν ου εγω ουκ ειμι ικανος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βιθανεια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ειδην αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρισεν ο ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβενων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτω
+<V 33> καγω ουκ ειδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδεις το πν̅α καταβενων και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅ των ζωντος
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 37> ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββη ο λεγετε μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενης
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμονος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμονα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας ουν αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων υι̅ς ιωναι συ κληθησει κιφας ο ερμηνευετε πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθη μοι
+<V 44> ην δε φιλιππος απο βιθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρικαμεν ιν̅ τον υιον ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθει ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββη συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζων τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτη οψεσθε τον ου̅νον αναιωγωτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ οινον ουκ εχωσι 
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθηναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χορουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδρειας υδατος και εγεμησαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικληνος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ειδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ειδησαν οι ηντληκοτες τω υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρχιτρικληνος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ δε τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας 
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιη φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πολουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον [app][*]ε[ill]2-3[\ill]στι[\*][C]εστι[\C][\app] ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτων και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ο ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολοιμοις εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεορουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ηχεν ινα τις μαρτυρησει περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββη οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη ει ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γενηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γενηθηναι γερων ον μη δυναται εις την κυλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυνατε εισελθειν εις την βασιλειαν του ου̅νων
+<V 6> το γεγενημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγενημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασεις οτι ειπον σοι δη υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνη και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται η που υπαγη ουτως εστι πας ο γεγενημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανεται
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσειτε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μι ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ον εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δη τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ειδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ηργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημμενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπων αυτω ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω σοι μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχοντε προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυνατε αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδε εν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστι ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δη αυξανειν εμε δε ελαττουσθε
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστι 
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαββανων αυτου την μαρτυριαν εσφραγησεν οτι ο θς̅ αληθεις εστι
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενη επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο ις̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι πλειονας μαθητας ποιη και βαπτιζει ο ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδη δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαριας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν {The λ of πολιν starts a new line, then was struck and replaced with a large λ in the margin} της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ [app][*]&om;[\*][C]ιωσηφ τω υιω αυτου[\C][\app]
+<V 6> [app][*]&om;[\*][C]ην δε εκει πηγη του ιακωβ[\C][\app] ο ουν ις̅ κεκοπιακος εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθησαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαριτης πως ιουδαιος ον παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαριτιδος ου γαρ συγχρωντε ιουδαιοι σαμαριταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δωραιαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν σοι αν ητισας αυτω και εδωκεν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζον ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου δηψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη δηψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη δειψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεορω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορη τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δη προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτο ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησεται τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστι
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστι οτε οι αληθηνοι προσκυνητε προσκυνησωσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσειας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος απαγγελει ημιν απαντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλης μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδρειαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτον αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββη φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθαι τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθεινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευωμεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο κς̅ εμαρτυρισεν οτι προφητης εν τη πατριδη αυτου τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εν τη εορτη
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασειλικος {κ starts a new line and is also written in the margin} ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωταν αυτον ινα καταβη και ιασητε αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδειτε ου μη πιστευσειτε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κε̅ καταβηθι πρινι αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ο ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ειδη δε αυτου καταβαινοντος ιδου οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος αυτου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν ι κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εκεινη τη ωρα εν ι ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα δε ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βιθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιεις εγενετο οι ο δηποτε κατηχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ειδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιεις γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλει με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο ο αν̅ος υγιεις και ηρεν τον κραββατον αυτου και περιεπατη ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιει εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ειδη τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδε υγιεις γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενηται
+<V 15> και απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιει
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζωμαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυνατε ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξη αυτω εργα ινα υμεις θαυμασειτε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστι οτε οι νεκροι ακουσοντε της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησοντε
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζεται τουτο οτι ερχεται ωρα εν ι παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσοντε της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσοντε οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστι οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθεις
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου 
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθειτε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζον του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω εκεινα μαρτυρη περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτο υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχειτε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε μαι εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον λιψεσθαι
+<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αν̅ων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμιν προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευεται πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσειτε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης εις τα μερει γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθη αυτω οχλος πολυς οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθειτο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ιδει τι ημελλεν ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τη λαβοι
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχηλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εκλασε και εδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσων ηθελον
+<V 12> ως δε επλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευοντα κλασματα ινα μη τι απωλειται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δωδεκα κωφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων [app][*]απεριεσευσεν[\*][C]απεριεσσευσεν[\C][\app] τοις βεβρωκωσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ειδη εγεγονει και ουπω εληλυθη προς αυτους ο ις̅
+<V 18> ει τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες δε ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεορουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγυς του πλοιου γινομενον εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθαι
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη ουν επαυριον ο οχλος εστικως περαν της θαλασσης ιδως οτι πλοιαριον αλλο ουκ ει ει μι εν και οτι ου συνεισηλθεν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εις το πλοιον αλλα μονον οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθον πλοιαρια εκ τηβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει [app][*]ουδ[ill]2[\ill][\*][C]ουδε[\C][\app] οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββη ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε μαι ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθαι μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου δωσει υμιν τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγησεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσειτε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ποιεις συ σημειον ινα ιδομεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζει
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον [app][*]αληθυνον[\*][C]αληθινον[\C][\app]
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με 
+<V 40> ινα πας ο θεορων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις γαρ δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακε ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανει
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης η σαρξ μου εστιν
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγηται την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιετε αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρογον μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθεις εστι βρωσις και το αιμα μου αληθεις εστι πωσις
+<V 56> ο τρογων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρογον με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες ημων το μαννα και απεθανων ο τρογον τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ιδων δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεορειτε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελη ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστι
+<V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων οι ου πιστευουσιν ειδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες εις αυτον και τις εστιν ο παραδωσον αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ει δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμον πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστι
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ον εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγεια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηταις σου θεορουσιν τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυνατε ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστι
+<V 8> υμεις αναβειται εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστι αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελει το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστι η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθεις εστι και αδηκια εν αυτω ουκ εστι
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολαται οτι ολον αν̅ον υγιει εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινεται κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε νυν παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστι ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστι
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων και εμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν [app][*]αληθινως[\*][C]αληθινος[\C][\app] ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με [app][*]απεστηλεν[\*][C]απεστειλεν[\C][\app]απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος ποιει
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα μαι
+<V 34> ζητησεται μαι και ουχ ευρησεται και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησεται με και ουχ ευρησετε και οπου υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσωσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του χλου ακουσαντες των λογων ελεγων ουτος εστιν [app][*]α[ill]2[\ill]θως[\*][C]αληθως[\C][\app] ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ ο χς̅ εκ της γαλιλαιας ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχησμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεπω ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανεισθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ον εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουσει παρα των πρωτων και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και σοι εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων μονος
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθησας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατηλιμμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη ειλειπται επαυτωτωφορω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις
+<V 6> περι αυτης ο δε ις̅ κατω κυμψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον επερωτωντες αυτον ανεκυμψε και ειπεν ο αναμαρτητος εξ υμων πρωτος βαλετω επ αυτη τον λιθον
+<V 8> και παλιν κατω κυμψας εγραφεν επι την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες αν εχωρησαν αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ ειπεν αυτη γυναι που εισιν οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> ει δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε τουτο δε ειπαν πειραζοντες αυτον ινα εχωσιν κατηγορειαν κατ αυτου
+<V 12> παλιν ουν ο ις̅ ελαλησεν αυτοις λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι σοι περι σεαυτου μαρτυρης η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθεις
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθεις εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθεις εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γαιγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθεις εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρη περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγων ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου η εμε ιδητε και τον πρ̅α μου ιδητε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται μαι και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτεινον εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εσται εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσειτε οτι εγω ειμι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω μεθ υμω λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθεις εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν ουν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ οταν υψωσετε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκωτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθαι την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως σοι λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενη εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υι̅ς υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθαι
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χορει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε μαι αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμιν θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευεται μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχη με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ον εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαριτης ει σοι και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε μαι
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινον
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις λογον τον μου τηρησει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και σοι λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρησει ου μη γευσειτε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζον του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστι εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ γαρ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρει
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετι ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις̅ ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητεις
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββη τις ημαρτεν ουτος η οι γονης αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονης αυτου αλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δι εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με α ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ειμι φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμε και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νηψε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευετε απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεορουντες αυτον το πρωτερον οτι προσαιτεις ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτου εστι εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως αναιωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και 
+ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν 
+και επεχρησεν μου τους οφθαλμους και ειπεν
+μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ 
+και νιψε απελθων δε και νιψαμενος ανε=
+βλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος 
+λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρι=
+σαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον ο=
+τε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν 
+αυτου τους οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων 
+αυτων και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο 
+δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου 
+επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχησμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι σεαυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητις εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψε εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος τα περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ιδι γαρ συνετεθηντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογησει χν̅ αποσυναγωγος γαινηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπαν οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστι
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος ει αμαρτωλος εστι ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ον αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως αναιωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ επιστευσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελυδωρησαν αυτον και ειπαν συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστι
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης ει και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει ο θς̅
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μι ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπων αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων [app][*]αυτων[\*][C]αυτον[\C][\app] ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστι
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> ειπεν δε ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενησοντε
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ειτε ουκ αν ειχετε αμαρτιας νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν ει ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτο ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλλει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθη οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξοντε απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μι ινα κλεψη και θυσει και απωλεσει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσι
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ον ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεορει τον λυκον ερχομενον και αφιεισι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτον περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει μαι ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τηθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα μαι δη αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται οφθαλμους τυφλων ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων 
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απωλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυτων εργων λιθαζεται με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημειας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπον θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυνατε λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγεται οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευσειτε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι αυτου αληθει ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανειας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτου
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θρηξιν αυτης εις ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενη τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγομεν εις την ιουδαιαν πολιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββη νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγης εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχη [app][*]δωκα[\*][C]δωδεκα[\C][\app] εισι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει καικοιμητε σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσειτε οτι ουκ ειμιν εκει αλλα αγομεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγομεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανειαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδει εχοντα εν τω μνημιω
+<V 18> ην δε η βιθανεια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθισοντε αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ η εις ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται 
+<V 24> εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανει εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνη σαι
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρετε ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθη ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικεια και παραμοιθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτω λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ η εις ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβρημησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ουν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλη αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτως ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου [app][*]ποιησαι[\*][C]ποιεισαι[\C][\app] ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσεις οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ιδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφεται υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιωμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> και εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσοντε οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ον του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε λογιζεσθαι οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωλειται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ον του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατη εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων 
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστωτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκησαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω μηνοισει οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν ο ις̅ εις βηθανειαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκος ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονη ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστηκης πολυτιμου ηλιψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θρηξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλον αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ηχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες 
+αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου 
+τετηρηκεν αυτω <V 8> τους πτωχους γαρ παντο=
+τε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχεται
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι 
+εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον 
+αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν 
+εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιε=
+ρεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαι=
+ων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυρι=
+ον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην 
+ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πολον ονον
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρη ουν ο οχλος ο ον μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημιου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεορειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> εισαν δε τινες ελλινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βιθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανει αυτος μονος μενει εαν δε αποθανει πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φειλων την ψυχην αυτου απωλεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτο εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου ο ου̅νιος
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακτε και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απε=
+κριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φω=
+νη γεγωνεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις 
+εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του 
+κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> κα=
+γω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυ=
+σω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγεν σιμαινων ποιω θανατω ημελεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι υψωθηναι δη τον υιον του αν̅ου τις εστιν ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγη
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενεισθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτως εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευσαν εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ της επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νωησωσιν τη καρδια και επιστρεψωσιν και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γαινονται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα μαι
+<V 45> {om}
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτεια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουσει των ρηματων και πιστευσει εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστι α ουν λαλω εγω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ιδει βεβληκοτως εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ιδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξ[ill]4[\ill]ν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νηπτηρα και ηρξα[ill]2[\ill] νιπτην τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ο ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμονα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτης τους ποδας
+<V 7> απεκριθη δε ο ις̅ και ειπεν αυτω εγω ποιω σποι ουκ οιδας αρτη γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ ιχοις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σημον πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος [app][*]ολως[\*][C]ολος[\C][\app] και υμεις μεν καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> η̣δη γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχη παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνητε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγεται ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτην τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειται
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζον του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζον του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρογων μετ εμου τον αρτον επειρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτη λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσειτε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα μαι
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπε αμην αμην λεγω υμιν εις εξ υμων παραδωσει μαι
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτο σιμων πετρος ποιθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ο εγω βαψας τω ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδωκουν επει το γλωσσοκωμον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγωρασον ον χρειαν εχωμεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε εξηλθεν και λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσοντε παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχεται εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμον πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι με νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις 
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνησει με τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικεια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευσομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραλειψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ειται
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθει και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> ει εγνωκετε με και τον πρ̅α μου εγνωκειται αν και απ αρτη γινωσκεται αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτων χρονων μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας μαι φιλιππε ω εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησειτε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> ειπεν ο κς̅ τοις εαυτου μαθηταις
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> καγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεορει αυτω υμεις δε γινωσκετε αυτω οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν εστε
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεορει υμεις δε θεορειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθαι υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και ο πη̅ρ εν εμοι και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγωνεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτω και ουχη τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσωμεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α αν ειπω υμιν
+<V 27> ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν ει ηγαπατε μαι εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζον μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσειτε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθηνη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτω και παν το καρπον φερων καθαιρει αυτω ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ειδει υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινητε 
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μει τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελειτε αιτησεσθαι και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερειτε και γενησεσθαι εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησειτε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> [app][*]ταυτ[ill]1-2[\ill][\*][C]ταυτη[\C][\app] εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζωνα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς εγνωρησα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγετε και καρπον φερειτε και ο καρπος υμων μένει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζον του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν η τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησωσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησωσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα μαι
+<V 22> ει μι ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και [app][*]των[\*][C]τον[\C][\app] πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν μαι δωραιαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθειται
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησωσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευηται αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα μαι και ουδεις εξ υμων ερωτα μαι που υπαγης
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελλεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεορειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουσει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελη υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεορειτε μαι και παλιν μικρον και οψεσθαι με οτι υπαγω προς τον πρ̅α μου
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεορειται με και παλιν μικρον και οψεσθαι με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεορειτε μαι και παλιν μικρον και οψεσθαι με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησειτε υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλα η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηθη το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> υμεις ουν λυπην μεν νυν εχεται παλιν δε οψωμαι υμας και χαρισεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εαν αιτησεται τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειται και λιψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτισεσθαι και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτισω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλη υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιειμι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφειται και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θληψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενηκηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επειρεν τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα ο υιος σου δοξασει σε
+<V 2> ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με σοι πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι εισαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασιν
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστι
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι σοι με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ειμεις
+<V 12> οτε ημιν μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μι ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> αλλ ινα τηρησεις αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των [app][*]πιστευωντων[\*][C]πιστευοντων[\C][\app] δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως σοι πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευσει οτι σοι με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και σοι εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεορωσιν την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σαι ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτι εγνωσαν οτι σοι με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρησα αυτοις το ονομα σου και γνωρησω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις 
+ει καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ 
+εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν 
+του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος 
+εις ον εισηλθεν αυτος και [ill]οι μα[\ill]θ̣ηται αυτου
+<V 2> ιδει δε και ιουδας ο παρ[ill]αδιδου[\ill]ς αυτον τον 
+τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει με=
+τα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λ̣αβων 
+την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φα=
+ρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φα=
+νων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ε̣ι̣=
+δως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελ=
+θων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκρι=
+θησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοι̣ς̣ 
+ο ις̅ εγω ειμι ιστικει δε και ιουδας ο πα̣[ill]ρα[\ill]=
+διδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυ=
+τοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω 
+και επεσον χαμε <V 7> παλιν ουν αυτους επη=
+ρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ 
+τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπο̣ν 
+υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε α=
+φετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λο=
+γος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απω=
+λεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμον ουν πετρος 
+εχων μαχαιρα ηλκυσεν αυτην και επεσεν 
+τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν 
+αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα 
+τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω 
+βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το πο=
+τηριον ο δε[ill]δωκε[\ill] μοι ο πη̅ρ ου μη πιω <V 12> η 
+ουν σπειρα και ο χειλιαρχος και οι υπηρεται 
+των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδει=
+σαν αυτον <V 13> και απηγαγον προς ανναν πρω=
+τον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρ=
+χιερευς του ηνεαυτου εκεινου <V 14> ην δε καια=
+φας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι 
+συμφερει ενα αν̅ον απωλεσθαι υπερ του 
+λαου <V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμον πετρος 
+και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκει=
+νος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλ=
+θεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ιστηκει προς την θυραν (ε)ξω 
+εξηλθεν ουν ο αλλος μαθητης ος ην γνω=
+στος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω 
+και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παι=
+δισκει η θυρωρος τω πετρω μη και σοι 
+εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει 
+εκεινος ουκ ειμι <V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι 
+και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες 
+οτι ψυχος ην και εθερμενοντο ην δε με=
+τ αυτων ο πετρος εστως και θερμενομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των 
+μαθητων αυτου και περι της διδαχης 
+αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησι=
+α ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδι=
+δαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω ο=
+που παντοτε οι ιουδαιοι συνερχοντε και 
+εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με ερωτας 
+επερωτησον τους ακηκοωτας τι ειπον 
+αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντως εις των υπηρε=
+των παρεστηκως εδωκεν ραπισμα τω 
+ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα 
+μαρτυρισον περι του κακου ει δε καλως 
+τι με δερεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δε=
+δεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμον πετρος εστως και θερμενομενος 
+ειπον ουν αυτω μη και σοι εκ των μαθη=
+των αυτου ει ηρνισατο εκεινος και ει=
+πεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του 
+αρχιερεως συγγενης ον ου απεκοψεν πε=
+τρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κη=
+πω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πε=
+τρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το 
+πραιτοριον ην δε πρωια και αυτοι 
+ουκ εισηλθον εις το πραιτοριον ινα μη μι=
+ανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και 
+ειπεν τινα κατηγορειαν φερετε κατα 
+του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και [app][*]η[\*][C]ει[\C][\app]=
+πον αυτω ει μι ην ουτος κακοποιος ου=
+κ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν 
+αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις 
+και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον 
+ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ ε=
+ξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος 
+του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημενων 
+ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτοριον παλιν 
+ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ει=
+πεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λε=
+γεις η αλλος συ ειπεν περι εμου <V 35> απεκριθη 
+ο πιλατος και ειπεν μητι εγω ιουδαι=
+ος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις 
+παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απε=
+κριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του 
+κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου 
+η[ill]ν[\ill] η βασιλεια η εμη οι υπηρετε αν εμοι 
+ηγονιζοντο ινα μη παραδωθω τοις ιου=
+δαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν 
+εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος 
+ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ 
+συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις του=
+το γεγενημε και εις τουτο εληλυθα εις 
+τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθει=
+α πας ο ον εκ της αληθειας ακουει μου 
+της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι 
+εστιν αληθεια και τουτω ειπων παλιν 
+εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει 
+αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν 
+αυτω <V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα 
+υμιν απωλυσω εν τω πασχα βουλεσθαι
+ουν απωλυσω υμιν τον βασιλεα των ιου=
+δαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες 
+λεγοντες μη τουτον αλλα βαραβαν ην 
+δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστηγωσεν
+<V 2> και οι στρατειωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου την κεφαλην και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτου
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτειαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθηνον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτων οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλη αποθανειν οτι εαυτον υι̅ν θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτοριον παλιν οτι λατος και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσω σαι
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μι ειν σοι δεδωμενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσεις ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθησεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστη δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μι καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστη γολγοθα
+<V 18> οπου εστ̅ρωσαν αυτον και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολυ ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο χς̅ και ην γεγραμμενον εβραιστη ελλινιστη και ρωμαιστη
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατειωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχησωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατειωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ιστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαλινη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει δειψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελλει και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατειωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελλει και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθωντες ως ειδον αυτον ειδη τεθνηκωτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελλει
+<V 34> αλλ εις των στρατειωτων λογχη την πλευραν αυτου ενοιξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος ειδεν οτι [app][*]αληθη[\*][C]αληθει[\C][\app] λεγει ινα και υμεις πιστευσειτε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη ωστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψοντε εις ον εξεκεντισαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθειας ον μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρει το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς αυτον νυκτος το πρωτον φερων μηγμα σμυρνης και αλωης ως λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτω εν οθωνιοις μετα των αρωματων καθως εστιν εθος τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον κενον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευειν των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαλινη ερχεται προι σκοτιας ετη ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημιου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμονα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφειλη ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημιου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμον πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεορει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ειδησαν την γραφην οτι δι αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δει ιστεικει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεορει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεορει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ειδη οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφησα εκεινη λεγει αυτω ραβουνη ο λεγετε διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαλινη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη και των θυρων κεκλεισμενων οπου εισαν οι μαθηται συνειγμενοι δια των φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδωτες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσισεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιεντε αυτοις αν τινων κρατειται κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειραν μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν εισαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτο
+<V 31> ταυτα δε γαιγραπται ινα πιστευσειται οτι ο ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχειτε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμον πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβαιδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμον πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ειδησαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδεια μη τι προσφαγιον εχειτε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερει του πλοιου το δεικτυον και ευρησειτε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμον ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ εισαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πιχων διακοσιων συροντες το δεικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμον πετρος και ηλκυσεν το δεικτυον εις την γην μεστων μεγαλων ιχθυων εκατον πεντηκοντατρειων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δεικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε και ουδεις ετολμα εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστι
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ιδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν και λεγει τω σιμονι πετρω σιμον ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ σοι οιδας οτι φιλω σαι λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμον ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ σοι οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμεναι τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμον ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε εις νεοτερος εζων̣νυες σεαυτον και περιεπατης οπου ηθελες οταν δε γειρασεις εκτενης τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και εισοι οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπεν σιμαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθη μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε σοι ακολουθη μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθεις εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+ 

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_jed_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_jed_L2.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_jed_L2.txt	2013-05-23 13:23:57 UTC (rev 395)
@@ -0,0 +1,1049 @@
+{Status:			
+G-A Number:  1009
+Name of book transcribed: John 
+First folio transcribed:
+Base text used:  TRns
+
+Transcribed by: Collation by James E. Douthat (converted to transcription by Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:                   
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes   No
+	Initials and other enlarged letters - Yes   No
+	Diples (>) -    No   Yes on the following folios 00r, 00v ...
+	Obeloi (†) -   No   Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+	
+	Other remarks:        
+	- The enlarged letters in the left margin were initially written as the first letter of the line, so appear to be duplicated, in 4:5, 46. 
+	- Several pages have faint text.  On some of these pages, a later hand has traced over faint letters in an ink that now appears much darker;  see ff.  209v-210r, 218r.  It appears to trace over current letters, so I hesitate to call it a corrector.  There are other cases where a darker ink does seem to make a minor correction, for example, ει to η, or ω to ο.  In 18:11 (f. 218r, line 8), the δε of δεδωκε has been overwritten, leaving the space for δωκε too faint to read, which doesn't support my theory.  In any case, I have not marked these as corrections unless the overwriting does not match the faint underwriting.
+	- ετ, as in μετα, -ετε and -εται, is written unusually:  the epsilon looks like an upsilon, then the vertical stroke of the tau is attached, then looking like a joined upsilon-iota (as in υι̅ς); then the horizontal stroke of the tau is drawn well above the vertical stroke, at a diagonal like a grave accent, with the botton of the stroke then joining the following letter.  Don't confuse this with a cursive eta.                          }
+	
+<B 04>	 
+<K 0>
+<V 0> αγιου κατα ιωαννου ευαγγελιου
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς 
+τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτως ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγωνε
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως 
+των αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαι=
+νει και η σκοτεια αυτω ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ 
+ονομα αυτου ιωαννης <V 7> ουτος ηλθεν εις 
+μαρτυριαν ινα μαρτυρισει περι του φω=
+τος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυ=
+ρησει περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθηνον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρη περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ει
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενις υιος ο ον εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ομολογησεν και ουκ ηρνισατο και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας η συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοοντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι εισαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζης ει σου ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγωνεν ου εγω ουκ ειμι ικανος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βιθανεια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ειδην αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρισεν ο ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβενων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτω
+<V 33> καγω ουκ ειδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδεις το πν̅α καταβενων και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅ των ζωντος
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 37> ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββη ο λεγετε μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενης
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμονος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμονα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας ουν αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων υι̅ς ιωναι συ κληθησει κιφας ο ερμηνευετε πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθη μοι
+<V 44> ην δε φιλιππος απο βιθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρικαμεν ιν̅ τον υιον ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθει ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββη συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζων τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτη οψεσθε τον ου̅νον αναιωγωτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ οινον ουκ εχωσι 
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθηναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χορουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδρειας υδατος και εγεμησαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικληνος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ειδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ειδησαν οι ηντληκοτες τω υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρχιτρικληνος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ δε τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας 
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιη φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πολουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον [app][*]ε[ill]2-3[\ill]στι[\*][C]εστι[\C][\app] ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτων και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ο ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολοιμοις εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεορουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ηχεν ινα τις μαρτυρησει περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββη οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη ει ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γενηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γενηθηναι γερων ον μη δυναται εις την κυλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυνατε εισελθειν εις την βασιλειαν του ου̅νων
+<V 6> το γεγενημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγενημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασεις οτι ειπον σοι δη υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνη και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται η που υπαγη ουτως εστι πας ο γεγενημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανεται
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσειτε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μι ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ον εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δη τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ειδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ηργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημμενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπων αυτω ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω σοι μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχοντε προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυνατε αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδε εν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστι ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δη αυξανειν εμε δε ελαττουσθε
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστι 
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαββανων αυτου την μαρτυριαν εσφραγησεν οτι ο θς̅ αληθεις εστι
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενη επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο ις̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι πλειονας μαθητας ποιη και βαπτιζει ο ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδη δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαριας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν {The λ of πολιν starts a new line, then was struck and replaced with a large λ in the margin} της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ [app][*]&om;[\*][C]ιωσηφ τω υιω αυτου[\C][\app]
+<V 6> [app][*]&om;[\*][C]ην δε εκει πηγη του ιακωβ[\C][\app] ο ουν ις̅ κεκοπιακος εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθησαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαριτης πως ιουδαιος ον παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαριτιδος ου γαρ συγχρωντε ιουδαιοι σαμαριταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δωραιαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν σοι αν ητισας αυτω και εδωκεν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζον ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου δηψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη δηψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη δειψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεορω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορη τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δη προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτο ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησεται τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστι
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστι οτε οι αληθηνοι προσκυνητε προσκυνησωσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσειας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος απαγγελει ημιν απαντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλης μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδρειαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτον αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββη φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθαι τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθεινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευωμεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο κς̅ εμαρτυρισεν οτι προφητης εν τη πατριδη αυτου τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εν τη εορτη
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασειλικος {κ starts a new line and is also written in the margin} ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωταν αυτον ινα καταβη και ιασητε αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδειτε ου μη πιστευσειτε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κε̅ καταβηθι πρινι αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ο ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ειδη δε αυτου καταβαινοντος ιδου οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος αυτου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν ι κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εκεινη τη ωρα εν ι ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα δε ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βιθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιεις εγενετο οι ο δηποτε κατηχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ειδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιεις γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλει με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο ο αν̅ος υγιεις και ηρεν τον κραββατον αυτου και περιεπατη ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιει εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ειδη τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδε υγιεις γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενηται
+<V 15> και απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιει
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζωμαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυνατε ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξη αυτω εργα ινα υμεις θαυμασειτε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστι οτε οι νεκροι ακουσοντε της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησοντε
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζεται τουτο οτι ερχεται ωρα εν ι παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσοντε της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσοντε οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστι οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθεις
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου 
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθειτε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζον του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω εκεινα μαρτυρη περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτο υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχειτε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε μαι εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον λιψεσθαι
+<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αν̅ων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμιν προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευεται πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσειτε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης εις τα μερει γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθη αυτω οχλος πολυς οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθειτο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ιδει τι ημελλεν ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τη λαβοι
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχηλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εκλασε και εδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσων ηθελον
+<V 12> ως δε επλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευοντα κλασματα ινα μη τι απωλειται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δωδεκα κωφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων [app][*]απεριεσευσεν[\*][C]απεριεσσευσεν[\C][\app] τοις βεβρωκωσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ειδη εγεγονει και ουπω εληλυθη προς αυτους ο ις̅
+<V 18> ει τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες δε ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεορουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγυς του πλοιου γινομενον εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθαι
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη ουν επαυριον ο οχλος εστικως περαν της θαλασσης ιδως οτι πλοιαριον αλλο ουκ ει ει μι εν και οτι ου συνεισηλθεν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εις το πλοιον αλλα μονον οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθον πλοιαρια εκ τηβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει [app][*]ουδ[ill]2[\ill][\*][C]ουδε[\C][\app] οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββη ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε μαι ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθαι μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου δωσει υμιν τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγησεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσειτε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ποιεις συ σημειον ινα ιδομεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζει
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον [app][*]αληθυνον[\*][C]αληθινον[\C][\app]
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με 
+<V 40> ινα πας ο θεορων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις γαρ δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακε ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανει
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης η σαρξ μου εστιν
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγηται την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιετε αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρογον μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθεις εστι βρωσις και το αιμα μου αληθεις εστι πωσις
+<V 56> ο τρογων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρογον με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες ημων το μαννα και απεθανων ο τρογον τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ιδων δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεορειτε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελη ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστι
+<V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων οι ου πιστευουσιν ειδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες εις αυτον και τις εστιν ο παραδωσον αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ει δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμον πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστι
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ον εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγεια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηταις σου θεορουσιν τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυνατε ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστι
+<V 8> υμεις αναβειται εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστι αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελει το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστι η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθεις εστι και αδηκια εν αυτω ουκ εστι
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολαται οτι ολον αν̅ον υγιει εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινεται κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε νυν παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστι ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστι
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων και εμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν [app][*]αληθινως[\*][C]αληθινος[\C][\app] ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με [app][*]απεστηλεν[\*][C]απεστειλεν[\C][\app]απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος ποιει
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα μαι
+<V 34> ζητησεται μαι και ουχ ευρησεται και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησεται με και ουχ ευρησετε και οπου υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσωσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του χλου ακουσαντες των λογων ελεγων ουτος εστιν [app][*]α[ill]2[\ill]θως[\*][C]αληθως[\C][\app] ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ ο χς̅ εκ της γαλιλαιας ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχησμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεπω ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανεισθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ον εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουσει παρα των πρωτων και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και σοι εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων μονος
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθησας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατηλιμμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη ειλειπται επαυτωτωφορω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις
+<V 6> περι αυτης ο δε ις̅ κατω κυμψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον επερωτωντες αυτον ανεκυμψε και ειπεν ο αναμαρτητος εξ υμων πρωτος βαλετω επ αυτη τον λιθον
+<V 8> και παλιν κατω κυμψας εγραφεν επι την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες αν εχωρησαν αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ ειπεν αυτη γυναι που εισιν οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> ει δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε τουτο δε ειπαν πειραζοντες αυτον ινα εχωσιν κατηγορειαν κατ αυτου
+<V 12> παλιν ουν ο ις̅ ελαλησεν αυτοις λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι σοι περι σεαυτου μαρτυρης η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθεις
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθεις εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθεις εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γαιγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθεις εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρη περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγων ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου η εμε ιδητε και τον πρ̅α μου ιδητε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται μαι και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτεινον εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εσται εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσειτε οτι εγω ειμι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω μεθ υμω λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθεις εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν ουν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ οταν υψωσετε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκωτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθαι την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως σοι λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενη εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υι̅ς υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθαι
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χορει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε μαι αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμιν θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευεται μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχη με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ον εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαριτης ει σοι και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε μαι
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινον
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις λογον τον μου τηρησει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και σοι λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρησει ου μη γευσειτε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζον του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστι εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ γαρ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρει
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετι ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις̅ ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητεις
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββη τις ημαρτεν ουτος η οι γονης αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονης αυτου αλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δι εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με α ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ειμι φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμε και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νηψε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευετε απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεορουντες αυτον το πρωτερον οτι προσαιτεις ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτου εστι εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως αναιωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και 
+ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν 
+και επεχρησεν μου τους οφθαλμους και ειπεν
+μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ 
+και νιψε απελθων δε και νιψαμενος ανε=
+βλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος 
+λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρι=
+σαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον ο=
+τε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν 
+αυτου τους οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων 
+αυτων και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο 
+δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου 
+επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχησμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι σεαυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητις εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψε εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος τα περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ιδι γαρ συνετεθηντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογησει χν̅ αποσυναγωγος γαινηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπαν οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστι
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος ει αμαρτωλος εστι ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ον αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως αναιωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ επιστευσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελυδωρησαν αυτον και ειπαν συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστι
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης ει και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει ο θς̅
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μι ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπων αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων [app][*]αυτων[\*][C]αυτον[\C][\app] ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστι
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> ειπεν δε ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενησοντε
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ειτε ουκ αν ειχετε αμαρτιας νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν ει ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτο ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλλει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθη οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξοντε απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μι ινα κλεψη και θυσει και απωλεσει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσι
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ον ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεορει τον λυκον ερχομενον και αφιεισι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτον περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει μαι ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τηθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα μαι δη αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται οφθαλμους τυφλων ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων 
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απωλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυτων εργων λιθαζεται με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημειας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπον θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυνατε λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγεται οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευσειτε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι αυτου αληθει ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανειας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτου
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θρηξιν αυτης εις ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενη τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγομεν εις την ιουδαιαν πολιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββη νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγης εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχη [app][*]δωκα[\*][C]δωδεκα[\C][\app] εισι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει καικοιμητε σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσειτε οτι ουκ ειμιν εκει αλλα αγομεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγομεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανειαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδει εχοντα εν τω μνημιω
+<V 18> ην δε η βιθανεια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθισοντε αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ η εις ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται 
+<V 24> εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανει εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνη σαι
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρετε ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθη ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικεια και παραμοιθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτω λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ η εις ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβρημησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ουν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλη αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτως ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου [app][*]ποιησαι[\*][C]ποιεισαι[\C][\app] ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσεις οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ιδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφεται υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιωμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> και εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσοντε οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ον του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε λογιζεσθαι οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωλειται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ον του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατη εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων 
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστωτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκησαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω μηνοισει οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν ο ις̅ εις βηθανειαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκος ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονη ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστηκης πολυτιμου ηλιψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θρηξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλον αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ηχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες 
+αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου 
+τετηρηκεν αυτω <V 8> τους πτωχους γαρ παντο=
+τε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχεται
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι 
+εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον 
+αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν 
+εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιε=
+ρεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαι=
+ων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυρι=
+ον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην 
+ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πολον ονον
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρη ουν ο οχλος ο ον μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημιου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεορειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> εισαν δε τινες ελλινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βιθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανει αυτος μονος μενει εαν δε αποθανει πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φειλων την ψυχην αυτου απωλεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτο εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου ο ου̅νιος
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακτε και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απε=
+κριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φω=
+νη γεγωνεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις 
+εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του 
+κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> κα=
+γω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυ=
+σω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγεν σιμαινων ποιω θανατω ημελεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι υψωθηναι δη τον υιον του αν̅ου τις εστιν ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγη
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενεισθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτως εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευσαν εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ της επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νωησωσιν τη καρδια και επιστρεψωσιν και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γαινονται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα μαι
+<V 45> {om}
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτεια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουσει των ρηματων και πιστευσει εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστι α ουν λαλω εγω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ιδει βεβληκοτως εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ιδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξ[ill]4[\ill]ν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νηπτηρα και ηρξα[ill]2[\ill] νιπτην τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ο ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμονα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτης τους ποδας
+<V 7> απεκριθη δε ο ις̅ και ειπεν αυτω εγω ποιω σποι ουκ οιδας αρτη γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ ιχοις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σημον πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος [app][*]ολως[\*][C]ολος[\C][\app] και υμεις μεν καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> η̣δη γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχη παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνητε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγεται ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτην τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειται
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζον του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζον του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρογων μετ εμου τον αρτον επειρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτη λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσειτε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα μαι
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπε αμην αμην λεγω υμιν εις εξ υμων παραδωσει μαι
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτο σιμων πετρος ποιθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ο εγω βαψας τω ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδωκουν επει το γλωσσοκωμον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγωρασον ον χρειαν εχωμεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε εξηλθεν και λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσοντε παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχεται εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμον πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι με νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις 
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνησει με τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικεια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευσομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραλειψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ειται
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθει και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> ει εγνωκετε με και τον πρ̅α μου εγνωκειται αν και απ αρτη γινωσκεται αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτων χρονων μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας μαι φιλιππε ω εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησειτε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> ειπεν ο κς̅ τοις εαυτου μαθηταις
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> καγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεορει αυτω υμεις δε γινωσκετε αυτω οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν εστε
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεορει υμεις δε θεορειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθαι υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και ο πη̅ρ εν εμοι και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγωνεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτω και ουχη τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσωμεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α αν ειπω υμιν
+<V 27> ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν ει ηγαπατε μαι εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζον μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσειτε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθηνη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτω και παν το καρπον φερων καθαιρει αυτω ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ειδει υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινητε 
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μει τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελειτε αιτησεσθαι και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερειτε και γενησεσθαι εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησειτε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> [app][*]ταυτ[ill]1-2[\ill][\*][C]ταυτη[\C][\app] εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζωνα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς εγνωρησα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγετε και καρπον φερειτε και ο καρπος υμων μένει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζον του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν η τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησωσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησωσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα μαι
+<V 22> ει μι ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και [app][*]των[\*][C]τον[\C][\app] πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν μαι δωραιαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθειται
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησωσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευηται αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα μαι και ουδεις εξ υμων ερωτα μαι που υπαγης
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελλεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεορειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουσει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελη υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεορειτε μαι και παλιν μικρον και οψεσθαι με οτι υπαγω προς τον πρ̅α μου
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεορειται με και παλιν μικρον και οψεσθαι με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεορειτε μαι και παλιν μικρον και οψεσθαι με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησειτε υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλα η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηθη το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> υμεις ουν λυπην μεν νυν εχεται παλιν δε οψωμαι υμας και χαρισεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εαν αιτησεται τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειται και λιψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτισεσθαι και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτισω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλη υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιειμι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφειται και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θληψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενηκηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επειρεν τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα ο υιος σου δοξασει σε
+<V 2> ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με σοι πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι εισαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασιν
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστι
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι σοι με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ειμεις
+<V 12> οτε ημιν μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μι ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> αλλ ινα τηρησεις αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των [app][*]πιστευωντων[\*][C]πιστευοντων[\C][\app] δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως σοι πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευσει οτι σοι με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και σοι εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεορωσιν την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σαι ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτι εγνωσαν οτι σοι με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρησα αυτοις το ονομα σου και γνωρησω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις 
+ει καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ 
+εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν 
+του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος 
+εις ον εισηλθεν αυτος και [ill]οι μα[\ill]θ̣ηται αυτου
+<V 2> ιδει δε και ιουδας ο παρ[ill]αδιδου[\ill]ς αυτον τον 
+τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει με=
+τα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λ̣αβων 
+την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φα=
+ρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φα=
+νων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ε̣ι̣=
+δως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελ=
+θων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκρι=
+θησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοι̣ς̣ 
+ο ις̅ εγω ειμι ιστικει δε και ιουδας ο πα̣[ill]ρα[\ill]=
+διδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυ=
+τοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω 
+και επεσον χαμε <V 7> παλιν ουν αυτους επη=
+ρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ 
+τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπο̣ν 
+υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε α=
+φετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λο=
+γος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απω=
+λεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμον ουν πετρος 
+εχων μαχαιρα ηλκυσεν αυτην και επεσεν 
+τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν 
+αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα 
+τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω 
+βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το πο=
+τηριον ο δε[ill]δωκε[\ill] μοι ο πη̅ρ ου μη πιω <V 12> η 
+ουν σπειρα και ο χειλιαρχος και οι υπηρεται 
+των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδει=
+σαν αυτον <V 13> και απηγαγον προς ανναν πρω=
+τον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρ=
+χιερευς του ηνεαυτου εκεινου <V 14> ην δε καια=
+φας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι 
+συμφερει ενα αν̅ον απωλεσθαι υπερ του 
+λαου <V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμον πετρος 
+και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκει=
+νος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλ=
+θεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ιστηκει προς την θυραν (ε)ξω 
+εξηλθεν ουν ο αλλος μαθητης ος ην γνω=
+στος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω 
+και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παι=
+δισκει η θυρωρος τω πετρω μη και σοι 
+εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει 
+εκεινος ουκ ειμι <V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι 
+και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες 
+οτι ψυχος ην και εθερμενοντο ην δε με=
+τ αυτων ο πετρος εστως και θερμενομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των 
+μαθητων αυτου και περι της διδαχης 
+αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησι=
+α ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδι=
+δαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω ο=
+που παντοτε οι ιουδαιοι συνερχοντε και 
+εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με ερωτας 
+επερωτησον τους ακηκοωτας τι ειπον 
+αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντως εις των υπηρε=
+των παρεστηκως εδωκεν ραπισμα τω 
+ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα 
+μαρτυρισον περι του κακου ει δε καλως 
+τι με δερεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δε=
+δεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμον πετρος εστως και θερμενομενος 
+ειπον ουν αυτω μη και σοι εκ των μαθη=
+των αυτου ει ηρνισατο εκεινος και ει=
+πεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του 
+αρχιερεως συγγενης ον ου απεκοψεν πε=
+τρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κη=
+πω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πε=
+τρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το 
+πραιτοριον ην δε πρωια και αυτοι 
+ουκ εισηλθον εις το πραιτοριον ινα μη μι=
+ανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και 
+ειπεν τινα κατηγορειαν φερετε κατα 
+του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και [app][*]η[\*][C]ει[\C][\app]=
+πον αυτω ει μι ην ουτος κακοποιος ου=
+κ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν 
+αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις 
+και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον 
+ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ ε=
+ξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος 
+του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημενων 
+ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτοριον παλιν 
+ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ει=
+πεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λε=
+γεις η αλλος συ ειπεν περι εμου <V 35> απεκριθη 
+ο πιλατος και ειπεν μητι εγω ιουδαι=
+ος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις 
+παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απε=
+κριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του 
+κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου 
+η[ill]ν[\ill] η βασιλεια η εμη οι υπηρετε αν εμοι 
+ηγονιζοντο ινα μη παραδωθω τοις ιου=
+δαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν 
+εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος 
+ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ 
+συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις του=
+το γεγενημε και εις τουτο εληλυθα εις 
+τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθει=
+α πας ο ον εκ της αληθειας ακουει μου 
+της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι 
+εστιν αληθεια και τουτω ειπων παλιν 
+εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει 
+αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν 
+αυτω <V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα 
+υμιν απωλυσω εν τω πασχα βουλεσθαι
+ουν απωλυσω υμιν τον βασιλεα των ιου=
+δαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες 
+λεγοντες μη τουτον αλλα βαραβαν ην 
+δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστηγωσεν
+<V 2> και οι στρατειωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου την κεφαλην και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτου
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτειαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθηνον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτων οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλη αποθανειν οτι εαυτον υι̅ν θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτοριον παλιν οτι λατος και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσω σαι
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μι ειν σοι δεδωμενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσεις ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθησεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστη δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μι καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστη γολγοθα
+<V 18> οπου εστ̅ρωσαν αυτον και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολυ ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο χς̅ και ην γεγραμμενον εβραιστη ελλινιστη και ρωμαιστη
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατειωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχησωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατειωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ιστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαλινη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει δειψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελλει και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατειωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελλει και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθωντες ως ειδον αυτον ειδη τεθνηκωτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελλει
+<V 34> αλλ εις των στρατειωτων λογχη την πλευραν αυτου ενοιξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος ειδεν οτι [app][*]αληθη[\*][C]αληθει[\C][\app] λεγει ινα και υμεις πιστευσειτε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη ωστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψοντε εις ον εξεκεντισαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθειας ον μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρει το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς αυτον νυκτος το πρωτον φερων μηγμα σμυρνης και αλωης ως λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτω εν οθωνιοις μετα των αρωματων καθως εστιν εθος τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον κενον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευειν των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαλινη ερχεται προι σκοτιας ετη ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημιου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμονα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφειλη ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημιου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμον πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεορει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ειδησαν την γραφην οτι δι αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δει ιστεικει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεορει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεορει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ειδη οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφησα εκεινη λεγει αυτω ραβουνη ο λεγετε διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαλινη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη και των θυρων κεκλεισμενων οπου εισαν οι μαθηται συνειγμενοι δια των φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδωτες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσισεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιεντε αυτοις αν τινων κρατειται κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειραν μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν εισαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτο
+<V 31> ταυτα δε γαιγραπται ινα πιστευσειται οτι ο ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχειτε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμον πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβαιδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμον πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ειδησαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδεια μη τι προσφαγιον εχειτε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερει του πλοιου το δεικτυον και ευρησειτε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμον ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ εισαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πιχων διακοσιων συροντες το δεικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμον πετρος και ηλκυσεν το δεικτυον εις την γην μεστων μεγαλων ιχθυων εκατον πεντηκοντατρειων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δεικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε και ουδεις ετολμα εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστι
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ιδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν και λεγει τω σιμονι πετρω σιμον ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ σοι οιδας οτι φιλω σαι λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμον ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ σοι οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμεναι τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμον ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε εις νεοτερος εζων̣νυες σεαυτον και περιεπατης οπου ηθελες οταν δε γειρασεις εκτενης τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και εισοι οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπεν σιμαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθη μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε σοι ακολουθη μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθεις εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+ 

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_rk_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_rk_L2.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_rk_L2.txt	2013-05-23 13:23:57 UTC (rev 395)
@@ -0,0 +1,2382 @@
+{Status:
+G-Α number: 1009
+Νame of book transcribed: John
+First folio transcribed: 179r
+Βase text: ΤRns
+
+Τranscribed by: RΚ 
+Τranscription begun: 08.11.08
+Τranscription finished: 17.02.11
+
+Ιs this a transcription made from a collation: Νo
+Ιf so, who did the collation:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+				Lectionary annotations - Yes  
+				Ιnitials and other enlarged letters -  Yes   
+				Diples  -   Νo  
+				Οbeloi (æ) -   Νo   
+				
+Οther remarks:                   }
+
+|F 179r|    
+|L|<B 04>	 <K 0> <V 0> αρχη του κατα ιωαννου ευαγγελι(ου) του 
+|L|τη αγ(ια) και μεγ(αλη) κυ(ριακη) του πασχα 
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς 
+|L|τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτως ην ε=
+|L|ν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενε=
+|L|το και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γε=
+|L|γωνε <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως 
+|L|των αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαι=       
+|L|νει και η σκοτεια αυτω ου κατελαβεν
+|L|<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ 
+|L|ονομα αυτου ιωανν̅ης <V 7> ουτος ηλθεν εις 
+|L|μαρτυριαν ινα μαρτυρισει περι του φω=
+|L|τος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυ=
+|L|ρησει περι του φωτος <V 9> ην το φως το α=
+|L|ληθηνον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχο=
+|L|μενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω 
+|L|ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο 
+|F 179v|
+|L|κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλ=
+|L|θεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+|L|<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις 
+|L|εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πι=
+|L|στευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ ε=
+|L|ξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρ=
+|L|κος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλ=
+|L|λ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ 
+|L|εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθε=
+|L|ασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μο=
+|L|νογενους παρα πρ̅ς πληρις χαριτος 
+|L|και αληθειας <V 15> ιω̅αννης μαρτυρη περι 
+|L|αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ει=
+|L|πον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσ=
+|L|θεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ει
+|L|<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις 
+|L|παντες ελαβομεν και χαριν αντι χα=
+|L|ριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη 
+|L|η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενις 
+|L|υιος ο ον εις τον κολπον του πρ̅ς εκει=
+|L|νος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρι=
+|L|α του ιω̅αννου οτε απεστειλαν οι ιου=
+|L|δαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας 
+|F 180r|
+|L|προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις 
+|L|ει <V 20> και ομολογησεν και ουκ ηρνισατο και 
+|L|ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και η=
+|L|ρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας η συ και 
+|L|λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και α=
+|L|πεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα 
+|L|αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας 
+|L|τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη 
+|L|βοοντος εν τη ερημω ευθυνατε την ο=
+|L|δον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+|L|<V 24> και οι απεσταλμενοι εισαν εκ των φαρι=
+|L|σαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυ=
+|L|τω τι ουν βαπτιζης ει σοι ουκ ει ο χς̅ 
+|L|ουδε ηλιας ουδε ο προφητης <V 26> απε=
+|L|κριθη αυτοις ιωανν̅ης λεγων εγω βα=
+|L|πτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων 
+|L|εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν 
+|L|ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν 
+|L|μου γεγωνεν ου εγω ουκ ειμι ικανος ινα 
+|L|λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+|L|<V 28> ταυτα εν βιθανεια εγενετο περαν του 
+|L|ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+|L|<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερ=
+|L|χομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος 
+|F 180v|
+|L|του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+|L|<V 30> ουτος εστιν περι ου ειπον οπισω μου [app][*]ερχε=
+|L|τε[\*][C*]ερχεται[\C*][\app] ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι 
+|L|πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ειδην αυτον 
+|L|αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον
+|L|εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυ=
+|L|ρισεν ο ιωανν̅ης λεγων οτι τεθεαμαι το 
+|L|πν̅α καταβενων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου 
+|L|και εμεινεν επ αυτω <V 33> καγω ουκ ειδειν αυ=
+|L|τον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδα=
+|L|τι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδεις 
+|L|το πν̅α καταβενων και μενον επ αυτον 
+|L|ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> κα=
+|L|γω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υι̅ς του θυ̅ του ζωντος
+|L|<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωανν̅ης 
+|L|και εκ των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμ=
+|L|βλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο 
+|L|αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του 
+|L|κοσμου <V 37> ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου 
+|L|λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στρα=
+|L|φεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους 
+|L|ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητει=
+|L|τε οι δε ειπον αυτω ραββη ο λεγε=
+|F 181r|
+|L|τε μεθερμηνευομενον διδασκαλε που 
+|L|μενης <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε 
+|L|ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυ=
+|L|τω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα 
+|L|ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφος 
+|L|σιμονος πετρου εις εκ των δυο των α=
+|L|κουσαντων παρα ιωανν̅ου και ακολου=
+|L|θησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρω=
+|L|τον τον αδελφον τον ιδιον σιμονα και 
+|L|λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν 
+|L|μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυ=
+|L|τον προς τον ιν̅ εμβλεψας ουν αυτω ο ις̅ 
+|L|ειπεν συ ει σιμων υις̅ ιωνα συ κληθη=
+|L|σει κιφας ο ερμηνευετε πετρος 
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις 
+|L|την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον 
+|L|και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθη μοι <V 44> ην δε 
+|L|φιλιππος απο βιθσαιδα εκ της πολε=
+|L|ως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φιλι=
+|L|ππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον 
+|L|εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφη=
+|L|ται ευρικαμεν ιν̅ τον υιον ιωσηφ τον 
+|L|απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθανα=
+|L|ηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι 
+|F 181v|
+|L|λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+|L|<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθανα̅ηλ ερχομενον προς 
+|L|αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως 
+|L|ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι<V 48> λεγει αυ=
+|L|τω ναθανα̅ηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθει ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φι=
+|L|λιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ει=
+|L|δον σε <V 49> απεκριθη ναθανα̅ηλ και λεγει αυτω 
+|L|ραββη συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς 
+|L|του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι 
+|L|ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης 
+|L|πιστευεις μειζων τουτων οψει <V 51> και λεγει 
+|L|αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτη ο=
+|L|ψεσθε τον ου̅νον αναιωγωτα και τους α=
+|L|γγελους του θυ̅ αναβαινοντας και κατα=
+|L|βαινοντας επι τον υιον του αν̅ου 
+|L|<K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο 
+|L|εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του 
+|L|ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθη=
+|L|ται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος 
+|L|οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ οινον ουκ εχωσι 
+|L|<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ου=
+|L|πω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις 
+|L|διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+|F 182r|
+|L|<V 6> εισαν δε εκει υδριαι λιθηναι εξ κειμε=
+|L|ναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων 
+|L|χορουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις <V 7> λε=
+|L|γει αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδρειας 
+|L|υδατος και εγεμησαν αυτας εως ανω
+|L|<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φε=
+|L|ρετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν <V 9> ως 
+|L|δε εγευσατο ο αρχιτρικληνος το υδωρ 
+|L|οινον γεγενημενον και ουκ ειδει ποθεν 
+|L|εστιν οι δε διακονοι ειδησαν οι ηντλη=
+|L|κοτες τω υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρ=
+|L|χιτρικληνος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος 
+|L|πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και ο=
+|L|ταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ 
+|L|δε τετηρικας τον καλον οινον εως αρ=
+|L|τι <V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των ση=
+|L|μειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και 
+|L|εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επι=
+|L|στευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυ=
+|L|τος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι 
+|L|αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει ε=
+|L|μειναν ου πολλας ημερας  <V 13> και εγγυς ην 
+|L|το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ει=
+|F 182v|
+|L|ς ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν τους πω=
+|L|λουντας βοας και προβατα και περιστερας 
+|L|και τους κερματιστας καθημενους <V 15> και ποιη
+|L|φραγγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν 
+|L|εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και 
+|L|των κολλυβιστων εξεχε εν το κερμα και τας 
+|L|τραπεζας ανεστρεψεν <V 16> και τοις τας περιστερας 
+|L|πολουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και 
+|L|μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμπο=
+|L|ριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου ο=
+|L|τι γεγραμμενον εστι ο ζηλος του οικου σου 
+|L|κατεφαγε με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι 
+|L|και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν 
+|L|οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τοις λυσατε τον ναον τουτων και εν τρισιν 
+|L|ημεραις εγερω αυτον<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι 
+|L|τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη 
+|L|ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις ε=
+|L|γερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του 
+|L|ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη 
+|L|εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυ=
+|L|του οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη 
+|L|γραφη και τω λογω ο ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε 
+|L|ην εν τοις ιεροσολοιμοις εν τη εορτη πο=
+|F 183r|
+|L|λλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεορουν=
+|L|τες αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε 
+|L|ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το 
+|L|αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν
+|L|ηχεν ινα τις μαρτυρησει περι του αν̅ου αυ=
+|L|τος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+|L|<K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος 
+|L|ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος 
+|L|ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω 
+|L|ραββη οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας δι=
+|L|δασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια 
+|L|δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη ει 
+|L|ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γενη=
+|L|θη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν 
+|L|του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος 
+|L|πως δυναται αν̅ος γενηθηναι γερων ον 
+|L|μη δυναται εις την κυλιαν της μρ̅ς αυτου 
+|L|δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω σοι 
+|L|εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς 
+|L|ου δυνατε εισελθειν εις την βασιλειαν των
+|L|ου̅νων <V 6> το γεγενημενον εκ της σαρκος σαρξ 
+|L|εστι και το γεγενημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+|F 183v|
+|L|<V 7> μη θαυμασεις οτι ειπον σοι δη υμας γεννηθη=
+|L|ναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνη και την 
+|L|φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερ=
+|L|χεται η που υπαγη ουτως εστι πας ο γεγενη=
+|L|μενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος 
+|L|και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσ=
+|L|θαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο δι=
+|L|δασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+|L|<V 11> Αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλου=
+|L|μεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και 
+|L|την μαρτυριαν ημων ου λαμβανεται <V 12> ει τα 
+|L|επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως ε=
+|L|αν ειπω υμιν τα επ̅ουνια πιστευσειτε <V 13> και 
+|L|ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μι ο 
+|L|εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ον 
+|L|εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μωσης υψωσεν 
+|L|τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι 
+|L|δη τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων 
+|L|εις αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αι=
+|L|ωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν 
+|L|ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον 
+|L|μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις 
+|L|αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιω=
+|L|νιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου 
+|F 184r|
+|L|εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα 
+|L|σωθη ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυ=
+|L|τον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ειδη 
+|L|κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα 
+|L|του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν 
+|L|η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσ=
+|L|μον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος 
+|L|η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+|L|<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως 
+|L|και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελε=
+|L|γχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν <V 21> ο δε 
+|L|ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως 
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ ει=
+|L|σιν ηργασμενα <V 22> μετα ταυτα 
+|L|ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιου=
+|L|δαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων 
+|L|και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ιω̅αννης βαπτι=
+|L|ζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδα=
+|L|τα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και ε=
+|L|βαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημμενος 
+|L|εις την φυλακην ο ιωαννης <V 25> εγενετο ουν 
+|L|ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα 
+|L|ιουδαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς 
+|L|τον ιωαν̅νην και ειπων αυτω ος ην με=
+|F 184v|
+|L|τα σου περαν του ιορδανου ω σοι μεμαρ=
+|L|τυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παν=
+|L|τες ερχοντε προς αυτον <V 27> απεκριθη ιωαν=
+|L|νης και ειπεν ου δυνατε αν̅ος λαμβα=
+|L|νειν αφ εαυτου ουδε εν εαν μη ει δεδο=
+|L|μενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μαρ=
+|L|τυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ ο=
+|L|τι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+|L|<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστι ο δε 
+|L|φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων 
+|L|αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυ=
+|L|μφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρω=
+|L|ται <V 30> εκεινον δη αυξανειν εμε δε ελα=
+|L|ττουσθε <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παν=
+|L|των εστι <V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν του=
+|L|το μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ου=
+|L|δεις λαμβανει <V 33> ο λαμβανων αυτου την 
+|L|μαρτυριαν εσφραγησεν οτι ο θς̅ αληθεις
+|L|εστι <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του 
+|L|θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το 
+|L|πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δε=
+|L|δωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον 
+|L|υι̅ν εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω 
+|L|υι̅ω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ με=
+|F 185r| 
+|L|νη επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο ις̅ οτι ηκουσαν 
+|L|οι φαρισαιοι οτι πλειονας μαθητας ποιη 
+|L|και βαπτιζει ο ιωαν̅νης <V 2> καιτοιγε αυτος ου=
+|L|κ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται  αυτου <V 3> αφηκεν 
+|L|την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαι=
+|L|αν <V 4> εδη δε αυτον διερχεσθαι δια της 
+|L|σαμαριας <V 5> ερχεται ουν εις πο=
+|L|λλην της σαμαρειας λεγομενην συχαρ 
+|L|πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ [app][*]&om;[\*][C*]ιωσηφ τω υιω αυτου[\C*][\app] <V 6> [app][*]&om;[\*][C*]ην δε εκει πηγη του ιακωβ[\C*][\app] 
+|L|ο ουν ις̅ κεκοπιακος εκ της οδοιποριας 
+|L|εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ω=
+|L|σει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας 
+|L|αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι 
+|L|[app][*]πο̣ειν[\*][C*]πιειν[\C*][\app] <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθη=
+|L|σαν εις την [app][*]πολην[\*][C*]πολιν[\C*][\app] ινα τροφας αγορασω=
+|L|σιν <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαριτης 
+|L|πως ιουδαιος ον παρ εμου πιειν αιτεις 
+|L|ουσης γυναικος σαμαριτιδος ου γαρ συ=
+|L|γχρωντε οι ιουδαιοι σαμαριταις <V 10> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δω=
+|L|ραιαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος 
+|L|μοι [app][*]πο̣ειν[\*][C*]πιειν[\C*][\app] σοι αν ητισας αυτω και εδω=
+|L|κεν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ 
+|L|ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ
+|F 185v|
+|L|ποθεν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζον
+|L|ει του πρς {no overline but there is a diaeresis above s} ιακωβ ος εδωκεν ημιν 
+|L|το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιεν 
+|L|και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου <V 13> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων 
+|L|εκ του υδατος τουτου δηψησει παλιν <V 14> ος 
+|L|δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω 
+|L|ου μη δηψησει εις τον αιωνα αλλα το υ=
+|L|δωρ ο εγω  δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πη=
+|L|γη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+|L|<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο 
+|L|το υδωρ ινα μη δειψω μηδε ερχομαι 
+|L|ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φω=
+|L|νησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> α=
+|L|πεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω αν=
+|L|δρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι 
+|L|ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρας εσ=
+|L|χες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ του=
+|L|το αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ 
+|L|θεορω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων 
+|L|εν τω ορη τουτω προσεκυνησαν και υ=
+|L|μεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο το=
+|L|πος οπου δη προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη 
+|L|ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα 
+|F 186r|
+|L|οτε ουτε εν τω ορει τουτο ουτε εν ιεροσο=
+|L|λυμοις προσκυνησεται τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσ=
+|L|κυνειτε ο ουκ οιδατε υμεις προσκυνου=
+|L|μεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαι=
+|L|ων εστι <V 23> αλ ερχεται ωρα και νυν εστι οτε οι 
+|L|αληθηνοι προσκυνητε προσκυνησω=
+|L|σιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο 
+|L|πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας 
+|L|αυτον <V 24> εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+|L|<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσειας ερχε=
+|L|ται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος 
+|L|απαγγελει ημιν απαντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ 
+|L|εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτο ηλθον 
+|L|οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι με=
+|L|τα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ει=
+|L|πεν τι ζητεις η τι λαλης μετ αυτης <V 28> α=
+|L|φηκεν ουν την υδρειαν αυτης η γυνη και 
+|L|απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις α=
+|L|ν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παν=
+|L|τα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς 
+|L|αυτον <V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτον αυτον 
+|L|οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββη φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν 
+|F 186v|
+|L|ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται 
+|L|προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φα=
+|L|γειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν 
+|L|ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος 
+|L|με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις 
+|L|λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θε=
+|L|ρισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρα=
+|L|τε τους οφθαλμους υμων και θεασασθαι 
+|L|τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερι=
+|L|σμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβα=
+|L|νει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον 
+|L|ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+|L|<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθεινος οτι 
+|L|αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις 
+|L|κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και 
+|L|υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον των σαμαριτων δια τον λο=
+|L|γον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν
+|L|μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον 
+|L|προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυ=
+|L|τον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει 
+|L|δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επιστευ=
+|F 187r|
+|L|σαν εις αυτον δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυ=
+|L|ναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λα=
+|L|λιαν πιστευωμεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν 
+|L|και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ 
+|L|του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας 
+|L|δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλ=
+|L|θεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο κς̅ ε=
+|L|μαρτυρισεν οτι προφητης εν τη πατρι=
+|L|δη αυτου τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις 
+|L|την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαι=
+|L|οι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιε=
+|L|ροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλ=
+|L|θον εν τη εορτη <V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ ει=
+|L|ς την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν 
+|L|το υδωρ οινον και ην τις βασιλει=
+|L|κκος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ου=
+|L|τος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαι=
+|L|ας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυ=
+|L|τον και ηρωταν αυτον ινα καταβη και 
+|L|ιασητε αυτου τον υι̅ν ημελλεν γαρ απο=
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον ε=
+|L|αν μη σημεια και τερατα ιδειτε ου μη 
+|L|πιστευσειτε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλει=
+|L|κος κε̅ καταβηθι πρινι αποθανειν 
+|F 187v|
+|L|το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου 
+|L|ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω 
+|L|ο ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ειδη δε 
+|L|αυτου καταβαινοντος ιδου οι δουλοι αυτου α=
+|L|πηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες 
+|L|οτι ο υιος αυτου ζη <V 52> επυθετο ουν την ωραν 
+|L|παρ αυτων ενι κομψοτερον εσχεν και ειπον 
+|L|αυτω οτι χθες ωραν ευδομην αφηκεν αυτον 
+|L|ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εκεινη τη ωρα 
+|L|ενι ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επι=
+|L|στευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο 
+|L|παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελ=
+|L|θων απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|<K 5> <V 1> μετα δε ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων 
+|L|και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστιν δε 
+|L|εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη 
+|L|κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βιθεσ=
+|L|δα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατε=
+|L|κειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυ=
+|L|φλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του 
+|L|υδατος κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα και=
+|L|ρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και 
+|L|εταρασεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας 
+|L|μετα την ταραχην του υδατος υγιεις εγενε=
+|F 188r|
+|L|το οι οδηποτε κατηχετο νοσηματι <V 5> ην 
+|L|δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη 
+|L|εχων εν τη ασθενεια <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κα=
+|L|τακειμενον και γνους οτι πολυν ειδη χρο=
+|L|νον εχει λεγει αυτω θελεις υγιεις γενεσ=
+|L|θαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ου=
+|L|κ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλει 
+|L|με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι 
+|L|εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και 
+|L|περιπατει <V 9> και ευθεως εγενετο ο αν̅ος υγι=
+|L|εις και ηρεν τον κραββατον αυτου και πε=
+|L|ριεπατη ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημε=
+|L|ρα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευ=
+|L|μενω σαββατον εστι και ουκ εξεστιν σοι α=
+|L|ραι τον κραββατον <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις 
+|L|ο ποιησας με υγιει εκεινος μοι ειπεν αρον 
+|L|τον κραββατον σου και περιπατει <V 12> ηρω=
+|L|τησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων 
+|L|σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ειδη τις εστιν ο γαρ 
+|L|ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+|L|<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω 
+|L|και λεγει αυτω ιδε υγιεις γεγονας μηκετι 
+|F 188v|
+|L|αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι τι γενηται <V 15> και 
+|L|απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλεν τοις ιουδαι=
+|L|οις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιει <V 16> και δι=
+|L|α τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζη
+|L|τουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα ποιει εν 
+|L|σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις 
+|L|ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζωμαι
+|L|<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιου=
+|L|δαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σα=
+|L|ββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον 
+|L|θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινατο 
+|L|ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν ου δυνατε ο υιος [app][*]ποιεις̣[\*][C*]ποιειν[\C*][\app] αφ εαυτου 
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα 
+|L|α γαρ εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοι=
+|L|ως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υι̅ν και παν=
+|L|τα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μει=
+|L|ζονα τουτων δειξη αυτω εργα ινα υμεις 
+|L|θαυμασειτε <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους 
+|L|νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους 
+|L|θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ου=
+|L|δενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε 
+|L|τω υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον κα=
+|L|θως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υι= 
+|F 189r|
+|L|ον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου α=
+|L|κουων και πιστευων τω πεμψαντι με ε=
+|L|χει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται 
+|L|αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την 
+|L|ζωην <V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται 
+|L|ωρα και νυν εστι οτε οι νεκροι ακουσοντε 
+|L|της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαν=
+|L|τες ζησοντε <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν 
+|L|εαυτω ουτως εδωκεν και τω υιω ζωην ε=
+|L|χειν εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και 
+|L|κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστιν <V 28> μη θαυμα=
+|L|ζεται τουτο οτι ερχεται ωρα ενι παντες 
+|L|οι εν τοις μνημειοις ακουσοντε της φωνης 
+|L|αυτου <V 29> και εκπορευσοντε οι τα αγαθα ποι=
+|L|ησαντες εις αναστασιν ζωης ουδε τα φαυ=
+|L|λα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου 
+|L|δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν κα=
+|L|θως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαι=
+|L|α εστι οτι ου ζητω το θελημα το εμον α=
+|L|λλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμου η μαρτυρια 
+|L|μου ουκ εστιν αληθεις <V 32> αλλος εστιν ο μαρτυ=
+|L|ρων περι εμου  <V 33> υμεις απεσταλκατε προς 
+|F 189v|
+|L|ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
+|L|<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμ=
+|L|βανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθει=
+|L|τε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και 
+|L|φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλια=
+|L|θηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω 
+|L|δε εχω την μαρτυριαν μειζον του ιωαν=
+|L|νου τα γαρ εργα α εδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα 
+|L|τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποι=
+|L|ω εκεινα μαρτυρη περι εμου οτι ο πη̅ρ 
+|L|με απεσταλκεν <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος 
+|L|μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου 
+|L|πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εω=
+|L|ρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται 
+|L|μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος 
+|L|τουτο υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας 
+|L|γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην 
+|L|αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρ=
+|L|τυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν 
+|L|προς με ινα ζωην εχειτε <V 41> δοξαν παρα α=
+|L|ν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την 
+|L|αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω ε=
+|L|ληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου 
+|L|λαμβανετε μαι εαν αλλος ελθη εν τω ονο=
+|F 190r|
+|L|ματι τω ιδιω εκεινον λιψεσθαι <V 44> πως δυ=
+|L|νασθαι υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αν̅ων 
+|L|λαμβανοντες και την δοξαν την παρα 
+|L|του μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι 
+|L|εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν 
+|L|ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλ=
+|L|πικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευε=
+|L|τε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+|L|<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευεται 
+|L|πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσειτε <K 6> <V 1> μετα 
+|L|ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης 
+|L|της γαλιλαιας εις τα μερει τιβεριαδος <V 2> και 
+|L|ηκολουθη αυτω οχλος πολυς οτι εωρων 
+|L|αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει ε=
+|L|καθητο μετα των μαθητων αυτου <V 4> ην δε 
+|L|εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+|L|<V 5> επαρας τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμε=
+|L|νος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον 
+|L|λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασω=
+|L|μεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε 
+|L|ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ιδει τι 
+|L|ημελλεν ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος 
+|L|διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν 
+|F 190v|
+|L|αυτοις ινα εκαστος βραχυ τη λαβοι <V 8> λεγει αυ=
+|L|τω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο α=
+|L|δελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστιν παιδαριον 
+|L|ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο 
+|L|οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ει=
+|L|πεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν 
+|L|ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν 
+|L|ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισ=
+|L|χηλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους και ευχαριστη=
+|L|σας εκλασε και εδωκε τοις ανακειμενοις 
+|L|ομοιως και εκ των οψαριων οσων ηθελον <V 12> ως 
+|L|δε επλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου 
+|L|συναγαγετε τα περισσευοντα κλασματα ι=
+|L|να μη τι απωλειται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμη=
+|L|σαν δωδεκα κωφινους κλασματων εκ των 
+|L|πεντε αρτων των κριθινων α [app][*]περιεσευσεν[\*][C]περιεσσευσεν[\C][\app] 
+|L|τοις βεβρωκωσιν <V 14> οι ουν αν̅οι 
+|L|ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον 
+|L|οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχο=
+|L|μενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους ο=
+|L|τι [app][*]μελουσιν[\*][C*]μελλουσιν[\C*][\app] ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον 
+|L|ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρη=
+|L|σεν παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε 
+|L|οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυ=
+|F 191r|
+|L|του επι την θαλασσαν <V 17> και αναβαντες 
+|L|εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης 
+|L|εις καπερναουμ και σκοτεια ειδη εγεγο=
+|L|νει και ουπω εληλυθη προς αυτους ο ις̅ <V 18> ει 
+|L|τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος 
+|L|διηγειρετο <V 19> εληλακοτες δε ως σταδιους 
+|L|εικοσιπεντε η τριακοντα θεορουσιν 
+|L|τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης 
+|L|και εγυς του πλοιου γινομενον εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθαι
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευ=
+|L|θεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις 
+|L|ην υπηγον <V 22> τη ουν επαυριον ο οχλος εστικως 
+|L|περαν της θαλασσης ιδως οτι πλοιαριον 
+|L|αλλο ουκ ει ει μι εν και οτι ου συνεισηλθεν 
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εις το πλοιον αλ=
+|L|λα μονον οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα 
+|L|δε ηλθον πλοιαρια εκ τηβεριαδος ε=
+|L|γγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευ=
+|L|χαριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος 
+|L|οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου 
+|L|ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις 
+|L|καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευρον=
+|L|τες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω 
+|F 191v|
+|L|ραββη ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη 
+|L|αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν ζητειτε μαι ουχ οτι ιδετε σημει=
+|L|α αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορ=
+|L|τασθητε <V 27> εργαζεσθαι μη την 
+|L|βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρω=
+|L|σιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην 
+|L|ο υιος του αν̅ου δωσει υμιν τουτον γαρ ο 
+|L|πη̅ρ εσφραγησεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν 
+|L|προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα 
+|L|τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευ=
+|L|σειτε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον 
+|L|ουν αυτω τι ποιεις συ σημειον ινα ιδομεν 
+|L|και πιστευσωμεν σοι τι εργαζει <V 31> οι πρ̅ες 
+|L|ημων το [app][*]μανα[\*][C*]μαννα[\C*][\app] εφαγον εν τη ερημω κα=
+|L|θως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου 
+|L|εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις 
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης 
+|L|δεδωκεν υμων τον αρτον εκ του ου̅νου 
+|L|αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ 
+|L|του ου̅νου τον [app][*]αληθυ̣νον[\*][C]αληθινον[\C][\app] <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ 
+|L|εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην 
+|L|διδους τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς 
+|F 192r|
+|L|αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον του=
+|L|τον <V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ 
+|L|εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος 
+|L|προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων 
+|L|εις εμε ου μη διψησει πωποτε <V 36> αλλ ειπον 
+|L|υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστε=
+|L|υετε <V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς με 
+|L|ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκ=
+|L|βαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου 
+|L|ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα 
+|L|το θελημα του πεμψαντος με <V 39> {om}
+|L|<V 40> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος 
+|L|με ινα πας ο θεορων τον υιον και πιστε=
+|L|υων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και α=
+|L|ναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα <V 41> ε=
+|L|γογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι 
+|L|ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ου̅νου κα=
+|L|ταβασ<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο 
+|L|υι̅ς ιωσ̅ηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α 
+|L|και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ 
+|L|του ου̅νου καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ουν 
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ α=
+|L|λληλων <V 44> ουδεις γαρ δυνατε ελθειν προς 
+|L|με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει 
+|F 192v|
+|L|αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη 
+|L|ημερα <V 45> εστιν γεγραμμενον εν 
+|L|τοις προφηταις και εσονται παντες 
+|L|διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του 
+|L|πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι 
+|L|τον πρ̅α τις εωρακε ει μι ο ων παρα του θυ̅ 
+|L|ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες ημων ε=
+|L|φαγον το [app][*]μανα[\*][C*]μανν̅α[\C*][\app] εν τη ερημω και απεθανον
+|L|<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαι=
+|L|νων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανει
+|L|<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας εαν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζη=
+|L|σεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον ε=
+|L|γω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης η σαρξ 
+|L|μου εστιν <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι 
+|L|προς αλληλους λεγοντες πως δυναται 
+|L|ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ειπεν 
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν 
+|L|μη φαγηται την σαρκα του υιου του αν̅ου 
+|L|και πιετε αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν 
+|L|εαυτοις <V 54> ο τρογον μου την σαρ=
+|L|κα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιω=
+|F 193r|
+|L|νιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου αληθεις εστι βρω=
+|L|σις και το αιμα μου αληθεις εστι πωσις
+|L|<V 56> ο τρογων μου την σαρκα και πινων μου το αι=
+|L|μα εν εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως 
+|L|απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον 
+|L|πρ̅α και ο τρογον με κακεινος ζησεται 
+|L|δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου 
+|L|καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες ημων 
+|L|το μαννα και απεθανων ο τρογον τουτον 
+|L|τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα <V 59> ταυ=
+|L|τα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν κα=
+|L|περναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ 
+|L|των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν 
+|L|ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+|L|<V 61> ιδων δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν πε=
+|L|ρι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις 
+|L|τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεορει=
+|L|τε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου 
+|L|ην το προτερον <V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποι=
+|L|ουν η σαρξ ουκ ωφελη ουδεν τα ρημα=
+|L|τα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζω=
+|L|η εστι <V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων οι ου πιστε=
+|L|υουσιν ειδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες ει=
+|F 193v|
+|L|σιν οι μη πιστευοντες εις αυτον και τις ε=
+|L|στιν ο παραδωσον αυτον <V 65> και ελεγεν δι=
+|L|α τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυνα=
+|L|ται ελθειν προς με εαν μη ει δεδομενον 
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πολλοι α=
+|L|πηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω 
+|L|και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπεν 
+|L|ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελε=
+|L|τε υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμον πετρος 
+|L|κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα 
+|L|ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπι=
+|L|στευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ 
+|L|ο υιος του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη 
+|L|αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα 
+|L|εξελεξαμην και εξ υμων εις δια=
+|L|βολος εστι <V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμω=
+|L|νος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυ=
+|L|τον παραδιδοναι εις ον εκ των δωδεκα <K 7> <V 1> [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app]
+|L|περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαι=
+|L|α ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπα=
+|L|τειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι απο=
+|L|κτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιου=
+|L|δαιων η σκηνοπηγεια <V 3> ειπον ουν προς
+|L|αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευ=
+|F 194r|
+|L|θεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μα=
+|L|θηταις σου θεορουσιν τα εργα σου α ποιεις
+|L|<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυ=
+|L|τος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φα=
+|L|νερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι α=
+|L|δελφοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν 
+|L|αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστι 
+|L|ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοι=
+|L|μος <V 7> ου δυνατε ο [app][*]κος[\*][C]κοσμος[\C][\app] μισειν υμας εμε 
+|L|δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου 
+|L|οτι τα εργα αυτου πονηρα εστι <V 8> υμεις ανα=
+|L|βειται εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος και=
+|L|ρος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων 
+|L|αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε 
+|L|ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυ=
+|L|τος ανεβη εις την εορτην ου φανερως α=
+|L|λλ ως εγκρυπτω <V 11> οι ουν οι ιουδαιοι εζητουν 
+|L|αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκει=
+|L|νος <V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου 
+|L|εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγα=
+|L|θος εστι αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον 
+|L|οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει 
+|L|περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ 
+|F 194v|
+|L|εις το [app][*]ιερων[\*][C*]ιερον[\C*][\app] και εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζον οι ιου=
+|L|δαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν 
+|L|μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ει=
+|L|πεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμ=
+|L|ψαντος με <V 17> εαν τις θελει το θελημα αυτου ποι=
+|L|ειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ 
+|L|του θυ̅ εστι η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυ=
+|L|του λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε 
+|L|ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ου=
+|L|τος αληθεις εστι και αδηκια εν αυτω ουκ εστι
+|L|<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ου=
+|L|δεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζη=
+|L|τειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος και 
+|L|ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει απο=
+|L|κτειναι <V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις 
+|L|εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+|L|<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την πε=
+|L|ριτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν α=
+|L|λλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνε=
+|L|ται αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος 
+|L|εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως 
+|L|εμοι χολαται οτι ολον αν̅ον υγιει εποιη=
+|L|σα εν σαββατω <V 24> μη κρινεται κατ οψιν αλ=
+|L|λα την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον 
+|F 195r|
+|L|ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος 
+|L|εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε 
+|L|νυν παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγου=
+|L|σιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες 
+|L|οτι ουτος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδαμεν 
+|L|ποθεν εστι ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις 
+|L|γινωσκει ποθεν εστι <V 28> εκραξεν ουν 
+|L|εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων και 
+|L|εμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ ε=
+|L|μαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν [app][*]αλληθινως[\*][C*]αλληθινος[\C*][\app]
+|L|ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω οι=
+|L|δα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος 
+|L|με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και 
+|L|ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας ο=
+|L|τι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου <V 31> πολλοι δε 
+|L|εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελε=
+|L|γον ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποι=
+|L|ησει ων ουτος ποιει <V 32> ηκουσαν οι φαρι=
+|L|σαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυ=
+|L|τα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαι=
+|L|οι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+|L|<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υ=
+|L|μων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα 
+|L|μαι <V 34> ζητησεται μαι και ουχ ευρησεται και ο=
+|F 195v|
+|L|που εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελ=
+|L|θειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους 
+|L|που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ου=
+|L|χ ευρησωμεν αυτον μη εις την διασποραν 
+|L|των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασ=
+|L|κειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον 
+|L|ειπεν ζητησεται με και ουχ ευρησετε και 
+|L|οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+|L|<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της 
+|L|εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν 
+|L|τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+|L|<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη πο=
+|L|ταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσωσιν υδα=
+|L|τος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπεν περι του 
+|L|πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευον=
+|L|τες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι 
+|L|ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν εκ του 
+|L|χλου ακουσαντες των λογων ελεγων ουτος 
+|L|εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον ου=
+|L|τος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ ο χς̅ εκ της 
+|L|γαλιλαιας ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι 
+|L|εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ 
+|L|της κωμης οπου ην δαυ̅ιδ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχησ=
+|L|μα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες 
+|F 196r|
+|L|δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ου=
+|L|δεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον 
+|L|ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρι=
+|L|σαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ου=
+|L|κ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται 
+|L|ουδεπω ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+|L|<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και 
+|L|υμεις πεπλανεισθε <V 48> μη τις εκ των αρχον=
+|L|των επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον 
+|L|επικαταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος 
+|L|προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος 
+|L|εις ον εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον 
+|L|αν̅ον εαν μη ακουσει παρα των πρωτων 
+|L|και γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον 
+|L|αυτω μη και σοι εκ της γαλιλαιας ει ερευ=
+|L|νησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαι=
+|L|ας ουκ εγηγερται <V 53> και επορευθησαν εκαστος 
+|L|εις τον οικον αυτου <K 8> <V 1> ις̅ δε επορευθη εις το 
+|L|ορος των ελαιων μονος <V 2> ορθρου δε πα=
+|L|λιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος 
+|L|ηρχετο προς αυτον και καθησας εδιδασ=
+|L|κεν αυτους <V 3> αγουσιν δε οι γραμματεις και 
+|L|οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατηλιμ=
+|F 196v|
+|L|μενην και στησαντες αυτην εμ μεσω <V 4> λε=
+|L|γουσιν αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη ει=
+|L|λειπται επ αυτω τω φορω μοιχευομενη <V 5> εν 
+|L|δε τω νομω μωσης υμιν ενετειλατο τας 
+|L|τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις περι 
+|L|αυτης <V 6> ο δε ις̅ κατω κυμψας τω δα=
+|L|κτυλω κατεγραφεν εις την γην <V 7> ως δε 
+|L|επεμενον επερωτωντες αυτον ανε=
+|L|κυμψε και ειπεν ο αναμαρτητος εξ υ=
+|L|μων πρωτος βαλετω επ αυτη τον λιθον 
+|L|<V 8> και παλιν κατω κυμψας εγραφεν επι την 
+|L|γην <V 9> οι δε ακουσαντες ανεχωρησαν αρξα=
+|L|μενοι απο των πρεσβυτερων και κατελη=
+|L|φθη μονος [app][*]&om;[\*][C*]ο[\C*][\app] ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> α=
+|L|νακυψας δε ο ις̅ ειπεν αυτη γυναι που 
+|L|εισιν οι κατηγοροις σου ουδεις σε κατεκρι=
+|L|νεν <V 11> ει δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε ο ις̅ 
+|L|ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο 
+|L|του νυν μηκετι αμαρτανε τουτο δε ει=
+|L|παν πειραζοντες αυτον ινα εξωσιν κα=
+|L|τηγορειαν κατ αυτου <V 12> παλιν ουν ο ις̅ ελα=
+|L|λησεν αυτοις  λεγων εγω ειμι 
+|L|το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι 
+|L|ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ ε=
+|F 197r|
+|L|ξει το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φα=
+|L|ρισαιοι σοι περι σεαυτου μαρτυρης η μαρ=
+|L|τυρια σου ουκ εστιν αληθεις <V 14> απεκριθη ις̅ και 
+|L|ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του αληθεις εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα 
+|L|ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε 
+|L|ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+|L|<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρι=
+|L|νω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρι=
+|L|σις η εμη αληθεις εστιν οτι μονος ουκ ειμι 
+|L|αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νο=
+|L|μω δε τω υμετερω γαιγραπται οτι δυο 
+|L|αν̅ων η μαρτυρια αληθεις εστιν <V 18> εγω ειμι 
+|L|ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρη πε=
+|L|ρι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγων ουν αυτω 
+|L|που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε 
+|L|οιδατε ουτε τον πρ̅α μου η εμε ιδητε και 
+|L|τον πρ̅α μου ιδητε αν <V 20> ταυτα τα ρηματα 
+|L|ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασ=
+|L|κων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον 
+|L|οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν 
+|L|παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπα=
+|L|γω και ζητησεται μαι και εν τη αμαρτια 
+|L|υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υ=
+|F 197v|
+|L|μεις ου δυνασθαι ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι μητι αποκτεινον εαυτον οτι λεγει 
+|L|οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+|L|<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εσται 
+|L|εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου 
+|L|τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου του=
+|L|του <V 24> ειπον υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις 
+|L|αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσειτε 
+|L|οτι εγω ειμι αποθανεισθαι εν ταις αμαρ=
+|L|τιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει 
+|L|και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και 
+|L|λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω μεθ υμω λαλειν 
+|L|και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθεις ε=
+|L|στιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λα=
+|L|λω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν ουν οτι 
+|L|τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις 
+|L|παλιν ο ις̅ οταν υψωσετε τον υιον του 
+|L|αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ειμι και 
+|L|απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδι=
+|L|δαξεν με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμ=
+|L|ψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον 
+|L|ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντο=
+|L|τε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς 
+|F 198r|
+|L|προς τους πεπιστευκωτας αυτω ιουδαιους ε=
+|L|αν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αλη=
+|L|θως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθαι την 
+|L|αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα 
+|L|αβρα̅αμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκα=
+|L|μεν πωποτε πως σοι λεγεις οτι ελευθεροι 
+|L|γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ [app][*]κ[\*][C]&om;[\C][\app] αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν 
+|L|δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος 
+|L|ου μενη εν τη οικια εις τον αιωνα ους μενει 
+|L|εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υι̅ς ημας ελευθε=
+|L|ρωσει οντως ελευθεροι εσεσθαι <V 37> οιδα οτι 
+|L|σπερμα αβρα̅αμ εστε αλλα ζητειτε με α=
+|L|ποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χορει εν υ=
+|L|μιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω 
+|L|και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων 
+|L|ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο 
+|L|πη̅ρ ημων αβρα̅αμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ 
+|L|ει τεκνα του αβρα̅αμ ειτε τα εργα του α=
+|L|βρα̅αμ εποιειτε αν <V 40> νυν δε ζητειτε μαι 
+|L|αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λε=
+|L|λαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο 
+|L|αβρ̅ααμ ουκ ποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα 
+|F 198v|
+|L|εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ 
+|L|πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον 
+|L|θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ 
+|L|υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ 
+|L|εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυ=
+|L|θα αλλ εκεινος με απεστειλεν <V 43> διατι την λα=
+|L|λειαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασ=
+|L|θε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις εκ του 
+|L|πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του 
+|L|πρ̅ς υμιν θελετε ποιειν εκεινος αν̅ωκτονος 
+|L|ην απ αρχη και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι 
+|L|ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευ=
+|L|δος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και 
+|L|ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου 
+|L|πιστευεται μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχη με περι 
+|L|αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου 
+|L|πιστευετε μοι <V 47> ο ον εκ του θυ̅ τα ρηματα του 
+|L|θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε ο=
+|L|τι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν οι ιουδαι=
+|L|οι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις 
+|L|οτι σαμαριτης ει σοι και δαιμονιον εχεις
+|L|<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα 
+|L|τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε μαι
+|L|<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων 
+|F 199r| 
+|L|και κρινον <V 51> αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον μον τηρησει 
+|L|εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαι=
+|L|οι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις 
+|L|αβρα̅αμ απεθανεν και οι προφηται και 
+|L|σοι λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρησει 
+|L|ου μη γευσειτε θανατου εις τον αιωνα
+|L|<V 53> μη συ μειζον του πρ̅ς ημων αβρα̅αμ ο=
+|L|στις απεθανεν και οι προφηται απεθα=
+|L|νον τινα σεαυτον ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ 
+|L|εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ου=
+|L|δεν εστι εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υ=
+|L|μεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και ουκ εγνω=
+|L|κατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν 
+|L|ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος 
+|L|υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον
+|L|αυτου τηρω <V 56> αβρα̅αμ γαρ ο πη̅ρ υμων 
+|L|ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την 
+|L|εμην και ιδεν και εχαρει <V 57> ειπον ουν οι 
+|L|ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετι 
+|L|ουπω εχεις και αβρα̅αμ εωρακας <V 58> ειπεν 
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|πριν αβρα̅αμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν 
+|L|ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ 
+|F 199v| 
+|L|δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελ=
+|L|θων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+|L|<K 9> <V 1> και παραγων ο ις̅ ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεν=
+|L|νητεις <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυ=
+|L|του λεγοντες ραββη τις ημαρτεν ουτος η 
+|L|οι γονης αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκρι=
+|L|θη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονης αυτου 
+|L|αλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> ε=
+|L|με δι εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος 
+|L|με α ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν 
+|L|τω κοσμω ειμι φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυ=
+|L|τα ειπων επτυσεν χαμε και εποιησεν πη=
+|L|λον εκ του πτυσματος και επεχρησεν αυτου 
+|L|τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+|L|<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νηψε εις την κολυμ=
+|L|βηθραν του σιλωα̅μ ο ερμηνευετε απεσταλ=
+|L|μενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλ=
+|L|θεν βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεο=
+|L|ρουντες αυτον το πρωτερον οτι προσαιτεις
+|L|ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσ=
+|L|αιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε 
+|L|οτι ομοιος αυτου εστι εκεινος δε ελεγεν 
+|L|οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως αναιωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και 
+|F 200r|
+|L|ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν 
+|L|και επεχρησεν μου τους οφθαλμους και ειπεν 
+|L|μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ 
+|L|και νιψε απελθων δε και νιψαμενος ανε=
+|L|βλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος 
+|L|λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρι=
+|L|σαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον ο=
+|L|τε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν 
+|L|αυτου τους οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων 
+|L|[app][*]αυτων[\*][C*]αυτον[\C*][\app] και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο 
+|L|δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου 
+|L|επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλε=
+|L|πω <V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες 
+|L|ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα θυ̅ ο οτι το σα=
+|L|ββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυνα=
+|L|ται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποι=
+|L|ειν και σχησμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιν τω 
+|L|τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι σεαυτου 
+|L|οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν 
+|L|οτι προφητις εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανε=
+|L|βλεψε εως οτου εφωνησαν τους γονεις 
+|L|αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν 
+|L|αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υι̅ς  υμων ον 
+|F 200v| 
+|L|υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως 
+|L|ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν δε αυ=
+|L|τοις οι γονεις αυτου και ειπαν οιδαμεν ο=
+|L|τι ουτος εστιν ο υι̅ς  υμων και οτι τυφλος 
+|L|εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδα=
+|L|μεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους 
+|L|ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει 
+|L|αυτον ερωτησατε αυτος τα περι αυτου 
+|L|λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου ο=
+|L|τι εφοβουντο τους ιουδαιους ιδι γαρ συνε=
+|L|τεθηντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομο=
+|L|λογησει χν̅ αποσυναγωγος γαινηται <V 23> δια 
+|L|τουτο οι γονεις αυτου ειπαν οτι ηλικιαν εχει 
+|L|αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου 
+|L|τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος 
+|L|δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ου=
+|L|τος αμαρτωλος εστι <V 25> απεκριθη ουν εκεινος 
+|L|ει αμαρτωλος εστι ουκ οιδα εν οιδα οτι τυ=
+|L|φλος ον αρτι βλεπω <V 26> ειπον δε αυτω πα=
+|L|λιν τι εποιησεν σοι πως αναιωξεν σου 
+|L|τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον 
+|L|υμιν ηδη και ουκ επιστευσατε τι παλιν 
+|L|θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μα=
+|L|θηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελυδωρησαν αυτον 
+|F 201r| 
+|L|και ειπαν συ ει μαθητης εκεινου ημεις 
+|L|δε του μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις 
+|L|οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον 
+|L|δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστι <V 30> απεκριθη ο α
+|L|ν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτο θαυμα=
+|L|στον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και 
+|L|ανεωξεν μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν 
+|L|δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ ε=
+|L|αν τις θεοσεβης ει και το θελημα αυτου 
+|L|ποιει τουτου ακουει ο θς̅ <V 32> εκ του αιωνος 
+|L|ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους 
+|L|τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μι ην ουτος πα=
+|L|ρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκρι=
+|L|θησαν και ειπων αυτω εν αμαρτιαις συ ε=
+|L|γεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας 
+|L|και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ ο=
+|L|τι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτων 
+|L|ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υι̅ν του θυ̅
+|L|<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν 
+|L|κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω 
+|L|ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων με=
+|L|τα σου εκεινος εστι <V 38> ο δε εφη πιστευω 
+|L|κε̅ και προσεκυνησεν αυτω <V 39> ειπεν 
+|L|δε ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον
+|F 201v|
+|L|κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες 
+|L|βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενη=
+|L|σοντε <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυ=
+|L|τα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη 
+|L|και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν δε αυτοις 
+|L|ο ις̅ ει τυφλοι ειτε ουκ αν ειχετε αμαρτι=
+|L|αν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν ει ουν 
+|L|αμαρτια υμων μενει <K 10> <V 1> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της 
+|L|θυρας εις την αυλην [app][*]τη̣ν[\*][C*]των[\C*][\app] προβατων αλλα 
+|L|αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης 
+|L|εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια 
+|L|της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+|L|<V 3> τουτο ο θυρωρος ανοιγει και τα προβα=
+|L|τα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια 
+|L|προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυ=
+|L|τα <V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλ=
+|L|λει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα 
+|L|προβατα αυτω ακολουθη οτι οιδασιν την 
+|L|φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολου=
+|L|θησωσιν αλλα φευξοντε απ αυτου οτι ου=
+|L|κ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυ=
+|L|την την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκει=
+|L|νοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυ=
+|F 202r|   
+|L|τοις <V 7> ειπεν ουν παλιν ο ις̅ αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προ=
+|L|βατων <V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται ει=
+|L|σι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προ=
+|L|βατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι 
+|L|εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και ει=
+|L|σελευσεται και εξελευσεται και νομην 
+|L|ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει 
+|L|μι ινα κλεψη και θυσει και απωλεσει 
+|L|εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον 
+|L|εχωσι <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποι=
+|L|μην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν 
+|L|υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και 
+|L|ουκ ον ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα 
+|L|ιδια θεορει τον λυκον ερχομενον και 
+|L|αφιεισι τα προβατα και φευγει και ο 
+|L|λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα 
+|L|προβατα <V 13> ο δε μισθωτος φευγει ο=
+|L|τι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτον πε=
+|L|ρι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο κα=
+|L|λος και γινωσκω τα εμα και γινωσκο=
+|L|μαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει μαι 
+|L|ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυ=
+|L|χην μου τηθημι υπερ των προβατων
+|F 202v| 
+|L|<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυ=
+|L|λης ταυτης κακεινα μαι δη αγαγειν και 
+|L|της φωνης μου ακουσωσιν και γενησεται 
+|L|μια ποιμνη εις ποιμην 
+|L|<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την 
+|L|ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις 
+|L|αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην 
+|L|απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην 
+|L|και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυ=
+|L|την την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+|L|<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαι=
+|L|οις δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε 
+|L|πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενε=
+|L|ται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα 
+|L|τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη 
+|L|δαιμονιον δυναται οφθαλμους τυφλων α=
+|L|νοιγειν <V 22> εγενετο δε τα εγ=
+|L|καινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην <V 23> και 
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολο=
+|L|μωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι 
+|L|και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων
+|L|αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+|L|<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου 
+|L|πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονο=
+|F 203r| 
+|L|ματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι 
+|L|εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ 
+|L|των προβατων των εμων 
+|L|<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακου=
+|L|ει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθου=
+|L|σιν μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυ=
+|L|τοις και ου μη απωλονται εις τον αιωνα 
+|L|και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος 
+|L|μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παν= 
+|L|των εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ 
+|L|της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν 
+|L|εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιου=
+|L|δαιοι ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη 
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα 
+|L|υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυτων 
+|L|εργων λιθαζεται με <V 33> απεκριθησαν αυτω 
+|L|οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου 
+|L|λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημειας 
+|L|και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον 
+|L|εν τω νομω υμων εγω ειπον θεοι εστε <V 35> ει ε=
+|L|κεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του 
+|L|θυ̅ εγενετο και ου δυνατε λυθηναι η γρα=
+|L|φη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον 
+|F 203v| 
+|L|κοσμον υμεις λεγεται οτι βλασφημεις οτι 
+|L|ειπον υιος  θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του [app][*]π[ill]1[\ill]ς[\*][C*]πρ̅ς[\C*][\app] 
+|L|μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη 
+|L|πιστευσειτε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+|L|<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν 
+|L|εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθεν παλιν πε=
+|L|ραν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιω=
+|L|αννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν ε=
+|L|κει <V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον 
+|L|οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν 
+|L|παντα δε οσα ειπεν ιωανν̅ης περι αυτου 
+|L|αληθει ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει 
+|L|<K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανειας 
+|L|εκ της κωμης μαριας και μαρθας της α=
+|L|δελφης αυτου <V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον 
+|L|κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυ=
+|L|του ταις θρηξιν αυτης εις ο αδελφος λαζα=
+|L|ρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυ=
+|L|του προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις 
+|L|ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η 
+|L|ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υ=
+|L|περ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υι=
+|L|ος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρ=
+|L|θαν και την αδελφην αυτης και τον λαζα=
+|F 204r| 
+|L|ρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενη τοτε μεν 
+|L|εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επει=
+|L|τα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου 
+|L|αγομεν εις την ιουδαιαν πολιν <V 8> λεγουσιν 
+|L|αυτω οι μαθηται ραββη νυν εζητουν σε 
+|L|λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγης ε=
+|L|κει <V 9> απεκριθη ις̅ ουχη [app][*]δωκα[\*][C]δωδεκα[\C][\app] ωραι εισι
+|L|της ημερας εαν τις περιπατει εν τη η=
+|L|μερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσ=
+|L|μου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπα=
+|L|τει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως 
+|L|ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και μετα 
+|L|τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων 
+|L|κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνη=
+|L|σω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου 
+|L|κε̅ ει καικοιμητε σωθησεται <V 13> ειρηκει 
+|L|δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκει=
+|L|νοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησε=
+|L|ως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις 
+|L|ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν <V 15> και χαι=
+|L|ρω δι υμας ινα πιστευσειτε οτι ουκ ει=
+|L|μιν εκει αλλα αγομεν προς αυτον <V 16> ειπεν 
+|L|ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις 
+|L|συμμαθηταις αγομεν και ημεις ινα α=
+|F 204v|
+|L|ποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις 
+|L|βηθανειαν ευρεν αυτον [app][*]τεσαρας[\*][C*]τεσσαρας[\C*][\app] ημερας η=
+|L|δει εχοντα εν τω μνημιω <V 18> ην δε η βιθα=
+|L|νια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο στα=
+|L|διων δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαι=
+|L|ων εληλυθησαν προς τας περι μαρθαν και 
+|L|μαριαν ινα παραμυθισωοτε αυτας πε=
+|L|ρι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκου=
+|L|σεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρι=
+|L|α δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρ=
+|L|θα προς τον ιν̅ κε̅ η εις ωδε ο αδελφος 
+|L|μου ουκ αν ετεθνηκει <V 22> αλλα και νυν οιδα 
+|L|οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωει σοι ο θς̅
+|L|<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται <V 24> εν τη αναστασει 
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ ε=
+|L|γω ειμι αναστασις και η ζωη ο πιστευων 
+|L|εις εμε καν αποθανει ζησεται <V 26> και πας 
+|L|ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη 
+|L|εις τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω 
+|L|ναι κε̅ εγω [app][*]πιστευκα[\*][C*]πεπιστευκα[\C*][\app] οτι συ ει ο χς̅ ο υιος  
+|L|του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυ=
+|L|τα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μα=
+|L|ριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα 
+|L|ο διδασκαλος παρεστιν και φωνη σαι <V 29> ε=
+|F 205r|  
+|L|κεινη ως ηκουσεν εγειρετε ταχυ και ερχεται 
+|L|προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθη ο ις̅ εις την 
+|L|κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντη=
+|L|σεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν [app][*]ο[ill]2[\ill]δαιοι[\*][C*]ιουδαιοι[\C*][\app]οι οντες 
+|L|μετ αυτης εν τη οικεια και παραμοιθου=
+|L|μενοι αυτην ιδοντες την μαριαν 
+|L|οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκο=
+|L|λουθησαν αυτω λεγοντες οτι υπαγει 
+|L|εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει <V 32> η ουν 
+|L|μαρια ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυ=
+|L|τον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα 
+|L|αυτω κε̅ η εις ωδε ουκ αν απεθανεν μου 
+|L|ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαι=
+|L|ουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιου=
+|L|δαιους κλαιοντας ενεβρημησατο τω πν̅ι 
+|L|και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθη=
+|L|κατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και 
+|L|ιδε <V 35> εδακρυσεν ουν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι ιδε πως εφιλη αυτον <V 37> τινες δε 
+|L|εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτως ο α=
+|L|νοιξας τους οφθαλμους του τυφλου [app][*]ποι=
+|L|η̣σαι[\*][C*]ποιεισαι[\C*][\app] ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν 
+|L|παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται 
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος 
+|F 205v|   
+|L|επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λι=
+|L|θον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος 
+|L|μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+|L|<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πι=
+|L|στευσεις οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν 
+|L|τον λιθον ου ην ο δε ις̅ ηρεν τους ο=
+|L|φθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ει=
+|L|πεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας 
+|L|μου <V 42> εγω δε ιδειν οτι παντοτε μου ακου=
+|L|εις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα 
+|L|ειπον ινα  [app][*]πιστευσωσε̣ν[\*][C*]πιστευσωσιν[\C*][\app] οτι συ με απεστει=
+|L|λας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυ=
+|L|γασεν λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν 
+|L|ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και 
+|L|τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου 
+|L|σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο 
+|L|ις̅ λυσατε αυτον και αφεται υπαγειν
+|L|<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες 
+|L|προς την μαριαν και θεασαμενοι α ε=
+|L|ποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες 
+|L|δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους 
+|L|και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+|L|<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαι=
+|L|οι συνεδριον και ελεγον τι ποιωμεν οτι 
+|F 206r| 
+|L|ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> και εαν 
+|L|αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσω=
+|L|σιν εις αυτον και ελευσοντε οι ρωμαιοι και 
+|L|αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+|L|<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ον 
+|L|του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις 
+|L|ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε λογιζεσθαι οτι συ=
+|L|μφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ
+|L|του λαου και μη ολον το εθνος απωλει=
+|L|ται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν α=
+|L|λλα αρχιερευς ον του ενιαυτου εκεινου 
+|L|προεφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησ=
+|L|κειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του 
+|L|εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του 
+|L|θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις 
+|L|εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβου=
+|L|λευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ 
+|L|ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατη εν 
+|L|τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν 
+|L|εις την χωραν εγγυς της ερημου εις 
+|L|εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διε=
+|L|τριβεν μετα των μαθητων
+|L|<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και 
+|L|ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της 
+|F 206v| 
+|L|χορας προ του πασχα ινα αγνησωσιν ε=
+|L|αυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ α=
+|L|λληλων εν τω ιερω εστωτες τι δοκει υμιν 
+|L|οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδωκησαν 
+|L|δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντο=
+|L|λην ινα εαν τις γνω μηνοισει οπως 
+|L|πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ 
+|L|προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν ο ις̅ εις βη=
+|L|θανειαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκος 
+|L|ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅ <V 2> εποιησαν ουν 
+|L|αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκο=
+|L|νη ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων 
+|L|συν αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν 
+|L|μυρου ναρδου πιστηκης πολυτιμου ηλι=
+|L|ψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις 
+|L|θρηξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικι=
+|L|α επληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λε=
+|L|γει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας 
+|L|σιμωνος ισκαριωτης ο μελλον αυτον 
+|L|παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ου=
+|L|κ επραθη τριακοσιων δηναριων και ε=
+|L|δοθη πτωχοις <V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι πε=
+|L|ρι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλε=
+|L|πτης ην και το γλωσσοκομον ηχεν και τα 
+|F 207r|  
+|L|βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες 
+|L|αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου 
+|L|τετηρηκεν αυτω <V 8> τους πτωχους γαρ παντο=
+|L|τε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχεται
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι 
+|L|εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον 
+|L|αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν 
+|L|εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιε=
+|L|ρεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+|L|<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαι=
+|L|ων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυρι=
+|L|ον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην 
+|L|ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυ=
+|L|μα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων 
+|L|και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και 
+|L|εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομε=
+|L|νος εν ονοματι κυ̅ βασιλευ του ιη̅λ <V 14> ευ=
+|L|ρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυ=
+|L|τω καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου 
+|L|θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχε=
+|L|ται καθημενος επι πολον ονον <V 16> ταυ=
+|L|τα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου 
+|L|το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ το=
+|L|τε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γε=
+|F 207v| 
+|L|γραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17> εμαρτυρη ουν ο οχλος ο ον μετ αυτου οτε 
+|L|τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημιου 
+|L|και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και 
+|L|υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν 
+|L|τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς [app][*]αυτους[\*][C*]εαυτους[\C*][\app]  
+|L|θεορειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο 
+|L|κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> εισαν 
+|L|δε τινες ελλινες εκ των αναβαινον=
+|L|των ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+|L|<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βι=
+|L|θσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυ=
+|L|τον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+|L|<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρε=
+|L|α και παλιν ανδρεας και φιλιππος 
+|L|λεγουσιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυ=
+|L|τοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασ=
+|L|θη ο υι̅ς  του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|εαν μη ο κοκος του σιτου πεσων εις την 
+|L|γην αποθανει αυτος μονος μενει ε=
+|L|αν δε αποθανει πολυν καρπον φερει
+|L|<V 25> ο φειλων την ψυχην αυτου απωλεσει αυ=
+|L|την και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω 
+|F 208r| 
+|L|κοσμω τουτο εις ζωην αιωνιον φυλαξει 
+|L|αυτην <V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι α=
+|L|κολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και 
+|L|ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι 
+|L|διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου ο ου̅νι=
+|L|ος<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακτε και τι ει=
+|L|πω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης 
+|L|αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυ=
+|L|την <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν 
+|L|ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και 
+|L|παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και α=
+|L|κουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι 
+|L|ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φω=
+|L|νη γεγωνεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις 
+|L|εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του 
+|L|κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> κα=
+|L|γω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυ=
+|L|σω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σι=
+|L|μαινων ποιω θανατω ημελεν αποθνησ=
+|L|κειν <V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις η=
+|L|κουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη 
+|L|εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι 
+|L|υψωθηναι δη τον υι̅ν του αν̅ου τις εστιν 
+|F 208v|  
+|L|ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον 
+|L|χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως 
+|L|το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλα=
+|L|βη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν 
+|L|που υπαγη <V 36> εως το 
+|L|φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φω=
+|L|τος γενεισθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και 
+|L|απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυ=
+|L|του σημεια πεποιηκοτως εμπροσθεν αυτων 
+|L|ουκ επιστευσαν εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου 
+|L|του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ της ε=
+|L|πιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ 
+|L|τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναν=
+|L|το πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τε=
+|L|τυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πε=
+|L|πωρρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδω=
+|L|σιν τοις οφθαλμοις και νωησωσιν τη καρ=
+|L|δια και επιστρεψωσιν και ιασωμαι αυτους
+|L|<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυ=
+|L|του και ελαλησεν περι αυτου <V 42> ομως μεντοι 
+|L|και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολο=
+|L|γουν ινα μη αποσυναγωγοι γαινονται <V 43> ηγα=
+|L|πησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ 
+|F 209r|
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πι=
+|L|στευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον 
+|L|πεμψαντα μαι <V 45> {om} <V 46> εγω φως εις τον κοσμον ε=
+|L|ληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη 
+|L|σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακου=
+|L|σει των ρηματων και πιστευσει εγω ου κρι=
+|L|νω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσ=
+|L|μον αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων 
+|L|εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου ε=
+|L|χει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα 
+|L|εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμ=
+|L|ψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν 
+|L|τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εν=
+|L|τολη αυτου ζωη αιωνιος εστι α ουν λαλω ε=
+|L|γω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι 
+|L|ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσ=
+|L|μου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας 
+|L|τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος 
+|L|ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενομε=
+|L|νου του διαβολου ιδει βεβληκοτως εις 
+|L|την καρδιαν ιουδα σιμονος ισκαριω=
+|L|του ινα αυτον παραδω
+|F 209v| {this page is blurred, faint and badly overwritten in parts}
+|L|<V 3> ιδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ 
+|L|εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλ̣θ̣ε̣ν 
+|L|και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του 
+|L|δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λα=
+|L|βων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βα=
+|L|λλει υδωρ εις τον νηπτηρα και ηρξατο νι=
+|L|πτην τους ποδας των μαθητων και εκ=
+|L|μασσειν τω λεντιω ο ην διεζωσμενος
+|L|<V 6> ερχεται ουν προς σιμονα πετρον και λε=
+|L|γει αυτω εκεινος κε̅ συ̣ μου νιπτης τους πο=
+|L|δας <V 7> απεκριθη δε ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|εγω ποιω σ̣ποι {Ι cannot make sense of this - badly overwritten} ουκ οιδας αρτη γνωσει δε 
+|L|μετα τωται <V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νι=
+|L|ψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκρι=
+|L|θη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ ιχοις με=
+|L|ρος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σημον πετρος 
+|L|κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και 
+|L|τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ις̅ 
+|L|ο λελουμενος ου χρειαν εχοι η τους ποδας 
+|L|νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υ=
+|L|μεις μεν καθαροι εστε αλλ ουχι παντες̣ <V 11> ε̣ι=
+|L|δη̣ γαρ τον παραδιδουντα αυτον δια του=
+|L|το ειπεν ουχη παντες καθαροι εστε <V 12> ο=
+|L|τε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελα=
+|F 210r| 
+|L|βεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ει=
+|L|πεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+|L|<V 13> υμεις φωνητε με ο κς̅ και ο διδασκαλος 
+|L|και καλως λεγεται ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενι=
+|L|ψα τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και 
+|L|υμεις οφειλετε αλληλων νιπτην τους πο=
+|L|δας <V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα κα=
+|L|θως εγω εποιη̣σα υμιν και υμεις ποιειται
+|L|<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος 
+|L|μειζον του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μει=
+|L|ζον του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδα=
+|L|τε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους 
+|L|εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη 
+|L|ο τρογων μετ εμου τον αρτον επειρεν ε=
+|L|π εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτη λεγω υ=
+|L|μιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται 
+|L|πιστευσειτε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμ=
+|L|ψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων 
+|L|λαμβανει τον πεμψαντα μαι <V 21> ταυτα ει=
+|L|πων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυ=
+|L|ρησε και ειπε αμην αμην λεγω υμιν εις 
+|L|εξ υμων παραδωσει μαι <V 22> εβλεπον ουν εις 
+|F 210v| 
+|L|αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι 
+|L|τινος λεγει <V 23> ην ανακειμενος εις των 
+|L|μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον η=
+|L|γαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτο σιμων πετρος 
+|L|ποιθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> επιπε=
+|L|σων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ 
+|L|λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ 
+|L|εκεινος εστιν ω εγω βαψας τω ψωμιον επι=
+|L|δωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν 
+|L|ιουδα σιμωνος ισκαριωτη <V 27> και μετα το 
+|L|ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σα=
+|L|τανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιη=
+|L|σον ταχειον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των 
+|L|ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες 
+|L|γαρ εδωκουν επει το γλωσσοκωμον ειχεν 
+|L|ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγωρασον ον 
+|L|χρειαν εχωμεν εις την εορτην η [app][*]τις[\*][C]τοις[\C][\app] πτωχοις 
+|L|ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος 
+|L|ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθεν 
+|L|και λεγει ο ις̅ 
+|L|νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδο=
+|L|ξασθη εν αυτω <V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν 
+|L|εαυτα και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια 
+|L|ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με 
+|F 211r| 
+|L|και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου 
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και 
+|L|υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδο=
+|L|μι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως 
+|L|ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε 
+|L|αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσοντε παντες 
+|L|οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχεται 
+|L|εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμον πετρος 
+|L|κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ ο=
+|L|που εγω υπαγω ου δυνασαι με νυν ακολου=
+|L|θησαι υστερον δε ακολουθησεις <V 37> λεγει αυ=
+|L|τω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι α=
+|L|κολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου 
+|L|θησω <V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υ=
+|L|περ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου 
+|L|μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνησει με 
+|L|τρεις <K 14> <V 1> μη ταρασσεσθω υμων 
+|L|η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε 
+|L|πιστευετε <V 2> εν τη οικεια του πρ̅ς μου μοναι 
+|L|πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευ=
+|L|σομαι ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πο=
+|L|ρευθω ετοιμασαι υμιν τοπον παλιν ερχο=
+|L|μαι και παραλειψομαι υμας προς εμαυτον 
+|L|ινα οπου ειμι εγω και υμεις ειται <V 4> και οπου 
+|F 211v|  
+|L|εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λε=
+|L|γει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπα=
+|L|γεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+|L|<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθει 
+|L|και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ειμι 
+|L|δι εμου <V 7> ει εγνωκετε με και τον πρ̅α μου εγνω=
+|L|κειται αν και απ αρτη γινωσκεται αυτον και 
+|L|εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος 
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει 
+|L|αυτω ο ις̅ τοσουτων χρονων μεθ υμων ει=
+|L|μι και ουκ εγνωκας μαι φιλιππε ω εωρα=
+|L|κως εμε εωρακε τον πρ̅α και συ λεγεις δει=
+|L|ξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω 
+|L|πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω 
+|L|λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο 
+|L|εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευε=
+|L|τε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι 
+|L|ει δε μη δια τα εργα πιστευετε μοι <V 12> αμην 
+|L|αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα ερ=
+|L|γα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μει=
+|L|ζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α 
+|L|πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησειτε εν τω ο=
+|L|νοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ 
+|L|εν τω υιω <V 14> {om} <V 15> {ειπεν o κ̅s τoιs εαυτoυ μαθηταιs - incipit written as though it is part of the text} 
+|F 212r| 
+|L|εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τη=
+|L|ρησατε <V 16> καγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον 
+|L|παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υ=
+|L|μων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο 
+|L|ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεο=
+|L|ρει αυτω υμεις δε γινωσκετε αυτω οτι πα=
+|L|ρ υμιν μενει και εν υμιν εστε <V 18> ουκ αφησω 
+|L|υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι 
+|L|μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεορει υμεις 
+|L|δε θεορειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησε=
+|L|σθαι <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθαι υμεις 
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και ο πη̅ρ εν εμοι και 
+|L|υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εν=
+|L|τολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν 
+|L|ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησε=
+|L|ται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυ=
+|L|τον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και
+|L|τι γεγωνεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν 
+|L|σεαυτω και ουχη τω κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅ 
+|L|και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λο=
+|L|γον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπη
+|L|σει αυτον και προς αυτον ελευσωμεθα 
+|L|και μονην παρ αυτω ποιησωμεν <V 24> ο μη α=
+|F 212v|
+|L|γαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λο=
+|L|γος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμ=
+|L|ψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υμιν πα=
+|L|ρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α 
+|L|το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου 
+|L|εκεινος υμας διδαξει παντα και υπο=
+|L|μνησει υμας παντα α αν ειπω υμιν
+|L|<V 27> ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι 
+|L|υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μη=
+|L|δε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν 
+|L|ει ηγαπατε μαι εχαρητε αν οτι πορευομαι 
+|L|προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζον μου ε=
+|L|στι <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα 
+|L|οταν γενηται πιστευσειτε <V 30> ουκ ετι πολλα λα=
+|L|λησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου 
+|L|αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα 
+|L|γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α καθως 
+|L|ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσ=
+|L|θε αγωμεν εντευθεν 
+|L|<K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθηνη και ο πη̅ρ μου 
+|L|ο γεωργος εστιν <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φε=
+|L|ρων καρπον αιρει αυτω και παν το καρ=
+|L|πον φερων καθαιρει αυτω ινα πλειονα 
+|L|καρπον φερει <V 3> ειδει υμεις καθαροι εστε 
+|F 213r|  
+|L|δια τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν ε=
+|L|μοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυνα=
+|L|ται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μει=
+|L|νητε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κλη=
+|L|ματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος 
+|L|φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου 
+|L|δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μει τις μεινη 
+|L|εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηραν= 
+|L|θη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ 
+|L|βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι 
+|L|και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θε=
+|L|λειτε αιτησεσθαι και γενησεται υμιν
+|L|<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον 
+|L|πολυν φερειτε και γενησεσθαι εμοι μα=
+|L|θηται <V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω 
+|L|ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη 
+|L|εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τηρησειτε με=
+|L|νειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εν=
+|L|τολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω 
+|L|αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα 
+|L|υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και 
+|L|η χαρα υμων πληρωθη
+|L|<V 12> ταυτα̣ι̣ εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε 
+|L|αλλη̣λους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζω=
+|F 213v| 
+|L|να ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την 
+|L|ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υ=
+|L|μεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε οσα εγω 
+|L|εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους 
+|L|οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ 
+|L|υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α 
+|L|ηκουσα παρα του πρ̅ς εγνωρησα υμιν <V 16> ου=
+|L|χ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξα=
+|L|μην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υ=
+|L|παγετε και καρπον φερειτε και ο καρπος 
+|L|υμων μενει ινα ο τι αν αιτησειτε τον 
+|L|πρ̅α εν τω ονοματι μου δωει υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε α=
+|L|λληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσ=
+|L|κετε οτι εμε πρωτον ημων μεμισηκεν
+|L|<V 19> οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω ε=
+|L|ξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια του=
+|L|το μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε 
+|L|του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δου=
+|L|λος μειζον του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν 
+|L|και υμας διωξουσιν η τον λογον μου ετη=
+|L|ρησαν και τον υμετερον τηρησωσιν <V 21> αλ
+|L|λα ταυτα παντα ποιησωσιν υμιν δια 
+|L|το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαν=
+|F 214r|  
+|L|τα μαι <V 22> ει μι ηλθον και ελαλησα αυτοις 
+|L|αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν 
+|L|ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο ε=
+|L|με μισων και [app][*]των[\*][C]τον[\C][\app] πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα 
+|L|εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος 
+|L|πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε 
+|L|και εωρακασιν και μεμισηκασι και εμε 
+|L|και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος 
+|L|ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι 
+|L|εμισησαν μαι δωραιαν <V 26> οταν δε ελθη ο 
+|L|παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα 
+|L|του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα 
+|L|του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρη=
+|L|σει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε ο=
+|L|τι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16> <V 1> ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα μη σκανδαλισθειται <V 2> απο=
+|L|συναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχε=
+|L|ται ωρα ινα πας ο αποκτεινας ημας 
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησωσιν οτι ουκ εγνωσαν 
+|L|τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων 
+|L|μνημονευεται αυτων οτι εγω ειπον υ=
+|L|μιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον 
+|F 214v|  
+|L|οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς 
+|L|τον πεμψαντα μαι και ουδεις εξ υ=
+|L|μων ερωτα μαι που υπαγης <V 6> αλλ οτι ταυ=
+|L|τα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν 
+|L|υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθει=
+|L|αν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω α=
+|L|πελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο πα=
+|L|ρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας ε=
+|L|αν δε πορευθω πεμψω αυτον προς 
+|L|υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελλεγξει τον 
+|L|κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαι=
+|L|οσυνης και περι κρισεως <V 9> περι αμαρ=
+|L|τιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> πε=
+|L|ρι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α 
+|L|μου υπαγω και ουκ ετι θεορειτε με <V 11> πε=
+|L|ρι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου 
+|L|τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν 
+|L|υμιν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+|L|<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αλη=
+|L|θειας οδηγησει υμας εις πασαν την 
+|L|αληθειαν ου γαρ λαλησει 
+|L|αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουσει λαλησει 
+|L|και τα ερχομενα αναγγελει υμιν <V 14> εκει=
+|L|νος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψε=
+|F 215r|  
+|L|ται και αναγγελη υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο 
+|L|πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του 
+|L|εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον 
+|L|και ου θεορειτε μαι και παλιν μικρον και 
+|L|οψεσθαι με οτι υπαγω προς τον πρ̅α μου
+|L|<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς α=
+|L|λληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον 
+|L|και ου θεορειται με και παλιν μικρον και 
+|L|οψεσθαι με και οτι εγω υπαγω προς τον 
+|L|πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το 
+|L|μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω δε 
+|L|ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν 
+|L|αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων 
+|L|οτι ειπον μικρον και ου θεορειτε μαι και πα=
+|L|λιν μικρον και οψεσθαι με <V 20> αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις 
+|L|ο δε κοσμος χαρησειτε υμεις δε λυπηθη=
+|L|σεσθαι αλλα η λυπη υμων εις χαραν γενη=
+|L|σεται <V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι 
+|L|ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηθη το 
+|L|παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλι=
+|L|ψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος 
+|L|εις τον κοσμον <V 22> υμεις ουν λυπην μεν 
+|L|νυν εχεται παλιν δε οψωμαι [app][*]υμ[ill]1-2[\ill]ς[\*][C*]υμας[\C*][\app] και 
+|F 215v|    
+|L|χαρισεται υμων η καρδια και την χαραν 
+|L|υμων ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκει=
+|L|νη τη ημερα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι εαν αιτησεται 
+|L|τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+|L|<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονο=
+|L|ματι μου αιτειται και λιψεσθε ινα η χα=
+|L|ρα υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν 
+|L|παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται 
+|L|ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλη=
+|L|σω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς 
+|L|αναγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω 
+|L|ονοματι μου αιτισεσθαι και ου λεγω υ=
+|L|μιν οτι εγω ερωτισω τον πρ̅α περι υμων
+|L|<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλη υμας οτι υμεις ε=
+|L|με πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι 
+|L|εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα 
+|L|του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον 
+|L|παλιν αφιειμι τον κοσμον και πορευο=
+|L|μαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν οι μαθηται 
+|L|αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και πα=
+|L|ροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν ο=
+|L|τι οιδα παντα και ου χρειαν εχεις ινα 
+|F 216r| 
+|L|τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι 
+|L|απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρ=
+|L|τι πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν ε=
+|L|ληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα 
+|L|ιδια και εμε μονον αφειται και ουκ ει=
+|L|μι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυ=
+|L|τα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην ε=
+|L|χετε εν τω κοσμω θληψιν εξετε αλλα θαρ=
+|L|σειτε εγω νενηκηκα τον κοσμον
+|L|<K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επειρεν τους 
+|L|οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε 
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον 
+|L|υιον ινα ο υς̅ σου δοξασει σε <V 2> ινα παν 
+|L|ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνι=
+|L|ον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσ=
+|L|κουσιν σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον 
+|L|απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της 
+|L|γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι 
+|L|ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με σοι πε̅ρ 
+|L|παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον 
+|L|κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου 
+|L|το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ 
+|L|του κοσμου σοι εισαν και εμοι αυτους εδω=
+|L|κας και τον λογον σου τετηρηκασιν <V 7> νυν 
+|F 216v| 
+|L|εγνωκα οτι παντα οσα δεδωκας μοι πα=
+|L|ρα σου εστι <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι 
+|L|δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον αληθως  
+|L|οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν ο=
+|L|τι σοι με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερω=
+|L|τω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι 
+|L|ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν <V 10> και τα εμα 
+|L|παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδο=
+|L|ξασμε εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσ=
+|L|μω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω 
+|L|προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους 
+|L|εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ινα 
+|L|ωσιν εν καθως ειμεις <V 12> οτε ημιν μετ αυτων 
+|L|εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ο=
+|L|νοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα 
+|L|και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μι ο υι̅ς της 
+|L|απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε 
+|L|προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω 
+|L|κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην 
+|L|πεπληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω δε=
+|L|δωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος 
+|L|εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσ=
+|L|μου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+|L|<V 15> αλλ ινα τηρησεις αυτους εκ του πονηρου
+|F 217r| 
+|L|<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του 
+|L|κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους εν τη 
+|L|αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+|L|<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον κα=
+|L|γω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υ=
+|L|περ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν 
+|L|και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι 
+|L|τουτων δε ερωτω μονον αλλα και πε=
+|L|ρι των πιστευο̣ντων δια του λογου αυτων 
+|L|εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως 
+|L|σοι πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι 
+|L|εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευσει 
+|L|οτι σοι με απεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν 
+|L|ην εδωκας μοι εδωκα αυτοις ινα ωσιν 
+|L|εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις 
+|L|και σοι εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι 
+|L|και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με α=
+|L|πεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως 
+|L|εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θε=
+|L|λω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσιν 
+|L|μετ εμου ινα θεορωσιν την δοξαν την εμην 
+|L|ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ κα=
+|L|ταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσ=
+|L|μος σε ουκ εγνω εγω δε σαι εγνων και ου=
+|F 217v| {some of this page is very faint and smudged}
+|L|τι εγνωσαν οτι σοι με απεστειλας <V 26> και ε=
+|L|γνωρησα αυτοις το ονομα σου και γνωρη=
+|L|σω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις 
+|L|ει καγω εν αυτοις ω <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ 
+|L|εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν 
+|L|του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος 
+|L|εις ον εισηλθεν αυτος και [ill]οι μα[\ill]θηται αυτου
+|L|<V 2> ιδει δε και ιουδας ο παρα̣δ̣[ill]ιδου[\ill]ς αυτον τον 
+|L|τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει με=
+|L|τα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων 
+|L|την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φα=
+|L|ρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φα=
+|L|νων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ει=
+|L|δως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελ=
+|L|θων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις 
+|L|ο ις̅ εγω ειμι ιστικει δε και ιουδας ο π(αρα)= {it is possible that παρα is a regular abbrev. but ms is so poor here that Ι cannot see any marks for αρα}
+|L|διδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυ=
+|L|τοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω 
+|L|και επεσον χαμε <V 7> παλιν ουν αυτους επη=
+|L|ρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ 
+|L|τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπον 
+|L|υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε α=
+|L|φετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λο=
+|F 218r|  {some of this page is overwritten}
+|L|γος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απω=
+|L|λεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμον ουν πετρος 
+|L|εχων μαχαιρα ηλκυσεν αυτην και επεσεν 
+|L|τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν 
+|L|αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα 
+|L|τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω 
+|L|βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το πο=
+|L|τηριον ο δε[ill]δωκε[\ill]ν̣ μοι ο πη̅ρ ου μη πιω <V 12> η 
+|L|ουν σπειρα και ο χειλιαρχος και οι υπηρεται 
+|L|των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδει=
+|L|σαν αυτον <V 13> και απηγαγον προς ανν̅αν πρω=
+|L|τον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρ=
+|L|χιερευς του ηνεαυτου εκεινου <V 14> ην δε καια=
+|L|φας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι 
+|L|συμφερει ενα αν̅ον απωλεσθαι υπερ του 
+|L|λαου <V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμον πετρος 
+|L|και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκει=
+|L|νος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλ=
+|L|θεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+|L|<V 16> ο δε πετρος ιστηκει προς την θυραν εξω 
+|L|εξηλθεν ουν ο αλλος μαθητης ος ην γνω=
+|L|στος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω 
+|L|και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παι=
+|L|δισκει η θυρωρος τω πετρω μη και σοι 
+|F 218v| 
+|L|εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει 
+|L|εκεινος ουκ ειμι <V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι 
+|L|και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες 
+|L|οτι ψυχος ην και εθερμενοντο ην δε με=
+|L|τ αυτων ο πετρος εστως και θερμενομενος
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των 
+|L|μαθητων αυτου και περι της διδαχης 
+|L|αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησι=
+|L|α ελαλησα τω κοσμω εγω̣ παντοτε εδι=
+|L|δαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω ο=
+|L|που παντοτε οι ιουδαιοι συνερχοντε και 
+|L|εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με ερωτας 
+|L|επερωτησον τους ακηκοωτας τι ειπον 
+|L|αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντως εις των υπηρε=
+|L|των παρεστηκως εδωκεν ραπισμα τω 
+|L|ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει
+|L|<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα 
+|L|μαρτυρισον περι του κακου ει δε καλως 
+|L|τι με δερεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο ανν̅ας δε=
+|L|δεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+|L|<V 25> ην δε σιμον πετρος εστως και θερμενομενος 
+|L|ειπον ουν αυτω μη και σοι εκ των μαθη=
+|L|των αυτου ει ηρνισατο εκεινος και ει=
+|F 219r| 
+|L|πεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του 
+|L|αρχιερεως συγγενης ον ου απεκοψεν πε=
+|L|τρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κη=
+|L|πω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πε=
+|L|τρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+|L|<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το 
+|L|πραιτοριον ην δε πρωια και αυτοι 
+|L|ουκ εισηλθον εις το πραιτοριον ινα μη μι=
+|L|ανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και 
+|L|ειπεν τινα κατηγορειαν φερετε κατα 
+|L|του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ει=
+|L|πον αυτω ει μι ην ουτος κακοποιος ου=
+|L|κ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν 
+|L|αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις 
+|L|και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον 
+|L|ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ ε=
+|L|ξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος 
+|L|του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημενων 
+|L|ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+|L|<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτοριον παλιν 
+|L|ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ει=
+|L|πεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λε=
+|F 219v| 
+|L|γεις η αλλος συ ειπεν περι εμου <V 35> απεκριθη 
+|L|ο πιλατος και ειπεν μητι εγω ιουδαι=
+|L|ος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις 
+|L|παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απε=
+|L|κριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του 
+|L|κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου 
+|L|η[ill]ν[\ill] {or the ν has been been deleted by a corrector} η βασιλεια η εμη οι υπηρετε αν εμοι 
+|L|ηγονιζοντο ινα μη παραδωθω τοις ιου=
+|L|δαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν 
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος 
+|L|ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ 
+|L|συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις του=
+|L|το γεγενημε και εις τουτο εληλυθα εις 
+|L|τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθει=
+|L|α πας ο ον εκ της αληθειας ακουει μου 
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι 
+|L|εστιν αληθεια και τουτω ειπων παλιν 
+|L|εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει 
+|L|αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν 
+|L|αυτω <V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα 
+|L|υμιν απωλυσω εν τω πασχα βουλεσθαι 
+|L|ουν απωλυσω υμιν τον βασιλεα των ιου=
+|L|δαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες 
+|L|λεγοντες μη τουτον αλλα βαραβαν ην 
+|F 220r| 
+|L|δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν ελαβεν ο 
+|L|πιλατος τον ιν̅ και εμαστηγωσεν <V 2> και οι στρα=
+|L|τειωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων 
+|L|επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματι=
+|L|ον πορφυρουν περιεβαλον αυτου <V 3> και ελεγον 
+|L|χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδι=
+|L|δουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλθεν παλιν 
+|L|εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω 
+|L|υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω 
+|L|ουδεμιαν αιτειαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν 
+|L|εξω ο ις̅ φορων τον ακανθηνον στεφανον 
+|L|και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυ=
+|L|τοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδον αυτων οι αρ=
+|L|χιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες 
+|L|στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πι=
+|L|λατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσα=
+|L|τε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+|L|<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νο=
+|L|μον εχομεν και κατα τον νομον ημων 
+|L|οφειλη αποθανειν οτι εαυτον υι̅ν θυ̅ 
+|L|εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος 
+|L|τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και 
+|L|εισηλθεν εις το πραιτοριον παλιν ο πιλα=
+|L|τος και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ 
+|F 220v| 
+|L|αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυ=
+|L|τω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας 
+|L|οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν 
+|L|εχω απολυσω σαι  <V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες 
+|L|εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μι ειν σοι 
+|L|δεδεμενον ανωθεν δια τουτο ο παρα=
+|L|διδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+|L|<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυ=
+|L|τον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες 
+|L|εαν τουτον απολυσεις ουκ ει φιλος του 
+|L|καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων 
+|L|αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος α=
+|L|κουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον 
+|L|ιν̅ και εκαθησεν επι του βηματος εις το=
+|L|πον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστη δε 
+|L|γαββαθα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα 
+|L|ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαι=
+|L|οις ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγα=
+|L|σαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυ=
+|L|τοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρω=
+|L|σω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχο=
+|L|μεν βασιλεα ει μι καισαρα <V 16> τοτε ουν πα=
+|L|ρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη 
+|L|παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> και βα=
+|F 221r| 
+|L|σταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τον λε=
+|L|γομενον κρανιου τοπον ο λεγεται εβρα=
+|L|ιστη γολγοθα <V 18> οπου εσ̅τρωσαν και 
+|L|μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευ=
+|L|θεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψεν δε και 
+|L|τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του 
+|L|στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος 
+|L|ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον 
+|L|τιτλον πολυ ανεγνωσαν των ιουδαιων 
+|L|οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσ̅τρω=
+|L|θη ο χς̅ και ην γεγραμμενον εβραιστη ε=
+|L|λλινιστη και ρωμαιστη <V 21> ελεγον 
+|L|ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαι=
+|L|ων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων 
+|L|αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των 
+|L|ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγρα=
+|L|φα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατειωται οτε εσ̅τρω=
+|L|σαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και 
+|L|εποιησαν τεσσαρα μερει εκαστω στρατι=
+|L|ωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων {query - perhaps the τ above the line is a corr, but Ι do not think so because of the position of the accent}
+|L|αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ο=
+|L|λου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχησω=
+|L|μεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τι=
+|L|νος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγου=
+|F 221v| 
+|L|σα διεμερισαντο τα ιματια μου ε=
+|L|αυτοις και επι τον ιματισμον μου εβα=
+|L|λον κληρον οι μεν ουν στρατειωται ταυ=
+|L|τα εποιησαν 
+|L|<V 25> ιστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ 
+|L|αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρ̅ια 
+|L|η του κλωπα και μαρ̅ια η μαγδαλινη <V 26> ις̅ 
+|L|ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστω=
+|L|τα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου 
+|L|ο υι̅ς σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ 
+|L|σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν 
+|L|ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+|L|<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετε=
+|L|λεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει δειψω
+|L|<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλη=
+|L|σαντες σπογγον οξους και υσσωπω περι=
+|L|θεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+|L|<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται 
+|L|και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου 
+|L|τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασ=
+|L|κευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του 
+|L|σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ι=
+|L|να κατεαγωσιν αυτων τα σκελλει και αρθω=
+|F 222r|    
+|L|σιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατειωται και του μεν 
+|L|πρωτου κατεαξεν τα σκελλει και του 
+|L|αλλου του συ̅στρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον 
+|L|ιν̅ ελθωντες ως ειδον αυτον ειδη τεθνη=
+|L|κωτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελλει
+|L|<V 34> αλλ εις των στρατειωτων λογχη την πλευραν 
+|L|αυτου ενοιξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και 
+|L|υδωρ <V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και 
+|L|αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος 
+|L|ειδεν οτι αληθει λεγει ινα και υμεις πι=
+|L|στευσειτε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη 
+|L|πληρωθη ωστουν ου συντριβησεται απ αυ=
+|L|του <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψοντε 
+|L|εις ον εξεκεντισαν <V 38> μετα δε ταυτα 
+|L|ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσ̅ηφ ο απο αρι=
+|L|μαθειας ον μαθητης του ιυ̅ κεκρυμ=
+|L|μενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων 
+|L|ινα αρει το σωμα του ιυ̅ [app][*]11-13
+|L|18-20[\*][C*]και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και[\C*][\app] ηρεν το σωμα του 
+|L|ιυ̅ <V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων 
+|L|προς αυτον νυκτος το πρωτον φερων 
+|L|μιγμα σμυρνης και αλωης ως λιτρας 
+|L|εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και 
+|L|εδησαν αυτω εν οθωνιοις μετα των α=
+|F 222v| 
+|L|ρωματων καθως εστιν εθος τοις ιουδαι=
+|L|οις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου 
+|L|εσ̅τρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημει=
+|L|ον κενον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+|L|<V 42> εκει ουν δια την παρασκευειν των ιουδαι=
+|L|ων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+|L|<K 20> <V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδα=
+|L|λινη ερχεται προι σκοτιας ετη ουσης ει=
+|L|ς το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμε=
+|L|νον εκ του μνημιου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται 
+|L|προς σιμονα πετρον και προς τον αλλον 
+|L|μαθητην ον εφειλη ο ις̅ και λεγει αυτοις 
+|L|ηραν τον κν̅ εκ του μνημιου και ουκ οιδα=
+|L|μεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πε=
+|L|τρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο 
+|L|εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου 
+|L|και ο αλλος μαθητης προεδραμεν τα=
+|L|χιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το 
+|L|μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κει=
+|L|μενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερ=
+|L|χεται ουν σιμον πετρος ακολουθων αυ=
+|L|τω και εισηλθεν εις το μνημειον και θε=
+|L|ορει τα οθονια κειμενα <V 7> και το σουδαρι=
+|L|ον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα 
+|F 223r|  
+|L|των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντε=
+|L|τυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλ=
+|L|θεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρω=
+|L|τος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευ=
+|L|σεν <V 9> ουδεπω γαρ ειδησαν την γραφην 
+|L|οτι δι αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλ=
+|L|θον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+|L|<V 11> μαρια δε ειστεικει προς το μνημειον κλαι=
+|L|ουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις 
+|L|το μνημειον <V 12> και θεορει δυο αγγελους εν 
+|L|λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφα=
+|L|λη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκει=
+|L|το το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη ε=
+|L|κεινοι γυναι τι κλαιοις τινα ζητεις 
+|L|λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ου=
+|L|κ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα ειπουσα 
+|L|εστραφη εις τα οπισω και θεορει τον ιν̅ εστω=
+|L|τα και ουκ ειδη οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο 
+|L|ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη 
+|L|δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω 
+|L|κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που 
+|L|εθηκας αυτον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη 
+|L|ο ις̅ μαρ̅ια στραφησα εκεινη λεγει αυ=
+|L|τω ραβουνη ο λεγετε διδασκαλε <V 17> λε=
+|F 223v| 
+|L|γει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβε=
+|L|βηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς 
+|L|τους αδελφους μου και ειπε αυτοις ανα=
+|L|βαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α ημων 
+|L|και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια η 
+|L|μαγδαλινη απαγγελλουσα τοις μαθηταις 
+|L|οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη των θυ=
+|L|ρων κεκλεισμενων οπου εισαν οι μαθηται 
+|L|συνειγμενοι δια των φοβον των ιουδαι=
+|L|ων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει 
+|L|αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων ε=
+|L|δειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευ=
+|L|ραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδω=
+|L|τες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν 
+|L|ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ 
+|L|καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων ε=
+|L|νεφυσισεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α 
+|L|αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας 
+|L|αφιεντε αυτοις αν τινων κρατειται κε=
+|L|κρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα 
+|L|ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε 
+|L|ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθη=
+|L|ται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις 
+|F 224r| 
+|L|εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον 
+|L|των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου ει=
+|L|ς τον τυπον των ηλων και βαλω την χει=
+|L|ραν μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευ=
+|L|σω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν εισαν ε=
+|L|σω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων 
+|L|ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων 
+|L|και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+|L|<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον 
+|L|σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φε=
+|L|ρε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν 
+|L|μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και 
+|L|απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου 
+|L|και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας 
+|L|με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες 
+|L|και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα 
+|L|σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μα=
+|L|θητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω 
+|L|βιβλιω τουτο <V 31> ταυτα δε γαιγραπται ινα 
+|L|πιστευσειται οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ 
+|L|και ινα πιστευοντες ζωην εχειτε εν τω ονο=
+|L|ματι αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα 
+|L|εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις επι 
+|L|της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν 
+|F 224v| 
+|L|δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμον πετρος και 
+|L|θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθα=
+|L|ναη̅λ ο απο κανα της γαλιλαιας και υιοι του 
+|L|ζεβαιδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυ=
+|L|του δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμον πετρος υπα=
+|L|γω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και 
+|L|ημεις σιν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το 
+|L|πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι ε=
+|L|πιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε γενομενης 
+|L|εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ειδησαν 
+|L|οι μαθηται οτι ις̅ εστιν <V 5> λεγει ουν αυτοις ο 
+|L|ις̅ παιδεια μη τι προσφαγιον εχειτε α=
+|L|πεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις 
+|L|βαλετε εις τα δεξια μερει του πλοιου το δει=
+|L|κτυον και ευρησειτε εβαλον ουν και ουκ ετι 
+|L|αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των 
+|L|ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον 
+|L|ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμον ουν 
+|L|πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυ=
+|L|την διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν 
+|L|εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθη=
+|L|ται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ εισαν μα=
+|L|κραν απο της γης αλλ ως απο πιχων δια=
+|L|κοσιων συροντες το δεικτυον των ιχθυ
+|F 225r|  
+|L|ων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπου=
+|L|σιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον ε=
+|L|πικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ 
+|L|ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασα=
+|L|τε νυν <V 11> ανεβη σιμον πετρος και ηλκυ=
+|L|σεν το δεικτυον εις την γην μεστων μεγαλων 
+|L|ιχθυων εκατον πεντηκοντατρειων και 
+|L|τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δεικτυον
+|L|<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε και ου=
+|L|δεις ετολμα εξετασαι αυτον συ τις ει ει=
+|L|δοτες οτι ο κς̅ εστι <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμ=
+|L|βανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και 
+|L|το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο ιδη τριτον ε=
+|L|φανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου ε=
+|L|γερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν 
+|L|και λεγει τω σιμονι πετρω σιμον ιωνα 
+|L|αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω 
+|L|ναι κε̅ σοι οιδας οτι φιλω σαι λεγει αυ=
+|L|τω βοσκε τα αρνια μου <V 16> λεγει αυτω πα=
+|L|λιν δευτερον σιμον ιωνα αγαπας με 
+|L|λεγει αυτω ναι κε̅ σοι οιδας οτι φιλω σε 
+|L|λεγει αυτω ποιμεναι τα προβατα μου <V 17> λε=
+|L|γει αυτω το τριτον σιμον ιωνα φιλεις 
+|L|με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το 
+|F 225v| 
+|L|τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ 
+|L|παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε 
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου <V 18> α=
+|L|μην αμην λεγω σοι οτε εις νεοτερος εζω[ill]0-1[\ill]=
+|L|νυες σεαυτον και περιεπατης οπου ηθε̣=
+|L|λες οταν δε γειρασεις εκτενης τας χει=
+|L|ρας σου και αλλος σε ζωσει και εισοι οπου 
+|L|ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπεν σιμαινων ποι=
+|L|ω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων 
+|L|λεγει αυτω ακολουθη μοι <V 20> επιστραφεις 
+|L|δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγα=
+|L|πα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν 
+|L|εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν 
+|L|κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων 
+|L|ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λε=
+|L|γει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως 
+|L|ερχομαι τι προς σε σοι ακολουθη μοι <V 23> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι 
+|L|ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και 
+|L|ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει 
+|L|αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι 
+|L|προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυ=
+|L|ρων περι τουτων και γραψας ταυτα και 
+|L|οιδαμεν οτι αληθεις εστιν η μαρτυρια αυ=
+|F 226r| 
+|L|του <V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν 
+|L|ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον 
+|L|οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομε=
+|L|να βιβλια αμην <K 22> <V 0> {om} 
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+


Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_rk_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
   + *

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_rk_merged.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_rk_merged.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_rk_merged.txt	2013-05-23 13:23:57 UTC (rev 395)
@@ -0,0 +1,2382 @@
+{Status:
+G-Α number: 1009
+Νame of book transcribed: John
+First folio transcribed: 179r
+Βase text: ΤRns
+
+Τranscribed by: RΚ 
+Τranscription begun: 08.11.08
+Τranscription finished: 17.02.11
+
+Ιs this a transcription made from a collation: Νo
+Ιf so, who did the collation:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+				Lectionary annotations - Yes  
+				Ιnitials and other enlarged letters -  Yes   
+				Diples  -   Νo  
+				Οbeloi (æ) -   Νo   
+				
+Οther remarks:                   }
+
+|F 179r|    
+|L|<B 04>	 <K 0> <V 0> αρχη του κατα ιωαννου ευαγγελι(ου) του 
+|L|τη αγ(ια) και μεγ(αλη) κυ(ριακη) του πασχα 
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς 
+|L|τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτως ην ε=
+|L|ν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενε=
+|L|το και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γε=
+|L|γωνε <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως 
+|L|των αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαι=       
+|L|νει και η σκοτεια αυτω ου κατελαβεν
+|L|<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ 
+|L|ονομα αυτου ιωανν̅ης <V 7> ουτος ηλθεν εις 
+|L|μαρτυριαν ινα μαρτυρισει περι του φω=
+|L|τος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυ=
+|L|ρησει περι του φωτος <V 9> ην το φως το α=
+|L|ληθηνον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχο=
+|L|μενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω 
+|L|ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο 
+|F 179v|
+|L|κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλ=
+|L|θεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+|L|<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις 
+|L|εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πι=
+|L|στευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ ε=
+|L|ξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρ=
+|L|κος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλ=
+|L|λ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ 
+|L|εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθε=
+|L|ασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μο=
+|L|νογενους παρα πρ̅ς πληρις χαριτος 
+|L|και αληθειας <V 15> ιω̅αννης μαρτυρη περι 
+|L|αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ει=
+|L|πον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσ=
+|L|θεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ει
+|L|<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις 
+|L|παντες ελαβομεν και χαριν αντι χα=
+|L|ριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη 
+|L|η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενις 
+|L|υιος ο ον εις τον κολπον του πρ̅ς εκει=
+|L|νος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρι=
+|L|α του ιω̅αννου οτε απεστειλαν οι ιου=
+|L|δαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας 
+|F 180r|
+|L|προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις 
+|L|ει <V 20> και ομολογησεν και ουκ ηρνισατο και 
+|L|ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και η=
+|L|ρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας η συ και 
+|L|λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και α=
+|L|πεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα 
+|L|αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας 
+|L|τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη 
+|L|βοοντος εν τη ερημω ευθυνατε την ο=
+|L|δον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+|L|<V 24> και οι απεσταλμενοι εισαν εκ των φαρι=
+|L|σαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυ=
+|L|τω τι ουν βαπτιζης ει σοι ουκ ει ο χς̅ 
+|L|ουδε ηλιας ουδε ο προφητης <V 26> απε=
+|L|κριθη αυτοις ιωανν̅ης λεγων εγω βα=
+|L|πτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων 
+|L|εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν 
+|L|ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν 
+|L|μου γεγωνεν ου εγω ουκ ειμι ικανος ινα 
+|L|λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+|L|<V 28> ταυτα εν βιθανεια εγενετο περαν του 
+|L|ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+|L|<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερ=
+|L|χομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος 
+|F 180v|
+|L|του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+|L|<V 30> ουτος εστιν περι ου ειπον οπισω μου [app][*]ερχε=
+|L|τε[\*][C*]ερχεται[\C*][\app] ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι 
+|L|πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ειδην αυτον 
+|L|αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον
+|L|εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυ=
+|L|ρισεν ο ιωανν̅ης λεγων οτι τεθεαμαι το 
+|L|πν̅α καταβενων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου 
+|L|και εμεινεν επ αυτω <V 33> καγω ουκ ειδειν αυ=
+|L|τον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδα=
+|L|τι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδεις 
+|L|το πν̅α καταβενων και μενον επ αυτον 
+|L|ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> κα=
+|L|γω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υι̅ς του θυ̅ του ζωντος
+|L|<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωανν̅ης 
+|L|και εκ των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμ=
+|L|βλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο 
+|L|αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του 
+|L|κοσμου <V 37> ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου 
+|L|λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στρα=
+|L|φεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους 
+|L|ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητει=
+|L|τε οι δε ειπον αυτω ραββη ο λεγε=
+|F 181r|
+|L|τε μεθερμηνευομενον διδασκαλε που 
+|L|μενης <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε 
+|L|ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυ=
+|L|τω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα 
+|L|ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφος 
+|L|σιμονος πετρου εις εκ των δυο των α=
+|L|κουσαντων παρα ιωανν̅ου και ακολου=
+|L|θησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρω=
+|L|τον τον αδελφον τον ιδιον σιμονα και 
+|L|λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν 
+|L|μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυ=
+|L|τον προς τον ιν̅ εμβλεψας ουν αυτω ο ις̅ 
+|L|ειπεν συ ει σιμων υις̅ ιωνα συ κληθη=
+|L|σει κιφας ο ερμηνευετε πετρος 
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις 
+|L|την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον 
+|L|και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθη μοι <V 44> ην δε 
+|L|φιλιππος απο βιθσαιδα εκ της πολε=
+|L|ως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φιλι=
+|L|ππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον 
+|L|εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφη=
+|L|ται ευρικαμεν ιν̅ τον υιον ιωσηφ τον 
+|L|απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθανα=
+|L|ηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι 
+|F 181v|
+|L|λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+|L|<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθανα̅ηλ ερχομενον προς 
+|L|αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως 
+|L|ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι<V 48> λεγει αυ=
+|L|τω ναθανα̅ηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθει ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φι=
+|L|λιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ει=
+|L|δον σε <V 49> απεκριθη ναθανα̅ηλ και λεγει αυτω 
+|L|ραββη συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς 
+|L|του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι 
+|L|ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης 
+|L|πιστευεις μειζων τουτων οψει <V 51> και λεγει 
+|L|αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτη ο=
+|L|ψεσθε τον ου̅νον αναιωγωτα και τους α=
+|L|γγελους του θυ̅ αναβαινοντας και κατα=
+|L|βαινοντας επι τον υιον του αν̅ου 
+|L|<K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο 
+|L|εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του 
+|L|ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθη=
+|L|ται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος 
+|L|οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ οινον ουκ εχωσι 
+|L|<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ου=
+|L|πω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις 
+|L|διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+|F 182r|
+|L|<V 6> εισαν δε εκει υδριαι λιθηναι εξ κειμε=
+|L|ναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων 
+|L|χορουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις <V 7> λε=
+|L|γει αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδρειας 
+|L|υδατος και εγεμησαν αυτας εως ανω
+|L|<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φε=
+|L|ρετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν <V 9> ως 
+|L|δε εγευσατο ο αρχιτρικληνος το υδωρ 
+|L|οινον γεγενημενον και ουκ ειδει ποθεν 
+|L|εστιν οι δε διακονοι ειδησαν οι ηντλη=
+|L|κοτες τω υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρ=
+|L|χιτρικληνος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος 
+|L|πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και ο=
+|L|ταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ 
+|L|δε τετηρικας τον καλον οινον εως αρ=
+|L|τι <V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των ση=
+|L|μειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και 
+|L|εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επι=
+|L|στευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυ=
+|L|τος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι 
+|L|αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει ε=
+|L|μειναν ου πολλας ημερας  <V 13> και εγγυς ην 
+|L|το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ει=
+|F 182v|
+|L|ς ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν τους πω=
+|L|λουντας βοας και προβατα και περιστερας 
+|L|και τους κερματιστας καθημενους <V 15> και ποιη
+|L|φραγγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν 
+|L|εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και 
+|L|των κολλυβιστων εξεχε εν το κερμα και τας 
+|L|τραπεζας ανεστρεψεν <V 16> και τοις τας περιστερας 
+|L|πολουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και 
+|L|μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμπο=
+|L|ριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου ο=
+|L|τι γεγραμμενον εστι ο ζηλος του οικου σου 
+|L|κατεφαγε με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι 
+|L|και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν 
+|L|οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τοις λυσατε τον ναον τουτων και εν τρισιν 
+|L|ημεραις εγερω αυτον<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι 
+|L|τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη 
+|L|ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις ε=
+|L|γερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του 
+|L|ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη 
+|L|εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυ=
+|L|του οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη 
+|L|γραφη και τω λογω ο ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε 
+|L|ην εν τοις ιεροσολοιμοις εν τη εορτη πο=
+|F 183r|
+|L|λλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεορουν=
+|L|τες αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε 
+|L|ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το 
+|L|αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν
+|L|ηχεν ινα τις μαρτυρησει περι του αν̅ου αυ=
+|L|τος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+|L|<K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος 
+|L|ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος 
+|L|ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω 
+|L|ραββη οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας δι=
+|L|δασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια 
+|L|δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη ει 
+|L|ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γενη=
+|L|θη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν 
+|L|του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος 
+|L|πως δυναται αν̅ος γενηθηναι γερων ον 
+|L|μη δυναται εις την κυλιαν της μρ̅ς αυτου 
+|L|δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω σοι 
+|L|εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς 
+|L|ου δυνατε εισελθειν εις την βασιλειαν των
+|L|ου̅νων <V 6> το γεγενημενον εκ της σαρκος σαρξ 
+|L|εστι και το γεγενημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+|F 183v|
+|L|<V 7> μη θαυμασεις οτι ειπον σοι δη υμας γεννηθη=
+|L|ναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνη και την 
+|L|φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερ=
+|L|χεται η που υπαγη ουτως εστι πας ο γεγενη=
+|L|μενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος 
+|L|και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσ=
+|L|θαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο δι=
+|L|δασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+|L|<V 11> Αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλου=
+|L|μεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και 
+|L|την μαρτυριαν ημων ου λαμβανεται <V 12> ει τα 
+|L|επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως ε=
+|L|αν ειπω υμιν τα επ̅ουνια πιστευσειτε <V 13> και 
+|L|ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μι ο 
+|L|εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ον 
+|L|εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μωσης υψωσεν 
+|L|τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι 
+|L|δη τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων 
+|L|εις αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αι=
+|L|ωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν 
+|L|ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον 
+|L|μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις 
+|L|αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιω=
+|L|νιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου 
+|F 184r|
+|L|εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα 
+|L|σωθη ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυ=
+|L|τον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ειδη 
+|L|κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα 
+|L|του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν 
+|L|η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσ=
+|L|μον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος 
+|L|η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+|L|<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως 
+|L|και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελε=
+|L|γχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν <V 21> ο δε 
+|L|ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως 
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ ει=
+|L|σιν ηργασμενα <V 22> μετα ταυτα 
+|L|ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιου=
+|L|δαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων 
+|L|και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ιω̅αννης βαπτι=
+|L|ζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδα=
+|L|τα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και ε=
+|L|βαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημμενος 
+|L|εις την φυλακην ο ιωαννης <V 25> εγενετο ουν 
+|L|ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα 
+|L|ιουδαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς 
+|L|τον ιωαν̅νην και ειπων αυτω ος ην με=
+|F 184v|
+|L|τα σου περαν του ιορδανου ω σοι μεμαρ=
+|L|τυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παν=
+|L|τες ερχοντε προς αυτον <V 27> απεκριθη ιωαν=
+|L|νης και ειπεν ου δυνατε αν̅ος λαμβα=
+|L|νειν αφ εαυτου ουδε εν εαν μη ει δεδο=
+|L|μενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μαρ=
+|L|τυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ ο=
+|L|τι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+|L|<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστι ο δε 
+|L|φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων 
+|L|αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυ=
+|L|μφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρω=
+|L|ται <V 30> εκεινον δη αυξανειν εμε δε ελα=
+|L|ττουσθε <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παν=
+|L|των εστι <V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν του=
+|L|το μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ου=
+|L|δεις λαμβανει <V 33> ο λαμβανων αυτου την 
+|L|μαρτυριαν εσφραγησεν οτι ο θς̅ αληθεις
+|L|εστι <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του 
+|L|θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το 
+|L|πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δε=
+|L|δωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον 
+|L|υι̅ν εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω 
+|L|υι̅ω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ με=
+|F 185r| 
+|L|νη επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο ις̅ οτι ηκουσαν 
+|L|οι φαρισαιοι οτι πλειονας μαθητας ποιη 
+|L|και βαπτιζει ο ιωαν̅νης <V 2> καιτοιγε αυτος ου=
+|L|κ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται  αυτου <V 3> αφηκεν 
+|L|την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαι=
+|L|αν <V 4> εδη δε αυτον διερχεσθαι δια της 
+|L|σαμαριας <V 5> ερχεται ουν εις πο=
+|L|λλην της σαμαρειας λεγομενην συχαρ 
+|L|πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ [app][*]&om;[\*][C*]ιωσηφ τω υιω αυτου[\C*][\app] <V 6> [app][*]&om;[\*][C*]ην δε εκει πηγη του ιακωβ[\C*][\app] 
+|L|ο ουν ις̅ κεκοπιακος εκ της οδοιποριας 
+|L|εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ω=
+|L|σει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας 
+|L|αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι 
+|L|[app][*]πο̣ειν[\*][C*]πιειν[\C*][\app] <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθη=
+|L|σαν εις την [app][*]πολην[\*][C*]πολιν[\C*][\app] ινα τροφας αγορασω=
+|L|σιν <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαριτης 
+|L|πως ιουδαιος ον παρ εμου πιειν αιτεις 
+|L|ουσης γυναικος σαμαριτιδος ου γαρ συ=
+|L|γχρωντε οι ιουδαιοι σαμαριταις <V 10> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δω=
+|L|ραιαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος 
+|L|μοι [app][*]πο̣ειν[\*][C*]πιειν[\C*][\app] σοι αν ητισας αυτω και εδω=
+|L|κεν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ 
+|L|ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ
+|F 185v|
+|L|ποθεν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζον
+|L|ει του πρς {no overline but there is a diaeresis above s} ιακωβ ος εδωκεν ημιν 
+|L|το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιεν 
+|L|και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου <V 13> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων 
+|L|εκ του υδατος τουτου δηψησει παλιν <V 14> ος 
+|L|δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω 
+|L|ου μη δηψησει εις τον αιωνα αλλα το υ=
+|L|δωρ ο εγω  δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πη=
+|L|γη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+|L|<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο 
+|L|το υδωρ ινα μη δειψω μηδε ερχομαι 
+|L|ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φω=
+|L|νησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> α=
+|L|πεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω αν=
+|L|δρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι 
+|L|ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρας εσ=
+|L|χες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ του=
+|L|το αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ 
+|L|θεορω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων 
+|L|εν τω ορη τουτω προσεκυνησαν και υ=
+|L|μεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο το=
+|L|πος οπου δη προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη 
+|L|ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα 
+|F 186r|
+|L|οτε ουτε εν τω ορει τουτο ουτε εν ιεροσο=
+|L|λυμοις προσκυνησεται τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσ=
+|L|κυνειτε ο ουκ οιδατε υμεις προσκυνου=
+|L|μεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαι=
+|L|ων εστι <V 23> αλ ερχεται ωρα και νυν εστι οτε οι 
+|L|αληθηνοι προσκυνητε προσκυνησω=
+|L|σιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο 
+|L|πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας 
+|L|αυτον <V 24> εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+|L|<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσειας ερχε=
+|L|ται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος 
+|L|απαγγελει ημιν απαντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ 
+|L|εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτο ηλθον 
+|L|οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι με=
+|L|τα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ει=
+|L|πεν τι ζητεις η τι λαλης μετ αυτης <V 28> α=
+|L|φηκεν ουν την υδρειαν αυτης η γυνη και 
+|L|απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις α=
+|L|ν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παν=
+|L|τα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς 
+|L|αυτον <V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτον αυτον 
+|L|οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββη φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν 
+|F 186v|
+|L|ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται 
+|L|προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φα=
+|L|γειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν 
+|L|ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος 
+|L|με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις 
+|L|λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θε=
+|L|ρισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρα=
+|L|τε τους οφθαλμους υμων και θεασασθαι 
+|L|τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερι=
+|L|σμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβα=
+|L|νει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον 
+|L|ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+|L|<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθεινος οτι 
+|L|αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις 
+|L|κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και 
+|L|υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον των σαμαριτων δια τον λο=
+|L|γον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν
+|L|μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον 
+|L|προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυ=
+|L|τον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει 
+|L|δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επιστευ=
+|F 187r|
+|L|σαν εις αυτον δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυ=
+|L|ναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λα=
+|L|λιαν πιστευωμεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν 
+|L|και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ 
+|L|του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας 
+|L|δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλ=
+|L|θεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο κς̅ ε=
+|L|μαρτυρισεν οτι προφητης εν τη πατρι=
+|L|δη αυτου τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις 
+|L|την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαι=
+|L|οι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιε=
+|L|ροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλ=
+|L|θον εν τη εορτη <V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ ει=
+|L|ς την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν 
+|L|το υδωρ οινον και ην τις βασιλει=
+|L|κκος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ου=
+|L|τος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαι=
+|L|ας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυ=
+|L|τον και ηρωταν αυτον ινα καταβη και 
+|L|ιασητε αυτου τον υι̅ν ημελλεν γαρ απο=
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον ε=
+|L|αν μη σημεια και τερατα ιδειτε ου μη 
+|L|πιστευσειτε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλει=
+|L|κος κε̅ καταβηθι πρινι αποθανειν 
+|F 187v|
+|L|το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου 
+|L|ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω 
+|L|ο ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ειδη δε 
+|L|αυτου καταβαινοντος ιδου οι δουλοι αυτου α=
+|L|πηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες 
+|L|οτι ο υιος αυτου ζη <V 52> επυθετο ουν την ωραν 
+|L|παρ αυτων ενι κομψοτερον εσχεν και ειπον 
+|L|αυτω οτι χθες ωραν ευδομην αφηκεν αυτον 
+|L|ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εκεινη τη ωρα 
+|L|ενι ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επι=
+|L|στευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο 
+|L|παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελ=
+|L|θων απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|<K 5> <V 1> μετα δε ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων 
+|L|και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστιν δε 
+|L|εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη 
+|L|κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βιθεσ=
+|L|δα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατε=
+|L|κειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυ=
+|L|φλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του 
+|L|υδατος κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα και=
+|L|ρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και 
+|L|εταρασεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας 
+|L|μετα την ταραχην του υδατος υγιεις εγενε=
+|F 188r|
+|L|το οι οδηποτε κατηχετο νοσηματι <V 5> ην 
+|L|δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη 
+|L|εχων εν τη ασθενεια <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κα=
+|L|τακειμενον και γνους οτι πολυν ειδη χρο=
+|L|νον εχει λεγει αυτω θελεις υγιεις γενεσ=
+|L|θαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ου=
+|L|κ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλει 
+|L|με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι 
+|L|εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και 
+|L|περιπατει <V 9> και ευθεως εγενετο ο αν̅ος υγι=
+|L|εις και ηρεν τον κραββατον αυτου και πε=
+|L|ριεπατη ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημε=
+|L|ρα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευ=
+|L|μενω σαββατον εστι και ουκ εξεστιν σοι α=
+|L|ραι τον κραββατον <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις 
+|L|ο ποιησας με υγιει εκεινος μοι ειπεν αρον 
+|L|τον κραββατον σου και περιπατει <V 12> ηρω=
+|L|τησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων 
+|L|σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ειδη τις εστιν ο γαρ 
+|L|ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+|L|<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω 
+|L|και λεγει αυτω ιδε υγιεις γεγονας μηκετι 
+|F 188v|
+|L|αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι τι γενηται <V 15> και 
+|L|απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλεν τοις ιουδαι=
+|L|οις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιει <V 16> και δι=
+|L|α τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζη
+|L|τουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα ποιει εν 
+|L|σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις 
+|L|ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζωμαι
+|L|<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιου=
+|L|δαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σα=
+|L|ββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον 
+|L|θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινατο 
+|L|ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν ου δυνατε ο υιος [app][*]ποιεις̣[\*][C*]ποιειν[\C*][\app] αφ εαυτου 
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα 
+|L|α γαρ εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοι=
+|L|ως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υι̅ν και παν=
+|L|τα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μει=
+|L|ζονα τουτων δειξη αυτω εργα ινα υμεις 
+|L|θαυμασειτε <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους 
+|L|νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους 
+|L|θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ου=
+|L|δενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε 
+|L|τω υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον κα=
+|L|θως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υι= 
+|F 189r|
+|L|ον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου α=
+|L|κουων και πιστευων τω πεμψαντι με ε=
+|L|χει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται 
+|L|αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την 
+|L|ζωην <V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται 
+|L|ωρα και νυν εστι οτε οι νεκροι ακουσοντε 
+|L|της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαν=
+|L|τες ζησοντε <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν 
+|L|εαυτω ουτως εδωκεν και τω υιω ζωην ε=
+|L|χειν εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και 
+|L|κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστιν <V 28> μη θαυμα=
+|L|ζεται τουτο οτι ερχεται ωρα ενι παντες 
+|L|οι εν τοις μνημειοις ακουσοντε της φωνης 
+|L|αυτου <V 29> και εκπορευσοντε οι τα αγαθα ποι=
+|L|ησαντες εις αναστασιν ζωης ουδε τα φαυ=
+|L|λα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου 
+|L|δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν κα=
+|L|θως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαι=
+|L|α εστι οτι ου ζητω το θελημα το εμον α=
+|L|λλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμου η μαρτυρια 
+|L|μου ουκ εστιν αληθεις <V 32> αλλος εστιν ο μαρτυ=
+|L|ρων περι εμου  <V 33> υμεις απεσταλκατε προς 
+|F 189v|
+|L|ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
+|L|<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμ=
+|L|βανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθει=
+|L|τε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και 
+|L|φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλια=
+|L|θηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω 
+|L|δε εχω την μαρτυριαν μειζον του ιωαν=
+|L|νου τα γαρ εργα α εδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα 
+|L|τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποι=
+|L|ω εκεινα μαρτυρη περι εμου οτι ο πη̅ρ 
+|L|με απεσταλκεν <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος 
+|L|μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου 
+|L|πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εω=
+|L|ρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται 
+|L|μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος 
+|L|τουτο υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας 
+|L|γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην 
+|L|αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρ=
+|L|τυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν 
+|L|προς με ινα ζωην εχειτε <V 41> δοξαν παρα α=
+|L|ν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την 
+|L|αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω ε=
+|L|ληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου 
+|L|λαμβανετε μαι εαν αλλος ελθη εν τω ονο=
+|F 190r|
+|L|ματι τω ιδιω εκεινον λιψεσθαι <V 44> πως δυ=
+|L|νασθαι υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αν̅ων 
+|L|λαμβανοντες και την δοξαν την παρα 
+|L|του μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι 
+|L|εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν 
+|L|ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλ=
+|L|πικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευε=
+|L|τε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+|L|<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευεται 
+|L|πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσειτε <K 6> <V 1> μετα 
+|L|ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης 
+|L|της γαλιλαιας εις τα μερει τιβεριαδος <V 2> και 
+|L|ηκολουθη αυτω οχλος πολυς οτι εωρων 
+|L|αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει ε=
+|L|καθητο μετα των μαθητων αυτου <V 4> ην δε 
+|L|εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+|L|<V 5> επαρας τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμε=
+|L|νος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον 
+|L|λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασω=
+|L|μεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε 
+|L|ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ιδει τι 
+|L|ημελλεν ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος 
+|L|διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν 
+|F 190v|
+|L|αυτοις ινα εκαστος βραχυ τη λαβοι <V 8> λεγει αυ=
+|L|τω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο α=
+|L|δελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστιν παιδαριον 
+|L|ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο 
+|L|οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ει=
+|L|πεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν 
+|L|ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν 
+|L|ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισ=
+|L|χηλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους και ευχαριστη=
+|L|σας εκλασε και εδωκε τοις ανακειμενοις 
+|L|ομοιως και εκ των οψαριων οσων ηθελον <V 12> ως 
+|L|δε επλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου 
+|L|συναγαγετε τα περισσευοντα κλασματα ι=
+|L|να μη τι απωλειται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμη=
+|L|σαν δωδεκα κωφινους κλασματων εκ των 
+|L|πεντε αρτων των κριθινων α [app][*]περιεσευσεν[\*][C]περιεσσευσεν[\C][\app] 
+|L|τοις βεβρωκωσιν <V 14> οι ουν αν̅οι 
+|L|ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον 
+|L|οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχο=
+|L|μενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους ο=
+|L|τι [app][*]μελουσιν[\*][C*]μελλουσιν[\C*][\app] ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον 
+|L|ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρη=
+|L|σεν παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε 
+|L|οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυ=
+|F 191r|
+|L|του επι την θαλασσαν <V 17> και αναβαντες 
+|L|εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης 
+|L|εις καπερναουμ και σκοτεια ειδη εγεγο=
+|L|νει και ουπω εληλυθη προς αυτους ο ις̅ <V 18> ει 
+|L|τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος 
+|L|διηγειρετο <V 19> εληλακοτες δε ως σταδιους 
+|L|εικοσιπεντε η τριακοντα θεορουσιν 
+|L|τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης 
+|L|και εγυς του πλοιου γινομενον εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθαι
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευ=
+|L|θεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις 
+|L|ην υπηγον <V 22> τη ουν επαυριον ο οχλος εστικως 
+|L|περαν της θαλασσης ιδως οτι πλοιαριον 
+|L|αλλο ουκ ει ει μι εν και οτι ου συνεισηλθεν 
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εις το πλοιον αλ=
+|L|λα μονον οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα 
+|L|δε ηλθον πλοιαρια εκ τηβεριαδος ε=
+|L|γγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευ=
+|L|χαριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος 
+|L|οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου 
+|L|ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις 
+|L|καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευρον=
+|L|τες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω 
+|F 191v|
+|L|ραββη ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη 
+|L|αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν ζητειτε μαι ουχ οτι ιδετε σημει=
+|L|α αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορ=
+|L|τασθητε <V 27> εργαζεσθαι μη την 
+|L|βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρω=
+|L|σιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην 
+|L|ο υιος του αν̅ου δωσει υμιν τουτον γαρ ο 
+|L|πη̅ρ εσφραγησεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν 
+|L|προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα 
+|L|τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευ=
+|L|σειτε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον 
+|L|ουν αυτω τι ποιεις συ σημειον ινα ιδομεν 
+|L|και πιστευσωμεν σοι τι εργαζει <V 31> οι πρ̅ες 
+|L|ημων το [app][*]μανα[\*][C*]μαννα[\C*][\app] εφαγον εν τη ερημω κα=
+|L|θως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου 
+|L|εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις 
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης 
+|L|δεδωκεν υμων τον αρτον εκ του ου̅νου 
+|L|αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ 
+|L|του ου̅νου τον [app][*]αληθυ̣νον[\*][C]αληθινον[\C][\app] <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ 
+|L|εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην 
+|L|διδους τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς 
+|F 192r|
+|L|αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον του=
+|L|τον <V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ 
+|L|εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος 
+|L|προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων 
+|L|εις εμε ου μη διψησει πωποτε <V 36> αλλ ειπον 
+|L|υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστε=
+|L|υετε <V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς με 
+|L|ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκ=
+|L|βαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου 
+|L|ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα 
+|L|το θελημα του πεμψαντος με <V 39> {om}
+|L|<V 40> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος 
+|L|με ινα πας ο θεορων τον υιον και πιστε=
+|L|υων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και α=
+|L|ναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα <V 41> ε=
+|L|γογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι 
+|L|ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ου̅νου κα=
+|L|ταβασ<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο 
+|L|υι̅ς ιωσ̅ηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α 
+|L|και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ 
+|L|του ου̅νου καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ουν 
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ α=
+|L|λληλων <V 44> ουδεις γαρ δυνατε ελθειν προς 
+|L|με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει 
+|F 192v|
+|L|αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη 
+|L|ημερα <V 45> εστιν γεγραμμενον εν 
+|L|τοις προφηταις και εσονται παντες 
+|L|διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του 
+|L|πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι 
+|L|τον πρ̅α τις εωρακε ει μι ο ων παρα του θυ̅ 
+|L|ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες ημων ε=
+|L|φαγον το [app][*]μανα[\*][C*]μανν̅α[\C*][\app] εν τη ερημω και απεθανον
+|L|<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαι=
+|L|νων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανει
+|L|<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας εαν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζη=
+|L|σεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον ε=
+|L|γω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης η σαρξ 
+|L|μου εστιν <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι 
+|L|προς αλληλους λεγοντες πως δυναται 
+|L|ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ειπεν 
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν 
+|L|μη φαγηται την σαρκα του υιου του αν̅ου 
+|L|και πιετε αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν 
+|L|εαυτοις <V 54> ο τρογον μου την σαρ=
+|L|κα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιω=
+|F 193r|
+|L|νιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου αληθεις εστι βρω=
+|L|σις και το αιμα μου αληθεις εστι πωσις
+|L|<V 56> ο τρογων μου την σαρκα και πινων μου το αι=
+|L|μα εν εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως 
+|L|απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον 
+|L|πρ̅α και ο τρογον με κακεινος ζησεται 
+|L|δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου 
+|L|καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες ημων 
+|L|το μαννα και απεθανων ο τρογον τουτον 
+|L|τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα <V 59> ταυ=
+|L|τα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν κα=
+|L|περναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ 
+|L|των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν 
+|L|ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+|L|<V 61> ιδων δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν πε=
+|L|ρι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις 
+|L|τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεορει=
+|L|τε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου 
+|L|ην το προτερον <V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποι=
+|L|ουν η σαρξ ουκ ωφελη ουδεν τα ρημα=
+|L|τα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζω=
+|L|η εστι <V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων οι ου πιστε=
+|L|υουσιν ειδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες ει=
+|F 193v|
+|L|σιν οι μη πιστευοντες εις αυτον και τις ε=
+|L|στιν ο παραδωσον αυτον <V 65> και ελεγεν δι=
+|L|α τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυνα=
+|L|ται ελθειν προς με εαν μη ει δεδομενον 
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πολλοι α=
+|L|πηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω 
+|L|και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπεν 
+|L|ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελε=
+|L|τε υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμον πετρος 
+|L|κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα 
+|L|ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπι=
+|L|στευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ 
+|L|ο υιος του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη 
+|L|αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα 
+|L|εξελεξαμην και εξ υμων εις δια=
+|L|βολος εστι <V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμω=
+|L|νος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυ=
+|L|τον παραδιδοναι εις ον εκ των δωδεκα <K 7> <V 1> [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app]
+|L|περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαι=
+|L|α ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπα=
+|L|τειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι απο=
+|L|κτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιου=
+|L|δαιων η σκηνοπηγεια <V 3> ειπον ουν προς
+|L|αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευ=
+|F 194r|
+|L|θεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μα=
+|L|θηταις σου θεορουσιν τα εργα σου α ποιεις
+|L|<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυ=
+|L|τος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φα=
+|L|νερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι α=
+|L|δελφοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν 
+|L|αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστι 
+|L|ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοι=
+|L|μος <V 7> ου δυνατε ο [app][*]κος[\*][C]κοσμος[\C][\app] μισειν υμας εμε 
+|L|δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου 
+|L|οτι τα εργα αυτου πονηρα εστι <V 8> υμεις ανα=
+|L|βειται εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος και=
+|L|ρος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων 
+|L|αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε 
+|L|ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυ=
+|L|τος ανεβη εις την εορτην ου φανερως α=
+|L|λλ ως εγκρυπτω <V 11> οι ουν οι ιουδαιοι εζητουν 
+|L|αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκει=
+|L|νος <V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου 
+|L|εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγα=
+|L|θος εστι αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον 
+|L|οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει 
+|L|περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ 
+|F 194v|
+|L|εις το [app][*]ιερων[\*][C*]ιερον[\C*][\app] και εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζον οι ιου=
+|L|δαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν 
+|L|μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ει=
+|L|πεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμ=
+|L|ψαντος με <V 17> εαν τις θελει το θελημα αυτου ποι=
+|L|ειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ 
+|L|του θυ̅ εστι η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυ=
+|L|του λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε 
+|L|ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ου=
+|L|τος αληθεις εστι και αδηκια εν αυτω ουκ εστι
+|L|<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ου=
+|L|δεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζη=
+|L|τειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος και 
+|L|ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει απο=
+|L|κτειναι <V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις 
+|L|εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+|L|<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την πε=
+|L|ριτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν α=
+|L|λλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνε=
+|L|ται αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος 
+|L|εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως 
+|L|εμοι χολαται οτι ολον αν̅ον υγιει εποιη=
+|L|σα εν σαββατω <V 24> μη κρινεται κατ οψιν αλ=
+|L|λα την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον 
+|F 195r|
+|L|ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος 
+|L|εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε 
+|L|νυν παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγου=
+|L|σιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες 
+|L|οτι ουτος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδαμεν 
+|L|ποθεν εστι ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις 
+|L|γινωσκει ποθεν εστι <V 28> εκραξεν ουν 
+|L|εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων και 
+|L|εμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ ε=
+|L|μαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν [app][*]αλληθινως[\*][C*]αλληθινος[\C*][\app]
+|L|ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω οι=
+|L|δα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος 
+|L|με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και 
+|L|ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας ο=
+|L|τι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου <V 31> πολλοι δε 
+|L|εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελε=
+|L|γον ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποι=
+|L|ησει ων ουτος ποιει <V 32> ηκουσαν οι φαρι=
+|L|σαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυ=
+|L|τα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαι=
+|L|οι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+|L|<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υ=
+|L|μων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα 
+|L|μαι <V 34> ζητησεται μαι και ουχ ευρησεται και ο=
+|F 195v|
+|L|που εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελ=
+|L|θειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους 
+|L|που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ου=
+|L|χ ευρησωμεν αυτον μη εις την διασποραν 
+|L|των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασ=
+|L|κειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον 
+|L|ειπεν ζητησεται με και ουχ ευρησετε και 
+|L|οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+|L|<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της 
+|L|εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν 
+|L|τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+|L|<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη πο=
+|L|ταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσωσιν υδα=
+|L|τος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπεν περι του 
+|L|πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευον=
+|L|τες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι 
+|L|ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν εκ του 
+|L|χλου ακουσαντες των λογων ελεγων ουτος 
+|L|εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον ου=
+|L|τος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ ο χς̅ εκ της 
+|L|γαλιλαιας ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι 
+|L|εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ 
+|L|της κωμης οπου ην δαυ̅ιδ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχησ=
+|L|μα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες 
+|F 196r|
+|L|δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ου=
+|L|δεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον 
+|L|ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρι=
+|L|σαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ου=
+|L|κ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται 
+|L|ουδεπω ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+|L|<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και 
+|L|υμεις πεπλανεισθε <V 48> μη τις εκ των αρχον=
+|L|των επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον 
+|L|επικαταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος 
+|L|προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος 
+|L|εις ον εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον 
+|L|αν̅ον εαν μη ακουσει παρα των πρωτων 
+|L|και γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον 
+|L|αυτω μη και σοι εκ της γαλιλαιας ει ερευ=
+|L|νησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαι=
+|L|ας ουκ εγηγερται <V 53> και επορευθησαν εκαστος 
+|L|εις τον οικον αυτου <K 8> <V 1> ις̅ δε επορευθη εις το 
+|L|ορος των ελαιων μονος <V 2> ορθρου δε πα=
+|L|λιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος 
+|L|ηρχετο προς αυτον και καθησας εδιδασ=
+|L|κεν αυτους <V 3> αγουσιν δε οι γραμματεις και 
+|L|οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατηλιμ=
+|F 196v|
+|L|μενην και στησαντες αυτην εμ μεσω <V 4> λε=
+|L|γουσιν αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη ει=
+|L|λειπται επ αυτω τω φορω μοιχευομενη <V 5> εν 
+|L|δε τω νομω μωσης υμιν ενετειλατο τας 
+|L|τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις περι 
+|L|αυτης <V 6> ο δε ις̅ κατω κυμψας τω δα=
+|L|κτυλω κατεγραφεν εις την γην <V 7> ως δε 
+|L|επεμενον επερωτωντες αυτον ανε=
+|L|κυμψε και ειπεν ο αναμαρτητος εξ υ=
+|L|μων πρωτος βαλετω επ αυτη τον λιθον 
+|L|<V 8> και παλιν κατω κυμψας εγραφεν επι την 
+|L|γην <V 9> οι δε ακουσαντες ανεχωρησαν αρξα=
+|L|μενοι απο των πρεσβυτερων και κατελη=
+|L|φθη μονος [app][*]&om;[\*][C*]ο[\C*][\app] ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> α=
+|L|νακυψας δε ο ις̅ ειπεν αυτη γυναι που 
+|L|εισιν οι κατηγοροις σου ουδεις σε κατεκρι=
+|L|νεν <V 11> ει δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε ο ις̅ 
+|L|ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο 
+|L|του νυν μηκετι αμαρτανε τουτο δε ει=
+|L|παν πειραζοντες αυτον ινα εξωσιν κα=
+|L|τηγορειαν κατ αυτου <V 12> παλιν ουν ο ις̅ ελα=
+|L|λησεν αυτοις  λεγων εγω ειμι 
+|L|το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι 
+|L|ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ ε=
+|F 197r|
+|L|ξει το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φα=
+|L|ρισαιοι σοι περι σεαυτου μαρτυρης η μαρ=
+|L|τυρια σου ουκ εστιν αληθεις <V 14> απεκριθη ις̅ και 
+|L|ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του αληθεις εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα 
+|L|ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε 
+|L|ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+|L|<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρι=
+|L|νω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρι=
+|L|σις η εμη αληθεις εστιν οτι μονος ουκ ειμι 
+|L|αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νο=
+|L|μω δε τω υμετερω γαιγραπται οτι δυο 
+|L|αν̅ων η μαρτυρια αληθεις εστιν <V 18> εγω ειμι 
+|L|ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρη πε=
+|L|ρι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγων ουν αυτω 
+|L|που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε 
+|L|οιδατε ουτε τον πρ̅α μου η εμε ιδητε και 
+|L|τον πρ̅α μου ιδητε αν <V 20> ταυτα τα ρηματα 
+|L|ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασ=
+|L|κων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον 
+|L|οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν 
+|L|παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπα=
+|L|γω και ζητησεται μαι και εν τη αμαρτια 
+|L|υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υ=
+|F 197v|
+|L|μεις ου δυνασθαι ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι μητι αποκτεινον εαυτον οτι λεγει 
+|L|οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+|L|<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εσται 
+|L|εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου 
+|L|τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου του=
+|L|του <V 24> ειπον υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις 
+|L|αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσειτε 
+|L|οτι εγω ειμι αποθανεισθαι εν ταις αμαρ=
+|L|τιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει 
+|L|και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και 
+|L|λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω μεθ υμω λαλειν 
+|L|και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθεις ε=
+|L|στιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λα=
+|L|λω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν ουν οτι 
+|L|τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις 
+|L|παλιν ο ις̅ οταν υψωσετε τον υιον του 
+|L|αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ειμι και 
+|L|απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδι=
+|L|δαξεν με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμ=
+|L|ψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον 
+|L|ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντο=
+|L|τε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς 
+|F 198r|
+|L|προς τους πεπιστευκωτας αυτω ιουδαιους ε=
+|L|αν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αλη=
+|L|θως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθαι την 
+|L|αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα 
+|L|αβρα̅αμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκα=
+|L|μεν πωποτε πως σοι λεγεις οτι ελευθεροι 
+|L|γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ [app][*]κ[\*][C]&om;[\C][\app] αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν 
+|L|δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος 
+|L|ου μενη εν τη οικια εις τον αιωνα ους μενει 
+|L|εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υι̅ς ημας ελευθε=
+|L|ρωσει οντως ελευθεροι εσεσθαι <V 37> οιδα οτι 
+|L|σπερμα αβρα̅αμ εστε αλλα ζητειτε με α=
+|L|ποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χορει εν υ=
+|L|μιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω 
+|L|και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων 
+|L|ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο 
+|L|πη̅ρ ημων αβρα̅αμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ 
+|L|ει τεκνα του αβρα̅αμ ειτε τα εργα του α=
+|L|βρα̅αμ εποιειτε αν <V 40> νυν δε ζητειτε μαι 
+|L|αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λε=
+|L|λαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο 
+|L|αβρ̅ααμ ουκ ποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα 
+|F 198v|
+|L|εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ 
+|L|πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον 
+|L|θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ 
+|L|υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ 
+|L|εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυ=
+|L|θα αλλ εκεινος με απεστειλεν <V 43> διατι την λα=
+|L|λειαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασ=
+|L|θε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις εκ του 
+|L|πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του 
+|L|πρ̅ς υμιν θελετε ποιειν εκεινος αν̅ωκτονος 
+|L|ην απ αρχη και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι 
+|L|ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευ=
+|L|δος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και 
+|L|ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου 
+|L|πιστευεται μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχη με περι 
+|L|αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου 
+|L|πιστευετε μοι <V 47> ο ον εκ του θυ̅ τα ρηματα του 
+|L|θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε ο=
+|L|τι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν οι ιουδαι=
+|L|οι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις 
+|L|οτι σαμαριτης ει σοι και δαιμονιον εχεις
+|L|<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα 
+|L|τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε μαι
+|L|<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων 
+|F 199r| 
+|L|και κρινον <V 51> αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον μον τηρησει 
+|L|εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαι=
+|L|οι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις 
+|L|αβρα̅αμ απεθανεν και οι προφηται και 
+|L|σοι λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρησει 
+|L|ου μη γευσειτε θανατου εις τον αιωνα
+|L|<V 53> μη συ μειζον του πρ̅ς ημων αβρα̅αμ ο=
+|L|στις απεθανεν και οι προφηται απεθα=
+|L|νον τινα σεαυτον ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ 
+|L|εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ου=
+|L|δεν εστι εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υ=
+|L|μεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και ουκ εγνω=
+|L|κατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν 
+|L|ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος 
+|L|υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον
+|L|αυτου τηρω <V 56> αβρα̅αμ γαρ ο πη̅ρ υμων 
+|L|ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την 
+|L|εμην και ιδεν και εχαρει <V 57> ειπον ουν οι 
+|L|ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετι 
+|L|ουπω εχεις και αβρα̅αμ εωρακας <V 58> ειπεν 
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|πριν αβρα̅αμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν 
+|L|ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ 
+|F 199v| 
+|L|δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελ=
+|L|θων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+|L|<K 9> <V 1> και παραγων ο ις̅ ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεν=
+|L|νητεις <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυ=
+|L|του λεγοντες ραββη τις ημαρτεν ουτος η 
+|L|οι γονης αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκρι=
+|L|θη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονης αυτου 
+|L|αλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> ε=
+|L|με δι εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος 
+|L|με α ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν 
+|L|τω κοσμω ειμι φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυ=
+|L|τα ειπων επτυσεν χαμε και εποιησεν πη=
+|L|λον εκ του πτυσματος και επεχρησεν αυτου 
+|L|τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+|L|<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νηψε εις την κολυμ=
+|L|βηθραν του σιλωα̅μ ο ερμηνευετε απεσταλ=
+|L|μενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλ=
+|L|θεν βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεο=
+|L|ρουντες αυτον το πρωτερον οτι προσαιτεις
+|L|ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσ=
+|L|αιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε 
+|L|οτι ομοιος αυτου εστι εκεινος δε ελεγεν 
+|L|οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως αναιωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και 
+|F 200r|
+|L|ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν 
+|L|και επεχρησεν μου τους οφθαλμους και ειπεν 
+|L|μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ 
+|L|και νιψε απελθων δε και νιψαμενος ανε=
+|L|βλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος 
+|L|λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρι=
+|L|σαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον ο=
+|L|τε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν 
+|L|αυτου τους οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων 
+|L|[app][*]αυτων[\*][C*]αυτον[\C*][\app] και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο 
+|L|δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου 
+|L|επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλε=
+|L|πω <V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες 
+|L|ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα θυ̅ ο οτι το σα=
+|L|ββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυνα=
+|L|ται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποι=
+|L|ειν και σχησμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιν τω 
+|L|τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι σεαυτου 
+|L|οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν 
+|L|οτι προφητις εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανε=
+|L|βλεψε εως οτου εφωνησαν τους γονεις 
+|L|αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν 
+|L|αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υι̅ς  υμων ον 
+|F 200v| 
+|L|υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως 
+|L|ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν δε αυ=
+|L|τοις οι γονεις αυτου και ειπαν οιδαμεν ο=
+|L|τι ουτος εστιν ο υι̅ς  υμων και οτι τυφλος 
+|L|εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδα=
+|L|μεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους 
+|L|ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει 
+|L|αυτον ερωτησατε αυτος τα περι αυτου 
+|L|λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου ο=
+|L|τι εφοβουντο τους ιουδαιους ιδι γαρ συνε=
+|L|τεθηντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομο=
+|L|λογησει χν̅ αποσυναγωγος γαινηται <V 23> δια 
+|L|τουτο οι γονεις αυτου ειπαν οτι ηλικιαν εχει 
+|L|αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου 
+|L|τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος 
+|L|δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ου=
+|L|τος αμαρτωλος εστι <V 25> απεκριθη ουν εκεινος 
+|L|ει αμαρτωλος εστι ουκ οιδα εν οιδα οτι τυ=
+|L|φλος ον αρτι βλεπω <V 26> ειπον δε αυτω πα=
+|L|λιν τι εποιησεν σοι πως αναιωξεν σου 
+|L|τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον 
+|L|υμιν ηδη και ουκ επιστευσατε τι παλιν 
+|L|θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μα=
+|L|θηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελυδωρησαν αυτον 
+|F 201r| 
+|L|και ειπαν συ ει μαθητης εκεινου ημεις 
+|L|δε του μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις 
+|L|οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον 
+|L|δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστι <V 30> απεκριθη ο α
+|L|ν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτο θαυμα=
+|L|στον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και 
+|L|ανεωξεν μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν 
+|L|δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ ε=
+|L|αν τις θεοσεβης ει και το θελημα αυτου 
+|L|ποιει τουτου ακουει ο θς̅ <V 32> εκ του αιωνος 
+|L|ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους 
+|L|τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μι ην ουτος πα=
+|L|ρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκρι=
+|L|θησαν και ειπων αυτω εν αμαρτιαις συ ε=
+|L|γεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας 
+|L|και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ ο=
+|L|τι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτων 
+|L|ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υι̅ν του θυ̅
+|L|<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν 
+|L|κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω 
+|L|ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων με=
+|L|τα σου εκεινος εστι <V 38> ο δε εφη πιστευω 
+|L|κε̅ και προσεκυνησεν αυτω <V 39> ειπεν 
+|L|δε ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον
+|F 201v|
+|L|κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες 
+|L|βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενη=
+|L|σοντε <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυ=
+|L|τα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη 
+|L|και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν δε αυτοις 
+|L|ο ις̅ ει τυφλοι ειτε ουκ αν ειχετε αμαρτι=
+|L|αν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν ει ουν 
+|L|αμαρτια υμων μενει <K 10> <V 1> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της 
+|L|θυρας εις την αυλην [app][*]τη̣ν[\*][C*]των[\C*][\app] προβατων αλλα 
+|L|αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης 
+|L|εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια 
+|L|της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+|L|<V 3> τουτο ο θυρωρος ανοιγει και τα προβα=
+|L|τα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια 
+|L|προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυ=
+|L|τα <V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλ=
+|L|λει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα 
+|L|προβατα αυτω ακολουθη οτι οιδασιν την 
+|L|φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολου=
+|L|θησωσιν αλλα φευξοντε απ αυτου οτι ου=
+|L|κ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυ=
+|L|την την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκει=
+|L|νοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυ=
+|F 202r|   
+|L|τοις <V 7> ειπεν ουν παλιν ο ις̅ αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προ=
+|L|βατων <V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται ει=
+|L|σι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προ=
+|L|βατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι 
+|L|εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και ει=
+|L|σελευσεται και εξελευσεται και νομην 
+|L|ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει 
+|L|μι ινα κλεψη και θυσει και απωλεσει 
+|L|εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον 
+|L|εχωσι <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποι=
+|L|μην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν 
+|L|υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και 
+|L|ουκ ον ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα 
+|L|ιδια θεορει τον λυκον ερχομενον και 
+|L|αφιεισι τα προβατα και φευγει και ο 
+|L|λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα 
+|L|προβατα <V 13> ο δε μισθωτος φευγει ο=
+|L|τι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτον πε=
+|L|ρι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο κα=
+|L|λος και γινωσκω τα εμα και γινωσκο=
+|L|μαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει μαι 
+|L|ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυ=
+|L|χην μου τηθημι υπερ των προβατων
+|F 202v| 
+|L|<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυ=
+|L|λης ταυτης κακεινα μαι δη αγαγειν και 
+|L|της φωνης μου ακουσωσιν και γενησεται 
+|L|μια ποιμνη εις ποιμην 
+|L|<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την 
+|L|ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις 
+|L|αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην 
+|L|απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην 
+|L|και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυ=
+|L|την την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+|L|<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαι=
+|L|οις δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε 
+|L|πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενε=
+|L|ται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα 
+|L|τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη 
+|L|δαιμονιον δυναται οφθαλμους τυφλων α=
+|L|νοιγειν <V 22> εγενετο δε τα εγ=
+|L|καινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην <V 23> και 
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολο=
+|L|μωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι 
+|L|και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων
+|L|αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+|L|<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου 
+|L|πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονο=
+|F 203r| 
+|L|ματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι 
+|L|εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ 
+|L|των προβατων των εμων 
+|L|<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακου=
+|L|ει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθου=
+|L|σιν μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυ=
+|L|τοις και ου μη απωλονται εις τον αιωνα 
+|L|και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος 
+|L|μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παν= 
+|L|των εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ 
+|L|της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν 
+|L|εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιου=
+|L|δαιοι ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη 
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα 
+|L|υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυτων 
+|L|εργων λιθαζεται με <V 33> απεκριθησαν αυτω 
+|L|οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου 
+|L|λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημειας 
+|L|και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον 
+|L|εν τω νομω υμων εγω ειπον θεοι εστε <V 35> ει ε=
+|L|κεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του 
+|L|θυ̅ εγενετο και ου δυνατε λυθηναι η γρα=
+|L|φη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον 
+|F 203v| 
+|L|κοσμον υμεις λεγεται οτι βλασφημεις οτι 
+|L|ειπον υιος  θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του [app][*]π[ill]1[\ill]ς[\*][C*]πρ̅ς[\C*][\app] 
+|L|μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη 
+|L|πιστευσειτε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+|L|<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν 
+|L|εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθεν παλιν πε=
+|L|ραν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιω=
+|L|αννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν ε=
+|L|κει <V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον 
+|L|οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν 
+|L|παντα δε οσα ειπεν ιωανν̅ης περι αυτου 
+|L|αληθει ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει 
+|L|<K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανειας 
+|L|εκ της κωμης μαριας και μαρθας της α=
+|L|δελφης αυτου <V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον 
+|L|κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυ=
+|L|του ταις θρηξιν αυτης εις ο αδελφος λαζα=
+|L|ρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυ=
+|L|του προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις 
+|L|ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η 
+|L|ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υ=
+|L|περ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υι=
+|L|ος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρ=
+|L|θαν και την αδελφην αυτης και τον λαζα=
+|F 204r| 
+|L|ρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενη τοτε μεν 
+|L|εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επει=
+|L|τα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου 
+|L|αγομεν εις την ιουδαιαν πολιν <V 8> λεγουσιν 
+|L|αυτω οι μαθηται ραββη νυν εζητουν σε 
+|L|λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγης ε=
+|L|κει <V 9> απεκριθη ις̅ ουχη [app][*]δωκα[\*][C]δωδεκα[\C][\app] ωραι εισι
+|L|της ημερας εαν τις περιπατει εν τη η=
+|L|μερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσ=
+|L|μου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπα=
+|L|τει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως 
+|L|ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και μετα 
+|L|τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων 
+|L|κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνη=
+|L|σω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου 
+|L|κε̅ ει καικοιμητε σωθησεται <V 13> ειρηκει 
+|L|δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκει=
+|L|νοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησε=
+|L|ως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις 
+|L|ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν <V 15> και χαι=
+|L|ρω δι υμας ινα πιστευσειτε οτι ουκ ει=
+|L|μιν εκει αλλα αγομεν προς αυτον <V 16> ειπεν 
+|L|ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις 
+|L|συμμαθηταις αγομεν και ημεις ινα α=
+|F 204v|
+|L|ποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις 
+|L|βηθανειαν ευρεν αυτον [app][*]τεσαρας[\*][C*]τεσσαρας[\C*][\app] ημερας η=
+|L|δει εχοντα εν τω μνημιω <V 18> ην δε η βιθα=
+|L|νια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο στα=
+|L|διων δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαι=
+|L|ων εληλυθησαν προς τας περι μαρθαν και 
+|L|μαριαν ινα παραμυθισωοτε αυτας πε=
+|L|ρι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκου=
+|L|σεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρι=
+|L|α δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρ=
+|L|θα προς τον ιν̅ κε̅ η εις ωδε ο αδελφος 
+|L|μου ουκ αν ετεθνηκει <V 22> αλλα και νυν οιδα 
+|L|οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωει σοι ο θς̅
+|L|<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται <V 24> εν τη αναστασει 
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ ε=
+|L|γω ειμι αναστασις και η ζωη ο πιστευων 
+|L|εις εμε καν αποθανει ζησεται <V 26> και πας 
+|L|ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη 
+|L|εις τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω 
+|L|ναι κε̅ εγω [app][*]πιστευκα[\*][C*]πεπιστευκα[\C*][\app] οτι συ ει ο χς̅ ο υιος  
+|L|του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυ=
+|L|τα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μα=
+|L|ριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα 
+|L|ο διδασκαλος παρεστιν και φωνη σαι <V 29> ε=
+|F 205r|  
+|L|κεινη ως ηκουσεν εγειρετε ταχυ και ερχεται 
+|L|προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθη ο ις̅ εις την 
+|L|κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντη=
+|L|σεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν [app][*]ο[ill]2[\ill]δαιοι[\*][C*]ιουδαιοι[\C*][\app]οι οντες 
+|L|μετ αυτης εν τη οικεια και παραμοιθου=
+|L|μενοι αυτην ιδοντες την μαριαν 
+|L|οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκο=
+|L|λουθησαν αυτω λεγοντες οτι υπαγει 
+|L|εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει <V 32> η ουν 
+|L|μαρια ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυ=
+|L|τον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα 
+|L|αυτω κε̅ η εις ωδε ουκ αν απεθανεν μου 
+|L|ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαι=
+|L|ουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιου=
+|L|δαιους κλαιοντας ενεβρημησατο τω πν̅ι 
+|L|και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθη=
+|L|κατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και 
+|L|ιδε <V 35> εδακρυσεν ουν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι ιδε πως εφιλη αυτον <V 37> τινες δε 
+|L|εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτως ο α=
+|L|νοιξας τους οφθαλμους του τυφλου [app][*]ποι=
+|L|η̣σαι[\*][C*]ποιεισαι[\C*][\app] ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν 
+|L|παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται 
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος 
+|F 205v|   
+|L|επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λι=
+|L|θον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος 
+|L|μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+|L|<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πι=
+|L|στευσεις οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν 
+|L|τον λιθον ου ην ο δε ις̅ ηρεν τους ο=
+|L|φθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ει=
+|L|πεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας 
+|L|μου <V 42> εγω δε ιδειν οτι παντοτε μου ακου=
+|L|εις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα 
+|L|ειπον ινα  [app][*]πιστευσωσε̣ν[\*][C*]πιστευσωσιν[\C*][\app] οτι συ με απεστει=
+|L|λας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυ=
+|L|γασεν λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν 
+|L|ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και 
+|L|τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου 
+|L|σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο 
+|L|ις̅ λυσατε αυτον και αφεται υπαγειν
+|L|<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες 
+|L|προς την μαριαν και θεασαμενοι α ε=
+|L|ποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες 
+|L|δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους 
+|L|και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+|L|<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαι=
+|L|οι συνεδριον και ελεγον τι ποιωμεν οτι 
+|F 206r| 
+|L|ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> και εαν 
+|L|αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσω=
+|L|σιν εις αυτον και ελευσοντε οι ρωμαιοι και 
+|L|αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+|L|<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ον 
+|L|του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις 
+|L|ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε λογιζεσθαι οτι συ=
+|L|μφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ
+|L|του λαου και μη ολον το εθνος απωλει=
+|L|ται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν α=
+|L|λλα αρχιερευς ον του ενιαυτου εκεινου 
+|L|προεφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησ=
+|L|κειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του 
+|L|εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του 
+|L|θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις 
+|L|εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβου=
+|L|λευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ 
+|L|ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατη εν 
+|L|τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν 
+|L|εις την χωραν εγγυς της ερημου εις 
+|L|εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διε=
+|L|τριβεν μετα των μαθητων
+|L|<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και 
+|L|ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της 
+|F 206v| 
+|L|χορας προ του πασχα ινα αγνησωσιν ε=
+|L|αυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ α=
+|L|λληλων εν τω ιερω εστωτες τι δοκει υμιν 
+|L|οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδωκησαν 
+|L|δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντο=
+|L|λην ινα εαν τις γνω μηνοισει οπως 
+|L|πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ 
+|L|προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν ο ις̅ εις βη=
+|L|θανειαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκος 
+|L|ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅ <V 2> εποιησαν ουν 
+|L|αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκο=
+|L|νη ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων 
+|L|συν αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν 
+|L|μυρου ναρδου πιστηκης πολυτιμου ηλι=
+|L|ψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις 
+|L|θρηξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικι=
+|L|α επληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λε=
+|L|γει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας 
+|L|σιμωνος ισκαριωτης ο μελλον αυτον 
+|L|παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ου=
+|L|κ επραθη τριακοσιων δηναριων και ε=
+|L|δοθη πτωχοις <V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι πε=
+|L|ρι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλε=
+|L|πτης ην και το γλωσσοκομον ηχεν και τα 
+|F 207r|  
+|L|βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες 
+|L|αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου 
+|L|τετηρηκεν αυτω <V 8> τους πτωχους γαρ παντο=
+|L|τε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχεται
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι 
+|L|εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον 
+|L|αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν 
+|L|εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιε=
+|L|ρεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+|L|<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαι=
+|L|ων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυρι=
+|L|ον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην 
+|L|ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυ=
+|L|μα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων 
+|L|και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και 
+|L|εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομε=
+|L|νος εν ονοματι κυ̅ βασιλευ του ιη̅λ <V 14> ευ=
+|L|ρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυ=
+|L|τω καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου 
+|L|θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχε=
+|L|ται καθημενος επι πολον ονον <V 16> ταυ=
+|L|τα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου 
+|L|το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ το=
+|L|τε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γε=
+|F 207v| 
+|L|γραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17> εμαρτυρη ουν ο οχλος ο ον μετ αυτου οτε 
+|L|τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημιου 
+|L|και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και 
+|L|υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν 
+|L|τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς [app][*]αυτους[\*][C*]εαυτους[\C*][\app]  
+|L|θεορειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο 
+|L|κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> εισαν 
+|L|δε τινες ελλινες εκ των αναβαινον=
+|L|των ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+|L|<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βι=
+|L|θσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυ=
+|L|τον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+|L|<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρε=
+|L|α και παλιν ανδρεας και φιλιππος 
+|L|λεγουσιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυ=
+|L|τοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασ=
+|L|θη ο υι̅ς  του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|εαν μη ο κοκος του σιτου πεσων εις την 
+|L|γην αποθανει αυτος μονος μενει ε=
+|L|αν δε αποθανει πολυν καρπον φερει
+|L|<V 25> ο φειλων την ψυχην αυτου απωλεσει αυ=
+|L|την και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω 
+|F 208r| 
+|L|κοσμω τουτο εις ζωην αιωνιον φυλαξει 
+|L|αυτην <V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι α=
+|L|κολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και 
+|L|ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι 
+|L|διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου ο ου̅νι=
+|L|ος<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακτε και τι ει=
+|L|πω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης 
+|L|αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυ=
+|L|την <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν 
+|L|ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και 
+|L|παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και α=
+|L|κουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι 
+|L|ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φω=
+|L|νη γεγωνεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις 
+|L|εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του 
+|L|κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> κα=
+|L|γω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυ=
+|L|σω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σι=
+|L|μαινων ποιω θανατω ημελεν αποθνησ=
+|L|κειν <V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις η=
+|L|κουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη 
+|L|εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι 
+|L|υψωθηναι δη τον υι̅ν του αν̅ου τις εστιν 
+|F 208v|  
+|L|ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον 
+|L|χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως 
+|L|το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλα=
+|L|βη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν 
+|L|που υπαγη <V 36> εως το 
+|L|φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φω=
+|L|τος γενεισθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και 
+|L|απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυ=
+|L|του σημεια πεποιηκοτως εμπροσθεν αυτων 
+|L|ουκ επιστευσαν εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου 
+|L|του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ της ε=
+|L|πιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ 
+|L|τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναν=
+|L|το πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τε=
+|L|τυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πε=
+|L|πωρρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδω=
+|L|σιν τοις οφθαλμοις και νωησωσιν τη καρ=
+|L|δια και επιστρεψωσιν και ιασωμαι αυτους
+|L|<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυ=
+|L|του και ελαλησεν περι αυτου <V 42> ομως μεντοι 
+|L|και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολο=
+|L|γουν ινα μη αποσυναγωγοι γαινονται <V 43> ηγα=
+|L|πησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ 
+|F 209r|
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πι=
+|L|στευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον 
+|L|πεμψαντα μαι <V 45> {om} <V 46> εγω φως εις τον κοσμον ε=
+|L|ληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη 
+|L|σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακου=
+|L|σει των ρηματων και πιστευσει εγω ου κρι=
+|L|νω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσ=
+|L|μον αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων 
+|L|εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου ε=
+|L|χει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα 
+|L|εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμ=
+|L|ψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν 
+|L|τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εν=
+|L|τολη αυτου ζωη αιωνιος εστι α ουν λαλω ε=
+|L|γω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι 
+|L|ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσ=
+|L|μου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας 
+|L|τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος 
+|L|ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενομε=
+|L|νου του διαβολου ιδει βεβληκοτως εις 
+|L|την καρδιαν ιουδα σιμονος ισκαριω=
+|L|του ινα αυτον παραδω
+|F 209v| {this page is blurred, faint and badly overwritten in parts}
+|L|<V 3> ιδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ 
+|L|εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλ̣θ̣ε̣ν 
+|L|και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του 
+|L|δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λα=
+|L|βων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βα=
+|L|λλει υδωρ εις τον νηπτηρα και ηρξατο νι=
+|L|πτην τους ποδας των μαθητων και εκ=
+|L|μασσειν τω λεντιω ο ην διεζωσμενος
+|L|<V 6> ερχεται ουν προς σιμονα πετρον και λε=
+|L|γει αυτω εκεινος κε̅ συ̣ μου νιπτης τους πο=
+|L|δας <V 7> απεκριθη δε ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|εγω ποιω σ̣ποι {Ι cannot make sense of this - badly overwritten} ουκ οιδας αρτη γνωσει δε 
+|L|μετα τωται <V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νι=
+|L|ψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκρι=
+|L|θη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ ιχοις με=
+|L|ρος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σημον πετρος 
+|L|κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και 
+|L|τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ις̅ 
+|L|ο λελουμενος ου χρειαν εχοι η τους ποδας 
+|L|νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υ=
+|L|μεις μεν καθαροι εστε αλλ ουχι παντες̣ <V 11> ε̣ι=
+|L|δη̣ γαρ τον παραδιδουντα αυτον δια του=
+|L|το ειπεν ουχη παντες καθαροι εστε <V 12> ο=
+|L|τε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελα=
+|F 210r| 
+|L|βεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ει=
+|L|πεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+|L|<V 13> υμεις φωνητε με ο κς̅ και ο διδασκαλος 
+|L|και καλως λεγεται ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενι=
+|L|ψα τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και 
+|L|υμεις οφειλετε αλληλων νιπτην τους πο=
+|L|δας <V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα κα=
+|L|θως εγω εποιη̣σα υμιν και υμεις ποιειται
+|L|<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος 
+|L|μειζον του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μει=
+|L|ζον του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδα=
+|L|τε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους 
+|L|εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη 
+|L|ο τρογων μετ εμου τον αρτον επειρεν ε=
+|L|π εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτη λεγω υ=
+|L|μιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται 
+|L|πιστευσειτε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμ=
+|L|ψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων 
+|L|λαμβανει τον πεμψαντα μαι <V 21> ταυτα ει=
+|L|πων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυ=
+|L|ρησε και ειπε αμην αμην λεγω υμιν εις 
+|L|εξ υμων παραδωσει μαι <V 22> εβλεπον ουν εις 
+|F 210v| 
+|L|αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι 
+|L|τινος λεγει <V 23> ην ανακειμενος εις των 
+|L|μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον η=
+|L|γαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτο σιμων πετρος 
+|L|ποιθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> επιπε=
+|L|σων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ 
+|L|λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ 
+|L|εκεινος εστιν ω εγω βαψας τω ψωμιον επι=
+|L|δωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν 
+|L|ιουδα σιμωνος ισκαριωτη <V 27> και μετα το 
+|L|ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σα=
+|L|τανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιη=
+|L|σον ταχειον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των 
+|L|ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες 
+|L|γαρ εδωκουν επει το γλωσσοκωμον ειχεν 
+|L|ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγωρασον ον 
+|L|χρειαν εχωμεν εις την εορτην η [app][*]τις[\*][C]τοις[\C][\app] πτωχοις 
+|L|ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος 
+|L|ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθεν 
+|L|και λεγει ο ις̅ 
+|L|νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδο=
+|L|ξασθη εν αυτω <V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν 
+|L|εαυτα και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια 
+|L|ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με 
+|F 211r| 
+|L|και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου 
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και 
+|L|υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδο=
+|L|μι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως 
+|L|ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε 
+|L|αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσοντε παντες 
+|L|οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχεται 
+|L|εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμον πετρος 
+|L|κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ ο=
+|L|που εγω υπαγω ου δυνασαι με νυν ακολου=
+|L|θησαι υστερον δε ακολουθησεις <V 37> λεγει αυ=
+|L|τω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι α=
+|L|κολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου 
+|L|θησω <V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υ=
+|L|περ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου 
+|L|μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνησει με 
+|L|τρεις <K 14> <V 1> μη ταρασσεσθω υμων 
+|L|η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε 
+|L|πιστευετε <V 2> εν τη οικεια του πρ̅ς μου μοναι 
+|L|πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευ=
+|L|σομαι ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πο=
+|L|ρευθω ετοιμασαι υμιν τοπον παλιν ερχο=
+|L|μαι και παραλειψομαι υμας προς εμαυτον 
+|L|ινα οπου ειμι εγω και υμεις ειται <V 4> και οπου 
+|F 211v|  
+|L|εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λε=
+|L|γει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπα=
+|L|γεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+|L|<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθει 
+|L|και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ειμι 
+|L|δι εμου <V 7> ει εγνωκετε με και τον πρ̅α μου εγνω=
+|L|κειται αν και απ αρτη γινωσκεται αυτον και 
+|L|εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος 
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει 
+|L|αυτω ο ις̅ τοσουτων χρονων μεθ υμων ει=
+|L|μι και ουκ εγνωκας μαι φιλιππε ω εωρα=
+|L|κως εμε εωρακε τον πρ̅α και συ λεγεις δει=
+|L|ξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω 
+|L|πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω 
+|L|λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο 
+|L|εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευε=
+|L|τε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι 
+|L|ει δε μη δια τα εργα πιστευετε μοι <V 12> αμην 
+|L|αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα ερ=
+|L|γα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μει=
+|L|ζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α 
+|L|πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησειτε εν τω ο=
+|L|νοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ 
+|L|εν τω υιω <V 14> {om} <V 15> {ειπεν o κ̅s τoιs εαυτoυ μαθηταιs - incipit written as though it is part of the text} 
+|F 212r| 
+|L|εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τη=
+|L|ρησατε <V 16> καγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον 
+|L|παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υ=
+|L|μων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο 
+|L|ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεο=
+|L|ρει αυτω υμεις δε γινωσκετε αυτω οτι πα=
+|L|ρ υμιν μενει και εν υμιν εστε <V 18> ουκ αφησω 
+|L|υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι 
+|L|μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεορει υμεις 
+|L|δε θεορειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησε=
+|L|σθαι <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθαι υμεις 
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και ο πη̅ρ εν εμοι και 
+|L|υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εν=
+|L|τολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν 
+|L|ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησε=
+|L|ται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυ=
+|L|τον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και
+|L|τι γεγωνεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν 
+|L|σεαυτω και ουχη τω κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅ 
+|L|και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λο=
+|L|γον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπη
+|L|σει αυτον και προς αυτον ελευσωμεθα 
+|L|και μονην παρ αυτω ποιησωμεν <V 24> ο μη α=
+|F 212v|
+|L|γαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λο=
+|L|γος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμ=
+|L|ψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υμιν πα=
+|L|ρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α 
+|L|το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου 
+|L|εκεινος υμας διδαξει παντα και υπο=
+|L|μνησει υμας παντα α αν ειπω υμιν
+|L|<V 27> ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι 
+|L|υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μη=
+|L|δε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν 
+|L|ει ηγαπατε μαι εχαρητε αν οτι πορευομαι 
+|L|προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζον μου ε=
+|L|στι <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα 
+|L|οταν γενηται πιστευσειτε <V 30> ουκ ετι πολλα λα=
+|L|λησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου 
+|L|αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα 
+|L|γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α καθως 
+|L|ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσ=
+|L|θε αγωμεν εντευθεν 
+|L|<K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθηνη και ο πη̅ρ μου 
+|L|ο γεωργος εστιν <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φε=
+|L|ρων καρπον αιρει αυτω και παν το καρ=
+|L|πον φερων καθαιρει αυτω ινα πλειονα 
+|L|καρπον φερει <V 3> ειδει υμεις καθαροι εστε 
+|F 213r|  
+|L|δια τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν ε=
+|L|μοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυνα=
+|L|ται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μει=
+|L|νητε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κλη=
+|L|ματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος 
+|L|φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου 
+|L|δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μει τις μεινη 
+|L|εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηραν= 
+|L|θη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ 
+|L|βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι 
+|L|και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θε=
+|L|λειτε αιτησεσθαι και γενησεται υμιν
+|L|<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον 
+|L|πολυν φερειτε και γενησεσθαι εμοι μα=
+|L|θηται <V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω 
+|L|ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη 
+|L|εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τηρησειτε με=
+|L|νειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εν=
+|L|τολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω 
+|L|αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα 
+|L|υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και 
+|L|η χαρα υμων πληρωθη
+|L|<V 12> ταυτα̣ι̣ εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε 
+|L|αλλη̣λους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζω=
+|F 213v| 
+|L|να ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την 
+|L|ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υ=
+|L|μεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε οσα εγω 
+|L|εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους 
+|L|οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ 
+|L|υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α 
+|L|ηκουσα παρα του πρ̅ς εγνωρησα υμιν <V 16> ου=
+|L|χ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξα=
+|L|μην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υ=
+|L|παγετε και καρπον φερειτε και ο καρπος 
+|L|υμων μενει ινα ο τι αν αιτησειτε τον 
+|L|πρ̅α εν τω ονοματι μου δωει υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε α=
+|L|λληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσ=
+|L|κετε οτι εμε πρωτον ημων μεμισηκεν
+|L|<V 19> οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω ε=
+|L|ξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια του=
+|L|το μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε 
+|L|του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δου=
+|L|λος μειζον του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν 
+|L|και υμας διωξουσιν η τον λογον μου ετη=
+|L|ρησαν και τον υμετερον τηρησωσιν <V 21> αλ
+|L|λα ταυτα παντα ποιησωσιν υμιν δια 
+|L|το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαν=
+|F 214r|  
+|L|τα μαι <V 22> ει μι ηλθον και ελαλησα αυτοις 
+|L|αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν 
+|L|ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο ε=
+|L|με μισων και [app][*]των[\*][C]τον[\C][\app] πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα 
+|L|εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος 
+|L|πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε 
+|L|και εωρακασιν και μεμισηκασι και εμε 
+|L|και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος 
+|L|ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι 
+|L|εμισησαν μαι δωραιαν <V 26> οταν δε ελθη ο 
+|L|παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα 
+|L|του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα 
+|L|του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρη=
+|L|σει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε ο=
+|L|τι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16> <V 1> ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα μη σκανδαλισθειται <V 2> απο=
+|L|συναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχε=
+|L|ται ωρα ινα πας ο αποκτεινας ημας 
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησωσιν οτι ουκ εγνωσαν 
+|L|τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων 
+|L|μνημονευεται αυτων οτι εγω ειπον υ=
+|L|μιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον 
+|F 214v|  
+|L|οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς 
+|L|τον πεμψαντα μαι και ουδεις εξ υ=
+|L|μων ερωτα μαι που υπαγης <V 6> αλλ οτι ταυ=
+|L|τα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν 
+|L|υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθει=
+|L|αν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω α=
+|L|πελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο πα=
+|L|ρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας ε=
+|L|αν δε πορευθω πεμψω αυτον προς 
+|L|υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελλεγξει τον 
+|L|κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαι=
+|L|οσυνης και περι κρισεως <V 9> περι αμαρ=
+|L|τιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> πε=
+|L|ρι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α 
+|L|μου υπαγω και ουκ ετι θεορειτε με <V 11> πε=
+|L|ρι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου 
+|L|τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν 
+|L|υμιν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+|L|<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αλη=
+|L|θειας οδηγησει υμας εις πασαν την 
+|L|αληθειαν ου γαρ λαλησει 
+|L|αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουσει λαλησει 
+|L|και τα ερχομενα αναγγελει υμιν <V 14> εκει=
+|L|νος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψε=
+|F 215r|  
+|L|ται και αναγγελη υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο 
+|L|πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του 
+|L|εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον 
+|L|και ου θεορειτε μαι και παλιν μικρον και 
+|L|οψεσθαι με οτι υπαγω προς τον πρ̅α μου
+|L|<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς α=
+|L|λληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον 
+|L|και ου θεορειται με και παλιν μικρον και 
+|L|οψεσθαι με και οτι εγω υπαγω προς τον 
+|L|πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το 
+|L|μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω δε 
+|L|ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν 
+|L|αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων 
+|L|οτι ειπον μικρον και ου θεορειτε μαι και πα=
+|L|λιν μικρον και οψεσθαι με <V 20> αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις 
+|L|ο δε κοσμος χαρησειτε υμεις δε λυπηθη=
+|L|σεσθαι αλλα η λυπη υμων εις χαραν γενη=
+|L|σεται <V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι 
+|L|ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηθη το 
+|L|παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλι=
+|L|ψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος 
+|L|εις τον κοσμον <V 22> υμεις ουν λυπην μεν 
+|L|νυν εχεται παλιν δε οψωμαι [app][*]υμ[ill]1-2[\ill]ς[\*][C*]υμας[\C*][\app] και 
+|F 215v|    
+|L|χαρισεται υμων η καρδια και την χαραν 
+|L|υμων ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκει=
+|L|νη τη ημερα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι εαν αιτησεται 
+|L|τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+|L|<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονο=
+|L|ματι μου αιτειται και λιψεσθε ινα η χα=
+|L|ρα υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν 
+|L|παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται 
+|L|ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλη=
+|L|σω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς 
+|L|αναγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω 
+|L|ονοματι μου αιτισεσθαι και ου λεγω υ=
+|L|μιν οτι εγω ερωτισω τον πρ̅α περι υμων
+|L|<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλη υμας οτι υμεις ε=
+|L|με πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι 
+|L|εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα 
+|L|του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον 
+|L|παλιν αφιειμι τον κοσμον και πορευο=
+|L|μαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν οι μαθηται 
+|L|αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και πα=
+|L|ροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν ο=
+|L|τι οιδα παντα και ου χρειαν εχεις ινα 
+|F 216r| 
+|L|τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι 
+|L|απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρ=
+|L|τι πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν ε=
+|L|ληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα 
+|L|ιδια και εμε μονον αφειται και ουκ ει=
+|L|μι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυ=
+|L|τα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην ε=
+|L|χετε εν τω κοσμω θληψιν εξετε αλλα θαρ=
+|L|σειτε εγω νενηκηκα τον κοσμον
+|L|<K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επειρεν τους 
+|L|οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε 
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον 
+|L|υιον ινα ο υς̅ σου δοξασει σε <V 2> ινα παν 
+|L|ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνι=
+|L|ον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσ=
+|L|κουσιν σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον 
+|L|απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της 
+|L|γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι 
+|L|ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με σοι πε̅ρ 
+|L|παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον 
+|L|κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου 
+|L|το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ 
+|L|του κοσμου σοι εισαν και εμοι αυτους εδω=
+|L|κας και τον λογον σου τετηρηκασιν <V 7> νυν 
+|F 216v| 
+|L|εγνωκα οτι παντα οσα δεδωκας μοι πα=
+|L|ρα σου εστι <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι 
+|L|δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον αληθως  
+|L|οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν ο=
+|L|τι σοι με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερω=
+|L|τω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι 
+|L|ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν <V 10> και τα εμα 
+|L|παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδο=
+|L|ξασμε εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσ=
+|L|μω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω 
+|L|προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους 
+|L|εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ινα 
+|L|ωσιν εν καθως ειμεις <V 12> οτε ημιν μετ αυτων 
+|L|εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ο=
+|L|νοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα 
+|L|και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μι ο υι̅ς της 
+|L|απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε 
+|L|προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω 
+|L|κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην 
+|L|πεπληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω δε=
+|L|δωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος 
+|L|εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσ=
+|L|μου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+|L|<V 15> αλλ ινα τηρησεις αυτους εκ του πονηρου
+|F 217r| 
+|L|<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του 
+|L|κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους εν τη 
+|L|αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+|L|<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον κα=
+|L|γω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υ=
+|L|περ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν 
+|L|και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι 
+|L|τουτων δε ερωτω μονον αλλα και πε=
+|L|ρι των πιστευο̣ντων δια του λογου αυτων 
+|L|εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως 
+|L|σοι πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι 
+|L|εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευσει 
+|L|οτι σοι με απεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν 
+|L|ην εδωκας μοι εδωκα αυτοις ινα ωσιν 
+|L|εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις 
+|L|και σοι εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι 
+|L|και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με α=
+|L|πεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως 
+|L|εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θε=
+|L|λω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσιν 
+|L|μετ εμου ινα θεορωσιν την δοξαν την εμην 
+|L|ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ κα=
+|L|ταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσ=
+|L|μος σε ουκ εγνω εγω δε σαι εγνων και ου=
+|F 217v| {some of this page is very faint and smudged}
+|L|τι εγνωσαν οτι σοι με απεστειλας <V 26> και ε=
+|L|γνωρησα αυτοις το ονομα σου και γνωρη=
+|L|σω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις 
+|L|ει καγω εν αυτοις ω <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ 
+|L|εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν 
+|L|του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος 
+|L|εις ον εισηλθεν αυτος και [ill]οι μα[\ill]θηται αυτου
+|L|<V 2> ιδει δε και ιουδας ο παρα̣δ̣[ill]ιδου[\ill]ς αυτον τον 
+|L|τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει με=
+|L|τα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων 
+|L|την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φα=
+|L|ρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φα=
+|L|νων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ει=
+|L|δως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελ=
+|L|θων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις 
+|L|ο ις̅ εγω ειμι ιστικει δε και ιουδας ο π(αρα)= {it is possible that παρα is a regular abbrev. but ms is so poor here that Ι cannot see any marks for αρα}
+|L|διδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυ=
+|L|τοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω 
+|L|και επεσον χαμε <V 7> παλιν ουν αυτους επη=
+|L|ρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ 
+|L|τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπον 
+|L|υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε α=
+|L|φετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λο=
+|F 218r|  {some of this page is overwritten}
+|L|γος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απω=
+|L|λεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμον ουν πετρος 
+|L|εχων μαχαιρα ηλκυσεν αυτην και επεσεν 
+|L|τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν 
+|L|αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα 
+|L|τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω 
+|L|βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το πο=
+|L|τηριον ο δε[ill]δωκε[\ill]ν̣ μοι ο πη̅ρ ου μη πιω <V 12> η 
+|L|ουν σπειρα και ο χειλιαρχος και οι υπηρεται 
+|L|των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδει=
+|L|σαν αυτον <V 13> και απηγαγον προς ανν̅αν πρω=
+|L|τον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρ=
+|L|χιερευς του ηνεαυτου εκεινου <V 14> ην δε καια=
+|L|φας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι 
+|L|συμφερει ενα αν̅ον απωλεσθαι υπερ του 
+|L|λαου <V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμον πετρος 
+|L|και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκει=
+|L|νος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλ=
+|L|θεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+|L|<V 16> ο δε πετρος ιστηκει προς την θυραν εξω 
+|L|εξηλθεν ουν ο αλλος μαθητης ος ην γνω=
+|L|στος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω 
+|L|και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παι=
+|L|δισκει η θυρωρος τω πετρω μη και σοι 
+|F 218v| 
+|L|εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει 
+|L|εκεινος ουκ ειμι <V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι 
+|L|και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες 
+|L|οτι ψυχος ην και εθερμενοντο ην δε με=
+|L|τ αυτων ο πετρος εστως και θερμενομενος
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των 
+|L|μαθητων αυτου και περι της διδαχης 
+|L|αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησι=
+|L|α ελαλησα τω κοσμω εγω̣ παντοτε εδι=
+|L|δαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω ο=
+|L|που παντοτε οι ιουδαιοι συνερχοντε και 
+|L|εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με ερωτας 
+|L|επερωτησον τους ακηκοωτας τι ειπον 
+|L|αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντως εις των υπηρε=
+|L|των παρεστηκως εδωκεν ραπισμα τω 
+|L|ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει
+|L|<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα 
+|L|μαρτυρισον περι του κακου ει δε καλως 
+|L|τι με δερεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο ανν̅ας δε=
+|L|δεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+|L|<V 25> ην δε σιμον πετρος εστως και θερμενομενος 
+|L|ειπον ουν αυτω μη και σοι εκ των μαθη=
+|L|των αυτου ει ηρνισατο εκεινος και ει=
+|F 219r| 
+|L|πεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του 
+|L|αρχιερεως συγγενης ον ου απεκοψεν πε=
+|L|τρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κη=
+|L|πω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πε=
+|L|τρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+|L|<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το 
+|L|πραιτοριον ην δε πρωια και αυτοι 
+|L|ουκ εισηλθον εις το πραιτοριον ινα μη μι=
+|L|ανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και 
+|L|ειπεν τινα κατηγορειαν φερετε κατα 
+|L|του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ει=
+|L|πον αυτω ει μι ην ουτος κακοποιος ου=
+|L|κ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν 
+|L|αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις 
+|L|και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον 
+|L|ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ ε=
+|L|ξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος 
+|L|του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημενων 
+|L|ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+|L|<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτοριον παλιν 
+|L|ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ει=
+|L|πεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λε=
+|F 219v| 
+|L|γεις η αλλος συ ειπεν περι εμου <V 35> απεκριθη 
+|L|ο πιλατος και ειπεν μητι εγω ιουδαι=
+|L|ος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις 
+|L|παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απε=
+|L|κριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του 
+|L|κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου 
+|L|η[ill]ν[\ill] {or the ν has been been deleted by a corrector} η βασιλεια η εμη οι υπηρετε αν εμοι 
+|L|ηγονιζοντο ινα μη παραδωθω τοις ιου=
+|L|δαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν 
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος 
+|L|ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ 
+|L|συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις του=
+|L|το γεγενημε και εις τουτο εληλυθα εις 
+|L|τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθει=
+|L|α πας ο ον εκ της αληθειας ακουει μου 
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι 
+|L|εστιν αληθεια και τουτω ειπων παλιν 
+|L|εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει 
+|L|αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν 
+|L|αυτω <V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα 
+|L|υμιν απωλυσω εν τω πασχα βουλεσθαι 
+|L|ουν απωλυσω υμιν τον βασιλεα των ιου=
+|L|δαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες 
+|L|λεγοντες μη τουτον αλλα βαραβαν ην 
+|F 220r| 
+|L|δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν ελαβεν ο 
+|L|πιλατος τον ιν̅ και εμαστηγωσεν <V 2> και οι στρα=
+|L|τειωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων 
+|L|επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματι=
+|L|ον πορφυρουν περιεβαλον αυτου <V 3> και ελεγον 
+|L|χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδι=
+|L|δουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλθεν παλιν 
+|L|εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω 
+|L|υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω 
+|L|ουδεμιαν αιτειαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν 
+|L|εξω ο ις̅ φορων τον ακανθηνον στεφανον 
+|L|και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυ=
+|L|τοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδον αυτων οι αρ=
+|L|χιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες 
+|L|στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πι=
+|L|λατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσα=
+|L|τε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+|L|<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νο=
+|L|μον εχομεν και κατα τον νομον ημων 
+|L|οφειλη αποθανειν οτι εαυτον υι̅ν θυ̅ 
+|L|εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος 
+|L|τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και 
+|L|εισηλθεν εις το πραιτοριον παλιν ο πιλα=
+|L|τος και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ 
+|F 220v| 
+|L|αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυ=
+|L|τω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας 
+|L|οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν 
+|L|εχω απολυσω σαι  <V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες 
+|L|εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μι ειν σοι 
+|L|δεδεμενον ανωθεν δια τουτο ο παρα=
+|L|διδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+|L|<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυ=
+|L|τον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες 
+|L|εαν τουτον απολυσεις ουκ ει φιλος του 
+|L|καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων 
+|L|αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος α=
+|L|κουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον 
+|L|ιν̅ και εκαθησεν επι του βηματος εις το=
+|L|πον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστη δε 
+|L|γαββαθα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα 
+|L|ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαι=
+|L|οις ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγα=
+|L|σαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυ=
+|L|τοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρω=
+|L|σω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχο=
+|L|μεν βασιλεα ει μι καισαρα <V 16> τοτε ουν πα=
+|L|ρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη 
+|L|παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> και βα=
+|F 221r| 
+|L|σταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τον λε=
+|L|γομενον κρανιου τοπον ο λεγεται εβρα=
+|L|ιστη γολγοθα <V 18> οπου εσ̅τρωσαν και 
+|L|μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευ=
+|L|θεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψεν δε και 
+|L|τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του 
+|L|στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος 
+|L|ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον 
+|L|τιτλον πολυ ανεγνωσαν των ιουδαιων 
+|L|οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσ̅τρω=
+|L|θη ο χς̅ και ην γεγραμμενον εβραιστη ε=
+|L|λλινιστη και ρωμαιστη <V 21> ελεγον 
+|L|ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαι=
+|L|ων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων 
+|L|αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των 
+|L|ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγρα=
+|L|φα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατειωται οτε εσ̅τρω=
+|L|σαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και 
+|L|εποιησαν τεσσαρα μερει εκαστω στρατι=
+|L|ωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων {query - perhaps the τ above the line is a corr, but Ι do not think so because of the position of the accent}
+|L|αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ο=
+|L|λου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχησω=
+|L|μεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τι=
+|L|νος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγου=
+|F 221v| 
+|L|σα διεμερισαντο τα ιματια μου ε=
+|L|αυτοις και επι τον ιματισμον μου εβα=
+|L|λον κληρον οι μεν ουν στρατειωται ταυ=
+|L|τα εποιησαν 
+|L|<V 25> ιστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ 
+|L|αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρ̅ια 
+|L|η του κλωπα και μαρ̅ια η μαγδαλινη <V 26> ις̅ 
+|L|ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστω=
+|L|τα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου 
+|L|ο υι̅ς σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ 
+|L|σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν 
+|L|ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+|L|<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετε=
+|L|λεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει δειψω
+|L|<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλη=
+|L|σαντες σπογγον οξους και υσσωπω περι=
+|L|θεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+|L|<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται 
+|L|και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου 
+|L|τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασ=
+|L|κευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του 
+|L|σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ι=
+|L|να κατεαγωσιν αυτων τα σκελλει και αρθω=
+|F 222r|    
+|L|σιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατειωται και του μεν 
+|L|πρωτου κατεαξεν τα σκελλει και του 
+|L|αλλου του συ̅στρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον 
+|L|ιν̅ ελθωντες ως ειδον αυτον ειδη τεθνη=
+|L|κωτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελλει
+|L|<V 34> αλλ εις των στρατειωτων λογχη την πλευραν 
+|L|αυτου ενοιξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και 
+|L|υδωρ <V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και 
+|L|αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος 
+|L|ειδεν οτι αληθει λεγει ινα και υμεις πι=
+|L|στευσειτε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη 
+|L|πληρωθη ωστουν ου συντριβησεται απ αυ=
+|L|του <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψοντε 
+|L|εις ον εξεκεντισαν <V 38> μετα δε ταυτα 
+|L|ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσ̅ηφ ο απο αρι=
+|L|μαθειας ον μαθητης του ιυ̅ κεκρυμ=
+|L|μενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων 
+|L|ινα αρει το σωμα του ιυ̅ [app][*]11-13
+|L|18-20[\*][C*]και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και[\C*][\app] ηρεν το σωμα του 
+|L|ιυ̅ <V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων 
+|L|προς αυτον νυκτος το πρωτον φερων 
+|L|μιγμα σμυρνης και αλωης ως λιτρας 
+|L|εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και 
+|L|εδησαν αυτω εν οθωνιοις μετα των α=
+|F 222v| 
+|L|ρωματων καθως εστιν εθος τοις ιουδαι=
+|L|οις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου 
+|L|εσ̅τρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημει=
+|L|ον κενον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+|L|<V 42> εκει ουν δια την παρασκευειν των ιουδαι=
+|L|ων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+|L|<K 20> <V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδα=
+|L|λινη ερχεται προι σκοτιας ετη ουσης ει=
+|L|ς το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμε=
+|L|νον εκ του μνημιου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται 
+|L|προς σιμονα πετρον και προς τον αλλον 
+|L|μαθητην ον εφειλη ο ις̅ και λεγει αυτοις 
+|L|ηραν τον κν̅ εκ του μνημιου και ουκ οιδα=
+|L|μεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πε=
+|L|τρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο 
+|L|εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου 
+|L|και ο αλλος μαθητης προεδραμεν τα=
+|L|χιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το 
+|L|μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κει=
+|L|μενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερ=
+|L|χεται ουν σιμον πετρος ακολουθων αυ=
+|L|τω και εισηλθεν εις το μνημειον και θε=
+|L|ορει τα οθονια κειμενα <V 7> και το σουδαρι=
+|L|ον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα 
+|F 223r|  
+|L|των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντε=
+|L|τυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλ=
+|L|θεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρω=
+|L|τος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευ=
+|L|σεν <V 9> ουδεπω γαρ ειδησαν την γραφην 
+|L|οτι δι αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλ=
+|L|θον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+|L|<V 11> μαρια δε ειστεικει προς το μνημειον κλαι=
+|L|ουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις 
+|L|το μνημειον <V 12> και θεορει δυο αγγελους εν 
+|L|λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφα=
+|L|λη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκει=
+|L|το το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη ε=
+|L|κεινοι γυναι τι κλαιοις τινα ζητεις 
+|L|λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ου=
+|L|κ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα ειπουσα 
+|L|εστραφη εις τα οπισω και θεορει τον ιν̅ εστω=
+|L|τα και ουκ ειδη οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο 
+|L|ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη 
+|L|δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω 
+|L|κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που 
+|L|εθηκας αυτον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη 
+|L|ο ις̅ μαρ̅ια στραφησα εκεινη λεγει αυ=
+|L|τω ραβουνη ο λεγετε διδασκαλε <V 17> λε=
+|F 223v| 
+|L|γει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβε=
+|L|βηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς 
+|L|τους αδελφους μου και ειπε αυτοις ανα=
+|L|βαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α ημων 
+|L|και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια η 
+|L|μαγδαλινη απαγγελλουσα τοις μαθηταις 
+|L|οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη των θυ=
+|L|ρων κεκλεισμενων οπου εισαν οι μαθηται 
+|L|συνειγμενοι δια των φοβον των ιουδαι=
+|L|ων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει 
+|L|αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων ε=
+|L|δειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευ=
+|L|ραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδω=
+|L|τες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν 
+|L|ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ 
+|L|καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων ε=
+|L|νεφυσισεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α 
+|L|αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας 
+|L|αφιεντε αυτοις αν τινων κρατειται κε=
+|L|κρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα 
+|L|ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε 
+|L|ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθη=
+|L|ται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις 
+|F 224r| 
+|L|εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον 
+|L|των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου ει=
+|L|ς τον τυπον των ηλων και βαλω την χει=
+|L|ραν μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευ=
+|L|σω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν εισαν ε=
+|L|σω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων 
+|L|ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων 
+|L|και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+|L|<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον 
+|L|σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φε=
+|L|ρε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν 
+|L|μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και 
+|L|απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου 
+|L|και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας 
+|L|με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες 
+|L|και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα 
+|L|σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μα=
+|L|θητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω 
+|L|βιβλιω τουτο <V 31> ταυτα δε γαιγραπται ινα 
+|L|πιστευσειται οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ 
+|L|και ινα πιστευοντες ζωην εχειτε εν τω ονο=
+|L|ματι αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα 
+|L|εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις επι 
+|L|της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν 
+|F 224v| 
+|L|δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμον πετρος και 
+|L|θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθα=
+|L|ναη̅λ ο απο κανα της γαλιλαιας και υιοι του 
+|L|ζεβαιδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυ=
+|L|του δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμον πετρος υπα=
+|L|γω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και 
+|L|ημεις σιν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το 
+|L|πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι ε=
+|L|πιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε γενομενης 
+|L|εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ειδησαν 
+|L|οι μαθηται οτι ις̅ εστιν <V 5> λεγει ουν αυτοις ο 
+|L|ις̅ παιδεια μη τι προσφαγιον εχειτε α=
+|L|πεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις 
+|L|βαλετε εις τα δεξια μερει του πλοιου το δει=
+|L|κτυον και ευρησειτε εβαλον ουν και ουκ ετι 
+|L|αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των 
+|L|ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον 
+|L|ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμον ουν 
+|L|πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυ=
+|L|την διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν 
+|L|εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθη=
+|L|ται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ εισαν μα=
+|L|κραν απο της γης αλλ ως απο πιχων δια=
+|L|κοσιων συροντες το δεικτυον των ιχθυ
+|F 225r|  
+|L|ων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπου=
+|L|σιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον ε=
+|L|πικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ 
+|L|ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασα=
+|L|τε νυν <V 11> ανεβη σιμον πετρος και ηλκυ=
+|L|σεν το δεικτυον εις την γην μεστων μεγαλων 
+|L|ιχθυων εκατον πεντηκοντατρειων και 
+|L|τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δεικτυον
+|L|<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε και ου=
+|L|δεις ετολμα εξετασαι αυτον συ τις ει ει=
+|L|δοτες οτι ο κς̅ εστι <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμ=
+|L|βανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και 
+|L|το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο ιδη τριτον ε=
+|L|φανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου ε=
+|L|γερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν 
+|L|και λεγει τω σιμονι πετρω σιμον ιωνα 
+|L|αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω 
+|L|ναι κε̅ σοι οιδας οτι φιλω σαι λεγει αυ=
+|L|τω βοσκε τα αρνια μου <V 16> λεγει αυτω πα=
+|L|λιν δευτερον σιμον ιωνα αγαπας με 
+|L|λεγει αυτω ναι κε̅ σοι οιδας οτι φιλω σε 
+|L|λεγει αυτω ποιμεναι τα προβατα μου <V 17> λε=
+|L|γει αυτω το τριτον σιμον ιωνα φιλεις 
+|L|με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το 
+|F 225v| 
+|L|τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ 
+|L|παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε 
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου <V 18> α=
+|L|μην αμην λεγω σοι οτε εις νεοτερος εζω[ill]0-1[\ill]=
+|L|νυες σεαυτον και περιεπατης οπου ηθε̣=
+|L|λες οταν δε γειρασεις εκτενης τας χει=
+|L|ρας σου και αλλος σε ζωσει και εισοι οπου 
+|L|ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπεν σιμαινων ποι=
+|L|ω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων 
+|L|λεγει αυτω ακολουθη μοι <V 20> επιστραφεις 
+|L|δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγα=
+|L|πα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν 
+|L|εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν 
+|L|κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων 
+|L|ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λε=
+|L|γει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως 
+|L|ερχομαι τι προς σε σοι ακολουθη μοι <V 23> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι 
+|L|ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και 
+|L|ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει 
+|L|αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι 
+|L|προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυ=
+|L|ρων περι τουτων και γραψας ταυτα και 
+|L|οιδαμεν οτι αληθεις εστιν η μαρτυρια αυ=
+|F 226r| 
+|L|του <V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν 
+|L|ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον 
+|L|οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομε=
+|L|να βιβλια αμην <K 22> <V 0> {om} 
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+


Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_310090/04_310090_rk_merged.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
   + *

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_jg_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_jg_L2.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_jg_L2.txt	2013-05-23 13:23:57 UTC (rev 395)
@@ -0,0 +1,981 @@
+{Status:		
+G-A Number:  1561
+Name of book transcribed: John 
+First folio transcribed:
+Base text used:  TRns
+
+Transcribed by:  John Gram (Collation by John turned into transcription by Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:                   
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes   No
+	Initials and other enlarged letters - Yes   No
+	Diples (>) -    No   Yes on the following folios 00r, 00v ...
+	Obeloi (†) -   No   Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+	
+	Other remarks:    Many iota adscripts not noted in the transcription.
+	Frequent use of τω καιρω εκεινω or ειπεν ο κς̅ with a re-phrasing of the sentence opening.                               }
+	
+<B 04>	 
+<K 0>
+<V 0> αρχ(η) τ(ω) κατα ιω̅ ευαγγελιον τη αγιου μεγαλ(η) κυριακη του πασχα 
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιω̅
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιω̅ οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω̅ λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα μεν εν βηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιω̅ βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τω καιρω εκεινω βλεπει ο ιω̅ τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ο ιω̅ λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν τω καιρω εκεινω ειστηκει ο ιω̅ και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιω̅ και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος τη επαυριον ηθελησεν υπαγει 
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωυσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαι=
+νοντας επι τον υιον του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα τη Γ 
+τω καιρω εκεινω γαμος εγενετο εν κανα της 
+γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη 
+δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υ=
+στερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον 
+οινον ουκ εχουσι <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι 
+και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η 
+μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη 
+υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι 
+λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισ=
+μον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρη=
+|F 172r|
+τας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμι=
+σατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας 
+εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν 
+και φερετε τω αρχιτρικλινω οιδε ηνεγ=
+καν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το 
+υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν 
+οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες 
+το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρι=
+κλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον 
+καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι 
+τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον 
+οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην 
+των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας 
+και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επι=
+στευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου <V 12> μετα 
+τουτο κατεβη 
+τω καιρω εκεινω ηλθεν ο ις̅ εις καπερ=
+ναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται 
+αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας 
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων 
+και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 14> και ευρεν 
+εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και 
+|F 172v|
+προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθη=
+μενους <V 15> και ποιησας φραγελιον εκ σχοινιων 
+παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> τω καιρω εκεινω αν̅ος τις εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+<V 13> και ειπεν ο κς̅ ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ειπεν ο κς̅ τοις εαυτου μαθηταις ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα τω καιρω εκεινω ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιω̅ βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιω̅
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιω̅ μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιω̅ και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιω̅ και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιω̅
+<V 2> καιτοιγε αυτος ο ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν τω καιρω εκεινω ερχεται ο ις̅  εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> [app][*]&om;[\*][C]ην δε εκει πηγη του ιακωβ[\C][\app] ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τουτω τω ορει προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι τετραμηνον εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και 
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και εγνωμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και τω καιρω εκεινω ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ του παιδιου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και τω καιρω εκεινω και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον ελουετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δ αν κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> {om}
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδαιους ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον 
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδαιους αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του αν̅ου και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδαιους καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιω̅ και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε προς ωραν αγαλλιαθηναι εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιω̅ τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ου ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω οικειω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητουντες
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψε
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους αυτου τω καιρω εκεινω επαρας ο ις̅ τους οφθαλμοθς αυτου και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι αν̅οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι απωληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι τω καιρω εκεινω ιδοντες οι αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ εις το πλοιον
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου εισηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες αυτον
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδαιους εργαζεσθε  μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ειπεν ο κς̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδαιους τουτο εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακε ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδαιους εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ειπεν ο κς̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων μου τον αρτον τουτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα τω καιρω εκεινω περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουκ αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα ειπων εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης εδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθης ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολοι ουν εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιηση ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη λεγει οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον αυτον πιασαι αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον τω καιρω εκεινω αγουσιν οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς τον ιησουν γυναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφορω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτην τον λιθον βαλλετο
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδαιους εγω ειμι το φως του κοσμου ο εμοι ακολουθων ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου αληθης εστιν οτι οιδα ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε 
+και τον πρ̅α μου ηδειτε αν <V 20> ταυτα τα ρη=
+ματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω 
+διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον 
+οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ 
+ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδαιους
+εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια 
+υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε 
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις 
+εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν 
+τον θν̅ <V 42> ειπε δε αυτοις ο ις̅ 
+ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδ(αιους)
+ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν των λογων των εμων
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς υμων του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι αληθεια ουκ εστιν εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> ειπεν ο κς̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτωσ
+
+<K 9>
+<V 1> και τω καιρω εκεινω παραγων ο ις̅ ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πυλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις ομολογηση αυτον χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ανεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδαιους εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η δε αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδαιους αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξωνται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> ειπεν ο κς̅ εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τω καιρω εκεινω εγενετο τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα του σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων 
+<V 27> ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδαιους τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιω̅ το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅ μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιω̅ περι αυτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τω καιρω εκεινω ην τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν απεθανεν
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτω εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ελεγον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους ποδας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν τω καιρω εκεινω συνηγαγον οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διασκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυσει οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρων ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απαντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν τω καιρω εκεινω εμαρτουρει ο οχλος ο ων μετα του ιυ̅ οτι τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ειπεν ο κς̅ ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι διακονη τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> ειπεν ο κς̅ πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> ειπεν ο κς̅ προς τους εληλυθοτας προς αυτον ιουδαιους εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και τη καρδια συνωσι και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισσαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> τω καιρω εκεινω ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω ο πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδη γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων τω καιρω εκεινω οτε ενιψεν ο ις̅ τους ποδας των μαθητων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ ειπεν ο κς̅ τοις εαυτου μαθηταις νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρισ
+
+<K 14>
+<V 1> ειπεν ο κς̅ τους εαυτου μαθηταις μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι ειπεν ο κς̅ τους εαυτου μαθηταις τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> εαν τι σητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν εστι και εν υμιν μένει  
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον χρονον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ειπεν ο κς̅ τοις εαυτου μαθηταις ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτω και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν ειπεν ο κς̅ τοις εαυτου μαθηταις μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου ειπεν ο κς̅ τοις εαυτου μαθηταις δωσει υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ειπεν ο κς̅ τοις εαυτου μαθηταις αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> ειπεν ο κς̅ τοις εαυτοις μαθηταις παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν ειπεν ο κς̅ τοις εαυτου μαθηταις αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα τω καιρω εκεινω επαρας ο ις̅ τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπε πατερ δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα εδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως τω καιρω εκεινω επαρας ο ις̅ τους οφθαλμους αυτου εις τους μαθητας αυτου ειπε καθως συ πε̅ρ εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην εδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους εδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοισ
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε τω καιρω εκεινω εξηλθεν ο ις̅ συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τω καιρω εκεινω αγουσι τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστησ
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου επι τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον τω καιρω εκεινω συμβουλιον εποιησας οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι κατα του ιυ̅ οπως αυτον απολεσωσι και παρεγενοντο προς πιλατον λεγοντες αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τον λογον τουτον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παραλαβοντες δε οι στρατιωται τον ιν̅ ηγαγον εις το πραιτοριον
+<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος τω καιρω εκεινω οι στρατιωται οτε γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οτι ουν εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε τω καιρω εκεινω ειστηκεισαν παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα ημεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα τω καιρω εκεινω ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον κενον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε τω καιρω εκεινω μαρια ειστηκει προς τω μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν ουσης οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατειτε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με θωμα πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα τω καιρω εκεινω εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν τω καιρω εκεινω εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων και λεγει τω σιμωνι πετρω σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+ 

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_rk_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_rk_L2.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_rk_L2.txt	2013-05-23 13:23:57 UTC (rev 395)
@@ -0,0 +1,2197 @@
+{Status:
+G-Α number: 1561
+Νame of book transcribed: John
+First folio transcribed: 169r
+Βase text: ΤRns
+
+Τranscribed by: RΚ 
+Τranscription begun: 19.05.10
+Τranscription finished: 24.06.10
+
+Ιs this a transcription made from a collation: Νo
+Ιf so, who did the collation:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+				Lectionary annotations - Yes 
+				Ιnitials and other enlarged letters -  Yes 
+				Diples  -   Yes:  Οn the following folios 170r, 200v, 212r  
+				Οbeloi (æ) -   Νo   
+				
+Οther remarks:      
+Quite heavily abbreviated.
+Ιota adscript used inconsistently.
+Lectionary incipits difficult to distinguish from running text but are probably in a different coloured ink.
+Ιmages of 208r and 208v are faulty - need to view microfilm of this page (Αthos Vatopedi 926)             }
+
+|F 169r| 
+|L|<B 04>	 <K 0> <V 0> αρχη του κατα ιω̅ ευαγγελιου τη αγια και μεγαλη κυ=
+|L|ριακη του πασχα
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον 
+|L|θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη 
+|L|προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και 
+|L|χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+|L|<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των 
+|L|αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει 
+|L|και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγενετο 
+|L|αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω 
+|L|ιω̅ <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυ=
+|L|ρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευ=
+|L|σωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλ=
+|L|λ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+|L|<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα 
+|L|αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τωι κοσμωι 
+|L|ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος 
+|L|αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε και 
+|L|οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελα=
+|F 169v| 
+|L|βον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ 
+|L|γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+|L|<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος 
+|L|ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεν=
+|L|νηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν 
+|L|εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου 
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαρι=
+|L|τος και αληθειας <V 15> ιω̅αννης μαρτυρει περι αυ=
+|L|του και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο 
+|L|οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν 
+|L|οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του πληρωματος 
+|L|αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι 
+|L|χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη 
+|L|η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης 
+|L|υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξη=
+|L|γησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια 
+|L|του ιω̅ οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιερο=
+|L|σολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερω=
+|L|τησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και 
+|L|ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι 
+|L|εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας 
+|F 170r| 
+|L|ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ 
+|L|και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει 
+|L|ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας 
+|L|τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη 
+|L|βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον 
+|L|κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+|L|<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισσαιων 
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βα=
+|L|πτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε 
+|L|ο προφητης <V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω̅ 
+|L|λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων 
+|L|εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο οπι=
+|L|σω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν 
+|L|ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα 
+|L|του υποδηματος <V 28> ταυτα μεν εν βηθαβαρα 
+|L|εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιω̅ βαπτιζων
+|L|<V 29> τη επαυριον βλεπει [app][*]10-12[\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|τον ιν̅ ερχομενον 
+|L|προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων 
+|L|την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστι περι ου 
+|L|εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος 
+|L|εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+|F 170v| 
+|L|<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη 
+|L|τωι ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τωι υδατι 
+|L|βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιω̅ λεγων 
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περι=
+|L|στεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ου=
+|L|κ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν 
+|L|εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης 
+|L|το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν 
+|L|ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα 
+|L|και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+|L|<V 35> τηι επαυριον παλιν 
+|L|ειστηκει ο ιω̅ και εκ των μαθητων 
+|L|αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τωι ιυ̅ περιπα=
+|L|τουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν 
+|L|αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν 
+|L|τωι ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους 
+|L|ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε 
+|L|οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμη=
+|L|νευομενον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυ=
+|L|τοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που 
+|L|μενει  και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην 
+|L|ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελ=
+|F 171r|  
+|L|φος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακου=
+|L|σαντων παρα ιω̅ και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον 
+|L|σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον με=
+|L|σιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγα=
+|L|γεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω 
+|L|ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ 
+|L|κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν
+|L|εξελθειν εις 
+|L|την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει 
+|L|αυτω ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος 
+|L|απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου 
+|L|και πετρου <V 45> ευρισκει φιλι̅ππος τον ναθαν̅αηλ 
+|L|και λεγει αυτω ον εγραψε μωυσης εν τωι 
+|L|νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον 
+|L|υιον ιωσηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν 
+|L|αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται 
+|L|τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος 
+|L|ερχου και ιδε <V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαν̅αηλ 
+|L|ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου 
+|L|ιδε αληθως ισραηλιτης εν ωι δολος ουκ εστι
+|F 171v| 
+|L|<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιπ=
+|L|πον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+|L|<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι 
+|L|συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον 
+|L|σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω 
+|L|τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα 
+|L|και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαι=
+|L|νοντας επι τον υιον του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα τη γ̅ 
+|L|γαμος εγενετο εν κανα της 
+|L|γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη 
+|L|δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υ=
+|L|στερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον 
+|L|οινον ουκ εχουσι  <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι 
+|L|και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η 
+|L|μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη 
+|L|υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι 
+|L|λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισ=
+|L|μον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρη=
+|F 172r|
+|L|τας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμι=
+|L|σατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας 
+|L|εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν 
+|L|και φερετε τωι αρχιτρικλινω οι δε ηνεγ=
+|L|καν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το 
+|L|υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν 
+|L|οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες 
+|L|το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρι=
+|L|κλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον 
+|L|καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι 
+|L|τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον 
+|L|οινον εως αρτι <V 11> ταυτην επο̣ησε την αρχην 
+|L|των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας 
+|L|και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επι=
+|L|στευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου <V 12> μετα 
+|L|τουτο κατεβη 
+|L|ο ις̅ εις καπερ=
+|L|ναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται 
+|L|αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας 
+|L|<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων 
+|L|και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα  <V 14> και ευρεν 
+|L|εν τωι ιερω τους πωλουντας βοας και 
+|F 172v| 
+|L|προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθη=
+|L|μενους <V 15> και ποιησας φραγελιον εκ σχοινιων 
+|L|παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και 
+|L|τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα 
+|L|και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν 
+|L|μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+|L|<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν 
+|L|ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με <V 18> απεκρι=
+|L|θησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις 
+|L|ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις 
+|L|λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις ε=
+|L|γερω αυτον<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρα=
+|L|κοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος 
+|L|και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος 
+|L|δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται 
+|L|αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν 
+|L|τη γραφη και τωι λογω ωι ειπεν ο ις̅ 
+|L|<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τωι πασχα εν 
+|L|τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα 
+|L|αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+|F 173r|
+|L|<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις 
+|L|δια το αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν
+|L|ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου 
+|L|αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅ος 
+|L|εκ των φα=
+|L|ρισσαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των 
+|L|ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν 
+|L|αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας 
+|L|διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια 
+|L|δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ με=
+|L|τ αυτου <V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω 
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν
+|L|ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς 
+|L|αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεν=
+|L|νηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν 
+|L|της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+|L|<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω 
+|L|σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς 
+|L|ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το 
+|L|γεγενημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη 
+|L|θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι 
+|F 173v| 
+|L|ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην 
+|L|αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται 
+|L|και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ 
+|L|του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω 
+|L|πως δυναται ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και 
+|L|ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και 
+|L|ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οι=
+|L|δαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν 
+|L|και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+|L|<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ει=
+|L|πω υμιν τα επ̅ουνια πιστευσετε <V 13> και
+|L|ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον 
+|L|ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου 
+|L|ο ων εν τωι ου̅νω <V 14> και καθως μωυσης υψω=
+|L|σε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι 
+|L|δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις 
+|L|αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+|L|<V 16> ουτως ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωτε τον υιον αυτου 
+|L|τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων 
+|L|εις αυτον μη αποληται αλ εχη ζωην αιωνιον
+|L|<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον 
+|F 174r| 
+|L|ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο 
+|L|κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον 
+|L|ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται 
+|L|οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονο=
+|L|γενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το 
+|L|φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν 
+|L|οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ 
+|L|αυτων πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα 
+|L|πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς 
+|L|το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα 
+|L|<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως 
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν 
+|L|θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα 
+|L|ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου 
+|L|εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων 
+|L|και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ιω̅ βαπτιζων εν αινων 
+|L|εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει 
+|L|και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ 
+|L|ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιω̅ <V 25> εγενετο 
+|L|ουν ζητησις εκ των μαθητων ιω̅ μετα ιου=
+|L|δαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιω̅ 
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου πε=
+|F 174v| 
+|L|ραν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος 
+|L|βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη
+|L|ιω̅ και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν 
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+|L|<V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω 
+|L|ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκει=
+|L|νου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος 
+|L|του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαι=
+|L|ρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα 
+|L|η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δει αυξανειν ε=
+|L|με δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος 
+|L|επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης 
+|L|εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος 
+|L|επανω παντων εστι <V 32> και ο εωρακε και ηκουσε 
+|L|τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου 
+|L|ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυ=
+|L|ριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+|L|<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει 
+|L|ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+|L|<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη 
+|L|χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην 
+|L|αιωνιον ο δε απειθων τωι υιωι ουκ οψεται 
+|F 175r|
+|L|την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+|L|<K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισσαιοι
+|L|οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει 
+|L|η ιω̅ <V 2> καιτοιγε αυτος ο ις̅ ουκ εβαπτιζεν 
+|L|αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν 
+|L|και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει δε αυτον διερ=
+|L|χεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται ουν 
+|L|εις πολιν 
+|L|της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χω=
+|L|ριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τωι υιω αυτου <V 6> [app][*]&om;[\*][C*]ην δε εκει πηγη του ιακωβ[\C*][\app]
+|L|ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκα=
+|L|θεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει 
+|L|εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλη=
+|L|σαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ 
+|L|μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα 
+|L|τροφας αγορασωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυ=
+|L|νη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ ε=
+|L|μου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος 
+|L|ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δωρεαν του 
+|L|θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν η=
+|L|τησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+|F 175v| 
+|L|<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις 
+|L|και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ 
+|L|το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ 
+|L|ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου 
+|L|επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+|L|<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ 
+|L|του υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιη 
+|L|εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψη=
+|L|ση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυ=
+|L|τω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου 
+|L|εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ 
+|L|δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερ=
+|L|χωμαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ 
+|L|υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+|L|<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει 
+|L|αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+|L|<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι 
+|L|σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτωι 
+|L|η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες 
+|L|ημων εν τωι ορει τουτωι προσεκυνησαν και υμεις λεγετε 
+|L|οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσ=
+|L|κυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον 
+|F 176r| 
+|L|μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τωι ο=
+|L|ρει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσ=
+|L|κυνησετε τωι πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε 
+|L|ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν 
+|L|οτι η σ̅ρια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσ=
+|L|κυνηται προσκυνησουσι τωι πρ̅ι εν πν̅ι και 
+|L|αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους 
+|L|προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους
+|L|προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει 
+|L|προσκυνειν <V 25> λεγει αυτωι η γυνη οιδα οτι 
+|L|μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος 
+|L|αναγγελει ημιν παντα  <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ 
+|L|εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον 
+|L|οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι με=
+|L|τα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε 
+|L|τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν 
+|L|την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πο=
+|L|λιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον 
+|L|ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος 
+|F 176v| 
+|L|εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο 
+|L|προς αυτον <V 31> εν δε τωι μεταξυ ηρωτων αυ=
+|L|τον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν 
+|L|ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μα=
+|L|θηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτωι 
+|L|φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα 
+|L|εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος 
+|L|με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις 
+|L|λεγετε οτι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται 
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους 
+|L|υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι 
+|L|προς θερισμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβα=
+|L|νει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον 
+|L|ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+|L|<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλ=
+|L|λος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστει=
+|L|λα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε 
+|L|αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον 
+|L|αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης 
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων 
+|L|δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης 
+|F 177r| 
+|L|οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον 
+|L|προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι 
+|L|παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+|L|<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον 
+|L|αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι 
+|L|δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακη=
+|L|κοαμεν και εγνωμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ 
+|L|του̣ κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο η=
+|L|μερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης 
+|L|εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν 
+|L|ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γα=
+|L|λιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιε=
+|L|ροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον 
+|L|εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα 
+|L|της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και 
+|L|ην τις βασιλικος ου ο 
+|L|υιος ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτος ακουσας 
+|L|οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν 
+|L|απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα κατα=
+|L|βη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ απο=
+|F 177v| 
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια 
+|L|και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει 
+|L|προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν 
+|L|αποθανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ 
+|L|πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος 
+|L|τωι λογω ωι ειπεν αυτωι ο ις̅ και επορευετο
+|L|<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι 
+|L|αυτου απηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες 
+|L|οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυ=
+|L|των εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω 
+|L|οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+|L|<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ του παιδιου οτι εν εκεινη 
+|L|τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος 
+|L|σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου 
+|L|ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν 
+|L|ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|<K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και 
+|L|ανεβη ο ις̅ εις ιερο=
+|L|σολυμα <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις 
+|L|επι τη προβατικη κολυμβηθρα η 
+|L|επιλεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεν=
+|L|τε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο 
+|F 178r|  
+|L|πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων 
+|L|ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν <V 4> αγγελος 
+|L|γαρ κατα καιρον ελουετο εν τη κολυμβη=
+|L|θρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμ=
+|L|βας μετα την ταραχην του υδατος υγιης ε=
+|L|γινετο ω δ αν κατειχετο νοσηματι
+|L|<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω 
+|L|ετη εχων εν τη ασθενεια <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ 
+|L|κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον 
+|L|εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+|L|<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω 
+|L|ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις 
+|L|την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω 
+|L|αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω 
+|L|ο ις̅ εγειραι και αρον τον κραββατον σου 
+|L|και περιπατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης 
+|L|ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και 
+|L|περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη 
+|L|τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τωι 
+|L|τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξε=
+|L|στι σοι αραι τον κραββατον <V 11> ο δε απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκει=
+|F 178v| 
+|L|νος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 12> {om} <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν 
+|L|οχλου οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευ=
+|L|ρισκει αυτον ο ις̅ εν τωι ιερω και ειπεν αυτω 
+|L|ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη 
+|L|χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγ=
+|L|γειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας 
+|L|αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον 
+|L|ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι ο=
+|L|τι ταυτα εποιει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ 
+|L|απεκρινατο αυτοις 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.} 
+|L|ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω ερ=
+|L|γαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον 
+|L|οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ε=
+|L|λυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε 
+|L|τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκριθη 
+|L|ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν 
+|L|μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν ε=
+|L|κεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ 
+|L|πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυ=
+|F 179r| 
+|L|τος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα 
+|L|ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ 
+|L|εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος 
+|L|ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει 
+|L|ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τωι 
+|L|υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τι=
+|L|μωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου 
+|L|τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων 
+|L|και πιστευων τωι πεμψαντι με εχει ζωην 
+|L|αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα 
+|L|μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+|L|<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και 
+|L|νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της 
+|L|φωνης του υιου του αν̅ου και οι ακουσαντες 
+|L|ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω 
+|L|ουτως εδωκε και τωι υιω ζωην εχειν εν εαυτω 
+|L|<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν 
+|L|οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο 
+|L|οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις 
+|L|μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+|F 179v|
+|L|<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις 
+|L|αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες 
+|L|εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν 
+|L|απ εμαυτου ουδεν 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια 
+|L|εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλ=
+|L|λα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια 
+|L|μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι ε=
+|L|μου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρ=
+|L|τυρει περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιω̅ 
+|L|και μεμαρτυρηκε τη αληθεια <V 34> εγω δε ου 
+|L|παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα 
+|L|ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος 
+|L|ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθε=
+|L|λησατε προς ωραν αγαλλιαθηναι εν τωι 
+|L|φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μει=
+|L|ζω του ιω̅ τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο 
+|L|πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα ερ=
+|L|γα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι 
+|L|ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμψας με 
+|F 180r| 
+|L|πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φω=
+|L|νην αυτου ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρα=
+|L|κατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν 
+|L|υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις 
+|L|ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι 
+|L|υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν 
+|L|και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+|L|<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+|L|<V 41> δοξαν παρα αν̅ου ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα 
+|L|υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν 
+|L|εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τωι ονοματι 
+|L|του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος 
+|L|ελθη εν τωι ονοματι τωι οικειω εκεινον 
+|L|ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι 
+|L|δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την 
+|L|δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητουντες
+|L|<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς 
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης 
+|L|εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε 
+|L|μωυση επιστευετε αν εμοι περι γαρ ε=
+|L|μου εκεινος εγραψε <V 47> ει δε τοις εκεινου 
+|L|γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις 
+|F 180v| 
+|L|ρημασι πιστευσετε <K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν 
+|L|ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της 
+|L|τιβεριαδος <V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς 
+|L|οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι 
+|L|των ασθενουντων <V 3> ανηλθε δε εις το ορος 
+|L|ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων 
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιου=
+|L|δαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους αυτου 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς 
+|L|αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασο=
+|L|μεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελε=
+|L|γε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε 
+|L|ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλι̅ππος διακοσιων 
+|L|δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκα=
+|L|στος αυτων βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ 
+|L|των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σι=
+|L|μωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεν=
+|L|τε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα 
+|L|ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ 
+|L|ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορ=
+|L|τος πολυς εν τωι τοπω ανεπεσον ουν οι αν̅οι 
+|F 181r|
+|L|ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ε=
+|L|λαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδω=
+|L|κε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψα=
+|L|ριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει 
+|L|τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισ=
+|L|σευσαντα κλασματα ινα μη τι απωληται
+|L|<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασ=
+|L|ματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων 
+|L|α επερισσευσε τοις βεβρωκωσιν <V 14> οι ουν [app][*]&om;[\*][C]αν̅οι ιδοντες[\C][\app] 
+|L|ο εποιη=
+|L|σε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο 
+|L|προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν 
+|L|αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανε=
+|L|χωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε 
+|L|οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου 
+|L|επι την θαλασσαν <V 17> και αναβαντες εις το πλοιον 
+|L|ηρχοντο περαν της θαλα(σσης) εις καπερναουμ 
+|L|και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς 
+|L|αυτους ο ις εις το πλοιον<V 18> η τε θαλα(σσα) ανεμου 
+|L|μεγαλου πνεοντος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες 
+|L|ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα 
+|F 181v| 
+|L|θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλα(σση)ς 
+|L|και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως 
+|L|το πλοιον εγενετο επι την γην εις ην υπηγον
+|L|<V 22> τηι επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης 
+|L|ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη 
+|L|εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου 
+|L|και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ 
+|L|εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου 
+|L|εισηλθον <V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τι=
+|L|βεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον 
+|L|αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν 
+|L|ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται 
+|L|αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαια 
+|L|και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες αυτον  
+|L|<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτωι 
+|L|ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις 
+|L|ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητει=
+|L|τε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι ε=
+|L|φαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|F 182r| 
+|L|<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα 
+|L|την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην 
+|L|ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ 
+|L|εσφραγισεν ο θς <V 28> ειπον ουν προς αυτον 
+|L|τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+|L|<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του 
+|L|θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+|L|<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν 
+|L|και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες 
+|L|ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως 
+|L|εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυ=
+|L|τοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον 
+|L|εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν 
+|L|τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος 
+|L|του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην δι=
+|L|δους τωι κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον 
+|L|κε̅ παντοτε  δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπε δε αυτοις 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου 
+|L|μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψη=
+|L|ση πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε 
+|F 182v|
+|L|με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε 
+|L|ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+|L|<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το 
+|L|θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με <V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με 
+|L|πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου 
+|L|αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα πας 
+|L|ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιω=
+|L|νιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν 
+|L|εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου <V 42> και 
+|L|ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσ̅ηφ ου 
+|L|ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν 
+|L|λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+|L|<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυ=
+|L|ζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με 
+|L|εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον 
+|L|και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται 
+|L|παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας 
+|F 183r| 
+|L|παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ ο=
+|L|τι τον πρ̅α τις εωρακε ει μι ο ων παρα 
+|L|του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον 
+|L|το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος 
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα 
+|L|τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι 
+|L|ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν 
+|L|τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις 
+|L|τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η 
+|L|σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου 
+|L|ζωης <V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι 
+|L|λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι 
+|L|φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του 
+|L|αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην 
+|L|εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων 
+|L|μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω α=
+|L|ναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου 
+|L|αληθης εστι ποσις 
+|F 183v| 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν 
+|L|εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεστειλε 
+|L|με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρω=
+|L|γων με κακεινος ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος 
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι 
+|L|πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων μου 
+|L|τον αρτον τουτον ζησεται εις τον αιωνα <V 59> ταυτα 
+|L|ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+|L|<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον 
+|L|σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+|L|<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι πε=
+|L|ρι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις 
+|L|τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρει=
+|L|τε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην 
+|L|το προτερον <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν 
+|L|η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα 
+|L|α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη 
+|L|εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν 
+|L|ηδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευον=
+|L|τες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια 
+|L|τουτο ειρηκα υμιν ουδεις δυναται ελθειν προς με 
+|F 184r| 
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτωι εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου
+|L|πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα ο=
+|L|πισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+|L|<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε 
+|L|υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ 
+|L|προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης 
+|L|αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και ε=
+|L|γνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους 
+|L|δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις δια=
+|L|βολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισ=
+|L|καριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδι=
+|L|δοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7> <V 1> και μετα ταυτα 
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τη 
+|L|γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια 
+|L|περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι 
+|L|αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των 
+|L|ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον 
+|L|οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν 
+|L|και υπα̣[ill]γ[\ill]ε {ink blot} εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου 
+|F 184v| 
+|L|θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν 
+|L|κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια 
+|L|ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τωι κοσμωι
+|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+|L|<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν 
+|L|ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+|L|<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει 
+|L|οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα ερ=
+|L|γα αυτου πονηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την 
+|L|εορτην εγω ουκ αναβαινω εις την εορτην ταυτην 
+|L|οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+|L|<V 9> ταυτα ειπων εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε 
+|L|ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην 
+|L|τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυ=
+|L|πτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορ=
+|L|τη και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος 
+|L|πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις 
+|L|οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ουχι 
+|L|αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι 
+|L|παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον 
+|L|φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη δε 
+|L|της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον 
+|F 185r|
+|L|και εδιδασκε <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες 
+|L|πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη 
+|L|ουν ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη 
+|L|αλλα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το 
+|L|θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης 
+|L|ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+|L|<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει 
+|L|ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος 
+|L|αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+|L|<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις 
+|L|εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε απο=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθησαν οι [app][*]ιουδαι[\*][C]ιουδαιοι[\C][\app] και ειπον αυτωι 
+|L|δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+|L|<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα 
+|L|και παντες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωυσης δ=
+|L|εδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του 
+|L|μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω 
+|L|περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει 
+|L|αν̅ος εν σαββατωι ινα μη λυθη ο νομος μω=
+|L|σεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιη=
+|L|σα εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν 
+|L|αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον 
+|F 185v| 
+|L|ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον 
+|L|ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε νυν παρρησια 
+|L|λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιιν {word writtäen in full and abbrev.} μηποτε αλη=
+|L|θως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν 
+|L|ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν 
+|L|ουν εν τωι ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε 
+|L|οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου 
+|L|ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθης ο πεμψας 
+|L|με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω δε οιδα αυτον 
+|L|οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+|L|<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν 
+|L|επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθει η ωρα [app][*]&om;[\*][C*]αυτου[\C*][\app] 
+|L|<V 31> πολοι ουν εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ε=
+|L|λεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα ση=
+|L|μεια ποιησει ων ουτος εποιησεν <V 32> ηκουσαν 
+|L|ουν οι φαρισσαιοι του οχλου γογγυζοντος περι 
+|L|αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και 
+|L|οι φαρισσαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+|L|<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι 
+|L|και υπαγω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητη=
+|L|σετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω 
+|F 186r| 
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι 
+|L|προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι 
+|L|ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την δια=
+|L|σποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι 
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος 
+|L|ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου 
+|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε 
+|L|τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης 
+|L|ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις 
+|L|διψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πιστευων 
+|L|εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ 
+|L|της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> τουτο 
+|L|δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν 
+|L|οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α 
+|L|αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν 
+|L|εκ του οχλου ακουσαντες των λογων αυτου ε=
+|L|λεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον 
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της 
+|L|γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη 
+|L|λεγει οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βη=
+|L|θλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερ=
+|L|χεται <V 43> σχισμα ουν εν τωι οχλω εγενετο 
+|F 186v| 
+|L|δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον αυτον πιασαι αλλ ουδεις 
+|L|επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται 
+|L|προς τους αρχιερεις και φαρισσαιους και ειπον αυτοις 
+|L|εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκρι=
+|L|θησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν 
+|L|αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις 
+|L|οι φαρισσαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+|L|<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον 
+|L|η εκ των φαρισσαιων <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη 
+|L|γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+|L|<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος 
+|L|εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον 
+|L|αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και 
+|L|γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω 
+|L|μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε 
+|L|οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+|L|<V 53> και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+|L|<K 8> <V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων <V 2> ορθρου 
+|L|δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο 
+|L|λαος ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους
+|L|<V 3> αγουσι δε οι [app][*]γραμμ[ill]14-18[\ill]οι[\*][C*]γραμματεις και οι φαρισσαιοι[\C*][\app] 
+|L|προς αυτον
+|F 187r| 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|γυναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες 
+|L|αυτην εν μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδα=
+|L|σκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτο=
+|L|φορω μοιχευομενη <V 5> εν δε τωι νομω μω̅υσης 
+|L|ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι 
+|L|συ ουν τι λεγεις <V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον 
+|L|ινα εχωσι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω 
+|L|κυψας τωι δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσ=
+|L|ποιουμενος <V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανα=
+|L|κυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος 
+|L|επ αυτην τον λιθον βαλλετω <V 8> και παλιν κατω κυψας 
+|L|εγραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνει=
+|L|δησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξα=
+|L|μενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη 
+|L|μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυψας 
+|L|δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος 
+|L|ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου 
+|L|ουδεις σε κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε 
+|L|δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι 
+|L|αμαρτανε
+|F 187v| 
+|L|<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο εμοι ακολουθων 
+|L|ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ ε=
+|L|ξει το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω 
+|L|οι φαρισσαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις 
+|L|η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ 
+|L|και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου 
+|L|η μαρτυρια μου αληθης εστιν οτι οιδα ποθεν 
+|L|ερχομαι και που υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρ=
+|L|κα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν 
+|L|κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν 
+|L|οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 17> και εν τω νομω δε τωι υμετερω γεγραπται 
+|L|οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ει=
+|L|μι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι ε=
+|L|μου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω 
+|L|που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε 
+|L|εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε 
+|L|και τον πρ̅α μου [app][*]ειδειτε[\*][C*]ηδειτε[\C*][\app] αν <V 20> ταυτα τα ρη=
+|L|ματα ελαλησεν εν τωι γαζοφυλακιω 
+|F 188r|    
+|L|διδασκων εν τωι ιερω και ουδεις επιασεν αυτον 
+|L|οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+|L|<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια 
+|L|υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις 
+|L|ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι 
+|L|μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω 
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν 
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ 
+|L|των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου 
+|L|εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+|L|<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρ=
+|L|τιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι 
+|L|εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις 
+|L|υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και 
+|L|ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω 
+|L|υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και 
+|L|κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν 
+|L|καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω 
+|L|εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α 
+|L|αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅  παλιν 
+|F 188v| 
+|L|οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε 
+|L|οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν 
+|L|αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα 
+|L|λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφη=
+|L|κε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω 
+|L|ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι ε=
+|L|πιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ 
+|L|προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους 
+|L|εαν υμεις μεινητε εν τωι λογωι τωι εμω αλη=
+|L|θως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν 
+|L|και [app][*]ει[\*][C*]η[\C*][\app] αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι 
+|L|δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ε=
+|L|λευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν 
+|L|δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν 
+|L|τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις 
+|L|τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση 
+|L|οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα 
+|L|αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι 
+|L|οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω α εω=
+|L|ρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν 
+|F 189r| 
+|L|α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+|L|<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ 
+|L|εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ 
+|L|ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε <V 40> νυν 
+|L|δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν 
+|L|υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ 
+|L|τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα 
+|L|εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις 
+|L|εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν 
+|L|τον θν̅ <V 42> ειπε δε αυτοις ο ις̅ 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ 
+|L|εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ 
+|L|απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστει=
+|L|λε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε 
+|L|οτι ου δυνασθε ακουειν των λογων των εμων
+|L|<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς υμων του διαβολου εστε και τας 
+|L|επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος 
+|L|ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αλη=
+|L|θεια ουχ εστηκεν οτι αληθεια ουκ εστιν εν αυτωι 
+|L|οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει 
+|L|οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την 
+|F 189v|
+|L|αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ε=
+|L|λεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω 
+|L|διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του 
+|L|θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις 
+|L|ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απε=
+|L|κριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως 
+|L|λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον 
+|L|εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω 
+|L|αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+|L|<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις 
+|L|τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεω=
+|L|ρηση εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτωι 
+|L|οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον 
+|L|εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται 
+|L|και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη 
+|L|γευσηται θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων 
+|L|ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε 
+|L|και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+|L|<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον 
+|L|η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δο=
+|L|ξαζων με ον υμεις λεγετε [app][*]ο[\*][C*]οτι[\C*][\app] θς̅ [app][*]υ̣μων[\*][C*]ημων[\C*][\app] εστι <V 55> και ου=
+|F 190r|  
+|L|κ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν 
+|L|ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων 
+|L|ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+|L|<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη 
+|L|την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις 
+|L|και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρ̅ααμ γενε=
+|L|σθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν 
+|L|επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του 
+|L|ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως <K 9> <V 1> και 
+|L|παραγων ο ις̅ ειδεν αν̅ον 
+|L|τυφλον εκ γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι 
+|L|μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν 
+|L|ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+|L|<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις 
+|L|αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ 
+|L|εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του 
+|L|πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ 
+|L|οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τωι 
+|L|κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα 
+|L|ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πυλον εκ του 
+|F 190v| 
+|L|πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους 
+|L|του τυφλου <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις 
+|L|την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται 
+|L|απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε 
+|L|βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον 
+|L|το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν 
+|L|ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν 
+|L|αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν 
+|L|οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν 
+|L|αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου 
+|L|τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις 
+|L|την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και 
+|L|νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν 
+|L|εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φα=
+|L|ρισσαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον 
+|L|οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους 
+|L|οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φα=
+|L|ρισσαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις 
+|L|πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψα=
+|L|μην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισσαιων 
+|L|τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το 
+|F 191r| 
+|L|σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται 
+|L|αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν 
+|L|και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι τωι τυφλωι 
+|L|παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε 
+|L|σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+|L|<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυ=
+|L|φλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν 
+|L|τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρω=
+|L|τησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις 
+|L|λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+|L|<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον 
+|L|οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος 
+|L|εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η 
+|L|τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οι=
+|L|δαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε 
+|L|αυτος τα περι εαυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον 
+|L|οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους 
+|L|ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν 
+|L|τις ομολογηση αυτον χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+|L|<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει 
+|L|αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτε=
+|L|ρου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω 
+|F 191v|
+|L|δος δοξαν τωι θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος 
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν 
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+|L|<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ανεωξε 
+|L|σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον 
+|L|υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε 
+|L|ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γε=
+|L|νεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης 
+|L|εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+|L|<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον 
+|L|δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος 
+|L|και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν 
+|L|οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου 
+|L|τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτω=
+|L|λων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης 
+|L|η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+|L|<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις 
+|L|οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην 
+|L|ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+|L|<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ ε=
+|L|γεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και 
+|L|εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξε=
+|F 192r| 
+|L|βαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω 
+|L|συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη 
+|L|εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω 
+|L|εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας 
+|L|αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε 
+|L|εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν ο ις̅ 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα 
+|L|οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες 
+|L|τυφλοι γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισσαιων 
+|L|ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω 
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπε δε αυτοις 
+|L|ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν 
+|L|νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η δε αμαρτια υμων μενει
+|L|<K 10> <V 1> αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην 
+|L|των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν 
+|L|εκεινος κλεπτης εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια 
+|L|της θυρας ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω 
+|L|ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης 
+|L|αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει 
+|L|κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> οταν δε τα ιδια 
+|F 192v|  
+|L|προβατα εκβαλλη εμπροσθεν αυτων πορευεται 
+|L|και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι 
+|L|την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολου=
+|L|θησωσιν αλλα φευξωνται απ αυτου οτι ουκ οιδασι 
+|L|των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν 
+|L|ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα 
+|L|ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+|L|<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ η=
+|L|κουσαν αυτων τα προβατα
+|L|<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις 
+|L|εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται 
+|L|και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μι 
+|L|ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα 
+|L|ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν 
+|L|υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην 
+|L|ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον 
+|L|ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος 
+|L|αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα <V 13> ο δε 
+|L|μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω 
+|L|περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος 
+|F 193r| 
+|L|και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+|L|<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α 
+|L|και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+|L|<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης 
+|L|ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου 
+|L|ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την 
+|L|ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει αυτην 
+|L|απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου 
+|L|εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν 
+|L|αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+|L|<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια 
+|L|τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων 
+|L|δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+|L|<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμο=
+|L|νιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους 
+|L|ανοιγειν <V 22> εγενετο δε 
+|L|τα εγκαινια εν ιεροσο=
+|L|λυμοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τωι ιερω 
+|L|εν τη στοα σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιου=
+|L|δαιοι και ελεγον εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις 
+|F 193v| 
+|L|ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις 
+|L|ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω 
+|L|εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει 
+|L|περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε 
+|L|εκ των προβατων των εμων 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει 
+|L|καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+|L|<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις 
+|L|και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπα=
+|L|σει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος 
+|L|δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις 
+|L|δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+|L|<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους 
+|L|οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη 
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν 
+|L|εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθα=
+|L|ζετε με <V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι 
+|L|περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα 
+|L|περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιεις 
+|L|σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι 
+|L|γεγραμμενον εν τωι νομωι υμων εγω ειπα θεοι εστε
+|F 194r| 
+|L|<V 35> ει ουν εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο 
+|L|και ου δυναται λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε 
+|L|και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφη=
+|L|μεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω 
+|L|τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε 
+|L|ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις 
+|L|πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι 
+|L|εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν αυτον 
+|L|παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε 
+|L|παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου 
+|L|ην ιω̅ το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+|L|<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅ μεν 
+|L|εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιω̅ 
+|L|περι αυτου αληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις 
+|L|αυτον εκει <K 11> <V 1> ην δε 
+|L|τις ασθενων λαζαρος απο 
+|L|βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης 
+|L|αυτης <V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω 
+|L|και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης 
+|L|ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι 
+|L|αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις 
+|L|ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια 
+|F 194v| 
+|L|ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα 
+|L|δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε 
+|L|ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+|L|<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ωι 
+|L|ην τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει 
+|L|τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+|L|<V 8> λεγουσιν αυτωι οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε 
+|L|λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+|L|<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας 
+|L|εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει 
+|L|οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε 
+|L|τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι 
+|L|το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο 
+|L|λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα 
+|L|πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω 
+|L|οι μαθηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει 
+|L|δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε ε=
+|L|δοξαν οτι περι της κοιμη(σε)ως του υπνου λεγει <V 14> τοτε 
+|L|ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+|L|<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην 
+|L|εκει αλλα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο 
+|L|λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις 
+|F 195r| 
+|L|ινα αποθανωμεν συν αυτωι <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυ=
+|L|τον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τωι μνημειω
+|L|<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο 
+|L|σταδιων δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων 
+|L|εληλυθησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα 
+|L|παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+|L|<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντη=
+|L|σεν αυτω μαρια δε εν τωι οικω εκαθεζετο
+|L|<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο 
+|L|αδελφος μου ουκ αν απεθανεν <V 22> αλλα και νυν οιδα 
+|L|οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη 
+|L|ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτωι 
+|L|μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστα=
+|L|σει εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ 
+|L|εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε 
+|L|καν αποθανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πιστευων 
+|L|εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα 
+|L|πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πε=
+|L|πιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον 
+|L|κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε 
+|L|και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα 
+|L|ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+|F 195v| 
+|L|<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+|L|<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν 
+|L|τωι τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια 
+|L|και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι 
+|L|ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη 
+|L|λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση 
+|L|εκει <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα 
+|L|αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω 
+|L|κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη 
+|L|ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι 
+|L|και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον 
+|L|λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν 
+|L|ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+|L|<V 37> τινες δε εξ αυτων ελεγον ουκ ηδυνατο ουτος ο α=
+|L|νοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι 
+|L|ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν παλιν 
+|L|εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το 
+|L|μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο 
+|L|επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει 
+|L|αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα 
+|F 196r| 
+|L|κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ 
+|L|ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+|L|<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ 
+|L|ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαρι=
+|L|στω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε 
+|L|μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον 
+|L|ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων 
+|L|φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+|L|<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους 
+|L|ποδας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω πε=
+|L|ριεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και 
+|L|αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελ=
+|L|θοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν 
+|L|ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων 
+|L|απηλθον προς τους φαρισσαιους και ειπον αυτοις οσα εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν 
+|L|οι αρχιερεις και 
+|L|οι φαρισσαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν 
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν 
+|L|αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις 
+|L|αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων 
+|L|τον τοπον και το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων 
+|F 196v| 
+|L|καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου 
+|L|ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε 
+|L|διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις 
+|L|αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το 
+|L|εθνος αποληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν 
+|L|αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου 
+|L|προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν 
+|L|υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον 
+|L|αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διασκορπισμενα 
+|L|συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας 
+|L|συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+|L|<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις 
+|L|αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερη=
+|L|μου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε 
+|L|μετα των μαθητων αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα 
+|L|των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιερο=
+|L|σολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνι=
+|L|σωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον 
+|L|μετ αλληλων εν τωι ιερωι εστηκοτες τι δοκει 
+|L|υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδω=
+|L|κεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισσαιοι εντολην 
+|L|ινα εαν τις γνω που εστι μηνυσει οπως πια=
+|F 197r| 
+|L|σωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ 
+|L|προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν ο ις̅ εις βη=
+|L|θανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον η=
+|L|γειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει 
+|L|και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των 
+|L|ανακειμενων συν αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα 
+|L|λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλει=
+|L|ψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμασσε ταις θριξιν 
+|L|αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη 
+|L|εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν εις εκ των 
+|L|μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης 
+|L|ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο το 
+|L|μυρων ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη 
+|L|πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των 
+|L|πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το 
+|L|γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του εν=
+|L|ταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους 
+|L|γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παν=
+|L|τοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιου=
+|L|δαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον 
+|L|αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|F 197v|  
+|L|<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον 
+|L|αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον 
+|L|των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+|L|<V 12> τηι επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην 
+|L|ακουσαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα
+|L|<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις 
+|L|απαντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαν=
+|L|να ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βα=
+|L|σιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον 
+|L|εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται 
+|L|καθημενος επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνω=
+|L|σαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη 
+|L|ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω 
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν 
+|L|ο οχλος ο ων μετ α=
+|L|του ιυ̅ οτι τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνη=
+|L|μειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υ=
+|L|πηντησεν αυτωι ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο 
+|L|αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|L|<V 19> οι ουν φαρισσαιοι 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|F 198r|    
+|L|ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ου=
+|L|κ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου 
+|L|απηλθεν <V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των ανα=
+|L|βαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτηι
+|L|<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τωι απο βηθσαι=
+|L|δα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες 
+|L|κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλι̅ππος και 
+|L|λεγει τωι ανδρεα και παλιν ανδρεας και φι=
+|L|λιππος λεγουσι τωι ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο 
+|L|αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη 
+|L|ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην 
+|L|αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε απο=
+|L|θανη πολυν καρπον φερει
+|L|<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απο=
+|L|λεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τωι 
+|L|κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει 
+|L|αυτην <V 26> εαν εμοι διακονη τις εμοι α=
+|L|κολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο 
+|L|διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακο=
+|L|νη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου 
+|L|τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της 
+|F 198v| 
+|L|ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν 
+|L|φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+|L|<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως ακουσας ελεγε βροντην γεγο=
+|L|νεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+|L|<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγο=
+|L|νεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου
+|L|νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται 
+|L|εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυ=
+|L|σω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω 
+|L|θανατω εμελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω 
+|L|ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ 
+|L|μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψω=
+|L|θηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του 
+|L|αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον 
+|L|το φως μεθ υμων εστι περιπατειτε εως το φως 
+|L|εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη 
+|L|και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που 
+|L|υπαγει
+|L|<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα 
+|L|υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν 
+|L|ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα 
+|F 199r| 
+|L|δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων 
+|L|ουκ επιστευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του 
+|L|προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επι=
+|L|στευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απε=
+|L|καλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν 
+|L|οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους ο=
+|L|φθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη 
+|L|ιδωσι τοις οφθαλμοις και τη καρδια συνωσι και 
+|L|επιστρεψωσι και ιασωμαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν 
+|L|ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι 
+|L|αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι ε=
+|L|πιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισσαιους 
+|L|ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+|L|<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ 
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν 
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον 
+|L|πεμψαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+|L|<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο 
+|L|πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+|L|<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη 
+|L|πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον 
+|L|ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+|F 199v| 
+|L|<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου 
+|L|εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος 
+|L|κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω ε=
+|L|ξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με 
+|L|πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και 
+|L|τι λαλησω <V 50> α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε 
+|L|μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου 
+|L|η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου 
+|L|προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους εν τωι κοσμω 
+|L|εις τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου 
+|L|του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιου=
+|L|δα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν 
+|L|αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλ=
+|L|θε και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου 
+|L|και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζω=
+|L|σεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα 
+|L|και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκ=
+|L|μασσειν τωι λεντιω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται 
+|L|ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ 
+|L|συ μου νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτο̣υ̣
+|F 200r| 
+|L|ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε 
+|L|μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτωι ο πετρος ου μη νι=
+|L|ψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω 
+|L|ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+|L|<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μο=
+|L|νον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτω 
+|L|ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας 
+|L|νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθα=
+|L|ροι εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδη γαρ τον παρα=
+|L|διδουντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες κα=
+|L|θαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ει=
+|L|πεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+|L|<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως 
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων 
+|L|τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφει=
+|L|λετε αλληλων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγ=
+|L|μα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα 
+|L|υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε α=
+|L|ποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα 
+|F 200v| 
+|L|οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ οιδα ους εξελε=
+|L|ξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων 
+|L|μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+|L|<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γε=
+|L|νηται πιστευσητε οτι εγω ειπεν υμιν <V 20> αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε 
+|L|λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον 
+|L|πεμψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τωι 
+|L|πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν 
+|L|εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+|L|<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τωι 
+|L|κολπωι του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω 
+|L|σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+|L|<V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω 
+|L|κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω 
+|L|εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμ=
+|L|βαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος 
+|L|ισκαριωτη <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις 
+|L|εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις 
+|L|ποιησον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων 
+|F 201r| 
+|L|προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσ=
+|L|σοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ α=
+|L|γορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις 
+|L|πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκει=
+|L|νος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθε λεγει ο ις̅ {query marginal text}
+|L|νυν εδοξα=
+|L|σθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+|L|<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτωι και ο θς̅ δοξασει 
+|L|αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με 
+|L|και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υ=
+|L|παγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+|L|<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλ=
+|L|ληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε 
+|L|αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι 
+|L|μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη 
+|L|αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι 
+|L|νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+|L|<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι 
+|L|ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> απεκριθη ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις 
+|F 201v| 
+|L|αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου 
+|L|απαρνηση με τρις
+|L|<K 14> <V 1> μη ταρασσεσθω 
+|L|υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πι=
+|L|στευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι 
+|L|πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι 
+|L|ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω ετοι=
+|L|μασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραλη=
+|L|ψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω 
+|L|και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την 
+|L|οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω θω̅μας κε̅ 
+|L|ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον 
+|L|ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος 
+|L|και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον 
+|L|πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με και 
+|L|τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι 
+|L|γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτωι 
+|L|φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει υμιν
+|L|<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι 
+|L|και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε 
+|L|εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν 
+|L|τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τωι πρ̅ι και ο πη̅ρ 
+|L|εν εμοι εστι 
+|F 202r| 
+|L|τα ρηματα α 
+|L|εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε 
+|L|πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευε=
+|L|τε μοι οτι εγω εν τωι πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν 
+|L|ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+|L|<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα 
+|L|α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων 
+|L|ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+|L|<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τωι ονοματι μου τουτο 
+|L|ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τωι υιωι
+|L|<V 14> εαν τι σητε εν τωι ονοματι μου εγω ποιησω
+|L|<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τη=
+|L|ρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον 
+|L|παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υ=
+|L|μων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος 
+|L|ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γι=
+|L|νωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο 
+|L|οτι παρ υμιν εστι και εν υμιν μενει <V 18> ουκ αφη=
+|L|σω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι 
+|L|μικρον χρονον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις 
+|L|δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+|L|<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω 
+|F 202v| 
+|L|εν τωι πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+|L|<V 21> ο εχων τας 
+|L|εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με 
+|L|ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου 
+|L|και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν 
+|L|οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτω και ουχι τω 
+|L|κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις 
+|L|αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου 
+|L|αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μο=
+|L|νην παρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων με 
+|L|τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε 
+|L|ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρα=
+|L|κλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τωι 
+|L|ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπο=
+|L|μνησει υμας παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιη=
+|L|μι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως 
+|L|ο κοσμος διδωσιν ειρηνην εγω διδωμι υμιν 
+|L|μη ταρασσεσθω υμων 
+|L|η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ει=
+|L|πον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπα=
+|F 203r| 
+|L|τε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α 
+|L|οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι <V 29> και νυν ειρηκα υμιν 
+|L|πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι 
+|L|πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου 
+|L|αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο 
+|L|κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο 
+|L|μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+|L|<K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο 
+|L|γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρ=
+|L|πον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαι=
+|L|ρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις 
+|L|καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+|L|<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα 
+|L|ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μει=
+|L|νη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη 
+|L|εν εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υ=
+|L|μεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν 
+|L|αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις 
+|L|εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις 
+|L|μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα 
+|L|και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλ=
+|L|λουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα 
+|F 203v| 
+|L|ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτη=
+|L|σεσθε και γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω 
+|L|εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε 
+|L|και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησε με 
+|L|ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη 
+|L|αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τη=
+|L|ρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω 
+|L|τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου 
+|L|εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα 
+|L|η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πλη=
+|L|ρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγα=
+|L|πατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα 
+|L|και υμεις αγαπατε αλληλους <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην 
+|L|ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των 
+|L|φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε 
+|L|οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω 
+|L|δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ 
+|L|υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα 
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις 
+|L|με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας 
+|L|και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρ=
+|L|πον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα 
+|F 204r| 
+|L|ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου 
+|L|δωσει υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+|L|<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε 
+|L|πρωτον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου η=
+|L|τε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του 
+|L|κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας 
+|L|εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+|L|<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι 
+|L|δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιω=
+|L|ξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετη=
+|L|ρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα 
+|L|παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου ο=
+|L|τι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον 
+|L|και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον 
+|L|νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+|L|<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα 
+|L|εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος 
+|L|πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και 
+|L|εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τωι 
+|L|νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+|F 204v| 
+|L|<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν 
+|L|παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του 
+|L|πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+|L|<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|<K 16> <V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλι=
+|L|σθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα 
+|L|ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν 
+|L|προσφερειν τωι θω̅ <V 3> και ταυτα ποιησουσιν 
+|L|οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα 
+|L|λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα 
+|L|μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα 
+|L|δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+|L|<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ου=
+|L|δεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα 
+|L|λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων 
+|L|την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφε=
+|L|ρει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη 
+|L|απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς 
+|L|υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς 
+|L|υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον 
+|L|περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και 
+|F 205r| 
+|L|περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευου=
+|L|σιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον 
+|L|πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι 
+|L|δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου 
+|L|κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου 
+|L|δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκεινος 
+|L|το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πα=
+|L|σαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου 
+|L|αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα 
+|L|αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ 
+|L|του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο 
+|L|πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του ε=
+|L|μου ληψεται και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και 
+|L|ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με 
+|L|οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των 
+|L|μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο 
+|L|λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν 
+|L|μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+|L|<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οι=
+|L|δαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον 
+|L|αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου 
+|F 205v| 
+|L|ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεω=
+|L|ρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+|L|<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε 
+|L|υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυ=
+|L|πηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενη=
+|L|σεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν 
+|L|η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον 
+|L|ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν 
+|L|οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην 
+|L|μεν νυν εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρη=
+|L|σεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει 
+|L|αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερω=
+|L|τησετε ουδεν 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τωι ονομα=
+|L|τι μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ η=
+|L|τησατε ουδεν εν τωι ονοματι μου αιτειτε 
+|L|και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+|L|<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλ=
+|L|λ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις 
+|L|λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του 
+|L|πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα 
+|F 206r| 
+|L|εν τωι ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν 
+|L|οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ 
+|L|ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκα=
+|L|τε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλ=
+|L|θον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις 
+|L|τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πο=
+|L|ρευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου 
+|L|ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδε=
+|L|μιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου 
+|L|χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω 
+|L|πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις 
+|L|ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και 
+|L|νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος 
+|L|εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι 
+|L|μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε 
+|L|εν τωι κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε 
+|L|εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα ελα=
+|L|λησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον 
+|L|ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|δοξασον σου τον 
+|F 206v| 
+|L|υν̅ ινα και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως εδωκας αυτω 
+|L|εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δω=
+|L|σει αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος 
+|L|ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ 
+|L|και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης 
+|L|το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+|L|<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη 
+|L|δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+|L|<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους ε=
+|L|δωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους 
+|L|εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι <V 7> νυν εγνωκαν 
+|L|οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν <V 8> οτι τα 
+|L|ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι 
+|L|ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον 
+|L|και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων 
+|L|ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα 
+|L|περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι <V 10> και τα εμα 
+|L|παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν 
+|L|αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τωι κοσμω και ουτοι εν 
+|L|τωι κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι 
+|L|πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τωι ονοματι σου ω 
+|L|δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+|F 207r| 
+|L|<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τωι κοσμωι εγω ετηρουν αυτους 
+|L|εν τωι ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα 
+|L|και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της 
+|L|απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε 
+|L|ερχομαι και ταυτα λαλω εν τωι κοσμω ινα 
+|L|εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος ε=
+|L|μισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως 
+|L|εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 15> ουκ ερωτω ινα 
+|L|αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης 
+|L|αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι 
+|L|καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους 
+|L|εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα 
+|L|αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω 
+|L|εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια 
+|L|<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι παν=
+|L|των των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+|L|<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω 
+|L|εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο 
+|F 207v| 
+|L|κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω 
+|L|την δοξαν ην εδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν 
+|L|εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν ε=
+|L|μοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη 
+|L|ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους 
+|L|καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους εδωκας μοι 
+|L|θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου 
+|L|ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην οτι ηγαπησας με 
+|L|προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος 
+|L|σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ 
+|L|με απεστειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα 
+|L|σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας 
+|L|με εν αυτοις η καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε 
+|L|συν τοις μαθηταις 
+|L|αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος 
+|L|εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον 
+|L|οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των 
+|L|μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και 
+|L|εκ των αρχιερεων και φαρισσαιων υπηρετας ερχεται 
+|L|εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν 
+|L|ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις 
+|F 208r| 
+|L|τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον να=
+|L|ζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστη=
+|L|κει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+|L|<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον 
+|L|εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους 
+|L|επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον 
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν 
+|L|οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε 
+|L|τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον 
+|L|ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα ε=
+|L|ξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν 
+|L|ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον 
+|L|και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην 
+|L|δε ονομα τωι δουλωι μαλχος <V 11> ειπεν 
+|L|ουν ο ις̅ τωι πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην 
+|L|το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω 
+|L|αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υ=
+|L|πηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και ε=
+|L|δησαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν 
+|L|πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος 
+|L|ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+|F 208v| 
+|L|<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι 
+|L|συμφερει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου
+|L|<V 15> ηκολουθει δε τωι ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης 
+|L|ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τωι αρχιερει 
+|L|και συνεισηλθε τωι ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+|L|<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν 
+|L|ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει 
+|L|και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+|L|<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τωι πετρω μη 
+|L|και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου 
+|L|λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι 
+|L|δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκο=
+|L|τες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυ=
+|L|των ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιε=
+|L|ρευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και 
+|L|περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ 
+|L|εγω παρρησια ελαλησα τωι κοσμω εγω 
+|L|παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τωι ιε=
+|L|ρω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν 
+|L|κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επερωτας 
+|L|επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις 
+|L|ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε 
+|F 209r| 
+|L|αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε 
+|L|ραπισμα τωι ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρ=
+|L|χιερει <V 23> απεκριθη αυτωι ο ις̅ ει κακως ελα=
+|L|λησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι 
+|L|με δαιρεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδε=
+|L|μενον προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων 
+|L|εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη 
+|L|και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος 
+|L|και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρ=
+|L|χιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον 
+|L|ουκ εγω σε ειδον εν τωι κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν 
+|L|ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφω=
+|L|νησεν <V 28> αγουσιν ουν 
+|L|τον ιν̅ απο του καιαφα 
+|L|εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ου=
+|L|κ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν 
+|L|αλλ ινα φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν 
+|L|ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπε τινα κατη=
+|L|γοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν 
+|L|και ειπον αυτωι ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι 
+|L|παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος 
+|L|λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε 
+|F 209v| 
+|L|αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ ε=
+|L|ξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ 
+|L|πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιωι θανατωι 
+|L|εμελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραι=
+|L|τωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν 
+|L|αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο 
+|L|λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου <V 35> απεκριθη 
+|L|ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το 
+|L|σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι 
+|L|τι εποιησας <V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η 
+|L|εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του 
+|L|κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπη=
+|L|ρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη πα=
+|L|ραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλ(εια)
+|L|η εμη ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο 
+|L|πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη 
+|L|ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω 
+|L|εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα 
+|L|εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια 
+|L|πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της 
+|L|φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια 
+|F 210r| 
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους 
+|L|και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευ=
+|L|ρισκω εν αυτω <V 39> εστι δε συνηθεια υμιν 
+|L|ινα ενα απολυσω υμιν εν τωι πασχα 
+|L|βουλεσθε ουν ινα απολυσω υμιν τον βα=
+|L|σιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παν=
+|L|τες λεγοντες μη τουτον αλλα [app][*][ill]3[\ill][\*][C*]π̣ον[\C*][\app] βαραββαν 
+|L|ην δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν ε=
+|L|λαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι 
+|L|στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακαν=
+|L|θων επεθηκαν αυτου επι την κεφαλην και ιμα=
+|L|τιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ελεγον 
+|L|χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν 
+|L|αυτωι ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν 
+|L|εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν 
+|L|αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ου=
+|L|δεμιαν αιτιαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν 
+|L|εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον 
+|L|και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις 
+|L|ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις 
+|L|και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|F 210v| 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος 
+|L|λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευ=
+|L|ρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω 
+|L|οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον 
+|L|ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+|L|<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον 
+|L|εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και 
+|L|λεγει τωι ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν 
+|L|ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος 
+|L|εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω 
+|L|στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+|L|<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κα=
+|L|τ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο  
+|L|ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+|L|<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε 
+|L|ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απο=
+|L|λυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον 
+|L|ποιων αντιλεγει τωι καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας 
+|L|τον λογον τουτον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι 
+|L|του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον ε=
+|L|βραιστι δε γαββαθα <V 14> ην δε παρασκευη του 
+|L|πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις 
+|L|ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγαζον αρον αρον 
+|F 211r| 
+|L|στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα 
+|L|υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν 
+|L|βασιλεα ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν 
+|L|αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παραλαβοντες 
+|L|[app][*][ill]22-28[\ill][\*][C]δε οι στρατιωται τον ιν̅ ηγαγον εις τον πραιτωριον[\C][\app]  <V 17> [app][*][ill]8-12[\ill][\*][C]και βασταζων τον στ̅ρον αυτου[\C][\app] {Ι think a line has been erased and corrected as the hand is different but it is difficult to tell}
+|L|εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραι=
+|L|στι γολγοθα <V 18> οπου αυτον εσ̅τρωσαν και μετ αυτου 
+|L|αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+|L|<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και επεθηκεν επι του 
+|L|στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βα=
+|L|σιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι 
+|L|ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της 
+|L|πολεως οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον 
+|L|εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τωι 
+|L|πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε 
+|L|ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε 
+|L|βασιλευς ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα {-ed- These two words are written on the line below, after a space which was then filled with a lectionary incipit and the beginning of verse 23.}
+|L|<V 23> οι στρατιωται οτε [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] {-ed- οτε ουν is written in the margin, and is here interpreted as an instruction to add ουν after οτε.}
+|L|εσ̅τρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και 
+|L|εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη 
+|L|μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των 
+|L|ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους 
+|F 211v| 
+|L|μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου 
+|L|τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα 
+|L|διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και 
+|L|επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν 
+|L|ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ειστηκεισαν δε 
+|L|παρα τωι στ̅ρωι 
+|L|του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου 
+|L|μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδα=
+|L|ληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων την μ̅ρα και τον μαθητην [app][*]&om;[\*][C*]πα=ρεστωτα[\C*][\app]
+|L|ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε 
+|L|ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τωι μαθητηι ιδου η μη̅ρ σου 
+|L|και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης 
+|L|εκεινος εις τα ιδια <V 28> μετα τουτο ειδων 
+|L|ο ις̅ οτι παντα [app][*][ill]20-30[\ill][\*][C]ηδη τετελεσται περι αυτου ινα τελειωθη η γραφη[\C][\app] 
+|L|λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον 
+|L|οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπωι 
+|L|περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+|L|<V 30> οτε δε ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και 
+|L|κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου 
+|L|τα σωματα εν τωι σαββατω επει παρασκευη 
+|L|ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του 
+|F 212r| 
+|L|σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγω=
+|L|σιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται 
+|L|και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλ=
+|L|λου του συ̅στρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθον=
+|L|τες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν 
+|L|αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη 
+|L|αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα 
+|L|και υδωρ <V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αλη=
+|L|θινη [app][*]εστιν αυτου η μαρτυρια[\*][Α]εστιν η μαρτυρια αυτου[\Α][\app] κακεινος οιδεν ο=
+|L|τι αληθη λεγει ινα ημεις πιστευσητε <V 36> εγενετο 
+|L|γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου 
+|L|συντριβησεται αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει 
+|L|οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα ταυτα 
+|L|ηρωτησε τον πιλατον ιω=
+|L|σηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ 
+|L|κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων 
+|L|ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πι=
+|L|λατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅ <V 39> ηλθε 
+|L|δε και νικ̅οδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος 
+|L|το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης 
+|L|ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα 
+|L|του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα 
+|F 212v| 
+|L|των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις 
+|L|ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσ̅τρω=
+|L|θη κηπος και εν τωι κηπω [app][*][ill]1[\ill]νημειον[\*][C*]μνημειον[\C*][\app] κενον 
+|L|εν ωι ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν δια την 
+|L|παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνη=
+|L|μειον εθηκαν τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε 
+|L|μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη 
+|L|ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνη=
+|L|μειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+|L|<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον 
+|L|αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις 
+|L|ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν 
+|L|που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος 
+|L|μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε 
+|L|οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε 
+|L|ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+|L|<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια 
+|L|ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακο=
+|L|λουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεω=
+|L|ρει τα οθονια κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην 
+|L|επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον 
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+|F 213r| 
+|L|<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις 
+|L|το μνημειον και ιδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδει=
+|L|σαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+|L|<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε 
+|L|ειστηκει προς τωι μνη=
+|L|μειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυ=
+|L|ψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους 
+|L|εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κε=
+|L|φαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το 
+|L|σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι 
+|L|τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου 
+|L|και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα 
+|L|εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ ετωτα 
+|L|και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι 
+|L|τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι 
+|L|ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστα=
+|L|σας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω 
+|L|αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στρα=
+|L|φεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λε=
+|L|γεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου 
+|L|απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου 
+|L|πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις 
+|F 213v| 
+|L|αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ 
+|L|υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγ=
+|L|γελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ 
+|L|και ταυτα ειπεν αυτη <V 19> ουσης ουν 
+|L|οψιας τη ημερα εκεινη τη μιαι 
+|L|των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν 
+|L|οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιου=
+|L|δαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις 
+|L|ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις 
+|L|τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν 
+|L|ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ 
+|L|παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με 
+|L|ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων 
+|L|ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+|L|<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις 
+|L|αν τινων κρατειτε κεκρατηνται
+|L|<V 24> θω̅μας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος 
+|L|ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν 
+|L|αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ 
+|L|ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν 
+|L|αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυ=
+|L|λον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα 
+|F 214r| 
+|L|μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+|L|<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι 
+|L|μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται 
+|L|ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον 
+|L|και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τωι θωμα 
+|L|φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας 
+|L|χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε 
+|L|εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα 
+|L|πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω 
+|L|ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτωι ο ις̅ οτι εω=
+|L|ρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδον=
+|L|τες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια 
+|L|εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α 
+|L|ουκ εστι γεγραμμενα εν τωι βιβλιω τουτω
+|L|<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν 
+|L|ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος και ινα πιστευον=
+|L|τες ζωην εχητε εν τωι ονοματι αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα 
+|L|εφανερωσεν εαυτον παλιν 
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβερια=
+|L|δος εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων 
+|L|πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθα=
+|L|ναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζε=
+|F 214v| 
+|L|βεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+|L|<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν 
+|L|λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον 
+|L|και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη 
+|L|τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε η=
+|L|δη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου 
+|L|μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν 
+|L|αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον 
+|L|εχετε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις 
+|L|βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το 
+|L|δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι 
+|L|αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+|L|<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρωι 
+|L|ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον 
+|L|επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν 
+|L|εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται 
+|L|τωι πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν 
+|L|απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες 
+|L|το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την 
+|L|γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον 
+|L|επικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγ=
+|L|κατε απο των οψαριων ων [app][*]εποασατε[\*][C*]επιασατε[\C*][\app] νυν
+|F 215r| 
+|L|<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την 
+|L|γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντη=
+|L|κοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δι=
+|L|κτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε 
+|L|ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυ=
+|L|τον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται 
+|L|ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις 
+|L|και το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον 
+|L|εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου 
+|L|εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|λεγει τω σι=
+|L|μωνι πετρω σιμων ιωνα αγαπας με 
+|L|πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας 
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρ=
+|L|νια μου <V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων 
+|L|ιωνα αγαπας με λεγει αυτωι ναι κε̅ συ 
+|L|οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε 
+|L|τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον 
+|L|σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος ο=
+|L|τι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν 
+|L|αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις 
+|F 215v| 
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα 
+|L|προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε 
+|L|ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιε=
+|L|πατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης 
+|L|εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει 
+|L|οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω 
+|L|θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων 
+|L|λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε 
+|L|ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ 
+|L|ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τωι δει=
+|L|πνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν 
+|L|ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει 
+|L|τωι ιυ̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτωι ο ις̅ εαν 
+|L|αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε 
+|L|συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις 
+|L|τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ απο=
+|L|θνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ α=
+|L|ποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως 
+|L|ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρ=
+|L|τυρων περι τουτων και γραψας ταυτα 
+|L|και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτ[ill]ου[\ill]
+|L|<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ 
+|F 216r|
+|L|ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον 
+|L|οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφο=
+|L|μενα βιβλια αμην <K 22> <V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+


Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_rk_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
   + *

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_rk_merged.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_rk_merged.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_rk_merged.txt	2013-05-23 13:23:57 UTC (rev 395)
@@ -0,0 +1,2197 @@
+{Status:
+G-Α number: 1561
+Νame of book transcribed: John
+First folio transcribed: 169r
+Βase text: ΤRns
+
+Τranscribed by: RΚ 
+Τranscription begun: 19.05.10
+Τranscription finished: 24.06.10
+
+Ιs this a transcription made from a collation: Νo
+Ιf so, who did the collation:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+				Lectionary annotations - Yes 
+				Ιnitials and other enlarged letters -  Yes 
+				Diples  -   Yes:  Οn the following folios 170r, 200v, 212r  
+				Οbeloi (æ) -   Νo   
+				
+Οther remarks:      
+Quite heavily abbreviated.
+Ιota adscript used inconsistently.
+Lectionary incipits difficult to distinguish from running text but are probably in a different coloured ink.
+Ιmages of 208r and 208v are faulty - need to view microfilm of this page (Αthos Vatopedi 926)             }
+
+|F 169r| 
+|L|<B 04>	 <K 0> <V 0> αρχη του κατα ιω̅ ευαγγελιου τη αγια και μεγαλη κυ=
+|L|ριακη του πασχα
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον 
+|L|θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη 
+|L|προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και 
+|L|χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+|L|<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των 
+|L|αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει 
+|L|και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγενετο 
+|L|αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω 
+|L|ιω̅ <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυ=
+|L|ρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευ=
+|L|σωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλ=
+|L|λ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+|L|<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα 
+|L|αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τωι κοσμωι 
+|L|ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος 
+|L|αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε και 
+|L|οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελα=
+|F 169v| 
+|L|βον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ 
+|L|γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+|L|<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος 
+|L|ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεν=
+|L|νηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν 
+|L|εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου 
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαρι=
+|L|τος και αληθειας <V 15> ιω̅αννης μαρτυρει περι αυ=
+|L|του και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο 
+|L|οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν 
+|L|οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του πληρωματος 
+|L|αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι 
+|L|χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη 
+|L|η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης 
+|L|υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξη=
+|L|γησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια 
+|L|του ιω̅ οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιερο=
+|L|σολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερω=
+|L|τησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και 
+|L|ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι 
+|L|εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας 
+|F 170r| 
+|L|ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ 
+|L|και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει 
+|L|ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας 
+|L|τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη 
+|L|βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον 
+|L|κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+|L|<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισσαιων 
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βα=
+|L|πτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε 
+|L|ο προφητης <V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω̅ 
+|L|λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων 
+|L|εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο οπι=
+|L|σω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν 
+|L|ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα 
+|L|του υποδηματος <V 28> ταυτα μεν εν βηθαβαρα 
+|L|εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιω̅ βαπτιζων
+|L|<V 29> τη επαυριον βλεπει [app][*]10-12[\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|τον ιν̅ ερχομενον 
+|L|προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων 
+|L|την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστι περι ου 
+|L|εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος 
+|L|εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+|F 170v| 
+|L|<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη 
+|L|τωι ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τωι υδατι 
+|L|βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιω̅ λεγων 
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περι=
+|L|στεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ου=
+|L|κ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν 
+|L|εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης 
+|L|το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν 
+|L|ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα 
+|L|και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+|L|<V 35> τηι επαυριον παλιν 
+|L|ειστηκει ο ιω̅ και εκ των μαθητων 
+|L|αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τωι ιυ̅ περιπα=
+|L|τουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν 
+|L|αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν 
+|L|τωι ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους 
+|L|ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε 
+|L|οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμη=
+|L|νευομενον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυ=
+|L|τοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που 
+|L|μενει  και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην 
+|L|ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελ=
+|F 171r|  
+|L|φος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακου=
+|L|σαντων παρα ιω̅ και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον 
+|L|σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον με=
+|L|σιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγα=
+|L|γεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω 
+|L|ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ 
+|L|κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν
+|L|εξελθειν εις 
+|L|την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει 
+|L|αυτω ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος 
+|L|απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου 
+|L|και πετρου <V 45> ευρισκει φιλι̅ππος τον ναθαν̅αηλ 
+|L|και λεγει αυτω ον εγραψε μωυσης εν τωι 
+|L|νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον 
+|L|υιον ιωσηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν 
+|L|αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται 
+|L|τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος 
+|L|ερχου και ιδε <V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαν̅αηλ 
+|L|ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου 
+|L|ιδε αληθως ισραηλιτης εν ωι δολος ουκ εστι
+|F 171v| 
+|L|<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιπ=
+|L|πον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+|L|<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι 
+|L|συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον 
+|L|σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω 
+|L|τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα 
+|L|και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαι=
+|L|νοντας επι τον υιον του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα τη γ̅ 
+|L|γαμος εγενετο εν κανα της 
+|L|γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη 
+|L|δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υ=
+|L|στερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον 
+|L|οινον ουκ εχουσι  <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι 
+|L|και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η 
+|L|μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη 
+|L|υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι 
+|L|λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισ=
+|L|μον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρη=
+|F 172r|
+|L|τας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμι=
+|L|σατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας 
+|L|εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν 
+|L|και φερετε τωι αρχιτρικλινω οι δε ηνεγ=
+|L|καν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το 
+|L|υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν 
+|L|οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες 
+|L|το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρι=
+|L|κλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον 
+|L|καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι 
+|L|τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον 
+|L|οινον εως αρτι <V 11> ταυτην επο̣ησε την αρχην 
+|L|των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας 
+|L|και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επι=
+|L|στευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου <V 12> μετα 
+|L|τουτο κατεβη 
+|L|ο ις̅ εις καπερ=
+|L|ναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται 
+|L|αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας 
+|L|<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων 
+|L|και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα  <V 14> και ευρεν 
+|L|εν τωι ιερω τους πωλουντας βοας και 
+|F 172v| 
+|L|προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθη=
+|L|μενους <V 15> και ποιησας φραγελιον εκ σχοινιων 
+|L|παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και 
+|L|τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα 
+|L|και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν 
+|L|μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+|L|<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν 
+|L|ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με <V 18> απεκρι=
+|L|θησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις 
+|L|ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις 
+|L|λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις ε=
+|L|γερω αυτον<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρα=
+|L|κοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος 
+|L|και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος 
+|L|δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται 
+|L|αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν 
+|L|τη γραφη και τωι λογω ωι ειπεν ο ις̅ 
+|L|<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τωι πασχα εν 
+|L|τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα 
+|L|αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+|F 173r|
+|L|<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις 
+|L|δια το αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν
+|L|ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου 
+|L|αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅ος 
+|L|εκ των φα=
+|L|ρισσαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των 
+|L|ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν 
+|L|αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας 
+|L|διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια 
+|L|δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ με=
+|L|τ αυτου <V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω 
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν
+|L|ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς 
+|L|αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεν=
+|L|νηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν 
+|L|της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+|L|<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω 
+|L|σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς 
+|L|ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το 
+|L|γεγενημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη 
+|L|θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι 
+|F 173v| 
+|L|ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην 
+|L|αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται 
+|L|και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ 
+|L|του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω 
+|L|πως δυναται ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και 
+|L|ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και 
+|L|ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οι=
+|L|δαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν 
+|L|και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+|L|<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ει=
+|L|πω υμιν τα επ̅ουνια πιστευσετε <V 13> και
+|L|ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον 
+|L|ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου 
+|L|ο ων εν τωι ου̅νω <V 14> και καθως μωυσης υψω=
+|L|σε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι 
+|L|δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις 
+|L|αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+|L|<V 16> ουτως ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωτε τον υιον αυτου 
+|L|τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων 
+|L|εις αυτον μη αποληται αλ εχη ζωην αιωνιον
+|L|<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον 
+|F 174r| 
+|L|ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο 
+|L|κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον 
+|L|ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται 
+|L|οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονο=
+|L|γενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το 
+|L|φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν 
+|L|οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ 
+|L|αυτων πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα 
+|L|πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς 
+|L|το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα 
+|L|<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως 
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν 
+|L|θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα 
+|L|ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου 
+|L|εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων 
+|L|και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ιω̅ βαπτιζων εν αινων 
+|L|εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει 
+|L|και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ 
+|L|ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιω̅ <V 25> εγενετο 
+|L|ουν ζητησις εκ των μαθητων ιω̅ μετα ιου=
+|L|δαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιω̅ 
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου πε=
+|F 174v| 
+|L|ραν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος 
+|L|βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη
+|L|ιω̅ και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν 
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+|L|<V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω 
+|L|ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκει=
+|L|νου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος 
+|L|του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαι=
+|L|ρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα 
+|L|η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δει αυξανειν ε=
+|L|με δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος 
+|L|επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης 
+|L|εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος 
+|L|επανω παντων εστι <V 32> και ο εωρακε και ηκουσε 
+|L|τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου 
+|L|ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυ=
+|L|ριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+|L|<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει 
+|L|ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+|L|<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη 
+|L|χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην 
+|L|αιωνιον ο δε απειθων τωι υιωι ουκ οψεται 
+|F 175r|
+|L|την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+|L|<K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισσαιοι
+|L|οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει 
+|L|η ιω̅ <V 2> καιτοιγε αυτος ο ις̅ ουκ εβαπτιζεν 
+|L|αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν 
+|L|και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει δε αυτον διερ=
+|L|χεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται ουν 
+|L|εις πολιν 
+|L|της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χω=
+|L|ριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τωι υιω αυτου <V 6> [app][*]&om;[\*][C*]ην δε εκει πηγη του ιακωβ[\C*][\app]
+|L|ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκα=
+|L|θεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει 
+|L|εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλη=
+|L|σαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ 
+|L|μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα 
+|L|τροφας αγορασωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυ=
+|L|νη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ ε=
+|L|μου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος 
+|L|ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δωρεαν του 
+|L|θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν η=
+|L|τησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+|F 175v| 
+|L|<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις 
+|L|και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ 
+|L|το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ 
+|L|ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου 
+|L|επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+|L|<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ 
+|L|του υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιη 
+|L|εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψη=
+|L|ση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυ=
+|L|τω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου 
+|L|εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ 
+|L|δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερ=
+|L|χωμαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ 
+|L|υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+|L|<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει 
+|L|αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+|L|<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι 
+|L|σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτωι 
+|L|η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες 
+|L|ημων εν τωι ορει τουτωι προσεκυνησαν και υμεις λεγετε 
+|L|οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσ=
+|L|κυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον 
+|F 176r| 
+|L|μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τωι ο=
+|L|ρει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσ=
+|L|κυνησετε τωι πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε 
+|L|ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν 
+|L|οτι η σ̅ρια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσ=
+|L|κυνηται προσκυνησουσι τωι πρ̅ι εν πν̅ι και 
+|L|αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους 
+|L|προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους
+|L|προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει 
+|L|προσκυνειν <V 25> λεγει αυτωι η γυνη οιδα οτι 
+|L|μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος 
+|L|αναγγελει ημιν παντα  <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ 
+|L|εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον 
+|L|οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι με=
+|L|τα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε 
+|L|τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν 
+|L|την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πο=
+|L|λιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον 
+|L|ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος 
+|F 176v| 
+|L|εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο 
+|L|προς αυτον <V 31> εν δε τωι μεταξυ ηρωτων αυ=
+|L|τον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν 
+|L|ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μα=
+|L|θηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτωι 
+|L|φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα 
+|L|εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος 
+|L|με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις 
+|L|λεγετε οτι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται 
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους 
+|L|υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι 
+|L|προς θερισμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβα=
+|L|νει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον 
+|L|ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+|L|<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλ=
+|L|λος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστει=
+|L|λα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε 
+|L|αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον 
+|L|αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης 
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων 
+|L|δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης 
+|F 177r| 
+|L|οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον 
+|L|προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι 
+|L|παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+|L|<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον 
+|L|αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι 
+|L|δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακη=
+|L|κοαμεν και εγνωμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ 
+|L|του̣ κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο η=
+|L|μερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης 
+|L|εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν 
+|L|ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γα=
+|L|λιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιε=
+|L|ροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον 
+|L|εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα 
+|L|της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και 
+|L|ην τις βασιλικος ου ο 
+|L|υιος ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτος ακουσας 
+|L|οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν 
+|L|απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα κατα=
+|L|βη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ απο=
+|F 177v| 
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια 
+|L|και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει 
+|L|προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν 
+|L|αποθανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ 
+|L|πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος 
+|L|τωι λογω ωι ειπεν αυτωι ο ις̅ και επορευετο
+|L|<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι 
+|L|αυτου απηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες 
+|L|οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυ=
+|L|των εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω 
+|L|οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+|L|<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ του παιδιου οτι εν εκεινη 
+|L|τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος 
+|L|σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου 
+|L|ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν 
+|L|ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|<K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και 
+|L|ανεβη ο ις̅ εις ιερο=
+|L|σολυμα <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις 
+|L|επι τη προβατικη κολυμβηθρα η 
+|L|επιλεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεν=
+|L|τε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο 
+|F 178r|  
+|L|πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων 
+|L|ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν <V 4> αγγελος 
+|L|γαρ κατα καιρον ελουετο εν τη κολυμβη=
+|L|θρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμ=
+|L|βας μετα την ταραχην του υδατος υγιης ε=
+|L|γινετο ω δ αν κατειχετο νοσηματι
+|L|<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω 
+|L|ετη εχων εν τη ασθενεια <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ 
+|L|κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον 
+|L|εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+|L|<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω 
+|L|ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις 
+|L|την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω 
+|L|αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω 
+|L|ο ις̅ εγειραι και αρον τον κραββατον σου 
+|L|και περιπατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης 
+|L|ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και 
+|L|περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη 
+|L|τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τωι 
+|L|τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξε=
+|L|στι σοι αραι τον κραββατον <V 11> ο δε απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκει=
+|F 178v| 
+|L|νος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 12> {om} <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν 
+|L|οχλου οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευ=
+|L|ρισκει αυτον ο ις̅ εν τωι ιερω και ειπεν αυτω 
+|L|ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη 
+|L|χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγ=
+|L|γειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας 
+|L|αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον 
+|L|ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι ο=
+|L|τι ταυτα εποιει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ 
+|L|απεκρινατο αυτοις 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.} 
+|L|ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω ερ=
+|L|γαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον 
+|L|οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ε=
+|L|λυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε 
+|L|τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκριθη 
+|L|ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν 
+|L|μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν ε=
+|L|κεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ 
+|L|πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυ=
+|F 179r| 
+|L|τος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα 
+|L|ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ 
+|L|εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος 
+|L|ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει 
+|L|ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τωι 
+|L|υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τι=
+|L|μωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου 
+|L|τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων 
+|L|και πιστευων τωι πεμψαντι με εχει ζωην 
+|L|αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα 
+|L|μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+|L|<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και 
+|L|νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της 
+|L|φωνης του υιου του αν̅ου και οι ακουσαντες 
+|L|ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω 
+|L|ουτως εδωκε και τωι υιω ζωην εχειν εν εαυτω 
+|L|<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν 
+|L|οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο 
+|L|οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις 
+|L|μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+|F 179v|
+|L|<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις 
+|L|αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες 
+|L|εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν 
+|L|απ εμαυτου ουδεν 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια 
+|L|εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλ=
+|L|λα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια 
+|L|μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι ε=
+|L|μου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρ=
+|L|τυρει περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιω̅ 
+|L|και μεμαρτυρηκε τη αληθεια <V 34> εγω δε ου 
+|L|παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα 
+|L|ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος 
+|L|ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθε=
+|L|λησατε προς ωραν αγαλλιαθηναι εν τωι 
+|L|φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μει=
+|L|ζω του ιω̅ τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο 
+|L|πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα ερ=
+|L|γα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι 
+|L|ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμψας με 
+|F 180r| 
+|L|πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φω=
+|L|νην αυτου ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρα=
+|L|κατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν 
+|L|υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις 
+|L|ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι 
+|L|υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν 
+|L|και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+|L|<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+|L|<V 41> δοξαν παρα αν̅ου ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα 
+|L|υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν 
+|L|εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τωι ονοματι 
+|L|του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος 
+|L|ελθη εν τωι ονοματι τωι οικειω εκεινον 
+|L|ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι 
+|L|δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την 
+|L|δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητουντες
+|L|<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς 
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης 
+|L|εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε 
+|L|μωυση επιστευετε αν εμοι περι γαρ ε=
+|L|μου εκεινος εγραψε <V 47> ει δε τοις εκεινου 
+|L|γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις 
+|F 180v| 
+|L|ρημασι πιστευσετε <K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν 
+|L|ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της 
+|L|τιβεριαδος <V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς 
+|L|οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι 
+|L|των ασθενουντων <V 3> ανηλθε δε εις το ορος 
+|L|ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων 
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιου=
+|L|δαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους αυτου 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς 
+|L|αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασο=
+|L|μεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελε=
+|L|γε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε 
+|L|ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλι̅ππος διακοσιων 
+|L|δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκα=
+|L|στος αυτων βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ 
+|L|των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σι=
+|L|μωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεν=
+|L|τε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα 
+|L|ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ 
+|L|ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορ=
+|L|τος πολυς εν τωι τοπω ανεπεσον ουν οι αν̅οι 
+|F 181r|
+|L|ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ε=
+|L|λαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδω=
+|L|κε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψα=
+|L|ριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει 
+|L|τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισ=
+|L|σευσαντα κλασματα ινα μη τι απωληται
+|L|<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασ=
+|L|ματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων 
+|L|α επερισσευσε τοις βεβρωκωσιν <V 14> οι ουν [app][*]&om;[\*][C]αν̅οι ιδοντες[\C][\app] 
+|L|ο εποιη=
+|L|σε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο 
+|L|προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν 
+|L|αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανε=
+|L|χωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε 
+|L|οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου 
+|L|επι την θαλασσαν <V 17> και αναβαντες εις το πλοιον 
+|L|ηρχοντο περαν της θαλα(σσης) εις καπερναουμ 
+|L|και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς 
+|L|αυτους ο ις εις το πλοιον<V 18> η τε θαλα(σσα) ανεμου 
+|L|μεγαλου πνεοντος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες 
+|L|ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα 
+|F 181v| 
+|L|θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλα(σση)ς 
+|L|και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως 
+|L|το πλοιον εγενετο επι την γην εις ην υπηγον
+|L|<V 22> τηι επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης 
+|L|ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη 
+|L|εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου 
+|L|και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ 
+|L|εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου 
+|L|εισηλθον <V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τι=
+|L|βεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον 
+|L|αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν 
+|L|ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται 
+|L|αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαια 
+|L|και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες αυτον  
+|L|<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτωι 
+|L|ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις 
+|L|ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητει=
+|L|τε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι ε=
+|L|φαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|F 182r| 
+|L|<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα 
+|L|την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην 
+|L|ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ 
+|L|εσφραγισεν ο θς <V 28> ειπον ουν προς αυτον 
+|L|τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+|L|<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του 
+|L|θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+|L|<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν 
+|L|και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες 
+|L|ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως 
+|L|εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυ=
+|L|τοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον 
+|L|εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν 
+|L|τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος 
+|L|του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην δι=
+|L|δους τωι κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον 
+|L|κε̅ παντοτε  δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπε δε αυτοις 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου 
+|L|μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψη=
+|L|ση πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε 
+|F 182v|
+|L|με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε 
+|L|ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+|L|<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το 
+|L|θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με <V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με 
+|L|πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου 
+|L|αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα πας 
+|L|ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιω=
+|L|νιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν 
+|L|εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου <V 42> και 
+|L|ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσ̅ηφ ου 
+|L|ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν 
+|L|λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+|L|<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυ=
+|L|ζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με 
+|L|εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον 
+|L|και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται 
+|L|παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας 
+|F 183r| 
+|L|παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ ο=
+|L|τι τον πρ̅α τις εωρακε ει μι ο ων παρα 
+|L|του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον 
+|L|το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος 
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα 
+|L|τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι 
+|L|ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν 
+|L|τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις 
+|L|τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η 
+|L|σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου 
+|L|ζωης <V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι 
+|L|λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι 
+|L|φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του 
+|L|αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην 
+|L|εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων 
+|L|μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω α=
+|L|ναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου 
+|L|αληθης εστι ποσις 
+|F 183v| 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν 
+|L|εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεστειλε 
+|L|με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρω=
+|L|γων με κακεινος ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος 
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι 
+|L|πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων μου 
+|L|τον αρτον τουτον ζησεται εις τον αιωνα <V 59> ταυτα 
+|L|ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+|L|<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον 
+|L|σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+|L|<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι πε=
+|L|ρι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις 
+|L|τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρει=
+|L|τε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην 
+|L|το προτερον <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν 
+|L|η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα 
+|L|α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη 
+|L|εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν 
+|L|ηδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευον=
+|L|τες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια 
+|L|τουτο ειρηκα υμιν ουδεις δυναται ελθειν προς με 
+|F 184r| 
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτωι εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου
+|L|πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα ο=
+|L|πισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+|L|<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε 
+|L|υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ 
+|L|προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης 
+|L|αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και ε=
+|L|γνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους 
+|L|δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις δια=
+|L|βολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισ=
+|L|καριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδι=
+|L|δοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7> <V 1> και μετα ταυτα 
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τη 
+|L|γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια 
+|L|περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι 
+|L|αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των 
+|L|ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον 
+|L|οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν 
+|L|και υπα̣[ill]γ[\ill]ε {ink blot} εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου 
+|F 184v| 
+|L|θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν 
+|L|κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια 
+|L|ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τωι κοσμωι
+|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+|L|<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν 
+|L|ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+|L|<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει 
+|L|οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα ερ=
+|L|γα αυτου πονηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την 
+|L|εορτην εγω ουκ αναβαινω εις την εορτην ταυτην 
+|L|οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+|L|<V 9> ταυτα ειπων εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε 
+|L|ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην 
+|L|τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυ=
+|L|πτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορ=
+|L|τη και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος 
+|L|πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις 
+|L|οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ουχι 
+|L|αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι 
+|L|παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον 
+|L|φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη δε 
+|L|της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον 
+|F 185r|
+|L|και εδιδασκε <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες 
+|L|πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη 
+|L|ουν ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη 
+|L|αλλα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το 
+|L|θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης 
+|L|ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+|L|<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει 
+|L|ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος 
+|L|αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+|L|<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις 
+|L|εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε απο=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθησαν οι [app][*]ιουδαι[\*][C]ιουδαιοι[\C][\app] και ειπον αυτωι 
+|L|δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+|L|<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα 
+|L|και παντες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωυσης δ=
+|L|εδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του 
+|L|μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω 
+|L|περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει 
+|L|αν̅ος εν σαββατωι ινα μη λυθη ο νομος μω=
+|L|σεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιη=
+|L|σα εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν 
+|L|αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον 
+|F 185v| 
+|L|ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον 
+|L|ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε νυν παρρησια 
+|L|λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιιν {word writtäen in full and abbrev.} μηποτε αλη=
+|L|θως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν 
+|L|ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν 
+|L|ουν εν τωι ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε 
+|L|οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου 
+|L|ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθης ο πεμψας 
+|L|με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω δε οιδα αυτον 
+|L|οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+|L|<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν 
+|L|επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθει η ωρα [app][*]&om;[\*][C*]αυτου[\C*][\app] 
+|L|<V 31> πολοι ουν εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ε=
+|L|λεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα ση=
+|L|μεια ποιησει ων ουτος εποιησεν <V 32> ηκουσαν 
+|L|ουν οι φαρισσαιοι του οχλου γογγυζοντος περι 
+|L|αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και 
+|L|οι φαρισσαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+|L|<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι 
+|L|και υπαγω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητη=
+|L|σετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω 
+|F 186r| 
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι 
+|L|προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι 
+|L|ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την δια=
+|L|σποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι 
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος 
+|L|ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου 
+|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε 
+|L|τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης 
+|L|ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις 
+|L|διψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πιστευων 
+|L|εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ 
+|L|της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> τουτο 
+|L|δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν 
+|L|οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α 
+|L|αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν 
+|L|εκ του οχλου ακουσαντες των λογων αυτου ε=
+|L|λεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον 
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της 
+|L|γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη 
+|L|λεγει οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βη=
+|L|θλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερ=
+|L|χεται <V 43> σχισμα ουν εν τωι οχλω εγενετο 
+|F 186v| 
+|L|δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον αυτον πιασαι αλλ ουδεις 
+|L|επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται 
+|L|προς τους αρχιερεις και φαρισσαιους και ειπον αυτοις 
+|L|εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκρι=
+|L|θησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν 
+|L|αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις 
+|L|οι φαρισσαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+|L|<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον 
+|L|η εκ των φαρισσαιων <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη 
+|L|γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+|L|<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος 
+|L|εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον 
+|L|αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και 
+|L|γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω 
+|L|μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε 
+|L|οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+|L|<V 53> και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+|L|<K 8> <V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων <V 2> ορθρου 
+|L|δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο 
+|L|λαος ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους
+|L|<V 3> αγουσι δε οι [app][*]γραμμ[ill]14-18[\ill]οι[\*][C*]γραμματεις και οι φαρισσαιοι[\C*][\app] 
+|L|προς αυτον
+|F 187r| 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|γυναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες 
+|L|αυτην εν μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδα=
+|L|σκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτο=
+|L|φορω μοιχευομενη <V 5> εν δε τωι νομω μω̅υσης 
+|L|ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι 
+|L|συ ουν τι λεγεις <V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον 
+|L|ινα εχωσι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω 
+|L|κυψας τωι δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσ=
+|L|ποιουμενος <V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανα=
+|L|κυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος 
+|L|επ αυτην τον λιθον βαλλετω <V 8> και παλιν κατω κυψας 
+|L|εγραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνει=
+|L|δησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξα=
+|L|μενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη 
+|L|μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυψας 
+|L|δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος 
+|L|ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου 
+|L|ουδεις σε κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε 
+|L|δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι 
+|L|αμαρτανε
+|F 187v| 
+|L|<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο εμοι ακολουθων 
+|L|ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ ε=
+|L|ξει το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω 
+|L|οι φαρισσαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις 
+|L|η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ 
+|L|και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου 
+|L|η μαρτυρια μου αληθης εστιν οτι οιδα ποθεν 
+|L|ερχομαι και που υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρ=
+|L|κα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν 
+|L|κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν 
+|L|οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 17> και εν τω νομω δε τωι υμετερω γεγραπται 
+|L|οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ει=
+|L|μι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι ε=
+|L|μου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω 
+|L|που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε 
+|L|εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε 
+|L|και τον πρ̅α μου [app][*]ειδειτε[\*][C*]ηδειτε[\C*][\app] αν <V 20> ταυτα τα ρη=
+|L|ματα ελαλησεν εν τωι γαζοφυλακιω 
+|F 188r|    
+|L|διδασκων εν τωι ιερω και ουδεις επιασεν αυτον 
+|L|οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+|L|<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια 
+|L|υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις 
+|L|ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι 
+|L|μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω 
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν 
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ 
+|L|των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου 
+|L|εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+|L|<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρ=
+|L|τιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι 
+|L|εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις 
+|L|υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και 
+|L|ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω 
+|L|υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και 
+|L|κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν 
+|L|καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω 
+|L|εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α 
+|L|αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅  παλιν 
+|F 188v| 
+|L|οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε 
+|L|οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν 
+|L|αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα 
+|L|λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφη=
+|L|κε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω 
+|L|ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι ε=
+|L|πιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ 
+|L|προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους 
+|L|εαν υμεις μεινητε εν τωι λογωι τωι εμω αλη=
+|L|θως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν 
+|L|και [app][*]ει[\*][C*]η[\C*][\app] αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι 
+|L|δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ε=
+|L|λευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν 
+|L|δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν 
+|L|τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις 
+|L|τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση 
+|L|οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα 
+|L|αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι 
+|L|οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω α εω=
+|L|ρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν 
+|F 189r| 
+|L|α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+|L|<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ 
+|L|εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ 
+|L|ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε <V 40> νυν 
+|L|δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν 
+|L|υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ 
+|L|τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα 
+|L|εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις 
+|L|εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν 
+|L|τον θν̅ <V 42> ειπε δε αυτοις ο ις̅ 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ 
+|L|εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ 
+|L|απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστει=
+|L|λε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε 
+|L|οτι ου δυνασθε ακουειν των λογων των εμων
+|L|<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς υμων του διαβολου εστε και τας 
+|L|επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος 
+|L|ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αλη=
+|L|θεια ουχ εστηκεν οτι αληθεια ουκ εστιν εν αυτωι 
+|L|οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει 
+|L|οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την 
+|F 189v|
+|L|αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ε=
+|L|λεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω 
+|L|διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του 
+|L|θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις 
+|L|ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απε=
+|L|κριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως 
+|L|λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον 
+|L|εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω 
+|L|αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+|L|<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις 
+|L|τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεω=
+|L|ρηση εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτωι 
+|L|οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον 
+|L|εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται 
+|L|και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη 
+|L|γευσηται θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων 
+|L|ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε 
+|L|και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+|L|<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον 
+|L|η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δο=
+|L|ξαζων με ον υμεις λεγετε [app][*]ο[\*][C*]οτι[\C*][\app] θς̅ [app][*]υ̣μων[\*][C*]ημων[\C*][\app] εστι <V 55> και ου=
+|F 190r|  
+|L|κ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν 
+|L|ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων 
+|L|ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+|L|<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη 
+|L|την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις 
+|L|και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρ̅ααμ γενε=
+|L|σθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν 
+|L|επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του 
+|L|ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως <K 9> <V 1> και 
+|L|παραγων ο ις̅ ειδεν αν̅ον 
+|L|τυφλον εκ γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι 
+|L|μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν 
+|L|ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+|L|<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις 
+|L|αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ 
+|L|εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του 
+|L|πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ 
+|L|οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τωι 
+|L|κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα 
+|L|ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πυλον εκ του 
+|F 190v| 
+|L|πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους 
+|L|του τυφλου <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις 
+|L|την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται 
+|L|απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε 
+|L|βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον 
+|L|το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν 
+|L|ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν 
+|L|αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν 
+|L|οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν 
+|L|αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου 
+|L|τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις 
+|L|την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και 
+|L|νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν 
+|L|εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φα=
+|L|ρισσαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον 
+|L|οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους 
+|L|οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φα=
+|L|ρισσαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις 
+|L|πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψα=
+|L|μην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισσαιων 
+|L|τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το 
+|F 191r| 
+|L|σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται 
+|L|αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν 
+|L|και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι τωι τυφλωι 
+|L|παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε 
+|L|σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+|L|<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυ=
+|L|φλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν 
+|L|τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρω=
+|L|τησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις 
+|L|λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+|L|<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον 
+|L|οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος 
+|L|εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η 
+|L|τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οι=
+|L|δαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε 
+|L|αυτος τα περι εαυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον 
+|L|οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους 
+|L|ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν 
+|L|τις ομολογηση αυτον χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+|L|<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει 
+|L|αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτε=
+|L|ρου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω 
+|F 191v|
+|L|δος δοξαν τωι θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος 
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν 
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+|L|<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ανεωξε 
+|L|σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον 
+|L|υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε 
+|L|ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γε=
+|L|νεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης 
+|L|εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+|L|<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον 
+|L|δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος 
+|L|και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν 
+|L|οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου 
+|L|τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτω=
+|L|λων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης 
+|L|η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+|L|<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις 
+|L|οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην 
+|L|ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+|L|<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ ε=
+|L|γεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και 
+|L|εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξε=
+|F 192r| 
+|L|βαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω 
+|L|συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη 
+|L|εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω 
+|L|εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας 
+|L|αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε 
+|L|εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν ο ις̅ 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα 
+|L|οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες 
+|L|τυφλοι γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισσαιων 
+|L|ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω 
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπε δε αυτοις 
+|L|ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν 
+|L|νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η δε αμαρτια υμων μενει
+|L|<K 10> <V 1> αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην 
+|L|των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν 
+|L|εκεινος κλεπτης εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια 
+|L|της θυρας ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω 
+|L|ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης 
+|L|αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει 
+|L|κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> οταν δε τα ιδια 
+|F 192v|  
+|L|προβατα εκβαλλη εμπροσθεν αυτων πορευεται 
+|L|και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι 
+|L|την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολου=
+|L|θησωσιν αλλα φευξωνται απ αυτου οτι ουκ οιδασι 
+|L|των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν 
+|L|ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα 
+|L|ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+|L|<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ η=
+|L|κουσαν αυτων τα προβατα
+|L|<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις 
+|L|εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται 
+|L|και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μι 
+|L|ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα 
+|L|ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν 
+|L|υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην 
+|L|ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον 
+|L|ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος 
+|L|αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα <V 13> ο δε 
+|L|μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω 
+|L|περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος 
+|F 193r| 
+|L|και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+|L|<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α 
+|L|και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+|L|<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης 
+|L|ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου 
+|L|ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την 
+|L|ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει αυτην 
+|L|απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου 
+|L|εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν 
+|L|αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+|L|<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια 
+|L|τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων 
+|L|δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+|L|<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμο=
+|L|νιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους 
+|L|ανοιγειν <V 22> εγενετο δε 
+|L|τα εγκαινια εν ιεροσο=
+|L|λυμοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τωι ιερω 
+|L|εν τη στοα σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιου=
+|L|δαιοι και ελεγον εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις 
+|F 193v| 
+|L|ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις 
+|L|ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω 
+|L|εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει 
+|L|περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε 
+|L|εκ των προβατων των εμων 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει 
+|L|καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+|L|<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις 
+|L|και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπα=
+|L|σει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος 
+|L|δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις 
+|L|δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+|L|<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους 
+|L|οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη 
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν 
+|L|εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθα=
+|L|ζετε με <V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι 
+|L|περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα 
+|L|περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιεις 
+|L|σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι 
+|L|γεγραμμενον εν τωι νομωι υμων εγω ειπα θεοι εστε
+|F 194r| 
+|L|<V 35> ει ουν εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο 
+|L|και ου δυναται λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε 
+|L|και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφη=
+|L|μεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω 
+|L|τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε 
+|L|ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις 
+|L|πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι 
+|L|εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν αυτον 
+|L|παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε 
+|L|παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου 
+|L|ην ιω̅ το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+|L|<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅ μεν 
+|L|εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιω̅ 
+|L|περι αυτου αληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις 
+|L|αυτον εκει <K 11> <V 1> ην δε 
+|L|τις ασθενων λαζαρος απο 
+|L|βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης 
+|L|αυτης <V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω 
+|L|και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης 
+|L|ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι 
+|L|αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις 
+|L|ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια 
+|F 194v| 
+|L|ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα 
+|L|δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε 
+|L|ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+|L|<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ωι 
+|L|ην τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει 
+|L|τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+|L|<V 8> λεγουσιν αυτωι οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε 
+|L|λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+|L|<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας 
+|L|εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει 
+|L|οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε 
+|L|τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι 
+|L|το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο 
+|L|λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα 
+|L|πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω 
+|L|οι μαθηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει 
+|L|δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε ε=
+|L|δοξαν οτι περι της κοιμη(σε)ως του υπνου λεγει <V 14> τοτε 
+|L|ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+|L|<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην 
+|L|εκει αλλα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο 
+|L|λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις 
+|F 195r| 
+|L|ινα αποθανωμεν συν αυτωι <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυ=
+|L|τον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τωι μνημειω
+|L|<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο 
+|L|σταδιων δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων 
+|L|εληλυθησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα 
+|L|παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+|L|<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντη=
+|L|σεν αυτω μαρια δε εν τωι οικω εκαθεζετο
+|L|<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο 
+|L|αδελφος μου ουκ αν απεθανεν <V 22> αλλα και νυν οιδα 
+|L|οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη 
+|L|ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτωι 
+|L|μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστα=
+|L|σει εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ 
+|L|εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε 
+|L|καν αποθανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πιστευων 
+|L|εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα 
+|L|πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πε=
+|L|πιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον 
+|L|κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε 
+|L|και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα 
+|L|ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+|F 195v| 
+|L|<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+|L|<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν 
+|L|τωι τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια 
+|L|και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι 
+|L|ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη 
+|L|λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση 
+|L|εκει <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα 
+|L|αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω 
+|L|κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη 
+|L|ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι 
+|L|και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον 
+|L|λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν 
+|L|ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+|L|<V 37> τινες δε εξ αυτων ελεγον ουκ ηδυνατο ουτος ο α=
+|L|νοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι 
+|L|ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν παλιν 
+|L|εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το 
+|L|μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο 
+|L|επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει 
+|L|αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα 
+|F 196r| 
+|L|κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ 
+|L|ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+|L|<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ 
+|L|ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαρι=
+|L|στω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε 
+|L|μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον 
+|L|ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων 
+|L|φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+|L|<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους 
+|L|ποδας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω πε=
+|L|ριεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και 
+|L|αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελ=
+|L|θοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν 
+|L|ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων 
+|L|απηλθον προς τους φαρισσαιους και ειπον αυτοις οσα εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν 
+|L|οι αρχιερεις και 
+|L|οι φαρισσαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν 
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν 
+|L|αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις 
+|L|αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων 
+|L|τον τοπον και το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων 
+|F 196v| 
+|L|καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου 
+|L|ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε 
+|L|διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις 
+|L|αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το 
+|L|εθνος αποληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν 
+|L|αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου 
+|L|προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν 
+|L|υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον 
+|L|αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διασκορπισμενα 
+|L|συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας 
+|L|συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+|L|<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις 
+|L|αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερη=
+|L|μου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε 
+|L|μετα των μαθητων αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα 
+|L|των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιερο=
+|L|σολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνι=
+|L|σωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον 
+|L|μετ αλληλων εν τωι ιερωι εστηκοτες τι δοκει 
+|L|υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδω=
+|L|κεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισσαιοι εντολην 
+|L|ινα εαν τις γνω που εστι μηνυσει οπως πια=
+|F 197r| 
+|L|σωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ 
+|L|προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν ο ις̅ εις βη=
+|L|θανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον η=
+|L|γειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει 
+|L|και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των 
+|L|ανακειμενων συν αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα 
+|L|λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλει=
+|L|ψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμασσε ταις θριξιν 
+|L|αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη 
+|L|εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν εις εκ των 
+|L|μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης 
+|L|ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο το 
+|L|μυρων ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη 
+|L|πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των 
+|L|πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το 
+|L|γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του εν=
+|L|ταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους 
+|L|γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παν=
+|L|τοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιου=
+|L|δαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον 
+|L|αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|F 197v|  
+|L|<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον 
+|L|αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον 
+|L|των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+|L|<V 12> τηι επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην 
+|L|ακουσαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα
+|L|<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις 
+|L|απαντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαν=
+|L|να ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βα=
+|L|σιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον 
+|L|εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται 
+|L|καθημενος επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνω=
+|L|σαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη 
+|L|ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω 
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν 
+|L|ο οχλος ο ων μετ α=
+|L|του ιυ̅ οτι τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνη=
+|L|μειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υ=
+|L|πηντησεν αυτωι ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο 
+|L|αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|L|<V 19> οι ουν φαρισσαιοι 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|F 198r|    
+|L|ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ου=
+|L|κ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου 
+|L|απηλθεν <V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των ανα=
+|L|βαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτηι
+|L|<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τωι απο βηθσαι=
+|L|δα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες 
+|L|κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλι̅ππος και 
+|L|λεγει τωι ανδρεα και παλιν ανδρεας και φι=
+|L|λιππος λεγουσι τωι ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο 
+|L|αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη 
+|L|ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην 
+|L|αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε απο=
+|L|θανη πολυν καρπον φερει
+|L|<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απο=
+|L|λεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τωι 
+|L|κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει 
+|L|αυτην <V 26> εαν εμοι διακονη τις εμοι α=
+|L|κολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο 
+|L|διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακο=
+|L|νη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου 
+|L|τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της 
+|F 198v| 
+|L|ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν 
+|L|φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+|L|<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως ακουσας ελεγε βροντην γεγο=
+|L|νεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+|L|<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγο=
+|L|νεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου
+|L|νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται 
+|L|εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυ=
+|L|σω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω 
+|L|θανατω εμελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω 
+|L|ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ 
+|L|μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψω=
+|L|θηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του 
+|L|αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον 
+|L|το φως μεθ υμων εστι περιπατειτε εως το φως 
+|L|εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη 
+|L|και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που 
+|L|υπαγει
+|L|<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα 
+|L|υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν 
+|L|ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα 
+|F 199r| 
+|L|δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων 
+|L|ουκ επιστευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του 
+|L|προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επι=
+|L|στευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απε=
+|L|καλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν 
+|L|οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους ο=
+|L|φθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη 
+|L|ιδωσι τοις οφθαλμοις και τη καρδια συνωσι και 
+|L|επιστρεψωσι και ιασωμαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν 
+|L|ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι 
+|L|αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι ε=
+|L|πιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισσαιους 
+|L|ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+|L|<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ 
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν 
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον 
+|L|πεμψαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+|L|<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο 
+|L|πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+|L|<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη 
+|L|πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον 
+|L|ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+|F 199v| 
+|L|<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου 
+|L|εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος 
+|L|κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω ε=
+|L|ξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με 
+|L|πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και 
+|L|τι λαλησω <V 50> α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε 
+|L|μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου 
+|L|η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου 
+|L|προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους εν τωι κοσμω 
+|L|εις τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου 
+|L|του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιου=
+|L|δα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν 
+|L|αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλ=
+|L|θε και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου 
+|L|και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζω=
+|L|σεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα 
+|L|και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκ=
+|L|μασσειν τωι λεντιω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται 
+|L|ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ 
+|L|συ μου νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτο̣υ̣
+|F 200r| 
+|L|ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε 
+|L|μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτωι ο πετρος ου μη νι=
+|L|ψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω 
+|L|ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+|L|<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μο=
+|L|νον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτω 
+|L|ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας 
+|L|νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθα=
+|L|ροι εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδη γαρ τον παρα=
+|L|διδουντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες κα=
+|L|θαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ει=
+|L|πεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+|L|<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως 
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων 
+|L|τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφει=
+|L|λετε αλληλων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγ=
+|L|μα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα 
+|L|υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε α=
+|L|ποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα 
+|F 200v| 
+|L|οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ οιδα ους εξελε=
+|L|ξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων 
+|L|μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+|L|<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γε=
+|L|νηται πιστευσητε οτι εγω ειπεν υμιν <V 20> αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε 
+|L|λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον 
+|L|πεμψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τωι 
+|L|πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν 
+|L|εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+|L|<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τωι 
+|L|κολπωι του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω 
+|L|σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+|L|<V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω 
+|L|κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω 
+|L|εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμ=
+|L|βαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος 
+|L|ισκαριωτη <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις 
+|L|εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις 
+|L|ποιησον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων 
+|F 201r| 
+|L|προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσ=
+|L|σοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ α=
+|L|γορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις 
+|L|πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκει=
+|L|νος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθε λεγει ο ις̅ {query marginal text}
+|L|νυν εδοξα=
+|L|σθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+|L|<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτωι και ο θς̅ δοξασει 
+|L|αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με 
+|L|και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υ=
+|L|παγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+|L|<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλ=
+|L|ληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε 
+|L|αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι 
+|L|μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη 
+|L|αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι 
+|L|νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+|L|<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι 
+|L|ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> απεκριθη ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις 
+|F 201v| 
+|L|αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου 
+|L|απαρνηση με τρις
+|L|<K 14> <V 1> μη ταρασσεσθω 
+|L|υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πι=
+|L|στευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι 
+|L|πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι 
+|L|ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω ετοι=
+|L|μασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραλη=
+|L|ψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω 
+|L|και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την 
+|L|οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω θω̅μας κε̅ 
+|L|ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον 
+|L|ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος 
+|L|και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον 
+|L|πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με και 
+|L|τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι 
+|L|γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτωι 
+|L|φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει υμιν
+|L|<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι 
+|L|και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε 
+|L|εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν 
+|L|τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τωι πρ̅ι και ο πη̅ρ 
+|L|εν εμοι εστι 
+|F 202r| 
+|L|τα ρηματα α 
+|L|εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε 
+|L|πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευε=
+|L|τε μοι οτι εγω εν τωι πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν 
+|L|ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+|L|<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα 
+|L|α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων 
+|L|ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+|L|<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τωι ονοματι μου τουτο 
+|L|ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τωι υιωι
+|L|<V 14> εαν τι σητε εν τωι ονοματι μου εγω ποιησω
+|L|<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τη=
+|L|ρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον 
+|L|παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υ=
+|L|μων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος 
+|L|ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γι=
+|L|νωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο 
+|L|οτι παρ υμιν εστι και εν υμιν μενει <V 18> ουκ αφη=
+|L|σω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι 
+|L|μικρον χρονον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις 
+|L|δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+|L|<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω 
+|F 202v| 
+|L|εν τωι πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+|L|<V 21> ο εχων τας 
+|L|εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με 
+|L|ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου 
+|L|και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν 
+|L|οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτω και ουχι τω 
+|L|κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις 
+|L|αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου 
+|L|αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μο=
+|L|νην παρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων με 
+|L|τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε 
+|L|ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρα=
+|L|κλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τωι 
+|L|ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπο=
+|L|μνησει υμας παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιη=
+|L|μι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως 
+|L|ο κοσμος διδωσιν ειρηνην εγω διδωμι υμιν 
+|L|μη ταρασσεσθω υμων 
+|L|η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ει=
+|L|πον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπα=
+|F 203r| 
+|L|τε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α 
+|L|οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι <V 29> και νυν ειρηκα υμιν 
+|L|πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι 
+|L|πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου 
+|L|αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο 
+|L|κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο 
+|L|μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+|L|<K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο 
+|L|γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρ=
+|L|πον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαι=
+|L|ρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις 
+|L|καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+|L|<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα 
+|L|ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μει=
+|L|νη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη 
+|L|εν εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υ=
+|L|μεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν 
+|L|αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις 
+|L|εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις 
+|L|μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα 
+|L|και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλ=
+|L|λουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα 
+|F 203v| 
+|L|ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτη=
+|L|σεσθε και γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω 
+|L|εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε 
+|L|και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησε με 
+|L|ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη 
+|L|αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τη=
+|L|ρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω 
+|L|τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου 
+|L|εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα 
+|L|η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πλη=
+|L|ρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγα=
+|L|πατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα 
+|L|και υμεις αγαπατε αλληλους <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην 
+|L|ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των 
+|L|φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε 
+|L|οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω 
+|L|δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ 
+|L|υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα 
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις 
+|L|με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας 
+|L|και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρ=
+|L|πον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα 
+|F 204r| 
+|L|ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου 
+|L|δωσει υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+|L|<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε 
+|L|πρωτον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου η=
+|L|τε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του 
+|L|κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας 
+|L|εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+|L|<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι 
+|L|δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιω=
+|L|ξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετη=
+|L|ρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα 
+|L|παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου ο=
+|L|τι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον 
+|L|και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον 
+|L|νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+|L|<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα 
+|L|εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος 
+|L|πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και 
+|L|εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τωι 
+|L|νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+|F 204v| 
+|L|<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν 
+|L|παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του 
+|L|πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+|L|<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|<K 16> <V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλι=
+|L|σθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα 
+|L|ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν 
+|L|προσφερειν τωι θω̅ <V 3> και ταυτα ποιησουσιν 
+|L|οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα 
+|L|λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα 
+|L|μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα 
+|L|δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+|L|<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ου=
+|L|δεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα 
+|L|λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων 
+|L|την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφε=
+|L|ρει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη 
+|L|απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς 
+|L|υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς 
+|L|υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον 
+|L|περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και 
+|F 205r| 
+|L|περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευου=
+|L|σιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον 
+|L|πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι 
+|L|δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου 
+|L|κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου 
+|L|δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκεινος 
+|L|το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πα=
+|L|σαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου 
+|L|αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα 
+|L|αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ 
+|L|του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο 
+|L|πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του ε=
+|L|μου ληψεται και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και 
+|L|ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με 
+|L|οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των 
+|L|μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο 
+|L|λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν 
+|L|μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+|L|<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οι=
+|L|δαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον 
+|L|αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου 
+|F 205v| 
+|L|ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεω=
+|L|ρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+|L|<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε 
+|L|υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυ=
+|L|πηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενη=
+|L|σεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν 
+|L|η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον 
+|L|ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν 
+|L|οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην 
+|L|μεν νυν εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρη=
+|L|σεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει 
+|L|αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερω=
+|L|τησετε ουδεν 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τωι ονομα=
+|L|τι μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ η=
+|L|τησατε ουδεν εν τωι ονοματι μου αιτειτε 
+|L|και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+|L|<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλ=
+|L|λ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις 
+|L|λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του 
+|L|πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα 
+|F 206r| 
+|L|εν τωι ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν 
+|L|οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ 
+|L|ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκα=
+|L|τε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλ=
+|L|θον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις 
+|L|τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πο=
+|L|ρευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου 
+|L|ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδε=
+|L|μιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου 
+|L|χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω 
+|L|πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις 
+|L|ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και 
+|L|νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος 
+|L|εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι 
+|L|μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε 
+|L|εν τωι κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε 
+|L|εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα ελα=
+|L|λησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον 
+|L|ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|δοξασον σου τον 
+|F 206v| 
+|L|υν̅ ινα και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως εδωκας αυτω 
+|L|εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δω=
+|L|σει αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος 
+|L|ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ 
+|L|και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης 
+|L|το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+|L|<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη 
+|L|δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+|L|<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους ε=
+|L|δωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους 
+|L|εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι <V 7> νυν εγνωκαν 
+|L|οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν <V 8> οτι τα 
+|L|ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι 
+|L|ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον 
+|L|και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων 
+|L|ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα 
+|L|περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι <V 10> και τα εμα 
+|L|παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν 
+|L|αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τωι κοσμω και ουτοι εν 
+|L|τωι κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι 
+|L|πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τωι ονοματι σου ω 
+|L|δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+|F 207r| 
+|L|<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τωι κοσμωι εγω ετηρουν αυτους 
+|L|εν τωι ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα 
+|L|και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της 
+|L|απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε 
+|L|ερχομαι και ταυτα λαλω εν τωι κοσμω ινα 
+|L|εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος ε=
+|L|μισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως 
+|L|εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 15> ουκ ερωτω ινα 
+|L|αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης 
+|L|αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι 
+|L|καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους 
+|L|εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα 
+|L|αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω 
+|L|εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια 
+|L|<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι παν=
+|L|των των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+|L|<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω 
+|L|εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο 
+|F 207v| 
+|L|κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω 
+|L|την δοξαν ην εδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν 
+|L|εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν ε=
+|L|μοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη 
+|L|ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους 
+|L|καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους εδωκας μοι 
+|L|θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου 
+|L|ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην οτι ηγαπησας με 
+|L|προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος 
+|L|σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ 
+|L|με απεστειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα 
+|L|σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας 
+|L|με εν αυτοις η καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε 
+|L|συν τοις μαθηταις 
+|L|αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος 
+|L|εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον 
+|L|οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των 
+|L|μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και 
+|L|εκ των αρχιερεων και φαρισσαιων υπηρετας ερχεται 
+|L|εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν 
+|L|ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις 
+|F 208r| 
+|L|τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον να=
+|L|ζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστη=
+|L|κει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+|L|<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον 
+|L|εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους 
+|L|επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον 
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν 
+|L|οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε 
+|L|τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον 
+|L|ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα ε=
+|L|ξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν 
+|L|ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον 
+|L|και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην 
+|L|δε ονομα τωι δουλωι μαλχος <V 11> ειπεν 
+|L|ουν ο ις̅ τωι πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην 
+|L|το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω 
+|L|αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υ=
+|L|πηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και ε=
+|L|δησαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν 
+|L|πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος 
+|L|ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+|F 208v| 
+|L|<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι 
+|L|συμφερει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου
+|L|<V 15> ηκολουθει δε τωι ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης 
+|L|ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τωι αρχιερει 
+|L|και συνεισηλθε τωι ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+|L|<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν 
+|L|ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει 
+|L|και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+|L|<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τωι πετρω μη 
+|L|και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου 
+|L|λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι 
+|L|δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκο=
+|L|τες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυ=
+|L|των ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιε=
+|L|ρευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και 
+|L|περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ 
+|L|εγω παρρησια ελαλησα τωι κοσμω εγω 
+|L|παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τωι ιε=
+|L|ρω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν 
+|L|κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επερωτας 
+|L|επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις 
+|L|ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε 
+|F 209r| 
+|L|αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε 
+|L|ραπισμα τωι ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρ=
+|L|χιερει <V 23> απεκριθη αυτωι ο ις̅ ει κακως ελα=
+|L|λησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι 
+|L|με δαιρεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδε=
+|L|μενον προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων 
+|L|εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη 
+|L|και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος 
+|L|και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρ=
+|L|χιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον 
+|L|ουκ εγω σε ειδον εν τωι κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν 
+|L|ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφω=
+|L|νησεν <V 28> αγουσιν ουν 
+|L|τον ιν̅ απο του καιαφα 
+|L|εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ου=
+|L|κ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν 
+|L|αλλ ινα φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν 
+|L|ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπε τινα κατη=
+|L|γοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν 
+|L|και ειπον αυτωι ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι 
+|L|παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος 
+|L|λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε 
+|F 209v| 
+|L|αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ ε=
+|L|ξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ 
+|L|πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιωι θανατωι 
+|L|εμελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραι=
+|L|τωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν 
+|L|αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο 
+|L|λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου <V 35> απεκριθη 
+|L|ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το 
+|L|σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι 
+|L|τι εποιησας <V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η 
+|L|εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του 
+|L|κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπη=
+|L|ρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη πα=
+|L|ραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλ(εια)
+|L|η εμη ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο 
+|L|πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη 
+|L|ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω 
+|L|εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα 
+|L|εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια 
+|L|πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της 
+|L|φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια 
+|F 210r| 
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους 
+|L|και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευ=
+|L|ρισκω εν αυτω <V 39> εστι δε συνηθεια υμιν 
+|L|ινα ενα απολυσω υμιν εν τωι πασχα 
+|L|βουλεσθε ουν ινα απολυσω υμιν τον βα=
+|L|σιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παν=
+|L|τες λεγοντες μη τουτον αλλα [app][*][ill]3[\ill][\*][C*]π̣ον[\C*][\app] βαραββαν 
+|L|ην δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν ε=
+|L|λαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι 
+|L|στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακαν=
+|L|θων επεθηκαν αυτου επι την κεφαλην και ιμα=
+|L|τιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ελεγον 
+|L|χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν 
+|L|αυτωι ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν 
+|L|εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν 
+|L|αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ου=
+|L|δεμιαν αιτιαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν 
+|L|εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον 
+|L|και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις 
+|L|ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις 
+|L|και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|F 210v| 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος 
+|L|λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευ=
+|L|ρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω 
+|L|οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον 
+|L|ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+|L|<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον 
+|L|εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και 
+|L|λεγει τωι ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν 
+|L|ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος 
+|L|εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω 
+|L|στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+|L|<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κα=
+|L|τ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο  
+|L|ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+|L|<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε 
+|L|ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απο=
+|L|λυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον 
+|L|ποιων αντιλεγει τωι καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας 
+|L|τον λογον τουτον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι 
+|L|του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον ε=
+|L|βραιστι δε γαββαθα <V 14> ην δε παρασκευη του 
+|L|πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις 
+|L|ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγαζον αρον αρον 
+|F 211r| 
+|L|στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα 
+|L|υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν 
+|L|βασιλεα ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν 
+|L|αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παραλαβοντες 
+|L|[app][*][ill]22-28[\ill][\*][C]δε οι στρατιωται τον ιν̅ ηγαγον εις τον πραιτωριον[\C][\app]  <V 17> [app][*][ill]8-12[\ill][\*][C]και βασταζων τον στ̅ρον αυτου[\C][\app] {Ι think a line has been erased and corrected as the hand is different but it is difficult to tell}
+|L|εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραι=
+|L|στι γολγοθα <V 18> οπου αυτον εσ̅τρωσαν και μετ αυτου 
+|L|αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+|L|<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και επεθηκεν επι του 
+|L|στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βα=
+|L|σιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι 
+|L|ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της 
+|L|πολεως οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον 
+|L|εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τωι 
+|L|πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε 
+|L|ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε 
+|L|βασιλευς ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα {-ed- These two words are written on the line below, after a space which was then filled with a lectionary incipit and the beginning of verse 23.}
+|L|<V 23> οι στρατιωται οτε [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] {-ed- οτε ουν is written in the margin, and is here interpreted as an instruction to add ουν after οτε.}
+|L|εσ̅τρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και 
+|L|εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη 
+|L|μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των 
+|L|ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους 
+|F 211v| 
+|L|μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου 
+|L|τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα 
+|L|διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και 
+|L|επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν 
+|L|ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ειστηκεισαν δε 
+|L|παρα τωι στ̅ρωι 
+|L|του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου 
+|L|μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδα=
+|L|ληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων την μ̅ρα και τον μαθητην [app][*]&om;[\*][C*]πα=ρεστωτα[\C*][\app]
+|L|ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε 
+|L|ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τωι μαθητηι ιδου η μη̅ρ σου 
+|L|και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης 
+|L|εκεινος εις τα ιδια <V 28> μετα τουτο ειδων 
+|L|ο ις̅ οτι παντα [app][*][ill]20-30[\ill][\*][C]ηδη τετελεσται περι αυτου ινα τελειωθη η γραφη[\C][\app] 
+|L|λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον 
+|L|οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπωι 
+|L|περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+|L|<V 30> οτε δε ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και 
+|L|κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου 
+|L|τα σωματα εν τωι σαββατω επει παρασκευη 
+|L|ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του 
+|F 212r| 
+|L|σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγω=
+|L|σιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται 
+|L|και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλ=
+|L|λου του συ̅στρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθον=
+|L|τες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν 
+|L|αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη 
+|L|αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα 
+|L|και υδωρ <V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αλη=
+|L|θινη [app][*]εστιν αυτου η μαρτυρια[\*][Α]εστιν η μαρτυρια αυτου[\Α][\app] κακεινος οιδεν ο=
+|L|τι αληθη λεγει ινα ημεις πιστευσητε <V 36> εγενετο 
+|L|γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου 
+|L|συντριβησεται αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει 
+|L|οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα ταυτα 
+|L|ηρωτησε τον πιλατον ιω=
+|L|σηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ 
+|L|κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων 
+|L|ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πι=
+|L|λατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅ <V 39> ηλθε 
+|L|δε και νικ̅οδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος 
+|L|το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης 
+|L|ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα 
+|L|του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα 
+|F 212v| 
+|L|των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις 
+|L|ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσ̅τρω=
+|L|θη κηπος και εν τωι κηπω [app][*][ill]1[\ill]νημειον[\*][C*]μνημειον[\C*][\app] κενον 
+|L|εν ωι ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν δια την 
+|L|παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνη=
+|L|μειον εθηκαν τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε 
+|L|μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη 
+|L|ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνη=
+|L|μειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+|L|<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον 
+|L|αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις 
+|L|ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν 
+|L|που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος 
+|L|μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε 
+|L|οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε 
+|L|ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+|L|<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια 
+|L|ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακο=
+|L|λουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεω=
+|L|ρει τα οθονια κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην 
+|L|επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον 
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+|F 213r| 
+|L|<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις 
+|L|το μνημειον και ιδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδει=
+|L|σαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+|L|<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε 
+|L|ειστηκει προς τωι μνη=
+|L|μειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυ=
+|L|ψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους 
+|L|εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κε=
+|L|φαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το 
+|L|σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι 
+|L|τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου 
+|L|και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα 
+|L|εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ ετωτα 
+|L|και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι 
+|L|τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι 
+|L|ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστα=
+|L|σας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω 
+|L|αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στρα=
+|L|φεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λε=
+|L|γεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου 
+|L|απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου 
+|L|πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις 
+|F 213v| 
+|L|αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ 
+|L|υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγ=
+|L|γελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ 
+|L|και ταυτα ειπεν αυτη <V 19> ουσης ουν 
+|L|οψιας τη ημερα εκεινη τη μιαι 
+|L|των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν 
+|L|οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιου=
+|L|δαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις 
+|L|ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις 
+|L|τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν 
+|L|ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ 
+|L|παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με 
+|L|ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων 
+|L|ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+|L|<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις 
+|L|αν τινων κρατειτε κεκρατηνται
+|L|<V 24> θω̅μας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος 
+|L|ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν 
+|L|αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ 
+|L|ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν 
+|L|αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυ=
+|L|λον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα 
+|F 214r| 
+|L|μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+|L|<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι 
+|L|μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται 
+|L|ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον 
+|L|και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τωι θωμα 
+|L|φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας 
+|L|χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε 
+|L|εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα 
+|L|πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω 
+|L|ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτωι ο ις̅ οτι εω=
+|L|ρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδον=
+|L|τες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια 
+|L|εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α 
+|L|ουκ εστι γεγραμμενα εν τωι βιβλιω τουτω
+|L|<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν 
+|L|ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος και ινα πιστευον=
+|L|τες ζωην εχητε εν τωι ονοματι αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα 
+|L|εφανερωσεν εαυτον παλιν 
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβερια=
+|L|δος εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων 
+|L|πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθα=
+|L|ναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζε=
+|F 214v| 
+|L|βεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+|L|<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν 
+|L|λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον 
+|L|και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη 
+|L|τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε η=
+|L|δη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου 
+|L|μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν 
+|L|αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον 
+|L|εχετε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις 
+|L|βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το 
+|L|δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι 
+|L|αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+|L|<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρωι 
+|L|ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον 
+|L|επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν 
+|L|εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται 
+|L|τωι πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν 
+|L|απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες 
+|L|το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την 
+|L|γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον 
+|L|επικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγ=
+|L|κατε απο των οψαριων ων [app][*]εποασατε[\*][C*]επιασατε[\C*][\app] νυν
+|F 215r| 
+|L|<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την 
+|L|γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντη=
+|L|κοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δι=
+|L|κτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε 
+|L|ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυ=
+|L|τον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται 
+|L|ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις 
+|L|και το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον 
+|L|εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου 
+|L|εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν 
+|L|{-ed- Lectionary incipit.}
+|L|λεγει τω σι=
+|L|μωνι πετρω σιμων ιωνα αγαπας με 
+|L|πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας 
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρ=
+|L|νια μου <V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων 
+|L|ιωνα αγαπας με λεγει αυτωι ναι κε̅ συ 
+|L|οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε 
+|L|τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον 
+|L|σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος ο=
+|L|τι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν 
+|L|αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις 
+|F 215v| 
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα 
+|L|προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε 
+|L|ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιε=
+|L|πατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης 
+|L|εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει 
+|L|οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω 
+|L|θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων 
+|L|λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε 
+|L|ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ 
+|L|ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τωι δει=
+|L|πνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν 
+|L|ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει 
+|L|τωι ιυ̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτωι ο ις̅ εαν 
+|L|αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε 
+|L|συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις 
+|L|τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ απο=
+|L|θνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ α=
+|L|ποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως 
+|L|ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρ=
+|L|τυρων περι τουτων και γραψας ταυτα 
+|L|και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτ[ill]ου[\ill]
+|L|<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ 
+|F 216r|
+|L|ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον 
+|L|οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφο=
+|L|μενα βιβλια αμην <K 22> <V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+


Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_315610/04_315610_rk_merged.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
   + *