[ntmss-svn] r474 - trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged
Rachel at crosswire.org
Rachel at crosswire.org
Fri Jul 26 12:14:59 MST 2013
Author: Rachel
Date: 2013-07-26 12:14:59 -0700 (Fri, 26 Jul 2013)
New Revision: 474
Added:
trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged/04_312420_MERGED.txt
trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged/04_326150_MERGED.txt
Log:
Two new MERGED transcriptions added.
Added: trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged/04_312420_MERGED.txt
===================================================================
--- trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged/04_312420_MERGED.txt (rev 0)
+++ trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged/04_312420_MERGED.txt 2013-07-26 19:14:59 UTC (rev 474)
@@ -0,0 +1,1777 @@
+{Status:
+G-A Number: 1242
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 121v
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Samuel Gibson
+Transcription begun: 10/10/11
+Transcription finished: 27/10/11
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 Νo
+
+ Other remarks: majuscule form of β common; υιos not contracted}
+
+|F 121v|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην
+|L|ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου
+|L|εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+|L|<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτω
+|L|ου κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅
+|L|ονομα αυτω ιω̅ <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρ=
+|L|τυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του
+|L|φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα
+|L|αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος
+|L|δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα
+|L|ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε
+|F 122r|
+|L|ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γε=
+|L|νεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αι=
+|L|ματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θελη=
+|L|ματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος
+|L|σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασα=
+|L|μεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα
+|L|πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει
+|L|περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπι=
+|L|σω μου ερχομενος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+|L|<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως
+|L|εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον
+|L|κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν
+|L|η μαρτυρια του ιω̅αννου οτε απεστειλαν προς αυτον
+|L|οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας
+|L|ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε
+|L|και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι
+|L|εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλια̅ς ει συ
+|L|και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκρι=
+|L|θη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν
+|L|τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη
+|L|εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε
+|L|την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+|L|<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βα=
+|L|πτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω̅ λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι
+|L|μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο
+|F 122v|
+|L|οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθε μου γεγονεν ου
+|L|ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υπο=
+|L|δηματος <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου
+|L|οπου ην ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιω̅
+|L|τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος
+|L|εστι περι ου εγω ειπον [app][*][ill]οτι[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] οπισω μου ερχεται ανηρ
+|L|ος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω
+|L|ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια
+|L|τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρ=
+|L|τυρησεν ο ιω̅ λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαι=
+|L|νον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+|L|<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν
+|L|εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α
+|L|καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτι=
+|L|ζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρη=
+|L|κα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅ <V 35> τη επαυριον
+|L|παλιν ειστηκει ο ιω̅ και εκ των μαθητων αυτου δυο
+|L|<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος
+|L|και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεα=
+|L|σαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι
+|L|ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται [app][*]&om;[\*][C] ερμηνευομενον[\C][\app] δι=
+|L|δασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+|L|ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν
+|L|την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας
+|L|ο αδελφος σημωνος πετρου εις εκ των δυο των
+|L|ακουσαντων παρα ιω̅ και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον
+|F 123r|
+|L|σιμωνα και λεγει αυτω ευρικαμεν τον μεσιαν ο εστι
+|L|μεθερμηνευομενον ο χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅
+|L|εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υιος ιωνα
+|L|συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριον
+|L|ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φι=
+|L|λιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φι=
+|L|λιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου
+|L|και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι
+|L|προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον
+|L|απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαν̅αηλ εκ ναζαρετ
+|L|δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος
+|L|ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον
+|L|προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραη=
+|L|λιτης εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθαν̅αηλ
+|L|ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην
+|L|ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαν̅αηλ και λεγει αυτω
+|L|ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε
+|L|υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων
+|L|οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω [app][*]σοι[\*][C]υμιν[\C][\app] απ αρτι
+|L|οψεσθε τον ου̅νον [app][*]ανεωγμενον[\*][C]ανεωγοτα[\C][\app] και τους αγγελους του θυ̅
+|L|αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+|L|<K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλι=
+|L|λαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅
+|L|και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος του
+|L|οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+|L|<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+|F 123v|
+|L|<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν
+|L|ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κειμεναι
+|L|κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι
+|L|ανα μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμι=
+|L|σατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας
+|L|εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε
+|L|τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο
+|L|ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και
+|L|ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν
+|L|οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτον πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε
+|L|τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως
+|L|αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων
+|L|ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την
+|L|δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη ο ις̅ εις καπερνα̅ουμ αυτος και οι
+|L|μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου
+|L|και εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και [app][*]εκε̣ι̣[\*][C]εγγυς[\C][\app] ην
+|L|το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας
+|L|βοας και προβατα και περιστερας και τους κερ=
+|L|ματιστας καθημενους <V 15> και ποιησας [app][*]φραγελιον[\*][C]φραγελλιον[\C][\app]
+|L|εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε
+|L|προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων
+|L|εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+|L|<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα
+|L|εντευθεν [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον
+|L|εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι [app][*]γε=
+|F 124r|
+|L|γραπταιενον[\*][C]γεγραμμενον[\C][\app] εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται
+|L|με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+|L|τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο
+|L|ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος
+|L|αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν
+|L|οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επι=
+|L|στευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+|L|<V 23> ως δε ην εν [app][*]&om;[\*][C]τοις[\C][\app] ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη
+|L|πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες
+|L|τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευσεν
+|L|εαυτον αυτοις δια το γινωσκειν παντα <V 25> και οτι
+|L|ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε
+|L|αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω
+|L|αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς τον ιν̅
+|L|νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι
+|L|απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ
+|L|δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις
+|L|εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν
+|L|ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει
+|L|προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννη=
+|L|θηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της
+|L|μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ις̅ [app][*][ill]10-11[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] αμην αμην λεγω σοι εαν
+|F 124v|
+|L|μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελ=
+|L|θειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ
+|L|της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του
+|L|πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει
+|L|υμας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει
+|L|και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας πο=
+|L|θεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γε=
+|L|γεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος και
+|L|ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+|L|<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκα=
+|L|λος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρα=
+|L|καμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου
+|L|λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε
+|L|πως εαν ειπω υμιν τα επ̅ουνια πιστευσητε <V 13> και
+|L|ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+|L|<V 14> και καθως μω̅σης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω
+|L|ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας
+|L|ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχη
+|L|ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδω=
+|L|κεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται
+|L|αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅
+|L|τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων
+|L|εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη
+|L|κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του
+|L|μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι
+|F 125r|
+|L|το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν μαλλον
+|L|οι αν̅οι το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+|L|<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως [app][*]&om;[\*][C]και ουκ ερχεται προς το φως[\C][\app] ινα μη ελεγχθη
+|L|τα εργα αυτου [app][*]οτι πονηρα εστιν[\*][C]&om;[\C][\app]<V 21> ο δε ποιων την α=
+|L|ληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα
+|L|εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα
+|L|ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην
+|L|και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 23> ην δε
+|L|και ιω̅ βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι
+|L|υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτι=
+|L|ζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο
+|L|ιω̅ <V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου
+|L|μετα ιουδαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς ιω̅
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδαν=
+|L|ον συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες
+|L|ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιω̅ και ειπεν ου δυ=
+|L|ναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η
+|L|δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυ=
+|L|ρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απε=
+|L|σταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την
+|L|νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως
+|L|και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην
+|L|του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+|L|<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν
+|L|ερχομενος επανω παντων [app][*]εστι[\*][C]εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστιν[\C][\app] <V 32> και ο εωρακε και
+|L|ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις
+|L|λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν
+|L|οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα
+|L|του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+|F 125v|
+|L|<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι
+|L|αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η ορ=
+|L|γη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκου=
+|L|σαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και
+|L|βαπτιζει η ιωαν̅νης <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβα=
+|L|πτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν
+|L|γην και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει
+|L|δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται
+|L|ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλη(σιον)
+|L|του χωριου ο εδωκεν ιακωβ τω υιω αυτου ιωσηφ
+|L|<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως
+|L|εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη
+|L|ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας
+|L|αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι
+|L|γαρ μαθηται αυτου απεληλυθησαν εις την πολιν
+|L|ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη
+|L|η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου
+|L|πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγ=
+|L|χρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη ο ις̅ και
+|L|ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις
+|L|εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτω
+|L|και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ
+|L|ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζον
+|L|ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ
+|L|και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη
+|L|πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+|F 126r|
+|L|<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη
+|L|διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω
+|L|δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος
+|L|αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον
+|L|η γυνη κε̅ δος μοι [app][*]το[\*][C]τουτο[\C][\app] υδωρ ινα μη διψω μηδε
+|L|ερχομαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε
+|L|φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απε=
+|L|κριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε
+|L|γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω
+|L|οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω
+|L|προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις
+|L|εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε
+|L|ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις
+|L|προσκυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο
+|L|ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι
+|L|η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα
+|L|και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προ=
+|L|σκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ
+|L|τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α
+|L|ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια
+|L|δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας
+|L|ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν εκεινος ελθη αναγγε=
+|L|λει ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+|L|<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον
+|L|οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι
+|L|ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδρειαν
+|F 126v|
+|L|αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις
+|L|αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα ε=
+|L|ποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον ουν εκ
+|L|της πολεως και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω
+|L|μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω
+|L|φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται
+|L|προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα
+|L|του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+|L|<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι [app][*]τετραμηνον[\*][C]τετραμηνος[\C][\app] εστι και ο
+|L|θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους
+|L|οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι
+|L|λευκαι εισι προς θερισμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον
+|L|λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον
+|L|ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν γαρ
+|L|τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο
+|L|σπειρων και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα υμας
+|L|θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκο=
+|L|πιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυ=
+|L|θατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λο=
+|L|γον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι
+|L|παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον
+|L|οι σαμαρειται ηρωτουν αυτον μειναι παρ αυτοις
+|L|και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους
+|L|επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι
+|L|ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν
+|L|αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν
+|F 127r|
+|L|αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε [app][*]&om;[\*][C]τας[\C][\app] δυο ημερας
+|L|εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅
+|L|εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι
+|L|τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες
+|L|οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι
+|L|γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν [app][*][ill]6-7[\ill][\*][C]παλιν[\C][\app] ο ις̅ εις
+|L|την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ
+|L|οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υιος ησθενη εν
+|L|καφαρνα̅ουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιου=
+|L|δαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα
+|L|αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελ=
+|L|λε γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν
+|L|μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+|L|<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν απο=
+|L|θανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτη ο ις̅ πορευου ο
+|L|υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου
+|L|καταβαινοντος ιδου οι δουλοι αυτου υπηντησ=
+|L|σαν αυτω [app][*]&om;[\*][C]και απηγγειλαν[\C][\app] λεγοντες οτι ο υιος [app][*]σου[\*][C]α̣υ̣τ̣ου[\C][\app] ζη <V 52> επυθετο
+|L|ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψωτερον εσχεν [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app]
+|L|ειπον [app][*]ο̣υ̣ν̣[\*][C]&om;[\C][\app] [app][*]αυτο̣ν̣[\*][C]αυτω[\C][\app] οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν
+|L|αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη
+|L|ωρα η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επι=
+|L|στευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο [app][*]υπηντησαν[\*][C]παλιν[\C][\app]
+|L|δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της
+|L|ιουδαιας εις την γαλιλαιαν <K 5><V 1> μετα δε ταυτα ην
+|L|εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+|L|<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη
+|F 127v|
+|L|κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα
+|L|πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο
+|L|πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων
+|L|χολων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος
+|L|κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν
+|L|εν τη κολυμβηθρα και εταρασσετο το υδωρ
+|L|ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υ=
+|L|δατος υγιης εγενετο [app][*]&om;[\*][C]ω δηποτε κατειχετο νοσηματι[\C][\app] <V 5> ην δε τις εκει αν̅ος
+|L|τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+|L|<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι
+|L|πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις
+|L|υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων
+|L|κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ
+|L|βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχο=
+|L|μαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εγειρε αρον [app][*]&om;[\*][C]σου[\C][\app] τον κραββατον [app][*]σου και υπαγε
+|L|εις τον οικον σου[\*][C]και περιπατει[\C][\app] <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης
+|L|ο αν̅ος και ηρεν τον κραββατον αυτου και περιεπατει
+|L|ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον
+|L|ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον
+|L|εστι και ουκ εξεστιν σοι αραι τον [app][*]κραββατον[\*][C]κραββαττον[\C][\app] [app][*][ill]σου[\ill][\*]&om;[C][\C][\app]
+|L|<V 11>ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη
+|L|εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και
+|L|περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος
+|L|ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευ=
+|L|σεν οχλου οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρι=
+|L|σκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε
+|L|υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι
+|F 128r|
+|L|τι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις
+|L|οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο
+|L|εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον
+|L|αποκτειναι οτι ταυτα εποιη εν σαββατω <V 17> ο δε
+|L|ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργα=
+|L|ζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μο=
+|L|νον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον
+|L|ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απε=
+|L|κριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα
+|L|α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοιως
+|L|ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δει=
+|L|κνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει
+|L|ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε
+|L|γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν
+|L|πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμω=
+|L|σι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων
+|L|τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων
+|L|και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην
+|L|αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μετα=
+|L|βεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν
+|L|οτε οι νεκροι ακουσουσι της φωνης του υιου
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ
+|F 128v|
+|L|εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν
+|L|ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι
+|L|ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται
+|L|της φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα
+|L|ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πρασ=
+|L|ξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν
+|L|απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις
+|L|η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον
+|L|αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν εγω
+|L|μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις απε=
+|L|σταλκατε προς ιω̅ και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+|L|<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα
+|L|ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος
+|L|ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε
+|L|αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε
+|L|εχω την μαρτυριαν μειζω του ιω̅ τα γαρ εργα α [app][*]&om;[\*][C]εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω[\C][\app]
+|L|ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος [app][*]μαρτυρει[\*][C]μεμαρτυρεικε[\C][\app]
+περι εμου
+|L|[app][*]και[\*][C]&om;[\C][\app] ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε
+|L|ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε
+|L|εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτον
+|L|υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι
+|L|υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και ε=
+|L|κειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε
+|L|ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων
+|L|ου λαμβανω <V 42> [app][*]αλλα[\*][C]αλλ[\C][\app] εγνωκα υμας οτι την αγαπην
+|F 129r|
+|L|του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι
+|L|του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν
+|L|τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε <V 44> πως δυνα=
+|L|σθε υμεις πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβα=
+|L|νοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+|L|<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α
+|L|εστιν ο κατηγορων υμων μω̅σης εις ον υμεις ηλπικατε
+|L|<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι
+|L|γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν
+|L|ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+|L|<K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης [app][*]&om;[\*][C]της γαλιλαιας[\C][\app] της τι=
+|L|βεριαδος <V 2> ηκολουθη δε [app][*]οχλος πολυς αυτω[\*][C]αυτω οχλος πολυς [\C][\app] οτι
+|L|[app][*][ill]2-3[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] εωρων [app][*]&om;[\*][C]αυτου[\C][\app] τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μα=
+|L|θητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των
+|L|ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και
+|L|θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον
+|L|λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους
+|L|ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω
+|L|φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκε=
+|L|σουσιν αυτοις ινα εκαστος [app][*]&om;[\*][C]αυτων[\C][\app] βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει
+|L|αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρ̅εας ο αδελ(φος)
+|L|σιμωνος πετ̅ρου <V 9> εστι [app][*]παιδαριον[\*][C]παιδαρηον[\C][\app] εν ωδε [app][*]ος[\*][C]ο[\C][\app] εχει
+|L|πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα
+|L|ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιη=
+|L|σατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς
+|L|εν τω τοπω ανεπεσαν ουν [app][*]&om;[\*][C]οι[\C][\app] ανδρες τον αριθμον
+|L|ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους
+|F 129v|
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας [app][*]ε̣δ̣[ill]ωκεν[\ill][\*][C]τοις μαθηταις οι δε μαθηται[\C][\app] τοις ανακειμενοις ο=
+|L|μοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε
+|L|ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγα=
+|L|γετε τα περισσευματα των κλασματων ινα μη τι
+|L|απωληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα
+|L|κοφηνους κλασματων εκ των πεντε αρτων των
+|L|κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσι <V 14> οι ουν
+|L|αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος
+|L|εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχε=
+|L|σθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσι βασιλεα
+|L|ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε
+|L|οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την
+|L|θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο της
+|L|περαν της θαλα(σσης) εις καπερνα̅ουμ και σκοτεια
+|L|ηδη εγεγονει και ουπω προς αυτους εληλυθη ο ις̅
+|L|<V 18> η δε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διε=
+|L|γειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε
+|L|η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι
+|L|της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και ε=
+|L|φοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φο=
+|L|βεισθε <V 21> ηθελον ουν αυτον λαβειν εις το πλοιον και
+|L|ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης
+|L|ιδων οτι πλοιαριον αλλον ουκ ην εκει ει μη εν
+|L|εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου
+|L|συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοια=
+|L|ριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> και
+|L|αλλα ηλθον πλοιαρια εκ της τιβεριαδος εγγυς
+|F 130r|
+|L|του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος
+|L|του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει
+|L|ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα
+|L|πλοιαρια και ηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες
+|L|τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλα(σσης) ειπον
+|L|αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζη=
+|L|τειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφα=
+|L|γετε εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργαζε=
+|L|σθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα
+|L|την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον
+|L|ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο
+|L|πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι
+|L|ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον
+|L|του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+|L|<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις [app][*]σ̣υ̣[\*][C]&om;[\C][\app] σημειον ινα [app][*]&om;[\*][C]ιδωμεν και[\C][\app]
+|L|πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα
+|L|εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον
+|L|αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου
+|L|μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ
+|L|του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+|L|<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πι=
+|L|στευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε <V 36> αλλ ειπον
+|L|υμιν
+|F 130v|
+|L|οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο δι=
+|L|δωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχο=
+|L|μενον προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι κατα=
+|L|βεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα
+|L|το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+|L|<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου
+|L|αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο
+|L|θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη
+|L|ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη
+|L|εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας
+|L|εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υιος
+|L|ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την
+|L|μρ̅α πως ουν ουτος λεγει οτι εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βεβηκα <V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|μη γογγιζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται
+|L|ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελ=
+|L|κυσω αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις
+|L|[app][*][ill]13-14[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και εσονται παντες διδα=
+|L|κτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς [app][*]&om;[\*][C]μου[\C][\app] και μαθων
+|L|ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α εωρακε τις
+|L|ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+|L|<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει
+|L|ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και
+|L|απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου
+|F 131r|
+|L|καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+|L|<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου [app][*]ζησει[\*][C]ζησεται εις[\C][\app] εις τον
+|L|αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ
+|L|μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου
+|L|ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους
+|L|λεγοντες πως δυναται ουτος δουναι ημιν την
+|L|σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου
+|L|του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην
+|L|εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστη=
+|L|σω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως
+|L|εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως
+|L|απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α
+|L|και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε <V 58> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως
+|L|εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον
+|L|ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον
+|L|αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων
+|L|εν [app][*]καφ̣[ill]α[\ill]ρναουμ[\*][C]καπερναουμ[\C][\app] <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των
+|L|μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος
+|L|ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅
+|L|οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυ=
+|L|τοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρειτε
+|L|τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+|L|<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ οφελει ουδεν
+|F 131v|
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλ=
+|L|λ εισι τινες εξ υμων οι ου πιστευουσι ηδει γαρ εξ αρχης
+|L|ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παρα=
+|L|δωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν
+|L|οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων
+|L|αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιε=
+|L|πατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε
+|L|υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμων π̅ετρος κε̅ προς τινα
+|L|απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και
+|L|υμεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅
+|L|ο υιος του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ ε=
+|L|γω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και [app][*]&om;[\*][C]εξ[\C][\app] [app][*]υμων[\*][C]ημων[\C][\app]
+|L|εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτην ουτος γαρ ημελλε παραδιδοναι αυτον εις ων
+|L|εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν
+|L|τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν
+|L|οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς
+|L|η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς
+|L|αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και
+|L|υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεω=
+|L|ρησωσι τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ τι εν
+|L|κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι
+|L|ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμωι
+|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+|L|<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο
+|L|δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται
+|L|ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρ=
+|L|τυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+|F 132r|
+|L|<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην [app][*]&om;[\*][C]ταυτην[\C][\app] εγω ουκ αναβαινω εις την
+|L|εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+|L|<V 9> ταυτα ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε
+|L|ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε
+|L|και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+|L|<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που
+|L|εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον
+|L|ου αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρη=
+|L|σια ελαλη περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον
+|L|και εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες
+|L|πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως <V 16> απε=
+|L|κριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν
+|L|εμη αλλα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον
+|L|εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου
+|L|λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την
+|L|δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και
+|L|αδικια εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον
+|L|τι με ζητειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος
+|L|και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+|L|<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και
+|L|παντες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ
+|L|των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει
+|L|περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη
+|L|ο νομος [app][*]μω[ill]υ[\ill]σεως[\*][C]μωσεως[\C][\app] εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη
+|F 132v|
+|L|εποιησα εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα
+|L|την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες
+|L|[app][*]εκ[\*][C]&om;[\C][\app] των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζη=
+|L|τουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει
+|L|και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν
+|L|οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον
+|L|οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ου=
+|L|δεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω
+|L|διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε
+|L|ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν
+|L|αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω
+|L|οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απε=
+|L|στειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επε=
+|L|βαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθη
+|L|η ωρα αυτου <V 31> εκ του οχλου ουν πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη=
+|L|τι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος
+|L|εποιησεν <V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου
+|L|γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πια=
+|L|σωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον
+|L|μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα
+|L|με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου
+|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι
+|L|ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευε=
+|L|σθαι οτι υμεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την
+|L|διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος
+|L|ουτος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε και
+|F 133r|
+|L|οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη
+|L|εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅
+|L|και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με
+|L|και πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη
+|L|ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος
+|L|ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου ημελλον
+|L|λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ
+|L|ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι
+|L|ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ της
+|L|γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι
+|L|εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης
+|L|οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εγενετο εν
+|L|τω οχλω δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων
+|L|πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον
+|L|τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις
+|L|και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι
+|L|ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται
+|L|ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος
+|L|ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι
+|L|μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχον=
+|L|των επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον
+|L|επικαταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος προς
+|L|αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+|L|<V 51> μη ο νομος ημων κρινη τον αν̅ον εαν μη ακουση
+|L|παρ αυτου πρωτερον και γνω τι ποιη <V 52> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει
+|F 133v|
+|L|ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης
+|L|ουκ εγηγερται <V 53> {om} <K 8><V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου
+|L|μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως
+|L|της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου
+|L|μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω
+|L|περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα
+|L|ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε
+|L|ποθεν ερχομαι [app][*]&om;[\*][C]η που υπαγω[\C][\app]<V 15> [app][*]&om;[\*][C]υμεις κατα την σαρκα κρινετε[\C][\app] εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω
+|L|δε εγω η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι μονος
+|L|ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν
+|L|τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο
+|L|αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυ=
+|L|ρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου
+|L|απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου
+|L|ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου αν ηδειτε <V 20> ταυτα
+|L|τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω
+|L|διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον
+|L|οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου<V 21> ειπεν ουν αυτοις
+|L|παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν
+|L|τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπα=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ελεγεν
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω
+|L|ειμι υμεις εκ τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι
+|L|εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθα=
+|F 134r|
+|L|νεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων [app][*]&om;[\*][C]εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων[\C][\app]<V 25> ελεγον ουν αυτω συ
+|L|τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λα=
+|L|λω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν
+|L|αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα
+|L|παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν
+|L|οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ο=
+|L|ταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε
+|L|οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ουδεν ποιω αλλα
+|L|καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω<V 29> και ο
+|L|πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον
+|L|ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε<V 30> [app][*]&om;[\*][C]ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον[\C][\app]
+|L|<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους
+|L|εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αλη=
+|L|θως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν
+|L|και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκριθησαν
+|L|προς αυτον σπερμα αβρα̅αμ εσμεν και ουδενι δε=
+|L|δουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευ=
+|L|θεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος
+|L|εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια
+|L|εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν
+|L|ουν υμας ο υιος ελευθερωση οντως ελευθεροι
+|L|εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα
+|L|ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει
+|L|εν υμιν <V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω
+|L|και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων
+|L|ποιειτε <V 39> απεκριθησαν ουν και ειπον αυτω ο πη̅ρ
+|L|υμων αβρα̅αμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα
+|L|του αβρα̅αμ ητε τα εργα του αβρα̅αμ εποιειτε αν
+|F 134v|
+|L|<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν
+|L|υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο α=
+|L|βρα̅αμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα
+|L|του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω υμεις εκ πορνειας
+|L|ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ει ηγαπατε αν εμε εγω
+|L|γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου
+|L|εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε <V 43> διατι
+|L|την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε
+|L|ελθειν επι τον λογον τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς[app][*][ill]υμων[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων
+|L|θελετε ποιειν εκεινος αν̅οκτονος ην απ αρχης και
+|L|εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια
+|L|εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει
+|L|οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αλη=
+|L|θειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει
+|L|με περι αμαρτιας ει δε {-ed-This word may have been added by a corrector.} αληθειαν λεγω διατι υμεις
+|L|ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του
+|L|θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του
+|L|θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον
+|L|αυτω ου καλως λεγομεν υμεις οτι σαμαρειτις ει συ
+|L|και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου
+|L|και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν
+|L|μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεω=
+|L|ρησει εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρα̅αμ απε=
+|L|θανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον
+|F 135r|
+|L|εμον λογον τηρηση ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+|L|<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς υμων αβρα̅αμ οστις α=
+|L|πεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ
+|L|ποιεις <V 54> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν εαν εγω δοξαζω
+|L|εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δο=
+|L|ξαζων με ον υμεις λεγετε οτι ο θς̅ υμων εστι <V 55> και
+|L|ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε αυτον οιδα και εαν
+|L|ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης
+|L|αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω <V 56> αβρα̅αμ ο
+|L|πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην
+|L|και ειδεν και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον
+|L|πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρα̅αμ εωρακας
+|L|<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν
+|L|αβρα̅αμ γενεσθαι εγω ημην <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βα=
+|L|λωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ
+|L|του ιερου [app][*]&om;[\*][C]διελθων[\C][\app] δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+|L|<K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννετης
+|L|<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυ=
+|L|φλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν
+|L|ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα
+|L|του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του
+|L|πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ
+|L|οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω
+|L|κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων
+|L|επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος
+|L|και επεχρησε τον πηλον επι τους οφθαλμους |L|[app][*]αυτου[\*][C]του τυφλου[\C][\app] <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την
+|L|κολυμβηθραν του σιλω̅αμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος
+|F 135v|
+|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτο=
+|L|νες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος
+|L|ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι
+|L|ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω
+|L|εστιν εκεινος [app][*]&om;[\*][C]δε[\C][\app] ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω
+|L|πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη ε=
+|L|κεινος αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επε=
+|L|χρισε μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμ=
+|L|βηθραν του σιλω̅αμ και νιψαι απελθων ουν και
+|L|νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν ε=
+|L|κεινος λεγει αυτοις ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς
+|L|τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον
+|L|οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξε τους
+|L|οφθαλμους αυτου <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και
+|L|οι φαρισαιοι πως ανεβλεψας ο δε ειπεν αυ=
+|L|τοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους
+|L|και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φα=
+|L|ρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ ο
+|L|αν̅ος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον
+|L|πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια
+|L|ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν
+|L|τω τυφλω παλιν τι λεγεις συ περι αυτου οτι
+|L|ηνεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι
+|L|προφητις εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν δε οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου
+|L|εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+|L|<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων
+|L|ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν
+|L|αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου
+|F 136r|
+|L|και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος υμων και οτι
+|L|τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν
+|L|η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οι=
+|L|δαμεν αυτον ερωτησατε αυτος ηλικιαν εχει αυτος
+|L|περι εαυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου
+|L|οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθηντο
+|L|οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ απο=
+|L|συναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν
+|L|τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπον αυτω
+|L|δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ουτος ο αν̅ος
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκεινος [app][*]&om;[\*][C]και ειπεν[\C][\app] ει αμαρ=
+|L|τωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων
+|L|αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιη=
+|L|σεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη
+|L|αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι πα=
+|L|λιν ακουειν θελετε μη και υμεις θελετε μαθηται
+|L|αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον
+|L|συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μω̅σεως
+|L|εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μω̅σει λελα=
+|L|ληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν<V 30> απε=
+|L|κριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυ=
+|L|μαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και
+|L|ανεωξε μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι
+|L|αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεο=
+|L|σεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου α=
+|L|κουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ανεωξε τις
+|L|οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος
+|L|παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν
+|F 136v|
+|L|και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος
+|L|και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων
+|L|αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του
+|L|θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅
+|L|ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και
+|L|εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον
+|L|ηλθον ινα οι μη βλεπωντες βλεπωσι και οι βλε=
+|L|ποντες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκουσαν εκ των φαρι=
+|L|σαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε
+|L|λεγετε οτι [app][*]βλεπωσ̣ι̣ν̣[\*][C]βλεπετε[\C][\app] η ουν αμαρτια υμων
+|L|μενει <K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος
+|L|δια της θυρας εις την αυλην των προβατων
+|L|αλλα αναβαινων αλλαχοθεν [app][*]&om;[\*][C]εκεινος[\C][\app] κλεπτης εστι
+|L|και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρος
+|L|ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου
+|L|ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα
+|L|και εξαγει αυτα <V 4>[app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] οταν τα ιδια παντα εκβαλη
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα
+|L|αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα [app][*]φευ=
+|L|ξωνται[\*][C]φευξονται[\C][\app] απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων
+|L|την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγινωσκον τινα ελαλη αυτοις
+|F 137r|
+|L|<V 7> ειπεν ουν [app][*]&om;[\*][C]παλιν[\C][\app] αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω
+|L|ειμι η θυρα των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλθον
+|L|κλεπται εισι και λησται [app][*]αλλα̣[\*][C]αλλ[\C][\app] ουκ ηκουσαν αυτων
+|L|τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα των προβατων
+|L|δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισε=
+|L|λευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+|L|<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μι ινα κλεψη και θυση
+|L|και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και
+|L|περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος
+|L|ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ
+|L|των προβατων <V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην
+|L|ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον
+|L|ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει
+|L|και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προ=
+|L|βατα <V 13> [app][*]και ο[\*][C]ο δε[\C][\app] ο μισθωτος φευγει οτι μισθωτος
+|L|εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+|L|<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα
+|L|και γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει
+|L|με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυ=
+|L|χην μου τιθημι υπερ των προβατων <V 16> και αλλα
+|L|προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης
+|L|κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου
+|L|ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την
+|L|ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει
+|L|αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου
+|L|εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω πα=
+|L|λιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον
+|L|παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις
+|F 137v|
+|L|ιουδαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολ=
+|L|λοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι
+|L|αυτου ακουετε <V 21> αλλοι δε ελεγον ταυτα τα ρηματα
+|L|ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυνα=
+|L|ται οφθαλμους τυφλου ανοιξαι <V 22> εγενετο δε
+|L|τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων ην
+|L|<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνο(ς)
+|L|[app][*][ill]3-4[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]<V 24> εκυκλωσαν ουν οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω
+|L|εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅
+|L|ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ει=
+|L|πον υμιν [app][*][ill]8-9[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και ου πιστευετε μοι τα εργα
+|L|α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα
+|L|μαρτυρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε
+|L|οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων
+|L|καθως ειπον υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φω=
+|L|νης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολου=
+|L|θουσι μοι <V 28> καγω [app][*]διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον[\*][C]ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις[\C][\app]
+|L|και ου μη απολλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπα=
+|L|σει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δε=
+|L|δωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται
+|L|αρπασαι εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο
+|L|πη̅ρ [app][*]μου[\*][C]&om;[\C][\app] εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν οι ιουδαιοι
+|L|παλιν λιθους ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα εργα εδειξα υμιν καλα εκ του
+|L|πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου
+|L|ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και
+|L|οτι συ αν̅ος ων ποιεις εαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω [app][*]&om;[\*][C]υμων[\C][\app][app][*]οτι[\*][C]&om;[\C][\app] εγω ειπον
+|F 138r|
+|L|θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος
+|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+|L|<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει μη ποιω τα εργα του πρ̅ς [app][*]μη[\*][C]μου
+|L|μη[\C][\app] πιστευητε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι ου πιστευητε
+|L|τοις εργοις [app][*]πιστευετε[\*][C]πιστευσατε[\C][\app] ινα γνωτε και πιστευσητε
+|L|οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν
+|L|αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος
+|L|αυτων <V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον
+|L|τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων [app][*]&om;[\*][C]και εμεινεν εκει[\C][\app]
+|L|<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅
+|L|μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα
+|L|ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην <V 42> και πολ=
+|L|λοι επιστευον εις αυτον εκει <K 11><V 1> ην δε τις εκει
+|L|ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης
+|L|μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρον και απομαξασα
+|L|τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λα=
+|L|ζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς
+|L|αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> α=
+|L|κουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς
+|L|θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξα=
+|L|σθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν
+|L|και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν
+|L|ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην το=
+|L|πω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις
+|L|μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λε=
+|L|γουσιν οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι
+|F 138v|
+|L|λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ο
+|L|ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας
+|L|εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι
+|L|το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις
+|L|περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ου=
+|L|κ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λε=
+|L|γει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται
+|L|αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον
+|L|ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθη=
+|L|σεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου
+|L|εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του
+|L|υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια ο ις̅
+|L|λαζαρος απεθανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε
+|L|οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+|L|<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις
+|L|συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν
+|L|μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας
+|L|ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια
+|L|εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> πολλοι δε των ιουδαιων εληλυ=
+|L|θεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα αυτας
+|L|παραμυθησωνται περι του αδελφου αυτων
+|L|<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντη=
+|L|σεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+|L|<V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν
+|L|ετεθνηκει ο αδελφος μου <V 22> αλλα και νυν οιδα
+|L|οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει
+|L|αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστισει
+|F 139r|
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η ανα=
+|L|στασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+|L|<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανει εις τον
+|L|αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπι=
+|L|στευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος [app][*][ill]του ζωντος[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] ο εις τον
+|L|κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφω=
+|L|νησε μα̅ριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο
+|L|διδασκαλος παρεστι και φωνει σε <V 29> εκεινη ως ηκουσεν
+|L|εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει
+|L|ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν
+|L|αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν οι ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη
+|L|οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι
+|L|ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτην δο=
+|L|ξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+|L|<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσε
+|L|παρα τους ποδας του ιυ̅ λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε
+|L|ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην
+|L|κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν [app][*]αυτον[\*][C]εαυτον[\C][\app]<V 34> και ειπεν
+|L|που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+|L|<V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλη
+|L|αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοι=
+|L|ξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος
+|L|μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω
+|L|ερχεται εις το μνημειον ην δε σπιλαιον και λιθος επε=
+|L|κειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω
+|L|η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει
+|L|τεταρταιος γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι
+|L|εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον
+|F 139v|
+|L|ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω εις τον
+|L|ου̅νον και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω
+|L|δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον
+|L|τον περιεστωτα μοι ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με α=
+|L|πεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυ=
+|L|γασεν λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως
+|L|δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και
+|L|η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των
+|L|ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι
+|L|α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων
+|L|απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολ=
+|L|λα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες
+|L|πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι
+|L|και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος <V 49> εις
+|L|δε τις εξ αυτων ονοματι καιαφας αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε
+|L|ουδεν <V 50> ουδε [app][*]λογιζεσθε[\*][C]διαλογιζεσθε[\C][\app] οτι συμφερει υμιν ινα εις αν̅ος
+|L|αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωληται
+|L|<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν
+|L|ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του
+|L|εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διε=
+|L|σκορπισμενα συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της
+|L|ημερας [app][*]εβουλευσαντο[\*][C]συνεβουλευσαντο [\C][\app] ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅
+|L|ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα
+|L|απηλθεν εκειθεν εις χωραν εγγυς της ερημου
+|F 140r|
+|L|εις εφραιμ λεγομενην [app][*]&om;[\*][C]πολιν[\C][\app] και εκει διετριβε μετα των
+|L|μαθητων [app][*]&om;[\*][C]αυτου[\C][\app]<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και
+|L|ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ
+|L|του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον
+|L|ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστηκοτες εν τω ιερω τι
+|L|δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> εδεδωκεισαν δε
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις
+|L|γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν
+|L|οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 2> εποιησαν ουν αυτω εκει δειπνον και η μαρθα διη=
+|L|κονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+|L|<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης
+|L|πολυτιμου ειληψε τους ποδας του ιυ̅ και ταις θριξιν
+|L|αυτης απεμαξεν αυτου τους ποδας η δε οικια ολη επλη=
+|L|ρωθη εκ της οσμης [app][*]&om;[\*][C]του μυρου[\C][\app]<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου
+|L|ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παρα=
+|L|διδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων
+|L|δηναριων και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι
+|L|περι των πτωχων εμελλεν αλλ οτι κλεπτης ην και το
+|L|γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ αφες αυτην [app][*][ill]ι̣ν̣α̣[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] εις την ημεραν του ενταφιασμου
+|L|μου [app][*]τηρησεν[\*][C]τετηρηκεν[\C][\app] αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε με=
+|L|θ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος
+|L|πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον
+|L|ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν
+|L|ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα
+|L|και τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον
+|L|υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον ουν
+|F 140v|
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται
+|L|ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλ=
+|L|θον εις απαντησιν αυτου και εκραζον ωσαννα ευλογημενος
+|L|ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ ονα=
+|L|ριον εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου
+|L|θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται [app][*]&om;[\*][C]καθημενος[\C][\app] επι πωλον ονου
+|L|<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε ε=
+|L|δοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος
+|L|ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου
+|L|και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] υπηντησεν αυτω
+|L|ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ω=
+|L|φελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε
+|L|και ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνη=
+|L|σωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω
+|L|απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες
+|L|κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω
+|L|ανδρεα και παλιν ανδρεας [app][*][ill]1-2[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και φιλιππος λεγουσι τω
+|L|ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκριθη λεγων αυτοις εληλυθεν η ωρα ινα δο=
+|L|ξασθη ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι εαν μη
+|L|ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος
+|L|μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων
+|L|την ψυχην αυτου [app][*]απολλυει[\*][C]απολεσει[\C][\app] αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθητω και οπου εγω
+|L|ειμι εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη
+|L|τιμηση αυτον ο πη̅ρ [app][*][ill]μου[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι
+|L|ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο
+|F 141r|
+|L|ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλ=
+|L|θεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξα=
+|L|σω <V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγε βροντην
+|L|γεγονενε αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη [app][*][ill]6-7[\ill] [\*][C]γεγονεν[\C][\app] αλλα
+|L|δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου
+|L|τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της
+|L|γης παντας ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων
+|L|ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω ο
+|L|οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ εις τον αιωνα
+|L|μενει και πως συ λεγεις οτι υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+|L|τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι χρο=
+|L|νον μικρον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε
+|L|ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη
+|L|σκοτεια ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε
+|L|εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅
+|L|και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια
+|L|εμπροσθεν αυτων πεποιηκοτος ουκ επιστευον εις αυτον
+|L|<V 38> ινα ο λογος ησ̅αιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις
+|L|επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυ=
+|L|φθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν
+|L|ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και [app][*]επωρωκεν[\*][C]πεπωρωκεν[\C][\app]
+|L|αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι
+|L|τη καρδια και επιστραφωσιν και ιασωμαι αυτους <V 41> ταυτα
+|L|ειπεν ησαιας οτε ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλη=
+|L|σε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εξ αυτων[app][*]&om;[\*][C]των αρχοντων[\C][\app] πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν
+|L|ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν
+|L|των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ο ις̅ δε εκραξε
+|L|και ειπεν
+|F 141v|
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον [app][*]πεμψαν=
+|L|τα[\*][C]αποστειλαντα[\C][\app] με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+|L|<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε
+|L|εν τη σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων
+|L|και μη φυλα(ξη) αυτα εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα
+|L|κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων
+|L|εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα
+|L|αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη
+|L|ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι
+|L|λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη εστιν αιωνιος
+|L|α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+|L|<K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα
+|L|ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγα=
+|L|πησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν
+|L|αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβλη=
+|L|κοτος εις την καρδιαν ιουδα ινα παραδω αυτον σιμωνος
+|L|ισκαριωτου <V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν ο πη̅ρ αυτω
+|L|εις τας χειρας αυτου και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς θν̅ υ=
+|L|παγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια
+|L|αυτου και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα
+|L|λαβων υδωρ βαλλει εις τον νιπτηρα και ηρξατο
+|L|νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω
+|L|λεντιω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα
+|L|πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους
+|L|ποδας <V 7> απεκριθη αυτω ο ις̅ και ειπεν ο εγω ποιω συ
+|L|ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος
+|L|ου μη μου νιψεις τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω
+|L|σιμων πετρος
+|F 142r|
+|L|κε̅ μη μονον τους ποδας μου αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι
+|L|αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται αλλ ουχι παντες
+|L|<V 11> ηδη γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι
+|L|παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτου και ελαβε
+|L|τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε
+|L|τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅
+|L|και καλως λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας
+|L|ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νι=
+|L|πτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω
+|L|εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος μειζον του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος
+|L|μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι
+|L|εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παντων υμων λεγω
+|L|εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη
+|L|ο τρωγων μετ εμου τον αρτον [app][*]επη[ill]2[\ill]εν[\*][C]επηρεν[\C][\app] επ εμε την
+|L|πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα
+|L|οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει
+|L|και ο εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+|L|<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και
+|L|ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδω=
+|L|σει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται αυτου
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν
+|L|τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+|L|<V 25> επιπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω
+|L|κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω αν εγω [app][*]&om;[\*][C]βαψας το [ill]ψωμιον επιδωσω[\ill]
+|L|και[\C][\app] εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα [app][*]τ̣ω̣[\*][C]σιμωνος[\C][\app] ισκαριωτη
+|F 142v|
+|L|<V 27> και μετα το λαβειν το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον
+|L|ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον <V 28> τουτο
+|L|δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+|L|<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην
+|L|η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος
+|L|ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω<V 32> ει
+|L|ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και
+|L|ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον [app][*]&om;[\*][C]χρονον[\C][\app]μεθ υμων ειμι
+|L|ζητειτε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υ=
+|L|παγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην και=
+|L|νην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα
+|L|υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται
+|L|παντες οτι εμοι μαθητε εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη ο ις̅
+|L|οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υ=
+|L|στερον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι
+|L|ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου
+|L|θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις
+|L|αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου α=
+|L|παρνηση με τρις <K 14><V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πι=
+|L|στευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια του
+|L|πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν
+|L|πορευομαι ετοιμασαι [app][*]υμιν τοπον[\*][C]τοπον υμιν[\C][\app] <V 3>[app][*]&om;[\*][C1]και εαν πορευθω ετοιμασω υμιν τοπον[\C1][C2]και εαν πορευθω ετοιμασαι υμιν τοπον[\C2][\app] υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραλη=
+|L|ψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+|L|<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει
+|L|αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα
+|L|την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και
+|F 143r|
+|L|η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+|L|<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι
+|L|γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως
+|L|εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα
+|L|α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι
+|L|μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι
+|L|και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+|L|<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω
+|L|ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω
+|L|προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου
+|L|[app][*]&om;[\*][C]τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω[\C][\app] <V 14> [app][*]&om;[\*][C]εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου[\C][\app] εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και
+|L|εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα
+|L|μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυ=
+|L|ναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις
+|L|δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν εσται
+|L|<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μικρον
+|L|και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω
+|L|ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι
+|L|εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας
+|L|εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε
+|L|αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον
+|L|και εμφανισω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης
+|L|κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω
+|L|κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου
+|L|τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα
+|L|και μονην παρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου
+|F 143v|
+|L|ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρα=
+|L|κλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου
+|L|εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον
+|L|υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν
+|L|ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμιν υμιν μη
+|L|ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι
+|L|εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με
+|L|χαριτε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μει=
+|L|ζων μου εστιν <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γε=
+|L|νηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται
+|L|γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω
+|L|ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω
+|L|ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος
+|L|η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη
+|L|φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει
+|L|αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια
+|L|τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως
+|L|το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη
+|L|εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη μεινητε εν εμοι
+|L|<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι
+|L|καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου
+|L|ου δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη
+|L|εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το
+|L|πυρ βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου
+|L|εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν <V 8> εν
+|L|τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολλυν φερητε
+|L|και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω
+|L|υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου
+|F 144r|
+|L|τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας
+|L|του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα
+|L|υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε
+|L|αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην
+|L|ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+|L|<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+|L|<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει
+|L|αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξα=
+|L|σθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα
+|L|υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων
+|L|μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωη υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος
+|L|υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+|L|<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε
+|L|εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου
+|L|δια τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του
+|L|λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου
+|L|ετηρησαν και τον ημετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα
+|L|ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ ειδοσι τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο
+|L|εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα
+|L|εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν
+|L|δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων
+|L|οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος
+|F 144v|
+|L|ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα
+|L|του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου <V 27> και [ill]υμεις[\ill]
+|L|δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαλη̣κ̣α̣
+|L|υμιν ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας
+|L|αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν
+|L|τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε
+|L|εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημο=
+|L|νευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης
+|L|ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαν=
+|L|τα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι
+|L|ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+|L|<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω
+|L|εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας
+|L|εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος
+|L|ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+|L|<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε
+|L|οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε
+|L|κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα
+|L|εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη
+|L|εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγηση υμας εις πασαν την αληθειαν
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαληση και τα ερχο=
+|L|μενα αναγγελει υμιν <V 14>[app][*]&om;[\*][C]εκεινος εμ[ill]ε[\ill] δ̣[ill]ο[\ill]ξ̣α̣σ̣ε̣ι̣ οτι εκ του εμου ληψ[ill]ε[\ill]ται και̣ αναγγελει υμιν[\C][\app]<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο
+|L|ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι
+|L|τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε
+|L|με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει
+|L|το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν
+|L|και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον
+|F 145r|
+|L|[ill]κα[\ill]ι ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην
+|L|λ[ill]εγω[\ill] υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χα=
+|L|[ill]ρησε[\ill]τε υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενη=
+|L|σεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε
+|L|γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευη της θλιψεως δια την χαραν οτι
+|L|εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην μεν [app][*]&om;[\*][C]νυν[\C][\app] εχετε πα=
+|L|λιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις
+|L|αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω=
+|L|ση υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και
+|L|ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις
+|L|λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις
+|L|λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> εν ε=
+|L|κεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω
+|L|ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις
+|L|εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+|L|<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον
+|L|κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε
+|L|νυν παρρησιαν λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν
+|L|οτι παντα οιδας και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος
+|L|εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ ε=
+|L|μου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω
+|L|κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+|L|<K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξα=
+|L|ση σε <V 2> καθως εδοκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο
+|L|δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη
+|F 145v|
+|L|ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας
+|L|ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδω=
+|L|κας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυ[ill]τω[\ill]
+|L|τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφα=
+|L|νερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του
+|L|κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου
+|L|τετηρηκασιν <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι
+|L|παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και
+|L|επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω
+|L|ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ
+|L|εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμε
+|L|εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι
+|L|και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου
+|L|[app][*]&om;[\*][C]ους[\C][\app] δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων εν
+|L|τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους
+|L|δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη
+|L|ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε
+|L|ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν
+|L|την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον
+|L|λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του
+|L|κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης
+|L|αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+|L|<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον
+|L|αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως
+|L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλλα αυτους
+|L|εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι
+|L|ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον
+|L|αλλα και περι [app][*]παντων[\*][C]&om;[\C][\app] των πιστευ[ill]ον[\ill]των δια του λογου αυτων
+|F 146r|
+|L|εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα
+|L|και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι
+|L|ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος
+|L|οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγα=
+|L|πησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω
+|L|κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην
+|L|ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας [app][*]&om;[\*][C]με[\C][\app] προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε εγνων σε και ουτοι
+|L|εγνωσαν οτι συ με απεστειλλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα
+|L|σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+|L|<K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του
+|L|χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον ει=
+|L|σηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων
+|L|την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας
+|L|ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ δε
+|L|ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα
+|L|ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+|L|<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω
+|L|και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε
+|L|οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους
+|L|υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν ο ις̅ οτι ους δε=
+|L|δωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν
+|L|πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως
+|L|δουλον
+|F 146v|
+|L|και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω
+|L|μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην
+|L|το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα
+|L|και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και
+|L|εδησαν αυτον <V 13> και ηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του
+|L|καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν
+|L|υπερ του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης
+|L|ο δε μαθητης εκεινος γνωστος ην τω αρχιερει και [app][*]συνηλθεν[\*][C]συνεισηλθεν[\C][\app] τω ιυ̅ εις την
+|L|αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυραν εξω
+|L|εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε
+|L|τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος
+|L|τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει
+|L|εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρα=
+|L|κιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων
+|L|ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των
+|L|μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν
+|L|συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται
+|L|και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με ερωτας επερωτησον τους
+|L|ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις παρεστικως των υπηρετων εδωκε
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει <V 23> ο δε
+|L|ις̅ ειπεν αυτω ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου
+|L|ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλλεν αυτον ο αννας δεδεμενον
+|L|προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμινομενος
+|L|ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν
+|L|εκεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει ουν εις εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω
+|F 147r|
+|L|κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφω=
+|L|νησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι [app][*]κ̣α̣ι̣ α̣υτοι[\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν προς αυτους ο πιλατος εξω και ειπεν αυτοις τινα κατηγοριαν φερετε
+|L|κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι
+|L|παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον
+|L|νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτον οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν απο=
+|L|κτειναι ουδενα <V 32> ινα πληρωθη ο λογος του ιυ̅ ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω
+|L|ημελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος
+|L|και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι
+|L|εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σοι εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ο ις̅
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου
+|L|ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παρα=
+|L|δωθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς συ ει απεκριθη ο ις̅
+|L|συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο
+|L|εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της
+|L|αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις
+|L|εγω ουδεμιαν αιτιαν εν αυτω ευρισκω <V 39> εστι δε συνηθεια ημιν ινα
+|L|ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν
+|L|τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε
+|L|ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται
+|L|πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου την κεφαλην αυτου
+|L|και ιματιον πορφυρουν περιεβαλλον αυτω <V 3> και ελεγον χαιρε ο
+|L|βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν
+|L|παλιν οτι ο πιλατος προς αυτους και ειπεν αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω
+|L|ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅
+|L|εξω
+|F 147v|
+|L|φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λε=
+|L|γει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|L|εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αι=
+|L|τιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι και ειπον ημεις νομον
+|L|εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον θυ̅ υιον
+|L|εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσε τουτον τον λογον ο πιλατος μαλλον
+|L|εφοβηθη <V 9> και εισηλθε παλιν εις το πραιτωριον και λεγει τω ιυ̅ ποθεν
+|L|ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος
+|L|εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν
+|L|εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν
+|L|ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο
+|L|ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν ο
+|L|πιλατος εζητει αυτον απολυσαι οι δε ιουδαιοι εκραυγαζον λεγοντες
+|L|εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασι=
+|L|λεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος
+|L|ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του
+|L|βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβαθα
+|L|<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις
+|L|ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγαζον αρον αρον στ̅ρωσον
+|L|αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απε=
+|L|κριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα <V 16> [app][*]τ̣ο̣τ̣ε̣ ο̣υ̣ν̣[\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|τοτε ουν παρεδωκαν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη οι δε παρα=
+|L|λαβοντες αυτον απηγαγον <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον εαυτου εξηλθεν εις τον
+|L|λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον
+|L|εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε
+|L|τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε
+|L|γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν
+|L|τον τιτλον πολλοι των ιουδαιων ανεγνωσαν οτι εγγυς ην της πολεως
+|L|ο τοπος οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι
+|L|ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων
+|F 148r|
+|L|μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς
+|L|ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος και ειπεν ο γεγραφα
+|L|γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται στ̅ρωσαντες τον ιν̅ ελαβον τα
+|L|ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατι=
+|L|ωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανω
+|L|[app][*]υφατος[\*][C]υφαντος[\C][\app] δι ολου <V 24> ειπον ουν προς εαυτους μη σχισωμεν αυτον
+|L|αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα πληρωθη η γραφη η
+|L|λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιμα=
+|L|τισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα ε=
+|L|ποιησαν <V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και
+|L|η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδα=
+|L|λινη <V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα
+|L|λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη
+|L|ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+|L|<V 28> μετα δε τουτο ο ις̅ ειδως οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη
+|L|η γραφη λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον
+|L|οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσωπω περιθεντες προση=
+|L|νεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> οτε ουν ελαβεν ο ις̅ το οξος ειπε
+|L|τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν
+|L|ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω
+|L|επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου
+|L|ηρωτησαν ουν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και
+|L|αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεα=
+|L|ξαν τα σκελη και του αλλου του συ̅στρωθεντος αυτω <V 33> επι δε
+|L|τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεα=
+|L|ξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου
+|L|την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+|L|<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια
+|L|κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+|L|<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται
+|L|αυτου
+|F 148v|
+|L|<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας
+|L|ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επεστρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν
+|L|και ηρεν αυτον <V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος
+|L|το πρωτον φερων μηγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα
+|L|των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+|L|<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνη=
+|L|μειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν δια
+|L|την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον
+|L|εθηκαν τον ιν̅ <K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η
+|L|μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον
+|L|και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει ουν
+|L|και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην
+|L|ον εφιλη ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου
+|L|και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο [app][*]προς[\*][C]εις[\C][\app] το μνημειον [app][*][ill]4-6[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν
+|L|ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρα=
+|L|κυψας βλεπει κειμενα τα οθωνια ου μεντοι εισηλθεν
+|L|<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν
+|L|εις το μνημειον και θεωρει τα οθωνια κειμενα <V 7> και το σουδαριον
+|L|ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθωνιων κειμενον
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν ει=
+|L|σηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον
+|L|και ειδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι
+|L|δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν παλιν
+|L|προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε ειστηκει προς το
+|L|μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το
+|F 149r|
+|L|μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους
+|L|ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα
+|L|του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιοις λεγει αυτοις
+|L|οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα
+|L|ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και
+|L|ουκ ηδει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις
+|L|εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ
+|L|εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μα̅ρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβουνι
+|L|ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ [app][*]μαρια στραφεισα
+|L|εκεινη λεγει[\*][C]&om;[\C][\app] μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α
+|L|μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτους
+|L|αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅
+|L|υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελουσα τοις μα=
+|L|θηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|L|<V 19> ουσης οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των
+|L|θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι
+|L|δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το με=
+|L|σον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν
+|L|αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρισαν ουν οι
+|L|μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ει=
+|L|ρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+|L|<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφειτε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις
+|L|αν τινων κρατειτε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις
+|L|εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε
+|L|ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν
+|L|τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον
+|L|των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη
+|F 149v|
+|L|πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου
+|L|και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων
+|L|και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει
+|L|τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου
+|L|και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και
+|L|μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω
+|L|ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας
+|L|μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και
+|L|αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου
+|L|α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γεγρα=
+|L|πται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευον=
+|L|τες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου <K 21><V 1> μετα δε ταυτα
+|L|εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της
+|L|τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων
+|L|πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο
+|L|απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι
+|L|εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος
+|L|υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις
+|L|συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και
+|L|εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενο=
+|L|μενης εστι ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται
+|L|οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφα=
+|L|γιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις
+|L|βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρη=
+|L|σετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτω ελκυσαι ισχυσαν
+|L|απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης
+|L|εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος
+|L|ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο
+|L|ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε
+|L|αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν
+|F 150r|
+|L|απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το
+|L|δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλε=
+|L|πουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επια=
+|L|σατε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον
+|L|επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντα=
+|L|τριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+|L|<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των
+|L|μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται
+|L|ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον
+|L|ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου
+|L|εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω
+|L|σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+|L|<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα
+|L|προβατα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με
+|L|ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και
+|L|λεγει αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι
+|L|οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες
+|L|οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει
+|L|και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω
+|L|θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακο=
+|L|λουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην
+|L|ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω
+|L|επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+|L|<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+|L|<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ου ερχομαι
+|L|τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος
+|L|εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει
+|F 150v|
+|L|και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο
+|L|μαθητης ο μαρτυρων περι τουτου και γραψας ταυτα
+|L|και οιδαμεν οτι αληθης εστιν
+|L|η μαρτυρια αυτου
+|L|<V 25> εστι δε και
+|L|αλλα
+|L|πολλα οσα εποιησεν ο ιησους ατινα εαν γραφητε
+|L|καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον
+|L|χωησαι τα γραφο=
+|L|μενα βι=
+|L|βλια
+|L|α=
+|L|μην
+|L|<K 22><V 0> {om}
Added: trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged/04_326150_MERGED.txt
===================================================================
--- trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged/04_326150_MERGED.txt (rev 0)
+++ trunk/FINAL TRANSCRIPTIONS/Merged/04_326150_MERGED.txt 2013-07-26 19:14:59 UTC (rev 474)
@@ -0,0 +1,1713 @@
+{Status:
+G-A Number: 2615
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 190r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Alan Bale
+Transcription begun:
+Transcription finished: 03-02-2012
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes - F223v, 12.40
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 No
+ Other remarks: }
+
+
+|F 190r|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅
+|L|ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα
+|L|δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γε=
+|L|γονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο
+|L|ου κατελαβεν <V 6> εγενετ̣ο̣ α̣ν̣̅ο̣ς απεσταλμενος παρα
+|L|θυ̅ ονομα αυτω ιωαννη̣ς <V 7> ου̣τ̣ο̣ς̣ ηλθεν εις μαρτυριαν
+|L|ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πι=
+|L|στευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα
+|F 190v|
+|L|μαρτυρ[ill]ηση περι του φωτος[\ill] <V 9> [ill]ην το φως το αληθι[\ill]=
+|L|νον ο φωτιζει [ill]παντα αν̅ον ερχομενον εις τον[\ill] κο=
+|L|σμον <V 10> εν τω κοσμω [ill]ην[\ill] και ο κοσμος̣ δ̣ι̣ [ill]αυτου εγενετο και[\ill]
+|L|κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι
+|L|αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτο̣ν̣ ε̣δ̣ω̣κ̣ε̣ α̣=
+|L|υτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις π̣ι̣σ̣τ̣ε̣υ̣ο̣υ̣σ̣ι̣ν̣
+|L|εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιμ[ill]ατων ουδε[\ill] εκ θε=
+|L|ληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλ=
+|L|λ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκη=
+|L|νωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος
+|L|και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κε=
+|L|κραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος
+|L|ος εμπροσθε μου γεγ̣ο̣ν̣ε̣ν̣ οτι πρωτος μου ην <V 16> και
+|L|εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως ε=
+|L|δοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅
+|F 191r|
+|L|ουδεις [app][*][ill]10-15[\ill][\*][C]εωρακε πωποτε[\C][\app] ο μονογενης υς̅ ο ων εις
+|L|τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυ=
+|L|τη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ι=
+|L|ουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυ=
+|L|τον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και
+|L|ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+|L|<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι
+|L|ο προφητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυ=
+|L|τω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν
+|L|ημας τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη
+|L|βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως
+|L|ειπεν ησα̣ι̣α̣ς̣ ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι η̣σαν
+|L|εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω
+|L|τι ουν βαπτιζεις ει συ [ill]ουκ ει[\ill] ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο
+|L|προφητης <V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων
+|L|εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχ[ill]ομενος[\ill]
+|F 191v|
+|L|ος εμπροσθε μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα
+|L|λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος <V 28> ταυ=
+|L|τα μεν εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου
+|L|ην ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει τον
+|L|ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+|L|ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστι περι
+|L|ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθε μου
+|L|γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ειδειν αυτον αλ=
+|L|λ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον καγω εν τω
+|L|υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν
+|L|εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ ειδειν αυτον
+|L|αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπ̣[ill]εν[\ill]
+|L|εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυ=
+|L|τον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εω=
+|L|ρακα και μεμαρτυρηκα̣ οτι ουτο̣ς̣ εστιν ο υς̅ του θυ̅
+|L|<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθη=
+|F 192r|
+|L|των αυτου δυο <V 36> κ̣α̣ι̣ ε̣μ̣βλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει
+|L|ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθη=
+|L|ται λαλουντος και ηκολουθησαν αυτω <V 38> στραφεις δε
+|L|ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυ=
+|L|τοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο
+|L|λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει
+|L|αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και
+|L|παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως
+|L|δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+|L|εις εκ των δυο των ακουσαντω̣ν̣ παρα ιωαννου και
+|L|ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρω=
+|L|τος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευ=
+|L|ρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+|L|<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο
+|L|ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθησ̣η̣ κηφα̣ς̣
+|L|ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριον ηθελησεν ε=
+|L|ξελθειν εις την γαλιλαια̣ν̣ κ̣α̣ι̣ ευρισκει φιλιππον [ill]και λ[\ill]=
+|F 192v|
+|L|εγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι <V 44> [ill]ην δε ο φιλιππος απο[\ill] βηθ=
+|L|σαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει
+|L|φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε
+|L|μωυσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν
+|L|ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ <V 46> και ειπεν
+|L|αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι
+|L|λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ιδεν ο ις̅ τον να=
+|L|θαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου
+|L|ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει
+|L|αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνη=
+|L|σαι οντα υπο την συκην ιδον σε <V 49> απεκριθη να=
+|L|θαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βα=
+|L|σιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ει=
+|L|πον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζων̣
+|L|τουτων οψη <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν
+|L|απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και του̣ς̣ α̣γ̣γ̣ελους
+|F 193r|
+|L|του θυ̅ α̣ν̣α̣β̣α̣ι̣ν̣ο̣ν̣τ̣α̣ς̣ κ̣α̣ι̣ κ̣α̣τ̣α̣β̣α̣ι̣νοντας επι τον
+|L|υν̅ του αν̅ου <K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενε=
+|L|το εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> ε=
+|L|κληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+|L|<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσι <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυ[ill]ναι[\ill]
+|L|ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις
+|L|ει τι αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι
+|L|λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιου=
+|L|δαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρις <V 7> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν
+|L|αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερε=
+|L|τε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρ=
+|L|χιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ειδει
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ειδεισαν οι ηντληκοτες το υ=
+|L|δωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω
+|L|πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυ̣=
+|F 193v|
+|L|σθωσι τοτε τον ελα̣σ̣σ̣ω συ τετηρ̣η̣κα̣ς̣ τον καλον
+|L|οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην
+|L|των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανε=
+|L|ρωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερνα=
+|L|ουμ αυτος και οι μαθηται αυτου και οι αδελφοι αυτου και
+|L|εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς ην το
+|L|πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα
+|L|ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και
+|L|προβατα και περιστερας και τους κερματιστας
+|L|καθημενους <V 15> και ποιησας φραγγελλιον εκ σχοινιων
+|L|παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβα=
+|L|τα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερ=
+|L|μα και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πωλουσιν ειπεν αρατε τα[ill]υτα εντ[\ill]ευθεν
+|L|μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μο̣υ̣ ο̣ι̣κ̣ον εμ̣πο=
+|L|ριου <V 17> εμνησ̣θ̣η̣σαν δε οι μαθηται αυτου οτ̣ι γε=
+|F 194r|
+|L|γραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφα=
+|L|γεται με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον
+|L|αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+|L|<V 19>απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη
+|L|ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται
+|L|αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη
+|L|και τω λογω ο ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις
+|L|εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το
+|L|ονομα αυτου θεωρουντες τα σημεια α εποιει
+|L|<V 24>αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το
+|L|αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν
+|L|ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ
+|L|εγινωσκ̣εν τι ην ε̣ν̣ τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ̣ τ̣ων
+|F 194v|
+|L|φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιου=
+|L|δαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω
+|L|ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος
+|L|ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ
+|L|ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εα̣ν̣ μη τις γεν=
+|L|νηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεν=
+|L|νηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της
+|L|μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθ̣η̣ δι υδατος και πν̅ς ου μη εισελθη εις την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι
+|L|και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης
+|L|οτι ειπον σο̣ι δ̣ει υμας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α ο=
+|L|που θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ου=
+|L|κ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο̣
+|F 195r|
+|L|γεγεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος
+|L|και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι <V 10> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ
+|L|και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδα=
+|L|μεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και
+|L|την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ει=
+|L|πον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα
+|L|επ̅ουνια πιστευσητε <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον
+|L|ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων
+|L|εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν
+|L|τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου <V 15> ινα πας
+|L|ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αι=
+|L|ωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωσ=
+|L|τε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιω=
+|L|νιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κο=
+|L|σμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος
+|F 195v|
+|L|δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρ̣ινεται ο δε μη
+|L|πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονο=
+|L|μα του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις
+|L|οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι
+|L|αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονη=
+|L|ρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως
+|L|και ουκ ερχεται προ̣ς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα
+|L|εργα <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+|L|<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την
+|L|ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+|L|<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ
+|L|οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+|L|<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+|L|<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιου=
+|L|δαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ι̣ορδα̣ν̣ο̣υ̣
+|F 196r|
+|L|ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παν=
+|L|τες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιωαννης
+|L|και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν
+|L|μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι
+|L|μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απε=
+|L|σταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την
+|L|νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστη=
+|L|κως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην
+|L|του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+|L|<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελλαττουσθαι
+|L|<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων
+|L|εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ
+|L|του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι <V 32> και ο εω=
+|L|ρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν
+|L|αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυ=
+|L|ριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απε=
+|L|στειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου
+|F 196v|
+|L|διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παν=
+|L|τα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον
+|L|υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ ο=
+|L|ψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως
+|L|ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας
+|L|μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης <V 2> καιτοιγε
+|L|αυτος ο ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> α=
+|L|φηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4> δει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται
+|L|ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον
+|L|του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην
+|L|δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ
+|L|της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην
+|L|ωση εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησ[ill]αι[\ill]
+|L|υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται
+|L|αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας α̣γ̣ο̣ρ̣α̣=
+|L|σωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ
+|F 197r|
+|L|ι̣ο̣υ̣δ̣α̣ι̣ο̣ς̣ ω̣ν̣ π̣α̣ρ̣ ε̣μ̣ο̣υ̣ π̣ι̣ε̣ι̣ν̣ α̣ι̣τ̣ε̣ις ουσης γυναικος
+|L|σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμα=
+|L|ρειταις <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την
+|L|δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ
+|L|αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+|L|<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρε=
+|L|αρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη
+|L|συ μειζον ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημι̣ν̣
+|L|το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας
+|L|ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν
+|L|πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση
+|L|εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησε=
+|L|ται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο
+|L|το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον σου τον ανδρα και ε̣λ̣θ̣ε
+|F 197v|
+|L|ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυν̣η κ̣α̣ι̣ ε̣ι̣π̣ε̣ν̣ ουκ εχω ανδρα
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> π̣ε̣ν=
+|L|τε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σοι ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̣̅ θε=
+|L|ωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει
+|L|τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ου=
+|L|τε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνη=
+|L|σετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε η=
+|L|μεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιου=
+|L|δαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι
+|L|προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι <V 24> [app][*]&om;[\*][C]και τους προσκυνουντας αυτον[\C][\app] εν πν̅ι και αληθεια
+|L|δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερ=
+|L|χεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν
+|L|παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι του=
+|L|τω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναι=
+|F 198r|
+|L|[ill]κος ελαλ[\ill]ει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις
+|L|μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη
+|L|και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε
+|L|ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρ=
+|L|χοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυ=
+|L|τον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν
+|L|αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγ=
+|L|κεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα
+|L|εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος
+|L|με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις λε=
+|L|γετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+|L|θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερι=
+|L|σμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συ=
+|L|ναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρω̣ν̣ ο=
+|F 198v|
+|L|μου χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν γαρ του̣τ̣ω̣ ο̣ λ̣ο̣γ̣ο̣ς̣ ε̣σ̣τ̣ι̣ν̣ ο̣ α̣=
+|L|ληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπια=
+|L|κατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον
+|L|αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινη[ill]ς[\ill]
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια
+|L|τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι πα̣[ill]ν[\ill]=
+|L|τα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι
+|L|σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και ε=
+|L|μεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επι=
+|L|στευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ
+|L|ακηκοαμεν και εγνωκαμεν οτι ουτος εστιν ο ση̅ρ του
+|L|κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν
+|L|εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος [ill]γαρ[\ill]
+|L|ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι
+|L|τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν ε[ill]δε[\ill]=
+|F 199r|
+|L|ξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α ε=
+|L|ποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι
+|L|γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν
+|L|ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε
+|L|το υδωρ οινον και ην τις [app][*]βασικος[\*][C]βασιλικος[\C][\app] ου ο υς̅ ησθε=
+|L|νει εν καπερναουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει
+|L|εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται
+|L|αυτου τον υν̅ εμελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ει=
+|L|πεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδη=
+|L|τε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος
+|L|κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+|L|<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο
+|L|αν̅ος τω λογω ω ειπεν ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε
+|L|αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντη=
+|L|σαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο υς̅ σου ζη
+|L|<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερ̣ο̣ν̣
+|F 199v|
+|L|εσχε και ειπον αυτ̣ω̣ οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν
+|L|αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ω=
+|L|ρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυ=
+|L|τος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον
+|L|σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γα=
+|L|λιλαιαν <K 5><V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων η
+|L|σκηνοπηγια και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε [ill]εν[\ill] τοις
+|L|ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η ε̣=
+|L|πιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος
+|L|κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβαινεν
+|L|ελουετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υ[ill]δω[\ill]ρ ο ουν
+|L|πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγ[ill]ιης[\ill]
+|L|εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι <V 5> ην δε τ̣ι̣ς̣
+|L|αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τ̣η̣ ασθενεια
+|L|<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν η̣=
+|F 200r|
+|L|δη χρονον εχει λεγει αυτω [ill]θελεις[\ill] υγιης γενεσθαι
+|L|<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν
+|L|ταραχθη το υδωρ βαλλη με εις την κολυμβηθ̣ραν
+|L|εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+|L|<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε και αρον τον κραβαττον σου και περι=
+|L|πατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγιη̣ς̣ ο αν̅ος και ηρε τον [app][*]κρα=
+|L|βατον[\*][C]κραβαττον[\C][\app] αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκει=
+|L|νη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευ=
+|L|μενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον [app][*]κραβαττον[\*][C]κραβατον[\C][\app]
+|L|<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι
+|L|ειπεν αρον τον [app][*]κραββατον[\*][C]κραβαττον[\C][\app] σου και περιπατει <V 12> η=
+|L|ρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον
+|L|τον [app][*]κραββατον[\*][C]κραβαττον[\C][\app] σου και περιπατει <V 13> ο δε ιαθει̣ς̣ ουκ η̣=
+|L|δει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσε̣ν̣ οχλου οντως εν τω
+|L|τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω
+|L|και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτα̣ν̣ε̣
+|L|ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο [ill]αν̅ος[\ill]
+|F 200v|
+|L|και ανηγγειλε̣ τ̣ο̣ι̣ς̣ ι̣ο̣υ̣δ̣α̣ι̣ο̣ι̣ς̣ ο̣τι ις̅ εστιν ο ποιησας αυ=
+|L|τον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και ε=
+|L|ζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+|L|<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι ερ=
+|L|γαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον
+|L|ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅
+|L|ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται
+|L|ο υς̅ αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπη τον
+|L|πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο
+|L|υς̅ ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα
+|L|δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ι̣ν̣α υμεις θαυμαζηται <V 21> ωσ=
+|L|περ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως
+|L|και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ου=
+|L|δενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+|F 201r|
+|L|<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθ[ill]ως[\ill] τιμωσι τον πρ̅α
+|L|ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα
+|L|αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου
+|L|ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αι=
+|L|ωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν
+|L|εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακου=
+|L|σονται της φωνης του υιου του αν̅ου και οι ακουσαν=
+|L|τες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν ε=
+|L|αυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω <V 27> και
+|L|(ε)ξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+|L|<V 28>μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες
+|L|οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+|L|<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις ανα=
+|L|στασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις ανα=
+|L|στασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ ε=
+|L|μαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη
+|F 201v|
+|L|δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλ=
+|L|λα το θελημα του πεμψαντος με <V 31> εαν εγω μαρ=
+|L|τυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις
+|L|απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη α=
+|L|ληθεια <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμ=
+|L|βανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> ε=
+|L|κεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε
+|L|ηθελησατε [app][*]&om;[\*][C]αγαλλιαθηναι[\C][\app] προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε
+|L|εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ
+|L|εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απε=
+|L|σταλκε <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε πε=
+|L|ρι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε
+|L|ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ [app][*]εχε=
+|L|τ[ill]2-3[\ill][\*][C]εχετε[\C][\app] μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος
+|L|τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας
+|F 202r|
+|L|οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν
+|L|και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε
+|L|ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν πα=
+|L|ρα αν̅ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγα=
+|L|πην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυ=
+|L|θα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με
+|L|εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον
+|L|ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν
+|L|παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την πα=
+|L|ρα̣ [ill]το[\ill]υ μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι
+|L|εγω κατηγορησω υμιν προς τον πρ̅α εστιν ο κατη=
+|L|γορων υμιν μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+|L|<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυσει επιστευετε αν εμοι περ[ill]ι[\ill]
+|L|γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου
+|L|γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημα=
+|L|σι πιστευσητε <K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περα̣ν̣
+|L|της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος <V 2> και η=
+|F 202v|
+|L|κολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια
+|L|α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθε δε εις
+|L|το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+|L|<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος
+|L|οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς
+|L|τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα
+|L|φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν <V 7> απεκριθη
+|L|αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων [ill]αρ[\ill]τοι ου=
+|L|κ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+|L|<V 8>λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας
+|L|ο αδελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριον
+|L|ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια
+|L|αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπεν δε ο ις̅
+|L|ποιησατε του̣ς αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος
+|L|πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι αν̣̅οι αν=
+|F 203r|
+|L|δρες το̣ν̣ [ill]αριθμον ωσει πεντακισ[\ill]χιλιοι <V 11> ε=
+|L|λαβε δε το̣υ̣ς̣ αρτ̣[ill]ους[\ill] ο ις̅ και ευχαριστησας διε=
+|L|δωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των ο=
+|L|ψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθη=
+|L|σαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα
+|L|περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι απολη=
+|L|ται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφι=
+|L|νους κλασματων εκ των πεντε αρτων των
+|L|κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+|L|<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον
+|L|οτι̣ ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομε=
+|L|νος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσ̣ι̣ν̣
+|L|ερχεσθαι και αρπαζε̣ι̣ν̣ αυτον βασιλεα ανε=
+|L|χωρησε παλιν αυτος̣ μον̣ο̣ς̣ εις το ορος <V 16> ως
+|L|δε οψια εγενετο [ill]κατεβησ[\ill]αν οι μαθηται αυτου ε=
+|L|πι την θαλασσαν <V 17> και αναβαντες εις το πλοιον
+|L|ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ
+|F 203v|
+|L|και σκοτια εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ εις
+|L|το πλοιον <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεον=
+|L|τος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους
+|L|εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περι=
+|L|πατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου
+|L|γινομενον και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω
+|L|ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το
+|L|πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης
+|L|εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκος
+|L|περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ου=
+|L|κ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν ο ις̅ τοις μα=
+|L|θηταις αυτου εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθη=
+|L|ται αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ
+|L|τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρ=
+|L|τον ευχαριστησαντος του σρ̅ς <V 24> οτε ουν ιδεν ο
+|L|οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου
+|L|ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον ε̣ι̣ς καπερν̣α̣ουμ
+|F 204r|
+|L|ζητουντες αυτον <V 25> και ευροντες αυτον περαν της
+|L|θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε
+|L|εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε μη
+|L|την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την
+|L|μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν
+|L|δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον
+|L|ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα τα
+|L|εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις του=
+|L|το εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απε=
+|L|στειλεν εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις
+|L|συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+|L|<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως
+|L|εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν
+|L|αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ
+|F 204v|
+|L|του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον
+|L|εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρ=
+|L|τον τουτον <V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος
+|L|της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη π̣ε̣ι̣ν̣α̣ση
+|L|και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε <V 36> αλλ ειπον
+|L|υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο
+|L|διδωσι μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς
+|L|με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ
+|L|του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το
+|L|θελημα του πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστι το
+|L|θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκ̣ε̣
+|L|μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα
+|L|του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και π̣ι̣=
+|L|στευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω̣
+|F 205r|
+|L|αυτον εγω τη εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας
+|L|εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ
+|L|ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν
+|L|λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα <V 43> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+|L|<V 44> ουδεις δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμ=
+|L|ψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προ=
+|L|φηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας
+|L|ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς
+|L|με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων πα=
+|L|ρα του θυ̅ ουτως εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον
+|L|το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρ=
+|L|τος ο εκ του ου̅νου καταβαινον ινα τις εξ αυτου
+|F 205v|
+|L|φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζη=
+|L|σεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η
+|L|σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+|L|<V 52> μαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως
+|L|δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φα=
+|L|γητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το
+|L|αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την
+|L|σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω
+|L|αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθης εστι ποσις
+|L|<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι
+|L|μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεστειλε με ο ζων
+|L|πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος
+|L|ζησει δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα εν τη ε=
+|F 206r|
+|L|ρημω̣ [ill]και απεθανον[\ill] ο̣ τ̣ρ̣ω̣γων τουτον τον αρτον ζη=
+|L|σεται εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη
+|L|διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαν=
+|L|τες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο
+|L|λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε
+|L|ο ις̅ εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυ=
+|L|του ειπον αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> ε=
+|L|εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου οπου ην το προτε=
+|L|ρον <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφε=
+|L|λει ουδεν τα ρηματα α εγω υμιν λελαληκα πν̅α
+|L|εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευ=
+|L|ουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευον=
+|L|τες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια
+|L|τουτο ειρηκα υμιν ουδεις δυναται ελθειν προς με
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ
+|L|τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις
+|L|τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπεν
+|F 206v|
+|L|ουν ο ις̅ τοις δωδ[ill]εκα μη και υμεις θελετε υπαγειν[\ill] <V 68> [ill]απεκρι[\ill]=
+|L|θη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα α̣π̣ελευσ̣ομ̣εθα
+|L|ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπ̣ι̣σ̣τ̣ε̣υ̣κ̣α̣=
+|L|μεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζω̣(ντος)
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξ=
+|L|αμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον̣
+|L|ιουδαν σιμωνος ικαριωτην ουτος γαρ ελεγετο αυτον πα=
+|L|ραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και μετα ταυτα
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελ(εν) εν τη
+|L|ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαι=
+|L|οι αποκτειναι<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων
+|L|η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυ=
+|L|του μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ι=
+|L|να και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις̣
+|L|<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρ=
+|L|ρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυ=
+|L|τον τω κοσμω <V 5>ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+|F 207r|
+|L|<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν
+|L|ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου
+|L|δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω
+|L|μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονη=
+|L|ρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω
+|L|ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο
+|L|καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα
+|L|ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως
+|L|δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην
+|L|τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+|L|<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον
+|L|που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου
+|L|ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος
+|L|εστιν ο̣ι δε ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ου=
+|L|δεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης με=
+|L|σουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυ=
+|F 207v|
+|L|μαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οι=
+|L|δε μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+|L|<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται πε=
+|L|ρι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ ε=
+|L|μαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την
+|L|ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαν=
+|L|τος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ου=
+|L|κ εστιν <V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον
+|L|και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε απο=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+|L|δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες
+|L|θαυμαζετε <V 22> ου μωυσης δεδωκεν υμιν την περι=
+|L|τομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των
+|L|πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετ̣ε̣ αν̅ον <V 23> ει
+|L|περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω εμοι χο=
+|F 208r|
+|L|λατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+|L|<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινα=
+|L|τε <V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρ=
+|L|ρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αλη=
+|L|θως εγνωσαν οι αρχοντες οτι [app][*]ε̣σ̣τ̣ι̣ν̣[\*][C]&om;[\C][\app] ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν
+|L|ερχηται ουδεις γινωσκει το ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οι=
+|L|δατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ ε=
+|L|ληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις
+|L|ουκ οιδατε <V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι
+|L|κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον
+|L|πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι
+|L|ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 31> [app][*][ill]14-16[\ill]
+|L|[ill]22-24[\ill][\*][C*]πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον[\C*][\app] και ελεγον οτι ο χς̅ οταν
+|L|ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+|F 208v|
+|L|<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυ=
+|L|του ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μι=
+|L|κρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 34> ζητειτε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι
+|L|εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι
+|L|προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις
+|L|ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των
+|L|ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελ=
+|L|ληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησε=
+|L|τε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της ε=
+|L|ορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα
+|L|ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε κα=
+|L|θως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου
+|L|ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> [ill]τουτο δε ειπε π[\ill]ερι
+|L|του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον̣
+|F 209r|
+|L|ουπω γαρ ην πν̅α οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων
+|L|αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+|L|<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη
+|L|ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλε=
+|L|εμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες
+|L|δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις
+|L|επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν
+|L|οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους
+|L|και ειπον αυτοις διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απε=
+|L|κριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ε̣λαλη=
+|L|σεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν
+|L|αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη
+|L|τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ
+|L|των φαρισαιων <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γιν̣ω̣σ̣κ̣ων
+|F 209v|
+|L|τον νομον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδημος
+|L|προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων
+|L|εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν
+|L|μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει <V 52> α=
+|L|πεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαι=
+|L|ας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γα=
+|L|λιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και επορευθη εκαστος εις
+|L|τον οικον αυτου <K 8><V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος
+|L|ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε οι
+|L|γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν
+|L|μοιχεια καταληφεισαν και στησαντες αυτην εν με=
+|L|σω <V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε
+|L|αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφορω μοιχευομενη
+|L|<V 5> εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοι=
+|L|αυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις <V 6> τουτο
+|L|δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγορειν αυτου
+|F 210r|
+|L|ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την
+|L|γην μη προσποιουμενος <V 7> ως δε επεμε=
+|L|νον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς
+|L|αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος
+|L|επ αυτην [app][*]τον[\*][C]&om;[\C][\app] {-ed- This was erased and then a red line drawn in its place.} λιθον βαλλετο <V 8> και παλιν κα=
+|L|τω κυψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακου=
+|L|σαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι
+|L|εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των
+|L|πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η
+|L|γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μη=
+|L|δενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυ=
+|L|τη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε
+|L|κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ [app][*]ειπεν[\*][C]ειπε[\C][\app] δε
+|L|ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι αμαρ=
+|L|τανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου
+|L|μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το
+|F 210v|
+|L|φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι
+|L|συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ ε=
+|L|στιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν
+|L|η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υ=
+|L|παγω υμεις ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που
+|L|υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου
+|L|κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η
+|L|εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμ=
+|L|ψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γε=
+|L|γραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> ε=
+|L|γω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε ηδειτε ου=
+|L|τε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε
+|L|αν <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυ=
+|L|λακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτ̣[ill]ον[\ill]
+|F 211r|
+|L|οτι ουπω εληλυθει̣ η ωρα αυ̣τ̣ο̣υ <V 21> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη α=
+|L|μαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπα=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οτι οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν <V 23> και ειπεν
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των
+|L|ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υ=
+|L|μιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+|L|<V 25> λεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την
+|L|αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων
+|L|λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι
+|L|καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον
+|L|κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελε=
+|L|γεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε
+|L|τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και
+|F 211v|
+|L|απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε
+|L|με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ ε̣=
+|L|μου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ μου οτι
+|L|εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα
+|L|αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ε=
+|L|λεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιου=
+|L|δαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω ε=
+|L|μω αληθως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την α=
+|L|ληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> α=
+|L|πεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ου=
+|L|δενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις
+|L|οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρ=
+|L|τιαν δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου με=
+|L|νει εν τη οικια εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας
+|L|ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι <V 38> {om} <V 39> {om}
+|F 212r|
+|L|<V 40> αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα πα=
+|L|ρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις
+|L|ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω
+|L|ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχο=
+|L|μεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ ημων
+|L|ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και
+|L|ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος
+|L|με απεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσ=
+|L|κετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+|L|<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας
+|L|του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος αν̅οκτο=
+|L|νος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ου=
+|L|κ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ
+|L|των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω
+|L|δε οτι την αληθειαν λελαληκα υμιν ου πιστευ=
+|L|ετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτια̣ς̣
+|L|ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+|F 212v|
+|L|<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο
+|L|υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απε=
+|L|κριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου κα=
+|L|λως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαι=
+|L|μονιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ου=
+|L|κ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+|L|<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τη=
+|L|ρηση θανατον ου μη ιδη εις τον αιωνα <V 52> ειπον
+|L|ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχ[ill]εις[\ill]
+|L|αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν
+|L|τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τ[ill]ον[\ill]
+|L|αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ
+|L|οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σε=
+|L|αυτον ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω ε̣=
+|L|μαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξα̣=
+|L|ζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και ουκ εγνω[ill]κα[\ill]τε αυτον
+|F 213r|
+|L|εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσο=
+|L|μαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον
+|L|αυτου τηρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο
+|L|ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη <V 57> ει=
+|L|πον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη
+|L|ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω
+|L|ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅
+|L|δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια με=
+|L|σου αυτων και παρηγεν ουτως <K 9><V 1> και παραγων ιδεν
+|L|αν̅ον τυφλον εκ γεννητης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η
+|L|οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη
+|L|ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα
+|L|φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργα=
+|L|ζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν
+|L|ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οτ̣α̣ν̣
+|F 213v|
+|L|εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων
+|L|επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και
+|L|επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβη=
+|L|θραν του σιλωαμ [app][*]ο εστιν[\*][A]ο ερμηνευεται[\A][\app] απεσταλμενος απηλθεν
+|L|ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θε=
+|L|ωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον
+|L|ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι
+|L|ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν
+|L|εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω
+|L|πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη ε=
+|L|κεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε
+|L|και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε
+|L|νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων
+|L|δε και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν ε=
+|L|κεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρι=
+|L|σαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον
+|F 214r|
+|L|πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι
+|L|πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επε=
+|L|θηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+|L|<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ου=
+|L|κ εστιν παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλ=
+|L|λοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυ=
+|L|τα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι τω
+|L|τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου
+|L|τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+|L|<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυ=
+|L|φλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησεν τους γο=
+|L|νεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυ=
+|L|τους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λε=
+|L|γετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+|L|<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οι=
+|L|δαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος
+|F 214v|
+|L|εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοι=
+|L|ξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδ̣αμεν αυτος
+|L|ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου
+|L|λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφο=
+|L|βουντο τους ιουδαιους ηδει γαρ συνετεθειντο οι ιου=
+|L|δαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυνα=
+|L|γωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον ο=
+|L|τι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν
+|L|ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος
+|L|δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρ=
+|L|τωλος εστιν <V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω <V 26> ει=
+|L|πον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ανεωξε σου
+|L|τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν η=
+|L|δη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υ=
+|L|μεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδωρη̣=
+|L|σαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε
+|F 215r|
+|L|του μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν ο=
+|L|τι μω̣υσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν
+|L|ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις
+|L|εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε πο=
+|L|θεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν
+|L|δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θε=
+|L|οσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+|L|<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους
+|L|τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ου=
+|L|κ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδα=
+|L|σκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν
+|L|ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυ=
+|L|τω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος
+|L|και ειπεν τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπεν δε
+|L|αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος
+|L|εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυν[ill]ησεν αυτω[\ill]
+|F 215v|
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον
+|L|ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι
+|L|γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα
+|L|οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+|L|<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν
+|L|δε λεγετε οτι βλεπωμεν η αμαρτια υμων μενει
+|L|<K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυ=
+|L|ρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων
+|L|αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερ=
+|L|χομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+|L|<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυ=
+|L|του ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα
+|L|και εξαγει αυτα <V 4> οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλη
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω
+|L|ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε
+|L|ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου ο=
+|L|τι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην
+|F 216r|
+|L|την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν
+|L|τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβα=
+|L|των <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και
+|L|λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα π̣ρο̣βατα <V 9> εγω
+|L|ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και
+|L|εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο
+|L|κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσει και απολε=
+|L|σει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+|L|<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυ=
+|L|χην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων <V 12> ο μι=
+|L|σθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα
+|L|ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα
+|L|προβ̣α̣τα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορ=
+|L|πιζει <V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι
+|L|και ου μελλει αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ει=
+|L|μι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκω=
+|F 216v|
+|L|μαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ κα=
+|L|γω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ
+|L|των προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ ε=
+|L|στιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν
+|L|και της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη
+|L|εις ποιμην <V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω
+|L|τιθημι <V 18> αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και
+|L|εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντο=
+|L|λην ελαβον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγε=
+|L|νετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ελε=
+|L|γον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου
+|L|ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαι=
+|L|μονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων ο=
+|L|φθαλμους ανοιγειν <V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιε=
+|L|σοσολυμοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ι=
+|L|ερω εν τη στοα σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυ=
+|L|τον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην
+|F 217r|
+|L|ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω
+|L|ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυ=
+|L|ρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε
+|L|εκ των προβατων [app][*][ill]18-20[\ill][\*][C]των εμων καθως ειπον υμιν[\C][\app] <V 27> [app][*]&om;[\*][C]τα προβατα[\C][\app]
+|L|τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυ=
+|L|τα και ακολουθουσι μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον διδω=
+|L|μι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα
+|L|και ουχ αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ
+|L|μου ος δεδωκε μοι μειζω παντων εστιν και ουδεις
+|L|δυναται αρπαζειν εκ της χειρος μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ
+|L|εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι
+|L|ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δι=
+|L|α ποιον αυτων εργων λιθαζετε με <V 33> απε=
+|L|κριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου
+|L|λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι
+|F 217v|
+|L|αν̅ος ων ποιης σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμω υμων
+|L|εγω ειπα θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς
+|L|ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γρα=
+|L|φη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ει=
+|L|μι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+|L|<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσα=
+|L|τε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν
+|L|αυτω <V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν
+|L|εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε παλιν περαν του
+|L|ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρω=
+|L|τον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθο̣ν̣
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημει=
+|L|ον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου
+|L|αληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει <K 11><V 1> ην
+|L|δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κω̣=
+|F 218r|
+|L|μης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας
+|L|αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος
+|L|ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον
+|L|λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε
+|L|ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον
+|L|αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του
+|L|θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την
+|L|αδελφην αυτης μαριαν και τον λαζαρον <V 6> ως ουν
+|L|ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην το=
+|L|πω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μα=
+|L|θηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λε=
+|L|γουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λι=
+|L|θασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκρι=
+|L|θη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις
+|L|περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως
+|L|του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατη
+|F 218v|
+|L|εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν
+|L|αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις
+|L|λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευο=
+|L|μαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω οι μα=
+|L|θηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅
+|L|περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι πε=
+|L|ρι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε <V 15> και
+|L|χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμην ε=
+|L|κει αλλα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν
+|L|και ημεις ινα αποθανωμεν συν αυτω <V 17> ελθων ουν ο
+|L|ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν
+|L|τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσο=
+|L|λυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ
+|L|των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρ=
+|L|θαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας πε=
+|F 219r|
+|L|ρι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκου=
+|L|σεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε
+|L|εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα
+|L|προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν α=
+|L|πεθανεν <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση
+|L|τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησε=
+|L|ται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι
+|L|αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 25>ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο
+|L|πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται <V 26> και
+|L|πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις
+|L|τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κο=
+|L|σμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και ε=
+|L|φωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπου=
+|L|σα ο διδασκαλος παρεστη και φωνη σε <V 29> εκεινη ως
+|L|ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω
+|F 219v|
+|L|δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω ο=
+|L|που υπηντησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι
+|L|οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην
+|L|ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν
+|L|ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνη=
+|L|μειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν ο=
+|L|που ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας
+|L|λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας
+|L|αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω
+|L|πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον
+|L|λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον
+|L|ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυ=
+|L|των ελεγον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους ο=
+|L|φθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθα=
+|L|νη <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβρημωμενος εν εαυτω ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο ε̣π̣ α̣υ̣τω
+|F 220r|
+|L|<V 39> λεγει ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τε=
+|L|θνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ
+|L|εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευης
+|L|οψη την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην
+|L|ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους εις τον ου̅νον ανω και ειπε
+|L|πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παν=
+|L|τοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιε=
+|L|στωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+|L|<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας
+|L|χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι
+|L|ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και
+|L|θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τι=
+|L|νες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον
+|L|αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιε=
+|L|ρεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν
+|F 220v|
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν
+|L|αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσον=
+|L|ται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων τον τοπον και το εθνος
+|L|<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυ=
+|L|του εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ου=
+|L|δε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος απο=
+|L|θανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+|L|<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ε=
+|L|νιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελεν ις̅ απο=
+|L|θνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον
+|L|αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγα=
+|L|γη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαν=
+|L|το ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια
+|L|περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν
+|L|εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην
+|L|πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι
+|F 221r|
+|L|εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα
+|L|ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ε=
+|L|λεγον μετ αλλη̣λων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν
+|L|οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδωκεισαν δε οι
+|L|αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω
+|L|που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον <K 12><V 1> ο ουν
+|L|ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν
+|L|οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|ο ις̅ <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα
+|L|διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων
+|L|αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου
+|L|πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
+|L|μαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οι=
+|L|κια ε̣πληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριω=
+|L|της ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο
+|L|το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+|F 221v|
+|L|<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν
+|L|αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε
+|L|και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυ=
+|L|την ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρη=
+|L|σει αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ ε=
+|L|αυτων εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος
+|L|πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον
+|L|ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ
+|L|νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον
+|L|λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπη=
+|L|γον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερ=
+|L|χεται ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων
+|L|και εξηλθον εις απαντησιν αυτου και εκραζον λ̣ε̣γοντες
+|L|ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅
+|L|ο βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν
+|L|επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ
+|F 222r|
+|L|ιδου ο βασιλευ σου ερχεται καθημενος επι πωλον ο=
+|L|νου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται το πρω=
+|L|τον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυ=
+|L|τα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτι τον λαζαρον
+|L|εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+|L|<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν
+|L|τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρι=
+|L|σαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελει=
+|L|τε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+|L|<V 20> ησαν δε τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνη=
+|L|σωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω
+|L|τω απο βηδσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον
+|L|λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιπ=
+|L|πος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιπ=
+|L|πος λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λε=
+|L|γων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+|F 222v|
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσω̣ν̣
+|L|εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε α=
+|L|ποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φειλων την ψυ=
+|L|χην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθειτω και οπου ει=
+|L|μι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις
+|L|εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου
+|L|τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας
+|L|ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ αγιε δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του
+|L|ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος
+|L|ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλ=
+|L|λοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υ=
+|L|μας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρ=
+|L|χων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω
+|F 223r|
+|L|εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανα=
+|L|τω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω
+|L|ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅
+|L|μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψω=
+|L|θηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+|L|<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν
+|L|υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ι=
+|L|να μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων
+|L|εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> εως το
+|L|φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος
+|L|γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων ε=
+|L|κρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια
+|L|πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον
+|L|εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πλη=
+|L|ρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τ̣η̣ ακοη ημων
+|L|και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ̣
+|F 223v|
+|L|ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυ=
+|L|φλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν
+|L|αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις
+|L|και τη καρδια συνωσι και επιστρεψωσι και ιασομαι αυ=
+|L|τους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδε την δοξαν
+|L|αυτου και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των
+|L|αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια
+|L|τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι
+|L|γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων
+|L|μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπε
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαν=
+|L|τα με <V 45> {om} <V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο
+|L|πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου
+|L|ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον
+|L|κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μ[ill]ου[\ill]
+|L|εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος
+|F 224r|
+|L|κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ ε=
+|L|μαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυ=
+|L|τος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+|L|<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν
+|L|α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λα=
+|L|λω <K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅
+|L|οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κο=
+|L|σμου̣ π̣ρος τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους
+|L|εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+|L|<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβλη=
+|L|κοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαρι=
+|L|ωτου ινα αυτον παραδω̣ <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παν=
+|L|τα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι α=
+|L|πο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων
+|L|λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ
+|L|εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας
+|F 224v|
+|L|των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην
+|L|διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους
+|L|οδας {-ed- π meant to be in margin but not visible.} <V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω
+|L|συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει
+|L|αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον
+|L|αιωνα λεγει αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις
+|L|μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅
+|L|μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και τ(ην)
+|L|κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρει=
+|L|αν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ο=
+|L|λος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει
+|L|γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν
+|L|ουχι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους
+|L|ποδας των μαθητων και ελαβε τα ηματια αυτου
+|L|αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκε=
+|L|τε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅
+|F 225r|
+|L|και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+|L|<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδα=
+|L|σκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν
+|L|τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν
+|L|ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+|L|<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων
+|L|του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του
+|L|πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακα=
+|L|ριοι εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παντων υμων
+|L|λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επη=
+|L|ρεν επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υ=
+|L|μιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+|L|οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβα=
+|L|νων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε
+|L|λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+|L|<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν
+|F 225v|
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+|L|<V 22> εβλεπον ουν οι μαθηται απορουμενοι περι τινος
+|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων εν τω
+|L|κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων πε=
+|L|τρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> αναπεσων
+|L|δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+|L|<V 26> αποκρινεται ο ις̅ ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω
+|L|και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ι=
+|L|σκαριωτη <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις ε=
+|L|κεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιη=
+|L|σον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων
+|L|προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει ειχεν
+|L|το γλωσσοκομον ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορα=
+|L|σον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτω=
+|L|χοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευ=
+|L|θεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυ̣τ̣ω̣
+|F 226r|
+|L|<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν ε=
+|L|αυτω και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον
+|L|μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον
+|L|τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνα=
+|L|σθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην
+|L|διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπη=
+|L|σα υμας ινα αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσον=
+|L|ται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχη=
+|L|τε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που
+|L|υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυ=
+|L|νασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε α̣κ̣ο̣λ̣ουθησεις [app][*]&om;[\*][C]μοι[\C][\app]
+|L|<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι
+|L|την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο
+|L|ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λε=
+|L|γω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση
+|L|με τρις <K 14><V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε
+|L|δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+|F 226v|
+|L|<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ε̣ι̣=
+|L|πον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και ε=
+|L|αν πορευθω [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι
+|L|και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου
+|L|ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την
+|L|οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν
+|L|που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερ=
+|L|χεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με
+|L|και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυ=
+|L|τον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλι̣π̣π̣ο̣ς̣ κε̅ δει=
+|L|ξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εω=
+|L|ρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον
+|L|ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ
+|L|[app][*][ill]2-3[\ill]α̣ι̣[\*][C]εν εμοι εστι[\C][\app] τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λα=
+|L|λω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+|F 227r|
+|L|<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε
+|L|μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω
+|L|κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει ο=
+|L|τι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αι=
+|L|τησητε εν τω ονοματι μου τουτω ποιησω ινα
+|L|δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν τι αιτησητε εν
+|L|τω ονοματι μου εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε
+|L|με τας εντολας τας εμας τηρησητε <V 16> και εγω ε=
+|L|ρωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει
+|L|υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το
+|L|πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν [ill]οτι[\ill]
+|L|ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινω=
+|L|σκετε οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν εσται <V 18> ουκ α=
+|L|φησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ε=
+|L|τι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε
+|L|θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν
+|F 227v|
+|L|εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου
+|L|και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας [app][*]&om;[\*][C]μου[\C][\app]
+|L|και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε α=
+|L|γαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω
+|L|αγαπησω αυτον και εμφανισω [app][*]αυτον[\*][C]αυτω[\C][\app] εμαυτον <V 22> λε=
+|L|γει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν ο=
+|L|τι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+|L|<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λο=
+|L|γον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς
+|L|αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+|L|<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον α=
+|L|κουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρα=
+|L|κλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι
+|L|μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υ=
+|L|μιν α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την ε=
+|L|μην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν
+|F 228r|
+|L|μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> η=
+|L|κουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς
+|L|υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πο=
+|L|ρευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζον μου εστι
+|L|<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερ=
+|L|χεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως
+|L|ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγω=
+|L|μεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ
+|L|μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον
+|L|καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαι=
+|L|ρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υ=
+|L|μεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+|L|<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα
+|L|ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη
+|L|μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν
+|F 228v|
+|L|εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κλημ̣α̣τ̣α̣
+|L|ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον
+|L|πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+|L|<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα
+|L|και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι
+|L|και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου
+|L|εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και δοθησεται
+|L|υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον
+|L|πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως
+|L|ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μει=
+|L|νατε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τη
+|L|τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω
+|L|τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν
+|L|τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη
+|L|εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η
+|L|εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπη=
+|L|σα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα
+|F 229r|
+|L|τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+|L|<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλο=
+|L|μαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος
+|L|ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους
+|L|οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξα=
+|L|μην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρ=
+|L|πον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αι=
+|L|τησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+|L|<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον
+|L|υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος
+|L|αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλ=
+|L|λ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο
+|L|μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου ου
+|L|εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ [ill]αυτου[\ill]
+|L|ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου
+|F 229v|
+|L|ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα
+|L|παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οι=
+|L|δασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα
+|L|αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ ε=
+|L|χουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων και
+|L|τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις
+|L|α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν
+|L|δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω
+|L|αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη
+|L|ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το
+|L|πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκει=
+|L|νος μαρτυρησει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε ο=
+|L|τι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν
+|L|υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυτα
+|F 230r|
+|L|ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα
+|L|ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνη=
+|L|μονευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υ=
+|L|μιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε
+|L|υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων
+|L|ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ ε=
+|L|γω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα
+|L|εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλη=
+|L|τος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμ=
+|L|ψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον
+|L|κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι
+|L|κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευου=
+|L|σιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου
+|L|υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι
+|L|ο αρχων του κοσμου τουτου ηδη κεκριται <V 12> ετι
+|L|πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+|F 230v|
+|L|<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει
+|L|υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ ε=
+|L|αυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα
+|L|αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του
+|L|εμου ληψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ
+|L|μα {-ed- ε meant to be in margin but not visible.} εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και α=
+|L|ναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μι=
+|L|κρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν
+|L|εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο
+|L|ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον
+|L|και οψεσθε με [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν
+|L|τουτο τι εστι το μικρον ο λεγει ουκ οιδαμεν τι λαλει=
+|L|<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυ=
+|L|τοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπ[ill]ον[\ill]
+|L|μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψ̣[ill]ε[\ill]=
+|L|σθε με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσε̣[ill]τε[\ill]
+|L|και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υ[ill]μεις[\ill]
+|F 231r|
+|L|δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γε=
+|L|νησεται <V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλ=
+|L|θεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ου=
+|L|κ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν ο=
+|L|τι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν
+|L|λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χα=
+|L|ρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις
+|L|αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερω=
+|L|τησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα
+|L|αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υ=
+|L|μιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πε=
+|L|πληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαλη=
+|L|κα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμι=
+|L|αις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς
+|L|απαγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονο=
+|L|ματι μου αιτησησθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερω=
+|F 231v|
+|L|τησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει
+|L|υμας οτι υμεις εμε πεφηληκατε και πεπι=
+|L|στευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλ=
+|L|θον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον πα=
+|L|λιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον
+|L|πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε
+|L|νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λε=
+|L|γεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι παντα οιδας και ου χρειαν
+|L|εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν
+|L|ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε
+|L|μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ ε=
+|L|μου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι
+|L|ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα
+|L|θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17><V 1> ταυτα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις
+|F 232r|
+|L|τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον
+|L|σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε <V 2> καθως εδω=
+|L|κας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δε=
+|L|δωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυ=
+|L|τη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μο=
+|L|νον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε ε=
+|L|δοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δε=
+|L|δωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ πα=
+|L|ρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ει=
+|L|ναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις
+|L|ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυ=
+|L|τους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι <V 7> νυν
+|L|εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+|L|<V 8>οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου
+|L|ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι [ill]οτι σοι εισι[\ill] <V 10> [ill]και[\ill]
+|F 232v|
+|L|τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι
+|L|εν αυτοις <V 11> και ουκετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω
+|L|κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε
+|L|τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων
+|L|εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου
+|L|ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλε=
+|L|το ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρω=
+|L|θη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω
+|L|κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρω=
+|L|μενην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον
+|L|σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι εκ του κοσμου
+|L|ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 15> ουκ ε=
+|L|ρωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τη=
+|L|ρησης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ου=
+|L|κ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 17> αγι=
+|L|ασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εσ̣τ̣ι̣
+|F 233r|
+|L|<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απε=
+|L|στειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγια=
+|L|ζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αλη=
+|L|θεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και
+|L|περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+|L|<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω
+|L|εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πι=
+|L|στευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν ην
+|L|δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως
+|L|ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα
+|L|ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος ο=
+|L|τι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως
+|L|εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα
+|L|οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την
+|L|δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπ̣ησ̣α̣ς̣
+|L|με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαι[ill]ε και[\ill] ο κο=
+|L|σμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγ̣νων και ουτοι ε̣γ̣νωσαν [ill]οτι[\ill]
+|F 233v|
+|L|συ με απεστειλας <V 26> κ̣α̣ι̣ ε̣γ̣ν̣ωρισα αυτοις το ονομα σου και
+|L|γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η
+|L|καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις
+|L|μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων
+|L|οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι
+|L|πολλακις συνηχθη και ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων
+|L|και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και
+|L|λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ιδως παντα τα ερχο=
+|L|μενα αυτω εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> [ill]λεγου[\ill]=
+|L|σιν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|γω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον με=
+|L|τ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν οτι εγω ειμι απηλθον εις
+|L|τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρω=
+|L|τησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζη=
+|F 234r|
+|L|τειτε αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο
+|L|λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκ̣ας μοι ουκ απωλεσα
+|L|εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαι=
+|L|ραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως
+|L|δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην
+|L|δε ονομα τω δουλω μαλχυ̣ς <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πε=
+|L|τρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτη=
+|L|τιο̣ν ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ μου ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν
+|L|σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συ=
+|L|νελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον
+|L|αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του και=
+|L|αφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε
+|L|καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφε=
+|L|ρει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολο̣υ̣=
+|L|θει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε
+|L|μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συ=
+|L|νεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+|F 234v|
+|L|<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν
+|L|ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και
+|L|ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν
+|L|η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθη=
+|L|των ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστη=
+|L|κεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποι=
+|L|ηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυ=
+|L|των ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχι=
+|L|ερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι
+|L|της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρ=
+|L|ρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν
+|L|συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συ=
+|L|νερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επερω=
+|L|τας επερωτησον τους ακηκοωτας τι ελαλησα
+|L|αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα αυτου
+|L|ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+|F 235r|
+|L|<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρη=
+|L|σον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+|L|<V 24>απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς και=
+|L|αφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως
+|L|και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ
+|L|των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν
+|L|ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε
+|L|ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο
+|L|ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσι τον
+|L|ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρω=
+|L|ια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη
+|L|μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλθεν
+|L|ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπε τινα κατηγορι=
+|L|αν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν
+|L|σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|F 235v|
+|L|λατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρι=
+|L|νατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξε=
+|L|στιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη
+|L|ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνη=
+|L|σκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πι=
+|L|λατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων <V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ του=
+|L|το λεγεις η αλλος σοι ειπεν περι εμου <V 35> απεκριθη ο πιλα=
+|L|τος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχι=
+|L|ερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απε=
+|L|κριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου
+|L|τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη
+|L|οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παρα=
+|L|δοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εσ̣τ̣ι̣ν
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλα̣τ̣ο̣ς̣ ουκουν βασιλευς
+|L|ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω
+|L|εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα ινα μαρτυρησω
+|F 236r|
+|L|τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους
+|L|και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω
+|L|πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα
+|L|των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+|L|<K 19><V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι
+|L|στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων ε=
+|L|πεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν
+|L|περιεβαλλον αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλ=
+|L|θεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω
+|L|υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αι=
+|L|τιαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον α=
+|L|κανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λ[ill]εγει[\ill] αυ[ill]τοις[\ill]
+|F 236v|
+|L|ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|L|εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει
+|L|αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω
+|L|γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω
+|L|οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων
+|L|οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ θυ̅ εποιησεν
+|L|<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφο=
+|L|βηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον και λεγει τω ιυ̅ πο=
+|L|θεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν
+|L|αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν
+|L|εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κα=
+|L|τ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο πα=
+|L|ραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου
+|L|ουν εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι
+|L|εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος
+|L|του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει
+|F 236v+|
+|L|&lac; {19.13-22.0}
+
+
+
+
+
+
More information about the ntmss-svn
mailing list