[ntmss-svn] r343 - in trunk/Level 1 In Progress : 04_301090 04_301570 04_302130 04_302131 04_303570 04_303770 04_305440 04_305790 04_308070 04_308920 04_308921 04_312300 04_313200 04_313210 04_314240
Rachel at crosswire.org
Rachel at crosswire.org
Thu Apr 18 10:59:05 MST 2013
Author: Rachel
Date: 2013-04-18 10:59:03 -0700 (Thu, 18 Apr 2013)
New Revision: 343
Added:
trunk/Level 1 In Progress /04_301090/04_301090_fs_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_301090/04_301090_fs_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_301090/04_301090_jg_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_EP_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_jc_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_jc_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_ee_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_jg_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_jg_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_ee_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_jg_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_jg_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_be_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_jg_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_jg_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_EP_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_jg_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_jg_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_305440/04_305440_be_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_305440/04_305440_wcl_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_PB(Amy).txt
trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_PB(Amy)_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_PB(Amy)_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_be_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_jg_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_jg_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_EP_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_khe(Amy).doc
trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_khe(Amy)_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_khe(Amy)_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_EP_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_khe(Amy).doc
trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_khe(Amy)_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_khe(Amy)_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_jg_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_jg_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_mc_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_JG(Amy).txt
trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_JG(Amy)_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_JG(Amy)_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_be_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_EP_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_jg_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_jg_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_EP_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_EP_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_GS,LTS(Amy).txt
trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_GS,LTS(Amy)_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_GS,LTS(Amy)_L2.txt
Log:
Original transcriptions from collations, Level 1 transcriptions and Level 2 transcriptions added - structure fixed, ready for text changes.
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_301090/04_301090_fs_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_301090/04_301090_fs_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_301090/04_301090_fs_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,2451 @@
+{Status:
+G-A Number: 109
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: F181v
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Frouke Schrijver
+Transcription begun: 13 December 2012
+Transcription finished: 14 March 2013
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 No
+
+ Other remarks: }
+
+|F 181v|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς
+|L|τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν
+|L|αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου
+|L|εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν
+|L|ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην
+|L|το φως των αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκο=
+|L|τεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κα=
+|L|τελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος
+|L|παρα θυ̅ ω ονομα αυτω ιωαννης
+|L|<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυ=
+|L|ρησει περι του φωτος ινα παντες πι=
+|L|στευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ειν εκεινος το
+|L|φως αλλ ινα μαρτυρησει περι του
+|L|φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον ο
+|L|φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσ=
+|L|μον <V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου
+|L|εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις
+|L|τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου πα=
+|L|ρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν
+|L|αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι
+|L|τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+|L|<V 13> οι ουκ εξ αιματων [app][*]ο[ill]2-3[\ill][\*][C]oυδε[\C][\app] εκ θεληματος σαρκος
+|F 182r|
+|L|αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ ε=
+|L|γενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασα=
+|L|μεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους
+|L|παρα πρ̅ς πληρις χαριτος και αληθειας
+|L|<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκρα=
+|L|γε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου
+|L|ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτος μου ην <V 16> και εκ του πληρωμα=
+|L|τος αυτου ημεις παντες ελαβωμεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια
+|L|μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια
+|L|δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅ ουδεις ε=
+|L|ωρακεν ποποτε ο μονογενης υις̅ ο
+|L|ων εν τοισ κολποις του πρ̅ς εκεινος
+|L|εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια
+|L|του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι
+|L|εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς
+|L|αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+|L|<V 20> και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρω=
+|L|τησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει
+|L|ουκ ειμι ο προφητις ει συ και απεκριθη
+|L|ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα απο=
+|L|κρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας
+|L|τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φω=
+|L|νη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε
+|L|την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+|F 182v|
+|L|<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων <V 25> και η=
+|L|ρωτησαν αυτον και [app][*]ει[\*][C]ειπον[\C][\app] αυτω τι ουν βαπτι=
+|L|ζης ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προ=
+|L|φητης <V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης
+|L|λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος
+|L|δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυ=
+|L|τος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσ=
+|L|θεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος
+|L|ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδη=
+|L|ματος <V 28> ταυτα εν βηθαβαρα εγενετο
+|L|περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης
+|L|βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει
+|L|τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε
+|L|ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν
+|L|του κοσμου <V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ει=
+|L|πον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμ=
+|L|προσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου
+|L|ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φα=
+|L|νερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον ε=
+|L|γω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και ε=
+|L|μαρτυρησεν ο ιωαννης λεγων οτι τε=
+|L|θεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει
+|L|περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυ=
+|L|τον <V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο
+|L|πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι
+|L|εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης
+|L|το πν̅α καταβαινον και μενων επ αυτον
+|F 183r|
+|L|ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+|L|<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υι̅ς του θυ̅ <V 35> τη ε=
+|L|παυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και
+|L|εκ των μαθητων [app][*]&om;[\*][C]αυτου[\C][\app] δυο <V 36> και εμβλεψας
+|L|τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε
+|L|ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο
+|L|μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν
+|L|τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους
+|L|ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζη=
+|L|τειτε οι δε ειπον αυτω ραββει ο λε=
+|L|γεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε
+|L|που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ι=
+|L|δετε ηλθον και ιδον που μενει και [app][*]πα[ill]1[\ill][\*][C*]παρ[\C*][\app] αυ=
+|L|τω εμειναν την ημεραν εκεινην ω=
+|L|ρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελ=
+|L|φος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο
+|L|των ακουσαντων περι ιωαννου και α=
+|L|κολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ου=
+|L|τος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σι=
+|L|μωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον
+|L|μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον ο χν̅ <V 42> και η=
+|L|γαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας
+|L|αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υι̅ς ιωνα
+|L|συ κληθησει κιφας ο ερμηνευεται πετρος
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την
+|L|γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λε=
+|L|γει αυτω ο ις̅ ακολουθη μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος
+|F 183v|
+|L|απο βηθσαιδα εκ της πολεως
+|L|ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιπ=
+|L|πος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον ε=
+|L|γραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται
+|L|ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον α=
+|L|πο ναζαρεθ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ
+|L|εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι
+|L|λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+|L|<V 47> ιδε ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς
+|L|αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως
+|L|ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν <V 48> λεγει αυ=
+|L|τω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε
+|L|φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συ=
+|L|κην ιδον σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει
+|L|αυτω ραββι συ ει ο υι̅ς του θυ̅ συ ει ο
+|L|βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκα=
+|L|τω της συκης πιστευεις μειζονα τουτων
+|L|οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω
+|L|υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεω=
+|L|γοτα και τους αγγελους του θυ̅ καταβαινοντας
+|L|επι τον υι̅ν του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη τρι=
+|L|τη ημερα γαμος εγενετο εν κανα της γα=
+|L|λιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκλη=
+|L|θη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+|F 184r|
+|L|<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς
+|L|αυτον οινον ουκ εχουσιν <V 4> λεγει αυτη ο
+|L|ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ω=
+|L|ρα μου <V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις
+|L|ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε ε=
+|L|κει υδριαι λιθηναι εξ κειμεναι κατα τον
+|L|καθαρισμον των ιουδαιων χορουσαι α=
+|L|να μετριτας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και
+|L|εγεμησαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις
+|L|αντλησατε και φερετε τω αρχιτρικλινω
+|L|και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρι=
+|L|κλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ η=
+|L|δει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν
+|L|οι ηντληκοτες το υδωρ φωνη τον νυμ=
+|L|φιω ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας
+|L|αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι
+|L|και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω
+|L|συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+|L|<V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των σημειων
+|L|ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερω=
+|L|σεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον
+|L|οι μαθηται αυτου <V 12> μετα τουτο
+|L|κατεβη εις καπερναουμ αυτος και οι μητηρ
+|L|αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται
+|L|αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+|F 184v|
+|L|<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανε=
+|L|βη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιε=
+|L|ρω τους πολουντας βοας και προβατα
+|L|και περιστερας και τους κερματιστας καθη=
+|L|μενους <V 15> και ποιησας φραγγελιον εκ σχοινιων
+|L|απαντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε
+|L|προβατα και τους βοας και των κολυβιστων
+|L|εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας κα=
+|L|τεστρεψεν <V 16> και τοις τας περιστερας πωλου=
+|L|σιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη
+|L|ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον ε=
+|L|μποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται
+|L|αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του
+|L|οικου σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθη=
+|L|σαν ουν ιουδαιοι και ειπον αυτω τι
+|L|σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα
+|L|ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημε=
+|L|ραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι
+|L|τεσσαρακοντα και εξ [app][*]&om;[\*][C]ετεσιν[\C][\app] ωκοδομηθη ο ναος |L|ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις
+|L|αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου
+|L|του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη
+|L|εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου
+|L|οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γρα=
+|L|φη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+|F 185r|
+|L|<V 23> ως δε ην εν τοισ ιεροσολυμοις εν τω πασχα
+|L|εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το
+|L|ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα
+|L|σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επι=
+|L|στευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γι=
+|L|νωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ει=
+|L|χεν ινα τις μαρτυρησει περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+|L|<K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδη=
+|L|μος ονομα αυτω αρχων των ιδαιων
+|L|<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν
+|L|αυτω ραββι οιδαμεν οτι [app][*]&om;[\*][C]απο[\C][\app] θυ̅ εληλυθας
+|L|διδασκαλος ουδεις δυναται αυτα τα
+|L|σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη ο θς̅
+|L|μετ αυτου <V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη
+|L|ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικο=
+|L|δημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι
+|L|γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν
+|L|της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεν=
+|L|νηθηναι <V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω σοι εαν μη [app][*]&om;[\*][C]της[\C][\app] γεννηθη εξ υδατος
+|L|και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την
+|L|βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον ε=
+|L|κ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγενημενον
+|F 185v|
+|L|εκ του πν̅ς πν̅α εστιν <V 7> μη θαυμασης
+|L|οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+|L|<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην
+|L|αυτου ακουης αλλ ουκ οιδας ποθεν ερ=
+|L|χεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο γε=
+|L|γενημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος
+|L|και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γε=
+|L|νεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ
+|L|ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γι=
+|L|νωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδα=
+|L|μεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυ=
+|L|ρουμεν και την μαρτυριαν υμων ου λα=
+|L|μβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου
+|L|πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα ε=
+|L|πουρανια πιστευσετε <V 13> και ου=
+|L|δεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ειμι ο ε=
+|L|κ του ουρανου καταβας ο υι̅ς του αν̅ου
+|L|<V 14> και καθως μωσης υψωσεν τον οφιν εν τη
+|L|ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υι̅ν του
+|L|αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη
+|L|απωληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωσ=
+|L|τε τον υι̅ν αυτου τον μονογενη εδωκεν
+|L|ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται
+|L|αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστει=
+|L|λεν ο θς̅ τον υι̅ν αυτου εις τον κοσμον
+|F 186r|
+|L|ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσ=
+|L|μος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον
+|L|ου κρινεται ο δε μη πιστευων ιδη κεκριται
+|L|οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μο=
+|L|νογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις
+|L|οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και
+|L|ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η
+|L|το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+|L|<V 20> πας γαρ ο τα φαυλα πρασσων μισει το
+|L|φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα φα=
+|L|νερωθη αυτου τα εργα <V 21> ο δε ποιων την
+|L|αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φα=
+|L|νερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ ε=
+|L|στιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλ=
+|L|θεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν
+|L|γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβα=
+|L|πτιζεν <V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων
+|L|εν ενων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πο=
+|L|λλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτι=
+|L|ζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την
+|L|φυλακην ο ιωαννης <V 25> εγενετο ουν ζη=
+|L|τησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιου=
+|L|δαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς
+|L|τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι [app][*]ως[\*][C]ος[\C][\app]
+|L|ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ με=
+|L|μαρτυρικας ιδε ουτος βαπτιζει και παν=
+|L|τες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν
+|F 186v|
+|L|ου δυναται λαμβανει ουδεν εαν μη
+|L|ει δεδομενον αυτω εκ του ουρανου <V 28> αυτοι υμεις
+|L|μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο
+|L|χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν
+|L|εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος
+|L|εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως
+|L|και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την
+|L|φωνην του νυμφιου αυτη ουν η
+|L|χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινων
+|L|δει αυξανειν εμε δε ελλαττουσθαι
+|L|<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων ε=
+|L|στιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν
+|L|<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει
+|L|και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβα=
+|L|νει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν ε=
+|L|σφραγισεν οτι ο θς̅ αληθεις εστιν
+|L|<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅
+|L|λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο
+|L|θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον
+|L|και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+|L|<V 36> πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται την
+|L|ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει ε=
+|L|π αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκου=
+|L|σαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας
+|L|μαθητας ποιει και βαπτιζειν ιωαννης
+|L|<V 2> καιτοιγε ο ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν
+|F 187r|
+|L|αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκεν την ιου=
+|L|δαιαν και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4> δει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμα=
+|L|ρειας <V 5> ερχεται εις πολιν της σαμα=
+|L|ρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του
+|L|χωριου ω εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω
+|L|υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ια=
+|L|κωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της
+|L|οδυπορειας εκαθεζετο ουτος επι τη
+|L|πηγη ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται
+|L|ουν γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι
+|L|υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+|L|<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις
+|L|πολιν ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λεγει
+|L|ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως
+|L|συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις
+|L|ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ
+|L|συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την
+|L|δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι
+|L|δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον
+|L|και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω
+|L|η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρε=
+|L|αρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υ=
+|L|δωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς
+|L|ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ
+|L|τουτο και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι
+|F 187v|
+|L|αυτου και τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υ=
+|L|δατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πι=
+|L|ει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου
+|L|μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υ=
+|L|δωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται αυτω
+|L|πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος
+|L|μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε
+|L|ερχομαι ενθαδε̣ αντλειν <V 16> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελ=
+|L|θε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ου=
+|L|κ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ει=
+|L|πας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ αν=
+|L|δρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου
+|L|ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η
+|L|γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι
+|L|πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσε=
+|L|κυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιερο=
+|L|σολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσ=
+|L|κυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅ πιστευσον μοι [app][*]&om;[\*][C]γυναι[\C][\app]
+|L|οτι ερχεται ωρα οτι ουτε εν τω ορει τουτω
+|L|ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησητε
+|L|τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οι=
+|L|δατε ημεις δε προσκυνουμεν ο οιδαμεν
+|L|οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν εστιν οτε οι [app][*]αληθη̣νοι[\*][C*]αληθινοι[\C*][\app]
+|F 188r|
+|L|προσκυνηται προσκυνησωσιν τω
+|L|πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοι=
+|L|ουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+|L|<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον
+|L|εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν <V 25> λεγει
+|L|αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται
+|L|ο λεγομενος χς̅ οταν ουν ελθη εκεινος ανα=
+|L|γγελει ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω
+|L|ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον οι μα=
+|L|θηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναι=
+|L|κος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν αυτω
+|L|τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν
+|L|ουν η γυνη την υδριαν αυτης και απηλ=
+|L|θεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+|L|<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα
+|L|οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> ε=
+|L|ξηλθον δε εκ της πολεως και ηρχοντο προς
+|L|αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτον αυτον οι
+|L|μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν
+|L|ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μα=
+|L|θηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν
+|L|αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρω=
+|L|μα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ου=
+|L|χ υμεις λεγετε οτι τετραμηνον εστιν και ο
+|L|θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν
+|F 188v|
+|L|επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε
+|L|τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον
+|L|ιδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανη και
+|L|συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα
+|L|και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων <V 37> [app][*]&om;[\*][C]εν γαρ τουτο εστιν ο λογος ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων[\C][\app]
+<V 38> εγω
+|L|απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κε=
+|L|κοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν
+|L|και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επι=
+|L|στευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον
+|L|λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ει=
+|L|πεν μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν
+|L|ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτον αυτον
+|L|[app][*]μ[ill]1[\ill]ναι[\*][C]μειναι[\C][\app] συν αυτοις και εμεινεν εκει δυο η=
+|L|μερας <V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν
+|L|εις αυτον δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυ=
+|L|ναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην [app][*][ill]1-2[\ill]=
+|L|στευωμεν[\*][C]λαλιαν πιστευωμεν[\C][\app] αυτοι γαρ ημεις ακηκοαμεν και
+|L|οιδαμεν οτι αυτος εστιν αληθως [app][*]&om;[\*][C]ο[\C][\app] ση̅ρ του |L|κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας
+|L|εξηλθεν εκειθεν και απηγεν παλιν εις την
+|L|γαλιλαιαν <V 44> ουτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρισεν
+|L|οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τι=
+|L|μην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθον εις την γα=
+|L|λιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι
+|L|παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιερο=
+|L|σολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον
+|L|εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅
+|F 189r|
+|L|εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν
+|L|το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος
+|L|ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτος
+|L|ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας
+|L|εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον
+|L|και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται
+|L|αυτου τον υι̅ν ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+|L|<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια
+|L|και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λε=
+|L|γει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ κατα=
+|L|βηθι πριν η αποθανειν το παιδιον μου
+|L|<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υι̅ς σου ζη και επι=
+|L|στευσεν ο αν̅ος τω λογω ο ειπεν αυτω ο ις̅ και
+|L|επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος
+|L|οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και απη=
+|L|γγειλαν λεγοντες οτι ο παις αυτου ζη
+|L|<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων ε=
+|L|ν η κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι
+|L|χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυ=
+|L|ρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ [app][*]οτ[ill]1[\ill][\*][C*]οτι[\C*][\app] εν εκεινη τη
+|L|ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υι̅ς σου ζη
+|L|και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+|L|<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν
+|L|ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γα=
+|L|λιλαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η ε=
+|L|ορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιερο=
+|L|σολυμα <V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις
+|F 189v|
+|L|επι τη προβατικη κολυμβηθρα τη
+|L|επιλεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε
+|L|στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο
+|L|πληθος πολυ των ασθενουντων τυ=
+|L|φλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του
+|L|υδατος κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κατα
+|L|καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα
+|L|και εταρασσετο υδωρ ο ουν πρωτος
+|L|εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης
+|L|εγενετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+|L|<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω
+|L|ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου <V 6> τουτον ι=
+|L|δων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν η=
+|L|δη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης
+|L|γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων
+|L|κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το
+|L|υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν
+|L|εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου κα=
+|L|ταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον
+|L|κραββατον σου και περιπατει <V 9> και ευ=
+|L|θεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρεν τον κραβ=
+|L|βατον αυτου και περιεπατει ην δε
+|L|σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον
+|L|ουν [app][*]ιουδαι[\*][C]ιουδαιοι[\C][\app] τω τεθεραπευμενω σα=
+|L|ββατον εστιν και ουκ εξεστι σοι αραι τον
+|L|κραββατον <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις
+|L|ο ποιησας με υγιει εκεινος μοι ειπεν
+|F 190r|
+|L|αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 12> ηρωτησαν ουν αυτω τις εστιν ο αν̅ος ο ει=
+|L|πων σοι αρον τον κραββατον σου και περι=
+|L|πατει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο
+|L|γαρ ις̅ εξευνευσεν οχλου οντως εν τω το=
+|L|πω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω
+|L|ιερω και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας
+|L|μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γε=
+|L|νηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλεν τοις
+|L|ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον
+|L|υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον
+|L|ιν̅ ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι
+|L|οτι ταυτα εποιει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅
+|L|απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου
+|L|εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+|L|<V 18> δια τουτο μαλλον εζητουν [app][*]&om;[\*][C]αυτον[\C][\app] οι ιουδαιοι |L|αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον
+|L|αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον θν̅ ισον
+|L|εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ουν
+|L|ο ις̅ και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου δυναται ο υι̅ς ποιειν αφ εαυτου
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποι=
+|L|ουντα ου γαρ εκεινος ποιει ταυτα
+|L|και ο υι̅ς ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει
+|L|τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α
+|L|αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξη
+|L|αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+|F 190v|
+|L| <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και
+|L|ζωοποιει ουτως και ο υι̅ς ους θελε ζωο=
+|L|ποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα
+|L|αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω
+|L|υιω <V 23> ινα παντες τιμωσιν τον υι̅ν καθως
+|L|τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υι̅ν
+|L|ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου
+|L|ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με
+|L|εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται
+|L|αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις
+|L|την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε
+|L|οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσ=
+|L|περ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως
+|L|εδωκεν και τω υιω ζωην εν εαυτω <V 27> και ε=
+|L|ξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν
+|L|οτι υι̅ς αν̅ου εστιν <V 28> μη θαυμαζετε τουτο
+|L|οτι ερχεται εωρα εν η παντες οι εν τοις
+|L|μνημειοις ακουσονται της φωνης
+|L|αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα
+|L|ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε
+|L|τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν
+|L|κρισεως <V 30> ου δυναμε εγω αφ εμαυτου
+|L|ποιειν ουδεν καθως ακουω κρι=
+|L|νω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι
+|F 191r|
+|L|ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το
+|L|θελημα του πεμψαντος με
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρ=
+|L|τυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος
+|L|εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα
+|L|οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρ=
+|L|τυρει περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε
+|L|προς ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη αληθεια
+|L|<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λα=
+|L|μβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις
+|L|σωθειτε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιο=
+|L|μενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλι=
+|L|αθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυ=
+|L|του <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν
+|L|μειζον του ιωαννου τα γαρ εργα α
+|L|δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα
+|L|αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει
+|L|περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρ=
+|L|τυρικεν περι εμου ουτε φωνην αυτου
+|L|ποποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου
+|L|εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ου=
+|L|κ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απε=
+|L|στειλεν εκεινος τουτο υμιν ου πιστευετε
+|L|<V 39> ερευνατε τας γραφας [app][*]ο[\*][C*]οτι[\C*][\app] υμεις δοκει=
+|L|τε ζωην αιωνιον εχειν εν εαυταις και
+|L|εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+|F 191v|
+|L|<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην
+|L|αιωνιον εχετε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου
+|L|λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την
+|L|αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+|L|<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς
+|L|μου και ου [app][*]λαβανετε[\*][C*]λαμβανετε[\C*][\app] με εαν αλλος ελ=
+|L|θη εν τω ονομα τω ιδιω εκεινω ληψεσθε
+|L|<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν
+|L|παρα αλληλων λαμβανοντες και την δο=
+|L|ξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+|L|<V 45> μη δοκειτε οτι κατηγορησω υμων προς
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης
+|L|εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστε=
+|L|υετε μωση επιστευσατε αν εμοι
+|L|περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε
+|L|τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε
+|L|πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+|L|<K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θα=
+|L|λασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+|L|<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι ε=
+|L|ωρων τα σημεια [app][*]επει[\*][C]εποι[\C][\app] ει επι των ασθε=
+|L|νουντων <V 3> ανηλθεν δε εις το ορος
+|L|ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη
+|L|των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφ=
+|L|θαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς ο=
+|L|χλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον
+|F 192r|
+|L|ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγω=
+|L|σιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> α=
+|L|πεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων
+|L|δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις
+|L|ινα εκαστος βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο α=
+|L|δελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδα=
+|L|ριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κρι=
+|L|θινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι
+|L|εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπεν ουν ο ις̅ ποι=
+|L|ησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε
+|L|χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον
+|L|ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντα=
+|L|κισχιλιοι <V 11> ελαβεν δε τους πεντε αρτους
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μα=
+|L|θηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις
+|L|ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+|L|<V 12> ως δε ενεμπλησθησαν λεγει τοις μα=
+|L|θηταις αυτου συναγαγετε τα περι=
+|L|σευσαντα κλασματα ινα μη τι απο=
+|L|λειται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δω=
+|L|δεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε
+|L|αρτων των κριθινων α επερισσευσε
+|L|τοις βεβρωκοσι <V 14> οι ουν αν̅οι ιδον=
+|L|τες α εποιησεν σημεια ο ις̅ ελεγον
+|L|οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+|F 192v|
+|L|ο ερχομενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν [app][*]&om;[\*][C]ιδον[\C][\app]
+|L|οτι μελλουσιν οι οχλοι ερχεσθαι και αρπα=
+|L|ζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βα=
+|L|σιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος
+|L|αυτος μονος <V 16> ως δε οψια εγενετο
+|L|κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι
+|L|την θαλασσαν <V 17> και αναβαντες εις το
+|L|πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης
+|L|εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη
+|L|εγεγονει και ουπω εληλυθη προς αυ=
+|L|τους ο ις̅ <V 18> ει τε θαλασσα ανεμου με=
+|L|γαλου πνεοντος διηγειρετο <V 19> ελη=
+|L|λακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε
+|L|η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περι=
+|L|πατουντα επι της θαλασσης και εγγυς
+|L|του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον
+|L|και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης
+|L|εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον ο οχλος
+|L|ο εστικως περαν της θαλασσης ιδον
+|L|οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει
+|L|μι εν εις ο ανεβησαν οι μαθηται του
+|L|ιυ̅ και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα
+|L|μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+|L|<V 23> αλλα δε πλοιαρια ηλθε εκ [app][*]τη[\*][C]της τι[\C]βεριαδος[\app]
+|F 193r|
+|L|εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον
+|L|ευχαριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ιδεν
+|L|ο οχλος οτι ο ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μα=
+|L|θηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα πλοια
+|L|και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες
+|L|τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της θα=
+|L|λασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε
+|L|γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με
+|L|ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε
+|L|εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργα=
+|L|ζεσθε μη την βρωσιν την απολυμενην
+|L|αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην
+|L|αιωνιον ην ο υι̅ς του αν̅ου υμιν δω=
+|L|σει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+|L|<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησω=
+|L|μεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+|L|<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις του=
+|L|το εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε
+|L|εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον
+|L|ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον
+|L|ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι
+|L|εργαζει <V 31> οι πατερες ημων το μανα
+|L|εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γε=
+|L|γραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν
+|L|αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον
+|L|εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν
+|F 193v|
+|L|υμιν τον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυ=
+|L|τοις φαγειν <V 33> και διδους ζωην τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ [app][*]παντε[\*][C]παντοτε[\C][\app] δος
+|L|ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπεν δε
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της
+|L|ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πει=
+|L|νασει και πιστευων εις εμε ου μη διψησει
+|L|πoποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρα=
+|L|κατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι
+|L|μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον
+|L|προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι κατα=
+|L|βεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω
+|L|το θελημα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστιν το
+|L|θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα
+|L|παν ο δεδωκε μοι ου μη απολεσω ε=
+|L|ξ αυτου αλλ αναστησω αυτον τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστιν το θε=
+|L|λημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων
+|L|τον υιον και πιστευων εις αυτον εχει ζω=
+|L|ην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι
+|L|ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω
+|L|ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+|L|<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υιος του ιω=
+|L|σηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την
+|L|μητερα πως ουν λεγει οτι εκ του ουρανου κα=
+|L|ταβεβηκα <V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|F 194r|
+|L|μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυ=
+|L|νατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πε=
+|L|μψας ελκυσει αυτον καγω αναστησω αυτον
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 45> εστιν γεγραμ=
+|L|μενον εν τοις προφηταις και εσονται
+|L|παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο α=
+|L|κουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται
+|L|προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακε
+|L|ειμι ο ων εκ του θυ̅ ουτος εωρακεν τον
+|L|πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πι=
+|L|στευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πατερες υμων
+|L|το μανα εφαγον εν τη ερημω και απεθανον
+|L|<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου κατα=
+|L|βαινων ινα τις εξ αυτου φαγει και μη απο=
+|L|θανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του
+|L|ουρανου καταβας εαν τις φαγει εκ τουτου
+|L|του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρ=
+|L|τος ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην ε=
+|L|γω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+|L|<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους
+|L|λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν
+|L|δουναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν
+|L|μη φαγειτε την σαρκα του υιου του αν̅ου
+|L|και [app][*]πι[ill]1[\ill]ητε[\*][C]πινητε[\C][\app] αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην |L|εν εαυτοις <V 54> ο τρογων μου την σαρκα και
+|L|πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον
+|F 194v|
+|L|και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+|L|<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστιν βρωσις και το
+|L|αιμα μου αληθως εστιν ποσις <V 56> ο τρογων
+|L|μου την σαρκα και πινων μου το αι=
+|L|μα εν εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως
+|L|απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δι=
+|L|α τον πρ̅α και ο τρογων με κακεινος
+|L|ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο εκ του ουρανου
+|L|καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες
+|L|υμων το μανα και απεθανον ο τρογων
+|L|τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+|L|<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων
+|L|εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακου=
+|L|σαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον
+|L|σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται
+|L|αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω
+|L|οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται
+|L|αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκαν=
+|L|δαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του
+|L|αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+|L|<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ου=
+|L|κ οφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελα=
+|L|ληκα υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν <V 64> α=
+|L|λλ εισιν τινες εξ υμων οι ου μη πιστευσω=
+|L|σιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες ει=
+|L|σιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο πα=
+|L|ραδοσων αυτον <V 65> και ελεγεν δια τουτο
+|L|ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελ=
+|L|θειν προς με εαν μη ει δεδομενον
+|F 195r|
+|L|αυτω παρα του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πο=
+|L|λλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις
+|L|τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περι=
+|L|επατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδε=
+|L|κα μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη
+|L|ουν αυτω σιμων πετρος και ειπεν κε̅ προς
+|L|τιν απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου ε=
+|L|χεις <V 69> και ημεις εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υι̅ς
+|L|του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα
+|L|εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+|L|<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριω=
+|L|την ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδι=
+|L|δοναι εις ων εκ τους δωδεκα <K 7> <V 1> και μετα
+|L|ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια
+|L|ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν
+|L|οτι εζητουν οι ιουδαιοι αποκτειν <V 2> ην δε
+|L|εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+|L|<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου
+|L|μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν
+|L|ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσιν τα ερ=
+|L|γα α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι
+|L|ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι
+|L|ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω
+|L|κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον
+|L|εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος
+|L|ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υ=
+|L|μετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυ=
+|L|νατε ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει
+|L|οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι [app][*][ill]1-2[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|F 195v|
+|L|τι τα εργα αυτου πονηρα εστιν <V 8> υμεις
+|L|αναβησεται εις την εορτην ταυτην εγω ουπω
+|L|αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι
+|L|ο [app][*]μος[\*][C]εμος[\C][\app] καιρος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα
+|L|δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλι=
+|L|λαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου
+|L|τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην
+|L|ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν
+|L|ο ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη
+|L|και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσ=
+|L|μος πολλυς περι αυτου ην εν τοις
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν α=
+|L|λλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον ο=
+|L|χλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ε=
+|L|λαλει περι αυτου δια τον φοβον των
+|L|ιουδαιων <V 14> ηδη δε της
+|L|εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιε=
+|L|ρον και εδιδασκεν <V 15> εθαυμαζων ουν
+|L|οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γρα=
+|L|μματα οιδεν μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ου=
+|L|κ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+|L|<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν
+|L|γνωσεται περι της διδαχης ποτε=
+|L|ρον εκ του θυ̅ εστιν ει εγω αφ εαυτου
+|L|λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλει την δοξαν
+|L|την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την
+|L|δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος
+|L|αληθεις εστιν και αδικια εν αυτω ου=
+|L|κ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον
+|F 196r|
+|L|και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζη=
+|L|τειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος
+|L|και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει
+|L|αποκτειναι <V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις εν εργον εποιησα και παντες
+|L|θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν
+|L|υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του
+|L|μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και
+|L|εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει πε=
+|L|ριτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω
+|L|ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χω=
+|L|λατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν
+|L|σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα
+|L|την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον
+|L|ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ου=
+|L|τος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και
+|L|και ειδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω
+|L|λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι
+|L|αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+|L|<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο
+|L|δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει
+|L|ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω
+|L|ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οι=
+|L|δατε και οιδατε ποθεν ειμι και αφ ε=
+|L|μαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθι=
+|L|νος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι
+|L|κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζητουν
+|L|αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν ε=
+|L|π αυτον την χειρα οτι ουπω ελη=
+|F 196v|
+|L|λυθη η ωρα αυτου <V 31> εκ δε του οχλου
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον
+|L|οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειωνα σημεια
+|L|τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+|L|<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου
+|L|γογγυζοντος περι αυτου ταυτα
+|L|και απεστειλαν οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις
+|L|υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων
+|L|ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+|L|<V 34> ζητησετε με και ουκ ευρησεται και οπου
+|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ει=
+|L|πον ουν οι ιδαιοι προς εαυτους που
+|L|ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ου=
+|L|κ ευρησωμεν αυτον μη εις την δια=
+|L|σποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν
+|L|ουτος ο λογος ον ειπε ζητησετε με και ου
+|L|ουχ [app][*]ευρησεται[\*][C]ευρησετε[\C][\app] και οπου εγω ειμι υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχα=
+|L|τη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει
+|L|ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα
+|L|ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πιστεβων
+|L|εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποτα=
+|L|μοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υ=
+|L|δατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπεν περι
+|L|του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πι=
+|L|στεβοντες εις αυτον ουπω γαρ ην
+|L|πν̅α αγιον οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|F 197r|
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον
+|L|λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφη=
+|L|της <V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι
+|L|ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερμα=
+|L|τος δα̅δ ο χς̅ ερχεται και απο βηθλεεμ
+|L|της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+|L|<V 44>αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+|L|<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιε=
+|L|ρεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις
+|L|εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκρι=
+|L|θησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ε=
+|L|λαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκρι=
+|L|θησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και
+|L|υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων
+|L|επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων των νο=
+|L|μον επικαταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος
+|L|προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις
+|L|ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον
+|L|αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον
+|L|και γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευ=
+|L|νησον και ιδε οτι προφητης εκ της γα=
+|L|λιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επο=
+|L|ρευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+|F 197v|
+|L|<K 8> <V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ι=
+|L|ερον και πας ο λαος ηρχετο και καθισας ε=
+|L|διδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε οι γραμμα=
+|L|τεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναι=
+|L|κα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στη=
+|L|σαντες αυτην εν μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω πει=
+|L|ραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κα=
+|L|τεληφθη επαυτωφορω μοιχευομε=
+|L|νη <V 5> εν δε τω νομω μωσης ημιν ενε=
+|L|τειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι
+|L|συ ουν τι λεγεις περι αυτης <V 6> τουτο
+|L|δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα
+|L|εχωσιν κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω
+|L|κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις
+|L|την γην <V 7> μη προς ποιουμενος ως
+|L|δε επεμενον ερωτωντες αυτον α=
+|L|νακυψας ειπε προς αυτους ο ανα=
+|L|μαρτητος υμων πρωτον επ αυ=
+|L|την λιθον βαλλετω <V 8> και παλιν κα=
+|L|τω κυψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι
+|L|δε ακουσαντες και υπο της συνειδη=
+|L|σεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις
+|L|καθεις αρξαμενοι απο των πρεσ=
+|L|βυτερων και κατεληφθη μονος
+|F 198r|
+|L|ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυ=
+|L|ψας δε ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+|L|[app][*]ανακυψας δε ο ις̅[\*][C]&om;[\C][\app] και μηδενα θεασα=
+|L|μενος πλην της γυναικος ει=
+|L|πεν αυτη που εισιν εκεινοι οι
+|L|κατηγοροι σου ουδεις σε κα=
+|L|τεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις
+|L|κε̅ ειπεν δε ο ις̅ ουδε εγω σε
+|L|[app][*]κρινω[\*][C]κατακρινω[\C][\app] πορευου και μηκετι αμαρ=
+|L|τανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ελαλησεν λεγων
+|F 198v|
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων
+|L|εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια
+|L|αλλ εξει το φως της ζωης <V 13> ειπον
+|L|ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου
+|L|μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν [app][*]α=
+|L|ληθεις[\*][C]αληθης[\C][\app] <V 14> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν
+|L|ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε
+|L|ποθεν ερχομαι και υπου υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρι=
+|L|νω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρι=
+|L|σις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ου=
+|L|κ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 17> και εν τω νομω δε τω ημετερω γεγραπται
+|L|οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης
+|L|εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι ε=
+|L|μαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πε=
+|L|μψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε
+|L|εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει ε=
+|L|εμε ηδητε και τον πρ̅α μου ηδητε αν
+|L|<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γα=
+|L|ζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω
+|L|και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω
+|L|εληλυθη η ωρα αυτου <V 21> ειπεν
+|L|ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και
+|L|ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων
+|F 199r|
+|L|αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου
+|L|δυνασθαι ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ελεγεν
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των
+|L|ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε
+|L|εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ει=
+|L|πον ουν υμιν οτι αποθανεσθε εν ταις
+|L|αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ
+|L|τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο
+|L|τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υ=
+|L|μων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με
+|L|αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυ=
+|L|του ταυτα λαλω εις τον κοσμον <V 27> ουκ ε=
+|L|γνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+|L|<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε
+|L|τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι
+|L|εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν
+|L|αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ μου
+|L|ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας μετ εμου εστι
+|L|ουκ αφηκεν με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα
+|L|αρεστα ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου
+|L|λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+|L|<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπι=
+|L|στευκοτας αυτω ιουδαιους εαν
+|L|υμεις μηνητε εν τω λογω τω ε=
+|L|μω αληθως μαθηται μου εσται <V 32> και γνω=
+|L|σεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευ=
+|L|θερωσει υμας <V 33> απεκριθησαν προς αυτω
+|F 199v|
+|L|σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδου=
+|L|λευκαμεν ποποτε πως συ λεγεις οτι
+|L|ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων
+|L|την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρ=
+|L|τιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια
+|L|εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υι̅ς υμας ελευ῍
+|L|θερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα
+|L|οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε
+|L|με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χω=
+|L|ρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου
+|L|λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα
+|L|τω πρ̅ι υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ ε=
+|L|στιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρα=
+|L|αμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+|L|<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον
+|L|ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην [app][*]η=
+|L|σα[\*][C]ηκουσα[\C][\app] παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ου=
+|L|κ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα
+|L|του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις
+|L|εκ πορνιας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α
+|L|εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην
+|L|ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του
+|L|θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ ε=
+|L|μαυτου εληλυθα αλλ εκεινος
+|L|με απεστειλεν <V 43> διατι την λαλιαν
+|F 200r|
+|L|την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε
+|L|ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις ε=
+|L|κ πρ̅ς του διαβολου εσται και τας
+|L|επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν
+|L|εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης
+|L|και εν τη αληθεια ουκ εστικεν οτι ουκ ε=
+|L|στιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το
+|L|ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευ=
+|L|στης εστιν και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την
+|L|αληθειαν λεγω ου πιστεβετε μοι <V 46> τις
+|L|εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει α=
+|L|ληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε
+|L|μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ α=
+|L|κουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε ο=
+|L|τι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν
+|L|οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λε=
+|L|γωμεν οτι σαμαρειτις ει συ και δαιμονιον
+|L|εχεις <V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ου=
+|L|κ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις
+|L|ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν
+|L|μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον ε=
+|L|μον τηρησει θανατον ου μη θεωρησει εις
+|L|τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι
+|L|ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμο=
+|L|νιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προ=
+|L|φηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον τον
+|L|εμον τηρησει ου μη γευσηται θανατου
+|F 200v|
+|L|εις τον αιωνα <V 53> μη συ μειζον ει του πρ̅ς
+|L|ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προ=
+|L|φηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+|L|<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξασω εμαυτον η
+|L|δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο
+|L|δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων ε=
+|L|στιν <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα
+|L|αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον
+|L|εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα
+|L|αυτον και τον λογον αυτου τηρω <V 56> αβρααμ
+|L|ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδει την
+|L|ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη <V 57> ειπον
+|L|ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντη=
+|L|κοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+|L|<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω
+|L|υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+|L|<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον
+|L|ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου δι=
+|L|ελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτος
+|L|<K 9> <V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ [app][*]γεννη=
+|L|τοις[\*][C]γεννητης[\C][\app] <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου |L|λεγοντες ραββει τις ημαρτεν ουτος
+|L|η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> α=
+|L|πεκριθη η ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε
+|L|οι γονεις αυτου [app][*][ill]12-13[\ill][\*][C]αλλ ινα φανερωθη[\C][\app] τα |L|εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι
+|L|τα εργα του πεμψαντος με εως η=
+|L|μερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυνατε
+|F 201r|
+|L|εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως
+|L|ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσε
+|L|χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος
+|L|και επεχρησεν αυτου τον πηλον επι τους
+|L|οφθαλμους <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι
+|L|εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερ=
+|L|μηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν
+|L|και ενιψατο και ηλθεν βλεπων <V 8> οι ουν γει=
+|L|τονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον
+|L|οτι προςαιτης ην ελεγον ουχ ουτος ε=
+|L|στιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον
+|L|οτι ουτος εστιν [app][*]&om;[\*][C]ετεροι δε ελεγον οτι ομοιως αυτω εστιν[\C][\app] εκεινος ελεγεν οτι εγω
+|L|ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος
+|L|και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποι=
+|L|ησεν και επεχρησεν μου τους οφθαλμους
+|L|και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν
+|L|του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και
+|L|νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω
+|L|που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγου=
+|L|σιν αυτον προς τους φαρισαιους τον
+|L|τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον
+|L|πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυ=
+|L|του τους οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρω=
+|L|τησαν αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλε=
+|L|ψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθη=
+|L|κεν μου επι τους οφθαλμους και ενι=
+|L|ψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των
+|F 201v|
+|L|φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα
+|L|θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ε=
+|L|λεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος
+|L|τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην
+|L|εν αυτοις <V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν
+|L|συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σου
+|L|τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προ=
+|L|φητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι περι αυτου εως οτου εφω=
+|L|νησαν τους γονεις αυτου του αναβλε=
+|L|ψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες
+|L|ουτος εστιν ο υι̅ς υμων ον υμεις λεγετε
+|L|οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρ=
+|L|τι βλεπει <V 20> απεκριθησαν δε οι γονεις
+|L|αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος ε=
+|L|στιν ο υι̅ς ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+|L|<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν
+|L|η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν
+|L|εχει αυτον ερωτησατε αυτος τα
+|L|περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι
+|L|γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιου=
+|L|δαιους ηδη γαρ συνετεθηντο οι ι=
+|L|ουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογησει
+|L|χν̅ αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια του=
+|L|το οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν
+|L|εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν
+|L|εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος
+|L|και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις
+|F 202r|
+|L|οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος
+|L|εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκεινος ει αμαρ=
+|L|τωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυ=
+|L|φλος ων αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυτω
+|L|παλιν τι εποιησεν σοι πως ανεωξεν σου
+|L|τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ει=
+|L|πον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν
+|L|θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μα=
+|L|θηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδωρησον αυτον
+|L|και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις του
+|L|μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν
+|L|οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οι=
+|L|δαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και
+|L|ειπεν αυτοις εν γαρ τουτο θαυμαστον
+|L|εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και
+|L|ανεωξεν μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν
+|L|δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ ε=
+|L|αν τις θεοσεβεις ει και το θελημα αυτου
+|L|ποιει τουτου ακουει <V 32> εκ του αιωνος
+|L|ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους
+|L|τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος
+|L|παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+|L|<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρ=
+|L|τιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις
+|L|ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν
+|L|ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυ=
+|L|τον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υι̅ν
+|L|του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν
+|L|τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπεν
+|L|δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λα=
+|L|λων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη πιστεβω κε̅
+|F 202v|
+|L|και προσεκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν
+|L|ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλ=
+|L|θον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και
+|L|οι βλεποντες τυφλοι γενονται <V 40> και ηκουσαν
+|L|εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυ=
+|L|του και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι
+|L|εσμεν <V 41> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι
+|L|ειτε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε
+|L|λεγετε οτι βλεπωμεν ει ουν αμαρτια
+|L|υμων μενει <K 10> <V 1> αμην αμην λεγω υμι ο μη ει=
+|L|σερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων
+|L|αλλ αναβαινον [app][*]αλαχοθεν[\*][C]αλλαχοθεν[\C][\app] εκεινος κλε=
+|L|πτης εστιν και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος
+|L|δια της θυρας ποιμην εστιν των προ=
+|L|βατων <V 3> τουτο ο θυρωρος ανοιγει και τα
+|L|προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα
+|L|ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξα=
+|L|γει αυτα <V 4> και οταν τα ιδια προβατα
+|L|εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται
+|L|και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οι=
+|L|δασι την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε
+|L|ου μη ακολουθησωσιν οτι ουκ οιδασιν
+|L|των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την
+|L|παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ <V 7> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προ=
+|L|βατων <V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται
+|L|εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων
+|L|τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου
+|L|εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται
+|F 203r|
+|L|και εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο
+|L|κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και
+|L|θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην
+|L|εχωσι και περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο
+|L|ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την
+|L|ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+|L|<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ου=
+|L|κ εισιν τα προβατα ιδια θεωρει τον
+|L|λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα
+|L|και φευγη και ο λυκος αρπαζη αυτα και
+|L|σκορπιζη τα προβατα <V 13> ο δε μισθωτος
+|L|φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελλει αυ=
+|L|τω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γι=
+|L|νωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γι=
+|L|νωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α
+|L|και την ψυχην μου τιθημι υπερ των
+|L|προβατων <V 16> και αλα προβατα εχω α
+|L|ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα
+|L|με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσιν
+|L|και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθη=
+|L|μοι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυ=
+|L|την <V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ ε=
+|L|γω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν
+|L|εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν
+|F 203v|
+|L|λαβειν αυτην ταυτην την εξουσιαν ελα=
+|L|βον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν πα=
+|L|λιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους
+|L|λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων
+|L|δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακου=
+|L|ετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ ε=
+|L|στιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυ=
+|L|ναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+|L|<V 22> εγενοντο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις
+|L|και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω
+|L|ιερω εν τη στοα σολομωνος <V 24> εκυκλωσαν
+|L|ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως
+|L|ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅
+|L|ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευεται τα ερ=
+|L|γα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς
+|L|μου ταυτα μαρτυρει περι εμου <V 26> α=
+|L|λλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των
+|L|προβατων των εμων καθως ειπον υ=
+|L|μιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης
+|L|μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακου=
+|L|λουθουσιν μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον δι=
+|L|δωμι αυτοις και ου μη απολωνται
+|L|εις τον αιωνα και ουχ αρπαση τις αυτα
+|L|εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδω=
+|L|κε μοι μειζων παντων εστιν και ου=
+|F 204r|
+|L|δεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος
+|L|του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβα=
+|L|στασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα
+|L|λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν
+|L|εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον
+|L|λιθαζετε με <V 33> απεκριθησαν αυτω οι ι=
+|L|ουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου
+|L|λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας
+|L|και οτι συ αν̅ος ων ποιεις εαυτον θν̅ <V 34> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον
+|L|εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε <V 35> ει ε=
+|L|κεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅
+|L|εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+|L|<V 36> ον ο πη̅ρ υγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον
+|L|υιος του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του
+|L|πρ̅ς μου μη πιστεβετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν
+|L|εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσα=
+|L|τε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο
+|L|πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν παλιν
+|L|αυτον πιασαιν και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+|L|<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου
+|L|εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρω=
+|L|τον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και
+|L|πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον
+|F 204v|
+|L|οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν
+|L|παντα δε οσα ειπεν ιω̅ς περι τουτου α=
+|L|ληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον
+|L|<K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας
+|L|εκ της κωμης μαριας και μαρθας της
+|L|αδελφης αυτης <V 2> ην δε μαρια η αλειψα=
+|L|σα τον κν̅ μυρον και εκμαξασα τους ποδας
+|L|αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος
+|L|λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι α=
+|L|δελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον
+|L|φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυ=
+|L|τη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον α=
+|L|λλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο
+|L|υι̅ς του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την
+|L|μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+|L|<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν ε=
+|L|μεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επει=
+|L|τα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγω=
+|L|μεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυ=
+|L|τω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λι=
+|L|θασαι [app][*]&om;[\*][C]οι[\C][\app] ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> α=
+|L|πεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι
+|L|της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα
+|L|ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου
+|L|τουτου βλεπει <V 10> εαν [app][*][ill]1-2[ill][\*][C]&om;[\C][\app] τις περιπατει |L|εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως
+|F 205r|
+|L|ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο
+|L|λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοι=
+|L|μητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυ=
+|L|τον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅
+|L|ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε
+|L|ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε
+|L|εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υ=
+|L|πνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|παρρησια λαζαρος απεθανεν <V 15> και
+|L|χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ου=
+|L|κ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον <V 16> ει=
+|L|πεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις
+|L|συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα
+|L|αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο
+|L|ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη ε=
+|L|χοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια
+|L|εγγυς των ιεροσολυμων ως επι σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων
+|L|εληλυθεισαν τας περι μαρθαν και μαριαν
+|L|ινα παραμυθησωνται αυτας περι του
+|L|αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν
+|L|οτι ο ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια
+|L|δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρ=
+|L|θα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος
+|L|μου ουκ αν ετεθνηκη <V 22> αλλα και νυν οιδα
+|L|οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+|L|<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος
+|L|σου <V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι ανα=
+|L|στησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη
+|F 205v|
+|L|ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται <V 26> και
+|L|πας ο ζων και πιστευων εις με ου μη απο=
+|L|θανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+|L|<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα
+|L|οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσ=
+|L|μον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα α=
+|L|πηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελ=
+|L|φην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκα=
+|L|λος παρεστιν και φωνει σε <V 29> εκεινη ως ηκου=
+|L|σεν εγυρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+|L|<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην
+|L|αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυ=
+|L|τω η μαρθα <V 31> οι ουν οι ιουδαιοι οι οντες
+|L|μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθου=
+|L|μενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι
+|L|ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν
+|L|αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον
+|L|ινα κλαυσει εκει <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν
+|L|οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν
+|L| αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω
+|L|κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο α=
+|L|δελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιου=
+|L|σαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαι=
+|L|ους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι
+|L|και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που [app][*]τεθηκα=
+|L|τε[\*][C]τεθεικατε[\C][\app] αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ι=
+|L|δε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε
+|L|εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο α=
+|L|νοιξας τους οφθαλμους του τυφλου
+|F 206r|
+|L|ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ πα=
+|L|λιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το
+|L|μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος
+|L|επεκειτο εν αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον
+|L|λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκο=
+|L|τος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος
+|L|γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι
+|L|οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του
+|L|θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνη=
+|L|κος κειμενος ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους
+|L|ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι η=
+|L|κουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε
+|L|μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον πε=
+|L|ριεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι
+|L|συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων
+|L|φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευ=
+|L|ρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δε=
+|L|δεμενος τους ποδας και τας χειρας κειρι=
+|L|αις και η οψις αυτου σουδαριω περιε=
+|L|δεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον
+|L|και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των
+|L|ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν
+|L|και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν
+|L|εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλ=
+|L|θον προς τους φαρισαιους και ειπον αυ=
+|L|τοις α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγα=
+|L|γον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+|F 106v|
+|L|<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευ=
+|L|σουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι
+|L|και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+|L|<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς
+|L|ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις
+|L|υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογι=
+|L|ζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος
+|L|αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το ε=
+|L|θνος απολητε <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ου=
+|L|κ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενι=
+|L|αυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμε=
+|L|λλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+|L|<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα
+|L|και τα τεκνα του θυ̅ τα διασκορπισμενα
+|L|συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της η=
+|L|μερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτει=
+|L|νωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια
+|L|περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα α=
+|L|πηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς
+|L|της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πο=
+|L|λιν κακει διετριβε μετων μαθητων
+|L|αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα των
+|L|ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιε=
+|L|ροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα
+|L|ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον
+|L|ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω ε=
+|L|στηκωτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη
+|L|εις την εορτην <V 57> δεδωκησαν δε και οι αρ=
+|L|χιερεις και οι φαρισαιοι εντολην εαν τις
+|F 207r|
+|L|γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν
+|L|αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του
+|L|πασχα ηλθεν ο ις̅ εις βηθανιαν οπου
+|L|ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νε=
+|L|κρων <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει
+|L|και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις
+|L|ην των ανακειμενων συν αυτω <V 3> η ουν
+|L|μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου
+|L|πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας
+|L|του ιυ̅ και [app][*]εξε[ill]2-3[\ill]μαξεν[\*][C]εξεμαξεν[\C][\app] ταις θριξιν
+|L|αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια
+|L|επληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει
+|L|ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος
+|L|ο ισκαριωτης ο μελλων αυτον παρα=
+|L|διδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επρα=
+|L|θη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτω=
+|L|χοις <V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των
+|L|πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης
+|L|ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βα=
+|L|λλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ α=
+|L|φες αυτην εις την ημεραν του ενταφι=
+|L|ασμου μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους
+|L|γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε
+|L|ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος πο=
+|L|λυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και
+|L|ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και
+|F 207v|
+|L|τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και
+|L|τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι
+|L|πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων
+|L|και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην
+|L|ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιερο=
+|L|σολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοι=
+|L|νικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυ=
+|L|τω και εκραζον ωσαννα ευλογη=
+|L|μενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς
+|L|του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον
+|L|εκαθισεν επ αυτο καθως εστιν γεγρα=
+|L|μμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ σιων
+|L|ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος
+|L|επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν
+|L|οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ ο=
+|L|τε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν
+|L|οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα
+|L|και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρ=
+|L|τυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου ο=
+|L|τε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνη=
+|L|μειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+|L|<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω
+|L|ο οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποι=
+|L|ηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι
+|L|ειπον προς αυτους θεωρειτε οτι ουκ ω=
+|L|φελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυ=
+|L|του απηλθεν <V 20> ησαν δε τινες ελληνες
+|F 208r|
+|L|εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν
+|L|εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φι=
+|L|λιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας
+|L|και ηρωτων αυτον λεγοντες κυρυε θελο=
+|L|μεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και
+|L|λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και
+|L|φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απε=
+|L|κρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα
+|L|ινα δοξασθη ο υι̅ς του αν̅ου <V 24> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου
+|L|πεσων εις την γην αποθανη αυτος μο=
+|L|νος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρ=
+|L|πον φερει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου
+|L|απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην
+|L|αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην
+|L|αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι δια=
+|L|κονει τις εμοι ακολουθειτω και οπου ει=
+|L|μι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται
+|L|και εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον
+|L|ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται
+|L|και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας
+|L|ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ω=
+|L|ραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα
+|L|ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα
+|L|και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και α=
+|L|κουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι
+|F 208v|
+|L|ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γε=
+|L|γονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του
+|L|κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου
+|L|τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω εαν υ=
+|L|ψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω
+|L|θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκρι=
+|L|θη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του
+|L|νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως
+|L|συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου
+|L|τις εστιν ουτος ο υι̅ς του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως μεθ υ=
+|L|μων εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε
+|L|ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο πε=
+|L|ριπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υ=
+|L|παγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις
+|L|το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ε=
+|L|λαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+|L|<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος
+|L|εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+|L|<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρω=
+|L|θη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη η=
+|L|μων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+|L|<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι
+|L|παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων
+|F 209r|
+|L|τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων
+|L|την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλ=
+|L|μοις και νοησωσιν τη καρδια και επι῍
+|L|στραφωσιν και ιασομαι αυτους <V 41> [app][*]και [ill]5-6[\ill][\*][C]ταυτα[\C][\app]
+|L|ειπεν ησαιας οτε ειδεν την δοξαν αυτου
+|L|και ελαλησεν περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και
+|L|εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ου=
+|L|χ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενων=
+|L|ται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων
+|L|μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε
+|L|εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου
+|L|πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+|L|<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+|L|<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και
+|L|εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πι=
+|L|στευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ι=
+|L|να κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον
+|L|κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων
+|L|τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον
+|L|ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου
+|L|ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυ=
+|L|τος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι
+|L|λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζω=
+|L|η αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω κα=
+|L|θως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+|F 209v|
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ ο=
+|L|τι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη
+|L|εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α α=
+|L|γαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω
+|L|εις τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δει=
+|L|πνου γενομενου του διαβολου ηδη βε=
+|L|βληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμω=
+|L|νος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> ιδως ο ις̅ οτι παντα δεδω=
+|L|κεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι
+|L|απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+|L|<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν
+|L|τα ιματια και λαβων λεστιον διε=
+|L|ζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον
+|L|νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας
+|L|των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω
+|L|ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται προς σιμω=
+|L|να πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ
+|L|μου νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας
+|L|αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει
+|L|αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας
+|L|μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+|L|<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους πο=
+|L|δας μου μονον αλλα και τας χειρας
+|L|και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο [app][*]λε=
+|L|λου[ill]1[ill]μενος[\*][C]λελουμενος[\C][\app] ου χρειαν εχει η τους ποδας |L|νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και
+|L|υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+|F 210r|
+|L|<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια
+|L|τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+|L|<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και
+|L|ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων
+|L|παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πε=
+|L|ποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅
+|L|και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ει=
+|L|μι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας
+|L|ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε
+|L|αλληλων νιπτην τους ποδας <V 15> υπο=
+|L|δειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω
+|L|εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων
+|L|του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων
+|L|του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδα=
+|L|τε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα
+|L|ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρω=
+|L|θη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν
+|L|επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι
+|L|λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν
+|L|γενηται πιστευσηται οτι εγω ειμι
+|L|<V 20> αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα
+|L|πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων
+|L|λαμβανει τον πεμψαντα με
+|L|<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και
+|L|εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> ε=
+|L|βλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται
+|F 210v|
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε
+|L|ανακειμενος εις των μαθητων αυτου
+|L|εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+|L|<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσ=
+|L|θαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> επιπε=
+|L|σων δε εκεινος ουτως επι το στηθος
+|L|του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> απο=
+|L|κρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βα=
+|L|ψας το ψωμιον επιδωσω και εμβα=
+|L|ψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σι=
+|L|μωνς ισκαριωτης <V 27> και μετα το ψωμιον
+|L|τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας
+|L|λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον τα=
+|L|χειον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανα=
+|L|κειμενων προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες
+|L|γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ει=
+|L|χεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον
+|L|ων χρειαν εχωμεν εις την εορτην η τοις
+|L|πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψω=
+|L|μιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε
+|L|νυξ <V 31> οτε εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασ=
+|L|θη ο υι̅ς του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυ=
+|L|τω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δο=
+|L|ξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει
+|L|αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων
+|L|ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις
+|L|ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην
+|F 211r|
+|L|καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλλη=
+|L|λους καθως ηγαπησα υμας ινα και
+|L|υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνω=
+|L|σονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε
+|L|εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυ=
+|L|τω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απε=
+|L|κριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνα=
+|L|σαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε
+|L|ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυτω πετρος
+|L|κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθη=
+|L|σαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υ=
+|L|περ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι
+|L|ου μη αλεκτωρ φωνησει ε ου απαρνηση
+|L|με τρις <K 14> <V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια
+|L|πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+|L|<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν
+|L|ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοι=
+|L|μασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω ε=
+|L|τοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και
+|L|παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα
+|L|οπου εγω ειμι και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υ=
+|L|παγω οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει
+|L|αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπα=
+|L|γεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+|L|<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η α=
+|L|ληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς
+|L|τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με
+|L|και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι
+|L|γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λε=
+|F 211v|
+|L|λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον
+|L|πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ το=
+|L|σουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε
+|L|τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν
+|L|τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και
+|L|ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω
+|L|λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ
+|L|ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+|L|<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ
+|L|εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πι=
+|L|στευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω
+|L|κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων
+|L|ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορε=
+|L|υομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονο=
+|L|ματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη
+|L|ο πη̅ρ εν τω υι̅ω <V 14> εαν τι αιτησητε με εν
+|L|τω ονοματι μου εγω ποιησω <V 15> εαν αγα=
+|L|πατε με τας εντολας τας εμας τηρησα=
+|L|τε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον πα=
+|L|ρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υ=
+|L|μων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας
+|L|ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θε=
+|L|ωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε
+|L|γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει και
+|L|υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω ημας ορφανους
+|L|ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσ=
+|L|μος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρει=
+|L|τε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+|L|<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι
+|F 212r|
+|L|εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν
+|L|υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων
+|L|αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων
+|L|με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και
+|L|εγω αγαπησω αυτον [app][*]&om;[\*][C]και εμφανισω αυτω εμαυτον[\C][\app] <V 22> λεγει αυτω ι=
+|L|ουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τη
+|L|γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σε=
+|L|αυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον
+|L|μου τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον
+|L|και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυ=
+|L|τω ποιησωμεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους
+|L|μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν ε=
+|L|μος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε πα=
+|L|ρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψη ο πη̅ρ
+|L|εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει
+|L|παντα και υπομνησει υμας παντα α
+|L|ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην
+|L|την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος
+|L|διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρα=
+|L|σσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκου=
+|L|σατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχο=
+|L|μαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε
+|L|αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α
+|L|οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν <V 29> και νυν ειρη=
+|L|κα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενη=
+|L|ται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω
+|L|μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων
+|L|και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος
+|L|οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλα=
+|F 212v|
+|L|το μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν
+|L|εντευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη
+|L|και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν <V 2> παν κλημα
+|L|εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και
+|L|παν το καρπον φερων καθαιρει αυτο
+|L|ινα πλειονα καρπον φερει <V 3> ηδη υμεις
+|L|καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα
+|L|υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως
+|L|το κλημα ου δυνατε καρπον φερειν α=
+|L|φ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω
+|L|ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+|L|<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων
+|L|εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερειν καρπον
+|L|πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν
+|L|ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη
+|L|εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συ=
+|L|ναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλουσιν και και=
+|L|εται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν
+|L|υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και
+|L|γενησεται υμιν [app][*]<V 8> {om}[\*][C] εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερ[ill]1τ̣1[\ill] και γενησεσθαι εμοι μαθηση[ill]1[\ill][\C][\app] <V 9> καθως ηγαπησεν με
+|L|ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν
+|L|τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου
+|L|τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως
+|L|εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα
+|L|και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μει=
+|L|νη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν
+|L|η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους
+|L|καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης
+|L|αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου
+|F 213r|
+|L|θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι
+|L|μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι
+|L|υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους [app][*]5-6[\*][C*]οτι ο[\C*][\app]
+|L|δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υ=
+|L|μας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκου=
+|L|σα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+|L|<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξα=
+|L|μην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπα=
+|L|γητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων
+|L|μενει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α
+|L|εν τω ονοματι μου δω υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλλη=
+|L|λους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι
+|L|εμε πρωτον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του
+|L|κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλη
+|L|οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξε=
+|L|λεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο
+|L|μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου
+|L|[app][*][ill]2-3[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] ου εγω ειπον υμιν [app][*]15-16[\*][C]ουκ εστιν δουλος μειζων του[\C][\app]
+|L|κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας
+|L|διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και
+|L|τον ημετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυ=
+|L|τα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα
+|L|μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+|L|<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν
+|L|ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν
+|L|περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων
+|L|και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη ε=
+|L|ποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποι=
+|F 213v|
+|L|ηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εω=
+|L|ρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον
+|L|πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γε=
+|L|γραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν
+|L|με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος
+|L|ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το
+|L|πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκ=
+|L|πορευεται εκεινος μαρτυρησει περι ε=
+|L|μου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης
+|L|μετ εμου εστε <K 16> <V 1> ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγω=
+|L|γους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ω=
+|L|ρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δο=
+|L|ξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν
+|L|τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν ινα οταν ελθη ωρα μνημο=
+|L|νευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν
+|L|ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι
+|L|μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον
+|L|πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα
+|L|με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την
+|L|καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω
+|L|υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελ=
+|L|θω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλη=
+|L|τος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε
+|L|πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+|L|<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον πε=
+|L|ρι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και
+|F 214r|
+|L|περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι
+|L|ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης
+|L|δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ου=
+|L|κ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων
+|L|του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα ε=
+|L|χω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρ=
+|L|τι <V 13> οταν δε ελθει εκεινος το πν̅α της αλη=
+|L|θειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακου=
+|L|ση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υ=
+|L|μιν <V 14> εκεινος εμε δοξαση οτι εκ του εμου
+|L|ληψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα
+|L|οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον
+|L|οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει
+|L|υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και πα=
+|L|λιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς
+|L|τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου
+|L|[app][*][ill]4-5[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λε=
+|L|γει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και πα=
+|L|λιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υ=
+|L|παγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο τι
+|L|εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+|L|<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν
+|L|και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε
+|L|μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θε=
+|L|ωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+|L|<V 20>αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρη=
+|L|νησετε υμεις ο δε κοσμος χαρισεται υ=
+|L|μεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων
+|L|εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτει
+|F 214v|
+|L|λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν
+|L|δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημο=
+|L|νευει της θλιψεως δια την χαραν οτι
+|L|εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις
+|L|ουν λυπην μεν εχετε παλιν δε οψο=
+|L|μαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια
+|L|και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υ=
+|L|μων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερω=
+|L|τησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ο=
+|L|νοματι μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ου=
+|L|κ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου
+|L|αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η
+|L|πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις
+|L|λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε
+|L|ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν α=
+|L|λλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω
+|L|υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι ε=
+|L|γω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυ=
+|L|τος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις ε=
+|L|με πεφιληκατε και πεπιστευκα=
+|L|τε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> ε=
+|L|ξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα
+|L|εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσ=
+|L|μον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+|L|<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε
+|L|νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν
+|L|ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οι=
+|L|δας παντα και ου χρειαν εχεις ινα
+|F 215r|
+|L|τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι
+|L|απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ αρτι πιστεβετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα
+|L|και νυν εληλυθεν [app][*][ill]3-4[\ill][\*][C]ινα[\C][\app] σκορπισθητε
+|L|εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον α=
+|L|φητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ ε=
+|L|μου εστιν <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+|L|εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω
+|L|θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενι=
+|L|κηκα τον κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο
+|L|ις̅ και επηρεν τους οφθαλμους αυτου
+|L|εις τον ου̅νον και ειπεν πε̅ρ ελη=
+|L|λυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα
+|L|και ο υι̅ς σου δοξασει σε <V 2> καθως εδωκας
+|L|αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα [app][*]πα[ill]1-2[\ill]ν[\*][C]παν[\C][\app]
+|L|ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην
+|L|αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα
+|L|γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινον θν̅
+|L|και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε [app][*]εδοξασα[ill]1-2[\ill][\*][C]εδοξασα[\C][\app]
+|L|επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδω=
+|L|κας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με
+|L|συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον
+|L|προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφα=
+|L|νερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δε=
+|L|δωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και
+|L|εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τε=
+|L|τηρηκασιν <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα
+|L|οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν <V 8> οτι
+|L|τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα
+|L|αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν α=
+|F 215v|
+|L|ληθως οτι παρα σου εξηλθον και επι=
+|L|στευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι
+|L|αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερω=
+|L|τω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ
+|L|εισιν <V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα
+|L|σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+|L|<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι
+|L|εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχο=
+|L|μαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω
+|L|ονοματι σου ο δεδωκας μοι ινα ωσιν εν
+|L|καθως ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων εν
+|L|τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονο=
+|L|ματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και
+|L|ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υι̅ς της
+|L|απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν
+|L|δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω
+|L|κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην
+|L|πεπληρωμενην εν αυτοις
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσ=
+|L|μος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του
+|L|κοσμου καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ει=
+|L|μι <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του
+|L|κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του
+|L|πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως
+|L|εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους
+|L|εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια
+|L|εστιν <V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσ=
+|L|μον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+|F 216r|
+|L|<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα
+|L|και αυτοι ωσιν υγιασμενοι εν αληθεια
+|L|<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον ον αλλα
+|L|και περι των πιστευοντων δια του λογου
+|L|αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσιν κα=
+|L|θως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυ=
+|L|τοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευ=
+|L|σει οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δο=
+|L|ξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ι=
+|L|να ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν
+|L|αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειω=
+|L|μενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος
+|L|οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας
+|L|αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους
+|L|δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω
+|L|κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν
+|L|την δοξαν την εμην ην δεδωκας
+|L|μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης
+|L|κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος μος σε
+|L|ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνω=
+|L|σαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω
+|L|ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις
+|L|η καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων
+|L|ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου
+|L|περραν του χειμαρου των κεδρων οπου
+|F 216v|
+|L|ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται
+|L|αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο πα=
+|L|ραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλα=
+|L|κις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν
+|L|και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υ=
+|L|πηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμ=
+|L|παδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ειδως παντα
+|L|τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυ=
+|L|τοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυ=
+|L|τω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|γω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδι=
+|L|δους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυ=
+|L|τοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω
+|L|και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους
+|L|επηρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπον υ=
+|L|μιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε
+|L|τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ει=
+|L|πεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα
+|L| ουδενα<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαι=
+|L|ραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρ=
+|L|χιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ω=
+|L|τιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω
+|L|μαλχος <V 11> ειπεν ουν ις̅ τω πετρω βαλε την
+|L|μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον
+|F 217r|
+|L|ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτω
+|L|<V 12> ο ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρε=
+|L|ται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και
+|L|εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προς
+|L|ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του
+|L|καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου
+|L|εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας
+|L|τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον
+|L|απολεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολουθη
+|L|δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθη=
+|L|της ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος
+|L|τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις
+|L|την αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος
+|L|ιστηκη προς τη εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης
+|L|ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και
+|L|ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πε=
+|L|τρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος
+|L|τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων
+|L|ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ει=
+|L|μι <V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπη=
+|L|ρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι
+|L|ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε με=
+|L|τ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των
+|L|μαθητων αυτου και περι της διδαχης
+|L|αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρ=
+|F 217v|
+|L|ρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντο=
+|L|τε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω
+|L|οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται
+|L|και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επε=
+|L|ρωτας επερωτησον τους ακηκοοτας
+|L|τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν
+|L|α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος
+|L|εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρι=
+|L|νει τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι
+|L|του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+|L|<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον
+|L|προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε
+|L|σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος
+|L|ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και
+|L|ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων
+|L|του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκο=
+|L|ψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον
+|L|εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρ=
+|L|νησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ
+|L|εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του κα=
+|L|ιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια
+|L|και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον
+|L|ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το
+|F 218r|
+|L|πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς
+|L|αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φε=
+|L|ρετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκρι=
+|L|θησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος
+|L|κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν
+|L|αυτον <V 31> ειπεν αυτοις ο πιλατος λαβετε
+|L|αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων
+|L|κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα
+|L|ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων
+|L|ποιω θανατω ημελεν αποθνησκειν <V 33> εισηλ=
+|L|θεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλα=
+|L|τος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυτω
+|L|συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκρι=
+|L|θη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις
+|L|η αλλοι σοι ειπον περι εμου <V 35> απεκρι=
+|L|θη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι
+|L|το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδω=
+|L|καν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη
+|L|ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσ=
+|L|μου τουτου η εκ του κοσμου τουτου ην
+|L|η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμη
+|L|ηγονιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιου=
+|L|δαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ ε=
+|L|στιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλα=
+|L|τος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη
+|F 218v|
+|L|ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω
+|L|εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυ=
+|L|θα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αλη=
+|L|θεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει
+|L|μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι
+|L|εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλ=
+|L|θεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις
+|L|εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν α=
+|L|πολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υ=
+|L|μιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+|L|<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βα=
+|L|ραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλα=
+|L|τος τον ιν̅ και εμαστιγωσεν <V 2> και οι στρατιωται
+|L|πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθη=
+|L|καν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν
+|L|περιεβαλλον αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βασι=
+|L|λευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ρα=
+|L|πισματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλα=
+|L|τος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον
+|L|εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτι=
+|L|αν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων
+|L|τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν
+|L|ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε
+|L|ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|F 219r|
+|L|εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον
+|L|αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυ=
+|L|τον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευ=
+|L|ρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυ=
+|L|τω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κα=
+|L|τα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι
+|L|εαυτον θυ̅ υιον εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν
+|L|ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφο=
+|L|βηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον πα=
+|L|λιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε
+|L|[ill]ι̣ς̣̅[\ill] αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν
+|L|α̣υτω̣ ο̣ πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας
+|L|οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν ε=
+|L|χω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχε
+|L|[ill]ε̣[\ill]ξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι
+|L|δεδομε[ill]1-2[\ill] ανωθεν δια τουτο ο παραδι=
+|L|δους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+|L|<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον
+|L|οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν του=
+|L|τον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος
+|L|πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει
+|L|τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας
+|L|τουτων των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και
+|L|εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λε=
+|L|γομενον λιθοστρωτον εβραιστη̣ δε γαβα=
+|L|θα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα
+|F 219v|
+|L|δε ωσ εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις
+|L|ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν
+|L|αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις
+|L|ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω
+|L|απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βα=
+|L|σιλεα ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρε=
+|L|δωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη
+|L|παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον εις το στ̅ρω=
+|L|σα <V 17> και βασταζον τον σταυρον αυτου εξηλθεν
+|L|εις τον λεγομενον κρανιου τοπον
+|L|ος λεγεται εβραιστη γολγοθα <V 18> οπου αυτον
+|L|εσ̅τρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευ=
+|L|θεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψεν δε
+|L|και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου
+|L|ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο
+|L|βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον
+|L|τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων
+|L|οτι [app][*]εγυς[\*][C]εγγυς[\C][\app] ην ο τοπος της πολεως οπου
+|L|εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραι=
+|L|στη ελληνιστι ρωμαιστη <V 21> ελεγον ουν τω πι=
+|L|λατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γρα=
+|L|φε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκει=
+|L|νος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+|L|<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγρα=
+|L|φα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσ̅τρωσαν τον
+|L|ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν
+|F 220r|
+|L|τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και
+|L|χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εν των α=
+|L|νωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς α=
+|L|λληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν
+|L|περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρω=
+|L|θηναι η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου
+|L|εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον
+|L|κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα ε=
+|L|ποιησαν <V 25> ιστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του
+|L|ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μα=
+|L|ρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅
+|L|ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρε=
+|L|στωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι
+|L|ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η
+|L|μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν
+|L|ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+|L|<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελε=
+|L|σθαι περι αυτου ινα τελειωθη η γραφη λεγει
+|L|διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστων οι δε
+|L|πλησαντες σπογον οξους και υσσωπω πε=
+|L|ριθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+|L|<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται
+|L|και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πν̅α
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα
+|L|σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην
+|L|ην γαρ [app][*]μεγαη[\*][C]μεγαλη[\C][\app] η ημερα εκεινου του σαββατου
+|F 220v|
+|L|ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν
+|L|αυτων τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρα=
+|L|τιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν
+|L|τα σκελη και του αλλου του συνσταυρωθεντος
+|L|αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυ=
+|L|τον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου
+|L|τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη
+|L|αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλ=
+|L|θεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως μεμαρτυ=
+|L|ρηκεν και αληθινη εστιν αυτου η μαρτυρια
+|L|κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις
+|L|πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται
+|L|αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται
+|L|εις ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> μετα ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο
+|L|ισ̅ηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του
+|L|ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια των φοβον των ιουδαιων
+|L|ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο
+|L|πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς τον
+|L|ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα
+|L|σμυρνης και αλωης ωσ λιτρας εκατον <V 40> ελα=
+|L|βων ουν το σωμα του ιυ̅ και [app][*]εδυσαν[\][C]εδησαν[\C][\app] αυτο εν |L|οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν
+|L|τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω
+|F 221r|
+|L|τοπω ο[ill]5-6[\ill]ωθη [ill]κ̣η̣[\ill]πος και εν τω̣ κ̣η̣
+|L|μνημειον̣ κ̣αινον ε̣ν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+|L|<V 42> εκει ουν δι̣α την παρασκευην των ιου=
+|L|δαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν
+|L|τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε μια των
+|L|[app][*]σαβατων[\*][C]σαββατων[\C][\app] μαρ̣ια η μαγδαληνη ερχεται πρω=
+|L|ι σκοτια̣ς̣ ετι ουσης εις το μνημειον [ill]1-2[\ill]
+|L|βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+|L|<V 2> τρεχει ουν [app][*][ill]9-10[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και ερχεται προ σι=
+|L|μωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην
+|L|ον εφι ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του
+|L|μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν
+|L|αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος
+|L|μαθητης και ηρχοντο εις το μνημει=
+|L|ον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μα=
+|L|θητης προεδραμεν ταχειον του πετρου
+|L|και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον <V 5> και πα=
+|L|ρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια
+|L|ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων
+|L|ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνη=
+|L|μειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+|L|<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης
+|L|αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα
+|L|χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+|L|<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης
+|L|ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδεν
+|F 221v|
+|L|και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γ̣αρ ηδεισαν την
+|L|γ̣ραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+|L|<V 10> απ̣ηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθη=
+|L|ται <V 11> μαρια δε ιστηκει προς το μνη=
+|L|μειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν πα=
+|L|ρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγε=
+|L|λους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς
+|L|τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου ε=
+|L|κειτο το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη ε=
+|L|κεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι
+|L|ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+|L|<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω
+|L|και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι̣
+|L|<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις
+|L|εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει
+|L|αυτω κυριε ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι
+|L|που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει α=
+|L|υτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ ανα=
+|L|βεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε
+|L|προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις α=
+|L|ναβαινω̣ προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων
+|L|και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγ=
+|L|δαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι
+|L|εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|F 222r|
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια
+|L|των σαββατων και των θυρων κεκλεισ=
+|L|μενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι
+|L|δια των φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅
+|L|και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη
+|L|υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας
+|L|χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν
+|L|ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως α=
+|L|πεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+|L|<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις
+|L|λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας
+|L|αμαρτιας [app][*]αφιεντο[ill]1-2[\ill][\*][C]αφιεντε αυτοις[\C][\app] αν τινων [app][*]κρατηται[\*][C]κρατητε[\C][\app]
+|L|κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των
+|L|δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην με=
+|L|τ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω
+|L|οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν ο δε ειπεν
+|L|αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυ=
+|L|λον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω
+|L|την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου
+|L|μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω
+|L|παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θω=
+|L|μας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κε=
+|L|κλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν
+|L|ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε
+|L|[app][*]&om;[\*][C]τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου̣[\C][\app]
+|F 222v|
+|L|[app][*]&om;[\*][C]και φερε[\C][\app] την χειρα σου και βαλε εις την πλευ=
+|L|ραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+|L|<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅
+|L|μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρα=
+|L|κας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη
+|L|ιδοντες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν
+|L|ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπι=
+|L|ον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα
+|L|εν τω βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γεγραπται
+|L|ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του
+|L|θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε
+|L|εν τω ονοματι αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα
+|L|εφανερωσεν εαυτον τοις μαθηταις
+|L|επι της θαλασσης της τιβεριαδος ε=
+|L|φανερωσεν δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων
+|L|πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος
+|L|και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας
+|L|και οι υιοι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των
+|L|μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων
+|L|πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω
+|L|ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και
+|L|ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκει=
+|L|νη τη νυκτι εποιασαν ουδεν <V 4> πρωιας
+|L|δε ηδη γενομενης εστη ις̅ εις τον αιγια=
+|L|λον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅
+|L|εστιν <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια
+|F 223r|
+|L|μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω
+|L|ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλεται εις τα δεξια
+|L|μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε
+|L|εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν
+|L|απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν
+|L|ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω
+|L|ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο
+|L|κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην
+|L|γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την [app][*]θα=
+|L|λασαν[\*][C]θαλασσαν[\C][\app] <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω
+|L|ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλ=
+|L|λ ως απο πηχων διακοσιων συροντες
+|L|το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν
+|L|εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κει=
+|L|μενην και οψαριον επικειμενον και αρ=
+|L|τον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των
+|L|οψαριων ων επιασατε νυν <V 11> ανεβη σιμων
+|L|πετρος και ειλκυσεν το δικτυον επι της
+|L|γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεν=
+|L|τηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ ε=
+|L|σχιθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε
+|L|αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων
+|L|εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅
+|L|εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον
+|L|και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+|L|<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις
+|F 223v|
+|L|μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν
+|L|ηρηστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅
+|L|σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων
+|L|λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου <V 16> λεγει
+|L|αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγα=
+|L|πας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ ειδας οτι
+|L|φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιω=
+|L|να φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν
+|L|αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω
+|L|κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι
+|L|φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβα=
+|L|τα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νε=
+|L|ωτερος εζωννυς σεαυτον και περιε=
+|L|πατης οπου ηθελες οταν δε [app][*]γηρασεις[\*][C]γηρασης[\C][\app]
+|L|εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε
+|L|ζωσει και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο
+|L|δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω
+|L|δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυ=
+|L|τω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε
+|L|ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον η=
+|L|γαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανε=
+|L|πεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου
+|L|και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+|L|<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅
+|F224r|
+|L|κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+|L|συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ου=
+|L|τος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκει=
+|L|νος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω
+|L|ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+|L|<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων πε=
+|L|ρι τουτων και γραψας ταυτα και οιδα=
+|L|μεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+|L|<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο
+|L|ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυ=
+|L|τον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφο=
+|L|μενα βιβλια αμην <K 22> <V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_301090/04_301090_fs_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_301090/04_301090_fs_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_301090/04_301090_fs_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,2451 @@
+{Status:
+G-A Number: 109
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: F181v
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Frouke Schrijver
+Transcription begun: 13 December 2012
+Transcription finished: 14 March 2013
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 No
+
+ Other remarks: }
+
+|F 181v|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς
+|L|τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν
+|L|αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου
+|L|εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν
+|L|ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην
+|L|το φως των αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκο=
+|L|τεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κα=
+|L|τελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος
+|L|παρα θυ̅ ω ονομα αυτω ιωαννης
+|L|<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυ=
+|L|ρησει περι του φωτος ινα παντες πι=
+|L|στευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ειν εκεινος το
+|L|φως αλλ ινα μαρτυρησει περι του
+|L|φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον ο
+|L|φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσ=
+|L|μον <V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου
+|L|εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις
+|L|τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου πα=
+|L|ρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν
+|L|αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι
+|L|τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+|L|<V 13> οι ουκ εξ αιματων [app][*]ο[ill]2-3[\ill][\*][C]oυδε[\C][\app] εκ θεληματος σαρκος
+|F 182r|
+|L|αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ ε=
+|L|γενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασα=
+|L|μεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους
+|L|παρα πρ̅ς πληρις χαριτος και αληθειας
+|L|<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκρα=
+|L|γε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου
+|L|ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτος μου ην <V 16> και εκ του πληρωμα=
+|L|τος αυτου ημεις παντες ελαβωμεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια
+|L|μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια
+|L|δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅ ουδεις ε=
+|L|ωρακεν ποποτε ο μονογενης υις̅ ο
+|L|ων εν τοισ κολποις του πρ̅ς εκεινος
+|L|εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια
+|L|του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι
+|L|εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς
+|L|αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+|L|<V 20> και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρω=
+|L|τησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει
+|L|ουκ ειμι ο προφητις ει συ και απεκριθη
+|L|ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα απο=
+|L|κρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας
+|L|τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φω=
+|L|νη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε
+|L|την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+|F 182v|
+|L|<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων <V 25> και η=
+|L|ρωτησαν αυτον και [app][*]ει[\*][C]ειπον[\C][\app] αυτω τι ουν βαπτι=
+|L|ζης ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προ=
+|L|φητης <V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης
+|L|λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος
+|L|δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυ=
+|L|τος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσ=
+|L|θεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος
+|L|ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδη=
+|L|ματος <V 28> ταυτα εν βηθαβαρα εγενετο
+|L|περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης
+|L|βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει
+|L|τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε
+|L|ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν
+|L|του κοσμου <V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ει=
+|L|πον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμ=
+|L|προσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου
+|L|ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φα=
+|L|νερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον ε=
+|L|γω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και ε=
+|L|μαρτυρησεν ο ιωαννης λεγων οτι τε=
+|L|θεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει
+|L|περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυ=
+|L|τον <V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο
+|L|πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι
+|L|εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης
+|L|το πν̅α καταβαινον και μενων επ αυτον
+|F 183r|
+|L|ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+|L|<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υι̅ς του θυ̅ <V 35> τη ε=
+|L|παυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και
+|L|εκ των μαθητων [app][*]&om;[\*][C]αυτου[\C][\app] δυο <V 36> και εμβλεψας
+|L|τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε
+|L|ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο
+|L|μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν
+|L|τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους
+|L|ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζη=
+|L|τειτε οι δε ειπον αυτω ραββει ο λε=
+|L|γεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε
+|L|που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ι=
+|L|δετε ηλθον και ιδον που μενει και [app][*]πα[ill]1[\ill][\*][C*]παρ[\C*][\app] αυ=
+|L|τω εμειναν την ημεραν εκεινην ω=
+|L|ρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελ=
+|L|φος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο
+|L|των ακουσαντων περι ιωαννου και α=
+|L|κολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ου=
+|L|τος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σι=
+|L|μωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον
+|L|μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον ο χν̅ <V 42> και η=
+|L|γαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας
+|L|αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υι̅ς ιωνα
+|L|συ κληθησει κιφας ο ερμηνευεται πετρος
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την
+|L|γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λε=
+|L|γει αυτω ο ις̅ ακολουθη μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος
+|F 183v|
+|L|απο βηθσαιδα εκ της πολεως
+|L|ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιπ=
+|L|πος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον ε=
+|L|γραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται
+|L|ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον α=
+|L|πο ναζαρεθ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ
+|L|εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι
+|L|λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+|L|<V 47> ιδε ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς
+|L|αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως
+|L|ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν <V 48> λεγει αυ=
+|L|τω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε
+|L|φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συ=
+|L|κην ιδον σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει
+|L|αυτω ραββι συ ει ο υι̅ς του θυ̅ συ ει ο
+|L|βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκα=
+|L|τω της συκης πιστευεις μειζονα τουτων
+|L|οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω
+|L|υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεω=
+|L|γοτα και τους αγγελους του θυ̅ καταβαινοντας
+|L|επι τον υι̅ν του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη τρι=
+|L|τη ημερα γαμος εγενετο εν κανα της γα=
+|L|λιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκλη=
+|L|θη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+|F 184r|
+|L|<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς
+|L|αυτον οινον ουκ εχουσιν <V 4> λεγει αυτη ο
+|L|ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ω=
+|L|ρα μου <V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις
+|L|ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε ε=
+|L|κει υδριαι λιθηναι εξ κειμεναι κατα τον
+|L|καθαρισμον των ιουδαιων χορουσαι α=
+|L|να μετριτας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και
+|L|εγεμησαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις
+|L|αντλησατε και φερετε τω αρχιτρικλινω
+|L|και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρι=
+|L|κλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ η=
+|L|δει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν
+|L|οι ηντληκοτες το υδωρ φωνη τον νυμ=
+|L|φιω ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας
+|L|αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι
+|L|και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω
+|L|συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+|L|<V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των σημειων
+|L|ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερω=
+|L|σεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον
+|L|οι μαθηται αυτου <V 12> μετα τουτο
+|L|κατεβη εις καπερναουμ αυτος και οι μητηρ
+|L|αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται
+|L|αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+|F 184v|
+|L|<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανε=
+|L|βη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιε=
+|L|ρω τους πολουντας βοας και προβατα
+|L|και περιστερας και τους κερματιστας καθη=
+|L|μενους <V 15> και ποιησας φραγγελιον εκ σχοινιων
+|L|απαντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε
+|L|προβατα και τους βοας και των κολυβιστων
+|L|εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας κα=
+|L|τεστρεψεν <V 16> και τοις τας περιστερας πωλου=
+|L|σιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη
+|L|ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον ε=
+|L|μποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται
+|L|αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του
+|L|οικου σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθη=
+|L|σαν ουν ιουδαιοι και ειπον αυτω τι
+|L|σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα
+|L|ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημε=
+|L|ραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι
+|L|τεσσαρακοντα και εξ [app][*]&om;[\*][C]ετεσιν[\C][\app] ωκοδομηθη ο ναος |L|ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις
+|L|αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου
+|L|του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη
+|L|εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου
+|L|οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γρα=
+|L|φη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+|F 185r|
+|L|<V 23> ως δε ην εν τοισ ιεροσολυμοις εν τω πασχα
+|L|εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το
+|L|ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα
+|L|σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επι=
+|L|στευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γι=
+|L|νωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ει=
+|L|χεν ινα τις μαρτυρησει περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+|L|<K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδη=
+|L|μος ονομα αυτω αρχων των ιδαιων
+|L|<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν
+|L|αυτω ραββι οιδαμεν οτι [app][*]&om;[\*][C]απο[\C][\app] θυ̅ εληλυθας
+|L|διδασκαλος ουδεις δυναται αυτα τα
+|L|σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη ο θς̅
+|L|μετ αυτου <V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη
+|L|ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικο=
+|L|δημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι
+|L|γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν
+|L|της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεν=
+|L|νηθηναι <V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω σοι εαν μη [app][*]&om;[\*][C]της[\C][\app] γεννηθη εξ υδατος
+|L|και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την
+|L|βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον ε=
+|L|κ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγενημενον
+|F 185v|
+|L|εκ του πν̅ς πν̅α εστιν <V 7> μη θαυμασης
+|L|οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+|L|<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην
+|L|αυτου ακουης αλλ ουκ οιδας ποθεν ερ=
+|L|χεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο γε=
+|L|γενημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος
+|L|και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γε=
+|L|νεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ
+|L|ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γι=
+|L|νωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδα=
+|L|μεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυ=
+|L|ρουμεν και την μαρτυριαν υμων ου λα=
+|L|μβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου
+|L|πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα ε=
+|L|πουρανια πιστευσετε <V 13> και ου=
+|L|δεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ειμι ο ε=
+|L|κ του ουρανου καταβας ο υι̅ς του αν̅ου
+|L|<V 14> και καθως μωσης υψωσεν τον οφιν εν τη
+|L|ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υι̅ν του
+|L|αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη
+|L|απωληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωσ=
+|L|τε τον υι̅ν αυτου τον μονογενη εδωκεν
+|L|ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται
+|L|αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστει=
+|L|λεν ο θς̅ τον υι̅ν αυτου εις τον κοσμον
+|F 186r|
+|L|ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσ=
+|L|μος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον
+|L|ου κρινεται ο δε μη πιστευων ιδη κεκριται
+|L|οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μο=
+|L|νογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις
+|L|οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και
+|L|ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η
+|L|το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+|L|<V 20> πας γαρ ο τα φαυλα πρασσων μισει το
+|L|φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα φα=
+|L|νερωθη αυτου τα εργα <V 21> ο δε ποιων την
+|L|αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φα=
+|L|νερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ ε=
+|L|στιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλ=
+|L|θεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν
+|L|γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβα=
+|L|πτιζεν <V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων
+|L|εν ενων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πο=
+|L|λλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτι=
+|L|ζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την
+|L|φυλακην ο ιωαννης <V 25> εγενετο ουν ζη=
+|L|τησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιου=
+|L|δαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς
+|L|τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι [app][*]ως[\*][C]ος[\C][\app]
+|L|ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ με=
+|L|μαρτυρικας ιδε ουτος βαπτιζει και παν=
+|L|τες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν
+|F 186v|
+|L|ου δυναται λαμβανει ουδεν εαν μη
+|L|ει δεδομενον αυτω εκ του ουρανου <V 28> αυτοι υμεις
+|L|μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο
+|L|χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν
+|L|εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος
+|L|εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως
+|L|και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την
+|L|φωνην του νυμφιου αυτη ουν η
+|L|χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινων
+|L|δει αυξανειν εμε δε ελλαττουσθαι
+|L|<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων ε=
+|L|στιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν
+|L|<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει
+|L|και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβα=
+|L|νει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν ε=
+|L|σφραγισεν οτι ο θς̅ αληθεις εστιν
+|L|<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅
+|L|λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο
+|L|θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον
+|L|και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+|L|<V 36> πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται την
+|L|ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει ε=
+|L|π αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκου=
+|L|σαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας
+|L|μαθητας ποιει και βαπτιζειν ιωαννης
+|L|<V 2> καιτοιγε ο ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν
+|F 187r|
+|L|αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκεν την ιου=
+|L|δαιαν και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4> δει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμα=
+|L|ρειας <V 5> ερχεται εις πολιν της σαμα=
+|L|ρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του
+|L|χωριου ω εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω
+|L|υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ια=
+|L|κωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της
+|L|οδυπορειας εκαθεζετο ουτος επι τη
+|L|πηγη ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται
+|L|ουν γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι
+|L|υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+|L|<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις
+|L|πολιν ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λεγει
+|L|ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως
+|L|συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις
+|L|ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ
+|L|συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την
+|L|δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι
+|L|δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον
+|L|και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω
+|L|η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρε=
+|L|αρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υ=
+|L|δωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς
+|L|ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ
+|L|τουτο και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι
+|F 187v|
+|L|αυτου και τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υ=
+|L|δατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πι=
+|L|ει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου
+|L|μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υ=
+|L|δωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται αυτω
+|L|πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος
+|L|μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε
+|L|ερχομαι ενθαδε̣ αντλειν <V 16> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελ=
+|L|θε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ου=
+|L|κ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ει=
+|L|πας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ αν=
+|L|δρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου
+|L|ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η
+|L|γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι
+|L|πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσε=
+|L|κυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιερο=
+|L|σολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσ=
+|L|κυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅ πιστευσον μοι [app][*]&om;[\*][C]γυναι[\C][\app]
+|L|οτι ερχεται ωρα οτι ουτε εν τω ορει τουτω
+|L|ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησητε
+|L|τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οι=
+|L|δατε ημεις δε προσκυνουμεν ο οιδαμεν
+|L|οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν εστιν οτε οι [app][*]αληθη̣νοι[\*][C*]αληθινοι[\C*][\app]
+|F 188r|
+|L|προσκυνηται προσκυνησωσιν τω
+|L|πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοι=
+|L|ουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+|L|<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον
+|L|εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν <V 25> λεγει
+|L|αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται
+|L|ο λεγομενος χς̅ οταν ουν ελθη εκεινος ανα=
+|L|γγελει ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω
+|L|ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον οι μα=
+|L|θηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναι=
+|L|κος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν αυτω
+|L|τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν
+|L|ουν η γυνη την υδριαν αυτης και απηλ=
+|L|θεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+|L|<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα
+|L|οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> ε=
+|L|ξηλθον δε εκ της πολεως και ηρχοντο προς
+|L|αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτον αυτον οι
+|L|μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν
+|L|ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μα=
+|L|θηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν
+|L|αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρω=
+|L|μα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ου=
+|L|χ υμεις λεγετε οτι τετραμηνον εστιν και ο
+|L|θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν
+|F 188v|
+|L|επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε
+|L|τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον
+|L|ιδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανη και
+|L|συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα
+|L|και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων <V 37> [app][*]&om;[\*][C]εν γαρ τουτο εστιν ο λογος ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων[\C][\app]
+<V 38> εγω
+|L|απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κε=
+|L|κοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν
+|L|και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επι=
+|L|στευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον
+|L|λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ει=
+|L|πεν μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν
+|L|ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτον αυτον
+|L|[app][*]μ[ill]1[\ill]ναι[\*][C]μειναι[\C][\app] συν αυτοις και εμεινεν εκει δυο η=
+|L|μερας <V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν
+|L|εις αυτον δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυ=
+|L|ναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην [app][*][ill]1-2[\ill]=
+|L|στευωμεν[\*][C]λαλιαν πιστευωμεν[\C][\app] αυτοι γαρ ημεις ακηκοαμεν και
+|L|οιδαμεν οτι αυτος εστιν αληθως [app][*]&om;[\*][C]ο[\C][\app] ση̅ρ του |L|κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας
+|L|εξηλθεν εκειθεν και απηγεν παλιν εις την
+|L|γαλιλαιαν <V 44> ουτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρισεν
+|L|οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τι=
+|L|μην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθον εις την γα=
+|L|λιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι
+|L|παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιερο=
+|L|σολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον
+|L|εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅
+|F 189r|
+|L|εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν
+|L|το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος
+|L|ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτος
+|L|ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας
+|L|εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον
+|L|και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται
+|L|αυτου τον υι̅ν ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+|L|<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια
+|L|και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λε=
+|L|γει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ κατα=
+|L|βηθι πριν η αποθανειν το παιδιον μου
+|L|<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υι̅ς σου ζη και επι=
+|L|στευσεν ο αν̅ος τω λογω ο ειπεν αυτω ο ις̅ και
+|L|επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος
+|L|οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και απη=
+|L|γγειλαν λεγοντες οτι ο παις αυτου ζη
+|L|<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων ε=
+|L|ν η κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι
+|L|χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυ=
+|L|ρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ [app][*]οτ[ill]1[\ill][\*][C*]οτι[\C*][\app] εν εκεινη τη
+|L|ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υι̅ς σου ζη
+|L|και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+|L|<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν
+|L|ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γα=
+|L|λιλαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η ε=
+|L|ορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιερο=
+|L|σολυμα <V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις
+|F 189v|
+|L|επι τη προβατικη κολυμβηθρα τη
+|L|επιλεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε
+|L|στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο
+|L|πληθος πολυ των ασθενουντων τυ=
+|L|φλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του
+|L|υδατος κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κατα
+|L|καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα
+|L|και εταρασσετο υδωρ ο ουν πρωτος
+|L|εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης
+|L|εγενετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+|L|<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω
+|L|ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου <V 6> τουτον ι=
+|L|δων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν η=
+|L|δη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης
+|L|γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων
+|L|κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το
+|L|υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν
+|L|εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου κα=
+|L|ταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον
+|L|κραββατον σου και περιπατει <V 9> και ευ=
+|L|θεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρεν τον κραβ=
+|L|βατον αυτου και περιεπατει ην δε
+|L|σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον
+|L|ουν [app][*]ιουδαι[\*][C]ιουδαιοι[\C][\app] τω τεθεραπευμενω σα=
+|L|ββατον εστιν και ουκ εξεστι σοι αραι τον
+|L|κραββατον <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις
+|L|ο ποιησας με υγιει εκεινος μοι ειπεν
+|F 190r|
+|L|αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 12> ηρωτησαν ουν αυτω τις εστιν ο αν̅ος ο ει=
+|L|πων σοι αρον τον κραββατον σου και περι=
+|L|πατει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο
+|L|γαρ ις̅ εξευνευσεν οχλου οντως εν τω το=
+|L|πω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω
+|L|ιερω και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας
+|L|μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γε=
+|L|νηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλεν τοις
+|L|ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον
+|L|υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον
+|L|ιν̅ ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι
+|L|οτι ταυτα εποιει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅
+|L|απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου
+|L|εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+|L|<V 18> δια τουτο μαλλον εζητουν [app][*]&om;[\*][C]αυτον[\C][\app] οι ιουδαιοι |L|αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον
+|L|αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον θν̅ ισον
+|L|εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ουν
+|L|ο ις̅ και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου δυναται ο υι̅ς ποιειν αφ εαυτου
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποι=
+|L|ουντα ου γαρ εκεινος ποιει ταυτα
+|L|και ο υι̅ς ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει
+|L|τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α
+|L|αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξη
+|L|αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+|F 190v|
+|L| <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και
+|L|ζωοποιει ουτως και ο υι̅ς ους θελε ζωο=
+|L|ποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα
+|L|αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω
+|L|υιω <V 23> ινα παντες τιμωσιν τον υι̅ν καθως
+|L|τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υι̅ν
+|L|ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου
+|L|ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με
+|L|εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται
+|L|αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις
+|L|την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε
+|L|οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσ=
+|L|περ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως
+|L|εδωκεν και τω υιω ζωην εν εαυτω <V 27> και ε=
+|L|ξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν
+|L|οτι υι̅ς αν̅ου εστιν <V 28> μη θαυμαζετε τουτο
+|L|οτι ερχεται εωρα εν η παντες οι εν τοις
+|L|μνημειοις ακουσονται της φωνης
+|L|αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα
+|L|ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε
+|L|τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν
+|L|κρισεως <V 30> ου δυναμε εγω αφ εμαυτου
+|L|ποιειν ουδεν καθως ακουω κρι=
+|L|νω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι
+|F 191r|
+|L|ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το
+|L|θελημα του πεμψαντος με
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρ=
+|L|τυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος
+|L|εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα
+|L|οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρ=
+|L|τυρει περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε
+|L|προς ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη αληθεια
+|L|<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λα=
+|L|μβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις
+|L|σωθειτε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιο=
+|L|μενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλι=
+|L|αθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυ=
+|L|του <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν
+|L|μειζον του ιωαννου τα γαρ εργα α
+|L|δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα
+|L|αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει
+|L|περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρ=
+|L|τυρικεν περι εμου ουτε φωνην αυτου
+|L|ποποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου
+|L|εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ου=
+|L|κ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απε=
+|L|στειλεν εκεινος τουτο υμιν ου πιστευετε
+|L|<V 39> ερευνατε τας γραφας [app][*]ο[\*][C*]οτι[\C*][\app] υμεις δοκει=
+|L|τε ζωην αιωνιον εχειν εν εαυταις και
+|L|εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+|F 191v|
+|L|<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην
+|L|αιωνιον εχετε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου
+|L|λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την
+|L|αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+|L|<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς
+|L|μου και ου [app][*]λαβανετε[\*][C*]λαμβανετε[\C*][\app] με εαν αλλος ελ=
+|L|θη εν τω ονομα τω ιδιω εκεινω ληψεσθε
+|L|<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν
+|L|παρα αλληλων λαμβανοντες και την δο=
+|L|ξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+|L|<V 45> μη δοκειτε οτι κατηγορησω υμων προς
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης
+|L|εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστε=
+|L|υετε μωση επιστευσατε αν εμοι
+|L|περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε
+|L|τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε
+|L|πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+|L|<K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θα=
+|L|λασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+|L|<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι ε=
+|L|ωρων τα σημεια [app][*]επει[\*][C]εποι[\C][\app] ει επι των ασθε=
+|L|νουντων <V 3> ανηλθεν δε εις το ορος
+|L|ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη
+|L|των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφ=
+|L|θαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς ο=
+|L|χλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον
+|F 192r|
+|L|ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγω=
+|L|σιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> α=
+|L|πεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων
+|L|δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις
+|L|ινα εκαστος βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο α=
+|L|δελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδα=
+|L|ριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κρι=
+|L|θινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι
+|L|εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπεν ουν ο ις̅ ποι=
+|L|ησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε
+|L|χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον
+|L|ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντα=
+|L|κισχιλιοι <V 11> ελαβεν δε τους πεντε αρτους
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μα=
+|L|θηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις
+|L|ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+|L|<V 12> ως δε ενεμπλησθησαν λεγει τοις μα=
+|L|θηταις αυτου συναγαγετε τα περι=
+|L|σευσαντα κλασματα ινα μη τι απο=
+|L|λειται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δω=
+|L|δεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε
+|L|αρτων των κριθινων α επερισσευσε
+|L|τοις βεβρωκοσι <V 14> οι ουν αν̅οι ιδον=
+|L|τες α εποιησεν σημεια ο ις̅ ελεγον
+|L|οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+|F 192v|
+|L|ο ερχομενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν [app][*]&om;[\*][C]ιδον[\C][\app]
+|L|οτι μελλουσιν οι οχλοι ερχεσθαι και αρπα=
+|L|ζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βα=
+|L|σιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος
+|L|αυτος μονος <V 16> ως δε οψια εγενετο
+|L|κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι
+|L|την θαλασσαν <V 17> και αναβαντες εις το
+|L|πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης
+|L|εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη
+|L|εγεγονει και ουπω εληλυθη προς αυ=
+|L|τους ο ις̅ <V 18> ει τε θαλασσα ανεμου με=
+|L|γαλου πνεοντος διηγειρετο <V 19> ελη=
+|L|λακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε
+|L|η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περι=
+|L|πατουντα επι της θαλασσης και εγγυς
+|L|του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον
+|L|και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης
+|L|εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον ο οχλος
+|L|ο εστικως περαν της θαλασσης ιδον
+|L|οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει
+|L|μι εν εις ο ανεβησαν οι μαθηται του
+|L|ιυ̅ και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα
+|L|μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+|L|<V 23> αλλα δε πλοιαρια ηλθε εκ [app][*]τη[\*][C]της τι[\C]βεριαδος[\app]
+|F 193r|
+|L|εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον
+|L|ευχαριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ιδεν
+|L|ο οχλος οτι ο ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μα=
+|L|θηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα πλοια
+|L|και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες
+|L|τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της θα=
+|L|λασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε
+|L|γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με
+|L|ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε
+|L|εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργα=
+|L|ζεσθε μη την βρωσιν την απολυμενην
+|L|αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην
+|L|αιωνιον ην ο υι̅ς του αν̅ου υμιν δω=
+|L|σει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+|L|<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησω=
+|L|μεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+|L|<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις του=
+|L|το εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε
+|L|εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον
+|L|ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον
+|L|ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι
+|L|εργαζει <V 31> οι πατερες ημων το μανα
+|L|εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γε=
+|L|γραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν
+|L|αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον
+|L|εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν
+|F 193v|
+|L|υμιν τον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυ=
+|L|τοις φαγειν <V 33> και διδους ζωην τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ [app][*]παντε[\*][C]παντοτε[\C][\app] δος
+|L|ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπεν δε
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της
+|L|ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πει=
+|L|νασει και πιστευων εις εμε ου μη διψησει
+|L|πoποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρα=
+|L|κατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι
+|L|μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον
+|L|προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι κατα=
+|L|βεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω
+|L|το θελημα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστιν το
+|L|θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα
+|L|παν ο δεδωκε μοι ου μη απολεσω ε=
+|L|ξ αυτου αλλ αναστησω αυτον τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστιν το θε=
+|L|λημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων
+|L|τον υιον και πιστευων εις αυτον εχει ζω=
+|L|ην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι
+|L|ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω
+|L|ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+|L|<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υιος του ιω=
+|L|σηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την
+|L|μητερα πως ουν λεγει οτι εκ του ουρανου κα=
+|L|ταβεβηκα <V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|F 194r|
+|L|μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυ=
+|L|νατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πε=
+|L|μψας ελκυσει αυτον καγω αναστησω αυτον
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 45> εστιν γεγραμ=
+|L|μενον εν τοις προφηταις και εσονται
+|L|παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο α=
+|L|κουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται
+|L|προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακε
+|L|ειμι ο ων εκ του θυ̅ ουτος εωρακεν τον
+|L|πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πι=
+|L|στευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πατερες υμων
+|L|το μανα εφαγον εν τη ερημω και απεθανον
+|L|<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου κατα=
+|L|βαινων ινα τις εξ αυτου φαγει και μη απο=
+|L|θανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του
+|L|ουρανου καταβας εαν τις φαγει εκ τουτου
+|L|του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρ=
+|L|τος ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην ε=
+|L|γω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+|L|<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους
+|L|λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν
+|L|δουναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν
+|L|μη φαγειτε την σαρκα του υιου του αν̅ου
+|L|και [app][*]πι[ill]1[\ill]ητε[\*][C]πινητε[\C][\app] αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην |L|εν εαυτοις <V 54> ο τρογων μου την σαρκα και
+|L|πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον
+|F 194v|
+|L|και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+|L|<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστιν βρωσις και το
+|L|αιμα μου αληθως εστιν ποσις <V 56> ο τρογων
+|L|μου την σαρκα και πινων μου το αι=
+|L|μα εν εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως
+|L|απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δι=
+|L|α τον πρ̅α και ο τρογων με κακεινος
+|L|ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο εκ του ουρανου
+|L|καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες
+|L|υμων το μανα και απεθανον ο τρογων
+|L|τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+|L|<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων
+|L|εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακου=
+|L|σαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον
+|L|σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται
+|L|αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω
+|L|οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται
+|L|αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκαν=
+|L|δαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του
+|L|αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+|L|<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ου=
+|L|κ οφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελα=
+|L|ληκα υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν <V 64> α=
+|L|λλ εισιν τινες εξ υμων οι ου μη πιστευσω=
+|L|σιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες ει=
+|L|σιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο πα=
+|L|ραδοσων αυτον <V 65> και ελεγεν δια τουτο
+|L|ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελ=
+|L|θειν προς με εαν μη ει δεδομενον
+|F 195r|
+|L|αυτω παρα του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πο=
+|L|λλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις
+|L|τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περι=
+|L|επατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδε=
+|L|κα μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη
+|L|ουν αυτω σιμων πετρος και ειπεν κε̅ προς
+|L|τιν απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου ε=
+|L|χεις <V 69> και ημεις εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υι̅ς
+|L|του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα
+|L|εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+|L|<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριω=
+|L|την ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδι=
+|L|δοναι εις ων εκ τους δωδεκα <K 7> <V 1> και μετα
+|L|ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια
+|L|ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν
+|L|οτι εζητουν οι ιουδαιοι αποκτειν <V 2> ην δε
+|L|εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+|L|<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου
+|L|μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν
+|L|ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσιν τα ερ=
+|L|γα α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι
+|L|ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι
+|L|ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω
+|L|κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον
+|L|εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος
+|L|ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υ=
+|L|μετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυ=
+|L|νατε ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει
+|L|οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι [app][*][ill]1-2[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|F 195v|
+|L|τι τα εργα αυτου πονηρα εστιν <V 8> υμεις
+|L|αναβησεται εις την εορτην ταυτην εγω ουπω
+|L|αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι
+|L|ο [app][*]μος[\*][C]εμος[\C][\app] καιρος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα
+|L|δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλι=
+|L|λαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου
+|L|τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην
+|L|ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν
+|L|ο ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη
+|L|και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσ=
+|L|μος πολλυς περι αυτου ην εν τοις
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν α=
+|L|λλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον ο=
+|L|χλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ε=
+|L|λαλει περι αυτου δια τον φοβον των
+|L|ιουδαιων <V 14> ηδη δε της
+|L|εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιε=
+|L|ρον και εδιδασκεν <V 15> εθαυμαζων ουν
+|L|οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γρα=
+|L|μματα οιδεν μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ου=
+|L|κ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+|L|<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν
+|L|γνωσεται περι της διδαχης ποτε=
+|L|ρον εκ του θυ̅ εστιν ει εγω αφ εαυτου
+|L|λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλει την δοξαν
+|L|την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την
+|L|δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος
+|L|αληθεις εστιν και αδικια εν αυτω ου=
+|L|κ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον
+|F 196r|
+|L|και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζη=
+|L|τειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος
+|L|και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει
+|L|αποκτειναι <V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις εν εργον εποιησα και παντες
+|L|θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν
+|L|υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του
+|L|μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και
+|L|εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει πε=
+|L|ριτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω
+|L|ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χω=
+|L|λατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν
+|L|σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα
+|L|την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον
+|L|ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ου=
+|L|τος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και
+|L|και ειδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω
+|L|λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι
+|L|αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+|L|<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο
+|L|δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει
+|L|ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω
+|L|ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οι=
+|L|δατε και οιδατε ποθεν ειμι και αφ ε=
+|L|μαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθι=
+|L|νος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι
+|L|κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζητουν
+|L|αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν ε=
+|L|π αυτον την χειρα οτι ουπω ελη=
+|F 196v|
+|L|λυθη η ωρα αυτου <V 31> εκ δε του οχλου
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον
+|L|οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειωνα σημεια
+|L|τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+|L|<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου
+|L|γογγυζοντος περι αυτου ταυτα
+|L|και απεστειλαν οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις
+|L|υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων
+|L|ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+|L|<V 34> ζητησετε με και ουκ ευρησεται και οπου
+|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ει=
+|L|πον ουν οι ιδαιοι προς εαυτους που
+|L|ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ου=
+|L|κ ευρησωμεν αυτον μη εις την δια=
+|L|σποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν
+|L|ουτος ο λογος ον ειπε ζητησετε με και ου
+|L|ουχ [app][*]ευρησεται[\*][C]ευρησετε[\C][\app] και οπου εγω ειμι υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχα=
+|L|τη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει
+|L|ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα
+|L|ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πιστεβων
+|L|εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποτα=
+|L|μοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υ=
+|L|δατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπεν περι
+|L|του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πι=
+|L|στεβοντες εις αυτον ουπω γαρ ην
+|L|πν̅α αγιον οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|F 197r|
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον
+|L|λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφη=
+|L|της <V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι
+|L|ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερμα=
+|L|τος δα̅δ ο χς̅ ερχεται και απο βηθλεεμ
+|L|της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+|L|<V 44>αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+|L|<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιε=
+|L|ρεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις
+|L|εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκρι=
+|L|θησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ε=
+|L|λαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκρι=
+|L|θησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και
+|L|υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων
+|L|επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων των νο=
+|L|μον επικαταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος
+|L|προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις
+|L|ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον
+|L|αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον
+|L|και γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευ=
+|L|νησον και ιδε οτι προφητης εκ της γα=
+|L|λιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επο=
+|L|ρευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+|F 197v|
+|L|<K 8> <V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ι=
+|L|ερον και πας ο λαος ηρχετο και καθισας ε=
+|L|διδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε οι γραμμα=
+|L|τεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναι=
+|L|κα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στη=
+|L|σαντες αυτην εν μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω πει=
+|L|ραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κα=
+|L|τεληφθη επαυτωφορω μοιχευομε=
+|L|νη <V 5> εν δε τω νομω μωσης ημιν ενε=
+|L|τειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι
+|L|συ ουν τι λεγεις περι αυτης <V 6> τουτο
+|L|δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα
+|L|εχωσιν κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω
+|L|κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις
+|L|την γην <V 7> μη προς ποιουμενος ως
+|L|δε επεμενον ερωτωντες αυτον α=
+|L|νακυψας ειπε προς αυτους ο ανα=
+|L|μαρτητος υμων πρωτον επ αυ=
+|L|την λιθον βαλλετω <V 8> και παλιν κα=
+|L|τω κυψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι
+|L|δε ακουσαντες και υπο της συνειδη=
+|L|σεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις
+|L|καθεις αρξαμενοι απο των πρεσ=
+|L|βυτερων και κατεληφθη μονος
+|F 198r|
+|L|ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυ=
+|L|ψας δε ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+|L|[app][*]ανακυψας δε ο ις̅[\*][C]&om;[\C][\app] και μηδενα θεασα=
+|L|μενος πλην της γυναικος ει=
+|L|πεν αυτη που εισιν εκεινοι οι
+|L|κατηγοροι σου ουδεις σε κα=
+|L|τεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις
+|L|κε̅ ειπεν δε ο ις̅ ουδε εγω σε
+|L|[app][*]κρινω[\*][C]κατακρινω[\C][\app] πορευου και μηκετι αμαρ=
+|L|τανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ελαλησεν λεγων
+|F 198v|
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων
+|L|εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια
+|L|αλλ εξει το φως της ζωης <V 13> ειπον
+|L|ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου
+|L|μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν [app][*]α=
+|L|ληθεις[\*][C]αληθης[\C][\app] <V 14> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν
+|L|ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε
+|L|ποθεν ερχομαι και υπου υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρι=
+|L|νω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρι=
+|L|σις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ου=
+|L|κ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 17> και εν τω νομω δε τω ημετερω γεγραπται
+|L|οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης
+|L|εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι ε=
+|L|μαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πε=
+|L|μψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε
+|L|εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει ε=
+|L|εμε ηδητε και τον πρ̅α μου ηδητε αν
+|L|<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γα=
+|L|ζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω
+|L|και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω
+|L|εληλυθη η ωρα αυτου <V 21> ειπεν
+|L|ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και
+|L|ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων
+|F 199r|
+|L|αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου
+|L|δυνασθαι ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ελεγεν
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των
+|L|ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε
+|L|εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ει=
+|L|πον ουν υμιν οτι αποθανεσθε εν ταις
+|L|αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ
+|L|τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο
+|L|τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υ=
+|L|μων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με
+|L|αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυ=
+|L|του ταυτα λαλω εις τον κοσμον <V 27> ουκ ε=
+|L|γνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+|L|<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε
+|L|τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι
+|L|εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν
+|L|αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ μου
+|L|ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας μετ εμου εστι
+|L|ουκ αφηκεν με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα
+|L|αρεστα ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου
+|L|λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+|L|<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπι=
+|L|στευκοτας αυτω ιουδαιους εαν
+|L|υμεις μηνητε εν τω λογω τω ε=
+|L|μω αληθως μαθηται μου εσται <V 32> και γνω=
+|L|σεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευ=
+|L|θερωσει υμας <V 33> απεκριθησαν προς αυτω
+|F 199v|
+|L|σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδου=
+|L|λευκαμεν ποποτε πως συ λεγεις οτι
+|L|ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων
+|L|την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρ=
+|L|τιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια
+|L|εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υι̅ς υμας ελευ῍
+|L|θερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα
+|L|οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε
+|L|με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χω=
+|L|ρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου
+|L|λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα
+|L|τω πρ̅ι υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ ε=
+|L|στιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρα=
+|L|αμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+|L|<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον
+|L|ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην [app][*]η=
+|L|σα[\*][C]ηκουσα[\C][\app] παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ου=
+|L|κ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα
+|L|του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις
+|L|εκ πορνιας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α
+|L|εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην
+|L|ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του
+|L|θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ ε=
+|L|μαυτου εληλυθα αλλ εκεινος
+|L|με απεστειλεν <V 43> διατι την λαλιαν
+|F 200r|
+|L|την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε
+|L|ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις ε=
+|L|κ πρ̅ς του διαβολου εσται και τας
+|L|επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν
+|L|εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης
+|L|και εν τη αληθεια ουκ εστικεν οτι ουκ ε=
+|L|στιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το
+|L|ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευ=
+|L|στης εστιν και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την
+|L|αληθειαν λεγω ου πιστεβετε μοι <V 46> τις
+|L|εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει α=
+|L|ληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε
+|L|μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ α=
+|L|κουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε ο=
+|L|τι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν
+|L|οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λε=
+|L|γωμεν οτι σαμαρειτις ει συ και δαιμονιον
+|L|εχεις <V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ου=
+|L|κ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις
+|L|ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν
+|L|μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον ε=
+|L|μον τηρησει θανατον ου μη θεωρησει εις
+|L|τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι
+|L|ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμο=
+|L|νιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προ=
+|L|φηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον τον
+|L|εμον τηρησει ου μη γευσηται θανατου
+|F 200v|
+|L|εις τον αιωνα <V 53> μη συ μειζον ει του πρ̅ς
+|L|ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προ=
+|L|φηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+|L|<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξασω εμαυτον η
+|L|δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο
+|L|δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων ε=
+|L|στιν <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα
+|L|αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον
+|L|εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα
+|L|αυτον και τον λογον αυτου τηρω <V 56> αβρααμ
+|L|ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδει την
+|L|ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη <V 57> ειπον
+|L|ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντη=
+|L|κοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+|L|<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω
+|L|υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+|L|<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον
+|L|ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου δι=
+|L|ελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτος
+|L|<K 9> <V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ [app][*]γεννη=
+|L|τοις[\*][C]γεννητης[\C][\app] <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου |L|λεγοντες ραββει τις ημαρτεν ουτος
+|L|η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> α=
+|L|πεκριθη η ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε
+|L|οι γονεις αυτου [app][*][ill]12-13[\ill][\*][C]αλλ ινα φανερωθη[\C][\app] τα |L|εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι
+|L|τα εργα του πεμψαντος με εως η=
+|L|μερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυνατε
+|F 201r|
+|L|εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως
+|L|ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσε
+|L|χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος
+|L|και επεχρησεν αυτου τον πηλον επι τους
+|L|οφθαλμους <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι
+|L|εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερ=
+|L|μηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν
+|L|και ενιψατο και ηλθεν βλεπων <V 8> οι ουν γει=
+|L|τονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον
+|L|οτι προςαιτης ην ελεγον ουχ ουτος ε=
+|L|στιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον
+|L|οτι ουτος εστιν [app][*]&om;[\*][C]ετεροι δε ελεγον οτι ομοιως αυτω εστιν[\C][\app] εκεινος ελεγεν οτι εγω
+|L|ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος
+|L|και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποι=
+|L|ησεν και επεχρησεν μου τους οφθαλμους
+|L|και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν
+|L|του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και
+|L|νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω
+|L|που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγου=
+|L|σιν αυτον προς τους φαρισαιους τον
+|L|τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον
+|L|πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυ=
+|L|του τους οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρω=
+|L|τησαν αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλε=
+|L|ψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθη=
+|L|κεν μου επι τους οφθαλμους και ενι=
+|L|ψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των
+|F 201v|
+|L|φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα
+|L|θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ε=
+|L|λεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος
+|L|τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην
+|L|εν αυτοις <V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν
+|L|συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σου
+|L|τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προ=
+|L|φητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι περι αυτου εως οτου εφω=
+|L|νησαν τους γονεις αυτου του αναβλε=
+|L|ψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες
+|L|ουτος εστιν ο υι̅ς υμων ον υμεις λεγετε
+|L|οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρ=
+|L|τι βλεπει <V 20> απεκριθησαν δε οι γονεις
+|L|αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος ε=
+|L|στιν ο υι̅ς ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+|L|<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν
+|L|η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν
+|L|εχει αυτον ερωτησατε αυτος τα
+|L|περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι
+|L|γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιου=
+|L|δαιους ηδη γαρ συνετεθηντο οι ι=
+|L|ουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογησει
+|L|χν̅ αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια του=
+|L|το οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν
+|L|εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν
+|L|εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος
+|L|και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις
+|F 202r|
+|L|οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος
+|L|εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκεινος ει αμαρ=
+|L|τωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυ=
+|L|φλος ων αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυτω
+|L|παλιν τι εποιησεν σοι πως ανεωξεν σου
+|L|τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ει=
+|L|πον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν
+|L|θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μα=
+|L|θηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδωρησον αυτον
+|L|και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις του
+|L|μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν
+|L|οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οι=
+|L|δαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και
+|L|ειπεν αυτοις εν γαρ τουτο θαυμαστον
+|L|εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και
+|L|ανεωξεν μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν
+|L|δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ ε=
+|L|αν τις θεοσεβεις ει και το θελημα αυτου
+|L|ποιει τουτου ακουει <V 32> εκ του αιωνος
+|L|ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους
+|L|τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος
+|L|παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+|L|<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρ=
+|L|τιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις
+|L|ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν
+|L|ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυ=
+|L|τον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υι̅ν
+|L|του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν
+|L|τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπεν
+|L|δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λα=
+|L|λων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη πιστεβω κε̅
+|F 202v|
+|L|και προσεκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν
+|L|ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλ=
+|L|θον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και
+|L|οι βλεποντες τυφλοι γενονται <V 40> και ηκουσαν
+|L|εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυ=
+|L|του και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι
+|L|εσμεν <V 41> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι
+|L|ειτε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε
+|L|λεγετε οτι βλεπωμεν ει ουν αμαρτια
+|L|υμων μενει <K 10> <V 1> αμην αμην λεγω υμι ο μη ει=
+|L|σερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων
+|L|αλλ αναβαινον [app][*]αλαχοθεν[\*][C]αλλαχοθεν[\C][\app] εκεινος κλε=
+|L|πτης εστιν και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος
+|L|δια της θυρας ποιμην εστιν των προ=
+|L|βατων <V 3> τουτο ο θυρωρος ανοιγει και τα
+|L|προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα
+|L|ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξα=
+|L|γει αυτα <V 4> και οταν τα ιδια προβατα
+|L|εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται
+|L|και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οι=
+|L|δασι την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε
+|L|ου μη ακολουθησωσιν οτι ουκ οιδασιν
+|L|των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την
+|L|παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ <V 7> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προ=
+|L|βατων <V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται
+|L|εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων
+|L|τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου
+|L|εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται
+|F 203r|
+|L|και εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο
+|L|κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και
+|L|θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην
+|L|εχωσι και περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο
+|L|ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την
+|L|ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+|L|<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ου=
+|L|κ εισιν τα προβατα ιδια θεωρει τον
+|L|λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα
+|L|και φευγη και ο λυκος αρπαζη αυτα και
+|L|σκορπιζη τα προβατα <V 13> ο δε μισθωτος
+|L|φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελλει αυ=
+|L|τω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γι=
+|L|νωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γι=
+|L|νωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α
+|L|και την ψυχην μου τιθημι υπερ των
+|L|προβατων <V 16> και αλα προβατα εχω α
+|L|ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα
+|L|με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσιν
+|L|και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθη=
+|L|μοι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυ=
+|L|την <V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ ε=
+|L|γω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν
+|L|εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν
+|F 203v|
+|L|λαβειν αυτην ταυτην την εξουσιαν ελα=
+|L|βον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν πα=
+|L|λιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους
+|L|λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων
+|L|δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακου=
+|L|ετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ ε=
+|L|στιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυ=
+|L|ναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+|L|<V 22> εγενοντο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις
+|L|και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω
+|L|ιερω εν τη στοα σολομωνος <V 24> εκυκλωσαν
+|L|ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως
+|L|ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅
+|L|ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευεται τα ερ=
+|L|γα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς
+|L|μου ταυτα μαρτυρει περι εμου <V 26> α=
+|L|λλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των
+|L|προβατων των εμων καθως ειπον υ=
+|L|μιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης
+|L|μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακου=
+|L|λουθουσιν μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον δι=
+|L|δωμι αυτοις και ου μη απολωνται
+|L|εις τον αιωνα και ουχ αρπαση τις αυτα
+|L|εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδω=
+|L|κε μοι μειζων παντων εστιν και ου=
+|F 204r|
+|L|δεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος
+|L|του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβα=
+|L|στασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα
+|L|λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν
+|L|εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον
+|L|λιθαζετε με <V 33> απεκριθησαν αυτω οι ι=
+|L|ουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου
+|L|λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας
+|L|και οτι συ αν̅ος ων ποιεις εαυτον θν̅ <V 34> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον
+|L|εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε <V 35> ει ε=
+|L|κεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅
+|L|εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+|L|<V 36> ον ο πη̅ρ υγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον
+|L|υιος του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του
+|L|πρ̅ς μου μη πιστεβετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν
+|L|εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσα=
+|L|τε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο
+|L|πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν παλιν
+|L|αυτον πιασαιν και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+|L|<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου
+|L|εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρω=
+|L|τον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και
+|L|πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον
+|F 204v|
+|L|οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν
+|L|παντα δε οσα ειπεν ιω̅ς περι τουτου α=
+|L|ληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον
+|L|<K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας
+|L|εκ της κωμης μαριας και μαρθας της
+|L|αδελφης αυτης <V 2> ην δε μαρια η αλειψα=
+|L|σα τον κν̅ μυρον και εκμαξασα τους ποδας
+|L|αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος
+|L|λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι α=
+|L|δελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον
+|L|φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυ=
+|L|τη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον α=
+|L|λλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο
+|L|υι̅ς του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την
+|L|μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+|L|<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν ε=
+|L|μεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επει=
+|L|τα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγω=
+|L|μεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυ=
+|L|τω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λι=
+|L|θασαι [app][*]&om;[\*][C]οι[\C][\app] ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> α=
+|L|πεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι
+|L|της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα
+|L|ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου
+|L|τουτου βλεπει <V 10> εαν [app][*][ill]1-2[ill][\*][C]&om;[\C][\app] τις περιπατει |L|εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως
+|F 205r|
+|L|ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο
+|L|λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοι=
+|L|μητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυ=
+|L|τον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅
+|L|ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε
+|L|ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε
+|L|εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υ=
+|L|πνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|παρρησια λαζαρος απεθανεν <V 15> και
+|L|χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ου=
+|L|κ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον <V 16> ει=
+|L|πεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις
+|L|συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα
+|L|αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο
+|L|ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη ε=
+|L|χοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια
+|L|εγγυς των ιεροσολυμων ως επι σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων
+|L|εληλυθεισαν τας περι μαρθαν και μαριαν
+|L|ινα παραμυθησωνται αυτας περι του
+|L|αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν
+|L|οτι ο ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια
+|L|δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρ=
+|L|θα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος
+|L|μου ουκ αν ετεθνηκη <V 22> αλλα και νυν οιδα
+|L|οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+|L|<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος
+|L|σου <V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι ανα=
+|L|στησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη
+|F 205v|
+|L|ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται <V 26> και
+|L|πας ο ζων και πιστευων εις με ου μη απο=
+|L|θανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+|L|<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα
+|L|οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσ=
+|L|μον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα α=
+|L|πηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελ=
+|L|φην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκα=
+|L|λος παρεστιν και φωνει σε <V 29> εκεινη ως ηκου=
+|L|σεν εγυρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+|L|<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην
+|L|αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυ=
+|L|τω η μαρθα <V 31> οι ουν οι ιουδαιοι οι οντες
+|L|μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθου=
+|L|μενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι
+|L|ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν
+|L|αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον
+|L|ινα κλαυσει εκει <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν
+|L|οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν
+|L| αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω
+|L|κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο α=
+|L|δελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιου=
+|L|σαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαι=
+|L|ους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι
+|L|και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που [app][*]τεθηκα=
+|L|τε[\*][C]τεθεικατε[\C][\app] αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ι=
+|L|δε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε
+|L|εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο α=
+|L|νοιξας τους οφθαλμους του τυφλου
+|F 206r|
+|L|ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ πα=
+|L|λιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το
+|L|μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος
+|L|επεκειτο εν αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον
+|L|λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκο=
+|L|τος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος
+|L|γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι
+|L|οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του
+|L|θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνη=
+|L|κος κειμενος ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους
+|L|ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι η=
+|L|κουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε
+|L|μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον πε=
+|L|ριεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι
+|L|συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων
+|L|φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευ=
+|L|ρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δε=
+|L|δεμενος τους ποδας και τας χειρας κειρι=
+|L|αις και η οψις αυτου σουδαριω περιε=
+|L|δεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον
+|L|και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των
+|L|ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν
+|L|και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν
+|L|εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλ=
+|L|θον προς τους φαρισαιους και ειπον αυ=
+|L|τοις α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγα=
+|L|γον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+|F 106v|
+|L|<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευ=
+|L|σουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι
+|L|και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+|L|<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς
+|L|ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις
+|L|υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογι=
+|L|ζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος
+|L|αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το ε=
+|L|θνος απολητε <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ου=
+|L|κ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενι=
+|L|αυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμε=
+|L|λλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+|L|<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα
+|L|και τα τεκνα του θυ̅ τα διασκορπισμενα
+|L|συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της η=
+|L|μερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτει=
+|L|νωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια
+|L|περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα α=
+|L|πηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς
+|L|της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πο=
+|L|λιν κακει διετριβε μετων μαθητων
+|L|αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα των
+|L|ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιε=
+|L|ροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα
+|L|ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον
+|L|ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω ε=
+|L|στηκωτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη
+|L|εις την εορτην <V 57> δεδωκησαν δε και οι αρ=
+|L|χιερεις και οι φαρισαιοι εντολην εαν τις
+|F 207r|
+|L|γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν
+|L|αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του
+|L|πασχα ηλθεν ο ις̅ εις βηθανιαν οπου
+|L|ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νε=
+|L|κρων <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει
+|L|και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις
+|L|ην των ανακειμενων συν αυτω <V 3> η ουν
+|L|μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου
+|L|πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας
+|L|του ιυ̅ και [app][*]εξε[ill]2-3[\ill]μαξεν[\*][C]εξεμαξεν[\C][\app] ταις θριξιν
+|L|αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια
+|L|επληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει
+|L|ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος
+|L|ο ισκαριωτης ο μελλων αυτον παρα=
+|L|διδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επρα=
+|L|θη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτω=
+|L|χοις <V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των
+|L|πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης
+|L|ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βα=
+|L|λλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ α=
+|L|φες αυτην εις την ημεραν του ενταφι=
+|L|ασμου μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους
+|L|γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε
+|L|ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος πο=
+|L|λυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και
+|L|ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και
+|F 207v|
+|L|τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και
+|L|τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι
+|L|πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων
+|L|και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην
+|L|ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιερο=
+|L|σολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοι=
+|L|νικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυ=
+|L|τω και εκραζον ωσαννα ευλογη=
+|L|μενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς
+|L|του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον
+|L|εκαθισεν επ αυτο καθως εστιν γεγρα=
+|L|μμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ σιων
+|L|ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος
+|L|επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν
+|L|οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ ο=
+|L|τε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν
+|L|οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα
+|L|και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρ=
+|L|τυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου ο=
+|L|τε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνη=
+|L|μειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+|L|<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω
+|L|ο οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποι=
+|L|ηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι
+|L|ειπον προς αυτους θεωρειτε οτι ουκ ω=
+|L|φελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυ=
+|L|του απηλθεν <V 20> ησαν δε τινες ελληνες
+|F 208r|
+|L|εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν
+|L|εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φι=
+|L|λιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας
+|L|και ηρωτων αυτον λεγοντες κυρυε θελο=
+|L|μεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και
+|L|λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και
+|L|φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απε=
+|L|κρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα
+|L|ινα δοξασθη ο υι̅ς του αν̅ου <V 24> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου
+|L|πεσων εις την γην αποθανη αυτος μο=
+|L|νος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρ=
+|L|πον φερει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου
+|L|απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην
+|L|αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην
+|L|αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι δια=
+|L|κονει τις εμοι ακολουθειτω και οπου ει=
+|L|μι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται
+|L|και εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον
+|L|ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται
+|L|και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας
+|L|ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ω=
+|L|ραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα
+|L|ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα
+|L|και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και α=
+|L|κουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι
+|F 208v|
+|L|ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γε=
+|L|γονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του
+|L|κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου
+|L|τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω εαν υ=
+|L|ψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω
+|L|θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκρι=
+|L|θη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του
+|L|νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως
+|L|συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου
+|L|τις εστιν ουτος ο υι̅ς του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως μεθ υ=
+|L|μων εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε
+|L|ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο πε=
+|L|ριπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υ=
+|L|παγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις
+|L|το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ε=
+|L|λαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+|L|<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος
+|L|εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+|L|<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρω=
+|L|θη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη η=
+|L|μων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+|L|<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι
+|L|παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων
+|F 209r|
+|L|τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων
+|L|την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλ=
+|L|μοις και νοησωσιν τη καρδια και επι῍
+|L|στραφωσιν και ιασομαι αυτους <V 41> [app][*]και [ill]5-6[\ill][\*][C]ταυτα[\C][\app]
+|L|ειπεν ησαιας οτε ειδεν την δοξαν αυτου
+|L|και ελαλησεν περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και
+|L|εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ου=
+|L|χ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενων=
+|L|ται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων
+|L|μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε
+|L|εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου
+|L|πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+|L|<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+|L|<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και
+|L|εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πι=
+|L|στευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ι=
+|L|να κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον
+|L|κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων
+|L|τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον
+|L|ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου
+|L|ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυ=
+|L|τος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι
+|L|λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζω=
+|L|η αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω κα=
+|L|θως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+|F 209v|
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ ο=
+|L|τι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη
+|L|εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α α=
+|L|γαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω
+|L|εις τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δει=
+|L|πνου γενομενου του διαβολου ηδη βε=
+|L|βληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμω=
+|L|νος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> ιδως ο ις̅ οτι παντα δεδω=
+|L|κεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι
+|L|απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+|L|<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν
+|L|τα ιματια και λαβων λεστιον διε=
+|L|ζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον
+|L|νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας
+|L|των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω
+|L|ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται προς σιμω=
+|L|να πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ
+|L|μου νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας
+|L|αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει
+|L|αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας
+|L|μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+|L|<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους πο=
+|L|δας μου μονον αλλα και τας χειρας
+|L|και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο [app][*]λε=
+|L|λου[ill]1[ill]μενος[\*][C]λελουμενος[\C][\app] ου χρειαν εχει η τους ποδας |L|νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και
+|L|υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+|F 210r|
+|L|<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια
+|L|τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+|L|<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και
+|L|ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων
+|L|παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πε=
+|L|ποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅
+|L|και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ει=
+|L|μι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας
+|L|ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε
+|L|αλληλων νιπτην τους ποδας <V 15> υπο=
+|L|δειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω
+|L|εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων
+|L|του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων
+|L|του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδα=
+|L|τε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα
+|L|ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρω=
+|L|θη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν
+|L|επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι
+|L|λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν
+|L|γενηται πιστευσηται οτι εγω ειμι
+|L|<V 20> αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα
+|L|πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων
+|L|λαμβανει τον πεμψαντα με
+|L|<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και
+|L|εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> ε=
+|L|βλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται
+|F 210v|
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε
+|L|ανακειμενος εις των μαθητων αυτου
+|L|εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+|L|<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσ=
+|L|θαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> επιπε=
+|L|σων δε εκεινος ουτως επι το στηθος
+|L|του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> απο=
+|L|κρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βα=
+|L|ψας το ψωμιον επιδωσω και εμβα=
+|L|ψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σι=
+|L|μωνς ισκαριωτης <V 27> και μετα το ψωμιον
+|L|τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας
+|L|λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον τα=
+|L|χειον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανα=
+|L|κειμενων προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες
+|L|γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ει=
+|L|χεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον
+|L|ων χρειαν εχωμεν εις την εορτην η τοις
+|L|πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψω=
+|L|μιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε
+|L|νυξ <V 31> οτε εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασ=
+|L|θη ο υι̅ς του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυ=
+|L|τω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δο=
+|L|ξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει
+|L|αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων
+|L|ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις
+|L|ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην
+|F 211r|
+|L|καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλλη=
+|L|λους καθως ηγαπησα υμας ινα και
+|L|υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνω=
+|L|σονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε
+|L|εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυ=
+|L|τω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απε=
+|L|κριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνα=
+|L|σαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε
+|L|ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυτω πετρος
+|L|κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθη=
+|L|σαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υ=
+|L|περ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι
+|L|ου μη αλεκτωρ φωνησει ε ου απαρνηση
+|L|με τρις <K 14> <V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια
+|L|πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+|L|<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν
+|L|ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοι=
+|L|μασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω ε=
+|L|τοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και
+|L|παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα
+|L|οπου εγω ειμι και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υ=
+|L|παγω οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει
+|L|αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπα=
+|L|γεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+|L|<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η α=
+|L|ληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς
+|L|τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με
+|L|και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι
+|L|γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λε=
+|F 211v|
+|L|λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον
+|L|πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ το=
+|L|σουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε
+|L|τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν
+|L|τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και
+|L|ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω
+|L|λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ
+|L|ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+|L|<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ
+|L|εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πι=
+|L|στευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω
+|L|κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων
+|L|ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορε=
+|L|υομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονο=
+|L|ματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη
+|L|ο πη̅ρ εν τω υι̅ω <V 14> εαν τι αιτησητε με εν
+|L|τω ονοματι μου εγω ποιησω <V 15> εαν αγα=
+|L|πατε με τας εντολας τας εμας τηρησα=
+|L|τε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον πα=
+|L|ρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υ=
+|L|μων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας
+|L|ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θε=
+|L|ωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε
+|L|γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει και
+|L|υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω ημας ορφανους
+|L|ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσ=
+|L|μος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρει=
+|L|τε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+|L|<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι
+|F 212r|
+|L|εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν
+|L|υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων
+|L|αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων
+|L|με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και
+|L|εγω αγαπησω αυτον [app][*]&om;[\*][C]και εμφανισω αυτω εμαυτον[\C][\app] <V 22> λεγει αυτω ι=
+|L|ουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τη
+|L|γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σε=
+|L|αυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον
+|L|μου τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον
+|L|και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυ=
+|L|τω ποιησωμεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους
+|L|μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν ε=
+|L|μος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε πα=
+|L|ρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψη ο πη̅ρ
+|L|εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει
+|L|παντα και υπομνησει υμας παντα α
+|L|ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην
+|L|την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος
+|L|διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρα=
+|L|σσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκου=
+|L|σατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχο=
+|L|μαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε
+|L|αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α
+|L|οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν <V 29> και νυν ειρη=
+|L|κα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενη=
+|L|ται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω
+|L|μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων
+|L|και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος
+|L|οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλα=
+|F 212v|
+|L|το μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν
+|L|εντευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη
+|L|και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν <V 2> παν κλημα
+|L|εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και
+|L|παν το καρπον φερων καθαιρει αυτο
+|L|ινα πλειονα καρπον φερει <V 3> ηδη υμεις
+|L|καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα
+|L|υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως
+|L|το κλημα ου δυνατε καρπον φερειν α=
+|L|φ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω
+|L|ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+|L|<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων
+|L|εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερειν καρπον
+|L|πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν
+|L|ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη
+|L|εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συ=
+|L|ναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλουσιν και και=
+|L|εται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν
+|L|υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και
+|L|γενησεται υμιν [app][*]<V 8> {om}[\*][C] εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερ[ill]1τ̣1[\ill] και γενησεσθαι εμοι μαθηση[ill]1[\ill][\C][\app] <V 9> καθως ηγαπησεν με
+|L|ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν
+|L|τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου
+|L|τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως
+|L|εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα
+|L|και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μει=
+|L|νη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν
+|L|η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους
+|L|καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης
+|L|αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου
+|F 213r|
+|L|θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι
+|L|μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι
+|L|υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους [app][*]5-6[\*][C*]οτι ο[\C*][\app]
+|L|δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υ=
+|L|μας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκου=
+|L|σα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+|L|<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξα=
+|L|μην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπα=
+|L|γητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων
+|L|μενει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α
+|L|εν τω ονοματι μου δω υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλλη=
+|L|λους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι
+|L|εμε πρωτον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του
+|L|κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλη
+|L|οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξε=
+|L|λεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο
+|L|μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου
+|L|[app][*][ill]2-3[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] ου εγω ειπον υμιν [app][*]15-16[\*][C]ουκ εστιν δουλος μειζων του[\C][\app]
+|L|κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας
+|L|διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και
+|L|τον ημετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυ=
+|L|τα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα
+|L|μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+|L|<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν
+|L|ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν
+|L|περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων
+|L|και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη ε=
+|L|ποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποι=
+|F 213v|
+|L|ηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εω=
+|L|ρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον
+|L|πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γε=
+|L|γραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν
+|L|με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος
+|L|ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το
+|L|πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκ=
+|L|πορευεται εκεινος μαρτυρησει περι ε=
+|L|μου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης
+|L|μετ εμου εστε <K 16> <V 1> ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγω=
+|L|γους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ω=
+|L|ρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δο=
+|L|ξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν
+|L|τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν ινα οταν ελθη ωρα μνημο=
+|L|νευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν
+|L|ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι
+|L|μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον
+|L|πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα
+|L|με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την
+|L|καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω
+|L|υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελ=
+|L|θω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλη=
+|L|τος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε
+|L|πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+|L|<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον πε=
+|L|ρι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και
+|F 214r|
+|L|περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι
+|L|ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης
+|L|δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ου=
+|L|κ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων
+|L|του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα ε=
+|L|χω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρ=
+|L|τι <V 13> οταν δε ελθει εκεινος το πν̅α της αλη=
+|L|θειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακου=
+|L|ση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υ=
+|L|μιν <V 14> εκεινος εμε δοξαση οτι εκ του εμου
+|L|ληψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα
+|L|οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον
+|L|οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει
+|L|υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και πα=
+|L|λιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς
+|L|τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου
+|L|[app][*][ill]4-5[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λε=
+|L|γει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και πα=
+|L|λιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υ=
+|L|παγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο τι
+|L|εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+|L|<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν
+|L|και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε
+|L|μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θε=
+|L|ωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+|L|<V 20>αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρη=
+|L|νησετε υμεις ο δε κοσμος χαρισεται υ=
+|L|μεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων
+|L|εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτει
+|F 214v|
+|L|λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν
+|L|δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημο=
+|L|νευει της θλιψεως δια την χαραν οτι
+|L|εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις
+|L|ουν λυπην μεν εχετε παλιν δε οψο=
+|L|μαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια
+|L|και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υ=
+|L|μων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερω=
+|L|τησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ο=
+|L|νοματι μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ου=
+|L|κ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου
+|L|αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η
+|L|πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις
+|L|λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε
+|L|ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν α=
+|L|λλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω
+|L|υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι ε=
+|L|γω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυ=
+|L|τος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις ε=
+|L|με πεφιληκατε και πεπιστευκα=
+|L|τε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> ε=
+|L|ξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα
+|L|εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσ=
+|L|μον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+|L|<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε
+|L|νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν
+|L|ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οι=
+|L|δας παντα και ου χρειαν εχεις ινα
+|F 215r|
+|L|τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι
+|L|απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ αρτι πιστεβετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα
+|L|και νυν εληλυθεν [app][*][ill]3-4[\ill][\*][C]ινα[\C][\app] σκορπισθητε
+|L|εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον α=
+|L|φητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ ε=
+|L|μου εστιν <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+|L|εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω
+|L|θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενι=
+|L|κηκα τον κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο
+|L|ις̅ και επηρεν τους οφθαλμους αυτου
+|L|εις τον ου̅νον και ειπεν πε̅ρ ελη=
+|L|λυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα
+|L|και ο υι̅ς σου δοξασει σε <V 2> καθως εδωκας
+|L|αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα [app][*]πα[ill]1-2[\ill]ν[\*][C]παν[\C][\app]
+|L|ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην
+|L|αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα
+|L|γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινον θν̅
+|L|και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε [app][*]εδοξασα[ill]1-2[\ill][\*][C]εδοξασα[\C][\app]
+|L|επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδω=
+|L|κας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με
+|L|συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον
+|L|προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφα=
+|L|νερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δε=
+|L|δωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και
+|L|εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τε=
+|L|τηρηκασιν <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα
+|L|οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν <V 8> οτι
+|L|τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα
+|L|αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν α=
+|F 215v|
+|L|ληθως οτι παρα σου εξηλθον και επι=
+|L|στευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι
+|L|αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερω=
+|L|τω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ
+|L|εισιν <V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα
+|L|σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+|L|<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι
+|L|εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχο=
+|L|μαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω
+|L|ονοματι σου ο δεδωκας μοι ινα ωσιν εν
+|L|καθως ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων εν
+|L|τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονο=
+|L|ματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και
+|L|ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υι̅ς της
+|L|απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν
+|L|δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω
+|L|κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην
+|L|πεπληρωμενην εν αυτοις
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσ=
+|L|μος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του
+|L|κοσμου καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ει=
+|L|μι <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του
+|L|κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του
+|L|πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως
+|L|εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους
+|L|εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια
+|L|εστιν <V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσ=
+|L|μον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+|F 216r|
+|L|<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα
+|L|και αυτοι ωσιν υγιασμενοι εν αληθεια
+|L|<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον ον αλλα
+|L|και περι των πιστευοντων δια του λογου
+|L|αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσιν κα=
+|L|θως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυ=
+|L|τοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευ=
+|L|σει οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δο=
+|L|ξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ι=
+|L|να ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν
+|L|αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειω=
+|L|μενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος
+|L|οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας
+|L|αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους
+|L|δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω
+|L|κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν
+|L|την δοξαν την εμην ην δεδωκας
+|L|μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης
+|L|κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος μος σε
+|L|ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνω=
+|L|σαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω
+|L|ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις
+|L|η καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων
+|L|ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου
+|L|περραν του χειμαρου των κεδρων οπου
+|F 216v|
+|L|ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται
+|L|αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο πα=
+|L|ραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλα=
+|L|κις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν
+|L|και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υ=
+|L|πηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμ=
+|L|παδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ειδως παντα
+|L|τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυ=
+|L|τοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυ=
+|L|τω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|γω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδι=
+|L|δους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυ=
+|L|τοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω
+|L|και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους
+|L|επηρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπον υ=
+|L|μιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε
+|L|τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ει=
+|L|πεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα
+|L| ουδενα<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαι=
+|L|ραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρ=
+|L|χιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ω=
+|L|τιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω
+|L|μαλχος <V 11> ειπεν ουν ις̅ τω πετρω βαλε την
+|L|μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον
+|F 217r|
+|L|ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτω
+|L|<V 12> ο ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρε=
+|L|ται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και
+|L|εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προς
+|L|ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του
+|L|καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου
+|L|εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας
+|L|τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον
+|L|απολεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολουθη
+|L|δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθη=
+|L|της ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος
+|L|τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις
+|L|την αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος
+|L|ιστηκη προς τη εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης
+|L|ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και
+|L|ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πε=
+|L|τρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος
+|L|τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων
+|L|ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ει=
+|L|μι <V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπη=
+|L|ρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι
+|L|ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε με=
+|L|τ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των
+|L|μαθητων αυτου και περι της διδαχης
+|L|αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρ=
+|F 217v|
+|L|ρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντο=
+|L|τε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω
+|L|οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται
+|L|και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επε=
+|L|ρωτας επερωτησον τους ακηκοοτας
+|L|τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν
+|L|α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος
+|L|εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρι=
+|L|νει τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι
+|L|του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+|L|<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον
+|L|προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε
+|L|σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος
+|L|ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και
+|L|ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων
+|L|του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκο=
+|L|ψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον
+|L|εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρ=
+|L|νησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ
+|L|εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του κα=
+|L|ιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια
+|L|και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον
+|L|ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το
+|F 218r|
+|L|πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς
+|L|αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φε=
+|L|ρετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκρι=
+|L|θησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος
+|L|κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν
+|L|αυτον <V 31> ειπεν αυτοις ο πιλατος λαβετε
+|L|αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων
+|L|κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα
+|L|ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων
+|L|ποιω θανατω ημελεν αποθνησκειν <V 33> εισηλ=
+|L|θεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλα=
+|L|τος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυτω
+|L|συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκρι=
+|L|θη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις
+|L|η αλλοι σοι ειπον περι εμου <V 35> απεκρι=
+|L|θη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι
+|L|το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδω=
+|L|καν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη
+|L|ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσ=
+|L|μου τουτου η εκ του κοσμου τουτου ην
+|L|η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμη
+|L|ηγονιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιου=
+|L|δαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ ε=
+|L|στιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλα=
+|L|τος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη
+|F 218v|
+|L|ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω
+|L|εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυ=
+|L|θα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αλη=
+|L|θεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει
+|L|μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι
+|L|εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλ=
+|L|θεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις
+|L|εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν α=
+|L|πολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υ=
+|L|μιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+|L|<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βα=
+|L|ραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλα=
+|L|τος τον ιν̅ και εμαστιγωσεν <V 2> και οι στρατιωται
+|L|πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθη=
+|L|καν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν
+|L|περιεβαλλον αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βασι=
+|L|λευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ρα=
+|L|πισματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλα=
+|L|τος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον
+|L|εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτι=
+|L|αν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων
+|L|τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν
+|L|ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε
+|L|ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|F 219r|
+|L|εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον
+|L|αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυ=
+|L|τον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευ=
+|L|ρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυ=
+|L|τω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κα=
+|L|τα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι
+|L|εαυτον θυ̅ υιον εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν
+|L|ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφο=
+|L|βηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον πα=
+|L|λιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε
+|L|[ill]ι̣ς̣̅[\ill] αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν
+|L|α̣υτω̣ ο̣ πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας
+|L|οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν ε=
+|L|χω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχε
+|L|[ill]ε̣[\ill]ξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι
+|L|δεδομε[ill]1-2[\ill] ανωθεν δια τουτο ο παραδι=
+|L|δους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+|L|<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον
+|L|οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν του=
+|L|τον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος
+|L|πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει
+|L|τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας
+|L|τουτων των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και
+|L|εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λε=
+|L|γομενον λιθοστρωτον εβραιστη̣ δε γαβα=
+|L|θα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα
+|F 219v|
+|L|δε ωσ εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις
+|L|ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν
+|L|αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις
+|L|ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω
+|L|απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βα=
+|L|σιλεα ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρε=
+|L|δωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη
+|L|παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον εις το στ̅ρω=
+|L|σα <V 17> και βασταζον τον σταυρον αυτου εξηλθεν
+|L|εις τον λεγομενον κρανιου τοπον
+|L|ος λεγεται εβραιστη γολγοθα <V 18> οπου αυτον
+|L|εσ̅τρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευ=
+|L|θεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψεν δε
+|L|και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου
+|L|ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο
+|L|βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον
+|L|τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων
+|L|οτι [app][*]εγυς[\*][C]εγγυς[\C][\app] ην ο τοπος της πολεως οπου
+|L|εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραι=
+|L|στη ελληνιστι ρωμαιστη <V 21> ελεγον ουν τω πι=
+|L|λατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γρα=
+|L|φε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκει=
+|L|νος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+|L|<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγρα=
+|L|φα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσ̅τρωσαν τον
+|L|ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν
+|F 220r|
+|L|τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και
+|L|χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εν των α=
+|L|νωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς α=
+|L|λληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν
+|L|περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρω=
+|L|θηναι η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου
+|L|εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον
+|L|κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα ε=
+|L|ποιησαν <V 25> ιστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του
+|L|ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μα=
+|L|ρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅
+|L|ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρε=
+|L|στωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι
+|L|ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η
+|L|μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν
+|L|ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+|L|<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελε=
+|L|σθαι περι αυτου ινα τελειωθη η γραφη λεγει
+|L|διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστων οι δε
+|L|πλησαντες σπογον οξους και υσσωπω πε=
+|L|ριθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+|L|<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται
+|L|και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πν̅α
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα
+|L|σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην
+|L|ην γαρ [app][*]μεγαη[\*][C]μεγαλη[\C][\app] η ημερα εκεινου του σαββατου
+|F 220v|
+|L|ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν
+|L|αυτων τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρα=
+|L|τιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν
+|L|τα σκελη και του αλλου του συνσταυρωθεντος
+|L|αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυ=
+|L|τον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου
+|L|τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη
+|L|αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλ=
+|L|θεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως μεμαρτυ=
+|L|ρηκεν και αληθινη εστιν αυτου η μαρτυρια
+|L|κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις
+|L|πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται
+|L|αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται
+|L|εις ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> μετα ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο
+|L|ισ̅ηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του
+|L|ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια των φοβον των ιουδαιων
+|L|ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο
+|L|πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς τον
+|L|ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα
+|L|σμυρνης και αλωης ωσ λιτρας εκατον <V 40> ελα=
+|L|βων ουν το σωμα του ιυ̅ και [app][*]εδυσαν[\][C]εδησαν[\C][\app] αυτο εν |L|οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν
+|L|τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω
+|F 221r|
+|L|τοπω ο[ill]5-6[\ill]ωθη [ill]κ̣η̣[\ill]πος και εν τω̣ κ̣η̣
+|L|μνημειον̣ κ̣αινον ε̣ν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+|L|<V 42> εκει ουν δι̣α την παρασκευην των ιου=
+|L|δαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν
+|L|τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε μια των
+|L|[app][*]σαβατων[\*][C]σαββατων[\C][\app] μαρ̣ια η μαγδαληνη ερχεται πρω=
+|L|ι σκοτια̣ς̣ ετι ουσης εις το μνημειον [ill]1-2[\ill]
+|L|βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+|L|<V 2> τρεχει ουν [app][*][ill]9-10[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και ερχεται προ σι=
+|L|μωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην
+|L|ον εφι ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του
+|L|μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν
+|L|αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος
+|L|μαθητης και ηρχοντο εις το μνημει=
+|L|ον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μα=
+|L|θητης προεδραμεν ταχειον του πετρου
+|L|και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον <V 5> και πα=
+|L|ρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια
+|L|ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων
+|L|ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνη=
+|L|μειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+|L|<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης
+|L|αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα
+|L|χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+|L|<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης
+|L|ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδεν
+|F 221v|
+|L|και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γ̣αρ ηδεισαν την
+|L|γ̣ραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+|L|<V 10> απ̣ηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθη=
+|L|ται <V 11> μαρια δε ιστηκει προς το μνη=
+|L|μειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν πα=
+|L|ρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγε=
+|L|λους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς
+|L|τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου ε=
+|L|κειτο το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη ε=
+|L|κεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι
+|L|ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+|L|<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω
+|L|και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι̣
+|L|<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις
+|L|εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει
+|L|αυτω κυριε ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι
+|L|που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει α=
+|L|υτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ ανα=
+|L|βεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε
+|L|προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις α=
+|L|ναβαινω̣ προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων
+|L|και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγ=
+|L|δαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι
+|L|εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|F 222r|
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια
+|L|των σαββατων και των θυρων κεκλεισ=
+|L|μενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι
+|L|δια των φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅
+|L|και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη
+|L|υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας
+|L|χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν
+|L|ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως α=
+|L|πεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+|L|<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις
+|L|λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας
+|L|αμαρτιας [app][*]αφιεντο[ill]1-2[\ill][\*][C]αφιεντε αυτοις[\C][\app] αν τινων [app][*]κρατηται[\*][C]κρατητε[\C][\app]
+|L|κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των
+|L|δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην με=
+|L|τ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω
+|L|οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν ο δε ειπεν
+|L|αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυ=
+|L|λον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω
+|L|την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου
+|L|μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω
+|L|παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θω=
+|L|μας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κε=
+|L|κλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν
+|L|ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε
+|L|[app][*]&om;[\*][C]τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου̣[\C][\app]
+|F 222v|
+|L|[app][*]&om;[\*][C]και φερε[\C][\app] την χειρα σου και βαλε εις την πλευ=
+|L|ραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+|L|<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅
+|L|μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρα=
+|L|κας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη
+|L|ιδοντες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν
+|L|ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπι=
+|L|ον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα
+|L|εν τω βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γεγραπται
+|L|ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του
+|L|θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε
+|L|εν τω ονοματι αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα
+|L|εφανερωσεν εαυτον τοις μαθηταις
+|L|επι της θαλασσης της τιβεριαδος ε=
+|L|φανερωσεν δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων
+|L|πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος
+|L|και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας
+|L|και οι υιοι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των
+|L|μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων
+|L|πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω
+|L|ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και
+|L|ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκει=
+|L|νη τη νυκτι εποιασαν ουδεν <V 4> πρωιας
+|L|δε ηδη γενομενης εστη ις̅ εις τον αιγια=
+|L|λον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅
+|L|εστιν <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια
+|F 223r|
+|L|μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω
+|L|ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλεται εις τα δεξια
+|L|μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε
+|L|εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν
+|L|απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν
+|L|ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω
+|L|ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο
+|L|κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην
+|L|γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την [app][*]θα=
+|L|λασαν[\*][C]θαλασσαν[\C][\app] <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω
+|L|ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλ=
+|L|λ ως απο πηχων διακοσιων συροντες
+|L|το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν
+|L|εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κει=
+|L|μενην και οψαριον επικειμενον και αρ=
+|L|τον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των
+|L|οψαριων ων επιασατε νυν <V 11> ανεβη σιμων
+|L|πετρος και ειλκυσεν το δικτυον επι της
+|L|γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεν=
+|L|τηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ ε=
+|L|σχιθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε
+|L|αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων
+|L|εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅
+|L|εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον
+|L|και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+|L|<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις
+|F 223v|
+|L|μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν
+|L|ηρηστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅
+|L|σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων
+|L|λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου <V 16> λεγει
+|L|αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγα=
+|L|πας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ ειδας οτι
+|L|φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιω=
+|L|να φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν
+|L|αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω
+|L|κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι
+|L|φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβα=
+|L|τα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νε=
+|L|ωτερος εζωννυς σεαυτον και περιε=
+|L|πατης οπου ηθελες οταν δε [app][*]γηρασεις[\*][C]γηρασης[\C][\app]
+|L|εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε
+|L|ζωσει και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο
+|L|δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω
+|L|δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυ=
+|L|τω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε
+|L|ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον η=
+|L|γαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανε=
+|L|πεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου
+|L|και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+|L|<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅
+|F224r|
+|L|κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+|L|συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ου=
+|L|τος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκει=
+|L|νος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω
+|L|ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+|L|<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων πε=
+|L|ρι τουτων και γραψας ταυτα και οιδα=
+|L|μεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+|L|<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο
+|L|ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυ=
+|L|τον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφο=
+|L|μενα βιβλια αμην <K 22> <V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_301090/04_301090_jg_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_301090/04_301090_jg_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_301090/04_301090_jg_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,1038 @@
+{Status:
+G-A Number: 109
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωανην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτω ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ω ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρησει περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ειν εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρησει περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβωμεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε ποποτε ο μονογενης υι̅ς ο ων εν τοις κολποις του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητις ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων <V 25> και η=
+ρωτησαν αυτον και [app][*]ει[\*][C]ειπον[\C][\app] αυτω τι ουν βαπτι=
+ζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προ=
+φητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενων επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υι̅ς του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων [app][*]&om;[\*][C]αυτου[\C][\app] δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββει ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα δε ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρικαμεν τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υι̅ς ιωνα συ κληθησει κιφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθη μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρικαμεν ιν̅ τον υι̅ν του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδε ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει
+αυτω ραββι συ ει ο υι̅ς του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζονα τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ καταβαινοντας
+επι τον υι̅ν του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη τριτη ημερα γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι ληθηναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χορουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδριας υδατος και εγεμησαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνη τω νυμφιω ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξ αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και οι μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πολουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγγελιον εκ σχοινιων απαντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας κατεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ [app][*]&om;[\*][C]ετεσιν[\C][\app] ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρησει περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι [app][*]&om;[\*][C]απο[\C][\app] θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται αυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη της γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουης αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν υμων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα ε=
+που̅νια πιστευσετε <V 13> και ου=
+δεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μι ο ε=
+κ του ου̅νου καταβας ο υι̅ς του αν̅ου
+<V 14> και καθως μωσης υψωσεν τον οφιν εν τη
+ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υι̅ν του
+αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη
+απωληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωσ=
+τε τον υι̅ν αυτου τον μονογενη εδωκεν
+ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υι̅ν αυτου εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ιδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υι̅υ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο τα φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν ενων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ως ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρικας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν
+ου δυναται λαμβανει ουδεν εαν μη
+ει δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις
+μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινων δει αυξανειν εμε δε ελλαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθεις εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υι̅ν και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον
+ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται τ(ην)
+ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει ε=
+π αυτον <K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκου=
+σαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας
+μαθητας ποιει και βαπτιζειν ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ο ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν
+αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> δει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ω εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδυπορειας εκαθεζετο ουτος επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται ουν γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν ινα τροφας αγωρασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ πιστευσον μοι γυναι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησητε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησωσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ουν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν αυτω τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν η γυνη την υδριαν αυτης και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον δε εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτον αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ιδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανη και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> {om}
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτον αυτον μειναι συν αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευωμεν αυτοι γαρ ημεις ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι αυτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρισεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθον εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅
+εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν
+το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος
+ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτος
+ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας
+εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον
+και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται
+αυτου τον υι̅ν ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν η αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υι̅ς σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ο ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υι̅ς σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον καταβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρεν τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιει εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτω τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξευνευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο μαλλον εζητουν [app][*]&om;[\*][C]αυτον[\C][\app] οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υι̅ς ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα ου γαρ εκεινος ποιει ταυτα και ο υι̅ς ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υι̅ν και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξη αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υι̅ς ους θελε ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσιν τον υι̅ν καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υι̅ν ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υι̅υ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υι̅ς αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι [app][*]ερχετε[\*][C]ερχεται[\C][\app] ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμε εγω αφ εμαυτου ποιειν ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιω̅ και μεμαρτυρικεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρ αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθειτε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρικεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτου υμιν ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας [app][*]ο[\*][C]οτι[\C][\app] υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν εν εαυταις και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχετε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου [app][*]λαβανετε[\*][C]λαμβανετε[\C][\app] με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινω ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευσατε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευσετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθη αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλεν ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν ουν ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους πεντε αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεμπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισευσαντα κλασματα ινα μη τι απολειται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβροκοσι
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημεια ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν ιδον οτι μελλουσιν οι οχλοι ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθη προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστικος περαν της θαλασσης ιδον οτι πλοιαριον αλλον ουκ ειν εκει ει μι εν εις ο ανεβησαν οι μαθηται του ιυ̅ και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε πλοιαρια ηλθε εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ο ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υι̅ς του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζει
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μανα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 33> και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι ου μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο δε εστιν το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υι̅ν και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υι̅ς του ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας ελκυσει αυτον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακε ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων το μανα εφαγον εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινον ινα τις εξ αυτου φαγει και μη αποθανει
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγει εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγειτε την σαρκα του υι̅υ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρογων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθως εστιν ποσις
+<V 56> ο τρογων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρογων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μανα και απεθανον ο τρογων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υι̅ν του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ οφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων οι ου μη πιστευσωσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδοσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυνατε ελθειν προς με εαν μη ει δεδομενον αυτω παρα του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου των μαθητων αυτου πολλοι απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος και ειπεν κε̅ προς τιν απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υι̅ς του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ τους δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν οι ιουδαιοι αποκτει
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσιν τα εργα α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυνατε ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβησεται εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν οιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> εθαυμαζων ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελει το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης πρωτερον εκ του θυ̅ εστιν ει εγω αφ εαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλει την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθεις εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χωλατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και και ειδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 31> εκ δε του οχλου πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειωνα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησετε με και ου ουκ ευρησεται και οπου εγω ειμι υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ ο χς̅ ερχεται και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτωφορω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις περι αυτης
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσιν κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπεν προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτον επ αυτην λιθον βαλλετο
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν δε ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησεν εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν [app][*]αληθεις[\*][C]αληθης[\C][\app]
+<V 14> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι υπου υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω ημετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει ε εμε ηδητε και τον πρ̅α μου ηδητε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ελεγεν
+αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των
+ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε
+εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ει=
+πον ουν υμιν οτι αποθανεσθε εν ταις
+αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ
+τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μηνητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εσται
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν προς αυτον σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν ποποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υι̅ς υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχωμεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εσται και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστικεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την
+αληθειαν λεγω ου πιστεβετε μοι <V 46> τις
+εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει α=
+ληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρησει θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον τον εμον τηρησει ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζον ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδει την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννετοις
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββει τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυνατε εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν [app][*]&om;[\*][C]ετεροι δε ελεγον οτι ομοιως αυτω εστιν[\C][\app] εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υι̅ς υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υι̅ς ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθηντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογησει χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδωρησον αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβεις ει και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υι̅ν του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενονται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ειτε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπωμεν ει ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινον αλλαχωθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅
+<V 7> αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγη και ο λυκος αρπαζη αυτα και σκορπιζη τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσιν και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημοι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εξουσιαν ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενοντο δε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευεται τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ υγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅ς μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρον και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υι̅ς του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως επι σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκη
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις με ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα
+οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσ=
+μον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγυρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο εν αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απολητε
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου [app][*]προεφυτευσεν[\*][C]προεφητευσεν[\C][\app] οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν με των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκωτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκησαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν ο ις̅ εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμ(ωνος) ο ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτις ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστιν γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς αυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υι̅ς του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> ο αν εμοι διακονει τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως
+συ λεγεις δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου
+τις εστιν ουτος ο υι̅ς του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν
+αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως μεθ υ=
+μων εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και επιστραφωσιν και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νηπτηρα και ειρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅
+και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ει=
+μι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων [app][*]νιπτην[\*][C]νιπτειν[\C][\app] τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενητε πιστευσηται οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βα=
+ψας το ψωμιον επιδωσω και εμβα=
+ψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σι=
+μωνς ισκαριωτης <V 27> και μετα το ψωμιον
+τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχωμεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υι̅ς του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινυν διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει ε ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγα=
+πατε με τας εντολας τας εμας τηρησα=
+τε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον πα=
+ρακλητον δωσει υμιν ινα μένει μεθ υ=
+μων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας
+ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θε=
+ωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε
+γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και
+υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τη γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψη ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυνατε καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερειν καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλουσιν και και=
+εται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν
+υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και
+γενησεται υμιν <V 8> [app][*]&om;[\*][C]εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθαι εμοι μαθηται[\C][\app] <V 9> καθως ηγαπησεν με
+ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλη οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον ημετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη ωρα μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθει εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξαση οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρισεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυ=
+τος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις ε=
+με πεφιληκατε και πεπιστευκα=
+τε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> ε=
+ξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα
+εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσ=
+μον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο
+ις̅ και επηρεν τους οφθαλμους αυτου
+εις τον ου̅νον και ειπεν πε̅ρ ελη=
+λυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα
+και ο υι̅ς σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασιν
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ο δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υι̅ς της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι εκ του κοσμου ουκ ειμι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευσει οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος μος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περραν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη και ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ο ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτω
+<V 12> ο ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος
+εστηκη προς τη εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης
+ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και
+ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πε=
+τρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μηανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου η εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμη ηγονιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε
+ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον στ̅ρωσον
+αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυ=
+τον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευ=
+ρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυ=
+τω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον θυ̅ υιον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει
+τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας
+τουτων των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λε=
+γομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβα=
+θα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα
+δε ωσ εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις
+ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν
+αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις
+ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω
+απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βα=
+σιλεα ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρε=
+δωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη
+παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον εις το στ̅ρω=
+σαι <V 17> και βασταζον τον σταυρον αυτου εξηλθεν
+εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον
+ος λεγεται εβραιστη γολγοθα <V 18> οπου αυτον
+εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστη
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγρα=
+φα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον
+ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν
+τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και
+χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εν των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθηναι η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ιστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και οι αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται περι αυτου ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστων οι δε πλησαντες σπογον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν
+αυτων τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρα=
+τιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν
+τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη εστιν αυτου η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλωης ως λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβων ουν το σωμα του ιυ̅ και [app][*]εδυσαν[\*][C]εδησαν[\C][\app] αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προ σι=
+μωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην
+ον εφι ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχειον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ιστηκει προς το μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ειδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που αυτον εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυαυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια των φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιεντε αυτοις αν τινων κρατηται κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν [app][*]&om;[\*][C]τον κν̅[\C][\app] ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υι̅ς του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι υιοι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι εποιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλεται εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηρηστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ ειδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυς σεαυτον και περιεπατης οπου ηθελες οταν δε γηρασεις εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_EP_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_EP_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_EP_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,2954 @@
+{Status:
+G-A Number: 157
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 262r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Eirini Panou
+Transcription begun: 25 July 2010
+Transcription finished: 31 August 2010
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (>) - No
+ Obeloi (†) - No
+
+ Other remarks: }
+
+|F 261r|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅αννην
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος
+|L|ην προς τον θν̅ και θς̅ ην
+|L|ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη
+|L|προς τον θν̅ <V 3> παντα δι
+|L|αυτου εγενετο και χωρις
+|F 261v|
+|L|αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+|L|<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το
+|L|φως των αν̅ων <V 5> και το φως εν
+|L|τη σκοτια φαινει και η σκοτια
+|L|αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγενετο
+|L|αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ο=
+|L|νομα αυτω ιω̅αννης <V 7> ουτος ηλ=
+|L|θεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυ=
+|L|ρηση περι του φωτος ινα παν=
+|L|τες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ου=
+|L|κ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρ=
+|L|τυρηση περι του φωτος <V 9> ην
+|L|το φως το αληθινον ο φωτιζει
+|L|παντα αν̅ον ερχομενον εις τον
+|L|κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην και
+|L|ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο
+|L|κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα
+|L|ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον
+|L|ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον
+|L|αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν
+|L|τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευου=
+|L|σιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ ε=
+|F 262r|
+|L|ξ αιματων ουδε εκ θεληματος
+|L|σαρκος ουδε εκ θεληματος
+|L|ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+|L|<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκη=
+|L|νωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα
+|L|την δοξαν αυτου δοξαν δοξαν ως μονο=
+|L|γενους παρα πρ̅ς πληρης χα=
+|L|ριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης
+|L|μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε
+|L|λεγων ουτος ην ον ειπον ο ο=
+|L|πισω μου ερχομενος εμπρο=
+|L|σθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου
+|L|ην <V 16> και εκ του πληρωματος
+|L|αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος<V 17> οτι ο νο=
+|L|μος δια μωσεως εδοθη η χα=
+|L|ρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο
+|L|μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον
+|L|του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και
+|L|αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαν=
+|L|νου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι
+|F 262v|
+|L|εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας
+|L|προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυ=
+|L|τον συ τις ει<V 20> και ωμολογησε
+|L|και ουκ ηρνησατο και ωμολογη=
+|L|σεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και η=
+|L|ρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει
+|L|συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης
+|L|ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον
+|L|ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν
+|L|δωμεν τοις πεμψασιν ημας
+|L|τι λεγεις περι σεαυτου<V 23> εφη
+|L|εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω
+|L|ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ει=
+|L|πεν ησαιας ο προφητης <V 24> και οι
+|L|απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυ=
+|L|τω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει
+|L|ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων
+|L|εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε
+|L|υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος
+|F 263r|
+|L|ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω
+|L|ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον
+|L|ιμαντα του υποδηματος<V 28> ταυτα
+|L|εν βηθανια εγενετο περαν του ιορ=
+|L|δανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+|L|<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομε=
+|L|νον προς αυτον και λεγει ιδε ο α=
+|L|μνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτι=
+|L|αν του κοσμου <V 30> ουτος εστι περι
+|L|ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται
+|L|ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|οτι πρωτος μου ην<V 31> καγω ουκ η=
+|L|δειν αυτον αλλ ινα φανερωθη
+|L|τω ιη̅λ δια τουτο εγω ηλθον εν τω
+|L|υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυ=
+|L|ρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεα=
+|L|μαι το πν̅α καταβαινον ωσει πε=
+|L|ριστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν ε=
+|L|π αυτον <V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλ=
+|L|λ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδα=
+|L|τι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν
+|L|ειδης το πν̅α καταβαινον και
+|F 263v|
+|L|μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων
+|L|εν πν̅ι αγιω<V 34> καγω εωρακα και με=
+|L|μαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος
+|L|του θυ̅ <V 35> τη επαυριον παλιν
+|L|ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθη=
+|L|των αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω
+|L|ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο
+|L|αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν οι δυο
+|L|μαθηται λαλουντος και ηκολου=
+|L|θησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και
+|L|θεασαμενος αυτους ακολουθουν=
+|L|τας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι
+|L|δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται
+|L|μεθερμηνευομενον διδασκαλε
+|L|που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε
+|L|και ιδετε ηλθον και ειδον που
+|L|μενει και παρ αυτω εμειναν την
+|L|ημεραν εκεινην ωρα ην ως [app][*]δεκατη[\*][C] δεκατει[\C][\app]
+|L|<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος
+|L|πετρου εις εκ των δυο των ακου=
+|L|σαντων παρα ιωαννου και ακολου=
+|L|θησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος
+|F 264r|
+|L|πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σι=
+|L|μωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν
+|L|τον μεσσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον
+|L|χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅
+|L|εμβλεψας αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σι=
+|L|μων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας
+|L|ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη ε=
+|L|παυριον ηθελησεν εξελθειν την
+|L|γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον
+|L|και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι <V 44> ην
+|L|δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ
+|L|της πολεως ανδρεου και πετρου
+|L|<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ
+|L|και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης
+|L|εν τω νομω και οι προφηται ευρηκα=
+|L|μεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο
+|L|ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθα=
+|L|ναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγα=
+|L|θον ειναι λεγει αυτω φιλιππος
+|L|ερχου και ιδε <V 47> ιδε δε ο ις̅ τον ναθα=
+|L|ναηλ ερχομενον προς αυτον και λε=
+|L|γει αυτω ιδε αληθως ισραηλιτης
+|F 264v|
+|L|εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθα=
+|L|ναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του
+|L|σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο
+|L|την συκην ειδον σε <V 49> απεκριθη να=
+|L|θαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει
+|L|ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του
+|L|ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τω οτι ειπον σοι ειδον σε υ=
+|L|ποκατω της συκης πιστευεις μειζω
+|L|τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην α=
+|L|μην λεγω σοι απ αρτι οψεσθε τον
+|L|ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους
+|L|του θυ̅ αναβαινοντας και κατα=
+|L|βαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+|L|<K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο
+|L|εν κανα της γαλιλαιας και ην η
+|L|μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε ο ις̅ και
+|L|οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+|L|<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του
+|L|ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+|L|<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι
+|F 265r|
+|L|ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυ=
+|L|του τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν
+|L|ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λι=
+|L|θηναι εξ κειμεναι κατα τον καθα=
+|L|ρισμον των ιουδαιων χωρουσαι α=
+|L|να μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υ=
+|L|δατος και εγεμισαν αυτας εως
+|L|ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε
+|L|νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω
+|L|και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχι=
+|L|τρικλινος το υδωρ οινον και ουκ η=
+|L|δει ποθεν εστιν οι δε διακονοι η=
+|L|δεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φω=
+|L|νει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+|L|<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν με=
+|L|θυσθωσι [app][*]τοτε τοτε[\*][C]τοτε[\C][\app] τον ελασσω
+|L|συ τετηρηκας τον καλον οινον εως
+|L|αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην
+|L|των σημειων ο ις̅ εν κανα της γα=
+|L|λιλαιας και εφανερωσε την δοξαν
+|F 265v|
+|L|αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 12> μετα τουτο κα=
+|L|τεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ
+|L|αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μα=
+|L|θηται αυτου και εκει εμειναν ου πολ=
+|L|λας ημερας <V 13> και εγγυς ην το πασχα
+|L|των ιουδαιων και ανεβη εις ιερο=
+|L|σολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω
+|L|τους πωλουντας βοας και προβατα
+|L|και περιστερας και τους κερματιστας
+|L|καθημενους <V 15> και ποιησας φραγελ=
+|L|λιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν
+|L|εκ του ιερου τα τε προβατα και
+|L|τους βοας και των κολλυβιστων
+|L|εξεχεε το κερμα και τας τραπε=
+|L|ζας κατεστρεψε <V 16> και τοις τας πε=
+|L|ριστερας πωλουσιν ειπεν αρα=
+|L|τε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε
+|L|τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+|L|<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου
+|L|οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του
+|L|οικου σου καταφαγεται με <V 18> απε=
+|F 266r|
+|L|κριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτοις
+|L|τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα
+|L|ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+|L|<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακο=
+|L|ντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος
+|L|ουτος και συ εν τρισιν ημεραις
+|L|εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε περι
+|L|του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε
+|L|ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθη=
+|L|σαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ε=
+|L|λεγεν και επιστευσαν τη γραφη και
+|L|τω λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν
+|L|τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα
+|L|εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις
+|L|το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου
+|L|τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅
+|L|ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια
+|L|το αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και
+|L|οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρη=
+|L|ση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε
+|F 266v|
+|L|τι ην εν τω αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅ος
+|L|εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα
+|L|αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος
+|L|ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν
+|L|αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅
+|L|εληλυθας διδασκαλος ουδεις
+|L|γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν
+|L|α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυ=
+|L|του <V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθη ανωθεν ου δυναται ι=
+|L|δειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λε=
+|L|γει προς αυτον ο νικοδημος πως
+|L|δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων
+|L|ων μη δυναται εις την κοιλιαν
+|L|της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν
+|L|και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς [app][*][ill]2[\ill][\*][C]ου[\C][\app]
+|L|δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν
+|L|του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ της
+|L|σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννη=
+|F 267r|
+|L|μενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυ=
+|L|μασης οτι ειπον σοι δει υμας γεν=
+|L|νηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου
+|L|θελει πνει και την φωνην αυτου
+|L|ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερ=
+|L|χεται και που υπαγει ουτως εστι
+|L|πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν
+|L|αυτω πως δυναται ταυτα γενε=
+|L|σθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ
+|L|και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν
+|L|και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν
+|L|και την μαρτυριαν ημων ου λαμ=
+|L|βανεται <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν
+|L|και ου πιστευετε πως εαν ειπω
+|L|υμιν τα επου̅νια πιστευσητε
+|L|<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου=
+|L|ρανον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και
+|L|καθως μωσης υψωσε τον οφιν
+|F 267v|
+|L|εν τη ερημω ουτως υψωθηναι
+|L|δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο
+|L|πιστευων εις αυτον μη αποληται
+|L|αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 16> ουτως
+|L|γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον
+|L|ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη
+|L|εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις
+|L|αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην
+|L|αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον
+|L|υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρι=
+|L|νη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κο=
+|L|σμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον
+|L|ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη
+|L|κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις
+|L|το ονομα του μονογενους υιου του
+|L|θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το
+|L|φως εληλυθεν εις τον κοσμον και η=
+|L|γαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος
+|L|η το φως ην γαρ αυτων πονηρα
+|L|τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασ=
+|L|σων μισει το φως και ουκ ερχεται
+|L|προς το φως ινα μη ελεγχθη τα
+|F 268r|
+|L|εργα αυτου <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν
+|L|ερχεται προς το φως ινα φανε=
+|L|ρωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅
+|L|εστιν ειργασμενα <V 22> μετα
+|L|δε ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται
+|L|αυτου εις την ιουδαιαν γην και ε=
+|L|κει διετριβε μετ αυτων και εβα=
+|L|πτιζεν <V 23> ην δε και ιωαννης βαπτι=
+|L|ζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι
+|L|υδατα πολλα ην εκει και παρε=
+|L|γενοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω
+|L|γαρ ην βεβλημενος εις την φυλα=
+|L|κην ο ιωαννης <V 25> εγενετο ουν ζη=
+|L|τησις εκ των μαθητων ιωαννου με=
+|L|τα ιουδαιου περι καθαρισμου <V 26> και
+|L|ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον
+|L|αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν
+|L|του ιορδανου ω μεμαρτυρηκας
+|L|ιδε ουτος βαπτιζει και παντες
+|L|ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη
+|L|ο ιωαννης και ειπεν ου δυναται
+|L|αν̅ος λαμβανειν αφεαυτου ουδεν
+|F 268v|
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του
+|L|ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρει=
+|L|τε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλ=
+|L|λ οτι απεσταλμενος ειμι εμπρο=
+|L|σθεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην
+|L|νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου
+|L|ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα
+|L|χαιρει δια την φωνην του νυμφιου
+|L|αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+|L|<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελατ=
+|L|τουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος ε=
+|L|πανω παντων εστιν ο ων εκ της
+|L|γης εκ της γης εστι και εκ της γης
+|L|λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος ε=
+|L|πανω παντων εστι <V 32> και ο εωρακε
+|L|και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την
+|L|μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+|L|<V 33> ο λαμβανων αυτου την μαρτυριαν ε=
+|L|σφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+|L|<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα
+|L|του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν
+|L|ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον
+|F 269r|
+|L|και παντα δεδωκεν αυτον εν τη
+|L|χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον
+|L|εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων
+|L|τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη
+|L|του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω
+|L|ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι
+|L|ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και
+|L|βαπτιζει η ιωαννης <V 2> καιτοιγε ις̅
+|L|αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθη=
+|L|ται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν και
+|L|απηλθε εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει δε
+|L|αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας
+|L|λεγομενην συχαρ πλησιον του χω=
+|L|ριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω
+|L|υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ι=
+|L|ακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της
+|L|οδοιποριας εκαθεζετο ουτως
+|L|επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+|L|<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αν=
+|L|τλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι
+|L|πιειν<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απελη=
+|F 269v|
+|L|λυθεισαν εις την πολιν ινα τρο=
+|L|φας αγορασωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η
+|L|γυνη η σαμαρειτις πως συ ιου=
+|L|δαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις
+|L|ουσης γυναικος σαμαρειτιδος
+|L|ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμα=
+|L|ρειταις <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτη ει ηδεις την δωρεαν του
+|L|θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι
+|L|πιειν συ αν ητησας αυτον και
+|L|εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λε=
+|L|ει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλη=
+|L|μα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ
+|L|ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+|L|<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ι=
+|L|ακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ
+|L|και αυτος εξ αυτου επιε και οι υι=
+|L|οι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+|L|<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας
+|L|ο πινων εκ του υδατος τουτου
+|L|διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιη εκ του
+|L|υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη
+|F 270r|
+|L|διψησει εις τον αιωνα αλλα το υ=
+|L|δωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυ=
+|L|τω πηγη υδατος αλλομενου εις
+|L|ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον
+|L|η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υ=
+|L|δωρ ινα μη διψω μηδε ερχω=
+|L|μαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα
+|L|σου και ελθε ενθαδε<V 17> απεκριθη
+|L|η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι
+|L|ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρας
+|L|εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου
+|L|ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει
+|L|αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προ=
+|L|φητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω
+|L|ορει τουτω προσεκυνησαν και υ=
+|L|μεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις
+|L|εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+|L|<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι ο=
+|L|τι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω
+|L|ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις
+|F 270v|
+|L|προσκυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις
+|L|προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις
+|L|προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η
+|L|σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+|L|<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε
+|L|οι αληθινοι προσκυνηται προ=
+|L|σκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και
+|L|αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους
+|L|ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+|L|<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας
+|L|αυτον εν πν̅ι και αληθειαι δει προ=
+|L|σκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα
+|L|οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος
+|L|χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει
+|L|ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω
+|L|ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω
+|L|ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυ=
+|L|μαζον οτι μετα γυναικος ελαλει
+|L|ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η
+|L|τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν
+|L|την υδριαν αυτης η γυνη και α=
+|L|πηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις
+|F 271r|
+|L|αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε
+|L|μοι παντα οσα εποιησα μητι ου=
+|L|ος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον εκ της πολεως
+|L|και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω
+|L|μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται
+|L|λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν
+|L|αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μα=
+|L|θηται προς αλληλους μη τις ηνεγ=
+|L|κεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θε=
+|L|λημα του πεμψαντος με και τε=
+|L|λειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις
+|L|λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστι και
+|L|ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υ=
+|L|μιν επαρατε τους οφθαλμους υ=
+|L|μων και θεασασθε τας χωρας
+|L|οτι λευκαι εισι προς θερισμον η=
+|L|δη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει
+|L|και συναγει καρπον εις ζωην αιω=
+|L|νιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει
+|L|και ο θεριζων <V 37> εν γαρ τουτο ο λογος
+|F 271v|
+|L|εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων
+|L|και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα
+|L|υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκο=
+|L|πιακατε αλλοι κεκοπιακασι
+|L|και υμεις εις τον κοπον αυτων εισε=
+|L|ληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως ε=
+|L|κεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+|L|των σαμαρειτων δια τον λογον
+|L|της γυναικος μαρτυρουσης οτι
+|L|ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+|L|<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται
+|L|ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις
+|L|και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολ=
+|L|λω πλειους επιστευσαν δια τον λογον
+|L|αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ου=
+|L|κετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν
+|L|αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν
+|L|οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου
+|L|ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας
+|L|εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις
+|L|την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρ=
+|L|τυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια
+|F 272r|
+|L|πατριδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν
+|L|ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαν=
+|L|το αυτον οι γαλιλαιοι παντα εω=
+|L|ρακοτες α εποιησεν εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εν τη εορτη και αυτοι
+|L|γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλ=
+|L|θεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα
+|L|της γαλιλαιας οπου εποιησε
+|L|το υδωρ οινον και ην τις βασι=
+|L|λικος ου ο υιος ησθενει εν κα=
+|L|περναουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι
+|L|ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την
+|L|γαλιλαιαν απηλθεν προς
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα κα=
+|L|ταβη και ιασηται αυτου τον υιον
+|L|ημελλε γαρ αποθνησκειν
+|L|<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν
+|L|μη σημεια και τερατα ιδητε
+|L|ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς
+|L|αυτον ο βασιλικος κε̅ κατα=
+|L|βηθι πριν αποθανειν το παιδι=
+|L|ον μου <V 50> λεγει αυτω πορευου ο υιος σου
+|F 272v|
+|L|ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω
+|L|ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+|L|<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος
+|L|οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω
+|L|και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις
+|L|σου ζη <V 52> επυθετο ουν την ωραν
+|L|παρ αυτων εν η κομψοτερον
+|L|εσχε και ειπον αυτω οτι χθες
+|L|ωραν εβδομην αφηκεν αυτον
+|L|ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι
+|L|εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν
+|L|αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και
+|L|επιστευσεν αυτος και η οικια αυ=
+|L|του ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον
+|L|σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ
+|L|της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|<K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιου=
+|L|δαιων και ανεβη ις̅ εις ιεροσο=
+|L|λυμα <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυ=
+|L|μοις επι τη προβατικη κολυμ=
+|L|βηθρα η επιλεγομενη εβραιστι
+|L|βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+|F 273r|
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος
+|L|πολυ των ασθενουντων τυφλων
+|L|χωλων ξηρων <V 4> {om} <V 5> ην δε τις αν̅ος
+|L|εκει τριακοντα και οκτω ετη
+|L|εχων εν τη ασθενεια <V 6> τουτον ι=
+|L|δων ο ις̅ κατακειμενον και
+|L|γνους οτι πολυν ηδη χρονον
+|L|εχει λεγει αυτω θελεις υγιης
+|L|γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασ=
+|L|θενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα
+|L|οταν ταραχθη το υδωρ βαλη
+|L|με εις την κολυμβηθραν ε=
+|L|ν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ
+|L|εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατ=
+|L|τον σου και περιπατει <V 9> και ευ=
+|L|θεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και
+|L|ηρε τον κραββατον αυτου και
+|L|περιεπατει ην δε σαββατον
+|L|εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμε=
+|L|νω σαββατον εστιν ουκ εξε=
+|F 273v|
+|L|στι σοι αραι τον [app][*]κραββατον[\*][C]κραββαττον[\C][\app] <V 11> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ποιησας με
+|L|υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον
+|L|τον [app][*]κραββατον[\*][C]κραββαττον[\C][\app] σου και περι=
+|L|πατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον
+|L|τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον
+|L|τον κραββαττον σου και περι=
+|L|πατει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις
+|L|εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου
+|L|οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα
+|L|ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και
+|L|ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας
+|L|μηκετι αμαρτανε ινα μη χει=
+|L|ρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν
+|L|ο αν̅ος και ανηγγειλαι τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας
+|L|αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο εδι=
+|L|ωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζη=
+|L|τουν αποκτειναι αυτον οτι ταυ=
+|L|τα εποιει εν σαββατω
+|L|<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο
+|L|πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται
+|F 274r|
+|L|καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν
+|L|μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι
+|L|αποκτειναι οτι ου μονον ελυε
+|L|το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδι=
+|L|ον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων
+|L|τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ουν
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος
+|L|ποιειν απεμαυτου ουδεν εαν
+|L|μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα
+|L|α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα
+|L|και ο υιος ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ
+|L|φιλει τον υιον και παντα δει=
+|L|κνυσιν αυτω α αυτος ποιει και
+|L|μειζονα τουτων δειξει αυτω
+|L|εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+|L|<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νε=
+|L|κρους και ζωοποιει ουτως
+|L|και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ου=
+|L|δε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλ=
+|L|λα την κρισιν πασαν δεδωκε
+|L|τω υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον
+|F 274v|
+|L|υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α
+|L|ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον
+|L|πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον
+|L|λογον μου ακουων και πιστευων
+|L|τω πεμψαντι με εχει ζωην
+|L|αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται
+|L|αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανα=
+|L|του εις την ζωην <V 25> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα
+|L|και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσω=
+|L|σι της φωνης του υιου του θυ̅
+|L|και οι ακουσαντες ζησονται
+|L|<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν
+|L|εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν ε=
+|L|δωκεν αυτω και κρισιν ποιειν
+|L|οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε
+|L|τουτο οτι ερχεται ωρα εν η πα=
+|L|ντες οι εν τοις μνημειοις ακου=
+|L|σουσι της φωνης αυτου <V 29> και εκ=
+|L|πορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες
+|F 275r|
+|L|εις αναστασιν ζωης οι δε τα
+|L|φαυλα πραξαντες εις αναστασιν
+|L|κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω
+|L|ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως
+|L|ακουω κρινω και η κρισις η εμη
+|L|δικαια εστιν οτι ου ζητω το θε=
+|L|λημα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου
+|L|η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου
+|L|<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην
+|L|και μεμαρτυρηκε τη αληθεια <V 34> εγω
+|L|δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν
+|L|λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα
+|L|υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος
+|L|ο καιομενος και φαινων υμεις
+|L|δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς
+|L|ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε ε=
+|L|χω την μαρτυριαν μειζω του
+|L|ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε
+|L|μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα
+|F 275v|
+|L|τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι
+|L|εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ αυτος με=
+|L|μαρτυρηκε περι εμου ουτε
+|L|φωνην αυτου ακηκοατε πω=
+|L|ποτε ουτε ειδος αυτου εωρα=
+|L|κατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ ε=
+|L|χετε μενοντα εν υμιν οτι ον α=
+|L|πεστειλεν εκεινος τουτω υμεις
+|L|ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας
+|L|γραφας οτι υμεις δοκειτε εν
+|L|αυταις ζωην αιωνιον εχειν και
+|L|εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι
+|L|εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν προς
+|L|με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν πα=
+|L|ρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα
+|L|υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ου=
+|L|κ εχετε εν εαυτοις μενουσαν <V 43> ε=
+|L|γω εληλυθα εν τω ονοματι του
+|L|πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με ε=
+|L|αν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω
+|L|ιδιω εκεινον ληψεσθε <V 44> πως
+|F 276r|
+|L|δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν περι
+|L|αλληλων λαμβανοντες και την
+|L|δοξαν την παρα του μονου θυ̅
+|L|ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω
+|L|κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α
+|L|εστιν ο κατηγορων υμων μωσης
+|L|εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ
+|L|επιστευετε μωση επιστευετε αν ε=
+|L|μοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+|L|<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου
+|L|πιστευετε πως τοις εμοις ρημα=
+|L|σι πιστευσητε <K 6> <V 1> μετα ταυτα
+|L|απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασ=
+|L|σης της τιβεριαδος <V 2> και ηκολουθει
+|L|αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν
+|L|αυτου τα σημεια α εποιει επι των
+|L|ασθενουντων <V 3> ανηλθε δε εις το
+|L|ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των
+|L|μαθητων αυτου
+|L|<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των
+|L|ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλ=
+|L|μους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς
+|F 276v|
+|L|οχλος ερχεται προς αυτον λεγει
+|L|προς τον φιλιππον ποθεν αγορα=
+|L|σομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+|L|<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+|L|<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος δι=
+|L|ακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρ=
+|L|κουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ
+|L|τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ανδρεας ο αδελφος
+|L|πετρου σιμωνος <V 9> εστι παιδαριον
+|L|ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθι=
+|L|νους και δυο οψαρια αλλα ταυτα
+|L|τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε
+|L|ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπε=
+|L|σειν ην δε χορτος πολυς εν τω
+|L|τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες των
+|L|αριθμων ωσει πεντακισχιλιοι̣
+|L|<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευ=
+|L|χαριστισας διεδωκε τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου οι δε μαθηται τοις ο=
+|L|χλοις ομοιως και εκ των οψαριων
+|F 277r|
+|L|οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν
+|L|λεγει τοις μαθηταις αυτου συνα=
+|L|γαγετε τα [app][*]περισσευσανα[\*][C]περισσευσαντα[\C][\app] κλασματα
+|L|ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον ουν
+|L|και εγεμισαν δωδεκα κοφινους
+|L|κλασματων εκ των πεντε αρ=
+|L|των των κριθινων α επερισσευ=
+|L|σε τοις βεβρωκοσιν <V 14> οι ουν αν̅οι οι
+|L|ιδοντες το σημειον ο εποιησεν ο ις̅
+|L|ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προ=
+|L|φητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι
+|L|και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν
+|L|αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν
+|L|εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψια
+|L|εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου
+|L|επι την θαλασσαν <V 17> και εμβαντες
+|L|εις το πλοιον ηρχοντο περαν της
+|L|θαλασσης εις καπερναουμ και
+|L|σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει
+|L|προς αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλασσα α=
+|L|νεμου μεγαλου πνεοντος διηγει=
+|F 277v|
+|L|ρετο <V 19> εληλακοτες ουν ωσει στα=
+|L|διους εικοσιπεντε η τριακοντα
+|L|θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουν=
+|L|τα επι της θαλασσης και εγγυς
+|L|του πλοιου γινομενον εφοβη=
+|L|θησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ει=
+|L|μι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν λαβειν
+|L|αυτον εις το πλοιον και ευθεως
+|L|το πλοιον εγενετο επι της γης
+|L|εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον ο
+|L|οχλος ο εστηκως περαν της θα=
+|L|λασσης ιδων οτι πλοιαριον αλ=
+|L|λο ουκ ην εκει ει μη εν εις και οτι ου
+|L|συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου
+|L|ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι
+|L|οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα
+|L|δε ηλθε πλοια εκ τιβεριαδος
+|L|εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον
+|L|αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+|L|<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν
+|L|εκει ουδε οι μαθηται αυτου ε=
+|L|νεβησαν αυτοι εις τα πλοια και
+|F 278r|
+|L|ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες
+|L|τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν
+|L|της θαλασσης ειπον αυτω
+|L|ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην
+|L|λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ει=
+|L|δετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ
+|L|των αρτων και εχορτασθητε
+|L|<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την α=
+|L|πολλυμενην αλλα την βρωσιν την
+|L|μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην
+|L|ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον
+|L|γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+|L|<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιω=
+|L|μεν ινα εργαζομεθα τα εργα
+|L|του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅
+|L|ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν
+|L|εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν
+|L|ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν
+|L|και πιστευσωμεν σοι <V 31> οι πρ̅ες
+|L|ημων το μαννα εφαγον εν τη ε=
+|F 278v|
+|L|ρημω και απεθανον καθως εστι
+|L|γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν ου μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ
+|L|μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ
+|L|του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρ=
+|L|τος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ
+|L|του ου̅νου και ζωην διδους τω
+|L|κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον
+|L|κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρ=
+|L|τον τουτον <V 35> ειπε δε αυτοις
+|L|ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο
+|L|ερχομενος προς με ου μη πεινα=
+|L|ση και ο πιστευων εις εμε ου μη
+|L|διψηση πωποτε <V 36> αλλ ειπον
+|L|υμιν οτι και εωρακατε με και
+|L|ου πιστευεται<V 37> παν ο διδωσι μοι
+|L|ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερ=
+|L|χομενον προς με ου μη εκβαλω
+|L|εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του
+
+|F 279r|
+|L|ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το
+|L|εμον αλλα το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με <V 39> τουτο δε εστι το θε=
+|L|λημα του πεμψαντος με <V 40> ινα πας
+|L|ο θεωρων τον υιον και πιστευων
+|L|εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και
+|L|αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη
+|L|ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαι=
+|L|οι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι
+|L|ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ι=
+|L|ωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α
+|L|και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος
+|L|οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα <V 43> α=
+|L|πεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|μη γογγυζετε μετ αλληλων<V 44> ου=
+|L|δεις δυναται ελθειν προς με
+|L|εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με
+|L|ελκυση αυτον και εγω αναστησω
+|L|αυτον τη εσχατη ημερα <V 45> εστι
+|L|γεγραμμενον εν τοις προφηταις
+|L|και εσονται παντες διδακτοι του θυ̅
+|F 279v|
+|L|πας ουν ο ακουων παρα του πρ̅ς
+|L|και μαθων ερχεται προς εμε
+|L|<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει
+|L|μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εω=
+|L|ρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην
+|L|αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν
+|L|τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και
+|L|μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος
+|L|ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου
+|L|ζησεται εις τον αιωνα και ο αρ=
+|L|τος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου
+|L|εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+|L|<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλ=
+|L|ληλους λεγοντες πως δυναται
+|L|ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+|L|<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη φαγητε την
+|F 280r|
+|L|σαρκα του υιου του αν̅ου και πιη=
+|L|τε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην
+|L|αιωνιον εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και πινων μου
+|L|το αιμα εχει ζωην αιωνιον και
+|L|εγω αναστησω αυτον τη εσχατη η=
+|L|μερα <V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης
+|L|εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως
+|L|εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρ=
+|L|κα και πινων μου το αιμα εν ε=
+|L|μοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως
+|L|απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω
+|L|δια τον πρ̅α και ο τρωγων με
+|L|κακεινος ζησεται δι εμε <V 58> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υ=
+|L|μων το μαννα και απεθανο[ill]1[\ill][app][*]απεθανο[ill]1[\ill][\*][C]απεθανον[\C][\app] ο
+|L|τρωγων τουτον [app][*]το[ill]1[\ill][\*][C]τον[\C][\app] αρτον ζησει
+|L|εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν
+|L|συναγωγη διδασκων εν καπερ=
+|L|ναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες
+|L|εκ των μαθητων αυτου ειπον
+|F 280v|
+|L|σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις
+|L|δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως
+|L|δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζου=
+|L|σιν οι μαθηται αυτου περι του=
+|L|του ειπεν αυτοις τουτο υμας
+|L|σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρειτε
+|L|τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα
+|L|οπου ην το προτερον <V 63> το πν̅α
+|L|εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ω=
+|L|φελει ουδεν τα ρηματα α εγω
+|L|λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζω=
+|L|η εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων οι ου
+|L|πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης
+|L|ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες
+|L|και τις εστιν ο παραδωσων αυ=
+|L|τον <V 65> και ελεγε αυτοις δια του=
+|L|το ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυ=
+|L|ναται ελθειν προς με εαν μη
+|L|ει δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς
+|L|μου <V 66> εκ τουτων πολλοι απηλθον
+|L|εκ των μαθητων αυτου εις τα ο=
+|L|πισω και ουκετι μετ αυτου πε=
+|F 281r|
+|L|ριεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις
+|L|δωδεκα μη και υμεις θελετε
+|L|υπαγειν <V 68> απεκριθη ουν αυτω
+|L|σιμων πετρος κε̅ προς τινα α=
+|L|πελευσομεθα ρηματα ζωης
+|L|αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπι=
+|L|στευκαμεν και εγνωκαμεν οτι
+|L|συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υ=
+|L|μας τους δωδεκα εξελεξαμην
+|L|και εξ ημων εις διαβολος εστιν
+|L|<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος
+|L|ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν
+|L|αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των
+|L|δωδεκα <K 7> <V 1> και περιεπατη ο ις̅
+|L|μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου
+|L|γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περι=
+|L|πατειν οτι εζητουν οι ιουδαιοι
+|L|αυτον αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς
+|L|η εορτη των ιουδαιων η σκηνο=
+|L|πηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον
+|L|οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εν=
+|F 281v|
+|L|τευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν
+|L|ινα και οι μαθηται σου θεωρη=
+|L|σουσι τα εργα σου α ποιεις <V 4> ου=
+|L|δεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και
+|L|ζητει αυτος εν παρρησια ειναι
+|L|ει ταυτα ποιεις φανερωσον
+|L|σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ
+|L|οι αδελφοι αυτου επιστευον εις
+|L|αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο
+|L|καιρος ο εμος ουπω παρεστιν
+|L|ο δε καιρος ο υμετερος παντο=
+|L|τε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται
+|L|ο κοσμος μισειν υμας εμε
+|L|δε μισει οτι εγω μαρτυρω πε=
+|L|ρι αυτου οτι τα εργα αυτου πο=
+|L|νηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις
+|L|την εορτην ταυτην εγω ουπω
+|L|αναβαινω εις την εορτην ταυ=
+|L|την οτι ο εμος ο καιρος ουπω
+|L|πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων
+|L|αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+|L|<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι
+|F 282r|
+|L|αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις
+|L|την εορτην ου φανερως αλλ ως
+|L|εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι εζη=
+|L|τουν αυτον εν τη εορτη και ε=
+|L|λεγον που εστιν εκεινος <V 12> και
+|L|γογγυσμος πολυς περι αυτου
+|L|ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον
+|L|οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον
+|L|ου αλλα πλανα τον οχλον
+|L|<V 13> ουδε ο ις̅ μεντοι παρρησια ε=
+|L|λαλει περι αυτου δια τον φοβον=
+|L|των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της
+|L|εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το
+|L|ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυ=
+|L|μαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως
+|L|ουτος γραμματα οιδε μη μεμα=
+|L|θηκως <V 16> απεκριθη ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη
+|L|ουκ εστιν εμη αλλα του πεμ=
+|L|ψαντος με <V 17> εαν τις θελη το
+|L|θελημα αυτου ποιειν γνωσε=
+|L|ται περι της εμης διδαχης
+|F 282v|
+|L|ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω α=
+|L|π εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου
+|L|λαλων την δοξαν την ιδιαν ζη=
+|L|τει ο δε ζητων την δοξαν του
+|L|πεμψαντος αυτον ουτος αληθης
+|L|εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+|L|<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον
+|L|νομον και ουδεις εξ υμων ποι=
+|L|ει τον νομον τι με ζητειτε α=
+|L|ποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος
+|L|και ειπε δαιμονιον εχεις τις
+|L|σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκριθη
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον
+|L|εποιησα και παντες θαυμα=
+|L|ζετε <V 22> δια τουτο μωυσης δε=
+|L|δωκεν υμιν την περιτομην
+|L|ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ
+|L|εκ των πρ̅ων και εν σαββατω
+|L|περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περιτο=
+|L|μην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω
+|L|ινα μη λυθη ο νομος μωσεως
+|L|εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη
+|F 283r|
+|L|εποιησα εν σαββατω <V 24> μη κρι=
+|L|νετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν
+|L|κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τι=
+|L|νες εκ των ιεροσολυμιτων ου=
+|L|χ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτει=
+|L|ναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει και
+|L|ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε
+|L|αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως ο χς̅ <V 27> αλλα
+|L|τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο
+|L|δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινω=
+|L|σκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν
+|L|εν τωι ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων
+|L|καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και α=
+|L|π εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν
+|L|αληθινος ο πεμψας με ον υμεις
+|L|ουκ οιδατε <V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι
+|L|παρ αυτου ειμι κακεινος με
+|L|απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον
+|L|πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ
+|L|αυτον την χειρα οτι ουπω ε=
+|L|ληλυθει η ωρα αυτου <V 31> πολλοι δε
+|F 283v|
+|L|εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον
+|L|και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη
+|L|μητι πλειονα σημεια ποιησει
+|L|ων ουτος εποιησε <V 32> ηκουσαν οι
+|L|φαρισαιοι του οχλου περι αυτου
+|L|γογγυζοντος ταυτα και απε=
+|L|στειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και
+|L|οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυ=
+|L|τον <V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και υπα=
+|L|γω προς τον πεμψαντα με
+|L|<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε
+|L|και οπου ειμι εγω υμεις ου δυ=
+|L|νασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαι=
+|L|οι προς εαυτους που ουτος μελ=
+|L|λει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρη=
+|L|σομεν αυτον μη εις την δια=
+|L|σποραν των ελληνων μελλει πο=
+|L|ρευεσθαι και διδασκειν τους ελ=
+|L|ληνας <V 36> τις εστιν ουτος ο λογος
+|L|ον ειπε ζητησετε με και ουχ
+|L|ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις
+|F 284r|
+|L|ου δυνασθαι ελθειν <V 37> εν δε τη ε=
+|L|σχατη ημερα τη μεγαλη της εορ=
+|L|της ειστηκει ο ις̅ και εκραξε
+|L|λεγων εαν τις διψα ερχεσθω
+|L|προς με και πινετω <V 38> ο πιστευων
+|L|εις εμε καθως ειπεν η γραφη
+|L|ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου
+|L|ρευσουσιν υδατος ζωντος
+|L|<V 39> τουτο δε ελεγε περι του πν̅ς
+|L|ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευον=
+|L|τες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α
+|L|αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|L|<V 40> πολλοι ουν ακουσαντες εκ του ο=
+|L|χλου των λογων ελεγον ουτος
+|L|εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλ=
+|L|λοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλ=
+|L|λοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας
+|L|ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν
+|L|οτι εκ του σπερματος δα̅δ και α=
+|L|πο βηθλεεμ της κωμης οπου
+|L|ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα
+|L|ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+|F 284v|
+|L|<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι
+|L|αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ=
+|L|αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν
+|L|οι υπηρεται προς τους αρχιε=
+|L|ρεις και φαρισαιους και ειπον
+|L|αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε
+|L|αυτον <V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται
+|L|ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν=
+|L|θρωπος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απε=
+|L|κριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι
+|L|μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη
+|L|τις εκ των αρχοντων επιστευσεν
+|L|εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων
+|L|τον νομον επικαταρατοι εισι
+|L|<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο
+|L|ελθων προς αυτον νυκτος εις
+|L|ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων
+|L|κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση
+|L|παρ αυτου πρωτον και γνω τι
+|L|ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας [app][*]&om;[\*][C]ει[\C][\app]
+|F 285r|
+|L|ερευνησον και ιδε οτι προφητης
+|L|εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {om} <K 8> <V 1>{om} <V 2>{om} <V 3>{om} <V 4>{om} <V 5> {om}<V 6> {om}<V 7> {om}<V 8>{om} <V 9>{om} <V 10> {om} <V 11> {om}
+|L|<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο α=
+|L|κολουθων εμοι ου μη περιπα=
+|L|τησει εν τη σκοτια αλλ εξει το
+|L|φως της ζωης <V 13> [ill]1[\ill][app][*][\*][C]ειπον[\C][\app] ουν αυτω
+|L|οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου
+|L|μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ ε=
+|L|στιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω
+|L|περι εμαυτου η μαρτυρια μου
+|L|αληθης εστι οτι οιδα ποθεν
+|L|ηλθον και που υπαγω υμεις δε
+|L|ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και
+|L|που υπαγω <V 15> υμεις κατα την
+|L|σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ου=
+|L|δενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρι=
+|L|σις η εμη αληθης εστιν οτι μονος
+|L|ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω
+|L|υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων
+|F 285v|
+|L|η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ει=
+|L|μι ο μαρτυρων περι εμαυτου
+|L|και μαρτυρει περι εμου ο πεμ=
+|L|ψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω
+|L|που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη
+|L|ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α
+|L|μου ει εμε ηδητε και τον πρ̅α
+|L|μου ηδητε αν <V 20> ταυτα τα ρηματα
+|L|ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω
+|L|διδασκων εν τωι ιερω και ουδεις
+|L|επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει
+|L|η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν παλιν
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητη=
+|L|σετε με και εν τη αμαρτια υ=
+|L|μων αποθανεισθαι οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+|L|<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι α=
+|L|ποκτενει εαυτον οτι λεγει οτι
+|L|οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις υμεις
+|L|εκ των κατω εστε εγω εκ των
+|L|ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου του=
+|F 286r|
+|L|του εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+|L|τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι απο=
+|L|θανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+|L|εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ει=
+|L|μι αποθανεισθε εν ταις αμαρ=
+|L|τιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω
+|L|συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την
+|L|αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολ=
+|L|λα εχω περι υμων λαλειν και
+|L|κρινειν αλλ ο πεμψας με αλη=
+|L|θης εστι καγω [app][*]&om;[\*][C]α[\C][\app] ηκουσα παρ αυ=
+|L|του ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+|L|<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις
+|L|ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ο=
+|L|ταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου
+|L|τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και
+|L|απ εμαυτου ποιω ουδεν
+|L|αλλα καθως εδιδαξε με ο
+|L|πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμ=
+|L|ψας με μετ εμου εστιν ουκ αφη=
+|L|κε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα α=
+|L|ρεστα αυτω ποιω παντοτε<V 30> ταυτα
+|F 286v|
+|L|αυτου λαλουντος πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅
+|L|προς τους πεπιστευκοτας αυτω
+|L|ιουδαιους εαν υμεις μεινητε
+|L|εν τω λογω τω εμω αληθως
+|L|μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε
+|L|την αληθειαν και η αληθεια ε=
+|L|λευθερωσει υμας <V 33> απεκριθη=
+|L|σαν αυτω σπερμα αβρααμ
+|L|εσμεν και ουδενι δεδουλευκα=
+|L|μεν πωποτε πως συ λεγεις
+|L|οτι ελευθεροι γενησεσθε<V 34> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν οτι πας ο ποιων την
+|L|αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρ=
+|L|τιας<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν
+|L|τη οικια εις τον αιωνα ο υιος
+|L|μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος
+|L|υμας ελευθερωση οντως ε=
+|L|λευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εστε αλλα ζητει=
+|L|τε με αποκτειναι οτι ο λογος ο
+|F 287r|
+|L|εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω παρα
+|L|τω πρ̅ι ο εωρακα μου λαλω
+|L|και υμεις ουν ο εωρακατε παρα
+|L|τω πρ̅ι υμων ποιειτε <V 39> απε=
+|L|κριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ
+|L|ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε
+|L|τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+|L|<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι
+|L|αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελα=
+|L|ληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅
+|L|τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν<V 41> υ=
+|L|μεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς
+|L|υμων ειπον ουν αυτω ημεις
+|L|εκ πορνειας ου γεγεννημεθα
+|L|ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην η=
+|L|γαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅
+|L|εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ ε=
+|L|μαυτου εληλυθα αλλ εκεινος
+|L|με απεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν
+|L|την εμην ου γινωσκετε οτι ου
+|F 287v|
+|L|δυνασθε ακουειν των λογων των
+|L|εμων <V 44> υμεις εκ πρ̅ς υμων
+|L|του διαβολου εστε και τας επι=
+|L|θυμιας του πρ̅ς υμων θελετε
+|L|ποιειν εκεινος ανθρωποκ=
+|L|τονος ην απ αρχης και εν τη
+|L|αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ ε=
+|L|στιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη
+|L|το ψευδος εκ των ιδιων λαλει
+|L|οτι ψευστης εστιν ως ο πη̅ρ αυτου
+|L|<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου
+|L|πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγ=
+|L|χει με περι αμαρτιας ει αλη=
+|L|θειαν λεγω διατι ου πιστευετε
+|L|μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα
+|L|του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις
+|L|ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ ε=
+|L|στε <V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι
+|L|και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν
+|L|ημεις οτι σαμαρειτις ει συ και
+|L|δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις εγω δαιμονιον
+|F 288r|
+|L|ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου
+|L|και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε
+|L|ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο
+|L|ζητων και κρινων <V 51> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν εαν τις τον λογον
+|L|τον εμον τηρηση θανατον ου
+|L|μη θεωρηση εις τον αιωνα<V 52> ειπον
+|L|ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκα=
+|L|μεν οτι δαιμονιον εχεις αβρα=
+|L|αμ απεθανε και οι προφηται
+|L|και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου
+|L|τηρηση ου μη γευσεται θανατου
+|L|εις τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει
+|L|του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις α=
+|L|πεθανε και οι προφηται απεθα=
+|L|νον τινα σεαυτον συ ποιεις<V 54> α=
+|L|πεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυ=
+|L|τον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν
+|L|ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις
+|L|λεγετε οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και ουκ ε=
+|L|γνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυ=
+|L|τον και αν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον
+|F 288v|
+|L|εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οι=
+|L|δα αυτον και τον λογον αυτου τη=
+|L|ρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλ=
+|L|λιασατο ινα ιδη την ημεραν
+|L|την εμην και ειδε και εχαρη
+|L|<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον
+|L|πεντηκοντα ετη ουπω εχεις
+|L|και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ημι
+|L|<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν ε=
+|L|π αυτον ις̅ δε εκρυβη και ε=
+|L|ξηλθεν εκ του ιερου διελθων
+|L|δια μεσου αυτων και παρηγεν
+|L|ουτως <K 9> <V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον
+|L|τυφλον εκ γενετης <V 2> και ηρωτη=
+|L|σαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγον=
+|L|τες ραββι τις ημαρτεν ουτος
+|L|η οι γονεις αυτου ινα τυφλος
+|L|γεννηθη <V 3> απεκριθη ο ις̅ ου=
+|L|τε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις
+|L|αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα
+|F 289r|
+|L|του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζε=
+|L|σθαι τα εργα του πεμψαντος με
+|L|εως ημερα εστιν ερχεται νυξ
+|L|οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+|L|<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του
+|L|κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσε
+|L|χαμαι και εποιησε πηλον εκ του
+|L|πτυσματος και επεχρισε αυτον
+|L|τον πηλον επι τους οφθαλμους
+|L|του τυφλου <V 7> και ειπεν αυτω
+|L|υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν
+|L|του [app][*]σ[ill]1[\ill]λωαμ[\*][C]σηλωαμ[\C][\app] ο ερμηνευεται απε=
+|L|σταλμενος απηλθεν ουν και ενι=
+|L|ψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γει=
+|L|τονες και οι θεωρουντες αυτον
+|L|το προτερον οτι προσαιτης ην
+|L|ελεγον ουχ ουτος ην ο καθημενος
+|L|και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον ο=
+|L|τι ουτος εστιν αλλοι οτι ομοιος αυ=
+|L|τω εστιν εκεινος ελεγεν οτι
+|L|εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως
+|L|ουν ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+|F 289v|
+|L|<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος
+|L|λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και
+|L|επεχρισε μου τους οφθαλμους και
+|L|ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβη=
+|L|θραν του σιλωαμ και νιψαι απελ=
+|L|θων δε και νιψαμενος ανεβλε=
+|L|ψα <V 12> και ειπον αυτω που εστιν
+|L|εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν
+|L|αυτον προς τους φαρισαιους τον
+|L|ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον
+|L|οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και
+|L|ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον οι φαρισαιοι
+|L|πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυ=
+|L|τοις πηλον επεθηκεν μου επι
+|L|τους οφθαλμους και ενιψαμην
+|L|και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φα=
+|L|ρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος
+|L|παρα του θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον
+|L|ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυνα=
+|L|ται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα
+|L|σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+|F 290r|
+|L|<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λε=
+|L|γεις περι αυτου οτι ανεωξε σου τους
+|L|οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προ=
+|L|φητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι
+|L|ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος
+|L|και ανεβλεψεν εως οτου εφω=
+|L|νησαν τους γονεις αυτου του ανα=
+|L|βλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους
+|L|λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων
+|L|ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεν=
+|L|νηθη πως ουν αρτι βλεπει <V 20> α=
+|L|πεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυ=
+|L|του και ειπον οιδαμεν οτι ουτος
+|L|εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος
+|L|εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ου=
+|L|κ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου
+|L|τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδα=
+|L|μεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν
+|L|εχει αυτος περι αυτου λαλησει
+|L|<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι ε=
+|L|φοβουντο τους ιουδαιους ηδη
+|L|γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα
+|F 290v|
+|L|εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ απο=
+|L|συναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γο=
+|L|νεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει
+|L|αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν
+|L|ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος
+|L|και ειπον αυτω δος δοξαν τω
+|L|θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ουτος ο αν̅ος
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν
+|L|εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος
+|L|εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος
+|L|ων αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυ=
+|L|τω παλιν τι εποιησε σοι πως η=
+|L|νοιξε σου τους οφθαλμους<V 27> απε=
+|L|κριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και
+|L|ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε
+|L|ακουειν μη και υμεις θελετε
+|L|μαθηται αυτου γενεσθαι<V 28> οι δε ε=
+|L|λοιδορησαν αυτον και ειπον συ
+|L|μαθητης εκεινου ημεις δε
+|L|του μωσεως εσμεν μαθηται
+|L|<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελα=
+|L|ληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν
+|F 291r|
+|L|ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος
+|L|και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω
+|L|θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδα=
+|L|τε ποθεν εστιν και ανεωξε μου τους
+|L|οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρ=
+|L|τωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν
+|L|τις θεοσεβης η και φοβουμενος
+|L|τον θν̅ και το θελημα αυτου ποιη
+|L|τουτου ακουει <V 32> εκ του αιωνος ου=
+|L|κ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλ=
+|L|μο[ill]1[\ill]ς τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει
+|L|μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο
+|L|π[ill]1[\ill]̣ιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και
+|L|ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ
+|L|εγεννηθης ολος και συ διδασκεις
+|L|ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ
+|L|πιστευεις εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη
+|L|εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅
+|L|ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε
+|L|αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και
+|L|ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|F 291v|
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσε=
+|L|κυνησεν αυτον <V 39> και ειπεν ο ις̅
+|L|εις κριμα εγω εις τον κοσμον του=
+|L|τον ηλθον ινα οι μη βλεποντες
+|L|βλεπωσι και οι βλεποντες τυ=
+|L|φλοι γενωνται <V 40> ηκουσαν εκ των
+|L|φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου ον=
+|L|τες και ειπον αυτω μη και ημεις
+|L|τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο
+|L|ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε
+|L|αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλε=
+|L|πομεν η ουν αμαρτια υμων με=
+|L|νει <K 10> <V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο
+|L|μη εισερχομενος δια της θυρας
+|L|εις την αυλην των προβατων
+|L|αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκει=
+|L|νος κλεπτης εστι και ληστης <V 2> ο δε
+|L|εισερχομενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των προβατων <V 3> του=
+|L|τω ο θυρωρος ανοιγει και τα προ=
+|L|βατα της φωνης αυτου ακουει
+|L|και τα ιδια προβατα φωνει κα=
+|F 292r|
+|L|τ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> οταν τα
+|L|ιδια προβατα εκβαλη εμπρο=
+|L|σθεν αυτων πορευεται και τα
+|L|προβατα αυτω ακολουθει οτι
+|L|οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλο=
+|L|τριω δε ου μη ακολουθησωσιν
+|L|αλλα φευξονται απ αυτου οτι
+|L|ουκ οιδασι των αλλοτριων την
+|L|φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν
+|L|ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε
+|L|ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλη
+|L|αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η
+|L|θυρα των προβατων <V 8> παντες
+|L|οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι
+|L|και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων
+|L|τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα
+|L|δι εμου εαν τις εισελθη σωθη=
+|L|σεται και εισελευσεται και εξε=
+|L|λευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο
+|L|κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλε=
+|L|ψη και θυση και απολεση εγω
+|F 292v|
+|L|ηλθον ινα ζωην εχωσι και πε=
+|L|ρισσοτερον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος ο ποιμην ο καλος την
+|L|ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των
+|L|προβατων <V 12> ο δε μισθωτος
+|L|και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι
+|L|τα προβατα ιδια θεωρει τον
+|L|λυκον ερχομενον και αφιησι
+|L|τα προβατα και φευγει και ο λυ=
+|L|κος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
+|L|τα προβατα <V 13> ο δε μισθωτος
+|L|φευγει οτι μισθωτος εστι και ου
+|L|μελει αυτω περι των προβα=
+|L|των <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος
+|L|και γινωσκω τα εμα και γινωσ=
+|L|κομαι υπο των εμων <V 15> καθως
+|L|γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσ=
+|L|κω τον πρ̅α και την ψυχην
+|L|μου τιθημι υπερ των προβατων
+|L|<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ ε=
+|L|στιν εκ της αυλης ταυτης κα=
+|L|κεινα με δει αγαγειν και της φωνης
+|F 293r|
+|L|μου ακουσουσι και γενησεται μια
+|L|ποιμνη εις ποιμην <V 17> δια τουτο
+|L|ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την
+|L|ψυχην μου υπερ των προβατων
+|L|<V 18> και ουδεις αιρει αυτην απ εμου
+|L|αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου
+|L|εξουσιαν εχω θειναι αυτην απ εμαυτου
+|L|και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν
+|L|αυτην ταυτην την εντολην ε=
+|L|λαβον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα
+|L|παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις
+|L|δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον
+|L|δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον
+|L|εχει και μαινεται τι αυτου ακου=
+|L|ετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρη=
+|L|ματα ουκ εστι δαιμονιζομενου
+|L|μη [app][*]δαιμονι[\*][C]δαιμονιον[\C][\app] δυναται τυφλων
+|L|οφθαλμους ανοιξαι <V 22> εγενετο
+|L|δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις
+|L|και χειμων ην <V 23> και περιεπατει
+|L|ο ις̅ εν τωι ιερω εν τη στοα του σολομω=
+|L|ντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι
+|F 293v|
+|L|και ελεγον αυτω εως ποτε την
+|L|ψυχην ημων αιρεις ει συ ο χς̅ ει=
+|L|πε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ουκ ε=
+|L|πιστευσατε τα εργα α εγω ποιω
+|L|εν τω ονοματι του πρ̅ς μου
+|L|ταυτα μαρτυρει περι εμου <V 26> αλ=
+|L|λα υμεις ου πιστευετε ου γαρ ε=
+|L|στε εκ των προβατων των εμων
+|L|καθως ειπον υμιν <V 27> τα προβατα
+|L|τα εμα της φωνης μου ακουουσι
+|L|καγω γινωσκω αυτα και ακολου=
+|L|θουσι μοι <V 28> καγω διδωμι αυτοις
+|L|ζωην αιωνιον και ου μη απολων=
+|L|ται εις τον αιωνα και ου μη αρ=
+|L|παση τις αυτα εκ της χειρος μου
+|L|<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων
+|L|παντων εστι και ουδεις δυνα=
+|L|ται αρπαζειν εκ της χειρος του
+|L|πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+|L|<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι
+|L|ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη
+|F 294r|
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα
+|L|εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια
+|L|ποιον εργον με λιθαζετε <V 33> α=
+|L|πεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|περι καλου εργου ου λιθαζομεν
+|L|σε αλλα περι βλασφημιας
+|L|και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον
+|L|θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νο=
+|L|μω υμων οτι εγω ειπα θεοι
+|L|εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους
+|L|προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο
+|L|και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+|L|<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλε
+|L|εις τον κοσμον υμεις λεγετε
+|L|οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα ερ=
+|L|γα του πρ̅ς μου μη πιστευετε
+|L|μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πι=
+|L|στευητε τοις εργοις μου πιστευσατε
+|L|ινα γνωτε οτι εν εμοι ο πη̅ρ κα=
+|L|γω εν τω πρ̅ι <V 39> εζητουν ουν παλιν
+|F 294v|
+|L|αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της
+|L|χειρος αυτων <V 40> και απηλθε παλιν
+|L|περαν του ιορδανου εις τον τοπον
+|L|οπου ην ιωαννης το πρωτον βα=
+|L|πτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολ=
+|L|λοι ηλθον προς αυτον και ελεγον
+|L|οτι ιωαννης μεν εποιησεν ση=
+|L|μειον ουδεν παντα γαρ οσα ειπεν
+|L|ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+|L|<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+|L|<K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο
+|L|βηθανιας εκ της κωμης μαριας
+|L|της αδελφης αυτης <V 2> ην δε μαρια
+|L|η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκ=
+|L|μαξασα τους ποδας αυτου ταις
+|L|θριξιν αυτης ης ο αδελφος λα=
+|L|ζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι α=
+|L|δελφαι προς αυτον λεγουσαι
+|L|κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας
+|L|δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ου=
+|L|κ εστι προς θανατον αλλ υπερ της
+|L|δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος
+|F 295r|
+|L|του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅
+|L|την μαρθαν και την αδελφην
+|L|αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν
+|L|ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν ε=
+|L|μεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+|L|<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου αγωμεν εις την ιου=
+|L|δαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυτω οι
+|L|μαθηται ραββι νυν εζητουν
+|L|σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν
+|L|υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ις̅
+|L|ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας
+|L|εαν τις περιπατη εν τη ημε=
+|L|ρα ου προσκοπτει οτι το φως του
+|L|κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις
+|L|περιπατει εν τη νυκτι προσκο=
+|L|πτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+|L|<V 11> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και μετα του=
+|L|το λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος
+|L|ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι
+|L|ινα εξυπνησω αυτον <V 12> ειπον ουν
+|L|οι μαθηται αυτω κε̅ ει κεκοιμηται
+|F 295v|
+|L|σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι
+|L|του θανατου αυτου εκεινοι δε
+|L|εδοξαν οτι περι της κοιμησεως
+|L|του υπνου λεγει <V 14> τοτε ειπεν
+|L|αυτοις παρρησια λαζαρος α
+|L|απεθανε <V 15> και χαιρω δι υμας ο=
+|L|τι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν
+|L|προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συμ=
+|L|μαθηταις αγωμεν και ημεις
+|L|ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+|L|<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν
+|L|αυτον τεσσαρας ημερας ηδη
+|L|εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε
+|L|η βηθανια εγγυς των ιεροσολυ=
+|L|μων ως απο σταδιων δεκαπε=
+|L|ντε <V 19> πολλοι δε εκ των ιουδαιων
+|L|εληλυθεισαν προς την μαρθαν
+|L|και μαριαν ινα παραμυθησον=
+|L|ται αυτας περι του αδελφου αυτων
+|L|<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερ=
+|L|χεται υπηντησεν αυτω μαρια
+|F 296r|
+|L|δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν
+|L|ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει
+|L|ης ωδε ουκ αν μου ο αδελφος ετε=
+|L|θνηκει <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα
+|L|αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+|L|<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελ=
+|L|φος σου <V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα
+|L|οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο
+|L|ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη
+|L|ο πιστευων εις εμε καν αποθανη
+|L|ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πι=
+|L|στευων εις εμε ου μη αποθανη
+|L|εις τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λε=
+|L|γει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα
+|L|οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον
+|L|κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυτα
+|L|ειπουσα απηλθε και εφωνησε
+|L|μαριαν την αδελφην αυτης
+|L|λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος
+|L|παρεστη και φωνει σε <V 29> εκεινη ως
+|L|ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο
+|F 296v|
+|L|προς αυτον <V 30> ουπω ηδει εληλυθει
+|L|ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω
+|L|τοπω οπου υπηντησεν αυτω
+|L|η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες
+|L|μετ αυτης εν τη οικια και παρα=
+|L|μυθουμενοι αυτην ιδοντες την
+|L|μαριαν οτι ταχεως ανεστη και
+|L|εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη
+|L|δοξαντες οτι υπαγει εις το μνη=
+|L|μειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν μα=
+|L|ριαμ ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδου=
+|L|σα αυτον επεσεν αυτου προς τους
+|L|ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης
+|L|ωδε ουκ αν μου απεθανε ο α=
+|L|δελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαι=
+|L|ουσαν και τους συνελθοντας αυ=
+|L|τη ιουδαιους κλαιοντας ενε=
+|L|βριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν
+|L|αυτον <V 34> και ειπε που τεθεικα=
+|L|τε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερ=
+|L|χου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ε=
+|L|λεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως
+|F 297r|
+|L|εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων
+|L|ειπον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοι=
+|L|ξας τους οφθαλμους του τυφλου
+|L|ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+|L|<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν
+|L|εαυτω ερχεται εις το μνημειον
+|L|ην δε σπηλαιον και λιθος επεκει=
+|L|το επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον
+|L|λιθον λεγει αυτω η αδελφη του
+|L|τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ η=
+|L|δη οζει τεταρταιος γαρ εστι <V 40> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι ε=
+|L|αν πιστευσης οψει την δοξαν του
+|L|θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅
+|L|ηρε τους οφθαλμους ανω και ει=
+|L|πε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκου=
+|L|σας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παν=
+|L|τοτε μου ακουεις αλλα δια τον
+|L|οχλον τον περιεστωτα ειπον ι=
+|L|να πιστευσωσιν οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη
+|L|μεγαλη εκραυγασε λαζαρε
+|F 297v|
+|L|δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως
+|L|δεδεμενος τας χειρας και τους
+|L|ποδας κειριαις και η οψις αυτου
+|L|σουδαριω περιεδεδετο λεγει
+|L|αυτοις λυσατε αυτον και αφε=
+|L|τε αυτον υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ
+|L|των ιουδαιων οι ελθοντες προς
+|L|την μαριαν και θεασαμενοι α
+|L|εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον
+|L|προς τους φαρισαιους και ειπον
+|L|αυτοις α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγα=
+|L|γον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαι=
+|L|οι συνεδριον και ελεγον τι ποιου=
+|L|μεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα ση=
+|L|μεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον
+|L|ουτως παντες πιστευσουσιν εις
+|L|αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι
+|L|και αιρουσιν ημων και τον τοπον
+|L|και το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων
+|L|καιαφας αρχιερευς ων του ε=
+|L|νιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις
+|F 298r|
+|L|υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε
+|L|διαλογιζεσθε οτι συμφερει η=
+|L|μιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ
+|L|του λαου και μη ολον το εθνος
+|L|αποληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου
+|L|ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου προεφη=
+|L|τευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνη=
+|L|σκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υ=
+|L|περ του εθνους μονον αλλ ινα
+|L|και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορ=
+|L|πισμενα συναγαγη εις εν <V 53> απ ε=
+|L|κεινης ουν της ημερας συνεβου=
+|L|λευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυ=
+|L|τον <V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια πε=
+|L|ριεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα
+|L|απηλθεν εκειθεν εις την χωραν
+|L|εγγυς της ερημου εις εφραιμ λε=
+|L|γομενην πολιν και εκει διετρι=
+|L|βε μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσο=
+|F 298v|
+|L|λυμα εκ της χωρας προ του πασχα
+|L|ινα αγνισωσιν αυτους <V 56> εζητουν
+|L|ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων
+|L|εν τωι ιερω εστηκοτες τι δοκει
+|L|υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορ=
+|L|την <V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις
+|L|και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν
+|L|τις γνω που εστιν μηνυση οπως
+|L|πιασωσιν αυτον <K 12><V 1> ο ουν ις̅
+|L|προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν
+|L|εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος
+|L|ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει
+|L|και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος
+|L|εις ην των ανακειμενων συν
+|L|αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα αλα=
+|L|βαστρον μυρου ναρδου πιστικης
+|L|πολυτιμου ηλειψε τους ποδας
+|L|του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν
+|L|αυτης τους ποδας αυτου η δε
+|L|οικια επληρωθη εκ της οσμης
+|L|του μυρου <V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων
+|F 299r|
+|L|αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης
+|L|εις ων εκ των δωδεκα ο μελλων
+|L|αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο
+|L|το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων
+|L|δηναριων και εδοθη πτωχοις <V 6> ει=
+|L|πε δε τουτο ουχ οτι περι των πτω=
+|L|χων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης
+|L|ην και το γλωσοκομον εχων και τα
+|L|βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν
+|L|ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν
+|L|του ενταφιασμου μου τηρηση αυ=
+|L|το <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε ε=
+|L|χετε μεθ εαυτων εμε δε ου παν=
+|L|τοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος πολυς
+|L|των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον
+|L|ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον
+|L|λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νε=
+|L|κρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιε=
+|L|ρεις ινα και τον λαζαρον αποκ=
+|L|τεινωσιν <V 11> οτι δι αυτον πολλοι υπη=
+|L|γον των ιουδαιων και επιστευον εις
+|L|τον ιν̅ <V 12> τη τε επαυριον οχλος πολυς
+|F 299v|
+|L|ο ελθων εις την εορτην ακουσα=
+|L|ντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα
+|L|<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων
+|L|και εξηλθον εις συναντησιν αυτω
+|L|και εκραυγαζον λεγοντες ωσαν=
+|L|να ευλογημενος ο ερχομενος εν
+|L|ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον ε=
+|L|καθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο
+|L|βασιλευς σου ερχεται καθημε=
+|L|νος επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε
+|L|ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου
+|L|το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη
+|L|ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυ=
+|L|τα ην επ αυτω γεγραμμενα και
+|L|ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυ=
+|L|ρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον
+|L|λαζαρον εφωνησεν εκ του μνη=
+|L|μειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+|L|<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω
+|L|οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον
+|F 300r|
+|L|πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν
+|L|φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θε=
+|L|ωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν
+|L|ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου
+|L|απηλθεν <V 20> ησαν δε ελληνες τι=
+|L|νες εκ των αναβαινοντων ινα
+|L|προσκυνησουσιν εν τωι ιερω
+|L|<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω
+|L|τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας
+|L|και ηρωτων αυτον λεγοντες κυ=
+|L|ριε θελωμεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται
+|L|ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα
+|L|και παλιν ερχεται ανδρεας και
+|L|φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο
+|L|δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων
+|L|εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη
+|L|ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου
+|L|πεσων εις την γην αποθανη
+|L|αυτος μονος μενει εαν δε αποθα=
+|L|νη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων
+|L|την ψυχην αυτου απολεσει αυτην
+|F 300v|
+|L|και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω
+|L|κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον
+|L|φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι τις δια=
+|L|κονη εμοι ακολουθειτω και οπου
+|L|ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος
+|L|εσται εαν τις εμοι διακονη τιμη=
+|L|σει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου
+|L|τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σω=
+|L|σον με εκ της ωρας ταυτης αλλα
+|L|δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυ=
+|L|την <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα
+|L|ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και
+|L|εδοξασα και παλιν δοξασω<V 29> ο
+|L|ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας
+|L|ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι
+|L|ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+|L|<V 30> απεκριθη και ειπεν ο ις̅ ου δι εμε
+|L|η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+|L|<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου
+|L|νυν ο αρχων του κοσμου τουτου
+|L|εκβληθησεται εξω <V 32> καγω οταν υ=
+|L|ψωθω εκ της γης παντας ελκυσω
+|F 301r|
+|L|προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε ση=
+|L|μαινων ποιω θανατω εμελλεν
+|L|αποθνησκειν <V 34> απεκριθη ο ο=
+|L|χλος ημεις ηκουσαμεν εκ του
+|L|νομου οτι χς̅ μενει εις τον αιωνα
+|L|και πως συ λεγεις οτι δει υψωθη=
+|L|ναι τον υιον του αν̅ου τις ουτος
+|L|ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν
+|L|υμιν εστι περιπατειτε εως
+|L|το φως εχετε ινα μη σκοτια υ=
+|L|μας καταλαβη και ο περιπατων
+|L|εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+|L|<V 36> εως το φως εχειτε πιστευετε εις
+|L|το φως ινα υιοι φωτος γενησθε
+|L|ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελ=
+|L|θων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα
+|L|δε αυτου σημεια πεποιηκοτος
+|L|εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον
+|L|εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του
+|L|προφητου πληρωθη ον ειπε
+|L|κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων
+|F 301v|
+|L|και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+|L|<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι
+|L|παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν
+|L|αυτων τους οφθαλμους και επω=
+|L|ρωθησαν αυτων την καρδιαν ινα
+|L|μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοη=
+|L|σωσι τη καρδια και επιστρεψωσι
+|L|και ιασομαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν
+|L|ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και
+|L|ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι
+|L|και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαι=
+|L|ους ουχ ωμολογουν ινα μη απο=
+|L|συναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν
+|L|γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υ=
+|L|περ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκρα=
+|L|ξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου
+|L|πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει
+|L|τον πεμψαντα με <V 46> εγω φως εις
+|L|τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο
+|L|πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη
+|F 302r|
+|L|μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουση των
+|L|ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρι=
+|L|νω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω
+|L|τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κος=
+|L|μον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων
+|L|τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα
+|L|αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος
+|L|κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα<V 49> ο=
+|L|τι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλ=
+|L|λ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εν=
+|L|τολην εδωκε τι ειπω και τι λαλη=
+|L|σω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου
+|L|ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω
+|L|εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως
+|L|λαλω <K 13> <V 1> προ δε της εορτης
+|L|του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυ=
+|L|του η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου
+|L|τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας
+|L|τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις
+|L|τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δει=
+|L|πνου γενομενου του διαβολου ηδη
+|L|βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα
+|F 302v|
+|L|σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον
+|L|παραδω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα
+|L|δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας
+|L|και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον
+|L|θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου
+|L|και τιθησι τα ιματια και λαβων
+|L|λεντιον διεζωσεν εαυτον<V 5> ειτα
+|L|βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρ=
+|L|ξατο νιπτειν τους ποδας των μα=
+|L|θητων και εκμασσειν τω λεντιω
+|L|ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν
+|L|προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω
+|L|εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους
+|L|ποδας <V 7> απεκριθη ο ις̅ ο εγω ποιω
+|L|συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα
+|L|ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη
+|L|νιψης τους ποδας μου εις τον αιω=
+|L|να απεκριθη ο ις̅ εαν μη νιψω
+|L|σε ουκ εχεις μερος μετ εμου<V 9> λεγει
+|L|αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους
+|L|ποδας μου μονον αλλα και [app][*]&om;[\*][C]τας χειρας και[\C][\app] την κε=
+|L|φαλην μου <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελου=
+|F 303r|
+|L|μενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας
+|L|νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος
+|L|και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παν=
+|L|τες <V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυ=
+|L|τον δια τουτο ειπεν ουχι παντες
+|L|καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους πο=
+|L|δας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου
+|L|και αναπεσε και ειπεν αυτοις γι=
+|L|νωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις
+|L|φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος
+|L|και καλως λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω
+|L|ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και
+|L|ο διδασκαλος και υμεις οφειλεται
+|L|αλληλων νιπτειν τους ποδας <V 15> υπο=
+|L|δειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα κα=
+|L|θως εγω εποιησα υμιν και υμεις
+|L|ομοιως ποιητε <V 16> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅
+|L|αυτου ουδε αποστολος μειζων του
+|L|πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε
+|L|μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα<V 18> ου
+|L|περι παντων υμων λεγω εγω οιδα
+|F 303v|
+|L|τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου
+|L|τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερ=
+|L|ναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ
+|L|του γενεσθαι ινα οταν γενηται πι=
+|L|στευσητε οτι εγω ειπον υμιν <V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τι=
+|L|να πεμψω εμε λαμβανει ο δε
+|L|εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ ετα=
+|L|ραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε
+|L|και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+|L|<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει
+|L|<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μα=
+|L|θητων αυτου εν τω κολπω του
+|L|ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτον
+|L|σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν
+|L|ειη περι ου λεγει <V 25> αναπεσων ουν ε=
+|L|κεινος ουτως επι το στηθος του
+|L|ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν<V 26> αποκρι=
+|F 304r|
+|L|νεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας
+|L|το ψωμιον και δωσω και εμ=
+|L|βαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα
+|L|σιμωνος ισκαριωτου <V 27> και μετα το
+|L|ψωμιον τοτε εισηλθεν εις αυτον
+|L|ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις
+|L|ποιησον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω
+|L|των ανακειμενων προς τι ειπεν
+|L|αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το
+|L|γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν
+|L|εχομεν εις την εορτην η τοις
+|L|πτωχοις ινα τι δω<V 30> λαβων ουν
+|L|το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθεως
+|L|ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅
+|L|εδοξασθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη
+|L|εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν ε=
+|L|αυτω και ευθυς δοξασει αυτον εν αυτω
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων
+|L|ειμι ζητησετε με και καθως ειπον
+|L|τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω
+|F 304v|
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λε=
+|L|γω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι
+|L|υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως
+|L|ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγα=
+|L|πατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσον=
+|L|ται παντες οτι εμοι μαθηται εστε
+|L|εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις<V 36> λε=
+|L|γει αυτω σιμων πετρος κε̅ που
+|L|υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ ο=
+|L|που υπαγω ου δυνασαι με νυν
+|L|ακολουθησαι υστερον δε ακολου=
+|L|θησεις μοι <V 37> λεγει αυτω πετρος
+|L|κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθη=
+|L|σαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θη=
+|L|σω <V 38> απεκριθη ο ις̅ την ψυχην
+|L|σου υπερ εμου θησεις αμην αμην
+|L|λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει
+|L|εως ου απαρνηση με τρις <K 14> <V 1> μη τα=
+|L|ρασεσθω υμων η καρδια πιστευε=
+|L|τε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+|L|<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολ=
+|L|λαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν
+|F 305r|
+|L|πορευομαι ετοιμασαι τοπον υ=
+|L|μιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω το=
+|L|πον υμιν παλιν ερχομαι και πα=
+|L|ραληψομαι υμας προς εμαυτον
+|L|ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε<V 4> και
+|L|οπου εγω υπαγω την οδον οιδατε<V 5> λε=
+|L|γει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν
+|L|που υπαγεις και πως δυναμεθα
+|L|την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|εγω ειμι η οδος και η ζωη ουδεις ερ=
+|L|χεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+|L|<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου
+|L|εγνωκειτε αν και απ αρτι γινω=
+|L|σκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+|L|<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον
+|L|ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν<V 9> λε=
+|L|γει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων
+|L|ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιπ=
+|L|πε ο εωρακως εμε εωρακε τον
+|L|πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν
+|L|τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις τουτο οτι
+|L|εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι
+|F 305v|
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυ=
+|L|του ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι με=
+|L|νων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευε=
+|L|τε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ ε=
+|L|ν εμοι εστι ει δε μη δια τα εργα αυτα πι=
+|L|στευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω
+|L|ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα
+|L|τουτων ποιησει οτι εγω προς τον
+|L|πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτη=
+|L|σητε εν τω ονοματι μου τουτο
+|L|<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω
+|L|ονοματι μου εγω ποιησω ινα
+|L|δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 15> εαν αγα=
+|L|πατε με τας εντολας τας εμας
+|L|τηρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον
+|L|πρ̅α και αλλον παρακλητον δω=
+|L|ση υμιν ινα μενη μεθ υμων εις
+|L|τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας
+|L|ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν ο=
+|L|τι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει
+|L|αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο
+|F 306r|
+|L|οτι παρ υμιν μενει και εν υμιν εστιν
+|L|<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχο=
+|L|μαι προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο
+|L|κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις
+|L|δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις
+|L|ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα
+|L|γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι
+|L|μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+|L|<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τη=
+|L|ρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων
+|L|με ο δε αγαπων με αγαπηθη=
+|L|σεται υπο του πρ̅ς μου και εγω
+|L|αγαπησω αυτον και εμφανισω
+|L|αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας
+|L|ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν
+|L|οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σε=
+|L|αυτον και ουχι τω κοσμω<V 23> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις α=
+|L|γαπα με τον λογον μου τηρησει
+|L|και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και
+|L|προς αυτον ελευσομεθα και μονην
+|L|παρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη αγα=
+|F 306v|
+|L|πων με τους λογους μου ου τηρει
+|L|και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν ε=
+|L|μος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν
+|L|μενων <V 26> ο δε παρακλητος το
+|L|πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω
+|L|ονοματι μου εκεινος υμας διδα=
+|L|ξει παντα και υπομνησει υμας
+|L|παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρη=
+|L|νην αφιημι υμιν ειρηνην την ε=
+|L|μην διδωμι υμιν ου καθως ο κο=
+|L|σμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν
+|L|μη ταρασσεσθω υμων η καρδια
+|L|μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι ε=
+|L|γω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι
+|L|προς υμας ει ηγαπατε με εχα=
+|L|ρητε αν οτι πορευομαι προς τον
+|L|πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι <V 29> και
+|L|νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα
+|L|οταν γενηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι
+|L|πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται
+|L|γαρ ο του κοσμου αρχων και εν ε=
+|F 307r|
+|L|μοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο
+|L|κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και κα=
+|L|θως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως
+|L|ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+|L|<K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο
+|L|πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα
+|L|εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυ=
+|L|το και παν το καρπον φερον κα=
+|L|θαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα
+|L|φερη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε
+|L|δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+|L|<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν κα=
+|L|θως το κλημα ου δυναται καρπον
+|L|φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη
+|L|εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις
+|L|εαν μη εν εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι
+|L|η αμπελος υμεις τα κληματα ο
+|L|μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος
+|L|φερει καρπον πολυν οτι χωρις
+|L|εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+|L|<V 6> εαν μη τις μενη εν εμοι εβληθη
+|L|εξω ως το κλημα και εξηρανθη
+|F 307v|
+|L|και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ
+|L|βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μεινη=
+|L|τε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υ=
+|L|μιν μεινη ο εαν θελητε αιτησε=
+|L|σθαι και γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω
+|L|εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον
+|L|πολυν φερητε και γενησεσθε ε=
+|L|μοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησε
+|L|με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μει=
+|L|νατε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας
+|L|εντολας μου τηρησητε μενειτε
+|L|εν τη αγαπη μου καθως εγω τας
+|L|εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα
+|L|και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυ=
+|L|τα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η
+|L|εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πλη=
+|L|ρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη
+|L|ινα αγαπατε αλληλους καθως
+|L|ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυ=
+|L|της αγαπην ουδεις εχει ινα τις
+|L|την ψυχην αυτου θη υπερ των
+|L|φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε
+|F 308r|
+|L|εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι
+|L|υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους
+|L|οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅
+|L|αυτου υμας δε ειρηκα φιλους
+|L|οτι παντα α ηκουσα παρα του
+|L|πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υ=
+|L|μεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξε=
+|L|λεξαμην υμας και εθηκα υμας
+|L|ινα υμεις υπαγητε και καρπον
+|L|φερητε και ο καρπος υμων μενη
+|L|ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν
+|L|τω ονοματι μου δω υμιν <V 17> ταυ=
+|L|τα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε
+|L|αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει
+|L|γινωσκετε οτι εμε πρωτον υ=
+|L|μων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου
+|L|ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει
+|L|οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ
+|L|εγω εξελεξαμην υμας εκ του κο=
+|L|σμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+|L|<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅
+|F 308v|
+|L|αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας δι=
+|L|ωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν
+|L|και τον ημετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα
+|L|ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια
+|L|το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον
+|L|πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ε=
+|L|λαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι
+|L|της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων
+|L|και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα
+|L|μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλ=
+|L|λος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε και εωρακασι και μεμιση=
+|L|κασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος
+|L|εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν
+|L|με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο παρα=
+|L|κλητος ον εγω πεμψω υμιν πα=
+|L|ρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκει=
+|L|νος μαρτυρησει περι εμου <V 27> και υ=
+|L|μεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης
+|F 309r|
+|L|μετ εμου εστε <K 16> <V 1> ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> απο=
+|L|συναγωγους ποιησουσιν υμας
+|L|αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκ=
+|L|τεινας υμας δοξη λατρειαν προς=
+|L|φερειν τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποιη=
+|L|σουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α
+|L|ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων
+|L|μνημονευητε αυτω οτι εγω ειπον
+|L|υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης υμιν ου=
+|L|κ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε
+|L|υπαγω προς τον πεμψαντα με
+|L|και ουδεις εξ υμων ερωτα με που
+|L|υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υ=
+|L|μων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την α=
+|L|ληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν
+|L|ινα εγω απελθω εαν γαρ μη
+|L|απελθω ο παρακλητος ουκ ελευ=
+|L|σεται προς υμας εαν δε πορευθω
+|L|πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και
+|F 309v|
+|L|ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον
+|L|περι αμαρτιας και περι δικαι=
+|L|οσυνης και περι κρισεως <V 9> πε=
+|L|ρι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευου=
+|L|σιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης
+|L|δε οτι προς τον πρ̅α υπαγω και
+|L|ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε
+|L|κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου
+|L|τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα ε=
+|L|χω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε
+|L|βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη
+|L|εκεινος το πν̅α της αληθειας ο=
+|L|δηγησει υμας εις πασαν την α=
+|L|ληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου
+|L|αλλ οσα αν ακουση λαλησει και
+|L|τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+|L|<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του
+|L|εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια
+|L|τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμ=
+|L|βανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν
+|F 310r|
+|L|μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των
+|L|μαθητων αυτου προς αλληλους
+|L|τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν
+|L|μικρον και οψεσθε με και οτι ε=
+|L|γω υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον
+|L|ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον
+|L|ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω δε ο ις̅
+|L|οτι ηθελον αυτον ερωταν και ει=
+|L|πεν αυτοις περι τουτου ζητειτε
+|L|μετ αλληλων οτι ειπον μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μι=
+|L|κρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρη=
+|L|νησετε υμεις ο δε κοσμος χαρη=
+|L|σεται υμεις δε λυπηθησεσθε
+|L|αλλ η λυπη υμων εις χαραν γε=
+|L|νησεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην
+|L|εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν
+|L|δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι
+|L|μνημονευει της θλιψεως
+|F 310v|
+|L|δια την χαραν οτι εγεννηθη [ill]1[\ill] αν̅ος
+|L|εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυ=
+|L|πην μεν νυν εξετε παλιν δε οψο=
+|L|μαι υμας και χαρησεται υμων η
+|L|καρδια και την χαραν υμων ου=
+|L|δεις αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη
+|L|τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ου=
+|L|δεν αμην αμην λεγω υμιν οτι
+|L|οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω
+|L|ονοματι μου δωσει υμιν <V 24> εως
+|L|αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω
+|L|ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε
+|L|ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+|L|<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα
+|L|υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ου=
+|L|κ ετι εν παροιμιαις λαλησω υ=
+|L|μιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς
+|L|απαγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα
+|L|εν τω ονοματι μου αιτησεσθε
+|L|και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω
+|L|τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος
+|L|γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι εμε
+|F 311r|
+|L|υμεις πεφιληκατε και πεπι=
+|L|στευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ ε=
+|L|ξηλθον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς
+|L|και εληλυθα εις τον κοσμον πα=
+|L|λιν αφιημι τον κοσμον και πορευο=
+|L|μαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν οι μα=
+|L|θηται αυτου ιδε νυν παρρησια
+|L|λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν
+|L|λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα
+|L|και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ε=
+|L|ρωτα εν τουτω πιστευομεν οτι
+|L|απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα
+|L|σκορπισθητε εκαστος εις τα ι=
+|L|δια και εμε μονον αφητε και
+|L|ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου
+|L|εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+|L|εν εμοι ειρηνην εχητε αλλα θαρ=
+|L|σειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+|L|<K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους
+|L|οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε
+|F 311v|
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου
+|L|τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση
+|L|σε <V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν
+|L|πασης σαρκος ινα παν ο δεδω=
+|L|κας αυτω δωσει αυτοις ζωην αι=
+|L|ωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη
+|L|ινα γινωσκουσι σε τον μονον αληθι=
+|L|νον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+|L|<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το ερ=
+|L|γον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα
+|L|ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ
+|L|πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ει=
+|L|χον προ του τον κοσμον ειναι πα=
+|L|ρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα
+|L|τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ του
+|L|κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους
+|L|εδωκας και τον λογον σου τετη=
+|L|ρηκασι <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα
+|L|οσα δεδωκας μοι παρα σου εισιν
+|L|<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι
+|L|δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον
+|L|αληθως και εγνωσαν οτι παρα σου
+|F 312r|
+|L|εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με
+|L|απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερω=
+|L|τω ου περι του κοσμου ερωτω
+|L|αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι
+|L|εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι
+|L|και τα σα εμα και δεδοξασμαι
+|L|εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω
+|L|κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω
+|L|εισι και εγω προς σε ερχομαι
+|L|πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονο=
+|L|ματι σου ο δεδωκας μοι ινα ωσιν
+|L|εν καθως ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυ=
+|L|των εν τω κοσμω εγω ετηρουν
+|L|αυτους εν τω ονοματι σου ους
+|L|δεδωκας μοι εφυλαξα και ου=
+|L|δεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος
+|L|της απωλειας ινα η γραφη πλη=
+|L|ρωθη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι
+|L|και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα
+|L|εχωσι την χαραν την εμην πε=
+|L|πληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω δε=
+|L|δωκα αυτοις τον λογον σου και
+|F 312v|
+|L|ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι
+|L|ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως
+|L|εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ε=
+|L|ρωτω ινα αρης αυτους εκ του κο=
+|L|σμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ
+|L|του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ου=
+|L|κ εισι καθως εγω εκ του κοσμου
+|L|ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους εν τη α=
+|L|ληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια
+|L|εστιν <V 18> καθως εμε απεστειλας εις
+|L|τον κοσμον καγω απεστειλα
+|L|αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ
+|L|αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα
+|L|ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν α=
+|L|ληθεια <V 20> ου περι τουτων δε ε=
+|L|ρωτω μονον αλλα και περι των
+|L|πιστευοντων δια του λογου αυτων
+|L|εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσι κα=
+|L|θως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι
+|L|ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα
+|L|ο κοσμος πιστευση οτι συ με α=
+|L|πεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν ην
+|F 313r|
+|L|εδωκας μοι εδωκα και αυτοις ινα
+|L|ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+|L|<V 23> καγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ω=
+|L|σι τετελειωμενοι εις εν και ινα γι=
+|L|νωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστει=
+|L|λας και ηγαπησας αυτους καθως
+|L|εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδω=
+|L|κας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω
+|L|και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα θε=
+|L|ωρωσι την δοξαν την εμην ην ε=
+|L|δωκας μοι οτι ηγαπησας με
+|L|προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω
+|L|εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν
+|L|οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα σου και γνω=
+|L|ρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας
+|L|με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+|L|<K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις
+|L|μαθηταις αυτου περαν του χει=
+|L|μαρρου των κεδρων οπου ην κηπος
+|L|εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|F 313v|
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτον τον τοπον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μα=
+|L|θητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λα=
+|L|βων την σπειραν και εκ των αρ=
+|L|χιερεων και φαρισαιων υπη=
+|L|ρετας ερχεται εκει μετα φανων
+|L|και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅
+|L|ουν ιδων παντα τα ερχομενα ε=
+|L|π αυτον εξελθων ειπεν αυτοις
+|L|τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν
+|L|αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε
+|L|και ιουδας ο παραδιδους αυτον
+|L|μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις
+|L|εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω
+|L|και επεσον χαμαι <V 7> παλιν αυτους ε=
+|L|πηρωτησε τινα ζητειτε οι
+|L|δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει
+|L|ουν εμε ζητειτε αφετε του=
+|L|τους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη
+|F 314r|
+|L|ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας
+|L|μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ου=
+|L|δενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων
+|L|μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και ε=
+|L|παισε τον του αρχιερεως δουλον
+|L|και απεκοψεν αυτου το ωτιον
+|L|το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω
+|L|μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω
+|L|βαλε την μαχαιραν σου εις την
+|L|θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι
+|L|ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπει=
+|L|ρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται
+|L|των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅
+|L|και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον
+|L|αυτον προς ανναν πρωτον ην
+|L|γαρ πενθερος του καιαφα ος
+|L|ην αρχιερευς του ενιαυτου εκει=
+|L|νου <V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευ=
+|L|σας τοις ιουδαιοις οτι συμφε=
+|L|ρει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του
+|L|λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων
+|L|πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε
+|F 314v|
+|L|μαθητης εκεινος ην γνωστος τω
+|L|αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅
+|L|εις την αυλην του αρχιερεως <V 16> ο
+|L|δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα
+|L|εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης εκει=
+|L|νος ος ην γνωστος τω αρχιερει και
+|L|ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε
+|L|τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη
+|L|η θυρωρος τω πετρω μη και συ
+|L|εκ των μαθητων ει του αν̅ου του=
+|L|του λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστη=
+|L|κεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρε=
+|L|ται ανθρακιαν πεποιηκοτες ο=
+|L|τι ψυχος ην και εθερμαινοντο
+|L|ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως
+|L|και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς
+|L|ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθη=
+|L|των αυτου και περι της διδαχης
+|L|αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω
+|L|εγω παντοτε εδιδαξα εν συνα=
+|L|γωγη και εν τω ιερω οπου παν=
+|F 315r|
+|L|τοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και
+|L|εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με
+|L|επερωτας επερωτησον τους α=
+|L|κηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε
+|L|ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα
+|L|δε αυτου ειποντος εις των υπηρε=
+|L|των παρεστηκως εδωκε ραπισμα
+|L|τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη
+|L|τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρη=
+|L|σον περι του κακου ει δε καλως
+|L|τι με δαιρεις <V 24> απεστειλεν αυτον
+|L|ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν
+|L|τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πε=
+|L|τρος εστως και θερμαινομενος
+|L|ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των
+|L|μαθητων αυτου ει ηρνησατο ε=
+|L|κεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει
+|L|εις εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου απεκοψε πετρος
+|L|το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω
+|L|κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνη=
+|F 315v|
+|L|σατο ο πετρος και ευθεως αλε=
+|L|κτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν τον
+|L|ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτω=
+|L|ριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ ει=
+|L|σηλθον εις το πραιτωριον ινα
+|L|μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι
+|L|το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πι=
+|L|λατος προς αυτους και ειπε τινα
+|L|κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου
+|L|τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος
+|L|ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+|L|<V 31> ειπεν ουν ο πιλατος λαβετε αυ=
+|L|τον υμεις και κατα τον νομον υμων
+|L|κρινατε αυτον ειπον δε αυτω
+|L|οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκ=
+|L|τειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅
+|L|πληρωθη ον ειπε σημαινων
+|L|ποιω θανατω ημελλεν αποθνη=
+|L|σκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραι=
+|L|τωριον παλιν ο πιλατος και ε=
+|L|φωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω
+|F 316r|
+|L|συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ του=
+|L|το λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι ε=
+|L|μου <V 35> απεκριθη ο πιλατος μη=
+|L|τι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε ε=
+|L|μοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ις̅
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κο=
+|L|σμου τουτου ει εκ του κοσμου του=
+|L|του ην η βασιλεια η εμη οι υπηρε=
+|L|ται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη
+|L|παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν
+|L|δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εν=
+|L|τευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος
+|L|ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη
+|L|ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω
+|L|εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις
+|L|τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ι=
+|L|να μαρτυρησω τη αληθεια πας
+|L|ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της
+|L|φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι
+|L|εστιν αληθεια και τουτο ειπων
+|F 316v|
+|L|απηλθε παλιν προς τους ιουδαιους
+|L|και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αι=
+|L|τιαν ευρισκω εν αυτω <V 39> εστι δε συνη=
+|L|θεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω
+|L|εν τω πασχα βουλεσθε ουν απο=
+|L|λυσω υμιν τον βασιλεα των ιου=
+|L|δαιων̣ <V 40> εκραυγασαν ουν παντες
+|L|λεγοντες μη τουτον αλλα τον βα=
+|L|ραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+|L|<K 19> <V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅
+|L|και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται
+|L|πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων
+|L|επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ι=
+|L|ματιον πορφυρουν περιεβαλον
+|L|αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων και εδιδουν αυτω
+|L|ραπισματα <V 4> εξηλθεν παλιν
+|L|εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε
+|L|αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι
+|L|αιτιαν εν αυτω ουδεμιαν [app][*]ευρικω[\*][C]ευρισκω[\C][\app]
+|L|<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακαν=
+|L|θινον στεφανον και το πορφυρουν
+|F 317r|
+|L|ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν=
+|L|θρωπος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι
+|L|αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυ=
+|L|γασαν λεγοντες στρω̅σον στρω̅σον λα=
+|L|βετε αυτον υμεις και στρω̅σατε
+|L|εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+|L|<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|ημεις νομον εχομεν και κατα τον
+|L|νομον ημων οφειλει αποθανειν
+|L|οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν <V 8> ο=
+|L|[ill]1[\ill] ε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον
+|L|λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλ=
+|L|θεν εις το πραιτωριον παλιν και
+|L|λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅
+|L|αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λε=
+|L|γει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου
+|L|λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν ε=
+|L|χω στρω̅σαι σε και εξουσιαν εχω
+|L|απολυσαι σε <V 11> απεκριθη ις̅
+|L|ουκ ειχες εξουσιαν κατ εμου ουδε=
+|L|μιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν
+|F 317v|
+|L|δια τουτο ο παραδιδους με σοι μει=
+|L|ζονα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου
+|L|εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον
+|L|οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγον=
+|L|τες εαν τουτον απολυσης ου=
+|L|κ ει φιλος του καισαρος πας
+|L|ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλε=
+|L|γει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος
+|L|ακουσας τουτων των λογων ηγαγεν
+|L|εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι βη=
+|L|ματος εις τοπον λεγομενον λι=
+|L|θοστρωτον εβραιστι λεγομενον γαβ=
+|L|βαθα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα
+|L|ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιου=
+|L|δαιοις ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε
+|L|εκραυγασαν αρον αρον στρω̅σον αυ=
+|L|τον λεγει αυτοις ο πιλατος τον
+|L|βασιλεα υμων στρω̅σω απεκρι=
+|L|θησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν
+|L|βασιλεα ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν
+|L|παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στρω̅θη
+|L|παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> και
+|F 318r|
+|L|βασταζον τον στρ̅ον αυτου εξηλθεν
+|L|εις τον λεγομενον κρανιου τοπον
+|L|ος λεγεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου
+|L|αυτον εστρω̅σαν και μετ αυτου αλ=
+|L|λους δυο εντευθεν και εντευθεν
+|L|μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τι=
+|L|τλον ο πιλατος και εθηκεν επι
+|L|του σταυρου ην δε γεγραμμενον ις̅
+|L|ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολ=
+|L|λοι ανεγνωσαν των ιουδαιων ο=
+|L|τι εγγυς ην ο τοπος της πολεως
+|L|οπου εστρω̅θη ο ις̅ και ην γεγραμ=
+|L|μενον εβραιστι ελληνιστι ρωμα=
+|L|ιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρ=
+|L|χιερεις των ιουδαιων μη γρα=
+|L|φε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ
+|L|οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι
+|L|των ιουδαιων <V 22> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+|L|<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστρω̅σαν τον
+|L|ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και
+|F 318v|
+|L|εποιησαν τεσαρα μερη εκαστω
+|L|στρατιωτη μερος και τον χιτω=
+|L|να ην δε ο χιτων αραφος εκ των
+|L|ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ειπον
+|L|ουν προς αλληλους μη σχισωμεν
+|L|αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου
+|L|τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη
+|L|η λεγουσα διεμερισαντο τα ιμα=
+|L|τια μου εαυτοις και επι τον ιμα=
+|L|τισμον μου εβαλον κληρον οι μεν
+|L|ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+|L|<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στρω̅ του
+|L|ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της
+|L|μη̅ς αυτου μαρια η του κλωπα
+|L|και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων
+|L|την μρ̅α και τον μαθητην πα=
+|L|ρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου
+|L|γυναι οιδε ο υιος σου <V 27> ειτα
+|L|λεγει τω μαθητη αυτου ιδου η μη̅ρ
+|L|σου και απ εκεινης της ωρας ε=
+|L|λαβεν ο μαθητης αυτην εις τα
+|L|ιδια <V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι
+|F 319r|
+|L|παντα ηδη τετελεσται ινα πληρω=
+|L|θη η γραφη λεγει διψω <V 29> σκευος ουν
+|L|εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαν=
+|L|τες σπογγον οξους και υσσωπω
+|L|περιθεντες προσηνεγκαν αυτου
+|L|τω στοματι <V 30> οτε ουν ελαβε το οξος
+|L|ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας
+|L|την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του
+|L|σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω
+|L|επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη
+|L|η ημερα εκεινου του σαββατου ηρω=
+|L|τησαν τον πιλατον ινα κατεα=
+|L|γωσιν αυτων τα σκελη και αρθω=
+|L|σιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και
+|L|του μεν πρωτου κατεαξαν τα
+|L|σκελη και του αλλου του συστρ̅ θεν=
+|L|τος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες
+|L|ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα
+|L|ου κατεαξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ
+|L|εις των στρατιωτων λογχη αυ=
+|L|του την πλευραν ενυξε και ευθεως
+|F 319v|
+|L|εξηλθεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο εω=
+|L|ρακως μεμαρτυρηκε και αληθι=
+|L|νη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος
+|L|οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και
+|L|υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυ=
+|L|τα ινα η γραφη πληρωθη οστουν
+|L|ου συντριβησεται αυτου <V 37> και πα=
+|L|λιν ετερα γραφη λεγει οψονται
+|L|εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα
+|L|ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιω=
+|L|σηφ ο απο αριμαθιας μαθητης
+|L|ων του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων ινα αρη το
+|L|σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πι=
+|L|λατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα
+|L|του ιυ̅ <V 39> ηλθε δε και νικοδημος
+|L|ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων σμιγμα σμυρνης
+|L|και αλωης ωσει λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και ειλι=
+|L|σαν αυτο εν οθονιοις μετα των α=
+|L|ρωματων καθως εθος εστι τοις ιου=
+|F 320r|
+|L|δαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω
+|L|τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν
+|L|τω κηπω μνημειον καινον εν ω
+|L|ουδεπω ουδεις ετεθει <V 42> εκει ουν δια
+|L|την παρασκευην των ιουδαιων
+|L|οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον
+|L|ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε μια των σαββατων
+|L|μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκο=
+|L|τιας ετι ουσης εις το μνημειον και
+|L|βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ της
+|L|θυρας του μνημειου <V 2> τρεχει ουν
+|L|και ερχεται προς σιμωνα πετρον
+|L|και προς τον αλλον μαθητην ον
+|L|εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν
+|L|τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οι=
+|L|δαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν
+|L|ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης
+|L|και ηρχοντο εις το μνημειον <V 4> ετρε=
+|L|χον δε οι δυο ομου και ο αλλος μα=
+|L|θητης προεδραμε ταχιον του
+|L|πετρου και ηλθε πρωτος εις το
+|L|μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει
+|F 320v|
+|L|κειμενα τα οθονια ου μεντοι ει=
+|L|σηλθεν <V 6> ερχεται σιμων πετρος
+|L|ακολουθων αυτω και εισηλθεν
+|L|εις το μνημειον και θεωρει τα
+|L|οθονια κειμενα <V 7> και το σουδαρι=
+|L|ον ο ην επι της κεφαλης αυτου
+|L|ου μετα των οθονιων κειμενον
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις
+|L|ενα τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλθε
+|L|και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρω=
+|L|τος εις το μνημειον και ειδε και
+|L|επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδει=
+|L|σαν την γραφην οτι δει αυτον εκ
+|L|νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον
+|L|ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+|L|<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημει=
+|L|ον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε
+|L|παρεκυψεν εις το μνημειον
+|L|<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις
+|L|καθεζομενους ενα προς τη κε=
+|L|φαλη και ενα προς τοις ποσιν
+|L|οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅ <V 13> και
+|F 321r|
+|L|λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι
+|L|κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον
+|L|κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν
+|L|αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη
+|L|εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ ε=
+|L|στωτα και ουκ ηδει οτι ο ις̅ εστι <V 15> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζη=
+|L|τεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπου=
+|L|ρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστα=
+|L|σας αυτον ειπε μοι που εθηκας
+|L|αυτον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λε=
+|L|γει αυτω εβραιστι ραββουνι ο λε=
+|L|γεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|μη μου απτου ουπω γαρ αναβε=
+|L|βηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε
+|L|προς τους αδελφους μου και
+|L|ειπε αυτοις αναβαινω προς
+|L|τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και
+|L|θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μα=
+|L|ρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις
+|L|μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅
+|F 321v|
+|L|και ταυτα ειπεν αυτη <V 19> ου=
+|L|σης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη
+|L|μια των σαββατων και των θυ=
+|L|ρων κεκλεισμενων οπου ησαν
+|L|οι μαθηται συνηγμενοι δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων ηλθεν
+|L|ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει
+|L|αυτοις ειρηνη υμινν <V 20> και τουτο
+|L|ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας
+|L|και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν
+|L|οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν
+|L|καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ κα=
+|L|γω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ει=
+|L|πων ενεφυσησε και λεγει αυτοις
+|L|λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων α=
+|L|φητε τας αμαρτιας αφεονται
+|L|αυτοις αν τινων κρατητε κε=
+|L|κρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ
+|L|των δωδεκα ο λεγομενος διδυ=
+|L|μος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν
+|L|ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται
+|F 322r|
+|L|εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν
+|L|αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερ=
+|L|σιν αυτου τον τυπον των ηλων
+|L|και βαλω τον δακτυλον μου εις
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω
+|L|την χειρα μου εις την πλευραν
+|L|αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ
+|L|ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι
+|L|μαθηται αυτου και θωμας μετ αυ=
+|L|των ερχεται ο ις̅ των θυρων κε=
+|L|κλεισμενων και εστη εις το μεσον
+|L|και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα
+|L|λεγει τω θωμα φερε τον δακτυ=
+|L|λον σου ωδε και ιδε τας χειρας
+|L|μου και φερε την χειρα σου
+|L|και βαλε εις την πλευραν μου
+|L|και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+|L|<V 28> και απεκριθη ο θωμας και ειπεν
+|L|αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πε=
+|L|πιστευκας μακαριοι οι μη ιδο=
+|L|ντες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν
+|F 322v|
+|L|ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅
+|L|ενωπιον των μαθητων αυτου
+|L|α ουκ εστι εγραμμενα εν τω βιβλιω
+|L|τουτω <V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα
+|L|πιστευητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του
+|L|θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην ε=
+|L|χητε εν τω ονοματι αυτου
+|L|<K 21> <V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον
+|L|παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της
+|L|θαλασσης της τιβεριαδος εφα=
+|L|νερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου
+|L|σιμων πετρος και θωμας ο λε=
+|L|γομενος διδυμος και ναθανα=
+|L|ηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και
+|L|υιοι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ
+|L|των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει
+|L|αυτοις σιμων πετρος υπαγω
+|L|αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα
+|L|και ημεις συν σοι εξηλθον και
+|L|ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και
+|L|εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+|L|<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅
+|F 323r|
+|L|εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν
+|L|οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια
+|L|μη τι [app][*]προσφαιον[\*][C]προσφαγιον[\C][\app] εχετε απεκρι=
+|L|θησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις
+|L|βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου
+|L|το δικτυον και ευρησετε εβαλον
+|L|ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυσαν
+|L|απο του πληθους των ιχθυων
+|L|<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγα=
+|L|πα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων
+|L|ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι
+|L|τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ
+|L|γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την
+|L|θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω
+|L|πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μα=
+|L|κραν απο της γης αλλ ως απο
+|L|πηχων διακοσιων συροντες το
+|L|δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν
+|L|απεβησαν εις την γην βλεπου=
+|L|σιν ανθρακιαν κειμενην και ο=
+|L|ψαριον επικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των
+|F 323v|
+|L|οψαριων ων επιασατε νυν <V 11> ανε=
+|L|βη σιμων πετρος και ειλκυσε το δι=
+|L|κτυον επι της γης μεστον ιχθυων
+|L|μεγαλων εκατον πεντηκοντα=
+|L|τριων και τοσουτων οντων ου=
+|L|κ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις
+|L|δε ετολμα των μαθητων εξετα=
+|L|σαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο
+|L|κς̅ εστιν <V 13> ερχεται [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] ο ις̅ και λαμβανει
+|L|τον αρτον και διδωσιν αυτοις και
+|L|το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο ηδη τρι=
+|L|τον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθη=
+|L|ταις εγερθεις εκ νεκρων
+|L|<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι
+|L|πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με
+|L|πλειον τουτων λεγει αυτω ναι
+|L|κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυ=
+|L|τω βοσκε τα αρνια μου <V 16> λεγει αυ=
+|L|τω παλιν δευτερον σιμων ιωνα
+|L|αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οι=
+|L|δας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποι=
+|F 324r|
+|L|μαινε τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτω
+|L|το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με
+|L|ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω
+|L|το τριτον φιλεις με και λεγει κε̅
+|L|συ παντα οιδας συ γινωσκεις ο=
+|L|τι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε
+|L|τα προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω
+|L|σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες ε=
+|L|αυτον και περιεπατεις οπου η̣θε=
+|L|λες οταν δε γηρασης εκτενεις
+|L|τας χειρας σου και αλλος σε ζω=
+|L|σει και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο
+|L|δε ειπε σημαινων ποιω θανατω
+|L|δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων
+|L|λεγει ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις
+|L|δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην
+|L|ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος
+|L|και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι
+|L|το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις
+|L|εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων
+|L|ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε
+|L|τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω
+|F 324v|
+|L|μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+|L|συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λο=
+|L|γος ουτος εις τους αδελφους οτι ο
+|L|μαθητης εκεινος ουκ αποθνη=
+|L|σκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι
+|L|ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομ[ill]2[\ill] τι
+|L|προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης
+|L|ο μαρτυρων περι τουτων και γρα=
+|L|ψας ταυτα και οιδαμεν οτι αλη=
+|L|θης εστιν η μαρτυρια αυτου <V 25> εστι δε
+|L|και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅
+|L|ατινα εαν γραφηται καθ εν ου=
+|L|δε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρη=
+|L|σαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+|L|<K 22> <V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_EP_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_jc_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_jc_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_jc_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,1037 @@
+{Status:
+G-A Number: 157
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Jeff Cate (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: nomina sacra not recorded in the collation }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας η συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω συ τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο εγω ηλθον εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ειδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον ο χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδε δε ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει αυτω ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν σοι απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο
+εν κανα της γαλιλαιας και ην η
+μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε ο ις̅ και
+οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του
+ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι
+ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυ=
+του τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν
+ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λι=
+θηναι εξ κειμεναι κατα τον καθα=
+ρισμον των ιουδαιων χωρουσαι α=
+να μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυ=
+τοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υ=
+δατος και εγεμισαν αυτας εως
+ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε
+νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω
+και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχι=
+τρικλινος το υδωρ οινον και ουκ η=
+δει ποθεν εστιν οι δε διακονοι η=
+δεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φω=
+νει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+τον καλον οινον τιθησι και οταν με=
+θυσθωσι [app][*]τοτε τοτε[\*][C]τοτε[\C][\app] τον ελασσω
+συ τετηρηκας τον καλον οινον εως
+αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην
+των σημειων ο ις̅ εν κανα της γα=
+λιλαιας και εφανερωσε την δο(ξαν)
+αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μα=
+θηται αυτου <V 12> μετα τουτο κα=
+τεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ
+αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μα=
+θηται αυτου και εκει εμειναν ου πολ=
+λας ημερας <V 13> και εγγυς ην το πασχα
+των ιουδαιων και ανεβη εις ιερο=
+σολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω
+τους πωλουντας βοας και προβατα
+και περιστερας και τους κερματιστας
+καθημενους <V 15> και ποιησας φραγελ=
+λιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν
+εκ του ιερου τα τε προβατα και
+τους βοας και των κολλυβιστων
+εξεχεε το κερμα και τας τραπε=
+ζας κατεστρεψε <V 16> και τοις τας πε=
+ριστερας πωλουσιν ειπεν αρα=
+τε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε
+τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου
+οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του
+οικου σου καταφαγεται με <V 18> απε=
+κριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα
+ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακον=
+τα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος
+ουτος και συ εν τρισιν ημεραις
+εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε πε(ρι)
+του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε
+ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθη=
+σαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ε=
+λεγεν και επιστευσαν τη γραφη και
+τω λογω ω ειπεν ο ις̅ [app][*]&om;[\*][C]της ετης διακινης εμου[\C][\app]<V 23> ως δε ην εν
+τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα
+εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις
+το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου
+τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅
+ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια
+το αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και
+οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρη=
+ση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν
+τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτο ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανεται
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα δε ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγενοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ο ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαμβανων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν αυτον εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητοι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανει το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων
+<V 4> {om}
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομε εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και
+ηρε τον κραββατον αυτου και
+περιεπατει ην δε σαββατον
+εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν
+οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμε=
+νω σαββατον εστιν ουκ εξε=
+στι σοι αραι τον [app][*]κραββατον[\*][C*]κραββαττον[\C*][\app] <V 11> απε=
+κριθη αυτοις ο ποιησας με
+υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον
+τον [app][*]κραββατον[\*][C*]κραββαττον[\C*][\app] σου και περι=
+πατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον
+τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον
+τον κραββαττον σου και περι=
+πατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλαι τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αποκτειναι αυτον οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν απ εμαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσουσι της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκ υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις μενουσαν
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν περι αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος πετρου σιμωνος
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν ανδρες των αριθμων ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστισας διεδωκε τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τοις οχλοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευ=
+σε τοις βεβρωκοσιν <V 14> οι ουν αν̅οι οι
+ιδοντες το σημειον ο εποιησεν ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ωσει σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι την γην εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων μου και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω και απεθανον καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευεται
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με
+<V 40> ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω εγω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετα αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ μου ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστη γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουων παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς εμε
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην αιωνιον εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως
+δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζου=
+σιν οι μαθηται αυτου περι του=
+του ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν αυτοις δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ει δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτων πολλοι απηλθον εκ των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσωμεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ ημων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν οι ιουδαιοι αυτον αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος ο καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδε ο ις̅ μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της εμης διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει
+ων ουτος εποιησε <V 32> ηκουσαν οι
+φαρισαιοι του οχλου περι αυτου
+γογγυζοντος ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ελεγε περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν ακουσαντες εκ του οχλου των λογων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου αληθης εστιν οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδητε και τον πρ̅α μου ηδητε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οτι
+οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθ(αι)
+ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις υμεις
+εκ των κατω εστε και εγω εκ των
+ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου του=
+του εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω παρα τω πρ̅ι μου ο εωρακα λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν των λογων των εμων
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς υμων του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι ως ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτις ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και αν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμιν ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ημι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτον τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σηλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος ην ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ουν ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστην ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος τα περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ουτος ο αν̅ος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> οι δε ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και φοβουμενος τον θν̅ και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτον
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την
+φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν
+ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε
+ουκ εγνωσαν τινα ην α [app][*]ελαλη[\*][C]ελαλει[\C][\app]
+αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ {Note in margin, does not seem to be a variant or alternative reading}
+αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η
+θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσοτερον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των
+προβατων <V 12> ο δε μισθωτος
+και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι
+τα προβατα ιδια θεωρει τον
+λυκον ερχομενον και αφιησι
+τα προβατα και φευγει και ο λυ=
+κος [app][*]αρπαζε[\*][C]αρπαζει[\C][\app] αυτα και σκορπιζει
+τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου περι των προβατων και
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην απ εμαυτου και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον απο του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ουκ επιστευσατε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλα υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσι καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ου μη αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον εμε λιθαζετε
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις μου πιστευσατε ινα γνωτε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν τω πρ̅ι
+<V 39> εζητουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα γαρ οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επιτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτω κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ειπεν αυτοις παρρησια λαζαρος α απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμηθυσονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου ο αδελφος ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστη και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπω ηδει εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαριαν ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν αυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους ποδας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις λυσατε αυτον και αφετε αυτον υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αιρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν αυτους
+<V 56> εζητουν
+ουν τον ιν̅ και ελεγον μετα αλληλων
+εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης εις ων εκ των δωδεκα ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσοκομον εχων και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι δι αυτον πολλοι υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη τε επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις συναντησιν αυτω και εκραυγαζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησουσιν εν τω ιερω
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ερχεται ανδρεας και φιλιππος και λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη και ειπεν ο ις̅ ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω οταν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις [app][*]&om;[\*][C]εστιν[\C][\app] ουτος
+ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις
+ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν
+υμιν εστι περιπατειτε εως
+το φως εχετε ινα μη η σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωθησαν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστρεψωσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτι ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλα εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω ο πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και [app][*]&om;[\*][C]τας χειρας και[\C][\app] την κεφαλην μου
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλα εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων ελαβε τα ιματια αυτου και ανεπεσε και ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλεται αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμειν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ομοιως ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτον σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων ουν εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον και δωσω αυτω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις αυτον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον εν αυτω
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι με νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευσομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασαι τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις τουτο οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωση υμιν ινα μεινη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα οσα αν ειπω υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτο φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μενη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μενη ο εαν θελητε αιτησεσθαι και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου αιτησεσθα μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον ημετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλα η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως αυτης δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν νυν εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλα ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι εμε υμεις πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου ανω εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εισιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον αληθως και εγνωσαν οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ο δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην εδωκας μοι εδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> καγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ιδων παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης εκεινος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δαιρεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων απηλθε παλιν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι αιτιαν εν αυτω ουδεμιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτων των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε λεγομενον γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ο λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη αυτοις ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι
+αυτου γυναι ιδε ο υιος σου <V 27> ειτα
+λεγει τω μαθητη αυτου ιδου η μη̅ρ
+σου και απ εκεινης της ωρας ε=
+λαβεν ο μαθητης αυτην εις τα
+ιδια <V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι
+παντα ηδη τετελεσται ινα πληρωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινη του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθιας μαθητης ων του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων σμιγμα σμυρνης και αλωης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και ειλισαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω τοπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθει
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ της θυρας του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρισαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφεονται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και υιοι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και λεγει κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες εαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_jc_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_jc_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_301570/04_301570_jc_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,1037 @@
+{Status:
+G-A Number: 157
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Jeff Cate (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: nomina sacra not recorded in the collation }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας η συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω συ τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο εγω ηλθον εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ειδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον ο χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδε δε ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει αυτω ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν σοι απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο
+εν κανα της γαλιλαιας και ην η
+μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε ο ις̅ και
+οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του
+ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι
+ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυ=
+του τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν
+ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λι=
+θηναι εξ κειμεναι κατα τον καθα=
+ρισμον των ιουδαιων χωρουσαι α=
+να μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυ=
+τοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υ=
+δατος και εγεμισαν αυτας εως
+ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε
+νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω
+και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχι=
+τρικλινος το υδωρ οινον και ουκ η=
+δει ποθεν εστιν οι δε διακονοι η=
+δεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φω=
+νει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+τον καλον οινον τιθησι και οταν με=
+θυσθωσι [app][*]τοτε τοτε[\*][C]τοτε[\C][\app] τον ελασσω
+συ τετηρηκας τον καλον οινον εως
+αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην
+των σημειων ο ις̅ εν κανα της γα=
+λιλαιας και εφανερωσε την δο(ξαν)
+αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μα=
+θηται αυτου <V 12> μετα τουτο κα=
+τεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ
+αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μα=
+θηται αυτου και εκει εμειναν ου πολ=
+λας ημερας <V 13> και εγγυς ην το πασχα
+των ιουδαιων και ανεβη εις ιερο=
+σολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω
+τους πωλουντας βοας και προβατα
+και περιστερας και τους κερματιστας
+καθημενους <V 15> και ποιησας φραγελ=
+λιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν
+εκ του ιερου τα τε προβατα και
+τους βοας και των κολλυβιστων
+εξεχεε το κερμα και τας τραπε=
+ζας κατεστρεψε <V 16> και τοις τας πε=
+ριστερας πωλουσιν ειπεν αρα=
+τε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε
+τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου
+οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του
+οικου σου καταφαγεται με <V 18> απε=
+κριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα
+ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακον=
+τα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος
+ουτος και συ εν τρισιν ημεραις
+εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε πε(ρι)
+του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε
+ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθη=
+σαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ε=
+λεγεν και επιστευσαν τη γραφη και
+τω λογω ω ειπεν ο ις̅ [app][*]&om;[\*][C]της ετης διακινης εμου[\C][\app]<V 23> ως δε ην εν
+τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα
+εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις
+το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου
+τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅
+ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια
+το αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και
+οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρη=
+ση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν
+τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτο ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανεται
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα δε ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγενοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ο ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαμβανων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν αυτον εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητοι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανει το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων
+<V 4> {om}
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομε εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και
+ηρε τον κραββατον αυτου και
+περιεπατει ην δε σαββατον
+εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν
+οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμε=
+νω σαββατον εστιν ουκ εξε=
+στι σοι αραι τον [app][*]κραββατον[\*][C*]κραββαττον[\C*][\app] <V 11> απε=
+κριθη αυτοις ο ποιησας με
+υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον
+τον [app][*]κραββατον[\*][C*]κραββαττον[\C*][\app] σου και περι=
+πατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον
+τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον
+τον κραββαττον σου και περι=
+πατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλαι τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αποκτειναι αυτον οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν απ εμαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσουσι της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκ υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις μενουσαν
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν περι αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος πετρου σιμωνος
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν ανδρες των αριθμων ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστισας διεδωκε τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τοις οχλοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευ=
+σε τοις βεβρωκοσιν <V 14> οι ουν αν̅οι οι
+ιδοντες το σημειον ο εποιησεν ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ωσει σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι την γην εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων μου και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω και απεθανον καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευεται
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με
+<V 40> ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω εγω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετα αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ μου ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστη γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουων παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς εμε
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην αιωνιον εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως
+δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζου=
+σιν οι μαθηται αυτου περι του=
+του ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν αυτοις δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ει δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτων πολλοι απηλθον εκ των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσωμεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ ημων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν οι ιουδαιοι αυτον αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος ο καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδε ο ις̅ μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της εμης διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει
+ων ουτος εποιησε <V 32> ηκουσαν οι
+φαρισαιοι του οχλου περι αυτου
+γογγυζοντος ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ελεγε περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν ακουσαντες εκ του οχλου των λογων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου αληθης εστιν οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδητε και τον πρ̅α μου ηδητε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οτι
+οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθ(αι)
+ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις υμεις
+εκ των κατω εστε και εγω εκ των
+ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου του=
+του εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω παρα τω πρ̅ι μου ο εωρακα λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν των λογων των εμων
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς υμων του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι ως ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτις ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και αν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμιν ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ημι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτον τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σηλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος ην ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ουν ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστην ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος τα περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ουτος ο αν̅ος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> οι δε ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και φοβουμενος τον θν̅ και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτον
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την
+φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν
+ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε
+ουκ εγνωσαν τινα ην α [app][*]ελαλη[\*][C]ελαλει[\C][\app]
+αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ {Note in margin, does not seem to be a variant or alternative reading}
+αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η
+θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσοτερον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των
+προβατων <V 12> ο δε μισθωτος
+και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι
+τα προβατα ιδια θεωρει τον
+λυκον ερχομενον και αφιησι
+τα προβατα και φευγει και ο λυ=
+κος [app][*]αρπαζε[\*][C]αρπαζει[\C][\app] αυτα και σκορπιζει
+τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου περι των προβατων και
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην απ εμαυτου και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον απο του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ουκ επιστευσατε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλα υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσι καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ου μη αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον εμε λιθαζετε
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις μου πιστευσατε ινα γνωτε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν τω πρ̅ι
+<V 39> εζητουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα γαρ οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επιτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτω κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ειπεν αυτοις παρρησια λαζαρος α απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμηθυσονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου ο αδελφος ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστη και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπω ηδει εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαριαν ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν αυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους ποδας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις λυσατε αυτον και αφετε αυτον υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αιρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν αυτους
+<V 56> εζητουν
+ουν τον ιν̅ και ελεγον μετα αλληλων
+εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης εις ων εκ των δωδεκα ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσοκομον εχων και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι δι αυτον πολλοι υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη τε επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις συναντησιν αυτω και εκραυγαζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησουσιν εν τω ιερω
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ερχεται ανδρεας και φιλιππος και λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη και ειπεν ο ις̅ ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω οταν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις [app][*]&om;[\*][C]εστιν[\C][\app] ουτος
+ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις
+ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν
+υμιν εστι περιπατειτε εως
+το φως εχετε ινα μη η σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωθησαν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστρεψωσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτι ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλα εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω ο πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και [app][*]&om;[\*][C]τας χειρας και[\C][\app] την κεφαλην μου
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλα εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων ελαβε τα ιματια αυτου και ανεπεσε και ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλεται αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμειν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ομοιως ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτον σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων ουν εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον και δωσω αυτω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις αυτον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον εν αυτω
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι με νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευσομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασαι τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις τουτο οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωση υμιν ινα μεινη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα οσα αν ειπω υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτο φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μενη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μενη ο εαν θελητε αιτησεσθαι και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου αιτησεσθα μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον ημετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλα η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως αυτης δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν νυν εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλα ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι εμε υμεις πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου ανω εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εισιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον αληθως και εγνωσαν οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ο δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην εδωκας μοι εδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> καγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ιδων παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης εκεινος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δαιρεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων απηλθε παλιν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι αιτιαν εν αυτω ουδεμιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτων των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε λεγομενον γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ο λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη αυτοις ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι
+αυτου γυναι ιδε ο υιος σου <V 27> ειτα
+λεγει τω μαθητη αυτου ιδου η μη̅ρ
+σου και απ εκεινης της ωρας ε=
+λαβεν ο μαθητης αυτην εις τα
+ιδια <V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι
+παντα ηδη τετελεσται ινα πληρωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινη του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθιας μαθητης ων του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων σμιγμα σμυρνης και αλωης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και ειλισαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω τοπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθει
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ της θυρας του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρισαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφεονται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και υιοι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και λεγει κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες εαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_ee_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_ee_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_ee_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,2647 @@
+{Status:
+G-A Number: 213
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 280r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Edgar Ebojo
+Transcription begun: June 17, 2010
+Transcription finished: August 9, 2010
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (>) - No
+ Obeloi (†) - No
+
+Other remarks:
+- Some folia are blurred due to ink seeping through the other page;
+- Iota adscript used;
+- With a number of abbreviations;
+- 19.6-22.0 has been written by another (later) hand and treated as a
+ supplement, containing more lines to a page;}
+
+|F 280r|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος
+|L|ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+|L|<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+|L|<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χω=
+|L|ρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+|L|<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην
+|L|το φως των αν̅ων <V 5> και το φως εν
+|L|τηι σκοτια φαινει και η σκοτι=
+|L|α αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγενετο
+|L|ανθρωπος απεσταλμενος πα=
+|L|ρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+|F 280v|
+|L|<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα
+|L|μαρτυρηση περι του φωτος ινα
+|L|παντες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην
+|L|εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρη=
+|L|ση περι του φωτος <V 9> ην το φως
+|L|το αληθινον ο φωτιζει παντα
+|L|αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+|L|<V 10> εν τωι κοσμωι ην και ο κοσμος
+|L|δι αυτου εγενετο και ο κοσμος
+|L|αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια
+|L|ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου πα=
+|L|ρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον ε=
+|L|δωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα
+|L|θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν
+|L|εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αι=
+|L|ματων ουδε εκ θεληματος σαρ=
+|L|κος ουδε εκ θεληματος ανδρος
+|L|αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος
+|F 281r|
+|L|σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν ε=
+|L|ν ημιν και εθεασαμεθα την δο=
+|L|ξαν αυτου δοξαν ως μονογε=
+|L|νους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος
+|L|και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει
+|L|περι αυτου και κεκραγε λεγων ου=
+|L|τος ην ον ειπον υμιν ο οπισω μου
+|L|ερχομενος εμπροσθεν μου γεγο=
+|L|νεν οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του
+|L|πληρωματος αυτου ημεις παντες
+|L|ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+|L|<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη
+|L|η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅
+|L|εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μο=
+|L|νογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον
+|L|του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+|L|<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου
+|F 281v|
+|L|οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιερο=
+|L|σολυμων ιερεις και λευιτας προς
+|L|αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ
+|L|τις ει <V 20> και ωμολογησεν και ουκ ηρ=
+|L|νησατο και ομολογησεν οτι ουκ ει=
+|L|μι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον
+|L|τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι
+|L|ο προφητης ει συ και απεκριθη
+|L|ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα α=
+|L|ποκρισιν δωμεν τοις πεμψα=
+|L|σιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τηι ε=
+|L|ρημωι ευθυνατε την οδον
+|L|κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προ=
+|L|φητης <V 24> και οι απεσταλμενοι η=
+|L|σαν εκ των φαρισαιων <V 25> και η=
+|L|ρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι
+|L|ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ου=
+|F 282r|
+|L|τε ηλιας ουτε ο προφητης
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων
+|L|εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε
+|L|υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδα=
+|L|τε <V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερ=
+|L|χομενος ος εμπροσθεν μου γεγο=
+|L|νεν οτι πρωτος μου ην ου ου=
+|L|κ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου
+|L|τον ιμαντα του υποδηματος
+|L|<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν
+|L|του ιορδανου οπου ην ιωαννης
+|L|βαπτιζων
+|L|<V 29> τηι επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχο=
+|L|μενον προς αυτον και λεγει ιδε
+|L|ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την α=
+|L|μαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστιν
+|L|περι ου εγω ειπον οτι οπισω μου
+|L|ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου
+|F 282v|
+|L|γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω
+|L|ουκ η ιδειν αυτον αλλ ινα φα=
+|L|νερωθηι τωι ιη̅λ δια τουτο ηλ=
+|L|θον εγω εν τωι υδατι βαπτιζων
+|L|<V 32> και εμαρτυρησεν ο ιωαννης λεγων
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαι=
+|L|νον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και
+|L|εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ η ιδειν
+|L|αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτι=
+|L|ζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν
+|L|εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαι=
+|L|νον και μενον επ αυτον ουτος εστιν
+|L|ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω
+|L|εωρακα και μεμαρτυρηκα οτ=
+|L|ι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+|L|<V 35> τηι επαυριον παλιν ειστηκει ο ιω=
+|L|αννης και εκ των μαθητων
+|L|αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅
+|F 283r|
+|L|περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου
+|L|μαθηται λαλουντος και ηκολου=
+|L|θησαν τωι ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅
+|L|και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας
+|L|λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ει=
+|L|πον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερ=
+|L|μηνευομενον διδασκαλε που
+|L|μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδε=
+|L|τε ηλθον και ειδον που μενει
+|L|και παρ αυτω εμειναν την ημε=
+|L|ραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+|L|<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος
+|L|πετρου εις εκ των δυο των ακου=
+|L|σαντων παρα ιωαννου και ακο=
+|L|λουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος
+|L|πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σι=
+|L|μωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν
+|F 283v|
+|L|τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομε=
+|L|νον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον
+|L|ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν
+|L|συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση
+|L|κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+|L|<V 43> τηι επαυριον ηθελησεν εξελθειν
+|L|εις την γαλιλαιαν ο ις̅ και ευρι=
+|L|σκει φιλιππον και λεγει αυτω ακο=
+|L|λουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος απο
+|L|βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρε=
+|L|ου και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιππος
+|L|τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον
+|L|εγραψε μωσης εν τωι νομωι και οι προ=
+|L|φηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του
+|L|ιωσηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν
+|L|αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυνα=
+|L|ται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιπ=
+|L|πος ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον
+|F 284r|
+|L|ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον
+|L|και λεγει περι αυτου ιδε αληθως
+|L|ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+|L|<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με
+|L|γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω προ του σε φιλιππον φω=
+|L|νησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+|L|<V 49> απεκριθη αυτω ναθαναηλ και ει=
+|L|πεν ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει
+|L|ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον
+|L|σε υποκατω της συκης πιστευ=
+|L|εις μειζω τουτων οψη <V 51> και ειπεν
+|L|αυτω αμην αμην λεγω υμιν
+|L|απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεω=
+|L|γοτα και τους αγγελους του θυ̅ α=
+|L|ναβαινοντας και καταβαινον=
+|L|τας επι τον υν̅ του αν̅ου
+|F 284v|
+|L|<K 2> <V 1> και τηι ημερα τηι τριτηι γαμος εγε=
+|L|νετο εν κανα της γαλιλαιας και ην
+|L|η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅
+|L|και οι μαθηται αυτου εις τον γα=
+|L|μον <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει
+|L|η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ου=
+|L|κ εχουσιν <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι
+|L|και σοι ω γυναι ουπω ηκει η ω=
+|L|ρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις δια=
+|L|κονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησα=
+|L|τε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι
+|L|εξ κατα τον καθαρισμον των ι=
+|L|ουδαιων κειμεναι χωρουσαι α=
+|L|να μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδριας υ=
+|L|δατος και εγεμισαν αυτας <V 8> και λεγει
+|L|αυτοις αντλησατε νυν και φε=
+|L|ρετε τωι αρχιτρικλινω <V 9> ως δε
+|F 285r|
+|L|γευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ
+|L|οινον γεγενημενον και ουκ ηιδει
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηιδεισαν
+|L|οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει
+|L|τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και
+|L|λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν
+|L|μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω
+|L|συ τετηρηκας τον καλον οινον ε=
+|L|ως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την
+|L|αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα
+|L|της γαλιλαιας και εφανερω=
+|L|σε την δοξαν αυτου και επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ
+|L|αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελ=
+|L|φοι αυτου και οι μαθηται αυτου
+|L|και εκει εμειναν πολλας ημερας
+|F 285v|
+|L|<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και
+|L|ευρεν εν τωι ιερωι τους πωλουντας
+|L|τας βοας και προβατα και περι=
+|L|στερας και τους κερματιστας κα=
+|L|θημενους <V 15> και ποιησας φραγελλι=
+|L|ον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν
+|L|εκ του ιερου τα τε προβατα και
+|L|τους βοας και των κολλυβιστων εξε=
+|L|χεεν τα κερματα και τας τραπε=
+|L|ζας ανεστρεψεν <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πωλουσιν ειπεν αρατε
+|L|ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε
+|L|τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμπο=
+|L|ριου <V 17> εμνησθησαν ουν οι μαθηται
+|L|αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος
+|L|του οικου σου κατεφαγεται με <V 18> απε=
+|L|κριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον
+|F 286r|
+|L|αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι
+|L|ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και
+|L|εν τρισιν ημεραις εγερωι αυτον
+|L|<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακον=
+|L|τα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο να=
+|L|ος ουτος και συ εν τρισιν ημε=
+|L|ραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελε=
+|L|γεν περι του ναου του σωματος αυ=
+|L|του <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων
+|L|εμνησθησαν οι μαθηται αυτου ο=
+|L|τι τουτο ελεγεν και επιστευσαν
+|L|τηι γραφη και τωι λογωι ω ειπεν
+|L|ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις
+|L|εν τωι πασχα εν τηι εορτηι πολλοι
+|L|επιστευσαν εις το ονομα αυτου θε=
+|L|ωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+|L|<V 24> υτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτον
+|F 286v| {This page is comparably a bit unreadable for me, due to poor resolution}
+|L|αυτοις δια το αυτον γινωσκειν
+|L|παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ει=
+|L|χεν ινα τις μαρτυρηση πε=
+|L|ρι του αν̅ου αυτος γαρ εγινω=
+|L|σκεν τι ην εν τωι αν̅ωι <K 3> <V 1> ην δε
+|L|εκει αν̅ος εκ των φαρισαιων νι=
+|L|κοδημος ονομα αυτω αρχων
+|L|των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε
+|L|προς αυτον νυκτος και ειπεν
+|L|αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο
+|L|θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ου=
+|L|δεις γαρ δθναται ταυτα τα ση=
+|L|μεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη
+|L|η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτω αμην αμην λε=
+|L|γω σοι εαν μη τις γεννηθη
+|L|ανωθεν ου δυναται ιδειν την
+|L|βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον
+|F287r|
+|L|νικοδημος πως δυναται αν̅ος
+|L|γεννηθηναι γερων ων μη δυ=
+|L|ναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυ=
+|L|του δευτερον εισελθειν και γεννη=
+|L|θηναι <V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη
+|L|τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς
+|L|ου δυναται εισελθειν εις την βα=
+|L|σιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον
+|L|εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γε=
+|L|γεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α
+|L|εστιν <V 7> μη θαυμασης οτι ειπον
+|L|σοι δει υμας γεννηθηναι ανω=
+|L|θεν <V 8> το πνευμα οπου θελει
+|L|πνει και την φωνην αυτου α=
+|L|κουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν
+|L|ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν
+|L|πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+|F 287v|
+|L|<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυ=
+|L|τω πως δυναται ταυτα γενε=
+|L|σθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|συ ει ο διδασκαλος του ισραηλ και
+|L|ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν
+|L|και ο εορακαμεν μαρτυρουμεν
+|L|και την μαρτυριαν ημων ου λαμ=
+|L|βανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν
+|L|και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν
+|L|τα επ̅ουνια πιστευσητε
+|L|<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου=
+|L|ρανον ει μη ο εκ του ουρανου κα=
+|L|ταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω
+|L|ου̅νωι <V 14> και καθως μωσης υψωσε
+|L|τον οφιν εν τηι ερημωι ουτως
+|L|υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου <V 15> ινα
+|L|πας ο πιστευων εις αυτον μη απο=
+|F 288r|
+|L|ληται αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 16> ουτως
+|L|γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε
+|L|τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν
+|L|ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη
+|L|αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου
+|L|εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+|L|<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε
+|L|μη πιστευων ηδη κεκριται οτι
+|L|μη πεπιστευκεν εις το ονομα του
+|L|μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε
+|L|εστιν η κρισις οτι το φως εληλυ
+|L|θεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν
+|L|μαλλον οι αν̅οι το σκοτος η το φως
+|L|ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+|L|<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει
+|L|το φως και ουκ ερχεται προς το
+|F 288v|
+|L|φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυ=
+|L|του <V 21> οτι πονηρου εστιν ο δε ποιων
+|L|την αληθειαν ερχεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη τα εργα αυτου
+|L|οτι εν θω̅ι εστιν ειργασμενα
+|L|<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθη=
+|L|ται αυτου εις την ιουδαιαν γην και
+|L|εκει διετριβεν μετ αυτων και ε=
+|L|βαπτιζεν <V 23> ην δε και ιωαννης
+|L|βαπτιζων εν εν ον εγγυς του σαλειμ
+|L|οτι υδατα πολλα ην εκει και
+|L|παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+|L|<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την
+|L|φυλακην ο ιωαννης <V 25> εγενετο
+|L|ουν ζητησις εκ των μαθητων ιω=
+|L|αννου μετα ιουδαιου περι κα=
+|L|θαρισμου <V 26> και ηλθον προς ιω̅
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην με=
+|F 289r|
+|L|τα σου περαν του ιορδανου ω συ με=
+|L|μαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και
+|L|παντες ερχονται προς αυτον
+|L|<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυνα=
+|L|ται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου=
+|L|ρανου <V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε
+|L|οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απε=
+|L|σταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+|L|<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε
+|L|φιλος του νυμφιου ο εστηκως και α=
+|L|κουων αυτου χαρα χαιρει δια την
+|L|φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χα=
+|L|ρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δει
+|L|αυξανειν εμε δε ελατ̣τ̣ουσθαι <V 31> ο
+|L|ανωθεν ερχομενος επανω παντων
+|L|εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν
+|L|και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου
+|F 289v|
+|L|ερχομενος επανω παντων εστιν
+|L|<V 32> ο εορακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυ=
+|L|ρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις
+|L|λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρ=
+|L|τυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης
+|L|εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρημα=
+|L|τα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου δι=
+|L|δωσι το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅
+|L|και παντα δεδωκεν εν τηι χειρι αυτου
+|L|<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιω=
+|L|νιον ο δε απειθων τωι υιωι ουκ ο=
+|L|ψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ με=
+|L|νει επ αυτον <K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι η=
+|L|κουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειο=
+|L|νας μαθητας ποιει και βαπτιζει
+|L|η ιωαννης <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ου=
+|L|κ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+|L|<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν
+|F 290r|
+|L|παλιν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει δε αυ=
+|L|τον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας
+|L|λεγομενην συχαρ πλησιον του χω=
+|L|ριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τωι
+|L|υιωι αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ι=
+|L|ακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ
+|L|της οδοιποριας εκαθεζετο επι
+|L|τηι πηγη ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερ=
+|L|χεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλη=
+|L|σαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι
+|L|πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απε=
+|L|ληλυθησαν εις την πολιν ινα τρο=
+|L|φας αγορασωσιν <V 9> λεγει ουν αυτω η
+|L|γυνη η σαμαρειτης πως συ ιουδαι=
+|L|ος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης
+|L|γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ
+|L|συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+|F 290v| {Some portions of this page are also a bit blurred}
+|L|<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις
+|L|την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν
+|L|ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητη=
+|L|σας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ
+|L|ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αν=
+|L|τλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ
+|L|ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη
+|L|συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ
+|L|ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος
+|L|εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και
+|L|τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ
+|L|του υδατος τουτου διψησει παλιν
+|L|<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω
+|L|δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον
+|L|αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω
+|L|αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υ=
+|L|δατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+|F 291r|
+|L|<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι
+|L|τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε
+|L|ερχωμαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου
+|L|και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυ=
+|L|νη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα
+|L|ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες
+|L|και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω
+|L|η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφη=
+|L|της ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει
+|L|τουτω προσεκυνησαν και υμεις
+|L|λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο
+|L|τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ πιστευσον γυναι οτι ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν εστιν οτε ουτε
+|L|εν τωι ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυ=
+|F 291v|
+|L|μοις προσκυνησετε τωι πρ̅ι <V 22> υμεις
+|L|προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις
+|L|προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ι=
+|L|α εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται
+|L|ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προ=
+|L|σκυνηται προσκυνησουσι τωι πρ̅ι
+|L|εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοι=
+|L|ουτους ζητει τους προσκυνουντας
+|L|αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυ=
+|L|νουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει
+|L|προσκυνειν <V 25> λεγει αυτωι η γυνη οιδαμεν
+|L|οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν
+|L|ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+|L|<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και
+|L|επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου
+|L|και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος
+|L|ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζη=
+|L|τεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν
+|F 292r|
+|L|ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλ=
+|L|θεν εις την πολιν και λεγει τοις ανθρω=
+|L|ποις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι
+|L|παντα οσα εποιησα μητι ουτος
+|L|εστιν ο χς̅ <V 30> εξηρχοντο εκ της πολε=
+|L|ως και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν
+|L|δε τωι μεταξυ ηρωτων αυτον οι
+|L|μαθηται αυτου λεγοντες ραββι
+|L|φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν
+|L|εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους
+|L|μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα
+|L|ποιω το θελημα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς <V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι
+|L|τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται
+|L|δου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλ=
+|L|μους υμων και θεασασθε τας χωρας
+|F 292v|
+|L|οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+|L|<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συ=
+|L|ναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα
+|L|ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+|L|<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος
+|L|οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος
+|L|ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα υμας θε=
+|L|ριζειν ου ουχ υμεις κεκοπιακατε
+|L|αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις
+|L|τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επι=
+|L|στευσαν εις αυτον των σαμαρειτων
+|L|δια τον λογον της γυναικος μαρτυρου=
+|L|σης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιη=
+|L|σα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σα=
+|L|μαρειται ηρωτων αυτον μειναι
+|L|παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο η=
+|L|μερας <V 41> και πολλω πλειους επιστευ=
+|F 293r|
+|L|σαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναι=
+|L|κι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λα
+|L|λιαν πιστευομεν αυτοι γαρ [app][*]ακηκοα=
+|L|μεν[\*][C]ακηκοαμεν και οιδαμεν[\C][\app] οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του
+|L|κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας
+|L|εξηλθεν εκειθεν και ηλθεν εις την
+|L|γαλιλαιαν <V 44> αυτος δε ο ις̅ εμαρτυρησεν
+|L|οτι προφητης εν τηι ιδια πατριδι
+|L|τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την
+|L|γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαι=
+|L|οι παντα εορακοτες οσα εποιησεν
+|L|εν ιεροσολυμοις εν τηι εορτηι και αυ=
+|L|τοι γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν
+|L|ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαι=
+|L|ας οπου εποιησε το υδωρ οινον
+|L|ην δε τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν
+|L|καπερναουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι
+|L|ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γα=
+|F 293v|
+|L|λιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρω=
+|L|τα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅
+|L|ημελλεν γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν
+|L|ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τε=
+|L|ρατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει
+|L|προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι
+|L|πριν αποθανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη επιστευ=
+|L|σεν δε ο αν̅ος τωι λογωι ω ειπεν αυτω
+|L|ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου κα=
+|L|ταβαινοντος οι δουλοι αυτου απην=
+|L|τησαν αυτωι λεγοντες οτι ο υς̅ σου ζη
+|L|<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν
+|L|εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω
+|L|οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν
+|L|αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι
+|L|εν εκεινη τηι ωραι αθη εν η ειπεν
+|L|αυτω ο ις̅ ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν
+|F 294r|
+|L|αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο δε
+|L|παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων
+|L|εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|<K 5><V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και
+|L|ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστιν δε εν ι=
+|L|εροσολυμοις επι τηι προβατικη κολυμ=
+|L|βηθρα [app][*]επι[ill]3[\ill]λεγομενη[\*][C]επιλεγομενη[\C][\app] εβραιστη βη=
+|L|θεσδα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις
+|L|κατεκειτο πληθος πολυ των ασθε=
+|L|νουντων τυφλων χωλων ξηρων
+|L|εκδεχομενων την του υδατος κει=
+|L|νησιν <V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατε=
+|L|βαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν
+|L|το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας με=
+|L|τα την ταραχην του υδατος υγιης
+|L|εγινετο ω δηποτε κατηχετο νοση=
+|L|ματι <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα
+|L|και οκτω ετη εχων εν τηι ασθενεια <V 6> του=
+|F 294v|
+|L|τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους
+|L|οτι πολυν ηδη χρονον ηδη εχει λεγει αυτω
+|L|θελεις υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω
+|L|ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω
+|L|ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με
+|L|εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχο=
+|L|μαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+|L|<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββα=
+|L|τον σου και περιπατει <V 9> και ευθεως εγε=
+|L|νετο υγιης ο αν̅ος και ηρεν τον κραβ=
+|L|βατον αυτου και περιεπατει ην δε
+|L|σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον
+|L|ουν οι ιουδαιοι τωι τεθεραπευμενω
+|L|σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι α=
+|L|ραι τον κραββατον σου <V 11> ο δε απεκριθη
+|L|αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος
+|L|μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου
+|L|και περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον
+|F 295r|
+|L|τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβ=
+|L|βατον σου και περιπατει <V 13> ο δε ιαθεις ου=
+|L|κ ειδη τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου
+|L|οντος εν τωι τοπωι <V 14> μετα ταυτα ευρι=
+|L|σκει αυτον ο ις̅ εν τωι ιερωι και ειπεν
+|L|αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτα=
+|L|νε ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν
+|L|ουν ο αν̅ος και ειπεν τοις ιουδαιοις οτι
+|L|ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δι=
+|L|α τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζη=
+|L|τουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποι=
+|L|ει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις
+|L|ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω ερ=
+|L|γαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν
+|L|αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μο=
+|L|νον ελυεν το σαββατον αλλα και πρ̅α ι=
+|L|διον ελεγεν ειναι τον θν̅ ισον εαυτον ποι=
+|L|ων τωι θω̅ι <V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις
+|F 295v|
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ποι=
+|L|ειν ο υς̅ αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλε=
+|L|πη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκει=
+|L|νος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+|L|<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δει=
+|L|κνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα
+|L|τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυ=
+|L|μαζητε <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει
+|L|τους νεκρους και ζωωποιει ουτως και
+|L|ο υς̅ ους θελει ζωωποιει <V 22> ουδε γαρ
+|L|ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρι=
+|L|σιν πασαν δεδωκεν τωι υιωι <V 23> ινα
+|L|παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τι=
+|L|μωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅
+|L|ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα
+|L|αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι ο τον λογον μου
+|F 296r|
+|L|ακουων και πιστευων τωι πεμ=
+|L|ψαντι με εχει ζωην αιωνιον και
+|L|εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα με=
+|L|ταβεβηκεν εκ του θανατου εις
+|L|την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν
+|L|οτε οι νεκροι ακουσωσιν της φω=
+|L|νης του υιου του θυ̅ και οι ακου=
+|L|σαντες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ
+|L|ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω ου=
+|L|τως και τωι υιω ζωην εδωκεν
+|L|εκειν εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν δε=
+|L|δωκεν αυτω και κρισιν ποιειν
+|L|οτι υς̅ αν̅ου εστιν <V 28> μη θαυμαζετε
+|L|τουτο οτι ερχεται ωρα εν ηι
+|L|παντες οι εν τοις μνημασιν α=
+|L|κουσωσιν της φωνης του θυ̅
+|L|<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγα=
+|F 296v|
+|L|θα ποιησαντες εις αναστασιν
+|L|ζωης οι δε τα φαυλα πρα=
+|L|ξαντες εις αναστασιν κρισεως
+|L|<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυ=
+|L|του ουδεν καθως ακουω κρι=
+|L|νω και η κρισις η εμη δικαι=
+|L|α εστιν οτι ου ζητω το θελημα
+|L|το εμον αλλα αυτο θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με <V 31> εαν εγω μαρτυρω
+|L|περι εμαυτου η μαρτυρια μου
+|L|ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν ο
+|L|μαρτυρων περι εμου και οιδα
+|L|οτι αληθινη εστιν η μαρτυρια
+|L|ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις α=
+|L|πεσταλκατε προς ιωαννην
+|L|και μεμαρτυρηκεν τηι αλη=
+|L|θεια <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την
+|L|μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυ=
+|F 297r|
+|L|τα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> ε=
+|L|κεινος ην ο λυχνος ο καιομενος
+|L|και φαινων υμεις δε ηθελησα=
+|L|τε αγαλλιαθηναι προς ωραν
+|L|εν τωι φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω
+|L|μειζων την μαρτυριαν του ιω=
+|L|αννου τα γαρ εργα α εδωκεν
+|L|μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυ=
+|L|τα τα εργα α ποιω μαρτυρει
+|L|περι εμου οτι ο πη̅ρ με απε=
+|L|σταλκεν <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|εκεινος μεμαρτυρηκεν περι εμου
+|L|ουτε φωνην αυτου πωποτε [app][*]&om;[\*][C]ακηκοατε[\C][\app]
+|L|[app][*]τε[\*][C]ουτε[\C][\app] ειδος αυτου εορακατε <V 38> και
+|L|τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν
+|L|μενοντα οτι ον απεστειλεν εκει=
+|L|νος του τον υμεις ου πιστευετε
+|L|<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι
+|F 297v|
+|L|υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αι=
+|L|ωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρ=
+|L|τυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελε=
+|L|τε ελθειν προς με ινα ζωην εχη=
+|L|τε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβα=
+|L|νω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την
+|L|αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυ=
+|L|τοις <V 43> εγω εληλυθα εν τωι ονοματι
+|L|του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με
+|L|εαν αλλος ελθη εν τωι ονοματι
+|L|τωι ιδιω εκεινον ληψεσθε <V 44> πως
+|L|δυνασθαι πιστευειν δοξαν πα=
+|L|ρα αλληλων λαμβανοντες και την
+|L|δοξαν την παρα του μονου θυ̅
+|L|ου ζητουντες <V 45> μη δοκειτε οτι
+|L|εγω κατηγορησω υμων προς τον
+|L|πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μω=
+|L|υσης εις ον υμεις ηλπικατε
+|F 298r|
+|L|<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευ=
+|L|ετε αν [app][*]εμοι[\*][C]μοι[\C][\app] περι γαρ εμου εκει=
+|L|νος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου
+|L|γραμμασιν ου πιστευετε πως
+|L|τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+|L|<K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν
+|L|της θαλασσης της γαλιλαιας
+|L|της τιβεριαδος <V 2> ηκολουθει δε
+|L|αυτω οχλος πολυς οτι εωρουν
+|L|τα σημεια α εποιει επι των ασθε=
+|L|νουντων <V 3> ανηλθεν δε εις το ορος
+|L|ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς
+|L|το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+|L|<V 5> παρας ουν τους οφθαλμους ο
+|L|ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς
+|L|οχλος ερχεται προς αυτον λε=
+|L|γει προς τον φιλιππον ποθεν
+|F 298v|
+|L|αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν
+|L|ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων
+|L|αυτον αυτος γαρ ειδη τι εμελλεν
+|L|ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος
+|L|διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρ=
+|L|κουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων
+|L|βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ
+|L|των μαθητων αυτου ανδρεας
+|L|ο αδελφος σιμωνος πετρου
+|L|<V 9> εστιν παιδιον ωδε ος εχει πεντε
+|L|αρτους κριθινους και δυο οψα=
+|L|ρια αλλα ταυτα τι εστιν εις το=
+|L|σουτους <V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησα=
+|L|τε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε
+|L|χορτος πολυς εν τωι τοπωι α=
+|L|νεπεσαν ουν ανδρες τον αριθμον
+|L|ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβεν
+|L|ουν τους αρτους ο ις̅ και ευχα=
+|F 299r|
+|L|ριστησας διεδωκε τοις μαθη=
+|L|ταις οι δε μαθηται τοις ανα=
+|L|κειμενοις ομοιως και εκ των
+|L|οψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενε=
+|L|πλησθησαν λεγει τοις μαθηταις
+|L|αυτου συναγαγετε τα περισσευ=
+|L|σαντα κλασματα ινα μη τι απο=
+|L|ληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμι=
+|L|σαν δωδεκα κοφινους κλασμα=
+|L|των εκ των πεντε αρτων των
+|L|κριθινων α επερισσευσε τοις
+|L|βεβρωκοσι <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες
+|L|ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον ο=
+|L|τι ουτος εστιν αληθως ο προφη=
+|L|της ο ερχομενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχε=
+|L|σθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποι=
+|L|ησωσι βασιλεα ανεχωρησεν
+|F 299v|
+|L|παλιν εις το ορος αυτος μονος
+|L|<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν
+|L|οι μαθηται αυτου επι την θαλας=
+|L|σαν <V 17> και εμβαντες εις πλοιον
+|L|ηρχοντο περαν της θαλασσης
+|L|εις καπερναουμ και σκοτεια
+|L|ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει
+|L|προς αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλασσα α=
+|L|νεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+|L|<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικο=
+|L|σιπεντε η τριακοντα θεωρου=
+|L|σι τον ιν̅ περιπατουντα επι της
+|L|θαλασσης και εγγυς του πλοιου γε=
+|L|νομενον και εφοβηθησαν <V 20> ο δε
+|L|λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβησθε
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοι=
+|L|ον και ευθεως εγενετο το πλοιον
+|L|επι της γης εις ην υπηγον <V 22> τηι
+|F 300r|
+|L|επαυριον ο οχλος ο εστηκως πε=
+|L|ραν της θαλασσης ιδοντες οτι
+|L|πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν
+|L|και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλ=
+|L|λα μονοι οι μαθηται αυτου απηλ=
+|L|θον <V 23> αλλα πλοιαρια εκ τιβερι=
+|L|αδος ηλθον εγγυς του τοπου οπου
+|L|εφαγον τον αρτον ευχαριστησαν=
+|L|τος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος
+|L|οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθη=
+|L|ται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις
+|L|τα πλοιαρια και ηλθον εις κα=
+|L|περναουμ ζητουντες τον ιν̅
+|L|<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θα=
+|L|λασσης ειπον αυτω ραββι πο=
+|L|τε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις
+|L|ις̅ και ειπεν αμην λεγω υμιν
+|F 300v|
+|L|ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια
+|L|αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και
+|L|εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε μη την
+|L|βρωσιν την απολλυμενην αλλα
+|L|την μενουσαν εις ζωην αιωνιον
+|L|ην ο υς̅ του αν̅ου δωσει υμιν του=
+|L|τον γαρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν
+|L|προς αυτον τι ποιουμεν ινα ερ=
+|L|γαζομεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις του=
+|L|το εστιν το εργον του θυ̅ ινα πι=
+|L|στευετε εις ον απεστειλεν εκεινος
+|L|<V 30> ειπον ουν αυτωι τι ποιεις συ ση=
+|L|μειον ινα [app][*]ιδωμεν[\*][C*]ειδωμεν[\C*][\app] και πιστευ=
+|L|σωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες
+|L|ημων εφαγον το μαννα εν τηι ε=
+|L|ρημωι καθως εστιν γεγραμμε=
+|L|νον αρτον εκ του ο υ̅νου εδω=
+|F 301r|
+|L|κεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον
+|L|εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδω=
+|L|σιν υμιν τον αρτον εκ του ο υ̅νου
+|L|τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του
+|L|θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του
+|L|ου̅νου και ζωην διδους τωι κο=
+|L|σμωι <V 34> ειπον ουν προς αυτον
+|L|κε̅ δος ημιν παντοτε τον αρ=
+|L|τον τουτον <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο
+|L|ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|ο ερχομενος προς με ου μη
+|L|πειναση και ο πιστευων εις ε=
+|L|με ου μη διψηση πωποτε
+|L|<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι [º]κ[\º]α̣ι εορακα=
+|L|τε με και ου π[º]ιστε[\º]υ̣ετε <V 37> παν
+|L|ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς με
+|F 301v|
+|L|ηξει και τον ερχομενον προς με
+|L|ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβε=
+|L|βηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποι-
+|L|ωι το θελημα το εμον αλλα το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος με <V 39> τουτο
+|L|δε εστιν το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με πρ̅ς ινα παν ο δεδω=
+|L|κεν μοι ου μη απολεσω εξ αυτου
+|L|αλλα αναστησω αυτο τηι εσχατηι
+|L|ημερα <V 40> τουτο γαρ εστιν το θελη=
+|L|μα του πρ̅ς μου ινα πας ο θε=
+|L|ωρων τον υν̅ και πιστευων εις
+|L|αυτον εχει ζωην αιωνιον και α=
+|L|ναστησω αυτον τηι εσχατη ημερα
+|L|<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυ=
+|L|του οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο
+|L|καταβας εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον
+|L|ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου
+|F 302r|
+|L|ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την
+|L|μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρ=
+|L|ανου καταβεβηκα <V 43> απεκριθη
+|L|ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογ=
+|L|γυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυ=
+|L|ναται ελθειν προς με εαν μη
+|L|ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση
+|L|αυτον καγω αναστησω αυτον
+|L|εν τηι εσχατη ημερα <V 45> εστιν γε=
+|L|γραμμενον εν τοις προφηταις
+|L|και εσονται παντες διδα=
+|L|κτοι του θυ̅ πας ο ακουσας πα=
+|L|ρα του πρ̅ς και μαθων ερχε=
+|L|ται προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α
+|L|εορακεν τις ει μη ο ων παρα
+|L|του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+|L|<V 47> μην αμην λεγω υμιν ο πιστευ=
+|L|ων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+|F 302v|
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες
+|L|υμων εφαγον το μαννα εν τη ερη=
+|L|μω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο
+|L|αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαι=
+|L|νων ινα τις εξ αυτου φαγη και
+|L|μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος
+|L|ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|εαν τις φαγει εκ τουτου του αρτου
+|L|ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος
+|L|δε ον εγω δωσω αυτω η σαρξ μου
+|L|εστιν ην εγω δωσω υπερ της του
+|L|κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο ουν
+|L|προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες
+|L|πως δυναται ουτος ημιν δου=
+|L|ναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω
+|L|υμιν εαν μη φαγητε την σαρ=
+|L|κα του υιου του αν̅ου και πιητε
+|F 303r|
+|L|αυτου το αιμα ουκ εχετε ζω=
+|L|ην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την
+|L|σαρκα και πινων μου το αιμα
+|L|εχει ζωην αιωνιον καγω αναστη=
+|L|σω αυτον εν τηι εσχατη ημερα
+|L|<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις
+|L|και το αιμα μου αληθης εστιν πο=
+|L|σις <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα
+|L|και πινων μου το αιμα εν εμοι
+|L|μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως α=
+|L|πεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω
+|L|δια τον πρ̅α και ο τρωγων μου
+|L|την σαρκα κακεινος ζησει δι
+|L|εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ
+|L|του ου̅νου καταβας ου καθως ε=
+|L|φαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα εν
+|L|τηι ερημωι και απεθανον ο
+|L|τρωγων τουτον τον αρτον ζησει
+|F 303v|
+|L|εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συ=
+|L|ναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+|L|<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ειπον σκληρος εστιν
+|L|ο λογος ουτος τις δυναται αυτου α=
+|L|κουειν <V 61> ιδων δε ο ις̅ εν εαυτωι οτι
+|L|γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται
+|L|αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας
+|L|σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρησητε
+|L|τον υν̅ του [app][*]&om;[\*][C]αν̅ου[\C][\app] αναβαινοντα οπου ην
+|L|το προτερον <V 63> το πν̅α εστιν το ζω=
+|L|οποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν
+|L|τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν
+|L|πν̅α εστιν και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν
+|L|τινες εξ υμων οι ου πιστευσουσιν
+|L|ηδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν
+|L|οι μη πιστευοντες και τις εστιν
+|L|ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγεν
+|F 304r|
+|L|δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις
+|L|δυναται ελθειν προς με εαν μη
+|L|η δεδομενον αυτωι εκ του πρ̅ς εκ
+|L|<V 66> τουτου πολλοι εκ των μαθητων
+|L|αυτου απηλθον εις τα οπισω και
+|L|ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+|L|<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη
+|L|και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απε=
+|L|κριθη αυτω σιμων πετρος κε̅
+|L|προς τινα απελευσωμεθα ρη=
+|L|ματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και η=
+|L|μεις πεπιστευκαμεν και εγνω=
+|L|καμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅
+|L|του ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα
+|L|εξελεξαμην και εξ υμων εις
+|L|διαβολος εστιν <V 71> ελεγεν δε τον ι=
+|L|ουδαν σιμωνος ισκαριωτου
+|F 304v|
+|L|ουτος γαρ ημελλεν παραδιδο=
+|L|ναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα
+|L|<K 7> <V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅
+|L|εν τηι γαλιλαια ου γαρ ηθελεν
+|L|εν τηι ιουδαια περιπατειν οτι
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι απο
+|L|κτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των
+|L|ιουδαιων και η σκηνοπηγια
+|L|<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι
+|L|αυτου μεταβηθι εντευθεν και
+|L|υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι
+|L|μαθηται σου θεωρησωσιν τα
+|L|εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ
+|L|τι εν κρυπτω ποιει και ζητει αυ=
+|L|τος εν παρρησια ειναι ει ταυ=
+|L|τα ποιεις φανερωσον σεαυτον
+|L|τωι κοσμωι <V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι
+|L|αυτου ε̣πιστευον εις αυτον <V 6> λεγει
+|F 305r|
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος
+|L|ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υ=
+|L|μετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+|L|<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας
+|L|εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω
+|L|περι αυτου οτι τα εργα αυτου
+|L|πονηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε
+|L|εις την εορτην ταυτην εγω ουπω ανα=
+|L|βαινω εις την εορτην ταυτην
+|L|οτι ο εμος καιρος ουπω πεπλη=
+|L|ρωται <V 9> ταυτα δε ειπων αυτος
+|L|εμεινεν εν τηι γαλιλαια <V 10> ως δε α=
+|L|νεβησαν οι αδελφοι αυτου εις
+|L|την εορτην τοτε και αυτος
+|L|ανεβη ου φανερως αλλ ως εν
+|L|κρυπτωι <V 11> οι ουν ιουδαιοι εζη=
+|L|τουν αυτον εν τηι εορτη και ελε=
+|L|γον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυ=
+|F 305v|
+|L|σμος περι αυτου ην πολυς εν τοις
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος
+|L|εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλα=
+|L|να τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρ=
+|L|ρησια ελαλει περι αυτου δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανε=
+|L|βη ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+|L|<V 15> εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγον=
+|L|τες πως ουτος γραμματα οιδεν
+|L|μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη
+|L|ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος
+|L|με <V 17> εαν τις θελη το θελημα
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται περι της
+|L|διδαχης ποτερον ει εκ του θυ̅ εστιν
+|L|η εγω απ εμαυτου λαλωι <V 18> ο αφ εαυ=
+|L|του λαλων την δοξαν την ιδιαν
+|F 306r|
+|L|ζητει ο δε ζητων την δοξαν του
+|L|πεμψαντος αυτον ουτος αληθης
+|L|εστιν και αδικια ουκ εστιν εν αυτωι
+|L|<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον
+|L|και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον
+|L|τι με ζητειτε αποκτειναι <V 20> απεκρι=
+|L|θη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε
+|L|ζητει αποκτειναι <V 21> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις εν εργον εποιη=
+|L|σα και παντες θαυμαζετε <V 22> δι=
+|L|α τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν
+|L|την περιτομην ουχ οτι εκ του
+|L|μωυσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων
+|L|και εν σαββατω περιτεμνετε
+|L|αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει
+|L|αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη
+|L|ο νομος μωυσεως εμοι χολατε
+|L|οτι αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+|F 306v|
+|L|<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την
+|L|δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον
+|L|ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν απο=
+|L|κτειναι <V 26> ιδε παρρησια λαλει και ου=
+|L|δεν αυτωι λεγουσιν μηποτε αλη=
+|L|θως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ου=
+|L|τος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδα=
+|L|μεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν
+|L|ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν
+|L|εστιν <V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τωι
+|L|ιερωι διδασκων και λεγων κα=
+|L|με ουκ οιδατε ποθεν ειμι και α=
+|L|π εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ ε=
+|L|στιν αληθινος ο πεμψας με ον
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω δε οιδα
+|L|αυτον οτι απ αυτου ειμι κακει=
+|L|νος με απεστειλεν <V 30> εζητουν
+|F 307r|
+|L|ουν αυτον πιασαι και ουδεις επε=
+|L|βαλλεν επ αυτον τας χειρας ο=
+|L|τι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+|L|<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον και ελεγον χς̅ ο=
+|L|ταν ελθη μη πλειονα σημεια
+|L|ποιηση ων ουτος εποιησεν
+|L|<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου
+|L|γογγυζοντος περι αυτου ταυ=
+|L|τα και απεστειλαν οι αρχιερεις
+|L|και οι φαρισαιοι υπηρετας ι=
+|L|να κατηγορησωσιν αυτον
+|L|<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρο=
+|L|νον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς
+|L|τον πεμψαντα με <V 34> ζητησετε με
+|L|και ουχ ευρησετε με και οπου ει=
+|L|μι εγω υμεις ου δυνασθαι ελ=
+|L|θειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς
+|F 307v|
+|L|εαυτους που μελλει ουτος πορευ=
+|L|εσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυ=
+|L|τον μη εις την διασποραν των
+|L|ελληνων μελλει πορευεσθαι και
+|L|διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν
+|L|ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησετε
+|L|με και ουχ ευρησετε με και οπου
+|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+|L|<V 37> εν δε τηι εσχατη ημερα τηι μεγα=
+|L|λη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και ε=
+|L|κραξε λεγων εαν τις διψα
+|L|ερχεσθω προς με και πινετω
+|L|<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν
+|L|η γραφη ποταμοι εκ της κοιλι=
+|L|ας αυτου ρευσουσιν υδατος
+|L|ζωντος <V 39> τουτο δε ειπεν πε=
+|L|ρι του πν̅ς ου εμελλον λαμβα=
+|L|νειν οι πιστευοντες εις αυτον
+|F 308r|
+|L|ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅
+|L|ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι
+|L|ουν εκ του οχλου ακουσαντες
+|L|τον λογον τουτον ελεγον ουτος
+|L|εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι
+|L|ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως
+|L|ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της
+|L|γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι
+|L|η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερμα=
+|L|τος δα̅δ και απο βηθλεεμ της
+|L|κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερ=
+|L|χεται <V 43> σχισμα ουν εγενετο εν
+|L|τωι οχλω δι αυτον <V 44> τινες δε ηθε=
+|L|λον εξ αυτων πιασαι αυτον αλ=
+|L|λ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας
+|L|χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται
+|L|προς τους αρχιερεις και φα=
+|L|ρισαιους και ειπον αυτοις ε=
+|F 308v|
+|L|κεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+|L|<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ου=
+|L|δεπωτε ελαλησεν ουτως αν̅ος
+|L|ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν
+|L|ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υ=
+|L|μεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ
+|L|των αρχοντων επιστευσεν εις αυ=
+|L|τον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο
+|L|οχλος ουτος ο μη γινωσκων
+|L|τον νομον επικαταρατοι εισιν
+|L|<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο
+|L|ελθων νυκτος προς αυτον το
+|L|πρωτερον εις ων εξ αυτων <V 51> μη
+|L|ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον ε=
+|L|αν μη ακουση πρωτον παρ αυτου
+|L|και γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτωι μη και συ εκ της
+|L|γαλιλαιας η ερευνησον και ιδε
+|F 309r| {This page is a bit messy; the ink from the other side seeped through; some portions can hardly be read with certainty}
+|L|ο̣τ̣ι̣ εκ τ̣ης̣ γα̣λιλαιας προφητης
+|L|ουκ εγηγερται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om}<V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν ουν αυτοις
+|L|ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το
+|L|φως του κοσμου ο ακολουθων
+|L|εμου ου μη περιπατηση εν τηι
+|L|σκ̣οτι̣α α̣λλ εξει το φως της
+|L|ζωης̣ <V 13> ειπ̣ο̣ν̣ ουν αυτω οι φαρι=
+|L|σαιοι συ πε̣ρ̣ι σεαυτου μαρτυρεις
+|L|η̣ μ̣α̣ρτυ̣ρια σου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου
+|L|α̣ληθης ε̣σ̣τιν η μαρτυρια μου ο=
+|L|τι οιδα ποθεν ηλθον και που υ=
+|L|παγω υμεις δε ουκ οιδατε πο=
+|L|θεν ερχομαι η που υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα κρινετ̣ε εγω
+|L|ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρι=
+|L|νω εγω η κρισις η εμη αληθι=
+|F 309v|
+|L|νη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω
+|L|και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> <V 18> <V 19> ελεγον
+|L|ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν ουτε εμε
+|L|οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει ε=
+|L|με ηδητε και τον πρ̅α μου αν ι=
+|L|δητε <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν
+|L|ο ις̅ εν τωι γαζοφυλακιω διδασκων
+|L|εν τωι ιερω και ουδεις επιασεν
+|L|αυτον οτι ουπω εληλυθει η ω=
+|L|ρα αυτου <V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις
+|L|ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με
+|L|και εν τηι αμαρτια υμων αποθα=
+|L|νεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυ=
+|L|τον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υ=
+|L|μεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ελεγεν
+|F 310r|
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε ε=
+|L|γω εκ των ανω ειμι εγω ουκ ειμι εκ
+|L|του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν
+|L|οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις
+|L|υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι
+|L|εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις α=
+|L|μαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω
+|L|συ τις ει ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην
+|L|ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω πε=
+|L|ρι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο
+|L|πεμψας με αληθης εστιν καγω α
+|L|ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω
+|L|εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν δε ο=
+|L|τι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε
+|L|τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε
+|L|οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποι=
+|L|ω ουδεν αλλα καθως εδιδα=
+|F 310v|
+|L|ξεν με ο πη̅ρ ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμ=
+|L|ψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφη=
+|L|κεν με μονον οτι τα αρεστα αυ=
+|L|τω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου
+|L|λαλουντος πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς
+|L|τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαι=
+|L|ους εαν υμεις μεινητε εν τωι λο=
+|L|γωι τωι εμωι αληθως μαθηται
+|L|μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθει=
+|L|αν και η αληθεια ελευθερω=
+|L|σει υμας <V 33> απεκριθησαν προς αυ=
+|L|τον οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ
+|L|εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν
+|L|πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευ=
+|L|θεροι γεγενησθε <V 34> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν οτι πας ο ποιων την α=
+|F 311r| {Portions of this page have stains, or perhaps some kind of molds; nevertheless, it is still generally readable}
+|L|μαρτιαν δουλος εστι της αμαρ=
+|L|τιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη
+|L|οικια εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο
+|L|υς̅ υμας ελευθερωση οντως ε=
+|L|λευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εστε αλλα ζητει=
+|L|τε με αποκτειναι οτι ο λογος
+|L|ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω α ε=
+|L|ωρακα παρα τωι πρ̅ι μου λαλω και υ=
+|L|μεις ουν α ηκουσατε παρα του
+|L|πρ̅ς υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρα=
+|L|αμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα
+|L|του αβρααμ ητε τα εργα του
+|L|αβρααμ εποιειτε αν <V 40> νυν δ̣ε̣ ζη=
+|L|τειτε με αποκτειναι αν̅ο̣ν̣ ος
+|L|την αληθειαν υμιν λελαληκα
+|L|ην ηκουσα παρα του θυ̅ τ̣ο̣υτο
+|F 311v|
+|L|αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιει=
+|L|τε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον
+|L|ουν αυτωι ημεις εκ πορνειας ου γε=
+|L|γεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον
+|L|θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅
+|L|πη̅ρ υμων η ηγαπατε αν εμε
+|L|εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω
+|L|ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλ=
+|L|λ εκεινος με απεστειλεν <V 43> διατι
+|L|την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε
+|L|οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον
+|L|τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του δια=
+|L|βολου εστε και̣ τας επιθυμιας
+|L|το̣̣υ̣ π̣ρ̣̅ς ̣υ̣μ̣ω̣ν̣ θελετε ποιειν ε=
+|L|κε̣ι̣ν̣ος̣ α̣νθρωποκτονος ην α=
+|L|π α̣ρχης και εν τηι αληθεια ου=
+|L|χ ε̣σ̣τ̣ηκεν οτι αληθεια ουκ εστιν ε=
+|L|ν α̣υ̣τ̣ωι οταν λαλη το ψευδος εκ
+|F 312r|
+|L|των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν
+|L|και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την α=
+|L|ληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις
+|L|εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας
+|L|ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου
+|L|πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα
+|L|ρηματα του θυ̅ ακουει δια του=
+|L|το υμεις ου πιστευετε μου οτι εκ
+|L|του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν
+|L|οι ιουδαιοι και ειπον αυτωι ου
+|L|καλως λεγομ̣ε̣ν̣ η̣μ̣εις οτι σα=
+|L|μαρειτης ει συ κ̣αι δαιμονιον
+|L|εχεις <V 49> εγω δαιμ̣ο̣ν̣ι̣ο̣ν ουκ εχω
+|L|αλλα τιμω τον π̣ρ̣̅α̣ μο̣υ̣ κ̣α̣ι̣ υ̣=
+|L|μεις ατιμαζετε με <V 50> ε̣γ̣ω̣ δ̣ε̣ ο̣υ̣ ζη=
+|L|τω την δοξαν μ̣ο̣υ εστιν ο̣ ζ̣̣η=
+|L|των και κρινων <V 51> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν τις τον εμο̣ν̣ λο=
+|F 312v|
+|L|γον τηρηση θανατον ου μη θε=
+|L|ωρηση εις τον αιωνα <V 52> ειπον
+|L|ουν αυτωι οι ιουδαιοι νυν εγνω=
+|L|καμεν οτι δαιμονιον εχεις α=
+|L|βρααμ απεθανεν και οι προ=
+|L|φητα̣ι̣ και συ λεγεις εαν τις
+|L|τον λογον μου τηρηση θανατον
+|L|ου μη θεωρ̣η̣ση εις τον αιωνα
+|L|<V 53> μη συ μειζον ε̣ι̣ του πρ̅ς ημων α=
+|L|βρααμ οστις απεθανεν και οι
+|L|προφητα̣ι̣ α̣π̣εθανον τινα
+|L|σεαυτο̣ν̣ ποι̣ε̣ι̣ς̣ <V 54> απεκριθη ις̅
+|L|εα̣ν̣ ε̣γ̣ω δο̣ξ̣α̣ζ̣ω̣ ε̣μαυτον η̣ δο=
+|L|ξ̣α̣ μ̣ο̣υ̣ ο̣υ̣δ̣ε̣ν̣ ε̣σ̣τ̣ι̣ν̣ εστιν ο πη̅ρ
+|L|μ̣ο̣υ̣ ο̣ δ̣ο̣ξ̣α̣ζ̣ω̣ν̣ μ̣ε ον υμε̣ι̣ς λε=
+|L|γε̣τ̣ε̣ οτ̣ι̣ θς̣̅ υ̣μων εστιν <V 55> και ου=
+|L|κ εγνωκατε αυτον εγω δε οι=
+|L|δ̣α̣ α̣υτον και εαν ειπω οτι
+|F 313r|
+|L|οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος
+|L|υμων ψευστης αλλ οιδα αυ=
+|L|τον και τον λογον αυτου τηρω
+|L|<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλια=
+|L|σατο ινα ιδη την ημεραν [app][*]&om;[\*][C]την εμην[\C][\app] και
+|L|ιδεν και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι προς αυτον πεντηκον=
+|L|τα ετη ουπω εχεις και αβρααμ
+|L|εωρακας <V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω̣ υμιν πριν α=
+|L|βρααμ γεν̣ε̣σ̣θ̣α̣ι̣ εγω ειμι <V 59> ηραν
+|L|ουν λιθους ιν̣α β̣α̣λ̣ω̣σιν επ αυ=
+|L|τον ις̅ δε εκ̣ρ̣υβη και εξηλθεν
+|L|εκ του ιερου και διελθων
+|L|δια μεσου αυτων επερευετο και
+|L|παρηγεν ουτως <K 9> <V 1> και παραγων
+|L|ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+|L|<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται̣
+|F 313v|
+|L|αυτου λεγοντες ραββι τις η=
+|L|μαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου
+|L|ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη
+|L|ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι
+|L|γονεις αυτου αλλ ινα φανε=
+|L|ρωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτωι
+|L|<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του
+|L|πεμψαντος με εως ημερα εστιν
+|L|ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται
+|L|εργαζεσθαι <V 5> οταν ωι εν τωι κοσμωι
+|L|φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ει=
+|L|πων επτυσεν χαμαι και εποι=
+|L|ησεν πηλον εκ του πτυσματος
+|L|και επεχρισεν τον πηλον επι τους
+|L|οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ειπεν
+|L|αυτω υπαγε νιψαι εις την κο=
+|L|λυμβηθραν του σιλωαμ ο ερ=
+|L|μηνευεται απεσταλμενος
+|F 314r|
+|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλ=
+|L|θεν βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι
+|L|θεωρουντες αυτον το προτε=
+|L|ρον οτι προς αυτης ην ελεγον
+|L|ουχι <V 9> αλλ ομοιος αυτωι εστιν
+|L|εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+|L|<V 10> ελεγον ουν αυτωι πως ουν ανε=
+|L|ωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> α=
+|L|πεκριθη εκεινος και ειπεν αν=
+|L|θρωπος λεγομενος ις̅ πηλον
+|L|εποιησεν και επεχρισεν μου
+|L|τους οφθαλμους και ειπεν
+|L|μοι υπαγε νιψαι εις τον σιλω=
+|L|αμ απηλθον ουν και νιψαμε=
+|L|νος ανεβλεψα <V 12> και ειπον ουν αυτω
+|L|που εστιν εκεινος και λεγει ουκ οιδα
+|L|<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρι=
+|L|σαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην
+|F 314v|
+|L|δε σαββατον εν η τον πηλον
+|L|εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν
+|L|αυτου τους οφθαλμους <V 15> πα=
+|L|λιν ουν ηρωτουν αυτον οι φαρι=
+|L|σαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ει=
+|L|πεν αυτοις πηλον επεθηκεν
+|L|μου επι τους οφθαλμους και ενι=
+|L|ψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν
+|L|τινες εκ των φαρισαιων ουτος
+|L|ο αν̅ος ουκ εστιν παρα θυ̅ οτι
+|L|το σαββατον ου τηρει αλλοι ε=
+|L|λεγον πως δυναται αν̅ος αμαρ=
+|L|τωλος τοιαυτα σημεια ποι=
+|L|ειν και σχισμα ην εν αυτοις
+|L|<V 17> λεγουσιν ουν τωι τυφλωι παλιν
+|L|τι συ λεγεις περι αυτου οτι ανε=
+|L|ωζεν σου τους οφθαλμους
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητης
+|F 315r|
+|L|εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος
+|L|ην και ανεβλεψεν εως οτου
+|L|εφωνησαν τους γονεις αυτου
+|L|του αναβλεψαντος <V 19> και ηρω=
+|L|τησαν αυτους λεγοντες ουτος
+|L|εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε
+|L|οτι τυφλος εγεννηθη πως
+|L|ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν
+|L|οι γονεις αυτου και ειπον οιδα=
+|L|μεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων
+|L|και οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως
+|L|δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η
+|L|τις ανεωζεν αυτου τους οφθαλ=
+|L|μους ημεις ουκ οιδαμεν αυ=
+|L|τον ερωτησατε ηλικιαν ε=
+|L|χει αυτος περι εαυτου μαρτυ=
+|L|ρηση <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις
+|F 315v|
+|L|αυτου οτι εφοβουντο τους ιου=
+|L|δαιους ηδη γαρ συνετεθειν=
+|L|το ινα εαν τις αυτον ομολογη=
+|L|ση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+|L|<V 23> δια τουτο ειπον οι γονεις αυτου
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτη=
+|L|σατε <V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου
+|L|τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον
+|L|αυτωι δος δοξαν τωι θω̅ι ημεις
+|L|οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρ=
+|L|τωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκει=
+|L|νος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος
+|L|ων αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυτωι
+|L|παλιν τι εποιησεν σοι πως α=
+|L|νεωζεν σου τους οφθαλμους
+|L|<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον ουν υ=
+|L|μιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι πα=
+|F 316r|
+|L|λιν θελετε ακουειν μη και υμεις
+|L|θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+|L|<V 28> ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ
+|L|ει μαθητης εκεινου ημεις δε
+|L|του μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις
+|L|οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅
+|L|τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν
+|L|εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν
+|L|αυτοις εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν
+|L|οτι ημεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν
+|L|και ανεωξεν μου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτω=
+|L|λον αν̅ον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ ε=
+|L|αν τις θεοσεβης η και το θε=
+|L|λημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+|L|<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι η=
+|L|νεωξεν τις οφθαλμους τυ=
+|L|φλου γεγεννημενου <V 33> ειμι ην ου=
+|F 316v|
+|L|τος παρα θυ̅ ουκ ειδυνατο ποι=
+|L|ειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ει=
+|L|πον αυτωι εν αμαρτιαις συ εγεν=
+|L|νηθης ολως και συ διδασκεις
+|L|ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον
+|L|εξω και ευρων αυτον ειπεν
+|L|αυτον συ πιστευεις εις τον υν̅
+|L|του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και
+|L|ειπεν και τις εστ̣ι̣ν̣ κε̅ ινα πι=
+|L|στευσω εις αυτον̣ <V 37> και ειπε αυτω
+|L|ο ις̅ και εορακας αυτον και
+|L|ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και
+|L|προσεκυνησεν αυτωι
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις
+|L|τον κοσμον τουτον ηλθον ινα
+|L|οι μη βλεποντες βλεπωσιν
+|F 317r|
+|L|και οι βλεποντες τυφλοι γενων=
+|L|ται <V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαι=
+|L|ων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ει=
+|L|πον αυτω μη και υμεις τυφλοι
+|L|εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυ=
+|L|φλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτι=
+|L|αν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν
+|L|αι αμαρτιαι υμων μενουσιν <K 10> <V 1> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομε=
+|L|νος δια της θυρας εις την αυ=
+|L|λην των προβατων αλλα ανα=
+|L|βαινων αλλαχοθεν εκεινος
+|L|κλεπτης εστιν και ληιστης <V 2> ο δε ει=
+|L|σερχομενος δια της θυρας ποι=
+|L|μην εστιν των προβατων <V 3> τουτο
+|L|ο θυρωρος ανοιγει και τα προ=
+|L|βατα της φωνης αυτου ακου=
+|L|ει και τα ιδια προβατα φω=
+|F 317v|
+|L|νει κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> και
+|L|οταν τα ιδια παντα εκβαλη
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και
+|L|τα προβατα αυτωι ακολουθει ο=
+|L|τι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλ=
+|L|λοτριω δε ου μη ακολουθησου=
+|L|σιν αλλα φευξονται απ αυτου ο=
+|L|τι ουκ οιδασι των αλλοτριων την
+|L|φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν
+|L|ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ου=
+|L|κ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+|L|<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα
+|L|των προβατων <V 8> παντες οσοι
+|L|ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και
+|L|ληισται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων
+|L|τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα
+|L|δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται
+|F 318r|
+|L|και εισελευσεται και εξελευσεται και
+|L|νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ου=
+|L|κ ερχεται ειμι ινα κλεψη και
+|L|θυση και απολεση εγω ηλθον
+|L|ινα ζωην εχωσιν και περισσο=
+|L|τερον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην
+|L|ο καλος ο ποιμην ο καλος την
+|L|ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των
+|L|προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και
+|L|ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προ=
+|L|βατα ιδια θεωρει τον λυ=
+|L|κον ερχομενον και αφιησι
+|L|τα προβατα και φευγει και ο λυ=
+|L|κος αρπαζει αυτα και σκορπι=
+|L|ζει τα προβατα <V 13> ο δε μισθοτος
+|L|φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου
+|L|μελει αυτω περι των προβατων
+|L|<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γι=
+|F 318v|
+|L|νωσκω τα εμα και γινωσκομαι
+|L|υπο των εμων
+|L|<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω
+|L|γινωσκω τον πρ̅α και την ψυ=
+|L|χην μου τιθημι υπερ των προ=
+|L|βατων <V 16> και αλλα προβατα εχω
+|L|α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης
+|L|κακεινα με δει αγαγειν και της φω=
+|L|νης μου ακουσωσιν και γενη=
+|L|σωνται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω
+|L|τιθημι την ψυχην μου ινα
+|L|παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις
+|L|αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω
+|L|τιθημι αυτην απ εμαυτου
+|L|εξουσιαν εχω θηναι αυτην
+|L|και εξουσιαν εχω παλιν
+|F 319r|
+|L|λαβειν αυτην ταυτην την εν=
+|L|τολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+|L|<V 19> σχισμα παλιν εγενετο εν τωι οχλω
+|L|δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον
+|L|δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον ε=
+|L|χει και μαινεται τι αυτου ακουε=
+|L|τε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρη=
+|L|ματα ουκ εστιν δαιμονιζομε=
+|L|νου μη δαιμονιον δυναται τυ=
+|L|φλων οφθαλμους ανοιζαι
+|L|<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιερο=
+|L|σολυμοις χειμων ην <V 23> και πε=
+|L|ριεπατει ο ις̅ εν τωι ιερωι εν
+|L|τηι στοα του σολομωντος <V 24> ε=
+|L|κυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι
+|L|και ελεγον αυτωι εως ποτε την
+|L|ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅
+|L|ειπε ημιν παρρησια <V 25> απε=
+|F 319v|
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν ηδη
+|L|και ου πιστευετε τα εργα α εγω
+|L|ποιω εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου
+|L|ταυτα μαρτυρει περι εμου <V 26> αλλ υ=
+|L|μεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ
+|L|των προβατων των εμων καθως
+|L|ειπον υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα
+|L|της φωνης μου ακουουσιν καγω γι=
+|L|νωσκω αυτα και ακολουθουσιν
+|L|μοι <V 28> καγω διδομι αυτοις ζωην
+|L|αιωνιον και ου μη απολλουνται
+|L|εις τον αιωνα και ου μη αρπαση
+|L|τις αυτα εκ της χειρος αυτου
+|L|<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι παντων
+|L|εστι μειζον και ουδεις δυναται
+|L|αρπαζειν εκ της χειρος του
+|L|πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ μου εν
+|L|εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν
+|F 320r|
+|L|λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν
+|L|αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολ=
+|L|λα καλα εργα εδειξα υμιν εκ
+|L|του πρ̅ς μου δια ποιον εργον αυ=
+|L|των λιθαζετε με <V 33> απεκριθησαν
+|L|αυτωι οι ιουδαιοι περι καλου ερ=
+|L|γου ου λιθαζομεν σε αλλα πε=
+|L|ρι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων
+|L|ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν
+|L|τωι νομωι υμων οτι εγω ειπα θεοι
+|L|εστε <V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς
+|L|ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου
+|L|δυναται λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο
+|L|πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον
+|L|κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφη=
+|L|μεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+|L|<V 37> ει ου ποιωι τα εργα του πρ̅ς μου
+|F 320v|
+|L|μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω
+|L|καν εμοι μη πιστευετε τοις ερ=
+|L|γοις πιστευσατε ινα γνωτε και
+|L|γινωσκετε οτι ο πη̅ρ εν εμοι
+|L|καγω εν αυτωι πρ̅ι <V 39> εζητουν ουν
+|L|αυτον παλιν πιασαι και εξηλ=
+|L|θεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και α=
+|L|πηλθεν περαν του ιορδανου
+|L|οπου ην ιωαννης βαπτιζωντο
+|L|πρωτον και εμεινεν εκει <V 41> και πολ=
+|L|λοι ηλθον προς αυτον και ελεγον
+|L|οτι ιωαννης μεν εποιησεν ση=
+|L|μειαν ουδεν παντα ουν οσα
+|L|ειπεν ιωαννης περι τουτου α=
+|L|ληθει ην <V 42> και πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον εκει <K 11><V 1> ην δε τις ασθενων
+|L|λαζαρος απο βηθανιας εκ της
+|L|κωμης μαριας και μαρθας
+|F 321r|
+|L|της αδελφης αυτης <V 2> ην δε μα=
+|L|ρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και
+|L|και εκμαξασα τους ποδας αυ=
+|L|του ταις θριξιν αυτης ης ο α=
+|L|δελφος λαζαρος ησθενει <V 3> α=
+|L|πεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυ=
+|L|τον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις
+|L|ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν
+|L|αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς
+|L|θανατον αλλ υπερ της δοξης
+|L|του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅
+|L|δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την
+|L|μαρθαν και την αδελφην αυ=
+|L|της και τον λαζαρον <V 6> ως ουν η=
+|L|κουσεν οτι ασθενει τοτε μεν
+|L|εμεινεν εν ωι ην τοπωι δυο η=
+|L|μερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει
+|L|τοις μαθηταις αγωμεν εις την
+|F 322r|
+|L|ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυτωι
+|L|οι μαθηται ραββι νυν εζητουν
+|L|σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν
+|L|υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ο ις̅ ου=
+|L|χι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας
+|L|εαν τις περιπατει εν τωι φωτι
+|L|ου προσκοπτει οτι το φως του
+|L|κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε
+|L|περιπατει εν τηι νυκτι προσκο=
+|L|πτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτωι
+|L|<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυ=
+|L|τοις λαζαρος ο φιλος ημων κε=
+|L|κοιμηται αλλα πορευομαι ινα
+|L|εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μα=
+|L|θηται αυτω κε̅ ει κεκοιμηται
+|L|σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ πε=
+|L|ρι του θανατου αυτου εκεινοι δε ε=
+|L|λεγον οτι περι της κοιμησεως του
+|F 322r|
+|L|υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθα=
+|L|νεν <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευ=
+|L|σητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγω=
+|L|μεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθη=
+|L|ταις αγωμεν και ημεις ινα απο=
+|L|θανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν
+|L|ο ις̅ βηθανιαν ευρεν αυτον τες=
+|L|σαρας ημερας ηδη εχοντα εν τωι
+|L|μνημειωι <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς
+|L|των ιεροσολυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> πολλοι δε εκ των ι=
+|L|ουδαιων εληλυθεισαν προς την
+|L|μαρθαν και μαριαν ινα παραμυ=
+|L|θησονται αυτας περι του αδελ=
+|L|φου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκου=
+|L|σεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυ=
+|F 322v|
+|L|τω μαρια δε εν τωι οικω εκα=
+|L|θεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς
+|L|τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απε=
+|L|θανεν μου ο αδελφος <V 22> και νυν
+|L|οιδα οτι οσα αν αιτηση τον
+|L|θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει
+|L|αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστη=
+|L|σεται εν τηι εσχατηι ημερα <V 25> ειπεν
+|L|ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις
+|L|και η ζωη ο πιστευων εις εμε
+|L|καν αποθανη ζησεται <V 26> και πας
+|L|ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη
+|L|αποθανη εις τον αιωνα πιστευ=
+|L|εις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ ε=
+|L|γω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅
+|L|του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομε=
+|L|νος <V 28> και τουτα ειπων απηλθεν
+|F 323r|
+|L|και εφωνησεν μαριαν την αδελ=
+|L|φην αυτης λαθρα ειπουσα ο
+|L|διδασκαλος παρεστιν και φω=
+|L|νει σε <V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν η=
+|L|γερθη ταχυ και ηρχετο προς αυ=
+|L|τον <V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις
+|L|την κωμην αλλ ην εν τωι
+|L|τοπωι οπου υπηντησεν αυτωι
+|L|η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες
+|L|μετ αυτης εν τηι οικια και πα=
+|L|ραμυθουμενοι αυτην ιδοντες
+|L|την μαριαν οτι ταχεως ανεστη
+|L|και εξηλθεν ηκολουθησαν αυ=
+|L|τη δοξαντες οτι υπαγει εις το
+|L|μνημειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν
+|L|μαρια ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδου=
+|L|σα αυτον επεσεν εις τους πο=
+|L|δας αυτου λεγουσα κε̅ ει ης
+|F 323v|
+|L|ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο α=
+|L|δελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυ=
+|L|την κλαιουσαν και τους συνελ=
+|L|θοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τωι πν̅ι και ετα=
+|L|ραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που
+|L|τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω
+|L|κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο
+|L|ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως
+|L|εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων
+|L|ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοι=
+|L|ξας τους οφθαλμους του τυφλου
+|L|ποιησαι ινα και ουτος μη απο=
+|L|θανη <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμησα=
+|L|μενος εν εαυτω ερχεται εις το
+|L|μνημειον ην δε σπηλαιον και
+|L|λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ουν
+|L|ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω
+|F 324r|
+|L|η αδελφη του τεθνεωτος μαρθα
+|L|κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+|L|<V 40> εγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι ε=
+|L|αν πιστευσης οψη την δοξαν
+|L|του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε
+|L|ις̅ ηρεν τους οφθαλμους ανω
+|L|και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι
+|L|ηκουσας μου <V 42> εγω δε η ιδειν οτι
+|L|παντοτε μου ακουεις αλλα δια
+|L|τον περιεστωτα οχλον ειπον ινα
+|L|πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη
+|L|εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+|L|<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδε=
+|L|μενος τους ποδας και τας χει=
+|L|ρας κειριαις και η οψις αυτου
+|L|σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε
+|F 324v|
+|L|υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιου=
+|L|δαιων οι ελθοντες προς την
+|L|μαρθαν και θεασαμενοι α εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+|L|<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον
+|L|προς τους φαρισαιους και ειπον
+|L|αυτοις α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγα=
+|L|γον ουν οι αρχιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι συνεδριον και ελεγον τι
+|L|ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολ=
+|L|λα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν
+|L|αυτον ουτως παντες πιστευσω=
+|L|σιν εις αυτον και ελευσωνται οι
+|L|ρωμαιοι και αρουσιν ημων και
+|L|τον τοπον και το εθνος <V 49> εις δε τις
+|L|εξ αυτων καιαφας ων αρχιερευς
+|L|του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις
+|L|υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε δια=
+|F 325r|
+|L|λογιζεσθε οτι συμφερει υμιν ινα
+|L|εις αν̅ος αποθανη υπερ του λα=
+|L|ου και μη ολον το εθνος απολη=
+|L|ται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν
+|L|αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου
+|L|εκεινου προεφητευσεν οτι η=
+|L|μελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ
+|L|του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του ε=
+|L|θνους δε μονον αλλ ινα και τα
+|L|τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμε=
+|L|να συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης
+|L|ουν της ημερας συνεβουλευσαντο
+|L|ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ο ουν ις̅
+|L|ουκ ετι παρρησια περιεπατει
+|L|εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλ=
+|L|θεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς
+|L|της ερημου εις εφραιμ λεγομε=
+|L|νην πολιν κακει διετριβεν με=
+|F 325v|
+|L|τα των μαθητων αυτου <V 55> ην δε
+|L|εγγυς το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσο=
+|L|λυμα εκ της χωρας προ του πα=
+|L|σχα ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζη=
+|L|τουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλλη=
+|L|λων εστηκοτες εν τωι ιερωι τι δο=
+|L|κει υμιν οτι ου μη ελθη εις την ε=
+|L|ορτην <V 57> δεδοκεισαν δε οι αρχιε=
+|L|ρεις και οι φαρισαιοι εντολην ι=
+|L|να εαν τις γνω που εστιν μηνυση
+|L|οπως πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅
+|L|προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν
+|L|εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος
+|L|ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν
+|L|ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα
+|L|διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των
+|L|ανακειμενων <V 3> η ουν μαρια λαβου=
+|F 326r|
+|L|σα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης
+|L|πολυτιμου ηλειψε τους ποδας
+|L|αυτου και εξαιμαξε ταις θρι=
+|L|ξι της κεφαλης αυτης τους
+|L|ποδας αυτου η δε οικια επλη=
+|L|ρωθη εκ της οσμης του μυρου
+|L|<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου
+|L|ιουδας σιμωνος ισκαριωτης
+|L|ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+|L|<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επρα=
+|L|θη επανω τριακοσιων δηναρι=
+|L|ων και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπεν
+|L|δε τουτο ουχ οτι περι των πτω=
+|L|χων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης
+|L|ην και το γλωσσωκομον ειχεν
+|L|και τα βαλλομενα εβασταζεν
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις
+|L|την ημεραν του ενταφιασμου
+|F 326v|
+|L|μου τηρηση αυτω <V 8> τους πτωχους
+|L|γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων
+|L|εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω
+|L|ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαι=
+|L|ων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δι=
+|L|α τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λα=
+|L|ζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νε=
+|L|κρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχι=
+|L|ερεις ινα και τον λαζαρον α=
+|L|ποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον
+|L|υπηγον των ιουδαιων και επι=
+|L|στευον εις τον ιν̅ <V 12> τηι επαυριον
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την ε=
+|L|ορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερ=
+|L|χεται εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον
+|L|τα βαια των φοινικων και ε=
+|L|ξηλθον εις υπαντησιν αυτωι
+|L|και εκραζον λεγοντες ωσαννα
+|F 327r| {The ink from the other side seeped through this side}
+|L|ευλογημενος ο ερχομενος εν ο=
+|L|νοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν
+|L|επ αυτο καθως [app][*]&om;[\*][C]εστιν[\C][\app] γεγραμμενον
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου
+|L|ο βασιλευς σου ερχεται καθημε=
+|L|νος επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε
+|L|ου̣κ̣ εγνωσαν οι μαθηται αυτου
+|L|το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη
+|L|ο ις̅ του αν̅ου το τε εμνησθησαν
+|L|οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμε=
+|L|να και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυ=
+|L|του οτε τον λαζαρον εφωνη=
+|L|σεν εκ του μνημειου και ηγειρεν
+|L|αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και
+|L|υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πε=
+|F 327v|
+|L|ποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φα=
+|L|ρισαιοι ειπον προς εαυτους θε=
+|L|ωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν
+|L|ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου
+|L|απηλθεν <V 20> ησαν δε ελληνες
+|L|τινες εκ των αναβαινοντων ι=
+|L|να προσκυνησωσιν εν τηι εορ=
+|L|τηι <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φι=
+|L|λιππω τωι απο βηθσαιδα της
+|L|γαλιλαιας και ηρωτησαν αυ=
+|L|τον λεγοντες κε̅ θελομεν τον
+|L|ιν̅ ιδειν <V 22> ερχετε ο φιλιππος και
+|L|λεγει τωι ανδρεα και παλιν αν=
+|L|δρεας και φιλιππος λεγουσιν
+|L|τωι ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις
+|L|λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δο=
+|L|ξασθη ο υς̅ του αν̅ου <V 24> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του
+|F 328r|
+|L|σιτου πεσων εις την γην απο=
+|L|θανη πολυν καρπον φερει
+|L|<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απο=
+|L|λεσει αυτην και ο μισων την ψυ=
+|L|χην αυτου εν τωι κοσμωι τουτωι
+|L|εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26> εαν εμοι τις διακονηι εμοι ακο=
+|L|λουθειτω και οπου ειμι εγω εκει
+|L|και ο διακονος ο εμος εσται εαν
+|L|τις εμοι διακονηι τιμησει αυτον
+|L|ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται
+|L|και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της
+|L|ωρας ταυτης αλλα δια τουτο
+|L|ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον ιν̅ ηλθεν
+|L|υν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξα=
+|L|σα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν ο=
+|L|χλος ο εστηκως και ακουων ε=
+|F 328v|
+|L|λεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι
+|L|ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+|L|<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε
+|L|αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υ=
+|L|μας <V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου
+|L|τουτου νυν ο αρχων του κοσμου
+|L|τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω
+|L|εαν υψωθω εκ της γης παντας
+|L|ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο
+|L|δε ελεγεν σημαινων ποιω θανα=
+|L|τω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απε=
+|L|κριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις η=
+|L|κουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ με=
+|L|νει εις τον αιωνα και πως συ λε=
+|L|γεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του
+|L|αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+|L|<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον
+|L|χρονον το φως εν υμιν εστιν πε=
+|F 329r|
+|L|ριπατειτε εως το φως εχετε ι=
+|L|να μη σκοτια υμας καταλα=
+|L|βη και ο περιπατων εν τη σκο=
+|L|τια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> εως
+|L|το φως εχετε πιστευετε εις το
+|L|φως ινα υιοι φωτος γενησθε
+|L|ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων
+|L|εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε
+|L|αυτου σημεια πεποιηκοτος εμ=
+|L|προσθεν αυτων ουκ επιστευον
+|L|εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου
+|L|του προφητου πληρωθη ον ει=
+|L|πεν κε̅ τις επιστευσεν τηι α=
+|L|κοη υμων και ο βραχιων κυ̅
+|L|τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο
+|L|ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι πα=
+|L|λιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν
+|L|αυτων τους οφθαλμους και επο=
+|F 329v|
+|L|ρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη
+|L|ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοη=
+|L|σωσι τηι καρδια και επιστρε=
+|L|ψωσιν και ιασομαι αυτους <V 41> ταυτα
+|L|ειπεν ησαιας οτι ειδεν την δο=
+|L|ξαν αυτου και ελαλησεν περι αυ=
+|L|του <V 42> ομως μεντοι και εκ των αρ=
+|L|χοντων πολλοι επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον αλλα δια τους φαρισαιους ου=
+|L|χ ωμολογουν ινα μη αποσυναγω=
+|L|γοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ
+|L|την δοξαν των αν̅ων μαλλον υ=
+|L|περ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε
+|L|εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις ε=
+|L|με ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον
+|L|πεμψαντα με <V 45> και ο θεωρων ε=
+|L|με θεωρει τον πεμψαντα με
+|L|<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα
+|F 330r|
+|L|ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη
+|L|σκοτια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου
+|L|ακουση των ρηματων και μη φυ=
+|L|λαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ
+|L|ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ι=
+|L|να σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων
+|L|εμε και μη λαμβανων τα ρηματα
+|L|μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λο=
+|L|γος ον ελαλησα εκεινος κρινει
+|L|αυτον εν τηι εσχατηι ημερα <V 49> οτι
+|L|εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο
+|L|πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εν=
+|L|τολην δεδωκεν τι ειπω και τι λα=
+|L|λησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυ=
+|L|τ̣ο̣υ ζωη αιωνιος εστιν α ουν ε=
+|L|γω λαλω καθως ειρηκε μοι ο
+|L|πη̅ρ ουτως λαλω <K 13> <V 1> προ δε της
+|L|εορτης του πασχα ειδως ο ις̅
+|F 330v|
+|L|οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μετα=
+|L|βη εκ του κοσμου τουτου προς
+|L|τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους
+|L|τους εν τωι̣ κοσμωι̣ εις τελος η
+|L|ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου
+|L|γενομενου του διαβολου ηδη βε=
+|L|βληκοτως εις την καρδιαν ιου=
+|L|δα σιμωνος ισκαριωτου ινα
+|L|παραδωι αυτον <V 3> ειδως ο ις̅ οτι
+|L|παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις
+|L|τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλ=
+|L|θεν και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και τιθεισιν τα ι=
+|L|ματια και λαβων λεντιον διε=
+|L|ζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ
+|L|εις τον νιπτηρα και ηρξατο νι=
+|L|πτειν τους ποδας των μαθη=
+|L|των και εκμασσειν τωι λεντιω
+|F 331r|
+|L|ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν
+|L|προς σιμωνα πετρον και λεγει αυ=
+|L|τωι εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις
+|L|τους ποδας <V 7> απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ και ειπεν ο εγω ποιωι συ
+|L|ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα
+|L|ταυτα <V 8> λεγει αυτωι πετρος ου
+|L|μη μου νιψης τους ποδας εις
+|L|τον αιωνα απεκριθη ις̅ εαν
+|L|μη νιψω σε ουκ εχεις μερος με=
+|L|τ εμου <V 9> λεγει αυτωι σιμων πετρος
+|L|κε̅ μη τους ποδας μονον αλλα
+|L|και τας χειρας και την κεφα=
+|L|λην <V 10> λεγει αυτωι ο ις̅ ο λελουμε=
+|L|νος ου χρειαν εχει ει μη τους πο=
+|L|δας νιψασθαι αλλ εστι καθα=
+|L|ρος ολος και υμεις καθαροι εστε
+|L|αλλ ουχι παντες <V 11> η ιδει γαρ τον
+|F 331v|
+|L|παραδιδοντα αυτον δια του=
+|L|το ειπεν οτι ουχι παντες καθα=
+|L|ροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους πο=
+|L|δας αυτων ελαβεν τα ιματια
+|L|αυτου και αναπεσων παλιν ει=
+|L|πεν αυτοις γινωσκετε τι πε=
+|L|ποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με
+|L|ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα
+|L|υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδα=
+|L|σκαλος και υμεις οφειλετε αλλη=
+|L|λων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα
+|L|γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως
+|L|εγω εποιησα υμιν και υμεις
+|L|ποιειτε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυ=
+|L|του ουδε αποστολος μειζων
+|L|του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα
+|F 332r|
+|L|οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιη=
+|L|τε αυτα <V 18> εγω γαρ οιδα τι νας ε=
+|L|ξελεξαμην αλλ ινα η γραφη
+|L|πληρωθη ο τρωγων εμου τον αρ=
+|L|τον επηρεν επ εμε την πτερ=
+|L|ναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ
+|L|του γενεσθαι ινα οταν πιστευσητε ο=
+|L|ταν γενητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τι=
+|L|να πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε
+|L|λαμβανων λαμβανει τον αποστει=
+|L|λαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη
+|L|τωι πν̅ι και εμαρτυρησεν και ει=
+|L|πεν αμην αμην λεγω υμιν ο=
+|L|τι εις εξ υμων παραδωσει με
+|L|<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθη=
+|L|ται απορουμενοι περι τινος
+|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις
+|F 332v|
+|L|εκ των μαθητων αυτου εν τωι κολ=
+|L|πωι του ιυ̅ ον ηγαπα <V 24> νευει ουν του=
+|L|τω σιμων πετρος και λεγει αυτωι
+|L|ειπε τις εστιν περι ου λεγει <V 25> ανα=
+|L|πεσων ουν εκεινος επι το στηθος
+|L|του ιυ̅ λεγει αυτωι κε̅ τις εστιν
+|L|<V 26> αποκρινετε ουν ο ις̅ εκεινος εστιν
+|L|ο εγω βαψας το ψωμιον δωσω αυτω
+|L|βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και
+|L|διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαρι=
+|L|ωτου <V 27> και μετα το ψωμιον τοτ̣ε ει=
+|L|σηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει
+|L|ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον εν
+|L|ταχει <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των
+|L|ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+|L|<V 29> [app][*]νες[\*][C*]τινες[\C*][\app] γαρ εδοκουν επει το γλωσσο=
+|L|κομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχο=
+|F 333r|
+|L|μεν εις την εορτην η τοις πτωχοις
+|L|ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον
+|L|εκεινος εξηλθεν ευθυς ην <V 31> οτε ουν
+|L|εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη
+|L|ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη
+|L|εν αυτω <V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον ε=
+|L|ν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υ=
+|L|μων ειμι ζητησετε με και καθως
+|L|ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου ε=
+|L|γω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελ=
+|L|θειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντο=
+|L|λην καινην διδομι υμιν ινα
+|L|αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω
+|L|γνωσονται παντες οτι εμοι
+|L|μαθηται εστε εαν αγαπην εχη=
+|L|τε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σι=
+|L|μων πετρος κε̅ που υπαγεις
+|F 333v|
+|L|απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω
+|L|υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι ακολουθησεις δε υτερον
+|L|<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου
+|L|δυναμαι σοι νυν ακολουθησαι υ=
+|L|περ σου την ψυχην μου θησω <V 38> α=
+|L|ποκρινεται ις̅ την ψυχην σου
+|L|υπερ εμου θησεις αμην αμην
+|L|λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση
+|L|εως ου αρνηση με τρεις <K 14> <V 1> μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδια μη δε
+|L|δειματω πιστευετε εις τον θν̅
+|L|και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τηι οι=
+|L|κιαι του πρ̅ς μου μοναι πολλαι
+|L|εισιν ει δε μη ειπον υμιν αν οτι
+|L|πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+|L|<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω το=
+|L|πον υμιν παλιν ερχομαι και
+|F 334r|
+|L|παραληψομαι υμας προς εμαυ=
+|L|τον ινα οπου ειμι εγω και υμεις
+|L|ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδα=
+|L|τε την οδον <V 5> λεγει αυτω θωμας
+|L|κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και
+|L|πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+|L|<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η
+|L|αληθεια και η ζωη ουδεις ερχε=
+|L|ται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+|L|<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου
+|L|ηιδειτε αν απ αρτι γινωσκετε αυ=
+|L|τον και εορακατε αυτον <V 8> λεγει αυ=
+|L|τω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν
+|L|τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον με=
+|L|θ υμων ειμι και ουκ εγνωκας
+|L|με φιλιππε ο εορακως εμε
+|L|εωρακε τον πρ̅α και πως συ
+|F 334v|
+|L|λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου
+|L|πιστευεις οτι εγω εν τωι πρ̅ι και
+|L|ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα
+|L|α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου
+|L|λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων
+|L|ποιει τα εργα αυτος <V 11> πιστευετε [app][*]&om;[\*][C*]μοι[\C*][\app]
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν ε=
+|L|μοι ει δε μη δια τα εργα αυτα
+|L|πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω
+|L|ποιω κακεινος ποιησει και μει=
+|L|ζονα τουτων ποιησει οτι εγω
+|L|προς τον πρ̅α πορευομαι <V 13> και
+|L|ο τι αν αιτησητε εν τωι ονοματι
+|L|μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη
+|L|ο πη̅ρ εν τωι υω̅ι <V 14> εαν <V 15> αγαπατε με
+|L|ας εντολας τας εμας τηρησα=
+|L|τε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α
+|F 335r|
+|L|και αλλον παρακλητον δωσει υμιν
+|L|ινα η μεθ υμων εις τον αιωνα
+|L|<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος
+|L|ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει
+|L|αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις
+|L|δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν
+|L|μενη και εν υμιν εσται <V 18> ουκ α=
+|L|φησω υμας ορφανους ερχομαι
+|L|προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο κο=
+|L|σμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε
+|L|θεωρειτε με οτι εγω ζω και υ=
+|L|μεις ζησετε <V 20> εν εκεινηι τηι η=
+|L|μερα υμεις γνωσεσθε οτι εγω
+|L|εν τωι πρ̅ι μου και υμεις εν ε=
+|L|μοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας
+|L|εντολας μου και τηρων αυτας ε=
+|L|κεινος εστιν ο αγαπων με ο δε α=
+|L|γαπων με αγαπηθησεται υπο
+|F 335v|
+|L|του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυ=
+|L|τον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης
+|L|κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις
+|L|εμφανιζειν σεαυτον και ουχι
+|L|τωι κοσμωι <V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον
+|L|μου τηρηση και ο πη̅ρ μου αγα=
+|L|πησει αυτον και προς αυτον ελευ=
+|L|σομεθα και μονην παρ αυτωι
+|L|ποιησομεθα <V 24> ο μη αγαπων με
+|L|τους λογους μου ου τηρει και ο λογος
+|L|ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα
+|L|του πεμψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν παρ υμων μενων
+|L|<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγι=
+|L|ον ον πεμψει ο πη̅ρ εν τωι ονομα=
+|L|τι μου εκεινος διδαξει υμας
+|F 336r|
+|L|παντα και υπομνησει υμας παν=
+|L|τα α εγω ειπον υμιν <V 27> ειρηνην
+|L|αφιημι υμιν ειρηνην την ε=
+|L|μην διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω
+|L|υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+|L|<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υ=
+|L|παγω και ερχομαι προς υμας ει
+|L|ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πο=
+|L|ρευομαι προς τον πρ̅α οτι ο
+|L|πη̅ρ μειζων μου εστιν <V 29> και νυν ει=
+|L|ρηκα υμιν πριν γενεσθαι ιν οταν
+|L|γενηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι
+|L|πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται
+|L|γαρ ο του κοσμου αρχων και εν ε=
+|L|μοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κο=
+|L|σμος οτι αγαπω τον πρ̅α και
+|L|καθως εντολην δεδωκεν μοι
+|L|ο πη̅ρ ουτως ποιωι εγειρεσθε
+|F 336v|
+|L|αγωμεν εντευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπε=
+|L|λος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο
+|L|γεωργος εστιn <V 2> παν κλιμα εν εμοι
+|L|μη φερον καρπον αιρει αυτο
+|L|και παν το καρπον φερον κα=
+|L|θαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα
+|L|φερη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε
+|L|δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+|L|<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν κα=
+|L|θως το κλημα ου δυναται καρ=
+|L|πον φερειν αφ εαυτου εαν μη
+|L|μεινη εν τηι αμπελω ουτως και
+|L|υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+|L|<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κλη=
+|L|ματα ο μενων εν εμοι καγω
+|L|εν αυτω ουτος φερει καρποι
+|L|πολυν χωρις εμου ου δυνασθαι
+|L|ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη
+|F 337r|
+|L|εν εμοι εβληθη εξω ως το κλη=
+|L|μα και εξηρανθη και συναγου=
+|L|σιν αυτο και εις πυρ βαλλουσιν
+|L|και καιετε <V 7> εαν μεινητε εν ε=
+|L|μοι και τα ρηματα μου εν υμιν
+|L|μεινη ο εαν θελητε αιτησα=
+|L|σθαι και γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω
+|L|δοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον
+|L|πολυν φερητε και γενησθε
+|L|εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγα=
+|L|πησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπη=
+|L|σα υμας μεινατε εν τηι αγα=
+|L|πηι τηι εμη <V 10> καθως εγω τας
+|L|εντολας [app][*]&om;[\*][C]του πρ̅ς[\C][\app] μου τετηρηκα και
+|L|μενω αυτου εν τηι αγαπη
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χα=
+|L|ρα η εμη εν υμιν μεινη και η χα=
+|L|ρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν
+|F 337v|
+|L|η εντολη η εμη ινα αγαπατε
+|L|αλληλους καθως εγω ηγαπη=
+|L|σα υμας <V 13> μειζονα ταυτης
+|L|αγαπην ουδεις εχει ινα τις την
+|L|ψυχην αυτου θη υπερ των φι=
+|L|λων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε
+|L|εαν ποιητε α εγω εντελλομαι
+|L|υμιν <V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους
+|L|οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει
+|L|αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα
+|L|φιλους οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθαι
+|L|αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθη=
+|L|κα υμας ινα υμεις υπαγητε
+|L|και καρπον φερητε και ο καρ=
+|L|πος υμων μεινη ινα ο τι αν
+|L|αιτησητε τον πρ̅α εν τωι ονο=
+|F 338r|
+|L|ματι μου δωη υμιν <V 17> ταυτα
+|L|ντελλομαι υμιν ινα αγαπατε
+|L|αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει
+|L|γινωσκετε οτι εμε πρωτον υ=
+|L|μων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου
+|L|ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφι=
+|L|λει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε
+|L|αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του
+|L|κοσμου δια τουτο μισει υμας ο
+|L|κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου
+|L|ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος
+|L|μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιω=
+|L|ξαν και υμας διωξουσιν ει τον
+|L|λογον μου ετηρησαν και τον υμε=
+|L|τερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα
+|L|παντα ποιησουσιν υμας δια το ο=
+|L|νομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελα=
+|F 338v|
+|L|λησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν πε=
+|L|ρι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων
+|L|και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα
+|L|μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις
+|L|αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ει=
+|L|χον νυν δε και εωρακασι και με=
+|L|μισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τωι
+|L|νομωι αυτςν γεγραμμενος οτι
+|L|εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε
+|L|ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμ=
+|L|ψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α
+|L|της αληθειας ο παρα του πρ̅ς
+|L|εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει
+|L|περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυ=
+|L|ρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+|L|<K 16> <V 1> ταυτα ελαλησα υμιν ινα μη σκαν=
+|F 339r|
+|L|δαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποι=
+|L|ησωσιν υμας αλλ ερχεται ωρα
+|L|ινα πας ο αποκτεινας υμας
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι
+|L|ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+|L|<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+|L|εαν ελθη η ωρα αυτωνμνημο=
+|L|νευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν
+|L|ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι με=
+|L|θ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς
+|L|τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υ=
+|L|μων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ ο=
+|L|τι ταυτα λελαληκα υμιν η λυ=
+|L|πη πεπληρωκεν υμων την
+|L|καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθειαν
+|L|υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα ε=
+|L|γω απελθω εαν γαρ εγω μη α=
+|F 339v|
+|L|πελθω ο παρακλητος ουκ ελευ=
+|L|σεται προς υμας εαν δε πορευθω
+|L|πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελ=
+|L|θων εκεινος ελεγξει τον κοσμον
+|L|περι αμαρτιας και περι δικαιο=
+|L|συνης και περι κρισεως <V 9> περι α=
+|L|μαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν
+|L|εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε ο=
+|L|τι προς τον πρ̅α υπαγω και ουκ ε=
+|L|τι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρ̣ισεως
+|L|οτι ο αρχων του κοσμου τουτου
+|L|κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω υμιν λε=
+|L|γειν αλλ ου δυνασθαι αρτι βασταζειν
+|L|<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της
+|L|αληθειας οδηγησει υμας εις πα=
+|L|σαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει
+|L|αφ εαυτου αλλ ως ακουσει λαλησει
+|L|και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+|F 340r|
+|L|<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του
+|L|εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δι=
+|L|α τουτο ειπον υμιν οτι εκ του εμου
+|L|λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον
+|L|και οψεσθε με και οτι υπαγω προς
+|L|τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθη=
+|L|των αυτου προς αλληλους τι εστιν
+|L|τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θε=
+|L|ωρειτε με και παλιν μικρον και ο=
+|L|ψεσθε με και οτι υπαγω προς τον
+|L|πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο
+|L|ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν <V 19> εγνω
+|L|ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν
+|L|και ειπεν αυτοις περι τουτου
+|L|ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον
+|L|μικρον και ου θεωρειτε με και
+|F 340v|
+|L|παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και
+|L|θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος
+|L|χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθαι
+|L|αλλ η λυπη ημων εις χαραν γενη=
+|L|σεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην
+|L|εχη οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν
+|L|δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι
+|L|μνημονευει της θλιψεως δια την
+|L|χαραν οτι αν̅ος εγεννηθη εις τον
+|L|κοσμον <V 22> και υμεις ουν νυν μεν
+|L|λυπην εξετε παλιν δε οψομαι
+|L|υμας και χαρησεται υμων η καρ=
+|L|δια και την χαραν υμων ου=
+|L|δεις αιρει αφ υμων <V 23> εν εκεινη
+|L|τηι ημεραι εμε ουκ ερωτησετε
+|L|ουδεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τωι ο=
+|F 341r|
+|L|νοματι μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι
+|L|ουκ ητησατε ουδεν εν τωι ονομα=
+|L|τι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα
+|L|η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+|L|<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα
+|L|υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν
+|L|παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα
+|L|παρρησια περι του πρ̅ς απαγγε=
+|L|λω υμιν <V 26> εν εκεινη τηι ημερα εν
+|L|τωι ονοματι μου αιτησεσθε και ου
+|L|λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α
+|L|περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φι=
+|L|λει υμας οτι υμεις εμε πεφιλη=
+|L|κατε και πεπιστευκατε οτι
+|L|εγω παρα του πρ̅ς εξηλθον και
+|L|ηκω <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς
+|L|και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν
+|L|αφιημι τον κοσμον και πορευο=
+|F 341v|
+|L|μαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω
+|L|οι μαθηται αυτου ιδε παρρησια
+|L|λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν
+|L|λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παν=
+|L|τα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε
+|L|ερωτα εν τουτω πιστευομεν ο=
+|L|τι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου
+|L|ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα
+|L|σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδι=
+|L|α και εμε μονον αφητε και ουκ ει=
+|L|μι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+|L|<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι
+|L|ειρηνην εχητε εν τωι κοσμω θλι=
+|L|ψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενι=
+|L|κηκα τον κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν
+|L|ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους
+|L|αυτου εις τον ου̅νον ειπεν πε̅ρ
+|F 342r|
+|L|εληλυθεν η ωρα δοξασον σου
+|L|τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση
+|L|σε <V 2> καθως εδωκας αυτω εξου=
+|L|σιαν πασης σαρκος ινα παν
+|L|ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις
+|L|ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η
+|L|αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν
+|L|σε τον μονον αληθινον θν̅
+|L|και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδο=
+|L|ξασα επι της γης το εργον ετε=
+|L|λειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιη=
+|L|σω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ
+|L|παρα σεαυτω τηι δοξηι η ειχον προ
+|L|του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+|L|<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις
+|L|αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του
+|L|κοσμου σοι ησαν και ουδεις εξ αυ=
+|L|των απωλετο ει μη ο υς̅ της απολιας
+|F 342v|
+|L|<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα
+|L|δεδωκας μοι παρα σοι εισιν <V 8> οτι
+|L|τα ρηματα α δεδωκας μοι δε=
+|L|δωκα αυτοις και αυτοι ελαβον
+|L|και εγνωσαν αληθως οτι πα=
+|L|ρα σοι εξηλθον και επιστευσαν
+|L|οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι
+|L|αυτων ερωτω ου περι του κοσμου
+|L|ερωτω αλλα περι ων δεδωκας
+|L|μοι οτι σοι εισιν <V 10> και τα σα εμα και
+|L|δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ε=
+|L|τι ειμι εν τωι κοσμωι και ουτοι
+|L|εν τωι κοσμω εισιν καγω προς σε
+|L|ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον
+|L|αυτους εν τωι ονοματι σου δεδω=
+|L|κας μοι ινα ωσιν εν καθως η=
+|L|μεις εν <V 12> οτε ημην μετ αυτων
+|F 343r|
+|L|εν τωι κοσμωι εγω ετηρουν αυ=
+|L|τους εν τωι ονοματι σου ους
+|L|δεδωκας μοι εφυλαξα και ου=
+|L|δεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅
+|L|της απολιας ινα η γραφη
+|L|πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι
+|L|και ταυτα λαλω εν τωι κοσμωι ι=
+|L|να εχωσι την χαραν την εμην
+|L|πεπληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω
+|L|δεδωκα αυτοις τον λογον σου και
+|L|ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι
+|L|ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως
+|L|εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ου=
+|L|κ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του
+|L|κοσμου αλλ ινα τηρησης αυ=
+|L|τους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κο=
+|L|σμου ουκ εισιν καθως εγω ουκ ει=
+|L|μι εκ του κοσμου <V 17> αγιασον αυτους
+|F 343v|
+|L|εν τηι αληθεια σου ο λογος ο σος
+|L|αληθεια εστιν <V 18> καθως εμε απεστει=
+|L|λας εις τον κοσμον καγω απεστει=
+|L|λας εις τον κοσμον <V 19> και υπερ
+|L|αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα
+|L|ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αλη=
+|L|θεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω
+|L|μονον αλλα και παντων των πι=
+|L|στευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+|L|<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ
+|L|εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυ=
+|L|τοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος
+|L|πιστευση οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+|L|<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα
+|L|ωσιν τετελειωμενοι εις εν ινα γι=
+|L|νωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστει=
+|F 344r|
+|L|λας και ηγαπησας αυτους καθως
+|L|εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδω=
+|L|κας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω
+|L|κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεω=
+|L|ρωσι την δοξαν την εμην ην
+|L|δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με
+|L|προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω
+|L|εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνω=
+|L|σαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και ε=
+|L|γνωρισα αυτοις το ονομα σου και
+|L|γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπη=
+|L|σας με εν αυτοις η καγω εν αυ=
+|L|τοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν
+|L|συν τοις μαθηταις αυτου περαν
+|L|του χειμαρρου των κεδρων οπου
+|L|ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος
+|L|και οι μαθηται αυτου
+|F 344v|
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδι=
+|L|δους αυτον τον τοπον οτι πολ=
+|L|λακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα
+|L|των μαθητων αυτου
+|L|<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπει=
+|L|ραν και εκ των αρχιερεων
+|L|και φαρι̣σ̣αι̣ω̣ν̣ υ̣π̣η̣ρ̣ε̣τ̣α̣ς
+|L|ερχεται εκει με̣τ̣α φανων και
+|L|λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ δε
+|L|ιδων παντα τα ερχομενα ε=
+|L|π̣ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις
+|L|τινα ζητειτ̣ε̣ <V 5> α̣π̣ε̣κ̣ριθησαν
+|L|και ειπον αυτωι̣ ιν̅ τον ναζω=
+|L|ραιον λεγει αυτοι̣ς ο ις̅ εγω ειμι
+|L|εισ̣τ̣ηκει δε και ιουδας ο παρα=
+|L|διδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν
+|L|ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλ=
+|L|θον εις τα οπισω και επεσαν
+|F 345r|
+|L|χαμαι <V 7> παλιν ουν επηρωτησεν
+|L|αυτοις τινα ζητειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι
+|L|ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους
+|L|υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος
+|L|ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ου=
+|L|κ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+|L|<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν
+|L|ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον
+|L|του αρχιερεως δουλον και απε=
+|L|κοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον
+|L|ην δε ονομα τωι δουλωι μαλχος
+|L|<V 11> ιπεν ουν ο ις̅ τωι πετρωι βαλε
+|L|την μαχαιραν σου εις την θη=
+|L|κην αυτης το ποτηριον ο δε=
+|L|δωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+|L|<V 12> ει ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι
+|F 345v|
+|L|υπηρεται των ιουδαιων συνε=
+|L|λαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+|L|<V 13> και απηγαγον προς ανναν πρωτον
+|L|ην γαρ πενθερος του καιαφα
+|L|ος ην αρχιερευς του ενιαυτου ε=
+|L|κεινου <V 14> ην δε καιαφας ο συμβου=
+|L|λευσας τοις ιουδαιοις οτι συμ=
+|L|φερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ
+|L|του λαου <V 15> ηκολουθει δε τωι ιυ̅ σιμων
+|L|πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε
+|L|μαθητης εκεινος ην γνωστος τωι
+|L|αρχιερει και συνεισηλθεν τωι ιυ̅ εις
+|L|την αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε
+|L|ετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω
+|L|ξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος
+|L|ην γνωστος του αρχιερεως και ει=
+|L|πε τηι θυρωρω και εισηγαγε
+|L|τον πετρον <V 17> λεγει ουν τωι πετρωι
+|F 346r|
+|L|η παιδισκη η θυρωρος μη και
+|L|συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου
+|L|τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+|L|<V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπη=
+|L|ρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες
+|L|οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο
+|L|ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως
+|L|και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιε=
+|L|ρευς επηρωτησε τον ιν̅ περι των
+|L|μαθητων αυτου και περι της δι=
+|L|δαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τωι
+|L|κοσμωι εγω παντοτε εδιδαξα
+|L|εν συναγωγη και εν τωι ιερω οπου
+|L|παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται
+|L|και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+|L|<V 21> ι με ερωτας επερωτησον τους
+|L|ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις
+|F 346v|
+|L|ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> ταυτα αυτου ειποντος εις των πα=
+|L|ρεστω των υπηρτων εδωκε
+|L|ραπισμα τωι ιυ̅ ειπων ουτως α=
+|L|ποκρινη τωι αρχιερει <V 23> απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρ=
+|L|τυρησον περι του κακου ει δε
+|L|καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν
+|L|ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς
+|L|καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε
+|L|πετρος εστως και θερμαινομ̣ενος
+|L|ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των
+|L|μαθητων αυτου ει ηρνησατο ε=
+|L|κεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει ουν
+|L|εις εκ των δουλω̣ν του αρχιερε=
+|L|ως συγγενης ου απεκοψε πε=
+|L|τρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον
+|L|εν τωι κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν
+|F 347r|
+|L|ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως
+|L|αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν τον
+|L|ιν̅ απο του καιαφα εις το πραι=
+|L|τωριον ην δε πρωι και αυτοι
+|L|ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ι=
+|L|να μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγω=
+|L|σιν το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο
+|L|πιλατος εξω προς αυτους και φησιν
+|L|τινα κατηγοριαν φερετε κατα
+|L|του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κα=
+|L|κοποιος ουκ αν σοι παρεδωκα=
+|L|μεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο
+|L|πιλατος λαβετε αυτον υμεις και
+|L|κατα τον νομον υμων κρινατε
+|L|αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαι=
+|L|οι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι
+|L|ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πλη=
+|F 347v|
+|L|ρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω
+|L|θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+|L|<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτω=
+|L|ριον ο πιλατος και εφωνησεν
+|L|τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βα=
+|L|σιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκριθη
+|L|ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η
+|L|αλλοι σε ειπον περι εμου <V 35> απεκριθη
+|L|ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι
+|L|το εθνος το σον και οι αρχιερεις
+|L|παρεδωκαν σοι εμοι τι εποιη=
+|L|σας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια
+|L|η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου του=
+|L|του ει εκ του κοσμου τουτου ην
+|L|η βασιλεια η εμη̣ οι υπηρεται οι
+|L|εμοι ηγονιζοντο αν ινα μη πα=
+|L|ραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευ=
+|F 348r|
+|L|θεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος
+|L|ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη
+|L|ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω
+|L|εις τουτο γεγενημαι και εις τουτο
+|L|εληλυθα εις τον κοσμον ινα
+|L|μαρτυρησω τηι αληθεια πας
+|L|ο ων εκ της αληθειας ακουει μου
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος
+|L|τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων
+|L|παλιν εξηλθεν προς τους ιου=
+|L|δαιους και λεγει αυτοις εγω ου=
+|L|δεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+|L|<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα
+|L|απολυσω υμιν εν τωι πασχα
+|L|βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον
+|L|βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυ=
+|L|γασαν ουν παλιν λεγοντες μη
+|L|τουτον αλλα τον βαραββαν ην
+|F 348v|
+|L|δε ο βαραββας ληιστης <K 19> <V 1> τοτε ουν
+|L|ο πιλατος λαβων τον ιν̅ και εμαστιγωσεν
+|L|<V 2> και οι στρατιωται πλε=
+|L|ξαντες στεφανον εξ ακανθων
+|L|επεθηκαν αυτου τηι κεφαλη και ι=
+|L|ματιον πορφυρουν περιεβαλον
+|L|αυτον και ηρχοντο προς αυτον <V 3> και
+|L|ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιων και εδιδοσαν αυτωι ραπι=
+|L|σματα <V 4> εξηλθεν παλιν ο πιλατος
+|L|εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν
+|L|αυτον εξω ινα γνωτε οτι αιτιαν
+|L|ουδεμιαν εν αυτω ευρισκω
+|L|<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον
+|L|τον ακανθινον στεφανον και το
+|L|πορφυρουν ιματιον και λεγει αυ=
+|L|τοις ιδου ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον
+|L|αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|F 348v+|
+|L|&lac; {19.7-22.0 has been written by a later hand and treated as a supplement}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_ee_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_jg_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_jg_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_jg_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,870 @@
+{Status:
+G-A Number: 213
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: RK - the original transcriber did not distinguish between first hand and supplement (middle of 19.7, after F 348v so I have separated the transcription into 04_302130_jg_L1 and 04_302131_jg_L1}
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον υμιν ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> αι αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εμεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν ο ις̅ και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βιθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη αυτων ναθαναηλ και ειπεν ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη
+<V 51> και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> και λεγει αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδριας υδατος και εγεμησαν αυτας
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω
+<V 9> ως δε γευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν τα κερματα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιητε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν ουν οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> υτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε εκει αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εορακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν μαλλον οι αν̅οι το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν ενον εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγεινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς ιω̅ και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> και ο εορακεν και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσι το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουχ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθησαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ειδης την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ πιστευσον γυναι οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηρχοντο εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστιν και ο θερισμος ερχεται δου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ου ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος δε ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την αλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εορακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη επιστευσεν δε ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγοντες οτι ο υς̅ σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα ιαθη εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα επιλεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κεινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατηχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν χρονον ηδη εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρεν τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ειδη τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ουν ο αν̅ος και ειπεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγεν ειναι τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ποιειν ο υς̅ αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωωποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωωποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσιν της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω ουτως και τω υιω ζωην εδωκεν εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημασιν ακουσωσιν της φωνης του θυ̅
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθη εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω μειζω την μαρτυριαν του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ εκεινος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εορακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτον υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθαι πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητουντες
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εωρουν αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> παρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ειδη τι εμελλεν ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω ο φιλιπος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδιον ωδε εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε ουν τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεμπλισθισαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσι
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσι βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβησθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδοντες οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε πλοιαρια εκ τιβεριαδος ηλθον εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου δωσει υμιν τουτον γαρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευετε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ δος ημιν παντοτε τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι μεορακατε με και ου [ill]πιστευ[\ill]ετε
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α εορακεν τις ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εορακε τον πρ̅α
+<V 47> μην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγει εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω αυτω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων μου την σαρκα κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα εν τη ερημω και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων οι μη πιστευσουσιν ηδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς
+<V 66> εκ τουτου πολλοι εκ των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσωμεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ ημελλεν παραδιδοναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων και η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσιν τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον ει εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια ουκ εστιν εν αυτω
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε ουκ οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιηση ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρεισαιοι υπηρετας ινα κατηγορησωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που μελλει ουτος πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον τουτον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον το πρωτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση πρωτον παρ αυτου και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας η ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγηγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω εγω η κρισις η εμη αληθινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> {om}
+<V 18> {om}
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ και ειπεν ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ιδητε και τον πρ̅α μου αν ιδητε
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν δε οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν προς αυτον οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων η ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι αληθεια ουκ εστιν εν αυτοι οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ου πιστευετε μοι οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζον η του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδεν την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν ω εν τω κοσμω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγεω νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το πρωτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχι
+<V 9> αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ουν ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις τον σιλωαμ και απελθον ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος και λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον εμη τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτουν αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν τινες εκ των φαρισαιων ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν τι συ λεγεις περι αυτου οτι ανεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος περι εαυτου μαρτυρηση
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο ειπον οι γονεις αυτου οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλον αν̅ων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνεωξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μι ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ειδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτον συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> και ειπεν αυτω ο ις̅ και εορακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και υμεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν αι αμαρτια υμων μενουσιν
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
+<V 3> τουτο ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μι ινα κλεψη και θυση και απολεσει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσοτερον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθοτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησωνται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα παλιν εγενετο εν τω οχλω δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιζαι
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα του σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν ηδε και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω διδομι αυτοις ζωην αιωνιον και ου μη απολλοινται εις τον αιωνα και ου μη αρπαση τις αυτα εκ της χειρος αυτου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι παντων εστι μειζον και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ μου εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον αυτων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη γινωσκετε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι ο πη̅ρ εν εμοι καγω εν τω πρ̅ι
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων πρωτον και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα ουν οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθει ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατει εν τω φωτι ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτω κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε ελεγον οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ο ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 22> και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και τουτο ειπων απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν προς τους ποδας αυτου λεγουσα κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμησαμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ουν ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνεωτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> εγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηιδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον περιεστωτα τα οχλον ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαρθαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσωνται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας ων αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστηκοτες εν τω ιερω τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας αυτου και εξαιμαξε ταις θριξι της κεφαλης αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη επανω τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον
+οχλος πολυς ο ελθων εις την ε=
+ορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερ=
+χεται εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον
+τα βαια των φοινικων και ε=
+ξηλθον εις απαντησιν αυτω
+και εκραζον λεγοντες ωσαννα
+ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστιν γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βιθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχετε ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υν̅ ηλθεν υν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουων ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη η σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη υμων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επορωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστρεψωσιν και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτι ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα παραδω αυτον
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθεισιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ις̅ και ειπεν ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη μου νιψης τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> εγω γαρ οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα πιστευσητε οταν γενητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον αποστειλαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινετε ουν ο ις̅ εκεινος εστιν ο εγω βαψας το ψωμιον δωσω αυτω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον εν ταχει
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθυς
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω εγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι νυν ακολουθησαι υπερ σου την ψυχην μου θησω
+<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου αρνηση με τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μη δε δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι
+εισιν ει δε μη ειπον υμιν αν οτι
+πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου ηδειτε αν απ αρτι γινωσκετε αυτον και εορακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εορακως εμε εορακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτος
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν
+ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω
+ποιω κακεινος ποιησει και μει=
+ζονα τουτων ποιησει οτι εγω
+προς τον πρ̅α πορευομαι <V 13> και
+ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι
+μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη
+ο πη̅ρ εν τω υω̅ <V 14> {om} <V 15> εαν αγαπατε με τ=
+ας εντολας τας εμας τηρησα=
+τε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α
+και αλλον παρακλητον δωσει υμιν
+ινα η μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος
+ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει
+αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις
+δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν
+μένη και εν υμιν εσται <V 18> ουκ α=
+φησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθε οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμων μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ον πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος διδαξει υμας παντα και υπομνησει υμας παντα α εγω ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως εντολην δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλιμα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως και υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρποι πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις πυρ βαλλουσι και καιετε
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθαι και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω δοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως εγω ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωη υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα ελαλησα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα εαν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθαι αρτι βασταζειν
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ ως ακουσει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον υμιν οτι εκ του εμου λαμβανι και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχη οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι αν̅ος εγεννηθη εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του πρ̅ς εξηλθον και ηκω
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελιωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και ουδεις εξ αυτων απολετο ει μη ο υς̅ της απολιας
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σοι εισιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν καγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις εν
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απολετο ει μι ο υς̅ της απολειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και παντων των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ δε ιδων παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν και ειπον αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσαν χαμαι
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην αυτης το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> ει ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω ξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος του αρχιερεως και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη η θυρωρος μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> ι με ερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα αυτου ειποντος εις των παρεστωτων υπηρετων εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σε ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σοι εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγονιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου και ηρχοντο προς αυτον τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδοσαν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι αιτιαν ουδεμιαν εν αυτω ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον
+αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται &lac; {19.6-22.0}
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_jg_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_jg_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_302130/04_302130_jg_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,870 @@
+{Status:
+G-A Number: 213
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: RK - the original transcriber did not distinguish between first hand and supplement (middle of 19.7, after F 348v so I have separated the transcription into 04_302130_jg_L1 and 04_302131_jg_L1}
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον υμιν ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> αι αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εμεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν ο ις̅ και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βιθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη αυτων ναθαναηλ και ειπεν ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη
+<V 51> και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> και λεγει αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδριας υδατος και εγεμησαν αυτας
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω
+<V 9> ως δε γευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν τα κερματα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιητε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν ουν οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> υτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε εκει αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εορακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν μαλλον οι αν̅οι το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν ενον εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγεινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς ιω̅ και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> και ο εορακεν και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσι το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουχ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθησαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ειδης την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ πιστευσον γυναι οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηρχοντο εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστιν και ο θερισμος ερχεται δου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ου ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος δε ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την αλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εορακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη επιστευσεν δε ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγοντες οτι ο υς̅ σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα ιαθη εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα επιλεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κεινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατηχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν χρονον ηδη εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρεν τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ειδη τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ουν ο αν̅ος και ειπεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγεν ειναι τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ποιειν ο υς̅ αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωωποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωωποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσιν της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω ουτως και τω υιω ζωην εδωκεν εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημασιν ακουσωσιν της φωνης του θυ̅
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθη εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω μειζω την μαρτυριαν του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ εκεινος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εορακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτον υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθαι πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητουντες
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εωρουν αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> παρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ειδη τι εμελλεν ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω ο φιλιπος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδιον ωδε εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε ουν τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεμπλισθισαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσι
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσι βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβησθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδοντες οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε πλοιαρια εκ τιβεριαδος ηλθον εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου δωσει υμιν τουτον γαρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευετε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ δος ημιν παντοτε τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι μεορακατε με και ου [ill]πιστευ[\ill]ετε
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α εορακεν τις ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εορακε τον πρ̅α
+<V 47> μην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγει εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω αυτω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων μου την σαρκα κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα εν τη ερημω και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων οι μη πιστευσουσιν ηδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς
+<V 66> εκ τουτου πολλοι εκ των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσωμεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ ημελλεν παραδιδοναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων και η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσιν τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον ει εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια ουκ εστιν εν αυτω
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε ουκ οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιηση ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρεισαιοι υπηρετας ινα κατηγορησωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που μελλει ουτος πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον τουτον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον το πρωτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση πρωτον παρ αυτου και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας η ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγηγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω εγω η κρισις η εμη αληθινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> {om}
+<V 18> {om}
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ και ειπεν ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ιδητε και τον πρ̅α μου αν ιδητε
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν δε οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν προς αυτον οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων η ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι αληθεια ουκ εστιν εν αυτοι οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ου πιστευετε μοι οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζον η του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδεν την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν ω εν τω κοσμω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγεω νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το πρωτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχι
+<V 9> αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ουν ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις τον σιλωαμ και απελθον ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος και λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον εμη τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτουν αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν τινες εκ των φαρισαιων ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν τι συ λεγεις περι αυτου οτι ανεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος περι εαυτου μαρτυρηση
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο ειπον οι γονεις αυτου οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλον αν̅ων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνεωξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μι ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ειδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτον συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> και ειπεν αυτω ο ις̅ και εορακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και υμεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν αι αμαρτια υμων μενουσιν
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
+<V 3> τουτο ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μι ινα κλεψη και θυση και απολεσει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσοτερον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθοτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησωνται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα παλιν εγενετο εν τω οχλω δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιζαι
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα του σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν ηδε και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω διδομι αυτοις ζωην αιωνιον και ου μη απολλοινται εις τον αιωνα και ου μη αρπαση τις αυτα εκ της χειρος αυτου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι παντων εστι μειζον και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ μου εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον αυτων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη γινωσκετε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι ο πη̅ρ εν εμοι καγω εν τω πρ̅ι
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων πρωτον και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα ουν οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθει ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατει εν τω φωτι ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτω κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε ελεγον οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ο ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 22> και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και τουτο ειπων απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν προς τους ποδας αυτου λεγουσα κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμησαμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ουν ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνεωτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> εγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηιδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον περιεστωτα τα οχλον ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαρθαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσωνται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας ων αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστηκοτες εν τω ιερω τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας αυτου και εξαιμαξε ταις θριξι της κεφαλης αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη επανω τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον
+οχλος πολυς ο ελθων εις την ε=
+ορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερ=
+χεται εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον
+τα βαια των φοινικων και ε=
+ξηλθον εις απαντησιν αυτω
+και εκραζον λεγοντες ωσαννα
+ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστιν γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βιθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχετε ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υν̅ ηλθεν υν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουων ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη η σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη υμων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επορωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστρεψωσιν και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτι ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα παραδω αυτον
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθεισιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ις̅ και ειπεν ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη μου νιψης τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> εγω γαρ οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα πιστευσητε οταν γενητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον αποστειλαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινετε ουν ο ις̅ εκεινος εστιν ο εγω βαψας το ψωμιον δωσω αυτω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον εν ταχει
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθυς
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω εγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι νυν ακολουθησαι υπερ σου την ψυχην μου θησω
+<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου αρνηση με τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μη δε δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι
+εισιν ει δε μη ειπον υμιν αν οτι
+πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου ηδειτε αν απ αρτι γινωσκετε αυτον και εορακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εορακως εμε εορακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτος
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν
+ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω
+ποιω κακεινος ποιησει και μει=
+ζονα τουτων ποιησει οτι εγω
+προς τον πρ̅α πορευομαι <V 13> και
+ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι
+μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη
+ο πη̅ρ εν τω υω̅ <V 14> {om} <V 15> εαν αγαπατε με τ=
+ας εντολας τας εμας τηρησα=
+τε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α
+και αλλον παρακλητον δωσει υμιν
+ινα η μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος
+ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει
+αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις
+δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν
+μένη και εν υμιν εσται <V 18> ουκ α=
+φησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθε οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμων μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ον πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος διδαξει υμας παντα και υπομνησει υμας παντα α εγω ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως εντολην δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλιμα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως και υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρποι πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις πυρ βαλλουσι και καιετε
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθαι και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω δοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως εγω ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωη υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα ελαλησα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα εαν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθαι αρτι βασταζειν
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ ως ακουσει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον υμιν οτι εκ του εμου λαμβανι και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχη οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι αν̅ος εγεννηθη εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του πρ̅ς εξηλθον και ηκω
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελιωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και ουδεις εξ αυτων απολετο ει μη ο υς̅ της απολιας
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σοι εισιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν καγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις εν
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απολετο ει μι ο υς̅ της απολειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και παντων των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ δε ιδων παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν και ειπον αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσαν χαμαι
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην αυτης το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> ει ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω ξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος του αρχιερεως και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη η θυρωρος μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> ι με ερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα αυτου ειποντος εις των παρεστωτων υπηρετων εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σε ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σοι εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγονιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου και ηρχοντο προς αυτον τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδοσαν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι αιτιαν ουδεμιαν εν αυτω ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον
+αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται &lac; {19.6-22.0}
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_ee_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_ee_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_ee_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,369 @@
+{Status:
+G-A Number: 213 (Supplement)
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 280r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Edgar Ebojo
+Transcription begun: June 17, 2010
+Transcription finished: August 9, 2010
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (>) - No
+ Obeloi (†) - No
+
+ Other remarks:
+- Ff. 349r-356v are a supplement written in slanting cursive;
+- With abbreviations; F356v is heavily abbreviated
+ 0.0-19.5 is the original ms}
+
+|F 349r-|
+|L|<B 04><K 19> <V 6> &lac;
+|F 349r|
+|L|εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον
+|L|σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις
+|L|ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και
+|L|σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω
+|L|εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω
+|L|οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν
+|L|και κατα τον νομον ημων οφειλει
+|L|αποθανειν οτι εαυτον τον υιον θυ̅ εποι=
+|L|ησε <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος του=
+|L|τον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+|L|<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον
+|L|παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ
+|L|ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυ=
+|L|τω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι
+|L|ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξου=
+|L|σιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσι=
+|L|αν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμι=
+|L|αν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομε=
+|L|νον ανωθεν δια τουτο ο παρα=
+|F 349v|
+|L|διδους με σοι μειζονα αμαρτι=
+|L|αν εχει <V 12> εκ τουτου ο πιλατος εξη=
+|L|τει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαι=
+|L|οι εκραυγασαν λεγοντες εαν του=
+|L|τον απολυσης ουκ ει φιλος του και=
+|L|σαρος πας ο βασιλεα αυτον ποι=
+|L|ων αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν
+|L|πιλατος ακουσας τουτων των
+|L|λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και
+|L|εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον
+|L|λεγομενον λιθοστρωτον εβρα=
+|L|ιστι δε γαβαθα <V 14> ην δε παρασκευη
+|L|του πασχα ωρα δε ωσει εκτη
+|L|και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο
+|L|βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν
+|L|αρον αρον σταυρωσον αυτον λε=
+|L|γει αυτοις ο πιλατος τον βασι=
+|L|λεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν
+|L|οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλε=
+|L|α ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρε=
+|F 350r|
+|L|δωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη
+|L|παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> ε=
+|L|βασταζον εαυτου τον στ̅ρον εξηλ=
+|L|θεν εις τοπον λεγομενον κρανιου
+|L|τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+|L|<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και με=
+|L|τ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εν=
+|L|τευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε
+|L|δε και τιτλον ο πιλατος και εθη=
+|L|κεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμε=
+|L|νον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τι=
+|L|τλον πολλοι ανεγνωσαν των ιου=
+|L|δαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πο=
+|L|λεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην
+|L|γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρω=
+|L|μαιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω
+|L|οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γρα=
+|L|φε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ ο=
+|L|τι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των
+|F 350v|
+|L|ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος
+|L|ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιω=
+|L|ται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον
+|L|τα ιματια αυτου και εποιησαν τες=
+|L|σαρα μερη εκαστω στρατιωτη με=
+|L|ρος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων
+|L|αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι
+|L|ολου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους
+|L|μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι
+|L|αυτου τινος εσται ινα η γραφη πλη=
+|L|ρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα
+|L|ιματια μου εαυτοις και επι τον ι=
+|L|ματισμον μου εβαλλον κληρον
+|L|οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιη=
+|L|σαν <V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω
+|L|του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της
+|L|μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και
+|L|μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων
+|L|την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα
+|L|ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι
+|F 351r|
+|L|ιδε ο υς̅ σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθη=
+|L|τη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκει=
+|L|νης της ωρας ελαβεν αυτην ο μα=
+|L|θητης εις τα ιδια <V 28> μετα τουτο ει=
+|L|δως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται
+|L|ινα πληρωθη η γραφη λεγει διψω
+|L|<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον
+|L|οι δε πλησαντες σπογγον οξους και
+|L|υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν
+|L|αυτου τω στοματι <V 30> οτε ουν ελαβε
+|L|το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και
+|L|κλινας την κεφαλην παρεδωκε
+|L|το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη
+|L|επι του στ̅ροου τα σωματα εν τω σαβ=
+|L|βατω επει παρασκευη ην ην γαρ με=
+|L|γαλη η ημερα εκεινου του σαββα=
+|L|του ηρωτησαν τον πιλατον ινα κα=
+|L|τεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθω=
+|L|σιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν
+|L|πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του
+|F 351v|
+|L|αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+|L|<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ει=
+|L|δον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κα=
+|L|τεαξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις
+|L|των στρατιωτων λογχη αυτου την
+|L|πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλ=
+|L|θεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως
+|L|μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν η
+|L|μαρτυρια αυτου κακεινος οιδεν
+|L|οτι αληθη λεγει ινα υμεις πι=
+|L|στευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα
+|L|η γραφη πληρωθη οστουν ου συντρι=
+|L|βησεται απ αυτου <V 37> και παλιν ετερα
+|L|γραφη λεγει οψονται εις ον εξε=
+|L|κεντησαν <V 38> μετα ταυτα εζητη=
+|L|σε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμα=
+|L|θαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμε=
+|L|νος δε δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν
+|L|ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα
+|F 352r|
+|L|του ιυ̅ <V 39> ηλθεν ουν και νικοδημος
+|L|ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το
+|L|πρωτον φερων μιγμα σμυρνης
+|L|και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον̣ ουν το σωμα του ιυ̅ και εδη=
+|L|σαν αυτο οθονιοις μετα των αρω=
+|L|ματων καθως εθος εστι τοις ιου=
+|L|δαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω
+|L|τοπω οπου εσ̅τρωθη κηπος και
+|L|εν τω τοπω μνημειον καινον εν ω
+|L|ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν
+|L|δια την παρασκευην των ιουδαιων
+|L|οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον
+|L|ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε μια των σαββατων μα=
+|L|ρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκο=
+|L|τιας ετι ουσης εις το μνημειον και
+|L|βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του
+|L|μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται
+|L|προς σιμωνα πετρον και προς τον
+|L|αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και
+|F 352v|
+|L|λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του
+|L|μνημειου και ουκ οιδαμεν που ε=
+|L|θηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο
+|L|εις το μνημειον <V 4> {om} <V 5> και παρακυψας
+|L|βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεν=
+|L|τοι εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πε=
+|L|τρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν
+|L|εις το μνημειον και θεωρει τα ο=
+|L|θονια κειμενα <V 7> και το σουδαρι=
+|L|ον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου
+|L|μετα των οθονιων κειμενον αλλα
+|L|χωρις εντετυλιγμενον εις ενα το=
+|L|πον <V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος
+|L|μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνη=
+|L|μειον και ειδε και επιστευσεν <V 9> ου=
+|L|δεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει
+|L|αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον
+|L|ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+|L|<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον
+|F 353r|
+|L|κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε πα=
+|L|ρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θε=
+|L|ωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθε=
+|L|ζομενους ενα προς τη κεφαλη και
+|L|ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο
+|L|το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη
+|L|εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυ=
+|L|τοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οι=
+|L|δα που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα ειπου=
+|L|σα εστραφη εις τα οπισω και θεω=
+|L|ρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅
+|L|εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις
+|L|τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο
+|L|κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβα=
+|L|στασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυ=
+|L|τον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυ=
+|L|τω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε
+|L|<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ
+|L|αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πο=
+|F 353v|
+|L|ρευου δε προς τους αδελφους μου
+|L|και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον
+|L|πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και
+|L|θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαλη=
+|L|νη απαγγελλουσα τοις μαθηταις
+|L|οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν
+|L|αυτη <V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα
+|L|εκεινη τη μια των σαββατων και
+|L|των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν
+|L|οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον
+|L|των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις
+|L|το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+|L|<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας
+|L|χειρας και την πλευραν αυτου εχαρη=
+|L|σαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+|L|<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υ=
+|L|μιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω
+|L|πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων ενεφυ=
+|L|σεισε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α
+|L|αγιον <V 23> αν τινων αφειτε τας αμαρτιας
+|F 354r|
+|L|αφιενται αυτοις αν τινων κρα=
+|L|τειτε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε
+|L|εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος
+|L|διδυμος ουκ ην μετ αυτων <V 25> ελεγον
+|L|ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρα=
+|L|καμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις
+|L|εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω τον
+|L|δακτυλον μου εις τον τυπον
+|L|των ηλων και βαλω την χειρα
+|L|μου εις την πλευραν αυτου ου μη
+|L|πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω
+|L|παλιν ησαν εσω οι μαθηται και
+|L|θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅
+|L|των θυρων κεκλεισμενων και
+|L|εστη εις το μεσον και ειπεν ει=
+|L|ρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θω=
+|L|μα φερε τον δακτυλον σου ω=
+|L|δε και ιδε τας χειρας μου και φε=
+|F 354v|
+|L|ρε την χειρα σου και βαλε εις
+|L|την πλευραν μου και μη γινου απι=
+|L|στος αλλα πιστος <V 28> και απεκρι=
+|L|θη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅
+|L|μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|οτι εωρακας με πεπιστευκας μακα=
+|L|ριοι οι μη ιδοντες και [app][*]πιστευσαν[\*][C]πιστευσαντ(ες)[\C][\app] <V 30> πο=
+|L|λλα μεν ουν και αλλα σημεια εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων α ου=
+|L|κ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω του=
+|L|τω <V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευ=
+|L|σητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και
+|L|ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω
+|L|ονοματι αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα ε=
+|L|φανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις
+|L|μαθηταις αυτου επι της θαλασσης
+|L|της τιβεριαδος εφανερωσε
+|L|δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγομενος διδυμος
+|F 355r|
+|L|και ναθαναηλ ο απο κανα της γα=
+|L|λιλαιας και οι του ζεβεδαιου και
+|L|αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λε=
+|L|γει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν
+|L|λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις
+|L|συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το
+|L|πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι
+|L|επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γε=
+|L|νομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον
+|L|ου μεντοι [app][*]ηδη[\*][C]ηδησαν[\C][\app] οι μαθηται οτι ις̅ ε=
+|L|στι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη
+|L|τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν
+|L|αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλε=
+|L|τε εις τα δεξια μερη του πλοιου το
+|L|δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν
+|L|και ουκ ετι αυτο ελκυσαι αυτο ισχυσαν
+|L|απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει
+|L|ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅
+|L|τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος
+|F 355v|
+|L|ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυ=
+|L|την διεζωσατο ην γαρ γυμνος και ε=
+|L|βαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι
+|L|δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον
+|L|ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως
+|L|απο πηχων διακοσιων συροντες το
+|L|δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβη=
+|L|σαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακι=
+|L|αν κειμενην και οψαριον επικειμε=
+|L|νον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|νεγκατε απο των οψαριων ων επια=
+|L|σατε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος και
+|L|ειλκυσε το δικτυον εις την γην με=
+|L|στον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντη=
+|L|κοντατριων και τοσουτων οντων
+|L|ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ε=
+|L|τολμα των μαθητων εξετασαι αυτον
+|L|συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερ=
+|F 356r|
+|L|χεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρ=
+|L|τον και διδωσιν αυτοις και το οψα=
+|L|ριον ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφα=
+|L|νερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις εγερθεις
+|L|εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λε=
+|L|γει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιω=
+|L|να αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυ=
+|L|τω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λε=
+|L|γει αυτω βοσκε τα αρνια μου <V 16> λε=
+|L|γει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα
+|L|φιλεις με λεγει αυτω ναι κε̅ συ
+|L|οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμε=
+|L|νε τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτω το τρι=
+|L|τον σιμων ιωναι φιλεις με ελυπηθη
+|L|ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φι=
+|L|λεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας
+|L|συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅
+|L|βοσκε τα προβατα μου <V 18> αμην αμην λε=
+|L|γω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον
+|L|και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γη=
+|F 356v| {This last page is heavy with abbreviations}
+|L|ρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλ=
+|L|λος σε ζωσει και οιση οπου ου θελεις <V 19> του=
+|L|το δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξα=
+|L|σει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακο=
+|L|λουθει μοι <V 20> επιστραφεις ουν ο πετρος βλεπει
+|L|τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα
+|L|ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος
+|L|αυτ(ου) και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+|L|<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος οτι
+|L|<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελ(ω) μενειν εως ερχομαι
+|L|τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος
+|L|ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος
+|L|ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ απο=
+|L|θνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι
+|L|τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυ̣ρ̣ων
+|L|περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν
+|L|οτι αληθης η μαρτυρια αυτου <V 25> εστι δε και αλλα
+|L|πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται
+|L|καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κο(σμο)ν χωρησαι τα
+|L|γραφομενα βιβλια αμην <K 22> <V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_ee_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_jg_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_jg_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_jg_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,152 @@
+{Status:
+G-A Number: 213
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: RK - the original transcriber did not distinguish between first hand and supplement (middle of 19.7, after F 348v so I have separated the transcription into 04_302130_jg_L1 and 04_302131_jg_L1}
+
+<B 04><K 19> <V 6> &lac;
+εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον
+σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις
+ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και
+σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω
+εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω
+οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν
+και κατα τον νομον ημων οφειλει
+αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποι=
+ησε <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος του=
+τον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον
+παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ
+ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυ=
+τω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι
+ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξου=
+σιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσι=
+αν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτω
+ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμι=
+αν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομε=
+νον ανωθεν δια τουτο ο παρα=
+διδους με σοι μειζονα αμαρτι=
+αν εχει
+<V 12> εκ τουτου ο πιλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτων των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν
+αρον αρον σταυρωσον αυτον λε=
+γει αυτοις ο πιλατος τον βασι=
+λεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν
+οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλε=
+α ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρε=
+δωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη
+παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> ε=
+βασταζων εαυτου τον στ̅ρον εξηλ=
+θεν εις τον λεγομενον κρανιου
+τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω
+οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γρα=
+φε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ ο=
+τι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των
+ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος
+ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιω=
+ται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα εζητησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθεν ουν και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτω οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω τοπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και
+λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του
+μνημειου και ουκ οιδαμεν που ε=
+θηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος
+και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο
+εις το μνημειον <V 4> {om} <V 5> και παρακυψας
+βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεν=
+τοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον
+κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσεισε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφειτε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατειτε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδησαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον εις την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα φιλεις με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμενε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις ουν ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_jg_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_jg_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_302131/04_302131_jg_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,152 @@
+{Status:
+G-A Number: 213
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: RK - the original transcriber did not distinguish between first hand and supplement (middle of 19.7, after F 348v so I have separated the transcription into 04_302130_jg_L1 and 04_302131_jg_L1}
+
+<B 04><K 19> <V 6> &lac;
+εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον
+σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις
+ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και
+σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω
+εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω
+οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν
+και κατα τον νομον ημων οφειλει
+αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποι=
+ησε <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος του=
+τον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον
+παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ
+ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυ=
+τω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι
+ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξου=
+σιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσι=
+αν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτω
+ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμι=
+αν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομε=
+νον ανωθεν δια τουτο ο παρα=
+διδους με σοι μειζονα αμαρτι=
+αν εχει
+<V 12> εκ τουτου ο πιλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτων των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν
+αρον αρον σταυρωσον αυτον λε=
+γει αυτοις ο πιλατος τον βασι=
+λεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν
+οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλε=
+α ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρε=
+δωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη
+παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> ε=
+βασταζων εαυτου τον στ̅ρον εξηλ=
+θεν εις τον λεγομενον κρανιου
+τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω
+οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γρα=
+φε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ ο=
+τι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των
+ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος
+ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιω=
+ται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα εζητησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθεν ουν και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτω οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω τοπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και
+λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του
+μνημειου και ουκ οιδαμεν που ε=
+θηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος
+και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο
+εις το μνημειον <V 4> {om} <V 5> και παρακυψας
+βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεν=
+τοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον
+κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσεισε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφειτε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατειτε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδησαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον εις την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα φιλεις με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμενε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις ουν ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_be_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_be_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_be_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,10351 @@
+{Status:
+G-A Number: 357
+Venedig. Bibl. Naz. Marc., Gr.Z. 28 (364)
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 137 recto
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: WJE
+Transcription begun: 23-02-11
+Transcription finished:11-04-11
+
+Commentary tags added by S.Gibson: 29/02/12-12/03/12
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (>) - Yes on the following folios 141 recto etc.
+ Obeloi (†) - No
+
+ Other remarks: Some films are illegible towards the end of John, e.g. f267v onwards }
+|F 137r|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελιον εκ των κ(α)τ(α) ιωαννην
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 137v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 138r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 138v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 139r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 139v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 140r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <K 1><V 1> και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 140v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 141r|
+
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 2> ουτος ην εν
+|L|αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυ=
+|L|του εγενετο ουδε εν ο γεγονεν{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 141v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκο=
+|L|τια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 142r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 142v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος
+|L|παρα θυ̅ ονομα αυτω ιω(αννης) <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα
+|L|μαρτυρηση περι του φωτο(ς) ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος <V 9> ην
+|L|το φως το αληθινον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 143r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+|L|<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμο(ς) δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον
+|L|ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 143v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον
+|L|εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευου=
+|L|σιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος
+|L|σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρο(ς) αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+|F 144r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 144v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 145v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} και εσκηνωσεν εν ημιν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 146r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} και εθεασαμεθα την δοξαν αυτ(ου) δοξαν ως
+|L|μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης
+|L|μαρτυρει περι αυτ(ου) και κεκραγε λεγων ουτο(ς) ην ον ειπον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 146v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 147r|
+|L|{comm} ο οπισω μου ερχομενο(ς)
+|L|εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του πληρω=
+|L|ματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+|L|<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅
+|L|εγενετο {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 147v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 148r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 19> και αυτη εστιν
+|L|η μαρτυρια ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων
+|L|ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμο=
+|L|λογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+|L|<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προ=
+|L|φητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν τις ει ινα αποκρισιν δω=
+|L|μεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτ(ου) <V 23> εφη εγω φωνη βο=
+|L|ωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας
+|L|ο προφητης {comm}
+|F 148v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει
+|L|ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης <V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω(αννης) λεγων
+|L|εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις
+|F 149r|
+|L|ουκ οιδατε <V 27> αυτο(ς) εστιν ο οπισω μου ερχομενο(ς) ος εμπροσθεν μου
+|L|γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντ(α) του υ=
+|L|ποδηματος <V 28> ταυτα εν βιθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπ(ο)υ
+|L|ην ιωαννης βαπτιζων {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε
+|L|ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτο(ς) εστι περι ου
+|L|εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη
+|L|τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυ=
+|L|ρησεν ιω(αννης) λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστε=
+|L|ραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον
+|L|αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον
+|L|αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτο(ς) εστιν ο βα=
+|L|πτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτο(ς)
+|L|εστιν ο υς̅ του θυ̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 149v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των
+|F 150r|
+|L|μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνο(ς)
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολου=
+|L|θησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουν=
+|L|τας λεγει αυτοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται
+|L|ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχε=
+|L|σθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμει=
+|L|ναν την ημεραν εκεινην {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ωρα ην ως δεκατη
+|L|<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των
+|L|ακουσαντων παρα ιω(αννου) και ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει
+|F 150v|
+|L|ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν
+|L|τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον
+|L|ιν̅ εμβλεψας αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κλη=
+|L|θηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 151r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 43> τη επαυριον
+|L|ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει
+|L|αυτω ο iς̅ ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πο=
+|L|λεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ
+|L|και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευ=
+|L|ρηκαμεν ιν̅ τον υιον ιωσηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω
+|L|ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι α{2}γαθον ειναι λεγει αυτω
+|L|φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον
+|L|προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος
+|F 151v|
+|L|ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθ(η) ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+|L|<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο
+|L|βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υπο=
+|L|κατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην
+|L|αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους
+|L|αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 152r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 152v|
+|L|{comm}
+|L|<K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας
+|L|και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου
+|L|εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προ(ς) αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσιν <V 4> λεγει [app][*]αυτοις[\*][C]αυτη[\C][\app] ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω
+|L|ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υ=
+|L|μιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κ(α)τ(α)
+|L|τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η
+|L|τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν
+|L|αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρ=
+|L|χιτρικλινω και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος
+|L|το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε δια=
+|L|κονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 153r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας
+|L|αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθω=
+|L|σι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως
+|F 153v|
+|L|αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της
+|L|γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν
+|L|εις αυτον οι μαθηται αυτου {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 154r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 12> μετα τουτ(ο)
+|L|κατεβη εις καπερναουμ αυτο(ς) και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτ(ου) και οι
+|L|μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς ην το
+|L|πασχα των ιουδα(ιων) και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας
+|L|και τους κερματιστας καθημενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ
+|L|σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους
+|L|βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+|L|<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτ(α) εντευθεν μη
+|L|ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν
+|F 154v|
+|L|δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου
+|L|καταφαγεται με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδ(αιοι) και ειπον αυτω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} τι σημει=
+|L|ον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και
+|L|εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι τεσσαρακοντα και οκτω ετεσιν ωκοδομηθη ο
+|L|ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωμα=
+|L|τος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ
+|F 155r|
+|L|νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι {4}το ελεγεν
+|L|και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 23> ως δε ην εν τοις
+|L|ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το
+|L|ονομα αυτου θεωρουντες τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ου=
+|L|κ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και
+|L|οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος
+|L|γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων
+|L|νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε
+|L|προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω {comm}
+|F 155v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας
+|L|διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιησαι εαν
+|L|μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λε
+|L|γω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλ(ειαν) του θυ̅
+|F 156r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 156v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 4> λεγει προ(ς)
+|L|αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων
+|L|μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν
+|L|και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννη=
+|L|θη εξ υδατος και πν̅ς {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 157r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ου δυναται ει=
+|L|σελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος
+|L|σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης
+|L|οτι ειπον σοι [app][*]οτι[\*][C]&om;[\C][\app] δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 157v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 8> το πν̅α οπου θελει
+|L|πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερ=
+|L|χεται και που υπαγει {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 158r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|ουτος εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος και
+|L|ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις<V 11> αμην α=
+|L|μην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμ(εν)
+|F 158v|
+|L|{comm}
+|L|και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν
+|L|και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 13> και ουδεις
+|L|αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅
+|L|του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω <V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν
+|L|εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 159r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη
+|F 159v|
+|L|αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 16> ουτω γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κο=
+|L|σμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο
+|L|πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ α=
+|L|πεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 160r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται
+|L|οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+|L|<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και
+|L|ηγαπησαν μαλλον οι αν̅οι το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πο=
+|L|νηρα τα εργα {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 160v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προ(ς) το φως ινα
+|L|μη ελεγχθη αυτου τα εργα <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προ(ς)
+|L|το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+|L|<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην
+|L|και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 161r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 23> ην δε και ιω(αννης) βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα
+|L|πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βε=
+|L|βλημενος εις φυλακην ο ιω(αννης) <V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των
+|L|μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον
+|L|προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν
+|L|του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδου ουτο(ς) βαπτιζει
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 161v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} και παντες ερχονται προς αυτον <V 27> α=
+|L|πεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβα=
+|L|νειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+|L|<V 28> αυτοι υμεις εμοι μαρτυρειτε οτι ειπον οτι ουκ ειμι
+|L|εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκει
+|L|νου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος
+|L|του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαι
+|L|ρει δια την φωνην του νυμφιου {comm}
+|F 162r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 162v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} αυτη ουν η χαρα
+|L|η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δε δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+|L|<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 163r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 32> ο εωρακε και ηκουσε μαρ=
+|L|τυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 163v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης
+|L|εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ
+|L|μετρου διδωσι το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα
+|L|δεδωκεν εν τη χειρι αυτου {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 164r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 164v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω
+|L|υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως
+|L|ουν εγνω ο ις̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας
+|L|μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 165r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε
+|L|την ιουδαιαν γην και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει
+|L|δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται ουν εις
+|L|πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χω=
+|L|ριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην δε εκει
+|L|πηγη του ιακωβ ο ουν κς̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας
+|L|εκαθεζετο επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 165v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας
+|L|αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται
+|F 166r|
+|L|αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+|L|<V 9> λεγει αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ ε=
+|L|μου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδο(ς) {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 166v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δω
+|L|ρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας
+|L|αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅
+|L|ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις
+|L|το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος
+|L|εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου
+|L|και τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 167r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} πας
+|L|ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιη εκ
+|L|του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλ
+|L|λα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλο=
+|L|μενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι του=
+|L|το το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν <V 16> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 167v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+|L|<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ κα=
+|F 168r|
+|L|λως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 168v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} και νυν ον εχεις
+|L|ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 169r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προ=
+|L|φητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και
+|L|υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπο(ς) οπου δει προ=
+|L|σκυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευε μοι οτι ερχεται ωρα
+|L|οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετ(ε)
+|L|τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν
+|L|ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα
+|L|και νυν εστιν{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 169v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι
+|L|και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας
+|F 170r|
+|L|αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και α=
+|L|ληθεια δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας
+|L|ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν
+|L|απαντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω
+|L|ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ω
+|L|μιλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 170v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθ(εν)
+|L|εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι
+|L|παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον ουν εκ της πολε(ως)
+|L|και ηρχοντο προ(ς) αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται
+|L|λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω
+|L|φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προ(ς) αλληλους
+|L|μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα ε=
+|L|στιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω
+|L|αυτου το εργον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 171r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 35> ουχ υ=
+|L|μεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται επαρατε τους
+|L|οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προ(ς)
+|L|θερισμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον
+|L|εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν γαρ
+|L|τουτω ο λογος εστιν αληθης οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θε=
+|L|ριζων <V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε
+|L|αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ
+|L|δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν των σαμαρειτων εις αυτον
+|L|δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα
+|L|εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων
+|L|αυτον μειναι παρ αυτοις {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 171v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολ=
+|L|λω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ε=
+|L|λεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ α=
+|L|κηκοαμεν παρ αυτον και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο
+|L|ση̅ρ του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν ε=
+|L|κειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυ=
+|L|ρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριιδι τιμην ουκ εχει <V 45> ο=
+|L|τε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι
+|L|παντα εωρακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη
+|L|και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την
+|L|κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 172r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτος α=
+|L|κουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθε προ(ς)
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον
+|L|ημελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη
+|L|σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο
+|L|βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον <V 50> λεγει αυτ(ω)
+|L|ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν
+|L|αυτω ο ις̅ και επορευετο {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 172v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντο(ς) οι δουλοι υπηντησαν
+|L|αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη <V 52> επυθετο ουν παρ
+|L|αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι
+|L|χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ ο=
+|L|τι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επι=
+|L|στευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον
+|L|εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της γαλιλαιας εις την ιουδαιαν <K 5><V 1> μετα ταυτα
+|L|ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε εν
+|L|ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 172r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} η επιλεγομενη εβραιστι βη=
+|L|θεσδα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πο=
+|L|λυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδε=
+|L|χομενων την του υδατος κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κα=
+|L|τεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρω=
+|L|τος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δη=
+|L|ποτε κατειχετο νοσηματι <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντακαι=
+|L|οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατα=
+|L|κειμενον και γνους οτι πολυν χρονον ηδη εχει λεγει αυτω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 173v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} θελεις υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτ(ω)
+|L|ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη
+|L|με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου
+|L|καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου
+|L|και περιπατει <V 9> ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι α=
+|L|ραι τον κραββατον <V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος
+|F 174r|
+|L|μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει <V 12> {om} <V 13> ο δε ιαθεις ου=
+|L|κ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντο(ς) εν τω τοπω <V 14> μετα
+|L|ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+|L|<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο
+|L|ποιησας με υγιης <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι οτι
+|L|ταυτα εποιει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ
+|L|μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλ=
+|L|λον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυ=
+|L|ε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον
+|L|ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|{comm}
+|F 174v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ου δυναται ο υς̅ αφ εαυτου ποιειν [app][*]ουδεν[\*][C]ουδε εν[\C][\app] εαν μη τι
+|L|βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος
+|L|ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω
+|L|α αυτος ποιει {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 175r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 175v|
+|L|{comm} και μειζονα τουτων
+|L|δειξει εργα ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει
+|L|τους νεκρους και ζωοποιει ουτω και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+|L|<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν
+|L|δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 176r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων
+|L|τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντ(α) αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει
+|L|ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν
+|L|εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται
+|L|ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσουσι της φωνης του υιου του
+|L|θυ̅ και οι ακουσαντες ζησουσιν <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν ε=
+|L|αυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν
+|L|εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 176v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|οτι υς̅ αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι
+|L|εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσονται
+|L|οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πρα=
+|L|ξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 177r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} καθως ακουω κρινω
+|L|και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον
+|L|αλλα το θελημα του πεμψαντος με [app][*]&om;[\*][C]πρ̅ς[\C][\app] <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου
+|L|η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου
+|L|και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις α=
+|L|πεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια <V 34> εγω δε
+|L|ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 177v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+|L|<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθε=
+|L|λησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω
+|L|δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α ε=
+|L|δωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω
+|L|ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πω=
+|L|ποτε ακηκοατε ουτε ειδο(ς) αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου
+|L|ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω
+|L|υμεις ου πιστευετε {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 178r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 39> ερευνατε τας γραφας
+|L|οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι ει=
+|L|σιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζω=
+|L|ην αιωνιον εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνω=
+|F 178v|
+|L|κα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα
+|L|εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω
+|L|ονοματι τω ιδιω εκεινον [app][*]ληψεσθαι[\*][C]ληψεσθε[\C][\app] <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευειν
+|L|δοξαν παρ αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του
+|L|μονου θυ̅ ου ζητειτε {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 179r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων
+|L|προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων [app][*]μωσης[\*][C]μωυσης[\C][\app] εις ον υμεις ηλπικα=
+|L|τε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος
+|L|εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις
+|L|ρημασι πιστευσετε <K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της
+|L|γαλιλαιας της τιβεριαδο(ς) <V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι ε=
+|L|ωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθεν ουν
+|L|εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς
+|L|το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 179v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι
+|L|πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον
+|L|ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ε=
+|L|λεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν<V 7> απε=
+|L|κριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρ=
+|L|κουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ
+|L|των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος πετρου σιμωνο(ς)
+|L|<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο
+|L|οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 180r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους ανα=
+|L|πεσειν ην δε χορτο(ς) πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον
+|L|αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> και λαβων τους αρτους ο ις̅ και ευχαρι=
+|L|στησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων
+|L|οσον ηθελον <V 12> ως δε επληρωθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 180v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|συναγαγετε τα περισσευοντα κλασματα ινα μη τι αποληται <V 13> συ=
+|L|νηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων
+|L|εκ των πεντε αρτων των κριθινων α περισσευσε τοις βεβρωκο=
+|L|σιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτο(ς)
+|L|εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους
+|L|οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσι βα=
+|L|σιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 181r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν
+|L|<V 17> και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερ=
+|L|ναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο
+|L|ις̅ <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντο(ς) διηγειρετο
+<V 19> εληλα=
+|L|κοτες ουν ως ει σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντ(α) θεωρουσι
+|L|τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γι=
+|L|νομενον και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 181v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον
+|L|εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι
+|L|πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνηλθε τοις μαθητ(αις)
+|L|αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+|L|<V 23> αλλα δε ηλθον πλοιαρια εκ τιβεριαδο(ς) εγγυς του τοπου οπου ε=
+|L|φαγον τον αρτον ευχαριστησαντο(ς) του κυ̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 182r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος
+|L|οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουτε οι μαθηται αυτου ανεβησαν και αυτοι
+|L|εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και
+|L|ευροντες αυτον περαν της θαλα(σσης) ειπον αυτω ραββι ποτε ω=
+|L|δε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων
+|L|και εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην
+|L|αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅
+|L|του αν̅ου υμιν δωσει {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 182v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 28> ειπον ουν προ(ς) αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του
+|L|θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πι=
+|L|στευητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις ση=
+|L|μειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων
+|L|το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ
+|L|του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ου μωυσης υμιν δεδωκε τον αρτον εκ του ουρανου
+|L|αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+|L|<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην
+|L|διδους τω κοσμω {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 183r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 34> ειπον ουν προς αυτον
+|L|κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅
+|F 183v|
+|L|εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση
+|L|και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι
+|L|και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς
+|L|εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι
+|L|καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον
+|L|αλλα το θελημα του πεμψαντο(ς) με {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 184r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκε μοι
+|L|μη απολεσω εξ αυτου αλλ αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα <V 40> του=
+|L|το γαρ εστι το θελημα του πρ̅ς μοy ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πι=
+|L|στευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατ(η)
+|L|ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρ=
+|L|τος ο καταβας εκ του ουρανου <V 42> και ελεγον ουχ [app][*]ουτος[\*][C]ουτως[\C][\app] εστιν ις̅ ο υς̅
+|L|ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει οτι
+|L|εκ του ουρανου καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 184v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυνα=
+|L|ται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και
+|L|εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις
+|L|προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας
+|L|παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εω=
+|L|ρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρ=
+|L|τος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων το μαννα εφαγον εν τη ερημω και α=
+|L|πεθανον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 185r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 50> ουτος εστιν ο
+|L|αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη απο=
+|L|θανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη
+|L|εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτο(ς) δε ον εγω δωσω
+|L|η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχον=
+|L|το δε προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτο(ς) ημιν
+|L|την σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 185v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} αμην αμην λεγω
+|L|υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου
+|L|το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και
+|L|πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον
+|L|τη εσχατη ημερα <V 55> η σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου α=
+|L|ληθης εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα
+|L|εν εμοι μενει καγω εν αυτω {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 186r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω
+|L|ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε <V 58> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υ=
+|L|μων το μαννα και απεθανον ο τρωγων μου τουτον τον αρτον ζησεται
+|L|εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερ=
+|L|ναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκλη=
+|L|ρος εστιν ο λογος ουτος <V 61> {om} <V 62> {om} <V 63> {om} {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 187v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 64>ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες
+|L|και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα
+|L|υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομε=
+|L|νον [app][*]&om;[\*][C]εκ του πρ̅ς μου[\C][\app] <V 66> εκ τουτου πολλοι εκ των μαθητων
+|L|αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπα=
+|L|τουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε
+|L|υπαγειν <V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα
+|L|απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πε=
+|L|πιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του
+|L|ζωντος {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 188r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 70> απεκριθη αυτοις
+|L|ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολο(ς)
+|L|εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδα σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν
+|L|αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και μετα ταυτα πε=
+|L|ριεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν
+|L|οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των
+|L|ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 188v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται
+|L|σου θεωρησωσι τα εργα α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και
+|L|ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον
+|L|τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετε=
+|L|ρος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε
+|L|δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 189r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν
+|L|τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος
+|L|ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιου=
+|L|δαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και
+|L|γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι α=
+|L|γαθος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεν=
+|L|τοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων <V 14> η=
+|L|δη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+|L|<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 189v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} πως ουτος οιδε γραμματα μη μεμαθηκως <V 16> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα
+|L|του πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνω=
+|L|σεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου
+|L|λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε
+|L|ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και
+|L|αδικια εν αυτω ουκ εστιν {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 190r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 190v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 19> ου μωυ=
+|L|σης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νο=
+|L|μον τι με ζητειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαι=
+|L|μονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδω=
+|L|κεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των
+|L|πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 191r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 23> ει περι=
+|L|τομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως
+|L|εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω <V 24> μη κρινετε
+|L|κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινετε <V 25> ελεγον ουν τινες εκ
+|L|των ιεροσολυμιτων ουχ ουτο(ς) εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και
+|L|ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως
+|L|εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οι=
+|L|δαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθ(εν) εστι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 191v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 28> εκραξεν ουν εν τω
+|L|ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν
+|L|ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμ=
+|L|ψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ει=
+|L|μι κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και
+|L|ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 192r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν
+|L|εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη(τι) πλειονα σημεια
+|L|ποιησει ων ουτος εποιησεν <V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του ο=
+|L|χλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας
+|L|οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 192v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων
+|F 193r|
+|L|ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με πρ̅α <V 34> ζητησετε με και
+|L|ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> {om} <V 36> {om}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 37> εν δε τη εσχα=
+|L|τη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων
+|L|εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε
+|L|καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν
+|F 193v|
+|L|υδατος ζωντο(ς) {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 194r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 39> τουτο δε ειπε περι του
+|L|πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω
+|L|γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν εκ του
+|L|οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προ=
+|L|φητης <V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ
+|L|εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ σπερ=
+|L|ματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 194v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 43> σχισμα ουν
+|L|εν τω οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι
+|L|αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υ=
+|L|πηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι
+|L|διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως
+|L|ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι
+|L|φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων
+|L|επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο οχλος ουτο(ς)
+|L|ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδη=
+|L|μος προς αυτους [app][*]ο ελθων νυκτος προς αυτον ο ελθων νυκτο(ς)
+|L|προς αυτον[\*][C]ο ελθων νυκτο(ς)
+|L|προς αυτον[\C][\app] το προτερον εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρι=
+|L|νει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 195r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλι=
+|L|λαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ ε=
+|L|γηγερται <V 53> και επορευθησαν εκαστος εις τον τοπον αυτου <K 8> <V 1> ις̅ δε επο=
+|L|ρευθη εις το ορος των ελαιων <V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενοντο εις
+|L|το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν
+|L|αυτους <V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυ=
+|L|ναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες αυτην εν με=
+|L|σω <V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατε=
+|L|ληφθη επαυτοφωρω μοιχευομενη <V 5> εν δε τω νομω μωυσης
+|L|ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+|L|<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγορειν αυτου
+|L|ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην προσποι=
+|L|ουμενος <V 7> ως δε επεμενον επερωτωντες αυτον ανακυψας ει=
+|L|πε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτην τον λιθον
+|L|βαλλετω <V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακου=
+|L|σαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις κα=
+|L|θεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατελειφθη μονος
+|L|ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μη
+θεασαμενο(ς)
+|L|πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου
+|L|ουδεις σε κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε ο ις̅ ου=
+|L|δε εγω σε κατακρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε <V 12> παλιν
+|L|ουν ο ις̅ αυτοις ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου
+|F 195v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ο ακολουθων εμοι ου μη περι=
+|L|πατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω
+|L|οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν
+|L|αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που
+|L|υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+|F 196r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 196v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ου=
+|L|δενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μο=
+|L|νος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω
+|L|δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αλη=
+|L|θης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 197r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη
+|L|ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α
+|L|μου ηδειτε αν <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλα=
+|L|κιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω
+|L|εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και
+|L|ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανει=
+|L|σθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 197v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει ο=
+|L|που εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις
+|L|υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+|L|τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις
+|L|υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε
+|L|εν ταις αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και
+|L|ειπεν αυτοις ο ις̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 198r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+|L|<V 26> πολλα εχω περι υμας λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν
+|L|καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνω=
+|L|σαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υ=
+|L|ψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 198v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 199r|
+|L|{comm}
+|L|και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου
+|L|ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον
+|L|ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουν=
+|L|τος πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευ=
+|L|κοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αλη=
+|L|θως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθε=
+|L|ρωσει υμας <V 33> απεκριθησαν αυτω και ειπον σπερμα αβρααμ εσμεν
+|L|και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι
+|L|γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρ=
+|F 199v|
+|L|τιαν δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια
+|L|εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθε=
+|L|ροι εσεσθε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 200r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι ο=
+|L|τι ο λογος ο εμος ου χωρει υμιν <V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι
+|L|λαλω και υμεις ουν α εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+|L|<V 39> απεκριθησαν και ειπον ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτ(οις)
+|L|ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα αβρααμ εποιειτε αν
+|L|<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν
+|L|λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιη=
+|L|σεν <V 41> υμεις δε ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 200v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν
+|L|τον θν̅ <V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε
+|L|εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυ=
+|L|θα αλλ εκεινος με απεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην
+|L|ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις
+|L|εκ του πρ̅ς υμων του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων
+|L|θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 201r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ου=
+|L|κ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων
+|L|λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν
+|L|λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει α=
+|L|ληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα
+|L|ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του
+|L|θυ̅ ουκ εστε {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 201v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδ(αιοι)
+|L|και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και
+|L|δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλ=
+|L|λα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω ου ζητω
+|L|την δοξαν την εμην εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον ποιηση θανατον ου μη
+|L|θεωρηση εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνω=
+|L|καμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται
+|L|και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσηται θανα=
+|L|του εις τον αιωνα {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 202r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προ=
+|L|φηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅
+|L|εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο
+|L|πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ εστι <V 55> και ουκ εγνω=
+|L|κατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον
+|L|εσομαι ομοιος υμιν ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λο(γον) αυτου τηρω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 202v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα
+|L|ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη |L|<V 57> ειπον ουν οι ιουδ(αιοι)
+|L|προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρα(κας)
+|L|<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενε=
+|L|σθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅
+|L|δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου δια μεσου αυτων και πα=
+|L|ρηγεν ουτως <K 9><V 1> και παραγων {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 203r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ειδεν αν̅ον τυφλον
+|L|εκ γεννητης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντ(ες)
+|L|ραββι τις ημαρτεν ουτο(ς) η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεν=
+|L|νηθη <V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις ουτε ουτο(ς) ημαρτεν ουτε
+|L|οι γονεις αυτου {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 203v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 204r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι
+|L|τα εργα του πεμψαντος με οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> ο=
+|L|ταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσε
+|L|χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τους οφθαλμους
+|L|του τυφλου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 204v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε
+|L|νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται α=
+|L|πεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι
+|L|ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος
+|L|ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλ=
+|L|λοι ελεγον οτι ουτο(ς) εστιν αλλοι ελεγον ουχι ομοιος αυ=
+|L|τω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως
+|L|ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος αν̅ος λεγο=
+|L|μενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και
+|L|ειπε μοι υπαγε νιψαι εις την σιλωαμ απελθων ουν και νιψαμενο(ς)
+|L|ανεβλεψα {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 205r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 12> ειπον
+|L|ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον
+|L|προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε
+|L|τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο
+|L|δε ειπεν αυτοις πηλον εποιησε και επεθηκε μου επι τους οφθαλ(μους) μ(ου)
+|L|και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ου=
+|L|τος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι
+|L|ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος {comm}
+|F 205v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 206r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+|L|<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι η=
+|L|νοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+|L|<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και α=
+|L|νεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του ανα=
+|L|βλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτο(ς) εστιν ο υιος
+|L|υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι
+|L|βλεπει {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 206v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδα=
+|L|μεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως
+|L|δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτο(ς)
+|L|περι εαυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο
+|L|τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις
+|L|αυτον ομολογηση χριστον αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι
+|L|γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνη=
+|L|σαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω
+|L|δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτο(ς) αμαρτωλος εστιν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 207r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν
+|L|ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπ(ω)
+|L|<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι πα=
+|L|λιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενε=
+|L|σθε <V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 207v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις
+|L|οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν
+|L|ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυ=
+|L|μαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου
+|L|τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων θς̅ ουκ ακουει <V 32> εκ
+|L|του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου
+|L|γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτο(ς) παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 208r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και
+|L|συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι
+|L|εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις
+|L|εις τον υν̅ του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα
+|L|πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο
+|L|λαλων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και
+|L|προσεκυνησεν αυτω {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 208v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα
+|L|οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> η=
+|L|κουσαν ουν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και
+|L|ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυ=
+|L|φλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν
+|L|και η αμαρτια υμων μενει <K 10><V 1> αμην αμην λεγω
+[app][*]μιν[\*][C]υμιν[\C][\app] ο μη εισερ=
+|L|χομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 209r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης <V 2> ο
+|L|δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+|L|<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει
+|L|και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> και οταν
+|L|τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 209v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} και τα προβατα αυτω ακολουθ(ει)
+|L|οτι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησω=
+|L|σιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων
+|L|την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι
+|F 210r|
+|L|νοι{sic} δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις
+|L|παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των
+|L|προβατων {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 210v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται
+|L|εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα
+|L|δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται
+|L|και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση
+|L|και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν <V 11> εγω
+|L|ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν
+|L|υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτο(ς) δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστι
+|L|τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προ=
+|L|βατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει <V 13> ο δε μισθω=
+|L|τος φευγει οτι μισθωτο(ς) εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 211r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 14> εγω ει=
+|L|μι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των
+|L|εμων <V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και
+|L|την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων <V 16> και αλλα προβατα
+|L|εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 211v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακου=
+|L|σουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην <V 17> δια τουτο ο πη̅ρ
+|L|με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω
+|L|αυτην <V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην
+|L|απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω
+|L|παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του
+|L|πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν εγενετο παλιν εν τοις ιουδαιοις δια τους
+|L|λογους τουτους {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 212r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 20> ελεγον ουν πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει
+|L|και μαινεται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρη=
+|L|ματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυ=
+|L|φλων οφθαλμους ανοιξαι <V 22> εγενετο τα εγκαινια εν ιερο=
+|L|σολυμοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη
+|L|στοα σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον
+|L|αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε
+|L|ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετ(ε)
+|L|τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρ=
+|L|τυρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των
+|L|προβατων των εμων καθως ειπον υμιν <V 27> τα προβατα τα ε=
+|L|μα της φωνης μου ακουει
+|F 212v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 213r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+|L|<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται
+|L|εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο
+|L|πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυνα=
+|L|ται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβα=
+|L|στασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+|L|<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του
+|L|πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με <V 33> απεκριθησαν
+|L|αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλα=
+|L|σφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 213v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων
+|L|εγω ειπα θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του
+|L|θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και
+|L|απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι
+|L|ειπον υς̅ [app][*&om;[\*][C]του[\C][\app] θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε
+|L|μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευετε
+|L|ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 214r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 39> εζητουν ουν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ των χειρων αυτων
+|L|<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην
+|L|ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον ουδε
+|L|εν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην <V 42> και πολλοι
+|L|επιστευσαν εις αυτον εκει <K 11><V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο
+|L|βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 214v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 2> ην δε μαρια η
+|L|αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις
+|L|θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν
+|L|αι αδελφαι αυτου προ(ς) αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθε=
+|L|νει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια αυτη ουκ εστι προ(ς)
+|L|θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅
+|L|δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης μαρθ(αν)
+|L|και τον λαζαρον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 215r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω
+|L|δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν
+|L|παλιν εις την ιουδαιαν <V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν
+|L|εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθ(η)
+|L|ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν
+|L|τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 215v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ου=
+|L|κ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λα=
+|L|ζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα
+|L|εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοι=
+|L|μηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου
+|L|εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λε=
+|L|γει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια ο ις̅ λαζαρος απεθανεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 216r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ α=
+|F 216v|
+|L|γωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος
+|L|τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν με=
+|L|τ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντ(α)
+|L|εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως
+|L|απο σταδιων δεκαπεντ(ε) <V 19> και ουν εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν
+|L|προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας
+|L|περι του αδελφου αυτων {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 217r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται
+|L|υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν
+|L|η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελ=
+|L|φος <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι
+|L|ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτω
+|L|μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 25> ειπε δε αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε
+|L|καν αποθανη ζησεται {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 217v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 26> και πας ο
+|L|ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις
+|L|τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅
+|L|του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλ=
+|L|θε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα
+|L|ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε <V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγει=
+|L|ρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅
+|L|εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν
+|L|αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια
+|L|και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι τα=
+|L|χεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι
+|L|υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 218r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν
+|L|αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ου=
+|L|κ αν απεθανε μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην
+|L|κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιον=
+|L|τας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπε
+|L|που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 218v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+|L|<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτο(ς) ο ανοιξας τους
+|L|οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτο(ς) μη αποθανη <V 38> ις̅
+|L|ουν παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον
+|L|ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον
+|L|λιθον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 219r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 219v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτο(ς)
+|L|μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ει=
+|L|πον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον
+|L|λιθον ου ην ο τεθνηκως ο ουν ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε
+|L|πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε
+|L|μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον παρεστωτα ειπον ινα
+|L|πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 220r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε
+|L|λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας
+|L|χειρας και τους ποδας κειριαις και η οψις [app][*]αυτω[\*][C]αυτου[\C][\app] σουδαριω περι=
+|L|εδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+|L|<V 45> πολλοι ουν των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και
+|L|θεασαμενοι ο εποιησεν επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων
+|L|απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο
+|L|ις̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 220v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον
+|L|τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν
+|L|αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται
+|L|οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος <V 49> εις
+|L|δε τις εξ αυτων ονοματι καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου
+|L|εκεινου ειπεν υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθε
+|L|οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και
+|L|μη ολον το εθνος αποληται {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 221r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 51> τουτο δε αφ εαυτου
+|L|ουκ ειπεν αλλ αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευ=
+|L|σεν οτι ημελλεν ις̅ αποθνησκεν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ
+|L|του εθνους μονον [app][*]αλλα να[\*][C]αλλα ινα[\C][\app] και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα
+|L|συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο
+|L|ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει
+|L|εν τοις ιουδαιοις αλλ απηλθεν εκειθεν εις χωραν εγγυς της ερημου
+|L|εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+|F 221v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πα=
+|L|σχα ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον
+|L|μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου
+|L|μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδωκεισαν ουν οι αρχιερεις και
+|L|φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως
+|L|πιασωσιν αυτον <K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλ=
+|L|θεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν
+|F 222r|
+|L|εκ νεκρων <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθ(α) διηκονει
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ο δε λαζαρος εις ην των
+|L|ανακειμενων συν αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν
+|L|μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅
+|L|και ταις θριξιν αυτης απεμαξεν {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 222v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 223r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν εις
+|L|εκ των μαθητων αυτου ιουδαω ο ισκαριωτης ο μελλων
+|L|αυτον παραδουναι<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη δια=
+|L|κοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ ο=
+|L|τι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και
+|L|το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου
+|L|μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε
+|L|μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 223v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ
+|L|των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον
+|L|αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον απο=
+|L|κτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων
+|L|και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων
+|L|εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμ(α)
+|L|<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαν=
+|L|τησιν αυτου και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος
+|L|ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 224r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον
+|L|εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυ=
+|L|γατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται σοι καθημενος
+|L|επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται
+|L|αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε ανεμνη=
+|L|σθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα
+|L|εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου
+|L|οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν
+|L|αυτον εκ νεκρων {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 224v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι
+|L|ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φα=
+|L|ρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ου=
+|L|δεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε ελληνες
+|L|τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν
+|L|τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα
+|L|της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν
+|L|τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και πα=
+|L|λιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 225r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 225v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο
+|L|αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις τον
+|L|γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρ=
+|L|πον φερει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 226r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} και ο μισων την ψυχην
+|L|αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυ=
+|L|την <V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθητω και οπου ει=
+|L|μι εγω εκει και ο διακονος ο εμο(ς) εσται εαν τις εμοι διακο=
+|L|νη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και
+|L|τι ειπω {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 226v|
+|L|{comm}
+ {Contained in commentary πε̅ρ sωsoν με εκ
+|L|τηs ωραs ταυτηs}
+|L|{comm}
+|F 227r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 227v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 28>και εδοξασα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως ακουων
+|L|ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελα=
+|L|ληκεν <V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγο=
+|L|νεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν
+|L|ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 228r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 228v|
+|L|{comm} <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω
+|L|προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν απο=
+|L|θνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι
+|L|ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του
+|L|αν̅ου τις εστιν ουτο(ς) ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον
+|L|χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε ως το φως εχετε ινα μη
+|L|σκοτια υμας καταλαβη {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 229r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} και ο περιπατων εν τη σκοτια
+|L|ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως
+|L|ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων
+|L|εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος
+|L|εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 229v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη
+|L|ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅
+|L|τινι απεκαλυφθη {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 230r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευσαι οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τε=
+|L|τυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων
+|L|την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη
+|L|καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν η=
+|L|σαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 230v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 42> ομως μεντοι και
+|L|εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους
+|L|φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+|L|<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν
+|L|του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις
+|L|εμε αλλ εις τον πεμψαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαν=
+|L|τα με
+|F 231r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 231v|
+|L|<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε
+|L|εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων
+|L|και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω
+|L|τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και
+|L|μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον
+|L|ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 232r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος εν=
+|L|τολην μοι δεδωκε τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολ(η)
+|L|αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο
+|L|πη̅ρ ουτως λαλω <K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι
+|L|ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον
+|L|πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγα=
+|L|πησεν αυτους {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 232v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την
+|L|καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα εδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δει=
+|L|πνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυ=
+|L|τον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν
+|L|τους ποδας των μαθητων και εκμασσεν τω λεντιω ω
+|L|ην διεζωσμενος {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 233r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινο(ς)
+|L|κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει
+|L|αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου ειν τον αιωνα
+|L|απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερο(ς) μετ εμου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 233v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅
+|L|μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κε=
+|L|φαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η
+|L|τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις κα=
+|L|θαροι εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει γαρ τον παραδιδουντα αυτον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 234r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 234v|
+|L|{comm}
+|L|{comm} δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+|L|<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου
+|L|αναπεσων ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υ=
+|L|μεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι
+|L|γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλο(ς)
+|L|και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα
+|L|γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις
+|L|ποιητε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του
+|L|κυριου αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 235r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παν=
+|L|των υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη
+|L|πληρωθη ο τρωγων μετ εμου επηρεν επ εμε την πτερναν
+|L|αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων
+|L|εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμ=
+|L|βανει τον αποστειλαντα με {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 235v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη
+|L|τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν οι μαθηται
+|L|εις αλληλους απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμ(εν)ο(ς)
+|L|εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 236r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 24> νευει ουν τουτω σιμων
+|L|πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> επιπεσων ουν εκει=
+|L|νος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινε=
+|L|ται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον επι=
+|L|δωσω {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 236v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 237r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 237v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+|L|<V 27> και μετα το ψωμιον εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+|L|<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+|L|<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι
+|L|λεγει αυτω αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η
+|L|τοις πτωχοις ινα δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως
+|L|εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξα=
+|L|σθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη
+|L|εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+|F 238r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητη=
+|L|σετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> πλην εντολην
+|L|καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους {comm}
+|L|{comm}
+|F 238v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 239r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην ε=
+|L|χητε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις α=
+|L|πεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακο=
+|L|λουθησαι ακολουθησεις δε υστερον <V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ δια=
+|L|τι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> αποκρινεται αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην
+|L|αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρις
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 239v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <K 14><V 1> μη ταρασ=
+|L|σεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευε=
+|L|τε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον
+|L|αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 240r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον
+|L|υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ι=
+|L|να οπου ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την ο=
+|L|δον οιδατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις
+|L|και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 240v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ου=
+|L|δεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με και τον
+|L|πρ̅α μου εγνωκειτε αν απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε
+|L|αυτον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 241r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 241v|
+|L|{comm} <V 8> λεγει αυ=
+|L|τω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λε=
+|L|γει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως
+|L|συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι
+|L|και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 242r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο
+|L|εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω
+|L|εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πι=
+|L|στευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα ερ=
+|L|γα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει
+|L|οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 242v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δο=
+|L|ξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> [app][*]&om;[\*][C](ε)αν τι αιτησητ(ε) (εν τ)ω ονοματ(ι) μου (ε)γω ποιησω
+[\C][\app] <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας μου τηρησατε
+|L|<V 16> καγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν
+|L|ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κο=
+|L|σμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 243r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και συν υμιν
+|L|εστιν <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι
+|L|μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με
+|L|οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 243v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} οτι εγω
+|L|εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν καθως α=
+|L|πεσταλκε με ο πη̅ρ καγω αποστελω υμας <V 21> ο εχων τας εντολας
+|L|μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε α=
+|L|γαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω
+|L|αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας
+|L|ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφα=
+|L|νιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω= {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 244r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 23> απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο
+|L|πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην
+|L|παρ αυτω ποιησομεθα <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τη=
+|L|ρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαν=
+|L|τος με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+|F 244v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 26> ο δε παρακλητος
+|L|το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος
+|L|υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα οσα
+|L|ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην δι=
+|F 245r|
+|L|δωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 245v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν
+|L|υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν
+|L|οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστι <V 29> και
+|L|νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευση=
+|L|τε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων
+|L|του κοσμου τουτου και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω
+|L|ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως εδωκε μοι εντο=
+|L|λην ο πη̅ρ ουτως και ποιω {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 246r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω
+|L|ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα
+|L|εν εμοι μη φερον καρπον αιρει και παν το καρπον φερον κα=
+|L|θαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε
+|L|δια τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υ=
+|L|μιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου
+|L|εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι
+|L|μεινητε {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 246v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 5> εγω ειμι
+|L|η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυ=
+|L|τω ουτος φερει πολυν καρπον οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποι=
+|L|ειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα
+|L|και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και
+|L|καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη
+|L|ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασ=
+|L|θη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 247r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγα=
+|L|πη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγα=
+|L|πη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και με=
+|L|νω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η
+|L|εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εν=
+|L|τολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μει=
+|F 247v|
+|L|ζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη
+|L|υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε α
+|L|εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δου=
+|L|λος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} υμας δε ειρηκα φιλους οτι
+|L|παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις
+|L|με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας
+|L|ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υ=
+|L|μων μενη ινα ο τι αν αιτησητε [app][*]τον πρ̅α[\*][C]εν τω ονοματι μου τον πρ̅α[\C][\app] δω υμιν
+|F 248r|
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας
+|L|μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 248v|
+|L|<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσ=
+|L|μου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μι=
+|L|σει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι
+|L|δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν
+|L|ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυ=
+|L|τα παντα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον
+|L|πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων
+|L|και τον πρ̅α μου μισει {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 249r|
+|L|<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν α=
+|L|μαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και
+|L|εμε και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυ=
+|L|των γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη
+|L|ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της
+|L|αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι ε=
+|L|μου <V 27> και υμεις μαρτυρειτε οτι εξ αρχης μετ εμου εστε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 249v|
+|L|{comm} <K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υ=
+|L|μιν ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν
+|L|υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη
+|L|λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν
+|L|οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων οτι εγω
+|L|ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων
+|L|ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις
+|L|εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υ=
+|L|μιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την
+|L|αληθειαν λεγω υμιν {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 250r|
+|L|{comm}
+|L|συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω
+|L|ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας <V 8> και ελθων εκεινο(ς)
+|L|ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι
+|L|κρισεως <V 9> περι αμαρτιας οτι ου πιστευουσιν εις εμε {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 250v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον
+|L|πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι
+|L|ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν
+|L|υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκεινο(ς)
+|L|το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 251r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 251v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 252r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα
+|L|ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> {om} {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 252v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 253r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα
+|L|εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+|L|<V 16> μικρον και ουκετι θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε
+|L|με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθη=
+|L|των αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι
+|L|εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τι εστι τουτο το μικρον ου=
+|L|κ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ει=
+|L|πεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 253v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} οτι κλαυσε=
+|L|τε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυ=
+|L|πηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν
+|L|τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση
+|L|το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν ο=
+|L|τι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην
+|L|εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδ(ια)
+|L|και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη
+|L|τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 254r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτηση=
+|L|τε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητη=
+|L|σατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η
+|L|χαρα υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελα=
+|L|ληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλη=
+|L|σω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> εν ε=
+|L|κεινη τη ημερα αιτησεσθε εν τω ονοματι μου και ου λεγω
+|L|υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο
+|L|πη̅ρ φιλει υμας {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 254v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπι=
+|L|στευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς
+|L|και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πο=
+|L|ρευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ιδε νυν παρ=
+|L|ρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν
+|L|οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω
+|L|πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πι=
+|L|στευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε
+|L|εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι
+|L|ο πη̅ρ μετ εμου εστιν {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 255r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω
+|L|θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+<K 17><V 1> ταυτα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπε
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 255v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ινα και ο υς̅
+|L|σου δοξαση σε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 256r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 2> καθως εδωκας
+|L|αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο εδωκας αυτω
+|L|δωσει αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος
+|L|ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον α=
+|L|πεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελει=
+|L|ωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ
+|L|πε̅ρ παρα σεαυτω
+|F 256v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 257r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} τη δοξη η ει=
+|L|χον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονο=
+|L|μα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου ησαν καμοι αυ=
+|L|τους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι <V 7> νυν εγνωκαν
+|L|οτι παντα οσα δεδωκας μοι <V 8> δεδωκα αυτοις οτι τα ρηματ(α)
+|L|α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνω=
+|L|σαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με
+|L|απεστειλας {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 257v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων
+|L|δεδωκας μοι οτι σοι εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα
+|L|εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσ=
+|L|μω και ουτοι εν τω κοσμω εισι καγω προς σε ερχομαι πε̅ρ
+|L|αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ι=
+|L|να ωσιν εν καθως ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω
+|L|εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ε=
+|L|φυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 258r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η
+|L|γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω
+|L|εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην
+|L|εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος
+|L|εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κο=
+|L|σμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου
+|L|ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους
+|L|εν τη αληθεια σου {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 258v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον
+|L|καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 259r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυτοι
+|L|ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα
+|L|και περι παντων των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις ε=
+|L|με <V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι
+|L|ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσι ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ
+|L|με απεστειλας <V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα
+|L|αυτοις ινα εν ωσι καθως ημεις εν εσμεν <V 23> καγω εν αυτοις
+|L|και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινω=
+|L|σκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 259v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ου δεδωκας μοι θελω ινα οπου
+|L|ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν
+|L|την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβο=
+|L|λης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε
+|L|σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και ε=
+|L|γνωρισα αυτοις το ονομα σου {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 260r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} και γνωρισω ινα η
+|L|αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα
+|F 260v|
+|L|ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρ=
+|L|ρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι
+|L|μαθηται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον
+|L|τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετας των μαθητων
+|L|αυτου <V 3> ο ουν ιουδας παραλαβων την σπειραν και εκ των αρ=
+|L|χιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φα=
+|L|νων και λαμπαδων και οπλων {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 261r|
+|L|<V 4> ως ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξηλθε και λε=
+|L|γει αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον να=
+|L|ζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας
+|L|ο παραδιδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις ε=
+|L|γω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν
+|L|αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον να=
+|L|ζωραιον <V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι
+|L|ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγεν <V 9> ινα πληρωθη ο λο=
+|L|γος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ου=
+|L|δενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 261v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ειλκυσεν αυτην και επαι=
+|L|σε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ω=
+|L|τιον το δεξιον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 262r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ην ονομα
+|L|τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μα=
+|L|χαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ
+|L|μου ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και
+|L|οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδη=
+|L|σαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην
+|L|γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου ε=
+|L|κεινου <V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις
+|L|οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου <V 15> ηκο=
+|L|λουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο
+|L|δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνει=
+|L|σηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστη=
+|L|κει προς τη θυρα εξω {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 262v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} εξηλθεν
+|L|ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρω=
+|L|ρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω
+|L|πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει ε=
+|L|κεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρα=
+|L|κιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πε=
+|L|τρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρω=
+|L|τησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και της διδαχης αυτου <V 20> απε=
+|L|κριθη δε αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παν=
+|L|τοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαι=
+|L|οι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 263r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 21> τι με επερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας
+|L|τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε
+|L|αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα
+|L|τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με
+|L|δερεις {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 263v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 24> απεστειλεν αυτον ο
+|L|αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε
+|L|σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω
+|L|μη και συ εκ των μαθητων ει εκεινου ηρνησατο εκεινο(ς)
+|L|και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει ουν εις εκ των δουλων του αρχιερε(ως)
+|L|συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον [app][*]&om;[\*][C]ουκ[\C][\app] εγω σε ειδον
+|F 264r|
+|L|εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευ=
+|L|θεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του και=
+|L|αφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον |L|εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πα=
+|L|σχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησι τινα
+|L|κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος
+|L|ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλα=
+|L|τος λαβετε αυτον υμεις και κ(α)τ(α) τον νομον υμων κρι=
+|L|νατε ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν ουδενα
+|F 264v|
+|L|αποκτειναι <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποι=
+|L|ω θανατω εμελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτω=
+|L|ριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει
+|L|ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκρινατο αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο
+|L|λεγεις η αλλοι σοι περι εμου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη
+|L|ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κο=
+|L|σμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνι=
+|F 265r|
+|L|ζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η ε=
+|L|μη ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βα=
+|L|σιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω
+|L|εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα
+|L|μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου
+|L|της φωνης {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν α=
+|L|ληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και
+|L|λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω <V 39> εστι δε
+|L|συνηθεια εν υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλε=
+|L|σθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν
+|L|ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραβαν ην δε ο βαρα=
+|L|βας ληστης {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 265v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 19><V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατι=
+|L|ωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου
+|L|τη κεφαλη και ιματιον [app][*]πρρφυρουν[\*][C]πορφυρουν[\C][\app] περιεβαλον αυτον <V 3> και
+|L|ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|και εδιδοσαν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλθε παλιν ο πιλατος και
+|L|λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμι=
+|L|αν αιτιαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ εχων τον
+|L|ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις
+|L|ιδου ο αν̅ος <V 6> οταν ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|F 266r|
+|L|εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε
+|L|εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν οι ιουδαι=
+|L|οι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει
+|L|αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν
+|L|ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν
+|L|εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅
+|F 266v|
+|L|αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος
+|L|εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν [app][*]&om;[\*][C]εχω[\C][\app] στ̅ρωσαι σε και εξουσι=
+|L|αν εχω απολυσαι σε {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 11> απεκριθη ο ις̅ αυτω ουκ ειχες εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν
+|L|κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους
+|F 267r|
+|L|με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν εζητει ο πιλατος
+|L|απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγαζον λεγοντες εαν
+|L|τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα ε=
+|L|αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 267v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον
+|L|λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις το=
+|L|πον λεγεται λιθοστρωτος εβραιστι γαβαθα <V 14> ην δε παρα=
+|L|σκευη του πασχα ωρα εν ωσει εκτη λεγει τοις ιουδαιοις
+|L|ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον
+|L|αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων
+|L|σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεαν
+|L|ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 268r|
+|L|{comm}
+|L|ει δε παρελαβοντες δε αυτον απηγαγον <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον
+|L|αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται
+|L|εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου εσταυρωσαν αυτον και μετ αυτου αλ=
+|L|λους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε
+|L|δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμ=
+|L|μενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|{comm}
+|F 268v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 269r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι
+|L|εγγυς ην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμ=
+|L|μενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι [app][*]εβραιστι[\*][C]&om;[\C][\app]
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω
+|L|οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη
+|L|ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυ=
+|L|ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα
+|L|μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 269v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθ(εν) υφαντον δι ολου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 270r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 270v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 24> ειπον ουν
+|L|προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου
+|L|τινος ε&lac;ται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα
+|L|ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον
+|L|οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ειστηκει δε παρα τω
+|L|στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια
+|L|η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ως ειδε την
+|L|μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι γυναι
+|L|ιδου ο υς̅ σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου απ εκει
+|L|νης ουν της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 271r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 28> μετα τουτο ειδως ο ση̅ρ οτι παντα τετελεσται ινα η γραφη πληρωθ(ει)
+|L|εγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον
+|L|του οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+|L|<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφα
+|L|λην παρεδωκε το πν̅α {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+{note by Sam Gibson: the text of 19.31-37 on F 271v and F 272r has not been transcribed}
+<V 31>[ill]οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν[\ill] <V 32> [ill]ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω[\ill] <V 33> [ill]επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη[\ill] <V 34> [ill]αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθυς εξηλθεν αιμα και υδωρ[\ill] <V 35> [ill]και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε[\ill] <V 36> [ill]εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου[\ill] <V 37> [ill]και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν[\ill]
+|F 272v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον
+|L|πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμ=
+|L|μενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα
+|F 273r|
+|L|του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του
+|L|ιυ̅ <V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον
+|L|φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν
+|L|το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων
+|L|καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου |L|εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδε=
+|L|πω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων ο=
+|L|τι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 20> <V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρω=
+|L|ι ετι σκοτιας ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμε=
+|L|νον απο της θυρας του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προ(ς)
+|L|σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅
+|L|και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν
+|L|που εθηκαν αυτον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 273v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 274r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο
+|L|εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητ(ης)
+|L|προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+|L|<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοιγε
+|L|εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και
+|L|εισηλθεν εις το μνημειον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 274v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} και θεωρει τα οθονια κει=
+|L|μενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα
+|L|των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα
+|L|τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτο(ς)
+|L|εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν
+|L|την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν
+|L|παλιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνη=
+|L|μειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+|L|<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 275r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} καθεζομενους ενα προ(ς)
+|L|τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι
+|L|ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα ει=
+|L|πουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ου=
+|L|κ ηδει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε
+|L|μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 275v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφει=
+|L|σα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον
+|L|πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις
+|L|αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου
+|L|και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα
+|L|τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 276r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 276v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και
+|L|των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια
+|L|τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λε(γει)
+|L|αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας
+|L|και τας ποδας εχαρησαν δε οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν
+|L|ουν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ
+|L|καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει
+|L|αυτοις λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας
+|L|αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 277r|
+|L|<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην με=
+|L|τ̣ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται ε=
+|L|ωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερ=
+|L|σιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου
+|L|εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την
+|L|πλευραν αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν
+|L|ησαν εσω οι μαθηται και θωμας μετ αυτων ερχεται ουν ο ις̅
+|L|των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμ(ιν)
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 277v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου
+|L|ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε τας χειρας σου και βαλε
+|L|εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απε=
+|L|κριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ |L|οτι εωρακας πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευ=
+|L|σαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον
+|L|των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+|L|<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υις̅ του θυ̅ και
+|L|ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 278r|
+|L|{comm}<K 21> <V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον
+|L|παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφαν=
+|L|ερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγο=
+|L|μενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και
+|L|του ζεβεδδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυ=
+|L|τοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα
+|L|και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν ε=
+|L|κεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης
+|L|(ε)στη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ ε&lac;
+|L|<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκ&lac;=
+|L|θησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη
+|L|του πλοιου το δικτυον και ευρησετε {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυσαν απο του πληθους
+|L|των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω
+|L|πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον
+|L|επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον
+|F 278v|
+|L|εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ
+|L|ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συρον=
+|L|τες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλε=
+|L|πουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν <V 11> ανε=
+|L|βη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων
+|L|μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχι=
+|L|σθη το δικτυον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 12> λεγει ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων
+|L|εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ο ις̅
+|L|και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον
+|L|ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις
+|F 279r|
+|L|του εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λε(γει) τω σιμωνι πετρω ο ις̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+{note by Sam Gibson: the text of 21.16-25 on F 279v has not been transcribed}
+[ill]σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου[\ill]<V 16>[ill]λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου[\ill]<V 17>[ill] λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου[\ill]<V 18>[ill]αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες[\ill]
+|F 280r|
+|L|{comm} οταν δε γηρασης εκτενεις [ill]τας χειρας σου[\ill]
+|L|και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις <V 19> [ill]τουτο δε ειπε[\ill]
+|L|σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο [ill]ειπων λεγει[\ill]
+|L|αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος [ill]βλεπει[\ill]
+|L|τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος [ill]και ανεπεσεν[\ill]
+|L|εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε [ill]κε̅ τις εστιν ο[\ill]
+|L|παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω [ill]ιυ̅ κε̅ ουτο[\ill]
+|L|δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως [ill]ερχομαι τι [\ill]
+|L|προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν [ill]ο λογος ουτος εις τους αδε[\ill]
+|L|λφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει [ill]και ου=[\ill]
+|L|κ ειπεν {Repeat <V 18>}οταν δε γηρασης εκτενεις [ill]τας χειρας σου
+[\ill]και αλ=[\ill]
+[\ill]λος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+[ill]αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+{note by Sam Gibson: the text of 21.24-25/22.0 have not been transcribed}
+<V 24>[ill]ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου[\ill]
+<V 25>[ill]εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην[\ill]
+<K 22><V 0>[ill]το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον[\ill]
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_be_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_jg_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_jg_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_jg_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,972 @@
+{Status:
+G-A Number: 357
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον εκ του κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιω̅
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω̅ λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βιθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιω̅ λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιω̅ και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> λεγει αυτοις ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+τι σημει=
+ον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅
+και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και
+εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιου=
+δαιοι τεσσαρακοντα και οκτω ετεσιν ωκοδομηθη ο
+ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωμα=
+τος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ
+νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι [app][*][ill]4[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] τουτο ελεγε
+και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιησαι εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς
+ου δυναται ει=
+σελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος
+σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης
+οτι ειπον σοι [app][*]οτι[\*][C]&om;[\C][\app] δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν
+και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις
+αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅
+του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτω γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν μαλλον οι αν̅οι το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιω̅ βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιω̅
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδου ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δε δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> ο εωρακε και ηκουσε μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο ις̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν γην και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν κς̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθησαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευε μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ωμιλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθης οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν των σαμαρειτων εις αυτον δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν παρ αυτου και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της γαλιλαιας εις την ιουδαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν χρονον ηδη εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> {om}
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας με υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτω και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν ουν εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος πετρου σιμωνος
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> και λαβων τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευοντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσι βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ωσει σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθον πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουτε οι μαθηται αυτου ανεβησαν και αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης υμιν δεδωκε τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο δε εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων μου τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτως τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω ανωθεν
+<V 66> εκ τουτου πολλοι εκ των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος οιδε γραμματα μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινετε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με πρ̅α
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> {om}
+<V 36> {om}
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον το προτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθησαν εκαστος εις τον τοπον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ιησους δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφωρω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην προσποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον επερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτην λιθον βαλλετο
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατελειφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μη θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν ο ις̅ αυτοις ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστι οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμας λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω και ειπον σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι λαλω και υμεις ουν α εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις δε ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς υμων του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω ου ζητω την δοξαν την εμην εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον ποιηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδ(αιοι) προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με οτι ουδεις δυναται εργαζεσθαι εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις τον σιλωαμ απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον εποιησε και επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι σεαυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χριστον αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθε
+<V 28> ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων θς̅ ουκ ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνανατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> ηκουσαν ουν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν εγενετο παλιν εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα του σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θεου εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ των χειρων αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημειον ουδε εν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια αυτη ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαριαν και την αδελφην αυτης μαρθαν και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν παλιν εις την ιουδαιαν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια ο ις̅ λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως ο ουν ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον παρεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους ποδας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων ονοματι καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ις̅ αποθνησκεν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλ απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και ταις θριξιν αυτης απεμαξεν τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας ο ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε αν εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι διακονη τις εμοι ακολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε ως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευσαι οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ιησους δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα εδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσεν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου ειν τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυριου αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον αποστειλαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν οι μαθηται εις αλληλους απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω αν εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι πλην
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> αποκρινεται αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη γε ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> [app][*]&om;[\*][C]εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω[\C][\app]
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας μου τηρησατε
+<V 16> καγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο
+υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και συν υμιν
+εστιν <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι
+μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν καθως απεστειλεν με ο πη̅ρ καγω αποστελλω υμας
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα οσα ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου τουτου και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως εδωκε μοι εντολην ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει πολυν καρπον οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α [app][*]&om;[\*][C]εν τω ονοματι μου[\C][\app] δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> {om}
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ουκετι θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστι τουτο το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα αιτησεσθε εν τω ονοματι μου και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια καμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο εδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν καμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι καγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσι ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα εν ωσι καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> καγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ου δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας παραλαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ως ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξηλθε και λεγει αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ μου ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη δε αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και φησι τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν ουδενα αποκτειναι
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια εν υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραβαν ην δε ο βαραβας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδοσαν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθε παλιν ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ εχων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
+<V 6> οταν ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτος εβραιστι γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> [ill]τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη[\ill] οι δε παραλαβοντες αυτον ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου εσταυρωσαν αυτον και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ως ειδε την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου απ εκεινης ουν της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ση̅ρ οτι παντα τετελεσται ινα η γραφη πληρωθη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον του οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+[ill]<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθυς εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν[\ill]
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι ετι σκοτιας ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον απο της θυρας του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοιγε εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις τω μνημειω και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφει=
+[ill]σα εκεινη[\ill] λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λε
+[ill]γει αυτη[\ill] ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον
+[ill]πρ̅α μου[\ill] πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις
+[ill]αναβ[\ill]αινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου
+[ill]και θν̅ υ[\ill]μων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα
+[ill]τοις μαθη[\ill]ταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας εχαρησαν δε οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> [ill]θ[\ill]ωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην με=
+[ill]τ α[\ill]υτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται ε=
+ωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερ=
+σιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου
+εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την
+πλευραν αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν
+ησαν εσω οι μαθηται και θωμας μετ αυτων ερχεται ουν ο ις̅
+των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου
+[ill]ωδε και[\ill] ιδε τας χειρας μου και φερε τας χειρας σου και βαλε
+[ill]εις την πλευραν[\ill] μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απε=
+κριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅
+[ill]οτι[\ill] εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευ=
+[ill]σαντες[\ill] <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον
+[ill]4-7[\ill]των αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> [ill]ταυτα δε[\ill] γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υι̅ς του θυ̅ και
+[ill]ινα πιστευον[\ill]τες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και λεγει αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει [ill]και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε[\ill]
+<V 24> [ill]ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου[\ill]
+<V 25> [ill]εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην[\ill]
+
+<K 22>
+<V 0> [ill]το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον[\ill]
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_jg_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_jg_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_303570/04_303570_jg_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,972 @@
+{Status:
+G-A Number: 357
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον εκ του κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιω̅
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω̅ λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βιθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιω̅ λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιω̅ και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> λεγει αυτοις ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+τι σημει=
+ον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅
+και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και
+εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιου=
+δαιοι τεσσαρακοντα και οκτω ετεσιν ωκοδομηθη ο
+ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωμα=
+τος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ
+νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι [app][*][ill]4[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] τουτο ελεγε
+και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιησαι εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς
+ου δυναται ει=
+σελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος
+σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης
+οτι ειπον σοι [app][*]οτι[\*][C]&om;[\C][\app] δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν
+και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις
+αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅
+του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτω γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν μαλλον οι αν̅οι το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιω̅ βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιω̅
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδου ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δε δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> ο εωρακε και ηκουσε μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο ις̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν γην και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν κς̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθησαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευε μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ωμιλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθης οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν των σαμαρειτων εις αυτον δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν παρ αυτου και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της γαλιλαιας εις την ιουδαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν χρονον ηδη εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> {om}
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας με υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτω και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν ουν εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος πετρου σιμωνος
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> και λαβων τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευοντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσι βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ωσει σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθον πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουτε οι μαθηται αυτου ανεβησαν και αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης υμιν δεδωκε τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο δε εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων μου τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτως τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω ανωθεν
+<V 66> εκ τουτου πολλοι εκ των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος οιδε γραμματα μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινετε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με πρ̅α
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> {om}
+<V 36> {om}
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον το προτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθησαν εκαστος εις τον τοπον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ιησους δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφωρω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην προσποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον επερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτην λιθον βαλλετο
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατελειφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μη θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν ο ις̅ αυτοις ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστι οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμας λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω και ειπον σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι λαλω και υμεις ουν α εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις δε ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς υμων του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω ου ζητω την δοξαν την εμην εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον ποιηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδ(αιοι) προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με οτι ουδεις δυναται εργαζεσθαι εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις τον σιλωαμ απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον εποιησε και επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι σεαυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χριστον αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθε
+<V 28> ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων θς̅ ουκ ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνανατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> ηκουσαν ουν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν εγενετο παλιν εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα του σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θεου εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ των χειρων αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημειον ουδε εν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια αυτη ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαριαν και την αδελφην αυτης μαρθαν και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν παλιν εις την ιουδαιαν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια ο ις̅ λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως ο ουν ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον παρεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους ποδας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων ονοματι καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ις̅ αποθνησκεν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλ απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και ταις θριξιν αυτης απεμαξεν τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας ο ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε αν εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι διακονη τις εμοι ακολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε ως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευσαι οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ιησους δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα εδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσεν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου ειν τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυριου αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον αποστειλαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν οι μαθηται εις αλληλους απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω αν εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι πλην
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> αποκρινεται αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη γε ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> [app][*]&om;[\*][C]εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω[\C][\app]
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας μου τηρησατε
+<V 16> καγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο
+υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και συν υμιν
+εστιν <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι
+μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν καθως απεστειλεν με ο πη̅ρ καγω αποστελλω υμας
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα οσα ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου τουτου και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως εδωκε μοι εντολην ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει πολυν καρπον οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α [app][*]&om;[\*][C]εν τω ονοματι μου[\C][\app] δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> {om}
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ουκετι θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστι τουτο το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα αιτησεσθε εν τω ονοματι μου και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια καμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο εδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν καμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι καγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσι ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα εν ωσι καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> καγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ου δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας παραλαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ως ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξηλθε και λεγει αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ μου ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη δε αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και φησι τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν ουδενα αποκτειναι
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια εν υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραβαν ην δε ο βαραβας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδοσαν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθε παλιν ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ εχων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
+<V 6> οταν ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτος εβραιστι γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> [ill]τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη[\ill] οι δε παραλαβοντες αυτον ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου εσταυρωσαν αυτον και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ως ειδε την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου απ εκεινης ουν της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ση̅ρ οτι παντα τετελεσται ινα η γραφη πληρωθη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον του οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+[ill]<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθυς εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν[\ill]
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι ετι σκοτιας ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον απο της θυρας του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοιγε εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις τω μνημειω και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφει=
+[ill]σα εκεινη[\ill] λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λε
+[ill]γει αυτη[\ill] ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον
+[ill]πρ̅α μου[\ill] πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις
+[ill]αναβ[\ill]αινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου
+[ill]και θν̅ υ[\ill]μων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα
+[ill]τοις μαθη[\ill]ταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας εχαρησαν δε οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> [ill]θ[\ill]ωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην με=
+[ill]τ α[\ill]υτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται ε=
+ωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερ=
+σιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου
+εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την
+πλευραν αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν
+ησαν εσω οι μαθηται και θωμας μετ αυτων ερχεται ουν ο ις̅
+των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου
+[ill]ωδε και[\ill] ιδε τας χειρας μου και φερε τας χειρας σου και βαλε
+[ill]εις την πλευραν[\ill] μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απε=
+κριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅
+[ill]οτι[\ill] εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευ=
+[ill]σαντες[\ill] <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον
+[ill]4-7[\ill]των αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> [ill]ταυτα δε[\ill] γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υι̅ς του θυ̅ και
+[ill]ινα πιστευον[\ill]τες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και λεγει αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει [ill]και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε[\ill]
+<V 24> [ill]ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου[\ill]
+<V 25> [ill]εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην[\ill]
+
+<K 22>
+<V 0> [ill]το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον[\ill]
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_EP_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_EP_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_EP_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,3430 @@
+{Status:
+G-A Number: 303770
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 267r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Eirini Panou
+Transcription begun: September 2011
+Transcription finished: October 2011
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 No
+
+ Other remarks: }
+
+|F 267r|
+|L|<B 04><K 0><V 0> {om}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} και ο λογος ην προς τον θν̅ και
+|L|θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+|F 267v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η
+|L|σκοτια αυτο ου κατελαβεν{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 6> εγενετο αν̅ος απε=
+|L|σταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρη=
+|L|ση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα
+|L|μαρτυρηση περι του φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις
+|L|τον κοσμον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 10> εν τω κοσμω
+|L|ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω {comm}
+|L|{comm} <V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι
+|L|ιδιοι αυτον ου παρελαβον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν
+|L|αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αι=
+|L|ματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν
+|F 268r|
+|L|αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρη χαριτος και αληθειας
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+
+|L|{comm} <V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων
+|L|{comm}
+|L|{comm}ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος
+|L|εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 16> και εκ του πληρωματος αυτου η=
+|L|μεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις
+|L|και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξη=
+|L|γησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιερο=
+|L|σολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμο=
+|L|λογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι
+|L|ο προφητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν
+|L|τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη
+|F 268v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν
+|L|ησαιας ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν και
+|L|ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+|L|<V 26> απεκριθη ο ιωαννης αυτοις λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν
+|L|ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο
+|L|περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅
+|L|ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον
+|F 269r|
+|L|εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α κα=
+|L|ταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον
+|L|αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α κατα=
+|L|βαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και
+|L|μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμ=
+|L|βλεψας τω ιησου περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου
+|L|οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιησου <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεα=
+|L|σαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι
+|L|ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην
+|L|ωρα δε ην ως δεκατη {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 269v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου
+|L|και ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και
+|L|λεγει αυτω ευρικαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς
+|L|τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ωνα συ κληθηση κηφας
+|L|ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν
+|L|και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος απο βη=
+|L|θσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ
+|L|και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον
+|L|υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι
+|L|αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ιη̅λιτης
+|L|εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθα=
+|L|ναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του [app][*]ιλ[\*][C]ιη̅λ[\C][\app] <V 50> απεκριθη
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων
+|L|οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους
+|L|αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 270r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+<K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅
+|L|εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου
+|L|λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και
+|L|σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν
+|L|λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον
+|L|καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις
+|L|αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο
+|L|ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε δια=
+|L|κονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+|L|<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυ=
+|L|σθωσι τοτε τον ελασσω συ και τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυ=
+|L|την εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανε=
+|L|ρωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 271v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι
+|L|και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς ην το
+|L|πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω
+|L|τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας
+|L|καθημενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του
+|L|ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεε το κερμα
+|L|και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε
+|L|ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνη=
+|L|σθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με
+|L|<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι
+|L|ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν
+|L|τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν
+|F 272r|
+|L|ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου
+|L|του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ε=
+|L|λεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυ=
+|L|μοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου
+|L|τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινω=
+|L|σκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε
+|L|{comm}τι ην εν τω αν̅ω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιωνν<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον
+|L|νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ
+|L|ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν
+|F 271v|
+|L|την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννη=
+|L|θηναι γερων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και
+|L|γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος
+|L|και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον
+|L|εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης
+|L|οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην
+|L|αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γε=
+|L|γεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα
+|L|γενεσθαι <V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γι=
+|L|νωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυ=
+|L|ρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και
+|L|ουκ επιστευσατε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε <V 13> και ουδεις
+|L|αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω
+|L|ου̅νω <V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον
+|L|του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+|L|<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας
+|L|ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅
+|L|τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+|L|<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη
+|L|πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως
+|L|εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως
+|L|ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερ=
+|L|χεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται
+|L|προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα
+|L|ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε
+|L|μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ
+|L|οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την
+|L|{comm} φυλακην ο ιωαννης
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 272r|
+|L|{comm}
+|F 272v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον
+|L|προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρ=
+|L|τυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιωαννης
+|L|και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφεαυτου ουδεν εαν μη η δε=
+|L|δομενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ ο=
+|L|τι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν
+|L|ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην
+|L|του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δει αυξανειν
+|L|εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ
+|L|της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο
+|L|εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις
+|L|λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+|L|<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μερου διδωσιν
+|L|ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον αυτου και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+|L|<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην
+|L|αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι
+|L|οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ο ιω̅ς <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβα=
+|L|πτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 273r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σα= {comm}
+|L|μαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω
+|L|υω̅ αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας
+|L|εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας
+|L|αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθει=
+|L|σιν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις
+|L|πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ
+|L|συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την
+|L|δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και ε=
+|L|δωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρε=
+|L|αρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων
+|L|ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος
+|F 273v|
+|L|τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη δι=
+|L|ψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλο=
+|L|μενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη
+|L|διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου
+|L|και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως
+|L|ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου
+|L|ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+|L|<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι
+|L|ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+|L|<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των
+|L|ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνη=
+|L|σουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας
+|L|αυτον <V 24> [app][*][\*][C]πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας[\C][\app] εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λε=
+|L|γομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει παντα ημιν <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λα=
+|L|λων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος
+|L|ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υ=
+|L|δριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδε=
+|L|τε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον ουν εκ της πο=
+|L|λεως και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 33> ελεγον ουν προς αλληλους οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω
+|L|αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου
+|L|λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι
+|L|εισι ηδη προς θερισμον <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον
+|L|εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογος
+|L|εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα
+|L|υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις
+|L|εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν
+|F 274r|
+|L|εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα
+|L|οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις
+|L|και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+|L|<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ
+|L|ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 274v|
+|L|{comm}
+|F 275r|
+|L|{comm}
+|F 275v|
+|L|{comm}
+|F 276r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ
+|L|ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν
+|L|εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν
+|L|εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν
+|L|παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 277v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει απο της
+|L|ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ια=
+|L|σηται αυτου τον υιον ημελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια
+|L|και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν
+|L|αποθανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος
+|L|τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου
+|L|απηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυθετο ουν την ωραν
+|L|παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε ο ιησους δε ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυ=
+|L|ρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου
+|L|ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν
+|L|ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|F 278r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 5> <V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσο=
+|L|λυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε
+|L|στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων
+|L|ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον
+|L|κατηρχετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην
+|L|του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τρια=
+|L|κοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον
+|L|και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη
+|F 278v|
+|L|αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλλη με εις την κο=
+|L|λυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον
+|L|τον κραββατον σου και περιπατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββα=
+|L|τον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον <V 11> ο δε απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περι=
+|L|πατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και πε=
+|L|ριπατει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+|L|<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδου υγιης γεγονας μηκετι α=
+|L|μαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλε τοις ιουδαιοις
+|L|οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 279r|
+|L|{comm}
+|F 279v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα
+|L|εποιει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται
+|L|καγω εργαζομαι<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου
+|L|μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων
+|L|τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται
+|L|ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν ε=
+|L|κεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει <V 20> και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα
+|L|ινα υμεις θαυμαζητε<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτω
+|L|και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν
+|F 280r|
+|L|δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον
+|L|ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου
+|L|ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται
+|L|αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται
+|L|ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακου=
+|L|σαντες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω
+|L|ζωην εχειν εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου
+|L|εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις
+|L|ακουσονται της φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες
+|L|εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 280v|
+|L|{comm}
+|F 281r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη
+|L|δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρ=
+|L|τυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+|L|<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια <V 34> εγω δε ου παρα
+|L|αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο
+|F 281v|
+|L|λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι
+|L|αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ
+|L|ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απε=
+σταλκε
+|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε
+|L|ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν
+|L|υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας
+|L|οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι
+|L|περι εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου
+|L|λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω ε=
+|L|ληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι
+|L|τω ιδιω εκεινον ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβα=
+|L|νοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατη=
+|L|γορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+|L|<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+|L|<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 282r|
+|L|{comm}
+|F 282v|
+|L|{comm}
+|F 283r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος <V 2> και ηκολουθει
+|L|αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το
+|L|ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς
+|L|αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+|L|<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω
+|L|φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι
+|L|λαβον <V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+|L|<V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν
+|L|εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν
+|L|τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε
+|L|τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων
+|L|οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε
+|F 283v|
+|L|τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι απολειται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα
+|L|κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+|L|<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο εις τον κοσμον
+|L|{comm} ερχομενος
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 284r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν {comm}
+|L|αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου
+|L|επι την θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ
+|L|και σκοτια ηδη γεγονε και ουπω εληλυθει εις το πλοιον προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα
+|L|ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο <V 19> εληλυθοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα
+|L|θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το
+|L|πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 284v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει
+|L|ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου
+|L|εις πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται απηλθον <V 23> αλλα δε πλοιαρια ηλθον εκ τιβεριαδος
+|L|εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος
+|L|οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν και αυτοι εις τα πλοιαρια και
+|L|ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης
+|L|ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και
+|L|εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την με=
+|L|νουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφρα=
+|L|γισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησομεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+|L|<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον
+|L|απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και
+|L|πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω
+|L|καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος
+|L|του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε
+|L|{comm} δος ημιν τον αρτον τουτον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 285r|
+|L|{comm}
+|F 285v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πι=
+|L|στευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+|L|<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+|L|<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με πρς<V 39> ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω
+|L|αυτο εν τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πρς μου ινα πας ο θεωρων τον
+|L|υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+|L|<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+|L|<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α
+|L|πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 286r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν
+|L|προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον τη
+|L|εσχατη ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες
+|L|διδακτοι του θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι
+|L|τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 286v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+|L|<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω
+|L|ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται
+|L|εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου
+|L|σρ̅ιας <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν
+|L|δουναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη
+|L|φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+|L|<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω
+|L|αυτον τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αλη=
+|L|θως εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+|L|<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται
+|L|δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα
+|L|εν τη ερημω και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 287r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ελεγον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅
+|L|εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας
+|L|σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον του θυ̅ αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+|L|και δε ερατε <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λε=
+|L|λαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ
+|L|εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε
+|L|δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 287v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων απηλθον αυτου εις τα οπισω και ουκετι
+|L|μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+|F 288r|
+|L|<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+|L|<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος <V 70> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων
+|L|εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν
+|L|αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7> <V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα
+|L|εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια παρρησια περιπατειν
+|L|οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 288v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+|L|<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου
+|L|μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι
+|L|τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα
+|L|ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+|L|<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντο=
+|L|τε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω
+|L|περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην
+|L|εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+|L|<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε
+|L|και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι ε=
+|L|ζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς περι
+|L|αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα
+|L|πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 289r|
+|L|{comm}
+|F 289v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυμαζον οι ιου=
+|L|δαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις το θε=
+|L|λημα αυτου ποιη γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω
+|L|απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων
+|L|την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου
+|L|μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε απο=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο
+|L|μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και
+|L|εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη
+|L|λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+|L|<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυ=
+|L|μιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω
+|L|λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον
+|L|οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν
+|L|τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ ε=
+|L|ληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με πη̅ρ ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα
+|L|αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν πιασαι αυτον
+|F 290r|
+|L|και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 290v|
+|L|{comm}
+|F 291r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα
+|L|σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν <V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι
+|L|αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν
+|L|αυτον <V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+|L|<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον
+|L|ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν
+|L|αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+|L|<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 291v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις
+|L|διψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της
+|L|κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον
+|L|λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον δοθεν οτι ο ις̅ ουδε=
+|L|πω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην
+|L|δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων
+|L|πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς
+|L|τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απε=
+|L|κριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθη=
+|L|σαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευ=
+|L|σεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επι=
+|L|καταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς τον ιν̅ εις ων
+|L|εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και
+|L|γνω τι ποιησει <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ε=
+|L|ρευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 292r|
+|L|{comm}
+|L|<V 53> και απηλθεν εκαστος εις τον οικον αυτου <K 8> <V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2> ορθρου δε παλιν βαθεως ηλθον εις το ιερον και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και
+|L|καθισας εδιδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοι=
+|L|χεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω <V 4> ειπον αυτω διδασκαλε ταυτην
+|L|ευρομεν επαυτοφωρω μοιχευομενη <V 5> εν δε τω νομω μωσης ημιν ενετειλατο
+|L|τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις περι αυτης <V 6> τουτο δε ελεγον πειρα=
+|L|ζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριν κατ αυτου ο δε ις̅ κατω νευσας εγραφε
+|L|τω δακτυλω εγραφεν εις την γην <V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον αναβλεψας
+|L|ειπε αυτοις ο αναμαρτητος υμων πρωτος βαλετω τον λιθον επ αυτη <V 8> και πα=
+|L|λιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως
+|L|ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων εως των
+|L|εσχατων και κατελειφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανανευσας
+|L|δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν γυναι που εισιν ουδεις
+|L|σε κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατα=
+|L|κρινω πορευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε <V 12> παλιν ουν ο ις̅ ελαλησε
+|L|αυτοις λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει
+|L|εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 292v|
+|L|{comm}
+|F 293r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν
+|L|αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε
+|L|ποθεν ερχομαι και που υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+|L|<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο
+|L|πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυ=
+|L|ρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε
+|L|εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 293v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επια=
+|L|σεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζη=
+|L|τησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνα=
+|L|σθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι ειπεν οπου εγω υπα=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι
+|L|υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι απο=
+|L|θανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανει=
+|L|σθε εν ταις αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την
+|L|αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμ=
+|L|ψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ ε=
+|L|γνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου
+|L|τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου χρω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με
+|L|ο πη̅ρταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον
+|L|ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 294r|
+|L|{comm}
+|F 294v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 30> ταυτα αυτου λαλησαντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπι=
+|L|στευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου
+|L|εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκριθησαν αυτω
+|L|οι οιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως
+|L|συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει
+|L|εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευ=
+|L|θερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζη=
+|L|τειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα
+|L|παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο ηκουσατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+|L|<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν <V 40> νυν δε ζητει=
+|L|τε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα
+|L|του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων
+|L|ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον
+|L|και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε <V 43> διατι
+|L|την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+|L|<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελε=
+|L|τε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν
+|L|οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης
+|L|εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων
+|L|ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+|F 295r|
+|L|{comm}
+|F 295v|
+|L|{comm}
+|F 296r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅
+|L|ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι
+|L|σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω
+|L|αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου
+|L|εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον
+|L|τηρηση θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν
+|L|εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις
+|L|εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατον εις τον αιωνα
+<V 53> μη
+|L|συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απε=
+|L|θανον τινα σεαυτον συ ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον
+|L|η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι
+|L|θς̅ υμων εστι <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι
+|L|ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον
+|L|αυτου τηρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την
+|L|εμην και ειδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα
+|L|ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βα=
+|L|λωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του
+|L|ιερου και διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+|F 296v|
+|L|{comm}
+|F 297r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 9> <V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενητης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα
+|L|του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν
+|L|ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του
+|L|κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρι=
+|L|σε αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νι=
+|L|ψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν
+|L|ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον
+|L|οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον
+|L|ουχι αλλα ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεω=
+|L|χθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον
+|L|εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν
+|L|του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν
+|L|εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην
+|L|δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον ε=
+|L|πεθηκεν επι τους οφθαλμους μου και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των
+|L|φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελε=
+|L|γον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+|L|<V 17> λεγουσι τω ποτε τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος
+|L|ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και η=
+|L|ρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος ε=
+|L|γεννηθη πως ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον
+|L|οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οι=
+|L|δαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει
+|F 297v|
+|L|{comm}
+|F 298r|
+|L|αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο
+|L|τους ιουδαιους ηδη γαρ συνεθεντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις ομολογηση χν̅ αποσυνα=
+|L|γωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> ε=
+|L|φωνησαν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οι=
+|L|δαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρ=
+|L|τωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω <V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι
+|L|εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη
+|L|και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενε=
+|L|σθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως
+|L|εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον ουκ οιδαμεν ποθεν
+|L|εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οι=
+|L|δατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν οτι αμαρτωλων ο θς̅
+|L|ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει <V 32> εκ
+|L|του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην
+|L|ουτος παρα θυ̅ <V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος
+|L|και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω
+|L|και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και
+|L|ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον
+|L|και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 298v|
+|L|{comm}
+|F 299r|
+|L|{comm}
+|F 299v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλε=
+|L|πωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων
+|L|ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλε=
+|L|πομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 300r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 10> <V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις {comm}
+|L|την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης
+|L|εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> του=
+|L|τω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προ=
+|L|βατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι
+|L|την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου
+|L|οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ελαλησεν
+|L|αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις
+|L|παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες
+|L|οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 300v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη
+|L|σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερ=
+|L|χεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισον
+|L|εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ
+|L|των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεω=
+|L|ρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα
+|L|και σκορπιζει τα προβατα <V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω
+|L|περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι
+|L|υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου
+|L|τιθημι υπερ των προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης
+|L|κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 301r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+|L|<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω
+|L|θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον
+|L|παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους
+|L|τουτους <V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου α=
+|L|κουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον
+|L|δυναται τυφλων οφθαλμους διανοιγειν <V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσο=
+|L|λυμοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+|F 301v|
+|L|<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων
+|L|αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+
+
+|F 302r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω {comm}
+|L|ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου
+|L|πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προ=
+|L|βατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+|L|<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και
+|L|ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων
+|L|παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ
+|L|{comm} εν εσμεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 31> εβαστασαν ουν παλιν οι ιουδαιοι λιθους ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λι=
+|L|θαζετε με <V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου
+|F 302v|
+|L|ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους
+|L|ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ
+|L|ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευσατε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι
+|L|μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ {comm} καγω εν αυτω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε πα=
+|L|λιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων
+|L|και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι
+|L|αυτου αληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 303r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 11> <V 1> ην δε τις εκει ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας
+|L|της αδελφης αυτης <V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα ταις θρι=
+|L|ξιν αυτης και τους ποδας αυτου ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελ=
+|L|φαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η α=
+|L|σθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅
+|L|δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν
+|L|ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο
+|L|λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ρα=
+|L|ββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ο ις̅
+|L|ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει
+|L|οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει
+|L|οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων
+|L|κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου
+|L|κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν
+|L|οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λα=
+|L|ζαρος απεθανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς
+|L|αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις
+|L|ινα αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας
+|L|ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθασι προς τας περι μαρθαν και μαριαν
+|F 303v|
+|L|ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ο ις̅ ερχεται
+|L|υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης
+|L|ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι
+|L|ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται
+|L|εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 304r|
+|L|{comm}
+|F 304v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅
+|L|εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο
+|L|ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι
+|L|κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ει=
+|L|πουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδα=
+|L|σκαλος παρεστι και φωνει σε <V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+|L|<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την
+|L|μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει
+|L|εις το μνημειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον
+|L|επεσεν εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελ=
+|L|φος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπε που τεθηκατε αυτον λεγουσιν
+|L|αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+|L|<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποι=
+|L|ησαι ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτο <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον
+|L|λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+|L|<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον
+|F 305r|
+|L|ου ην ο τεθαμμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+|L|<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πι=
+|L|στευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε
+|L|λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας
+|L|κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε
+|L|αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν
+|L|και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον
+|L|προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 305v|
+|L|{comm}
+|F 306r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι
+|L|ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες
+|F 306v|
+|L|πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και
+|L|το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις
+|L|υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη
+|L|υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απολειται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα
+|L|αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ
+|L|του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα
+|L|συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 307r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 54> ουκ ετι ις̅ ουν παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την
+|L|χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων
+|L|<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας
+|L|προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων
+|L|εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδωκεισαν
+|L|δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 307v|
+|L|<K 12> <V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον η=
+|L|γειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν ουν δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην
+|L|των συνανακειμενων αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου
+|L|ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επλη=
+|L|ρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων
+|L|και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην
+|L|και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν
+|L|του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 308r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια
+|L|τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο ουν
+|L|οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων
+|L|και επιστευον εις τον αυτον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+|L|<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλο=
+|L|γημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο
+|L|καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι
+|L|πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅
+|L|τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρ=
+|L|τυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγει=
+|L|ρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 308v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω
+|L|αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων εις ιεροσολυμα ινα
+|L|προσκυνησωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βιθσαιδα της γαλιλαιας
+|L|και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα
+|L|και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων <V 24> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος
+|L|μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει
+|L|αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26> εαν εμοι διακονη τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο ε=
+|L|μος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 309r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια
+|L|τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ
+|L|του ου̅νος και εδοξασα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας
+|L|ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 309v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων
+|L|του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης
+|L|παντας ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω ε=
+|L|μελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου
+|L|οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του
+|L|αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το
+|L|φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλα=
+|L|βοι και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε
+|L|πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 310r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια
+|L|πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου
+|L|του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων
+|L|κυ̅ τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+|L|<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη
+|L|ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι
+|L|αυτους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+|F 310v|
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ω=
+|L|μολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 311r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαν=
+|L|τα με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με <V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα
+|L|ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουση των
+|L|ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρι=
+|L|νοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδω=
+|L|κε τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν
+|L|α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λαλω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 311v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του
+|L|κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγα=
+|L|πησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος
+|L|εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και
+|L|προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια
+|L|και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο
+|F 312r|
+|L|νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται
+|L|ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου
+|L|μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ ε=
+εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον
+|L|αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 10> λεγει
+|L|αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μονον αλλα και ταχειρας και την κεφαλην λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος
+|L|και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν
+|L|ουχι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια
+|L|αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις
+|L|φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα
+|L|υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους
+|L|ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν
+|L|και υμεις ποιητε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅
+|L|αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 312v|
+|L|{comm}
+|F 313r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη
+|L|ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω
+|L|υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμ=
+|L|βανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην
+|F 313v|
+|L|λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απο=
+|L|ρουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω
+|L|του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου
+|L|λεγει <V 25> επιπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρι=
+|L|νεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμι=
+|L|ον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις
+|L|εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχυτερον <V 28> τουτο δε
+|L|ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επειδη το
+|L|γλωσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την
+|L|εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως ε=
+|L|ξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 314r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|νυν εδοξασθη ο υιο;του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και
+|L|ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων
+|L|ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγα=
+|L|πατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνω=
+|L|σονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω
+|L|σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι
+|L|μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι
+|F 314v|
+|L|ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη α=
+|L|λεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρεις
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 315r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 14> <V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευε=
+|L|τε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοι=
+|L|μασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και
+|L|παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου υπαγω
+|L|οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως
+|L|δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη
+|L|ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνω=
+|L|κειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υ=
+|L|μων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α
+|L|και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν
+|L|εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων
+|L|αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν
+|L|ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 315v|
+|L|{comm}
+|F 316r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα
+|L|εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι
+|L|εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου
+|L|τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου
+|L|εγω ποιησω{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και
+|L|αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της
+|L|αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο
+|L|υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εστιν <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους
+|F 316v|
+|L|ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με
+|L|οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου
+|L|και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος
+|L|εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω
+|L|αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 317r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν
+|L|σεαυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκριθη και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον
+|L|μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην
+|L|παρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος
+|L|ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμ=
+|L|ψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει
+|L|υμας παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην
+|F 317v|
+|L|διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω
+|L|υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερ=
+|L|χομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον
+|L|πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γε=
+|L|νηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου
+|L|αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α
+|L|και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 318r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον
+|L|καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+|L|<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν
+|L|καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω
+|L|ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μενειτε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο
+|L|μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε
+|L|ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη
+|L|και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μενειτε εν εμοι και τα
+|L|ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 318v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε μου μαθηται
+|L|<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+|L|<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εν=
+|L|τολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
+|L|<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+|L|<V 13> μειζω ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων
+|L|αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι
+|L|υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα
+|L|φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις
+|L|με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις
+|L|υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενει ινα ο τι αν αιτη=
+|L|σητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+|F 319r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει
+|L|γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος
+|L|αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας
+|L|εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου ου
+|L|εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων
+|L|του πεμψαντος αυτον ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου
+|L|ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν
+|F 319v|
+|L|υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις
+|L|αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν
+|L|αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα
+|L|πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 320r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της α=
+|L|ληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι
+|L|απ αρχης μετ εμου εστε <K 16>=<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους
+|L|ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+|L|οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον
+|L|οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με
+|L|που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω
+|L|την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρα=
+|L|κλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος
+|L|ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως <V 9> περι αμαρ=
+|L|τιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και
+|L|ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω
+|L|λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας
+|L|οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση
+|L|λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος με δοξασει οτι εκ του εμου ληψει και αναγγελει υμιν
+|F 320v|
+|L|{comm}
+|F 321r|
+|L|{comm}
+|F 321v|
+|L|{comm}
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγε=
+|L|λει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν
+|L|μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον
+|L|πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν τουτο ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι η=
+|L|θελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι
+|L|κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η
+|L|λυπη υμων εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα
+|L|αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι
+|L|εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι
+|L|υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+|L|<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 322r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+|L|<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα
+|L|υμων η πεπληρωμενη<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε
+|L|ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+|L|<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω
+|L|τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε
+|L|και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα
+|F 322v|
+|L|εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθη=
+|L|ται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας
+|L|παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπι=
+|L|σθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου
+|L|εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε
+|L|αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 323r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν
+|L|η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν
+|L|πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιω=
+|L|νιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> ε=
+|L|γω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν
+|L|δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+|L|<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και
+|L|εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδω=
+|L|κας μοι παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον
+|L|και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ
+|L|εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι
+|L|ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον
+|L|αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως και ημεις εσμεν
+|L|<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι
+|L|εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πλη=
+|L|ρωθη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν
+|L|την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 323v|
+|L|{comm}
+|F 324r|
+|L|{comm}
+|F 324v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+|L|καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα
+|L|τηρησης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+|L|<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως εμε απεστειλας
+|L|εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω
+|L|εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα
+|L|και περι παντων των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσι καθως
+|L|συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι
+|L|συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως
+|L|εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν καθως
+ημεις εν
+|L|εσμεν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως
+|L|εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ ε=
+|L|μου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ κατα=
+|L|βολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν
+|L|οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη
+|L|ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μα=
+|L|θηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και
+|L|οι μαθηται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 325r|
+|L|{comm}
+|F 325v|
+|L|{comm}
+|F 326r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 3> ο ουν ιουδας προλαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας {comm}
+|L|ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελ=
+|L|θων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω
+|L|ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε
+|L|οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζη=
+|L|τειτε αφες αυτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ α=
+|L|πωλεσα εξ αυτων ουδενα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 326v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσε τον
+|L|του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω
+|L|δουλω εκεινω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην
+|L|παντες γαρ οι λαβοντες την μαχαιραν εν μαχαιρα απολουνται το ποτηριον ο δε=
+|L|δωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ι=
+|L|ουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν
+|L|πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην
+|L|δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ
+|L|του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην
+|L|γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει
+|L|προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω
+|L|και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υ=
+|L|πηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων
+|L|και πετρος εστως και θερμαινομενος
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 327r|
+|L|{comm}
+|F 327v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+|L|<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη
+|L|και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνηρχοντο και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+|L|<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν
+|L|α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ λεγων ουτως αποκρινη τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως
+|L|ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δαιρεις
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 328r|
+|L|<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος
+|L|εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνη=
+|L|σατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων
+|L|ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνη=
+|L|σατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις
+|L|πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν {comm}
+|L|φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος
+|F 328v|
+|L|ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον
+|L|υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+|L|<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+|L|<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ
+|L|ει ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκριθη ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπε
+|L|περι εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις
+|L|παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου
+|L|τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα
+|L|μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω
+|L|ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω
+|L|εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια
+|L|πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευ=
+|L|ρισκω εν αυτω <V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε
+|L|ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν ο πιλατος ελαβεν τον ιν̅
+|L|και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου
+|L|τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον
+|L|χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 329r|
+|L|{comm}
+|F 329v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 4> εξηλθεν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε
+|L|οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθι=
+|L|νον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ει=
+|L|δον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον
+|L|αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ου=
+|L|χ ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν
+|L|και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον του θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν
+|L|ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτω=
+|L|ριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει
+|L|ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε
+|L|και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν
+|L|ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+|L|<V 12> εκ τουτου εζητει απολυσαι αυτον ο πιλατος οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες
+|L|εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντι=
+|L|λεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅
+|L|και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+|L|<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς
+|F 330r|
+|L|υμων <V 15> οι δε εκραυγαζον αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+|L|εξηγαγε αυτον ο πιλατος λεγων ουδεμια αιτιαν ευρισκω καταυτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 330v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και απηγαγον
+|L|<V 17> και βασταζων αυτου τον στ̅ρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λε=
+|L|γεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εν=
+|L|τευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και επεθηκεν
+|L|επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν
+|L|τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου
+|L|εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον ελληνιστι εβραιστι ρωμαιστι<V 21> ελεγον ουν τω πι=
+|L|λατω οι αρχιερεις των ιου μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος
+|L|ειπε οτι βασιλευς ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 331r|
+|L|{comm}
+|F 331v|
+|L|{comm}
+|F 332r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη
+|L|εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος
+|L|δι ολου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται
+|L|ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ι=
+|L|ματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ειστηκεισαν δε
+|L|παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλοπα
+|L|και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα
+|L|λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και
+|L|απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 332v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+|L|<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες
+|L|προσηνεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας
+|L|την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα
+|L|εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου
+|L|ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν
+|L|οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος
+|L|αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου
+|L|τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενοιξε και ευθυς εξηλθεν
+|L|αιμα και υδωρ <V 35> και ο ερακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια
+|L|κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα
+|L|ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου <V 37> και παλιν ετερα γρα=
+|L|φη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 333r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅
+|L|κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρε=
+|L|ψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅ <V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων
+|L|νυκτος προς τον ιν̅ το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως
+|L|εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και
+|L|εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν δια την σκοτιαν
+|L|των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+|F 333v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 20> <V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης
+|L|εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και
+|L|ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και
+|L|λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ ειδαμεν που εθηκαν αυτον
+|L|<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο προς το μνημειον
+<V 4> ετρεχον
+|L|δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος
+|L|εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+|L|<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει
+|L|τα οθονια κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των ο=
+|L|θονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε̣ ουν εισηλθε
+|L|και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+|L|<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον
+|L|ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+|F 334r|
+|L|{comm}
+|F 334v|
+|L|<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+|L|<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις
+|L|ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει
+|L|αυτοις οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη
+|L|εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ο ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις
+|L|τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον
+|L|ειπε μοι που αυτον εθηκας καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη
+|L|λεγει αυτω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ ανα=
+|L|βεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω
+|L|προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη
+|L|απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτοις
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 335r|
+|L|{comm}
+|F 335v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων
+|L|οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον
+|L|και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν
+|L|αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν
+|L|καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων [app][*]εδειξεν αυτοις τας χειρας[\*][C*][\C*][\app]
+|L|ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται
+|L|αυτοις αν τινων κρατειτε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος
+|L|ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅
+|L|ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δα=
+|L|κτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη
+|L|πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων
+|F 336r|
+|L|ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει
+|L|τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου
+|L|και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη ο θωμας
+|L|και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας
+|L|μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν
+|L|ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γε=
+|L|γραπται οτι ο ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 336v|
+|L|{comm}
+|F 337r|
+|L|{comm}
+|F 337v|
+|L|{comm}
+|L|<K 21> <V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβε=
+|L|ριαδος εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος
+|L|και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων
+|L|αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα
+|L|και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι
+|L|επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδει=
+|L|σαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε
+|L|απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δι=
+|L|κτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους
+|L|των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν
+|L|πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν ε=
+|L|αυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν
+|L|απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν α=
+|L|πεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον
+|L|και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων [app][*]εποασατε[\*][C]επιασατε[\C][\app] νυν <V 11> ανεβη
+|L|σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεν=
+|L|τηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ει=
+|L|δοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και
+|L|το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ
+|L|{comm} νεκρων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 338r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλει=
+|L|ον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+|L|<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι
+|L|φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα
+|L|φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅
+|L|συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+|L|<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες
+|L|οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+|F 338v|
+|L|<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω α=
+|L|κολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα
+|L|ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+|L|<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν
+|L|εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους
+|L|οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει
+|L|αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων
+|L|περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι
+|L|δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον
+|L|οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 22> <V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_EP_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_jg_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_jg_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_jg_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,961 @@
+{Status:
+G-A Number: 377
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04><K 0><V 0> {om}
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη ο ιωαννης αυτοις λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιω̅ τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιησου περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιησου
+<V 38> στραφεις δε ο ιησους και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ο ις̅ ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ιη̅λιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ο ην ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιρ̅ηλ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ δε τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις και το πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και
+ουκ επιστευσατε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε <V 13> και ουδεις
+αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων εις αυτον ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου και ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μερους διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον αυτον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> [app][*]&om;[\*][C]πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον[\C][\app] εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει παντα ημιν
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηρχοντο εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν προς αλληλους οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστι και ο θερισμος ερχεται λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι ηδη προς θερισμον
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος εστιν ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν η αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτως εσχεν οι δε ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατηρχετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον γαρ ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη η ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδου υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν ει μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβον
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη γεγονε και ουπω εληλυθει εις το πλοιον προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπειγοντο
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλ δε πλοιαρια δι ηλθον εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν οιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ου ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμον σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα
+του πεμψαντος με {με is written above the line. It does not look like με as written normally by the scribe, and other text written above the line is usually a word ending. But the ink looks the same in the black and white photo.} πρ̅ς <V 39> ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω
+αυτο τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε κατ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου σρ̅ιας
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα εν τη ερημω και απεθανον ο τρωγων μου τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον του θυ̅ αναβαινοντα οπου ην το προτερον τι ερειτε
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων και ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπε δε ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια παρρησια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητει εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με πη̅ρ ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν πιασαι αυτον και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον δοθεν οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες αυτου τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επι=
+καταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς τον ιν̅ εις ων
+εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και απηλθεν εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> και ο ις̅ επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν βαθεος ηλθεν εις το ιερον και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> ειπον αυτω διδασκαλε ταυτην ευρομεν επαυτοφορω μοιχευομενην
+<V 5> εν δε τω νομω ημιν μωσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζεσθαι συ ουν τι λεγεις περι αυτης
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κατ αυτου ο δε ις̅ κατω νευσας και εγραφε τω δακτυλω εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον επερωτωντες αυτον αναβλεψας ειπεν αυτοις ο αναμαρτητος υμων πρωτος βαλετω λιθον επ αυτην
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενος απο των πρεσβυτερων εως των
+εσχατων και κατελειφθη ο ις̅ μονος και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανανευσας
+δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπε γυναι που εισιν ουδεις
+σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μη αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω δε ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι ειπεν οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου
+τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με
+ο πη̅ρ ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον
+ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλησαντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο ηκουσατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατον εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγεται οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η ο γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλοι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν επι τους οφθαλμους μου και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω ποτε τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον ουν υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται ησαν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν οι ιουδαιοι λιθους ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευσατε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης περι αυτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις εκει ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα ουν ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων
+κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται αυτου
+κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμι εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθασι προς τας περι μαρθαν και μαριαν
+ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησαν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθη ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν επι τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθαμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις παντα οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον κατα του ιυ̅ και ελεγον τι ποιουμεν οτι ο αν̅ος ουτος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απολειται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ουκ ετι ουν ο ις̅ παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ο ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδουναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο ουν οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις αυτον
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρε εκ των νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες εξ αυτων ελληνες εκ των αναβαινοντων εις ιεροσολυμα ινα προσκυνησουσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι προσηλθον φιλιππω τω απο βισθαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εστι και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω οταν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβοι και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ ειδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη
+ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου
+μη νιψεις τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ ε=
+χεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος ου μη νιψεις τους ποδας μου εις τον
+αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου λεγει αυτω
+σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει
+αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και λαβων τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και βαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχινωτερον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επειδη το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι και ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι
+ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> αποκρινεται αυτω
+αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη α=
+λεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μη δε δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασαι τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησηται εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και
+αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της
+αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο
+υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει {accent is faint and uncertain} και εν υμιν εστιν <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους
+ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ηκουσατε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α αν ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μενειτε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μενει εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν δε μενειτε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε μου μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζω ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α μου εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ου δε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησεν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευετε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου [app][*]κεκρηται[\*][C]κεκριται[\C][\app]
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος με δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι ο εαν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα η εμη η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχετε ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας με ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω δε ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και παντων των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν καθως ημεις εν εσμεν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας παραλαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπον αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφες αυτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπον οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω εκεινω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρα απολουνται το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων και πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντες εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος αυτου εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ λεγων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δαιρει
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους εξω και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλος σοι ειπε περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος ελαβε τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> και εξηλθε ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν εν αυτω αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες κατ εμου εξουσιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει απολυσαι αυτον ο πιλατος οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων αυτου τον στ̅ρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και επεθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον ελληνιστι εβραιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν οτι βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο ερακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων νυκτος προς τον ιν̅ το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την σκοτιαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο προς το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτοις
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται αυτου συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατειτε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_jg_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_jg_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_303770/04_303770_jg_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,961 @@
+{Status:
+G-A Number: 377
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04><K 0><V 0> {om}
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη ο ιωαννης αυτοις λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιω̅ τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιησου περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιησου
+<V 38> στραφεις δε ο ιησους και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ο ις̅ ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ιη̅λιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ο ην ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιρ̅ηλ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ δε τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις και το πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και
+ουκ επιστευσατε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε <V 13> και ουδεις
+αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων εις αυτον ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου και ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μερους διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον αυτον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> [app][*]&om;[\*][C]πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον[\C][\app] εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει παντα ημιν
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηρχοντο εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν προς αλληλους οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστι και ο θερισμος ερχεται λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι ηδη προς θερισμον
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος εστιν ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν η αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτως εσχεν οι δε ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατηρχετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον γαρ ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη η ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδου υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν ει μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβον
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη γεγονε και ουπω εληλυθει εις το πλοιον προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπειγοντο
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλ δε πλοιαρια δι ηλθον εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν οιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ου ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμον σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα
+του πεμψαντος με {με is written above the line. It does not look like με as written normally by the scribe, and other text written above the line is usually a word ending. But the ink looks the same in the black and white photo.} πρ̅ς <V 39> ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω
+αυτο τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε κατ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου σρ̅ιας
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα εν τη ερημω και απεθανον ο τρωγων μου τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον του θυ̅ αναβαινοντα οπου ην το προτερον τι ερειτε
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων και ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπε δε ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια παρρησια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητει εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με πη̅ρ ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν πιασαι αυτον και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον δοθεν οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες αυτου τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επι=
+καταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς τον ιν̅ εις ων
+εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και απηλθεν εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> και ο ις̅ επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν βαθεος ηλθεν εις το ιερον και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> ειπον αυτω διδασκαλε ταυτην ευρομεν επαυτοφορω μοιχευομενην
+<V 5> εν δε τω νομω ημιν μωσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζεσθαι συ ουν τι λεγεις περι αυτης
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κατ αυτου ο δε ις̅ κατω νευσας και εγραφε τω δακτυλω εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον επερωτωντες αυτον αναβλεψας ειπεν αυτοις ο αναμαρτητος υμων πρωτος βαλετω λιθον επ αυτην
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενος απο των πρεσβυτερων εως των
+εσχατων και κατελειφθη ο ις̅ μονος και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανανευσας
+δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπε γυναι που εισιν ουδεις
+σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μη αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω δε ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι ειπεν οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου
+τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με
+ο πη̅ρ ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον
+ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλησαντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο ηκουσατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατον εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγεται οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η ο γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλοι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν επι τους οφθαλμους μου και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω ποτε τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον ουν υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται ησαν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν οι ιουδαιοι λιθους ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευσατε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης περι αυτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις εκει ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα ουν ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων
+κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται αυτου
+κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμι εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθασι προς τας περι μαρθαν και μαριαν
+ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησαν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθη ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν επι τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθαμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις παντα οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον κατα του ιυ̅ και ελεγον τι ποιουμεν οτι ο αν̅ος ουτος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απολειται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ουκ ετι ουν ο ις̅ παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ο ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδουναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο ουν οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις αυτον
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρε εκ των νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες εξ αυτων ελληνες εκ των αναβαινοντων εις ιεροσολυμα ινα προσκυνησουσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι προσηλθον φιλιππω τω απο βισθαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εστι και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω οταν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβοι και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ ειδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη
+ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου
+μη νιψεις τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ ε=
+χεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος ου μη νιψεις τους ποδας μου εις τον
+αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου λεγει αυτω
+σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει
+αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και λαβων τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και βαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχινωτερον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επειδη το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι και ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι
+ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> αποκρινεται αυτω
+αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη α=
+λεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μη δε δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασαι τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησηται εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και
+αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της
+αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο
+υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει {accent is faint and uncertain} και εν υμιν εστιν <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους
+ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ηκουσατε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α αν ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μενειτε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μενει εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν δε μενειτε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε μου μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζω ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α μου εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ου δε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησεν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευετε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου [app][*]κεκρηται[\*][C]κεκριται[\C][\app]
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος με δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι ο εαν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα η εμη η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχετε ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας με ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω δε ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και παντων των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν καθως ημεις εν εσμεν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας παραλαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπον αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφες αυτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπον οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω εκεινω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρα απολουνται το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων και πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντες εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος αυτου εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ λεγων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δαιρει
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους εξω και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλος σοι ειπε περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος ελαβε τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> και εξηλθε ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν εν αυτω αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες κατ εμου εξουσιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει απολυσαι αυτον ο πιλατος οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων αυτου τον στ̅ρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και επεθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον ελληνιστι εβραιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν οτι βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο ερακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων νυκτος προς τον ιν̅ το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την σκοτιαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο προς το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτοις
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται αυτου συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατειτε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_305440/04_305440_be_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_305440/04_305440_be_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_305440/04_305440_be_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,2715 @@
+{Status:
+G-Α 544
+Αnn Αrbor, Univ. Libr., Μs. 25
+
+John begins Folio 198r
+
+Τranscribed by: WJΕ
+Τranscription begun:18-02-09
+Τranscription finished:20-03-09
+
+Τransference to Collate by:
+Τransference to Collate begun:
+Τransference to Collate finished:
+
+Ρlaced in Level1:20-03-09
+Ρlaced in Level2:
+Τhese files were compared and differences resolved by:
+Αdded in Level3:
+Final transcription file:
+
+Comments: }
+|F 198r|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> το κατα ιω(αννην) αγι(ον) ευ(αγγελιον){Caps rubro}
+|L|<K 1> <V 1> Εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην
+|L|προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ου=
+|L|τος ην εν αρχη προ(ς) τον θν̅ <V 3> παντα
+|L|δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου ε=
+|L|γενετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη
+|L|ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|<V 5> (και) το φως εν τη σκοτια φαινει (και)
+|L|η σκοτια αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγε=
+|L|ετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅
+|L|ονομα αυτω ιω̅ <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρ=
+|L|τυριαν ινα μαρτυρηση περι του
+|L|φωτος ινα παντες πιστευσωσι
+|L|δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως
+|L|αλλ ινα μαρτυρησει περι του φωτο(ς)
+|L|<V 9> ην το φως το αληθιν(ον) ο φωτιζει παν=
+|L|τα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+|F 198v|
+<V 10> [app][*]&om;[\*][C]εν το κοσμο ην[\C][\app] και ο κοσμ(ος)
+|L|αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε
+|L|(και) οι ιδιοι αυτον ου παρελα(βον) <V 12> οσοι δε ε=
+|L|λαβον αυτ(ον) εδωκεν αυτοις εξουσι(αν)
+|L|τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν
+|L|εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματ(ων)
+|L|ουδε εκ θελημ(α)τ(ος) σαρκος ουδε εκ θελη=
+|L|ματο(ς) ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησ(αν)
+|L|<V 14> (και) ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσ(εν)
+|L|εν ημιν και εθεασαμεθα τ(ην) δοξαν
+|L|αυτου δοξαν ως μονογενους παρα
+|L|πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+|L|<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κε=
+|L|κραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο ο=
+|L|πισω μου ερχομεν(ος) εμπροσθεν μου
+|L|γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ
+|L|του πληρωματο(ς) αυτου ημεις παν=
+|L|τες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτ(ος)
+|L|<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χα=
+|L|ρις και η αληθ(εια) δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅
+|L|υδεις εωρακε πωποτε ο μονογεν(ης)
+|L|υιος ο ων εις τ(ον) κολπον του πρ̅ς
+|F 199r|
+|L|εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν
+|L|η μαρτυρια του ιω οτε απεστειλαν
+|L|οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις
+|L|(και) λευιτας προς αυτον ινα ερωτη=
+|L|σωσιν αυτ(ον) συ τις ει <V 20> και ωμολογησε
+|L|(και) ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν
+|L|οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησ(αν)
+|L|αυτ(ον) τι ουν ηλιας ει συ και λεγει
+|L|ουκ ειμι ο προφητης ει συ και α=
+|L|πεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει
+|L|ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμ=
+|L|ψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> εφη εγω φωνη βοωντο(ς) εν τη ερημω
+|L|ευθυνατε τ(ην) οδον κυ̅ καθως ειπεν
+|L|ησαιας ο προφητης <V 24> και οι απεσταλ=
+|L|μενοι ησαν εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρω=
+|L|τησαν αυτ(ον) και ειπον αυτω τι ουν βα=
+|L|πτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλι(ας)
+|L|ουτε ο προφητης <V 26> απεκριθη αυτ(οις)
+|L|ιω̅ λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι
+|L|μεσον δε υμων εστηκεν ον υμεις ου=
+|L|κ οιδατε <V 27> αυτο(ς) εστιν ο οπισω μου ερ=
+|F 199v|
+|L|χομενο(ς) ος εμπροσθεν μ(ου) γεγονεν ου ε=
+|L|γω ουκ ειμι αξιο(ς) ινα λυσω τ(ον) ιμαντα
+|L|του υποδηματος <V 28> ταυτα μεν εν βη=
+|L|θανια εγενετο περαν του ιορδανου
+|L|οπου ην ιωαννης βαπτιζ(ων) <V 29> τη επαυ=
+|L|ριον βλεπει τ(ον) ιν̅ ερχομενον προ(ς) αυτον
+|L|(και) λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων του
+|L|κοσμου την αμαρτιαν <V 30> ουτος εστιν
+|L|περι ου εγω ειπον οπισω μ(ου) ερχεται α=
+|L|νηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτος μ(ου) ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον
+|L|αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο
+|L|ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> (και)
+|L|μαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τε=
+|L|θεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει πε=
+|L|ριστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτ(ον)
+|L|<V 33> (και) ουκ ηδειν αυτ(ον) αλλ ο πεμψας μ(ε) βαπτι=
+|L|ζειν εν υδατι εκεινος μ(οι) ειπεν εφ ον
+|L|αν ιδης το πν̅α καταβαινον και
+|L|μενον επ αυτ(ον) ουτος εστιν ο βαπτιζ(ων)
+|L|εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρ=
+|L|τυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+|F 200r|
+|L|<V 35> Τη επαυριον ειστηκει ο ιωαννης και
+|L|εκ των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμ=
+|L|βλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει
+|L|ιδε ο αμνο(ς) του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου
+|L|οι δυο μαθηται λαλουντο(ς) και ηκο=
+|L|λουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και
+|L|θεασαμενος αυτους ακολουθουντ(ας)
+|L|λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ει=
+|L|πον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνε=
+|L|υομενον διδασκαλε που μενεις
+|L|<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλ=
+|L|θον και ειδον που μενει και παρ αυ=
+|L|τω εμειναν την ημεραν εκεινην
+|L|ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο
+|L|αδελφος σιμωνο(ς) πετρου εις εκ των
+|L|δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου
+|L|(και) ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρησκει
+|L|ουτος τ(ον) πρωτο(ς) τον αδελφ(ον) τ(ον) ιδι=
+|L|ον σιμωνα και λεγει αυτω ευρη=
+|L|καμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνε=
+|L|υομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτ(ον) προ(ς) τ(ον)
+|L|ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε
+|F 200v|
+|L|συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθη=
+|L|ση κιφας ο ερμηνευεται πετρος
+|L|<V 43> η επαυριον ηθελησεν εξελθ(ειν) εις τ(ην)
+|L|γαλιλαιαν και ευρησκει φιλιππ(ον)
+|L|(και) λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο
+|L|φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της
+|L|πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρη=
+|L|σκει φιλιππο(ς) τον ναθαναηλ και λε=
+|L|γει αυτ(ω) ον εγραψε μωσης και οι προ=
+|L|φηται εν τω νομ(ω) ευρηκαμεν ιν̅ τον
+|L|υιον του ιωσηφ τ(ον) απο ναζαρετ
+|L|<V 46> (και) ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρε(τ)
+|L|δυναται τι αγαθ(ον) ειναι λεγει αυτω
+|L|φιλιππο(ς) ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅
+|L|τ(ον) ναθαναηλ ερχομενον προ(ς) αυτον
+|L|(και) λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισ=
+|L|ραηλιτης εν ω δολο(ς) ουκ εστι <V 48> λεγει
+|L|αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκ(εις)
+|L|απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ
+|L|του σε φιλιππον φωνησαι οντα
+|L|υπο τ(ην) συκην ιδον σε <V 49> απεκριθη
+|L|ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι
+|F 201r|
+|L|συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς
+|L|του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτ(ω)
+|L|οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω
+|L|της συκης πιστευεις μειζω του=
+|L|των οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην
+|L|λεγω υμιν απ αρτ(ι) οψεσθε τ(ον) ου̅νον
+|L|ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅
+|L|αναβαινοντ(ας) και καταβαινοντ(ας) επι τον
+|L|υιον του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα τη
+|L|τριτη γαμος εγενετο εν κανα της
+|L|γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+|L|<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται
+|L|αυτου εις τ(ον) γαμον <V 3> και υστερησαντο(ς)
+|L|οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσι <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅
+|L|τι εμοι και συ γυναι ουπω ηκει η ω=
+|L|ρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις δια=
+|L|κονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατ(ε)
+|L|<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κει=
+|L|μεναι κατα τ(ον) καθαρισμον των ιου=
+|L|δαιων χορουσαι ανα μετρητας δυο
+|L|η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε
+|F 201v|
+|L|τας υδριας υδατος και εγεμισαν
+|L|αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αν=
+|L|τλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρι=
+|L|κλινω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο
+|L|ο αρχιτρικλινο(ς) το υδωρ οινον γεγε=
+|L|νημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν
+|L|οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντλη=
+|L|κοτες το υδωρ φωνει τον νυμ=
+|L|φιον ο αρχιτρικλινο(ς) <V 10> και λεγει αυτω
+|L|πας αν̅ος πρωτον καλ(ον) οινον τι=
+|L|θησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τ(ον)
+|L|ελασσω συ τετηρηκας τ(ον) καλον
+|L|οινον εως αρτι <V 11> ταυτ(ην) εποιησε
+|L|την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κα=
+|L|να της γαλιλαιας και εφανερω=
+|L|σε την δοξαν αυτου και επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> ετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ
+|L|αυτο(ς) και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται
+|L|αυτου και οι αδελφοι αυτου και ε=
+|L|κει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> (και)
+|L|γγυς ην το πασχα των ιουδαιων και
+|F 202r|
+|L|ανεβη εις ιεροσολυμ(α) ο ις̅ <V 14> και ευρ(εν)
+|L|εν τω ιερω τους πωλουντας βοας
+|L|(και) προβατα και περιστερας και τ(ους)
+|L|κερματιστας καθημενους <V 15> και ποι=
+|L|ησας φραγελλιον εκ σχοινι(ων) παντ(ας)
+|L|εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβ(α)τ(α)
+|L|και τους βοας και των κολλυβιστων
+|L|εξεχεε το κερμα και τας τραπεζ(ας)
+|L|ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περιστε=
+|L|ρας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυ=
+|L|τα εντευθεν μη ποιειτε τ(ον) οικον
+|L|του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> ε=
+|L|μνησθησαν δε οι μαθητ(αι) αυτου οτι
+|L|γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οι=
+|L|κου σου κατεφαγε με <V 18> απεκριθησ(αν)
+|L|ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι
+|L|σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα
+|L|ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτ(οις)
+|L|λυσατε τ(ον) ναον τουτον και εν τρισιν
+|L|ημερ(αις) εγερω αυτον<V 20> ειπον ουν οι ου=
+|L|δαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν
+|L|ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν
+|F 202v|
+|L|τρισιν ημερ(αις) εγερεις αυτον <V 21> εκεινος
+|L|δε ελεγε περι του ναου του σωματο(ς)
+|L|αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρ(ων) εμνησ=
+|L|θησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο
+|L|ελεγεν αυτοις και επιστευσ(αν) τη γραφη
+|L|(και) τω λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν
+|L|τοις ιεροσολυμ(οις) εν τω πασχα εν τη εορτ(η)
+|L|πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτ(ου)
+|L|θεωρουντες αυτου τα σημεια α ε=
+|L|ποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν
+|L|εαυτ(ον) αυτοις δια το αυτ(ον) γινωσκ(ειν) παντ(ας)
+|L|<V 25> (και) οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυ=
+|L|ρησει περι του αν̅ου αυτο(ς) γαρ εγινωσκε
+|L|τι ην εν τω αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φα=
+|L|ρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρ=
+|L|χων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προ(ς) αυ=
+|L|τον νυκτο(ς) και ειπεν αυτω ραββι
+|L|οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκ(α)λο(ς)
+|L|ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυνατ(αι)
+|L|ποιειν α συ ποιεις αν μη η ο θς̅ μετ αυτ(ου)
+|L|<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην
+|L|αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη
+|F 203r|
+|L|ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν
+|L|του θυ̅ <V 4> λεγει προ(ς) αυτ(ον) νικοδημος πως
+|L|δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη
+|L|δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου
+|L|δευτερον εισελθ(ειν) και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λε=
+|L|γω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος
+|L|(και) πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις τ(ην) βα(σι)λει(αν)
+|L|του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκο(ς)
+|L|σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του
+|L|πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης οτι ει=
+|L|πον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+|L|<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φω=
+|L|νην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθ(εν)
+|L|ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας
+|L|ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη
+|L|νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυνατ(αι)
+|L|ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο διδασκαλο(ς) του ιη̅λ και ταυ=
+|L|τα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι
+|L|οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακα=
+|L|μεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν
+|F 203v|
+|L|ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον
+|L|υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν
+|L|τα ου̅νια πιστευσητε <V 13> και ουδεις ανα=
+|L|βεβηκεν εις τ(ον) ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+|L|<V 14> (και) καθως μωσης υψωσε τ(ον) οφιν εν τη ε=
+|L|ρημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του
+|L|αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτ(ον) μη α=
+|L|πωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 16> ου=
+|L|τως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμ(ον) ωστε
+|L|τ(ον) μονογενει αυτου υιον εδωκεν ινα
+|L|πας ο πιστευων εις αυτ(ον) μη αποληται
+|L|αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστει=
+|L|λεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμ(ον) ινα
+|L|κρινε̣ι̣ τον κοσμ(ον) αλλ ινα σωθη ο κοσμ(ος) δι
+|L|αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτ(ον) ου κρινεται
+|L|ο δε μη πιστευων ηδη κεκριτ(αι) οτι μη πε=
+|L|πιστευκεν εις το ονομα του μονογεν(ους)
+|L|υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι
+|L|το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και
+|L|ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η
+|L|το φως ην γαρ αυτ(ων) πονηρα τα εργα
+|F 204r|
+|L|<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φ(ως)
+|L|(και) ουκ ερχεται προ(ς) το φως ινα μη ελεγχθη
+|L|αυτου τα εργα <V 21> ο δε ποι(ων) την αληθειαν
+|L|ερχεται προ(ς) το φως ινα φανερωθη αυτου
+|L|τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+|L|<V 22> Μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυ=
+|L|του εις τ(ην) ιουδαιαν γην και εκει διετρι=
+|L|βε μετ αυτων και εβαπτιζε <V 23> ην δε και ιω̅
+|L|βαπτιζων εν αινων εγγυς σαλειμ οτι
+|L|ην εκει υδατα πολλα και παρεγενοντο
+|L|(και) εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενο(ς)
+|L|εις τ(ην) φυλακ(ην) ο ιω̅ <V 25> εγενετο ουν ζητη=
+|L|σις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιου=
+|L|δαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προ(ς)
+|L|τον ιω̅ και ειπον αυτω ραββι ος ην
+|L|μετα σου περαν του ιορδανου ω συ με=
+|L|μαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει
+|L|(και) παντες ερχοντ(αι) προ(ς) αυτον <V 27> απεκριθη
+|L|ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος
+|L|λαμβαν(ειν) ουδεν εαν μη η δεδομενον αυ=
+|L|τω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μαρτυρει=
+|L|τε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι
+|F 204v|
+|L|απεσταλμενο(ς) ειμι εμπροσθεν αυτου
+|L|<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε
+|L|φιλος του νυμφιου ο εστηκως και α=
+|L|κουων αυτου χαρα χαιρει δια τ(ην) φων(ην)
+|L|του νυμφιου αυτη δε η χαρα η εμη πε=
+|L|πληρωται <V 30> εκεινον δει αυξανειν ε=
+|L|με δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομε=
+|L|νος επανω παντων εστι <V 32> και ο εωρακε
+|L|και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την
+|L|μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+|L|<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφρα=
+|L|γισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ α=
+|L|πεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅
+|L|λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅
+|L|το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και
+|L|παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+|L|<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιω(νιον)
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην
+|L|αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+|L|<K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρι=
+|L|σαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποι=
+|L|ει και βαπτιζει η ιωαννης <V 2> καιτοι=
+|F 205r|
+|L|γε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθη=
+|L|ται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν (και)
+|L|απηλθεν εις τ(ην) γαλιλαιαν <V 4> εδει δε
+|L|αυτον διερχεσθαι δια της σαμαριας
+|L|<V 5> λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου
+|L|ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+|L|<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν
+|L|ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας
+|L|εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ω=
+|L|ρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ τ(ης)
+|L|σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ δος μοι ποιειν <V 8> οι γαρ μαθη=
+|L|ται αυτου απεληλυθεισαν εις τ(ην) πολ(ιν)
+|L|ινα τροφας αγορασωσι <V 9> λεγει ουν
+|L|αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ
+|L|ιουδαιος ων παρ εμου ποιειν αιτεις
+|L|ουσης γυναικο(ς) σαμαρειτιδος ου γαρ
+|L|συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+|L|<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις
+|L|την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λε=
+|L|γων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας
+|L|αυτω και εδωκεν σοι πιειν υδωρ ζων
+|F 205v|
+|L|<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλη=
+|L|μα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ πο=
+|L|θεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ
+|L|μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος
+|L|εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος ε=
+|L|ξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και
+|L|τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ις̅
+|L|(και) ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του
+|L|υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος
+|L|δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω
+|L|αυτω ου μη διψησει εις τ(ον) αιωνα αλλα
+|L|το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυ=
+|L|τω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅
+|L|δος μοι το υδωρ τουτο ινα μη διψω
+|L|μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα
+|L|σου και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη
+|L|(και) ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅
+|L|καλως ειπας {6}οτι ανδρα ουκ ε=
+|L|χω <V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν
+|L|ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο α=
+|F 206r|
+|L|ληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι
+|L|πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυ=
+|L|νησαν και υμεις λεγεται οτι εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσ=
+|L|κυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευ=
+|L|σον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν
+|L|τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις
+|L|προσκυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσ=
+|L|κυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυ=
+|L|νουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των
+|L|ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα και
+|L|νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνη=
+|L|ται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι
+|L|(και) αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους
+|L|ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+|L|<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας
+|L|αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυν(ειν)
+|L|<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας
+|L|ερχεται ο λεγομενο(ς) χς̅ οταν ελθη εκει=
+|L|νος αναγγελει ημιν παντα <V 26> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και ε=
+|F 206v|
+|L|πι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου
+|L|(και) εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει
+|L|ουδεις μεντοι τι ζητεις η τι λαλεις
+|L|μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν
+|L|αυτης η γυνη και απηλθεν εις την
+|L|πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδε=
+|L|τε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποι=
+|L|ησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον
+|L|εκ της πολεως και ηρχοντο προς
+|L|αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον
+|L|οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι
+|L|φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν
+|L|εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ε=
+|L|λεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους
+|L|μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα
+|L|ποιω το θελημα του πεμψαντος μ(ε)
+|L|(και) τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις
+|L|λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστι και ο θερισ=
+|L|μος ερχεται ιδου λεγω υμιν επα=
+|L|ρατε τους οφθαλμους υμων και
+|L|θεασασθαι τας χωρας οτι λευκαι εισι
+|F 207r|
+|L|προς θερισμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μι=
+|L|σθον λαμβαννει και συναγει καρπον
+|L|εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων
+|L|ομου χαιρη και ο θεριζων <V 37> {om} versum
+<V 38> εγω απε=
+|L|στειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κε=
+|L|κοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι
+|L|και υμεις εις τους κοπους αυτων [app][*]ει=
+|L|σελειλυθατε[\*][C]ει=
+|L|σεληλυθατε[\C][\app] <V 39> εκ δε της πολεως
+|L|εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+|L|ων σαμαρειτων δια τ(ον) λογον της γυναι=
+|L|κος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παν=
+|L|τα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προ(ς)
+|L|αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτ(ον)
+|L|μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει
+|L|δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους ε=
+|L|πιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη
+|L|τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια
+|L|τ(ην) σ(ην) λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ
+|L|ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος
+|L|εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|<V 43> Μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκει=
+|L|θεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|F 207v|
+|L|<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι
+|L|προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμ(ην)
+|L|ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γα=
+|L|λιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαι=
+|L|οι παντες εωρακοτες α εποιησεν
+|L|εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυ=
+|L|τοι γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλ=
+|L|θεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα
+|L|της γαλιλαιας οπου εποιησε το
+|L|υδωρ οινον και ην τις βασιλεικο(ς)
+|L|Ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτο(ς)
+|L|ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαι=
+|L|ας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προ(ς)
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη
+|L|και ιασηται τον υιον αυτου εμελλε
+|L|γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προ(ς)
+|L|αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδη=
+|L|τε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυ=
+|L|τον ο βασιλεικος κε̅ καταβηθι πριν
+|L|αποθανη το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και ε=
+|L|πιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυ=
+|F 208r|
+|L|τω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου
+|L|καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υ=
+|L|πηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λε=
+|L|γοντες οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυθετο
+|L|γαρ παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτ(ε)ρ(ον)
+|L|εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν
+|L|εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετο(ς)
+|L|<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα
+|L|εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη
+|L|(και) επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου
+|L|ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον
+|L|εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαι=
+|L|ας εις την γαλιλαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα
+|L|ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη
+|L|ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε εν τοις
+|L|ιεροσολυμοις προβατικη κολυμβηθρα
+|L|η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεν=
+|L|τε στοας εχουσα <V 3> εν ταυτη γαρ κατεκειτο
+|L|πληθος [app][*]&om;[\*][C]πολυ[\C][\app] των ασθενουντων τυφλων
+|L|χωλων ξηρων εκδεχομενων την
+|L|του υδατος κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κυ̅
+|L|κατεβαινε κατα καιρ(ον) εν τη προβατικη
+|F 208v|
+|L|κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο
+|L|ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην
+|L|του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε
+|L|κατειχετο νοσηματι <V 5> ην δε τις αν̅ος
+|L|Εκει τριακοντακαιοκτω ετη εχων
+|L|εν τη ασθενεια <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κα=
+|L|τακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη
+|L|χρονον εχει λεγει αυτω θελης υγιης
+|L|γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅
+|L|αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υ=
+|L|δωρ βαλλει με εις την κολυμβηθραν ε=
+|L|ν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ λαμβανη
+|L|μαι <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι και αρον τον
+|L|κραβατον σου και περιπατει <V 9> και ευθε=
+|L|ως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κρα=
+|L|ββατον αυτου και περιεπατει ην δε σα=
+|L|ββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον
+|L|ουν οι ιουδαιοι τω [app][*]τεθεραπευμενω[\*][C]τεθαραπευμενω[\C][\app]
+|L|σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τ(ον)
+|L|κραββατον σου <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις
+|L|ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν
+|L|αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|F 209r|
+|L|<V 12> ηρωτησαν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ει=
+|L|πων σοι αρον τον κραββατον σου και
+|L|περιπατει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις
+|L|εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος
+|L|εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτ(ον)
+|L|ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγι=
+|L|ης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη
+|L|χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος
+|L|και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅
+|L|εστιν ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια του=
+|L|το εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζη=
+|L|τουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα
+|L|εποιει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινα=
+|L|το αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργα=
+|L|ζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν
+|L|μαλλον εζητουν οι ιουδαιοι αυτον α=
+|L|ποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον
+|L|αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον
+|L|εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινατο
+|L|ουν ο ις̅ και λεγει αυτοις αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν α=
+|L|φ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον
+|F 209v|
+|L|πρ̅α ποιουντα α γαρ εαν εκεινος
+|L|ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιη
+|L|<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα
+|L|δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μει=
+|L|ζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα
+|L|υμεις θαυμαζηται <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ
+|L|εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει
+|L|ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+|L|<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα τ(ην)
+|L|κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα
+|L|παντες τιμωσι τον υιον καθως τι=
+|L|μωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον
+|L|ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα
+|L|αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο
+|L|Τον λογον μου ακουων και πιστευων τω
+|L|πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και
+|L|εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβη=
+|L|κεν εκ του θανατου εις την ζωην
+|L|<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ω=
+|L|ρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσοντ(αι)
+|L|της φωνης του υιου του θυ̅ και οι
+|L|ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ
+|F 210r|
+|L|ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδω=
+|L|κε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω <V 27> (και)
+|L|εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν
+|L|οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο
+|L|οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις
+|L|μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+|L|<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποι=
+|L|ησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα
+|L|φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρι=
+|L|σεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυ=
+|L|του ουδεν καθως ακουω κρινω και η
+|L|κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω
+|L|το θελημα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν εγω
+|L|μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια
+|L|μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν ο μαρ=
+|L|τυρων περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκα=
+|L|τε προ(ς) ιω̅ και μεμαρτυρηκε τη αληθ(εια)
+|L|<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν
+|L|λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υ=
+|L|μεις [app][*]σωθειητε[\*][C]σωθητε[\C][\app]
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος
+|L|ο καιομενος και φαινων υμεις δε η=
+|F 210v|
+|L|θελησατε αγαλλιαθηναι προ(ς) ωραν τω
+|L|φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρτυ=
+|L|ριαν μειζω του ιω̅ τα γαρ εργα α εδω=
+|L|κε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυ=
+|L|τα τα εργα μαρτυρει περι εμου
+|L|οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμψ(ας)
+|L|με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι
+|L|εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε
+|L|ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακα=
+|L|τε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε με=
+|L|νοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκει=
+|L|νος τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευ=
+|L|νατε τας γραφας οτι υμεις δοκει=
+|L|τε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και
+|L|αικειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι
+|L|εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ι=
+|L|να ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ου
+|L|ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι
+|L|την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτ(οις)
+|L|<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς
+|L|μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελ=
+|L|θη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον λη=
+|F 211r|
+|L|ψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευ=
+|L|σαι δοξαν παρα αν̅ων λαμβανοντες
+|L|και την δοξαν την παρα του μονου
+|L|θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω
+|L|κατηγορησω υμων τον πρ̅α εστιν ο
+|L|κατηγορων υμων μωυσης εις ον ηλ=
+|L|πικατε υμεις <V 46> ει γαρ επιστευετε μω=
+|L|σει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου
+|L|εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γρα=
+|L|μμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις
+|L|ρημασι πιστευσετε <K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλ=
+|L|θεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της θα=
+|L|λασσησης της γαλιλαιας της τιβερι=
+|L|αδος <V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς
+|L|οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει
+|L|επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθε δε εις το
+|L|ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα
+|L|η εορτη των ιουδαιων <V 5> επαρας δε τ(ους)
+|L|οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι
+|L|ολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει
+|L|προς τον φιλιππον ποθεν αγορα=
+|F 211v|
+|L|σωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> του=
+|L|το δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ
+|L|ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω
+|L|φιλιππος διακοσιων δηναριων αρ=
+|L|τοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος
+|L|βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος
+|L|σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριον ωδε
+|L|ο εχει πεντε αρτους κριθινους και
+|L|δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις
+|L|τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε
+|L|τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος
+|L|πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν
+|L|οι αν̅οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεν=
+|L|τακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας δεδωκε τοις
+|L|ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψα=
+|L|ριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθη(σαν)
+|L|λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγα=
+|L|γετε τα περισσευσαντα κλασματα
+|L|ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον ουν
+|L|και εγεμισαν δωδεκα [app][*]κοφιλους[\*][C*]κοφινους[\C*][\app] κλασ=
+|F 212r|
+|L|ματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων
+|L|α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+|L|<V 14> Οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον
+|L|ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως
+|L|ο προφητης ο ερχομενος εις τον
+|L|κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν
+|L|ερχεσθαι και αρπαζ(ειν) αυτον ινα ποι=
+|L|ησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν
+|L|εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψι=
+|L|α εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυ=
+|L|του επι την θαλασσαν <V 17> και εμβαν=
+|L|τες εις πλοιον ηρχοντο περαν τ(ης)
+|L|θαλασσης εις καπερναουμ και σκο=
+|L|τεια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει
+|L|προς αυτους εις το πλοιον ο ις̅ <V 18> η
+|L|τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνε=
+|L|οντος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν
+|L|ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακον=
+|L|τα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουν=
+|L|τα επι της θαλασσης και εγγυς
+|L|του πλοιου γινομενον και εφοβηθη(σαν)
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+|F 212v|
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοι(ον)
+|L|(και) ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης
+|L|εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον ο οχλος
+|L|ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων
+|L|οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη
+|L|εν εις ο ανεβησαν οι μαθηται αυτου
+|L|(και) οτι ου συνηλθε τοις μαθηταις
+|L|αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι
+|L|οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα
+|L|δε ηλθον πλοιαρια εκ τιβεριαδος
+|L|εγγυς του τοπου οπου εφαγον τ(ον)
+|L|αρτον ευλογησαντος του ιυ̅ <V 24> οτε
+|L|ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν ε=
+|L|κει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβη=
+|L|σαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον
+|L|εις καπερναουμ ζητουντες αυτον
+|L|<V 25> (και) ευροντες αυτον περαν της θαλασσ(ης)
+|L|ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γε=
+|L|γονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με
+|L|ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφα=
+|L|γετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+|F 213r|
+|L|<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απο=
+|L|λλυμενην αλλα τ(ην) βρωσιν τ(ην) μενουσ(αν)
+|L|εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου
+|L|υμιν δωσει τουτον γαρ εσφραγισεν
+|L|ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποι=
+|L|ωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+|L|<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις του=
+|L|το εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευ=
+|L|σητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον
+|L|ουν αυτω οι ιουδαιοι τι ουν ποιεις
+|L|σημειον ινα ιδωμεν σοι τι εργαζη
+|L|<V 31> Οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη
+|L|ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτ(ον)
+|L|ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον
+|L|εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρ=
+|L|τος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του
+|L|ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντο=
+|L|τε δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ει=
+|L|πε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος τ(ης)
+|F 213v|
+|L|ζωης ο ερχομενο(ς) προς με ου μη πει=
+|L|νασει και ο πιστευων εις εμε ου μη δι=
+|L|ψησει πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι
+|L|και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν
+|L|ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προ(ς) εμε ηξει και
+|L|τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω
+|L|εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου
+|L|ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον
+|L|αλλα το θελημα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς <V 39> τουτο δε εστι το θελημα του
+|L|πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δε=
+|L|δωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου
+|L|αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημε(ρα)
+|L|<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με ινα πας ο θεωρων τον
+|L|υιον και πιστευων εις αυτον εχει
+|L|ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτ(ον)
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν
+|L|οι ιουδαιοι περι αυτου <V 42> και ελεγον ου=
+|L|χ ουτος εστιν ο υιος ιωσηφ ου ημεις
+|L|οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α
+|L|πως ουν λεγει οτι εκ του ου̅νου κα=
+|F 214r|
+|L|ταβεβηκα <V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+|L|<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με ε=
+|L|αν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση
+|L|αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη
+|L|εσχατη ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν
+|L|τοις προφηταις και εσονται παν=
+|L|τες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσ(ας)
+|L|παρα του πρ̅ς μου και μαθων ερχετ(αι)
+|L|προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εω=
+|L|ρακε ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος
+|L|εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην
+|L|αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν
+|L|τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν
+|L|ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων
+|L|ινα τις εξ αυτου φαγη και μη απο=
+|L|θανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου
+|L|του αρτου ζησεται εις τον αιωνα (και)
+|L|ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν
+|F 214v|
+|L|ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου
+|L|ζωης <V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλ(ους)
+|L|οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται
+|L|ουτος ημιν την σαρκα δουναι φα=
+|L|γειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν εαν μη [app][*]φαγηται[\*][C*]φαγητε[\C*][\app]
+|L|την σαρκα του υιου του αν̅ου και
+|L|πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε
+|L|ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου τ(ην)
+|L|σαρκα και πινων μου το αιμα εχει
+|L|ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτ(ον)
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου
+|L|αληθης εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου τ(ην)
+|L|σαρκα και πινων μου το αιμα εν ε=
+|L|μοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως α=
+|L|Πεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια
+|L|τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινο(ς)
+|L|ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο
+|L|εκ του ου̅νου καταβας ου καθως
+|L|εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα (και)
+|L|απεθανον ο τρωγων τουτον τον
+|F 215r|
+|L|αρτον ζησεται εις τον αιωνα <V 59> ταυ=
+|L|τα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν
+|L|καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαν=
+|L|τες εκ των μαθητων αυτου ειπον
+|L|σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις
+|L|δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε
+|L|ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι
+|L|τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν
+|L|αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+|L|<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του αν̅ου
+|L|αναβαινοντα οπου ην το προτερ(ον)
+|L|<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ
+|L|ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α
+|L|εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και
+|L|ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες
+|L|οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης
+|L|ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες
+|L|(και) τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και
+|L|ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι
+|L|ουδεις δυναται ελθειν προς με ε=
+|L|αν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μ(ου)
+|L|<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων
+|F 215v|
+|L|αυτου απηλθον εις τα οπισω και
+|L|ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ει=
+|L|Πεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις
+|L|θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμ(ων)
+|L|πετρο(ς) κε̅ προς τινα απελευσομε=
+|L|θα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+|L|<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνω=
+|L|καμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅
+|L|του ζωντος <V 70> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμ(ην)
+|L|(και) εξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε
+|L|δε τον ιουδαν τον ισκαριωτην ουτο(ς)
+|L|γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις
+|L|εκ των δωδεκα <K 7> <V 1> και μετα ταυτα
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου
+|L|γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατ(ειν)
+|L|οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι απο=
+|L|κτειναι <V 2> ην δε η εορτη των ιουδαιων
+|L|η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς
+|L|αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εν=
+|L|τευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν
+|L|ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι
+|F 216r|
+|L|τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ τι
+|L|εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν
+|L|παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις
+|L|φανερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> ου
+|L|δε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον
+|L|εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο και=
+|L|ρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε και=
+|L|ρος ο υμετερος παντοτε ετοιμος (εστιν)
+|L|<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας
+|L|εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω πε=
+|L|ρι αυτου οτι τα εργα αυτου πονη=
+|L|ρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την
+|L|εορτ(ην) εγω ουκ αναβαινω εις τ(ην) εορτ(ην)
+|L|ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω
+|L|πεπληρωται <V 9> ταυτα ειπων αυτ(οις)
+|L|εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβη=
+|L|σαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην
+|L|τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως
+|L|αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι ε=
+|L|ζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον
+|L|που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πο=
+|L|λυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις
+|F 216v|
+|L|οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι
+|L|ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον
+|L|<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια περι αυτου
+|L|ελαλει δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη
+|L|ο ις̅ εις το ιερ(ον) και εδιδασκε και ε=
+|L|<V 15> θαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες
+|L|πως ουτος οι δε γραμματα μη μεμα=
+|L|θηκως <V 16> απεκριθη ις̅ και ειπεν η ε=
+|L|μη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του
+|L|πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το
+|L|θελημα αυτου ποιειν γνωσεται
+|L|περι της διδαχης ποτερον εκ
+|L|του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+|L|<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την
+|L|ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν
+|L|του πεμψαντος αυτον ουτος αλη=
+|L|θης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εσ(τιν)
+|L|<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον
+|L|(και) ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον
+|L|τι με ζητειτε αποκτειναι <V 20> απε=
+|L|κριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+|F 217r|
+|L|δαιμονιον εχεις τις σε ζητει απο=
+|L|κτειναι <V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτ(οις)
+|L|εν εργον εποιησα και παντες θαυμα=
+|L|ζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|την περιτομην ουχ οτι εκ του
+|L|μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν
+|L|σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περι=
+|L|τομην λαμβανη αν̅ος εν σαββατω
+|L|ινα λυθει ο νομος μωυσεος εμοι χο=
+|L|λατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα
+|L|εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν α=
+|L|λλα την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ε=
+|L|λεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμι̣τ̣ων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτει=
+|L|ναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν
+|L|αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνω=
+|L|σαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο
+|L|δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινωσκει
+|L|ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω
+|L|Διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε
+|L|και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου
+|F 217v|
+|L|ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθης ο πεμ=
+|L|ψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω οιδα
+|L|αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος
+|L|με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον
+|L|πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυ=
+|L|τον την χειρα οτι ουπω εληλυθει
+|L|η ωρα αυτου <V 31> εκ του οχλου ουν πο=
+|L|λλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον
+|L|οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα
+|L|σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+|L|<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου
+|L|γογγυζοντος περι αυτου ταυτα
+|L|(και) απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φα=
+|L|ρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν
+|L|αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω
+|L|προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητη=
+|L|σετε με και ουχ ευρησετε και οπου
+|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+|L|<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτ(ους)
+|L|που ουτος μελλει πορευεσθαι
+|L|οτι ημεις ουχ ευρησωμεν αυτον
+|F 218r|
+|L|μη εις την διασποραν των ελληνων
+|L|μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους
+|L|ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον
+|L|ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε
+|L|(και) οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθ(ειν)
+|L|<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της
+|L|εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγ(ων)
+|L|εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πι=
+|L|νετω <V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν
+|L|η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυ=
+|L|του ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> του=
+|L|το δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλο̣ν
+|L|λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ου=
+|L|πω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ο ις̅ ουδε=
+|L|πω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν εκ του
+|L|Οχλου ακουσαντες τον λογον ελε=
+|L|γον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+|L|<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ε=
+|L|λεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅
+|L|ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του
+|L|σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ
+|L|της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχετ(αι)
+|F 218v|
+|L|<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+|L|<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι
+|L|αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυ=
+|L|τον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρε=
+|L|ται προς τους αρχιερεις και φαρι=
+|L|σαιους και ειπον αυτοις εκεινοι δι=
+|L|ατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν
+|L|οι υπηρεται και ειπον ουδεποτε ελα=
+|L|λησεν ουτως αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+|L|<V 47> απεκριθησαν οι αρχ(ι)ερ(εις) μη και υμεις πε=
+|L|πλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων
+|L|επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρι=
+|L|σαιων <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκ(ων)
+|L|τον νομον επικαταρρατοι εισι <V 50> λεγει
+|L|νικοδημος προς αυτους ο ελθων προ(ς)
+|L|αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων <V 51> μη
+|L|ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη
+|L|ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω
+|L|τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει
+|L|ερευνησον και ιδε οτι προφητης
+|L|εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και
+|F 219r|
+|L|επορευθη εκαστος εις τ(ον) οικον αυτου
+|L|<K 8> <V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερ(ον)
+|L|και πας ο λαος ηρχετο και καθισας ε=
+|L|διδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε οι γραμματ(εις)
+|L|και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα
+|L|εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαν=
+|L|τες αυτην εν μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω
+|L|πειραζοντες διδασκαλε αυτη
+|L|η γυνη κατεληφθη επαυτοφωρω μοι=
+|L|χευομενη <V 5> εν δε τω νομω μωυσης ενετει=
+|L|λατο ημιν τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι
+|L|συ ουν τι λεγεις <V 6> τουτο δε ελεγον πει=
+|L|ραζοντες αυτον ινα εχουσι κατηγορ(ειν)
+|L|αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω
+|L|εγραφεν εις τ(η)ν γ(ην) μη προσποιουμενος
+|L|<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον
+|L|ανακυψας ειπε προ(ς) αυτους ο αναμαρ=
+|L|τητος υμων πρωτος επ αυτην
+|L|λιθον βαλετω <V 8> και παλιν κατω κυψας
+|L|εγραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντ(ες)
+|L|(και) υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι
+|F 219v|
+|L|εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι α=
+|L|πο των πρεσβυτερων και κατεληφθη
+|L|μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανα=
+|L|κυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος
+|L|πλην της γυναικος ειπεν αυτη που ει=
+|L|σιν οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρι=
+|L|νεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε ο ις̅
+|L|ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι
+|L|αμαρτανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλη(σε)
+|L|λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου
+|L|ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει
+|L|εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζω(ης)
+|L|<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι
+|L|σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ου=
+|L|κ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου
+|L|η μαρτυρια μου αληθης εστιν οτι οιδα
+|L|ποθεν ηλθον και που υπαγω <V 15> υμεις κα=
+|L|τα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ου=
+|L|δενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η
+|L|εμη δικαια εστιν οτι μονος ουκ ειμι
+|L|αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν
+|F 220r|
+|L|τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται
+|L|οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+|L|<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου
+|L|και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν
+|L|ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οι=
+|L|δατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδει=
+|L|τε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν <V 20> ταυ=
+|L|τα τα ρηματα ελαλει ο ις̅ εν τω γαζο=
+|L|φυλακιω διδασκων εν τω ιερω και
+|L|ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+|L|οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν
+|L|ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζη=
+|L|τησετε με και εν τη αμαρτια υμων απο=
+|L|θανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου
+|L|δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει
+|L|οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθ(ειν)
+|L|<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω ε=
+|L|στε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσ=
+|L|μου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του
+|L|κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι
+|F 220v|
+|L|αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμ(ων)
+|L|εαν ουν μη πιστευσητε οτι εγω ειμι
+|L|αποθανεισθε εν ταις αμαρτι(αις) υμων
+|L|<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λα=
+|L|λω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων λα=
+|L|λειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με α=
+|L|ληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυ=
+|L|του ταυτα λαλω εις τ(ον) κοσμον
+|L|<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις
+|L|ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οτ(αν)
+|L|υψωσητε τ(ον) υιον του αν̅ου τοτε
+|L|γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυ=
+|L|του ποιω ουδεν αλλα καθως εδι=
+|L|δαξε μοι ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+|L|<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ου=
+|L|κ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω
+|L|τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+|L|<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι
+|L|επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν
+|L|ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας
+|L|αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε
+|F 221r|
+|L|εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου
+|L|εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και
+|L|η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν
+|L|και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε
+|L|πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+|L|<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρ=
+|L|τιαν δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο
+|L|δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+|L|<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωσει ον=
+|L|τος ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με
+|L|αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου
+|L|χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα
+|L|τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εω=
+|L|ρακατε παρα τω πρ̅ς υμων ποιειτε
+|L|<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ
+|L|ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|ει τεκνα του αβρααμ ητε τα ερ=
+|L|γα του αβρααμ εποιειτε αν <V 40> νυν δε
+|F 221v|
+|L|ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος
+|L|την αληθειαν υμιν λελαληκα ην
+|L|ηκουσα παρα του πρ̅ς μου τουτο
+|L|αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποι=
+|L|ε̣ι̣τε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον
+|L|ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγε=
+|L|ννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+|L|<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ
+|L|υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ
+|L|εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ
+|L|απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος
+|L|με απεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν τ(ην)
+|L|εμην ου πιστευετε οτι ου δυνασθε
+|L|ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις
+|L|εκ του πρ̅ς υμων του διαβολου ε=
+|L|στε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υ=
+|L|μων θελετε ποιειν εκεινος ανθρω=
+|L|ποκτονος ην απ αρχης και εν τη
+|L|αληθ(εια) ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθ(εια)
+|L|εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ
+|L|των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι (και)
+|L|ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθ(ειαν)
+|F 222r|
+|L|λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμ(ων)
+|L|ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθ(ειαν)
+|L|λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+|L|<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅
+|L|ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε
+|L|οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν
+|L|ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου κα=
+|L|λως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτη̣ς
+|L|ει συ και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη
+|L|ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα
+|L|τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατι=
+|L|μαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μ(ου)
+|L|εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν τις τον λογον μου τη=
+|L|ρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τ(ον)
+|L|αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις
+|L|αβρααμ απεθανε και οι προφηται
+|L|απεθανον και συ λεγεις εαν τις τον
+|L|λογον μου τηρηση ου μη γευσηται θανα=
+|L|του εις τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του
+|F 222v|
+|L|πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθα=
+|L|νεν και οι προφηται απεθανον τι=
+|L|να σεαυτον ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅
+|L|εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου
+|L|ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων
+|L|με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστι
+|L|<V 55> (και) ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε εγνωκα
+|L|αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα
+|L|αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστ(ης)
+|L|αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου
+|L|τηρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλι=
+|L|ασατο ινα ιδη την ημεραν την
+|L|εμην και ιδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν
+|L|οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκον=
+|L|τα ετη ουπω εχεις και αβρααμ ε=
+|L|ωρακας <V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμ(ην)
+|L|αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γε=
+|L|νεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα
+|L|βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και
+|L|εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια
+|L|μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+|F 223r|
+|L|<K 9> <V 1> Και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλ(ον) εκ
+|L|γεννητης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι
+|L|μαθηται αυτου λεγοντες ραββι
+|L|τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυ=
+|L|του ινα τυφλο(ς) γεννηθη <V 3> απεκριθη
+|L|ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις
+|L|αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα
+|L|του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα
+|L|εργα του πεμψαντος με εως η=
+|L|μερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις
+|L|δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσ=
+|L|μω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα
+|L|ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε
+|L|πηλον εκ του πτυσματος και ε=
+|L|πεχρισε τον πηλον επι τους ο=
+|L|φθαλμους αυτου <V 7> και ειπεν αυτω
+|L|ειπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν
+|L|του σιλωαμ ο λεγεται απεσταλμενο(ς)
+|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε
+|L|βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεω=
+|L|ρουντες αυτον το πρωτερον οτι
+|L|τυφλο(ς) ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο κα=
+|F 223v|
+|L|θημενο(ς) και προσαιτ(ων) <V 9> αλλοι ελεγον
+|L|οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιο(ς)
+|L|αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω
+|L|ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεω=
+|L|χθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκρι=
+|L|θη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομ(ενος)
+|L|ις̅ πηλον εποιησε και επεχρι=
+|L|σε μου τους οφθαλμ(ους) και ειπε μοι
+|L|ειπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν
+|L|του σιλωαμ απελθων ουν και νιψα=
+|L|μενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω
+|L|που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+|L|<V 13> αγουσιν αυτ(ον) προ(ς) τους φαρισαιους τ(ον)
+|L|ποτε τυφλ(ον) <V 14> ην δε σαββατον οτε
+|L|τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανε{1}=
+|L|ωξεν αυτου τους οφθαλμους <V 15> πα=
+|L|λιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρι=
+|L|σαιοι πως ανεωξεν αυτου τους οφ=
+|L|θαλμ(ους) ο δε ειπεν αυτοις πηλ(ον) επε=
+|L|θηκεν εμου τους οφθαλμους και ενι=
+|L|ψαμην βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των
+|L|φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ου=
+|F 224r|
+|L|κ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τη=
+|L|ρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος
+|L|αμαρτωλο(ς) τοιαυτα σημεια ποιειν (και)
+|L|σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι τω τυ=
+|L|φλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου
+|L|οτι ανεωξε σου τους οφθαλμ(ους) ο δε ειπεν
+|L|οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν
+|L|ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλο(ς)
+|L|ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησαν
+|L|τους γονεις αυτου του αναβλεψαντο(ς)
+|L|<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ου=
+|L|τος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγε=
+|L|τε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν
+|L|αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν οι γονεις
+|L|αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος
+|L|εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος
+|L|εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οι=
+|L|δαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους
+|L|οφθαλμ(ους) ημεις ουκ οιδαμεν αυτος η=
+|L|λικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτο(ς)
+|F 224v|
+|L|τα περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα
+|L|ειπον οι γονεις αυτου οτι εφο=
+|L|βουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ
+|L|συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα ε=
+|L|αν τις ωμολογηση αυτον χν̅ απο=
+|L|συναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι
+|L|γονεις αυτου ειπον ηλικιαν εχει αυτ(ον)
+|L|ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν εκ δευ=
+|L|τερου τ(ον) αν̅ον ος ην τυφλο(ς) και ειπ(ον)
+|L|αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν
+|L|οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> α=
+|L|πεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων
+|L|αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυτω παλιν
+|L|τι εποιησε σοι πως ανεωξε σου τ(ους)
+|L|οφθαλμ(ους) <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υ=
+|L|μιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν
+|L|θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε
+|L|μαθηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορη=
+|L|σαν ουν αυτ(ον) και ειπον συ μαθητης
+|L|εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμ(εν)
+|F 225r|
+|L|<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν
+|L|ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστι̅
+|L|<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ
+|L|τουτο θαυμαστον εστιν οτι ουκ οιδατε
+|L|ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμ(ους)
+|L|<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλ(ον) αν̅ον ο θς̅ ου=
+|L|κ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το
+|L|θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+|L|<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε
+|L|τις οφθαλμ(ους) τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει
+|L|μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνατο ποι(ειν)
+|L|ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω ε=
+|L|ν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολως και συ
+|L|διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον
+|L|εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτ(ον) εξω
+|L|(και) ευρων αυτ(ον) ειπεν αυτω συ πιστευεις
+|L|εις τ(ον) υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος (και)
+|L|ειπε και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις
+|L|αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας
+|L|αυτ(ον) και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησ(εν)
+|L|αυτω <V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις
+|F 225v|
+|L|τον κοσμον ηλθον ινα οι μη βλεποντ(ες)
+|L|βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι
+|L|γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαι(ων)
+|L|ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον
+|L|αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ει=
+|L|χετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλε=
+|L|πομεν η̣ ουν αμαρτια υμων μενει
+|L|<K 10> <V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχο=
+|L|μενος δια της θυρας εις την αυλην
+|L|των προβατων αλλα αναβαινων αλλα=
+|L|χοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστ(ης)
+|L|<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω
+|L|ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα
+|L|της φωνης αυτου ακουει και τα ιδι=
+|L|α προβατα καλει κατ ονομα και ε=
+|L|ξαγει αυτα <V 4> και οταν τα ιδια προ=
+|L|βατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πο=
+|L|ρευεται και τα προβατα αυτω ακο=
+|L|λουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν
+|F 226r|
+|L|αλλα φευξονται απ αυτου οτι ου=
+|L|κ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+|L|<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην
+|L|α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις πα=
+|L|λιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω
+|L|ειμι η θυρα των προβατων <V 8> {om} <V 9> δι εμου ε=
+|L|αν τις εισελθη σωθησεται και εισελευ=
+|L|σεται και εξελευσεται και νομην ευρη=
+|L|σει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα
+|L|κλεψει και θυσει και απολεσει εγω ηλ=
+|L|θον ινα ζωην εχωσι και περισσ(ον) εχωσιν
+|L|<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλο(ς) ο ποιμην ο κα=
+|L|λος τ(ην) ψυχ(ην) αυτου τιθησιν υπερ των
+|L|προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων
+|L|ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα
+|L|ιδια θεωρει τ(ον) λυκον ερχομενον (και)
+|L|αφιησι τα προβατα και φευγει και
+|L|ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπι=
+|L|ζει τα προβατα <V 13> ο δε μισθωτος φευ=
+|L|γει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω
+|L|περι των προβατων <V 14> Εγω ειμι ο ποι=
+|F 226v|
+|L|μην ο καλο(ς) και γινωσκω τα εμα και
+|L|γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γι=
+|L|νωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον
+|L|πρ̅α και τ(ην) ψυχ(ην) μου τιθημι υπερ των
+|L|προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω
+|L|α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κα=
+|L|κεινα με δει αγαγειν και της φων(ης) μου
+|L|ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη
+|L|εις ποιμην <V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγα=
+|L|πα οτι εγω τιθημι την ψυχ(ην) μου ι=
+|L|να παλ(ιν) λαβω αυτ(ην) <V 18> ουδεις αιρει αυτ(ην)
+|L|απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτ(ην) απ εμαυτ(ου)
+|L|εξουσιαν εχω θειναι αυτ(ην) και εξουσι=
+|L|αν εχω παλιν λαβειν αυτ(ην) ταυτην τ(ην)
+|L|εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+|L|<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιου=
+|L|δαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ε=
+|L|λεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον
+|L|εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι
+|L|ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι
+|L|δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται
+|L|τυφλων οφθαλμ(ους) ανοιγειν <V 22> εγενετο δε τα
+|F 227r|
+|L|εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμ(ων)
+|L|ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν
+|L|τη στοα του σολομωντος <V 24> εκυκλωσ(αν)
+|L|ουν αυτω οι ι̣δαιοι και ελεγον αυτω̣
+|L|εως ποτε την ψυχ(ην) ημων αιρεις ει
+|L|συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου
+|L|πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν
+|L|τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρ=
+|L|τυρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πι=
+|L|στευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων
+|L|των εμων καθως ειπον υμιν <V 27> τα
+|L|προβατα τα εμα της φωνης μου
+|L|ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακο=
+|L|λουθουσι μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον δι=
+|L|δωμι αυτοις και ου μη απολωνται
+|L|εις τ(ον) αιωνα και ουχ αρπασει τις
+|L|αυτα εκ τ(ης) χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος
+|L|δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και
+|L|ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρο(ς)
+|L|του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+|L|<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι
+|F 227v|
+|L|ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα
+|L|υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργ(ον)
+|L|αυτων λιθαζετε με <V 33> απεκριθησαν αυ=
+|L|τω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λι=
+|L|θαζομεν σε αλλα περι βλασφημι(ας)
+|L|(και) οτι αν̅ος ων ποιεις σεαυτ(ον) θν̅ <V 34> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμεν(ον)
+|L|εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+|L|<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λο=
+|L|γος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται
+|L|λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε (και)
+|L|απεστειλεν εις τ(ον) κοσμον λεγετε οτι
+|L|βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+|L|<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη
+|L|πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι
+|L|μη πιστευητε τοις εργοις πιστευετ(ε)
+|L|ινα γνωτε και πιστευσητε οτι ο πη̅ρ
+|L|εν εμοι καγω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν
+|L|αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν
+|L|εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε
+|L|παλ(ιν) περαν του ιορδανου εις τ(ον)
+|F 228r|
+|L|τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζ(ων)
+|L|πρωτον και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι
+|L|ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι
+|L|ιωαννης μεν εποιησε σημειον ουδεν
+|L|παντα δε οσα ειπεν ιωαννης πε=
+|L|ρι τουτου αληθη ην <V 42> και επιστευ=
+|L|σαν πολλοι εις αυτον εκει <K 11> <V 1> ην δε τις
+|L|Ασθενων λαζαρος εκ της κωμης
+|L|μαριας και μαρθας της αδελφης
+|L|αυτης <V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τ()
+|L|κν̅ μυρω και εκμαξασα τους πο=
+|L|δας ταις θριξιν αυτης ης ο αδελ=
+|L|φος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν
+|L|ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγου=
+|L|σαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακου=
+|L|σας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια
+|L|ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ
+|L|της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη
+|L|ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα
+|L|δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελ=
+|L|φην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως
+|L|ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε εμει=
+|F 228v|
+|L|νεν εν ω ην τοπω ημερας δυο <V 7> επει=
+|L|τα λεγει τοις μαθηταις αυτου α=
+|L|γομεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγου=
+|L|σιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν ε=
+|L|ζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και
+|L|παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ις̅
+|L|ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας
+|L|εαν τις περιπατηση εν τη ημερα
+|L|ου προσκοπτει οτι το φως του
+|L|κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις
+|L|περιπατει εν τη νυκτι προσκο=
+|L|πτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+|L|<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει
+|L|αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κε=
+|L|κοιμηται αλλα πορευομαι ινα
+|L|εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω
+|L|οι μαθηται κε̅ ει κεκοιμηται
+|L|σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι
+|L|του θανατου αυτου εκεινοι δε ε=
+|L|δοξαν οτι περι της κοιμησε(ως)
+|L|του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος
+| F 229r|
+|L|απεθανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πι=
+|L|στευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα
+|L|αγομεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθητ(αις)
+|L|αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν
+|L|συν αυτω <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτ(ον)
+|L|τεσσαρας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+|L|<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυ=
+|L|μων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+|L|<V 19> (και) πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν
+|L|προ(ς) τας περι μαρθαν και μαριαν ι=
+|L|να παραμυθησονται αυτας περι
+|L|του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα
+|L|ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντη=
+|L|σεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθε=
+|L|ζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τ(ον)
+|L|ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ου=
+|L|κ αν απεθανεν <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι
+|L|οσα αν αιτηση τον θν̅ δωη σοι ο <V 23> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+|L|<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι ανα=
+|L|στησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη
+|F 229v|
+|L|ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η ανα=
+|L|στασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε
+|L|καν αποθανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων
+|L|και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη
+|L|εις τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λε=
+|L|γει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι
+|L|συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσ=
+|L|μον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα
+|L|απηλθε και εφωνησε μαριαν την α=
+|L|δελφην αυτης λαθρα ειπουσα
+|L|ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+|L|<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και
+|L|ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει
+|L|ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω το=
+|L|πω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν
+|L|τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην
+|L|ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως
+|L|ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν
+|L|αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το
+|L|μνημειον ινα κλαυσει εκει <V 32> η ουν μα=
+|L|ρια ως ηλθεν οπου ην εστως ο κς̅ ι=
+|F 230r|
+|L|δουσα αυτον επεσεν εις τ(ους)
+|L|ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε
+|L|ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν κ(αι)
+|L|τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους
+|L|κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι
+|L|και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπε που
+|L|τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅
+|L|ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελε=
+|L|γον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει
+|L|αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ελεγον
+|L|ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους
+|L|οφθαλμ(ους) του τυφλου ποιησαι ινα
+|L|και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν παλι̅
+|L|εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον (και)
+|L|λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει
+|L|ο ις̅ αρατε τ(ον) λιθον τουτον λεγει
+|L|αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος
+|L|μαρθα κε̅ ηδη [app][*οζει][\*][C]οζη[\C][\app] τεταρταιος
+|L|γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον
+|L|σοι οτι εαν πιστευσης οψη την
+|F 230v|
+|L|δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον
+|L|ου ην ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους
+|L|εις τον ου̅νον ανω και ειπε πε̅ρ ευ=
+|L|χαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω
+|L|δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις
+|L|αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα
+|L|ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με
+|L|απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φω=
+|L|νη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο
+|L|εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδε=
+|L|μενος τους ποδας και τας χειρ(ας)
+|L|κειριαις και η οψις αυτου σουδα=
+|L|ριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο
+|L|ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+|L|<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων ελθον=
+|L|τες προς την μαριαν και θεασα=
+|L|μενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν
+|L|εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων α=
+|L|πηλθον προς τους φαρισαιους
+|L|και ειπον αυτοις οσα εποιησεν
+|L|ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις (και)
+|L|οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον
+|F 231r|
+|L|τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα
+|L|σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτ(ως)
+|L|παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ε=
+|L|λευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημ(ων)
+|L|τον τοπον και το εθνος <V 49> εις δε τις
+|L|εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του
+|L|ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υ=
+|L|μεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογι=
+|L|ζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος
+|L|αποθανη υπερ του λαου και μη ολον
+|L|το εθνος αποληται <V 51> τουτο δε αφ εαυ=
+|L|του ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του
+|L|ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν ο=
+|L|τι [app][*]μελλεν[\*][C]εμελλε[\C][\app] ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του
+|L|εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μον(ον)
+|L|αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ συνα=
+|L|γαγει εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημε(ρας)
+
+|L|Συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν
+|L|αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια πε=
+|L|ριεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλ=
+|L|θεν εκειθεν επι την χωραν εγγυς της
+|L|ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν
+|F 231v|
+|L|κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 55> Ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και
+|L|ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ τ(ης)
+|L|χωρας προ του πασχα ινα αγνισω=
+|L|σιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και
+|L|ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκο=
+|L|τες που εστιν εκεινος τι υμιν δοκει
+|L|οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δε=
+|L|δωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που
+|L|εστι μηνυσει οπως πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12> <V 1> Ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα
+|L|ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρο(ς)
+|L|ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει
+|L|και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρο(ς)
+|L|[app][*]εις[\*][C]ησ[\ C][\app] ην των συνανακειμενων αυτω
+|L|<V 3> Η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου
+|L|ναρδου μυστικης πολυτιμου ηλειψε
+|L|τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε
+|L|ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου
+|L|η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης
+|F 232r|
+|L|του μυρου <V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθη=
+|L|των αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτ(ης)
+|L|ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι
+|L|τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακο=
+|L|σιων δηναριων και εδωθη πτωχοις
+|L|<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των
+|L|πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλε=
+|L|πτης ην και το γλωσσοκομον ειχε
+|L|(και) τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημερ(αν)
+|L|του ενταφιασμου μου τετηρηκεν
+|L|αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε
+|L|εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε
+|L|εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των
+|L|ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου
+|L|δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λα=
+|L|ζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα
+|L|(και) τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+|L|<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιου=
+|L|δαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη
+|L|Επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις
+|F 232v|
+|L|την εορτην και ακουσαντες οτι
+|L|ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον
+|L|τα βαια των φοινικων και εξηλθον
+|L|εις απαντησιν αυτω και εκραζον
+|L|λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο
+|L|ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς
+|L|του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκα=
+|L|Θησεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμεν(ον)
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βα=
+|L|σιλευς σου ερχεται καθημενος επι
+|L|πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν
+|L|οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ ο=
+|L|τε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησ(αν)
+|L|οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμε=
+|L|να και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρ=
+|L|τυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου
+|L|οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του
+|L|μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+|L|<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο ο=
+|L|χλος οτι ηκουσε τουτο αυτον
+|L|πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν
+|L|φαρισαιοι ειπον προς εαυτους
+|F 233r|
+|L|θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν
+|L|ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+|L|<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των ανα=
+|L|Βαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη
+|L|εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλι=
+|L|ππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαι=
+|L|ας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅
+|L|θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλι=
+|L|ππος και λεγει τω ανδρεα και παλ(ιν)
+|L|ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+|L|<V 23> Ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων ε=
+|L|ληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος
+|L|του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων
+|L|εις την γην αποθανη αυτος μονος
+|L|μενει εαν δε αποθανη πολυν τον
+|L|καρπον φερει <V 25> ο φιλων την ψυχ(ην)
+|L|αυτου απολεσει αυτην και ο μι=
+|L|σων την ψυχην αυτου εν τω κοσ=
+|L|μω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλα=
+|L|ξει αυτην <V 26> εαν εμοι τις διακονει
+|L|εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι
+|F 233v|
+|L|εγω εκει και ο διακονο(ς) ο εμος εσται
+|L|και εαν τις εμοι διακονει τιμησει
+|L|αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρα=
+|L|κται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με
+|L|εκ της ωρας ταυτης αλλα δια του=
+|L|το ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> Πε̅ρ αγιε δοξασον σου το ονομα ηλ=
+|L|θεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδο=
+|L|ξασα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν
+|L|οχλος ο εστηκως και ακουσας ελε=
+|L|γον βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον
+|L|αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκριθη
+|L|ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη
+|L|γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις ε=
+|L|στι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων
+|L|του κοσμου τουτου εκβληθησεται
+|L|εξω <V 32> καγω εαν υψωθω απο της γης
+|L|παντας ελκυσω προς εμαυτον
+|L|<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θα=
+|L|νατω εμελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκρι=
+|L|θη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν
+|L|εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον
+|F 234r|
+|L|αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υ=
+|L|ψωθηναι τον υιον του αν̅ου <V 35> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρ(ον) χρονον το φ(ως)
+|L|εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φ(ως)
+|L|εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλα=
+|L|βη και ο περιπατων εν τη σκοτια
+|L|ουκ οιδε που υπαγει <V 36> ως το φως εχε=
+|L|τε πιστευετε εις το φως ινα υιοι
+|L|φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο
+|L|ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+|L|<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποι=
+|L|ηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επι=
+|L|στευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου
+|L|του προφητου πληρωθη ον ειπε̅
+|L|κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων
+|L|(και) ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+|L|<V 39> Δια τουτο ουκ εδυναντο πιστευειν
+|L|οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλω=
+|L|κεν αυτων τους οφθαλμ(ους) και πεπωρω=
+|L|κεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδω=
+|L|σι τοις οφθαλμ(οις) και τοις ωσιν ακουσω=
+|L|σι και τη καρδια συνωσι και επιστρε=
+|F 234v|
+|L|ψωσι και ιασομαι αυτους <V 41> ταυτα ει=
+|L|πεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου
+|L|και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι
+|L|και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους
+|L|ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγω=
+|L|γοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δο(ξαν)
+|L|των αν̅ων μαλλον υπερ της δοξης του
+|L|θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστε=
+|L|υων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ (εις)
+|L|τον πεμψαντα με <V 45> και ο θεωρων ε=
+|L|με θεωρει τον πεμψαντα με <V 46> εγω
+|L|φως εις τ(ον) κοσμον εληλυθα ινα
+|L|πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκο=
+|L|τια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακου=
+|L|ση των ρηματων και μη πιστευση εγω
+|L|ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρι=
+|L|νω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον
+|L|κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβα=
+|L|νων τα ρηματα μου εχει τον κρινον=
+|L|τα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκει=
+|L|νος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|F 235r|
+|L|<V 49> εγω εξ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ ο
+|L|πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολ(ην)
+|L|εδωκε τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και
+|L|οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνι=
+|L|ος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρη=
+|L|κε μοι ουτως λαλω <K 13> <V 1> προ δε της εορτ(ης)
+|L|του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυ=
+|L|του η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου
+|L|τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας
+|L|τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις
+|L|τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου
+|L|Γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος
+|L|εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος
+|L|ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν
+|L|αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι
+|L|απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅
+|L|υπαγει <V 4> εγειρεται απο του δειπνου
+|L|και τιθησι τα ιματια και λαβων
+|L|λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα
+|L|βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και
+|L|ηρξατο νιπτειν τους ποδας των
+|F 235v|
+|L|μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω
+|L|ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προ(ς)
+|L|σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινο(ς)
+|L|κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας <V 7> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποι=
+|L|ω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα
+|L|ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρο(ς) ου μη νιψης
+|L|τους ποδας μου εις τον αιωνα α=
+|L|πεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε
+|L|ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω
+|L|σιμων πετρο(ς) κε̅ μη τους ποδας μου
+|L|μονον αλλα και τας χειρας και την
+|L|κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελου=
+|L|μενος ου χρειαν εχει η τους ποδ(ας)
+|L|νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος
+|L|και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι
+|L|παντες <V 11> ηδει γαρ τον παραδι=
+|L|δοντα αυτον δια τουτο ειπεν ου=
+|L|χι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν
+|L|ενιψε τους ποδας αυτων και ελα(βε)
+|L|τα ιματια αυτου αναπεσων πα=
+|L|λιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι
+|F 236r|
+|L|πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με
+|L|ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε
+|L|ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους
+|L|ποδας ο κς̅ και διδασκαλος και υμεις
+|L|οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+|L|<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθ(ως)
+|L|εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+|L|<V 16> Αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος
+|L|μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος
+|L|μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυ=
+|L|τα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε
+|L|αυτα <V 18> ου περι παντων υμων λεγω
+|L|εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ι=
+|L|να η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ ε=
+|L|μου τον αρτον επηρεν επ εμε την
+|L|πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν
+|L|προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμ=
+|L|ψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων
+|L|λαμβανει τον αποστειλαντα με <V 21> ταυ=
+|L|τα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και
+|F 236v|
+|L|εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδω=
+|L|σει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι
+|L|μαθηται απορουμενοι περι τινος
+|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις των
+|L|μαθητων αυτου εν τω κολπω του
+|L|ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν αυτω σι=
+|L|μων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη πε=
+|L|ρι ου λεγει <V 25> αναπεσων δε εκεινος ε=
+|L|πι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅
+|L|τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος
+|L|εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον δω=
+|L|σω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν
+|L|ιουδα σιμων{2} ισκαριωτη <V 27> και με=
+|L|τα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις
+|L|εκεινον ο σατανας λεγει αυτω ο ις̅
+|L|ο ποιεις ποιησον ταχειον <V 28> τουτο
+|L|δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προ(ς)
+|L|τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν
+|L|επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδ(ας)
+|L|οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρει=
+|L|αν εχομεν εις την εορτην η τοις
+|F 237r|
+|L|πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το
+|L|ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν
+|L|ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθεν λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και
+|L|ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδο=
+|L|ξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει
+|L|αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει
+|L|αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρ(ον) μεθ υμων ειμι
+|L|ζητησετε με και καθως ειπον τοις
+|L|ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υ=
+|L|μεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λε=
+|L|γω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι
+|L|υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 35> εν
+|L|τουτω γνωσονται παντες οτι ε=
+|L|μοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχε=
+|L|τε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ που υπαγεις απε=
+|L|κριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω
+|L|ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι
+|L|υστερον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λε=
+|L|Γει αυτω πετρο(ς) κε̅ διατι ου δυνα=
+|L|μαι σοι ακολουθησαι αρτι την
+|F 237v|
+|L|ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου
+|L|μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρ=
+|L|νηση με τρις <K 14> <V 1> μη ταρασσεσθω υμ(ων)
+|L|η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις
+|L|εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς
+|L|μου πολλαι μοναι εισιν ει δε μη ειπον
+|L|αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι το=
+|L|πον υμιν <V 3> παλιν ερχομαι και παρα=
+|L|ληψομαι υμας προς εμαυτον ινα ο=
+|L|που ειμι εγω και υμεις τηε <V 4> και οπου
+|L|εγω υπαγω οιδατε και την οδον οι=
+|L|δατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οι=
+|L|δαμεν που υπαγεις και πως δυναμε=
+|L|θα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη
+|L|ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη
+|L|δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α
+|L|μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσ=
+|L|κετε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅
+|L|δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+|F 238r|
+|L|<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον εχ(εις)
+|L|μεθ υμων και ουκ εγνωκας με φιλιππε
+|L|ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και
+|L|πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και
+|L|ο πη̅ρ εν εμοι <V 11> ει δε μη δια τα εργα
+|L|αυτα πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο πιστευων εις εμε τα ερ=
+|L|γα α εγω ποιω κακεινος ποιησει
+|L|και μειζονα τουτων ποιησει οτι
+|L|εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+|L|<V 13> Και ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν
+|L|τω ονοματι μου ποιησει ινα δο=
+|L|ξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν τι αι=
+|L|τησητε εν τω ονοματι μου ποι=
+|L|ησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας
+|L|τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω ερωτη=
+|L|σω τον πρ̅α και αλλον παρακλητ(ον)
+|L|δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τ(ον)
+|L|αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο
+|L|κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου
+|L|θεωρει αυτον ουδε γινωσκει αυτον
+|F 238v|
+|L|οτι παρ υμιν μενει και εν υμιν εσται
+|L|<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι
+|L|προς υμας <V 19> ετι μικρ(ον) και ο κοσμος με
+|L|ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με
+|L|οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκει=
+|L|νη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω
+|L|εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι κα=
+|L|γω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου
+|L|και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγα=
+|L|πων με ο δε αγαπων με αγαπηθησετ(αι)
+|L|υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω
+|L|αυτον και εμφανησω αυτον εμαυτον
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης
+|L|κε̅ τι γεγονεν οτι [app][*]μιν[\*][C]ημιν[\C][\app] μελλεις εμφα=
+|L|νιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+|L|<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις
+|L|αγαπα με τον λογον μου τηρησει
+|L|και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και
+|L|προς αυτον ελευσομεθα και μονην
+|L|παρ αυτω ποιησωμεν <V 24> ο μη αγα=
+|L|πων με τους λογους μου ου τηρησει
+|L|και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμο(ς)
+|F 239r|
+|L|αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν
+|L|μενων <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α
+|L|το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονο=
+|L|ματι μου εκεινος υμας διδαξει
+|L|παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην α=
+|L|φιημι υμιν ειρηνην την εμην δι=
+|L|δωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων
+|L|η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσα=
+|L|τε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερ=
+|L|χομαι προ(ς) υμας ει ηγαπατε με ε=
+|L|χαρητε αν οτι ειπον πορευομαι
+|L|προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου
+|L|μειζων μου εστι <V 29> και νυν ειρηκα υμιν
+|L|πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λα=
+|L|λησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του
+|L|κοσμου αρχων και εν εμοι ευρησει
+|L|ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι α=
+|L|γαπω τον πρ̅α και καθως ενετει=
+|L|λατο μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω εγει=
+|L|ρεσθε αγωμεν εντευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η
+|F 239v|
+|L|αμπελο(ς) η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γε=
+|L|ωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φε=
+|L|ρων καρπον αιρει αυτο και παν το
+|L|καρπον φερων καθαιρει αυτο ινα
+|L|πλειονα καρπον φερει <V 3> ηδη υμεις
+|L|καθαροι εστε δια τον λογον ον λελα=
+|L|ληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υ=
+|L|μιν καθως το κλιμα ου δυναται
+|L|καρπον αφ εαυτου εαν μη μεινη εν
+|L|τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν
+|L|μη εν εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελο(ς)
+|L|υμεις τα κλιματα ο μενων εν εμοι
+|L|καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πο=
+|L|λυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποι(ειν)
+|L|ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβλη=
+|L|θησεται εξω ως το κλιμα και εξηραν=
+|L|θησεται και συναγουσιν αυτα και εις
+|L|το πυρ βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μει=
+|L|νητε εν εμοι και τα ρηματα μου ε=
+|L|ν υμιν μεινει ο εαν θελετε αιτησεσθε
+|L|(και) γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη
+|L|ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητ(ε)
+|F 240r|
+|L|και γενησθε εμοι μαθηται <V 9> καθως η=
+|L|γαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα
+|L|υμας μεινατε εν τη αγαπη τη ε=
+|L|μη <V 10> εαν τας εντολας μου τηρηση=
+|L|τε μενειτε εν τη αγαπη μου καθ(ως)
+|L|εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετη=
+|L|ρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα
+|L|η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων
+|L|πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη
+|L|ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγα=
+|L|πησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης α=
+|L|γαπην ουδεις εχει ινα τις την
+|L|ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτ(ου)
+|L|<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν [app][*]ποιειτε[\*][C]ποιητε[\C][\app]
+|L|οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υ=
+|L|μας λεγω δουλους οτι ο δουλος ου=
+|L|κ οιδε τι ποιει ο κυριος αυτου υ=
+|L|μας δε ειρηκα φιλους οτι παντα
+|L|α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνω=
+|L|ρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθ(ε)
+|L|αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα
+|F 240v|
+|L|υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπ(ον)
+|L|φερητε και ο καρπος υμων μεινει
+|L|ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω
+|L|ονοματι μου δω υμιν <V 17> ταυτα εντελλομ(αι)
+|L|υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσ=
+|L|μος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε
+|L|πρωτον μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου
+|L|ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει
+|L|οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω
+|L|εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου
+|L|δια τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνη=
+|L|μονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν
+|L|ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν
+|L|ει τον λογον μου ετηρησαν και τον
+|L|υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα
+|L|παντα ποιησουσιν υμιν δια το
+|L|ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα
+|L|αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν
+|L|δε προφασιν ουκ εχουσι περι της
+|L|αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων κ(αι)
+|F 241r|
+|L|τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα
+|L|μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλο(ς)
+|L|πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι
+|L|και εμε και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πλη=
+|L|ρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νο=
+|L|μω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+|L|<V 26> Οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω
+|L|πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς μου το
+|L|πν̅α της αληθειας ο παρα του
+|L|πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυ=
+|L|ρησει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρ=
+|L|τυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+|L|<K 16> <V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκαν=
+|L|δαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιη=
+|L|σωσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα
+|L|πας ο αποκτεινας υμας δοξει
+|L|λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και
+|L|ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ου=
+|L|κ εγνωσαν τον πεμψαντα με ουδε
+|L|εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημο=
+|F 241v|
+|L|νευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν
+|L|ταυτα δε εξ αρχης ουκ ειπον ο=
+|L|τι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω
+|L|προς τον πεμψαντα με και ουδεις
+|L|εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> α=
+|L|λλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυ=
+|L|πη πεπληρωκεν υμων την καρδι=
+|L|αν <V 7> αλλ εγω την αληθειαν υμιν λεγω
+|L|συμφερει υμιν ινα εγω απελθω
+|L|εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλη=
+|L|τος ουκ εισελευσεται προς υμας
+|L|εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προ(ς)
+|L|υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τ(ον)
+|L|κοσμον περι αμαρτιας και περι
+|L|δικαιοσυνης και περι κρισεως
+|L|<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστε=
+|L|υουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης
+|L|δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω
+|L|και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρι=
+|L|σεως οτι ο αρχων του κοσμου του=
+|L|του κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν
+|L|υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+|F 242r|
+|L|<V 13> οταν δε ελθη εκεινο(ς) οδηγησει υμας
+|L|εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λα=
+|L|λησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση
+|L|λαλησει και τα ερχομενα αναγγε=
+|L|λει υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι
+|L|εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+|L| <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι
+|L|δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου
+|L|ληψεται και αναγγελει υμιν <V 16> μικρ(ον)
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρ(ον)
+|L|και οψεσθε με οτι υπαγω προς
+|L|τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθη=
+|L|των αυτου προς αλληλους τι εστι
+|L|τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θε=
+|L|ωρειτε με και παλιν μικρον και ο=
+|L|ψεσθε με και οτι υπαγω προς τ(ον)
+|L|πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν
+|L|ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι
+|L|λαλει <V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι ηθελον αυτ(ον)
+|L|ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου
+|L|ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον
+|L|μικρ(ον) και ου θεωρειτε με και παλιν
+|F 242v|
+|L|μικρ(ον) και οψεσθε με <V 20> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε
+|L|υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις
+|L|δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων
+|L|εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τι=
+|L|κτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα
+|L|αυτης οταν δε γεννησει το παιδι=
+|L|ον ουκ ετι μνημονευει της θλιψε(ως)
+|L|δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος
+|L|εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπ(ην)
+|L|μεν ουν εξετε παλιν δε οψομαι
+|L|υμας και χαρησεται υμων η καρδια
+|L|και την χαραν υμων ουδεις αιρει
+|L|αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα
+|L|εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι ο εαν αιτη=
+|L|σητε τον πρ̅α δωσει υμιν <V 24> εως αρ=
+|L|τι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα
+|L|η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+|L|<V 25> Ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα
+|L|υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι
+|F 243r|
+|L|εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα
+|L|παρρησια περι του πρ̅ς μου ανα=
+|L|γγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν
+|L|τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου
+|L|λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πα=
+|L|τερα περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φι=
+|L|λει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατ(ε)
+|L|και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του
+|L|θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα του
+|L|πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον
+|L|παλιν αφιημι τον κοσμον και πο=
+|L|ρευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν
+|L|αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν πα=
+|L|ρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδε=
+|L|μιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας
+|L|παντα και ου χρειαν εχεις ινα τι=
+|L|ς σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου
+|L|ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα
+|L|σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια
+|L|και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι
+|F 243v|
+|L|μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα
+|L|Λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην
+|L|εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε
+|L|αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσ=
+|L|μον <K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επη=
+|L|ρε τους οφθαλμους αυτου εις τον
+|L|ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ω=
+|L|ρα δοξασον σου τον υιον ινα
+|L|και ο υιος σου δοξασει σε <V 2> καθως
+|L|εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρ=
+|L|κος ινα παν ο εδωκας αυτω δωσει
+|L|αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν
+|L|η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τ(ον)
+|L|μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλ(ας)
+|L|ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γ(ης)
+|L|το εργον ετελειωσα ο εδωκας μοι
+|L|ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον
+|L|με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δο=
+|L|ξη η ειχον προ του τον κοσμον
+|L|ε̣ι̣ναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το
+|L|ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας
+|L|μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και
+|F 244r|
+|L|εμοι αυτους δεδωκας και τ(ον) λογον σου
+|L|τετηρηκασι <V 7> νυν εγνωσαν οτι παν=
+|L|τα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+|L|<V 8> οτι τα ρηματα οσα δεδωκας μοι δε=
+|L|δωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και ε=
+|L|γνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλ=
+|L|θον και επιστευσαν οτι συ με απεστει=
+|L|λας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι
+|L|του κοσμου ερωτω αλλα περι ων
+|L|δεδωκας μοι οτι σοι εισι <V 10> και τα ε=
+|L|μα παντα σα εστι και τα σα εμα
+|L|και δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι
+|L|εν τω κοσμω ειμι και ουτοι εν τω κοσ=
+|L|μω εισι και εγω προς σε ερχομαι
+|L|πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ο=
+|L|νοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ω=
+|L|σιν εν καθως ημεις <V 12> οτε ημην με=
+|L|τ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν
+|L|αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδω=
+|L|κας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυ=
+|L|των απωλετο ει μη ο υιος της απωλ(ειας)
+|L|ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς
+|F 244v|
+|L|σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσ=
+|L|μω ινα εχωσι την χαραν την εμην
+|L|πεπληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω δε=
+|L|δωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσ=
+|L|μος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν
+|L|εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι
+|L|εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρεις
+|L|αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τη=
+|L|ρησης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ
+|L|του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ
+|L|του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους
+|L|εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αλη=
+|L|θεια εστι <V 18> καθως εμε απεστειλας εις
+|L|τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους
+|L|εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω
+|L|αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν αυτοι ηγι=
+|L|ασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων
+|L|δε ερωτω μονον αλλα και περι παν=
+|L|των των πιστευοντων δια του λογου
+|L|αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσιν
+|L|ινα ο κοσμος πιστευσει οτι συ με α=
+|L|πεστειλας και ηγαπησας αυτους
+|F 245r|
+|L|καθως εμε ηγαπησας <V 22> και εγω την
+|L|δοξαν ην εδωκας μοι δεδωκα αυτ(οις)
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+|L|<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ω=
+|L|σι τετελειωμενοι εις εν και ινα γι=
+|L|νωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλ(ας)
+|L|και ηγαπησας αυτους καθως εμε η=
+|L|γαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι
+|L|θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι
+|L|ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δο=
+|L|ξαν την εμην πεπληρωμενην ι=
+|L|να τοις ην εδωκας μοι οτι ηγαπη=
+|L|σας με προ καταβολης κοσμου
+|L|<V 25> Πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω
+|L|εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν ο=
+|L|τι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρισα
+|L|αυτοις το ονομα σου και γνωρισω
+|L|ινα η αγαπη ην ηγαπησας με ε=
+|L|ν αυτοις η καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα
+|L|ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου περαν του χειμαρρου των
+|L|κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλ=
+|F 245v|
+|L|θεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτον τον τοπον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη ο ισ̅{supra rasuram} τοις μαθηταις
+|L|αυτου εκει <V 3> ο ουν ιουδας λαβων τ(ην)
+|L|σπειραν και εκ των αρχοντων και φα=
+|L|ρισαιων τινας υπηρετας ερχεται
+|L|εκει μετα φανων και λαμπαδων και
+|L|οπλων <V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα
+|L|ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν
+|L|αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθη=
+|L|σαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και
+|L|ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτ(ων)
+|L|<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι
+|L|απηλθον εις τα οπισω και επε=
+|L|σον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επε=
+|L|ρωτησε τινα ζητειτε οι δε ει=
+|L|πον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκρι=
+|L|θη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει
+|L|ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους
+|L|υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ει=
+|F 246r|
+|L|πεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απω=
+|L|λεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν
+|L|πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν
+|L|αυτην και επαισε τον του αρχιερε(ως)
+|L|δουλον και απεκοψε το ωτιον αυ=
+|L|του το δεξιον ην δε ονομα τω δου=
+|L|λω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πε=
+|L|τρω βαλε την μαχαιραν σου εις
+|L|την θηκην το ποτηριον ο δεδω=
+|L|κε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν
+|L|σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπη=
+|L|ρεται των ιουδαιων συνελαβον τον
+|L|ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγα=
+|L|γον αυτον προς ανναν πρωτον
+|L|ην γαρ πενθερος του καιαφα ος
+|L|ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+|L|<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις
+|L|ιουδαιοις οτι συμ{1}φερει ενα αν̅ον
+|L|απολεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολου=
+|L|θη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλο(ς)
+|L|μαθητης ο δε μαθητης εκεινος
+|L|ην γνωστος τω αρχιερει και συνει=
+|F 246v|
+|L|σηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρ=
+|L|χιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς
+|L|τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μα=
+|L|θητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρ=
+|L|χιερει και ειπε τη θυρωρω και ειση=
+|L|γαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισ=
+|L|κη η θυρωρος τω πετρω μη και συ
+|L|εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου
+|L|λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν
+|L|Δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν
+|L|πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και
+|L|εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων πε=
+|L|τρο(ς) εστως και θερμενομενος <V 19> ως
+|L|ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅
+|L|περι των μαθητων αυτου και περι
+|L|της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλη=
+|L|σα τω κοσμω εγω παντοτε εδι=
+|L|δαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω
+|L|οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερ=
+|L|χονται και εν κρυπτω ελαλησα ου=
+|L|δεν <V 21> τι με επερωτας επερωτη=
+
+|F 247r|
+|L|σον τους ακηκοοτας τι ελαλησα
+|L|αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> Ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υ=
+|L|πηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισ=
+|L|μα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη
+|L|τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ει κακως ελαλησα μαρτυρησον πε=
+|L|ρι του κακου ει δε καλως τι με δερ(εις)
+|L|<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδε=
+|L|μενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+|L|<V 25> ην δε σιμων [app][*]&om;[\*][C]πετρος[\C][\app] εστως και θερμενομενος
+|L|ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των
+|L|μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινο(ς)
+|L|και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των
+|L|δουλων του αρχιερεως συγκενεις ων
+|L|ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ ε=
+|L|γω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> πα=
+|L|λιν ουν ο πετρος ηρνησατο και ευθε(ως)
+|L|αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσι τον ιν̅ απο
+|L|Του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε
+|L|πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το
+|L|πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ι=
+|F 247v|
+|L|να φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν
+|L|ο πιλατος προς αυτους και ει=
+|L|πε τινα κατηγοριαν φερετε κατα
+|L|του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και
+|L|ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιο(ς)
+|L|ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον
+|L|υμεις και κατα τον νομον [app][*]&om;[\*][C*]υμων[\C*][\app] κρινατε αυ=
+|L|τον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν
+|L|ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα
+|L|ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε ση=
+|L|μαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκ(ειν)
+|L|<V 33> Εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον πα=
+|L|λιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅
+|L|(και) ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιων <V 34> απεκριθη ο ις̅ αφ εαυτου συ
+|L|τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι
+|L|εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι ε=
+|L|γω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και
+|L|οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι
+|L|εποιησας <V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια
+|L|η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου
+|F 248r|
+|L|ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια
+|L|η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνι=
+|L|ζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιου=
+|L|δαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ ε=
+|L|στιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πι=
+|L|λατος ουκουν βασιλευς ει συ απε=
+|L|κριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι
+|L|εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο
+|L|εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυ=
+|L|ρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της α=
+|L|ληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λε=
+|L|γει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προ(ς)
+|L|τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω
+|L|ουδεμιαν αιτιαν ευρησκω εν αυτω <V 39> ε=
+|L|στι δε συνηθεια ινα ενα απολυσω υμιν
+|L|εν τω πασχα βουλεσθε απολυσω υμιν
+|L|τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγα=
+|L|σαν ουν παντες λεγοντες μη τουτ(ον)
+|L|Αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας
+|L|ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος
+|L|τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται
+|F 248v|
+|L|πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων
+|L|επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιμα=
+|L|τιον πορφυρουν περιεβαλον αυτω
+|L|<V 3> και ηρξαντο λεγειν αυτω χαιρε ο βασιλ(ευς)
+|L|ων ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισ=
+|L|ματα <V 4> και εξηλθε παλιν εξω ο πιλατος
+|L|και λεγει αυτοις ιδε αγω αυτον υμιν
+|L|εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδε=
+|L|μιαν αιτιαν ευρησκω <V 5> εξηλθεν ουν
+|L|εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στε=
+|L|φανον και το πορφυρουν ιματιον
+|L|και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν
+|L|ειδον αυτον οι αρχιερεις και υπηρεται
+|L|εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρω=
+|L|σον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε ε=
+|L|γω γαρ ουχ ευρησκω εν αυτω αιτιαν
+|L|<V 7> απεκριθησαν οι ιουδαιοι ημεις νο=
+|L|μον εχομεν και κατα τον νομον ημ(ων)
+|L|οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον
+|L|θυ̅ εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πι=
+|L|λατος τουτον τον λογον μαλλον ε=
+|F 249r|
+|L|φοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραι=
+|L|τωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ πο=
+|L|θεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδω=
+|L|κεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος
+|L|Εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξου=
+|L|σιαν εχω στ̅ρωσαι και εξουσιαν εχω α=
+|L|πολυσαι σε <V 11> απεκριθη ις̅ ουκ εχεις
+|L|εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην
+|L|σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο
+|L|παραδιδους με σοι μειζονα αμαρ=
+|L|τιαν εχει <V 12> εκ τουτου εζητει απο=
+|L|λυσαι αυτον ο πιλατος οι δε [app][*]οδαιοι[\*][C]ιοδαιοι[\C][\app]
+|L|εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον
+|L|απολυσης ουκ ει φιλος του και=
+|L|σαρος πας ο βασιλεα αυτον ποι(ων)
+|L|αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλα=
+|L|τος ακουσας των λογων τουτων η=
+|L|γαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι
+|L|του βηματος εις τοπον λεγομεν(ον)
+|L|λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβαθα
+|L|<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ω=
+|L|ρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιου=
+|F 249v|
+|L|δαιοις ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε
+|L|εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτ(ον)
+|L|Λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα
+|L|υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχι=
+|L|ερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη και=
+|L|σαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον
+|L|αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον δε
+|L|τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> και βασταζον αυ=
+|L|του τον στ̅ρον εξηλθεν εις τοπ(ον)
+|L|λεγομενον κρανιου ος λεγεται εβρα=
+|L|ιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν
+|L|και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν (και)
+|L|εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε
+|L|δε και τιτλον ο πιλατος και επεθη=
+|L|κεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμεν(ον)
+|L|ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ι=
+|L|ουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον
+|L|πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων
+|L|οτι εγγυς ην ο τοπος της πολε(ως)
+|L|οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμε(νον)
+|L|εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι <V 21> ελε=
+|L|γον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις
+|F 250r|
+|L|μη γραφε βασιλευς των ιουδαιων
+|L|αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι
+|L|των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατο(ς)
+|L|ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιω=
+|L|ται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα
+|L|ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα
+|L|μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τ(ον)
+|L|χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των
+|L|ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ειπον ουν
+|L|προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον
+|L|αλλα λαχομεν περι αυτου τινος εσται
+|L|ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα
+|L|διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτ(οις)
+|L|και επι τον ιματισμον μου εβαλον
+|L|κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα
+|L|εποιησαν <V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω
+|L|στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελ=
+|L|φη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλω=
+|L|πα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν
+|L|ιδων την μρ̅α και τον μαθητην
+|L|παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη
+|L|μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου
+
+|F 250v|
+|L|<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου
+|L|η μη̅ρ σου και απ εκεινης της η=
+|L|μερας ελαβεν αυτην ο μαθητης
+|L|εκεινος εις τα ιδια <V 28> μετα τουτο ει=
+|L|Δως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται
+|L|ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+|L|<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι
+|L|δε πλησαντες σπογγον οξους
+|L|και υσσωπω περιθεντες προ=
+|L|σηνεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> οτε δε ελα(βεν)
+|L|το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται
+|L|και κλινας την κεφαλην παρε=
+|L|δωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα
+|L|μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα
+|L|εν τω σαββατω επει παρασκευη
+|L|ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του
+|L|σαββατου ηρωτησαν τον πιλα=
+|L|τον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκε=
+|L|λλη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατι=
+|L|ωται και του μεν πρωτου κατεα=
+|L|ξαν τα σκελη και του αλλου του
+|L|συστ̅ρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅
+|F 251r|
+|L|ελθοντες ως ιδον αυτον ηδη τεθνη=
+|L|κοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελλη
+|L|<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη την
+|L|πλευραν αυτου ενυξε και ευθεως εξηλ=
+|L|θεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως
+|L|μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν η μαρ=
+|L|τυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι α=
+|L|ληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+|L|<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρω=
+|L|θη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+|L|<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται
+|L|εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα ταυτα η=
+|L|ρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο
+|L|αριμαθαιας ων μαθητης του κυ̅
+|L|κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των
+|L|ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅
+|L|και επετρεψεν ο πιλατος ηλθε δε
+|L|<V 39> Και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅
+|L|νυκτος το πρωτον φερων μιγμα
+|L|σμυρνης και αλοης ως λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδη=
+|L|σαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων
+|F 251v|
+|L|καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις εν=
+|L|ταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου
+|L|εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνη=
+|L|μειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ε=
+|L|τεθη <V 42> εκει ουν δια την παρασκευ(ην)
+|L|των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνη=
+|L|μειον εθηκαν τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε μια των
+|L|Σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερ=
+|L|χεται πρωι σκοτια̣ς̣ ουσης εις το
+|L|μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρ=
+|L|μενον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει ουν
+|L|και ερχεται προς σιμωνα πετρον
+|L|και προς τον αλλον μαθητην ον
+|L|εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν
+|L|τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οι=
+|L|δαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν
+|L|ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης
+|L|και ηρχοντο εις το μνημειον <V 4> ετρε=
+|L|χον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθη=
+|L|της προεδραμε ταχειον του πετρου
+|L|και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+|L|<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα
+|F 252r|
+|L|τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+|L|<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολου=
+|L|θων αυτω και εισηλθεν εις το μνη=
+|L|μειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+|L|μονα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι
+|L|της κεφαλης αυτου ου μετα των
+|L|οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντε=
+|L|τυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε
+|L|ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης
+|L|ο ελθων πρωτος εις το μνημειον
+|L|και ειδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ
+|L|ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον
+|L|εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν
+|L|παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+|L|<V 11> Μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον
+|L|κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν πα=
+|L|ρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει
+|L|δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομεν(ους)
+|L|ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις
+|L|ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαι=
+|L|εις τινα ζητεις λεγει αυτοις ηραν
+|F 252v|
+|L|τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οι=
+|L|δαμεν που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα
+|L|ειπουσα εστραφη εις τα οπισω
+|L|και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ η=
+|L|δει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι
+|L|τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη
+|L|δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λε=
+|L|γει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον
+|L|ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω
+|L|αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια
+|L|[app][*]στραφισα[\*][C]στραφησα[\C][\app] εκεινη λεγει ραββουνι
+|L|ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα
+|L|προς τον πρ̅α μου πορευου δε
+|L|προς τους αδελφους μου και ει=
+|L|πε αυτοις αναβαινω προς τον
+|L|πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅
+|L|μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια
+|L|η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις
+|L|μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και
+|L|ταυτα ειπεν αυτη <V 19> ουσης οψι(ας)
+|L|Τη ημερα εκεινη τη μια των σαββα=
+|F 253r|
+|L|των και των θυρων κεκλεισμεν(ων)
+|L|οπου ησαν οι μαθηται συνηγ=
+|L|μενοι δια τον φοβον των ιουδαι(ων)
+|L|ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και
+|L|λεγει αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και
+|L|τουτο ειπων εδειξεν αυτοις
+|L|τας χειρας και την πλευραν αυτ(ου)
+|L|εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδον=
+|L|τες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο
+|L|ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως
+|L|απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω
+|L|υμας <V 22> και τουτο ειπων ενεφυση=
+|L|σε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγ(ιον)
+|L|<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας
+|L|αφιενται αυτοις αν τινων κρατη=
+|L|τε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις ε=
+|L|ξ αυτων ο λεγομενος διδυμος ου=
+|L|κ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελε=
+|L|γον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εω=
+|L|ρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις
+|L|εαν [app][*]&om;[\*][C]μη[\C][\app] ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον
+|L|τυπον των ηλων και βαλω τον
+|F 253v|
+|L|δακτυλον μου εις τον τυπον των
+|L|ηλων και βαλω την χειρα μου εις
+|L|την πλευραν αυτου ου μη πιστευ=
+|L|σω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν
+|L|ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θω=
+|L|μας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυ=
+|L|ρων κεκλεισμενων και εστη εις το
+|L|μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ει=
+|L|τα λεγει τω θωμα φερε τον δα=
+|L|κτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρ(ας)
+|L|μου και φερε την χειρα σου και βαλε
+|L|εις την πλευραν μου και μη γινου α=
+|L|πιστος αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη
+|L|θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και
+|L|ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρα=
+|L|κας με πεπιστευκας μακαριοι οι
+|L|μη ιδοντες και πιστευσαντες <V 30> πο=
+|L|λλα μεν ουν και αλλα σημεια εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων
+|L|αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω
+|L|βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γεγραπται
+|L|ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅
+
+|F 254r|
+|L|ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευον=
+|L|τες ζωην εχητε εν τω ονοματι
+|L|αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν
+|L|Εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις
+|L|αυτου επι της θαλασσης της
+|L|τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτ(ως)
+|L|<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θω=
+|L|μας ο λεγομενος διδυμος και
+|L|ναθαναηλ ο απο κανα της γαλι=
+|L|λαιας και οι του ζεβεδαιου και
+|L|αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+|L|<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπα=
+|L|γω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχο=
+|L|μεθα και ημεις συν σοι εξηλθον
+|L|και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς
+|L|και εν εκεινη τη νυκτι εποιασαν
+|L|ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης
+|L|εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι
+|L|ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+|L|<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι
+|L|προσφαγιον εχετε απεκριθησαν
+|L|αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετ(ε)
+|F 254v|
+|L|εις τα δεξια μερη του πλοιου το
+|L|δικτυον και ευρησητε{supra rasuram} εβαλον
+|L|ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυ=
+|L|σαν απο του πληθους των ιχθυων
+|L|<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον
+|L|ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι
+|L|σιμων ουν ακουσας οτι ο κς̅ εστι
+|L|τον επενδυτην διεζωσατο
+|L|ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον
+|L|εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι
+|L|μαθηται τω πλοιαριω ηλθον
+|L|ου γαρ ησαν μακραν απο της γης
+|L|αλλ ως απο πηχων διακοσιων
+|L|συροντες το δικτυον των ιχθυ=
+|L|ων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γ(ην)
+|L|βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην
+|L|και οψαριον επικειμενον και αρ=
+|L|τον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε
+|L|απο των οψαριων ων επιασατε
+|L|νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλ=
+|L|κυσε το δικτυον επι της γης
+|L|μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον
+|F 255r|
+|L|πεντηκοντατριων και τοσου=
+|L|των οντων ουκ εσχισθη το δικτυ(ον)
+|L|<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε
+|L|ουδεις δε ετολμα των μαθητων ε=
+|L|ξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες
+|L|οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμ=
+|L|βανε̣ι̣ τον αρτον και διδωσιν αυτοις
+|L|και το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο η=
+|L|δη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις
+|L|μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νε=
+|L|κρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω
+|L|σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα α=
+|L|γαπας με πλειον τουτων λεγει αυ=
+|L|τω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου <V 16> λε=
+|L|Γει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα
+|L|αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ
+|L|οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποι=
+|L|μαινε τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτω
+|L|το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με
+|L|ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυ=
+|L|τω τω τριτον φιλεις με και ειπεν
+|F 255v|
+|L|αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ
+|L|γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω
+|L|αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μ(ου)
+|L|<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νε=
+|L|ωτερος εζωννυες εαυτον και πε=
+|L|ριεπατεις οπου ηθελες οταν δε
+|L|γηρασεις εκτενεις τας χειρας
+|L|σου και αλλος σε ζωσει και οισει ο=
+|L|που ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε ση=
+|L|μαινων ποιω θανατω δοξασει τ(ον)
+|L|θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω α=
+|L|κολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρο(ς)
+|L|βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα
+|L|ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανε=
+|L|πεσεν εν τω δειπνω επι το στηθο(ς)
+|L|αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο πα=
+|L|ραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων ο πε=
+|L|τρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+|L|<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω με=
+|L|νειν εως ερχομαι τι προς σε συ
+|L|ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογο(ς)
+|L|ουτος εις τους αδελφους οτι
+|F 256r|
+|L|ο μαθητης εκεινος ουκ αποθν(ησ)=
+|L|κει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι
+|L|ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομαι τι προ(ς)
+|L|σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρ=
+|L|τυρων περι τουτων και γραψας
+|L|ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια αυτου <V 25> εστι δε (και)
+|L|αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅
+|L|ατινα εαν γραφηνται καθ εν
+ {&rj;}ουδε αυτον οιμαι τον
+ {&rj;}κοσμον χωρησαι
+ {&rj;}τα γραφομενα
+ {&rj;}βιβλια αμην
+<K 22><V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_305440/04_305440_be_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_305440/04_305440_wcl_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_305440/04_305440_wcl_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_305440/04_305440_wcl_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,972 @@
+{Status:
+G-A Number: 544
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Wilhelm C. Linss (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> το κατα ιω̅ αγ(ιον) ευαγ(γελιον)
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρησει περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρησει περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> [app][*]&om;[\*][C]εν τω κοσμω ην[\C][\app] και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελλα(βον)
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσι εις ο ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ [app][*]θελη[\*][C]θεληματος[\C][\app] σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθε μου γεγενον οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθ(εια) δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσον δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν [app][*]&om;[\*][C]μου[\C][\app] γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα μεν εν βηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων
+<V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω [app][*]&om;[\*][C]μου[\C][\app] ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος [app][*]&om;[\*][C]μου[\C][\app] ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και μαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> και ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος [app][*]&om;[\*][C]μοι[\C][\app] ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρησκει ουτος τον πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρησκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρησκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης και οι προφηται εν τω νομω ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και συ γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χορουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> οι δε λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται αυτου και οι αδελφοι αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιον παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρον εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρησει περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωση τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα ου̅νια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον μονογενει αυτου υν̅ εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζε
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς σαλειμ οτι ην εκει υδατα πολλα και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιον περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν αυτου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη δε η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστι ο ων εκ της γης εκ της γης εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιω[ill]νιον[\ill] ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαριας
+<V 5> λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι ποιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου ποιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτω και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι το υδωρ τουτο ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας [app][*][ill]6[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι τετραμηνον εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθαι τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβαννει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> {om}
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τους κοπους αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται και ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμειναν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντες εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλεικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται τον υν̅ αυτου εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανην το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο γαρ παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον
+εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυτη γαρ κατεκειτο πληθος [app][*]&om;[\*][C]πολυ[\C][\app] των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατεβαινε κατα καιρον εν τη προβατικη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτως εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελης υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλλει με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ λαμβανη μαι
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι και αρον τον κραβατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν οι ιουδαιοι αυτον αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και λεγει αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ εαν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιη
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζηται
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθειητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και αικειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αν̅ων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον ηλπικατε υμεις
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας δε τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβοι
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι αν̅οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας δεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους εις το πλοιον ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθη
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εις ο ανεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθον πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευλογησαντος του ιυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες αυτον
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς μου και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγηται την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθης εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το πρωτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν τον ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε ετοιμος εστιν
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουκ αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια περι αυτου ελαλει δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος οιδε γραμματα μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη [app][*]&om;[\*][C]ο[\C][\app] ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανη αν̅ος εν σαββατω ινα λυθει ο νομος μωυσεος εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθης ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> εκ του οχλου ουν πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται και ειπον ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν οι αρχιερεις μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια κατεληφθεισαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφωρω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωυσης ενετειλατο ημιν τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχουσι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προς ποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτην λιθον βαλετω
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατελειφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου αληθης εστιν οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλει ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν ουν μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε μοι ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντος ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του πρ̅ς μου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ει ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου πιστευετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς υμων του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον μου τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται απεθανον και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσετε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε εγνωκα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους αυτου
+<V 7> και ειπεν αυτω ειπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο λεγεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το πρωτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι ειπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεωξεν αυτον τους οφθαλμους ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις ωμολογηση αυτον χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλον αν̅ον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> {om}
+<V 9> δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψει και θυσει και απολεσει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα του σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργων αυτων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευετε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι ο πη̅ρ εν εμοι καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων πρωτον και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε εμεινεν εν ω ην τοπω ημερας δυο
+<V 7> επειτα λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατηση εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν συν αυτω
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν απεθανεν
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην εστως ο κς̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ελεγον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον τουτον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους εις τον ου̅νον ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλ αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ συναγαγει εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλ απηλθεν εκειθεν επι την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες που εστιν εκ εινος τι υμιν δοκει οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυσει οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου μυστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξαιμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδωθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην και ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απαντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν τον καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ αγιε δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω απο της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> ως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ εδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδωσι τοις οφθαλμοις και τοις ωστνακουσωσι και τη καρδια συνωσι και επιστρεφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ της δοξης του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> εγω εξ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται απο του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον αποστειλαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν αυτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον δωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνεισει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου πολλαι μοναι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον εχεις μεθ υμων και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι
+<V 11> ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου ποιησει ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο
+κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου
+θεωρει αυτον ουδε γινωσκει αυτον
+οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι
+προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτον εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρησει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ευρησει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερων καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλιμα ου δυναται καρπον αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινει εν εμοι εβληθησεται εξω ως το κλημα και εξηρανθησεται και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινει ο εαν θελετε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινει και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μεινει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξει λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πεμψαντα με ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ εισελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννησει το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν ουν εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι ο εαν αιτησητε τον πρ̅α δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς μου αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο εδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο εδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα οσα δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι εν τω κοσμω ειμι και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρεις αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι παντων των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευσει οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην εδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην πεπληρω μενην εν αυτοις ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ συν τοις μαθητοις αυτου εκει
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχοντων και φαρισαιων τινας υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επερωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψε το ωτιον αυτου το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμενοντο ην δε μετ αυτων πετρος εστως και θερμενομενος
+<V 19> ως ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων [app][*]&om;[\*][C]πετρος[\C][\app] εστως και θερμενομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγκενεις ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ο πετρος ηρνησατο και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον [app][*]&om;[\*][C]υμων[\C][\app] κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρησκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρξαντο λεγειν αυτω χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> και εξηλθεν παλιν ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω αυτον υμιν εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρησιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει απολυσαι αυτον ο πιλατος οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζον αυτου τον στ̅ρον εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και επεθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις μη γραφε βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχομεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν αυτην ο μαθητης εκεινος εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε δε ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη ημερα εκεινη του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελλη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελλη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅
+ελθοντες ως ιδον αυτον ηδη τεθνη=
+κοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελλη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη την
+πλευραν αυτου ενυξε και ευθεως εξηλ=
+θεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως
+μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν η μαρ=
+τυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι α=
+ληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρω=
+θη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται
+εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα ταυτα η=
+ρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο
+αριμαθαιας ων μαθητης του κυ̅
+κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των
+ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅
+και επετρεψεν ο πιλατος <V 39> ηλθε δε
+και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅
+νυκτος το πρωτον φερων μιγμα
+σμυρνης και αλοης ωσ λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδη=
+σαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων
+καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχειον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα
+τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολου=
+θων αυτω και εισηλθεν εις το μνη=
+μειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+μονα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εξ αυτων ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν [app][*]&om;[\*][C]μη[\C][\app] ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι εποιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω αυτω τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες εαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασεις εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηνται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_PB(Amy).txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_PB(Amy).txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_PB(Amy).txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,922 @@
+{Status:
+G-A Number:579
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: PB
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 10.4.13
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτο ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυριση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχωμενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετω και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και ι ιδιοι αυτον ου παρελαβων
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετω και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτως ην ον ειπον ο οπισω μου ερχωμος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> οτι εκ του πληρωματος αυτου ημας παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδωθει η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστηλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησουσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ομολογησεν οτι εγω ουκ ημει ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ημι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρησιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδων κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζης ει συ ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης
+<V 26> απεκρηνατο αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστικεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> ο οπισω μου ερχωμενο ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετω περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχωμενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτως εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπρωσθεν μου γεγωνεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ εγνων αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτω ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθαιαμαι το πν̅α καταβαιννον ως περιστεραν εξ ουρανου και εμηνεν επ αυτον
+<V 33> αλλ ο πεμψας με βαπτιζων εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτων ουτος εστιν ο βαπτιζων εν τω πν̅ι τω αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον ιστηκη παλιν ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντως και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειται ο δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνεβωμενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθαι και οψεσθαι ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτως πρωτος τον αδελφων τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενος χς̅
+<V 42> ηγαγεν δε αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας αυτω ο ις̅ περιπατουντι λεγει ει συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθην εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθι μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππο απο βηδσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωυσης εν τω νομω και οι προφητε ευρικαμεν ιν̅ υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω ο φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ει αληθως ισραηλητης εν ω δολως ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδων σε
+<V 49> απεκριθει αυτω ναθαναηλ ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ βασιλευς ει του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθει ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευης α μιζων τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν οψεσθαι τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδρειας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> λεγει αυτοις ο ις̅ αντλησατε νυν και φερεται τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ γεγεννημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδησαν οι ηαντληκωτες το υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρχιτρικληνος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τηθησι και οταν μεθυσωσιν τον ελασσω συ τετηρικας τον καλον οινο εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν αρχην ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπαρναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα η εορτη των ιουδαιων και ανεβη εις ιροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατ και περιστερας και τους κερματηστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχωνιων και παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστον εξεχεαν τα κερματα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπε αρατε ταυθα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτων και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπαν ουν οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ αιτεσιν οικοδωμηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτε τουτοις ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και το λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσωλυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α ποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτοις δια το αυτον γινωσκην παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυριση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτο ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυνατε ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιης εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκρηθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυνατε ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον νικοδημος πως δυνατε αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυνατε εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυνατε εισελθην εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη ουν θαυμασει οτι ειπον σοι οτι δι υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυνατε ταυ γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανεται
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευεται πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευεται
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανων ειμι ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω [app][*]ουρανων[\*][C]ουρανω[\C][\app]
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δη τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων αυτω μη αποληται αλλ εχει ζωι αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενην εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστηλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινι τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδι καικριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτον πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθιαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν τω θω̅ εστιν εργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγεινοντο και εβαπτιζωντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετω ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτο βαπτιζει και παντες ερχωνται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυνατε αν̅ος λαμβαννειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυριτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικος και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμαι δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχωμενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτω μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβαννει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγησεν οτι ο θς̅ αληθεις εστιν
+<V 34> ον γαρ ο θς̅ απεστηλεν τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ αυτον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ ει οργη του θυ̅ μενη επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πληωνας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας την λεγομενην συχαρ πλη(σιον) του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδυπορειας εκαθεζετο ουτως επη τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαριας αντλησαι υδωρ λεγει αυτοις ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν ινα τροφας αγωρασωσιν
+<V 9> λεγει αυτω η γυνη σαμαριτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαριτιδος ου γαρ συχρωνται ιουδαιοις σαμαριταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δωρεαν του θυ̅ και τι εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λε αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχης και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μηζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινον εκ του υδατος τουτου δειψιση παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιων
+<V 15> λεγει προς αυτων η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη δηψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθαι ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα απεκριθη αυτη ο ις̅ καλος ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρικας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγεται οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δη προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτι εν τω ορη τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησατε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνητε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτι αληθηνοι προσκυνηται προσκηνησουσιν το πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτος ζητι τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δη προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος ανανγελλει ημιν παντα
+<V 26> λεγη αυτη ο ις̅ εγω ημι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος λαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδεται αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα α εποιησα μητοι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολαιος και ερχονται προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ιδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος αληθεις εστιν οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολαιως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια των λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτων οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μιναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλοι πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευωμεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτως εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακατε οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ις̅ εστιν κανα της γαλιλαιας οπου εποισεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλεικος ου ο υς̅ ησθενι εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις τιν γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασεται αυτου τον υν̅ ημμελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κε̅ καταβηθι πριν η αποθανιν το παιδιον μου
+<V 50> και λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ον ειπεν αυτω ο ις̅ και επορεβετω
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος ιδον οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγωντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυνθανετωο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι εχθες ωραν εβαδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτως και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο ουν παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> επι τη προβατικη κολυμβηθρα η λεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτω πληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κηνησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον ελουετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε αν κατηχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω εχον εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ειδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι ηδη πολυν χρονον εχει λεγει αυτω θελης υγιεις γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλλει μαι εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχωμαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββατον σου και περιπατι
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιεις ο αν̅ος και ηρεν τον κραββατον αυτου και περιεπατι ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστην σοι αραι τον κραβαττον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας μαι υγιην εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατε
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρων σου τον κραββατον και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκη αυτων ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδου [app][*]ηγυ[ill]2[\ill]ης[\*][C]ηγυης[\C][\app] γεγονας μηκετη αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενιται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και λεγει τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας με υγιην
+<V 16> και δια τουτω εδιωκων οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιησεν εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζωμαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν αυτον αποκτιναι οτι ου μονον ελυεν τω σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ησον εαυτον ποιον τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ αφ εαυτου του ποιην ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα αν γαρ εκεινος ποιει ταυτα ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλη τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζεται
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρι τους νεκρους και ζοωποιει ουτος εδωκε και τω υιω εξουσιαν εχειν ους θελη ζοωποιειν
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινη ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο των λογων μου ακουον και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησουσιν
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω ουτως και τω υω̅ δεδωκεν ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι ις̅ ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζεται τουτω οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημιοις ακουσωσιν της φωνης αυτου και οι ακουσαντες ζησουσιν
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμε εγω ποιην απ εμαυτου ποιην ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος μαι πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα ονι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρι περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη αλιθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω υμιν ινα σωθηται
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινον υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μιζων του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρι περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρικεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοαται ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται εν υμιν μενοντα οτι ον απεστηλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευται
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκιται εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελεται ελθειν προς μ ινα ζωην εχειται
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχεται εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε μαι εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθα
+<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστεβειν δοξαν παρ αλληλων λαμβανωντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειται
+<V 45> μη δωκηται οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευεται μωυση επιστευεται αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευεται πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθη δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητω μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα εωρτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολλυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγωρασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτω δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποιην
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστω βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμονος πετρου
+<V 9> εστι το πεδαριον εν ωδε ως εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτοις
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσιν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν ανδρες των αριθμων ως πεντακισχιλιοι
+<V 11> και ελαβεν τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγεται τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθηνων α επερισσευσεν τοις βεβροκωσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν ο προφητης ο ερχωμενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεθι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπαρναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουπω προς αυτους εληλυθη ο ις̅
+<V 18> η δε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεωντος διηγηρετω
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβησθαι
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι την γην εις ην υπηγοντο
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστικως περαν της θαλασσης ιδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μι εν και οτι ου συνησηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> και αλλα ηλθον πλοιαρια εκ τηβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητιται μαι ουχ οτι ιδεται σημεια αλλ οτι εφαγεται εκ των αρτων και εχορτασθηται
+<V 27> εργαζεσθαι μη την βρωσιν την απολλημενην αλλα την βρωσιν την μελλουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτων γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπεν ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευηται εις ον απεστηλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιησις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν οτι εργαζει
+<V 31> οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν ο ις̅ αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του ου̅νου εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και διδους ζωην το κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δως ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς μαι ου μη πηνασει και ο πιστευων εις εμαι ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε μαι και ου πιστευεται
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχωμενον προς μαι
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτων εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον καγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβαινων εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτως εστιν ις̅ ο υς̅ του ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουτως λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζεται μετ αλληλων
+<V 44> ουδς δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσωνται παντες διδακτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς μαι
+<V 46> ουχ οτι των πρ̅α εωρακεν τις ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμαι εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινον ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ημι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υμιν σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντω ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγωντες πως δυνατε ουτως δουναι υμιν την σαρκα φαγην
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγηται την σαρκα του υυ̅ του θυ̅ και πινηται αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρογων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν πωσις
+<V 56> ο τρογων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρογων με κακεινος ζειση δι εμαι
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες ημων το μαννα και απεθανον ο τρογον τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσον αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτω ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελεται υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσωμεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδωναι εις ων των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιης
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευων εις αυτον
+<V 6> λεγει αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντωτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μησειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβηται εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ος δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν οιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζων οι ιουδαιοι λεγωντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται εκ της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν εαυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζεται
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινεται κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθηνος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστηλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειωνα σημει τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ημι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητεισετε με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλη πορευεσθαι διδασκει τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευωντες εις αυτον ουπο γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον
+<V 41> μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχη η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαβιδ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετω δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτων τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχωντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος υμων κρινη τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνισον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια καταληφθησαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτωφωρω μυχευομενη
+<V 5> εν δε το νομω μωσης επεγγειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζωντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κατ αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπεν προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτον επ αυτην των λιθον βαλλετω
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνηδησεως ελλεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαψησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις οι μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγων ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ειδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα ουν τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις ημων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις ημων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων και λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσειται τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονων οτι εγω τα αρεστα αυτων πιω παντωτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντως πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ο ις̅ προς τους πεπιστευκωτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μιμηντε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εσται
+<V 32> και γνωσεσθαι την αληθηαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> και απεκρηθησαν ιουδαιοι αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποται πως [app][*]ουν[\*][C]συ[\C][\app] λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθαι
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενη εν τη οικηα εις τον αιωνα ο ις̅ μινη εις τον αιωναν
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ ημας ελευθερωσει ωντος ελευθεροι εσεσθαι
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εσται αλα ζητητε μαι αποκτηναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμην
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι ημων λαλω και υμεις ουν α εορακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειται
+<V 39> απεκρηθησαν και ειπεν αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστην λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ μητε τα εργα του αβρααμ εποιειται αν
+<V 40> νυν δε ζητητε με αποκτηναι και αν̅ον ος τιν αληθειαν υμιν λελαληκαν ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιηται τα εργα του πρ̅ς ημων ειπον ουν αυτω ειμεις πειηται τα εργα του πατρος ημων εκ πορνηας σου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτω ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ ημων ηγαπατε αν εμε εγω γαρ παρα του θυ̅ εξηλθον και ηκω ου ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με αποστειλεν
+<V 43> διατη την λαληαν την εμην ου γινωσκεται οτι ου δυνασθαι ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελεται ποιειν εκειμως ανθροποκτωνος ην απ αρχης και εν τη αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος οτι ψευστης εστην και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτη την αληθηαν λεγω ου πιστεβετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστεβετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε
+<V 48> απεκρηθησαν ι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλως λεγωμεν ειμεις οτι σαμαριτις ει συ και δαιμονιον εχης
+<V 49> απεκρηθει ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ αιχω αλλα τιμω τον πρ̅αν μου και υμεις ατιμαζεται με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστην ο ζητων και κρηνων
+<V 51> αμην αμην λεγω ημιν εαν τις τον εμον λογων τηρηση θανατω ου μη θεωορηση εις των αιωναν
+<V 52> ειπων αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχης αβρααμ απεθανεν και η προφητε και σοι λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση θανατον ου μη θεορηση εις τον αιωναν
+<V 53> μη συ̣ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφητε απεθανων τινα σαυτον ποιης
+<V 54> απεκρηθη ις̅ εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστην εστην ο πη̅ρ μου ο δοξαζω με ον υμεις λεγετε οτι ο θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ αιγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσωμε ομοιως υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τειρων
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ ημων ηγαλλιασατω ηνα ηδι την ημεραν την εμην και ειδα και εχαρι
+<V 57> ειπον ουν ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχης και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτω ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμη
+<V 59> υραν ουν ληθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν και εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορεβετο και παρηγων ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεητης
+<V 2> και ηρωτησεν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι της ημαρτεν ουτως η γονης αυτου ινα τυφλος γενηθη
+<V 3> απεκρηθη ο ις̅ ουτε ου ουτε η γονης αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυνατε εργαζεσθαι τα εργα του πεψαντος με εως ημερα εστην ερχεται νυξ οτε ουδις δυνατε εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κωσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγεν νηψαι εις την κολημβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνεβεται απεσταλμενες απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσετης ιν ελεγον ουν ουχ ουτος εστην ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτε ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιως αυτων εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκρηθη εκεινος και ειπεν αν̅ος ο λεγωμενος ις̅ πυλων εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε πιλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψαν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθεκεν μοι εποι τους οφθαλμους και ενιψαμιν και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστην ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τειρη αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τηαυτα σημεια ποιει και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν ου τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητις εστιν
+<V 18> ουκ αιπιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψαν εως οτου εφωνισεν τους γονεις αυτου αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτισεν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ ημων ων υμεις λεγεται οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκηθεισαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγενηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ ειδαμεν η τις ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ ειδαμεν αυτον ερωτισατε ηλικειαν εχει αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντον τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετιθεντο ο ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγους γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηδεικειαν εχει αυτον ερωτησαται
+<V 24> εφωνισαν εκ δευτερου τον αν̅ον ος υν τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτως αμαρτωλως εστιν
+<V 25> απεκρηθη ουν και ειπεν εκυνως ει αμαρτωλως εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπων δε αυτω τι εποιησεν παλιν πως εινεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκρηθει αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελεται ακουειν μει και υμεις μη και υμεις θελετε αυτου γενεσθαι
+<V 28> οι δε ελοιδωρησαν ουν αυτου και ειπαν συ μαθητης ει εκεινου υμεις δε του μωυσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσυει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκρηθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτο γαρ εθαυμαζων οτι ημεις ουκ ηδαμεν ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουειν
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνεωξεν τις τυφλου γεγεννημενου οφθαλμους
+<V 33> η μη ειν ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπαν αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτων εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτων ειπεν αυτω συ πιστευις εις τον υων του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσε εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετε σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευο κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμων τουτον ελυληθα ινα οι μη βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και υμεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ουτε ουκ αν ηχεται αμαρτιαν νυν δε λεγεται οτι βλεπωμεν η αμαρτια ημων μενη
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστην των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανειγι και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτων ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακωλουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλωτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παραμηθειαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δ̣ε̣ ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλη αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω υμει η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και λισται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμη η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσι και απολεσι εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περιασοτερον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμη ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδεια θεωρι τον λυκων ερχομενον και αφηεισιν τα προβατα και φευγει και ο λυκως αρπαζει αυτα και σκωρπιζει τα τα προβατα
+<V 13> ο δε μησθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκο τα εμα και γινωσκομε υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκι με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α μου και την ψυχην μου τιθημοι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δι αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενισεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτω με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημοι την ψυχην μου ινα λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημη την ψυχην μου ινα λαβω αυτην ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημοι αυτην απ εμου εξουσιαν εχω θειναι αυτον και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολιν ελαβων παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχιμα παλιν εγενετω εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλους οφθαλμων ανοιξαι
+<V 22> εγενετο τοτε τα εκαινια εν τοις ιεροσωλυμοις χημων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τοι στοας σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτω οπου ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε τη ψυχην ημων ερεις ει συ ο χς̅ ειπε ημην παρρησια
+<V 25> απεκρηθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευεται τα εργα α εγω ποιω εν τω ονωματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρι περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευεται οτι ουκ εσται εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουσωσιν καγω γινως αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολονται εις τον αιωναν και ουχ αρπασι τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μιζων παντων εστιν και ουδεις δυνανται αρπαξει εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν αιθους οιν ιουδαιαι ινα λιθασουσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδιξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυτων εργων εμε λιθαζεται
+<V 33> απεκριθησαν αυτω ο ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σαι αλλα περι βλασφιμιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θς̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ο ουκ εστιν γεγραμενες εν τω νομω υμων οτι εγω ειπον θεοι εσται
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυνατε αυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ απεστηλεν εις τον κοσμων υμεις δε λεγεται οτη βλασφημοις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμη
+<V 37> ει ου πειω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευεται μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις μου πιστευετε ινα γνωτε και πιστευεται οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εξητουν ουν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτον
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων το προτερων και εμηνεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημιον ουδεν παντα δε ωσα ειπεν ιωαννης περι αληθη νη
+<V 42> και πολλοι επηστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασενον λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρων και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θρηξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενη
+<V 3> απεστηλεν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ειδε ον φιλεις ασθενης
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ηπεν η ασθενια αυτη ουκ εστην προς θανατον αλλα υπερ της δοξης του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ου ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμειν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτω λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν πολιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σαι οι ιουδαιοι αποκτειναι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι οι εισιν της ημερας εαν τις περιπατεις εν τη ημερα ου προσκωπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τι νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκειμειται σωθησεται
+<V 13> ειρηκαι δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμοισεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ειπεν ο ις̅ παρρησεια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσιται οτι ουκ ημειν εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος δυδομος τοις συμμαθηταις αυτου αγωμεν και υμεις ινα απο
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτω τεσαρας ημερας ηδι εχοντα εν τω μνημιω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιερωσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων ελυληθεισσαν προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμηθησονται αυτας περι του αδελφου αυτου
+<V 20> η ουν μαρθαν ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται ειπηντησεν αυτων μαριαν δε εν τω οικω εκαθεζετω
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν ετισει τον θν̅ δωσοι σοι ο θς̅
+<V 23> αναστησετ[ill]αι[\ill] ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτον μαρθα ειδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστ[ill]ασις[\ill] και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστεβεις τουτω
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος ο εις τον κοσμων ερχωμενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνισεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστην και φωνι σαι
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσαν ηγερθη ταχει και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπο δε εληλυθει ς ις̅ εις την κωμην αλλ ην επι εν τω τωπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι ωντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ειδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτω δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημιον ινα κλαυσει αυ εκει
+<V 32> η ουν μαριαν εις ηλθεν οπου ην ις̅ ηδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα κε̅ εις ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλεουσαν και τους α αδελφους αυτη ιουδαιους ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταρεξεν αυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν ιουδαιοι ειδη πως εφηλουν αυτω
+<V 37> τινες δε εξ αυτον ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιεισαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> η ις̅ ουν παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημιον ην δε σπηλαιον και λιθον επεκητο επ αυτω
+<V 39> λεγει αυτη ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος μαρθα κε̅ ηδει οζει τεταρταιος γαρ εστειν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσεις οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ουδεις ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πατερ ευευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ειδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα εινον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστηλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνην μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρω εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους ποδας κειρηαις και η οψης αυτου σουδαριω περιεδεδετο εγει αυτοις ο ις̅ λυσαται αυτον και αφεται αυτον υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντως προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> [ill]τ[\ill]ινες δε εξ αυτον απηλθον προς τους φαρισαιους
+<V 47> συνεδριον και ελεγον τι ποιωμεν αυτον οτι ουτος ο αν̅ος πολλα ποιει
+σημοια
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσωνται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τωπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του εν αυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ ειδατε
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθαι οτι συμφειρη ημειν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτη ημελλεν αποθν(ησ)κην ο ις̅ υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα τα θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις ην
+<V 53> απ εκεινης ουν της ειμερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτηνωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετη παρρισεια περιεπατι εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις αφραιμ λεγομενην πολην κακειν εμεινεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> [ill]η[\ill]ν δε εγγυς το πασχ(α) η εορτη των ιουδαιων και ανεβησαν πολοι εις ιεροσωλυμοις εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκωτες τη δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εωρτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστην μηνυ̣ση οπως ποιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγιρεν εκ νεκρων ις̅
+<V 2> εποιεισεν ουν αυτω διπνον εκει και η μαρθα διηκωνει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαριαν λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτημου ηληψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θρηξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικηα επληρωθει εκ της ωσμης του μυρου
+<V 4> λεγει δε ειουδας ω ισκαριωτις εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτων παραδιδωναι
+<V 5> διατι τουτο το [app][*]&om;[\*][C]το[\C][\app] μυρον ουκ επραθει διακωσιων δηναριων και εθωθει πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε ουτως ουχ ωτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ ωτι κλεπτης ην τον γλοσοκομων εχον τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηριση αυτων
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντωτε εχεται μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν ο οχλος των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ουν δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρων ιδωσιν ον ηγηρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερης ινα και τον λαζαρων αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον απηγον τωτων ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εωρτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσωλυμα
+<V 13> ελαβων τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραυγαζων ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ και ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτων καθως εστιν γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατηρ σιων ιδου γαρ ο βασιλευ σου ερχεται καθημενος επι πολον ονου
+<V 16> και ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου οι μαθηται πρωτον αλλ οτι εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα̣ ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτω και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτω αυτων πεποιηκενε το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς αυτους θεωρειται οτι ουκ ωφελειται ουδε εν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησουσιν εν τη εορτη
+<V 21> τοτε ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτουν αυτων λεγωντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ αποκρινεται αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμειν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσον εις την γην αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεγει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι της διακονισει εμοι ακολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος μου εσται εαν δε τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακ[ill]τ[\ill]αι και τι ειπω πατερ σωσον με της ωρας ταυτ̣ης αλα δια τουτω ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου τον υον ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος και εστως ακουσας ελεγεν βροντη γεγονενε αλλοι ελεγον αγγελος αυτων λελαληκα
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δει εμαι η φωνη αυτη εληλυθεν αλλα δι υμας
+<V 31> νειν κρισεις εστιν του κοσμου τουτου εκβληθεισεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινω αυτον ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκην
+<V 34> απεκριθη ουν αυτον ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη εις τον αιωναν και πως λεγεις σοι οτι δη ηψωθηναι τον ιν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτως ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν αυτης ο ις̅ ετι μηκρον χρονων τω φως εν ειμην εστιν περιπατειτε εως το φως εχεται ηνα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> ως το φως εχεται πιστευεται ως το φως ινα υοι φωτως γενησεσθαι ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβει επ αυτον
+<V 37> τοσαυτα δε σημεια αυτου πεποιηκωτες εμπροσθεν αυτον ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογως ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσε τη ακωη ημων και ο βραχιον κυ̅ τινη απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν εισαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επερωσεν αυτον την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νωησωσιν την καρδιαν και στραφωσιν και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ισαιας οτι ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περ̣ι̣ [ill]αυ[\ill]τ̣ο̣υ̣
+<V 42> οπως μεντοι και εκ των αρχωντων πολλοι επιστε[ill]υσ[\ill]αν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαι̣ους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγε γενωνται
+<V 43> ηγαπησα γαρ μαλλον την δοξαν των αν̅ων υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευη εις εμαι αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> {om}
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον τουτων εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμαι εν τη σκοτεια μη μηνει
+<V 47> και εαν τις μου μη ακουσει των ρηματων και φυλαξει εγω ου κρινω αυτων ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανον τα ρηματα μου εχει τον κρινοντατα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ εκεινος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτη ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ιδων ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν το κοσμω εις τελος ειγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γινομενου του διαβολου ηδει βεβληκοτως εις την καρδιαν ιουδας σιμωνο ισκαριωτης ινα παραδω αυτον
+<V 3> ιδως ο ις̅ οτι παντα εδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθεισιν τα ιματια αυτου και λαβων λεντιων διεζωσατο αυτον
+<V 5> ειτα βαλλη υδωρ εις τον νειπτηραν και ηρξαυτον νειπτιν τους ποδα̣ς των μαθητων και εκμασειν τω λεντιω ω ην διεζω̣σμενος
+<V 6> ερχετε ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω
+<V 8> εαν μη νιψω σαι ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδι γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτω ειπεν αλλ ουχι παντες καθαροι εσται
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου και ανεπεσεν παλιν ειπεν αυτοις γινωσκεται τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε μαι ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγεται ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα τους ποδας υμων ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλεται αλληλων νηπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μιζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μιζον του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εσται εαν ποιηται αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρογον μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν πρω του γενεσθαι ινα πιστευσειται εαν γενηται οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβαννων αν τινα πεμψω λαβων επ εμε ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> τ[ill]αυτα[\ill] ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρισεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πιθεσθαι αυτοι τι αν ειη περι του λεγει
+<V 25> οτι πεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινετη̣ ο ις̅ εκεινος εστιν ο βαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδας σιμωνος ισκαριωτης
+<V 27> και μετα το ψωμιον εισηλθεν εις [app][*]εκεινος αναστας[\*][C]εκεινον[\C][\app] ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον
+<V 28> τουτω ουδεις εγνω των ανακειμενον προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδωκουν επι τον γλωσσωκομων ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων εχωμεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ου το ψομιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια μου ετι μικρον μεθ υμον ειμι ζειτησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οπου υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμοι ημιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εσται εαν αγαπην χειται εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησε αρτι υπερ σου την ψυχην μου θησω
+<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνισ̣ι εως ου μαι απαρνησει τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσε̣σ̣θω̣ υμων η καρδια πιστευεται εις τον θν̅ και εις εμε̣ πιστευεται
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μονε πολαι εισιν ει δε μη ειπον υμιν οτι πορεβομαι ετοιμασαι τοπων υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψωμαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω ουκ οιδατε την οδων
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδων ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> η εγνωκατε με και τον πρ̅α μου εγνωσεσθαι και απ αρτη γνωσεσθαι αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει υμιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονο μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστεβεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω εν υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτος
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μιγε δια τα εργα ταυτα πιστευσηται
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μιζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησειται εν τω ονοματι μου τουτω ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησειτε μαι εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε μαι τας εντολας τας εμας τηρησειται
+<V 16> καγω ερωτησω των πρ̅α και αλλον παρακλητον δωση υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ος ο κοσμος [ill]ο[\ill]υ δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτον ουδε γινοσκει υμεις γινοσκεται αυτον οτι παρ υ[ill]μι[\ill]ν μένει και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφισω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετει μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειται οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθαι υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πατηρ εν εμοι και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων μαι ο δε αγαπων μαι αγαπηθεσεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω εμαυτον αυτω
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι μελλης εμφανιζην σεαυτον και ουχι το κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογων μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσωμεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τας εντολας μου ου τηρησει και ο λογος ον ακουεται ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψας με πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιεμαι υμιν ειρηνην την εμην διδωμοι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμοι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διληατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει αγαπατε με εχαριτε αν οτι απερχωμαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μιζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα εαν γενηται πηστευσηται
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου τουτου και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτ[ill]ι[\ill] α̣γ̣απω των πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ει̣μι η αμπελος η αληθηνη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν̣
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτος και παν το καρπον φερων καθερει αυτω ινα καρπον πλειωνα φερει
+<V 3> ηδει υμεις καθαροι εστ[ill]ε[\ill] δια τον λογων ον λελαληκα υμην
+<V 4> μινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μενη εν τη αμπελω ουτος ουδε υμεις εαν μη εν εμη μεινηται
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω αυτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μενη εν εμοι ενβληθησεται εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσιν και κεεται
+<V 7> εαν μενηται εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μενη ο εαν θελη αιτησησθαι και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτο εδοξασθη ο πη̅ρ ινα καρπον πολυν φερειτε και γινεσθαι εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρεισηται μηνηται και εν τη αγαπη μοι καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετρικα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λακα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα η υμιν πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μιζον ταυτης αγαπης ουδεις εχει να τις την ψυχην εαυτου θη υπερ των [ill]φι[\ill]λων αυτου
+<V 14> υμεις γαρ φιλι μου εσται εαν ποιηται ο εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμοις με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγειται και καρπον φερειται και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτεισηται τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλωμαι υμιν ινα αγαπαται αλληλους
+<V 18> ει ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκεται οτι εμε πρωτον μεμισηκεν
+<V 19> η εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλη οτι δε εκ του κοσμου ουκ εσται αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτω μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευεται τον λογων ον λελακα υμιν ουκ εστιν δουλος μιζον του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρισαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι
+<V 22> ει μι ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε προφασιν εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισον και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μοι εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρισει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρηται οτι απ αρχης μετ εμου εσται
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελακα υμιν ινα μι σκανδαλησθηται
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν ημας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας ημας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+<V 5> {om}
+<V 6> η λυπη πεπληρωκεν ημων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθιαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελλεξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισαιος
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε μαι
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου καικριται
+<V 12> ετι πολλα λεγειν εχω υμιν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν ελθη εκεινος το πν̅α της αληθει̣ας οδιγησει υμας εν τη αληθεια πασιν ο̣υ γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα ακουσει λαλησει και τα ερχωμενα αναγγελει υμιν
+<V 14> {om}
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτω ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε μαι και παλιν μικρον και οψεσθαι μαι οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου τινες προς αλληλους τι εστιν τουτω ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε μαι και παλιν μικρον και οψεσθε μαι και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτω το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλη
+<V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι εμελλον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρηνησεται υμεις ο δε κοσμος χαρισεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη ημων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν αυτης η ωρα οταν δε γεννησει το παιδιον ουκ ετει μνημονεβει της λυπης δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις λυπην μεν εχεται παλιν δε οψωμαι υμας και χαρησεται ημων η καρδια και την χαραν ημων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εκεινη τη ημερα ουκ αιρωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω υμην οτι οσα αν αιτησηται τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησαται ουδεν εν τω ονοματι μου αιτησασθαι και λημψεσθαι ινα η χαρα ημων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα εν παρρησια παρα του πρ̅ς ανπαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα αιτεισθαι εν τω ονοματι μου και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι ημων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλη υμας οτι υμεις εμε πεφιλικατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημιν τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθεο̣ς̣
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευεται
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθηται εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφειτε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμην ινα εν εμοι μονον ειρηνην εχειτε εν τω κοσμο θλιψιν εχεται αλλα θαρσειται εγω νενικικα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα λελαληκεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μονον αληθηνον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω δε εδοξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη ην ειχον προ του τον κοσμον ιναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτου δεδωκας και τον λογον σου τετηρικασιν
+<V 7> νυν εγνωκα οτι παντα α εδωκας μοι παρα σου ειστι
+<V 8> οτι τα ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτον ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων εδωκας μοι οτι συ εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρισον αυτους εν τω ονοματι σου ω εδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως και υμεις
+<V 12> οτε ημιν μετ αυτ̣ων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ω εδωκας μοι και εφυλαξα κ̣αι ουδεις εξ αυτων απολετω ει μ̣η̣ ο̣ υ̣ι̣ος τη̣ς̣ απολειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοις
+<V 14> εγω εδωκα αυτοις το̣ν λογον σου και ο κοσμος εμισησεν̣ αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως ε[ill]γ[\ill]ω ουκ ημει εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρις αυτου εκ του κοσμου αλλ ινα τηρισις αυτους εκ του πονιρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ ησιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ημι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια ο λογος ο σος η αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων αξιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου υπερ τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν υμην εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> εγω την δοξαν ην εδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 23> καγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησαν αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ο δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακηνοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε εγνων σε και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτων τοπον οτι πολλακις συνηχθη εκει ο ις̅ [ill]μετ[\ill]α των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβ̣ων την σπειραν και εκ των αρχιεραιων και εκ των φα̣ρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων κα̣ι̣ λαμπαδων̣ κα̣ι̣ οπλων
+<V 4> ις̅ ειδως παντα τα ερχωμενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε ιουδας ο παραδιδους αυτων μετ αυτων
+<V 6> ος ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησεν τεινα ζειτειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζοραιον
+<V 8> απεκριθη ο ις̣̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειται αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαι̣ρ̣αν ηλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το οτιων το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλαι την μαχαιραν σου εις την θηκειν το πωτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπηρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και ηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερειν ενα ανθρωπον αποθανειν υπερ των λαου
+<V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος γνωστος ην τω αρχιερει και συνησειλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ιστηκει εξω προς την θυραν εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος του αρχιερεως και ειπεν τη θυρωρω και εισηνεγκεν των πετρον
+<V 17> και λεγει ουν η πεδισκει η θυρορος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων του αν̅ου τουτου η λεγει εκεινος ουκ ημει
+<V 18> ηστηκισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκωτες οτι ψυχος ην και εθερμενοντω ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμενομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντωτε εδιδαξα εν τω ιερω και εν συναγωγη ο̣που παντες οι ιουδαιοι συνερχοτες και εν κρυπτω ουκ ελαλησα ουδε εν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτησον τους ακηκοωτας τι ελαλησα αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειπωτους εις παρεστηκοτων των υπερητων εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ ειπων [ill]ο[\ill]υτως αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> ο δε ις̅ ειπεν αυτω ει κακως ειπον μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμενομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ημει
+<V 26> λεγει ουν εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενεις ων ου απεκοψεν πετρος το οταριον ουκ εγω σε ιδων εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευθυς αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πρετοριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ ησηλθον εις το πρετοριον ινα μη μιανθωσιν αλλα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αν αυτους εξω και φησιν τινα κατηγοριαν φερεται τω αν̅ω τουτω
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακωποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβεται αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κριναται ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ απο σεαυτου συ τουτω λεγεις ει αλλος συ ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πηλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου η εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζωντο αν ινα μη παραδωθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτω γεγεννημαι και εις τουτω εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πειλατος τι εστιν αληθεια και τουτω ειπων εξη̣λθεν παλιν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγ̣ω ουδεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 39> εστιν δε συνηθια υμιν ινα ενα α απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθαι ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πηλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον και ηρχοντο προς αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιον και εδιδωσαν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν ο πηλατος παλιν και ειπεν αυτοις ιδε αγω υμιν εντευθεν ινα γνωται οτι αυτω αιτιαν ουκ ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδων αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγωντες σταυροσον σταυροσον αυτον λεγει αυτοις ο πηλατος λαβεται αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτειαν
+<V 7> απεκριθησαν οι ιουδαιοι υμεις νομων εχομεν και κατα τον νομων οφιλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πηλατος ηκουσεν τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτοριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λε̣γει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι̣ εξουσιαν εχω σταυρωσε σαι και εξουσιαν εχω απολυσε σαι
+<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μι ειν σοι δεδωμενον ανωθεν δια τουτω ο παραδιδους με σοι μιζων αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν ο πιλατος εζητ[ill]ει[\ill] απολυσαι αυτον οι δε οι ιουδαιοι εκραυ[ill]γα[\ill]ζον εαν τουτων απολυσεις ουκ ει φιλος τ[ill]ο[\ill]υ καισαρος πας ο βασιλεα τινα ποιων εαυτ[ill]ο[\ill]ν αντιλεγει τω καισαρει
+<V 13> τοτε ουν ο πιλατος ακουσας τον λογον τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθησεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστροτων εβραιστη δε γολγοθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως εκτη και ελεγεν τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς ημων
+<V 15> οι δε ελεγον αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πηλατος των βασιλεα ημων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχωμεν βασιλεα η μι καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη οι δε παρελαβοντες τον ιν̅ απηγαγον
+<V 17> και εβασταζον αυτω τον σταυρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπων ο λεγεται εβραιστη γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και ενα εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον εβραιστη ελληνιστη ρωμαιστη ις̅ ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον δε τον τιτλον ανεγνωσαν πολλοι των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολαιος ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστη ρωμαιστη ελλινιστη
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφαι ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πηλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οι σταυρωσαντε̣ τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και ποιησαντες τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτω μερος και τον χειτωνα ην δε ο χιτων αραφος απο των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον [º]ο[\º]υν προς αλληλους μη σχησωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα πληρωθη η γραφη η λεγουσα διεμερ[ill]ι[\ill]σαντο τα ιματια μου και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτ̣α εποιησαν
+<V 25> ειστικησαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μη̣̅ρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η το̣υ κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μητεραν και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδε η μητηρ σου και απ εκηνεις της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτω ιδως ο ις̅ οτι τα παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον και οξους υσσωπω περιτηθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στωματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ειπεν ο ις̅ τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πν̅α
+<V 31> οι ουν οι ιουδαιοι επι παρασκευη ην ινα μη μηνει επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη ημερα του σαββατου εκεινου ηρωτησαν τον πηλατον ινα κατεαγωσιν αυτον τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συνσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθωντες ως ιδων αυτον ιδει τεθνηκωτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχην την πλευραν αυτου ηνοιξεν και εξηλθεν ευθυς υδωρ και αιμα
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθηνη εστην η μαρτυρια αυτου και εκεινος ειδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησετα̣ι̣ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψωντα̣ι̣ εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτη̣σεν τον πηλατον ιωσηφ απο αριμαθαιας ων μαθ̣ητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρει τω σωμα
+<V 39> {om}
+<V 40> του ιυ̅ και εδησαν α̣υ̣τω οθ[ill]ονιοις μ[\ill]ετα̣ των ο̣ρ̣α̣π̣η̣ματων καθω[ill]ς[\ill] εθως τοις ιουδαιοις εν̣τ̣αφι̣αζ̣ε̣ι̣ν̣
+<V 41> ην δε εν τω το[ill]πω[\ill] οπο[ill]υ εσταυ[\ill]ρ̣ωθη κηπ̣ο̣ς κα̣ι̣ [ill]εν[\ill] τω τοπ[ill]ω[\ill] μνημειον καινον ε[ill]ν[\ill] ω ουδεπος̣ ουδεις ην τεθ[ill]η[\ill]μενος
+<V 42> εκει ην δια την παρασκε̣υ̣ειν τ[ill]ων[\ill] ιουδα̣ι̣ων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̣̅
+
+<K 20>
+<V 1> [ill]τ[\ill]η δ[ill]ε[\ill] μια των σαββατων μαριαμ η μαγδαλινη ε[ill]ρχε[\ill]τ̣αι πρωι σκοτεια ετι ουσης επι το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον απο της θυρας του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα π[ill]ετρον[\ill] και προς τον αλλον μαθητην ον ε̣φιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ ε̣[ill]κ του[\ill] μ̣[ill]νη[\ill]μειου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 3> ε̣ξηλθεν ουν ο πετρ(ος) και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημ[ill]ειον[\ill]
+<V 4> ετρεχον δε οι δυ̣ο̣ ο̣μ̣ο̣υ̣ και ο αλλος μαθητης π[ill]ρο[\ill]εδραμεν ταχιον του πετρου μετ αυτου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθωνια ου μεντοιγε εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σι̣μων πετρ̣ο̣ς̣ α̣κ̣ο̣λουθων α[ill]υ[\ill]τω και εισηλθεν εις το μνημειον [ill]και θεω[\ill]ρει τα οθο̣νια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμε[ill]νον[\ill] αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστ[ill]ευ[\ill]σεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δ[ill]ει[\ill] αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> α̣πηλθον̣ ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια̣ ηστηκει εξω προς το μνημειον κλαιουσα ως [ill]ουν[\ill] εκλε̣εν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> κα̣ι̣ θεω̣ρε̣ι̣ δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς την κεφαλην [ill]και εν[\ill]α προς τοις ποσιν οπου̣ εκειτω τω σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτοι εκεινοι γυναι τι κλαιεις τινα ζ̣ητεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μ̣ου κ[ill]αι[\ill] ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα̣ ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και ιδεν̣ τον ιν̅ εστωτ[ill]α[\ill] και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγε̣[ill]ι[\ill] α̣υτη ο ις̅ γυναι̣ τι κλαιεις τινα ζητεις εκ̣η̣νει δωκουσα οτι ο
+{ &lac; {20.16-22.0} }
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_PB(Amy)_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_PB(Amy)_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_PB(Amy)_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,924 @@
+{Status:
+G-A Number:579
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: PB
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 10.4.13
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτο ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυριση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχωμενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετω και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και ι ιδιοι αυτον ου παρελαβων
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετω και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτως ην ον ειπον ο οπισω μου ερχωμος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> οτι εκ του πληρωματος αυτου ημας παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδωθει η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστηλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησουσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ομολογησεν οτι εγω ουκ ημει ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ημι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρησιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδων κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζης ει συ ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης
+<V 26> απεκρηνατο αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστικεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> ο οπισω μου ερχωμενο ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετω περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχωμενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτως εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπρωσθεν μου γεγωνεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ εγνων αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτω ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθαιαμαι το πν̅α καταβαιννον ως περιστεραν εξ ουρανου και εμηνεν επ αυτον
+<V 33> αλλ ο πεμψας με βαπτιζων εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτων ουτος εστιν ο βαπτιζων εν τω πν̅ι τω αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον ιστηκη παλιν ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντως και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειται ο δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνεβωμενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθαι και οψεσθαι ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτως πρωτος τον αδελφων τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενος χς̅
+<V 42> ηγαγεν δε αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας αυτω ο ις̅ περιπατουντι λεγει ει συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθην εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθι μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππο απο βηδσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωυσης εν τω νομω και οι προφητε ευρικαμεν ιν̅ υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω ο φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ει αληθως ισραηλητης εν ω δολως ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδων σε
+<V 49> απεκριθει αυτω ναθαναηλ ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ βασιλευς ει του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθει ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευης α μιζων τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν οψεσθαι τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδρειας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> λεγει αυτοις ο ις̅ αντλησατε νυν και φερεται τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ γεγεννημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδησαν οι ηαντληκωτες το υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρχιτρικληνος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τηθησι και οταν μεθυσωσιν τον ελασσω συ τετηρικας τον καλον οινο εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν αρχην ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπαρναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα η εορτη των ιουδαιων και ανεβη εις ιροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατ και περιστερας και τους κερματηστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχωνιων και παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστον εξεχεαν τα κερματα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπε αρατε ταυθα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτων και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπαν ουν οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ αιτεσιν οικοδωμηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτε τουτοις ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και το λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσωλυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α ποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτοις δια το αυτον γινωσκην παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυριση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτο ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυνατε ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιης εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκρηθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυνατε ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον νικοδημος πως δυνατε αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυνατε εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυνατε εισελθην εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη ουν θαυμασει οτι ειπον σοι οτι δι υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυνατε ταυ γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανεται
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευεται πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευεται
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανων ειμι ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω [app][*]ουρανων[\*][C]ουρανω[\C][\app]
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δη τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων αυτω μη αποληται αλλ εχει ζωι αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενην εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστηλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινι τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδι καικριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτον πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθιαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν τω θω̅ εστιν εργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγεινοντο και εβαπτιζωντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετω ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτο βαπτιζει και παντες ερχωνται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυνατε αν̅ος λαμβαννειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυριτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικος και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμαι δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχωμενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτω μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβαννει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγησεν οτι ο θς̅ αληθεις εστιν
+<V 34> ον γαρ ο θς̅ απεστηλεν τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ αυτον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ ει οργη του θυ̅ μενη επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πληωνας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας την λεγομενην συχαρ πλη(σιον) του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδυπορειας εκαθεζετο ουτως επη τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαριας αντλησαι υδωρ λεγει αυτοις ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν ινα τροφας αγωρασωσιν
+<V 9> λεγει αυτω η γυνη σαμαριτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαριτιδος ου γαρ συχρωνται ιουδαιοις σαμαριταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δωρεαν του θυ̅ και τι εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λε αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχης και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μηζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινον εκ του υδατος τουτου δειψιση παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιων
+<V 15> λεγει προς αυτων η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη δηψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθαι ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα απεκριθη αυτη ο ις̅ καλος ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρικας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγεται οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δη προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτι εν τω ορη τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησατε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνητε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτι αληθηνοι προσκυνηται προσκηνησουσιν το πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτος ζητι τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δη προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος ανανγελλει ημιν παντα
+<V 26> λεγη αυτη ο ις̅ εγω ημι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος λαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδεται αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα α εποιησα μητοι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολαιος και ερχονται προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ιδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος αληθεις εστιν οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολαιως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια των λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτων οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μιναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλοι πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευωμεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτως εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακατε οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ις̅ εστιν κανα της γαλιλαιας οπου εποισεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλεικος ου ο υς̅ ησθενι εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις τιν γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασεται αυτου τον υν̅ ημμελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κε̅ καταβηθι πριν η αποθανιν το παιδιον μου
+<V 50> και λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ον ειπεν αυτω ο ις̅ και επορεβετω
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος ιδον οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγωντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυνθανετωο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι εχθες ωραν εβαδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτως και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο ουν παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> επι τη προβατικη κολυμβηθρα η λεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτω πληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κηνησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον ελουετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε αν κατηχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω εχον εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ειδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι ηδη πολυν χρονον εχει λεγει αυτω θελης υγιεις γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλλει μαι εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχωμαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββατον σου και περιπατι
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιεις ο αν̅ος και ηρεν τον κραββατον αυτου και περιεπατι ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστην σοι αραι τον κραβαττον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας μαι υγιην εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατε
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρων σου τον κραββατον και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκη αυτων ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδου [app][*]ηγυ[ill]2[\ill]ης[\*][C]ηγυης[\C][\app] γεγονας μηκετη αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενιται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και λεγει τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας με υγιην
+<V 16> και δια τουτω εδιωκων οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιησεν εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζωμαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν αυτον αποκτιναι οτι ου μονον ελυεν τω σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ησον εαυτον ποιον τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ αφ εαυτου του ποιην ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα αν γαρ εκεινος ποιει ταυτα ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλη τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζεται
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρι τους νεκρους και ζοωποιει ουτος εδωκε και τω υιω εξουσιαν εχειν ους θελη ζοωποιειν
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινη ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο των λογων μου ακουον και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησουσιν
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω ουτως και τω υω̅ δεδωκεν ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι ις̅ ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζεται τουτω οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημιοις ακουσωσιν της φωνης αυτου και οι ακουσαντες ζησουσιν
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμε εγω ποιην απ εμαυτου ποιην ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος μαι πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα ονι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρι περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη αλιθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω υμιν ινα σωθηται
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινον υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μιζων του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρι περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρικεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοαται ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται εν υμιν μενοντα οτι ον απεστηλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευται
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκιται εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελεται ελθειν προς μ ινα ζωην εχειται
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχεται εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε μαι εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθα
+<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστεβειν δοξαν παρ αλληλων λαμβανωντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειται
+<V 45> μη δωκηται οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευεται μωυση επιστευεται αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευεται πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθη δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητω μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα εωρτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολλυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγωρασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτω δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποιην
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστω βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμονος πετρου
+<V 9> εστι το πεδαριον εν ωδε ως εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτοις
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσιν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν ανδρες των αριθμων ως πεντακισχιλιοι
+<V 11> και ελαβεν τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγεται τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθηνων α επερισσευσεν τοις βεβροκωσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν ο προφητης ο ερχωμενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεθι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπαρναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουπω προς αυτους εληλυθη ο ις̅
+<V 18> η δε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεωντος διηγηρετω
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβησθαι
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι την γην εις ην υπηγοντο
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστικως περαν της θαλασσης ιδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μι εν και οτι ου συνησηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> και αλλα ηλθον πλοιαρια εκ τηβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητιται μαι ουχ οτι ιδεται σημεια αλλ οτι εφαγεται εκ των αρτων και εχορτασθηται
+<V 27> εργαζεσθαι μη την βρωσιν την απολλημενην αλλα την βρωσιν την μελλουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτων γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπεν ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευηται εις ον απεστηλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιησις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν οτι εργαζει
+<V 31> οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν ο ις̅ αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του ου̅νου εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και διδους ζωην το κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δως ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς μαι ου μη πηνασει και ο πιστευων εις εμαι ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε μαι και ου πιστευεται
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχωμενον προς μαι
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτων εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον καγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβαινων εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτως εστιν ις̅ ο υς̅ του ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουτως λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζεται μετ αλληλων
+<V 44> ουδς δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσωνται παντες διδακτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς μαι
+<V 46> ουχ οτι των πρ̅α εωρακεν τις ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμαι εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινον ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ημι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υμιν σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντω ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγωντες πως δυνατε ουτως δουναι υμιν την σαρκα φαγην
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγηται την σαρκα του υυ̅ του θυ̅ και πινηται αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρογων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν πωσις
+<V 56> ο τρογων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρογων με κακεινος ζειση δι εμαι
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες ημων το μαννα και απεθανον ο τρογον τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσον αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτω ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελεται υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσωμεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδωναι εις ων των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιης
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευων εις αυτον
+<V 6> λεγει αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντωτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μησειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβηται εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ος δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν οιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζων οι ιουδαιοι λεγωντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται εκ της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν εαυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζεται
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινεται κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθηνος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστηλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειωνα σημει τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ημι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητεισετε με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλη πορευεσθαι διδασκει τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευωντες εις αυτον ουπο γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον
+<V 41> μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχη η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαβιδ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετω δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτων τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχωντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος υμων κρινη τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνισον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια καταληφθησαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτωφωρω μυχευομενη
+<V 5> εν δε το νομω μωσης επεγγειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζωντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κατ αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπεν προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτον επ αυτην των λιθον βαλλετω
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνηδησεως ελλεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαψησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις οι μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγων ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ειδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα ουν τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις ημων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις ημων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων και λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσειται τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονων οτι εγω τα αρεστα αυτων πιω παντωτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντως πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ο ις̅ προς τους πεπιστευκωτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μιμηντε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εσται
+<V 32> και γνωσεσθαι την αληθηαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> και απεκρηθησαν ιουδαιοι αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποται πως [app][*]ουν[\*][C]συ[\C][\app] λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθαι
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενη εν τη οικηα εις τον αιωνα ο ις̅ μινη εις τον αιωναν
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ ημας ελευθερωσει ωντος ελευθεροι εσεσθαι
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εσται αλα ζητητε μαι αποκτηναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμην
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι ημων λαλω και υμεις ουν α εορακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειται
+<V 39> απεκρηθησαν και ειπεν αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστην λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ μητε τα εργα του αβρααμ εποιειται αν
+<V 40> νυν δε ζητητε με αποκτηναι και αν̅ον ος τιν αληθειαν υμιν λελαληκαν ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιηται τα εργα του πρ̅ς ημων ειπον ουν αυτω ειμεις πειηται τα εργα του πατρος ημων εκ πορνηας σου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτω ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ ημων ηγαπατε αν εμε εγω γαρ παρα του θυ̅ εξηλθον και ηκω ου ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με αποστειλεν
+<V 43> διατη την λαληαν την εμην ου γινωσκεται οτι ου δυνασθαι ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελεται ποιειν εκειμως ανθροποκτωνος ην απ αρχης και εν τη αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος οτι ψευστης εστην και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτη την αληθηαν λεγω ου πιστεβετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστεβετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε
+<V 48> απεκρηθησαν ι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλως λεγωμεν ειμεις οτι σαμαριτις ει συ και δαιμονιον εχης
+<V 49> απεκρηθει ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ αιχω αλλα τιμω τον πρ̅αν μου και υμεις ατιμαζεται με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστην ο ζητων και κρηνων
+<V 51> αμην αμην λεγω ημιν εαν τις τον εμον λογων τηρηση θανατω ου μη θεωορηση εις των αιωναν
+<V 52> ειπων αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχης αβρααμ απεθανεν και η προφητε και σοι λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση θανατον ου μη θεορηση εις τον αιωναν
+<V 53> μη συ̣ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφητε απεθανων τινα σαυτον ποιης
+<V 54> απεκρηθη ις̅ εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστην εστην ο πη̅ρ μου ο δοξαζω με ον υμεις λεγετε οτι ο θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ αιγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσωμε ομοιως υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τειρων
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ ημων ηγαλλιασατω ηνα ηδι την ημεραν την εμην και ειδα και εχαρι
+<V 57> ειπον ουν ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχης και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτω ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμη
+<V 59> υραν ουν ληθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν και εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορεβετο και παρηγων ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεητης
+<V 2> και ηρωτησεν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι της ημαρτεν ουτως η γονης αυτου ινα τυφλος γενηθη
+<V 3> απεκρηθη ο ις̅ ουτε ου ουτε η γονης αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυνατε εργαζεσθαι τα εργα του πεψαντος με εως ημερα εστην ερχεται νυξ οτε ουδις δυνατε εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κωσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγεν νηψαι εις την κολημβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνεβεται απεσταλμενες απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσετης ιν ελεγον ουν ουχ ουτος εστην ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτε ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιως αυτων εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκρηθη εκεινος και ειπεν αν̅ος ο λεγωμενος ις̅ πυλων εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε πιλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψαν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθεκεν μοι εποι τους οφθαλμους και ενιψαμιν και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστην ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τειρη αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τηαυτα σημεια ποιει και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν ου τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητις εστιν
+<V 18> ουκ αιπιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψαν εως οτου εφωνισεν τους γονεις αυτου αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτισεν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ ημων ων υμεις λεγεται οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκηθεισαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγενηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ ειδαμεν η τις ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ ειδαμεν αυτον ερωτισατε ηλικειαν εχει αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντον τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετιθεντο ο ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγους γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηδεικειαν εχει αυτον ερωτησαται
+<V 24> εφωνισαν εκ δευτερου τον αν̅ον ος υν τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτως αμαρτωλως εστιν
+<V 25> απεκρηθη ουν και ειπεν εκυνως ει αμαρτωλως εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπων δε αυτω τι εποιησεν παλιν πως εινεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκρηθει αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελεται ακουειν μει και υμεις μη και υμεις θελετε αυτου γενεσθαι
+<V 28> οι δε ελοιδωρησαν ουν αυτου και ειπαν συ μαθητης ει εκεινου υμεις δε του μωυσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσυει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκρηθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτο γαρ εθαυμαζων οτι ημεις ουκ ηδαμεν ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουειν
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνεωξεν τις τυφλου γεγεννημενου οφθαλμους
+<V 33> η μη ειν ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπαν αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτων εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτων ειπεν αυτω συ πιστευις εις τον υων του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσε εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετε σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευο κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμων τουτον ελυληθα ινα οι μη βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και υμεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ουτε ουκ αν ηχεται αμαρτιαν νυν δε λεγεται οτι βλεπωμεν η αμαρτια ημων μενη
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστην των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανειγι και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτων ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακωλουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλωτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παραμηθειαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δ̣ε̣ ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλη αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω υμει η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και λισται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμη η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσι και απολεσι εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περιασοτερον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμη ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδεια θεωρι τον λυκων ερχομενον και αφηεισιν τα προβατα και φευγει και ο λυκως αρπαζει αυτα και σκωρπιζει τα τα προβατα
+<V 13> ο δε μησθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκο τα εμα και γινωσκομε υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκι με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α μου και την ψυχην μου τιθημοι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δι αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενισεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτω με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημοι την ψυχην μου ινα λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημη
+<V 17> την ψυχην μου ινα λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημοι αυτην απ εμου εξουσιαν εχω θειναι αυτον και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολιν ελαβων παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχιμα παλιν εγενετω εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλους οφθαλμων ανοιξαι
+<V 22> εγενετο τοτε τα εκαινια εν τοις ιεροσωλυμοις χημων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τοι στοας σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτω οπου ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε τη ψυχην ημων ερεις ει συ ο χς̅ ειπε ημην παρρησια
+<V 25> απεκρηθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευεται τα εργα α εγω ποιω εν τω ονωματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρι περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευεται οτι ουκ εσται εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουσωσιν καγω γινως αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολονται εις τον αιωναν και ουχ αρπασι τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μιζων παντων εστιν και ουδεις δυνανται αρπαξει εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν αιθους οιν ιουδαιαι ινα λιθασουσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδιξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυτων εργων εμε λιθαζεται
+<V 33> απεκριθησαν αυτω ο ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σαι αλλα περι βλασφιμιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θς̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ο ουκ εστιν γεγραμενες εν τω νομω υμων οτι εγω ειπον θεοι εσται
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυνατε αυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ απεστηλεν εις τον κοσμων υμεις δε λεγεται οτη βλασφημοις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμη
+<V 37> ει ου πειω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευεται μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις μου πιστευετε ινα γνωτε και πιστευεται οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εξητουν ουν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτον
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων το προτερων και εμηνεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημιον ουδεν παντα δε ωσα ειπεν ιωαννης περι αληθη νη
+<V 42> και πολλοι επηστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασενον λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρων και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θρηξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενη
+<V 3> απεστηλεν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ειδε ον φιλεις ασθενης
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ηπεν η ασθενια αυτη ουκ εστην προς θανατον αλλα υπερ της δοξης του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ου ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμειν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτω λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν πολιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σαι οι ιουδαιοι αποκτειναι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι οι εισιν της ημερας εαν τις περιπατεις εν τη ημερα ου προσκωπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τι νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκειμειται σωθησεται
+<V 13> ειρηκαι δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμοισεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ειπεν ο ις̅ παρρησεια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσιται οτι ουκ ημειν εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος δυδομος τοις συμμαθηταις αυτου αγωμεν και υμεις ινα απο
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτω τεσαρας ημερας ηδι εχοντα εν τω μνημιω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιερωσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων ελυληθεισσαν προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμηθησονται αυτας περι του αδελφου αυτου
+<V 20> η ουν μαρθαν ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται ειπηντησεν αυτων μαριαν δε εν τω οικω εκαθεζετω
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν ετισει τον θν̅ δωσοι σοι ο θς̅
+<V 23> αναστησετ[ill]αι[\ill] ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτον μαρθα ειδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστ[ill]ασις[\ill] και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστεβεις τουτω
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος ο εις τον κοσμων ερχωμενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνισεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστην και φωνι σαι
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσαν ηγερθη ταχει και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπο δε εληλυθει ς ις̅ εις την κωμην αλλ ην επι εν τω τωπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι ωντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ειδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτω δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημιον ινα κλαυσει αυ εκει
+<V 32> η ουν μαριαν εις ηλθεν οπου ην ις̅ ηδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα κε̅ εις ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλεουσαν και τους α αδελφους αυτη ιουδαιους ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταρεξεν αυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν ιουδαιοι ειδη πως εφηλουν αυτω
+<V 37> τινες δε εξ αυτον ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιεισαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> η ις̅ ουν παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημιον ην δε σπηλαιον και λιθον επεκητο επ αυτω
+<V 39> λεγει αυτη ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος μαρθα κε̅ ηδει οζει τεταρταιος γαρ εστειν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσεις οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ουδεις ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πατερ ευευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ειδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα εινον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστηλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνην μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρω εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους ποδας κειρηαις και η οψης αυτου σουδαριω περιεδεδετο εγει αυτοις ο ις̅ λυσαται αυτον και αφεται αυτον υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντως προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> [ill]τ[\ill]ινες δε εξ αυτον απηλθον προς τους φαρισαιους
+<V 47> συνεδριον και ελεγον τι ποιωμεν αυτον οτι ουτος ο αν̅ος πολλα ποιει
+σημοια
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσωνται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τωπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του εν αυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ ειδατε
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθαι οτι συμφειρη ημειν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτη ημελλεν αποθν(ησ)κην ο ις̅ υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα τα θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις ην
+<V 53> απ εκεινης ουν της ειμερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτηνωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετη παρρισεια περιεπατι εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις αφραιμ λεγομενην πολην κακειν εμεινεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> [ill]η[\ill]ν δε εγγυς το πασχ(α) η εορτη των ιουδαιων και ανεβησαν πολοι εις ιεροσωλυμοις εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκωτες τη δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εωρτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστην μηνυ̣ση οπως ποιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγιρεν εκ νεκρων ις̅
+<V 2> εποιεισεν ουν αυτω διπνον εκει και η μαρθα διηκωνει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαριαν λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτημου ηληψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θρηξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικηα επληρωθει εκ της ωσμης του μυρου
+<V 4> λεγει δε ειουδας ω ισκαριωτις εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτων παραδιδωναι
+<V 5> διατι τουτο το [app][*]&om;[\*][C]το[\C][\app] μυρον ουκ επραθει διακωσιων δηναριων και εθωθει πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε ουτως ουχ ωτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ ωτι κλεπτης ην τον γλοσοκομων εχον τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηριση αυτων
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντωτε εχεται μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν ο οχλος των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ουν δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρων ιδωσιν ον ηγηρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερης ινα και τον λαζαρων αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον απηγον τωτων ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εωρτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσωλυμα
+<V 13> ελαβων τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραυγαζων ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ και ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτων καθως εστιν γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατηρ σιων ιδου γαρ ο βασιλευ σου ερχεται καθημενος επι πολον ονου
+<V 16> και ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου οι μαθηται πρωτον αλλ οτι εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα̣ ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτω και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτω αυτων πεποιηκενε το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς αυτους θεωρειται οτι ουκ ωφελειται ουδε εν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησουσιν εν τη εορτη
+<V 21> τοτε ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτουν αυτων λεγωντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ αποκρινεται αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμειν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσον εις την γην αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεγει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι της διακονισει εμοι ακολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος μου εσται εαν δε τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακ[ill]τ[\ill]αι και τι ειπω πατερ σωσον με της ωρας ταυτ̣ης αλα δια τουτω ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου τον υον ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος και εστως ακουσας ελεγεν βροντη γεγονενε αλλοι ελεγον αγγελος αυτων λελαληκα
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δει εμαι η φωνη αυτη εληλυθεν αλλα δι υμας
+<V 31> νειν κρισεις εστιν του κοσμου τουτου εκβληθεισεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινω αυτον ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκην
+<V 34> απεκριθη ουν αυτον ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη εις τον αιωναν και πως λεγεις σοι οτι δη ηψωθηναι τον ιν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτως ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν αυτης ο ις̅ ετι μηκρον χρονων τω φως εν ειμην εστιν περιπατειτε εως το φως εχεται ηνα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> ως το φως εχεται πιστευεται ως το φως ινα υοι φωτως γενησεσθαι ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβει επ αυτον
+<V 37> τοσαυτα δε σημεια αυτου πεποιηκωτες εμπροσθεν αυτον ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογως ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσε τη ακωη ημων και ο βραχιον κυ̅ τινη απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν εισαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επερωσεν αυτον την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νωησωσιν την καρδιαν και στραφωσιν και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ισαιας οτι ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περ̣ι̣ [ill]αυ[\ill]τ̣ο̣υ̣
+<V 42> οπως μεντοι και εκ των αρχωντων πολλοι επιστε[ill]υσ[\ill]αν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαι̣ους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγε γενωνται
+<V 43> ηγαπησα γαρ μαλλον την δοξαν των αν̅ων υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευη εις εμαι αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> {om}
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον τουτων εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμαι εν τη σκοτεια μη μηνει
+<V 47> και εαν τις μου μη ακουσει των ρηματων και φυλαξει εγω ου κρινω αυτων ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανον τα ρηματα μου εχει τον κρινοντατα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ εκεινος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτη ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ιδων ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν το κοσμω εις τελος ειγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γινομενου του διαβολου ηδει βεβληκοτως εις την καρδιαν ιουδας σιμωνο ισκαριωτης ινα παραδω αυτον
+<V 3> ιδως ο ις̅ οτι παντα εδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθεισιν τα ιματια αυτου και λαβων λεντιων διεζωσατο αυτον
+<V 5> ειτα βαλλη υδωρ εις τον νειπτηραν και ηρξαυτον νειπτιν τους ποδα̣ς των μαθητων και εκμασειν τω λεντιω ω ην διεζω̣σμενος
+<V 6> ερχετε ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω
+<V 8> εαν μη νιψω σαι ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδι γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτω ειπεν αλλ ουχι παντες καθαροι εσται
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου και ανεπεσεν παλιν ειπεν αυτοις γινωσκεται τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε μαι ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγεται ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα τους ποδας υμων ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλεται αλληλων νηπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μιζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μιζον του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εσται εαν ποιηται αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρογον μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν πρω του γενεσθαι ινα πιστευσειται εαν γενηται οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβαννων αν τινα πεμψω λαβων επ εμε ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> τ[ill]αυτα[\ill] ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρισεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πιθεσθαι αυτοι τι αν ειη περι του λεγει
+<V 25> οτι πεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινετη̣ ο ις̅ εκεινος εστιν ο βαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδας σιμωνος ισκαριωτης
+<V 27> και μετα το ψωμιον εισηλθεν εις [app][*]εκεινος αναστας[\*][C]εκεινον[\C][\app] ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον
+<V 28> τουτω ουδεις εγνω των ανακειμενον προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδωκουν επι τον γλωσσωκομων ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων εχωμεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ου το ψομιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια μου ετι μικρον μεθ υμον ειμι ζειτησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οπου υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμοι ημιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εσται εαν αγαπην χειται εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησε αρτι υπερ σου την ψυχην μου θησω
+<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνισ̣ι εως ου μαι απαρνησει τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσε̣σ̣θω̣ υμων η καρδια πιστευεται εις τον θν̅ και εις εμε̣ πιστευεται
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μονε πολαι εισιν ει δε μη ειπον υμιν οτι πορεβομαι ετοιμασαι τοπων υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψωμαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω ουκ οιδατε την οδων
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδων ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> η εγνωκατε με και τον πρ̅α μου εγνωσεσθαι και απ αρτη γνωσεσθαι αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει υμιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονο μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστεβεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω εν υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτος
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μιγε δια τα εργα ταυτα πιστευσηται
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μιζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησειται εν τω ονοματι μου τουτω ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησειτε μαι εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε μαι τας εντολας τας εμας τηρησειται
+<V 16> καγω ερωτησω των πρ̅α και αλλον παρακλητον δωση υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ος ο κοσμος [ill]ο[\ill]υ δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτον ουδε γινοσκει υμεις γινοσκεται αυτον οτι παρ υ[ill]μι[\ill]ν μένει και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφισω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετει μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειται οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθαι υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πατηρ εν εμοι και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων μαι ο δε αγαπων μαι αγαπηθεσεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω εμαυτον αυτω
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι μελλης εμφανιζην σεαυτον και ουχι το κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογων μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσωμεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τας εντολας μου ου τηρησει και ο λογος ον ακουεται ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψας με πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιεμαι υμιν ειρηνην την εμην διδωμοι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμοι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διληατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει αγαπατε με εχαριτε αν οτι απερχωμαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μιζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα εαν γενηται πηστευσηται
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου τουτου και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτ[ill]ι[\ill] α̣γ̣απω των πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ει̣μι η αμπελος η αληθηνη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν̣
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτος και παν το καρπον φερων καθερει αυτω ινα καρπον πλειωνα φερει
+<V 3> ηδει υμεις καθαροι εστ[ill]ε[\ill] δια τον λογων ον λελαληκα υμην
+<V 4> μινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μενη εν τη αμπελω ουτος ουδε υμεις εαν μη εν εμη μεινηται
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω αυτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μενη εν εμοι ενβληθησεται εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσιν και κεεται
+<V 7> εαν μενηται εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μενη ο εαν θελη αιτησησθαι και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτο εδοξασθη ο πη̅ρ ινα καρπον πολυν φερειτε και γινεσθαι εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρεισηται μηνηται και εν τη αγαπη μοι καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετρικα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λακα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα η υμιν πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μιζον ταυτης αγαπης ουδεις εχει να τις την ψυχην εαυτου θη υπερ των [ill]φι[\ill]λων αυτου
+<V 14> υμεις γαρ φιλι μου εσται εαν ποιηται ο εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμοις με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγειται και καρπον φερειται και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτεισηται τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλωμαι υμιν ινα αγαπαται αλληλους
+<V 18> ει ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκεται οτι εμε πρωτον μεμισηκεν
+<V 19> η εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλη οτι δε εκ του κοσμου ουκ εσται αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτω μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευεται τον λογων ον λελακα υμιν ουκ εστιν δουλος μιζον του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρισαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι
+<V 22> ει μι ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε προφασιν εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισον και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μοι εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρισει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρηται οτι απ αρχης μετ εμου εσται
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελακα υμιν ινα μι σκανδαλησθηται
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν ημας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας ημας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+<V 5> {om}
+<V 6> η λυπη πεπληρωκεν ημων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθιαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελλεξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισαιος
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε μαι
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου καικριται
+<V 12> ετι πολλα λεγειν εχω υμιν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν ελθη εκεινος το πν̅α της αληθει̣ας οδιγησει υμας εν τη αληθεια πασιν ο̣υ γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα ακουσει λαλησει και τα ερχωμενα αναγγελει υμιν
+<V 14> {om}
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτω ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε μαι και παλιν μικρον και οψεσθαι μαι οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου τινες προς αλληλους τι εστιν τουτω ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε μαι και παλιν μικρον και οψεσθε μαι και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτω το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλη
+<V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι εμελλον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρηνησεται υμεις ο δε κοσμος χαρισεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη ημων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν αυτης η ωρα οταν δε γεννησει το παιδιον ουκ ετει μνημονεβει της λυπης δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις λυπην μεν εχεται παλιν δε οψωμαι υμας και χαρησεται ημων η καρδια και την χαραν ημων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εκεινη τη ημερα ουκ αιρωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω υμην οτι οσα αν αιτησηται τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησαται ουδεν εν τω ονοματι μου αιτησασθαι και λημψεσθαι ινα η χαρα ημων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα εν παρρησια παρα του πρ̅ς ανπαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα αιτεισθαι εν τω ονοματι μου και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι ημων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλη υμας οτι υμεις εμε πεφιλικατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημιν τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθεο̣ς̣
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευεται
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθηται εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφειτε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμην ινα εν εμοι μονον ειρηνην εχειτε εν τω κοσμο θλιψιν εχεται αλλα θαρσειται εγω νενικικα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα λελαληκεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μονον αληθηνον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω δε εδοξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη ην ειχον προ του τον κοσμον ιναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτου δεδωκας και τον λογον σου τετηρικασιν
+<V 7> νυν εγνωκα οτι παντα α εδωκας μοι παρα σου ειστι
+<V 8> οτι τα ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτον ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων εδωκας μοι οτι συ εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρισον αυτους εν τω ονοματι σου ω εδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως και υμεις
+<V 12> οτε ημιν μετ αυτ̣ων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ω εδωκας μοι και εφυλαξα κ̣αι ουδεις εξ αυτων απολετω ει μ̣η̣ ο̣ υ̣ι̣ος τη̣ς̣ απολειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοις
+<V 14> εγω εδωκα αυτοις το̣ν λογον σου και ο κοσμος εμισησεν̣ αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως ε[ill]γ[\ill]ω ουκ ημει εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρις αυτου εκ του κοσμου αλλ ινα τηρισις αυτους εκ του πονιρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ ησιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ημι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια ο λογος ο σος η αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων αξιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου υπερ τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν υμην εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> εγω την δοξαν ην εδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 23> καγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησαν αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ο δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακηνοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε εγνων σε και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτων τοπον οτι πολλακις συνηχθη εκει ο ις̅ [ill]μετ[\ill]α των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβ̣ων την σπειραν και εκ των αρχιεραιων και εκ των φα̣ρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων κα̣ι̣ λαμπαδων̣ κα̣ι̣ οπλων
+<V 4> ις̅ ειδως παντα τα ερχωμενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε ιουδας ο παραδιδους αυτων μετ αυτων
+<V 6> ος ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησεν τεινα ζειτειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζοραιον
+<V 8> απεκριθη ο ις̣̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειται αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαι̣ρ̣αν ηλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το οτιων το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλαι την μαχαιραν σου εις την θηκειν το πωτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπηρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και ηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερειν ενα ανθρωπον αποθανειν υπερ των λαου
+<V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος γνωστος ην τω αρχιερει και συνησειλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ιστηκει εξω προς την θυραν εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος του αρχιερεως και ειπεν τη θυρωρω και εισηνεγκεν των πετρον
+<V 17> και λεγει ουν η πεδισκει η θυρορος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων του αν̅ου τουτου η λεγει εκεινος ουκ ημει
+<V 18> ηστηκισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκωτες οτι ψυχος ην και εθερμενοντω ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμενομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντωτε εδιδαξα εν τω ιερω και εν συναγωγη ο̣που παντες οι ιουδαιοι συνερχοτες και εν κρυπτω ουκ ελαλησα ουδε εν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτησον τους ακηκοωτας τι ελαλησα αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειπωτους εις παρεστηκοτων των υπερητων εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ ειπων [ill]ο[\ill]υτως αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> ο δε ις̅ ειπεν αυτω ει κακως ειπον μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμενομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ημει
+<V 26> λεγει ουν εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενεις ων ου απεκοψεν πετρος το οταριον ουκ εγω σε ιδων εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευθυς αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πρετοριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ ησηλθον εις το πρετοριον ινα μη μιανθωσιν αλλα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αν αυτους εξω και φησιν τινα κατηγοριαν φερεται τω αν̅ω τουτω
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακωποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβεται αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κριναται ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ απο σεαυτου συ τουτω λεγεις ει αλλος συ ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πηλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου η εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζωντο αν ινα μη παραδωθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτω γεγεννημαι και εις τουτω εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πειλατος τι εστιν αληθεια και τουτω ειπων εξη̣λθεν παλιν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγ̣ω ουδεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 39> εστιν δε συνηθια υμιν ινα ενα α απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθαι ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πηλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον και ηρχοντο προς αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιον και εδιδωσαν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν ο πηλατος παλιν και ειπεν αυτοις ιδε αγω υμιν εντευθεν ινα γνωται οτι αυτω αιτιαν ουκ ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδων αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγωντες σταυροσον σταυροσον αυτον λεγει αυτοις ο πηλατος λαβεται αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτειαν
+<V 7> απεκριθησαν οι ιουδαιοι υμεις νομων εχομεν και κατα τον νομων οφιλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πηλατος ηκουσεν τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτοριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λε̣γει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι̣ εξουσιαν εχω σταυρωσε σαι και εξουσιαν εχω απολυσε σαι
+<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μι ειν σοι δεδωμενον ανωθεν δια τουτω ο παραδιδους με σοι μιζων αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν ο πιλατος εζητ[ill]ει[\ill] απολυσαι αυτον οι δε οι ιουδαιοι εκραυ[ill]γα[\ill]ζον εαν τουτων απολυσεις ουκ ει φιλος τ[ill]ο[\ill]υ καισαρος πας ο βασιλεα τινα ποιων εαυτ[ill]ο[\ill]ν αντιλεγει τω καισαρει
+<V 13> τοτε ουν ο πιλατος ακουσας τον λογον τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθησεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστροτων εβραιστη δε γολγοθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως εκτη και ελεγεν τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς ημων
+<V 15> οι δε ελεγον αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πηλατος των βασιλεα ημων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχωμεν βασιλεα η μι καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη οι δε παρελαβοντες τον ιν̅ απηγαγον
+<V 17> και εβασταζον αυτω τον σταυρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπων ο λεγεται εβραιστη γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και ενα εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον εβραιστη ελληνιστη ρωμαιστη ις̅ ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον δε τον τιτλον ανεγνωσαν πολλοι των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολαιος ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστη ρωμαιστη ελλινιστη
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφαι ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πηλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οι σταυρωσαντε̣ τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και ποιησαντες τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτω μερος και τον χειτωνα ην δε ο χιτων αραφος απο των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον [º]ο[\º]υν προς αλληλους μη σχησωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα πληρωθη η γραφη η λεγουσα διεμερ[ill]ι[\ill]σαντο τα ιματια μου και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτ̣α εποιησαν
+<V 25> ειστικησαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μη̣̅ρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η το̣υ κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μητεραν και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδε η μητηρ σου και απ εκηνεις της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτω ιδως ο ις̅ οτι τα παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον και οξους υσσωπω περιτηθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στωματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ειπεν ο ις̅ τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πν̅α
+<V 31> οι ουν οι ιουδαιοι επι παρασκευη ην ινα μη μηνει επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη ημερα του σαββατου εκεινου ηρωτησαν τον πηλατον ινα κατεαγωσιν αυτον τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συνσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθωντες ως ιδων αυτον ιδει τεθνηκωτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχην την πλευραν αυτου ηνοιξεν και εξηλθεν ευθυς υδωρ και αιμα
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθηνη εστην η μαρτυρια αυτου και εκεινος ειδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησετα̣ι̣ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψωντα̣ι̣ εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτη̣σεν τον πηλατον ιωσηφ απο αριμαθαιας ων μαθ̣ητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρει τω σωμα
+<V 39> {om}
+<V 40> του ιυ̅ και εδησαν α̣υ̣τω οθ[ill]ονιοις μ[\ill]ετα̣ των ο̣ρ̣α̣π̣η̣ματων καθω[ill]ς[\ill] εθως τοις ιουδαιοις εν̣τ̣αφι̣αζ̣ε̣ι̣ν̣
+<V 41> ην δε εν τω το[ill]πω[\ill] οπο[ill]υ εσταυ[\ill]ρ̣ωθη κηπ̣ο̣ς κα̣ι̣ [ill]εν[\ill] τω τοπ[ill]ω[\ill] μνημειον καινον ε[ill]ν[\ill] ω ουδεπος̣ ουδεις ην τεθ[ill]η[\ill]μενος
+<V 42> εκει ην δια την παρασκε̣υ̣ειν τ[ill]ων[\ill] ιουδα̣ι̣ων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̣̅
+
+<K 20>
+<V 1> [ill]τ[\ill]η δ[ill]ε[\ill] μια των σαββατων μαριαμ η μαγδαλινη ε[ill]ρχε[\ill]τ̣αι πρωι σκοτεια ετι ουσης επι το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον απο της θυρας του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα π[ill]ετρον[\ill] και προς τον αλλον μαθητην ον ε̣φιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ ε̣[ill]κ του[\ill] μ̣[ill]νη[\ill]μειου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 3> ε̣ξηλθεν ουν ο πετρ(ος) και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημ[ill]ειον[\ill]
+<V 4> ετρεχον δε οι δυ̣ο̣ ο̣μ̣ο̣υ̣ και ο αλλος μαθητης π[ill]ρο[\ill]εδραμεν ταχιον του πετρου μετ αυτου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθωνια ου μεντοιγε εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σι̣μων πετρ̣ο̣ς̣ α̣κ̣ο̣λουθων α[ill]υ[\ill]τω και εισηλθεν εις το μνημειον [ill]και θεω[\ill]ρει τα οθο̣νια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμε[ill]νον[\ill] αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστ[ill]ευ[\ill]σεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δ[ill]ει[\ill] αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> α̣πηλθον̣ ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια̣ ηστηκει εξω προς το μνημειον κλαιουσα ως [ill]ουν[\ill] εκλε̣εν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> κα̣ι̣ θεω̣ρε̣ι̣ δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς την κεφαλην [ill]και εν[\ill]α προς τοις ποσιν οπου̣ εκειτω τω σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτοι εκεινοι γυναι τι κλαιεις τινα ζ̣ητεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μ̣ου κ[ill]αι[\ill] ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα̣ ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και ιδεν̣ τον ιν̅ εστωτ[ill]α[\ill] και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγε̣[ill]ι[\ill] α̣υτη ο ις̅ γυναι̣ τι κλαιεις τινα ζητεις εκ̣η̣νει δωκουσα οτι ο
+{ &lac; {20.16-22.0} }
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_PB(Amy)_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_PB(Amy)_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_PB(Amy)_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,924 @@
+{Status:
+G-A Number:579
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: PB
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 10.4.13
+Transcription finished: 11.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτο ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυριση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχωμενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετω και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και ι ιδιοι αυτον ου παρελαβων
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετω και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτως ην ον ειπον ο οπισω μου ερχωμος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> οτι εκ του πληρωματος αυτου ημας παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδωθει η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστηλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησουσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ομολογησεν οτι εγω ουκ ημει ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ημι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρησιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδων κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζης ει συ ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης
+<V 26> απεκρηνατο αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστικεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> ο οπισω μου ερχωμενο ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετω περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχωμενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτως εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπρωσθεν μου γεγωνεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ εγνων αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτω ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθαιαμαι το πν̅α καταβαιννον ως περιστεραν εξ ουρανου και εμηνεν επ αυτον
+<V 33> αλλ ο πεμψας με βαπτιζων εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτων ουτος εστιν ο βαπτιζων εν τω πν̅ι τω αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον ιστηκη παλιν ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντως και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειται ο δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνεβωμενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθαι και οψεσθαι ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτως πρωτος τον αδελφων τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενος χς̅
+<V 42> ηγαγεν δε αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας αυτω ο ις̅ περιπατουντι λεγει ει συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθην εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθι μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππο απο βηδσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωυσης εν τω νομω και οι προφητε ευρικαμεν ιν̅ υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω ο φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ει αληθως ισραηλητης εν ω δολως ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδων σε
+<V 49> απεκριθει αυτω ναθαναηλ ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ βασιλευς ει του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθει ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευης α μιζων τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν οψεσθαι τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδρειας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> λεγει αυτοις ο ις̅ αντλησατε νυν και φερεται τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ γεγεννημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδησαν οι ηαντληκωτες το υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρχιτρικληνος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τηθησι και οταν μεθυσωσιν τον ελασσω συ τετηρικας τον καλον οινο εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν αρχην ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπαρναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα η εορτη των ιουδαιων και ανεβη εις ιροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατ και περιστερας και τους κερματηστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχωνιων και παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστον εξεχεαν τα κερματα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπε αρατε ταυθα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτων και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπαν ουν οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ αιτεσιν οικοδωμηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτε τουτοις ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και το λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσωλυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α ποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτοις δια το αυτον γινωσκην παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυριση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτο ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυνατε ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιης εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκρηθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυνατε ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον νικοδημος πως δυνατε αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυνατε εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυνατε εισελθην εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη ουν θαυμασει οτι ειπον σοι οτι δι υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυνατε ταυ γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανεται
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευεται πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευεται
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανων ειμι ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω [app][*]ουρανων[\*][C]ουρανω[\C][\app]
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δη τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων αυτω μη αποληται αλλ εχει ζωι αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενην εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστηλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινι τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδι καικριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτον πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθιαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν τω θω̅ εστιν εργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγεινοντο και εβαπτιζωντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετω ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτο βαπτιζει και παντες ερχωνται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυνατε αν̅ος λαμβαννειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυριτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικος και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμαι δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχωμενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτω μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβαννει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγησεν οτι ο θς̅ αληθεις εστιν
+<V 34> ον γαρ ο θς̅ απεστηλεν τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ αυτον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ ει οργη του θυ̅ μενη επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πληωνας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας την λεγομενην συχαρ πλη(σιον) του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδυπορειας εκαθεζετο ουτως επη τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαριας αντλησαι υδωρ λεγει αυτοις ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν ινα τροφας αγωρασωσιν
+<V 9> λεγει αυτω η γυνη σαμαριτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαριτιδος ου γαρ συχρωνται ιουδαιοις σαμαριταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δωρεαν του θυ̅ και τι εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λε αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχης και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μηζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινον εκ του υδατος τουτου δειψιση παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιων
+<V 15> λεγει προς αυτων η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη δηψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθαι ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα απεκριθη αυτη ο ις̅ καλος ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρικας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγεται οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δη προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτι εν τω ορη τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησατε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνητε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτι αληθηνοι προσκυνηται προσκηνησουσιν το πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτος ζητι τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δη προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος ανανγελλει ημιν παντα
+<V 26> λεγη αυτη ο ις̅ εγω ημι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος λαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδεται αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα α εποιησα μητοι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολαιος και ερχονται προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ιδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος αληθεις εστιν οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολαιως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια των λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτων οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μιναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλοι πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευωμεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτως εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακατε οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ις̅ εστιν κανα της γαλιλαιας οπου εποισεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλεικος ου ο υς̅ ησθενι εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις τιν γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασεται αυτου τον υν̅ ημμελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κε̅ καταβηθι πριν η αποθανιν το παιδιον μου
+<V 50> και λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ον ειπεν αυτω ο ις̅ και επορεβετω
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος ιδον οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγωντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυνθανετωο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι εχθες ωραν εβαδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτως και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο ουν παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> επι τη προβατικη κολυμβηθρα η λεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτω πληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κηνησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον ελουετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε αν κατηχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω εχον εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ειδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι ηδη πολυν χρονον εχει λεγει αυτω θελης υγιεις γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλλει μαι εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχωμαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββατον σου και περιπατι
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιεις ο αν̅ος και ηρεν τον κραββατον αυτου και περιεπατι ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστην σοι αραι τον κραβαττον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας μαι υγιην εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατε
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρων σου τον κραββατον και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκη αυτων ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδου [app][*]ηγυ[ill]2[\ill]ης[\*][C]ηγυης[\C][\app] γεγονας μηκετη αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενιται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και λεγει τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας με υγιην
+<V 16> και δια τουτω εδιωκων οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιησεν εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζωμαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν αυτον αποκτιναι οτι ου μονον ελυεν τω σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ησον εαυτον ποιον τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ αφ εαυτου του ποιην ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα αν γαρ εκεινος ποιει ταυτα ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλη τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζεται
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρι τους νεκρους και ζοωποιει ουτος εδωκε και τω υιω εξουσιαν εχειν ους θελη ζοωποιειν
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινη ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο των λογων μου ακουον και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησουσιν
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω ουτως και τω υω̅ δεδωκεν ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι ις̅ ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζεται τουτω οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημιοις ακουσωσιν της φωνης αυτου και οι ακουσαντες ζησουσιν
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμε εγω ποιην απ εμαυτου ποιην ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος μαι πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα ονι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρι περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη αλιθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω υμιν ινα σωθηται
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινον υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μιζων του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρι περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρικεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοαται ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται εν υμιν μενοντα οτι ον απεστηλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευται
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκιται εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελεται ελθειν προς μ ινα ζωην εχειται
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχεται εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε μαι εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθα
+<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστεβειν δοξαν παρ αλληλων λαμβανωντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειται
+<V 45> μη δωκηται οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευεται μωυση επιστευεται αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευεται πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθη δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητω μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα εωρτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολλυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγωρασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτω δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποιην
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστω βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμονος πετρου
+<V 9> εστι το πεδαριον εν ωδε ως εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτοις
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσιν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν ανδρες των αριθμων ως πεντακισχιλιοι
+<V 11> και ελαβεν τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγεται τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθηνων α επερισσευσεν τοις βεβροκωσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν ο προφητης ο ερχωμενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεθι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπαρναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουπω προς αυτους εληλυθη ο ις̅
+<V 18> η δε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεωντος διηγηρετω
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβησθαι
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι την γην εις ην υπηγοντο
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστικως περαν της θαλασσης ιδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μι εν και οτι ου συνησηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> και αλλα ηλθον πλοιαρια εκ τηβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητιται μαι ουχ οτι ιδεται σημεια αλλ οτι εφαγεται εκ των αρτων και εχορτασθηται
+<V 27> εργαζεσθαι μη την βρωσιν την απολλημενην αλλα την βρωσιν την μελλουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτων γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπεν ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευηται εις ον απεστηλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιησις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν οτι εργαζει
+<V 31> οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν ο ις̅ αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του ου̅νου εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και διδους ζωην το κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δως ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς μαι ου μη πηνασει και ο πιστευων εις εμαι ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε μαι και ου πιστευεται
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχωμενον προς μαι
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτων εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον καγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβαινων εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτως εστιν ις̅ ο υς̅ του ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουτως λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζεται μετ αλληλων
+<V 44> ουδς δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσωνται παντες διδακτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς μαι
+<V 46> ουχ οτι των πρ̅α εωρακεν τις ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμαι εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινον ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ημι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υμιν σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντω ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγωντες πως δυνατε ουτως δουναι υμιν την σαρκα φαγην
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγηται την σαρκα του υυ̅ του θυ̅ και πινηται αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρογων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν πωσις
+<V 56> ο τρογων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρογων με κακεινος ζειση δι εμαι
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες ημων το μαννα και απεθανον ο τρογον τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσον αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτω ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελεται υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσωμεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδωναι εις ων των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιης
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευων εις αυτον
+<V 6> λεγει αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντωτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μησειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβηται εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ος δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν οιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζων οι ιουδαιοι λεγωντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται εκ της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν εαυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζεται
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινεται κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθηνος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστηλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειωνα σημει τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ημι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητεισετε με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλη πορευεσθαι διδασκει τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευωντες εις αυτον ουπο γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον
+<V 41> μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχη η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαβιδ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετω δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτων τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχωντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος υμων κρινη τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνισον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια καταληφθησαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτωφωρω μυχευομενη
+<V 5> εν δε το νομω μωσης επεγγειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζωντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κατ αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπεν προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτον επ αυτην των λιθον βαλλετω
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνηδησεως ελλεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαψησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις οι μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγων ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ειδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα ουν τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις ημων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις ημων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων και λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσειται τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονων οτι εγω τα αρεστα αυτων πιω παντωτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντως πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ο ις̅ προς τους πεπιστευκωτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μιμηντε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εσται
+<V 32> και γνωσεσθαι την αληθηαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> και απεκρηθησαν ιουδαιοι αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποται πως [app][*]ουν[\*][C]συ[\C][\app] λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθαι
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενη εν τη οικηα εις τον αιωνα ο ις̅ μινη εις τον αιωναν
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ ημας ελευθερωσει ωντος ελευθεροι εσεσθαι
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εσται αλα ζητητε μαι αποκτηναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμην
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι ημων λαλω και υμεις ουν α εορακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειται
+<V 39> απεκρηθησαν και ειπεν αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστην λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ μητε τα εργα του αβρααμ εποιειται αν
+<V 40> νυν δε ζητητε με αποκτηναι και αν̅ον ος τιν αληθειαν υμιν λελαληκαν ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιηται τα εργα του πρ̅ς ημων ειπον ουν αυτω ειμεις πειηται τα εργα του πατρος ημων εκ πορνηας σου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτω ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ ημων ηγαπατε αν εμε εγω γαρ παρα του θυ̅ εξηλθον και ηκω ου ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με αποστειλεν
+<V 43> διατη την λαληαν την εμην ου γινωσκεται οτι ου δυνασθαι ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελεται ποιειν εκειμως ανθροποκτωνος ην απ αρχης και εν τη αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος οτι ψευστης εστην και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτη την αληθηαν λεγω ου πιστεβετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστεβετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε
+<V 48> απεκρηθησαν ι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλως λεγωμεν ειμεις οτι σαμαριτις ει συ και δαιμονιον εχης
+<V 49> απεκρηθει ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ αιχω αλλα τιμω τον πρ̅αν μου και υμεις ατιμαζεται με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστην ο ζητων και κρηνων
+<V 51> αμην αμην λεγω ημιν εαν τις τον εμον λογων τηρηση θανατω ου μη θεωορηση εις των αιωναν
+<V 52> ειπων αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχης αβρααμ απεθανεν και η προφητε και σοι λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση θανατον ου μη θεορηση εις τον αιωναν
+<V 53> μη συ̣ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφητε απεθανων τινα σαυτον ποιης
+<V 54> απεκρηθη ις̅ εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστην εστην ο πη̅ρ μου ο δοξαζω με ον υμεις λεγετε οτι ο θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ αιγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσωμε ομοιως υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τειρων
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ ημων ηγαλλιασατω ηνα ηδι την ημεραν την εμην και ειδα και εχαρι
+<V 57> ειπον ουν ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχης και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτω ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμη
+<V 59> υραν ουν ληθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν και εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορεβετο και παρηγων ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεητης
+<V 2> και ηρωτησεν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι της ημαρτεν ουτως η γονης αυτου ινα τυφλος γενηθη
+<V 3> απεκρηθη ο ις̅ ουτε ου ουτε η γονης αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυνατε εργαζεσθαι τα εργα του πεψαντος με εως ημερα εστην ερχεται νυξ οτε ουδις δυνατε εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κωσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγεν νηψαι εις την κολημβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνεβεται απεσταλμενες απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσετης ιν ελεγον ουν ουχ ουτος εστην ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτε ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιως αυτων εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκρηθη εκεινος και ειπεν αν̅ος ο λεγωμενος ις̅ πυλων εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε πιλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψαν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθεκεν μοι εποι τους οφθαλμους και ενιψαμιν και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστην ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τειρη αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τηαυτα σημεια ποιει και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν ου τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητις εστιν
+<V 18> ουκ αιπιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψαν εως οτου εφωνισεν τους γονεις αυτου αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτισεν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ ημων ων υμεις λεγεται οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκηθεισαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγενηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ ειδαμεν η τις ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ ειδαμεν αυτον ερωτισατε ηλικειαν εχει αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντον τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετιθεντο ο ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγους γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηδεικειαν εχει αυτον ερωτησαται
+<V 24> εφωνισαν εκ δευτερου τον αν̅ον ος υν τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτως αμαρτωλως εστιν
+<V 25> απεκρηθη ουν και ειπεν εκυνως ει αμαρτωλως εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπων δε αυτω τι εποιησεν παλιν πως εινεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκρηθει αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελεται ακουειν μει και υμεις μη και υμεις θελετε αυτου γενεσθαι
+<V 28> οι δε ελοιδωρησαν ουν αυτου και ειπαν συ μαθητης ει εκεινου υμεις δε του μωυσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσυει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκρηθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτο γαρ εθαυμαζων οτι ημεις ουκ ηδαμεν ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουειν
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνεωξεν τις τυφλου γεγεννημενου οφθαλμους
+<V 33> η μη ειν ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπαν αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτων εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτων ειπεν αυτω συ πιστευις εις τον υων του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσε εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετε σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευο κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμων τουτον ελυληθα ινα οι μη βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και υμεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ουτε ουκ αν ηχεται αμαρτιαν νυν δε λεγεται οτι βλεπωμεν η αμαρτια ημων μενη
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστην των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανειγι και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτων ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακωλουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλωτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παραμηθειαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δ̣ε̣ ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλη αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω υμει η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και λισται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμη η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσι και απολεσι εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περιασοτερον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμη ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδεια θεωρι τον λυκων ερχομενον και αφηεισιν τα προβατα και φευγει και ο λυκως αρπαζει αυτα και σκωρπιζει τα τα προβατα
+<V 13> ο δε μησθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκο τα εμα και γινωσκομε υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκι με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α μου και την ψυχην μου τιθημοι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δι αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενισεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτω με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημοι την ψυχην μου ινα λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημη
+<V 17> την ψυχην μου ινα λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημοι αυτην απ εμου εξουσιαν εχω θειναι αυτον και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολιν ελαβων παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχιμα παλιν εγενετω εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλους οφθαλμων ανοιξαι
+<V 22> εγενετο τοτε τα εκαινια εν τοις ιεροσωλυμοις χημων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τοι στοας σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτω οπου ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε τη ψυχην ημων ερεις ει συ ο χς̅ ειπε ημην παρρησια
+<V 25> απεκρηθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευεται τα εργα α εγω ποιω εν τω ονωματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρι περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευεται οτι ουκ εσται εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουσωσιν καγω γινως αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολονται εις τον αιωναν και ουχ αρπασι τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μιζων παντων εστιν και ουδεις δυνανται αρπαξει εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν αιθους οιν ιουδαιαι ινα λιθασουσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδιξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυτων εργων εμε λιθαζεται
+<V 33> απεκριθησαν αυτω ο ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σαι αλλα περι βλασφιμιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θς̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ο ουκ εστιν γεγραμενες εν τω νομω υμων οτι εγω ειπον θεοι εσται
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυνατε αυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ απεστηλεν εις τον κοσμων υμεις δε λεγεται οτη βλασφημοις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμη
+<V 37> ει ου πειω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευεται μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις μου πιστευετε ινα γνωτε και πιστευεται οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εξητουν ουν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτον
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων το προτερων και εμηνεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημιον ουδεν παντα δε ωσα ειπεν ιωαννης περι αληθη νη
+<V 42> και πολλοι επηστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασενον λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρων και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θρηξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενη
+<V 3> απεστηλεν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ειδε ον φιλεις ασθενης
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ηπεν η ασθενια αυτη ουκ εστην προς θανατον αλλα υπερ της δοξης του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ου ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμειν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτω λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν πολιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σαι οι ιουδαιοι αποκτειναι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι οι εισιν της ημερας εαν τις περιπατεις εν τη ημερα ου προσκωπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τι νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκειμειται σωθησεται
+<V 13> ειρηκαι δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμοισεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ειπεν ο ις̅ παρρησεια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσιται οτι ουκ ημειν εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος δυδομος τοις συμμαθηταις αυτου αγωμεν και υμεις ινα απο
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτω τεσαρας ημερας ηδι εχοντα εν τω μνημιω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιερωσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων ελυληθεισσαν προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμηθησονται αυτας περι του αδελφου αυτου
+<V 20> η ουν μαρθαν ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται ειπηντησεν αυτων μαριαν δε εν τω οικω εκαθεζετω
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν ετισει τον θν̅ δωσοι σοι ο θς̅
+<V 23> αναστησετ[ill]αι[\ill] ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτον μαρθα ειδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστ[ill]ασις[\ill] και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστεβεις τουτω
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος ο εις τον κοσμων ερχωμενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνισεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστην και φωνι σαι
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσαν ηγερθη ταχει και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπο δε εληλυθει ς ις̅ εις την κωμην αλλ ην επι εν τω τωπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι ωντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ειδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτω δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημιον ινα κλαυσει αυ εκει
+<V 32> η ουν μαριαν εις ηλθεν οπου ην ις̅ ηδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα κε̅ εις ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλεουσαν και τους α αδελφους αυτη ιουδαιους ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταρεξεν αυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν ιουδαιοι ειδη πως εφηλουν αυτω
+<V 37> τινες δε εξ αυτον ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιεισαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> η ις̅ ουν παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημιον ην δε σπηλαιον και λιθον επεκητο επ αυτω
+<V 39> λεγει αυτη ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος μαρθα κε̅ ηδει οζει τεταρταιος γαρ εστειν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσεις οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ουδεις ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πατερ ευευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ειδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα εινον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστηλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνην μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρω εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους ποδας κειρηαις και η οψης αυτου σουδαριω περιεδεδετο εγει αυτοις ο ις̅ λυσαται αυτον και αφεται αυτον υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντως προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> [ill]τ[\ill]ινες δε εξ αυτον απηλθον προς τους φαρισαιους
+<V 47> συνεδριον και ελεγον τι ποιωμεν αυτον οτι ουτος ο αν̅ος πολλα ποιει
+σημοια
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσωνται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τωπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του εν αυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ ειδατε
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθαι οτι συμφειρη ημειν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτη ημελλεν αποθν(ησ)κην ο ις̅ υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα τα θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις ην
+<V 53> απ εκεινης ουν της ειμερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτηνωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετη παρρισεια περιεπατι εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις αφραιμ λεγομενην πολην κακειν εμεινεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> [ill]η[\ill]ν δε εγγυς το πασχ(α) η εορτη των ιουδαιων και ανεβησαν πολοι εις ιεροσωλυμοις εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκωτες τη δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εωρτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστην μηνυ̣ση οπως ποιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγιρεν εκ νεκρων ις̅
+<V 2> εποιεισεν ουν αυτω διπνον εκει και η μαρθα διηκωνει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαριαν λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτημου ηληψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θρηξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικηα επληρωθει εκ της ωσμης του μυρου
+<V 4> λεγει δε ειουδας ω ισκαριωτις εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτων παραδιδωναι
+<V 5> διατι τουτο το [app][*]&om;[\*][C]το[\C][\app] μυρον ουκ επραθει διακωσιων δηναριων και εθωθει πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε ουτως ουχ ωτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ ωτι κλεπτης ην τον γλοσοκομων εχον τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηριση αυτων
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντωτε εχεται μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν ο οχλος των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ουν δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρων ιδωσιν ον ηγηρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερης ινα και τον λαζαρων αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον απηγον τωτων ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εωρτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσωλυμα
+<V 13> ελαβων τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραυγαζων ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ και ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτων καθως εστιν γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατηρ σιων ιδου γαρ ο βασιλευ σου ερχεται καθημενος επι πολον ονου
+<V 16> και ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου οι μαθηται πρωτον αλλ οτι εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα̣ ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτω και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτω αυτων πεποιηκενε το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς αυτους θεωρειται οτι ουκ ωφελειται ουδε εν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησουσιν εν τη εορτη
+<V 21> τοτε ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτουν αυτων λεγωντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ αποκρινεται αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμειν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσον εις την γην αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεγει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι της διακονισει εμοι ακολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος μου εσται εαν δε τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακ[ill]τ[\ill]αι και τι ειπω πατερ σωσον με της ωρας ταυτ̣ης αλα δια τουτω ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου τον υον ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος και εστως ακουσας ελεγεν βροντη γεγονενε αλλοι ελεγον αγγελος αυτων λελαληκα
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δει εμαι η φωνη αυτη εληλυθεν αλλα δι υμας
+<V 31> νειν κρισεις εστιν του κοσμου τουτου εκβληθεισεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινω αυτον ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκην
+<V 34> απεκριθη ουν αυτον ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη εις τον αιωναν και πως λεγεις σοι οτι δη ηψωθηναι τον ιν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτως ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν αυτης ο ις̅ ετι μηκρον χρονων τω φως εν ειμην εστιν περιπατειτε εως το φως εχεται ηνα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> ως το φως εχεται πιστευεται ως το φως ινα υοι φωτως γενησεσθαι ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβει επ αυτον
+<V 37> τοσαυτα δε σημεια αυτου πεποιηκωτες εμπροσθεν αυτον ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογως ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσε τη ακωη ημων και ο βραχιον κυ̅ τινη απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν εισαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επερωσεν αυτον την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νωησωσιν την καρδιαν και στραφωσιν και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ισαιας οτι ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περ̣ι̣ [ill]αυ[\ill]τ̣ο̣υ̣
+<V 42> οπως μεντοι και εκ των αρχωντων πολλοι επιστε[ill]υσ[\ill]αν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαι̣ους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγε γενωνται
+<V 43> ηγαπησα γαρ μαλλον την δοξαν των αν̅ων υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευη εις εμαι αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> {om}
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον τουτων εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμαι εν τη σκοτεια μη μηνει
+<V 47> και εαν τις μου μη ακουσει των ρηματων και φυλαξει εγω ου κρινω αυτων ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανον τα ρηματα μου εχει τον κρινοντατα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ εκεινος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτη ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ιδων ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν το κοσμω εις τελος ειγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γινομενου του διαβολου ηδει βεβληκοτως εις την καρδιαν ιουδας σιμωνο ισκαριωτης ινα παραδω αυτον
+<V 3> ιδως ο ις̅ οτι παντα εδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθεισιν τα ιματια αυτου και λαβων λεντιων διεζωσατο αυτον
+<V 5> ειτα βαλλη υδωρ εις τον νειπτηραν και ηρξαυτον νειπτιν τους ποδα̣ς των μαθητων και εκμασειν τω λεντιω ω ην διεζω̣σμενος
+<V 6> ερχετε ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω
+<V 8> εαν μη νιψω σαι ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδι γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτω ειπεν αλλ ουχι παντες καθαροι εσται
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου και ανεπεσεν παλιν ειπεν αυτοις γινωσκεται τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε μαι ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγεται ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα τους ποδας υμων ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλεται αλληλων νηπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μιζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μιζον του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εσται εαν ποιηται αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρογον μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν πρω του γενεσθαι ινα πιστευσειται εαν γενηται οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβαννων αν τινα πεμψω λαβων επ εμε ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> τ[ill]αυτα[\ill] ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρισεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πιθεσθαι αυτοι τι αν ειη περι του λεγει
+<V 25> οτι πεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινετη̣ ο ις̅ εκεινος εστιν ο βαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδας σιμωνος ισκαριωτης
+<V 27> και μετα το ψωμιον εισηλθεν εις [app][*]εκεινος αναστας[\*][C]εκεινον[\C][\app] ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον
+<V 28> τουτω ουδεις εγνω των ανακειμενον προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδωκουν επι τον γλωσσωκομων ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων εχωμεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ου το ψομιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια μου ετι μικρον μεθ υμον ειμι ζειτησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οπου υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμοι ημιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εσται εαν αγαπην χειται εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησε αρτι υπερ σου την ψυχην μου θησω
+<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνισ̣ι εως ου μαι απαρνησει τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσε̣σ̣θω̣ υμων η καρδια πιστευεται εις τον θν̅ και εις εμε̣ πιστευεται
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μονε πολαι εισιν ει δε μη ειπον υμιν οτι πορεβομαι ετοιμασαι τοπων υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψωμαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω ουκ οιδατε την οδων
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδων ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> η εγνωκατε με και τον πρ̅α μου εγνωσεσθαι και απ αρτη γνωσεσθαι αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει υμιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονο μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστεβεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω εν υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτος
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μιγε δια τα εργα ταυτα πιστευσηται
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μιζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησειται εν τω ονοματι μου τουτω ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησειτε μαι εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε μαι τας εντολας τας εμας τηρησειται
+<V 16> καγω ερωτησω των πρ̅α και αλλον παρακλητον δωση υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ος ο κοσμος [ill]ο[\ill]υ δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτον ουδε γινοσκει υμεις γινοσκεται αυτον οτι παρ υ[ill]μι[\ill]ν μένει και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφισω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετει μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειται οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθαι υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πατηρ εν εμοι και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων μαι ο δε αγαπων μαι αγαπηθεσεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω εμαυτον αυτω
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι μελλης εμφανιζην σεαυτον και ουχι το κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογων μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσωμεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τας εντολας μου ου τηρησει και ο λογος ον ακουεται ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψας με πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιεμαι υμιν ειρηνην την εμην διδωμοι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμοι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διληατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει αγαπατε με εχαριτε αν οτι απερχωμαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μιζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα εαν γενηται πηστευσηται
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου τουτου και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτ[ill]ι[\ill] α̣γ̣απω των πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ει̣μι η αμπελος η αληθηνη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν̣
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτος και παν το καρπον φερων καθερει αυτω ινα καρπον πλειωνα φερει
+<V 3> ηδει υμεις καθαροι εστ[ill]ε[\ill] δια τον λογων ον λελαληκα υμην
+<V 4> μινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μενη εν τη αμπελω ουτος ουδε υμεις εαν μη εν εμη μεινηται
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω αυτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μενη εν εμοι ενβληθησεται εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσιν και κεεται
+<V 7> εαν μενηται εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μενη ο εαν θελη αιτησησθαι και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτο εδοξασθη ο πη̅ρ ινα καρπον πολυν φερειτε και γινεσθαι εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρεισηται μηνηται και εν τη αγαπη μοι καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετρικα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λακα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα η υμιν πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μιζον ταυτης αγαπης ουδεις εχει να τις την ψυχην εαυτου θη υπερ των [ill]φι[\ill]λων αυτου
+<V 14> υμεις γαρ φιλι μου εσται εαν ποιηται ο εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμοις με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγειται και καρπον φερειται και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτεισηται τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλωμαι υμιν ινα αγαπαται αλληλους
+<V 18> ει ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκεται οτι εμε πρωτον μεμισηκεν
+<V 19> η εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλη οτι δε εκ του κοσμου ουκ εσται αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτω μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευεται τον λογων ον λελακα υμιν ουκ εστιν δουλος μιζον του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρισαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι
+<V 22> ει μι ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε προφασιν εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισον και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μοι εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρισει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρηται οτι απ αρχης μετ εμου εσται
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελακα υμιν ινα μι σκανδαλησθηται
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν ημας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας ημας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+<V 5> {om}
+<V 6> η λυπη πεπληρωκεν ημων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθιαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελλεξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισαιος
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε μαι
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου καικριται
+<V 12> ετι πολλα λεγειν εχω υμιν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν ελθη εκεινος το πν̅α της αληθει̣ας οδιγησει υμας εν τη αληθεια πασιν ο̣υ γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα ακουσει λαλησει και τα ερχωμενα αναγγελει υμιν
+<V 14> {om}
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτω ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε μαι και παλιν μικρον και οψεσθαι μαι οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου τινες προς αλληλους τι εστιν τουτω ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε μαι και παλιν μικρον και οψεσθε μαι και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτω το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλη
+<V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι εμελλον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρηνησεται υμεις ο δε κοσμος χαρισεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη ημων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν αυτης η ωρα οταν δε γεννησει το παιδιον ουκ ετει μνημονεβει της λυπης δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις λυπην μεν εχεται παλιν δε οψωμαι υμας και χαρησεται ημων η καρδια και την χαραν ημων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εκεινη τη ημερα ουκ αιρωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω υμην οτι οσα αν αιτησηται τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησαται ουδεν εν τω ονοματι μου αιτησασθαι και λημψεσθαι ινα η χαρα ημων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα εν παρρησια παρα του πρ̅ς ανπαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα αιτεισθαι εν τω ονοματι μου και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι ημων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλη υμας οτι υμεις εμε πεφιλικατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημιν τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθεο̣ς̣
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευεται
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθηται εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφειτε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμην ινα εν εμοι μονον ειρηνην εχειτε εν τω κοσμο θλιψιν εχεται αλλα θαρσειται εγω νενικικα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα λελαληκεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μονον αληθηνον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω δε εδοξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη ην ειχον προ του τον κοσμον ιναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτου δεδωκας και τον λογον σου τετηρικασιν
+<V 7> νυν εγνωκα οτι παντα α εδωκας μοι παρα σου ειστι
+<V 8> οτι τα ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτον ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων εδωκας μοι οτι συ εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρισον αυτους εν τω ονοματι σου ω εδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως και υμεις
+<V 12> οτε ημιν μετ αυτ̣ων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ω εδωκας μοι και εφυλαξα κ̣αι ουδεις εξ αυτων απολετω ει μ̣η̣ ο̣ υ̣ι̣ος τη̣ς̣ απολειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοις
+<V 14> εγω εδωκα αυτοις το̣ν λογον σου και ο κοσμος εμισησεν̣ αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως ε[ill]γ[\ill]ω ουκ ημει εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρις αυτου εκ του κοσμου αλλ ινα τηρισις αυτους εκ του πονιρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ ησιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ημι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια ο λογος ο σος η αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων αξιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου υπερ τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν υμην εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> εγω την δοξαν ην εδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 23> καγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησαν αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ο δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακηνοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε εγνων σε και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτων τοπον οτι πολλακις συνηχθη εκει ο ις̅ μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιεραιων και εκ των φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ειδως παντα τα ερχωμενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιων λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε ιουδας ο παραδιδους αυτων μετ αυτων
+<V 6> ος ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσαν χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησεν τεινα ζειτειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζοραιον
+<V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειται αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ηλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το οτιων το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλαι την μαχαιραν σου εις την θηκειν το πωτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπηρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και ηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερειν ενα ανθρωπον αποθανειν υπερ των λαου
+<V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος γνωστος ην τω αρχιερει και συνησειλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ιστηκει εξω προς την θυραν εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ως ην γνωστος του αρχιερεως και ειπεν τη θυρωρω και εισηνεγκεν των πετρον
+<V 17> και λεγει ουν η πεδισκει η θυρορος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων του αν̅ου τουτου η λεγει εκεινος ουκ ημει
+<V 18> ηστηκισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκωτες οτι ψυχος ην και εθερμενοντω ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμενομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντωτε εδιδαξα εν τω ιερω και εν συναγωγη οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχοντες και εν κρυπτω ουκ ελαλησα ουδε εν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτησον τους ακηκοωτας τι ελαλησα αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειπωτους εις των παρεστηκοτων των υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> ο δε ις̅ ειπεν αυτω ει κακως ειπον μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμενομενος ειπων ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ημει
+<V 26> λεγει ουν εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενεις ων ου απεκοψεν πετρος το οταριον ουκ εγω σε ιδων εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευθυς αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πρετοριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ ησηλθον εις το πρετοριον ινα μη μιανθωσιν αλλα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυαυτους εξω και φησιν τινα κατηγοριαν φερεται τω αν̅ω τουτω
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακωποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβεται αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κριναται ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινον ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ απο σεαυτου συ τουτω λεγεις ει αλλος συ ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πηλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου η εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζωντο αν ινα μη παραδωθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτω γεγεννημαι και εις τουτω εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πειλατος τι εστιν αληθεια και τουτω ειπων εξηλθεν παλιν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγ̣ω ουδεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 39> εστιν δε συνηθια υμιν ινα ενα α απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθαι ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιω
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πηλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον και ηρχοντο προς αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιον και εδιδωσαν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν ο πηλατος παλιν και ειπεν αυτοις ιδε αγω υμιν εντευθεν ινα γνωται οτι αυτω αιτιαν ουκ ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδων αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγωντες σταυροσον σταυροσον αυτον λεγει αυτοις ο πηλατος λαβεται αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτειαν
+<V 7> απεκριθησαν οι ιουδαιοι υμεις νομων εχομεν και κατα τον νομων οφιλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πηλατος ηκουσεν τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτοριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λε̣γει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι̣ εξουσιαν εχω σταυρωσε σαι και εξουσιαν εχω απολυσε σαι
+<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μι ειν σοι δεδωμενον ανωθεν δια τουτω ο παραδιδους με σοι μιζων αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν ο πιλατος εζητ[ill]ει[\ill] απολυσαι αυτον οι δε οι ιουδαιοι εκραυ[ill]γα[\ill]ζον εαν τουτων απολυσεις ουκ ει φιλος τ[ill]ο[\ill]υ καισαρος πας ο βασιλεα τινα ποιων εαυτ[ill]ο[\ill]ν αντιλεγει τω καισαρει
+<V 13> τοτε ουν ο πιλατος ακουσας τον λογον τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθησεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστροτων εβραιστη δε γολγοθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως εκτη και ελεγεν τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς ημων
+<V 15> οι δε ελεγον αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πηλατος των βασιλεα ημων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχωμεν βασιλεα η μι καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη οι δε παρελαβοντες τον ιν̅ απηγαγον
+<V 17> και εβασταζον αυτω τον σταυρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπων ο λεγεται εβραιστη γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και ενα εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον εβραιστη ελληνιστη ρωμαιστη ις̅ ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον δε τον τιτλον ανεγνωσαν πολλοι των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολαιος ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστη ρωμαιστη ελλινιστη
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφαι ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πηλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οι σταυρωσαντε̣ τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και ποιησαντες τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτω μερος και τον χειτωνα ην δε ο χιτων αραφος απο των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον [º]ο[\º]υν προς αλληλους μη σχησωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα πληρωθη η γραφη η λεγουσα διεμερ[ill]ι[\ill]σαντο τα ιματια μου και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτ̣α εποιησαν
+<V 25> ειστικησαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μη̣̅ρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η το̣υ κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μητεραν και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδε η μητηρ σου και απ εκηνεις της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτω ιδως ο ις̅ οτι τα παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον και οξους υσσωπω περιτηθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στωματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ειπεν ο ις̅ τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πν̅α
+<V 31> οι ουν οι ιουδαιοι επι παρασκευη ην ινα μη μηνει επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη ημερα του σαββατου εκεινου ηρωτησαν τον πηλατον ινα κατεαγωσιν αυτον τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συνσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθωντες ως ιδων αυτον ιδει τεθνηκωτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχην την πλευραν αυτου ηνοιξεν και εξηλθεν ευθυς υδωρ και αιμα
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθηνη εστην η μαρτυρια αυτου και εκεινος ειδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησετα̣ι̣ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψωντα̣ι̣ εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτη̣σεν τον πηλατον ιωσηφ απο αριμαθαιας ων μαθ̣ητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρει τω σωμα
+<V 39> {om}
+<V 40> του ιυ̅ και εδησαν α̣υ̣τω οθ[ill]ονιοις μ[\ill]ετα̣ των ο̣ρ̣α̣π̣η̣ματων καθω[ill]ς[\ill] εθως τοις ιουδαιοις εν̣τ̣αφι̣αζ̣ε̣ι̣ν̣
+<V 41> ην δε εν τω το[ill]πω[\ill] οπο[ill]υ εσταυ[\ill]ρ̣ωθη κηπ̣ο̣ς κα̣ι̣ [ill]εν[\ill] τω τοπ[ill]ω[\ill] μνημειον καινον ε[ill]ν[\ill] ω ουδεπος̣ ουδεις ην τεθ[ill]η[\ill]μενος
+<V 42> εκει ην δια την παρασκε̣υ̣ειν τ[ill]ων[\ill] ιουδα̣ι̣ων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̣̅
+
+<K 20>
+<V 1> [ill]τ[\ill]η δ[ill]ε[\ill] μια των σαββατων μαριαμ η μαγδαλινη ε[ill]ρχε[\ill]τ̣αι πρωι σκοτεια ετι ουσης επι το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον απο της θυρας του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα π[ill]ετρον[\ill] και προς τον αλλον μαθητην ον ε̣φιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ ε̣[ill]κ του[\ill] μ̣[ill]νη[\ill]μειου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 3> ε̣ξηλθεν ουν ο πετρ(ος) και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημ[ill]ειον[\ill]
+<V 4> ετρεχον δε οι δυ̣ο̣ ο̣μ̣ο̣υ̣ και ο αλλος μαθητης π[ill]ρο[\ill]εδραμεν ταχιον του πετρου μετ αυτου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθωνια ου μεντοιγε εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σι̣μων πετρ̣ο̣ς̣ α̣κ̣ο̣λουθων α[ill]υ[\ill]τω και εισηλθεν εις το μνημειον [ill]και θεω[\ill]ρει τα οθο̣νια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμε[ill]νον[\ill] αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστ[ill]ευ[\ill]σεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δ[ill]ει[\ill] αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> α̣πηλθον̣ ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια̣ ηστηκει εξω προς το μνημειον κλαιουσα ως [ill]ουν[\ill] εκλε̣εν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> κα̣ι̣ θεω̣ρε̣ι̣ δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς την κεφαλην [ill]και εν[\ill]α προς τοις ποσιν οπου̣ εκειτω τω σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτοι εκεινοι γυναι τι κλαιεις τινα ζ̣ητεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μ̣ου κ[ill]αι[\ill] ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα̣ ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και ιδεν̣ τον ιν̅ εστωτ[ill]α[\ill] και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγε̣[ill]ι[\ill] α̣υτη ο ις̅ γυναι̣ τι κλαιεις τινα ζητεις εκ̣η̣νει δωκουσα οτι ο
+{ &lac; {20.16-22.0} }
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,2164 @@
+{Status:
+G-Α 579
+Ρaris, Βibl. Νat., Gr. 97
+
+John begins Folio 120r
+
+Τranscribed by: WJΕ
+Τranscription begun: 20-12-07
+Τranscription finished: 24-01-08
+
+F141r-142v transcribed by acm 10.4.13
+
+Τransference to Collate by: WJΕ RΚ ΜΒΜ DCΡ UΒS
+Τransference to Collate begun:
+Τransference to Collate finished:
+
+File date and time:
+
+Ρlaced in Level1:
+Level1 file date and time:
+
+Ρlaced in Level2:
+Ρlaced in Level2 by:
+Level2 file date and time:
+
+Τhese files were compared and differences resolved by:
+Ρlaced in Level3:
+Ρlaced in Level3 by:
+
+Final transcription file date and time: }
+
+|F 120r|
+|L|<B 04><K 0> <V 0> {caps}το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+|L|<K 1> <V 1> Εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην
+|L|προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτο(ς)
+|L|ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι
+|L|αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγε=
+|L|νετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζω=
+|L|η ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|F 120v|
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και
+|L|η σκοτεια αυτο ου κατελαβεν <V 6> ε=
+|L|γενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅
+|L|ονομα αυτω ιωαννης <V 7> ουτος ηλθεν
+|L|εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι
+|L|του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν
+|L|δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα
+|L|μαρτυρηση περι του φωτος <V 9> ην το
+|L|φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον
+|L|ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσ=
+|L|μω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετω και
+|L|ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδι=
+|L|α ηλθεν και ι ιδιοι αυτον ου παρελαβων
+|L|<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις ε=
+|L|ξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευου=
+|L|σιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματ(ων)
+|L|ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θελημα=
+|L|τος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> κ(αι)
+|L|ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν η=
+|L|μιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις
+|L|χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρ=
+|L|τυρη περι αυτου και κεκραγεν λεγων
+|L|ουτως ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομ(εν)ο(ς)
+|L|εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος
+|L|μου ην <V 16> οτι εκ του πληρωματος αυ=
+|L|του ημεις παντες ελαβομεν και χαριν
+|L|αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως
+|L|εδωθει η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγε{&rj;}νετο
+|F 121r|
+|L|<V 18> Θν̅ ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογεν(ης)
+|L|υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκειν=
+|L|νος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια του ιωαννου οτε απεστηλαν οι ιουδαιοι
+|L|εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς
+|L|αυτον ινα ερωτησουσιν αυτον συ τις ει
+|L|<V 20> και ομολογησεν οτι εγω ουκ ημει ο χς̅
+<V 21> και η=
+|L|ρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει
+|L|ουκ ημι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+|L|<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρησιν δωμ(εν)
+|L|τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευ=
+|L|θυνατε την οδων κυ̅ καθως ειπεν ησαι=
+|L|ας ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησ(αν)
+|L|εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτων
+|L|και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζης ει συ ουκ ει
+|L|ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης <V 26> απε=
+|L|κρηη{sic} αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτι=
+|L|ζω εν υδατι μεσος δε υμων εστικεν ον
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 27> ο οπισω μου ερχομενο(ς)
+|L|ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ι=
+|L|μαντα <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο πε=
+|L|ραν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+|L|<V 29> Τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχωμενον προ(ς)
+|L|αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων
+|L|την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστιν πε=
+|L|ρι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται α=
+|L|νηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρω=
+|L|τος μου ην <V 31> καγω ουκ εγνων αυτον αλλ ινα
+|F 121v|
+|L|φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω
+|L|εν υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν
+|L|ιωαννης λεγων οτι τεθαιαμαι το πν̅α
+|L|καταβαιννον ως περιστεραν εξ ου̅νου κ(αι)
+|L|εμηνεν επ αυτον <V 33> αλλ ο πεμψας με βαπτι=
+|L|ζων εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ων
+|L|αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον ε=
+|L|π αυτων [app][*]ουτος[\*][C]ουτως [\C][\app] εστιν ο βαπτιζων εν τω πν̅ι
+|L|τω αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα ο=
+|L|τι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅ <V 35> τη επαυριον
+|L|Ιστηκει παλιν ο ιωαννης και εκ των μαθη=
+|L|των αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περι=
+|L|πατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκου=
+|L|σαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντως και ηκο=
+|L|λουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασα=
+|L|μενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις
+|L|τι ζητειται οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται
+|L|μεθερμηνευωμενον διδασκαλε που με=
+|L|νεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθαι και οψεσθαι ηλ=
+|L|θον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω
+|L|εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως
+|L|δεκατη <V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος
+|L|πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων πα=
+|L|ρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> Ευρισκει ουτως πρωτος τον αδελφον τον
+|L|ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν
+|L|τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενος ο χς̅
+|L|<V 42> ηγαγεν δε αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας
+|L|αυτω ο ις̅ περιπατουντι λεγει ει συ ει σιμων
+|F 122r|
+|L|ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνε=
+|L|υεται πετρος <V 43> τη επαυριον ηθελησεν ε=
+|L|ξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φι=
+|L|λιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθι μοι
+|L|<V 44> ην δε ο φιλιππο(ς) απο βηδσαιδα εκ της
+|L|πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φι=
+|L|λιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον
+|L|Εγραψεν μωυσης εν τω νομω και οι προφη=
+|L|τε ευρικαμεν ιν̅ υιον του ιωσηφ τον απο να=
+|L|ζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ
+|L|ναζαρετ δυνατα̣ι τι αγαθον ειναι λεγει
+|L|αυτω ο φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ιδεν
+|L|ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυ=
+|L|τον και λεγει περι αυτου ει αληθως ισρα=
+|L|ηλητη̣ς εν ω δολως ουκ εστιν <V 48> λεγει αυτω
+|L|ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε
+|L|φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συ=
+|L|κην ιδων σε <V 49> απεκριθει αυτω ναθα=
+|L|ναηλ ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ
+|L|βασιλευς ει του ιη̅λ <V 50> απεκριθει ις̅ και ειπ(εν)
+|L|αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της
+|L|Συκης πιστευης α μειζω τουτων οψη <V 51> και
+|L|λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν οψεσθαι τ(ων)
+|L|ου̅νων ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅
+|L|αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τ(ον)
+|L|υιον του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη
+|L|γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και
+|L|ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε ο ις̅ και
+|F 122v|
+|L|οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστε=
+|L|ρησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυ=
+|L|τον οινον ουκ εχουσιν <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι
+|L|εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+|L|<V 5> Λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λε=
+|L|γει υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει λιθιναι
+|L|υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον των
+|L|ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα με=
+|L|τρητας δυω η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμι=
+|L|σατε τας υδρειας υδατος και εγεμισαν
+|L|αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις ο ις̅ αντλησα=
+|L|τε νυν και φερεται τω αρχιτρικλινω οι
+|L|δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλι=
+|L|νως το υδωρ οινον γεγεννημενον και ουκ ηδει
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδησαν οι η=
+|L|αντληκωτες το υδωρ φωνη τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικληνος <V 10> και λεγει αυτω πας αν=
+|L|θρωπος πρωτον τον καλον οινον τιθησ(ιν)
+|L|και οταν μεθυσθωσιν τον ελασσω συ τετηρι=
+|L|κας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποι=
+|L|ησεν αρχην ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και
+|L|εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επι=
+|L|στευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> Μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυ=
+|L|τος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται αυτου
+|L|και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+|L|<V 13> Και εγγυς ην το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+|L|και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω
+|L|ιερω τους πωλουντας βοας και προβατ(α)
+|F 123r|
+|L|και περιστερας και τους κερματηστας κα=
+|L|θημενους <V 15> και ποιησας φραγγελλιον εκ
+|L|σχυνιων και παντας εξεβαλλεν εκ του
+|L|ιερου τα τε προβατα και τους βοας και τ(ων)
+|L|κολλυβιστον εξεχεαν τα κερματα και τ(ας)
+|L|τραπεζας ανεστρεψεν <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πολουσιν ειπε αρατε ταυθα εντευ=
+|L|θεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου
+|L|οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν οι μαθηται
+|L|αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του
+|L|οικου σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθησ(αν)
+|L|οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δει=
+|L|κνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον
+|L|Τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+|L|<V 20> ειπαν ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα κ(αι)
+|L|εξ αιτεσιν οικοδομηθη ο ναος ουτος και
+|L|συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκει=
+|L|νος δε ελεγεν περι του ναου του σωμα=
+|L|τος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων
+|L|εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτε του=
+|L|τοις ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη
+|L|και το λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις
+|L|Ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη
+|L|πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου
+|L|θεωρουντες αυτου τα σημεια α ποιει
+|L|<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτοις δια το αυ=
+|L|τον γινωσκην παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ει=
+|L|χεν ινα τις μαρτυριση περι του αν̅ου
+|F 123v|
+|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+|L|<K 3> <V 1> Ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος
+|L|ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτο(ς)
+|L|ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυ=
+|L|τω ραββι οιδαμεν οτι απο θν̅ εληλυθ(ας)
+|L|διδασκαλος ουδεις γαρ δυνατε ταυτα
+|L|τα σημεια ποιειν α συ ποιης εαν μη
+|L|η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω αμην αμην λεγω υμιν εαν μη τις
+|L|γεννηθη ανωθεν ου δυνατε ιδην την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον νικοδημο(ς)
+|L|πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη
+|L|δυνατε εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευ=
+|L|τερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου
+|L|δυνατε εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 6> Το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν
+|L|και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+|L|<V 7> μη ουν θαυμασει οτι ειπον σοι οτι δι υμας
+|L|γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει
+|L|πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ου=
+|L|κ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ου=
+|L|τως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> Απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω π(ως)
+|L|δυνατε ταυ γενεσθαι <V 10> απεκριθη ο ις̅ και
+|L|ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλο(ς) του ιη̅λ και
+|L|ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι
+|L|οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και εωρακαμεν μαρ=
+|F 124r|
+|L|τυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λα=
+|L|μβανεται <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και
+|L|ου πιστευεται πως εαν ειπω υμιν τα επου=
+|L|ρανια πιστευεται <V 13> και ουδεις αναβεβηκ(εν)
+|L|εις τον ου̅νων ει μη ο εκ του ου̅νου καταβ(ας) ο
+|L|υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νων̣ <V 14> και καθως
+|L|μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ου=
+|L|τως υψωθηναι δη τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας
+|L|ο πιστευων αυτω μη αποληται αλλ εχει ζω(ην)
+|L|αιωνιον <V 16> ουτω γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|Κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενην
+|L|εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη α=
+|L|ποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απε=
+|L|στηλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα
+|L|κρινι τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι
+|L|αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο
+|L|δε μη πιστευων ηδι καικριται οτι μη πεπι=
+|L|στευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του
+|L|θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυ=
+|L|θεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μα=
+|L|λλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτον πονη=
+|L|ρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων
+|L|μισει το φως ινα μη ελλεγχθη τα εργα αυτου
+|L|<V 21> Ο δε ποιων την αληθιαν ερχεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅
+|L|εστιν εργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθ(εν)
+|L|ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν
+|L|γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβα=
+|L|πτιζεν <V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αιν(ων)
+|F 124v|
+|L|εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει
+|L|και παρεγεινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω
+|L|γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωανν(ης)
+|L|<V 25> Εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιω=
+|L|αννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+|L|<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον
+|L|αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του
+|L|ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτο(ς)
+|L|βαπτιζει και παντες ερχωνται προς αυτον
+|L|<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυνατε αν=
+|L|θρωπος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδο=
+|L|μενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι
+|L|μαρτυριτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ ο=
+|L|τι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+|L|<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλο(ς)
+|L|του νυμφιου ο εστικος και ακουων αυτου χα=
+|L|ρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου
+|L|αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκει=
+|L|νον δει αυξανειν εμαι δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανω=
+|L|θεν ερχωμενος επανω παντων εστιν ο
+|L|ων εκ της γης εκ της γης εστιν <V 32> ο εωρακεν
+|L|και ηκουσεν τουτω μαρτυρει και την μαρ=
+|L|τυριαν αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων
+|L|αυτου την μαρτυριαν εσφραγησεν οτι ο
+|L|θς̅ αληθεις εστιν <V 34> ον γαρ ο θς̅ απεστειλεν τα
+|L|ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδω=
+|L|Σιν το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον αυτου
+|L|και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+|L|<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον
+|F 125r|
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην
+|L|αλλ ει οργη του θυ̅ μενη επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν ε=
+|L|γνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅
+|L|πληωνας μαθητας ποιει και βαπτι=
+|L|ζει ιωαννης <V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτι=
+|L|ζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκεν την ιου=
+|L|δαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4> Εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας την
+|L|λεγομενην συχαρ πλη(σιον) του χωριου ο ε=
+|L|δωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην
+|L|δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπι=
+|L|ακως εκ της οδυπορειας εκαθεζετο
+|L|ουτως επη τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+|L|<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαριας αντλησαι υ=
+|L|δωρ λεγει αυτοις ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ
+|L|μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολ(ιν)
+|L|ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λεγει αυτω η γυνη
+|L|σαμαριτης πως συ ιουδαιος ων παρ εμου
+|L|πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαριτιδος
+|L|ου γαρ συχρωνται ιουδαιοις σαμαριταις
+|L|<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δω=
+|L|ρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δως μοι
+|L|πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν
+|L|αν σοι υδωρ ζων <V 11> λε(γει) αυτω η γυνη κε̅ ουτε
+|L|Αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ πο=
+|L|θεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μη=
+|L|ζων η του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν η=
+|L|μιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν
+|F 125v|
+|L|και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+|L|<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινον
+|L|εκ του υδατος τουτου δειψιση παλιν <V 14> ος
+|L|δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω
+|L|Ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ
+|L|ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υ=
+|L|δατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προ(ς)
+|L|αυτω η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ι=
+|L|να μη δηψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αν=
+|L|τλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον
+|L|ανδρα σου και ελθαι ενθαδε <V 17> απεκρι=
+|L|θη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα απεκρι=
+|L|θη αυτη ο ις̅ καλος ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+|L|<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις
+|L|ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρικας
+|L|<V 19> Λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεορω οτι προφητης
+|L|ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσε=
+|L|κυνησαν και υμεις λεγεται οτι εν ιεροσολυ=
+|L|μοις εστιν ο τοπος οπου δη προσκυνη̣ν <V 21> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ο=
+|L|ρα οτι εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις
+|L|προσκυνησατε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνητε
+|L|ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδα=
+|L|μεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|Χεται ωρα και νυν εστιν οτε αληθινοι προσκυνητ(αι)
+|L|προσκυνησουσιν το πρ̅ι εν πν̅ι και αληθει=
+|L|α και γαρ ο πη̅ρ τοιουτος ζητι τους προσ=
+|L|κυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσ=
+|L|κυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δη
+|F 126r|
+|L|προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι
+|L|μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη
+|L|εκεινος ανανγελλει ημιν παντα <V 26> λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ εγω ημι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω
+|L|ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον
+|L|οτι μετα γυναικος λαλει ουδεις μεντοι ει=
+|L|πεν τι ζητεις η τι λαλη̣ς μετ αυτης <V 28> α=
+|L|φηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και α=
+|L|πηλθεν εις την πολη{but has diaeresis over}ν και λεγει τοις αν̅οις
+|L|<V 29> δευτε ιδεται αν̅ον ος ειπε μοι παντα ο=
+|L|σα α εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> ε=
+|L|ξηλθον εκ της πολεως και ερχονται προ(ς)
+|L|αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον
+|L|οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε
+|L|ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται
+|L|μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος με και τελειωσω αυ=
+|L|του το εργον <V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τε=
+|L|τραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλ=
+|L|μους υμων και θεασασθε τας χωρας
+|L|οτι λευκαι εισι προς θερισμον ιδη <V 36> και
+|L|ο θεριζων μισθον λαμβανει και συνα=
+|L|γει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο
+|L|σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων <V 37> εν
+|L|γαρ τουτο ο λογος αληθεις εστιν οτι αλλο(ς)
+|L|εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+|F 126v|
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμοις
+|L|κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και
+|L|υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επι=
+|L|στευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια των
+|L|λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ει=
+|L|πεν μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλ=
+|L|θον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυ=
+|L|των μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει
+|L|δυο ημερας <V 41> και πολλοι πλειους επιστευ=
+|L|Σαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευωμ(εν)
+|L|αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|<V 43> Μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν
+|L|και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ις̅
+|L|εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια
+|L|πατριδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν ει=
+|L|ς την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαι=
+|L|οι παντα εορακοτε οσα εποιησεν εν ιερο=
+|L|σολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον
+|L|εις την εορτην ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλ=
+|L|θεν ουν παλιν ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας
+|L|οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην της
+|L|βασιλεικος ου ο υιος ησθενι εν καπερνα=
+|L|ουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της
+|L|ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και
+|L|ιασεται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ απο=
+|F 127r|
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον ε=
+|L|αν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη
+|L|πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλει=
+|L|κος κε̅ καταβηθι πριν αποθανιν το
+|L|παιδιον μου <V 50> και λεγει αυτω ο ις̅ πορευου
+|L|Ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λο=
+|L|γω ον ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετω <V 51> η=
+|L|δη δε αυτου καταβαινοντος ιδου οι δου=
+|L|λοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγωντες
+|L|οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυνθανετω ουν την
+|L|ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσ=
+|L|χεν ειπον ουν αυτω οτι εχθες ωραν
+|L|εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+|L|<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν [app][*]εκεινη[\*][C]εκηνη[\C][\app] τη ωρα εν η
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επι=
+|L|στευσεν αυτω και η οικια αυτου ολη <V 54> του=
+|L|το ουν παλιν δευτερον σημειον εποιησ(εν)
+|L|ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλι=
+|L|λαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιου=
+|L|Δαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> επι
+|L|τη προβατικη κολυμβηθρα η λεγομενη
+|L|εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτω πληθος των
+|L|ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων
+|L|εκδεχομενων την του υδατος κηνησιν
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον ελουετω εν τη
+|L|κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ
+|L|ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταρα=
+|L|χην του υδατος υγιης εγινετο ω δη=
+|F 127v|
+|L|ποτε κατηχετο νοσηματι <V 5> ην δε τις
+|L|αν̅ος εκει τριακοντακαιοκτω εχον εν τη
+|L|ασθενεια αυτου <V 6> τουτον ειδων ο ις̅ κα=
+|L|τακειμενον και γνους οτι ηδη πολυν
+|L|χρονον εχει λεγει αυτω θελης υγιεις
+|L|γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων
+|L|Ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη
+|L|το υδωρ βαλλει μαι εις την κολυμβηθραν
+|L|εν ω δε ερχωμαι εγω αλλος προ εμου κα=
+|L|ταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον
+|L|κραββατον σου και [app][*]περιπατει[\*][C]περιπατη[\C][\app] <V 9> και ευθ=
+|L|ως εγενετο υγιεις ο αν̅ος και ηρεν τον κρα=
+|L|ββατον αυτου και περιεπατει ην δε σα=
+|L|ββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι
+|L|ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββα=
+|L|τον εστιν και ουκ εξεστην σοι αραι τον κρα=
+|L|βαττον σου <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποι=
+|L|ησας με υγιην εκεινος μοι ειπεν αρον τον
+|L|κραβαττον σου και περιπατι <V 12> ηρωτησαν
+|L|ουν αυτον [app][*]τις εστιν[\*][C]{rescript part of both words}[\C][\app] ο αν̅ος ο ειπων σοι αρων
+|L|σου τον κραββατον και περιπατει <V 13> ο δε
+|L|ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν
+|L|οχλου οντως εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα
+|L|ευρισκη αυτων ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω
+|L|ιδου υγι{2 ras}ης γεγονας μηκετη αμαρτανε
+|L|ινα μη χειρον σοι τι γενειται <V 15> απηλθεν ο
+|L|αν̅ος και λεγει τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο
+|L|ποιησας με υγιην <V 16> και δια τουτω εδιωκω̅
+|L|οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιησεν
+|F 128r|
+|L|εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις
+|L|λεγων ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται
+|L|καγω εργαζωμαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον ε=
+|L|διωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν
+|L|αυτον αποκτιναι οτι ου μονον ελυεν τω
+|L|σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελε=
+|L|γε τον θν̅ ησον εαυτον ποιον τω θω̅
+|L|<V 19> Απεκρινατο ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος
+|L|αφ εαυτου του ποιην ουδεν εαν μη τι βλε=
+|L|πει τον πρ̅α ποιουντα αν γαρ εκεινος
+|L|ποιει ταυτα ταυτα και ο υιος ομοιως ποι=
+|L|ει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλη τον υιον και παντα δει=
+|L|κνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα
+|L|τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θα
+|L|μαζεται <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρι τους νεκρους
+|L|και ζωοποιει ουτος εδωκε και τω υιω
+|L|εξουσιαν εχειν ους θελη ζωοποιειν <V 22> ου=
+|L|δε γαρ ο πη̅ρ κρινη ουδενα αλλα την κρισ(ιν)
+|L|πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες
+|L|τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α
+|L|ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον
+|L|πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|Οτι ο των λογων μου ακουον και πιστευων τω
+|L|πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρι=
+|L|σιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του
+|L|θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν ο=
+|L|τε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υιου
+|F 128v|
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζη̣σουσεν
+|L|<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω
+|L|ουτως και τω υιω δεδωκεν ζωην εχειν
+|L|εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρι=
+|L|σιν ποιειν οτι υς̅ ου εστιν <V 28> μη θαυμα=
+|L|ζεται τουτω οτι ερχεται ωρα εν η παν=
+|L|τες οι εν τοις μνημειοις ακουσωσιν της
+|L|φωνης αυτου <V 29> και οι ακουσαντες ζησουσι̅
+|L|και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιη=
+|L|σαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυ=
+|L|λα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου
+|L|δυναμαι εγω ποιην απ εμαυτου ποιην ου=
+|L|δεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η ε=
+|L|μη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το
+|L|εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος
+|L|μαι πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> α=
+|L|λλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οι=
+|L|δα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρ=
+|L|τυρει περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε
+|L|προς ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη [app][*]α=
+|L|ληθεια[\*][C]α=
+|L|λιθηα[\C][\app] <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυ=
+|L|ριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω υμιν ι=
+|L|να σωθηται <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιο=
+|L|μενος και φαινον υμεις δε ηθελησατε
+|L|αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυ=
+|L|του <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μιζων
+|L|του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκεν μοι
+|L|ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα ερ=
+|F 129r|
+|L|γα α ποιω μαρτυρι περι εμου οτι ο πη̅ρ
+|L|με απεσταλκεν <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|αυτος μεμαρτυρικεν περι εμου ου=
+|L|τε φωνην αυτου πωποτε ακηκοαται
+|L|Ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λο=
+|L|γον αυτου ουκ εχεται εν υμιν μενοντα
+|L|οτι ον απεστηλεν εκεινος τουτω υμεις ου
+|L|πιστευεται <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι
+|L|υμεις δοκιται εν αυταις ζωην αιωνιον ε=
+|L|χειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι
+|L|περι εμου <V 40> και ου θελεται ελθειν προς μ(ε)
+|L|ινα ζωην εχειται <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου
+|L|λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγα=
+|L|πην του θυ̅ ουκ εχεται εν εαυτοις <V 43> εγω ε=
+|L|ληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου κ(αι)
+|L|ου λαμβανετε μαι εαν αλλος ελθη εν τω
+|L|ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθαι
+|L|<V 44> Πως δυνασθαι υμεις πιστευειν δοξαν πα=
+|L|ρα αλληλων λαμβανωντες και την δοξαν
+|L|την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειται <V 45> μη
+|L|δωκηται οτι εγω κατηγορησω υμων προ(ς)
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μω=
+|L|υσης εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επι=
+|L|στευεται μωυση επιστευεται αν εμοι πε=
+|L|ρι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> οι δε τοις
+|L|εκεινου γραμμασιν ου πιστευεται πως
+|L|τοις εμοις ρημασιν πιστευσητε
+|L|<K 6> <V 1> Μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θα=
+|L|λασσης της γαλιλαιας [app][*]τιβεριαδο(σ)[\*]
+[C]της βεριαδο(σ)[\C][\app] <V 2> ηκο=
+|F 129v|
+|L|λουθη δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν
+χτα σημεια α [app][*]εποιη[\*][C]εποιει[\C][\app] επι των ασθενουν=
+|L|των <V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και
+|L|εκει εκαθητω μετα των μαθητων αυ=
+|L|του <V 4> ην δε εγγυς το πασχα εωρτη των ι=
+|L|ουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους
+|L|ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολλυς οχλος ερ=
+|L|χεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον
+|L|ποθεν αγωρασωμεν αρτους ινα φαγωσιν
+|L|ουτοι <V 6> τουτω δε ελεγεν πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποιην <V 7> απε=
+|L|κριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δη=
+|L|ναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα ε=
+|L|καστω βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις
+|L|εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο α=
+|L|δελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι το πεδα=
+|L|ριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθη=
+|L|νους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι ε=
+|L|στιν εις τοσουτους <V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησα=
+|L|Τε τους αν̅ους αναπεσιν ην δε χορτος πο=
+|L|λυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν ανδρες
+|L|των αριθμων ως πεντακισχιλιοι <V 11> και
+|L|ελαβεν τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστη=
+|L|σας εδωκεν τοις ανακειμενοις ομοι=
+|L|ως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+|L|<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου συναγαγεται τα περισσευ=
+|L|σαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+|L|<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα
+|F 130r|
+|L|κοφινους κλασματων εκ των πεντε
+|L|αρτων των κριθηνων α επερισσευσεν
+|L|τοις βεβροκωσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ε=
+|L|ποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος
+|L|εστιν ο προφητης ο ερχωμενος εις τον κοσ=
+|L|μον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθ(αι)
+|L|και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν
+|L|βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος
+|L|αυτος μονος <V 16> ως δε οψια εγενετο κατε=
+|L|βησαν οι μαθηται αυτου επι την θα=
+|L|λασσαν <V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρ=
+|L|χοντο περαν της θαλασσης εις καπαρ=
+|L|ναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ου=
+|L|πω προς αυτους εληλυθη ο ις̅ <V 18> η δε θα=
+|L|Λασσα ανεμου μεγαλου πνεωντος διηγη=
+|L|ρετω <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικο=
+|L|σιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅
+|L|περιπατουντα επι της θαλασσης κ(αι)
+|L|εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβη=
+|L|θησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φο=
+|L|βησθαι <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το
+|L|πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον
+|L|επι την γην εις ην υπηγοντο <V 22> τη επαυ=
+|L|ριον ο οχλος ο εστικως περαν της θαλασσ(ης)
+|L|Ιδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μι
+|L|εν και οτι ου συνησηλθεν τοις μαθηταις
+|L|αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι
+|L|μαθηται αυτου απηλθον <V 23> και αλλα ηλθον
+|L|πλοιαρια εκ τηβεριαδος εγγυς του το=
+|F 130v|
+|L|που οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστη=
+|L|σαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι
+|L|ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου
+|L|ανεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλ=
+|L|θον εις καφαρναουμ ζητουντες τον ιν̅
+|L|<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασ=
+|L|σης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γε=
+|L|γονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|Αμην αμην λεγω υμιν ζητιται μαι ουχ οτι
+|L|ιδεται σημεια αλλ οτι εφαγεται εκ των
+|L|αρτων και εχορτασθηται <V 27> εργαζεσ=
+|L|θαι μη την βρωσιν την απολλημενην α=
+|L|λλα την βρωσιν την μελλουσαν εις ζωην
+|L|αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει του=
+|L|των γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπεν
+|L|ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζο=
+|L|μεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και
+|L|ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του
+|L|θυ̅ ινα πιστευσηται εις ον απεστειλεν ε=
+|L|κεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιη=
+|L|σις σημειον ινα ιδωμεν και πιστεοσω=
+|L|μεν ουτι εργαζει <V 31> οι πρ̅ες ημων το μα=
+|L|ννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν
+|L|γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδω=
+|L|κεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν ο ις̅ αυτοις
+|L|Αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδω=
+|L|κεν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ
+|L|μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του ου̅νου εστ(ιν)
+|F 131r|
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους
+|L|ζωην το κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον
+|L|κε̅ παντοτε δως ημιν τον αρτον τουτον
+|L|<V 35> ειπεν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της
+|L|ζωης ο ερχομενος προς μαι ου μη πηνα=
+|L|σει και ο πιστευων εις εμαι ου μη διψησει
+|L|πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε
+|L|μαι και ου πιστευεται <V 37> παν ο διδωσιν
+|L|μοι ο πατηρ προς με ηξει και τον ερχωμε=
+|L|νον προς μαι <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου=
+|L|ρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον α=
+|L|λλα το θελημα του πεμψαντος με <V 39> τουτο
+|L|Δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυ=
+|L|του αλλα αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+|L|<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου
+|L|ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις
+|L|αυτων εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυ=
+|L|τον καγω τη εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον
+|L|ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω
+|L|ειμι ο αρτος ο καταβαινων εκ του ου̅νου
+|L|<V 42> και ελεγον ουχ ουτως εστιν ις̅ ο υς̅ του ιω=
+|L|σηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την
+|L|μρ̅α πως ουτως λεγει οτι εκ του οῠνου
+|L|καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις μη γογγυζεται μετ αλληλων <V 44> ουδ(εις)
+|L|δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ
+|L|ο πεμψας με ελκυσει αυτον καγω ανα=
+|L|στησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|F 131v|
+|L|<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις
+|L|και εσωνται παντες διδακτοι θυ̅ πας
+|L|ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερ=
+|L|χεται προς μαι <V 46> ουχ ωτι των πρ̅α τις εωρα=
+|L|κεντος ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εω=
+|L|ρακεν τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο
+|L|πιστευων εις εμαι εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω
+|L|ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες ημων εφαγον
+|L|το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτο(ς)
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινον ι=
+|L|να τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ημι
+|L|ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβαινον ε=
+|L|αν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζησει εις
+|L|τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υμιν
+|L|σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+|L|<V 52> Εμαχοντω ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λε=
+|L|γωντες πως δυναται ουτως δουναι υμιν
+|L|την σαρκα φαγην <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ α=
+|L|μην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγηται την σαρ=
+|L|κα του υυ̅ του θυ̅ και πινηται αυτου το αιμα
+|L|ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρογων μου την
+|L|σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην
+|L|αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημε=
+|L|ρα <V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το
+|L|αιμα μου αληθης εστι πωσις <V 56> ο τρογων μου
+|L|την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι
+|L|Μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεσταλκεν με
+|L|ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρο=
+|L|γων μαι κακεινος ζειση δι εμαι <V 58> ουτος εστιν {&rj;}ο αρτος
+|F 132r|
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγ(ον)
+|L|οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο
+|L|τρογον τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιω(να)
+|L|<V 59> ταυτα εν συναγωγη διδασκων εν καπερ=
+|L|ναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των
+|L|μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν
+|L|ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακου=
+|L|ειν <V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζου=
+|L|σι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν
+|L|αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν
+|L|θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα
+|L|οπου ην το προτερον <V 63> το πν̅α εστι το
+|L|ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πνευμα
+|L|εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες
+|L|οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅
+|L|τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις ε=
+|L|στιν ο παραδωσον αυτον <V 65> και ελεγεν
+|L|δια τουτω ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυνα=
+|L|ται ελθειν προς με εαν μη η δεδομε=
+|L|νον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου
+|L|πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου
+|L|εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου πε=
+|L|ριεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα
+|L|μη και υμεις θελεται υπαγειν <V 68> απεκρι=
+|L|θη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τι=
+|L|να απελευσωμεθα ρηματα ζωης αι=
+|L|ωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν
+|L|και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του {&rj;}ζωντος
+|F 132v|
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δω=
+|L|δεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις δι=
+|L|αβολος εστιν <V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμο=
+|L|νος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυ=
+|L|τον παραδιδωναι εις ων των δωδεκα
+|L|<K 7> <V 1> και περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη
+|L|γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαι=
+|L|α περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιου=
+|L|δαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη
+|L|των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον
+|L|Ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μετα=
+|L|βηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαι=
+|L|αν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι
+|L|τα εργα σου α ποιης <V 4> ουδεις γαρ εν κρυ=
+|L|πτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρη=
+|L|σια ειναι ει ταυτα ποιης φανερωσον
+|L|σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελ=
+|L|φοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρε=
+|L|στιν ο δε καιρος ο υμετερος παντωτε
+|L|εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος μη=
+|L|σειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυ=
+|L|ρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πο=
+|L|νηρα εστιν <V 8> υμεις αναβηται εις την εορτην
+|L|ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πε=
+|L|πληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις
+|L|εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ος δε ανεβησ(αν)
+|L|οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανε=
+|L|βη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν
+|F 133r|
+|L|κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον
+|L|εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+|L|<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τ(οις)
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν
+|L|αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+|L|<V 13> Ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυ=
+|L|του δια τον φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη
+|L|δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το
+|L|ιερον και εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζων
+|L|οι ιουδαιοι λεγωντες πως ουτος γρα=
+|L|μματα οιδεν μη μεμαθηκως <V 16> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ου=
+|L|κ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με <V 17> ε=
+|L|αν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν
+|L|γνωσεται εκ της διδαχης ποτερον εκ
+|L|του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο α=
+|L|φ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν
+|L|ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψ(αν)=
+|L|τος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδι=
+|L|κια εν εαυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδω=
+|L|Κεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποι=
+|L|ει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+|L|<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον
+|L|εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιη=
+|L|σα και παντες θαυμαζεται <V 22> δια του=
+|L|το μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην
+|L|ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των
+|L|πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνεται {&rj;}αν̅ον
+|F 133v|
+|L|<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββα=
+|L|τω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι
+|L|χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σα=
+|L|ββατω <V 24> μη κρινεται κατ οψιν αλλα τ(ην)
+|L|δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες
+|L|εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν
+|L|ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρη=
+|L|σια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μη=
+|L|ποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες ο=
+|L|τι ουτος εστιν αληθως ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον
+|L|οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχη=
+|L|ται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λε=
+|L|γων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι
+|L|Και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αλη=
+|L|θηνος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κα=
+|L|κεινος με απεστηλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον
+|L|πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον
+|L|την χειρα οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+|L|<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι
+|L|πλειωνα σημει τουτων ποιησει ων ου=
+|L|τος εποιησεν <V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του
+|L|οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα
+|L|Και απεστειλαν οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις
+|L|ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ε=
+|L|τι μικρον χρονον μεθ υμων ημι και υπα=
+|L|γω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητεισετε
+|F 134r|
+|L|με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω
+|L|υμεις ου δυνασθαι ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει
+|L|πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησωμεν
+|L|αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων
+|L|μελλη πορευεσθαι διδασκει τους ελλην(ας)
+|L|<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησε=
+|L|τε μες και ουχ ευρησετε και οπου [app][*]ειμι[\*][C]ημι[\C][\app]ειμι ε=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε [app][*]ελθειν[\*][C]ελθην[\C][\app] <V 37> εν δε τη εσ=
+|L|χατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ει=
+|L|στηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις δι=
+|L|ψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πι=
+|L|στευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη πο=
+|L|ταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υ=
+|L|δατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι
+|L|του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πι=
+|L|στευωντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α
+|L|αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι
+|L|ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον
+|L|ελεγον <V 41> μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χρι=
+|L|στος ερχεται <V 42> ουχη η γραφη ειπεν οτι εκ
+|L|του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ
+|L|της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> Σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+|L|<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον
+|L|αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτων τας χει=
+|L|ρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρ=
+|L|χιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις
+|L|εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απε=
+|F 134v|
+|L|κριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτ(ως)
+|L|ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθη=
+|L|σαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πε=
+|L|πλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχωντων ε=
+|L|πιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νο=
+|L|μον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδη=
+|L|μος ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων ε=
+|L|ξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινη τον αν̅ον ε=
+|L|αν μη ακουση παρ αυτου προτερον και
+|L|γνω τι [app][*]ποιη[\*][C]ποιει[\C][\app]
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον
+|L|Αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ε=
+|L|ρευνισον και ιδε οτι προφητης εκ της
+|L|γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και επορευθη
+|L|εκαστος εις τον οικον αυτου <K 8> <V 1> ις̅ δε επορευθη
+|L|εις το ορος των ελαιων <V 2> ορθρου δε παλιν πα=
+|L|ρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετ(ο)
+|L|και καθισας εδιδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε
+|L|οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον
+|L|γυναικα εν μοιχεια καταληφθηαν και
+|L|στησαντες αυτην εν μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω πει=
+|L|ραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατε=
+|L|ληφθη επαυτωφωρω μυχευομενη <V 5> εν
+|L|δε τον νομω μωσης επεγγειλατο τας τοι=
+|L|αυτας [app][*]λιθοβολεισθαι[\*][C]λιθοβολησθαι[\C][\app] συ ουν τι λεγεις
+|L|<V 6> Τουτο δε ελεγον πειραζωντες αυτον ινα
+|L|εχωσι κατηγοριαν αυτου ο δε ις̅ κατω
+|L|κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την
+|L|γην μη προσποιουμενος <V 7> ως δε επε=
+|F 135r|
+|L|μενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ει=
+|L|πεν προς αυτους ο αναμαρτητος [app][*]ημων[\*][C]υμων[\C][\app]
+|L|πρωτον επ αυτην των λιθον βαλλετω <V 8> και
+|L|παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι
+|L|δε ακουσαντες και υπο της συνηδησεως
+|L|ελλεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρ=
+|L|ξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κα=
+|L|τεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ου=
+|L|σα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασα=
+|L|μενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που
+|L|εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε
+|L|κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν
+|L|δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και
+|L|μηκετι αμαρτανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ελαλησε λεγων εγω [app][*]ειμι[\*][C]ημι[\C][\app] το φως του κοσμου
+|L|Ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν
+|L|τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+|L|<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σε=
+|L|αυτου μαρτυρεις οι μαρτυρια σου ουκ ε=
+|L|στιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αλη=
+|L|θης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν
+|L|ηλθον και που υπαγω υμεις <V 15> υμεις κατα την
+|L|σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+|L|<V 16> Και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης
+|L|εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πε=
+|L|μψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμε=
+|L|τερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρ=
+|L|τυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρ(ων)
+|F 135v|
+|L|περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγων ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδα=
+|L|τε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε [app][*]ηδητε[\*][C]ηδειτε[\C][\app] και τον
+|L|πρ̅α μου ειδειτε αν <V 20> ταυτα ουν τα ρημα=
+|L|τα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασ=
+|L|κων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον
+|L|Οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν
+|L|παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησε=
+|L|τε με και εν τη αμαρτια υμων αποθα=
+|L|νεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασ=
+|L|θαι ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι απο=
+|L|κτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υ=
+|L|μεις ου δυνασθαι [app][*]ελθειν[\*][C]ελθην[\C][\app]
+<V 23> και ειπεν αυτοις
+|L|υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ει=
+|L|μι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υ=
+|L|μιν οτι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις
+|L|ημων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι
+|L|αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις ημων
+|L|<V 25> Ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα ε=
+|L|χω περι υμων και λαλειν και κρινειν αλλ ο
+|L|πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα
+|L|παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+|L|<V 27> Ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+|L|<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσειται τον
+|L|υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ει=
+|L|μι̣ και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα
+|F 136r|
+|L|καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ ταυτα λα=
+|L|λω <V 29> και ο πεμψας μετ εμου εστιν ουκ α=
+|L|φηκεν με μονων οτι εγω τα αρεστα αυτων
+|L|πιω παντωτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντως
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν
+|L|ο ις̅ προς τους πεπιστευκωτας αυτω
+|L|ιουδαιους εαν υμεις μινητε εν τω λογω τω
+|L|εμω αληθως μαθηται μου εσται <V 32> και γνω=
+|L|σεσθαι την αληθειαν και η αληθεια ελευθε=
+|L|ρωσει υμας <V 33> απεκρηθησαν αυτω ιου=
+|L|δαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδε=
+|L|νι δεδουλευκαμεν πωποται πως ουν
+|L|λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθαι <V 34> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δου=
+|L|λος εστιν της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος
+|L|ου μινη εν τη οικηα εις τον αιωνα ο
+|L|ις̅ μινη εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος ημ(ας)
+|L|ελευθερωσει ωντος ελευθεροι εσεσθαι
+|L|<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εσται αλα ζη=
+|L|τειτε μαι αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος
+|L|ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω α εωρακα παρα
+|L|τω πρ̅ι μων λαλω και υμεις ουν α εο=
+|L|ρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειται
+|L|<V 39> απεκρηθησαν και ειπεν αυτω ο πη̅ρ η=
+|L|μων αβρααμ εστην λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του
+|L|αβρααμ εποιειται αν <V 40> νυν δε ζητητε
+|L|με αποκτηναι και αν̅ον ος τιν αληθει=
+|L|αν υμιν λελαληκαν ην ηκουσα παρα του
+|L|θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+|L|<V 41> υμεις ποιηται τα εργα του πρ̅ς ημων
+|F 136v|
+|L|ειπον ουν αυτω ειμεις πειηται τα εργα
+|L|του πρ̅ς ημων εκ πορνηας ου γεγεννημε=
+|L|θα ενα πρ̅α εχωμεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν
+|L|αυτω ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ ημων ην ηγαπατε αν
+|L|εμε εγω γαρ παρα του θυ̅ εξηλθον και
+|L|ηκω ου ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυ=
+|L|θα αλλ [app][*]εκηνος[\*][C]εκεινος[\C][\app] με αποστειλεν <V 43> δια=
+|L|τη την λαληαν την εμην ου γινωσκεται
+|L|οτι ου δυνασθαι ακουειν τον λογον
+|L|τον εμον <V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβο=
+|L|λου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς
+|L|υμων θελεται ποιειν εκεινως αν=
+|L|θροποκτωνος ην απ αρχης και εν
+|L|τη αληθεια εν αυτω οταν λαλη το
+|L|ψευδος οτι ψευστης εστην και ο πη̅ρ αυ=
+|L|του <V 45> εγω δε οτη την αληθηαν λεγω ου
+|L|πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με
+|L|περι αμαρτιας η αληθειαν λεγω δι=
+|L|ατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ
+|L|του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει
+|L|δια τουτο υμεις ουκ ακουετε <V 48> απε=
+|L|κρηθησαν ι ιουδαιοι και ειπαν αυτω
+|L|ου καλως λεγωμεν ειμεις οτι σαμαρι=
+|L|της ει συ και δαιμονιον εχης <V 49> απε=
+|L|κρηθει ο ις̅ εγω δαιμονιον ο̣̣υ̣κ αιχω
+|L|αλλα [app][*]τημω[\*][C]τιμω[\C][\app] τον πρ̅αν μου και υμεις
+|L|ατιμαζεται με <V 50> εγω δε ου ζητω την
+|L|δοξαν μου εστην ο ζητων και κρη=
+|L|νων <V 51> αμην αμην λεγω ημιν εαν τις
+|L|τον εμον λογων τηρηση θανατω ου
+|L|μη θεωορηση{sic} εις των αιωνα
+|L|<V 52> Ειπων ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκα=
+|F 137r|
+|L|μεν οτι δαιμονιον εχης αβρααμ απε=
+|L|θανεν και προφητε και συ λεγης
+|L|εαν τις τον λογον μου τηρηση θανα=
+|L|τον ου μη θεορηση εις τον αιωνα <V 53> μη̣
+|L|σει [app][*]μειζων[\*][C]μηζων[\C][\app] η του πρ̅ς ημων αβρααμ
+|L|οστις απεθανεν και οι προφητε
+|L|απεθανων τινα σαυτον ποιης <V 54> α=
+|L|πεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυ=
+|L|τον η δοξα μου ουδεν εστην εστην
+|L|ο πη̅ρ μου ο δοξαζω με ον υμεις
+|L|λεγετε οτι ο θς̅ ημων εστιν <V 55> και ου=
+|L|κ αιγνωκατε αυτον εγω δε οιδα
+|L|αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οι=
+|L|δα αυτον εσωμε ομοιος υμων ψευ=
+|L|της αλλ οιδα αυτον και τον λο=
+|L|γον αυτου τωρων <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ η=
+|L|μων ηγαλλιασατω ηνα ηδη την μρ̅αν
+|L|την εμην και ειδω και εχαρι <V 57> ειπον
+|L|ουν ιουδαιοι προς αυτον πεντη=
+|L|κοντα ετη ουπω εχης και αβρααμ
+|L|εωρακας <V 58> ειπεν αυτω ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι ε=
+|L|γω ειμι <V 59> υραν ουν ληθους ινα βαλω=
+|L|σιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλ=
+|L|θεν εκ του ιερου και διελθων δι=
+|L|α μεσου αυτων επορευετο και πα=
+|L|ρηγων ουτως <K 9> <V 1> και παραγων
+|L|Ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γενητης <V 2> και
+|L|ηρωτησεν αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|λεγοντες ραββι της ημαρτεν ου=
+|L|τος η γονης αυτου ινα τυφλος
+|L|γενηθη <V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ου=
+|F 137v|
+|L|ουτε η γονης αυτου αλλ ινα φανερωθη
+|L|τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργα=
+|L|ζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως
+|L|ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις
+|L|δυνατε εργαζεσθαι τα εργα του πεμ=
+|L|ψαντος με εως εμερα ες την ερχεταιι{sic}
+|L|νυξ οτε ουδις δυνατα εργαζεσθαι
+|L|<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσ=
+|L|μου <V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και
+|L|εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος
+|L|και επεχρησεν αυτου τον πηλον επι
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ει=
+|L|πεν αυτω υπαγε νηψαι εις την κολη=
+|L|μβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται
+|L|απεσταλμενες απηλθεν ουν και ε=
+|L|νιψατο και ηλθεν βλεπων <V 8> οι ουν γει=
+|L|τονες και οι θεωρουντες αυτον το
+|L|προτερον οτι προς ετησιν ελεγον ουν
+|L|ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσ=
+|L|αιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν α=
+|L|λλοι δε οτι ομοιως αυτω εστιν εκει=
+|L|νος δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν
+|L|αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλ=
+|L|μοι <V 11> απεκρηθη [app][*]εκηνος [\*][C]εκεινος [\C][\app] και ειπεν αν̅ος
+|L|ο λεγωμενος ις̅ πυλον εποιησεν
+|L|και επεχρισεν μου τους οφθαλμους
+|L|και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβη=
+|L|θραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν
+|L|και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυ=
+|L|τω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> α=
+|L|γουσιν αυτον προς τους φαρισαιους το(ων)
+|L|ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε πι=
+|F 138r|
+|L|λον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους
+|L|οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον
+|L|και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψαν ο δε ει=
+|L|πεν αυτοις πηλον επεθεκεν μοι εποι τους
+|L|οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον
+|L|ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστην ουτος
+|L|παρα θυ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τει=
+|L|ρη αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρ=
+|L|τωλος τηαυτα σημεια ποιειν και σχισμα
+|L|ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω πα=
+|L|λιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξεν
+|L|σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προ=
+|L|φητις εστιν <V 18> ουκ αιπιστευσαν ουν οι ιουδαι=
+|L|οι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλε=
+|L|ψαν εως οτου εφωνισεν τους γονεις αυτου
+|L|αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτισεν αυτους
+|L|λεγοντες ουτος εστιν ο υιος ημων ων υμεις
+|L|λεγεται οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν
+|L|αρτι βλεπει <V 20> απεκρηθεισαν δε αυτοις
+|L|οι γωνεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγ(εν)νηθη
+|L|<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ ειδαμιν η τις
+|L|ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις
+|L|ουκ ειδαμιν αυτον ερωτησατε ηλικειαν
+|L|εχει αυτος περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα ει=
+|L|πον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντον τους
+|L|ιουδαιους ηδη γαρ [app][*]συνεθεντο[\*][C]συνετιθεντο[\C][\app] οι ιουδαιοι
+|L|ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυνα=
+|L|γωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γωνεις αυτου
+|L|ειπον οτι ηδεικειαν εχει αυτον ερωτη=
+|L|σαται <V 24> εφωνισαν εκ δευτερου τον αν̅ον ο=
+|L|ς ω̣ν τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν
+|F 138v|
+|L|τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ου=
+|L|τος αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκρηθη ουν
+|L|και ειπεν εκεινος ει αμαρτωλως εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι
+|L|βλεπω <V 26> ειπων δε αυτω παλιν τι εποιη=
+|L|σεν παλιν πως εινεωξεν σου τους
+|L|οφθαλμους <V 27> απεκρηθει αυτοις ει=
+|L|πον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι πα=
+|L|λιν θελεται ακουειν [app][*]μει και υμεις μη
+|L|και υμεις[\*][C*]μη και υμεις[\C*][\app] θελετε αυτου γενεσθαι <V 28> οι δε
+|L|ελοιδωρησαν αυτου και ειπαν συ μα=
+|L|θητης ει εκεινου υμεις{two words sup ras} δε του μωυ=
+|L|σεως εσμιν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν ο=
+|L|τι μωυσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε
+|L|ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκρηθη
+|L|ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτο γαρ
+|L|εθαυμαζων οτι υμεις ουκ οιδαμιν πο=
+|L|θεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλου
+|L|ο θς̅ ουκ ωκουει αλλ εαν τις θεοσεβης
+|L|η και το θελημα αυτου ποιη τουτου α=
+|L|κουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι η=
+|L|νεωξεν τις τυφλου γεγεννημενου οφθαλ=
+|L|μους <V 33> η μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνα=
+|L|το ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ει=
+|L|παν αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης
+|L|ολος και συ διδασκεις ημας και εξε=
+|L|βαλον αυτων εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι ε=
+|L|ξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτων
+|L|ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιω(ον){sic}
+|L|του θυ̅{two words sup ras} <V 36> απεκριθη εκυνος και ειπεν
+|L|τις εστιν κε̅ ινα πιστευση̣ εις αυτον
+|F 139r|
+|L|<V 37> ειπεν δε ο ις̅ και εωρακας αυτον και
+|L|ο λαλων μετε σου [app][*]εκηνος[\*][C]εκεινος[\C][\app] εστιν
+<V 38> ο δε ε=
+|L|φη πιστευο κε̅ και προσεκυνησεν αυ=
+|L|τω <V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις
+|L|τον κοσμων τουτον ελυληθα ινα οι
+|L|μη βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκου=
+|L|σαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι με=
+|L|τ αυτου οντες και ειπον αυτω μη κ(αι)
+|L|υμεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ ει τυφλοι ουτε ουκ αν ηχεται αμαρ=
+|L|τιαν νυν δε λεγεται οτι βλεπωμεν η
+|L|αμαρτιαν ημων μινη <K 10> <V 1> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο μη εισερχομενος δια της
+|L|θυρας εις την αυλην των προβατων
+|L|αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκει=
+|L|νος κλεπτης εστιν και ληστης <V 2> ο δε
+|L|εισερχομενος δια της θυρας ποιμην
+|L|εστην των προβατων <V 3> τουτω ο θυρω=
+|L|ρος ανειγι και τα προβατα της φω=
+|L|νης αυτου ακουει και τα ιδια προ=
+|L|βατα φωνει κατ ονομα και εξαγει
+|L|αυτα <V 4> κ(αι) οταν τα ιδια προβατα εκ=
+|L|βαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται
+|L|και τα προβατα αυτων ακολουθει
+|L|οτι οιδασιν την φωνην αυτου <V 5> αλλοτρι=
+|L|ω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευ=
+|L|ξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των
+|L|αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την πα=
+|L|ραμαθειαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι (δε)
+|F 139v|
+|L|ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλη αυτοις
+|L|<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προ=
+|L|βατων <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου
+|L|κλεπται εισιν και λισται αλλ ουκ ηκουσαν
+|L|αυτων τα προβατα <V 9> εγω ειμη η θυρα
+|L|δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και ε=
+|L|ξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης
+|L|ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσι και
+|L|απολεσι εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν
+|L|και περισσοτερον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυ=
+|L|χην αυτου τιθησιν υπερ των προβα=
+|L|των <V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην
+|L|ου ουκ εστιν τα προβατα ιδεια θεωρι
+|L|τον λυκον ερχομενον και αφηεισιν τα
+|L|προβατα και φευγει και ο λυκως αρ=
+|L|παζει αυτα και σκωρπιζει [app][*]ταυτα[\*][C]τα[\C][\app] προ=
+|L|βατα <V 13> ο δε μησθωτος εστιν και ου μελει
+|L|αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμ(ην)
+|L|ο καλος και γινωσκο τα εμα και γινωσ=
+|L|κομε υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκι με
+|L|ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α μου και
+|L|την ψυχην μου [app][*]τιθημου[\*][C]τιθημοι[\C][\app] υπερ των προ=
+|L|βατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εσ=
+|L|τιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με
+|L|δι αγαγειν και της φωνης μου ακουσω=
+|L|σιν και γενισεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> Δια τουτω με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθη=
+|L|μοι την ψυχην μου ινα λαβω αυτην <V 18> ου=
+|L|δεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθη=
+|F 140r|
+|L|μη <V 17> {repeat} την ψυχην μου ινα λαβω αυτην <V 18> {repeat} ουδεις αι=
+|L|ρει αυτην απ εμου αλλ εγω =
+|L|π εμου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξου=
+|L|σιαν εχω παλιν λαβειν αυτον ταυτην την
+|L|εντολιν ελαβων παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχι=
+|L|μα παλιν εγενετω εν τοις ιουδαιοις δια
+|L|τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολλοι ε=
+|L|ξ αυτων δαιμονιον εχει και μινεται τι αυ=
+|L|του ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρημα=
+|L|τα ουκ εστνι δαιμονιζομενου μη δαιμο=
+|L|νιον δυναται τυφλους οφθαλμων ανοι=
+|L|ξαι <V 22> εγενετο τε τα εκαινια εν τοις ιεροσω=
+|L|λυμοις χημων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν
+|L|τω ιερω εν τοι στοας σολομωντος <V 24> εκυκλω=
+|L|σαν ουν αυτω οπου{sup ras} ιουδαιοι και ελεγον
+|L|αυτω εως ποτε τ(ην) ψυχην ημων ερεις
+|L|ει συ ο χς̅ ειπε ημην παρρησια <V 25> απεκρη=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστε=
+|L|υεται τα εργα α εγω ποιω εν τω ονωμα=
+|L|τι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρι περι ε=
+|L|μου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευεται οτι ουκ εσται εκ
+|L|των προβατων των εμων καθως ειπον
+|L|υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου
+|L|ακουσωσιν καγω γινως αυτα και ακολου=
+|L|θουσιν μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυ=
+|L|τοις και ου μη απολονται εις τον αιωναν
+|L|και ουχ αρπασι τις αυτα εκ της χειρος
+|L|μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μιζων
+|F 140v|
+|L|παντων εστιν και ουδεις δυνανται αρπα=
+|L|ζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο
+|L|πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν αι=
+|L|θους οιν ιουδαιοι ινα λιθασουσιν αυ=
+|L|τον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα κα=
+|L|λα εργα εδιξα υμιν εκ του πρ̅ς μου
+|L|δια ποιων αυτων εργων λιθαζεται
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι κα=
+|L|λου εργου ου λιθαζωμεν σαι αλλα περι
+|L|βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις
+|L|σεαυτον θς̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ο ουκ εσ=
+|L|τιν γεγραμενες εν τω νομω υμων εγω
+|L|ειπον θεοι εσται <V 35> ει εκυνους ειπεν θεους
+|L|προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου
+|L|δυναται αυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ απεσ=
+|L|τηλεν εις τον κοσμων υμεις δε λεγεται
+|L|οτι βλασφημοις οτι ειπον υι̅ς του θυ̅
+|L|ειμη <V 37> ει ου πειω τα εργα του πρ̅ς μου
+|L|μη πιστευεται μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι
+|L|μη πιστευετε τοις εργοις μου πιστευετε
+|L|ινα γνωτε και πιστευεται οτι εν εμοι ο πη̅ρ
+|L|καγω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν αυτον πιασαι και
+|L|εξηλθεν εκ της χειρος αυτον <V 40> και απηλ=
+|L|θεν παλιν περαν του ιωρδανου εις το=
+|L|πον οπου ην ιωαννης βαπτιζων το προ=
+|L|τερων και εμηνεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποι=
+|L|ησεν σημιον ουδεν παντα δε ωσα ειπεν
+|F 141r|
+|L|ιωαννης περι αληθηνη <V 42> και πολλοι επησ=
+|L|τευσαν εις αυτον εκει <K 11> <V 1> ην δε τις ασ=
+|L|ενον λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης
+|L|μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+|L|<V 2> ην δε μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρων
+|L|και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις
+|L|θρηξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος
+|L|ησθενη <V 3> απεστηλεν ουν αι αδελφαι αυ=
+|L|του προς αυτον λεγουσαι κε̅ ειδε ον φι=
+|L|λεις ασθενης <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ηπεν
+|L|η ασθενια αυτη ουκ εστην προς θανατον
+|L|αλλα υπερ της δοξης του θυ̅ δι αυτης
+|L|<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελ=
+|L|φην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ου ηκουσεν
+|L|οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν ω ην τοπω
+|L|δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτω λεγει τοις
+|L|μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+|L|<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν
+|L|σαι οι ιουδαιοι αποκτειναι και παλιν υπαγεις
+|L|εκει <V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι
+|L|οι εισιν της ημερας εαν τις περιπατεις
+|L|εν τη ημερα ου προσκωπτει οτι το φως
+|L|του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις πε=
+|L|ριπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι
+|L|το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και
+|L|μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος
+|L|ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα ε=
+|L|ξυπνησω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω οι μα=
+|F 141v|
+|L|θηται αυτου κε̅ ει κεκειμειται σωθησεται
+|L|<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου
+|L|εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμοισεως
+|L|του υπνου λεγει <V 14> τοτε ειπεν ο ις̅ παρρη=
+|L|σεια λαζαρος απεθανεν <V 15> και χαιρω δι
+|L|υμας ινα πιστευσιται οτι ουκ ημειν ε=
+|L|κει αλλα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν
+|L|θωμας ο λεγομενος δυδιμος τοις συν=
+|L|μαθηταις αυτου αγωμεν και υμεις ινα α=
+|L|πο <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν
+|L|αυτω τεσαρας ημερας ηδι εχοντα εν
+|L|τω μνημιω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιε=
+|L|ρωσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεν=
+|L|τε <V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων ελυληθεισ=
+|L|σαν προς την μαρθα̣ν και μαριαν ινα πα=
+|L|ραμηθησονται αυτας περι του αδελφου
+|L|αυτου <V 20> η ουν μαρθαν ως ηκουσεν οτι ις̅ ερ=
+|L|χεται ειπηντησεν αυτων μαριαμ δε εν τω
+|L|οικω εκαθεζετω <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς
+|L|τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου
+|L|ο αδελφος <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα α=
+|L|ν ετισει τον θν̅ δωσοι σοι ο θς̅ <V 23> αναστησετ[ill]αι[\ill]
+|L|ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτον μαρθα ειδα ο=
+|L|τι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστ[ill]ασις[\ill]
+|L|και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη
+|L|ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις ε=
+|L|με ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστεβεις
+|L|τουτω <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα
+|F 142r|
+|L|οτι συ ει ο χς̅ ο υι̅ς του θυ̅ του ζωντος ο εις
+|L|τον κοσμων ερχωμενος <V 28> και ταυτα ειπουσα
+|L|απηλθεν και εφωνισεν μαριαμ την αδελ=
+|L|φην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκα=
+|L|λος παρεστην και φωνι σαι <V 29> εκυνη δε ως
+|L|ηκουσε̣ν ηγερθη ταχει και ηρχετο προς
+|L|αυτον <V 30> ουπο δε εληλυθεις ις̅ εις την κω=
+|L|μην αλλ ην ετι εν τω τωπω οπου υπην=
+|L|τησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι ων=
+|L|τες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυ=
+|L|θουμενοι αυτην ειδοντες την μαριαν
+|L|οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολου=
+|L|θησαν αυτω δοξαντες οτι υπαγει εις το
+|L|μνημιον ινα κλαυσει αν εκει <V 32> η ουν μαριαμ
+|L|εισηλθεν οπου ην ις {sic} ηδουσα αυτον επε=
+|L|σεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα κε̅
+|L|εις ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλεουσαν και τους α
+|L|αδελφους αυτη ιουδαιους ενεβρημησατο
+|L|τω πν̅ι και εταρεξεν αυτον <V 34> και ειπε που
+|L|τεθηκατε αυτον <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν
+|L|ιουδαιοι ειδη πως εφηλουν αυτω <V 37> τινες
+|L|δε εξ αυτον ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοι=
+|L|ξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιεισαι
+|L|ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> η ις̅ ουν παλιν
+|L|εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνη=
+|L|μιον ην δε σπηλαιον και λιθον επεκητο ε=
+|L|π αυτω <V 39> λεγει αυτη ο ις̅ αρατε τον λιθον
+|L|λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος μαρθα
+|F 142v|
+|L|κε̅ ηδει οζει τεταρταιος γαρ εστειν <V 40> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσεις οψη
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην
+|L|ουδεις ηρεν τους οφθαλμους ανω και ει=
+|L|πεν πε̅ρ ευευχαριστω σοι οτι ηκουσας
+|L|μου <V 42> εγω δε ειδειν οτι παντοτε μου ακου=
+|L|εις αλλα δια τον οχλον τον περηεσ=
+|L|τωτα εινον ινα πιστευσωσιν οτι συ με
+|L|απεστηλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνην με=
+|L|γαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρω εξω
+|L|<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας
+|L|χειρας και τους ποδας καιρηαις και η
+|L|οψης αυτου σουδαριω περιεδεδετο
+|L|[ill]λ[\ill]εγει αυτοις ο ις̅ λυσαται αυτον και αφεται
+|L|αυτον υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαι=
+|L|ων οι ελθοντως προς την μαριαν και
+|L|θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν
+|L|εις αυτον <V 46> [ill]τ[\ill]ινες δε εξ αυτον α=
+|L|πηλθον προς τους φαρισαιους <V 47> συνε=
+|L|δριον και ελεγον τι ποιωμεν αυτον οτι
+|L|ουτος ο αν̅ος πολλα ποιει σημοια <V 48> ε=
+|L|αν αφωμεν αυτον ουτως παντες πισ=
+|L|τευσωσιν εις αυτον και ελευσωνται οι ρω=
+|L|μαιοι και αρουσιν ημων και τον τωπον και
+|L|το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας
+|L|αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν
+|F 143r|
+|L|αυτοις υμεις ουκ ειδατε <V 50> ουδε διαλογι=
+|L|ζεσθαι οτι συμφερη ημειν ινα εις αν̅ος
+|L|αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το
+|L|εθνος αποληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ου=
+|L|κ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου
+|L|εκυνου προεφητευσεν οτι ημελλεν αποθν(ησ)=
+|L|κην ο ις̅ υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ
+|L|του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα
+|L|του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει ει=
+|L|ς ην <V 53> απ εκεινης ουν της ειμερας συνε=
+|L|βουλευσαντο ινα αποκτηνωσιν αυτον
+|L|<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησεια περιεπα=
+|L|τι εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εις
+|L|την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ
+|L|λεγομενην πολην κακειν εμεινεν μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 55> {gap}ν δε εγγυς το πασχ(α)
+|L|η εορτη των ιουδαιων και ανεβησαν πο=
+|L|λλοι εις ιεροσολυμοις εκ της χωρας
+|L|προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+|L|<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλλη=
+|L|λων εν τω{8 letters above the line erased} ιερω εστηκωτες τη δοκει
+|L|υμιν οτι ου μη ελθη εις την εωρτην <V 57> δε=
+|L|δωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι εντ{1}ολας ινα εαν τις γνω που εσ=
+|L|την μηνυ̣ση οπως πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12> <V 1> ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλ=
+|L|θεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος
+|F 143v|
+|L|ο τεθνηκως ον ηγειρεν ο ις̅ εκ νεκρων <V 2> εποιει=
+|L|σεν ουν αυτω διπνω εκει και η μαρθα δι=
+|L|ηκωνει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμε=
+|L|νων συν αυτω <V 3> η ουν μαριαμ λαβουσα λι=
+|L|τραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτη=
+|L|μου ηληψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
+|L|μαξεν ταις θρηξιν αυτης τους ποδας αυ=
+|L|του η δε οικηα επληρωθει εκ της ωσμης
+|L|του μυρου <V 4> λεγει δε ει ουδας ω ισκαριωτις
+|L|Ε{1}ις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτων
+|L|παραδιδωναι <V 5> διατι τουτο [app][C]&om;[\C][Cc]το[\Cc][\app] μυρον ου=
+|L|κ επραθει διακωσιων δηναριων και
+|L|εθωθει πτωχοις <V 6> ειπεν δε τουτως ουχ ω=
+|L|τι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ ωτι
+|L|κλεπτης ην τον γλοσοκομων εχοντα βαλλο=
+|L|μενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυ=
+|L|την ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου
+|L|μου τηριση αυτων <V 8> τους πτωχους γαρ
+|L|παντωτε εχεται μεθ εαυτων εμε δε ου παν=
+|L|τωτε εχεται <V 9> εγνω ουν ο οχλος των ιουδαι=
+|L|ων οτι εκει εστιν και [app][C]ε̣ω̣θον[\C][Cc]ηλθον[\Cc][\app] ουν δια τον ιν̅
+|L|μονον αλλ ινα και τον λαζαρων [app][C]ιδουσιν[\C][Cc]ιδωσιν[\Cc][\app]
+|L|ον ηγηρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρ=
+|L|χιερης ινα και τον λαζαρων αποκτεινω=
+|L|σιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον απηγοντω των
+|L|ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+|L|<V 12> Τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την ε=
+|L|ωρτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ [app][C]{ras}ς[\C][Cc]εις[\Cc][\app] ι=
+|L|εροσωλυμα <V 13> ελαβων τα βαια των φοινηκων
+|L|και εξηλθον ης υπαντησιν αυτω και εκραυ=
+|L|γαζων ωσαννα ευλογημενος ος ερχομενος
+|L|εν ονοματι κυ̅ και ο βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευ=
+|L|ρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτων κα=
+|F 144r|
+|L|θως εστιν γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατηρ σι(ων)
+|L|ιδου γαρ ο βασιλευσου ερχεται καθημενος ε=
+|L|πι πολου ονου <V 16> και ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου
+|L|οι μαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅
+|L|τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17> Εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτι τον
+|L|λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγει=
+|L|ρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υπηντησ(εν)
+|L|αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτω αυτων πεποι=
+|L|ηκενε το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς
+|L|αυτους θεωρειται οτι ουκ ωφελειται ουδε εν
+|L|ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν
+|L|δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα
+|L|προσκυνησουσιν εν τη εορτη <V 21> τοτε ουν προσηλ=
+|L|θον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαι=
+|L|ας και ηρωτουν αυτον λεγωντες κε̅ θελωμεν
+|L|τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω
+|L|ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος
+|L|λεγουσιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ αποκρινεται αυτοις λεγ(ων)
+|L|εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμην εαν μη ο κοκκος του σιτου
+|L|πεσον εις την γην αποθανη πολυν καρπον φε=
+|L|ρει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεγει
+|L|αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλα=
+|L|ξει αυτην <V 26> εαν εμοι της διακονισει εμοι ακολου=
+|L|θητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος
+|L|μου εσται εαν δε τ̣ι̣ς̣ ε̣μ̣ο̣ι̣ διακονει τιμησει
+|L|αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρα=
+|L|Κται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με της ωρας
+|L|ταυτης αλα δια τουτω ηλθον εις την ωραν
+|L|ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν
+|L|φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν
+|L|δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο και εστως ακουσας ελεγ(εν)
+|F 144v|
+|L|βροντη γεγονενε αλλοι ελεγον αγγελος αυτων
+|L|λελαληκα <V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δει ε=
+|L|μεα η φωνη αυτη εληλυθεν αλλα δι υμας <V 31> νειν
+|L|κρισις εστιν του κοσμου τουτου εκβληθεισε=
+|L|ται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας
+|L|ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγεν σημαι=
+|L|νω αυτον ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκην
+|L|<V 34> απεκριθη ουν αυτον ο οχλος ημεις εικουσαμεν
+|L|εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη εις τον αιωναν και πως
+|L|λεγεις σοι οτι δη ηψωθηναι τον ιν̅ του αν̅ου τις
+|L|εστιν ουτως ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|ετι μικρον χρονον τω φως εν υμην εστιν πε=
+|L|ριπατειτε εως το φως εχεται ηνα μη σκοτει=
+|L|α υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σ=
+|L|κοτεια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> ως το φως εχε=
+|L|ται πιστευεται ως το φως ινα υο̅ι φωτως γενη=
+|L|σεσθω [app][C]ταυτα ταυτα[\C][Cc]ταυτα[\Cc][\app] ελαλησεν ο ις̅ και απελ=
+|L|Θων εκρυβε απ αυτον <V 37> τοσαυτα δε σημεια αυτου
+|L|πεποιηκωτες εμπροσθεν αυτον ουκ επισ=
+|L|τευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του προ=
+|L|φητου πληρωθη ων ειπεν κε̅ τις επιστευσεν
+|L|τη ακωη ημων και ο βραχιον κυ̅ τινη απεκα=
+|L|λυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν
+|L|οτι παλιν εισαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους
+|L|οφθαλμους και επερωσεν αυτον την καρδι=
+|L|αν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νωησω=
+|L|σιν την καρδιαν και στραφωσιν και ιασωμαι αυ=
+|L|τους <V 41> ταυτα ειπεν ισαιας οτε ιδεν την δοξαν
+|L|αυτου και ελαλησεν περι α̣υ̣του <V 42> οπως μεν=
+|L|τοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσ̣α̣ν
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ο=
+|L|μολογουν ινα μη αποσυναγωγη γενωνται
+|L|<V 43> ηγαπησαν γαρ μαλλον την δοξαν των αν̅ων
+|F 145r|
+|L|υπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξεν και
+|L|ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευκ̣ει εις
+|L|εμαι αλλ εις τον πεμψαντα με <V 45> {om} <V 46> εγω φως εις
+|L|τον κοσμον τουτων εληλυθα ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις εμαι εν τη σκοτεια μη μηνει <V 47> και
+|L|εαν τις μου ακουσει των ρηματων και φυ=
+|L|λαξει εγω ου κρινω αυτων ου γαρ ηλθον ινα
+|L|κρινω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμ=
+|L|βανου τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα
+|L|τα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος
+|L|[app][C]κρινη[\C][Cc]κρινει[\Cc][\app] αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι ε=
+|L|γω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψ(ας)
+|L|με πη̅ρ εκεινος μοι εντολην δεδωκεν
+|L|τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντο=
+|L|λη αυτη ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης [app][C]τω[\C][Cc]του [\Cc][\app] πασχα ιδων ο ις̅ ο=
+|L|τι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κο(σ)=
+|L|μου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους
+|L|ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ειγαπησεν
+|L|αυτους <V 2> και δειπνου γινομενου του διαβολου
+|L|ηδει βεβληκοτως εις την καρδιαν ιουδας σι=
+|L|μων ο ισκαριωτης ινα παραδω αυτων <V 3> ιδως
+|L|ο ις̅ οτι παντα εδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας
+|L|χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς
+|L|τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου
+|L|και τιθεισιν τα ιματια αυτου και λαβων λεν=
+|L|τιων διεζωσατο εαυτον <V 5> ειτα βαλλη υδωρ εις
+|L|τον νιπτηραν και ηρξαντον νειπτιν τους πο=
+|L|δας των μαθητων και εκμασειν τω λεντιω ω ην
+|L|διεζωσμενος <V 6> ερχετε ουν προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και λεγει αυτω εκυνος κε̅ συ μου νιπτεις
+|L|τους ποδας <V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|F 145v|
+|L|<V 8> εαν μη νιψω σαι ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λε=
+|L|γει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας
+|L|μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφα=
+|L|λην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει
+|L|αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται
+|L|αλλ ουχι παντες <V 11> ηδι γαρ τον παραδιδοντα
+|L|αυτον δια τουτω ειπεν αλλ ουχι παντες κα=
+|L|θαροι εσται <V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας
+|L|αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου και ανε=
+|L|Πεσεν παλιν ειπεν αυτοις γινωσκεται τι πε=
+|L|ποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε μαι ο διδασκα=
+|L|λος και ο κς̅ και καλως λεγεται ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν ε=
+|L|γω ενιψα τους ποδας υμων ο κς̅ και ο διδασκα=
+|L|λος και υμεις οφειλεται αλληλων νηπτειν τ(ους)
+|L|ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα κα=
+|L|θως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+|L|<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων
+|L|του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του
+|L|πεμψαντος αυτων <V 17> ει ταυτα οιδατε μα=
+|L|καριοι εσται εαν ποιηται αυτα <V 18> ου περι παν=
+|L|των υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην α=
+|L|λλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρογον μετ εμου
+|L|τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+|L|<V 19> απ αρτι λεγω υμιν πρω του γενεσθαι ινα πι=
+|L|στευσειται εαν γενηται οτι εγω ειμι <V 20> αμην α=
+|L|μην λεγω υμην ο λαμβανων αν τινα πεμψω
+|L|εμε λαμβανει ο δε λαβων επ εμε λαμβανει
+|L|τον πεμψαντα με <V 21> τα̣υ̣τ̣α̣ ειπων ο ις̅ ε=
+|L|ταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρισεν και ει=
+|L|πεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων πα=
+|L|ραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μα=
+|L|θηται απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε α=
+|L|νακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν
+|L|τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν
+|F 146r|
+|L|τουτω σιμων πετρος πιθεσθαι αυτω τι
+|L|αν ειη περι του λεγει <V 25> οτι πεσων ουν εκεινος
+|L|επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+|L|<V 26> αποκρινετη{sup ras} ο ις̅ εκεινος εστιν ο βαψας το ψω=
+|L|μιον διδωσιν ιουδας σιμωνος ο ισκαριωτης
+|L|<V 27> και μετα το ψωμιον εισηλθεν εις [app][C]εκεινο ος ανα=
+|L|στας[\C][Cc]εκεινον[\Cc][\app] ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις
+|L|ποιησον ταχειον <V 28> τουτω ουδεις εγνω των ανα=
+|L|κειμενον προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδω=
+|L|κουν επι τον γλωσσωκομων ειχεν ιουδας οτι
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων εχωμεν εις την
+|L|εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ου το
+|L|ψομιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ <V 31> ο=
+|L|τε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος
+|L|του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32>και ο θς̅ δο=
+|L|ξασει εν αυτον <V 33> τεκνια μου ετι μικρον μεθ υμον
+|L|ειμι ζειτησετε με και καθως ειπον τοις ιου=
+|L|δαιοις οπου υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+|L|και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμοι η=
+|L|μιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα
+|L|υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν του=
+|L|τω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εσται
+|L|εαν αγαπην εχειται εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σι=
+|L|μων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν
+|L|ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον <V 37> λεγει
+|L|αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακο=
+|L|λουθησε αρτι υπερ σου την ψυχην μου θησω
+|L|<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φω=
+|L|νισ̣ει εως ου μαι απαρνησει τρεις <K 14> <V 1> μη
+ταρα=
+|L|σσεσθω υμων η καρδια πιστευεται εις τον θν̅
+|L|και εις εμε̣ πιστευηται <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς
+ {&rj;}μου
+|F 146v|
+|L|μονε πολαι εισιν ει δε μη ειπον υμιν οτι πο=
+|L|ρευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευ=
+|L|θω και ετοιμασω υμιν τοπων παλιν ερχομαι
+|L|και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα
+|L|οπου ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγων
+|L|ουκ οιδατε την οδων <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οι=
+|L|δαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την ο=
+|L|δων ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και
+|L|η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον
+|L|πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> η εγνωκατε με και τον πρ̅α
+|L|μου εγνωσεσθαι και απ αρτη γνωσεσθαι αυτον
+|L|και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅
+|L|δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει υμιν <V 9> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον
+|L|πρ̅α πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου
+|L|πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι
+|L|εστιν τα ρηματα α εγω λαλω εν υμιν απ εμαυ=
+|L|του [app][C]&om;[\C][Cc]ου[\Cc][\app] λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα ερ=
+|L|γα αυτος <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και
+|L|ο πη̅ρ εν εμ̣ο̣ι̣ ει δε μι γε δια τα εργα ταυτα πιστευ=
+|L|σηται <V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε
+|L|τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μι=
+|L|ζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α
+|L|πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησειται εν τω ονομα=
+|L|τι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω
+|L|υιω <V 14> εαν τι αιτησητε μαι εν τω ονοματι μου εγω
+|L|ποιησω <V 15> εαν αγαπα τε μαι τας εντολας τας εμας
+|L|τηρησειται <V 16> καγω ερωτησω των πρ̅α και αλλον
+|L|παρακλητον [app][C]δωσει[\C][Cc]δωση[\Cc][\app] υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον
+|L|αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ος ο κοσμος ο̣υ δυνα=
+|L|ται λαβειν οτι ου θεωρει αυτον ουδε γινοσκει
+|L|υμεις γινοσκεται αυτον οτι παρ υμ̣ιν μενει και
+|L|εν υμιν εσται <V 18> ουκ αφισω υμας ορφανους ερχομαι
+|F 147r|
+|L|προς υμας <V 19> ετει μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θε=
+|L|ωρει υμεις δε θεωρειται οτι εγω ζω και υμεις ζη=
+|L|σεσθαι <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθαι υμεις οτι
+|L|εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι και υμεις εν εμοι
+|L|καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων
+|L|αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων μαι ο δε αγαπων μαι
+|L|αγαπηθεσεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω
+|L|αυτον και εμφανισω εμαυτον αυτω <V 22> λεγει αυτω ιου=
+|L|δας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι με=
+|L|λλης εμφανιζην{sup ras} σεαυτον και ουχι το κοσμω
+<V 23> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον
+|L|λογων μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον
+|L|και προς αυτον ελευσωμεθα και μονην παρ αυ=
+|L|τω ποιησωμεθα <V 24> ο μη αγαπων με τας εντολας
+|L|μου ου τηρησει και ο λογος ον ακουεται ουκ εστιν ε=
+|L|μος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητο(ς)
+|L|το πν̅α το αγιον ο πεμψας με πη̅ρ εν τω ονομα=
+|L|τι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπο=
+|L|μνησει υμας παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιε=
+|L|μαι υμιν ειρηνην την εμην διδωμοι υμιν μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διληατω
+<V 28> ηκουσα=
+|L|τε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς
+|L|υμας ει αγαπατε με εχαριτε αν οτι απερχωμαι
+|L|προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν
+|L|<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα εαν γενη=
+|L|ται πιστευσηται <V 30> ουκ ετι πολλα λαλη=
+|L|Σω μεθ [app][C]ημων[\C][Cc]υμων[\Cc][\app] ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου του=
+|L|του και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος
+|L|οτι̣ αγαπω των πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι
+|L|ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν εντευ=
+|L|θεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθηνη και ο πη̅ρ μου
+|L|ο γεωργος εστιν̣ <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων
+|L|καρπον αιρει αυτος και παν το καρπον φερων
+|L|καθερει αυτω ινα καρπον πλειωνα φερει <V 3> ηδει
+|F 147v|
+|L|υμεις καθαροι εστ{1} δια τον λογων ον [app][C]λελακη=
+|L|κα[\C][Cc]λελαλη=
+|L|κα[\Cc][\app] υμην <V 4> μινατε εμοι καγω εν υμιν καθως
+|L|το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου
+|L|εαν μη μενη εν τη αμπελω ουτος ουδε υμεις
+|L|εαν μη εν εμο̣ι̣ μενηται <V 5> εγω ειμι η αμπελος υ=
+|L|μεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω
+|L|αυτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου̣
+|L|δυνασθαι ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μενη εν ε=
+|L|μοι εβληθησεται εξω ως το κλημα και εξη=
+|L|ρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βα=
+|L|λλουσιν και κεεται <V 7> εαν μενηται εν εμοι και
+|L|τα ρηματα μου εν υμιν μενη ο εαν θελη αι=
+|L|τησεσθαι και γενησεται υμιν <V 8> εν του=
+|L|Το εδοξασθη ο πη̅ρ ινα καρπον πολυν φερειτε̣
+|L|και γινεσθαι εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπη=
+|L|σεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινα=
+|L|τε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου
+|L|τηρεισηται μηνηται εν τη αγαπη μου
+|L|καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετη̣=
+|L|ρ̣ικα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα
+|L|λακα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χα=
+|L|ρα ημιν πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η
+|L|εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα
+|L|υμας <V 13> μιζον ταυτης αγαπης ουδεις εχει
+|L|να τις την ψυχην εαυτου θη υπερ των φι̣=
+|L|λων αυτου <V 14> υμεις γαρ φιλοι μου εστω εαν ποι=
+|L|ηται ο εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι λεγω υ=
+|L|μας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει
+|L|αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παν=
+|L|τα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθαι αλλ εγω ε=
+|L|ξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις
+|L|υπαγειται και καρπον φερειται και ο καρπο(ς)
+|L|υμων μενη ινα ο τι αν αιτειση̣ται τον πρ̅α
+|L|εν τω ονοματι μου δωσει υμιν <V 17> ταυτα εν=
+|L|τελλωμαι υμιν ινα αγαπαται αλληλους <V 18> ει
+|F 148r|
+|L|ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκεται οτι εμε πρω=
+|L|τον μεμισηκεν <V 19> η εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το
+|L|ιδιον εφιλη οτι δε εκ του κοσμου ουκ εσται αλλ εγω
+|L|εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτω μισει
+|L|υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευεται τον λογων ον λελα=
+|L|κα υμιν ουκ εστιν δουλος μιζον του κυ̅ αυτου ει εμε
+|L|εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρι=
+|L|σαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα ποιη=
+|L|σουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι <V 22> ει μη ηλθον και
+|L|ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε προφα=
+|L|σιν εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισον
+|L|και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μοι εποιησα ε=
+|L|ν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ η=
+|L|χον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και ε=
+|L|με και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο
+|L|εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με
+|L|δωρεαν <V 26> οταν ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω
+|L|υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυ=
+|L|ρισει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρηται οτι α=
+|L|π αρχης μετ εμου εσται <K 16> <V 1> ταυτα λελακα{sup ras} υμιν ινα
+|L|μι σκανδαλησθηται <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν η=
+|L|μας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας ημ(ας)
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυ=
+|L|Τα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε
+|L|εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+<V 5> {om} <V 6> η λυπη πε=
+|L|ε̣πληρωκεν ημων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την [app][C]αληθηαν[\C][Cc]αληθιαν[\Cc][\app]
+|L|η̣μιν λεγω [app][C]συμφερη[\C][Cc]συμφερει[\Cc][\app] υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ
+|L|εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς
+|L|υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+|L|<V 8> και ελθων εκεινος ελλεξει τον κοσμον περι αμαρ=
+|L|τιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισαιος
+|L|<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+|L|<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α υπα=
+|L|γω και ουκ ετι θεωρειτε μαι <V 11> περι δε κρισεως ο=
+|L|τι ο αρχων του κοσμου τουτου καικριται <V 12> ετι πο=
+|L|λλα λεγειν εχω υμιν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν
+|L|αρτι <V 13> οταν ελθη εκεινος το πν̅α της αληθεας
+|L|οδιγησει υμας εν τη αληθεια πασιν {1}υ
+|L|Γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλος α ακουσει λαλησει
+|F 148v|
+|L|και τα ερχωμενα αναγγελει υμιν <V 14> {om}
+<V 15> παντα οσα
+|L|εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του
+|L|εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου
+|L|θεωρειτε μα̣ι̣ και παλιν μικρον και οψεσθαι μαι οτι
+|L|υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθη=
+|L|των αυτου τινες προς αλληλους τι εστιν τουτω ο
+|L|λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε μαι και παλιν
+|L|μικρον και οψεσθε μαι και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+|L|<V 18> Ελεγον ουν τι εστιν τουτω το μικρον ουκ οιδαμεν τι λα=;
+|L|λη <V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι εμελλον αυτον ερωταν και ειπεν
+|L|αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι
+|L|ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον
+|L|και οψεσθαι με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσε=
+|L|ται και θρηνησεται υμεις ο δε κοσμος χαρισεται
+|L|υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη ημων εις χα=
+|L|ραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει ο=
+|L|τι ηλθεν αυτης η ωρα οταν δε γεννησει το παι=
+|L|διον ουκ ετει μνημονευει της λυπης δια την χα=
+|L|ραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις
+|L|λυπην μεν εχεται παλιν δε οψωμαι υμας και
+|L|χαρησεται η̣μων η καρδια και την χαραν ημων
+|L|ουδε̣ι̣ς̣ αιρει αφ υμων <V 23> και εκεινη τη ημερα ου και
+|L|ρωτη̣σ̣εται ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα
+|L|αν αιτησηται τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει
+|L|υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησαται ουδεν εν τω
+|L|Ονοματι μου αιτησασθαι και λημψεσθαι ινα η
+|L|χαρα ημων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροι=
+|L|μιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι
+|L|εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα εν παρρησια
+|L|παρα του πρ̅ς ανπαγγελω{sic} υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημε=
+|L|ρα αιτεισθαι εν τω ονοματι μου και ου λεγω υμιν
+|L|οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι ημων <V 27> αυτος
+|L|γαρ ο πη̅ρ φιλη υμας οτι υμεις εμε πεφιλικατε
+|L|και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον <V 28> ε=
+|L|ξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον
+|L|παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προ(ς)
+|L|τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ιδεν νυν
+|L|παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λε=
+|L|γεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρει=
+|L|αν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομ(εν)
+|F 149r|
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αρτι πιστευεται <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν
+|L|εληλυθεν ινα σκορπισθηται εκαστος εις τα
+|L|ιδια και εμε μονον αφειτε και ουκ ειμι μονος
+|L|οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν <V 33> ταυτα λελαληκα
+|L|υμην ινα εν εμοι μονον ειρηνην εχειτε εν τω κοσ=
+|L|μο θλιψιν εχεται αλλα θαρσειται εγω νενικικα τον
+|L|κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα λελαληκεν ο ις̅ και επαρας τους ο=
+|L|φθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν
+|L|η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα ο υιος σου δοξασει σε
+|L|<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα
+|L|παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+|L|<V 3> αυτη δε εστιν αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μο=
+|L|νον αληθηνον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδο=
+|L|ξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας
+|L|μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα
+|L|σεαυτω τη δοξη ην ειχον προ του τον κοσμον ιναι
+|L|παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις
+|L|ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυ=
+|L|του δεδωκας και τον λογον σου τετηρικασιν <V 7> νυν ε=
+|L|γνωκα οτι παντα α εδωκας μοι παρα σου εισ(ιν)
+|L|<V 8> οτι τα ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα
+|L|σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 9> εγω περι αυτον ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω
+|L|αλλα περι ων εδωκας μοι οτι συ εισιν <V 10> και τα εμα
+|L|παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε ε=
+|L|ν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν
+|L|τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε
+|L|τηρισον αυτους εν τω ονοματι σου ω εδωκας μοι
+|L|ινα ωσιν εν καθως και υμεις <V 12> οτε ημιν μετ αυτων
+|L|εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονομα=
+|L|τι σου ω εδωκας μοι και εφυλαξα κ̣αι ουδεις ε=
+|L|ξ αυτων απολετω ει μ̣η ο υιος της απολειας ινα η
+|L|γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και
+|L|ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν
+|L|την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοις <V 14> εγω εδω=
+|L|κα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν̣
+|L|αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγ̣ω
+|F 149v|
+|L|ουκ ημει εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρις αυ=
+|L|του εκ του κοσμου αλλ ινα τηρισις αυτους εκ
+|L|του πονιρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ ησιν καθως εγω
+|L|εκ του κοσμο̣υ ουκ ημι <V 17> αγιασον αυτους εν τη αλη=
+|L|θεια ο λογος ο σος η αληθεια εστιν <V 18> καθως εμε α=
+|L|πεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους
+|L|εις τον̣ κοσμον <V 19> και υπερ αυτων αξιαζω εμαυτον
+|L|ινα̣ ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου πε=
+|L|ρ̣ι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και υπερ των
+|L|πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα
+|L|παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν
+|L|σοι ινα και αυτοι εν υμην εν ωσιν ινα ο κοσμος
+|L|πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> εγω την δοξαν ην
+|L|εδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως
+|L|ημεις <V 23> καγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ω=
+|L|σιν τετελειωμενοι εις εν και γινωσκει ο κοσμος
+|L|Οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους κα=
+|L|θως εμε ηγαπησαν <V 24> πε̅ρ ο δεδωκας μοι θελω
+|L|ινα οπου [app][C]εμι[\C][Cc]ειμι[\Cc][\app] εγω κακηνοι ωσιν μετ εμου ινα
+|L|θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι
+|L|οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε εγνων σε και
+|L|ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη
+|L|ην ηγαπησας με εν αυτοις καγω εν αυτοις
+|L|<K 18> <V 1> Ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις
+|L|αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων
+|L|οπου ην κιπος εις ον εξηλθεν αυτος και οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτων τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη εκει ο ις
+|L|μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας
+|L|λαβων την σπειραν και εκ των αρχιεραιων και
+|L|εκ των φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει με=
+|L|τα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ειδως
+|L|παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν
+|L|αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅
+|L|τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστη=
+|L|κει δε ιουδας ο παραδιδους αυτων μετ αυτων
+|L|<V 6> ος ουν ειπεν αυτοις ο ις οτι εγω ειμι απηλ=
+|F 150r|
+|L|θον εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν
+|L|αυτους επηρωτησεν τεινα ζειτειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθητε ειπον υμιν οτι
+|L|εγω ειμι ει ουν εμε ζητειται αφετε τουτους
+|L|υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι
+|L|ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ου=
+|L|δενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν
+|L|εηλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως
+|L|δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιων το δεξι=
+|L|ον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν
+|L|ο ις̅ τω πετρω βαλαι την μαχαιραν σου εις την
+|L|θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη
+|L|πιω αυτο <V 12> η ουν σπηρα και ο χιλιαρχος και
+|L|οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅
+|L|και εδησαν αυτον <V 13> και ηγαγον προς ανναν πρω=
+|L|τον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχι=
+|L|ερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο
+|L|συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερειν
+|L|ενα αν̅ον αποθανειν υπερ των λαου <V 15> ηκολου=
+|L|θη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθη=
+|L|της ο δε μαθητης εκεινος γνωστος ην τω αρ=
+|L|χιερει και συνησειλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του
+|L|αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ιστηκει εξω προς την
+|L|θυραν εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ως ην
+|L|γνωστος του αρχιερεως και ειπεν τη θυρωρω
+|L|και εισηνεγκεν των πετρον <V 17> και λεγει ουν η πε=
+|L|δισκη η θυρορος τω πετρω μη και συ εκ των
+|L|μαθητων του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ου=
+|L|κ ημει <V 18> ηστηκισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται αν=
+|L|θρακιαν πεποιηκωτες οτι ψυχος ην και ε=
+|L|θερμενοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων ε=
+|L|στως και θερμενομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρω=
+|L|τησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου
+|L|και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη ο
+|L|ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω ε=
+|L|γω παντοτε εδιδαξα εν τω ιερω και εν
+|L|συναγωγη οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχον=
+|L|τες και εν κρυπτω ουκ ελαλησα ουδε εν <V 21> τι
+|L|με επερωτας ερωτησον τους ακηκοωτας τι ε=
+|F 150v|
+|L|λαλησα αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον ε=
+|L|γω <V 22> ταυτα δε αυτου ειπωτους εις των παρε=
+|L|στηκοτων των υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω
+|L|ιυ̅ ειπων ο̣υτως αποκρινει τω αρχιερει <V 23> ο δε
+|L|ις̅ ειπε α̣υτω ει κακως ειπον μαρτυρησον πε=
+|L|ρι του κ̣ακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν
+|L|ουν α̣υτον ο αννας δεδεμμενον προς καιαφαν
+|L|το̣ν αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερ=
+|L|μενομενος ειπων ουν αυτω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ η=
+|L|μει <V 26> λεγει ουν εκ των δουλων του αρχιερεως συγγε=
+|L|νεις ων ου απεκοψεν πετρος το οταριον ουκ ε=
+|L|γω σε ιδων εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν
+|L|ηρνησατο πετρος και ευθυς αλεκτωρ εφωνη=
+|L|σεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πρε=
+|L|τοριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ ησηλθον εις
+|L|το πρετοριον ινα μη μιανθωσιν αλλα φαγω=
+|L|σιν το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος
+|L|προς αυτους εξω και φησιν τινα κατηγορι=
+|L|Αν φερεται τω αν̅ω τουτω <V 30> απεκριθησαν και ει=
+|L|πον αυτω ει μη ην ουτος κακωποιος ουκ αν
+|L|σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|L|λατος λαβεται αυτον υμεις και κατα τον νομον
+|L|υμων κριναται ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι η=
+|L|μιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του
+|L|ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινον ποιω θανατω
+|L|ημελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το
+|L|πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅
+|L|και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> Απεκριθη ο ις̅ απο σεαυτου συ τουτω λεγεις ει
+|L|αλλος συ ειπον περι εμου <V 35> απεκριθη ο πηλα=
+|L|τος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποι=
+|L|ησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ ε=
+|L|στιν εκ του κοσμου τουτου η εκ του κοσμου
+|L|τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι
+|L|εμοι ο ηγωνιζωντο ινα μη παραδωθω τοις
+|L|ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ου=
+|F 151r|
+|L|κουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις
+|L|οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι
+|L|και εις τουτω εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρ=
+|L|τυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας
+|L|ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πειλατος
+|L|τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων εξηλθεν πα=
+|L|λιν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ου=
+|L|δεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 39> εστιν δε συνηθι=
+|L|α υμιν ινα ενα ααπολυσω υμιν εν τω πασχα
+|L|βουλεσθαι ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ι=
+|L|ουδαιω <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη του=
+|L|τον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστ(εις)
+|L|<K 19> <V 1> τοτε ουν ο πηλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσεν
+|L|<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακαν=
+|L|θων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον
+|L|πορφυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ηρχοντο
+|L|προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιον και εδιδωσαν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο πηλατος παλιν εξω και ειπεν αυτοις ι=
+|L|δε αγω υμιν εντευθεν ινα γνωται οτι αι=
+|L|τιαν ουχ ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων
+|L|τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιμα=
+|L|τιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδων αυ=
+|L|τον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λε=
+|L|γωντες σταυροσον σταυροσον αυτον λεγει αυτοις
+|L|ο πηλατος λαβεται αυτον υμεις και στ̅ρωσατε
+|L|εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτειαν <V 7> απεκριθη=
+|L|σαν οι ιουδαιοι υμεις νομων εχομεν και κατα
+|L|τον νομων οφιλει αποθανειν οτι υιον θυ̅ εαυ=
+|L|τον εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πηλατος ηκου=
+|L|σεν τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και ει=
+|L|σηλθεν εις το πραιτοριον παλιν και λεγει τω
+|L|ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν
+|L|αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις
+|L|ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσε σαι και εξουσι=
+|L|αν εχω απολυσε σαι <V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ ε=
+|L|χεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μι ειν σοι δε=
+|F 151v|
+|L|δωμενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με
+|L|σοι μιζωνα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν ο πη=
+|L|λατος εζητε̣ι̣ απολυσαι αυτον οι δε ιουδαι
+|L|οι εκραυγ(ασ)ον εαν τουτων απολυσεις ουκ ει
+|L|φιλος το̣υ καισαρος πας ο βασιλεα τινα ποιων
+|L|εαυτο̣ν αντιλεγει τω καισαρει <V 13> τοτε ουν ο πι=
+|L|λατος ακουσας τον λογον τουτων ηγαγεν εξω
+|L|τον ιν̅ και εκαθησεν επι βηματος εις τοπον
+|L|λεγομενον λιθοστροτων εβραιστη δε γολγοθα
+|L|<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως ε=
+|L|κτη και ελεγεν τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς
+|L|ημων <V 15> οι δε ελεγον αρον αρον σταυρωσον αυ=
+|L|τον λεγει αυτοις ο πηλατος των βασιλε=
+|L|α ημων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις
+|L|ουκ εχωμεν βασιλεα η μι καισαρα <V 16> τοτε ουν
+|L|παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη
+|L|Οι δε παραλαβοντες τον ιν̅ απηγαγον <V 17> και ε=
+|L|βασταζον αυτω τον στ̅ρον εξηλθεν εις τον λε=
+|L|γομενον κρανιου τοπων ο λεγεται εβραιστη γολ=
+|L|γοθα <V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου
+|L|αλλους δυο εντευθεν και ενα εντευθεν μεσον
+|L|δε τον ιν̅ <V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλα=
+|L|τος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμε=
+|L|νον εβραιστη ελληνιστη ρωμαιστη ις̅ ναζωραι=
+|L|ος ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον δε τον τι=
+|L|τλον ανεγνωσαν πολλοι των ιουδαιων οτι εγγυς
+|L|ην της πολαιος ο τοπος οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην
+|L|γεγραμμενον εβραιστη ρωμαιστη ελλινηστη <V 21> ε=
+|L|λεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων
+|L|μη γραφαι ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι
+|L|εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+|L|<V 22> απεκριθη ο πηλατος ο γεγραφα γεγρα=
+|L|φα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε στ̅ρωσαντο̣ τον
+|L|ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και ποιησαν=
+|L|τες τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτω
+|L|μερος και τον χειτωνα ην δε ο χιτων αρα=
+|L|φος απο των ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ειπον
+|F 152r|
+|L|Ουν προς αλληλους μη σχησωμεν αυτον α=
+|L|λλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα πλη=
+|L|ρωθη η γραφη η λεγουσα διεμερι̣σαντο τα ιμα=
+|L|τια μου και επι τον ιματισμον μου εβαλον
+|L|κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτ̣α εποιησ(αν)
+|L|<V 25> Ειστικησαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ̣ αυτου
+|L|και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η το̣υ κλω=
+|L|πα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων την
+|L|μρ̅αν και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα
+|L|λεγει τη μητρι γυναι ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω
+|L|μαθητη ιδε η μη̅ρ σου και απ εκηνεις της ωρας
+|L|ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια <V 28> μετα του=
+|L|τω ιδως ο ις̅ οτι τα παντα τετελεσται ινα
+|L|τελειωθη η γραφη λεγει διψω <V 29> σκευος εκειτο ο=
+|L|ξους μεστον σπογγον ουν μεστον και οξους υσσω=
+|L|πω περιτηθεντες προσηνεγκαν αυτου
+|L|το στωματι <V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ειπεν
+|L|ο ις̅ τετελεσται και κλινας την κεφαλην πα=
+|L|ρεδωκεν το πν̅α <V 31> οι ουν οι ιουδαιοι επι παρα=
+|L|σκευη ην ινα μη μηνει επι του στ̅ρου τα σωμα=
+|L|τα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη ημερα του σα=
+|L|β̣βατου εκεινου ηρωτησαν τον πηλατον ινα
+|L|κατεαγωσιν αυτον τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλ=
+|L|θον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου
+|L|κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συν=
+|L|στ̅ρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθωντες
+|L|ως ιδων αυτον ιδει τεθνηκωτα ου κατε=
+|L|αξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατι=
+|L|ωτων λογχην την πλευραν αυτου ηνοιξεν
+|L|και εξηλθεν ευθυς υδωρ και αιμα <V 35> και ο εωρα=
+|L|κως μεμαρτυρηκεν και αληθηνη εστιν η μαρ=
+|L|τυρια αυτου και εκεινος ειδεν οτι αληθη λε=
+|L|γει ινα και υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυ=
+|L|τα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβη=
+|L|σεται̣ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει
+|L|οψωντα̣ι̣ εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα δε
+|L|Ταυτα ηρωτ̣η̣σεν τον πηλατον ο ιωση απο αριμα=
+|L|θαιας ων μαθ̣ητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δι=
+|L|α τον φοβον των ιουδαιων ινα αρει τω σωμα
+|F 152v|
+|L|του ιυ̅ <V 39> {om} <V 40> και εδησαν̣ α̣υ̣το̣ οθονι̣οις μετα των α̣ρ̣ω̣=
+|L|ματων καθως̣ εθος τοις ιουδαιοις ε̣ν̣τ̣α̣φιαζ̣ειν
+|L|<V 41> ην δε εν τω τ̣οπω οπου̣ ε̣σ̣τ̣̅ρωθη κηπος και εν
+|L|τω τοπω̣ μνημειον καινον εν̣ ω ουδεπω̣ ουδεις
+|L|ην τεθη̣μενος <V 42> εκει ην δια την παρασκευιν τω̣ν̣
+|L|ιουδα̣ιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̣̅
+|L|<K 20> <V 1> η δε̣ μια των σαββατων μαρια η μαγδαλινη ερχε̣=
+|L|τ̣αι πρωι σκοτειας̣ ετι ουσης επι το μνημειον και
+|L|βλεπει τον λιθον ηρμενον απο της θυρας του μνη=
+|L|μειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον̣
+|L|και προς τον αλλον μαθητην ον ε̣φιλει ο ις̅ (και)
+|L|λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ ε̣κ̣ τ̣ου̣ μνη̣μειου και
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 3> ε̣ξηλθεν ουν ο πετρ(ος)
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντω εις το μνημειον
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυο̣ ο̣μο̣υ̣ και ο αλλος μαθητης προ=
+|L|εδραμεν ταχιον του πετρου μετ αυτου και ηλ=
+|L|θεν πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας
+|L|βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοιγε εισηλ=
+|L|θεν <V 6> ερχεται ου̣ν σιμων πετρος ακολουθων αυ=
+|L|τω και εισηλθεν εις το μνημειον και θ̣ε̣ω̣ρει τα οθο=
+|L|νια κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της
+|L|κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> το=
+|L|τε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων
+|L|πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επισ&lac;
+|L|σεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δ&lac;
+|L|αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθο&lac;
+|L|Ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρι&lac;
+|L|ηστηκει εξω προς το μνημειον κλαιουσα ως &lac;
+|L|εκλε̣εν παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεω=
+|L|ρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ε=
+|L|να προς την κεφαλην κα̣ι̣ εν̣α προς τοις πο̣=
+|L|σιν οπου εκειτω το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγου=
+|L|σιν αυοι εκεινοι γυναι τι κλαιεις τινα ζη=
+|L|τεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα ειπουσα
+|L|εστραφη εις τα οπισω και ιδεν̣ τον ιν̅ εστωτα̣
+|L|και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν <V 15> λεγει̣ αυτη ο ις̅ γυναι
+|L|τι κλαιεις τινα ζητεις εκηνη δωκουσα οτι ο
+|F 152v+|
+&lac; {20.16-22.0}
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,2164 @@
+{Status:
+G-Α 579
+Ρaris, Βibl. Νat., Gr. 97
+
+John begins Folio 120r
+
+Τranscribed by: WJΕ
+Τranscription begun: 20-12-07
+Τranscription finished: 24-01-08
+
+F141r-142v transcribed by acm 10.4.13
+
+Τransference to Collate by: WJΕ RΚ ΜΒΜ DCΡ UΒS
+Τransference to Collate begun:
+Τransference to Collate finished:
+
+File date and time:
+
+Ρlaced in Level1:
+Level1 file date and time:
+
+Ρlaced in Level2:
+Ρlaced in Level2 by:
+Level2 file date and time:
+
+Τhese files were compared and differences resolved by:
+Ρlaced in Level3:
+Ρlaced in Level3 by:
+
+Final transcription file date and time: }
+
+|F 120r|
+|L|<B 04><K 0> <V 0> {caps}το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+|L|<K 1> <V 1> Εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην
+|L|προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτο(ς)
+|L|ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι
+|L|αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγε=
+|L|νετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζω=
+|L|η ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|F 120v|
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και
+|L|η σκοτεια αυτο ου κατελαβεν <V 6> ε=
+|L|γενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅
+|L|ονομα αυτω ιωαννης <V 7> ουτος ηλθεν
+|L|εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι
+|L|του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν
+|L|δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα
+|L|μαρτυρηση περι του φωτος <V 9> ην το
+|L|φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον
+|L|ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσ=
+|L|μω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετω και
+|L|ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδι=
+|L|α ηλθεν και ι ιδιοι αυτον ου παρελαβων
+|L|<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις ε=
+|L|ξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευου=
+|L|σιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματ(ων)
+|L|ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θελημα=
+|L|τος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> κ(αι)
+|L|ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν η=
+|L|μιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις
+|L|χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρ=
+|L|τυρη περι αυτου και κεκραγεν λεγων
+|L|ουτως ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομ(εν)ο(ς)
+|L|εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος
+|L|μου ην <V 16> οτι εκ του πληρωματος αυ=
+|L|του ημεις παντες ελαβομεν και χαριν
+|L|αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως
+|L|εδωθει η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγε{&rj;}νετο
+|F 121r|
+|L|<V 18> Θν̅ ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογεν(ης)
+|L|υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκειν=
+|L|νος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια του ιωαννου οτε απεστηλαν οι ιουδαιοι
+|L|εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς
+|L|αυτον ινα ερωτησουσιν αυτον συ τις ει
+|L|<V 20> και ομολογησεν οτι εγω ουκ ημει ο χς̅
+<V 21> και η=
+|L|ρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει
+|L|ουκ ημι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+|L|<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρησιν δωμ(εν)
+|L|τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευ=
+|L|θυνατε την οδων κυ̅ καθως ειπεν ησαι=
+|L|ας ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησ(αν)
+|L|εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτων
+|L|και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζης ει συ ουκ ει
+|L|ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης <V 26> απε=
+|L|κρηη{sic} αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτι=
+|L|ζω εν υδατι μεσος δε υμων εστικεν ον
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 27> ο οπισω μου ερχομενο(ς)
+|L|ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ι=
+|L|μαντα <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο πε=
+|L|ραν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+|L|<V 29> Τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχωμενον προ(ς)
+|L|αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων
+|L|την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστιν πε=
+|L|ρι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται α=
+|L|νηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρω=
+|L|τος μου ην <V 31> καγω ουκ εγνων αυτον αλλ ινα
+|F 121v|
+|L|φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω
+|L|εν υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν
+|L|ιωαννης λεγων οτι τεθαιαμαι το πν̅α
+|L|καταβαιννον ως περιστεραν εξ ου̅νου κ(αι)
+|L|εμηνεν επ αυτον <V 33> αλλ ο πεμψας με βαπτι=
+|L|ζων εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ων
+|L|αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον ε=
+|L|π αυτων [app][*]ουτος[\*][C]ουτως [\C][\app] εστιν ο βαπτιζων εν τω πν̅ι
+|L|τω αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα ο=
+|L|τι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅ <V 35> τη επαυριον
+|L|Ιστηκει παλιν ο ιωαννης και εκ των μαθη=
+|L|των αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περι=
+|L|πατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκου=
+|L|σαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντως και ηκο=
+|L|λουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασα=
+|L|μενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις
+|L|τι ζητειται οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται
+|L|μεθερμηνευωμενον διδασκαλε που με=
+|L|νεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθαι και οψεσθαι ηλ=
+|L|θον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω
+|L|εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως
+|L|δεκατη <V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος
+|L|πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων πα=
+|L|ρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> Ευρισκει ουτως πρωτος τον αδελφον τον
+|L|ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν
+|L|τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενος ο χς̅
+|L|<V 42> ηγαγεν δε αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας
+|L|αυτω ο ις̅ περιπατουντι λεγει ει συ ει σιμων
+|F 122r|
+|L|ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνε=
+|L|υεται πετρος <V 43> τη επαυριον ηθελησεν ε=
+|L|ξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φι=
+|L|λιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθι μοι
+|L|<V 44> ην δε ο φιλιππο(ς) απο βηδσαιδα εκ της
+|L|πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φι=
+|L|λιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον
+|L|Εγραψεν μωυσης εν τω νομω και οι προφη=
+|L|τε ευρικαμεν ιν̅ υιον του ιωσηφ τον απο να=
+|L|ζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ
+|L|ναζαρετ δυνατα̣ι τι αγαθον ειναι λεγει
+|L|αυτω ο φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ιδεν
+|L|ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυ=
+|L|τον και λεγει περι αυτου ει αληθως ισρα=
+|L|ηλητη̣ς εν ω δολως ουκ εστιν <V 48> λεγει αυτω
+|L|ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε
+|L|φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συ=
+|L|κην ιδων σε <V 49> απεκριθει αυτω ναθα=
+|L|ναηλ ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ
+|L|βασιλευς ει του ιη̅λ <V 50> απεκριθει ις̅ και ειπ(εν)
+|L|αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της
+|L|Συκης πιστευης α μειζω τουτων οψη <V 51> και
+|L|λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν οψεσθαι τ(ων)
+|L|ου̅νων ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅
+|L|αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τ(ον)
+|L|υιον του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη
+|L|γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και
+|L|ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε ο ις̅ και
+|F 122v|
+|L|οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστε=
+|L|ρησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυ=
+|L|τον οινον ουκ εχουσιν <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι
+|L|εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+|L|<V 5> Λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λε=
+|L|γει υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει λιθιναι
+|L|υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον των
+|L|ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα με=
+|L|τρητας δυω η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμι=
+|L|σατε τας υδρειας υδατος και εγεμισαν
+|L|αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις ο ις̅ αντλησα=
+|L|τε νυν και φερεται τω αρχιτρικλινω οι
+|L|δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλι=
+|L|νως το υδωρ οινον γεγεννημενον και ουκ ηδει
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδησαν οι η=
+|L|αντληκωτες το υδωρ φωνη τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικληνος <V 10> και λεγει αυτω πας αν=
+|L|θρωπος πρωτον τον καλον οινον τιθησ(ιν)
+|L|και οταν μεθυσθωσιν τον ελασσω συ τετηρι=
+|L|κας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποι=
+|L|ησεν αρχην ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και
+|L|εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επι=
+|L|στευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> Μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυ=
+|L|τος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται αυτου
+|L|και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+|L|<V 13> Και εγγυς ην το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+|L|και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω
+|L|ιερω τους πωλουντας βοας και προβατ(α)
+|F 123r|
+|L|και περιστερας και τους κερματηστας κα=
+|L|θημενους <V 15> και ποιησας φραγγελλιον εκ
+|L|σχυνιων και παντας εξεβαλλεν εκ του
+|L|ιερου τα τε προβατα και τους βοας και τ(ων)
+|L|κολλυβιστον εξεχεαν τα κερματα και τ(ας)
+|L|τραπεζας ανεστρεψεν <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πολουσιν ειπε αρατε ταυθα εντευ=
+|L|θεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου
+|L|οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν οι μαθηται
+|L|αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του
+|L|οικου σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθησ(αν)
+|L|οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δει=
+|L|κνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον
+|L|Τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+|L|<V 20> ειπαν ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα κ(αι)
+|L|εξ αιτεσιν οικοδομηθη ο ναος ουτος και
+|L|συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκει=
+|L|νος δε ελεγεν περι του ναου του σωμα=
+|L|τος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων
+|L|εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτε του=
+|L|τοις ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη
+|L|και το λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις
+|L|Ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη
+|L|πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου
+|L|θεωρουντες αυτου τα σημεια α ποιει
+|L|<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτοις δια το αυ=
+|L|τον γινωσκην παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ει=
+|L|χεν ινα τις μαρτυριση περι του αν̅ου
+|F 123v|
+|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+|L|<K 3> <V 1> Ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος
+|L|ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτο(ς)
+|L|ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυ=
+|L|τω ραββι οιδαμεν οτι απο θν̅ εληλυθ(ας)
+|L|διδασκαλος ουδεις γαρ δυνατε ταυτα
+|L|τα σημεια ποιειν α συ ποιης εαν μη
+|L|η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω αμην αμην λεγω υμιν εαν μη τις
+|L|γεννηθη ανωθεν ου δυνατε ιδην την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον νικοδημο(ς)
+|L|πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη
+|L|δυνατε εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευ=
+|L|τερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου
+|L|δυνατε εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 6> Το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν
+|L|και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+|L|<V 7> μη ουν θαυμασει οτι ειπον σοι οτι δι υμας
+|L|γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει
+|L|πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ου=
+|L|κ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ου=
+|L|τως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> Απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω π(ως)
+|L|δυνατε ταυ γενεσθαι <V 10> απεκριθη ο ις̅ και
+|L|ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλο(ς) του ιη̅λ και
+|L|ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι
+|L|οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και εωρακαμεν μαρ=
+|F 124r|
+|L|τυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λα=
+|L|μβανεται <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και
+|L|ου πιστευεται πως εαν ειπω υμιν τα επου=
+|L|ρανια πιστευεται <V 13> και ουδεις αναβεβηκ(εν)
+|L|εις τον ου̅νων ει μη ο εκ του ου̅νου καταβ(ας) ο
+|L|υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νων̣ <V 14> και καθως
+|L|μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ου=
+|L|τως υψωθηναι δη τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας
+|L|ο πιστευων αυτω μη αποληται αλλ εχει ζω(ην)
+|L|αιωνιον <V 16> ουτω γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|Κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενην
+|L|εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη α=
+|L|ποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απε=
+|L|στηλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα
+|L|κρινι τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι
+|L|αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο
+|L|δε μη πιστευων ηδι καικριται οτι μη πεπι=
+|L|στευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του
+|L|θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυ=
+|L|θεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μα=
+|L|λλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτον πονη=
+|L|ρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων
+|L|μισει το φως ινα μη ελλεγχθη τα εργα αυτου
+|L|<V 21> Ο δε ποιων την αληθιαν ερχεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅
+|L|εστιν εργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθ(εν)
+|L|ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν
+|L|γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβα=
+|L|πτιζεν <V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αιν(ων)
+|F 124v|
+|L|εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει
+|L|και παρεγεινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω
+|L|γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωανν(ης)
+|L|<V 25> Εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιω=
+|L|αννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+|L|<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον
+|L|αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του
+|L|ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτο(ς)
+|L|βαπτιζει και παντες ερχωνται προς αυτον
+|L|<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυνατε αν=
+|L|θρωπος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδο=
+|L|μενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι
+|L|μαρτυριτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ ο=
+|L|τι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+|L|<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλο(ς)
+|L|του νυμφιου ο εστικος και ακουων αυτου χα=
+|L|ρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου
+|L|αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκει=
+|L|νον δει αυξανειν εμαι δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανω=
+|L|θεν ερχωμενος επανω παντων εστιν ο
+|L|ων εκ της γης εκ της γης εστιν <V 32> ο εωρακεν
+|L|και ηκουσεν τουτω μαρτυρει και την μαρ=
+|L|τυριαν αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων
+|L|αυτου την μαρτυριαν εσφραγησεν οτι ο
+|L|θς̅ αληθεις εστιν <V 34> ον γαρ ο θς̅ απεστειλεν τα
+|L|ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδω=
+|L|Σιν το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον αυτου
+|L|και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+|L|<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον
+|F 125r|
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην
+|L|αλλ ει οργη του θυ̅ μενη επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν ε=
+|L|γνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅
+|L|πληωνας μαθητας ποιει και βαπτι=
+|L|ζει ιωαννης <V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτι=
+|L|ζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκεν την ιου=
+|L|δαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4> Εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας την
+|L|λεγομενην συχαρ πλη(σιον) του χωριου ο ε=
+|L|δωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην
+|L|δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπι=
+|L|ακως εκ της οδυπορειας εκαθεζετο
+|L|ουτως επη τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+|L|<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαριας αντλησαι υ=
+|L|δωρ λεγει αυτοις ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ
+|L|μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολ(ιν)
+|L|ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λεγει αυτω η γυνη
+|L|σαμαριτης πως συ ιουδαιος ων παρ εμου
+|L|πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαριτιδος
+|L|ου γαρ συχρωνται ιουδαιοις σαμαριταις
+|L|<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δω=
+|L|ρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δως μοι
+|L|πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν
+|L|αν σοι υδωρ ζων <V 11> λε(γει) αυτω η γυνη κε̅ ουτε
+|L|Αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ πο=
+|L|θεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μη=
+|L|ζων η του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν η=
+|L|μιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν
+|F 125v|
+|L|και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+|L|<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινον
+|L|εκ του υδατος τουτου δειψιση παλιν <V 14> ος
+|L|δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω
+|L|Ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ
+|L|ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υ=
+|L|δατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προ(ς)
+|L|αυτω η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ι=
+|L|να μη δηψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αν=
+|L|τλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον
+|L|ανδρα σου και ελθαι ενθαδε <V 17> απεκρι=
+|L|θη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα απεκρι=
+|L|θη αυτη ο ις̅ καλος ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+|L|<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις
+|L|ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρικας
+|L|<V 19> Λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεορω οτι προφητης
+|L|ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσε=
+|L|κυνησαν και υμεις λεγεται οτι εν ιεροσολυ=
+|L|μοις εστιν ο τοπος οπου δη προσκυνη̣ν <V 21> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ο=
+|L|ρα οτι εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις
+|L|προσκυνησατε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνητε
+|L|ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδα=
+|L|μεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|Χεται ωρα και νυν εστιν οτε αληθινοι προσκυνητ(αι)
+|L|προσκυνησουσιν το πρ̅ι εν πν̅ι και αληθει=
+|L|α και γαρ ο πη̅ρ τοιουτος ζητι τους προσ=
+|L|κυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσ=
+|L|κυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δη
+|F 126r|
+|L|προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι
+|L|μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη
+|L|εκεινος ανανγελλει ημιν παντα <V 26> λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ εγω ημι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω
+|L|ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον
+|L|οτι μετα γυναικος λαλει ουδεις μεντοι ει=
+|L|πεν τι ζητεις η τι λαλη̣ς μετ αυτης <V 28> α=
+|L|φηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και α=
+|L|πηλθεν εις την πολη{but has diaeresis over}ν και λεγει τοις αν̅οις
+|L|<V 29> δευτε ιδεται αν̅ον ος ειπε μοι παντα ο=
+|L|σα α εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> ε=
+|L|ξηλθον εκ της πολεως και ερχονται προ(ς)
+|L|αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον
+|L|οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε
+|L|ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται
+|L|μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος με και τελειωσω αυ=
+|L|του το εργον <V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τε=
+|L|τραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλ=
+|L|μους υμων και θεασασθε τας χωρας
+|L|οτι λευκαι εισι προς θερισμον ιδη <V 36> και
+|L|ο θεριζων μισθον λαμβανει και συνα=
+|L|γει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο
+|L|σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων <V 37> εν
+|L|γαρ τουτο ο λογος αληθεις εστιν οτι αλλο(ς)
+|L|εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+|F 126v|
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμοις
+|L|κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και
+|L|υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επι=
+|L|στευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια των
+|L|λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ει=
+|L|πεν μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλ=
+|L|θον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυ=
+|L|των μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει
+|L|δυο ημερας <V 41> και πολλοι πλειους επιστευ=
+|L|Σαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευωμ(εν)
+|L|αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|<V 43> Μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν
+|L|και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ις̅
+|L|εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια
+|L|πατριδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν ει=
+|L|ς την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαι=
+|L|οι παντα εορακοτε οσα εποιησεν εν ιερο=
+|L|σολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον
+|L|εις την εορτην ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλ=
+|L|θεν ουν παλιν ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας
+|L|οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην της
+|L|βασιλεικος ου ο υιος ησθενι εν καπερνα=
+|L|ουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της
+|L|ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και
+|L|ιασεται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ απο=
+|F 127r|
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον ε=
+|L|αν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη
+|L|πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλει=
+|L|κος κε̅ καταβηθι πριν αποθανιν το
+|L|παιδιον μου <V 50> και λεγει αυτω ο ις̅ πορευου
+|L|Ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λο=
+|L|γω ον ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετω <V 51> η=
+|L|δη δε αυτου καταβαινοντος ιδου οι δου=
+|L|λοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγωντες
+|L|οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυνθανετω ουν την
+|L|ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσ=
+|L|χεν ειπον ουν αυτω οτι εχθες ωραν
+|L|εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+|L|<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν [app][*]εκεινη[\*][C]εκηνη[\C][\app] τη ωρα εν η
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επι=
+|L|στευσεν αυτω και η οικια αυτου ολη <V 54> του=
+|L|το ουν παλιν δευτερον σημειον εποιησ(εν)
+|L|ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλι=
+|L|λαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιου=
+|L|Δαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> επι
+|L|τη προβατικη κολυμβηθρα η λεγομενη
+|L|εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτω πληθος των
+|L|ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων
+|L|εκδεχομενων την του υδατος κηνησιν
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον ελουετω εν τη
+|L|κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ
+|L|ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταρα=
+|L|χην του υδατος υγιης εγινετο ω δη=
+|F 127v|
+|L|ποτε κατηχετο νοσηματι <V 5> ην δε τις
+|L|αν̅ος εκει τριακοντακαιοκτω εχον εν τη
+|L|ασθενεια αυτου <V 6> τουτον ειδων ο ις̅ κα=
+|L|τακειμενον και γνους οτι ηδη πολυν
+|L|χρονον εχει λεγει αυτω θελης υγιεις
+|L|γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων
+|L|Ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη
+|L|το υδωρ βαλλει μαι εις την κολυμβηθραν
+|L|εν ω δε ερχωμαι εγω αλλος προ εμου κα=
+|L|ταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον
+|L|κραββατον σου και [app][*]περιπατει[\*][C]περιπατη[\C][\app] <V 9> και ευθ=
+|L|ως εγενετο υγιεις ο αν̅ος και ηρεν τον κρα=
+|L|ββατον αυτου και περιεπατει ην δε σα=
+|L|ββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι
+|L|ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββα=
+|L|τον εστιν και ουκ εξεστην σοι αραι τον κρα=
+|L|βαττον σου <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποι=
+|L|ησας με υγιην εκεινος μοι ειπεν αρον τον
+|L|κραβαττον σου και περιπατι <V 12> ηρωτησαν
+|L|ουν αυτον [app][*]τις εστιν[\*][C]{rescript part of both words}[\C][\app] ο αν̅ος ο ειπων σοι αρων
+|L|σου τον κραββατον και περιπατει <V 13> ο δε
+|L|ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν
+|L|οχλου οντως εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα
+|L|ευρισκη αυτων ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω
+|L|ιδου υγι{2 ras}ης γεγονας μηκετη αμαρτανε
+|L|ινα μη χειρον σοι τι γενειται <V 15> απηλθεν ο
+|L|αν̅ος και λεγει τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο
+|L|ποιησας με υγιην <V 16> και δια τουτω εδιωκω̅
+|L|οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιησεν
+|F 128r|
+|L|εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις
+|L|λεγων ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται
+|L|καγω εργαζωμαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον ε=
+|L|διωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν
+|L|αυτον αποκτιναι οτι ου μονον ελυεν τω
+|L|σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελε=
+|L|γε τον θν̅ ησον εαυτον ποιον τω θω̅
+|L|<V 19> Απεκρινατο ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος
+|L|αφ εαυτου του ποιην ουδεν εαν μη τι βλε=
+|L|πει τον πρ̅α ποιουντα αν γαρ εκεινος
+|L|ποιει ταυτα ταυτα και ο υιος ομοιως ποι=
+|L|ει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλη τον υιον και παντα δει=
+|L|κνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα
+|L|τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θα
+|L|μαζεται <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρι τους νεκρους
+|L|και ζωοποιει ουτος εδωκε και τω υιω
+|L|εξουσιαν εχειν ους θελη ζωοποιειν <V 22> ου=
+|L|δε γαρ ο πη̅ρ κρινη ουδενα αλλα την κρισ(ιν)
+|L|πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες
+|L|τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α
+|L|ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον
+|L|πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|Οτι ο των λογων μου ακουον και πιστευων τω
+|L|πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρι=
+|L|σιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του
+|L|θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν ο=
+|L|τε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υιου
+|F 128v|
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζη̣σουσεν
+|L|<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω
+|L|ουτως και τω υιω δεδωκεν ζωην εχειν
+|L|εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρι=
+|L|σιν ποιειν οτι υς̅ ου εστιν <V 28> μη θαυμα=
+|L|ζεται τουτω οτι ερχεται ωρα εν η παν=
+|L|τες οι εν τοις μνημειοις ακουσωσιν της
+|L|φωνης αυτου <V 29> και οι ακουσαντες ζησουσι̅
+|L|και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιη=
+|L|σαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυ=
+|L|λα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου
+|L|δυναμαι εγω ποιην απ εμαυτου ποιην ου=
+|L|δεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η ε=
+|L|μη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το
+|L|εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος
+|L|μαι πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> α=
+|L|λλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οι=
+|L|δα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρ=
+|L|τυρει περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε
+|L|προς ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη [app][*]α=
+|L|ληθεια[\*][C]α=
+|L|λιθηα[\C][\app] <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυ=
+|L|ριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω υμιν ι=
+|L|να σωθηται <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιο=
+|L|μενος και φαινον υμεις δε ηθελησατε
+|L|αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυ=
+|L|του <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μιζων
+|L|του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκεν μοι
+|L|ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα ερ=
+|F 129r|
+|L|γα α ποιω μαρτυρι περι εμου οτι ο πη̅ρ
+|L|με απεσταλκεν <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|αυτος μεμαρτυρικεν περι εμου ου=
+|L|τε φωνην αυτου πωποτε ακηκοαται
+|L|Ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λο=
+|L|γον αυτου ουκ εχεται εν υμιν μενοντα
+|L|οτι ον απεστηλεν εκεινος τουτω υμεις ου
+|L|πιστευεται <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι
+|L|υμεις δοκιται εν αυταις ζωην αιωνιον ε=
+|L|χειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι
+|L|περι εμου <V 40> και ου θελεται ελθειν προς μ(ε)
+|L|ινα ζωην εχειται <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου
+|L|λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγα=
+|L|πην του θυ̅ ουκ εχεται εν εαυτοις <V 43> εγω ε=
+|L|ληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου κ(αι)
+|L|ου λαμβανετε μαι εαν αλλος ελθη εν τω
+|L|ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθαι
+|L|<V 44> Πως δυνασθαι υμεις πιστευειν δοξαν πα=
+|L|ρα αλληλων λαμβανωντες και την δοξαν
+|L|την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειται <V 45> μη
+|L|δωκηται οτι εγω κατηγορησω υμων προ(ς)
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μω=
+|L|υσης εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επι=
+|L|στευεται μωυση επιστευεται αν εμοι πε=
+|L|ρι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> οι δε τοις
+|L|εκεινου γραμμασιν ου πιστευεται πως
+|L|τοις εμοις ρημασιν πιστευσητε
+|L|<K 6> <V 1> Μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θα=
+|L|λασσης της γαλιλαιας [app][*]τιβεριαδο(σ)[\*]
+[C]της βεριαδο(σ)[\C][\app] <V 2> ηκο=
+|F 129v|
+|L|λουθη δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν
+χτα σημεια α [app][*]εποιη[\*][C]εποιει[\C][\app] επι των ασθενουν=
+|L|των <V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και
+|L|εκει εκαθητω μετα των μαθητων αυ=
+|L|του <V 4> ην δε εγγυς το πασχα εωρτη των ι=
+|L|ουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους
+|L|ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολλυς οχλος ερ=
+|L|χεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον
+|L|ποθεν αγωρασωμεν αρτους ινα φαγωσιν
+|L|ουτοι <V 6> τουτω δε ελεγεν πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποιην <V 7> απε=
+|L|κριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δη=
+|L|ναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα ε=
+|L|καστω βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις
+|L|εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο α=
+|L|δελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι το πεδα=
+|L|ριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθη=
+|L|νους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι ε=
+|L|στιν εις τοσουτους <V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησα=
+|L|Τε τους αν̅ους αναπεσιν ην δε χορτος πο=
+|L|λυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν ανδρες
+|L|των αριθμων ως πεντακισχιλιοι <V 11> και
+|L|ελαβεν τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστη=
+|L|σας εδωκεν τοις ανακειμενοις ομοι=
+|L|ως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+|L|<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου συναγαγεται τα περισσευ=
+|L|σαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+|L|<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα
+|F 130r|
+|L|κοφινους κλασματων εκ των πεντε
+|L|αρτων των κριθηνων α επερισσευσεν
+|L|τοις βεβροκωσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ε=
+|L|ποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος
+|L|εστιν ο προφητης ο ερχωμενος εις τον κοσ=
+|L|μον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθ(αι)
+|L|και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν
+|L|βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος
+|L|αυτος μονος <V 16> ως δε οψια εγενετο κατε=
+|L|βησαν οι μαθηται αυτου επι την θα=
+|L|λασσαν <V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρ=
+|L|χοντο περαν της θαλασσης εις καπαρ=
+|L|ναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ου=
+|L|πω προς αυτους εληλυθη ο ις̅ <V 18> η δε θα=
+|L|Λασσα ανεμου μεγαλου πνεωντος διηγη=
+|L|ρετω <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικο=
+|L|σιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅
+|L|περιπατουντα επι της θαλασσης κ(αι)
+|L|εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβη=
+|L|θησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φο=
+|L|βησθαι <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το
+|L|πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον
+|L|επι την γην εις ην υπηγοντο <V 22> τη επαυ=
+|L|ριον ο οχλος ο εστικως περαν της θαλασσ(ης)
+|L|Ιδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μι
+|L|εν και οτι ου συνησηλθεν τοις μαθηταις
+|L|αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι
+|L|μαθηται αυτου απηλθον <V 23> και αλλα ηλθον
+|L|πλοιαρια εκ τηβεριαδος εγγυς του το=
+|F 130v|
+|L|που οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστη=
+|L|σαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι
+|L|ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου
+|L|ανεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλ=
+|L|θον εις καφαρναουμ ζητουντες τον ιν̅
+|L|<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασ=
+|L|σης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γε=
+|L|γονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|Αμην αμην λεγω υμιν ζητιται μαι ουχ οτι
+|L|ιδεται σημεια αλλ οτι εφαγεται εκ των
+|L|αρτων και εχορτασθηται <V 27> εργαζεσ=
+|L|θαι μη την βρωσιν την απολλημενην α=
+|L|λλα την βρωσιν την μελλουσαν εις ζωην
+|L|αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει του=
+|L|των γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπεν
+|L|ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζο=
+|L|μεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και
+|L|ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του
+|L|θυ̅ ινα πιστευσηται εις ον απεστειλεν ε=
+|L|κεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιη=
+|L|σις σημειον ινα ιδωμεν και πιστεοσω=
+|L|μεν ουτι εργαζει <V 31> οι πρ̅ες ημων το μα=
+|L|ννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν
+|L|γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδω=
+|L|κεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν ο ις̅ αυτοις
+|L|Αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδω=
+|L|κεν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ
+|L|μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του ου̅νου εστ(ιν)
+|F 131r|
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους
+|L|ζωην το κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον
+|L|κε̅ παντοτε δως ημιν τον αρτον τουτον
+|L|<V 35> ειπεν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της
+|L|ζωης ο ερχομενος προς μαι ου μη πηνα=
+|L|σει και ο πιστευων εις εμαι ου μη διψησει
+|L|πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε
+|L|μαι και ου πιστευεται <V 37> παν ο διδωσιν
+|L|μοι ο πατηρ προς με ηξει και τον ερχωμε=
+|L|νον προς μαι <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου=
+|L|ρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον α=
+|L|λλα το θελημα του πεμψαντος με <V 39> τουτο
+|L|Δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυ=
+|L|του αλλα αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+|L|<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου
+|L|ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις
+|L|αυτων εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυ=
+|L|τον καγω τη εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον
+|L|ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω
+|L|ειμι ο αρτος ο καταβαινων εκ του ου̅νου
+|L|<V 42> και ελεγον ουχ ουτως εστιν ις̅ ο υς̅ του ιω=
+|L|σηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την
+|L|μρ̅α πως ουτως λεγει οτι εκ του οῠνου
+|L|καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις μη γογγυζεται μετ αλληλων <V 44> ουδ(εις)
+|L|δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ
+|L|ο πεμψας με ελκυσει αυτον καγω ανα=
+|L|στησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|F 131v|
+|L|<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις
+|L|και εσωνται παντες διδακτοι θυ̅ πας
+|L|ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερ=
+|L|χεται προς μαι <V 46> ουχ ωτι των πρ̅α τις εωρα=
+|L|κεντος ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εω=
+|L|ρακεν τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο
+|L|πιστευων εις εμαι εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω
+|L|ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες ημων εφαγον
+|L|το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτο(ς)
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινον ι=
+|L|να τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ημι
+|L|ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβαινον ε=
+|L|αν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζησει εις
+|L|τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υμιν
+|L|σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+|L|<V 52> Εμαχοντω ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λε=
+|L|γωντες πως δυναται ουτως δουναι υμιν
+|L|την σαρκα φαγην <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ α=
+|L|μην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγηται την σαρ=
+|L|κα του υυ̅ του θυ̅ και πινηται αυτου το αιμα
+|L|ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρογων μου την
+|L|σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην
+|L|αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημε=
+|L|ρα <V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το
+|L|αιμα μου αληθης εστι πωσις <V 56> ο τρογων μου
+|L|την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι
+|L|Μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεσταλκεν με
+|L|ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρο=
+|L|γων μαι κακεινος ζειση δι εμαι <V 58> ουτος εστιν {&rj;}ο αρτος
+|F 132r|
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγ(ον)
+|L|οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο
+|L|τρογον τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιω(να)
+|L|<V 59> ταυτα εν συναγωγη διδασκων εν καπερ=
+|L|ναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των
+|L|μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν
+|L|ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακου=
+|L|ειν <V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζου=
+|L|σι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν
+|L|αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν
+|L|θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα
+|L|οπου ην το προτερον <V 63> το πν̅α εστι το
+|L|ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πνευμα
+|L|εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες
+|L|οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅
+|L|τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις ε=
+|L|στιν ο παραδωσον αυτον <V 65> και ελεγεν
+|L|δια τουτω ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυνα=
+|L|ται ελθειν προς με εαν μη η δεδομε=
+|L|νον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου
+|L|πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου
+|L|εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου πε=
+|L|ριεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα
+|L|μη και υμεις θελεται υπαγειν <V 68> απεκρι=
+|L|θη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τι=
+|L|να απελευσωμεθα ρηματα ζωης αι=
+|L|ωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν
+|L|και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του {&rj;}ζωντος
+|F 132v|
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δω=
+|L|δεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις δι=
+|L|αβολος εστιν <V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμο=
+|L|νος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυ=
+|L|τον παραδιδωναι εις ων των δωδεκα
+|L|<K 7> <V 1> και περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη
+|L|γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαι=
+|L|α περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιου=
+|L|δαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη
+|L|των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον
+|L|Ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μετα=
+|L|βηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαι=
+|L|αν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι
+|L|τα εργα σου α ποιης <V 4> ουδεις γαρ εν κρυ=
+|L|πτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρη=
+|L|σια ειναι ει ταυτα ποιης φανερωσον
+|L|σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελ=
+|L|φοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρε=
+|L|στιν ο δε καιρος ο υμετερος παντωτε
+|L|εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος μη=
+|L|σειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυ=
+|L|ρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πο=
+|L|νηρα εστιν <V 8> υμεις αναβηται εις την εορτην
+|L|ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πε=
+|L|πληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις
+|L|εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ος δε ανεβησ(αν)
+|L|οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανε=
+|L|βη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν
+|F 133r|
+|L|κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον
+|L|εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+|L|<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τ(οις)
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν
+|L|αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+|L|<V 13> Ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυ=
+|L|του δια τον φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη
+|L|δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το
+|L|ιερον και εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζων
+|L|οι ιουδαιοι λεγωντες πως ουτος γρα=
+|L|μματα οιδεν μη μεμαθηκως <V 16> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ου=
+|L|κ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με <V 17> ε=
+|L|αν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν
+|L|γνωσεται εκ της διδαχης ποτερον εκ
+|L|του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο α=
+|L|φ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν
+|L|ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψ(αν)=
+|L|τος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδι=
+|L|κια εν εαυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδω=
+|L|Κεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποι=
+|L|ει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+|L|<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον
+|L|εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιη=
+|L|σα και παντες θαυμαζεται <V 22> δια του=
+|L|το μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην
+|L|ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των
+|L|πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνεται {&rj;}αν̅ον
+|F 133v|
+|L|<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββα=
+|L|τω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι
+|L|χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σα=
+|L|ββατω <V 24> μη κρινεται κατ οψιν αλλα τ(ην)
+|L|δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες
+|L|εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν
+|L|ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρη=
+|L|σια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μη=
+|L|ποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες ο=
+|L|τι ουτος εστιν αληθως ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον
+|L|οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχη=
+|L|ται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λε=
+|L|γων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι
+|L|Και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αλη=
+|L|θηνος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κα=
+|L|κεινος με απεστηλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον
+|L|πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον
+|L|την χειρα οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+|L|<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι
+|L|πλειωνα σημει τουτων ποιησει ων ου=
+|L|τος εποιησεν <V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του
+|L|οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα
+|L|Και απεστειλαν οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις
+|L|ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ε=
+|L|τι μικρον χρονον μεθ υμων ημι και υπα=
+|L|γω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητεισετε
+|F 134r|
+|L|με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω
+|L|υμεις ου δυνασθαι ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει
+|L|πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησωμεν
+|L|αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων
+|L|μελλη πορευεσθαι διδασκει τους ελλην(ας)
+|L|<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησε=
+|L|τε μες και ουχ ευρησετε και οπου [app][*]ειμι[\*][C]ημι[\C][\app]ειμι ε=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε [app][*]ελθειν[\*][C]ελθην[\C][\app] <V 37> εν δε τη εσ=
+|L|χατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ει=
+|L|στηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις δι=
+|L|ψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πι=
+|L|στευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη πο=
+|L|ταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υ=
+|L|δατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι
+|L|του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πι=
+|L|στευωντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α
+|L|αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι
+|L|ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον
+|L|ελεγον <V 41> μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χρι=
+|L|στος ερχεται <V 42> ουχη η γραφη ειπεν οτι εκ
+|L|του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ
+|L|της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> Σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+|L|<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον
+|L|αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτων τας χει=
+|L|ρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρ=
+|L|χιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις
+|L|εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απε=
+|F 134v|
+|L|κριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτ(ως)
+|L|ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθη=
+|L|σαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πε=
+|L|πλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχωντων ε=
+|L|πιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νο=
+|L|μον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδη=
+|L|μος ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων ε=
+|L|ξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινη τον αν̅ον ε=
+|L|αν μη ακουση παρ αυτου προτερον και
+|L|γνω τι [app][*]ποιη[\*][C]ποιει[\C][\app]
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον
+|L|Αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ε=
+|L|ρευνισον και ιδε οτι προφητης εκ της
+|L|γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και επορευθη
+|L|εκαστος εις τον οικον αυτου <K 8> <V 1> ις̅ δε επορευθη
+|L|εις το ορος των ελαιων <V 2> ορθρου δε παλιν πα=
+|L|ρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετ(ο)
+|L|και καθισας εδιδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε
+|L|οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον
+|L|γυναικα εν μοιχεια καταληφθηαν και
+|L|στησαντες αυτην εν μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω πει=
+|L|ραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατε=
+|L|ληφθη επαυτωφωρω μυχευομενη <V 5> εν
+|L|δε τον νομω μωσης επεγγειλατο τας τοι=
+|L|αυτας [app][*]λιθοβολεισθαι[\*][C]λιθοβολησθαι[\C][\app] συ ουν τι λεγεις
+|L|<V 6> Τουτο δε ελεγον πειραζωντες αυτον ινα
+|L|εχωσι κατηγοριαν αυτου ο δε ις̅ κατω
+|L|κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την
+|L|γην μη προσποιουμενος <V 7> ως δε επε=
+|F 135r|
+|L|μενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ει=
+|L|πεν προς αυτους ο αναμαρτητος [app][*]ημων[\*][C]υμων[\C][\app]
+|L|πρωτον επ αυτην των λιθον βαλλετω <V 8> και
+|L|παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι
+|L|δε ακουσαντες και υπο της συνηδησεως
+|L|ελλεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρ=
+|L|ξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κα=
+|L|τεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ου=
+|L|σα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασα=
+|L|μενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που
+|L|εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε
+|L|κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν
+|L|δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και
+|L|μηκετι αμαρτανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ελαλησε λεγων εγω [app][*]ειμι[\*][C]ημι[\C][\app] το φως του κοσμου
+|L|Ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν
+|L|τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+|L|<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σε=
+|L|αυτου μαρτυρεις οι μαρτυρια σου ουκ ε=
+|L|στιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αλη=
+|L|θης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν
+|L|ηλθον και που υπαγω υμεις <V 15> υμεις κατα την
+|L|σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+|L|<V 16> Και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης
+|L|εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πε=
+|L|μψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμε=
+|L|τερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρ=
+|L|τυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρ(ων)
+|F 135v|
+|L|περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγων ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδα=
+|L|τε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε [app][*]ηδητε[\*][C]ηδειτε[\C][\app] και τον
+|L|πρ̅α μου ειδειτε αν <V 20> ταυτα ουν τα ρημα=
+|L|τα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασ=
+|L|κων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον
+|L|Οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν
+|L|παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησε=
+|L|τε με και εν τη αμαρτια υμων αποθα=
+|L|νεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασ=
+|L|θαι ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι απο=
+|L|κτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υ=
+|L|μεις ου δυνασθαι [app][*]ελθειν[\*][C]ελθην[\C][\app]
+<V 23> και ειπεν αυτοις
+|L|υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ει=
+|L|μι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υ=
+|L|μιν οτι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις
+|L|ημων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι
+|L|αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις ημων
+|L|<V 25> Ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα ε=
+|L|χω περι υμων και λαλειν και κρινειν αλλ ο
+|L|πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα
+|L|παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+|L|<V 27> Ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+|L|<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσειται τον
+|L|υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ει=
+|L|μι̣ και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα
+|F 136r|
+|L|καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ ταυτα λα=
+|L|λω <V 29> και ο πεμψας μετ εμου εστιν ουκ α=
+|L|φηκεν με μονων οτι εγω τα αρεστα αυτων
+|L|πιω παντωτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντως
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν
+|L|ο ις̅ προς τους πεπιστευκωτας αυτω
+|L|ιουδαιους εαν υμεις μινητε εν τω λογω τω
+|L|εμω αληθως μαθηται μου εσται <V 32> και γνω=
+|L|σεσθαι την αληθειαν και η αληθεια ελευθε=
+|L|ρωσει υμας <V 33> απεκρηθησαν αυτω ιου=
+|L|δαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδε=
+|L|νι δεδουλευκαμεν πωποται πως ουν
+|L|λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθαι <V 34> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δου=
+|L|λος εστιν της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος
+|L|ου μινη εν τη οικηα εις τον αιωνα ο
+|L|ις̅ μινη εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος ημ(ας)
+|L|ελευθερωσει ωντος ελευθεροι εσεσθαι
+|L|<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εσται αλα ζη=
+|L|τειτε μαι αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος
+|L|ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω α εωρακα παρα
+|L|τω πρ̅ι μων λαλω και υμεις ουν α εο=
+|L|ρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειται
+|L|<V 39> απεκρηθησαν και ειπεν αυτω ο πη̅ρ η=
+|L|μων αβρααμ εστην λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του
+|L|αβρααμ εποιειται αν <V 40> νυν δε ζητητε
+|L|με αποκτηναι και αν̅ον ος τιν αληθει=
+|L|αν υμιν λελαληκαν ην ηκουσα παρα του
+|L|θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+|L|<V 41> υμεις ποιηται τα εργα του πρ̅ς ημων
+|F 136v|
+|L|ειπον ουν αυτω ειμεις πειηται τα εργα
+|L|του πρ̅ς ημων εκ πορνηας ου γεγεννημε=
+|L|θα ενα πρ̅α εχωμεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν
+|L|αυτω ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ ημων ην ηγαπατε αν
+|L|εμε εγω γαρ παρα του θυ̅ εξηλθον και
+|L|ηκω ου ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυ=
+|L|θα αλλ [app][*]εκηνος[\*][C]εκεινος[\C][\app] με αποστειλεν <V 43> δια=
+|L|τη την λαληαν την εμην ου γινωσκεται
+|L|οτι ου δυνασθαι ακουειν τον λογον
+|L|τον εμον <V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβο=
+|L|λου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς
+|L|υμων θελεται ποιειν εκεινως αν=
+|L|θροποκτωνος ην απ αρχης και εν
+|L|τη αληθεια εν αυτω οταν λαλη το
+|L|ψευδος οτι ψευστης εστην και ο πη̅ρ αυ=
+|L|του <V 45> εγω δε οτη την αληθηαν λεγω ου
+|L|πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με
+|L|περι αμαρτιας η αληθειαν λεγω δι=
+|L|ατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ
+|L|του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει
+|L|δια τουτο υμεις ουκ ακουετε <V 48> απε=
+|L|κρηθησαν ι ιουδαιοι και ειπαν αυτω
+|L|ου καλως λεγωμεν ειμεις οτι σαμαρι=
+|L|της ει συ και δαιμονιον εχης <V 49> απε=
+|L|κρηθει ο ις̅ εγω δαιμονιον ο̣̣υ̣κ αιχω
+|L|αλλα [app][*]τημω[\*][C]τιμω[\C][\app] τον πρ̅αν μου και υμεις
+|L|ατιμαζεται με <V 50> εγω δε ου ζητω την
+|L|δοξαν μου εστην ο ζητων και κρη=
+|L|νων <V 51> αμην αμην λεγω ημιν εαν τις
+|L|τον εμον λογων τηρηση θανατω ου
+|L|μη θεωορηση{sic} εις των αιωνα
+|L|<V 52> Ειπων ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκα=
+|F 137r|
+|L|μεν οτι δαιμονιον εχης αβρααμ απε=
+|L|θανεν και προφητε και συ λεγης
+|L|εαν τις τον λογον μου τηρηση θανα=
+|L|τον ου μη θεορηση εις τον αιωνα <V 53> μη̣
+|L|σει [app][*]μειζων[\*][C]μηζων[\C][\app] η του πρ̅ς ημων αβρααμ
+|L|οστις απεθανεν και οι προφητε
+|L|απεθανων τινα σαυτον ποιης <V 54> α=
+|L|πεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυ=
+|L|τον η δοξα μου ουδεν εστην εστην
+|L|ο πη̅ρ μου ο δοξαζω με ον υμεις
+|L|λεγετε οτι ο θς̅ ημων εστιν <V 55> και ου=
+|L|κ αιγνωκατε αυτον εγω δε οιδα
+|L|αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οι=
+|L|δα αυτον εσωμε ομοιος υμων ψευ=
+|L|της αλλ οιδα αυτον και τον λο=
+|L|γον αυτου τωρων <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ η=
+|L|μων ηγαλλιασατω ηνα ηδη την μρ̅αν
+|L|την εμην και ειδω και εχαρι <V 57> ειπον
+|L|ουν ιουδαιοι προς αυτον πεντη=
+|L|κοντα ετη ουπω εχης και αβρααμ
+|L|εωρακας <V 58> ειπεν αυτω ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι ε=
+|L|γω ειμι <V 59> υραν ουν ληθους ινα βαλω=
+|L|σιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλ=
+|L|θεν εκ του ιερου και διελθων δι=
+|L|α μεσου αυτων επορευετο και πα=
+|L|ρηγων ουτως <K 9> <V 1> και παραγων
+|L|Ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γενητης <V 2> και
+|L|ηρωτησεν αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|λεγοντες ραββι της ημαρτεν ου=
+|L|τος η γονης αυτου ινα τυφλος
+|L|γενηθη <V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ου=
+|F 137v|
+|L|ουτε η γονης αυτου αλλ ινα φανερωθη
+|L|τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργα=
+|L|ζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως
+|L|ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις
+|L|δυνατε εργαζεσθαι τα εργα του πεμ=
+|L|ψαντος με εως εμερα ες την ερχεταιι{sic}
+|L|νυξ οτε ουδις δυνατα εργαζεσθαι
+|L|<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσ=
+|L|μου <V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και
+|L|εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος
+|L|και επεχρησεν αυτου τον πηλον επι
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ει=
+|L|πεν αυτω υπαγε νηψαι εις την κολη=
+|L|μβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται
+|L|απεσταλμενες απηλθεν ουν και ε=
+|L|νιψατο και ηλθεν βλεπων <V 8> οι ουν γει=
+|L|τονες και οι θεωρουντες αυτον το
+|L|προτερον οτι προς ετησιν ελεγον ουν
+|L|ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσ=
+|L|αιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν α=
+|L|λλοι δε οτι ομοιως αυτω εστιν εκει=
+|L|νος δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν
+|L|αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλ=
+|L|μοι <V 11> απεκρηθη [app][*]εκηνος [\*][C]εκεινος [\C][\app] και ειπεν αν̅ος
+|L|ο λεγωμενος ις̅ πυλον εποιησεν
+|L|και επεχρισεν μου τους οφθαλμους
+|L|και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβη=
+|L|θραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν
+|L|και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυ=
+|L|τω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> α=
+|L|γουσιν αυτον προς τους φαρισαιους το(ων)
+|L|ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε πι=
+|F 138r|
+|L|λον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους
+|L|οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον
+|L|και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψαν ο δε ει=
+|L|πεν αυτοις πηλον επεθεκεν μοι εποι τους
+|L|οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον
+|L|ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστην ουτος
+|L|παρα θυ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τει=
+|L|ρη αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρ=
+|L|τωλος τηαυτα σημεια ποιειν και σχισμα
+|L|ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω πα=
+|L|λιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξεν
+|L|σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προ=
+|L|φητις εστιν <V 18> ουκ αιπιστευσαν ουν οι ιουδαι=
+|L|οι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλε=
+|L|ψαν εως οτου εφωνισεν τους γονεις αυτου
+|L|αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτισεν αυτους
+|L|λεγοντες ουτος εστιν ο υιος ημων ων υμεις
+|L|λεγεται οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν
+|L|αρτι βλεπει <V 20> απεκρηθεισαν δε αυτοις
+|L|οι γωνεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγ(εν)νηθη
+|L|<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ ειδαμιν η τις
+|L|ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις
+|L|ουκ ειδαμιν αυτον ερωτησατε ηλικειαν
+|L|εχει αυτος περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα ει=
+|L|πον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντον τους
+|L|ιουδαιους ηδη γαρ [app][*]συνεθεντο[\*][C]συνετιθεντο[\C][\app] οι ιουδαιοι
+|L|ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυνα=
+|L|γωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γωνεις αυτου
+|L|ειπον οτι ηδεικειαν εχει αυτον ερωτη=
+|L|σαται <V 24> εφωνισαν εκ δευτερου τον αν̅ον ο=
+|L|ς ω̣ν τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν
+|F 138v|
+|L|τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ου=
+|L|τος αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκρηθη ουν
+|L|και ειπεν εκεινος ει αμαρτωλως εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι
+|L|βλεπω <V 26> ειπων δε αυτω παλιν τι εποιη=
+|L|σεν παλιν πως εινεωξεν σου τους
+|L|οφθαλμους <V 27> απεκρηθει αυτοις ει=
+|L|πον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι πα=
+|L|λιν θελεται ακουειν [app][*]μει και υμεις μη
+|L|και υμεις[\*][C*]μη και υμεις[\C*][\app] θελετε αυτου γενεσθαι <V 28> οι δε
+|L|ελοιδωρησαν αυτου και ειπαν συ μα=
+|L|θητης ει εκεινου υμεις{two words sup ras} δε του μωυ=
+|L|σεως εσμιν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν ο=
+|L|τι μωυσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε
+|L|ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκρηθη
+|L|ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτο γαρ
+|L|εθαυμαζων οτι υμεις ουκ οιδαμιν πο=
+|L|θεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλου
+|L|ο θς̅ ουκ ωκουει αλλ εαν τις θεοσεβης
+|L|η και το θελημα αυτου ποιη τουτου α=
+|L|κουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι η=
+|L|νεωξεν τις τυφλου γεγεννημενου οφθαλ=
+|L|μους <V 33> η μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνα=
+|L|το ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ει=
+|L|παν αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης
+|L|ολος και συ διδασκεις ημας και εξε=
+|L|βαλον αυτων εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι ε=
+|L|ξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτων
+|L|ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιω(ον){sic}
+|L|του θυ̅{two words sup ras} <V 36> απεκριθη εκυνος και ειπεν
+|L|τις εστιν κε̅ ινα πιστευση̣ εις αυτον
+|F 139r|
+|L|<V 37> ειπεν δε ο ις̅ και εωρακας αυτον και
+|L|ο λαλων μετε σου [app][*]εκηνος[\*][C]εκεινος[\C][\app] εστιν
+<V 38> ο δε ε=
+|L|φη πιστευο κε̅ και προσεκυνησεν αυ=
+|L|τω <V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις
+|L|τον κοσμων τουτον ελυληθα ινα οι
+|L|μη βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκου=
+|L|σαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι με=
+|L|τ αυτου οντες και ειπον αυτω μη κ(αι)
+|L|υμεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ ει τυφλοι ουτε ουκ αν ηχεται αμαρ=
+|L|τιαν νυν δε λεγεται οτι βλεπωμεν η
+|L|αμαρτιαν ημων μινη <K 10> <V 1> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο μη εισερχομενος δια της
+|L|θυρας εις την αυλην των προβατων
+|L|αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκει=
+|L|νος κλεπτης εστιν και ληστης <V 2> ο δε
+|L|εισερχομενος δια της θυρας ποιμην
+|L|εστην των προβατων <V 3> τουτω ο θυρω=
+|L|ρος ανειγι και τα προβατα της φω=
+|L|νης αυτου ακουει και τα ιδια προ=
+|L|βατα φωνει κατ ονομα και εξαγει
+|L|αυτα <V 4> κ(αι) οταν τα ιδια προβατα εκ=
+|L|βαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται
+|L|και τα προβατα αυτων ακολουθει
+|L|οτι οιδασιν την φωνην αυτου <V 5> αλλοτρι=
+|L|ω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευ=
+|L|ξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των
+|L|αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την πα=
+|L|ραμαθειαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι (δε)
+|F 139v|
+|L|ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλη αυτοις
+|L|<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προ=
+|L|βατων <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου
+|L|κλεπται εισιν και λισται αλλ ουκ ηκουσαν
+|L|αυτων τα προβατα <V 9> εγω ειμη η θυρα
+|L|δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και ε=
+|L|ξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης
+|L|ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσι και
+|L|απολεσι εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν
+|L|και περισσοτερον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυ=
+|L|χην αυτου τιθησιν υπερ των προβα=
+|L|των <V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην
+|L|ου ουκ εστιν τα προβατα ιδεια θεωρι
+|L|τον λυκον ερχομενον και αφηεισιν τα
+|L|προβατα και φευγει και ο λυκως αρ=
+|L|παζει αυτα και σκωρπιζει [app][*]ταυτα[\*][C]τα[\C][\app] προ=
+|L|βατα <V 13> ο δε μησθωτος εστιν και ου μελει
+|L|αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμ(ην)
+|L|ο καλος και γινωσκο τα εμα και γινωσ=
+|L|κομε υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκι με
+|L|ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α μου και
+|L|την ψυχην μου [app][*]τιθημου[\*][C]τιθημοι[\C][\app] υπερ των προ=
+|L|βατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εσ=
+|L|τιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με
+|L|δι αγαγειν και της φωνης μου ακουσω=
+|L|σιν και γενισεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> Δια τουτω με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθη=
+|L|μοι την ψυχην μου ινα λαβω αυτην <V 18> ου=
+|L|δεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθη=
+|F 140r|
+|L|μη <V 17> {repeat} την ψυχην μου ινα λαβω αυτην <V 18> {repeat} ουδεις αι=
+|L|ρει αυτην απ εμου αλλ εγω =
+|L|π εμου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξου=
+|L|σιαν εχω παλιν λαβειν αυτον ταυτην την
+|L|εντολιν ελαβων παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχι=
+|L|μα παλιν εγενετω εν τοις ιουδαιοις δια
+|L|τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολλοι ε=
+|L|ξ αυτων δαιμονιον εχει και μινεται τι αυ=
+|L|του ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρημα=
+|L|τα ουκ εστνι δαιμονιζομενου μη δαιμο=
+|L|νιον δυναται τυφλους οφθαλμων ανοι=
+|L|ξαι <V 22> εγενετο τε τα εκαινια εν τοις ιεροσω=
+|L|λυμοις χημων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν
+|L|τω ιερω εν τοι στοας σολομωντος <V 24> εκυκλω=
+|L|σαν ουν αυτω οπου{sup ras} ιουδαιοι και ελεγον
+|L|αυτω εως ποτε τ(ην) ψυχην ημων ερεις
+|L|ει συ ο χς̅ ειπε ημην παρρησια <V 25> απεκρη=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστε=
+|L|υεται τα εργα α εγω ποιω εν τω ονωμα=
+|L|τι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρι περι ε=
+|L|μου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευεται οτι ουκ εσται εκ
+|L|των προβατων των εμων καθως ειπον
+|L|υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου
+|L|ακουσωσιν καγω γινως αυτα και ακολου=
+|L|θουσιν μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυ=
+|L|τοις και ου μη απολονται εις τον αιωναν
+|L|και ουχ αρπασι τις αυτα εκ της χειρος
+|L|μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μιζων
+|F 140v|
+|L|παντων εστιν και ουδεις δυνανται αρπα=
+|L|ζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο
+|L|πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν αι=
+|L|θους οιν ιουδαιοι ινα λιθασουσιν αυ=
+|L|τον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα κα=
+|L|λα εργα εδιξα υμιν εκ του πρ̅ς μου
+|L|δια ποιων αυτων εργων λιθαζεται
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι κα=
+|L|λου εργου ου λιθαζωμεν σαι αλλα περι
+|L|βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις
+|L|σεαυτον θς̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ο ουκ εσ=
+|L|τιν γεγραμενες εν τω νομω υμων εγω
+|L|ειπον θεοι εσται <V 35> ει εκυνους ειπεν θεους
+|L|προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου
+|L|δυναται αυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ απεσ=
+|L|τηλεν εις τον κοσμων υμεις δε λεγεται
+|L|οτι βλασφημοις οτι ειπον υι̅ς του θυ̅
+|L|ειμη <V 37> ει ου πειω τα εργα του πρ̅ς μου
+|L|μη πιστευεται μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι
+|L|μη πιστευετε τοις εργοις μου πιστευετε
+|L|ινα γνωτε και πιστευεται οτι εν εμοι ο πη̅ρ
+|L|καγω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν αυτον πιασαι και
+|L|εξηλθεν εκ της χειρος αυτον <V 40> και απηλ=
+|L|θεν παλιν περαν του ιωρδανου εις το=
+|L|πον οπου ην ιωαννης βαπτιζων το προ=
+|L|τερων και εμηνεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποι=
+|L|ησεν σημιον ουδεν παντα δε ωσα ειπεν
+|F 141r|
+|L|ιωαννης περι αληθηνη <V 42> και πολλοι επησ=
+|L|τευσαν εις αυτον εκει <K 11> <V 1> ην δε τις ασ=
+|L|ενον λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης
+|L|μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+|L|<V 2> ην δε μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρων
+|L|και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις
+|L|θρηξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος
+|L|ησθενη <V 3> απεστηλεν ουν αι αδελφαι αυ=
+|L|του προς αυτον λεγουσαι κε̅ ειδε ον φι=
+|L|λεις ασθενης <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ηπεν
+|L|η ασθενια αυτη ουκ εστην προς θανατον
+|L|αλλα υπερ της δοξης του θυ̅ δι αυτης
+|L|<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελ=
+|L|φην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ου ηκουσεν
+|L|οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν ω ην τοπω
+|L|δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτω λεγει τοις
+|L|μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+|L|<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν
+|L|σαι οι ιουδαιοι αποκτειναι και παλιν υπαγεις
+|L|εκει <V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι
+|L|οι εισιν της ημερας εαν τις περιπατεις
+|L|εν τη ημερα ου προσκωπτει οτι το φως
+|L|του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις πε=
+|L|ριπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι
+|L|το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και
+|L|μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος
+|L|ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα ε=
+|L|ξυπνησω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω οι μα=
+|F 141v|
+|L|θηται αυτου κε̅ ει κεκειμειται σωθησεται
+|L|<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου
+|L|εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμοισεως
+|L|του υπνου λεγει <V 14> τοτε ειπεν ο ις̅ παρρη=
+|L|σεια λαζαρος απεθανεν <V 15> και χαιρω δι
+|L|υμας ινα πιστευσιται οτι ουκ ημειν ε=
+|L|κει αλλα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν
+|L|θωμας ο λεγομενος δυδιμος τοις συν=
+|L|μαθηταις αυτου αγωμεν και υμεις ινα α=
+|L|πο <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν
+|L|αυτω τεσαρας ημερας ηδι εχοντα εν
+|L|τω μνημιω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιε=
+|L|ρωσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεν=
+|L|τε <V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων ελυληθεισ=
+|L|σαν προς την μαρθα̣ν και μαριαν ινα πα=
+|L|ραμηθησονται αυτας περι του αδελφου
+|L|αυτου <V 20> η ουν μαρθαν ως ηκουσεν οτι ις̅ ερ=
+|L|χεται ειπηντησεν αυτων μαριαμ δε εν τω
+|L|οικω εκαθεζετω <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς
+|L|τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου
+|L|ο αδελφος <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα α=
+|L|ν ετισει τον θν̅ δωσοι σοι ο θς̅ <V 23> αναστησετ[ill]αι[\ill]
+|L|ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτον μαρθα ειδα ο=
+|L|τι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστ[ill]ασις[\ill]
+|L|και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη
+|L|ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις ε=
+|L|με ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστεβεις
+|L|τουτω <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα
+|F 142r|
+|L|οτι συ ει ο χς̅ ο υι̅ς του θυ̅ του ζωντος ο εις
+|L|τον κοσμων ερχωμενος <V 28> και ταυτα ειπουσα
+|L|απηλθεν και εφωνισεν μαριαμ την αδελ=
+|L|φην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκα=
+|L|λος παρεστην και φωνι σαι <V 29> εκυνη δε ως
+|L|ηκουσε̣ν ηγερθη ταχει και ηρχετο προς
+|L|αυτον <V 30> ουπο δε εληλυθεις ις̅ εις την κω=
+|L|μην αλλ ην ετι εν τω τωπω οπου υπην=
+|L|τησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι ων=
+|L|τες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυ=
+|L|θουμενοι αυτην ειδοντες την μαριαν
+|L|οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολου=
+|L|θησαν αυτω δοξαντες οτι υπαγει εις το
+|L|μνημιον ινα κλαυσει αν εκει <V 32> η ουν μαριαμ
+|L|εισηλθεν οπου ην ις {sic} ηδουσα αυτον επε=
+|L|σεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα κε̅
+|L|εις ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλεουσαν και τους α
+|L|αδελφους αυτη ιουδαιους ενεβρημησατο
+|L|τω πν̅ι και εταρεξεν αυτον <V 34> και ειπε που
+|L|τεθηκατε αυτον <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν
+|L|ιουδαιοι ειδη πως εφηλουν αυτω <V 37> τινες
+|L|δε εξ αυτον ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοι=
+|L|ξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιεισαι
+|L|ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> η ις̅ ουν παλιν
+|L|εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνη=
+|L|μιον ην δε σπηλαιον και λιθον επεκητο ε=
+|L|π αυτω <V 39> λεγει αυτη ο ις̅ αρατε τον λιθον
+|L|λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος μαρθα
+|F 142v|
+|L|κε̅ ηδει οζει τεταρταιος γαρ εστειν <V 40> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσεις οψη
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην
+|L|ουδεις ηρεν τους οφθαλμους ανω και ει=
+|L|πεν πε̅ρ ευευχαριστω σοι οτι ηκουσας
+|L|μου <V 42> εγω δε ειδειν οτι παντοτε μου ακου=
+|L|εις αλλα δια τον οχλον τον περηεσ=
+|L|τωτα εινον ινα πιστευσωσιν οτι συ με
+|L|απεστηλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνην με=
+|L|γαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρω εξω
+|L|<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας
+|L|χειρας και τους ποδας καιρηαις και η
+|L|οψης αυτου σουδαριω περιεδεδετο
+|L|[ill]λ[\ill]εγει αυτοις ο ις̅ λυσαται αυτον και αφεται
+|L|αυτον υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαι=
+|L|ων οι ελθοντως προς την μαριαν και
+|L|θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν
+|L|εις αυτον <V 46> [ill]τ[\ill]ινες δε εξ αυτον α=
+|L|πηλθον προς τους φαρισαιους <V 47> συνε=
+|L|δριον και ελεγον τι ποιωμεν αυτον οτι
+|L|ουτος ο αν̅ος πολλα ποιει σημοια <V 48> ε=
+|L|αν αφωμεν αυτον ουτως παντες πισ=
+|L|τευσωσιν εις αυτον και ελευσωνται οι ρω=
+|L|μαιοι και αρουσιν ημων και τον τωπον και
+|L|το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας
+|L|αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν
+|F 143r|
+|L|αυτοις υμεις ουκ ειδατε <V 50> ουδε διαλογι=
+|L|ζεσθαι οτι συμφερη ημειν ινα εις αν̅ος
+|L|αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το
+|L|εθνος αποληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ου=
+|L|κ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου
+|L|εκυνου προεφητευσεν οτι ημελλεν αποθν(ησ)=
+|L|κην ο ις̅ υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ
+|L|του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα
+|L|του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει ει=
+|L|ς ην <V 53> απ εκεινης ουν της ειμερας συνε=
+|L|βουλευσαντο ινα αποκτηνωσιν αυτον
+|L|<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησεια περιεπα=
+|L|τι εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εις
+|L|την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ
+|L|λεγομενην πολην κακειν εμεινεν μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 55> {gap}ν δε εγγυς το πασχ(α)
+|L|η εορτη των ιουδαιων και ανεβησαν πο=
+|L|λλοι εις ιεροσολυμοις εκ της χωρας
+|L|προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+|L|<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλλη=
+|L|λων εν τω{8 letters above the line erased} ιερω εστηκωτες τη δοκει
+|L|υμιν οτι ου μη ελθη εις την εωρτην <V 57> δε=
+|L|δωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι εντ{1}ολας ινα εαν τις γνω που εσ=
+|L|την μηνυ̣ση οπως πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12> <V 1> ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλ=
+|L|θεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος
+|F 143v|
+|L|ο τεθνηκως ον ηγειρεν ο ις̅ εκ νεκρων <V 2> εποιει=
+|L|σεν ουν αυτω διπνω εκει και η μαρθα δι=
+|L|ηκωνει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμε=
+|L|νων συν αυτω <V 3> η ουν μαριαμ λαβουσα λι=
+|L|τραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτη=
+|L|μου ηληψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
+|L|μαξεν ταις θρηξιν αυτης τους ποδας αυ=
+|L|του η δε οικηα επληρωθει εκ της ωσμης
+|L|του μυρου <V 4> λεγει δε ει ουδας ω ισκαριωτις
+|L|Ε{1}ις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτων
+|L|παραδιδωναι <V 5> διατι τουτο [app][C]&om;[\C][Cc]το[\Cc][\app] μυρον ου=
+|L|κ επραθει διακωσιων δηναριων και
+|L|εθωθει πτωχοις <V 6> ειπεν δε τουτως ουχ ω=
+|L|τι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ ωτι
+|L|κλεπτης ην τον γλοσοκομων εχοντα βαλλο=
+|L|μενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυ=
+|L|την ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου
+|L|μου τηριση αυτων <V 8> τους πτωχους γαρ
+|L|παντωτε εχεται μεθ εαυτων εμε δε ου παν=
+|L|τωτε εχεται <V 9> εγνω ουν ο οχλος των ιουδαι=
+|L|ων οτι εκει εστιν και [app][C]ε̣ω̣θον[\C][Cc]ηλθον[\Cc][\app] ουν δια τον ιν̅
+|L|μονον αλλ ινα και τον λαζαρων [app][C]ιδουσιν[\C][Cc]ιδωσιν[\Cc][\app]
+|L|ον ηγηρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρ=
+|L|χιερης ινα και τον λαζαρων αποκτεινω=
+|L|σιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον απηγοντω των
+|L|ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+|L|<V 12> Τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την ε=
+|L|ωρτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ [app][C]{ras}ς[\C][Cc]εις[\Cc][\app] ι=
+|L|εροσωλυμα <V 13> ελαβων τα βαια των φοινηκων
+|L|και εξηλθον ης υπαντησιν αυτω και εκραυ=
+|L|γαζων ωσαννα ευλογημενος ος ερχομενος
+|L|εν ονοματι κυ̅ και ο βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευ=
+|L|ρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτων κα=
+|F 144r|
+|L|θως εστιν γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατηρ σι(ων)
+|L|ιδου γαρ ο βασιλευσου ερχεται καθημενος ε=
+|L|πι πολου ονου <V 16> και ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου
+|L|οι μαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅
+|L|τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17> Εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτι τον
+|L|λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγει=
+|L|ρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υπηντησ(εν)
+|L|αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτω αυτων πεποι=
+|L|ηκενε το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς
+|L|αυτους θεωρειται οτι ουκ ωφελειται ουδε εν
+|L|ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν
+|L|δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα
+|L|προσκυνησουσιν εν τη εορτη <V 21> τοτε ουν προσηλ=
+|L|θον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαι=
+|L|ας και ηρωτουν αυτον λεγωντες κε̅ θελωμεν
+|L|τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω
+|L|ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος
+|L|λεγουσιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ αποκρινεται αυτοις λεγ(ων)
+|L|εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμην εαν μη ο κοκκος του σιτου
+|L|πεσον εις την γην αποθανη πολυν καρπον φε=
+|L|ρει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεγει
+|L|αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλα=
+|L|ξει αυτην <V 26> εαν εμοι της διακονισει εμοι ακολου=
+|L|θητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος
+|L|μου εσται εαν δε τ̣ι̣ς̣ ε̣μ̣ο̣ι̣ διακονει τιμησει
+|L|αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρα=
+|L|Κται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με της ωρας
+|L|ταυτης αλα δια τουτω ηλθον εις την ωραν
+|L|ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν
+|L|φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν
+|L|δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο και εστως ακουσας ελεγ(εν)
+|F 144v|
+|L|βροντη γεγονενε αλλοι ελεγον αγγελος αυτων
+|L|λελαληκα <V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δει ε=
+|L|μεα η φωνη αυτη εληλυθεν αλλα δι υμας <V 31> νειν
+|L|κρισις εστιν του κοσμου τουτου εκβληθεισε=
+|L|ται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας
+|L|ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγεν σημαι=
+|L|νω αυτον ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκην
+|L|<V 34> απεκριθη ουν αυτον ο οχλος ημεις εικουσαμεν
+|L|εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη εις τον αιωναν και πως
+|L|λεγεις σοι οτι δη ηψωθηναι τον ιν̅ του αν̅ου τις
+|L|εστιν ουτως ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|ετι μικρον χρονον τω φως εν υμην εστιν πε=
+|L|ριπατειτε εως το φως εχεται ηνα μη σκοτει=
+|L|α υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σ=
+|L|κοτεια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> ως το φως εχε=
+|L|ται πιστευεται ως το φως ινα υο̅ι φωτως γενη=
+|L|σεσθω [app][C]ταυτα ταυτα[\C][Cc]ταυτα[\Cc][\app] ελαλησεν ο ις̅ και απελ=
+|L|Θων εκρυβε απ αυτον <V 37> τοσαυτα δε σημεια αυτου
+|L|πεποιηκωτες εμπροσθεν αυτον ουκ επισ=
+|L|τευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του προ=
+|L|φητου πληρωθη ων ειπεν κε̅ τις επιστευσεν
+|L|τη ακωη ημων και ο βραχιον κυ̅ τινη απεκα=
+|L|λυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν
+|L|οτι παλιν εισαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους
+|L|οφθαλμους και επερωσεν αυτον την καρδι=
+|L|αν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νωησω=
+|L|σιν την καρδιαν και στραφωσιν και ιασωμαι αυ=
+|L|τους <V 41> ταυτα ειπεν ισαιας οτε ιδεν την δοξαν
+|L|αυτου και ελαλησεν περι α̣υ̣του <V 42> οπως μεν=
+|L|τοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσ̣α̣ν
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ο=
+|L|μολογουν ινα μη αποσυναγωγη γενωνται
+|L|<V 43> ηγαπησαν γαρ μαλλον την δοξαν των αν̅ων
+|F 145r|
+|L|υπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξεν και
+|L|ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευκ̣ει εις
+|L|εμαι αλλ εις τον πεμψαντα με <V 45> {om} <V 46> εγω φως εις
+|L|τον κοσμον τουτων εληλυθα ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις εμαι εν τη σκοτεια μη μηνει <V 47> και
+|L|εαν τις μου ακουσει των ρηματων και φυ=
+|L|λαξει εγω ου κρινω αυτων ου γαρ ηλθον ινα
+|L|κρινω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμ=
+|L|βανου τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα
+|L|τα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος
+|L|[app][C]κρινη[\C][Cc]κρινει[\Cc][\app] αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι ε=
+|L|γω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψ(ας)
+|L|με πη̅ρ εκεινος μοι εντολην δεδωκεν
+|L|τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντο=
+|L|λη αυτη ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης [app][C]τω[\C][Cc]του [\Cc][\app] πασχα ιδων ο ις̅ ο=
+|L|τι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κο(σ)=
+|L|μου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους
+|L|ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ειγαπησεν
+|L|αυτους <V 2> και δειπνου γινομενου του διαβολου
+|L|ηδει βεβληκοτως εις την καρδιαν ιουδας σι=
+|L|μων ο ισκαριωτης ινα παραδω αυτων <V 3> ιδως
+|L|ο ις̅ οτι παντα εδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας
+|L|χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς
+|L|τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου
+|L|και τιθεισιν τα ιματια αυτου και λαβων λεν=
+|L|τιων διεζωσατο εαυτον <V 5> ειτα βαλλη υδωρ εις
+|L|τον νιπτηραν και ηρξαντον νειπτιν τους πο=
+|L|δας των μαθητων και εκμασειν τω λεντιω ω ην
+|L|διεζωσμενος <V 6> ερχετε ουν προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και λεγει αυτω εκυνος κε̅ συ μου νιπτεις
+|L|τους ποδας <V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|F 145v|
+|L|<V 8> εαν μη νιψω σαι ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λε=
+|L|γει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας
+|L|μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφα=
+|L|λην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει
+|L|αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται
+|L|αλλ ουχι παντες <V 11> ηδι γαρ τον παραδιδοντα
+|L|αυτον δια τουτω ειπεν αλλ ουχι παντες κα=
+|L|θαροι εσται <V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας
+|L|αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου και ανε=
+|L|Πεσεν παλιν ειπεν αυτοις γινωσκεται τι πε=
+|L|ποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε μαι ο διδασκα=
+|L|λος και ο κς̅ και καλως λεγεται ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν ε=
+|L|γω ενιψα τους ποδας υμων ο κς̅ και ο διδασκα=
+|L|λος και υμεις οφειλεται αλληλων νηπτειν τ(ους)
+|L|ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα κα=
+|L|θως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+|L|<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων
+|L|του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του
+|L|πεμψαντος αυτων <V 17> ει ταυτα οιδατε μα=
+|L|καριοι εσται εαν ποιηται αυτα <V 18> ου περι παν=
+|L|των υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην α=
+|L|λλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρογον μετ εμου
+|L|τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+|L|<V 19> απ αρτι λεγω υμιν πρω του γενεσθαι ινα πι=
+|L|στευσειται εαν γενηται οτι εγω ειμι <V 20> αμην α=
+|L|μην λεγω υμην ο λαμβανων αν τινα πεμψω
+|L|εμε λαμβανει ο δε λαβων επ εμε λαμβανει
+|L|τον πεμψαντα με <V 21> τα̣υ̣τ̣α̣ ειπων ο ις̅ ε=
+|L|ταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρισεν και ει=
+|L|πεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων πα=
+|L|ραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μα=
+|L|θηται απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε α=
+|L|νακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν
+|L|τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν
+|F 146r|
+|L|τουτω σιμων πετρος πιθεσθαι αυτω τι
+|L|αν ειη περι του λεγει <V 25> οτι πεσων ουν εκεινος
+|L|επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+|L|<V 26> αποκρινετη{sup ras} ο ις̅ εκεινος εστιν ο βαψας το ψω=
+|L|μιον διδωσιν ιουδας σιμωνος ο ισκαριωτης
+|L|<V 27> και μετα το ψωμιον εισηλθεν εις [app][C]εκεινο ος ανα=
+|L|στας[\C][Cc]εκεινον[\Cc][\app] ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις
+|L|ποιησον ταχειον <V 28> τουτω ουδεις εγνω των ανα=
+|L|κειμενον προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδω=
+|L|κουν επι τον γλωσσωκομων ειχεν ιουδας οτι
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων εχωμεν εις την
+|L|εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ου το
+|L|ψομιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ <V 31> ο=
+|L|τε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος
+|L|του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32>και ο θς̅ δο=
+|L|ξασει εν αυτον <V 33> τεκνια μου ετι μικρον μεθ υμον
+|L|ειμι ζειτησετε με και καθως ειπον τοις ιου=
+|L|δαιοις οπου υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+|L|και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμοι η=
+|L|μιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα
+|L|υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν του=
+|L|τω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εσται
+|L|εαν αγαπην εχειται εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σι=
+|L|μων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν
+|L|ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον <V 37> λεγει
+|L|αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακο=
+|L|λουθησε αρτι υπερ σου την ψυχην μου θησω
+|L|<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φω=
+|L|νισ̣ει εως ου μαι απαρνησει τρεις <K 14> <V 1> μη
+ταρα=
+|L|σσεσθω υμων η καρδια πιστευεται εις τον θν̅
+|L|και εις εμε̣ πιστευηται <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς
+ {&rj;}μου
+|F 146v|
+|L|μονε πολαι εισιν ει δε μη ειπον υμιν οτι πο=
+|L|ρευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευ=
+|L|θω και ετοιμασω υμιν τοπων παλιν ερχομαι
+|L|και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα
+|L|οπου ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγων
+|L|ουκ οιδατε την οδων <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οι=
+|L|δαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την ο=
+|L|δων ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και
+|L|η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον
+|L|πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> η εγνωκατε με και τον πρ̅α
+|L|μου εγνωσεσθαι και απ αρτη γνωσεσθαι αυτον
+|L|και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅
+|L|δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει υμιν <V 9> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον
+|L|πρ̅α πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου
+|L|πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι
+|L|εστιν τα ρηματα α εγω λαλω εν υμιν απ εμαυ=
+|L|του [app][C]&om;[\C][Cc]ου[\Cc][\app] λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα ερ=
+|L|γα αυτος <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και
+|L|ο πη̅ρ εν εμ̣ο̣ι̣ ει δε μι γε δια τα εργα ταυτα πιστευ=
+|L|σηται <V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε
+|L|τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μι=
+|L|ζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α
+|L|πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησειται εν τω ονομα=
+|L|τι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω
+|L|υιω <V 14> εαν τι αιτησητε μαι εν τω ονοματι μου εγω
+|L|ποιησω <V 15> εαν αγαπα τε μαι τας εντολας τας εμας
+|L|τηρησειται <V 16> καγω ερωτησω των πρ̅α και αλλον
+|L|παρακλητον [app][C]δωσει[\C][Cc]δωση[\Cc][\app] υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον
+|L|αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ος ο κοσμος ο̣υ δυνα=
+|L|ται λαβειν οτι ου θεωρει αυτον ουδε γινοσκει
+|L|υμεις γινοσκεται αυτον οτι παρ υμ̣ιν μενει και
+|L|εν υμιν εσται <V 18> ουκ αφισω υμας ορφανους ερχομαι
+|F 147r|
+|L|προς υμας <V 19> ετει μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θε=
+|L|ωρει υμεις δε θεωρειται οτι εγω ζω και υμεις ζη=
+|L|σεσθαι <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθαι υμεις οτι
+|L|εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι και υμεις εν εμοι
+|L|καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων
+|L|αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων μαι ο δε αγαπων μαι
+|L|αγαπηθεσεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω
+|L|αυτον και εμφανισω εμαυτον αυτω <V 22> λεγει αυτω ιου=
+|L|δας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι με=
+|L|λλης εμφανιζην{sup ras} σεαυτον και ουχι το κοσμω
+<V 23> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον
+|L|λογων μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον
+|L|και προς αυτον ελευσωμεθα και μονην παρ αυ=
+|L|τω ποιησωμεθα <V 24> ο μη αγαπων με τας εντολας
+|L|μου ου τηρησει και ο λογος ον ακουεται ουκ εστιν ε=
+|L|μος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητο(ς)
+|L|το πν̅α το αγιον ο πεμψας με πη̅ρ εν τω ονομα=
+|L|τι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπο=
+|L|μνησει υμας παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιε=
+|L|μαι υμιν ειρηνην την εμην διδωμοι υμιν μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διληατω
+<V 28> ηκουσα=
+|L|τε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς
+|L|υμας ει αγαπατε με εχαριτε αν οτι απερχωμαι
+|L|προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν
+|L|<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα εαν γενη=
+|L|ται πιστευσηται <V 30> ουκ ετι πολλα λαλη=
+|L|Σω μεθ [app][C]ημων[\C][Cc]υμων[\Cc][\app] ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου του=
+|L|του και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος
+|L|οτι̣ αγαπω των πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι
+|L|ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν εντευ=
+|L|θεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθηνη και ο πη̅ρ μου
+|L|ο γεωργος εστιν̣ <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων
+|L|καρπον αιρει αυτος και παν το καρπον φερων
+|L|καθερει αυτω ινα καρπον πλειωνα φερει <V 3> ηδει
+|F 147v|
+|L|υμεις καθαροι εστ{1} δια τον λογων ον [app][C]λελακη=
+|L|κα[\C][Cc]λελαλη=
+|L|κα[\Cc][\app] υμην <V 4> μινατε εμοι καγω εν υμιν καθως
+|L|το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου
+|L|εαν μη μενη εν τη αμπελω ουτος ουδε υμεις
+|L|εαν μη εν εμο̣ι̣ μενηται <V 5> εγω ειμι η αμπελος υ=
+|L|μεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω
+|L|αυτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου̣
+|L|δυνασθαι ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μενη εν ε=
+|L|μοι εβληθησεται εξω ως το κλημα και εξη=
+|L|ρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βα=
+|L|λλουσιν και κεεται <V 7> εαν μενηται εν εμοι και
+|L|τα ρηματα μου εν υμιν μενη ο εαν θελη αι=
+|L|τησεσθαι και γενησεται υμιν <V 8> εν του=
+|L|Το εδοξασθη ο πη̅ρ ινα καρπον πολυν φερειτε̣
+|L|και γινεσθαι εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπη=
+|L|σεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινα=
+|L|τε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου
+|L|τηρεισηται μηνηται εν τη αγαπη μου
+|L|καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετη̣=
+|L|ρ̣ικα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα
+|L|λακα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χα=
+|L|ρα ημιν πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η
+|L|εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα
+|L|υμας <V 13> μιζον ταυτης αγαπης ουδεις εχει
+|L|να τις την ψυχην εαυτου θη υπερ των φι̣=
+|L|λων αυτου <V 14> υμεις γαρ φιλοι μου εστω εαν ποι=
+|L|ηται ο εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι λεγω υ=
+|L|μας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει
+|L|αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παν=
+|L|τα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθαι αλλ εγω ε=
+|L|ξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις
+|L|υπαγειται και καρπον φερειται και ο καρπο(ς)
+|L|υμων μενη ινα ο τι αν αιτειση̣ται τον πρ̅α
+|L|εν τω ονοματι μου δωσει υμιν <V 17> ταυτα εν=
+|L|τελλωμαι υμιν ινα αγαπαται αλληλους <V 18> ει
+|F 148r|
+|L|ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκεται οτι εμε πρω=
+|L|τον μεμισηκεν <V 19> η εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το
+|L|ιδιον εφιλη οτι δε εκ του κοσμου ουκ εσται αλλ εγω
+|L|εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτω μισει
+|L|υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευεται τον λογων ον λελα=
+|L|κα υμιν ουκ εστιν δουλος μιζον του κυ̅ αυτου ει εμε
+|L|εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρι=
+|L|σαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα ποιη=
+|L|σουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι <V 22> ει μη ηλθον και
+|L|ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε προφα=
+|L|σιν εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισον
+|L|και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μοι εποιησα ε=
+|L|ν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ η=
+|L|χον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και ε=
+|L|με και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο
+|L|εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με
+|L|δωρεαν <V 26> οταν ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω
+|L|υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυ=
+|L|ρισει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρηται οτι α=
+|L|π αρχης μετ εμου εσται <K 16> <V 1> ταυτα λελακα{sup ras} υμιν ινα
+|L|μι σκανδαλησθηται <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν η=
+|L|μας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας ημ(ας)
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυ=
+|L|Τα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε
+|L|εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+<V 5> {om} <V 6> η λυπη πε=
+|L|ε̣πληρωκεν ημων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την [app][C]αληθηαν[\C][Cc]αληθιαν[\Cc][\app]
+|L|η̣μιν λεγω [app][C]συμφερη[\C][Cc]συμφερει[\Cc][\app] υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ
+|L|εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς
+|L|υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+|L|<V 8> και ελθων εκεινος ελλεξει τον κοσμον περι αμαρ=
+|L|τιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισαιος
+|L|<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+|L|<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α υπα=
+|L|γω και ουκ ετι θεωρειτε μαι <V 11> περι δε κρισεως ο=
+|L|τι ο αρχων του κοσμου τουτου καικριται <V 12> ετι πο=
+|L|λλα λεγειν εχω υμιν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν
+|L|αρτι <V 13> οταν ελθη εκεινος το πν̅α της αληθεας
+|L|οδιγησει υμας εν τη αληθεια πασιν {1}υ
+|L|Γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλος α ακουσει λαλησει
+|F 148v|
+|L|και τα ερχωμενα αναγγελει υμιν <V 14> {om}
+<V 15> παντα οσα
+|L|εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του
+|L|εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου
+|L|θεωρειτε μα̣ι̣ και παλιν μικρον και οψεσθαι μαι οτι
+|L|υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθη=
+|L|των αυτου τινες προς αλληλους τι εστιν τουτω ο
+|L|λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε μαι και παλιν
+|L|μικρον και οψεσθε μαι και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+|L|<V 18> Ελεγον ουν τι εστιν τουτω το μικρον ουκ οιδαμεν τι λα=;
+|L|λη <V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι εμελλον αυτον ερωταν και ειπεν
+|L|αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι
+|L|ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον
+|L|και οψεσθαι με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσε=
+|L|ται και θρηνησεται υμεις ο δε κοσμος χαρισεται
+|L|υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη ημων εις χα=
+|L|ραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει ο=
+|L|τι ηλθεν αυτης η ωρα οταν δε γεννησει το παι=
+|L|διον ουκ ετει μνημονευει της λυπης δια την χα=
+|L|ραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις
+|L|λυπην μεν εχεται παλιν δε οψωμαι υμας και
+|L|χαρησεται η̣μων η καρδια και την χαραν ημων
+|L|ουδε̣ι̣ς̣ αιρει αφ υμων <V 23> και εκεινη τη ημερα ου και
+|L|ρωτη̣σ̣εται ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα
+|L|αν αιτησηται τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει
+|L|υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησαται ουδεν εν τω
+|L|Ονοματι μου αιτησασθαι και λημψεσθαι ινα η
+|L|χαρα ημων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροι=
+|L|μιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι
+|L|εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα εν παρρησια
+|L|παρα του πρ̅ς ανπαγγελω{sic} υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημε=
+|L|ρα αιτεισθαι εν τω ονοματι μου και ου λεγω υμιν
+|L|οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι ημων <V 27> αυτος
+|L|γαρ ο πη̅ρ φιλη υμας οτι υμεις εμε πεφιλικατε
+|L|και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον <V 28> ε=
+|L|ξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον
+|L|παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προ(ς)
+|L|τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ιδεν νυν
+|L|παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λε=
+|L|γεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρει=
+|L|αν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομ(εν)
+|F 149r|
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αρτι πιστευεται <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν
+|L|εληλυθεν ινα σκορπισθηται εκαστος εις τα
+|L|ιδια και εμε μονον αφειτε και ουκ ειμι μονος
+|L|οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν <V 33> ταυτα λελαληκα
+|L|υμην ινα εν εμοι μονον ειρηνην εχειτε εν τω κοσ=
+|L|μο θλιψιν εχεται αλλα θαρσειται εγω νενικικα τον
+|L|κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα λελαληκεν ο ις̅ και επαρας τους ο=
+|L|φθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν
+|L|η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα ο υιος σου δοξασει σε
+|L|<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα
+|L|παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+|L|<V 3> αυτη δε εστιν αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μο=
+|L|νον αληθηνον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδο=
+|L|ξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας
+|L|μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα
+|L|σεαυτω τη δοξη ην ειχον προ του τον κοσμον ιναι
+|L|παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις
+|L|ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυ=
+|L|του δεδωκας και τον λογον σου τετηρικασιν <V 7> νυν ε=
+|L|γνωκα οτι παντα α εδωκας μοι παρα σου εισ(ιν)
+|L|<V 8> οτι τα ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα
+|L|σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 9> εγω περι αυτον ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω
+|L|αλλα περι ων εδωκας μοι οτι συ εισιν <V 10> και τα εμα
+|L|παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε ε=
+|L|ν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν
+|L|τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε
+|L|τηρισον αυτους εν τω ονοματι σου ω εδωκας μοι
+|L|ινα ωσιν εν καθως και υμεις <V 12> οτε ημιν μετ αυτων
+|L|εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονομα=
+|L|τι σου ω εδωκας μοι και εφυλαξα κ̣αι ουδεις ε=
+|L|ξ αυτων απολετω ει μ̣η ο υιος της απολειας ινα η
+|L|γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και
+|L|ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν
+|L|την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοις <V 14> εγω εδω=
+|L|κα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν̣
+|L|αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγ̣ω
+|F 149v|
+|L|ουκ ημει εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρις αυ=
+|L|του εκ του κοσμου αλλ ινα τηρισις αυτους εκ
+|L|του πονιρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ ησιν καθως εγω
+|L|εκ του κοσμο̣υ ουκ ημι <V 17> αγιασον αυτους εν τη αλη=
+|L|θεια ο λογος ο σος η αληθεια εστιν <V 18> καθως εμε α=
+|L|πεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους
+|L|εις τον̣ κοσμον <V 19> και υπερ αυτων αξιαζω εμαυτον
+|L|ινα̣ ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου πε=
+|L|ρ̣ι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και υπερ των
+|L|πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα
+|L|παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν
+|L|σοι ινα και αυτοι εν υμην εν ωσιν ινα ο κοσμος
+|L|πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> εγω την δοξαν ην
+|L|εδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως
+|L|ημεις <V 23> καγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ω=
+|L|σιν τετελειωμενοι εις εν και γινωσκει ο κοσμος
+|L|Οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους κα=
+|L|θως εμε ηγαπησαν <V 24> πε̅ρ ο δεδωκας μοι θελω
+|L|ινα οπου [app][C]εμι[\C][Cc]ειμι[\Cc][\app] εγω κακηνοι ωσιν μετ εμου ινα
+|L|θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι
+|L|οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε εγνων σε και
+|L|ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη
+|L|ην ηγαπησας με εν αυτοις καγω εν αυτοις
+|L|<K 18> <V 1> Ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις
+|L|αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων
+|L|οπου ην κιπος εις ον εξηλθεν αυτος και οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτων τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη εκει ο ις
+|L|μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας
+|L|λαβων την σπειραν και εκ των αρχιεραιων και
+|L|εκ των φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει με=
+|L|τα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ειδως
+|L|παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν
+|L|αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅
+|L|τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστη=
+|L|κει δε ιουδας ο παραδιδους αυτων μετ αυτων
+|L|<V 6> ος ουν ειπεν αυτοις ο ις οτι εγω ειμι απηλ=
+|F 150r|
+|L|θον εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν
+|L|αυτους επηρωτησεν τεινα ζειτειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθητε ειπον υμιν οτι
+|L|εγω ειμι ει ουν εμε ζητειται αφετε τουτους
+|L|υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι
+|L|ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ου=
+|L|δενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν
+|L|εηλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως
+|L|δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιων το δεξι=
+|L|ον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν
+|L|ο ις̅ τω πετρω βαλαι την μαχαιραν σου εις την
+|L|θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη
+|L|πιω αυτο <V 12> η ουν σπηρα και ο χιλιαρχος και
+|L|οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅
+|L|και εδησαν αυτον <V 13> και ηγαγον προς ανναν πρω=
+|L|τον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχι=
+|L|ερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο
+|L|συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερειν
+|L|ενα αν̅ον αποθανειν υπερ των λαου <V 15> ηκολου=
+|L|θη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθη=
+|L|της ο δε μαθητης εκεινος γνωστος ην τω αρ=
+|L|χιερει και συνησειλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του
+|L|αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ιστηκει εξω προς την
+|L|θυραν εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ως ην
+|L|γνωστος του αρχιερεως και ειπεν τη θυρωρω
+|L|και εισηνεγκεν των πετρον <V 17> και λεγει ουν η πε=
+|L|δισκη η θυρορος τω πετρω μη και συ εκ των
+|L|μαθητων του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ου=
+|L|κ ημει <V 18> ηστηκισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται αν=
+|L|θρακιαν πεποιηκωτες οτι ψυχος ην και ε=
+|L|θερμενοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων ε=
+|L|στως και θερμενομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρω=
+|L|τησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου
+|L|και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη ο
+|L|ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω ε=
+|L|γω παντοτε εδιδαξα εν τω ιερω και εν
+|L|συναγωγη οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχον=
+|L|τες και εν κρυπτω ουκ ελαλησα ουδε εν <V 21> τι
+|L|με επερωτας ερωτησον τους ακηκοωτας τι ε=
+|F 150v|
+|L|λαλησα αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον ε=
+|L|γω <V 22> ταυτα δε αυτου ειπωτους εις των παρε=
+|L|στηκοτων των υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω
+|L|ιυ̅ ειπων ο̣υτως αποκρινει τω αρχιερει <V 23> ο δε
+|L|ις̅ ειπε α̣υτω ει κακως ειπον μαρτυρησον πε=
+|L|ρι του κ̣ακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν
+|L|ουν α̣υτον ο αννας δεδεμμενον προς καιαφαν
+|L|το̣ν αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερ=
+|L|μενομενος ειπων ουν αυτω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ η=
+|L|μει <V 26> λεγει ουν εκ των δουλων του αρχιερεως συγγε=
+|L|νεις ων ου απεκοψεν πετρος το οταριον ουκ ε=
+|L|γω σε ιδων εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν
+|L|ηρνησατο πετρος και ευθυς αλεκτωρ εφωνη=
+|L|σεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πρε=
+|L|τοριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ ησηλθον εις
+|L|το πρετοριον ινα μη μιανθωσιν αλλα φαγω=
+|L|σιν το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος
+|L|προς αυτους εξω και φησιν τινα κατηγορι=
+|L|Αν φερεται τω αν̅ω τουτω <V 30> απεκριθησαν και ει=
+|L|πον αυτω ει μη ην ουτος κακωποιος ουκ αν
+|L|σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|L|λατος λαβεται αυτον υμεις και κατα τον νομον
+|L|υμων κριναται ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι η=
+|L|μιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του
+|L|ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινον ποιω θανατω
+|L|ημελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το
+|L|πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅
+|L|και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> Απεκριθη ο ις̅ απο σεαυτου συ τουτω λεγεις ει
+|L|αλλος συ ειπον περι εμου <V 35> απεκριθη ο πηλα=
+|L|τος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποι=
+|L|ησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ ε=
+|L|στιν εκ του κοσμου τουτου η εκ του κοσμου
+|L|τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι
+|L|εμοι ο ηγωνιζωντο ινα μη παραδωθω τοις
+|L|ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ου=
+|F 151r|
+|L|κουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις
+|L|οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι
+|L|και εις τουτω εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρ=
+|L|τυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας
+|L|ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πειλατος
+|L|τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων εξηλθεν πα=
+|L|λιν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ου=
+|L|δεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 39> εστιν δε συνηθι=
+|L|α υμιν ινα ενα ααπολυσω υμιν εν τω πασχα
+|L|βουλεσθαι ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ι=
+|L|ουδαιω <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη του=
+|L|τον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστ(εις)
+|L|<K 19> <V 1> τοτε ουν ο πηλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσεν
+|L|<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακαν=
+|L|θων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον
+|L|πορφυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ηρχοντο
+|L|προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιον και εδιδωσαν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο πηλατος παλιν εξω και ειπεν αυτοις ι=
+|L|δε αγω υμιν εντευθεν ινα γνωται οτι αι=
+|L|τιαν ουχ ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων
+|L|τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιμα=
+|L|τιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδων αυ=
+|L|τον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λε=
+|L|γωντες σταυροσον σταυροσον αυτον λεγει αυτοις
+|L|ο πηλατος λαβεται αυτον υμεις και στ̅ρωσατε
+|L|εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτειαν <V 7> απεκριθη=
+|L|σαν οι ιουδαιοι υμεις νομων εχομεν και κατα
+|L|τον νομων οφιλει αποθανειν οτι υιον θυ̅ εαυ=
+|L|τον εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πηλατος ηκου=
+|L|σεν τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και ει=
+|L|σηλθεν εις το πραιτοριον παλιν και λεγει τω
+|L|ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν
+|L|αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις
+|L|ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσε σαι και εξουσι=
+|L|αν εχω απολυσε σαι <V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ ε=
+|L|χεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μι ειν σοι δε=
+|F 151v|
+|L|δωμενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με
+|L|σοι μιζωνα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν ο πη=
+|L|λατος εζητε̣ι̣ απολυσαι αυτον οι δε ιουδαι
+|L|οι εκραυγ(ασ)ον εαν τουτων απολυσεις ουκ ει
+|L|φιλος το̣υ καισαρος πας ο βασιλεα τινα ποιων
+|L|εαυτο̣ν αντιλεγει τω καισαρει <V 13> τοτε ουν ο πι=
+|L|λατος ακουσας τον λογον τουτων ηγαγεν εξω
+|L|τον ιν̅ και εκαθησεν επι βηματος εις τοπον
+|L|λεγομενον λιθοστροτων εβραιστη δε γολγοθα
+|L|<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως ε=
+|L|κτη και ελεγεν τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς
+|L|ημων <V 15> οι δε ελεγον αρον αρον σταυρωσον αυ=
+|L|τον λεγει αυτοις ο πηλατος των βασιλε=
+|L|α ημων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις
+|L|ουκ εχωμεν βασιλεα η μι καισαρα <V 16> τοτε ουν
+|L|παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη
+|L|Οι δε παραλαβοντες τον ιν̅ απηγαγον <V 17> και ε=
+|L|βασταζον αυτω τον στ̅ρον εξηλθεν εις τον λε=
+|L|γομενον κρανιου τοπων ο λεγεται εβραιστη γολ=
+|L|γοθα <V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου
+|L|αλλους δυο εντευθεν και ενα εντευθεν μεσον
+|L|δε τον ιν̅ <V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλα=
+|L|τος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμε=
+|L|νον εβραιστη ελληνιστη ρωμαιστη ις̅ ναζωραι=
+|L|ος ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον δε τον τι=
+|L|τλον ανεγνωσαν πολλοι των ιουδαιων οτι εγγυς
+|L|ην της πολαιος ο τοπος οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην
+|L|γεγραμμενον εβραιστη ρωμαιστη ελλινηστη <V 21> ε=
+|L|λεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων
+|L|μη γραφαι ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι
+|L|εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+|L|<V 22> απεκριθη ο πηλατος ο γεγραφα γεγρα=
+|L|φα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε στ̅ρωσαντο̣ τον
+|L|ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και ποιησαν=
+|L|τες τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτω
+|L|μερος και τον χειτωνα ην δε ο χιτων αρα=
+|L|φος απο των ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ειπον
+|F 152r|
+|L|Ουν προς αλληλους μη σχησωμεν αυτον α=
+|L|λλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα πλη=
+|L|ρωθη η γραφη η λεγουσα διεμερι̣σαντο τα ιμα=
+|L|τια μου και επι τον ιματισμον μου εβαλον
+|L|κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτ̣α εποιησ(αν)
+|L|<V 25> Ειστικησαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ̣ αυτου
+|L|και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η το̣υ κλω=
+|L|πα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων την
+|L|μρ̅αν και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα
+|L|λεγει τη μητρι γυναι ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω
+|L|μαθητη ιδε η μη̅ρ σου και απ εκηνεις της ωρας
+|L|ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια <V 28> μετα του=
+|L|τω ιδως ο ις̅ οτι τα παντα τετελεσται ινα
+|L|τελειωθη η γραφη λεγει διψω <V 29> σκευος εκειτο ο=
+|L|ξους μεστον σπογγον ουν μεστον και οξους υσσω=
+|L|πω περιτηθεντες προσηνεγκαν αυτου
+|L|το στωματι <V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ειπεν
+|L|ο ις̅ τετελεσται και κλινας την κεφαλην πα=
+|L|ρεδωκεν το πν̅α <V 31> οι ουν οι ιουδαιοι επι παρα=
+|L|σκευη ην ινα μη μηνει επι του στ̅ρου τα σωμα=
+|L|τα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη ημερα του σα=
+|L|β̣βατου εκεινου ηρωτησαν τον πηλατον ινα
+|L|κατεαγωσιν αυτον τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλ=
+|L|θον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου
+|L|κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συν=
+|L|στ̅ρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθωντες
+|L|ως ιδων αυτον ιδει τεθνηκωτα ου κατε=
+|L|αξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατι=
+|L|ωτων λογχην την πλευραν αυτου ηνοιξεν
+|L|και εξηλθεν ευθυς υδωρ και αιμα <V 35> και ο εωρα=
+|L|κως μεμαρτυρηκεν και αληθηνη εστιν η μαρ=
+|L|τυρια αυτου και εκεινος ειδεν οτι αληθη λε=
+|L|γει ινα και υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυ=
+|L|τα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβη=
+|L|σεται̣ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει
+|L|οψωντα̣ι̣ εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα δε
+|L|Ταυτα ηρωτ̣η̣σεν τον πηλατον ο ιωση απο αριμα=
+|L|θαιας ων μαθ̣ητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δι=
+|L|α τον φοβον των ιουδαιων ινα αρει τω σωμα
+|F 152v|
+|L|του ιυ̅ <V 39> {om} <V 40> και εδησαν̣ α̣υ̣το̣ οθονι̣οις μετα των α̣ρ̣ω̣=
+|L|ματων καθως̣ εθος τοις ιουδαιοις ε̣ν̣τ̣α̣φιαζ̣ειν
+|L|<V 41> ην δε εν τω τ̣οπω οπου̣ ε̣σ̣τ̣̅ρωθη κηπος και εν
+|L|τω τοπω̣ μνημειον καινον εν̣ ω ουδεπω̣ ουδεις
+|L|ην τεθη̣μενος <V 42> εκει ην δια την παρασκευιν τω̣ν̣
+|L|ιουδα̣ιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̣̅
+|L|<K 20> <V 1> η δε̣ μια των σαββατων μαρια η μαγδαλινη ερχε̣=
+|L|τ̣αι πρωι σκοτειας̣ ετι ουσης επι το μνημειον και
+|L|βλεπει τον λιθον ηρμενον απο της θυρας του μνη=
+|L|μειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον̣
+|L|και προς τον αλλον μαθητην ον ε̣φιλει ο ις̅ (και)
+|L|λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ ε̣κ̣ τ̣ου̣ μνη̣μειου και
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 3> ε̣ξηλθεν ουν ο πετρ(ος)
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντω εις το μνημειον
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυο̣ ο̣μο̣υ̣ και ο αλλος μαθητης προ=
+|L|εδραμεν ταχιον του πετρου μετ αυτου και ηλ=
+|L|θεν πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας
+|L|βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοιγε εισηλ=
+|L|θεν <V 6> ερχεται ου̣ν σιμων πετρος ακολουθων αυ=
+|L|τω και εισηλθεν εις το μνημειον και θ̣ε̣ω̣ρει τα οθο=
+|L|νια κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της
+|L|κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> το=
+|L|τε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων
+|L|πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επισ&lac;
+|L|σεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δ&lac;
+|L|αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθο&lac;
+|L|Ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρι&lac;
+|L|ηστηκει εξω προς το μνημειον κλαιουσα ως &lac;
+|L|εκλε̣εν παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεω=
+|L|ρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ε=
+|L|να προς την κεφαλην κα̣ι̣ εν̣α προς τοις πο̣=
+|L|σιν οπου εκειτω το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγου=
+|L|σιν αυοι εκεινοι γυναι τι κλαιεις τινα ζη=
+|L|τεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα ειπουσα
+|L|εστραφη εις τα οπισω και ιδεν̣ τον ιν̅ εστωτα̣
+|L|και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν <V 15> λεγει̣ αυτη ο ις̅ γυναι
+|L|τι κλαιεις τινα ζητεις εκηνη δωκουσα οτι ο
+|F 152v+|
+&lac; {20.16-22.0}
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_be_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_be_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_be_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,5816 @@
+{Status: G-A Number: 807
+Athens, Parlaments-Bibl., 1
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 202 recto
+Base text used: TRns
+Transcribed by: WJE
+Transcription begun: 27-05-11
+Transcription finished: 01-07-11
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (>) - No
+ Obeloi (†) - No
+
+Other remarks: One of the clearest and most straightforward Commentary Texts I have read}
+
+<B 04><K 0><V 0> {om}
+|F 202r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτο(ς) ην εν αρχη προς τον θν̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 202v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο
+|L|ουδε εν ο γεγονεν:
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο
+|L|ου κατελαβεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+|L|<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα
+|L|παντες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα
+|L|μαρτυρηση περι του φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει
+|L|παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυ=
+|L|του εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+|L|{comm} <V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι
+|F 203r|
+|L|τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ
+|L|θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεν=
+|L|νηθησαν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την
+|L|δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτο(ς)
+|L|και αληθειας
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων:
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου
+|L|ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτο(ς) μου ην
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και
+|L|χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και
+|L|η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|{comm}
+|F 203v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον
+|L|κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων
+|L|ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ
+|L|τις ει <V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι
+|L|ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και
+|L|λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυ=
+|L|τωι τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λε=
+|L|γεις περι σεαυτου <V 23> εφη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅
+|L|καθως ειπεν ησαιας ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν
+|L|εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν και ειπον αυτωι τι ουν
+|L|βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης <V 26> α=
+|L|πεκριθη ο ιωαννης αυτοις λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι
+|L|μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο
+|L|οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|{comm}
+|L|{comm} ου εγω ουκ ειμι αξιος
+|L|ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδαν(ου)
+|L|οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+|F 204r|
+|L|<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και
+|L|λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου:
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπρο=
+|L|σθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον
+|L|αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+|L|<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαι=
+|L|νον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ η=
+|L|δειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν
+|L|εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο
+|L|βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι
+|L|ουτος εστιν ο υιος του θυ̅:
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 204v|
+|L|<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυ=
+|L|του δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιησου περιπατουντι λεγει
+|L|ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λα=
+|L|λουντος και ηκολουθησαν τω ιησου <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και
+|L|θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζη=
+|L|τειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον δι=
+|L|δασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτωι
+|L|εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνο(ς) πετρου εις εκ των δυο των ακου=
+|L|σαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει
+|L|ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω
+|L|ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και η=
+|L|γαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει
+|L|σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρο(ς)
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρι=
+|L|σκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο
+|L|φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+|L|<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης
+|L|εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον ιωσηφ
+|L|τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ
+|L|δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 205r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι
+|L|αυτου ιδε αληθως ιη̅λιτης εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω
+|L|ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην
+|L|ειδον σε <V 49> [app][*]απαικριθη[\*] [C]απεκριθη[\C][\app] ναθαναηλ και ειπεν αυτωι ραββι συ ει
+|L|ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις
+|L|μειζω τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτωι αμην αμην λεγω υμιν
+|L|απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅
+|L|αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και
+|L|ην η μη̅ρ του ιησου εκει <V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθηται αυτου
+|F 205v|
+|L|εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιησου προς
+|L|αυτον οινον ουκ εχουσι <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι
+|L|ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι
+|L|αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κει=
+|L|μεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα
+|L|μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας
+|L|υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αν=
+|L|τλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε
+|L|εγευσατο ο αρχιτρικλινο(ς) το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει
+|L|τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασω συ
+|L|δε τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην
+|L|των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν
+|L|αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 206r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι α=
+|L|δελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμεινεν ου πολλας
+|L|ημερας <V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προ=
+|L|βατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους <V 15> και ποιη=
+|L|σας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε
+|L|προβατα και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεε το κερμα
+|L|και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ει=
+|L|πεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου
+|L|οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον
+|L|εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με <V 18> απεκριθησαν ουν οι
+|L|ιουδαιοι και ειπον αυτωι τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα
+|L|ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρα=
+|L|κοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημε=
+|L|ραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος
+|L|αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου
+|L|οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω
+|L|ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις κατα το πασχα εν
+|L|τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες
+|L|αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον
+|L|αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν
+|L|ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν
+|L|τω αν̅ω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 206v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων
+|L|των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυ=
+|L|τω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος
+|L|ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη
+|L|η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτωι αμην αμην
+|L|λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την
+|L|βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται
+|L|αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της
+|L|μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς
+|L|ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννη=
+|L|μενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του
+|L|πν̅ς πν̅α εστιν <V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεν=
+|L|νηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην
+|F 207r|
+|L|αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει
+|L|ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημο(ς)
+|L|και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλο(ς) του ιη̅λ και ταυτα ου γινω=
+|L|σκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο ε=
+|L|ωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμ=
+|L|βανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ουκ επιστευσατε πως εαν
+|L|ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε <V 13> και ουδεις ανα=
+|L|βεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος
+|L|του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν
+|L|εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας
+|L|ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+|L|<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου
+|L|τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απο=
+|L|ληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον
+|L|αυτου εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο
+|L|κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε
+|L|μη πιστευων εις αυτον ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το
+|L|ονομα του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι
+|L|το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον
+|L|το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ
+|L|ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως
+|L|ινα μη ελεχθη τα εργα αυτου <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται
+|L|προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εισιν
+|L|ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου
+|L|εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβα=
+|L|πτιζεν <V 23> ην δε και ιω(αννης) βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ
+|L|οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγενοντο και εβαπτιζοντο
+|L|<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης:
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 207v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 208r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιω(αννου) μετα ιουδαιων περι καθα=
+|L|ρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιω(αννην) και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου
+|L|περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και
+|L|παντες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιω(αννης) και ειπεν αυτοις ου δυναται
+|L|αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+|L|<V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απε=
+|L|σταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν
+|L|ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει
+|L|δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+|L|<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος
+|L|επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της
+|L|γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι <V 32> και
+|L|ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ου=
+|L|δεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης
+|L|εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ με(τ)ρου
+|L|διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον αυτου και παντα
+|L|δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αι=
+|L|ωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅
+|L|μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅
+|L|πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιω(αννης) <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ ε=
+|L|βαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθε
+|L|παλιν εις την γαλιλαιαν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 208v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται ουν εις πολιν
+|L|της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδω=
+|L|κεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ
+|L|ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως
+|L|επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας
+|L|αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται
+|L|αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+|L|<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων
+|L|παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδο(ς) ου γαρ
+|L|συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη
+|L|ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πι=
+|L|ειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυ=
+|L|τω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ πο=
+|L|θεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων
+|L|ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου
+|L|επιε και [app][*]&om;[\*][C]οι[\C][\app] υιοι και τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος
+|L|δ αν πιη εκ του υδατο(ς) ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις
+|L|τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται αυτω πη=
+|L|γη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη
+|F 209r|
+|L|κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθα=
+|L|δε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και
+|L|ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ αν=
+|L|δρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ει=
+|L|ρηκας <V 19> λεγει αυτωι η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι
+|L|πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λε=
+|L|γετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω
+|L|ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις
+|L|προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν
+|L|οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν
+|L|οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και
+|L|αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτωι
+|L|<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει
+|L|προσκυνειν <V 25> λεγει αυτωι η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενο(ς)
+|L|χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει παντα ημιν <V 26> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και ε=
+|L|θαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις
+|L|η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και
+|L|απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος
+|L|ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηρχοντες
+|L|εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ η=
+|L|ρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν
+|L|αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον
+|L|ουν προς αλληλους οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+|L|<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα
+|L|του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις
+|L|λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστι και ο θερισμος ερχεται λεγω
+|L|υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας
+|L|οτι λευκαι εισιν ηδη προς θερισμον <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβα=
+|L|νει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ο=
+|L|μου χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι
+|L|αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος εστιν ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα
+|L|υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι
+|L|και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως
+|L|εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον
+|L|της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+|F 209v|
+|L|<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι
+|L|παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλει=
+|L|ους επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ου=
+|L|κετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οι=
+|L|δαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 210r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 210v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 211r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 211v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 212r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γα=
+|L|λιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια
+|L|πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε δε ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο
+|L|αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις
+|L|εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν
+|L|ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 212v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|ην δε τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτο(ς) ακουσας
+|L|οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον
+|L|ημελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη ση=
+|L|μεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βα=
+|L|σιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω
+|L|ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντο(ς)
+|L|οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες
+|L|οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον
+|L|εσχεν οι δε ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον
+|L|ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και
+|L|η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅
+|L|ελθων απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 213r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 5><V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+|L|<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επι=
+|L|λεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κα=
+|L|τεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων [app][*]χωλων[\*][C]χολων[\C][\app] ξηρων
+|L|εκδεχομενων την του υδατος κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον
+|L|κατηρχετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν
+|L|πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατο(ς) υγιης εγινετο ω δη=
+|L|ποτε κατειχετο νοσηματι <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντακαι=
+|L|οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον
+|L|και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γε=
+|L|νεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων εν αυ(τω)κε̅ αν̅ον γαρ ουκ εχω
+|L|ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν
+|L|εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω
+|F 213v|
+|L|ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββατον σου και περιπατει <V 9> και ευθεως
+|L|εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει
+|L|ην δε σαββατον εκεινη τη ημερ(α) <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθερα=
+|L|πευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον σου
+|L|<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον
+|L|τον κραββατον σου και περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν
+|L|ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει <V 13> ο δε ιαθεις
+|L|ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα
+|L|ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας μη=
+|L|κετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγ=
+|L|γειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 214r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 214v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτει=
+|L|ναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις
+|F 215r|
+|L|ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο
+|L|ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μο=
+|L|νον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον
+|L|εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν
+|L|ει μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινο(ς) ποιη ταυτα
+|L|και ο υιος ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα
+|L|δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτωι εργα
+|L|ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και
+|L|ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ
+|L|κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παν=
+|L|τες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον
+|L|υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι ο των λογων μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει
+|L|ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν
+|L|εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ω=
+|L|ρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του θυ̅
+|L|και οι ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτωι
+|L|ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτωι <V 27> και εξουσιαν
+|L|εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμα=
+|L|ζητε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις α=
+|L|κουσονται της φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιη=
+|L|σαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις ανα=
+|L|στασιν κρισεως
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 215v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 216r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 216v| L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω
+|L|και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλ=
+|L|λα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι
+|L|εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων
+|L|περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου ην μαρτυρει
+|L|περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε
+|L|τη αληθεια <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα
+|L|ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος
+|L|και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τωι
+|L|φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ ερ=
+|L|γα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω
+|L|μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμψας με
+|L|πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε
+|L|ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ ε=
+|L|χετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινο(ς) τουτω υμεις ου πι=
+|L|στευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αι=
+|L|ωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου
+|L|θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμ=
+|L|βανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+|F 217r|
+|L|<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με
+|L|εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε <V 44> πως
+|L|δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την
+|L|δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατη=
+|L|γορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης
+|L|εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι
+|L|περι γαρ εμου εκεινο(ς) εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου
+|L|πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 217v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 218r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 218v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβε=
+|L|ριαδος <V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων αυτου τα σημεια
+|L|α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει ε=
+|L|καθητο μετα των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενο(ς) οτι πολυς οχλος
+|L|ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν
+|L|αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτο(ς)
+|L|γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλιππο(ς) διακοσιων δη=
+|L|ναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστο(ς) βραχυ τι λαβοι <V 8> λεγει αυτωι
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνο(ς) πετρου <V 9> εστι
+|L|παιδαριον εν ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια
+|L|αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους
+|L|αναπεσειν ην δε χορτο(ς) πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρες
+|F 219r|
+|L|τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχα=
+|L|ριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον
+|L|ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα
+|L|περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι απολειται <V 13> συνηγαγον ουν και εγε=
+|L|μισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων
+|L|α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅
+|L|ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο εις τον κοσμον ερχομενος
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 219v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν
+|L|αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος μονος <V 16> ως δε οψια εγενετο
+|L|κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις
+|L|πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια
+|L|ηδη γεγονε και ου πως εληλυθει εις τον πλοιον προς αυτους ο ις̅ <V 18> η τε
+|L|θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως
+|L|σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι
+|L|της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γενομενον εφοβηθησαν ο δε
+|F 220r|
+|L|<V 20> λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον λαβειν αυτον εις το πλοιον
+|L|και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην ηπειγοντο
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοια=
+|L|ριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου
+|L|και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου εις το πλοιον αλλα μονοι
+|L|οι μαθηται απηλθον <V 23> αλλα δε πλοιαρια διηλθον εκ τιβεριαδος {3}
+|L|εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντο(ς) του κυ̅ <V 24> οτε
+|L|ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν
+|L|αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιησουν
+|L|<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε
+|L|ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και
+|L|εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν
+|L|την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον
+|L|γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν
+|L|ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον
+|L|αυτω τι ου ποιεις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι
+|L|εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστι
+|L|γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον
+|L|αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|F 220v|
+|L|τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου
+|L|και διδους ζωην τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντο=
+|L|τε δος ημιν τον αρτον τουτον:
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 221r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 221v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με
+|L|ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε <V 36> αλλ ει=
+|L|πο&lac; υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι μοι
+|L|ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+|L|<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον
+|L|αλλα το θελημα του πεμψαντος με <V 39> πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη
+|L|απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο δε εστι
+|L|το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις
+|L|αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+|L|<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος
+|L|ο καταβας εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου
+|L|ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του
+|L|ου̅νου καταβεβηκα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 000r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε κατ αλληλων <V 44> ου=
+|L|δεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυ=
+|L|ση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημε(ρα) <V 45> εστι γεγραμμενον εν
+|L|τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο α=
+|L|κουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον
+|L|πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+|L|<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον:
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 222v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη
+|L|ερημω και απεθανον <V 50> ουτο(ς) εστιν ο αρτο(ς) ο εκ του ου̅νου καταβαι=
+|L|νων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτο(ς)
+|L|ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου
+|L|ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτο(ς) δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν
+|L|ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι
+|L|προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι
+|L|την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω
+|L|υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε
+|L|αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την
+|L|σαρκα και πινων μου το αιμα ζωην αιωνιον και εγω
+|L|αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημε(ρα) <V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι
+|L|βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου
+|L|την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν
+|L|αυτωι <V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α
+|L|και ο τρωγων με κακεινο(ς) ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτο(ς)
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων
+|L|το μαννα εν τη ερημω και απεθανον ο τρωγων τουτον τον
+|L|αρτον ζησεται εις τον αιωνα:
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 223r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν
+|F 223v|
+|L|ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ελεγον σκληρος εστιν ο λογο(ς)
+|L|ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω
+|L|οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις
+|L|τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον του [app][*]&om;[\*][C]θυ̅{sic}[\C][\app] ανα=
+|L|βαινοντα οπου ην το προτερον <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν
+|L|η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν
+|L|πν̅οι εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων και ου πιστευουσιν
+|L|ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν
+|L|ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι
+|L|ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ
+|L|του πατρος μου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 224r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων απηλθον εις τα οπισω και ου=
+|L|κετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπε δε ο ις̅ τοις δωδεκα μη και
+|L|υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτωι σιμων πετρος κε̅ προς
+|L|τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις
+|L|πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του
+|L|ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξε=
+|L|λεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν
+|L|σιμωνο(ς) ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις
+|L|ων εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τηι
+|L|γαλιλαιαι ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια παρρησια περιπατειν οτι
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 224v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 225r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον
+|L|οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν
+|L|ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ
+|L|εν κρυπτωι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα
+|L|ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυ=
+|L|του επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ου=
+|L|πω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερο(ς) παντοτε εστιν ετοιμο(ς) <V 7> ου δυ=
+|L|ναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρωι
+|L|περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις
+|L|την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαιν(ω) εις την εορτην ταυτην
+|L|οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις
+|L|εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου το=
+|L|τε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+|L|<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν
+|L|εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις
+|L|οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον
+|L|οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φο=
+|L|βον των ιουδαιων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 225v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 226r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το
+|L|ιερον και εδιδασκε ιερον και εδιδασκε<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες
+|L|πως ουτο(ς) γραμματα οιδε μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και
+|L|ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις
+|L|το θελημα αυτου ποιη γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του
+|L|θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν
+|L|ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον
+|L|και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+|L|<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει απο=
+|L|κτειναι <V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παν=
+|L|τες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι
+|L|εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτε=
+|L|μνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα
+|L|μη λυθη ο νομος μωυσεο(ς) εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα
+|L|εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν
+|L|κρινετε <V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον
+|L|ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτωι
+|L|λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως
+|L|ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινω=
+|L|σκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων
+|L|καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ ελ&lac;λυθα
+|L|αλλ εστιν αληθινο(ς) ο πεμψας με πη̅ρ ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω οιδα αυτον οτι
+|L|παρ αυτου ειμι κακεινο(ς) με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν πιασαι αυτον και ουδεις
+|L|επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+|L|{comm}
+|F 226v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 227r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 227v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευον εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν
+|L|ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτο(ς) εποιησεν <V 32> ηκουσαν ουν
+|L|οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υ=
+|L|πηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν
+|L|οις ο ις̅ μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα
+|L|με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτο(ς) μελλει πορευεσθαι
+|L|οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων
+|L|μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτο(ς)
+|L|ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυ=
+|L|νασθε ελθειν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 228r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκρα=
+|L|ξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πιστευων
+|L|εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου
+|L|ρευσουσιν υδατο(ς) ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον
+|L|λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον δοθεν οτι
+|L|ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες αυτου
+|L|[app][*]των λογων[\*][C]τον λογον[\C][\app] ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ
+|F 228v|
+|L|της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω
+|L|εγενετο δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλ=
+|L|λ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται
+|L|προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι
+|L|διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ου=
+|L|τως ελαλησεν αν̅ος ως ουτο(ς) ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις
+|L|οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων
+|L|επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλα ο οχλος ουτος
+|L|ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημο(ς)
+|L|προς αυτους ο ελθων νυκτος προς τον ιν̅ εις ων εξ αυτων <V 51> μη
+|L|ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου
+|L|πρωτον και γνω τι ποιησει <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτωι
+|L|μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφη=
+|L|της εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 229r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 229v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 230r|
+|L|<V 53> και απηλθεν εκαστος εις τον οικον αυτου <K 8><V 1> και ο ις̅ επορευθη εις το ορος των
+|L|ελαιων <V 2> ορθρου δε παλιν βαθεος ηλθεν εις το ιερον και πας ο οχλο(ς)
+|L|ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε οι αρ=
+|L|χιερεις και οι φαρισαιοι γυναικα εν μοιχεια κατειλημμενην
+|L|και στησαντες αυτην εν τω μεσω <V 4> ειπον αυτω διδασκαλε ταυτην
+|L|ευρομεν επαυτοφωρω μοιχευομενην <V 5> εν δε τω νομω ημιν μωσης
+|L|ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζεσθαι συ ουν τι λεγει περι αυτης
+|L|<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κα=
+|L|τ αυτου ο δε ις̅ κατω νευσας εγραφε τωι δακτυλω εις την γην <V 7> ως δε
+|L|επεμενον εωερωτωντες αυτον ανακυψας ειπεν αυτοις ο αναμαρ=
+|L|τητος υμων πρωτος βαλετω λιθον επ αυτην <V 8> και παλιν κατω κυ=
+|L|ψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως
+|L|ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων
+|L|εως των εσχατων και κατελειφθη ο ις̅ μονος και η γυνη εν με=
+|L|σω ουσα <V 10> ανωσας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυ=
+|L|ναικος ειπε γυναι που εισιν ουδεις σε κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ου=
+|L|δεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο
+|L|του νυν μη αμαρτανε
+|L|{comm}
+|L|<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμ(ου)
+|L|ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρι=
+|L|α σου ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω
+|L|μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα
+|F 230v|
+|L|ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι
+|L|η που υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω δε ου κρινω ου=
+|L|δενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονο(ς)
+|L|ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμετε=
+|L|ρω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο
+|L|μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με
+|L|πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου και μαρτυρει περι εμου
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απε=
+|L|κριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε
+|L|και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 231r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ι=
+|L|ερωι και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν
+|L|ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρ=
+|L|τια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι ειπεν οπου
+|L|εγω υπαγω ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω
+|L|εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ει=
+|L|μι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν
+|L|ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθα=
+|L|νεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτωι συ τις ει και ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων
+|L|λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα
+|L|παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α
+|L|αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου
+|L|τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα
+|L|καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου
+|L|εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτωι ποιωι
+|L|παντοτε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 231v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 232r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅
+|L|προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν
+|L|τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την α=
+|L|ληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκριθησαν ολοι ιου=
+|L|δαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε
+|L|πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της
+|L|αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιο(ς)
+|L|μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευ=
+|L|θεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με απο=
+|L|κτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα
+|L|τω πρ̅ι μου λαλωι και υμεις ουν ο ηκουσατε παρα τω πρ̅ι υμων
+|L|ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτωι ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+|L|αν <V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λε=
+|L|λαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+|L|<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον αυτωι ημεις εκ πορ=
+|L|νειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και
+|F 232v|
+|L|ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστει=
+|L|λε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακου=
+|L|ειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και
+|L|τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινο(ς) ανθρωπο=
+|L|κτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν α=
+|L|ληθεια εν αυτωι οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι
+|L|ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πι=
+|L|στευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 233r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 233v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε
+|L|οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+|L|ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+|L|<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου
+|F 234r|
+|L|και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων
+|L|και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση
+|L|θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτωι
+|L|οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε
+|L|και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευ=
+|L|σηται θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ
+|L|οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποι=
+|L|εις <V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν
+|L|εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και
+|L|ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα
+|L|αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λο=
+|L|γον αυτου τηρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την
+|L|ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον
+|L|πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο
+|L|ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν
+|L|ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του
+|L|ιερου και διελθων δια μεσου αυτων παρηγεν ουτως
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 234v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετη <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι
+|L|μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυ=
+|L|του ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν
+|L|(ου)τε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτωι
+|L|<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν
+|L|ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω
+|L|(ω) φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε
+|F 235r|
+|L|πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε [app][*]νιπται[\*][C]νιψαι[\C][\app] εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν
+|L|ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες
+|L|αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθη=
+|L|μενος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν
+|L|εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν
+|L|σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅
+|L|πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι
+|L|υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλω&lac;μ και νιψαι απελθων δε
+|L|και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον αυτω που εστιν εκεινο(ς) λεγει
+|L|ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην
+|L|δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους
+|L|οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλε=
+|L|ψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν επι τους οφθαλμους και
+|L|ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτο(ς)
+|L|ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως
+|L|δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν
+|L|αυτοις <V 17> λεγουσι τω ποτε τυφλω ις̅ παλιν συ τι λεγεις περι αυτου
+|L|οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ου=
+|L|κ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν
+|L|εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και η=
+|L|ρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγεται=
+|L|τε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν δε
+|L|αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων
+|L|και οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις η=
+|L|νεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλι=
+|L|κιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα
+|L|ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνε=
+|L|τεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγο(ς)
+|L|γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον
+|L|ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος
+|L|και ειπον αυτωι δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτο(ς)
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκεινο(ς) και ειπεν ει αμαρτωλο(ς)
+|L|εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω <V 26> ειπον δε αυτω
+|F 235v|
+|L|παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους <V 27> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ειπον ουν υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θε=
+|L|λετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι <V 28> ελοιδο=
+|L|ρησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως
+|L|εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον
+|L|ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ
+|L|τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεω=
+|L|ξε μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει
+|L|αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+|L|<V 32> εκ του αιωνο(ς) ουκ ηκουσθη οτι ηνεωξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεν=
+|L|νημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ <V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω
+|L|εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξ=
+|L|εβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων
+|L|αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινο(ς)
+|L|και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και
+|L|εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη πι=
+|L|στευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτωι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 236r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 236v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 237r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 237v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 238r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 238v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι
+|L|μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> και η=
+|L|κουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυ=
+|L|τω μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε
+|L|ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν α=
+|L|μαρτια υμων μενει
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 239r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην
+|L|των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης
+|L|(εσ)τι και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προ=
+|L|βατων <V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου
+|L|ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+|L|<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται
+|L|και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλο=
+|L|τριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οι=
+|L|δασι των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ελαλησεν
+|L|αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν
+|L|ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των
+|L|προβατων <V 8> παντες οσοι προ εμου κλεπται ησαν και λησται αλ=
+|L|λ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 239v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται
+|L|και εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα
+|L|κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισον
+|L|εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην
+|L|αυτου τιθησιν υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην
+|L|ου ουκ εισι τα προβατα ιδια ο θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφι=
+|L|ησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπι=
+|L|ζει τα προβατα <V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου με=
+|L|λει αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γι=
+|L|νωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινω=
+|L|σκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υ=
+|L|περ των προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της
+|L|αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου α=
+|L|κουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην:
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 240r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 240v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν
+|L|λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην α=
+|L|π εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λα=
+|L|βειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα
+|L|ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον
+|L|δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+|L|<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαι=
+|L|μονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν <V 22> εγενετο δε τα εγκαι=
+|L|νια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ι=
+|L|ερω εν τη στοα σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ε=
+|L|λεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν
+|L|παρρησια
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 241r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α
+|L|εγω ποιω εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι
+|L|εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων
+|L|καθως ειπον υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει
+|L|καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον δι=
+|L|δωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπα=
+|L|σει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μει=
+|L|ζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος
+|L|του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+|L|{comm}
+|F 241v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 31> εβαστασαν ουν παλιν οι ιουδαιοι λιθους ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς
+|L|μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με <V 33> απεκριθησαν αυτω
+|L|οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι
+|L|βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τωι νομω υμων εγω ειπα
+|L|θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο
+|L|και ου δυναται λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν
+|L|εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+|L|<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε
+|L|και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+|L|{comm}
+|F 242r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+|L|<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης
+|L|το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν
+|L|ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη
+|L|ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 242v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 11><V 1> ην δε τις εμοι ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας
+|L|και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον
+|L|κν̅ μυρω και εκμαξασα ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου
+|L|ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυ=
+|L|τον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν
+|L|αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅
+|L|ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν
+|L|και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει
+|L|τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο
+|L|λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν
+|L|αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και
+|L|παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας
+|L|εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του
+|L|κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προ=
+|L|σκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα
+|L|τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πο=
+|L|ρευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται αυτου
+|L|κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου
+|L|εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε
+|L|ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε <V 15> και χαιρω
+|L|δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμι εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+|L|<V 16> ειπεν ουν ο θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν
+|L|και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν
+|F 243r|
+|L|ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην
+|L|δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+|L|<V 19> και πολλοι των ιουδαιων εληλυθασι προς τας περι μαρθαν και μαριαν
+|L|ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα
+|L|ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οι=
+|L|κω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ου=
+|L|κ αν αποθανε μου ο αδελφος <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση
+|L|τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτηι ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει
+|L|αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 243v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 244r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm} <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅
+|L|εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν απο=
+|L|θανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη
+|L|αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτωι ναι κε̅
+|L|εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερ=
+|F 244v|
+|L|χομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν
+|L|την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και
+|L|φωνει σε <V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς
+|L|αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω το=
+|L|πω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες
+|L|μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες
+|L|την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτην
+|L|λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν
+|L|μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν εις τους
+|L|ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν
+|L|ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας
+|L|αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν
+|L|εαυτον <V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτωι κε̅ ερχου
+|L|και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει
+|L|αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους ο=
+|L|φθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅
+|L|ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτωι ερχεται εις το μνημειον
+|L|ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτο <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον
+|L|λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τε=
+|L|ταρταιος γαρ εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι εαν πιστευσης οψει
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην τεθνηκος ο δε ις̅ ηρε
+|L|τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας
+|L|μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον ο=
+|L|χλον τον παρεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και
+|L|ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+|L|<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κει=
+|L|ριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι
+|L|ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επι=
+|L|στευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους
+|L|και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 245r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 245v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 246r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον κατα του ιυ̅
+|L|και ελεγον τι ποιουμεν οτι ο αν̅ος ουτο(ς) πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν
+|L|αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευ=
+|L|σονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+|F 246v|
+|L|<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου
+|L|ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμ=
+|L|φερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το
+|L|εθνος απολειται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υ=
+|L|περ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα
+|L|του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας
+|L|συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 247r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 54> ουκ ετι ουν ο ις̅ παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα α=
+|L|πηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην
+|L|πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα
+|L|των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα
+|L|ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων
+|L|εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+|L|<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω
+|L|που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 247v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου
+|L|ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν ουν δει=
+|L|πνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρο(ς) εις ην των ανακει=
+|L|μενων συν αυτω <V 3> η ουν μαρια κλαιουσα λιτραν μυρου ναρδου
+|L|πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιησου και εξεμαξε ταις
+|L|θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης
+|L|του μυρου <V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος
+|L|ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον
+|L|ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε
+|L|δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης
+|L|ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημερ(αν) του ενταφιασμου μου τετη=
+|L|ρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε
+|L|ου παντοτε εχετε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 248r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλ=
+|L|θον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγει=
+|L|ρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο ουν οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον
+|L|αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επι=
+|L|στευον εις αυτον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερ=
+|L|χεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον
+|F 248v|
+|L|εις υπαντησιν αυτου και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερ=
+|L|χομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ ονα=
+|L|ριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυ=
+|L|γατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+|L|<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε ε=
+|L|δοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμ=
+|L|μενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων
+|L|μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και η=
+|L|γειρεν εκ των νεκρων <V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλο(ς)
+|L|οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 249r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελει=
+|L|τε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε τινες
+|L|επ αυτω ελληνες εκ των αναβαινοντων εις ιεροσολυμα ινα
+|L|προσκυνησωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι προσηλθον φιλιππω τω α=
+|L|πο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θε=
+|L|λομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και
+|L|παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιησου <V 23> ο δε ις̅ απε=
+|L|κρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του
+|L|αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την
+|L|γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον
+|L|φερει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην
+|L|αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι
+|L|τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο δια=
+|L|κονος ο εμος εστι και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 249v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας
+|L|ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου
+|L|το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δο=
+|L|ξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλ=
+|L|λοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου
+|L|δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+|F 250r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου
+|L|εκβληθησεται εξω <V 32> καγω οταν υψωθω εκ της γης παντας ελ=
+|L|κυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω η=
+|L|μελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν
+|L|εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει
+|L|υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτο(ς) ο υιος του ανθρωπου
+|F 250v|
+|L|<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι
+|L|περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας κατα=
+|L|λαβοι και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει <V 36> ε=
+|L|ως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 251r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα
+|L|δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον
+|L|εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅
+|L|τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη <V 39> δια
+|L|τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλω=
+|L|κεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν
+|L|ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επι=
+|L|στραφωσι και ιασωμαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την
+|L|δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των αρ=
+|L|χοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ω=
+|L|μολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν
+|L|των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 231v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε
+|L|αλλ εις τον πεμψαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων
+|L|εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουση των
+|L|ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα
+|L|κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και
+|L|μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογο(ς)
+|L|ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω
+|L|εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντο=
+|L|λην δεδωκε τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου
+|L|ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ
+|L|ουτως λαλω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 252r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 252v|
+|L|<K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα
+|L|μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδι=
+|L|ους τους εν τωι κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου γε=
+|L|νομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτο(ς) εις την καρδιαν ιουδα σιμωνο(ς)
+|L|ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δει=
+|L|πνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+|L|<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των
+|L|μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν
+|L|προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους
+|L|ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι
+|L|γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψεις τους ποδας μου
+|L|εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος
+|L|μετ εμου <V 9> λεγει αυτωι σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μονον αλλα και
+|L|τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτωι ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν
+|L|εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε
+|L|αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι
+|L|παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων λαβων τα ιματια
+|L|αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα
+|L|υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε
+|L|ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος
+|F 253r|
+|L|και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ
+|L|εδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιητε
+|L|<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε
+|L|αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μα=
+|L|καριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 253v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 254r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα
+|L|η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν ε=
+|L|π εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι
+|L|ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμ=
+|L|βανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων
+|L|λαμβανει τον πεμψαντα με
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον
+|L|ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην
+|L|δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅
+|L|ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρο(ς) πυθεσθαι τις αν ειη
+|F 254v|
+|L|περι ου λεγει <V 25> επιπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιησου λεγει
+|L|αυτωι κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας
+|L|το ψωμιον επιδωσω και βαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σι=
+|L|μωνος ισκαριωτου <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο
+|L|σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχινωτερον <V 28> τουτο δε
+|L|ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδο=
+|L|κουν επει το γλωσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγο=
+|L|ρασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δωι
+|L|<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινο(ς) ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε
+|L|ουν εξηλθε λεγει ο ις̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 255r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδο=
+|L|ξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτωι και ευθυς δοξα=
+|L|σει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και ζητησε=
+|L|τε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι
+|L|υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και
+|L|υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι
+|L|μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων
+|F 255v|
+|L|πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω
+|L|ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+|L|<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι
+|L|αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> αποκρινεται αυτωι ο ις̅
+|L|την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου
+|L|μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 256r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 14><V 1> μη ταρασεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω πιστευετε εις
+|L|τον θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι
+|L|πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι
+|L|τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασαι υμιν
+|L|παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ι=
+|L|να οπου ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την
+|F 256v|
+|L|οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις
+|L|και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω
+|L|ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς
+|L|τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου
+|L|εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+|L|<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+|L|<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και
+|L|πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω
+|L|πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν
+|L|απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα
+|L|εργα <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη
+|L|δια τα εργα αυτα πιστευσετε μοι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 257r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 257v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιωι
+|L|κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω
+|L|προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ο=
+|L|νοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+|L|<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω
+|L|ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα
+|L|μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κο=
+|L|σμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο
+|L|υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν εστιν
+|L|<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μικρον
+|L|και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι ε=
+|L|γω ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι και εγω εν υμιν
+|L|<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων
+|L|με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω
+|L|αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+|L|{comm}
+|F 258r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 258v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελ=
+|L|λεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκριθη και ειπεν
+|L|αυτωι εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγα=
+|L|πησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω
+|L|ποιησομεθα <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογο(ς)
+|L|ον ακουσατε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α
+|F 259r|
+|L|το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας δι=
+|L|δαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α αν ειπω υμιν
+|L|<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως
+|L|ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η
+|L|καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω
+|L|και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι
+|L|προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι <V 29> και νυν ειρηκα υμιν
+|L|πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλη=
+|L|σω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι
+|L|ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 259v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν
+|L|κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον
+|L|φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις
+|L|καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι
+|L|καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ ε=
+|L|αυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν
+|L|εμοι μεινειτε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο με=
+|L|νων εν εμοι καγω εν αυτω ουτο(ς) φερει καρπον πολυν οτι χωρι(ς)
+|L|εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μενει εν εμοι εκ=
+|L|βληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και
+|L|εις το πυρ βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν δε μενειτε εν εμοι και
+|L|τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενη=
+|L|σεται υμιν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 260r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και
+|L|γενησεσθε μου μαθηται <V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω
+|L|ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας
+|L|εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως
+|L|εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου
+|L|εν τη αγαπη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 260v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν και η χαρα υμων
+|L|πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους κα=
+|L|θως ηγαπησα υμας <V 13> μειζω ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις
+|L|την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν
+|L|ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους ο=
+|L|τι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιεις κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους
+|L|οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ου=
+|L|χ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα
+|L|υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων
+|L|μενει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α μου εν τω ονοματι μου
+|L|δω υμιν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 261r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας
+|L|μισει γινωσκετε πρωτον με υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου
+|L|ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλ=
+|L|λ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+|L|<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του
+|L|κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντο(ς) αυτον ει εμε εδι=
+|L|ωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον
+|L|τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου
+|L|οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις α=
+|L|μαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 261v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα αυτοις
+|L|α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρα=
+|L|κασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πλη=
+|L|ρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενο(ς) οτι εμισησαν με δωρεαν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 262r|
+|L|<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητο(ς) ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς
+|L|το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυ=
+|L|ρησει περι εμου <V 27> και υμεις μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+|L|<K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποι=
+|L|ησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη
+|L|λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+|L|<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνη=
+|L|μονευετε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον
+|L|οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με
+|L|και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω
+|L|την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν
+|L|γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε
+|L|πορευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινο(ς) ελεγξει
+|L|τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι
+|L|κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι
+|L|δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι
+|L|θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου
+|L|κεκρηται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν αλλ ου δυνασθε βασταζειν
+|F 262v|
+|L|αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκεινο(ς) το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας
+|L|εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα
+|L|αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος
+|L|με δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 263r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 263v|
+|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου
+|L|λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και πα=
+|L|λιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν
+|L|εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν
+|L|μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+|L|και οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τι εστι τουτο ο λεγει το μικρον
+|L|ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και
+|L|ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται
+|L|υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται <V 21> η
+|L|γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννη(ση)
+|L|το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεν=
+|L|νηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εξετε
+|L|παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την
+|L|χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε
+|L|ουκ ερωτησετε ουδεν
+|L|{comm}
+|F 264r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 264v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι
+|L|μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου
+|L|αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα
+|L|εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν
+|L|παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω
+|L|υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου
+|L|λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φι=
+|L|λει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω
+|L|παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον
+|L|κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+|L|<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροι=
+|L|μιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρει=
+|L|αν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλ=
+|L|θες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και
+|L|νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μο=
+|L|νον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μου μετ εμου εστι <V 33> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε
+|L|αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+|L|{comm}
+|F 265r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 265v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον
+|L|ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ι=
+|L|να και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πα=
+|L|σης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτωι δωσει αυτοις ζωην αιω=
+|L|νιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον α=
+|L|ληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης
+|L|το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με
+|L|συ πε̅ρ παρα σεαυτω τηι δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα
+|L|σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ
+|L|του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου
+|L|τετηρηκασι <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα
+|L|σου εισιν <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και
+|L|αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και
+|L|επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι
+|L|του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+|L|<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμ(αι)
+|L|εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κο=
+|L|σμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω
+|L|ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως και ημεις εν
+|L|εσμεν <V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν
+|L|τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων
+|L|απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+|L|<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα ε=
+|L|χωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις.
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 266r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 266v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 267r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ου=
+|L|κ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω
+|L|δε ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πο=
+|L|νηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 17> α=
+|L|γιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως ε=
+|L|με απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+|L|<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυτοι ηγιασμε=
+|L|νοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι
+|L|παντων των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες
+|L|εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν
+|L|εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω
+|L|την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις
+|L|εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις
+|L|εν καθως ην εις εν εσμεν [app][*]εγω εν αυτοις και ον εν εμοι ινα ωσι τι
+|L|τελειωμενοι εις εν[\*][C]&om;[\C][\app]και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας
+|L|και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας
+|L|μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι
+|L|την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ
+|F 267v|
+|L|καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε
+|L|εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρισα αυ=
+|L|τοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυ=
+|L|τοις η καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυ=
+|L|του περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλ=
+|L|θεν αυτος και οι μαθηται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον
+|L|τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου:
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 268r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 268v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 269r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων
+|L|και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπα=
+|L|δων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον ε=
+|L|ξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον
+|L|ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παρα=
+|L|διδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλ=
+|L|θον εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε
+|L|τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπον
+|L|υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε αυτους υπαγειν
+|L|<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα
+|L|εξ αυτων ουδενα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 269v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 10> σιμων αυτω ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε
+|L|τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δε=
+|L|ξιον ην δε ονομα τω δουλω εν ονοματι μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω
+|L|πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις αυτον το ποτηριον ο δεδωκε
+|L|μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχο(ς) και οι υπη=
+|L|ρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απη=
+|L|γαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος
+|L|ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας
+|L|τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν του αποθανειν υπερ του λαου
+|L|<V 15> ηκολουθει δε τω ιησου σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο
+|L|δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅
+|L|εις την αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα
+|L|εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ος ην γνωστος τω αρχιερει και
+|L|ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη
+|L|η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου του=
+|L|του λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται
+|L|ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε
+|L|μετ αυτων και πετρος εστως και θερμαινομενος
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 270r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 271v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της
+|L|διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα
+|L|τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω
+|L|οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+|L|<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις
+|L|ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε ειποντος αυτου εις των υ=
+|L|πηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιησου λεγων ουτως
+|L|αποκρινη τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα
+|L|μαρτυρησαν περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 271r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+|L|<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω
+|L|μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινο(ς) και ειπεν ου=
+|L|κ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απε=
+|L|κοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν
+|L|ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν
+|L|ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι
+|L|ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι
+|L|το πασχα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 271v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγο=
+|L|ριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτωι
+|L|ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ει=
+|L|πεν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υ=
+|L|μων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν α=
+|L|ποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων
+|L|ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραι=
+|L|τωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω
+|L|συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ
+|L|τουτο λεγεις η αλλος σοι ειπον περι εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατο(ς)
+|L|μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρε=
+|L|δωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη
+|L|ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η
+|L|βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη
+|L|παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εν=
+|L|τευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεν=
+|L|νημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη α=
+|L|ληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει
+|L|αυτω ο πιλατο(ς) τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν ε=
+|L|ξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν
+|L|ευρισκω εν αυτω <V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απο=
+|L|λυσω εν τω πασχα βουλεσθαι ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα
+|L|των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη
+|L|τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε ουν
+|L|ο πιλατος ελαβε τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται πλε=
+|L|ξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και
+|L|ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ηρχοντο προς αυτον
+|L|και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτωι
+|L|ραπισματα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 272v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 273r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 4> και εξηλθε παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον
+|L|εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν εν αυτω αιτιαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν
+|L|ουν εχω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ι=
+|L|ματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις
+|L|και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον
+|L|λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρω=
+|L|σατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν
+|L|οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος
+|L|τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραι=
+|L|τωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν
+|L|ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ου=
+|L|κ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυ=
+|L|σαι σε <V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες κατ εμου εξουσιαν ει μη ην σοι =
+|L|μενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα
+|L|αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου εζητει απολυσαι αυτον ο πιλατος οι δε
+|L|ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλο)ς)
+|L|του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω και=
+|L|σαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τον λογον τουτον ηγαγεν εξω τον ιν̅
+|L|και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον
+|L|εβραιστι δε γαββαθα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη
+|F 273v|
+|L|και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγαζον
+|L|αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα
+|L|υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα
+|L|ει μη καισαρα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 274r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον
+|L|δε τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> και βασταζων εαυτου τον στ̅ρον εξηλθεν
+|L|εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα <V 18> ο=
+|L|που αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και
+|L|εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος
+|L|και επεθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιο(ς)
+|L|ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανε=
+|L|γνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου
+|L|εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον ελληνιστι εβραιστι ρωμαιστι
+|F 274v|
+|L|<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε
+|L|ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν οτι βασιλευς ει=
+|L|μι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 275r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 275v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου
+|L|και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον
+|L|χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ο=
+|L|λου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν
+|L|περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερι=
+|L|σαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβα=
+|L|λον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε
+|L|παρα τω στ̅ρω του ιησου η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς
+|L|αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαλινη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων
+|L|την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου
+|L|γυναι ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ ε=
+|L|κεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 276r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη
+|L|λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον
+|L|οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+|L|<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην
+|L|παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα
+|L|σωματα εν τωι σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η
+|L|ημε(ρα) εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν
+|L|αυτων τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν
+|L|πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτ&lac;
+|L|<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κα&lac;=
+|F 276v|
+|L|εαξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ε=
+|L|νυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρη=
+|L|κε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινο(ς) οιδεν οτι αληθη λεγει ινα
+|L|υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συν=
+|L|τριβησεται απ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν:
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 277r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριματθαιας ων μα=
+|L|θητης του ιησου κεκρυμμ(εν)ο(ς) δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα
+|L|αρη το σωμα του ιησου και επετρεψεν ο πιλατο(ς) ηλθεν ουν και ηρε το
+|L|σωμα του ιησου <V 39> ηλθε δε και νικοδημο(ς) ηλθων νυκτος προς τον ιν̅
+|L|το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιησου και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των
+|L|αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε
+|L|εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τωι κηπω μνημειον
+|L|καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των
+|L|ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 277v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας
+|L|ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνη=
+|L|μειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον
+|L|αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του
+|L|μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρο(ς)
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο
+|L|ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και
+|L|ηλθε πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα
+|L|τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος α=
+|L|κολουθων αυτωι και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθο=
+|L|νια κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα
+|L|των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+|L|<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον
+|L|και ειδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει
+|L|αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι
+|L|μαθηται
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 278r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 11> μαρια δε ειστηκει προς τω μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρ=
+|L|εκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζο&lac;
+|L|ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμ&lac;
+|F 278v|
+|L|του ιησου <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις
+|L|οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα
+|L|εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+|L|<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπου=
+|L|ρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας
+|L|αυτον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω
+|L|ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ α=
+|L|ναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου
+|L|και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων
+|L|και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις
+|L|μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 279r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 279v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και
+|L|των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι
+|L|δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και
+|L|λεγει αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χει=
+|L|ρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον
+|L|κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με
+|L|ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει
+|L|αυτοις λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυ=
+|L|τοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των δω=
+|L|δεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον
+|L|ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη
+|L|οιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δα=
+|F 280r|
+|L|κτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την
+|L|πλευραν αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν
+|L|εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων
+|L|κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα
+|L|λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου
+|L|και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου
+|L|απιστος αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτωι ο κς̅ μου
+|L|και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μα=
+|L|καριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα
+|L|σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων α ουκ εστι γεγραμμενα
+|L|εν τω βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γεγραπται οτι ο ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος
+|L|του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 280v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 281r|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 281v|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 21><V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις
+|L|επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+|L|<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος
+|L|και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου
+|L|και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων
+|L|πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και η=
+|L|μεις συν σοι εξηλθον ουν και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και
+|L|εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης
+|L|εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅
+|L|εστι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε α=
+|L|πεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη
+|L|του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι
+|L|ελκυσαι αυτο ισχυον απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν
+|L|ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων
+|L|ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο
+|L|ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι
+|F 281v+|
+|L|&lac; {21.9-22.0}
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_be_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_jg_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_jg_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_jg_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,980 @@
+{Status:
+G-A Number: 807
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04><K 0><V 0> το κατα ιω̅ αγιον ευαγγελιον
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη ο ιωαννης αυτοις λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυ=
+του δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιησου περιπατουντι λεγει
+ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λα=
+λουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και
+θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζη=
+τειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον δι=
+δασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+{comm}
+ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω
+εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+{comm}
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ιη̅λιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+{comm}
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και
+ην η μη̅ρ του ιησου εκει <V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθηται αυτου
+εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιησου προς
+αυτον οινον ουκ εχουσι <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι
+ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι
+αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κει=
+μεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα
+μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας
+υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αν=
+τλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε
+εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει
+ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει
+τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ
+δε τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην
+των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν
+αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+{comm}
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι α=
+δελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμεινεν ου πολλας
+ημερας <V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προ=
+βατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους <V 15> και ποιη=
+σας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε
+προβατα και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεε το κερμα
+και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ει=
+πεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου
+οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον
+εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με <V 18> απεκριθησαν ουν οι
+ιουδαιοι και ειπον αυτωι τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα
+ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρα=
+κοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημε=
+ραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος
+αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου
+οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω
+ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις κατα το πασχα εν
+τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες
+αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον
+αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν
+ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν
+τω αν̅ω
+{comm}
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ τοιαυτα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτωι πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ουκ επιστευσατε πως εαν
+ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε <V 13> και ουδεις ανα=
+βεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων εις αυτον ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιω̅ βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγενοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιω̅ μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιω̅ και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιω̅ και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης
+εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μερ(ους)
+διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον αυτου και παντα
+δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αι=
+ωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅
+μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιω̅
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυ=
+τω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ πο=
+θεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων
+ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις
+προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν
+οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτω
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει παντα ημιν
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηρχοντο εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν προς αλληλους οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστι και ο θερισμος ερχεται λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν ηδη προς θερισμον
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε δε ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποισσαν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν οι δε ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατηρχετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατηχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον γαρ ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη η ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτων ιδου υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις
+ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο
+ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μο=
+νον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον
+εαυτον ποιων τον θν̅ <V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν ει μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι απολειται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επεριεσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη γεγονε και ουπω εληλυθει εις το πλοιον προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλυθοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην ηπειγοντο
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε πλοιαρια δε ηλθον εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον αυτω τι ποιεις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πρ̅ς με ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε κατ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι του θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου σρ̅ιας
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα εν τη ερημω και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ελεγον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον του θυ̅ αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων και ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν δε ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια παρρησια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινετε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με πη̅ρ ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν πιασαι αυτον και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευον εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον δοθεν οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες αυτου των λογων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς τον ιν̅ εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και απηλθεν εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> και ο ις̅ επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν βαθεος ηλθεν εις το ιερον και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν τω μεσω
+<V 4> ειπον αυτω διδασκαλε ταυτην ευρομεν επαυτοφορω μοιχευομενην
+<V 5> εν δε τω νομω ημιν μωσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζεσθαι συ ουν τι λεγει περι αυτης
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κα=
+τ αυτου ο δε ις̅ κατω νευσας εγραφε τω δακτυλω εις την γην <V 7> ως δε
+επεμενον επερωτωντες αυτον αναβλεψας ειπεν αυτοις ο αναμαρ=
+τητος υμων πρωτος βαλετω λιθον επ αυτην <V 8> και παλιν κατω κυ=
+ψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως
+ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων
+εως των εσχατων και κατελειφθη ο ις̅ μονος και η γυνη εν με=
+σω ουσα
+<V 10> ανανευσας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπε γυναι που εισιν ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μη αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι ειπεν οπου εγω υπαγω ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλησαντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις
+την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν
+ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες
+αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθη=
+μενος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον [ill]1[\ill]ουχ[ill]2[\ill] αλλ ομοιος αυτω εστιν
+εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν
+σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅
+πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι
+υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλω[ill]1[\ill]μ και νιψαι απελθων δε
+και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω ποτε τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον ουν υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται ησαν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν οι ιουδαιοι λιθους ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι αυτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα ουν ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν ο θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθασε προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτην λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον παρεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις παντα οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον κατα του ιυ̅ και ελεγον τι ποιουμεν οτι ο αν̅ος ουτος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απολειται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ουκ ετι ουν ο ις̅ παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ο ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο ουν οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις αυτον
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες εξ αυτων ελληνες εκ των αναβαινοντων εις ιεροσολυμα ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βισθαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην
+αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι
+τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω οταν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του ανθρωπου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβοι και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψεις τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων λαβων τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη
+περι ου λεγει <V 25> επιπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιησου λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχινωτερον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επειδη το γλωσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> αποκρινεται αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μη δε δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασαι τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω
+ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα
+μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κο=
+σμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο
+υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν εστιν
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι και εγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ηκουσατε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α αν ειπω υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου τουτου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μενειτε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μενει εν εμοι εκβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν δε μενειτε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε μου μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζω ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α μου εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε πρωτον εμε υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του
+κυ̅ αυτου ου δε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθηται
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευετε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκρηται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος με δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστι τουτο ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα η εμη η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχετε ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μου μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτωι δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τωι κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τωι ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως και ημεις εν εσμεν
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τωι κοσμωι εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω δε ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι παντων των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν καθως ημεις εν εσμεν εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας παραλαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε αυτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρα απολουνται το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τωι ιησου σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τωι ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ος ην γνωστος τωι αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο [ill]ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι[\ill] των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τωι ιερωι οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε ειποντος αυτου εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ λεγων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δαιρεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τωι κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους εξω και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτωι ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτωι ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθαι ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος ελαβε τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτωι ραπισματα
+<V 4> και εξηλθε παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν εν αυτω αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες κατ εμου εξουσιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει απολυσαι αυτον ο πιλατος οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων εαυτου τον στ̅ρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και επεθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον ελληνιστι εβραιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν ο βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρωι του ιησου η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τωι σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριματθαιας ων μα=
+θητης του ιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα
+αρη το σωμα του ιησου και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το
+σωμα του ιησου <V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων νυκτος προς τον ιν̅
+το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιησου και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τωι κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς τω μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρε=
+κυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους
+ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα
+του ιησου <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις
+οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ο ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται αυτου συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι
+&lac; {21.9-22.0}
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_jg_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_jg_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_308070/04_308070_jg_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,980 @@
+{Status:
+G-A Number: 807
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04><K 0><V 0> το κατα ιω̅ αγιον ευαγγελιον
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη ο ιωαννης αυτοις λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυ=
+του δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιησου περιπατουντι λεγει
+ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λα=
+λουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και
+θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζη=
+τειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον δι=
+δασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+{comm}
+ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω
+εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+{comm}
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ιη̅λιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+{comm}
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και
+ην η μη̅ρ του ιησου εκει <V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθηται αυτου
+εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιησου προς
+αυτον οινον ουκ εχουσι <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι
+ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι
+αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κει=
+μεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα
+μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας
+υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αν=
+τλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε
+εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει
+ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει
+τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ
+δε τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην
+των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν
+αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+{comm}
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι α=
+δελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμεινεν ου πολλας
+ημερας <V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προ=
+βατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους <V 15> και ποιη=
+σας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε
+προβατα και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεε το κερμα
+και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ει=
+πεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου
+οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον
+εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με <V 18> απεκριθησαν ουν οι
+ιουδαιοι και ειπον αυτωι τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα
+ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρα=
+κοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημε=
+ραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος
+αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου
+οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω
+ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις κατα το πασχα εν
+τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες
+αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον
+αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν
+ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν
+τω αν̅ω
+{comm}
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ τοιαυτα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτωι πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ουκ επιστευσατε πως εαν
+ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε <V 13> και ουδεις ανα=
+βεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων εις αυτον ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιω̅ βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγενοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιω̅ μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιω̅ και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιω̅ και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης
+εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μερ(ους)
+διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον αυτου και παντα
+δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αι=
+ωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅
+μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιω̅
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυ=
+τω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ πο=
+θεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων
+ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις
+προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν
+οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτω
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει παντα ημιν
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηρχοντο εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν προς αλληλους οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστι και ο θερισμος ερχεται λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν ηδη προς θερισμον
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε δε ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποισσαν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν οι δε ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατηρχετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατηχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον γαρ ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη η ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτων ιδου υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις
+ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο
+ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μο=
+νον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον
+εαυτον ποιων τον θν̅ <V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν ει μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι απολειται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επεριεσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη γεγονε και ουπω εληλυθει εις το πλοιον προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλυθοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην ηπειγοντο
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε πλοιαρια δε ηλθον εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον αυτω τι ποιεις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πρ̅ς με ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε κατ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι του θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου σρ̅ιας
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα εν τη ερημω και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ελεγον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον του θυ̅ αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων και ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν δε ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια παρρησια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινετε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με πη̅ρ ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν πιασαι αυτον και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευον εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον δοθεν οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες αυτου των λογων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς τον ιν̅ εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και απηλθεν εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> και ο ις̅ επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν βαθεος ηλθεν εις το ιερον και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν τω μεσω
+<V 4> ειπον αυτω διδασκαλε ταυτην ευρομεν επαυτοφορω μοιχευομενην
+<V 5> εν δε τω νομω ημιν μωσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζεσθαι συ ουν τι λεγει περι αυτης
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κα=
+τ αυτου ο δε ις̅ κατω νευσας εγραφε τω δακτυλω εις την γην <V 7> ως δε
+επεμενον επερωτωντες αυτον αναβλεψας ειπεν αυτοις ο αναμαρ=
+τητος υμων πρωτος βαλετω λιθον επ αυτην <V 8> και παλιν κατω κυ=
+ψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως
+ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων
+εως των εσχατων και κατελειφθη ο ις̅ μονος και η γυνη εν με=
+σω ουσα
+<V 10> ανανευσας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπε γυναι που εισιν ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μη αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι ειπεν οπου εγω υπαγω ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλησαντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις
+την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν
+ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες
+αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθη=
+μενος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον [ill]1[\ill]ουχ[ill]2[\ill] αλλ ομοιος αυτω εστιν
+εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν
+σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅
+πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι
+υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλω[ill]1[\ill]μ και νιψαι απελθων δε
+και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω ποτε τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον ουν υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται ησαν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν οι ιουδαιοι λιθους ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι αυτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα ουν ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν ο θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθασε προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτην λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον παρεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις παντα οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον κατα του ιυ̅ και ελεγον τι ποιουμεν οτι ο αν̅ος ουτος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απολειται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ουκ ετι ουν ο ις̅ παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ο ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο ουν οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις αυτον
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες εξ αυτων ελληνες εκ των αναβαινοντων εις ιεροσολυμα ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βισθαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην
+αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι
+τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω οταν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του ανθρωπου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβοι και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψεις τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων λαβων τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη
+περι ου λεγει <V 25> επιπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιησου λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχινωτερον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επειδη το γλωσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> αποκρινεται αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μη δε δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασαι τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω
+ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα
+μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κο=
+σμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο
+υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν εστιν
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι και εγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ηκουσατε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α αν ειπω υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου τουτου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μενειτε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μενει εν εμοι εκβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν δε μενειτε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε μου μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζω ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α μου εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε πρωτον εμε υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του
+κυ̅ αυτου ου δε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθηται
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευετε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκρηται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος με δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστι τουτο ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα η εμη η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχετε ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μου μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτωι δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τωι κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τωι ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως και ημεις εν εσμεν
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τωι κοσμωι εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω δε ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι παντων των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν καθως ημεις εν εσμεν εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας παραλαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε αυτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρα απολουνται το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τωι ιησου σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τωι ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ος ην γνωστος τωι αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο [ill]ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι[\ill] των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τωι ιερωι οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε ειποντος αυτου εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ λεγων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δαιρεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τωι κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους εξω και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτωι ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτωι ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθαι ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος ελαβε τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτωι ραπισματα
+<V 4> και εξηλθε παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν εν αυτω αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες κατ εμου εξουσιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει απολυσαι αυτον ο πιλατος οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων εαυτου τον στ̅ρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και επεθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον ελληνιστι εβραιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν ο βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρωι του ιησου η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τωι σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριματθαιας ων μα=
+θητης του ιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα
+αρη το σωμα του ιησου και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το
+σωμα του ιησου <V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων νυκτος προς τον ιν̅
+το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιησου και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τωι κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς τω μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρε=
+κυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους
+ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα
+του ιησου <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις
+οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ο ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται αυτου συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι
+&lac; {21.9-22.0}
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_EP_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_EP_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_EP_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,1791 @@
+{Status:
+G-A Number: 04_308920_EE
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 273r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: E. PANOU
+Transcription begun: 16 Dec
+Transcription finished: 20 Dec
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 No
+
+ Other remarks: No spelling mistakes. Verses 10.6-12.17 and 14.24 until the end are missing and have been supplemented by the scriber of manuscript 04_308921_EE. }
+
+|F 273r|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> ευαγγελιον κα=
+|L|τα ιωαννην
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος
+|L|ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+|L|<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+|L|<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χω=
+|L|ρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γε=
+|L|γονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και η
+|L|ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει
+|L|και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+|L|<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος πα=
+|L|ρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης <V 7> ου=
+|L|τος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρ=
+|L|τυρηση περι του φωτος ινα παν=
+|L|τες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην
+|L|εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρη=
+|L|ση περι του φωτος <V 9> ην το φως
+|L|το αληθινον ο φωτιζει παντα
+|F 273v|
+|L|αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+|L|<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυ=
+|L|του εγενετο και ο κοσμος αυτον ου=
+|L|κ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι
+|L|ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε
+|L|ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξου=
+|L|σιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευ=
+|L|ου[ill]σι[\ill]ν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αι=
+|L|ματων ουδε εκ θεληματος σαρ=
+|L|κος ουδε εκ θεληματος ανδρος
+|L|αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λο=
+|L|γος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν
+|L|εν ημιν και εθεασαμεθα την δο=
+|L|ξαν αυτου δοξαν ως μονογενου̣ς̣
+|L|παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και
+|L|αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει
+|L|περι αυτου και κεκραγε λεγων
+|L|ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου
+|L|ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του
+|F 274r|
+|L|πληρωματος αυτου ημεις παντες
+|L|ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+|L|<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η
+|L|χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγε=
+|L|νετο <V 18> θν̅ ουδεις εορα=
+|L|κε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο
+|L|ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος
+|L|εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρ=
+|L|τυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν προς α̣υ̣τ̣ο̣ν̣
+|L|οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις
+|L|και λευιτας ινα ερωτησωσιν
+|L|αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησεν και
+|L|ουκ ηρνησατο και ωμολογησε λε=
+|L|γων οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρω=
+|L|τησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ
+|L|και λεγ̣ει ουκ ειμι ο προφητης
+|L|ει συ και α̣πεκριθη ου <V 22> ειπον
+|L|ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν
+|L|δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι
+|L|λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φω=
+|F 274v|
+|L|νη βοωντος εν τη ερημω ευθυ=
+|L|νατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν
+|L|ησαιας ο προφητης <V 24> και οι απε=
+|L|σταλμενοι ησαν εκ των φαρισαι=
+|L|ων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον
+|L|αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει
+|L|ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων
+|L|εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε
+|L|υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδα=
+|L|τε <V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχο=
+|L|μενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυ=
+|L|του τον ιμαντα του υποδηματος
+|L|<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν
+|L|του ιορδανου οπου ην ιωαννης
+|L|βαπτιζων <V 29> τη επαυριον
+|L|βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυ=
+|L|τον και λεγει ιδε ο αμνος του
+|L|θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κο=
+|F 275r|
+|L|σμου <V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον
+|L|οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπρο=
+|L|σθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου
+|L|ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα
+|L|φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον
+|L|εγω εν υδατι βαπτιζων <V 32> και ε=
+|L|μαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι
+|L|τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει
+|L|περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν
+|L|επ αυτον <V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλ=
+|L|λ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι
+|L|εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης
+|L|το πν̅α καταβαινον και μενον ε=
+|L|π αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων
+|L|εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εορακα και με=
+|L|μαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅
+|L|του θυ̅ <V 35> τη επαυριον παλιν
+|L|ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μα=
+|L|θητων αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας
+|L|τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο α=
+|F 275v|
+|L|μνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν
+|L|του κοσμου <V 37> και ηκουσαν οι δυο μα=
+|L|θηται λαλουντος αυτου και ηκολου=
+|L|θησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις̣ δε̣ ο ις̅ και
+|L|θεασαμενος αυτους ακολουθουν=
+|L|τας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι
+|L|δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται με=
+|L|θερμηνευομενον διδασκαλε
+|L|που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχε=
+|L|σθε και ιδετε ηλθον ουν και ειδον
+|L|που μενει και παρ αυτω εμειναν
+|L|την η[ill]μ[\ill]εραν εκεινην ωρα ην ως
+|L|δεκ̣[ill]ατη[\ill] <V 40> ην ανδρεας ο αδελ=
+|L|φο̣[ill]ς σιμ[\ill]ω̣νος πετρου εις εκ των
+|L|δ[ill]υο[\ill] τ̣[ill]ω[\ill]ν ακουσαντων παρα ιωαν=
+|L|νου και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελ=
+|L|φον τον ιδιον σιμωνα και λεγει
+|L|αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν
+|L|ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+|F 276r|
+|L|<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμ=
+|L|βλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει
+|L|σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση
+|L|κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις
+|L|την γαλιλαιαν και ευρισκει φι=
+|L|λιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακο=
+|L|λουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος α=
+|L|πο βηθσαιδα εκ της πολεως
+|L|ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει
+|L|φιλιππος τον ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης
+|L|εν τω νομω και ο̣ι προφηται ευ=
+|L|ρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον
+|L|απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω
+|L|ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυνα=
+|L|ται τι αγαθον ειναι λεγει αυ=
+|L|τω φιλιππος ερχου και ιδε
+|L|<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχο=
+|L|μενον προς αυτον και λεγει πε=
+|F 276v|
+|L|ρι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης
+|L|εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω να=
+|L|θαναηλ ποθεν με γινωσκεις
+|L|απεκριθη ις̅ και λεγει αυτω
+|L|προ του σε φιλιππον φωνησαι
+|L|οντα υπο την συκην ειδον σε
+|L|<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει
+|L|αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅
+|L|συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ει=
+|L|πον σοι ειδον σε υποκατω της
+|L|συκης πιστευεις μειζω τουτων
+|L|οψη <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην
+|L|λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον
+|L|ου̅νον ανεωγοτα και τους αγ=
+|L|γελους του θυ̅ αναβαινοντας
+|L|και καταβαινοντας επι τον υν̅
+|L|του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημε=
+|L|ρα τη τριτη γαμος εγενετο εν
+|L|κ̣ανα της γαλιλαιας και ην
+|F 277r|
+|L|η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και
+|L|ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον
+|L|γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου
+|L|λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσιν <V 4> και λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ τι εμοι κ̣αι σοι γυναι
+|L|ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ
+|L|αυτου τοις διακονοις ο τι ο
+|L|αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν
+|L|δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κατα
+|L|τον καθαρισμον των ιουδαιων
+|L|κειμεναι χωρουσαι ανα μετρη=
+|L|τας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ γεμισατε τας υδριας
+|L|υδατος και εγεμισαν αυτας
+|L|εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αν=
+|L|τλησατε νυν και φερετε τω
+|L|αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+|L|<V 9> ως δε εγε̣υ̣σατο ο αρχιτρικλι=
+|L|νος το υδωρ οινον γεγενημενον
+|F 277v|
+|L|και ουκ ηδει πο[ill]θ[\ill]εν εστιν οι δε δι=
+|L|ακονοι ηδεισα̣ν οι ηντληκοτες
+|L|το υδωρ φωνει τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω
+|L|πας αν̅ος τον καλον οινον πρω=
+|L|τον τιθησι και οταν μεθυσθω
+|L|σι τοτε τον ελασσω συ τετηρη=
+|L|κας τον καλον οινον εως αρτι
+|L|<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των
+|L|σημειων ο ις̅ εν κανα της γα̣λι=
+|L|λ̣αιας και εφανερωσε την δο=
+|L|ξαν αυτου και επιστευσαν εις
+|L|αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπε̣ρνα=
+|L|ουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι
+|L|αδελφοι αυτου και οι μαθηται
+|L|αυτου και εκει εμειναν ου πολ=
+|L|λας ημερας <V 13> και εγγυς ην
+|L|το πασχα των ιουδαιων και
+|L|ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+|F 278r|
+|L|<V 14> και ευρεν εν [ill]τ[\ill]ω ιερω τους πωλουν=
+|L|τας βοας και προβατα και περι=
+|L|στερας και τους κερματιστας
+|L|καθημενους <V 15> και ποιησας ως
+|L|φραγελλιον εκ σχοινιων παντας
+|L|εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προ=
+|L|βατα και τους βοας και των κολ=
+|L|λυβιστων εξεχεεν το κερμα και
+|L|τας τραπεζας ανεστρεψεν
+|L|<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν
+|L|ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν
+|L|μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου
+|L|οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν
+|L|δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμ=
+|L|μενον εστιν ο ζηλος του οικου σου
+|L|κατεφαγεται με <V 18> απεκριθη=
+|L|σαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+|L|τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι
+|L|ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον
+|F 278v|
+|L|τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω
+|L|αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τες=
+|L|σαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομη=
+|L|θη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν
+|L|ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος
+|L|δε ελεγεν περι του ναου του σω=
+|L|ματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ
+|L|νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται
+|L|αυτου οτι τουτο ελεγεν και επι=
+|L|στευσαν τη γραφη και τω λογω
+|L|ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν
+|L|τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν
+|L|τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις
+|L|το ονομα αυτου θεωρουντες τα ση=
+|L|μεια αυτου α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅
+|L|ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δι=
+|L|α το αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και ο=
+|L|τι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρ=
+|L|τυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ
+|L|εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+|F 279r|
+|L|<K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νι=
+|L|κοδημος ονομα αυτω αρχων των
+|L|ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον
+|L|νυκτος και ειπεν αυτω ραββι
+|L|οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας
+|L|διδασκαλος ουδεις γαρ δυνα=
+|L|ται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ
+|L|ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+|L|<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω α=
+|L|μην αμην λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθη ανωθεν ου δυναται
+|L|ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει
+|L|προς αυτον ο νικοδημος πως
+|L|δυναται αν̅ος γεννηθηναι γε=
+|L|ρων ων μη δυναται εις την κοι=
+|L|λιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον ει=
+|L|σελθειν και γεννηθηναι <V 5> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αμην α=
+|L|μην λεγω σοι εαν μη τις γεννη=
+|L|θη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται
+|F 279v|
+|L|εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος
+|L|σαρξ εστιν και το γεγεννημενον
+|L|εκ του πν̅ς πνευμα εστι <V 7> μη θαυ=
+|L|μασης οτι ειπον σοι δει υμας γεν=
+|L|νηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου
+|L|θελει πνει και την φωνην αυ=
+|L|του ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν
+|L|ερχεται και που υπαγει ουτως
+|L|εστι πας ο γεγεννημενος εκ
+|L|του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος
+|L|και ειπεν αυτω πως δυναται
+|L|ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκα=
+|L|λος του ιη̅λ και ταυτα ου γινω=
+|L|σκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι
+|L|οτι α οιδαμεν λαλουμεν και α
+|L|εορακαμεν μαρτυρουμεν και
+|L|την μαρτυριαν ημων ου λαμ=
+|L|βανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υ=
+|F 280r|
+|L|μιν και ου πιστευετε πως εαν ει=
+|L|πω υμιν τα επου̅νια πιστευσητε
+|L|<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον
+|L|ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅
+|L|του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και κα=
+|L|θως μωυσης υψωσε τον οφιν εν
+|L|τη ερημω ουτως υψωθηναι δει
+|L|τον υν̅ του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευ=
+|L|ων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη
+|L|ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ η=
+|L|γαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον
+|L|υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν
+|L|ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη
+|L|αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+|L|<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυ=
+|L|του εις τον κοσμον ινα κρινη τον
+|L|κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος
+|L|δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυ=
+|L|τον ου κρινεται ο δε [app][*]&om;[\*][C]μη[\C][\app] πιστευων ηδη
+|L|κεκριται οτι μη πεπιστευκεν
+|F 280v|
+|L|εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του
+|L|θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν [ill]η[\ill] κ̣ρισις οτι το φως
+|L|εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγα=
+|L|πησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος
+|L|η το φως ην γαρ αυτων πονηρα
+|L|τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασ=
+|L|σων μισει το φως και ουκ ερχεται
+|L|προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου
+|L|τα εργα <V 21> ο δε ποιων την αληθει=
+|L|αν ερχεται προς το φως ινα φα=
+|L|νερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅
+|L|εστιν ειργασμενα <V 22> μετα
+|L|ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυ=
+|L|του εις την ιουδαιαν γην και εκει
+|L|διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+|L|<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν
+|L|αινων εγγυς του σαλημ οτι υδα=
+|L|τα πολλα ην εκει και παρεγινον=
+|L|το και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω
+|L|γαρ ην βεβλημενος εις την φυ=
+|F 281r|
+|L|λακην ο ιωαννης <V 25> εγενετο ουν
+|L|ζητησις εκ των μαθητων ιωαν=
+|L|νου μετα ιουδαιων περι καθαρι=
+|L|σμου <V 26> και ηλθον προς ιωαννην
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην με=
+|L|τα σου περαν του ιορδανου ω συ
+|L|μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βα=
+|L|πτιζει και παντες ερχονται προς
+|L|αυτον <V 27> απεκριθη ιωαννης και
+|L|ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν
+|L|ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω
+|L|εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι μαρ=
+|L|τυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω
+|L|ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι
+|L|εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων
+|L|την νυμφην νυμφιος εστιν ο
+|L|δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως
+|L|και ακουων αυτου χαρα χαιρει δι=
+|L|α την φωνην του νυμφιου αυ=
+|L|τη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+|F 281v|
+|L|<V 30> εκεινον δ̣ει αυξανειν εμε δε ελατ=
+|L|τουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επα=
+|L|νω παντων εστιν ο ων εκ της γης
+|L|εκ της γης εστιν και εκ της γης λα=
+|L|λει ο εκ του ου̅νου ερχομενος
+|L|επανω παντων εστιν <V 32> και ο εορα=
+|L|κε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και
+|L|την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμ=
+|L|βανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυ=
+|L|ριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αλη=
+|L|θης εστιν <V 34> ον γαρ απεστει=
+|L|λεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει
+|L|ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το
+|L|πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και
+|L|παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+|L|<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αι=
+|L|ωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ου=
+|L|κ οψεται την ζωην αλλ η οργη του
+|L|θυ̅ μενει επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω
+|L|ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι
+|F 282r|
+|L|ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βα=
+|L|πτιζει ιωαννης <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος
+|L|ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+|L|<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλ=
+|L|θεν παλιν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει
+|L|δε αυτον διερχεσθαι δια της σα=
+|L|μαρειας <V 5> ερχεται ουν εις πο=
+|L|λιν της σαμαρειας λεγομενην συ=
+|L|χαρ πλησιον του χωριου ο εδω=
+|L|κεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+|L|<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ
+|L|ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της
+|L|οδοιποριας εκαθεζετο ουτως
+|L|επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+|L|<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας
+|L|αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅
+|L|δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυ=
+|L|του απεληλυθεισαν εις την πολιν
+|L|ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λεγει
+|L|αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως
+|F 282v|
+|L|συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αι=
+|L|τεις ουσης γυναικος σαμαρειτι=
+|L|δος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι
+|L|σαμαρειταις <V 10> απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του
+|L|θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι
+|L|πιειν συ αν ητησας αυτον και εδω=
+|L|κεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω
+|L|η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και
+|L|το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν
+|L|εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μει=
+|L|ζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος
+|L|εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυ=
+|L|τος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυ=
+|L|του και τα θρεμματα αυτου
+|L|<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας
+|L|ο πινων εκ του υδατος τουτου δι=
+|L|ψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιη εκ του υ=
+|L|δατος ου εγω δωσω αυτω ου μη
+|L|διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ
+|F 283r|
+|L|ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω
+|L|πηγη υδατος αλλομενου εις ζω=
+|L|ην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η
+|L|γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ι=
+|L|να μη διψω μηδε ερχομαι ενθα=
+|L|δε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπα=
+|L|γε φωνησον τον ανδρα σου και
+|L|ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυ=
+|L|νη και ειπεν ουκ εχω ανδρα
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι αν=
+|L|δρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρας
+|L|εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι
+|L|σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+|L|<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι
+|L|προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων
+|L|εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν
+|L|και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυ=
+|L|μοις εστιν ο τοπος οπου προσ=
+|L|κυνειν δει <V 21> λεγει αυτη ο ις̅ πι=
+|L|στευσον μοι γυναι οτι ερχεται ω=
+|F 283v|
+|L|ρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε
+|L|εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε
+|L|τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οι=
+|L|δατε ημεις προσκυνουμεν ο οι=
+|L|δαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαι=
+|L|ων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν
+|L|εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνη=
+|L|ται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι
+|L|και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιου=
+|L|τους ζητει τους προσκυνουντας
+|L|αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσ=
+|L|κυνουντας αυτον εν πν̅ι και αλη=
+|L|θεια δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω
+|L|η γυνη οιδα οτι μεσσιας̣ ερχεται
+|L|ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκει=
+|L|νος αναγγελει ημιν παντα <V 26> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+|L|<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται
+|L|αυτου και εθαυμαζον οτι μετα
+|L|γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι
+|F 284r|
+|L|ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυ=
+|L|της <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν
+|L|αυτης η γυνη και απηλθεν εις την
+|L|πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευ=
+|L|τε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα
+|L|οσα εποιησα μητι ουτος εστιν
+|L|ο χς̅ <V 30> εξηλθον ουν εκ της πολε=
+|L|ως και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν
+|L|δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μα=
+|L|θηται λεγοντες ραββι φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν
+|L|εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλλη=
+|L|λους μη τις ηνεγκεν αυτω φα=
+|L|γειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον
+|L|βρωμα εστιν ινα ποιω το θε=
+|L|λημα του πεμψαντος με και
+|L|τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υ=
+|L|μεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος
+|L|εστι και ο θερισμος ερχεται
+|F 284v|
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους
+|L|οφθαλμους υμων και θεασα=
+|L|σθε τας χωρας οτι λευκαι εισι
+|L|προς θερισμον ηδη <V 36> και ο θε=
+|L|ριζων μισθον λαμβανει και συνα=
+|L|γει καρπον εις ζωην αιωνιον
+|L|ινα ο σπειρων ομου χαιρει και ο
+|L|θεριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογος
+|L|εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν
+|L|ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο
+|L|ουχ υμεις κεκοπιακατε αλ=
+|L|λοι κεκοπιακασι και υμεις εις
+|L|τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολ=
+|L|λοι επιστευσαν εις αυτον των σα=
+|L|μαρειτων δια τον λογον της
+|L|γυναικος μαρτυρουσης οτι
+|L|ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+|L|<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμα=
+|F 285r|
+|L|ρειται ηρωτων αυτον μειναι πα=
+|L|ρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο
+|L|ημερας <V 41> και πολλω πλειους
+|L|επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον
+|L|αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πι=
+|L|στευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν
+|L|και οιδαμεν οτι ουτος εστιν α=
+|L|ληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν
+|L|εκειθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος
+|L|γαρ ις̅ εμαρτυρησεν οτι προ=
+|L|φητης εν τη ιδια πατριδι τιμην
+|L|ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την
+|L|γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γα=
+|L|λιλαιοι παντα εωρακοτες οσα
+|L|εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν
+|L|τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον
+|L|εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν
+|L|παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλι=
+|F 285v|
+|L|λαιας οπου εποιησε το υδωρ
+|L|οινον ην δε τις βασιλικος ου
+|L|ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ου=
+|L|τος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της
+|L|ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλ=
+|L|θε προς αυτον και ηρωτα ινα κα=
+|L|ταβη και ιασηται αυτου τον υν̅
+|L|εμελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ει=
+|L|πεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν
+|L|μη σημεια και τερατα ιδητε [ill]ου[\ill]
+|L|μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυ=
+|L|τον ο βασιλικος κε̅ καταβη=
+|L|θι πριν αποθανειν το παιδιον
+|L|μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου
+|L|ο υς̅ σου ζη επιστευσε δε ο αν̅ος
+|L|τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και
+|L|επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου κατα=
+|L|βαινοντος οι δουλοι υπηντη=
+|L|σαν αυτω λεγοντες οτι ο υς̅ σου
+|L|ζη <V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την
+|F 286r|
+|L|ωραν εν η κομψοτερον εσχεν
+|L|και ειπον αυτω οτι χθες ωραν
+|L|εβδομην αφηκεν αυτο ο πυρε=
+|L|τος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εκεινη
+|L|τη ωρα εν η ειπεν [app][*]αυτο[\*][C]αυτω[\C][\app] ο ις̅ οτι ο
+|L|υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος
+|L|και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο πα=
+|L|λιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅
+|L|ελθων εκ της ιουδαιας εις την
+|L|γαλιλαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα ην
+|L|η εορτη των ιουδαιων και ανε=
+|L|βη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε
+|L|εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προ=
+|L|βατικη κολυμβηθρα η επιλεγο=
+|L|μενη εβραιστι βη̣θεσδα πεντε
+|L|στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκει=
+|L|το πληθος πολυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξηρων εκδεχο=
+|L|μενων την του υδατος κινησιν
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατε=
+|F 286v|
+|L|βαινεν εν τη κολυμβηθρα και ετα=
+|L|ρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμ=
+|L|βας μετα την ταραχην του υδα=
+|L|τος υγιης εγινετο ω δηποτε κα=
+|L|τειχετο νοσηματι <V 5> ην δε τις αν̅ος
+|L|εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν
+|L|τη ασθενεια <V 6> τουτον ιδων
+|L|ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι
+|L|πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω
+|L|θελεις υγιης γενεσθαι <V 7> απεκρ[ill]ι[\ill]=
+|L|θη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον
+|L|δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το
+|L|υδωρ βαλη̣ με εις την κολυμβη=
+|L|θραν εν ω δε ερχομαι εγω αλ=
+|L|λος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κρα=
+|L|βατον σου και περιπατει
+|L|<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος
+|L|και ηρε τον κραβατον αυτου και
+|L|περιεπατει ην δε σαββατον
+|F 287r|
+|L|εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω
+|L|σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι
+|L|αραι τον κραβατον <V 11> ο δε α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ποιησας με
+|L|υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον
+|L|κραβατον σου και περιπατει
+|L|<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν=
+|L|θρωπος ειπων σοι αρον τον κρα=
+|L|βατον σου και περιπατει <V 13> ο δε
+|L|ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ
+|L|ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν
+|L|τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρι=
+|L|σκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν
+|L|αυτω ιδε υγιης γεγονας μη=
+|L|κετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι
+|L|τι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και
+|L|ανηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι
+|L|ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+|L|<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι
+|F 287v|
+|L|τον ιν̅ οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+|L|<V 17> ο δε απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ
+|L|μου εως αρτι εργαζεται καγω εργα=
+|L|ζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν
+|L|αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι
+|L|ου μονον ελυεν το σαββατον αλλα
+|L|και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον ε=
+|L|αυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινα=
+|L|το ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅
+|L|ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη
+|L|τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ
+|L|αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅
+|L|ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φι̣λει τον
+|L|υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω
+|L|α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυ=
+|L|μαζητε <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγει=
+|L|ρει τους νεκρους και ζωοποιει ου=
+|L|τω και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+|F 288r|
+|L|<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα
+|L|την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+|L|<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ κα=
+|L|θως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων
+|L|τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμ=
+|L|ψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων
+|L|και πιστευων τω πεμψαντι με
+|L|εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν
+|L|ουκ ε̣ρχε̣ται αλλα μεταβεβηκεν
+|L|εκ του θανατου εις την ζωην
+|L|<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχε=
+|L|ται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι
+|L|ακουσωσιν της φωνης του υυ̅
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησον=
+|L|ται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην
+|L|εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω
+|L|υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω <V 27> και εξου=
+|L|σιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποι=
+|L|ειν οτι υς̅ αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμα=
+|F 288v|
+|L|ζητε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παν=
+|L|τες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται
+|L|της φ̣ωνης αυτου <V 29> και εκπορευσονται
+|L|οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστα=
+|L|σιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαν=
+|L|τες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου
+|L|δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ου=
+|L|δεν καθως ακουω κρινω και η κρι=
+|L|σις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω
+|L|το θελημα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν
+|L|εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρ=
+|L|τυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος
+|L|εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα
+|L|οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην
+|L|μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις απε=
+|L|σταλκατε προς ιωαννην και με=
+|L|μαρτυρηκεν τη αληθεια <V 34> εγω δε
+|L|ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμ=
+|L|βανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις
+|F 289r|
+|L|σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο και=
+|L|ομενος και φαινων υμεις δε ηθε=
+|L|λησατε προς ωραν αγαλλιασθηναι
+|L|εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την
+|L|μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα
+|L|γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα
+|L|τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποι=
+|L|ω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ
+|L|με απεσταλκεν <V 37> και ο πεμψας με
+|L|πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκεν πε=
+|L|ρι εμου ουτε φωνην αυτου ακη=
+|L|κοατε πωποτε ουτε ειδος
+|L|αυτου εορακατε <V 38> και τον λογον αυ=
+|L|του ουκ εχετε εν υμιν μενοντα ο=
+|L|τι ον απεστειλεν εκεινος τουτω
+|L|υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε
+|L|τας γραφας οτι υμεις δοκειτε
+|L|εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και
+|L|εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι
+|L|εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν προς με
+|F 289v|
+|L|ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν=
+|L|θρωπω̣ν ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα
+|L|υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ ε=
+|L|χετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τω
+|L|ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανε=
+|L|τε με εαν αλλος ελθη εν τω ονο=
+|L|ματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+|L|<V 44> πως δυνασθε πιστευειν δοξαν
+|L|παρα αλληλων λαμβανοντες και
+|L|την δοξαν την παρα του μονου̣ θυ̅
+|L|ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κα=
+|L|τηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν
+|L|ο κατηγορων υμων μωσης εις ον
+|L|υμεις ηλπισατε <V 46> ει γαρ επιστευσα=
+|L|τε μ[ill]ω[\ill]ση επιστευετε αν εμοι πε=
+|L|ρι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε
+|L|τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευ=
+|L|ετε πως τοις εμοις ρημασι πι=
+|L|στευσετε <K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλ=
+|L|θεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της
+|F 290r|
+|L|γαλιλαιας εις τα μερη της τιβερι=
+|L|αδος <V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πο=
+|L|λυς οτι εθεωρουν τα σημεια α εποι=
+|L|ει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλ=
+|L|θεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκα=
+|L|θητο μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των
+|L|ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους ο=
+|L|φθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος
+|L|οτ̣ι [ill]ο[\ill]χλος πολυς ερχεται προς αυ=
+|L|τον λεγει προς φιλιππον ποθεν
+|L|αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν
+|L|ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων
+|L|αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε
+|L|ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλιπ=
+|L|πος διακοσιων δηναριων αρτοι
+|L|ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος
+|L|αυτων βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου ανδρε=
+|L|ας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+|F 290v|
+|L|<V 9> εστι παιδαριον ωδε ος εχει πεντε
+|L|αρτους κριθινους και δυο οψαρι=
+|L|α αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσου=
+|L|τους <V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε
+|L|τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος
+|L|πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν
+|L|ανδρες τον αριθμον ως πεντακισ=
+|L|χιλιοι <V 11> ελαβεν ουν τους αρτους
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε
+|L|τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθη̣=
+|L|ται τοις ανακειμενοις ομοιως
+|L|και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+|L|<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μα=
+|L|θηταις αυτου συναγαγετε τα πε=
+|L|ρισσευσαντα κλασματα ινα μη τι
+|L|αποληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγε=
+|L|μισαν δωδεκα κοφινους κλα=
+|L|σματων εκ των πεντε αρτων των
+|L|κριθινων α επερισσευσε τοις
+|L|βεβρωκοσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδον=
+|F 291r|
+|L|τες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον
+|L|οτι ουτος εστιν αληθως ο προφη=
+|L|της ο ερχομενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι
+|L|και αρπαζειν αυτον ινα ποιησω=
+|L|σι βασιλεα ανεχωρησε παλιν
+|L|εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψι=
+|L|α εγενετο κατεβησαν οι μαθηται
+|L|αυτου επι την θαλασσαν <V 17> και εμ=
+|L|βαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν
+|L|της θαλασσης εις καπερναουμ
+|L|και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ ε=
+|L|ληλυθει προς αυτους ο ις̅ <V 18> η δε θα=
+|L|λασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος
+|L|διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως
+|L|σταδιους εικοσιπεντε η τριακον=
+|L|τα θεωρουσι τον ιν̅ περιπα=
+|L|τουντα επι της θαλασσης και εγ=
+|L|γυς του πλοιου γινομενον και ε=
+|L|φοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις
+|F 291v|
+|L|εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν
+|L|λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθε=
+|L|ως εγενετο το πλοιον επι της γης
+|L|εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον
+|L|ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλας=
+|L|σης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην
+|L|εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν
+|L|οι μαθηται αυτου και οτι ου συνει=
+|L|σηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅
+|L|εις το πλοιον αλλα μονοι οι μα̣θητ̣α̣ι
+|L|αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε ην πλοι=
+|L|αρια εκ τιβεριαδο̣ς εγγυς του το=
+|L|που οπου εφαγ[ill]ον τ[\ill]ον αρτον ευχα=
+|L|ριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν
+|L|ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ου=
+|L|δε οι μαθηται αυτου ενεβησαν
+|L|αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις
+|L|καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+|L|<V 25> και ευροντες αυτον περαν της
+|L|θαλασσης ειπον αυτω ραββι πο=
+|F 292r|
+|L|τε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ι=
+|L|δετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ
+|L|των αρτων και εχορτασθητε
+|L|<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την
+|L|απολλυμενην αλλα την βρωσιν
+|L|την μενουσαν εις ζωην αιωνιον
+|L|ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει του=
+|L|τον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+|L|<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν
+|L|ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+|L|<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πι=
+|L|στευσητε εις ον απεστειλεν εκει=
+|L|νος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν
+|L|ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν
+|L|και πιστευσωμεν σοι τι εργα=
+|L|ζη <V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα
+|L|εφαγον εν τη ερημω καθως εστι
+|F 292v|
+|L|γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον
+|L|εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν
+|L|υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον α=
+|L|ληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζω=
+|L|ην διδους τω κοσμω <V 34> ειπον ουν
+|L|προς αυτον κε̅ παντοτε δος η=
+|L|μιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπεν
+|L|δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος
+|L|της ζωης ο ερχομενος προς με
+|L|ου μη πειναση και ο πιστευων
+|L|εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+|L|<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε
+|L|με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδω=
+|L|σι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και
+|L|τον ερχομενον προς με ου μη
+|L|εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα
+|F 293r|
+|L|εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελη=
+|L|μα το εμον αλλα το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με πρ̅ς <V 39> τουτο δε εστι
+|L|το θελημα του πεμψαντος με
+|L|ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσ̣ω
+|L|εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο τη
+|L|εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ
+|L|εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας
+|L|ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων
+|L|εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και α=
+|L|ναστησω αυτον εγω τη εσχατη η=
+|L|μερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαι=
+|L|οι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο
+|L|αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+|L|<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅
+|L|ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α
+|L|και την μρ̅α πως ουν λεγει οτι
+|L|εκ του ου̅νου καταβεβηκα <V 43> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη
+|L|γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυ=
+|F 293v|
+|L|ναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ
+|L|ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω
+|L|αναστησω αυτον εν τη εσχατη η=
+|L|μερα <V 45> εστι γεγραμμενον
+|L|εν τοις προφηταις και εσονται
+|L|παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν
+|L|ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μα=
+|L|θων ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον
+|L|πρ̅α τις εορακεν ει μη ο ων παρα
+|L|του θυ̅ ουτος εορακεν τον πρ̅α
+|L|<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευ=
+|L|ων εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι
+|L|ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων
+|L|εφαγον το μαννα εν τη ερημω
+|L|και απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα
+|L|τις εξ αυτου φαγη και μη αποθα=
+|L|νη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ
+|L|του ου̅νου καταβας εαν τις φα=
+|L|γη εκ το̣υ̣του του αρτου ζησεται εις
+|F 294r|
+|L|τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω
+|L|δωσω αυτω η σαρξ μου εστιν ην ε=
+|L|γω δωσω υπερ της του κοσμου ζω=
+|L|ης <V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους
+|L|οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται
+|L|ουτος ημιν δουναι την σαρκα αυ=
+|L|του φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο
+|L|ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη
+|L|φαγητε την σαρκα του υιου του
+|L|α̣ν̅ου και πιητε αυτου το αιμα
+|L|ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο
+|L|τρωγω̣ν μου την σαρκα και πι=
+|L|νων μου το αιμα εχει ζωην αιωνι=
+|L|ον καγω αναστησω αυτον εν τη
+|L|εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθης εστι βρωσις και το αιμα
+|L|μου αληθης εστι ποσις <V 56> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και πινων μου το
+|L|αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυ=
+|L|τω <V 57> καθως απεστειλεν με ο ζων
+|F 294v|
+|L|πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο
+|L|τρωγων με κακεινος ζησεται δι
+|L|εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εξ ου̅νου
+|L|καταβας ου καθως εφαγον
+|L|οι πρ̅ες υμων το μαννα και απε=
+|L|θανον ο τρωγων τουτον τον αρ=
+|L|τον ζησει εις τον αιωνα <V 59> ταυτα
+|L|ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν
+|L|καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακου=
+|L|σαντες εκ των μαθητων αυτου
+|L|ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος
+|L|τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως
+|L|δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι
+|L|περι τουτου οι μαθηται αυτου
+|L|ειπεν αυτοις τουτο υμας σκαν=
+|L|δαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρητε τον
+|L|υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην
+|L|το προτερον <V 63> το πν̅α εστι το ζω=
+|L|οποιουν η σαρξ ουκ ωφελει
+|L|ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω
+|F 295r|
+|L|υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ ει=
+|L|σιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν
+|L|ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν
+|L|οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο
+|L|παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγεν
+|L|δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις
+|L|δυναται ελθειν προς με εαν μη
+|L|η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς
+|L|<V 66> εκ τουτου ουν πολλοι των μαθη=
+|L|των αυτου απηλθον εις τα οπισω
+|L|και ουκετι μετ αυτου περιεπα=
+|L|τουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δω=
+|L|δεκα μη και υμεις θελετε υπα=
+|L|γειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμων πε=
+|L|τρος κε̅ προς τινα απελευσο=
+|L|μεθα ρηματα ζωης αιωνιου
+|L|εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν
+|L|και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅
+|L|ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος <V 70> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας
+|F 295v|
+|L|τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υ=
+|L|μων εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγεν δε
+|L|τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου
+|L|ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδι=
+|L|δοναι εις ων εκ των δωδεκα
+|L|<K 7> <V 1> μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γα=
+|L|λιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαι=
+|L|α περιπατειν οτι εζητουν αυτον
+|L|οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγ=
+|L|γυς η εορτη των ιουδαιων η [ill]σκη[\ill]νο=
+|L|πηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι
+|L|αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευ=
+|L|θεν και υπαγε εις την ιουδαιαν
+|L|ινα και οι μαθηται σου θεωρησω=
+|L|σι τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις
+|L|γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει
+|L|αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα
+|L|ποιεις φανερωσον σεαυτον τω
+|L|κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυ=
+|L|του επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει
+|F 296r|
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ου=
+|L|πω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετε=
+|L|ρος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυ=
+|L|ναται ο κοσμος μισειν υμας εμε
+|L|δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι
+|L|αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα
+|L|εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορ=
+|L|την εγω ουπω αναβαινω εις την
+|L|εορτην̣ ταυτην οτι ο εμος και=
+|L|ρος [ill]ου[\ill]π̣ω πεπληρωται <V 9> ταυτα
+|L|δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γα=
+|L|λιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελ=
+|L|φοι αυτου εις την ε̣ορτην τοτε
+|L|και αυτος ανεβη ου φανερως
+|L|αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι
+|L|εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελε=
+|L|γον που εστιν εκεινος <V 12> και γογ=
+|L|γυσμος πολυς ην περι αυτου ην εν
+|L|τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι α=
+|L|γαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου
+|F 296v|
+|L|αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις
+|L|μεντοι παρρησια ελαλει περι αυ=
+|L|του δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανε=
+|L|βη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+|L|<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγον=
+|L|τες πως ουτος γραμματα οιδε
+|L|μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδα=
+|L|χη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαν=
+|L|τος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται περι της
+|L|διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν
+|L|η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυ=
+|L|του λαλων την δοξαν την ιδιαν
+|L|ζητει ο δε ζητων την δοξαν του
+|L|πεμψαντος αυτον ουτος αληθης
+|L|εστιν και αδικια ουκ εστιν εν αυτω
+|L|<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νο=
+|L|μον και ουδεις εξ υμων ποιει
+|F 297r|
+|L|τον νομον τι με ζητειτε αποκτει=
+|L|ναι <V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν
+|L|δαιμονιον εχεις τις σε ζητει α=
+|L|ποκτειναι <V 21> απεκριθη ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτοις εν εργον εποιησα
+|L|και παντες θαυμαζεται <V 22> δια του=
+|L|το μωυσης δεδωκεν υμιν την
+|L|περιτομην ουχ οτι εκ του μω=
+|L|υσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων
+|L|και εν σαββατω περιτεμνετε
+|L|αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει
+|L|αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νο=
+|L|μος μωσεως εμοι χολατε οτι
+|L|ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββα=
+|L|τω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα
+|L|την δικαιαν κρισιν κρινατε
+|L|<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυ=
+|L|μιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητου=
+|L|σιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρ=
+|L|ρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν
+|F 297v|
+|L|μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχον=
+|L|τες οτι ουτος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα
+|L|τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε
+|L|χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει
+|L|ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν
+|L|τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων
+|L|καμε οιδατε και οιδατε ποθεν
+|L|ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα
+|L|αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με
+|L|ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω οιδα αυτον
+|L|οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με
+|L|απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον
+|L|πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυ=
+|L|τον την χειρα οτι ουπω εληλυθει
+|L|η ωρα αυτου <V 31> εκ του οχλου
+|L|δε πολλοι επιστευσαν εις αυτον και
+|L|ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειο=
+|L|να σημεια ποιησει ων ουτος εποι=
+|L|ησεν <V 32> ηκουσαν οι φαρισαι=
+|L|οι του οχλου γογγυζοντος περι αυ=
+|F 298r|
+|L|του ταυτα και απεστειλαν υπη=
+|L|ρετας οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|να πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ετι χρονον μικρον με=
+|L|θ υμων ειμι και υπαγω προς τον
+|L|πεμψαντα με <V 34> ζητησετε με και
+|L|ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον
+|L|ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που
+|L|ουτος μελλει πορευεσθαι οτι η=
+|L|μεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις
+|L|τη[ill]ν[\ill] διασποραν των ελληνων μελ=
+|L|λει πορευεσθαι και διδασκειν
+|L|τους ελληνα[ill]ς[\ill] <V 36> τις εστιν ο λογος
+|L|ουτος ον ειπε̣ν ζητησετε με και
+|L|ουχ ευρησετε με κ[ill]αι[\ill] οπου ειμι
+|L|εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+|L|<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη
+|L|τ̣ης εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε
+|L|λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με
+|F 298v|
+|L|και πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε κα=
+|L|θως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ
+|L|της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος
+|L|ζωντος <V 39> τουτο δε ειπεν περι του
+|L|πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πι=
+|L|στευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην
+|L|πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαν=
+|L|τες των λογων τουτων ελεγον ου=
+|L|τος εστιν αληθως ο προφητης
+|L|<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος εστιν ο χς̅
+|L|αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλι=
+|L|λαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη
+|L|ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ
+|L|και απο βηθλεεμ της κωμης
+|L|οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχι=
+|L|σμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυ=
+|L|τον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων
+|L|πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβα=
+|L|λεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον
+|F 299r|
+|L|ουν οι υπηρεται προς τους αρχιε=
+|L|ρεις και φαρισαιους και ειπον αυ=
+|L|τοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε
+|L|αυτον <V 46> απεκριθησαν αυτοις οι
+|L|υπηρεται ουδεποτε ουτως ελα=
+|L|λησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> α=
+|L|πεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρι=
+|L|σαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+|L|<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευ=
+|L|σεν εις αυτον η εκ των φαρισαι=
+|L|ων <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινω=
+|L|σκων τον νομον επικαταρατοι
+|L|εισιν <V 50> λεγει νικοδημος προς αυ=
+|L|τους ο ελθων νυκτος προς αυτον
+|L|το προτερον εις ων εξ αυτων
+|L|<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον
+|L|εαν μη ακουση παρ αυτου πρω=
+|L|τον και γνω τι ποιει <V 52> απεκρι=
+|L|θησαν και ειπον αυτω μη και συ
+|L|εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και
+|F 299v|
+|L|ι[ill]δε[\ill] οτι εκ της γαλιλαιας προφητης
+|L|ουκ εγειγερται <V 53> και επορευθησαν
+|L|εκαστος εις τον τοπον αυτου <K 8> <V 1> ις̅ δε ε=
+|L|πορευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το
+|L|ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς
+|L|αυτον και καθισας εδιδασκεν
+|L|αυτους <V 3> αγουσι δε οι αρχιερεις
+|L|και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοι=
+|L|χεια κατειλημμενην και στη=
+|L|σαντες αυτην εν μεσω <V 4> λεγουσιν
+|L|αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη
+|L|ειληπται επαυτοφορω μοιχευομε=
+|L|νη <V 5> εν δε τω νομω μωσης ημιν ενε=
+|L|τειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν
+|L|συ ουν τι λεγεις <V 6> τουτο δε ειπον
+|L|πειραζοντες αυτον ινα σχωσιν
+|L|κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω
+|L|κυψας τω δακτυλω κατεγρα=
+|L|φεν εις την γην <V 7> ως δε επεμενον
+|F 300r|
+|L|ερωτων̣τ̣ε̣ς αυτον ανεκυ̣ψ̣ε(ν)
+|L|και ειπεν αυτοις ο αναμαρ=
+|L|τητος̣ υμων πρωτος βαλετ[ill]ω[\ill]
+|L|λιθον επαυτην <V 8> και παλιν κα=
+|L|τακυψας εγραφεν εις την γην
+|L|<V 9> ακουσαντες δε εξηρχοντο εις
+|L|καθεις αρξαμενοι απο των
+|L|πρεσβυτερων και κατελει=
+|L|φθη μονος και η γυνη εν μεσω
+|L|εστωσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ ει=
+|L|πεν αυτη γυναι που εισιν ου=
+|L|δεις σε κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν
+|L|ουδεις κε̅ ειπεν δε ο ις̅ ουδε
+|L|εγω σε κατακρινω πορευου
+|L|ουν και απο του νυν μηκετι
+|L|αμαρτανε <V 12> παλιν ουν
+|L|τοις οχλοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο α=
+|L|κολουθων εμοι ου μη περιπατη=
+|L|ση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως
+|F 300v|
+|L|της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω
+|L|οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρ=
+|L|τυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν α=
+|L|ληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις καν εγω μαρτυρω περι
+|L|εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια
+|L|μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που
+|L|υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε πο=
+|L|θεν ερχομαι και που υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα κρινετε εγω
+|L|ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω
+|L|δε εγω η κρισις η εμη αληθινη
+|L|εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω
+|L|και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω
+|L|νομω δε τω [app][*]υμ[\*][C]&om;[\C][\app] υμετερω γεγραπται
+|L|οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης
+|L|εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων πε=
+|L|ρι εμαυτου και μαρτυρει περι
+|L|εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον
+|L|ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου α=
+|F 301r|
+|L|πεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ου=
+|L|τε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και
+|L|τον πρ̅α μου αν ηδειτε <V 20> ταυτα
+|L|τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γα=
+|L|ζοφυλακιω διδασκων εν τω ιε=
+|L|ρω και ουδεις επιασεν αυτον ο=
+|L|τι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+|L|<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν εγω
+|L|υπαγω και ζητησετε με και
+|L|εν τη αμαρτια υμων αποθανει=
+|L|σθε οπου εγω υπαγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι μητι αποκτενει ε=
+|L|αυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και
+|L|ελεγεν αυτοις υμεις εκ των
+|L|κατω εστε εγω εκ των ανω ει=
+|L|μι υμεις εκ τουτου του κοσμου
+|L|εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+|L|τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι απο=
+|F 301v|
+|L|θανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+|L|εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω
+|L|ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρ=
+|L|τιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ
+|L|τις ει ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την
+|L|αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα
+|L|εχω περι υμων λαλειν και κρινειν
+|L|αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν
+|L|καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα
+|L|λαλω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν
+|L|οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅
+|L|του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι ε=
+|L|γω ειμι και απ εμαυτου ποιω ου=
+|L|δεν αλλα καθως εδιδαξε με
+|L|ο πη̅ρ ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμ=
+|L|ψας με μετ εμου εστιν ουκ αφη
+|L|κεν με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα
+|L|αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+|L|<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι ε=
+|F 302r|
+|L|πιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν
+|L|ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω
+|L|ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω
+|L|λογω τω εμω αληθως μαθηται μου
+|L|εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν
+|L|και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+|L|<V 33> απεκριθησαν προς αυτον σπερ=
+|L|μα αβρααμ εσμεν και ουδενι δε=
+|L|δουλευκαμεν πωποτε πως συ
+|L|λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+|L|<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων
+|L|την αμαρτιαν δουλος εστι της α=
+|L|μαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν
+|L|τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει
+|L|εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας
+|L|ελευθερωση οντως ελευθεροι ε=
+|L|σεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρα=
+|L|αμ εστε αλλα ζητειτε με απο=
+|L|κτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει
+|F 302v|
+|L|εν υμιν <V 38> εγω α εορακα παρα τω
+|L|πρ̅ι μου ταυτα λαλω και υμεις ουν
+|L|ο ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων
+|L|ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρα=
+|L|αμ ειτε τα εργα του αβρααμ ε=
+|L|ποιειτε αν <V 40> νυν δε ζητειτε με απο=
+|L|κτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υ=
+|L|μιν λελαληκα ην ηκουσα παρα
+|L|του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιη=
+|L|σεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του
+|L|πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις
+|L|εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ε=
+|L|να πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην
+|L|ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ
+|L|του θυ̅ εξηλθον και ηκω
+|L|ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλ=
+|L|λ εκεινος με απεστειλεν <V 43> διατι
+|F 303r|
+|L|την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε
+|L|οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον
+|L|τον εμον <V 44> υμεις εκ πρ̅ς του δι=
+|L|αβολου εστε και τας επιθυμιας
+|L|του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκει=
+|L|νος ανθρωποκτονος ην απ αρχης
+|L|και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι
+|L|ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λα=
+|L|λη το ψευδος εκ των ιδιων λα̣λει
+|L|οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+|L|<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου
+|L|πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγ=
+|L|χει με περι αμαρτιας ει δε α=
+|L|ληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευ=
+|L|ετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα
+|L|του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ου=
+|L|κ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+|L|<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ει=
+|L|πον αυτω ου καλως ημεις λεγο=
+|L|μεν οτι σαμαρειτης ει συ και δαι=
+|F 303v|
+|L|μονιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω
+|L|δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον
+|L|πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+|L|<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου
+|L|εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον
+|L|λογον τηρηση θανατον ου μη θεω=
+|L|ρηση εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω
+|L|οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι
+|L|δαιμονιον εχεις αβρααμ απε=
+|L|θανεν και οι προφηται και συ
+|L|λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρη=
+|L|ση ου μη γευσηται θανατου εις τον
+|L|αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς
+|L|ημων αβρααμ οστις απεθανεν
+|L|και οι προφηται απεθανον τι=
+|L|να σεαυτον ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅
+|L|εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δο=
+|L|ξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ
+|L|μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε
+|F 304r|
+|L|οτι θς̅ υμων εστιν <V 55> και ουκ εγνωκατε
+|L|αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν
+|L|ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ο=
+|L|μοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον
+|L|και τον λογον αυτου τηρω <V 56> αβρα=
+|L|αμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα
+|L|ιδη την ημεραν την εμην και ει=
+|L|δεν και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαι=
+|L|οι προς αυτον πεντηκοντα ετη ου=
+|L|πω εχεις και αβρααμ εο̣ρακας
+|L|<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν πριν αβρααμ γενε=
+|L|σθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους
+|L|ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυ=
+|L|βη και εξηλθεν εκ του ιερου και
+|L|διελθων δια μεσου αυτων επορευ=
+|L|ετο και παρηγεν ουτως
+|L|<K 9> <V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον
+|L|εκ γεννητης <V 2> και ηρωτησαν
+|L|αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|F 304v|
+|L|ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις
+|L|αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απε=
+|L|κριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ου=
+|L|τε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερω=
+|L|θη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει
+|L|εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαν=
+|L|τος με εως ημερα εστιν ερχεται
+|L|νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+|L|<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του
+|L|κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι
+|L|και εποιησε πηλον εκ του πτυσμα=
+|L|τος και επεχρισεν τον πηλον επι τους
+|L|οφθαλμους αυτου <V 7> και ειπεν αυτω
+|L|υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν
+|L|του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλ=
+|L|μενος απηλθεν ουν και ενιψα=
+|L|το και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτο=
+|L|νες και οι θεωρουντες αυτον το
+|L|προτερον οτι τυφλος ην ελεγον
+|L|ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και
+|F 305r|
+|L|προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ο=
+|L|μοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελε=
+|L|γεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω
+|L|πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+|L|<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος
+|L|λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και
+|L|περιχρισε μου τους οφθαλμους
+|L|και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμ=
+|L|βηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελ=
+|L|θων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+|L|<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος
+|L|λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς
+|L|τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+|L|<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους
+|L|οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων
+|L|αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν
+|L|ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθη=
+|L|κεν μου επι τους οφθαλμους και
+|L|ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν
+|F 305v|
+|L|εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο
+|L|αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το
+|L|σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον
+|L|πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος
+|L|τοιαυτα σημεια ποιειν και σχι=
+|L|σμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν
+|L|τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι
+|L|αυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλ=
+|L|μους ο δε ειπεν οτι προφητης
+|L|εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαι=
+|L|οι περι αυτου οτι τυφλος ην
+|L|και ανεβλεψεν εως οτου εφωνη=
+|L|σαν τους γονεις αυτου του αναβλε̣=
+|L|ψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγον=
+|L|τες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις
+|L|λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως
+|L|ουν βλεπει αρτι <V 20> απεκριθησαν
+|L|οι γονεις αυτου και ειπον οιδα=
+|L|μεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και
+|L|οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε νυν
+|F 306r|
+|L|βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν
+|L|αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οι=
+|L|δαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον
+|L|ερωτησατε αυτος περι αυτου λα=
+|L|λησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου
+|L|οτι εφοβ[ill]ου[\ill]ντο τους ιουδαιους ηδη
+|L|γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα ε=
+|L|αν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυνα=
+|L|γωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις
+|L|α̣υ̣του ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον
+|L|ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν εκ
+|L|δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος
+|L|και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅
+|L|ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν
+|L|εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ου=
+|L|κ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην
+|L|και αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυτω
+|L|παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνοι=
+|L|ξεν σου τους οφθαλμους <V 27> απεκρι=
+|F 306v|
+|L|θη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ε=
+|L|πιστευσατε τι παλιν θελετ̣ε α=
+|L|κουειν μη και υμεις θελετε μαθη=
+|L|ται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν
+|L|αυτον και ειπον συ ει μαθητης ε=
+|L|κεινου ημεις δε του μ[ill]ω[\ill]σεως εσμεν
+|L|μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μω=
+|L|υση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ου=
+|L|κ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκρι=
+|L|θη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ
+|L|τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ου=
+|L|κ οιδατε ποθεν εστιν και ηνοι=
+|L|ξεν μου τους οφθαλμους <V 31> οιδα=
+|L|μεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ α=
+|L|κουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και
+|L|το θελημα αυτου ποιη τουτου α=
+|L|κουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη
+|L|οτι ηνεωξε ν τις οφθαλμους τυ=
+|L|φλου γεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος
+|L|παρα θυ̅ ουκ εδυνατο ποιειν ου=
+|F 307r|
+|L|δεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης
+|L|ολος και συ διδασκεις ημας και
+|L|εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅
+|L|οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων
+|L|αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις
+|L|εις τον υν̅ του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος
+|L|και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πι=
+|L|στευσω εις αυτον <V 37> ειπεν δε αυτω
+|L|ο ις̅ και εορακας αυτον και ο λα=
+|L|λων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε ε=
+|L|φη πιστευω κε̅ και προσεκυνη=
+|L|σεν αυτω <V 39> και ειπεν ο ις̅
+|L|εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον
+|L|ελυληθα ινα οι μη βλεποντες βλε=
+|L|πωσι και οι βλεποντες τυφλοι
+|L|γενωνται <V 40> και ηκουον εκ των φα=
+|L|ρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες
+|L|και ειπον αυτω μη και ημεις τυ=
+|L|φλοι εσμεν <V 41> και ειπεν αυτοις ο ις̅
+|F 307v|
+|L|ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρ=
+|L|τιαν νυν δε λεγετε οτι βλε[ill]πο[\ill]μεν
+|L|η ουν αμαρτια υμων μενει <K 10> <V 1> αμην
+|L|αμη̣ν̣ λεγω υμιν ο μη εισερχομε=
+|L|νος δια της θυρας εις την αυλην
+|L|των προβατων αλλα αναβαινων
+|L|α̣λ̣λαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν
+|L|και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δι=
+|L|α της θυρας ποιμην εστι των προ=
+|L|βα̣τω̣ν <V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγε̣ι
+|L|κα̣ι τα προβατα της φωνης αυτου
+|L|α̣κουει και τα ιδια προβατα κα=
+|L|[ill]λ[\ill]ει κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> και
+|L|ο̣ταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμ=
+|L|προσθεν αυτων πορευεται και τα
+|L|π̣ροβατα αυτω ακολουθει οτι οιδα=
+|L|σι την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω
+|L|δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευ=
+|L|ξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι
+|L|των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυ=
+|F 307v+|
+|L|&lac; {10.6-12.17}
+|F 319r-|
+|L|<K 12><V 18> &lac;
+|F 319r|
+|L|το αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους
+|L|θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν
+|L|ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλ=
+|L|θεν <V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ
+|L|των αναβαινοντων ινα προσκυνησω=
+|L|σιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον
+|L|φιλιππω τω απο βηθσαιδα της
+|L|γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγον=
+|L|τες κυριε θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+|L|<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω αν=
+|L|δρεα και παλιν ανδρεας και φι=
+|L|λιππος λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ α=
+|L|πεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν
+|L|η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκ=
+|L|κος του σιτου πεσων εις την γην α=
+|L|ποθανη αυτος μονος μενει εαν
+|L|δε αποθανη πολυν καρπον φε=
+|L|ρει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απο=
+|F 319v|
+|L|λεσει αυτην και ο μισων την ψυχην
+|L|αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην
+|L|αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι
+|L|τις διακονη εμοι ακολουθειτω και
+|L|οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο ε=
+|L|μος εσται εαν τις εμοι διακονη τι=
+|L|μησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου
+|L|τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον
+|L|με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια
+|L|τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν
+|L|ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξα=
+|L|σα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος
+|L|ο εστως ελεγε βροντην γεγονεναι
+|L|αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαλη=
+|L|κεν <V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι
+|L|εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα
+|L|δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κο=
+|L|σμου τουτου νυν ο αρχων του κο=
+|L|σμου τουτου εκβληθησεται εξω
+|F 320r|
+|L|<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παν=
+|L|τας ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο
+|L|δε ελεγεν σημαινων ποιω θανα=
+|L|τω εμελλεν αποθνησκειν <V 34> απε=
+|L|κριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις
+|L|ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅
+|L|μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις
+|L|οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου
+|L|τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου <V 35> ειπεν
+|L|ουν αυτοις [app][*]&om;[\*][C]ο[\C][\app] ις̅ ετι μικρον χρονον
+|L|το φως εν υμιν εστιν περιπα=
+|L|τειτε εως το φως εχετε ινα μη σκο=
+|L|τια υμας καταλαβη και ο περι=
+|L|πατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που
+|L|υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευ=
+|L|ετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενη=
+|L|σθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και α=
+|L|πελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυ=
+|L|τα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος
+|L|εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον
+|F 320v|
+|L|εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του προ=
+|L|φητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις
+|L|επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βρα=
+|L|χιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη <V 39> δια
+|L|τουτο ουκ εδυναντο πιστευειν οτι
+|L|παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλω=
+|L|κεν αυτων τους οφθαλμους και
+|L|πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν
+|L|ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και
+|L|νοησωσι τη καρδια και επιστρα=
+|L|φωσι και ιασομαι αυτους <V 41> ταυ=
+|L|τα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δο=
+|L|ξαν αυτου και ελαλησεν περι αυ=
+|L|του <V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχον=
+|L|των πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+|L|αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ω=
+|L|μολογουν ινα μη αποσυναγωγοι
+|L|γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την
+|L|δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκρα=
+|F 321r|
+|L|ξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε
+|L|ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον αποστει=
+|L|λαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θε=
+|L|ωρει τον πεμψαντα με <V 46> εγω φως
+|L|εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+|L|<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων
+|L|και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο
+|L|α̣θετ̣ων εμε και μη λαμβανων τα
+|L|ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον
+|L|ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει
+|L|αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι ε=
+|L|γω εξ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ ο
+|L|πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντο=
+|L|λην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+|L|<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αι=
+|L|ωνιος εστιν α ουν εγω λαλω κα=
+|L|θως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+|F 321v|
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο
+|L|ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη
+|L|εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α
+|L|αγαπησας τους ιδιους τους εν τω
+|L|κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+|L|<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβο=
+|L|λου ηδη βεβληκοτος εις την καρδι=
+|L|αν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα
+|L|αυτον παραδω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παν=
+|L|τα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χει=
+|L|ρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και
+|L|προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του
+|L|δειπνου και τιθησι τα ιματια
+|L|και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυ=
+|L|τον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτη=
+|L|ρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας
+|L|των μαθητων και εκμασσειν τω
+|L|λεντιω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερ=
+|L|χεται ουν προς σιμωνα πετρον
+|L|και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ
+|F 322r|
+|L|μου νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποι=
+|L|ω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε
+|L|μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος
+|L|ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον
+|L|αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ ε=
+|L|αν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος με=
+|L|τ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος
+|L|κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλ=
+|L|λα και τας χειρας και την κεφα=
+|L|λην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελου=
+|L|μενος ου χρειαν εχει ει μη τους πο=
+|L|δας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος
+|L|ολος και υμεις καθαροι εστε αλ=
+|L|λ ουχι παντες <V 11> ηδει γαρ τον παρα=
+|L|διδοντα αυτον δια τουτο ειπεν
+|L|ουχι παντες καθαροι εστε
+|L|<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων
+|L|και ελαβεν τα ιματια αυτου ανα=
+|L|πεσων παλιν ειπεν αυτοις γι=
+|F 322v|
+|L|νωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις
+|L|φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος
+|L|και καλως λεγετε ειμη γαρ <V 14> ει ουν
+|L|εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅
+|L|και ο διδασκαλος και υμεις οφει=
+|L|λετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+|L|<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα
+|L|καθως εγω δεδωκα υμιν και υ=
+|L|μεις ποιητε <V 16> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του
+|L|κυριου αυτου ουδε αποστολος μει=
+|L|ζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυ=
+|L|τα οιδατε μακαριοι εστε εαν
+|L|ποιητε αυτα <V 18> ου περι παντω̣ν
+|L|υμων λεγω εγω οιδα τινας εξε=
+|L|λεξαμην αλλ ινα η γραφη πλη=
+|L|ρωθη ο τρωγων μου τον αρτον
+|L|επηρεν επ εμε την πτερναν αυ=
+|L|του <V 19> απ̣ αρτ̣ι λεγω υμιν προ του
+|L|γενεσθαι ινα οταν γενηται πι=
+|F 323r|
+|L|στευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν ο λαμβανων αν
+|L|τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε
+|L|εμε λαμβανων λαμβανει τον α=
+|L|ποστειλαντα με <V 21> τ̣αυ[ill]τα[\ill] ειπων ο
+|L|ις̅ εταραχθη τω π̣ν̅ι και εμαρτυ=
+|L|ρησε και ειπεν αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει
+|L|με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι
+|L|μαθηται απορουμενοι περι τινος
+|L|λεγει <V 23> ην ανακειμενος εις εκ
+|L|των μαθητων αυτου εν τω κολπω
+|L|του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν
+|L|τουτω σιμων πετρος και λεγει αυ=
+|L|τω ειπε τις εστιν περι ου λεγει <V 25> α=
+|L|ναπεσων ουν εκεινος επι το στη=
+|L|θος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις
+|L|εστιν <V 26> απεκρινατο ουν ο ις̅ ε=
+|L|κεινος εστιν ω εγω βαψας το ψω=
+|L|μιον επιδωσω βαψας ουν το ψω=
+|F 323v|
+|L|μιον λαμβανει και διδωσιν ιουδα
+|L|σιμωνος ισκαριωτη <V 27> και μετα το ψω=
+|L|μιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σα=
+|L|τα̣ν̣ας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποι=
+|L|εις πο[ill]ι[\ill]ησον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις
+|L|εγνω των ανακειμενων προς τι ει=
+|L|πεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει
+|L|το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν ε=
+|L|χομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις
+|L|ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον ε=
+|L|κεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+|L|<V 31> οτε εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν
+|L|εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ ε=
+|L|δοξασθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη
+|L|εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν ε=
+|L|αυτω και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τε=
+|L|κνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων
+|L|ειμι ζητησετε με και καθως ει=
+|L|πον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω
+|F 324r|
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υ=
+|L|μιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδω=
+|L|μι υμιν ινα αγαπατε αλληλους κα=
+|L|θως ηγαπησα υμας ινα και υμεις α=
+|L|γαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσον=
+|L|ται παντες οτι εμοι μαθηται εστε
+|L|εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις <V 36> λε=
+|L|γει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υ=
+|L|παγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου
+|L|υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθη=
+|L|σαι υστερον δε ακολουθησεις[app][*]&om;[\*][C]μοι[\C][\app] <V 37> λεγει
+|L|αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι
+|L|σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου
+|L|υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|την ψυχην σου υπερ εμου θησεις α=
+|L|μην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ
+|L|φωνηση εως ου απαρνηση με τρις
+|L|<K 14> <V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πι=
+|L|στευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευε=
+|L|τε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι
+|F 324v|
+|L|πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν
+|L|οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+|L|<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασαι υμιν τοπον
+|L|παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας
+|L|προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και
+|L|υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδα=
+|L|τε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω
+|L|θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις
+|L|και πως δυναμεθα την οδον ειδε=
+|L|ναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και
+|L|η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται
+|L|προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνω=
+|L|κειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε
+|L|αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και
+|L|εορακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιπ=
+|L|πος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρ=
+|L|κει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε ο εωρακως ε=
+|L|με εορακε τον πρ̅α και πως συ λε=
+|F 325r|
+|L|γεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι
+|L|εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν
+|L|απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι
+|L|μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευ=
+|L|ετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ
+|L|εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα
+|L|πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α
+|L|εγω ποιω κακεινος ποιησει και μει=
+|L|ζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς
+|L|τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι
+|L|αν αιτησητε εν τω ονοματι μου του=
+|L|το ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω
+|L|υω̅ <V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονομα=
+|L|τι μου εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε
+|L|με τας εντολας τας εμας τηρησα=
+|L|τε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και
+|L|αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα
+|L|μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α
+|F 325v|
+|L|της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λα=
+|L|βειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει
+|L|αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι πα=
+|L|ρ υμιν μενει και εν υμιν εσται <V 18> ουκ α=
+|L|φησω υμας ορφανους ερχομαι προς
+|L|υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με
+|L|ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με
+|L|οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν
+|L|εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι
+|L|εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι
+|L|καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας
+|L|μου και τηρων αυτας [ill]εκ[\ill]εινος εστιν ο
+|L|αγαπων με ο δε αγαπων με α=
+|L|γαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και
+|L|εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω
+|L|αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας
+|L|ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν
+|L|οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυ=
+|L|τον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με
+|F 325v+|
+|L|&lac; {14.22-22.0}
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_khe(Amy).doc
===================================================================
(Binary files differ)
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_khe(Amy).doc
___________________________________________________________________
Added: svn:mime-type
+ application/octet-stream
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_khe(Amy)_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_khe(Amy)_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_khe(Amy)_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,600 @@
+{Status:
+G-A Number: 892
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: khe
+Coverted to transcription by: acm
+Transcription begun: 3.4.13
+Transcription finished: 4.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks:
+This MS is supplemented by 308921.
+
+Text 1.1-10.6
+Supplement
+Text 12.18-14.23
+Supplement }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εορακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν προς αυτον οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωμολογησε λεγων οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθε μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν [app][*]βηθανια[\*][A]βηθαραβα[\A][\app] εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εορακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο μαθηται λαλουντος αυτου και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα δε ην ως δεκ[ill]ατη[\ill]
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφο[ill]ς σιμω[\ill]νος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και λεγει αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος τον καλον οινον πρωτον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας ως φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες τα σημεια αυτου α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και α εορακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> και ο εορακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δει
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ πιστευσον μοι γυναι οτι ερχεται ωρα οτι ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη επιστευσε δε ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι υπηντησαν αυτω λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτο ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εκεινη τη ωρα εν η ειπεν [app][*]αυτο[\*][C]αυτω[\C][\app] ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραβατγον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστι σοι αραι τον κραβατγον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβατγον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβατγον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτω και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσιν της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζητε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε προς ωραν αγαλλιαθηναι εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ εκεινος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εορακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλα εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευσατε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας εις τα μερη της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι οχλος πολυς ερχεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω ο φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ως πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβεν ουν τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσι βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η δε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ην πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πατρος
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πατρος μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι του θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εορακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εορακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω αυτω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα αυτου φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθης εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εξ ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς
+<V 66> εκ τουτου ουν πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια ουκ εστιν εν αυτω
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζεται
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> εκ του οχλου δε πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου τοιαυτα και απεστειλαν υπηρετας οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι χρονον μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν αυτοις οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον το προτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγειγερται
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επορευθησαν εκαστος εις τον τοπον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφορω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ειπον πειραζοντες αυτον ινα σχωσιν κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον επερωτωντες αυτον ανεκυψε και ειπεν αυτοις ο αναμαρτητος υμων πρωτος βαλετω λιθον επ αυτην
+<V 8> και παλιν κατα κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> ακουσαντες δε εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατελειφθη μονος και η γυνη εν μεσω εστωσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ ειπεν αυτη γυναι που εισιν ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν δε ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου ουν και απο του νυν μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν τοις οχλοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου αν ηδειτε
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν προς αυτον σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω α εορακα παρα τω πρ̅ι μου ταυτα λαλω και υμεις ουν ο ηκουσατε παρα του πατρος υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως ημεις λεγομεν οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εορακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους αυτου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και περιεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
+<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνοιξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ επιστευσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ηνοιξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνεωξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εορακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον εληλυθα ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουον εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> και ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυ=
+
+{supplement here}
+
+<K 12>
+<V 18> το αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ουν ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον αποστειλαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω ο πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με κς̅ και ο διδασκαλος ο και καλως λεγετε ειμη γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον αποστειλαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> απεκρινατο ουν ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εορακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εορακεν τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων εμε αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με
+
+{supplement here}
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_khe(Amy)_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_khe(Amy)_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_308920/04_308920_khe(Amy)_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,600 @@
+{Status:
+G-A Number: 892
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: khe
+Coverted to transcription by: acm
+Transcription begun: 3.4.13
+Transcription finished: 4.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks:
+This MS is supplemented by 308921.
+
+Text 1.1-10.6
+Supplement
+Text 12.18-14.23
+Supplement }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εορακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν προς αυτον οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωμολογησε λεγων οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθε μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν [app][*]βηθανια[\*][A]βηθαραβα[\A][\app] εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εορακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο μαθηται λαλουντος αυτου και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα δε ην ως δεκ[ill]ατη[\ill]
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφο[ill]ς σιμω[\ill]νος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και λεγει αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος τον καλον οινον πρωτον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας ως φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες τα σημεια αυτου α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και α εορακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> και ο εορακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δει
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ πιστευσον μοι γυναι οτι ερχεται ωρα οτι ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη επιστευσε δε ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι υπηντησαν αυτω λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτο ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εκεινη τη ωρα εν η ειπεν [app][*]αυτο[\*][C]αυτω[\C][\app] ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραβατγον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστι σοι αραι τον κραβατγον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβατγον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβατγον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτω και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσιν της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζητε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε προς ωραν αγαλλιαθηναι εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ εκεινος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εορακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλα εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευσατε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας εις τα μερη της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι οχλος πολυς ερχεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω ο φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ως πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβεν ουν τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσι βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η δε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ην πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πατρος
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πατρος μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι του θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εορακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εορακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω αυτω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα αυτου φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθης εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εξ ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς
+<V 66> εκ τουτου ουν πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια ουκ εστιν εν αυτω
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζεται
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> εκ του οχλου δε πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου τοιαυτα και απεστειλαν υπηρετας οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι χρονον μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν αυτοις οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον το προτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγειγερται
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επορευθησαν εκαστος εις τον τοπον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφορω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ειπον πειραζοντες αυτον ινα σχωσιν κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον επερωτωντες αυτον ανεκυψε και ειπεν αυτοις ο αναμαρτητος υμων πρωτος βαλετω λιθον επ αυτην
+<V 8> και παλιν κατα κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> ακουσαντες δε εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατελειφθη μονος και η γυνη εν μεσω εστωσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ ειπεν αυτη γυναι που εισιν ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν δε ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου ουν και απο του νυν μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν τοις οχλοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου αν ηδειτε
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν προς αυτον σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω α εορακα παρα τω πρ̅ι μου ταυτα λαλω και υμεις ουν ο ηκουσατε παρα του πατρος υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως ημεις λεγομεν οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εορακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους αυτου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και περιεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
+<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνοιξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ επιστευσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ηνοιξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνεωξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εορακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον εληλυθα ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουον εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> και ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυ=
+
+{supplement here}
+
+<K 12>
+<V 18> το αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ουν ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον αποστειλαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω ο πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με κς̅ και ο διδασκαλος ο και καλως λεγετε ειμη γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον αποστειλαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> απεκρινατο ουν ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εορακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εορακεν τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων εμε αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με
+
+{supplement here}
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_EP_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_EP_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_EP_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,1383 @@
+{Status:
+G-A Number: 04_308921_EE
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:308r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: E. PANOU
+Transcription begun: Dec 25
+Transcription finished: Dec 30
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 No
+
+ Other remarks: Numerous spelling mistakes. Often omits the first letter in the beginning of a sentence. This missing letter has been marked as [ill]x[\ill]. This manuscript is a supplement to 04_308920_EE from which 10.5-12.17 and 14.22 until the end are missing and have been supplemented by the scriber of manuscript 04_308921_EE.
+
+|F 308r-|
+|L|{0.0-10.5} <K 10><V 6> &lac;
+|F 308r|
+|L|την την παριμιαν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα
+|L|ην α ελαλη αυτοις
+|L|<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα
+|L|των προβατων <V 8> παντες οσο̣ι ηλθον
+|L|κλεπται εισιν και λισται αλλ ουκ ηκου=
+|L|σαν αυτον τα προβατα <V 9> εγω ειμι̣ η
+|L|θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σω=
+|L|θησετε και ησελευσεται και εξε=
+|L|λευσεται και νομην ευρησει
+|L|<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλε=
+|L|ψη και θυση και απολεση εγω ηλ=
+|L|θον ινα ζωην εχωσι και περισσον
+|L|εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλως
+|L|την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των
+|L|προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ου=
+|F 308v|
+|L|κ ον ποιμην ου ουκ ησιν τα προβα=
+|L|τα ιδια θεορει τον λικον ερχω=
+|L|μενων και αφηησιν τα προβατα
+|L|και φευγη και ο λικος αρπαζει αυ=
+|L|τα και σκορπιζει τα προβατα <V 13> ο
+|L|δε μισθωτος φευγη οτι μισθω=
+|L|τος εστιν και ου μελλει αυτον πε=
+|L|ρι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος και γινοσκω τα εμα
+|L|και γινοσκωμαι υπο των εμων <V 15> κα=
+|L|θως γινωσκει μαι ο πη̅ρ καγω γι=
+|L|νωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου
+|L|τιθημι υπερ των προβατων <V 16> και
+|L|αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ
+|L|της αυλης ταυτης κακεινα με
+|L|δι αγαγειν και της φωνης μου α=
+|L|κουσωσιν και γεννησεται μια
+|F 309r|
+|L|ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτω ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω
+|L|τηθημι την ψυχην μου ινα πα=
+|L|λιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις ερει
+|L|αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι
+|L|αυτην απ εμαυτου και εξουσιαν ε=
+|L|χω θυναι αυτην και εξουσιαν
+|L|εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην
+|L|την εντολην ελαβων παρα
+|L|του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν πα=
+|L|λιν εγενετω εν τοις ιουδαιοις
+|L|δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγων
+|L|δε πολοι εξ αυτων δαιμονι=
+|L|ον εχει και μενεται τι αυτου α=
+|L|κουετε <V 21> αλλοι ελεγων ταυτα τα
+|L|ριματα ουκ εστιν δαιμωνιζο=
+|L|μενου μη δαιμωνιον δυνατε
+|F 309v|
+|L|τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+|L|<V 22> εγενετω δε τα εγκαινια εν ιερο=
+|L|σωλημοις και χειμων ην <V 23> και
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν
+|L|τη στοα του σολομονος <V 24> εκυκλω=
+|L|σαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ε=
+|L|λεγον αυτω εως ποτε την ψυ=
+|L|χην ημων ερεις ει συ ει ο χς̅ ειπε
+|L|ημιν παρησια <V 25> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πι=
+|L|στευσετε τα εργα α εγω ποιω εν
+|L|τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα
+|L|μαρτυρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου
+|L|πιστεβεται ου γαρ εσται εκ των
+|L|προβατων των εμων καθως ει=
+|L|πον υμιν
+|L|<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης
+|F 310r|
+|L|μου [app][*]ακο[ill]1[\ill]ει[\*][C]ακουει[\C][\app] καγω γινοσκω
+|L|αυτα και ακολουθουσι μοι <V 28> κα=
+|L|γω ζωην αιωνιον διδωμοι αυ=
+|L|τοις και ου μη απολωνται
+|L|εις τον αιωναν και ουχ αρπα=
+|L|σει τις αυτα εκ της χειρος μου
+|L|<V 29> ο πη̅ρ ος δεδωκε μοι μειζων
+|L|παντων εστιν και ουδεις δυ=
+|L|νατε αρπαζειν εκ της χειρος
+|L|του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν
+|L|εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν π̣αλιν
+|L|λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασω=
+|L|σην αυτων <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|[app][*]πολα[\*][C]πολλα[\C][\app] καλα εργα εδιξα υμιν
+|L|εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυ=
+|L|των εργων λιθαζετε με <V 33> α=
+|L|πεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λε=
+|F 310v|
+|L|γοντες περι καλου εργου ου λιθα=
+|L|ζωμεν σε αλλα περι βλασφιμιας
+|L|και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον
+|L|θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν
+|L|γεγραμενω εν τω νομω υμων ε=
+|L|γω ειπα θεοι εσται <V 35> ει εκεινους ειπε
+|L|θεους προς ους ο λογος εγενετο του
+|L|θυ̅ και ου δυνατε λιθυναι η γραφη
+|L|<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν
+|L|εις τον κοσμον υμεις λεγεται οτι
+|L|βλασφημεις οτι ειπον υιος του
+|L|θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς
+|L|μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω
+|L|καν εμοι μη πιστευητε τοις ερ=
+|L|γοις πιστευσατε ινα [app][*]γνωται[\*][C]γνωτε[\C][\app] και
+|L|πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ κα=
+|L|γω εν αυτω
+|F 311r|
+|L|<V 39> ζητουν ουν παλιν αυτον
+|L|πιασε και εξηλθεν εκ των χει=
+|L|ρων αυτων <V 40> και απηλθεν παλιν πε=
+|L|ραν του ιορδανου εις τον τοπον
+|L|οπου ην ιω̅ το πρωτον βαπτιζων
+|L|και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅ μεν
+|L|σημειων εποιησεν ουδεν παν=
+|L|τα δε οσα ειπεν ιω̅ περι τουτου
+|L|αληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι
+|L|εκοι εις αυτον
+|L|<K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος
+|L|απο βηθανιας εκ της κωμης
+|L|μαριας και μαρθας τις αδελ=
+|L|φης α[ill]υ[\ill]της <V 2> ην δε μαρια η
+|L|αληψασα τον κν̅ μυρω και
+
+|F 311v|
+|L|εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις
+|L|θριξιν αυτης ης ο αδελφος λα=
+|L|ζαρος ησθενει <V 3> απεστηλαν ουν
+|L|προς αυτον αι αδελφαι αυτου
+|L|λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλοις ασ=
+|L|θενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν
+|L|αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς
+|L|θανατον αλλ οιπερ της δοξης
+|L|του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του
+|L|θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την
+|L|μαρθαν και την αδελφην [app][*]αυτ[ill]η[\ill]ς[\*][C]αυτοις[\C][\app]
+|L|και τον λαζαρον <V 6> ως ουν οικου=
+|L|σεν οτι ασθενει τοτε μεν ε=
+|L|μεινεν εν ω ην τοπω δυο ημε=
+|L|ρας <V 7> επιτα μετα τουτω λε=
+|L|γει τοις μαθηταις αγωμεν εις
+|L|την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγου=
+|F 312r|
+|L|σιν αυτω οι μαθηται ραββι
+|L|νυν εζητουν σε λιθασε ιουδαι=
+|L|οι και παλιν υπαγεις εκει
+|L|<V 9> [ill]α[\ill]πεκριθη ις̅ και ειπε ουχι δω=
+|L|δεκα ωραι εισιν της ημερας
+|L|εαν τις περιπατη εν τη ημερα
+|L|ου προσκοπτει οτι το φως του
+|L|κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε
+|L|τις περιπατη εν τη νυκτη προσ=
+|L|κοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυ=
+|L|τω <V 11> ταυτα ειπεν και μετα αυτου
+|L|λεγει αυτοις λαζαρος ο φι=
+|L|λος ημων κεκοιμητε αλλα πο=
+|L|ρευομε ινα εξυπνησε αυτον <V 12> ειπον
+|L|ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει
+|L|κεκοιμητε σωθησεται <V 13> ειρη=
+|L|κει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου
+|F 312v|
+|L|[ill]ε[\ill]κεινη δε εδωξαν οτι περι της
+|L|κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> το=
+|L|τε ουν ειπεν αυτοις παρησια
+|L|[ill]λ[\ill]αζαρος απεθανεν <V 15> και χαιρω
+|L|δι ημας ινα πιστευσητε οτι ου=
+|L|κ ημην εκει αλλ αγωμεν προς
+|L|αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγω=
+|L|μενος διδυμος τοις συμμαθ[ill]η[\ill]=
+|L|ταις αγωμεν και υμεις ινα α=
+|L|ποθανωμεν και υμεις μετ αυτου
+|L|<V 17> [ill]ε[\ill]λθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσα=
+|L|ρας ημερας εχοντα ηδη εν τω
+|L|μνημειω <V 18> ην δε η βιθανια εγ=
+|L|γυς των ιεροσολιμων ως α
+|L|σταδιον πεντε και δεκα <V 19> και
+|L|πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυ=
+|L|θησαν προς τας περι [app][*]μαρθα[ill]1[\ill][\*][C]μαρθαν[\C][\app]
+|F 313r|
+|L|και μαριαν ινα παραμυθησον=
+|L|ται αυτας περι του αδελφου αυ=
+|L|των <V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν
+|L|οτι ερχετε ο ις̅ υπηντησεν αυτω
+|L|μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+|L|<V 21> [ill]ε[\ill]ιπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅
+|L|ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ε=
+|L|τεθνηκει <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι
+|L|οσα αν ετιση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+|L|<V 23> λεγει αυτης ο ις̅ αναστησετε ο αδελ=
+|L|φος σου <V 24> λεγει αυτω μαρθα ειδα
+|L|οτι αναστησετε εν τη αναστασει εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 25> ειπε δε αυτη
+|L|ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζω=
+|L|η ο πιστευον εις εμε καν αποθα=
+|L|νη ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πι=
+|L|στευον εις εμε ου μη αποθανη
+|F 313v|
+|L|εις τον αιωναν πιστευεις του=
+|L|τω <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πε=
+|L|ποιστευκα οτι συ ο χς̅ ο υιος του
+|L|θυ̅ ο υς τον κοσμον ερχωμενος
+|L|<V 28> [ill]κ[\ill]αι ταυτα ειπουσα απηλθεν
+|L|και εφωνησεν μαριαν την α=
+|L|δελφην αυτοις λαθρα ειπου=
+|L|σα ο διδασκαλος παρεστιν και
+|L|φωνη σε <V 29> εκεινη ως [app][*][ill]1[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] ικουσαν
+|L|εγειρεται ταχυ και ερχεται προς
+|L|αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθη ο ις̅ εις
+|L|την κωμην αλλ ην εν τω τοπω ο=
+|L|που υπηντησεν αυτω η μαρθα
+|L|<V 31> [ill]ο[\ill]ι ουν ιουδαιοι οι ωντες μετ αυτης
+|L|εν τη οικια και παραμηθου=
+|L|μενοι αυτην [app][*]ιδ[ill]1[\ill]ντες[\*][C]ιδωντες[\C][\app] την μαρι(αν)
+|L|οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν
+|F 314r|
+|L|ηκολουθησαν αυτη λεγοντες
+|L|οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλ=
+|L|αυση εκει <V 32> ουν μαρια ως ηλ=
+|L|θεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον ε=
+|L|πεσεν εις τους ποδας λε=
+|L|γουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν
+|L|απεθανεν μου ο αδελφος <V 33> ις̅
+|L|[ill]ο[\ill]υν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και
+|L|τους συνελθοντας αυτη ιουδαι=
+|L|ους κλαιοντας ενεβριμησα=
+|L|το το πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+|L|<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον
+|L|λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+|L|<V 35> εδακρισεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαι=
+|L|οι ιδε πως εφιλη αυτον <V 37> τινες
+|L|δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατω
+|L|ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους
+|F 314v|
+|L|του τυφλου ποιησον ινα και
+|L|[app][*]ουτος[\*][C]ουτως[\C][\app] μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν
+|L|παλιν εμβρημησαμενος ε=
+|L|ν εαυτω ερχεται εις το μνημη=
+|L|ον ην δε σπηλαιον και λιθος
+|L|επεκειτω επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅
+|L|[ill]α[\ill]ρατε τον λιθον λεγει αυτω η α=
+|L|δελφη του τεθνηκωτος μαρθα
+|L|κε̅ ηδι οζει τεταρταιος γαρ εστι
+|L|<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι
+|L|εαν πιστευσης οψης την δοξαν
+|L|του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου
+|L|ην ο τεθνηκως κειμενος ο
+|L|δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυ=
+|L|του εις τον ου̅νον ανω και ειπεν
+|L|πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκου=
+|L|σας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παν=
+|F 315r|
+|L|τοτε μου ακουεις αλλα δια τον
+|L|οχλον τον περιεστωτα αυτης
+|L|οχλον ειπον ινα πιστευσωσιν ο=
+|L|τι συ με απεστηλας <V 43> και ταυτα
+|L|ειπων φωνη μεγαλη εκραυγα=
+|L|σεν λαζαρε δευρο εξω <V 44> και
+|L|εξηλθεν ο τεθνηκως τας χει=
+|L|ρας τους ποδας δεδεμενος κει=
+|L|ριαις και η οψις αυτου σουδα=
+|L|ριω περιεδεδετω λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ λυσατε αυτον και αφεται
+|L|υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ τον ιου=
+|L|δαιων οι ελθωντες προς την μα=
+|L|ριαν και θεασαμε[ill]2[\ill]νοι α εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+|L|<V 46> [ill]τ[\ill]ινες δε εξ αυτων απηλθων προς
+|L|τους φαρισαιους και ειπον αυ=
+|L|τοις α εποιησεν
+|F 315v|
+|L|ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις
+|L|και οι φαρισαιοι συνεδριον και
+|L|ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτως
+|L|ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> ε=
+|L|αν αφωμεν αυτω ουτως παντες
+|L|πιστευσουσιν εις αυτον και ελ=
+|L|λευσονται η ρωμαιοι και αρου=
+|L|σιν υμων και τον τοπον και το ε=
+|L|θνος <V 49> εις δε τις εξ αυτον καια=
+|L|φας αρχιερευς ων του ενιαυτου
+|L|εκεινου ειπεν αυτοις υμεις
+|L|ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλο=
+|L|γιζεσθαι ο συμφερει ημιν
+|L|ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του
+|L|λαου και μη ολον το εθνος α=
+|L|ποληται <V 51> [app][*]του[\*][C]τουτω[\C][\app] δε αφ εαυτου
+|L|ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς
+|F 316r|
+|L|ων του ενιαυτου εκεινου προεφη=
+|L|τευσεν οτι εμελεν ο ις̅ αποθνησ=
+|L|κειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ
+|L|του εθνους μονων αλλ ινα και
+|L|τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισ=
+|L|μενα συναγα̣γη εις εν <V 53> απ ε=
+|L|κεινης ουν της ημερας συνεβου=
+|L|λευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυ=
+|L|τον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετη παρισια πε=
+|L|ριεπατει εν τοις ιουδαιοις α=
+|L|λλα απηλθεν εκειθεν εις την χω=
+|L|ραν εγγυς της ερημου εις εφρεαρ
+|L|λεγομενην πολιν κακει διε=
+|L|τριβεν μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσω=
+|L|λυμα εκ της χωρας προ του πασ=
+|F 316v|
+|L|χα ινα αγνησωσιν εαυτους <V 56> εζητουν
+|L|ουν τον ιν̅ και ελεγον προς αλληλων
+|L|εν τω ιερω εστηκωτες τι δοκει υμιν
+|L|οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δε=
+|L|δωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φα=
+|L|ρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω
+|L|που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν
+|L|αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅
+|L|προ εξ ημερον του πασχα ηλθεν εις βηθα=
+|L|νιαν οπου ην λαζαρος ο [app][*]τεθνηκος[\*][C]τεθνηκως[\C][\app] ων η=
+|L|γειρεν εκ [app][*]νεκρον[\*][C]νεκρων[\C][\app] <V 2> εποιησαν αυτω ουν δει=
+|L|πνον εκει και η μαρθα διοικονει ο
+|L|δε λαζαρος εις ην των σινανακειμε=
+|L|νων αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν
+|L|μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου
+|L|ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και
+|F 317r|
+|L|εξεμαξεν [app][*]τ[ill]2[\ill][\*][C]ταις[\C][\app] θριξιν αυτοις τους
+|L|ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ
+|L|της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν εις
+|L|εκ των μαθητων αυτου ιουδας σι=
+|L|μωνος ισκαριωτης ο μελων αυτον πα=
+|L|ραδιδωναι <V 5> διατι τουτω το μυρον ουκ ε=
+|L|πραθη τριακοσιων δυναριων και ε=
+|L|δωθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτω ου=
+|L|χ ωτι περι των πτωχων εμελεν αυ=
+|L|τω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλο=
+|L|σσωκομον ηχεν και τα βαλλομε=
+|L|να εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ α=
+|L|φε̣ς αυτην εις την ημεραν του εν=
+|L|ταφιασμου μου τετηρικεν αυτω
+|L|<V 8> τους πτοχους γαρ παντοτε εχεται με
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολλυς εκ των ιουδαι=
+|L|ων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον
+|F 317v|
+|L|ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδω=
+|L|σιν ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευ=
+|L|σαντω δε ι αρχιερεις ινα και τον λαζα=
+|L|ρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον
+|L|[app][*]υπηγον[\*][C]υπηγων[\C][\app] των ιουδαιων και [app][*]επιστεβον[\*][C]επιστεβων[\C][\app]
+|L|εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον οχλος πολλυς
+|L|ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες
+|L|οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσωλυμα
+|L|<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και
+|L|εξηλθον εις απαντισιν αυτω και
+|L|εκραζον λεγοντες ωσανα ευλογη=
+|L|μενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅
+|L|βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ ονα=
+|L|ριον εκαθησεν επ αυτω καθως εστι
+|L|[app][*]γεγραμενον[\*][C]γεγραμμενον[\C][\app] <V 15> μη φοβου θυγατερ σι(ων)
+|L|ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθη=
+|L|μενος επι πωλον ωνου <V 16> ταυτα δε
+|F 318r|
+|L|ουκ εγνωσαν οι μαθητε αυτου το
+|L|πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ το=
+|L|τε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυ=
+|L|τω γεγραμμενα και ταυτα εποι=
+|L|ησαν αυτω
+|L|<V 17> εμαρτυρι ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου
+|L|οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του
+|L|μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ
+|L|[app][*]νεκρον[\*][C]νεκρων[\C][\app] <V 18> δια τουτω και υπηντη=
+|L|σεν αυτω ο οχλος οτι οικουσεν
+|L|τουτω αυτον
+|F 318r+|
+|L|&lac; {12.17-14.22}
+|F 326r-|
+|L|<K 14><V 23> &lac;
+|F 326r|
+|L|τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ
+|L|μου αγαπησει αυτον και προς αυ=
+|L|τον ελευσωμεθα και μονην παρ αυ=
+|L|τω ποιησωμεν <V 24> ο μη αγαπον με
+|L|τους λογους μου ου [app][*]τυρει[\*][C]τηρει[\C][\app] και ο λογος
+|L|ων ακουεται ουκ εστιν εμος αλλα
+|L|του πεμψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο
+|L|δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμ=
+|L|ψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου
+|L|[ill]ε[\ill]κεινος υμας διδαξει παντα α
+|L|ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημοι υ=
+|L|μιν ειρηνην την εμην ου διδωμι υ=
+|L|μιν καθως ο κοσμος διδωσι
+|L|καγω διδωμι υμιν
+|L|[ill]μη ταρασσεσ[\ill]=
+|F 326v|
+|L|θω υμον η καρδια μηδε διλιατω <V 28> ηκου=
+|L|σατε οτι εγω [app][*][ill]1[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] ειπον υμιν υπαγω και
+|L|ερχωμαι προς υμας ει αγαπατε
+|L|με εχαριτε αν οτι ειπον προς
+|L|τον πρ̅α μου πορευομαι οτι ο πη̅ρ
+|L|μου μειζων μου εστιν <V 29> και νυν ειρι=
+|L|κα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν
+|L|γενηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πο=
+|L|λλα λαλησω μεθ υμων ερχεται
+|L|γαρ ο του κοσμου αρχων και ε=
+|L|ν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> ινα γνω ο
+|L|κοσμος οτι αγαπο τον πρ̅α και
+|L|καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ου=
+|L|τως ποιω εγειρεσθε αγομεν
+|L|εντευθεν <K 15> <V 1> [ill]εγω ειμι η αμπελος η αληθινη κ[\ill]
+|L|αι ο πη̅ρ μου ο [app][*]γεοργος[\*][C]γεωργος[\C][\app] εστιν <V 2> παν
+|F 327r|
+|L|κλημα εν εμοι μη φερων καρπον
+|L|αιρει αυτον και παν το καρπον φε=
+|L|ρων καθερει αυτο ινα πλειωνα
+|L|καρπον φερει <V 3> [app][*]ηδει[\*][C]ηδη[\C][\app] υμεις κα=
+|L|θαροι εσται δια τον λογον ον λελαλη=
+|L|κα υμιν <V 4> καθως το κλημα ου δυνα=
+|L|τε καρπον φερειν αφ εαυτου εαν
+|L|μη μεινη εν τη αμπελω ουτως
+|L|ουδε υμεις εαν μοι εν εμοι μεινητε
+|L|<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κλη=
+|L|ματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυ=
+|L|τω ουτως φερει καρπον πολυν
+|L|οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποι=
+|L|ειν ουδεν <V 6> εαν μη [app][*]της[\*][C]τις [\C][\app] μεινη εν ε=
+|L|μοι εβληθη εξω ος το κλημα
+|L|και ξηρανθη και συναγουσιν αυτα
+|L|και εις το πυρ βαλουσιν και κεετε
+|F 327v|
+|L|<V 7> εαν μεινητε εν εμοι ευληθι
+|L|και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη
+|L|ο εαν [app][*]θεληται[\*][C]θελητε[\C][\app] αιτησεσθαι και γεννη=
+|L|σεται υμιν
+|L|<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ι=
+|L|να καρπον πολυν φερειται και γε=
+|L|ννησεσθαι εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγα=
+|L|πησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας [app][*]μει=
+|L|νατε[\*][C]μηνατε[\C][\app] ε̣ν τη αγαπη ταυτα λελακηκα ημιν <V 10> εαν
+|L|τας εντολας μου τηρησητε μενειται εν τη
+|L|αγαπη μου [app][*]καθος[\*][C]καθως[\C][\app] εγω τας εντολας του πρ̅ς
+|L|μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη
+|L|αγαπη <V 11> ταυτα λαιλαληκα υμιν ινα η χα=
+|L|ρα η εμοι εν υμιν μεινη και η χαρα
+|L|υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η
+|L|εμοι ινα αγαπατε αλληλους καθως
+|L|ηγαπησα υμας <V 13> μειζωνα ταυτης αγα=
+|F 328r|
+|L|πην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου
+|L|θυει υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλ=
+|L|οι μου εσται εαν ποιητε οσα εγο εντε=
+|L|λομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας δουλους
+|L|λεγω οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιη
+|L|αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους
+|L|οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς
+|L|μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις με
+|L|εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην
+|L|υμας και εθυκα υμας ινα υμεις
+|L|υπαγετε και καρπον φερειται και
+|L|ο καρπος υμων μενη ινα ο τι α=
+|L|ν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου
+|L|δωσει υμιν {comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 17> ταυτα εντελωμαι υμιν ινα αγα=
+|F 328v|
+|L|πατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας
+|L|μισει γινοσκετε οτι εμε πρωτον
+|L|υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου η=
+|L|τε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει
+|L|οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ ε=
+|L|γω εξελεξαμην υμας εκ του κοσ=
+|L|μου δια τουτο μισει υμας ο κοσ=
+|L|μος <V 20> [app][*]μνημονευετε[\*][C]μνημονευεται[\C][\app] του λογου ου ε=
+|L|γω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μει=
+|L|ζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν
+|L|και ημας διωξουσιν ει τον λογον
+|L|μου ετηρισαν και τον υμετερον
+|L|τηρισουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα ποι=
+|L|ησουσιν υμιν δια το ονομα μου
+|L|οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
+|L|<V 22> ει μη ηλθων και ελαλησα αυτης α=
+|L|μαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προ=
+|F 329r|
+|L|φασιν ουκ εχουσι περι της
+|L|αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μι=
+|L|σων και τον πρ̅α μου μησει
+|L|<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυ=
+|L|τοις α ουδεις αλλος πεποιη=
+|L|κεν αμαρτιαν ουκ ηχων
+|L|νυν δε και αιορακασι και μεμη=
+|L|σικασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> [ill]α[\ill]λλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγρ̣α=
+|L|μμενος εν τω νομω αυτων οτι
+|L|εμησισαν με δωραιαν <V 26> οταν
+|L|δε ελθη ο παρακλητος ον ε=
+|L|γω πεμψω [app][*]παρα[\*][C]&om;[\C][\app] υμιν παρα
+|L|του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας
+|L|παρα του πρ̅ς εκπορευεται
+|L|εκεινος μαρτυρισει περι εμου
+|L|<V 27> και υμεις μαρτυριτε οτι α=
+|F 329v|
+|L|π αρχεις μετ εμου εσται <K 16> <V 1> ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν ινα μη [app][*]σκανλι=
+|L|σθηται[\*][C]σκαναδαλισθηται[\C][\app] <V 2> αποσυναγωγους ποιη=
+|L|σωσιν υμας {comm}
+|L|{comm}
+|L|αλ ερχεται ωρα ινα πας ο α=
+|L|ποκτεινας υμας δοξη λατρι=
+|L|αν προσφερειν τω θω̅
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι
+|L|ουκ εγνωσαν τον πρ̅α
+|L|ουδε εμε <V 4> αλα ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν ινα οταν ελθη η
+|L|ωρα μνημονεβηται αυτον ο=
+|L|τι εγω ειπον υμιν ταυτα δε
+|L|υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι
+|L|μεθ υμων υμιν <V 5> νυν δε υπαγω
+|L|προς τον πεμψαντα με και ου=
+|F 330r|
+|L|δεις εξ υμων ερωτα με που υ=
+|L|παγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν η λυπη πεπληρω=
+|L|κεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω
+|L|την αληθειαν λεγω υμιν συμ=
+|L|φερει υμιν ινα εγω απελθω
+|L|ο παρακλητος ουκ λευσεται προς
+|L|υμας εαν δε πορευθω πεμ=
+|L|ψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων
+|L|εκεινος ελεξη τον κοσμον πε=
+|L|ρι αμαρτιας και περι δικαιο=
+|L|συνης και περι κρισεως <V 9> περι
+|L|app][*][ill]1[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] αμαρτυας μεν οτι ου πι=
+|L|στεβουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιο=
+|L|συνης δε οτι προς τον πρ̅α μου
+|L|υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε
+|L|με <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρ=
+|F 330v|
+|L|χων του κοσμου τουτου κε=
+|L|κριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν
+|L|υμιν αλλ ου δυνασθαι βαστα=
+|L|ζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκει=
+|L|νος το πν̅α της αλληθειας ο=
+|L|δηγησει υμας εις πασαν την
+|L|αληθειαν ου γαρ λαλησει α=
+|L|φ εαυτου αλλ οσα αν ακουσι
+|L|λαλησει και τα ερχωμενα
+|L|αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος δε δο=
+|L|ξασει οτι εκ του εμου ληψε=
+|L|τε και αναγγελοι υμιν
+|L|<V 15> [ill]π[\ill]αντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν
+|L|δια τουτω ειπον οτι εκ του
+|L|εμου ληψεται και αναγγελοι
+|L|υμιν <V 16> μικρον και ου θεωριτε
+|L|με και παλιν μικρον και ο=
+|F 331r|
+|L|ψεσθε με οτι εγω υπαγω προς τον
+|L|πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθη=
+|L|των αυτου προς αλληλους τι ε=
+|L|στιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μι=
+|L|κρον και οψεσθε με και οτι εγω
+|L|υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν
+|L|τουτο τι εστιν ο λεγει μικρον ου=
+|L|κ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο
+|L|ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και
+|L|ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε
+|L|μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και
+|L|ου θεωρειτε με και παλην μι=
+|L|κρον και [app][*]οψεσθ[ill]αι[\ill][\*][C]οψεσθε[\C][\app] με <V 20> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και
+|L|θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος
+|L|[app][*]χαρισεται[\*][C]χαρισετε[\C][\app] υμεις δε λυπηθησεσθε
+|F 331v|
+|L|αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενη=
+|L|σεται <V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην
+|L|εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν
+|L|δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι
+|L|μνημονευει της θλιψεως δι=
+|L|α την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος
+|L|εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν
+|L|λυπην μεν νυν εχετε πα=
+|L|λιν δε οψομαι υμας και χαρι=
+|L|σεται υμων η καρδια και
+|L|την χαραν υμων ουδεις αιρει
+|L|αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη η=
+|L|μερα εμε ουκ ερωτησητε ου=
+|L|δεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι οσα αν αιτησητε τον
+|L|πρ̅α μου εν τω ονοματι μου
+|L|δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ου=
+|F 332r|
+|L|κ ητησατε ουδεν εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτειτε και ληψεσθε ι=
+|L|να η χαρα υμων η πεπλη=
+|L|ρωμενη <V 25> ταυτα εν παροι=
+|L|μια λελαληκα υμιν ταυτα
+|L|αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ εν
+|L|παροιμιαις λαλησω υμιν
+|L|αλλα παρρησια περι του
+|L|πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> εν εκει=
+|L|νη τη ημερα εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτησασθε και ου
+|L|λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω
+|L|τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος
+|L|γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι
+|L|υμεις εμε πεφιληκατε
+|L|και πεπιστευκατε οτι εγω
+|L|παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλ=
+|F 332v|
+|L|θον παρα του πρ̅ς αι ελη=
+|L|λυθα εις τον κοσμον παλην
+|L|αφιημι τον κοσμον και πο=
+|L|ρευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λε=
+|L|γουσιν αυτω οι μαθηται αυτου
+|L|ιδε νυν παρρησια λαλεις και
+|L|παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+|L|<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παν=
+|L|τα και ου χρειαν εχεις ινα τις
+|L|σε ερωτα εν τουτω πιστευοι=
+|L|μεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+|L|<V 31> [ill]α[\ill]πεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πι=
+|L|στευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα
+|L|και νυν εληλυθεν ινα σκορ=
+|L|πισθητε εκαστος εις τα ιδη=
+|L|α και εμε μονον αφητε και
+|L|ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μου
+|F 333r|
+|L|μετ εμου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν
+|L|τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα
+|L|θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+|L|<K 17> <V 1> [ill]τ[\ill]αυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας
+|L|τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅=
+|L|νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα
+|L|[ill]δ[\ill]οξασον σου τον υιον ινα και ο υιος
+|L|σου δοξαση σε <V 2> καθως εδωκας
+|L|αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ι=
+|L|να παν ο [app][*]δεδοκας[\*][C]δεδωκας[\C][\app] αυτω δωσει αυ=
+|L|τοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν
+|L|η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι
+|L|σε τον μονον αληθηνον θν̅ και ον
+|L|απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα
+|L|επι της γης το εργον ετελειωσα
+|L|ο δεδωκας μοι ινα ποιησω αυτο
+|F 333v|
+|L|<V 5> [ill]κ[\ill]αι νυν δοξασον με συ πε̅ρ
+|L|παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον
+|L|προ του τον κοσμον ειναι πα=
+|L|ρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το
+|L|ονομα τοις αν̅οις ους δεδω=
+|L|κας μοι εκ του κοσμου σοι
+|L|ησαν και εμοι αυτους δεδω=
+|L|κας και τον λογον μου τε=
+|L|τηρηκασι <V 7> νυν εγνωκαν ο=
+|L|τι παντα οσα δεδωκας
+|L|μοι παρα σου εστιν
+|L|<V 8> [ill]ο[\ill]τι τα ρηματα α δεδωκας
+|L|μοι δεδωκα αυτης και αυτοι
+|L|ελαβον και εγνωσαν αλη=
+|L|θως οτι παρα σου εξηλθον
+|L|[ill]κ[\ill]αι επιστευσαν οτι συ με α=
+|L|πεστειλας <V 9> εγω περι αυτων
+|F 334r|
+|L|[ill]ε[\ill]ρωτω ου περι του κοσμου ερω=
+|L|τω αλλα περι ων δεδωκας μοι
+|L|οτι σοι εισι <V 10> και τα εμα παντα
+|L|σα εστι και τα σα εμα και
+|L|δεδωξασμαι εν αυτοις <V 11> και ου=
+|L|κ ετι ειμι εν τω κοσμω και
+|L|ουτοι εν τω κοσμω εισι και
+|L|εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ
+|L|αγιε τηρησον αυτους εν τω ο=
+|L|νοματι σου ους δεδωκας μοι
+|L|<V 12> εφυλαξα και ουδεις εξ αυ=
+|L|των [app][*]απωλετω[\*][C]απωλετο[\C][\app] ει μη ο υιος της
+|L|απολειας ινα η γραφη πληρω=
+|L|θη <V 13> νυν δε προς σε ερχομε
+|L|και ταυτα λαλω εν τω κοσμω
+|L|ινα εχωσι την χαραν την εμην
+|L|πεπληρωμενην εν αυτοις
+|F 334v|
+|L|<V 14>[ill]ε[\ill]γω δεδωκα αυτοις τον λογον σου
+|L|και ο κοσμος εμοσησεν αυτους
+|L|οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+|L|[ill]κ[\ill]αθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσ=
+|L|μου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης εκ
+|L|του κοσμου αλλ ινα τηρησης
+|L|αυτους απο του πονηρου <V 16> εκ του
+|L|κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ
+|L|του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον
+|L|αυτους εν τη αληθεια σου
+|L|[ill]ο[\ill] λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> κα=
+|L|θως εμε απεστειλας εις τον κοσ=
+|L|μον καγω απεστειλα αυτους εις
+|L|τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων
+|L|εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυ=
+|L|τοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+|L|<V 20> [ill]ου[\ill] περι τουτον δε ερωτω μονον
+|F 335r|
+|L|αλλα και περι των πιστευοντων
+|L|δια του λογου αυτων εις εμε
+|L|<V 21> [ill]ι[\ill]να παντες ωσι καθως συ πε̅ρ
+|L|εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυ=
+|L|τοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσ=
+|L|μος πιστευση οτι συ με απεστει=
+|L|λας <V 22> και εγω την δωξαν ην δε=
+|L|δωκας μοι δεδωκα αυτοις ι=
+|L|να ωσιν εν καθως ημης εν
+|L|εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ ε=
+|L|ν εμοι ινα ωσι τετελειωμε=
+|L|νοι εις σε [ill]κ[\ill]αι ινα γινωσκει ο
+|L|κοσμος οτι συ με απεστειλας
+|L|[ill]κ[\ill]αι ηγαπησας αυτους καθως ε=
+|L|με ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδω=
+|L|κας μοι θελω οπου ειμι εγω κα=
+|L|κει ωσι μετ εμου ινα θεωρωση
+|F 335v|
+|L|την δοξαν την εμην ην εδωκ(ας)
+|L|μοι οτι ηγαπησας προ καταβο=
+|L|λης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο
+|L|κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε
+|L|εγνων και ουτοι εγνωσαν ο̣=
+|L|τι συ με απεστειλας <V 26> [ill]κ[\ill]αι εγνω=
+|L|ρισα αυτοις το ονομα σου και
+|L|γνωρισω ινα και η αγαπη ην
+|L|ηγαπησας με εν αυτοις ειη
+|L|<K 18> <V 1> [ill]τ[\ill]αυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν
+|L|τοις μαθηταις αυτου περαν
+|L|του χειμαρρου των κεδρων
+|L|[ill]ο[\ill]που ην κηπος εις ον εισηλθεν
+|L|αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> [ill]η[\ill]δει δε και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτον τον τοπον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη και ο ις̅ εκει μετα των
+|F 336r|
+|L|μαθητον αυτου <V 3> ο ουν ιουδας
+|L|λαβων την σπειραν και εκ των
+|L|αρχιερεων και φαρισαιων
+|L|υπηρετας ερχεται εκει μετα
+|L|φανων και [app][*]λαμπαδον[\*][C]λαμπαδων[\C][\app] και οπλων
+|L|<V 4> [ill]ι[\ill]ς̅ ουν ειδως παντα τα ερχο=
+|L|μενα επ αυτον εξελθων ειπεν
+|L|αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|[ill]λ[\ill]εγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστη=
+|L|κει δε και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν
+|L|αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον
+|L|εις τα οπισω και επεσων χαμαι
+|L|<V 7>[ill]π[\ill]αλιν ουν αυτους επηρωτησε
+|L|τινα ζητειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκρι=
+|F 336v|
+|L|θη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι
+|L|εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε
+|L|αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πλη=
+|L|ρωθη ο λογος ον ειπεν οτι
+|L|ους δεδωκας μοι ουκ απωλε=
+|L|σα εξ αυτων ουδενα
+|L|<V 10> [ill]σ[\ill]ιμων ουν πετρος εχων μα=
+|L|χαιραν ειλκυσεν αυτην και
+|L|επεσε τον του αρχιερεως δου=
+|L|λον και εκοψεν αυτου το ωτιον
+|L|το δεξιον ην δε [app][*]τω[\*][C]&om;[\C][\app] ονομα τω
+|L|δουλω μαλχος
+|L|<V 11> [ill]ε[\ill]ιπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε
+|L|την μαχαιραν σου εις την θη=
+|L|κην το ποτηριον ο δεδωκε
+|L|μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η
+|L|ουν σπειρα και ο χιλιαρχος
+|F 337r|
+|L|και οι υπηρεται των ιουδαι=
+|L|ων συνελαβον τον ιν̅ και
+|L|εδισαν αυτον <V 13> και απηγαγον
+|L|[ill]α[\ill]υτον προς αναν πρωτον ην
+|L|γαρ πενθερος του καιαφα
+|L|ος ην αρχιερευς του ενιαυτου
+|L|εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο
+|L|συμβουλευσας τοις ιουδαι=
+|L|οις οτι συμφερη ενα αν̅ον
+|L|απολεσθαι υπερ του λαου
+|L|<V 15> [ill]η[\ill]κολουθη δε τω ιυ̅ [app][*]σι̣μον[\*][C]σι̣μων[\C][\app] πε=
+|L|τρος και ο αλλος μαθητης
+|L|ο δε μαθητης εκεινος ην γνω=
+|L|στος τω αρχιερει και συνει=
+|L|σηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην
+|L|του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος
+|L|ειστηκε̣ι προς τη θυρα εξω
+|F 337v|
+|L|[ill]ε[\ill]ξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος
+|L|ος ην γνωστος τω αρχιερει
+|L|και ειπε τη θυρωρω και εισηγα=
+|L|γε τον πετρον
+|L|<V 17> [ill]λ[\ill]εγει ουν η παιδισκη η θυρωρος
+|L|τω πετρω μη και συ εκ των
+|L|μαθητων ει του αν̅ου τουτου
+|L|λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστη=
+|L|κεισαν δε οι δουλοι και οι υπη=
+|L|ρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες
+|L|[ill]ο[\ill]τι ψυχος ην και εθερμαινον=
+|L|το ην δε μετ αυτων ο πετρος
+|L|εστως και θερμαινομενος
+|L|<V 19> [ill]ο[\ill] ουν αρχιερευς ηρωτησε
+|L|τον ιν̅ περι των μαθητων
+|L|αυτου και περι της διδαχης
+|L|αυτου <V 20> [ill]α[\ill]πεκριθη αυτω
+|F 338r|
+|L|ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα
+|L|τω κοσμω εγω παντοτε ε=
+|L|διδαξα εν συναγωγη και εν
+|L|τω ιερω οπου παντοτε οι
+|L|ιουδαιοι συνερται και εν
+|L|κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι
+|L|με επερωτας επερωτη=
+|L|σον τους ακηκοοτας τι ελα=
+|L|λησα αυτοις ιδε ουτοι οιδα=
+|L|σιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> [ill]τ[\ill]αυτα δε αυτου ειποντος εις
+|L|των υπηρετων [app][*]παρεστηκος[\*][C]παρεστηκως[\C][\app]
+|L|εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ει=
+|L|πων ουτως αποκρινη τω
+|L|αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ ει κακως ελαλησα
+|L|[ill]μ[\ill]αρτυρησον περι του κακου
+|F 338v|
+|L|ει δε [app][*]καλος[\*][C]καλως[\C][\app] τι με δερεις <V 24> απε=
+|L|στειλεν αυτον αννας δεδεμενον
+|L|προς καιαφαν τον αρχιερεα
+|L|<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και
+|L|[app][*]θερμ[ill]1[\ill]νομενος[\*][C]θερμαινομενος[\C][\app] ειπον ο=
+|L|υν αυτω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ει ηρνησατο
+|L|ουν εκεινος και ειπεν ουκ ει=
+|L|μι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων
+|L|του αρχιερεως συγγενης
+|L|ων ος απεκοψε πετρος το
+|L|ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν
+|L|τω κηπω μετ αυτων <V 27> παλι=
+|L|ν ουν ηρνησατο ο πετρος
+|L|[ill]κ[\ill]αι ευθεως αλεκτωρ εφω=
+|L|νησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅
+|L|απο του καιαφα εις το πρ=
+|L|αι=
+|F 339r|
+|L|τωριον ην δε πρωια και
+|L|αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραι=
+|L|τωριον ινα μη μιανθωσιν
+|L|αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς
+|L|αυτους και ειπε τινα κατη=
+|L|γοριαν φερετε κατα του αν̅ου
+|L|τουτου <V 30> απεκριθησαν και
+|L|ειπον αυτω ει μη ην ουτος
+|L|κακοποιος ουκ αν σοι παρε=
+|L|δωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο πιλατος λαβετε
+|L|ουν αυτον υμεις και κατα
+|L|τον νομον υμων κρινα=
+|L|τε ειπον ουν αυτω οι ιου=
+|L|δαιοι ημιν ουκ εξεστιν α=
+|L|ποκτειναι ουδενα <V 32> ινα
+|F 339v|
+|L|ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ο=
+|L|ν ειπε σημαινων ποιω θα=
+|L|νατω ημελλεν [app][*]αποθνησκ[ill]1[\ill][\*][C]αποθνησκειν[\C][\app]
+|L|<V 33>[ill]ε[\ill]ισηλθεν ουν εις το πραιτω=
+|L|ριον παλιν ο πιλατος και
+|L|εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων <V 34> απεκρι=
+|L|θη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ
+|L|τουτο λεγεις η αλλοι σοι ει=
+|L|πον περι εμου <V 35> απεκρι=
+|L|θη αυτω ο πιλατος μητι ε=
+|L|γω ιουδαιος ειμι το εθνος
+|L|το σον και οι αρχιερεις πα=
+|L|ρεδωκαν σε εμοι τι εποι=
+|L|ησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βα=
+|L|σιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του
+|F 340r|
+|L|κοσμου τουτου ει εκ του
+|L|κοσμου τουτου ην η βασιλ=
+|L|εια η εμη οι υπηρεται αν
+|L|οι εμοι [app][*]ηγων[ill]1[\ill]ζοντο[\*][C]ηγωνιζοντο[\C][\app] ινα
+|L|μη παραδοθω τοις ιουδαι=
+|L|οις νυν δε η βασιλεια η ε=
+|L|μη ουκ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> [ill]ε[\ill]ιπεν ουν αυτω ο πιλατος
+|L|ουκουν βασιλευς ει συ α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ συ λεγεις ο=
+|L|τι βασιλευς ειμι εγω εγω
+|L|εις τουτο γεγεννημαι και εις
+|L|τουτο [app][*]ελ[ill]1[\ill]λυθα[\*][C]εληλυθα[\C][\app] εις τον κοσ=
+|L|μον ινα μαρτυρησω τη
+|L|αληθεια πας ο ων εκ της
+|L|αληθειας ακουει μου της
+|L|φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλα=
+|F 340v|
+|L|τος τι εστιν αληθεια και
+|L|τουτο [app][*]ειπον[\*][C]ειπων[\C][\app] παλιν εξηλθε
+|L|ο πιλατος προς τους ιουδαι=
+|L|ους και λεγει αυτοις εγω ουδε=
+|L|μιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39> [ill]ε[\ill]στι δε συνηθεια υμιν ινα υ=
+|L|μιν εναν απολυσω εν τω πασ=
+|L|χα βουλεσθε ουν απολυ=
+|L|σω τον βασιλεα των ιουδαι=
+|L|ων <V 40> κραυγασαν ουν πα=
+|L|λιν παντες λεγοντες μη του=
+|L|τον αλλα τον βαραββαν ην
+|L|δε ο βαραββας λιστης
+|L|<K 19> <V 1> [ill]τ[\ill]οτε ουν ελαβεν ο πιλατος
+|L|τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και
+|L|οι στρατιωται πλεξαντες στε=
+|L|φανον εξ ακανθων επεθηκαν
+|F 341r|
+|L|αυτου τη κεφαλη και ιματι
+|L|πορφυρουν περιεβαλον αυ=
+|L|τον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βα=
+|L|σιλευς των ιουδαιων και ε=
+|L|διδουν αυτο ραπισματα
+|L|<V 4> [ill]ε[\ill]ξηλθεν ουν παλιν ο πιλατος
+|L|εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω
+|L|υμιν [app][*]εξο αυτων[\*][C]εξω αυτον[\C][\app] ινα γνωτε
+|L|οτι ουδεμιαν αιτιαν εν αυτω
+|L|ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ ε=
+|L|ξω φορων τον ακανθινον στε=
+|L|φανον και το πορφυρουν ιμα=
+|L|τιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+|L|<V 6> [ill]ο[\ill]τε ουν ειδον αυτον οι αρχιερις
+|L|και [app][*]οο[\*][C]οι[\C][\app] υπηρεται εκραυγασαν
+|L|λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον
+|L|αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|F 341v|
+|L|λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρω=
+|L|σατε εγω γαρ ουχ ευρισκω αι=
+|L|τιαν εν αυτω <V 7> απεκριθησαν
+|L|αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον
+|L|εχομεν και κατα τον νομων
+|L|ημων οφειλει αποθανειν
+|L|οτι εαυτον θυ̅ υιον εποιησεν
+|L|<V 8> [ill]ο[\ill]τε ουν ηκουσεν ο πιλατος του=
+|L|τον τον λογον μαλλον εφοβη=
+|L|θη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτω=
+|L|ριον παλην και λεγει τω ιυ̅
+|L|[ill]π[\ill]οθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν
+|L|ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν
+|L|αυτω ο πιλατος εμοι ου λα=
+|L|λεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν
+|L|εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσι=
+|L|αν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκρι=
+|F 342r|
+|L|θη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουμιαν
+|L|κατ εμου ει μη ην σοι δεδωμε=
+|L|νον ανωθεν δια τουτο ο παρα=
+|L|διδους με σοι μειζονα αμαρτιαν
+|L|εχει <V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλα=
+|L|τος απολησαι αυτον οι δε οι=
+|L|ουδαιοι εκραυγασαν λεγον=
+|L|τες εαν τουτον απολυσης
+|L|ουκ ει φιλος του καισαρος
+|L|πας ο βασιλεα [app][*][ill]2[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] αυτον ποι=
+|L|ων αντιλεγει τω καισαρι
+|L|<V 13> ουν πιλατος ακουσας τουτον
+|L|τον λογον ηγαγεν εξω τον
+|L|ιν̅ και εκαθησεν επι του βη=
+|L|ματος εις τοπον λεγομε=
+|L|νον λιθοστρωτον εβρα=
+|L|εστι δε γαβαθα <V 14> ην δε πα=
+|F 342v|
+|L|ρασκευη του πασχα ωρα δε ω=
+|L|σει εκτη και λεγει τοις ιου=
+|L|δαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+|L|<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον
+|L|στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις
+|L|ο πιλατος τον βασιλεα υ=
+|L|μων στ̅ρωσω απεκριθησαν
+|L|[ill]ο[\ill]ι αρχιερεις ουκ εχομεν βασι=
+|L|λεα ει μι καισαρα <V 16> τοτε
+|L|ουν παρεδωκεν αυτον ινα
+|L|στ̅ρωθη παρελαβον τον
+|L|ιν̅ και ηγαγον <V 17> και βασταζων
+|L|τον στ̅ρων αυτου εξηλθεν εις
+|L|τοπον λεγομενον κρανιου το=
+|L|πον ος λεγεται εβραιστι γολ=
+|L|γοθα <V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν
+|L|[ill]μ[\ill]ετ αυτου αλλους διο εντευθεν
+|F 343r|
+|L|ενα και εντευθεν ενα μεσον
+|L|δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον
+|L|ο πιλατος και εθηκεν επι του
+|L|στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅
+|L|ο ναζωραιος ο βασιλευς των
+|L|ιουδαιων <V 20> τουτον τον τιτλον
+|L|[ill]π[\ill]ολλοι ανεγνωσαν των ιουδαι=
+|L|ων οτι εγγυς ην ο τοπος της
+|L|πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και
+|L|ην γεγραμμενον εβραιστι
+|L|[ill]ε[\ill]λληνιστι ρωμαιστι <V 21> ελεγον
+|L|τω πιλατω οι αρχιερεις των
+|L|ιουδαιων μη γραφε ο βασι=
+|L|λευς των ιουδαιων αλλ οτι
+|L|ειπεν εκεινος βασιλευς ειμι
+|L|των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο
+|L|πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+|F 344r|
+|L|<V 23> [ill]ο[\ill]ι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρω=
+|L|σαν τον ιν̅ ελαβον τα ιμα=
+|L|τια αυτου και εποιησαν τε=
+|L|σαρα μερη εκαστω στρατι=
+|L|ωτη μερος και τον χιτω=
+|L|να ην δε ο χιτων αραφος
+|L|εκ των ανωθεν υφαντος δι
+|L|ολου <V 24> ειπον ουν προς αλλη=
+|L|λους μη σχισωμεν αυτον
+|L|[ill]α[\ill]λλα λαχωμεν περι αυτου
+|L|τινος εσται ινα [app][*]&om;[\*][C]η[\C][\app] γραφη πλη=
+|L|ρωθη η λεγουσα διεμερισαν=
+|L|το τα ιματια μου εαυτοις
+|L|και επι τον ιματισμον μου
+|L|εβαλον κληρον οι μεν ουν
+|L|στρατιωται ταυτα εποιη=
+|L|σαν <V 25> ιστηκεισαν δε
+|F 344v|
+|L|παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ
+|L|αυτου και η αδελφη της μρ̅ς
+|L|αυτου μαρια η του κλοπα
+|L|και μαρια η μαγδαληνη
+|L|<V 26> [ill]ι[\ill]ς̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον
+|L|μαθητην ον ηγαπα λεγει
+|L|τη μρ̅ι̣ αυτου γυναι ιδε ο
+|L|υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω μα=
+|L|θητη ιδου η μη̅ρ σου και
+|L|απ εκεινης της ωρας ελα=
+|L|βεν ο μαθητης αυτην εις
+|L|τα ιδια <V 28> μετα τουτο ιδων
+|L|ις̅ οτι παντα ηδη τετελε=
+|L|σται ινα τελειωθη η γραφη
+|L|λεγει διψω <V 29> σκευος ουν
+|L|εκειτο οξους μεστον οι
+|L|[ill]δ[\ill]ε πλησαντες σπογγον ο=
+|F 345r|
+|L|ξους μετα [app][*]χολυς[\*][C]χολης[\C][\app] και υσω=
+|L|που και περιθεντες καλλα=
+|L|μω προσηνεγκαν αυτου τω
+|L|στοματι <V 30> οτε ουν ελαβε το
+|L|οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται
+|L|[ill]κ[\ill]αι κληνας την κεφαλην πα=
+|L|ρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιου=
+|L|δαιοι ινα μη μεινη επι του
+|L|στ̅ρου τα σωματα εν τω σα=
+|L|ββατω επει παρασκευη ην
+|L|ην γαρ μεγαλη η ημερα εκει=
+|L|νου του σαββατου ηρωτη=
+|L|σαν τον πιλατον ινα κα=
+|L|τεαγωσιν αυτων τα σ̣κελη
+|L|[ill]κ[\ill]αι αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι
+|L|στρατιωται και του μεν
+|L|πρωτου κατεαξαν τα
+|F 345v|
+|L|σκελη και του αλλου του συστ̅ρω=
+|L|θεντος αυτω <V 33> επι δε τον
+|L|ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον
+|L|ηδη τεθνηκοτα ου κατεα=
+|L|ξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις
+|L|των στρατιωτων λογχη αυ=
+|L|του την πλευραν ενυξεν
+|L|[ill]κ[\ill]αι ευθεως εξηλθεν αιμα και
+|L|υδωρ <V 35> και ο εωρακως με=
+|L|μαρτυρηκε και αληθινη ε=
+|L|στιν αυτου η μαρτυρια κα=
+|L|κεινος οιδεν οτι αληθη λεγ=
+|L|ξει ινα υμεις πιστευσητε
+|L|<V 36> [ill]ε[\ill]γενετο γαρ ταυτα ινα η
+|L|γραφη πληρωθη οστουν ου
+|L|συντριβησεται αυτου
+|L|<V 37> [ill]κ[\ill]αι παλιν ετερα γραφη λεγει
+|F 346r|
+|L|[ill]ο[\ill]ψονται εις ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον
+|L|πιλατον ιωσηφ ο απο αρι=
+|L|μαθαιας ων μαθητης του
+|L|ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων ινα
+|L|αρη το σωμα του ιυ̅ και επε=
+|L|τρεψεν ο πιλατος ηλθε
+|L|δε <V 39> και νι̣κοδημος ο ελθων
+|L|προς τον ιν̅ νυκτος το πρω=
+|L|τον φερων μιγμα σμυρ=
+|L|νης και αλοης ωσει λιτρας
+|L|εκατον <V 40> ελαβον ουν το σω=
+|L|μα του ιυ̅ και [app][*]εδυ[ill]3[\ill][\*][C]εδησαν[\C][\app] αυ=
+|L|το εν οθονιοις μετα των α=
+|L|ρωματων καθως εθος ε=
+|L|στι τοις ιουδαιοις ενταφι=
+|F 346v|
+|L|αζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρω=
+|L|θη κηπος και εν τω κηπω μνημειον
+|L|καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+|L|<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των
+|L|ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνη=
+|L|μειον εθηκαν τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε μια των
+|L|σαββατων μαρια η μαγδαληνη
+|L|ερχεται πρωι σκοτιας ετι ου=
+|L|σης εις το μνημειον και βλεπει
+|L|τον [app][*]βιθον[\*][C]λιθον[\C][\app] ηρμενον εκ του μνη=
+|L|μειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται
+|L|προς [app][*]σιμονα[\*][C]σιμωνα[\C][\app] πετρον και προς τον
+|L|αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και
+|L|λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ μου εκ
+|L|του μνημειου και ουκ οιδαμεν που
+|L|εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πε
+|L|τρος και ο αλλος μαθητης και ηρ=
+|F 347r|
+|L|χοντο εις το μνημειον <V 4> ετρεχον
+|L|δε οι δυο ομου και ο αλλος μα=
+|L|θητης προεδραμε ταχι=
+|L|ον του πετρου και ηλθεν
+|L|πρωτος εις το μνημειον
+|L|<V 5> και παρακιψας βλεπει κει=
+|L|μενα τα οθονια ου μεν=
+|L|τοι εισηλθεν <V 6> ερχεται ο=
+|L|υν [app][*]σιμον[\*][C]σιμων[\C][\app] πετρος ακολου=
+|L|θων αυτων και οισηλθεν
+|L|εις το μνημειον και θεω=
+|L|ρει τα οθονια κειμενα
+|L|<V 7> και τω σουδαριον ο ην επι
+|L|της κεφαλης αυτου ου
+|L|μετα των [app][*]οθονιον[\*][C]οθονιων[\C][\app] κειμε=
+|L|νον αλλα χωρις εντετυλιγ=
+|L|μενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε
+|F 347v|
+|L|ουν εισηλθε και ο αλλος μα=
+|L|θητης ο ελθων πρωτος εις
+|L|το μνημειον και ειδεν και
+|L|επιστευσεν <V 9> ουδεπο γαρ η=
+|L|δεισαν την γραφην οτι δει
+|L|αυτον εκ νεκρον αναστη=
+|L|ναι <V 10> απηλθον ουν παλιν
+|L|προς εαυτους οι μαθηται
+|L|<V 11> [ill]μ[\ill]αρια δε ειστηκει προς το μνη=
+|L|μειον κλεουσα εξω ως
+|L|ουν εκλαιεν παρεκυψεν
+|L|εις το μνημειον <V 12> και θεω=
+|L|ρει δυο αγγελους εν λευκοις
+|L|καθεζομενους ενα προς
+|L|τη κεφαλη και ενα προς τοις
+|L|ποσιν οπου εκειτο το σω=
+|L|μα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυ=
+|F 348r|
+|L|τη εκεινοι γυναι τι κλαιεις
+|L|λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅
+|L|μου και ουκ οιδα που εθη=
+|L|καν αυτον <V 14> και ταυτα ει=
+|L|πουσα εστραφη εις τα ο=
+|L|πισω και θεωρει τον ιν̅
+|L|εστωτα και ουκ ηδει οτι
+|L|ις̅ εστιν <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι
+|L|τι κλαιεις τινα ζητεις εκει=
+|L|νη δοκουσα οτι οτι ο κηπου=
+|L|ρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ
+|L|εβαστασας αυτον ειπε μοι
+|L|που εθηκας αυτον καγω
+|L|αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο
+|L|ις̅ μαρια στραφεισα
+|L|εκεινη λεγει αυτω ραβου=
+|L|νι ο λεγεται διδασκαλε
+|F 348v|
+|L|<V 17> [ill]λ[\ill]εγει αυτης ο ις̅ μη μου απτου
+|L|ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον
+|L|πρ̅α μου πορευου δε προς τους
+|L|αδελφους μου και ειπε αυτοις
+|L|αναβαινω προς τον πρ̅α μου και
+|L|πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υ=
+|L|μων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαλη=
+|L|νη απαγγελλουσα τοις μαθηταις
+|L|οτι εωρακα τον κν̅ και ταυτα ει=
+|L|πεν <V 19> [ill]ο[\ill]υσης ουν οψιας τη ημε=
+|L|ρα εκεινη τη μια των [app][*]σαββατων[\*][C]σαββατων[\C][\app]
+|L|και των θυρων κεκλεισμενων ο=
+|L|που ησαν οι μαθηται συνηγμε=
+|L|νοι δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|[ill]η[\ill]λθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και
+|L|λεγει αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και του=
+|L|το [app][*]ειπον[\*][C]ειπων[\C][\app] εδειξεν αυτοις τας
+|F 349r|
+|L|χειρας και την πλευραν αυτου
+|L|[ill]ε[\ill]χαρησαν ουν οι μαθηται ιδον=
+|L|τες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως
+|L|απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πε=
+|L|μπω υμας <V 22> και τουτο ειπων
+|L|ενεφυσησε και λεγει [app][*]&om;[\*][C]αυτοις[\C][\app] λαβετε
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε
+|L|τας αμαρτιας αφιενται αυτοις
+|L|[ill]α[\ill]ν τινων κρατητε καικρατην=
+|L|ται <V 24> θωμας δε εις εκ των δωδε=
+|L|κα ο λεγομενος διδυμος ου=
+|L|κ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+|L|<V 25> [ill]ε[\ill]λεγον αυτω οι αλλοι μαθηται
+|L|εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ει=
+|L|πεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις
+|F 349v|
+|L|χε̣ρσιν αυτου τον τυπον των ηλων
+|L|[ill]κ[\ill]αι βαλω τον δακτυλον μου εις
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω
+|L|την χειρα μου εις την πλευραν
+|L|αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και με=
+|L|θ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω
+|L|οι μαθηται αυτου και θωμας με=
+|L|τ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων
+|L|κεκλεισμενων και εστη εις το με=
+|L|σον και ειπεν αυτοις ειρηνη υ=
+|L|μιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε
+|L|τον δακτυλον σου ωδε και ιδε
+|L|τας χειρας μου και φερε την
+|L|χειρα σου και βαλε εις την πλευ=
+|L|ραν μου και μη γινου απιστος
+|L|αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας
+|F 350r|
+|L|[ill]κ[\ill]αι ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+|L|<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με
+|L|πεπιστευκας μακαριοι οι μη
+|L|ιδοντες και πιστευσαντες<V 30> πο=
+|L|λλα μεν ουν και αλλα σημεια
+|L|εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μα=
+|L|θητων αυτου α ουκ εστι γεγραμε=
+|L|να εν τω βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα
+|L|δε γεγραπται ινα πιστευηται οτι
+|L|ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και
+|L|ινα πιστευοντες ζωην εχητε
+|L|εν τω ονοματι αυτου <K 21> <V 1> μετα ταυτα
+|L|[ill]ε[\ill]φανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅
+|L|τοις μαθηταις επι της θαλα=
+|L|σσης της τιβεριαδος εφα=
+|L|νερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου
+|F 350v|
+|L|σιμων πετρος και θωμας ο
+|L|λεγομενος διδυμος και να=
+|L|θαναηλ ο απο κανα της γαλι=
+|L|λαιας και οι του ζεβεδαιου
+|L|[ill]κ[\ill]αι αλλοι εκ των μαθητων αυτου
+|L|δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος
+|L|[ill]υ[\ill]παγω αλιευειν λεγουσιν αυτω
+|L|ερχομεθα και ημεις συν σοι
+|L|εξηλθον και ενεβησαν εις το
+|L|πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη
+|L|νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας
+|L|[ill]δ[\ill]ε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ επι τον
+|L|αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν
+|L|οι μαθηται οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ παιδια μη τι προσ=
+|L|φαγιον εχητε απεκριθησαν
+|F 351r|
+|L|αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βα=
+|L|λετε εις τα δεξια μερη του πλοιου
+|L|το δικτυον και [app][*]ευρησεται[\*][C]ευρησετε[\C][\app] εβα=
+|L|λον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυ=
+|L|σαι ισχυσαν απο του πληθους
+|L|των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης
+|L|εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω
+|L|κς̅ εστι σιμων ουν πετρος
+|L|ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον [app][*]επεν=
+|L|δετην[\*][C]επενδυτην[\C][\app] διεζωσατο ην γαρ γυμνος
+|L|και εβαλεν εαυτον εις την θα=
+|L|λασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω
+|L|πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν
+|L|μακραν απο της γης αλλ ως α=
+|L|πο πηχω̣ν διακοσιων συρον=
+|L|τες το δικτυον των ιχθυων
+|L|<V 9> [ill]ω[\ill]ς ουν απεβησαν εις την γην
+|F 351v|
+|L|[ill]β[\ill]λεπουσιν ανθρακιαν κειμενην
+|L|και οψαριον επικειμενον και
+|L|αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκα=
+|L|τε απο των οψαριων επιασα=
+|L|τε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος
+|L|[ill]κ[\ill]αι ηλκυσε το δικτυον επι της γης
+|L|μεστον ιχθυων μεγαλων εκα=
+|L|τον πεντηκοντατριων και το=
+|L|σουτων [app][*]οντον[\*][C]οντων[\C][\app] ουκ εσχισθη το
+|L|δικτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευ=
+|L|τε αριστησατε ουδεις δε ετολ=
+|L|μα των μαθητων εξετασε αυ=
+|L|τον συ τις ει ειδοντες οτι ο κς̅
+|L|εστιν <V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβα=
+|L|νει τον αρτον και διδωσιν αυτοις
+|L|[ill]κ[\ill]αι το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο
+|L|ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅
+|F 352r|
+|L|τοις μαθηταις αυτου εγερθεις
+|L|εκ νεκρων <V 15> οτε ουν υριστησαν
+|L|λεγε τω σιμωνι πετρω ο ις̅
+|L|[ill]σ[\ill]ιμων ιωνα αγαπας με πλειον
+|L|τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ
+|L|οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω
+|L|βοσκε τα αρνια μου <V 16> λεγει
+|L|αυτω παλιν δευτερον σιμων
+|L|ιωνα αγαπας με λεγει αυτω
+|L|ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λε=
+|L|γει αυτω ποιμαινε τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον
+|L|[ill]σ[\ill]ιμων ιωνα φιλεις με ελυ=
+|L|πηθη ο πετρος οτι ειπεν αυ=
+|L|τω το τριτον φιλεις με και
+|L|ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οι=
+|L|δας συ γινωσκεις οτι φιλω σε
+|F 352v|
+|L|[ill]λ[\ill]εγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβα=
+|L|τα μου <V 18> αμην αμην λεγω
+|L|σοι οτε εις νεωτερος εζων=
+|L|νυες σεαυτον και περιεπατεις
+|L|οπου ηθελες οταν δε γηρα=
+|L|σης εκτενεις τας χειρας
+|L|σου και αλλος σε ζωσ̣ει και
+|L|αποιση οπου ου θελ[ill]εις[\ill] <V 19> του=
+|L|το δε ειπε σημαινων ποιω
+|L|θανατω δοξασει τον θν̅ και
+|L|τουτο ειπων λεγει αυτω ακο=
+|L|λουθη μοι <V 20> επιστραφεις δε ο
+|L|πετρος βλεπει τον μαθητην
+|L|ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα
+|L|ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω
+|L|επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅
+|L|τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> του=
+|F 353r|
+|L|τον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅
+|L|[ill]κ[\ill]ε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|[ill]ε[\ill]αν αυτον θελω μενειν εως ερ=
+|L|χομαι τι προς σε συ [app][*]ακο[ill]1[\ill]ουθει[\*][C]ακολουθει[\C][\app]
+|L|μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ου=
+|L|τος εις τους αδελφους οτι ο μα=
+|L|θητης εκεινος ουκ αποθνησκει
+|L|και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ου=
+|L|κ αποθνησκει αλλ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομαι τι
+|L|προ σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης
+|L|ο μαρτυρων περι τουτων και
+|L|γραψας ταυτα και οιδαμεν
+|L|οτι αληθης εστιν η μαρτυρια
+|L|αυτου <V 25> εστι δε και αλλα πολλα ο=
+|L|σα εποιησεν ο ις̅ ατινα ε=
+|L|[ill]α[\ill]ν γραφηται καθ εν ουδε αυ=
+|F 353v|
+|L|τον οιμαι τον κοσμον χωρη=
+|L|σαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+|L|<K 22> <V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_khe(Amy).doc
===================================================================
(Binary files differ)
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_khe(Amy).doc
___________________________________________________________________
Added: svn:mime-type
+ application/octet-stream
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_khe(Amy)_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_khe(Amy)_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_khe(Amy)_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,426 @@
+{Status:
+G-A Number: 892
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: khe
+Coverted to transcription by: acm
+Transcription begun: 3.4.13
+Transcription finished: 4.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks:
+This MS is a supplement to 308920.
+
+Main text
+Supplement text 10.6-12.18
+Main text
+Supplement text 14.23-21.25 }
+
+
+<K 10>
+<V 6> =την την παριμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλη αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμη η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισιν και λισται αλλ ουκ ηκουσαν αυτον τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησετε και ησελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλως την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ον ποιμην ο ουκ ησιν τα προβατα ιδια θεορει τον λικον ερχωμενων και αφηησιν τα προβατα και φευγη και ο λικος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγη οτι μισθωτος εστιν και ου μελλει αυτον περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμη ο ποιμην ο καλος και γυνοσκω τα εμα και γυνοσκωμαι υπο των εμων
+<V 15> καθος γινωσκει μαι ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δι αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γεννησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτω ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τηθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις ερει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θυναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβων παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετω εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγων δε πολοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγων ταυτα τα ριματα ουκ εστιν δαιμωνιζομενου μη δαιμωνιον δυνατε τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετω δε τα εγκαινια εν ιεροσωλημοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατι ο ις̅ εν τω ιερω εν τι στοα του σολομονος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον ιουδαιοι και ελεγον αυτων εως ποτε την ψυχην ημων ερεις ει συ ο χς̅ ειπε ημιν παρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου [app][*]πιστε[ill]1[\ill]υσετε[\*][C]πιστευσετε[\C][\app] τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστεβεται ου γαρ εσται εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου [app][*]ακοβ̣ει[\*][C]ακουει[\C][\app] καγω γινοσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμοι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωναν και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυνατε αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους ο ιουδαιοι ινα λιθασωσην αυτων
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδιξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυτων εργων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω ο ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζωμεν σε αλλα περι βλασφιμιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμενω εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εσται
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος εγενετο του θυ̅ και ου δυνατε λιθυναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγεται οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευηται τοις εργοις πιστευσατε ινα [app][*]γνωται[\*][C*]γνωτε[\C*][\app] και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> ζητουν ουν παλιν αυτον παλιν πιασε και εξηλθεν εκ των χειρων αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιω̅ το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅ μεν σημειων εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιω̅ περι τουτου αλληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εκοι εις αυτον
+
+
+<K 11>
+<V 1> [ill]η[\ill]ν δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστηλαν ουν προς αυτον αι αδελφαι αυτου λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλοις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενια ουκ εστιν προς θανατον αλλ οιπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης οις και τον λαζαρον
+<V 6> ως ην οικουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επιτα μετα τουτω λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασε ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ και ειπε ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτη προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετ αυτου λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος υμων κεκοιμητε αλλα πορευομε εξυπνησε αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμητε σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου κεινη δε εδωξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρησια αζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι ημας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγωμενος διδυμος τοις συμμαθταις αγωμεν και υμεις ινα αποθανωμεν και υμεις μετ αυτου
+<V 17> λθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας εχοντα ηδη εν τω μνημιω
+<V 18> ην δε η βιθανια εγγγυς των ιερωσωλιμων ως α σταδιον πεντε και δεκα
+<V 19> και πολλοι εκ τον ιουδαιων εληλυθησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμηθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ερχετε ο ις̅ υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετω
+<V 21> [ill]ε[\ill]ιπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν ετιση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτης ο ις̅ αναστησετε ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα ειδα οτι αναστησετε εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπε δε αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευον εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωναν πιστευεις τουτω
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεποιστευκα οτι συ ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο υς τον κοσμον ερχωμενος
+<V 28> [ill]κ[\ill]αι ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτοις λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνη σε
+<V 29> εκεινη ως ηικουσαν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> οπου δε εληλυθη ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> [ill]ο[\ill]ι ουν ιουδαιοι οι ωντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμηθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημιον ινα κλαυση εκει
+<V 32> ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτω εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ [ill]ο[\ill]υν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρισεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν ο ιουδαιοι ιδε πως εφιλη αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατω ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησον ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβρημησαμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημιον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτω επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ [ill]α[\ill]ρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος μαρθα κε̅ ηδι οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψης την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι οικουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα αυτης οχλον ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστηλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως τας χειρας και τους ποδας δεδεμενος κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετω λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφεται υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ τον ιουδαιων οι ελθωντες προς την μαριαν και θεασαμεσ̣α̣νοι αι εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> [ill]τ[\ill]ινες δε εξ αυτων απηλθων προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριων και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτως ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτω ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται η ρωμαιοι και αρουσιν υμων και τον τοπον και εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτον καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθαι ο συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονων αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετη παρισια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις φεαρ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσωλημα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον προς αλληλους εν τω ιερω εστηκωτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερον του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο [app][*]τεθνηκος[\*][C]τεθνηκως[\C][\app] ων ηγειρεν εκ [app][*]νεκρον[\*][C]νεκρων[\C][\app]
+<V 2> εποιησαν αυτω ουν δειπνον εκει και η μαρθα διοικονει ο δε λαζαρος εις ην τον σινανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν [app][*]τ[ill]2[\ill][\*][C]ταις[\C][\app] θριξιν αυτοις τους ποδας αυτου οι δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο [app][*]μελων[\*][C]μελλων[\C][\app] αυτον παραδιδωναι
+<V 5> διατι τουτω το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δυναριων και εδωθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτω ουχ ωτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλοσσωκομον ηχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρικεν αυτω
+<V 8> τους πτοχους γαρ παντοτε εχεται με
+<V 9> εγνω ουν ο οχλος πολλυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντω δε ι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον [app][*]υπηγον[\*][C]υπηγων[\C][\app] των ιουδαιων και [app][*]επιστεβον[\*][C]επιστεβων[\C][\app] εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολλυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσωλυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απαντισιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσανα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλου ωνου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθητε αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρι ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ [app][*]νεκρον[\*][C]νεκρων[\C][\app]
+<V 18> δια τουτω και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι οικουσεν τουτω αυτον
+
+
+<K 14>
+<V 23> τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσωμεθαν και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπον με τους λογους μου ου [app][*]τυρει[\*][C]τηρει[\C][\app] και ο λογος ων ακουεται ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν το ονοματι μου [ill]ε[\ill]κεινος υμας διδαξει παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημοι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσι καγω διδωμι υμιν [ill]μη ταρασσεσ[\ill]θω υμον η καρδια μηδε διλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχωμαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαριτε αν οτι ειπον προς τον πρ̅α μου πορευομαι οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρικα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπο τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγομεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> [ill]εγω ειμι η αμπελος η αληθινη κ[\ill]αι ο πη̅ρ μου ο [app][*]γεoργος[\*][C]γεωργος[\C][\app] εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτον και παν το καρπον φερων καθερει αυτον ινα πληωνα καρπον φερει
+<V 3> [app][*]ηδει[\*][C]ηδη[\C][\app] υμεις καθαροι εσται δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> καθως το κλημα ου δυνατε καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μοι εν εμοι μεινητ
+<V 5> εγω υμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη [app][*]της[\*][C]τις[\C][\app] μεινη εν εμοι εβληθη εξω ος το κλημα και ξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλουσιν και κεετε
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι ευληθι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν [app][*]θεληται[\*][C]θελητε[\C][\app] αιτησθαι και γεννησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερειται και γεννησεσθαι εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη ταυτα λελαληκα ημυν
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενηται εν τη αγαπη μου [app][*]καθος[\*][C]καθως[\C][\app] εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμοι εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμοι ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζωνα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα της την ψυχην αυτου θυει υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εσται εαν ποιητε οσα εγο εντελομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας δουλους λεγω οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιη αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθυκα υμας ινα υμεις υπαγετε και καρπον φερειται και ο καρπος [app][*]υμη[\*][C]υμων[\C][\app] μενει ινα ο τι αιαν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν {two and a half leaves of text}
+<V 17> ταυτα εντελωμαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινοσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμιν υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> [app][*]μνημονευετε[\*][C]μνημονευεται[\C][\app] του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και ημας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρισαν και τον υμετερον τηρισουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθων και ελαλησα αυτης αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και των πρ̅α μου μησει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ηχων νυν δε και ορακασι και μεμησικασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> [ill]α[\ill]λλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμησυσαν με δωραιαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρισυ περι εμου
+<V 27> και υμεις μαρτυριτε οτι απ αρχεις μετ εμου εσται
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθηται
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσιν υμας {one and a half leaves of text} αλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατριαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονεβηται αυτον οτι εγω ειπων υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ οιπον οτι μεθ υμων υμιν
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω ο παρακλητος ου λευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεξη τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτυας μεν οτι ου πιστεβουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουσι λαλησει και τα ερχωμενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος δε δοξασει οτι εκ του εμου ληψετε και αναγγελλοιι υμιν
+<V 15> [ill]π[\ill]αντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτω ειπον οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελοι υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωριτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλην μικρον και [app][*]οψεσθαι[\*][C]οψεσθε[\C][\app] με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρισετε υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια τυν χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρισεται υμων η καρδια και τυν χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκειν τη ημερα εμε ουκ ερωτησητε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α μου εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμια λελαληκα υμιν ταυτα αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησασθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς [ill]κ[\ill]αι εληλυθα εις τον κοσμον παλην αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευοιμεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> [ill]α[\ill]πεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μου μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηναν εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> [ill]τ[\ill]αυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπε πατερ εληλυθεν η ωρα [ill]δ[\ill]οξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο [app][*]δεδοκας[\*][C]δεδωκας[\C][\app] αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωην ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθηνον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω αυτο
+<V 5> [ill]κ[\ill]αι νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον μου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> [ill]ο[\ill]τι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτης και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον [ill]κ[\ill]αι επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων [ill]ε[\ill]ρωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδωξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και [ill]ε[\ill]γω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι
+<V 12> εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων [app][*]απωλετω[\*][C]απωλετο[\C][\app] ει μη ο υς̅ της απολειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομε και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> [ill]ε[\ill]γω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμοσησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου [ill]κ[\ill]αθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους απο του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου [ill]ο[\ill] λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> [ill]ο[\ill]υ περι τουτον δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> [ill]ι[\ill]να παντες ωσι καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δωξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημης εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις σε [ill]κ[\ill]αι ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας [ill]κ[\ill]αι ηγαπησα αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω οπου ειμι εγω κακει ωσι μετ εμου ινα θεωρωση την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> [ill]κ[\ill]αι εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα και η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις ει η
+
+<K 18>
+<V 1> [ill]τ[\ill]αυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων [ill]ο[\ill]που ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> δει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη και ο ις̅ εκει μετα των μαθητον αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και [app][*]λαμπαδον[\*][C]λαμπαδων[\C][\app] και οπλων
+<V 4> [ill]ι[\ill]ς̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον [ill]λ[\ill]εγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμη ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσων χαμαι
+<V 7> [ill]π[\ill]αλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> [ill]σ[\ill]ιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσε τον του αρχιερεως δουλον και εκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε τω ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> [ill]ε[\ill]ιπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδισαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον [ill]α[\ill]υτον προς αναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερη ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> [ill]η[\ill]κολουθη δε τω ιυ̅ [app][*]σιμον[\*][C]σιμων[\C][\app] πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω [ill]ε[\ill]ξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> [ill]λ[\ill]εγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες [ill]ο[\ill]τι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> [ill]ο[\ill] ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> [ill]α[\ill]πεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> [ill]τ[\ill]αυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκος εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα [ill]μ[\ill]αρτυρησον περι του κακου ει δε [app][*]καλος[\*][C]καλως[\C][\app] τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> [ill]η[\ill]ν δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ος απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτων
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος [ill]κ[\ill]αι ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε ουν αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> [ill]ε[\ill]ισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη αυτω ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> [ill]ε[\ill]ιπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεινημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο [app][*]ειπον[\*][C]ειπων[\C][\app] παλιν εξηλθεν ο πιλατος προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> [ill]ε[\ill]στι δε συνηθεια υμιν ινα υμιν ενα απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> [ill]ε[\ill]κραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας λιστης
+
+<K 19>
+<V 1> [ill]τ[\ill]οτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματι[ill]ον[\ill] πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτο ραπισματα
+<V 4> [ill]ε[\ill]ξηλθεν ουν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν [app][*]εξο αυτων[\*][C]εξω αυτον[\C][\app] ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν εν αυτω ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> [ill]ο[\ill]τε ουν ειδον αυτον οι αρχιερις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω αιτιαν εν αυτω
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομων εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει απωθανειν οτι εαυτον θυ̅ υν̅ εποιησεν
+<V 8> [ill]ο[\ill]τε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και ησηλθεν εις το πραιτωριον παλην και λεγει τω ιυ̅ [ill]π[\ill]οθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδωμενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζον αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ο ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> [ill]ο[\ill] ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθησεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραεστι δε γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν [ill]ο[\ill]ι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μι καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον ινα σταυρωθη παρελαβον τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και [ill]μ[\ill]ετ αυτου αλλους διο εντευθεν ενα και εντευθεν ενα μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον τον τιτλον [ill]π[\ill]ολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι [ill]ε[\ill]λληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι ειπεν εκεινος βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> [ill]ο[\ill]ι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντον δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον [ill]α[\ill]λλαχ̣ο̣ λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ιστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> [ill]ι[\ill]ς̅ ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδε ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι [ill]δ[\ill]ε πλησαντες σπογγον οξους μετα χολης και υσωπου και περιθεντες καλαμω προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται [ill]κ[\ill]αι κληνας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη ημερα εκεινη του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη [ill]κ[\ill]αι αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλο του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν [ill]κ[\ill]αι ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν αυτου η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγξει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> [ill]ε[\ill]γενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> [ill]κ[\ill]αι παλιν ετερα γραφη λεγει [ill]ο[\ill]ψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων σμιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς [app][*]σιμονα[\*][C]σιμωνα[\C][\app] πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ μου εκ του μνημειου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο μου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακιψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν [app][*]σιμον[\*][C]σιμων[\C][\app] πετρος ακολουθων αυτων και οισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και τω σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των [app][*]οθωνιον[\*][C]οθονιων[\C][\app] κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπο γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρον αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> [ill]μ[\ill]αρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλεουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις [ill]λ[\ill]εγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εεκεινη λεγει αυτω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> [ill]λ[\ill]εγει αυτης ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις [ill]α[\ill]ναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγελουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν
+<V 19> [ill]ο[\ill]υσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων [ill]η[\ill]λθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο [app][*]ειπον[\*][C]ειπων[\C][\app] εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου [ill]ε[\ill]χαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο υπων ενεφυσησε και λεγει [app][*]&om;[\*][C]αυτοις[\C][\app] λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις [ill]α[\ill]ν τινων κρατητε καικρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> [ill]ε[\ill]λεγον αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χορσιν αυτου τον τυπον των ηλων [ill]κ[\ill]αι βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας [ill]κ[\ill]αι ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευηται οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα [ill]ε[\ill]φανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηται επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτος
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου [ill]κ[\ill]αι αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος [ill]υ[\ill]παγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας [ill]δ[\ill]ε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχητε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και [app][*]ευρησεται[\*][C]ευρησετε[\C][\app] εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> [ill]ω[\ill]ς ουν απεβησαν εις την γην [ill]β[\ill]λεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος [ill]κ[\ill]αι ηλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων [app][*]οντον[\*][C]οντων[\C][\app] ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασε αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις [ill]κ[\ill]αι το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν υριστησαν λεγε τω σιμωνι πετρω ο ις̅ [ill]σ[\ill]ιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμενε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον [ill]σ[\ill]ιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε [ill]λ[\ill]εγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε εις νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και αποιση οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθη μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολοθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε [ill]κ[\ill]ε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ [ill]ε[\ill]αν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προ σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προ σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα ε[ill]α[\ill]ν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_khe(Amy)_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_khe(Amy)_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_308921/04_308921_khe(Amy)_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,426 @@
+{Status:
+G-A Number: 892
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: khe
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 3.4.13
+Transcription finished: 4.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks:
+This MS is a supplement to 308920.
+
+Main text
+Supplement text 10.6-12.18
+Main text
+Supplement text 14.23-21.25 }
+
+
+<K 10>
+<V 6> =την την παριμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλη αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμη η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισιν και λισται αλλ ουκ ηκουσαν αυτον τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησετε και ησελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλως την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ον ποιμην ο ουκ ησιν τα προβατα ιδια θεορει τον λικον ερχωμενων και αφηησιν τα προβατα και φευγη και ο λικος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγη οτι μισθωτος εστιν και ου μελλει αυτον περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμη ο ποιμην ο καλος και γυνοσκω τα εμα και γυνοσκωμαι υπο των εμων
+<V 15> καθος γινωσκει μαι ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δι αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γεννησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτω ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τηθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις ερει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θυναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβων παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετω εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγων δε πολοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγων ταυτα τα ριματα ουκ εστιν δαιμωνιζομενου μη δαιμωνιον δυνατε τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετω δε τα εγκαινια εν ιεροσωλημοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατι ο ις̅ εν τω ιερω εν τι στοα του σολομονος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον ιουδαιοι και ελεγον αυτων εως ποτε την ψυχην ημων ερεις ει συ ο χς̅ ειπε ημιν παρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου [app][*]πιστε[ill]1[\ill]υσετε[\*][C]πιστευσετε[\C][\app] τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστεβεται ου γαρ εσται εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου [app][*]ακοβ̣ει[\*][C]ακουει[\C][\app] καγω γινοσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμοι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωναν και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυνατε αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους ο ιουδαιοι ινα λιθασωσην αυτων
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδιξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυτων εργων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω ο ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζωμεν σε αλλα περι βλασφιμιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμενω εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εσται
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος εγενετο του θυ̅ και ου δυνατε λιθυναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγεται οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευηται τοις εργοις πιστευσατε ινα [app][*]γνωται[\*][C*]γνωτε[\C*][\app] και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> ζητουν ουν παλιν αυτον παλιν πιασε και εξηλθεν εκ των χειρων αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιω̅ το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅ μεν σημειων εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιω̅ περι τουτου αλληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εκοι εις αυτον
+
+
+<K 11>
+<V 1> [ill]η[\ill]ν δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστηλαν ουν προς αυτον αι αδελφαι αυτου λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλοις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενια ουκ εστιν προς θανατον αλλ οιπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης οις και τον λαζαρον
+<V 6> ως ην οικουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επιτα μετα τουτω λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασε ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ και ειπε ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτη προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετ αυτου λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος υμων κεκοιμητε αλλα πορευομε εξυπνησε αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμητε σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου κεινη δε εδωξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρησια αζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι ημας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγωμενος διδυμος τοις συμμαθταις αγωμεν και υμεις ινα αποθανωμεν και υμεις μετ αυτου
+<V 17> λθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας εχοντα ηδη εν τω μνημιω
+<V 18> ην δε η βιθανια εγγγυς των ιερωσωλιμων ως α σταδιον πεντε και δεκα
+<V 19> και πολλοι εκ τον ιουδαιων εληλυθησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμηθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ερχετε ο ις̅ υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετω
+<V 21> [ill]ε[\ill]ιπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν ετιση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτης ο ις̅ αναστησετε ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα ειδα οτι αναστησετε εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπε δε αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευον εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωναν πιστευεις τουτω
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεποιστευκα οτι συ ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο υς τον κοσμον ερχωμενος
+<V 28> [ill]κ[\ill]αι ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτοις λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνη σε
+<V 29> εκεινη ως ηικουσαν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> οπου δε εληλυθη ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> [ill]ο[\ill]ι ουν ιουδαιοι οι ωντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμηθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημιον ινα κλαυση εκει
+<V 32> ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτω εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ [ill]ο[\ill]υν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρισεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν ο ιουδαιοι ιδε πως εφιλη αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατω ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησον ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβρημησαμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημιον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτω επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ [ill]α[\ill]ρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος μαρθα κε̅ ηδι οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψης την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι οικουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα αυτης οχλον ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστηλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως τας χειρας και τους ποδας δεδεμενος κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετω λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφεται υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ τον ιουδαιων οι ελθωντες προς την μαριαν και θεασαμεσ̣α̣νοι αι εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> [ill]τ[\ill]ινες δε εξ αυτων απηλθων προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριων και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτως ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτω ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται η ρωμαιοι και αρουσιν υμων και τον τοπον και εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτον καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθαι ο συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονων αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετη παρισια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις φεαρ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσωλημα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον προς αλληλους εν τω ιερω εστηκωτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερον του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο [app][*]τεθνηκος[\*][C]τεθνηκως[\C][\app] ων ηγειρεν εκ [app][*]νεκρον[\*][C]νεκρων[\C][\app]
+<V 2> εποιησαν αυτω ουν δειπνον εκει και η μαρθα διοικονει ο δε λαζαρος εις ην τον σινανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν [app][*]τ[ill]2[\ill][\*][C]ταις[\C][\app] θριξιν αυτοις τους ποδας αυτου οι δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο [app][*]μελων[\*][C]μελλων[\C][\app] αυτον παραδιδωναι
+<V 5> διατι τουτω το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δυναριων και εδωθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτω ουχ ωτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλοσσωκομον ηχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρικεν αυτω
+<V 8> τους πτοχους γαρ παντοτε εχεται με
+<V 9> εγνω ουν ο οχλος πολλυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντω δε ι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον [app][*]υπηγον[\*][C]υπηγων[\C][\app] των ιουδαιων και [app][*]επιστεβον[\*][C]επιστεβων[\C][\app] εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολλυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσωλυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απαντισιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσανα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλου ωνου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθητε αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρι ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ [app][*]νεκρον[\*][C]νεκρων[\C][\app]
+<V 18> δια τουτω και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι οικουσεν τουτω αυτον
+
+
+<K 14>
+<V 23> τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσωμεθαν και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπον με τους λογους μου ου [app][*]τυρει[\*][C]τηρει[\C][\app] και ο λογος ων ακουεται ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν το ονοματι μου [ill]ε[\ill]κεινος υμας διδαξει παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημοι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσι καγω διδωμι υμιν [ill]μη ταρασσεσ[\ill]θω υμον η καρδια μηδε διλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχωμαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαριτε αν οτι ειπον προς τον πρ̅α μου πορευομαι οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρικα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπο τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγομεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> [ill]εγω ειμι η αμπελος η αληθινη κ[\ill]αι ο πη̅ρ μου ο [app][*]γεoργος[\*][C]γεωργος[\C][\app] εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτον και παν το καρπον φερων καθερει αυτον ινα πληωνα καρπον φερει
+<V 3> [app][*]ηδει[\*][C]ηδη[\C][\app] υμεις καθαροι εσται δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> καθως το κλημα ου δυνατε καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μοι εν εμοι μεινητ
+<V 5> εγω υμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη [app][*]της[\*][C]τις[\C][\app] μεινη εν εμοι εβληθη εξω ος το κλημα και ξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλουσιν και κεετε
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι ευληθι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν [app][*]θεληται[\*][C]θελητε[\C][\app] αιτησθαι και γεννησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερειται και γεννησεσθαι εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη ταυτα λελαληκα ημυν
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενηται εν τη αγαπη μου [app][*]καθος[\*][C]καθως[\C][\app] εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμοι εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμοι ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζωνα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα της την ψυχην αυτου θυει υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εσται εαν ποιητε οσα εγο εντελομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας δουλους λεγω οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιη αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθυκα υμας ινα υμεις υπαγετε και καρπον φερειται και ο καρπος [app][*]υμη[\*][C]υμων[\C][\app] μενει ινα ο τι αιαν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν {two and a half lines of text}
+<V 17> ταυτα εντελωμαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινοσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμιν υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> [app][*]μνημονευετε[\*][C]μνημονευεται[\C][\app] του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και ημας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρισαν και τον υμετερον τηρισουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθων και ελαλησα αυτης αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και των πρ̅α μου μησει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ηχων νυν δε και ορακασι και μεμησικασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> [ill]α[\ill]λλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμησυσαν με δωραιαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρισυ περι εμου
+<V 27> και υμεις μαρτυριτε οτι απ αρχεις μετ εμου εσται
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθηται
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσιν υμας {one and a half leaves of text} αλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατριαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονεβηται αυτον οτι εγω ειπων υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ οιπον οτι μεθ υμων υμιν
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω ο παρακλητος ου λευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεξη τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτυας μεν οτι ου πιστεβουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουσι λαλησει και τα ερχωμενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος δε δοξασει οτι εκ του εμου ληψετε και αναγγελλοιι υμιν
+<V 15> [ill]π[\ill]αντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτω ειπον οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελοι υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωριτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλην μικρον και [app][*]οψεσθαι[\*][C]οψεσθε[\C][\app] με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρισετε υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια τυν χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρισεται υμων η καρδια και τυν χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκειν τη ημερα εμε ουκ ερωτησητε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α μου εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμια λελαληκα υμιν ταυτα αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησασθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς [ill]κ[\ill]αι εληλυθα εις τον κοσμον παλην αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευοιμεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> [ill]α[\ill]πεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μου μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηναν εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> [ill]τ[\ill]αυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπε πατερ εληλυθεν η ωρα [ill]δ[\ill]οξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο [app][*]δεδοκας[\*][C]δεδωκας[\C][\app] αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωην ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθηνον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω αυτο
+<V 5> [ill]κ[\ill]αι νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον μου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> [ill]ο[\ill]τι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτης και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον [ill]κ[\ill]αι επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων [ill]ε[\ill]ρωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδωξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και [ill]ε[\ill]γω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι
+<V 12> εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων [app][*]απωλετω[\*][C]απωλετο[\C][\app] ει μη ο υς̅ της απολειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομε και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> [ill]ε[\ill]γω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμοσησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου [ill]κ[\ill]αθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους απο του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου [ill]ο[\ill] λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> [ill]ο[\ill]υ περι τουτον δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> [ill]ι[\ill]να παντες ωσι καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δωξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημης εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις σε [ill]κ[\ill]αι ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας [ill]κ[\ill]αι ηγαπησα αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω οπου ειμι εγω κακει ωσι μετ εμου ινα θεωρωση την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> [ill]κ[\ill]αι εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα και η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις ει η
+
+<K 18>
+<V 1> [ill]τ[\ill]αυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων [ill]ο[\ill]που ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> δει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη και ο ις̅ εκει μετα των μαθητον αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και [app][*]λαμπαδον[\*][C]λαμπαδων[\C][\app] και οπλων
+<V 4> [ill]ι[\ill]ς̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον [ill]λ[\ill]εγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμη ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσων χαμαι
+<V 7> [ill]π[\ill]αλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> [ill]σ[\ill]ιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσε τον του αρχιερεως δουλον και εκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε τω ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> [ill]ε[\ill]ιπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδισαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον [ill]α[\ill]υτον προς αναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερη ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> [ill]η[\ill]κολουθη δε τω ιυ̅ [app][*]σιμον[\*][C]σιμων[\C][\app] πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω [ill]ε[\ill]ξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> [ill]λ[\ill]εγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες [ill]ο[\ill]τι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> [ill]ο[\ill] ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> [ill]α[\ill]πεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> [ill]τ[\ill]αυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκος εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα [ill]μ[\ill]αρτυρησον περι του κακου ει δε [app][*]καλος[\*][C]καλως[\C][\app] τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> [ill]η[\ill]ν δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ος απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτων
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος [ill]κ[\ill]αι ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε ουν αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> [ill]ε[\ill]ισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη αυτω ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> [ill]ε[\ill]ιπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεινημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο [app][*]ειπον[\*][C]ειπων[\C][\app] παλιν εξηλθεν ο πιλατος προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> [ill]ε[\ill]στι δε συνηθεια υμιν ινα υμιν ενα απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> [ill]ε[\ill]κραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας λιστης
+
+<K 19>
+<V 1> [ill]τ[\ill]οτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματι[ill]ον[\ill] πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτο ραπισματα
+<V 4> [ill]ε[\ill]ξηλθεν ουν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν [app][*]εξο αυτων[\*][C]εξω αυτον[\C][\app] ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν εν αυτω ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> [ill]ο[\ill]τε ουν ειδον αυτον οι αρχιερις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω αιτιαν εν αυτω
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομων εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει απωθανειν οτι εαυτον θυ̅ υν̅ εποιησεν
+<V 8> [ill]ο[\ill]τε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και ησηλθεν εις το πραιτωριον παλην και λεγει τω ιυ̅ [ill]π[\ill]οθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδωμενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζον αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ο ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> [ill]ο[\ill] ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθησεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραεστι δε γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν [ill]ο[\ill]ι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μι καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον ινα σταυρωθη παρελαβον τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και [ill]μ[\ill]ετ αυτου αλλους διο εντευθεν ενα και εντευθεν ενα μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον τον τιτλον [ill]π[\ill]ολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι [ill]ε[\ill]λληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι ειπεν εκεινος βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> [ill]ο[\ill]ι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντον δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον [ill]α[\ill]λλαχ̣ο̣ λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ιστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> [ill]ι[\ill]ς̅ ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδε ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι [ill]δ[\ill]ε πλησαντες σπογγον οξους μετα χολης και υσωπου και περιθεντες καλαμω προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται [ill]κ[\ill]αι κληνας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη ημερα εκεινη του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη [ill]κ[\ill]αι αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλο του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν [ill]κ[\ill]αι ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν αυτου η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγξει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> [ill]ε[\ill]γενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> [ill]κ[\ill]αι παλιν ετερα γραφη λεγει [ill]ο[\ill]ψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων σμιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς [app][*]σιμονα[\*][C]σιμωνα[\C][\app] πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ μου εκ του μνημειου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο μου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακιψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν [app][*]σιμον[\*][C]σιμων[\C][\app] πετρος ακολουθων αυτων και οισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και τω σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των [app][*]οθωνιον[\*][C]οθονιων[\C][\app] κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπο γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρον αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> [ill]μ[\ill]αρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλεουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις [ill]λ[\ill]εγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εεκεινη λεγει αυτω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> [ill]λ[\ill]εγει αυτης ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις [ill]α[\ill]ναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγελουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν
+<V 19> [ill]ο[\ill]υσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων [ill]η[\ill]λθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο [app][*]ειπον[\*][C]ειπων[\C][\app] εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου [ill]ε[\ill]χαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο υπων ενεφυσησε και λεγει [app][*]&om;[\*][C]αυτοις[\C][\app] λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις [ill]α[\ill]ν τινων κρατητε καικρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> [ill]ε[\ill]λεγον αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χορσιν αυτου τον τυπον των ηλων [ill]κ[\ill]αι βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας [ill]κ[\ill]αι ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευηται οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα [ill]ε[\ill]φανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηται επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτος
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου [ill]κ[\ill]αι αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος [ill]υ[\ill]παγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας [ill]δ[\ill]ε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχητε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και [app][*]ευρησεται[\*][C]ευρησετε[\C][\app] εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> [ill]ω[\ill]ς ουν απεβησαν εις την γην [ill]β[\ill]λεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος [ill]κ[\ill]αι ηλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων [app][*]οντον[\*][C]οντων[\C][\app] ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασε αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις [ill]κ[\ill]αι το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν υριστησαν λεγε τω σιμωνι πετρω ο ις̅ [ill]σ[\ill]ιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμενε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον [ill]σ[\ill]ιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε [ill]λ[\ill]εγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε εις νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και αποιση οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθη μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολοθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε [ill]κ[\ill]ε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ [ill]ε[\ill]αν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προ σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προ σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα ε[ill]α[\ill]ν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_jg_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_jg_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_jg_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,963 @@
+{Status:
+G-A Number: 1230
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο ωμολογησε δε οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος του εμπροσθεν μου γεγονεν ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθαβορα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων
+οτι τεθεαμαι το [app][*]&om;[\*][C]πν̅α[\C][\app] καταβαινον ωσει περι=
+στεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ος εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωυσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζονα τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ εκει και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και συ ω γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εμειναν πολλας ημερας εκει
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας κατεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω
+αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος
+ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς
+τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδα=
+μεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις
+γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ
+ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη
+ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι
+εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την
+βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος
+πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη
+δυναται δευτερον εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου
+εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅ αμην
+λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων επ αυτω μη απωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτω γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι ου πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι το σκοτος μαλλον η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελλεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν τω θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησεις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδηποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος δεδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ εσχες ανδρας και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησωσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και ηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν τον υιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν αυτω λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυνθανετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις εκει αν̅ος τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν εχει χρονον λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ εμβαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο ο αν̅ος υγιης και ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραβαττον
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 12> {om}
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ουν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω και εζητουν αυτον αποκτειναι οι ιουδαιοι
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτω και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζητε τουτο οτι ερχεται ωρα εεν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσωσι της φωνης αυτου
+<V 29> και εξελευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελεισω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε παρ εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ιδιω ονοματι εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας εις τα μερη της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσαν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εκλασε και εδωκε τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν πεντε κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α περιεσσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ιησους ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ωσει σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ εστιν εκει ει μη εν εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε πλοιαρια εκ τιβεριαδος ηλθον εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ [app][*]&om;[\*][C]αμην λεγω υμιν[\C][\app] ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο δε εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγζητε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την εαυτου σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πατερα και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου του λογου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους ιβ εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> [ill]και περι[\ill]επατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τ[ill]η γαλιλαια[\ill] ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσι τα εργα σου α συ ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι πονηρα εστι τα εργα αυτου
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ιησους εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω αφ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι και εκεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπειρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου εγω ειμι υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου εγω ειμι υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκεκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσ[ill]ουσιν[\ill] υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον δεδομενον οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη λεγει οτι εκ σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγειγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρξ κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω δε ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν ταις αμαρτιαις υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> {om}
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την εμην λαλιαν ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς υμων του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> {om}
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον τεσσαρακοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και ποιησας πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν επηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπε και αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι [ill]βλεπει[\ill]
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον [ill]οιδαμεν[\ill] οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπεν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθ
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον αυτω συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι τω μωση ελαλησεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστι
+<V 30> και ηνεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον εληλυθα ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν οι φαρισαιοι ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουε[ill]ι και τα[\ill] ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσωται εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην αφ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν [ill]λιθους[\ill] οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> α[ill]πεκριθη[\ill] αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα [ill]εδειξα[\ill] υμιν εκ του πρ̅ς μου δια πο[ill]ιον αυτων εργον[\ill] λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν [ill]αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες[\ill] περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι αυτον και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν εκει εις αυτον πολλοι
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν της κεφαλης αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης μαριαν και τον λαζαρον
+<V 6> ως ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι ιβ ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια ο ις̅ λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιον δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιον εληλυθεισαν προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ο ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος μου
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και τουτο ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει ινα κλαυση
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν δε ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θεου
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλ αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν [ill]αυτον[\ill]
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει [ill]εν τοις ι[\ill]ουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την [ill]χωραν εγγυς[\ill] της ερημου εις εφραιμ λε[ill]γομενην πολιν[\ill] κακει διετριβε με[ill]τα των μαθητων αυτου[\ill]
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι υμιν δοκει οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λα[ill]ζαρον α[\ill]ποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπη[ill]γον των ι[\ill]ουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυ[ill]ριον οχλος πο[\ill]λυς ο ελθων εις την εορτην ακου[ill]σαντες οτι ερ[\ill]χεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον [ill]τα βαια των φ[\ill]οινικων και εξηλθον εις απαντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχητε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχητε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ει[ill]δε[\ill] την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως [ill]μεντοι και[\ill] εκ των αρχοντων πολλοι επιστευ[ill]σαν εις αυτον[\ill] αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ω[ill]μολογουν[\ill] ινα μη αποσυναγωγοι [ill]γενωνται[\ill]
+<V 43> [ill]ηγ[\ill]απησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη αυτα εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω ο πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ο ις̅ αυτω εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου και ανεπεσε και παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα μ̣ε̣ η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν προς αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και βαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των συνανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκων επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθυς εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι και καθως ειπον τοις ιουδαιοις ζητησετε με και οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν αφ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποι=
+ησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> και εαν
+τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον
+δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν
+οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε
+γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν
+υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι
+προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πατηρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος διδαξει υμας παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτε εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου τουτου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται φερειν καρπον αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλεται και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα οσα ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι εμεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ οιδασι τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ελεγον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ειπον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι ο εαν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω αυτο
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτι ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι παντων των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και αυτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι
+πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μα=
+θητων <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχι=
+ερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον δουλον του αρχιερεως και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστηκως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτησεν τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως [app][*]αποκρινει[\*][C]αποκρινη[\C][\app] τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ιδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η εμη βασιλεια ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτοριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτοις
+<V 10> λεγει αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστροτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον ουν τον ιν̅ και απηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον εαυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον του οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ της θυρας του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κυριον εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετιλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ των νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δε δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε και προσεδραμεν αψασθαι αυτου
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη αναγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνυγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατειτε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των ιβ ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας η παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ουν ο ις̅ παλιν των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι υιοι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου β
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη ουν σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο δε ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε εις νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει σε οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ουν ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων ο και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην ευαγγελιον
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_jg_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_jg_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_jg_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,963 @@
+{Status:
+G-A Number: 1230
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο ωμολογησε δε οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος του εμπροσθεν μου γεγονεν ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθαβορα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων
+οτι τεθεαμαι το [app][*]&om;[\*][C]πν̅α[\C][\app] καταβαινον ωσει περι=
+στεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ος εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωυσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζονα τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ εκει και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και συ ω γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εμειναν πολλας ημερας εκει
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας κατεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω
+αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος
+ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς
+τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδα=
+μεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις
+γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ
+ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη
+ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι
+εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την
+βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος
+πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη
+δυναται δευτερον εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου
+εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅ αμην
+λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων επ αυτω μη απωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτω γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι ου πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι το σκοτος μαλλον η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελλεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν τω θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησεις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδηποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος δεδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ εσχες ανδρας και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησωσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και ηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν τον υιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν αυτω λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυνθανετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις εκει αν̅ος τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν εχει χρονον λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ εμβαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο ο αν̅ος υγιης και ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραβαττον
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 12> {om}
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ουν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω και εζητουν αυτον αποκτειναι οι ιουδαιοι
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτω και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζητε τουτο οτι ερχεται ωρα εεν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσωσι της φωνης αυτου
+<V 29> και εξελευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελεισω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε παρ εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ιδιω ονοματι εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας εις τα μερη της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσαν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εκλασε και εδωκε τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν πεντε κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α περιεσσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ιησους ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ωσει σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ εστιν εκει ει μη εν εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε πλοιαρια εκ τιβεριαδος ηλθον εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ [app][*]&om;[\*][C]αμην λεγω υμιν[\C][\app] ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο δε εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγζητε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την εαυτου σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πατερα και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου του λογου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους ιβ εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> [ill]και περι[\ill]επατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τ[ill]η γαλιλαια[\ill] ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσι τα εργα σου α συ ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι πονηρα εστι τα εργα αυτου
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ιησους εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω αφ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι και εκεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπειρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου εγω ειμι υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου εγω ειμι υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκεκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσ[ill]ουσιν[\ill] υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον δεδομενον οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη λεγει οτι εκ σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγειγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρξ κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω δε ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν ταις αμαρτιαις υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> {om}
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την εμην λαλιαν ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς υμων του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> {om}
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον τεσσαρακοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και ποιησας πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν επηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπε και αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι [ill]βλεπει[\ill]
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον [ill]οιδαμεν[\ill] οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπεν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθ
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον αυτω συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι τω μωση ελαλησεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστι
+<V 30> και ηνεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον εληλυθα ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν οι φαρισαιοι ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουε[ill]ι και τα[\ill] ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσωται εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην αφ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν [ill]λιθους[\ill] οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> α[ill]πεκριθη[\ill] αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα [ill]εδειξα[\ill] υμιν εκ του πρ̅ς μου δια πο[ill]ιον αυτων εργον[\ill] λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν [ill]αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες[\ill] περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι αυτον και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν εκει εις αυτον πολλοι
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν της κεφαλης αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης μαριαν και τον λαζαρον
+<V 6> ως ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι ιβ ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια ο ις̅ λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιον δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιον εληλυθεισαν προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ο ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος μου
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και τουτο ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει ινα κλαυση
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν δε ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θεου
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλ αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν [ill]αυτον[\ill]
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει [ill]εν τοις ι[\ill]ουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την [ill]χωραν εγγυς[\ill] της ερημου εις εφραιμ λε[ill]γομενην πολιν[\ill] κακει διετριβε με[ill]τα των μαθητων αυτου[\ill]
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι υμιν δοκει οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λα[ill]ζαρον α[\ill]ποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπη[ill]γον των ι[\ill]ουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυ[ill]ριον οχλος πο[\ill]λυς ο ελθων εις την εορτην ακου[ill]σαντες οτι ερ[\ill]χεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον [ill]τα βαια των φ[\ill]οινικων και εξηλθον εις απαντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχητε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχητε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ει[ill]δε[\ill] την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως [ill]μεντοι και[\ill] εκ των αρχοντων πολλοι επιστευ[ill]σαν εις αυτον[\ill] αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ω[ill]μολογουν[\ill] ινα μη αποσυναγωγοι [ill]γενωνται[\ill]
+<V 43> [ill]ηγ[\ill]απησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη αυτα εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω ο πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ο ις̅ αυτω εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου και ανεπεσε και παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα μ̣ε̣ η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν προς αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και βαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των συνανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκων επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθυς εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι και καθως ειπον τοις ιουδαιοις ζητησετε με και οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν αφ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποι=
+ησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> και εαν
+τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον
+δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν
+οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε
+γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν
+υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι
+προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πατηρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος διδαξει υμας παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτε εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου τουτου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται φερειν καρπον αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλεται και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα οσα ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενει ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι εμεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ οιδασι τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ελεγον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ειπον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι ο εαν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω αυτο
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτι ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι παντων των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και αυτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι
+πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μα=
+θητων <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχι=
+ερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον δουλον του αρχιερεως και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστηκως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτησεν τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως [app][*]αποκρινει[\*][C]αποκρινη[\C][\app] τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ιδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η εμη βασιλεια ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτοριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτοις
+<V 10> λεγει αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστροτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον ουν τον ιν̅ και απηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον εαυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον του οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ της θυρας του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κυριον εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετιλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ των νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δε δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε και προσεδραμεν αψασθαι αυτου
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη αναγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνυγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατειτε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των ιβ ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας η παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ουν ο ις̅ παλιν των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι υιοι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου β
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη ουν σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο δε ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε εις νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει σε οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ουν ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων ο και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην ευαγγελιον
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_mc_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_mc_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_mc_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,3345 @@
+{Status:
+G-A Number: 1230
+Name of book transcribed: Gospel of John
+First folio transcribed: 242v
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Michael A. Clark
+Transcription begun: 06.09.2010
+Transcription finished: 12.12.2010
+
+Commentary tags edited by: S. Gibson 24.01.2012 -26.01.2012
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - No
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (>) - No
+ Obeloi (†) - No
+
+ Other remarks: 1230 is a commentary manuscript. }
+
+
+|F 243r|
+|C 1|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> ευαγγελιον κατα ιω
+|L|περιεχον ερμηνειαν συν τομον και
+|L|το κειμενον απας υποθ εις τον μακαρ(ιον) ιω̅αννην
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅
+|L|ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι
+|L|αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο
+|L|γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των
+|L|αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκο=
+|L|τια αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απε=
+|L|σταλμενος παρα θυ̅ ονομ(α) αυτω ιω̅αννης <V 7> ουτος ηλθεν
+|L|εις μαρτυριαν ινα μαρτυρη(ση) περι του φωτος ινα
+|L|παντες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως
+|L|αλλ ινα μαρτυρη(ση) περι του φωτος <V 9> ην το φως το αλη=
+|L|θινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμ(ον)
+|L|<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο
+|L|κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι
+|L|αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον ε=
+|L|δωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευ=
+|L|ουσιν εις το ονομ(α) αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ
+|L|θελημ(α)τ(ος) σαρκος ουδε εκ θελημ(α)τ(ος) ανδρος αλλ εκ θυ̅
+|L|εγεννηθ(η)σαν <V 14> και ο λο(γος) σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν
+|L|εν ημιν και εθεασαμεθ(α) την δοξαν αυτου δοξαν ως
+|L|μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+|C 2|
+|L|<V 15> ιω̅αννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγ(ε) λεγων
+|L|ουτος ην ον ειπον ο οπισω μ(ου) ερχομενος εμ=
+|L|προσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του
+|L|πληρωμ(α)τ(ος) αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν
+|L|αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομ(ος) δια μωσεως εδοθ(η)
+|L|η χαρις και η αληθ(εια) δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 245r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτ(ε) ο μονογενης υιος
+|L|ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+|L|<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιω̅αννου οτε απε=
+|L|στειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας
+|L|προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+|L|<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολο=
+|L|γησε δε οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον
+|L|τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητ(ης)
+|L|ει συ και απεκριθ(η) ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις
+|L|ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημα(ς)
+|L|τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη βοωντος
+|L|εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ει=
+|L|πεν ησαιας ο προφητης <V 24> και οι πεσταλμενοι ησαν εκ
+|L|των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω
+|L|τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε η=
+|L|λιας ουτε ο προφητης <V 26> απεκριθ(η) αυτοις ο ιω̅αννης
+|L|λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υ=
+|L|μων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδ(α)τ(ε) <V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου
+|L|ερχομενος ος ου εμπροσθεν μου γεγονεν ου ου=
+|L|κ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντ(α) του
+|L|υποδημ(α)τ(ος) <V 28> ταυτα εν βηθαβορα εγενετο περαν
+|C 2|
+|L|του ιορδαν(ου) οπου ην ιω̅αννης βαπτιζων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 246r|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 29> τη επαυριον βλεπ(ει) ο ιω̅αννης τον ιν̅ ερχο=
+|L|μενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+|L|ο αιρων την αμαρτ(ιαν) του κοσμ(ου) <V 30> ουτος εστι περι ου
+|L|εγω ειπον οπισω μ(ου) ερχετε ανηρ ος εμ=
+|L|προσθεν μ(ου) γεγονεν οτι πρωτος μ(ου) ην <V 31> κα=
+|L|γω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω
+|L|ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι
+|L|βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρη(σεν) ιω̅αννης λεγων
+|L|οτι τεθεαμαι το καταβαινον ωσει περι=
+|L|στεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+|L|<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας μ(ε)
+|L|βαπτιζειν εν υδατ(ι) εκεινος μ(οι) ειπεν
+|L|εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβ̣α̣ι̣ν̣ον δ(ε)
+|L|και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων
+|L|εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και με=
+|L|μαρτυρεικα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+|L|<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιω̅αννης
+|L|και εκ των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμ=
+|L|βλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει
+|L|ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου
+|L|οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολου=
+|L|θησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος
+|L|αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις
+|L|τι ζητειτ(ε) οι δε ειπον αυτω ραββι̣ ο λε=
+|L|γεται μεθ ερμηνευομενον διδασκαλε
+|L|που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετ(ε)
+|L|ηλθον ουν και ειδον που μενει και
+|L|παρ αυτω εμειναν την ημερ(αν) εκεινην ω=
+|L|ρα ην ως δεκατ(η) <V 40> ην δε ανδρε(ας) ο αδελφος
+|L|σιμω(νος) πετρου εις εκ των δυο των ακου=
+|L|σαντων παρα ιω̅αννου και ακολουθη=
+|L|σαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρωτος
+|L|τον αδελ(φον) τον ιδιον σιμω(να) και λεγει αυτω
+|F 246v|
+|C 1|
+|L|ευρηκαμεν τον μεσσιαν ος εστι μεθερμη=
+|L|νευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅
+|L|εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει
+|L|σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας
+|L|ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριον ηθελη(σεν)
+|L|εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φι=
+|L|λιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+|L|<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδ(α) εκ της πο(λεως)
+|L|ανδρε(ου) και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιππος
+|L|τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μω=
+|L|υσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν
+|L|ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+|L|<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ
+|L|δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος
+|L|ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ
+|L|ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ι=
+|L|δε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ου=
+|L|κ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με
+|L|γινωσκεις απεκριθ(η) ις̅ και ειπεν αυτω προ του
+|L|σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην
+|L|[app][*]ει[ill]1[\ill]δον[\*][C]ειδον[\C][\app] σε <V 49> απεκριθ(η) ναθαναηλ και λεγει
+|L|αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει
+|L|ο βασιλευ(ς) του ιη̅λ <V 50> απεκριθ(η) ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω
+|L|της συκης πιστευεις μειζονα τουτων οψη
+|L|<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρ=
+|L|τι οψεσθ(ε) τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγε=
+|L|λους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας
+|L|επι τον υιον του αν̅ου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 248v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 2> <V 1> και τη ημερ(α) τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα
+|L|της γαλιλαι(ας) και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθ(η) δε
+|L|και ο ις̅ εκει και οι μαθηται αυτου εις τους γα=
+|L|μους <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του
+|L|ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι <V 4> λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ τι εμοι και συ ω γυναι ουπω
+|L|ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις
+|L|διακονοις ο τι αν λεγ(η) υμιν ποιησατ(ε) <V 6> ησαν δε
+|L|εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι
+|L|κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα
+|L|μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γε=
+|L|μισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν
+|L|αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατ(ε)
+|L|νυν και φερετ(ε) τω αρχιτρικλινω και η=
+|L|νεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος
+|L|το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντλη=
+|L|κοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχ(ι)=
+|L|τρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυ=
+|L|σθωσι τοτε τον ελασσω συ τετη=
+|L|ρηκας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποι=
+|L|ησεν αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα
+|C 2|
+|L|της γαλιλαι(ας) και εφανερω(σε) την δοξαν αυτου και επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον οι μαθηται αυτου <V 12> μετ(α) τουτο κατεβη εις
+|L|καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι
+|L|αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν αυ πολλα(ς) ημερα(ς)
+|L|εκει <V 13> και εγγυς ην το πασχ(α) των ιουδαιων και ανεβη
+|L|εις ιεροσολυμ(α) ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντ(ας)
+|L|βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματι=
+|L|στας καθημενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας
+|L|εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας
+|L|και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμ(α) και τας τραπε=
+|L|ζας κατεστρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσ(ιν)
+|L|ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον
+|L|του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται
+|L|αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατα=
+|L|φαγεται με
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 250r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω τι σημει(ον)
+|L|δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθ(η) ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρι=
+|L|σιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσ=
+|L|σαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθ(η) ο ναος ου=
+|L|τος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκει=
+|L|νος δε ελεγ(ε) περι του ναου του σωματ(ος) αυτου <V 22> οτε ουν
+|L|ηγερθη εκ νεκρων εμνησθ(η)σαν οι μαθηται αυτου
+|L|οτι τουτο ελεγ(εν) και επιστευσαν τη γραφη
+|L|και τω λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιερο=
+|L|σολυμοις εν τω πασχ(α) εν τη εορτη πολλοι ε=
+|L|πιστευσαν εις το ονομ(α) αυτου θεωρουντες αυ=
+|L|του τα σημει(α) α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ ε=
+|L|πιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+|L|<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρη(ση) περι του
+|L|αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω
+|L|αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος
+|L|ονομ(α) αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς
+|L|τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδα=
+|L|μεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις
+|L|γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ
+|L|ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθ(η)
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι
+|L|εαν μη τις γεννηθ(η) ανωθ(εν) ου δυναται ιδειν την
+|L|βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος
+|L|πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη
+|L|δυναται δευτερον εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου
+|L|εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθ(η) ις̅ αμην
+|L|λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και
+|L|πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν
+|L|του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι
+|L|και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+|L|<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας
+|C 2|
+|L|γεννηθηναι ανωθ(εν) <V 8> το πν̅α οπου θελ(ει) πνε̣ι̣
+|L|και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν
+|L|ερχεται και που υπαγ(ει) ουτως εστι πας ο γεγε=
+|L|ννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθ(η)
+|L|νικοδημ(ος) και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 251v|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 10> απεκριθ(η) ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος
+|L|του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο
+|L|οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν
+|L|και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετ(ε) <V 12> ει τα επι=
+|L|γεια ειπον υμιν και ου πιστευετ(ε) πως εαν ειπω
+|L|υμιν τα επ̅ουνια πιστευσητ(ε) <V 13> και ουδεις αναβε=
+|L|βηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και
+|L|καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως
+|L|υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πι=
+|L|στευων επ αυτω μη απωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+|L|<V 16> ουτω γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμ(ον) ωστε τον υιον
+|L|αυτου τον μονογενη εδω(κεν) ινα πας ο πιστευων
+|L|εις αυτον μη απωλητ(αι) αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ου
+|L|γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον
+|L|ινα κρινη τον κοσμ(ον) αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+|L|<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων
+|L|ηδη κεκριται οτι ου πεπιστευκεν εις το ο=
+|L|νομ(α) του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η
+|L|κρισις οτι το φως εληλυθ(εν) εις τον κοσμ(ον) και ηγαπη=
+|L|σαν οι αν̅οι το σκοτος μαλλον η το φως ην γαρ
+|L|αυτων πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρα=
+|L|σσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα
+|L|μη ελεγχθη τα εργα αυτου <V 21> ο δε ποιων την αληθ(ειαν)
+|L|ερχεται προς το φως ινα φανερωθ(η) αυτου τα εργ(α)
+|F 252r|
+|C 1|
+|L|οτι εν τω θω̅ εστιν ειργασμενα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 252v|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την
+|L|ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και ε=
+|L|βαπτιζεν <V 23> ην δε και ιω̅αννης βαπτιζων εν αινων εγγυς
+|L|του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και
+|L|παρεγινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βε=
+|L|βλημενος εις την φυλακην ο ιω̅αννης <V 25> εγενετο
+|F 253r|
+|C 1|
+|L|ουν ζητησις εκ των μαθητων ιω̅αννου μετ(α) ιουδαιου
+|L|περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιω̅αννην και ειπον αυτω
+|L|ραββι ος ην μετ(α) σου περαν του ιορδα(νου) ω συ με=
+|L|μαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντ(ες) ερχονται
+|L|προς αυτον <V 27> απεκριθ(η) ιω̅αννης και ειπεν ου δυναται
+|L|αν̅ος αφ εαυτου λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδο=
+|L|μενον εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε
+|L|οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος
+|L|ειμι εμπροσθ(εν) εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος
+|L|εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου
+|L|χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη
+|L|ουν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δει αυ=
+|L|ξανειν εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθ(εν) ερχομενος ε=
+|L|πανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ
+|L|της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω
+|L|παντων εστι <V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυ=
+|L|ρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο
+|L|λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αλη=
+|L|θης εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅
+|L|λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+|L|<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χει=
+|L|ρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅
+|L|μενει επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν
+|L|οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βα=
+|L|πτιζει η ιω̅αννης <V 2> καιτοιγ(ε) ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν
+|L|αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθ(ε)
+|L|παλιν εις την γαλιλαιαν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 254r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερ=
+|L|χεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ
+|L|πλησιον του χωριου ο εδω(κεν) ιακωβ ιωσηφ τω υιω
+|L|αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κε=
+|L|κοπιακως εκ της οδηποριας εκαθεζετο ουτως ε=
+|L|πι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη
+|L|εκ της σαμαρειας αντλη(σαι) υδωρ λεγει αυτη ο
+|L|ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απε=
+|L|ληλυθ(ει)σαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι <V 9> λεγει
+|L|ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος
+|L|ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρει=
+|L|τιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> α=
+|L|πεκριθ(η) ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του
+|L|θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν
+|L|ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω
+|L|η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ
+|L|εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+|C 2|
+|L|<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακ̣ω̣β̣ [ill]ος[\ill]
+|L|δεδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου
+|L|επιε και [app][*]&om;[\*][C]οι[\C][\app] υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+|L|<V 13> απεκριθ(η) ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του
+|L|υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν
+|L|πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου
+|L|μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ
+|L|ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υ=
+|L|δατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς
+|L|αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ
+|L|ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδ(ε) αντλειν
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου
+|L|και ελθε ενθαδ(ε) <V 17> απεκριθ(η) η γυνη και ειπεν
+|L|ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ει=
+|L|πας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντ(ε) γαρ εσχες
+|L|ανδρας και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅
+|L|θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων
+|L|εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις
+|L|λεγετ(ε) οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου
+|L|δει προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι
+|L|πιστευσον μ(οι) οτι ερχεται ωρα οτε ουτε
+|L|εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις
+|L|προσκυνησετ(ε) τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτ(ε)
+|L|ο ουκ οιδ(α)τ(ε) ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν
+|L|οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται
+|L|ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυ=
+|L|νηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αλη=
+|L|θεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους
+|L|προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους
+|L|προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθ(εια) δει
+|L|προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι με=
+|L|σιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη ε=
+|L|κεινος αναγγελει ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ εγω ειμ(ι) ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτ(ω) ηλθον
+|L|οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετ(α) γυ[ill]ναικος[\ill]
+|L|ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις
+|F 254v|
+|C 1|
+|L|η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν
+|L|αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει
+|L|τοις αν̅οις <V 29> δευτ(ε) ιδετ(ε) αν̅ον ος ειπε μοι
+|L|παντ(α) οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο
+|L|χς̅ <V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς
+|L|αυτον <V 31> εν δε τω μετ(α)ξυ ηρωτων αυτον οι
+|L|μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε ει=
+|L|πεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υ=
+|L|μεις ουκ οιδ(α)τ(ε) <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους
+|L|μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|εμον βρωμ(α) εστιν ινα ποιω το θελεμ(α) του πεμ=
+|L|ψαντος μ(ε) και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ου=
+|L|χ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και
+|L|ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επα=
+|L|ρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθ(ε) τας
+|L|χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+|L|<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγ(ει)
+|L|καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου
+|L|χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογος
+|L|εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και
+|L|αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλ(α) υμα(ς) θεριζειν ο
+|L|ουχ υμεις κεκοπιακατ(ε) αλλοι κεκοπια=
+|L|κασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθ(α)τ(ε)
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος
+|L|μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποι=
+|L|ησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται
+|L|ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν ε=
+|L|κει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν
+|L|δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι
+|L|ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν
+|L|αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ου=
+|L|τος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 257v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν
+|L|και ηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅ ε=
+|L|μαρτυρη(σεν) οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ι=
+|L|δι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την
+|L|γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι
+|L|παντες εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσο=
+|L|[ill]λ[\ill]υμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις
+|L|[ill]την[\ill] εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την γα=
+|C 2|
+|L|λιλαι(ας) οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις
+|L|βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+|L|<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την
+|L|γαλιλαιαν απηλθ(ε) προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα
+|L|καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλ(ε) γαρ απο=
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη
+|L|σημει(α) και τερατα ιδητ(ε) ου μη πιστευσητ(ε) <V 49> λεγει αυ=
+|L|τω ο βασιλικος κε̅ καταβηθ(ι) πριν η αποθανειν
+|L|τον υιον μ(ου) <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη
+|L|και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω
+|L|ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου καταβαι=
+|L|νοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και α=
+|L|πηγγειλαν αυτω λεγοντες οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυν=
+|L|θανετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον
+|L|εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην
+|L|αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν
+|L|εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ ο υιος
+|L|σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου
+|L|ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο
+|L|ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 258v|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις
+|L|ιεροσολυμ(α) <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη
+|L|προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραι=
+|L|στι βηθεσδα πεντ(ε) στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις
+|L|γαρ κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινη(σιν)
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κο=
+|L|λυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος
+|L|εμβας μετ(α) την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο
+|L|ω δηποτ(ε) κατειχετο νοσημ(α)τ(ι) <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει
+|L|τριακοντ(α) και οκτω ετη εχων εν τη ασθε=
+|F 259r|
+|C 1|
+|L|νια <V 6> τουτον το ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι
+|L|πολυν ηδη εχει χρονον λεγει αυτω θελεις υγιης
+|L|γενεσθαι <V 7> [app][*]απεκριθ(η)[\*][C]απεκριθη[\C][\app] {There is a small raised θ which I presume is the original reading, and then θη written in the line, which I think is a correction.} αυτω ο ασθενων ναι κε̅
+|L|αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ
+|L|εμβαλλη μ(ε) εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι ε=
+|L|γω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|[app][*]εγειρε[\*][C]εγειραι[\C][\app] αρον τον κραβαττον σου και περιπατει <V 9> και ευ=
+|L|θεως εγενετο ο αν̅ος υγιης και ηρε τον κραβαττον
+|L|αυτου και περιεπατ(ει) ην δε σαββατ(ον) εν εκεινη τη ημερα
+|L|<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββα=
+|L|τον εστιν ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον σου
+|L|<V 11> ο δε απεκριθ(η) αυτοις ο ποιησας μ(ε) υγιη εκεινος μοι
+|L|ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατ(ει) <V 12> {om} <V 13> ο δε ιαθεις
+|L|ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου
+|L|οντος εν τω τοπω <V 14> μετ(α) ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅
+|L|εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μη=
+|L|κετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+|L|<V 15> απηλθ(εν) ουν ο αν̅ος και ανηγγειλ(ε) τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν
+|L|ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον τον
+|L|ιν̅ οτι ταυτα εποιει εν σαββατω και εζητουν
+|L|αυτον αποκτειναι οι ιουδαιοι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 260r|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρ=
+|L|τι εργαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν
+|L|μαλλον εζητουν οι ιουδαιοι αυτον αποκτειναι
+|L|οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι
+|L|και πρ̅α ιδιον ελεγ(ε) τον θν̅ ισον εαυτον ποιων
+|F 260v|
+|C 1|
+|L|τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος
+|L|ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπ(η) τον πρ̅α
+|L|ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα
+|L|και ο υιος ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει
+|L|τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυ=
+|L|τος ποιει και μειζονα τουτων δειξει
+|L|αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει
+|L|ουτω και ο υς̅ ους θελ(ει) ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο
+|L|πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν
+|L|δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον
+|L|καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον
+|L|ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων
+|L|και πιστευων τω πεμψαντι μ(ε) εχει ζωην αιω=
+|L|νιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μετα=
+|L|βεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν
+|L|οτε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υιου
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε
+|L|και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν
+|L|εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου ε=
+|L|στι <V 28> μη θαυμαζητε τουτο οτι ερχεται ωρα ε
+|L|εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσωσι
+|L|της φωνης αυτου <V 29> και εξελευσονται οι τα αγαθα
+|L|ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλ(α)
+|L|πραξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι
+|L|εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω
+|L|κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι
+|L|ου ζητω το θελημ(α) το εμον αλλα το θε=
+|L|λημ(α) του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 262r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μ(ου) ου=
+|L|κ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου
+|L|και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυ=
+|L|ρει περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιω̅α=
+|L|ννην και μεμαρτυρηκε τη αληθ(εια) <V 34> εγω δε ου
+|L|παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα
+|L|ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο
+|L|λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε
+|L|αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> ε=
+|L|γω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιω̅αννου τα
+|L|εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυ=
+|L|τα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι
+|L|εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμ=
+|L|ψας μ(ε) πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου
+|L|ουτε φωνην αυτου πωποτ(ε) ακηκοατε ουτε
+|L|ειδος αυτου εωρακατ(ε) <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετ(ε)
+|L|μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος
+|L|τουτω υμεις ου πιστευετ(ε) <V 39> ερευνατε τας γρα=
+|L|φας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον
+|L|εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι ε=
+|L|μου <V 40> και ου θελετ(ε) ελθειν προς μ(ε) ινα ζωην εχητ(ε)
+|L|<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα
+|L|υμα(ς) οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετ(ε) παρ εαυ=
+|L|τοις <V 43> εγω εληλυθ(α) εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου
+|L|λαμβανετε μ(ε) εαν αλλος ελθη εν τω ιδιω ο=
+|L|νομ(α)τ(ι) εκεινον ληψεσθε <V 44> πως δυνασθ(ε) υμεις πιστευ=
+|L|σαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την
+|C 2|
+|L|δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη
+|L|δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις
+|L|ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε
+|L|μωση επιστευετ(ε) αν εμοι περι γαρ ε=
+|L|μου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμ=
+|L|μασιν ου πιστευετ(ε) πως τοις εμοις ρημασ(ι) πιστευσητ(ε)
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 263r|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθ(εν) ο ις̅ περαν της θαλα(σσης) της γαλιλαι(ας)
+|L|εις τα μερ(η) της τιβεριαδ(ος) <V 2> και ηκολουθ(ει) αυτω
+|L|οχλος πολυς οτι εθεωρουν αυτου τα
+|L|σημει(α) α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> α=
+|L|νηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο
+|L|μετ(α) των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχ(α)
+|L|η εορτη των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους
+|L|ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερ=
+|L|χεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππ(ον) ποθεν αγο=
+|L|ρασωμ(εν) αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε
+|L|ελεγ(ε) πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι η=
+|L|μελλ(ε) ποιειν <V 7> απεκριθ(η) αυτω φιλιππος δια=
+|L|κοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυ=
+|L|τοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου ανδρε(ας) ο αδελφος
+|L|σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριον ωδε ος εχει
+|L|πεντ(ε) αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα
+|L|ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποι=
+|L|ησατ(ε) τους αν̅ους αναπεσειν ην δε ο χορτος
+|L|πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες
+|L|τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε
+|L|τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εκλα(σε) και
+|L|εδω(κε) τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τοις ανα=
+|L|κειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον
+|L|ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις
+|L|αυτου συναγαγετ(ε) τα περισσευσαντα
+|L|κλασματα ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον
+|F 263v|
+|C 1|
+|L|ουν και εγεμισαν πεντ(ε) κοφινους κλασματων
+|L|εκ των πεντ(ε) αρτων των κριθινων α περιε=
+|L|σσευσε τοις βεβρωκοσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες
+|L|ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος
+|L|εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις
+|L|τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερ=
+|L|χεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν
+|L|αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις
+|L|το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψια εγενετο
+|L|κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλα(σσαν) <V 17> και
+|L|εμβαντ(ες) εις το πλοιον ηρχοντο περαν της
+|L|θαλα(σσης) εις καπερναουμ και σκοτια
+|L|ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθ(ει) προς
+|L|αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλα(σσα) ανεμου μεγαλ(ου) πνε=
+|L|οντος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ωσει
+|L|σταδιους εικοσιπεντ(ε) η τριακοντ(α) θεωρου=
+|L|σι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλα(σσης) και εγ=
+|L|γυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμ(ι) μη φοβεισθ(ε) <V 21> ηθελον
+|L|ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως
+|L|το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 264v|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης
+|L|ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ εστιν εκει
+|L|ει μη εν εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου
+|L|και οτι ου συνεισηλθ(ε) τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις
+|L|το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+|L|<V 23> αλλα δε πλοιαρια εκ τιβεριαδ(ος) ηλθον
+|L|εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχα=
+|L|ριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος
+|L|οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου
+|L|ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον
+|L|εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευ=
+|L|ρωντες αυτον περαν της θαλα(σσης) ειπον αυτω ραββι
+|L|ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθ(η) αυτοις ο ις̅ [app][*]&om;[\*][C]αμην λεγω υμιν[\C][\app] ζη=
+|L|τειτε μ(ε) ουχ οτι ειδετ(ε) τα σημεια αλλ ο=
+|L|τι εφαγετ(ε) εκ των αρτων και εχορτασθ(η)τ(ε)
+|L|<V 27> εργα=ζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την
+|L|μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου
+|L|υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν
+|L|ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ι=
+|L|να εργαζομεθα τα εργ(α) του θυ̅ <V 29> απεκριθ(η) ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτοις τουτο εστι το εργ(ον) του θυ̅ ινα πι=
+|L|στευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον
+|L|ουν αυτω τι ουν ποιεις σημει(ον) ινα ιδωμεν
+|F 265r|
+|C 1|
+|L|και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων
+|L|το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γε=
+|L|γραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδω(κεν) αυτοις
+|L|φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του
+|L|ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον
+|L|εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅
+|L|εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους
+|L|ζωην τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅
+|L|παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπε δε αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω ειμ(ι) ο αρτος της ζωης ο ερχομενος
+|L|προς μ(ε) ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε
+|L|ου μη διψηση πωποτ(ε) <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι
+|L|και εωρακατε μ(ε) και ου πιστευετ(ε) <V 37> παν ο διδω=
+|L|σι μοι ο πη̅ρ προς μ(ε) ηξει και τον ερχομενον προς μ(ε)
+|L|ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του
+|L|ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημ(α) το εμον αλλα
+|L|το θελημα του πεμψαντος μ(ε) πρ̅ς <V 39> ινα παν ο δε=
+|L|δωκε μ(οι) μη απολεσω εξ αυτου αλλα ανα=
+|L|στησω αυτο τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστι το
+|L|θελημ(α) του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υιον
+|L|και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και α=
+|L|ναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 266v|
+|C 2|
+|L|<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμ(ι)
+|L|ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ου=
+|L|χ ουτος εστιν ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅[ill]α[\ill]
+|L|και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου
+|L|καταβεβηκα <V 43> απεκριθ(η) ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|μη γογγυζητ(ε) μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν
+|L|προς μ(ε) εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας μ(ε) ελκυση
+|L|αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη
+|L|ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και
+|L|εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας
+|L|παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς μ(ε) <V 46> ου=
+|L|χ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα
+|L|του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το
+|L|μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν
+|L|ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις
+|L|εξ αυτου φαγ(η) και μη αποθανη <V 51> εγω ειμ(ι) ο αρτος ζων
+|L|ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ του=
+|L|του του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον
+|L|εγω δω(σω) η σαρξ μ(ου) μου εστιν ην εγω δωσω
+|L|υπερ της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς
+|L|αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την α
+|L|σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα
+|L|του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα
+|L|ουκ εχετ(ε) ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μ(ου) την σαρκα
+|L|και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω
+|L|αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθως εστι βρωσις και το αιμα μ(ου) αληθως εστι
+|L|ποσις <V 56> ο τρωγων μ(ου) την σαρκα και πινων μ(ου) το αιμα
+|L|εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 268r|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 57> καθως απεστειλε μ(ε) ο ζων πη̅ρ καγω ζω
+|L|δια τον πρ̅α και ο τρωγων μ(ε) κακεινος ζησεται
+|L|δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το
+|L|μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτ(ον)
+|L|ζησει εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη
+|L|διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν
+|L|ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκλη=
+|L|ρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+|L|<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι
+|L|τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας
+|L|σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρειτ(ε) τον υιον
+|L|του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον <V 63> το
+|L|πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ω=
+|L|φελει ουδεν τα ρηματ(α) α εγω λελαληκα
+|L|υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισι τινες
+|L|εξ υμων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρ=
+|L|χης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και
+|L|τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγ(ε) δια τουτο
+|L|ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς μ(ε)
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+|L|<V 66> εκ τουτου του λογου πολλοι απηλθον των μαθητων
+|L|αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου
+|L|περιεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα
+|L|μη και υμεις θελετ(ε) υπαγειν <V 68> απεκριθ(η) ουν αυ=
+|L|τω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθ(α)
+|L|ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευ=
+|L|καμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος
+|L|του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθ(η) αυτοις ο ις̅ ουκ ε=
+|L|γω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και
+|L|εξ υμων εις διαβολ(ος) εστιν <V 71> ελεγ(ε) δε τον ιουδαν
+|L|σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλ(εν) αυ[ill]τον[\ill]
+|L|παραδιδοναι εις ων εκ των ιβ <K 7> <V 1> [ill]και περι=[\ill]
+|L|επατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τ[ill]η γαλιλαια[\ill]
+|F 268v|
+|C 1|
+|L|ου γαρ ηθελεν τη ιουδαια περιπατειν οτι
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε ε=
+|L|γγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον
+|L|ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθ(ι)
+|L|εντευθ(εν) και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι
+|L|μαθηται σου θεωρησουσι τα εργα σου α συ
+|L|ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει
+|L|και ζητει αυτος εν παρρη(σια) ειναι ει ταυτα ποιεις
+|L|φανερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελ=
+|L|φοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε και=
+|L|ρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυ=
+|L|ναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει ο=
+|L|τι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι πονηρα εστιν
+|L|τα εργ(α) αυτου <V 8> υμεις αναβητ(ε) εις την εορτην ταυτην
+|L|εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο
+|L|εμος καιρος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων
+|L|αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαι(α) <V 10> ως δε ανεβησαν
+|L|οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη
+|L|εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+|L|<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και
+|L|ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς
+|L|περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι α=
+|L|γαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα
+|L|τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι
+|L|αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 270v|
+|C 1|
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις
+|L|το ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι
+|L|λεγοντες πως ουτος γραμματ(α) οιδε μη με=
+|L|μαθηκως <V 16> απεκριθ(η) αυτοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του
+|L|πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημ(α)
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον
+|L|εκ του θυ̅ εστιν η εγω αφ εμαυτου λαλω
+|L|<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει
+|L|ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος
+|L|αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+|L|<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις
+|L|εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε απο=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθ(η) ο οχλος και ειπε δαι=
+|L|μονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+|L|<V 21> απεκριθ(η) ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιη=
+|L|σα και παντες θαυμαζετ(ε) <V 22> δια τουτο μωσης δεδω(κεν)
+|L|υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν
+|L|αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτε=
+|L|μνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει
+|L|αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος
+|L|μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υ=
+|L|γιη εποιησα εν σαββατω <V 24> μη κρινετ(ε) κα=
+|L|τ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατ(ε)
+|L|<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+|L|<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω
+|L|λεγουσι μηποτ(ε) αληθως εγνωσαν οι αρχοντες
+|L|οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον
+|L|οιδαμεν ποθ(εν) εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται
+|L|ουδεις γινωσκει ποθ(εν) εστιν <V 28> εκραξεν ουν
+|L|εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε
+|L|οιδατ(ε) και οιδατ(ε) ποθεν ειμι και αφ εμαυτου
+|L|ουκ εληλυθ(α) αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας μ(ε)
+|L|ον υμεις ουκ οιδ(α)τ(ε) <V 29> εγω οιδα αυτον οτι
+|L|παρ αυτου ειμι και εκεινος μ(ε) απεστειλεν
+|L|<V 30> ε̣ζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις ε=
+|C 2|
+|L|πεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθ(ει)
+|L|η ωρα αυτου <V 31> πολλοι ουν εκ του οχλου επι=
+|L|στευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη
+|L|μητι πλειονα σημει(α) τουτων ποιησει ων
+|L|ουτος εποιησεν <V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του ο=
+|L|χλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν
+|L|υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πια=
+|L|σωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον
+|L|μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+|L|<V 34> ζητησετε μ(ε) και ουχ ευρησετ(ε) και οπου εγω ειμ(ι)
+|L|υμεις ου δυνασθ(ε) ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς
+|L|εαυτους που ουτος μελλ(ει) πορευεσθ(αι) οτι ημεις
+|L|ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των
+|L|ελληνων μελλ(ει) πορευεσθ(αι) και διδασκειν τους ελληνας
+|L|<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε μ(ε)
+|L|και ουχ ευρησετ(ε) και οπου εγω ειμι υμεις ου δυ=
+|L|νασθ(ε) ελθειν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 272r|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 37> εν δε τη εσχατ(η) ημερα τη μ(ε)γ(α)λ(η) της εορτης ει=
+|L|στηκει ο ις̅ και εκεκραξε λεγων εαν τις
+|L|διψα ερχεσθω προς μ(ε) και πινετω <V 38> ο πι=
+|L|στευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη
+|L|ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσ[ill]ουσιν[\ill]
+|F 272v|
+|C 1|
+|L|υδατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς
+|L|ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες
+|L|εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον δεδο=
+|L|μενον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθ(η) <V 40> πολλοι ουν
+|L|εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της
+|L|γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη λεγει οτι
+|L|εκ σπερμ(α)τ(ος) δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης
+|L|οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εν τω
+|L|οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυ=
+|L|των πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν
+|L|επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπη=
+|L|ρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον
+|L|αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετ(ε) αυτον
+|L|<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτ(ε) ουτως ε=
+|L|λαλη(σεν) αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθη=
+|L|σαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πε=
+|L|πλανησθ(ε) <V 48> μη τις εκ των αρχοντων επι=
+|L|στευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο
+|L|οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομ(ον) επικατα=
+|L|ρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδημ(ος) προς αυτους ο ελθων
+|L|νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων <V 51> μη
+|L|ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη α=
+|L|κουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+|L|<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της
+|L|γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προ=
+|L|φητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγειγερται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν
+|L|ουν ελαλη(σε) αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμ(ι) το
+|L|φως του κοσμ(ου) ο ακολουθων εμοι ου μη
+|L|περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει
+|L|το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι
+|L|συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου
+|L|ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλ=
+|L|θ̣ο̣ν και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδ(α)τ(ε) ποθ(εν)
+|C 2|
+|L|ερχομαι η που υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετ(ε)
+|L|εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η
+|L|κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ει=
+|L|μι αλλ εγω και ο πεμψας μ(ε) πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε
+|L|τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια
+|L|αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι ε=
+|L|μαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας μ(ε)
+|L|πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου
+|L|απεκριθ(η) ο ις̅ και ειπεν ουτε εμε οιδατ(ε) ουτε τον
+|L|πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μοι̣
+|L|ηδειτε αν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 275r|
+|C 1|
+|L|<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλη(σεν) ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω
+|L|διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι
+|L|ουπω εληλυθ(ει) η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν παλιν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε μ(ε) και εν ταις
+|L|αμαρτιαις υμων αποθανεισθ(ε) οπου εγω υ=
+|L|παγω υμεις ου δυνασθ(ε) ελθειν <V 22> {om} <V 23> και ειπεν αυτοις υ=
+|L|μεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι
+|L|υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι
+|L|εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι απο=
+|L|θανεισθ(ε) εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη
+|L|πιστευσητ(ε) οτι εγω ειμ(ι) αποθανεισθ(ε) εν ταις
+|L|αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει
+|L|και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+|L|<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο
+|L|πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα
+|L|παρ αυτου ταυτα λαλεις εις τον κοσμ(ον) <V 27> ουκ εγνω=
+|L|σαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγ(εν) <V 28> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ οταν υψωσητ(ε) τον υιον του αν̅ου τοτε
+|L|γνωσεσθ(ε) οτι εγω ειμ(ι) και απ εμαυτου ποιω ου=
+|L|δεν αλλα καθως εδιδαξε μ(ε) ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+|L|<V 29> και ο πεμψας μ(ε) μετ εμου εστιν ουκ αφηκε μ(ε) μο=
+|L|νον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+|L|<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας
+|L|αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητ(ε) εν τω λογω
+|L|τω εμω αληθως μαθηται μ(ου) εστε <V 32> και γνωσεσθ(ε) την
+|L|αληθ(ειαν) και η αληθ(εια) ελευθερω(σει) υμας <V 33> απεκριθ(ησαν) αυτω
+|L|οι ιουδαιοι σπερμ(α) αβρααμ εσμεν και ουδενι δε=
+|L|δουλευκαμεν πωποτ(ε) πως συ λεγεις οτι ελευ=
+|L|θεροι γενησεσθ(ε) <V 34> απεκριθ(η) αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι
+|L|της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια
+|L|εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος
+|L|υμας ελευθερω(ση) οντως ελευθεροι εσεσθ(ε) <V 37> οιδα οτι
+|L|σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε μ(ε) αποκτει=
+|L|ναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο ε=
+|C 2|
+|L|ωρακα(τε) παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτ(ε) <V 39> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα
+|L|εργα του αβρααμ εποιειτε αν <V 40> νυν δε ζη=
+|L|τειτε μ(ε) αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν
+|L|υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο
+|L|αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε
+|L|τα εργα του πρ̅ς υμων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 276v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γε=
+|L|γεννημεθ(α) ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην η=
+|L|γαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ ε=
+|L|ξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου ελη=
+|L|λυθ(α) αλλ εκεινος μ(ε) απεστειλ(ε) <V 43> διατι την
+|L|εμην λαλιαν ου γινωσκετ(ε) οτι ου δυνα=
+|L|σθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις
+|L|εκ του πρ̅ς υμων του διαβολ(ου) εστε
+|L|και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θε=
+|L|λετε ποιειν εκεινος ανθρωπο=
+|L|κτονος ην απ αρχης και
+|C 2|
+|L|εν τη αληθ(εια) ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθ(εια)
+|L|εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων
+|L|λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε
+|L|οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> {om} <V 47> ο ων
+|L|εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υ=
+|L|μεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απε=
+|L|κριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν
+|L|ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+|L|<V 49> απεκριθ(η) ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα
+|L|τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε μ(ε) <V 50> εγω δε
+|L|ου ζητω την δοξαν μ(ου) εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρη(ση) θανατον
+|L|ου μη θεωρη(ση) εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ
+|L|απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον
+|L|λογον τον εμον τηρη(ση) ου μη γευσεται θανατ(ου) εις τον
+|L|αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ
+|L|οστις απεθανε και οι προφηται απεθ(ανον) τινα σε=
+|L|αυτον συ ποιεις <V 54> απεκριθ(η) ις̅ εαν εγω δοξαζω
+|L|εμαυτον η δοξα μ(ου) ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου
+|L|ο δοξαζων μ(ε) ον λεγετ(ε) οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και ου=
+|L|κ εγνωκατ(ε) αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ει=
+|L|πω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης
+|L|αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω <V 56> αβρα=
+|L|αμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν
+|L|την εμην και ειδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς
+|L|αυτον τεσσαρακοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ
+|L|εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω
+|L|υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμ(ι) <V 59> ηραν ουν λιθους
+|L|ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν
+|L|εκ του ιερου διελθων δια με(σου) αυτων και παρηγεν ουτως
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 278r|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 9> <V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννη=
+|L|της <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου
+|L|ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθ(η) ις̅ ουτε
+|L|ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα
+|L|φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε
+|L|δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος μ(ε)
+|L|εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις
+|L|δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω ω
+|L|φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυ[ill]σε[\ill]
+|F 278v|
+|C 1|
+|L|χαμαι και ποιησεν πηλον εκ του πτυσμ(α)τ(ος) και ε=
+|L|πεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την
+|L|κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται α=
+|L|πεσταλμενος απηλθ(εν) ουν και ενιψατο και
+|L|ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεω=
+|L|ρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην
+|L|ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+|L|<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγ(εν) ου=
+|L|χι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι
+|L|εγω ειμ(ι) <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμ(οι) <V 11> απεκριθ(η) εκεινος και ει=
+|L|πεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και
+|L|επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μ(οι)
+|L|υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και
+|L|νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλε=
+|L|ψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει
+|L|ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους
+|L|τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον πη=
+|L|λον εποιησεν ο ις̅ και ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 15> παλιν ουν επηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι
+|L|πως ανεβλεψεν ο δε ειπε και αυτοις πηλον επε=
+|L|θηκε μ(ε) επι τους οφθαλμους μου και ενιψαμην και βλεπω
+|L|<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος
+|L|ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τη=
+|L|ρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος
+|L|τοιαυτα σημει(α) ποιειν και σχισμ(α) ην εν αυ=
+|L|τοις <V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις
+|L|περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επι=
+|L|στευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος
+|L|ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις
+|L|αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους
+|L|λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λε=
+|L|γετε οτι τυφλος εγεννηθ(η) πως ουν αρτι
+|L|[ill]βλ[\ill]ε̣π̣(ει) <V 20> απεκριθ(η)σαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον
+|L|[ill]οιδαμεν[\ill] οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυ=
+|C 2|
+|L|φλος εγεννηθ(η) <V 21> πως ουν αρτι βλεπ(ει) απεκριθ(η) δε αυ=
+|L|τοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο
+|L|υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθ(η) πως δε νυν βλεπ(ει)
+|L|ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ου=
+|L|κ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατ(ε) αυτος
+|L|περι εαυτου λαλη(σει) <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο
+|L|τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις
+|L|ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο
+|L|οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+|L|<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ει=
+|L|πον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο
+|L|αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθ(η) ουν εκεινος
+|L|και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οι=
+|L|δα οτι τυφλος ων αρτι βεπω <V 26> ειπον δε αυτω παλιν
+|L|τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+|L|<V 27> απεκριθ(η) αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε
+|L|τι παλιν θελετ(ε) ακουειν μη και υμεις θελετ(ε) αυτου μαθηται
+|L|γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον αυτω συ ει
+|L|μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+|L|<V 29> ημεις οιδαμεν οτι τω μωση ελαλησεν ο θς̅ τουτον δε
+|L|ουκ οιδαμεν ποθ(εν) εστι <V 30> και ηνεωξε μ(ου) τους οφθαλμους
+|L|<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ ε=
+|L|αν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου
+|L|ακουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθ(η) οτι ηνοιξε τις ο=
+|L|φθαλμους τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος
+|L|παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ
+|L|διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅
+|L|οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω
+|L|συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθ(η) εκεινος
+|L|και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+|L|<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων
+|L|μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅
+|L|και προσεκυνησεν αυτω
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 281r|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμ(α) εγω εις τον [ill]2-3[\ill] κοσμον
+|L|τουτον εληλυθ(α) ινα οι μη βλεποντες βλε=
+|L|ψωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> και
+|L|ηκουσαν οι φαρισαιοι ταυτα οι οντες μετ αυτου
+|L|και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ει=
+|L|χετ(ε) αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν
+|L|η ουν αμαρτια υμων μενει <K 10> <V 1> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την
+|L|αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλα[ill]χο[\ill]θ(εν)
+|L|εκεινος κλεπτης εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερ=
+|L|χομενος δια της θυρα(ς) ποιμην εστι των π[ill]ρο=[\ill]
+|L|βατων <V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει [ill]και τα[\ill]
+|L|προβατα της φωνης αυτου ακουει [ill]και τα[\ill]
+|F 281v|
+|C 1|
+|L|ιδια προβατα καλει κατ ονομ(α) και εξαγει
+|L|αυτα <V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλ(η) εμ=
+|L|προσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω
+|L|ακολουθ(ει) οτι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλο=
+|L|τριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευ=
+|L|ξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων
+|L|την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελα=
+|L|λει αυτοις <V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμ(ι) η θυρα των προ=
+|L|βατων <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται
+|L|εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα
+|L|προβατα <V 9> εγω ειμ(ι) η θυρα δι εμου εαν τις
+|L|εισελθ(η) σωθησεται και εισελευσεται και εξε=
+|L|λευσεται και νομην ευρη(σει) <V 10> ο κλεπτης ουκ ερ=
+|L|χεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολε(ση)
+|L|εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσωτερ(ον)
+|L|εχωσι <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο
+|L|καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των
+|L|προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην
+|L|ου ουκ εστι τα προβατα ιδια θεωρει τον
+|L|λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα
+|L|και φευγ(ει) και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορ=
+|L|πιζει <V 13> ο δε μισθωτος φευγ(ει) οτι μισθωτος εστι
+|L|και ου μελει αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ειμ(ι)
+|L|ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινω=
+|L|σκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει μ(ε) ο πη̅ρ
+|L|καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μ(ου) τι=
+|L|θημ(ι) υπερ των προβατων <V 16> και αλλα προ=
+|L|βατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης
+|L|κακεινα μ(ε) δει αγαγειν και της φωνης μ(ου) ακου=
+|L|σουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 283r|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τι=
+|L|θημι την ψυχην μ(ου) ινα παλιν λαβω αυτην
+|L|<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημ(ι)
+|L|αυτην αφ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην
+|L|και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την
+|L|εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν
+|L|παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+|L|<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει
+|L|και μαινεται τι αυτου ακουετ(ε) <V 21> αλλοι ελεγον
+|L|ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου
+|L|μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους α=
+|L|νοιγειν <V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ι=
+|L|εροσολυμοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει
+|L|ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος <V 24> εκυ=
+|L|κλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως
+|L|ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ει=
+|L|πε ημιν παρρη(σια) <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον
+|L|υμιν και ου πιστευετ(ε) τα εργα α εγω ποιω εν
+|L|τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι
+|L|εμου <V 26> αλλα υμεις ου πιστευετ(ε) ου γαρ εστε
+|L|εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+|L|<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μ(ου) ακουει
+|L|καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μ(οι) <V 28> κα=
+|L|γω ζωην αιωνιον διδωμ(ι) αυτοις και ου μη απο=
+|L|λωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις
+|L|αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδω=
+|L|κε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται
+|L|αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω κ̣α̣ι̣ [ill]ο[\ill]
+|L|πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν [ill]παλιν λιθους [\ill]
+|L|οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> α[ill]πεκριθη[\ill]
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα [ill]εδειξα[\ill]
+|L|υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον [ill]αυτων εργον[\ill]
+|L|λιθαζετε με <V 33> απεκριθησαν αυ[ill]τω οι ιουδαιοι λεγοντες[\ill]
+|F 283v|
+|C 1|
+|L|περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι
+|L|βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σε=
+|L|αυτον θν̅ <V 34> απεκριθ(η) αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γε=
+|L|γραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι
+|L|εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος
+|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+|L|<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμ(ον)
+|L|υμεις λεγετ(ε) οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου
+|L|μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη
+|L|[app][*]πιστευητ(ε)[\*][C]πιστευητε[\C][\app] {There is a raised τ which I presume is the original reading, and then τε written in the line, which I think is a correction.} τοις εργοις πιστευσατε ινα
+|L|γνωτε και πιστευσητ(ε) οτι εν εμοι ο πη̅ρ κα=
+|L|γω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι
+|L|αυτον και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και α=
+|L|πηλθε παλιν περαν του ιορδα(νου) εις τον τοπον
+|L|οπου ην ιω̅αννης το πρωτον βαπτιζων και ε=
+|L|μεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον προς αυ=
+|L|τον και ελεγον οτι ιω̅αννης μεν εποιησε
+|L|σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιω̅αννης
+|L|περι τουτου αληθη ην <V 42> και επιστευσαν
+|L|εκει εις αυτον πολλοι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 284v|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της
+|L|κωμης μαριας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε μαρια η
+|L|αλεψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας
+|L|αυτου ταις θριξι της κεφαλης αυτης ης ο αδελ(φος)
+|L|λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελ=
+|L|φαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις
+|L|ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθε=
+|L|νεια ουκ εστι προς θανατ(ον) αλλ υπερ της δοξης
+|L|του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπ(α) δε
+|L|ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης μαριαν και τον
+|L|λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν
+|L|εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα
+|L|τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν
+|L|παλιν <V 8> λεγουσιν οι μαθηται ραββι νυν εζη=
+|L|τουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις
+|F 285r|
+|C 1|
+|L|εκει <V 9> απεκριθ(η) ις̅ ουχι ιβ εισιν ωραι εισι της
+|L|ημερας εαν τις περιπατ(η) εν τη ημερα ου προσκοπτ(ει)
+|L|οτι το φως του κοσμ(ου) τουτου βλεπ(ει) <V 10> εαν δε τις περι=
+|L|πατη εν τη νυκτι προσκοπτ(ει) οτι το φως ουκ εστιν εν
+|L|αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος
+|L|ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα [app][*]εξυ=
+|L|πνησω[\*][C]εξυπνισω[\C][\app] αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθητ(αι) αυτου κε̅ ει
+|L|κεκοιμ(η)τ(αι) σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θαν(α)τ(ου)
+|L|αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμη=
+|L|σεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρη(σια)
+|L|ο ις̅ λαζαρος απεθ(α)ν(ε) <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πι=
+|L|στευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς
+|L|αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις
+|L|συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μ=
+|L|ετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυ=
+|L|τον τεσσαρα(ς) ημερα(ς) ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+|L|<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντ(ε) <V 19> και πολλοι ουν εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν
+|L|προς τας περι μαρθ(αν) και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας
+|L|περι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθ(α) ως ηκουσεν οτι
+|L|ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω
+|L|εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθ(α) προς τον ιν̅ κε̅
+|L|ει ης ωδε ουκ αν απεθ(ανεν) ο αδελφος μ(ου) <V 22> αλλα
+|L|και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει
+|L|σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+|L|<V 24> λεγει αυτω μαρθ(α) οιδα οτι αναστησεται εν τη
+|L|αναστασει εν τη εσχατ(η) ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅
+|L|εγω ειμ(ι) η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις ε=
+|L|με καν αποθανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πι=
+|L|στευων εις εμε ου μη αποθα(νη) εις τον αιωνα πιστευεις
+|L|τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα ο=
+|L|τι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+|L|<V 28> και τουτο ειπουσα απηλθ(ε) και εφωνη(σε) μαριαν την α=
+|L|δελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος πα=
+|L|ρεστι και φωνει σε <V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγει=
+|L|ρεται ταχυ και ηρχετο προς αυτον <V 30> ουπω δε ελη=
+|L|λυθ(ει) ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω
+|C 2|
+|L|οπου υπηντησεν αυτω η μαρθ(α) <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες
+|L|μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι
+|L|αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθ(εν)
+|L|ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει ινα
+|L|κλαυση <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅
+|L|ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα
+|L|αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μ(ου) ο α=
+|L|δελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συν=
+|L|ελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο
+|L|τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπε που τε=
+|L|θεικατ(ε) αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου
+|L|και ιδε <V 35> εδακρυσε δε ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον
+|L|ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του
+|L|τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+|L|<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερ=
+|L|χεται εις το μνημ(ειον) ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο
+|L|επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατ(ε) τον λιθον λεγει αυτω
+|L|η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθ(α) κε̅ ηδη οζει
+|L|τεταρταιος γαρ εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ει=
+|L|πον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+|L|<V 41> ηραν ουν τον λιθ(ον) ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε
+|L|ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπεν πε̅ρ ευ=
+|L|χαριστω σοι οτι ηκουσας μ(ου) <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε
+|L|μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον
+|L|ινα πιστευσωσιν οτι συ μ(ε) απεστειλας <V 43> και ταυτα
+|L|ειπων φωνη μεγ(α)λ(η) εκραυγασεν λαζαρε δευρο
+|L|εξω <V 44> και εξηλθ(εν) ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας
+|L|και τας χειρα(ς) κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω
+|L|περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατ(ε) αυτον και α=
+|L|φετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελ=
+|L|θοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν
+|L|ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 288r|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και
+|L|ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ε=
+|L|λεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα
+|L|σημει(α) ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως
+|L|παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευ=
+|L|σονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον
+|L|και το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας
+|L|αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ει=
+|L|πεν αυτοις υμεις ουκ οιδ(α)τ(ε) ουδεν <V 50> ουδε διαλογι=
+|L|ζεσθ(ε) οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη
+|L|υπερ του λα(ου) και μη ολον το εθνος αποληται
+|L|<V 51> τουτο δε αφ εαυτ(ου) ουκ ειπεν αλλα αρχιε=
+|L|ρευς ων του ενιαυτ(ου) εκεινου προεφη=
+|L|τευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ
+|L|του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ι=
+|L|να και τα τεκνα του θυ̅ τα [app][*]διασκορπισμενα[\*][C]διεσκορπισμενα[\C][\app]
+|L|συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της η=
+|L|μερα(ς) εβουλευσαντο ινα αποκτεινω[ill]σιν αυτον[\ill]
+|L|<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατ(ει) εν [ill]τοις ιου=[\ill]
+|L|δαιοις αλλα απηλθ(εν) εκειθεν εις την χ[ill]ωραν εγγυς[\ill]
+|L|της ερημου εις εφραιμ λεγομε̣[ill]νην πολιν[\ill]
+|L|κακει διετριβε μετ[ill][α των μαθητων αυτου\ill]
+|F 288v|
+|C 1|
+|L|<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν
+|L|πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του
+|L|πασχ(α) ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν
+|L|ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω
+|L|εστηκοτες τι υμιν δοκει οτι ου μη ελθη εις
+|L|την εορτην <V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φα=
+|L|ρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι
+|L|μηνυση οπως πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅
+|L|προ εξ ημερων του πασχ(α) ηλθεν εις βηθανιαν
+|L|οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νε=
+|L|κρων <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και
+|L|η μαρθ(α) διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συν=
+|L|ανακειμενων αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα
+|L|λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλει=
+|L|ψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης
+|L|τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθ(η) εκ της ο=
+|L|σμης του μυρου <V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου
+|L|ιουδα(ς) σιμωνος ισκαριωτ(ης) ο μελλων αυτον παρα=
+|L|διδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθ(η) τρι=
+|L|ακοσιων δηναριων και εδοθ(η) πτωχοις <V 6> ειπε δε
+|L|τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω
+|L|αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε
+|L|και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅
+|L|αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου
+|L|μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε
+|L|εχετ(ε) μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει
+|L|εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα
+|L|και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων ο
+|L|ι̣ς̣̅ <V 10> [app][*]εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον
+|L|λαζαρον αποκτεινωσιν ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅[\*][C*]&om;[\C*][\app]
+|L|[ill]ε[\ill]βουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λα=
+|L|[ill]ζαρον[\ill] α̣ποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπη=
+|L|γον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυ=
+|L|[ill]ριον οχλος πο[\ill]λυς ο ελθων εις την εορτην ακου=
+|L|[ill]σαντες οτι ερ[\ill]χεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβ=
+|L|[ill]ον τα βαια των φοι[\ill]νικων και εξηλθον εις
+|C 2|
+|L|απαντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευ=
+|L|λογημενος ο ερχομενος εν ονομ(α)τ(ι) κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτω καθως εστι
+|L|γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς
+|L|σου ερχεται σοι καθημενος επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε
+|L|ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε ε=
+|L|δοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην ε=
+|L|π αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> ε=
+|L|μαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον
+|L|λαζαρον εφωνη(σεν) εκ του μνημ(ειου) και ηγειρεν αυτον εκ νε=
+|L|κρων <V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν
+|L|τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημ(ειον) <V 19> οι ουν φαρι=
+|L|σαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτ(ε)
+|L|ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 291r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων
+|L|ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προ=
+|L|σηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας
+|L|και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+|L|<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρε(α) και παλιν αν=
+|L|δρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρι=
+|L|νατο αυτοις λεγων εληλυθ(εν) η ωρα ινα δοξασθη
+|L|ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη
+|L|ο κοκκος του σιτου πεσων αποθα(νη) αυτος μονος
+|L|μενει εαν δε αποθα(νη) πολυν καρπον φερει
+|L|<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολε(σει) αυτην και ο μισων
+|L|την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον
+|L|φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι διακονη τις εμοι
+|L|ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο δι=
+|L|ακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη
+|L|τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μ(ου) τεταρακται
+|L|και τι ειπω πε̅ρ σωσον μ(ε) εκ της ωρας ταυτης
+|L|αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ
+|L|δοξασον σου το ονομ(α) ηλθεν ουν φωνη εκ του
+|L|ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξα(σω) <V 29> ο ουν οχλος
+|L|ο εστως και ακουσας ελεγ(ε) βροντην γεγονεναι αλλοι
+|L|ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκριθ(η) αυτοις
+|L|ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη γεγονεν
+|L|αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμ(ου) τουτου
+|L|νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθ(ησε)τ(αι) εξω <V 32> καγω
+|L|εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελεγ(ε) σημαινων ποιω θανατω
+|L|εμελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθ(η) ουν αυτω ο οχλος
+|L|ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον
+|L|αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθ(ηναι) τον υιον
+|L|του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως
+|L|εν υμιν εστι περιπατειτ(ε) εως το φως ε=
+|L|χητ(ε) ινα μη σκοτ(ια) υμα(ς) καταλαβη και ο περιπατων
+|L|εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγ(ει) <V 36> εως το φως
+|C 2|
+|L|εχητ(ε) πιστευετ(ε) εις το φως ινα υιοι φωτος γε=
+|L|νησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων
+|L|εκρυβη απ αυτων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 292v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημει(α) πεποιηκοτος εμπροσθεν
+|L|αυτων ουκ επιστευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογος
+|L|ησαιου του προφητ(ου) πληρωθ(η) ον ειπεn κε̅ τις
+|L|επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅
+|L|τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυ=
+|L|ναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ο ησαιας <V 40> τε=
+|L|τυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων
+|L|την καρδ(ιαν) ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και
+|L|ν̣οησωσι τη καρδ(ια) και επιστραφωσι και ι=
+|L|α̣σωμαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ει=
+|L|[ill]δε[\ill] την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως
+|L|[ill]μεντ[\ill]ο̣ι̣ και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευ=
+|L|[ill]σαν εις[\ill] αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ω=
+|L|[ill]μολο[\ill]γ̣ο̣υ̣ν ινα μη αποσυναγωγοι γε=
+|L|[ill]νωνται[\ill] <V 43> [ill]η[\ill]γ̣απησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μα=
+|C 2|
+|L|λλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ει=
+|L|πεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε
+|L|αλλ εις τον πεμψαντα μ(ε) <V 45> και ο θεωρων εμε θεω=
+|L|ρει τον πεμψαντα μ(ε) <V 46> εγω φως εις τον κοσμ(ον) εληλυθ(α)
+|L|ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτ(ια) μη μεινη
+|L|<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλα(ξη)
+|L|κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμ(ον) <V 48> ο αθετων
+|L|εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μ(ου) εχει τον κρι=
+|L|νοντα αυτον ο λογος ον ελαλη(σα) εκεινος κρινει
+|L|αυτον εν τη εσχατ(η) ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου
+|L|ουκ ελαλη(σα) αλλ ο πεμψας μ(ε) πη̅ρ αυτος μοι
+|L|εντολην εδω(κε) τι ειπω και τι λαλη(σω) <V 50> και οιδα
+|L|οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν
+|L|εγω λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λαλω
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχ(α) ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν
+|L|αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου
+|L|προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω
+|L|εις τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενο=
+|L|μενου του διαβολ(ου) ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν
+|L|ιουδα σιμω(νος) ισκαριωτ(ου) ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας
+|L|χειρα(ς) και οτι απο θυ̅ εξηλθ(ε) και προς τον θν̅ υπαγ(ει)
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 293v|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια
+|L|και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλ(ει)
+|L|υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους
+|L|ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην δι=
+|L|εζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμω(να) πετρον και λεγει
+|L|αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+|L|<V 7> απεκριθ(η) ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ
+|L|ουκ οιδα(ς) αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω
+|L|ο πετρος ου μη νιψης μ(ου) τους ποδας εις τον αιωνα
+|F 294r|
+|C 1|
+|L|απεκριθ(η) ο ις̅ αυτω εαν μη νιψω σε ουκ εχεις
+|L|μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους
+|L|ποδας μ(ου) μονον αλλα και τας χειρα(ς) και την κεφαλην <V 10> λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει ει μη
+|L|τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις κα=
+|L|θαροι εστ(ε) αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει γαρ τον παρα=
+|L|διδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες κα=
+|L|θαροι εστ(ε) <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων
+|L|ελα(βε) τα ιματ(ια) αυτου αναπεσε παλιν και παλιν ειπεν
+|L|αυτοις γινωσκετ(ε) τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φω=
+|L|νειτε μ(ε) ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετ(ε)
+|L|ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅
+|L|και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετ(ε) αλληλων νιπτειν
+|L|τους ποδας <V 15> υποδειγμ(α) γαρ εδω(κα) υμιν ινα καθως εγω
+|L|πεποιηκα υμιν και υμεις ποιειτ(ε) <V 16> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε
+|L|απο(στολος) μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατ(ε)
+|L|μακαριοι εστε εαν ποιητ(ε) αυτα <V 18> ου περι
+|L|παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην α=
+|L|λλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μ(ου) τον αρτ(ον)
+|L|επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι
+|L|λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευ=
+|L|σητε οτι εγω ειμ(ι) <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων ε=
+|L|αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμ=
+|L|βανων λαμβανει τον πεμψαντα μ(ε) <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ ε=
+|L|ταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρη(σε) και ειπεν αμην αμην
+|L|λεγ(ω) υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει μ(ε) <V 22> εβλεπον
+|L|ουν προς αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος
+|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν
+|L|τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω
+|L|σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> ανα=
+|L|πεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθ(ος) του ιυ̅ λεγει αυτω
+|L|κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω ε=
+|L|γω βαψας το ψωμιον επιδωσω και βαψας το ψω=
+|L|μιον διδωσιν ιουδ(α) σιμω(νος) ισκαριωτ(η) <V 27> και μετ(α) το ψω=
+|L|μιον τοτε εισηλθ(εν) εις εκεινον ο σατανας λεγει
+|L|ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον <V 28> τουτο δε
+|C 2|
+|L|ουδεις εγνω των συνακειμενων προς τι ειπεν
+|L|αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκων επει το γλωσσοκομον
+|L|ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορα(σον) ων
+|L|χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι
+|L|δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευ=
+|L|θυς εξηλθ(εν) ην δε νυξ <V 31> οτε ουν [app][*]εξηλθ(ε)[\*][C]εξηλθε[\C][\app] {There is a small raised θ which I presume is the original reading, and then θε written in the line, which I think is a correction.} λεγει ο ις̅ νυν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 296r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθ(η)
+|L|εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθ(η) εν αυτω και ο θς̅ δο=
+|L|ξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξα(σει) αυτον
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι και καθως ειπον τοις
+|L|ιουδαιοις ζητησετε μ(ε) και οπου υπαγω εγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην
+|L|καινην διδω(μι) υμιν ινα αγαπατ(ε) αλληλους καθως
+|L|ηγαπησα υμα(ς) ινα και υμεις αγαπατ(ε) αλληλους <V 35> εν
+|L|τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθητ(αι) εστε εαν α=
+|L|γαπην εχητ(ε) εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅
+|L|που υπαγεις απεκριθ(η) αυτω ο ις̅ οπου υπαγω
+|L|ου δυνασαι μ(οι) νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολου=
+|L|θησεις μοι <V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμ(αι) σοι
+|L|ακολουθησαι αρτι την ψυχην μ(ου) υπερ σου θησω
+|L|<V 38> απεκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις
+|L|αμην αμην λεγω σοι οτι ου μη αλεκτωρ φωνη(σει)
+|L|εως ου απαρνη(ση) με τρις <K 14> <V 1> μη ταρασσεσθω υμων η
+|L|καρδια πιστευετ(ε) εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετ(ε)
+|L|<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν
+|L|ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι
+|L|τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοιμα(σω) υμιν
+|L|τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμα(ς) προς
+|L|εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+|C 2|
+|L|<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατ(ε) και την οδον οιδατε
+|L|<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμ(εν) που υπαγεις
+|L|και πως δυναμεθ(α) την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εγω ειμ(ι) η οδος και η αληθ(εια) και η ζωη ου=
+|L|δεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει
+|L|εγνωκειτ(ε) μ(ε) και τον πρ̅α μου εγνωκειτ(ε) αν
+|L|και απ αρτι γινωσκετ(ε) αυτον και εωρακατ(ε) αυτον
+|L|<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον
+|L|μεθ υμων ειμι και ουκ εγνω(κας) μ(ε) φιλιππε
+|L|ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως
+|L|συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν αφ εμαυτ(ου) ου λαλω
+|L|ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει
+|L|τα εργα <V 11> πιστευετε μ(οι) οτι εγω εν τω
+|L|πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα
+|L|αυτα πιστευετε μ(οι) <V 12> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο πιστευων εις [app][*]με[\*][C]εμε[\C][\app] τα εργα α εγω ποιω
+|L|κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιη=
+|L|σει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 298r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 13> και ο τι αν αιτησητ(ε) εν τω ονοματι μου τουτο ποι=
+|L|ησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> και εαν
+|L|τι αιτησητε μ(ε) εν τω ονοματι μ(ου) εγω ποιησω
+|L|<V 15> εαν αγαπατε μ(ε) τας εντολας τας εμα(ς) τηρησατ(ε)
+|L|<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον
+|L|δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+|L|<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν
+|L|οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε
+|L|γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν
+|L|υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω υμα(ς) ορφανους ερχομαι
+|L|προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεω=
+|L|ρει υμεις δε θεωρειτε μ(ε) οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθ(ε)
+|L|<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθ(ε )υμεις οτι εγω εν
+|L|τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων
+|L|τας εντολας μ(ου) και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο α=
+|L|γαπων μ(ε) ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του
+|L|πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανι=
+|L|σω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδ(ας) ουχ ο ισκα=
+|L|ριωτ(ης) κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανι=
+|L|ζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκριθ(η) ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω εαν τις αγαπα μ(ε) τον λογον μ(ου) τηρη(σει) και ο πα=
+|L|τηρ μ(ου) αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθ(α)
+|L|και μονην παρ αυτω ποιησωμ(εν) <V 24> ο μη αγαπων μ(ε)
+|C 2|
+|L|τους λογους μ(ου) ου τηρει και ο λογος ον ακουετ(ε)
+|L|ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος μ(ε) πρ̅ς
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε
+|L|παρακλητος το πν̅α το αγ(ιον) ο πεμψει
+|L|ο πη̅ρ εν τω ονοματι μ(ου) εκεινος διδαξει
+|L|υμας παντ(α) και υπομνη(σει) υμας παντα α ειπον
+|L|υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην
+|L|διδωμ(ι) υμιν ου καθως ο κοσμος διδω(σιν) εγω δι=
+|L|δωμ(ι) υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδ(ια) μηδε
+|L|δειλιατω <V 28> ηκουσατ(ε) οτε εγω ειπον υμιν
+|L|υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε μ(ε)
+|L|εχαρητ(ε) αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι
+|L|ο πη̅ρ μου μειζων μ(ου) εστιν <V 29> και νυν ειρηκα
+|L|υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευ=
+|L|σητ(ε) <V 30> ουκ ετι πολλα λαλη(σω) μεθ υμων ερχεται
+|L|γαρ ο του κοσμ(ου) τουτου αρχων και εν εμοι ου=
+|L|κ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι [app][*]απω[\*][C]αγαπω[\C][\app]
+|L|τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω
+|L|ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 299v|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 15> <V 1> εγω ειμ(ι) η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου
+|L|ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημ(α) εν εμοι μη φερον
+|L|καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον
+|L|καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+|L|<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστ(ε) δια τον λογον ον λελαληκα
+|L|υμιν <V 4> μεινατ(ε) εν εμοι καγω εν υμιν καθως
+|L|το κλημ(α) ου δυναται φερειν καρπον αφ εαυτου
+|L|εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υ=
+|L|μεις εαν μη εν εμοι μεινητ(ε) <V 5> εγω ειμ(ι) η
+|L|αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω
+|L|εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι
+|L|χωρις εμου ου δυνασθ(ε) ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις
+|L|μεινη εν εμοι εβληθ(η) εξω ως το κλημ(α)
+|L|και εξηρανθ(η) και συναγουσιν αυτα και εις το
+|L|πυρ βαλλεται και καιεται <V 7> εαν μεινητ(ε) εν εμοι
+|L|και τα ρηματα μ(ου) εν υμιν μεινη ο εαν θελητ(ε)
+|L|αιτησεσθ(ε) και γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω εδο=
+|L|ξασθ(η) ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητ(ε)
+|L|και γενησεσθ(ε) εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησε μ(ε) ο πη̅ρ
+|L|καγω ηγαπησα υμα(ς) μεινατ(ε) εν τη αγαπ(η) τη
+|L|εμη <V 10> εαν τας εντολας μ(ου) τηρησητ(ε) μενει=
+|L|τε εν τη αγαπη μ(ου) καθως εγω τας εντολας του
+|L|πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη
+|L|εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη ε=
+|L|στιν η εντολη η εμη ινα αγαπατ(ε) αλληλους
+|F 300r|
+|C 1|
+|L|καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ου=
+|L|δεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ
+|L|των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποι=
+|L|ειτε οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμα(ς)
+|L|λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει
+|L|αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα οσα
+|L|ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+|L|<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθ(ε) αλλ εγω εξελεξαμην
+|L|υμας και εθηκα υμα(ς) ινα υμεις υπαγητ(ε) και καρπον
+|L|φερητ(ε) και ο καρπος υμων μενει ινα ο τι αν
+|L|αιτησητ(ε) τον πρ̅α εν τω ονοματι μ(ου) δω υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατ(ε) αλληλους <V 18> ει
+|L|ο κοσμος υμα(ς) μισει γινωσκετ(ε) οτι εμε πρωτον
+|L|υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν
+|L|το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε α=
+|L|λλ εγω εξελεξαμην υμα(ς) εκ του κοσμ(ου) δια τουτο
+|L|μισει υμα(ς) ο κοσμος <V 20> μνημονευετ(ε) του λογου ου
+|L|εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅
+|L|αυτου ει εμε εδιωξαν και υμα(ς) διωξουσιν ει
+|L|τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+|L|<V 21> αλλα ταυτα παντ(α) ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μ(ου)
+|L|οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα μ(ε) <V 22> ει μη ηλ=
+|L|θον και ελαλη(σα) αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν
+|L|δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας
+|L|αυτων <V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει
+|L|τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος
+|L|εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρα=
+|L|κασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθ(η) ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω
+|L|αυτων οτι εμισησαν μ(ε) δωρεαν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 301v|
+|C 2|
+|L|<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υ=
+|L|μιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυ=
+|L|ρησει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτ(ε) οτι α=
+|L|π αρχης μετ εμου εστε <K 16> <V 1> ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν ινα μη σκανδαλισθητ(ε) <V 2> αποσυναγω=
+|L|γους ποιησουσιν υμα(ς) αλλ ερχεται ωρα ινα πας
+|L|ο αποκτεινας υμα(ς) δοξη λατρειαν προσφερειν
+|L|τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ οιδασι
+|L|τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητ(ε)
+|L|αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν ε=
+|L|ξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε
+|L|υπαγω προς τ(ον) πεμψαντα μ(ε) και ουδεις εξ υ=
+|L|μων ερωτα μ(ε) που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδ(ιαν)
+|L|<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν
+|L|ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω
+|L|ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμα(ς) εαν δε
+|L|πορευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων
+|L|εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και
+|L|περι δικαιοσυνης και περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν
+|L|οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιο=
+|L|συνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ε=
+|L|τι θεωρειτε μ(ε) <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του
+|L|κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν
+|L|υμιν αλλ ου δυνασθ(ε) βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε
+|L|ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας
+|L|οδηγησει υμας εις πασαν την αληθ(ειαν)
+|L|ου γαρ λαλη(σει) αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση
+|L|λαλη(σει) και τα ερχομενα αναγγελει υμιν <V 14> ε=
+|L|κεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται
+|L|και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ ε=
+|L|μα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμ=
+|L|βανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε μ(ε)
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθε μ(ε) οτι εγω υπαγω προς
+|L|τον πρ̅α <V 17> ελεγον ουν εκ των μαθητων αυτου προς
+|F 302r|
+|C 1|
+|L|αλληλους τι εστι τουτ(ο) ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε μ(ε)
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθε μ(ε) και οτι εγω υπαγω προς
+|L|τον πρ̅α <V 18> ειπον ουν τουτ(ο) τι εστιν ο λεγει το μικρον ου=
+|L|κ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον
+|L|αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτ(ε)
+|L|μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε μ(ε)
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθε μ(ε) <V 20> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι κλαυσετ(ε) και θρηνησετ(ε) υμεις ο δε κοσμ(ος)
+|L|χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθ(ε) αλλ η λυπη υμων
+|L|εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην ε=
+|L|χει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννη(ση) το παιδ(ιον)
+|L|ουκ ετι μνημονευ(ει) της θλιψεως δια την χαραν ο=
+|L|τι εγεννηθ(η) αν̅ος εις τον κοσμ(ον) <V 22> και υμεις ουν νυν
+|L|μεν λυπην εχετ(ε) παλιν δε οψομαι υμα(ς) και χαρησεται
+|L|υμων η καρδ(ια) και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υ=
+|L|μων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτη=
+|L|σετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι ο εαν αι=
+|L|τησητ(ε) τον πρ̅α εν τω ονοματι μ(ου) δω(σει) υμιν <V 24> εως
+|L|αρτι ουκ ητησατ(ε) ουδεν εν τω ονοματι μ(ου)
+|L|αιτειτ(ε) και ληψεσθ(ε) ινα η χαρα υμων η πεπλη=
+|L|ρωμενη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 304r|
+|C 1|
+|L|<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλη(σω) υμιν
+|L|αλλα παρρη(σια) περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν <V 26> εν εκει(νη)
+|L|τη ημερα εν τω ονοματι μ(ου) αιτησεσθ(ε) και ου λεγω
+|L|υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ
+|L|ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατ(ε)
+|L|και πεπιστευκατ(ε) οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+|L|<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον
+|L|παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον
+|L|πρ̅α <V 29> λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν πα=
+|L|ρρη(σια) λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν
+|L|οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα
+|L|εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+|L|<V 31> απεκριθ(η) αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετ(ε) <V 32> ιδου ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκα=
+|L|στος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ου=
+|L|κ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+|L|<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε
+|L|εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω
+|L|νενικηκα τον κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας
+|L|τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπε
+|L|πε̅ρ εληλυθ(εν) η ωρα δοξασον σου τον υιον
+|L|ινα και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως εδωκας
+|C 2|
+|L|αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδω=
+|L|κας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν
+|L|η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον
+|L|αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω
+|L|σε επι της γης το εργον ετελειωσα ο δε=
+|L|δωκας μ(οι) ινα ποιησω αυτο <V 5> και νυν δο=
+|L|ξασον μ(ε) συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον
+|L|προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφανε=
+|L|ρωσα σου το [app][*]&om;[\*][C]δε[\C][\app] ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι
+|L|εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και
+|L|τον λογον σου τετηρηκασι <V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα
+|L|οσα δεδωκας μ(οι) παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματα
+|L|α δεδωκας μ(οι) δεδωκα αυτοις και αυτοι
+|L|ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου ε=
+|L|ξηλθον και επιστευσαν οτι συ μ(ε) απεστειλας
+|L|<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου
+|L|ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μ(οι) οτι
+|L|σοι εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα
+|L|εμα και δεδοξασμ(αι) εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι
+|L|ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω ει=
+|L|σι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τη=
+|L|ρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δε=
+|L|δωκας μ(οι) ινα ωσιν εν καθως ημεις <V 12> οτι ημην
+|L|μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους
+|L|εν [ill]τω[\ill] ονοματι σου ους δεδωκας μ(οι) εφυλαξα
+|L|και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της α=
+|L|πωλειας ινα η γρα(φη) πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε
+|L|ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχω=
+|L|σι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 306v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|<V 14> εγω δεδω(κα) αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμι=
+|L|σησεν αυτους οτι εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως
+|L|εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 15> ουκ ερωτω ινα
+|L|αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους
+|L|εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι κα=
+|L|θως εγω εκ του κοσμ(ου) ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους
+|L|εν τη αληθ(εια) σου ο λογος ο σος αληθ(εια) εστι <V 18> κα=
+|L|θως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω
+|L|απεστειλ(α) αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων
+|L|εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυ=
+|L|τοι ηγιασμενοι εν αληθ(εια) <V 20> ου περι τουτα δε ερωτω
+|L|μονον αλλα και περι παντων των πιστευοντων
+|L|δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν
+|L|ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν
+|L|σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα
+|L|ο κοσμος πιστευση οτι συ μ(ε) απεστειλας <V 22> και
+|L|εγω την δοξαν ην δεδωκας μ(οι) δεδω(κα)
+|L|αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+|L|<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι
+|L|τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη
+|L|ο κοσμος οτι συ μ(ε) απεστειλας και ηγαπησας
+|L|αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους
+|L|δεδωκας μ(οι) θελω ινα οπου ειμι εγω
+|L|κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι
+|L|την δοξαν την εμην ην δεδωκας μ(οι) οτι η=
+|L|γαπησας μ(ε) προ καταβολης κοσμ(ου) <V 25> πε̅ρ
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε
+|L|σε εγνων και αυτοι εγνωσαν οτι συ μ(ε) απεστειλας
+|L|<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα και γνωρισω
+|L|ινα η αγαπη ην ηγαπησας μ(ε) εν αυτοις η
+|L|καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθ(ε)
+|L|συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χει=
+|L|μαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις
+|L|ον εισηλθ(εν) αυτος και οι μαθηται αυτου <V 2> ηδει δε
+|L|και ιουδ(ας) ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι
+|L|π̣ολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μα=
+|C 2|
+|L|θητων <V 3> [º]ο[\º] ουν ιουδ(ας) λαβων την σπειραν και εκ των αρχι=
+|L|ερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα
+|L|φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ειδως παντα
+|L|τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις
+|L|τινα ζητειτ(ε) <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας
+|L|ο παραδιδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν
+|L|αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επε=
+|L|σον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τι=
+|L|να ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅
+|L|ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε
+|L|τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν ο=
+|L|τι ους δεδωκας μ(οι) ουκ απωλε(σα) εξ αυτων ουδενα
+|L|<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαι=
+|L|σε τον δουλον του αρχιερε(ως) και απεκοψεν αυτου το
+|L|ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην
+|L|το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+|L|<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων
+|L|συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον
+|L|αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα
+|L|ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον
+|L|αποθανειν υπερ του λαου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 308v|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 15> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει
+|L|ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου ηκολουθ(ει) δε τω
+|L|ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης ε=
+|L|κεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθ(ε)
+|L|τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστη=
+|L|κει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης
+|L|ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη
+|L|θυρωρω και εισηγαγ(ε) τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παι=
+|L|δισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων
+|L|ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστη=
+|L|κεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πε=
+|L|ποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε
+|L|μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευ(ς) ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου
+|L|και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθ(η) αυτω ο ις̅ εγω
+|L|παρρη(σια) ελαλη(σα) τω κοσμω και παντοτε εδιδαξα εν συ=
+|F 309r|
+|C 1|
+|L|ναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερ=
+|L|χονται και εν κρυπτω ελαλη(σα) ουδεν <V 21> τι με επερω=
+|L|τας ερωτησον τους ακη̣κοοτας τι ελαλη(σα) αυτοις
+|L|ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ει=
+|L|ποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδω(κε) ραπισμα
+|L|τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχ(ι)ερει <V 23> απε=
+|L|κριθ(η) αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλη(σα) μαρτυρη(σον) περι του
+|L|κακου ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν ουν
+|L|αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+|L|<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν
+|L|αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνη=
+|L|σατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των
+|L|δουλων του αρχιερε(ως) συγγενης ων ου απεκοψε πετρος
+|L|το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυ=
+|L|του <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλε=
+|L|κτωρ εφωνη(σεν) <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα
+|L|εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον
+|L|εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγ(ωσι) το πασχ(α)
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα
+|L|κατηγοριαν φερετ(ε) κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και
+|L|ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι
+|L|παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετ(ε) αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατ(ε) αυτον
+|L|ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι
+|L|ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθ(η) ον ειπε ση=
+|L|μαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 310v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος
+|L|και εφωνη(σε) τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βα=
+|L|σιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου
+|L|συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+|L|<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος
+|C 2|
+|L|ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρε=
+|L|δωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η
+|L|βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου
+|L|ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλ(εια) οι υπη=
+|L|ρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παρα=
+|L|δοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλ(εια) η εμη ουκ εστιν
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασι=
+|L|λευ(ς) ει συ απεκριθ(η) ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευ(ς)
+|L|ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο
+|L|εληλυθα εις τον κοσμ(ον) ινα μαρτυρη(σω) τη αληθ(εια) πας
+|L|ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυ=
+|L|τω ο πιλ[ill]ατος[\ill] τι εστιν αληθ(εια) και τουτο ειπων παλιν
+|L|εξηλθ(ε) προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδε=
+|L|μιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω <V 39> εστι δε συνηθ(εια) υμιν
+|L|ινα ενα υμιν απολυ(σω) εν τω πασχ(α) βουλεσθ(ε)
+|L|ουν απολυ(σω) τον βασιλε(α) των ιουδαιων <V 40> εκραυ=
+|L|γασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βα=
+|L|ραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτ(ε) ουν ελα(β)εν
+|L|ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται
+|L|πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν
+|L|αυτου τη κεφαλ(η) και ιματιον πορφυρουν περιε=
+|L|εβαλον αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευ(ς) των
+|L|ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλθ(εν)
+|L|ουν παλιν εξω ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω
+|L|υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδε=
+|L|μιαν αιτιαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν εξω ουν ο ις̅ φορων
+|L|τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον
+|L|και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον
+|L|οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες
+|L|σταυρωσον σταυρωσον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ου=
+|L|χ ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθ(η)σαν αυτω
+|L|ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλ(ει)
+|L|αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+|L|<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον ε=
+|F 311r|
+|C 1|
+|L|φοβηθη <V 9> και εισηλθ(εν) εις το πραιτωριον παλιν και λεγει
+|L|τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδω(κεν)
+|L|αυτοις <V 10> λεγει αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οι=
+|L|δας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν
+|L|εχω απολυ(σαι) σε <V 11> απεκριθ(η) ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν κατ ε=
+|L|μου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομε(νον) ανωθ(εν) δια
+|L|τουτο ο παραδιδους μ(ε) σοι μειζονα αμαρτ(ιαν) εχει
+|L|<V 12> εκ τουτου εζητ(ει) ο πιλατ(ος) απολυ(σαι) αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυ=
+|L|γασαν λεγοντες εαν τουτον απολυ(σης) ουκ ει φιλος του
+|L|καισαρος πας ο βασιλε(α) εαυτον ποιων αντιλεγει τω
+|L|καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτων των λογων
+|L|ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον
+|L|λεγομενον [app][*]λεγομενον[\*][C]&om;[\C][\app] λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+|L|<V 14> ην δε παρασκευ(η) του πασχ(α) ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ι=
+|L|ουδαιοις ιδε ο βασιλευ(ς) υμων <V 15> οι δε εκραυγαζον αρον αρον
+|L|στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων
+|L|στ̅ρωσω απεκριθ(η)σαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλε(α)
+|L|ει μη καισαρα <V 16> τοτ(ε) ουν παρεδω(κεν) αυτον αυτοις
+|L|ινα σταυρωθη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 313r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|παρελαβον τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον
+|L|εαυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον
+|L|ος λεγεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον εστ̅ρω=
+|L|σαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εν=
+|L|τευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον
+|L|ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον
+|L|ις̅ ο ναζωραιος ο βαιλευ(ς) των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τι=
+|L|τλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος
+|L|της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον
+|L|εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν
+|L|τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βα=
+|L|σιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ει=
+|L|μι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+|L|<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ι=
+|C 2|
+|L|ματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη
+|L|εκαστω στρατιωτ(η) μερος και τον χιτωνα ην δε ο
+|L|χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+|L|<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα
+|L|λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθ(η)
+|L|η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μ(ου) εαυτοις
+|L|και επι τον ιματισμον μ(ου) εβαλον κληρον οι μεν
+|L|ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω
+|L|στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου
+|L|μρ̅α η του κλωπ(α) και μαρια η μαγδαλ(ηνη) <V 26> ις̅ ουν ιδων
+|L|την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη
+|L|μρ̅α αυτου γυναι ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη
+|L|ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην
+|L|ο μαθητης εις τα ιδια <V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ ο=
+|L|τι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γρα(φη)
+|L|λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε
+|L|πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες
+|L|προσηνεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> οτε ουν ελαβε
+|L|το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κε=
+|L|φαλην παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη
+|L|μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω
+|L|επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκει(νου)
+|L|του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν
+|L|αυτων τα σκελ(η) και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται
+|L|και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του
+|L|συστ̅ρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως
+|L|ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου
+|L|τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την
+|L|πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υ=
+|L|δωρ <V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη
+|L|αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει
+|L|ινα και υμεις [app][*]πιστευητε[\*][C]πιστευσητε[\C][\app] <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα
+|L|η γρα(φη) πληρωθη οστουν ου συντριβησεται
+|L|απαυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται
+|L|εις ον εξεκεντησαν
+|F 315v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο
+|L|απο αριμαθιας ων μαθητης του ιυ̅ κε=
+|L|κρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το
+|L|σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν
+|L|<V 39> ηλθε δε και νικοδημ(ος) ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος
+|L|το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης
+|L|ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα
+|L|του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των α=
+|L|ρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις εντα=
+|L|φιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος
+|L|και εν τω κηπω μνημει(ον) καινον εν ω ουδεπω ου=
+|L|δεπω ουδεις ετεθ(η) <V 42> εκει ουν δια την πα=
+|L|ρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημ(ειον)
+|L|εθηκαν τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια
+|L|η μαγδαλ(ηνη) ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης
+|L|εις το μνημ(ειον) και βλεπ(ει) τον λιθον ηρμενον εκ της
+|L|θωρας του μνημ(ειου) <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς
+|L|σιμω(να) πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον ε=
+|L|φιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του
+|L|μνημ(ειου) και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+|L|<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης
+|L|και ηρχοντο εις το μνημει(ον) <V 4> ετρεχον δε
+|C 2|
+|L|οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε τα=
+|L|χιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημ(ειον) <V 5> και παρα=
+|L|κυψας βλεπ(ει) κειμεν(α) τα οθονια ου μεντοι ει=
+|L|σηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτ(ω)
+|L|και εισηλθ(εν) εις το μνημ(ειον) και θεωρει τα οθονια
+|L|κειμεναω <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου
+|L|ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετι=
+|L|λιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλθ(ε) και ο αλλος
+|L|μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημ(ειον) και ι=
+|L|δε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την
+|L|γραφην οτι δει αυτον εκ των νεκρων αναστηναι
+|L|<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+|L|<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημ(ειον) κλαιουσα εξω
+|L|ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημ(ειον)
+|L|<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους
+|L|ενα προς τη κεφαλ(η) και ενα προς τοις ποσιν
+|L|οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη
+|L|εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον
+|L|κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα
+|L|ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει
+|L|τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δε=
+|L|δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅
+|L|ει συ εβαστασας αυτον ειπε μ(οι) που εθηκας αυτον
+|L|καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στρα=
+|L|φεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λε=
+|L|γεται διδασκαλ(ε) και προσεδραμεν αψασθαι αυτου
+|L|<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα
+|L|προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελ=
+|L|φους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α
+|L|μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται
+|L|μαρια η μαγδαλ(ηνη) απαγγελλουσα τοις μαθηταις
+|L|οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 318r|
+|C 2|
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια
+|L|των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου
+|L|ησαν οι μαθηται συνυγμε(νοι) δια τον φοβον των
+|L|ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το με(σον) και λεγει
+|L|αυτοις ειρη(νη) υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν
+|L|αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν
+|L|ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ παλιν ειρη(νη) υμιν καθως απεσταλ=
+|L|κε μ(ε) ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο
+|L|ειπων [app][*]ενεφυσησεν[\*][C]ενεφυσησε[\C][\app] {The abbreviation for εν appears above the second s, which I presume is the original reading, and then ε written in the line, which I think is a correction.} και λεγει αυτοις λαβετε
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας
+|L|αφιενται αυτοις αν τινων κρατειτε κεκρα=
+|L|τηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των ιβ ο λεγομενος
+|L|διδυμ(ος) ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+|L|<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρα=
+|L|καμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ι=
+|L|δω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων
+|L|και βαλω τον δακτυλον μ(ου) εις τον τυπον των ηλων
+|L|και βαλω την χειρα μ(ου) εις την πλευραν αυτου
+|L|ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας η {for oκτω}
+|L|παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμα(ς)
+|L|μετ αυτων ερχεται ουν ο ις̅ των
+|L|θυρων κεκλεισμεν[ill]ων[\ill] και εστη εις το με(σον) και ειπεν
+|L|ειρη(νη) υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον
+|L|δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου
+|L|και φερε την χειρα σου και βαλ(ε) εις την πλευ=
+|L|ραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και
+|L|απεκριθ(η) θωμα(ς) και ειπεν αυτω ο κς̅ μου
+|L|και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας μ(ε)
+|L|πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και
+|L|πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα ση=
+|L|μει(α) εποιησεν ο ις̅ ενωπ(ιον) των μαθητων α̣υ̣τ̣ο̣υ̣
+|L|α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+|L|<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ ε=
+|L|στιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην
+|F 318v|
+|C 1|
+|L|αιωνιον εχητ(ε) εν τω ονοματι αυτου
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 319v|
+|C 1|
+|L|<K 21> <V 1> μετα ταυτα εφανερω(σε) εαυτον παλιν ο ις̅ τοις
+|L|μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος
+|L|εφανερω(σε) δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθα=
+|L|ναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι υιοι
+|L|του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου β
+|L|<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν
+|L|λεγουσιν αυτω ερχομεθ(α) και ημεις συν σοι
+|L|εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον
+|L|ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι ε=
+|L|πιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης
+|L|εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι η=
+|L|δεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετ(ε) α=
+|L|πεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βα=
+|L|λετ(ε) εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον
+|L|και ευρησετ(ε) εβαλον ουν και ουκ ετι ελ=
+|L|κυσαι αυτο ισχυον απο του πληθους των ι=
+|L|χθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον
+|L|ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν
+|C 2|
+|L|πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην δι=
+|L|εζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την
+|L|θαλα(σσαν) <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ
+|L|ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων
+|L|συροντες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν
+|L|εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην
+|L|και οψαριον επικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|ενεγκατ(ε) απο των οψαριων ων επιασατ(ε) νυν <V 11> ανε=
+|L|βη ουν σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον εις
+|L|την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντα=
+|L|τριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθ(η) το δικτυον
+|L|<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτ(ε) αριστησατ(ε) ουδεις δε ετολμα
+|L|των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ει=
+|L|δοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει
+|L|τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+|L|<V 14> τουτο δε ηδη τριτον εφανερωθ(η) ο ις̅ τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+|F 320v|
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅
+|L|σιμων ιωνα αγαπας μ(ε) πλειον τουτων λεγει αυτω ναι
+|L|κε̅ συ οιδα(ς) οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα
+|L|αρνια μ(ου) <V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγα=
+|L|πας μ(ε) λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδα(ς) οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μ(ου)
+|L|<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις μ(ε) ελυπηθη
+|L|ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις μ(ε) και ειπεν
+|L|αυτω κε̅ συ παντα οιδα(ς) συ γινωσκεις οτι φιλω
+|L|σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μ(ου)
+|L|<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε εις νεωτερος εζωννυες
+|L|σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρα=
+|F 321r|
+|C 1|
+|L|σης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει
+|L|και οισει σε οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαινων
+|L|ποιω θανατω δοξα(σει) τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω
+|L|ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον
+|L|μαθητην ον ηγαπ(α) ο ις̅ ακολουθουντα ος και
+|L|ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και
+|L|ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον
+|L|ουν ιδων ο πετρος [app][*]&om;[\*][C]λεγει[\C][\app] τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι
+|L|προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος
+|L|ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκει=
+|L|νος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ ο=
+|L|τι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω
+|L|μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μα=
+|L|θητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα
+|L|και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου <V 25> εστι δε
+|L|και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν
+|L|γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χω=
+|L|ρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 322v|
+|C 1|
+|L|<K 22> <V 0> το κατα ιω̅αννην ευαγγελιον
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_mc_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_JG(Amy).txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_JG(Amy).txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_JG(Amy).txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,963 @@
+{Status:
+G-A Number: 1320
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: John Gram
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 15.4.13
+Transcription finished: 15.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωανην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσ περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτωι ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα δε ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτωι ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτωι ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτωι ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτωι ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτωι προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτωι ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτωι πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τωι ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτωι τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγε και επιστευσαν τη γραφη και τωι λογωι ωι ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τωι πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τωι ανθρωπωι
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτωι αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτωι συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επ̅ουνια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τωι ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημωι ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτωι ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τωι υιωι ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τωι υιωι αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγηι ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτωι η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτωι η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτωι η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τωι ορει τουτωι προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τωι ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τωι πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τωι πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτωι ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τωι λογωι ωι ειπεν αυτωι ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτωι οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτωι ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσετο το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτωι θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτωι ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ωι δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτωι ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τωι τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπωι
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τωι ιερωι και ειπεν αυτωι ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τωι θω̅ι
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτωι α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτωι εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τωι υιωι
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτωι ουτως εδωκε και τωι υιωι ζωην εχειν εν εαυτωι
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτωι και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τωι ονοματι τωι ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτωι οχλος πολυς οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτωι φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις
+<V 8> λεγει αυτωι εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τωι τοπωι ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του ιυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτωι ραββι ποτε ωδε παραγεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτωι τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημωι καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τωι κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υι̅ς ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουων παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημωι και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> {om}
+<V 55> {om}
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτωι σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τωι κοσμωι
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτωι
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτωι λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τωι ιερωι διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτωι μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτωι διδασκαλε ταυτην ευρομεν επαυτοφορω μοιχευομενην
+<V 5> εν δε τωι νομω ημων μωσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις περι αυτης
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κατ αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος τον λιθον επ αυτη βαλετω
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων εως των εσχατων και κατελειφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτηι γυναι που εισιν οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτωι οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τωι νομωι δε τωι υμετερωι γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτωι που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τωι ιερωι και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτωι συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτωι ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτωι ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τωι λογωι τωι εμωι αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτωι ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτωι οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτωι ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτωι
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τωι κοσμωι ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτωι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτωι εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτωι πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτωι που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τωι τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτωι δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτωι εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτωι συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτωι ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτωι
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτωι μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτωι ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παρυμηαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι προ εμου ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησοι
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τωι ιερωι εν τη στοα του σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτωι εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτωι οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τωι νομωι υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις μου πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτωι
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρωι και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ωι ην τοπωι δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτωι οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτωι
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειωι
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτωι μαρια δε εν τωι οικωι εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτωι η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπωι οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτωι κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τωι πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτωι κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτωι ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τωι ιερωι εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτωι δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτωι
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτωι αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτωι και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτωι γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτωι
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτωι ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τωι απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τωι κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι διακονη τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτωι λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτωι ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτωι εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτωι ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτωι πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτωι ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτωι ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τωι πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τωι κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτωι κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτωι ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτωι
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτωι ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτωι
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτωι και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτωι και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτωι σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτωι ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτωι ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτωι θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτωι ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτωι φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτωι ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τωι πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τωι υιωι
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τωι ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτωι εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτωι ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τωι κοσμωι
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτωι εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτωι ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τωι ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτωι ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τωι ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τωι ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τωι ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτωι οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτωι εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτωι δωση αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτωι τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμωι και ουτοι εν τω κοσμωι εισι και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τωι ονοματι σου ωι δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τωι ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τωι κοσμωι ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτωι ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τωι δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τωι πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τωι ις̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τωι αρχιερει και συνεισηλθε τωι ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τωι πετρωι μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτωι ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τωι κοσμωι εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τωι ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτωι ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτωι μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτωι ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτωι οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτωι συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτωι ο ις̅ ο̣υφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτωι ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω δεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτωι
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτωι ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτωι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευπισκωι εν αυτωι αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτωι οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ του θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτωι
+<V 10> λεγει ουν αυτωι ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και απηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσ̅τρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσ̅τρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας παρελαβεν αυτην ο μαθητης εκεινος εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπου περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τωι στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τωι σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συ̅στρωθεντος αυτωι
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμηρνης και αλοης ως λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τωι τοπωι οπου εσ̅τρωθη κηπος και εν τωι κηπω μνημειον καινον εν ωι ουδεπω ουδεις ετεσθε
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτωι και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς τω μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτωι κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτωι ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτωι οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τωι θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτωι ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτωι ο ις̅ οτι εωρακας με θωμα πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιωι τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τωι ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτωι ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τωι πετρωι ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τωι πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τωι σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτωι παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτωι ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτωι το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτωι κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτωι ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτωι ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τωι ις̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτωι ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτωι ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_JG(Amy)_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_JG(Amy)_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_JG(Amy)_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,963 @@
+{Status:
+G-A Number: 1320
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: John Gram
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 15.4.13
+Transcription finished: 15.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωανην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσ περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτωι ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα δε ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτωι ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτωι ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτωι ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτωι ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτωι προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτωι ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτωι πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τωι ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτωι τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγε και επιστευσαν τη γραφη και τωι λογωι ωι ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τωι πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τωι ανθρωπωι
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτωι αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτωι συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επ̅ουνια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τωι ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημωι ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτωι ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τωι υιωι ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τωι υιωι αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγηι ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτωι η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτωι η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτωι η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τωι ορει τουτωι προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τωι ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τωι πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τωι πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτωι ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τωι λογωι ωι ειπεν αυτωι ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτωι οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτωι ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσετο το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτωι θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτωι ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ωι δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτωι ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τωι τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπωι
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τωι ιερωι και ειπεν αυτωι ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τωι θω̅ι
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτωι α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτωι εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τωι υιωι
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτωι ουτως εδωκε και τωι υιωι ζωην εχειν εν εαυτωι
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτωι και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τωι ονοματι τωι ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτωι οχλος πολυς οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτωι φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις
+<V 8> λεγει αυτωι εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τωι τοπωι ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του ιυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτωι ραββι ποτε ωδε παραγεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτωι τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημωι καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τωι κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υι̅ς ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουων παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημωι και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> {om}
+<V 55> {om}
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτωι σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τωι κοσμωι
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτωι
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτωι λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τωι ιερωι διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτωι μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτωι διδασκαλε ταυτην ευρομεν επαυτοφορω μοιχευομενην
+<V 5> εν δε τωι νομω ημων μωσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις περι αυτης
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κατ αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος τον λιθον επ αυτη βαλετω
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων εως των εσχατων και κατελειφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτηι γυναι που εισιν οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτωι οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τωι νομωι δε τωι υμετερωι γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτωι που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τωι ιερωι και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτωι συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτωι ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτωι ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τωι λογωι τωι εμωι αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτωι ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτωι οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτωι ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτωι
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τωι κοσμωι ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτωι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτωι εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτωι πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτωι που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τωι τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτωι δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτωι εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτωι συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτωι ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτωι
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτωι μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτωι ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παρυμηαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι προ εμου ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησοι
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τωι ιερωι εν τη στοα του σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτωι εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτωι οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τωι νομωι υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις μου πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτωι
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρωι και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ωι ην τοπωι δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτωι οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτωι
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειωι
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτωι μαρια δε εν τωι οικωι εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτωι η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπωι οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτωι κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τωι πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτωι κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτωι ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τωι ιερωι εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτωι δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτωι
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτωι αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτωι και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτωι γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτωι
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτωι ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τωι απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τωι κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι διακονη τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτωι λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτωι ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτωι εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτωι ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτωι πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτωι ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτωι ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τωι πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τωι κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτωι κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτωι ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτωι
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτωι ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτωι
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτωι και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτωι και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτωι σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτωι ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτωι ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτωι θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτωι ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτωι φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτωι ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τωι πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τωι υιωι
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τωι ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτωι εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτωι ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τωι κοσμωι
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτωι εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτωι ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τωι ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτωι ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τωι ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τωι ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τωι ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτωι οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτωι εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτωι δωση αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτωι τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμωι και ουτοι εν τω κοσμωι εισι και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τωι ονοματι σου ωι δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τωι ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τωι κοσμωι ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτωι ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τωι δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τωι πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τωι ις̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τωι αρχιερει και συνεισηλθε τωι ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τωι πετρωι μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτωι ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τωι κοσμωι εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τωι ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτωι ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτωι μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτωι ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτωι οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτωι συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτωι ο ις̅ ο̣υφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτωι ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω δεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτωι
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτωι ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτωι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευπισκωι εν αυτωι αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτωι οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ του θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτωι
+<V 10> λεγει ουν αυτωι ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και απηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσ̅τρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσ̅τρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας παρελαβεν αυτην ο μαθητης εκεινος εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπου περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τωι στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τωι σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συ̅στρωθεντος αυτωι
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμηρνης και αλοης ως λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τωι τοπωι οπου εσ̅τρωθη κηπος και εν τωι κηπω μνημειον καινον εν ωι ουδεπω ουδεις ετεσθε
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτωι και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς τω μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτωι κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτωι ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτωι οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τωι θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτωι ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτωι ο ις̅ οτι εωρακας με θωμα πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιωι τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τωι ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτωι ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τωι πετρωι ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τωι πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τωι σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτωι παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτωι ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτωι το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτωι κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτωι ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτωι ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τωι ις̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτωι ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτωι ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_JG(Amy)_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_JG(Amy)_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_JG(Amy)_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,963 @@
+{Status:
+G-A Number: 1320
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: John Gram
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 15.4.13
+Transcription finished: 15.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωανην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσ περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτωι ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα δε ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτωι ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτωι ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτωι ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτωι ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτωι προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτωι ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτωι πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τωι ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτωι τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγε και επιστευσαν τη γραφη και τωι λογωι ωι ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τωι πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τωι ανθρωπωι
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτωι αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτωι συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επ̅ουνια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τωι ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημωι ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτωι ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τωι υιωι ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τωι υιωι αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγηι ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτωι η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτωι η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτωι η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τωι ορει τουτωι προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τωι ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τωι πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τωι πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτωι ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τωι λογωι ωι ειπεν αυτωι ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτωι οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτωι ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσετο το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτωι θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτωι ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ωι δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτωι ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τωι τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπωι
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τωι ιερωι και ειπεν αυτωι ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τωι θω̅ι
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτωι α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτωι εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τωι υιωι
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτωι ουτως εδωκε και τωι υιωι ζωην εχειν εν εαυτωι
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτωι και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τωι ονοματι τωι ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτωι οχλος πολυς οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτωι φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις
+<V 8> λεγει αυτωι εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τωι τοπωι ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του ιυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτωι ραββι ποτε ωδε παραγεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτωι τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημωι καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τωι κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υι̅ς ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουων παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημωι και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> {om}
+<V 55> {om}
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτωι σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τωι κοσμωι
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτωι
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτωι λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τωι ιερωι διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτωι μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτωι διδασκαλε ταυτην ευρομεν επαυτοφορω μοιχευομενην
+<V 5> εν δε τωι νομω ημων μωσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις περι αυτης
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κατ αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος τον λιθον επ αυτη βαλετω
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων εως των εσχατων και κατελειφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτηι γυναι που εισιν οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτωι οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τωι νομωι δε τωι υμετερωι γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτωι που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τωι ιερωι και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτωι συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτωι ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτωι ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τωι λογωι τωι εμωι αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτωι ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτωι οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτωι ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτωι
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τωι κοσμωι ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτωι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτωι εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτωι πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτωι που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τωι τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτωι δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτωι εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτωι συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτωι ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτωι
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτωι μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτωι ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παρυμηαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι προ εμου ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησοι
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τωι ιερωι εν τη στοα του σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτωι εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτωι οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τωι νομωι υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις μου πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτωι
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρωι και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ωι ην τοπωι δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτωι οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτωι
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειωι
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτωι μαρια δε εν τωι οικωι εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτωι η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπωι οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτωι κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τωι πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτωι κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτωι ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τωι ιερωι εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτωι δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτωι
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτωι αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτωι και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτωι γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτωι
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτωι ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τωι απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τωι κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι διακονη τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτωι λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτωι ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτωι εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτωι ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτωι πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτωι ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτωι ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τωι πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τωι κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτωι κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτωι ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτωι
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτωι ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτωι
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτωι και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτωι και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτωι σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτωι ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτωι ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτωι θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτωι ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτωι φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτωι ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τωι πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τωι υιωι
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τωι ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτωι εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτωι ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τωι κοσμωι
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτωι εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτωι ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τωι ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτωι ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τωι ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τωι ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τωι ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτωι οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτωι εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτωι δωση αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτωι τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμωι και ουτοι εν τω κοσμωι εισι και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τωι ονοματι σου ωι δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τωι ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τωι κοσμωι ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτωι ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τωι δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τωι πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τωι ις̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τωι αρχιερει και συνεισηλθε τωι ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τωι πετρωι μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτωι ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τωι κοσμωι εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τωι ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτωι ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτωι μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτωι ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτωι οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτωι συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτωι ο ις̅ ο̣υφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτωι ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω δεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτωι
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτωι ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτωι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευπισκωι εν αυτωι αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτωι οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ του θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτωι
+<V 10> λεγει ουν αυτωι ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και απηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσ̅τρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσ̅τρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας παρελαβεν αυτην ο μαθητης εκεινος εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπου περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τωι στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τωι σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συ̅στρωθεντος αυτωι
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμηρνης και αλοης ως λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τωι τοπωι οπου εσ̅τρωθη κηπος και εν τωι κηπω μνημειον καινον εν ωι ουδεπω ουδεις ετεσθε
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτωι και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς τω μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτωι κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτωι ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτωι οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τωι θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτωι ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτωι ο ις̅ οτι εωρακας με θωμα πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιωι τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τωι ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτωι ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τωι πετρωι ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τωι πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τωι σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτωι παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτωι ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτωι το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτωι κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτωι ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτωι ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τωι ις̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτωι ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτωι ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_be_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_be_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_313200/04_313200_be_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,2689 @@
+{Status:
+G-A Number: 1320 Jerusalem, Orthodox. Patriarchat, Taphu 48
+Name of book transcribed: Fourth Gospel
+First folio transcribed: 200r
+Base text used: TRns
+Transcribed by: WJE
+Transcription begun: 14-11-12
+Transcription finished: 19-12-12
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+Lectionary annotations - Yes
+Initials and other enlarged letters - Yes
+Diples (>) - No
+Obeloi (†) - No
+Other remarks: Probably one of the nearest manuscripts to the standard text.}
+
+|F 200r|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς
+|L|τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρ=
+|L|χη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο
+|L|και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+|L|<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως
+|L|των αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτια
+|L|φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν <V 6> ε=
+|L|γενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα
+|L|αυτω ιωαννης <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρ=
+|L|τυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+|L|ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην
+|L|εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση
+|L|περι του φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον
+|L|ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις
+|L|τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην και ο
+|F 200v|
+|L|κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος
+|L|αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε και
+|L|οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελα=
+|L|βον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τε=
+|L|κνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις
+|L|το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων ου=
+|L|δε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θελη=
+|L|ματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+|L|<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν
+|L|εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πλη=
+|L|ρης χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης
+|L|μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων
+|L|ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχο=
+|L|μενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρω=
+|L|τος μου ην <V 16> και εκ του πληρωματος αυ=
+|L|του ημεις παντες ελαβομεν και χαριν
+|L|αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μω=
+|L|σεως εδοθη η χαρις και η αληθεια
+|L|δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅ ουδεις εωρακε
+|L|πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις
+|L|τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγη=
+|F 201r|
+|L|σατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαν=
+|L|νου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσο=
+|L|λυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησω=
+|L|σιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και ου=
+|L|κ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ει=
+|L|μι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν
+|L|ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφη=
+|L|της ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν
+|L|αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν
+|L|τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι
+|L|σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη
+|L|ερημωι ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως
+|L|ειπεν ησαιας ο προφητης <V 24> και οι α=
+|L|πεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων <V 25> και
+|L|ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτωι τι ουν
+|L|βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας
+|L|ουτε ο προφητης <V 26> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδα=
+|L|τι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομε=
+|L|νος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω
+|L|ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ι=
+|F 201v|
+|L|μαντα του υποδηματος <V 28> ταυτα εν
+|L|βηθανια εγενετο περαν του ιορδα=
+|L|νου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+|L|<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προ(ς)
+|L|αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αι=
+|L|ρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ου=
+|L|τος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου
+|L|ερχεται ανηρ ος εμπροσθε μου γε=
+|L|γονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ η=
+|L|δειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ
+|L|δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βα=
+|L|πτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης
+|L|λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαι=
+|L|νον ως περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν
+|L|επ αυτον <V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμ=
+|L|ψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι
+|L|ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαι=
+|L|νον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βα=
+|L|πτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και
+|L|μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅
+|L|του θυ̅ <V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει
+|L|ιωαννης και εκ των μαθητων αυ=
+|F 202r|
+|L|του δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅
+|L|περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μα=
+|L|θηται λαλουντος και ηκολουθησαν
+|L|τω ιυ̅ <V 38> στραφεις ο ις̅ και θεασα=
+|L|μενος αυτους ακολουθουντας λε=
+|L|γει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον
+|L|αυτωι ραββι ο λεγεται ερμηνευομε=
+|L|νον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει
+|L|αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον
+|L|και ειδον που μενει και παρ αυτω
+|L|εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα
+|L|ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφο(ς)
+|L|σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των
+|L|ακουσαντων παρα ιωαννου και ακο=
+|L|λουθησαντων αυτωι <V 41> ευρισκει ουτος
+|L|πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμω=
+|L|να και λεγει αυτωι ευρηκαμεν τον με=
+|L|σιαν ο εστι μεθερμηνευομενον ο χς̅
+|L|<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλε=
+|L|ψας αυτωι ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος
+|L|ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερ=
+|F 202v|
+|L|μηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριον ηθε=
+|L|λησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν
+|L|και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτωι ο
+|L|ις̅ ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος
+|L|απο βηθσαιδα εκ της πολεως αν=
+|L|δρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιππος
+|L|τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγρα=
+|L|ψε μωσης εν τω νομωι και οι προφη=
+|L|ται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιν̅ του ιωσηφ
+|L|τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτωι ναθα=
+|L|ναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον
+|L|ειναι λεγει αυτωι φιλιππος ερχου και
+|L|ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχο=
+|L|μενον προς αυτον και λεγει περι αυτου
+|L|ιδε αληθως ισραηλιτης εν ωι δο=
+|L|λος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτωι ναθαναηλ πο=
+|L|θεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτω προ του σε φιλιπ=
+|L|πον φωνησαι οντα υπο την συκην
+|L|ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτωι ραββι συ ει ο υιος του
+|L|θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκρι=
+|F 203r|
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι
+|L|ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις
+|L|μειζω τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω α=
+|L|μην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε
+|L|τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγε=
+|L|λους του θυ̅ αναβαινοντας και κατα=
+|L|βαινοντας επι τον υιον του αν̅ου <K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο
+|L|εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ
+|L|του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι
+|L|μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστε=
+|L|ρησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅
+|L|προς αυτον οινον ουκ εχουσι <V 4> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ου=
+|L|πω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου
+|L|τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιη=
+|L|σατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ
+|L|κειμεναι κατα τον καθαρισμον των
+|L|ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας
+|L|δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμι=
+|L|σατε τας υδριας υδατος και εγεμι=
+|L|σαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις
+|F 203v|
+|L|αντλησατε νυν και φερετε τω αρ=
+|L|χιτρικλινω και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευ=
+|L|σατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον
+|L|γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν
+|L|οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκο=
+|L|τες το υδωρ φωνει τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτωι πας
+|L|αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθη=
+|L|σι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ε=
+|L|λασσω συ τετηρηκας τον καλον οι=
+|L|νον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την
+|L|αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της
+|L|γαλιλαιας και εφανερωσε την
+|L|δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις
+|L|καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου
+|L|και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται
+|L|αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημε=
+|L|ρας <V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και
+|L|ευρεν εν τωι ιερωι τους πωλουντας
+|L|βοας και προβατα και περιστερας
+|F 204r|
+|L|και τους κερματιστας καθημενους
+|L|<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παν=
+|L|τας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προ=
+|L|βατα και τους βοας και των κολλυ=
+|L|βιστων εξεχεε το κερμα και τας τρα=
+|L|πεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα
+|L|εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του
+|L|πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν
+|L|δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον
+|L|εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεται
+|L|με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι
+|L|και ειπον αυτωι τι σημειον δεικνυεις
+|L|ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον
+|L|τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω
+|L|αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσα=
+|L|ρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη
+|L|ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις
+|L|εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε περι
+|L|του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε
+|L|ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν
+|F 204v|
+|L|οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγε και
+|L|επιστευσαν τη γραφη και τω λογωι ωι
+|L|ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσο=
+|L|λυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη
+|L|πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου
+|L|θεωρουντες αυτου τα σημεια α
+|L|εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν
+|L|εαυτον αυτοις δια το αυτον γινω=
+|L|σκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν
+|L|ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αμ=
+|L|θρωπω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ των φα=
+|L|ρισαιων νικοδημος ονομα αυτω
+|L|αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε
+|L|προς τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω
+|L|ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυ=
+|L|θας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυ=
+|L|τα τα σημεια δυναται ποιειν α συ
+|L|ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτωι αμην α=
+|L|μην λεγω σοι εαν μη τις γεννη=
+|L|θη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βα=
+|F 205r|
+|L|σιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικο=
+|L|δημος πως δυναται αν̅ος γεννηθη=
+|L|ναι γερων ων μη δυναται εις την κοι=
+|L|λιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν
+|L|και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υ=
+|L|δατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις
+|L|την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημε=
+|L|νον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γε=
+|L|γεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυ=
+|L|μασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθη=
+|L|ναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει
+|L|και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οι=
+|L|δας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως
+|L|εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτωι
+|L|πως δυναται ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτωι συ ει ο διδα=
+|L|σκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινω=
+|L|σκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο
+|L|οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρα=
+|L|καμεν μαρτυρουμεν και την μαρ=
+|F 205v|
+|L|τυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επι=
+|L|γεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως
+|L|εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευση=
+|L|τε <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου=
+|L|ρανον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο
+|L|υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και
+|L|καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη
+|L|ερημωι ουτως υψωθηναι δει τον υιον
+|L|του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυ=
+|L|τον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιω=
+|L|νιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μο=
+|L|νογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων
+|L|εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην
+|L|αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον
+|L|αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πι=
+|L|στευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πι=
+|L|στευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευ=
+|L|κεν εις το ονομα του μονογενους υιου
+|L|του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το
+|L|φως εληλυθεν εις τον κοσμον και
+|F 206r|
+|L|ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος
+|L|η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα
+|L|εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μι=
+|L|σει το φως και ουκ ερχεται προς το φως
+|L|ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου <V 21> ο δε ποιων
+|L|την αληθειαν ερχεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅
+|L|εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅
+|L|και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην
+|L|και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτι=
+|L|ζεν <V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν
+|L|αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα
+|L|πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβα=
+|L|πτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος
+|L|εις την φυλακην ο ιωαννης <V 25> εγενετο
+|L|ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου
+|L|μετα ιουδαιου περι καθαρισμου <V 26> και
+|L|ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυ=
+|L|τωι ραββι ος ην μετα σου περαν του
+|L|ιορδανου ωι συ μεμαρτυρηκας ιδε
+|L|ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται
+|L|προς αυτον <V 27> απεκριθη ιωαννης και
+|F 206v|
+|L|ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν
+|L|ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του
+|L|ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε ο=
+|L|τι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλ=
+|L|μενος ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων
+|L|την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του
+|L|νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χα=
+|L|ρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου
+|L|αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκει=
+|L|νον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο
+|L|ανωθεν ερχομενος επανω παντων
+|L|εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι
+|L|και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου
+|L|ερχομενος επανω παντων εστι <V 32> και ο
+|L|εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει
+|L|και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμ=
+|L|βανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν
+|L|εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον
+|L|γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅
+|L|λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅
+|L|το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και
+|L|παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πι=
+|F 207r|
+|L|στευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται την
+|L|ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+|L|<K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρι=
+|L|σαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας
+|L|ποιει και βαπτιζει η ιωαννης <V 2> καιτοι=
+|L|γε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν και
+|L|απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει δε
+|L|αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας
+|L|λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου
+|L|ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω
+|L|αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο
+|L|ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας
+|L|εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ω=
+|L|ρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της
+|L|σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μα=
+|L|θηται αυτου απεληλυθεισαν εις την
+|L|πολιν ινα τροφας αγορασωσι <V 9> λεγει
+|L|ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως
+|F 207v|
+|L|συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις
+|L|ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ
+|L|συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δω=
+|L|ρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος
+|L|μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδω=
+|L|κεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ
+|L|εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το
+|L|ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ια=
+|L|κωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και
+|L|αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου
+|L|και τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υ=
+|L|δατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν
+|L|πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω
+|L|ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το
+|L|υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυ=
+|L|τω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅
+|L|δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω
+|L|μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει
+|F 208r|
+|L|αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα
+|L|σου και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυ=
+|L|νη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+|L|<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον ε=
+|L|χεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ει=
+|L|ρηκας <V 19> λεγει αυτωι η γυνη κε̅ θεωρω
+|L|οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων
+|L|εν τωι ορει τουτωι προσεκυνησαν
+|L|και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις
+|L|εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερ=
+|L|χεται ωρα οτε ουτε εν τωι ορει του=
+|L|τω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυ=
+|L|νησετε τωι πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο
+|L|ουκ οιδατε υμεις προσκυνουμεν ο οι=
+|L|δαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων
+|L|εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν ο=
+|L|τε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυ=
+|L|νησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια
+|L|και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προ=
+|L|σκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και
+|F 208v|
+|L|τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι
+|L|και αληθεια δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω
+|L|η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγο=
+|L|μενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγε=
+|L|λει ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι
+|L|ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτωι ηλθον
+|L|οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι
+|L|μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ει=
+|L|πεν <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η
+|L|γυνη και απηλθεν εις την πολιν και
+|L|λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον
+|L|ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον ουν εκ της
+|L|πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+|L|<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε
+|L|ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν
+|L|ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθη=
+|L|ται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν
+|L|αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον
+|L|βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα
+|L|του πεμψαντος με και τελειωσω
+|F 209r|
+|L|αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι
+|L|τετραμηνον εστι και ο θερισμος ερχεται
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλ=
+|L|μους υμων και θεασασθε τας χωρας
+|L|οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη <V 36> και
+|L|ο θεριζων μισθον λαμβανει και συ=
+|L|ναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και
+|L|ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+|L|<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος
+|L|οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος
+|L|ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα υμας θερι=
+|L|ζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι
+|L|κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον
+|L|αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πο=
+|L|λεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον των σαμαρειτων δια τον λο=
+|L|γον της γυναικος μαρτυρουσης
+|L|οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+|L|<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρει=
+|L|ται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις
+|L|και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και
+|L|πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον
+|F 209v|
+|L|αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκε=
+|L|τι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυ=
+|L|τοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου
+|L|ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλ=
+|L|θεν εκειθεν και απηλθεν εις την γα=
+|L|λιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν
+|L|οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τι=
+|L|μην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την
+|L|γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλι=
+|L|λαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν
+|L|εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και
+|L|αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλ=
+|L|θεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της
+|L|γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ
+|L|οινον και ην τις βασιλικος ου ο
+|L|υιος ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτος
+|L|ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας
+|L|εις την γαλιλαιαν απηλθε προς
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα κατα=
+|L|βη και ιασηται αυτου τον υιον ε=
+|L|μελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν
+|F 210r|
+|L|ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια
+|L|και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+|L|<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ κατα=
+|L|βηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+|L|<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη
+|L|και επιστευσεν ο αν̅ος τωι λογωι ωι
+|L|ειπεν αυτωι ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη
+|L|δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυ=
+|L|του απηντησαν αυτω και απηγγειλαν
+|L|λεγοντες οτι ο παις σου ζη <V 52> επυθετο
+|L|ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτε=
+|L|ρον εσχε και ειπον αυτωι οτι χθες
+|L|ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυ=
+|L|ρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη
+|L|ωρα εν η ειπεν αυτωι ο ις̅ οτι ο υιος
+|L|σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οι=
+|L|κια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευ=
+|L|τερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων
+|L|εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|<K 5><V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων
+|L|και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι
+|L|δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προ=
+|F 210v|
+|L|προβατικη κολυμβηθρα η επιλε=
+|L|γομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε
+|L|στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο
+|L|πληθος πολυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξηρων εκδε=
+|L|χομενων την του υδατος κινησιν <V 4> αγ=
+|L|γελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν
+|L|εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε
+|L|το το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας
+|L|μετα την ταραχην του υδατος υγιης
+|L|εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσημα=
+|L|τι <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταο=
+|L|κτω ετη εχων εν τη ασθενεια <V 6> τουτον
+|L|ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους
+|L|οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω
+|L|θελεις υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη
+|L|αυτωι ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα
+|L|οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με
+|L|εις την κολυμβηθραν εν ωι δε
+|L|ερχομαι εγω αλλος προ εμου κατα=
+|L|βαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι α=
+|L|ρον τον κραββατον σου περι=
+|F 211r|
+|L|πατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο
+|L|αν̅ος και ηρεις τον κραββατον αυτου
+|L|και περιεπατει ην δει σαββατον εν
+|L|εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν
+|L|ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον <V 11> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ποιησασι με υγιη εκει=
+|L|νος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου
+|L|και περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις
+|L|εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβ=
+|L|βατον σου και περιπατει <V 13> ο δε ιαθεις
+|L|ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν
+|L|οχλου οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυ=
+|L|τα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τωι ιερωι
+|L|και ειπεν αυτωι ιδε υγιης γεγονας
+|L|μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι
+|L|γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγ=
+|L|γειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο
+|L|ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο ε=
+|L|διωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν
+|L|αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν
+|L|σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυ=
+|F 211v|
+|L|τοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζε=
+|L|ται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν
+|L|μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι απο=
+|L|κτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββα=
+|L|τον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅
+|L|ισον εαυτον ποιων τωι θω̅ι <V 19> απεκρινα=
+|L|το ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν
+|L|αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον
+|L|πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη
+|L|ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ
+|L|πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυ=
+|L|σιν αυτωι α αυτος ποιει και μειζονα
+|L|τουτων δειξει αυτωι εργα ινα υμεις
+|L|θαυμαζητε <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει
+|L|τους νεκρους και ζωοποιει ουτως
+|L|και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε
+|L|γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την
+|L|κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα
+|L|παντες τιμωσι τον υιον καθως
+|L|τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον
+|L|ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|F 212r|
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον
+|L|μου ακουων και πιστευων τω πεμψαν=
+|L|τι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν
+|L|ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του
+|L|θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν
+|L|οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης
+|L|του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζη=
+|L|σονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην
+|L|εν εαυτω ουτως εδωκε και τωι
+|L|υιωι ζωην εχειν εν εαυτωι <V 27> και εξουσι=
+|L|αν εδωκεν αυτωι και κρισιν ποιειν
+|L|οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο
+|L|οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις
+|L|μνημειοις ακουσονται της φωνης
+|L|αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα
+|L|ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι
+|L|δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστα=
+|L|σιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν α=
+|L|π εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρι=
+|L|νω και η κρισις η εμη δικαια εστιν ο=
+|L|τι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα
+|F 212v|
+|L|το θελημα του πεμψαντος με
+|L|πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και
+|L|οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην
+|L|μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις απεσταλ=
+|L|κατε προς ιωαννην και μεμαρτυ=
+|L|ρηκε τη αληθεια <V 34> εγω δε ου παρα
+|L|αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα
+|L|ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκει=
+|L|νος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων
+|L|υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προ(ς)
+|L|ωραν εν [app][*]&om;[\*][C*]τω[\C*][\app] φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την
+|L|μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα
+|L|γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειω=
+|L|σω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω
+|L|μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με α=
+|L|πεσταλκε <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυ=
+|L|τος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε
+|L|φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε
+|L|ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και
+|L|τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα
+|F 213r|
+|L|εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος
+|L|τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε
+|L|τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυ=
+|L|ταις ζωην αιωνιον εχειν και εκει=
+|L|ναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+|L|<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζω=
+|L|ην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμ=
+|L|βανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγα=
+|L|πην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω
+|L|εληλυθα εν τωι ονοματι του πρ̅ς
+|L|μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος
+|L|ελθη εν τωι ονοματι τωι ιδιωι εκει=
+|L|νον ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις
+|L|πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμ=
+|L|βανοντες και την δοξαν την παρα
+|L|του μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκει=
+|L|τε οτι εγω κατηγορησω υμων προς
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων
+|L|μωσης εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει
+|L|γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν ε=
+|L|μοι περι γαρ εμου εκεινος εγρα=
+|L|ψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν
+|F 213v|
+|L|ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημα=
+|L|σι πιστευσετε <K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν
+|L|ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλι=
+|L|λαιας της τιβεριαδος <V 2> και ηκολου=
+|L|θει αυτωι οχλος πολυς οτι εωρων
+|L|αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθε=
+|L|νουντων <V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο
+|L|ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθη=
+|L|των αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορ=
+|L|τη των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν ο ις̅
+|L|τους οφθαλμους και θεασαμενος
+|L|οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον
+|L|λεγει προς τον φιλιππον ποθεν α=
+|L|γορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ου=
+|L|τοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> α=
+|L|πεκριθη αυτωι φιλιππος διακο=
+|L|σιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν
+|L|αυτοις <V 8> λεγει αυτωι εις εκ των μαθη=
+|L|των αυτου ανδρεας ο αδελφος
+|L|σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριον
+|L|εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κρι=
+|F 214r|
+|L|θινους και δυο οψαρια αλλα ταυ=
+|L|τα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε
+|L|ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπε=
+|L|σειν ην δε χορτος πολυς εν τωι τοπωι
+|L|ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει
+|L|πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις
+|L|μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανα=
+|L|κειμενοις ομοιως και εκ των οψα=
+|L|ριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθη=
+|L|σαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συνα=
+|L|γαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα
+|L|μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον ουν και
+|L|εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων
+|L|εκ των πεντε αρτων των κριθινων α
+|L|επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν <V 14> οι ουν
+|L|ανθρωποι ιδοντες ο εποιησε σημειον
+|L|ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως
+|L|ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και
+|L|αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον
+|L|βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορο(ς)
+|F 214v|
+|L|αυτος μονος <V 16> ως δε οψια εγενετο
+|L|κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θα=
+|L|λασσαν <V 17> και εμβαντες εις το πλοιον
+|L|ηρχοντο περαν της θαλασσης εις
+|L|καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει
+|L|και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ <V 18> η
+|L|τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεον=
+|L|τος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως
+|L|σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα
+|L|θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι
+|L|της θαλασσης και εγγυς του πλοιου
+|L|γενομενον και εφοβηθησαν <V 20> ο δε
+|L|λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθε=
+|L|λον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και
+|L|ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης
+|L|εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον ο οχλος
+|L|ο εστηκως περαν της θαλασσης ι=
+|L|δων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει
+|L|μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μα=
+|L|θηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε
+|L|τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοι=
+|L|αριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου
+|F 215r|
+|L|απηλθον <V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια
+|L|εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου
+|L|εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του
+|L|ιυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅
+|L|ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ε=
+|L|νεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον
+|L|εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+|L|<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασ=
+|L|σης ειπον αυτωι ραββι ποτε ω=
+|L|δε παραγεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο
+|L|ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλ=
+|L|λ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτα=
+|L|θητε <V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την
+|L|απολλυμενην αλλα την βρωσιν την
+|L|μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος
+|L|του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ
+|L|εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυ=
+|L|τον τι ποιουμεν ινα εργαζωμε=
+|L|θα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον
+|L|του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστει=
+|F 215v|
+|L|λεν εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτωι τι ουν
+|L|ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πι=
+|L|στευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες η=
+|L|μων το μαννα εφαγον εν τη ερημωι
+|L|καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ
+|L|του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του
+|L|ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον
+|L|αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο
+|L|γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων
+|L|εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε
+|L|δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπε δε
+|L|αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|ο ερχομενος προς με ου μη πεινα=
+|L|ση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψη=
+|L|ση πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και
+|L|εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο
+|L|διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και
+|L|τον ερχομενον προς με ου μη εκβα=
+|L|λω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του
+|F 216r|
+|L|ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το ε=
+|L|μον αλλα το θελημα του πεμψαντος
+|L|με <V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι
+|L|μη απολεσω εξ αυτου αλλ αναστησω
+|L|αυτο τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο δε εστι
+|L|το θελημα του πεμψαντος με ινα
+|L|πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων
+|L|εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστη=
+|L|σω αυτον εγω τη εσχατη ημερα <V 41> εγο=
+|L|γγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι
+|L|ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ
+|L|του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅
+|L|ο υις̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον
+|L|πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτο(ς)
+|L|οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα <V 43> απε=
+|L|κριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη
+|L|γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυνα=
+|L|ται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο
+|L|πεμψας με ελκυση αυτον και εγω
+|L|αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφη=
+|F 216v|
+|L|ταις και εσονται παντες διδακτοι
+|L|θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς
+|L|και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ ο=
+|L|τι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων
+|L|παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+|L|<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις
+|L|εμε εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι
+|L|ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων ε=
+|L|φαγον το μαννα εν τη ερημω και απε=
+|L|θανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του
+|L|ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου
+|L|φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος
+|L|ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις
+|L|φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις
+|L|τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δω=
+|L|σω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ
+|L|της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο
+|L|ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγον=
+|L|τες πως δυναται ουτος ημιν δου=
+|L|ναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου
+|F 217r|
+|L|του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα
+|L|ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και πινων μου το αιμα <V 55> {om}
+|L|<V 56> εν εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως α=
+|L|πεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον
+|L|πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζη=
+|L|σεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ
+|L|του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον
+|L|οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον
+|L|ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει
+|L|εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγω=
+|L|γη διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι
+|L|ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυ=
+|L|του ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λο=
+|L|γος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ει=
+|L|δως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζου=
+|L|σι περι τουτου οι μαθηται αυτου ει=
+|L|πεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλι=
+|L|ζει <V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον του αν=
+|L|θρωπου αναβαινοντα οπου ην το προ=
+|L|τερον<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν
+|L|η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα
+|F 217v|
+|L|α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+|L|<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν
+|L|ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη
+|L|πιστευοντες και τις εστιν ο παραδω=
+|L|σων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο ειρη=
+|L|κα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς
+|L|με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του
+|L|πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον
+|L|των μαθητων αυτου εις τα οπισω
+|L|και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ει=
+|L|πεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υ=
+|L|μεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη ουν αυ=
+|L|τωι σιμων πετρος κε̅ προς τινα α=
+|L|πελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου
+|L|εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνω=
+|L|καμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του
+|L|ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω
+|L|υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και ε=
+|L|ξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε
+|L|τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην
+|L|ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδι=
+|L|δοναι εις ων εκ των δωδεκα
+|F 218r|
+|L|<K 7><V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη
+|L|γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια
+|L|περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιου=
+|L|δαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη
+|L|των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον
+|L|ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μετα=
+|L|βηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαι=
+|L|αν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι
+|L|τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν
+|L|κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν
+|L|παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φα=
+|L|νερωσον σεαυτον τωι κοσμωι <V 5> ουδε
+|L|γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυ=
+|L|τον <V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος
+|L|ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υ=
+|L|μετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου
+|L|δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε
+|L|μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου
+|L|οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν <V 8> υμεις
+|L|αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω
+|L|ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυ=
+|L|την οτι ο καιρος ο εμος ουπω πε=
+|F 218v|
+|L|πληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις
+|L|εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβη=
+|L|σαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος
+|L|ανεβη εις την εορτην ου φανερως
+|L|αλλ ως εν κρυπτωι <V 11> οι ουν ιουδαιοι ε=
+|L|ζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον
+|L|που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς
+|L|περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν
+|L|ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον
+|L|ου αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις
+|L|μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου
+|L|δια τον φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη
+|L|δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅
+|L|εις το ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυ=
+|L|μαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος
+|L|γραμματα οιδε μη μεμαθηκως <V 16> α=
+|L|πεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του
+|L|πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θε=
+|L|λημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της
+|L|διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η
+|L|εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου
+|F 219r|
+|L|λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει
+|L|ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντο(ς)
+|L|αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια
+|L|εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν
+|L|υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων
+|L|ποιει τον νομον τι με ζητειτε α=
+|L|ποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος και
+|L|ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει
+|L|αποκτειναι <V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις εν εργον εποιησα και παν=
+|L|τες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης
+|L|δεδωκεν υμιν την περιτομην ου=
+|L|χ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των
+|L| πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνε=
+|L|τε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει αν=
+|L|θρωπος εν σαββατω ινα μη λυθη ο
+|L|νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ο=
+|L|λον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+|L|<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν
+|L|κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες εκ
+|L|των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν
+|L|ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε
+|F 219v|
+|L|παρρησια λαλει και ουδεν αυτωι
+|L|λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι
+|L|αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο
+|L|χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν
+|L|ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει
+|L|ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τωι ιε=
+|L|ρωι διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε
+|L|οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και
+|L|απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν α=
+|L|ληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου
+|L|ειμι κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζη=
+|L|τουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβα=
+|L|λεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω ε=
+|L|ληλυθει η ωρα αυτου <V 31> πολλοι δε εκ του
+|L|οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι
+|L|ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια
+|L|τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+|L|<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυ=
+|L|ζοντος περι αυτου ταυτα και απεστει=
+|L|λαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρ=
+|L|χιερεις ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν
+|F 220r|
+|L|ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων
+|L|ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα
+|L|με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και
+|L|οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+|L|<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που
+|L|ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ου=
+|L|χ ευρησομεν αυτον μη εις την δια=
+|L|σποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις
+|L|εστιν ουτος ο λογος ον ειπε ζητη=
+|L|σετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι
+|L|εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε
+|L|τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης
+|L|ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις
+|L|διψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο
+|L|πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη
+|L|ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσου=
+|L|σιν υδατος ζωντος <V 39> τουτο δε ει=
+|L|πε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβα=
+|L|νειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω
+|L|γαρ ην πν̅α αγιον οτι ο ις̅ ουδεπω
+|L|εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου
+|F 220v|
+|L|ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος
+|L|εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ε=
+|L|λεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερ=
+|L|ματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κω=
+|L|μης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα
+|L|ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες
+|L|δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ου=
+|L|δεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλ=
+|L|θον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις
+|L|και φαρισαιους και ειπον αυτοις ε=
+|L|κεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απε=
+|L|κριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ου=
+|L|τως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν=
+|L|θρωπος <V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις
+|L|οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανη=
+|L|σθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων επι=
+|L|στευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ο μη γινωσκων τον νο=
+|L|μον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδη=
+|L|μος προς αυτους ο ελθων νυκτος
+|F 221r|
+|L|προς αυτον εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο
+|L|νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη
+|L|ακουση παρ αυτου προτερον και γνω
+|L|τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυ=
+|L|τωι μη και συ εκ της γαλιλαιας ει
+|L|ερευνησον και ιδε οτι προφητης
+|L|εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και
+|L|επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+|L|<K 8><V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιε=
+|L|ρον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον
+|L|και καθισας εδιδασκεν αυτους <V 3> αγου=
+|L|σι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προ(ς)
+|L|αυτον γυναικα επι μοιχεια κατειλημ=
+|L|μενην και στησαντες αυτην εν τω με=
+|L|σω <V 4> λεγουσιν αυτω διδασκαλε ταυ=
+|L|την ευρομεν επαυτοφωρω μοιχευομε=
+|L|νη <V 5> εν δε τω νομω ημων μωσης
+|L|ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν
+|L|συ ουν τι λεγεις περι αυτης <V 6> του=
+|L|το δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα
+|L|εχωσι κατηγοριαν κατ αυτου ο δε ις̅
+|F 221v|
+|L|κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν
+|L|εις την γην <V 7> ως δε επεμενον ερωτων=
+|L|τες αυτον ανακυψας ειπε προς αυ=
+|L|τους ο αναμαρτητος υμων πρω=
+|L|τος τον λιθον επ αυτην βαλετω <V 8> και
+|L|παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την
+|L|γην <V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της
+|L|συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο
+|L|εις καθεις αρξαμενοι απο των πρε=
+|L|σβυτερων εως των εσχατων και
+|L|κατελειφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν με=
+|L|σω ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδε=
+|L|να θεασαμενος πλην της γυναικος
+|L|ειπεν αυτηι γυναι που εισιν οι κατηγο=
+|L|ροι σου ουδεις σε κατεκρινεν <V 11> η δε
+|L|ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ου=
+|L|δε εγω σε κατακρινω πορευου και
+|L|απο του νυν μηκετι αμαρτανε <V 12> πα=
+|L|λιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολου=
+|L|θων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκο=
+|L|τια αλλ εξει το φως της ζωης <V 13> ειπον
+|F 222r|
+|L|ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυ=
+|L|του μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν
+|L|αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου
+|L|αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οι=
+|L|δα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις
+|L|δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που
+|L|υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε
+|L|εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε
+|L|εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι
+|L|μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ <V 17> και εν τωι νομωι δε τωι
+|L|υμετερωι γεγραπται οτι δυο αν̅ων
+|L|η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι
+|L|ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρ=
+|L|τυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελε=
+|L|γον ουν αυτωι που εστιν ο πη̅ρ σου α=
+|L|πεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε
+|L|τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και
+|L|τον πρ̅α μου ηδειτε αν <V 20> ταυτα τα
+|L|ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζο=
+|L|φυλακιω διδασκων εν τωι ιερωι
+|F 222v|
+|L|και ουδεις επιασεν αυτον οτι ου=
+|L|πω εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν
+|L|παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζη=
+|L|τησετε με και εν τη αμαρτια υμων
+|L|αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι
+|L|λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ
+|L|των κατω εστε εγω εκ των ανω ει=
+|L|μι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον
+|L|ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις α=
+|L|μαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευ=
+|L|σητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν
+|L|ταις αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν
+|L|αυτωι συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|την αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα
+|L|εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλ=
+|L|λ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α
+|L|ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον
+|L|κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α
+|F 223r|
+|L|αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου
+|L|τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και
+|L|απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα κα=
+|L|θως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα
+|L|λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου
+|L|εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι
+|L|εγω τα αρεστα αυτωι ποιω παντο=
+|L|τε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι
+|L|επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅
+|L|προς τους πεπιστευκοτας αυτωι
+|L|ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τωι
+|L|λογωι τωι εμωι αληθως μαθη=
+|L|ται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αλη=
+|L|θειαν και η αληθεια ελευθερωσει
+|L|υμας <V 33> απεκριθησαν αυτω σπερ=
+|L|μα αβρααμ εσμεν και ουδενι δε=
+|L|δουλευκαμεν πωποτε πως συ
+|L|λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την
+|L|αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρ=
+|F 223v|
+|L|τιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη
+|L|οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις
+|L|τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος υμας ε=
+|L|λευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+|L|<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα
+|L|ζητειτε με αποκτειναι οτι ο
+|L|λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω
+|L|ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω
+|L|και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω
+|L|πρ̅ι υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρα=
+|L|αμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του
+|L|αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ
+|L|εποιειτε αν <V 40> νυν δε ζητειτε με α=
+|L|ποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν
+|L|υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα
+|L|του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιη=
+|L|σεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του
+|L|πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτωι ημεις
+|L|εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα
+|L|πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν
+|F 224r|
+|L|εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον
+|L|και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου ελη=
+|L|λυθα αλλ εκεινος με απεστειλε <V 43> δια=
+|L|τι την λαλιαν την εμην ου γινωσκε=
+|L|τε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λο=
+|L|γον τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του
+|L|διαβολου εστε και τας επιθυμιας
+|L|του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινο(ς)
+|L|ανθρωποκτονος ην απ αρχης και
+|L|εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ ε=
+|L|στιν αληθεια εν αυτωι οταν λαλη το
+|L|ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι
+|L|ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε
+|L|οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευε=
+|L|τε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι
+|L|αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω δια=
+|L|τι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του
+|L|θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια
+|L|τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ
+|L|του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν
+|L|οι ιουδαιοι και ειπον αυτωι ου καλως
+|L|λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ
+|F 224v|
+|L|και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅
+|L|εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον
+|L|πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω
+|L|δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζη=
+|L|των και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρη=
+|L|ση θανατον ου μη θεωρηση εις τον
+|L|αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις
+|L|αβρααμ απεθανε και οι προφηται
+|L|και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου
+|L|τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις
+|L|τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς
+|L|ημων αβρααμ οστις απεθανε και
+|L|οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον
+|L|συ ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω
+|L|δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν
+|L|εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον
+|L|υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και ου=
+|L|κ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον
+|L|και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσο=
+|L|μαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα
+|F 225r|
+|L|αυτον και τον λογον αυτου τηρω <V 56> αβρα=
+|L|αμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την
+|L|ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+|L|<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεν=
+|L|τηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ
+|L|εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι
+|L|εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλω=
+|L|σιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλ=
+|L|θεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου
+|L|αυτων και παρηγεν ουτως <K 9><V 1> και
+|L|παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+|L|<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυ=
+|L|του λεγοντες ραββι τις ημαρτεν
+|L|ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος
+|L|γεννηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος
+|L|ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ι=
+|L|να φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυ=
+|L|τωι <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του
+|L|πεμψαντος με εως ημερα εστιν
+|L|ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται ερ=
+|L|γαζεσθαι <V 5> οταν εν τωι κοσμωι ωι φως
+|F 225v|
+|L|ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυ=
+|L|σε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του
+|L|πτυσματος και επεχρισε τον πη=
+|L|λον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+|L|<V 7> και ειπεν αυτωι υπαγε νιψαι εις την
+|L|κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμη=
+|L|νευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν
+|L|και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν
+|L|γειτονες και οι θεωρουντες αυτον
+|L|το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον
+|L|ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προ=
+|L|σαιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν
+|L|αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν ε=
+|L|κεινος ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν
+|L|αυτωι πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλ=
+|L|μοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν
+|L|αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε
+|L|και επεχρισε μου τους οφθαλμους
+|L|και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβη=
+|L|θραν του σιλωαμ και νιψαι απελ=
+|L|θων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+|L|<V 12> ειπον ουν αυτωι που εστιν εκεινος
+|F 226r|
+|L|λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους
+|L|φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε
+|L|σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο
+|L|ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι
+|L|πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πη=
+|L|λον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους
+|L|και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ
+|L|των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος
+|L|ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον
+|L|ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται
+|L|αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν
+|L|και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι τωι τυ=
+|L|φλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι
+|L|ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν
+|L|οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν
+|L|οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και
+|L|ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους
+|L|γονεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και
+|L|ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο
+|L|υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος
+|L|εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει <V 20> απε=
+|F 226v|
+|L|κριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και
+|L|ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος
+|L|ημων και οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως
+|L|δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοι=
+|L|ξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οι=
+|L|δαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερω=
+|L|τησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+|L|<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφο=
+|L|βουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνε=
+|L|τεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυ=
+|L|τον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γε=
+|L|νηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον ο=
+|L|τι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφω=
+|L|νησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυ=
+|L|φλος και ειπον αυτωι δος δοξαν τω
+|L|θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν ε=
+|L|κεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων
+|L|αρτι βλεπω <V 26> ειπον δε αυτω παλιν
+|L|τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους
+|L|οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον
+|F 227r|
+|L|υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι πα=
+|L|λιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελε=
+|L|τε αυτου μαθηται γενεσθαι <V 28> ελοιδο=
+|L|ρησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης
+|L|εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μα=
+|L|θηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λε=
+|L|λαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν
+|L|ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ει=
+|L|πεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον
+|L|εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι
+|L|και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+|L|<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅
+|L|ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης
+|L|η και το θελημα αυτου ποιηι τουτου
+|L|ακουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη
+|L|οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου
+|L|γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα
+|L|θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απε=
+|L|κριθησαν και ειπον αυτωι εν αμαρ=
+|L|τιαις συ εγεννηθης ολος και συ δι=
+|L|δασκεις ημας και εξεβαλον αυτον
+|L|εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον
+|F 227v|
+|L|αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν
+|L|αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+|L|<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις
+|L|εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε
+|L|δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον
+|L|και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο
+|L|δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυ=
+|L|νησεν αυτωι <V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κρι=
+|L|μα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον
+|L|ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι
+|L|βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> και
+|L|ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα
+|L|οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτωι
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν
+|L|ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι
+|L|βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων με=
+|L|νει <K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη
+|L|εισερχομενος δια της θυρας εις
+|L|την αυλην των προβατων αλλα
+|L|αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλε=
+|L|πτης εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερ=
+|F 228r|
+|L|χομενος δια της θυρας ποιμην
+|L|εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυ=
+|L|ρωρος ανοιγει και τα προβατα της
+|L|φωνης αυτου ακουει και τα ιδια
+|L|προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+|L|<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα
+|L|προβατα αυτω ακολουθει οτι οι=
+|L|δασι την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω
+|L|δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευ=
+|L|ξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των
+|L|αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την
+|L|παροιμηαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκει=
+|L|νοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει
+|L|αυτοις <V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο
+|L|ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ει=
+|L|μι η θυρα των προβατων <V 8> παντες
+|L|οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται
+|L|αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+|L|<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελ=
+|L|θη σωθησεται και εισελευσεται και
+|L|εξελευσεται και νομην ευρησοι <V 10> ο κλε=
+|F 228v|
+|L|πτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη
+|L|και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα
+|L|ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+|L|<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην
+|L|ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ
+|L|των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε
+|L|και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προ=
+|L|βατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχο=
+|L|μενον και αφιησι τα προβατα και φευ=
+|L|γει και ο λυκος αρπαζει αυτα και
+|L|σκορπιζει τα προβατα <V 13> ο δε μισθω=
+|L|τος φευγει οτι η̣ω̣ μισθωτος εστι και
+|L|ου μελλει αυτωι περι των προ=
+|L|βατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος
+|L|και γινωσκω τα εμα και γινωσκο=
+|L|μαι υπο των εμων <V 15> καθως γινω=
+|L|σκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον
+|L|πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ
+|L|των προβατων <V 16> και αλλα προβα=
+|L|τα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης
+|L|ταυτης κακεινα με δει αγαγειν
+|L|και της φωνης μου ακουσουσι
+|F 229r|
+|L|και γενησεται μια ποιμνη εις
+|L|ποιμην <V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα
+|L|οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα
+|L|παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει
+|L|αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην
+|L|απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι
+|L|αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λα=
+|L|βειν αυτην ταυτην την εντολην ελα=
+|L|βον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν
+|L|παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια
+|L|τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολ=
+|L|λοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και
+|L|μαινεται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι
+|L|ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαι=
+|L|μονιζομενου μη δαιμονιον δυ=
+|L|ναται τυφλων οφθαλμους ανοι=
+|L|γειν <V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιερο=
+|L|σολυμοις και χειμων ην <V 23> και πε=
+|L|ριεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη
+|L|στοα σολομωνος <V 24> εκυκλωσαν
+|L|ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω
+|L|εως ποτε την ψυχην ημων αι=
+|F 229v|
+|L|ρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρ=
+|L|ρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον
+|L|υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω
+|L|ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς
+|L|μου ταυτα μαρτυρει περι εμου <V 26> αλ=
+|L|λ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των
+|L|προβατων των εμων καθως ει=
+|L|πον υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της
+|L|φωνης μου ακουει καγω γινωσκω
+|L|αυτα και ακολουθουσι μοι <V 28> καγω ζωην
+|L|αιωνιον διδωμι αυτοις και ου
+|L|μη απολωνται εις τον αιωνα και
+|L|ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος
+|L|μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μει=
+|L|ζων παντων εστι και ουδεις δυναται
+|L|αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+|L|<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν
+|L|ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λι=
+|L|θασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν
+|L|εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων ερ=
+|L|γον λιθαζετε με <V 33> απεκριθησαν
+|F 230r|
+|L|αυτωι οι ιουδαιοι λεγοντες περι
+|L|καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα
+|L|περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος
+|L|ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν
+|L|τωι νομωι υμων εγω ειπα θεοι εστε
+|L|<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους
+|L|ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται
+|L|λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε
+|L|και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις
+|L|λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον
+|L|υιος του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα
+|L|του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει
+|L|δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις
+|L|εργοις μου πιστευσατε ινα γνωτε
+|L|και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ
+|L|καγω εν αυτωι <V 39> εζητουν ουν πα=
+|L|λιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της
+|L|χειρος αυτων <V 40> και απηλθε παλιν
+|L|περαν του ιορδανου εις τον το=
+|L|πον οπου ην ιωαννης το πρωτον
+|L|βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και
+|F 230v|
+|L|πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον
+|L|οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν
+|L|ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαν=
+|L|νης περι τουτου αληθη ην <V 42> και ε=
+|L|πιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον <K 11><V 1> ην
+|L|δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθα=
+|L|νιας εκ της κωμης μαριας και
+|L|μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην
+|L|δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυ=
+|L|ρωι και εκμαξασα τους ποδας
+|L|αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελ=
+|L|φος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν
+|L|ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι
+|L|κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας
+|L|δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ ε=
+|L|στι προς θανατον αλλ υπερ της δο=
+|L|ξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του
+|L|θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρ=
+|L|θαν και την αδελφην αυτης και τον λα=
+|L|ζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει
+|L|τοτε μεν εμεινεν εν ωι ην τοπωι
+|L|δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο
+|F 231r|
+|L|λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν
+|L|εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυτωι
+|L|οι μαθηται ραββι νυν εζητουν
+|L|σε λιθασαι ιουδαιοι και παλιν υπα=
+|L|γεις εκει <V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δω=
+|L|δεκα εισιν ωραι της ημερας εαν
+|L|τις περιπατη εν τη ημερα ου προ=
+|L|σκοπτει οτι το φως του κοσμου
+|L|τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατη
+|L|εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως
+|L|ουκ εστιν εν αυτωι <V 11> ταυτα ειπε και
+|L|μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος
+|L|ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα
+|L|πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ει=
+|L|πον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κε=
+|L|κοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε
+|L|ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι
+|L|δε εδοξαν οτι περι της κοιμησε=
+|L|ως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος
+|L|απεθανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα
+|L|πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα
+|F 231v|
+|L|αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θω=
+|L|μας ο λεγομενος διδυμος τοις συμ=
+|L|μαθηταις αγωμεν και ημεις ινα α=
+|L|ποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν
+|L|ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας
+|L|ηδη εχοντα εν τω μνημειωι <V 18> ην δε
+|L|η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων
+|L|ως απο σταδιων δεκαπεντε <V 19> και
+|L|πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν
+|L|προς τας περι μαρθαν και μαριαν
+|L|ινα παραμυθησωνται αυτας περι του
+|L|αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως η=
+|L|κουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυ=
+|L|τω μαρια δε εν τωι οικωι εκαθε=
+|L|ζετο <V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅
+|L|κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν
+|L|ετεθνηκει <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν
+|L|αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+|L|<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι ανα=
+|L|στησεται εν τη αναστασει εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ει=
+|F 232r|
+|L|μι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων
+|L|εις εμε καν αποθανη ζησεται <V 26> και πας
+|L|ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη απο=
+|L|θανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+|L|<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα ο=
+|L|τι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον
+|L|ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα α=
+|L|πηλθε και εφωνησε μαριαν την α=
+|L|δελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο δι=
+|L|δασκαλος παρεστι και φωνει σε <V 29> ε=
+|L|κεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και
+|L|ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυ=
+|L|θει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω
+|L|τοπωι οπου υπηντησεν αυτωι η
+|L|μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες με=
+|L|τ αυτης εν τη οικια και παραμυθου=
+|L|μενοι αυτην ιδοντες την μαριαν
+|L|οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν η=
+|L|κολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει
+|L|εις το μνημειον ινα κλαυση εκει <V 32> ησαν
+|L|μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα
+|L|αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας
+|F 232v|
+|L|λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν
+|L|απεθανε μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως
+|L|ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελ=
+|L|θοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τωι πν̅ι και εταραξεν
+|L|εαυτον <V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον
+|L|λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδα=
+|L|κρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε
+|L|πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων
+|L|ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι
+|L|ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν πα=
+|L|λιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λι=
+|L|θος επεκειτο επ αυτων <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε
+|L|τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του
+|L|τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει
+|L|τεταρταιος γαρ εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον
+|L|ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅
+|L|ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε
+|F 233r|
+|L|πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+|L|<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις
+|L|αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα
+|L|ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με α=
+|L|πεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη
+|L|μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο
+|L|εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμε=
+|L|νος τους ποδας και τας χειρας κει=
+|L|ριαις και η οψις αυτου σουδαριω πε=
+|L|ριεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε
+|L|αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ
+|L|των ιουδαιων οι ελθοντες προς
+|L|την μαριαν και θεασαμενοι α εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες
+|L|δε εξ αυτων απηλθον προς τους φα=
+|L|ρισαιους και ειπον αυτοις α εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις
+|L|και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον
+|L|τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολ=
+|L|λα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον
+|L|ουτως παντες πιστευσουσιν εις
+|F 233v|
+|L|αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι
+|L|και αρουσιν ημων και τον τοπον και
+|L|το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καια=
+|L|φας αρχιερευς ων του ενιαυτου ε=
+|L|κεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδα=
+|L|τε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμ=
+|L|φερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ
+|L|του λαου και μη ολον το εθνος απο=
+|L|ληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν
+|L|αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου
+|L|προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ απο=
+|L|θνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υ=
+|L|περ του εθνους μονον αλλ ινα και τα
+|L|τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συ=
+|L|ναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της η=
+|L|μερας συνεβουλευσαντο ινα απο=
+|L|κτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρ=
+|L|ρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις
+|L|αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χω=
+|L|ραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ
+|L|λεγομενην πολιν κακει διετριβε
+|F 234r|
+|L|μετα των μαθητων αυτου <V 55> ην δε εγγυς
+|L|το πασχα των ιουδαιων και ανεβη=
+|L|σαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χω=
+|L|ρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν
+|L|εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ε=
+|L|λεγον μετ αλληλων εν τωι ιερωι εστη=
+|L|κοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις
+|L|την εορτην <V 57> εδεδωκεισαν δε και οι αρ=
+|L|χιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα
+|L|εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως
+|L|πιασωσιν αυτον <K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ η=
+|L|μερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν
+|L|οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν
+|L|εκ νεκρων <V 2> εποιησαν ουν αυτωι δει=
+|L|πνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε
+|L|λαζαρος εις ην των ανακειμενων
+|L|συν αυτωι <V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν
+|L|μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου
+|L|ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμα=
+|L|ξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυ=
+|L|του η δε οικια επληρωθη εκ της
+|L|οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν εις εκ
+|F 234v|
+|L|των μαθητων αυτου ιουδας σιμω=
+|L|νος ισκαριωτης ο μελλων αυτον πα=
+|L|ραδιδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ου=
+|L|κ επραθη διακοσιων δηναριων και
+|L|εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ ο=
+|L|τι περι των πτωχων εμελλεν αυ=
+|L|τωι αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσο=
+|L|κομον ειχε και τα βαλλομενα εβα=
+|L|σταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις
+|L|την ημεραν του ενταφιασμου μου τε=
+|L|τηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παν=
+|L|τοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παν=
+|L|τοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ
+|L|των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον
+|L|ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λα=
+|L|ζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και
+|L|τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι
+|L|πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαι=
+|L|ων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυ=
+|L|ριον οχλος πολυς ο ελθων εις την
+|L|εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅
+|F 235r|
+|L|εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των
+|L|φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν
+|L|αυτωι και εκραζον ωσαννα ευλογη=
+|L|μενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅
+|L|βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ ονα=
+|L|ριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γε=
+|L|γραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ σιων
+|L|ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος
+|L|επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνω=
+|L|σαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλ=
+|L|λ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθη=
+|L|σαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμε=
+|L|να και ταυτα εποιησαν αυτωι <V 17> εμαρ=
+|L|τυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου ο=
+|L|τε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του
+|L|μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+|L|<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτωι
+|L|ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον
+|L|πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φα=
+|L|ρισαιοι ειπον προς εαυτους θεω=
+|L|ρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν
+|L|ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+|F 235v|
+|L|<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαι=
+|L|νοντων ινα προσκυνησωσιν εν
+|L|τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φι=
+|L|λιππω τωι απο βηθσαιδα της γα=
+|L|λιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες
+|L|κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φι=
+|L|λιππος και λεγει τω ανδρεα και πα=
+|L|λιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω
+|L|ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων
+|L|εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος
+|L|του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις
+|L|την γην αποθανη αυτος μονος με=
+|L|νει εαν δε αποθανη πολυν καρπον
+|L|φερει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου α=
+|L|πολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην
+|L|αυτου εν τωι κοσμω τουτω εις ζω=
+|L|ην αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι δια=
+|L|κονη τις εμοι ακολουθειτω και ο=
+|L|που ειμι εγω εκει και ο διακονος ο
+|L|εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη
+|L|τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου
+|F 236r|
+|L|τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον
+|L|με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια
+|L|τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ
+|L|δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη
+|L|εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν
+|L|δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακου=
+|L|σας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι
+|L|ελεγον αγγελος αυτωι λελαληκεν <V 30> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη
+|L|η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν
+|L|κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο
+|L|αρχων του κοσμου τουτου εκβληθη=
+|L|σεται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της
+|L|γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+|L|<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανα=
+|L|τω εμελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκρι=
+|L|θη αυτωι ο οχλος ημεις ηκουσαμεν
+|L|εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον
+|L|αιωνα και πως συ λεγεις δει υψωθη=
+|L|ναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος
+|L|ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως
+|F 236v|
+|L|μεθ υμων εστι περιπατειτε εως το
+|L|φως εχετε ινα μη σκοτια υμας κατα=
+|L|λαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια
+|L|ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχε=
+|L|τε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φω=
+|L|τος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅
+|L|και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τ=
+|L|οσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος
+|L|εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις
+|L|αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφη=
+|L|του πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επι=
+|L|στευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων
+|L|κυ̅ τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ου=
+|L|κ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ει=
+|L|πεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους
+|L|οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την
+|L|καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλ=
+|L|μοις και νοησωσι τη καρδια και ε=
+|L|πιστραφωσι και ιασωμαι αυτους <V 41> ταυ=
+|L|τα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν
+|L|αυτου και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως
+|L|μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι
+|F 237r|
+|L|επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους
+|L|φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη α=
+|L|ποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ
+|L|την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και
+|L|ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει
+|L|εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+|L|<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 46> εγω φως εις τον κοσμον
+|L|εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε
+|L|εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και εαν τις
+|L|μου ακουση των ρηματων και μη
+|L|πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ
+|L|ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα
+|L|σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε
+|L|και μη λαμβανων τα ρηματα μου
+|L|εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον
+|L|ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου
+|L|ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|αυτος μοι εντολην εδωκε τι ει=
+|L|πω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι
+|F 237v|
+|L|η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν
+|L|α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο
+|L|πη̅ρ ουτως λαλω <K 13><V 1> προ δε της εορ=
+|L|της του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ελη=
+|L|λυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του
+|L|κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγα=
+|L|πησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω
+|L|εις τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δει=
+|L|πνου γενομενου του διαβολου ηδη βε=
+|L|βληκοτος εις την καρδιαν ιουδα
+|L|σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παρα=
+|L|δω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδω=
+|L|κεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και ο=
+|L|τι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅
+|L|υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τι=
+|L|θησι τα ιματια και λαβων λεντιον
+|L|διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ
+|L|εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν
+|L|τους ποδας των μαθητων και εκ=
+|L|μασσειν τω λεντιω ωι ην διεζωσμε=
+|L|νος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και λεγει αυτωι εκεινος κε̅ συ
+|F 238r|
+|L|μου νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτωι ο εγω ποιω συ ουκ οι=
+|L|δας αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει
+|L|αυτωι πετρος ου μη νιψης τους ποδας
+|L|μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτωι ο
+|L|ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος με=
+|L|τ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅
+|L|μη τους ποδας μου μονον αλλα και
+|L|τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει
+|L|αυτωι ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν
+|L|εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι
+|L|καθαρος ολος και υμεις καθαροι
+|L|εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει γαρ τον πα=
+|L|ραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν
+|L|ουχι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν
+|L|ενιψε τους ποδας αυτων και ελα=
+|L|βε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν
+|L|ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιη=
+|L|κα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο διδα=
+|L|σκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε
+|L|ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους
+|L|ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και
+|F 238v|
+|L|υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους
+|L|ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν
+|L|ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις
+|L|ποιητε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ ε=
+|L|στι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ου=
+|L|δε αποστολος μειζων του πεμψαντο(ς)
+|L|αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι
+|L|εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παν=
+|L|των υμων λεγω εγω οιδα ους εξελε=
+|L|ξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη
+|L|ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επη=
+|L|ρεν επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρ=
+|L|τι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα ο=
+|L|ταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+|L|<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων
+|L|εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε
+|L|εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαν=
+|L|τα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη
+|L|τωι πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων
+|L|παραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις
+|L|αλληλους οι μαθηται απορουμε=
+|F 239r|
+|L|νοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμε=
+|L|νος εις των μαθητων αυτου εν τωι
+|L|κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν
+|L|τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις
+|L|αν ειη περι ου λεγει <V 25> επιπεσων δε ε=
+|L|κεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λε=
+|L|γει αυτωι κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται
+|L|ο ις̅ εκεινος εστιν ωι εγω βαψας
+|L|το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας
+|L|το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμω=
+|L|νος ισκαριωτη <V 27> και μετα το ψωμιον
+|L|τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας
+|L|λεγει ουν αυτωι ο ις̅ ο ποιεις ποιη=
+|L|σον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω
+|L|των ανακειμενων προς τι ειπεν
+|L|αυτωι <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσ=
+|L|σοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει
+|L|αυτωι ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχο=
+|L|μεν εις την εορτην η τοις πτωχοις
+|L|ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον
+|L|εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+|L|<V 31> οτε εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδο=
+|F 239v|
+|L|ξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅
+|L|εδοξασθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη
+|L|εν αυτωι και ο θς̅ δοξασει αυτον εν ε=
+|L|αυτω και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια
+|L|ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε
+|L|με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις
+|L|οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην
+|L|καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλλη=
+|L|λους καθως ηγαπησα υμας ινα και
+|L|υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω
+|L|γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται
+|L|εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτωι σιμων πετρος κε̅ που
+|L|υπαγεις απεκριθη αυτωι ο ις̅ οπου
+|L|εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+|L|<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυ=
+|L|ναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυ=
+|L|χην μου υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη
+|L|αυτωι ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη
+|F 240r|
+|L|αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρ=
+|L|νηση με τρις <K 14><V 1> μη ταρασσεσθω υμων
+|L|η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις ε=
+|L|με πιστευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου
+|L|μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν
+|L|υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υ=
+|L|μιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω
+|L|υμιν τοπον παλιν ερχομαι και
+|L|παραληψομαι υμας προς εμαυ=
+|L|τον ινα οπου ειμι εγω και υμεις
+|L|ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε
+|L|και την οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτωι θω=
+|L|μας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις
+|L|και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+|L|<V 6> λεγει αυτωι ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η
+|L|αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προ(ς) τ
+|L|ον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε
+|L|με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν
+|L|και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εω=
+|L|ρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιπ=
+|L|πος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρ=
+|L|κει ημιν <V 9> λεγει αυτωι ο ις̅ τοσου=
+|F 240v|
+|L|τον χρονον μεθ υμων ειμι και ου=
+|L|κ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως
+|L|εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ
+|L|λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευ=
+|L|εις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν ε=
+|L|μοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν
+|L|απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν ε=
+|L|μοι μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πι=
+|L|στευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο
+|L|πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα
+|L|πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω
+|L|κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων
+|L|ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου
+|L|πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν
+|L|τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα
+|L|δοξασθη ο πη̅ρ εν τωι υιωι <V 14> εαν τι αι=
+|L|τησητε εν τωι ονοματι μου εγω ποιη=
+|L|σω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας
+|L|τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω ερωτησω
+|L|τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δω=
+|L|σει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις
+|F 241r|
+|L|τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας
+|L|ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου
+|L|θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις
+|L|δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει
+|L|και εν υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω υμας ορ=
+|L|φανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μι=
+|L|κρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεω=
+|L|ρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω
+|L|ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη
+|L|τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω
+|L|εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι και
+|L|εγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας
+|L|μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν
+|L|ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγα=
+|L|πηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω
+|L|αγαπησω αυτον και εμφανισω αυ=
+|L|τωι εμαυτον <V 22> λεγει αυτωι ιουδας
+|L|ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν
+|L|οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυ=
+|L|τον και ουχι τωι κοσμωι <V 23> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυτωι εαν τις αγα=
+|L|πα με τον λογον μου τηρησει και
+|F 241v|
+|L|ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς
+|L|αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτωι
+|L|ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων με τους
+|L|λογους μου ου τηρει και ο λογος ον α=
+|L|κουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υμιν πα=
+|L|ρ υμιν <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον
+|L|ο πεμψει ο πη̅ρ εν τωι ονοματι μου
+|L|εκεινος υμας διδαξει παντα και
+|L|υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+|L|<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την ε=
+|L|μην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμο(ς)
+|L|διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλια=
+|L|τω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπα=
+|L|γω και ερχομαι προς υμας ει ηγα=
+|L|πατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευο=
+|L|μαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου
+|L|μειζων μου εστι <V 29> και νυν ειρηκα υμιν
+|L|πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευ=
+|L|σητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υ=
+|L|μων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρ=
+|F 242r|
+|L|χων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ι=
+|L|να γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α
+|L|και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως
+|L|ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+|L|<K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο
+|L|πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα
+|L|εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο
+|L|και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο
+|L|ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις
+|L|καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαλη=
+|L|κα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν
+|L|υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρ=
+|L|πον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη
+|L|αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη
+|L|εν εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελος
+|L|υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι
+|L|καγω εν αυτωι ουτος φερει καρπον πο=
+|L|λυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποι=
+|L|ειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι
+|L|εβληθη εξω ως το κλημα και ε=
+|L|ξηρανθη και συναγουσιν αυτα
+|L|και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+|F 242v|
+|L|<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα
+|L|μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτη=
+|L|σεσθε και γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω
+|L|εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πο=
+|L|λυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+|L|<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγα=
+|L|πησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη
+|L|εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τηρηση=
+|L|τε μενειτε εν τη αγαπη μου κα=
+|L|θως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου
+|L|τετηρηκα και μενω αυτου εν τη α=
+|L|γαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+|L|η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χα=
+|L|ρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εν=
+|L|τολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους
+|L|καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα
+|L|ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την
+|L|ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυ=
+|L|του <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιη=
+|L|τε οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι
+|L|υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος
+|L|ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας
+|F 243r|
+|L|δε ειρηκα φιλους οτι παντα α η=
+|L|κουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ ε=
+|L|γω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας
+|L|ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε
+|L|και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι
+|L|αν αιτησητε τον πρ̅α εν τωι ονοματι
+|L|μου δω υμιν <V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν
+|L|ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας
+|L|μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υ=
+|L|μων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου
+|L|ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι
+|L|δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω ε=
+|L|ξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια
+|L|τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνη=
+|L|μονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν
+|L|ουκ εστι δουλος μειζων του κυριου
+|L|αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας
+|L|διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν
+|L|και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα
+|L|ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια
+|L|το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον
+|F 243v|
+|L|πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελα=
+|L|λησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν
+|L|δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρ=
+|L|τιας αυτων <V 23> ο εμε μισων και τον
+|L|πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιη=
+|L|σα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιη=
+|L|κεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και
+|L|εωρακασι και μεμισηκασι και
+|L|εμε και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πλη=
+|L|ρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω
+|L|νομωι αυτων οτι εμισησαν με δω=
+|L|ρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος
+|L|ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το
+|L|πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς
+|L|εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει
+|L|περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε
+|L|οτι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα μη σκανδα=
+|L|λισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιη=
+|L|σουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα
+|L|πας ο αποκτεινας υμας δοξη λα=
+|L|τρειαν προσφερειν τω θω̅ι <V 3> και
+|F 244r|
+|L|ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν
+|L|τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα
+|L|μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον
+|L|υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ει=
+|L|πον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπα=
+|L|γω προς τον πεμψαντα με και
+|L|ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+|L|<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυ=
+|L|πη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+|L|<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν
+|L|συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν
+|L|γαρ μη απελθω ο παρακλη=
+|L|τος ουκ ελευσεται προς υμας <V 8> και ελ=
+|L|θων εκεινος ελεγξει τον κοσμον
+|L|περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης
+|L|και περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας
+|L|μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+|L|<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς
+|L|τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεω=
+|L|ρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρ=
+|L|χων του κοσμου τουτου κεκριται
+|F 244v|
+|L|<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυ=
+|L|νασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη
+|L|εκεινος το πν̅α της αληθειας ο=
+|L|δηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν
+|L|ακουση λαλησει και τα ερχομενα
+|L|αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει
+|L|οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει
+|L|υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι
+|L|δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμ=
+|L|βανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και
+|L|ου θεωρειτε με και παλιν μικρον
+|L|και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον
+|L|πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυ=
+|L|του προς αλληλους τι εστι τουτο ο
+|L|λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε
+|L|με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+|L|και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ε=
+|L|λεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μι=
+|L|κρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω
+|L|ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν
+|L|και ειπεν αυτοις περι τουτου ζη=
+|F 245r|
+|L|τειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μι=
+|L|κρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε
+|L|υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις
+|L|δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων
+|L|εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τι=
+|L|κτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα
+|L|αυτης οταν δε γεννηση το παι=
+|L|διον ουκ ετι μνημονευει της θλι=
+|L|ψεως δια την χαραν οτι εγγενηθη
+|L|αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις
+|L|ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε
+|L|οψομαι υμας και χαρησεται υμων
+|L|η καρδια και την χαραν υμων ου=
+|L|δεις αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη
+|L|ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν
+|L|αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονομα=
+|L|τι μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ η=
+|L|τησατε ουδεν εν τωι ονοματι μου
+|L|αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα
+|F 245v|
+|L|υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα
+|L|εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλ=
+|L|λ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμι=
+|L|αις λαλησω υμιν αλλα παρρησια
+|L|περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> εν ε=
+|L|κεινη τη ημερα εν τωι ονοματι μου
+|L|αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι ε=
+|L|γω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+|L|<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις
+|L|εμε πεφιληκατε και πεπιστευκα=
+|L|τε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλ=
+|L|θον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις
+|L|τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον
+|L|και πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λε=
+|L|γουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ι=
+|L|δε νυν παρρησια λαλεις και παροι=
+|L|μιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν
+|L|οτι οιδας παντα και ου χρειαν
+|L|εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω
+|L|πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν
+|F 246r|
+|L|ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ι=
+|L|δια και εμε μονον αφητε και ουκ ει=
+|L|μι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυ=
+|L|τα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρη=
+|L|νην εχητε εν τω κοσμωι θλιψιν ε=
+|L|χετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα
+|L|τον κοσμον <K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅
+|L|και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις
+|L|τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν
+|L|η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα
+|L|και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως ε=
+|L|δωκας αυτωι εξουσιαν πασης σαρκο(ς)
+|L|ινα παν ο δεδωκας αυτωι δωση αυ=
+|L|τοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η
+|L|αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε
+|L|τον μονον αληθινον θν̅ και ον απε=
+|L|στειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της
+|L|γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας
+|L|μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον
+|L|με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η
+|L|ειχον προ του τον κοσμον ειναι
+|L|παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα
+|F 246v|
+|L|τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι
+|L|εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι
+|L|αυτους δεδωκας και τον λογον σου
+|L|τετηρηκασι <V 7> νυν εγνωσαν οτι παν=
+|L|τα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+|L|<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δε=
+|L|δωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και ε=
+|L|γνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλ=
+|L|θον και επιστευσαν οτι συ με απεστει=
+|L|λας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου
+|L|περι του κοσμου ερωτω αλλα περι
+|L|ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι <V 10> και
+|L|τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα
+|L|και δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι
+|L|ειμι εν τω κοσμωι και ουτοι εν τω
+|L|κοσμωι εισι και εγω προς σε ερχομαι
+|L|πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τωι ονο=
+|L|ματι σου ω δεδωκας μοι ινα ω=
+|L|σιν εν καθως ημεις <V 12> οτε ημην με=
+|L|τ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν
+|L|αυτους εν τωι ονοματι σου ους δε=
+|L|δωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυ=
+|F 247r|
+|L|των απωλετο ει μη ο υιος της απω=
+|L|λειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν
+|L|δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω
+|L|εν τωι κοσμωι ινα εχωσι την χαραν
+|L|την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και
+|L|ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ου=
+|L|κ εισιν εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω
+|L|ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ι=
+|L|να τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+|L|<V 16> ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω
+|L|εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους
+|L|εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος
+|L|αληθεια εστι <V 18> καθως εμε απεστει=
+|L|λας εις τον κοσμον καγω απεστειλα
+|L|αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων
+|L|εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ω=
+|L|σιν ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι
+|L|τουτων δε ερωτω μονον αλλα και
+|L|περι των πιστευοντων δια του λογου
+|L|αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσι
+|L|καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι
+|F 247v|
+|L|ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα
+|L|ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδω=
+|L|κα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις
+|L|εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι
+|L|ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα
+|L|γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστει=
+|L|λας και ηγαπησας αυτους καθως
+|L|εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας
+|L|μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι
+|L|ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν
+|L|την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγα=
+|L|πησας με προ καταβολης κοσμου
+|L|<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω
+|L|εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν ο=
+|L|τι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρισα
+|L|αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα
+|L|η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η
+|L|καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου πε=
+|L|ραν του χειμαρρου των κεδρων οπου
+|L|ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος
+|F 248r|
+|L|και οι μαθηται αυτου <V 2> ηδει δε και ιου=
+|L|δας ο παραδιδους αυτον τον τοπον
+|L|οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα
+|L|των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λα=
+|L|βων την σπειραν και εκ των αρχιερεων
+|L|και φαρισαιων υπηρετας ερχεται ε=
+|L|κει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+|L|<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα απ αυ=
+|L|τον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζη=
+|L|τειτε <V 5> απεκριθησαν αυτωι ιν̅ τον
+|L|ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ει=
+|L|μι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις
+|L|οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω
+|L|και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτοις επη=
+|L|ρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ει=
+|L|πον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζη=
+|L|τειτε αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πλη=
+|L|ρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδω=
+|L|κας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+|L|<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυ=
+|F 248v|
+|L|σεν αυτην και επαισε τον του αρχιε=
+|L|ρεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ω=
+|L|τιον το δεξιον ην δε ονομα τωι δουλω
+|L|μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τωι πετρω
+|L|βαλε την μαχαιραν εις την θηκην
+|L|το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου
+|L|μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλι=
+|L|αρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων
+|L|συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+|L|<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρω=
+|L|τον ην γαρ πενθερος του καιαφα
+|L|ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+|L|<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις
+|L|ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον
+|L|απολεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολου=
+|L|θει δε τωι ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλ=
+|L|λος μαθητης ο δε μαθητης ε=
+|L|κεινος ην γνωστος τωι αρχιερει
+|L|και συνεισηλθε τωι ιυ̅ εις την αυ=
+|L|λην του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος
+|L|ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν
+|L|ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνω=
+|F 249r|
+|L|στος τω αρχιερει και ειπε τη θυρω=
+|L|ρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει
+|L|ουν η παιδισκη η θυρωρος τωι πετρωι
+|L|μη και συ εκ των μαθητων ει του
+|L|αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ει=
+|L|μι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι
+|L|υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες
+|L|οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην
+|L|δε μετ αυτων ο πετρος εστως και
+|L|θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς
+|L|ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθη=
+|L|των αυτου και περι της διδαχης
+|L|αυτου <V 20> απεκριθη αυτωι ο ις̅ εγω
+|L|παρρησια ελαλησα τωι κοσμωι ε=
+|L|γω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη
+|L|και εν τωι ιερω οπου παντοτε οι
+|L|ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω
+|L|ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επερω=
+|L|τας επερωτησον τους ακηκοοτας
+|L|τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οι=
+|L|δασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα αυτου
+|L|ειποντος εις των υπηρετων παρε=
+|F 249v|
+|L|στηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων
+|L|ουτως αποκρινη τω αρχιερει <V 23> α=
+|L|απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελα=
+|L|λησα μαρτυρησον περι του κακου
+|L|ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστει=
+|L|λεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καια=
+|L|φαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πε=
+|L|τρος εστως και θερμαινομενος ει=
+|L|πον ουν αυτωι μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος
+|L|και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δου=
+|L|λων του αρχιερεως συγγενης ων
+|L|ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω
+|L|σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> πα=
+|L|λιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως
+|L|αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν τον
+|L|ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον
+|L|ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον
+|L|εις το πραιτωριον ινα μη μιανθω=
+|L|σιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλθεν
+|L|ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε
+|L|τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν=
+|F 250r|
+|L|θρωπου τουτου <V 30> απεκριθησαν και
+|L|ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιο(ς)
+|L|ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον
+|L|υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε
+|L|αυτον ειπον ουν αυτωι οι ιουδαιοι
+|L|ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+|L|<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ει=
+|L|πεν σημαινων ποιω θανατω ε=
+|L|μελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν
+|L|ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατο(ς)
+|L|και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτωι
+|L|συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απε=
+|L|κριθη αυτωι ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο
+|L|λεγεις η αλλοι σοι οιπον περι εμου
+|L|<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιο(ς)
+|L|ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις
+|L|παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+|L|<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ου=
+|L|κ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του
+|L|κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη
+|L|οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο
+|F 250v|
+|L|ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις
+|L|νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευ=
+|L|θεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος
+|L|ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅
+|L|συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω
+|L|εις τουτο γεγεννημαι και εις του=
+|L|το εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρ=
+|L|τυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της
+|L|αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λε=
+|L|γει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς
+|L|τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω [app][*]δε=
+|L|μιαν[\*][C]ουδεμιαν[\C][\app] αιτιαν ευρισκω εν αυτωι <V 39> εστι
+|L|δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απο=
+|L|λυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν
+|L|απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+|L|<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε
+|L|ο βαραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε ουν ελαβεν
+|L|πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και
+|L|οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ α=
+|L|κανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη
+|F 251r|
+|L|και ιματιον πορφυρουν περιεβα=
+|L|λον αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων και εδιδουν αυτωι
+|L|ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω
+|L|ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υ=
+|L|μιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυ=
+|L|τωι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω <V 5> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον
+|L|στεφανον και το πορφυρουν ιματιον
+|L|και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν
+|L|ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|L|εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρω=
+|L|σον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε
+|L|εγω γαρ ουχ ευρισκωι εν αυτωι αιτιαν
+|L|<V 7> απεκριθησαν αυτωι οι ιουδαιοι ημεις
+|L|νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων
+|L|οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον
+|L|θυ̅ εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πι=
+|L|λατος τουτον τον λογον μαλλον εφο=
+|L|βηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτω=
+|L|ριον παλιν και λεγει τωι ιυ̅ ποθεν
+|F 251v|
+|L|ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδω=
+|L|κεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτωι ο πιλατος
+|L|εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν
+|L|εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απο=
+|L|λυσαι σε <V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξου=
+|L|σιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι
+|L|δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο
+|L|παραδιδους με σοι μειζονα αμαρ=
+|L|τιαν εχει <V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλα=
+|L|τος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι ε=
+|L|κραζον λεγοντες εαν τουτον απολυ=
+|L|σης ουκ ει φιλος του καισαρος πας
+|L|ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει
+|L|τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας
+|L|τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅
+|L|και εκαθισεν επι του βηματος εις το=
+|L|πον λεγομενον λιθοστρωτον εβραι=
+|L|στι δε γαββαθα <V 14> ην δε παρασκευη του
+|L|πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει
+|L|τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς
+|L|υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον
+|L|στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πι=
+|F 252r|
+|L|λατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω
+|L|απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν
+|L|βασιλεα ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν πα=
+|L|ρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη
+|L|παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον<V 17> και βαστα=
+|L|ζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις το=
+|L|πον λεγομενον κρανιου ος λε=
+|L|γεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον εστ̅ρω=
+|L|σαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν
+|L|και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε
+|L|δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν
+|L|επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅
+|L|ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 20> (το)υτον ουν τον τιτλον πολλοι [app][*]ανεγωσαν[\*][C]ανεγνωσαν[\C][\app]
+|L|των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος
+|L|της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅
+|L|και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνι=
+|L|στι ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω
+|L|οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γρα=
+|L|φε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι
+|L|εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαι=
+|L|ων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα
+|F 252v|
+|L|γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε
+|L|εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια
+|L|αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκα=
+|L|στω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα
+|L|ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν
+|L|υφαντος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς αλ=
+|L|ληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λα=
+|L|χωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η
+|L|γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερι=
+|L|σαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι
+|L|τον ιματισμον μου εβαλον κληρον
+|L|οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+|L|<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η
+|L|μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς
+|L|αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια
+|L|η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α
+|L|και τον μαθητην παρεστωτα ον η=
+|L|γαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου
+|L|ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ι=
+|L|δου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της
+|L|ημερας παρελαβεν αυτην ο μαθη=
+|L|της εκεινης εις τα ιδια <V 28> μετα
+|F 253r|
+|L|τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τε=
+|L|τελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει
+|L|διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον
+|L|οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσ=
+|L|σωπου περιθεντες προσηνεγκαν
+|L|αυτου τωι στοματι <V 30> οτε ουν ελαβε
+|L|το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλι=
+|L|νας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου
+|L|τα σωματα εν τω σαββατω επει
+|L|παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα
+|L|εκεινου του σαββατου ηρωτησαν
+|L|τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα
+|L|σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρα=
+|L|τιωται και του μεν πρωτου κατεα=
+|L|ξαν τα σκελη και του αλλου του συ=
+|L|στ̅ρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελ=
+|L|θοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνη=
+|L|κοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+|L|<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου
+|L|την πλευραν ενυξε και ευθυς εξηλθεν
+|L|αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως με=
+|F 253v|
+|L|μαρτυρηκε και αληθινη εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη
+|L|λεγει ινα υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ
+|L|ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν
+|L|ου συντριβησεται αυτου <V 37> και παλιν ετε=
+|L|ρα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεν=
+|L|τησαν <V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον
+|L|πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων
+|L|μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια
+|L|τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη
+|L|το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο
+|L|πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα
+|L|του ιυ̅ <V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελ=
+|L|θων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον
+|L|φερων μιγμα σμυρνης και αλοης
+|L|ως λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σω=
+|L|μα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονι=
+|L|οις μετα των αρωματων καθως
+|L|εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην
+|L|δε εν τωι τοπωι οπου εστ̅ρωθη
+|L|κηπος και εν τωι κηπω μνημειον
+|L|καινον εν ωι ουδεπω ουδεις ετεθη
+|F 254r|
+|L|<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιου=
+|L|δαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθη=
+|L|καν τον ιν̅ <K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων
+|L|μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκο≠
+|L|τιας ετι ουσης εις το μνημειον και
+|L|βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του
+|L|μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς
+|L|σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μα=
+|L|θητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις
+|L|ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οι=
+|L|δαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν
+|L|ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρ=
+|L|χοντο εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο
+|L|ομου και ο αλλος μαθητης προεδρα=
+|L|με ταχιον του πετρου και ηλθε πρω=
+|L|τος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας
+|L|βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι
+|L|εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος
+|L|ακολουθων αυτωι και εισηλθεν εις
+|L|το μνημειον και θεωρει τα οθονια
+|L|κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της
+|L|κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων
+|F 254v|
+|L|κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμε=
+|L|νον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλ=
+|L|θε και ο αλλος μαθητης ο ελθων
+|L|πρωτος εις το μνημειον και ειδε και
+|L|επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γρα=
+|L|φην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστη=
+|L|ναι <V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους
+|L|οι μαθηται <V 11> μαρια δε ειστηκει προς
+|L|τω μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν ε=
+|L|κλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και
+|L|θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθε=
+|L|ζομενους ενα προς τη κεφαλη και
+|L|ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο
+|L|το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσι αυτη εκεινοι
+|L|γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι η=
+|L|ραν τον κν̅ μου και ουκ οιδαμεν που ε=
+|L|θηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα εστρα=
+|L|φη εις τα οπισω και θεωρει τον
+|L|ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι <V 15> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζη=
+|L|τεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος
+|L|εστι λεγει αυτωι κε̅ ει συ εβαστασας
+|F 255r|
+|L|αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον
+|L|καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτωι
+|L|ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> μη
+|L|μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς
+|L|τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους
+|L|αδελφους μου και ειπε αυτοις ανα=
+|L|βαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υ=
+|L|μων και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται
+|L|μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις
+|L|μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και
+|L|ταυτα ειπεν αυτηι <V 19> ουσης ουν οψιας
+|L|τη ημερα εκεινη τη μια των σαββα=
+|L|των και των θυρων κεκλεισμενων
+|L|οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι
+|L|δια τον φοβον των ιουδαιων ηλ=
+|L|θεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λε=
+|L|γει αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ει=
+|L|πων εδειξεν αυτοις τας χειρας και
+|L|την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μα=
+|L|θηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως
+|F 255v|
+|L|απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω
+|L|υμας <V 22> και τουτο ειπων ενεφυση=
+|L|σε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+|L|<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιεν=
+|L|ται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρα=
+|L|τηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των δω=
+|L|δεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυ=
+|L|των οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω
+|L|οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον
+|L|κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω
+|L|εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των
+|L|ηλων και βαλω τον δακτυλον μου
+|L|εις τον τυπον των ηλων και βαλω
+|L|την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου
+|L|μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω
+|L|παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και
+|L|θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των
+|L|θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το με=
+|L|σον και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα
+|L|λεγει τωι θωμα φερε τον δακτυλον
+|L|σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και
+|L|φερε την χειρα σου και βαλε εις την
+|F 256r|
+|L|πλευραν μου και μη γινου απιστος
+|L|αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας
+|L|και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+|L|<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπι=
+|L|στευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και
+|L|πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα
+|L|σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των
+|L|μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμε=
+|L|να εν τω βιβλιωι τουτω <V 31> ταυτα δε
+|L|γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν
+|L|ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες
+|L|ζωην εχητε εν τωι ονοματι αυτου
+|L|<K 21><V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασ=
+|L|σης της τιβεριαδος εφανερωσε
+|L|δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγομενος διδυμος
+|L|και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας
+|L|και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ
+|L|των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις
+|L|σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λε=
+|L|γουσιν αυτωι ερχομεθα και ημεις
+|F 256v|
+|L|συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις
+|L|το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυ=
+|L|κτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη
+|L|γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον
+|L|ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι
+|L|ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια
+|L|μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθη=
+|L|σαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βα=
+|L|λετε εις τα δεξια μερη του πλοιου
+|L|το δικτυον και ευρησετε εβαλον
+|L|ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν
+|L|απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει
+|L|ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅
+|L|τωι πετρωι ο κς̅ εστι σιμων ουν πε=
+|L|τρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην
+|L|διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν
+|L|εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι
+|L|μαθηται τωι πλοιαριω ηλθον ου
+|L|γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως
+|L|απο πηχων διακοσιων συροντες
+|L|το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απε=
+|L|βησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν
+|F 257r|
+|L|κειμενην και οψαριον επικειμενον
+|L|και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκα=
+|L|τε απο των οψαριων ων επιασατε
+|L|νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλ=
+|L|κυσε το δικτυον επι της γης μεστον
+|L|ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκον=
+|L|τατριων και τοσουτων οντων
+|L|ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις
+|L|δε ετολμα των μαθητων εξετασαι
+|L|αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+|L|<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον
+|L|και διδωσιν αυτοις και το οψαριον
+|L|ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανε=
+|L|ρωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις
+|L|εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει
+|L|τωι σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιω=
+|L|να αγαπας με πλειον τουτων λεγει
+|L|αυτωι ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου <V 16> λεγει
+|L|αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα
+|L|αγαπας με λεγει αυτωι ναι κε̅ συ
+|F 257v|
+|L|οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποι=
+|L|μαινε τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτω
+|L|το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ε=
+|L|λυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτωι το
+|L|τριτον φιλεις με και ειπεν αυτωι
+|L|κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτωι ο ις̅ βοσκε
+|L|τα προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι
+|L|οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυ=
+|L|τον και περιεπατεις οπου ηθε=
+|L|λες οταν δε γηρασης εκτενεις τας
+|L|χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει
+|L|οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαι=
+|L|νων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅
+|L|και τουτο ειπων λεγει αυτω ακο=
+|L|λουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος
+|L|βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅
+|L|ακολουθουντα ος και ανεπεσεν
+|L|εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου
+|L|και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους
+|L|σε <V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει
+|L|τωι ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτωι
+|F 258r|
+|L|ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερ=
+|L|χομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+|L|<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους
+|L|αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ου=
+|L|κ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτωι ο
+|L|ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομαι τι προς
+|L|σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυ=
+|L|ρων περι τουτων και γραψας ταυτα
+|L|και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια αυτου <V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα
+|L|εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται
+|L|καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον
+|L|χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην <K 22><V 0> {om}
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_EP_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_EP_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_EP_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,2380 @@
+{Status:
+G-A Number:1321
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:242r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by:Eirini Panou
+Transcription begun: July 1 2010
+Transcription finished: July 28 2010
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (>) - Yes: on the following folios: 279v, 280r.
+ Obeloi (†) - Yes: on the following folios: 284r.
+
+ Other remarks: Iota adscript is used, though inconsistently. Letters and words obscured by ink or damage. Few pages difficult to read because of microfilm’s bad quality (257bv, 258r, 263v,264r ) }
+
+|F 242r|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχηι ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅
+|L|και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχηι προς̣
+|L|τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χω=
+|L|ρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυ=
+|L|τωι ζωη ην και η ζωη ην το φως των
+|L|αν̅ων <V 5> και το φως εν τηι σκοτιαι φαινει
+|L|και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν̣ <V 6> εγε=
+|L|νετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονο=
+|L|μα αυτωι ιωαννης <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρ=
+|L|τυριαν ινα μαρτυρησηι περι του φωτος̣
+|L|ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην
+|L|εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση πε=
+|L|ρι του φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον ο
+|L|φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον
+|L|κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος
+|F 242v|
+|L|δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ ε-
+|L|γνω <V 11> εισ̣τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυ=
+|L|τον ου παρελαβον<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον
+|L|εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γε=
+|L|νεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυ=
+|L|του <V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θελη=
+|L|ματος σαρκος ουδε εκ θεληματος
+|L|ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και
+|L|ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν
+|L|εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυ=
+|L|του δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς
+|L|πληρη χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαν=
+|L|νης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε
+|L|λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου
+|L|ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτος μου ην <V 16> και εκ του πληρωμα=
+|L|τος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και
+|L|χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μω=
+|F 243r|
+|L|σεως εδοθη η χαρις και η αληθεια
+|L|δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅ ουδεις εω=
+|L|ρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων
+|L|εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξη=
+|L|γησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του
+|L|ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι
+|L|εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας
+|L|προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ
+|L|τις ει <V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησα=
+|L|το και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι ο χς̅
+|L|<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει
+|L|συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ
+|L|και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυτωι τις
+|L|ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν
+|L|ημας τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω
+|L|φωνη βοωντος εν τηι ερημωι ευθυνα=
+|L|τε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας
+|L|ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν
+|F 243v|
+|L|εκ των φαρισαιων<V 25> και ηρωτησαν αυτον
+|L|και ειπον αυτωι τι ουν βαπτιζεις ει συ ου=
+|L|κ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων ε=
+|L|γω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων
+|L|εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν
+|L|ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν
+|L|μου γεγονεν ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω
+|L|αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+|L|<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του
+|L|ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+|L|<V 29> τηι επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς
+|L|αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αι=
+|L|ρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος
+|L|εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχε=
+|L|ται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν ο=
+|L|τι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυ=
+|L|τον αλλ ινα φανερωθηι τωι ιη̅λ δια του=
+|F 244r|
+|L|το ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και
+|L|εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθε=
+|L|αμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περι=
+|L|στεραν εξ ου̅νου ου και εμεινεν επ αυτον
+|L|<V 33> καγω ουκ ηιδειν αυτον αλλ ο πεμψας με
+|L|βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν
+|L|εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και
+|L|μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων
+|L|εν πν̅ι αγιωι <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυ=
+|L|ρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+|L|<V 35> τηι επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης
+|L|και εκ των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμ=
+|L|βλεψας τωι ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε
+|L|ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυ=
+|L|ο μαθηται λαλουντος και ηκολουθη=
+|L|σαν τωι ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασα=
+|L|μενος αυτους ακολουθουντας λεγει
+|L|αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτωι
+|F 244v|
+|L|ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδα=
+|L|σκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε
+|L|και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και
+|L|παρ αυτωι εμειναν την ημεραν εκεινην
+|L|ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο α=
+|L|δελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο
+|L|των ακουσαντων παρα ιωαννου κ[ill]α[\ill]ι
+|L|ακολουθησαντων αυτωι <V 41> ευρισκει ου=
+|L|τος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σι=
+|L|μωνα και λεγει αυτωι ευρηκαμεν τον
+|L|μεσσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και
+|L|ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε
+|L|αυτωι ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα
+|L|συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται
+|L|πετρος <V 43> τηι επαυριον ηθελησεν ε=
+|L|ξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει
+|L|φιλιππον και λεγει αυτωι ακολου=
+|L|θει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαι=
+|F 245r|
+|L|δα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+|L|<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτωι ον εγραψε μωσης εν τωι νομωι
+|L|και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον
+|L|ιωσηφ τον απο ναζαρεθ <V 46> και ειπεν αυ=
+|L|τωι ναθαναηλ εκ ναζαρεθ δυναται
+|L|τι αγαθον ειναι λεγει αυτωι φιλιππος
+|L|ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ
+|L|ερχομενον προς αυτον και λεγει αυτωι
+|L|ιδε αληθως ισραηλιτης εν ωι δολος
+|L|ουκ εστι<V 48> λεγει αυτωι ναθαναηλ πο=
+|L|θεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτωι προ του σε φιλιππον φωνησαι
+|L|οντα υπο την συκην ειδον σε <V 49> απεκρι=
+|L|θη ναθαναηλ και λεγει αυτωι ραββι συ
+|L|ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτωι οτι ειπον
+|L|σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις
+|F 245v|
+|L|μειζον τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην
+|L|αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον
+|L|ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ α=
+|L|ναβαινοντας και καταβαινοντας επι
+|L|τον υιον του αν̅ου<K 2> <V 1> και τηι ημερα
+|L|τηι τριτηι γαμος εγενετο εν καναι της γα=
+|L|λιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκλη=
+|L|θη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου ει[ill]ς[\ill]
+|L|τον γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει
+|L|η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+|L|<V 4> λεγει αυτηι ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω
+|L|ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις δι=
+|L|ακονοις ο τι αν λεγηι υμιν ποιησατε <V 6> η=
+|L|σαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι
+|L|κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χω=
+|L|ρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος
+|L|και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυ=
+|F 246r|
+|L|τοις αντλησατε νυν και φερετε τωι αρ=
+|L|χιτρικλινω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσα=
+|L|το ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημε=
+|L|νον και ουκ ηιδει ποθεν εστιν οι δε διακο=
+|L|νοι ηιδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φω=
+|L|νει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει
+|L|αυτωι πας αν̅ος πρωτον τον καλον οι=
+|L|νον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε
+|L|τον ελασσω συ δε τετηρηκας τον καλον
+|L|οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρ=
+|L|χην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλι=
+|L|λαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου
+|L|και επισ̣τ̣ευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυ=
+|L|τος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου
+|L|και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου
+|L|πολλας ημερας <V 13> και εγγυς ην το πασχα
+|L|των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα
+|F 246v|
+|L|ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τωι ιερωι τους πολουν=
+|L|τας βοας και προβατα και περιστ[ill]ε[\ill]=
+|L|ρας και τους κερματιστας καθημε=
+|L|νους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινι=
+|L|ου παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα
+|L|τε προβατα και τους βοας και των
+|L|κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας
+|L|τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τα πε=
+|L|ριστερας πωλουσιν ειπεν αρατε τ[ill]α[\ill]υ=
+|L|τα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του
+|L|πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν
+|L|δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενο[ill]ν[\ill]
+|L|εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεται
+|L|με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και
+|L|ειπον αυτωι τι σημειον δεικνυεις ημιν
+|L|οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+|F 247r|
+|L|<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και
+|L|εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και
+|L|συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκει=
+|L|νος δε ελεγε περι του ναου του σωματος
+|L|αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ των νεκρων
+|L|εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι του=
+|L|το ελεγε αυτοις και επιστευσαν τηι γραφηι και
+|L|τωι λογω ωι ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις
+|L|ιεροσολυμοις εν τωι πασχα εν τηι εορ=
+|L|τηι πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυ=
+|L|του θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποι=
+|L|ει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυ=
+|L|τοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+|L|<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρη=
+|L|ση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε
+|L|τι ην εν τωι αν̅ωι <K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των
+|L|φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτωι
+|L|αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς
+|F 247v|
+|L|αυτον νυκτος και ειπεν αυτωι ραββι οιδα=
+|L|μεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ου=
+|L|δεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν
+|L|α συ ποιεις εαν μη ηι ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτωι αμην αμην λεγω
+|L|σοι εαν μη τις γεννηθηι ανωθεν ου δυνα=
+|L|ται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς
+|L|αυτον νικοδημος πως δυναται αν̅ος
+|L|γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις
+|L|την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον ει[ill]σ[\ill]ελ=
+|L|θειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅ α=
+|L|μην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθηι
+|L|εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν
+|L|εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημε=
+|L|νον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γε=
+|L|γεννημενον εκ του πν̅ς πνευμα εστι
+|L|<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεν=
+|L|νηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει
+|F 248r|
+|L|πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ου=
+|L|κ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει
+|L|ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτωι
+|L|πως δυναται ταυτα γενεσθαι <V 10> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτωι συ ει ο διδασκα=
+|L|λος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> α=
+|L|μην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν
+|L|και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την
+|L|μαρτυριαν ημων ουδεις λαμβανει <V 12> ει
+|L|τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε
+|L|πως εαν ειπω υμιν τα εποου̅νια πιστευ=
+|L|σετε<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον
+|L|ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν=
+|L|θρωπου ο ων εν τω ου̅νωι <V 14> και καθως
+|L|μωσης υψωσε τον οφιν εν τηι ερημωι
+|L|ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+|L|<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται
+|F 248v|
+|L|αλλ εχηι ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγα=
+|L|πησεν ο θς̅ τον κοσμον̣ ωστε τον μονογενη
+|L|αυτου υιον εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις
+|L|αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνι=
+|L|ον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου
+|L|εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων
+|L|εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων η=
+|L|δη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν ει[ill]ς[\ill]
+|L|το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυ=
+|L|τη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυ[ill]θ[\ill]εν
+|L|εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλ=
+|L|λον το σκοτος η το φως ηιν γαρ αυτων
+|L|πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα
+|L|πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται
+|L|προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα
+|L|εργα <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται
+|L|προς το φως ινα φανερωθηι αυτου τα
+|F 249r|
+|L|εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+|L|<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται
+|L|αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διε=
+|L|τριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 23> ηιν
+|L|δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων
+|L|εγγυς του σαληιμ οτι υδατα πολλα ηιν
+|L|εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+|L|<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην
+|L|ο ιωαννης <V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των
+|L|μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου πε=
+|L|ρι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιω=
+|L|αννην και ειπον αυτωι ραββι ος ηιν
+|L|μετα σου περαν του ιορδανου ωι συ με=
+|L|μαρτυρηκας ιδου ουτος βαπτιζει και
+|L|παντες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκρι=
+|L|θη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος
+|L|λαμβανειν αφεαυτου ουδεν εαν μη ηι
+|L|δεδομενον αυτωι εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι
+|F 249v|
+|L|υ̣μεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι
+|L|εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπρο=
+|L|σθεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος
+|L|εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως
+|L|και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την
+|L|φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η ε=
+|L|μη πεπληρωται <V 30> εκεινον δει αυξανεσθαι
+|L|εμε δε ελατουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομε=
+|L|νος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης
+|L|εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ
+|L|του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+|L|<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει
+|L|και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+|L|<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι
+|L|ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅
+|L|τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου
+|L|διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον
+|L|υιον και παντα δεδωκεν εν τηι χειρι αυτου
+|F 250r|
+|L|<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε
+|L|απειθων τωι υιωι ουκ οψεται ζωην αλλ η
+|L|οργη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω
+|L|ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλει=
+|L|ονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιω=
+|L|αννης <V 2> καιτοιγε ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι
+|L|μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν και
+|L|απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει δε αυ=
+|L|τον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγο=
+|L|μενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδω=
+|L|κεν ιακωβ ιωσηφ τωι υιωι αυτου <V 6> ην
+|L|δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκο=
+|L|πιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζε=
+|L|το ουτως επι την πηγην ωρα ην ωσει
+|L|εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας
+|L|αντλησαι υδωρ λεγει αυτηι ο ις̅ δος μοι πι=
+|L|ειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθει=
+|F 250v|
+|L|σαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+|L|<V 9> λεγει ουν αυτωι η γυνη η σαμαρειτις πως
+|L|συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ου=
+|L|σης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρων=
+|L|ται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτηι ει ηιδεις την δωρεαν
+|L|του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν
+|L|συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι
+|L|υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτωι η γυνη κε̅ ουτε α̣ν=
+|L|τλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ πο=
+|L|θεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ με̣ι̣ =
+|L|ζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν
+|L|ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιην
+|L|και τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτηι πας ο πινων εκ του
+|L|υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πι=
+|L|η εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτωι ου
+|L|μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ
+|F 251r|
+|L|ο εγω δωσω αυτωι γενησεται εν αυτωι πη=
+|L|γη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+|L|<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο
+|L|το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι εν=
+|L|θαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτηι ο ις̅ υπαγε
+|L|φωνησον τον ανδρα σου και ελθε εν=
+|L|θαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ου=
+|L|κ εχω ανδρα λεγει αυτηι ο ις̅ καλως
+|L|ειπας ουκ εχω ανδρα <V 18> πεντε γαρ ανδρας
+|L|εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ του=
+|L|το αληθες ειρηκασ<V 19> λεγει αυτωι η γυνη
+|L|κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες
+|L|ημων εν τωι ορει τουτωι προσεκυνη=
+|L|σαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις
+|L|εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει
+|L|αυτηι ο ις̅ γυναι πιστευε μοι οτι ερχεται
+|L|ωρα οτε ουτε εν τωι ορει τουτω ουτε
+|L|εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τωι πρ̅ι
+|F 251v|
+|L|<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις δε
+|L|προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ
+|L|των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα
+|L|και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται
+|L|προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αλη=
+|L|θειαι και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει
+|L|τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θ̅ ς̣
+|L|και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και
+|L|αληθειαι δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτωι η
+|L|γυνη οιδαμεν οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομε=
+|L|νος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει
+|L|ημιν παντα <V 26> λεγει αυτηι ο ις̅ εγω ειμι ο λα=
+|L|λων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται
+|L|αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος
+|L|ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η =
+|L|τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υ=
+|L|δριαν αυτ[ill]η[\ill]ς η γυνη και απηλθεν εις την
+|L|πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε
+|F 252r|
+|L|αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+|L|μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον εκ της πο=
+|L|λεως και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω με=
+|L|ταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες
+|L|ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν
+|L|εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν
+|L|οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν
+|L|αυτωι φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρω=
+|L|μα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ου=
+|L|χ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστι
+|L|και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν
+|L|επαρατε τους οφθαλμους υμων και θε=
+|L|ασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς
+|L|θερισμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον
+|L|λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην
+|L|αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη
+|L|και ο θεριζων <V 37> εν γαρ τουτωι ο λογος εστιν
+|F 252v|
+|L|αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλ=
+|L|λος ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα υμας θερι=
+|L|ζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κε=
+|L|κοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων
+|L|εισεληλυθατε<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρει=
+|L|των δια τον λογον της γυναικος μαρτυρου=
+|L|σης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ω̣ς
+|L|ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηι=
+|L|ρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εκει
+|L|εμεινεν δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους
+|L|επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τηι τε γυ=
+|L|ναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λ̣α=
+|L|λιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν
+|L|παραυτου και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αλη=
+|L|θως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε
+|L|τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και
+|L|απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ
+|F 253r|
+|L|ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τηι
+|L|ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν
+|L|ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον
+|L|οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποι=
+|L|ησεν εν ιεροσολυμοις εν τηι εορτηι και
+|L|αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν
+|L|ουν ο παλιν ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας
+|L|οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις
+|L|βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερ=
+|L|ναουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ηκει εκ της
+|L|ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε
+|L|προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα κατα=
+|L|βη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλε
+|L|γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς
+|L|αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδη=
+|L|τε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον
+|L|ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν απο=
+|L|θανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτωι πορευου
+|F 253v|
+|L|ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τωι λο=
+|L|γωι ω ειπεν αυτωι ο ις̅ και επορευετο<V 51> ηδη
+|L|δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου
+|L|υπηντησαν αυτωι και απηγγειλαν λεγον=
+|L|τες οτι ο παις σου ζη <V 52> επυθετο ουν την
+|L|ωραν παρ αυτωνεν η κομψοτερον εσχε
+|L|και ειπον αυτωι οτι χθες ωραν εβδομην
+|L|αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ
+|L|οτι εν εκεινηι τηι ωρα εν ηι ειπεν αυτωι
+|L|ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος
+|L|και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευ=
+|L|τερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ τη̣ς
+|L|ιουδαιας εις την γαλιλαιαν <K 5><V 1> μετα ταυτα
+|L|ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη
+|L|ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσο=
+|L|λυμοις επι τη προβατικηι κολυμβη=
+|L|θρα η διερμηνευομενη εβραιστι βηθε=
+|L|σδα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις
+|L|κατεκειτο πολυ πληθος των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων τ{sic} του
+|F 254r|
+|L|υδατος κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κατα κρον{sic} κατε=
+|L|βαινεν εν τη κολυμβηθρα κ{sic} εταραστε το υ=
+|L|δωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα τ{sic} ταραχην του υδατος υγι=
+|L|ης εγινετο [app][*]ωιδηπο[\*][C]ωιδηποτ[\C][\app] κατειχετο νοσηματι <V 5> ην δε τις αν̅ος
+|L|εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τηι
+|L|ασθενεια <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον
+|L|και γνους οτι πολυν χρονον εχει λεγει αυτωι
+|L|θελεις υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτωι
+|L|ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν
+|L|ταραχθηι το υδωρ βαλη με εις την κο=
+|L|λυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος
+|L|προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτωι ο ις̅
+|L|εγειραι αρον τον κραβαττον σου και περι=
+|L|πατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος
+|L|και ηρε τον κραβαττον αυτου και περι=
+|L|επατει ην δε σαββατον εν εκεινηι τηι
+|L|ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τωι τεθερα=
+|L|πευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι
+|L|αραι τον κραββατον <V 11> απεκριθη αυτοις
+|F 254v|
+|L|ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον
+|L|κραββατον σου και περιπατει <V 12> ηρωτη=
+|L|σαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι
+|L|αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+|L|<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηιδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξε=
+|L|νευσεν οχλου οντος εν τωι τοπωι<V 14> μετα
+|L|ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τωι ιερωι και
+|L|ειπεν αυτωι ιδε υγιης γεγονας μηκετι
+|L|αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+|L|<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον [ill]υ[\ill]γιη
+|L|<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι
+|L|και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυ=
+|L|τα εποιει εν σαββατω<V 17> ο δε ις̅ απεκρι=
+|L|νατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι
+|L|εργαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο
+|L|ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι απο=
+|L|κτειναι ου μονον οτι ελυε το σαββατον
+|F 255r|
+|L|αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον
+|L|εαυτον ποιων τωι θω̅ <V 19> απεκρινατο ουν ο
+|L|ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου δυναται ο υιος του αν̅ου ποιειν αφ εαυτου
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουν=
+|L|τα α γαρ εαν εκεινος ποιηι ταυτα και
+|L|ο υιος ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον
+|L|υιον και παντα δεικνυσιν αυτωι α αυ=
+|L|τος ποιει και μειζονα τουτων δειξει
+|L|αυτωι εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+|L|<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και
+|L|ζωοποιει ουτω και ο υιος ους θελει ζω=
+|L|οποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλ=
+|L|λα την κρισιν πασαν δεδωκε τωι υιωι
+|L|<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τι=
+|L|μωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου
+|L|τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου α=
+|F 255v|
+|L|κουων και πιστευων τωι πεμψαντι με εχει
+|L|ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται
+|L|αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις
+|L|την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακου=
+|L|σονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι
+|L|ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ
+|L|εχει ζωην εν εαυτωι ουτως εδωκε και
+|L|τω υιωι ζωην εχειν εν εαυτωι <V 27> και εξουσι=
+|L|αν εδωκεν αυτωι και κρισιν ποιειν οτι
+|L|υιους αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι
+|L|ερχεται ωρα εν ηι παντες οι εν τοις μνη=
+|L|μειοις ακουσονται της φωνης αυτου <V 29> και
+|L|εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες
+|L|εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πρα=
+|L|ξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι
+|L|εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως
+|L|ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαι=
+|F 256r|
+|L|α εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλ=
+|L|λα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυ=
+|L|ρια μου ουκ εστιν αληθης<V 32> αλλος εστιν ο μαρ=
+|L|τυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν
+|L|η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+|L|<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και με=
+|L|μαρτυρηκε τηι αληθεια <V 34> εγω δε ου πα=
+|L|ρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα
+|L|ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος
+|L|ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων
+|L|υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς
+|L|ωραν εν τωι φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την
+|L|μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ ερ=
+|L|γα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα
+|L|αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμ=
+|L|ψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε
+|L|περι εμου ουτε φωνην αυτου
+|F 256v|
+|L|ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου ε=
+|L|ωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε
+|L|μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκει=
+|L|νος τουτωι υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε
+|L|τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις
+|L|ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι
+|L|μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε
+|L|ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν
+|L|παρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα
+|L|υμας οτι την αγαπηιν του θυ̅ ουκ εχετε
+|L|εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τωι ονομα=
+|L|τι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με ε=
+|L|αν αλλος ελθη εν τω ονοματι τωι ιδιωι
+|L|εκεινον ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις
+|L|πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανον=
+|L|τες και την δοξαν την παρα του μονου
+|L|θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατη=
+|L|γορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατη=
+|F 257ar|
+|L|γορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικα=
+|L|τε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε
+|L|αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+|L|<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε
+|L|πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε <K 6> <V 1> μετα
+|L|ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλας=
+|L|σης της γαλιλαιας της τιβεριαδος <V 2> και
+|L|ηκολουθει αυτωι οχλος πολυς οτι εθε=
+|L|ωρουν αυτου τα σημεια α εποιει επι των
+|L|ασθενουντων <V 3> ανηλθε δε εις το
+|L|ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μα=
+|L|θητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η
+|L|εορτη των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους
+|L|οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πο=
+|L|λυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς
+|L|τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους
+|L|ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειρα=
+|L|ζων αυτον αυτος γαρ ηιδει τι εμελλε ποιειν
+|F 257av|
+|L|<V 7> απεκριθη αυτωι φιλιππος διακοσιων δη=
+|L|ναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκα=
+|L|στος αυτων βραχυ τι λαβηι <V 8> λεγει αυτωι εις των μα=
+|L|θητων αυτου ανδρεας ο αδελφος πετρου
+|L|σιμωνος <V 9> εστι παιδαριον εν ωδε [ill]3[\ill] ο εχει πεν=
+|L|τε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλ=
+|L|λα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε
+|L|ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην
+|L|δε χορτος πολυς εν τωι τοπωι ανεπεσον
+|L|ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχι=
+|L|λιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχα=
+|L|ριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοι=
+|L|ως και εκ των οψαριων οσον ηθελον <V 12> ως
+|L|δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις
+|L|αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα
+|L|κλασματα ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγα=
+|L|γον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους
+|L|κλασματων εκ των πεντε αρτων των
+|F 257br|
+|L|κριθινων α περιεσσευσε τοις βεβρωκοσιν
+|L|<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες το σημειον ον εποιησε ο ις̅
+|L|ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο
+|L|ερχομενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι
+|L|μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον
+|L|ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρη=
+|L|σε παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε
+|L|οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυ=
+|L|του επι την θασσαν{sic} <V 17> και αναβαντες εις
+|L|το πλοιον [app][*]ηρχον[ill]6-8[\ill][\*][C]ηρχοντο περαν[\C][\app] της θαλασσης
+|L|εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει
+|L|και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ <V 18> η τε
+|L|θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διη=
+|L|γειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ωσει [ill]2[\ill] σταδια
+|L|εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον
+|L|ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και
+|L|εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθη=
+|L|σαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+|F 257bv|
+|L|<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευ=
+|L|θεως εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλ=
+|L|ασσης ιδων οτι αλλο πλοιαριον ουκ ην
+|L|εκει ει μη εν εκεινο και οτι ου συνεισηλθε τοις μα=
+|L|θηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι
+|L|οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε ηλθεν
+|L|πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου
+|L|οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του
+|L|κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει
+|L|ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις
+|L|το πλοιον και ηλθον εις καπερναουμ ζη=
+|L|τουντες τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν
+|L|της θαλασσης ειπον αυτωι ραββι ποτε
+|L|ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και
+|L|ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με
+|L|ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε
+|L|εκ των αρτων και εχορτασθητε
+|F 258r|
+|L|<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμε=
+|L|νην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζω=
+|L|ην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει
+|L|τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν
+|L|προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζωμε=
+|L|θα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και
+|L|ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα
+|L|πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον
+|L|ουν αυτωι τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδω=
+|L|μεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες
+|L|ημων το μαννα εφαγον εν τηι ερημωι κα=
+|L|θως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν
+|L|αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδω=
+|L|σιν υμιν τον αρτον εκ τουου̅νου τον αλη=
+|L|θινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαι=
+|L|νων εκ τουου̅νου και διδους ζωην τωι κοσμωι
+|F 258v|
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν
+|L|τον αρτον τουτον <V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι
+|L|ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με
+|L|ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη δι=
+|L|ψηση πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και
+|L|εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι
+|L|μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον
+|L|προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβε=
+|L|βηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελη=
+|L|μα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος
+|L|με <V 39> {om}<V 40> τουτο δε εστι το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υιον και
+|L|πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω
+|L|αυτον εγω τηι εσχατηι ημεραι
+|L|<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν
+|L|εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας <V 42> και
+|L|ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου η=
+|L|μεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν
+|F 259r|
+|L|λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+|L|<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυ=
+|L|ζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν
+|L|προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυ=
+|L|ση αυτον και εγω αναστησω αυτον τηι
+|L|εσχατηι ημεραι <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις
+|L|προφηταις και εσονται παντες διδακτοι
+|L|θυ̅ πας ουν ο ακουων παρα του πρ̅ς και
+|L|μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α
+|L|τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος
+|L|εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων
+|L|εφαγον το μαννα εν τηι ερημωι και απε=
+|L|θανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και
+|L|μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ
+|F 259v|
+|L|τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα
+|L|και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν
+|L|ηιν εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+|L|<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι
+|L|λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την̣
+|L|σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε τη̣ν
+|L|σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε [ill]α[\ill]υτου
+|L|το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυ̣τοις <V 54> ο̣
+|L|τρωγων μου την σαρκα και πινων μου
+|L|το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω ανα̣=
+|L|στησω αυτον τηι εσχατηι ημεραι
+|L|<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και
+|L|το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+|L|<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου
+|L|το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτωι <V 57> κα=
+|L|θως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω
+|L|δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος
+|F 260r|
+|L|ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες
+|L|υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων
+|L|τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+|L|<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγηι διδασκων εν
+|L|καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες
+|L|εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος
+|L|εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακου=
+|L|ειν <V 61> ειδως δε εν εαυτωι ο ις̅ οτι γογγυζουσι
+|L|περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυ=
+|L|τοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν
+|L|θεωρητε τον υιον του αν̅ου αναβαινον=
+|L|τα οπου ην το προτερον <V 63> το πν̅α εστι το
+|L|ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν
+|L|τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πνευ=
+|L|εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τι=
+|L|νες οι ου πιστευουσιν ηιδει γαρ εξ αρχης
+|L|ο ις̅ τινες εισιν οι πιστευοντες και τις εστιν
+|F 260v|
+|L|ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο
+|L|ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς
+|L|με εαν μη ηι δεδομενον αυτωι εκ του πρ̅ς
+|L|μου <V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθη=
+|L|των αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυ=
+|L|του περιεπατουν <V 67> ειπεν̣ ουν ο ις̅ τοις δωδε=
+|L|κα μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απε=
+|L|κριθ αυτωι σιμων πετρος κε̅ προς τινα
+|L|απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου
+|L|εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωμεν
+|L|οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος <V 70> απε=
+|L|κριθη αυτωι ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδ̣ε=
+|L|κα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος
+|L|εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριω=
+|L|την ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδο=
+|L|ναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7> <V 1> και μετα
+|L|ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαιαι ου
+|L|γαρ ηθελεν εν τη ιουδαιαι περιπατειν
+|F 261r|
+|L|οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην
+|L|δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπη=
+|L|για <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου
+|L|μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιου=
+|L|δαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι
+|L|τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτωι
+|L|τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι
+|L|ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τωι κο=
+|L|σμωι <V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον
+|L|εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο
+|L|εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετε=
+|L|ρος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο
+|L|κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω
+|L|μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου
+|L|πονηρα εστιν <V 8> υμεις δε αναβητε εις την
+|L|εορτην τα̣υ̣την εγω ουπω αναβαινω εις
+|L|την εορτην ταυτην οτι [app][*]ο εμος ο καιρος
+|L|ουπω[\*][C]ο καιρος ουπω ο εμος[\C][\app]
+|L|πεπληρωται <V 9> ταυτα ειπων αυτοις
+|F 261v|
+|L|εμεινεν εν τη γαλιλαιαι <V 10> ως δε ανεβησαν οι
+|L|αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις
+|L|την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυ=
+|L|πτωι <V 11> οι δε ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορ=
+|L|τηι και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογ[ill]γ[\ill]υ=
+|L|σμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις
+|L|οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελ[ill]εγ[\ill]ον ου
+|L|αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρ=
+|L|ρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των
+|L|ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης με̣σου=
+|L|σης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+|L|<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως
+|L|ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+|L|<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η
+|L|εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμ=
+|L|ψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα αυ=
+|L|του ποιειν γνωσεται περι της διδαχης
+|L|ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυ=
+|F 262r|
+|L|του λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν
+|L|την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν
+|L|του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι
+|L|και αδικια εν αυτωι ουκ εστιν <V 19> ου μωσης
+|L|δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υ=
+|L|μων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτει=
+|L|ναι <V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμο=
+|L|νιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα
+|L|και παντες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης
+|L|δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ
+|L|του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν
+|L|σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην
+|L|λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος
+|L|μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποι=
+|L|ησα εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν
+|L|αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον
+|L|ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος
+|F 262v|
+|L|εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρ=
+|L|ρησια λαλει και ουδεν αυτωι λεγουσι μηποτε
+|L|αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν
+|L|ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν ο ις̅ εν τωι ιερωι διδασκων και λεγων
+|L|καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και α=
+|L|πεμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθι=
+|L|νος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω
+|L|δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος
+|L|με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι
+|L|και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι
+|L|ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 31> εκ του οχλου του
+|L|ουν επιστευσαν πολλοι εις αυτον και ελεγον ο-
+|L|τι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποι=
+|L|ησει ων ουτος εποιησεν <V 32> ηκουσαν ουν οι φα=
+|L|ρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου
+|L|ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι
+|F 263r|
+|L|φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+|L|<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων
+|L|ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζη=
+|L|τησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευ=
+|L|εσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις
+|L|την διασποραν των ελληνων μελλει πορευ=
+|L|εσθαι και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν
+|L|ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευ=
+|L|ρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 37> εν δε τηι εσχατηι ημεραι
+|L|τηι μεγαληι της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκρα=
+|L|ξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με
+|L|και πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ει=
+|L|πεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας
+|L|αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> τουτο
+|L|δε ειπε περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβα=
+|F 263v|
+|L|νειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α
+|L|αγιον οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι
+|L|ουν εκ του οχλου ακουσαντες̣ του=
+|L|των ελεγον ουτος εστιν [ill]αλ[\ill]ηθως ο προφητης
+|L|<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ου=
+|L|χι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος
+|L|δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης
+|L|οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ο[ill]υν[\ill]
+|L|εγενετο εν τωι οχλωι δι αυτον <V 44> τινες δε ηθε-
+|L|λον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επε=
+|L|βαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν
+|L|οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φα=
+|L|ρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι
+|L|ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν οι
+|L|υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως
+|L|αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν
+|L|αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλα=
+|F 264r|
+|L|νησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν
+|L|εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο οχλος
+|L|ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικατα=
+|L|ρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους
+|L|ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυ=
+|L|των <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον
+|L|εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και
+|L|γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτωι μη και συ εκ της γαλιλαιας ει
+|L|ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας
+|L|προφητης ουκ εγηγερται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om}
+<V 5> {om} <V 6> {om} <V 7>{om} <V 8>{om} <V 9> {om}
+<V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν ουν ελα=
+|L|λησε αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του
+|L|κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περι=
+|L|πατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως
+|L|της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτωι οι φαρι=
+|L|σαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρ=
+|L|τυρια σου ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι
+|F 264v|
+|L|εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι
+|L|οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε
+|L|ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+|L|<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρι=
+|L|νω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις
+|L|η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλ=
+|L|λ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τωι νο=
+|L|μωι δε τωι υμετερωι γεγραπται οτι δυο
+|L|αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι
+|L|ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει
+|L|περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυ=
+|L|τωι που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅
+|L|ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει
+|L|εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου αν ηιδειτε
+|L|<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τωι γα=
+|L|ζοφυλακιωι διδασκων εν τωι ιερω και
+|L|ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει
+|L|η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅
+|F 265r|
+|L|εγω υπαγω και ζητησετε με και εν ταις αμαρ=
+|L|τιαις υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαι=
+|L|οι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ελε=
+|L|γεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ
+|L|των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε
+|L|εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν
+|L|οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+|L|εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανει=
+|L|σθε εν ταις αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτωι
+|L|συ τις ει ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και
+|L|λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και
+|L|κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω
+|L|α ηκουσα παρ αυτου λαλω εις τον κοσμον <V 27> ου=
+|L|κ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+|L|<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον
+|L|υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι
+|F 265v|
+|L|και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως ε=
+|L|διδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμ=
+|L|ψας με μετ εμου εστι και ουκ αφηκε με μονον
+|L|ο [app][*][ill]3[\ill][\*][C]πη̅ρ[\C][\app] οτι εγω τα αρεστα αυτωι ποιωι παντοτε
+|L|<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πε[ill]πι[\ill]=
+|L|στευκοτας προς αυτον ιουδαιους εαν [ill]υμ[\ill]εις
+|L|μεινητε εν τωι λογωι τωι εμωι αληθως
+|L|μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αλη=
+|L|θειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτωι οι ιουδαιοι σπ[ill]ε[\ill]ρ=
+|L|μα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευ=
+|L|καμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευ=
+|L|θεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων
+|L|την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+|L|<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τηι οικιαι ει τον
+|L|αιωνα ο υιος ενει μεις τον αιωνα <V 36> εαν
+|F 266r|
+|L|ουν ο υιος υμας ελευθερωσηι οντως ελευ=
+|L|θεροι εστε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε
+|L|αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος
+|L|ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω δε α εωρακα
+|L|παρα τωι πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α
+|L|εωρακατε παρα τωι πρ̅ι υμων ποιειτε
+|L|<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτωι ο πη̅ρ ημων
+|L|αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα
+|L|του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ
+|L|εποιειτε αν <V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτει=
+|L|ναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαλη=
+|L|κα ην ηκουσα παρα του πρ̅ς τουτο α=
+|L|βρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα
+|L|εργα του πρ̅ς υμων ειπον αυτωι ημεις
+|L|εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α
+|L|εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο
+|L|θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω
+|L|γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ
+|F 266v|
+|L|απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απε=
+|L|στειλε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινω=
+|L|σκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον ε=
+|L|μον <V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε
+|L|και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελε[ill]τ[\ill] ε
+|L|ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρ=
+|L|χης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ ε=
+|L|στιν αληθεια εν αυτωι οταν λαληι το ψευδος
+|L|εκ των ιδιων λαλει οτι ψε̣υ̣στης εστι και ο πη̅ρ
+|L|αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευ=
+|L|ετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτι=
+|L|ας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευε=
+|L|τε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ α=
+|L|κουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του
+|L|θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και
+|L|ειπον αυτωι ου καλως ημεις λεγομεν οτι σα=
+|L|μαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκρι=
+|L|θη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω
+|F 267r|
+|L|τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω
+|L|δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και
+|L|κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον
+|L|εμον λογον τηρησηι θανατον ου μη θεωρησει
+|L|εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτωι οι ιουδαιοι
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρα=
+|L|αμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις
+|L|εαν τις τον λογον μου τηρησηι ου μη γευ=
+|L|σηται θανατον εις τον αιωνα <V 53> μη συ μει=
+|L|ζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθα=
+|L|νε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυ=
+|L|τον ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω
+|L|εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ
+|L|μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων
+|L|εστι <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα
+|L|αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον ε=
+|L|σομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον
+|L|και τον λογον αυτου τηρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ
+|F 267v|
+|L|υμων ηγαλλιασατο ινα ιδετε την ημεραν την
+|L|εμην και ειδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετ̣η ουπω
+|L|εχεις και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν [ill]ου[\ill]ν
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν
+|L|αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λι=
+|L|θους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη
+|L|και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων
+|L|δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν
+|L|ουτως <K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυ=
+|L|φλον εκ γεννητης <V 2> και ηρωτησαν αυτον
+|L|οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις
+|L|ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυ=
+|L|φλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ου=
+|L|τος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα
+|L|φανερωθηι τα εργα του θυ̅ εν αυτωι <V 4> ε=
+|L|με δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαν=
+|L|τος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ
+|F 268r|
+|L|οτε ουδεις [ill]δυν[\ill]αται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν
+|L|τωι κοσ[ill]μω[\ill]ι ωι φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυ=
+|L|τα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πη=
+|L|λον εκ του πτυσματος και επεχρισε αυ=
+|L|του τον πηλον επι τους οφθαλμους του
+|L|τυφλου <V 7> και ειπεν αυτωι υπαγε νιψαι εις
+|L|την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο λεγεται
+|L|απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο
+|L|και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεω=
+|L|ρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης
+|L|ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος
+|L|και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουχι αλλ ο=
+|L|μοιος αυτωι εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ει=
+|L|μι <V 10> ελεγον ουν αυτωι πως ουν ανεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος
+|L|και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποι=
+|L|ησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους
+|L|και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβη=
+|F 268v|
+|L|θραν του σιλωαμ απελθων και νιψα=
+|L|μενος ανεβλεψα <V 12> και ειπον αυτωι που εστιν
+|L|εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς
+|L|τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε
+|L|σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και
+|L|ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους <V 15> παλιν
+|L|ουν ηρωτων αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλε=
+|L|ψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε
+|L|μου επι τους οφθαλμους μου και ενιψαμην και
+|L|βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τι=
+|L|νες ουκ εστι ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι
+|L|το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως̣
+|L|δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα ση=
+|L|μεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λε=
+|L|γουσι τωι τυφλωι παλιν συ τι λεγεις
+|L|περι αυτου οτι ανεωξε σου τους οφθαλμους
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευ=
+|L|σαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυ=
+|F 269r|
+|L|φλος και [ill]3[\ill]βλεψεν εως εφωνησαν τους
+|L|γονεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρω=
+|L|τησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν υιος
+|L|υμων ον λεγετε υμεις οτι τυφλος εγεννη=
+|L|θη <V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυ=
+|L|του και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος
+|L|ημων και οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε
+|L|νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυ=
+|L|του τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν
+|L|αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυ=
+|L|τος περι εαυτου λαλησει <V 22> ταυτα ει=
+|L|πον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιου=
+|L|δαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι
+|L|ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυ=
+|L|ναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυ=
+|L|του ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτη=
+|L|σατε <V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτε=
+|L|ρου ος ην τυφλος και ειπον αυτωι δος
+|F 269v|
+|L|δοξαν τωι θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ο̣υ=
+|L|τος αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκει=
+|L|νος και ειπεν̣ ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα
+|L|εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω
+|L|<V 26> ειπον ουν αυτωι παλιν τι εποιησε σοι πως
+|L|ηνεωξε σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη
+|L|αυτοις ειπον υμιν ηδη και [app][*]&om;[\*][C]ουκ[\C][\app] ηκουσατε
+|L|τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις
+|L|θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι <V 28> οι δ̣ε
+|L|ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μ[ill]α[\ill]θη=
+|L|της εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν
+|L|μαθηται <V 29> ημεις σοι οιδαμεν οτι μωσει λελα=
+|L|ληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν
+|L|εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις
+|L|εν τουτωι γαρ θαυμαστον εστιν οτι υμεις
+|L|ουκ οιδατε ποθεν εστι και ηνοιξε μου τους ο=
+|L|φθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων
+|L|ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης ηι
+|F 270r|
+|L|και το θελημα αυτου ποιηι τουτου ακουει
+|L|<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις
+|L|οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη
+|L|ην ουτος παρα θυ̅ ουκ αν ηδυνατο ποι=
+|L|ειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον αυ=
+|L|τωι εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και
+|L|συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον
+|L|εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω
+|L|και ευρων αυτον ειπεν αυτωι συ πιστευεις
+|L|εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος
+|L|και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις
+|L|αυτον <V 37> ειπε αυτωι ο ις̅ και εωρακας
+|L|αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνη=
+|L|σεν αυτωι<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα
+|L|εγω εληλυθα εις τον κοσμον ινα οι μη
+|L|βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες
+|L|τυφλοι γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των
+|F 270v|
+|L|φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ει=
+|L|πον αυτωι μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε
+|L|αμαρτιαν νυν δε λεγοντες οτι βλεπομεν
+|L|αι αμαρτιαι υμων μενουσιν <K 10> <V 1> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυ=
+|L|ρας εις την αυλην των προβατων αλλα
+|L|αναβαινων αλλαχοθεν λεπτης εστι και
+|L|ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτωι ο θυ=
+|L|ρωρος ανοιγει και τα προβατα της φω=
+|L|νης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα
+|L|φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> και ο=
+|L|ταν τα ιδια [app][*]προβα[\*][C]προβατα[\C][\app] εκβαλη εμπροσθεν
+|L|αυτων πορευεται και τα προβατα αυτωι
+|L|ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα
+|L|φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των
+|F 271r|
+|L|αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την παροι=
+|L|μιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνω=
+|L|σαν τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυ=
+|L|ρα των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλθον προ
+|L|εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκου=
+|L|σαν αυτων τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα
+|L|δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και
+|L|εισελευσεται και εξελευσεται και νομην
+|L|ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα
+|L|κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον
+|L|ινα ζωην εχωσι και περισσοτερον εχωσιν
+|L|<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμ̣ην ο καλος
+|L|την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προ=
+|L|βατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην
+|L|ου ουκ εστι τα προβατα ιδια θεωρει τον
+|L|λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβα=
+|L|τα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα
+|F 271v|
+|L|και σκορπιζει τα προβατα <V 13> ο δε μισθω=
+|L|τος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυ=
+|L|τωι περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην
+|L|ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκο=
+|L|μαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει με ο
+|L|πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυ=
+|L|χην μου τιθημι υπερ των προβατων
+|L|<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της
+|L|αυλης ταυτης κακεινα με δει γαγειν και
+|L|της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται
+|L|μια ποιμνη εις ποιμην <V 17> δια τουτο
+|L|με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυ=
+|L|χην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις
+|L|αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυ=
+|L|την απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυ=
+|L|την και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυ=
+|L|την ταυτην την εντολην ελαβον
+|L|παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν
+|F 272r|
+|L|εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους
+|L|τουτους <V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαι=
+|L|μονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+|L|<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαι=
+|L|μονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων
+|L|οφθαλμους ανοιξαι <V 22> εγενετο δε τοτε
+|L|τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων
+|L|ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τωι ιερωι εν τηι
+|L|στοαι σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον
+|L|οι ιουδαιοι λεγοντες αυτωι εως ποτε την
+|L|ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν
+|L|παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον
+|L|υμιν και ου πιστευετε τα εργα α γω ποιω
+|L|εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυ=
+|L|ρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ου
+|L|γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως
+|L|ειπον υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης
+|L|μου ακουουσι καγω γινωσκω αυτα και ακο=
+|F 272v|
+|L|λουθουσι μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυ=
+|L|τοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα
+|L|και ου μη αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+|L|<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι
+|L|και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος
+|L|του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστα=
+|L|σαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασω=
+|L|σιν αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα ερ=
+|L|γα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποι=
+|L|ον αυτων εργον λιθαζετε [app][*]&om;[\*][C]με[\C][\app] <V 33> απεκριθη=
+|L|σαν ουν αυτωι οι ιουδαιοι και ειπον περι κα=
+|L|λου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλα=
+|L|σφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον
+|L|θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν ου=
+|L|κ εστι γεγραμμενον εν τωι νομωι [app][*]&om;[\*][C]υμων[\C][\app] οτι εγω ειπα
+|L|θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους
+|L|ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυ=
+|L|θηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστει=
+|F 273r|
+|L|λεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφη=
+|L|μεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα
+|L|εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω
+|L|καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευε=
+|L|τε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι
+|L|ο πη̅ρ καγω εν αυτωι <V 39> εζητουν ουν παλιν
+|L|πιασαι αυτον και εξηλθεν εκ της χειρος αυ=
+|L|των <V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδα=
+|L|νου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρω=
+|L|τον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολ=
+|L|λοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαν=
+|L|νης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε
+|L|οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη
+|L|ην <V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+|L|<K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας
+|L|εκ της κωμης μαριας και μαρθας της α=
+|L|δελφης αυτης <V 2> ης ο αδελφος λαζαρος ησθε=
+|L|νει ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρωι
+|F 273v|
+|L|και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις
+|L|θριξιν αυτης <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι
+|L|αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον
+|L|φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν
+|L|η ασθενεια αυτη ουκ εστι προς θανα-
+|L|τον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα
+|L|δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγα=
+|L|πα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελ=
+|L|φην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν η=
+|L|κουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν
+|L|εν ωι ην τοπωι δυο ημερας <V 7> επειτα
+|L|μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου
+|L|αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν
+|L|αυτωι οι μαθηται αυτου ραββι νυν
+|L|εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και
+|L|παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ις̅
+|L|ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας
+|L|εαν τις περιπατηι εν τηι ημερα
+|F 274r|
+|L|ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου του=
+|L|του βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατηι εν τηι
+|L|νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν
+|L|εν αυτωι <V 11> ταυτα ειπε και μετα του=
+|L|το λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων
+|L|κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυ=
+|L|πνισω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυ=
+|L|του κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+|L|<V 13> ειρηκει δε περι του θανατου αυτου ε=
+|L|κεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμη=
+|L|σεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απε=
+|L|θανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε
+|L|οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυ=
+|L|τον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυ=
+|L|μος τοις μαθηταις αυτου αγωμεν και
+|L|ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελ=
+|L|θων ουν ο ις̅ εις βαθηνιαν ευρεν αυτον
+|F 274v|
+|L|τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τωι μνη=
+|L|μειωι <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσο=
+|L|λυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε <V 19> πολ=
+|L|λοι ουν εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς
+|L|την μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθη=
+|L|σωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+|L|<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται
+|L|υπηντησεν αυτωι μαρια δε εν τωι οικω
+|L|εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον
+|L|ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ μου αν απεθανεν
+|L|ο αδελφος <V 22> και νυν οιδα οτι οσα αν αιτη=
+|L|ση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ ανα=
+|L|στησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτωι μαρ=
+|L|θα οιδα οτι αναστησεται εν τηι αναστα=
+|L|σει εν τηι εσχατιη ημερα <V 25> ειπεν ουν αυτηι
+|L|ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πι=
+|L|στευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+|L|<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε
+|F 275r|
+|L|ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις
+|L|τουτο <V 27> λεγει αυτωι ναι κε̅ εγω πεπιστευ=
+|L|κα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κο=
+|L|σμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα
+|L|απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελ=
+|L|φην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκα=
+|L|λος παρεστι και φωνει σε <V 29> εκεινη δε ως
+|L|ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς
+|L|αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κω=
+|L|μην αλλ ην ετι εν τωι τοπωι οπου υπην=
+|L|τησεν αυτωι η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι
+|L|οντες μετ αυτης εν τηι οικια και παρα=
+|L|μυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν
+|L|οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολου=
+|L|θησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις
+|L|το μνημειον ινα κλαυσηι εκει <V 32> η ουν
+|L|μαρια ως [ill]η[\ill]λθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα
+|L|αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγου=
+|F 275v|
+|L|σα αυτωι κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε
+|L|μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαι=
+|L|ουσαν και τους συνελθοντας αυτηι ιου=
+|L|δαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τωι
+|L|πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπε που
+|L|τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτωι κε̅ ερ=
+|L|χου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες
+|L|δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος
+|L|ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου
+|L|ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+|L|<V 38> ις̅ δε παλιν εμβριμωμενος εν εαυτωι
+|L|ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον
+|L|και λιθος επεκειτο επ αυτωι <V 39> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτωι η αδελ=
+|L|φη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅
+|L|ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι <V 40> λεγει αυ=
+|L|τηι ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης
+|F 276r|
+|L|οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο
+|L|[app][*]τεθνηκ[\*][C]τεθνηκως[\C][\app] κειμεν̣ ο ουν ις̅ ηρε τους οφθαλμους αυ=
+|L|του ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι
+|L|ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε
+|L|μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περι=
+|L|εστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με
+|L|απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνηι με=
+|L|γαληι εκραυγασε λεγων λαζαρε δευρο
+|L|εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμε=
+|L|νος τους ποδας και τας χειρας κειριαις
+|L|και η οψις αυτου σουδαριωι περιεδεδετο
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε
+|L|υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελ=
+|L|θοντες προς την μαριαν και θεασαμε=
+|L|νοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+|L|<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους
+|L|φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν
+|L|ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φα=
+|F 276v|
+|L|ρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν
+|L|αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσου=
+|L|σιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και
+|L|αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+|L|<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υ=
+|L|μεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθε
+|L|οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη
+|L|υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απο=
+|L|ληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλ=
+|L|λα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προ=
+|L|εφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν
+|L|υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους
+|L|δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅
+|L|τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+|L|<V 53> απ εκεινης ουν της ωρας συνεβουλευσαν-
+|L|το ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ο ουν ις̅
+|F 277r|
+|L|ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιου=
+|L|δαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χω=
+|L|ραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην
+|L|πολιν και εκει διετριβε μετα των μαθη=
+|L|των αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαι=
+|L|ων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα
+|L|εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνι=
+|L|σωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν αυτον και ε=
+|L|λεγον μετ αλληλων εν τωι ιερωι εστηκοτες
+|L|τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορ=
+|L|την <V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φα=
+|L|ρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι
+|L|μηνυσηι οπως πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν
+|L|ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις
+|L|βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως
+|L|ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν ουν αυ=
+|L|τωι δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει
+|L|ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων
+|F 277v|
+|L|τω ιυ̅ <V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρ=
+|L|δου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας
+|L|του ιυ̅ και εξεμαξε τους ποδας αυτου ταις
+|L|θριξιν αυτης η δε οικια επληρωθη εκ της
+|L|οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν ιουδας ισκαριω=
+|L|της εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυ=
+|L|τον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ου=
+|L|κ επραθη διακοσιων δηναριων και εδο=
+|L|θη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι πε̣ρι
+|L|των πτωχων εμελλεν αυτωι αλλ οτι κλε=
+|L|πτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα
+|L|βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅
+|L|αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφι=
+|L|ασμου μου τηρησηι αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ
+|L|παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παν=
+|L|τοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των
+|L|ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον
+|L|ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν
+|F 278r|
+|L|ον ηγειρεν ε[ill]κ[\ill] νεκρων ο ις̅ <V 10> εβουλευσαντο δε
+|L|οι αρχιερε̣ι̣ς̣ ινα και τον λαζαρον αποκτει=
+|L|νωσι <V 11> οτι δι αυτον πολλοι υπηγον των ιουδαι=
+|L|ων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακου=
+|L|σαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα <V 13> ελα=
+|L|βον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις
+|L|υπαντησιν αυτωι και εκραζον λεγοντες ως=
+|L|αννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅
+|L|ο βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκα=
+|L|θισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη
+|L|φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς του ερχε=
+|L|ται καθημενος επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε
+|L|ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλ=
+|L|λ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυ=
+|L|τα ην επ αυτωι γεγραμμενα και ταυτα εποι=
+|L|ησαν αυτωι <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων με=
+|L|τ αυτου οτε τον λαζον εφωνησεν εκ του μνημειου
+|F 278v|
+|L|και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και
+|L|υπηντησεν αυτωι ο οχλος οτι ηκουσαν του=
+|L|το αυτον πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φα=
+|L|ρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ου=
+|L|κ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπι=
+|L|σω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε ελληνες τι=
+|L|νες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνη=
+|L|σωσιν εν τηι εορτηι <V 21> ουτοι ουν προσηλθον
+|L|φιλιππωι τωι απο βηθσαιδα της γαλιλαι-
+|L|ας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν
+|L|τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται ο φιλιππος και λεγει τωι
+|L|ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος
+|L|λεγουσι τωι ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις
+|L|λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος
+|L|του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκ=
+|L|κος του σιτου πεσων εις την γην [ill]2[\ill] αποθα=
+|L|νη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη
+|L|πολυν καρπον φερει <V 25> ο φειλων την ψυχην
+|F 279r|
+|L|αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυ=
+|L|χην αυτου εν τωι κοσμωι τουτωι εις ζωην
+|L|αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι τις διακο=
+|L|νη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει
+|L|και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακο=
+|L|νηι τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τετα=
+|L|ρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της
+|L|ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την
+|L|ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υιον ηλ=
+|L|θεν ουν φωνη εκ του ου̅νου λεγουσα και ε=
+|L|δοξασα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος
+|L|ο εστηκως και ακουσας ελεγε βροντην γεγο=
+|L|νεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτωι λελαληκεν
+|L|<V 30> απεκριθη αυτοις και ειπενο ις̅ ου δι εμε η
+|L|φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρι=
+|L|σις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχον του κο=
+|L|σμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω εαν
+|L|υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς
+|F 279v|
+|L|εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε̣ σημαινων ποιωι
+|L|θανατωι ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκρι=
+|L|θη αυτωι ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ
+|L|του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και
+|L|πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του
+|L|αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν
+|L|εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη
+|L|σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων
+|L|εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το
+|L|φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φω=
+|L|τος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και α=
+|L|πελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυ=
+|L|του σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων
+|L|ουκ επιστευσαν εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου
+|L|του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις
+|L|επιστευσε τηι ακοηι ημων και ο βραχιων κυ̅
+|L|τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο
+|F 280r|
+|L|πιστευειν ο[ill]τ[\ill]ι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλω=
+|L|κεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν
+|L|αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλ=
+|L|μοις και νοησωσι τηι καρδιαι και επιστρε=
+|L|ψωσι και ιασωμαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν η=
+|L|σαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλη=
+|L|σε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των αρ=
+|L|χοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα
+|L|δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη
+|L|αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ
+|L|την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν
+|L|του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευ=
+|L|ων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυ=
+|L|θα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτι=
+|L|α μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουσηι των
+|L|ρηματων και φυλαξηι εγω ου κρινω αυτον
+|F 280v|
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω̣ τον κοσμον αλλ ινα σω=
+|L|σω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων
+|L|τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος
+|L|ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τηι εσχατηι
+|L|ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο
+|L|πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε
+|L|τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη
+|L|αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως
+|L|ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω <K 13> <V 1> προ δε της εορ=
+|L|της του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η
+|L|ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς
+|L|τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τωι
+|L|κοσμωι εις τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δει=
+|L|πνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκο=
+|L|τος εις την καρδια ινα παραδω αυτον ιου=
+|L|δα σιμωνος ισκαριωτου <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παν=
+|L|τα δεδωκεν αυτωι ο πη̅ρ εις τας χειρας
+|L|και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅
+|F 281r|
+|L|υπαγει <V 4> εγειρε̣ται εκ του δειπνου και τιθησι
+|L|τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν
+|L|εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα
+|L|και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μα=
+|L|θητων και εκμαστειν τωι λεντιωι ωι ην
+|L|διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα
+|L|πετρον και λεγει αυτωι εκεινος κε̅ συ μου
+|L|νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτωι ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι
+|L|γνωσηι δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτωι πε=
+|L|τρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον
+|L|αιωνα απεκριθη αυτωι ο ις̅ εαν μη
+|L|νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυ=
+|L|τωι σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας
+|L|μου μονον αλλα και τας χειρας και την κε=
+|L|φαλην <V 10> λεγει αυτωι ο ις̅ ο λελουμενος
+|L|ου χρειαν εχει [ill]2[\ill] η τους ποδας νιψασθαι
+|L|αλλ εστι καθαρος ολος ουτως και υμεις
+|F 281v|
+|L|καθαροι εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηιδει γαρ τον
+|L|παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ου=
+|L|χι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε
+|L|τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυ=
+|L|του αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γι=
+|L|νωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φω=
+|L|νειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους
+|L|ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις ο=
+|L|φειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας <V 15> υπο=
+|L|δειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω
+|L|εποιησα υμιν και υμεις ποιητε <V 16> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων
+|L|του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του
+|L|πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μα=
+|L|καριοι εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παν=
+|L|των υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην
+|L|αλλ ινα η γραφη πληρωθηι ο τρωγων μου
+|F 282r|
+|L|τον αρτον ε[ill]π[\ill]̣ηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+|L|<V 19> απ αρτι λ[ill]2[\ill]̣ υμιν προ του γενεσθαι ινα
+|L|οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμ=
+|L|ψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμ=
+|L|βανει τον πεμψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παρα=
+|L|δωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθη=
+|L|ται απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε
+|L|ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου
+|L|εν τωι κολπωι του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει
+|L|ουν τουτωι σιμων πετρος και λεγει αυτωι
+|L|ειπε τις εστι περι που λεγει <V 25> αναπεσων ουν
+|L|εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει
+|L|αυτωι κε̅ τις εστι <V 26> αποκρινεται ουν ο ις̅
+|L|εκεινος εστιν ωι εγω βαψω το ψωμιον και δω=
+|L|σω αυτωι βαψας υον το ψωμιον λαμβανει
+|F 282v|
+|L|και διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου <V 27> και
+|L|μετα το ψωμιον οτε εισηλθεν εις εκεινον
+|L|ο σατανας λεγει ουν αυτωι ο ις̅ ο ποιεις ποι=
+|L|ησον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακει=
+|L|μενων προς τι ειπεν αυτωι <V 29> τινες γαρ εδο=
+|L|κουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι
+|L|λεγει αυτωι ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομ[ill]ε[\ill]̣ν
+|L|εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+|L|<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευ=
+|L|θεως ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξα=
+|L|σθη εν αυτωι <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτωι και
+|L|ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτωι και ευθυς δοξα=
+|L|σει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υ=
+|L|μων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον
+|L|τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου
+|L|δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι<V 34> εντολην
+|L|καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+|F 283r|
+|L|καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγα=
+|L|πατε αλληλους <V 35> εν τουτωι γνωσονται παν==
+|L|τες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχη=
+|L|τε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτωι σιμων πετρος
+|L|κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω
+|L|υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι
+|L|υστερον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυτωι
+|L|σιμων πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι α=
+|L|κολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ
+|L|σου θησω <V 38> απεκριθη ο ις̅ την ψυχην
+|L|σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω
+|L|σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου
+|L|απαρνηση με τρις<K 14> <V 1> μη ταρασσεσθω υ=
+|L|μων η καρδια μηδη δειλιατω πιστευετε
+|L|εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τηι οι=
+|L|κια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε
+|L|μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμα=
+|L|σαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοι=
+|F 283v|
+|L|μασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παρα=
+|L|ληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ει=
+|L|μι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οι=
+|L|δατε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτωι θω=
+|L|μας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως
+|L|δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτωι ο ις̅
+|L|εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ου=
+|L|δεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει
+|L|εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε
+|L|αν πλην απαρτι γινωσκετε αυτον και και και εω=
+|L|ρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτωι φιλιππος κε̅
+|L|δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει
+|L|αυτωι ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι
+|L|και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως
+|L|εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις
+|L|δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν
+|L|τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα
+|L|α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε
+|F 284r|
+|L|πη̅ρ εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτος
+|L|<V 11> πιστευετε μο̣ι οτι εγω εν τωι πρ̅ι και ο πη̅ρ
+|L|εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πι=
+|L|στευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων
+|L|εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποι=
+|L|ησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω
+|L|προς τον πρ̅α πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτη=
+|L|σητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω
+|L|ινα δοξασθηΙ ο πη̅ρ εν τωι υιωι <V 14> εαν τι αιτη=
+|L|σητε εν τωι ονοματι μου εγω ποιησω
+|L|<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τη=
+|L|ρησετε <V 16> και εγω ερωτησω τον πατερα
+|L|και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα ηι
+|L|μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθει=
+|L|ας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεω=
+|L|ρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινω=
+|L|σκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει και εν υμιν
+|L|εσται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι
+|F 284v|
+|L|προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ου=
+|L|κ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω
+|L|ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινηι τηι ημε=
+|L|ρα υμεις γνωσεσθε οτι εγω εν τωι πρ̅ι μου
+|L|και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων
+|L|τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος
+|L|εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπη=
+|L|θησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω
+|L|αυτον και εμφανισω αυτωι εμαυτον<V 22> λεγει
+|L|αυτωι ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι
+|L|γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυ=
+|L|τον και ουχι τωι κοσμωι <V 23> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτωι εαν τις αγαπα με τον λο=
+|L|γον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει
+|L|αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μο=
+|L|νην παρ αυτωι ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων
+|L|με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον α=
+|L|κουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαν=
+|F 285r|
+|L|τος με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υμιν πα=
+|L|ρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το
+|L|αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τωι ονοματι μου
+|L|εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνη=
+|L|σει υμας παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην α=
+|L|φιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υ=
+|L|μιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδω=
+|L|μι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια
+|L|μηδε δειλιατωι <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον
+|L|[ill]υμι[\ill]ν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει
+|L|ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι
+|L|προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστι
+|L|<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα
+|L|εαν γενηται πιστευσητε <V 30>οτι εγω ειπον
+|L|υμιν ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερ=
+|L|χεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι
+|L|ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι
+|L|αγαπω τον πρ̅α και καθως εντολην δε=
+|F 285v|
+|L|δωκε μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγω=
+|L|μεν εντευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθι=
+|L|νη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα
+|L|εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο ο πη̅ρ
+|L|και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο
+|L|ινα πλειονα καρπον φερηι <V 3> ηδη υμεις
+|L|καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα
+|L|υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως
+|L|το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ ε=
+|L|αυτου εαν̣ μη μεινη εν τηι αμπελω ουτως
+|L|ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε <V 5> [ill]ε[\ill]γω ειμι
+|L|η α̣μπελος υμεις τα κληματα ο μενων ε=
+|L|ν εμοι καγω εν αυτωι ουτος φερει καρπον
+|L|πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ου=
+|L|δεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη
+|L|εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συ=
+|L|ναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσι και
+|L|καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρη=
+|F 286r|
+|L|ματα μου εν [ill]υ[\ill]μιν μεινη ο εαν θελητε αιτη=
+|L|σεσθε και γενη[ill]σ[\ill]εται υμιν <V 8> εν τουτωι εδοξα=
+|L|σθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε
+|L|και γενησεσθε εμοι μαθηται<V 9> καθως ηγα=
+|L|πησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μει=
+|L|νατε εν τηι αγαπηι τηι εμηι <V 10> εαν τας εντο=
+|L|λας μου τηρησητε μενειτε εν τηι αγαπηι
+|L|μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου
+|L|τετηρηκα και μενω αυτου εν τηι αγαπηι
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη
+|L|εν υμιν ηι και η χαρα υμων πληρωθη
+|L|<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε
+|L|αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζο=
+|L|να ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την
+|L|ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου<V 14> υμεις
+|L|φιλοι μου εστε εαν ποιητε α εγω εντελλομαι
+|L|υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος
+|L|ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα
+|F 286v|
+|L|φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς
+|L|μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξα=
+|L|σθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα
+|L|υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερη=
+|L|τε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτη=
+|L|σητε τον πρ̅α εν τωι ονοματι μου δωη υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε
+|L|αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινω=
+|L|σκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+|L|<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον
+|L|εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ ε=
+|L|γω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια
+|L|τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε
+|L|του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος
+|L|μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και
+|L|υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν
+|L|και τον υμετερον τηρησουσιν<V 21> αλλα ταυ=
+|L|τα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα
+|F 287r|
+|L|μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη
+|L|ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ει=
+|L|χον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της
+|L|αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α
+|L|μου μισει<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις
+|L|α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ου=
+|L|κ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμιση=
+|L|κασι και εμε και τον πρ̅α μου<V 25> αλλ ινα
+|L|πληρωθηι ο λογος ο γεγραμμενος εν τωι
+|L|νομωι αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+|L|<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμ=
+|L|ψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αλη=
+|L|θειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκει=
+|L|νος μαρτυρησει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρ=
+|L|τυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16> <V 1> ταυ=
+|L|τα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθη=
+|L|τε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας
+|L|αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας
+|F 287v|
+|L|υμας δοξηι λατρειαν προσφερειν τωι θω̅
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν
+|L|τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν ινα εαν ελθη η ωρα αυτων μνημο=
+|L|νευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα
+|L|δε εξ αρχης υμιν ουκ ειπον οτι μεθ υμων η=
+|L|μην<V 5> και νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα
+|L|με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+|L|<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πε=
+|L|πληρωκεν υμων την καρδιαν<V 7> αλλ εγω την
+|L|αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω
+|L|απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρα=
+|L|κλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πο=
+|L|ρευθω πεμψω αυτον προς υμας<V 8> και ελθων
+|L|εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας
+|L|και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+|L|<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις
+|L|εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον
+|F 288r|
+|L|πρ̅α μου υπαγ[ill]ω[\ill] και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι
+|L|δε κρισε[ill]ω[\ill]ς οτι ο αρχων του κοσμου του=
+|L|του κεκ̣ριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν
+|L|αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελ=
+|L|θη εκεινος οδηγησει υμας εν πασηι αλη=
+|L|θεια ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα
+|L|αν ακουσηι λαλησει και τα ερχομενα
+|L|αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι
+|L|εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο
+|L|ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και
+|L|αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρει=
+|L|τε με και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 17> ειπον
+|L|ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους
+|L|τι εστι τουτο ο λεγει μικρον και ου θεωρειτε
+|L|με και παλιν μικρον και οψεσθε με και
+|L|οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τι
+|L|εστι τουτο ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι
+|F 288v|
+|L|λαλει <V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν
+|L|και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε με=
+|L|τ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε
+|L|με και παλιν μικρον και οψεσθε με<V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνη=
+|L|σετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις
+|L|δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις
+|L|χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτηι λυ=
+|L|πην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε
+|L|γεννησηι το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της
+|L|θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος
+|L|εις τον κοσμον<V 22> και υμεις ουν νυν εν λυπηι
+|L|εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρισε=
+|L|ται υμων η καρδια και την χαραν υμων
+|L|ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τιη ημε=
+|L|ρα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅αδωσει
+|L|υμιν εν τωι ονοματι <V 24> εως αρτι ουκ η=
+|F 289r|
+|L|τησατε ουδεν εν τωι ονοματι μου αιτειτε
+|L|και ληψεσθε ινα η χαρα υμων ηι πεπλη=
+|L|ρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαλη=
+|L|κα υμιν αλλ ερχεται δε ωρα οτε ουκ ετι εν πα=
+|L|ροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησιω πε=
+|L|ρι του πρ̅ς αναγγελω υμιν<V 26> εν εκεινηι τηι η=
+|L|μερα εν τωι ονοματι μου αιτησεσθε και ου
+|L|λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι
+|L|υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις
+|L|εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι
+|L|εγω παρα του πρ̅ς εξηλθον<V 28> εξηλθον εκ
+|L|του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον πα=
+|L|λιν αφιημι τον κοσμον κ[ill]αι πο[\ill]ρευομ[ill]αι[\ill] προς
+|L|τον πρ̅α<V 29> λεγουσιν [app][*]αυτ[\*][C]αυτω[\C][\app] οι μαθηται αυτου
+|L|ιδε νυν παρρησια λαλεις κα̣ι̣ παροιμιαν
+|L|ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι [ill]οι[\ill]δας
+|L|παντα και ου χρειαν εχεις ι[ill]ν[\ill]α̣ [ill]τ[\ill]ις σε ερω=
+|L|τα εν το̣υ̣τω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλ=
+|F 289v|
+|L|θες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εστιν ινα σκορπι=
+|L|σθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον
+|L|αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετε=
+|L|μου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν ε=
+|L|μοι ειρηνην εχητε εν τωι κοσμωι θλιψιν
+|L|εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον
+|L|κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επα=
+|L|ρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπε
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅
+|L|ινα και ο υιος σου δοξασηι σε <V 2> καθως εδω=
+|L|κας αυτωι εξουσιαν πασης σαρκος ινα
+|L|παν ο δεδωκας αυτωι δωσει αυτοις ζω=
+|L|ην αιωνιον<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη
+|L|ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅
+|L|και ον απεστειλας ιν̅ χν̅<V 4> εγω σε εδοξασα
+|L|επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδω=
+|L|κας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με
+|F 290r|
+|L|συ πε̅ρ παρα σεαυτωι τη δοξηι ηι ειχον
+|L|προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι<V 6> εφα=
+|L|νερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δε=
+|L|δωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και
+|L|εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τε=
+|L|τηρηκασι <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα
+|L|δεδωκας μοι παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρη=
+|L|ματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως
+|L|οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι
+|L|συ με απεστειλας<V 9> εγω περι αυτων ερω=
+|L|τω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα πε=
+|L|ρι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι<V 10> και τα εμα
+|L|παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδο=
+|L|ξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τωι
+|L|κοσμωι και αυτοι εν τω κοσμωι εισι καγω
+|L|προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυ=
+|L|τους εν τωι ονοματι σου ωι δεδωκας μοι
+|F 290v|
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις<V 12> οτε ημην με=
+|L|τ αυτων εν τωι κοσμωι εγω ετηρουν αυτους
+|L|εν τωι ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυ=
+|L|λαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη
+|L|ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρω=
+|L|θη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα
+|L|λαλω εν τωι κοσμωι ινα εχωσι την χαραν
+|L|την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κο=
+|L|σμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ
+|L|του κοσμου καθως εγω εκ του κοσμου ου=
+|L|κ ειμι<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους
+|L|εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους
+|L|εκ του πονηρου<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι
+|L|καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι<V 17> αγια=
+|L|σον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος
+|L|αληθεια εστι <V 18> καθως εμε απεστειλας εις
+|L|τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον
+|F 291r|
+|L|κοσμον<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυ=
+|L|τον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αλη=
+|L|θεια<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον
+|L|αλλα και περι των πιστευοντων δια του
+|L|λογου αυτων [ill]ε[\ill]ις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσι
+|L|καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα
+|L|και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος
+|L|πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> καγω
+|L|την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυ=
+|L|τοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+|L|<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τε=
+|L|τελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος
+|L|οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυ=
+|L|τους καθως εμε ηγαπησας<V 24> πε̅ρ ους
+|L|δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κα=
+|L|κεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την
+|L|δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγα=
+|L|πησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|F 291v|
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε ε=
+|L|γνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρι=
+|L|σω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυ=
+|L|τοις ηι καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν
+|L|του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος
+|L|εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυ=
+|L|του <V 2> ηιδει δε και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη
+|L|ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου<V 3> ο ουν
+|L|ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των
+|L|αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερ=
+|L|χεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και
+|L|οπλων<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα
+|L|επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζη=
+|L|τειτε<V 5> απεκριθησαν αυτωι ιν̅ τον ναζω=
+|L|ραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε
+|F 292r|
+|L|και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+|L|<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον
+|L|εις τα οπισ̣ω και επεσον χαμαι<V 7> παλιν ουν
+|L|επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε
+|L|ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ει=
+|L|πον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε α=
+|L|φετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος
+|L|ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα
+|L|εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων
+|L|μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον
+|L|του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυ=
+|L|του το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τωι δου=
+|L|λωι μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τωι πετρωι βα=
+|L|λε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτη=
+|L|ριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η
+|L|ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται
+|L|των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν
+|L|αυτον <V 13> και απηγαγον προς ανναν πρωτον
+|F 292v|
+|L|ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχι=
+|L|ερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει
+|L|ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου <V 15> ηκολου=
+|L|θει δε τωι ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθη=
+|L|της ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τωι
+|L|αρχιερει και συνεισηλθε τωι ιυ̅ εις την αυλην
+|L|του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη
+|L|θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος
+|L|ος ην γνωστος τωι αρχιερει και ειπε τη θυρω=
+|L|ρωι και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παι=
+|L|δισκη η θυρωρος τωι πετρωι μη και συ εκ
+|L|των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκει=
+|L|νος ουκ ειμι <V 18> ειστηκησαν δε οι δουλοι και οι
+|L|υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι
+|L|ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πε=
+|L|τρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των
+|F 293r|
+|L|μαθητων αυτου και περι της διδαχης
+|L|αυτου <V 20> απεκριθη αυτωι ο ις̅ εγω παρ=
+|L|ρησια λελαληκα τωι κοσμωι εγω παντο=
+|L|τε εδιδαξα εν συναγωγηι και εν τωι ιερωι
+|L|οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και
+|L|εν κρυπτωι ελαλησα ουδεν <V 21> τι με ερωτας
+|L|ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα
+|L|αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα
+|L|δε αυτου ειποντος εις των παρεστωτων
+|L|υπηρετων εδωκε ραπισμα τωι ιυ̅ ειπων
+|L|ουτως αποκρινηι τωι αρχιερει <V 23> απεκρι=
+|L|θη αυτωι ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυ=
+|L|ρησον περι του κακου ει δε καλως τι με
+|L|δερεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δε=
+|L|δεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+|L|<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινο=
+|L|μενος ειπον ουν αυτωι μη και συ εκ των
+|L|μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος
+|F 293v|
+|L|και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει ουν εις εκ των δου=
+|L|λων του αρχιερεως συγγενης ων ου απε=
+|L|κοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον
+|L|εν τωι κηπωι μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρ=
+|L|νησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ
+|L|εφωνησεν <V 28> αγουσιν τον ιν̅ απο του
+|L|καιαφα εις το πραιτωριον και αυτοι
+|L|ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη
+|L|μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν εξω ο πιλατος προς αυ=
+|L|τους και εφη τινα κατηγοριαν φερετε
+|L|κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτωι ει μη ην ουτος κακοποι=
+|L|ος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις
+|L|και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον
+|L|ειπον ουν αυτωι οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξε=
+|L|στιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του
+|F 294r|
+|L|ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θα=
+|L|νατωι ημελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν
+|L|ουν εις το πραιτωριον ο πιλατος
+|L|και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτωι συ ει
+|L|ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκριθη
+|L|ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ει=
+|L|πον περι εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατος
+|L|μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και
+|L|οι αρχιερεις παρεδωκαν εμοι τι εποιη=
+|L|σας <V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ου=
+|L|κ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κο=
+|L|σμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπη=
+|L|ρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παρα=
+|L|δοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η
+|L|εμη ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτωι ο πι=
+|L|λατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη
+|L|ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις του=
+|L|το γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον
+|F 294v|
+|L|κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας
+|L|ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+|L|<V 38> λεγει αυτωι ο πιλατος τι εστιν αληθεια και
+|L|τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιου=
+|L|δαιους ο πιλατος και λεγει αυτοις εγω ουδε=
+|L|μιαν ευρισκω εν αυτωι αιτιαν <V 39> εστι δε συνηθει=
+|L|α υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τωι πασχα
+|L|βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα
+|L|των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγον=
+|L|τες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε
+|L|ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν ο πιλατος
+|L|λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται
+|L|πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επε=
+|L|θηκαν αυτου τη κεφαληι και ιματιον πορ=
+|L|φυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ελεγον αυτωι
+|L|χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν
+|L|αυτωι ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω
+|L|ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυ=
+|F 295r|
+|L|τον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευ=
+|L|ρισκω εν αυτωι <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φο=
+|L|ρων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυ=
+|L|ρουν ιματιον και λεγει αυτοις ο πιλατος ιδου
+|L|ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι
+|L|υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρω=
+|L|σον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλα=
+|L|τος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε
+|L|εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτωι αιτιαν <V 7> απε=
+|L|κριθησαν αυτωι οι ιουδαιοι ημεις νομον
+|L|εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει
+|L|αποθανειν οτι θυ̅ υιον [ill]εα[\ill]υτον εποιησεν
+|L|<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατο τουτον τον λογον
+|L|μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραι=
+|L|τοριον παλιν και λεγει τωι ιυ̅ ποθεν ει συ
+|L|ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτωι <V 10> λε=
+|L|γει αυτωι ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οι=
+|L|δας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξου=
+|F 295v|
+|L|σιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτωι ο ις̅
+|L|ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδο=
+|L|μενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με
+|L|σοι μειζονα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν
+|L|ο πιλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε
+|L|ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον
+|L|απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας
+|L|ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τωι και=
+|L|σαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων
+|L|τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν
+|L|επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθο=
+|L|στρωτον εβραιστι δε γαββαθα <V 14> ην δε πα=
+|L|ρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη
+|L|και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+|L|<V 15> εκραυγασαν ουν παντες αρον αρον̣ σταυρω=
+|L|σον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλε=
+|L|α υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχι=
+|L|ερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+|F 296r|
+|L|<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα ταυ=
+|L|ρωθηι παρελαβον ουν τον ιν̅ και <V 17> και βα=
+|L|σταζων αυτου τον σταυρον εξηλθεν εις το=
+|L|πον λεγομενον κρανιου τοπος ο λεγεται εβραι=
+|L|στι γολγοθα <V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και
+|L|μετ αυτου αλλους δυο ληστας ενθεν και ενθεν
+|L|μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πι=
+|L|λατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γε=
+|L|γραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των
+|L|ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι
+|L|ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος
+|L|της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην
+|L|γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι
+|L|<V 21> ελεγον ουν τωι πιλατωι οι αρχιερεις των ι=
+|L|ουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|α̣λλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαι=
+|L|ων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα
+|L|γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν
+|F 296v|
+|L|τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποι=
+|L|σαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτηι μερος
+|L|και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των
+|L|ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς αλ=
+|L|ληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν πε=
+|L|ρι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθηι
+|L|η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου
+|L|εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον
+|L|κληρον οι μεν ουν στρατιωται εποιησαν ταυ=
+|L|τα <V 25> ειστηκεισαν δε̣ παρα τωι σταυρωι
+|L|του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς
+|L|αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μα=
+|L|γδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθη=
+|L|την ον ηγαπα λεγει τηι μρ̅ι γυναι ιδου ο υιος
+|L|σου <V 27> ειτα λεγει τωι μαθητηι ιδου η μητηρ
+|L|σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυ=
+|L|την ο μαθητης εκεινος εις τα ιδια <V 28> μετα του=
+|L|το ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα
+|F 297r|
+|L|τελειωθη η γραφη λεγει διψω <V 29> σκευος ουν
+|L|εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον
+|L|οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγ=
+|L|καν αυτου τωι στοματι <V 30> οτε ουν ελαβε το ο=
+|L|ξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την
+|L|κεφαλην παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαι=
+|L|οι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του
+|L|σταυρου τα σωματα εν τωι σαββατωι ην
+|L|γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου
+|L|ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν
+|L|αυτων τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν
+|L|οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατε=
+|L|αξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρω=
+|L|θεντος αυτωι <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ει=
+|L|δον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν
+|L|αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογ=
+|L|χηι αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως
+|L|εξηλθεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως
+|F 297v|
+|L|μεμαρτυρηκεν και αληθινη εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα
+|L|και υμεις πιστευητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα
+|L|η γραφη πληρωθηι οστουν ου συντριβη=
+|L|σε̣ται απαυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη
+|L|λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα
+|L|ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο
+|L|αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκριμ=
+|L|μενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα
+|L|αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλα=
+|L|τος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα αυτου
+|L|<V 39> ηλθε ουν και νικοδημος ο ελθων προς
+|L|αυτον το προτερον φερων μιγμα σμυρνης
+|L|και αλωης ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον
+|L|ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονι=
+|L|οις μετα των αρωματων καθως εθος εστι
+|L|τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τωι
+|L|τοπωι οπου εστρ̅ωθη κηπος και εν τωι κη=
+|F 298r|
+|L|πωι μνημειον καινον εν ωι ουδεπω ουδεις ετε=
+|L|θη <V 42> εκει ουν δια την παρασκευην εθηκαν
+|L|τον ιν̅ <K 20> <V 1> τηι δε μιαι των σαββατων μαρια
+|L|η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης
+|L|εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον
+|L|εκ του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς
+|L|σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην
+|L|ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ
+|L|του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν
+|L|αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μα=
+|L|θητης και ηρχοντο εις το μνημειον <V 4> ετρεχον
+|L|δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδρα=
+|L|με ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το
+|L|μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα
+|L|τω οθονια ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σι=
+|L|μων πετρος ακολουθων αυτωι και εισηλθεν
+|L|εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμε=
+|L|να <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης
+|F 298v|
+|L|αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις
+|L|εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλ=
+|L|θε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος
+|L|εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω
+|L|γαρ ηιδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νε=
+|L|κρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν παλιν προς
+|L|εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε ειστηκει προς
+|L|τωι μνημειωι κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε
+|L|παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο
+|L|αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα
+|L|προς τηι κεφαληι και ενα προς τοις πο=
+|L|σιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν
+|L|αυτοι εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις
+|L|οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν
+|L|αυτον <V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπι=
+|L|σω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηιδει οτι
+|L|ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτηι ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τι=
+|L|να ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπου=
+|F 299r|
+|L|ρος εστι λεγει αυτωι κε̅ ει συ εβαστασας αυ=
+|L|τον ειπε μοι που αυτον εθηκας καγω αυτον
+|L|αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκει=
+|L|νη λεγει αυτωι εβραιστι ραβουνι ο λεγεται
+|L|διδασκαλε <V 17> λεγει αυτηι ο ις̅ μη μου απτου ου=
+|L|πω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου
+|L|πορευου δε προς τους αδελφους μου και ει=
+|L|πε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου
+|L|και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερ=
+|L|χεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα
+|L|τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυ=
+|L|τα ειπεν αυτηι
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τηι μιαι
+|L|των σαββατων και των θυρων κεκλεισμε=
+|L|νων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμε=
+|L|νοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅
+|L|και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη
+|L|υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας
+|F 299v|
+|L|χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν
+|L|οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε
+|L|με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ει=
+|L|πων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας
+|L|αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κε=
+|L|κρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των δωδε=
+|L|κα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων
+|L|οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτωι οι αλλοι μα=
+|L|θηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυ=
+|L|τοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον
+|L|τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον
+|L|μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την
+|L|χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+|L|<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν η̣=
+|L|σαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας
+|L|μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλει=
+|F 300r|
+|L|σμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρη=
+|L|νη υμιν <V 27> ειτα λεγει τωι θωμα φερε τον δα=
+|L|κτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου
+|L|και φερε την χειρα σου και βαλε εις την
+|L|πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα
+|L|πιστος <V 28> απεκριθη θωμας και ειπεν
+|L|αυτωι ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτωι
+|L|ο ις̅ οτι εωρακας με θωμα πεπιστευκας μα=
+|L|καριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες <V 30> πολ=
+|L|λα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅
+|L|ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι
+|L|γεγραμμενα εν τωι βιβλιωι τουτωι<V 31> ταυ=
+|L|τα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅
+|L|εστιν ο χς̅ ο υιος του θου̅ και ινα πιστευοντες
+|L|ζωην αιωνιον εχητε εν τω ονοματι αυτου
+|L|<K 21> <V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης
+|L|της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+|F 300v|
+|L|<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγο=
+|L|μενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα
+|L|της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και
+|L|αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις
+|L|σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυ=
+|L|τωι ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλ=
+|L|θον ουν και ενεβησαν εις το πλοιον και
+|L|εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρω=
+|L|ιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ επι τον
+|L|αιγιαλον ου μεντοι εγνωσαν οι μαθηται ο=
+|L|τι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι
+|L|προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτωι ου
+|L|<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια με=
+|L|ρη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε
+|L|εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυον
+|L|απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν
+|L|ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τωι
+|L|πετρωι ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακου=
+|F 301r|
+|L|σας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο
+|L|ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την
+|L|θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τωι πλοια=
+|L|ριωι ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της
+|L|γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συρον=
+|L|τες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απε=
+|L|βησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν
+|L|κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρ=
+|L|τον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των
+|L|οψαριων ων επιασατε νυν <V 11> ανεβη σιμων
+|L|πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της
+|L|γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεν=
+|L|τηκοντατριων και τοσουτων οντων
+|L|ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|δευτε αριστησατε ουδεις μεντοι ετολμα
+|L|των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει
+|L|ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμ=
+|L|βανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και
+|F 301v|
+|L|το οψαριον ομοιως <V 14> τουτο δε ηδη τριτον εφα=
+|L|νερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις
+|L|εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τωι
+|L|σιμωνι πετρωι ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας
+|L|με πλειον τουτων λεγει αυτωι ναι κε̅ συ
+|L|οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτωι βοσκε τα
+|L|αρνια μου <V 16> λεγει αυτωι παλιν δευτερον σι=
+|L|μων ιωνα αγας με λεγει αυτωι ναι κε̅
+|L|συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτωι ις̅ ποι=
+|L|μαινε τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτωι το τρι=
+|L|τον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη
+|L|ο πετρος οτι ειπεν αυτωι το τριτον φιλεις
+|L|με και λεγει αυτωι κε̅ συ παντα οιδας
+|L|συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτωι ο ι[ill]1[\ill]
+|L|βοσκε τα προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω
+|L|σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεα[ill]3[\ill]ν
+|L|και περιεπατεις οπου ηθελες οταν
+|L|δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου
+|F 302r|
+|L|και αλλος σε ζωσει και οισηι οπου ου θελεις
+|L|<V 19> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιωι θανατωι
+|L|δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτωι
+|L|ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος
+|L|βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακο=
+|L|λουθουντα ος και επεπεσεν εν τωι δει=
+|L|πνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις
+|L|εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων ο πετρος
+|L|λεγει τωι ιυ̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι
+|L|προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν
+|L|ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μα=
+|L|θητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ου=
+|L|κ ειπεν αυτωι ο ις̅ οτ̣ι ουκ αποθνησκει αλ=
+|L|λ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι
+|L|τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρ=
+|L|τυρων περι τουτων και γραψας ταυτα
+|L|και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια
+|F 302v|
+|L|αυτου <V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅
+|L|ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οι=
+|L|μαι τον κοσμον χορησαι τα γραφομενα
+|L|βιβλια αμην
+|L|<K 22> <V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_EP_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_jg_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_jg_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_jg_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,979 @@
+{Status:
+G-A Number: 1321
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks:
+ 3:30 τγ is used for ττ, f 249v line 8.
+ iota adscript is used often, but was not included in John's collation.
+ }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς
+αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αι=
+ρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος
+εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει αυτω ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> και λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζον τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγε και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς
+αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδα=
+μεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ου=
+δεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν
+α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απε=
+κριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω
+σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυνα=
+ται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς
+αυτον νικοδημος πως δυναται αν̅ος
+γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις
+την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελ=
+θειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅ α=
+μην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη
+εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν
+εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημε=
+νον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γε=
+γεννημενον εκ του πν̅ς πνευμα εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ουδεις λαμβανε[ill]2-3[\ill] {2-3 letters possibly erased, possibly a water spot, but not replaced}
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του ανθρωπου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον μονογενη αυτου υιον εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαληιμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδου ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανεσθαι εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι την πηγην ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας ουκ εχω ανδρα
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευε μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις δε προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εκει εμεινε δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν παρ αυτου και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η διερμηνευομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πολυ πληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι ου μονον οτι ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος του αν̅ου ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ εαν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος πετρου σιμωνος
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες το σημειον ο εποιησεν ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ωσει σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαρον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθεν πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με
+<V 40> ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω εγω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε εν εαυτω ο ις̅ οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πνευμα {not abbreviated} εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος ο καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι δε ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> εκ του οχλου ουν επιστευσαν πολλοι εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρεισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαυιδ {not abbreviated} και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγειγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου αν ηδειτε
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν ταις αμαρτιαις υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν ουν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστι και ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας προς αυτον ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευ=
+θεροι εστε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω δε α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του πρ̅ς τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως ημεις λεγομεν οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση ου μη γευσεται θανατον εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο λεγεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν ουχι αλλ εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ουν ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψεν εως εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον λεγετε υμεις οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον επερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος τα περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και [app][*]&om;[\*][C]ουκ[\C][\app] ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> οι δε ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτω γαρ το θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ηνοιξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ αν ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εληλυθα εις τον κοσμον ινα οι μη βλεποντες βλεψωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγοντες οτι βλεπομεν αι αμαρτιαι υμων μενουσιν
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσοτερον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο δε τοτε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι λεγοντες αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσι καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ου μη αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον εμε λιθαζετε
+<V 33> απεκριθησαν ουν αυτω οι ιουδαιοι και ειπον περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευετε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι αυτον και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν η ασθενεια αυτη ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις μαθηταις αυτου αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 22> και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν
+μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα
+αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγου=
+σα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε
+μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ δε παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει αυτοις ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης
+οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο
+τεθνηκως κειμενος ουν ις̅ ηρε τους οφθαλμους αυτου ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λεγων λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλ αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλ απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν αυτον και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων τω ιυ̅
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν ιουδας ο ισκαριωτης εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις συναντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου λεγουσα και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη αυτοις και ειπεν ο ις̅ ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη η σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ινα παραδω αυτον ιουδας σιμωνος ισκαριωτου
+<V 3> ειδως οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψεις τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος ουτως και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου και αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστι περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων ουν εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστι
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστι ω εγω βαψω το ψωμιον και δωσω αυτω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθεως ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μη δε δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν πλην απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτος
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πατερα {not abbreviated}
+και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα η
+μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθει=
+ας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεω=
+ρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινω=
+σκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν
+εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθε οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως εντολην δε=
+δωκε μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγω=
+μεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθι=
+νη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα
+εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο ο πη̅ρ
+και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα εαν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> και νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον
+πρ̅α υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι
+δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου του=
+του κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν
+αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος οδηγησει υμας εν παση αληθεια ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον υμιν οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστι τουτο ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηγγικεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι αν αιτησητε τον πρ̅α δωσει υμιν εν τω ονοματι μου
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται δε ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του πρ̅ς εξηλθον
+<V 28> εξηλθον εκ του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εστιν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους εις τον ου̅νον ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω εισι καγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ δε ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκησαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των παρεστωτων υπηρετων εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσι τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν εξω ο πιλατος προς αυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους ο πιλατος και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 39> εστι δε συνηθεια ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον αυτω χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον λεγει αυτοις ο πιλατος ιδου ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι θυ̅ υιον εαυτον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν ο πιλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> εκραυγασαν ουν παντες αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον ουν τον ιν̅
+<V 17> και βασταζων αυτον σταυρον εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπος ο λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο ληστας ενθεν και ενθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς των ιουδαιων ειμι
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται εποιησαν ταυτα
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι γυναι ιδου ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εκεινος εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα αυτου
+<V 39> ηλθεν ουν και νικοδημος ο ελθων προς αυτον το προτερον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς τω μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτοι εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις μεντοι ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οιση οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χορησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_jg_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_jg_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_313210/04_313210_jg_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,979 @@
+{Status:
+G-A Number: 1321
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks:
+ 3:30 τγ is used for ττ, f 249v line 8.
+ iota adscript is used often, but was not included in John's collation.
+ }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς
+αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αι=
+ρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος
+εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει αυτω ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> και λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζον τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγε και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς
+αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδα=
+μεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ου=
+δεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν
+α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απε=
+κριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω
+σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυνα=
+ται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς
+αυτον νικοδημος πως δυναται αν̅ος
+γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις
+την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελ=
+θειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅ α=
+μην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη
+εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν
+εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημε=
+νον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γε=
+γεννημενον εκ του πν̅ς πνευμα εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ουδεις λαμβανε[ill]2-3[\ill] {2-3 letters possibly erased, possibly a water spot, but not replaced}
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του ανθρωπου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον μονογενη αυτου υιον εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαληιμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδου ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανεσθαι εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι την πηγην ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας ουκ εχω ανδρα
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευε μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις δε προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εκει εμεινε δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν παρ αυτου και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η διερμηνευομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πολυ πληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββατον
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι ου μονον οτι ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος του αν̅ου ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ εαν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος πετρου σιμωνος
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες το σημειον ο εποιησεν ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ωσει σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαρον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθεν πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με
+<V 40> ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω εγω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε εν εαυτω ο ις̅ οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πνευμα {not abbreviated} εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος ο καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι δε ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> εκ του οχλου ουν επιστευσαν πολλοι εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρεισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαυιδ {not abbreviated} και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγειγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου αν ηδειτε
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν ταις αμαρτιαις υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν ουν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστι και ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας προς αυτον ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευ=
+θεροι εστε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω δε α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του πρ̅ς τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως ημεις λεγομεν οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση ου μη γευσεται θανατον εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο λεγεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν ουχι αλλ εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ουν ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψεν εως εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον λεγετε υμεις οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον επερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος τα περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και [app][*]&om;[\*][C]ουκ[\C][\app] ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> οι δε ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτω γαρ το θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ηνοιξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ αν ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εληλυθα εις τον κοσμον ινα οι μη βλεποντες βλεψωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγοντες οτι βλεπομεν αι αμαρτιαι υμων μενουσιν
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσοτερον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο δε τοτε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι λεγοντες αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσι καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ου μη αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον εμε λιθαζετε
+<V 33> απεκριθησαν ουν αυτω οι ιουδαιοι και ειπον περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευετε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι αυτον και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν η ασθενεια αυτη ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις μαθηταις αυτου αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 22> και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν
+μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα
+αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγου=
+σα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε
+μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ δε παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει αυτοις ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης
+οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο
+τεθνηκως κειμενος ουν ις̅ ηρε τους οφθαλμους αυτου ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λεγων λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλ αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλ απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν αυτον και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων τω ιυ̅
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν ιουδας ο ισκαριωτης εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις συναντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου λεγουσα και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη αυτοις και ειπεν ο ις̅ ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη η σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ινα παραδω αυτον ιουδας σιμωνος ισκαριωτου
+<V 3> ειδως οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψεις τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος ουτως και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου και αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστι περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων ουν εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστι
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστι ω εγω βαψω το ψωμιον και δωσω αυτω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθεως ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μη δε δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν πλην απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτος
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πατερα {not abbreviated}
+και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα η
+μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθει=
+ας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεω=
+ρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινω=
+σκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν
+εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθε οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως εντολην δε=
+δωκε μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγω=
+μεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθι=
+νη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα
+εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο ο πη̅ρ
+και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα εαν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> και νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον
+πρ̅α υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι
+δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου του=
+του κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν
+αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος οδηγησει υμας εν παση αληθεια ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον υμιν οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστι τουτο ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηγγικεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εξετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι αν αιτησητε τον πρ̅α δωσει υμιν εν τω ονοματι μου
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται δε ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του πρ̅ς εξηλθον
+<V 28> εξηλθον εκ του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εστιν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους εις τον ου̅νον ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω εισι καγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ δε ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκησαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των παρεστωτων υπηρετων εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσι τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν εξω ο πιλατος προς αυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους ο πιλατος και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 39> εστι δε συνηθεια ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον αυτω χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον λεγει αυτοις ο πιλατος ιδου ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι θυ̅ υιον εαυτον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν ο πιλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> εκραυγασαν ουν παντες αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον ουν τον ιν̅
+<V 17> και βασταζων αυτον σταυρον εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπος ο λεγεται εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο ληστας ενθεν και ενθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς των ιουδαιων ειμι
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται εποιησαν ταυτα
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι γυναι ιδου ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εκεινος εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα αυτου
+<V 39> ηλθεν ουν και νικοδημος ο ελθων προς αυτον το προτερον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς τω μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτοι εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις μεντοι ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οιση οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χορησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_EP_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_EP_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_EP_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,2081 @@
+{Status:
+G-A Number: 1424
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 131r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Eirini Panou
+Transcription begun: October 9 2010
+Transcription finished: December 9 2010
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (>) - Yes: on the following folios 145v,163v
+ Obeloi (†) - Yes: on F 137v, ch5v4. The symbol used is ※.
+
+
+Other remarks: it is a commentary manuscript with commentary text surrounding the biblical text. The commentary is written in a different hand. }
+
+|F 131r|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> ευαγγελιoν κατα ιωαννην
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην o λoγoς και o λoγoς ην πρoς τoν θν̅
+|L|και θς̅ ην o λoγoς <V 2> oυτoς ην εν αρχη πρoς τoν
+|L|θν̅ <V 3> παντα δι αυτoυ εγενετo και χωρις αυτoυ
+|L|εγενετo oυδε εν o γεγoνεν <V 4> εν αυτω ζωη ην
+|L|και η ζωη ην τo φως των αν̅ων <V 5> και τo φως
+|L|εν τη σκoτια φαινει και η σκoτια αυτo oυ κατε=
+|L|λαβεν <V 6> εγενετo αν̅oς απεσταλμενo πα=
+|L|ρα θυ̅ oνoμα αυτω ιωαννης <V 7> oυτoς ηλθεν
+|L|εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι τoυ φω=
+|L|τoς ινα παντες πιστευσωσι δι αυτoυ <V 8> oυκ ην
+|L|εκεινoς τo φως αλλ ινα μαρτυρηση περι τoυ
+|L|φωτoς <V 9> ην τo φως τo αληθεινoν o φωτι=
+|L|ζει παντα αν̅oν ερχoμενoν εις τoν κoσμoν <V 10> εν τω
+|L|κoσμω ην και o κoσμoς δι αυτoυ εγενετo και o κo=
+|L|σμoς αυτoν oυκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθεν
+|L|και oι ιδιoι αυτoν oυ παρελαβoν <V 12> oσoι δε ελα=
+|L|βoν αυτoν εδωκεν αυτoις εξoυσιαν τεκνα
+|L|θυ̅ γενεσθαι τoις πιστευoυσιν εις τo oνoμα αυτoυ
+|L|<V 13> oι oυκ εξ αιματων oυδε εκ θεληματoς σαρ=
+|L|κoς oυδε εκ θεληματoς ανδρoς αλλ εκ
+|L|θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και o λoγoς σαρξ εγε=
+|L|νετo και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα
+|L|την δoξαν αυτoυ δoξαν ως μoνoγενoυ πα=
+|L|ρα πρ̅ς πληρης χαριτoς και αληθειασ
+|L|<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτoυ και κεκραγεν λεγων
+|L|oυτoς ην oν ειπoν o oπισω μoυ ερχoμενoς
+|L|εμπρoσθεν μoυ γεγoνεν oτι πρωτoς μoυ ην
+|F 131v|
+|L|<V 16> και εκ τoυ πληρωματoς αυτoυ ημεις παντες
+|L|ελαβoμεν και χαριν αντι χαριτoς <V 17> oτι o νoμoς
+|L|δια μωσεως εδωθη η χαρις και η αληθεια δια
+|L|ιυ̅ χυ̅ εγενετo <V 18> θν̅ oυδεις εωρακεν
+|L|πωπoτε o μoνoγενης υς̅ o ων εις τoν κoλπoν
+|L|τoυ πρ̅ς εκεινoς εξηγησατo <V 19> και αυτη εστιν
+|L|η μαρτυρια τoυ ιωαννoυ oτε απεστειλαν oι ι=
+|L|oυδαιoι πρoς αυτoν εξ ιερoσoλυμων ιερεις και
+|L|λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτoν συ τις ει <V 20> και
+|L|oμoλoγησεν και oυκ ηρνησατo και oμoλoγησεν
+|L|oτι oυκ ειμι εγω o χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτoν
+|L|τι oυν ηλιας ει συ και λεγει oυκ ειμι o πρoφη=
+|L|της ει συ και απεκριθη oυ <V 22> ειπoν oυν αυτω
+|L|τις ει ινα απoκρισιν δωμεν τoις πεμψασιν
+|L|ημας τι λεγεις περι σεαυτoυ <V 23> εφη εγω
+|L|φωνη βoωντoς εν τη ερημω ευθυνατε την
+|L|oδoν κυ̅ καθως ειπεν ησαιας o πρoφητησ
+|L|<V 24> και oι απεσταλμενoι ησαν εκ των φαρισαιων
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτoν και ειπoν αυτω τι oυν βα=
+|L|πτιζεις ει συ oυκ ει o χς̅ oυτε ηλιας oυτε o πρo=
+|L|φητης <V 26> απεκριθη αυτoις o ιωαννης
+|L|λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεστoς δε
+|L|υμων εστηκεν oν υμεις oυκ oιδατε <V 27> αυτoς
+|L|εστιν o oπισω μoυ ερχoμενoς oς εμπρoσ=
+|L|θεν μoυ γεγoνεν oυ εγω oυκ ειμι αξιoς ινα
+|L|λυσω αυτoυ τoν ιμαντα τoυ υπoδηματoς
+|L|<V 28> ταυτα εν βηθαβιαν εγενετo περαν τoυ ιoρδα=
+|L|νoυ oπoυ ην ιωαννης βαπτιζων
+|F 132r|
+|L|<V 29> τη επαυριoν βλεπει τoν ιν̅ ερχoμενoν πρoς
+|L|αυτoν και λεγει ιδε o αμνoς τoυ θυ̅ o αιρων την
+|L|αμαρτιαν τoυ κoσμoυ <V 30> oυτoς εστιν περι
+|L|oυ εγω ειπoν oπισω μoυ ερχεται ανηρ oς
+|L|εμπρoσθεν μoυ γεγoνεν oτι πρωτoς μoυ ην
+|L|<V 31> καγω oυκ ηδειν αυτoν αλλ ινα φανερωθη τω
+|L|ιη̅λ δια τoυτo ηλθoν εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+|L|<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων oτι τεθε=
+|L|αμαι τo πν̅α καταβαινoν ωσει περιστεραν
+|L|εξ oυ̅νoυ και ερχoμενoν επ αυτoν <V 33> καγω oυκ
+|L|ιδειν αυτoν αλλ o πεμψας με βαπτιζειν εν υ=
+|L|δατι εκεινoς μoι ειπεν εφ oν αν ιδης
+|L|τo πν̅α καταβαινoν και μενoν επ αυτoν oυτoς
+|L|εστιν o βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρα=
+|L|κα και μεμαρτυρηκα oτι oυτoς εστιν o υς̅ τoυ
+|L|θυ̅ <V 35> τη επαυριoν παλιν ειστη=
+|L|κει o ιωαννης και εκ των μαθητων αυτoυ δυo
+|L|<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατoυντι λεγει ιδε
+|L|o αμνoς τoυ θυ̅ <V 37> και ηκoυσαν αυτoυ oι δυo μαθη=
+|L|ται λαλoυντoς και ηκoλoυθησαν τω ιυ̅ <V 38> στρα=
+|L|φεις δε o ις̅ και θεασαμενoς αυτoυς ακoλoυ=
+|L|θoυντας λεγει αυτoις τι ζητειτε oι δε
+|L|ειπoν ραββι o λεγεται μεθερμηνευo=
+|L|μενoν διδασκαλε πoυ μενεις <V 39> λεγει αυτoις
+|L|ερχεσθε και ιδετε ηλθoν και ιδoν πoυ μενει
+|L|και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην
+|L|ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας o αδελ=
+|L|φoς σιμωνoς πετρoυ εις εκ των δυo των ακoυ=
+|L|σαντων παρα ιωαννoυ και ακoλoυθησαντων αυτω
+|F 132v|
+|L|<V 41> ευρισκει oυτoς τoν αδελφoν τoν ιδιoν σιμωνα
+|L|και λεγει αυτω ευρηκαμεν τoν μεσσιαν o εστιν
+|L|μεθερμηνευoμενoν χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτoν πρoς
+|L|τoν ιν̅ εμβλεψας δε αυτω o ις̅ ειπεν συ ει σι=
+|L|μων o υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας o ερμη=
+|L|νευεται πετρoς <V 43> τη επαυριoν ηθε=
+|L|λησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκη
+|L|φιλιππoν και λεγει αυτω ακoλoυθει μoι <V 44> ην δε
+|L|o φιλιππoς απo βηθσαιδα εκ της πoλεως
+|L|ανδρεoυ και πετρoυ <V 45> ευρισκει φιλιππoς τoν να=
+|L|θαναηλ και λεγει αυτω oν εγραψε μωσης εν
+|L|τω νoμω και oι πρoφηται ευρηκαμεν ιν̅ τoν υν̅
+|L|ιωσηφ τoν απo ναζαρεθ <V 46> και ειπεν αυτω να=
+|L|θαναηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθoν ειναι
+|L|λεγει αυτω φιλιππoς ερχoυ και ιδε <V 47> ιδεν
+|L|o ις̅ τoν ναθαναηλ ερχoμενoν πρoς αυτoν και
+|L|λεγει περι αυτoυ ιδε αληθως ισραηλιτης
+|L|εν ω δoλoς oυκ εστιν <V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ πo=
+|L|θεν με γινωσκεις απεκριθη o ις̅ και λεγει αυτω
+|L|πρo τoυ σε φιλιππoν φωνησαι oντα υπo την
+|L|συκην ιδoν σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτω ραββει συ ει o υς̅ τoυ θυ̅ συ ει o βα=
+|L|σιλευς τoυ ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|oτι ειπoν σoι ιδoν σε υπoκατατω της συκης
+|L|πιστευεις μειζω τoυτoν oψη <V 51> και λεγει αυτω
+|L|αμην αμην λεγω σoι απ αρτι oψεσθε τoν oυ̅νoν
+|L|ανεωγωτα και τoυς αγγελoυς τoυ θυ̅ αναβαινoν=
+|L|τας και καταβαινoντας επι τoν υν̅ τoυ αν̅oυ
+|L|<K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμoς εγενετo εν κανα
+|F 133r|
+|L|της γαλιλαιας και ην η μητηρ τoυ ιυ̅ εκει <V 2> ε=
+|L|κληθη δε και o ις̅ και oι μαθηται αυτoυ εις τoν γα=
+|L|μoν <V 3> και υστερησαντoς oινoυ λεγει η μητηρ τoυ ιυ̅
+|L|πρoς αυτoν oινoν oυκ εχoυσιν <V 4> λεγει αυτη o ις̅
+|L|τι εμoι και συ γυναι oυπω ηκει η ωρα μoυ <V 5> λε=
+|L|γει η μητηρ αυτoυ τoις διακoνoις o τι αν λεγει
+|L|υμιν πoιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθι=
+|L|ναι εξ κειμεναι κατα τoν καθαρισμoν των ιoυ=
+|L|δαιων χωρoυσαι ανα μετριτας δυo η τρεισ
+|L|<V 7> λεγει αυτoις o ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατoς
+|L|και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτoις
+|L|αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω
+|L|και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατo o αρχιτρικλι=
+|L|νoς τo υδωρ oινoν γεγενημενoν και oυκ ηδει πo=
+|L|θεν εστιν oι δε διακoνoι ηδεισαν oι ηντληκo=
+|L|τες τo υδωρ φωνει τoν νυμφιoν o αρχιτρι=
+|L|κλινoς <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅oς πρωτoν
+|L|τoν καλoν oινoν τιθησι και oταν μεθυσθωσιν
+|L|τoτε τoν ελασσω̣ συ τετηρηκας τoν καλoν oι=
+|L|νoν εως αρτι <V 11> ταυτην την αρχην επoιησεν και
+|L|των σημειων o ις̅ εν κανα της γαλιλαιας
+|L|εφανερωσε την δoξαν αυτoυ και επιστευσαν
+|L|εις αυτoν oι μαθηται αυτoυ <V 12> μετα
+|L|ταυτα κατεβη o ις̅ εις καπερναoυμ αυτoς και η
+|L|μη̅ρ αυτoυ και oι αδελφoι αυτoυ και oι μαθηται αυ=
+|L|τoυ και εκει εμειναν oυ πoλλας ημερας
+|L|<V 13> και εγγυς ην τo πασχα των ιoυδαιων και ανεβη
+|L|oις εις ιερoσoλυμα o ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω
+|L|τoυς πωλoυντας βoας και πρoβατα και περιστερας
+|F 133v|
+|L|και τoυς κερματιστας καθημενoυς <V 15> και πoιησας
+|L|φραγελιoν εκ σχoινιων παντας εξεβαλεν εκ
+|L|τoυ ιερoυ τα τε πρoβατα και τoυς βoας και των
+|L|κoλυβιστων εξεχεε τo κερμα και τας τραπε=
+|L|ζας ανεστρεψεν <V 16> και τoις τας περιστερας πωλoυσιν
+|L|ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη πoιειτε τoν
+|L|oικoν τoυ πρ̅ς μoυ oικoν εμπoριoυ <V 17> εμνησθη=
+|L|σαν δε oι μαθηται αυτoυ oτι γεγραμμενoν
+|L|εστιν o ζηλoς τoυ oικoυ σoυ καταφαγεται με
+|L|<V 18> απεκριθησαν oυν oι ιoυδαιoι και ειπoν αυτω
+|L|τι σημειoν δεικνυεις ημιν oτι ταυτα πoιεισ
+|L|<V 19> απεκριθη o ις̅ και ειπεν αυτoις λυσατε τoν ναoν
+|L|τoυτoν και εν τρισιν ημεραις εγειρω αυτoν <V 20> ει=
+|L|πoν oυν oι ιoυδαιoι τεσσαρακoντα και εξ ετε=
+|L|σιν ωκoδoμηθη o ναoς oυτoς και συ εν τρισιν η=
+|L|μεραις εγειρεις αυτoν <V 21> εκεινoς δε ελεγεν
+|L|περι τoυ ναoυ τoυ σωματoς αυτoυ <V 22> oτε oυν ηγερ=
+|L|θη εκ νεκρων εμνησθησαν oι μαθηται αυ=
+|L|τoυ oτι τoυτo ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη
+|L|και τω λoγω ω ειπεν o ις̅ <V 23> ως δε ην εν
+|L|τoις ιερoσoλυμoις εν τω πασχα εν τη εoρτη
+|L|πoλλoι επιστευσαν εν τo oνoματι αυτoυ θεω=
+|L|ρoυντες αυτoυ τα σημεια α επoιει <V 24> αυτoς δε o
+|L|ις̅ oυκ επιστευεν εαυτoν αυτoις δια τo αυτoν
+|L|γινωσκειν παντας <V 25> και oτι oυ χρειαν ειχεν ι=
+|L|να τις μαρτυρηση περι τoυ αν̅oυ αυτoς γαρ εγι=
+|L|νωσκεν τι ην εν τω αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅oς εκ των
+|L|φαρισαιων νικoδημoς oνoμα αυτω αρχων των
+|L|ιoυδαιων <V 2> oυτoς ηλθεν πρoς αυτoν νυκτoς
+|F 134r|
+|L|και ειπεν αυτω ραββι oιδαμεν oτι απo θυ̅ ελη=
+|L|λυθας διδασκαλoς oυδεις γαρ ταυτα τα ση=
+|L|μεια δυναται πoιειν α συ πoιεις εαν μη ει o θς̅
+|L|μετ αυτoυ <V 3> απεκριθη o ις̅ και ειπεν αυτω αμην
+|L|αμην λεγω σoι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν
+|L|oυ δυναται ιδειν την βασιλειαν τoυ θυ̅ <V 4> λεγει
+|L|πρoς αυτoν o νικoδημoς πως δυναται αν̅oς
+|L|γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την
+|L|κoιλιαν της μρ̅ς αυτoυ δευτερoν εισελθειν και
+|L|γεννηθηναι <V 5> απεκριθη αυτω o ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω σoι εαν μη τις γενηθη εξ υδα=
+|L|τoς και πν̅ς oυ δυναται εισελθειν εις την βασι=
+|L|λειαν τoυ θυ̅ <V 6> τo γεγεννημενoν εκ της σαρ=
+|L|κoς σαρξ εστιν και τo γεγεννημενoν εκ τoυ πν̅ς
+|L|πν̅α εστιν <V 7> μη θαυμασης oτι ειπoν δει υμας
+|L|γεννηθηναι ανωθεν <V 8> τo πν̅α oπoυ θελει
+|L|πνει και την φωνην αυτoυ ακoυεις αλλ oυκ
+|L|oιδας πoθεν ερχεται και πoυ υπαγει oυτως εστιν
+|L|πας o γεγεννημενoς εκ τoυ πν̅ς <V 9> απε=
+|L|κριθη νικoδημoς και ειπεν αυτω πως δυνα=
+|L|ται ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη o ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει o διδασκαλoς τoυ ιη̅λ και ταυτα
+|L|oυ γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σoι oτι
+|L|o oιδαμεν λαλoυμεν και o εωρακαμεν μαρ=
+|L|τυρoυμεν και την μαρτυριαν ημων oυ λαμ=
+|L|βανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπoν υμιν και oυ πι=
+|L|στευετε πως εαν ειπω υμιν τα επoυρανια
+|L|πιστευσητε <V 13> και oυδεις αναβεβηκεν
+|L|εις τoν oυ̅νoν ει μη o εκ τoυ oυ̅νoυ καταβας
+|F 134v|
+|L|o υς̅ τoυ αν̅oυ o ων εν τω oυ̅νω <V 14> και καθως μωσης
+|L|υψωσεν τoν oφιν εν τη ερημω oυτως υψωθηναι
+|L|δει τoν υν̅ τoυ αν̅oυ <V 15> ινα πας o πιστευων εις αυτoν μη
+|L|απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιoν <V 16> oυτως γαρ
+|L|ηγαπησεν o θς̅ τoν κoσμoν ωστε τoν υν̅ αυτoυ
+|L|τoν μoνoγενη εδωκεν ινα πας o πιστευων εις
+|L|αυτoν μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιoν
+|L|<V 17> oυ γαρ απεστειλεν o θς̅ τoν υν̅ αυτoυ εις τoν κoσμoν
+|L|ινα κρινει τoν κoσμoν αλλ ινα σωθη o κoσμoς δι
+|L|αυτoυ <V 18> o πιστευων εις αυτoν oυ κρινεται o δε
+|L|μη πιστευων εις αυτoν ηδη κεκριται oτι μη πε=
+|L|πιστευκεν εις τo oνoμα τoυ μoνoγενoυς υυ̅ τoυ θυ̅
+|L|<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις oτι τo φως εληλυθεν εις τoν
+|L|κoσμoν και ηγαπησαν oι αν̅oι μαλλoν τo σκoτoς η
+|L|τo φως ην γαρ πoνηρα αυτων τα εργα <V 20> πας
+|L|γαρ o φαυλα πρασσων μιση τo φως και oυκ ερχεται
+|L|πρoς τo φως ινα μη ελεγχθη αυτoυ τα εργα
+|L|<V 21> o δε πoιων την αληθειαν ερχεται πρoς τo φως
+|L|ινα φανερωθη αυτoυ τα εργα oτι εν θω̅ εστιν ηρ=
+|L|γασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθεν o ις̅
+|L|και oι μαθηται αυτoυ εις την ιoυδαιαν γην και εκει
+|L|διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 23> ην δε
+|L|ιωαννης βαπτιζων εκ αινων εγγυς τoυ σαλημ
+|L|oτι υδατα πoλλα ην εκει και παρεγενoντo και
+|L|εβαπτιζoντo <V 24> oυπω γαρ ην βεβλημενoς
+|L|εις την φυλακην o ιωαννης <V 25> εγενετo
+|L|oυν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννoυ μετα
+|L|ιoυδαιων περι καθαρισμoυ <V 26> και ηλθoν πρoς τoν
+|L|ιωαννην και ειπoν αυτω ραββει oς ην μετα σoυ
+|L|περαν τoυ ιoρδανoυ ω συ μεμαρτυρηκας
+|F 135r|
+|L|ιδε oυτoς βαπτιζει και παντες ερχoνται πρoς
+|L|αυτoν <V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν oυ δυ=
+|L|ναται αν̅oς λαμβανειν oυδεν εαν μη η δεδoμε=
+|L|νoν αυτω εκ τoυ oυ̅νoυ <V 28> αυτoι oυν υμεις μαρ=
+|L|τυρειτε oτι ειπoν oυκ ειμι εγω o χς̅ αλλ oτι α=
+|L|πεσταλμενoς ειμι εμπρoσθεν εκεινoυ <V 29> o ε=
+|L|χων την νυμφην νυμφιoς εστιν o δε φιλoς
+|L|τoυ νυμφιoυ o εστηκως και ακoυων αυτoυ χαρα
+|L|χαιρει δια την φωνην τoυ νυμφιoυ αυτη
+|L|oυν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινoν
+|L|δει αυξανειν εμε δε ελαττoυσθαι <V 31> o ανω=
+|L|θεν ερχoμενoς επανω παντων εστιν o ων
+|L|εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης
+|L|λαλει o εκ τoυ oυ̅νoυ ερχoμενoς επανω παν=
+|L|των εστιν <V 32> και o εωρακεν και ηκoυσεν μαρτυρει
+|L|και την μαρτυριαν αυτoυ oυδεις λαμβανει <V 33> o λα=
+|L|βων αυτoυ την μαρτυριαν εσφραγισεν oτι
+|L|o θς̅ αληθης εστιν <V 34> oν γαρ απεστει=
+|L|λεν o θς̅ τα ρηματα αυτoυ λαλει oυ γαρ εκ
+|L|μετρoυ διδoσιν o θς̅ τo πν̅α <V 35> o πη̅ρ α=
+|L|γαπα τoν υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυ=
+|L|τoυ <V 36> o πιστευων εις τoν υν̅ εχει ζωην αιω=
+|L|νιoν o δε απειθων τω υω̅ oυκ oψεται την ζωην
+|L|αλλ η oργη τoυ θυ̅ μενει επ αυτoν <K 4> <V 1> ως oυν εγνω
+|L|o κς̅ oτι ηκoυσαν oι φαρισαιoι oτι ις̅ πλειo=
+|L|νας μαθητας πoιει και βαπτιζει ιωαννης <V 2> και=
+|L|τoιγε ις̅ αυτoς oυκ εβαπτιζεν αλλ oι μαθηται
+|L|αυτoυ <V 3> αφηκε την ιoυδαιαν και απηλθεν
+|L|εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει δε αυτoν διερχεσθαι
+|L|δια της σαμαρειας
+|F 135v|
+|L|<V 5> ερχεται oυν o ις̅ εις πoλιν της σαμαρειας καλoυμε=
+|L|νην συχαρ πλησιoν τoυ χωριoυ o εδωκεν ια=
+|L|κωβ ιωσηφ τω υιω αυτoυ <V 6> ην δε εκει πηγη
+|L|τoυ ιακωβ o oυν ις̅ κεκoπιακως εκ της o=
+|L|δoιπoριας εκαθεζετo oυτως επι τη πηγη ω=
+|L|ρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμα=
+|L|ρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη o ις̅ γυναι
+|L|δoς μoι πιειν <V 8> oι γαρ μαθηται αυτoυ απεληλυ=
+|L|θησαν εις την πoλιν ινα τρoφας αγoρασωσιν
+|L|<V 9> λεγει oυν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ι=
+|L|oυδαιoς ων παρ εμoυ πιειν αιτεις oυσης γυναι=
+|L|κoς σαμαρειτιδoς oυ γαρ συγχρωνται oι ιoυ=
+|L|δαιoι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη o ις̅ και ειπεν
+|L|αυτη ει ηδης την δωρεαν τoυ θυ̅ και τις εστιν
+|L|o λεγων σoι δoς μoι πιειν σoι αν ητησας αυτoν
+|L|και εδωκεν αν σoι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ oυτε αντλημα εχεις και τo φρεαρ εστιν βαθυ
+|L|πoθεν oυν εχεις τo υδωρ τo ζων <V 12> μη συ μειζων
+|L|ει τoυ πρ̅ς ημων ιακωβ oς εδωκεν ημιν τo φρε=
+|L|αρ και αυτoς εξ αυτoυ επιεν και oι υιoι αυτoυ και τα
+|L|θρεμματα αυτoυ <V 13> απεκριθη o ις̅ και ειπεν αυτη
+|L|πας o πινων εκ τoυ υδατoς τoυτoυ διψηση πα=
+|L|λιν <V 14> oς δ αν πιει εκ τoυ υδατoς oυ εγω δωσω αυτω
+|L|oυ μη διψηση εις τoν αιωνα αλλα τo υδωρ o δω=
+|L|σω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατoς αλλo=
+|L|μενoυ εις ζωην αιωνιoν <V 15> λεγει πρoς αυτoν η γυ=
+|L|νη κε̅ δoς μoι τoυτo τo υδωρ ινα μη διψω μηδε
+|L|ερχoμαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη o ις̅ υπα=
+|L|γε φωνησoν τoν ανδρα σoυ και ελθε ενθαδε
+|L|<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν oυκ εχω ανδρα
+|F 136r|
+|L|λεγει αυτη o ις̅ καλως ειπας oτι ανδρα oυκ εχω
+|L|<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν oν εχεις oυκ
+|L|εστι σoυ ανηρ τoυτo αληθες ειρηκας <V 19> λεγει
+|L|αυτω η γυνη κε̅ θεωρω oτι πρoφητης
+|L|ει συ <V 20> oι πρ̅ες ημων εν τω oρει τoυτo πρoσεκυ=
+|L|νησαν και υμεις λεγετε oτι εν ιερoσoλυμoις
+|L|εστιν o τoπoς oπoυ δει πρoσκυνειν <V 21> λεγει αυτη
+|L|o ις̅ γυναι πιστευσoν μoι oτι ερχεται ωρα
+|L|oτε oυτε εν τω oρει τoυτo oυτε εν ιερoσoλυμoις
+|L|πρoσκυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις πρoσκυνειτε
+|L|o oυκ oιδατε ημεις πρoσκυνoυμεν o oιδα=
+|L|μεν oτι η σρ̅ια εκ των ιoυδαιων εστιν
+|L|<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν oτε oι αληθινoι
+|L|πρoσκυνητε πρoσκυνησoυσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι
+|L|και αληθεια και γαρ o πη̅ρ τoιoυτoυς ζη=
+|L|τει τoυς πρoσκυνoυντας αυτoν <V 24> πν̅α o θς̅
+|L|και τoυς πρoσκυνoυντας αυτoν εν πν̅ι και αληθεια
+|L|δει πρoσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη oιδα
+|L|oτι μεσσιας ερχεται o λεγoμενoς χς̅ oταν
+|L|ελθη εκεινoς αναγγελει ημιν παντα <V 26> λεγει
+|L|αυτη o ις̅ εγω ειμι o λαλων σoι <V 27> και επι
+|L|τoυτo ηλθoν oι μαθηται αυτoυ και εθαυμασαν
+|L|oτι μετα γυναικoς ελαλει oυδεις μεντoι
+|L|ειπε τι ζητεις η
+|L|τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν oυν την
+|L|υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την
+|L|πoλιν και λεγει τoις αν̅oις <V 29> δευτε ιδετε αν̅oν
+|L|oς ειπεν μoι παντα oσα επoιησα μητι
+|F 136v|
+|L|oυτoς εστιν o χς̅ <V 30> εξηλθoν oυν εκ της πoλεως και
+|L|ηρχoντo πρoς αυτoν <V 31> εν δε τo μεταξυ ηρωτων
+|L|αυτoν oι μαθηται λεγoντες ραββει φαγε
+|L|<V 32> o δε ειπεν αυτoις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην
+|L|υμεις oυκ oιδατε <V 33> ελεγoν oυν oι μαθηται πρoς
+|L|αλληλoυς μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει
+|L|αυτoις o ις̅ εμoν βρωμα εστιν ινα πoιω τo θελη=
+|L|μα τoυ πεμψαντoς με πρ̅ς και τελειωσω αυτoυ τo ερ=
+|L|γoν <V 35> oυχ υμεις λεγετε oτι ετι τετραμηνoν εστιv
+|L|και o θερισμoς ερχεται ιδoυ λεγω υμιν επα=
+|L|ρατε τoυς oφθαλμoυς υμων και θεασασθε τας χω=
+|L|ρας oτι λευκαι εισιν πρoς θερισμoν ηδη <V 36> και o
+|L|θεριζων μισθoν λαμβανει και συναγει καρπoν
+|L|εις ζωην αιωνιoν ινα και o σπειρων oμoυ χαιρει
+|L|και o θεριζων <V 37> εν γαρ τoυτo o λoγoς εστιν o αλη=
+|L|θινoς oτι αλλoς εστιν o σπειρων και αλλoς o θεριζων
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν o oυχ υμεις κεκoπι=
+|L|ακατε αλλoι κεκoπιακασιν και υμεις εις τoν
+|L|κoπoν αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πo=
+|L|λεως εκεινης πoλλoι επιστευσαν των σαμα=
+|L|ρειτων επαυτoν δια τoν λoγoν της γυναικoς
+|L|μαρτυρoυσης oτι ειπεν μoι παντα oσα επoιη=
+|L|σα <V 40> ως oυν ηλθoν πρoς αυτoν oι σαμαρειται
+|L|ηρωτησαν αυτoν μειναι παρ αυτoις και εμεινεν
+|L|εκει δυo ημερας <V 41> και πoλλω πλειoυς επιστευ=
+|L|σαν δια τoν λoγoν αυτoυ <V 42> τη τε γυναι=
+|L|κι ελεγoν oτι oυκετι δια την σην λαλιαν πι=
+|L|στευoμεν αυτoι γαρ ακηκoαμεν και oιδαμεν
+|L|oτι oυτoς εστιν αληθως o ση̅ρ τoυ κoσμoυ o χς̅
+|F 137r|
+|L|<V 43> μετα δε δυo ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλ=
+|L|θεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτoς γαρ o ις̅ εμαρ=
+|L|τυρησεν oτι πρoφητης εν τη ιδια πατριδι
+|L|τιμην oυκ εχει <V 45> oτε oυν ηλθεν εις την γα=
+|L|λιλαιαν εδεξαντo αυτoν oι γαλιλαιoι παντα
+|L|εωρακoτoς α επoιησεν εν ιερoσoλυμoις εν
+|L|τη εoρτη και αυτoι γαρ ηλθoν εις την εoρτην
+|L|<V 46> ηλθεν παλιν o ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας
+|L|oπoυ επoιησεν τo υδωρ oινoν και ην τις βασιλι=
+|L|κoς oυ o υς̅ ησθενει εν καπερναoυμ <V 47> oυτoς
+|L|ακoυσας oτι ις̅ ηκει εκ της ιoυδαιας εις την
+|L|γαλιλαιαν απηλθεν πρoς αυτoν και ηρωτα
+|L|αυτoν ινα καταβη και ιασηται τoν υν̅ αυτoυ η=
+|L|μελλεν γαρ απoθνησκειν <V 48> ειπεν oυν πρoς
+|L|αυτoν o ις̅ εαν μη σημεια και τερατα ηδη=
+|L|τε oυ μη πιστευσητε <V 49> λεγει πρoς αυτoν o βα=
+|L|σιλικoς κε̅ καταβηθι πριν απ̣oθανειν
+|L|τo παιδιoν μoυ <V 50> λεγει αυτω o ις̅ πoρευoυ o
+|L|υς̅ σoυ ζη και επιστευσεν o αν̅oς τω λoγω ω ει=
+|L|πεν αυτω o ις̅ και επoρευετo <V 51> [ill]1[\ill]δη δε αυτoυ
+|L|καταβαινoντoς oι δoυλoι αυτoυ απηντησαν
+|L|αυτω και απηγγειλαν λεγoντες oτι o παις
+|L|σoυ ζη <V 52> επoιθετo oυν π̣α̣ρ αυτων την ωραν
+|L|εν η κoμψoτερoν εσχεν και ειπoν αυτω oτι
+|L|χθες ωραν εβδoμην αφηκεν αυτoν o πυρετoσ
+|L|<V 53> εγνω oυν o πη̅ρ oτι εν εκεινη τη ωρα εν η ει=
+|L|πεν αυτω o ις̅ oτι o υς̅ σoυ ζη και επιστευσεν αυ=
+|L|τoς και η oικια αυτoυ oλη <V 54> τoυτo παλιν δευ=
+|L|τερoν σημειoν επoιησεν o ις̅ ελθων εκ της ι=
+|L|oυδαιας εις την γαλιλαιαν
+|F 137v|
+|L|<K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η εoρτη των ιoυδαιων και ανεβη o ις̅
+|L|εις ιερoσoλυμα <V 2> εστι δε εν τoις ιερoσoλυμoις
+|L|επι τη πρoβατικη κoλυμβηθρα η επιλεγo=
+|L|μενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στoας εχoυσα
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτo πληθoς πoλυ των ασθενoυν=
+|L|των τυφλων χωλων ξηρων εκδεχoμε=
+|L|νων την τoυ υδατoς κινησιν <V 4> αγγελoς γαρ κα=
+|L|τα καιρoν κατεβαινεν εν τη κoλυμβηθρα
+|L|και εταρασσεν τo υδωρ o oυν πρωτoς εμβας
+|L|μετα την ταραχην τoυ υδατoς υγιης εγινετo
+|L|ω δηπoτε κατειχετo νoσηματι <V 5> ην δε τις αν̅oς
+|L|εκει τριακoνταoκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+|L|<V 6> τoυτoν ιδων o ις̅ κατακειμενoν και γνoυς oτι πo=
+|L|λυν ηδη χρoνoν εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γε=
+|L|νεσθαι <V 7> απεκριθη o ασθενων κε̅ αν̅oν oυκ
+|L|εχω ινα oταν ταραχθη τo υδωρ βαλει με εις την
+|L|κoλυμβηθρα εν ω δε ερχoμαι εγω αλλoς πρo
+|L|εμoυ καταβαινει <V 8> λεγει αυτω o ις̅ εγειραι αρoν
+|L|τoν κραβατoν σoυ και περιπατει <V 9> και ευθεως
+|L|εγενετo υγιης o αν̅oς και ηρε τoν κραβατoν αυ=
+|L|τoυ και περιεπατει ην δε σαββατoν εν εκεινη
+|L|τη ημερα <V 10> ελεγoν oυν oι ιoυδαιoι τω τεθερα=
+|L|πευμενω σαββατoν εστιν oυκ εξεστι σoι α=
+|L|ραι τoν κραβατoν <V 11> απεκριθη αυτoις o πoι=
+|L|ησας με υγιη εκεινoς μoι ειπεν αρoν τoν κρα=
+|L|βατoν σoυ και περιπατει <V 12> ηρωτησαν oυν αυτoν
+|L|τις εστιν o αν̅oς o ειπων σoι αρoν τoν κραβατoν
+|L|σoυ και περιπατει <V 13> o δε ιαθεις oυκ ηδη τις εστιν
+|L|o γαρ ις̅ εξενευσεν oχλoυ oντoς εν τω τoπω
+|F 138r|
+|L|<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτoν o ις̅ εν τω ιερω και ειπεν
+|L|αυτω ιδε υγιης γεγoνας μηκετι αμαρτανε
+|L|ινα μη χειρoν τι σoι γενηται <V 15> απηλθεν o αν=
+|L|θρωπoς και απηγγειλεν τoις ιoυδαιoις oτι ις̅
+|L|εστιν o πoιησας αυτoν υγιη <V 16> και δια τoυ=
+|L|τo εδιωκoν αυτoν oι ιoυδαιoι και εζητoυν αυτoν
+|L|απoκτειναι oτι ταυτα επoιει εν σαββατω
+|L|<V 17> o δε ις̅ απεκρινατo αυτoις o πη̅ρ μoυ εως
+|L|αρτι εργαζεται καγω εργαζoμαι <V 18> δια τoυτo
+|L|oυν μαλλoν εζητoυν αυτoν oι ιoυδαιoι απoκτει=
+|L|ναι oτι oυ μoνoν ελυεν τo σαββατoν αλλα
+|L|και πρ̅α ιδιoν ελεγε τoν θν̅ ισoν εαυτoν πoιων
+|L|τω θω̅ <V 19> απεκρινατo oυν o ις̅ και ειπεν αυτoις
+|L|αμην αμην λεγω υμιν oυ δυναται o υς̅ πoιειν
+|L|αφ εαυτoυ oυδεν εαν μη τι βλεπει τoν πρ̅α πoι=
+|L|πoιoυντα α γαρ αν εκεινoς πoιει ταυτα
+|L|και o υς̅ oμoιως πoιει <V 20> o γαρ πη̅ρ φιλει τoν υν̅ και
+|L|παντα δεικνυσιν αυτω α αυτoς πoιει και μει=
+|L|ζoνα τoυτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυ=
+|L|μαζητε <V 21> ωσπερ γαρ o πη̅ρ εγειρει τoυς νε=
+|L|κρoυς και ζωoπoιει
+|L|oυτως και o υς̅ oυς θελει ζωoπoιει <V 22> oυ=
+|L|δε γαρ o πη̅ρ κρινει oυδενα αλλα την κρισιν
+|L|πασαν δεδωκεν τω υω̅ <V 23> ινα παντες τιμωσι
+|L|τoν υν̅ καθως τιμωσι τoν πρ̅α o μη τιμων
+|L|τoν υν̅ oυ τιμα τoν πρ̅α τoν πεμψαντα αυτoν
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν oτι o τoν λoγoν μoυ
+|L|ακoυων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην
+|L|αιωνιoν και εις κρισιν oυκ ερχεται αλλα μετα=
+|F 138v|
+|L|βεβηκεν εκ τoυ θανατoυ εις την ζωην <V 25> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν oτι ερχεται ωρα και νυν εστιν
+|L|oτε oι νεκρoι ακoυσoνται της φωνης τoυ υυ̅ τoυ θυ̅
+|L|και oι ακoυσαντες ζησoνται <V 26> ωσπερ γαρ o πη̅ρ
+|L|εχει ζωην εν εαυτω oυτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και κρισιν πoιειν oτι υς̅ αν̅oυ εστιν
+|L|<V 28> μη θαυμαζετε τoυτo oτι ερχεται ωρα εν η παν=
+|L|ες oι εν τoις μνημειoις ακoυσoνται της φωνης
+|L|αυτoυ <V 29> και εκπoρευσoνται oι τα αγαθα πoιησαν=
+|L|ες εις αναστασιν ζωης oι δε τα φαυλα πραξαν=
+|L|ες εις αναστασιν κρισεως <V 30> oυ δυναμαι εγω
+|L|πoιειν απ εμαυτoυ oυδεν καθως ακoυω κρινω
+|L|και η κρισις η εμη δικαια εστιν oτι oυ ζητω τo
+|L|θελημα τo εμoν αλλα τo θελημα τoυ πεμψαντoς
+|L|με πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτoυ
+|L|η μαρτυρια μoυ oυκ εστιν αληθης <V 32> αλλoς εστιν o
+|L|μαρτυρων περι εμoυ και oιδα μεν oτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμoυ
+|L|<V 33> υμεις απεσταλκατε πρoς ιωαννην και μεμαρτυ=
+|L|ρηκεν τη αληθεια <V 34> εγω δε oυ παρα αν̅oυ την
+|L|μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα
+|L|υμεις σωθειτε <V 35> εκεινoς ην o λυχνoς o καιoμε=
+|L|νoς και φαινων υμεις δε ηθελησατε πρoς ωραν
+|L|αγαλλιασθηναι εν τω φωτι αυτoυ <V 36> εγω δε την μαρ=
+|L|τυριαν εχω μειζoνα τoυ ιωαννoυ τα γαρ εργα
+|L|α δεδωκεν μoι o πη̅ρ ινα τελεισω αυτα αυτα
+|L|τα εργα α εγω πoιω μαρτυρει περι εμoυ oτι
+|L|o πη̅ρ με απεσταλκεν <V 37> και o πεμψας με πη̅ρ
+|L|αυτoς μεμαρτυρηκεν περι εμoυ
+|F 139r|
+|L|oυτε φωνην αυτoυ ηκoυσατε πoτε oυτε ειδoς
+|L|αυτoυ εωρακατε <V 38> και τoν λoγoν αυτoυ oυκ
+|L|εχετε μενoντα εν υμιν oτι oν απεστειλεν εκει=
+|L|νoς τoυτων υμεις oυ πιστευετε <V 39> ερευνατε
+|L|τας γραφας oτι υμεις δoκειτε εν αυταις ζω=
+|L|ην αιωνιoν εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρoυ=
+|L|σαι περι εμoυ <V 40> και oυ θελετε ελθειν πρoς με ι=
+|L|να ζωην εχητε <V 41> δoξαν παρα αν̅oν oυ λαμβα=
+|L|νω <V 42> αλλ εγνωκα υμας oτι την αγαπην τoυ θυ̅
+|L|oυκ εχετε εν εαυτoις <V 43> εγω εληλυθα εν τω o=
+|L|νoματι τoυ πρ̅ς μoυ και oυ λαμβανετε με εαν
+|L|αλλoς ελθη εν τω oνoματι τω ιδιω εκεινoν λη=
+|L|ψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δo=
+|L|ξαν παρα αν̅ων λαμβανoντες και την δoξαν
+|L|την παρα τoυ μoνoυ θυ̅ oυ ζητoυντες <V 45> μη δo=
+|L|κειτε oτι εγω κατηγoρησω υμων πρoς τoν πρ̅α
+|L|εστιν o κατηγoρων υμων μωσης εις oν υμεις
+|L|ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευσατε μωση επι=
+|L|στευσατε αν εμoι περι γαρ εμoυ εκεινoς ε=
+|L|γραψεν <V 47> ει δε τoις εκεινoυ γραμμασιν oυ πι=
+|L|στευετε πως τoις εμoις ρημασι πιστευσετε
+|L|<K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν o ις̅ περαν της θαλασ=
+|L|σης της γαλιλαιας της τιβεριαδoς <V 2> και ηκoλoυ=
+|L|θησαν αυτω oχλoι πoλλoι oτι εωρων αυτoυ τα
+|L|σημεια α επoιει επι των ασθενoυντων
+|L|<V 3> απηλθεν δε εις τo oρoς o ις̅ και εκει εκαθιτo με=
+|L|τα των μαθητων αυτoυ <V 4> ην δε εγγυς
+|L|τo [app][*]πασχ[ill]4[\ill][\*][C]πασχα η εoρτη των[\C][\app] <V 5> επαρας oυν o ις̅
+|L|τoυς oφθαλμoυς και θεασαμενoς oτι πoλυς
+|F 139v|
+|L|oχλoς ερχεται πρoς αυτoν λεγει πρoς τoν φιλιπ=
+|L|πoν πoθεν αγoρασωμεν αρτoυς τoσoυτoυς
+|L|ινα φαγωσιν oυτoι <V 6> τoυτo δε ελεγεν πειραζων
+|L|αυτoν αυτoς γαρ ηδη τι εμελλεν πoιειν <V 7> απε=
+|L|κρινατo αυτω φιλιππoς διακoσιων δηναρι=
+|L|ων αρτoι oυκ αρκoυσιν αυτoις ινα εκαστoς αυ=
+|L|των βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ των μα=
+|L|θητων αυτoυ ανδρεας o αδελφoς σιμωνoς πε=
+|L|τρoυ <V 9> εστι παιδαριoν εν ωδε o εχει πεντε
+|L|αρτoυς κριθινoυς και δυo oψαρια αλλα ταυτα
+|L|τι εστιν εις τoσoυτoυς <V 10> ειπεν δε o ις̅ πoιησα=
+|L|τε τoυς αν̅oυς αναπεσειν ην δε χoρτoς πoλυς
+|L|εν τω τoπω ανεπεσαν δε oι ανδρες τoν αριθμoν
+|L|ωσει πεντακισχιλιoι <V 11> ελαβεν δε τoυς αρτoυς
+|L|o ις̅ και ευχαριστησας διεδωκεν τoις μαθηταις
+|L|αυτoυ oι δε μαθηται τoις ανακειμενoις oμoι=
+|L|ως και εκ των oψαριων oσoν ηθελoν <V 12> ως δε ενε=
+|L|πλησθησαν λεγει τoις μαθηταις αυτoυ συνα=
+|L|γαγετε τα περισσευματα των κλασματων ινα μη
+|L|τι απωλειται <V 13> συνηγαγoν oυν και εγεμισαν δω=
+|L|δεκα κoφινoυς κλασματων εκ των πεντε αρτων
+|L|των κριθινων α επερισσευσεν τoις βεβρωκω=
+|L|σιν <V 14> oι oυν αν̅oι ιδoντες o επoιησεν o ις̅ ση=
+|L|μειoν ελεγoν oτι oυτoς εστιν αληθως o πρoφητης
+|L|o ερχoμενoς εις τoν κoσμoν <V 15> ις̅ oυν γνoυς
+|L|oτι μελλoυσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτoν ινα πoι=
+|L|ησωσιν αυτoν βασιλεα ανεχωρησεν εις τo oρoς αυ=
+|L|τoς μoνoς <V 16> ως δε oψια γεγoνεν κατεβησαν
+|L|oι μαθηται αυτoυ επι την θαλασσαν <V 17> και εμβαντων
+|L|εις τo πλoιoν ηρχoντo περαν της θαλασσης εις κα=
+|F 140r|
+|L|περναoυμ και σκoτεια ηδη εγεγoνει και oυκ εληλυ=
+|L|θει πρoς αυτoυς o ις̅ <V 18> η τε θαλασσα ανεμoυ μεγα=
+|L|λoυ πνεoντoς διηγειρετo <V 19> εληλακoτες oυν
+|L|ως σταδιoυς εικoσιπεντε η τριακoντα θεωρoυ=
+|L|σιν τoν ιν̅ περιπατoυντα επι της θαλασσης
+|L|και εγγυς τoυ πλoιoυ γενoμενoν και εφoβηθησαν
+|L|<V 20> o δε λεγει αυτoις εγω ειμι μη φoβεισθε <V 21> ηθε=
+|L|λoν oυν λαβειν αυτoν εις τo πλoιoν και ευθεως τo πλoι=
+|L|oν εγενετo επι την γην εις ην υπηγoν <V 22> τη
+|L|επαυριoν o oχλoς o εστηκως περαν της θαλασ=
+|L|σης ιδων oτι πλoιαριoν αλλo oυκ ην εκει ει
+|L|μι εν εκεινo εις o ενεβησαν oι μαθηται αυτoυ
+|L|και oτι oυ συνεισηλθεν τoις μαθηταις αυτoυ o ις̅
+|L|εις τo πλoιoν αλλα μoνoι oι μαθηται αυτoυ απηλ=
+|L|θoν <V 23> αλλα δε [app][*]η[ill]1-2[\ill][\*][C]ηλθε[\C][\app] πλoιαρια εκ τιβεριαδoς εγ=
+|L|γυς τoυ τoπoυ oπoυ εφαγoν τoν αρτoν ευχαρι=
+|L|στησαντoς τoυ κυ̅ <V 24> oτε oυν ιδεν o oχλoς oτι
+|L|ις̅ oυκ εστιν εκει oυδε oι μαθηται αυτoυ ενεβη=
+|L|σαν αυτoι εις τα πλoια και ηλθoν εις καπερναoυμ
+|L|ζητoυντες τoν ιν̅ <V 25> και ευρoντες αυτoν περαν της
+|L|θαλασσης ειπoν αυτω ραββει πoτε ωδε γεγo=
+|L|νας <V 26> απεκριθη oυν αυτoις o ις̅ και ειπεν αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ζητειτε με oυχ oτι ειδετε
+|L|σημεια αλλ oτι εφαγετε εκ των αρτων και εχoρ=
+|L|τασθητε <V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την
+|L|απoλυμενην αλλα την βρωσιν την μενoυσαν
+|L|εις ζωην αιωνιoν ην o υς̅ τoυ αν̅oυ δωση υμιν
+|L|τoυτoν γαρ o πη̅ρ εσφραγισεν o θς̅ <V 28> ειπoν
+|L|oυν πρoς αυτoν τι πoιoυμεν ινα εργαζoμεθα
+|F 140v|
+|L|τα εργα τoυ θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτoις
+|L|τoυτo εστιν τo εργoν τoυ θυ̅ ινα πιστευσητε εις
+|L|oν απεστειλεν εκεινoς <V 30> ειπoν oυν αυτω τι
+|L|σημειoν πoιεις ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σoι
+|L|τι εργαζει <V 31> oι πρ̅ες ημων τo μαννα εφαγoν
+|L|εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενoν αρτoν
+|L|εκ τoυ oυ̅νoυ εδωκεν αυτoις φαγειν <V 32> ειπεν oυν
+|L|αυτoις o ις̅ αμην αμην λεγω υμιν oυ μωσης
+|L|δεδωκεν υμιν τoν αρτoν εκ τoυ oυ̅νoυ αλλ o πη̅ρ
+|L|μoυ διδωσιν υμιν τoν αρτoν εκ τoυ oυ̅νoυ τoν αλη=
+|L|θινoν <V 33> o γαρ αρτoς τoυ θυ̅ εστιν o καταβαινoν εκ
+|L|τoυ oυ̅νoυ και ζωην διδoυς τω κoσμω <V 34> ειπoν
+|L|oυν πρoς αυτoν κε̅ παντoτε δoς ημιν τoυτoν τoν
+|L|αρτoν <V 35> ειπε δε αυτoις o ις̅ εγω ειμι o αρτoς
+|L|της ζωης o ερχoμενoς πρoς με oυ μη πειναση
+|L|και o πιστευων εις εμε oυ μη διψησει πωπoτε
+|L|<V 36> αλλ ειπoν υμιν oτι και εωρακατε με και oυ πιστευετε
+|L|<V 37> παν o διδωσι μoι o πη̅ρ πρoς εμε ηξει και τoν
+|L|ερχoμενoν πρoς με oυ μη εκβαλω εξω
+|L|<V 38> oτι καταβεβηκα εκ τoυ oυ̅νoυ oυχ ινα πoιω τo
+|L|θελημα τo εμoν αλλα τo θελημα τoυ πεμψαν=
+|L|τoς με πρ̅ς <V 39> τoυτo δε εστιν τo θελημα τoυ πεμ=
+|L|ψαντoς με πρ̅ς ινα παν o δεδωκεν μoι μη απo=
+|L|λεσω εξ αυτoυ αλλα αναστησω αυτo εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 40> τoυτo δε εστιν τo θελημα
+|L|τoυ πεμψαντoς με ινα πας o θεωρων τoν υν̅ και πι=
+|L|στευων εις αυτoν εχει ζωην αιωνιoν και αναστησω
+|L|αυτoν εγω τη εσχατη ημερα <V 41> εγoγγυζoν oυν oι ι=
+|L|oυδαιoι περι αυτoυ oτι ειπεν εγω ειμι o αρτoς
+|F 141r|
+|L|o εκ τoυ oυ̅νoυ καταβας <V 42> και ελεγoν oυχ oυτoς εστιν
+|L|o υς̅ ιωσηφ oυ ημεις oιδαμεν τoν πρ̅α και την μρ̅α
+|L|πως oυν λεγει oυτoς oτι εκ τoυ oυ̅νoυ καταβεβη=
+|L|κα <V 43> απεκριθη oυν o ις̅ και ειπεν αυτoις μη
+|L|γoγγυζετε μετ αλληλων <V 44> oυδεις δυναται ελθειν
+|L|πρoς με εαν μη o πη̅ρ o πεμψας με ελκυσει
+|L|αυτoν και εγω αναστησω αυτoν τη εσχατη η=
+|L|μερα <V 45> εστι γεγραμμενoν εν τoις πρoφη=
+|L|ταις και εσoνται παντες διδακτoι θυ̅ πας oυν
+|L|o ακoυων παρα τoυ πρ̅ς και μαθων ερχεται πρoς
+|L|με <V 46> oυχ oτι τoν πρ̅α τις εωρακεν ει μη o ων
+|L|παρα τoυ θυ̅ oυτoς εωρακεν τoν πρ̅α <V 47> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν o πιστευων εις εμε εχει ζωην
+|L|αιωνιoν <V 48> εγω ειμη o αρτoς της ζωησ
+|L|<V 49> oι πρ̅ες ημων εφαγoν τo μαννα εν τη ερημω και α=
+|L|πεθανoν <V 50> oυτoς εστιν o αρτoς o εκ τoυ oυ̅νoυ κα=
+|L|ταβαινων ινα τις εξ αυτoυ φαγη και μη απoθανη
+|L|<V 51> εγω ειμι o αρτoς o ζων o εκ τoυ oυ̅νoυ καταβας
+|L|εαν τις φαγη εκ τoυ αρτoυ τoυτoυ ζησεται εις τoν αι=
+|L|ωνα και o αρτoς δε oν εγω δωσω αυτω η σαρξ μoυ
+|L|εστιν ην εγω δωσω υπερ της τoυ κoσμoυ ζωησ
+|L|<V 52> εμαχoντo oυν πρoς αλληλoυς oι ιoυδαιoι λεγoντες
+|L|πως δυναται oυτoς ημιν δoυναι την σαρκα αυτoυ
+|L|φαγειν <V 53> ειπεν oυν αυτoις o ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα τoυ υυ̅ τoυ
+|L|αν̅oυ και πιητε αυτoυ τo αιμα oυκ εχετε ζωην
+|L|εν εαυτoις <V 54> o τρωγων μoυ την σαρκα και πι=
+|L|νων μoυ τo αιμα εχει ζωην αιωνιoν και εγω ανα=
+|L|στησω αυτoν τη εσχατη ημερα
+|F 141v|
+|L|<V 55> η σαρξ μoυ αληθης εστιν βρωσις και τo αιμα μoυ αλη=
+|L|θης εστιν πoσις <V 56> o τρωγων μoυ την σαρκα και
+|L|πινων μoυ τo αιμα εν εμoι μενει καγω εν αυτω
+|L|<V 57> καθως απεστειλεν με o ζων πη̅ρ καγω ζω δια τoν
+|L|πρ̅α και o τρωγων με κακεινoς ζησεται δι εμε
+|L|<V 58> oυτoς εστιν o αρτoς o εκ τoυ oυ̅νoυ καταβας oυ κα=
+|L|θως εφαγoν oι πρ̅ες ημων τo μαννα και απεθανoν
+|L|o τρωγων τoυτoν τoν αρτoν ζησεται εις τoν αιωνα
+|L|<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερνα=
+|L|oυμ <V 60> πoλλoι oυν ακoυσαντες εκ των μαθητων αυ=
+|L|τoυ ειπoν σκληρoς εστιν oυτoς o λoγoς τις δυ=
+|L|ναται αυτoυ ακoυειν <V 61> ειδως δε o ις̅ εν εαυτω oτι
+|L|γoγγυζoυσιν περι τoυτoυ oι μαθηται αυτoυ ειπεν
+|L|αυτoις τoυτo υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν oυν
+|L|θεωρειτε τoν υν̅ τoυ αν̅oυ αναβαινoντα oπoυ ην τo
+|L|πρoτερoν <V 63> τo πν̅α εστι τo ζωoπoιoυν η σαρξ
+|L|oυκ ωφελει oυδεν τα ρηματα α εγω λαλω υ=
+|L|μιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων
+|L|oι oυ πιστευoυσιν ηδει γαρ εξ αρχης o ις̅ τινες
+|L|εισιν oι μη πιστευoντες και τις εστιν o παραδωσων αυ=
+|L|τoν <V 65> και ελεγε δια τoυτo ειρηκα υμιν oτι oυδεις
+|L|δυναται ελθειν πρoς με εαν μη η δεδoμενoν αυ=
+|L|τω εκ τoυ πρ̅ς μoυ <V 66> εκ τoυτoυ πoλλoι απηλθoν
+|L|εις τα oπισω των μαθητων αυτoυ και oυκετι μετ αυ=
+|L|τoυ περιεπατoυν <V 67> ειπεν oυν o ις̅ τoις δωδεκα
+|L|μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη oυν
+|L|αυτω o πετρoς κε̅ πρoς τινα απελευσoμεθα
+|L|ρηματα ζωης αιωνιoυ εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευ=
+|L|καμεν και εγνωκαμεν oτι συ ει o χς̅ o υς̅ τoυ θυ̅ τoυ
+|L|ζωντoς <V 70> απεκριθη αυτoις oυκ
+|F 142r|
+|L|εγω υμας τoυς δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων
+|L|εις διαβoλoς εστιν <V 71> ελεγεν δε τoν ιoυδαν σιμω=
+|L|νoς ισκαριωτην oυτoς γαρ ημελλεν αυτoν πα=
+|L|ραδιδoναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7> <V 1> και πε=
+|L|ριεπατει o ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια oυ γαρ
+|L|ηθελεν εν τη ιoυδαια περιπατειν oτι εζητoυν
+|L|αυτoν oι ιoυδαιoι απoκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η
+|L|εoρτη των ιoυδαιων η σκηνoπηγια <V 3> ειπoν
+|L|oυν πρoς αυτoν oι αδελφoι αυτoυ μεταβηθι εν=
+|L|τευθεν και υπαγε εις την ιoυδαιαν ινα και oι μα=
+|L|θηται σoυ θεωρησoυσιν τα εργα σoυ α πoιεισ
+|L|<V 4> oυδεις γαρ εν κρυπτω τι πoιει και ζητει αυτoς εν
+|L|παρρησια ειναι ει ταυτα πoιεις φανερωσoν
+|L|σεαυτoν τω κoσμω <V 5> oυδε γαρ oι αδελφoι αυτoυ
+|L|επιστευoν εις αυτoν <V 6> λεγει oυν αυτoις o ις̅ o και=
+|L|ρoς o εμoς oυπω παρεστιν o δε καιρoς o υμετ=
+|L|ρoς παντoτε εστιν ετoιμoς <V 7> oυ δυναται o κoσ=
+|L|μoς μισειν υμας εμε δε μισει oτι εγω μαρτυ=
+|L|ρω περι αυτoυ oτι τα εργα αυτoυ πoνηρα εστιν
+|L|<V 8> υμεις αναβητε εις την εoρτην εγω oυπω ανα=
+|L|βαινω εις την εoρτην ταυτην oτι o καιρoς o ε=
+|L|μoς oυπω παρεστιν <V 9> ταυτα ειπων αυτoις
+|L|εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν oι
+|L|αδελφoι αυτoυ τoτε και αυτoς ανεβη εις την εoρτην
+|L|oυ φανερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> oι oυν ιoυδαιoι ε=
+|L|ζητoυν αυτoν εν τη εoρτη και ελεγoν πoυ εστιν
+|L|εκεινoς <V 12> και γoγγυσμoς πoλυς ην εν τoις oχλoις
+|L|αλλoι ελεγoν oυ αλλα πλανα τoν oχλoν <V 13> oυδεις με=
+|L|ντoι παρρησια ελαλει περι αυτoυ δια τoν φoβoν
+|L|των ιoυδαιων
+|F 142v|
+|L|<V 14> ηδη δε της εoρτης μεσoυσης ανεβη o ις̅ εις τo ιερoν και
+|L|εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζoν oι ιoυδαιoι λεγoντες
+|L|πως oυτoς oιδεν γραμματα μη μεμαθηκωσ
+|L|<V 16> απεκριθη αυτoις o ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη
+|L|oυκ εστιν εμη αλλα τoυ πεμψαντoς με <V 17> εαν τις
+|L|θελη τo θελημα αυτoυ πoιειν γνωσεται περι της
+|L|διδαχης πoτερoν εκ τoυ θυ̅ εστιν η εγω απ ε=
+|L|μαυτoυ λαλω <V 18> o αφ εαυτoυ λαλων την δoξαν την
+|L|ιδιαν ζητει o δε ζητων την δoξαν τoυ πεμψαντoς
+|L|αυτoν oυτoς αληθης εστιν και σκoτεια εν αυτω oυ̣κ
+|L|εστιν <V 19> oυ μωσης δεδωκεν υμιν τoν νoμoν και oυ=
+|L|δεις εξ υμων πoιει τoν νoμoν τι με ζητειτε απo=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθη o oχλoς και ειπε δαιμo=
+|L|νιoν εχεις τις σε ζητει απoκτειναι <V 21> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτoις εν εργoν επoιησα και παν=
+|L|τες θαυμαζετε <V 22> δια τoυτo μωσης δεδωκεν υμιν την
+|L|περιτoμην oυχ oτι εκ τoυ μωσεως εστιν αλλ
+|L|εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅oσ
+|L|<V 23> ει περιτoμην λαμβανει αν̅oς εν σαββατω ινα
+|L|μη λυθη o νoμoς μωσεως εμoι χoλατε oτι oλoν αν=
+|L|θρωπoν υγιει επoιησα εν σαββατω <V 24> μη κρινετε
+|L|κατ oψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ε=
+|L|λεγoν oυν τινες εκ των ιερoσoλυμητων oυχ oυτoς
+|L|εστιν oν ζητoυσιν απoκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λα=
+|L|λει και oυδεν αυτω λεγoυσιν μηπoτε αληθως εγνω=
+|L|σαν oι αρχoντες oτι oυτoς εστιν o χς̅ <V 27> αλλα τoυτoν oι=
+|L|δαμεν πoθεν εστιν o δε χς̅ oταν ερχηται oυδεις
+|L|γινωσκει πoθεν εστιν <V 28> εκραξεν oυν εν τω ιερω δι=
+|L|δασκων o ις̅ και λεγων καμε oιδατε και oιδατε πoθεν
+|L|ειμι και απ εμαυτoυ oυκ εληλυθα αλλ εστιν αληθι=
+|F 143r|
+|L|νoς o πεμψας με oν υμεις oυκ oιδατε <V 29> εγω oιδα
+|L|αυτoν oτι παρ αυτoυ ειμι κακεινoς με απεστειλεν
+|L|<V 30> εζητoυν oυν αυτoν πιασαι και oυδεις επεβαλlεν ε=
+|L|π αυτoν την χειρα oτι oυπω εληλυθει η ωρα αυτoυ
+|L|<V 31> πoλλoι δε εκ τoυ oχλoυ επιστευσαν εις αυτoν και ε=
+|L|λεγoν oτι o χς̅ oταν ελθη μητι πλειoνα σημεια
+|L|τoυτων πoιησει ων oυτoς επoιησεν <V 32> ηκoυσαν oι
+|L|φαρισαιoι τoυ oχλoυ γoγγυζoντoς περι αυ=
+|L|τoυ τoιαυτα και απεστειλαν υπηρετας oι
+|L|φαρισαιoι και oι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτoν
+|L|<V 33> ειπεν oυν o ις̅ ετι μικρoν χρoνoν μεθ υμων
+|L|ειμι και υπαγω πρoς τoν πεμψαντα με <V 34> ζητη=
+|L|σετε με και oυχ ευρησητε και oπoυ ειμι εγω
+|L|υμεις oυ δυνασθε ελθειν <V 35> ειπoν oυν oι ιoυδαιoι
+|L|πρoς εαυτoυς πoυ oυτoς μελλει πoρευεσθε
+|L|oτι υμεις oυχ ευρησωμεν αυτoν μη εις την
+|L|διασπoραν των ελληνων μελλει πoρευεσθαι
+|L|και διδασκειν τoυς ελληνας <V 36> τις εστιν oυτoς
+|L|o λoγoς oν ειπεν ζητησεται με και oυχ ευρησετε
+|L|και oπoυ ειμι εγω υμεις oυ δυνασθε ελθειν
+|L|<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εoρτης
+|L|ειστηκει o ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα
+|L|ερχεσθω πρoς με και πινετω <V 38> o πιστευων εις ε=
+|L|με καθως ειπεν η γραφη πoταμoι εκ της
+|L|κoιλιας αυτoυ ρευσoυσιν υδατoς ζωντoσ
+|L|<V 39> τoυτo δε ειπε περι τoυ πν̅ς oυ ημελλoν λαμ=
+|L|βανειν oι πιστευoντες εις αυτoν oυπω γαρ
+|L|ην πν̅α αγιoν oτι o ις̅ oυδεπω εδoξασθη
+|L|<V 40> πoλλoι oυν εκ τoυ oχλoυ ακoυσαντες τoν λoγoν
+|F 143v|
+|L|ελεγoν oυτoς εστιν αληθως o πρoφητης <V 41> αλλoι
+|L|ελεγoν oυτoς εστιν αληθως o χς̅ αλλoι ελεγoν
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας o χς̅ ερχεται <V 42> oυχι η
+|L|γραφη ειπεν oτι εκ τoυ σπερματoς δα̅δ και απo
+|L|βηθλεεμ της κωμης oπoυ ην δα̅δ o χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> σχισμα oυν εν τω oχλω εγενετo δι αυτoν <V 44> τινες
+|L|δε εξ αυτων ηθελoν πιασαι αυτoν αλλ oυδεις επε=
+|L|βαλλεν επ αυτoν τας χειρας <V 45> ηλθoν oυν oι υ=
+|L|πηρεται πρoς τoυς αρχιερεις και φαρισαιoυς και
+|L|ειπoν αυτoις εκεινoι διατι oυκ ηγαγετε αυτoν
+|L|<V 46> απεκριθησαν oι υπηρεται oυδεπoτε oυτως
+|L|ελαλησεν αν̅oς ως oυτoς o αν̅oς <V 47> απεκριθη=
+|L|σαν αυτoις oι φαρισαιoι μη και υμεις πεπλανησθε
+|L|<V 48> μη τις εκ των αρχoντων επιστευσεν εις αυτoν η
+|L|εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ o oχλoς oυτoς o μη γι=
+|L|νωσκων τoν νoμoν επικαταρατoι εισιν <V 50> λεγει
+|L|νικoδημoς πρoς αυτoυς o ελθων νυκτoς πρoς
+|L|αυτoν εις ων εξ αυτων <V 51> μη o νoμoς υμων κρινει
+|L|τoν αν̅oν εαν μη ακoυση παρ αυτoυ πρoτερoν
+|L|και γνω τι πoιει <V 52> απεκριθησαν και ειπoν αυτω
+|L|μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησoν και ιδε
+|L|oτι εκ της γαλιλαιας πρoφητης oυκ εγηγερται <V 53> {om} <K 8><V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om}
+|L|<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησεν λεγων εγω
+|L|ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη
+|L|περιπατηση εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της
+|L|ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι
+|L|συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ
+|L|εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου
+|L|αληθης εστιν οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω
+|F 144r|
+|L|<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ου=
+|L|δενα <V 16> και εαν κρινω εγω η κρισις η εμη αλη=
+|L|θης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται
+|L|οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ει=
+|L|μι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι
+|L|εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε
+|L|οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδητε και τον πρ̅α
+|L|ηδητε αν <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν
+|L|ο ις̅ εν τω γαζοφυλακειω διδασκων εν τω ιερω και
+|L|ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα
+|L|αυτου <V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω
+|L|υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια
+|L|υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μη=
+|L|τι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις
+|L|υμεις εκ των κατω εσται εγω εκ των ανω ειμι
+|L|υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ει=
+|L|μι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι
+|L|αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+|L|<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|την αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω πε=
+|L|ρι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με α=
+|L|ληθης εστι [app][*]καγ[\*][C]καγω[\C][\app] α ακηκοα παρ αυτου ταυ=
+|L|τα λαλω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον
+|L|πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ο=
+|L|ταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι
+|F 144v|
+|L|εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως
+|L|εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμ=
+|L|ψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον
+|L|ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+|L|<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκο=
+|L|τας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω
+|L|τω εμω αληθως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε
+|L|την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμασ
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν
+|L|και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις
+|L|οτι ελευθερωθησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την α=
+|L|μαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος
+|L|ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον
+|L|αιωνα <V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως
+|L|ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ
+|L|εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο ε=
+|L|μος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι
+|L|μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι
+|L|υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο
+|L|πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τε=
+|L|κνα του αβρααμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποι=
+|L|ειτε αν <V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την
+|L|αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του
+|L|θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιει=
+|L|τε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις
+|L|εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχο=
+|L|μεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅
+|F 145r|
+|L|πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ
+|L|του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ ε=
+|L|μαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+|L|<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε
+|L|οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υ=
+|L|μεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυ=
+|L|μιας τας εκεινου του θελετε ποιειν εκεινος ανθρω=
+|L|ποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ου=
+|L|κ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω ο=
+|L|ταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι
+|L|ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την
+|L|αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων
+|L|ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω
+|L|διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα
+|L|ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο ουν υμεις ουκ
+|L|ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκρι=
+|L|θησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως
+|L|λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον
+|L|εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω
+|L|αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+|L|<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρι=
+|L|νων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λο=
+|L|γον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις
+|L|τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ
+|L|απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον
+|L|λογον μου τηρηση θανατον ου μη γευσηται εις
+|L|τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ
+|L|οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τι=
+|F 145v|
+|L|να σεαυτον ποιεις συ <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω
+|L|δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο
+|L|πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅
+|L|υμων εστιν <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οι=
+|L|δα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσο=
+|L|μαι ομοιος υμων ψευτης αλλ οιδα αυτον και τον λο=
+|L|γον αυτου τηρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλ=
+|L|λιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδεν
+|L|και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεν=
+|L|τηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακασ
+|L|<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λι=
+|L|θους ινα βαλλουσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και
+|L|εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων
+|L|και παρηγεν ουτως <K 9> <V 1> και παραγων ο ις̅
+|L|ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης <V 2> και ηρωτησαν αυτον
+|L|οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββει τις ημαρ=
+|L|τεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+|L|<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις
+|L|αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+|L|<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με
+|L|εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται
+|L|εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του
+|L|κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποι=
+|L|ησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησεν τον
+|L|πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ειπεν
+|L|αυτω υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ
+|L|και νιψαι ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλ=
+|L|θεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γει=
+|F 146r|
+|L|τωνες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι
+|L|τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημε=
+|L|νος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν
+|L|αλλοι δε οτι ομοιος αυτου εστιν εκεινος ελεγεν
+|L|οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ει=
+|L|πεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και ε=
+|L|πεχρησεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υ=
+|L|παγε νιψαι εις την κολυμβηθρα του σιλωαμ
+|L|απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον
+|L|ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+|L|<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυ=
+|L|φλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμουσ
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτησαν αυτον και οι φαρισαιοι πως
+|L|ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον εποι=
+|L|ησεν και επεθηκεν επι τους οφθαλμους μου και
+|L|ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φα=
+|L|ρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα του
+|L|θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον
+|L|πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια
+|L|ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιμ
+|L|τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι
+|L|ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν
+|L|οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι
+|L|ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανε=
+|L|βλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυ=
+|L|του του αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους
+|L|λεγοντες
+|F 146v|
+|L|ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον ελεγετε οτι τυφλος εγεννη=
+|L|θη πως ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν δε
+|L|αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος
+|L|εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως
+|L|δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου
+|L|τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλι=
+|L|κιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου
+|L|λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφο=
+|L|βουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνεβουλευ=
+|L|σαντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογησει
+|L|χν̅ αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο ειπον
+|L|οι γονεις αυτου οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτη=
+|L|σατε <V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον
+|L|ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅
+|L|ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+|L|<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+|L|<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πωσ
+|L|ανεωξεν σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη
+|L|αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι
+|L|παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε
+|L|μαθηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον
+|L|και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε
+|L|του μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν
+|L|οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδα=
+|L|μεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυ=
+|L|τοις εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν οτι υμεις
+|L|ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξε μου τους ο=
+|L|φθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο
+|F 147r|
+|L|θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης ει και το θε=
+|L|λημα αυτου ποιει τουτου ακουει <V 32> εκ του αιωνος
+|L|ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυ=
+|L|φλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅
+|L|ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και
+|L|ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος
+|L|και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων
+|L|αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+|L|<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν τις εστιν κε̅ ινα
+|L|πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εω=
+|L|ρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+|L|<V 39> και ειπεν ο κς̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον
+|L|ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλε=
+|L|ποντες τυφλοι γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φα=
+|L|ρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε
+|L|λεγετε οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων
+|L|μενει <K 10> <V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχο=
+|L|μενος δια της θυρας εις την αυλην αλλα ανα=
+|L|βαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και λη=
+|L|στης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποι=
+|L|μην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρος
+|L|ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει
+|L|και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει
+|L|αυτα <V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλει
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα
+|L|αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+|F 147v|
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξων=
+|L|ται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φω=
+|L|νην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοισ
+|L|<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν οτι εγω ειμι η θυρα
+|L|των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται ει=
+|L|σιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+|L|<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησε=
+|L|ται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρη=
+|L|ση <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα
+|L|κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην
+|L|εχωσιν και περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο
+|L|καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθη=
+|L|σιν υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων
+|L|ποιμην ου ουκ εισιν τα προβατα ιδια θεωρει
+|L|τον λυκον ερχομενον και αφιεισιν τα προβατα
+|L|και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
+|L|τα προβατα <V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μι=
+|L|σθωτος εστιν και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+|L|<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και
+|L|γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει
+|L|με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην
+|L|μου τιθημι υπερ των προβατων <V 16> και αλλα προ=
+|L|βατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κα=
+|L|κεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν
+|L|και γενησωνται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την
+|L|ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει
+|L|αυτην απ εμου αλλ εγω τιθειμι αυτην απ εμ=
+|L|αυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν
+|F 148r|
+|L|εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην
+|L|ελαβον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν
+|L|εν τοις ιουδαιοις εγενετο δια τους λογους τουτουσ
+|L|<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαι=
+|L|νεται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα
+|L|τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαι=
+|L|μονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+|L|<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χει=
+|L|μων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα
+|L|σολομωνος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαι=
+|L|οι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αι=
+|L|ρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ουκ επιστευ=
+|L|σατε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι
+|L|του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου <V 26> αλλ
+|L|υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβα=
+|L|των των εμων καθως ειπον υμιν <V 27> τα προ=
+|L|βατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσ=
+|L|κω αυτα και ακολουθουσιν μοι <V 28> καγω ζωην αι=
+|L|ωνιον διδομι αυτοις και ου μη απωλονται εις τον
+|L|αιωνα και ουχ αρπαση τις αυτα εκ της χειρος
+|L|μου <V 29> ο πη̅ρ ος δεδωκεν μοι μειζων παντων
+|L|εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν αυτα εκ χει=
+|L|ρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβα=
+|L|στασαν ουν παλιν λιθους ινα λιθασωσιν αυτον
+|L|οι ιουδαιοι <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα
+|L|καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δι=
+|L|α ποιων αυτων εργων λιθαζετε με <V 33> απε=
+|L|κριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες πε=
+|F 148v|
+|L|ρι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλα=
+|L|σφημιας και οτι αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+|L|<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμ=
+|L|μενον εν τω̣ νομω̣ υμων εγω ειπα θεοι εστε
+|L|<V 35> ει ουν εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος
+|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+|L|<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅
+|L|ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευ=
+|L|ετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε
+|L|τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε οτι εν ε=
+|L|μοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν
+|L|ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της
+|L|χειρος αυτων <V 40> και διηλθεν παλιν περαν του ι=
+|L|ορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+|L|και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και
+|L|ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ου=
+|L|δεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι του=
+|L|του αληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εκει εις
+|L|αυτον <K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βη=
+|L|θανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της
+|L|αδελφης αυτης <V 2> ην δε μαρια η αλειψασα
+|L|τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις
+|L|θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+|L|<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι
+|L|κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅
+|L|ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον
+|L|αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅
+|L|δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την
+|L|αδελφην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν
+|F 149r|
+|L|οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο
+|L|ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθη=
+|L|ταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν
+|L|αυτω οι μαθηται παλιβ ραββει νυν εζητουν
+|L|σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+|L|<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της
+|L|ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα
+|L|ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλε=
+|L|πει <V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προ=
+|L|σκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα
+|L|ειπεν και μετα τουτα λεγει αυτοις λαζαρος
+|L|ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι
+|L|ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται
+|L|αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ε=
+|L|κεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως
+|L|του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν <V 15> και χαι=
+|L|ρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην ε=
+|L|κει αλλ αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγω=
+|L|μεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελ=
+|L|θων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας
+|L|ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια
+|L|εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δε=
+|L|καπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυ=
+|L|θησαν εις τας περι μαρθαν και μαριαν ινα
+|L|παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου
+|L|αυτω <V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅
+|L|ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω
+|F 149v|
+|L|εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅
+|L|ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει <V 22> αλλα
+|L|και νυν οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι
+|L|ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο α=
+|L|δελφος σου <V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι ανα=
+|L|στησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη
+|L|ο πιστευων εις εμε καν αποθανει ζησεται <V 26> και
+|L|πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη
+|L|εις τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις
+|L|τον κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλ=
+|L|θεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης
+|L|λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει
+|L|σε <V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερ=
+|L|χεται προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις
+|L|την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν
+|L|αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυ=
+|L|της εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ι=
+|L|δοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλ=
+|L|θεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει
+|L|εις το μνημειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν μαρια
+|L|ως απηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επε=
+|L|σεν εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει
+|L|ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος <V 33> ις̅
+|L|ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συν
+|L|αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο
+|L|τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθει=
+|L|κατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+|F 150r|
+|L|<V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> [app][*]&om;[\*][C]ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον[\C][\app] <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ
+|L|ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου ποιησαι ινα μη και ουτος αποθανει <V 38> ις̅ ουν
+|L|παλιν εμβριμησαμενος εν εαυτω ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκει=
+|L|το επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει
+|L|αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅
+|L|ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν
+|L|του θυ̅ <V 41> ηρεν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως
+|L|κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους αυτου
+|L|ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας
+|L|μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις
+|L|αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα
+|L|πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα
+|L|ειπων φωνη μεγαλη ειπεν λαζαρε δευρο εξω
+|L|<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδασ
+|L|και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδα=
+|L|ριω περιεδεδετο και λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε
+|L|αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιου=
+|L|δαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμε=
+|L|νοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+|L|<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους ιουδιους
+|L|και τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+|L|<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνε=
+|L|δριον και ελεγον τι ποιησωμεν οτι ουτος ο
+|L|αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον
+|L|ουτως παντες πιστευουσιν εις αυτον και ελευσονται
+|L|οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνοσ
+|F 150v|
+|L|<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενι=
+|L|αυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ου=
+|L|δεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει υμιν ινα
+|L|εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το
+|L|εθνος απωληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν
+|L|αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προε=
+|L|φητευσεν οτι μελλει ο ις̅ αποθνησκειν υπερ
+|L|του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ι=
+|L|να και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συ=
+|L|ναγαγει εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας
+|L|συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅
+|L|ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαι=
+|L|οις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγ=
+|L|γυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και
+|L|εκει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν
+|L|πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας [ill]προ του πα[\ill]=
+|L|σχα ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν [ill]ουν τον[\ill]
+|L|ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτ[ill]εσ[\ill]
+|L|τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+|L|<V 57> δεδωκησαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντο=
+|L|λην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως
+|L|πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων
+|L|του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος
+|L|ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιη=
+|L|σαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει
+|L|ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+|L|<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πι=
+|L|στικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
+|L|μαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου
+|F 151r|
+|L|η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+|L|<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμω=
+|L|νος ισκαριωτης ο μελλον αυτον πα̣ραδιδοναι
+|L|<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δη=
+|L|ναριων και εδωθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ
+|L|οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι
+|L|κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλ=
+|L|λομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ α=
+|L|φες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου
+|L|τετηρηκεν αυτω <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε
+|L|εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει
+|L|εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και
+|L|τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λα=
+|L|ζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι υπηγον των
+|L|ιουδαιων και επιστευον εις αυτον
+|L|<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην
+|L|ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ε=
+|L|λαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απαν=
+|L|τησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος
+|L|ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθωσ
+|L|εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ σιων
+|L|ιδου γαρ ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος
+|L|επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν
+|L|οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξα=
+|L|σθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυ=
+|L|τω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον
+|F 151v|
+|L|λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυ=
+|L|τον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο ο=
+|L|χλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποιηκεναι το
+|L|σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους
+|L|θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ο=
+|L|λος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε τινες ελληνων
+|L|των αναβαινοντων ινα προσκυνησουσιν εν τη εορ=
+|L|την <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθ=
+|L|σαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες
+|L|κυριε θελωμεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και
+|L|λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος
+|L|λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων
+|L|εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πε=
+|L|σων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενη εαν
+|L|δε αποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων την
+|L|ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην
+|L|αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυ=
+|L|την <V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθειτω
+|L|και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και
+|L|εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+|L|<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με
+|L|εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις
+|L|την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα
+|L|ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και
+|L|παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας
+|L|ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγε=
+|L|λος αυτω [app][*]λελακεν [\*][C]λελαληκεν[\C][\app] <V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου
+|L|δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμασ
+|L|<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων
+|F 152r|
+|L|του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω εαν
+|L|υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θα=
+|L|νατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη
+|L|αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου
+|L|οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις δει
+|L|υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅
+|L|του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον
+|L|χρονον το φως μεθ υμων εστιν περιπατειτε
+|L|εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλα=
+|L|βη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδε που
+|L|υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το
+|L|φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+|L|<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμ=
+|L|προσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον <V 38> ινα
+|L|ο λογος πληρωθη ησαιου του προφητου ον
+|L|ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και
+|L|ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη <V 39> δια
+|L|τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν
+|L|ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους
+|L|και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ι=
+|L|δωσιν τοις οφθαλμοις και νοησω τη καρδια και
+|L|επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους <V 41> ταυτα
+|L|ειπεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυτου και
+|L|ελαλησεν περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των
+|L|αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα
+|L|δια τους φαρισαιους ουχ [app][*][ill]1[\ill]μολογουν[\*][C]ομολογουν[\C][\app] ινα μη α=
+|L|ποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ
+|F 152v|
+|L|μαλλον την δοξαν των αν̅ων ηπερ την δοξαν του θυ̅
+|L|<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πι=
+|L|στευει εις εμε αλλ εις τον αποστειλαντα με <V 45> και ο θε=
+|L|ωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με <V 46> εγω
+|L|φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις
+|L|εμε εν τη σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουση
+|L|των ρηματων και [app][*]&om;[\*][C]μη[\C][\app] πιστευση εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω
+|L|τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων
+|L|τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος
+|L|ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη η=
+|L|μερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πε=
+|L|μψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω
+|L|και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιω=
+|L|νιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκεν μοι ο
+|L|πη̅ρ μου ουτω λαλω <K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πα=
+|L|σχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα με=
+|L|ταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπη=
+|L|σας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπη=
+|L|σεν αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου του
+|L|διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα
+|L|σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις
+|L|τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς
+|L|τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν
+|L|τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+|L|<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν
+|L|τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω
+|L|ο ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα
+|L|πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις
+|F 153r|
+|L|τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο
+|L|εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε με=
+|L|τα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης
+|L|τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ ε=
+|L|μου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους
+|L|ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την
+|L|κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|ο λελουμενος ου εχει χρειαν η τους ποδας
+|L|νιψασθαι μονον αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις
+|L|καθαροι εσται αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει γαρ τον πα=
+|L|ραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες
+|L|καθαροι εσται <V 12> οτε ουν ενιψεν τους πο=
+|L|δας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων
+|L|παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πε=
+|L|ποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και
+|L|ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ε=
+|L|νιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκα=
+|L|λος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδασ
+|L|<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποι=
+|L|ησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+|L|<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξε=
+|L|λεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρω=
+|L|γων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την
+|L|πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γε=
+|L|νεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+|L|<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα
+|F 153v|
+|L|πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμ=
+|L|βανει τον πεμψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδω=
+|L|σει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακει=
+|L|μενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του
+|L|ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων πε=
+|L|τρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> επι=
+|L|πεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει
+|L|αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> απεκριναται αυτω ο ις̅
+|L|εκεινος εστιν ο εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω
+|L|και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμω=
+|L|νος ισκαριωτη <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν
+|L|εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο
+|L|ποιεις ποιησον ταχειον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των
+|L|ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ
+|L|εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας
+|L|οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχωμεν
+|L|εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων
+|L|ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε
+|L|νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+|L|<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον
+|L|εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι
+|L|μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως
+|L|ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην
+|L|καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+|L|καθως ηγαπησα υμας ινα αγαπατε αλληλουσ
+|F 154r|
+|L|<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε
+|L|εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω
+|L|σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυ=
+|L|τω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυ=
+|L|τω σιμων πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι α=
+|L|κολουθεισαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ
+|L|φωνηση εως ου απαρνησει με τρις <K 14> <V 1> μη
+|L|ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον
+|L|θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς
+|L|μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευ=
+|L|ομαι ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω ετοι=
+|L|μασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραλη=
+|L|ψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και
+|L|υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον
+|L|οιδατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδα=
+|L|μεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδε=
+|L|ναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια
+|L|και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι ε=
+|L|μου <V 7> ει εγνωκητε με και τον πρ̅α μου εγνωκητε
+|L|αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε
+|L|αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν
+|L|τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσου=
+|L|τον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με
+|L|φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πρ̅α
+|L|και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει
+|L|ημιν <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ
+|L|εν εμοι εστιν
+|F 154v|
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω
+|L|ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+|L|<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι
+|L|εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευε=
+|L|τε μοι <V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις ε=
+|L|με τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζο=
+|L|να τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευο=
+|L|μαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου
+|L|τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅ <V 14> εαν αι=
+|L|τησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω <V 15> εαν α=
+|L|γαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω
+|L|ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν
+|L|ινα μενει μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αλη=
+|L|θειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει
+|L|αυτω ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτω
+|L|οτι παρ υμιν μενει και εν υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω
+|L|υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μικρον
+|L|και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε
+|L|με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι <V 20> εν εκεινη τη
+|L|ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υ=
+|L|μεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου
+|L|και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε
+|L|αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου
+|L|και εγω αγαπησω αυτον και εμφανησω αυτω εμαυτον
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγο=
+|L|νεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω
+|L|κοσμω <V 23> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγα=
+|L|πα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπη=
+|L|σει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην
+|L|παρ αυτω ποιησωμεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λο=
+|L|γους μου ου τηρει
+|F 155r|
+|L|και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του
+|L|πεμψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υ=
+|L|μιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α
+|L|το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου
+|L|εκεινος υμας [app][*]διδαξ[ill]1[\ill][\*][C]διδαξει[\C][\app] παντα και υπομνησει υμας
+|L|παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιειμι υμιν
+|L|ειρηνην την εμην διδομι υμιν ου καθως ο κο=
+|L|σμος διδωσιν εγω διδομι υμιν μη ταρα=
+|L|σεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσα=
+|L|τε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς
+|L|υμας ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον
+|L|πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων
+|L|μου εστιν <V 29> και νυν ειρηκα υμιν προ του γενεσθαι
+|L|ινα οταν γενηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι
+|L|πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κο=
+|L|σμου τουτου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και κα=
+|L|θως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως και ποιω
+|L|εγερθητε αγωμεν εντευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμ=
+|L|πελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος
+|L|εστιν <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρ=
+|L|πον αιρει αυτο και παν το καρπον φερων κα=
+|L|θαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερει <V 3> ηδη
+|L|υμεις καθαροι εσται δια τον λογον ον λελαλη=
+|L|κα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν κα=
+|L|θως το κλημα ου δυνατε καρπον φερειν ε=
+|L|αν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις
+|L|εαν μη εν εμοι μηνητε <V 5> εγω ειμι η αμ=
+|L|πελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι
+|L|καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι
+|F 155v|
+|L|χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις
+|L|μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηραν=
+|L|θη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσι και
+|L|καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα
+|L|μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησησθε και
+|L|γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου
+|L|ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι
+|L|μαθηται <V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω
+|L|ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+|L|<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη
+|L|αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου
+|L|τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υ=
+|L|μιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν
+|L|η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως
+|L|ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην
+|L|ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φι=
+|L|λων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε ο=
+|L|σα εγω ενετειλαμην <V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους
+|L|οτι ο δουλος ουκ οιδεν το τι ποιει ο κυριος αυτου
+|L|υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρησα υμιν <V 16> ουχ υμεις
+|L|με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας ι=
+|L|να υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρ=
+|L|πος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε
+|L|τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλουσ
+|L|<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρω=
+|L|τον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε
+|L|ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κο=
+|L|σμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ
+|F 156r|
+|L|του κοσμου δια τουτο μιση υμας ο κοσμος <V 20> μνη=
+|L|μονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δου=
+|L|λος μειζων του κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν
+|L|και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και
+|L|τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα
+|L|παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι
+|L|ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον
+|L|και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε
+|L|προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας
+|L|αυτων <V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μιση
+|L|<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος
+|L|εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε εωρα=
+|L|κασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος
+|L|εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+|L|<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμ=
+|L|ψω παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρ=
+|L|μαρτυρησει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρει=
+|L|τε οτι απ αρχης μετ εμου εσται <K 16> <V 1> ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν [app][*]ιν[ill]1[\ill][\*][C]ινα μη[\C][\app] μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυ=
+|L|ναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχεται
+|L|ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λα=
+|L|τρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυτα
+|L|ποιησωσιν οτι ουκ οιδασιν τον πρ̅α μου ουδε ε=
+|L|με <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελ=
+|L|θη η ωρα μνημονευετε αυτων οτι εγω ειπον
+|L|υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον
+|L|οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμ=
+|F 156v|
+|L|ψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεισ
+|L|<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρω=
+|L|κεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθειαν λε=
+|L|γω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν
+|L|γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευ=
+|L|σεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον
+|L|προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον
+|L|περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρι=
+|L|σεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν
+|L|εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον
+|L|πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε
+|L|κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+|L|<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βαστα=
+|L|ζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκεινος οδηγησει υ=
+|L|μας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λα=
+|L|ληση αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαληση
+|L|και τα ερχομενα αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δο=
+|L|ξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον ο=
+|L|τι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με ο=
+|L|τι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μα=
+|L|θητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο
+|L|λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μι=
+|L|κρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+|L|<V 18> ελεγον ουν τουτο [app][*]&om;[\*][C]τι[\C][\app] εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οι=
+|L|δαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον
+|L|ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε
+|L|μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε
+|F 157r|
+|L|κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυ=
+|L|πη υμων εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τι=
+|L|κτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε
+|L|γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλι=
+|L|ψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον
+|L|κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην εχετε παλιν δε ο=
+|L|ψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την
+|L|χαραν υμων ουδεις αιρει <V 23> και εν εκεινη τη ημερα
+|L|εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι
+|L|μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε
+|L|ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ι=
+|L|να η χαρα υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα
+|L|εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα
+|L|οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα
+|L|παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> εν ε=
+|L|κεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησησθε
+|L|και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α μου
+|L|περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι
+|L|υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι
+|L|εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς
+|L|και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιειμι τον
+|L|κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν
+|L|αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λα=
+|L|λεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν
+|L|οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ε=
+|L|ρωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλ=
+|L|θες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορ=
+|L|πισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον
+|F 157v|
+|L|αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+|L|<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε
+|L|εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νε=
+|L|νικηκα τον κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και
+|L|επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπεν
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και
+|L|ο υς̅ σου δοξασει σε <V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν
+|L|πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυ=
+|L|τοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη
+|L|ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον α=
+|L|πεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης
+|L|το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+|L|<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη
+|L|η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφα=
+|L|νερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι
+|L|εκ του κοσμου συ ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και
+|L|τον λογον σου τετηρηκασιν <V 7> νυν εγνωκαν οτι
+|L|παντα οσα δεδωκας μοι <V 8> δεδωκα αυτοις και αυτοι
+|L|ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλ=
+|L|θον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω
+|L|περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω
+|L|αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν <V 10> και τα ε=
+|L|μα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασε εν
+|L|αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι
+|L|εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι
+|L|πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δε=
+|L|δωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις εσμεν
+|L|<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν
+|L|αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ε=
+|L|φυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅
+|F 158r|
+|L|της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε
+|L|προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα
+|L|εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην
+|L|εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου
+|L|και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του
+|L|κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ
+|L|ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα
+|L|τηρησεις αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου
+|L|ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγι=
+|L|ασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αλη=
+|L|θεια εστιν <V 18> καθως πε̅ρ απεστειλας με εις τον
+|L|κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και
+|L|υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυ=
+|L|τοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι
+|L|τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των
+|L|πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ι=
+|L|να παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω
+|L|εν σοι ινα και αυτοι εν ωσιν ινα ο κοσμος πι=
+|L|στευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δο=
+|L|ξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν
+|L|εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις
+|L|και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και
+|L|ινα γνω ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και
+|L|ηγαπησα αυτους καθως εμε ηγαπησασ
+|L|<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω
+|L|κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την
+|L|δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγα=
+|L|πησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων
+|F 158v|
+|L|και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη
+|L|ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοισ
+|L|<K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου
+|L|περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος
+|L|εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδη δε και ιουδας τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη
+|L|ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας
+|L|λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρι=
+|L|σαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμ=
+|L|παδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα επερ=
+|L|χομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα
+|L|ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο πα=
+|L|ραδιδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι
+|L|εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+|L|<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησεν τινα ζητειτε
+|L|οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅
+|L|ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφε=
+|L|τε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν
+|L|οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+|L|<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην
+|L|και επεσεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου
+|L|το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχοσ
+|L|<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου
+|L|εις την θηκην το ποτηριον ο εδωκεν μοι ο
+|L|πη̅ρ ου μη πιω αυτω <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλι=
+|L|αρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον
+|L|τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον
+|L|προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα
+|L|ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας
+|F 159r|
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει εναν
+|L|αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολουθει δε
+|L|σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθη=
+|L|της εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνει=
+|L|σηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεωσ
+|L|<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλ=
+|L|θεν ουν ο μαθητης εκεινος και ειπεν τη θυρορω και
+|L|εισηγαγεν τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη
+|L|η θυρορος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων η
+|L|του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+|L|<V 18> ειστηκησαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν
+|L|πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο
+|L|ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενοσ
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μα=
+|L|θητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+|L|<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλη=
+|L|σα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγω=
+|L|γη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερ=
+|L|χονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με
+|L|ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ε=
+|L|λαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρ=
+|L|εστηκως εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως
+|L|αποκρινει τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου
+|L|ει δε καλως τι με δαιρεις <V 24> απεστειλεν αυτον
+|L|ο αννας προς καιαφαν δεδεμενον τον αρχιερεα
+|L|<V 25> ην δε πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυ=
+|L|τω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρ=
+|F 159v|
+|L|νησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ
+|L|των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκο=
+|L|ψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κη=
+|L|πω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος και
+|L|ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν τον
+|L|ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια
+|L|και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιαν=
+|L|θωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα ε=
+|L|<V 29> ξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπεν
+|L|τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+|L|<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην κακοποιος
+|L|ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις
+|L|και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον
+|L|ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι
+|L|ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν
+|L|σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+|L|<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος
+|L|και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων <V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου
+|L|συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι περι εμου ειπον <V 35> απε=
+|L|κριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το
+|L|εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι
+|L|τι εποιησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη
+|L|ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου
+|L|τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι
+|L|εμοι ηγωνισαντο ινα μη παραδωθω τοις ιουδαι=
+|L|οις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ
+|L|απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω
+|F 160r|
+|L|εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον
+|L|κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων
+|L|εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει
+|L|αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο
+|L|ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει
+|L|αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω
+|L|εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον
+|L|βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν πα=
+|L|λιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βα=
+|L|ραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε
+|L|ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσεν
+|L|<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακαν=
+|L|θων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον
+|L|πορφυρουν περιεβαλον αυτω <V 3> και ελεγον
+|L|χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω
+|L|ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο
+|L|πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω
+|L|ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρι=
+|L|σκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακαν=
+|L|θινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον
+|L|και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδον αυ=
+|L|τον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν
+|L|λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον
+|L|λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και
+|L|σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω ε=
+|L|ν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιου=
+|L|δαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον
+|L|ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ του θυ̅ εποι=
+|L|ησεν
+|F 160v|
+|L|<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον
+|L|μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον
+|L|παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ απο=
+|L|κρισιν ουκ εδωκεν αυτον <V 10> λεγει ουν αυτω
+|L|ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσι=
+|L|αν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+|L|<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κα=
+|L|τ εμου ει μη ην σοι δεδωμενον ανωθεν
+|L|δια τουτο ο παραδιδους μαι σοι μειζονα αμαρτιαν
+|L|εχει <V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον
+|L|οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απο=
+|L|λυσεις ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βα=
+|L|σιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+|L|<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον μαλ=
+|L|λον εφοβηθη ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν
+|L|επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρω=
+|L|τον εβραιστι δε γαββαθα <V 14> ην δε παρασκευη
+|L|του πασχα ωρα δε [app][*]ω[\*][C]ωσει[\C][\app] εκτη και λεγει τοις ιου=
+|L|δαιοις ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν
+|L|αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πι=
+|L|λατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απε=
+|L|κριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα
+|L|ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν
+|L|αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελα=
+|L|βον δε τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυ=
+|L|του εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον
+|L|ος λεγεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον ε=
+|L|σταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευ=
+|L|θεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψεν
+|L|δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου
+|F 161r|
+|L|ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των
+|L|ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανε=
+|L|γνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της
+|L|πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμ=
+|L|μενον εβραιστη ελληνιστη ρωμαιστη <V 21> ελεγον
+|L|ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων
+|L|μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι ε=
+|L|κεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+|L|<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+|L|<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελα=
+|L|βον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη
+|L|εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα
+|L|ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαν=
+|L|τος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη
+|L|σχισωμεν αυτον αλλα λαχομεν περι αυτου τι=
+|L|νος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα
+|L|διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον
+|L|ιματισμον μου εβαλλον κληρον οι μεν ουν
+|L|στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ειστηκησαν
+|L|δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη
+|L|της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια
+|L|η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μα=
+|L|θητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι
+|L|αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη
+|L|ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελα=
+|L|βεν αυτην ο μαθητης εκεινος εις τα ιδια
+|L|<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τεταιλεσται ινα
+|L|τελειωθη η γραφη λεγει διψω <V 29> σκευος ουν
+|L|εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον
+|L|οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν
+|F 161v|
+|L|αυτου τω στοματι <V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν
+|L|τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδω=
+|L|κεν το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του
+|L|στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη
+|L|ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββα=
+|L|του ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν
+|L|αυτων τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρα=
+|L|τιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη
+|L|και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω <V 33> επι δε
+|L|τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα
+|L|ου κατεαξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατι=
+|L|ωτων λογχη αυτου την πλευραν ενοιξεν και
+|L|ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως
+|L|μεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια
+|L|αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υ=
+|L|μεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η
+|L|γραφη πληρωθη <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει
+|L|οψονται εις ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> μετα ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσηφ ο
+|L|απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμ=
+|L|μενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη
+|L|το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλ=
+|L|θεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅ <V 39> ην δε και νικο=
+|L|δημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φε=
+|L|ρων μιγμα σμυρνης και αλωης ωσει λιτρας εκα=
+|L|τον <V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν
+|L|αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως
+|L|εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν
+|L|τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω
+|L|μνημειον καινον εν ω ουδεις ουδεπω ετεθη
+|F 162r|
+|L|<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι
+|L|εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+|L|<K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη
+|L|ερχεται πρωι σκοτειας ετι ουσης εις το μνημειον
+|L|και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+|L|<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς
+|L|τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυ=
+|L|τοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδα=
+|L|μεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης
+|L|προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθε πρω=
+|L|τος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κειμε=
+|L|να τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερχεται
+|L|ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν
+|L|πρωτος εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια
+|L|κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφα=
+|L|λης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα
+|L|χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> το=
+|L|τε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων
+|L|πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+|L|<V 9> ουδεπω γαρ ηδησαν την γραφην οτι δει αυτον
+|L|εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν παλιν
+|L|προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε
+|L|ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν ε=
+|L|κλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο
+|L|αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς
+|L|τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο
+|L|το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι
+|L|γυναι τι κλεεις τινα ζητεις λεγει αυτοις
+|F 162v|
+|L|οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+|L|<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφει εις τα οπισω και θεω=
+|L|ρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδη οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη
+|L|δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κυριε
+|L|ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον
+|L|καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στρα=
+|L|φεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνει ο λεγεται δι=
+|L|δασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ
+|L|αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς
+|L|τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω
+|L|προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+|L|<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις
+|L|μαθηταις οτι εωρακεν τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυ=
+|L|τοις <V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια
+|L|των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου η=
+|L|σαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ι=
+|L|ουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυ=
+|L|τοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυ=
+|L|τοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχα=
+|L|ρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απε=
+|L|σταλκεν με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο
+|L|ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α
+|L|αγιον <V 23> αν τινων αφιετε τας αμαρτιας αφι=
+|L|ενται αυτοις αν τινων κρατηται κεκρατηνται
+|L|<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος δι=
+|L|δυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον
+|L|ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅
+|L|ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου
+|F 163r|
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου
+|L|εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου
+|L|εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και
+|L|μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται
+|L|αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυ=
+|L|ρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν
+|L|ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον
+|L|δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και
+|L|φερε την χειραν σου και βαλε εις την πλευραν μου
+|L|και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απε=
+|L|κριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅
+|L|μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπι=
+|L|στευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντ(ες)
+|L|<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅
+|L|ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γε=
+|L|γραμμενα εν τω βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γε=
+|L|γραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ εστιν ο χς̅
+|L|ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζω=
+|L|ην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+|L|<K 21><V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μα=
+|L|θηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων επι της
+|L|θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε
+|L|ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λε=
+|L|γομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα
+|L|της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι
+|L|εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων
+|L|πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχο=
+|L|μεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις
+|L|το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επια=
+|L|σαν ουδεν
+|F 163v|
+|L|<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου
+|L|μεντοι ηδησαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν <V 5> λεγει ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχητε
+|L|απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βα=
+|L|λετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευ=
+|L|ρησετε εβαλλον ουν και ουκ ετι αυτω ελκυσαι ισ=
+|L|χυσαν απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν
+|L|ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω
+|L|ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν
+|L|τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και
+|L|εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μα=
+|L|θηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν
+|L|απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συ=
+|L|ροντες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβη=
+|L|σαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην
+|L|και οψαριον επικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+|L|<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον επι την
+|L|γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκον=
+|L|τατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δι=
+|L|κτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε
+|L|ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ
+|L|τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅
+|L|και λαμβανει τον αρτον και διδοσιν αυτοις και το
+|L|οψαριον ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανε=
+|L|ρωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+|L|<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω σιμων
+|L|ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι
+|L|κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα
+|L|αρνια μου <V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων
+|F 164r|
+|L|ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμενε τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα
+|L|φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω
+|L|το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παν=
+|L|τα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου <V 18> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οταν ης νεοτερος εζωννυες εαυ=
+|L|τον και περιεπατης οπου ηθελες οταν δε
+|L|γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζω=
+|L|ση και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπεν ση=
+|L|μαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο
+|L|ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις
+|L|δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα
+|L|ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δει=
+|L|πνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο
+|L|παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων ο πετρος
+|L|λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς
+|L|σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος
+|L|ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκει=
+|L|νος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅
+|L|οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω με=
+|L|νειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο
+|L|μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας
+|L|ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια αυτου <V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν
+|L|ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον
+|L|οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βι=
+|L|βλια αμην
+|L|<K 22> <V 0> τελος του κατα ιωαννην ευαγγελιου αμην
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_EP_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_EP_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_EP_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,2081 @@
+{Status:
+G-A Number: 1424
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 131r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Eirini Panou
+Transcription begun: October 9 2010
+Transcription finished: December 9 2010
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (>) - Yes: on the following folios 145v,163v
+ Obeloi (†) - Yes: on F 137v, ch5v4. The symbol used is ※.
+
+
+Other remarks: it is a commentary manuscript with commentary text surrounding the biblical text. The commentary is written in a different hand. }
+
+|F 131r|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> ευαγγελιoν κατα ιωαννην
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην o λoγoς και o λoγoς ην πρoς τoν θν̅
+|L|και θς̅ ην o λoγoς <V 2> oυτoς ην εν αρχη πρoς τoν
+|L|θν̅ <V 3> παντα δι αυτoυ εγενετo και χωρις αυτoυ
+|L|εγενετo oυδε εν o γεγoνεν <V 4> εν αυτω ζωη ην
+|L|και η ζωη ην τo φως των αν̅ων <V 5> και τo φως
+|L|εν τη σκoτια φαινει και η σκoτια αυτo oυ κατε=
+|L|λαβεν <V 6> εγενετo αν̅oς απεσταλμενo πα=
+|L|ρα θυ̅ oνoμα αυτω ιωαννης <V 7> oυτoς ηλθεν
+|L|εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι τoυ φω=
+|L|τoς ινα παντες πιστευσωσι δι αυτoυ <V 8> oυκ ην
+|L|εκεινoς τo φως αλλ ινα μαρτυρηση περι τoυ
+|L|φωτoς <V 9> ην τo φως τo αληθεινoν o φωτι=
+|L|ζει παντα αν̅oν ερχoμενoν εις τoν κoσμoν <V 10> εν τω
+|L|κoσμω ην και o κoσμoς δι αυτoυ εγενετo και o κo=
+|L|σμoς αυτoν oυκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθεν
+|L|και oι ιδιoι αυτoν oυ παρελαβoν <V 12> oσoι δε ελα=
+|L|βoν αυτoν εδωκεν αυτoις εξoυσιαν τεκνα
+|L|θυ̅ γενεσθαι τoις πιστευoυσιν εις τo oνoμα αυτoυ
+|L|<V 13> oι oυκ εξ αιματων oυδε εκ θεληματoς σαρ=
+|L|κoς oυδε εκ θεληματoς ανδρoς αλλ εκ
+|L|θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και o λoγoς σαρξ εγε=
+|L|νετo και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα
+|L|την δoξαν αυτoυ δoξαν ως μoνoγενoυ πα=
+|L|ρα πρ̅ς πληρης χαριτoς και αληθειασ
+|L|<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτoυ και κεκραγεν λεγων
+|L|oυτoς ην oν ειπoν o oπισω μoυ ερχoμενoς
+|L|εμπρoσθεν μoυ γεγoνεν oτι πρωτoς μoυ ην
+|F 131v|
+|L|<V 16> και εκ τoυ πληρωματoς αυτoυ ημεις παντες
+|L|ελαβoμεν και χαριν αντι χαριτoς <V 17> oτι o νoμoς
+|L|δια μωσεως εδωθη η χαρις και η αληθεια δια
+|L|ιυ̅ χυ̅ εγενετo <V 18> θν̅ oυδεις εωρακεν
+|L|πωπoτε o μoνoγενης υς̅ o ων εις τoν κoλπoν
+|L|τoυ πρ̅ς εκεινoς εξηγησατo <V 19> και αυτη εστιν
+|L|η μαρτυρια τoυ ιωαννoυ oτε απεστειλαν oι ι=
+|L|oυδαιoι πρoς αυτoν εξ ιερoσoλυμων ιερεις και
+|L|λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτoν συ τις ει <V 20> και
+|L|oμoλoγησεν και oυκ ηρνησατo και oμoλoγησεν
+|L|oτι oυκ ειμι εγω o χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτoν
+|L|τι oυν ηλιας ει συ και λεγει oυκ ειμι o πρoφη=
+|L|της ει συ και απεκριθη oυ <V 22> ειπoν oυν αυτω
+|L|τις ει ινα απoκρισιν δωμεν τoις πεμψασιν
+|L|ημας τι λεγεις περι σεαυτoυ <V 23> εφη εγω
+|L|φωνη βoωντoς εν τη ερημω ευθυνατε την
+|L|oδoν κυ̅ καθως ειπεν ησαιας o πρoφητησ
+|L|<V 24> και oι απεσταλμενoι ησαν εκ των φαρισαιων
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτoν και ειπoν αυτω τι oυν βα=
+|L|πτιζεις ει συ oυκ ει o χς̅ oυτε ηλιας oυτε o πρo=
+|L|φητης <V 26> απεκριθη αυτoις o ιωαννης
+|L|λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεστoς δε
+|L|υμων εστηκεν oν υμεις oυκ oιδατε <V 27> αυτoς
+|L|εστιν o oπισω μoυ ερχoμενoς oς εμπρoσ=
+|L|θεν μoυ γεγoνεν oυ εγω oυκ ειμι αξιoς ινα
+|L|λυσω αυτoυ τoν ιμαντα τoυ υπoδηματoς
+|L|<V 28> ταυτα εν βηθαβιαν εγενετo περαν τoυ ιoρδα=
+|L|νoυ oπoυ ην ιωαννης βαπτιζων
+|F 132r|
+|L|<V 29> τη επαυριoν βλεπει τoν ιν̅ ερχoμενoν πρoς
+|L|αυτoν και λεγει ιδε o αμνoς τoυ θυ̅ o αιρων την
+|L|αμαρτιαν τoυ κoσμoυ <V 30> oυτoς εστιν περι
+|L|oυ εγω ειπoν oπισω μoυ ερχεται ανηρ oς
+|L|εμπρoσθεν μoυ γεγoνεν oτι πρωτoς μoυ ην
+|L|<V 31> καγω oυκ ηδειν αυτoν αλλ ινα φανερωθη τω
+|L|ιη̅λ δια τoυτo ηλθoν εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+|L|<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων oτι τεθε=
+|L|αμαι τo πν̅α καταβαινoν ωσει περιστεραν
+|L|εξ oυ̅νoυ και ερχoμενoν επ αυτoν <V 33> καγω oυκ
+|L|ιδειν αυτoν αλλ o πεμψας με βαπτιζειν εν υ=
+|L|δατι εκεινoς μoι ειπεν εφ oν αν ιδης
+|L|τo πν̅α καταβαινoν και μενoν επ αυτoν oυτoς
+|L|εστιν o βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρα=
+|L|κα και μεμαρτυρηκα oτι oυτoς εστιν o υς̅ τoυ
+|L|θυ̅ <V 35> τη επαυριoν παλιν ειστη=
+|L|κει o ιωαννης και εκ των μαθητων αυτoυ δυo
+|L|<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατoυντι λεγει ιδε
+|L|o αμνoς τoυ θυ̅ <V 37> και ηκoυσαν αυτoυ oι δυo μαθη=
+|L|ται λαλoυντoς και ηκoλoυθησαν τω ιυ̅ <V 38> στρα=
+|L|φεις δε o ις̅ και θεασαμενoς αυτoυς ακoλoυ=
+|L|θoυντας λεγει αυτoις τι ζητειτε oι δε
+|L|ειπoν ραββι o λεγεται μεθερμηνευo=
+|L|μενoν διδασκαλε πoυ μενεις <V 39> λεγει αυτoις
+|L|ερχεσθε και ιδετε ηλθoν και ιδoν πoυ μενει
+|L|και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην
+|L|ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας o αδελ=
+|L|φoς σιμωνoς πετρoυ εις εκ των δυo των ακoυ=
+|L|σαντων παρα ιωαννoυ και ακoλoυθησαντων αυτω
+|F 132v|
+|L|<V 41> ευρισκει oυτoς τoν αδελφoν τoν ιδιoν σιμωνα
+|L|και λεγει αυτω ευρηκαμεν τoν μεσσιαν o εστιν
+|L|μεθερμηνευoμενoν χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτoν πρoς
+|L|τoν ιν̅ εμβλεψας δε αυτω o ις̅ ειπεν συ ει σι=
+|L|μων o υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας o ερμη=
+|L|νευεται πετρoς <V 43> τη επαυριoν ηθε=
+|L|λησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκη
+|L|φιλιππoν και λεγει αυτω ακoλoυθει μoι <V 44> ην δε
+|L|o φιλιππoς απo βηθσαιδα εκ της πoλεως
+|L|ανδρεoυ και πετρoυ <V 45> ευρισκει φιλιππoς τoν να=
+|L|θαναηλ και λεγει αυτω oν εγραψε μωσης εν
+|L|τω νoμω και oι πρoφηται ευρηκαμεν ιν̅ τoν υν̅
+|L|ιωσηφ τoν απo ναζαρεθ <V 46> και ειπεν αυτω να=
+|L|θαναηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθoν ειναι
+|L|λεγει αυτω φιλιππoς ερχoυ και ιδε <V 47> ιδεν
+|L|o ις̅ τoν ναθαναηλ ερχoμενoν πρoς αυτoν και
+|L|λεγει περι αυτoυ ιδε αληθως ισραηλιτης
+|L|εν ω δoλoς oυκ εστιν <V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ πo=
+|L|θεν με γινωσκεις απεκριθη o ις̅ και λεγει αυτω
+|L|πρo τoυ σε φιλιππoν φωνησαι oντα υπo την
+|L|συκην ιδoν σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτω ραββει συ ει o υς̅ τoυ θυ̅ συ ει o βα=
+|L|σιλευς τoυ ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|oτι ειπoν σoι ιδoν σε υπoκατατω της συκης
+|L|πιστευεις μειζω τoυτoν oψη <V 51> και λεγει αυτω
+|L|αμην αμην λεγω σoι απ αρτι oψεσθε τoν oυ̅νoν
+|L|ανεωγωτα και τoυς αγγελoυς τoυ θυ̅ αναβαινoν=
+|L|τας και καταβαινoντας επι τoν υν̅ τoυ αν̅oυ
+|L|<K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμoς εγενετo εν κανα
+|F 133r|
+|L|της γαλιλαιας και ην η μητηρ τoυ ιυ̅ εκει <V 2> ε=
+|L|κληθη δε και o ις̅ και oι μαθηται αυτoυ εις τoν γα=
+|L|μoν <V 3> και υστερησαντoς oινoυ λεγει η μητηρ τoυ ιυ̅
+|L|πρoς αυτoν oινoν oυκ εχoυσιν <V 4> λεγει αυτη o ις̅
+|L|τι εμoι και συ γυναι oυπω ηκει η ωρα μoυ <V 5> λε=
+|L|γει η μητηρ αυτoυ τoις διακoνoις o τι αν λεγει
+|L|υμιν πoιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθι=
+|L|ναι εξ κειμεναι κατα τoν καθαρισμoν των ιoυ=
+|L|δαιων χωρoυσαι ανα μετριτας δυo η τρεισ
+|L|<V 7> λεγει αυτoις o ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατoς
+|L|και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτoις
+|L|αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω
+|L|και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατo o αρχιτρικλι=
+|L|νoς τo υδωρ oινoν γεγενημενoν και oυκ ηδει πo=
+|L|θεν εστιν oι δε διακoνoι ηδεισαν oι ηντληκo=
+|L|τες τo υδωρ φωνει τoν νυμφιoν o αρχιτρι=
+|L|κλινoς <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅oς πρωτoν
+|L|τoν καλoν oινoν τιθησι και oταν μεθυσθωσιν
+|L|τoτε τoν ελασσω̣ συ τετηρηκας τoν καλoν oι=
+|L|νoν εως αρτι <V 11> ταυτην την αρχην επoιησεν και
+|L|των σημειων o ις̅ εν κανα της γαλιλαιας
+|L|εφανερωσε την δoξαν αυτoυ και επιστευσαν
+|L|εις αυτoν oι μαθηται αυτoυ <V 12> μετα
+|L|ταυτα κατεβη o ις̅ εις καπερναoυμ αυτoς και η
+|L|μη̅ρ αυτoυ και oι αδελφoι αυτoυ και oι μαθηται αυ=
+|L|τoυ και εκει εμειναν oυ πoλλας ημερας
+|L|<V 13> και εγγυς ην τo πασχα των ιoυδαιων και ανεβη
+|L|oις εις ιερoσoλυμα o ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω
+|L|τoυς πωλoυντας βoας και πρoβατα και περιστερας
+|F 133v|
+|L|και τoυς κερματιστας καθημενoυς <V 15> και πoιησας
+|L|φραγελιoν εκ σχoινιων παντας εξεβαλεν εκ
+|L|τoυ ιερoυ τα τε πρoβατα και τoυς βoας και των
+|L|κoλυβιστων εξεχεε τo κερμα και τας τραπε=
+|L|ζας ανεστρεψεν <V 16> και τoις τας περιστερας πωλoυσιν
+|L|ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη πoιειτε τoν
+|L|oικoν τoυ πρ̅ς μoυ oικoν εμπoριoυ <V 17> εμνησθη=
+|L|σαν δε oι μαθηται αυτoυ oτι γεγραμμενoν
+|L|εστιν o ζηλoς τoυ oικoυ σoυ καταφαγεται με
+|L|<V 18> απεκριθησαν oυν oι ιoυδαιoι και ειπoν αυτω
+|L|τι σημειoν δεικνυεις ημιν oτι ταυτα πoιεισ
+|L|<V 19> απεκριθη o ις̅ και ειπεν αυτoις λυσατε τoν ναoν
+|L|τoυτoν και εν τρισιν ημεραις εγειρω αυτoν <V 20> ει=
+|L|πoν oυν oι ιoυδαιoι τεσσαρακoντα και εξ ετε=
+|L|σιν ωκoδoμηθη o ναoς oυτoς και συ εν τρισιν η=
+|L|μεραις εγειρεις αυτoν <V 21> εκεινoς δε ελεγεν
+|L|περι τoυ ναoυ τoυ σωματoς αυτoυ <V 22> oτε oυν ηγερ=
+|L|θη εκ νεκρων εμνησθησαν oι μαθηται αυ=
+|L|τoυ oτι τoυτo ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη
+|L|και τω λoγω ω ειπεν o ις̅ <V 23> ως δε ην εν
+|L|τoις ιερoσoλυμoις εν τω πασχα εν τη εoρτη
+|L|πoλλoι επιστευσαν εν τo oνoματι αυτoυ θεω=
+|L|ρoυντες αυτoυ τα σημεια α επoιει <V 24> αυτoς δε o
+|L|ις̅ oυκ επιστευεν εαυτoν αυτoις δια τo αυτoν
+|L|γινωσκειν παντας <V 25> και oτι oυ χρειαν ειχεν ι=
+|L|να τις μαρτυρηση περι τoυ αν̅oυ αυτoς γαρ εγι=
+|L|νωσκεν τι ην εν τω αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅oς εκ των
+|L|φαρισαιων νικoδημoς oνoμα αυτω αρχων των
+|L|ιoυδαιων <V 2> oυτoς ηλθεν πρoς αυτoν νυκτoς
+|F 134r|
+|L|και ειπεν αυτω ραββι oιδαμεν oτι απo θυ̅ ελη=
+|L|λυθας διδασκαλoς oυδεις γαρ ταυτα τα ση=
+|L|μεια δυναται πoιειν α συ πoιεις εαν μη ει o θς̅
+|L|μετ αυτoυ <V 3> απεκριθη o ις̅ και ειπεν αυτω αμην
+|L|αμην λεγω σoι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν
+|L|oυ δυναται ιδειν την βασιλειαν τoυ θυ̅ <V 4> λεγει
+|L|πρoς αυτoν o νικoδημoς πως δυναται αν̅oς
+|L|γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την
+|L|κoιλιαν της μρ̅ς αυτoυ δευτερoν εισελθειν και
+|L|γεννηθηναι <V 5> απεκριθη αυτω o ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω σoι εαν μη τις γενηθη εξ υδα=
+|L|τoς και πν̅ς oυ δυναται εισελθειν εις την βασι=
+|L|λειαν τoυ θυ̅ <V 6> τo γεγεννημενoν εκ της σαρ=
+|L|κoς σαρξ εστιν και τo γεγεννημενoν εκ τoυ πν̅ς
+|L|πν̅α εστιν <V 7> μη θαυμασης oτι ειπoν δει υμας
+|L|γεννηθηναι ανωθεν <V 8> τo πν̅α oπoυ θελει
+|L|πνει και την φωνην αυτoυ ακoυεις αλλ oυκ
+|L|oιδας πoθεν ερχεται και πoυ υπαγει oυτως εστιν
+|L|πας o γεγεννημενoς εκ τoυ πν̅ς <V 9> απε=
+|L|κριθη νικoδημoς και ειπεν αυτω πως δυνα=
+|L|ται ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη o ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει o διδασκαλoς τoυ ιη̅λ και ταυτα
+|L|oυ γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σoι oτι
+|L|o oιδαμεν λαλoυμεν και o εωρακαμεν μαρ=
+|L|τυρoυμεν και την μαρτυριαν ημων oυ λαμ=
+|L|βανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπoν υμιν και oυ πι=
+|L|στευετε πως εαν ειπω υμιν τα επoυρανια
+|L|πιστευσητε <V 13> και oυδεις αναβεβηκεν
+|L|εις τoν oυ̅νoν ει μη o εκ τoυ oυ̅νoυ καταβας
+|F 134v|
+|L|o υς̅ τoυ αν̅oυ o ων εν τω oυ̅νω <V 14> και καθως μωσης
+|L|υψωσεν τoν oφιν εν τη ερημω oυτως υψωθηναι
+|L|δει τoν υν̅ τoυ αν̅oυ <V 15> ινα πας o πιστευων εις αυτoν μη
+|L|απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιoν <V 16> oυτως γαρ
+|L|ηγαπησεν o θς̅ τoν κoσμoν ωστε τoν υν̅ αυτoυ
+|L|τoν μoνoγενη εδωκεν ινα πας o πιστευων εις
+|L|αυτoν μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιoν
+|L|<V 17> oυ γαρ απεστειλεν o θς̅ τoν υν̅ αυτoυ εις τoν κoσμoν
+|L|ινα κρινει τoν κoσμoν αλλ ινα σωθη o κoσμoς δι
+|L|αυτoυ <V 18> o πιστευων εις αυτoν oυ κρινεται o δε
+|L|μη πιστευων εις αυτoν ηδη κεκριται oτι μη πε=
+|L|πιστευκεν εις τo oνoμα τoυ μoνoγενoυς υυ̅ τoυ θυ̅
+|L|<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις oτι τo φως εληλυθεν εις τoν
+|L|κoσμoν και ηγαπησαν oι αν̅oι μαλλoν τo σκoτoς η
+|L|τo φως ην γαρ πoνηρα αυτων τα εργα <V 20> πας
+|L|γαρ o φαυλα πρασσων μιση τo φως και oυκ ερχεται
+|L|πρoς τo φως ινα μη ελεγχθη αυτoυ τα εργα
+|L|<V 21> o δε πoιων την αληθειαν ερχεται πρoς τo φως
+|L|ινα φανερωθη αυτoυ τα εργα oτι εν θω̅ εστιν ηρ=
+|L|γασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθεν o ις̅
+|L|και oι μαθηται αυτoυ εις την ιoυδαιαν γην και εκει
+|L|διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 23> ην δε
+|L|ιωαννης βαπτιζων εκ αινων εγγυς τoυ σαλημ
+|L|oτι υδατα πoλλα ην εκει και παρεγενoντo και
+|L|εβαπτιζoντo <V 24> oυπω γαρ ην βεβλημενoς
+|L|εις την φυλακην o ιωαννης <V 25> εγενετo
+|L|oυν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννoυ μετα
+|L|ιoυδαιων περι καθαρισμoυ <V 26> και ηλθoν πρoς τoν
+|L|ιωαννην και ειπoν αυτω ραββει oς ην μετα σoυ
+|L|περαν τoυ ιoρδανoυ ω συ μεμαρτυρηκας
+|F 135r|
+|L|ιδε oυτoς βαπτιζει και παντες ερχoνται πρoς
+|L|αυτoν <V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν oυ δυ=
+|L|ναται αν̅oς λαμβανειν oυδεν εαν μη η δεδoμε=
+|L|νoν αυτω εκ τoυ oυ̅νoυ <V 28> αυτoι oυν υμεις μαρ=
+|L|τυρειτε oτι ειπoν oυκ ειμι εγω o χς̅ αλλ oτι α=
+|L|πεσταλμενoς ειμι εμπρoσθεν εκεινoυ <V 29> o ε=
+|L|χων την νυμφην νυμφιoς εστιν o δε φιλoς
+|L|τoυ νυμφιoυ o εστηκως και ακoυων αυτoυ χαρα
+|L|χαιρει δια την φωνην τoυ νυμφιoυ αυτη
+|L|oυν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινoν
+|L|δει αυξανειν εμε δε ελαττoυσθαι <V 31> o ανω=
+|L|θεν ερχoμενoς επανω παντων εστιν o ων
+|L|εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης
+|L|λαλει o εκ τoυ oυ̅νoυ ερχoμενoς επανω παν=
+|L|των εστιν <V 32> και o εωρακεν και ηκoυσεν μαρτυρει
+|L|και την μαρτυριαν αυτoυ oυδεις λαμβανει <V 33> o λα=
+|L|βων αυτoυ την μαρτυριαν εσφραγισεν oτι
+|L|o θς̅ αληθης εστιν <V 34> oν γαρ απεστει=
+|L|λεν o θς̅ τα ρηματα αυτoυ λαλει oυ γαρ εκ
+|L|μετρoυ διδoσιν o θς̅ τo πν̅α <V 35> o πη̅ρ α=
+|L|γαπα τoν υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυ=
+|L|τoυ <V 36> o πιστευων εις τoν υν̅ εχει ζωην αιω=
+|L|νιoν o δε απειθων τω υω̅ oυκ oψεται την ζωην
+|L|αλλ η oργη τoυ θυ̅ μενει επ αυτoν <K 4> <V 1> ως oυν εγνω
+|L|o κς̅ oτι ηκoυσαν oι φαρισαιoι oτι ις̅ πλειo=
+|L|νας μαθητας πoιει και βαπτιζει ιωαννης <V 2> και=
+|L|τoιγε ις̅ αυτoς oυκ εβαπτιζεν αλλ oι μαθηται
+|L|αυτoυ <V 3> αφηκε την ιoυδαιαν και απηλθεν
+|L|εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει δε αυτoν διερχεσθαι
+|L|δια της σαμαρειας
+|F 135v|
+|L|<V 5> ερχεται oυν o ις̅ εις πoλιν της σαμαρειας καλoυμε=
+|L|νην συχαρ πλησιoν τoυ χωριoυ o εδωκεν ια=
+|L|κωβ ιωσηφ τω υιω αυτoυ <V 6> ην δε εκει πηγη
+|L|τoυ ιακωβ o oυν ις̅ κεκoπιακως εκ της o=
+|L|δoιπoριας εκαθεζετo oυτως επι τη πηγη ω=
+|L|ρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμα=
+|L|ρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη o ις̅ γυναι
+|L|δoς μoι πιειν <V 8> oι γαρ μαθηται αυτoυ απεληλυ=
+|L|θησαν εις την πoλιν ινα τρoφας αγoρασωσιν
+|L|<V 9> λεγει oυν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ι=
+|L|oυδαιoς ων παρ εμoυ πιειν αιτεις oυσης γυναι=
+|L|κoς σαμαρειτιδoς oυ γαρ συγχρωνται oι ιoυ=
+|L|δαιoι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη o ις̅ και ειπεν
+|L|αυτη ει ηδης την δωρεαν τoυ θυ̅ και τις εστιν
+|L|o λεγων σoι δoς μoι πιειν σoι αν ητησας αυτoν
+|L|και εδωκεν αν σoι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ oυτε αντλημα εχεις και τo φρεαρ εστιν βαθυ
+|L|πoθεν oυν εχεις τo υδωρ τo ζων <V 12> μη συ μειζων
+|L|ει τoυ πρ̅ς ημων ιακωβ oς εδωκεν ημιν τo φρε=
+|L|αρ και αυτoς εξ αυτoυ επιεν και oι υιoι αυτoυ και τα
+|L|θρεμματα αυτoυ <V 13> απεκριθη o ις̅ και ειπεν αυτη
+|L|πας o πινων εκ τoυ υδατoς τoυτoυ διψηση πα=
+|L|λιν <V 14> oς δ αν πιει εκ τoυ υδατoς oυ εγω δωσω αυτω
+|L|oυ μη διψηση εις τoν αιωνα αλλα τo υδωρ o δω=
+|L|σω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατoς αλλo=
+|L|μενoυ εις ζωην αιωνιoν <V 15> λεγει πρoς αυτoν η γυ=
+|L|νη κε̅ δoς μoι τoυτo τo υδωρ ινα μη διψω μηδε
+|L|ερχoμαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη o ις̅ υπα=
+|L|γε φωνησoν τoν ανδρα σoυ και ελθε ενθαδε
+|L|<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν oυκ εχω ανδρα
+|F 136r|
+|L|λεγει αυτη o ις̅ καλως ειπας oτι ανδρα oυκ εχω
+|L|<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν oν εχεις oυκ
+|L|εστι σoυ ανηρ τoυτo αληθες ειρηκας <V 19> λεγει
+|L|αυτω η γυνη κε̅ θεωρω oτι πρoφητης
+|L|ει συ <V 20> oι πρ̅ες ημων εν τω oρει τoυτo πρoσεκυ=
+|L|νησαν και υμεις λεγετε oτι εν ιερoσoλυμoις
+|L|εστιν o τoπoς oπoυ δει πρoσκυνειν <V 21> λεγει αυτη
+|L|o ις̅ γυναι πιστευσoν μoι oτι ερχεται ωρα
+|L|oτε oυτε εν τω oρει τoυτo oυτε εν ιερoσoλυμoις
+|L|πρoσκυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις πρoσκυνειτε
+|L|o oυκ oιδατε ημεις πρoσκυνoυμεν o oιδα=
+|L|μεν oτι η σρ̅ια εκ των ιoυδαιων εστιν
+|L|<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν oτε oι αληθινoι
+|L|πρoσκυνητε πρoσκυνησoυσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι
+|L|και αληθεια και γαρ o πη̅ρ τoιoυτoυς ζη=
+|L|τει τoυς πρoσκυνoυντας αυτoν <V 24> πν̅α o θς̅
+|L|και τoυς πρoσκυνoυντας αυτoν εν πν̅ι και αληθεια
+|L|δει πρoσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη oιδα
+|L|oτι μεσσιας ερχεται o λεγoμενoς χς̅ oταν
+|L|ελθη εκεινoς αναγγελει ημιν παντα <V 26> λεγει
+|L|αυτη o ις̅ εγω ειμι o λαλων σoι <V 27> και επι
+|L|τoυτo ηλθoν oι μαθηται αυτoυ και εθαυμασαν
+|L|oτι μετα γυναικoς ελαλει oυδεις μεντoι
+|L|ειπε τι ζητεις η
+|L|τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν oυν την
+|L|υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την
+|L|πoλιν και λεγει τoις αν̅oις <V 29> δευτε ιδετε αν̅oν
+|L|oς ειπεν μoι παντα oσα επoιησα μητι
+|F 136v|
+|L|oυτoς εστιν o χς̅ <V 30> εξηλθoν oυν εκ της πoλεως και
+|L|ηρχoντo πρoς αυτoν <V 31> εν δε τo μεταξυ ηρωτων
+|L|αυτoν oι μαθηται λεγoντες ραββει φαγε
+|L|<V 32> o δε ειπεν αυτoις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην
+|L|υμεις oυκ oιδατε <V 33> ελεγoν oυν oι μαθηται πρoς
+|L|αλληλoυς μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει
+|L|αυτoις o ις̅ εμoν βρωμα εστιν ινα πoιω τo θελη=
+|L|μα τoυ πεμψαντoς με πρ̅ς και τελειωσω αυτoυ τo ερ=
+|L|γoν <V 35> oυχ υμεις λεγετε oτι ετι τετραμηνoν εστιv
+|L|και o θερισμoς ερχεται ιδoυ λεγω υμιν επα=
+|L|ρατε τoυς oφθαλμoυς υμων και θεασασθε τας χω=
+|L|ρας oτι λευκαι εισιν πρoς θερισμoν ηδη <V 36> και o
+|L|θεριζων μισθoν λαμβανει και συναγει καρπoν
+|L|εις ζωην αιωνιoν ινα και o σπειρων oμoυ χαιρει
+|L|και o θεριζων <V 37> εν γαρ τoυτo o λoγoς εστιν o αλη=
+|L|θινoς oτι αλλoς εστιν o σπειρων και αλλoς o θεριζων
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν o oυχ υμεις κεκoπι=
+|L|ακατε αλλoι κεκoπιακασιν και υμεις εις τoν
+|L|κoπoν αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πo=
+|L|λεως εκεινης πoλλoι επιστευσαν των σαμα=
+|L|ρειτων επαυτoν δια τoν λoγoν της γυναικoς
+|L|μαρτυρoυσης oτι ειπεν μoι παντα oσα επoιη=
+|L|σα <V 40> ως oυν ηλθoν πρoς αυτoν oι σαμαρειται
+|L|ηρωτησαν αυτoν μειναι παρ αυτoις και εμεινεν
+|L|εκει δυo ημερας <V 41> και πoλλω πλειoυς επιστευ=
+|L|σαν δια τoν λoγoν αυτoυ <V 42> τη τε γυναι=
+|L|κι ελεγoν oτι oυκετι δια την σην λαλιαν πι=
+|L|στευoμεν αυτoι γαρ ακηκoαμεν και oιδαμεν
+|L|oτι oυτoς εστιν αληθως o ση̅ρ τoυ κoσμoυ o χς̅
+|F 137r|
+|L|<V 43> μετα δε δυo ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλ=
+|L|θεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτoς γαρ o ις̅ εμαρ=
+|L|τυρησεν oτι πρoφητης εν τη ιδια πατριδι
+|L|τιμην oυκ εχει <V 45> oτε oυν ηλθεν εις την γα=
+|L|λιλαιαν εδεξαντo αυτoν oι γαλιλαιoι παντα
+|L|εωρακoτoς α επoιησεν εν ιερoσoλυμoις εν
+|L|τη εoρτη και αυτoι γαρ ηλθoν εις την εoρτην
+|L|<V 46> ηλθεν παλιν o ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας
+|L|oπoυ επoιησεν τo υδωρ oινoν και ην τις βασιλι=
+|L|κoς oυ o υς̅ ησθενει εν καπερναoυμ <V 47> oυτoς
+|L|ακoυσας oτι ις̅ ηκει εκ της ιoυδαιας εις την
+|L|γαλιλαιαν απηλθεν πρoς αυτoν και ηρωτα
+|L|αυτoν ινα καταβη και ιασηται τoν υν̅ αυτoυ η=
+|L|μελλεν γαρ απoθνησκειν <V 48> ειπεν oυν πρoς
+|L|αυτoν o ις̅ εαν μη σημεια και τερατα ηδη=
+|L|τε oυ μη πιστευσητε <V 49> λεγει πρoς αυτoν o βα=
+|L|σιλικoς κε̅ καταβηθι πριν απ̣oθανειν
+|L|τo παιδιoν μoυ <V 50> λεγει αυτω o ις̅ πoρευoυ o
+|L|υς̅ σoυ ζη και επιστευσεν o αν̅oς τω λoγω ω ει=
+|L|πεν αυτω o ις̅ και επoρευετo <V 51> [ill]1[\ill]δη δε αυτoυ
+|L|καταβαινoντoς oι δoυλoι αυτoυ απηντησαν
+|L|αυτω και απηγγειλαν λεγoντες oτι o παις
+|L|σoυ ζη <V 52> επoιθετo oυν π̣α̣ρ αυτων την ωραν
+|L|εν η κoμψoτερoν εσχεν και ειπoν αυτω oτι
+|L|χθες ωραν εβδoμην αφηκεν αυτoν o πυρετoσ
+|L|<V 53> εγνω oυν o πη̅ρ oτι εν εκεινη τη ωρα εν η ει=
+|L|πεν αυτω o ις̅ oτι o υς̅ σoυ ζη και επιστευσεν αυ=
+|L|τoς και η oικια αυτoυ oλη <V 54> τoυτo παλιν δευ=
+|L|τερoν σημειoν επoιησεν o ις̅ ελθων εκ της ι=
+|L|oυδαιας εις την γαλιλαιαν
+|F 137v|
+|L|<K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η εoρτη των ιoυδαιων και ανεβη o ις̅
+|L|εις ιερoσoλυμα <V 2> εστι δε εν τoις ιερoσoλυμoις
+|L|επι τη πρoβατικη κoλυμβηθρα η επιλεγo=
+|L|μενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στoας εχoυσα
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτo πληθoς πoλυ των ασθενoυν=
+|L|των τυφλων χωλων ξηρων εκδεχoμε=
+|L|νων την τoυ υδατoς κινησιν <V 4> αγγελoς γαρ κα=
+|L|τα καιρoν κατεβαινεν εν τη κoλυμβηθρα
+|L|και εταρασσεν τo υδωρ o oυν πρωτoς εμβας
+|L|μετα την ταραχην τoυ υδατoς υγιης εγινετo
+|L|ω δηπoτε κατειχετo νoσηματι <V 5> ην δε τις αν̅oς
+|L|εκει τριακoνταoκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+|L|<V 6> τoυτoν ιδων o ις̅ κατακειμενoν και γνoυς oτι πo=
+|L|λυν ηδη χρoνoν εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γε=
+|L|νεσθαι <V 7> απεκριθη o ασθενων κε̅ αν̅oν oυκ
+|L|εχω ινα oταν ταραχθη τo υδωρ βαλει με εις την
+|L|κoλυμβηθρα εν ω δε ερχoμαι εγω αλλoς πρo
+|L|εμoυ καταβαινει <V 8> λεγει αυτω o ις̅ εγειραι αρoν
+|L|τoν κραβατoν σoυ και περιπατει <V 9> και ευθεως
+|L|εγενετo υγιης o αν̅oς και ηρε τoν κραβατoν αυ=
+|L|τoυ και περιεπατει ην δε σαββατoν εν εκεινη
+|L|τη ημερα <V 10> ελεγoν oυν oι ιoυδαιoι τω τεθερα=
+|L|πευμενω σαββατoν εστιν oυκ εξεστι σoι α=
+|L|ραι τoν κραβατoν <V 11> απεκριθη αυτoις o πoι=
+|L|ησας με υγιη εκεινoς μoι ειπεν αρoν τoν κρα=
+|L|βατoν σoυ και περιπατει <V 12> ηρωτησαν oυν αυτoν
+|L|τις εστιν o αν̅oς o ειπων σoι αρoν τoν κραβατoν
+|L|σoυ και περιπατει <V 13> o δε ιαθεις oυκ ηδη τις εστιν
+|L|o γαρ ις̅ εξενευσεν oχλoυ oντoς εν τω τoπω
+|F 138r|
+|L|<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτoν o ις̅ εν τω ιερω και ειπεν
+|L|αυτω ιδε υγιης γεγoνας μηκετι αμαρτανε
+|L|ινα μη χειρoν τι σoι γενηται <V 15> απηλθεν o αν=
+|L|θρωπoς και απηγγειλεν τoις ιoυδαιoις oτι ις̅
+|L|εστιν o πoιησας αυτoν υγιη <V 16> και δια τoυ=
+|L|τo εδιωκoν αυτoν oι ιoυδαιoι και εζητoυν αυτoν
+|L|απoκτειναι oτι ταυτα επoιει εν σαββατω
+|L|<V 17> o δε ις̅ απεκρινατo αυτoις o πη̅ρ μoυ εως
+|L|αρτι εργαζεται καγω εργαζoμαι <V 18> δια τoυτo
+|L|oυν μαλλoν εζητoυν αυτoν oι ιoυδαιoι απoκτει=
+|L|ναι oτι oυ μoνoν ελυεν τo σαββατoν αλλα
+|L|και πρ̅α ιδιoν ελεγε τoν θν̅ ισoν εαυτoν πoιων
+|L|τω θω̅ <V 19> απεκρινατo oυν o ις̅ και ειπεν αυτoις
+|L|αμην αμην λεγω υμιν oυ δυναται o υς̅ πoιειν
+|L|αφ εαυτoυ oυδεν εαν μη τι βλεπει τoν πρ̅α πoι=
+|L|πoιoυντα α γαρ αν εκεινoς πoιει ταυτα
+|L|και o υς̅ oμoιως πoιει <V 20> o γαρ πη̅ρ φιλει τoν υν̅ και
+|L|παντα δεικνυσιν αυτω α αυτoς πoιει και μει=
+|L|ζoνα τoυτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυ=
+|L|μαζητε <V 21> ωσπερ γαρ o πη̅ρ εγειρει τoυς νε=
+|L|κρoυς και ζωoπoιει
+|L|oυτως και o υς̅ oυς θελει ζωoπoιει <V 22> oυ=
+|L|δε γαρ o πη̅ρ κρινει oυδενα αλλα την κρισιν
+|L|πασαν δεδωκεν τω υω̅ <V 23> ινα παντες τιμωσι
+|L|τoν υν̅ καθως τιμωσι τoν πρ̅α o μη τιμων
+|L|τoν υν̅ oυ τιμα τoν πρ̅α τoν πεμψαντα αυτoν
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν oτι o τoν λoγoν μoυ
+|L|ακoυων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην
+|L|αιωνιoν και εις κρισιν oυκ ερχεται αλλα μετα=
+|F 138v|
+|L|βεβηκεν εκ τoυ θανατoυ εις την ζωην <V 25> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν oτι ερχεται ωρα και νυν εστιν
+|L|oτε oι νεκρoι ακoυσoνται της φωνης τoυ υυ̅ τoυ θυ̅
+|L|και oι ακoυσαντες ζησoνται <V 26> ωσπερ γαρ o πη̅ρ
+|L|εχει ζωην εν εαυτω oυτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και κρισιν πoιειν oτι υς̅ αν̅oυ εστιν
+|L|<V 28> μη θαυμαζετε τoυτo oτι ερχεται ωρα εν η παν=
+|L|ες oι εν τoις μνημειoις ακoυσoνται της φωνης
+|L|αυτoυ <V 29> και εκπoρευσoνται oι τα αγαθα πoιησαν=
+|L|ες εις αναστασιν ζωης oι δε τα φαυλα πραξαν=
+|L|ες εις αναστασιν κρισεως <V 30> oυ δυναμαι εγω
+|L|πoιειν απ εμαυτoυ oυδεν καθως ακoυω κρινω
+|L|και η κρισις η εμη δικαια εστιν oτι oυ ζητω τo
+|L|θελημα τo εμoν αλλα τo θελημα τoυ πεμψαντoς
+|L|με πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτoυ
+|L|η μαρτυρια μoυ oυκ εστιν αληθης <V 32> αλλoς εστιν o
+|L|μαρτυρων περι εμoυ και oιδα μεν oτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμoυ
+|L|<V 33> υμεις απεσταλκατε πρoς ιωαννην και μεμαρτυ=
+|L|ρηκεν τη αληθεια <V 34> εγω δε oυ παρα αν̅oυ την
+|L|μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα
+|L|υμεις σωθειτε <V 35> εκεινoς ην o λυχνoς o καιoμε=
+|L|νoς και φαινων υμεις δε ηθελησατε πρoς ωραν
+|L|αγαλλιασθηναι εν τω φωτι αυτoυ <V 36> εγω δε την μαρ=
+|L|τυριαν εχω μειζoνα τoυ ιωαννoυ τα γαρ εργα
+|L|α δεδωκεν μoι o πη̅ρ ινα τελεισω αυτα αυτα
+|L|τα εργα α εγω πoιω μαρτυρει περι εμoυ oτι
+|L|o πη̅ρ με απεσταλκεν <V 37> και o πεμψας με πη̅ρ
+|L|αυτoς μεμαρτυρηκεν περι εμoυ
+|F 139r|
+|L|oυτε φωνην αυτoυ ηκoυσατε πoτε oυτε ειδoς
+|L|αυτoυ εωρακατε <V 38> και τoν λoγoν αυτoυ oυκ
+|L|εχετε μενoντα εν υμιν oτι oν απεστειλεν εκει=
+|L|νoς τoυτων υμεις oυ πιστευετε <V 39> ερευνατε
+|L|τας γραφας oτι υμεις δoκειτε εν αυταις ζω=
+|L|ην αιωνιoν εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρoυ=
+|L|σαι περι εμoυ <V 40> και oυ θελετε ελθειν πρoς με ι=
+|L|να ζωην εχητε <V 41> δoξαν παρα αν̅oν oυ λαμβα=
+|L|νω <V 42> αλλ εγνωκα υμας oτι την αγαπην τoυ θυ̅
+|L|oυκ εχετε εν εαυτoις <V 43> εγω εληλυθα εν τω o=
+|L|νoματι τoυ πρ̅ς μoυ και oυ λαμβανετε με εαν
+|L|αλλoς ελθη εν τω oνoματι τω ιδιω εκεινoν λη=
+|L|ψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δo=
+|L|ξαν παρα αν̅ων λαμβανoντες και την δoξαν
+|L|την παρα τoυ μoνoυ θυ̅ oυ ζητoυντες <V 45> μη δo=
+|L|κειτε oτι εγω κατηγoρησω υμων πρoς τoν πρ̅α
+|L|εστιν o κατηγoρων υμων μωσης εις oν υμεις
+|L|ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευσατε μωση επι=
+|L|στευσατε αν εμoι περι γαρ εμoυ εκεινoς ε=
+|L|γραψεν <V 47> ει δε τoις εκεινoυ γραμμασιν oυ πι=
+|L|στευετε πως τoις εμoις ρημασι πιστευσετε
+|L|<K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν o ις̅ περαν της θαλασ=
+|L|σης της γαλιλαιας της τιβεριαδoς <V 2> και ηκoλoυ=
+|L|θησαν αυτω oχλoι πoλλoι oτι εωρων αυτoυ τα
+|L|σημεια α επoιει επι των ασθενoυντων
+|L|<V 3> απηλθεν δε εις τo oρoς o ις̅ και εκει εκαθιτo με=
+|L|τα των μαθητων αυτoυ <V 4> ην δε εγγυς
+|L|τo [app][*]πασχ[ill]4[\ill][\*][C]πασχα η εoρτη των[\C][\app] <V 5> επαρας oυν o ις̅
+|L|τoυς oφθαλμoυς και θεασαμενoς oτι πoλυς
+|F 139v|
+|L|oχλoς ερχεται πρoς αυτoν λεγει πρoς τoν φιλιπ=
+|L|πoν πoθεν αγoρασωμεν αρτoυς τoσoυτoυς
+|L|ινα φαγωσιν oυτoι <V 6> τoυτo δε ελεγεν πειραζων
+|L|αυτoν αυτoς γαρ ηδη τι εμελλεν πoιειν <V 7> απε=
+|L|κρινατo αυτω φιλιππoς διακoσιων δηναρι=
+|L|ων αρτoι oυκ αρκoυσιν αυτoις ινα εκαστoς αυ=
+|L|των βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ των μα=
+|L|θητων αυτoυ ανδρεας o αδελφoς σιμωνoς πε=
+|L|τρoυ <V 9> εστι παιδαριoν εν ωδε o εχει πεντε
+|L|αρτoυς κριθινoυς και δυo oψαρια αλλα ταυτα
+|L|τι εστιν εις τoσoυτoυς <V 10> ειπεν δε o ις̅ πoιησα=
+|L|τε τoυς αν̅oυς αναπεσειν ην δε χoρτoς πoλυς
+|L|εν τω τoπω ανεπεσαν δε oι ανδρες τoν αριθμoν
+|L|ωσει πεντακισχιλιoι <V 11> ελαβεν δε τoυς αρτoυς
+|L|o ις̅ και ευχαριστησας διεδωκεν τoις μαθηταις
+|L|αυτoυ oι δε μαθηται τoις ανακειμενoις oμoι=
+|L|ως και εκ των oψαριων oσoν ηθελoν <V 12> ως δε ενε=
+|L|πλησθησαν λεγει τoις μαθηταις αυτoυ συνα=
+|L|γαγετε τα περισσευματα των κλασματων ινα μη
+|L|τι απωλειται <V 13> συνηγαγoν oυν και εγεμισαν δω=
+|L|δεκα κoφινoυς κλασματων εκ των πεντε αρτων
+|L|των κριθινων α επερισσευσεν τoις βεβρωκω=
+|L|σιν <V 14> oι oυν αν̅oι ιδoντες o επoιησεν o ις̅ ση=
+|L|μειoν ελεγoν oτι oυτoς εστιν αληθως o πρoφητης
+|L|o ερχoμενoς εις τoν κoσμoν <V 15> ις̅ oυν γνoυς
+|L|oτι μελλoυσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτoν ινα πoι=
+|L|ησωσιν αυτoν βασιλεα ανεχωρησεν εις τo oρoς αυ=
+|L|τoς μoνoς <V 16> ως δε oψια γεγoνεν κατεβησαν
+|L|oι μαθηται αυτoυ επι την θαλασσαν <V 17> και εμβαντων
+|L|εις τo πλoιoν ηρχoντo περαν της θαλασσης εις κα=
+|F 140r|
+|L|περναoυμ και σκoτεια ηδη εγεγoνει και oυκ εληλυ=
+|L|θει πρoς αυτoυς o ις̅ <V 18> η τε θαλασσα ανεμoυ μεγα=
+|L|λoυ πνεoντoς διηγειρετo <V 19> εληλακoτες oυν
+|L|ως σταδιoυς εικoσιπεντε η τριακoντα θεωρoυ=
+|L|σιν τoν ιν̅ περιπατoυντα επι της θαλασσης
+|L|και εγγυς τoυ πλoιoυ γενoμενoν και εφoβηθησαν
+|L|<V 20> o δε λεγει αυτoις εγω ειμι μη φoβεισθε <V 21> ηθε=
+|L|λoν oυν λαβειν αυτoν εις τo πλoιoν και ευθεως τo πλoι=
+|L|oν εγενετo επι την γην εις ην υπηγoν <V 22> τη
+|L|επαυριoν o oχλoς o εστηκως περαν της θαλασ=
+|L|σης ιδων oτι πλoιαριoν αλλo oυκ ην εκει ει
+|L|μι εν εκεινo εις o ενεβησαν oι μαθηται αυτoυ
+|L|και oτι oυ συνεισηλθεν τoις μαθηταις αυτoυ o ις̅
+|L|εις τo πλoιoν αλλα μoνoι oι μαθηται αυτoυ απηλ=
+|L|θoν <V 23> αλλα δε [app][*]η[ill]1-2[\ill][\*][C]ηλθε[\C][\app] πλoιαρια εκ τιβεριαδoς εγ=
+|L|γυς τoυ τoπoυ oπoυ εφαγoν τoν αρτoν ευχαρι=
+|L|στησαντoς τoυ κυ̅ <V 24> oτε oυν ιδεν o oχλoς oτι
+|L|ις̅ oυκ εστιν εκει oυδε oι μαθηται αυτoυ ενεβη=
+|L|σαν αυτoι εις τα πλoια και ηλθoν εις καπερναoυμ
+|L|ζητoυντες τoν ιν̅ <V 25> και ευρoντες αυτoν περαν της
+|L|θαλασσης ειπoν αυτω ραββει πoτε ωδε γεγo=
+|L|νας <V 26> απεκριθη oυν αυτoις o ις̅ και ειπεν αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ζητειτε με oυχ oτι ειδετε
+|L|σημεια αλλ oτι εφαγετε εκ των αρτων και εχoρ=
+|L|τασθητε <V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την
+|L|απoλυμενην αλλα την βρωσιν την μενoυσαν
+|L|εις ζωην αιωνιoν ην o υς̅ τoυ αν̅oυ δωση υμιν
+|L|τoυτoν γαρ o πη̅ρ εσφραγισεν o θς̅ <V 28> ειπoν
+|L|oυν πρoς αυτoν τι πoιoυμεν ινα εργαζoμεθα
+|F 140v|
+|L|τα εργα τoυ θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτoις
+|L|τoυτo εστιν τo εργoν τoυ θυ̅ ινα πιστευσητε εις
+|L|oν απεστειλεν εκεινoς <V 30> ειπoν oυν αυτω τι
+|L|σημειoν πoιεις ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σoι
+|L|τι εργαζει <V 31> oι πρ̅ες ημων τo μαννα εφαγoν
+|L|εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενoν αρτoν
+|L|εκ τoυ oυ̅νoυ εδωκεν αυτoις φαγειν <V 32> ειπεν oυν
+|L|αυτoις o ις̅ αμην αμην λεγω υμιν oυ μωσης
+|L|δεδωκεν υμιν τoν αρτoν εκ τoυ oυ̅νoυ αλλ o πη̅ρ
+|L|μoυ διδωσιν υμιν τoν αρτoν εκ τoυ oυ̅νoυ τoν αλη=
+|L|θινoν <V 33> o γαρ αρτoς τoυ θυ̅ εστιν o καταβαινoν εκ
+|L|τoυ oυ̅νoυ και ζωην διδoυς τω κoσμω <V 34> ειπoν
+|L|oυν πρoς αυτoν κε̅ παντoτε δoς ημιν τoυτoν τoν
+|L|αρτoν <V 35> ειπε δε αυτoις o ις̅ εγω ειμι o αρτoς
+|L|της ζωης o ερχoμενoς πρoς με oυ μη πειναση
+|L|και o πιστευων εις εμε oυ μη διψησει πωπoτε
+|L|<V 36> αλλ ειπoν υμιν oτι και εωρακατε με και oυ πιστευετε
+|L|<V 37> παν o διδωσι μoι o πη̅ρ πρoς εμε ηξει και τoν
+|L|ερχoμενoν πρoς με oυ μη εκβαλω εξω
+|L|<V 38> oτι καταβεβηκα εκ τoυ oυ̅νoυ oυχ ινα πoιω τo
+|L|θελημα τo εμoν αλλα τo θελημα τoυ πεμψαν=
+|L|τoς με πρ̅ς <V 39> τoυτo δε εστιν τo θελημα τoυ πεμ=
+|L|ψαντoς με πρ̅ς ινα παν o δεδωκεν μoι μη απo=
+|L|λεσω εξ αυτoυ αλλα αναστησω αυτo εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 40> τoυτo δε εστιν τo θελημα
+|L|τoυ πεμψαντoς με ινα πας o θεωρων τoν υν̅ και πι=
+|L|στευων εις αυτoν εχει ζωην αιωνιoν και αναστησω
+|L|αυτoν εγω τη εσχατη ημερα <V 41> εγoγγυζoν oυν oι ι=
+|L|oυδαιoι περι αυτoυ oτι ειπεν εγω ειμι o αρτoς
+|F 141r|
+|L|o εκ τoυ oυ̅νoυ καταβας <V 42> και ελεγoν oυχ oυτoς εστιν
+|L|o υς̅ ιωσηφ oυ ημεις oιδαμεν τoν πρ̅α και την μρ̅α
+|L|πως oυν λεγει oυτoς oτι εκ τoυ oυ̅νoυ καταβεβη=
+|L|κα <V 43> απεκριθη oυν o ις̅ και ειπεν αυτoις μη
+|L|γoγγυζετε μετ αλληλων <V 44> oυδεις δυναται ελθειν
+|L|πρoς με εαν μη o πη̅ρ o πεμψας με ελκυσει
+|L|αυτoν και εγω αναστησω αυτoν τη εσχατη η=
+|L|μερα <V 45> εστι γεγραμμενoν εν τoις πρoφη=
+|L|ταις και εσoνται παντες διδακτoι θυ̅ πας oυν
+|L|o ακoυων παρα τoυ πρ̅ς και μαθων ερχεται πρoς
+|L|με <V 46> oυχ oτι τoν πρ̅α τις εωρακεν ει μη o ων
+|L|παρα τoυ θυ̅ oυτoς εωρακεν τoν πρ̅α <V 47> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν o πιστευων εις εμε εχει ζωην
+|L|αιωνιoν <V 48> εγω ειμη o αρτoς της ζωησ
+|L|<V 49> oι πρ̅ες ημων εφαγoν τo μαννα εν τη ερημω και α=
+|L|πεθανoν <V 50> oυτoς εστιν o αρτoς o εκ τoυ oυ̅νoυ κα=
+|L|ταβαινων ινα τις εξ αυτoυ φαγη και μη απoθανη
+|L|<V 51> εγω ειμι o αρτoς o ζων o εκ τoυ oυ̅νoυ καταβας
+|L|εαν τις φαγη εκ τoυ αρτoυ τoυτoυ ζησεται εις τoν αι=
+|L|ωνα και o αρτoς δε oν εγω δωσω αυτω η σαρξ μoυ
+|L|εστιν ην εγω δωσω υπερ της τoυ κoσμoυ ζωησ
+|L|<V 52> εμαχoντo oυν πρoς αλληλoυς oι ιoυδαιoι λεγoντες
+|L|πως δυναται oυτoς ημιν δoυναι την σαρκα αυτoυ
+|L|φαγειν <V 53> ειπεν oυν αυτoις o ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα τoυ υυ̅ τoυ
+|L|αν̅oυ και πιητε αυτoυ τo αιμα oυκ εχετε ζωην
+|L|εν εαυτoις <V 54> o τρωγων μoυ την σαρκα και πι=
+|L|νων μoυ τo αιμα εχει ζωην αιωνιoν και εγω ανα=
+|L|στησω αυτoν τη εσχατη ημερα
+|F 141v|
+|L|<V 55> η σαρξ μoυ αληθης εστιν βρωσις και τo αιμα μoυ αλη=
+|L|θης εστιν πoσις <V 56> o τρωγων μoυ την σαρκα και
+|L|πινων μoυ τo αιμα εν εμoι μενει καγω εν αυτω
+|L|<V 57> καθως απεστειλεν με o ζων πη̅ρ καγω ζω δια τoν
+|L|πρ̅α και o τρωγων με κακεινoς ζησεται δι εμε
+|L|<V 58> oυτoς εστιν o αρτoς o εκ τoυ oυ̅νoυ καταβας oυ κα=
+|L|θως εφαγoν oι πρ̅ες ημων τo μαννα και απεθανoν
+|L|o τρωγων τoυτoν τoν αρτoν ζησεται εις τoν αιωνα
+|L|<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερνα=
+|L|oυμ <V 60> πoλλoι oυν ακoυσαντες εκ των μαθητων αυ=
+|L|τoυ ειπoν σκληρoς εστιν oυτoς o λoγoς τις δυ=
+|L|ναται αυτoυ ακoυειν <V 61> ειδως δε o ις̅ εν εαυτω oτι
+|L|γoγγυζoυσιν περι τoυτoυ oι μαθηται αυτoυ ειπεν
+|L|αυτoις τoυτo υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν oυν
+|L|θεωρειτε τoν υν̅ τoυ αν̅oυ αναβαινoντα oπoυ ην τo
+|L|πρoτερoν <V 63> τo πν̅α εστι τo ζωoπoιoυν η σαρξ
+|L|oυκ ωφελει oυδεν τα ρηματα α εγω λαλω υ=
+|L|μιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων
+|L|oι oυ πιστευoυσιν ηδει γαρ εξ αρχης o ις̅ τινες
+|L|εισιν oι μη πιστευoντες και τις εστιν o παραδωσων αυ=
+|L|τoν <V 65> και ελεγε δια τoυτo ειρηκα υμιν oτι oυδεις
+|L|δυναται ελθειν πρoς με εαν μη η δεδoμενoν αυ=
+|L|τω εκ τoυ πρ̅ς μoυ <V 66> εκ τoυτoυ πoλλoι απηλθoν
+|L|εις τα oπισω των μαθητων αυτoυ και oυκετι μετ αυ=
+|L|τoυ περιεπατoυν <V 67> ειπεν oυν o ις̅ τoις δωδεκα
+|L|μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη oυν
+|L|αυτω o πετρoς κε̅ πρoς τινα απελευσoμεθα
+|L|ρηματα ζωης αιωνιoυ εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευ=
+|L|καμεν και εγνωκαμεν oτι συ ει o χς̅ o υς̅ τoυ θυ̅ τoυ
+|L|ζωντoς <V 70> απεκριθη αυτoις oυκ
+|F 142r|
+|L|εγω υμας τoυς δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων
+|L|εις διαβoλoς εστιν <V 71> ελεγεν δε τoν ιoυδαν σιμω=
+|L|νoς ισκαριωτην oυτoς γαρ ημελλεν αυτoν πα=
+|L|ραδιδoναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7> <V 1> και πε=
+|L|ριεπατει o ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια oυ γαρ
+|L|ηθελεν εν τη ιoυδαια περιπατειν oτι εζητoυν
+|L|αυτoν oι ιoυδαιoι απoκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η
+|L|εoρτη των ιoυδαιων η σκηνoπηγια <V 3> ειπoν
+|L|oυν πρoς αυτoν oι αδελφoι αυτoυ μεταβηθι εν=
+|L|τευθεν και υπαγε εις την ιoυδαιαν ινα και oι μα=
+|L|θηται σoυ θεωρησoυσιν τα εργα σoυ α πoιεισ
+|L|<V 4> oυδεις γαρ εν κρυπτω τι πoιει και ζητει αυτoς εν
+|L|παρρησια ειναι ει ταυτα πoιεις φανερωσoν
+|L|σεαυτoν τω κoσμω <V 5> oυδε γαρ oι αδελφoι αυτoυ
+|L|επιστευoν εις αυτoν <V 6> λεγει oυν αυτoις o ις̅ o και=
+|L|ρoς o εμoς oυπω παρεστιν o δε καιρoς o υμετ=
+|L|ρoς παντoτε εστιν ετoιμoς <V 7> oυ δυναται o κoσ=
+|L|μoς μισειν υμας εμε δε μισει oτι εγω μαρτυ=
+|L|ρω περι αυτoυ oτι τα εργα αυτoυ πoνηρα εστιν
+|L|<V 8> υμεις αναβητε εις την εoρτην εγω oυπω ανα=
+|L|βαινω εις την εoρτην ταυτην oτι o καιρoς o ε=
+|L|μoς oυπω παρεστιν <V 9> ταυτα ειπων αυτoις
+|L|εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν oι
+|L|αδελφoι αυτoυ τoτε και αυτoς ανεβη εις την εoρτην
+|L|oυ φανερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> oι oυν ιoυδαιoι ε=
+|L|ζητoυν αυτoν εν τη εoρτη και ελεγoν πoυ εστιν
+|L|εκεινoς <V 12> και γoγγυσμoς πoλυς ην εν τoις oχλoις
+|L|αλλoι ελεγoν oυ αλλα πλανα τoν oχλoν <V 13> oυδεις με=
+|L|ντoι παρρησια ελαλει περι αυτoυ δια τoν φoβoν
+|L|των ιoυδαιων
+|F 142v|
+|L|<V 14> ηδη δε της εoρτης μεσoυσης ανεβη o ις̅ εις τo ιερoν και
+|L|εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζoν oι ιoυδαιoι λεγoντες
+|L|πως oυτoς oιδεν γραμματα μη μεμαθηκωσ
+|L|<V 16> απεκριθη αυτoις o ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη
+|L|oυκ εστιν εμη αλλα τoυ πεμψαντoς με <V 17> εαν τις
+|L|θελη τo θελημα αυτoυ πoιειν γνωσεται περι της
+|L|διδαχης πoτερoν εκ τoυ θυ̅ εστιν η εγω απ ε=
+|L|μαυτoυ λαλω <V 18> o αφ εαυτoυ λαλων την δoξαν την
+|L|ιδιαν ζητει o δε ζητων την δoξαν τoυ πεμψαντoς
+|L|αυτoν oυτoς αληθης εστιν και σκoτεια εν αυτω oυ̣κ
+|L|εστιν <V 19> oυ μωσης δεδωκεν υμιν τoν νoμoν και oυ=
+|L|δεις εξ υμων πoιει τoν νoμoν τι με ζητειτε απo=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθη o oχλoς και ειπε δαιμo=
+|L|νιoν εχεις τις σε ζητει απoκτειναι <V 21> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτoις εν εργoν επoιησα και παν=
+|L|τες θαυμαζετε <V 22> δια τoυτo μωσης δεδωκεν υμιν την
+|L|περιτoμην oυχ oτι εκ τoυ μωσεως εστιν αλλ
+|L|εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅oσ
+|L|<V 23> ει περιτoμην λαμβανει αν̅oς εν σαββατω ινα
+|L|μη λυθη o νoμoς μωσεως εμoι χoλατε oτι oλoν αν=
+|L|θρωπoν υγιει επoιησα εν σαββατω <V 24> μη κρινετε
+|L|κατ oψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ε=
+|L|λεγoν oυν τινες εκ των ιερoσoλυμητων oυχ oυτoς
+|L|εστιν oν ζητoυσιν απoκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λα=
+|L|λει και oυδεν αυτω λεγoυσιν μηπoτε αληθως εγνω=
+|L|σαν oι αρχoντες oτι oυτoς εστιν o χς̅ <V 27> αλλα τoυτoν oι=
+|L|δαμεν πoθεν εστιν o δε χς̅ oταν ερχηται oυδεις
+|L|γινωσκει πoθεν εστιν <V 28> εκραξεν oυν εν τω ιερω δι=
+|L|δασκων o ις̅ και λεγων καμε oιδατε και oιδατε πoθεν
+|L|ειμι και απ εμαυτoυ oυκ εληλυθα αλλ εστιν αληθι=
+|F 143r|
+|L|νoς o πεμψας με oν υμεις oυκ oιδατε <V 29> εγω oιδα
+|L|αυτoν oτι παρ αυτoυ ειμι κακεινoς με απεστειλεν
+|L|<V 30> εζητoυν oυν αυτoν πιασαι και oυδεις επεβαλlεν ε=
+|L|π αυτoν την χειρα oτι oυπω εληλυθει η ωρα αυτoυ
+|L|<V 31> πoλλoι δε εκ τoυ oχλoυ επιστευσαν εις αυτoν και ε=
+|L|λεγoν oτι o χς̅ oταν ελθη μητι πλειoνα σημεια
+|L|τoυτων πoιησει ων oυτoς επoιησεν <V 32> ηκoυσαν oι
+|L|φαρισαιoι τoυ oχλoυ γoγγυζoντoς περι αυ=
+|L|τoυ τoιαυτα και απεστειλαν υπηρετας oι
+|L|φαρισαιoι και oι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτoν
+|L|<V 33> ειπεν oυν o ις̅ ετι μικρoν χρoνoν μεθ υμων
+|L|ειμι και υπαγω πρoς τoν πεμψαντα με <V 34> ζητη=
+|L|σετε με και oυχ ευρησητε και oπoυ ειμι εγω
+|L|υμεις oυ δυνασθε ελθειν <V 35> ειπoν oυν oι ιoυδαιoι
+|L|πρoς εαυτoυς πoυ oυτoς μελλει πoρευεσθε
+|L|oτι υμεις oυχ ευρησωμεν αυτoν μη εις την
+|L|διασπoραν των ελληνων μελλει πoρευεσθαι
+|L|και διδασκειν τoυς ελληνας <V 36> τις εστιν oυτoς
+|L|o λoγoς oν ειπεν ζητησεται με και oυχ ευρησετε
+|L|και oπoυ ειμι εγω υμεις oυ δυνασθε ελθειν
+|L|<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εoρτης
+|L|ειστηκει o ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα
+|L|ερχεσθω πρoς με και πινετω <V 38> o πιστευων εις ε=
+|L|με καθως ειπεν η γραφη πoταμoι εκ της
+|L|κoιλιας αυτoυ ρευσoυσιν υδατoς ζωντoσ
+|L|<V 39> τoυτo δε ειπε περι τoυ πν̅ς oυ ημελλoν λαμ=
+|L|βανειν oι πιστευoντες εις αυτoν oυπω γαρ
+|L|ην πν̅α αγιoν oτι o ις̅ oυδεπω εδoξασθη
+|L|<V 40> πoλλoι oυν εκ τoυ oχλoυ ακoυσαντες τoν λoγoν
+|F 143v|
+|L|ελεγoν oυτoς εστιν αληθως o πρoφητης <V 41> αλλoι
+|L|ελεγoν oυτoς εστιν αληθως o χς̅ αλλoι ελεγoν
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας o χς̅ ερχεται <V 42> oυχι η
+|L|γραφη ειπεν oτι εκ τoυ σπερματoς δα̅δ και απo
+|L|βηθλεεμ της κωμης oπoυ ην δα̅δ o χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> σχισμα oυν εν τω oχλω εγενετo δι αυτoν <V 44> τινες
+|L|δε εξ αυτων ηθελoν πιασαι αυτoν αλλ oυδεις επε=
+|L|βαλλεν επ αυτoν τας χειρας <V 45> ηλθoν oυν oι υ=
+|L|πηρεται πρoς τoυς αρχιερεις και φαρισαιoυς και
+|L|ειπoν αυτoις εκεινoι διατι oυκ ηγαγετε αυτoν
+|L|<V 46> απεκριθησαν oι υπηρεται oυδεπoτε oυτως
+|L|ελαλησεν αν̅oς ως oυτoς o αν̅oς <V 47> απεκριθη=
+|L|σαν αυτoις oι φαρισαιoι μη και υμεις πεπλανησθε
+|L|<V 48> μη τις εκ των αρχoντων επιστευσεν εις αυτoν η
+|L|εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ o oχλoς oυτoς o μη γι=
+|L|νωσκων τoν νoμoν επικαταρατoι εισιν <V 50> λεγει
+|L|νικoδημoς πρoς αυτoυς o ελθων νυκτoς πρoς
+|L|αυτoν εις ων εξ αυτων <V 51> μη o νoμoς υμων κρινει
+|L|τoν αν̅oν εαν μη ακoυση παρ αυτoυ πρoτερoν
+|L|και γνω τι πoιει <V 52> απεκριθησαν και ειπoν αυτω
+|L|μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησoν και ιδε
+|L|oτι εκ της γαλιλαιας πρoφητης oυκ εγηγερται <V 53> {om} <K 8><V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om}
+|L|<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησεν λεγων εγω
+|L|ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη
+|L|περιπατηση εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της
+|L|ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι
+|L|συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ
+|L|εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου
+|L|αληθης εστιν οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω
+|F 144r|
+|L|<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ου=
+|L|δενα <V 16> και εαν κρινω εγω η κρισις η εμη αλη=
+|L|θης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται
+|L|οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ει=
+|L|μι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι
+|L|εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε
+|L|οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδητε και τον πρ̅α
+|L|ηδητε αν <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν
+|L|ο ις̅ εν τω γαζοφυλακειω διδασκων εν τω ιερω και
+|L|ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα
+|L|αυτου <V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω
+|L|υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια
+|L|υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μη=
+|L|τι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις
+|L|υμεις εκ των κατω εσται εγω εκ των ανω ειμι
+|L|υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ει=
+|L|μι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι
+|L|αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+|L|<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|την αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω πε=
+|L|ρι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με α=
+|L|ληθης εστι [app][*]καγ[\*][C]καγω[\C][\app] α ακηκοα παρ αυτου ταυ=
+|L|τα λαλω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον
+|L|πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ο=
+|L|ταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι
+|F 144v|
+|L|εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως
+|L|εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμ=
+|L|ψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον
+|L|ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+|L|<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκο=
+|L|τας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω
+|L|τω εμω αληθως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε
+|L|την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμασ
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν
+|L|και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις
+|L|οτι ελευθερωθησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την α=
+|L|μαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος
+|L|ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον
+|L|αιωνα <V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως
+|L|ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ
+|L|εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο ε=
+|L|μος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι
+|L|μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι
+|L|υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο
+|L|πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τε=
+|L|κνα του αβρααμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποι=
+|L|ειτε αν <V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την
+|L|αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του
+|L|θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιει=
+|L|τε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις
+|L|εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχο=
+|L|μεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅
+|F 145r|
+|L|πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ
+|L|του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ ε=
+|L|μαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+|L|<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε
+|L|οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υ=
+|L|μεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυ=
+|L|μιας τας εκεινου του θελετε ποιειν εκεινος ανθρω=
+|L|ποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ου=
+|L|κ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω ο=
+|L|ταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι
+|L|ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την
+|L|αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων
+|L|ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω
+|L|διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα
+|L|ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο ουν υμεις ουκ
+|L|ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκρι=
+|L|θησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως
+|L|λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον
+|L|εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω
+|L|αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+|L|<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρι=
+|L|νων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λο=
+|L|γον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις
+|L|τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ
+|L|απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον
+|L|λογον μου τηρηση θανατον ου μη γευσηται εις
+|L|τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ
+|L|οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τι=
+|F 145v|
+|L|να σεαυτον ποιεις συ <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω
+|L|δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο
+|L|πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅
+|L|υμων εστιν <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οι=
+|L|δα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσο=
+|L|μαι ομοιος υμων ψευτης αλλ οιδα αυτον και τον λο=
+|L|γον αυτου τηρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλ=
+|L|λιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδεν
+|L|και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεν=
+|L|τηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακασ
+|L|<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λι=
+|L|θους ινα βαλλουσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και
+|L|εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων
+|L|και παρηγεν ουτως <K 9> <V 1> και παραγων ο ις̅
+|L|ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης <V 2> και ηρωτησαν αυτον
+|L|οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββει τις ημαρ=
+|L|τεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+|L|<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις
+|L|αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+|L|<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με
+|L|εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται
+|L|εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του
+|L|κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποι=
+|L|ησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησεν τον
+|L|πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ειπεν
+|L|αυτω υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ
+|L|και νιψαι ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλ=
+|L|θεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γει=
+|F 146r|
+|L|τωνες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι
+|L|τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημε=
+|L|νος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν
+|L|αλλοι δε οτι ομοιος αυτου εστιν εκεινος ελεγεν
+|L|οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ει=
+|L|πεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και ε=
+|L|πεχρησεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υ=
+|L|παγε νιψαι εις την κολυμβηθρα του σιλωαμ
+|L|απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον
+|L|ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+|L|<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυ=
+|L|φλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμουσ
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτησαν αυτον και οι φαρισαιοι πως
+|L|ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον εποι=
+|L|ησεν και επεθηκεν επι τους οφθαλμους μου και
+|L|ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φα=
+|L|ρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα του
+|L|θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον
+|L|πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια
+|L|ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιμ
+|L|τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι
+|L|ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν
+|L|οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι
+|L|ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανε=
+|L|βλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυ=
+|L|του του αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους
+|L|λεγοντες
+|F 146v|
+|L|ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον ελεγετε οτι τυφλος εγεννη=
+|L|θη πως ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν δε
+|L|αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος
+|L|εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως
+|L|δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου
+|L|τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλι=
+|L|κιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου
+|L|λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφο=
+|L|βουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνεβουλευ=
+|L|σαντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογησει
+|L|χν̅ αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο ειπον
+|L|οι γονεις αυτου οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτη=
+|L|σατε <V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον
+|L|ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅
+|L|ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+|L|<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+|L|<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πωσ
+|L|ανεωξεν σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη
+|L|αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι
+|L|παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε
+|L|μαθηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον
+|L|και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε
+|L|του μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν
+|L|οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδα=
+|L|μεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυ=
+|L|τοις εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν οτι υμεις
+|L|ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξε μου τους ο=
+|L|φθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο
+|F 147r|
+|L|θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης ει και το θε=
+|L|λημα αυτου ποιει τουτου ακουει <V 32> εκ του αιωνος
+|L|ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυ=
+|L|φλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅
+|L|ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και
+|L|ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος
+|L|και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων
+|L|αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+|L|<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν τις εστιν κε̅ ινα
+|L|πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εω=
+|L|ρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+|L|<V 39> και ειπεν ο κς̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον
+|L|ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλε=
+|L|ποντες τυφλοι γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φα=
+|L|ρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε
+|L|λεγετε οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων
+|L|μενει <K 10> <V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχο=
+|L|μενος δια της θυρας εις την αυλην αλλα ανα=
+|L|βαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και λη=
+|L|στης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποι=
+|L|μην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρος
+|L|ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει
+|L|και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει
+|L|αυτα <V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλει
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα
+|L|αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+|F 147v|
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξων=
+|L|ται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φω=
+|L|νην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοισ
+|L|<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν οτι εγω ειμι η θυρα
+|L|των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται ει=
+|L|σιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+|L|<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησε=
+|L|ται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρη=
+|L|ση <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα
+|L|κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην
+|L|εχωσιν και περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο
+|L|καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθη=
+|L|σιν υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων
+|L|ποιμην ου ουκ εισιν τα προβατα ιδια θεωρει
+|L|τον λυκον ερχομενον και αφιεισιν τα προβατα
+|L|και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
+|L|τα προβατα <V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μι=
+|L|σθωτος εστιν και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+|L|<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και
+|L|γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει
+|L|με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην
+|L|μου τιθημι υπερ των προβατων <V 16> και αλλα προ=
+|L|βατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κα=
+|L|κεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν
+|L|και γενησωνται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την
+|L|ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει
+|L|αυτην απ εμου αλλ εγω τιθειμι αυτην απ εμ=
+|L|αυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν
+|F 148r|
+|L|εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην
+|L|ελαβον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν
+|L|εν τοις ιουδαιοις εγενετο δια τους λογους τουτουσ
+|L|<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαι=
+|L|νεται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα
+|L|τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαι=
+|L|μονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+|L|<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χει=
+|L|μων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα
+|L|σολομωνος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαι=
+|L|οι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αι=
+|L|ρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> α=
+|L|πεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ουκ επιστευ=
+|L|σατε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι
+|L|του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου <V 26> αλλ
+|L|υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβα=
+|L|των των εμων καθως ειπον υμιν <V 27> τα προ=
+|L|βατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσ=
+|L|κω αυτα και ακολουθουσιν μοι <V 28> καγω ζωην αι=
+|L|ωνιον διδομι αυτοις και ου μη απωλονται εις τον
+|L|αιωνα και ουχ αρπαση τις αυτα εκ της χειρος
+|L|μου <V 29> ο πη̅ρ ος δεδωκεν μοι μειζων παντων
+|L|εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν αυτα εκ χει=
+|L|ρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβα=
+|L|στασαν ουν παλιν λιθους ινα λιθασωσιν αυτον
+|L|οι ιουδαιοι <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα
+|L|καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δι=
+|L|α ποιων αυτων εργων λιθαζετε με <V 33> απε=
+|L|κριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες πε=
+|F 148v|
+|L|ρι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλα=
+|L|σφημιας και οτι αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+|L|<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμ=
+|L|μενον εν τω̣ νομω̣ υμων εγω ειπα θεοι εστε
+|L|<V 35> ει ουν εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος
+|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+|L|<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅
+|L|ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευ=
+|L|ετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε
+|L|τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε οτι εν ε=
+|L|μοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν
+|L|ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της
+|L|χειρος αυτων <V 40> και διηλθεν παλιν περαν του ι=
+|L|ορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+|L|και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και
+|L|ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ου=
+|L|δεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι του=
+|L|του αληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εκει εις
+|L|αυτον <K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βη=
+|L|θανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της
+|L|αδελφης αυτης <V 2> ην δε μαρια η αλειψασα
+|L|τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις
+|L|θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+|L|<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι
+|L|κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅
+|L|ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον
+|L|αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅
+|L|δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την
+|L|αδελφην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν
+|F 149r|
+|L|οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο
+|L|ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθη=
+|L|ταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν
+|L|αυτω οι μαθηται παλιβ ραββει νυν εζητουν
+|L|σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+|L|<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της
+|L|ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα
+|L|ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλε=
+|L|πει <V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προ=
+|L|σκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα
+|L|ειπεν και μετα τουτα λεγει αυτοις λαζαρος
+|L|ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι
+|L|ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται
+|L|αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ε=
+|L|κεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως
+|L|του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν <V 15> και χαι=
+|L|ρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην ε=
+|L|κει αλλ αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγω=
+|L|μεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελ=
+|L|θων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας
+|L|ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια
+|L|εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δε=
+|L|καπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυ=
+|L|θησαν εις τας περι μαρθαν και μαριαν ινα
+|L|παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου
+|L|αυτω <V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅
+|L|ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω
+|F 149v|
+|L|εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅
+|L|ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει <V 22> αλλα
+|L|και νυν οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι
+|L|ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο α=
+|L|δελφος σου <V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι ανα=
+|L|στησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη
+|L|ο πιστευων εις εμε καν αποθανει ζησεται <V 26> και
+|L|πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη
+|L|εις τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις
+|L|τον κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλ=
+|L|θεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης
+|L|λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει
+|L|σε <V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερ=
+|L|χεται προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις
+|L|την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν
+|L|αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυ=
+|L|της εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ι=
+|L|δοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλ=
+|L|θεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει
+|L|εις το μνημειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν μαρια
+|L|ως απηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επε=
+|L|σεν εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει
+|L|ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος <V 33> ις̅
+|L|ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συν
+|L|αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο
+|L|τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθει=
+|L|κατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+|F 150r|
+|L|<V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> [app][*]&om;[\*][C]ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον[\C][\app] <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ
+|L|ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου ποιησαι ινα μη και ουτος αποθανει <V 38> ις̅ ουν
+|L|παλιν εμβριμησαμενος εν εαυτω ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκει=
+|L|το επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει
+|L|αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅
+|L|ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν
+|L|του θυ̅ <V 41> ηρεν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως
+|L|κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους αυτου
+|L|ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας
+|L|μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις
+|L|αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα
+|L|πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα
+|L|ειπων φωνη μεγαλη ειπεν λαζαρε δευρο εξω
+|L|<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδασ
+|L|και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδα=
+|L|ριω περιεδεδετο και λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε
+|L|αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιου=
+|L|δαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμε=
+|L|νοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+|L|<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους ιουδιους
+|L|και τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+|L|<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνε=
+|L|δριον και ελεγον τι ποιησωμεν οτι ουτος ο
+|L|αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον
+|L|ουτως παντες πιστευουσιν εις αυτον και ελευσονται
+|L|οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνοσ
+|F 150v|
+|L|<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενι=
+|L|αυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ου=
+|L|δεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει υμιν ινα
+|L|εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το
+|L|εθνος απωληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν
+|L|αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προε=
+|L|φητευσεν οτι μελλει ο ις̅ αποθνησκειν υπερ
+|L|του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ι=
+|L|να και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συ=
+|L|ναγαγει εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας
+|L|συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅
+|L|ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαι=
+|L|οις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγ=
+|L|γυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και
+|L|εκει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν
+|L|πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας [ill]προ του πα[\ill]=
+|L|σχα ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν [ill]ουν τον[\ill]
+|L|ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτ[ill]εσ[\ill]
+|L|τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+|L|<V 57> δεδωκησαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντο=
+|L|λην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως
+|L|πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων
+|L|του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος
+|L|ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιη=
+|L|σαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει
+|L|ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+|L|<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πι=
+|L|στικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
+|L|μαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου
+|F 151r|
+|L|η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+|L|<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμω=
+|L|νος ισκαριωτης ο μελλον αυτον πα̣ραδιδοναι
+|L|<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δη=
+|L|ναριων και εδωθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ
+|L|οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι
+|L|κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλ=
+|L|λομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ α=
+|L|φες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου
+|L|τετηρηκεν αυτω <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε
+|L|εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει
+|L|εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και
+|L|τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λα=
+|L|ζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι υπηγον των
+|L|ιουδαιων και επιστευον εις αυτον
+|L|<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην
+|L|ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ε=
+|L|λαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απαν=
+|L|τησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος
+|L|ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθωσ
+|L|εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ σιων
+|L|ιδου γαρ ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος
+|L|επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν
+|L|οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξα=
+|L|σθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυ=
+|L|τω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον
+|F 151v|
+|L|λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυ=
+|L|τον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο ο=
+|L|χλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποιηκεναι το
+|L|σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους
+|L|θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ο=
+|L|λος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε τινες ελληνων
+|L|των αναβαινοντων ινα προσκυνησουσιν εν τη εορ=
+|L|την <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθ=
+|L|σαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες
+|L|κυριε θελωμεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και
+|L|λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος
+|L|λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων
+|L|εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πε=
+|L|σων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενη εαν
+|L|δε αποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων την
+|L|ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην
+|L|αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυ=
+|L|την <V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθειτω
+|L|και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και
+|L|εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+|L|<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με
+|L|εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις
+|L|την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα
+|L|ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και
+|L|παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας
+|L|ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγε=
+|L|λος αυτω [app][*]λελακεν [\*][C]λελαληκεν[\C][\app] <V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου
+|L|δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμασ
+|L|<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων
+|F 152r|
+|L|του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω εαν
+|L|υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θα=
+|L|νατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη
+|L|αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου
+|L|οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις δει
+|L|υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅
+|L|του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον
+|L|χρονον το φως μεθ υμων εστιν περιπατειτε
+|L|εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλα=
+|L|βη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδε που
+|L|υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το
+|L|φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+|L|<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμ=
+|L|προσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον <V 38> ινα
+|L|ο λογος πληρωθη ησαιου του προφητου ον
+|L|ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και
+|L|ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη <V 39> δια
+|L|τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν
+|L|ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους
+|L|και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ι=
+|L|δωσιν τοις οφθαλμοις και νοησω τη καρδια και
+|L|επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους <V 41> ταυτα
+|L|ειπεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυτου και
+|L|ελαλησεν περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των
+|L|αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα
+|L|δια τους φαρισαιους ουχ [app][*][ill]1[\ill]μολογουν[\*][C]ομολογουν[\C][\app] ινα μη α=
+|L|ποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ
+|F 152v|
+|L|μαλλον την δοξαν των αν̅ων ηπερ την δοξαν του θυ̅
+|L|<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πι=
+|L|στευει εις εμε αλλ εις τον αποστειλαντα με <V 45> και ο θε=
+|L|ωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με <V 46> εγω
+|L|φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις
+|L|εμε εν τη σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουση
+|L|των ρηματων και [app][*]&om;[\*][C]μη[\C][\app] πιστευση εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω
+|L|τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων
+|L|τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος
+|L|ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη η=
+|L|μερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πε=
+|L|μψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω
+|L|και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιω=
+|L|νιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκεν μοι ο
+|L|πη̅ρ μου ουτω λαλω <K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πα=
+|L|σχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα με=
+|L|ταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπη=
+|L|σας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπη=
+|L|σεν αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου του
+|L|διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα
+|L|σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+|L|<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις
+|L|τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς
+|L|τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν
+|L|τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+|L|<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν
+|L|τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω
+|L|ο ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα
+|L|πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις
+|F 153r|
+|L|τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο
+|L|εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε με=
+|L|τα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης
+|L|τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ ε=
+|L|μου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους
+|L|ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την
+|L|κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|ο λελουμενος ου εχει χρειαν η τους ποδας
+|L|νιψασθαι μονον αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις
+|L|καθαροι εσται αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει γαρ τον πα=
+|L|ραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες
+|L|καθαροι εσται <V 12> οτε ουν ενιψεν τους πο=
+|L|δας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων
+|L|παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πε=
+|L|ποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και
+|L|ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ε=
+|L|νιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκα=
+|L|λος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδασ
+|L|<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποι=
+|L|ησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+|L|<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξε=
+|L|λεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρω=
+|L|γων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την
+|L|πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γε=
+|L|νεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+|L|<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα
+|F 153v|
+|L|πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμ=
+|L|βανει τον πεμψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδω=
+|L|σει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακει=
+|L|μενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του
+|L|ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων πε=
+|L|τρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> επι=
+|L|πεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει
+|L|αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> απεκριναται αυτω ο ις̅
+|L|εκεινος εστιν ο εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω
+|L|και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμω=
+|L|νος ισκαριωτη <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν
+|L|εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο
+|L|ποιεις ποιησον ταχειον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των
+|L|ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ
+|L|εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας
+|L|οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχωμεν
+|L|εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων
+|L|ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε
+|L|νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+|L|<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον
+|L|εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι
+|L|μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως
+|L|ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις
+|L|ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην
+|L|καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+|L|καθως ηγαπησα υμας ινα αγαπατε αλληλουσ
+|F 154r|
+|L|<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε
+|L|εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω
+|L|σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυ=
+|L|τω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυ=
+|L|τω σιμων πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι α=
+|L|κολουθεισαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ
+|L|φωνηση εως ου απαρνησει με τρις <K 14> <V 1> μη
+|L|ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον
+|L|θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς
+|L|μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευ=
+|L|ομαι ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω ετοι=
+|L|μασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραλη=
+|L|ψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και
+|L|υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον
+|L|οιδατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδα=
+|L|μεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδε=
+|L|ναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια
+|L|και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι ε=
+|L|μου <V 7> ει εγνωκητε με και τον πρ̅α μου εγνωκητε
+|L|αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε
+|L|αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν
+|L|τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσου=
+|L|τον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με
+|L|φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πρ̅α
+|L|και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει
+|L|ημιν <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ
+|L|εν εμοι εστιν
+|F 154v|
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω
+|L|ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+|L|<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι
+|L|εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευε=
+|L|τε μοι <V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις ε=
+|L|με τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζο=
+|L|να τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευο=
+|L|μαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου
+|L|τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅ <V 14> εαν αι=
+|L|τησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω <V 15> εαν α=
+|L|γαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω
+|L|ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν
+|L|ινα μενει μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αλη=
+|L|θειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει
+|L|αυτω ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτω
+|L|οτι παρ υμιν μενει και εν υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω
+|L|υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μικρον
+|L|και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε
+|L|με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι <V 20> εν εκεινη τη
+|L|ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υ=
+|L|μεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου
+|L|και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε
+|L|αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου
+|L|και εγω αγαπησω αυτον και εμφανησω αυτω εμαυτον
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγο=
+|L|νεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω
+|L|κοσμω <V 23> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγα=
+|L|πα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπη=
+|L|σει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην
+|L|παρ αυτω ποιησωμεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λο=
+|L|γους μου ου τηρει
+|F 155r|
+|L|και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του
+|L|πεμψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υ=
+|L|μιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α
+|L|το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου
+|L|εκεινος υμας [app][*]διδαξ[ill]1[\ill][\*][C]διδαξει[\C][\app] παντα και υπομνησει υμας
+|L|παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιειμι υμιν
+|L|ειρηνην την εμην διδομι υμιν ου καθως ο κο=
+|L|σμος διδωσιν εγω διδομι υμιν μη ταρα=
+|L|σεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσα=
+|L|τε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς
+|L|υμας ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον
+|L|πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων
+|L|μου εστιν <V 29> και νυν ειρηκα υμιν προ του γενεσθαι
+|L|ινα οταν γενηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι
+|L|πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κο=
+|L|σμου τουτου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και κα=
+|L|θως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως και ποιω
+|L|εγερθητε αγωμεν εντευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι η αμ=
+|L|πελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος
+|L|εστιν <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρ=
+|L|πον αιρει αυτο και παν το καρπον φερων κα=
+|L|θαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερει <V 3> ηδη
+|L|υμεις καθαροι εσται δια τον λογον ον λελαλη=
+|L|κα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν κα=
+|L|θως το κλημα ου δυνατε καρπον φερειν ε=
+|L|αν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις
+|L|εαν μη εν εμοι μηνητε <V 5> εγω ειμι η αμ=
+|L|πελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι
+|L|καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι
+|F 155v|
+|L|χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις
+|L|μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηραν=
+|L|θη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσι και
+|L|καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα
+|L|μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησησθε και
+|L|γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου
+|L|ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι
+|L|μαθηται <V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω
+|L|ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+|L|<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη
+|L|αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου
+|L|τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υ=
+|L|μιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν
+|L|η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως
+|L|ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην
+|L|ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φι=
+|L|λων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε ο=
+|L|σα εγω ενετειλαμην <V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους
+|L|οτι ο δουλος ουκ οιδεν το τι ποιει ο κυριος αυτου
+|L|υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρησα υμιν <V 16> ουχ υμεις
+|L|με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας ι=
+|L|να υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρ=
+|L|πος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε
+|L|τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλουσ
+|L|<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρω=
+|L|τον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε
+|L|ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κο=
+|L|σμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ
+|F 156r|
+|L|του κοσμου δια τουτο μιση υμας ο κοσμος <V 20> μνη=
+|L|μονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δου=
+|L|λος μειζων του κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν
+|L|και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και
+|L|τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα
+|L|παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι
+|L|ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον
+|L|και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε
+|L|προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας
+|L|αυτων <V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μιση
+|L|<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος
+|L|εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε εωρα=
+|L|κασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος
+|L|εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+|L|<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμ=
+|L|ψω παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρ=
+|L|μαρτυρησει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρει=
+|L|τε οτι απ αρχης μετ εμου εσται <K 16> <V 1> ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν [app][*]ιν[ill]1[\ill][\*][C]ινα μη[\C][\app] μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυ=
+|L|ναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχεται
+|L|ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λα=
+|L|τρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυτα
+|L|ποιησωσιν οτι ουκ οιδασιν τον πρ̅α μου ουδε ε=
+|L|με <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελ=
+|L|θη η ωρα μνημονευετε αυτων οτι εγω ειπον
+|L|υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον
+|L|οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμ=
+|F 156v|
+|L|ψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεισ
+|L|<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρω=
+|L|κεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθειαν λε=
+|L|γω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν
+|L|γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευ=
+|L|σεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον
+|L|προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον
+|L|περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρι=
+|L|σεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν
+|L|εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον
+|L|πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε
+|L|κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+|L|<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βαστα=
+|L|ζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκεινος οδηγησει υ=
+|L|μας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λα=
+|L|ληση αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαληση
+|L|και τα ερχομενα αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δο=
+|L|ξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον ο=
+|L|τι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με ο=
+|L|τι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μα=
+|L|θητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο
+|L|λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μι=
+|L|κρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+|L|<V 18> ελεγον ουν τουτο [app][*]&om;[\*][C]τι[\C][\app] εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οι=
+|L|δαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον
+|L|ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε
+|L|μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε
+|F 157r|
+|L|κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυ=
+|L|πη υμων εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τι=
+|L|κτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε
+|L|γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλι=
+|L|ψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον
+|L|κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην εχετε παλιν δε ο=
+|L|ψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την
+|L|χαραν υμων ουδεις αιρει <V 23> και εν εκεινη τη ημερα
+|L|εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι
+|L|μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε
+|L|ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ι=
+|L|να η χαρα υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα
+|L|εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα
+|L|οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα
+|L|παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> εν ε=
+|L|κεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησησθε
+|L|και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α μου
+|L|περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι
+|L|υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι
+|L|εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς
+|L|και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιειμι τον
+|L|κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν
+|L|αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λα=
+|L|λεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν
+|L|οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ε=
+|L|ρωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλ=
+|L|θες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορ=
+|L|πισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον
+|F 157v|
+|L|αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+|L|<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε
+|L|εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νε=
+|L|νικηκα τον κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και
+|L|επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπεν
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και
+|L|ο υς̅ σου δοξασει σε <V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν
+|L|πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυ=
+|L|τοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη
+|L|ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον α=
+|L|πεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης
+|L|το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+|L|<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη
+|L|η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφα=
+|L|νερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι
+|L|εκ του κοσμου συ ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και
+|L|τον λογον σου τετηρηκασιν <V 7> νυν εγνωκαν οτι
+|L|παντα οσα δεδωκας μοι <V 8> δεδωκα αυτοις και αυτοι
+|L|ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλ=
+|L|θον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω
+|L|περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω
+|L|αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν <V 10> και τα ε=
+|L|μα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασε εν
+|L|αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι
+|L|εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι
+|L|πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δε=
+|L|δωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις εσμεν
+|L|<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν
+|L|αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι ε=
+|L|φυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅
+|F 158r|
+|L|της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε
+|L|προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα
+|L|εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην
+|L|εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου
+|L|και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του
+|L|κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ
+|L|ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα
+|L|τηρησεις αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου
+|L|ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγι=
+|L|ασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αλη=
+|L|θεια εστιν <V 18> καθως πε̅ρ απεστειλας με εις τον
+|L|κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και
+|L|υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυ=
+|L|τοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι
+|L|τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των
+|L|πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ι=
+|L|να παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω
+|L|εν σοι ινα και αυτοι εν ωσιν ινα ο κοσμος πι=
+|L|στευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δο=
+|L|ξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν
+|L|εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις
+|L|και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και
+|L|ινα γνω ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και
+|L|ηγαπησα αυτους καθως εμε ηγαπησασ
+|L|<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω
+|L|κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την
+|L|δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγα=
+|L|πησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων
+|F 158v|
+|L|και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη
+|L|ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοισ
+|L|<K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου
+|L|περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος
+|L|εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδη δε και ιουδας τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη
+|L|ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας
+|L|λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρι=
+|L|σαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμ=
+|L|παδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα επερ=
+|L|χομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα
+|L|ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο πα=
+|L|ραδιδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι
+|L|εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+|L|<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησεν τινα ζητειτε
+|L|οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅
+|L|ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφε=
+|L|τε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν
+|L|οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+|L|<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην
+|L|και επεσεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου
+|L|το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχοσ
+|L|<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου
+|L|εις την θηκην το ποτηριον ο εδωκεν μοι ο
+|L|πη̅ρ ου μη πιω αυτω <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλι=
+|L|αρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον
+|L|τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον
+|L|προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα
+|L|ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας
+|F 159r|
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει εναν
+|L|αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολουθει δε
+|L|σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθη=
+|L|της εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνει=
+|L|σηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεωσ
+|L|<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλ=
+|L|θεν ουν ο μαθητης εκεινος και ειπεν τη θυρορω και
+|L|εισηγαγεν τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη
+|L|η θυρορος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων η
+|L|του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+|L|<V 18> ειστηκησαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν
+|L|πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο
+|L|ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενοσ
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μα=
+|L|θητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+|L|<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλη=
+|L|σα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγω=
+|L|γη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερ=
+|L|χονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με
+|L|ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ε=
+|L|λαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρ=
+|L|εστηκως εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως
+|L|αποκρινει τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου
+|L|ει δε καλως τι με δαιρεις <V 24> απεστειλεν αυτον
+|L|ο αννας προς καιαφαν δεδεμενον τον αρχιερεα
+|L|<V 25> ην δε πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυ=
+|L|τω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρ=
+|F 159v|
+|L|νησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ
+|L|των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκο=
+|L|ψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κη=
+|L|πω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος και
+|L|ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν τον
+|L|ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια
+|L|και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιαν=
+|L|θωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα ε=
+|L|<V 29> ξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπεν
+|L|τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+|L|<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην κακοποιος
+|L|ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις
+|L|και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον
+|L|ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι
+|L|ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν
+|L|σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+|L|<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος
+|L|και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων <V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου
+|L|συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι περι εμου ειπον <V 35> απε=
+|L|κριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το
+|L|εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι
+|L|τι εποιησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη
+|L|ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου
+|L|τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι
+|L|εμοι ηγωνισαντο ινα μη παραδωθω τοις ιουδαι=
+|L|οις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ
+|L|απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω
+|F 160r|
+|L|εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον
+|L|κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων
+|L|εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει
+|L|αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο
+|L|ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει
+|L|αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω
+|L|εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον
+|L|βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν πα=
+|L|λιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βα=
+|L|ραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε
+|L|ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσεν
+|L|<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακαν=
+|L|θων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον
+|L|πορφυρουν περιεβαλον αυτω <V 3> και ελεγον
+|L|χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω
+|L|ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο
+|L|πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω
+|L|ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρι=
+|L|σκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακαν=
+|L|θινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον
+|L|και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδον αυ=
+|L|τον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν
+|L|λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον
+|L|λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και
+|L|σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω ε=
+|L|ν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιου=
+|L|δαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον
+|L|ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ του θυ̅ εποι=
+|L|ησεν
+|F 160v|
+|L|<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον
+|L|μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον
+|L|παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ απο=
+|L|κρισιν ουκ εδωκεν αυτον <V 10> λεγει ουν αυτω
+|L|ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσι=
+|L|αν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+|L|<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κα=
+|L|τ εμου ει μη ην σοι δεδωμενον ανωθεν
+|L|δια τουτο ο παραδιδους μαι σοι μειζονα αμαρτιαν
+|L|εχει <V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον
+|L|οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απο=
+|L|λυσεις ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βα=
+|L|σιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+|L|<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον μαλ=
+|L|λον εφοβηθη ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν
+|L|επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρω=
+|L|τον εβραιστι δε γαββαθα <V 14> ην δε παρασκευη
+|L|του πασχα ωρα δε [app][*]ω[\*][C]ωσει[\C][\app] εκτη και λεγει τοις ιου=
+|L|δαιοις ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν
+|L|αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πι=
+|L|λατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απε=
+|L|κριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα
+|L|ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν
+|L|αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελα=
+|L|βον δε τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυ=
+|L|του εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον
+|L|ος λεγεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον ε=
+|L|σταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευ=
+|L|θεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψεν
+|L|δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου
+|F 161r|
+|L|ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των
+|L|ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανε=
+|L|γνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της
+|L|πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμ=
+|L|μενον εβραιστη ελληνιστη ρωμαιστη <V 21> ελεγον
+|L|ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων
+|L|μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι ε=
+|L|κεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+|L|<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+|L|<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελα=
+|L|βον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη
+|L|εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα
+|L|ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαν=
+|L|τος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη
+|L|σχισωμεν αυτον αλλα λαχομεν περι αυτου τι=
+|L|νος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα
+|L|διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον
+|L|ιματισμον μου εβαλλον κληρον οι μεν ουν
+|L|στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ειστηκησαν
+|L|δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη
+|L|της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια
+|L|η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μα=
+|L|θητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι
+|L|αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη
+|L|ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελα=
+|L|βεν αυτην ο μαθητης εκεινος εις τα ιδια
+|L|<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τεταιλεσται ινα
+|L|τελειωθη η γραφη λεγει διψω <V 29> σκευος ουν
+|L|εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον
+|L|οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν
+|F 161v|
+|L|αυτου τω στοματι <V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν
+|L|τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδω=
+|L|κεν το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του
+|L|στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη
+|L|ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββα=
+|L|του ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν
+|L|αυτων τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρα=
+|L|τιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη
+|L|και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω <V 33> επι δε
+|L|τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα
+|L|ου κατεαξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατι=
+|L|ωτων λογχη αυτου την πλευραν ενοιξεν και
+|L|ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως
+|L|μεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια
+|L|αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υ=
+|L|μεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η
+|L|γραφη πληρωθη <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει
+|L|οψονται εις ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> μετα ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσηφ ο
+|L|απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμ=
+|L|μενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη
+|L|το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλ=
+|L|θεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅ <V 39> ην δε και νικο=
+|L|δημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φε=
+|L|ρων μιγμα σμυρνης και αλωης ωσει λιτρας εκα=
+|L|τον <V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν
+|L|αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως
+|L|εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν
+|L|τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω
+|L|μνημειον καινον εν ω ουδεις ουδεπω ετεθη
+|F 162r|
+|L|<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι
+|L|εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+|L|<K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη
+|L|ερχεται πρωι σκοτειας ετι ουσης εις το μνημειον
+|L|και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+|L|<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς
+|L|τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυ=
+|L|τοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδα=
+|L|μεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης
+|L|προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθε πρω=
+|L|τος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κειμε=
+|L|να τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερχεται
+|L|ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν
+|L|πρωτος εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια
+|L|κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφα=
+|L|λης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα
+|L|χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> το=
+|L|τε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων
+|L|πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+|L|<V 9> ουδεπω γαρ ηδησαν την γραφην οτι δει αυτον
+|L|εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν παλιν
+|L|προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε
+|L|ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν ε=
+|L|κλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο
+|L|αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς
+|L|τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο
+|L|το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι
+|L|γυναι τι κλεεις τινα ζητεις λεγει αυτοις
+|F 162v|
+|L|οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+|L|<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφει εις τα οπισω και θεω=
+|L|ρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδη οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη
+|L|δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κυριε
+|L|ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον
+|L|καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στρα=
+|L|φεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνει ο λεγεται δι=
+|L|δασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ
+|L|αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς
+|L|τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω
+|L|προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+|L|<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις
+|L|μαθηταις οτι εωρακεν τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυ=
+|L|τοις <V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια
+|L|των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου η=
+|L|σαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ι=
+|L|ουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυ=
+|L|τοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυ=
+|L|τοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχα=
+|L|ρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απε=
+|L|σταλκεν με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο
+|L|ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α
+|L|αγιον <V 23> αν τινων αφιετε τας αμαρτιας αφι=
+|L|ενται αυτοις αν τινων κρατηται κεκρατηνται
+|L|<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος δι=
+|L|δυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον
+|L|ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅
+|L|ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου
+|F 163r|
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου
+|L|εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου
+|L|εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και
+|L|μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται
+|L|αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυ=
+|L|ρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν
+|L|ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον
+|L|δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και
+|L|φερε την χειραν σου και βαλε εις την πλευραν μου
+|L|και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απε=
+|L|κριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅
+|L|μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπι=
+|L|στευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντ(ες)
+|L|<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅
+|L|ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γε=
+|L|γραμμενα εν τω βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γε=
+|L|γραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ εστιν ο χς̅
+|L|ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζω=
+|L|ην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+|L|<K 21><V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μα=
+|L|θηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων επι της
+|L|θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε
+|L|ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λε=
+|L|γομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα
+|L|της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι
+|L|εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων
+|L|πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχο=
+|L|μεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις
+|L|το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επια=
+|L|σαν ουδεν
+|F 163v|
+|L|<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου
+|L|μεντοι ηδησαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν <V 5> λεγει ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχητε
+|L|απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βα=
+|L|λετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευ=
+|L|ρησετε εβαλλον ουν και ουκ ετι αυτω ελκυσαι ισ=
+|L|χυσαν απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν
+|L|ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω
+|L|ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν
+|L|τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και
+|L|εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μα=
+|L|θηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν
+|L|απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συ=
+|L|ροντες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβη=
+|L|σαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην
+|L|και οψαριον επικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+|L|<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον επι την
+|L|γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκον=
+|L|τατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δι=
+|L|κτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε
+|L|ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ
+|L|τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅
+|L|και λαμβανει τον αρτον και διδοσιν αυτοις και το
+|L|οψαριον ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανε=
+|L|ρωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+|L|<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω σιμων
+|L|ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι
+|L|κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα
+|L|αρνια μου <V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων
+|F 164r|
+|L|ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμενε τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα
+|L|φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω
+|L|το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παν=
+|L|τα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου <V 18> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οταν ης νεοτερος εζωννυες εαυ=
+|L|τον και περιεπατης οπου ηθελες οταν δε
+|L|γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζω=
+|L|ση και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπεν ση=
+|L|μαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο
+|L|ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις
+|L|δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα
+|L|ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δει=
+|L|πνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο
+|L|παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων ο πετρος
+|L|λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς
+|L|σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος
+|L|ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκει=
+|L|νος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅
+|L|οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω με=
+|L|νειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο
+|L|μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας
+|L|ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια αυτου <V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν
+|L|ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον
+|L|οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βι=
+|L|βλια αμην
+|L|<K 22> <V 0> τελος του κατα ιωαννην ευαγγελιου αμην
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_GS,LTS(Amy).txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_GS,LTS(Amy).txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_GS,LTS(Amy).txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,962 @@
+{Status:
+G-A Number: 1424
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: Gerald Stevens and Thomas Strong
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 16.4.13
+Transcription finished: 16.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδωθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι προς αυτον εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και ερχομενον επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον αυτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον ραββει ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και λεγει αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββει συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω σοι απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγωτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και συ γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην την αρχην εποιησεν των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα ταυτα κατεβη ο ις̅ εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγειρω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγειρεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εν τω ονοματι αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββει οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη ει ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη αυτω ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γενηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων εις αυτον ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μιση το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ηργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγενοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββει ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι ουν υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα αυτου λαλει ου γαρ εκ μετρου διδοσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν ο ις̅ εις πολιν της σαμαρειας καλουμενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ γυναι δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται οι ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδης την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτο προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησητε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνητε προσκυνησουσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ειρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββει φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με προς τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν των σαμαρειτων επ αυτον δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτησαν αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται τον υν̅ αυτου ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν προς αυτον ο ις̅ εαν μη σημεια και τερατα ηδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν αυτω λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> εποιθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βηθεσθα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλει με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρει αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδη τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον αυτον οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββαττον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσιν τον υν̅ καθως τιμωσιν τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν αφ εαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθειτε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε προς ωραν αγαλλιασθηναι εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε την μαρτυριαν εχω μειζονα του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελεσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου ηκουσατο ποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ου ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθεν υμεις πιστευσαι δοξαν παρα ανθρωπων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητουντες
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμας προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευσατε μωση επιστευσατε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθεζετο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους τοσουτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδη τι ημελλεν ποιειν
+<V 7> απεκρινατο αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν δε οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβεν δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκεν τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευματα των κλασματων ινα μη τι απωλειται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις βεβρωκωσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν ο ις̅ σημειον ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθε και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια γεγονεν και κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντων εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι την γην εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε [app][*]ηλθ[\*][C]ηλθε[\C][\app] πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββει ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου δωση υμιν τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι σημειον ποιεις συ ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζει
+<V 31> οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινον εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τουτον τον αρτον
+<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πατρος
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον οι ιουδαιοι ουν περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουων παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμη ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω αυτω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμω ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα αυτου φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλκεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες ημων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον εις τα οπισω των μαθητων αυτου και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω ο πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσιν τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω παρεστι
+<V 9> ταυτα ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην εν τοις οχλοις αλλοι ελεγον αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος οιδεν γραμματα μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελει το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και σκοτεια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν αυτω δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιει εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησητε με και ουχ ευρησητε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθε οτι ημεις ουχ ευρησωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησεται με και ουχ ευρησητε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν αληθως ο χς̅ αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαβιδ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε εξ αυτων ηθελον πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος υμων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγειγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησεν λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου αληθης εστιν οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδητε και τον πρ̅α ηδητε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστεν εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγ α ακηκοα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν μοι ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθερωθησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ υμων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εσται και τας επιθυμιας τας εκει μου θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος εστιν απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο ουν υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτις ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση θανατου ου μη γευσηται εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις συ
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εγω εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλλουσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις̅ ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββει τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργασασθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτωνες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτου εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρησεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγεν νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτησαν αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον εποιησεν και επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον ελεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ υμων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογησει χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο ειπον οι γονεις αυτου οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης ει και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγενημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο κς̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουον εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξωνται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρηση
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιεισιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησωνται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθειμι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθειμι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εν τοις ιουδαιοις εγενετο δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται οφθαλμους τυφλων ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ουκ επιστευσατε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδομι αυτοις και ου μη απωλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν αυτα εκ χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους ινα λιθασωσιν αυτον οι ιουδαιοι
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυτων εργων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει ουν εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και διηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης σημειον ουκ εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται παλιν ραββει νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα ταυτα λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθησαν εις τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει ουν αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανει ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως απηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συν αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν αυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> [app][*]&om;[\*][C]ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον[\C][\app]
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα μη και ουτος αποθανει
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμησαμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο και λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους ιουδαιους και τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιησωμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει υμιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι μελλει ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκησαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ειγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη ολη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος εισκαριωτης ο μελλον αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδωθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν αυτω ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτω
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι υπηγον των ιουδαιων δι αυτον και επιστευον εις αυτον
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου γαρ ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες των αναβαινοντων ινα προσκυνησουσιν εις την εορτην
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενη εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονει ετιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω [app][*]λελακεν[\*][C]λελαληκεν[\C][\app]
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος πληρωθη ησαιου του προφητου ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησω τη καρδια και επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ μαλλον την δοξαν των αν̅ων ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον αποστειλαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτεια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και [app][*]&om;[\*][C]μη[\C][\app] πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ μου ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασειν τω λεντιω ο ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ μου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου εχει χρειαν η τους ποδας νιψασθαι μονον αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδη γαρ τον παραδιδουντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εσται
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τωυτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> απεκρινατο αυτω ο ις̅ εκεινος εστιν ο εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχωμεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθεισαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνησει με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι υμιν τοπον
+<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκητε με και τον πρ̅α μου εγνωκητε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτω ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτω οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανησω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν εαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιειμι υμιν ειρηνην την εμην διδομι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδομι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου τουτου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω και ποιω εγερθητε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερων καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εσται δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυνατε καρπον φερειν εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μηνητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησησθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε οσα εγω ενετειλαμην
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν το τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρησα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α μου εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μιση υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μιση
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρμαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εσται
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν [app][*]ιν[\*][C]ινα[\C][\app] μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησωσιν οτι ουκ οιδασιν τον πρ̅α μου ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαληση αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαληση και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει υμιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο [app][*]&om;[\*][C]τι[\C][\app] εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησησθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α μου περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιειμι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λεληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου συ ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασιν
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι
+<V 8> δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω ουκ εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ο δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 12> οτε ειμην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησεις αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως πατερ απεστειλας με εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γνω ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησα αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με η εν αυτοις καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδη δε και ιουδας τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα επερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζοραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησεν ο ις̅ τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζοραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απολεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο εδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτω
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα [app][*]&om;[\*][C]ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου[\C][\app]
+<V 14> [app][*]&om;[\*][C]ην δε καιαφας[\C][\app] ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης εκεινος και ειπεν τη θυρορω και εισηγαγεν τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρορος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων η του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκησαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δαιρεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας προς καιαφαν δεδεμενον τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψεν ο πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ιδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινω ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι περι εμου ειπον
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνισαντο ινα μη παραδωθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγενημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστηγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτω
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν εξω παλιν ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω αυτον υμιν εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτον
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδωμενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους μαι σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσεις ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον μαλλον εφονηθη ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστη δε γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ω εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστη γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζοραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστη ελληνιστη ρωμαιστη
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχομεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκησαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εκεινος εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα τεταιλεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενοιξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθεινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ην δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλωης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτω εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεις ουδεπω ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτειας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον απο του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν πρωτος εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδησαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλεεις τινα ζητεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφει εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδη οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνει ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακεν τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτοις
+<V 19> ουσης [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφιετε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατηται κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειραν μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδησαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχητε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησητε εβαλλον ουν και ουκ ετι αυτω ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδοσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμενε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οταν ης νεοτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατης οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωση και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_GS,LTS(Amy)_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_GS,LTS(Amy)_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_GS,LTS(Amy)_L1.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,962 @@
+{Status:
+G-A Number: 1424
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: Gerald Stevens and Thomas Strong
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 16.4.13
+Transcription finished: 16.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδωθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι προς αυτον εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και ερχομενον επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον αυτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον ραββει ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και λεγει αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββει συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω σοι απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγωτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και συ γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην την αρχην εποιησεν των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα ταυτα κατεβη ο ις̅ εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγειρω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγειρεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εν τω ονοματι αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββει οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη ει ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη αυτω ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γενηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων εις αυτον ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μιση το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ηργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγενοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββει ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι ουν υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα αυτου λαλει ου γαρ εκ μετρου διδοσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν ο ις̅ εις πολιν της σαμαρειας καλουμενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ γυναι δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται οι ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδης την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτο προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησητε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνητε προσκυνησουσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ειρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββει φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με προς τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν των σαμαρειτων επ αυτον δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτησαν αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται τον υν̅ αυτου ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν προς αυτον ο ις̅ εαν μη σημεια και τερατα ηδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν αυτω λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> εποιθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βηθεσθα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλει με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρει αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδη τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον αυτον οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββαττον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσιν τον υν̅ καθως τιμωσιν τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν αφ εαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθειτε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε προς ωραν αγαλλιασθηναι εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε την μαρτυριαν εχω μειζονα του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελεσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου ηκουσατο ποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ου ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθεν υμεις πιστευσαι δοξαν παρα ανθρωπων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητουντες
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμας προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευσατε μωση επιστευσατε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθεζετο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους τοσουτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδη τι ημελλεν ποιειν
+<V 7> απεκρινατο αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν δε οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβεν δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκεν τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευματα των κλασματων ινα μη τι απωλειται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις βεβρωκωσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν ο ις̅ σημειον ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθε και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια γεγονεν και κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντων εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι την γην εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε [app][*]ηλθ[\*][C]ηλθε[\C][\app] πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββει ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου δωση υμιν τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι σημειον ποιεις συ ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζει
+<V 31> οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινον εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τουτον τον αρτον
+<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πατρος
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον οι ιουδαιοι ουν περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουων παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμη ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω αυτω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμω ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα αυτου φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλκεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες ημων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον εις τα οπισω των μαθητων αυτου και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω ο πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσιν τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω παρεστι
+<V 9> ταυτα ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην εν τοις οχλοις αλλοι ελεγον αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος οιδεν γραμματα μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελει το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και σκοτεια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν αυτω δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιει εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησητε με και ουχ ευρησητε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθε οτι ημεις ουχ ευρησωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησεται με και ουχ ευρησητε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν αληθως ο χς̅ αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαβιδ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε εξ αυτων ηθελον πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος υμων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγειγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησεν λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου αληθης εστιν οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδητε και τον πρ̅α ηδητε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστεν εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγ α ακηκοα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν μοι ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθερωθησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ υμων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εσται και τας επιθυμιας τας εκει μου θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος εστιν απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο ουν υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτις ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση θανατου ου μη γευσηται εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις συ
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εγω εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλλουσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις̅ ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββει τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργασασθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτωνες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτου εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρησεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγεν νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτησαν αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον εποιησεν και επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον ελεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ υμων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογησει χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο ειπον οι γονεις αυτου οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης ει και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγενημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο κς̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουον εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξωνται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρηση
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιεισιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησωνται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθειμι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθειμι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εν τοις ιουδαιοις εγενετο δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται οφθαλμους τυφλων ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ουκ επιστευσατε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδομι αυτοις και ου μη απωλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν αυτα εκ χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους ινα λιθασωσιν αυτον οι ιουδαιοι
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυτων εργων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει ουν εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και διηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης σημειον ουκ εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται παλιν ραββει νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα ταυτα λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθησαν εις τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει ουν αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανει ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως απηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συν αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν αυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> [app][*]&om;[\*][C]ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον[\C][\app]
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα μη και ουτος αποθανει
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμησαμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο και λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους ιουδαιους και τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιησωμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει υμιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι μελλει ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκησαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ειγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη ολη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος εισκαριωτης ο μελλον αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδωθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν αυτω ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτω
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι υπηγον των ιουδαιων δι αυτον και επιστευον εις αυτον
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου γαρ ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες των αναβαινοντων ινα προσκυνησουσιν εις την εορτην
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενη εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονει ετιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω [app][*]λελακεν[\*][C]λελαληκεν[\C][\app]
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος πληρωθη ησαιου του προφητου ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησω τη καρδια και επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ μαλλον την δοξαν των αν̅ων ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον αποστειλαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτεια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και [app][*]&om;[\*][C]μη[\C][\app] πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ μου ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασειν τω λεντιω ο ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ μου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου εχει χρειαν η τους ποδας νιψασθαι μονον αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδη γαρ τον παραδιδουντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εσται
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τωυτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> απεκρινατο αυτω ο ις̅ εκεινος εστιν ο εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχωμεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθεισαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνησει με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι υμιν τοπον
+<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκητε με και τον πρ̅α μου εγνωκητε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτω ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτω οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανησω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν εαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιειμι υμιν ειρηνην την εμην διδομι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδομι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου τουτου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω και ποιω εγερθητε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερων καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εσται δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυνατε καρπον φερειν εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μηνητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησησθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε οσα εγω ενετειλαμην
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν το τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρησα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α μου εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μιση υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μιση
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρμαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εσται
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν [app][*]ιν[\*][C]ινα[\C][\app] μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησωσιν οτι ουκ οιδασιν τον πρ̅α μου ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαληση αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαληση και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει υμιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο [app][*]&om;[\*][C]τι[\C][\app] εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησησθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α μου περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιειμι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λεληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου συ ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασιν
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι
+<V 8> δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω ουκ εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ο δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 12> οτε ειμην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησεις αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως πατερ απεστειλας με εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γνω ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησα αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με η εν αυτοις καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδη δε και ιουδας τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα επερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζοραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησεν ο ις̅ τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζοραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απολεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο εδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτω
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα [app][*]&om;[\*][C]ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου[\C][\app]
+<V 14> [app][*]&om;[\*][C]ην δε καιαφας[\C][\app] ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης εκεινος και ειπεν τη θυρορω και εισηγαγεν τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρορος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων η του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκησαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δαιρεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας προς καιαφαν δεδεμενον τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψεν ο πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ιδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινω ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι περι εμου ειπον
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνισαντο ινα μη παραδωθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγενημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστηγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτω
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν εξω παλιν ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω αυτον υμιν εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτον
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδωμενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους μαι σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσεις ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον μαλλον εφονηθη ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστη δε γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ω εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστη γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζοραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστη ελληνιστη ρωμαιστη
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχομεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκησαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εκεινος εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα τεταιλεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενοιξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθεινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ην δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλωης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτω εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεις ουδεπω ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτειας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον απο του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν πρωτος εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδησαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλεεις τινα ζητεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφει εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδη οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνει ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακεν τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτοις
+<V 19> ουσης [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφιετε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατηται κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειραν μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδησαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχητε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησητε εβαλλον ουν και ουκ ετι αυτω ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδοσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμενε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οταν ης νεοτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατης οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωση και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_GS,LTS(Amy)_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_GS,LTS(Amy)_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_314240/04_314240_GS,LTS(Amy)_L2.txt 2013-04-18 17:59:03 UTC (rev 343)
@@ -0,0 +1,962 @@
+{Status:
+G-A Number: 1424
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Collated by: Gerald Stevens and Thomas Strong
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 16.4.13
+Transcription finished: 16.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδωθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι προς αυτον εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και ερχομενον επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον αυτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον ραββει ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και λεγει αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββει συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω σοι απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγωτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και συ γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην την αρχην εποιησεν των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα ταυτα κατεβη ο ις̅ εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγειρω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγειρεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εν τω ονοματι αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββει οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη ει ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη αυτω ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γενηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωλειται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων εις αυτον ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μιση το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ηργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγενοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββει ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι ουν υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα αυτου λαλει ου γαρ εκ μετρου διδοσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν ο ις̅ εις πολιν της σαμαρειας καλουμενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ γυναι δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται οι ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδης την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτο προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησητε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνητε προσκυνησουσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ειρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββει φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με προς τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν των σαμαρειτων επ αυτον δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτησαν αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται τον υν̅ αυτου ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν προς αυτον ο ις̅ εαν μη σημεια και τερατα ηδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν αυτω λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> εποιθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βηθεσθα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλει με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρει αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδη τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον αυτον οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββαττον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσιν τον υν̅ καθως τιμωσιν τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν αφ εαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθειτε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε προς ωραν αγαλλιασθηναι εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε την μαρτυριαν εχω μειζονα του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελεσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου ηκουσατο ποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ου ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθεν υμεις πιστευσαι δοξαν παρα ανθρωπων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητουντες
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμας προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευσατε μωση επιστευσατε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι οτι εωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθεζετο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους τοσουτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδη τι ημελλεν ποιειν
+<V 7> απεκρινατο αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν δε οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβεν δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκεν τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευματα των κλασματων ινα μη τι απωλειται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις βεβρωκωσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν ο ις̅ σημειον ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθε και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια γεγονεν και κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντων εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι την γην εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε [app][*]ηλθ[\*][C]ηλθε[\C][\app] πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββει ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου δωση υμιν τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι σημειον ποιεις συ ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζει
+<V 31> οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινον εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τουτον τον αρτον
+<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πατρος
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον οι ιουδαιοι ουν περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυσει αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουων παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμη ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω αυτω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμω ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα αυτου φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλκεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες ημων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν τινες εξ υμων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον εις τα οπισω των μαθητων αυτου και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω ο πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσιν τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω παρεστι
+<V 9> ταυτα ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην εν τοις οχλοις αλλοι ελεγον αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος οιδεν γραμματα μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελει το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και σκοτεια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν αυτω δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιει εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησητε με και ουχ ευρησητε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθε οτι ημεις ουχ ευρησωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησεται με και ουχ ευρησητε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν αληθως ο χς̅ αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαβιδ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε εξ αυτων ηθελον πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος υμων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγειγερται
+<V 53> {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησεν λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου αληθης εστιν οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδητε και τον πρ̅α ηδητε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστεν εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγ α ακηκοα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν μοι ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθερωθησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ υμων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εσται και τας επιθυμιας τας εκει μου θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος εστιν απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο ουν υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτις ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση θανατου ου μη γευσηται εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις συ
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εγω εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλλουσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις̅ ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββει τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργασασθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτωνες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτου εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρησεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγεν νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτησαν αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον εποιησεν και επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον ελεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ υμων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογησει χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο ειπον οι γονεις αυτου οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης ει και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγενημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο κς̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουον εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξωνται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρηση
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιεισιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησωνται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθειμι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθειμι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εν τοις ιουδαιοις εγενετο δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται οφθαλμους τυφλων ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ουκ επιστευσατε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδομι αυτοις και ου μη απωλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν αυτα εκ χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους ινα λιθασωσιν αυτον οι ιουδαιοι
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιων αυτων εργων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει ουν εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και διηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τοπον οπου ην ιωαννης βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης σημειον ουκ εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται παλιν ραββει νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα ταυτα λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθησαν εις τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει ουν αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανει ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως απηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συν αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν αυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> [app][*]&om;[\*][C]ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον[\C][\app]
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα μη και ουτος αποθανει
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμησαμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο και λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους ιουδαιους και τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιησωμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει υμιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι μελλει ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκησαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ειγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη ολη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος εισκαριωτης ο μελλον αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδωθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν αυτω ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτω
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι υπηγον των ιουδαιων δι αυτον και επιστευον εις αυτον
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου γαρ ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες των αναβαινοντων ινα προσκυνησουσιν εις την εορτην
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενη εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονει ετιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω [app][*]λελακεν[\*][C]λελαληκεν[\C][\app]
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος πληρωθη ησαιου του προφητου ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησω τη καρδια και επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ μαλλον την δοξαν των αν̅ων ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον αποστειλαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτεια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και [app][*]&om;[\*][C]μη[\C][\app] πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ μου ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασειν τω λεντιω ο ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ μου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου εχει χρειαν η τους ποδας νιψασθαι μονον αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδη γαρ τον παραδιδουντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εσται
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τωυτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> απεκρινατο αυτω ο ις̅ εκεινος εστιν ο εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχειον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχωμεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθεισαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνησει με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι υμιν τοπον
+<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκητε με και τον πρ̅α μου εγνωκητε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτω ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτω οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανησω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν εαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιειμι υμιν ειρηνην την εμην διδομι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδομι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου τουτου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω και ποιω εγερθητε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερων καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εσται δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυνατε καρπον φερειν εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μηνητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησησθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε οσα εγω ενετειλαμην
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν το τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρησα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α μου εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μιση υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μιση
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρμαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εσται
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν [app][*]ιν[\*][C]ινα[\C][\app] μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησωσιν οτι ουκ οιδασιν τον πρ̅α μου ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαληση αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαληση και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει υμιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο [app][*]&om;[\*][C]τι[\C][\app] εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησησθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α μου περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιειμι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λεληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου συ ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασιν
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι
+<V 8> δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω ουκ εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ο δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 12> οτε ειμην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησεις αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως πατερ απεστειλας με εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γνω ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησα αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με η εν αυτοις καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδη δε και ιουδας τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα επερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζοραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησεν ο ις̅ τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζοραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απολεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο εδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτω
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα [app][*]&om;[\*][C]ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου[\C][\app]
+<V 14> [app][*]&om;[\*][C]ην δε καιαφας[\C][\app] ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης εκεινος και ειπεν τη θυρορω και εισηγαγεν τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρορος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων η του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκησαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δαιρεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας προς καιαφαν δεδεμενον τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψεν ο πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ιδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινω ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι περι εμου ειπον
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνισαντο ινα μη παραδωθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγενημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστηγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτω
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν εξω παλιν ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω αυτον υμιν εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτον
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδωμενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους μαι σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσεις ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον μαλλον εφονηθη ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστη δε γαβαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ω εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστη γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζοραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστη ελληνιστη ρωμαιστη
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχομεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκησαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εκεινος εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα τεταιλεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενοιξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθεινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ην δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλωης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτω εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεις ουδεπω ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτειας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον απο του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν πρωτος εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδησαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλεεις τινα ζητεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφει εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδη οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνει ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακεν τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτοις
+<V 19> ουσης [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφιετε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατηται κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειραν μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδησαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχητε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησητε εβαλλον ουν και ουκ ετι αυτω ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδοσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμενε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οταν ης νεοτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατης οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωση και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
More information about the ntmss-svn
mailing list