[ntmss-svn] r403 - trunk/Level 1 Ali Byz

[Rachel at crosswire.org]

Author: Rachel
Date: 2013-05-30 09:46:30 -0700 (Thu, 30 May 2013)
New Revision: 403

Added:
   trunk/Level 1 Ali Byz/04_300180_Byz.txt
Log:
Byz transcription added with page layout.

Added: trunk/Level 1 Ali Byz/04_300180_Byz.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 Ali Byz/04_300180_Byz.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 Ali Byz/04_300180_Byz.txt	2013-05-30 16:46:30 UTC (rev 403)
@@ -0,0 +1,1661 @@
+{Status: G-Α 300180 (Ρaris ΒΝ Gr. 47)   John begins Folio 120r  Τranscribed by: RLΜ Τranscription begun: 16.09.02 Τranscription finished: 17.09.02  Τransference to Collate by: RLΜ Τransference to Collate begun: 16.09.02 Τransference to Collate finished: 17.09.02  File date  and time:  Ρlaced in Level1: RLΜ Level1 file date  and time: 17.08.02  Ρlaced in Level2: WJΕ and RLΜ transcriptions reconciled Ρlaced in Level2 by: RLΜ Level2 file date  and time: 18.09.02  Τhese files were  compared and differences resolved by: Ρlaced in  Level3: Ρlaced in  Level3 by:  Final transcription file date  and time:    14.05.2013: The long correction of 04_300183_Byz (K7V31-35) has been incorporated into this transcription by RK. Page layout added SG finishing 24.05.2013 }   |F 120r| |L|<B 04><K 0><V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον |L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο  |L|λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγε=
+|L|νετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην
+|L|και η ζωη ην το φως των αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει
+|L|και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος
+|L|παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν
+|L|ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου 
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος 
+|L|<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον
+|L|εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο
+|L|και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον
+|L|ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν
+|L|τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι
+|L|ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος
+|L|ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και 
+|L|εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν
+|L|ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας 
+|L|<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον
+|F 120v|
+|L|ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις
+|L|παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος
+|L|δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο 
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον
+|L|κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρ=
+|L|τυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσο=
+|L|λυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις
+|L|ει <V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν
+|L|οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας
+|L|ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη
+|L|ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις
+|L|πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω
+|L|φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως
+|L|ειπεν ησαιας ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των
+|L|φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν
+|L|βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης 
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι
+|L|μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν
+|L|ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω
+|L|ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος 
+|L|<V 28> ταυτα εν βιθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην
+|L|ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης
+|F 121r|
+|L|τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+|L|ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστι περι ου εγω
+|L|ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη
+|L|τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και ε=
+|L|μαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον
+|L|ως περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ ηδειν
+|L|αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν
+|L|εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν
+|L|o βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι
+|L|ουτος εστιν ο υιος του θυ̅ <V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει
+|L|ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας
+|L|τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν
+|L|αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅ 
+|L|<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας
+|L|λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται
+|L|ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε
+|L|και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την
+|L|ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφος
+|L|σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα
+|L|ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρωτος
+|L|τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν
+|L|τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον
+|F 121v|
+|L|προς τον ιν̅ εμβλεψας αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υιος
+|L|ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη
+|L|επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει
+|L|φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος
+|L|απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει
+|L|φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω
+|L|νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον ιωσηφ τον απο
+|L|ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι
+|L|αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον
+|L|ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε
+|L|αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθα=
+|L|ναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην
+|L|ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι
+|L|συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης
+|L|πιστευεις μειζω τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω
+|L|υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους
+|L|του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+|L|<K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας
+|L|και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου
+|L|εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσι  <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει
+|F 122r|
+|L|η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν
+|L|ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα
+|L|τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας
+|L|δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος
+|L|και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε
+|L|νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο
+|L|ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν
+|L|εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει
+|L|τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω
+|L|συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε
+|L|την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και
+|L|εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ
+|L|αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου
+|L|και εκει εμειναν ου πολλας ημερας  <V 13> και εγγυς ην το πασχα
+|L|των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω
+|L|ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας
+|L|και τους κερματιστας καθημενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον
+|L|εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε
+|L|προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα
+|L|και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν
+|L|ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του
+|F 122v|
+|L|πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται
+|L|αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατα=
+|L|φαγεται με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+|L|τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν
+|L|ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα
+|L|και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν
+|L|ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του
+|L|σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν
+|L|οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγε και επιστευσαν τη γραφη
+|L|και τω λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις
+|L|εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου
+|L|θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ
+|L|επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας 
+|L|<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ των
+|L|φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων 
+|L|<V 2> ουτος ηλθε προς τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν
+|L|οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα ση=
+|L|μεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου 
+|L|<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν
+|L|μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν
+|L|του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον νικοδημος πως δυναται αν̅ος
+|F 123r|
+|L|γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της
+|L|μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη
+|L|ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς
+|L|ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννη=
+|L|μενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς
+|L|πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι
+|L|ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις
+|L|αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γε=
+|L|γεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω
+|L|πως δυναται ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην
+|L|αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρ=
+|L|τυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επι=
+|L|γεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια
+|L|πιστευσετε <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και
+|L|καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι
+|L|δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απο=
+|L|ληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅
+|L|τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα
+|L|πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιω=
+|L|νιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον
+|L|ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+|F 123v| 
+|L|<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη
+|L|κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους
+|L|υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν
+|L|εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το
+|L|φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασ=
+|L|σων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη
+|L|τα εργα αυτου <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το
+|L|φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα 
+|L|<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν
+|L|γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ιω=
+|L|αννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα
+|L|ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος
+|L|εις την φυλακην ο ιωαννης <V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων
+|L|ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον
+|L|ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του
+|L|ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες
+|L|ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται
+|L|αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου 
+|L|<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι
+|L|απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην
+|L|νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων
+|L|αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα
+|L|η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελα=
+|F 124r|
+|L|ττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ
+|L|της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερ=
+|L|χομενος επανω παντων εστι <V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο
+|L|μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου
+|L|την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απε=
+|L|στειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν
+|L|ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι
+|L|αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων
+|L|τω υιω ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον 
+|L|<K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο ις̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας
+|L|μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος
+|L|ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν
+|L|και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια
+|L|της σαμαρειας <V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην
+|L|συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω
+|L|υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως
+|L|εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην
+|L|ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυ=
+|L|θεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι <V 9> λεγει ουν αυτω
+|L|η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν
+|L|αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιου=
+|L|δαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις
+|F 124v|
+|L|την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν
+|L|ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν
+|L|εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ
+|L|ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου
+|L|και τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας
+|L|ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιη
+|L|εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα
+|L|αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος
+|L|αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅
+|L|δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε
+|L|αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και
+|L|ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρας
+|L|εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας 
+|L|<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες
+|L|ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι
+|L|εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε
+|L|ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε
+|L|τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυ=
+|L|νουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται
+|F 125r|
+|L|προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοι=
+|L|ουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και
+|L|τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν 
+|L|<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν
+|L|ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι
+|L|ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυ=
+|L|μασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις
+|L|η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη
+|L|και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε
+|L|αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ 
+|L|<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ
+|L|ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε 
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε 
+|L|<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω
+|L|φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το
+|L|θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ
+|L|υμεις λεγετε οτι [app][*]&om;[\*][C]ετι[\C][\app] τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε
+|L|τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη <V 36> και ο θεριζων
+|L|μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο
+|L|σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο
+|L|αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω
+|L|απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι
+|F 125v|
+|L|κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε 
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των
+|L|σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι
+|L|ειπε μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι
+|L|σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει
+|L|δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον
+|L|αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λα=
+|L|λιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας
+|L|δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν 
+|L|<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια
+|L|πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποι=
+|L|ησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον
+|L|εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της
+|L|γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην
+|L|τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτος
+|L|ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ια=
+|L|σηται αυτου τον υιον ημελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν
+|L|ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε
+|L|ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ κα=
+|L|ταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅
+|F 126r|
+|L|πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου καταβαι=
+|L|νοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες
+|L|οτι ο παις σου ζη <V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομ=
+|L|ψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν
+|L|αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η
+|L|οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν
+|L|ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα
+|L|ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα 
+|L|<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα
+|L|η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν
+|L|ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων
+|L|χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν 
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα
+|L|και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την τα=
+|L|ραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι 
+|L|<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια 
+|L|<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον
+|L|εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο
+|L|ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ
+|L|βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος
+|L|προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον
+|F 126v|
+|L|κραββατον σου και περιπατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης
+|L|ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε
+|L|σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω
+|L|τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον
+|L|κραββατον <V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι
+|L|ειπεν αρον τονκραββατον σου και περιπατει <V 12> ηρωτησαν
+|L|ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου
+|L|και περιπατει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξε=
+|L|νευσεν οχλου οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον
+|L|ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι
+|L|αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανη=
+|L|γγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια
+|L|τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι
+|L|οτι ταυτα εποιει εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις
+|L|ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο
+|L|ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου
+|L|μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅
+|L|ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος
+|L|ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον
+|L|υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ γαρ
+|F 127r|
+|L|ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτω και ο υιος ους
+|L|θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την
+|L|κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον
+|L|καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον
+|L|πρ̅α τον πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι
+|L|ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην
+|L|αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του
+|L|θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται
+|L|ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης
+|L|του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ
+|L|εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην [app][*]&om;[\*][C]εχειν εν εαυτω[\C][\app] <V 27> [app][*]κ̣α̣ι̣ ε̣ξ̣ο̣υ̣σ̣ι̣α̣ν̣ ε̣δ̣ω̣κ̣ε̣ν̣ α̣υ̣τ̣ω̣[\*][C]και εξουσιαν εδωκεν αυτω[\C][\app]
+|L|και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο
+|L|οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσον=
+|L|ται της φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιη=
+|L|σαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες
+|L|εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου
+|L|ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια
+|L|εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του
+|L|πεμψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου
+|L|η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων
+|L|περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει
+|L|περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρ=
+|L|τυρηκε τη αληθεια <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν
+|F 127v|
+|L|λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε 
+|L|<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε
+|L|ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου 
+|L|<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα
+|L|α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α
+|L|εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε
+|L|φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρα=
+|L|κατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι
+|L|ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε
+|L|τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν
+|L|και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε
+|L|ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω 
+|L|<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν
+|L|εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου
+|L|λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω
+|L|εκεινον ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν
+|L|παρα αν̅ων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου
+|L|θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων
+|L|προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις
+|L|ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι
+|L|περι εμου γαρ εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν
+|L|ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε <K 6><V 1> μετα
+|F 128r|
+|L|ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της
+|L|τιβεριαδος <V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων
+|L|αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθε δε
+|L|εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου 
+|L|<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν
+|L|ο ις̅ τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται
+|L|προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν
+|L|αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος
+|L|διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος
+|L|αυτων βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου
+|L|ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριον εν ωδε
+|L|ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα
+|L|τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους
+|L|αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν
+|L|οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε τους
+|L|αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε
+|L|μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων
+|L|οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις
+|L|αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα των κλασματων ινα
+|L|μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους
+|L|κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερι=
+|L|σσευσε τοις βεβρωκοσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε
+|F 128v|
+|L|σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+|L|ο ερχομενος εις τον κοσμονm <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν
+|L|ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βα=
+|L|σιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε
+|L|οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν 
+|L|<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης
+|L|εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς
+|L|αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος
+|L|διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η
+|L|τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θα=
+|L|λασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν <V 20> ο δε
+|L|λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν λαβειν
+|L|αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης
+|L|εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν
+|L|της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν
+|L|εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνει=
+|L|σηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι
+|L|οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ
+|L|τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαρι=
+|L|στησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει
+|L|ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και
+|L|ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευροντες
+|L|αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε
+|F 129r|
+|L|ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε
+|L|εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν
+|L|την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην
+|L|αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφρα=
+|L|γισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζω=
+|L|μεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι
+|L|το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον
+|L|ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσω=
+|L|μεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ε=
+|L|ρημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν
+|L|αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου
+|L|διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ
+|L|αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους
+|L|τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν
+|L|τον αρτον τουτον <V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της
+|L|ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις
+|L|εμε ου μη διψηση πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακα=
+|L|τε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει
+|L|και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα
+|L|εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με
+|F 129v|
+|L|πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου
+|L|αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο δε
+|L|εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων
+|L|τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω
+|L|αυτον εγω τη εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου <V 42> και
+|L|ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν
+|L|τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου
+|L|καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυ=
+|L|ζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο
+|L|πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη
+|L|εσχατη ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και
+|L|εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουων παρα του
+|L|πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εω=
+|L|ρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον 
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα
+|L|εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω
+|L|ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ
+|L|τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω
+|L|δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου
+|L|ζωης <V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες
+|F 130r|
+|L|πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε
+|L|την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου τοαιμα ουκ εχετε
+|L|ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το
+|L|αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη η=
+|L|μερα <V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αλ=
+|L|ηθως εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου
+|L|το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεστειλε με ο
+|L|ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζη=
+|L|σεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου
+|L|καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρω=
+|L|γων μου τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα <V 59> ταυτα
+|L|ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν
+|L|ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος
+|L|ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω
+|L|οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις
+|L|τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον του
+|L|αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον <V 63> το πν̅α εστι το
+|L|ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω
+|L|λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες
+|L|οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη
+|L|πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε
+|L|δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με
+|F 130v|
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πολλοι
+|L|απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι
+|L|μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα
+|L|μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης
+|L|αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ
+|L|ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ουκ
+|L|εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις δια=
+|L|βολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην
+|L|ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα 
+|L|<K 7><V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ
+|L|ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι
+|L|ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων
+|L|η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου
+|L|μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι
+|L|μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν
+|L|κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα
+|L|ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι α=
+|L|δελφοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος
+|L|παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας
+|L|εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου
+|L|πονηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην
+|F 131r|
+|L|εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο
+|L|εμος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν
+|L|εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και
+|L|αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω 
+|L|<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που
+|L|εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις
+|L|οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα
+|L|τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια
+|L|τον φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης α=
+|L|νεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι
+|L|λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως <V 16> απε=
+|L|κριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη
+|L|αλλα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν
+|L|γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω
+|L|απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν
+|L|ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος α=
+|L|ληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν
+|L|υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με
+|L|ζητειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαιμονιον
+|L|εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης
+|L|δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν
+|L|αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περι=
+|F 131v|
+|L|τομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος
+|L|μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν
+|L|σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν
+|L|κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ου=
+|L|χ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια
+|L|λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν
+|L|οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον
+|L|οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει
+|L|ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και
+|L|λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου
+|L|ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις
+|L|ουκ οιδατε <V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με
+|L|απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επε=
+|L|βαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου 
+|L|<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅  
+|L|οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν 
+|L|{-ed- The first hand reading of the next four lines has been thoroughly erased.} <V 32> [app][*][ill]0-46[\ill]
+|L|[ill]0-46[\ill][\*][C]ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον[\C][\app] <V 33> [app][*][ill]0-46[\ill]
+|L|[ill]0-46[\ill][\*][C]ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με[\C][\app] <V 34> [app][*][ill]0-46[\ill]
+|L|[ill]0-46[\ill][\*][C]ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν[\C][\app] <V 35> [app][*][ill]8-10[\ill][ill]ιου[\ill]=
+|L|δαιοι[\*][C]ειπον ουν οι ιουδαιοι[\C][\app]  προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι  
+|L|ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των  
+|L|ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας |F 132r| 
+|L|<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε
+|L|και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη
+|L|ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων ε=
+|L|αν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε
+|L|καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν
+|L|υδατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ο ημελλον λαμ=
+|L|βανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅
+|L|ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον
+|L|λογον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅
+|L|ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και
+|L|απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα
+|L|ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων
+|L|πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον
+|L|ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον
+|L|αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν οι
+|L|υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος 
+|L|<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλα=
+|L|νησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ
+|L|των φαρισαιων <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον
+|L|νομον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους
+|L|ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος
+|L|ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον
+|F 132v|
+|L|και γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ
+|L|εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ
+|L|της γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> {&οb;} {7.53-6.11 obelized as doubtful} και απηλθεν εκαστος
+|L|εις τον οικον αυτου <K 8><V 1> {&οb;} ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2> {&οb;} ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος
+|L|ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους 
+|L|<V 3> {&οb;} αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυ=
+|L|ναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες
+|L|αυτην εν μεσω <V 4> {&οb;} λεγουσιν αυτω διδασκαλε ταυτην ευρομεν
+|L|επαυτοφωρω μοιχευομενην <V 5> {&οb;} εν δε τω νομω ημων
+|L|μωσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν
+|L|τι λεγεις <V 6> {&οb;} τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα
+|L|εχωσι κατηγοριαν κατ αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω
+|L|δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος  
+|L|<V 7> {&οb;} ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε
+|L|προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος τον λιθον
+|L|επ αυτη βαλετω <V 8> {&οb;} και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την
+|L|γην <V 9> {&οb;} οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχο=
+|L|μενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσ=
+|L|βυτερων εως των εσχατων και κατελειφθη μονος ο ις̅
+|L|και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> {&οb;} ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα
+|L|θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν
+|L|εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν <V 11> {&οb;} η δε
+|F 133r|
+|L|ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατα=
+|L|κρινω πορευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε 
+|L|<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως
+|L|του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη
+|L|σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω
+|L|οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου
+|L|ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω
+|L|μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι
+|L|οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε
+|L|ποθεν ερχομαι η που υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα
+|L|κρινετε εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω
+|L|η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω
+|L|και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω
+|L|γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι
+|L|ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο
+|L|πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου
+|L|απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει
+|L|εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν <V 20> ταυτα τα ρηματα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω
+|L|ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η
+|L|ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω
+|L|και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε
+|L|οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιου=
+|F 133v|
+|L|δαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των
+|L|κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου
+|L|τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν
+|L|υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ
+|L|μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις
+|L|υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|την αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν
+|L|και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα
+|L|παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι
+|L|τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε
+|L|τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου
+|L|ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα
+|L|λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον
+|L|ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα
+|L|αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν
+|L|ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν
+|L|υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου
+|L|εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει
+|L|υμας <V 33> απεκριθησαν και ειπον αυτω σπερμα αβρααμ
+|L|εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις
+|L|οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος
+|F 134r|
+|L|εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον
+|L|αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευ=
+|L|θερωση οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα
+|L|αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος
+|L|ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου
+|L|λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποι=
+|L|ειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ
+|L|εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα
+|L|εργα του αβρααμ εποιειτε <V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι
+|L|αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα
+|L|του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα
+|L|του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννη=
+|L|μεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅
+|L|εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκει=
+|L|νος με απεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε
+|L|οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις εκ του
+|L|πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων
+|L|θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης
+|L|και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω
+|L|οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι
+|L|και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευε=
+|L|τε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε
+|F 134v|
+|L|αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του
+|L|θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε
+|L|οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και
+|L|ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ
+|L|και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω
+|L|αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε
+|L|ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη
+|L|θεωρηση εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν
+|L|εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προ=
+|L|φηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσηται
+|L|θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρα=
+|L|αμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον
+|L|συ ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου
+|L|ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε
+|L|οτι θς̅ ημων εστι <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον
+|L|και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης
+|L|αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ
+|L|υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και
+|L|ειδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα
+|L|ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν
+|L|ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν
+|F 135r|
+|L|εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως 
+|L|<K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυτον
+|L|οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η
+|L|οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ουτε
+|L|ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα
+|L|εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαν=
+|L|τος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται
+|L|εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου 
+|L|<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος
+|L|και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου 
+|L|<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σι=
+|L|λωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο
+|L|και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον
+|L|το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο κα=
+|L|θημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε
+|L|οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν
+|L|αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος
+|L|και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου
+|L|τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του
+|L|σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα 
+|L|<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν
+|L|αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σα=
+|L|ββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου
+|F 135v|
+|L|τους οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι
+|L|πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου
+|L|επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ
+|L|των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅
+|L|οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος
+|L|αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις 
+|L|<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι
+|L|ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης
+|L|εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος
+|L|ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του
+|L|αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν
+|L|ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως
+|L|ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και
+|L|ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος
+|L|εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν
+|L|αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν
+|L|εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλησει 
+|L|<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους
+|L|ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομο=
+|L|λογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου
+|L|ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν
+|L|ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω
+|L|δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος
+|F 136r|
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρ=
+|L|τωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι
+|L|βλεπω <V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ανεω=
+|L|ξε σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη
+|L|και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις
+|L|θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον και
+|L|ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως
+|L|εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν
+|L|ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος
+|L|και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις
+|L|ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους 
+|L|<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις
+|L|θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει <V 32> εκ του
+|L|αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου
+|L|γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο
+|L|ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις
+|L|συ εγεννηθης ολως και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον
+|L|αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και
+|L|ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅ 
+|L|<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω
+|L|εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων
+|L|μετα σου εκεινος εστι <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προ=
+|L|σεκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω
+|F 136v|
+|L|εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλε=
+|L|πωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των
+|L|φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και
+|L|ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν
+|L|ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια
+|L|υμων μενει <K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια
+|L|της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων
+|L|αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος
+|L|δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρος
+|L|ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια
+|L|προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> και οταν τα ιδια
+|L|προβατα εκβαλλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα
+|L|προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου 
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται
+|L|απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην
+|L|την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν
+|L|τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων <V 8> παντες
+|L|οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν
+|L|αυτων τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις
+|L|εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην
+|L|ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και
+|L|θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον
+|F 137r|
+|L|εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την
+|L|ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε
+|L|και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον
+|L|λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος
+|L|αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα <V 13> ο δε μισθωτος
+|L|φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προ=
+|L|βατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα
+|L|και γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ
+|L|καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των
+|L|προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης
+|L|ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακου=
+|L|σουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην <V 17> δια τουτo
+|L|ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν
+|L|λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι
+|L|αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν
+|L|εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον
+|L|παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιου=
+|L|δαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων
+|L|δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον
+|L|ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον
+|L|δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν <V 22> εγενετο δε
+|L|τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει
+|L|ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον
+|F 137v|
+|L|οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων
+|L|αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω
+|L|ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις
+|L|ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων
+|L|καθως ειπον υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φω=
+|L|νης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι <V 28> καγω
+|L|ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον
+|L|αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου
+|L|ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται αρ=
+|L|παζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν 
+|L|<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν
+|L|αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα
+|L|υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με 
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου
+|L|ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ
+|L|αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ
+|L|εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε 
+|L|<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και
+|L|ου δυναται λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν
+|L|εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευε=
+|L|τε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις
+|F 138r|
+|L|πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ
+|L|καγω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι αυτον και
+|L|εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε παλιν περαν του
+|L|ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπ=
+|L|τιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ε=
+|L|λεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα
+|L|δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην <V 42> και επιστευσαν
+|L|πολλοι εκει εις αυτον <K 11><V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος
+|L|απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης
+|L|αυτης <V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξα=
+|L|σα τους ποδας αυτου ταις θριξιν εαυτης ης ο αδελφος
+|L|λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον
+|L|λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅
+|L|ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ
+|L|της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης 
+|L|<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και
+|L|τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν ε=
+|L|μεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο
+|L|λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν 
+|L|<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε
+|L|λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη
+|L|ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περι=
+|L|πατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου
+|F 138v|
+|L|τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προς=
+|L|κοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και
+|L|μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται
+|L|αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται
+|L|αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι
+|L|του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμη=
+|L|σεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια
+|L|λαζαρος απεθανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι
+|L|ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις
+|L|ινα αποθανωμεν μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον
+|L|τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βη=
+|L|θανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε 
+|L|<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι
+|L|μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του
+|L|αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται
+|L|υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν
+|L|ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν
+|L|ετεθνηκει <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει
+|L|σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24>
+|L|λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη
+|L|εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και
+|L|η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται <V 26> και πας
+|F 139r|
+|L|ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα
+|L|πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα
+|L|οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος <V 28> και
+|L|ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην
+|L|αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε 
+|L|<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον 
+|L|<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω
+|L|οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες
+|L|μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες
+|L|την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη
+|L|λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει 
+|L|<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν
+|L|αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν
+|L|απεθανε μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν
+|L|και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβρι=
+|L|μησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπε που τεθεικατε
+|L|αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ 
+|L|<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε
+|L|εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους
+|L|του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν
+|L|παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον
+|L|ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε
+|L|τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα
+|F 139v|
+|L|κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ
+|L|ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν
+|L|ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε
+|L|τους οφθαλμους ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκου=
+|L|σας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα
+|L|δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι
+|L|συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυ=
+|L|γασε λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδε=
+|L|μενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου
+|L|σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον
+|L|και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελ=
+|L|θοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅
+|L|επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς
+|L|τους φαρισαιους και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅ 
+|L|<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον
+|L|και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια
+|L|ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν
+|L|εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων
+|L|και τον τοπον και το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας
+|L|αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις
+|L|ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει
+|L|ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον
+|L|το εθνος αποληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν
+|F 140r|
+|L|αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν
+|L|οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ
+|L|του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διε=
+|L|σκορπισμενα συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της η=
+|L|μερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον 
+|L|<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις
+|L|αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου
+|L|εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ
+|L|του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅
+|L|και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι υμιν δοκει
+|L|οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις
+|L|και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση
+|L|οπως πιασωσιν αυτον <K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων
+|L|του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τε=
+|L|θνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον
+|L|εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανα=
+|L|κειμενων συν αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν
+|L|μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας
+|L|του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου
+|L|η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης
+|F 140v|
+|L|ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον
+|L|ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις 
+|L|<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω
+|L|αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα
+|L|εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν
+|L|του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ
+|L|παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε 
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και
+|L|ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν
+|L|ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα
+|L|και τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον
+|L|υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι
+|L|ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοι=
+|L|νικων και εξηλθον εις απαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα
+|L|ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ 
+|L|<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι
+|L|γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου
+|L|ερχεται καθημενος επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν
+|L|οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε
+|L|εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα
+|L|εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου
+|L|οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν
+|F 141r|
+|L|αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος
+|L|οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι
+|L|ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφε=
+|L|λειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν
+|L|δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησω=
+|L|σιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο
+|L|βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κυριε
+|L|θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και
+|L|παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρι=
+|L|νατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος
+|L|του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου
+|L|πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε απο=
+|L|θανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου
+|L|απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω
+|L|εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι διακονη τις
+|L|εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος
+|L|εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν
+|L|η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της
+|L|ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην 
+|L|<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου
+|L|και εδοξασα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας
+|L|ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω
+|L|λελαληκεν <V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη
+|F 141v|
+|L|γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου
+|L|νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω
+|L|εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον 
+|L|<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν απο=
+|L|θνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν
+|L|εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις
+|L|δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του
+|L|αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως
+|L|μεθ υμων εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη
+|L|σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια
+|L|ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το
+|L|φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅
+|L|και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια
+|L|πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον 
+|L|<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅
+|L|τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απε=
+|L|καλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν
+|L|ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και
+|L|πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις
+|L|οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ια=
+|L|σωμαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν
+|L|αυτου και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους
+|F 142r|
+|L|ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν
+|L|γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ 
+|L|<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε
+|L|αλλ εις τον πεμψαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον
+|L|πεμψαντα με <V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα
+|L|πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου
+|L|ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον 
+|L|<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον
+|L|κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο
+|L|πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω 
+|L|<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω
+|L|εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω <K 13><V 1> προ δε
+|L|της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η
+|L|ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγα=
+|L|πησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν
+|L|αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος
+|L|εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον
+|L|παραδω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ
+|L|εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει 
+|L|<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεν=
+|L|τιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα
+|F 142v|
+|L|και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν
+|L|τω λεντιω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα
+|L|πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους
+|L|ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ
+|L|οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος
+|L|ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου 
+|L|<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον
+|L|αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λε=
+|L|λουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι
+|L|καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες 
+|L|<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι
+|L|παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων
+|L|και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις
+|L|γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο δι=
+|L|δασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω
+|L|ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις
+|L|οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ
+|L|δεδωκα υμιν ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις ποιητε 
+|L|<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅
+|L|αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον 
+|L|<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα 
+|L|<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην
+|F 143r|
+|L|αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον
+|L|επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ
+|L|του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει
+|L|ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με <V 21> ταυτα
+|L|ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον δε
+|L|προς αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει 
+|L|<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω
+|L|του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος
+|L|πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> επιπεσων δε εκεινος
+|L|επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται
+|L|ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω
+|L|και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαρι=
+|L|ωτη <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας
+|L|λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις
+|L|εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδο=
+|L|κουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅
+|L|αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις
+|L|ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν
+|L|ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος
+|L|του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+|L|και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+|F 143v| 
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως
+|L|ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν
+|L|ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και
+|L|υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται παντες
+|L|οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις 
+|L|<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυτω ο πετρος
+|L|κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου
+|L|υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ
+|L|εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρ=
+|L|νηση με τρις <K 14><V 1> μη ταρασσεσθω υμων
+|L|η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη
+|L|οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν
+|L|υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω
+|L|και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι
+|L|υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου
+|L|εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω θωμας
+|L|κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι 
+|L|<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις
+|L|ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με
+|L|και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον
+|F 144r|
+|L|και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον
+|L|ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εω=
+|L|ρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν
+|L|τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ
+|L|ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω
+|L|εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πι=
+|L|στευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα
+|L|εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει
+|L|οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε
+|L|εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω
+|L|υιω <V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω 
+|L|<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω
+|L|ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα
+|L|μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο
+|L|κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει
+|L|αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει και
+|L|εν υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς
+|L|υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε
+|L|θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη
+|L|ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις
+|L|εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων
+|F 144v|
+|L|αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγα=
+|L|πηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμ=
+|L|φανισω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκα=
+|L|ριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν
+|L|σεαυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγα=
+|L|πησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω
+|L|ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και
+|L|ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με
+|L|πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε
+|L|παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονομα=
+|L|τι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας
+|L|παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την
+|L|εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι
+|L|υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω 
+|L|<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας
+|L|ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον
+|L|πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι <V 29> και νυν ειρηκα υμιν
+|L|πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι
+|L|πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου
+|L|αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι
+|L|αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως
+|L|ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος
+|F 145r|
+|L|η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι
+|L|μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον κα=
+|L|θαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις καθαροι
+|L|εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω
+|L|εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ
+|L|εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν
+|L|μη εν εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα
+|L|ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν
+|L|οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη
+|L|εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν
+|L|αυτα και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι
+|L|και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και
+|L|γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον
+|L|πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως
+|L|ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη
+|L|τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου
+|L|καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου
+|L|εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη
+|L|εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη
+|L|η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας 
+|L|<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις [app][*]τηντην[\*][C]την[\C][\app] ψυχην 
+|L|αυτου θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε
+|L|εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω
+|F 145v|
+|L|δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κυριος υμας
+|L|δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου
+|L|εγνωρισα υμιν <V 16> και ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω
+|L|εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε
+|L|και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν
+|L|αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωη υμιν <V 17> ταυτα
+|L|εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας
+|L|μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν <V 19> ει
+|L|εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του
+|L|κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου
+|L|δια τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου ου
+|L|εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυριου αυτου
+|L|ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν
+|L|και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν
+|L|υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+|L|<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε
+|L|προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε
+|L|μισων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν
+|L|αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου 
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων
+|L|οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος
+|L|ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας
+|F 146r|
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου 
+|L|<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους
+|L|ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας
+|L|υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποιη=
+|L|σουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων
+|L|οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ
+|L|υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ
+|L|υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την
+|L|αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ
+|L|εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν
+|L|δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος
+|L|ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και
+|L|περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε 
+|L|<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και
+|L|ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του
+|L|κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν
+|L|αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α
+|L|της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και
+|L|τα ερχομενα αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του
+|F 146v|
+|L|εμου ληψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ
+|L|εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει
+|L|υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+|L|οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου
+|L|προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεω=
+|L|ρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς
+|L|τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν
+|L|τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις
+|L|περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεω=
+|L|ρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται
+|L|υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται 
+|L|<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης
+|L|οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως
+|L|δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις
+|L|ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται
+|L|υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και
+|L|εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονομα=
+|L|τι μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω
+|L|ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η
+|L|πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν
+|L|αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν
+|F 147r|
+|L|αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη
+|L|τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν
+|L|οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει
+|L|υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω
+|L|παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα
+|L|εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι
+|L|προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν
+|L|παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν
+|L|οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν
+|L|τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν
+|L|ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε
+|L|και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν
+|L|εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17><V 1> ταυτα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον
+|L|και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα
+|L|και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν
+|L|πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις
+|L|ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι
+|L|σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε
+|L|εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι
+|L|ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη
+|F 147v|
+|L|η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου
+|L|το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι
+|L|ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρη=
+|L|κασι <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι
+|L|παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα
+|L|αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου
+|L|εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι
+|L|αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων
+|L|δεδωκας μοι οτι σοι εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και
+|L|τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι
+|L|εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε
+|L|ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου
+|L|ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις <V 12> οτε ημην
+|L|μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονομα=
+|L|τι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων
+|L|απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη 
+|L|<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα
+|L|εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις 
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους
+|L|οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του
+|L|κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου
+|L|αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου
+|L|ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους
+|F 148r|
+|L|εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως
+|L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους
+|L|εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και
+|L|αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω
+|L|μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων
+|L|εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω
+|L|εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση
+|L|οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι
+|L|δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω
+|L|εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα
+|L|γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους
+|L|καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα
+|L|οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την
+|L|δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ κατα=
+|L|βολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω
+|L|εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και
+|L|εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη
+|L|ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα
+|L|ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν
+|L|του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν
+|L|αυτος και οι μαθηται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παρα=
+|L|διδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅
+|L|εκει μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την
+|F 148v|
+|L|σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας
+|L|ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν
+|L|ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις
+|L|τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον
+|L|εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρω=
+|L|τησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απε=
+|L|κριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε
+|L|τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδω=
+|L|κας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος
+|L|εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχι=
+|L|ερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον
+|L|ην δε ονομα τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω
+|L|βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι
+|L|ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπη=
+|L|ρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και
+|L|απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του
+|L|καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον απο=
+|L|λεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος
+|L|και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω
+|L|αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+|F 149r| 
+|L|<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης
+|L|ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και ειση=
+|L|γαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω
+|L|μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος
+|L|ουκ ειμι <V 18> ειστηκησαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν
+|L|πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων
+|L|ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε
+|L|τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου <V 20> απε=
+|L|κριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω
+|L|παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε
+|L|οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με
+|L|επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα
+|L|αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος
+|L|εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅
+|L|ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως
+|L|τι με δαιρεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς και=
+|L|αφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινο=
+|L|μενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει
+|L|ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων
+|L|του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον
+|L|ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο
+|L|ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν
+|F 149v|
+|L|τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι
+|L|και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιαν=
+|L|θωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πι=
+|L|λατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε
+|L|κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη
+|L|ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον 
+|L|<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και
+|L|κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω
+|L|οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα
+|L|ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω
+|L|εμελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον
+|L|παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει
+|L|ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου
+|L|συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου <V 35> απεκριθη ο πι=
+|L|λατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρ=
+|L|χιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ις̅
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του
+|L|κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι
+|L|ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο
+|L|πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ
+|L|λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι
+|L|και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω
+|F 150r|
+|L|τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της
+|L|φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο
+|L|ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω
+|L|ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω <V 39> εστι δε συνηθεια ημιν
+|L|ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω
+|L|τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγον=
+|L|τες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης 
+|L|<K 19><V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατι=
+|L|ωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη
+|L|κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και
+|L|ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω
+|L|ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις
+|L|ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν
+|L|ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον
+|L|και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν
+|L|ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες
+|L|σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε
+|L|αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν 
+|L|<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον
+|L|νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν 
+|L|<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη 
+|L|<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν
+|L|ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο
+|F 150v|
+|L|πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω
+|L|σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη
+|L|ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι
+|L|δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μει=
+|L|ζονα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι
+|L|αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απο=
+|L|λυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον
+|L|ποιων αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας
+|L|τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του
+|L|βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γα=
+|L|βαθα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη
+|L|και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυ=
+|L|γασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις
+|L|ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν
+|L|αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και
+|L|ηγαγον <V 17> και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγο=
+|L|μενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου
+|L|αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και
+|L|εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος
+|L|και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος
+|L|ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι
+|L|ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως
+|F 151r|
+|L|οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι
+|L|ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων
+|L|μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε
+|L|βασιλευς ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο
+|L|γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον
+|L|ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη
+|L|εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων
+|L|αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς
+|L|αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου
+|L|τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερι=
+|L|σαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου
+|L|εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν 
+|L|<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη
+|L|της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδα=
+|L|ληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα
+|L|ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου <V 27> ειτα
+|L|λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας
+|L|ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια <V 28> μετα τουτο ειδως
+|L|ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη
+|L|λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλη=
+|L|σαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προση=
+|L|νεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅
+|L|ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε
+|F 151v|
+|L|το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα
+|L|σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ
+|L|μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον
+|L|πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν 
+|L|<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα
+|L|σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον
+|L|ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν
+|L|αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την
+|L|πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ <V 35> και
+|L|ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν η μαρτυρια
+|L|αυτου κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πι=
+|L|στευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη
+|L|οστουν ου συντριβησεται απ αυτου <V 37> και παλιν ετερα
+|L|γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα
+|L|ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας
+|L|ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των
+|L|ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πι=
+|L|λατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅ <V 39> ηλθε δε και νικο=
+|L|δημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων
+|L|μιγμα σμυρνης και αλοης ως λιτρας εκατον <V 40> ελαβον
+|L|ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα
+|L|των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις εντα=
+|L|φιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και
+|F 152r|
+|L|εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη 
+|L|<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το
+|L|μνημειον εθηκαν τον ιν̅ <K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων
+|L|μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το
+|L|μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει
+|L|ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μα=
+|L|θητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνη=
+|L|μειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι
+|L|δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου
+|L|και ηλθε πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει
+|L|κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων
+|L|πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και
+|L|θεωρει τα οθονια κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφα=
+|L|λης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντε=
+|L|τυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μα=
+|L|θητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν <V 9> ου=
+|L|δεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι 
+|L|<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε
+|L|ειστηκει προς τω μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε
+|L|παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν
+|L|λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα
+|L|προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν
+|F 152v|
+|L|αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν
+|L|τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα
+|L|εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει
+|L|οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις
+|L|εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κυριε
+|L|ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον
+|L|αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω
+|L|ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου
+|L|ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς
+|L|τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου
+|L|και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδα=
+|L|ληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅
+|L|και ταυτα ειπεν αυτη <V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα
+|L|εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων
+|L|οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των
+|L|ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις
+|L|ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και
+|L|την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες
+|L|τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως
+|L|απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων
+|L|ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων
+|L|αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρα=
+|L|τητε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα
+|F 153r|
+|L|ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ 
+|L|<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅
+|L|ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον
+|L|τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον
+|L|των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου
+|L|ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν
+|L|εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅
+|L|των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν
+|L|ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου
+|L|ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την
+|L|πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη
+|L|θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι
+|L|εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευ=
+|L|σαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενω=
+|L|πιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω
+|L|βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι
+|L|ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω
+|L|ονοματι αυτου <K 21><V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων επι της
+|L|θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν
+|L|ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και
+|L|ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου
+|L|και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων
+|F 153v|
+|L|πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και
+|L|ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς
+|L|και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε
+|L|ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι
+|L|ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παι=
+|L|δια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου 
+|L|<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το
+|L|δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι
+|L|ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης
+|L|εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος
+|L|ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ
+|L|γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μα=
+|L|θηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης
+|L|αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των
+|L|ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρα=
+|L|κιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν <V 11> α=
+|L|νεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον
+|L|ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων
+|L|οντων ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αρι=
+|L|στησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον
+|L|συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει
+|L|τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+|F 154r|
+|L|<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις
+|L|εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω
+|L|ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω
+|L|ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου 
+|L|<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα
+|L|προβατα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με
+|L|ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν
+|L|αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε
+|L|ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες
+|L|οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει
+|L|και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω
+|L|δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι 
+|L|<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅
+|L|ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος
+|L|αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων
+|L|ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολου=
+|L|θει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μα=
+|L|θητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι
+|L|ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι
+|L|τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων
+|F 154v|
+|L|περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αλη=
+|L|θης εστιν η μαρτυρια αυτου <V 25> εστι δε και αλλα πολλα
+|L|οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν
+|L|oυδε αυτον οιμαι
+|L|τον κοσμον
+|L|χωρησαι τα
+|L|γραφομενα
+|L|βιβλια
+|L|α=
+|L|μην 
+|L|<K 22> <V 0> το κατα ιω(αννην) ευα(γγελιον) εξεδοθ(η) μετα χρονους λβ̅ της του χυ̅ 
+|L|αναληψεως           στιχοι βτ̅