[ntmss-svn] r300 - trunk/Level 1 In Progress /04_313190

[Rachel at crosswire.org]

Author: Rachel
Date: 2013-03-19 08:44:08 -0700 (Tue, 19 Mar 2013)
New Revision: 300

Added:
   trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_SG_L2.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_SG_merged.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_rc_L1.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_rc_L2.txt
Modified:
   trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_SG_L1.txt
Log:
Structure of 1319 fixed and now ready for reconciliation of the text.

Modified: trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_SG_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_SG_L1.txt	2013-03-19 15:42:37 UTC (rev 299)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_SG_L1.txt	2013-03-19 15:44:08 UTC (rev 300)
@@ -238,7 +238,7 @@
 |F 93r|
 |L|<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ α=
 |L|ληθης εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του
-|L|θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <35> ο
+|L|θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο
 |L|πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι
 |L|αυτου <V 36> ο πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον ο
 |L|δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη
@@ -295,7 +295,7 @@
 |L|τ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν
 |L|εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος
 |L|ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
-|L|V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+|L|<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
 |L|<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες
 |L|ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν
 |L|ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλλη=
@@ -1486,7 +1486,7 @@
 |L|κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα
 |L|αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα αρης αυτους εκ του πο=
 |L|νηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εκ του κοσμου ουκ ειμι
-|L|<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V18> καθως
+|L|<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως
 |L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον εις καγω απεστειλα αυτους
 |L|εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα
 |L|ωσι και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_SG_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_SG_L2.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_SG_L2.txt	2013-03-19 15:44:08 UTC (rev 300)
@@ -0,0 +1,1836 @@
+{Status:
+G-A Number: 1319
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 90r
+Base text used:  TRns 
+
+Transcribed by: Samuel Gibson
+Transcription begun: 05/12/11
+Transcription finished: 21/01/12               
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes
+	Initials and other enlarged letters - Yes
+	Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+	Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+		5.4		No
+		7.53 - 8.11	No
+	
+	Other remarks: Majuscule ν common}
+
+|F 90r|	
+|L|<B 04><K 0><V 0> ει το κατα ιω̅ αγιον ευαγγελιον κε̅ αγιον
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην
+|L|ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυ=
+|L|του εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γε=
+|L|γονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν=
+|L|θρωπων <V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκο=
+|L|τια αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγενετο ανθρωπος α=
+|L|ποσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιω̅αννης
+|L|<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρησει περι
+|L|του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+|F 90v|
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του
+|L|φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν=
+|L|θρωπον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην
+|L|και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+|L|<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε
+|L|ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενε=
+|L|σθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αι=
+|L|ματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος
+|L|ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ ε=
+|L|γενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δο=
+|L|ξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χα=
+|L|ριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου
+|L|και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου
+|L|ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν ο οτι πρωτος μου
+|L|ην <V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελα=
+|L|βομεν και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως
+|L|εδοθη η χαρις και η ανληθεια{sic} δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅
+|L|ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον
+|L|κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η
+|L|μαρτυρια του ιω̅αννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι
+|L|εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ε=
+|L|ρωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρ=
+|L|νησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρω=
+|L|τησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προ=
+|L|φητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει
+|L|ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις
+|L|περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερη=
+|L|μω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προ=
+|L|φητης <V 24> και οι αποσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις
+|L|ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης <V 26> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι με=
+|L|σος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο οπι=
+|L|σω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω
+|L|ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδη=
+|L|ματος <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του
+|L|ιορδανου οπου ην ιω̅αννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον
+|L|βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος ε=
+|L|στι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμ=
+|F 91r|
+|L|προσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ου=
+|L|κ ηδην αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο
+|L|ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυ=
+|L|ρησεν ιωα̅ννης λεγων οτι τεθεαμαι το ε̣πν̅α{sic} κατα=
+|L|βαινων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+|L|<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν
+|L|υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ηδης το πν̅α κατα=
+|L|βαινων και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων
+|L|εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα ο οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υιος του θυ̅ <V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει
+|L|ο ιω̅αννης και εκ των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας
+|L|τω ιυ̅ περιπατουντ(ι) λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και
+|L|ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντες και ηκολου=
+|L|θησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους
+|L|ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ει=
+|L|πον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδα=
+|L|σκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+|L|ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την
+|L|ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην δε ανδρεας
+|L|ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των
+|L|ακουσαντων παρα ιω̅αννου και ακολουθησαντων
+|L|αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον
+|L|ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν
+|L|ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς
+|L|τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων
+|L|υιος ιω̅να συ κληθηση κηφας ο ερμηνευετε πε=
+|L|τρος <V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν
+|L|εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει
+|L|αυτω ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθ=
+|L|σαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευ=
+|L|ρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον ε=
+|L|γραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρη=
+|L|καμεν τον ιν̅ τον υιον του ιω̅σηφ τον απο ναζα=
+|L|ρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ [app][*]ναζρετ[\*][C]ναζαρετ[\C][\app] δυνα=
+|L|ται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου
+|L|και ιδε <V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς
+|L|αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης
+|L|εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν
+|L|με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ
+|L|του σε φιλιππον φωνησαι οντω υπο την συκην
+|F 91v|
+|L|ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει
+|L|ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σο{sic} υποκατω της συκης
+|L|πιστευεις μειζω τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και
+|L|τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας
+|L|επι τον υιον του αν̅ου <K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος
+|L|εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+|L|<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και
+|L|υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον
+|L|ουκ εχουσι <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω η=
+|L|κει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν
+|L|λεγει υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθινοι εξ κει=
+|L|μεναι κατα τον αριθμον των ιουδαιων χωρουσαι α=
+|L|να μετριτας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις γεμισατε τας
+|L|υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λε=
+|L|γει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω
+|L|οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υ=
+|L|δωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε
+|L|διακονοι ηδησαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνη τον νυ=
+|L|μφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον
+|L|ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην
+|L|εποιησε των σημειων αρχην ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας
+|L|και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον
+|L|οι μαθηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερνα=
+|L|ουμ αυτος και οι μαθηται αυτου και η μη̅ρ αυτου και οι αδελ=
+|L|φοι αυτου και εκει εμεινας ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς
+|L|ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πολουντας βοας και
+|L|προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθη=
+|L|μενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας
+|L|εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας
+|L|και των κολυβιστω εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας
+|L|ανετρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πολουντας ει=
+|L|πεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον
+|L|του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι
+|L|μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου
+|L|σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι
+|L|και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποι=
+|L|εις
+|F 92r|
+|L|<V 19> απεκριθι ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι
+|L|τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος
+|L|και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε
+|L|περι του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ
+|L|νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελε=
+|L|γεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ει=
+|L|πεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν
+|L|τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεω=
+|L|ρουντες αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ου=
+|L|κ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+|L|<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος
+|L|εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των
+|L|ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν
+|L|αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδα=
+|L|σκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν
+|L|α συ ποιεις εαν μη ει ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθη [app][*]ανω[ill]3[\ill][\*][C]ανωθεν[\C][\app] ου δυναται εισελθειν την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως
+|L|δυναται γεννηθηναι αν̅ος γερων ων μη δυναται εις
+|L|την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γε=
+|L|ννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λε=
+|L|γω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται
+|L|εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον
+|L|εκ της [app][*]&om;[\*][C]σαρκος[\C][\app] σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α
+|L|εστι <V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι α=
+|L|νωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου
+|L|ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει
+|L|ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκρι=
+|L|θη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα
+|L|γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδα=
+|L|σκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακα=
+|L|μεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμ=
+|L|βανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως
+|L|εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσητε <V 13> και ουδεις
+|L|αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μω̅σης
+|F 92v|
+|L|υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον
+|L|υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται
+|L|αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον μονογενη υιον αυτου εδωκε ινα
+|L|πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχει ζωην
+|L|αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον
+|L|κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος
+|L|δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πι=
+|L|στευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα
+|L|του μονογενους υιου <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως
+|L|εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον
+|L|το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+|L|<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται
+|L|προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου <V 21> ο δε ποι=
+|L|ων την αληθειαν ερχεται το φως ινα φανερωθη αυτου
+|L|τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα
+|L|ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην
+|L|και εκει διετριβε [app][*]ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται
+|L|αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει[\*][C]&om;[\C][\app] μετ αυ=
+|L|των και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ιω̅αννης εν αινων
+|L|εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγι=
+|L|νοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος
+|L|εις την φυλακην ο ιω̅αννης <V 25> εγενετο ουν ζητησις
+|L|εκ των μαθητων ιω̅αννου μετα ιουδαιων περι κα=
+|L|θαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιω̅αννην και ειπον αυτω
+|L|ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ με=
+|L|μαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερ=
+|L|χονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιω̅αννης και ειπεν
+|L|ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομε=
+|L|νων αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ει=
+|L|πον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι αποσταλμενος ειμι
+|L|εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος
+|L|εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου
+|L|χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η
+|L|χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δε αυξανει ε=
+|L|με δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω
+|L|παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και
+|L|εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω
+|L|παντων εστι <V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρ=
+|L|τυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+|F 93r|
+|L|<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ α=
+|L|ληθης εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του
+|L|θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο
+|L|πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι
+|L|αυτου <V 36> ο πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον ο
+|L|δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη
+|L|του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν
+|L|οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτι=
+|L|ζει η ιω̅αννης <V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλ=
+|L|λ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν γην και α=
+|L|πηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει και αυτον διερχε=
+|L|σθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται ουν εις πολιν
+|L|της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου
+|L|ο εδωκεν ια̅κωβ ιω̅σηφ τω υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πη=
+|L|γη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακος εκ της οδοιποριας
+|L|εκαθεζετο ουτος επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+|L|<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απε=
+|L|ληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι <V 9> λε=
+|L|γει ουν αυτω η γυνη σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων
+|L|παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος
+|L|ου γαρ συχρωνται ιουδαιοι [app][*]σααρειτις[\*][C]σαμαρειτις[\C][\app]<V 10> απεκριθη ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτη ει ηδης την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λε=
+|L|γων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον εδωκεν αν
+|L|σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα ε=
+|L|χεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ
+|L|το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος ε=
+|L|δωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και
+|L|οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου
+|L|διψησει παλιν <V 14> ος δ αν ποιη εκ του υδατος ου
+|L|εγω δωσω αυτω γενησεται αυτω πηγη υδατος αλλομε=
+|L|νου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι
+|L|τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθα=
+|L|δε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα
+|L|σου και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν
+|L|ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα
+|L|ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ου=
+|L|κ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει
+|F 93v|
+|L|τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εστιν ο τοπος οπου δη προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει
+|L|τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+|L|<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν
+|L|ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχε=
+|L|ται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προ=
+|L|σκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοι=
+|L|ουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και
+|L|τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προ=
+|L|σκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται
+|L|ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+|L|<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον
+|L|οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ε=
+|L|λαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλης με=
+|L|τ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν
+|L|εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος
+|L|ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+|L|<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες
+|L|ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν
+|L|ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλλη=
+|L|λους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|μον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις
+|L|λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θε=
+|L|ασασθαι τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+|L|<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην
+|L|αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+|L|<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο
+|L|σπειρων και αλλος εστιν ο θεριζων <V 38> εγω [app][*]απεστειλα[ill]1[\ill][\*][C]απεστειλα[\C][\app] υμας
+|L|θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπια=
+|L|κασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρ=
+|L|τυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν
+|L|ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι
+|L|παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω
+|L|πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι
+|F 94r|
+|L|ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι
+|L|γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ
+|L|του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν
+|L|εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ
+|L|ις̅ εμαρτυρεισεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην
+|L|ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο
+|L|αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν
+|L|ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+|L|<V 46> ηλθε παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε
+|L|το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενη
+|L|εν καπερναουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας
+|L|εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον
+|L|ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ απο=
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια
+|L|και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βα=
+|L|σιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανη το παιδιον μου
+|L|<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος
+|L|τω λογω ο ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου κα=
+|L|ταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτον και ανη=
+|L|γγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυθετο ουν την ωραν
+|L|παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες
+|L|ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πα=
+|L|τηρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος
+|L|σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο
+|L|παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδ(αιας) 
+|L|εις την γαλιλαιαν <K 5><V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων
+|L|και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστη δε εν τοις ιεροσολυμοις
+|L|επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραι=
+|L|στι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο
+|L|πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων
+|L|ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν <V 4> αγγελος
+|L|γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα
+|L|και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την
+|L|ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατει=
+|L|χετο νοσηματι <V 5> ην δε τις εκει αν̅ος τριακοντα=
+|L|οκτω ετη εχοντος εν τη ασθενεια <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κα=
+|L|τακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει
+|L|αυτω θελεις υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων
+|L|κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη
+|L|με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος
+|F 94v|
+|L|προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον
+|L|κραββατον σου και περιπατει <V 9> και ευθεως εγενετο
+|L|υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιε=
+|L|πατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον
+|L|ουν ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ου=
+|L|κ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον σου <V 11> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββα=
+|L|τον σου και περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν
+|L|ο αν̅ος ο ειπον σοι αρον τον κραββατον σου και περιπα=
+|L|τει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν
+|L|οχλου οντως εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον
+|L|ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μη=
+|L|κετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν
+|L|ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποι=
+|L|ησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ουδαιοι{sic}
+|L|και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιησε
+|L|σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως
+|L|αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον
+|L|εζητουν αυτον οι ουδαιοι{sic} αποκτειναι οτι ου μονον ελυε
+|L|το σαββατον αλλα και πρ̅α ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον
+|L|ποιων τω θω̅ <V 19> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ
+|L|αν εκεινος ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα
+|L|δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους νεκρους και ζωοποιει ουτως
+|L|και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει
+|L|ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+|L|<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον
+|L|πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α
+|L|τον πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι
+|L|ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με
+|L|εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα
+|L|μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν ο=
+|L|τε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του αν̅ου
+|L|και οι ακουσαντες ζησαντες <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ
+|L|εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+|F 95r|
+|L|<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν
+|L|τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου <V 29> και εκπορευ=
+|L|σονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε
+|L|τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι
+|L|εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και
+|L|η κρισις η εμοι δικαια εστιν οτι ου ζητο το θελημα το
+|L|εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με <V 31> εαν εγω
+|L|μαρτυρω περι [app][*]αυτου[\*][C]εμαυτου[\C][\app] η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος
+|L|εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρ=
+|L|τυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> ημεις απεσταλκατε προς
+|L|ιω̅αννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια <V 34> εγω δε ου παρα αν=
+|L|θρωπου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα
+|L|υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων
+|L|υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι
+|L|αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιω̅αννου τα
+|L|γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα
+|L|τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με
+|L|απεσταλκεν <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρη=
+|L|κε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε
+|L|ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ου=
+|L|κ εχεται μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω
+|L|υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δο=
+|L|κειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρ=
+|L|τυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα
+|L|ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα
+|L|υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω
+|L|εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανεται
+|L|με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον
+|L|ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα
+|L|αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου
+|L|θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις
+|L|ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μω̅υση επιστευετε αν εμοι
+|L|περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμ=
+|L|μασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+|L|<K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλι=
+|L|λαιας της τιβεριαδος <V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς
+|L|οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα
+|L|των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη
+|F 95v|
+|L|των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους
+|L|και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον
+|L|λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους
+|L|ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλιπ=
+|L|πος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις
+|L|ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβει <V 8> λεγει αυτω εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+|L|<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθηνους
+|L|και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ει=
+|L|πε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος
+|L|πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι αν̅οι ανδρες τον
+|L|αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μα=
+|L|θηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων
+|L|οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μα=
+|L|θηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα
+|L|ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δωδε=
+|L|κα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κρι=
+|L|θηνων α επερισσευσε τοις βεβρωκωσι <V 14> οι ουν
+|L|αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος
+|L|εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθε και αρπαζειν αυτον
+|L|ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρισε παλιν εις το
+|L|ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν
+|L|οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις πλοιον
+|L|ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια
+|L|ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει ο ις̅ προς αυτους εις το πλοιον
+|L|<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο <V 19> εληλα=
+|L|κοτες ουν ως σταδιους εικοσηπεντε η τριακοντα θεωρου=
+|L|σι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του
+|L|πλοιου [app][*]γηομενον[\*][C]γηνομενον[\C][\app] και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω
+|L|ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον
+|L|και ευθεως το πλοιον εγενετο δια της γης εις ην υπηγον
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης [app][*]ι[ill][\ill]=
+|L|δων[\*][C]ιδων[\C][\app] οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο |L|ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μα=
+|L|θηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου
+|L|απηλθον <V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του
+|L|τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του ιυ̅
+|F 96r|
+|L|<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται
+|L|αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερ=
+|L|ναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της
+|L|θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητει=
+|L|τε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων
+|L|και εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απο=
+|L|λλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιω(νιον)
+|L|ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτο γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν
+|L|ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμε=
+|L|θα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο
+|L|εστι το εργον του θυ̅  ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν
+|L|εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιης συ σημειον
+|L|ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες
+|L|ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθω εστι γεγραμμε=
+|L|νον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον
+|L|τουτον <V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της
+|L|ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πι=
+|L|στευων εις εμε ου μη διψησει ποποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν
+|L|οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδω=
+|L|σι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με
+|L|ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου
+|L|ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του
+|L|πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου
+|L|αλλα αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο
+|L|γαρ εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεω=
+|L|ρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιω=
+|L|νιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 41> εγογγιζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω
+|L|ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ου=
+|L|τος εστιν ις̅ ο υιος ιω̅σηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α
+|L|πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+|L|<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλλη=
+|L|λων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ
+|L|ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον
+|F 96v|
+|L|τη εσχατη ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις
+|L|και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακου(σας)
+|L|παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον 
+|L|πρ̅α τι εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εω=
+|L|ρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις
+|L|εμε εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|<V 49> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω και απεθανον
+|L|<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυ=
+|L|του φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο
+|L|εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου
+|L|ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υ=
+|L|περ της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο ουν προς αλ=
+|L|ληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δου=
+|L|ναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πι=
+|L|ητε αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρογων
+|L|μου την σαρκα και πινον μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον
+|L|και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ
+|L|μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+|L|<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι
+|L|μενει <V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω
+|L|δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε <V 58> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον
+|L|οι πρ̅ες ημων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον
+|L|τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν
+|L|συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακου=
+|L|σαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ου=
+|L|τος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε
+|L|ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου
+|L|ειπεν εαυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν
+|L|θεωρειτε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το
+|L|προτερον <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ου=
+|L|κ ωφελει ουδεν τα [app][*]ρημαα[\*][C]ρηματα[\C][\app] α εγω λελαληκα πν̅α
+|L|εστι και ζωη εστι <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν 
+|L|ηδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και
+|L|τις εστιν ο παραδωσον αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο
+|L|ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν
+|L|μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πολ=
+|L|λοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και
+|L|ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις
+|F 97r|
+|L|δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη
+|L|ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα
+|L|ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκα=
+|L|μεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξα=
+|L|μην και εξ υμων εις διαβολος εστι <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν
+|L|σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παρα=
+|L|διδοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και περιεπατει ο ις̅
+|L|μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια
+|L|περιπατειν οτι εζητουν αυτον ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην
+|L|δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν
+|L|προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και
+|L|υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρη=
+|L|σωσι τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω ποιει
+|L|και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φα=
+|L|νερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου
+|L|επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος
+|L|ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν
+|L|ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μι=
+|L|σει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου
+|L|πονηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω
+|L|αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ου=
+|L|πω πεπληρωται <V 9> ταυτα ειπων αυτος εμεινεν εν
+|L|τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την
+|L|εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως
+|L|εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη
+|L|και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς πε=
+|L|ρι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν
+|L|αλλοι ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι
+|L|παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιου=
+|L|δαιων <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το
+|L|ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες
+|L|πως ουτος γραμματα οιδε μη [app][*]μαθηκως[\*][C]μη̣̣μαθηκως[\C][\app]      <V 16> απεκριθη
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη
+|L|αλλα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα αυ=
+|L|του ποιειν γνωσεται περι της διδαχης [app][*]π[ill]ν[\ill]οτε=
+|L|ρον[\*][C]ποτερον[\C][\app] εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ ε=
+|L|αυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων
+|L|την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι
+|L|και αδικια εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μω̅σης δεδωκεν υμιν
+|F 97v|
+|L|τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζη=
+|L|τειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθησαν ιουδαιοι και ειπον αυτου
+|L|δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκριθη
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες
+|L|θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την
+|L|περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πα=
+|L|τερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην
+|L|λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως
+|L|εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατωμ<V 24> μη
+|L|κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+|L|<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν
+|L|ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει
+|L|και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν
+|L|οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδαμεν 
+|L|ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν
+|L|εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων
+|L|καμε οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα
+|L|αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> ε=
+|L|γω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με α=
+|L|πεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις
+|L|επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η
+|L|ωρα αυτου <V 31> πολλοι ουν εκ του οχλου επιστευσαν εις
+|L|αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια
+|L|ποιησει ων ουτος εποιησε <V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του
+|L|οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν
+|L|οι αρχιερει και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν
+|L|αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων
+|L|ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητειτε με και
+|L|ουχ ευρισκετε και οπου ειμι εγω εγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 35> ειπον ουν ιουδαιοι προς αυτους που ουτος
+|L|μελλει πορευεσθαι οτι [app][*]υμεις[\*][C]ημεις[\C][\app] ουχ ευρισωμεν αυτον μη
+|L|εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ει=
+|L|πε ζητησετε με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι ε=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη ημερα
+|L|τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων
+|L|εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πιστευων
+|L|εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας
+|L|αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε πε=
+|L|ρι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον
+|F 98r|
+|L|ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον τουτο
+|L|ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελε=
+|L|γον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της
+|L|γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν εκ του
+|L|[app][*][ill]5-6[\ill][\*][C]σπερματος[\C][\app] δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου
+|L|ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγε=
+|L|νετο δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι
+|L|αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+|L|<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρι=
+|L|σαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+|L|<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλη=
+|L|σεν ανθρωπος ως ουτος ο ανθρωπος <V 47> απεκριθησαν
+|L|ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και ημεις πεπλανησθε
+|L|<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των
+|L|φαρισαιων <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον
+|L|επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους
+|L|ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος
+|L|ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτερον
+|L|και γνω τι ποιη <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη
+|L|και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προ=
+|L|φητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και επορευ=
+|L|θη εκαστος εις τον οικον αυτου <K 8><V 1> ις̅ δε επορευθη εις
+|L|το ορος των ελαιων <V 2> ορθρου δε παλιν παρεγε=
+|L|νετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον
+|L|και καθησας εδιδασκεν αυτους <V 3> λεγουσι δε οι
+|L|γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα
+|L|εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες αυτην
+|L|εν μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδα=
+|L|σκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφορω μοι=
+|L|χευομενη <V 5> εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλα=
+|L|το τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+|L|<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχω=
+|L|σι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυ=
+|L|λω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος <V 7> ως
+|L|δε επεμενον επερωτωντες αυτον ανακυψας ει=
+|L|πε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος ε=
+|L|π αυτην λιθον βαλετω <V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν
+|L|εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησε=
+|L|ως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξα=
+|F 98v|
+|L|μενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη
+|L|μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυψας δε
+|L|ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος 
+|L|ειπεν αυτη που εισιν οι κατηγοροι σου ουδεις
+|L|σε κατεκρινε <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε
+|L|ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και μηκε=
+|L|τι αμαρτανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου
+|L|μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως
+|L|της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι
+|L|[app][*]σαυτου[\*][C][σεαυτου[\C][\app] μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυ=
+|L|ρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι
+|L|οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις ου=
+|L|κ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+|L|<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν
+|L|οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 17> και εν τω νομω δε τω ημετερω γεγραπται οτι
+|L|δυο ανθρωπων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ει=
+|L|μι ο μαρτυρων περι αυτου και μαρτυρει περι ε=
+|L|μου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν
+|L|ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε
+|L|ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδητε και τον πρ̅α μου
+|L|ηδητε αν <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅
+|L|εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω
+|L|και ουδεις επιστευσεν αυτον οτι ουπω ελυλη=
+|L|θη η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν
+|L|ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη
+|L|αμαρτια υμων αποθανεισθαι οπου εγω υ=
+|L|παγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι
+|L|[app][*]υδαιοι[\*][C]ιουδαιοι[\C][\app] μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ει=
+|L|πεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των
+|L|ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι
+|L|αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ
+|L|μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν
+|L|ταις αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις
+|L|ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω
+|L|υμιν
+|F 99r|
+|L|<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο
+|L|πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου λα=
+|L|λω ταυτα εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α
+|L|αυτοις ελεγε <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε
+|L|τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και
+|L|απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε
+|L|με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με με=
+|L|τ εμου εστι ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα
+|L|αρεστα αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντος
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς
+|L|τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υ=
+|L|μεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθη=
+|L|ται μου εσται <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η α=
+|L|ληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκριθησαν αυτω σπερ=
+|L|μα αβ̅ρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν
+|L|πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησε=
+|L|σθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της α=
+|L|μαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+|L|ο υιος μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευ=
+|L|θερωσει ουτως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι
+|L|σπερμα αβ̅ρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτει=
+|L|ναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρα=
+|L|κα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ακουσα=
+|L|τε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβ̅ρααμ εστι λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ ει τεκνα του αβ̅ρααμ ητε τα εργα του α=
+|L|β̅ρααμ εποιητε αν <V 40> νυν δε ζητειτε αποκτειναι
+|L|ανθρωπος ος την αληθειαν υμων λελαληκα ην ηκου=
+|L|σα παρα του θυ̅ τουτο αβ̅ρααμ ουκ εποιησε <V 41> υ=
+|L|μεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω
+|L|ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχο=
+|L|μεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυτοις ει ο θς̅ πη̅ρ ημων ην ηγα=
+|L|πατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω
+|L|ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με α=
+|L|πεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκε=
+|L|τε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις
+|L|εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυ=
+|L|μιας του πρ̅ς υμων [app][*]θετε[\*][C]θελ(ε)τε[\C][\app] ποιειν εκεινος ανθρω=
+|L|ποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ ε=
+|F 99v|
+|L|στησεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει
+|L|το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και
+|L|ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστε=
+|L|υετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε
+|L|αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ
+|L|του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις
+|L|ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν οι
+|L|ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι
+|L|σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκρι=
+|L|θη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου
+|L|και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου
+|L|εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις
+|L|τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρησει
+|L|εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκα=
+|L|μεν οτι δαιμονιον εχεις αβ̅ρααμ απεθανε και οι
+|L|προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρη=
+|L|σει ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ μει=
+|L|ζων ημων αβ̅ρααμ εστιν οστις απεθανε και οι προ=
+|L|φηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις <V 54> απεκριθη
+|L|ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν
+|L|εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζον με ον υμεις λεγετε οτι θς̅
+|L|ημων εστι <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον
+|L|και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων
+|L|ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+|L|<V 56> αβ̅ρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημε=
+|L|ραν την εμην και ιδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν ιουδαιοι
+|L|προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβ̅ρα=
+|L|αμ εωρακας <V 58> και ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν πριν αβ̅ρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν
+|L|λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και
+|L|εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και
+|L|παρηγεν <K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ
+|L|γενετης  <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυ=
+|L|φλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν
+|L|ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα
+|L|του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δη εργαζεσθαι τα εργα του
+|L|πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε
+|L|ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω ω
+|L|φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι
+|F 100r|
+|L|και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρη=
+|L|σε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και
+|L|ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν
+|L|του σιλωαμ ο ερμηνευετε αποσταλμενος απηλ=
+|L|θεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γει=
+|L|τονες οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυ=
+|L|φλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και 
+|L|προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε
+|L|οτι ομοιος αυτω εστι εκεινος δε ελεγεν οτι εγω
+|L|ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι
+|L|οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος
+|L|λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρησε μου
+|L|τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις την
+|L|κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψα=
+|L|μενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος
+|L|λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους
+|L|τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον
+|L|εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανε=
+|L|βλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου
+|L|επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ε=
+|L|λεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ ε=
+|L|στι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελε=
+|L|γον πως δυναται ανθρωπος αμαρτωλος τοιαυτα
+|L|σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι
+|L|τω τυφλω παλιν συ λεγεις περι αυτου οτι ανε=
+|L|ωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προ=
+|L|φητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως ου ε=
+|L|φωνησε τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και η=
+|L|ρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος ον υμεις
+|L|λεγετε οτι [app][*]φλος[\*][C]τυφλος[\C][\app] εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
+|L|<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οι=
+|L|δαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος
+|L|εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις
+|L|ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν
+|L|αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος τα
+|L|περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου
+|L|οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συντε=
+|L|θειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση
+|L|χν̅
+|F 100v|
+|L|αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου
+|L|ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνη=
+|L|σαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον
+|L|αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος
+|L|ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρ=
+|L|τωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρ=
+|L|τι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι
+|L|πως ανεωξε σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις
+|L|ειπον ημιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελε=
+|L|τε ακουειν μη και ημεις θελετε αυτου μαθηται γε=
+|L|νεσθαι <V 28> ελυδωρησαν αυτον και ειπον συ ει μα=
+|L|θητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μα=
+|L|θηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅
+|L|τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη
+|L|ο ανθρωπος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυ=
+|L|μαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και α=
+|L|νεωξε μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρ=
+|L|τωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η
+|L|και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει <V 32> εκ του
+|L|αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυ=
+|L|φλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ου=
+|L|κ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ δι=
+|L|δασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν
+|L|ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ει=
+|L|πεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απε=
+|L|κριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πι=
+|L|στευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας
+|L|αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη
+|L|πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν
+|L|ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον
+|L|ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεπον=
+|L|τες τυφλοι γενονται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρι=
+|L|σαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε
+|L|οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων μενει <K 10><V 1> αμην
+|L|αμην λεγω{omission due to similarity}<V 2> οτι ο εισερχομενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρọρος ανυ=
+|L|γει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει
+|F 101r|
+|L|και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει
+|L|αυτα <V 4> οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν
+|L|αυτων πορευετε και τα προβατα αυτω ακολουθει
+|L|οτι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολου=
+|L|θησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των
+|L|αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει
+|L|αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω
+|L|υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων <V 8> παντες ο=
+|L|σοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν τα
+|L|προβατα αυτων <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελ=
+|L|θη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και
+|L|εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχε=
+|L|ται ει μη ινα κλεψη και θυσει και απολεση εγω ηλθον
+|L|ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσι <V 11> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν
+|L|υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων
+|L|ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυ=
+|L|κον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει
+|L|και ο λυκος αρπαζει ο λυκος αυτα και σκοπιζει τα προ=
+|L|βατα <V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου
+|L|μελλει αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην
+|L|ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο
+|L|των εμων <V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω
+|L|γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υ=
+|L|περ των προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α
+|L|ουκ εστιν εκ της εκ της αυλης ταυτης κακει(να) με δει
+|L|αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσοι και γενησεται
+|L|μια ποιμνη εις ποιμην <V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα
+|L|οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+|L|<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην
+|L|απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν
+|L|εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον
+|L|παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο τοις ιου=
+|L|δαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον ουν πολλοι
+|L|εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου α=
+|L|κουεται <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα τα{dittography} ρηματα ουκ ε=
+|L|στι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων
+|L|ανοιγειν <V 22> εγενετο δε εν ιεροσολυμοις τα εγκαι=
+|L|νια και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω
+|F 101v|
+|L|ιερω εν τη στοα του σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον
+|L|οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων
+|L|αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω
+|L|εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+|L|<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των
+|L|εμων καθως ειπον υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της
+|L|φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+|L|<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολλονται
+|L|εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+|L|<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζω παντων εστι και
+|L|ουδεις εδυνατο αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> ε=
+|L|γω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαι=
+|L|οι ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα
+|L|εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον
+|L|αυτων λιθαζεται με <V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι πε=
+|L|ρι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας
+|L|και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενω εν τω νομω υμων εγω ειπα
+|L|θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος
+|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο
+|L|πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λε=
+|L|γετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου
+|L|ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε
+|L|ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε
+|L|ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν
+|L|αυτω <V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και
+|L|εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθεν παλιν πε=
+|L|ραν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιω̅αννης το πρω=
+|L|τον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅αννης μεν εποιησε
+|L|σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιω̅αννης πε=
+|L|ρι τουτου αληθη <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+|L|<K 11><V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κω=
+|L|μης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους
+|L|ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος
+|L|ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγου=
+|L|σαι
+|F 102r|
+|L|κε̅ ιδε ον φιλης ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη
+|L|η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δο=
+|L|ξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγα=
+|L|πα δε ο ις̅ την μαρθα και την αδελφης{sic} αυτης και
+|L|τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενη τοτε
+|L|μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα με=
+|L|τα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις
+|L|την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου
+|L|ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι ιουδαιοι και παλιν
+|L|υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι ει=
+|L|σι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου
+|L|προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+|L|<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπει οτι
+|L|το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο
+|L|λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται
+|L|αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν
+|L|αυτω οι μαθηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρη=
+|L|κει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδο=
+|L|ξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> το=
+|L|τε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+|L|<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλ=
+|L|λα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος
+|L|διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα
+|L|αποθανομεν συν αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον
+|L|τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην
+|L|δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυ=
+|L|θησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παρα=
+|L|μυθησονται αυτας περι του αδελφων αυτων <V 20> ει ουν μαρ=
+|L|θα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μα=
+|L|ρια δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς
+|L|τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνη=
+|L|κει <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δω=
+|L|σει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+|L|<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη ανα=
+|L|στασει εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ει=
+|L|μι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν απο=
+|L|θανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε
+|L|ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευει τουτο <V 27> λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του
+|L|θυ̅
+|F 102v|
+|L|ο εις τον κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα
+|L|απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης
+|L|λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και [app][*]φωνει[ill]1-2[\ill][\*][C] φωνη σε[\C][\app]
+|L|<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται
+|L|προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην
+|L|αλλ ην εν τω τοπω ουτω υπηντησεν αυτω <V 31> οι
+|L|ουν οι υ̣δαιοι{sic} οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και πα=
+|L|ραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι τα=
+|L|χεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες
+|L|οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει <V 32> η
+|L|ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον ε=
+|L|πεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει
+|L|ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως
+|L|ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη
+|L|ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και ε=
+|L|ταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λε=
+|L|γουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελε=
+|L|γον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τι=
+|L|νες δε εξ αυτων ελεγον ουκ εδυνατο ουτος ανοιξας
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος
+|L|μη αποθανη<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν ε=
+|L|αυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον
+|L|και λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε
+|L|τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος
+|L|μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι <V 40> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν
+|L|του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκος κειμε=
+|L|νος ο δε ις̅ ειρεν τους οφθαλμους εις τον ου̅νον
+|L|ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+|L|<V 42> εγω δε ηδην οτι παντοτε μου ακουης αλλα δια
+|L|τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσω=
+|L|σιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη
+|L|μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω <V 44> και ε=
+|L|ξηλθεν ο τεθνηκος δεδεμενος τους ποδας και
+|L|τας χειρας κηριαις και η οψις αυτω σουδαριω
+|L|περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον
+|L|και αφετε υπαγει <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων
+|L|οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμε=
+|L|νοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες
+|L|δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους
+|F 103r|
+|L|και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον
+|L|τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποι=
+|L|ει <V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευ=
+|L|σουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και
+|L|αρουσιν ημων τον τοπον και το εθνος <V 49> εις δε τις
+|L|εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ην του ενιαυτου ε=
+|L|κεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+|L|<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις
+|L|αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το ε=
+|L|θνος απωληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν
+|L|αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφη=
+|L|τευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του
+|L|εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα
+|L|και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συ=
+|L|ναγαγει εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας
+|L|συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν
+|L|ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις
+|L|αλλ απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της
+|L|ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει
+|L|διετριβε μετα των μαθητων αυτου <V 55> ην δε
+|L|εγγυς το πασχα των ιουδαιων και [app][*]ανεβησα[\*][C]ανεβησαν[\C][\app]
+|L|πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πα=
+|L|σχα ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν και
+|L|ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες
+|L|οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδοκησαν δε
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν [app][*]&om;[\*][C]τις[\C][\app]
+|L|γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον <K 12><V 1> ο
+|L|ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις
+|L|βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκος ον η=
+|L|γειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον
+|L|εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην
+|L|των ανακειμενων συν αυτω <V 3> η ουν μαρια λα=
+|L|βουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου
+|L|ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις
+|L|θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επλη=
+|L|ρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν εις
+|L|εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι του=
+|L|το το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων
+|F 103v|
+|L|και δοθηναι πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι
+|L|των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και
+|L|το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζε
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην [app][*]ει[\*][C]εις[\C][\app] την ημεραν του ενταφια=
+|L|σμου μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε
+|L|εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι
+|L|και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζα=
+|L|ρον ιδωσι ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι
+|L|αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι
+|L|πολλοι δι αυτον [app][*]υπη̣̣̣γ̣γον[\*][C]υπηγον[\C][\app] των ιουδαιων και επιστευον
+|L|εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την
+|L|εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+|L|<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις α=
+|L|παντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος
+|L|ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς <V 14> ευρων
+|L|δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτο καθως εστι γεγραμ(μενον)
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται
+|L|καθημενος επι πολου ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν
+|L|οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅
+|L|τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην αυτω γεγραμμενα και
+|L|ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων με=
+|L|τ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου
+|L|και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υπηντη=
+|L|σεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιη=
+|L|κεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους
+|L|θεωρειτε οτι ουκ οφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος 
+|L|οπισω αυτου απηλθε <V 20> ησαν δε τινες ελληνες
+|L|εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+|L|<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα
+|L|της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θε=
+|L|λωμεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει
+|L|τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λε=
+|L|γουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων ε=
+|L|ληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την
+|L|γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πο=
+|L|λυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου α=
+|L|πολεση αυτην και ο μισον την ψυχην αυτου εν τω κοσ=
+|L|μω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν
+|F 104r|
+|L|εμοι τις διακονη εμοι [app][*][ill]2-3[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] συκακολουθειτω και οπου ει=
+|L|μη εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι
+|L|διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τετα=
+|L|ρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης
+|L|αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ αγιε δο=
+|L|ξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδο=
+|L|ξασα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας
+|L|ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω
+|L|λελαληκεν <V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη
+|L|η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου
+|L|τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθηθησεται
+|L|εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς
+|L|εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανα=
+|L|τω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω ο ο=
+|L|χλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον
+|L|αιωνα και πως συ λεγεις οτι δη υψωθηναι τον υιον
+|L|του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτω
+|L|ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε
+|L|εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα μη η
+|L|σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια
+|L|ουκ ειδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε
+|L|εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν
+|L|ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε ση=
+|L|μεια πεποιηκοτος αυτου εμπροσθεν <V 38> ινα ο λογος
+|L|ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις ε=
+|L|πιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιον κυ̅ τινι απεκα=
+|L|λυφθη <V 39> δια τουτο ουκ εδυναντο πιστευειν οτι
+|L|παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους
+|L|οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν
+|L|ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και συνιωσι τη καρδια
+|L|και επιστρεψουσι και ιασομαι αυτους <V 41> ταυτα ει=
+|L|πεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και [app][*]ελαλε=
+|L|σε [\*][C]ελαλησε[\C][\app] περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων
+|L|πολλοι επιστευσαν αυτον αλλα δια τους φαρισαιους
+|L|ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενονται <V 43> ηγαπη=
+|L|σαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δο=
+|L|ξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων
+|L|εις εμε ου πιστευη εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα
+|L|με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+|L|<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων
+|F 104v|
+|L|εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου α=
+|L|κουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον
+|L|κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη [app][*]λαμανων[\*][C]λαμβανων[\C][\app] τα ρηματα
+|L|μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα
+|L|εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω ε=
+|L|ξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι
+|L|εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα
+|L|οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω ε=
+|L|γω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτος λαλω <K 13><V 1> προ δε της
+|L|εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα
+|L|ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγα=
+|L|πησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγα=
+|L|πησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου του δια=
+|L|βολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος
+|L|ισκαριωτου ινα αυτον παραδω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι
+|L|παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι
+|L|απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρετε
+|L|εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεν=
+|L|τιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον
+|L|νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων
+|L|και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερ=
+|L|χεται ουν προς σιμονα πετρον και λεγει αυτω εκεινος
+|L|κυριε συ μου νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε
+|L|μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψεις τους
+|L|ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη
+|L|νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και
+|L|τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελου=
+|L|μενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι
+|L|καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+|L|<V 11> ηδη γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ου=
+|L|χι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας
+|L|αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν
+|L|ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα ημιν <V 13> υμεις φω=
+|L|νειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι
+|L|γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και
+|L|ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν
+|L|τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα
+|F 105r|
+|L|καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> α=
+|L|μην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε α=
+|L|ποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε
+|L|μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παντων
+|L|υμων λεγω εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ι=
+|L|να η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον
+|L|επηρεν επ εμε πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν
+|L|προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι ε=
+|L|γω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν
+|L|τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων
+|L|λαμβανει τον πεμψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> ε=
+|L|βλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι πε=
+|L|ρι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μα=
+|L|θητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει
+|L|ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τι αν ειη περι ου
+|L|λεγει <V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λε=
+|L|γει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκει=
+|L|νος εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και ε=
+|L|μβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+|L|<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο
+|L|σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον
+|L|ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων
+|L|προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσ=
+|L|σοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον
+|L|ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις
+|L|ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως ε=
+|L|ξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθε λεγει ο ις̅ [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] νυν εδο=
+|L|ξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> και
+|L|ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησεται με
+|L|και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντο=
+|L|λην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 35> εν
+|L|τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν
+|L|αγαπην εχητε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος
+|L|κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω
+|L|ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολου=
+|L|θησεις μοι <V 37> λεγει αυτω πετρω κε̅ διατι ου δυ=
+|F 105v|
+|L|ναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ
+|L|σου θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ ε=
+|L|μου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ
+|L|φωνησει εως ου απαρνησει με τρις <K 14><V 1> μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και
+|L|εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι
+|L|πολλαι εισι ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι
+|L|ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοι=
+|L|μασω τοπον υμιν παλαι ερχομαι και παραληψομαι
+|L|υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις
+|L|ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οι=
+|L|δατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις
+|L|και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται
+|L|προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με και
+|L|τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε
+|L|αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας
+|L|με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον
+|L|πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου
+|L|πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα
+|L|ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε
+|L|πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευε=
+|L|τε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη
+|L|δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω
+|L|κακεινος ποιησει και μειζωνα τουτων ποιησει οτι
+|L|εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αι=
+|L|τησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξα=
+|L|σθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν αιτησητε εν τω ονοματι μου
+|L|εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας ε=
+|L|μας τηρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και α=
+|L|λλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υμων
+|L|εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυ=
+|L|νατε λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο
+|L|υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει μένει και
+|L|εν υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι
+|L|προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεω=
+|L|ρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υ=
+|F 106r|
+|L|μεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων
+|L|τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων
+|L|ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω
+|L|αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτω <V 22> λεγει αυτω
+|L|ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν με=
+|L|λλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου
+|L|τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ε=
+|L|λευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη α=
+|L|γαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον α=
+|L|κουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ ημιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος
+|L|το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου ε=
+|L|κεινος υμας διδαξει παντα οσα ειπον υμιν <V 27> ειρηνην
+|L|αφειημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως
+|L|ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω
+|L|υμων η καρδια μηδε δηλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον
+|L|υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με
+|L|εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α
+|L|οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστι <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν
+|L|γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πο=
+|L|λλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρ=
+|L|χων και εν εμοι ευρισει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος
+|L|οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο
+|L|πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν <K 15><V 1> ε=
+|L|γω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου γεωργος ε=
+|L|στι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο
+|L|και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειο=
+|L|να καρπον φερον <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον
+|L|λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω
+|L|εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φε=
+|L|ρειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν εν τη αμπελω ουτως
+|L|ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμ=
+|L|πελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω
+|L|εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χορις εμου
+|L|ου δυνασθαι ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι
+|L|εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγου=
+|L|σιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιετε <V 7> εαν μει=
+|L|νητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη
+|F 106v|
+|L|ο εαν θεληται αιτησεσθε και γενησεται υμιν <V 8> εν
+|L|τουτο εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε
+|L|και γενησθε εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ
+|L|καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμε
+|L|<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγα=
+|L|πη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετη=
+|L|ρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χα=
+|L|ρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγα=
+|L|πατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζο=
+|L|να ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου
+|L|θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε
+|L|εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας
+|L|λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιη αυτου
+|L|ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις με ε=
+|L|ξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα
+|L|υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και
+|L|ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αιτησητε τον
+|L|πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν <V 17> ταυτα εντελλο=
+|L|μαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μι=
+|L|σει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκε
+|L|<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει
+|L|οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην
+|L|υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+|L|<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ ε=
+|L|στι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν
+|L|και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και
+|L|τον υμετερον τηρησωσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα
+|L|ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι
+|L|τον αποστειλαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλη=
+|L|σα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ου=
+|L|κ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μι=
+|L|σων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιη=
+|L|σα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν
+|L|ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι
+|L|και εμε και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος
+|L|ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν [app][*]&om;[\*][C]με[\C][\app]
+|L|δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω
+|L|πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο πα=
+|F 107r|
+|L|ρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρισει
+|L|περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης
+|L|μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκαν=
+|L|δαλισθειτε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας
+|L|αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποι=
+|L|ησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα
+|L|ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων
+|L|μνημονευετε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε
+|L|εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υ=
+|L|παγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων
+|L|ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλ=
+|L|λ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα
+|L|εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρα=
+|L|κλητος ουκ εις ελευσεται προς υμας εαν δε πο=
+|L|ρευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος
+|L|ελλεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δι=
+|L|καιοσυνης και περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν
+|L|οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε
+|L|οτι εγω προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεω=
+|L|ρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του
+|L|κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν
+|L|υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε
+|L|ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας
+|L|εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου
+|L|αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα ανα=
+|L|γγελιη{sic} η υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λη=
+|L|ψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ
+|L|εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται
+|L|και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθαι με οτι εγω υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 17> {om} <V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει
+|L|το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι
+|L|ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου
+|L|ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θε=
+|L|ωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με <V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρηνησεται υμεις
+|L|ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η
+|L|λυπη υμων εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτει
+|F 107v|
+|L|λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γε=
+|L|ννησει το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως
+|L|δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον
+|L|<V 22> και υμεις λυπην μεν ουν εχεται παλιν δε οψομαι
+|L|υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν
+|L|υμων ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημε=
+|L|ρα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονομα=
+|L|τι μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν
+|L|τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων
+|L|η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελα=
+|L|ληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμι=
+|L|αις λαλησω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτη=
+|L|σω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας
+|L|οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι
+|L|εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και
+|L|εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον
+|L|και πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται
+|L|ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν
+|L|λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν
+|L|εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι α=
+|L|πο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπι=
+|L|σθη εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και
+|L|ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω
+|L|θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον
+|L|κοσμον <K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλ=
+|L|μους αυτου εις τον ου̅νον και ειπεν πε̅ρ εληλυθεν η ωρα
+|L|δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως
+|L|εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δε=
+|L|δωκεν αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος
+|L|ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον
+|L|απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον
+|L|ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δο=
+|L|ξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτον τη δοξη η ειχον προ του
+|L|τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις
+|L|αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου συ [app][*][ill]1[\ill]σαν[\*][C]ησαν[\C][\app] και ε=
+|L|μοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι <V 7> νυν
+|F 108r|
+|L|εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι [app][*]πα[\*][C]παρα[\C][\app] σου εστιν <V 8> οτι
+|L|τα ρηματα οσα δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι
+|L|ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και
+|L|επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω
+|L|ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι
+|L|οτι συ εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και
+|L|δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι εν τω κοσμω ειμι και
+|L|ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ
+|L|αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω
+|L|εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι
+|L|εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της
+|L|απολειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι
+|L|και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την ε=
+|L|μην πεπληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον
+|L|λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του
+|L|κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα
+|L|αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα αρης αυτους εκ του πο=
+|L|νηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εκ του κοσμου ουκ ειμι
+|L|<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως
+|L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον εις καγω απεστειλα αυτους
+|L|εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα
+|L|ωσι και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε
+|L|ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντων δια του
+|L|λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσιν ινα ο κοσμος
+|L|πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν ην δεδω=
+|L|κας μοι δεδωκας αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+|L|<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι
+|L|εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας
+|L|και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους
+|L|δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι με=
+|L|τ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι
+|L|οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε
+|L|και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνω=
+|L|σαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα
+|L|σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις
+|L|η καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις
+|L|αυτου περαν του χειμαρρου των κενδρων οπου ην
+|L|κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου <V 2> ηδει
+|F 108v|
+|L|δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι
+|L|πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των φαρισαιων
+|L|και αρχιερεων και υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων
+|L|και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ειδως παντα
+|L|τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα
+|L|ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον
+|L|μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον
+|L|εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους ε=
+|L|πηρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζω=
+|L|ραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε
+|L|ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος
+|L|ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απολεσα εξ αυτων
+|L|ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλ=
+|L|κυσεν αυτην και επεσε τον του αρχιερεως δουλον και α=
+|L|πεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε το ονομα τω
+|L|δουλω εκεινω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε
+|L|την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι
+|L|ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> ει ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και
+|L|οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν
+|L|αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην
+|L|γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενι=
+|L|αυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις
+|L|οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του
+|L|λαου <V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος
+|L|μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχι=
+|L|ερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+|L|<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυρα εξω εξηλθεν ουν
+|L|ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε
+|L|τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παι=
+|L|δισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων [app][*][ill]1[\ill][\*][C]ει[\C][\app] του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ει=
+|L|στηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πε=
+|L|ποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε
+|L|μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν
+|L|αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου
+|L|και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ ε=
+|L|γω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδι=
+|L|δαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε
+|F 109r|
+|L|οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+|L|<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ε=
+|L|λαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασι α ειπον εγω <V 22> ταυτα
+|L|δε αυτου ειποντος εις των στρατιωτων των υπη=
+|L|ρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων
+|L|ουτως αποκρινει τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ει κακως ελαλησα μαρτυρισον περι του κακου ει δε
+|L|καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδε=
+|L|μενον προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων
+|L|πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον αυτω μη
+|L|και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος
+|L|και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρ=
+|L|χιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον
+|L|ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν
+|L|ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησε
+|L|<V 28> αγουσιν ουν αυτον απο του καιαφα εις το πραιτωριον
+|L|ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον
+|L|ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπεν τινα
+|L|κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκρι=
+|L|θησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος
+|L|ουκ αν σοι παρεδοκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|L|λατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων
+|L|κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ου=
+|L|κ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πλη=
+|L|ρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν
+|L|αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον
+|L|ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω
+|L|συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλος σοι ειπον
+|L|περι εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιου=
+|L|δαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρε=
+|L|δωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια
+|L|η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου
+|L|του ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγω=
+|L|νιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν αυτω
+|L|ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ
+|L|λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γε=
+|L|γενημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα
+|F 109v|
+|L|μαρτυρησω τη αληθεια ο ων εκ της αληθειας ακουει μου
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστι αληθεια και
+|L|τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους
+|L|και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω
+|L|πασχα βουλεσθε ουν ινα απολυσω υμιν τον βασιλεα
+|L|των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες μη
+|L|τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+|L|<K 19><V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+|L|<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επε=
+|L|θηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν πε=
+|L|ριεβαλον αυτον <V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον
+|L|χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπι=
+|L|σματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και
+|L|λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν
+|L|αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅
+|L|φορων τον ακανθινον στεφανον και το πυρφυρουν ιματιον
+|L|και λεγει αυτοις ιδε ο ανθρωπος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον
+|L|οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες
+|L|στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λα=
+|L|βετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω
+|L|εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι [app][*]υμεις[\*][C]ημεις[\C][\app]
+|L|νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν
+|L|οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσε ο πιλατος
+|L|τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλθε εις
+|L|το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ
+|L|ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο
+|L|πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρω=
+|L|σαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη ις̅ ου=
+|L|κ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδο=
+|L|μενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μει=
+|L|ζωνα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου εζητει απολυσαι αυτον
+|L|ο πιλατος οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες ε=
+|L|αν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας
+|L|ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν
+|L|πιλατος ακουσας τον λογον τουτον ηγαγεν εξω τον ιν̅
+|L|και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον
+|L|λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα <V 14> ην δε παρασκευη
+|L|του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις
+|L|ιδε ο βασιλευς ημων <V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον
+|F 110r|
+|L|στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα
+|L|υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχο=
+|L|μεν βασιλεα ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδω=
+|L|κεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον δε τον
+|L|ιν̅ και ηγαγον <V 17> βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τον
+|L|λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγετε εβραιστι γολγο=
+|L|θα <V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο
+|L|εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγρα=
+|L|ψε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου
+|L|ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν
+|L|των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου
+|L|εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνι=
+|L|στι ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις
+|L|των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+|L|<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια
+|L|αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος
+|L|και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν
+|L|υφαντος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν
+|L|αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου
+|L|εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι
+|L|μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ειστηκεισαν
+|L|δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ και η αδελφη της μρ̅ς αυτου
+|L|μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ι=
+|L|δων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα
+|L|λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω
+|L|μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν
+|L|ο μαθητης εις τα ιδια<V 28> ινα τελειωθη η γραφη λεγει
+|L|διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλη=
+|L|σαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προ=
+|L|σηνεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> οτε δε ελαβε το οξος ο ις̅
+|L|ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρε=
+|L|δωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του
+|L|στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη
+|L|ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινη του σαββατου ηρω=
+|L|τησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτον τα σκελη
+|L|και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν
+|L|πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρω=
+|F 110v|
+|L|θεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον
+|L|αυτω ηδη τεθνηκοτα ου κατεξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλ=
+|L|λ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυ=
+|L|ξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο ε=
+|L|ωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη εστιν η μαρ(τυρ)ια
+|L|αυτου κακεινος οιδε οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευ=
+|L|σητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη
+|L|οστουν ου συντριβησεται απ αυτου <V 37> και παλιν ετε=
+|L|ρα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> με=
+|L|τα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας
+|L|ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον
+|L|των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρε=
+|L|ψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος
+|L|το πρωτον φερων μιγματα σμυρνης και αλοης
+|L|ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅
+|L|και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων κα=
+|L|θως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε
+|L|εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω
+|L|μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν
+|L|δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνη=
+|L|μειον εθηκαν τον ιν̅ <K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων
+|L|μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης
+|L|εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ
+|L|του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σι=
+|L|μονα πετρον και προς αλλον μαθητην ον εφιλει
+|L|ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου
+|L|και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν
+|L|ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το
+|L|μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος
+|L|μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε
+|L|πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κει=
+|L|μενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθε <V 6> ερχεται ουν
+|L|σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις
+|L|το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα μο=
+|L|να <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου
+|L|μετα των οθονιων κειμενον αλλα χορις εντετυλυγ=
+|L|μενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος
+|L|μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ει=
+|L|δε και επιστευσε <V 9> ουδεπω γαρ ηδησαν την γραφην
+|F 111r|
+|L|οτι δη αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν πα=
+|L|λιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε ειστηκει
+|L|προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε πα=
+|L|ρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους
+|L|εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφα=
+|L|λην και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα 
+|L|του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις
+|L|λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που
+|L|εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα
+|L|οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδη οτι ις̅
+|L|εστιν <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις
+|L|εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅
+|L|ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον κα=
+|L|γω αυτον αρω β<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφησα εκει=
+|L|νη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+|L|<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα
+|L|προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους
+|L|μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου
+|L|και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαλη=
+|L|νη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακα τον
+|L|κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη <V 19> ουσης οψιας τη ημε=
+|L|ρα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κε=
+|L|κλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι
+|L|δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη
+|L|εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και του=
+|L|το ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευ=
+|L|ραν αυτου εχαρισαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+|L|<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως α=
+|L|πεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμψω υμας <V 22> και
+|L|τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται
+|L|αυτοις αν τινων κρατητε και κρατηνται <V 24> θω=
+|L|μας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος
+|L|ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυ=
+|L|τω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε
+|L|ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον
+|L|μου εις τυπον των ηλων και βαλω την χει=
+|L|ρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και
+|L|μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθη=
+|F 111v|
+|L|ται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των
+|L|θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ει=
+|L|πεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον
+|L|δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και
+|L|φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου
+|L|και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη θω=
+|L|μας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι
+|L|μη ιδοτες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και
+|L|αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον αυτου α ουκ ε=
+|L|στι γεγραμμενα εν τω βιβλιω <V 31> ταυτα δε γεγραπται
+|L|ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα
+|L|πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+|L|<K 21><V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μα=
+|L|θηταις αυτου επι της θαλασσης της τιβεριαδος
+|L|εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο α=
+|L|πο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και
+|L|αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σι=
+|L|μων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερ=
+|L|χομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και ανεβη=
+|L|σαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επι=
+|L|ασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅
+|L|εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται ο=
+|L|τι ις̅ εστι <V 5> λεγει αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφα=
+|L|γιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν
+|L|αυτοις βαλλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου
+|L|το δικτυον και ευρισηται εβαλον ουν και ουκ ετι
+|L|αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
+|L|<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πε=
+|L|τρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι
+|L|τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και ε=
+|L|βαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται
+|L|τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της
+|L|γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το
+|L|δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην
+|L|βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον ε=
+|L|πικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκα=
+|L|τε απο των οψαριων ων επιασατε νυν <V 11> ανεβη
+|L|σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης με=
+|F 112r|
+|L|στον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων
+|L|και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα
+|L|των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες
+|L|οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρ=
+|L|τον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+|L|<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+|L|<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρος ο ις̅ σι=
+|L|μων ιωνα αγαπας με πλειων τουτων ας{sic} λεγει αυτω
+|L|ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα
+|L|αρνια μου <V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων
+|L|ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι
+|L|φιλω σαι λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+|L|<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ε=
+|L|λυπη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με
+|L|και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις
+|L|οτι φιλω σαι λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβα=
+|L|τα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος
+|L|εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου η=
+|L|θελες οταν δε γηρασης εκτενης τας χειρας σου
+|L|και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο
+|L|δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξαση τον θν̅
+|L|και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστρα=
+|L|φεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγα=
+|L|πα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω
+|L|δειπνω επι το σ̣τηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν
+|L|ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ειδων ο πετρος λεγει τω
+|L|ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαυτον θελω
+|L|μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+|L|<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους ο=
+|L|τι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυ=
+|L|τον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ου=
+|L|τος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και
+|L|γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθινη εστιν η μαρ=
+|L|τυρια αυτου <V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν
+|L|ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οι=
+|L|μαι τον κοσμον χωησαι{sic} τα γρα=
+|L|φομενα βιβλια αμην
+|F 112v|
+|L|<K 22><V 0> εις το τελος τον κατα ιω̅

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_SG_merged.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_SG_merged.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_SG_merged.txt	2013-03-19 15:44:08 UTC (rev 300)
@@ -0,0 +1,1836 @@
+{Status:
+G-A Number: 1319
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 90r
+Base text used:  TRns 
+
+Transcribed by: Samuel Gibson
+Transcription begun: 05/12/11
+Transcription finished: 21/01/12               
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes
+	Initials and other enlarged letters - Yes
+	Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+	Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+		5.4		No
+		7.53 - 8.11	No
+	
+	Other remarks: Majuscule ν common}
+
+|F 90r|	
+|L|<B 04><K 0><V 0> ει το κατα ιω̅ αγιον ευαγγελιον κε̅ αγιον
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην
+|L|ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυ=
+|L|του εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γε=
+|L|γονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν=
+|L|θρωπων <V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκο=
+|L|τια αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγενετο ανθρωπος α=
+|L|ποσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιω̅αννης
+|L|<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρησει περι
+|L|του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+|F 90v|
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του
+|L|φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν=
+|L|θρωπον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην
+|L|και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+|L|<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε
+|L|ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενε=
+|L|σθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αι=
+|L|ματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος
+|L|ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ ε=
+|L|γενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δο=
+|L|ξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χα=
+|L|ριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου
+|L|και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου
+|L|ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν ο οτι πρωτος μου
+|L|ην <V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελα=
+|L|βομεν και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως
+|L|εδοθη η χαρις και η ανληθεια{sic} δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅
+|L|ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον
+|L|κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η
+|L|μαρτυρια του ιω̅αννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι
+|L|εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ε=
+|L|ρωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρ=
+|L|νησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρω=
+|L|τησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προ=
+|L|φητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει
+|L|ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις
+|L|περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερη=
+|L|μω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προ=
+|L|φητης <V 24> και οι αποσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις
+|L|ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης <V 26> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι με=
+|L|σος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο οπι=
+|L|σω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω
+|L|ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδη=
+|L|ματος <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του
+|L|ιορδανου οπου ην ιω̅αννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον
+|L|βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος ε=
+|L|στι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμ=
+|F 91r|
+|L|προσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ου=
+|L|κ ηδην αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο
+|L|ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυ=
+|L|ρησεν ιωα̅ννης λεγων οτι τεθεαμαι το ε̣πν̅α{sic} κατα=
+|L|βαινων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+|L|<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν
+|L|υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ηδης το πν̅α κατα=
+|L|βαινων και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων
+|L|εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα ο οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υιος του θυ̅ <V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει
+|L|ο ιω̅αννης και εκ των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας
+|L|τω ιυ̅ περιπατουντ(ι) λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και
+|L|ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντες και ηκολου=
+|L|θησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους
+|L|ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ει=
+|L|πον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδα=
+|L|σκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+|L|ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την
+|L|ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην δε ανδρεας
+|L|ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των
+|L|ακουσαντων παρα ιω̅αννου και ακολουθησαντων
+|L|αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον
+|L|ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν
+|L|ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς
+|L|τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων
+|L|υιος ιω̅να συ κληθηση κηφας ο ερμηνευετε πε=
+|L|τρος <V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν
+|L|εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει
+|L|αυτω ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθ=
+|L|σαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευ=
+|L|ρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον ε=
+|L|γραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρη=
+|L|καμεν τον ιν̅ τον υιον του ιω̅σηφ τον απο ναζα=
+|L|ρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ [app][*]ναζρετ[\*][C]ναζαρετ[\C][\app] δυνα=
+|L|ται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου
+|L|και ιδε <V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς
+|L|αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης
+|L|εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν
+|L|με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ
+|L|του σε φιλιππον φωνησαι οντω υπο την συκην
+|F 91v|
+|L|ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει
+|L|ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σο{sic} υποκατω της συκης
+|L|πιστευεις μειζω τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και
+|L|τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας
+|L|επι τον υιον του αν̅ου <K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος
+|L|εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+|L|<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και
+|L|υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον
+|L|ουκ εχουσι <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω η=
+|L|κει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν
+|L|λεγει υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθινοι εξ κει=
+|L|μεναι κατα τον αριθμον των ιουδαιων χωρουσαι α=
+|L|να μετριτας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις γεμισατε τας
+|L|υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λε=
+|L|γει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω
+|L|οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υ=
+|L|δωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε
+|L|διακονοι ηδησαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνη τον νυ=
+|L|μφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον
+|L|ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην
+|L|εποιησε των σημειων αρχην ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας
+|L|και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον
+|L|οι μαθηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερνα=
+|L|ουμ αυτος και οι μαθηται αυτου και η μη̅ρ αυτου και οι αδελ=
+|L|φοι αυτου και εκει εμεινας ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς
+|L|ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πολουντας βοας και
+|L|προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθη=
+|L|μενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας
+|L|εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας
+|L|και των κολυβιστω εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας
+|L|ανετρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πολουντας ει=
+|L|πεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον
+|L|του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι
+|L|μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου
+|L|σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι
+|L|και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποι=
+|L|εις
+|F 92r|
+|L|<V 19> απεκριθι ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι
+|L|τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος
+|L|και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε
+|L|περι του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ
+|L|νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελε=
+|L|γεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ει=
+|L|πεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν
+|L|τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεω=
+|L|ρουντες αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ου=
+|L|κ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+|L|<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος
+|L|εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των
+|L|ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν
+|L|αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδα=
+|L|σκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν
+|L|α συ ποιεις εαν μη ει ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθη [app][*]ανω[ill]3[\ill][\*][C]ανωθεν[\C][\app] ου δυναται εισελθειν την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως
+|L|δυναται γεννηθηναι αν̅ος γερων ων μη δυναται εις
+|L|την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γε=
+|L|ννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λε=
+|L|γω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται
+|L|εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον
+|L|εκ της [app][*]&om;[\*][C]σαρκος[\C][\app] σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α
+|L|εστι <V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι α=
+|L|νωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου
+|L|ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει
+|L|ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκρι=
+|L|θη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα
+|L|γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδα=
+|L|σκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακα=
+|L|μεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμ=
+|L|βανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως
+|L|εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσητε <V 13> και ουδεις
+|L|αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μω̅σης
+|F 92v|
+|L|υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον
+|L|υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται
+|L|αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον μονογενη υιον αυτου εδωκε ινα
+|L|πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχει ζωην
+|L|αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον
+|L|κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος
+|L|δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πι=
+|L|στευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα
+|L|του μονογενους υιου <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως
+|L|εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον
+|L|το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+|L|<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται
+|L|προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου <V 21> ο δε ποι=
+|L|ων την αληθειαν ερχεται το φως ινα φανερωθη αυτου
+|L|τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα
+|L|ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην
+|L|και εκει διετριβε [app][*]ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται
+|L|αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει[\*][C]&om;[\C][\app] μετ αυ=
+|L|των και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ιω̅αννης εν αινων
+|L|εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγι=
+|L|νοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος
+|L|εις την φυλακην ο ιω̅αννης <V 25> εγενετο ουν ζητησις
+|L|εκ των μαθητων ιω̅αννου μετα ιουδαιων περι κα=
+|L|θαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιω̅αννην και ειπον αυτω
+|L|ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ με=
+|L|μαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερ=
+|L|χονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιω̅αννης και ειπεν
+|L|ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομε=
+|L|νων αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ει=
+|L|πον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι αποσταλμενος ειμι
+|L|εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος
+|L|εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου
+|L|χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η
+|L|χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δε αυξανει ε=
+|L|με δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω
+|L|παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και
+|L|εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω
+|L|παντων εστι <V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρ=
+|L|τυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+|F 93r|
+|L|<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ α=
+|L|ληθης εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του
+|L|θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο
+|L|πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι
+|L|αυτου <V 36> ο πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον ο
+|L|δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη
+|L|του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν
+|L|οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτι=
+|L|ζει η ιω̅αννης <V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλ=
+|L|λ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν γην και α=
+|L|πηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει και αυτον διερχε=
+|L|σθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται ουν εις πολιν
+|L|της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου
+|L|ο εδωκεν ια̅κωβ ιω̅σηφ τω υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πη=
+|L|γη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακος εκ της οδοιποριας
+|L|εκαθεζετο ουτος επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+|L|<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απε=
+|L|ληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι <V 9> λε=
+|L|γει ουν αυτω η γυνη σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων
+|L|παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος
+|L|ου γαρ συχρωνται ιουδαιοι [app][*]σααρειτις[\*][C]σαμαρειτις[\C][\app]<V 10> απεκριθη ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτη ει ηδης την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λε=
+|L|γων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον εδωκεν αν
+|L|σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα ε=
+|L|χεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ
+|L|το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος ε=
+|L|δωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και
+|L|οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου
+|L|διψησει παλιν <V 14> ος δ αν ποιη εκ του υδατος ου
+|L|εγω δωσω αυτω γενησεται αυτω πηγη υδατος αλλομε=
+|L|νου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι
+|L|τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθα=
+|L|δε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα
+|L|σου και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν
+|L|ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα
+|L|ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ου=
+|L|κ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει
+|F 93v|
+|L|τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εστιν ο τοπος οπου δη προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει
+|L|τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+|L|<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν
+|L|ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχε=
+|L|ται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προ=
+|L|σκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοι=
+|L|ουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και
+|L|τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προ=
+|L|σκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται
+|L|ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+|L|<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον
+|L|οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ε=
+|L|λαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλης με=
+|L|τ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν
+|L|εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος
+|L|ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+|L|<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες
+|L|ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν
+|L|ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλλη=
+|L|λους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|μον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις
+|L|λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θε=
+|L|ασασθαι τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+|L|<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην
+|L|αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+|L|<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο
+|L|σπειρων και αλλος εστιν ο θεριζων <V 38> εγω [app][*]απεστειλα[ill]1[\ill][\*][C]απεστειλα[\C][\app] υμας
+|L|θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπια=
+|L|κασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρ=
+|L|τυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν
+|L|ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι
+|L|παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω
+|L|πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι
+|F 94r|
+|L|ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι
+|L|γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ
+|L|του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν
+|L|εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ
+|L|ις̅ εμαρτυρεισεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην
+|L|ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο
+|L|αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν
+|L|ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+|L|<V 46> ηλθε παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε
+|L|το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενη
+|L|εν καπερναουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας
+|L|εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον
+|L|ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ απο=
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια
+|L|και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βα=
+|L|σιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανη το παιδιον μου
+|L|<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος
+|L|τω λογω ο ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου κα=
+|L|ταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτον και ανη=
+|L|γγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυθετο ουν την ωραν
+|L|παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες
+|L|ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πα=
+|L|τηρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος
+|L|σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο
+|L|παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδ(αιας) 
+|L|εις την γαλιλαιαν <K 5><V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων
+|L|και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστη δε εν τοις ιεροσολυμοις
+|L|επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραι=
+|L|στι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο
+|L|πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων
+|L|ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν <V 4> αγγελος
+|L|γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα
+|L|και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την
+|L|ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατει=
+|L|χετο νοσηματι <V 5> ην δε τις εκει αν̅ος τριακοντα=
+|L|οκτω ετη εχοντος εν τη ασθενεια <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κα=
+|L|τακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει
+|L|αυτω θελεις υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων
+|L|κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη
+|L|με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος
+|F 94v|
+|L|προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον
+|L|κραββατον σου και περιπατει <V 9> και ευθεως εγενετο
+|L|υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιε=
+|L|πατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον
+|L|ουν ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ου=
+|L|κ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον σου <V 11> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββα=
+|L|τον σου και περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν
+|L|ο αν̅ος ο ειπον σοι αρον τον κραββατον σου και περιπα=
+|L|τει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν
+|L|οχλου οντως εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον
+|L|ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μη=
+|L|κετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν
+|L|ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποι=
+|L|ησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ουδαιοι{sic}
+|L|και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιησε
+|L|σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως
+|L|αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον
+|L|εζητουν αυτον οι ουδαιοι{sic} αποκτειναι οτι ου μονον ελυε
+|L|το σαββατον αλλα και πρ̅α ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον
+|L|ποιων τω θω̅ <V 19> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ
+|L|αν εκεινος ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα
+|L|δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους νεκρους και ζωοποιει ουτως
+|L|και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει
+|L|ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+|L|<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον
+|L|πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α
+|L|τον πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι
+|L|ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με
+|L|εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα
+|L|μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν ο=
+|L|τε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του αν̅ου
+|L|και οι ακουσαντες ζησαντες <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ
+|L|εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+|F 95r|
+|L|<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν
+|L|τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου <V 29> και εκπορευ=
+|L|σονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε
+|L|τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι
+|L|εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και
+|L|η κρισις η εμοι δικαια εστιν οτι ου ζητο το θελημα το
+|L|εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με <V 31> εαν εγω
+|L|μαρτυρω περι [app][*]αυτου[\*][C]εμαυτου[\C][\app] η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος
+|L|εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρ=
+|L|τυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> ημεις απεσταλκατε προς
+|L|ιω̅αννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια <V 34> εγω δε ου παρα αν=
+|L|θρωπου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα
+|L|υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων
+|L|υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι
+|L|αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιω̅αννου τα
+|L|γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα
+|L|τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με
+|L|απεσταλκεν <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρη=
+|L|κε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε
+|L|ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ου=
+|L|κ εχεται μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω
+|L|υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δο=
+|L|κειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρ=
+|L|τυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα
+|L|ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα
+|L|υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω
+|L|εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανεται
+|L|με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον
+|L|ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα
+|L|αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου
+|L|θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις
+|L|ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μω̅υση επιστευετε αν εμοι
+|L|περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμ=
+|L|μασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+|L|<K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλι=
+|L|λαιας της τιβεριαδος <V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς
+|L|οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα
+|L|των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη
+|F 95v|
+|L|των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους
+|L|και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον
+|L|λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους
+|L|ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλιπ=
+|L|πος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις
+|L|ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβει <V 8> λεγει αυτω εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+|L|<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθηνους
+|L|και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ει=
+|L|πε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος
+|L|πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι αν̅οι ανδρες τον
+|L|αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μα=
+|L|θηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων
+|L|οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μα=
+|L|θηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα
+|L|ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δωδε=
+|L|κα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κρι=
+|L|θηνων α επερισσευσε τοις βεβρωκωσι <V 14> οι ουν
+|L|αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος
+|L|εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθε και αρπαζειν αυτον
+|L|ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρισε παλιν εις το
+|L|ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν
+|L|οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις πλοιον
+|L|ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια
+|L|ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει ο ις̅ προς αυτους εις το πλοιον
+|L|<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο <V 19> εληλα=
+|L|κοτες ουν ως σταδιους εικοσηπεντε η τριακοντα θεωρου=
+|L|σι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του
+|L|πλοιου [app][*]γηομενον[\*][C]γηνομενον[\C][\app] και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω
+|L|ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον
+|L|και ευθεως το πλοιον εγενετο δια της γης εις ην υπηγον
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης [app][*]ι[ill][\ill]=
+|L|δων[\*][C]ιδων[\C][\app] οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο |L|ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μα=
+|L|θηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου
+|L|απηλθον <V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του
+|L|τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του ιυ̅
+|F 96r|
+|L|<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται
+|L|αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερ=
+|L|ναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της
+|L|θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητει=
+|L|τε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων
+|L|και εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απο=
+|L|λλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιω(νιον)
+|L|ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτο γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν
+|L|ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμε=
+|L|θα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο
+|L|εστι το εργον του θυ̅  ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν
+|L|εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιης συ σημειον
+|L|ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες
+|L|ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθω εστι γεγραμμε=
+|L|νον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον
+|L|τουτον <V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της
+|L|ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πι=
+|L|στευων εις εμε ου μη διψησει ποποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν
+|L|οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδω=
+|L|σι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με
+|L|ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου
+|L|ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του
+|L|πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου
+|L|αλλα αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο
+|L|γαρ εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεω=
+|L|ρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιω=
+|L|νιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 41> εγογγιζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω
+|L|ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ου=
+|L|τος εστιν ις̅ ο υιος ιω̅σηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α
+|L|πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+|L|<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλλη=
+|L|λων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ
+|L|ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον
+|F 96v|
+|L|τη εσχατη ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις
+|L|και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακου(σας)
+|L|παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον 
+|L|πρ̅α τι εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εω=
+|L|ρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις
+|L|εμε εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|<V 49> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω και απεθανον
+|L|<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυ=
+|L|του φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο
+|L|εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου
+|L|ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υ=
+|L|περ της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο ουν προς αλ=
+|L|ληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δου=
+|L|ναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πι=
+|L|ητε αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρογων
+|L|μου την σαρκα και πινον μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον
+|L|και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ
+|L|μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+|L|<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι
+|L|μενει <V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω
+|L|δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε <V 58> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον
+|L|οι πρ̅ες ημων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον
+|L|τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν
+|L|συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακου=
+|L|σαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ου=
+|L|τος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε
+|L|ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου
+|L|ειπεν εαυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν
+|L|θεωρειτε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το
+|L|προτερον <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ου=
+|L|κ ωφελει ουδεν τα [app][*]ρημαα[\*][C]ρηματα[\C][\app] α εγω λελαληκα πν̅α
+|L|εστι και ζωη εστι <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν 
+|L|ηδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και
+|L|τις εστιν ο παραδωσον αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο
+|L|ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν
+|L|μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πολ=
+|L|λοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και
+|L|ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις
+|F 97r|
+|L|δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη
+|L|ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα
+|L|ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκα=
+|L|μεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξα=
+|L|μην και εξ υμων εις διαβολος εστι <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν
+|L|σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παρα=
+|L|διδοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και περιεπατει ο ις̅
+|L|μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια
+|L|περιπατειν οτι εζητουν αυτον ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην
+|L|δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν
+|L|προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και
+|L|υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρη=
+|L|σωσι τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω ποιει
+|L|και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φα=
+|L|νερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου
+|L|επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος
+|L|ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν
+|L|ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μι=
+|L|σει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου
+|L|πονηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω
+|L|αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ου=
+|L|πω πεπληρωται <V 9> ταυτα ειπων αυτος εμεινεν εν
+|L|τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την
+|L|εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως
+|L|εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη
+|L|και ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς πε=
+|L|ρι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν
+|L|αλλοι ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι
+|L|παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιου=
+|L|δαιων <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το
+|L|ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες
+|L|πως ουτος γραμματα οιδε μη [app][*]μαθηκως[\*][C]μη̣̣μαθηκως[\C][\app]      <V 16> απεκριθη
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη
+|L|αλλα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα αυ=
+|L|του ποιειν γνωσεται περι της διδαχης [app][*]π[ill]ν[\ill]οτε=
+|L|ρον[\*][C]ποτερον[\C][\app] εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ ε=
+|L|αυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων
+|L|την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι
+|L|και αδικια εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μω̅σης δεδωκεν υμιν
+|F 97v|
+|L|τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζη=
+|L|τειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθησαν ιουδαιοι και ειπον αυτου
+|L|δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκριθη
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες
+|L|θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την
+|L|περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πα=
+|L|τερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην
+|L|λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως
+|L|εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατωμ<V 24> μη
+|L|κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+|L|<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν
+|L|ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει
+|L|και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν
+|L|οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδαμεν 
+|L|ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν
+|L|εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων
+|L|καμε οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα
+|L|αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> ε=
+|L|γω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με α=
+|L|πεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις
+|L|επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η
+|L|ωρα αυτου <V 31> πολλοι ουν εκ του οχλου επιστευσαν εις
+|L|αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια
+|L|ποιησει ων ουτος εποιησε <V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του
+|L|οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν
+|L|οι αρχιερει και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν
+|L|αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων
+|L|ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητειτε με και
+|L|ουχ ευρισκετε και οπου ειμι εγω εγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 35> ειπον ουν ιουδαιοι προς αυτους που ουτος
+|L|μελλει πορευεσθαι οτι [app][*]υμεις[\*][C]ημεις[\C][\app] ουχ ευρισωμεν αυτον μη
+|L|εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ει=
+|L|πε ζητησετε με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι ε=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη ημερα
+|L|τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων
+|L|εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πιστευων
+|L|εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας
+|L|αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε πε=
+|L|ρι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον
+|F 98r|
+|L|ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον τουτο
+|L|ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελε=
+|L|γον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της
+|L|γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν εκ του
+|L|[app][*][ill]5-6[\ill][\*][C]σπερματος[\C][\app] δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου
+|L|ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγε=
+|L|νετο δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι
+|L|αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+|L|<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρι=
+|L|σαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+|L|<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλη=
+|L|σεν ανθρωπος ως ουτος ο ανθρωπος <V 47> απεκριθησαν
+|L|ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και ημεις πεπλανησθε
+|L|<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των
+|L|φαρισαιων <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον
+|L|επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους
+|L|ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος
+|L|ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτερον
+|L|και γνω τι ποιη <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη
+|L|και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προ=
+|L|φητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και επορευ=
+|L|θη εκαστος εις τον οικον αυτου <K 8><V 1> ις̅ δε επορευθη εις
+|L|το ορος των ελαιων <V 2> ορθρου δε παλιν παρεγε=
+|L|νετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον
+|L|και καθησας εδιδασκεν αυτους <V 3> λεγουσι δε οι
+|L|γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα
+|L|εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες αυτην
+|L|εν μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδα=
+|L|σκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφορω μοι=
+|L|χευομενη <V 5> εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλα=
+|L|το τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+|L|<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχω=
+|L|σι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυ=
+|L|λω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος <V 7> ως
+|L|δε επεμενον επερωτωντες αυτον ανακυψας ει=
+|L|πε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος ε=
+|L|π αυτην λιθον βαλετω <V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν
+|L|εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησε=
+|L|ως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξα=
+|F 98v|
+|L|μενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη
+|L|μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυψας δε
+|L|ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος 
+|L|ειπεν αυτη που εισιν οι κατηγοροι σου ουδεις
+|L|σε κατεκρινε <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε
+|L|ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και μηκε=
+|L|τι αμαρτανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου
+|L|μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως
+|L|της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι
+|L|[app][*]σαυτου[\*][C][σεαυτου[\C][\app] μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυ=
+|L|ρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι
+|L|οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις ου=
+|L|κ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+|L|<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν
+|L|οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 17> και εν τω νομω δε τω ημετερω γεγραπται οτι
+|L|δυο ανθρωπων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ει=
+|L|μι ο μαρτυρων περι αυτου και μαρτυρει περι ε=
+|L|μου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν
+|L|ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε
+|L|ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδητε και τον πρ̅α μου
+|L|ηδητε αν <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅
+|L|εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω
+|L|και ουδεις επιστευσεν αυτον οτι ουπω ελυλη=
+|L|θη η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν
+|L|ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη
+|L|αμαρτια υμων αποθανεισθαι οπου εγω υ=
+|L|παγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι
+|L|[app][*]υδαιοι[\*][C]ιουδαιοι[\C][\app] μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ει=
+|L|πεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των
+|L|ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι
+|L|αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ
+|L|μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν
+|L|ταις αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις
+|L|ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω
+|L|υμιν
+|F 99r|
+|L|<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο
+|L|πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου λα=
+|L|λω ταυτα εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α
+|L|αυτοις ελεγε <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε
+|L|τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και
+|L|απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε
+|L|με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με με=
+|L|τ εμου εστι ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα
+|L|αρεστα αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντος
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς
+|L|τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υ=
+|L|μεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθη=
+|L|ται μου εσται <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η α=
+|L|ληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκριθησαν αυτω σπερ=
+|L|μα αβ̅ρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν
+|L|πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησε=
+|L|σθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της α=
+|L|μαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+|L|ο υιος μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευ=
+|L|θερωσει ουτως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι
+|L|σπερμα αβ̅ρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτει=
+|L|ναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρα=
+|L|κα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ακουσα=
+|L|τε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβ̅ρααμ εστι λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ ει τεκνα του αβ̅ρααμ ητε τα εργα του α=
+|L|β̅ρααμ εποιητε αν <V 40> νυν δε ζητειτε αποκτειναι
+|L|ανθρωπος ος την αληθειαν υμων λελαληκα ην ηκου=
+|L|σα παρα του θυ̅ τουτο αβ̅ρααμ ουκ εποιησε <V 41> υ=
+|L|μεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω
+|L|ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχο=
+|L|μεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυτοις ει ο θς̅ πη̅ρ ημων ην ηγα=
+|L|πατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω
+|L|ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με α=
+|L|πεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκε=
+|L|τε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις
+|L|εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυ=
+|L|μιας του πρ̅ς υμων [app][*]θετε[\*][C]θελ(ε)τε[\C][\app] ποιειν εκεινος ανθρω=
+|L|ποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ ε=
+|F 99v|
+|L|στησεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει
+|L|το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και
+|L|ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστε=
+|L|υετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε
+|L|αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ
+|L|του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις
+|L|ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν οι
+|L|ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι
+|L|σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκρι=
+|L|θη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου
+|L|και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου
+|L|εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις
+|L|τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρησει
+|L|εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκα=
+|L|μεν οτι δαιμονιον εχεις αβ̅ρααμ απεθανε και οι
+|L|προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρη=
+|L|σει ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ μει=
+|L|ζων ημων αβ̅ρααμ εστιν οστις απεθανε και οι προ=
+|L|φηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις <V 54> απεκριθη
+|L|ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν
+|L|εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζον με ον υμεις λεγετε οτι θς̅
+|L|ημων εστι <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον
+|L|και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων
+|L|ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+|L|<V 56> αβ̅ρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημε=
+|L|ραν την εμην και ιδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν ιουδαιοι
+|L|προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβ̅ρα=
+|L|αμ εωρακας <V 58> και ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν πριν αβ̅ρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν
+|L|λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και
+|L|εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και
+|L|παρηγεν <K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ
+|L|γενετης  <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυ=
+|L|φλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν
+|L|ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα
+|L|του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δη εργαζεσθαι τα εργα του
+|L|πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε
+|L|ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω ω
+|L|φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι
+|F 100r|
+|L|και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρη=
+|L|σε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και
+|L|ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν
+|L|του σιλωαμ ο ερμηνευετε αποσταλμενος απηλ=
+|L|θεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γει=
+|L|τονες οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυ=
+|L|φλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και 
+|L|προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε
+|L|οτι ομοιος αυτω εστι εκεινος δε ελεγεν οτι εγω
+|L|ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι
+|L|οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος
+|L|λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρησε μου
+|L|τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις την
+|L|κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψα=
+|L|μενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος
+|L|λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους
+|L|τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον
+|L|εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανε=
+|L|βλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου
+|L|επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ε=
+|L|λεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ ε=
+|L|στι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελε=
+|L|γον πως δυναται ανθρωπος αμαρτωλος τοιαυτα
+|L|σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι
+|L|τω τυφλω παλιν συ λεγεις περι αυτου οτι ανε=
+|L|ωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προ=
+|L|φητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως ου ε=
+|L|φωνησε τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και η=
+|L|ρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος ον υμεις
+|L|λεγετε οτι [app][*]φλος[\*][C]τυφλος[\C][\app] εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
+|L|<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οι=
+|L|δαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος
+|L|εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις
+|L|ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν
+|L|αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος τα
+|L|περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου
+|L|οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συντε=
+|L|θειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση
+|L|χν̅
+|F 100v|
+|L|αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου
+|L|ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνη=
+|L|σαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον
+|L|αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος
+|L|ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρ=
+|L|τωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρ=
+|L|τι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι
+|L|πως ανεωξε σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις
+|L|ειπον ημιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελε=
+|L|τε ακουειν μη και ημεις θελετε αυτου μαθηται γε=
+|L|νεσθαι <V 28> ελυδωρησαν αυτον και ειπον συ ει μα=
+|L|θητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μα=
+|L|θηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅
+|L|τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη
+|L|ο ανθρωπος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυ=
+|L|μαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και α=
+|L|νεωξε μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρ=
+|L|τωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η
+|L|και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει <V 32> εκ του
+|L|αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυ=
+|L|φλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ου=
+|L|κ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ δι=
+|L|δασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν
+|L|ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ει=
+|L|πεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απε=
+|L|κριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πι=
+|L|στευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας
+|L|αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη
+|L|πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν
+|L|ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον
+|L|ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεπον=
+|L|τες τυφλοι γενονται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρι=
+|L|σαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε
+|L|οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων μενει <K 10><V 1> αμην
+|L|αμην λεγω{omission due to similarity}<V 2> οτι ο εισερχομενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρọρος ανυ=
+|L|γει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει
+|F 101r|
+|L|και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει
+|L|αυτα <V 4> οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν
+|L|αυτων πορευετε και τα προβατα αυτω ακολουθει
+|L|οτι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολου=
+|L|θησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των
+|L|αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει
+|L|αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω
+|L|υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων <V 8> παντες ο=
+|L|σοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν τα
+|L|προβατα αυτων <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελ=
+|L|θη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και
+|L|εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχε=
+|L|ται ει μη ινα κλεψη και θυσει και απολεση εγω ηλθον
+|L|ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσι <V 11> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν
+|L|υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων
+|L|ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυ=
+|L|κον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει
+|L|και ο λυκος αρπαζει ο λυκος αυτα και σκοπιζει τα προ=
+|L|βατα <V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου
+|L|μελλει αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην
+|L|ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο
+|L|των εμων <V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω
+|L|γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υ=
+|L|περ των προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α
+|L|ουκ εστιν εκ της εκ της αυλης ταυτης κακει(να) με δει
+|L|αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσοι και γενησεται
+|L|μια ποιμνη εις ποιμην <V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα
+|L|οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+|L|<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην
+|L|απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν
+|L|εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον
+|L|παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο τοις ιου=
+|L|δαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον ουν πολλοι
+|L|εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου α=
+|L|κουεται <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα τα{dittography} ρηματα ουκ ε=
+|L|στι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων
+|L|ανοιγειν <V 22> εγενετο δε εν ιεροσολυμοις τα εγκαι=
+|L|νια και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω
+|F 101v|
+|L|ιερω εν τη στοα του σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον
+|L|οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων
+|L|αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω
+|L|εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+|L|<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των
+|L|εμων καθως ειπον υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της
+|L|φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+|L|<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολλονται
+|L|εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+|L|<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζω παντων εστι και
+|L|ουδεις εδυνατο αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> ε=
+|L|γω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαι=
+|L|οι ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα
+|L|εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον
+|L|αυτων λιθαζεται με <V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι πε=
+|L|ρι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας
+|L|και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενω εν τω νομω υμων εγω ειπα
+|L|θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος
+|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο
+|L|πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λε=
+|L|γετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου
+|L|ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε
+|L|ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε
+|L|ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν
+|L|αυτω <V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και
+|L|εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθεν παλιν πε=
+|L|ραν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιω̅αννης το πρω=
+|L|τον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅αννης μεν εποιησε
+|L|σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιω̅αννης πε=
+|L|ρι τουτου αληθη <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+|L|<K 11><V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κω=
+|L|μης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους
+|L|ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος
+|L|ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγου=
+|L|σαι
+|F 102r|
+|L|κε̅ ιδε ον φιλης ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη
+|L|η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δο=
+|L|ξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγα=
+|L|πα δε ο ις̅ την μαρθα και την αδελφης{sic} αυτης και
+|L|τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενη τοτε
+|L|μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα με=
+|L|τα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις
+|L|την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου
+|L|ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι ιουδαιοι και παλιν
+|L|υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι ει=
+|L|σι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου
+|L|προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+|L|<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπει οτι
+|L|το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο
+|L|λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται
+|L|αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν
+|L|αυτω οι μαθηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρη=
+|L|κει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδο=
+|L|ξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> το=
+|L|τε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+|L|<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλ=
+|L|λα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος
+|L|διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα
+|L|αποθανομεν συν αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον
+|L|τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην
+|L|δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυ=
+|L|θησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παρα=
+|L|μυθησονται αυτας περι του αδελφων αυτων <V 20> ει ουν μαρ=
+|L|θα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μα=
+|L|ρια δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς
+|L|τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνη=
+|L|κει <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δω=
+|L|σει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+|L|<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη ανα=
+|L|στασει εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ει=
+|L|μι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν απο=
+|L|θανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε
+|L|ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευει τουτο <V 27> λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του
+|L|θυ̅
+|F 102v|
+|L|ο εις τον κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα
+|L|απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης
+|L|λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και [app][*]φωνει[ill]1-2[\ill][\*][C] φωνη σε[\C][\app]
+|L|<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται
+|L|προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην
+|L|αλλ ην εν τω τοπω ουτω υπηντησεν αυτω <V 31> οι
+|L|ουν οι υ̣δαιοι{sic} οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και πα=
+|L|ραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι τα=
+|L|χεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες
+|L|οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει <V 32> η
+|L|ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον ε=
+|L|πεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει
+|L|ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως
+|L|ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη
+|L|ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και ε=
+|L|ταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λε=
+|L|γουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελε=
+|L|γον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τι=
+|L|νες δε εξ αυτων ελεγον ουκ εδυνατο ουτος ανοιξας
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος
+|L|μη αποθανη<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν ε=
+|L|αυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον
+|L|και λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε
+|L|τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος
+|L|μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι <V 40> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν
+|L|του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκος κειμε=
+|L|νος ο δε ις̅ ειρεν τους οφθαλμους εις τον ου̅νον
+|L|ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+|L|<V 42> εγω δε ηδην οτι παντοτε μου ακουης αλλα δια
+|L|τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσω=
+|L|σιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη
+|L|μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω <V 44> και ε=
+|L|ξηλθεν ο τεθνηκος δεδεμενος τους ποδας και
+|L|τας χειρας κηριαις και η οψις αυτω σουδαριω
+|L|περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον
+|L|και αφετε υπαγει <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων
+|L|οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμε=
+|L|νοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες
+|L|δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους
+|F 103r|
+|L|και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον
+|L|τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποι=
+|L|ει <V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευ=
+|L|σουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και
+|L|αρουσιν ημων τον τοπον και το εθνος <V 49> εις δε τις
+|L|εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ην του ενιαυτου ε=
+|L|κεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+|L|<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις
+|L|αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το ε=
+|L|θνος απωληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν
+|L|αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφη=
+|L|τευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του
+|L|εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα
+|L|και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συ=
+|L|ναγαγει εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας
+|L|συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν
+|L|ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις
+|L|αλλ απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της
+|L|ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει
+|L|διετριβε μετα των μαθητων αυτου <V 55> ην δε
+|L|εγγυς το πασχα των ιουδαιων και [app][*]ανεβησα[\*][C]ανεβησαν[\C][\app]
+|L|πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πα=
+|L|σχα ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν και
+|L|ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες
+|L|οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδοκησαν δε
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν [app][*]&om;[\*][C]τις[\C][\app]
+|L|γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον <K 12><V 1> ο
+|L|ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις
+|L|βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκος ον η=
+|L|γειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον
+|L|εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην
+|L|των ανακειμενων συν αυτω <V 3> η ουν μαρια λα=
+|L|βουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου
+|L|ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις
+|L|θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επλη=
+|L|ρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν εις
+|L|εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι του=
+|L|το το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων
+|F 103v|
+|L|και δοθηναι πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι
+|L|των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και
+|L|το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζε
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην [app][*]ει[\*][C]εις[\C][\app] την ημεραν του ενταφια=
+|L|σμου μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε
+|L|εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι
+|L|και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζα=
+|L|ρον ιδωσι ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι
+|L|αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι
+|L|πολλοι δι αυτον [app][*]υπη̣̣̣γ̣γον[\*][C]υπηγον[\C][\app] των ιουδαιων και επιστευον
+|L|εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την
+|L|εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+|L|<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις α=
+|L|παντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος
+|L|ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς <V 14> ευρων
+|L|δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτο καθως εστι γεγραμ(μενον)
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται
+|L|καθημενος επι πολου ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν
+|L|οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅
+|L|τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην αυτω γεγραμμενα και
+|L|ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων με=
+|L|τ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου
+|L|και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υπηντη=
+|L|σεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιη=
+|L|κεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους
+|L|θεωρειτε οτι ουκ οφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος 
+|L|οπισω αυτου απηλθε <V 20> ησαν δε τινες ελληνες
+|L|εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+|L|<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα
+|L|της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θε=
+|L|λωμεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει
+|L|τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λε=
+|L|γουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων ε=
+|L|ληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την
+|L|γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πο=
+|L|λυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου α=
+|L|πολεση αυτην και ο μισον την ψυχην αυτου εν τω κοσ=
+|L|μω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν
+|F 104r|
+|L|εμοι τις διακονη εμοι [app][*][ill]2-3[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] συκακολουθειτω και οπου ει=
+|L|μη εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι
+|L|διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τετα=
+|L|ρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης
+|L|αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ αγιε δο=
+|L|ξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδο=
+|L|ξασα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας
+|L|ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω
+|L|λελαληκεν <V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη
+|L|η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου
+|L|τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθηθησεται
+|L|εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς
+|L|εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανα=
+|L|τω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω ο ο=
+|L|χλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον
+|L|αιωνα και πως συ λεγεις οτι δη υψωθηναι τον υιον
+|L|του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτω
+|L|ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε
+|L|εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα μη η
+|L|σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια
+|L|ουκ ειδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε
+|L|εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν
+|L|ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε ση=
+|L|μεια πεποιηκοτος αυτου εμπροσθεν <V 38> ινα ο λογος
+|L|ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις ε=
+|L|πιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιον κυ̅ τινι απεκα=
+|L|λυφθη <V 39> δια τουτο ουκ εδυναντο πιστευειν οτι
+|L|παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους
+|L|οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν
+|L|ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και συνιωσι τη καρδια
+|L|και επιστρεψουσι και ιασομαι αυτους <V 41> ταυτα ει=
+|L|πεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και [app][*]ελαλε=
+|L|σε [\*][C]ελαλησε[\C][\app] περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων
+|L|πολλοι επιστευσαν αυτον αλλα δια τους φαρισαιους
+|L|ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενονται <V 43> ηγαπη=
+|L|σαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δο=
+|L|ξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων
+|L|εις εμε ου πιστευη εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα
+|L|με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+|L|<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων
+|F 104v|
+|L|εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου α=
+|L|κουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον
+|L|κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη [app][*]λαμανων[\*][C]λαμβανων[\C][\app] τα ρηματα
+|L|μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα
+|L|εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω ε=
+|L|ξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι
+|L|εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα
+|L|οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω ε=
+|L|γω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτος λαλω <K 13><V 1> προ δε της
+|L|εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα
+|L|ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγα=
+|L|πησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγα=
+|L|πησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου του δια=
+|L|βολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος
+|L|ισκαριωτου ινα αυτον παραδω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι
+|L|παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι
+|L|απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρετε
+|L|εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεν=
+|L|τιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον
+|L|νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων
+|L|και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερ=
+|L|χεται ουν προς σιμονα πετρον και λεγει αυτω εκεινος
+|L|κυριε συ μου νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε
+|L|μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψεις τους
+|L|ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη
+|L|νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και
+|L|τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελου=
+|L|μενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι
+|L|καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+|L|<V 11> ηδη γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ου=
+|L|χι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας
+|L|αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν
+|L|ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα ημιν <V 13> υμεις φω=
+|L|νειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι
+|L|γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και
+|L|ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν
+|L|τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα
+|F 105r|
+|L|καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> α=
+|L|μην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε α=
+|L|ποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε
+|L|μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παντων
+|L|υμων λεγω εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ι=
+|L|να η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον
+|L|επηρεν επ εμε πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν
+|L|προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι ε=
+|L|γω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν
+|L|τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων
+|L|λαμβανει τον πεμψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> ε=
+|L|βλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι πε=
+|L|ρι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μα=
+|L|θητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει
+|L|ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τι αν ειη περι ου
+|L|λεγει <V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λε=
+|L|γει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκει=
+|L|νος εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και ε=
+|L|μβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+|L|<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο
+|L|σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον
+|L|ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων
+|L|προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσ=
+|L|σοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον
+|L|ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις
+|L|ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως ε=
+|L|ξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθε λεγει ο ις̅ [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] νυν εδο=
+|L|ξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> και
+|L|ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησεται με
+|L|και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντο=
+|L|λην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 35> εν
+|L|τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν
+|L|αγαπην εχητε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος
+|L|κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω
+|L|ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολου=
+|L|θησεις μοι <V 37> λεγει αυτω πετρω κε̅ διατι ου δυ=
+|F 105v|
+|L|ναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ
+|L|σου θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ ε=
+|L|μου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ
+|L|φωνησει εως ου απαρνησει με τρις <K 14><V 1> μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και
+|L|εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι
+|L|πολλαι εισι ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι
+|L|ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοι=
+|L|μασω τοπον υμιν παλαι ερχομαι και παραληψομαι
+|L|υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις
+|L|ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οι=
+|L|δατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις
+|L|και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται
+|L|προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με και
+|L|τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε
+|L|αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας
+|L|με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον
+|L|πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου
+|L|πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα
+|L|ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε
+|L|πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευε=
+|L|τε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη
+|L|δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω
+|L|κακεινος ποιησει και μειζωνα τουτων ποιησει οτι
+|L|εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αι=
+|L|τησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξα=
+|L|σθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν αιτησητε εν τω ονοματι μου
+|L|εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας ε=
+|L|μας τηρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και α=
+|L|λλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υμων
+|L|εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυ=
+|L|νατε λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο
+|L|υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει μένει και
+|L|εν υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι
+|L|προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεω=
+|L|ρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υ=
+|F 106r|
+|L|μεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων
+|L|τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων
+|L|ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω
+|L|αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτω <V 22> λεγει αυτω
+|L|ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν με=
+|L|λλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου
+|L|τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ε=
+|L|λευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη α=
+|L|γαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον α=
+|L|κουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ ημιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος
+|L|το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου ε=
+|L|κεινος υμας διδαξει παντα οσα ειπον υμιν <V 27> ειρηνην
+|L|αφειημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως
+|L|ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω
+|L|υμων η καρδια μηδε δηλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον
+|L|υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με
+|L|εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α
+|L|οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστι <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν
+|L|γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πο=
+|L|λλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρ=
+|L|χων και εν εμοι ευρισει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος
+|L|οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο
+|L|πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν <K 15><V 1> ε=
+|L|γω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου γεωργος ε=
+|L|στι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο
+|L|και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειο=
+|L|να καρπον φερον <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον
+|L|λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω
+|L|εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φε=
+|L|ρειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν εν τη αμπελω ουτως
+|L|ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμ=
+|L|πελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω
+|L|εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χορις εμου
+|L|ου δυνασθαι ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι
+|L|εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγου=
+|L|σιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιετε <V 7> εαν μει=
+|L|νητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη
+|F 106v|
+|L|ο εαν θεληται αιτησεσθε και γενησεται υμιν <V 8> εν
+|L|τουτο εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε
+|L|και γενησθε εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ
+|L|καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμε
+|L|<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγα=
+|L|πη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετη=
+|L|ρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χα=
+|L|ρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγα=
+|L|πατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζο=
+|L|να ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου
+|L|θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε
+|L|εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας
+|L|λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιη αυτου
+|L|ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις με ε=
+|L|ξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα
+|L|υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και
+|L|ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αιτησητε τον
+|L|πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν <V 17> ταυτα εντελλο=
+|L|μαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μι=
+|L|σει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκε
+|L|<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει
+|L|οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην
+|L|υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+|L|<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ ε=
+|L|στι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν
+|L|και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και
+|L|τον υμετερον τηρησωσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα
+|L|ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι
+|L|τον αποστειλαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλη=
+|L|σα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ου=
+|L|κ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μι=
+|L|σων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιη=
+|L|σα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν
+|L|ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι
+|L|και εμε και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος
+|L|ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν [app][*]&om;[\*][C]με[\C][\app]
+|L|δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω
+|L|πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο πα=
+|F 107r|
+|L|ρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρισει
+|L|περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης
+|L|μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκαν=
+|L|δαλισθειτε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας
+|L|αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποι=
+|L|ησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα
+|L|ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων
+|L|μνημονευετε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε
+|L|εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υ=
+|L|παγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων
+|L|ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλ=
+|L|λ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα
+|L|εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρα=
+|L|κλητος ουκ εις ελευσεται προς υμας εαν δε πο=
+|L|ρευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος
+|L|ελλεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δι=
+|L|καιοσυνης και περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν
+|L|οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε
+|L|οτι εγω προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεω=
+|L|ρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του
+|L|κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν
+|L|υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε
+|L|ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας
+|L|εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου
+|L|αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα ανα=
+|L|γγελιη{sic} η υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λη=
+|L|ψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ
+|L|εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται
+|L|και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθαι με οτι εγω υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 17> {om} <V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει
+|L|το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι
+|L|ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου
+|L|ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θε=
+|L|ωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με <V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρηνησεται υμεις
+|L|ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η
+|L|λυπη υμων εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτει
+|F 107v|
+|L|λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γε=
+|L|ννησει το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως
+|L|δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον
+|L|<V 22> και υμεις λυπην μεν ουν εχεται παλιν δε οψομαι
+|L|υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν
+|L|υμων ουδεις αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημε=
+|L|ρα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονομα=
+|L|τι μου δωσει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν
+|L|τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων
+|L|η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελα=
+|L|ληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμι=
+|L|αις λαλησω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτη=
+|L|σω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας
+|L|οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι
+|L|εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και
+|L|εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον
+|L|και πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται
+|L|ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν
+|L|λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν
+|L|εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι α=
+|L|πο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπι=
+|L|σθη εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και
+|L|ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω
+|L|θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον
+|L|κοσμον <K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλ=
+|L|μους αυτου εις τον ου̅νον και ειπεν πε̅ρ εληλυθεν η ωρα
+|L|δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως
+|L|εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δε=
+|L|δωκεν αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος
+|L|ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον
+|L|απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον
+|L|ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δο=
+|L|ξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτον τη δοξη η ειχον προ του
+|L|τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις
+|L|αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου συ [app][*][ill]1[\ill]σαν[\*][C]ησαν[\C][\app] και ε=
+|L|μοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι <V 7> νυν
+|F 108r|
+|L|εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι [app][*]πα[\*][C]παρα[\C][\app] σου εστιν <V 8> οτι
+|L|τα ρηματα οσα δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι
+|L|ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και
+|L|επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω
+|L|ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι
+|L|οτι συ εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και
+|L|δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι εν τω κοσμω ειμι και
+|L|ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ
+|L|αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω
+|L|εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι
+|L|εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της
+|L|απολειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι
+|L|και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την ε=
+|L|μην πεπληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον
+|L|λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του
+|L|κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα
+|L|αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα αρης αυτους εκ του πο=
+|L|νηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εκ του κοσμου ουκ ειμι
+|L|<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως
+|L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον εις καγω απεστειλα αυτους
+|L|εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα
+|L|ωσι και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε
+|L|ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντων δια του
+|L|λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσιν ινα ο κοσμος
+|L|πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν ην δεδω=
+|L|κας μοι δεδωκας αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+|L|<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι
+|L|εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας
+|L|και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους
+|L|δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι με=
+|L|τ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι
+|L|οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε
+|L|και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνω=
+|L|σαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα
+|L|σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις
+|L|η καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις
+|L|αυτου περαν του χειμαρρου των κενδρων οπου ην
+|L|κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου <V 2> ηδει
+|F 108v|
+|L|δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι
+|L|πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των φαρισαιων
+|L|και αρχιερεων και υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων
+|L|και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ειδως παντα
+|L|τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα
+|L|ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον
+|L|μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον
+|L|εις τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους ε=
+|L|πηρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζω=
+|L|ραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε
+|L|ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος
+|L|ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απολεσα εξ αυτων
+|L|ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλ=
+|L|κυσεν αυτην και επεσε τον του αρχιερεως δουλον και α=
+|L|πεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε το ονομα τω
+|L|δουλω εκεινω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε
+|L|την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι
+|L|ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> ει ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και
+|L|οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν
+|L|αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην
+|L|γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενι=
+|L|αυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις
+|L|οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του
+|L|λαου <V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος
+|L|μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχι=
+|L|ερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+|L|<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυρα εξω εξηλθεν ουν
+|L|ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε
+|L|τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παι=
+|L|δισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων [app][*][ill]1[\ill][\*][C]ει[\C][\app] του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ει=
+|L|στηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πε=
+|L|ποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε
+|L|μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν
+|L|αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου
+|L|και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ ε=
+|L|γω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδι=
+|L|δαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε
+|F 109r|
+|L|οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+|L|<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ε=
+|L|λαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασι α ειπον εγω <V 22> ταυτα
+|L|δε αυτου ειποντος εις των στρατιωτων των υπη=
+|L|ρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων
+|L|ουτως αποκρινει τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ει κακως ελαλησα μαρτυρισον περι του κακου ει δε
+|L|καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδε=
+|L|μενον προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων
+|L|πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον αυτω μη
+|L|και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος
+|L|και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρ=
+|L|χιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον
+|L|ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν
+|L|ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησε
+|L|<V 28> αγουσιν ουν αυτον απο του καιαφα εις το πραιτωριον
+|L|ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον
+|L|ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπεν τινα
+|L|κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκρι=
+|L|θησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος
+|L|ουκ αν σοι παρεδοκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|L|λατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων
+|L|κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ου=
+|L|κ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πλη=
+|L|ρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν
+|L|αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον
+|L|ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω
+|L|συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκριθη αυτω
+|L|ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλος σοι ειπον
+|L|περι εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιου=
+|L|δαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρε=
+|L|δωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια
+|L|η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου
+|L|του ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγω=
+|L|νιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν αυτω
+|L|ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ
+|L|λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γε=
+|L|γενημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα
+|F 109v|
+|L|μαρτυρησω τη αληθεια ο ων εκ της αληθειας ακουει μου
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστι αληθεια και
+|L|τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους
+|L|και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω
+|L|πασχα βουλεσθε ουν ινα απολυσω υμιν τον βασιλεα
+|L|των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες μη
+|L|τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+|L|<K 19><V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+|L|<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επε=
+|L|θηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν πε=
+|L|ριεβαλον αυτον <V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον
+|L|χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπι=
+|L|σματα <V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και
+|L|λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν
+|L|αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅
+|L|φορων τον ακανθινον στεφανον και το πυρφυρουν ιματιον
+|L|και λεγει αυτοις ιδε ο ανθρωπος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον
+|L|οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες
+|L|στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λα=
+|L|βετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω
+|L|εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι [app][*]υμεις[\*][C]ημεις[\C][\app]
+|L|νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν
+|L|οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσε ο πιλατος
+|L|τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλθε εις
+|L|το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ
+|L|ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο
+|L|πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρω=
+|L|σαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη ις̅ ου=
+|L|κ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδο=
+|L|μενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μει=
+|L|ζωνα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου εζητει απολυσαι αυτον
+|L|ο πιλατος οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες ε=
+|L|αν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας
+|L|ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν
+|L|πιλατος ακουσας τον λογον τουτον ηγαγεν εξω τον ιν̅
+|L|και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον
+|L|λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα <V 14> ην δε παρασκευη
+|L|του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις
+|L|ιδε ο βασιλευς ημων <V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον
+|F 110r|
+|L|στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα
+|L|υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχο=
+|L|μεν βασιλεα ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδω=
+|L|κεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον δε τον
+|L|ιν̅ και ηγαγον <V 17> βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τον
+|L|λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγετε εβραιστι γολγο=
+|L|θα <V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο
+|L|εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγρα=
+|L|ψε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου
+|L|ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν
+|L|των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου
+|L|εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνι=
+|L|στι ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις
+|L|των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+|L|<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια
+|L|αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος
+|L|και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν
+|L|υφαντος δι ολου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν
+|L|αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου
+|L|εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι
+|L|μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ειστηκεισαν
+|L|δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ και η αδελφη της μρ̅ς αυτου
+|L|μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ι=
+|L|δων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα
+|L|λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω
+|L|μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν
+|L|ο μαθητης εις τα ιδια<V 28> ινα τελειωθη η γραφη λεγει
+|L|διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλη=
+|L|σαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προ=
+|L|σηνεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> οτε δε ελαβε το οξος ο ις̅
+|L|ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρε=
+|L|δωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του
+|L|στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη
+|L|ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινη του σαββατου ηρω=
+|L|τησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτον τα σκελη
+|L|και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν
+|L|πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρω=
+|F 110v|
+|L|θεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον
+|L|αυτω ηδη τεθνηκοτα ου κατεξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλ=
+|L|λ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυ=
+|L|ξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο ε=
+|L|ωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη εστιν η μαρ(τυρ)ια
+|L|αυτου κακεινος οιδε οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευ=
+|L|σητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη
+|L|οστουν ου συντριβησεται απ αυτου <V 37> και παλιν ετε=
+|L|ρα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> με=
+|L|τα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας
+|L|ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον
+|L|των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρε=
+|L|ψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος
+|L|το πρωτον φερων μιγματα σμυρνης και αλοης
+|L|ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅
+|L|και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων κα=
+|L|θως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε
+|L|εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω
+|L|μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν
+|L|δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνη=
+|L|μειον εθηκαν τον ιν̅ <K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων
+|L|μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης
+|L|εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ
+|L|του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σι=
+|L|μονα πετρον και προς αλλον μαθητην ον εφιλει
+|L|ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου
+|L|και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν
+|L|ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το
+|L|μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος
+|L|μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε
+|L|πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κει=
+|L|μενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθε <V 6> ερχεται ουν
+|L|σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις
+|L|το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα μο=
+|L|να <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου
+|L|μετα των οθονιων κειμενον αλλα χορις εντετυλυγ=
+|L|μενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος
+|L|μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ει=
+|L|δε και επιστευσε <V 9> ουδεπω γαρ ηδησαν την γραφην
+|F 111r|
+|L|οτι δη αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν πα=
+|L|λιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε ειστηκει
+|L|προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε πα=
+|L|ρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους
+|L|εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφα=
+|L|λην και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα 
+|L|του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις
+|L|λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που
+|L|εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα
+|L|οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδη οτι ις̅
+|L|εστιν <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις
+|L|εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅
+|L|ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον κα=
+|L|γω αυτον αρω β<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφησα εκει=
+|L|νη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+|L|<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα
+|L|προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους
+|L|μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου
+|L|και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαλη=
+|L|νη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακα τον
+|L|κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη <V 19> ουσης οψιας τη ημε=
+|L|ρα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κε=
+|L|κλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι
+|L|δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη
+|L|εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και του=
+|L|το ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευ=
+|L|ραν αυτου εχαρισαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+|L|<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως α=
+|L|πεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμψω υμας <V 22> και
+|L|τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται
+|L|αυτοις αν τινων κρατητε και κρατηνται <V 24> θω=
+|L|μας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος
+|L|ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυ=
+|L|τω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε
+|L|ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον
+|L|μου εις τυπον των ηλων και βαλω την χει=
+|L|ρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και
+|L|μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθη=
+|F 111v|
+|L|ται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των
+|L|θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ει=
+|L|πεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον
+|L|δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και
+|L|φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου
+|L|και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη θω=
+|L|μας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι
+|L|μη ιδοτες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και
+|L|αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον αυτου α ουκ ε=
+|L|στι γεγραμμενα εν τω βιβλιω <V 31> ταυτα δε γεγραπται
+|L|ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα
+|L|πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+|L|<K 21><V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μα=
+|L|θηταις αυτου επι της θαλασσης της τιβεριαδος
+|L|εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο α=
+|L|πο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και
+|L|αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σι=
+|L|μων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερ=
+|L|χομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και ανεβη=
+|L|σαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επι=
+|L|ασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅
+|L|εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται ο=
+|L|τι ις̅ εστι <V 5> λεγει αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφα=
+|L|γιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν
+|L|αυτοις βαλλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου
+|L|το δικτυον και ευρισηται εβαλον ουν και ουκ ετι
+|L|αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
+|L|<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πε=
+|L|τρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι
+|L|τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και ε=
+|L|βαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται
+|L|τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της
+|L|γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το
+|L|δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην
+|L|βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον ε=
+|L|πικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκα=
+|L|τε απο των οψαριων ων επιασατε νυν <V 11> ανεβη
+|L|σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης με=
+|F 112r|
+|L|στον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων
+|L|και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα
+|L|των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες
+|L|οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρ=
+|L|τον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+|L|<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+|L|<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρος ο ις̅ σι=
+|L|μων ιωνα αγαπας με πλειων τουτων ας{sic} λεγει αυτω
+|L|ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα
+|L|αρνια μου <V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων
+|L|ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι
+|L|φιλω σαι λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+|L|<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ε=
+|L|λυπη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με
+|L|και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις
+|L|οτι φιλω σαι λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβα=
+|L|τα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος
+|L|εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου η=
+|L|θελες οταν δε γηρασης εκτενης τας χειρας σου
+|L|και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο
+|L|δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξαση τον θν̅
+|L|και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστρα=
+|L|φεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγα=
+|L|πα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω
+|L|δειπνω επι το σ̣τηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν
+|L|ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ειδων ο πετρος λεγει τω
+|L|ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαυτον θελω
+|L|μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+|L|<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους ο=
+|L|τι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυ=
+|L|τον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ου=
+|L|τος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και
+|L|γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθινη εστιν η μαρ=
+|L|τυρια αυτου <V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν
+|L|ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οι=
+|L|μαι τον κοσμον χωησαι{sic} τα γρα=
+|L|φομενα βιβλια αμην
+|F 112v|
+|L|<K 22><V 0> εις το τελος τον κατα ιω̅

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_rc_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_rc_L1.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_rc_L1.txt	2013-03-19 15:44:08 UTC (rev 300)
@@ -0,0 +1,1096 @@
+{Status:	
+G-A Number:  1319
+Name of book transcribed: John 
+First folio transcribed:
+Base text used:  TRns
+
+Transcribed by:  Robert Cole (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:                   
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes   No
+	Initials and other enlarged letters - Yes   No
+	Diples (>) -    No   Yes on the following folios 00r, 00v ...
+	Obeloi (†) -   No   Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+	
+	Other remarks:                                   }
+	
+<B 04>	 
+<K 0>
+<V 0> το κατα ιω̅ αγιον ευα(γγελιον)
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απoσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρησει περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι αποσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδην αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ηδης το πν̅α καταβαινων και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντες και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευετε πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθ=
+σαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευ=
+ρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον ε=
+γραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρη=
+καμεν τον ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζα=
+ρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ [app][*]ναζετ[\*][C]ναζαρετ[\C][\app] δυνα=
+ται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου 
+και ιδε <V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς 
+αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης 
+εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν 
+με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ 
+του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην 
+ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει 
+ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ει=
+πεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σο υποκατω της συκης 
+πιστευεις μειζω τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην α=
+μην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και 
+τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας 
+επι τον υιον του αν̅ου <K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος 
+εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και 
+υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον 
+ουκ εχουσι <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω η=
+κει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν 
+λεγει υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθινοι εξ κει=
+μεναι κατα τον αριθμον των ιουδαιων χωρουσαι α=
+να μετριτας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις γεμισατε τας 
+υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λε=
+γει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω 
+οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υ=
+δωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε 
+διακονοι ηδησαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνη τον νυ=
+μφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον 
+τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον 
+ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην 
+εποιησε των σημειων αρχην ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας 
+και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον 
+οι μαθηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερνα=
+ουμ αυτος και οι μαθηται αυτου και η μη̅ρ αυτου και οι αδελ=
+φοι αυτου και εκει εμεινας ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς 
+ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πολουντας βοας και 
+προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθη=
+μενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας 
+εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας 
+και των κολυβιστω εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας 
+ανετρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πολουντας ει=
+πεν αρατα ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον 
+του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι 
+μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου 
+σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι 
+και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> [app][*]απεκρι[\*][C]απεκριθη[\C][\app] ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον 
+και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ουδαιοι 
+τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος 
+και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε 
+περι του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ 
+νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελε=
+γεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ει=
+πεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν 
+τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεω=
+ρουντες αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ου=
+κ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου 
+αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος 
+εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των 
+ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη ει ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη αυτω ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται γεννηθηναι αν̅ος γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γε=
+ννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λε=
+γω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται 
+εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον 
+εκ της [app][*]&om;[\*][C]σαρκος[\C][\app] σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α 
+εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευσητε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται 
+αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον 
+κοσμον ωστε τον μονογενη υιον αυτου εδωκε ινα 
+πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχει ζωην 
+αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον 
+κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος 
+δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πι=
+στευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα 
+του μονογενους υιου <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως 
+εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται το φως ινα φανερωθη αυτου 
+τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα 
+ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην 
+και εκει διετριβε μετ αυτων [app][*]ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται 
+αυτου εις την ιουδαιαν γην και εχει διετριβε μετ αυ=
+των[\*][C]&om;[\C][\app] και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ιωαννης εν αινων 
+εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν 
+ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομε=
+νον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ει=
+πον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι αποσταλμενος ειμι 
+εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος 
+στιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανει εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον αυτον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν γην και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει και αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτος επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λε=
+γει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων 
+παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ει=
+πεν αυτη ει ηδης την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λε=
+γων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον εδωκεν αν 
+σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων η του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν ποιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω γενησεται αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δη προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλης μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και 
+θεασασθαι τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος εστιν ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρεισεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθε παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανη το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ο ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι υπηντησαν αυτον και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστη δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις εκει αν̅ος τριακονταοκτω ετη εχοντος εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον 
+ουν ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον σου
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπον σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν 
+ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποι=
+ησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ουδαιοι 
+και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιησε σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ελεγε τον 
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει 
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην 
+αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν ο=
+τε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του αν̅ου 
+και οι ακουσαντες ζησαντες <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ 
+εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε τω υιω ζωην 
+εχειν εν εαυτω <V 27> και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι 
+εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και 
+η κρισις η εμοι δικαια εστιν οτι ου ζητο το θελημα το 
+εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με <V 31> εαν εγω 
+μαρτυρω περι [app][*]αυτου[\*][C]εμαυτου[\C][\app] η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος 
+εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> ημεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανεται με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον 
+ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα 
+αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου 
+θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς 
+τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις 
+ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμοι 
+περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμ=
+μασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβει
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ει=
+πε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος 
+πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι αν̅οι ανδρες τον 
+αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθηνων α επερισσευσε τοις βεβρωκωσι
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθε και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρισε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει ο ις̅ προς αυτους εις τον πλοιον
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο
+<V 19> εληλα=
+κοτες ουν ως σταδιους εικοσηπεντε η τριακοντα θεωρου=
+σι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του 
+πλοιου [app][*]γιμενον[\*][C]γινομενον[\C][\app] και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω 
+ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον 
+και ευθεως το πλοιον εγενετο δια της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του ιυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτο γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιης συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες 
+ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθω εστι γεγραμμε=
+νον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγιζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω 
+ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ου=
+τος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τι εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρογων μου την σαρκα και πινον μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες ημων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν εαυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το 
+προτερον <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ου=
+κ ωφελει ουδεν τα [app][*]ρημα[\*][C]ρηματα[\C][\app] α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστι
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσον αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστι
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι 
+παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιου=
+δαιων <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το 
+ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες 
+πως ουτος γραμματα οιδε μη [app][*]μαθηκως[\*][Cμεμαθηκως][\C][\app] <V 16> απεκριθη 
+ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν 
+τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζη=
+τειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθησαν ιουδαιοι και ειπον αυτω δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι ουν εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησε
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του 
+οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν 
+οι αρχιερει και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν 
+αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων 
+ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητειτε με και 
+ουχ ευρισκετε και οπου ειμι εγω εγω υμεις ου δυνασθε 
+ελθειν <V 35> ειπον ουν ιουδαιοι προς αυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρισωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον τουτον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτως ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιη
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθησας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> λεγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφορω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προς ποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον επερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτην λιθον βαλετω
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινε
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν δε ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και μηκε=
+τι αμαρτανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγ(ων) 
+εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου 
+μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως 
+της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι 
+[app][*]σαυτου[\*][C]σεαυτου[\C][\app]σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω ημετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι αυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδητε και τον πρ̅α μου ηδητε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιστευσεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο 
+πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου λα=
+λω ταυτα εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α 
+αυτοις ελεγε
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστι ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εσται
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωσει ουτως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ακουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιησε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχο=
+μεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυτοις ει ο θς̅ πη̅ρ ημων ην ηγα=
+πατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω 
+ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με α=
+πεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκε=
+τε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις 
+εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυ=
+μιας του πρ̅ς υμων [app][*]θετε[\*][C]θελετε[\C][\app] ποιειν εκεινος ανθρω=
+ποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ ε=
+στησεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτις ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου 
+εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις 
+τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρησει 
+εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι [app][*]ουδαιοι[\*][C]ιουδαιοι[\C][\app] νυν εγνωκα=
+μεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι 
+προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρη=
+σει ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ μει=
+ζων ημων αβρααμ εστιν οστις απεθανε και οι προ=
+φηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδε εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζον με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> και ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκριβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν 
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δη εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευετε αποσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστι εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρησε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησε τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και η=
+ρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος ον υμεις 
+λεγετε οτι [app][*]φλος[\*][C]τυφλος[\C][\app] εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος τα περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συντεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ανεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον ημιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και ημεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελυδωρησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενονται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω οτι ο εισερχομενος δια της θυρας 
+<V 2> ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρορος ανυγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευετε και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν τα 
+προβατα αυτων <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελ=
+θη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και 
+εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχε=
+ται ει μη ινα κλεψη και θυσει και απολεση εγω ηλθον 
+ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσι <V 11> εγω ειμι ο ποι=
+μην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν 
+υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων 
+ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυ=
+κον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει 
+και ο λυκος αρπαζει ο λυκος αυτα και σκοπιζει τα προ=
+βατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της εκ της αυλης ταυτης κακει με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον ουν πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουεται
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε εν ιεροσολυμοις τα εγκαινια και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα του σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζω παντων εστι και ουδεις εδυνατο αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον αυτων λιθαζεται με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενω εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη 
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι 
+κε̅ ιδε ον φιλης ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη 
+η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δο=
+ξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγα=
+πα δε ο ις̅ την μαρθα και την αδελφης αυτης και 
+τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενη τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανομεν συν αυτω
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων 
+δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυ=
+θησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παρα=
+μυθησωνται αυτας περι του αδελφων αυτων <V 20> ει ουν μαρ=
+θα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευει τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνη σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω ουπω υπηντησεν αυτω 
+<V 31> οι 
+ουν οι ιδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και ε=
+ταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λε=
+γουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελε=
+γον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τι=
+νες δε εξ αυτων ελεγον ουκ εδυνατο ουτος [app][*]&om;[\*][C]ο[\C][\app] ανοιξας 
+τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκος κειμε=
+νος ο δε ις̅ ειρεν τους οφθαλμους εις τον ου̅νον ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδην οτι παντοτε μου ακουης αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκος δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτω σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ην του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλ αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλ απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδοκησαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκος ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων 
+και δοθηναι πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι 
+των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και 
+το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζε
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην [app][*]ει[\*][C]εις[\C][\app] την ημεραν του ενταφια=
+σμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσι ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς 
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πολου ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ οφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθε
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην 
+λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την 
+γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πο=
+λυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου α=
+πολεση αυτην και ο μισον την ψυχην αυτου εν τω κοσ=
+μω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν 
+εμοι τις διακονη εμοι [ill]2[\ill]κ {possibly ουκ written over an erasure} ακολουθητω και οπου ει=
+μη εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι 
+διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ αγιε δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθηθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δη υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτω ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν περιπατειτε εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα μη η σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ ειδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε σημεια πεποιηκοτος αυτου εμπροσθεν 
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ εδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και συνιωσι τη καρδια και επιστρεψουσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενονται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευη εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου α=
+κουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον 
+ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον 
+κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη [app][*]λαμανων[\*][C]λαμβανων[\C][\app] τα ρηματα 
+μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτος λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρετε εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμονα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψεις τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδη γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα ημιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τι αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επι το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησεται με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους 
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρω κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνησει με τρισ
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισι ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλαι ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιη τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> εαν αιτησητε εν τω ονοματι μου 
+εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας ε=
+μας τηρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και α=
+λλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μένει μεθ υμων 
+εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυ=
+νατε λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο 
+υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και 
+εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτω
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριοτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα οσα ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφειημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δηλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ευρισει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερον
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χορις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιετε
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θεληται αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτο εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμε
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιη αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκε
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησωσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον αποστειλαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθειτε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευετε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων 
+ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ [app][*]ο[\*][C]οτι[\C][\app] ταυτα λελαληκα 
+υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλ=
+λ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα 
+εγω απελθω εαν γαρ εγω απελθω ο παρακλητος ουκ εισελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελλεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελικη υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> &om;
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρηνησεται υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η 
+λυπη υμων εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτει 
+λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γε=
+ννησει το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως 
+δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις λυπην μεν ουν εχεται παλιν δε οψομαι 
+υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν 
+υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν 
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται οιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθη εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπεν πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκεν αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτον τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου συ ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα οσα δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι εν τω κοσμω ειμι και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απολειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα αρης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον εις καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκας αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινοσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοισ
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρουν των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των φαρισαιων και αρχιερεων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απολεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε το ονομα τω δουλω εκεινω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> ει ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασι α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των στρατιωτων των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρισον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησε
+<V 28> αγουσιν ουν αυτον απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδοκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλος σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου του ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγενημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστι αληθεια και τουτω ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν ινα απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστησ
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πυρφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσε ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθε εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζωνα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει απολυσαι αυτον ο πειλατος οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τον λογον τουτον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς ημων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθε εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγετε εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων 
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε δε ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη ημερα εκεινη του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτον τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτω ηδη τεθνηκοτα ου κατεξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδε οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα τα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτω οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμονα πετρον και προς αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος ει το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθε
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα μονα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χορις εντετυλυγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσε
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδησαν την γραφην οτι δη αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς την κεφαλην και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδη οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφησα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακα τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρισαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε καικρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοτες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω 
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον ου μεντοι ηδησαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρισηται εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες 
+οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρ=
+τον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις 
+ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρος ο ις̅ σι=
+μων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σαι λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενης τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξαση τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ειδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τις προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+ 

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_rc_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_rc_L2.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_313190/04_313190_rc_L2.txt	2013-03-19 15:44:08 UTC (rev 300)
@@ -0,0 +1,1096 @@
+{Status:	
+G-A Number:  1319
+Name of book transcribed: John 
+First folio transcribed:
+Base text used:  TRns
+
+Transcribed by:  Robert Cole (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:                   
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes   No
+	Initials and other enlarged letters - Yes   No
+	Diples (>) -    No   Yes on the following folios 00r, 00v ...
+	Obeloi (†) -   No   Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+	
+	Other remarks:                                   }
+	
+<B 04>	 
+<K 0>
+<V 0> το κατα ιω̅ αγιον ευα(γγελιον)
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απoσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρησει περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι αποσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδην αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινων ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ηδης το πν̅α καταβαινων και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντες και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευετε πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθ=
+σαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευ=
+ρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον ε=
+γραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρη=
+καμεν τον ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζα=
+ρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ [app][*]ναζετ[\*][C]ναζαρετ[\C][\app] δυνα=
+ται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου 
+και ιδε <V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς 
+αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης 
+εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν 
+με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ 
+του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην 
+ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει 
+ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ει=
+πεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σο υποκατω της συκης 
+πιστευεις μειζω τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην α=
+μην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και 
+τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας 
+επι τον υιον του αν̅ου <K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος 
+εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και 
+υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον 
+ουκ εχουσι <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω η=
+κει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν 
+λεγει υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθινοι εξ κει=
+μεναι κατα τον αριθμον των ιουδαιων χωρουσαι α=
+να μετριτας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις γεμισατε τας 
+υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και λε=
+γει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω 
+οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υ=
+δωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε 
+διακονοι ηδησαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνη τον νυ=
+μφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον 
+τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον 
+ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην 
+εποιησε των σημειων αρχην ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας 
+και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον 
+οι μαθηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερνα=
+ουμ αυτος και οι μαθηται αυτου και η μη̅ρ αυτου και οι αδελ=
+φοι αυτου και εκει εμεινας ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς 
+ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πολουντας βοας και 
+προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθη=
+μενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας 
+εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας 
+και των κολυβιστω εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας 
+ανετρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πολουντας ει=
+πεν αρατα ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον 
+του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι 
+μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου 
+σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι 
+και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> [app][*]απεκρι[\*][C]απεκριθη[\C][\app] ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον 
+και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ουδαιοι 
+τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος 
+και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκεινος δε ελεγε 
+περι του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ 
+νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελε=
+γεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ει=
+πεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν 
+τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεω=
+ρουντες αυτου τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ου=
+κ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου 
+αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος 
+εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των 
+ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη ει ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη αυτω ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται γεννηθηναι αν̅ος γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γε=
+ννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λε=
+γω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται 
+εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον 
+εκ της [app][*]&om;[\*][C]σαρκος[\C][\app] σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α 
+εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευσητε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται 
+αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον 
+κοσμον ωστε τον μονογενη υιον αυτου εδωκε ινα 
+πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχει ζωην 
+αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον 
+κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος 
+δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πι=
+στευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα 
+του μονογενους υιου <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως 
+εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται το φως ινα φανερωθη αυτου 
+τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα 
+ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην 
+και εκει διετριβε μετ αυτων [app][*]ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται 
+αυτου εις την ιουδαιαν γην και εχει διετριβε μετ αυ=
+των[\*][C]&om;[\C][\app] και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ιωαννης εν αινων 
+εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν 
+ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομε=
+νον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ει=
+πον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι αποσταλμενος ειμι 
+εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος 
+στιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανει εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον αυτον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν γην και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει και αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτος επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λε=
+γει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων 
+παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ει=
+πεν αυτη ει ηδης την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λε=
+γων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον εδωκεν αν 
+σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων η του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν ποιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω γενησεται αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δη προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλης μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και 
+θεασασθαι τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος εστιν ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρεισεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθε παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανη το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ο ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι υπηντησαν αυτον και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστη δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις εκει αν̅ος τριακονταοκτω ετη εχοντος εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον 
+ουν ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον σου
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπον σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν 
+ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποι=
+ησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ουδαιοι 
+και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιησε σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ελεγε τον 
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει 
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην 
+αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν ο=
+τε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του αν̅ου 
+και οι ακουσαντες ζησαντες <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ 
+εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε τω υιω ζωην 
+εχειν εν εαυτω <V 27> και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι 
+εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και 
+η κρισις η εμοι δικαια εστιν οτι ου ζητο το θελημα το 
+εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με <V 31> εαν εγω 
+μαρτυρω περι [app][*]αυτου[\*][C]εμαυτου[\C][\app] η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος 
+εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> ημεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχεται μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανεται με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον 
+ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα 
+αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου 
+θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς 
+τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις 
+ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμοι 
+περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμ=
+μασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβει
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ει=
+πε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος 
+πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι αν̅οι ανδρες τον 
+αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθηνων α επερισσευσε τοις βεβρωκωσι
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθε και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρισε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει ο ις̅ προς αυτους εις τον πλοιον
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο
+<V 19> εληλα=
+κοτες ουν ως σταδιους εικοσηπεντε η τριακοντα θεωρου=
+σι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του 
+πλοιου [app][*]γιμενον[\*][C]γινομενον[\C][\app] και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω 
+ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον 
+και ευθεως το πλοιον εγενετο δια της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του ιυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτο γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιης συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες 
+ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθω εστι γεγραμμε=
+νον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγιζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω 
+ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ου=
+τος εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τι εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρογων μου την σαρκα και πινον μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες ημων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν εαυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το 
+προτερον <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ου=
+κ ωφελει ουδεν τα [app][*]ρημα[\*][C]ρηματα[\C][\app] α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστι
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδη γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσον αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστι
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι 
+παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιου=
+δαιων <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το 
+ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες 
+πως ουτος γραμματα οιδε μη [app][*]μαθηκως[\*][Cμεμαθηκως][\C][\app] <V 16> απεκριθη 
+ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν 
+τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζη=
+τειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθησαν ιουδαιοι και ειπον αυτω δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι ουν εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησε
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του 
+οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν 
+οι αρχιερει και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν 
+αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων 
+ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητειτε με και 
+ουχ ευρισκετε και οπου ειμι εγω εγω υμεις ου δυνασθε 
+ελθειν <V 35> ειπον ουν ιουδαιοι προς αυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρισωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον τουτον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτως ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιη
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθησας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> λεγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφορω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προς ποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον επερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτην λιθον βαλετω
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινε
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν δε ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και μηκε=
+τι αμαρτανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγ(ων) 
+εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου 
+μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως 
+της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι 
+[app][*]σαυτου[\*][C]σεαυτου[\C][\app]σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω ημετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι αυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδητε και τον πρ̅α μου ηδητε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιστευσεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο 
+πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου λα=
+λω ταυτα εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α 
+αυτοις ελεγε
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστι ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εσται
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωσει ουτως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν ακουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιησε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχο=
+μεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυτοις ει ο θς̅ πη̅ρ ημων ην ηγα=
+πατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω 
+ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με α=
+πεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκε=
+τε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις 
+εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυ=
+μιας του πρ̅ς υμων [app][*]θετε[\*][C]θελετε[\C][\app] ποιειν εκεινος ανθρω=
+ποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ ε=
+στησεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτις ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου 
+εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις 
+τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρησει 
+εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι [app][*]ουδαιοι[\*][C]ιουδαιοι[\C][\app] νυν εγνωκα=
+μεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι 
+προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρη=
+σει ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ μει=
+ζων ημων αβρααμ εστιν οστις απεθανε και οι προ=
+φηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδε εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζον με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> και ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκριβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν 
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δη εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρησε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευετε αποσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστι εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρησε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησε τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και η=
+ρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος ον υμεις 
+λεγετε οτι [app][*]φλος[\*][C]τυφλος[\C][\app] εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος τα περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συντεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ανεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον ημιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και ημεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελυδωρησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενονται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω οτι ο εισερχομενος δια της θυρας 
+<V 2> ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρορος ανυγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευετε και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν τα 
+προβατα αυτων <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελ=
+θη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και 
+εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχε=
+ται ει μη ινα κλεψη και θυσει και απολεση εγω ηλθον 
+ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσι <V 11> εγω ειμι ο ποι=
+μην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν 
+υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων 
+ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυ=
+κον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει 
+και ο λυκος αρπαζει ο λυκος αυτα και σκοπιζει τα προ=
+βατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της εκ της αυλης ταυτης κακει με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον ουν πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουεται
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε εν ιεροσολυμοις τα εγκαινια και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα του σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζω παντων εστι και ουδεις εδυνατο αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον αυτων λιθαζεται με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενω εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη 
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι 
+κε̅ ιδε ον φιλης ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη 
+η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δο=
+ξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγα=
+πα δε ο ις̅ την μαρθα και την αδελφης αυτης και 
+τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενη τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανομεν συν αυτω
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων 
+δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυ=
+θησαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παρα=
+μυθησωνται αυτας περι του αδελφων αυτων <V 20> ει ουν μαρ=
+θα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευει τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνη σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω ουπω υπηντησεν αυτω 
+<V 31> οι 
+ουν οι ιδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και ε=
+ταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λε=
+γουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελε=
+γον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τι=
+νες δε εξ αυτων ελεγον ουκ εδυνατο ουτος [app][*]&om;[\*][C]ο[\C][\app] ανοιξας 
+τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκος κειμε=
+νος ο δε ις̅ ειρεν τους οφθαλμους εις τον ου̅νον ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδην οτι παντοτε μου ακουης αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκος δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτω σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ην του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλ αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλ απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδοκησαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκος ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων 
+και δοθηναι πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι 
+των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και 
+το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζε
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην [app][*]ει[\*][C]εις[\C][\app] την ημεραν του ενταφια=
+σμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσι ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς 
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πολου ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσε τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ οφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθε
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην 
+λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την 
+γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πο=
+λυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου α=
+πολεση αυτην και ο μισον την ψυχην αυτου εν τω κοσ=
+μω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν 
+εμοι τις διακονη εμοι [ill]2[\ill]κ {possibly ουκ written over an erasure} ακολουθητω και οπου ει=
+μη εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι 
+διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ αγιε δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθηθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δη υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτω ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν περιπατειτε εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα μη η σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ ειδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε σημεια πεποιηκοτος αυτου εμπροσθεν 
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ εδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και συνιωσι τη καρδια και επιστρεψουσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενονται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευη εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου α=
+κουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον 
+ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον 
+κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη [app][*]λαμανων[\*][C]λαμβανων[\C][\app] τα ρηματα 
+μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτος λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρετε εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμονα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψεις τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδη γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα ημιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τι αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επι το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησεται με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους 
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρω κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνησει με τρισ
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισι ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλαι ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιη τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> εαν αιτησητε εν τω ονοματι μου 
+εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας ε=
+μας τηρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και α=
+λλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μένει μεθ υμων 
+εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυ=
+νατε λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο 
+υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και 
+εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτω
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριοτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα οσα ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφειημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δηλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ευρισει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερον
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χορις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιετε
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θεληται αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτο εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμε
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιη αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκε
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησωσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον αποστειλαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθειτε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευετε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων 
+ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ [app][*]ο[\*][C]οτι[\C][\app] ταυτα λελαληκα 
+υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλ=
+λ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα 
+εγω απελθω εαν γαρ εγω απελθω ο παρακλητος ουκ εισελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελλεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελικη υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> &om;
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρηνησεται υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η 
+λυπη υμων εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτει 
+λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γε=
+ννησει το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως 
+δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις λυπην μεν ουν εχεται παλιν δε οψομαι 
+υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν 
+υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν 
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται οιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθη εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπεν πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκεν αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτον τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου συ ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα οσα δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι εν τω κοσμω ειμι και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απολειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα αρης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον εις καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκας αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινοσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοισ
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρουν των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των φαρισαιων και αρχιερεων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απολεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε το ονομα τω δουλω εκεινω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> ει ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασι α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των στρατιωτων των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρισον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησε
+<V 28> αγουσιν ουν αυτον απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδοκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλος σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου του ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγενημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστι αληθεια και τουτω ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν ινα απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν παντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστησ
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πυρφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσε ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθε εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζωνα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει απολυσαι αυτον ο πειλατος οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τον λογον τουτον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς ημων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθε εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγετε εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων 
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε δε ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη ημερα εκεινη του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτον τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτω ηδη τεθνηκοτα ου κατεξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος οιδε οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα τα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτω οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμονα πετρον και προς αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος ει το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθε
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα μονα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χορις εντετυλυγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσε
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδησαν την γραφην οτι δη αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς την κεφαλην και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδη οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφησα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακα τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρισαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε καικρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοτες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω 
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον ουν και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον ου μεντοι ηδησαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρισηται εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες 
+οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρ=
+τον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις 
+ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρος ο ις̅ σι=
+μων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σαι λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενης τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξαση τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ειδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τις προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+