[ntmss-svn] r263 - trunk/Level 1 In Progress /04_317970
Rachel at crosswire.org
Rachel at crosswire.org
Sun Mar 3 07:13:20 MST 2013
Author: Rachel
Date: 2013-03-03 07:13:20 -0700 (Sun, 03 Mar 2013)
New Revision: 263
Added:
trunk/Level 1 In Progress /04_317970/04_317970_acm_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_317970/04_317970_acm_merged.txt
trunk/Level 1 In Progress /04_317970/04_317970_jg_L2.txt
Log:
New files added - structure fixed.
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_317970/04_317970_acm_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_317970/04_317970_acm_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_317970/04_317970_acm_L2.txt 2013-03-03 14:13:20 UTC (rev 263)
@@ -0,0 +1,2132 @@
+{Status:
+G-A Number: 1797
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 133r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: ACM
+Transcription begun: 19.12.12
+Transcription finished: 18.1.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 No
+
+ Other remarks:
+12.45 whole verse omitted }
+
+|F 133r|
+|L|<B 04><K 0><V 0> το κατα ιω(αννην) αγιον ευα(γγελιον) κε(φαλαιον) [num]a[\num]
+|L|{-ed- Lectionary heading.}
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅
+|L|και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον
+|L|θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου
+|L|εγενετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και
+|L|η ζωη ην το φως των αν̅ων <V 5> και το φως εν
+|L|τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτον ου κατε=
+|L|λαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα
+|L|θυ̅ ονομα αυτω ιω̅αννης {sic} <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρ=
+|L|τυριαν ινα μαρτυρησει περι του φωτος ινα
+|L|παντες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος
+|L|το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+|L|<V 9> ην το φως το [app][*]αλληθινον[\*][C]αληθινον[\C][\app] ο φωτιζει παντα
+|L|αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω
+|L|ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος
+|L|αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι
+|L|αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον
+|L|εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι
+|L|τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ου=
+|L|κ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος
+|L|ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεν=
+|L|νηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκη=
+|F 133v|
+|L|νωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χα=
+|L|ριτος και αληθειας <V 15> ιω̅αννης {sic} μαρτυρει περι
+|L|αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο
+|L|οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγο=
+|L|νεν οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του πληρωμα=
+|L|τος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν
+|L|αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδο=
+|L|θη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅
+|L|ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων
+|L|εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και
+|L|αυτη εστιν η μαρτυρια ιω̅ οτι απεστειλαν οι ιου=
+|L|δαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας
+|L|ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ομολογη=
+|L|σε και ουκ ηρνησατο και ομολογησε οτι ουκ ει=
+|L|μι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας
+|L|ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και [app][*]α=
+|L|πεκρ[ill]1[\ill]θη[\*][C]απεκριθη[\C][\app] ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα απο=
+|L|κρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις
+|L|περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη
+|L|ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν
+|L|ησαιας ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι η=
+|L|σαν εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυ=
+|L|τον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ου=
+|L|κ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης <V 26> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ιω̅ λεγων εγω βαπτιζω εν υ=
+|L|δατι μεσος δε υμων εστικεν ον υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος
+|L|ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος
+|L|ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδημα=
+|L|τος <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του
+|F 134r|
+|L|ιορδανου οπου ην ο ιω̅αννης {sic} βαπτιζων <V 29> τη
+|L|επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον
+|L|και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτι=
+|L|αν του κοσμου <V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπι=
+|L|σω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν ο=
+|L|τι πρωτος μου η <V 31> καγω ουκ ι̣δειν αυτον αλλ ινα
+|L|φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδα=
+|L|τι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιω̅αννης {sic} λεγων
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περι=
+|L|στεραν εξ ου̅νου και εμεινεν̣ επ αυτον <V 33> καγω ουκ η=
+|L|δειν αυτον αλλ ο πεμ̣ψας με βαπτιζειν εν υδα=
+|L|τι εκεινος μοι ειπεν ε̣φ ον αν ιδης το πν̅α κα=
+|L|ταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο
+|L|βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και με=
+|L|μαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅ <V 35> τη επαυ=
+|L|ριον παλιν ειστηκει ο ιω̅αννης {sic} και εκ των μα=
+|L|θητων αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περι=
+|L|πατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν
+|L|αυτου οι μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν
+|L|τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους
+|L|ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε
+|L|ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον
+|L|διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε
+|L|και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και πα=
+|L|ρ αυτου εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην
+|L|ως δεκατη <V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμω=
+|L|νος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων
+|L|παρα ιω̅αννου {sic} και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ι=
+|L|διον σιμονα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον
+|L|μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν
+|F 134v|
+|L|αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ε=
+|L|φη συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κη=
+|L|φας ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριον η=
+|L|θελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισ=
+|L|κει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι <V 44> ην
+|L|δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως
+|L|ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φιλι̅ππος {sic} τον να=
+|L|θα̅ναηλ {sic} και λεγει αυτω ον εγραψε μωυσης εν τω
+|L|νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅
+|L|του ιωσηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυ=
+|L|τω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον
+|L|ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ει=
+|L|δεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυ=
+|L|τον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραη=
+|L|λιτης εν ω δολος ουκ εστιν <V 48> λεγει αυτω ναθανα=
+|L|ηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα
+|L|υπο την συκην ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθανα=
+|L|ηλ και ειπεν αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅
+|L|συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκα=
+|L|τω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+|L|<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρ=
+|L|τι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγε=
+|L|λους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινον=
+|L|τας επι τον υιον του αν̅ου <K 2><V 1> και τη ημερα τη
+|L|τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και
+|L|ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και
+|L|οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερη=
+|L|σαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσιν <V 4> λεγει [app][*]αυτη̣[\*][C]αυτω[\C][\app] ο ις̅ τι εμοι και
+|L|σοι
+|F 135r|
+|L|γυναι ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου [app][*]της[\*][C]τοις[\C][\app]
+|L|διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε
+|L|εκει υδριαι [app][*]αληθηναι[\*][C]ληθηναι[\C][\app] εξ κειμεναι κατα τον κα=
+|L|θαρισμων των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρη=
+|L|τας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υ=
+|L|δριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και
+|L|λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχι=
+|L|τρικλινω και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρι=
+|L|κλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκο=
+|L|τες το υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρχιτρικλι=
+|L|νος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον καλον
+|L|οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον
+|L|ελασσονα συ τετηρηκας τον καλον οινον εως
+|L|αρτι <V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των σημει=
+|L|ων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και [app][*]εφανερωσεν[\*][C]εφανερωσε[\C][\app]
+|L|την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερνα=
+|L|ουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται αυτου
+|L|και εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς ην
+|L|το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πολουντας
+|L|βοας και προβατα και περιστερας και τους
+|L|κερματιστας καθημενους <V 15> και ποιησας φρα=
+|L|γγελλιον εκ σχοινιων [app][*]παντες[\*][C]παντας[\C][\app] εξεβαλεν εκ του
+|L|ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των
+|L|κολυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπε=
+|L|ζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πω=
+|L|λουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιει=
+|L|τε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> ε=
+|L|μνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμε=
+|F 135v|
+|L|νον εστιν ο ζηλος του οικου κατεφαγεται με <V 18> α=
+|L|πεκριθησαν ουν ιουδαιοι και ειπον αυτω τι ση=
+|L|μειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και
+|L|εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν ιουδαι=
+|L|οι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο
+|L|ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μα=
+|L|θηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη
+|L|γραφη και το λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις
+|L|ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι
+|L|επιστευσαν εις αυτον θεωρουντες αυτου τα σημει=
+|L|α α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυ=
+|L|τοις δια το αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι
+|L|ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος
+|L|εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρ=
+|L|χων των ιουδαιων <V 2> ουτως ηλθε προς αυτον νυ=
+|L|κτος και ειπεν αυτω ραββι οιδας οτι απο
+|L|θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα
+|L|σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η
+|L|ο θς̅ [app][*]μετα του[\*][C]μετ αυτου[\C][\app] <V 3> απεκριθει ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν
+|L|ου δυνατε ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς
+|L|αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννη=
+|L|θηναι γερων ων μη δυναται εις [app][*]&om;[\*][C]τ(ην)[\C][\app] κοιλιαν της μρ̅ς
+|L|αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθει ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεν=
+|L|νηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν
+|L|εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ
+|F 136r|
+|L|της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του
+|L|πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασεις οτι ειπον σοι δει υμα̣ς̣
+|L|γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει
+|L|και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας
+|L|ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας
+|L|ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδη=
+|L|μος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γε=
+|L|νεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο
+|L|διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+|L|<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και
+|L|ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυρι=
+|L|αν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν
+|L|και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα ου̅νια
+|L|πιστευσεται <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου=
+|L|ρανον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του
+|L|αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μωυσης
+|L|υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθη=
+|L|ναι δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις
+|L|αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 16> ου=
+|L|τως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον
+|L|υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο
+|L|πιστευων εις αυτον μη απολητα̣ι̣ αλλ εχη ζω=
+|L|ην αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον
+|L|αυτου ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη
+|L|ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρι=
+|L|νετε οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονο=
+|L|γενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι
+|L|το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπη=
+|L|σαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ
+|L|πονηρα αυτων τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυ=
+|L|λα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται
+|F 136v|
+|L|προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+|L|<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν
+|L|ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μα=
+|L|θηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διε=
+|L|τριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και
+|L|ιω̅αννης {sic} βαπτιζων εν αινων εγγυς του σα=
+|L|λημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγενον=
+|L|το και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημε=
+|L|νον εις την φυλακην ο ιωα̅ννης {sic} <V 25> εγενοντο ουν
+|L|ζητησις εκ των μαθητων ιω̅αννου {sic} μετα ιουδαιον
+|L|περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν
+|L|του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος
+|L|βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+|L|<V 27> απεκριθη ιω̅ και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμ=
+|L|βανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του
+|L|ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ει=
+|L|μι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσ=
+|L|θεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο
+|L|δε φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων αυτου
+|L|χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν
+|L|η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δει αυξανην
+|L|εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επα=
+|L|νω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι
+|L|και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος
+|L|επανω παντων εστι <V 32> και ο εωρακε και ηκου=
+|L|σε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ου=
+|L|δεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν
+|L|εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απε=
+|L|στειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλη ου γαρ εκ
+|F 137r|
+|L|μετρων διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον
+|L|υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πι=
+|L|στευων εις [app][*][ill]2[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε α=
+|L|πειθων τω υιω ουκ οψεται την ζωην αλλ η ορ=
+|L|γη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι η=
+|L|κουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας
+|L|[app][*]ποιη[\*][C]ποιει[\C][\app] και βαπτιζει η ιω̅ <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος
+|L|ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε
+|L|την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαριας <V 5> ερ=
+|L|χεται ουν εις πολιν της σαμαριας λεγομενην συ=
+|L|χαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ι=
+|L|ωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ
+|L|ο ουν ις̅ καικοπιακως εκ της οδοιποριας
+|L|εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει
+|L|εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι
+|L|υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι ποιειν <V 8> οι γαρ μα=
+|L|θηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν ινα
+|L|τροφας αγορασωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμα=
+|L|ρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου ποι=
+|L|ειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ
+|L|συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του
+|L|θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν
+|L|ητησας αυτον και εδωκε σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει
+|L|αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ
+|L|εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη
+|L|συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν
+|L|ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και
+|L|οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου <V 13> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ
+|F 137v|
+|L|του υδατος τουτου <V 14> ου εγω δωσω αυτω γενησεται
+|L|εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο
+|L|το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αν=
+|L|τλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα
+|L|σου και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και
+|L|ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ει=
+|L|πας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρας
+|L|εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο α=
+|L|ληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω ο=
+|L|τι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει του=
+|L|τω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιλ̅ημ=
+|L|μοις {sic} εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα ο=
+|L|τε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις
+|L|προσκυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε
+|L|ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν
+|L|οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται
+|L|ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινη προσκυνη=
+|L|ται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αλη=
+|L|θεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσ=
+|L|κυνουντας αυτον <V 24> εν πν̅ι και αληθεια δει προσ=
+|L|κυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερ=
+|L|χεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος ανα=
+|L|γγελει ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο
+|L|λαλων σοι <V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται
+|L|αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει
+|L|ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυ=
+|L|της <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και
+|L|απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+|L|<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποι=
+|L|ησα
+|F 138r|
+|L|μητοι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθεν εκ της πολεως
+|L|και ηρχοτο προς αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρω=
+|L|των αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υ=
+|L|μεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλ=
+|L|ληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα πιω το θελημα του
+|L|πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+|L|<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι τετραμηνος εστιν και ο θεριμος
+|L|ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους
+|L|υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι
+|L|προς θερισμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον
+|L|λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον
+|L|ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν
+|L|γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν
+|L|ο σπειρων και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα
+|L|υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλ=
+|L|λοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων
+|L|εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πο=
+|L|λλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια τον
+|L|λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι
+|L|παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυ=
+|L|τον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυ=
+|L|τοις και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω
+|L|πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη
+|L|τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν
+|L|πιστευωμεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδα=
+|L|μεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου
+|L|ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκει=
+|L|θεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ
+|L|ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ι=
+|F 138v|
+|L|δι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαι=
+|L|αν εδεξαντο ουν αυτον οι γαλιλαιοι παντα ε=
+|L|ωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη
+|L|εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλ=
+|L|θεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας
+|L|οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βα=
+|L|σιλικος ου ο υιος ησθενει εν καρπερναουμ
+|L|<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις
+|L|την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και η=
+|L|ρωτα αυτον ινα καταβη και ιασητε αυτου τον
+|L|υιον εμελλεν γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν
+|L|ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ι=
+|L|δητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασι=
+|L|λεικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το
+|L|παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος
+|L|σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν
+|L|αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου κατα=
+|L|βαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω
+|L|και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη <V 52> ε=
+|L|πυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτε=
+|L|ρον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδο=
+|L|μην αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ ο=
+|L|τι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο
+|L|υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος̣ και η οικια
+|L|αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαι=
+|L|αν <K 5><V 1> μετα ταυτα η εορτη των ιουδαιων και ανε=
+|L|βη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις
+|L|επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγο=
+|L|μενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στωας εχο̣υ=
+|L|σα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των
+|F 139r|
+|L|ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκ=
+|L|δεχομενων την τουτου υδατος κινησιν <V 4> αγγε=
+|L|λος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμ=
+|L|βηθρα και εταρασσετο το υδωρ ο ουν πρω=
+|L|τος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγι=
+|L|ης εγενετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+|L|<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη
+|L|εχων εν τη ασθενεια <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατα=
+|L|κειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον ε=
+|L|χει λεγει αυτω θελης υγιης γενεσθαι <V 7> απε=
+|L|κριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα
+|L|οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμ=
+|L|βηθραν εν ω δε ερχομαι αλλος προ εμου
+|L|καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κρα=
+|L|ββατον σου και περιπατει <V 9> και ευθεως εγενετο
+|L|υγιης ο αν̅ος και [app][*]αιρε[\*][C]ηρε[\C][\app] τον κραββατον αυτου και περι=
+|L|επατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ε=
+|L|λεγον ουν ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββα=
+|L|τον εστιν ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον <V 11> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ει=
+|L|πεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 12> ηρωτησαν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπον σοι αρον
+|L|τον κραββατον σου και περιπατει <V 13> ο δε ιαθεις
+|L|ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος
+|L|εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν
+|L|τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας
+|L|μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενη=
+|L|ται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι ις̅ εστιν αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο
+|L|εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυ=
+|L|τον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν τω σαβ=
+|F 139v|
+|L|βατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου
+|L|εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια του=
+|L|το ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+|L|οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α
+|L|ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτω ποιων τον θν̅ <V 19> α=
+|L|πεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ου δυναται ο υιος αφ εαυτου ποιειν ου=
+|L|δεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ
+|L|αν εκεινος [app][*]ποιο̣[ill]υν[\ill]τα[\*][C]ποιη ταυτα[\C][\app] και ο υς̅ [app][*]ο̣[ill]3-4[\ill]ω̣ς[\*][C]ομοιως[\C][\app] ποι=
+|L|ει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν
+|L|αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει
+|L|αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και [app][*]ζωοποιη[\*][C]ζωοποιει[\C][\app]
+|L|ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ
+|L|ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν
+|L|δεδωκεν τω υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον
+|L|καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου
+|L|τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πι=
+|L|στευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και
+|L|εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του
+|L|θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακου=
+|L|σονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαν=
+|L|τες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν
+|L|εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν ε=
+|L|αυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποι=
+|L|ειν οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι
+|L|ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις
+|L|ακουσονται της φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσον=
+|L|ται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζω=
+|L|ης
+|F 140r|
+|L|οι δε τα φαυλα πραξαντες οις αναστασιν κρισεως
+|L|<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως
+|L|ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν ο=
+|L|τι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι
+|L|εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν [app][*]αληθη̣ς[\*][C]αληθεις[\C][\app] <V 32> αλλ ε=
+|L|στιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις α=
+|L|πεσταλκατε προς ιω̅ και μεμαρτυρηκε τη αλη=
+|L|θεια <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανο
+|L|αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην
+|L|ο λυχνος ο καιομενος και [app][*]φαινον[\*][C]φαινων[\C][\app] υμεις δε ηθελη=
+|L|σατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+|L|<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζονα του ιω̅αννου {sic}
+|L|τα εργα α δ̣εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα
+|L|αυτα τα εργα α εγω ποιω [app][*]μαρτυρι[\*][C]μαρτυρει[\C][\app] περι εμου ο=
+|L|τι ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|αυτος μεμαρτυρικε περι εμου [app][*]ωτε[\*][C]ουτε[\C][\app] φωνην
+|L|αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου ε=
+|L|ωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα
+|L|εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτο υμεις ου
+|L|πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκει=
+|L|τε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι ει=
+|L|σιν αι [app][*]μαρτυρουσι̣ν̣[\*][C]μαρτυρουσαι[\C][\app] περι εμου <V 40> και ου θελετε ελ=
+|L|θειν προς με ινα ζωην αιωνιον εχητε <V 41> δοξαν πα=
+|L|ρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την α=
+|L|γαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα
+|L|εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με
+|L|εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι [app][*]των[\*][C]τω[\C][\app] ιδιω εκεινον
+|L|ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε πιστευσαι δοξαν παρα αλ=
+|L|ληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του
+|F 140v|
+|L|μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατη=
+|L|γορησω [app][*]υμιν[\*][C]υμων[\C][\app] προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγω=
+|L|ρων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ
+|L|επιστευετε μωυσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ
+|L|εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε γαρ τοις εκεινου γραμ=
+|L|μασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν
+|L|πιστευετε <K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν
+|L|της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+|L|<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρακαν
+|L|αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο με=
+|L|τα των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα
+|L|εορτη των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους ο=
+|L|φαλμους αυτου και θεασαμενος οτι πολυς ο=
+|L|χλος ερχετε προς αυτον λεγει προς τον φι=
+|L|λιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγω=
+|L|σιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυ=
+|L|τος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω
+|L|φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτι ουκ αρ=
+|L|κουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λα=
+|L|βη <V 8> λεγει ουν αυτω εις εκ των μαθητων ανδρεας
+|L|ο αδελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριον
+|L|εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο
+|L|οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε
+|L|δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε
+|L|χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι
+|L|ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ε=
+|L|λαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας δι=
+|L|εδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις α=
+|L|νακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων ο=
+|L|σον ηθελων <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις
+|F 141r|
+|L|μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισευσαντα
+|L|κλασματα ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον και
+|L|εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ
+|L|των πεντε αρτων των κριθινων α επερισευ=
+|L|σε τοις βεβρωκοσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποι=
+|L|ησεν σημειον ο ις̅ ελεγον ουτος εστιν αληθως ο
+|L|προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅
+|L|ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν
+|L|αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχω=
+|L|ρησεν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψειας
+|L|εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θα=
+|L|λασσαν <V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο
+|L|περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και
+|L|σκοτεια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς
+|L|αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνε=
+|L|οντος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιου
+|L|εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον
+|L|ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και
+|L|εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον
+|L|ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το
+|L|πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον <V 22> τη
+|L|[app][*]επαυ[\*][C]επαυριον[\C][\app] ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασ=
+|L|σης ειδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκη ει
+|L|μη εν εκεινο εις ο και ανεβησαν οι μαθηται
+|L|αυτου και οτι ου συνηλθε τοις μαθηταις
+|L|αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι
+|L|μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε [app][*][ill]2[\ill]λ̣θε[\*][C]ηλθε[\C][\app]
+|L|πλοιαρια εκ [app][*]τ[ill]1[\ill]σβεριαδος[\*][C]τισβεριαδος[\C][\app] εγγυς του
+|L|τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαν=
+|L|τος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν
+|F 141v|
+|L|εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις
+|L|τα πλοια και [app][*]ηλθε̣ν[\*][C]ηλθον[\C][\app] εις καπερναουμ ζητουν=
+|L|τες τον ιν̅ <V 25> και ευροντες τον ιν̅ περαν της θα=
+|L|λασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγο=
+|L|νας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ζητειτε ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι
+|L|εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργα=
+|L|ζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα
+|L|την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην
+|L|ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσ=
+|L|φραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι [app][*]ποιου[\*][C]ποιουμεν[\C][\app]
+|L|ινα εργαζομενοι τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ι=
+|L|να [app][*][ill]6-8[\ill]ητε[\*][C]πιστευσητε[\C][\app] εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον
+|L|ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν και
+|L|πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων
+|L|το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγρα=
+|L|μμενον αρτον ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου
+|L|μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του
+|L|ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην
+|L|τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε
+|L|δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς
+|L|με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη
+|L|διψησει πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και ε=
+|L|ωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι
+|L|μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον
+|L|προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβη=
+|F 142r|
+|L|κα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το ε=
+|L|μον αλλα το θελημα του πεμψαντος με <V 39> πρ̅ς
+|L|ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλ=
+|L|λα αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 40> ουτω γαρ
+|L|εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα πας
+|L|ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη
+|L|ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσ=
+|L|χατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι ειπεν οτι εγω ειμι ο αρτος ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅
+|L|ιω̅σηφ {sic} ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την
+|L|μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βεβηκα <V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελ=
+|L|θειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελ=
+|L|κυση αυτον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη η=
+|L|μερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις
+|L|και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο α=
+|L|κουων παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς
+|L|με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων
+|L|παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αι=
+|L|ωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων
+|L|εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ου=
+|L|τος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ι=
+|L|να τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο
+|L|αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου εαν τις φαγη εκ του=
+|L|του του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρ=
+|L|τος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω
+|L|υπερ της του κοσμωυ ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι
+|L|ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυνατ̣αι
+|F 142v|
+|L|ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν
+|L|αυτοις αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε
+|L|[app][*]της̣[\*][C]την[\C][\app] σαρκα του υιου του αν̅ου και [app][*]πο̣ι̣ητε[\*][C]πιητε[\C][\app] αυτου
+|L|το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζω=
+|L|ην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις
+|L|και το αιμα μου αληθως εστι πωσις <V 56> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και πινων μου [app][*]ιο[\*][C]το[\C][\app] αιμα εν εμοι
+|L|μενοι καγω εν αυτω <V 57> καθως απεστειλε μοι ο ζων
+|L|πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων
+|L|με κακεινος ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο
+|L|αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως ε=
+|L|φαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον
+|L|ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον
+|L|αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων
+|L|εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες
+|L|εκ των μαθητων αυτου ειπον κληρος εστιν
+|L|ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ει=
+|L|δως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι
+|L|τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο
+|L|υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον
+|L|του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+|L|<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφε=
+|L|λει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α
+|L|εστιν <V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων οι ου πιστευουσιν η=
+|L|δει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευον=
+|L|τες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ε=
+|L|λεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται
+|L|προς με εαν μη η δεδομενον εκ του πρ̅ς
+|L|μου <V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των [app][*][ill]4[\ill]=
+|F 143r|
+|L|των[\*][C]μαθητων[\C][\app] αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου πε=
+|L|ριεπατουν <V 67> ειπεν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υ=
+|L|μεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη ουν αυτω σι=
+|L|μων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρη=
+|L|ματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπι=
+|L|στευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του
+|L|θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ει=
+|L|πεν ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην
+|L|και εξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ι=
+|L|ουδα σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμε=
+|L|λλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδε=
+|L|κα <K 7><V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γα=
+|L|λιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπα=
+|L|τειν οτι [app][*]ε[ill]1[\ill]ν̣ζητουν[\*][C]εζητουν[\C][\app] αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+|L|<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπη=
+|L|για <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου με=
+|L|ταβηθει εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν
+|L|ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου
+|L|α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζη=
+|L|τει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις
+|L|φανερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι
+|L|αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε
+|L|καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου
+|L|δυνατε ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει
+|L|οτι εγω μαρτυρω περι αυτου [app][*]ο[\*][C]οτ(ι)[\C][\app] τα εργα αυτου
+|L|πονηρα εστιν <V 8> υμεις δε αναβητε εις την εορ=
+|L|την ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορ=
+|L|την ταυτην οτι ο κερος ο εμος ουπω πε=
+|L|πληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμει=
+|L|νεν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελ=
+|F 143v|
+|L|φοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην
+|L|ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαι=
+|L|οι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που
+|L|εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυ=
+|L|του ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγα=
+|L|θος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλα πλανα τον
+|L|οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει πε=
+|L|ρι αυτου δια τον φοβον τον ιουδαιων <V 14> ηδη δε
+|L|της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον
+|L|και εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι
+|L|λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη
+|L|μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και
+|L|ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν [app][*]εμοι[\*][C]εμη[\C][\app] αλλα του
+|L|πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης
+|L|προτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου
+|L|λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την [app][*]ιδο̣=
+|L|αν[\*][C]ιδιαν[\C][\app] [app][*][ill]5-6[\ill]ειν[\*][C]ζητειν[\C][\app] ο δε ζητων την δοξαν του πεμ=
+|L|ψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια
+|L|εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον
+|L|τι με ζητειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο ο=
+|L|χλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζη=
+|L|τει αποκτειναι <V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις εν εργον εποιησα και παντες [app][*]θαυ=
+|L|μαζ[ill]3-4[\ill][\*][C]θαυμαζετε[\C][\app] <V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υ=
+|L|μιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως
+|L|εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω
+|L|περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβα=
+|L|νει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος
+|L|μωσεος εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιη=
+|L|σα
+|F 144r|
+|L|εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν
+|L|κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] τινες εκ των ιεροσολυ=
+|L|μιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+|L|<V 26> και ιδε παρρησι λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν
+|L|μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ου=
+|L|τος εστιν αληθως ο χς̅ <V 27> [app][*]αλα[\*][C*]αλλα[\C*][\app] τουτον οιδαμεν πο=
+|L|θεν εστιν ο δε χς̅ οταν [app][*]ερχητ[ill]2[\ill][\*][C]ερχητα̣ι̣[\C][\app] ουδεις γινωσ=
+|L|κει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασ=
+|L|κων ο ις̅ και λεγει καμε οιδατε και οιδατε πο=
+|L|θεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν
+|L|αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος
+|L|με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και
+|L|ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω
+|L|εληλυθεν η ωρα αυτου <V 31> πολλοι δε εκ του οχλου
+|L|επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελ=
+|L|θη μητοι πλειονα τουτου σημεια ποιησει ων
+|L|ουτος εποιησεν <V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του ο=
+|L|χλου γογγυζοντες περι αυτου ταυτα και α=
+|L|πεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχι=
+|L|ερεις ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι
+|L|μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς
+|L|τον πεμψαντα με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευ=
+|L|ρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελ=
+|L|θειν <V 35> ειπον ουν ιουδαιοι προς εαυτους που
+|L|ουτος μελλει πορευεσθαι οτι υμεις ουχ ευρη=
+|L|σωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελ=
+|L|ληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους
+|L|ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζη=
+|L|τησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη ημερα
+|F 144v|
+|L|τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξεν λε=
+|L|γων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+|L|<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποτα=
+|L|μοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζων=
+|L|τος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον
+|L|λαμβανειν οι πιστευωντες εις αυτον ουπω γαρ ην
+|L|πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν
+|L|εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον ου=
+|L|τος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη εκ της γαλιλαιας
+|L|ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν εκ του σπερ=
+|L|ματος δα̅δ και απο βιθλεεμ της κωμης ο=
+|L|που ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω
+|L|εγενετο δι αυτον <V 44> αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον
+|L|τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους
+|L|αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις ε=
+|L|κεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν
+|L|οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος
+|L|ως ουτος αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρι=
+|L|σαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των
+|L|αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρι=
+|L|σαιων <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νο=
+|L|μον επικαταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος προς
+|L|αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων ε=
+|L|ξ αυτων <V 51> μη ο νομος υμων κρινει τον αν̅ον εαν
+|L|μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποι=
+|L|ει <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ
+|L|εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προ=
+|L|φητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και α=
+|L|πηλθεν εκαστος εις τον οικον αυτου <K 8><V 1> και ο ις̅ ε=
+|L|πορευθη εις το ορος των ελαιων <V 2> ορθρου δε
+|F 145r|
+|L|παλιν βαθεως ηλθεν ο ις̅ εις το ιερον και πας
+|L|ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδι=
+|L|δασκεν αυτους <V 3> αγουσιν δε οι γραμματεις και
+|L|οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα επι μοιχει=
+|L|α κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν τω
+|L|μεσω <V 4> ειπον αυτω διδασκαλε ταυτην ευρομεν
+|L|επαυτοφορω μοιχευομενην <V 5> εν δε τω νομω
+|L|υμων μωυσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθα=
+|L|ζειν συ ουν τι λεγεις <V 6> τουτο δε ελεγον πειρα=
+|L|ζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κατ αυ=
+|L|του ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν
+|L|εις την γην μη προσποιουμενος <V 7> ως δε επεμε=
+|L|νον επερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς
+|L|αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος βαλε=
+|L|το λιθον επ αυτην <V 8> και παλιν κατο κυψας εγρα=
+|L|φεν εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της
+|L|συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχετο εις καθεις
+|L|αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων εως των
+|L|εσχατων και κατελειφθη μονος ο ις̅ και η γυ=
+|L|νη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα
+|L|θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη
+|L|που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κα=
+|L|τεκρινεν <V 11> ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω
+|L|σε κατακρινω πορευου απο του νυν και μηκε=
+|L|τι αμαρτανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησεν
+|L|λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων
+|L|εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει
+|L|το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαι=
+|L|οι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου
+|L|ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθεις εστιν
+|F 145v|
+|L|η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που
+|L|υπαγω υμεις ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που
+|L|υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου
+|L|κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η [app][*]κρισης[\*][C]κρισις[\C][\app] η
+|L|εμοι αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμετε=
+|L|ρω [app][*]γεγραπτε̣ι̣[\*][C]γεγραπτα̣ι̣[\C][\app] οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης
+|L|εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και
+|L|μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον
+|L|ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπε ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει
+|L|εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν <V 20> ταυτα
+|L|τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακι=
+|L|ω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυ=
+|L|τον οτι ουπω εληλυθεν η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν
+|L|παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με
+|L|και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν ιουδαι=
+|L|οι μητοι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπα=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις υμεις
+|L|εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του
+|L|κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου του=
+|L|του <V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις α=
+|L|μαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+|L|<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο
+|L|πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ
+|L|αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι
+|L|τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν
+|L|υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι ε=
+|L|γω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα κα=
+|F 146r|
+|L|θως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμ=
+|L|ψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ ο=
+|L|τι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυ=
+|L|του λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν
+|L|ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαι=
+|L|ους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αλη=
+|L|θως [app]μ[*][ill]εινητ[\ill]αι[\*][C]μαθηται[\C][\app] μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αλη=
+|L|θειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω σπερμα αβ̅ρααμ {sic} εσμεν και ουδενι
+|L|δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ε=
+|L|λευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτι=
+|L|αν δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει
+|L|εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιω=
+|L|να <V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευ=
+|L|θεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρ̅ααμ {sic} εστε αλ=
+|L|λα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος
+|L|ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου
+|L|λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς
+|L|υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω
+|L|ο πη̅ρ υμων αβρ̅ααμ {sic} εστε λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα
+|L|του αβρ̅ααμ {sic} ειτε τα εργα του αβρ̅ααμ {sic} εποιει=
+|L|τε αν <V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον
+|L|ος την αληθειαν υμιν [app][*]λελακα[\*][C]λελαληκα[\C][\app] ην ηκουσα παρα
+|L|του θυ̅ τουτω αβρ̅ααμ {sic} ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιει=
+|L|τε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω υμεις
+|L|εκ πορνειας ου [app][*]γεγενημεθα[\*][C]γεγεννημεθα[\C][\app] ενα πρ̅α εχομεν τον
+|L|θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην
+|L|ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον
+|L|και ηκω ου γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκει=
+|L|νος με απεστειλεν <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου
+|F 146v|
+|L|γινωσκετε οτι ου δυνασθε [app][*]ακουειν[\*][C]ακουην[\C][\app] τον λογον τον
+|L|εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας
+|L|επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκει=
+|L|νος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη
+|L|αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυ=
+|L|τω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει ο=
+|L|τι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την α=
+|L|ληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> της εξ υμων ελεγ=
+|L|χει με περι αμαρτιας ει δε αληθεια λεγω δια=
+|L|τι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρημα=
+|L|τα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε ο=
+|L|τι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν οι ιου=
+|L|δαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις
+|L|οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη
+|L|ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α
+|L|μου και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω
+|L|την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τη=
+|L|ρηση θανατον εις τον αιωνα ου μη θεωρησει
+|L|<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι
+|L|δαιμονιον εχεις αβρ̅ααμ {sic} απεθανεν και οι προ=
+|L|φηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρη=
+|L|ση ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ
+|L|μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρ̅ααμ {sic} οστις απε=
+|L|θανε και οι προφηται απεθανον τινα σε=
+|L|αυτον ποιεις <V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξαζω
+|L|εμαυτον η [app][*]δοξαν ουδεν[\*][C]δοξα μου ουδεν[\C][\app] εστιν εστιν ο πη̅ρ μου
+|L|ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων
+|L|εστι <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυ=
+|L|τον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι
+|L|ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον
+|F 147r|
+|L|λογον αυτου τηρω <V 56> αβρ̅ααμ {sic} ο πη̅ρ ημων ηγαλ=
+|L|λιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν
+|L|και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεν=
+|L|τηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρ̅ααμ {sic} εωρα=
+|L|κας <V 58> και ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν πριν αβρ̅ααμ {sic} γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν
+|L|ουν λιθους ινα βαλουσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη
+|L|και εξηλθεν εκ του ιερου διελθον δια μεσου
+|L|αυτων και παρηγεν ουτως <K 9><V 1> και παραγων ει=
+|L|δεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυ=
+|L|τον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις η=
+|L|μαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεν=
+|L|νηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ου=
+|L|τε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα ερ=
+|L|γα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα
+|L|του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται
+|L|νυξ οτε ουδεις [app][*]δυνατε̣ι̣[\*][C]δυνατα̣ι̣[\C][\app] εργαζεσθαι <V 5> οταν εν
+|L|τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ει=
+|L|πων επτυσε [app][*]χαμε̣ι̣[\*][C]χαμα̣ι̣[\C][\app] και εποιησε πηλον εκ
+|L|του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ειπεν αυτω
+|L|[app][*][ill]απελθων[\ill][\*][C]υ̣π̣α̣γε[\C][\app] νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλω=
+|L|αμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν
+|L|ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτο=
+|L|νες̣ και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτε
+|L|τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος
+|L|και [app][*]προσαιτον[\*][C]προσαιτων[\C][\app] <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν
+|L|αλλοι δε οτι ομοιος αυτου εστιν εκεινος ελε=
+|L|γεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεω=
+|L|χθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκει=
+|L|νος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιη=
+|L|σε
+|F 147v|
+|L|και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε
+|L|μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και
+|L|νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλε=
+|L|ψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οι=
+|L|δα <V 13> αγουσιν αυτο̣ν προς τους φαρισαιους τον
+|L|ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον
+|L|εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτησαν αυτον και οι φαρισαιοι
+|L|πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον ε=
+|L|πεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψα=
+|L|μην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων
+|L|τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα θυ̅ οτι τω
+|L|σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται
+|L|αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και
+|L|σχισμα ην αυτοις <V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ
+|L|τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευ=
+|L|σαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος
+|L|ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους
+|L|γονεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτων
+|L|αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις
+|L|λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλε=
+|L|πει <V 20> απεκριθησαν ουν αυτοις οι γονεις αυτου και
+|L|ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και ο=
+|L|τι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οι=
+|L|δαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους [app][*]οφ[ill]1-2[\ill]α[ill]1-2[\ill]μους[\*][C]οφθαλμους[\C][\app]
+|L|ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ε=
+|L|ρωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα
+|L|ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιου=
+|L|δαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα
+|L|εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος
+|F 148r|
+|L|γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλι=
+|L|κιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν εκ
+|L|δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω
+|L|δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι αν̅ος ουτος
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ει=
+|L|πεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι
+|L|τυφλος ων αρτι βλεπω <V 26> ειπον δε αυτω παλιν
+|L|τι εποιησεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους
+|L|<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ η=
+|L|κουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις
+|L|θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορη=
+|L|σαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου η=
+|L|μεις δε του μωσ̅εως {sic} εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδα=
+|L|μεν οτι μω̅σει {sic} λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ου=
+|L|κ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και
+|L|ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον [app][*]εστιν̣[\*][C]εστι ο̣τ̣ι̣[\C][\app]
+|L|υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξε μου
+|L|τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν γαρ οτι αμαρτω=
+|L|λον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβεις η
+|L|και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει <V 32> εκ
+|L|του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους
+|L|τυφλου γεγενημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα
+|L|θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθη̣ς
+|L|ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον
+|L|αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον ε=
+|L|ξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις
+|L|τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν
+|L|και τις εστιν ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυ=
+|L|τω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα
+|L|σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και
+|F 148v|
+|L|προσεκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα
+|L|εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλε=
+|L|ποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι
+|L|γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων
+|L|ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη
+|L|και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυ=
+|L|φλοι ητε ουκ ειχεται αμαρτιαν νυν δε λεγε=
+|L|τε οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+|L|<K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια
+|L|της θυρας εις την αυλην των προβατων αλ=
+|L|λα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης
+|L|εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυ=
+|L|ρας ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο
+|L|θυρορος ανοιγει και τα προβατα της φω=
+|L|νης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα
+|L|καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> και οταν
+|L|δε τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσ=
+|L|θεν αυτων πορευεται και τα προβατα
+|L|αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα
+|L|φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των
+|L|αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την πα=
+|L|ροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ ε=
+|L|γνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν
+|L|παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων <V 8> παν=
+|L|τες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και
+|L|λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προ=
+|L|βατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις ει=
+|L|σελθη σωθησεται και εισελευσεται και ε=
+|L|ξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτεις
+|F 149r|
+|L|ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απο=
+|L|λεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισ=
+|L|σον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποι=
+|L|μην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ
+|L|των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων
+|L|ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θε=
+|L|ωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα
+|L|προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει
+|L|αυτα και σκορπιζει τα προβατα <V 13> ο δε μισ=
+|L|θωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελ=
+|L|λει αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο
+|L|ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και
+|L|γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσ=
+|L|κει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και
+|L|την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβα=
+|L|των <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ
+|L|της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και
+|L|της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται
+|L|μια ποιμνη εις ποιμην <V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με
+|L|αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα πα=
+|L|λιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου
+|L|αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν
+|L|εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λα=
+|L|βειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον πα=
+|L|ρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο
+|L|εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+|L|<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και
+|L|[app][*]μι̣ε̣ινεται[\*][C]μαινεται[\C][\app] τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον
+|L|ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου
+|L|μη δυναται δαιμονιον τυφλων οφθαλμους
+|L|ανοιγειν <V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσο=
+|L|λυμοις
+|F 149v|
+|L|και χειμων ην <V 23> [app][*]κε[\*][C]και[\C][\app] περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω
+|L|εν τη στωα σολομωνος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον
+|L|οι [app][*]ι[ill]3-4[\ill]οι[\*][C]ιουδαιοι[\C][\app] και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυ=
+|L|χην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρ=
+|L|ρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και
+|L|ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονο=
+|L|ματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+|L|<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προ=
+|L|βατων των εμων καθως ειπον υμιν <V 27> τα προ=
+|L|βατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω [app][*]ηνωσ=
+|L|κω[\*][C]γι̣νωσκω[\C][\app] αυτα και ακολουθουσι μοι <V 28> καγω ζωην αι=
+|L|ωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολλονται
+|L|εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ
+|L|της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μει=
+|L|ζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρ=
+|L|παζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και
+|L|ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους
+|L|οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ
+|L|του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργων λιθαζε=
+|L|ται με <V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λε=
+|L|γοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν
+|L|σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος
+|L|ων ποιεις [app][*]εα̣υ̣[\*][C*]σεαυτον[\C*][\app] θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων
+|L|εγω ειπα θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους
+|L|προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται
+|L|λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απε=
+|L|στειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασ=
+|L|φημεις οτι ειπον οτι υιος του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου
+|L|ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+|F 150r|
+|L|<V 38> οι δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις
+|L|μου πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε ο=
+|L|τι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν παλιν
+|L|αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυ=
+|L|των <V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου
+|L|εις τον τοπον οπου ην ιω̅αννης {sic} το πρωτον βα=
+|L|πτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅αννης {sic} μεν [app][*][ill]σημειον[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν
+|L|ιω̅ περι τουτου αληθη ην <V 42> και επιστευσαν πο=
+|L|λλοι εκει εις αυτον <K 11><V 1> ην δε τις ασθενων λαζα=
+|L|ρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαρ̅ιας {sic} και
+|L|μα̅ρθας {sic} της αδελφης αυτης <V 2> ην δε μα̅ρια {sic}
+|L|η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους
+|L|ποδας αυτου ταις θριξιν εαυτης ης ο αδελ=
+|L|φος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν αι αδελ=
+|L|φαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασ=
+|L|θενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ πεν αυτη η ασθενεια ου=
+|L|κ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης
+|L|του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγα=
+|L|πα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυ=
+|L|της και τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασ=
+|L|θενει τοτε μεν [app][*][ill]5-6[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] εμεινεν εν ω ην τοπω
+|L|δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μα=
+|L|θηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν πα=
+|L|λιν <V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν
+|L|εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν
+|L|υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα
+|L|ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπα=
+|L|τη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως
+|L|του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περι=
+|F 150v|
+|L|πατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ου=
+|L|κ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο
+|L|λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητ(αι)
+|L|αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον
+|L|ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθη=
+|L|σεται <V 13> ειρηκει ο ις̅ περι του θανατου αυτου ε=
+|L|κεινοι δε εδο̣ξαν οτι περι της κοιμησεως
+|L|του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρ=
+|L|ρησια λαζαρος απεθανε <V 15> και χαιρω δι
+|L|υμας ινα πιστευσηται οτι ουκ ημην εκει αλ=
+|L|λα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγω=
+|L|μεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+|L|<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας
+|L|ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια
+|L|εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δε=
+|L|καπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων ε=
+|L|ληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και
+|L|μαριαν ινα [app][*]παραμυθησα̣νται[\*][C]παραμυθησωνται[\C][\app] αυτας περι
+|L|του αδελφου αυτων <V 20> η μαρθα ουν ως ηκου=
+|L|σεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρι=
+|L|α δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν μαρθα
+|L|προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ
+|L|αν ετεθνηκει <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αι=
+|L|τηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ ανα=
+|L|στησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτω η μαρθα
+|L|οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη
+|L|εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η α=
+|L|ναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε
+|L|καν αποθανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων
+|L|και πιστευων εις εμε ου μη αποθανει εις
+|F 151r|
+|L|τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω
+|L|πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσ=
+|L|μον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε
+|L|και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λα=
+|L|θρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει
+|L|σε <V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται
+|L|προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κω=
+|L|μην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν
+|L|αυτον η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυ=
+|L|της εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην
+|L|ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και ε=
+|L|ξηλθε ηκολουθησαν αυτην λεγοντες οτι υ=
+|L|παγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν μα=
+|L|ρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον ε=
+|L|πεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω
+|L|κε̅ ει [app][*][ill]1-2[\ill]ς[\*][C]ης[\C][\app] ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφοι
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συ=
+|L|νελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενε=
+|L|βριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και
+|L|ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω
+|L|κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον
+|L|ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες
+|L|δε εξ αυτων ελεγον ουκ [app][*]ηδυν[ill]1-2[\ill]το[\*][C]ηδυνατο[\C][\app] ουτως ο ανοιξας
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα
+|L|και ουτος μη [app][*]αποθανε̣ι̣[\*][C]αποθανη[\C][\app] <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμω=
+|L|μενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε
+|L|σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅
+|L|αρατε τον λιθον λεγει αυτω η [app][*]αδελφ[ill]1-2[\ill][\*][C]αδελφη[\C][\app] του τεθνη=
+|L|κωτος μαρθα κε̅ ηδει οζει τεταρταιος γαρ
+|L|εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευ=
+|L|σης οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου
+|F 151v|
+|L|ην ο [app][*]τεθνηκο̣υ̣ς[\*][C]τεθνηκως[\C][\app] κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους
+|L|αυτου εις τον ου̅νον ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω
+|L|σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε
+|L|μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα
+|L|ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και
+|L|ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λα=
+|L|ζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δε=
+|L|δεμενος τους ποδας και τας χειρας κειρι=
+|L|αις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδε=
+|L|το λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υ=
+|L|παγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθον=
+|L|τες προς την μαριαν και θεασαμενοι οσα
+|L|εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε
+|L|εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους
+|L|και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ε=
+|L|λεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα ση=
+|L|μεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον οντως παντες
+|L|πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρω=
+|L|μαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το
+|L|εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς
+|L|ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ου=
+|L|κ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμ=
+|L|φερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λα=
+|L|ου και μη ολον το εθνος αποληται <V 51> τουτο δε α=
+|L|φ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενι=
+|L|αυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν
+|L|ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ
+|L|του εθνους μονου αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅
+|L|τα διεσκορπισμενα [app][*]συναγαγε̣ι̣[\*][C]συναγαγη[\C][\app] εις εν <V 53> απ εκει=
+|L|νης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα α=
+|F 152r|
+|L|ποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια πε=
+|L|ριεπατη εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν
+|L|εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις ε=
+|L|φραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν με=
+|L|τα των μαθητων αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα
+|L|των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσο=
+|L|λυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα [app][*]α=
+|L|γνησοσιν[\*][C]αγνισοσιν[\C][\app] εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελε=
+|L|γον μετ αλληλων εν τω ιερο εστηκοτες τι δοκει
+|L|υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδωκεσαν
+|L|δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην
+|L|ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πια=
+|L|σωσιν αυτον <K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασ=
+|L|χα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος
+|L|ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν
+|L|ουν δειπνον αυτω εκει και η μαρθα διηκονει
+|L|ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυ=
+|L|τω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα μυρου λιτραν ναρδου
+|L|πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του
+|L|ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας
+|L|αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του
+|L|μυρου <V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας
+|L|σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παρα=
+|L|διδοναι <V 5> διατι τουτο μυρον ουκ επραθη διακο=
+|L|σιων δηναριων και εδωθη πτωχοις <V 6> ειπε
+|L|δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν
+|L|αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον
+|L|ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ αφες αυτη εις ημεραν του ενταφιασμου
+|L|μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παν=
+|L|τοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+|F 152v|
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι ε=
+|L|κει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα
+|L|και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λα=
+|L|ζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτο̣ν
+|L|υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+|L|<V 12> τη δε επαυριον οχλος πολυς ελθων εις την
+|L|εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιερο=
+|L|σολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και
+|L|εξηλθον εις απαντησιν αυτου και εκραζον
+|L|ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονομα=
+|L|τι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον
+|L|εκαθησεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου
+|L|ερχεται καθημενος επι πωλου ονου <V 16> ταυ=
+|L|τα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρω=
+|L|τον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν
+|L|οτι ταυτα εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> ε=
+|L|μαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτι τον
+|L|λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και η=
+|L|γειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υπην=
+|L|τησεν αυτω οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον
+|L|πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι
+|L|ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφε=
+|L|λειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου α=
+|L|πηλθε <V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των ανα=
+|L|βαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+|L|<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθ=
+|L|σαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λε=
+|L|γοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται
+|F 153r|
+|L|φιλ̅ιππος {sic} και λεγει τω ανδρ̅εα {sic} και παλιν
+|L|ανδρ̅εας {sic} και φιλι̅ππος {sic} λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε
+|L|ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγον εληλυθεν η
+|L|ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων
+|L|εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει ε=
+|L|αν δε αποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φι=
+|L|λων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μι=
+|L|σων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις
+|L|ζωην φυλαξει αυτην αιωνιον <V 26> εαν εμοι δι=
+|L|ακονη τις εμοι ακολουθειτο και οπου ειμι
+|L|εγω εκει και ο διακονος ο εμος εστω και εαν
+|L|τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν
+|L|η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ
+|L|σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια
+|L|τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ αγιε
+|L|δοξασον σου τω ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ
+|L|του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+|L|<V 29> ο ουν οχλος εστως και ακουσας ελεγε βροντην
+|L|γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαλη=
+|L|κεν <V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυ=
+|L|τη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις
+|L|εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσ=
+|L|μου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω εαν υψω=
+|L|θω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυ=
+|L|τον <V 33> τουτο δε ελεγεν [app][*]σημενων[\*][C]σημαινων[\C][\app] ποιω θανα=
+|L|τω εμελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυ=
+|L|τω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου
+|L|οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως λεγεις
+|L|συ οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις
+|L|εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅
+|F 153v|
+|L|ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστιν πε=
+|L|ριπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια
+|L|υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκο=
+|L|τεια ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πι=
+|L|στευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυ=
+|L|τα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη α=
+|L|π αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκο=
+|L|τος εμπροσθεν αυτων πορευετε ουκ επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου
+|L|πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσε τη ακο=
+|L|η ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+|L|<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν
+|L|ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους
+|L|και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη
+|L|ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρ=
+|L|δια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+|L|<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδεν την δοξαν
+|L|του θυ̅ και ελαλησεν περι αυτου <V 42> ομως μεν=
+|L|τοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμο=
+|L|λογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγα=
+|L|πησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις
+|L|τον πεμψαντα με <V 45> {om} <V 46> εγω φως εις τον κοσμον
+|L|εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη
+|L|σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουση των
+|L|ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα
+|L|σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμ=
+|L|βανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον
+|F 154r|
+|L|ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ε≠
+|L|λαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι
+|L|εντολην εδωκεn τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και
+|L|οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν
+|L|α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ μου
+|L|ουτως λαλω <K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα
+|L|ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα με=
+|L|βη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγα=
+|L|πησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις
+|L|τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενο=
+|L|μενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την
+|L|καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτης ινα
+|L|αυτον παραδω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δε=
+|L|δωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο
+|L|θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λα=
+|L|βων λεντιον διεζωσατο <V 5> ειτα βαλλει υδωρ
+|L|εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους πο=
+|L|δας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντι=
+|L|ω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ει προς σι=
+|L|μωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου
+|L|νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|ο εγω ποιω ουκ οιδας αρτι γνωσι δε μετα ταυ=
+|L|τα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψεις τους ποδας μου
+|L|εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νι=
+|L|ψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα
+|L|και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νι=
+|L|ψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις [app][*]κα=
+|F 154v|
+|L|καθαροι[\*][C]καθαροι[\C][\app] εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει γαρ τον
+|L|παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ου=
+|L|χι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους
+|L|ποδας των μαθητων και ελαβε τα ιματι=
+|L|α αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις
+|L|γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φω=
+|L|νειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν ενιψα υμων τους ποδας
+|L|ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε
+|L|αλληλων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα
+|L|γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω ποιω
+|L|και υμεις ποιειτε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν ου=
+|L|κ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε α=
+|L|ποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+|L|<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε
+|L|ταυτα <V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ
+|L|οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πλη=
+|L|ρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν
+|L|επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω
+|L|υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|πιστευσηται οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβα=
+|L|νει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω
+|L|πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+|L|<V 22> εβλεπον ουν αλληλους οι μαθηται απορου=
+|L|μενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω
+|L|του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων
+|L|πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+|F 155r|
+|L|<V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει
+|L|αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος ε=
+|L|στιν ω εγω εμβαψας το [app][*]ψο̣μιον[\*][C]ψωμιον[\C][\app] επιδωσω και
+|L|εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμω=
+|L|νος ισκαριωτη <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε ει=
+|L|σηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο
+|L|ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις
+|L|εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+|L|<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το [app][*]γλωσσο[\*][C]γλωσσοκομον[\C][\app] ειχεν ιουδας
+|L|οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις
+|L|την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων
+|L|ουν τω̣ ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην
+|L|δε νυξ <V 31> οτε εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη
+|L|ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ δοξασθη εν αυτω <V 32> και ο
+|L|θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει
+|L|αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητη=
+|L|σετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι
+|L|οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και
+|L|υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν
+|L|ινα αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται
+|L|παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην
+|L|εχετε αλληλους <V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅
+|L|που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου
+|L|υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστε=
+|L|ρον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυτω πετρος
+|L|κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι
+|L|την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις [app][*]&om;[\*][C]αμην[\C][\app]
+|L|αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως
+|L|ου απαρνησει με τρις <K 14><V 1> μη ταρασεσθω υμων
+|L|η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πι=
+|F 155v|
+|L|στευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι
+|L|εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι
+|L|ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω και
+|L|ετοιμασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και
+|L|παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα ο=
+|L|που ειμι εγω εκει και υμεις ητε <V 4> και οπου υ=
+|L|παγω οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω
+|L|θωμ̅ας {sic} κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως
+|L|δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω
+|L|ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερ=
+|L|χεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκαι=
+|L|τε με και τον πρ̅α εγνωκειτε αν και απ αρ=
+|L|τι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+|L|<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον
+|L|μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε
+|L|ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α <V 10> ου πιστευ=
+|L|εις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα
+|L|ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω
+|L|ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+|L|<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν ε=
+|L|μοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι <V 12> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα
+|L|α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα
+|L|τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πο=
+|L|ρευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου
+|L|τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+|L|<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποι=
+|L|ησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας
+|L|τηρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλ=
+|L|λον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ
+|L|υμων
+|F 156r|
+|L|εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος
+|L|ου [app][*]δυνατα̣ι̣[\*][C]δυνατε̣ι̣[\C][\app] λαβειν αυτω οτι ου θεωρει αυτω υμεις
+|L|δε γινωσκετε [app][*]αυτω[\*][C]αυτο[\C][\app] οτι παρ υμιν μένει και ε=
+|L|ν υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχο=
+|L|μαι προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ου=
+|L|κ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω
+|L|και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνω=
+|L|σεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν ε=
+|L|μοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου και
+|L|τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε
+|L|αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου
+|L|και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω
+|L|εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτις
+|L|κε̅ και τι γεγονεν οτι μιν μελλεις εμφανιζειν
+|L|σεαυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτω εαν τις [app][*]αγαπε[\*][C]αγαπα[\C][\app] με τον λογον μου
+|L|τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και
+|L|προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυ=
+|L|τω ποιησωμεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους
+|L|μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν ε=
+|L|μος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε πα=
+|L|ρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ
+|L|εν τω ονοματι μου εκεινος υμας [app][*]διδα[ill]2[\ill]ει[\*][C]διδαξει[\C][\app]
+|L|παντα και υπομνησει υμας παντα α
+|L|ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημεν υμιν ειρηνην
+|L|την εμην διδωμι υμιν ο καθως ο κοσμος δι=
+|L|δωσι εγω διδωμι υμιν μη ταρασεσθω υμων
+|L|η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω
+|L|ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας
+|L|ει ηγαπατε [app][*]μ[ill]1-2[\ill][\*][C]με[\C][\app] εχαρητε αν οτι ειπον πορευο=
+|F 156v|
+|L|μαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ [app][*]μει̣η̣ζων[\*][C]μειζων[\C][\app] μου
+|L|εστιν <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα
+|L|οταν γενηται πιστευσηται <V 30> ουκ ετι πολλα λα=
+|L|λησω μεθ υμων ερχετε γαρ ο του κοσμου αρ=
+|L|χων και εν εμοι ευρησει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος
+|L|οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι
+|L|ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+|L|<K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο
+|L|γεωργος εστιν <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων
+|L|καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φε=
+|L|ρον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φε=
+|L|ρη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λε=
+|L|λαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν
+|L|καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν
+|L|αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως
+|L|ουδε υμεις εαν μη εν εμη μεινητε <V 5> εγω ειμι η
+|L|αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν ε=
+|L|μοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πο=
+|L|λυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε πειειν ουδεν
+|L|<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το
+|L|κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα
+|L|και εις το πυρ βαλλουσιν αυτα και καιετε <V 7> εαν
+|L|μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν
+|L|[app][*]μεινη[\*][C]μεινει[\C][\app] ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται
+|L|υμιν <V 8> εν τουτο εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρ=
+|L|πον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μα=
+|L|θηται <V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγα=
+|L|πησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+|L|<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε
+|L|εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας
+|L|του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου
+|F 157r|
+|L|τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα
+|L|η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πλη=
+|L|ρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε
+|L|αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζο=
+|L|να ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυ=
+|L|χην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις
+|L|φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελ=
+|L|λομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι
+|L|ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας
+|L|δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα πα=
+|L|ρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις με
+|L|εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και
+|L|εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον
+|L|φερητε και ο καρπως υμων μενη ινα
+|L|οταν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου
+|L|δω υμιν <V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπα=
+|L|τε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσ=
+|L|κετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκε <V 19> ει
+|L|εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον ε=
+|L|φιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω
+|L|εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια του=
+|L|το μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λο=
+|L|γου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων
+|L|του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διω=
+|L|ξουσιν η τον λογον μου ετηρησαν και τον υμε=
+|L|τερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα ποιη=
+|L|σουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν
+|L|τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλη=
+|L|σα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προ=
+|L|φασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+|L|<V 23> ο εμε μισων και των πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα
+|F 157v|
+|L|εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πε=
+|L|ποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε εωρα=
+|L|κασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α
+|L|μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος
+|L|εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+|L|<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν
+|L|παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας ο
+|L|παρα του πρ̅ς εκπορευετε εκεινος μαρτυρη=
+|L|σει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι
+|L|απ αρχης μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους
+|L|ποιησουσιν υμας αλλ ερχετε ωρα ινα πας
+|L|ο αποκτεινας ημας δοξη λατρειαν προσ=
+|L|φερειν τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι
+|L|ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνη=
+|L|μονευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα
+|L|δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων
+|L|ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με
+|L|και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+|L|<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πε=
+|L|πληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την
+|L|αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω
+|L|απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο πα=
+|L|ρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε
+|L|πορευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και
+|L|ελθων εκεινος ελλεγξει τον κοσμων περι α=
+|L|μαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι
+|L|κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστε=
+|L|υουσιν εις εμε <V 10> περι [app][*]δη̣καιοσυνης[\*][C]δικαιοσυνης[\C][\app] δε οτι
+|L|προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεω=
+|F 158r|
+|L|ρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχον του κοσμου
+|L|τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλ=
+|L|λ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη ε=
+|L|κεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις
+|L|πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου α=
+|L|λλ οσα εαν ακουση λαλησει και τα ερχομενα α=
+|L|ναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου
+|L|ληψετε και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ
+|L|εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται
+|L|και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων
+|L|προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι
+|L|με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον
+|L|ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν
+|L|τι λαλει <V 19> εγνο ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν
+|L|και ειπεν αυτοις περι τουτω ζητειτε μετ α=
+|L|λληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις
+|L|ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε
+|L|αλλ [app][*]υ[\*][C]η[\C][\app] λυπη υμων εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη ο
+|L|οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης
+|L|οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει
+|L|της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος
+|L|εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην εχετε πα=
+|L|λιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρ=
+|L|δια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+|L|<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε
+|L|ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι ο εαν αιτη=
+|F 158v|
+|L|σητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+|L|<V 24> εως αρτι ουκ ητησασθε ουδεν εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα
+|L|υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροι=
+|L|μιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα ο=
+|L|τε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα
+|L|παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> ε=
+|L|ν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτη=
+|L|σεσθε και [app][*]ουκ εγω[\*][C]ου λεγω[\C][\app] υμιν οτι εγω ερωτησω τον
+|L|πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας
+|L|οτι υμεις εμε πεφιληκατε οτι εγω παρα
+|L|θυ̅ <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις
+|L|τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και
+|L|πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι
+|L|μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια [app][*]λαλεις[\*][C]λαλης[\C][\app]
+|L|και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν
+|L|οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις
+|L|σε ερωτα εκ τουτω πιστευωμεν οτι απο
+|L|θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πι=
+|L|στευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν
+|L|ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και
+|L|εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο
+|L|πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+|L|εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θλιψιν ε=
+|L|χετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσ=
+|L|μον <K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφ=
+|L|θαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπεν πε̅ρ
+|L|εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα
+|L|και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> και καθως εδω=
+|L|κας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν
+|L|ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιω=
+|L|νιον
+|F 159r|
+|L|<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσι
+|L|σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας
+|L|ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ε=
+|L|τελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και
+|L|νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα [app][*]σεαυτο̣υ̣[\*][C]σεαυτω[\C][\app] τη δο=
+|L|ξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+|L|<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δε=
+|L|δωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι
+|L|αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκα=
+|L|σι <V 7> και εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι
+|L|παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι
+|L|δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν
+|L|αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευ=
+|L|σαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερω=
+|L|τω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι
+|L|ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν <V 10> και τα εμα παν=
+|L|τα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυ=
+|L|τοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν
+|L|τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ
+|L|αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους
+|L|δεδωκας μοι <V 12> εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων
+|L|απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη <V 13> νυν δε προ σε ερχομαι και
+|L|ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχοσιν την χα=
+|L|ραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω
+|L|δεδωκα τον λογον σου και ο κοσμος εμιση=
+|L|σεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου κα=
+|L|θως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω
+|L|ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τη=
+|L|ρησης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου
+|L|ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγι=
+|F 159v|
+|L|ασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αλη=
+|L|θεια εστι <V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον
+|L|καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ
+|L|αυτω εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν
+|L|ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων ερω=
+|L|τω μονον αλλα και περι παντων των πι=
+|L|στευοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα παν=
+|L|τες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι
+|L|ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πι=
+|L|στευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν
+|L|ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν
+|L|καθως ημιν εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν ε=
+|L|μοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσ=
+|L|κει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπη=
+|L|σας αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους
+|L|δεδωκας μοι θελω οπου ειμι εγω κακεινοι ω=
+|L|σι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην
+|L|ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ κα=
+|L|ταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος
+|L|σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν
+|L|οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρησα αυτοις το
+|L|ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγα=
+|L|πησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα
+|L|ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου
+|L|περαν του χειμαρρου των κενδρων οπου
+|L|ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθη=
+|L|ται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο
+|L|ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας
+|L|λαβων την σπειραν και εκ των φαρισαιων
+|L|και αρχιερεων υπηρετας ερχεται εκει
+|F 160r|
+|L|μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅
+|L|ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον ε=
+|L|ξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απε=
+|L|κριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο πα=
+|L|ραδιδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυ=
+|L|τοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και
+|L|επεσον χαμαι <V 7> παλιν επερωτησεν αυτους τι=
+|L|να ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν
+|L|εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα
+|L|πληρωθη ο λογος ον ειπον οτι ους δεδωκας μοι
+|L|ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πε=
+|L|τρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επε=
+|L|σε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν
+|L|αυτου το ωτιον το [app][*]δεξιω̣ν[\*][C]δεξιον[\C][\app] ην δε το ονομα τω
+|L|δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βα=
+|L|λε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτη=
+|L|ριον ο [app][*]δεδε̣κε[\*][C]δεδωκε[\C][\app] μοι ο πη̅ρ μου ου μη πιω αυτο
+|L|<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των
+|L|ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και
+|L|απηγαγον αυτον προς ανν̅αν {sic} πρωτον ην γαρ
+|L|πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του
+|L|ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευ=
+|L|σας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον α=
+|L|πολεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅
+|L|σιμων πετρος και ο αλλ̣ος μαθητης ο δε μα=
+|L|θητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και
+|L|συνηλθον τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+|L|<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυρα εξω εξηλ=
+|L|θεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω
+|L|αρχιερει
+|F 160v|
+|L|και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+|L|<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω
+|L|μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου
+|L|λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκησαν δε οι δου=
+|L|λοι και οι [app][*]υπε̣ι̣ρεται[\*][C]υπηρεται[\C][\app] ανθρακιαν πεποι=
+|L|ηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο
+|L|ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμε=
+|L|νομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτισε τον ιν̅
+|L|περι των μαθητων αυτου και περι της
+|L|διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω
+|L|παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παν=
+|L|τοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω
+|L|οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται
+|L|και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επε=
+|L|ρωτας επερωτησον τους ακηκοωτας
+|L|τι ελαλησα αυτοις [app][*]οι δε[\*][C]ιδε[\C][\app] ουτοι οιδασιν α ει=
+|L|πον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ηποντος [app][*]ταυτα δε
+|L|αυτου ειποντος[\*][C]&om;[\C][\app] εις των υπηρετων παρεστηκως
+|L|εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως απο=
+|L|κρινη τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει
+|L|κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κα=
+|L|κου ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλε δε αυ=
+|L|τον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον
+|L|αρχιερεα <V 25> ην δε ο πετρος εστως και [app][*]θερμε=
+|L|νομενος[\*][C]θερμαινομενος[\C][\app] ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των
+|L|μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ει=
+|L|πεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρ=
+|L|χιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πε=
+|L|τρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κη=
+|L|πω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος
+|L|και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν
+|F 161r|
+|L|τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον
+|L|ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραι=
+|L|τωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι
+|L|το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς
+|L|αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φερε=
+|L|τε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και
+|L|ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν
+|L|σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|L|λατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υ=
+|L|μων κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι
+|L|ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λο=
+|L|γος του ιυ̅ πληρωθη σημαινων ποιω θανατω
+|L|εμελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραι=
+|L|τοριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅
+|L|και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις
+|L|η αλλος σοι ειπεν περι εμου <V 35> απεκριθη ο πι=
+|L|λατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σοι εμοι τι εποι=
+|L|ησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμοι ουκ εστιν
+|L|εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου
+|L|ην η βασιλεια οι εμοι οι υπηρεται αν η εμοι ηγω=
+|L|νιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις
+|L|νυν δε η βασιλεια ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν
+|L|αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη
+|L|ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις του=
+|L|το γεγενημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον
+|L|ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της
+|L|αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο
+|L|πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων
+|L|παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και
+|F 161v|
+|L|λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39> εστι συνηθεια υμιν ινα ενα υμων απολυσω εν
+|L|τω πασχα βουλεσθε ουν ινα [app][*]υμω̣ν[\*][C]υμιν[\C][\app] απολυσω τον
+|L|βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν δε παλιν
+|L|παντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε
+|L|ο βαραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος
+|L|τον ιν̅ και εμαστιγωσεν <V 2> και οι στρατιωται πλε=
+|L|ξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου
+|L|την κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβα=
+|L|λον αυτω <V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον
+|L|χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν
+|L|αυτω ραπισματα <V 4> και εξηλθεν ουν παλιν ε=
+|L|ξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυ=
+|L|τον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν
+|L|ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων το ακανθι=
+|L|νον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λε=
+|L|γει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχι=
+|L|ερεις και [app][*]&om;[\*][C]οι[\C][\app] υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρω=
+|L|σον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβε=
+|L|τε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισ=
+|L|κω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιου=
+|L|δαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομων
+|L|υμων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅
+|L|εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον
+|L|τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις
+|L|το πραιτοριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν
+|L|ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν
+|L|αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι
+|L|εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απο=
+|L|λυσαι σε <V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ου=
+|L|δεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν
+|F 162r|
+|L|δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρ=
+|L|τιαν εχει <V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυ=
+|L|σαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες
+|L|εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος
+|L|πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω και=
+|L|σαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον
+|L|ηγαγον εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βημα=
+|L|τος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραι=
+|L|στι δε γαβαθα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα
+|L|ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε
+|L|ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον
+|L|στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλε=
+|L|α υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις
+|L|ουκ εχωμεν βασιλεα ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν
+|L|παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρε=
+|L|λαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> και βασταζων τον
+|L|στ̅ρον εαυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρα=
+|L|νιου τοπον ος λεγετε εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου
+|L|αυτον εσ̅τρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευ=
+|L|θεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε και
+|L|τιτλον ο πιλατος και επεθηκεν επι του στ̅ρου
+|L|ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασι=
+|L|λευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολ=
+|L|λοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο το=
+|L|πος της πολεως οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γε=
+|L|γραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι <V 21> ε=
+|L|λεγον ουν τω πιλατο οι αρχιερεις των ιουδαι=
+|L|ων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων <V 22> απε=
+|L|κριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν
+|L|στρατιωται οτε εσ̅τρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ι=
+|L|ματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη ε=
+|F 162v|
+|L|καστω στρατιωτι μερος και τον χιτωνα ην δε
+|L|ο χιτων αραφος εκ των ανοθεν υφαντον δι ο=
+|L|λου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυ=
+|L|τον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινοι εσται ινα
+|L|η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο
+|L|τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον
+|L|μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυ=
+|L|τα εποιησαν <V 25> ειστηκησαν δε παρα τω στ̅ρω του
+|L|ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου
+|L|μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη
+|L|<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστω=
+|L|τα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος
+|L|σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και α=
+|L|π εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυ=
+|L|την εις τα ιδια <V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα
+|L|ηδη [app][*]τετελεστε̣[\*][C]τετελεστα̣ι̣[\C][\app] περι αυτου ινα τελειωθη η γρα=
+|L|φη περι αυτου λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους
+|L|μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και
+|L|υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου
+|L|το στοματι <V 30> οτε δε ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπε τετε=
+|L|λεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε
+|L|το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου
+|L|τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη
+|L|ην ην γαρ μεγαλη ημερα εκεινου του σαββατου
+|L|ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτον
+|L|τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιω=
+|L|ται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκε=
+|L|λη και του αλλου του συ̅στρωθεντος αυτω <V 33> ε=
+|L|πι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τε=
+|L|θνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλ=
+|L|λ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν
+|F 163r|
+|L|ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+|L|<V 35> και ο εωρακος μεμαρτυρηκεν και αληθινη
+|L|εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος ειδεν οτι αλη=
+|L|θη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ
+|L|ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντρι=
+|L|βησεται απ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει
+|L|οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα ταυτα ηρω=
+|L|τησε τον πιλατον ο ιω̅σηφ {sic} ο απο αρι̣μαθαιας
+|L|ων βουλευτης του ιυ̅ κεκρυμενος δε δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅
+|L|και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε
+|L|το σωμα του ιυ̅ <V 39> ηλθεν ουν και νικοδημος ο ελ=
+|L|θων προς τον ιν̅ το πρωτον νυκτος φερων
+|L|μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν
+|L|οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος
+|L|εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν
+|L|τω τοπω οπου εσ̅τρωθη κηπος και εν τω
+|L|κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις
+|L|ετεθη <V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιου=
+|L|δαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον
+|L|ιν̅ <K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδα=
+|L|ληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνη=
+|L|μειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνη=
+|L|μειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει
+|L|ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημει=
+|L|ου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρ=
+|L|χοντο εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου
+|L|και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον
+|F 163v|
+|L|ον του πετρου και εισηλθε πρωτος εις το μνη=
+|L|μειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα ο=
+|L|θονια ου μεντοι εισηλθε <V 6> ερχεται ουν σιμων
+|L|πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το
+|L|μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα <V 7> και
+|L|το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα
+|L|των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυ=
+|L|λιγμενον [app][*]ει[\*][C]εις[\C][\app] ενα τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο
+|L|αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημει=
+|L|ον και ειδεν και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδει=
+|L|σαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρον αναστηναι
+|L|<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθη=
+|L|ται <V 11> μαρια δε ειστηκει προς το [app][*]μνημειω̣ν[\*][C]μνημειον[\C][\app] κλαιου=
+|L|σα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνη=
+|L|μειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις κα=
+|L|θεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα
+|L|προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει
+|L|αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδαμεν που
+|L|εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις
+|L|τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ η=
+|L|δει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τι=
+|L|να ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν
+|L|λεγει αυτω κε̅ συ εβαστασας αυτον ειπε μοι
+|L|που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω
+|L|ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς
+|L|τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελ=
+|L|φους μου και ειπε αυτους αναβαινω προς
+|L|τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μ̣ου και
+|L|θν̅ υμων
+|F 164r|
+|L|<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελουσα τοις
+|L|μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ει=
+|L|πεν αυτη <V 19> ουσης ουν οψειας τη ημερα εκεινη
+|L|τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισ=
+|L|μενων οπου ησαν οι μαθηται αυτου συνηγμε=
+|L|νοι δια των φοβων των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅
+|L|και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+|L|<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και
+|L|την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται
+|L|ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν
+|L|ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ
+|L|καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων ενε=
+|L|φυσησε και λεγει αυτοις λαβεται πν̅α αγιον <V 23> αν
+|L|τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις
+|L|αν τινων κρατητε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε
+|L|εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ου=
+|L|κ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυ=
+|L|τω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅
+|L|ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερ=
+|L|σιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω
+|L|τον δακτυλον μου εις τον τυπων των ηλων
+|L|και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν
+|L|αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω
+|L|παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θω=
+|L|μας μετ αυτου ερχεται ουν ο ις̅ των θυρων κε=
+|L|κλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν
+|L|ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμ̅α {sic} φερε τον
+|L|δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου
+|L|και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευ=
+|L|ραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+|L|<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅
+|F 164v|
+|L|μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με
+|L|πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πι=
+|L|στευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια
+|L|εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων μα=
+|L|θητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω
+|L|βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πι=
+|L|στευσηται οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα
+|L|πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι
+|L|αυτου <K 21><V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν παλιν ο
+|L|ις̅ τοις μαθηταις αυτου επι της θαλασσης
+|L|της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτος <V 2> η=
+|L|σαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγο=
+|L|μενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κα=
+|L|να της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου
+|L|και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει
+|L|αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγου=
+|L|σιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλ=
+|L|θον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και
+|L|εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωι=
+|L|ας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγια=
+|L|λον ου μεντοι ηδεισαν οτι ις̅ εστιν <V 5> λεγει ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον ε=
+|L|χετε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ις̅ [app][*]ει[\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του
+|L|πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν
+|L|και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του
+|L|πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης
+|L|[app][*]εκει[\*][C]εκεινος[\C][\app] ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων
+|L|ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον ε=
+|L|πενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος
+|L|και εβαλεν [app][*]αυτον[\*][C]εαυτον[\C][\app] εις την θαλασσαν <V 8> οι δε
+|F 165r|
+|L|αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ
+|L|ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πη=
+|L|χων διακοσιων συρωντες το δικτυον των
+|L|ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλε=
+|L|πουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον
+|L|επικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενε=
+|L|γκατε απο των οψαριων [app][*]ον[\*][C]ων[\C][\app] επιασατε νυν
+|L|<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον
+|L|επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον
+|L|πεντηκοντατριων και [app][*]τοσουτον[\*][C]τοσουτων[\C][\app] οντων
+|L|ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευ=
+|L|τε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μα=
+|L|θητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες ο=
+|L|τι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον
+|L|αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον
+|L|ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νε=
+|L|κρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πε=
+|L|τρω ο ις̅ σιμων ιων̅α {sic} αγαπας με πλει=
+|L|ον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι
+|L|φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου <V 16> λε=
+|L|γει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα α=
+|L|γαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι
+|L|φιλω σαι λεγει αυτω ποιμεναι τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα
+|L|φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν
+|L|αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω
+|L|κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φι=
+|L|λω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα
+|L|μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος
+|L|εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις
+|F 165v|
+|L|οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας
+|L|χειρας σου και αλλος σε ζωσει και εση ο=
+|L|που ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποι=
+|L|ω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων
+|L|λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο
+|L|[app][*]πεγ̣ος[\*][C]πετρος[\C][\app] βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅
+|L|ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δει=
+|L|πνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅
+|L|τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων ο
+|L|πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι
+|L|τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν
+|L|ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθη=
+|L|της εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν
+|L|αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυ=
+|L|τον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+|L|<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι
+|L|τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν
+|L|οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου <V 25> εστι δε
+|L|και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα
+|L|εαν γραφητε καθ εν ουδε
+|L|αυτον οιμαι τον κοσ=
+|L|μον χωρη=
+|L|σαι
+|L|τα γραφομενα βιβλια αμην <K 22><V 0> {om}
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_317970/04_317970_acm_merged.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_317970/04_317970_acm_merged.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_317970/04_317970_acm_merged.txt 2013-03-03 14:13:20 UTC (rev 263)
@@ -0,0 +1,2132 @@
+{Status:
+G-A Number: 1797
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 133r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: ACM
+Transcription begun: 19.12.12
+Transcription finished: 18.1.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 No
+
+ Other remarks:
+12.45 whole verse omitted }
+
+|F 133r|
+|L|<B 04><K 0><V 0> το κατα ιω(αννην) αγιον ευα(γγελιον) κε(φαλαιον) [num]a[\num]
+|L|{-ed- Lectionary heading.}
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅
+|L|και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον
+|L|θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου
+|L|εγενετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και
+|L|η ζωη ην το φως των αν̅ων <V 5> και το φως εν
+|L|τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτον ου κατε=
+|L|λαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα
+|L|θυ̅ ονομα αυτω ιω̅αννης {sic} <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρ=
+|L|τυριαν ινα μαρτυρησει περι του φωτος ινα
+|L|παντες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος
+|L|το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+|L|<V 9> ην το φως το [app][*]αλληθινον[\*][C]αληθινον[\C][\app] ο φωτιζει παντα
+|L|αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω
+|L|ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος
+|L|αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι
+|L|αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον
+|L|εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι
+|L|τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ου=
+|L|κ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος
+|L|ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεν=
+|L|νηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκη=
+|F 133v|
+|L|νωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χα=
+|L|ριτος και αληθειας <V 15> ιω̅αννης {sic} μαρτυρει περι
+|L|αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο
+|L|οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγο=
+|L|νεν οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του πληρωμα=
+|L|τος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν
+|L|αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδο=
+|L|θη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅
+|L|ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων
+|L|εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και
+|L|αυτη εστιν η μαρτυρια ιω̅ οτι απεστειλαν οι ιου=
+|L|δαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας
+|L|ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ομολογη=
+|L|σε και ουκ ηρνησατο και ομολογησε οτι ουκ ει=
+|L|μι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας
+|L|ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και [app][*]α=
+|L|πεκρ[ill]1[\ill]θη[\*][C]απεκριθη[\C][\app] ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα απο=
+|L|κρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις
+|L|περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη
+|L|ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν
+|L|ησαιας ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι η=
+|L|σαν εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυ=
+|L|τον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ου=
+|L|κ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης <V 26> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ιω̅ λεγων εγω βαπτιζω εν υ=
+|L|δατι μεσος δε υμων εστικεν ον υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος
+|L|ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος
+|L|ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδημα=
+|L|τος <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του
+|F 134r|
+|L|ιορδανου οπου ην ο ιω̅αννης {sic} βαπτιζων <V 29> τη
+|L|επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον
+|L|και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτι=
+|L|αν του κοσμου <V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπι=
+|L|σω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν ο=
+|L|τι πρωτος μου η <V 31> καγω ουκ ι̣δειν αυτον αλλ ινα
+|L|φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδα=
+|L|τι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιω̅αννης {sic} λεγων
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περι=
+|L|στεραν εξ ου̅νου και εμεινεν̣ επ αυτον <V 33> καγω ουκ η=
+|L|δειν αυτον αλλ ο πεμ̣ψας με βαπτιζειν εν υδα=
+|L|τι εκεινος μοι ειπεν ε̣φ ον αν ιδης το πν̅α κα=
+|L|ταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο
+|L|βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και με=
+|L|μαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅ <V 35> τη επαυ=
+|L|ριον παλιν ειστηκει ο ιω̅αννης {sic} και εκ των μα=
+|L|θητων αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περι=
+|L|πατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν
+|L|αυτου οι μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν
+|L|τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους
+|L|ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε
+|L|ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον
+|L|διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε
+|L|και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και πα=
+|L|ρ αυτου εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην
+|L|ως δεκατη <V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμω=
+|L|νος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων
+|L|παρα ιω̅αννου {sic} και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ι=
+|L|διον σιμονα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον
+|L|μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν
+|F 134v|
+|L|αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ε=
+|L|φη συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κη=
+|L|φας ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριον η=
+|L|θελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισ=
+|L|κει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι <V 44> ην
+|L|δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως
+|L|ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φιλι̅ππος {sic} τον να=
+|L|θα̅ναηλ {sic} και λεγει αυτω ον εγραψε μωυσης εν τω
+|L|νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅
+|L|του ιωσηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυ=
+|L|τω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον
+|L|ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ει=
+|L|δεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυ=
+|L|τον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραη=
+|L|λιτης εν ω δολος ουκ εστιν <V 48> λεγει αυτω ναθανα=
+|L|ηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα
+|L|υπο την συκην ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθανα=
+|L|ηλ και ειπεν αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅
+|L|συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκα=
+|L|τω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+|L|<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρ=
+|L|τι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγε=
+|L|λους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινον=
+|L|τας επι τον υιον του αν̅ου <K 2><V 1> και τη ημερα τη
+|L|τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και
+|L|ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και
+|L|οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερη=
+|L|σαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσιν <V 4> λεγει [app][*]αυτη̣[\*][C]αυτω[\C][\app] ο ις̅ τι εμοι και
+|L|σοι
+|F 135r|
+|L|γυναι ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου [app][*]της[\*][C]τοις[\C][\app]
+|L|διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε
+|L|εκει υδριαι [app][*]αληθηναι[\*][C]ληθηναι[\C][\app] εξ κειμεναι κατα τον κα=
+|L|θαρισμων των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρη=
+|L|τας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υ=
+|L|δριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και
+|L|λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχι=
+|L|τρικλινω και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρι=
+|L|κλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκο=
+|L|τες το υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρχιτρικλι=
+|L|νος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον καλον
+|L|οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον
+|L|ελασσονα συ τετηρηκας τον καλον οινον εως
+|L|αρτι <V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των σημει=
+|L|ων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και [app][*]εφανερωσεν[\*][C]εφανερωσε[\C][\app]
+|L|την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερνα=
+|L|ουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται αυτου
+|L|και εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς ην
+|L|το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πολουντας
+|L|βοας και προβατα και περιστερας και τους
+|L|κερματιστας καθημενους <V 15> και ποιησας φρα=
+|L|γγελλιον εκ σχοινιων [app][*]παντες[\*][C]παντας[\C][\app] εξεβαλεν εκ του
+|L|ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των
+|L|κολυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπε=
+|L|ζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πω=
+|L|λουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιει=
+|L|τε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> ε=
+|L|μνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμε=
+|F 135v|
+|L|νον εστιν ο ζηλος του οικου κατεφαγεται με <V 18> α=
+|L|πεκριθησαν ουν ιουδαιοι και ειπον αυτω τι ση=
+|L|μειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και
+|L|εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν ιουδαι=
+|L|οι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο
+|L|ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μα=
+|L|θηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη
+|L|γραφη και το λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις
+|L|ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι
+|L|επιστευσαν εις αυτον θεωρουντες αυτου τα σημει=
+|L|α α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυ=
+|L|τοις δια το αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι
+|L|ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος
+|L|εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρ=
+|L|χων των ιουδαιων <V 2> ουτως ηλθε προς αυτον νυ=
+|L|κτος και ειπεν αυτω ραββι οιδας οτι απο
+|L|θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα
+|L|σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η
+|L|ο θς̅ [app][*]μετα του[\*][C]μετ αυτου[\C][\app] <V 3> απεκριθει ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν
+|L|ου δυνατε ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς
+|L|αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννη=
+|L|θηναι γερων ων μη δυναται εις [app][*]&om;[\*][C]τ(ην)[\C][\app] κοιλιαν της μρ̅ς
+|L|αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθει ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεν=
+|L|νηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν
+|L|εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ
+|F 136r|
+|L|της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του
+|L|πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασεις οτι ειπον σοι δει υμα̣ς̣
+|L|γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει
+|L|και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας
+|L|ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας
+|L|ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδη=
+|L|μος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γε=
+|L|νεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο
+|L|διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+|L|<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και
+|L|ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυρι=
+|L|αν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν
+|L|και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα ου̅νια
+|L|πιστευσεται <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου=
+|L|ρανον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υιος του
+|L|αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μωυσης
+|L|υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθη=
+|L|ναι δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πιστευων εις
+|L|αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 16> ου=
+|L|τως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον
+|L|υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο
+|L|πιστευων εις αυτον μη απολητα̣ι̣ αλλ εχη ζω=
+|L|ην αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον
+|L|αυτου ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη
+|L|ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρι=
+|L|νετε οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονο=
+|L|γενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι
+|L|το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπη=
+|L|σαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ
+|L|πονηρα αυτων τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυ=
+|L|λα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται
+|F 136v|
+|L|προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+|L|<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν
+|L|ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μα=
+|L|θηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διε=
+|L|τριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και
+|L|ιω̅αννης {sic} βαπτιζων εν αινων εγγυς του σα=
+|L|λημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγενον=
+|L|το και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημε=
+|L|νον εις την φυλακην ο ιωα̅ννης {sic} <V 25> εγενοντο ουν
+|L|ζητησις εκ των μαθητων ιω̅αννου {sic} μετα ιουδαιον
+|L|περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν
+|L|του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος
+|L|βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+|L|<V 27> απεκριθη ιω̅ και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμ=
+|L|βανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του
+|L|ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ει=
+|L|μι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσ=
+|L|θεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο
+|L|δε φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων αυτου
+|L|χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν
+|L|η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δει αυξανην
+|L|εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος επα=
+|L|νω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι
+|L|και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος
+|L|επανω παντων εστι <V 32> και ο εωρακε και ηκου=
+|L|σε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ου=
+|L|δεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν
+|L|εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απε=
+|L|στειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλη ου γαρ εκ
+|F 137r|
+|L|μετρων διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον
+|L|υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πι=
+|L|στευων εις [app][*][ill]2[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε α=
+|L|πειθων τω υιω ουκ οψεται την ζωην αλλ η ορ=
+|L|γη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι η=
+|L|κουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας
+|L|[app][*]ποιη[\*][C]ποιει[\C][\app] και βαπτιζει η ιω̅ <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος
+|L|ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε
+|L|την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαριας <V 5> ερ=
+|L|χεται ουν εις πολιν της σαμαριας λεγομενην συ=
+|L|χαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ι=
+|L|ωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ
+|L|ο ουν ις̅ καικοπιακως εκ της οδοιποριας
+|L|εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει
+|L|εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι
+|L|υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι ποιειν <V 8> οι γαρ μα=
+|L|θηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν ινα
+|L|τροφας αγορασωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμα=
+|L|ρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου ποι=
+|L|ειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ
+|L|συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του
+|L|θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν
+|L|ητησας αυτον και εδωκε σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει
+|L|αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ
+|L|εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη
+|L|συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν
+|L|ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και
+|L|οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου <V 13> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ
+|F 137v|
+|L|του υδατος τουτου <V 14> ου εγω δωσω αυτω γενησεται
+|L|εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο
+|L|το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αν=
+|L|τλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα
+|L|σου και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και
+|L|ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ει=
+|L|πας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ ανδρας
+|L|εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο α=
+|L|ληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω ο=
+|L|τι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει του=
+|L|τω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιλ̅ημ=
+|L|μοις {sic} εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα ο=
+|L|τε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις
+|L|προσκυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε
+|L|ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν
+|L|οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται
+|L|ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινη προσκυνη=
+|L|ται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αλη=
+|L|θεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσ=
+|L|κυνουντας αυτον <V 24> εν πν̅ι και αληθεια δει προσ=
+|L|κυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερ=
+|L|χεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος ανα=
+|L|γγελει ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο
+|L|λαλων σοι <V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται
+|L|αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει
+|L|ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυ=
+|L|της <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και
+|L|απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+|L|<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποι=
+|L|ησα
+|F 138r|
+|L|μητοι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθεν εκ της πολεως
+|L|και ηρχοτο προς αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρω=
+|L|των αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+|L|<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υ=
+|L|μεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλ=
+|L|ληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα πιω το θελημα του
+|L|πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+|L|<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι τετραμηνος εστιν και ο θεριμος
+|L|ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους
+|L|υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι
+|L|προς θερισμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον
+|L|λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον
+|L|ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν
+|L|γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν
+|L|ο σπειρων και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα
+|L|υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλ=
+|L|λοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων
+|L|εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πο=
+|L|λλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια τον
+|L|λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι
+|L|παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυ=
+|L|τον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυ=
+|L|τοις και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω
+|L|πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη
+|L|τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν
+|L|πιστευωμεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδα=
+|L|μεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου
+|L|ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκει=
+|L|θεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ
+|L|ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ι=
+|F 138v|
+|L|δι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαι=
+|L|αν εδεξαντο ουν αυτον οι γαλιλαιοι παντα ε=
+|L|ωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη
+|L|εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλ=
+|L|θεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας
+|L|οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βα=
+|L|σιλικος ου ο υιος ησθενει εν καρπερναουμ
+|L|<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις
+|L|την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και η=
+|L|ρωτα αυτον ινα καταβη και ιασητε αυτου τον
+|L|υιον εμελλεν γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν
+|L|ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ι=
+|L|δητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασι=
+|L|λεικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το
+|L|παιδιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος
+|L|σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν
+|L|αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου κατα=
+|L|βαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω
+|L|και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη <V 52> ε=
+|L|πυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτε=
+|L|ρον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδο=
+|L|μην αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ ο=
+|L|τι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο
+|L|υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος̣ και η οικια
+|L|αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαι=
+|L|αν <K 5><V 1> μετα ταυτα η εορτη των ιουδαιων και ανε=
+|L|βη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις
+|L|επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγο=
+|L|μενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στωας εχο̣υ=
+|L|σα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των
+|F 139r|
+|L|ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκ=
+|L|δεχομενων την τουτου υδατος κινησιν <V 4> αγγε=
+|L|λος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμ=
+|L|βηθρα και εταρασσετο το υδωρ ο ουν πρω=
+|L|τος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγι=
+|L|ης εγενετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+|L|<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη
+|L|εχων εν τη ασθενεια <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατα=
+|L|κειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον ε=
+|L|χει λεγει αυτω θελης υγιης γενεσθαι <V 7> απε=
+|L|κριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα
+|L|οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμ=
+|L|βηθραν εν ω δε ερχομαι αλλος προ εμου
+|L|καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κρα=
+|L|ββατον σου και περιπατει <V 9> και ευθεως εγενετο
+|L|υγιης ο αν̅ος και [app][*]αιρε[\*][C]ηρε[\C][\app] τον κραββατον αυτου και περι=
+|L|επατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ε=
+|L|λεγον ουν ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββα=
+|L|τον εστιν ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον <V 11> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ει=
+|L|πεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 12> ηρωτησαν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπον σοι αρον
+|L|τον κραββατον σου και περιπατει <V 13> ο δε ιαθεις
+|L|ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος
+|L|εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν
+|L|τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας
+|L|μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενη=
+|L|ται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι ις̅ εστιν αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο
+|L|εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυ=
+|L|τον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν τω σαβ=
+|F 139v|
+|L|βατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου
+|L|εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια του=
+|L|το ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+|L|οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α
+|L|ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτω ποιων τον θν̅ <V 19> α=
+|L|πεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ου δυναται ο υιος αφ εαυτου ποιειν ου=
+|L|δεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ
+|L|αν εκεινος [app][*]ποιο̣[ill]υν[\ill]τα[\*][C]ποιη ταυτα[\C][\app] και ο υς̅ [app][*]ο̣[ill]3-4[\ill]ω̣ς[\*][C]ομοιως[\C][\app] ποι=
+|L|ει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν
+|L|αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει
+|L|αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και [app][*]ζωοποιη[\*][C]ζωοποιει[\C][\app]
+|L|ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ
+|L|ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν
+|L|δεδωκεν τω υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον
+|L|καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον ου
+|L|τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πι=
+|L|στευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και
+|L|εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του
+|L|θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακου=
+|L|σονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαν=
+|L|τες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν
+|L|εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν ε=
+|L|αυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποι=
+|L|ειν οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι
+|L|ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις
+|L|ακουσονται της φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσον=
+|L|ται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζω=
+|L|ης
+|F 140r|
+|L|οι δε τα φαυλα πραξαντες οις αναστασιν κρισεως
+|L|<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως
+|L|ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν ο=
+|L|τι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι
+|L|εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν [app][*]αληθη̣ς[\*][C]αληθεις[\C][\app] <V 32> αλλ ε=
+|L|στιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις α=
+|L|πεσταλκατε προς ιω̅ και μεμαρτυρηκε τη αλη=
+|L|θεια <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανο
+|L|αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην
+|L|ο λυχνος ο καιομενος και [app][*]φαινον[\*][C]φαινων[\C][\app] υμεις δε ηθελη=
+|L|σατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+|L|<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζονα του ιω̅αννου {sic}
+|L|τα εργα α δ̣εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα
+|L|αυτα τα εργα α εγω ποιω [app][*]μαρτυρι[\*][C]μαρτυρει[\C][\app] περι εμου ο=
+|L|τι ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|αυτος μεμαρτυρικε περι εμου [app][*]ωτε[\*][C]ουτε[\C][\app] φωνην
+|L|αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου ε=
+|L|ωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα
+|L|εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτο υμεις ου
+|L|πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκει=
+|L|τε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι ει=
+|L|σιν αι [app][*]μαρτυρουσι̣ν̣[\*][C]μαρτυρουσαι[\C][\app] περι εμου <V 40> και ου θελετε ελ=
+|L|θειν προς με ινα ζωην αιωνιον εχητε <V 41> δοξαν πα=
+|L|ρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την α=
+|L|γαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα
+|L|εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με
+|L|εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι [app][*]των[\*][C]τω[\C][\app] ιδιω εκεινον
+|L|ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε πιστευσαι δοξαν παρα αλ=
+|L|ληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του
+|F 140v|
+|L|μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατη=
+|L|γορησω [app][*]υμιν[\*][C]υμων[\C][\app] προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγω=
+|L|ρων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ
+|L|επιστευετε μωυσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ
+|L|εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε γαρ τοις εκεινου γραμ=
+|L|μασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν
+|L|πιστευετε <K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν
+|L|της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+|L|<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρακαν
+|L|αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο με=
+|L|τα των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα
+|L|εορτη των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους ο=
+|L|φαλμους αυτου και θεασαμενος οτι πολυς ο=
+|L|χλος ερχετε προς αυτον λεγει προς τον φι=
+|L|λιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγω=
+|L|σιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυ=
+|L|τος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω
+|L|φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτι ουκ αρ=
+|L|κουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λα=
+|L|βη <V 8> λεγει ουν αυτω εις εκ των μαθητων ανδρεας
+|L|ο αδελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριον
+|L|εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο
+|L|οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε
+|L|δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε
+|L|χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι
+|L|ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ε=
+|L|λαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας δι=
+|L|εδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις α=
+|L|νακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων ο=
+|L|σον ηθελων <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις
+|F 141r|
+|L|μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισευσαντα
+|L|κλασματα ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον και
+|L|εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ
+|L|των πεντε αρτων των κριθινων α επερισευ=
+|L|σε τοις βεβρωκοσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποι=
+|L|ησεν σημειον ο ις̅ ελεγον ουτος εστιν αληθως ο
+|L|προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον <V 15> ις̅
+|L|ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν
+|L|αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχω=
+|L|ρησεν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψειας
+|L|εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θα=
+|L|λασσαν <V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο
+|L|περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και
+|L|σκοτεια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς
+|L|αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνε=
+|L|οντος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιου
+|L|εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον
+|L|ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και
+|L|εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον
+|L|ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το
+|L|πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον <V 22> τη
+|L|[app][*]επαυ[\*][C]επαυριον[\C][\app] ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασ=
+|L|σης ειδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκη ει
+|L|μη εν εκεινο εις ο και ανεβησαν οι μαθηται
+|L|αυτου και οτι ου συνηλθε τοις μαθηταις
+|L|αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι
+|L|μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε [app][*][ill]2[\ill]λ̣θε[\*][C]ηλθε[\C][\app]
+|L|πλοιαρια εκ [app][*]τ[ill]1[\ill]σβεριαδος[\*][C]τισβεριαδος[\C][\app] εγγυς του
+|L|τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαν=
+|L|τος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν
+|F 141v|
+|L|εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις
+|L|τα πλοια και [app][*]ηλθε̣ν[\*][C]ηλθον[\C][\app] εις καπερναουμ ζητουν=
+|L|τες τον ιν̅ <V 25> και ευροντες τον ιν̅ περαν της θα=
+|L|λασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγο=
+|L|νας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ζητειτε ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι
+|L|εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργα=
+|L|ζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα
+|L|την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην
+|L|ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσ=
+|L|φραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι [app][*]ποιου[\*][C]ποιουμεν[\C][\app]
+|L|ινα εργαζομενοι τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ι=
+|L|να [app][*][ill]6-8[\ill]ητε[\*][C]πιστευσητε[\C][\app] εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον
+|L|ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν και
+|L|πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων
+|L|το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγρα=
+|L|μμενον αρτον ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου
+|L|μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του
+|L|ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην
+|L|τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε
+|L|δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς
+|L|με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη
+|L|διψησει πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και ε=
+|L|ωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι
+|L|μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον
+|L|προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβη=
+|F 142r|
+|L|κα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το ε=
+|L|μον αλλα το θελημα του πεμψαντος με <V 39> πρ̅ς
+|L|ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλ=
+|L|λα αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 40> ουτω γαρ
+|L|εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα πας
+|L|ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη
+|L|ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσ=
+|L|χατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι ειπεν οτι εγω ειμι ο αρτος ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅
+|L|ιω̅σηφ {sic} ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την
+|L|μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βεβηκα <V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|μη γογγυζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελ=
+|L|θειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελ=
+|L|κυση αυτον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη η=
+|L|μερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις
+|L|και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο α=
+|L|κουων παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς
+|L|με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων
+|L|παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αι=
+|L|ωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων
+|L|εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ου=
+|L|τος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ι=
+|L|να τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο
+|L|αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου εαν τις φαγη εκ του=
+|L|του του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρ=
+|L|τος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω
+|L|υπερ της του κοσμωυ ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι
+|L|ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυνατ̣αι
+|F 142v|
+|L|ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν
+|L|αυτοις αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε
+|L|[app][*]της̣[\*][C]την[\C][\app] σαρκα του υιου του αν̅ου και [app][*]πο̣ι̣ητε[\*][C]πιητε[\C][\app] αυτου
+|L|το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζω=
+|L|ην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις
+|L|και το αιμα μου αληθως εστι πωσις <V 56> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και πινων μου [app][*]ιο[\*][C]το[\C][\app] αιμα εν εμοι
+|L|μενοι καγω εν αυτω <V 57> καθως απεστειλε μοι ο ζων
+|L|πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων
+|L|με κακεινος ζησεται δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο
+|L|αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως ε=
+|L|φαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον
+|L|ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον
+|L|αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων
+|L|εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες
+|L|εκ των μαθητων αυτου ειπον κληρος εστιν
+|L|ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ει=
+|L|δως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι
+|L|τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο
+|L|υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον
+|L|του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+|L|<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφε=
+|L|λει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α
+|L|εστιν <V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων οι ου πιστευουσιν η=
+|L|δει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευον=
+|L|τες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ε=
+|L|λεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται
+|L|προς με εαν μη η δεδομενον εκ του πρ̅ς
+|L|μου <V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των [app][*][ill]4[\ill]=
+|F 143r|
+|L|των[\*][C]μαθητων[\C][\app] αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου πε=
+|L|ριεπατουν <V 67> ειπεν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υ=
+|L|μεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη ουν αυτω σι=
+|L|μων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρη=
+|L|ματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπι=
+|L|στευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του
+|L|θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ει=
+|L|πεν ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην
+|L|και εξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ι=
+|L|ουδα σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμε=
+|L|λλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδε=
+|L|κα <K 7><V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γα=
+|L|λιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπα=
+|L|τειν οτι [app][*]ε[ill]1[\ill]ν̣ζητουν[\*][C]εζητουν[\C][\app] αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+|L|<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπη=
+|L|για <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου με=
+|L|ταβηθει εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν
+|L|ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου
+|L|α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζη=
+|L|τει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις
+|L|φανερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι
+|L|αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε
+|L|καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου
+|L|δυνατε ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει
+|L|οτι εγω μαρτυρω περι αυτου [app][*]ο[\*][C]οτ(ι)[\C][\app] τα εργα αυτου
+|L|πονηρα εστιν <V 8> υμεις δε αναβητε εις την εορ=
+|L|την ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορ=
+|L|την ταυτην οτι ο κερος ο εμος ουπω πε=
+|L|πληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμει=
+|L|νεν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελ=
+|F 143v|
+|L|φοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην
+|L|ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαι=
+|L|οι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που
+|L|εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυ=
+|L|του ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγα=
+|L|θος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλα πλανα τον
+|L|οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει πε=
+|L|ρι αυτου δια τον φοβον τον ιουδαιων <V 14> ηδη δε
+|L|της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον
+|L|και εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι
+|L|λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη
+|L|μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και
+|L|ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν [app][*]εμοι[\*][C]εμη[\C][\app] αλλα του
+|L|πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης
+|L|προτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου
+|L|λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την [app][*]ιδο̣=
+|L|αν[\*][C]ιδιαν[\C][\app] [app][*][ill]5-6[\ill]ειν[\*][C]ζητειν[\C][\app] ο δε ζητων την δοξαν του πεμ=
+|L|ψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια
+|L|εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον
+|L|τι με ζητειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο ο=
+|L|χλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζη=
+|L|τει αποκτειναι <V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις εν εργον εποιησα και παντες [app][*]θαυ=
+|L|μαζ[ill]3-4[\ill][\*][C]θαυμαζετε[\C][\app] <V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υ=
+|L|μιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως
+|L|εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω
+|L|περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβα=
+|L|νει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος
+|L|μωσεος εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιη=
+|L|σα
+|F 144r|
+|L|εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν
+|L|κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον [app][*]&om;[\*][C]ουν[\C][\app] τινες εκ των ιεροσολυ=
+|L|μιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+|L|<V 26> και ιδε παρρησι λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν
+|L|μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ου=
+|L|τος εστιν αληθως ο χς̅ <V 27> [app][*]αλα[\*][C*]αλλα[\C*][\app] τουτον οιδαμεν πο=
+|L|θεν εστιν ο δε χς̅ οταν [app][*]ερχητ[ill]2[\ill][\*][C]ερχητα̣ι̣[\C][\app] ουδεις γινωσ=
+|L|κει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασ=
+|L|κων ο ις̅ και λεγει καμε οιδατε και οιδατε πο=
+|L|θεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν
+|L|αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος
+|L|με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και
+|L|ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω
+|L|εληλυθεν η ωρα αυτου <V 31> πολλοι δε εκ του οχλου
+|L|επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελ=
+|L|θη μητοι πλειονα τουτου σημεια ποιησει ων
+|L|ουτος εποιησεν <V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του ο=
+|L|χλου γογγυζοντες περι αυτου ταυτα και α=
+|L|πεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχι=
+|L|ερεις ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι
+|L|μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς
+|L|τον πεμψαντα με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευ=
+|L|ρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελ=
+|L|θειν <V 35> ειπον ουν ιουδαιοι προς εαυτους που
+|L|ουτος μελλει πορευεσθαι οτι υμεις ουχ ευρη=
+|L|σωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελ=
+|L|ληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους
+|L|ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζη=
+|L|τησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη ημερα
+|F 144v|
+|L|τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξεν λε=
+|L|γων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+|L|<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποτα=
+|L|μοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζων=
+|L|τος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον
+|L|λαμβανειν οι πιστευωντες εις αυτον ουπω γαρ ην
+|L|πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν
+|L|εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον ου=
+|L|τος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη εκ της γαλιλαιας
+|L|ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν εκ του σπερ=
+|L|ματος δα̅δ και απο βιθλεεμ της κωμης ο=
+|L|που ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω
+|L|εγενετο δι αυτον <V 44> αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον
+|L|τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους
+|L|αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις ε=
+|L|κεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν
+|L|οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος
+|L|ως ουτος αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρι=
+|L|σαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των
+|L|αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρι=
+|L|σαιων <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νο=
+|L|μον επικαταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος προς
+|L|αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων ε=
+|L|ξ αυτων <V 51> μη ο νομος υμων κρινει τον αν̅ον εαν
+|L|μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποι=
+|L|ει <V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ
+|L|εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προ=
+|L|φητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και α=
+|L|πηλθεν εκαστος εις τον οικον αυτου <K 8><V 1> και ο ις̅ ε=
+|L|πορευθη εις το ορος των ελαιων <V 2> ορθρου δε
+|F 145r|
+|L|παλιν βαθεως ηλθεν ο ις̅ εις το ιερον και πας
+|L|ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδι=
+|L|δασκεν αυτους <V 3> αγουσιν δε οι γραμματεις και
+|L|οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα επι μοιχει=
+|L|α κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν τω
+|L|μεσω <V 4> ειπον αυτω διδασκαλε ταυτην ευρομεν
+|L|επαυτοφορω μοιχευομενην <V 5> εν δε τω νομω
+|L|υμων μωυσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθα=
+|L|ζειν συ ουν τι λεγεις <V 6> τουτο δε ελεγον πειρα=
+|L|ζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κατ αυ=
+|L|του ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν
+|L|εις την γην μη προσποιουμενος <V 7> ως δε επεμε=
+|L|νον επερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς
+|L|αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος βαλε=
+|L|το λιθον επ αυτην <V 8> και παλιν κατο κυψας εγρα=
+|L|φεν εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της
+|L|συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχετο εις καθεις
+|L|αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων εως των
+|L|εσχατων και κατελειφθη μονος ο ις̅ και η γυ=
+|L|νη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα
+|L|θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη
+|L|που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κα=
+|L|τεκρινεν <V 11> ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω
+|L|σε κατακρινω πορευου απο του νυν και μηκε=
+|L|τι αμαρτανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησεν
+|L|λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων
+|L|εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει
+|L|το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαι=
+|L|οι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου
+|L|ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθεις εστιν
+|F 145v|
+|L|η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που
+|L|υπαγω υμεις ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που
+|L|υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου
+|L|κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η [app][*]κρισης[\*][C]κρισις[\C][\app] η
+|L|εμοι αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμετε=
+|L|ρω [app][*]γεγραπτε̣ι̣[\*][C]γεγραπτα̣ι̣[\C][\app] οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης
+|L|εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και
+|L|μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον
+|L|ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπε ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει
+|L|εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν <V 20> ταυτα
+|L|τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακι=
+|L|ω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυ=
+|L|τον οτι ουπω εληλυθεν η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν
+|L|παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με
+|L|και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν ιουδαι=
+|L|οι μητοι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπα=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν αυτοις υμεις
+|L|εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του
+|L|κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου του=
+|L|του <V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις α=
+|L|μαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+|L|<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο
+|L|πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ
+|L|αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι
+|L|τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν
+|L|υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι ε=
+|L|γω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα κα=
+|F 146r|
+|L|θως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμ=
+|L|ψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ ο=
+|L|τι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυ=
+|L|του λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν
+|L|ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαι=
+|L|ους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αλη=
+|L|θως [app]μ[*][ill]εινητ[\ill]αι[\*][C]μαθηται[\C][\app] μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αλη=
+|L|θειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω σπερμα αβ̅ρααμ {sic} εσμεν και ουδενι
+|L|δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ε=
+|L|λευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτι=
+|L|αν δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει
+|L|εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιω=
+|L|να <V 36> εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευ=
+|L|θεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρ̅ααμ {sic} εστε αλ=
+|L|λα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος
+|L|ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου
+|L|λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς
+|L|υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω
+|L|ο πη̅ρ υμων αβρ̅ααμ {sic} εστε λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα
+|L|του αβρ̅ααμ {sic} ειτε τα εργα του αβρ̅ααμ {sic} εποιει=
+|L|τε αν <V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον
+|L|ος την αληθειαν υμιν [app][*]λελακα[\*][C]λελαληκα[\C][\app] ην ηκουσα παρα
+|L|του θυ̅ τουτω αβρ̅ααμ {sic} ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιει=
+|L|τε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω υμεις
+|L|εκ πορνειας ου [app][*]γεγενημεθα[\*][C]γεγεννημεθα[\C][\app] ενα πρ̅α εχομεν τον
+|L|θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην
+|L|ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον
+|L|και ηκω ου γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκει=
+|L|νος με απεστειλεν <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου
+|F 146v|
+|L|γινωσκετε οτι ου δυνασθε [app][*]ακουειν[\*][C]ακουην[\C][\app] τον λογον τον
+|L|εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας
+|L|επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκει=
+|L|νος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη
+|L|αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυ=
+|L|τω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει ο=
+|L|τι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την α=
+|L|ληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> της εξ υμων ελεγ=
+|L|χει με περι αμαρτιας ει δε αληθεια λεγω δια=
+|L|τι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρημα=
+|L|τα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε ο=
+|L|τι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν οι ιου=
+|L|δαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις
+|L|οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη
+|L|ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α
+|L|μου και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω
+|L|την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τη=
+|L|ρηση θανατον εις τον αιωνα ου μη θεωρησει
+|L|<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι
+|L|δαιμονιον εχεις αβρ̅ααμ {sic} απεθανεν και οι προ=
+|L|φηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρη=
+|L|ση ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα <V 53> μη συ
+|L|μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρ̅ααμ {sic} οστις απε=
+|L|θανε και οι προφηται απεθανον τινα σε=
+|L|αυτον ποιεις <V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξαζω
+|L|εμαυτον η [app][*]δοξαν ουδεν[\*][C]δοξα μου ουδεν[\C][\app] εστιν εστιν ο πη̅ρ μου
+|L|ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων
+|L|εστι <V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυ=
+|L|τον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι
+|L|ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον
+|F 147r|
+|L|λογον αυτου τηρω <V 56> αβρ̅ααμ {sic} ο πη̅ρ ημων ηγαλ=
+|L|λιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν
+|L|και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεν=
+|L|τηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρ̅ααμ {sic} εωρα=
+|L|κας <V 58> και ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν πριν αβρ̅ααμ {sic} γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν
+|L|ουν λιθους ινα βαλουσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη
+|L|και εξηλθεν εκ του ιερου διελθον δια μεσου
+|L|αυτων και παρηγεν ουτως <K 9><V 1> και παραγων ει=
+|L|δεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυ=
+|L|τον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις η=
+|L|μαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεν=
+|L|νηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ου=
+|L|τε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα ερ=
+|L|γα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα
+|L|του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται
+|L|νυξ οτε ουδεις [app][*]δυνατε̣ι̣[\*][C]δυνατα̣ι̣[\C][\app] εργαζεσθαι <V 5> οταν εν
+|L|τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ει=
+|L|πων επτυσε [app][*]χαμε̣ι̣[\*][C]χαμα̣ι̣[\C][\app] και εποιησε πηλον εκ
+|L|του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ειπεν αυτω
+|L|[app][*][ill]απελθων[\ill][\*][C]υ̣π̣α̣γε[\C][\app] νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλω=
+|L|αμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν
+|L|ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτο=
+|L|νες̣ και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτε
+|L|τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος
+|L|και [app][*]προσαιτον[\*][C]προσαιτων[\C][\app] <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν
+|L|αλλοι δε οτι ομοιος αυτου εστιν εκεινος ελε=
+|L|γεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεω=
+|L|χθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκει=
+|L|νος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιη=
+|L|σε
+|F 147v|
+|L|και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε
+|L|μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και
+|L|νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλε=
+|L|ψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οι=
+|L|δα <V 13> αγουσιν αυτο̣ν προς τους φαρισαιους τον
+|L|ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον
+|L|εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτησαν αυτον και οι φαρισαιοι
+|L|πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον ε=
+|L|πεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψα=
+|L|μην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων
+|L|τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα θυ̅ οτι τω
+|L|σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται
+|L|αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και
+|L|σχισμα ην αυτοις <V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ
+|L|τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευ=
+|L|σαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος
+|L|ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους
+|L|γονεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτων
+|L|αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις
+|L|λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλε=
+|L|πει <V 20> απεκριθησαν ουν αυτοις οι γονεις αυτου και
+|L|ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και ο=
+|L|τι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οι=
+|L|δαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους [app][*]οφ[ill]1-2[\ill]α[ill]1-2[\ill]μους[\*][C]οφθαλμους[\C][\app]
+|L|ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ε=
+|L|ρωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα
+|L|ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιου=
+|L|δαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα
+|L|εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος
+|F 148r|
+|L|γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλι=
+|L|κιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν εκ
+|L|δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω
+|L|δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι αν̅ος ουτος
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ει=
+|L|πεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι
+|L|τυφλος ων αρτι βλεπω <V 26> ειπον δε αυτω παλιν
+|L|τι εποιησεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους
+|L|<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ η=
+|L|κουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις
+|L|θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορη=
+|L|σαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου η=
+|L|μεις δε του μωσ̅εως {sic} εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδα=
+|L|μεν οτι μω̅σει {sic} λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ου=
+|L|κ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και
+|L|ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον [app][*]εστιν̣[\*][C]εστι ο̣τ̣ι̣[\C][\app]
+|L|υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξε μου
+|L|τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν γαρ οτι αμαρτω=
+|L|λον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβεις η
+|L|και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει <V 32> εκ
+|L|του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους
+|L|τυφλου γεγενημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα
+|L|θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθη̣ς
+|L|ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον
+|L|αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον ε=
+|L|ξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις
+|L|τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν
+|L|και τις εστιν ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυ=
+|L|τω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα
+|L|σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και
+|F 148v|
+|L|προσεκυνησεν αυτω <V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα
+|L|εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλε=
+|L|ποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι
+|L|γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων
+|L|ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη
+|L|και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυ=
+|L|φλοι ητε ουκ ειχεται αμαρτιαν νυν δε λεγε=
+|L|τε οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+|L|<K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια
+|L|της θυρας εις την αυλην των προβατων αλ=
+|L|λα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης
+|L|εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυ=
+|L|ρας ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο
+|L|θυρορος ανοιγει και τα προβατα της φω=
+|L|νης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα
+|L|καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα <V 4> και οταν
+|L|δε τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσ=
+|L|θεν αυτων πορευεται και τα προβατα
+|L|αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα
+|L|φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των
+|L|αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην την πα=
+|L|ροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ ε=
+|L|γνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν
+|L|παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων <V 8> παν=
+|L|τες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και
+|L|λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προ=
+|L|βατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις ει=
+|L|σελθη σωθησεται και εισελευσεται και ε=
+|L|ξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτεις
+|F 149r|
+|L|ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απο=
+|L|λεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισ=
+|L|σον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποι=
+|L|μην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ
+|L|των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων
+|L|ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θε=
+|L|ωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα
+|L|προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει
+|L|αυτα και σκορπιζει τα προβατα <V 13> ο δε μισ=
+|L|θωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελ=
+|L|λει αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο
+|L|ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και
+|L|γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσ=
+|L|κει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και
+|L|την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβα=
+|L|των <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ
+|L|της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και
+|L|της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται
+|L|μια ποιμνη εις ποιμην <V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με
+|L|αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα πα=
+|L|λιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου
+|L|αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν
+|L|εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λα=
+|L|βειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον πα=
+|L|ρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο
+|L|εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+|L|<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και
+|L|[app][*]μι̣ε̣ινεται[\*][C]μαινεται[\C][\app] τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον
+|L|ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου
+|L|μη δυναται δαιμονιον τυφλων οφθαλμους
+|L|ανοιγειν <V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσο=
+|L|λυμοις
+|F 149v|
+|L|και χειμων ην <V 23> [app][*]κε[\*][C]και[\C][\app] περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω
+|L|εν τη στωα σολομωνος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον
+|L|οι [app][*]ι[ill]3-4[\ill]οι[\*][C]ιουδαιοι[\C][\app] και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυ=
+|L|χην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρ=
+|L|ρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και
+|L|ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονο=
+|L|ματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+|L|<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προ=
+|L|βατων των εμων καθως ειπον υμιν <V 27> τα προ=
+|L|βατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω [app][*]ηνωσ=
+|L|κω[\*][C]γι̣νωσκω[\C][\app] αυτα και ακολουθουσι μοι <V 28> καγω ζωην αι=
+|L|ωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολλονται
+|L|εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ
+|L|της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μει=
+|L|ζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρ=
+|L|παζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και
+|L|ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους
+|L|οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ
+|L|του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργων λιθαζε=
+|L|ται με <V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λε=
+|L|γοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν
+|L|σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος
+|L|ων ποιεις [app][*]εα̣υ̣[\*][C*]σεαυτον[\C*][\app] θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων
+|L|εγω ειπα θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους
+|L|προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται
+|L|λυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απε=
+|L|στειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασ=
+|L|φημεις οτι ειπον οτι υιος του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου
+|L|ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+|F 150r|
+|L|<V 38> οι δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις
+|L|μου πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε ο=
+|L|τι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν παλιν
+|L|αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυ=
+|L|των <V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου
+|L|εις τον τοπον οπου ην ιω̅αννης {sic} το πρωτον βα=
+|L|πτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅αννης {sic} μεν [app][*][ill]σημειον[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν
+|L|ιω̅ περι τουτου αληθη ην <V 42> και επιστευσαν πο=
+|L|λλοι εκει εις αυτον <K 11><V 1> ην δε τις ασθενων λαζα=
+|L|ρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαρ̅ιας {sic} και
+|L|μα̅ρθας {sic} της αδελφης αυτης <V 2> ην δε μα̅ρια {sic}
+|L|η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους
+|L|ποδας αυτου ταις θριξιν εαυτης ης ο αδελ=
+|L|φος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν αι αδελ=
+|L|φαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασ=
+|L|θενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ πεν αυτη η ασθενεια ου=
+|L|κ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης
+|L|του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγα=
+|L|πα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυ=
+|L|της και τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασ=
+|L|θενει τοτε μεν [app][*][ill]5-6[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] εμεινεν εν ω ην τοπω
+|L|δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μα=
+|L|θηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν πα=
+|L|λιν <V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν
+|L|εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν
+|L|υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα
+|L|ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπα=
+|L|τη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως
+|L|του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περι=
+|F 150v|
+|L|πατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ου=
+|L|κ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο
+|L|λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητ(αι)
+|L|αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον
+|L|ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθη=
+|L|σεται <V 13> ειρηκει ο ις̅ περι του θανατου αυτου ε=
+|L|κεινοι δε εδο̣ξαν οτι περι της κοιμησεως
+|L|του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρ=
+|L|ρησια λαζαρος απεθανε <V 15> και χαιρω δι
+|L|υμας ινα πιστευσηται οτι ουκ ημην εκει αλ=
+|L|λα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγω=
+|L|μεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+|L|<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας
+|L|ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια
+|L|εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δε=
+|L|καπεντε <V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων ε=
+|L|ληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και
+|L|μαριαν ινα [app][*]παραμυθησα̣νται[\*][C]παραμυθησωνται[\C][\app] αυτας περι
+|L|του αδελφου αυτων <V 20> η μαρθα ουν ως ηκου=
+|L|σεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρι=
+|L|α δε εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν μαρθα
+|L|προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ
+|L|αν ετεθνηκει <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αι=
+|L|τηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ ανα=
+|L|στησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτω η μαρθα
+|L|οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη
+|L|εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η α=
+|L|ναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε
+|L|καν αποθανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων
+|L|και πιστευων εις εμε ου μη αποθανει εις
+|F 151r|
+|L|τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω
+|L|πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσ=
+|L|μον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε
+|L|και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λα=
+|L|θρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει
+|L|σε <V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται
+|L|προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κω=
+|L|μην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν
+|L|αυτον η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυ=
+|L|της εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην
+|L|ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και ε=
+|L|ξηλθε ηκολουθησαν αυτην λεγοντες οτι υ=
+|L|παγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν μα=
+|L|ρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον ε=
+|L|πεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω
+|L|κε̅ ει [app][*][ill]1-2[\ill]ς[\*][C]ης[\C][\app] ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφοι
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συ=
+|L|νελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενε=
+|L|βριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και
+|L|ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω
+|L|κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον
+|L|ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες
+|L|δε εξ αυτων ελεγον ουκ [app][*]ηδυν[ill]1-2[\ill]το[\*][C]ηδυνατο[\C][\app] ουτως ο ανοιξας
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα
+|L|και ουτος μη [app][*]αποθανε̣ι̣[\*][C]αποθανη[\C][\app] <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμω=
+|L|μενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε
+|L|σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅
+|L|αρατε τον λιθον λεγει αυτω η [app][*]αδελφ[ill]1-2[\ill][\*][C]αδελφη[\C][\app] του τεθνη=
+|L|κωτος μαρθα κε̅ ηδει οζει τεταρταιος γαρ
+|L|εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευ=
+|L|σης οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου
+|F 151v|
+|L|ην ο [app][*]τεθνηκο̣υ̣ς[\*][C]τεθνηκως[\C][\app] κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους
+|L|αυτου εις τον ου̅νον ανω και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω
+|L|σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε
+|L|μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα
+|L|ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και
+|L|ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λα=
+|L|ζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δε=
+|L|δεμενος τους ποδας και τας χειρας κειρι=
+|L|αις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδε=
+|L|το λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υ=
+|L|παγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθον=
+|L|τες προς την μαριαν και θεασαμενοι οσα
+|L|εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε
+|L|εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους
+|L|και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ε=
+|L|λεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα ση=
+|L|μεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον οντως παντες
+|L|πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρω=
+|L|μαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το
+|L|εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς
+|L|ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ου=
+|L|κ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμ=
+|L|φερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λα=
+|L|ου και μη ολον το εθνος αποληται <V 51> τουτο δε α=
+|L|φ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενι=
+|L|αυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν
+|L|ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ
+|L|του εθνους μονου αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅
+|L|τα διεσκορπισμενα [app][*]συναγαγε̣ι̣[\*][C]συναγαγη[\C][\app] εις εν <V 53> απ εκει=
+|L|νης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα α=
+|F 152r|
+|L|ποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια πε=
+|L|ριεπατη εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν
+|L|εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις ε=
+|L|φραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν με=
+|L|τα των μαθητων αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα
+|L|των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσο=
+|L|λυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα [app][*]α=
+|L|γνησοσιν[\*][C]αγνισοσιν[\C][\app] εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελε=
+|L|γον μετ αλληλων εν τω ιερο εστηκοτες τι δοκει
+|L|υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδωκεσαν
+|L|δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην
+|L|ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πια=
+|L|σωσιν αυτον <K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασ=
+|L|χα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος
+|L|ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 2> εποιησαν
+|L|ουν δειπνον αυτω εκει και η μαρθα διηκονει
+|L|ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυ=
+|L|τω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα μυρου λιτραν ναρδου
+|L|πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του
+|L|ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας
+|L|αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του
+|L|μυρου <V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας
+|L|σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παρα=
+|L|διδοναι <V 5> διατι τουτο μυρον ουκ επραθη διακο=
+|L|σιων δηναριων και εδωθη πτωχοις <V 6> ειπε
+|L|δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν
+|L|αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον
+|L|ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ αφες αυτη εις ημεραν του ενταφιασμου
+|L|μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παν=
+|L|τοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+|F 152v|
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι ε=
+|L|κει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα
+|L|και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λα=
+|L|ζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτο̣ν
+|L|υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+|L|<V 12> τη δε επαυριον οχλος πολυς ελθων εις την
+|L|εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιερο=
+|L|σολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και
+|L|εξηλθον εις απαντησιν αυτου και εκραζον
+|L|ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονομα=
+|L|τι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον
+|L|εκαθησεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου
+|L|ερχεται καθημενος επι πωλου ονου <V 16> ταυ=
+|L|τα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρω=
+|L|τον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν
+|L|οτι ταυτα εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> ε=
+|L|μαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτι τον
+|L|λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και η=
+|L|γειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υπην=
+|L|τησεν αυτω οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον
+|L|πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι
+|L|ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφε=
+|L|λειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου α=
+|L|πηλθε <V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των ανα=
+|L|βαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+|L|<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθ=
+|L|σαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λε=
+|L|γοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται
+|F 153r|
+|L|φιλ̅ιππος {sic} και λεγει τω ανδρ̅εα {sic} και παλιν
+|L|ανδρ̅εας {sic} και φιλι̅ππος {sic} λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε
+|L|ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγον εληλυθεν η
+|L|ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων
+|L|εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει ε=
+|L|αν δε αποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φι=
+|L|λων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μι=
+|L|σων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις
+|L|ζωην φυλαξει αυτην αιωνιον <V 26> εαν εμοι δι=
+|L|ακονη τις εμοι ακολουθειτο και οπου ειμι
+|L|εγω εκει και ο διακονος ο εμος εστω και εαν
+|L|τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν
+|L|η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ
+|L|σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια
+|L|τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ αγιε
+|L|δοξασον σου τω ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ
+|L|του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+|L|<V 29> ο ουν οχλος εστως και ακουσας ελεγε βροντην
+|L|γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαλη=
+|L|κεν <V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυ=
+|L|τη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις
+|L|εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσ=
+|L|μου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω εαν υψω=
+|L|θω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυ=
+|L|τον <V 33> τουτο δε ελεγεν [app][*]σημενων[\*][C]σημαινων[\C][\app] ποιω θανα=
+|L|τω εμελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυ=
+|L|τω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου
+|L|οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως λεγεις
+|L|συ οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις
+|L|εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅
+|F 153v|
+|L|ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστιν πε=
+|L|ριπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια
+|L|υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκο=
+|L|τεια ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πι=
+|L|στευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυ=
+|L|τα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη α=
+|L|π αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκο=
+|L|τος εμπροσθεν αυτων πορευετε ουκ επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου
+|L|πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσε τη ακο=
+|L|η ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+|L|<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν
+|L|ειπεν ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους
+|L|και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη
+|L|ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρ=
+|L|δια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+|L|<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδεν την δοξαν
+|L|του θυ̅ και ελαλησεν περι αυτου <V 42> ομως μεν=
+|L|τοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμο=
+|L|λογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγα=
+|L|πησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις
+|L|τον πεμψαντα με <V 45> {om} <V 46> εγω φως εις τον κοσμον
+|L|εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη
+|L|σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουση των
+|L|ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα
+|L|σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμ=
+|L|βανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον
+|F 154r|
+|L|ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ε≠
+|L|λαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι
+|L|εντολην εδωκεn τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και
+|L|οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν
+|L|α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ μου
+|L|ουτως λαλω <K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα
+|L|ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα με=
+|L|βη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγα=
+|L|πησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις
+|L|τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενο=
+|L|μενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την
+|L|καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτης ινα
+|L|αυτον παραδω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δε=
+|L|δωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο
+|L|θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λα=
+|L|βων λεντιον διεζωσατο <V 5> ειτα βαλλει υδωρ
+|L|εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους πο=
+|L|δας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντι=
+|L|ω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ει προς σι=
+|L|μωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου
+|L|νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|ο εγω ποιω ουκ οιδας αρτι γνωσι δε μετα ταυ=
+|L|τα <V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψεις τους ποδας μου
+|L|εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νι=
+|L|ψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα
+|L|και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νι=
+|L|ψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις [app][*]κα=
+|F 154v|
+|L|καθαροι[\*][C]καθαροι[\C][\app] εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει γαρ τον
+|L|παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ου=
+|L|χι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους
+|L|ποδας των μαθητων και ελαβε τα ιματι=
+|L|α αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις
+|L|γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φω=
+|L|νειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν ενιψα υμων τους ποδας
+|L|ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε
+|L|αλληλων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα
+|L|γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω ποιω
+|L|και υμεις ποιειτε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν ου=
+|L|κ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε α=
+|L|ποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+|L|<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε
+|L|ταυτα <V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ
+|L|οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πλη=
+|L|ρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν
+|L|επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω
+|L|υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|πιστευσηται οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβα=
+|L|νει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω
+|L|πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+|L|<V 22> εβλεπον ουν αλληλους οι μαθηται απορου=
+|L|μενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω
+|L|του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων
+|L|πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+|F 155r|
+|L|<V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει
+|L|αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος ε=
+|L|στιν ω εγω εμβαψας το [app][*]ψο̣μιον[\*][C]ψωμιον[\C][\app] επιδωσω και
+|L|εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμω=
+|L|νος ισκαριωτη <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε ει=
+|L|σηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο
+|L|ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις
+|L|εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+|L|<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το [app][*]γλωσσο[\*][C]γλωσσοκομον[\C][\app] ειχεν ιουδας
+|L|οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις
+|L|την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων
+|L|ουν τω̣ ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην
+|L|δε νυξ <V 31> οτε εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη
+|L|ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ δοξασθη εν αυτω <V 32> και ο
+|L|θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει
+|L|αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητη=
+|L|σετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι
+|L|οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και
+|L|υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν
+|L|ινα αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται
+|L|παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην
+|L|εχετε αλληλους <V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅
+|L|που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου
+|L|υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστε=
+|L|ρον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυτω πετρος
+|L|κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι
+|L|την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις [app][*]&om;[\*][C]αμην[\C][\app]
+|L|αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως
+|L|ου απαρνησει με τρις <K 14><V 1> μη ταρασεσθω υμων
+|L|η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πι=
+|F 155v|
+|L|στευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι
+|L|εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι
+|L|ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω και
+|L|ετοιμασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και
+|L|παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα ο=
+|L|που ειμι εγω εκει και υμεις ητε <V 4> και οπου υ=
+|L|παγω οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω
+|L|θωμ̅ας {sic} κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως
+|L|δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω
+|L|ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερ=
+|L|χεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκαι=
+|L|τε με και τον πρ̅α εγνωκειτε αν και απ αρ=
+|L|τι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+|L|<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον
+|L|μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε
+|L|ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α <V 10> ου πιστευ=
+|L|εις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα
+|L|ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω
+|L|ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+|L|<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν ε=
+|L|μοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι <V 12> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα
+|L|α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα
+|L|τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πο=
+|L|ρευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου
+|L|τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+|L|<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποι=
+|L|ησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας
+|L|τηρησατε <V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλ=
+|L|λον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ
+|L|υμων
+|F 156r|
+|L|εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος
+|L|ου [app][*]δυνατα̣ι̣[\*][C]δυνατε̣ι̣[\C][\app] λαβειν αυτω οτι ου θεωρει αυτω υμεις
+|L|δε γινωσκετε [app][*]αυτω[\*][C]αυτο[\C][\app] οτι παρ υμιν μένει και ε=
+|L|ν υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχο=
+|L|μαι προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ου=
+|L|κ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω
+|L|και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνω=
+|L|σεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν ε=
+|L|μοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου και
+|L|τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε
+|L|αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου
+|L|και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω
+|L|εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτις
+|L|κε̅ και τι γεγονεν οτι μιν μελλεις εμφανιζειν
+|L|σεαυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτω εαν τις [app][*]αγαπε[\*][C]αγαπα[\C][\app] με τον λογον μου
+|L|τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και
+|L|προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυ=
+|L|τω ποιησωμεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους
+|L|μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν ε=
+|L|μος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε πα=
+|L|ρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ
+|L|εν τω ονοματι μου εκεινος υμας [app][*]διδα[ill]2[\ill]ει[\*][C]διδαξει[\C][\app]
+|L|παντα και υπομνησει υμας παντα α
+|L|ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημεν υμιν ειρηνην
+|L|την εμην διδωμι υμιν ο καθως ο κοσμος δι=
+|L|δωσι εγω διδωμι υμιν μη ταρασεσθω υμων
+|L|η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι εγω
+|L|ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας
+|L|ει ηγαπατε [app][*]μ[ill]1-2[\ill][\*][C]με[\C][\app] εχαρητε αν οτι ειπον πορευο=
+|F 156v|
+|L|μαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ [app][*]μει̣η̣ζων[\*][C]μειζων[\C][\app] μου
+|L|εστιν <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα
+|L|οταν γενηται πιστευσηται <V 30> ουκ ετι πολλα λα=
+|L|λησω μεθ υμων ερχετε γαρ ο του κοσμου αρ=
+|L|χων και εν εμοι ευρησει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος
+|L|οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι
+|L|ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+|L|<K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο
+|L|γεωργος εστιν <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων
+|L|καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φε=
+|L|ρον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φε=
+|L|ρη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λε=
+|L|λαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν
+|L|καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν
+|L|αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως
+|L|ουδε υμεις εαν μη εν εμη μεινητε <V 5> εγω ειμι η
+|L|αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν ε=
+|L|μοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πο=
+|L|λυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε πειειν ουδεν
+|L|<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το
+|L|κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα
+|L|και εις το πυρ βαλλουσιν αυτα και καιετε <V 7> εαν
+|L|μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν
+|L|[app][*]μεινη[\*][C]μεινει[\C][\app] ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται
+|L|υμιν <V 8> εν τουτο εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρ=
+|L|πον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μα=
+|L|θηται <V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγα=
+|L|πησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+|L|<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε
+|L|εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας
+|L|του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου
+|F 157r|
+|L|τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα
+|L|η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πλη=
+|L|ρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε
+|L|αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζο=
+|L|να ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυ=
+|L|χην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου <V 14> υμεις
+|L|φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελ=
+|L|λομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι
+|L|ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας
+|L|δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα πα=
+|L|ρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις με
+|L|εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και
+|L|εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον
+|L|φερητε και ο καρπως υμων μενη ινα
+|L|οταν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου
+|L|δω υμιν <V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπα=
+|L|τε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσ=
+|L|κετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκε <V 19> ει
+|L|εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον ε=
+|L|φιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω
+|L|εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια του=
+|L|το μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λο=
+|L|γου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων
+|L|του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διω=
+|L|ξουσιν η τον λογον μου ετηρησαν και τον υμε=
+|L|τερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα ποιη=
+|L|σουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν
+|L|τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλη=
+|L|σα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προ=
+|L|φασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+|L|<V 23> ο εμε μισων και των πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα
+|F 157v|
+|L|εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πε=
+|L|ποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε εωρα=
+|L|κασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α
+|L|μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος
+|L|εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+|L|<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν
+|L|παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας ο
+|L|παρα του πρ̅ς εκπορευετε εκεινος μαρτυρη=
+|L|σει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι
+|L|απ αρχης μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους
+|L|ποιησουσιν υμας αλλ ερχετε ωρα ινα πας
+|L|ο αποκτεινας ημας δοξη λατρειαν προσ=
+|L|φερειν τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι
+|L|ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνη=
+|L|μονευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα
+|L|δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων
+|L|ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με
+|L|και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+|L|<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πε=
+|L|πληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την
+|L|αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω
+|L|απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο πα=
+|L|ρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε
+|L|πορευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και
+|L|ελθων εκεινος ελλεγξει τον κοσμων περι α=
+|L|μαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι
+|L|κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστε=
+|L|υουσιν εις εμε <V 10> περι [app][*]δη̣καιοσυνης[\*][C]δικαιοσυνης[\C][\app] δε οτι
+|L|προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεω=
+|F 158r|
+|L|ρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχον του κοσμου
+|L|τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλ=
+|L|λ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη ε=
+|L|κεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις
+|L|πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου α=
+|L|λλ οσα εαν ακουση λαλησει και τα ερχομενα α=
+|L|ναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου
+|L|ληψετε και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ
+|L|εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται
+|L|και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων
+|L|προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι
+|L|με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον
+|L|ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν
+|L|τι λαλει <V 19> εγνο ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν
+|L|και ειπεν αυτοις περι τουτω ζητειτε μετ α=
+|L|λληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις
+|L|ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε
+|L|αλλ [app][*]υ[\*][C]η[\C][\app] λυπη υμων εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη ο
+|L|οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης
+|L|οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει
+|L|της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος
+|L|εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην εχετε πα=
+|L|λιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρ=
+|L|δια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+|L|<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε
+|L|ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι ο εαν αιτη=
+|F 158v|
+|L|σητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+|L|<V 24> εως αρτι ουκ ητησασθε ουδεν εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα
+|L|υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροι=
+|L|μιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα ο=
+|L|τε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα
+|L|παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> ε=
+|L|ν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτη=
+|L|σεσθε και [app][*]ουκ εγω[\*][C]ου λεγω[\C][\app] υμιν οτι εγω ερωτησω τον
+|L|πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας
+|L|οτι υμεις εμε πεφιληκατε οτι εγω παρα
+|L|θυ̅ <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις
+|L|τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και
+|L|πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι
+|L|μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια [app][*]λαλεις[\*][C]λαλης[\C][\app]
+|L|και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν
+|L|οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις
+|L|σε ερωτα εκ τουτω πιστευωμεν οτι απο
+|L|θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πι=
+|L|στευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν
+|L|ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και
+|L|εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο
+|L|πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+|L|εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θλιψιν ε=
+|L|χετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσ=
+|L|μον <K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφ=
+|L|θαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπεν πε̅ρ
+|L|εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα
+|L|και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> και καθως εδω=
+|L|κας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν
+|L|ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιω=
+|L|νιον
+|F 159r|
+|L|<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσι
+|L|σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας
+|L|ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ε=
+|L|τελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και
+|L|νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα [app][*]σεαυτο̣υ̣[\*][C]σεαυτω[\C][\app] τη δο=
+|L|ξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+|L|<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δε=
+|L|δωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι
+|L|αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκα=
+|L|σι <V 7> και εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι
+|L|παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι
+|L|δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν
+|L|αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευ=
+|L|σαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερω=
+|L|τω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι
+|L|ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν <V 10> και τα εμα παν=
+|L|τα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυ=
+|L|τοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν
+|L|τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ
+|L|αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους
+|L|δεδωκας μοι <V 12> εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων
+|L|απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη <V 13> νυν δε προ σε ερχομαι και
+|L|ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχοσιν την χα=
+|L|ραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω
+|L|δεδωκα τον λογον σου και ο κοσμος εμιση=
+|L|σεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου κα=
+|L|θως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω
+|L|ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τη=
+|L|ρησης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου
+|L|ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγι=
+|F 159v|
+|L|ασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αλη=
+|L|θεια εστι <V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον
+|L|καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ
+|L|αυτω εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν
+|L|ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων ερω=
+|L|τω μονον αλλα και περι παντων των πι=
+|L|στευοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα παν=
+|L|τες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι
+|L|ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πι=
+|L|στευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν
+|L|ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν
+|L|καθως ημιν εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν ε=
+|L|μοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσ=
+|L|κει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπη=
+|L|σας αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους
+|L|δεδωκας μοι θελω οπου ειμι εγω κακεινοι ω=
+|L|σι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην
+|L|ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ κα=
+|L|ταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος
+|L|σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν
+|L|οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρησα αυτοις το
+|L|ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγα=
+|L|πησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα
+|L|ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου
+|L|περαν του χειμαρρου των κενδρων οπου
+|L|ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθη=
+|L|ται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο
+|L|ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας
+|L|λαβων την σπειραν και εκ των φαρισαιων
+|L|και αρχιερεων υπηρετας ερχεται εκει
+|F 160r|
+|L|μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅
+|L|ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον ε=
+|L|ξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απε=
+|L|κριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο πα=
+|L|ραδιδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυ=
+|L|τοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και
+|L|επεσον χαμαι <V 7> παλιν επερωτησεν αυτους τι=
+|L|να ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν
+|L|εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα
+|L|πληρωθη ο λογος ον ειπον οτι ους δεδωκας μοι
+|L|ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πε=
+|L|τρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επε=
+|L|σε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν
+|L|αυτου το ωτιον το [app][*]δεξιω̣ν[\*][C]δεξιον[\C][\app] ην δε το ονομα τω
+|L|δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βα=
+|L|λε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτη=
+|L|ριον ο [app][*]δεδε̣κε[\*][C]δεδωκε[\C][\app] μοι ο πη̅ρ μου ου μη πιω αυτο
+|L|<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των
+|L|ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και
+|L|απηγαγον αυτον προς ανν̅αν {sic} πρωτον ην γαρ
+|L|πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του
+|L|ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευ=
+|L|σας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον α=
+|L|πολεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅
+|L|σιμων πετρος και ο αλλ̣ος μαθητης ο δε μα=
+|L|θητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και
+|L|συνηλθον τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+|L|<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυρα εξω εξηλ=
+|L|θεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω
+|L|αρχιερει
+|F 160v|
+|L|και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+|L|<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω
+|L|μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου
+|L|λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκησαν δε οι δου=
+|L|λοι και οι [app][*]υπε̣ι̣ρεται[\*][C]υπηρεται[\C][\app] ανθρακιαν πεποι=
+|L|ηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο
+|L|ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμε=
+|L|νομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτισε τον ιν̅
+|L|περι των μαθητων αυτου και περι της
+|L|διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω
+|L|παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παν=
+|L|τοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω
+|L|οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται
+|L|και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επε=
+|L|ρωτας επερωτησον τους ακηκοωτας
+|L|τι ελαλησα αυτοις [app][*]οι δε[\*][C]ιδε[\C][\app] ουτοι οιδασιν α ει=
+|L|πον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ηποντος [app][*]ταυτα δε
+|L|αυτου ειποντος[\*][C]&om;[\C][\app] εις των υπηρετων παρεστηκως
+|L|εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως απο=
+|L|κρινη τω αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει
+|L|κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κα=
+|L|κου ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλε δε αυ=
+|L|τον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον
+|L|αρχιερεα <V 25> ην δε ο πετρος εστως και [app][*]θερμε=
+|L|νομενος[\*][C]θερμαινομενος[\C][\app] ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των
+|L|μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ει=
+|L|πεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρ=
+|L|χιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πε=
+|L|τρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κη=
+|L|πω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο πετρος
+|L|και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν
+|F 161r|
+|L|τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον
+|L|ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραι=
+|L|τωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι
+|L|το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς
+|L|αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φερε=
+|L|τε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και
+|L|ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν
+|L|σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|L|λατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υ=
+|L|μων κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι
+|L|ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λο=
+|L|γος του ιυ̅ πληρωθη σημαινων ποιω θανατω
+|L|εμελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραι=
+|L|τοριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅
+|L|και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις
+|L|η αλλος σοι ειπεν περι εμου <V 35> απεκριθη ο πι=
+|L|λατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σοι εμοι τι εποι=
+|L|ησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμοι ουκ εστιν
+|L|εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου
+|L|ην η βασιλεια οι εμοι οι υπηρεται αν η εμοι ηγω=
+|L|νιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις
+|L|νυν δε η βασιλεια ουκ εστιν εντευθεν <V 37> ειπεν ουν
+|L|αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη
+|L|ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις του=
+|L|το γεγενημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον
+|L|ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της
+|L|αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο
+|L|πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων
+|L|παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και
+|F 161v|
+|L|λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39> εστι συνηθεια υμιν ινα ενα υμων απολυσω εν
+|L|τω πασχα βουλεσθε ουν ινα [app][*]υμω̣ν[\*][C]υμιν[\C][\app] απολυσω τον
+|L|βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν δε παλιν
+|L|παντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε
+|L|ο βαραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος
+|L|τον ιν̅ και εμαστιγωσεν <V 2> και οι στρατιωται πλε=
+|L|ξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου
+|L|την κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβα=
+|L|λον αυτω <V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον
+|L|χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν
+|L|αυτω ραπισματα <V 4> και εξηλθεν ουν παλιν ε=
+|L|ξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυ=
+|L|τον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν
+|L|ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων το ακανθι=
+|L|νον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λε=
+|L|γει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχι=
+|L|ερεις και [app][*]&om;[\*][C]οι[\C][\app] υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρω=
+|L|σον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβε=
+|L|τε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισ=
+|L|κω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιου=
+|L|δαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομων
+|L|υμων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅
+|L|εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον
+|L|τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις
+|L|το πραιτοριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν
+|L|ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν
+|L|αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι
+|L|εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απο=
+|L|λυσαι σε <V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ου=
+|L|δεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν
+|F 162r|
+|L|δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρ=
+|L|τιαν εχει <V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυ=
+|L|σαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες
+|L|εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος
+|L|πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω και=
+|L|σαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον
+|L|ηγαγον εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βημα=
+|L|τος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραι=
+|L|στι δε γαβαθα <V 14> ην δε παρασκευη του πασχα
+|L|ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε
+|L|ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον
+|L|στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλε=
+|L|α υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις
+|L|ουκ εχωμεν βασιλεα ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν
+|L|παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρε=
+|L|λαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> και βασταζων τον
+|L|στ̅ρον εαυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρα=
+|L|νιου τοπον ος λεγετε εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου
+|L|αυτον εσ̅τρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευ=
+|L|θεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε και
+|L|τιτλον ο πιλατος και επεθηκεν επι του στ̅ρου
+|L|ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασι=
+|L|λευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολ=
+|L|λοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο το=
+|L|πος της πολεως οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γε=
+|L|γραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι <V 21> ε=
+|L|λεγον ουν τω πιλατο οι αρχιερεις των ιουδαι=
+|L|ων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων <V 22> απε=
+|L|κριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν
+|L|στρατιωται οτε εσ̅τρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ι=
+|L|ματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη ε=
+|F 162v|
+|L|καστω στρατιωτι μερος και τον χιτωνα ην δε
+|L|ο χιτων αραφος εκ των ανοθεν υφαντον δι ο=
+|L|λου <V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυ=
+|L|τον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινοι εσται ινα
+|L|η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο
+|L|τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον
+|L|μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυ=
+|L|τα εποιησαν <V 25> ειστηκησαν δε παρα τω στ̅ρω του
+|L|ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου
+|L|μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη
+|L|<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστω=
+|L|τα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος
+|L|σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και α=
+|L|π εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυ=
+|L|την εις τα ιδια <V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα
+|L|ηδη [app][*]τετελεστε̣[\*][C]τετελεστα̣ι̣[\C][\app] περι αυτου ινα τελειωθη η γρα=
+|L|φη περι αυτου λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους
+|L|μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και
+|L|υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου
+|L|το στοματι <V 30> οτε δε ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπε τετε=
+|L|λεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε
+|L|το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου
+|L|τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη
+|L|ην ην γαρ μεγαλη ημερα εκεινου του σαββατου
+|L|ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτον
+|L|τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιω=
+|L|ται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκε=
+|L|λη και του αλλου του συ̅στρωθεντος αυτω <V 33> ε=
+|L|πι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τε=
+|L|θνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλ=
+|L|λ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν
+|F 163r|
+|L|ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+|L|<V 35> και ο εωρακος μεμαρτυρηκεν και αληθινη
+|L|εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος ειδεν οτι αλη=
+|L|θη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ
+|L|ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντρι=
+|L|βησεται απ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει
+|L|οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα ταυτα ηρω=
+|L|τησε τον πιλατον ο ιω̅σηφ {sic} ο απο αρι̣μαθαιας
+|L|ων βουλευτης του ιυ̅ κεκρυμενος δε δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅
+|L|και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε
+|L|το σωμα του ιυ̅ <V 39> ηλθεν ουν και νικοδημος ο ελ=
+|L|θων προς τον ιν̅ το πρωτον νυκτος φερων
+|L|μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν
+|L|οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος
+|L|εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν
+|L|τω τοπω οπου εσ̅τρωθη κηπος και εν τω
+|L|κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις
+|L|ετεθη <V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιου=
+|L|δαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον
+|L|ιν̅ <K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδα=
+|L|ληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνη=
+|L|μειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνη=
+|L|μειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει
+|L|ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημει=
+|L|ου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρ=
+|L|χοντο εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου
+|L|και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον
+|F 163v|
+|L|ον του πετρου και εισηλθε πρωτος εις το μνη=
+|L|μειον <V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα ο=
+|L|θονια ου μεντοι εισηλθε <V 6> ερχεται ουν σιμων
+|L|πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το
+|L|μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα <V 7> και
+|L|το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα
+|L|των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυ=
+|L|λιγμενον [app][*]ει[\*][C]εις[\C][\app] ενα τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο
+|L|αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημει=
+|L|ον και ειδεν και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδει=
+|L|σαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρον αναστηναι
+|L|<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθη=
+|L|ται <V 11> μαρια δε ειστηκει προς το [app][*]μνημειω̣ν[\*][C]μνημειον[\C][\app] κλαιου=
+|L|σα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνη=
+|L|μειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις κα=
+|L|θεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα
+|L|προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει
+|L|αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδαμεν που
+|L|εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις
+|L|τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ η=
+|L|δει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τι=
+|L|να ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν
+|L|λεγει αυτω κε̅ συ εβαστασας αυτον ειπε μοι
+|L|που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω
+|L|ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς
+|L|τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελ=
+|L|φους μου και ειπε αυτους αναβαινω προς
+|L|τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μ̣ου και
+|L|θν̅ υμων
+|F 164r|
+|L|<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελουσα τοις
+|L|μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ει=
+|L|πεν αυτη <V 19> ουσης ουν οψειας τη ημερα εκεινη
+|L|τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισ=
+|L|μενων οπου ησαν οι μαθηται αυτου συνηγμε=
+|L|νοι δια των φοβων των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅
+|L|και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+|L|<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και
+|L|την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται
+|L|ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν
+|L|ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ
+|L|καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων ενε=
+|L|φυσησε και λεγει αυτοις λαβεται πν̅α αγιον <V 23> αν
+|L|τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις
+|L|αν τινων κρατητε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε
+|L|εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ου=
+|L|κ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυ=
+|L|τω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅
+|L|ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερ=
+|L|σιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω
+|L|τον δακτυλον μου εις τον τυπων των ηλων
+|L|και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν
+|L|αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω
+|L|παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θω=
+|L|μας μετ αυτου ερχεται ουν ο ις̅ των θυρων κε=
+|L|κλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν
+|L|ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμ̅α {sic} φερε τον
+|L|δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου
+|L|και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευ=
+|L|ραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+|L|<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅
+|F 164v|
+|L|μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με
+|L|πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πι=
+|L|στευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια
+|L|εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων μα=
+|L|θητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω
+|L|βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πι=
+|L|στευσηται οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα
+|L|πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι
+|L|αυτου <K 21><V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν παλιν ο
+|L|ις̅ τοις μαθηταις αυτου επι της θαλασσης
+|L|της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτος <V 2> η=
+|L|σαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγο=
+|L|μενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κα=
+|L|να της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου
+|L|και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει
+|L|αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγου=
+|L|σιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλ=
+|L|θον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και
+|L|εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωι=
+|L|ας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγια=
+|L|λον ου μεντοι ηδεισαν οτι ις̅ εστιν <V 5> λεγει ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον ε=
+|L|χετε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ις̅ [app][*]ει[\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του
+|L|πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν
+|L|και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του
+|L|πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης
+|L|[app][*]εκει[\*][C]εκεινος[\C][\app] ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων
+|L|ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον ε=
+|L|πενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος
+|L|και εβαλεν [app][*]αυτον[\*][C]εαυτον[\C][\app] εις την θαλασσαν <V 8> οι δε
+|F 165r|
+|L|αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ
+|L|ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πη=
+|L|χων διακοσιων συρωντες το δικτυον των
+|L|ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλε=
+|L|πουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον
+|L|επικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενε=
+|L|γκατε απο των οψαριων [app][*]ον[\*][C]ων[\C][\app] επιασατε νυν
+|L|<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον
+|L|επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον
+|L|πεντηκοντατριων και [app][*]τοσουτον[\*][C]τοσουτων[\C][\app] οντων
+|L|ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευ=
+|L|τε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μα=
+|L|θητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες ο=
+|L|τι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον
+|L|αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον
+|L|ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νε=
+|L|κρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πε=
+|L|τρω ο ις̅ σιμων ιων̅α {sic} αγαπας με πλει=
+|L|ον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι
+|L|φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου <V 16> λε=
+|L|γει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα α=
+|L|γαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι
+|L|φιλω σαι λεγει αυτω ποιμεναι τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα
+|L|φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν
+|L|αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω
+|L|κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φι=
+|L|λω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα
+|L|μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος
+|L|εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις
+|F 165v|
+|L|οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας
+|L|χειρας σου και αλλος σε ζωσει και εση ο=
+|L|που ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποι=
+|L|ω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων
+|L|λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο
+|L|[app][*]πεγ̣ος[\*][C]πετρος[\C][\app] βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅
+|L|ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δει=
+|L|πνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅
+|L|τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων ο
+|L|πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι
+|L|τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν
+|L|ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθη=
+|L|της εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν
+|L|αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυ=
+|L|τον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+|L|<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι
+|L|τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν
+|L|οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου <V 25> εστι δε
+|L|και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα
+|L|εαν γραφητε καθ εν ουδε
+|L|αυτον οιμαι τον κοσ=
+|L|μον χωρη=
+|L|σαι
+|L|τα γραφομενα βιβλια αμην <K 22><V 0> {om}
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress /04_317970/04_317970_jg_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_317970/04_317970_jg_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_317970/04_317970_jg_L2.txt 2013-03-03 14:13:20 UTC (rev 263)
@@ -0,0 +1,997 @@
+{Status:
+G-A Number: 1797
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 133r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> το κατα ιω̅ αγιον ευ̅ κε̅ α̅ τη μεγαλη κυριακη του πασχα
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅
+και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον
+θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου
+εγενετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και
+η ζωη ην το φως των αν̅ων <V 5> και το φως εν
+τη σκοτεια φαινει και η σκοτεια αυτο ου κατε=
+λαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα
+θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρ=
+τυριαν ινα μαρτυρησει περι του φωτος ινα
+παντες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος
+το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα
+αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω
+ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος
+αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι
+αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον
+εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι
+τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ου=
+κ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος
+ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεν=
+νηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκη=
+|F 133v|
+νωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου
+δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χα=
+ριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει περι
+αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο
+οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγο=
+νεν οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του πληρωμα=
+τος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν
+αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μυωσεως εδο=
+θη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅
+ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων
+εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και
+αυτη εστιν η μαρτυρια ιω̅ οτε απεστειλαν οι ιου=
+δαιοι εξ ιλ̅ημμων ιερεις και λευιτας
+ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ομολογη=
+σε και ουκ ηρνησατο και ομολογησε οτι ουκ ει=
+μι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας
+ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και α=
+πεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα απο=
+κρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις
+περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη
+ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν
+ησαιας ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι η=
+σαν εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυ=
+τον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ου=
+κ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης <V 26> απε=
+κριθη αυτοις ο ιω̅ λεγων εγω βαπτιζω εν υ=
+δατι μεσος δε υμων εστικεν ον υμεις ουκ οι=
+δατε <V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος
+ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος
+ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδημα=
+τος <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του
+|F 134r|
+ιορδανου οπου ην ο ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη
+επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον
+και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτι=
+αν του κοσμου <V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπι=
+σω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν ο=
+τι πρωτος μου η <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα
+φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδα=
+τι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων
+οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περι=
+στεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ η=
+δειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδα=
+τι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α κα=
+ταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο
+βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και με=
+μαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅ <V 35> τη επαυ=
+ριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μα=
+θητων αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περι=
+πατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν
+αυτου οι μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν
+τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους
+ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε
+ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον
+διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε
+και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και πα=
+ρ αυτου εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην
+ως δεκατη <V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμω=
+νος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων
+παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτων
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ι=
+διον σιμονα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον
+μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν
+|F 134v|
+αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ εφη συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μυωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και ειπεν αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι αληθηναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμων των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσονα συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιλ̅ημμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιλ̅ημμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτως ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδας οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετα σου
+<V 3> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυνατε ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθει ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασεις οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσεται
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινετε οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγενοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενον εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενοντο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιω(αννης) και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλη ου γαρ εκ μετρων διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιω(αννης)
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαριας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαριας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ καικοπιακος εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι ποιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου
+<V 14> ου εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιλ̅ημμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιλ̅ημμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινη προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητοι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευωμεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο ουν αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιλ̅ημμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασητε αυτου τον υν̅ εμελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιλ̅ημμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιλ̅ημμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομεναι εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγενετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελης υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και [app][*]ρε[\*][C]ηρε[\C][\app] τον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον
+<V 11> απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπον σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν τω σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τον θν̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθεις
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιω(αννην) και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζονα του ιωαννου τα εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτο υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην αιωνιον εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρακεν αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχετε προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψειας εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιου εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γενομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη [app][*]επαυο[\*][C]επαυριον[\C][\app] ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ειδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκη ει μη εν εκεινο εις ο και ανεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τησβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες τον ιν̅ περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζομενοι τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπε δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> ουτως δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν οτι εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι του θυ̅ πας ουν ο ακουων παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι πωσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενοι καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε μοι ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον κληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται προς με εαν μη η δεδομενον εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδα σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτε εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθει εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυνατε ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις δε αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο κερος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον τον ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης προτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητειν ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεος εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιλ̅ημμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθεν η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητοι πλειονα τουτου σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντες περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευωντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βιθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και απηλθεν εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> και ο ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν βαθεως ηλθεν ο ις̅ εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν τω μεσω
+<V 4> ειπον αυτω διδασκαλε ταυτην ευρομεν επαυτοφορω μοιχευομενην
+<V 5> εν δε τω νομω υμων μωυσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες κατ αυτου ινα εχωσι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος βαλετω λιθον επ αυτην
+<V 8> και παλιν κατο κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων εως των εσχατων και κατελειφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> ουδεις κε̅ ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησεν λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ και ειπε ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθεν η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητοι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω ο εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ υμων αβρααμ εστε λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ειτε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν [app][*]λελακα[\*][C]λελαληκα[\C][\app] ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτω αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου [app][*]γεγενημεθα[\*][C]γεγεννημεθα[\C][\app] ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ου γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> της εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον εις τον αιωνα ου μη θεωρησει
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα[app][*]μ[\*][C]μου[\C][\app] ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι ο θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδεν την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλουσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτωσ
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγεν νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτου εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτων προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτησαν αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτων αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν ουν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον ημιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν γαρ οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβεις η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν τις εστιν ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχεται αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρορος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δυναται δαιμονιον τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιλ̅ημμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζεται με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις μου πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιω(αννης) περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν εαυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσηται οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιλ̅ημμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανει εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτον η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθε ηκολουθησαν αυτην λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφοι
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ελεγον ουκ ηδυνατο ουτως ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος μαρθα κε̅ ηδει οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι οσα εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον οντως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατη εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιλ̅ημμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισοσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερο εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεσαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν δειπνον αυτω εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα μυρου λιτραν ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδωθη πτωχοις
+<V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτη εις ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτων υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη δε επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιλ̅ημμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απαντησιν αυτου και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην φυλαξει αυτην αιωνιον
+<V 26> εαν εμοι διακονη τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εστω και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ αγιε δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως λεγεις συ οτι δει υψωθηναι τον υιον του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων πορευετε ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν του θυ̅ και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> {om}
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτεια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ μου ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτης ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσατο
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ει προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ σι μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω ουκ οιδας αρτι γνωσι δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας των μαθητων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω ποιω και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε ταυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσηται οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το [app][*]γλωσσο[\*][C]γλωσσοκομον[\C][\app] ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν τω ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε αλληλους
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνησει με τρισ
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασαι υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκαιτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν αυτω οτι ου θεωρει αυτω ουδε γινωσκει αυτω υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτις κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημεν υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσι εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσηται
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχετε γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ευρησει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποειιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσιν αυτα και καιετε
+<V 7> εαν μεινει εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτο εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα οταν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκε
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν η τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευετε εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχετε ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελλεξει τον κοσμων περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα εαν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψετε και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνο ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτω ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη ο οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι ο εαν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησασθε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον
+<V 28> παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευωμεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπεν πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση σε
+<V 2> και καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> και εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι
+<V 12> εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προ σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχοσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων ερωτω μονον αλλα και παντων των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημιν εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρησα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας μοι εν αυτοις η καγω εν αυτοισ
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου τον κενδρον οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των φαρισαιων και αρχιερεων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ μου ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνηλθον τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκησαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμενομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτισε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοωτας τι ελαλησα αυτοις οιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ηποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλε δε αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ αγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλος σοι ειπεν περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σοι εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμοι ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια οι εμοι οι υπηρεται αν η εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι συνηθεια υμιν ινα ενα υμων απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν ινα υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν δε παλιν παντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστησ
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτω τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον και ηρχοντο προς αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομων εχομεν και κατα τον νομον υμων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον του θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγον εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχωμεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη παρελαβον δε τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον εαυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγετε εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε και τιτλον ο πιλατος και επεθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατο οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτι μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανοθεν υφαντον δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχιστωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκησαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται περι αυτου ινα τελειωθη η γραφη περι αυτου λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτον τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακος μεμαρτυρηκεν και αληθινη εστιν η μαρτυρια αυτου κακεινος ειδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων βουλευτης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθεν ουν και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ το πρωτον νυκτος φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και εισηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρον αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται αυτου συνηγμενοι δια τον φοβων των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβεται πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσηται οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτος
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ις̅ ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης [app][*]εκει[\*][C]εκεινος[\C][\app] ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συρωντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σαι λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και εση οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+
+
+
More information about the ntmss-svn
mailing list