[ntmss-svn] r480 - in trunk/Level 1 In Progress: 04_303820 04_305970 04_308260 04_312420 04_326150
Rachel at crosswire.org
Rachel at crosswire.org
Fri Jul 26 12:23:59 MST 2013
Author: Rachel
Date: 2013-07-26 12:23:59 -0700 (Fri, 26 Jul 2013)
New Revision: 480
Added:
trunk/Level 1 In Progress/04_303820/04_303820_dcp.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_be_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_be_merged.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_jg_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_CLK(Amy).txt
trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_CLK(Amy)_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_CLK(Amy)_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_jdp_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_jdp_merged.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_312420/04_312420_SG_merged1_dcp.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_312420/04_312420_SG_merged2_dcp_acm.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_312420/04_312420_SG_merged3_dcp_acm.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_32615 Collation, David Darnell(Amy).pdf
trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_AB_L2.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_AB_merged.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_AB_merged1_acm.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_DRD(Amy).txt
trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_DRD(Amy)_L1.txt
trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_DRD(Amy)_L2.txt
Log:
Transcriptions added in various stages of completion
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_303820/04_303820_dcp.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_303820/04_303820_dcp.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_303820/04_303820_dcp.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,725 @@
+{Status:
+G-A Number: 382
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 132r
+Base text: TRns
+
+Transcribed by: dcp, from Collation by Bowerman
+Transcription begun: 18.7.13
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φενει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυριση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτον
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρισει περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχωμενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις ? αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρε περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτως ην ον ειπον ο οπισω μου ερχωμενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημις παντες ελαβομεν και χαριν αντη χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδωθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησανσαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθει ου
+<V 22> ειπαν ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδων κυ̅ καθως ειπεν ησαιας
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπαν αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων εστικεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγωνεν ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βιθανια εγενετω περαν του ιωρδανου οπου ην ιω̅ βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχωμενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχετε ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγωνεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρισεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβενον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ω πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλην ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπαν αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμων πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρικαμεν τον μεσιαν τον ιν̅ ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας αυτον ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθησει κηφας ο ερμηνευετε πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθη μοι
+<V 44> ην δε φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι [app][*]πρωφηται[\*][C]προφηται[\C][\app] ευρικαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυνατε τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχωμενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθει ναθαναηλ και ειπεν αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατου της συκης πιστευεις μειζων τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθαι τον ουρανον ανεογοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετω εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθει δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερισαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και συ γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησαται
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυω η τρις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησαται νυν και φερετε το αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ οιδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ησαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνη τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τιθησι τον καλον οινον και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασω σοι δε τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν ? αρχην ο ις̅ των σημειων εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου
+<V 12> μετα δε ταυτα κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμεινεν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 14> και ευθεως ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας κατεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πολουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιησειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγετε με
+<V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω τι σημειον δικνυεις ημιν οτι παντα ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγειρω αυτω
+<V 20> ειπαν ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγειρις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και το λογω ο ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εωρτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ηχεν ινα τις μαρτυρισει περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν το αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδιμος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εξηλθες και εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα σημει δυναται ποιειν α σοι ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθη ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδιμος και ειπεν αυτω πως δυνατε ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν υμων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ουκ επιστευσεται πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσειτε
+<V 13> και ουδεις αναβεβικεν εις τον ουρανον ει μι ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσεν τον οφην εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δι τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον μονογενη αυτου υν̅ δεδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απολλυται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινει τον κοσμον αλλ ινα σωθει ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευον εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων εις αυτον ιδει καικριτε οτι ου πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισεις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπισαν οι αν̅οι το σκοτος μαλλον η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μι ελλεχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε πιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν εργασμενα
+<V 22> μεταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων και αινων εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγενοντο και εβαπτιζοντω
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εν τη φυλακη ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησεις εκ των μαθητων ιωανου μετα ιουδαιους περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπαν αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρικας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθει ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανεηιν ουδεν εαν μη η δεδωμενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μαρτυριται οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουον αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δε αυξανει εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχωμενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχωμενος επανω παντων εστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβαννει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγησεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρους διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν αυτω εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απιθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενη επ αυτω
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν γην και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδι δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαριας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαριας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ καικοπιακος εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται δε γυνη εκ της σαμαριας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι ποιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθωσιν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαριτεις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου ποιειν αιτεις ουσει γυναικος σαμαριτειδος ου γαρ συνχρονται οι ιουδαιοι σαμαριται
+<V 10> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτη η ειδης την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγον σοι δος μοι πιειν συ ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ βαθη εστιν ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ως εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινον εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτω το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμε ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ηρικας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορη τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγεται εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνην
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν το ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησεται τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνειται προσκυνεισωσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε το μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλλιλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμεινον εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθαι τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον αιωνιον εις ζωην ινα και ο σπειρον ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις καικοπιακατε αλλοι καικοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθαται
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσεις οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαριται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλα πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικη ελεγων οτι ουκ εστιν δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν παρ αυτου και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και ηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος ο ις̅ σμαρτυρισεν ο προφητης εν τη ιδια πατριδι τημην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εωρτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλην ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλεικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασειται αυτου τον υν̅ ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδειται ου μη πιστευσειτε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κε̅ καταβιθει πριν ει αποθανει το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λωγω ο ειπεν ο ις̅ και επορευετω
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβενοντος ιδου οι δουλοι αυτου απηντησαν? αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις αυτου ζη
+<V 52> επυνθανετω ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν και ειπαν αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και οι οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλην δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ την ιουδαιαν εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εωρτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η ηλεγωμενη εβραιστη βιθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολλυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχωμενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβενεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασεν τω υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγενετω οι ω δηποτε κατιχετω νοσηματι
+<V 5> ην δε τις εκει αν̅ος τριακοντα και οκτω ετων εχων τη ασθενια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδει εχει χρονον λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθει αυτω ο ασθενων νε κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλει με εις την κολυμβηθρα εν ω δε ερχωμαι εγω αλλος προ εμου καταβενει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ αρον τον κραβατυον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετω υγιης ο αν̅ος και ηρεν τον κραβατυον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω θεραπευωμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβατυον
+<V 11> ο δε απεκριθει αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρυν τον κραβατυον σου και υπαγε
+<V 12> ηρωτησαν δε αυτον τις εστιν ο ειπων σοι αρων τον κραβατυον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγωνας μηκετι αμαρταννε ινα μη χειρον τι σοι γενιτε
+<V 15> και απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιοκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτεινε οτι ταυτα εποιη εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατω αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζωμαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατω ουν ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ του αν̅ου [app][*]ποιην[\*][C]ποιειν[\C][\app] αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνησιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσιν τον υν̅ καθως τιμωσιν τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουον και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβικεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσιν της φωνης του υυ̅ του ανου̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης του υυ̅ [app][*]του[\*][C]αυτου[\C][\app]
+<V 29> και εξελευσονται οι τα αγαθα πραξαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστα κρισεως
+<V 30> ου δυναμε ποιειν απ εμαυτου εγω ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισης η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδατε οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρι περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβαννω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθηται
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο κεομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωαννου τα γαρ εργα α εγω ποιω εδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρι περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεστειλεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρικεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ιδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δωκητε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχειτε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβαννω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν αυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τη αγαπη και εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβαννετε με εαν αλλος ελθει εν τω ιδιω ονοματι εκεινον λειψεσθε
+<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστευσε δοξαν παρα αλλιλων λαμβαννοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δωκειτε οτι εγω κατηγωρισω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγωρων υμων μωσης εις ων υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσειτε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας εις τα μερι τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθη αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρων αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητω μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς τω πασχα των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν ο ις̅ τους οφθαλμους αυτου και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον ου γαρ ιδει τι ημελλεν ποιειν
+<V 7> απεκριθει αυτω ο φιλιππος διακοσιων δηναριων ουκ αρκουσιν αυτων ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδιον ωδε εν ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε αυτω ο ις̅ ποιησαται τους αν̅ους αναπεσιν ην δε χωρτος πολυς εν τω τοπω εκεινω ανεπεσαν ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβεν δε ο ις̅ τους αρτους και ευχαριστησας διεδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελων
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α περιεσσευσεν τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδωτες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχωμενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν οι οχλοι ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετω κατ?βησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν
+<V 17> και ενβαντες εις την θαλασσην μετα του πλοιου ηρχον εις το εις καπερναουμ και σκοτια ειδι εγεγωνη και ουκ εληλυθει προς αυτους εις το πλοιον ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ωσει σταδια εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφωβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φωβησθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην [app][*]υπηγων[\*][C]υπηγον[\C][\app]
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκος περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλον ουκ ην εκει ει μη εν εκεινω εις ον ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνησηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθον πλοιαρια εκ της τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπαν αυτω ραββι ποτε ωδε γεγωνας
+<V 26> απεκριθει αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε τα σημεια αλλ ωτι εφαγεται εκ των αρτων και εχωρτασθηται
+<V 27> εργαζεσθαι μη την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εισς ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπαν ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσειτε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπαν ουν αυτω τι ουν ποιεις σοι σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτων εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτων εκ του ουρανου αλλ ω πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτων εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και διδους ζωην τω κοσμω
+<V 34> ειπαν ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχωμενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσιν μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον καγω εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγηζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυνατε μοι νυν ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσοντε παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες υμων το μαννα εφαγων εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβενον ινα τις εξ αυτου φαγει και ου μη αποθανει
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγει εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλλιλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την εαυτου σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και ποιηται αυτου το αιμα ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινον μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινον μου το αιμα εν εμοι εστιν καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπαν σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυνατε ακουειν αυτου
+<V 61> ?ιδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγιξουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμα σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρηται τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην τω πρωτερον
+<V 63> το πν̅α ουν εστιν το ζωοπιον η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδιδους αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυνατε ελθειν προς με εαν μη η δεδωμενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτον τον λογον πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμονος ισκαριοτου ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδωναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εωρτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπαν ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσιν τα εργα α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρισια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον εν τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετιμος
+<V 7> ου δυνασε ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι πονιρα εστιν τα εργα αυτου
+<V 8> υμεις αναβηται εις την εωρτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εωρτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωτε
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εωρτην ου φανερος αλλ ος εν τω κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εωρτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντι παρρισια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον τον ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα ιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμοι διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελει το θελημα αυτου ποιειν γνωσετε περι της διδαχης πρωτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητον την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητα αποκτειναι
+<V 21> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζεται
+<V 22> δια τουτω μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ ωτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ος
+<V 23> ει περιτομην λαμβαννει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωωσεως εμοι χωλατε οτι ολον αν̅ον υγηη πεποιηκα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κριναται
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρισια λαλη και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε εγνωσαν αληθως οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι και εκεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γονγιζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν υπηρετας οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρισετε και οπου εγω ειμι υμεις ου δυναστε ελθειν
+<V 35> ειπαν ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρισκωμεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητισετε με και ουχ ευρισετε και οπου εγω ειμι υμεις ου δυναστε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιασας αυτου ρευσωσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτω δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβαννην οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγων ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη λεγει οτι εκ σπερματος δαβιδ και απο βιθλεεμ της κωμης οπου ην δαβιδ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχησμα ουν εν τω οχλω εγενετω δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλλεν επ αυτω τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπαν αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε αν̅ος ουτως ελαλησεν ως ουτως ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδιμος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος υμων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουσει παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπαν αυτω μη και σοι εκ της γαλιλαιας ει ερευνισον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευετω εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλην παρεγενετω εις το ιερον και πας ο λαος παραγενετο προς αυτον και καθησας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχιαν κατειληγμενην και στησαντες αυτην εμ μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη ηλειπτε επαυτοφορω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε το νομω ημων μωσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις περι αυτης
+<V 6> τουτο δε ειπαν εκπειραζοντες αυτον ινα εχωσιν κατηγωριαν κατ αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον επερωτωντες αυτον ανεκυψεν και ειπεν αυτοις ο αναμαρτιτος υμων πρωτος επ αυτη τον λιθον βαλετω
+<V 8> και παλην κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες εξηρχοντω εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων εως των εσχατων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ ειπεν αυτη γυνη που εισιν οι κατηγορη σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν δε ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μηκετι αμαρταννε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατισει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπαν ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθεις
+<V 14> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθη εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομε η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε καγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν δε κρινω εγω η κρισης η εμοι αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν το νομω δε το υμετερω γεγραπτε οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω δε ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρι περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθει ο ις̅ και ειπεν ουτε εμε οιδετε ουτε πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακειω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλην αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητηισετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθαι και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι εαυτον αποκτενι οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω δε εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου εστε τουτου εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν τη αμαρτια υμων εαν γαρ ου μη πιστευσειτε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν ουν οτι πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτου ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω ο ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δενιδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενοισεσθαι
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενη εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενη εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει ουτως ελευθεροι εστε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω α εωρακα παρα του πρ̅ς αβρααμ μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιητε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ η τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητητε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτω αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις δε ποιητε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπαν ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγενιμεθα ενα πρ̅α εχωμεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων εστιν ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την εμιν λαλιαν ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας αυτου του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστικεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαριτης εστιν και δαιμονιον εχει
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινον
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον μου τηρισει θανατον ου μη θεωρισει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπαν ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρισει ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ ωστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις συ
+<V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσωμε ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρει
+<V 57> ειπαν ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετι ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμιν
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλουσιν επ αυτον ις̅ δε εκριβει και εξηλθεν εκ του ιερου δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις̅ ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η γωνης αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γωνεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθε του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυνατε εργαζεσθαι
+<V 5> οταν ειμι εν τω κοσμω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμε και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος επεχρισεν αυτου τον πιλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νυψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμινευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και [app][*]ενιψατω[\*][C]ενιψατο[\C][\app] και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτωνες και οι θεωρουντες αυτον το πρωτερον οτι προσαιτις ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτου εστιν αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθει εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγωμενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβιθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπαν ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει αυτοις ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτισαν αυτον οι φαρισαιοι λεγοντες πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν και αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρι αλλοι ελεγον πως δυνατε αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γωνεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γωνης αυτου και ειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλειση
+<V 22> ταυτα ειπον οι γωνης αυτου οτι εφωβουντω τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις ομολογησει αυτον χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτω οι γωνεις αυτου ειπαν οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησαται
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπαν αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτολος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος η αμαρτολος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπαν ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνοιξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ επιστευσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορισαν αυτον και ειπαν αυτω συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωυσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι τω μωση ελαλησεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθει ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ηνεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτολων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγενημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ οιδυνατω ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις σοι εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ουν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον εληλυθαι ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενονται
+<V 40> και ηκουσαν φαρισαιοι ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπαν αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ειτε ουκ αν ηχετε αμαρτιαν νυν δε λεγεται οτι βλεπωμεν η ουν αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχωμενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων ηλε αλλα αναβενων αλλαχωθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχωμενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευετε και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ αυτοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθει σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτις ουκ ερχεται ει μι ινα κλεψη και θυσι και απολεσει εγω ηλθων ινα ζωη αιωνιον εχωσιν και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τον προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομε υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκο τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα δε προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου υπερ των πραβατων ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις ερει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετω εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυνατε τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις χειμων δε ην
+<V 23> και περιεπατι ο ις̅ εν το ιερω εν τη στοα σολομωνος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρης ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρισια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ουκ επιστευσατε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρι περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκο αυτα και ακολουθωσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδομοι αυτοις και ου μι απωλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> οτι ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι αυτα μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζεται
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζωμεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις εαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπων θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυνατε λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγαπησεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημης οτι ειπων υς̅ θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσειτε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασε και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν περα του ιωρδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν εις αυτον πολλοι εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν της κεφαλης αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου λεγουσαι προς αυτον κε̅ ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ος ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν πολιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις ουχι δωδεκα ωρε εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτω λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος υμων κεκοιμηται αλλα πορευομε ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπαν ουν οι μαθηται αυτου κε̅ η κεκοιμιται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμισεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρισια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσειτε οτι ουκ ειμιν εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγωμενος διδυμος συν τοις μαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανομεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσαρας ηδη ημερας εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθασιν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησοντε αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετω
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος μου
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει συ ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστισεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι ει αναστασης και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανει ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανει εις τον αιωνα πιστευεις τουτω
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και τουτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθεη ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαρια οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυσει εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν προς τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλεουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλεοντας ενεβριμησατω τω πν̅ι
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν δε ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπαν ουκ ηδυνατω ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανει
+<V 38> ις̅ ουν παλην εμβριμουμενος εν αυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνικοτος μαρθα κε̅ ηδη ωζει τεταρτεος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου ανω και ειπεν πατερ ευχαριστο σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ιδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον ειπον τον περιεστωται ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρω εξω
+<V 44> εξηλθεν ουν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους ποδας κυριαις και η οψης αυτου σουδαριω περιεδεδετω λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαρια και θεασαμενοι α εποιησεν επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> {om}
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιησωμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα [app][*]σειμια[\*][C]σημεια[\C][\app] ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτος παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσοντε ρωμεοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του αινιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε λογιζεσθε οτι συνφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνον απολυται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλ αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αυτον αποκτεινωσιν
+<V 54>ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρισια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγωμενην πολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς τω πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνεισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλλιλων εν τω ιερω εστηκοτες τι υμιν δωκει οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυσι ινα πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις [app][*]βιθανιαν[\*][C]βηθανιαν[\C][\app] οπου ην λαζαρος ο τεθνηκος ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστεικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνο ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδωναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων διναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτω ουχ οτι περι των πτωχων αλλ ωτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ηχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρισει αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχεται μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχεται
+<V 9> εγνω ουν ο οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντω δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτων υπηγων των ιουδαιων και επιστευων εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχετε ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογειμενος ο ερχωμενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτω καθως εστιν γεγραμμενον
+<V 15> μη φωβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευ σου ερχεται καθημενος επι πολον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρι ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτι τον λαζαρον εφωνισεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτω πεποιηκενε το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπαν προς εαυτους θεωρειται οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινωντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχετα φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατω αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενη εαν δε αποθανει πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλον την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου ον εν τοις ου̅νοις
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακτε και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτω ηλθων εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγον βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγωνεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου νυν ο αρχων του κοσμου του βληθησετε κατω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκισω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενεηι εις τον αιωνα και πως σοι λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτεια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησεσθαι ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκριβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ισαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχειων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> ετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και επιστραφωσιν και ιασωμε αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυτου ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμωλογουν ινα μη αποσυναγωγος γενιται
+<V 43> ηγαπησαν δε την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ο πιστευει εις εμε αλλα εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη αυτα εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και η τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ηρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προς δε της εορτης του πασχα ιδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενωμενου του διαβολου ηδει βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ιν αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα παρ δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται του δειπνου και τιθισιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτην τους ποδας των μαθητων και εκμασσει τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω σοι ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω τους ποδας σου ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουσμενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδουντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εσται
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας των μαθητων ελαβεν τα ιματια αυτου και αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνητε μαι ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλος λεγεται ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφιλετε νιπτειν αλλιλων τους ποδας
+<V 15> υποδιγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζον του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδαται μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα πληρωθη η γραφη η λεγουσα ο τρογων μου την σαρκα και πινον μου το αιμα επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> και απ αρτι λεγω υμιν πρω του γενεσθαι ινα οταν γενειτε πιστευσητε οτι εγω ειμιν
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρισεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσι με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλλιλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος επι το στιθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και βαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον εν ταχει
+<V 28> τουτω δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσωκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασωμεν ων χρειαν εχωμεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι καθως ειπον υμιν και τοις ιουδαιοις ζητεισεται με καιουκ ευρησετε και οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλλιλους
+<V 35> εν τουτω γνωσωνται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχεται εν αλλιλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθει αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησης με
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμε σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησης αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνισει εως ου με απαρνιση τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπων αν υμιν πορευομε ετοιμασαι υμιν τοπον
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραλειψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ [app][*]εγνωκα[\*][C]εγνωκας[\C][\app] με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ο πιστευων εις εμε οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενον αυτος ποιη τα εργα
+<V 11> πιστευετε οτι εγω εν το πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μοι δια τα εργα α εγω ποιω ταυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζωνα τουτον δειξω οτι εγω προς τον πρ̅α πορευωμε
+<V 13> και ο τι αν αιτησηται εν το ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> και εαν τι αιτισετε με εν το ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εμας εντολας τηρισατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενει μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυνατε λαβειν οτι ου θεωρει αυτον υμεις δε γινωσκετε αυτω οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομε προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν το πρ̅ι μου και ο πη̅ρ εν εμοι και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο [app][*]αγαπον[\*][C]αγαπων[\C][\app] με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπισω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ω ισκαριωτης κε̅ τι γεγωνεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρισει και ο πη̅ρ μου αγαπισει αυτον και προς αυτον ελευσωμεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ων ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α της αληθειας ο πεμψι ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος διδαξει υμας παντα και υπομνησει υμας παντα οσα αν υπω υμιν
+<V 27> ειρηνην την εμην διδο υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδω υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπων υμιν υπαγω και ερχομε προς υμας η αγαπατε με εχαριτε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ηρεικα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενιται πιστευσιτε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλεισω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου τουτου αρχον και εν εμοι ουκ εστιν ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο? ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παλιν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτω ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ηδι υμις καθαροι εσται δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μειναται εν [app][*]εμι[\*][C]εμοι[\C][\app] καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυνατε καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μι εν εμοι μεινιτε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μι τις μεινι εν εμοι εβληθει εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτω και εις το πυρ βαλλουσιν και καιετε
+<V 7> εαν μεινιται εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινι ο εαν θελετε αιτησεσθαι και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερειτε και γενησεσθαι μοι μαθηται
+<V 9> καθω ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπει τη εμοι
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησιται μενητε εν τη αγαπη μου καθως εγω εν τη αγαπι τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρεικα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμοι εν υμιν μηνη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλλιλους καθως ηγαπισα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε οσα εντελλωμε υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτω ο κς̅ υμας δε ηρηκα φιλους οτι παντα οσα ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρησα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγη
\ No newline at end of file
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_be_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_be_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_be_L2.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,2094 @@
+{Status:
+G-A Number: 597
+Venedig, Bibl., Naz.Marc., Gr. 1,59
+Name of book transcribed: The Fourth Gospel
+First folio transcribed: 213r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: WJE
+Transcription begun: 05-11-09
+Transcription finished: 09-12-09
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (>) - Yes on the following folios 226r, 242r
+ Obeloi (†) - No
+
+ Other remarks: }
+|F 213r|
+|L|<B 04> <K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+|L|<K 1><V 1> εν αρχηι ην ο λογο(ς) και ο λογο(ς) ην προ(ς) τον θν̅
+|L|και θς̅ ην ο λογο(ς) <V 2> ουτος ην εν αρχηι προ(ς) τον
+|L|θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις
+|L|αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτωι
+|L|ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|<V 5> και το φως εν τηι σκοτιαι φαινει και η σκοτια
+|L|αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλ=
+|L|μενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+|L|<V 7> ουτο(ς) ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρη=
+|L|ση πε(ρι) του φωτος ινα παντες πιστευσω=
+|L|σι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινο(ς) το φως αλλ ινα μαρ=
+|L|τυρηση πε(ρι) του φωτο(ς) <V 9> ην το φως το αλη=
+|L|θινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον
+|L|εις τον κοσμον <V 10> εν τωι κοσμωι ην και ο κοσμο(ς)
+|L|δι αυτου εγενετο και ο [app][*]&om;[\*][C]οτι[\C][\app] κοσμο(ς) αυτον ουκ εγνω
+|L|<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+|L|<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν
+|F 213v|
+|L|τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα
+|L|αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματο(ς) σαρκο(ς)
+|L|ουδε εκ θεληματο(ς) ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+|L|<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν
+|L|και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μο=
+|L|νογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτο(ς) και αληθ(ει)ας
+|L|<V 15> ιωαννης μαρτυρει πε(ρι) αυτου και κεκραγε λεγων
+|L|ουτο(ς) ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενο(ς) εμπρο=
+|L|σθεν μου γεγονεν οτι πρωτο(ς) μου ην <V 16> οτι εκ του
+|L|πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτο(ς) <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως
+|L|εδοθη η χαρις και η αληθ(εια) δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υις ο
+|L|ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινο(ς) εξηγησατο
+|L|<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιω(αννου) οτε απεστειλαν
+|L|οι ιου(δαιοι) εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερω=
+|L|τησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρ=
+|L|νησατο και ωμολογησεν οτι εγω ουκ ειμι ο χς̅
+|L|<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει
+|L|ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ει=
+|L|πον ουν αυτωι τις ει ινα αποκρισιν δωμεν
+|F 214r|
+|L|τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις πε(ρι) σεαυτου
+|L|<V 23> εφη εγω φωνη βοωντο(ς) εν τηι ερημωι ευ=
+|L|θυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προ=
+|L|φητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φα=
+|L|ρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτωι
+|L|τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας
+|L|ουτε ο προφ(η)της <V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω(αννης) λεγων
+|L|εγω μεν{vid} βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε
+|L|υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> ο οπισω μου
+|L|ερχομενο(ς) ου ουκ ειμι εγω αξιο(ς) ινα λυσω αυτου
+|L|τον ιμαντα του υποδημ(α)το(ς) <V 28> ταυτα εν βη=
+|L|θανια εγενετο περαν του ιορδα(ν)ου οπου ην
+|L|ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει
+|L|τον ιν̅ ερχομενον προ(ς) αυτον και λεγει ιδε ο α=
+|L|μνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτ(ιαν) του κοσμου
+|L|<V 30> ουτος εστι πε(ρι) ου εγω ειπον υμιν οπισω μου
+|L|ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτο(ς) μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα
+|L|φανερωθη εν τωι ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν
+|L|τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης
+|L|λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει
+|F 214v|
+|L|περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ου=
+|L|κ ηιδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν
+|L|υδατι εκεινο(ς) μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α
+|L|καταβαινον ωσει περιστεραν και μενον επ αυτον ου=
+|L|τος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιωι <V 34> καγω εωρακα και
+|L|μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υις του θυ̅ <V 35> τηι
+|L|επαυριον παλιν ειστηκει ο ιω(αννης) και εκ των μαθητων
+|L|αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τωι ιυ̅ περιπατουντι λεγει
+|L|ιδε ο αμνο(ς) του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθητ(αι)
+|L|λαλουντο(ς) και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε
+|L|ο ις̅ και θεασαμενο(ς) αυτους ακολουθουντας αυτωι
+|L|λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτωι
+|L|ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλ(ε)
+|L|που μενεις <V 39> ο δε ειπεν αυτοις ερχεσθε και ι=
+|L|δετε ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυτωι
+|L|εμειναν την ημε(ραν) εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+|L|<V 40> ην ανδρεας ο αδε(λφος) σιμωνο(ς) πετρου εις εκ των ακου=
+|L|σαντων παρα ιω(αννου) και ακολουθησαντων αυτωι
+|L|<V 41> ευρισκει ουτο(ς) πρωτο(ς) τον αδε(λφον) τον ιδιον σιμωνα
+|L|και λεγει αυτωι ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι
+|L|μεθερμηνευομενο(ς){vid} ο χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προ(ς) τον ιν̅
+|F 215r|
+|L|εμβλεψας αυτωι ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υις
+|L|ιωνα συ κληθησηι κηφας ο ερμηνευεται πετρο(ς)
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν
+|L|και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτωι ο ις̅ ακο=
+|L|λουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππο(ς) απο βηθσαιδα
+|L|εκ της πολε(ως) ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φι=
+|L|λιππο(ς) τον ναθαναηλ και λεγει αυτωι ον εγραψε
+|L|μωσης εν τω νομω και οι προφητ(αι) ευρηκαμεν
+|L|ιν̅ τον υιν ιωσηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν
+|L|αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγα=
+|L|θον ειναι λεγει αυτω φιλιππο(ς) ερχου και ιδε
+|L|<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομε(νον) προ(ς) αυτον και
+|L|λεγει πε(ρι) αυτου ιδε αληθως ιη̅λιτης εν ωι
+|L|δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτωι ναθαναηλ ποθεν
+|L|με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτωι
+|L|προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο
+|L|την συκην ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ
+|L|και λεγει αυτωι ραββι συ ει ο υις του θυ̅ συ
+|L|ει ο βασιλ(ευς) του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτωι
+|L|οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης
+|L|πιστευεις μειζω τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτωι
+|F 215v|
+|L|αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον
+|L|ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ ανα=
+|L|βαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιν του αν̅ου
+|L|<K 2><V 1> και τηι ημε(ραι) τηι τριτηι γαμος εγενετο εν κανα
+|L|της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε
+|L|και ο ις̅ και οι μαθητ(αι) αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερη=
+|L|σαντο(ς) οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προ(ς) αυτον οινον
+|L|ουκ εχουσι <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι
+|L|ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις
+|L|διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+|L|<V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κ(α)τ(α) τον καθαρισμ(ον)
+|L|των ιουδ(αιων) κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο
+|L|η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υ=
+|L|δριας υδατο(ς) και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και
+|L|λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τωι
+|L|αρχιτρικλινωι ωι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευ=
+|L|σατο ο αρχιτρικλινο(ς) το υδωρ οινον γεγενημενον
+|L|και ουκ ηιδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηιδεισαν
+|L|οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικλινο(ς) <V 10> και λεγει αυτωι πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε
+|F 216r|
+|L|τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον
+|L|εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των
+|L|σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφα=
+|L|νερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις
+|L|αυτον οι μαθητ(αι) αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη
+|L|εις καπερναουμ αυτο(ς) και η μη̅ρ αυτου και οι αδε(λφοι)
+|L|αυτου και οι μαθητ(αι) αυτου και εκει εμειναν ου πολ=
+|L|λας ημερας <V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδ(αι)ων
+|L|και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα <V 14> και ευρεν εν τωι
+|L|ιερωι τους πωλουντας βοας και προβατα και
+|L|περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+|L|<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας
+|L|εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβ(α)τ(α) και τους
+|L|βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα
+|L|και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας
+|L|περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα
+|L|εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς
+|L|μου οικον εμποριου <V 17> και εμνησθησαν οι μαθητ(αι) οτι
+|L|ην γεγραμμενον ο ζηλος του οικου σου κ(α)τ(α)φαγεται με
+|L|<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδ(αιοι) και ειπον αυτωι τι ση=
+|L|μειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απε=
+|F 216v|
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον
+|L|τουτον και εν τρισιν ημε(ραις) εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν
+|L|οι ιουδ(αιοι) τεσσαρακοντ(α) και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο
+|L|ναος ουτο(ς) και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21> εκεινο(ς) δε ελεγε πε(ρι) του ναου του σωματ(ος) αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρω(ν) εμνησθησαν οι μαθητ(αι) αυτου
+|L|οτι τουτο ελεγε και εμνησθησαν τηι γραφηι και τωι
+|L|λογωι ωι ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμ(οις)
+|L|εν τωι πασχα εν τηι εορτ(ηι) πολλοι επιστευσαν εις το
+|L|ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α
+|L|εποιει <V 24> αυτο(ς) δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις
+|L|δια το αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν
+|L|ινα τις μαρτυρηση πε(ρι) αυτου αυτο(ς) γαρ εγινω=
+|L|σκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ των
+|L|φαρισαιων νικοδημο(ς) ονομα αυτω αρχων των ιουδ(αιων)
+|L|<V 2> ουτο(ς) ηλθε προ(ς) αυτον νυκτο(ς) και ειπεν αυτωι ραββι
+|L|οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλο(ς) ου=
+|L|δεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιει(ν) α συ
+|L|ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτωι αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλ(ειαν) του θυ̅
+|F 217r|
+|L|<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος
+|L|γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοι=
+|L|λιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+|L|<V 5> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λε=
+|L|γω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατο(ς) και πν̅ς
+|L|ου δυναται εισελθειν εις την βασιλ(ειαν) του θυ̅ <V 6> το
+|L|γεγεννημενον εκ της σαρκο(ς) σαρξ εστι και το γεγεν=
+|L|νημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης οτι
+|L|ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α
+|L|οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις
+|L|αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει
+|L|ουτως εστι πας ο γεγεννημενο(ς) εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> απεκριθη νικοδημο(ς) και ειπεν αυτω πως δυ=
+|L|ναται ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο διδασκα(λος) του ιη̅λ και ταυτα ου γι=
+|L|νωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν
+|L|λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την
+|L|μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια
+|L|ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω
+|L|υμιν τα επου̅νια πιστευσετε <V 13> και ουδεις ανα=
+|L|βεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας
+|F 217v|
+|L|ο υις του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και καθως
+|L|μωσης υψωσε τον οφιν εν τηι ερημωι ουτως
+|L|υψωθηναι δει τον υιν του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιω(νιον)
+|L|<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον
+|L|υιν αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιω(νιον)
+|L|<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιν αυτου εις τον κοσμον
+|L|ινα κρινηι τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος
+|L|δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη
+|L|πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν
+|L|εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε
+|L|εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον
+|L|και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτο(ς) η το φως
+|L|ην γαρ αυτου πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα
+|L|πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προ(ς) το
+|L|φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονη=
+|L|ρα εστιν <V 21> ο δε ποιων την αληθ(ειαν) ερχεται προ(ς) το φω(ς)
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ι εστιν {1}
+|L|ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθητ(αι)
+|L|αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων
+|F 218r|
+|L|και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ο ιω(αννης) βαπτιζων εν αινων
+|L|εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει
+|L|και παρεγινοντο και εβαπτιζοντ(ο) <V 24> ουπω γαρ ην
+|L|βεβλημενο(ς) εις την φυλακην ο ιω(αννης) <V 25> εγενε=
+|L|το δε ζητησις εκ των μαθητων ιω(αννου) μετα ιουδαιων
+|L|περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προ(ς) τον ιω(αννην) και ει=
+|L|πον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν
+|L|του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτο(ς) βα=
+|L|πτιζει και παντες ερχονται προ(ς) αυτον <V 27> απε=
+|L|κριθη ιω(αννης) και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβα=
+|L|νειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του
+|L|ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον
+|L|ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενο(ς) ειμι
+|L|εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμ=
+|L|φιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως
+|L|και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην
+|L|του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπλη=
+|L|ρωται <V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+|L|<V 31> ο ανωθεν ερχομενο(ς) επανω παντων εστιν ο ων
+|L|εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει
+|L|ο εκ του ου̅νου ερχομενο(ς) επανω παντων εστιν και
+|F 218v|
+|L|<V 32> ο εωρακε και ακουσε μαρτυρει και την μαρτυριαν
+|L|αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την
+|L|μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ
+|L|απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ
+|L|εκ μετρου διδωσι το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιν
+|L|και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων
+|L|εις τον υιν εχει ζωην αιω(νιον) ο δε απειθων τω υιω ου=
+|L|κ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+|L|<K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅
+|L|πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+|L|<V 2> καιτοιγε αυτο(ς) ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθητ(αι) αυτου
+|L|<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθε παλιν εις την γα=
+|L|λιλαιαν <V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ
+|L|πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ
+|L|τω υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ
+|L|ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζε=
+|L|το ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερ=
+|L|χεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθητ(αι) αυτου
+|L|απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγο=
+|F 219r|
+|L|ρασωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις
+|L|πως συ ιουδαιο(ς) ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης
+|L|γυναικο(ς) σαμαρειτιδο(ς) ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι
+|L|σαμαρειταις <V 10> απεκριθη ο ις̅ και λεγει αυτηι ει η=
+|L|δεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δυο(ς)
+|L|μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι
+|L|υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτωι η γυνη κε̅ ουτε αντλημ(α)
+|L|εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το
+|L|υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημω(ν)
+|L|ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος
+|L|εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμμ(α)τ(α) αυτου
+|L|<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτηι πας ο πινων
+|L|εκ του υδατο(ς) τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν
+|L|πιη εκ του υδατο(ς) ου εγω δωσω αυτω ου μη δι=
+|L|ψηση εις τον αιω(να) αλλα το υδωρ ο δωσω αυτωι
+|L|γενησεται εν αυτω πηγη υδατο(ς) αλλομενου εις
+|L|ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προ(ς) αυτον η γυνη κε̅ δος μοι
+|L|τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι
+|L|ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε
+|L|φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απε=
+|L|κριθη η γυνη και λεγει αυτωι ανδρα ουκ εχω
+|F 219v|
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ ε=
+|L|χω <V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις
+|L|ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτωι
+|L|η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες
+|L|ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις
+|L|λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπο(ς) οπου δει
+|L|προ(σ)κυνειν <V 21> λεγει αυτηι ο ις̅ πιστευε μοι γυναι
+|L|οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τωι ορει τουτωι
+|L|ουτε εν ιεροσολυμοις προ(σ)κυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις
+|L|προ(σ)κυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προ(σ)κυνουμεν
+|L|ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλ=
+|L|λ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προ(σ)=
+|L|κυνηται προ(σ)κυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια
+|L|και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προ(σ)κυνουντας
+|L|αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προ(σ)κυνουντας αυτον
+|L|εν πν̅ι και αληθεια δει προ(σ)κυνειν <V 25> λεγει αυτωι
+|L|η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενο(ς) χς̅
+|L|οταν ελθη εκεινο(ς) αναγγελει ημιν παντα <V 26> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω
+|L|ηλθον οι μαθητ(αι) αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυ=
+|L|ναικο(ς) ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η
+|F 220r|
+|L|τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν
+|L|αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει
+|L|τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι
+|L|παντα οσα εποιησα μητι ουτο(ς) εστιν ο χς̅
+|L|<V 30> εξηρχοντο ουν εκ της πολε(ως) και ηρχοντ(ο) προ(ς) αυτον
+|L|<V 31> [ε]ν δε τωι μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθητ(αι) λε=
+|L|γοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις
+|L|εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατ(ε)
+|L|<V 33> ελεγον ουν οι μαθητ(αι) προ(ς) αλληλους μη τις ηνεγκεν
+|L|αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα
+|L|εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντ(ος)
+|L|με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις
+|L|λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμο(ς) ερχετ(αι)
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+|L|θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προ(ς) θερισμον
+|L|ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει
+|L|καρπον εις ζωην αιω(νιον) ινα ο σπειρων ομου χαι=
+|L|ρηι και ο θεριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογο(ς) εστιν ο
+|L|αληθινο(ς) οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θε=
+|L|ριζων <V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υ=
+|L|μεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και
+|F 220v|
+|L|[υ]μεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε
+|L|της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των
+|L|[σ]αμαρειτων δια τον λογον της γυναικο(ς) μαρτυρουσης
+|L|οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον
+|L|προ(ς) αυτον οι σαμαρειτ(αι) ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις
+|L|και εμεινεν εκει ημερας δυο <V 41> και πολλω πλειους επιστευ=
+|L|σαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι
+|L|ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ
+|L|ακηκοαμεν και οιδαμεν αληθως οτι ουτος εστιν ο ση̅ρ
+|L|του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλ=
+|L|θεν εκειθεν και ηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτο(ς) γαρ ις̅
+|L|εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τηι ιδιαι πρ̅ιδι
+|L|τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν ε=
+{in margin later hand και ειs καθεμενos}
+|L|δεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες
+|L|α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τωι πασχα
+|L|εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+|L|<V 46> ηλθεν ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου
+|L|εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικο(ς) ου
+|L|ο υις ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτο(ς) ακουσας οτι ις̅
+|L|ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προ(ς)
+|L|αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου
+|F 221r|
+|L|τον υιν εμελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅
+|L|προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη
+|L|πιστευσητε <V 49> λεγει προ(ς) αυτον ο βασιλικο(ς) κε̅ κατα=
+|L|βηθι πριν αποθανειν το παιδιον μ(ου) <V 50> λεγει αυτωι ο
+|L|ις̅ πορευου ο υις σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τωι
+|L|λογωι ωι ειπεν αυτωι ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε
+|L|αυτου καταβαινοντο(ς) οι δουλοι αυτου υπηντησαν
+|L|αυτωι λεγοντες οτι ο παις σου ζη <V 52> επυθετο ουν την
+|L|ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν
+|L|αυτωι οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυ=
+|L|ρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτω ο ις̅ ο υς̅ σου ζη και
+|L|επιστευσεν αυτο(ς) και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν
+|L|δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδ(αιας)
+|L|εις την γαλιλαιαν <K 5><V 1> μετα ταυτα ην εορτη των
+|L|ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 2> εστι δε
+|L|εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμ=
+|L|βηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε
+|L|στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτ(ο) πληθο(ς) των ασθε=
+|L|νουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων
+|L|την του υδατος κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον
+|F 221v|
+|L|κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε
+|L|το υδωρ ο ουν πρωτο(ς) εμβας μετα την ταραχην
+|L|του υδατο(ς) υγιης εγινετο ω δηποτ(ε) κατειχετο νο=
+|L|σηματι <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω
+|L|ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου <V 6> τουτον ιδων ο ις̅
+|L|κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον
+|L|εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσ(θαι) <V 7> απεκρι-=
+|L|θη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταρα=
+|L|χθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω
+|L|ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραβατον σου και περι
+|L|πατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο υιος και ηρε τον
+|L|κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον
+|L|εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδ(αιοι) τω τεθε-
+|L|ραπευμενω σαβαττον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι
+|L|τον κραββατον <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας
+|L|με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου
+|L|και περιεπατει <V 12> ηρωτησαν αυτον τις εστιν ο αν̅ος
+|L|ο ειπων σοι αρον τον κραβατον σου και περιπατει
+|L|<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν
+|L|οχλου οντο(ς) εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει
+|F 222r|
+|L|αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ελεγεν αυτω ιδε υγιης
+|L|γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι
+|L|σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε
+|L|τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+|L|<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδ(αιοι) τον ιν̅ οτι ταυτα
+|L|εποιει εν σαββατωι <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο
+|L|αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω
+|L|εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν
+|L|αυτον οι ιουδ(αιοι) αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το
+|L|σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅
+|L|ισον εαυτον ποιων τωι θω̅ι <V 19> απεκρινατο ουν
+|L|ο ις̅ και ειπε γαρ αυτοις αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου δυναται ο υις ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν
+|L|μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν ε=
+|L|κεινος ποιη ταυτα και ο υις ομοιως ποιει
+|L|<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιν και παντα δεικνυσιν
+|L|αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτωι εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+|L|<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωο=
+|L|ποιει ουτως και ο υις ους θελει ζωοποιει
+|L|<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν
+|F 222v|
+|L|πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμω=
+|L|σι τον υιν καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων
+|L|τον υιν ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων
+|L|και πιστευων τωι πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον
+|L|και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν
+|L|εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι α=
+|L|κουσονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντ(ες)
+|L|ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτωι
+|L|ουτως και τω υιω εδωκε ζωην εχειν εν εαυτωι
+|L|<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτωι και κρισιν ποιειν οτι
+|L|υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα
+|L|εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της
+|L|φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποι=
+|L|ησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα
+|L|πραξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι
+|L|εγω απ εμαυτου ποιειν ουδεν καθως ακουω
+|L|κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζη=
+|L|τω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω πε(ρι)
+|F 223r|
+|L|η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν
+|L|ο μαρτυρων πε(ρι) εμου και οιδατε οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει πε(ρι) εμου <V 33> υμεις
+|L|απεσταλκατε προ(ς) ιω(αννην) και μεμαρτυρηκε τηι
+|L|αληθειαι <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρ=
+|L|τυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις
+|L|σωθητε <V 35> εκεινο(ς) ην ο λυχνο(ς) ο καιομενο(ς) και φαινων
+|L|υμεις δε ηθελησαται αγαλλιασθηναι προ(ς) ω=
+|L|ραν εν τωι φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρ=
+|L|τυριαν μειζω του ιω(αννου) τα γαρ εργα α δε=
+|L|δωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα
+|L|τα εργα α ποιω μαρτυρει πε(ρι) εμου οτι ο πη̅ρ
+|L|με απεσταλκε <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτο(ς)
+|L|μεμαρτυρηκε πε(ρι) εμου ουτε φωνην αυτου
+|L|πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+|L|<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα
+|L|οτι ον απεστειλεν εκεινο(ς) τουτω υμεις ου πιστευε=
+|L|τε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτ(ε)
+|L|εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν
+|L|αι μαρτυρουσαι πε(ρι) εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν
+|L|προ(ς) με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων
+|F 223v|
+|L|ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την
+|L|αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω ελη=
+|L|λυθα εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμ=
+|L|βανετε με εαν αλλος ελθη εν τωι ονομ(α)τ(ι) τωι
+|L|ιδιωι εκεινον ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις
+|L|πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες
+|L|και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+|L|<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προ(ς)
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης
+|L|εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μω=
+|L|σει επιστευετε αν εμοι πε(ρι) γαρ εμου εκεινο(ς) ε=
+|L|γραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πι=
+|L|στευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+|L|<K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλα(σσης)
+|L|της γαλιλαιας εις τα μερη της τιβεριαδο(ς) <V 2> η=
+|L|κολουθει δε αυτω οχλο(ς) πολυς οτι εθεω=
+|L|ρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθε δε εις το ορος και εκει εκαθητο μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη
+|L|των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμ(ους) ο ις̅
+|L|και θεασαμενο(ς) οτι πολυς οχλο(ς) ερχεται προ(ς) αυτον
+|F 224r|
+|L|λεγει προ(ς) φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρ=
+|L|τους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πει=
+|L|ραζων αυτον αυτο(ς) γαρ ηιδει τι εμελλε ποιειν
+|L|<V 7> απεκριθη αυτωι ο φιλιππο(ς) διακοσιων δηνα=
+|L|ριων αρτοι ουκ αρκεσουσιν αυτοις ινα εκα=
+|L|στος αυτων βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις
+|L|εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδε(λφος) σιμωνο(ς)
+|L|πετρου <V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε
+|L|αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα
+|L|τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατ(ε)
+|L|τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτο(ς) πολυς εν
+|L|τωι τοπωι ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμο(ν)
+|L|ως πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβεν ουν τους αρ=
+|L|τους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανα=
+|L|κειμε(νοις) ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+|L|<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθητ(αις) αυτου
+|L|συναγαγετε τα περισσευσαντ(α) κλασμ(α)τ(α) ινα
+|L|μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν
+|L|δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των
+|L|πεντε αρτων των κριθινων α επερισ=
+|L|σευσε τοις βεβρωκο(σιν) <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες
+|F 224v|
+|L|ο εποιησεν ο ις̅ σημει(ον) ελεγον οτι ουτο(ς) εστιν αληθως
+|L|ο προφητης ο εις τον κοσμον ερχομενο(ς) <V 15> ις̅ ουν γνους
+|L|οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα
+|L|ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν
+|L|εις το ορος αυτο(ς) μονο(ς) <V 16> ως δε οψια εγενετο
+|L|κατεβησαν οι μαθητ(αι) αυτου επι την θαλα(σσαν) <V 17> και εμ=
+|L|βαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλα(σσης)
+|L|εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και
+|L|ουπω εληλυθει προ(ς) αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλα(σσα) ανε=
+|L|μου μεγαλου πνεοντο(ς) διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν
+|L|ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντ(α) θεωρου=
+|L|σι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλα(σσης) και εγ=
+|L|γυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν
+|L|λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεος ω εγενετο
+|L|το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον <V 22> τη
+|L|επαυριον ο οχλο(ς) ο εστηκως περαν της θαλα(σσης) ι=
+|L|δων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν ε=
+|L|κεινο εις ο ενεβησαν οι μαθητ(αι) αυτου και οτι ου
+|L|συνεισηλθε τοις μαθητ(αις) αυτου ο ις̅ εις το πλοιαρ(ι)ον
+|L|αλλα μονοι οι μαθητ(αι) αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε πλοι=
+|F 225r|
+|L|αρια ηλθεν εκ τιβεριαδο(ς) εγγυς του τοπου οπου
+|L|εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντο(ς) του κυ̅
+|L|<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλο(ς) οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε
+|L|οι μαθητ(αι) αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια
+|L|και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και
+|L|ευροντες αυτον περαν της θαλα(σσης) ειπον αυτωι
+|L|ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητει=
+|L|τε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε
+|L|εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε
+|L|μη την βρωσιν την απολλυμε(νην) αλλα την βρω=
+|L|σιν την μενουσαν εις ζωην αιω(νιον) ην ο υις του αν̅ου
+|L|υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν
+|L|ο θς̅ <V 28> αιιπον ουν προ(ς) αυτον τι ποιωμεν ινα
+|L|εργαζωμεθ(α) τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πι=
+|L|στευητε εις ον απεστειλεν εκεινο(ς) <V 30> ειπον ουν αυτωι
+|L|τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πι=
+|L|στευσωμεν σοι τι εργαζηι <V 31> οι πρ̅ες ημων το μαν=
+|L|να εφαγον εν τηι ερημωι καθως εστι γεγραμμενον
+|L|αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ει=
+|F 225v|
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του
+|L|ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτο(ς) του θυ̅ εστιν ο
+|L|καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τωι
+|L|κοσμωι <V 34> ειπον ουν προ(ς) αυτον κε̅ παντοτε δος
+|L|ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο αρτο(ς) της ζωης ο ερχομε(νος) προ(ς) με ου
+|L|μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψη=
+|L|ση πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε
+|L|με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ
+|L|προς εμε ηξει και τον ερχομενον προ(ς) με ου μη
+|L|εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα απο του
+|L|ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα
+|L|το θελημα του πεμψαντο(ς) με <V 39> τουτο δε εστι το
+|L|θελημα του πεμψαντο(ς) με ινα παν ο δεδω=
+|L|κε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστη=
+|L|σω αυτο τηι εσχατηι ημε(ραι) <V 40> τουτο εστι το θελημα
+|L|του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υιν και πιστευων
+|L|εις αυτον εχηι ζωην αιω(νιον) και αναστησω αυτον
+|L|εγω τηι εσχατηι ημ(εραι) <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι
+|F 226r|
+|L|πε(ρι) αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτο(ς) ο καταβας
+|L|εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτο(ς) εστιν ο υις
+|L|ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α
+|L|πως ουν λεγει οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+|L|<V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε
+|L|μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν προ(ς) με
+|L|εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον
+|L|καγω αναστησω αυτον τηι εσχατηι ημε(ραι) <V 45> εστι γε=
+|L|γραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παν=
+|L|τες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα
+|L|του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α
+|L|τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του πρ̅ς ουτο(ς)
+|L|εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιω(νιον) <V 48> εγω ειμι
+|L|ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον
+|L|το μαννα εν τηι ερημωι και απεθανον <V 50> ουτο(ς)
+|L|εστιν ο αρτο(ς) ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα
+|L|τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι
+|L|ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν
+|L|τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις
+|L|τον αιωνα και ο αρτο(ς) ον εγω δωσω
+|F 226v|
+|L|η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του
+|L|κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδ(αιοι) προ(ς) αλ=
+|L|ληλους λεγοντες πως δυναται ουτο(ς) ημιν δουναι
+|L|την σαρκα αυτου φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την
+|L|σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αι=
+|L|μα ουκ εχετε ζωην αι(ωνιον) εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου
+|L|την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αι(ωνιον)
+|L|και εγω αναστησω αυτον εν τηι εσχατηι ημε(ραι) <V 55> η γαρ
+|L|σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου
+|L|αληθως εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα
+|L|και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυ=
+|L|τω <V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω
+|L|δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινο(ς) ζησει δι ε=
+|L|με <V 58> ουτο(ς) εστιν ο αρτο(ς) ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων και απεθανον
+|L|ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιω(να)
+|L|<V 59> ταυτα ειπεν εν τηι συναγωγηι διδασκων εν
+|L|καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των
+|L|μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος
+|L|τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅
+|F 227r|
+|L|εν εαυτω οτι γογγυζουσι πε(ρι) τουτου οι μαθητ(αι)
+|L|αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδα=
+|L|λιζει <V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιν του αν̅ου
+|L|αναβαινοντα οπου ην το προτερον <V 63> το
+|L|πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν
+|L|τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι
+|L|και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων οι ου πι=
+|L|στευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες
+|L|εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παρα=
+|L|δωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν
+|L|οτι ουδεις δυναται ελθειν προ(ς) με εαν μη η
+|L|δεδομε(νον) αυτωι εκ του πρ̅ς <V 66> εκ τουτου πολλοι
+|L|των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και
+|L|ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅
+|L|τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απε=
+|L|κριθη αυτω σιμων πετρο(ς) κε̅ προ(ς) τινα απε=
+|L|λευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+|L|<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ
+|L|ει ο χς̅ ο υις του θυ̅ του ζωντο(ς) <V 70> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξε=
+|L|λεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+|F 227v|
+|L|<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνο(ς) ισκαριωτου ου=
+|L|τος γαρ εμελλε παραδιδοναι αυτον εις ων των
+|L|δωδεκα <K 7><V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅
+|L|εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια
+|L|περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδ(αιοι) αποκτει=
+|L|ναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαι(ων) η σκηνοπηγ(ια)
+|L|<V 3> ειπον ουν προ(ς) αυτον οι αδε(λφοι) αυτου μεταβηθι εν=
+|L|τευθεν και υπαγε εις την ιουδ(αιαν) ινα και οι μαθητ(αι) σου
+|L|θεωρησωσι τα εργα α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν
+|L|κρυπτωι τι ποιει και ζητει αυτο(ς) εν παρρησια
+|L|ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσ(ον) σεαυτον τωι
+|L|κοσμωι <V 5> ουδε γαρ οι αδε(λφοι) αυτου επιστευον εις αυτον
+|L|<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρο(ς) ο εμο(ς) ουπω παρεστι
+|L|ο δε καιρος ο υμετερο(ς) παντοτε εστιν ετοιμο(ς) <V 7> ου δυ=
+|L|ναται ο κοσμο(ς) μισειν υμας εμε δε μισει οτι
+|L|εγω μαρτυρω πε(ρι) αυτου οτι τα εργα αυτου πο=
+|L|νηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω
+|L|ουπω αναβαινω εις την εορτ(ην) ταυτην οτι ο και=
+|L|ρος ο εμο(ς) ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ειπον
+|L|αυτοις εμεινεν εν τηι γαλιλαιαι <V 10> ως δε ανεβησαν
+|L|οι αδε(λφοι) αυτου εις την εορτην τοτε και αυτο(ς) ανεβη
+|F 228r|
+|L|ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαι(οι)
+|L|εζητουν αυτ(ον) εν τηι εορτηι και ελεγον που εστιν
+|L|εκεινο(ς) <V 12> και γογγυσμο(ς) πε(ρι) αυτου ην πολυς εν τοις
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθο(ς) εστιν αλλοι δε
+|L|ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεν=
+|L|τοι παρρησια ελαλει πε(ρι) αυτου δια τον φοβον
+|L|των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης
+|L|ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν <V 15> εθαυμαζον ουν
+|L|οι ιουδ(αιοι) λεγοντες πως ουτο(ς) γραμματα οιδε
+|L|μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅
+|L|και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα
+|L|του πεμψαντο(ς) με <V 17> εαν τις θελη το θελημα
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται πε(ρι) της διδαχης πο=
+|L|τερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+|L|<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζη=
+|L|τει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντο(ς) αυτον
+|L|ουτο(ς) αληθης εστι και αδικια ουκ εστιν εν αυτω
+|L|<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις
+|L|εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε α=
+|L|ποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλο(ς) δαιμονιον
+|L|εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκριθη
+|F 228v|
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παν=
+|L|τες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλ=
+|L|λ εκ των πρ̅ων και εν σαββατωi περιτεμνετε
+|L|αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει ο αν̅ος εν σαβ=
+|L|βατωι ινα μη λυθη ο νομο(ς) μωσεως εμοι χο=
+|L|λατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+|L|<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν
+|L|κρινετε <V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε
+|L|παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε
+|L|αληθως εγνωσαν οι αρχοντ(ες) οτι ουτος εστιν αληθως
+|L|ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν εν τωι ιερωι διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε
+|L|οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου
+|L|ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινο(ς) ο πεμψας με
+|L|ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω οιδα αυτον οτι πα=
+|L|ρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζη=
+|L|τουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον
+|L|την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+|L|<V 31> εκ δε του οχλου πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον
+|F 229r|
+|L|ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει
+|L|ων ουτος ποιει <V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του
+|L|οχλου γογγυζοντο(ς) πε(ρι) αυτου ταυτα και απεστει=
+|L|λαν οι αρχιερεις και οι υπηρετας ινα
+|L|πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προ(ς) τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και
+|L|οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ει=
+|L|πον ουν οι ιουδ(αιοι) προ(ς) εαυτους που ουτο(ς) μελλει πο=
+|L|ρευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη
+|L|εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογο(ς) ουτο(ς) ον ειπε
+|L|ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τηι εσχατηι
+|L|ημεραι τηι μεγαληι της εορτ(ης) ειστηκει ο ις̅ και εκρα=
+|L|ξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προ(ς) με και
+|L|πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν
+|L|η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευ=
+|L|σουσιν υδατο(ς) ζωντο(ς) <V 39> τουτο δε ειπε πε(ρι) του
+|L|πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον
+|L|ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+
+|F 229v|
+|L|<V 40> εκ του οχλου ακουσαντες τινες των λογων
+|L|τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+|L|<V 41> αλλοι ελεγον ουτο(ς) εστιν αληθως ο χς̅ αλλοι δε
+|L|ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματο(ς) δα̅δ
+|L|και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο
+|L|χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τωι οχλωι
+|L|δι αυτον <V 44> τινες δε εξ αυτων ηθελον πιασαι αυτον
+|L|αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλ=
+|L|θον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρι=
+|L|σαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ η=
+|L|γαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν ουν οι υπηρεται
+|L|ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτο(ς) ο αν̅ος
+|L|<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις
+|L|πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευ=
+|L|σεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο οχλο(ς) ουτο(ς)
+|L|ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+|L|<V 50> λεγει νικοδημο(ς) προ(ς) αυτους ο ελθων προς αυτον το
+|L|προτερον εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων
+|L|κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουσηι πρωτον παρ αυτου
+|L|και γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν αυτωι και ειπον
+|F 230r|
+|L|μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε
+|L|οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγηγερται
+|L|<V 53> και επορευθησαν εκαστο(ς) εις τον οικον εαυτου
+|L|<K 8><V 1> και ο ις̅ επορευθη εις το ορος των ελαιων <V 2> ορ=
+|L|θρου δε παλιν βαθεο(ς) ηλθεν ο ις̅ εις το ιερον
+|L|και πας ο οχλος ηρχετο προ(ς) αυτον και καθισας
+|L|εδιδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε οι γραμματεις
+|L|και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατει=
+|L|λημμενην και στησαντες αυτην εν τωι μεσωι
+|L|<V 4> ειπεν αυτω διδασκαλε ταυτην ευρομεν
+|L|επαυτοφωρω μοιχευομενην <V 5> εν δε τωι νο=
+|L|μωι ημιν μωσης ενετειλατο τας τοιαυτας
+|L|λιθαζο(ς) συ ουν τι λεγεις πε(ρι) αυτης <V 6> τουτο δε τον
+|L|ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατη=
+|L|γοριαν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τωι
+|L|δακτυλωι εγραφεν εις την γην <V 7> ως δε επε=
+|L|μενον επερωτωντες αυτον ανακυψας ειπεν
+|L|αυτοις ο αναμαρτητο(ς) υμων πρωτο(ς) βαλε=
+|L|τω λιθον επ αυτην <V 8> και παλιν κατω κυψας ε=
+|L|γραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες εξηρ=
+|L|χοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυ=
+|F 230v|
+|L|τερων εως των εσχατων και κατελειφθη ις̅ μονος
+|L|και η γυνη εν μεσωι ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ ειδεν
+|L|αυτην και ειπεν γυναι που εισιν οι κατηγοροι σου
+|L|ουδεις σε κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅
+|L|ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πο=
+|L|ρευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε <V 12> πα=
+|L|λιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το
+|L|φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περι=
+|L|πατησει εν τηι σκοτιαι αλλ εξει το φως της
+|L|ζωης <V 13> ειπον ουν αυτωι οι φαρισαιοι συ πε(ρι)
+|L|σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν α=
+|L|ληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω
+|L|μαρτυρω πε(ρι) εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου
+|L|οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε
+|L|ουκ οιδατε ποθεν ηλθον και που υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+|L|<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν
+|L|οτι μονο(ς) ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 17> και εν τωι νομωι δε τωι υμετερωι γεγραπται οτι
+|L|δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο
+|L|μαρτυρων πε(ρι) εμαυτου και μαρτυρει πε(ρι) εμου ο
+|F 231r|
+|L|πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οι=
+|L|δατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και
+|L|τον πρ̅α μου αν ηιδειτε <V 20> ταυτα τα ρημ(α)τ(α)
+|L|ελαλησεν ο ις̅ εν τωι γαζοφυλακιωι διδα=
+|L|σκων εν τωι ιερωι και ουδεις επιασεν αυτον
+|L|οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν
+|L|παλιν αυτοις εγω υπαγω και ζητησετε με
+|L|και εν τη αμαρτ(ια) υμων αποθανεισθε οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδ(αιοι) μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ελεγεν
+|L|αυτοις ο ις̅ υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των
+|L|ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν
+|L|οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτ(ιαις) υμων εαν γαρ
+|L|μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις
+|L|αμαρτ(ιαις) υμων <V 25> ελεγον ουν αυτωι συ τις ει
+|L|ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω
+|L|υμιν <V 26> πολλα εχω πε(ρι) υμων λαλειν και κρινειν
+|L|αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα
+|F 231v|
+|L|παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+|L|<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του
+|L|αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυ=
+|L|του ουδεν ποιω αλλα καθως εδιδαξε με
+|L|ο πη̅ρ ταυτα λαλω <V 29> οτι και ο πεμψας με με=
+|L|τ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον οτι εγω τα
+|L|αρεστα αυτωι ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου
+|L|λαλουντο(ς) πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελε=
+|L|γεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτωι ιουδ(αιους)
+|L|εαν υμεις μεινητε εν τωι λογωι τωι εμωι
+|L|αληθως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την
+|L|αληθειαν και η αληθ(εια) ελευθερωσει υμας <V 33> απε=
+|L|κριθησαν προ(ς) αυτον σπερμα αβρααμ εσμεν
+|L|και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως
+|L|συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι
+|L|πας ο ποιων την αμαρτ(ιαν) δουλο(ς) εστι της αμαρτ(ι)ας
+|L|<V 35> ο δε δουλο(ς) ου μενει εν τηι οικιαι εις τον αιω(να) ο
+|L|υις μενει εις τον αιω(να) <V 36> εαν ουν ο υις υμας ε=
+|L|λευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα
+|F 232r|
+|L|οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε
+|L|με αποκτειναι οτι ο λογο(ς) ο εμος ου χωρει
+|L|εν υμιν <V 38> εγω οσα εωρακα παρα τω πρ̅ι
+|L|μου λαλω και υμεις ουν οσα ηκουσατε παρα
+|L|του πρ̅ς υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα
+|L|του αβρααμ εποιειτε αν <V 40> νυν δε ζητειτε με
+|L|αποκτειναι αν̅ον ος την αληθ(ει)αν υμιν λελα=
+|L|ληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο α=
+|L|βρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα
+|L|εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτωι
+|L|ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθ(α) ενα πρ̅α
+|L|εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ
+|L|εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ ε=
+|L|μαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+|L|<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε
+|L|οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις
+|L|εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας
+|L|του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωπο=
+|F 232v|
+|L|κτονο(ς) ην απ αρχης και εν τη αληθ(εια) ουχ εστηκεν
+|L|οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαληι
+|L|το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι
+|L|και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθ(ει)αν λεγω ου πι=
+|L|στευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγξει με πε(ρι) αμαρτιας
+|L|ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο
+|L|ων εκ του θυ̅ τα ρημ(α)τ(α) του θυ̅ ακουει δια τουτ(ο)
+|L|υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απε=
+|L|κριθησαν οι ιουδ(αιοι) και ειπον αυτωι ου καλως λεγομεν
+|L|ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+|L|<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα
+|L|τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+|L|<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και
+|L|κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον
+|L|λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρησηι
+|L|εις τον αιω(να) <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδ(αιοι) νυν εγνωκαμ(εν)
+|L|οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι
+|L|προφητ(αι) και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση
+|L|θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιω(να) <V 53> μη συ μειζων
+|L|ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι
+|L|προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+|F 233r|
+|L|<V 54> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν εαν εγω δοξαζω εμαυτον
+|L|η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξα=
+|L|ζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και
+|L|ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν
+|L|ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιο(ς) υμων
+|L|ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+|L|<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη
+|L|την ημε(ραν) την εμην και ειδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν
+|L|οι ιουδ(αιοι) προ(ς) αυτους πεντηκοντ(α) ετη ουπω εχεις
+|L|και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω
+|L|ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον
+|L|ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και δι=
+|L|ελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν
+|L|ουτως <K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ
+|L|γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι τις ημαρτεν ουτο(ς) η οι γονεις αυτου ινα
+|L|τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτο(ς) η=
+|L|μαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερω=
+|L|θη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζε=
+|L|σθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν
+|F 233v|
+|L|ερχεται νυξ οτε ουκ τι ουδεις δυναται εργαζε=
+|L|σθαι <V 5> οταν εν τωι κοσμωι φως ειμι του κοσμου
+|L|<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του
+|L|πτυσματο(ς) και επεχρισεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμ=
+|L|βηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος
+|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν
+|L|γειτονες και οι θεωρουντ(ες) αυτον το προτερον οτι προ=
+|L|σαιτης ην ελεγον οτι ουχ ουτο(ς) ην ο καθημενος και
+|L|προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτο(ς) εστι και αλλοι
+|L|ελεγεν ου αλλ ομοιο(ς) αυτωι εστιν εκεινο(ς) ελεγεν
+|L|οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτωι πως ηνεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμ(οι) <V 11> απεκριθη εκεινο(ς) αν̅ος λεγομενος
+|L|ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους
+|L|και ειπε μοι υπαγε εις τ(ον) σιλωαμ και νιψαι
+|L|απελθων και νιψαμενο(ς) ανεβλεψα <V 12> ειπον
+|L|αυτωι που εστιν εκεινο(ς) λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν
+|L|αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε
+|L|σαββατον εν ηι ημεραι τον πηλον ποιητε και επε=
+|L|χρισεν αυτου τους οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυ=
+|L|τον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις
+|F 234r|
+|L|πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμ(ους) και ενιψαμην
+|L|και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες
+|L|ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον
+|L|ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος
+|L|αμαρτωλο(ς) τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην
+|L|εν αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν τωι ποτε τυφλωι παλιν
+|L|συ τι λεγεις πε(ρι) αυτου οτι ηνεωξε τους οφθαλμους
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν
+|L|ουν οι ιουδ(αιοι) πε(ρι) αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν
+|L|εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του ανα=
+|L|βλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες
+|L|ουτο(ς) εστιν ο υις υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλο(ς)
+|L|εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκρι=
+|L|θησαν οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υις ημων και οτι τυφλο(ς) εγεννηθη
+|L|<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν
+|L|αυτου τους οφθαλμ(ους) ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερω=
+|L|τησατε ηλικιαν εχει αυτο(ς) πε(ρ)ι εαυτου λαλησει
+|L|<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντ(ο) τους ιουδ(αιους)
+|L|ηδη γαρ συνετεθειντο ινα εαν τις αυτον ομολο=
+|L|γηση χν̅ αποσυναγωγο(ς) γενηται <V 23> δια τουτο οι
+|F 234v|
+|L|γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον επερωτησατε
+|L|<V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλο(ς)
+|L|και ειπον αυτωι δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμ(εν)
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος αμαρτωλο(ς) εστιν <V 25> απεκριθη ουν
+|L|εκεινο(ς) ει αμαρτωλο(ς) εστιν ουκ οιδα εν οιδα
+|L|οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν πα=
+|L|λιν αυτωι τι εποιησε σοι πως ηνεωξε σου τους
+|L|οφθαλμ(ους) <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ου=
+|L|κ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις
+|L|θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι <V 28> οι δε ελοιδορησαν
+|L|αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του
+|L|μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει
+|L|λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν
+|L|εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν του=
+|L|τω γαρ θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε πο=
+|L|θεν εστι και ηνοιξε μου τους οφθαλμ(ους) <V 31> οιδαμεν δε
+|L|οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις
+|L|θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+|L|<V 32> εκ του αιωνο(ς) ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους
+|L|τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτο(ς) παρα θυ̅ ου=
+|L|κ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον
+|F 235r|
+|L|αυτωι εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολως και
+|L|συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων
+|L|αυτον ειπεν αυτωι συ πιστευεις εις τον υιν
+|L|του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινο(ς) και ειπε και τις εστι κε̅
+|L|ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> και ειπεν αυτω ο ις̅
+|L|και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινο(ς)
+|L|εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτωι
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον
+|L|ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλε=
+|L|ποντες τυφλοι γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των
+|L|φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτωι
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο
+|L|ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε
+|L|λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτ(ια) υμων με=
+|L|νουσιν <K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχο=
+|L|μενος δια της θυρας εις την αυλην των προβ(α)των
+|L|αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινο(ς) κλεπτης ε=
+|L|στι και ληστης <V 2> ο δε εισερχομε(νος) δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρο(ς)
+|L|ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει
+|F 235v|
+|L|και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει
+|L|αυτα <V 4> και οταν τα ιδια προβ(α)τ(α) εκβαλη εμ=
+|L|προσθεν αυτων πορευεται και τα προβ(α)τ(α) αυτωι
+|L|ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλο=
+|L|τριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται
+|L|απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+|L|<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε
+|L|ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η
+|L|θυρα των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου
+|L|κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα
+|L|προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις
+|L|εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσε=
+|L|ται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη
+|L|ινα κλεψηι και θυσηι και απολεσηι εγω ηλθον ινα
+|L|ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος ο ποιμην ο καλ(ος) την ψυχην αυτου τι=
+|L|θησιν υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτο(ς) δε και ου=
+|L|κ ων ποιμην ου ουκ εστι τα προβ(α)τ(α) ιδια θεωρει
+|L|τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα
+|L|και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπι=
+|F 236r|
+|L|ζει τα προβατα <V 13> ο δε μισθωτο(ς) φευγει οτι μι=
+|L|σθωτο(ς) εστι και ου μελει αυτω πε(ρι) των προβατων
+|L|<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλο(ς) και γινωσκω τα εμα
+|L|και γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινω=
+|L|σκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την
+|L|ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων <V 16> και
+|L|αλλα προβ(α)τ(α) εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης
+|L|κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακου=
+|L|σουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την
+|L|ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις
+|L|αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην α=
+|L|π εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν
+|L|εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην
+|L|ελαβον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν
+|L|παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+|L|<V 20> ελεγον ουν πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και
+|L|μαινεται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι δε ελεγον ταυ=
+|L|τα τα ρημ(α)τ(α) ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαι=
+|L|μονιον δυναται οφθαλμους τυφλων ανοιξαι
+|L|<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χει=
+|F 236v|
+|L|μων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη
+|L|στοα του σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδ(αιοι) και
+|L|ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις
+|L|ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα
+|L|α εγω ποιω εν τω ονοματ(ι) του πρ̅ς μου ταυτα μαρ=
+|L|τυρει πε(ρι) εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ ε=
+|L|στε εκ των προβατων των εμων <V 27> τα προβατα
+|L|τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινω=
+|L|σκω αυτα και ακολουθουσι μοι <V 28> καγω διδωμι ζωην αυ=
+|L|τοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα
+|L|και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ
+|L|μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις
+|L|δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω
+|L|και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους
+|L|οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν επ αυτον <V 32> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ις̅ πολλα εργα εδειξα υμιν εκ του
+|L|πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδ(αιοι) πε(ρι) καλου εργου ου λιθα=
+|L|ζομεν σε αλλα π(ερ)ι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος
+|L|ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|F 237r|
+|L|ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω
+|L|ειπα θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προ(ς) ους
+|L|ο λογο(ς) του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η
+|L|γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον
+|L|κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον
+|L|υις θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη
+|L|πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε
+|L|τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευ=
+|L|σητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν τω πρ̅ι
+|L|<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτ(ον) πιασαι και εξηλθεν
+|L|εκ της χειρο(ς) αυτων <V 40> και απηλθε παλιν περαν
+|L|του ιορδανου εις τον τοπον οπου [app][*]&om;[\*][C*]ην[\C*][\app] ιωαννης το πρω=
+|L|τον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον
+|L|προ(ς) αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποι=
+|L|ησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης πε(ρι)
+|L|τουτου αληθη ην <V 42> και πολλοι επιστευσαν αυτον
+|L|εις αυτον <K 11><V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρο(ς) απο βηθανιας
+|L|εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελ(φης) αυτης
+|L|<V 2> ην δε αυτη μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω
+|L|και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης
+|L|ης ο αδελ(φος) λαζαρο(ς) ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι
+|F 237v|
+|L|αδελφαι αυτου προ(ς) αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον
+|L|φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η
+|L|ασθενεια ουκ εστι προ(ς) θανατον αλλ υπερ της δο=
+|L|ξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υις του θυ̅ δι αυτης
+|L|<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαριαν και την αδε(λφην) αυτης και
+|L|τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει
+|L|τοτε μεν εμεινεν εν ωι ην τοπωι δυο ημερας
+|L|<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθητ(αις) αυτου αγωμεν
+|L|εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυτωι οι μαθητ(αι)
+|L|αυτου ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδ(αιοι)
+|L|και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημε(ρας) εαν τις περι=
+|L|πατη εν τη ημε(ρα) ου προσκοπτει οτι το φως
+|L|του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπα=
+|L|τη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστι
+|L|εν αυτωι <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις
+|L|λαζαρο(ς) ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευο=
+|L|μαι ινα εξυπνισω αυτ(ον) <V 12> ειπον ουν αυτω οι μα=
+|L|θηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρη=
+|L|κει δε ο ις̅ πε(ρι) του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν
+|L|οτι πε(ρι) της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν
+|F 238r|
+|L|ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρο(ς) απε=
+|L|θανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε ο=
+|L|τι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προ(ς) αυτον <V 16> ει=
+|L|πεν ουν θωμας ο λεγομε(νος) διδυμο(ς) τοις συμμα=
+|L|θηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν με=
+|L|τ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας
+|L|ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε
+|L|η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο
+|L|σταδιων δεκαπεντε <V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδ(αι)ων
+|L|εληλυθεισαν προ(ς) τας πε(ρ)ι μαρθαν και μαριαν
+|L|ινα παραμυθησωνται αυτας πε(ρι) του αδε(λφου)
+|L|<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπην=
+|L|τησεν αυτω μαρια δε εν τωι οικωι εκαθεζετ(ο)
+|L|<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προ(ς) τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε
+|L|ουκ αν μου απεθανεν <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι
+|L|οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδε(λφος) σου <V 24> λεγει αυτωι η
+|L|μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει
+|L|εν τη εσχατη ημε(ρα) <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η
+|L|αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν απο=
+|L|θανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε
+|F 238v|
+|L|ου μη αποθανη εις τον αιω(να) πιστευεις τουτο
+|L|<V 27> λεγει αυτωι ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει
+|L|ο χς̅ ο υις του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομε(νος) <V 28> και
+|L|τουτο ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την
+|L|αδε(λφην) αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλο(ς) παρε=
+|L|στι και φωνει σε <V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη
+|L|ταχυ και ηρχοντο προ(ς) αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει ο
+|L|ις̅ εις την κωμην αλλ ην τι εν τω τοπω οπου
+|L|υπηντησεν αυτωι η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι
+|L|οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμ(εν)οι
+|L|αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και
+|L|εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπα=
+|L|γει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν μαρια
+|L|ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυ=
+|L|του προς τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης
+|L|ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδε(λφος) <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν
+|L|αυτην κλαιουσαν και τους συνεληλυθοτας αυτη ιουδ(αι)ους
+|L|κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν
+|L|εαυτον <V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω
+|L|κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδ(αιοι) ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων
+|F 239r|
+|L|ειπον ουκ εδυνατο ουτο(ς) ο ανοιξας τους οφθαλμ(ους)
+|L|του τυφλου ποιησαι ινα και ουτο(ς) μη αποθανη
+|L|<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενο(ς) εν εαυτωι ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επε=
+|L|κειτο επ αυτω <V 39> λεγει αυτοις ο ις̅ αρατε τον
+|L|λιθον λεγει αυτω η αδε(λφη) του τεθνηκοτο(ς) μαρθα
+|L|κε̅ ηδη οζει τεταρταιο(ς) γαρ εστι <V 40> λεγει αυτηι
+|L|ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την
+|L|δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅
+|L|ηρε τους οφθαλμ(ους) αυτου εις τον ου̅νον ανω και ειπε
+|L|πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηι=
+|L|δειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον
+|L|οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν
+|L|οτι συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη με=
+|L|γαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλ=
+|L|θεν ο τεθνηκως δεδεμενο(ς) τας χειρας και τους πο=
+|L|δας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιε=
+|L|δεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε
+|L|υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες
+|L|προς την μαριαν και θεασαμενοι ο εποιησεν ο ις̅
+|L|επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον
+|F 239v|
+|L|προ(ς) τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν
+|L|ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαι=
+|L|οι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ο αν̅ος
+|L|ουτος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυ=
+|L|την ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ε=
+|L|λευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον
+|L|τοπον και το εθνο(ς) <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας
+|L|αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις
+|L|υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι
+|L|συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ
+|L|του λαου και μη ολον το εθνο(ς) αποληται <V 51> του=
+|L|το δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελ=
+|L|λεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υ=
+|L|περ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα
+|L|του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+|L|<V 53> απ εκεινης ουν της ωρας συνεβουλευσαντο ινα
+|L|αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ο ουν ις̅ γνους ουκ ετι παρ=
+|L|ρησια περιεπατει εν τοις ιουδ(αιοις) αλλα απηλθεν
+|L|εκειθεν εις χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ
+|L|λεγομενην πολιν και εκει εμεινε μετα των μαθητων
+|F 240r|
+|L|αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και α=
+|L|νεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας
+|L|προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+|L|<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τωι
+|L|ιερωι εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη
+|L|εις την εορτην <V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις
+|L|και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω
+|L|που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις
+|L|βηθανιαν οπου ην λαζαρο(ς) ο τεθνηκως ον
+|L|ηγειρεν εκ των νεκρων ο ις̅ <V 2> εποιησαν ουν
+|L|αυτωι δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε
+|L|λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτωι
+|L|<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου
+|L|πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅
+|L|και εξεμαξεν αυτους ταις θριξιν αυτης η δε οικια
+|L|επληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει
+|L|ιουδας ο ισκαριωτης εις των μαθητων αυτου ο
+|L|μελλων παραδιδοναι αυτον τοις ιουδαιοις
+|L|<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη επανω τρια=
+|L|κοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο
+|F 240v|
+|L|ουχ οτι πε(ρι) των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι
+|L|κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλ=
+|L|λομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυ=
+|L|την εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετη=
+|L|ρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε
+|L|μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω ουν
+|L|οχλος πολυς εκ των ιουδ(αι)ων οτι εκει εστι και ηλθον
+|L|ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ι=
+|L|δωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε
+|L|οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+|L|<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδ(αι)ων και επιστευον
+|L|εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων
+|L|εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅
+|L|εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων
+|L|και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον
+|L|ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενο(ς) εν ονομα(τι)
+|L|κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον
+|L|εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη
+|L|φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλ(ευς) σου ερχεται
+|L|καθημενο(ς) επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν
+|L|οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅
+|F 241r|
+|L|τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γε=
+|L|γραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτωι
+|L|<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλο(ς) ο ων μετ αυτου οτε τον λα=
+|L|ζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν
+|L|αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υπηντησεν
+|L|αυτω ο οχλο(ς) οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποι=
+|L|ηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προ(ς)
+|L|εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν
+|L|ιδε ο κοσμο(ς) οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε
+|L|τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προ(σ)=
+|L|κυνησωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλ=
+|L|θον φιλιππωι τωι απο βηθσαιδα της γαλιλαιας
+|L|και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον
+|L|ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππο(ς) και λεγει τωι ανδρεαι
+|L|και παλιν ανδρεας και φιλιππο(ς) λεγουσι τω ιυ̅
+|L|<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν
+|L|η ωρα ινα δοξασθη ο υις του αν̅ου <V 24> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη ο κοκκο(ς) του σιτου πεσων
+|L|εις την γην αποθανη αυτο(ς) μονο(ς) μενει εαν δε
+|L|αποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων
+|L|την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την
+|F 241v|
+|L|ψυχην αυτου εν τωι κοσμωι τουτωι εις ζωην
+|L|αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι διακονηι
+|L|τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει
+|L|και ο διακονο(ς) ο εμο(ς) εσται και εαν τις εμοι διακονηι
+|L|τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρα=
+|L|κται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας
+|L|ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη
+|L|εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+|L|<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην
+|L|γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελο(ς) αυτω λελαληκεν
+|L|<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη
+|L|γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμ(ου)
+|L|τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβλη=
+|L|θησεται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παν=
+|L|τας ελκυσω πρ(ος) εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαι=
+|L|νων ποιωι θανατωι εμελλεν αποθνησκειν
+|L|<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλο(ς) ημεις ηκουσαμεν εκ του
+|L|νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιω(να) και πως συ
+|L|λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιν του αν̅ου τις εστιν
+|L|ουτο(ς) ο υις του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|F 242r|
+|L|ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστι περι=
+|L|πατειτε ως το φως εχετε ινα μη η σκοτια
+|L|υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκο=
+|L|τιαι ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε
+|L|πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτο(ς) γενησθε
+|L|ταυτα ελαλησε και απελθων εκρυβη απ αυτων
+|L|<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτο(ς) εμπροσθεν
+|L|αυτων ουκ επιστευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογο(ς) η=
+|L|σαιου του προφητ(ου) πληρωθη ον ειπε κε̅ τις
+|L|επιστευσε τηι ακοηι ημων και ο βραχιων κυ̅
+|L|τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ εδυναντ(ο)
+|L|πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυ=
+|L|φλωκεν αυτων τους οφθαλμ(ους) και πεπωρωκεν
+|L|αυτων την καρδ(ιαν) ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις
+|L|και νοησωσι τη καρδ(ια) και επιστραφωσι και ιασωμαι
+|L|αυτους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την
+|L|δοξαν αυτου και ελαλησε πε(ρι) αυτου <V 42> ομως μεν=
+|L|τοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+|L|αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν
+|L|ινα μη αποσυναγωγοι γενωντ(αι) <V 43> ηγαπησαν γαρ
+|L|την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν
+ του θυ̅
+
+|F 242v|
+|L|<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου
+|L|πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+|L|<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με <V 46> εγω
+|L|φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις εμε εν τηι σκοτιαι μη μεινη <V 47> και εαν τις
+|L|μου ακουσηι των ρηματων και μη πιστευσηι εγω ου
+|L|κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλ=
+|L|λ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη
+|L|λαμβανων τα ρημ(α)τ(α) μου εχει τον κρινοντα αυτον
+|L|ο λογο(ς) ον ελαλησα εκεινο(ς) κρινει αυτον εν τηι εσχατ(ηι)
+|L|ημε(ραι) <V 49> οτι εγω απ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο
+|L|πεμψας με πη̅ρ αυτο(ς) μοι εντολην εδωκε τι
+|L|ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολ(η) αυτου
+|L|ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως
+|L|ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω <K 13><V 1> προ δε της
+|L|εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν
+|L|αυτου η ωρα ινα μεταβηι εκ του κοσμου τουτου
+|L|προ(ς) τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τωι
+|L|κοσμωι εις τελο(ς) ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου
+|L|γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος
+|L|εις την καρδιαν ιουδα σιμωνο(ς) ισκαριωτου
+|F 243r|
+|L|ινα αυτον παραδω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα
+|L|δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι
+|L|απο θυ̅ εξηλθε και προ(ς) τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λα=
+|L|βων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει
+|L|υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν
+|L|τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τωι
+|L|λεντιωι ωι ην διεζωσμενο(ς) <V 6> ερχεται ουν προ(ς)
+|L|σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινο(ς) κε̅ συ
+|L|μου νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτωι ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε
+|L|μετ αυτα <V 8> λεγει αυτωι πετρο(ς) ου μη νιψης τους
+|L|ποδας μου εις τον αιω(να) απεκριθη αυτωι ο ις̅
+|L|εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερο(ς) μετ εμου <V 9> λεγει αυτωι
+|L|σιμων πετρο(ς) κε̅ μη τους ποδας μ(ου) μονον αλλα
+|L|και τας χειρας και την κεφα(λην) <V 10> λεγει αυτωι ο ις̅
+|L|ο λελουμενο(ς) ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι
+|L|αλλ εστι καθαρο(ς) ολος και υμεις καθαροι εστε αλ=
+|L|λ ουχι παντες <V 11> ηιδει γαρ τον παραδιδοντα
+|L|αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι
+|L|εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε
+|F 243v|
+|L|τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυ=
+|L|τοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις
+|L|φωνειτε με ο διδασκαλο(ς) και ο κς̅ και καλως
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους
+|L|ποδας ο κς̅ και ο διδασκα(λος) και υμεις οφειλετε
+|L|αλληλων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ
+|L|δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα
+|L|υμιν και υμεις ποιητε <V 16> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ουκ εστι δουλο(ς) μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντο(ς) αυτον
+|L|<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιηιτε
+|L|αυτα <V 18> ου πε(ρι) παντων υμων λεγω εγω γαρ
+|L|οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πλη=
+|L|ρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν
+|L|επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω
+|L|υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβα=
+|L|νει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τωι πν̅ι
+|L|και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν
+|F 244r|
+|L|οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν
+|L|εις αλληλους οι μαθητ(αι) απορουμενοι πε(ρι) τινο(ς)
+|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενο(ς) εις των μαθητων αυτου
+|L|εν τωι κολπωι του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν
+|L|τουτωι σιμων πετρο(ς) πυθεσθαι τις αν ειη
+|L|πε(ρι) ου λεγει <V 25> επιπεσων δε εκεινο(ς) οuτως επι το
+|L|στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> απο=
+|L|κρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ωι εγω βαψας το
+|L|ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον δι=
+|L|δωσιν ιουδα σιμωνο(ς) ισκαριωτηι <V 27> και μετα το
+|L|ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας
+|L|λεγει ουν αυτωι ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+|L|<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμεν(ων) προς τι
+|L|ειπεν αυτωι <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσ=
+|L|σοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅
+|L|αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην
+|L|η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον
+|L|εκεινο(ς) ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθε
+|L|λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υις του αν̅ου και ο θς̅
+|L|εδοξασθη εν αυτωι <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+|L|και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτωι και ευθυς δοξασει
+|F 244v|
+|L|αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητη=
+|L|σετε με και καθως ειπον τοις ιουδ(αιοις) οτι οπου
+|L|υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω
+|L|αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπα=
+|L|τε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι
+|L|εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτωι σιμων πετρο(ς) κε̅ που υπαγεις απε=
+|L|κριθη αυτωι ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι
+|L|μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+|L|<V 37> λεγει αυτωι πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακο=
+|L|λουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> απεκριθη αυτωι ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ
+|L|φωνηση εως ου απαρνησηι με τρις <K 14><V 1> μη ταρασ=
+|L|σεσθω υμων η καρδ(ια) πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε
+|L|πιστευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι
+|L|εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι
+|L|τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν
+|L|τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας
+|L|προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+|L|<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+|F 245r|
+|L|<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις
+|L|και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εγω ειμι η οδο(ς) και η αληθ(εια) και η ζωη ουδεις ερ=
+|L|χεται προ(ς) τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με
+|L|και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινω=
+|L|σκετε αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππο(ς)
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ ε=
+|L|γνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε
+|L|τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι
+|L|εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου
+|L|ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτο(ς) ποιει
+|L|τα εργα <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τωι πρ̅ι και ο
+|L|πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευε=
+|L|τε μοι<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε
+|L|τα εργα α εγω ποιω κακεινο(ς) ποιησει και μειζο=
+|L|να τουτων ποιησει οτι εγω προ(ς) τον πρ̅α μου πορευο=
+|L|μαι <V 13> και ο εαν αιτησητε εν τωι ονοματι μου τουτο
+|L|ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιωι <V 14> εαν τι
+|L|αιτησητε εν τωι ονοματι μου εγω ποιησω
+
+|F 245v|
+|L|<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+|L|<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον
+|L|δωσω υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+|L|<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν
+|L|οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε
+|L|γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν
+|L|εστιν <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προ(ς)
+|L|υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει
+|L|υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις
+|L|ζησεσθε <V 20> εν εκεινηι τηι ημε(ραι) γνωσεσθε υμεις
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι και εγω
+|L|εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας
+|L|εκεινο(ς) εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπη=
+|L|θησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυ=
+|L|τον και εμφανισω αυτωι εμαυτον <V 22> λεγει αυτω
+|L|ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν
+|L|μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τωι κοσμωι
+|L|<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτωι εαν τις αγαπα
+|L|με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπη=
+|L|σει αυτον και προ(ς) αυτον ελευσομ(ε)θ(α) και μονην πα=
+|L|ρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μ(ου)
+|F 246r|
+|L|ου τηρει και ο λογο(ς) ον ακουετε ουκ εστιν εμος
+|L|αλλα του πεμψαντο(ς) με πρ̅ς <V 25> ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρα=
+|L|κλητο(ς) το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ
+|L|εν τωι ονομ(α)τ(ι) μου εκεινο(ς) υμας διδαξει
+|L|παντα και υπομνησει υμας παντα
+|L|οσα ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ει=
+|L|ρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως
+|L|ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδ(ια) μηδε δειλιατω <V 28> η=
+|L|κουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερ=
+|L|χομαι προ(ς) υμας ει ηγαπατε με εχαρητε
+|L|αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α
+|L|οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι <V 29> και νυν ειρηκα
+|L|υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|στευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων
+|L|ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ ε=
+|L|χει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμο(ς) οτι αγαπω
+|L|τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ου=
+|L|τως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+|L|<K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελο(ς) η αληθινη και ο πη̅ρ μου
+|F 246v|
+|L|ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρ=
+|L|πον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαι=
+|L|ρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις
+|L|καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+|L|<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα
+|L|ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη
+|L|εν τηι αμπελωι ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι
+|L|μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελο(ς) υμεις τα κλημ(α)τ(α)
+|L|ο μενων εν εμοι καγω εν αυτωι ουτο(ς) φερει καρ=
+|L|πον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν
+|L|ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω
+|L|ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις
+|L|το πυρ βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι
+|L|και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε
+|L|αιτησεσθε και γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη
+|L|ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησε=
+|L|σθε εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ κα=
+|L|γω ηγαπησα υμας μεινατε εν τηι αγαπηι τηι εμηι
+|L|<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τηι
+|L|αγαπηι μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου
+|L|τετηρηκα και μενω αυτου εν τηι αγαπηι <V 11> ταυτα
+|F 247r|
+|L|λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μει=
+|L|νη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η
+|L|εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως
+|L|ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην
+|L|ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ
+|L|των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν
+|L|ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας
+|L|λεγω δουλους οτι ο δουλο(ς) ουκ οιδε τι ποιει αυ=
+|L|του ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παν=
+|L|τα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω
+|L|εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα
+|L|υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρ=
+|L|πος υμων μενηι ινα ο τι αν αιτησητε
+|L|τον πρ̅α εν τωι ονοματι μου δωι υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλ=
+|L|ληλους <V 18> ει ο κοσμο(ς) υμας μισει γινωσκετε
+|L|οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του
+|L|κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει
+|L|οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελε=
+|L|ξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει
+|F 247v|
+|L|υμας ο κοσμο(ς) <V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον
+|L|υμιν ουκ εστι δουλο(ς) μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε
+|L|εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετη=
+|L|ρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παν=
+|L|τα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οι=
+|L|δασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα
+|L|αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ ε=
+|L|χουσι πε(ρι) της αμαρτ(ι)ας αυτων <V 23> ο εμε μισων και τον
+|L|πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις
+|L|α ουδεις αλλο(ς) πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε
+|L|και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογο(ς) ο γεγραμμε(νος) εν τω νομω
+|L|αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε
+|L|ελθη ο παρακλητο(ς) ον εγω πεμψω υμιν παρα
+|L|του πρ̅ς το πν̅α της αληθ(ειας) ο παρα του πρ̅ς
+|L|εκπορευεται εκεινο(ς) μαρτυρησει πε(ρι) εμου <V 27> και υ=
+|L|μεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+|L|<K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+|L|<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλα ερχεται
+|L|ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν
+|L|προσφερειν τωι θω̅ι <V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ου=
+|F 248r|
+|L|κ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημο=
+|L|νευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε
+|L|υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+|L|<V 5> νυν δε υπαγω προ(ς) τον πεμψαντα με και ουδεις
+|L|εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτ(α)
+|L|λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την
+|L|καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθ(ειαν) λεγω υμιν συμφε=
+|L|ρει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη α=
+|L|πελθω ο παρακλητο(ς) ουκ ελευσεται προ(ς) υμας
+|L|<V 8> και ελθων εκεινο(ς) ελεγξει τον κοσμον πε(ρι) αμαρτιας
+|L|και πε(ρι) δικαιοσυνης και πε(ρι) κρισεως <V 9> πε(ρι) αμαρ=
+|L|τιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> πε(ρι) δικαι=
+|L|οσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και
+|L|ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> πε(ρι) δε κρισεως οτι ο αρ=
+|L|χων του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα
+|L|εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+|L|<V 13> οταν δε ελθη εκεινο(ς) το πν̅α της αληθ(ειας) οδη=
+|L|γησει υμας εις πασαν την αληθ(ειαν) ου γαρ λα=
+|L|λησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει
+|L|και τα ερχομε(να) αναγγελει υμιν <V 14> εκεινο(ς) εμε δο=
+|F 248v|
+|L|ξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον ο=
+|L|τι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και
+|L|ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι
+|L|υπαγω προ(ς) τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων
+|L|αυτου προ(ς) αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μι=
+|L|κρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+|L|και οτι εγω υπαγω προ(ς) τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο
+|L|τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+|L|<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν
+|L|αυτοις πε(ρι) τουτου ζητειτε μετ αλληλω(ν) οτι ειπον
+|L|μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+|L|<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνη=
+|L|σετε υμεις ο δε κοσμο(ς) χαρησεται υμεις δε λυ=
+|L|πηθησεσθε αλλ η λυπη υμω(ν) εις χαραν γενησεται
+|L|<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα
+|L|αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνη=
+|L|μονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεν=
+|L|νηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην μεν
+|L|νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται
+|L|υμων η καρδ(ια) και την χαραν υμω(ν) ουδεις αιρει
+|F 249r|
+|L|αφ υμων <V 23> και εν εκεινηι τηι ημε(ραι) εμε ουκ ερωτη=
+|L|σετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν
+|L|αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματ(ι) μου δωσει υμιν
+|L|<V 24> εως αρτι ουκ ηιτησατε ουδεν εν τωι ονομ(α)τ(ι) μου
+|L|αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμω(ν) η πεπλη=
+|L|ρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν
+|L|αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λα=
+|L|λησω υμιν αλλα παρρησια πε(ρι) του πρ̅ς
+|L|αναγγελω υμιν <V 26> εν εκεινηι τηι ημε(ραι) εν τωι ο=
+|L|νοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι
+|L|εγω ερωτησω τον πρ̅α πε(ρι) υμων <V 27> αυτο(ς) γαρ ο
+|L|πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιλη=
+|L|κατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅
+|L|εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα
+|L|εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πο=
+|L|ρευομαι προ(ς) τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτωι οι μα=
+|L|θηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και πα=
+|L|ροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι
+|L|οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε
+|L|ερωτα εν τουτωι πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+|L|<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερ=
+|F 249v|
+|L|χεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπι=
+|L|σθητε εκαστο(ς) εις τα ιδια και εμε μονον αφητε
+|L|και ουκ ειμι μονο(ς) οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε
+|L|εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε
+|L|εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν
+|L|ο ις̅ και επηιρε τους οφθαλμ(ους) αυτου εις τον ου̅νον
+|L|και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου
+|L|τον υιν ινα και ο υις σου δοξασηι σε <V 2> καθως
+|L|εδωκας αυτωι εξουσιαν πασης σαρκο(ς) ινα
+|L|παν ο δεδωκ(ας) αυτωι δωσει αυτοις ζωην
+|L|αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιω(νιος) ζωη ινα γινω=
+|L|σκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας
+|L|ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το ερ=
+|L|γον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+|L|<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτωι
+|L|τηι δοξηι ηι ειχον προ του τον κοσμον ειναι
+|L|παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις
+|L|αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν
+|L|και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τε=
+|L|τηρηκασι <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δε=
+|F 250r|
+|L|δωκας μοι παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματ(α)
+|L|α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι
+|L|ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου
+|L|εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 9> εγω πε(ρι) αυτων ερωτω ου πε(ρι) του κοσμου
+|L|ερωτω αλλα πε(ρι) ων δεδωκας μοι οτι σοι
+|L|εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα
+|L|εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι
+|L|ειμι εν τωι κοσμωι και ουτοι εν τωι κοσμωι
+|L|εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε
+|L|τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ωι δε=
+|L|δωκας μοι ινα ωσιν εν καθως και ημεις
+|L|<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τωι κοσμωι εγω ετη=
+|L|ρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δε=
+|L|δωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων
+|L|απωλετο ει μη ο υις της απωλειας ινα
+|L|η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προ(ς) σε ερχομαι
+|L|και ταυτα λαλω εν τωι κοσμωι ινα εχωσι
+|L|την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμο(ς)
+|L|εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+|F 250v|
+|L|καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα
+|L|αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυ=
+|L|τους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι κα=
+|L|θως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους
+|L|εν τη αληθ(εια) σου &lac;ο(ς) ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως
+|L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα
+|L|αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω
+|L|εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν α=
+|L|ληθεια <V 20> ου πε(ρι) τουτων δε ερωτω μονον αλλα
+|L|και πε(ρι) των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+|L|<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι
+|L|καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα
+|L|ο κοσμο(ς) πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω
+|L|την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυ=
+|L|τοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν
+|L|και ινα γινωσκηι ο κοσμο(ς) οτι συ με απεστειλας και η=
+|L|γαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους
+|L|δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι
+|L|ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην
+|L|ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβο=
+|F 251r|
+|L|λης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμο(ς) σε ουκ ε=
+|L|γνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με
+|L|απεστειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου
+|L|και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν
+|L|αυτοις η καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του
+|L|χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπο(ς) εις ον
+|L|εισηλθεν αυτο(ς) και οι μαθητ(αι) αυτου <V 2> ηιδει δε και ιουδας
+|L|ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητ(ων) αυτου <V 3> ο
+|L|ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των
+|L|αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει
+|L|μετα φανων και λαμπαδω(ν) και οπλων <V 4> ις̅ ουν
+|L|ειδως παντα τα ερχομε(να) επ αυτον εξελθων
+|L|ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτωι
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι
+|L|ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+|L|<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις
+|L|τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτ(οις{abbr})
+|L|επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον
+|L|ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι
+|F 251v|
+|L|ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+|L|<V 9> ινα πληρωθη ο λογο(ς) ον ειπεν οτι ους δεδωκας
+|L|μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν
+|L|πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε
+|L|τον του αρχιερε(ως) δουλον και απεκοψεν αυτου
+|L|το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τωι δουλωι
+|L|μαλχο(ς) <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τωι πετρωι βαλε την
+|L|μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε
+|L|μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο
+|L|χιλιαρχο(ς) και οι υπηρεται των ιουδ(αι)ων συνελαβον
+|L|τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προ(ς)
+|L|ανναν πρωτον ην γαρ πενθερο(ς) του καιαφα
+|L|ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε
+|L|καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδ(αιοις) οτι συμ=
+|L|φερει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου
+|L|<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρο(ς) και ο αλλος μα῝
+|L|θητης ο δε μαθητ(ης) εκεινο(ς) ην γνωστο(ς) τωι
+|L|αρχιερει και συνεισηλθε τωι ιυ̅ εις την αυλην
+|L|του αρχιερε(ως) <V 16> ο δε πετρος ειστηκει προ(ς) τηι θυραι
+|L|εξω εξηλθεν ουν ο μαθητ(ης) ο αλλο(ς) ος ην γνωστο(ς)
+|L|τω αρχιερει και ειπε τηι θυρωρωι και εισηγαγε τον
+|F 252r|
+|L|πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρο(ς) τωι
+|L|πετρωι μη και συ εκ των μαθητ(ων) ει του αν̅ου
+|L|τουτου λεγει εκεινο(ς) ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε
+|L|οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιη=
+|L|κοτες οτι ψυχο(ς) ην και εθερμαινοντο ην δε
+|L|μετ αυτων ο πετρο(ς) εστως και θερμαινομενο(ς) <V 19> ο ουν
+|L|αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ πε(ρι) των μαθητων
+|L|αυτου και πε(ρι) της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τωι
+|L|κοσμωι εγω παντοτε εδιδαξα εν συνα=
+|L|γωγηι και εν τωι ιερωι οπου παντοτε οι ι=
+|L|ουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλη=
+|L|σα ουδεν <V 21> τι με επερωτας επερωτησον
+|L|τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ου=
+|L|τοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ει=
+|L|ποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε
+|L|ραπισμα τωι ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινηι τωι
+|L|αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτωι ο ις̅ ει κακως
+|L|ελαλησα μαρτυρησον πε(ρι) του κακου ει δε
+|L|καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο αν=
+|L|νας δεδεμενον προ(ς) καιαφαν τον αρχιερεα
+
+|F 252v|
+|L|<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενο(ς) ειπον ουν
+|L|αυτωι μη και συ εκ των μαθητ(ω)ν αυτου ει ηρνησατο
+|L|εκεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλω(ν)
+|L|του αρχιερε(ως) συγγενης ων ου απεκοψε πετρος
+|L|το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τωι κηπωι μετ αυτου
+|L|<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρο(ς) και ευθεως αλεκτωρ
+|L|εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα
+|L|εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον
+|L|εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα
+|L|φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλ(α)τος προς
+|L|αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κ(α)τα του
+|L|αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτωι ει
+|L|μη ην ουτο(ς) κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν
+|L|αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατο(ς) λαβετε αυτον
+|L|υμεις και κ(α)τ(α) τον νομον υμω(ν) κρινατε αυτον ειπον ουν
+|L|αυτωι οι ιουδ(αιοι) ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+|L|<V 32> ινα ο λογο(ς) του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαιν(ων) ποιω
+|L|θανατω εμελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις
+|L|το πραιτωριον παλιν ο πιλατο(ς) και εφωνησε τον
+|L|ιν̅ και ειπεν αυτωι συ ει ο βασιλ(ευς) των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη αυτωι ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η
+|F 253r|
+|L|αλλοι σοι ειπον πε(ρι) εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατο(ς)
+|L|μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι
+|L|αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+|L|<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλ(εια) η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου
+|L|τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλ(εια) η εμη
+|L|οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη πα=
+|L|ραδοθω τοις ιουδ(αιοις) νυν δε η βασιλ(εια) η εμη ουκ εστιν
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν
+|L|βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι
+|L|βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και
+|L|εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρη=
+|L|σω τη αληθ(εια) πας ο ων εκ της αληθειας ακουει
+|L|μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατο(ς) τι εστιν
+|L|αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προ(ς) τους
+|L|ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν
+|L|ευρισκω εν αυτωι <V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα
+|L|ενα υμιν απολυσω εν τωι πασχαι βουλεσθε ουν
+|L|απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγα=
+|L|σαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον
+|L|βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε ουν
+|L|ελαβεν ο π&lac;ατο(ς) τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι
+|F 253v|
+|L|στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων
+|L|επεθηκαν αυτου τηι κεφαληι και ιματιον πορ=
+|L|φυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βα=
+|L|σιλευς των ιουδ(αι)ων και εδιδουν αυτωι ραπισματα
+|L|<V 4> εξηλθε παλιν εξω ο πιλατο(ς) και λεγει αυτοις ιδε
+|L|αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν [app][*]αυτω[\*][C]εαυτω[\C][\app] ουδε=
+|L|μιαν [app][*]αιτιαν[\*][C]ητιαν[\C][\app] ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω
+|L|φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυ=
+|L|ρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> ο=
+|L|τε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται ε=
+|L|κραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον
+|L|λεγει αυτοις ο πιλατο(ς) λαβετε αυτον υμεις και σταυ=
+|L|ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτωι αιτιαν
+|L|<V 7> απεκριθησαν αυτωι οι ιουδ(αιοι) ημεις νομον εχομεν
+|L|και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν
+|L|οτι εαυτον θυ̅ υιν εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν
+|L|ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και
+|L|εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει
+|L|τωι ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ου=
+|L|κ εδωκεν αυτωι <V 10> λεγει ουν αυτωι ο πιλατο(ς)
+|L|εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι [app][*]ε&lac;υσιαν[\*][C]εξουσιαν[\C][\app] εχω στ̅ρω=
+|F 254r|
+|L|σαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απε=
+|L|κριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κα=
+|L|τ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν
+|L|δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρ=
+|L|τιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν εζητει ο πιλατο(ς)
+|L|απολυσαι αυτον οι δε ιουδ(αιοι) εκραζον λεγοντες
+|L|εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του και=
+|L|σαρο(ς) πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντι=
+|L|λεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατο(ς) ακουσας
+|L|τουτων των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκα=
+|L|θισεν επι του βηματο(ς) εις τοπον λεγομενον λιθο=
+|L|στρωτον εβραιστι δε γαββαθα <V 14> ην δε παρα=
+|L|σκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει
+|L|τοις ιουδ(αιοις) ιδε ο βασιλ(ευς) υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν
+|L|αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πι=
+|L|λατο(ς) τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκρι=
+|L|θησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη
+|L|καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις
+|L|ινα στ̅ρωθη οι δε παραλαβοντες αυτον απη=
+|L|γαγον <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν
+|L|εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται
+|F 254v|
+|L|εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και
+|L|μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν
+|L|μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατ(ος)
+|L|και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅
+|L|ο ναζωραιο(ς) ο βασιλευς των ιουδ(αιων) <V 20> τουτον ουν
+|L|τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων
+|L|οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρω=
+|L|θη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνι=
+|L|στι ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τωι πιλατωι
+|L|οι αρχιερεις των ιουδ(αιων) μη γραφε ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων αλλ οτι εκεινο(ς) ειπε βασιλευς
+|L|ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατο(ς) ο γε=
+|L|γραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε
+|L|εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και
+|L|εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιω=
+|L|τηι μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων
+|L|αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+|L|<V 24> ειπον ουν προ(ς) αλληλους μη σχισωμεν αυτον
+|L|αλλα λαχωμεν πε(ρι) αυτου τινο(ς) εσται ινα η γραφη
+|L|πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια
+|L|μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον
+|F 255r|
+|L|κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα ε=
+|L|ποιησαν <V 25> ειστηκεισαν δε παρα τωι στ̅ρωι
+|L|του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδε(λφη) της μρ̅ς αυτου
+|L|μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη
+|L|<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρε=
+|L|στωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι
+|L|ιδε [app][*]ras[\*][C]ο υις[\C][\app] σου <V 27> ειτα λεγει τωι μαθητηι ιδου
+|L|η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν
+|L|ο μαθητης αυτην εις τα ιδια <V 28> μετα τουτο
+|L|ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται
+|L|[app][*]ras[\*][C]ινα[\C][\app] πληρωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν
+|L|εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογ=
+|L|γον οξους και υσσωπω περιθεντες προση=
+|L|νεγκαν αυτου τωι στοματι <V 30> οτε ουν ελαβε το
+|L|οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφα(λην)
+|L|παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα
+|L|μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τωι σαββατ(ωι)
+|L|επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα
+|L|εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατ(ον)
+|L|ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+|L|<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατε=
+|F 255v|
+|L|αξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντο(ς)
+|L|αυτωι <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον
+|L|ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+|L|<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευ=
+|L|ραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+|L|<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη εστι
+|L|αυτου η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αλη=
+|L|θη λεγει ινα υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ
+|L|ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συν=
+|L|τριβησεται αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει
+|L|οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> και μετα ταυτα
+|L|ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας
+|L|ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον
+|L|φοβον των ιουδ(αιων) ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και ε=
+|L|πετρεψεν ο πιλατο(ς) ηλθεν ουν και ηιρε το σωμα
+|L|του ιυ̅ <V 39> ηλθε δε και νικοδημο(ς) ο ελθων προ(ς) τον ιν̅
+|L|νυκτο(ς) το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και
+|L|αλοης ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σω=
+|L|μα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των
+|L|αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις εντα=
+|L|φιαζειν <V 41> ην δε εν τωι τοπωι οπου εστ̅ρωθη κη=
+|F 256r|
+|L|πος και εν τωι κηπωι μνημειον καινον εν ωι
+|L|ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν δια την πα=
+|L|ρασκευην των ιουδ(αι)ων οτι εγγυς ην το μνημειον
+|L|εθηκαν τον ιν̅ <K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων
+|L|μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι
+|L|ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμε=
+|L|νον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προ(ς)
+|L|σιμωνα πετρον και προ(ς) τον αλλον μαθητ(ην) ον εφι=
+|L|λει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνη=
+|L|μειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+|L|<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρο(ς) και ο αλλο(ς) μαθητης και ηρχοντ(ο)
+|L|εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλ=
+|L|λος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου
+|L|και ηλθε πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυ=
+|L|ψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι
+|L|εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πετρο(ς) ακολου=
+|L|θων αυτωι και εισηλθεν εις το μνημειον και θεω=
+|L|ρει τα οθονια κειμε(να) <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της
+|L|κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα το=
+|L|πον <V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλο(ς) μαθητ&lac;
+|F 256v|
+|L|ο ελθων πρωτο(ς) εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+|L|<V 9> ουδεπω γαρ ηιδεισαν την γραφην οτι δει αυτον
+|L|εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν παλιν
+|L|προ(ς) εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε ειστηκει προ(ς)
+|L|τωι μνημειωι κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε
+|L|παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγε=
+|L|λους εν λευκοις καθεζομενους ενα προ(ς) τηι κε=
+|L|φαληι και ενα προ(ς) τοις ποσιν οπου εκειτο το
+|L|σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι
+|L|τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα ε=
+|L|στραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα
+|L|και ουκ ηιδει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι
+|L|τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο
+|L|κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας
+|L|αυτον ειπε μοι που αυτον εθηκας αυτον καγω αυτον
+|L|αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκει=
+|L|νη λεγει αυτω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε
+|L|<V 17> λεγει αυτηι ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβε=
+|L|βηκα προ(ς) τον πρ̅α μου πορευου δε προ(ς) τους αδε(λφους)
+|L|μου και ειπε αυτοις αναβαινω προ(ς) τον πρ̅α μου
+|F 257r|
+|L|και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται
+|L|μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθητ(αις)
+|L|οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτηι
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τηι ημε(ραι) εκεινηι τηι μιαι των
+|L|σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου
+|L|ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιου=
+|L|δαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει
+|L|αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν
+|L|αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχα=
+|L|ρησαν ουν οι μαθητ(αι) ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως α=
+|L|πεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας <V 22> και
+|L|τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις
+|L|λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφηιτε τας α=
+|L|μαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρα=
+|L|τητε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των
+|L|δωδεκα ο λεγομενο(ς) διδυμος ουκ ην μετ αυτων
+|L|οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτωι οι αλλοι μαθητ(αι)
+|L|εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν
+|L|μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων
+|L|και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλ&lac;
+|F 257v|
+|L|και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου
+|L|ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν
+|L|ησαν εσω οι μαθητ(αι) αυτου και θωμας μετ αυτων ερ=
+|L|χεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το
+|L|μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τωι θω=
+|L|μαι φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας
+|L|χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις
+|L|την πλευραν μου και μη γινου απιστο(ς) αλλα
+|L|πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτωι
+|L|ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εω=
+|L|ρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ι=
+|L|δοντες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν
+|L|και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπ(ιον) των μαθητ(ων)
+|L|αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τωι βιβλιωι
+|L|τουτωι <V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε
+|L|οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υις του θυ̅ και ινα [app][*]πι=
+|L|τες[\*][C]πιστευοντες[\C][\app] ζωην εχητε εν τω ονομ(α)τ(ι) αυτου
+|L|<K 21><V 1> [app][*]&om;[\*][C]μετα[\C][\app] ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μα=
+|L|θηταις επι της θαλα(σσης) της τιβεριαδο(ς) εφανε=
+|L|ρωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγομενο(ς) διδυμος και ναθαναηλ ο απο
+|F 258r|
+|L|κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου
+|L|και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει
+|L|αυτοις σιμων πετρο(ς) υπαγω αλιευειν λεγου=
+|L|σιν αυτω ερχομεθ(α) και ημεις συν σοι εξηλθον
+|L|και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκει=
+|L|νηι τηι νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε
+|L|ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεν=
+|L|τοι ηιδεισαν οι μαθητ(αι) οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ παιδια μη τι προ(σ)φαγιον εχετε απε=
+|L|κριθησαν αυτωι ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις
+|L|βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δι=
+|L|κτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι
+|L|αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους
+|L|των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον
+|L|ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν
+|L|πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυ=
+|L|την διεζωσατο ην γαρ γυμνο(ς) και εβαλεν ε=
+|L|αυτον εις την θαλα(σσαν) <V 8> οι δε αλλοι μαθηται
+|L|τωι πλοιαριωι ηλθον ου γαρ ησαν μακραν
+|L|απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων
+|L|συροντες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν
+|F 258v|
+|L|απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακι=
+|L|αν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων
+|L|ων επιασατε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρο(ς) και ειλ=
+|L|κυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων με=
+|L|γαλων εκατον πεντηκοντατριων και το=
+|L|σουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα
+|L|των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες
+|L|οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει
+|L|τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ο=
+|L|μοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις
+|L|μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν
+|L|ηριστησαν λεγει τωι σιμωνι πετρωι ο ις̅ σιμων
+|L|ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτωι
+|L|ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτωι βοσκε
+|L|τα αρνια μου <V 16> λεγει αυτωι παλιν δευτερον
+|L|σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτωι ναι κε̅
+|L|συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτωι ποιμαινε
+|L|τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτωι το τριτον
+|L|σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος
+|F 259r|
+|L|οτι ειπεν αυτωι το τριτον φιλεις με και λεγει
+|L|αυτωι κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα
+|L|προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε
+|L|ης νεωτερο(ς) εζωννυες σεαυτον και περιεπα=
+|L|τεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτε=
+|L|νεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και
+|L|οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαι=
+|L|νων ποιωι θανατωι [app][*]δοξαση[\*][C]δοξασει[\C][\app] τον θν̅ και
+|L|τουτο ειπων λεγει αυτωι ακολουθει μοι <V 20> επι=
+|L|στραφεις δε ο πετρο(ς) βλεπει τον μαθητην ον η=
+|L|γαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν
+|L|εν τωι δειπνωι επι το στηθο(ς) αυτου και ειπε κε̅
+|L|τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων ο
+|L|πετρος λεγει τωι ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυ=
+|L|τωι ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι
+|L|τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν
+|L|ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης
+|L|εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτωι
+|L|ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω
+|L|μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν
+|F 259v|
+|L|ο μαθητης ο
+|L|μαρτυρων
+|L|περι τουτων
+|L|και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αλη=
+|L|θης εστιν η μαρτυρια αυτου <V 25> εστι δε και
+|L|ααλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα
+|L|εαν γραφηται
+|L|καθ εν ουδε
+|L|αυτον οιμαι
+|L|τον κοσμον χω=
+|L|ρησαι τα γραφο=
+|L|μενα βιβλια αμην
+|L|<K 22><V 0> [app][*]&om;[\*][C]το κ(α)τ(α) ιωαννην αγιου ευαγγελιου[\C][\app]
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_be_L2.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_be_merged.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_be_merged.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_be_merged.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,2094 @@
+{Status:
+G-A Number: 597
+Venedig, Bibl., Naz.Marc., Gr. 1,59
+Name of book transcribed: The Fourth Gospel
+First folio transcribed: 213r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: WJE
+Transcription begun: 05-11-09
+Transcription finished: 09-12-09
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (>) - Yes on the following folios 226r, 242r
+ Obeloi (†) - No
+
+ Other remarks: }
+|F 213r|
+|L|<B 04> <K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+|L|<K 1><V 1> εν αρχηι ην ο λογο(ς) και ο λογο(ς) ην προ(ς) τον θν̅
+|L|και θς̅ ην ο λογο(ς) <V 2> ουτος ην εν αρχηι προ(ς) τον
+|L|θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις
+|L|αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτωι
+|L|ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|<V 5> και το φως εν τηι σκοτιαι φαινει και η σκοτια
+|L|αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλ=
+|L|μενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+|L|<V 7> ουτο(ς) ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρη=
+|L|ση πε(ρι) του φωτος ινα παντες πιστευσω=
+|L|σι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινο(ς) το φως αλλ ινα μαρ=
+|L|τυρηση πε(ρι) του φωτο(ς) <V 9> ην το φως το αλη=
+|L|θινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον
+|L|εις τον κοσμον <V 10> εν τωι κοσμωι ην και ο κοσμο(ς)
+|L|δι αυτου εγενετο και ο [app][*]&om;[\*][C]οτι[\C][\app] κοσμο(ς) αυτον ουκ εγνω
+|L|<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+|L|<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν
+|F 213v|
+|L|τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα
+|L|αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματο(ς) σαρκο(ς)
+|L|ουδε εκ θεληματο(ς) ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+|L|<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν
+|L|και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μο=
+|L|νογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτο(ς) και αληθ(ει)ας
+|L|<V 15> ιωαννης μαρτυρει πε(ρι) αυτου και κεκραγε λεγων
+|L|ουτο(ς) ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενο(ς) εμπρο=
+|L|σθεν μου γεγονεν οτι πρωτο(ς) μου ην <V 16> οτι εκ του
+|L|πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτο(ς) <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως
+|L|εδοθη η χαρις και η αληθ(εια) δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υις ο
+|L|ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινο(ς) εξηγησατο
+|L|<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιω(αννου) οτε απεστειλαν
+|L|οι ιου(δαιοι) εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερω=
+|L|τησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρ=
+|L|νησατο και ωμολογησεν οτι εγω ουκ ειμι ο χς̅
+|L|<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει
+|L|ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ει=
+|L|πον ουν αυτωι τις ει ινα αποκρισιν δωμεν
+|F 214r|
+|L|τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις πε(ρι) σεαυτου
+|L|<V 23> εφη εγω φωνη βοωντο(ς) εν τηι ερημωι ευ=
+|L|θυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προ=
+|L|φητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φα=
+|L|ρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτωι
+|L|τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας
+|L|ουτε ο προφ(η)της <V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω(αννης) λεγων
+|L|εγω μεν{vid} βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε
+|L|υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> ο οπισω μου
+|L|ερχομενο(ς) ου ουκ ειμι εγω αξιο(ς) ινα λυσω αυτου
+|L|τον ιμαντα του υποδημ(α)το(ς) <V 28> ταυτα εν βη=
+|L|θανια εγενετο περαν του ιορδα(ν)ου οπου ην
+|L|ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει
+|L|τον ιν̅ ερχομενον προ(ς) αυτον και λεγει ιδε ο α=
+|L|μνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτ(ιαν) του κοσμου
+|L|<V 30> ουτος εστι πε(ρι) ου εγω ειπον υμιν οπισω μου
+|L|ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτο(ς) μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα
+|L|φανερωθη εν τωι ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν
+|L|τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης
+|L|λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει
+|F 214v|
+|L|περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ου=
+|L|κ ηιδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν
+|L|υδατι εκεινο(ς) μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α
+|L|καταβαινον ωσει περιστεραν και μενον επ αυτον ου=
+|L|τος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιωι <V 34> καγω εωρακα και
+|L|μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υις του θυ̅ <V 35> τηι
+|L|επαυριον παλιν ειστηκει ο ιω(αννης) και εκ των μαθητων
+|L|αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τωι ιυ̅ περιπατουντι λεγει
+|L|ιδε ο αμνο(ς) του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθητ(αι)
+|L|λαλουντο(ς) και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε
+|L|ο ις̅ και θεασαμενο(ς) αυτους ακολουθουντας αυτωι
+|L|λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτωι
+|L|ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλ(ε)
+|L|που μενεις <V 39> ο δε ειπεν αυτοις ερχεσθε και ι=
+|L|δετε ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυτωι
+|L|εμειναν την ημε(ραν) εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+|L|<V 40> ην ανδρεας ο αδε(λφος) σιμωνο(ς) πετρου εις εκ των ακου=
+|L|σαντων παρα ιω(αννου) και ακολουθησαντων αυτωι
+|L|<V 41> ευρισκει ουτο(ς) πρωτο(ς) τον αδε(λφον) τον ιδιον σιμωνα
+|L|και λεγει αυτωι ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι
+|L|μεθερμηνευομενο(ς){vid} ο χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προ(ς) τον ιν̅
+|F 215r|
+|L|εμβλεψας αυτωι ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υις
+|L|ιωνα συ κληθησηι κηφας ο ερμηνευεται πετρο(ς)
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν
+|L|και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτωι ο ις̅ ακο=
+|L|λουθει μοι <V 44> ην δε ο φιλιππο(ς) απο βηθσαιδα
+|L|εκ της πολε(ως) ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φι=
+|L|λιππο(ς) τον ναθαναηλ και λεγει αυτωι ον εγραψε
+|L|μωσης εν τω νομω και οι προφητ(αι) ευρηκαμεν
+|L|ιν̅ τον υιν ιωσηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν
+|L|αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγα=
+|L|θον ειναι λεγει αυτω φιλιππο(ς) ερχου και ιδε
+|L|<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομε(νον) προ(ς) αυτον και
+|L|λεγει πε(ρι) αυτου ιδε αληθως ιη̅λιτης εν ωι
+|L|δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτωι ναθαναηλ ποθεν
+|L|με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτωι
+|L|προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο
+|L|την συκην ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ
+|L|και λεγει αυτωι ραββι συ ει ο υις του θυ̅ συ
+|L|ει ο βασιλ(ευς) του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτωι
+|L|οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης
+|L|πιστευεις μειζω τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτωι
+|F 215v|
+|L|αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον
+|L|ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ ανα=
+|L|βαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιν του αν̅ου
+|L|<K 2><V 1> και τηι ημε(ραι) τηι τριτηι γαμος εγενετο εν κανα
+|L|της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε
+|L|και ο ις̅ και οι μαθητ(αι) αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερη=
+|L|σαντο(ς) οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προ(ς) αυτον οινον
+|L|ουκ εχουσι <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι
+|L|ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις
+|L|διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+|L|<V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κ(α)τ(α) τον καθαρισμ(ον)
+|L|των ιουδ(αιων) κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο
+|L|η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υ=
+|L|δριας υδατο(ς) και εγεμισαν αυτας εως ανω <V 8> και
+|L|λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τωι
+|L|αρχιτρικλινωι ωι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευ=
+|L|σατο ο αρχιτρικλινο(ς) το υδωρ οινον γεγενημενον
+|L|και ουκ ηιδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηιδεισαν
+|L|οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικλινο(ς) <V 10> και λεγει αυτωι πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε
+|F 216r|
+|L|τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον
+|L|εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των
+|L|σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφα=
+|L|νερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις
+|L|αυτον οι μαθητ(αι) αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη
+|L|εις καπερναουμ αυτο(ς) και η μη̅ρ αυτου και οι αδε(λφοι)
+|L|αυτου και οι μαθητ(αι) αυτου και εκει εμειναν ου πολ=
+|L|λας ημερας <V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδ(αι)ων
+|L|και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα <V 14> και ευρεν εν τωι
+|L|ιερωι τους πωλουντας βοας και προβατα και
+|L|περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+|L|<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας
+|L|εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβ(α)τ(α) και τους
+|L|βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα
+|L|και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας
+|L|περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα
+|L|εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς
+|L|μου οικον εμποριου <V 17> και εμνησθησαν οι μαθητ(αι) οτι
+|L|ην γεγραμμενον ο ζηλος του οικου σου κ(α)τ(α)φαγεται με
+|L|<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδ(αιοι) και ειπον αυτωι τι ση=
+|L|μειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απε=
+|F 216v|
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον
+|L|τουτον και εν τρισιν ημε(ραις) εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν
+|L|οι ιουδ(αιοι) τεσσαρακοντ(α) και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο
+|L|ναος ουτο(ς) και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21> εκεινο(ς) δε ελεγε πε(ρι) του ναου του σωματ(ος) αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρω(ν) εμνησθησαν οι μαθητ(αι) αυτου
+|L|οτι τουτο ελεγε και εμνησθησαν τηι γραφηι και τωι
+|L|λογωι ωι ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμ(οις)
+|L|εν τωι πασχα εν τηι εορτ(ηι) πολλοι επιστευσαν εις το
+|L|ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α
+|L|εποιει <V 24> αυτο(ς) δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις
+|L|δια το αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν
+|L|ινα τις μαρτυρηση πε(ρι) αυτου αυτο(ς) γαρ εγινω=
+|L|σκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ των
+|L|φαρισαιων νικοδημο(ς) ονομα αυτω αρχων των ιουδ(αιων)
+|L|<V 2> ουτο(ς) ηλθε προ(ς) αυτον νυκτο(ς) και ειπεν αυτωι ραββι
+|L|οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλο(ς) ου=
+|L|δεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιει(ν) α συ
+|L|ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτωι αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλ(ειαν) του θυ̅
+|F 217r|
+|L|<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος
+|L|γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοι=
+|L|λιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+|L|<V 5> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λε=
+|L|γω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατο(ς) και πν̅ς
+|L|ου δυναται εισελθειν εις την βασιλ(ειαν) του θυ̅ <V 6> το
+|L|γεγεννημενον εκ της σαρκο(ς) σαρξ εστι και το γεγεν=
+|L|νημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης οτι
+|L|ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α
+|L|οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις
+|L|αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει
+|L|ουτως εστι πας ο γεγεννημενο(ς) εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> απεκριθη νικοδημο(ς) και ειπεν αυτω πως δυ=
+|L|ναται ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο διδασκα(λος) του ιη̅λ και ταυτα ου γι=
+|L|νωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν
+|L|λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την
+|L|μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια
+|L|ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω
+|L|υμιν τα επου̅νια πιστευσετε <V 13> και ουδεις ανα=
+|L|βεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας
+|F 217v|
+|L|ο υις του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και καθως
+|L|μωσης υψωσε τον οφιν εν τηι ερημωι ουτως
+|L|υψωθηναι δει τον υιν του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιω(νιον)
+|L|<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον
+|L|υιν αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιω(νιον)
+|L|<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιν αυτου εις τον κοσμον
+|L|ινα κρινηι τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος
+|L|δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη
+|L|πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν
+|L|εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε
+|L|εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον
+|L|και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτο(ς) η το φως
+|L|ην γαρ αυτου πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα
+|L|πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προ(ς) το
+|L|φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονη=
+|L|ρα εστιν <V 21> ο δε ποιων την αληθ(ειαν) ερχεται προ(ς) το φω(ς)
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ι εστιν {1}
+|L|ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθητ(αι)
+|L|αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων
+|F 218r|
+|L|και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ο ιω(αννης) βαπτιζων εν αινων
+|L|εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει
+|L|και παρεγινοντο και εβαπτιζοντ(ο) <V 24> ουπω γαρ ην
+|L|βεβλημενο(ς) εις την φυλακην ο ιω(αννης) <V 25> εγενε=
+|L|το δε ζητησις εκ των μαθητων ιω(αννου) μετα ιουδαιων
+|L|περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προ(ς) τον ιω(αννην) και ει=
+|L|πον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν
+|L|του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτο(ς) βα=
+|L|πτιζει και παντες ερχονται προ(ς) αυτον <V 27> απε=
+|L|κριθη ιω(αννης) και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβα=
+|L|νειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του
+|L|ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μαρτυρειτε οτι ειπον
+|L|ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενο(ς) ειμι
+|L|εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμ=
+|L|φιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως
+|L|και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην
+|L|του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπλη=
+|L|ρωται <V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+|L|<V 31> ο ανωθεν ερχομενο(ς) επανω παντων εστιν ο ων
+|L|εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει
+|L|ο εκ του ου̅νου ερχομενο(ς) επανω παντων εστιν και
+|F 218v|
+|L|<V 32> ο εωρακε και ακουσε μαρτυρει και την μαρτυριαν
+|L|αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την
+|L|μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ
+|L|απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ
+|L|εκ μετρου διδωσι το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιν
+|L|και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων
+|L|εις τον υιν εχει ζωην αιω(νιον) ο δε απειθων τω υιω ου=
+|L|κ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+|L|<K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅
+|L|πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+|L|<V 2> καιτοιγε αυτο(ς) ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθητ(αι) αυτου
+|L|<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθε παλιν εις την γα=
+|L|λιλαιαν <V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ
+|L|πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ
+|L|τω υιω αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ
+|L|ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζε=
+|L|το ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερ=
+|L|χεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθητ(αι) αυτου
+|L|απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγο=
+|F 219r|
+|L|ρασωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις
+|L|πως συ ιουδαιο(ς) ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης
+|L|γυναικο(ς) σαμαρειτιδο(ς) ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι
+|L|σαμαρειταις <V 10> απεκριθη ο ις̅ και λεγει αυτηι ει η=
+|L|δεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δυο(ς)
+|L|μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι
+|L|υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτωι η γυνη κε̅ ουτε αντλημ(α)
+|L|εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το
+|L|υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημω(ν)
+|L|ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος
+|L|εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμμ(α)τ(α) αυτου
+|L|<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτηι πας ο πινων
+|L|εκ του υδατο(ς) τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν
+|L|πιη εκ του υδατο(ς) ου εγω δωσω αυτω ου μη δι=
+|L|ψηση εις τον αιω(να) αλλα το υδωρ ο δωσω αυτωι
+|L|γενησεται εν αυτω πηγη υδατο(ς) αλλομενου εις
+|L|ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προ(ς) αυτον η γυνη κε̅ δος μοι
+|L|τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι
+|L|ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε
+|L|φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απε=
+|L|κριθη η γυνη και λεγει αυτωι ανδρα ουκ εχω
+|F 219v|
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ ε=
+|L|χω <V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις
+|L|ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτωι
+|L|η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες
+|L|ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις
+|L|λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπο(ς) οπου δει
+|L|προ(σ)κυνειν <V 21> λεγει αυτηι ο ις̅ πιστευε μοι γυναι
+|L|οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τωι ορει τουτωι
+|L|ουτε εν ιεροσολυμοις προ(σ)κυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις
+|L|προ(σ)κυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προ(σ)κυνουμεν
+|L|ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλ=
+|L|λ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προ(σ)=
+|L|κυνηται προ(σ)κυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια
+|L|και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προ(σ)κυνουντας
+|L|αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προ(σ)κυνουντας αυτον
+|L|εν πν̅ι και αληθεια δει προ(σ)κυνειν <V 25> λεγει αυτωι
+|L|η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενο(ς) χς̅
+|L|οταν ελθη εκεινο(ς) αναγγελει ημιν παντα <V 26> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω
+|L|ηλθον οι μαθητ(αι) αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυ=
+|L|ναικο(ς) ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η
+|F 220r|
+|L|τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν
+|L|αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει
+|L|τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι
+|L|παντα οσα εποιησα μητι ουτο(ς) εστιν ο χς̅
+|L|<V 30> εξηρχοντο ουν εκ της πολε(ως) και ηρχοντ(ο) προ(ς) αυτον
+|L|<V 31> [ε]ν δε τωι μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθητ(αι) λε=
+|L|γοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις
+|L|εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατ(ε)
+|L|<V 33> ελεγον ουν οι μαθητ(αι) προ(ς) αλληλους μη τις ηνεγκεν
+|L|αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα
+|L|εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντ(ος)
+|L|με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις
+|L|λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμο(ς) ερχετ(αι)
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+|L|θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προ(ς) θερισμον
+|L|ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει
+|L|καρπον εις ζωην αιω(νιον) ινα ο σπειρων ομου χαι=
+|L|ρηι και ο θεριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογο(ς) εστιν ο
+|L|αληθινο(ς) οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θε=
+|L|ριζων <V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υ=
+|L|μεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και
+|F 220v|
+|L|[υ]μεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε
+|L|της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των
+|L|[σ]αμαρειτων δια τον λογον της γυναικο(ς) μαρτυρουσης
+|L|οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον
+|L|προ(ς) αυτον οι σαμαρειτ(αι) ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις
+|L|και εμεινεν εκει ημερας δυο <V 41> και πολλω πλειους επιστευ=
+|L|σαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι
+|L|ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ
+|L|ακηκοαμεν και οιδαμεν αληθως οτι ουτος εστιν ο ση̅ρ
+|L|του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλ=
+|L|θεν εκειθεν και ηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτο(ς) γαρ ις̅
+|L|εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τηι ιδιαι πρ̅ιδι
+|L|τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν ε=
+{in margin later hand και ειs καθεμενos}
+|L|δεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες
+|L|α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τωι πασχα
+|L|εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+|L|<V 46> ηλθεν ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου
+|L|εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικο(ς) ου
+|L|ο υις ησθενει εν καπερναουμ <V 47> ουτο(ς) ακουσας οτι ις̅
+|L|ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προ(ς)
+|L|αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου
+|F 221r|
+|L|τον υιν εμελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅
+|L|προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη
+|L|πιστευσητε <V 49> λεγει προ(ς) αυτον ο βασιλικο(ς) κε̅ κατα=
+|L|βηθι πριν αποθανειν το παιδιον μ(ου) <V 50> λεγει αυτωι ο
+|L|ις̅ πορευου ο υις σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τωι
+|L|λογωι ωι ειπεν αυτωι ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε
+|L|αυτου καταβαινοντο(ς) οι δουλοι αυτου υπηντησαν
+|L|αυτωι λεγοντες οτι ο παις σου ζη <V 52> επυθετο ουν την
+|L|ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν
+|L|αυτωι οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυ=
+|L|ρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτω ο ις̅ ο υς̅ σου ζη και
+|L|επιστευσεν αυτο(ς) και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν
+|L|δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδ(αιας)
+|L|εις την γαλιλαιαν <K 5><V 1> μετα ταυτα ην εορτη των
+|L|ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 2> εστι δε
+|L|εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμ=
+|L|βηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε
+|L|στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτ(ο) πληθο(ς) των ασθε=
+|L|νουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων
+|L|την του υδατος κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον
+|F 221v|
+|L|κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε
+|L|το υδωρ ο ουν πρωτο(ς) εμβας μετα την ταραχην
+|L|του υδατο(ς) υγιης εγινετο ω δηποτ(ε) κατειχετο νο=
+|L|σηματι <V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω
+|L|ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου <V 6> τουτον ιδων ο ις̅
+|L|κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον
+|L|εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσ(θαι) <V 7> απεκρι-=
+|L|θη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταρα=
+|L|χθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω
+|L|ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραβατον σου και περι
+|L|πατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο υιος και ηρε τον
+|L|κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον
+|L|εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδ(αιοι) τω τεθε-
+|L|ραπευμενω σαβαττον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι
+|L|τον κραββατον <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας
+|L|με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου
+|L|και περιεπατει <V 12> ηρωτησαν αυτον τις εστιν ο αν̅ος
+|L|ο ειπων σοι αρον τον κραβατον σου και περιπατει
+|L|<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν
+|L|οχλου οντο(ς) εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει
+|F 222r|
+|L|αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ελεγεν αυτω ιδε υγιης
+|L|γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι
+|L|σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε
+|L|τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+|L|<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδ(αιοι) τον ιν̅ οτι ταυτα
+|L|εποιει εν σαββατωι <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο
+|L|αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω
+|L|εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν
+|L|αυτον οι ιουδ(αιοι) αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το
+|L|σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅
+|L|ισον εαυτον ποιων τωι θω̅ι <V 19> απεκρινατο ουν
+|L|ο ις̅ και ειπε γαρ αυτοις αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου δυναται ο υις ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν
+|L|μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν ε=
+|L|κεινος ποιη ταυτα και ο υις ομοιως ποιει
+|L|<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιν και παντα δεικνυσιν
+|L|αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτωι εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+|L|<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωο=
+|L|ποιει ουτως και ο υις ους θελει ζωοποιει
+|L|<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν
+|F 222v|
+|L|πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμω=
+|L|σι τον υιν καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων
+|L|τον υιν ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων
+|L|και πιστευων τωι πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον
+|L|και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν
+|L|εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι α=
+|L|κουσονται της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντ(ες)
+|L|ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτωι
+|L|ουτως και τω υιω εδωκε ζωην εχειν εν εαυτωι
+|L|<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτωι και κρισιν ποιειν οτι
+|L|υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα
+|L|εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της
+|L|φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποι=
+|L|ησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα
+|L|πραξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι
+|L|εγω απ εμαυτου ποιειν ουδεν καθως ακουω
+|L|κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζη=
+|L|τω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω πε(ρι)
+|F 223r|
+|L|η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν
+|L|ο μαρτυρων πε(ρι) εμου και οιδατε οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει πε(ρι) εμου <V 33> υμεις
+|L|απεσταλκατε προ(ς) ιω(αννην) και μεμαρτυρηκε τηι
+|L|αληθειαι <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρ=
+|L|τυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις
+|L|σωθητε <V 35> εκεινο(ς) ην ο λυχνο(ς) ο καιομενο(ς) και φαινων
+|L|υμεις δε ηθελησαται αγαλλιασθηναι προ(ς) ω=
+|L|ραν εν τωι φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρ=
+|L|τυριαν μειζω του ιω(αννου) τα γαρ εργα α δε=
+|L|δωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα
+|L|τα εργα α ποιω μαρτυρει πε(ρι) εμου οτι ο πη̅ρ
+|L|με απεσταλκε <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτο(ς)
+|L|μεμαρτυρηκε πε(ρι) εμου ουτε φωνην αυτου
+|L|πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+|L|<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα
+|L|οτι ον απεστειλεν εκεινο(ς) τουτω υμεις ου πιστευε=
+|L|τε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτ(ε)
+|L|εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν
+|L|αι μαρτυρουσαι πε(ρι) εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν
+|L|προ(ς) με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων
+|F 223v|
+|L|ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την
+|L|αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω ελη=
+|L|λυθα εν τωι ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμ=
+|L|βανετε με εαν αλλος ελθη εν τωι ονομ(α)τ(ι) τωι
+|L|ιδιωι εκεινον ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις
+|L|πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες
+|L|και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+|L|<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προ(ς)
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης
+|L|εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε μω=
+|L|σει επιστευετε αν εμοι πε(ρι) γαρ εμου εκεινο(ς) ε=
+|L|γραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πι=
+|L|στευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+|L|<K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλα(σσης)
+|L|της γαλιλαιας εις τα μερη της τιβεριαδο(ς) <V 2> η=
+|L|κολουθει δε αυτω οχλο(ς) πολυς οτι εθεω=
+|L|ρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθε δε εις το ορος και εκει εκαθητο μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη
+|L|των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμ(ους) ο ις̅
+|L|και θεασαμενο(ς) οτι πολυς οχλο(ς) ερχεται προ(ς) αυτον
+|F 224r|
+|L|λεγει προ(ς) φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρ=
+|L|τους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πει=
+|L|ραζων αυτον αυτο(ς) γαρ ηιδει τι εμελλε ποιειν
+|L|<V 7> απεκριθη αυτωι ο φιλιππο(ς) διακοσιων δηνα=
+|L|ριων αρτοι ουκ αρκεσουσιν αυτοις ινα εκα=
+|L|στος αυτων βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις
+|L|εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδε(λφος) σιμωνο(ς)
+|L|πετρου <V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε
+|L|αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα
+|L|τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατ(ε)
+|L|τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτο(ς) πολυς εν
+|L|τωι τοπωι ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμο(ν)
+|L|ως πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβεν ουν τους αρ=
+|L|τους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανα=
+|L|κειμε(νοις) ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+|L|<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθητ(αις) αυτου
+|L|συναγαγετε τα περισσευσαντ(α) κλασμ(α)τ(α) ινα
+|L|μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν
+|L|δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των
+|L|πεντε αρτων των κριθινων α επερισ=
+|L|σευσε τοις βεβρωκο(σιν) <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες
+|F 224v|
+|L|ο εποιησεν ο ις̅ σημει(ον) ελεγον οτι ουτο(ς) εστιν αληθως
+|L|ο προφητης ο εις τον κοσμον ερχομενο(ς) <V 15> ις̅ ουν γνους
+|L|οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα
+|L|ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν
+|L|εις το ορος αυτο(ς) μονο(ς) <V 16> ως δε οψια εγενετο
+|L|κατεβησαν οι μαθητ(αι) αυτου επι την θαλα(σσαν) <V 17> και εμ=
+|L|βαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλα(σσης)
+|L|εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και
+|L|ουπω εληλυθει προ(ς) αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλα(σσα) ανε=
+|L|μου μεγαλου πνεοντο(ς) διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν
+|L|ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντ(α) θεωρου=
+|L|σι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλα(σσης) και εγ=
+|L|γυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν
+|L|λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεος ω εγενετο
+|L|το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον <V 22> τη
+|L|επαυριον ο οχλο(ς) ο εστηκως περαν της θαλα(σσης) ι=
+|L|δων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν ε=
+|L|κεινο εις ο ενεβησαν οι μαθητ(αι) αυτου και οτι ου
+|L|συνεισηλθε τοις μαθητ(αις) αυτου ο ις̅ εις το πλοιαρ(ι)ον
+|L|αλλα μονοι οι μαθητ(αι) αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε πλοι=
+|F 225r|
+|L|αρια ηλθεν εκ τιβεριαδο(ς) εγγυς του τοπου οπου
+|L|εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντο(ς) του κυ̅
+|L|<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλο(ς) οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε
+|L|οι μαθητ(αι) αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια
+|L|και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και
+|L|ευροντες αυτον περαν της θαλα(σσης) ειπον αυτωι
+|L|ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητει=
+|L|τε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε
+|L|εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε
+|L|μη την βρωσιν την απολλυμε(νην) αλλα την βρω=
+|L|σιν την μενουσαν εις ζωην αιω(νιον) ην ο υις του αν̅ου
+|L|υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν
+|L|ο θς̅ <V 28> αιιπον ουν προ(ς) αυτον τι ποιωμεν ινα
+|L|εργαζωμεθ(α) τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πι=
+|L|στευητε εις ον απεστειλεν εκεινο(ς) <V 30> ειπον ουν αυτωι
+|L|τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πι=
+|L|στευσωμεν σοι τι εργαζηι <V 31> οι πρ̅ες ημων το μαν=
+|L|να εφαγον εν τηι ερημωι καθως εστι γεγραμμενον
+|L|αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ει=
+|F 225v|
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του
+|L|ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτο(ς) του θυ̅ εστιν ο
+|L|καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τωι
+|L|κοσμωι <V 34> ειπον ουν προ(ς) αυτον κε̅ παντοτε δος
+|L|ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο αρτο(ς) της ζωης ο ερχομε(νος) προ(ς) με ου
+|L|μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψη=
+|L|ση πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε
+|L|με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ
+|L|προς εμε ηξει και τον ερχομενον προ(ς) με ου μη
+|L|εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα απο του
+|L|ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα
+|L|το θελημα του πεμψαντο(ς) με <V 39> τουτο δε εστι το
+|L|θελημα του πεμψαντο(ς) με ινα παν ο δεδω=
+|L|κε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστη=
+|L|σω αυτο τηι εσχατηι ημε(ραι) <V 40> τουτο εστι το θελημα
+|L|του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υιν και πιστευων
+|L|εις αυτον εχηι ζωην αιω(νιον) και αναστησω αυτον
+|L|εγω τηι εσχατηι ημ(εραι) <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι
+|F 226r|
+|L|πε(ρι) αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτο(ς) ο καταβας
+|L|εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτο(ς) εστιν ο υις
+|L|ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α
+|L|πως ουν λεγει οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+|L|<V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε
+|L|μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν προ(ς) με
+|L|εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον
+|L|καγω αναστησω αυτον τηι εσχατηι ημε(ραι) <V 45> εστι γε=
+|L|γραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παν=
+|L|τες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα
+|L|του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α
+|L|τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του πρ̅ς ουτο(ς)
+|L|εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιω(νιον) <V 48> εγω ειμι
+|L|ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον
+|L|το μαννα εν τηι ερημωι και απεθανον <V 50> ουτο(ς)
+|L|εστιν ο αρτο(ς) ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα
+|L|τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι
+|L|ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν
+|L|τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις
+|L|τον αιωνα και ο αρτο(ς) ον εγω δωσω
+|F 226v|
+|L|η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του
+|L|κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδ(αιοι) προ(ς) αλ=
+|L|ληλους λεγοντες πως δυναται ουτο(ς) ημιν δουναι
+|L|την σαρκα αυτου φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την
+|L|σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αι=
+|L|μα ουκ εχετε ζωην αι(ωνιον) εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου
+|L|την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αι(ωνιον)
+|L|και εγω αναστησω αυτον εν τηι εσχατηι ημε(ραι) <V 55> η γαρ
+|L|σαρξ μου αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου
+|L|αληθως εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα
+|L|και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυ=
+|L|τω <V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω
+|L|δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινο(ς) ζησει δι ε=
+|L|με <V 58> ουτο(ς) εστιν ο αρτο(ς) ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων και απεθανον
+|L|ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιω(να)
+|L|<V 59> ταυτα ειπεν εν τηι συναγωγηι διδασκων εν
+|L|καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των
+|L|μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος
+|L|τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅
+|F 227r|
+|L|εν εαυτω οτι γογγυζουσι πε(ρι) τουτου οι μαθητ(αι)
+|L|αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδα=
+|L|λιζει <V 62> εαν ουν θεωρητε τον υιν του αν̅ου
+|L|αναβαινοντα οπου ην το προτερον <V 63> το
+|L|πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν
+|L|τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι
+|L|και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων οι ου πι=
+|L|στευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες
+|L|εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παρα=
+|L|δωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν
+|L|οτι ουδεις δυναται ελθειν προ(ς) με εαν μη η
+|L|δεδομε(νον) αυτωι εκ του πρ̅ς <V 66> εκ τουτου πολλοι
+|L|των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και
+|L|ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅
+|L|τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απε=
+|L|κριθη αυτω σιμων πετρο(ς) κε̅ προ(ς) τινα απε=
+|L|λευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+|L|<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ
+|L|ει ο χς̅ ο υις του θυ̅ του ζωντο(ς) <V 70> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξε=
+|L|λεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+|F 227v|
+|L|<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνο(ς) ισκαριωτου ου=
+|L|τος γαρ εμελλε παραδιδοναι αυτον εις ων των
+|L|δωδεκα <K 7><V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅
+|L|εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια
+|L|περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδ(αιοι) αποκτει=
+|L|ναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαι(ων) η σκηνοπηγ(ια)
+|L|<V 3> ειπον ουν προ(ς) αυτον οι αδε(λφοι) αυτου μεταβηθι εν=
+|L|τευθεν και υπαγε εις την ιουδ(αιαν) ινα και οι μαθητ(αι) σου
+|L|θεωρησωσι τα εργα α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν
+|L|κρυπτωι τι ποιει και ζητει αυτο(ς) εν παρρησια
+|L|ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσ(ον) σεαυτον τωι
+|L|κοσμωι <V 5> ουδε γαρ οι αδε(λφοι) αυτου επιστευον εις αυτον
+|L|<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρο(ς) ο εμο(ς) ουπω παρεστι
+|L|ο δε καιρος ο υμετερο(ς) παντοτε εστιν ετοιμο(ς) <V 7> ου δυ=
+|L|ναται ο κοσμο(ς) μισειν υμας εμε δε μισει οτι
+|L|εγω μαρτυρω πε(ρι) αυτου οτι τα εργα αυτου πο=
+|L|νηρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω
+|L|ουπω αναβαινω εις την εορτ(ην) ταυτην οτι ο και=
+|L|ρος ο εμο(ς) ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ειπον
+|L|αυτοις εμεινεν εν τηι γαλιλαιαι <V 10> ως δε ανεβησαν
+|L|οι αδε(λφοι) αυτου εις την εορτην τοτε και αυτο(ς) ανεβη
+|F 228r|
+|L|ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν ιουδαι(οι)
+|L|εζητουν αυτ(ον) εν τηι εορτηι και ελεγον που εστιν
+|L|εκεινο(ς) <V 12> και γογγυσμο(ς) πε(ρι) αυτου ην πολυς εν τοις
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθο(ς) εστιν αλλοι δε
+|L|ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεν=
+|L|τοι παρρησια ελαλει πε(ρι) αυτου δια τον φοβον
+|L|των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης
+|L|ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν <V 15> εθαυμαζον ουν
+|L|οι ιουδ(αιοι) λεγοντες πως ουτο(ς) γραμματα οιδε
+|L|μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅
+|L|και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα
+|L|του πεμψαντο(ς) με <V 17> εαν τις θελη το θελημα
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται πε(ρι) της διδαχης πο=
+|L|τερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+|L|<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζη=
+|L|τει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντο(ς) αυτον
+|L|ουτο(ς) αληθης εστι και αδικια ουκ εστιν εν αυτω
+|L|<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις
+|L|εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε α=
+|L|ποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλο(ς) δαιμονιον
+|L|εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκριθη
+|F 228v|
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παν=
+|L|τες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλ=
+|L|λ εκ των πρ̅ων και εν σαββατωi περιτεμνετε
+|L|αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει ο αν̅ος εν σαβ=
+|L|βατωι ινα μη λυθη ο νομο(ς) μωσεως εμοι χο=
+|L|λατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+|L|<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν
+|L|κρινετε <V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε
+|L|παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε
+|L|αληθως εγνωσαν οι αρχοντ(ες) οτι ουτος εστιν αληθως
+|L|ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν εν τωι ιερωι διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε
+|L|οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου
+|L|ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινο(ς) ο πεμψας με
+|L|ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω οιδα αυτον οτι πα=
+|L|ρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζη=
+|L|τουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον
+|L|την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+|L|<V 31> εκ δε του οχλου πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον
+|F 229r|
+|L|ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει
+|L|ων ουτος ποιει <V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του
+|L|οχλου γογγυζοντο(ς) πε(ρι) αυτου ταυτα και απεστει=
+|L|λαν οι αρχιερεις και οι υπηρετας ινα
+|L|πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προ(ς) τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και
+|L|οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ει=
+|L|πον ουν οι ιουδ(αιοι) προ(ς) εαυτους που ουτο(ς) μελλει πο=
+|L|ρευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη
+|L|εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογο(ς) ουτο(ς) ον ειπε
+|L|ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τηι εσχατηι
+|L|ημεραι τηι μεγαληι της εορτ(ης) ειστηκει ο ις̅ και εκρα=
+|L|ξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προ(ς) με και
+|L|πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν
+|L|η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευ=
+|L|σουσιν υδατο(ς) ζωντο(ς) <V 39> τουτο δε ειπε πε(ρι) του
+|L|πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον
+|L|ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+
+|F 229v|
+|L|<V 40> εκ του οχλου ακουσαντες τινες των λογων
+|L|τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+|L|<V 41> αλλοι ελεγον ουτο(ς) εστιν αληθως ο χς̅ αλλοι δε
+|L|ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματο(ς) δα̅δ
+|L|και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο
+|L|χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τωι οχλωι
+|L|δι αυτον <V 44> τινες δε εξ αυτων ηθελον πιασαι αυτον
+|L|αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλ=
+|L|θον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρι=
+|L|σαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ η=
+|L|γαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν ουν οι υπηρεται
+|L|ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτο(ς) ο αν̅ος
+|L|<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις
+|L|πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευ=
+|L|σεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο οχλο(ς) ουτο(ς)
+|L|ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+|L|<V 50> λεγει νικοδημο(ς) προ(ς) αυτους ο ελθων προς αυτον το
+|L|προτερον εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων
+|L|κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουσηι πρωτον παρ αυτου
+|L|και γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν αυτωι και ειπον
+|F 230r|
+|L|μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε
+|L|οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγηγερται
+|L|<V 53> και επορευθησαν εκαστο(ς) εις τον οικον εαυτου
+|L|<K 8><V 1> και ο ις̅ επορευθη εις το ορος των ελαιων <V 2> ορ=
+|L|θρου δε παλιν βαθεο(ς) ηλθεν ο ις̅ εις το ιερον
+|L|και πας ο οχλος ηρχετο προ(ς) αυτον και καθισας
+|L|εδιδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε οι γραμματεις
+|L|και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατει=
+|L|λημμενην και στησαντες αυτην εν τωι μεσωι
+|L|<V 4> ειπεν αυτω διδασκαλε ταυτην ευρομεν
+|L|επαυτοφωρω μοιχευομενην <V 5> εν δε τωι νο=
+|L|μωι ημιν μωσης ενετειλατο τας τοιαυτας
+|L|λιθαζο(ς) συ ουν τι λεγεις πε(ρι) αυτης <V 6> τουτο δε τον
+|L|ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατη=
+|L|γοριαν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τωι
+|L|δακτυλωι εγραφεν εις την γην <V 7> ως δε επε=
+|L|μενον επερωτωντες αυτον ανακυψας ειπεν
+|L|αυτοις ο αναμαρτητο(ς) υμων πρωτο(ς) βαλε=
+|L|τω λιθον επ αυτην <V 8> και παλιν κατω κυψας ε=
+|L|γραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες εξηρ=
+|L|χοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυ=
+|F 230v|
+|L|τερων εως των εσχατων και κατελειφθη ις̅ μονος
+|L|και η γυνη εν μεσωι ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ ειδεν
+|L|αυτην και ειπεν γυναι που εισιν οι κατηγοροι σου
+|L|ουδεις σε κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅
+|L|ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πο=
+|L|ρευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε <V 12> πα=
+|L|λιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το
+|L|φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περι=
+|L|πατησει εν τηι σκοτιαι αλλ εξει το φως της
+|L|ζωης <V 13> ειπον ουν αυτωι οι φαρισαιοι συ πε(ρι)
+|L|σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν α=
+|L|ληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω
+|L|μαρτυρω πε(ρι) εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου
+|L|οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε
+|L|ουκ οιδατε ποθεν ηλθον και που υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+|L|<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν
+|L|οτι μονο(ς) ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 17> και εν τωι νομωι δε τωι υμετερωι γεγραπται οτι
+|L|δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο
+|L|μαρτυρων πε(ρι) εμαυτου και μαρτυρει πε(ρι) εμου ο
+|F 231r|
+|L|πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οι=
+|L|δατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και
+|L|τον πρ̅α μου αν ηιδειτε <V 20> ταυτα τα ρημ(α)τ(α)
+|L|ελαλησεν ο ις̅ εν τωι γαζοφυλακιωι διδα=
+|L|σκων εν τωι ιερωι και ουδεις επιασεν αυτον
+|L|οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν
+|L|παλιν αυτοις εγω υπαγω και ζητησετε με
+|L|και εν τη αμαρτ(ια) υμων αποθανεισθε οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδ(αιοι) μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ελεγεν
+|L|αυτοις ο ις̅ υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των
+|L|ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν
+|L|οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτ(ιαις) υμων εαν γαρ
+|L|μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις
+|L|αμαρτ(ιαις) υμων <V 25> ελεγον ουν αυτωι συ τις ει
+|L|ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω
+|L|υμιν <V 26> πολλα εχω πε(ρι) υμων λαλειν και κρινειν
+|L|αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα
+|F 231v|
+|L|παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+|L|<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του
+|L|αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυ=
+|L|του ουδεν ποιω αλλα καθως εδιδαξε με
+|L|ο πη̅ρ ταυτα λαλω <V 29> οτι και ο πεμψας με με=
+|L|τ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον οτι εγω τα
+|L|αρεστα αυτωι ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυτου
+|L|λαλουντο(ς) πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελε=
+|L|γεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτωι ιουδ(αιους)
+|L|εαν υμεις μεινητε εν τωι λογωι τωι εμωι
+|L|αληθως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την
+|L|αληθειαν και η αληθ(εια) ελευθερωσει υμας <V 33> απε=
+|L|κριθησαν προ(ς) αυτον σπερμα αβρααμ εσμεν
+|L|και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως
+|L|συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι
+|L|πας ο ποιων την αμαρτ(ιαν) δουλο(ς) εστι της αμαρτ(ι)ας
+|L|<V 35> ο δε δουλο(ς) ου μενει εν τηι οικιαι εις τον αιω(να) ο
+|L|υις μενει εις τον αιω(να) <V 36> εαν ουν ο υις υμας ε=
+|L|λευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα
+|F 232r|
+|L|οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε
+|L|με αποκτειναι οτι ο λογο(ς) ο εμος ου χωρει
+|L|εν υμιν <V 38> εγω οσα εωρακα παρα τω πρ̅ι
+|L|μου λαλω και υμεις ουν οσα ηκουσατε παρα
+|L|του πρ̅ς υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα
+|L|του αβρααμ εποιειτε αν <V 40> νυν δε ζητειτε με
+|L|αποκτειναι αν̅ον ος την αληθ(ει)αν υμιν λελα=
+|L|ληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο α=
+|L|βρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα
+|L|εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτωι
+|L|ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθ(α) ενα πρ̅α
+|L|εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ
+|L|εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ ε=
+|L|μαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+|L|<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε
+|L|οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις
+|L|εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας
+|L|του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωπο=
+|F 232v|
+|L|κτονο(ς) ην απ αρχης και εν τη αληθ(εια) ουχ εστηκεν
+|L|οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαληι
+|L|το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι
+|L|και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθ(ει)αν λεγω ου πι=
+|L|στευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγξει με πε(ρι) αμαρτιας
+|L|ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο
+|L|ων εκ του θυ̅ τα ρημ(α)τ(α) του θυ̅ ακουει δια τουτ(ο)
+|L|υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απε=
+|L|κριθησαν οι ιουδ(αιοι) και ειπον αυτωι ου καλως λεγομεν
+|L|ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+|L|<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα
+|L|τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+|L|<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και
+|L|κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον
+|L|λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρησηι
+|L|εις τον αιω(να) <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδ(αιοι) νυν εγνωκαμ(εν)
+|L|οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι
+|L|προφητ(αι) και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση
+|L|θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιω(να) <V 53> μη συ μειζων
+|L|ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι
+|L|προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+|F 233r|
+|L|<V 54> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν εαν εγω δοξαζω εμαυτον
+|L|η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξα=
+|L|ζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και
+|L|ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν
+|L|ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιο(ς) υμων
+|L|ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+|L|<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη
+|L|την ημε(ραν) την εμην και ειδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν
+|L|οι ιουδ(αιοι) προ(ς) αυτους πεντηκοντ(α) ετη ουπω εχεις
+|L|και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω
+|L|ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον
+|L|ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και δι=
+|L|ελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν
+|L|ουτως <K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ
+|L|γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι τις ημαρτεν ουτο(ς) η οι γονεις αυτου ινα
+|L|τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτο(ς) η=
+|L|μαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερω=
+|L|θη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζε=
+|L|σθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν
+|F 233v|
+|L|ερχεται νυξ οτε ουκ τι ουδεις δυναται εργαζε=
+|L|σθαι <V 5> οταν εν τωι κοσμωι φως ειμι του κοσμου
+|L|<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του
+|L|πτυσματο(ς) και επεχρισεν αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμ=
+|L|βηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος
+|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν
+|L|γειτονες και οι θεωρουντ(ες) αυτον το προτερον οτι προ=
+|L|σαιτης ην ελεγον οτι ουχ ουτο(ς) ην ο καθημενος και
+|L|προσαιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτο(ς) εστι και αλλοι
+|L|ελεγεν ου αλλ ομοιο(ς) αυτωι εστιν εκεινο(ς) ελεγεν
+|L|οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτωι πως ηνεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμ(οι) <V 11> απεκριθη εκεινο(ς) αν̅ος λεγομενος
+|L|ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους
+|L|και ειπε μοι υπαγε εις τ(ον) σιλωαμ και νιψαι
+|L|απελθων και νιψαμενο(ς) ανεβλεψα <V 12> ειπον
+|L|αυτωι που εστιν εκεινο(ς) λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν
+|L|αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε
+|L|σαββατον εν ηι ημεραι τον πηλον ποιητε και επε=
+|L|χρισεν αυτου τους οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυ=
+|L|τον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις
+|F 234r|
+|L|πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμ(ους) και ενιψαμην
+|L|και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες
+|L|ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον
+|L|ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος
+|L|αμαρτωλο(ς) τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην
+|L|εν αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν τωι ποτε τυφλωι παλιν
+|L|συ τι λεγεις πε(ρι) αυτου οτι ηνεωξε τους οφθαλμους
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν
+|L|ουν οι ιουδ(αιοι) πε(ρι) αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν
+|L|εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του ανα=
+|L|βλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες
+|L|ουτο(ς) εστιν ο υις υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλο(ς)
+|L|εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκρι=
+|L|θησαν οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υις ημων και οτι τυφλο(ς) εγεννηθη
+|L|<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν
+|L|αυτου τους οφθαλμ(ους) ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερω=
+|L|τησατε ηλικιαν εχει αυτο(ς) πε(ρ)ι εαυτου λαλησει
+|L|<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντ(ο) τους ιουδ(αιους)
+|L|ηδη γαρ συνετεθειντο ινα εαν τις αυτον ομολο=
+|L|γηση χν̅ αποσυναγωγο(ς) γενηται <V 23> δια τουτο οι
+|F 234v|
+|L|γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον επερωτησατε
+|L|<V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλο(ς)
+|L|και ειπον αυτωι δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμ(εν)
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος αμαρτωλο(ς) εστιν <V 25> απεκριθη ουν
+|L|εκεινο(ς) ει αμαρτωλο(ς) εστιν ουκ οιδα εν οιδα
+|L|οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν πα=
+|L|λιν αυτωι τι εποιησε σοι πως ηνεωξε σου τους
+|L|οφθαλμ(ους) <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ου=
+|L|κ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις
+|L|θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι <V 28> οι δε ελοιδορησαν
+|L|αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του
+|L|μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει
+|L|λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν
+|L|εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν του=
+|L|τω γαρ θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε πο=
+|L|θεν εστι και ηνοιξε μου τους οφθαλμ(ους) <V 31> οιδαμεν δε
+|L|οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις
+|L|θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+|L|<V 32> εκ του αιωνο(ς) ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους
+|L|τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτο(ς) παρα θυ̅ ου=
+|L|κ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον
+|F 235r|
+|L|αυτωι εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολως και
+|L|συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων
+|L|αυτον ειπεν αυτωι συ πιστευεις εις τον υιν
+|L|του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινο(ς) και ειπε και τις εστι κε̅
+|L|ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> και ειπεν αυτω ο ις̅
+|L|και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινο(ς)
+|L|εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτωι
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον
+|L|ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλε=
+|L|ποντες τυφλοι γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των
+|L|φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτωι
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο
+|L|ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε
+|L|λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτ(ια) υμων με=
+|L|νουσιν <K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχο=
+|L|μενος δια της θυρας εις την αυλην των προβ(α)των
+|L|αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινο(ς) κλεπτης ε=
+|L|στι και ληστης <V 2> ο δε εισερχομε(νος) δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρο(ς)
+|L|ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει
+|F 235v|
+|L|και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει
+|L|αυτα <V 4> και οταν τα ιδια προβ(α)τ(α) εκβαλη εμ=
+|L|προσθεν αυτων πορευεται και τα προβ(α)τ(α) αυτωι
+|L|ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλο=
+|L|τριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται
+|L|απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+|L|<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε
+|L|ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η
+|L|θυρα των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου
+|L|κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα
+|L|προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις
+|L|εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσε=
+|L|ται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη
+|L|ινα κλεψηι και θυσηι και απολεσηι εγω ηλθον ινα
+|L|ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποι=
+|L|μην ο καλος ο ποιμην ο καλ(ος) την ψυχην αυτου τι=
+|L|θησιν υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτο(ς) δε και ου=
+|L|κ ων ποιμην ου ουκ εστι τα προβ(α)τ(α) ιδια θεωρει
+|L|τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα
+|L|και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπι=
+|F 236r|
+|L|ζει τα προβατα <V 13> ο δε μισθωτο(ς) φευγει οτι μι=
+|L|σθωτο(ς) εστι και ου μελει αυτω πε(ρι) των προβατων
+|L|<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλο(ς) και γινωσκω τα εμα
+|L|και γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινω=
+|L|σκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την
+|L|ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων <V 16> και
+|L|αλλα προβ(α)τ(α) εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης
+|L|κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακου=
+|L|σουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την
+|L|ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις
+|L|αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην α=
+|L|π εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν
+|L|εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην
+|L|ελαβον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν
+|L|παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+|L|<V 20> ελεγον ουν πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και
+|L|μαινεται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι δε ελεγον ταυ=
+|L|τα τα ρημ(α)τ(α) ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαι=
+|L|μονιον δυναται οφθαλμους τυφλων ανοιξαι
+|L|<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χει=
+|F 236v|
+|L|μων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη
+|L|στοα του σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδ(αιοι) και
+|L|ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις
+|L|ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα
+|L|α εγω ποιω εν τω ονοματ(ι) του πρ̅ς μου ταυτα μαρ=
+|L|τυρει πε(ρι) εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ ε=
+|L|στε εκ των προβατων των εμων <V 27> τα προβατα
+|L|τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινω=
+|L|σκω αυτα και ακολουθουσι μοι <V 28> καγω διδωμι ζωην αυ=
+|L|τοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα
+|L|και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ
+|L|μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις
+|L|δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω
+|L|και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους
+|L|οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν επ αυτον <V 32> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ις̅ πολλα εργα εδειξα υμιν εκ του
+|L|πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδ(αιοι) πε(ρι) καλου εργου ου λιθα=
+|L|ζομεν σε αλλα π(ερ)ι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος
+|L|ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|F 237r|
+|L|ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω
+|L|ειπα θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προ(ς) ους
+|L|ο λογο(ς) του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η
+|L|γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον
+|L|κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον
+|L|υις θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη
+|L|πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε
+|L|τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευ=
+|L|σητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν τω πρ̅ι
+|L|<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτ(ον) πιασαι και εξηλθεν
+|L|εκ της χειρο(ς) αυτων <V 40> και απηλθε παλιν περαν
+|L|του ιορδανου εις τον τοπον οπου [app][*]&om;[\*][C*]ην[\C*][\app] ιωαννης το πρω=
+|L|τον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον
+|L|προ(ς) αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποι=
+|L|ησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης πε(ρι)
+|L|τουτου αληθη ην <V 42> και πολλοι επιστευσαν αυτον
+|L|εις αυτον <K 11><V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρο(ς) απο βηθανιας
+|L|εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελ(φης) αυτης
+|L|<V 2> ην δε αυτη μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω
+|L|και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης
+|L|ης ο αδελ(φος) λαζαρο(ς) ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι
+|F 237v|
+|L|αδελφαι αυτου προ(ς) αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον
+|L|φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η
+|L|ασθενεια ουκ εστι προ(ς) θανατον αλλ υπερ της δο=
+|L|ξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υις του θυ̅ δι αυτης
+|L|<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαριαν και την αδε(λφην) αυτης και
+|L|τον λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει
+|L|τοτε μεν εμεινεν εν ωι ην τοπωι δυο ημερας
+|L|<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθητ(αις) αυτου αγωμεν
+|L|εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγουσιν αυτωι οι μαθητ(αι)
+|L|αυτου ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδ(αιοι)
+|L|και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημε(ρας) εαν τις περι=
+|L|πατη εν τη ημε(ρα) ου προσκοπτει οτι το φως
+|L|του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπα=
+|L|τη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστι
+|L|εν αυτωι <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις
+|L|λαζαρο(ς) ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευο=
+|L|μαι ινα εξυπνισω αυτ(ον) <V 12> ειπον ουν αυτω οι μα=
+|L|θηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρη=
+|L|κει δε ο ις̅ πε(ρι) του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν
+|L|οτι πε(ρι) της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν
+|F 238r|
+|L|ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρο(ς) απε=
+|L|θανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε ο=
+|L|τι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προ(ς) αυτον <V 16> ει=
+|L|πεν ουν θωμας ο λεγομε(νος) διδυμο(ς) τοις συμμα=
+|L|θηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν με=
+|L|τ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας
+|L|ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε
+|L|η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο
+|L|σταδιων δεκαπεντε <V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδ(αι)ων
+|L|εληλυθεισαν προ(ς) τας πε(ρ)ι μαρθαν και μαριαν
+|L|ινα παραμυθησωνται αυτας πε(ρι) του αδε(λφου)
+|L|<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπην=
+|L|τησεν αυτω μαρια δε εν τωι οικωι εκαθεζετ(ο)
+|L|<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προ(ς) τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε
+|L|ουκ αν μου απεθανεν <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι
+|L|οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδε(λφος) σου <V 24> λεγει αυτωι η
+|L|μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει
+|L|εν τη εσχατη ημε(ρα) <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η
+|L|αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν απο=
+|L|θανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε
+|F 238v|
+|L|ου μη αποθανη εις τον αιω(να) πιστευεις τουτο
+|L|<V 27> λεγει αυτωι ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει
+|L|ο χς̅ ο υις του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομε(νος) <V 28> και
+|L|τουτο ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την
+|L|αδε(λφην) αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλο(ς) παρε=
+|L|στι και φωνει σε <V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη
+|L|ταχυ και ηρχοντο προ(ς) αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει ο
+|L|ις̅ εις την κωμην αλλ ην τι εν τω τοπω οπου
+|L|υπηντησεν αυτωι η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι
+|L|οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμ(εν)οι
+|L|αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και
+|L|εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπα=
+|L|γει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν μαρια
+|L|ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυ=
+|L|του προς τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης
+|L|ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδε(λφος) <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν
+|L|αυτην κλαιουσαν και τους συνεληλυθοτας αυτη ιουδ(αι)ους
+|L|κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν
+|L|εαυτον <V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω
+|L|κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδ(αιοι) ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων
+|F 239r|
+|L|ειπον ουκ εδυνατο ουτο(ς) ο ανοιξας τους οφθαλμ(ους)
+|L|του τυφλου ποιησαι ινα και ουτο(ς) μη αποθανη
+|L|<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενο(ς) εν εαυτωι ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επε=
+|L|κειτο επ αυτω <V 39> λεγει αυτοις ο ις̅ αρατε τον
+|L|λιθον λεγει αυτω η αδε(λφη) του τεθνηκοτο(ς) μαρθα
+|L|κε̅ ηδη οζει τεταρταιο(ς) γαρ εστι <V 40> λεγει αυτηι
+|L|ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την
+|L|δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅
+|L|ηρε τους οφθαλμ(ους) αυτου εις τον ου̅νον ανω και ειπε
+|L|πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηι=
+|L|δειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον
+|L|οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν
+|L|οτι συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη με=
+|L|γαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλ=
+|L|θεν ο τεθνηκως δεδεμενο(ς) τας χειρας και τους πο=
+|L|δας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιε=
+|L|δεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε
+|L|υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες
+|L|προς την μαριαν και θεασαμενοι ο εποιησεν ο ις̅
+|L|επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον
+|F 239v|
+|L|προ(ς) τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν
+|L|ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαι=
+|L|οι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ο αν̅ος
+|L|ουτος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυ=
+|L|την ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ε=
+|L|λευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον
+|L|τοπον και το εθνο(ς) <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας
+|L|αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις
+|L|υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι
+|L|συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ
+|L|του λαου και μη ολον το εθνο(ς) αποληται <V 51> του=
+|L|το δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελ=
+|L|λεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υ=
+|L|περ του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα
+|L|του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+|L|<V 53> απ εκεινης ουν της ωρας συνεβουλευσαντο ινα
+|L|αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ο ουν ις̅ γνους ουκ ετι παρ=
+|L|ρησια περιεπατει εν τοις ιουδ(αιοις) αλλα απηλθεν
+|L|εκειθεν εις χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ
+|L|λεγομενην πολιν και εκει εμεινε μετα των μαθητων
+|F 240r|
+|L|αυτου <V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και α=
+|L|νεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας
+|L|προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+|L|<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τωι
+|L|ιερωι εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη
+|L|εις την εορτην <V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις
+|L|και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω
+|L|που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις
+|L|βηθανιαν οπου ην λαζαρο(ς) ο τεθνηκως ον
+|L|ηγειρεν εκ των νεκρων ο ις̅ <V 2> εποιησαν ουν
+|L|αυτωι δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε
+|L|λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτωι
+|L|<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου
+|L|πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅
+|L|και εξεμαξεν αυτους ταις θριξιν αυτης η δε οικια
+|L|επληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει
+|L|ιουδας ο ισκαριωτης εις των μαθητων αυτου ο
+|L|μελλων παραδιδοναι αυτον τοις ιουδαιοις
+|L|<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη επανω τρια=
+|L|κοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο
+|F 240v|
+|L|ουχ οτι πε(ρι) των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι
+|L|κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλ=
+|L|λομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυ=
+|L|την εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετη=
+|L|ρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε
+|L|μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω ουν
+|L|οχλος πολυς εκ των ιουδ(αι)ων οτι εκει εστι και ηλθον
+|L|ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ι=
+|L|δωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε
+|L|οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+|L|<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδ(αι)ων και επιστευον
+|L|εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων
+|L|εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅
+|L|εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων
+|L|και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον
+|L|ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενο(ς) εν ονομα(τι)
+|L|κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον
+|L|εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη
+|L|φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλ(ευς) σου ερχεται
+|L|καθημενο(ς) επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν
+|L|οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅
+|F 241r|
+|L|τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γε=
+|L|γραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτωι
+|L|<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλο(ς) ο ων μετ αυτου οτε τον λα=
+|L|ζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν
+|L|αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο και υπηντησεν
+|L|αυτω ο οχλο(ς) οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποι=
+|L|ηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προ(ς)
+|L|εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν
+|L|ιδε ο κοσμο(ς) οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε
+|L|τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προ(σ)=
+|L|κυνησωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλ=
+|L|θον φιλιππωι τωι απο βηθσαιδα της γαλιλαιας
+|L|και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον
+|L|ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππο(ς) και λεγει τωι ανδρεαι
+|L|και παλιν ανδρεας και φιλιππο(ς) λεγουσι τω ιυ̅
+|L|<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν
+|L|η ωρα ινα δοξασθη ο υις του αν̅ου <V 24> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη ο κοκκο(ς) του σιτου πεσων
+|L|εις την γην αποθανη αυτο(ς) μονο(ς) μενει εαν δε
+|L|αποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων
+|L|την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την
+|F 241v|
+|L|ψυχην αυτου εν τωι κοσμωι τουτωι εις ζωην
+|L|αιωνιον φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι διακονηι
+|L|τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει
+|L|και ο διακονο(ς) ο εμο(ς) εσται και εαν τις εμοι διακονηι
+|L|τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρα=
+|L|κται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας
+|L|ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη
+|L|εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+|L|<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην
+|L|γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελο(ς) αυτω λελαληκεν
+|L|<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη
+|L|γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμ(ου)
+|L|τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβλη=
+|L|θησεται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παν=
+|L|τας ελκυσω πρ(ος) εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαι=
+|L|νων ποιωι θανατωι εμελλεν αποθνησκειν
+|L|<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλο(ς) ημεις ηκουσαμεν εκ του
+|L|νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιω(να) και πως συ
+|L|λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιν του αν̅ου τις εστιν
+|L|ουτο(ς) ο υις του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|F 242r|
+|L|ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστι περι=
+|L|πατειτε ως το φως εχετε ινα μη η σκοτια
+|L|υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκο=
+|L|τιαι ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε
+|L|πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτο(ς) γενησθε
+|L|ταυτα ελαλησε και απελθων εκρυβη απ αυτων
+|L|<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτο(ς) εμπροσθεν
+|L|αυτων ουκ επιστευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογο(ς) η=
+|L|σαιου του προφητ(ου) πληρωθη ον ειπε κε̅ τις
+|L|επιστευσε τηι ακοηι ημων και ο βραχιων κυ̅
+|L|τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ εδυναντ(ο)
+|L|πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυ=
+|L|φλωκεν αυτων τους οφθαλμ(ους) και πεπωρωκεν
+|L|αυτων την καρδ(ιαν) ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις
+|L|και νοησωσι τη καρδ(ια) και επιστραφωσι και ιασωμαι
+|L|αυτους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την
+|L|δοξαν αυτου και ελαλησε πε(ρι) αυτου <V 42> ομως μεν=
+|L|τοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+|L|αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν
+|L|ινα μη αποσυναγωγοι γενωντ(αι) <V 43> ηγαπησαν γαρ
+|L|την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν
+ του θυ̅
+
+|F 242v|
+|L|<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου
+|L|πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+|L|<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με <V 46> εγω
+|L|φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις εμε εν τηι σκοτιαι μη μεινη <V 47> και εαν τις
+|L|μου ακουσηι των ρηματων και μη πιστευσηι εγω ου
+|L|κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλ=
+|L|λ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη
+|L|λαμβανων τα ρημ(α)τ(α) μου εχει τον κρινοντα αυτον
+|L|ο λογο(ς) ον ελαλησα εκεινο(ς) κρινει αυτον εν τηι εσχατ(ηι)
+|L|ημε(ραι) <V 49> οτι εγω απ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο
+|L|πεμψας με πη̅ρ αυτο(ς) μοι εντολην εδωκε τι
+|L|ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολ(η) αυτου
+|L|ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως
+|L|ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω <K 13><V 1> προ δε της
+|L|εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν
+|L|αυτου η ωρα ινα μεταβηι εκ του κοσμου τουτου
+|L|προ(ς) τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τωι
+|L|κοσμωι εις τελο(ς) ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου
+|L|γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος
+|L|εις την καρδιαν ιουδα σιμωνο(ς) ισκαριωτου
+|F 243r|
+|L|ινα αυτον παραδω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα
+|L|δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι
+|L|απο θυ̅ εξηλθε και προ(ς) τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λα=
+|L|βων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει
+|L|υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν
+|L|τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τωι
+|L|λεντιωι ωι ην διεζωσμενο(ς) <V 6> ερχεται ουν προ(ς)
+|L|σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινο(ς) κε̅ συ
+|L|μου νιπτεις τους ποδας <V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτωι ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε
+|L|μετ αυτα <V 8> λεγει αυτωι πετρο(ς) ου μη νιψης τους
+|L|ποδας μου εις τον αιω(να) απεκριθη αυτωι ο ις̅
+|L|εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερο(ς) μετ εμου <V 9> λεγει αυτωι
+|L|σιμων πετρο(ς) κε̅ μη τους ποδας μ(ου) μονον αλλα
+|L|και τας χειρας και την κεφα(λην) <V 10> λεγει αυτωι ο ις̅
+|L|ο λελουμενο(ς) ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι
+|L|αλλ εστι καθαρο(ς) ολος και υμεις καθαροι εστε αλ=
+|L|λ ουχι παντες <V 11> ηιδει γαρ τον παραδιδοντα
+|L|αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι
+|L|εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε
+|F 243v|
+|L|τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυ=
+|L|τοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις
+|L|φωνειτε με ο διδασκαλο(ς) και ο κς̅ και καλως
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους
+|L|ποδας ο κς̅ και ο διδασκα(λος) και υμεις οφειλετε
+|L|αλληλων νιπτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ
+|L|δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα
+|L|υμιν και υμεις ποιητε <V 16> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ουκ εστι δουλο(ς) μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντο(ς) αυτον
+|L|<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιηιτε
+|L|αυτα <V 18> ου πε(ρι) παντων υμων λεγω εγω γαρ
+|L|οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πλη=
+|L|ρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν
+|L|επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω
+|L|υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβα=
+|L|νει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τωι πν̅ι
+|L|και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν
+|F 244r|
+|L|οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν
+|L|εις αλληλους οι μαθητ(αι) απορουμενοι πε(ρι) τινο(ς)
+|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενο(ς) εις των μαθητων αυτου
+|L|εν τωι κολπωι του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν
+|L|τουτωι σιμων πετρο(ς) πυθεσθαι τις αν ειη
+|L|πε(ρι) ου λεγει <V 25> επιπεσων δε εκεινο(ς) οuτως επι το
+|L|στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> απο=
+|L|κρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ωι εγω βαψας το
+|L|ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον δι=
+|L|δωσιν ιουδα σιμωνο(ς) ισκαριωτηι <V 27> και μετα το
+|L|ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας
+|L|λεγει ουν αυτωι ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+|L|<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμεν(ων) προς τι
+|L|ειπεν αυτωι <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσ=
+|L|σοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅
+|L|αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην
+|L|η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον
+|L|εκεινο(ς) ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε εξηλθε
+|L|λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υις του αν̅ου και ο θς̅
+|L|εδοξασθη εν αυτωι <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+|L|και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτωι και ευθυς δοξασει
+|F 244v|
+|L|αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητη=
+|L|σετε με και καθως ειπον τοις ιουδ(αιοις) οτι οπου
+|L|υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω
+|L|αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπα=
+|L|τε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι
+|L|εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτωι σιμων πετρο(ς) κε̅ που υπαγεις απε=
+|L|κριθη αυτωι ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι
+|L|μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+|L|<V 37> λεγει αυτωι πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακο=
+|L|λουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> απεκριθη αυτωι ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ
+|L|φωνηση εως ου απαρνησηι με τρις <K 14><V 1> μη ταρασ=
+|L|σεσθω υμων η καρδ(ια) πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε
+|L|πιστευετε <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι
+|L|εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι
+|L|τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν
+|L|τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας
+|L|προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+|L|<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+|F 245r|
+|L|<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις
+|L|και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εγω ειμι η οδο(ς) και η αληθ(εια) και η ζωη ουδεις ερ=
+|L|χεται προ(ς) τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με
+|L|και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινω=
+|L|σκετε αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππο(ς)
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ ε=
+|L|γνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε
+|L|τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι
+|L|εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου
+|L|ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτο(ς) ποιει
+|L|τα εργα <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τωι πρ̅ι και ο
+|L|πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευε=
+|L|τε μοι<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε
+|L|τα εργα α εγω ποιω κακεινο(ς) ποιησει και μειζο=
+|L|να τουτων ποιησει οτι εγω προ(ς) τον πρ̅α μου πορευο=
+|L|μαι <V 13> και ο εαν αιτησητε εν τωι ονοματι μου τουτο
+|L|ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιωι <V 14> εαν τι
+|L|αιτησητε εν τωι ονοματι μου εγω ποιησω
+
+|F 245v|
+|L|<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+|L|<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον
+|L|δωσω υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+|L|<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν
+|L|οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε
+|L|γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν
+|L|εστιν <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προ(ς)
+|L|υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει
+|L|υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις
+|L|ζησεσθε <V 20> εν εκεινηι τηι ημε(ραι) γνωσεσθε υμεις
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι και εγω
+|L|εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας
+|L|εκεινο(ς) εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπη=
+|L|θησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυ=
+|L|τον και εμφανισω αυτωι εμαυτον <V 22> λεγει αυτω
+|L|ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν
+|L|μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τωι κοσμωι
+|L|<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτωι εαν τις αγαπα
+|L|με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπη=
+|L|σει αυτον και προ(ς) αυτον ελευσομ(ε)θ(α) και μονην πα=
+|L|ρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μ(ου)
+|F 246r|
+|L|ου τηρει και ο λογο(ς) ον ακουετε ουκ εστιν εμος
+|L|αλλα του πεμψαντο(ς) με πρ̅ς <V 25> ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρα=
+|L|κλητο(ς) το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ
+|L|εν τωι ονομ(α)τ(ι) μου εκεινο(ς) υμας διδαξει
+|L|παντα και υπομνησει υμας παντα
+|L|οσα ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ει=
+|L|ρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως
+|L|ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδ(ια) μηδε δειλιατω <V 28> η=
+|L|κουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερ=
+|L|χομαι προ(ς) υμας ει ηγαπατε με εχαρητε
+|L|αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α
+|L|οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι <V 29> και νυν ειρηκα
+|L|υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|στευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων
+|L|ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ ε=
+|L|χει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμο(ς) οτι αγαπω
+|L|τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ου=
+|L|τως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+|L|<K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελο(ς) η αληθινη και ο πη̅ρ μου
+|F 246v|
+|L|ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρ=
+|L|πον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαι=
+|L|ρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις
+|L|καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+|L|<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα
+|L|ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη
+|L|εν τηι αμπελωι ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι
+|L|μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελο(ς) υμεις τα κλημ(α)τ(α)
+|L|ο μενων εν εμοι καγω εν αυτωι ουτο(ς) φερει καρ=
+|L|πον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν
+|L|ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω
+|L|ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις
+|L|το πυρ βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι
+|L|και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε
+|L|αιτησεσθε και γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη
+|L|ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησε=
+|L|σθε εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ κα=
+|L|γω ηγαπησα υμας μεινατε εν τηι αγαπηι τηι εμηι
+|L|<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τηι
+|L|αγαπηι μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου
+|L|τετηρηκα και μενω αυτου εν τηι αγαπηι <V 11> ταυτα
+|F 247r|
+|L|λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μει=
+|L|νη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η
+|L|εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως
+|L|ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην
+|L|ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ
+|L|των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν
+|L|ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας
+|L|λεγω δουλους οτι ο δουλο(ς) ουκ οιδε τι ποιει αυ=
+|L|του ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παν=
+|L|τα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω
+|L|εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα
+|L|υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρ=
+|L|πος υμων μενηι ινα ο τι αν αιτησητε
+|L|τον πρ̅α εν τωι ονοματι μου δωι υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλ=
+|L|ληλους <V 18> ει ο κοσμο(ς) υμας μισει γινωσκετε
+|L|οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του
+|L|κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει
+|L|οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελε=
+|L|ξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει
+|F 247v|
+|L|υμας ο κοσμο(ς) <V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον
+|L|υμιν ουκ εστι δουλο(ς) μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε
+|L|εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετη=
+|L|ρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παν=
+|L|τα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οι=
+|L|δασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα
+|L|αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ ε=
+|L|χουσι πε(ρι) της αμαρτ(ι)ας αυτων <V 23> ο εμε μισων και τον
+|L|πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις
+|L|α ουδεις αλλο(ς) πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε
+|L|και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογο(ς) ο γεγραμμε(νος) εν τω νομω
+|L|αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε
+|L|ελθη ο παρακλητο(ς) ον εγω πεμψω υμιν παρα
+|L|του πρ̅ς το πν̅α της αληθ(ειας) ο παρα του πρ̅ς
+|L|εκπορευεται εκεινο(ς) μαρτυρησει πε(ρι) εμου <V 27> και υ=
+|L|μεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+|L|<K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+|L|<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλα ερχεται
+|L|ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν
+|L|προσφερειν τωι θω̅ι <V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ου=
+|F 248r|
+|L|κ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημο=
+|L|νευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε
+|L|υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+|L|<V 5> νυν δε υπαγω προ(ς) τον πεμψαντα με και ουδεις
+|L|εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτ(α)
+|L|λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την
+|L|καρδιαν <V 7> αλλ εγω την αληθ(ειαν) λεγω υμιν συμφε=
+|L|ρει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη α=
+|L|πελθω ο παρακλητο(ς) ουκ ελευσεται προ(ς) υμας
+|L|<V 8> και ελθων εκεινο(ς) ελεγξει τον κοσμον πε(ρι) αμαρτιας
+|L|και πε(ρι) δικαιοσυνης και πε(ρι) κρισεως <V 9> πε(ρι) αμαρ=
+|L|τιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> πε(ρι) δικαι=
+|L|οσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και
+|L|ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> πε(ρι) δε κρισεως οτι ο αρ=
+|L|χων του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα
+|L|εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+|L|<V 13> οταν δε ελθη εκεινο(ς) το πν̅α της αληθ(ειας) οδη=
+|L|γησει υμας εις πασαν την αληθ(ειαν) ου γαρ λα=
+|L|λησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει
+|L|και τα ερχομε(να) αναγγελει υμιν <V 14> εκεινο(ς) εμε δο=
+|F 248v|
+|L|ξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον ο=
+|L|τι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και
+|L|ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι
+|L|υπαγω προ(ς) τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων
+|L|αυτου προ(ς) αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μι=
+|L|κρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+|L|και οτι εγω υπαγω προ(ς) τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο
+|L|τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+|L|<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν
+|L|αυτοις πε(ρι) τουτου ζητειτε μετ αλληλω(ν) οτι ειπον
+|L|μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+|L|<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνη=
+|L|σετε υμεις ο δε κοσμο(ς) χαρησεται υμεις δε λυ=
+|L|πηθησεσθε αλλ η λυπη υμω(ν) εις χαραν γενησεται
+|L|<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα
+|L|αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνη=
+|L|μονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεν=
+|L|νηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην μεν
+|L|νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται
+|L|υμων η καρδ(ια) και την χαραν υμω(ν) ουδεις αιρει
+|F 249r|
+|L|αφ υμων <V 23> και εν εκεινηι τηι ημε(ραι) εμε ουκ ερωτη=
+|L|σετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν
+|L|αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματ(ι) μου δωσει υμιν
+|L|<V 24> εως αρτι ουκ ηιτησατε ουδεν εν τωι ονομ(α)τ(ι) μου
+|L|αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμω(ν) η πεπλη=
+|L|ρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν
+|L|αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λα=
+|L|λησω υμιν αλλα παρρησια πε(ρι) του πρ̅ς
+|L|αναγγελω υμιν <V 26> εν εκεινηι τηι ημε(ραι) εν τωι ο=
+|L|νοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι
+|L|εγω ερωτησω τον πρ̅α πε(ρι) υμων <V 27> αυτο(ς) γαρ ο
+|L|πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιλη=
+|L|κατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅
+|L|εξηλθον <V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα
+|L|εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πο=
+|L|ρευομαι προ(ς) τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτωι οι μα=
+|L|θηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και πα=
+|L|ροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι
+|L|οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε
+|L|ερωτα εν τουτωι πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+|L|<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερ=
+|F 249v|
+|L|χεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπι=
+|L|σθητε εκαστο(ς) εις τα ιδια και εμε μονον αφητε
+|L|και ουκ ειμι μονο(ς) οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι <V 33> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε
+|L|εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε
+|L|εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν
+|L|ο ις̅ και επηιρε τους οφθαλμ(ους) αυτου εις τον ου̅νον
+|L|και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου
+|L|τον υιν ινα και ο υις σου δοξασηι σε <V 2> καθως
+|L|εδωκας αυτωι εξουσιαν πασης σαρκο(ς) ινα
+|L|παν ο δεδωκ(ας) αυτωι δωσει αυτοις ζωην
+|L|αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιω(νιος) ζωη ινα γινω=
+|L|σκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας
+|L|ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το ερ=
+|L|γον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+|L|<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτωι
+|L|τηι δοξηι ηι ειχον προ του τον κοσμον ειναι
+|L|παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις
+|L|αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν
+|L|και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τε=
+|L|τηρηκασι <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δε=
+|F 250r|
+|L|δωκας μοι παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματ(α)
+|L|α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι
+|L|ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου
+|L|εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 9> εγω πε(ρι) αυτων ερωτω ου πε(ρι) του κοσμου
+|L|ερωτω αλλα πε(ρι) ων δεδωκας μοι οτι σοι
+|L|εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα
+|L|εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι
+|L|ειμι εν τωι κοσμωι και ουτοι εν τωι κοσμωι
+|L|εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε
+|L|τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ωι δε=
+|L|δωκας μοι ινα ωσιν εν καθως και ημεις
+|L|<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τωι κοσμωι εγω ετη=
+|L|ρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δε=
+|L|δωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων
+|L|απωλετο ει μη ο υις της απωλειας ινα
+|L|η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προ(ς) σε ερχομαι
+|L|και ταυτα λαλω εν τωι κοσμωι ινα εχωσι
+|L|την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμο(ς)
+|L|εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+|F 250v|
+|L|καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα
+|L|αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυ=
+|L|τους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι κα=
+|L|θως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους
+|L|εν τη αληθ(εια) σου &lac;ο(ς) ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως
+|L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα
+|L|αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω
+|L|εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν α=
+|L|ληθεια <V 20> ου πε(ρι) τουτων δε ερωτω μονον αλλα
+|L|και πε(ρι) των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+|L|<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι
+|L|καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα
+|L|ο κοσμο(ς) πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω
+|L|την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυ=
+|L|τοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν
+|L|και ινα γινωσκηι ο κοσμο(ς) οτι συ με απεστειλας και η=
+|L|γαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους
+|L|δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι
+|L|ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην
+|L|ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβο=
+|F 251r|
+|L|λης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμο(ς) σε ουκ ε=
+|L|γνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με
+|L|απεστειλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου
+|L|και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν
+|L|αυτοις η καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του
+|L|χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπο(ς) εις ον
+|L|εισηλθεν αυτο(ς) και οι μαθητ(αι) αυτου <V 2> ηιδει δε και ιουδας
+|L|ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητ(ων) αυτου <V 3> ο
+|L|ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των
+|L|αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει
+|L|μετα φανων και λαμπαδω(ν) και οπλων <V 4> ις̅ ουν
+|L|ειδως παντα τα ερχομε(να) επ αυτον εξελθων
+|L|ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτωι
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι
+|L|ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+|L|<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις
+|L|τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτ(οις{abbr})
+|L|επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον
+|L|ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι
+|F 251v|
+|L|ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+|L|<V 9> ινα πληρωθη ο λογο(ς) ον ειπεν οτι ους δεδωκας
+|L|μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν
+|L|πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε
+|L|τον του αρχιερε(ως) δουλον και απεκοψεν αυτου
+|L|το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τωι δουλωι
+|L|μαλχο(ς) <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τωι πετρωι βαλε την
+|L|μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε
+|L|μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα και ο
+|L|χιλιαρχο(ς) και οι υπηρεται των ιουδ(αι)ων συνελαβον
+|L|τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον αυτον προ(ς)
+|L|ανναν πρωτον ην γαρ πενθερο(ς) του καιαφα
+|L|ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε
+|L|καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδ(αιοις) οτι συμ=
+|L|φερει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου
+|L|<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρο(ς) και ο αλλος μα῝
+|L|θητης ο δε μαθητ(ης) εκεινο(ς) ην γνωστο(ς) τωι
+|L|αρχιερει και συνεισηλθε τωι ιυ̅ εις την αυλην
+|L|του αρχιερε(ως) <V 16> ο δε πετρος ειστηκει προ(ς) τηι θυραι
+|L|εξω εξηλθεν ουν ο μαθητ(ης) ο αλλο(ς) ος ην γνωστο(ς)
+|L|τω αρχιερει και ειπε τηι θυρωρωι και εισηγαγε τον
+|F 252r|
+|L|πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρο(ς) τωι
+|L|πετρωι μη και συ εκ των μαθητ(ων) ει του αν̅ου
+|L|τουτου λεγει εκεινο(ς) ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε
+|L|οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιη=
+|L|κοτες οτι ψυχο(ς) ην και εθερμαινοντο ην δε
+|L|μετ αυτων ο πετρο(ς) εστως και θερμαινομενο(ς) <V 19> ο ουν
+|L|αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ πε(ρι) των μαθητων
+|L|αυτου και πε(ρι) της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τωι
+|L|κοσμωι εγω παντοτε εδιδαξα εν συνα=
+|L|γωγηι και εν τωι ιερωι οπου παντοτε οι ι=
+|L|ουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλη=
+|L|σα ουδεν <V 21> τι με επερωτας επερωτησον
+|L|τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ου=
+|L|τοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ει=
+|L|ποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε
+|L|ραπισμα τωι ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινηι τωι
+|L|αρχιερει <V 23> απεκριθη αυτωι ο ις̅ ει κακως
+|L|ελαλησα μαρτυρησον πε(ρι) του κακου ει δε
+|L|καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο αν=
+|L|νας δεδεμενον προ(ς) καιαφαν τον αρχιερεα
+
+|F 252v|
+|L|<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενο(ς) ειπον ουν
+|L|αυτωι μη και συ εκ των μαθητ(ω)ν αυτου ει ηρνησατο
+|L|εκεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλω(ν)
+|L|του αρχιερε(ως) συγγενης ων ου απεκοψε πετρος
+|L|το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τωι κηπωι μετ αυτου
+|L|<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρο(ς) και ευθεως αλεκτωρ
+|L|εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα
+|L|εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον
+|L|εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα
+|L|φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλ(α)τος προς
+|L|αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κ(α)τα του
+|L|αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτωι ει
+|L|μη ην ουτο(ς) κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν
+|L|αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατο(ς) λαβετε αυτον
+|L|υμεις και κ(α)τ(α) τον νομον υμω(ν) κρινατε αυτον ειπον ουν
+|L|αυτωι οι ιουδ(αιοι) ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+|L|<V 32> ινα ο λογο(ς) του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαιν(ων) ποιω
+|L|θανατω εμελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις
+|L|το πραιτωριον παλιν ο πιλατο(ς) και εφωνησε τον
+|L|ιν̅ και ειπεν αυτωι συ ει ο βασιλ(ευς) των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη αυτωι ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η
+|F 253r|
+|L|αλλοι σοι ειπον πε(ρι) εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατο(ς)
+|L|μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι
+|L|αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+|L|<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλ(εια) η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου
+|L|τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλ(εια) η εμη
+|L|οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη πα=
+|L|ραδοθω τοις ιουδ(αιοις) νυν δε η βασιλ(εια) η εμη ουκ εστιν
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν
+|L|βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι
+|L|βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και
+|L|εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρη=
+|L|σω τη αληθ(εια) πας ο ων εκ της αληθειας ακουει
+|L|μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατο(ς) τι εστιν
+|L|αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προ(ς) τους
+|L|ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν
+|L|ευρισκω εν αυτωι <V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα
+|L|ενα υμιν απολυσω εν τωι πασχαι βουλεσθε ουν
+|L|απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγα=
+|L|σαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον
+|L|βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε ουν
+|L|ελαβεν ο π&lac;ατο(ς) τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι
+|F 253v|
+|L|στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων
+|L|επεθηκαν αυτου τηι κεφαληι και ιματιον πορ=
+|L|φυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βα=
+|L|σιλευς των ιουδ(αι)ων και εδιδουν αυτωι ραπισματα
+|L|<V 4> εξηλθε παλιν εξω ο πιλατο(ς) και λεγει αυτοις ιδε
+|L|αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν [app][*]αυτω[\*][C]εαυτω[\C][\app] ουδε=
+|L|μιαν [app][*]αιτιαν[\*][C]ητιαν[\C][\app] ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω
+|L|φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυ=
+|L|ρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> ο=
+|L|τε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται ε=
+|L|κραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον
+|L|λεγει αυτοις ο πιλατο(ς) λαβετε αυτον υμεις και σταυ=
+|L|ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτωι αιτιαν
+|L|<V 7> απεκριθησαν αυτωι οι ιουδ(αιοι) ημεις νομον εχομεν
+|L|και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν
+|L|οτι εαυτον θυ̅ υιν εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν
+|L|ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και
+|L|εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει
+|L|τωι ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ου=
+|L|κ εδωκεν αυτωι <V 10> λεγει ουν αυτωι ο πιλατο(ς)
+|L|εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι [app][*]ε&lac;υσιαν[\*][C]εξουσιαν[\C][\app] εχω στ̅ρω=
+|F 254r|
+|L|σαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απε=
+|L|κριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κα=
+|L|τ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν
+|L|δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρ=
+|L|τιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν εζητει ο πιλατο(ς)
+|L|απολυσαι αυτον οι δε ιουδ(αιοι) εκραζον λεγοντες
+|L|εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του και=
+|L|σαρο(ς) πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντι=
+|L|λεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατο(ς) ακουσας
+|L|τουτων των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκα=
+|L|θισεν επι του βηματο(ς) εις τοπον λεγομενον λιθο=
+|L|στρωτον εβραιστι δε γαββαθα <V 14> ην δε παρα=
+|L|σκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει
+|L|τοις ιουδ(αιοις) ιδε ο βασιλ(ευς) υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν
+|L|αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πι=
+|L|λατο(ς) τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκρι=
+|L|θησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη
+|L|καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις
+|L|ινα στ̅ρωθη οι δε παραλαβοντες αυτον απη=
+|L|γαγον <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν
+|L|εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται
+|F 254v|
+|L|εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και
+|L|μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν
+|L|μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατ(ος)
+|L|και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅
+|L|ο ναζωραιο(ς) ο βασιλευς των ιουδ(αιων) <V 20> τουτον ουν
+|L|τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων
+|L|οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρω=
+|L|θη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνι=
+|L|στι ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τωι πιλατωι
+|L|οι αρχιερεις των ιουδ(αιων) μη γραφε ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων αλλ οτι εκεινο(ς) ειπε βασιλευς
+|L|ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατο(ς) ο γε=
+|L|γραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε
+|L|εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και
+|L|εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιω=
+|L|τηι μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων
+|L|αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+|L|<V 24> ειπον ουν προ(ς) αλληλους μη σχισωμεν αυτον
+|L|αλλα λαχωμεν πε(ρι) αυτου τινο(ς) εσται ινα η γραφη
+|L|πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια
+|L|μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον
+|F 255r|
+|L|κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα ε=
+|L|ποιησαν <V 25> ειστηκεισαν δε παρα τωι στ̅ρωι
+|L|του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδε(λφη) της μρ̅ς αυτου
+|L|μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη
+|L|<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρε=
+|L|στωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι
+|L|ιδε [app][*]&om;[\*][C]ο υις[\C][\app] σου <V 27> ειτα λεγει τωι μαθητηι ιδου
+|L|η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν
+|L|ο μαθητης αυτην εις τα ιδια <V 28> μετα τουτο
+|L|ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται
+|L|[app][*]&om;[\*][C]ινα[\C][\app] πληρωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν
+|L|εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογ=
+|L|γον οξους και υσσωπω περιθεντες προση=
+|L|νεγκαν αυτου τωι στοματι <V 30> οτε ουν ελαβε το
+|L|οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφα(λην)
+|L|παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα
+|L|μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τωι σαββατ(ωι)
+|L|επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα
+|L|εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατ(ον)
+|L|ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+|L|<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατε=
+|F 255v|
+|L|αξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντο(ς)
+|L|αυτωι <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον
+|L|ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+|L|<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευ=
+|L|ραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+|L|<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη εστι
+|L|αυτου η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αλη=
+|L|θη λεγει ινα υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ
+|L|ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συν=
+|L|τριβησεται αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει
+|L|οψονται εις ον εξεκεντησαν <V 38> και μετα ταυτα
+|L|ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας
+|L|ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον
+|L|φοβον των ιουδ(αιων) ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και ε=
+|L|πετρεψεν ο πιλατο(ς) ηλθεν ουν και ηιρε το σωμα
+|L|του ιυ̅ <V 39> ηλθε δε και νικοδημο(ς) ο ελθων προ(ς) τον ιν̅
+|L|νυκτο(ς) το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και
+|L|αλοης ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σω=
+|L|μα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των
+|L|αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις εντα=
+|L|φιαζειν <V 41> ην δε εν τωι τοπωι οπου εστ̅ρωθη κη=
+|F 256r|
+|L|πος και εν τωι κηπωι μνημειον καινον εν ωι
+|L|ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν δια την πα=
+|L|ρασκευην των ιουδ(αι)ων οτι εγγυς ην το μνημειον
+|L|εθηκαν τον ιν̅ <K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων
+|L|μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι
+|L|ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμε=
+|L|νον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προ(ς)
+|L|σιμωνα πετρον και προ(ς) τον αλλον μαθητ(ην) ον εφι=
+|L|λει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνη=
+|L|μειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+|L|<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρο(ς) και ο αλλο(ς) μαθητης και ηρχοντ(ο)
+|L|εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλ=
+|L|λος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου
+|L|και ηλθε πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυ=
+|L|ψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι
+|L|εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πετρο(ς) ακολου=
+|L|θων αυτωι και εισηλθεν εις το μνημειον και θεω=
+|L|ρει τα οθονια κειμε(να) <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της
+|L|κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα το=
+|L|πον <V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλο(ς) μαθητ&lac;
+|F 256v|
+|L|ο ελθων πρωτο(ς) εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+|L|<V 9> ουδεπω γαρ ηιδεισαν την γραφην οτι δει αυτον
+|L|εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν παλιν
+|L|προ(ς) εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε ειστηκει προ(ς)
+|L|τωι μνημειωι κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε
+|L|παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγε=
+|L|λους εν λευκοις καθεζομενους ενα προ(ς) τηι κε=
+|L|φαληι και ενα προ(ς) τοις ποσιν οπου εκειτο το
+|L|σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι
+|L|τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα ειπουσα ε=
+|L|στραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα
+|L|και ουκ ηιδει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι
+|L|τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο
+|L|κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας
+|L|αυτον ειπε μοι που αυτον εθηκας αυτον καγω αυτον
+|L|αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκει=
+|L|νη λεγει αυτω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε
+|L|<V 17> λεγει αυτηι ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβε=
+|L|βηκα προ(ς) τον πρ̅α μου πορευου δε προ(ς) τους αδε(λφους)
+|L|μου και ειπε αυτοις αναβαινω προ(ς) τον πρ̅α μου
+|F 257r|
+|L|και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται
+|L|μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθητ(αις)
+|L|οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτηι
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τηι ημε(ραι) εκεινηι τηι μιαι των
+|L|σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου
+|L|ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιου=
+|L|δαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει
+|L|αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν
+|L|αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχα=
+|L|ρησαν ουν οι μαθητ(αι) ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως α=
+|L|πεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας <V 22> και
+|L|τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις
+|L|λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφηιτε τας α=
+|L|μαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρα=
+|L|τητε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των
+|L|δωδεκα ο λεγομενο(ς) διδυμος ουκ ην μετ αυτων
+|L|οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτωι οι αλλοι μαθητ(αι)
+|L|εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν
+|L|μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων
+|L|και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλ&lac;
+|F 257v|
+|L|και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου
+|L|ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν
+|L|ησαν εσω οι μαθητ(αι) αυτου και θωμας μετ αυτων ερ=
+|L|χεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το
+|L|μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τωι θω=
+|L|μαι φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας
+|L|χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις
+|L|την πλευραν μου και μη γινου απιστο(ς) αλλα
+|L|πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτωι
+|L|ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εω=
+|L|ρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ι=
+|L|δοντες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν
+|L|και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπ(ιον) των μαθητ(ων)
+|L|αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τωι βιβλιωι
+|L|τουτωι <V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε
+|L|οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υις του θυ̅ και ινα [app][*]πι=
+|L|τες[\*][C]πιστευοντες[\C][\app] ζωην εχητε εν τω ονομ(α)τ(ι) αυτου
+|L|<K 21><V 1> [app][*]&om;[\*][C]μετα[\C][\app] ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μα=
+|L|θηταις επι της θαλα(σσης) της τιβεριαδο(ς) εφανε=
+|L|ρωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγομενο(ς) διδυμος και ναθαναηλ ο απο
+|F 258r|
+|L|κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου
+|L|και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει
+|L|αυτοις σιμων πετρο(ς) υπαγω αλιευειν λεγου=
+|L|σιν αυτω ερχομεθ(α) και ημεις συν σοι εξηλθον
+|L|και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκει=
+|L|νηι τηι νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε
+|L|ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεν=
+|L|τοι ηιδεισαν οι μαθητ(αι) οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ παιδια μη τι προ(σ)φαγιον εχετε απε=
+|L|κριθησαν αυτωι ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις
+|L|βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δι=
+|L|κτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι
+|L|αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους
+|L|των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον
+|L|ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν
+|L|πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυ=
+|L|την διεζωσατο ην γαρ γυμνο(ς) και εβαλεν ε=
+|L|αυτον εις την θαλα(σσαν) <V 8> οι δε αλλοι μαθηται
+|L|τωι πλοιαριωι ηλθον ου γαρ ησαν μακραν
+|L|απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων
+|L|συροντες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν
+|F 258v|
+|L|απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακι=
+|L|αν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων
+|L|ων επιασατε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρο(ς) και ειλ=
+|L|κυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων με=
+|L|γαλων εκατον πεντηκοντατριων και το=
+|L|σουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον <V 12> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα
+|L|των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες
+|L|οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει
+|L|τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ο=
+|L|μοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις
+|L|μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν
+|L|ηριστησαν λεγει τωι σιμωνι πετρωι ο ις̅ σιμων
+|L|ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτωι
+|L|ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτωι βοσκε
+|L|τα αρνια μου <V 16> λεγει αυτωι παλιν δευτερον
+|L|σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτωι ναι κε̅
+|L|συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτωι ποιμαινε
+|L|τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτωι το τριτον
+|L|σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος
+|F 259r|
+|L|οτι ειπεν αυτωι το τριτον φιλεις με και λεγει
+|L|αυτωι κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις
+|L|οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα
+|L|προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε
+|L|ης νεωτερο(ς) εζωννυες σεαυτον και περιεπα=
+|L|τεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτε=
+|L|νεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και
+|L|οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαι=
+|L|νων ποιωι θανατωι [app][*]δοξαση[\*][C]δοξασει[\C][\app] τον θν̅ και
+|L|τουτο ειπων λεγει αυτωι ακολουθει μοι <V 20> επι=
+|L|στραφεις δε ο πετρο(ς) βλεπει τον μαθητην ον η=
+|L|γαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν
+|L|εν τωι δειπνωι επι το στηθο(ς) αυτου και ειπε κε̅
+|L|τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων ο
+|L|πετρος λεγει τωι ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυ=
+|L|τωι ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι
+|L|τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν
+|L|ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης
+|L|εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτωι
+|L|ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω
+|L|μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν
+|F 259v|
+|L|ο μαθητης ο
+|L|μαρτυρων
+|L|περι τουτων
+|L|και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αλη=
+|L|θης εστιν η μαρτυρια αυτου <V 25> εστι δε και
+|L|ααλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα
+|L|εαν γραφηται
+|L|καθ εν ουδε
+|L|αυτον οιμαι
+|L|τον κοσμον χω=
+|L|ρησαι τα γραφο=
+|L|μενα βιβλια αμην
+|L|<K 22><V 0> [app][*]&om;[\*][C]το κ(α)τ(α) ιωαννην αγιου ευαγγελιου[\C][\app]
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_be_merged.txt
___________________________________________________________________
Added: svn:executable
+ *
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_jg_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_jg_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_305970/04_305970_jg_L1.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,1334 @@
+{Status:
+G-A Number: 597
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed:
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: John Gram (Bruce)
+Transcription begun:
+Transcription finished:
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (>) - No Yes on the following folios 00r, 00v ...
+ Obeloi (†) - No Yes: on the following folios 00r, 00v ...
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅
+και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον
+θν̅ <V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις
+αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω
+ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια
+αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλ=
+μενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρη=
+ση περι του φωτος ινα παντες πιστευσω=
+σι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρ=
+τυρηση περι του φωτος <V 9> ην το φως το αλη=
+θινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον
+εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος
+δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν
+|F 213v|
+τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> οτι εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υι̅ς ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιω̅ οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι εγω ουκ ειμι ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν
+|F 214r|
+τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω̅ λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> ο οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον υμιν οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη εν τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης
+λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει
+|F 214v|
+περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υι̅ς του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιω̅ και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας αυτω λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> ο δε ειπεν αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι
+μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅
+|F 215r|
+εμβλεψας αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υι̅ς ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υι̅ν του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
+<V 46> και ειπεν αυτω ο ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ιη̅λιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υι̅ς του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
+<V 51> και λεγει αυτω
+|F 215v|
+αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υι̅ν του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον
+ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον
+τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε
+|F 216r|
+τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιον παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> και εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι ην γεγραμμενον ο ζηλος του οικου σου κατεφαγε με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι ση=
+μειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απε=
+|F 216v|
+κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγε και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅
+και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις
+γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+|F 217r|
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επου̅νια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις ανα=
+βεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας
+|F 217v|
+ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υι̅ν του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιω(νιον)
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υι̅ν αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζ̣ωην αιω(νιον)
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υι̅ν αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν
+ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται
+αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων
+|F 218r|
+και εβαπτιζεν <V 23> ην δε και ο ιω̅ βαπτιζων εν αινων
+εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιω̅
+<V 25> εγενετο δε ζητησις εκ των μαθητων ιω̅ μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιω̅ και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιω̅ και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων
+εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει
+ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι
+|F 218v|
+<V 32> ο εωρακε και ακηκοε μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υι̅ν και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υι̅ν εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ
+λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου
+απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγο=
+ρασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και λεγει αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε
+φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απε=
+κριθη η γυνη και λεγει αυτω ανδρα ουκ εχω
+|F 219v|
+λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ πιστευσον μοι γυναι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω
+ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυ=
+ναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις η
+|F 220r|
+τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηρχοντο ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θε=
+ριζων <V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υ=
+μεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και
+|F 220v|
+υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει ημερας δυο
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν αληθως οτι ουτος εστιν ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και ηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υι̅ς ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅
+ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς
+αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου
+|F 221r|
+τον υιν̅ εμελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅
+προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υι̅ς σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγοντες οτι ο παις σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υι̅ς σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων
+την του υδατος κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον
+|F 221v|
+κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσετο
+το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην
+του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νο=
+σηματι <V 5> ην δε αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω
+ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου <V 6> τουτον ιδων ο ις̅
+κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον
+εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι <V 7> απεκρι=
+θη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταρα=
+χθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε
+ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυ=
+τω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραβατον σου και περι=
+πατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον
+κραβατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον
+εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθε=
+ραπευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστι σοι αραι
+τον κραβατον σου <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας
+με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβατον σου
+και περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο ει=
+πων σοι αρον τον κραβατον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν
+οχλου οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει
+|F 222r|
+αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υι̅ς ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υι̅ς ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υι̅ν και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωο=
+ποιει ουτως και ο υις̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν
+|F 222v|
+πασαν δεδωκε τω υιω
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υι̅ν καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υι̅ν ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω
+υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι α=
+κουσουσι της φωνης του υιου του θυ̅ και οι ακουσαντες
+ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω
+ουτως και τω υιω δεδωκε ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν δεδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι
+υιος αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω απ εμαυτου ποιειν ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμ=
+ψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου
+|F 223r|
+η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιω̅ και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιω̅ τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε
+εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν
+αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε ελθειν
+προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων
+|F 223v|
+ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας εις τα μερη της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν αυτου τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη
+των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅
+και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον
+|F 224r|
+λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβεν ουν τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες
+|F 224v|
+ο εποιησεν ο ις̅ σημειον ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου
+συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον
+αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε πλοι=
+αρια ηλθεν εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου
+εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υι̅ς του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον
+αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ει=
+πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υι̅ν και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον
+εγω τη εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι
+|F 226r|
+περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υι̅ς ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως νυν λεγει οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι του θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του πρ̅ς ουτος εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα
+τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι
+ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας εαν
+τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις
+τον αιωνα και ο αρτος ον εγω δωσω
+|F 226v|
+η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα αυτου φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην αιωνιον εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον
+καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ
+σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου
+αληθως εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα
+και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυ=
+τω <V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω
+δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι ε=
+με <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας
+ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων και απεθανον
+ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν τη συναγωγη διδασκων εν
+καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των
+μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος
+τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅
+|F 227r|
+εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υι̅ν του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισι τινες εξ υμων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υι̅ς του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη
+αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξε=
+λεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+|F 227v|
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ου=
+τος γαρ εμελλε παραδιδοναι αυτον εις ων των
+δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο και=
+ρος ο εμος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων
+αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν
+οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη
+|F 228r|
+ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια ουκ εστιν εν αυτω
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις
+εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε α=
+ποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος [app][*]δ[ill]2-4[\ill]χ[ill]3-7[\ill][\*][C]δαιμονιον[\C][\app]
+εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> [app][*]χ[ill]8-11[\ill][\*][C]απεκριθη[\C][\app]
+|F 228v|
+ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παν=
+τες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν
+την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι πα=
+ρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζη=
+τουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον
+την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> εκ δε του οχλου πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον
+|F 229r|
+ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει
+ων ουτος ποιει <V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του
+οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστει=
+λαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας
+ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ουτος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του
+πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον
+ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|F 229v|
+<V 40> εκ του οχλου ουν ακουσαντες τινες των λογων
+τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν αληθως ο χς̅ αλλοι δε
+ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε εξ αυτων ηθελον πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν ουν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον το
+προτερον εις ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων
+κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση πρωτον παρ αυτου
+και γνω τι ποιει <V 52> απεκριθησαν αυτω και ειπον
+|F 230r|
+μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε
+οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον εαυτου
+
+<K 8>
+<V 1> και ο ις̅ επορευθη εις το ορος των ελαιων <V 2> ορ=
+θρου δε παλιν βαθεος ηλθεν ο ις̅ εις το ιερον και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι γυναικα εν μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν τω μεσω
+<V 4> ειπον αυτω διδασκαλε ταυτην ευρομεν επαυτοφωρω μοιχευομενην
+<V 5> εν δε τω νομω ημιν μωσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις περι αυτης
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγοριαν κατ αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπεν αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος βαλετω λιθον επ αυτην
+<V 8> και παλιν κατω κυψας ε=
+γραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακουσαντες εξηρ=
+χοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυ=
+τερων εως των εσχατων και κατελειφθη ις̅ μονος
+και η γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ ειδεν
+αυτην και ειπε γυναι που εισιν οι κατηγοροι σου
+ουδεις σε κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅
+ειπε δε αυτη ο ις̅ ουδε εγω σε κατακρινω πο=
+ρευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε <V 12> πα=
+λιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το
+φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ηλθον που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι
+δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο
+μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο
+|F 231r|
+πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οι=
+δατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και
+τον πρ̅α μου αν ηδειτε
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις ο ις̅ υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει
+ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω
+υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν
+αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα
+|F 231v|
+παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ει=
+πεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του
+αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ουδεν ποιω αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> ο τι και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν προς αυτον σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απε=
+κριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι
+πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο
+υι̅ς μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υι̅ς υμας ε=
+λευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα
+|F 232r|
+οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε
+με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει
+εν υμιν <V 38> εγω οσα εωρακα παρα τω πρ̅ι
+μου λαλω και υμεις ουν οσα ηκουσατε παρα του πρ̅ς ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε
+οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις
+εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας
+του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωπο=
+κτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν
+οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη
+το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι
+και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πι=
+στευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγξει με περι αμαρτιας
+ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι <V 47> ο
+ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο
+υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απε=
+κριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν
+ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα
+τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και
+κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον
+λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν
+οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι
+προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση
+θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων
+ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι
+προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+|F 233r|
+<V 54> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν εαν εγω δοξαζω εμαυτον
+η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξα=
+ζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστι
+<V 55> ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν
+ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων
+ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη
+την ημεραν την εμην και ειδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν
+οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενετης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα
+τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος η=
+μαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερω=
+θη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζε=
+σθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν
+|F 233v|
+ερχεται νυξ οτε ουκετι ουδεις δυναται εργαζε=
+σθαι <V 5> οταν ω εν τω κοσμω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του
+πτυσματος και επεχρισεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμ=
+βηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον οτι ουχ ουτος ην ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν και αλλοι ελεγον οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον
+αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν
+αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε
+σαββατον εν η ημερα τον πηλον εποιησε και επε=
+χρισεν αυτου τους οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυ=
+τον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις
+|F 234r|
+πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην
+και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες
+ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον
+ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω ποτε τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υι̅ς υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υι̅ς ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους
+ηδη γαρ συνετεθειντο ινα εαν τις αυτον ομολο=
+γηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι
+|F 234v|
+γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον επερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος
+και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις γαρ οιδαμεν
+οτι ουτος ο αν̅ος αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν
+εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα
+οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν πα=
+λιν αυτω τι εποιησε σοι πως ανεωξε σου τους
+οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτω γαρ θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους
+τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ου=
+κ εδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον
+|F 235r|
+αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολως και
+συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων
+αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υι̅ν
+του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅
+ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> και ειπεν αυτω ο ις̅
+και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος
+εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον
+ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλε=
+ποντες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκουσαν εκ των
+φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω
+μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενουσιν
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης ε=
+στι και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας
+ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρος
+ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει
+|F 235v|
+και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει
+αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη
+ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα
+ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποι=
+μην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τι=
+θησιν υπερ των προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ου=
+κ ων ποιμην ου ουκ εστι τα προβατα ιδια θεωρει
+τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα
+και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπι=
+ζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν
+παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον ουν πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και
+μαινεται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι δε ελεγον ταυ=
+τα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαι=
+μονιον δυναται οφθαλμους τυφλων ανοιξαι
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χει=
+μων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη
+στοα σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και
+ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις
+ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη
+αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα
+α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρ=
+τυρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ ε=
+στε εκ των προβατων των εμων <V 27> τα προβατα
+τα εμα της φωνης μου ακουουσι καγω γινω=
+σκω αυτα και ακολουθουσι μοι <V 28> καγω διδωμι αυ=
+τοις ζωην αιωνιον και ου μη απολωνται εις τον αιωνα
+και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ
+μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις
+δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω
+και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους
+οι ιουδαιοι ινα [ill]λιθασωσιν αυτον[\ill] <V 32> απεκριθη αυ=
+τοις ο ις̅ πολλα εργα εδειξα [ill]3[\ill] καλα εκ του
+πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθα=
+ζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος
+ων ποιεις σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|F 237r|
+ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω
+ειπα θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους
+ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η
+γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον
+κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον
+υι̅ς θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη
+πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε
+τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και γινω=
+σκητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν τω πρ̅ι
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν
+εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε παλιν περαν
+του ιορδανου εις τον τοπον οπου [app][*]&om;[\*][C]ην[\C][\app] ιωαννης το πρω=
+τον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον
+προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποι=
+ησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι
+τουτου αληθη ην <V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+εκει <K 11><V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας
+εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε αυτη μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω
+και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης
+ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι
+|F 237v|
+αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον
+φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η
+ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υι̅ς του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαριαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν
+εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις
+λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευο=
+μαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω οι μα=
+θηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρη=
+κει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν
+οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν
+|F 238r|
+ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απε=
+θανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε ο=
+τι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον <V 16> ει=
+πεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 22> και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει
+αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτω η
+μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει
+εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η
+αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν απο=
+θανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε
+|F 238v|
+ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υι̅ς του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω
+κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν
+οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων
+|F 239r|
+ειπον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους
+του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει αυτοις ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ανω και ειπε πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους ποδας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε
+υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες
+προς την μαριαν και θεασαμενοι ο εποιησεν ο ις̅
+επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον
+|F 239v|
+προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις ο εποιησεν
+ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ο αν̅ος ουτος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ωρας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ γνους ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν
+εκειθεν εις χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ
+λεγομενην πολιν και εκει εμεινε μετα των μαθητων
+|F 240r|
+αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν αυτους ταις θριξιν αυτης η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν
+ιουδας ο ισκαριωτης εις των μαθητων αυτου ο
+μελλων παραδιδοναι αυτον τοις ιουδαιοις
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη επανω τρια=
+κοσιων δηναριων και εδοθη τοις πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο
+|F 240v|
+ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι
+κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον
+εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη
+φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται
+καθημενος επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν
+οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅
+|F 241r|
+τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υι̅ς του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων
+εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε
+αποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων
+την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την
+|F 241v|
+ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι διακονη τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του
+νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ
+λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υι̅ν του αν̅ου τις εστιν
+ουτος ο υι̅ς του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|F 242r|
+ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστι περιπατειτε ως το φως εχετε ινα μη η σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησε και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπε κε̅ τις επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την
+δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως μεν=
+τοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν
+ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ
+την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+|F 242v|
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω απ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω
+κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου
+γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος
+εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+|F 243r|
+ινα αυτον παραδω <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα
+δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι
+απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα
+αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι
+εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε
+|F 243v|
+τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι
+και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν
+|F 244r|
+οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν
+εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε εξηλθε
+λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υι̅ς του αν̅ου και ο θς̅
+εδοξασθη εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει
+|F 244v|
+αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας
+προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+|F 245r|
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο εαν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω
+<V 14> εαν τι
+αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+|F 245v|
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον
+δωσω υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν
+οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε
+γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν
+εστιν <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς
+υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα
+με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπη=
+σει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην πα=
+ρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου
+
+ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα οσα ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου
+|F 246v|
+ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρ=
+πον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαι=
+ρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις
+καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα
+ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη
+εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι
+μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα
+ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρ=
+πον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν
+ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω
+ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις
+το πυρ βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι
+και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε
+αιτησεσθε και γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη
+ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενη=
+σθε εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ μου
+καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη
+αγαπη μου καθως [ill]4-5[\ill]ς εντο του πρ̅ς μου
+τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα
+|F 247r|
+λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει
+οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελε=
+ξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει
+|F 247v|
+υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται
+ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν
+προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν
+νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται
+υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει
+|F 249r|
+αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι
+οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε
+ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υι̅ν ινα και ο υι̅ς σου δοξαση σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις
+αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν
+και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τε=
+τηρηκασι <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δε=
+δωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως και ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υι̅ς της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος
+εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+|F 250v|
+καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα
+αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυ=
+τους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι κα=
+θως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους
+εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως
+εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα
+αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω
+εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν α=
+ληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πε̅ρ ους
+δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι
+ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην
+ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβο=
+λης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους
+επηρωτησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον
+ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι
+|F 251v|
+ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκισιν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα
+εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος
+τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον
+|F 252r|
+πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως
+ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε
+καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν αυτον ο αν=
+νας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+|F 252v|
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις
+το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τ(ον)
+ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η
+αλλοι σοι ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον
+βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε ουν
+ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι
+|F 253v|
+στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθε παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται ε=
+κραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον [app][*]στ̅ρωσον[\*][C]στ̅ροσοαυτον[\C][\app]
+λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον θυ̅ υι̅ν εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος
+εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις
+ινα στ̅ρωθη οι δε παραλαβοντες αυτον απη=
+γαγον <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν
+εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται
+|F 254v|
+εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εστ̅ρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη
+πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια
+μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον
+κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υι̅ς σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσται ινα πληρωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα
+μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω
+επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα
+εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον
+ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη εστιν αυτου η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εστ̅ρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο
+|F 256v|
+ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ειστηκει προς τω μνημειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβε=
+βηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους
+μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου
+|F 257r|
+και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων
+|F 257v|
+και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υι̅ς του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος
+και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο
+|F 258r|
+κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν
+απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων
+συροντες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν
+|F 258v|
+απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον
+σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος
+|F 259r|
+οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και λεγει αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω
+ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω
+μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν
+ο μαθητης ο
+μαρτυρων
+περι τουτων
+και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αλη=
+θης εστιν η μαρτυρια αυτου <V 25> εστι δε και
+ααλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα
+εαν γραφηται
+καθ εν ουδε
+αυτον οιμαι
+τον κοσμον χω=
+ρησαι τα γραφο=
+μενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> του κατα ιωαννην αγιου ευαγγελιου
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_CLK(Amy).txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_CLK(Amy).txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_CLK(Amy).txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,967 @@
+{Status:
+G-A Number: 826
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 169r
+Base text used: TRns
+
+Collated by: Charles L. Kammer III
+Collation begun: 20.10.69
+Collation finished: 8.12.69
+Checked by: Brogdan, 10.12.69, 21.2.70 - 1.5.70
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 16.7.13
+Transcription finished: 17.7.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν [ill]σου[\ill] δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> ο δε εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω μεν βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθε μου γεγονεν ου ουκ ειμι [app][*]&om;[\*][C]εγω[\C][\app] αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον υμιν οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ο ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινων και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν εκεινην την ημεραν ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ιησους ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη τριτη ημερα γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι κειμεναι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ δε τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημιων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτω κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμου και τας τραπεζας κατεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν αυτοις ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο θεος και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσεται
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απολληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενην εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις τον υιον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη [app][*]ελεχθη[\*][C]ελεγχθη[\C][\app] τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν τω θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω ανωθεν εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον υμιν ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιος ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων απο της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απιστων τω υω̅ ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ο ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν γην και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενη συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ο ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιπορειας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου [app][*]απεληλσθεισαν[\*][C]απεληλυθεισαν[\C][\app] εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συνχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος δεδωκεν ημιν [app][*]το υδωρ τουτο[\*][C]το φρεαρ[\C][\app] και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος ζωντος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχο̣μαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθες [app][*]ενθαε̣ι̣[\*][C]ενθαδε[\C][\app]
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευε μοι λεγοντι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησωσι τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθεινοι προσκυνητε προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν προς αλληλους οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν παρ αυτου και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν σημεια εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν τον υιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευθη
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ο υιος αυτου ζη
+<V 52> επυνθανετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο δε παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειντο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κυριου κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγενετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και εγερθεις ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαβαττον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστι σοι αραι τον [app][*]κραβατον[\*][C]κραβαττον[\C][\app] σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ουν ο αν̅ος και απηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ του ανθρωπου αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μεμαρτυρη[ill]κε[\ill] περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελεσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εορακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτου υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψε
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα δε ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν ουν εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθεζετο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> και λαβων τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν οι αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ο ουν ο ις̅ γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι οι οχλοι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο εις το περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προς αυτους ο ις̅ εις το πλοιον
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι την γην εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι αλλο πλοιαριον ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται του ιυ̅ και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ο ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ελαβον αυτοι τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου δωσει υμιν τουτο γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πατερες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου δεδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινον εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπαν ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλ αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πεμψαντος με πατρος ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει ουτος εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις ινα τι γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εορακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκαν του υυ̅ του αν̅ου και πιετε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλκε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται ακουειν αυτου
+<V 61> εγνω ουν ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου και ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν αυτοις δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου ουν πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μαθηταις μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος απο καρυωτου ουτος γαρ εμελλεν παραδιδοναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει εν παρρησια αυτος ει ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστι
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδει δε της εορτης μεσαζουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη [app][*]τ̣ο̣ θ̣ε̣λ̣η̣μ̣α̣[\*][C]&om;[\C][\app] αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> εκ του οχλου πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος ποιει
+<V 32> και ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι χρονον μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς [app][*]αυτον[\*][C]εαυτους[\C][\app] που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητειτε με και ουχ ευρησετετ̣ και οπου ειμι εγω ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον το προτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει συ ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν δε κρινω εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εσται εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε μοι οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω δε α εορακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν αυτω και ειπον ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν λελαληκα υμιν ην ηκουσα παρα του πατρος μου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον εμον λογον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω υμιν ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου μη πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται και απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι υμων ομοιος ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις̅ ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει αυτοις ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν και αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι δε ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετιθειντο οι ιουδαιοι [app][*]οι ιουδαιοι[\*][C]&om;[\C][\app] ινα εαν τις ομολογηση αυτον χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο ειπον οι γονεις αυτου οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ επιστευσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν δε ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο κς̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενησονται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> και ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν η αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων [app][*]αλλαχ̣οθ̣ε̣ν̣[\*][C]αλλαχοχεν[\C][\app] εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγινωσκον τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θηση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι δε ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χιμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε μοι τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι αυτα μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπασαι εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου και δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις εαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπον θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει μη ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι ου πιστευετε τοις εργοις μου πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το προτερον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδε εν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης εαυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαριαν και την αδελφην αυτης μαρθαν και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν παλιν εις την ιουδαιαν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτω κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα συναποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ηδη ημερας εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι επι τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν ο ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> και εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο ουν ις̅ ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> καγω ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον κατα του ιυ̅ λεγοντες τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστηκωτες εν τω ιερω τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ο ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω εκει δειπνον και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και ταις θριξιν αυτης εξεμαξεν αυτου τους ποδας η δε οικια ολη επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην οτι εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις συναντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλου ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων εις ιεροσολυμα ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκριθη λεγων αυτοις εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις εμοι διακονη ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εστω εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου ο εν τοις ου̅νοις
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ αγιε δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν ο οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γενεναι αλλοι ελεγον οτι αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> και εγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ εις τον αιωνα μενει και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι χρονον μικρον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευσαν εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ εδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσι και νοησωσι τη καρδια και επιστρεψουσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν του θυ̅ και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ο δε ις̅ εκραξε και ελεγεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον αποστειλαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω απ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη εστιν αιωνιος α ουν εγω λαλω καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα λαβων υδωρ βαλλει εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτης τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω ο πετρος ου μη μου νιψης τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουσμενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν αυτων τους ποδας και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμη γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγων εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται αυτου απορουντες περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευειν ουν τουτω σιμων πετρος πειθεσθε τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται αυτω ο ις̅ και λεγει εκεινος ουτως εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνι τω ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθεως ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον κρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου τρις απαρνησει με
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις εκει ητε
+<V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εορακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω υμιν λαλω απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι εστιν μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτω
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν εαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον εγω πορευομαι προς τον πρ̅α μου οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου τουτου και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ηδη και υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως γαρ το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι υμιν καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν [app][*]με̣ι̣νητε[\*][C]μηνητε[\C][\app] εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου [app][*]καγω[\*][C*]καθως[\C*][\app] εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη δε εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ τω φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και πολυν καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη και ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πατηρ εν τω υιω
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευσητε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω εγω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαληση αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαληση και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του μου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη ημων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννησει το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις μεν ουν λυπην νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον και ηκω
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν [app][*]ο̣υ̣δ̣ε̣μ̣ι̣α̣ν̣[\*][C]&om;[\C][\app] ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν εγνωκαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εληλυθας
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μου μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση σε
+<V 2> και καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω επ τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω αποστελλω αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι εδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων ολην την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ο δε ις̅ ιδων παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα ο λογος πληρωθη ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην αυτης το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εισηλθεν ουν ο μαθητης εκεινος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμενοντο ην δε μετ αυτων και ο πετρος εστως και θερμενομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> ο δε ις̅ ειπεν αυτω ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν δε αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμενομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ο πετρος ηρνησατο και ευθεως αλεκτωρ εφωνησε
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο [app][*]του[\*][C]τυου[\C][\app] καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους εξω και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπαν περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το εσον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουχ ευρισκω αιτιαν
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται των ιουδαιων εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι και ειπαν ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> ως ουν ηκουσεν τουτον τον λογον ο πιλατος μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν ο πιλατος εζητει απολυσαι τον ιν̅ οι δε ιουδαιοι εκραυγαζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτων των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν λεγοντες αρον αρον σταυρωσον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν ουν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη ο̣ι δε παραλαβοντες αυτον ηγαγον και επεθηκαν αυτω τον σταυρον
+<V 17> και βασταζων αυτον εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγετε εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ις̅
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη αυτοις ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος τον δε χιτωνα επει ην ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι οουλου
+<V 24> ειπον προς αλληλλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδε η μητηρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσθαι ινα πληρωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους μετα χολης και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου το στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν ο ις̅ το οξος μετα της χολης ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συνταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ιδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτον τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρικεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν αυτω ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων νυκτος̣ προς τον ιν̅ προτερον φερον μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτον οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι εις το μνημειον σκοτιας ετι ουσης και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ιστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη [app][*]εκεινη̣[\*][C]εκεινο̣ι[\C][\app] γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε και προσεδραμεν αψασθαι αυτου
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις οτι αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται ουν μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφεωνται αυτοις εαν τινον κρατητε κεκρατηντε
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> ειπεν δε αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες με και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασετε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειων τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ σοι οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμενε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσοι και οισοι οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων ο και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφεν ουδ αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_CLK(Amy)_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_CLK(Amy)_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_CLK(Amy)_L1.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,967 @@
+{Status:
+G-A Number: 826
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 169r
+Base text used: TRns
+
+Collated by: Charles L. Kammer III
+Collation begun: 20.10.69
+Collation finished: 8.12.69
+Checked by: Brogdan, 10.12.69, 21.2.70 - 1.5.70
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 16.7.13
+Transcription finished: 17.7.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν [ill]σου[\ill] δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> ο δε εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω μεν βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθε μου γεγονεν ου ουκ ειμι [app][*]&om;[\*][C]εγω[\C][\app] αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον υμιν οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ο ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινων και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν εκεινην την ημεραν ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ιησους ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη τριτη ημερα γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι κειμεναι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ δε τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημιων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτω κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμου και τας τραπεζας κατεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν αυτοις ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο θεος και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσεται
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απολληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενην εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις τον υιον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη [app][*]ελεχθη[\*][C]ελεγχθη[\C][\app] τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν τω θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω ανωθεν εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον υμιν ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιος ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων απο της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απιστων τω υω̅ ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ο ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν γην και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενη συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ο ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιπορειας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου [app][*]απεληλσθεισαν[\*][C]απεληλυθεισαν[\C][\app] εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συνχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος δεδωκεν ημιν [app][*]το υδωρ τουτο[\*][C]το φρεαρ[\C][\app] και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος ζωντος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχο̣μαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθες [app][*]ενθαε̣ι̣[\*][C]ενθαδε[\C][\app]
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευε μοι λεγοντι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησωσι τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθεινοι προσκυνητε προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν προς αλληλους οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν παρ αυτου και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν σημεια εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν τον υιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευθη
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ο υιος αυτου ζη
+<V 52> επυνθανετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο δε παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειντο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κυριου κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγενετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και εγερθεις ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαβαττον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστι σοι αραι τον [app][*]κραβατον[\*][C]κραβαττον[\C][\app] σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ουν ο αν̅ος και απηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ του ανθρωπου αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μεμαρτυρη[ill]κε[\ill] περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελεσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εορακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτου υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψε
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα δε ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν ουν εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθεζετο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> και λαβων τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν οι αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ο ουν ο ις̅ γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι οι οχλοι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο εις το περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προς αυτους ο ις̅ εις το πλοιον
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι την γην εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι αλλο πλοιαριον ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται του ιυ̅ και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ο ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ελαβον αυτοι τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου δωσει υμιν τουτο γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πατερες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου δεδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινον εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπαν ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλ αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πεμψαντος με πατρος ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει ουτος εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις ινα τι γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εορακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκαν του υυ̅ του αν̅ου και πιετε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλκε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται ακουειν αυτου
+<V 61> εγνω ουν ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου και ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν αυτοις δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου ουν πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μαθηταις μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος απο καρυωτου ουτος γαρ εμελλεν παραδιδοναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει εν παρρησια αυτος ει ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστι
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδει δε της εορτης μεσαζουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη [app][*]τ̣ο̣ θ̣ε̣λ̣η̣μ̣α̣[\*][C]&om;[\C][\app] αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> εκ του οχλου πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος ποιει
+<V 32> και ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι χρονον μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς [app][*]αυτον[\*][C]εαυτους[\C][\app] που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητειτε με και ουχ ευρησετετ̣ και οπου ειμι εγω ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον το προτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει συ ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν δε κρινω εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εσται εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε μοι οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω δε α εορακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν αυτω και ειπον ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν λελαληκα υμιν ην ηκουσα παρα του πατρος μου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον εμον λογον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω υμιν ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου μη πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται και απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι υμων ομοιος ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις̅ ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει αυτοις ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν και αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι δε ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετιθειντο οι ιουδαιοι [app][*]οι ιουδαιοι[\*][C]&om;[\C][\app] ινα εαν τις ομολογηση αυτον χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο ειπον οι γονεις αυτου οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ επιστευσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν δε ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο κς̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενησονται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> και ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν η αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων [app][*]αλλαχ̣οθ̣ε̣ν̣[\*][C]αλλαχοχεν[\C][\app] εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγινωσκον τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θηση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι δε ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χιμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε μοι τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι αυτα μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπασαι εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου και δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις εαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπον θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει μη ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι ου πιστευετε τοις εργοις μου πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το προτερον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδε εν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης εαυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαριαν και την αδελφην αυτης μαρθαν και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν παλιν εις την ιουδαιαν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτω κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα συναποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ηδη ημερας εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι επι τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν ο ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> και εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο ουν ις̅ ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> καγω ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον κατα του ιυ̅ λεγοντες τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστηκωτες εν τω ιερω τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ο ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω εκει δειπνον και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και ταις θριξιν αυτης εξεμαξεν αυτου τους ποδας η δε οικια ολη επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην οτι εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις συναντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλου ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων εις ιεροσολυμα ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκριθη λεγων αυτοις εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις εμοι διακονη ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εστω εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου ο εν τοις ου̅νοις
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ αγιε δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν ο οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γενεναι αλλοι ελεγον οτι αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> και εγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ εις τον αιωνα μενει και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι χρονον μικρον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευσαν εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ εδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσι και νοησωσι τη καρδια και επιστρεψουσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν του θυ̅ και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ο δε ις̅ εκραξε και ελεγεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον αποστειλαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω απ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη εστιν αιωνιος α ουν εγω λαλω καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα λαβων υδωρ βαλλει εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτης τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω ο πετρος ου μη μου νιψης τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουσμενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν αυτων τους ποδας και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμη γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγων εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται αυτου απορουντες περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευειν ουν τουτω σιμων πετρος πειθεσθε τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται αυτω ο ις̅ και λεγει εκεινος ουτως εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνι τω ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθεως ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον κρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου τρις απαρνησει με
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις εκει ητε
+<V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εορακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω υμιν λαλω απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι εστιν μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτω
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν εαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον εγω πορευομαι προς τον πρ̅α μου οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου τουτου και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ηδη και υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως γαρ το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι υμιν καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν [app][*]με̣ι̣νητε[\*][C]μηνητε[\C][\app] εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου [app][*]καγω[\*][C*]καθως[\C*][\app] εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη δε εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ τω φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και πολυν καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη και ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πατηρ εν τω υιω
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευσητε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω εγω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαληση αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαληση και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του μου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη ημων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννησει το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις μεν ουν λυπην νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον και ηκω
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν [app][*]ο̣υ̣δ̣ε̣μ̣ι̣α̣ν̣[\*][C]&om;[\C][\app] ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν εγνωκαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εληλυθας
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μου μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση σε
+<V 2> και καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω επ τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω αποστελλω αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι εδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων ολην την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ο δε ις̅ ιδων παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα ο λογος πληρωθη ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην αυτης το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εισηλθεν ουν ο μαθητης εκεινος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμενοντο ην δε μετ αυτων και ο πετρος εστως και θερμενομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> ο δε ις̅ ειπεν αυτω ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν δε αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμενομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ο πετρος ηρνησατο και ευθεως αλεκτωρ εφωνησε
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο [app][*]του[\*][C]τυου[\C][\app] καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους εξω και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπαν περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το εσον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουχ ευρισκω αιτιαν
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται των ιουδαιων εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι και ειπαν ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> ως ουν ηκουσεν τουτον τον λογον ο πιλατος μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν ο πιλατος εζητει απολυσαι τον ιν̅ οι δε ιουδαιοι εκραυγαζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτων των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν λεγοντες αρον αρον σταυρωσον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν ουν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη ο̣ι δε παραλαβοντες αυτον ηγαγον και επεθηκαν αυτω τον σταυρον
+<V 17> και βασταζων αυτον εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγετε εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ις̅
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη αυτοις ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος τον δε χιτωνα επει ην ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι οουλου
+<V 24> ειπον προς αλληλλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδε η μητηρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσθαι ινα πληρωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους μετα χολης και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου το στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν ο ις̅ το οξος μετα της χολης ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συνταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ιδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτον τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρικεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν αυτω ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων νυκτος̣ προς τον ιν̅ προτερον φερον μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτον οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι εις το μνημειον σκοτιας ετι ουσης και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ιστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη [app][*]εκεινη̣[\*][C]εκεινο̣ι[\C][\app] γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε και προσεδραμεν αψασθαι αυτου
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις οτι αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται ουν μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφεωνται αυτοις εαν τινον κρατητε κεκρατηντε
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> ειπεν δε αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες με και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασετε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειων τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ σοι οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμενε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσοι και οισοι οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων ο και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφεν ουδ αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_CLK(Amy)_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_CLK(Amy)_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_CLK(Amy)_L2.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,967 @@
+{Status:
+G-A Number: 826
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 169r
+Base text used: TRns
+
+Collated by: Charles L. Kammer III
+Collation begun: 20.10.69
+Collation finished: 8.12.69
+Checked by: Brogdan, 10.12.69, 21.2.70 - 1.5.70
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 16.7.13
+Transcription finished: 17.7.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν [ill]σου[\ill] δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> ο δε εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω μεν βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθε μου γεγονεν ου ουκ ειμι [app][*]&om;[\*][C]εγω[\C][\app] αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον υμιν οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ο ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινων και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν εκεινην την ημεραν ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν ο ις̅ εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ιησους ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρεθ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη τριτη ημερα γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι κειμεναι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ δε τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημιων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτω κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμου και τας τραπεζας κατεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν αυτοις ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντα
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο θεος και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσεται
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απολληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενην εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις τον υιον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη [app][*]ελεχθη[\*][C]ελεγχθη[\C][\app] τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν τω θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω ανωθεν εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον υμιν ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιος ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων απο της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> και ο εωρακεν και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απιστων τω υω̅ ουκ οψεται την ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε ο ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν γην και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενη συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ο ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιπορειας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου [app][*]απεληλσθεισαν[\*][C]απεληλυθεισαν[\C][\app] εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συνχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος δεδωκεν ημιν [app][*]το υδωρ τουτο[\*][C]το φρεαρ[\C][\app] και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος ζωντος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχο̣μαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθες [app][*]ενθαε̣ι̣[\*][C]ενθαδε[\C][\app]
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευε μοι λεγοντι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησωσι τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθεινοι προσκυνητε προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν προς αλληλους οι μαθηται μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν παρ αυτου και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν σημεια εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει απο της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν τον υιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευθη
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ο υιος αυτου ζη
+<V 52> επυνθανετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο δε παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειντο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κυριου κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγενετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και εγερθεις ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαβαττον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστι και ουκ εξεστι σοι αραι τον [app][*]κραβατον[\*][C]κραβαττον[\C][\app] σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ουν ο αν̅ος και απηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ του ανθρωπου αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μεμαρτυρη[ill]κε[\ill] περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελεσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εορακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτου υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψε
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα δε ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν ουν εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθεζετο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> και λαβων τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν οι αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ο ουν ο ις̅ γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι οι οχλοι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου εις την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο εις το περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προς αυτους ο ις̅ εις το πλοιον
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι την γην εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτι αλλο πλοιαριον ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται του ιυ̅ και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ο ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ελαβον αυτοι τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου δωσει υμιν τουτο γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πατερες ημων εφαγον το μαννα εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου δεδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινον εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπαν ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα απο του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλ αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πεμψαντος με πατρος ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει ουτος εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις ινα τι γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εορακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκαν του υυ̅ του αν̅ου και πιετε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλκε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται ακουειν αυτου
+<V 61> εγνω ουν ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου και ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν αυτοις δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου ουν πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μαθηταις μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος απο καρυωτου ουτος γαρ εμελλεν παραδιδοναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει εν παρρησια αυτος ει ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστι
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδει δε της εορτης μεσαζουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη [app][*]τ̣ο̣ θ̣ε̣λ̣η̣μ̣α̣[\*][C]&om;[\C][\app] αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> εκ του οχλου πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος ποιει
+<V 32> και ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι χρονον μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς [app][*]αυτον[\*][C]εαυτους[\C][\app] που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητειτε με και ουχ ευρησετετ̣ και οπου ειμι εγω ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον το προτερον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει συ ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} {om}
+
+<K 8>
+<V 1> {om}
+<V 2> {om}
+<V 3> {om}
+<V 4> {om}
+<V 5> {om}
+<V 6> {om}
+<V 7> {om}
+<V 8> {om}
+<V 9> {om}
+<V 10> {om}
+<V 11> {om}
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν δε κρινω εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εσται εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε μοι οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
+<V 38> εγω δε α εορακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν αυτω και ειπον ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν λελαληκα υμιν ην ηκουσα παρα του πατρος μου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον εμον λογον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω υμιν ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου μη πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται και απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ο ις̅ εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι υμων ομοιος ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις̅ ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει αυτοις ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν και αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι δε ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετιθειντο οι ιουδαιοι [app][*]οι ιουδαιοι[\*][C]&om;[\C][\app] ινα εαν τις ομολογηση αυτον χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο ειπον οι γονεις αυτου οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ επιστευσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
+<V 28> ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν δε ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο κς̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενησονται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> και ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν η αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων [app][*]αλλαχ̣οθ̣ε̣ν̣[\*][C]αλλαχοχεν[\C][\app] εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγινωσκον τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θηση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι δε ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις και χιμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε μοι τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι αυτα μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπασαι εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου και δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις εαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπον θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει μη ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι ου πιστευετε τοις εργοις μου πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το προτερον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδε εν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης εαυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαριαν και την αδελφην αυτης μαρθαν και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν παλιν εις την ιουδαιαν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτω κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα συναποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ηδη ημερας εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι επι τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν ο ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> και εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο ουν ις̅ ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> καγω ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον κατα του ιυ̅ λεγοντες τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστηκωτες εν τω ιερω τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ο ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω εκει δειπνον και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και ταις θριξιν αυτης εξεμαξεν αυτου τους ποδας η δε οικια ολη επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη διακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην οτι εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις συναντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλου ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων εις ιεροσολυμα ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκριθη λεγων αυτοις εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις εμοι διακονη ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εστω εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ μου ο εν τοις ου̅νοις
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ αγιε δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν ο οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γενεναι αλλοι ελεγον οτι αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> και εγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ εις τον αιωνα μενει και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι χρονον μικρον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευσαν εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ εδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσι και νοησωσι τη καρδια και επιστρεψουσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν του θυ̅ και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ο δε ις̅ εκραξε και ελεγεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον αποστειλαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω απ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη εστιν αιωνιος α ουν εγω λαλω καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα λαβων υδωρ βαλλει εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτης τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω ο πετρος ου μη μου νιψης τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουσμενος ου χρειαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν αυτων τους ποδας και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμη γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω πεποιηκα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγων εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται αυτου απορουντες περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευειν ουν τουτω σιμων πετρος πειθεσθε τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> επιπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται αυτω ο ις̅ και λεγει εκεινος ουτως εστιν ω εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνι τω ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθεως ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον κρονον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδομι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου τρις απαρνησει με
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις εκει ητε
+<V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εορακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω υμιν λαλω απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι εστιν μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτω
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν εαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον εγω πορευομαι προς τον πρ̅α μου οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειπον υμιν
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου τουτου και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερει
+<V 3> ηδη και υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως γαρ το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι υμιν καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν [app][*]με̣ι̣νητε[\*][C]μηνητε[\C][\app] εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου [app][*]καγω[\*][C*]καθως[\C*][\app] εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη δε εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ τω φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και πολυν καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη και ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πατηρ εν τω υιω
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευσητε οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω εγω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαληση αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαληση και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του μου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη ημων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννησει το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις μεν ουν λυπην νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον και ηκω
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν [app][*]ο̣υ̣δ̣ε̣μ̣ι̣α̣ν̣[\*][C]&om;[\C][\app] ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν εγνωκαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εληλυθας
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μου μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξαση σε
+<V 2> και καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω επ τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω αποστελλω αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι εδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων ολην την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ο δε ις̅ ιδων παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα ο λογος πληρωθη ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην αυτης το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εισηλθεν ουν ο μαθητης εκεινος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμενοντο ην δε μετ αυτων και ο πετρος εστως και θερμενομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> ο δε ις̅ ειπεν αυτω ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν δε αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμενομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ο πετρος ηρνησατο και ευθεως αλεκτωρ εφωνησε
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο [app][*]του[\*][C]τυου[\C][\app] καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους εξω και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη αυτω ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπαν περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το εσον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ηρχοντο προς αυτον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουχ ευρισκω αιτιαν
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται των ιουδαιων εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι και ειπαν ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> ως ουν ηκουσεν τουτον τον λογον ο πιλατος μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν ο πιλατος εζητει απολυσαι τον ιν̅ οι δε ιουδαιοι εκραυγαζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτων των λογων ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> οι δε εκραυγασαν λεγοντες αρον αρον σταυρωσον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν ουν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη ο̣ι δε παραλαβοντες αυτον ηγαγον και επεθηκαν αυτω τον σταυρον
+<V 17> και βασταζων αυτον εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγετε εβραιστι γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ις̅
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη αυτοις ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος τον δε χιτωνα επει ην ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι οουλου
+<V 24> ειπον προς αλληλλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
+<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
+<V 26> ις̅ ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδε η μητηρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ιδων ο ις̅ οτι παντα ηδη τετελεσθαι ινα πληρωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους μετα χολης και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου το στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν ο ις̅ το οξος μετα της χολης ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συνταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ιδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτον τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρικεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν αυτω ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων νυκτος̣ προς τον ιν̅ προτερον φερον μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτον οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι εις το μνημειον σκοτιας ετι ουσης και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ιστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη [app][*]εκεινη̣[\*][C]εκεινο̣ι[\C][\app] γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβουνι ο λεγεται διδασκαλε και προσεδραμεν αψασθαι αυτου
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις οτι αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται ουν μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφεωνται αυτοις εαν τινον κρατητε κεκρατηντε
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> ειπεν δε αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες με και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχητε εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
+<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασετε νυν
+<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειων τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ σοι οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμενε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσοι και οισοι οπου ου θελεις
+<V 19> τουτο ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων ο και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφεν ουδ αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_jdp_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_jdp_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_jdp_L2.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,5309 @@
+|F 169r|
+|C 1|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγελιον κτ̅ ιω̅
+|L|<K 1><V 1> Εν αρ=
+|L|χη ην
+|L|ο λογος
+|L|και ο λογος
+|L|ην προ=
+|L|ς τον θν̅
+|L|και θς̅ ην ο λο=
+|L|γος <V 2> ουτος
+|L|ην εν
+|L|αρχη
+|L|προς τον θν̅
+|L|<V 3> παντα δι αυτου
+|L|εγενετο και χω=
+|L|ρις αυτου εγενε=
+|L|το ουδε εν ο γεγο=
+|L|νεν <V 4> εν αυτω
+|L|ζωη ην και η ζω=
+|L|η ην το φως των
+|L|αν̅ων <V 5> και το
+|C 2|
+|L|φως εν τη σκοτια
+|L|φαινει και η σκοτι=
+|L|α αυτο ου κατελαβεν
+|L|<V 6> Εγενετο αν̅ος απε=
+|L|σταλμενος παρα θυ̅
+|L|ονομα αυτω ιωαν=
+|L|νης <V 7> ουτος ηλθεν
+|L|εις μαρτυριαν ινα
+|L|μαρτυρηση περι
+|L|του φωτος ινα
+|L|παντες πιστευσωσι
+|L|δι αυτου <V 8> ουκ ην
+|L|εκεινος το φως
+|L|αλλ ινα μαρτυρη=
+|L|ση περι του φωτος
+|L|<V 9> Ην το φως το αλη=
+|L|θινον ο φωτιζει
+|L|παντα αν̅ον ερχο=
+|L|μενον εις τον κοσ=
+|L|μον <V 10> εν τω κοσ=
+|L|μω ην και ο κοσμος
+|L|δι αυτου εγενετο
+|L|και ο κοσμος αυτον
+|L|ουκ εγνω <V 11> εις τα
+|F 169v|
+|C 1|
+|L|Ιδια ηλθεν και οι ι=
+|L|διοι αυτον ου παρε=
+|L|λαβον <V 12> οσοι δε ε=
+|L|λαβον αυτον εδω=
+|L|κεν αυτοις εξουσιαν
+|L|τεκνα θυ̅ γενεσθαι
+|L|τοις πιστευουσιν ει=
+|L|ς το ονομα αυτου
+|L|<V 13> οι ουκ εξ αιματων
+|L|ουδε εκ θεληματος
+|L|σαρκος ουδε εκ
+|L|θεληματος ανδρος
+|L|αλλ εκ θυ̅ εγεννη=
+|L|θησαν <V 14> και ο
+|L|Λογος σαρξ εγενε=
+|L|το και εσκηνω=
+|L|σεν εν ημιν και
+|L|εθεασαμεθα την
+|L|δοξαν αυτου δοξαν
+|L|ως μονογενους πα=
+|L|ρα πρ̅ς πληρης
+|L|χαριτος κ(αι) αληθει=
+|L|ας <V 15> ιωαννης μαρ=
+|L|Τυρει περι αυτου κ(αι)
+|L|κεκραγε λεγων ου=
+|C 2|
+|L|τος ην ον ειπον
+|L|ο οπισω μου ερχο=
+|L|μενος εμπροσθε(ν)
+|L|μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτος μου ην
+|L|<V 16> Και εκ του πληρω=
+|L|ματος αυτου ημεις
+|L|παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χα=
+|L|ριτος <V 17> οτι ο νο=
+|L|μος δια μωσεως ε=
+|L|δοθη η χαρις κ(αι)
+|L|η αληθεια δια ιυ̅
+|L|χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρα=
+|L|κε πωποτε
+|L|ο μονογενης υιος
+|L|ο ων εις τον κολπον
+|L|του πρ̅ς εκεινος
+|L|εξηγησατο <V 19> και
+|L|Αυτη εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια του ιωαννου
+|L|οτε απεστειλαν οι
+|L|ιουδαιοι εξ ιερο=
+|L|σολυμων ιερεις κ(αι)
+|F 170r|
+|C 1|
+|L|λευιτας προς αυ=
+|L|τον ινα ερωτησω=
+|L|σιν αυτον συ τις ει
+|L|<V 20> και ωμολογησεν
+|L|και ουκ ηρνησατο
+|L|και ωμολογησεν
+|L|οτι ουκ ειμι εγω
+|L|ο χς̅ <V 21> και ηρωτη=
+|L|σαν αυτον τι ουν
+|L|ηλιας ει συ και λε=
+|L|γει ουκ ειμι ο προ=
+|L|φητης ει συ και
+|L|απεκριθη ου <V 22> ει=
+|L|πον ουν αυτω τις
+|L|ει ινα αποκρισιν
+|L|υδωμεν τοις πεμ=
+|L|ψασιν ημας τι λε=
+|L|γεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> Ο δε εφη εγω φω=
+|L|νη βοωντος εν τη
+|L|ερημω ευθυνα=
+|L|τε την οδον κυ̅ κα=
+|L|θως ειπεν ησαι=
+|L|ας ο προφητης
+|C 2|
+|L|<V 24> Και οι απεσταλμενοι
+|L|ησαν εκ των φαρι=
+|L|σαιων <V 25> και ηρωτη=
+|L|σαν αυτον και ειπο(ν)
+|L|αυτω τι ουν βαπτι=
+|L|ζεις ει συ ουκ ει ο χς̅
+|L|ουτε ηλιας ουτε ο
+|L|προφητης <V 26> απε=
+|L|Κριθη αυτοις ο ιωαν=
+|L|νης λεγων εγω μεν
+|L|βαπτιζω εν υδατι
+|L|μεσος δε υμων εστη=
+|L|κεν ον υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 27> αυτος εστιν
+|L|ο οπισω μου ερχο=
+|L|μενος ος εμπρο=
+|L|σθε μου γεγονεν ου
+|L|ουκ ειμι [app][*]&om;[\*][C]εγω[\C][\app] αξιος ινα
+|L|λυσω αυτου τον ι=
+|L|μαντα του υποδη=
+|L|ματος <V 28> ταυτα
+|L|Εν βηθαβαρα εγε=
+|L|νετο περαν του ι=
+|L|ορδανου οπου ην
+|L|ιωαννης το
+|F 170v|
+|C 1|
+|L|πρωτον βαπτιζω(ν)
+|L|<V 29> Τη επαυριον βλεπει
+|L|ο ιωαννης τον ιν̅
+|L|ερχομενον προς
+|L|αυτον και λεγει ι=
+|L|δε ο αμνος του θυ̅
+|L|ο αιρων την αμαρ=
+|L|τιαν του κοσμου
+|L|<V 30> Ουτος εστι περι ου ε=
+|L|γω ειπον υμιν ο=
+|L|πισω μου ερχεται
+|L|ανηρ ος εμπροσθεν
+|L|μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτος μου ην
+|L|<V 31> καγω ουκ ηδειν αυ=
+|L|τον αλλ ινα φανε=
+|L|ρωθη τω ιη̅λ δι=
+|L|α τουτο ηλθον εγω
+|L|εν τω υδατι βαπτι=
+|L|ζων <V 32> και εμαρ=
+|L|Τυρησεν ο ιωαννης
+|L|λεγων οτι τεθε=
+|L|αμαι το πν̅α κα=
+|L|ταβαινον ωσει πε=
+|L|ριστεραν εξ ου̅νου
+|L|και εμεινεν επ αυ=
+|L|τον
+|C 2|
+|L|<V 33> καγω ουκ ηδειν αυ=
+|L|τον αλλ ο πεμψας
+|L|με βαπτιζειν εν υ=
+|L|δατι εκεινος μοι ει=
+|L|πεν εφ ον αν ι=
+|L|δης το πν̅α κατα=
+|L|βαινων και μενον
+|L|επ αυτον ουτος εστι(ν)
+|L|ο βαπτιζων εν πν̅ι
+|L|αγιω <V 34> καγω εωρακα
+|L|κ(αι) μεμαρτυρηκα
+|L|οτι ουτος εστιν ο υι=
+|L|ος του θυ̅
+|L|<V 35> Τη επαυριον παλιν
+|L|ιστηκει ο ιωαννης
+|L|και εκ των μαθητω(ν)
+|L|αυτου δυο <V 36> και εμ=
+|L|βλεψας τω ιυ̅ περι=
+|L|πατουντι λεγει ι=
+|L|δε ο αμνος του θυ̅
+|L|<V 37> κ(αι) ηκουσαν αυτου
+|L|οι δυο μαθηται λα=
+|L|λουντος και ηκο=
+|L|λουθησαν τω ιυ̅
+|L|<V 38> στραφεις δε ο ις̅ κ(αι) θε=
+|L|ασαμενος αυτους
+|F 171r|
+|C 1|
+|L|ακολουθουντας λε=
+|L|γει αυτοις τινα ζη=
+|L|τειτε οι δε ειπον
+|L|αυτω ραββι ο λε=
+|L|γεται ερμηνευομε=
+|L|νον διδασκαλε που
+|L|μενεις <V 39> λεγει αυ=
+|L|τοις ερχεσθε και ι=
+|L|δετε ηλθον ουν
+|L|κ(αι) ιδον που μενει κ(αι)
+|L|παρ αυτω εμειναν
+|L|εκεινην την ημε=
+|L|ραν ωρα ην ως
+|L|δεκατη <V 40> ην δε
+|L|ανδρεας ο αδελφος
+|L|σιμωνος πετρου
+|L|εις εκ των δυο
+|L|των ακουσαντων
+|L|παρα ιωαννου
+|L|και ακολουθησαν=
+|L|των αυτω <V 41> ευ=
+|L|Ρισκει ουτος πρω=
+|L|τον τον αδελφον
+|L|τον ιδιον σιμω=
+|L|να και λεγει αυτω
+|L|ευρηκαμεν τον
+|C 2|
+|L|μεσιαν ο εστι μεθερ=
+|L|μηνευομενον χς̅
+|L|<V 42> κ(αι) ηγαγεν αυτον προς
+|L|τον ιν̅ εμβλεψας
+|L|δε αυτω ο ις̅ ειπεν
+|L|συ ει σιμων ο υιος ι=
+|L|ωνα συ κληθηση
+|L|κηφας ο ερμηνευε=
+|L|ται πετρος
+|L|<V 43> Τη επαυριον ηθε=
+|L|λησεν ο ις̅ εξελθειν
+|L|εις την γαλιλαιαν κ(αι)
+|L|ευρισκει φιλιππον
+|L|και λεγει αυτω ο ις̅
+|L|ακολουθει μοι <V 44> ην
+|L|δε φιλιππος απο
+|L|βηθσαιδα εκ της
+|L|πολεως ανδρεου
+|L|κ(αι) πετρου <V 45> ευρισκει
+|L|φιλιππος τον να=
+|L|θαναηλ και λεγει
+|L|αυτω ον εγρα=
+|L|ψε μωσης εν τω
+|L|νομω και οι προφη=
+|L|ται ευρηκαμεν ιν̅
+|L|τον υιον του ιωσηφ
+|F 171v|
+|C 1|
+|L|τον απο ναζαρεθ
+|L|<V 46> και ειπεν αυτω να=
+|L|θαναηλ εκ ναζα=
+|L|ρεθ δυναται τι αγα=
+|L|θον ειναι λεγει αυ=
+|L|τω φιλιππος ερχου
+|L|κ(αι) ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον
+|L|ναθαναηλ ερχομε=
+|L|νον προς αυτον κ(αι)
+|L|λεγει περι αυτου ι=
+|L|δε αληθως ισραηλι=
+|L|της εν ω δολος ου=
+|L|κ εστιν <V 48> λεγει αυτω
+|L|ναθαναηλ ποθεν
+|L|με γινωσκεις α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ κ(αι) ειπεν
+|L|αυτω προ του σε
+|L|φιλιππον φωνησαι
+|L|οντα υπο την συ=
+|L|κην ειδον σε <V 49> α=
+|L|πεκριθη ναθα=
+|L|ναηλ κ(αι) λεγει αυτω
+|L|ραββι συ ει ο υι=
+|L|ος του θυ̅ συ ει ο βα=
+|L|σιλευς του ιη̅λ <V 50> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ κ(αι) ειπεν
+|C 2|
+|L|αυτω οτι ειπον
+|L|σοι οτι ειδον σε υ=
+|L|ποκατω της συκης
+|L|πιστευεις μειζω
+|L|τουτων οψη <V 51> και λε=
+|L|γει αυτω αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν α=
+|L|π αρτι οψεσθε τον ου=
+|L|ρανον ανεωγοτα
+|L|και τους αγγελους του
+|L|θυ̅ αναβαινοντας
+|L|και καταβαινοντας
+|L|επι τον υιον του αν=
+|L|θρωπου
+|L|<K 2> <V 1> Και τη τριτη ημε=
+|L|ρα γαμος εγενετο
+|L|εν κανα της γαλι=
+|L|λαιας και ην η μη̅ρ
+|L|του ιυ̅ εκει <V 2> εκλη=
+|L|θη δε κ(αι) ο ις̅ και οι μα=
+|L|θηται αυτου εις τον
+|L|γαμον <V 3> και υστερη=
+|L|σαντος οινου λεγει
+|L|η μη̅ρ του ιυ̅ προς
+|L|αυτον οινον ου=
+|L|κ εχουσιν <V 4> κ(αι) λεγει
+|F 172r|
+|C 1|
+|L|αυτη ο ις̅ τι εμοι
+|L|κ(αι) σοι γυναι ουπω η=
+|L|κει η ωρα μου <V 5> λεγει
+|L|η μη̅ρ αυτου τοις δι=
+|L|ακονοις ο τι αν λε=
+|L|γει υμιν ποιησατε
+|L|<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λι=
+|L|θιναι κειμεναι εξ κα=
+|L|τα τον καθαρισμον
+|L|των ιουδαιων χω=
+|L|ρουσαι ανα μετρητας
+|L|δυο η τρις <V 7> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ γεμισατε
+|L|τας υδριας υδατος
+|L|και εγεμισαν αυτας
+|L|εως ανω <V 8> και λε=
+|L|γει αυτοις αντλησα=
+|L|τε νυν και φερετε τω
+|L|αρχιτρικλινω κ(αι)
+|L|ηνεγκαν <V 9> ως δε ε=
+|L|γευσατο ο αρχιτρι=
+|L|κλινος το υδωρ οι=
+|L|νον γεγενημενον
+|L|και ουκ ηδει ποθεν
+|L|εστιν οι δε διακο=
+|L|νοι ηδεισαν οι ην=
+|C 2|
+|L|τληκοτες το υδωρ
+|L|φωνει τον νυμφιον ο
+|L|αρχιτρικλινος <V 10> κ(αι) λε=
+|L|γει αυτω πας αν̅ος
+|L|πρωτον τον καλον οι=
+|L|νον τιθησι και οταν
+|L|μεθυσθωσι τοτε τον
+|L|ελασσω συ δε τετηρη=
+|L|κας τον καλον οινον
+|L|εως αρτι <V 11> ταυτην
+|L|εποιησε την αρχην
+|L|των σημιων ο ις̅ εν
+|L|κανα της γαλιλαιας
+|L|κ(αι) εφανερωσε την δο=
+|L|ξαν αυτου και επι=
+|L|στευσαν εις αυτον οι
+|L|μαθηται αυτου
+|L|<V 12> Μετα τουτω κατεβη
+|L|εις καπερναουμ
+|L|αυτος κ(αι) η μη̅ρ αυτου
+|L|και οι αδελφοι αυτου
+|L|και οι μαθηται αυ=
+|L|του κ(αι) εκει εμειναν
+|L|ου πολλας ημερας
+|L|<V 13> Και εγγυς ην το πασ=
+|L|χα των ιουδαιων
+|F 171v|
+|C 1|
+|L|κ(αι) ανεβη εις ιεροσολυ=
+|L|μα <V 14> και ευρεν εν
+|L|Τω ιερω τους πωλουν=
+|L|τας βοας και προβα=
+|L|τα κ(αι) περιστερας
+|L|κ(αι) τους κερματιστας
+|L|καθημενους <V 15> και
+|L|ποιησας φραγελλιον
+|L|εκ σχοινιων παν=
+|L|τας εξεβαλεν εκ του
+|L|ιερου τα τε προβα=
+|L|τα κ(αι) τους βοας και
+|L|των κολλυβιστων ε=
+|L|ξεχεε το κερμα κ(αι)
+|L|τας τραπεζας κα=
+|L|ταστρεψεν <V 16> κ(αι) τοις τας
+|L|περιστερας πωλου=
+|L|σιν ειπεν αρατε
+|L|ταυτα εντευθεν κ(αι)
+|L|μη ποιειτε τον οικον
+|L|του πρ̅ς μου οικον
+|L|εμποριου <V 17> εμνη=
+|L|Σθησαν δε οι μαθη=
+|L|ται αυτου οτι γεγρα=
+|L|μμενον εστιν ο ζη=
+|L|λος του οικου σου
+|C 2|
+|L|καταφαγεται με <V 18> α=
+|L|Πεκριθησαν οι ιου=
+|L|δαιοι και ειπον αυ=
+|L|τω τι σημειον
+|L|δεικνυεις ημιν οτι
+|L|ταυτα ποιεις <V 19> α=
+|L|Πεκριθη ο ις̅ κ(αι) ειπεν
+|L|αυτοις λυσατε τον
+|L|ναον τουτον και εν
+|L|τρισιν ημεραις εγε=
+|L|ρω αυτον <V 20> ειπον
+|L|ουν οι ιουδαιοι τε[ill]σ[\ill]=
+|L|σαρακοντα και εξ ε=
+|L|τεσιν ωκοδομηθη
+|L|ο ναος ουτος και συ
+|L|εν τρισιν ημεραις
+|L|εγερεις αυτον <V 21> ε=
+|L|κεινος δε ελεγε πε=
+|L|ρι του ναου του σω=
+|L|ματος αυτου <V 22> ο=
+|L|τε ουν ηγερθη εκ
+|L|νεκρων εμνησθη=
+|L|σαν οι μαθηται αυ=
+|L|του οτι τουτο ελε=
+|L|γεν και επιστευ=
+|L|σαν τη γραφη και
+|F 173r|
+|C 1|
+|L|τω λογω ω ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅
+|L|<V 23> ως δε ην εν τοις ιε=
+|L|ροσολυμοις εν τω
+|L|πασχα εν τη εορτη
+|L|πολλοι επιστευσαν
+|L|εις το ονομα αυτου
+|L|θεωρουντες αυτου
+|L|τα σημεια α εποιει
+|L|<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ ε=
+|L|πιστευεν εαυτον
+|L|αυτοις δια το αυτον
+|L|γινωσκειν παντα
+|L|<V 25> κ(αι) οτι ου χρειαν ει=
+|L|χεν ινα τις μαρτυ=
+|L|ρηση περι του αν=
+|L|θρωπου αυτος
+|L|γαρ εγινωσκεν τι
+|L|ην εν τω αν̅ω
+|L|<K 3> <V 1> Ην δε αν̅ος εκ των
+|L|φαρισαιων νικο=
+|L|δημος ονομα αυ=
+|L|τω αρχων των
+|L|ιουδαιων <V 2> ουτος
+|L|ηλθεν προς τον ιν̅
+|L|νυκτος κ(αι) ειπεν
+|C 2|
+|L|αυτω ραββι οι=
+|L|δαμεν οτι απο θυ̅ ε=
+|L|ληλυθας διδασκαλος
+|L|ουδεις γαρ ταυτα τα
+|L|σημεια δυναται ποι=
+|L|ειν α συ ποιεις εαν
+|L|μη η ο θς̅ μετ αυτου
+|L|<V 3> απεκριθη ο θς̅ και
+|L|ειπεν αυτω α=
+|L|μην αμην λεγω σοι
+|L|εαν μη τις γεννηθη
+|L|ανωθεν ου δυνα=
+|L|ται ιδειν την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει
+|L|προς αυτον ο νικοδη=
+|L|μος πως δυνα=
+|L|ται αν̅ος γεννηθη=
+|L|ναι γερων ων μη
+|L|δυναται εις την κοι=
+|L|λιαν της μρ̅ς αυτου
+|L|δευτερον εισελθειν
+|L|και γεννηθηναι
+|L|<V 5> απεκριθη ο ις̅ κ(αι) ει=
+|L|πεν αυτως αμην
+|L|αμην λεγω σοι ε=
+|L|αν μη τις γεννηθη
+|F 173v|
+|C 1|
+|L|εξ υδατος και πν̅ς
+|L|ου δυναται εισελθειν
+|L|εις την βασιλειαν
+|L|του θυ̅ <V 6> το γεγεννη=
+|L|μενον εκ της σαρ=
+|L|κος σαρξ εστι και
+|L|το γεγεννημενον
+|L|εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+|L|<V 7> μη θαυμασης οτι ει=
+|L|πον σοι δει υμας γεν=
+|L|νηθηναι ανωθεν
+|L|<V 8> το πν̅α οπου θελει
+|L|πνει και την φω=
+|L|νην αυτου ακουεις
+|L|αλλ ουκ οιδας ποθεν
+|L|ερχεται και που υ=
+|L|παγει ουτως εστι
+|L|πας ο γεγεννημε=
+|L|νος εκ του πν̅ς <V 9> α=
+|L|πεκριθη νικοδη=
+|L|μος κ(αι) ειπεν αυτω
+|L|πως δυναται ταυ=
+|L|τα γενεσθαι <V 10> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ κ(αι) ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο διδα=
+|L|σκαλος του ιη̅λ κ(αι)
+|C 2|
+|L|ταυτα ου γινωσκεις
+|L|<V 11> αμην αμην λεγω
+|L|σοι οτι ο οιδαμεν
+|L|λαλουμεν και ο ε=
+|L|ωρακαμεν μαρτυρου=
+|L|μεν και την μαρ=
+|L|τυριαν ημων ου λαμ=
+|L|βανετε <V 12> ει τα επι=
+|L|γεια ειπον υμιν ου
+|L|πιστευετε πως εαν
+|L|ειπω υμιν τα επ̅ουνι=
+|L|α πιστευσεται
+|L|<V 13> Και ουδεις αναβεβη=
+|L|κεν εις τον ου̅νον
+|L|ει μη ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβας ο υιος του
+|L|αν̅ου ο ων εν τω ου=
+|L|ρανω <V 14> κ(αι) καθως
+|L|μωυσης υψωσε τον
+|L|οφιν εν τη ερημω
+|L|ουτως υψωθηναι
+|L|δει τον υιον του αν̅ου
+|L|<V 15> ινα πας ο πιστευων
+|L|εις αυτον μη απολλη=
+|L|ται αλλ εχει ζωην
+|L|αιωνιον <V 16> ουτως
+|L|γαρ
+|F 174r|
+|C 1|
+|L|ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον υι=
+|L|ον αυτου τον μονο=
+|L|γενην εδωκεν ινα
+|L|πας ο πιστευων εις
+|L|αυτον μη απολη=
+|L|ται αλλ εχει ζω=
+|L|ην αιωνιον
+|L|<V 17> Ου γαρ απεστειλεν ο
+|L|θς̅ τον υιον αυτου
+|L|εις τον κοσμον ινα
+|L|κρινη τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωθη ο κοσ=
+|L|μος δι αυτου
+|L|<V 18> Ο πιστευων εις τον υι=
+|L|ον ου κρινεται ο
+|L|δε μη πιστευων
+|L|ηδη κεκριται ο=
+|L|τι μη πεπιστευκεν
+|L|εις το ονομα του μο=
+|L|νογενους υιου του
+|L|θυ̅ <V 19> αυτη δε εστ(ι)
+|L|η κρισις οτι το φως
+|L|εληλυθεν εις τον κοσ=
+|L|μον και ηγαπη=
+|L|σαν οι αν̅οι μαλλον
+|C 2|
+|L|το σκοτος η το φως
+|L|ην γαρ αυτων πονη=
+|L|ρα τα εργα <V 20> πας
+|L|γαρ ο φαυλα πρασσω(ν)
+|L|μισει το φως και
+|L|ουκ ερχεται προς το
+|L|φως ινα μη ελεχθη
+|L|τα εργα αυτου οτι
+|L|πονηρα εστιν <V 21> ο
+|L|δε ποιων την αληθει=
+|L|αν ερχεται προς το
+|L|φως ινα φανερω=
+|L|θη αυτου τα εργα
+|L|οτι εν τω θω̅ εστιν
+|L|ειργασμενα
+|L|<V 22> Μετα ταυτα ηλθεν
+|L|ο ις̅ κ(αι) οι μαθηται
+|L|αυτου εις την ιουδαι=
+|L|αν γην και εκει δι=
+|L|ετριβε μετ αυτων κ(αι)
+|L|εβαπτιζεν <V 23> ην
+|L|δε και ιωαννης βα=
+|L|πτιζων εν αινων
+|L|εγγυς του σαλειμ ο=
+|L|τι υδατα πολλα ην
+|L|εκει και παρεγι=
+|L|νοντο
+|F 174v|
+|C 1|
+|L|και εβαπτιζοντο
+|L|<V 24> ουπω γαρ ην βεβλη=
+|L|μενος εις την φυλα=
+|L|κην ο ιωαννης
+|L|<V 25> Εγενετο ουν ζητησις
+|L|εκ των μαθητων ι=
+|L|ωαννου μετα ιου=
+|L|δαιων περι καθα=
+|L|ρισμου <V 26> και ηλ=
+|L|θον προς τον ιωαννη(ν)
+|L|και ειπον αυτω
+|L|ραββι ος ην μετα
+|L|σου περαν του ιορ=
+|L|δανου ω συ μεμαρ=
+|L|τυρηκας ιδε ουτος
+|L|βαπτιζει και παν=
+|L|τες ερχονται προς
+|L|αυτον <V 27> απεκρι=
+|L|θη ιωαννης κ(αι) ειπεν
+|L|ου δυναται αν̅ος λαμ=
+|L|βανειν αφ εαυτου ου=
+|L|δεν εαν μη η δεδο=
+|L|μενον αυτω ανωθεν
+|L|εκ του ου̅νου <V 28> αυ=
+|L|Τοι υμεις μοι μαρτυ=
+|L|ρειτε οτι ειπον υ=
+|C 2|
+|L|μιν ουκ ειμι εγω ο
+|L|χς̅ αλλ οτι απεσταλ=
+|L|μενος ειμι εμπρο=
+|L|σθεν εκεινου <V 29> ο
+|L|Εχων την νυμφην
+|L|νυμφιος εστιν ο
+|L|δε φιλος του νυμφι=
+|L|ος ο εστηκως και α=
+|L|κουων αυτου χα=
+|L|ρα χαιρει δια την
+|L|φωνην του νυμφιου
+|L|αυτη ουν η χαρα η
+|L|εμη πεπληρωται
+|L|<V 30> εκεινον δει αυξα=
+|L|νειν εμε δε ελατ=
+|L|τουσθαι <V 31> ο ανω=
+|L|θεν ερχομενος
+|L|επανω παντων
+|L|εστιν ο ων απο της
+|L|γης εκ της γης εστιν
+|L|κ(αι) εκ της γης λαλει
+|L|ο εκ του ου̅νου ερχο=
+|L|μενος επανω παν=
+|L|των εστιν <V 32> και ο
+|L|εωρακεν και ηκου=
+|L|σε τουτο μαρτυρει
+|F 175r|
+|C 1|
+|L|και την μαρτυριαν
+|L|αυτου ουδεις λαμ=
+|L|βανει <V 33> ο λαβων αυ=
+|L|του την μαρτυρι=
+|L|αν εσφραγισεν οτι
+|L|ο θς̅ αληθης εστιν
+|L|<V 34> ον γαρ απεστειλεν
+|L|ο θς̅ τα ρηματα του
+|L|θυ̅ λαλει ου γαρ εκ
+|L|μετρου διδωσιν ο
+|L|θς̅ το πν̅α <V 35> ο
+|L|Πη̅ρ αγαπα τον υιον
+|L|κ(αι) παντα δεδωκεν
+|L|εν τη χειρι αυτου
+|L|<V 36> Ο πιστευων εις τον
+|L|υιον εχει ζωην
+|L|αιωνιον ο δε α=
+|L|πιστων τω υιω ου=
+|L|κ οψεται την ζω=
+|L|ην αλλ η οργη του
+|L|θυ̅ μενει επ αυτον
+|L|<K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅
+|L|οτι ηκουσαν οι φα=
+|L|ρισαιοι οτι [app][*]&om;[\*][C]ο[\C][\app] ις̅ πλει=
+|L|ονας μαθητας ποι=
+|L|ει και βαπτιζει η
+|C 2|
+|L|ιωαννης <V 2> καιτοι=
+|L|γε ο ις̅ αυτος ουκ ε=
+|L|βαπτιζεν αλλ οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 3> α=
+|L|Φηκεν την ιουδαιαν
+|L|γην κ(αι) απηλθεν
+|L|παλιν εις την γαλι=
+|L|λαιαν <V 4> εδει δε αυ=
+|L|Τον διερχεσθαι δι=
+|L|α της σαμαρειας
+|L|<V 5> Ερχεται ουν εις πο=
+|L|λιν της σαμαρειας
+|L|λεγομενη συχαρ
+|L|πλησιον του χωριου
+|L|ο εδωκεν ιακωβ
+|L|ιωσηφ τω υιω αυ=
+|L|του <V 6> ην δε εκει
+|L|πηγη του ιακωβ
+|L|Ο ουν ο ις̅ κεκοπια=
+|L|κως εκ της οδοιπο=
+|L|ρειας εκαθεζετο ου=
+|L|τως επι τη πηγη
+|L|ωρα ην ωσει εκτη
+|L|<V 7> ερχεται γυνη εκ
+|L|της σαμαρειας αν=
+|L|τλησαι υδωρ λε=
+|L|γει
+|F 175v|
+|C 1|
+|L|αυτη ο ις̅ δος μοι
+|L|πιειν <V 8> οι γαρ μαθη=
+|L|ται αυτου απεληλυ=
+|L|θεισαν εις την πολιν
+|L|ινα τροφας αγορασω=
+|L|σιν <V 9> λεγει ουν αυ=
+|L|τω η γυνη η σαμα=
+|L|ρειτις πως συ ιου=
+|L|δαιος ων παρ εμου
+|L|πιειν αιτεις ουσης
+|L|γυναικος σαμαρειτι=
+|L|δος ου γαρ συνχρων=
+|L|ται ιουδαιοι σαμα=
+|L|ρειταις <V 10> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τη ει ηδεις την δω=
+|L|ρεαν του θυ̅ και τις
+|L|εστιν ο λεγων σοι δος
+|L|μοι πιειν συ αν ητη=
+|L|σας αυτον και εδω=
+|L|κεν αν σοι υδωρ ζων
+|L|<V 11> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ ουτε αντλημα
+|L|εχεις και το φρεαρ
+|L|εστι βαθυ ποθεν ουν
+|L|εχεις το υδωρ το ζων
+|C 2|
+|L|<V 12> μη συ μειζων ει του
+|L|πρ̅ς ημων ιακωβ
+|L|ος δεδωκεν ημιν
+|L|το υδωρ τουτο κ(αι) αυ=
+|L|τος εξ αυτου επιεν
+|L|κ(αι) υιοι αυτου και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ κ(αι) ειπεν
+|L|αυτη πας ο πινων
+|L|εκ του υδατος του=
+|L|του διψησει παλιν
+|L|<V 14> ος δ αν πιη εκ του
+|L|υδατος ου εγω δωσω
+|L|αυτω γενησεται εν
+|L|αυτω πηγη υδατος
+|L|ζωντος αλλομενου
+|L|εις ζωην αιωνιον
+|L|<V 15> λεγει προς αυτον η
+|L|γυνη κε̅ δος μοι
+|L|τουτο το υδωρ ινα
+|L|μη διψω μηδε ερ=
+|L|χωμαι ενθαδε αν=
+|L|τλειν <V 16> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ υπαγε φωνη=
+|L|σον τον ανδρα σου
+|L|κ(αι) ελθε ενθαδε
+|F 176r|
+|C 1|
+|L|<V 17> απεκριθη η γυνη κ(αι)
+|L|ειπεν ουκ εχω αν=
+|L|δρα λεγει αυτη ο
+|L|ις̅ καλως ειπας οτι
+|L|ανδρα ουκ εχω
+|L|<V 18> πεντε γαρ ανδρας
+|L|εσχες και νυν ον εχεις
+|L|ουκ εστι σου ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρη=
+|L|κας <V 19> λεγει αυτω η
+|L|γυνη κε̅ θεωρω
+|L|οτι προφητης ει συ
+|L|<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω
+|L|ορει τουτω προσεκυ=
+|L|νησαν και υμεις λε=
+|L|γετε οτι εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εστιν ο τοπος
+|L|οπου δει προσκυνειν
+|L|<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυ=
+|L|ναι πιστευε μοι λε=
+|L|γοντι οτι ερχεται ω=
+|L|ρα οτε ουτε εν τω
+|L|ορει τουτω ουτε εν
+|L|ιεροσολυμοις προ=
+|L|σκυνησωσι τω πρ̅ι
+|L|<V 22> υμεις προσκυνει=
+|C 2|
+|L|τε ο ουκ οιδατε
+|L|ημεις προσκυνου=
+|L|μεν ο οιδαμεν οτι
+|L|η στ̅ρια εκ των ιου=
+|L|δαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν
+|L|εστιν οτε οι αληθει=
+|L|νοι προσκυνητε
+|L|προσκυνησουσι τω
+|L|πρ̅ι εν πν̅ι και αλη=
+|L|θεια κ(αι) γαρ ο πη̅ρ τοι=
+|L|ουτους ζητει τους
+|L|προσκυνουντας
+|L|αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅
+|L|και τους προσκυνουν=
+|L|τας αυτον εν πν̅ι κ(αι)
+|L|αληθεια δει προσκυ=
+|L|νειν <V 25> λεγει αυτω
+|L|η γυνη οιδαμεν
+|L|οτι μεσιας ερχεται
+|L|ο λεγομενος χς̅ ο=
+|L|ταν ελθη εκεινος
+|L|αναγγελει ημιν παν=
+|L|τα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο λαλων σοι
+|L|<V 27> κ(αι) επι τουτω ηλθον οι
+|L|μαθηται αυτου
+|F 176v|
+|C 1|
+|L|και εθαυμασαν οτι
+|L|μετα γυναικος ελα=
+|L|λει ουδεις μεντοι
+|L|ειπεν τι ζητεις η
+|L|τι λαλεις μετ αυτης
+|L|<V 28> αφηκεν ουν την υ=
+|L|δριαν αυτης η γυνη
+|L|και απηλθεν εις την
+|L|πολιν και λεγει τοις
+|L|αν̅οις <V 29> δευτε ιδε=
+|L|τε αν̅ον ος ειπεν
+|L|μοι παντα οσα ε=
+|L|ποιησα μητι ου=
+|L|τος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλ=
+|L|θον ουν εκ της πο=
+|L|λεως κ(αι) ηρχοντο
+|L|προς αυτον <V 31> εν δε
+|L|τω μεταξυ ηρωτων
+|L|αυτον οι μαθηται
+|L|λεγοντες ραββι
+|L|φαγε <V 32> ο δε ειπεν
+|L|αυτοις εγω βρω=
+|L|σιν εχω φαγειν ην
+|L|υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 33> ελεγον ουν προς α=
+|L|λληλους οι μαθηται
+|C 2|
+|L|μη τις ηνεγκεν αυ=
+|L|τω φαγειν <V 34> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εμον βρω=
+|L|μα εστιν ινα ποιω
+|L|το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με και τε=
+|L|λειωσω αυτου το ερ=
+|L|γον <V 35> ουχ υμεις λε=
+|L|γετε οτι τετραμηνος
+|L|εστιν και ο θερισμος
+|L|ερχεται ιδου λε=
+|L|γω υμιν επαρατε
+|L|τους οφθαλμους υ=
+|L|μων και θεασασθε
+|L|τας χωρας οτι λευ=
+|L|και εισι προς θερι=
+|L|σμον ηδη <V 36> και ο
+|L|θεριζων μισθον
+|L|λαμβανει και συνα=
+|L|γει καρπον εις ζω=
+|L|ην αιωνιον ινα κ(αι)
+|L|ο σπειρων ομου χαι=
+|L|ρει κ(αι) ο θεριζων
+|L|<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος
+|L|εστιν ο αληθινος ο=
+|L|τι αλλος εστιν ο σπει=
+|L|ρων
+|F 177r|
+|C 1|
+|L|και αλλος ο θεριζων
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας
+|L|θεριζειν ο ουχ υ=
+|L|μεις κεκοπιακατε
+|L|αλλοι κεκοπιακα=
+|L|σι κ(αι) υμεις εις τον κο=
+|L|πον αυτων εισελη=
+|L|λυθατε <V 39> εκ δε της
+|L|πολεως εκεινης πο=
+|L|λλοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον των σαμαρει=
+|L|των δια τον λογον
+|L|της γυναικος μαρ=
+|L|τυρουσης οτι ειπεν
+|L|μοι παντα οσα ε=
+|L|ποιησα <V 40> ως ουν
+|L|ηλθον προς αυτον
+|L|οι σαμαρειται ηρω=
+|L|των αυτον μειναι
+|L|παρ αυτοις κ(αι) ε=
+|L|μεινεν εκει δυο η=
+|L|μερας <V 41> και πολ=
+|L|λω πλειους επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον δια
+|L|τον λογον αυτου
+|L|<V 42> τη τε γυναικι ελε=
+|C 2|
+|L|γον οτι ουκετι δια
+|L|την σην λαλιαν πι=
+|L|στευομεν αυτοι γαρ
+|L|ακηκοαμεν παρ αυ=
+|L|του και οιδαμεν οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως
+|L|ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|<V 43> Μετα δε τας δυο ημε=
+|L|ρας εξηλθεν εκει=
+|L|θεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 44> Αυτος γαρ ο ις̅ εμαρ=
+|L|τυρησεν οτι προ=
+|L|φητης εν τη ιδια
+|L|πατριδι τιμην ου=
+|L|κ εχει <V 45> οτε ουν ηλ=
+|L|θεν εις την γαλιλαιαν
+|L|εδεξαντο αυτον οι
+|L|γαλιλαιοι παντα
+|L|εωρακοτες οσα εποι=
+|L|ησεν σημεια εν ιερο=
+|L|σολυμοις εν τη εορ=
+|L|τη κ(αι) αυτοι γαρ ηλ=
+|L|θον εις την εορτην
+|L|<V 46> ηλθεν ουν παλιν
+|L|ο ις̅ εις την κανα
+|L|της γαλιλαιας ο=
+|F 177v|
+|C 1|
+|L|που εποιησε το υδωρ
+|L|οινον και ην τις
+|L|Βασιλικος ου ο υιος
+|L|ησθενει εν καπερ=
+|L|ναουμ <V 47> ουτος ακου=
+|L|σας οτι ις̅ ηκει απο
+|L|της ιουδαιας εις την
+|L|γαλιλαιαν ηλθεν προ(ς)
+|L|αυτον κ(αι) ηρωτα αυ=
+|L|τον ινα καταβη κ(αι)
+|L|ιασηται αυτου τον
+|L|υιον ημελλε γαρ α=
+|L|ποθνησκειν <V 48> ει=
+|L|πεν ουν ο ις̅ προς
+|L|αυτον εαν μη ση=
+|L|μεια κ(αι) τερατα ι=
+|L|δητε ου μη πιστευ=
+|L|σητε <V 49> λεγει προς
+|L|αυτον ο βασιλικος
+|L|κε̅ καταβηθι πριν
+|L|αποθανειν τον υι=
+|L|ον μου <V 50> λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ πορευου
+|L|ο υιος σου ζη κ(αι) επι=
+|L|στευσεν ο αν̅ος τω
+|L|λογω ω ειπεν αυ=
+|C 2|
+|L|τω ο ις̅ κ(αι) επορευθη
+|L|<V 51> ηδη δε αυτου κατα=
+|L|βαινοντος οι δουλοι
+|L|αυτου υπηντησαν
+|L|αυτω και απηγγει=
+|L|λαν λεγοντες οτι ο
+|L|παις σου [app][*]ο υιος αυτου[\*][C]&om;[\C][\app]=
+|L|ζη <V 52> επυνθα=
+|L|νετο ουν την ωραν
+|L|παρ αυτων εν η κομ=
+|L|ψοτερον εσχε κ(αι)
+|L|ειπον αυτω οτι χ=
+|L|θες ωραν εβδομην
+|L|αφηκεν αυτον ο πυ=
+|L|ρετος <V 53> εγνω ουν ο
+|L|πη̅ρ αυτου οτι εν ε=
+|L|κεινη τη ωρα εν η
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ ο=
+|L|τι ο υιος σου ζη κ(αι)
+|L|επιστευσεν αυτος κ(αι)
+|L|η οικια αυτου ολη
+|L|<V 54> τουτο δε παλιν δευ=
+|L|τερον σημειον εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ ελθων εκ
+|L|της ιουδαιας εις
+|L|την γαλιλαιαν
+|F 178r|
+|C 1|
+|L|<K 5> <V 1> Μετα ταυτα ην ε=
+|L|ορτη των ιουδαιω(ν)
+|L|Και ανεβη ο ις̅ εις
+|L|ιεροσολυμα <V 2> ε=
+|L|στι δε εν τοις ιερο=
+|L|σολυμοις επι τη
+|L|προβατικη κολυμ=
+|L|βηθρα η επιλε=
+|L|γομενη εβραιστι
+|L|βηθεσδα πεντε
+|L|στοας εχουσα <V 3> εν
+|L|ταυταις κατεκειν=
+|L|το πληθος πολυ
+|L|των ασθενουντω(ν)
+|L|τυφλων χωλων
+|L|ξηρων εκδεχο=
+|L|μενων την του υ=
+|L|δατος κινησιν
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κα=
+|L|τα καιρον κατεβαι=
+|L|νεν εν τη κολυμ=
+|L|βηθρα και εταρα=
+|L|σσε το υδωρ ο ουν
+|L|πρωτος εμβας
+|L|μετα την ταραχη(ν)
+|C 2|
+|L|του υδατος υγιης
+|L|εγενετο ω δηποτε
+|L|κατειχετο νοσημα=
+|L|τι <V 5> ην δε τις αν̅ος
+|L|εκει τριακοντα και
+|L|οκτω ετη εχων εν τη
+|L|ασθενια <V 6> τουτον ι=
+|L|δων ο ις̅ κατακειμε=
+|L|νον και γνους οτι πο=
+|L|λυν ηδη χρονον ε=
+|L|χει λεγει αυτω θε=
+|L|λεις υγιης γενεσθαι
+|L|<V 7> απεκριθη αυτω
+|L|ο ασθενων κε̅ αν̅ον
+|L|ουκ εχω ινα οταν
+|L|ταραχθη το υδωρ
+|L|βαλη με εις την κο=
+|L|λυμβηθραν εν ω
+|L|δε ερχομαι αλλος
+|L|προ εμου καταβαι=
+|L|νει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|εγειρε αρον τον κρα=
+|L|βαττον σου κ(αι) περι=
+|L|πατει <V 9> Και ευθεως
+|L|εγενετο υγιης ο αν̅ος
+|F 178v|
+|C 1|
+|L|και εγερθεις ηρε
+|L|τον κραβαττον αυ=
+|L|του και περιεπατει
+|L|ην δε σαβαττον εν ε=
+|L|κεινη τη ημερα
+|L|<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαι=
+|L|οι τω τεθεραπευ=
+|L|μενω σαββατον
+|L|εστι και ουκ εξεστι σοι
+|L|αραι τον [app][*]κραβατον[\*][C]κραβαττον[\C][\app]
+|L|<V 11> σου ο δε απεκρι=
+|L|Θη αυτοις ο ποιη=
+|L|σας με υγιη εκεινος
+|L|μοι ειπεν αρον τον
+|L|κραβαττον σου και
+|L|περιπατει <V 12> ηρω=
+|L|τησαν ουν αυτον τις
+|L|εστιν ο αν̅ος ο ειπων
+|L|σοι αρον τον κραβα=
+|L|ττον σου κ(αι) περιπα=
+|L|τει <V 13> ο δε ιαθεις ου=
+|L|κ ηδει τις εστιν ο
+|L|γαρ ις̅ εξενευσεν ο=
+|L|χλου οντος εν τω
+|L|τοπω <V 14> μετα ταυ=
+|L|τα ευρισκει αυτον
+|L|ο ις̅
+|C 2|
+|L|εν τω ιερω κ(αι) ειπεν
+|L|αυτω ιδε υγιης γε=
+|L|γονας μηκετι αμαρ=
+|L|τανε ινα μη χειρον
+|L|τι σοι γενηται <V 15> α=
+|L|πηλθεν ουν ο αν̅ος κ(αι)
+|L|απηγγειλε τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι ις̅ εστιν
+|L|ο ποιησας αυτον υγιη
+|L|<V 16> και δια τουτο εδιωκον
+|L|οι ιουδαιοι τον ιν̅
+|L|κ(αι) εζητουν αυτον α=
+|L|ποκτειναι οτι ταυ=
+|L|τα εποιει εν σαββατω
+|L|<V 17> ο δε ις̅ απεκρινα=
+|L|το αυτοις
+|L|Ο πη̅ρ μου εως αρτι
+|L|εργαζεται καγω ερ=
+|L|γαζομαι <V 18> δια του=
+|L|το ουν μαλλον εζη=
+|L|τουν αυτον οι ιουδαι=
+|L|οι αποκτειναι οτι
+|L|ου μονον ελυε το
+|L|σαββατον αλλ οτι
+|L|και πρ̅α ιδιον ελε=
+|L|γε τον θν̅ ισον εαυ=
+|L|τον
+|F 179r|
+|C 1|
+|L|ποιων τω θω̅ <V 19> α=
+|L|πεκρινατο ουν ο ις̅
+|L|κ(αι) ειπεν αυτοις α=
+|L|μην αμην λεγω υμιν
+|L|ου δυναται ο υιος του
+|L|αν̅ου αφ εαυτου ποι=
+|L|ειν ουδεν εαν μη τι
+|L|βλεπει τον πρ̅α ποι=
+|L|ουντα α γαρ αν εκει=
+|L|νος ποιη ταυτα κ(αι) ο
+|L|υιος ομοιως ποιει
+|L|<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον
+|L|υιον κ(αι) παντα δεικνυ=
+|L|σιν αυτω α αυτος
+|L|ποιει και μειζονα
+|L|τουτων δειξει αυτω
+|L|εργα ινα υμεις θαυ=
+|L|μαζητε <V 21> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους
+|L|νεκρους κ(αι) ζωοποι=
+|L|ει ουτως και ο υιος
+|L|ους θελει ζωοποιει
+|L|<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρι=
+|L|νει ουδενα αλλα την
+|L|κρισιν πασαν δε=
+|L|δωκε τω υιω <V 23> ινα
+|C 2|
+|L|παντες τιμωσι τον
+|L|υιον καθως τιμωσι
+|L|τον πρ̅α ο μη τι=
+|L|μων τον υιον ου τιμα
+|L|τον πρ̅α τον πεμ=
+|L|ψαντα αυτον
+|L|<V 24> Αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν οτι ο τον λογον
+|L|μου ακουων και πι=
+|L|στευων τω πεμ=
+|L|ψαντι με εχει ζω=
+|L|ην αιωνιον και εις
+|L|κρισιν ουκ ερχεται
+|L|αλλα μεταβεβηκεν
+|L|εκ του θανατου εις
+|L|την ζωην <V 25> α=
+|L|μην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι ερχεται ωρα κ(αι)
+|L|νυν εστιν οτε οι νε=
+|L|κροι ακουσονται της
+|L|φωνης του υιου του
+|L|θυ̅ και οι ακουσαν=
+|L|τες ζησονται <V 26> ωσ=
+|L|περ γαρ ο πη̅ρ εχει ζω=
+|L|ην εν εαυτω ουτως
+|L|εδωκε κ(αι) τω υιω ζω=
+|L|ην
+|F 179v|
+|C 1|
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και
+|L|εξουσιαν εδωκεν αυ=
+|L|τω και κρισιν ποι=
+|L|ειν οτι υιος αν̅ου
+|L|εστιν <V 28> μη θαυμαζε=
+|L|τε τουτο οτι ερχε=
+|L|ται ωρα εν η παν=
+|L|τες οι εν τοις μνη=
+|L|μειοις ακουσονται
+|L|της φωνης αυτου
+|L|<V 29> και εκπορευσον=
+|L|ται οι τα αγαθα ποι=
+|L|ησαντες εις ανα=
+|L|στασιν ζωης οι
+|L|δε τα φαυλα πραξαν=
+|L|τες εις αναστασιν
+|L|κρισεως <V 30> ου δυ=
+|L|ναμαι εγω ποιειν
+|L|απ εμαυτου ουδεν
+|L|καθως ακουω κρινω
+|L|και η κρισις η εμη
+|L|δικαια εστιν οτι
+|L|Ου ζητω το θελημα
+|L|το εμον αλλα το θε=
+|L|λημα του πεμψαν=
+|L|τος με πρ̅ς
+|C 2|
+|L|<V 31> Εαν εγω μαρτυρω
+|L|περι εμαυτου η
+|L|μαρτυρια μου ου=
+|L|κ εστιν αληθης <V 32> α=
+|L|λλος εστιν ο μαρτυ=
+|L|ρων περι εμου κ(αι)
+|L|οιδα οτι αληθης ε=
+|L|στιν η μαρτυρια ην
+|L|μεμαρτυρηκε περι
+|L|εμου <V 33> υμεις απε=
+|L|σταλκατε προς ιω=
+|L|αννην και μεμαρ=
+|L|τυρηκε τη αληθεια
+|L|<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου
+|L|την μαρτυριαν λαμ=
+|L|βανω αλλα ταυτα
+|L|λεγω ινα υμεις σω=
+|L|θητε <V 35> εκεινος
+|L|ην ο λυχνος ο καιομε=
+|L|νος και φαινων
+|L|υμεις δε ηθελησατε
+|L|αγαλλιασθηναι προς
+|L|ωραν εν τω φωτι αυ=
+|L|του <V 36> εγω δε εχω
+|L|την μαρτυριαν μει=
+|L|ζων του ιωαννου
+|F 180r|
+|C 1|
+|L|τα γαρ εργα α δε=
+|L|δωκε μοι ο πη̅ρ ινα
+|L|τελεσω αυτα αυ=
+|L|τα τα εργα α εγω
+|L|ποιω μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου οτι ο πη̅ρ
+|L|με απεσταλκεν <V 37> κ(αι)
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|αυτος μεμαρτυρη=
+|L|κε περι εμου ου=
+|L|τε φωνην αυτου πω=
+|L|ποτε ακηκοατε
+|L|ουτε ειδος αυτου ε=
+|L|ορακατε <V 38> και τον
+|L|Λογον αυτου ουκ εχε=
+|L|τε εν υμιν μενοντα
+|L|οτι ον απεστειλεν
+|L|εκεινος τουτο υ=
+|L|μεις ου πιστευετε
+|L|<V 39> ερευνατε τας γρα=
+|L|φας οτι υμεις δοκει=
+|L|τε εν αυταις ζωην
+|L|αιωνιον εχειν κ(αι)
+|L|εκειναι εισιν αι μαρ=
+|L|τυρουσαι περι ε=
+|L|μου <V 40> και ου θελετε
+|C 2|
+|L|ελθειν προς με ινα
+|L|ζωην εχητε <V 41> δοξαν
+|L|παρα αν̅ων ου λαμ=
+|L|βανω <V 42> αλλ εγνωκα
+|L|υμας οτι την αγαπην
+|L|του θυ̅ ουκ εχετε εν
+|L|εαυτοις <V 43> εγω ελη=
+|L|λυθα εν τω ονομα=
+|L|τι του πρ̅ς μου και
+|L|ου λαμβανετε με
+|L|εαν αλλος ελθη εν
+|L|τω ονοματι τω ιδι=
+|L|ω εκεινον ληψεσθε
+|L|<V 44> πως δυνασθε υμεις
+|L|πιστευσαι δοξαν
+|L|παρα αλληλων λαμ=
+|L|βανοντες κ(αι) την δο=
+|L|ξαν την παρα του
+|L|μονου θυ̅ ου ζητειτε
+|L|<V 45> μη δοκειτε οτι εγω
+|L|κατηγορησω υμων
+|L|προς τον πρ̅α ε=
+|L|στιν ο κατηγορων υ=
+|L|μων μωσης εις ον υ=
+|L|μεις ηλπικατε
+|L|<V 46> ει γαρ επιστευετε μω=
+|L|ση
+|F 180v|
+|C 1|
+|L|επιστευετε αν εμοι
+|L|περι γαρ εμου εκει=
+|L|νος εγραψε <V 47> ει δε
+|L|τοις εκεινου γραμ=
+|L|μασιν ου πιστευετε
+|L|πως τοις εμοις ρη=
+|L|μασι πιστευσητε
+|L|<K 6> <V 1> Μετα δε ταυτα απηλ=
+|L|θεν ο ις̅ περαν της
+|L|θαλασσης της γαλι=
+|L|λαιας της τιβερι=
+|L|αδος <V 2> ηκολουθει
+|L|δε αυτω οχλος πο=
+|L|λυς οτι εθεωρων
+|L|τα σημεια α εποιει
+|L|επι των ασθενουν=
+|L|των <V 3> ανηλθεν
+|L|Ουν εις το ορος ο ις̅
+|L|κ(αι) εκει εκαθεζετο
+|L|μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγ=
+|L|Γυς το πασχα η εορ=
+|L|τη των ιουδαιων
+|L|<V 5> Επαρας ουν τους
+|L|οφθαλμους κ(αι) θε=
+|L|ασαμενος οτι πο=
+|C 2|
+|L|λυς οχλος ερχε=
+|L|ται προς αυτον λε=
+|L|γει προς τον φιλιπ=
+|L|πον ποθεν αγο=
+|L|ρασωμεν αρτους
+|L|ινα φαγωσιν ουτοι
+|L|<V 6> τουτο δε ελεγε πει=
+|L|ραζων αυτον αυ=
+|L|τος γαρ ηδει τι εμε=
+|L|λλε ποιειν <V 7> απεκρι=
+|L|θη αυτω φιλιππος
+|L|διακοσιων δηνα=
+|L|ριων αρτοι ουκ αρ=
+|L|κουσιν αυτοις ι=
+|L|να εκαστος αυτων
+|L|βραχυ τι λαβη
+|L|<V 8> λεγει αυτω εις εκ
+|L|των μαθητων αυ=
+|L|του ανδρεας ο α=
+|L|δελφος σιμωνος
+|L|πετρου <V 9> εστιν παι=
+|L|δαριον ωδε ο εχει
+|L|πεντε αρτους κριθι=
+|L|νους και δυο οψαρι=
+|L|α αλλα ταυτα τι
+|L|εστιν εις τοσουτους
+|F 181r|
+|C 1|
+|L|<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποι=
+|L|ησατε τους αν̅ους α=
+|L|ναπεσειν ην δε
+|L|χορτος πολυς εν τω
+|L|τοπω ανεπεσαν
+|L|ουν οι ανδρες τον α=
+|L|ριθμον ωσει πεν=
+|L|τακισχιλιοι <V 11> και
+|L|λαβων τους αρτους
+|L|ο ις̅ και ευχαριστη=
+|L|σας διεδωκε τοις
+|L|μαθηταις οι δε
+|L|μαθηται τοις ανα=
+|L|κειμενοις ομοι=
+|L|ως και εκ των οψα=
+|L|ριων οσον ηθελον
+|L|<V 12> ως δε ενεπλησθησαν
+|L|λεγει τοις μαθηταις
+|L|αυτου συναγαγετε
+|L|τα περισσευσαντα
+|L|κλασματα ινα μη
+|L|τι αποληται <V 13> συνη=
+|L|γαγον ουν και εγεμι=
+|L|σαν δωδεκα κοφι=
+|L|νους κλασματων
+|L|εκ των πεντε αρτων
+|C 2|
+|L|των κριθινων α
+|L|επερισσευσε τοις
+|L|βεβρωκοσιν <V 14> οι
+|L|Ουν οι αν̅οι ιδοντες
+|L|ο εποιησε σημειον
+|L|ο ις̅ ελεγον οτι ου=
+|L|τος εστιν αληθως ο
+|L|προφητης ο ερχο=
+|L|μενος εις τον κοσμο(ν)
+|L|<V 15> Ο ουν ο ις̅ γνους οτι
+|L|μελλουσιν ερχεσθαι
+|L|οι οχλοι και αρπα=
+|L|ζειν αυτον ινα ποι=
+|L|ησωσιν αυτον βα=
+|L|σιλεα ανεχωρη=
+|L|σεν εις το ορος αυτος
+|L|μονος <V 16> ως δε οψια
+|L|Εγενετο κατεβη=
+|L|σαν οι μαθηται αυ=
+|L|του εις την θαλασσαν
+|L|<V 17> κ(αι) εμβαντες εις το
+|L|πλοιον ηρχοντο
+|L|εις το περαν της θα=
+|L|λασσης εις καπερ=
+|L|ναουμ και σκο=
+|L|τια ηδη εγεγονει
+|F 181v|
+|C 1|
+|L|και ουπω εληλυθει
+|L|προς αυτους ο ις̅ ει=
+|L|ς το πλοιον <V 18> η τε θα=
+|L|λασσα ανεμου με=
+|L|γαλου πνεοντος δι=
+|L|ηγειρετο <V 19> εληλακο=
+|L|τες ουν ως σταδιους
+|L|εικοσιπεντε η τρι=
+|L|ακοντα θεωρουσι
+|L|τον ιν̅ περιπατουν=
+|L|τα επι της θαλασσης
+|L|και εγγυς του πλοι=
+|L|ου γινομενον και ε=
+|L|φοβηθησαν <V 20> ο δε
+|L|λεγει αυτοις εγω
+|L|ειμι μη φοβεισθε
+|L|<V 21> ηθελον ουν αυτον
+|L|λαβειν εις το πλοιον
+|L|και ευθεως εγενετο
+|L|το πλοιον επι την
+|L|γην εις ην υπηγον
+|L|<V 22> Τη επαυριον ο οχλος
+|L|ο εστηκως περαν
+|L|της θαλασσης ιδων
+|L|οτι αλλο πλοιαριον
+|L|ουκ ην εκει ει μη
+|L|εν
+|C 2|
+|L|εκεινο εις ο ενεβη=
+|L|σαν οι μαθηται του
+|L|ιυ̅ και οτι ου συ=
+|L|νεισηλθε τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου ο ις̅ εις το
+|L|πλοιον αλλα μο=
+|L|νοι οι μαθηται αυ=
+|L|του απηλθον <V 23> αλ=
+|L|λα δε ηλθε πλοιαρι=
+|L|α εκ τιβεριαδος
+|L|εγγυς του τοπου ο=
+|L|που εφαγον τον αρ=
+|L|τον ευχαριστησαν=
+|L|τος του κυ̅ <V 24> οτε
+|L|ουν ειδεν ο οχλος
+|L|οτι ο ις̅ ουκ εστιν ε=
+|L|κει ουδε οι μαθη=
+|L|ται αυτου ελαβον
+|L|αυτοι τα πλοιαρια
+|L|και ηλθον εις κα=
+|L|περναουμ ζητουν=
+|L|τες τον ιν̅ <V 25> και ευρον=
+|L|τες αυτον περαν της
+|L|θαλασσης ειπον αυ=
+|L|τω ραββι ποτε
+|L|ωδε γεγονας <V 26> απε=
+|L|κριθη
+|F 182r|
+|C 1|
+|L|αυτοις ο ις̅ κ(αι) ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ζητειτε με
+|L|ουχ οτι ιδετε σημει=
+|L|α αλλ οτι εφαγετε
+|L|εκ των αρτων κ(αι) ε=
+|L|χορτασθητε
+|L|<V 27> Εργαζεσθε μη την
+|L|βρωσιν την απο=
+|L|λλυμενην αλλα
+|L|την βρωσιν την
+|L|μενουσαν εις ζω=
+|L|ην αιωνιον ην ο
+|L|υιος του αν̅ου δω=
+|L|σει υμιν τουτο γαρ
+|L|ο πη̅ρ εσφραγισεν
+|L|ο θς̅ <V 28> ειπον
+|L|ουν προς αυτον τι
+|L|ποιησωμεν ινα
+|L|εργαζωμεθα τα
+|L|εργα του θυ̅ <V 29> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ κ(αι) ειπεν
+|L|αυτοις τουτο ε=
+|L|στιν το εργον του θυ̅
+|L|ινα πιστευσητε ει=
+|L|ς ον απεστειλεν ε=
+|L|κεινος
+|C 2|
+|L|<V 30> ειπον ουν αυτω
+|L|τι ουν ποιεις συ
+|L|σημειον ινα ιδωμεν
+|L|και πιστευσωμεν σοι
+|L|τι εργαζη <V 31> οι
+|L|Πρ̅ες ημων εφαγον
+|L|το μαννα εν τη ε=
+|L|ρημω καθως εστι
+|L|γεγραμμενον αρ=
+|L|τον εκ του ου̅νου δε=
+|L|δωκεν αυτοις φα=
+|L|γειν <V 32> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν
+|L|ου μωσης δεδωκεν
+|L|υμιν τον αρτον εκ
+|L|του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ
+|L|μου διδωσιν υμιν
+|L|τον αρτον εκ του
+|L|ου̅νου τον αληθινον
+|L|<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅
+|L|εστιν ο καταβαινον
+|L|εκ του ου̅νου κ(αι) ζω=
+|L|ην διδους τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπαν ουν προς αυ=
+|L|τον κε̅ παντοτε
+|F 182v|
+|C 1|
+|L|δος ημιν τον αρτον
+|L|τουτον
+|L|<V 35> Ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο αρτος της
+|L|ζωης ο ερχομε=
+|L|Νος προς με ου μη
+|L|πεινασει και ο πι=
+|L|στευων εις εμε ου
+|L|μη διψησει πωποτε
+|L|<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι
+|L|και εωρακατε με
+|L|και ου πιστευετε
+|L|<V 37> παν ο διδωσι μοι ο
+|L|πη̅ρ προς εμε ηξει
+|L|κ(αι) τον ερχομενον
+|L|προς με ου μη εκ=
+|L|βαλω εξω <V 38> οτι κα=
+|L|Ταβεβηκα απο του
+|L|ου̅νου ουχ ινα ποιω
+|L|το θελημα το εμον
+|L|αλλα το θελημα του
+|L|πεμψαντος με
+|L|<V 39> Τουτο δε εστι το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς ινα παν ο
+|L|δεδωκε μοι μη α=
+|C 2|
+|L|πολεσω εξ αυτου αλ=
+|L|λ αναστησω αυτο εν
+|L|τη εσχατη ημερα
+|L|<V 40> Τουτο γαρ εστι το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς ινα πας ο θε=
+|L|ωρων τον υιον και
+|L|πιστευων εις αυτον
+|L|εχει ζωην αιωνιον
+|L|και αναστησω αυτον
+|L|εγω εν τη εσχατη η=
+|L|μερα <V 41> εγογγυζον
+|L|Ουν οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι ειπεν εγω
+|L|ειμι ο αρτος ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας <V 42> κ(αι)
+|L|ελεγον ουχ ουτος
+|L|εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ
+|L|ου ημεις οιδαμεν τον
+|L|πρ̅α κ(αι) την μρ̅α
+|L|πως ουν λεγει ουτος
+|L|εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βεβηκα <V 43> απεκρι=
+|L|Θη ο ις̅ κ(αι) ειπεν αυτοις
+|L|ινα τι γογγυζετε με=
+|L|τ αλληλων <V 44> ουδεις
+|L|δυναται
+|F 183r|
+|C 1|
+|L|ελθειν προς με ε=
+|L|αν μη ο πη̅ρ ο πεμ=
+|L|ψας με ελκυση αυ=
+|L|τον και εγω ανα=
+|L|στησω αυτον εν τη
+|L|εσχατη ημερα
+|L|<V 45> εστιν γεγραμμενον
+|L|εν τοις προφηταις
+|L|και εσονται παντες
+|L|διδακτοι θυ̅ πας
+|L|ουν ο ακουσας πα=
+|L|ρα του πρ̅ς και μα=
+|L|θων ερχεται προς
+|L|με <V 46> ουχ οτι τον
+|L|Πρ̅α τις εωρακεν
+|L|ει μη ο ων παρα του
+|L|θυ̅ ουτος εορακεν
+|L|τον πρ̅α <V 47> αμην
+|L|Αμην λεγω υμιν ο
+|L|πιστευων εις εμε
+|L|εχει ζωην αιωνιο(ν)
+|L|<V 48> Εγω ειμι ο αρτος
+|L|της ζωης <V 49> οι
+|L|πρ̅ες υμων εφαγον
+|L|το μαννα εν τη ε=
+|L|ρημω κ(αι) απεθανον
+|C 2|
+|L|<V 50> Ουτος εστιν ο αρτος
+|L|ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βαινων ινα τις εξ αυ=
+|L|του φαγη και μη α=
+|L|ποθανη <V 51> εγω ει=
+|L|Μι ο αρτος ο ζων ο
+|L|εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας εαν τις φαγη
+|L|εκ τουτου του αρτου
+|L|ζησεται εις τον αιωνα
+|L|και ο αρτος δε ον εγω
+|L|δωσω η σαρξ μου
+|L|εστιν ην εγω δωσω
+|L|υπερ της του κοσ=
+|L|μου ζωης <V 52> εμα=
+|L|Χοντο ουν οι ιουδαιοι
+|L|προς αλληλους λε=
+|L|γοντες πως δυνα=
+|L|ται ουτος ημιν την
+|L|σαρκα δουναι φαγειν
+|L|<V 53> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη
+|L|φαγητε την σαρκαν
+|L|του υιου του αν̅ου
+|L|κ(αι) πιετε αυτου το
+|L|αιμα
+|F 183v|
+|C 1|
+|L|ουκ εχετε ζωην εν ε=
+|L|αυτοις <V 54> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και
+|L|πινων μου το αιμα
+|L|εχει ζωην αιωνιον
+|L|και εγω αναστησω
+|L|αυτον εν τη εσχατη
+|L|ημερα <V 55> η γαρ
+|L|Σαρξ μου αληθης εστι
+|L|βρωσις κ(αι) το αιμα
+|L|μου αληθως εστιν ποσις
+|L|<V 56> Ο τρωγων μου την
+|L|σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εν εμοι
+|L|μενει καγω εν αυτω
+|L|<V 57> καθως απεσταλκε(ν)
+|L|με ο ζων πη̅ρ κα=
+|L|γω ζω δια τον πρ̅α
+|L|και ο τρωγων με
+|L|κακεινος ζησει δι ε=
+|L|με <V 58> ουτος εστιν ο
+|L|αρτος ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβας ου κα=
+|L|θως εφαγον οι πρ̅ες
+|L|υμων το μαννα κ(αι)
+|L|απεθανον ο
+|C 2|
+|L|τρωγων τουτον τον
+|L|αρτον ζησεται εις
+|L|τον αιωνα <V 59> ταυ=
+|L|τα ειπεν εν συναγω=
+|L|γη διδασκων εν κα=
+|L|περναουμ <V 60> πολ=
+|L|λοι ουν ακουσαντες
+|L|εκ των μαθητων
+|L|αυτου ειπον σκλη=
+|L|ρος εστιν ουτος ο λο=
+|L|γος τις δυναται
+|L|ακουειν αυτου <V 61> ε=
+|L|γνω ουν ο ις̅ εν εαυ=
+|L|τω οτι γογγυζου=
+|L|σι περι τουτου οι
+|L|μαθηται αυτου κ(αι)
+|L|ειπεν αυτοις του=
+|L|το υμας σκανδα=
+|L|λιζει <V 62> εαν ουν
+|L|θεωρειτε τον υιον
+|L|του αν̅ου αναβαι=
+|L|νοντα οπου ην το
+|L|προτερον <V 63> το
+|L|Πν̅α εστι το ζωοποι=
+|L|ουν η σαρξ ουκ ω=
+|L|φελει ουδεν τα
+|L|ρηματα
+|F 184r|
+|C 1|
+|L|Α εγω λελαληκα υ=
+|L|μιν πν̅α εστι κ(αι)
+|L|ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν
+|L|εξ υμων τινες οι ου
+|L|πιστευουσιν η=
+|L|Δει γαρ εξ αρχης ο ις̅
+|L|τινες εισιν οι μη πι=
+|L|στευοντες και τις
+|L|εστιν ο παραδωσων
+|L|αυτον <V 65> κ(αι) ελεγεν
+|L|Αυτοις δια τουτο
+|L|ειρηκα υμιν οτι
+|L|ουδεις δυναται ελ=
+|L|θειν προς με εαν
+|L|μη η δεδομενον
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς μου
+|L|<V 66> εκ τουτου ουν πολ=
+|L|λοι των μαθητων
+|L|αυτου απηλθον ει=
+|L|ς τα οπισω και ου=
+|L|κετι μετ αυτου πε=
+|L|ριεπατουν <V 67> ει=
+|L|πεν ουν ο ις̅ τοις δω=
+|L|δεκα μαθηταις
+|L|μη και υμεις θελετε
+|L|υπαγειν <V 68> απεκρι=
+|L|θη
+|C 2|
+|L|Αυτω σιμων πετρος
+|L|κε̅ προς τινα απε=
+|L|λευσομεθα ρημα=
+|L|τα ζωης αιωνιου
+|L|εχεις <V 69> και ημεις πε=
+|L|πιστευκαμεν κ(αι) ε=
+|L|γνωκαμεν οτι συ
+|L|ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅
+|L|του ζωντος <V 70> α=
+|L|Πεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ουκ εγω υμας τους
+|L|δωδεκα εξελεξαμην
+|L|κ(αι) εξ υμων εις διαβο=
+|L|λος εστιν <V 71> ελεγεν δε
+|L|τον ιουδαν σιμωνος
+|L|απο καρυωτου
+|L|ουτος γαρ εμελλεν
+|L|παραδιδοναι αυτον
+|L|εις ων εκ των δω=
+|L|δεκα <K 7> <V 1> κ(αι) μετα ταυτα
+|L|Περιεπατει ο ις̅ εν τη
+|L|γαλιλαια ου γαρ η=
+|L|θελεν εν τη ιουδαι=
+|L|α περιπατειν οτι
+|L|εζητουν αυτον οι
+|L|ιουδαιοι αποκτει=
+|L|ναι
+|F 184v|
+|C 1|
+|L|<V 2> ην δε εγγυς η εορτη
+|L|των ιουδαιων η σκη=
+|L|νοπηγια <V 3> ειπον
+|L|ουν προς αυτον οι α=
+|L|δελφοι αυτου με=
+|L|ταβηθι εντευθεν
+|L|και υπαγε εις την ιου=
+|L|δαιαν ινα και οι μα=
+|L|θηται σου θεωρησω=
+|L|σι τα εργα σου α ποι=
+|L|εις <V 4> ουδεις γαρ εν
+|L|κρυπτω τι ποιει κ(αι)
+|L|ζητει εν παρρησια
+|L|αυτος ει ει ταυτα
+|L|ποιεις φανερωσον σε=
+|L|αυτον τω κοσμω
+|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι
+|L|αυτου επιστευον εις
+|L|αυτον <V 6> λεγει ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ο καιρος
+|L|ο εμος ουπω παρε=
+|L|στιν ο δε καιρος ο
+|L|υμετερος παντοτε
+|L|εστιν ετοιμος <V 7> ου
+|L|δυναται ο κοσμος
+|L|μισειν υμας εμε δε
+|L|μισει
+|C 2|
+|L|οτι εγω μαρτυρω
+|L|περι αυτου οτι
+|L|τα εργα αυτου πο=
+|L|νηρα εστι <V 8> υμεις α=
+|L|ναβητε εις την εορ=
+|L|την ταυτην εγω ου=
+|L|πω αναβαινω εις
+|L|την εορτην ταυτην
+|L|ο εμος καιρος ουπω
+|L|πεπληρωται <V 9> ταυ=
+|L|τα δε ειπων αυτοις
+|L|εμεινεν εν τη γαλι=
+|L|λαια <V 10> ως δε ανεβη=
+|L|σαν οι αδελφοι αυ=
+|L|του τοτε και αυτος
+|L|ανεβη εις την εορτην
+|L|ου φανερως αλλ ως
+|L|εν κρυπτω <V 11> οι ουν
+|L|ιουδαιοι εζητουν
+|L|αυτον εν τη εορτη
+|L|και ελεγον που
+|L|εστιν εκεινος <V 12> και
+|L|γογγυσμος πολυς
+|L|περι αυτου ην εν
+|L|τοις οχλοις οι
+|L|μεν ελεγον οτι αγα=
+|L|θος εστιν
+|F 185r|
+|C 1|
+|L|αλλοι δε ελεγον ου
+|L|αλλα πλανα τον ο=
+|L|χλον <V 13> ουδεις μεν=
+|L|τοι παρρησια ελα=
+|L|λει περι αυτου δια
+|L|τον φοβον των ι=
+|L|ουδαιων <V 14> ηδει
+|L|Της εορτης μεσα=
+|L|ζουσης ανεβη ο ις̅
+|L|εις το ιερον και εδι=
+|L|δασκεν <V 15> κ(αι) εθαυμα=
+|L|ζον οι ιουδαιοι λε=
+|L|γοντες πως ουτος
+|L|γραμματα οιδε
+|L|μη μαθηκως
+|L|<V 16> απεκριθη ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|η εμη διδαχη ου=
+|L|κ εστιν εμη αλλα του
+|L|πεμψαντος με
+|L|<V 17> εαν τις θελη [app][*]το θε=
+|L|λη[\*][C]&om;[\C][\app] το θελημα αυ=
+|L|του ποιειν γνωσε=
+|L|ται περι της διδα=
+|L|χης ποτερον
+|L|εκ του θυ̅ εστιν η ε=
+|C 2|
+|L|γω απ εμαυτου λα=
+|L|λω <V 18> ο αφ εαυτου λα=
+|L|λων την δοξαν την
+|L|ιδιαν ζητει ο δε
+|L|ζητων την δοξαν
+|L|του πεμψαντος αυ=
+|L|τον ουτος αληθης
+|L|εστι και αδικια εν
+|L|αυτω ουκ εστιν <V 19> ου
+|L|μωσης δεδωκεν υ=
+|L|μιν τον νομον κ(αι)
+|L|ουδεις εξ υμων ποιει
+|L|τον νομον τι με
+|L|ζητειτε αποκτειναι
+|L|<V 20> απεκριθη ο οχλος
+|L|και ειπεν δαιμο=
+|L|νιον εχεις τις σε ζη=
+|L|τει αποκτειναι <V 21> α=
+|L|πεκριθη ις̅ κ(αι) ειπεν
+|L|αυτοις εν εργον
+|L|εποιησα κ(αι) παντες
+|L|θαυμαζετε <V 22> δια
+|L|τουτο μωυσης δεδω=
+|L|κεν υμιν την πε=
+|L|ριτομην ουχ οτι
+|L|εκ του μωσεως ε=
+|L|στιν
+|F 185v|
+|C 1|
+|L|αλλ εκ των πρ̅ων
+|L|κ(αι) εν σαββατω περι=
+|L|τεμνετε αν̅ον <V 23> ει
+|L|περιτομην λαμβα=
+|L|νει αν̅ος εν σαββα=
+|L|τω ινα μη λυθη ο νο=
+|L|μος μωυσεως εμοι
+|L|χολατε οτι ολον
+|L|αν̅ον υγιη εποιησα
+|L|εν σαββατω <V 24> μη
+|L|κρινετε κατ οψιν α=
+|L|λλα την δικαιαν κρι=
+|L|σιν κρινατε <V 25> ελε=
+|L|γον ουν τινες εκ των
+|L|ιεροσολυμιτων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζη=
+|L|τουσιν αποκτειναι
+|L|<V 26> ιδε παρρησια λαλει
+|L|κ(αι) ουδεν αυτω λεγου=
+|L|σιν μηποτε αλη=
+|L|θως εγνωσαν οι αρ=
+|L|χοντες οτι ουτος
+|L|εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα του=
+|L|τον οιδαμεν ποθεν
+|L|εστιν ο δε χς̅ οταν
+|L|ερχεται ουδεις γινω=
+|L|σκει
+|C 2|
+|L|ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν εν τω ιερω
+|L|διδασκων κ(αι) λεγων
+|L|Καμε οιδατε και οι=
+|L|δατε ποθεν ειμι κ(αι)
+|L|απ εμαυτου ουκ ε=
+|L|ληλυθα αλλα εστιν α=
+|L|ληθινος ο πεμψας
+|L|με ον υμεις ουκ οιδα=
+|L|τε <V 29> εγω οιδα αυ=
+|L|τον οτι παρ αυτου
+|L|ειμι κακεινος με
+|L|απεστειλεν <V 30> εζη=
+|L|Τουν ουν αυτον πι=
+|L|ασαι κ(αι) εξηλθεν εκ
+|L|της χειρος αυτων
+|L|και ουδεις επεβαλεν
+|L|επ αυτον την χειρα
+|L|οτι ουπω εληλυθει
+|L|η ωρα αυτου
+|L|<V 31> Εκ του οχλου πολ=
+|L|λοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον και ελεγον
+|L|ο χς̅ οταν ελθη μη=
+|L|τι πλειονα σημεια
+|L|ποιησει ων ουτος
+|L|ποιει
+|F 186r|
+|C 1|
+|L|<V 32> κ(αι) ηκουσαν οι φαρι=
+|L|σαιοι του οχλου γο=
+|L|γγυζοντος περι αυ=
+|L|του ταυτα κ(αι) α=
+|L|πεστειλαν οι αρχιε=
+|L|ρεις και οι φαρισαι=
+|L|οι υπηρετας ινα
+|L|πιασωσιν αυτον
+|L|<V 33> Ειπεν ουν ο ις̅ ετι
+|L|χρονον μικρον με=
+|L|θ υμων ειμι και υ=
+|L|παγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 34> ζητη=
+|L|σετε με και ουχ
+|L|[app][*]ευρησεται[\*][C]ευρησετε[\C][\app] και οπου
+|L|Ειμι εγω υμεις ου
+|L|δυνασθε ελθειν
+|L|<V 35> ειπον ουν οι ιουδαι=
+|L|οι προς [app][*]αυτον[\*][C]εαυτους[\C][\app]
+|L|που ουτος μελλει
+|L|πορευεσθαι οτι η=
+|L|μεις ουχ ευρησομεν
+|L|αυτον μη εις την
+|L|διασποραν των ελ=
+|L|ληνων μελλει πο=
+|L|ρευεσθαι κ(αι) διδασκει(ν)
+|C 2|
+|L|τους ελληνας <V 36> τις
+|L|εστιν ο λογος ουτος ον
+|L|ειπεν ζητειτε με
+|L|και ουχ ευρησετε
+|L|και οπου ειμι εγω
+|L|ου δυνασθε ελθειν
+|L|<V 37> Εν δε τη εσχατη ημε=
+|L|ρα τη μεγαλη της
+|L|εορτης ιστηκει ο ις̅
+|L|κ(αι) εκραζε λεγων
+|L|εαν τις διψα ερχεσ=
+|L|θω προς με κ(αι) πινε=
+|L|τω <V 38> ο πιστευων εις
+|L|εμε καθως ειπεν
+|L|η γραφη ποταμοι
+|L|εκ της κοιλιας αυ=
+|L|του ρευσουσιν υδα=
+|L|τος ζωντος <V 39> του=
+|L|το δε ειπεν περι του
+|L|πν̅ς ου ημελλον λαμ=
+|L|βανειν οι πιστευοντες
+|L|εις αυτον ουπω
+|L|γαρ ην πν̅α αγιον
+|L|οτι ις̅ ουδεπω εδο=
+|L|ξασθη <V 40> πολλοι ουν
+|L|Εκ του οχλου ακου=
+|L|σαντες
+|F 186v|
+|C 1|
+|L|τον λογον αυτου ελε=
+|L|γον ουτος εστιν αλη=
+|L|θως ο προφητης
+|L|<V 41> Αλλοι δε ελεγον ου=
+|L|τος εστιν ο χς̅ αλλοι
+|L|ελεγον μη γαρ εκ
+|L|της γαλιλαιας ο χς̅
+|L|ερχεται <V 42> ουχι η
+|L|γραφη ειπεν οτι
+|L|εκ σπερματος δα̅δ
+|L|και απο βηθλεεμ
+|L|της κωμης οπου ην
+|L|δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> Σχισμα ουν εν τω ο=
+|L|χλω εγενετο δι αυτο(ν)
+|L|<V 44> Τινες δε ηθελον εξ αυ=
+|L|των πιασαι αυτον
+|L|αλλ ουδεις επεβαλεν
+|L|επ αυτον τας χειρας
+|L|<V 45> Ηλθον ουν οι υπηρε=
+|L|ται προς τους αρχι=
+|L|ερεις και φαρισαι=
+|L|ους και ειπον αυτοις
+|L|εκεινοι διατι ου=
+|L|κ ηγαγετε αυτον <V 46> α=
+|L|πεκριθησαν οι υ=
+|C 2|
+|L|πηρεται ουδε=
+|L|ποτε ουτως ελαλη=
+|L|σεν αν̅ος ως ουτος
+|L|ο αν̅ος <V 47> απεκρι=
+|L|θησαν ουν οι φαρι=
+|L|σαιοι μη και υ=
+|L|μεις πεπλανησθε
+|L|<V 48> μη τις των αρχον=
+|L|των επιστευσεν εις
+|L|αυτον η εκ των φα=
+|L|ρισαιων <V 49> αλλ ο ο=
+|L|χλος ουτος ο μη γι=
+|L|νωσκων τον νο=
+|L|μον επικαταρα=
+|L|τοι εισιν <V 50> λεγει
+|L|νικοδημος προς
+|L|αυτους ο ελθων νυ=
+|L|κτος προς αυτον
+|L|το προτερον εις ων
+|L|εξ αυτων <V 51> μη ο νο=
+|L|μος ημων κρινει
+|L|τον αν̅ον εαν μη
+|L|ακουση παρ αυτου
+|L|πρωτον κ(αι) γνω τι
+|L|ποιει <V 52> απεκρι=
+|L|θησαν κ(αι) ειπον αυ=
+|L|τω
+|F 187r|
+|C 1|
+|L|μη και συ εκ της γα=
+|L|λιλαιας ει συ ερευ=
+|L|νησον και ιδε οτι
+|L|προφητης εκ της
+|L|γαλιλαιας ουκ εγη=
+|L|γερται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> πα=
+|L|λιν ουν αυτοις ελα=
+|L|λησεν ο ις̅ λεγων
+|L|Εγω ειμι το φως του
+|L|κοσμου ο ακολου=
+|L|θων εμοι ου μη
+|L|περιπατησει εν
+|L|τη σκοτια αλλ ε=
+|L|ξει το φως της ζωης
+|L|<V 13> ειπον ουν αυτω οι
+|L|φαρισαιοι συ πε=
+|L|ρι σεαυτου μαρτυ=
+|L|ρεις η μαρτυρι=
+|L|α σου ουκ εστιν α=
+|L|ληθης <V 14> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ κ(αι) ειπεν αυ=
+|L|τοις καν εγω μαρ=
+|L|τυρω περι εμαυ=
+|L|του αληθης εστιν
+|L|η μαρτυρια μου
+|L|οτι οιδα ποθεν ηλ=
+|L|θον
+|C 2|
+|L|και που υπαγω υ=
+|L|μεις δε ουκ οιδατε
+|L|ποθεν ερχομαι κ(αι)
+|L|που υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα
+|L|κρινετε εγω ου κρι=
+|L|νω ουδενα <V 16> και
+|L|εαν δε κρινω εγω η
+|L|κρισις η εμη αλη=
+|L|θης εστιν οτι μονος
+|L|ουκ ειμι αλλ εγω κ(αι)
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> κ(αι)
+|L|εν τω νομω δε τω
+|L|υμετερω γεγραπται
+|L|οτι δυο αν̅ων η μαρ=
+|L|τυρια αληθης εστιν
+|L|<V 18> εγω ειμι ο μαρτυ=
+|L|ρων περι εμαυτου
+|L|και μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ <V 19> ελεγον
+|L|ουν αυτω που ε=
+|L|στιν ο πη̅ρ σου α=
+|L|Πεκριθη ο ις̅ ουτε
+|L|εμε οιδατε ουτε
+|L|τον πρ̅α μου ει
+|L|εμε
+|F 187v|
+|C 1|
+|L|ηδειτε και τον πρ̅α
+|L|μου ηδειτε αν
+|L|<V 20> Ταυτα τα ρηματα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ εν τω
+|L|γαζοφυλακιω δι=
+|L|δασκων εν τω ιε=
+|L|ρω και ουδεις επι=
+|L|ασεν αυτον οτι ου=
+|L|πω εληλυθει η ωρα
+|L|αυτου <V 21> ει=
+|L|Πεν ουν παλιν αυτοις
+|L|ο ις̅ εγω υπαγω κ(αι)
+|L|ζητησετε με κ(αι) εν
+|L|τη αμαρτια υμων
+|L|αποθανεισθε κ(αι)
+|L|οπου εγω υπαγω υ=
+|L|μεις ου δυνασθε ελ=
+|L|θειν <V 22> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι μητι α=
+|L|ποκτενει εαυτον
+|L|οτι λεγει οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνα=
+|L|σθε ελθειν <V 23> κ(αι) ελε=
+|L|γεν αυτοις υμεις εκ
+|L|των κατω εσται εγω
+|L|εκ των ανω ειμι
+|C 2|
+|L|υμεις εκ του κοσμου
+|L|τουτου εστε εγω ου=
+|L|κ ειμι εκ τουτου του
+|L|κοσμου <V 24> ειπον ουν
+|L|υμιν οτι αποθανει=
+|L|σθε εν ταις αμαρτι=
+|L|αις υμων εαν γαρ
+|L|μη πιστευσητε μοι
+|L|οτι εγω ειμι απο=
+|L|θανεισθε εν ταις α=
+|L|μαρτιαις υμων <V 25> ε=
+|L|λεγον ουν αυτω συ
+|L|τις ει κ(αι) ειπεν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ την αρ=
+|L|χην ο τι και λαλω υ=
+|L|μιν <V 26> πολλα εχω
+|L|περι υμων λαλειν κ(αι)
+|L|κρινειν αλλ ο πεμ=
+|L|ψας με αληθης εστιν
+|L|καγω α ηκουσα πα=
+|L|ρ αυτου ταυτα λα=
+|L|λω εις τον κοσμον
+|L|<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον
+|L|πρ̅α αυτοις ελεγεν
+|L|<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο
+|L|ις̅ οταν υψωσητε
+|L|τον υιον του αν̅ου
+|F 188r|
+|C 1|
+|L|τοτε γνωσεσθε οτι
+|L|εγω ειμι και απ εμαυ=
+|L|του ποιω ουδεν α=
+|L|λλα καθως εδιδαξε
+|L|με ο πη̅ρ ταυτα λα=
+|L|λω <V 29> κ(αι) ο πεμψας με
+|L|μετ εμου εστιν κ(αι) ου=
+|L|κ αφηκεν με μονον
+|L|οτι εγω τα αρεστα
+|L|αυτω ποιω παντο=
+|L|τε <V 30> ταυτα αυτου
+|L|λαλουντος πολλοι
+|L|επιστευσαν εις αυτον
+|L|<V 31> Ελεγεν ουν ο ις̅
+|L|προς τους πεπιστευ=
+|L|κοτας αυτω ιουδαι=
+|L|ους εαν υμεις μει=
+|L|νητε εν τω λογω τω
+|L|εμω αληθως μα=
+|L|θηται μου εστε <V 32> κ(αι)
+|L|γνωσεσθε την αλη=
+|L|θειαν και η αληθεια
+|L|ελευθερωσει υμας
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω
+|L|οι ιουδαιοι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εσμεν
+|C 2|
+|L|και ουδενι δεδουλευ=
+|L|καμεν πωποτε
+|L|πως συ λεγεις οτι ε=
+|L|λευθεροι γενησεσθε
+|L|<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν οτι πας ο ποι=
+|L|ων την αμαρτιαν
+|L|δουλος εστι της αμαρ=
+|L|τιας <V 35> ο δε δουλος ου
+|L|μενει εν τη οικια
+|L|εις τον αιωνα ο
+|L|υιος μενει εις τον αι=
+|L|ωνα <V 36> εαν ο υιος υ=
+|L|μας ελευθερωση
+|L|οντως ελευθεροι
+|L|εσεσθε <V 37> οιδα οτι
+|L|σπερμα αβρααμ
+|L|εστε αλλα ζητειτε με
+|L|αποκτειναι οτι ο
+|L|λογος ο εμος ου χω=
+|L|ρει εν υμιν <V 38> εγω
+|L|δε α εορακα παρα
+|L|τω πρ̅ι μου λαλω
+|L|και υμεις ουν α η=
+|L|κουσατε παρα του
+|L|πρ̅ς υμων
+|F 188v|
+|C 1|
+|L|ποιειτε <V 39> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω και ειπο(ν)
+|L|ο πη̅ρ [app][*]υμων[\*][C]ημων[\C][\app] αβρα=
+|L|αμ εστι λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ ει τεκνα του
+|L|αβρααμ ητε τα ερ=
+|L|γα του αβρααμ εποι=
+|L|ειτε <V 40> νυν δε ζητει=
+|L|τε με αποκτειναι
+|L|αν̅ον ος την αληθει=
+|L|αν λελαληκα υμιν
+|L|ην ηκουσα παρα
+|L|του πρ̅ς μου του=
+|L|το αβρααμ ουκ εποι=
+|L|ησεν <V 41> υμεις ποιει=
+|L|τε τα εργα του πρ̅ς
+|L|υμων ειπον ουν
+|L|αυτω ημεις εκ πορ=
+|L|νειας ου γεγενημε=
+|L|θα ενα πρ̅α εχο=
+|L|μεν τον θν̅ <V 42> ει=
+|L|Πεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην
+|L|ηγαπατε αν εμε
+|L|εγω γαρ εκ του θυ̅ ε=
+|L|ξηλθον και ηκω
+|C 2|
+|L|ουδε γαρ απ εμαυτου
+|L|εληλυθα αλλ εκει=
+|L|νος με απεστειλεν
+|L|<V 43> δια τι την λαλιαν
+|L|την εμην ου γινω=
+|L|σκετε οτι ου δυνα=
+|L|σθε ακουειν τον ε=
+|L|μον λογον <V 44> υμεις
+|L|εκ του πρ̅ς του δι=
+|L|αβολου εστε κ(αι) τας
+|L|επιθυμιας του
+|L|πρ̅ς υμων θελετε
+|L|ποιειν εκεινος
+|L|ανθρωποκτονος
+|L|ην απ αρχης και
+|L|εν τη αληθεια ου=
+|L|κ εστηκεν οτι ου=
+|L|κ εστιν αληθεια εν
+|L|αυτω οταν λα=
+|L|λη το ψευδος εκ
+|L|των ιδιων λαλει
+|L|οτι ψευστης εστιν κ(αι)
+|L|ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω
+|L|δε οτι την αληθει=
+|L|αν λεγω υμιν ου πι=
+|L|στευετε μοι <V 46> τις
+|L|εξ υμων
+|F 189r|
+|C 1|
+|L|ελεγχει με περι αμαρ=
+|L|τιας ει αληθειαν λε=
+|L|γω διατι υμεις ου μη
+|L|πιστευετε μοι <V 47> ο ων
+|L|εκ του θυ̅ τα ρημα=
+|L|τα του θυ̅ ακουει δι=
+|L|α τουτο υμεις ουκ α=
+|L|κουετε οτι εκ του θυ̅
+|L|ουκ εστε <V 48> απεκριθη=
+|L|σαν οι ιουδαιοι και ει=
+|L|πον αυτω ου καλως
+|L|λεγομεν ημεις οτι
+|L|σαμαρειτης ει κ(αι) δαι=
+|L|μονιον εχεις <V 49> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|εγω δαιμονιον ου=
+|L|κ εχω αλλα τιμω τον
+|L|πρ̅α μου κ(αι) υμεις α=
+|L|τιμαζετε με <V 50> ε=
+|L|γω δε ου ζητω την
+|L|δοξαν μου εστιν
+|L|ο ζητων κ(αι) κρινων
+|L|<V 51> Αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν εαν τις τον λο=
+|L|γον τον εμον τηρη=
+|L|ση θανατον ου μη
+|C 2|
+|L|θεωρηση εις τον αι=
+|L|ωνα <V 52> ειπον
+|L|Ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι
+|L|δαιμονιον εχεις
+|L|αβρααμ απεθανεν
+|L|κ(αι) οι προφηται και
+|L|συ λεγεις εαν τις τον
+|L|λογον μου τηρηση
+|L|ου μη γευσητε θανα=
+|L|του εις τον αιωνα
+|L|<V 53> μη συ μειζων ει του
+|L|πρ̅ς ημων αβρα=
+|L|αμ οστις απεθανεν
+|L|και οι προφηται
+|L|κ(αι) απεθανον τινα
+|L|σεαυτον ποιεις
+|L|<V 54> απεκριθη ο ις̅ ε=
+|L|αν εγω δοξασω εμαυ=
+|L|τον η δοξα μου ουδεν
+|L|εστιν εστιν ο πη̅ρ
+|L|μου ο δοξαζων με
+|L|ον υμεις λεγετε οτι
+|L|θς̅ ημων εστιν <V 55> και ου=
+|L|κ εγωκατε αυτον
+|L|εγω δε οιδα αυτον
+|F 189v|
+|C 1|
+|L|και εαν ειπω οτι
+|L|ουκ οιδα αυτον ε=
+|L|σομαι υμων ομοιος
+|L|ψευστης αλλ οιδα
+|L|αυτον και τον λογον
+|L|αυτου τηρω <V 56> αβρα=
+|L|αμ ο πη̅ρ υμων ηγα=
+|L|λλιασατο ινα ιδη
+|L|την ημεραν την
+|L|εμην και ιδεν και
+|L|εχαρη <V 57> ειπον ουν
+|L|οι ιουδαιοι προς αυ=
+|L|τον πεντηκοντα
+|L|ετη ουπω εχεις και α=
+|L|βρααμ εωρακας
+|L|<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο
+|L|ις̅ αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν πριν αβρα=
+|L|αμ γενεσθαι εγω ειμι
+|L|<V 59> ηραν ουν λιθους ινα
+|L|βαλωσιν επ αυτον
+|L|ις̅ δε εκρυβη και ε=
+|L|ξηλθεν εκ του ιε=
+|L|ρου διελθων δια
+|L|μεσου αυτων κ(αι) πα=
+|L|ρηγεν ουτως
+|C 2|
+|L|<K 9> <V 1> Και παραγων ο ις̅ ιδεν
+|L|αν̅ον τυφλον εκ γεν=
+|L|νητης <V 2> και ηρωτη=
+|L|σαν αυτον οι μαθη=
+|L|ται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι τις ημαρτεν
+|L|ουτος η οι γονεις αυ=
+|L|του ινα τυφλος γεν=
+|L|νηθη <V 3> απεκριθη
+|L|ις̅ ουτε ουτος η=
+|L|μαρτεν ουτε οι γο=
+|L|νεις αυτου αλλ ινα
+|L|φανερωθη τα εργα
+|L|του θυ̅ εν αυτω <V 4> ε=
+|L|με δει εργαζεσθαι
+|L|τα εργα του πεμ=
+|L|ψαντος με εως ημε=
+|L|ρα εστιν ερχεται
+|L|νυξ οτε ουδεις δυνα=
+|L|ται εργαζεσθαι
+|L|<V 5> οταν εν τω κοσμω
+|L|ω φως ειμι του
+|L|κοσμου <V 6> ταυτα
+|L|ειπων επτυσεν χα=
+|L|μαι κ(αι) εποιησε πη=
+|L|λον εκ του πτυσμα=
+|L|τος
+|F 190r|
+|C 1|
+|L|και επεχρισεν τον
+|L|πηλον επι τους ο=
+|L|φθαλμους του τυ=
+|L|φλου <V 7> και ειπεν αυ=
+|L|τω υπαγε νιψαι
+|L|εις την κολυμβηθρα(ν)
+|L|του σιλωαμ ο ερ=
+|L|μηνευεται απε=
+|L|σταλμενος απηλ=
+|L|θεν ουν και ενιψα=
+|L|το και ηλθεν βλε=
+|L|πων <V 8> οι ουν γειτο=
+|L|νες και οι θεωρουν=
+|L|τες αυτον το προτε=
+|L|ρον οτι τυφλος ην
+|L|ελεγον ουχ ουτος
+|L|εστιν ο καθημενος
+|L|και προσαιτων
+|L|<V 9> αλλοι ελεγον οτι ου=
+|L|τος εστιν αλλοι δε
+|L|οτι ομοιος αυτω ε=
+|L|στιν εκεινος δε ε=
+|L|λεγεν οτι εγω ειμι
+|L|<V 10> ελεγον ουν αυτω
+|L|πως ανεωχθησαν
+|L|σου οι οφθαλμοι
+|C 2|
+|L|<V 11> απεκριθη εκεινος
+|L|κ(αι) ειπεν αν̅ος λε=
+|L|γομενος ις̅ πηλον
+|L|εποιησεν και επεχρι=
+|L|σεν μου τους οφθαλ=
+|L|μους και ειπεν μοι
+|L|υπαγε νιψαι εις την
+|L|κολυμβηθραν του
+|L|σιλωαμ απελθων
+|L|δε κ(αι) νιψαμενος ανε=
+|L|βλεψα <V 12> ειπον ουν
+|L|αυτω που εστιν ε=
+|L|κεινος λεγει αυτοις
+|L|ουκ οιδα <V 13> αγουσιν
+|L|αυτον προς τους φα=
+|L|ρισαιους τον ποτε
+|L|τυφλον <V 14> ην δε σα=
+|L|ββατον οτε τον πη=
+|L|λον εποιησεν ο ις̅ κ(αι)
+|L|ανεωξεν αυτου τους
+|L|οφθαλμους <V 15> πα=
+|L|λιν ουν ηρωτων αυ=
+|L|τον και οι φαρισαιοι
+|L|πως ανεβλεψεν ο
+|L|δε ειπεν κ(αι) αυτοις
+|L|πηλον επεθηκε μου
+|F 190v|
+|C 1|
+|L|επι τους οφθαλ=
+|L|μους και ενιψαμην
+|L|κ(αι) βλεπω <V 16> ελεγον
+|L|ουν εκ των φαρισαι=
+|L|ων τινες ουτος ο
+|L|αν̅ος ουκ εστι παρα
+|L|θυ̅ οτι το σαββα=
+|L|τον ου τηρει αλλοι
+|L|δε ελεγον πως δυ=
+|L|ναται αν̅ος αμαρτω=
+|L|λος τοιαυτα σημει=
+|L|α ποιειν κ(αι) σχισ=
+|L|μα ην εν αυτοις
+|L|<V 17> λεγουσιν ουν τω τυ=
+|L|φλω παλιν συ τι λε=
+|L|γεις περι αυτου οτι
+|L|ηνεωξε σου τους ο=
+|L|φθαλμους ο δε ει=
+|L|πεν οτι προφητης
+|L|εστιν <V 18> ουκ επιστευ=
+|L|σαν ουν οι ιουδαι=
+|L|οι περι αυτου οτι
+|L|τυφλος ην και ανε=
+|L|βλεψεν εως οτου
+|L|εφωνησαν τους γο=
+|L|νεις αυτου του α=
+|C 2|
+|L|ναβλεψαντος <V 19> και η=
+|L|ρωτησαν αυτους λε=
+|L|γοντες ουτος εστιν
+|L|ο υιος υμων ον υμεις
+|L|λεγετε οτι τυφλος
+|L|εγεννηθη πως
+|L|ουν αρτι βλεπει <V 20> α=
+|L|πεκριθησαν οι γο=
+|L|νεις αυτου και ειπον
+|L|οιδαμεν οτι ουτος
+|L|εστιν ο υιος ημων
+|L|και οτι τυφλος ε=
+|L|γεννηθη <V 21> πως δε
+|L|νυν βλεπει ουκ οιδα=
+|L|μεν η τις ηνοιξεν
+|L|αυτου τους οφθαλ=
+|L|μους ημεις ουκ οιδα=
+|L|μεν αυτος ηλικι=
+|L|αν εχει αυτον ερω=
+|L|τησατε αυτος πε=
+|L|ρι εαυτου λαλησει
+|L|<V 22> ταυτα ειπον οι γο=
+|L|νεις αυτου οτι εφο=
+|L|βουντο τους ιουδαι=
+|L|ους ηδη γαρ συνε=
+|L|τιθειντο οι ιουδαι=
+|L|οι
+|F 191r|
+|C 1|
+|L|[app][*]οι ιουδαιοι[\*][C]&om;[\C][\app] ινα ε=
+|L|αν τις ομολογηση
+|L|αυτον χν̅ αποσυναγω=
+|L|γος γενηται <V 23> δια
+|L|τουτο ειπον οι γονεις
+|L|αυτου οτι ηλικιαν
+|L|εχει αυτον ερωτη=
+|L|σατε <V 24> εφωνησαν
+|L|Ουν εκ δευτερου τον
+|L|αν̅ον ος ην τυφλος
+|L|και ειπον αυτω
+|L|δος δοξαν τω θω̅
+|L|ημεις οιδαμεν οτι
+|L|ο αν̅ος ουτος αμαρ=
+|L|τωλος εστιν <V 25> α=
+|L|πεκριθη ουν εκει=
+|L|νος κ(αι) ειπεν ει α=
+|L|μαρτωλος εστιν ου=
+|L|κ οιδα εν οιδα
+|L|οτι τυφλος ων αρ=
+|L|τι βλεπω <V 26> ειπον
+|L|ουν αυτω παλιν
+|L|τι εποιησεν σοι πως
+|L|ηνεωξε σου τους
+|L|οφθαλμους <V 27> α=
+|L|πεκριθη αυτοις
+|C 2|
+|L|ειπον υμιν ηδη κ(αι)
+|L|ουκ επιστευσατε τι
+|L|παλιν θελετε ακου=
+|L|ειν μη και υμεις θε=
+|L|λετε αυτου μαθηται
+|L|γενεσθαι <V 28> ελοιδο=
+|L|ρησαν ουν αυτον κ(αι)
+|L|ειπον συ ει μαθη=
+|L|της εκεινου ημεις
+|L|δε του μωσεως εσμεν
+|L|μαθηται <V 29> ημεις οι=
+|L|δαμεν οτι μωσει λε=
+|L|λαληκεν ο θς̅ του=
+|L|τον δε ουκ οιδαμεν
+|L|ποθεν εστιν <V 30> απε=
+|L|κριθη ο αν̅ος κ(αι) ει=
+|L|πεν αυτοις εν
+|L|γαρ τουτω θαυμα=
+|L|στον εστιν οτι υμεις
+|L|ουκ οιδατε ποθεν
+|L|εστιν και ανεωξε μου
+|L|τους οφθαλμους
+|L|<V 31> οιδαμεν δε οτι α=
+|L|μαρτωλων ο θς̅ ου=
+|L|κ ακουει αλλ εαν τις
+|L|θεοσεβης η
+|F 191v|
+|C 1|
+|L|και το θελημα αυτου
+|L|ποιει τουτου ακουει
+|L|<V 32> εκ του αιωνος ουκ η=
+|L|κουσθη οτι ηνοιξεν
+|L|τις οφθαλμους τυ=
+|L|φλου γεγεννημενου
+|L|<V 33> ει μη ην ουτος παρα
+|L|θυ̅ ουκ ηδυνατο ποι=
+|L|ειν ουδεν <V 34> απεκρι=
+|L|θησαν και ειπον αυτω
+|L|εν αμαρτιαις συ εγεν=
+|L|νηθης ολος και συ
+|L|διδασκεις ημας
+|L|κ(αι) εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν δε ο ις̅ οτι ε=
+|L|ξεβαλον εαυτον εξω
+|L|και ευρων αυτον ει=
+|L|πεν αυτω συ πιστευεις
+|L|εις τον υιον του θυ̅ <V 36> α=
+|L|πεκριθη εκεινος κ(αι)
+|L|ειπεν κ(αι) τις εστι
+|L|κε̅ ινα πιστευσω εις
+|L|αυτον <V 37> ειπε δε αυ=
+|L|τω ο ις̅ και εωρα=
+|L|κας αυτον και ο λα=
+|L|λων μετα σου εκει=
+|C 2|
+|L|νος εστιν <V 38> ο δε εφη
+|L|πιστευω κε̅ κ(αι) προ=
+|L|σεκυνησεν αυτω
+|L|<V 39> Και ειπεν ο κς̅ εις
+|L|κριμα εγω εις τον
+|L|κοσμον τουτον ηλ=
+|L|θον ινα οι μη βλε=
+|L|ποντες βλεπωσι κ(αι)
+|L|οι βλεποντες τυφλοι
+|L|γενησονται <V 40> κ(αι) η=
+|L|κουσαν εκ των φα=
+|L|ρισαιων ταυτα οι ον=
+|L|τες μετ αυτου και ει=
+|L|πον αυτω μη κ(αι) η=
+|L|μεις τυφλοι εσμεν
+|L|<V 41> κ(αι) ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|ει τυφλοι ητε ουκ ει=
+|L|χετε αμαρτιαν
+|L|νυν δε λεγετε οτι
+|L|βλεπομεν η ουν η
+|L|αμαρτια υμων μενει
+|L|<K 10> <V 1> Αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο μη εισερχο=
+|L|μενος δια της θυ=
+|L|ρας εις την αυλην
+|L|των προβατων
+|F 192r|
+|C 1|
+|L|αλλα αναβαινων α=
+|L|λλαχοχεν εκεινος
+|L|κλεπτης εστι και λη=
+|L|στης <V 2> ο δε εισερχο=
+|L|μενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των
+|L|προβατων <V 3> τουτω
+|L|ο θυρωρος ανοιγει
+|L|κ(αι) τα προβατα της
+|L|φωνης αυτου ακου=
+|L|ει και τα ιδια προ=
+|L|βατα καλει κατ ονο=
+|L|μα κ(αι) εξαγει αυτα <V 4> κ(αι)
+|L|οταν τα ιδια προ=
+|L|βατα εκβαλη εμ=
+|L|προσθεν αυτων πο=
+|L|ρευεται και τα προ=
+|L|βατα αυτω ακολου=
+|L|θει οτι οιδασι την
+|L|φωνην αυτου <V 5> αλ=
+|L|λοτριω δε ου μη α=
+|L|κολουθησωσιν α=
+|L|λλα φευξονται απ αυ=
+|L|του οτι ουκ οιδα=
+|L|σι των αλλοτριων
+|L|την φωνην
+|C 2|
+|L|<V 6> ταυτην την παροι=
+|L|μιαν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ εκεινον δε ουκ ε=
+|L|γινωσκον τινα ην
+|L|α ελαλει αυτοις <V 7> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|παλιν αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν οτι
+|L|εγω ειμι η θυρα των
+|L|προβατων <V 8> παντες
+|L|οσοι ηλθον προ εμου
+|L|κλεπται εισι και λη=
+|L|σται αλλ ουκ ηκουσαν
+|L|αυτων τα προβατα
+|L|<V 9> Εγω ειμι η θυρα δι
+|L|εμου εαν τις εισελ=
+|L|θη σωθησεται κ(αι) ει=
+|L|σελευσεται και εξε=
+|L|λευσεται κ(αι) νομην
+|L|ευρησει <V 10> ο κλε=
+|L|πτης ουκ ερχεται ει
+|L|μη ινα κλεψη και
+|L|θηση και απολεση
+|L|εγω ηλθον ινα ζω=
+|L|ην εχωσι και περι=
+|L|σσον εχωσιν <V 11> εγω
+|F 192v|
+|C 1|
+|L|ειμι ο ποιμην ο κα=
+|L|λος ο ποιμην ο κα=
+|L|λος την ψυχην αυ=
+|L|του τιθησιν υπερ
+|L|των προβατων
+|L|<V 12> ο δε μισθωτος κ(αι) ου=
+|L|κ ων ποιμην ου
+|L|ουκ εστι τα προβα=
+|L|τα ιδια θεωρει
+|L|τον λυκον ερχομε=
+|L|νον και αφιησι τα
+|L|προβατα και φευ=
+|L|γει κ(αι) ο λυκος αρπα=
+|L|ζει αυτα κ(αι) σκορπι=
+|L|ζει τα προβατα
+|L|<V 13> ο δε μισθωτος φευγει
+|L|οτι μισθωτος εστι
+|L|και ου μελει αυτω πε=
+|L|ρι των προβατων
+|L|<V 14> εγω ειμι ο ποιμην
+|L|ο καλος κ(αι) γινωσκω
+|L|τα εμα κ(αι) γινωσκο=
+|L|μαι υπο των εμων
+|L|<V 15> Καθως γινωσκει με
+|L|ο πη̅ρ καγω γινωσ=
+|L|κω τον πρ̅α
+|C 2|
+|L|Και την ψυχην μου
+|L|τιθημι υπερ των
+|L|προβατων <V 16> και
+|L|Αλλα προβατα εχω
+|L|α ουκ εστιν εκ της
+|L|αυλης ταυτης κα=
+|L|κεινα δει με αγαγειν κ(αι)
+|L|της φωνης μου α=
+|L|κουσωσι κ(αι) γενησε=
+|L|ται μια ποιμνη
+|L|εις ποιμην
+|L|<V 17> Δια τουτο ο πη̅ρ με
+|L|αγαπα οτι εγω τι=
+|L|θημι την ψυχην
+|L|μου ινα παλιν λα=
+|L|βω αυτην <V 18> ουδεις
+|L|αιρει αυτην απ εμου
+|L|αλλ εγω τιθημι αυ=
+|L|την απ εμαυτου
+|L|εξουσιαν εχω θειναι
+|L|αυτην κ(αι) εξουσιαν
+|L|εχω παλιν λαβειν
+|L|αυτην ταυτην την
+|L|εντολην ελαβον
+|L|παρα του πρ̅ς μου
+|F 193r|
+|C 1|
+|L|<V 19> σχισμα ουν παλιν
+|L|εγενετο εν τοις ιου=
+|L|δαιοις δια τους λο=
+|L|γους τουτους <V 20> ε=
+|L|λεγον δε πολλοι εξ αυ=
+|L|των δαιμονιον ε=
+|L|χει κ(αι) μενεται τι αυ=
+|L|του ακουετε <V 21> αλλοι
+|L|δε ελεγον ταυτα
+|L|τα ρηματα ουκ ε=
+|L|στι δαιμονιζομενου
+|L|μη δαιμονιον δυ=
+|L|ναται τυφλων οφ=
+|L|θαλμους ανοιξαι
+|L|<V 22> Εγενετο δε τα εγκαι=
+|L|νια εν ιεροσολυμοις
+|L|κ(αι) χιμων ην <V 23> κ(αι) πε=
+|L|ριεπατει ο ις̅ εν τω
+|L|ιερω εν τη στοα σο=
+|L|λομωνος <V 24> εκυκλω=
+|L|σαν ουν αυτον οι ιου=
+|L|δαιοι και ελεγον αυ=
+|L|τω εως ποτε την ψυ=
+|L|χην ημων αιρεις ει
+|L|συ ει ο χς̅ ειπε ημιν
+|L|παρρησια <V 25> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅
+|C 2|
+|L|ειπον υμιν και ου
+|L|πιστευετε μοι τα
+|L|εργα α εγω ποιω
+|L|εν τω ονοματι του
+|L|πρ̅ς μου ταυτα
+|L|μαρτυρει περι εμου
+|L|<V 26> αλλ υμεις ου πιστευε=
+|L|τε οτι ουκ εστε εκ
+|L|των προβατων
+|L|των εμων κα=
+|L|θως ειπον υμιν
+|L|<V 27> Τα προβατα τα ε=
+|L|μα της φωνης μου
+|L|ακουουσιν καγω γι=
+|L|νωσκω αυτα κ(αι) ακο=
+|L|λουθουσι μοι <V 28> κα=
+|L|γω ζωην αιωνιον
+|L|διδωμι αυτοις
+|L|και ου μη απολων=
+|L|ται εις τον αιωνα
+|L|και ουχ αρπασει τις
+|L|αυτα εκ της χειρος
+|L|μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος
+|L|δεδωκε μοι αυτα
+|L|μειζων παντων ε=
+|L|στιν και ουδεις δυ=
+|L|ναται αρπασαι
+|F 193v|
+|C 1|
+|L|εκ της χειρος του
+|L|πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο
+|L|πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβα=
+|L|στασαν ουν παλιν λι=
+|L|θους οι ιουδαιοι ι=
+|L|να λιθασωσιν αυτον
+|L|<V 32> απεκριθη αυτοις ο
+|L|ις̅ πολλα καλα ερ=
+|L|γα εδειξα υμιν εκ του
+|L|πρ̅ς μου κ(αι) δια ποιον
+|L|αυτων εργον λιθα=
+|L|ζετε με <V 33> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω οι ιου=
+|L|δαιοι περι καλου
+|L|εργου ου λιθαζο=
+|L|μεν σε αλλα περι
+|L|βλασφημιας κ(αι) ο=
+|L|τι συ αν̅ος ων ποι=
+|L|εις εαυτον θν̅ <V 34> α=
+|L|πεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστι γε=
+|L|γραμμενον εν τω
+|L|νομω υμων εγω ει=
+|L|πον θεοι εστε <V 35> ει
+|L|εκεινους ειπεν θε=
+|L|ους προς ους ο λο=
+|L|γος του θυ̅ εγενετο
+|C 2|
+|L|και ου δυναται λυθη=
+|L|ναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ
+|L|ηγιασε και απεστειλεν
+|L|εις τον κοσμον υμεις
+|L|λεγετε οτι βλασφη=
+|L|μεις οτι ειπον υιος
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει μη
+|L|ποιω τα εργα του
+|L|πρ̅ς μου μη πιστευ=
+|L|ετε μοι <V 38> ει δε ποιω
+|L|καν εμοι ου πιστευε=
+|L|τε τοις εργοις μου
+|L|πιστευσατε ινα
+|L|γνωτε και πιστευ=
+|L|σητε οτι εν εμοι
+|L|ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+|L|<V 39> Εζητουν ουν πα=
+|L|λιν αυτον πιασαι κ(αι)
+|L|εξηλθεν εκ της χει=
+|L|ρος αυτων <V 40> κ(αι) απηλ=
+|L|θεν παλιν περαν
+|L|του ιορδανου ει=
+|L|ς τον τοπον οπου
+|L|ην ιωαννης το προ=
+|L|τερον βαπτιζων
+|L|κ(αι) εμεινεν εκει
+|F 194r|
+|C 1|
+|L|<V 41> Και πολλοι ηλθον
+|L|προς αυτον και ε=
+|L|λεγον οτι ιωαννη(ς)
+|L|μεν εποιησεν σημει=
+|L|ον ουδε εν παντα
+|L|δε οσα ειπεν ιωαν=
+|L|νης περι τουτου
+|L|αληθη ην <V 42> και επι=
+|L|στευσαν πολλοι εις
+|L|αυτον εκει
+|L|<K 11> <V 1> Ην δε τις ασθενων λα=
+|L|ζαρος απο βηθανι=
+|L|ας εκ της κωμης
+|L|μαριας και μαρθας
+|L|της αδελφης αυτης
+|L|<V 2> ην δε μαρια η αλει=
+|L|ψασα τον κν̅ μυρω κ(αι)
+|L|εκμαξασα τους πο=
+|L|δας αυτου ταις θρι=
+|L|ξιν εαυτης ης ο α=
+|L|δελφος λαζαρος η=
+|L|σθενει <V 3> απεστειλαν
+|L|ουν αι αδελφαι αυ=
+|L|του προς αυτον λε=
+|L|γουσαι κε̅ ιδε ον
+|L|φιλεις ασθενει
+|C 2|
+|L|<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ει=
+|L|πεν αυτη η ασθε=
+|L|νεια ουκ εστιν προς
+|L|θανατον αλλ υπερ
+|L|της δοξης του θυ̅ ι=
+|L|να δοξασθη ο υιος του
+|L|θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγα=
+|L|πα δε ο ις̅ την μαρι=
+|L|αν και την αδελφην
+|L|αυτης μαρθαν και τον
+|L|λαζαρον <V 6> ως ουν
+|L|ηκουσεν οτι ασθε=
+|L|νει τοτε μεν εμεινεν
+|L|εν ω ην τοπω δυο η=
+|L|μερας <V 7> επειτα με=
+|L|τα τουτο λεγει τοις
+|L|μαθηταις αυτου
+|L|αγωμεν παλιν εις την
+|L|ιουδαιαν <V 8> λεγου=
+|L|σιν αυτω οι μαθη=
+|L|ται ραββι νυν
+|L|εζητουν σε οι ιου=
+|L|δαιοι λιθασαι και
+|L|παλιν υπαγεις εκει
+|L|<V 9> απεκριθη ο ις̅ ου=
+|L|χι δωδεκα ωραι ει=
+|L|σι
+|F 194v|
+|C 1|
+|L|της ημερας εαν τις
+|L|περιπατη εν τη η=
+|L|μερα ου προσκοπτει
+|L|οτι το φως του κοσ=
+|L|μου τουτου βλεπει
+|L|<V 10> εαν δε τις περιπατη
+|L|εν τη νυκτι προσκο=
+|L|πτει οτι το φως ου=
+|L|κ εστιν εν αυτω
+|L|<V 11> ταυτα ειπεν κ(αι) με=
+|L|τα τουτο λεγει αυ=
+|L|τοις λαζαρος
+|L|ο φιλος ημων κεκοιμη=
+|L|ται αλλα πορευομαι
+|L|ινα εξυπνησω αυτον
+|L|<V 12> ειπον ουν οι μαθη=
+|L|ται αυτω κε̅ ει κε=
+|L|κοιμηται σωθησε=
+|L|ται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅
+|L|περι του θανατου
+|L|αυτου εκεινοι δε
+|L|εδοξαν οτι περι της
+|L|κοιμησεως του υ=
+|L|πνου λεγει <V 14> τοτε
+|L|ουν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ παρρησι=
+|L|α
+|C 2|
+|L|λαζαρος απεθα=
+|L|νεν <V 15> κ(αι) χαιρω δι υ=
+|L|μας ινα πιστευση=
+|L|τε οτι ουκ ημην ε=
+|L|κει αλλ αγωμεν προς
+|L|αυτον <V 16> ειπεν
+|L|Ουν θωμας ο λεγο=
+|L|μενος διδυμος τοις
+|L|συμμαθηταις α=
+|L|γωμεν και ημεις ι=
+|L|να συν αποθανω=
+|L|μεν μετ αυτου <V 17> ελ=
+|L|θων ουν ο ις̅ εις βη=
+|L|θανιαν ευρεν αυ=
+|L|τον τεσσαρας ηδη
+|L|ημερας εχοντα εν
+|L|τω μνημειω <V 18> ην
+|L|δε η βηθανια εγ=
+|L|γυς των ιεροσολυ=
+|L|μων ως απο σταδι=
+|L|ων δεκαπεντε
+|L|<V 19> κ(αι) πολλοι εκ των ι=
+|L|ουδαιων εληλυ=
+|L|θεισαν προς τας πε=
+|L|ρι μαρθαν κ(αι) μαρι=
+|L|αν ινα παραμυ=
+|F 195r|
+|C 1|
+|L|θησονται αυτας πε=
+|L|ρι του αδελφου αυ=
+|L|των <V 20> η ουν μαρθα
+|L|ως ηκουσεν οτι ις̅ ερ=
+|L|χεται υπηντησεν
+|L|αυτω μαρια δε εν
+|L|τω οικω εκαθεζετο
+|L|<V 21> ειπεν ουν η μαρθα
+|L|προς τον ιν̅ κε̅ ει ης
+|L|ωδε ο αδελφος μου
+|L|ουκ αν ετεθνηκει <V 22> α=
+|L|λλα και νυν οιδα ο=
+|L|τι οσα αν αιτηση
+|L|τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+|L|<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ ανα=
+|L|στησεται ο αδελφος σου
+|L|<V 24> λεγει αυτω μαρθα
+|L|οιδα οτι αναστησεται
+|L|εν τη αναστασει εν τη
+|L|εσχατη ημερα <V 25> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ εγω ει=
+|L|μι η αναστασις κ(αι) η ζω=
+|L|η ο πιστευων εις ε=
+|L|με καν αποθανη
+|L|ζησεται <V 26> κ(αι) πας ο
+|L|ζων κ(αι) πιστευων εις
+|C 2|
+|L|εμε ου μη αποθανη
+|L|εις τον αιωνα πιστευεις
+|L|τουτο <V 27> λεγει αυτω
+|L|ναι κε̅ εγω πεπι=
+|L|στευκα οτι συ ει ο χς̅
+|L|ο υιος του θυ̅ ο εις τον
+|L|κοσμον ερχομενος
+|L|<V 28> κ(αι) ταυτα ειπουσα
+|L|απηλθεν κ(αι) εφωνη=
+|L|σε μαριαν την α=
+|L|δελφην αυτης λα=
+|L|θρα ειπουσα ο δι=
+|L|δασκαλος παρεστι
+|L|και φωνει σε <V 29> ε=
+|L|κεινη δε ως ηκου=
+|L|σεν εγειρεται τα=
+|L|χυ και ερχεται
+|L|προς αυτον <V 30> ου=
+|L|πω δε εληλυθει ο ις̅
+|L|εις την κωμην αλ=
+|L|λ ην ετι επι τω το=
+|L|πω οπου υπηντη=
+|L|σεν αυτω η μαρθα
+|L|<V 31> Οι ουν ιουδαιοι οι
+|L|οντες μετ αυτης εν
+|F 195v|
+|C 1|
+|L|τη οικια κ(αι) παρα=
+|L|μυθουμενοι αυτην
+|L|ιδοντες την μαρι=
+|L|αν ο ταχεως ανεστη
+|L|κ(αι) εξηλθεν ηκολου=
+|L|θησαν αυτη δοξαν=
+|L|τες οτι υπαγει εις το
+|L|μνημειον ινα κλαυ=
+|L|ση εκει <V 32> η ουν μα=
+|L|ρια ως ηλθεν οπου
+|L|ην ο ις̅ ιδουσα αυ=
+|L|τον επεσεν αυτου
+|L|εις τους ποδας λεγου=
+|L|σα αυτω κε̅ ει ης
+|L|ωδε ουκ αν απεθα=
+|L|νεν μου ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην
+|L|κλαιουσαν και τους
+|L|συνελθοντας αυτη
+|L|ιουδαιους κλαιον=
+|L|τας ενεβριμησα=
+|L|το τω πν̅ι και ετα=
+|L|ραξεν εαυτον <V 34> κ(αι) ει=
+|L|πεν που τεθεικα=
+|L|τε αυτον λεγουσιν
+|L|αυτω κε̅ ερχου
+|C 2|
+|L|και ιδε <V 35> κ(αι) εδακρυ=
+|L|σεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι ιδε πως
+|L|εφιλει αυτον <V 37> τινες
+|L|δε εξ αυτων ειπον
+|L|ουκ ηδυνατο ουτος
+|L|ο ανοιξας τους οφθαλ=
+|L|μους του τυφλου
+|L|ποιησαι ινα και
+|L|ουτος μη αποθα=
+|L|νη <V 38> ις̅ παλιν εμ=
+|L|βριμουμενος εν ε=
+|L|αυτω ερχεται εις το
+|L|μνημειον ην δε
+|L|σπηλαιον και λιθος
+|L|επεκειτο επ αυτω
+|L|<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε
+|L|τον λιθον λεγει αυ=
+|L|τω η αδελφη του τε=
+|L|θνηκοτος μαρθα
+|L|κε̅ ηδη οζει τε=
+|L|ταρταιος γαρ εστι
+|L|<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ου=
+|L|κ ειπον σοι οτι εαν
+|L|πιστευσης οψη την
+|L|δοξαν του θυ̅ <V 41> η=
+|F 196r|
+|C 1|
+|L|ραν ουν τον λιθον
+|L|ου ην ο τεθνηκως
+|L|κειμενος ο ουν
+|L|ο ις̅ ηρεν τους οφθαλ=
+|L|μους ανω και ειπεν
+|L|πε̅ρ ευχαριστω σοι
+|L|οτι ηκουσας μου <V 42> κα=
+|L|γω ηδειν οτι παντο=
+|L|τε μου ακουεις α=
+|L|λλα δια τον οχλον
+|L|τον περιεστωτα ει=
+|L|πον ινα πιστευσωσιν
+|L|οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 43> κ(αι) ταυτα ειπων φω=
+|L|νη μεγαλη εκραυγα=
+|L|σεν λαζαρε δευρο
+|L|εξω <V 44> κ(αι) εξηλθεν ο τε=
+|L|θνηκως δεδεμενος
+|L|τους ποδας κ(αι) τας χει=
+|L|ρας κειριαις και η ο=
+|L|ψις αυτου σουδαριω
+|L|περιεδεδετο λε=
+|L|γει αυτοις ο ις̅ λυσα=
+|L|τε αυτον και αφετε υ=
+|L|παγειν <V 45> πολλοι ουν
+|L|εκ των ιουδαιων οι
+|C 2|
+|L|ελθοντες προς την
+|L|μαριαν και θεασα=
+|L|μενοι α εποιησεν
+|L|ο ις̅ επιστευσαν εις
+|L|αυτον <V 46> τινες
+|L|δε εξ αυτων απηλθον
+|L|προς τους αρχιερεις
+|L|κ(αι) φαρισαιους και ει=
+|L|πον αυτοις οσα ε=
+|L|ποιησεν ο ις̅
+|L|<V 47> Συνηγαγον ουν οι αρ=
+|L|χιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι συνεδριον κα=
+|L|τα του ιυ̅ λεγοντες
+|L|τι ποιουμεν οτι ου=
+|L|τος ο αν̅ος πολλα ση=
+|L|μεια ποιει <V 48> εαν αφω=
+|L|μεν αυτον ουτως
+|L|παντες πιστευσωσιν
+|L|εις αυτον και ελευ=
+|L|σονται ρωμαιοι και
+|L|αρουσιν ημων κ(αι) τον
+|L|τοπον κ(αι) το εθνος
+|L|<V 49> εις δε τις εξ αυτων
+|L|καιαφας αρχιερευς
+|L|ων του ενιαυτου
+|F 196v|
+|C 1|
+|L|εκεινου ειπεν αυ=
+|L|τοις υμεις ουκ οι=
+|L|δατε ουδεν <V 50> ουδε
+|L|διαλογιζεσθε οτι
+|L|συμφερει ημιν ινα
+|L|εις αν̅ος αποθανη
+|L|υπερ του λαου και
+|L|μη ολον το εθνος α=
+|L|ποληται <V 51> τουτο
+|L|δε αφ εαυτου ουκ ει=
+|L|πεν αλλα αρχιε=
+|L|ρευς ων του ενιαυ=
+|L|του εκεινου προε=
+|L|φητευσεν οτι ε=
+|L|μελλεν ο ις̅ αποθνη=
+|L|σκειν υπερ του ε=
+|L|θνους <V 52> και ουχ υ=
+|L|περ του εθνους μο=
+|L|νον αλλ ινα και τα
+|L|τεκνα του θυ̅ τα δι=
+|L|εσκορπισμενα
+|L|συναγαγη εις εν <V 53> α=
+|L|Π εκεινης ουν της
+|L|ημερας εβουλευ=
+|L|σαντο ινα αποκτει=
+|L|νωσιν αυτον <V 54> ις̅
+|C 2|
+|L|ουν ουκ ετι παρρη=
+|L|σια περιεπατει εν
+|L|τοις ιουδαιοις αλλα
+|L|απηλθεν εκειθεν ει=
+|L|ς την χωραν εγγυς
+|L|της ερημου εις ε=
+|L|φραιμ λεγομενην
+|L|πολιν και εκει διε=
+|L|τριβε μετα των μα=
+|L|θητων αυτου
+|L|<V 55> Ην δε εγγυς το πασ=
+|L|χα των ιουδαιων
+|L|Και ανεβησαν πο=
+|L|λλοι εις ιεροσολυ=
+|L|μα εκ της χωρας
+|L|προ του πασχα ιν[ill]α[\ill]
+|L|αγνισωσιν εαυτους
+|L|<V 56> εζητουν ουν τον
+|L|ιν̅ και ελεγον μετ α=
+|L|λληλων εστηκωτες
+|L|εν τω ιερω τι δο=
+|L|κει υμιν οτι ου μη
+|L|ελθη εις την εορτην
+|L|<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρ=
+|L|χιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι εντολην ινα
+|F 197r|
+|C 1|
+|L|εαν τις γνω που ε=
+|L|στιν μηνυση οπως
+|L|πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12> <V 1> ο ουν ις̅
+|L|Προ εξ ημερων του
+|L|πασχα ηλθεν εις
+|L|βηθανιαν οπου ην
+|L|λαζαρος ο τεθνη=
+|L|κως ον ηγειρεν εκ
+|L|νεκρων ο ις̅ <V 2> εποι=
+|L|Ησαν ουν αυτω εκει
+|L|δειπνον και η μαρ=
+|L|θα διηκονει ο δε
+|L|λαζαρος εις ην των
+|L|ανακειμενων συν
+|L|αυτω <V 3> η ουν μαρι=
+|L|α λαβουσα λιτραν
+|L|μυρου ναρδου πιστι=
+|L|κης πολυτιμου η=
+|L|λειψε τους ποδας του
+|L|ιυ̅ και ταις θριξιν
+|L|αυτης εξεμαξεν αυ=
+|L|του τους ποδας η
+|L|δε οικια ολη επλη=
+|L|ρωθη εκ της οσμης
+|L|του μυρου <V 4> λεγει
+|L|ουν εις εκ των μα=
+|C 2|
+|L|θητων αυτου ιου=
+|L|δας σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτης ο μελλων
+|L|αυτον παραδιδο=
+|L|ναι <V 5> διατι τουτο
+|L|το μυρον ουκ επραθη
+|L|διακοσιων δηναρι=
+|L|ων κ(αι) εδοθη πτωχοις
+|L|<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ ο=
+|L|τι περι των πτω=
+|L|χων εμελλεν αυτω
+|L|αλλ οτι κλεπτης ην
+|L|και το γλωσσοκομον
+|L|ειχεν και τα βαλλο=
+|L|μενα εβασταζεν
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ α=
+|L|φες αυτην οτι εις την
+|L|ημεραν του ενταφι=
+|L|ασμου μου τετηρη=
+|L|κεν αυτο <V 8> τους πτω=
+|L|χους γαρ παντοτε
+|L|εχετε μεθ εαυτων
+|L|εμε δε ου παντοτε
+|L|εχετε <V 9> εγνω ουν
+|L|Οχλος πολυς εκ των
+|L|ιουδαιων οτι εκει
+|L|εστιν και ηλθον ου
+|F 197v|
+|C 1|
+|L|δια τον ιν̅ μονον αλ=
+|L|λ ινα κ(αι) τον λαζαρον
+|L|ιδωσιν ον ηγειρεν
+|L|εκ νεκρων <V 10> εβουλευ=
+|L|σαντο δε οι αρχιε=
+|L|ρεις ινα κ(αι) τον λαζα=
+|L|ρον αποκτεινωσιν
+|L|<V 11> οτι πολλοι δι αυτον
+|L|υπηγον των ιουδαι=
+|L|ων κ(αι) επιστευον εις τον
+|L|ιν̅ <V 12> τη επαυριον
+|L|Οχλος πολυς ο ελθων
+|L|εις την εορτην α=
+|L|κουσαντες οτι ερχε=
+|L|ται ο ις̅ εις ιεροσολυ=
+|L|μα <V 13> ελαβον τα βα=
+|L|ια των φοινικων
+|L|και εξηλθον εις συν=
+|L|αντησιν αυτω και
+|L|εκραζον λεγοντες
+|L|ωσαννα ευλογημε=
+|L|νος ο ερχομενος
+|L|εν ονοματι κυ̅ βα=
+|L|σιλευς του ιη̅λ <V 14> ευ=
+|L|Ρων δε ο ις̅ οναριον
+|L|εκαθισεν επ αυτο
+|L|καθως εστι γεγραμ=
+|C 2|
+|L|μενον <V 15> μη φοβου
+|L|θυγατερ σιων ιδου
+|L|ο βασιλευς σου ερχε=
+|L|ται καθημενος επι
+|L|πωλου ονου <V 16> ταυ=
+|L|Τα δε ουκ εγνωσαν
+|L|οι μαθηται αυτου το
+|L|πρωτον αλλ οτε ε=
+|L|δοξασθη ο ις̅ τοτε
+|L|εμνησθησαν οτι ταυ=
+|L|τα ην επ αυτω γεγρα=
+|L|μμενα κ(αι) ταυτα εποι=
+|L|ησαν αυτω
+|L|<V 17> Εμαρτυρει ουν ο οχλος
+|L|ο ων μετ αυτου οτε
+|L|τον λαζαρον εφω=
+|L|νησεν εκ του μνημει=
+|L|ου και ηγειρεν αυτον
+|L|εκ νεκρων <V 18> δια
+|L|τουτο και υπηντη=
+|L|σεν αυτω ο οχλος
+|L|οτι ηκουσαν τουτο
+|L|αυτον πεποιηκεναι
+|L|το σημειον
+|L|<V 19> Οι ουν φαρισαιοι ει=
+|L|πον προς εαυτους
+|L|θεωρειτε οτι ουκ ω=
+|F 198r|
+|C 1|
+|L|φελειτε ουδεν ιδε ο
+|L|κοσμος ολος οπισω
+|L|αυτου απηλθεν <V 20> η=
+|L|Σαν δε τινες ελληνες
+|L|εκ των αναβαινον=
+|L|των εις ιεροσολυμα
+|L|ινα προσκυνησω=
+|L|σιν εν τη εορτη
+|L|<V 21> ουτοι ουν προσηλθον
+|L|φιλιππω τω απο
+|L|βηθσαιδα της γαλι=
+|L|λαιας κ(αι) ηρωτων αυ=
+|L|τον λεγοντες κε̅ θε=
+|L|λομεν τον ιν̅ ιδειν
+|L|<V 22> ερχεται φιλιππος
+|L|κ(αι) λεγει τω ανδρεα
+|L|και παλιν ανδρε=
+|L|ας και φιλιππος λε=
+|L|γουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε
+|L|Ις̅ απεκριθη λεγων
+|L|αυτοις εληλυθεν
+|L|η ωρα ινα δοξασθη
+|L|ο υιος του αν̅ου <V 24> α=
+|L|μην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν μη ο κοκκος του
+|L|σιτου πεσων εις την
+|L|γην αποθανη αυ=
+|C 2|
+|L|τος μονος μενει
+|L|εαν δε αποθανη πο=
+|L|λυν καρπον φερει
+|L|<V 25> Ο φιλων την ψυχην
+|L|αυτου απολεση αυ=
+|L|την και ο μισων
+|L|την ψυχην αυτου εν
+|L|τω κοσμω τουτω εις
+|L|ζωην αιωνιον φυλα=
+|L|ξει αυτην <V 26> εαν τις
+|L|Εμοι διακονη εμοι
+|L|ακολουθειτω και ο=
+|L|που ειμι εγω εκει
+|L|και ο διακονος ο εμος
+|L|εστω εαν τις εμοι
+|L|διακονη τιμησει
+|L|αυτον ο πη̅ρ μου ο εν
+|L|τοις ου̅νοις <V 27> νυν
+|L|Η ψυχη μου τεταρα=
+|L|κται κ(αι) τι ειπω
+|L|πε̅ρ σωσον με εκ της
+|L|ωρας ταυτης αλλα
+|L|Δια τουτο ηλθον εις
+|L|την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> Πε̅ρ αγιε δοξασον σου
+|L|τον υιον ηλθεν
+|L|ουν φωνη εκ του ου̅νου
+|F 198v|
+|C 1|
+|L|και εδοξασα και πα=
+|L|λιν δοξασω <V 29> ο ουν ο
+|L|οχλος ο εστηκως κ(αι) α=
+|L|κουσας ελεγεν βρον=
+|L|την γενεναι αλλοι
+|L|ελεγον οτι αγγελος
+|L|αυτω λελαληκεν <V 30> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|ου δι εμε αυτη η φω=
+|L|νη γεγονεν αλλα δι
+|L|υμας <V 31> νυν κρισις
+|L|εστιν του κοσμου του=
+|L|του νυν ο αρχων
+|L|του κοσμου τουτου
+|L|εκβληθησεται εξω
+|L|<V 32> κ(αι) εγω εαν υψωθω εκ
+|L|της γης παντας ελ=
+|L|κυσω προς εμαυτο(ν)
+|L|<V 33> τουτο δε ελεγε ση=
+|L|μαινων ποιω θα=
+|L|νατω εμελλεν α=
+|L|ποθνησκειν <V 34> α=
+|L|πεκριθη αυτω ο οχλος
+|L|ημεις ηκουσαμεν
+|L|εκ του νομου οτι
+|L|ο χς̅ εις τον αιωνα
+|L|μενει και πως συ
+|C 2|
+|L|λεγεις οτι δει υψωθη=
+|L|ναι τον υιον του αν̅ου
+|L|τις εστιν ουτος ο υιος
+|L|του αν̅ου <V 35> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ ετι
+|L|χρονον μικρον το
+|L|φως εν υμιν εστιν
+|L|περιπατειτε εως
+|L|το φως εχετε ινα
+|L|μη σκοτια υμας
+|L|καταλαβη κ(αι) ο πε=
+|L|ριπατων εν τη
+|L|σκοτια ουκ οιδεν
+|L|που υπαγει <V 36> εως
+|L|Το φως εχετε πιστευε=
+|L|τε εις το φως ινα
+|L|υιοι φωτος γενη=
+|L|σθε ταυτα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ κ(αι) απελ=
+|L|θων εκρυβη απ αυ=
+|L|των <V 37> τοσαυτα δε
+|L|αυτου σημεια πεποι=
+|L|ηκοτος εμπροσθεν
+|L|αυτων ουκ επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον <V 38> ι=
+|L|να ο λογος ησαιου
+|L|πληρωθη ον ειπεν
+|F 199r|
+|C 1|
+|L|κε̅ τις επιστευσεν
+|L|τη ακοη ημων κ(αι)
+|L|ο βραχιων κυ̅ τι=
+|L|νι απεκαλυφθη
+|L|<V 39> Δια τουτο ουκ εδυ=
+|L|ναντο πιστευειν
+|L|οτι παλιν ειπεν
+|L|ησαιας <V 40> τετυφλω=
+|L|κεν αυτων τους ο=
+|L|φθαλμους και επω=
+|L|ρωσεν αυτων την
+|L|καρδιαν ινα μη
+|L|ιδωσι τοις οφθαλ=
+|L|μοις κ(αι) τοις ωσιν
+|L|ακουσωσι και νοη=
+|L|σωσι τη καρδια
+|L|κ(αι) επιστρεψουσι κ(αι) ι=
+|L|ασομαι αυτους
+|L|<V 41> Ταυτα ειπεν ησαι=
+|L|ας οτε ειδε την
+|L|δοξαν του θυ̅ και
+|L|ελαλησε περι αυ=
+|L|του <V 42> ομως μεν=
+|L|τοι κ(αι) εκ των αρχον=
+|L|των πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον αλ=
+|L|λα δια τους φαρι=
+|C 2|
+|L|σαιους ουχ ωμολο=
+|L|γουν ινα μη απο=
+|L|συναγωγοι γενωνται
+|L|<V 43> ηγαπησαν γαρ την
+|L|δοξαν των αν̅ων μα=
+|L|λλον ηπερ την δο=
+|L|ξαν του θυ̅ <V 44> ο δε ις̅
+|L|Εκραζε και ελεγεν
+|L|ο πιστευων εις εμε
+|L|ου πιστευει εις εμε
+|L|αλλ εις τον πεμψαντα
+|L|με <V 45> κ(αι) ο θεωρων ε=
+|L|με θεωρει τον απο=
+|L|στειλαντα με <V 46> εγω
+|L|Φως εις τον κοσμον ε=
+|L|ληλυθα ινα πας
+|L|ο πιστευων εις εμε
+|L|εν τη σκοτια μη
+|L|μεινη <V 47> και εαν τις
+|L|μου ακουση των
+|L|ρηματων και μη φυ=
+|L|λαξη εγω ου κρινω
+|L|αυτον ου γαρ ηλ=
+|L|θον ινα κρινω τον
+|L|κοσμον αλλ ινα
+|L|σωσω τον κοσμον
+|L|<V 48> Ο αθετων εμε και
+|F 199v|
+|C 1|
+|L|μη λαμβανων τα ρη=
+|L|ματα μου εχει τον
+|L|κρινοντα αυτον ο
+|L|λογος ον ελαλησα ε=
+|L|κεινος κρινει αυτον
+|L|εν τη εσχατη ημε=
+|L|ρα <V 49> οτι εγω απ εμ=
+|L|αυτου ουκ ελαλησα
+|L|αλλ ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|αυτος μοι εντολην
+|L|δεδωκεν τι ειπω
+|L|και τι λαλησω <V 50> και
+|L|οιδα οτι η εντολη
+|L|αυτου ζωη εστιν αι=
+|L|ωνιος α ουν εγω
+|L|λαλω καθως ενετει=
+|L|λατο μοι ο πη̅ρ ου=
+|L|τως λαλω
+|L|<K 13> <V 1> Προ δε της εορτης του
+|L|πασχα ειδως ο ις̅
+|L|οτι ηλθεν αυτου
+|L|η ωρα ινα μεταβη
+|L|εκ του κοσμου του=
+|L|του προς τον πρ̅α
+|L|αγαπησας τους ιδι=
+|L|ους τους εν τω κοσ=
+|L|μω εις τελος ηγα=
+|C 2|
+|L|πησεν αυτους <V 2> κ(αι)
+|L|Δειπνου γενομενου
+|L|του διαβολου ηδη
+|L|βεβληκοτος εις την
+|L|καρδιαν σιμωνος
+|L|ισκαριωτου ινα αυ=
+|L|τον παραδω
+|L|<V 3> Ειδως δε ο ις̅ οτι
+|L|παντα δεδωκεν αυ=
+|L|τω ο πη̅ρ εις τας χει=
+|L|ρας κ(αι) οτι απο θυ̅
+|L|Εξηλθεν και προς τον
+|L|θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και
+|L|τιθησιν τα ιματια
+|L|και λαβων λεντιον
+|L|διεζωσεν εαυτον
+|L|<V 5> ειτα λαβων υδωρ
+|L|βαλλει εις τον νιπτη=
+|L|ρα και ηρξατο νι=
+|L|πτειν τους ποδας
+|L|των μαθητων κ(αι)
+|L|εκμασσειν τω λεν=
+|L|τιω ω ην διεζωσ=
+|L|μενος <V 6> ερχεται
+|L|ουν προς σιμωνα
+|L|πετρον και λεγει
+|F 200r|
+|C 1|
+|L|αυτω εκεινος κε̅
+|L|συ μου νιπτης τους
+|L|ποδας <V 7> απεκριθη
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|ο εγω ποιω συ ουκ οι=
+|L|δας αρτι γνωση δε
+|L|μετα ταυτα <V 8> λεγει αυ=
+|L|τω ο πετρος ου μη
+|L|μου νιψης τους ποδας
+|L|εις τον αιωνα απε=
+|L|κριθη αυτω ο ις̅
+|L|εαν μη νιψω σε ου=
+|L|κ εχεις μερος μετ ε=
+|L|μου <V 9> λεγει αυτω σι=
+|L|μων πετρος κε̅
+|L|μη τους ποδας μου
+|L|μονον αλλα κ(αι) τας
+|L|χειρας κ(αι) την κεφα=
+|L|λην <V 10> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ ο λελουσμενος
+|L|ου χρειαν εχει ει μη
+|L|τους ποδας νιψασθαι
+|L|εστιν καθαρος ολος
+|L|και υμεις καθαροι ε=
+|L|στε αλλ ουχι παντες
+|L|<V 11> ηδει γαρ τον παρα=
+|L|διδοντα αυτον
+|C 2|
+|L|δια τουτο ειπεν ου=
+|L|χι παντες καθαροι
+|L|εστε
+|L|<V 12> Οτε ουν ενιψεν αυ=
+|L|των τους ποδας και
+|L|ελαβε τα ιματια αυ=
+|L|του αναπεσων πα=
+|L|λιν ειπεν αυτοις
+|L|γινωσκετε τι πεποι=
+|L|ηκα υμιν <V 13> υμεις
+|L|Φωνειτε με ο κς̅ κ(αι) ο
+|L|διδασκαλος και κα=
+|L|λως λεγετε ειμη γαρ
+|L|<V 14> Ει ουν εγω ενιψα υ=
+|L|μων τους ποδας ο κς̅
+|L|κ(αι) ο διδασκαλος και
+|L|υμεις οφειλετε αλλη=
+|L|λων νιπτειν τους πο=
+|L|δας <V 15> υποδειγμα γαρ
+|L|δεδωκα υμιν ινα
+|L|καθως εγω πεποι=
+|L|ηκα υμιν κ(αι) υμεις ποι=
+|L|ειτε <V 16> αμην αμην
+|L|Λεγω υμιν ουκ εστι
+|L|δουλος μειζων του
+|L|κυριου
+|L|αυτου
+|F 200v|
+|C 1|
+|L|ουδε αποστολος μει=
+|L|ζων του πεμψαν=
+|L|τος αυτον <V 17> ει ταυ=
+|L|τα οιδατε μακαρι=
+|L|οι εστε εαν ποιητε
+|L|αυτα
+|L|<V 18> Ου περι παντων υ=
+|L|μων λεγων εγω γαρ
+|L|οιδα ους εξελεξαμη(ν)
+|L|αλλ ινα η γραφη πλη=
+|L|ρωθη ο τρωγων
+|L|μετ εμου τον αρτον
+|L|επηρεν επ εμε την
+|L|πτερναν αυτου
+|C 2|
+|L|<V 19> απ αρτι λεγω υμιν
+|L|προ του γενεσθαι ι=
+|L|να οταν γενηται πι=
+|L|στευσητε οτι εγω ει=
+|L|πον υμιν <V 20> αμην
+|L|Αμην λεγω υμιν ο
+|L|λαμβανων εαν τινα
+|L|πεμψω εμε λαμβα=
+|L|νει ο δε εμε λαμβα=
+|L|νων λαμβανει τον
+|L|πεμψαντα με
+|L|<V 21> Ταυτα ειπων ο ις̅ ε=
+|L|ταραχθη τω πν̅ι
+|L|και εμαρτυρησεν κ(αι)
+|L|ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι εις
+|L|εξ υμων παραδωσει με
+|L|<V 22> Εβλεπον ουν εις α=
+|L|λληλους οι μαθη=
+|L|ται αυτου απορουν=
+|L|τες περι τινος λε=
+|L|γει <V 23> ην δε ανακει=
+|L|μενος εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου εν
+|L|τω κολπω του ιυ̅
+|L|ον ηγαπα ο ις̅
+|L|<V 24> νευειν ουν τουτω
+|F 201r|
+|C 1|
+|L|σιμων πετρος πει=
+|L|θεσθε τις αν ειη
+|L|περι ου λεγει <V 25> επι=
+|L|πεσων ουν εκεινος
+|L|ουτως επι το στηθος
+|L|του ιυ̅ λεγει αυτω
+|L|κε̅ τις εστιν <V 26> απο=
+|L|κρινεται αυτω ο ις̅
+|L|κ(αι) λεγει εκεινος εστι(ν)
+|L|ω εγω εμβαψας το
+|L|ψωμιον επιδωσω
+|L|Και εμβαψας το ψω=
+|L|μιον διδωσιν ιου=
+|L|δα σιμωνι τω ισ=
+|L|καριωτη <V 27> και με=
+|L|τα το ψωμιον τοτε
+|L|εισηλθεν εις εκει=
+|L|νον ο σατανας
+|L|Λεγει ουν αυτω ο ις̅
+|L|ο ποιεις ποιησον
+|L|ταχιον <V 28> τουτο δε
+|L|ουδεις εγνω των α=
+|L|νακειμενων προς
+|L|τι ειπεν αυτω <V 29> τι=
+|L|νες γαρ εδοκουν ε=
+|L|πει το γλωσσοκομο(ν)
+|L|ειχεν ιουδας οτι
+|C 2|
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορα=
+|L|σον ων χρειαν εχομεν
+|L|εις την εορτην η τοις
+|L|πτωχοις ινα τι δω
+|L|<V 30> λαβων ουν το ψωμιον
+|L|εκεινος εξηλθεν ευ=
+|L|θεως ην δε νυξ <V 31> οτε
+|L|ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅
+|L|Νυν εδοξασθη ο υιος
+|L|του αν̅ου και ο θς̅
+|L|εδοξασθη εν αυτω
+|L|<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυ=
+|L|τω και ο θς̅ δοξασει
+|L|αυτον εν εαυτω κ(αι)
+|L|ευθυς δοξασει αυτον
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον
+|L|χρονον μεθ υμων
+|L|ειμι ζητησετε με
+|L|κ(αι) καθως ειπον τοις
+|L|ιουδαιοις οτι οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου
+|L|δυνασθε ελθειν κ(αι)
+|L|υμιν λεγω αρτι <V 34> εν=
+|L|τολην καινην δι=
+|L|δομι υμιν ινα α=
+|L|γαπατε αλληλους
+|F 201v|
+|C 1|
+|L|καθως ηγαπησα υ=
+|L|μας ινα κ(αι) υμεις αγα=
+|L|πατε αλληλους <V 35> εν
+|L|τουτω γνωσονται
+|L|παντες οτι εμοι μα=
+|L|θηται εστε εαν αγα=
+|L|πην εχετε εν αλλη=
+|L|λοις <V 36> λεγει αυτω
+|L|Σιμων πετρος κε̅
+|L|που υπαγεις απεκρι=
+|L|θη αυτω ο ις̅ οπου
+|L|εγω υπαγω ου δυνα=
+|L|σαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι υστερον δε
+|L|ακολουθησεις μοι
+|L|<V 37> λεγει αυτω ο πετρος
+|L|κε̅ διατι ου δυνα=
+|L|μαι σοι ακολουθη=
+|L|σαι αρτι την ψυχη(ν)
+|L|μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> αποκρινεται ο ις̅
+|L|την ψυχην σου υ=
+|L|περ εμου θησεις α=
+|L|μην αμην λεγω σοι
+|L|ου μη αλεκτωρ φω=
+|L|νησει εως ου τρις α=
+|L|παρνησει με
+|C 2|
+|L|<K 14> <V 1> Μη ταρασσεσθω υμων
+|L|η καρδια πιστευε=
+|L|τε εις τον θν̅ και εις ε=
+|L|με πιστευετε <V 2> εν τη
+|L|οικια του πρ̅ς μου
+|L|μοναι πολλαι εισιν
+|L|ει δε μη ειπον αν υ=
+|L|μιν οτι πορευομαι
+|L|ετοιμασαι τοπον υ=
+|L|μιν <V 3> κ(αι) εαν πορευθω
+|L|και ετοιμασω τοπον
+|L|υμιν παλιν ερχομαι
+|L|και παραληψομαι υ=
+|L|μας προς εμαυτον
+|L|ινα οπου ειμι εγω κ(αι)
+|L|υμεις εκει ητε <V 4> και
+|L|οπου υπαγω οιδατε
+|L|και την οδον οιδατε
+|L|<V 5> λεγει αυτω θωμας
+|L|κε̅ ουκ οιδαμεν που
+|L|υπαγεις και πως δυνα=
+|L|μεθα την οδον ειδε=
+|L|ναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|εγω ειμι η οδος κ(αι) η α=
+|L|ληθεια κ(αι) η ζωη ου=
+|L|δεις ερχεται προς τον
+|L|πρ̅α
+|F 202r|
+|C 1|
+|L|ει μη δι εμου <V 7> ει
+|L|εγνωκειτε με κ(αι) τον
+|L|πρ̅α μου εγνωκει=
+|L|τε αν και απ αρτι
+|L|γινωσκετε αυτον κ(αι)
+|L|εορακατε αυτον
+|L|<V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον
+|L|πρ̅α κ(αι) αρκει ημιν
+|L|<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ το=
+|L|σουτον χρονον με=
+|L|θ υμων ειμι και ου=
+|L|κ εγνωκας με φι=
+|L|λιππε ο εωρακως
+|L|εμε εωρακε τον
+|L|πρ̅α και πως συ
+|L|λεγεις δειξον ημιν
+|L|τον πρ̅α <V 10> ου πιστευ=
+|L|εις οτι εγω εν τω
+|L|πρ̅ι και ο πη̅ρ εν ε=
+|L|μοι εστιν τα ρη=
+|L|Ματα α εγω υμιν λα=
+|L|λω απ εμαυτου ου
+|L|λαλω ο δε πη̅ρ ο εν ε=
+|L|μοι μενων αυτος
+|L|ποιει τα εργα <V 11> πι=
+|L|στευετε μοι οτι
+|C 2|
+|L|εγω εν τω πρ̅ι και
+|L|ο πη̅ρ εν εμοι εστιν
+|L|ει δε μη δια τα εργα
+|L|αυτα πιστευετε μοι
+|L|<V 12> αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν ο πιστευων εις
+|L|εμε τα εργα α ε=
+|L|γω ποιω κακεινος
+|L|ποιησει και μει=
+|L|ζονα τουτων ποιη=
+|L|σει οτι εγω προς τον
+|L|πρ̅α μου πορευομαι
+|L|<V 13> Και ο τι αν αιτηση=
+|L|τε εν τω ονομα=
+|L|τι μου τουτο ποι=
+|L|ησω ινα δοξασθη
+|L|ο πη̅ρ εν τω υιω
+|L|<V 14> εαν τι αιτησητε με
+|L|εν τω ονοματι μου
+|L|εγω ποιησω <V 15> εαν
+|L|αγαπατε με τας εν=
+|L|τολας τας εμας τη=
+|L|ρησατε <V 16> και εγω
+|L|ερωτησω τον πρ̅α
+|L|κ(αι) αλλον παρακλη=
+|L|τον δωσει υμιν ινα
+|L|μενη μεθ υμων ει=
+|F 202v|
+|C 1|
+|L|ς τον αιωνα <V 17> το
+|L|πν̅α της αληθειας
+|L|ο ο κοσμος ου δυνα=
+|L|ται λαβειν οτι ου
+|L|θεωρει αυτο ουδε
+|L|γινωσκει αυτο υ=
+|L|μεις δε γινωσκετε
+|L|αυτο οτι παρ υμιν
+|L|μενει και εν υμιν
+|L|εσται <V 18> ουκ αφησω
+|L|υμας ορφανους
+|L|ερχομαι προς υ=
+|L|μας <V 19> ετι μικρον
+|L|και ο κοσμος με ου=
+|L|κ ετι θεωρει υ=
+|L|μεις δε θεωρειτε με
+|L|οτι εγω ζω και υ=
+|L|μεις ζησεσθε <V 20> εν
+|L|εκεινη τη ημερα
+|L|γνωσεσθε υμεις ο=
+|L|τι εγω εν τω πρ̅ι
+|L|μου και υμεις εν ε=
+|L|μοι καγω εν υμιν
+|L|<V 21> Ο εχων τας εντολας
+|L|μου κ(αι) τηρων αυτας
+|L|εκεινος εστιν ο αγα=
+|L|πων με
+|C 2|
+|L|ο δε αγαπων με αγα=
+|L|πηθησεται υπο
+|L|του πρ̅ς μου και
+|L|εγω αγαπησω αυ=
+|L|τον και εμφανισω
+|L|αυτω εμαυτω
+|L|<V 22> Λεγει αυτω ιουδας
+|L|ουχ ο ισκαριωτης
+|L|κε̅ κ(αι) τι γεγονεν ο=
+|L|τι ημιν μελλεις εμ=
+|L|φανιζειν εαυτον
+|L|και ουχι τω κοσμω
+|L|<V 23> απεκριθη ο ις̅ κ(αι)
+|L|ειπεν αυτω ε=
+|L|αν τις αγαπα με τον
+|L|λογον μου τηρηση
+|L|και ο πη̅ρ μου αγα=
+|L|πησει αυτον και
+|L|προς αυτον ελευ=
+|L|σομεθα και μονην
+|L|παρ αυτω ποιησο=
+|L|μεθα <V 24> ο μη αγα=
+|L|Πων με τους λογους
+|L|μου ου τηρει και
+|L|ο λογος ον ακουε=
+|L|τε ουκ εστιν εμος
+|L|αλλα του πεμψαν=
+|F 203r|
+|C 1|
+|L|τος με <V 25> ταυτα λε=
+|L|Λαληκα υμιν παρ υ=
+|L|μιν μενων <V 26> ο δε πα=
+|L|ρακλητος το πν̅α
+|L|το αγιον ο πεμψει ο
+|L|πη̅ρ εν τω ονοματι
+|L|μου εκεινος υμας
+|L|διδαξει παντα κ(αι)
+|L|υπομνησει υμας παν=
+|L|τα α ειπον υμιν
+|L|<V 27> ειρηνην αφιημι υ=
+|L|μιν ειρηνην την
+|L|εμην διδωμι υμιν
+|L|ου καθως ο κοσμος
+|L|διδωσιν εγω διδω=
+|L|μι υμιν μη τα=
+|L|Ρασσεσθω υμων η καρ=
+|L|δια μηδε δειλιατω
+|L|<V 28> ηκουσατε οτι εγω ει=
+|L|πον υμιν υπαγω κ(αι)
+|L|ερχομαι προς υμας
+|L|ει γαπατε με εχαρη=
+|L|τε αν οτι εγω πορευο=
+|L|μαι προς τον πρ̅α μου
+|L|οτι ο πτ̅ρ μου μειζω(ν)
+|L|μου εστιν <V 29> κ(αι) νυν ει=
+|L|ρηκα υμιν προ του
+|C 2|
+|L|γενεσθαι ινα οταν
+|L|γενηται πιστευση=
+|L|τε οτι εγω ειπον υ=
+|L|μιν <V 30> ουκ ετι πολλα
+|L|λαλησω μεθ υμων
+|L|ερχεται γαρ ο αρχων
+|L|του κοσμου τουτου
+|L|κ(αι) εν εμοι ουκ εχει ου=
+|L|δεν <V 31> αλλ ινα γνω ο
+|L|κοσμος οτι αγαπω
+|L|τον πρ̅α και κα=
+|L|θως ενετειλατο μοι
+|L|ο πη̅ρ ουτως ποιω ε=
+|L|γειρεσθε αγωμεν εν=
+|L|τευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι
+|L|Η αμπελος η αληθι=
+|L|νη και ο πη̅ρ μου
+|L|ο γεωργος εστιν
+|L|<V 2> παν κλημα εν εμοι
+|L|μη φερον καρπον
+|L|αιρει αυτο κ(αι) παν
+|L|το καρπον φερον
+|L|καθαιρει αυτο ινα
+|L|πλειονα καρπον
+|L|φερει <V 3> ηδη κ(αι) υμεις
+|L|καθαροι εστε δια
+|L|τον λογον ον λελα=
+|F 203v|
+|C 1|
+|L|ληκα υμιν <V 4> μεινα=
+|L|τε εν εμοι καγω εν υ=
+|L|μιν καθως γαρ το
+|L|κλημα ου δυναται
+|L|καρπον φερειν α=
+|L|φ εαυτου εαν μη μει=
+|L|νη εν τη αμπελω
+|L|ουτως ουδε υμεις ε=
+|L|αν μη εν εμοι μει=
+|L|νητε <V 5> εγω ειμι
+|L|η αμπελος υμεις
+|L|τα κληματα ο
+|L|μενων εν υμιν κα=
+|L|γω εν αυτω ουτως
+|L|φερει καρπον πο=
+|L|λυν οτι χωρις εμου
+|L|ου δυνασθε ποιειν
+|L|ουδεν <V 6> εαν μη τις
+|L|μεινη εν εμοι ε=
+|L|βληθη εξω ως το κλη=
+|L|μα και εξηρανθη
+|L|και συναγουσιν αυ=
+|L|το και εις το πυρ βα=
+|L|λλουσι και καιεται
+|L|<V 7> Εαν μεινητε εν ε=
+|L|μοι και τα ρηματα
+|L|μου εν υμιν μεινη
+|C 2|
+|L|ο εαν θελητε αιτη=
+|L|σασθε και γενησεται
+|L|υμιν <V 8> εν τουτω
+|L|Εδοξασθη ο πη̅ρ μου
+|L|ινα καρπον πολυν
+|L|φερητε κ(αι) γενησεσ=
+|L|θε εμοι μαθηται
+|L|<V 9> καθως ηγαπησεν με
+|L|ο πη̅ρ καγω ηγαπη=
+|L|σα υμας μεινατε
+|L|εν τη αγαπη τη εμη
+|L|<V 10> εαν τας εντολας μου
+|L|τηρησητε μενει=
+|L|τε εν τη αγαπη μου
+|L|καθως εγω τας εντο=
+|L|λας του πρ̅ς μου τε=
+|L|τηρηκα και μενω
+|L|αυτου εν τη αγαπη
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υ=
+|L|μιν ινα η χαρα η
+|L|εμη εν υμιν μεινη
+|L|και η χαρα υμων πλη=
+|L|ρωθη <V 12> αυτη δε ε=
+|L|στιν η εντολη η εμη
+|L|ινα αγαπατε αλλη=
+|L|λους καθως ηγαπη=
+|L|σα υμας <V 13> μειζονα
+|F 204r|
+|C 1|
+|L|Ταυτης αγαπην ου=
+|L|δεις εχει ινα τις την
+|L|ψυχην αυτου θη υπερ
+|L|τω φιλων αυτου
+|L|<V 14> Υμεις φιλοι μου εστε
+|L|εαν ποιειτε α εγω
+|L|εντελλομαι υμιν
+|L|<V 15> ουκετι υμας λεγω
+|L|δουλους οτι ο δουλος
+|L|ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅
+|L|αυτου υμας δε ει=
+|L|ρηκα φιλους οτι παν=
+|L|τα α ηκουσα παρα
+|L|του πρ̅ς μου εγνωρι=
+|L|σα υμιν <V 16> ουχ υμεις
+|L|με εξελεξασθε αλλ ε=
+|L|γω εξελεξαμην υμας
+|L|και εθηκα υμας ι=
+|L|να υμεις υπαγητε κ(αι)
+|L|πολυν καρπον φε=
+|L|ρητε και ο καρπος
+|L|υμων μενη και ο
+|L|Τι αν αιτησητε τον
+|L|πρ̅α εν τω ονομα=
+|L|τι μου τουτο ποιη=
+|L|σω ινα δοξασθη ο
+|L|πη̅ρ εν τω υιω
+|C 2|
+|L|<V 17> Ταυτα εντελλομαι
+|L|υμιν ινα αγαπατε
+|L|αλληλους <V 18> ει ο κοσ=
+|L|μος υμας μισει γι=
+|L|νωσκετε οτι εμε
+|L|πρωτον υμων με=
+|L|μισηκεν <V 19> ει εκ του
+|L|κοσμου ητε ο κοσ=
+|L|μος αν το ιδιον εφι=
+|L|λει οτι δε εκ του
+|L|κοσμου ουκ εστε α=
+|L|λλ εγω εξελεξαμην
+|L|υμας εκ του κοσμου
+|L|δια τουτο μισει υμας
+|L|ο κοσμος <V 20> μνημο=
+|L|Νευετε του λογου ου
+|L|εγω ειπον υμιν ου=
+|L|κ εστι δουλος μειζων
+|L|του κυριου αυτου
+|L|Ει εμε εδιωξαν
+|L|και υμας διωξουσιν
+|L|ει τον λογον μου ε=
+|L|τηρησαν κ(αι) τον υμε=
+|L|τερων τηρησουσι(ν)
+|L|<V 21> Αλλα ταυτα παντα
+|L|ποιησουσιν υμιν
+|L|δια το ονομα μου
+|F 204v|
+|C 1|
+|L|Οτι ουκ οιδασι τον
+|L|πεμψαντα με
+|L|<V 22> Ει μη ηλθον και ε=
+|L|λαλησα αυτοις α=
+|L|μαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε προφασιν
+|L|ουκ εχουσι περι
+|L|της αμαρτιας αυ=
+|L|των <V 23> ο εμε μι=
+|L|Σων και τον πρ̅α
+|L|μου μισει <V 24> ει τα
+|L|Εργα μη εποιησα
+|L|εν αυτοις α ουδεις
+|L|αλλος εποιησεν α=
+|L|μαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε και εωρα=
+|L|κασι και μεμιση=
+|L|κασι και εμε κ(αι) τον
+|L|πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα
+|L|πληρωθη ο λογος
+|L|ο γεγραμμενος εν
+|L|τω νομω αυτων
+|L|οτι εμισησαν με
+|L|δωρεαν <V 26> οταν δε
+|L|ελθη ο παρακλη=
+|L|τος ον εγω πεμ=
+|L|ψω υμιν παρα του
+|C 2|
+|L|πρ̅ς το πν̅α της α=
+|L|ληθειας ο παρα του
+|L|πρ̅ς εκπορευεται
+|L|εκεινος μαρτυρησει
+|L|περι εμου <V 27> και υ=
+|L|μεις δε μαρτυρειτε
+|L|οτι απ αρχης μετ ε=
+|L|μου εστε <K 16> <V 1> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα
+|L|μη σκανδαλισθητε
+|L|<V 2> αποσυναγωγους ποι=
+|L|ησουσιν υμας αλλ
+|L|Ερχεται ωρα ινα
+|L|πας ο αποκτεινας
+|L|υμας δοξη λατρειαν
+|L|προσφερειν τω θω̅
+|L|<V 3> κ(αι) ταυτα ποιησουσιν
+|L|υμιν οτι ουκ εγνω=
+|L|σαν τον πρ̅α ουδετε
+|L|με <V 4> αλλα ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν ινα
+|L|οταν ελθη η ωρα αυ=
+|L|των μνημονευση=
+|L|τε οτι εγω ειπον υ=
+|L|μιν ταυτα δε υ=
+|L|μιν εξ αρχης ουκ ει=
+|L|πον οτι μεθ υμων
+|F 205r|
+|C 1|
+|L|ημην <V 5> νυν δε υ=
+|L|παγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με και ουδεις
+|L|εξ υμων ερωτα με
+|L|που υπαγεις <V 6> αλλ ο=
+|L|τι ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν η λυπη πε=
+|L|πληρωκεν υμων
+|L|την καρδιαν <V 7> αλ=
+|L|λ εγω την αληθειαν
+|L|λεγω υμιν συμ=
+|L|φερει υμιν ινα εγω
+|L|απελθω εαν γαρ
+|L|εγω μη απελθω ο
+|L|παρακλητος ου=
+|L|κ ελευσεται προς υ=
+|L|μας εαν δε πορευ=
+|L|θω εγω πεμψω αυ=
+|L|τον προς υμας
+|L|<V 8> κ(αι) ελθων εκεινος
+|L|ελεγξει τον κοσμο(ν)
+|L|περι αμαρτιας
+|L|κ(αι) περι δικαιοσυ=
+|L|νης και περι κρι=
+|L|σεως <V 9> περι αμαρ=
+|L|τιας μεν οτι ου πι=
+|C 2|
+|L|στευουσιν εις εμε
+|L|<V 10> περι δικαιοσυνης
+|L|δε οτι προς τον
+|L|πρ̅α μου υπαγω κ(αι)
+|L|ουκ ετι θεωρειτε με
+|L|<V 11> περι δε κρισεως
+|L|οτι ο αρχων του κοσ=
+|L|μου τουτου κεκρι=
+|L|ται <V 12> ετι πολλα εχω
+|L|λεγειν υμιν αλλ ου δυ=
+|L|νασθε βασταζειν
+|L|αρτι <V 13> οταν δε ελ=
+|L|θη εκεινος το πν̅α
+|L|της αληθειας οδη=
+|L|γησει υμας εις πασαν
+|L|την αληθειαν
+|L|ου γαρ λαληση αφ εαυ=
+|L|του αλλ οσα αν α=
+|L|κουση λαληση κ(αι) τα
+|L|ερχομενα αναγγε=
+|L|λει υμιν <V 14> εκεινος
+|L|εμε δοξασει οτι εκ του
+|L|Εμου ληψεται και αναγ=
+|L|γελει υμιν
+|L|<V 15> Παντα οσα εχει ο
+|L|πη̅ρ εμα εστι
+|F 205v|
+|C 1|
+|L|Δια τουτο ειπον οτι
+|L|εκ του εμου λαμ=
+|L|βανει και αναγγελει
+|L|υμιν <V 16> μικρον και
+|L|ου θεωρειτε με και
+|L|παλιν μικρον κ(αι) οψε=
+|L|σθε με οτι υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 17> ει=
+|L|πον ουν εκ των μα=
+|L|θητων αυτου προς
+|L|αλληλους τι εστι του=
+|L|το ο λεγει ημιν μι=
+|L|κρον και ου θεωρει=
+|L|τε με και παλιν μι=
+|L|κρον και οψεσθε με
+|L|κ(αι) οτι υπαγω προς τον
+|L|πρ̅α <V 18> ελεγον ουν
+|L|τι εστιν τουτο το μι=
+|L|κρον ουκ οιδαμεν
+|L|τι λαλει <V 19> εγνω ουν
+|L|ο ις̅ οτι ηθελον αυτον
+|L|ερωταν και ειπεν
+|L|αυτοις περι του=
+|L|του ζητειτε μετ αλλη=
+|L|λων οτι ειπον μι=
+|L|κρον και ου θεωρει=
+|L|τε με
+|C 2|
+|L|κ(αι) παλιν μικρον κ(αι) ο=
+|L|ψεσθε με <V 20> αμην λε=
+|L|γω υμιν οτι κλαυσε=
+|L|τε κ(αι) θρηνησετε υμεις
+|L|ο δε κοσμος χαρησε=
+|L|ται υμεις δε λυπηθη=
+|L|σεσθε αλλ η λυπη η=
+|L|μων εις χαραν γενη=
+|L|σεται <V 21> η γυνη οταν
+|L|τικτει λυπην εχει
+|L|οτι ηλθεν η ωρα αυ=
+|L|της οταν δε γεν=
+|L|νησει το παιδιον ου=
+|L|κ ετι μνημονευει της
+|L|θλιψεως δια την
+|L|χαραν οτι εγεννη=
+|L|θη αν̅ος εις τον κοσ=
+|L|μον <V 22> κ(αι) υμεις μεν ουν
+|L|λυπην νυν εχετε πα=
+|L|λιν δε οψομαι υμας
+|L|κ(αι) χαρησεται υμων
+|L|η καρδια κ(αι) την χα=
+|L|ραν υμων ουδεις αιρει
+|L|αφ υμων <V 23> και ε=
+|L|ν εκεινη τη ημε=
+|L|ρα εμε ουκ ερωτησε=
+|L|τε ουδεν
+|F 206r|
+|C 1|
+|L|Αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι οσα αν
+|L|αιτησητε τον πρ̅α
+|L|εν τω ονοματι μου
+|L|δωσει υμιν <V 24> ε=
+|L|ως αρτι ουκ ητησα=
+|L|τε ουδεν εν τω ο=
+|L|νοματι μου αιτει=
+|L|τε και ληψεσθε ι=
+|L|να η χαρα υμων
+|L|η πεπληρωμενη
+|L|<V 25> Ταυτα εν παροιμι=
+|L|αις λελαληκα υμιν
+|L|αλλ ερχεται ωρα
+|L|οτε ουκ ετι εν πα=
+|L|ροιμιαις λαλησω
+|L|υμιν αλλα παρρη=
+|L|σια περι του πρ̅ς α=
+|L|ναγγελω υμιν <V 26> εν ε=
+|L|κεινη τη ημερα
+|L|εν τω ονοματι μου
+|L|αιτησεσθε και ου
+|L|λεγω υμιν οτι ε=
+|L|γω ερωτησω τον
+|L|πρ̅α περι υμων
+|L|<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φι=
+|L|λει
+|C 2|
+|L|υμας οτι υμεις εμε
+|L|πεφιληκατε και
+|L|πεπιστευκατε οτι
+|L|εγω παρα του θυ̅ ε=
+|L|ξηλθον και ηκω
+|L|<V 28> εξηλθον παρα του
+|L|πρ̅ς και εληλυθα ει=
+|L|ς τον κοσμον πα=
+|L|λιν αφιημι τον κοσ=
+|L|μον κ(αι) πορευομαι
+|L|προς τον πρ̅α <V 29> λε=
+|L|γουσιν αυτω οι μα=
+|L|θηται αυτου ιδε
+|L|νυν παρρησια λα=
+|L|λεις και παροιμιαν
+|L|[app][*]ουδεμιαν[\*][C]&om;[\C][\app] ουδεμιαν
+|L|λεγεις <V 30> νυν εγνωκα=
+|L|μεν οτι οιδας παν=
+|L|τα και ου χρειαν ε=
+|L|χεις ινα τις σε ερω=
+|L|τα εν τουτω πι=
+|L|στευομεν οτι απο
+|L|θυ̅ εληλυθας <V 31> απε=
+|L|Κριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα
+|F 206v|
+|C 1|
+|L|και νυν εληλυθεν ι=
+|L|να σκορπισθητε ε=
+|L|καστος εις τα ιδια κ(αι)
+|L|εμε μονον αφητε
+|L|και ουκ ειμι μονος
+|L|οτι ο πη̅ρ μου μετ ε=
+|L|μου εστιν <V 33> ταυτα
+|L|Λελαληκα υμιν ινα
+|L|εν εμοι ειρηνην ε=
+|L|χητε εν τω κοσ=
+|L|μω θλιψιν εξετε α=
+|L|λλα θυρσειτε εγω νε=
+|L|νικηκα τον κοσμο(ν)
+|L|<K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο
+|L|ις̅ και επας
+|L|Τους οφθαλμοις αυ=
+|L|του εις τον ου̅νον
+|L|ειπεν πε̅ρ ελη=
+|L|λυθεν η ωρα δοξα=
+|L|σον σου τον υιον ι=
+|L|να κ(αι) ο υιος σου δοξα=
+|L|ση σε <V 2> και καθως ε=
+|L|δωκας αυτω εξουσι=
+|L|αν πασης σαρκος
+|L|ινα παν ο δεδωκας
+|L|αυτω δωσε αυτοις
+|L|ζωην αιωνιο(ν)
+|C 2|
+|L|<V 3> αυτη δε εστιν η αιω=
+|L|νιος ζωη ινα γινω=
+|L|σκωσι σε τον μονον
+|L|αληθινον θν̅ κ(αι) ον
+|L|απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> ε=
+|L|γω σε εδοξασα επι της
+|L|γης το εργον ετελει=
+|L|ωσα ο δεδωκας μοι
+|L|ινα ποιησω <V 5> και
+|L|νυν δοξασον με συ
+|L|πε̅ρ παρα σεαυτω
+|L|τη δοξη η ειχον προ
+|L|του τον κοσμον ειναι
+|L|παρα σοι <V 6> εφανε=
+|L|ρωσα σου το ονομα
+|L|τοις αν̅οις ους δεδω=
+|L|κας μοι εκ του κοσ=
+|L|μου σοι ησαν και ε=
+|L|μοι αυτους εδωκας
+|L|και τον λογον σου τε=
+|L|τηρηκασι <V 7> νυν ε=
+|L|γνωσαν οτι παντα
+|L|οσα δεδωκας μοι
+|L|παρα σου εστιν <V 8> οτι
+|L|τα ρηματα α δεδω=
+|L|κας μοι δεδωκα
+|L|αυτοις
+|F 207r|
+|C 1|
+|L|και αυτοι ελαβον κ(αι)
+|L|εγνωσαν αληθως
+|L|οτι παρα σου εξηλ=
+|L|θον και επιστευσαν
+|L|οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 9> εγω περι αυτων ε=
+|L|ρωτω ου περι του
+|L|κοσμου ερωτω α=
+|L|λλα περι ων δεδω=
+|L|κας μοι οτι σοι εισιν
+|L|<V 10> και τα εμα παντα
+|L|σα εστιν κ(αι) τα σα ε=
+|L|μα και δεδοξασμε
+|L|εν αυτοις <V 11> κ(αι) ουκ ε=
+|L|τι ειμι εν τω κοσμω
+|L|κ(αι) ουτοι εν τω κοσμω
+|L|εισιν και εγω προ=
+|L|ς σε ερχομαι πε̅ρ
+|L|αγιε τηρησον αυτους
+|L|εν τω ονοματι σου
+|L|ω δεδωκας μοι ινα
+|L|ωσιν εν καθως η=
+|L|μεις <V 12> οτε ημην με=
+|L|τ αυτων εν τω κοσ=
+|L|μω εγω ετηρουν αυ=
+|L|τους εν τω ονομα=
+|L|τι σου
+|C 2|
+|L|ους δεδωκας μοι ε=
+|L|φυλαξα και ουδεις ε=
+|L|ξ αυτων απωλετο ει
+|L|μη ο υιος της απω=
+|L|λειας ινα η γραφη
+|L|πληρωθη <V 13> νυν δε
+|L|προς σε ερχομαι κ(αι)
+|L|ταυτα λαλω εν τω
+|L|κοσμω ινα εχωσι
+|L|την χαραν την ε=
+|L|μην πεπληρωμενη(ν)
+|L|επ αυτοις <V 14> ε=
+|L|γω δεδωκα αυτοις
+|L|τον λογον σου και
+|L|ο κοσμος εμισησεν
+|L|αυτους οτι ουκ εισιν
+|L|εκ του κοσμου <V 15> ου=
+|L|κ ερωτω ινα αρης
+|L|αυτους εκ του κοσμου
+|L|αλλ ινα τηρησης αυ=
+|L|τους εκ του πονηρου
+|L|<V 16> εκ του κοσμου ου=
+|L|κ εισιν καθως εγω εκ
+|L|του κοσμου ουκ ειμι
+|L|<V 17> αγιασον αυτους εν τη
+|L|αληθεια σου ο λογος
+|F 207v|
+|C 1|
+|L|ο σος αληθεια εστι
+|L|<V 18> Καθως εμε απεστει=
+|L|λας εις τον κοσμον
+|L|καγω αποστελλω αυ=
+|L|τους εις τον κοσμον
+|L|<V 19> και υπερ αυτων ε=
+|L|γω αγιαζω εμαυτον
+|L|ινα ωσιν κ(αι) αυτοι
+|L|ηγιασμενοι εν α=
+|L|ληθεια <V 20> ου περι
+|L|τουτων δε ερωτω
+|L|μονον αλλα κ(αι) περι
+|L|των πιστευοντων
+|L|δια του λογου αυτων
+|L|εις εμε <V 21> ινα παν=
+|L|τες εν ωσιν καθως
+|L|συ πε̅ρ εν εμοι κα=
+|L|γω εν σοι ινα και
+|L|αυτοι εν ημιν εν ω=
+|L|σιν ινα ο κοσμος
+|L|πιστευση οτι συ με
+|L|απεστειλας <V 22> κ(αι) εγω
+|L|την δοξαν ην δεδω=
+|L|κας μοι εδωκα αυ=
+|L|τοις ινα ωσιν
+|L|εν καθως ημεις εν
+|C 2|
+|L|εσμεν <V 23> εγω εν αυ=
+|L|τοις και συ εν εμοι
+|L|ινα ωσιν τετελειωμε=
+|L|νοι εις εν κ(αι) ινα γινω=
+|L|σκει ο κοσμος οτι συ
+|L|με απεστειλας και η=
+|L|γαπησας αυτους κα=
+|L|θως εμε ηγαπησας
+|L|<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι
+|L|θελω ινα οπου ειμι
+|L|εγω κακεινοι ωσι
+|L|μετ εμου ινα θεω=
+|L|ρωσι την δοξαν την
+|L|εμην ην δεδωκας μοι
+|L|οτι ηγαπησας με
+|L|προ καταβολης κοσ=
+|L|μου <V 25> πε̅ρ δικαιε
+|L|και ο κοσμος σε ουκ ε=
+|L|γνω εγω δε σε ε=
+|L|γνων και ουτοι εγνω=
+|L|σαν οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 26> κ(αι) εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα
+|L|σου και γνωρισω
+|L|ινα η αγαπη ην ηγα=
+|L|πησας με εν αυτοις
+|F 208r|
+|C 1|
+|L|η καγω εν αυτοις
+|L|<K 18> <V 1> Ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εξηλθε συν τοις
+|L|μαθηταις αυτου
+|L|περαν του χειμα=
+|L|ρρου των κεδρων
+|L|οπου ην κηπος
+|L|εις ον εισηλθεν αυ=
+|L|τος κ(αι) οι μαθηται
+|L|αυτου <V 2> ηδει δε
+|L|Και ιουδας ο παρα=
+|L|διδους αυτον τον το=
+|L|πον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη ο ις̅ εκει
+|L|μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 3> ο ουν ιου=
+|L|δας λαβων ολην την
+|L|σπειραν και εκ των
+|L|αρχιερεων και φα=
+|L|ρισαιων υπηρετας
+|L|ερχεται εκει μετα
+|L|φανων και λαμπα=
+|L|δων και οπλων <V 4> ο δε
+|L|Ις̅ ιδων παντα τα
+|L|ερχομενα επ αυτο(ν)
+|L|εξελθων ειπεν αυ=
+|L|τοις
+|C 2|
+|L|τινα ζητειτε <V 5> α=
+|L|πεκριθησαν αυτω
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|γω ειμι ειστηκει δε
+|L|και ιουδας ο παρα=
+|L|διδους αυτον μετ αυ=
+|L|των <V 6> ως ουν ει=
+|L|πεν αυτοις οτι εγω
+|L|ειμι απηλθον ει=
+|L|ς τα οπισω κ(αι) επεσον
+|L|χαμαι <V 7> παλιν ουν
+|L|επηρωτησεν αυτους
+|L|τινα ζητειτε οι δε
+|L|ειπον ιν̅ τον ναζω=
+|L|ραιον <V 8> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ ει=
+|L|πον υμιν οτι εγω ει=
+|L|μι ει ουν εμε ζη=
+|L|τειτε αφετε τουτους
+|L|υπαγειν <V 9> ινα ο λογος
+|L|πληρωθη ον ειπεν
+|L|οτι ους δεδωκας
+|L|μοι ουκ απωλεσα
+|L|εξ αυτων ουδενα
+|L|<V 10> Σιμων ουν πετρος
+|F 208v|
+|C 1|
+|L|εχων μαχαιραν
+|L|ειλκυσεν αυτην
+|L|κ(αι) επαισε τον του αρ=
+|L|χιερεως δουλον
+|L|και απεκοψεν αυ=
+|L|του το ωτιον το δε=
+|L|ξιον ην δε ονομα
+|L|τω δουλω μαλχος
+|L|<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω
+|L|πετρω βαλε την
+|L|μαχαιραν σου εις
+|L|την θηκην αυτης
+|L|Το ποτηριον ο δε=
+|L|δωκε μοι ο πη̅ρ ου
+|L|μη πιω αυτο <V 12> η
+|L|Ουν σπειρα και ο χι=
+|L|λιαρχος και οι υ=
+|L|πηρεται των ιου=
+|L|δαιων συνελαβον
+|L|τον ιν̅ κ(αι) εδησαν αυ=
+|L|τον <V 13> και απηγα=
+|L|Γον αυτον προς αν=
+|L|ναν πρωτον ην
+|L|γαρ πενθερος του
+|L|καιαφα ος ην αρ=
+|L|χιερευς του ενιαυ=
+|C 2|
+|L|του εκεινου <V 14> ην δε
+|L|καιαφας ο συμβου=
+|L|λευσας τοις ιουδαιοις
+|L|οτι συμφερει ενα
+|L|αν̅ον αποθανειν υ=
+|L|περ του λαου <V 15> η=
+|L|Κολουθει δε τω ιυ̅ σι=
+|L|μων πετρος και ο α=
+|L|λλος μαθητης
+|L|Ο δε μαθητης εκει=
+|L|νος ην γνωστος τω
+|L|αρχιερει και συνει=
+|L|σηλθε τω ιυ̅ εις την
+|L|αυλην του αρχιερε=
+|L|ως <V 16> ο δε πετρος ειστη=
+|L|Κει προς τη θυραν εξω
+|L|Εισηλθεν ουν ο μα=
+|L|θητης εκεινος ος
+|L|ην γνωστος τω αρ=
+|L|χιερει και ειπε
+|L|τη θυρωρω και ει=
+|L|σηγαγε τον πετρον
+|L|<V 17> Λεγει ουν η παιδισ=
+|L|κη η θυρωρος τω
+|L|πετρω μη και συ
+|L|εκ των μαθητων
+|L|ει
+|F 209r|
+|C 1|
+|L|του αν̅ου τουτου
+|L|λεγει εκεινος ου=
+|L|κ ειμι <V 18> ειστηκει=
+|L|Σαν δε οι δουλοι κ(αι) οι
+|L|υπηρεται ανθρα=
+|L|κιαν πεποιηκοτες
+|L|οτι ψυχος ην και ε=
+|L|θερμενοντο ην
+|L|δε μετ αυτων κ(αι) ο πε=
+|L|τρος εστως και θερ=
+|L|μενομενος <V 19> ο ουν
+|L|αρχιερευς ηρωτη=
+|L|σε τον ιν̅ περι των
+|L|μαθητων αυτου κ(αι)
+|L|περι της διδαχης
+|L|αυτου <V 20> απεκριθη
+|L|Αυτω ο ις̅ εγω πα=
+|L|ρρησια ελαλησα τω
+|L|κοσμω εγω παν=
+|L|τοτε εδιδαξα εν
+|L|συναγωγη κ(αι) εν τω ι=
+|L|ερω οπου παντες
+|L|οι ιουδαιοι συνερ=
+|L|χονται και εν κρυ=
+|L|πτω ελαλησα ουδεν
+|L|<V 21> Τι με επερωτας ε=
+|C 2|
+|L|ρωτησον τους ακη=
+|L|κοοτας τι ελαλησα
+|L|αυτοις ιδε ουτοι
+|L|οιδασιν α ειπον ε=
+|L|γω <V 22> ταυτα δε αυ=
+|L|Του ειποντος εις
+|L|των υπηρετων πα=
+|L|ρεστηκως εδωκε ρα=
+|L|πισμα τω ιυ̅ ειπων
+|L|ουτως αποκρινη
+|L|τω αρχιερει <V 23> ο
+|L|Δε ις̅ ειπεν αυτω
+|L|ει κακως ελαλησα
+|L|μαρτυρησον περι
+|L|του κακου ει δε κα=
+|L|λως τι με δερεις
+|L|<V 24> Απεστειλεν δε αυτον
+|L|ο αννας δεδεμενον
+|L|προς καιαφαν τον
+|L|αρχιερεα <V 25> ην δε
+|L|Σιμων πετρος εστως
+|L|κ(αι) θερμενομενος
+|L|ειπον ουν αυτω
+|L|μη και συ εκ των
+|L|μαθητων αυτου ει
+|L|ηρνησατο ουν εκει=
+|L|νος
+|F 209v|
+|C 1|
+|L|κ(αι) ειπεν ουκ ειμι
+|L|<V 26> λεγει εις εκ των δου=
+|L|λων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου α=
+|L|πεκοψε πετρος το
+|L|ωτιον ουκ εγω σε
+|L|ειδον εν τω κηπω
+|L|μετ αυτου <V 27> παλιν
+|L|ουν ο πετρος ηρνη=
+|L|σατο και ευθεως
+|L|αλεκτωρ εφωνησε
+|L|<V 28> Αγουσιν ουν τον ιν̅ α=
+|L|πο του καιαφα ει=
+|L|ς το πραιτωριον ην
+|L|δε πρωι και αυ=
+|L|τοι ουκ εισηλθον ει=
+|L|ς το πραιτωριον ι=
+|L|να μη μιανθωσιν
+|L|αλλ ινα φαγωσι το
+|L|πασχα <V 29> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο πιλατος
+|L|προς αυτους εξω κ(αι)
+|L|ειπεν τινα κα=
+|L|τηγοριαν φερετε
+|L|κατα του αν̅ου του=
+|L|του <V 30> απεκριθησαν
+|C 2|
+|L|και ειπον αυτω
+|L|ει μη ην ουτος κα=
+|L|κοποιος ουκ αν σοι
+|L|παρεδωκαμεν αυ=
+|L|τον <V 31> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις
+|L|κ(αι) κατα τον νομον υ=
+|L|μων κρινατε αυτον
+|L|ειπον ουν αυτω οι ι=
+|L|ουδαιοι ημιν ου=
+|L|κ εξεστιν αποκτειναι
+|L|ουδενα <V 32> ινα ο λογος
+|L|του ιυ̅ πληρωθη ον
+|L|ειπεν σημαινων
+|L|ποιω θανατω ημε=
+|L|λλεν αποθνησκειν
+|L|<V 33> Εισηλθεν ουν πα=
+|L|λιν εις το πραιτωρι=
+|L|ον ο πιλατος κ(αι) ε=
+|L|φωνησε τον ιν̅ κ(αι) ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο βασι=
+|L|λευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη αυτω ο
+|L|ις̅ αφ εαυτου συ του=
+|L|το λεγεις η αλλοι σοι
+|L|ειπαν περι εμου
+|F 210v|
+|C 1|
+|L|<V 35> Απεκριθη ο πιλα=
+|L|τος μητι εγω ιου=
+|L|δαιος ειμι το εθνος
+|L|το εσον και οι αρχιε=
+|L|ρεις παρεδωκαν σε
+|L|εμοι τι εποιησας
+|L|<V 36> απεκριθη ο ις̅ η
+|L|βασιλεια η εμη ου=
+|L|κ εστιν εκ του κοσμου
+|L|τουτου ει εκ του
+|L|κοσμου τουτου ην
+|L|η βασιλεια η εμη οι
+|L|υπηρεται οι εμοι η=
+|L|γωνιζοντο αν ινα
+|L|μη παραδοθω τοις
+|L|ιουδαιοις νυν δε
+|L|η βασιλεια η εμη ου=
+|L|κ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> Ειπεν ουν αυτω ο πι=
+|L|λατος ουκουν βα=
+|L|σιλευς ει συ απε=
+|L|κριθη ο ις̅ συ λεγεις
+|L|οτι βασιλευς ειμι
+|L|εγω εις τουτο γεγεν=
+|L|νημαι κ(αι) εις τουτο ε=
+|L|ληλυθα εις τον κοσ=
+|L|μον ινα μαρτυρη=
+|C 2|
+|L|σω τη αληθεια πας
+|L|ο ων εκ της αληθειας
+|L|ακουει μου της φω=
+|L|νης <V 38> λεγει αυτω ο
+|L|πιλατος τι εστιν
+|L|αληθεια κ(αι) τουτο
+|L|ειπων παλιν εξηλ=
+|L|θε προς τους ιουδαι=
+|L|ους και λεγει αυ=
+|L|Τοις εγω ουδεμιαν
+|L|αιτιαν ευρισκω εν
+|L|αυτω <V 39> εστιν δε συ=
+|L|Νηθεια υμιν ινα ενα
+|L|υμιν απολυσω εν τω
+|L|πασχα βουλεσθε
+|L|ουν απολυσω υμιν
+|L|τον βασιλεα των ι=
+|L|ουδαιων <V 40> εκραυ=
+|L|Γασαν ουν παντες
+|L|λεγοντες μη τουτον
+|L|αλλα τον βαραββαν
+|L|ην δε ο βαραββας
+|L|ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν
+|L|Ελαβεν ο πιλατος
+|L|τον ιν̅ κ(αι) εμαστιγω=
+|L|σεν <V 2> κ(αι) οι στρατιωται
+|F 210v|
+|C 1|
+|L|πλεξαντες στεφανον
+|L|εξ ακανθων επεθη=
+|L|καν αυτου τη κεφα=
+|L|λη και ιματιον
+|L|πορφυρουν περι=
+|L|εβαλον αυτον <V 3> και
+|L|ηρχοντο προς αυ=
+|L|τον και ελεγον χαι=
+|L|ρε ο βασιλευς των
+|L|ιουδαιων και
+|L|εδιδουν αυτω ρα=
+|L|πισματα <V 4> εξηλ=
+|L|Θεν ουν παλιν ο πι=
+|L|λατος εξω και λε=
+|L|γει αυτοις ιδε αγω
+|L|υμιν αυτον εξω ι=
+|L|να γνωτε οτι εν αυ=
+|L|τω ουχ ευρισκω
+|L|αιτιαν <V 5> εξηλθεν
+|L|Ουν ο ις̅ εξω φορων
+|L|τον ακανθινον
+|L|στεφανον και το
+|L|πορφυρουν ιματι=
+|L|ον και λεγει αυτοις
+|L|ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε
+|L|Ουν ιδον αυτον οι
+|C 2|
+|L|αρχιερεις κ(αι) οι υπη=
+|L|ρεται των ιουδαιων
+|L|εκραυγασαν λεγον=
+|L|τες στ̅ρωσον στ̅ρω=
+|L|σον αυτον λεγει αυ=
+|L|Τοις ο πιλατος λα=
+|L|βετε αυτον υμεις κ(αι)
+|L|στ̅ρωσατε εγω γαρ
+|L|Ουχ ευρισκω εν αυ=
+|L|τω αιτιαν <V 7> απε=
+|L|κριθησαν αυτω οι
+|L|ιουδαιοι κ(αι) ειπαν
+|L|ημεις νομον εχομεν
+|L|και κατα τον νομον
+|L|ημων οφειλει απο=
+|L|θανειν οτι υιον
+|L|θυ̅ εαυτον εποιη=
+|L|σεν <V 8> ως ουν ηκου=
+|L|Σεν τουτον τον λο=
+|L|γον ο πιλατος μα=
+|L|λλον εφοβηθη <V 9> κ(αι)
+|L|εισηλθεν εις το πραι=
+|L|τωριον παλιν κ(αι) λε=
+|L|γει τω ιυ̅ ποθεν
+|L|ει συ ο δε ις̅ απο=
+|L|κρισιν ουκ εδωκεν
+|L|αυτω
+|F 211r|
+|C 1|
+|L|<V 10> Λεγει αυτω ο πιλατος
+|L|εμοι ου λαλεις ου=
+|L|κ οιδας οτι εξουσιαν
+|L|εχω στ̅ρωσαι σε κ(αι)
+|L|εξουσιαν εχω απο=
+|L|λυσαι σε <V 11> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τω ουκ ειχες ε=
+|L|ξουσιαν ουδεμιαν
+|L|κατ εμου ει μη ην σοι
+|L|δεδομενον ανωθεν
+|L|δια τουτο ο παρα=
+|L|διδους με σοι μει=
+|L|ζονα αμαρτιαν ε=
+|L|χει <V 12> εκ τουτου ουν
+|L|ο πιλατος εζητει
+|L|απολυσαι τον ιν̅
+|L|οι δε ιουδαιοι εκραυ=
+|L|γαζον λεγοντες
+|L|εαν τουτον απολυ=
+|L|σης ουκ ει φιλος του
+|L|καισαρος πας
+|L|ο βασιλεα εαυτον
+|L|ποιων αντιλεγει
+|L|τω καισαρι <V 13> ο ουν
+|L|πιλατος ακουσας του=
+|C 2|
+|L|των των λογων η=
+|L|γαγεν εξω τον ιν̅ κ(αι)
+|L|εκαθισεν επι του
+|L|βηματος εις τοπον
+|L|λεγομενον λιθοστρω=
+|L|τον εβραιστη δε γα=
+|L|ββαθα <V 14> ην δε
+|L|Παρασκευη του πασ=
+|L|χα ωρα ην ωσει
+|L|εκτη κ(αι) λεγει τοις
+|L|ιουδαιοις ιδε ο
+|L|βασιλευς υμων
+|L|<V 15> οι δε εκραυγασαν
+|L|λεγοντες αρον α=
+|L|ρον στ̅ρωσον λε=
+|L|Γει αυτοις ο πιλατος
+|L|τον βασιλεα υμων
+|L|στ̅ρωσω απεκρι=
+|L|θησαν ουν οι αρχι=
+|L|ερεις ουκ εχομεν
+|L|βασιλεα ει μη και=
+|L|σαρα <V 16> τοτε ουν
+|L|Παρεδωκεν αυτον
+|L|αυτοις ινα στ̅ρωθη
+|L|Οι δε παραλαβοντες
+|L|αυτον ηγαγον κ(αι) ε=
+|F 211v|
+|C 1|
+|L|πεθηκαν αυτω <V 17> τον
+|L|στ̅ρον και βασταζων
+|L|αυτον εξηλθεν ει=
+|L|ς τοπον λεγομενον
+|L|κρανιου τοπον ος
+|L|λεγετε εβραιστι γολ=
+|L|γοθα <V 18> οπου αυτον
+|L|εσ̅τρωσαν και με=
+|L|Τ αυτου αλλους δυο
+|L|εντευθεν κ(αι) εντευ=
+|L|θεν μεσον δε τον ιν̅
+|L|<V 19> Εγραψε δε κ(αι) τιτλον
+|L|ο πιλατος και εθη=
+|L|κεν επι του στ̅ρου
+|L|ην δε γεγραμμενον
+|L|εβραιστι ρωμαι=
+|L|στι ελληνιστι ις̅ ο
+|L|ναζωραιος ο βασι=
+|L|λευς των ιουδαιω(ν)
+|L|<V 20> Τουτον ουν τον τι=
+|L|τλον πολλοι ανε=
+|L|γνωσαν των ιουδαι=
+|L|ων οτι εγγυς ην της
+|L|πολεως ο τοπος
+|L|οπου εσ̅τρωθη ο ις̅
+|L|<V 21> ελεγον ουν τω πι=
+|C 2|
+|L|λατω οι αρχιερεις
+|L|των ιουδαιων μη
+|L|γραφε ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων αλλ ο=
+|L|τι εκεινος ειπεν
+|L|βασιλευς ειμι των
+|L|ιουδαιων <V 22> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο πιλατος
+|L|ο γεγραφα γεγραφα
+|L|<V 23> οι ουν στρατιωται
+|L|οτε εσ̅τρωσαν τον ιν̅
+|L|ελαβον τα ιματια
+|L|αυτου και εποιησαν
+|L|τεσσαρα μερη εκα=
+|L|στω στρατιωτη με=
+|L|ρος τον δε χιτω=
+|L|να επει ην ο χιτων
+|L|αραφος εκ των ανω=
+|L|θεν υφαντος δι ο ου=
+|L|λου <V 24> ειπον προς α=
+|L|λληλους μη σχισω=
+|L|μεν αυτον αλλα λα=
+|L|χωμεν περι αυτου
+|L|τινος εσται ινα η
+|L|γραφη πληρωθη
+|L|η λεγουσα διεμε=
+|F 212r|
+|C 1|
+|L|ρισαντο τα ιματι=
+|L|α μου εαυτοις και
+|L|επι τον ιματισμον
+|L|μου εβαλλον κλη=
+|L|ρον οι μεν ουν
+|L|στρατιωται ταυτα
+|L|εποιησαν
+|L|<V 25> Ειστηκεισαν δε παρα
+|L|τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ
+|L|αυτου και η αδελφη
+|L|της μρ̅ς αυτου μα=
+|L|ρια η του κλωπα
+|L|και μαρια η μαγδα=
+|L|ληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων
+|L|την μρ̅α και τον μα=
+|L|θητην παρεστωτα
+|L|ον ηγαπα λεγει τη
+|L|μρ̅ι αυτου γυναι
+|L|ιδου ο υιος σου <V 27> ει=
+|L|τα λεγει τω μαθητη
+|L|ιδε η μη̅ρ σου κ(αι) α=
+|L|π εκεινης της η=
+|L|μερας ελαβεν αυ=
+|L|την ο μαθητης ει=
+|L|ς τα ιδια <V 28> με=
+|L|Τα τουτο ιδων ο ις̅ ο=
+|C 2|
+|L|τι παντα ηδη τε=
+|L|τελεσθαι ινα πλη=
+|L|ρωθη η γραφη λε=
+|L|γει διψω <V 29> σκευος
+|L|ουν εκειτο οξους με=
+|L|στον οι δε πλησαν=
+|L|τες σπογγον οξους
+|L|μεταχολης και υ=
+|L|σσωπω περιθεντες
+|L|προσηνεγκαν αυ=
+|L|του το στοματι <V 30> ο=
+|L|τε ουν ελαβεν ο ις̅
+|L|το οξος μετα της χο=
+|L|λης ειπεν τετελε=
+|L|σται και κλινας
+|L|Την κεφαλην πα=
+|L|ρεδωκε το πν̅α
+|L|<V 31> Οι ουν ιουδαιοι ε=
+|L|πει παρασκευη ην
+|L|ινα μη μεινη επι του
+|L|στ̅ρου τα σωματα
+|L|εν τω σαββατω
+|L|ην γαρ μεγαλη η η=
+|L|μερα εκεινου του
+|L|σαββατου ηρω=
+|L|τησαν τον πιλα=
+|L|τον
+|F 121v|
+|C 1|
+|L|ινα κατεαγωσιν αυ=
+|L|των τα σκελη και
+|L|αρθωσιν <V 32> ηλθον
+|L|ουν οι στρατιωται
+|L|και του μεν πρωτου
+|L|κατεαξαν τα σκε=
+|L|λη και του αλλου του
+|L|συ̅νστρωθεντος αυ=
+|L|τω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελ=
+|L|θοντες ως ιδον αυ=
+|L|τον ηδη τεθνηκο=
+|L|τα ου κατεαξαν αυ=
+|L|τον τα σκελη <V 34> αλ=
+|L|λ εις των στρατιω=
+|L|των λογχη αυτου
+|L|την πλευραν ενυ=
+|L|ξεν κ(αι) ευθεως εξηλ=
+|L|θεν αιμα κ(αι) υδωρ
+|L|<V 35> και ο εωρακως με=
+|L|μαρτυρικεν κ(αι) αλη=
+|L|θινη αυτου εστιν η
+|L|μαρτυρια
+|L|Κακεινος οιδεν οτι
+|L|αληθη λεγει ινα κ(αι)
+|L|υμεις πιστευσητε
+|L|<V 36> εγενετο γαρ ταυτα
+|C 2|
+|L|ινα η γραφη πλη=
+|L|ρωθη οστουν ου συν=
+|L|τριβησεται αυτου
+|L|<V 37> και παλιν ετερα γρα=
+|L|φη λεγει οψονται εις
+|L|ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> Μετα δε ταυτα ηρω=
+|L|τησε τον πιλατον ι=
+|L|ωσηφ ο απο αριμα=
+|L|θαιας ων μαθητης
+|L|του ιυ̅ κεκρυμμενος
+|L|δε δια τον φοβον των
+|L|ιουδαιων ινα αρη
+|L|το σωμα του ιυ̅ κ(αι)
+|L|επετρεψεν αυτω ο πι=
+|L|λατος ηλθεν ουν
+|L|και ηρε το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 39> Ηλθεν δε και νικοδη=
+|L|μος ο ελθων νυκτο[ill]ς[\ill]
+|L|προς τον ιν̅ το προτε=
+|L|ρον φερον μιγμα
+|L|σμυρνης κ(αι) αλοης ωσ=
+|L|ει λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον ουν το σωμα
+|L|του ιυ̅ κ(αι) εδησαν αυ=
+|L|τον οθονιοις μετα
+|L|των αρωματων
+|F 213r|
+|C 1|
+|L|καθως εθος εστι τοις
+|L|ιουδαιοις ενταφι=
+|L|αζειν <V 41> ην δε εν
+|L|Τω τοπω οπου ε=
+|L|σ̅τρωθη κηπος κ(αι)
+|L|εν τω κηπω μνη=
+|L|μειον καινον εν ω
+|L|ουδεπω ουδεις ετε=
+|L|θη <V 42> εκει ουν δια
+|L|την παρασκευην
+|L|των ιουδαιων ο=
+|L|τι εγγυς ην το μνη=
+|L|μειον εθηκαν τον
+|L|ιν̅
+|L|<K 20> <V 1> Τη δε μια των
+|L|σαββατων μα=
+|L|ρια η μαγδαληνη
+|L|ερχεται πρωι ει=
+|L|ς το μνημειον σκο=
+|L|τιας ετι ουσης και
+|L|βλεπει τον λιθον
+|L|ηρμενον εκ του
+|L|μνημειου <V 2> τρε=
+|L|χει ουν και ερχεται
+|L|προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και προς τον
+|C 2|
+|L|αλλον μαθητην ον
+|L|εφιλει ο ις̅ και λε=
+|L|γει αυτοις ηραν
+|L|τον κν̅ εκ του μνη=
+|L|μειου και ουκ οιδα=
+|L|μεν που εθηκαν
+|L|αυτον <V 3> εξηλθεν
+|L|ουν ο πετρος κ(αι) ο αλλος
+|L|μαθητης κ(αι) ηρχον=
+|L|το εις το μνημειον
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυο
+|L|ομου και ο αλλος
+|L|μαθητης προε=
+|L|δραμεν ταχιον
+|L|του πετρου και ηλ=
+|L|θεν πρωτος εις το
+|L|μνημειον <V 5> και
+|L|παρακυψας βλε=
+|L|πει κειμενα τα
+|L|οθονια ου μεντοι
+|L|εισηλθεν <V 6> ερχε=
+|L|ται ουν σιμων πε=
+|L|τρος ακολουθων
+|L|αυτω κ(αι) εισηλθεν
+|L|εις το μνημειον
+|L|κ(αι) θεωρει τα οθο=
+|L|νια
+|F 213v|
+|C 1|
+|L|κειμενα <V 7> και το σου=
+|L|δαριον ο ην επι της
+|L|κεφαλης αυτου ου
+|L|μετα των οθονιων
+|L|κειμενον αλλα χω=
+|L|ρις εντετυλιγμε=
+|L|νον εις ενα τοπον
+|L|<V 8> τοτε ουν εισηλθεν
+|L|και ο αλλος μαθη=
+|L|της ο ελθων πρω=
+|L|τος εις το μνημειον
+|L|και ιδεν και επι=
+|L|στευσεν <V 9> ουδεπω
+|L|γαρ ηδεισαν την γρα=
+|L|φην οτι δει αυτον
+|L|εκ νεκρων αναστη=
+|L|ναι <V 10> απηλθον ουν
+|L|παλιν προς εαυτους
+|L|οι μαθηται
+|L|<V 11> Μαρια δε ιστηκει
+|L|προς το μνημειον
+|L|κλαιουσα εξω ως
+|L|ουν εκλαιεν πα=
+|L|ρεκυψεν εις το μνη=
+|L|μειον <V 12> και θεωρει
+|L|δυο αγγελους εν λευ=
+|C 2|
+|L|κοις καθεζομε=
+|L|νους ενα προς τη κε=
+|L|φαλη και ενα προς
+|L|τοις ποσιν οπου εκει=
+|L|το το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 13> και λεγουσιν αυτη ε=
+|L|κεινοι γυναι τι
+|L|κλαιεις λεγει αυτοις
+|L|Οτι ηραν τον κν̅ μου
+|L|και ουκ οιδα που εθη=
+|L|καν αυτον <V 14> και ταυ=
+|L|τα ειπουσα εστραφη
+|L|εις τα οπισω και θε=
+|L|ωρει τον ιν̅ εστωτα
+|L|και ουκ ηδει οτι ις̅
+|L|εστιν <V 15> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|γυναι τι κλαιεις τι=
+|L|να ζητεις εκεινη
+|L|δοκουσα οτι ο κηπου=
+|L|ρος εστιν λεγει αυτω
+|L|κυριε ει συ εβαστα=
+|L|σας αυτον ειπε μοι
+|L|που εθηκας αυτον
+|L|καγω αυτον αρω <V 16> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ μαρι=
+|L|α στραφεισα εκει=
+|L|νη
+|F 214r|
+|C 1|
+|L|λεγει αυτω ραβου=
+|L|νι ο λεγεται διδασ=
+|L|καλε κ(αι) προς ε=
+|L|δραμεν αψασθαι αυ=
+|L|του <V 17> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|μη μου απτου ου=
+|L|πω γαρ αναβεβη=
+|L|κα προς τον πρ̅α μου
+|L|πορευου δε προς τους
+|L|αδελφους μου και
+|L|ειπε αυτοις οτι
+|L|αναβαινω προς τον
+|L|πρ̅α μου και πρ̅α
+|L|υμων και θν̅ μου
+|L|και θν̅ υμων <V 18> ερ=
+|L|χεται ουν μαρια η
+|L|μαγδαληνη απαγγε=
+|L|λλουσα τοις μαθη=
+|L|ταις οτι εωρακε
+|L|τον κν̅ και ταυτα ει=
+|L|πεν αυτη
+|L|<V 19> Ουσης ουν οψιας
+|L|τη ημερα εκει=
+|L|νη τη μια των
+|L|σαββατων κ(αι) των
+|L|θυρων κεκλεισμε=
+|C 1|
+|L|νων οπου ησαν
+|L|οι μαθηται συνηγ=
+|L|μενοι δια τον φο=
+|L|βον των ιουδαιων
+|L|ηλθεν ο ις̅ και εστη
+|L|εις το μεσον και λεγει
+|L|αυτοις ειρηνη υ=
+|L|μιν <V 20> και τουτο ειπων
+|L|εδειξεν αυτοις τας
+|L|χειρας κ(αι) τους ποδας
+|L|κ(αι) την πλευραν αυ=
+|L|του εχαρησαν
+|L|Ουν οι μαθηται ι=
+|L|δοντες τον κν̅ <V 21> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|παλιν ειρηνη
+|L|υμιν καθως απε=
+|L|σταλκε με ο πη̅ρ κα=
+|L|γω πεμπω υμας
+|L|<V 22> κ(αι) τουτο ειπων ενε=
+|L|φυσησεν και λεγει
+|L|αυτοις λαβετε
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν
+|L|Τινων αφητε τας α=
+|L|μαρτιας αφεων=
+|L|ται αυτοις εαν
+|F 214v|
+|C 1|
+|L|τινον κρατητε κε=
+|L|κρατηντε <V 24> θω=
+|L|Μας δε εις εκ των δω=
+|L|δεκα ο λεγομενος
+|L|διδυμος ουκ ην με=
+|L|τ αυτων οτε ηλθεν
+|L|ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν
+|L|αυτω οι αλλοι μα=
+|L|θηται εωρακα=
+|L|μεν τον κν̅ ο δε
+|L|ειπεν αυτοις ε=
+|L|αν μη ιδω εν ταις
+|L|χερσιν αυτου τον
+|L|τυπον των ηλων
+|L|και βαλω τον δα=
+|L|κτυλον μου εις τον
+|L|τυπον των ηλων
+|L|κ(αι) βαλω την χειρα
+|L|μου εις την πλευ=
+|L|ραν αυτου ου μη
+|L|πιστευσω <V 26> και
+|L|Μεθ ημερας οκτω
+|L|παλιν ησαν εσω
+|L|οι μαθηται αυτου
+|L|κ(αι) θωμας μετ αυτων
+|L|ερχεται ο ις̅ των
+|C 2|
+|L|θυρων κεκλεισμε=
+|L|νων και εστη εις το με=
+|L|σον και ειπεν ειρη=
+|L|νη υμιν <V 27> ειτα λεγει
+|L|τω θωμα φερε τον
+|L|δακτυλον σου ωδε κ(αι)
+|L|ιδε τας χειρας μου
+|L|και φερε την χειρα σου
+|L|κ(αι) βαλε εις την πλευραν
+|L|μου κ(αι) μη γινου απι=
+|L|στος αλλα πιστος <V 28> α=
+|L|Πεκριθη θωμας κ(αι)
+|L|ειπεν αυτω ο κς̅
+|L|μου και ο θς̅ μου
+|L|<V 29> ειπεν δε αυτω ο ις̅
+|L|οτι εωρακας με πε=
+|L|πιστευκας μα=
+|L|καριοι οι μη ιδοντες
+|L|με κ(αι) πιστευσαντες
+|L|<V 30> πολλα μεν ουν κ(αι) α=
+|L|λλα σημεια εποιησεν
+|L|ο ις̅ ενωπιον των
+|L|μαθητων αυτου α
+|L|ουκ εστι γεγραμμε=
+|L|να εν τω βιβλιω
+|L|τουτω <V 31> ταυτα δε
+|F 215r|
+|C 1|
+|L|γεγραπται ινα πι=
+|L|στευσητε οτι ις̅ εστιν
+|L|ο χς̅ ο υιος του θυ̅ κ(αι)
+|L|ινα πιστευοντες ζω=
+|L|ην αιωνιον εχητε
+|L|εν τω ονοματι αυτου
+|L|<K 21> <V 1> Μετα ταυτα εφανερω=
+|L|σεν εαυτον παλιν
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις
+|L|αυτου εγερθεις εκ
+|L|νεκρων επι της θα=
+|L|λασσης της τιβερι=
+|L|αδος εφανερω=
+|L|σε δε ουτως <V 2> ησαν
+|L|Ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγο=
+|L|μενος διδυμος
+|L|κ(αι) ναθαναηλ ο απο
+|L|κανα της γαλιλαι=
+|L|ας και οι του ζε=
+|L|βεδαιου και αλλοι
+|L|εκ των μαθητων
+|L|αυτου δυο <V 3> λεγει
+|L|αυτοις σιμων πε=
+|L|τρος υπαγω αλιευειν
+|C 2|
+|L|λεγουσιν αυτω ερ=
+|L|χομεθα κ(αι) ημεις συν
+|L|σοι εξηλθον και ε=
+|L|νεβησαν εις το πλοι=
+|L|ον και εν εκεινη
+|L|τη νυκτι επιασαν
+|L|ουδεν <V 4> πρωιας
+|L|δε γενομενης εστη
+|L|ο ις̅ εις τον αιγιαλον
+|L|ου μεντοι ηδεισαν
+|L|οι μαθηται οτι ις̅ ε=
+|L|στιν <V 5> λεγει ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ παιδια
+|L|μη τι προσφαγιον
+|L|εχετε απεκρι=
+|L|θησαν αυτω ου <V 6> ο
+|L|δε ειπεν αυτοις
+|L|βαλετε εις τα δεξια
+|L|μερη του πλοιου το
+|L|δικτυον και ευρη=
+|L|σετε εβαλον ουν
+|L|και ουκ ετι αυτο ελ=
+|L|κυσαι ισχυσαν απο
+|L|του πληθους των
+|L|ιχθυων <V 7> λεγει ουν
+|F 215v|
+|C 1|
+|L|Ο μαθητης εκεινος
+|L|ον ηγαπα ο ις̅ τω
+|L|πετρω ο κς̅ εστιν
+|L|σιμων ουν πετρος
+|L|ακουσας οτι ο κς̅ εστι(ν)
+|L|τον επενδυτην δι=
+|L|εζωσατο ην γαρ
+|L|γυμνος κ(αι) εβαλεν ε=
+|L|αυτον εις την θαλα=
+|L|σσαν <V 8> οι δε αλλοι
+|L|μαθηται τω πλοια=
+|L|ριω ηλθον ου γαρ η=
+|L|σαν μακραν απο της
+|L|γης αλλ ως απο πη=
+|L|χων διακοσιων συ=
+|L|ροντες το δικτυον
+|L|των ιχθυων
+|L|<V 9> Ως ουν απεβησαν ει=
+|L|ς την γην βλεπουσι(ν)
+|L|ανθρακιαν κειμε=
+|L|νην και οψαριον ε=
+|L|πικειμενον κ(αι) αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|νεγκατε απο των
+|L|οψαριων ων επια=
+|L|σετε νυν
+|C 2|
+|L|<V 11> Ανεβη σιμων πετρος
+|L|κ(αι) ειλκυσε το δικτυον
+|L|επι την γην μεστον
+|L|ιχθυων μεγαλων ε=
+|L|κατον πεντηκοντα
+|L|τριων και τοσου=
+|L|των οντων ουκ εσχι=
+|L|σθη το δικτυον <V 12> λε=
+|L|Γει αυτοις ο ις̅ δευτε
+|L|αριστησατε ουδεις
+|L|Δε ετολμα των μαθη=
+|L|των εξετασαι αυτον
+|L|συ τις ει ειδοτες οτι
+|L|ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται
+|L|Ουν ο ις̅ κ(αι) λαμβανει
+|L|τον αρτον κ(αι) διδω=
+|L|σιν αυτοις κ(αι) το οψα=
+|L|ριον ομοιως <V 14> του=
+|L|Το ηδη τριτον
+|L|Εφανερωθη ο ις̅
+|L|τοις μαθηταις αυ=
+|L|του εγερθεις εκ
+|L|νεκρων <V 15> οτε
+|L|Ουν ηριστησαν λε=
+|L|γει τω σιμωνι πετρω
+|L|ο ις̅
+|F 216r|
+|C 1|
+|L|σιμων ιωνα αγαπα=
+|L|ς με πλειων τουτων
+|L|λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|οιδας οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω βοσκε
+|L|τα αρνια μου <V 16> λε=
+|L|γει αυτω παλιν δευ=
+|L|τερον σιμων ιω=
+|L|να αγαπας με λε=
+|L|Γει αυτω ναι κε̅
+|L|σοι οιδας οτι φιλω
+|L|σε λεγει αυτω
+|L|Ποιμενε τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυ=
+|L|Τω το τριτον σι=
+|L|μων ιωανα φιλεις
+|L|με ελυπηθη ο
+|L|πετρος οτι ειπεν
+|L|αυτω το τριτον φι=
+|L|λεις με κ(αι) ειπεν
+|L|αυτω κε̅ συ παν=
+|L|τα οιδας συ γινω=
+|L|σκεις οτι φιλω σε
+|L|Λεγει αυτω ο ις̅ βοσ=
+|L|κε τα προβατα μου
+|L|<V 18> Αμην αμην λεγω
+|L|σοι
+|C 2|
+|L|οτε ης νεωτερος
+|L|εζωννυες σεαυτον
+|L|και περιεπατεις ο=
+|L|που ηθελες οταν
+|L|δε γηρασης εκτενεις
+|L|τας χειρας σου κ(αι) αλ=
+|L|λος σε ζωσοι και οι=
+|L|σοι οπου ου θελεις
+|L|<V 19> τουτο ειπεν σημαι=
+|L|νων ποιω θανατω
+|L|δοξασει τον θν̅ κ(αι)
+|L|τουτω ειπων λεγει αυ=
+|L|τω ακολουθει μοι
+|L|<V 20> επιστραφεις δε ο πε=
+|L|τρος βλεπει τον μα=
+|L|θητην ον ηγαπα
+|L|ο ις̅ ακολουθουντα
+|L|ος και ανεπεσεν εν
+|L|τω δειπνω επι το
+|L|στηθος αυτου και
+|L|ειπεν κε̅ τις εστι(ν)
+|L|ο παραδιδους σε
+|L|<V 21> τουτον ιδων ο πετρος
+|L|λεγει τω ιυ̅ κε̅ ου=
+|L|τος δε τι <V 22> λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως
+|F 216v|
+|C 1|
+|L|ερχομαι τι προς
+|L|σε συ ακολουθει
+|L|μοι <V 23> εξηλθεν ουν
+|L|ο λογος ουτος εις τους
+|L|αδελφους οτι ο μα=
+|L|θητης εκεινος ου=
+|L|κ αποθνησκει κ(αι)
+|L|ουκ ειπεν ο ις̅ οτι
+|L|ουκ αποθνησκει
+|L|αλλ εαν αυτον θελω
+|L|μενειν εως ερχο=
+|L|μαι τι προς σε
+|L|<V 24> Ουτος εστιν ο μαθη=
+|L|της ο μαρτυρων
+|L|περι τουτων ο κ(αι)
+|L|γραψας ταυτα κ(αι)
+|L|οιδαμεν οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια
+|L|αυτου <V 25> εστιν δε κ(αι)
+|L|αλλα πολλα οσα εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ ατινα
+|L|εαν γραφεν ουδ αυ=
+|L|τον οιμαι τον κοσ=
+|L|μον χωρησαι τα
+|L|γραφομενα βι=
+|C 2|
+|L|βλια αμην <K 22><V 0> {om}
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_jdp_merged.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_jdp_merged.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_308260/04_308260_jdp_merged.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,5327 @@
+{Status:
+G-A Number: 826
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 169r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: jdp
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes No
+ Initials and other enlarged letters - Yes No
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 Yes No
+ 7.53 - 8.11 Yes No
+
+ Other remarks: }
+
+|F 169r|
+|C 1|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγελιον κτ̅ ιω̅
+|L|<K 1><V 1> Εν αρ=
+|L|χη ην
+|L|ο λογος
+|L|και ο λογος
+|L|ην προ=
+|L|ς τον θν̅
+|L|και θς̅ ην ο λο=
+|L|γος <V 2> ουτος
+|L|ην εν
+|L|αρχη
+|L|προς τον θν̅
+|L|<V 3> παντα δι αυτου
+|L|εγενετο και χω=
+|L|ρις αυτου εγενε=
+|L|το ουδε εν ο γεγο=
+|L|νεν <V 4> εν αυτω
+|L|ζωη ην και η ζω=
+|L|η ην το φως των
+|L|αν̅ων <V 5> και το
+|C 2|
+|L|φως εν τη σκοτια
+|L|φαινει και η σκοτι=
+|L|α αυτο ου κατελαβεν
+|L|<V 6> Εγενετο αν̅ος απε=
+|L|σταλμενος παρα θυ̅
+|L|ονομα αυτω ιωαν=
+|L|νης <V 7> ουτος ηλθεν
+|L|εις μαρτυριαν ινα
+|L|μαρτυρηση περι
+|L|του φωτος ινα
+|L|παντες πιστευσωσι
+|L|δι αυτου <V 8> ουκ ην
+|L|εκεινος το φως
+|L|αλλ ινα μαρτυρη=
+|L|ση περι του φωτος
+|L|<V 9> Ην το φως το αλη=
+|L|θινον ο φωτιζει
+|L|παντα αν̅ον ερχο=
+|L|μενον εις τον κοσ=
+|L|μον <V 10> εν τω κοσ=
+|L|μω ην και ο κοσμος
+|L|δι αυτου εγενετο
+|L|και ο κοσμος αυτον
+|L|ουκ εγνω <V 11> εις τα
+|F 169v|
+|C 1|
+|L|Ιδια ηλθεν και οι ι=
+|L|διοι αυτον ου παρε=
+|L|λαβον <V 12> οσοι δε ε=
+|L|λαβον αυτον εδω=
+|L|κεν αυτοις εξουσιαν
+|L|τεκνα θυ̅ γενεσθαι
+|L|τοις πιστευουσιν ει=
+|L|ς το ονομα αυτου
+|L|<V 13> οι ουκ εξ αιματων
+|L|ουδε εκ θεληματος
+|L|σαρκος ουδε εκ
+|L|θεληματος ανδρος
+|L|αλλ εκ θυ̅ εγεννη=
+|L|θησαν <V 14> και ο
+|L|Λογος σαρξ εγενε=
+|L|το και εσκηνω=
+|L|σεν εν ημιν και
+|L|εθεασαμεθα την
+|L|δοξαν αυτου δοξαν
+|L|ως μονογενους πα=
+|L|ρα πρ̅ς πληρης
+|L|χαριτος και αληθει=
+|L|ας <V 15> ιωαννης μαρ=
+|L|Τυρει περι αυτου και
+|L|κεκραγε λεγων ου=
+|C 2|
+|L|τος ην ον ειπον
+|L|ο οπισω μου ερχο=
+|L|μενος εμπροσθεν
+|L|μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτος μου ην
+|L|<V 16> Και εκ του πληρω=
+|L|ματος αυτου ημεις
+|L|παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χα=
+|L|ριτος <V 17> οτι ο νο=
+|L|μος δια μωσεως ε=
+|L|δοθη η χαρις και
+|L|η αληθεια δια ιυ̅
+|L|χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρα=
+|L|κε πωποτε
+|L|ο μονογενης υιος
+|L|ο ων εις τον κολπον
+|L|του πρ̅ς εκεινος
+|L|εξηγησατο <V 19> και
+|L|Αυτη εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια του ιωαννου
+|L|οτε απεστειλαν οι
+|L|ιουδαιοι εξ ιερο=
+|L|σολυμων ιερεις και
+|F 170r|
+|C 1|
+|L|λευιτας προς αυ=
+|L|τον ινα ερωτησω=
+|L|σιν αυτον συ τις ει
+|L|<V 20> και ωμολογησεν
+|L|και ουκ ηρνησατο
+|L|και ωμολογησεν
+|L|οτι ουκ ειμι εγω
+|L|ο χς̅ <V 21> και ηρωτη=
+|L|σαν αυτον τι ουν
+|L|ηλιας ει συ και λε=
+|L|γει ουκ ειμι ο προ=
+|L|φητης ει συ και
+|L|απεκριθη ου <V 22> ει=
+|L|πον ουν αυτω τις
+|L|ει ινα αποκρισιν
+|L|υδωμεν τοις πεμ=
+|L|ψασιν ημας τι λε=
+|L|γεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> Ο δε εφη εγω φω=
+|L|νη βοωντος εν τη
+|L|ερημω ευθυνα=
+|L|τε την οδον κυ̅ κα=
+|L|θως ειπεν ησαι=
+|L|ας ο προφητης
+|C 2|
+|L|<V 24> Και οι απεσταλμενοι
+|L|ησαν εκ των φαρι=
+|L|σαιων <V 25> και ηρωτη=
+|L|σαν αυτον και ειπον
+|L|αυτω τι ουν βαπτι=
+|L|ζεις ει συ ουκ ει ο χς̅
+|L|ουτε ηλιας ουτε ο
+|L|προφητης <V 26> απε=
+|L|Κριθη αυτοις ο ιωαν=
+|L|νης λεγων εγω μεν
+|L|βαπτιζω εν υδατι
+|L|μεσος δε υμων εστη=
+|L|κεν ον υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 27> αυτος εστιν
+|L|ο οπισω μου ερχο=
+|L|μενος ος εμπρο=
+|L|σθε μου γεγονεν ου
+|L|ουκ ειμι [app][*]&om;[\*][C]εγω[\C][\app] αξιος ινα
+|L|λυσω αυτου τον ι=
+|L|μαντα του υποδη=
+|L|ματος <V 28> ταυτα
+|L|Εν βηθαβαρα εγε=
+|L|νετο περαν του ι=
+|L|ορδανου οπου ην
+|L|ιωαννης το
+|F 170v|
+|C 1|
+|L|πρωτον βαπτιζων
+|L|<V 29> Τη επαυριον βλεπει
+|L|ο ιωαννης τον ιν̅
+|L|ερχομενον προς
+|L|αυτον και λεγει ι=
+|L|δε ο αμνος του θυ̅
+|L|ο αιρων την αμαρ=
+|L|τιαν του κοσμου
+|L|<V 30> Ουτος εστι περι ου ε=
+|L|γω ειπον υμιν ο=
+|L|πισω μου ερχεται
+|L|ανηρ ος εμπροσθεν
+|L|μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτος μου ην
+|L|<V 31> καγω ουκ ηδειν αυ=
+|L|τον αλλ ινα φανε=
+|L|ρωθη τω ιη̅λ δι=
+|L|α τουτο ηλθον εγω
+|L|εν τω υδατι βαπτι=
+|L|ζων <V 32> και εμαρ=
+|L|Τυρησεν ο ιωαννης
+|L|λεγων οτι τεθε=
+|L|αμαι το πν̅α κα=
+|L|ταβαινον ωσει πε=
+|L|ριστεραν εξ ου̅νου
+|L|και εμεινεν επ αυ=
+|L|τον
+|C 2|
+|L|<V 33> καγω ουκ ηδειν αυ=
+|L|τον αλλ ο πεμψας
+|L|με βαπτιζειν εν υ=
+|L|δατι εκεινος μοι ει=
+|L|πεν εφ ον αν ι=
+|L|δης το πν̅α κατα=
+|L|βαινων και μενον
+|L|επ αυτον ουτος εστιν
+|L|ο βαπτιζων εν πν̅ι
+|L|αγιω <V 34> καγω εωρακα
+|L|και μεμαρτυρηκα
+|L|οτι ουτος εστιν ο υι=
+|L|ος του θυ̅
+|L|<V 35> Τη επαυριον παλιν
+|L|ιστηκει ο ιωαννης
+|L|και εκ των μαθητων
+|L|αυτου δυο <V 36> και εμ=
+|L|βλεψας τω ιυ̅ περι=
+|L|πατουντι λεγει ι=
+|L|δε ο αμνος του θυ̅
+|L|<V 37> και ηκουσαν αυτου
+|L|οι δυο μαθηται λα=
+|L|λουντος και ηκο=
+|L|λουθησαν τω ιυ̅
+|L|<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θε=
+|L|ασαμενος αυτους
+|F 171r|
+|C 1|
+|L|ακολουθουντας λε=
+|L|γει αυτοις τινα ζη=
+|L|τειτε οι δε ειπον
+|L|αυτω ραββι ο λε=
+|L|γεται ερμηνευομε=
+|L|νον διδασκαλε που
+|L|μενεις <V 39> λεγει αυ=
+|L|τοις ερχεσθε και ι=
+|L|δετε ηλθον ουν
+|L|και ιδον που μενει και
+|L|παρ αυτω εμειναν
+|L|εκεινην την ημε=
+|L|ραν ωρα ην ως
+|L|δεκατη <V 40> ην δε
+|L|ανδρεας ο αδελφος
+|L|σιμωνος πετρου
+|L|εις εκ των δυο
+|L|των ακουσαντων
+|L|παρα ιωαννου
+|L|και ακολουθησαν=
+|L|των αυτω <V 41> ευ=
+|L|Ρισκει ουτος πρω=
+|L|τον τον αδελφον
+|L|τον ιδιον σιμω=
+|L|να και λεγει αυτω
+|L|ευρηκαμεν τον
+|C 2|
+|L|μεσιαν ο εστι μεθερ=
+|L|μηνευομενον χς̅
+|L|<V 42> και ηγαγεν αυτον προς
+|L|τον ιν̅ εμβλεψας
+|L|δε αυτω ο ις̅ ειπεν
+|L|συ ει σιμων ο υιος ι=
+|L|ωνα συ κληθηση
+|L|κηφας ο ερμηνευε=
+|L|ται πετρος
+|L|<V 43> Τη επαυριον ηθε=
+|L|λησεν ο ις̅ εξελθειν
+|L|εις την γαλιλαιαν και
+|L|ευρισκει φιλιππον
+|L|και λεγει αυτω ο ις̅
+|L|ακολουθει μοι <V 44> ην
+|L|δε φιλιππος απο
+|L|βηθσαιδα εκ της
+|L|πολεως ανδρεου
+|L|και πετρου <V 45> ευρισκει
+|L|φιλιππος τον να=
+|L|θαναηλ και λεγει
+|L|αυτω ον εγρα=
+|L|ψε μωσης εν τω
+|L|νομω και οι προφη=
+|L|ται ευρηκαμεν ιν̅
+|L|τον υιον του ιωσηφ
+|F 171v|
+|C 1|
+|L|τον απο ναζαρεθ
+|L|<V 46> και ειπεν αυτω να=
+|L|θαναηλ εκ ναζα=
+|L|ρεθ δυναται τι αγα=
+|L|θον ειναι λεγει αυ=
+|L|τω φιλιππος ερχου
+|L|και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον
+|L|ναθαναηλ ερχομε=
+|L|νον προς αυτον και
+|L|λεγει περι αυτου ι=
+|L|δε αληθως ισραηλι=
+|L|της εν ω δολος ου=
+|L|κ εστιν <V 48> λεγει αυτω
+|L|ναθαναηλ ποθεν
+|L|με γινωσκεις α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω προ του σε
+|L|φιλιππον φωνησαι
+|L|οντα υπο την συ=
+|L|κην ειδον σε <V 49> α=
+|L|πεκριθη ναθα=
+|L|ναηλ και λεγει αυτω
+|L|ραββι συ ει ο υι=
+|L|ος του θυ̅ συ ει ο βα=
+|L|σιλευς του ιη̅λ <V 50> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|C 2|
+|L|αυτω οτι ειπον
+|L|σοι οτι ειδον σε υ=
+|L|ποκατω της συκης
+|L|πιστευεις μειζω
+|L|τουτων οψη <V 51> και λε=
+|L|γει αυτω αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν α=
+|L|π αρτι οψεσθε τον ου=
+|L|ρανον ανεωγοτα
+|L|και τους αγγελους του
+|L|θυ̅ αναβαινοντας
+|L|και καταβαινοντας
+|L|επι τον υιον του αν=
+|L|θρωπου
+|L|<K 2> <V 1> Και τη τριτη ημε=
+|L|ρα γαμος εγενετο
+|L|εν κανα της γαλι=
+|L|λαιας και ην η μη̅ρ
+|L|του ιυ̅ εκει <V 2> εκλη=
+|L|θη δε και ο ις̅ και οι μα=
+|L|θηται αυτου εις τον
+|L|γαμον <V 3> και υστερη=
+|L|σαντος οινου λεγει
+|L|η μη̅ρ του ιυ̅ προς
+|L|αυτον οινον ου=
+|L|κ εχουσιν <V 4> και λεγει
+|F 172r|
+|C 1|
+|L|αυτη ο ις̅ τι εμοι
+|L|και σοι γυναι ουπω η=
+|L|κει η ωρα μου <V 5> λεγει
+|L|η μη̅ρ αυτου τοις δι=
+|L|ακονοις ο τι αν λε=
+|L|γει υμιν ποιησατε
+|L|<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λι=
+|L|θιναι κειμεναι εξ κα=
+|L|τα τον καθαρισμον
+|L|των ιουδαιων χω=
+|L|ρουσαι ανα μετρητας
+|L|δυο η τρις <V 7> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ γεμισατε
+|L|τας υδριας υδατος
+|L|και εγεμισαν αυτας
+|L|εως ανω <V 8> και λε=
+|L|γει αυτοις αντλησα=
+|L|τε νυν και φερετε τω
+|L|αρχιτρικλινω και
+|L|ηνεγκαν <V 9> ως δε ε=
+|L|γευσατο ο αρχιτρι=
+|L|κλινος το υδωρ οι=
+|L|νον γεγενημενον
+|L|και ουκ ηδει ποθεν
+|L|εστιν οι δε διακο=
+|L|νοι ηδεισαν οι ην=
+|C 2|
+|L|τληκοτες το υδωρ
+|L|φωνει τον νυμφιον ο
+|L|αρχιτρικλινος <V 10> και λε=
+|L|γει αυτω πας αν̅ος
+|L|πρωτον τον καλον οι=
+|L|νον τιθησι και οταν
+|L|μεθυσθωσι τοτε τον
+|L|ελασσω συ δε τετηρη=
+|L|κας τον καλον οινον
+|L|εως αρτι <V 11> ταυτην
+|L|εποιησε την αρχην
+|L|των σημιων ο ις̅ εν
+|L|κανα της γαλιλαιας
+|L|και εφανερωσε την δο=
+|L|ξαν αυτου και επι=
+|L|στευσαν εις αυτον οι
+|L|μαθηται αυτου
+|L|<V 12> Μετα τουτω κατεβη
+|L|εις καπερναουμ
+|L|αυτος και η μη̅ρ αυτου
+|L|και οι αδελφοι αυτου
+|L|και οι μαθηται αυ=
+|L|του και εκει εμειναν
+|L|ου πολλας ημερας
+|L|<V 13> Και εγγυς ην το πασ=
+|L|χα των ιουδαιων
+|F 171v|
+|C 1|
+|L|και ανεβη εις ιεροσολυ=
+|L|μα <V 14> και ευρεν εν
+|L|Τω ιερω τους πωλουν=
+|L|τας βοας και προβα=
+|L|τα και περιστερας
+|L|και τους κερματιστας
+|L|καθημενους <V 15> και
+|L|ποιησας φραγελλιον
+|L|εκ σχοινιων παν=
+|L|τας εξεβαλεν εκ του
+|L|ιερου τα τε προβα=
+|L|τα και τους βοας και
+|L|των κολλυβιστων ε=
+|L|ξεχεε το κερμα και
+|L|τας τραπεζας κα=
+|L|ταστρεψεν <V 16> και τοις τας
+|L|περιστερας πωλου=
+|L|σιν ειπεν αρατε
+|L|ταυτα εντευθεν και
+|L|μη ποιειτε τον οικον
+|L|του πρ̅ς μου οικον
+|L|εμποριου <V 17> εμνη=
+|L|Σθησαν δε οι μαθη=
+|L|ται αυτου οτι γεγρα=
+|L|μμενον εστιν ο ζη=
+|L|λος του οικου σου
+|C 2|
+|L|καταφαγεται με <V 18> α=
+|L|Πεκριθησαν οι ιου=
+|L|δαιοι και ειπον αυ=
+|L|τω τι σημειον
+|L|δεικνυεις ημιν οτι
+|L|ταυτα ποιεις <V 19> α=
+|L|Πεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις λυσατε τον
+|L|ναον τουτον και εν
+|L|τρισιν ημεραις εγε=
+|L|ρω αυτον <V 20> ειπον
+|L|ουν οι ιουδαιοι τε[ill]σ[\ill]=
+|L|σαρακοντα και εξ ε=
+|L|τεσιν ωκοδομηθη
+|L|ο ναος ουτος και συ
+|L|εν τρισιν ημεραις
+|L|εγερεις αυτον <V 21> ε=
+|L|κεινος δε ελεγε πε=
+|L|ρι του ναου του σω=
+|L|ματος αυτου <V 22> ο=
+|L|τε ουν ηγερθη εκ
+|L|νεκρων εμνησθη=
+|L|σαν οι μαθηται αυ=
+|L|του οτι τουτο ελε=
+|L|γεν και επιστευ=
+|L|σαν τη γραφη και
+|F 173r|
+|C 1|
+|L|τω λογω ω ειπεν
+|L|αυτοις ο ις̅
+|L|<V 23> ως δε ην εν τοις ιε=
+|L|ροσολυμοις εν τω
+|L|πασχα εν τη εορτη
+|L|πολλοι επιστευσαν
+|L|εις το ονομα αυτου
+|L|θεωρουντες αυτου
+|L|τα σημεια α εποιει
+|L|<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ ε=
+|L|πιστευεν εαυτον
+|L|αυτοις δια το αυτον
+|L|γινωσκειν παντα
+|L|<V 25> και οτι ου χρειαν ει=
+|L|χεν ινα τις μαρτυ=
+|L|ρηση περι του αν=
+|L|θρωπου αυτος
+|L|γαρ εγινωσκεν τι
+|L|ην εν τω αν̅ω
+|L|<K 3> <V 1> Ην δε αν̅ος εκ των
+|L|φαρισαιων νικο=
+|L|δημος ονομα αυ=
+|L|τω αρχων των
+|L|ιουδαιων <V 2> ουτος
+|L|ηλθεν προς τον ιν̅
+|L|νυκτος και ειπεν
+|C 2|
+|L|αυτω ραββι οι=
+|L|δαμεν οτι απο θυ̅ ε=
+|L|ληλυθας διδασκαλος
+|L|ουδεις γαρ ταυτα τα
+|L|σημεια δυναται ποι=
+|L|ειν α συ ποιεις εαν
+|L|μη η ο θς̅ μετ αυτου
+|L|<V 3> απεκριθη ο θς̅ και
+|L|ειπεν αυτω α=
+|L|μην αμην λεγω σοι
+|L|εαν μη τις γεννηθη
+|L|ανωθεν ου δυνα=
+|L|ται ιδειν την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει
+|L|προς αυτον ο νικοδη=
+|L|μος πως δυνα=
+|L|ται αν̅ος γεννηθη=
+|L|ναι γερων ων μη
+|L|δυναται εις την κοι=
+|L|λιαν της μρ̅ς αυτου
+|L|δευτερον εισελθειν
+|L|και γεννηθηναι
+|L|<V 5> απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτως αμην
+|L|αμην λεγω σοι ε=
+|L|αν μη τις γεννηθη
+|F 173v|
+|C 1|
+|L|εξ υδατος και πν̅ς
+|L|ου δυναται εισελθειν
+|L|εις την βασιλειαν
+|L|του θυ̅ <V 6> το γεγεννη=
+|L|μενον εκ της σαρ=
+|L|κος σαρξ εστι και
+|L|το γεγεννημενον
+|L|εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+|L|<V 7> μη θαυμασης οτι ει=
+|L|πον σοι δει υμας γεν=
+|L|νηθηναι ανωθεν
+|L|<V 8> το πν̅α οπου θελει
+|L|πνει και την φω=
+|L|νην αυτου ακουεις
+|L|αλλ ουκ οιδας ποθεν
+|L|ερχεται και που υ=
+|L|παγει ουτως εστι
+|L|πας ο γεγεννημε=
+|L|νος εκ του πν̅ς <V 9> α=
+|L|πεκριθη νικοδη=
+|L|μος και ειπεν αυτω
+|L|πως δυναται ταυ=
+|L|τα γενεσθαι <V 10> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο διδα=
+|L|σκαλος του ιη̅λ και
+|C 2|
+|L|ταυτα ου γινωσκεις
+|L|<V 11> αμην αμην λεγω
+|L|σοι οτι ο οιδαμεν
+|L|λαλουμεν και ο ε=
+|L|ωρακαμεν μαρτυρου=
+|L|μεν και την μαρ=
+|L|τυριαν ημων ου λαμ=
+|L|βανετε <V 12> ει τα επι=
+|L|γεια ειπον υμιν ου
+|L|πιστευετε πως εαν
+|L|ειπω υμιν τα επ̅ουνι=
+|L|α πιστευσεται
+|L|<V 13> Και ουδεις αναβεβη=
+|L|κεν εις τον ου̅νον
+|L|ει μη ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβας ο υιος του
+|L|αν̅ου ο ων εν τω ου=
+|L|ρανω <V 14> και καθως
+|L|μωυσης υψωσε τον
+|L|οφιν εν τη ερημω
+|L|ουτως υψωθηναι
+|L|δει τον υιον του αν̅ου
+|L|<V 15> ινα πας ο πιστευων
+|L|εις αυτον μη απολλη=
+|L|ται αλλ εχει ζωην
+|L|αιωνιον <V 16> ουτως
+|L|γαρ
+|F 174r|
+|C 1|
+|L|ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον υι=
+|L|ον αυτου τον μονο=
+|L|γενην εδωκεν ινα
+|L|πας ο πιστευων εις
+|L|αυτον μη απολη=
+|L|ται αλλ εχει ζω=
+|L|ην αιωνιον
+|L|<V 17> Ου γαρ απεστειλεν ο
+|L|θς̅ τον υιον αυτου
+|L|εις τον κοσμον ινα
+|L|κρινη τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωθη ο κοσ=
+|L|μος δι αυτου
+|L|<V 18> Ο πιστευων εις τον υι=
+|L|ον ου κρινεται ο
+|L|δε μη πιστευων
+|L|ηδη κεκριται ο=
+|L|τι μη πεπιστευκεν
+|L|εις το ονομα του μο=
+|L|νογενους υιου του
+|L|θυ̅ <V 19> αυτη δε εστ(ι)
+|L|η κρισις οτι το φως
+|L|εληλυθεν εις τον κοσ=
+|L|μον και ηγαπη=
+|L|σαν οι αν̅οι μαλλον
+|C 2|
+|L|το σκοτος η το φως
+|L|ην γαρ αυτων πονη=
+|L|ρα τα εργα <V 20> πας
+|L|γαρ ο φαυλα πρασσων
+|L|μισει το φως και
+|L|ουκ ερχεται προς το
+|L|φως ινα μη ελεχθη
+|L|τα εργα αυτου οτι
+|L|πονηρα εστιν <V 21> ο
+|L|δε ποιων την αληθει=
+|L|αν ερχεται προς το
+|L|φως ινα φανερω=
+|L|θη αυτου τα εργα
+|L|οτι εν τω θω̅ εστιν
+|L|ειργασμενα
+|L|<V 22> Μετα ταυτα ηλθεν
+|L|ο ις̅ και οι μαθηται
+|L|αυτου εις την ιουδαι=
+|L|αν γην και εκει δι=
+|L|ετριβε μετ αυτων και
+|L|εβαπτιζεν <V 23> ην
+|L|δε και ιωαννης βα=
+|L|πτιζων εν αινων
+|L|εγγυς του σαλειμ ο=
+|L|τι υδατα πολλα ην
+|L|εκει και παρεγι=
+|L|νοντο
+|F 174v|
+|C 1|
+|L|και εβαπτιζοντο
+|L|<V 24> ουπω γαρ ην βεβλη=
+|L|μενος εις την φυλα=
+|L|κην ο ιωαννης
+|L|<V 25> Εγενετο ουν ζητησις
+|L|εκ των μαθητων ι=
+|L|ωαννου μετα ιου=
+|L|δαιων περι καθα=
+|L|ρισμου <V 26> και ηλ=
+|L|θον προς τον ιωαννην
+|L|και ειπον αυτω
+|L|ραββι ος ην μετα
+|L|σου περαν του ιορ=
+|L|δανου ω συ μεμαρ=
+|L|τυρηκας ιδε ουτος
+|L|βαπτιζει και παν=
+|L|τες ερχονται προς
+|L|αυτον <V 27> απεκρι=
+|L|θη ιωαννης και ειπεν
+|L|ου δυναται αν̅ος λαμ=
+|L|βανειν αφ εαυτου ου=
+|L|δεν εαν μη η δεδο=
+|L|μενον αυτω ανωθεν
+|L|εκ του ου̅νου <V 28> αυ=
+|L|Τοι υμεις μοι μαρτυ=
+|L|ρειτε οτι ειπον υ=
+|C 2|
+|L|μιν ουκ ειμι εγω ο
+|L|χς̅ αλλ οτι απεσταλ=
+|L|μενος ειμι εμπρο=
+|L|σθεν εκεινου <V 29> ο
+|L|Εχων την νυμφην
+|L|νυμφιος εστιν ο
+|L|δε φιλος του νυμφι=
+|L|ος ο εστηκως και α=
+|L|κουων αυτου χα=
+|L|ρα χαιρει δια την
+|L|φωνην του νυμφιου
+|L|αυτη ουν η χαρα η
+|L|εμη πεπληρωται
+|L|<V 30> εκεινον δει αυξα=
+|L|νειν εμε δε ελατ=
+|L|τουσθαι <V 31> ο ανω=
+|L|θεν ερχομενος
+|L|επανω παντων
+|L|εστιν ο ων απο της
+|L|γης εκ της γης εστιν
+|L|και εκ της γης λαλει
+|L|ο εκ του ου̅νου ερχο=
+|L|μενος επανω παν=
+|L|των εστιν <V 32> και ο
+|L|εωρακεν και ηκου=
+|L|σε τουτο μαρτυρει
+|F 175r|
+|C 1|
+|L|και την μαρτυριαν
+|L|αυτου ουδεις λαμ=
+|L|βανει <V 33> ο λαβων αυ=
+|L|του την μαρτυρι=
+|L|αν εσφραγισεν οτι
+|L|ο θς̅ αληθης εστιν
+|L|<V 34> ον γαρ απεστειλεν
+|L|ο θς̅ τα ρηματα του
+|L|θυ̅ λαλει ου γαρ εκ
+|L|μετρου διδωσιν ο
+|L|θς̅ το πν̅α <V 35> ο
+|L|Πη̅ρ αγαπα τον υιον
+|L|και παντα δεδωκεν
+|L|εν τη χειρι αυτου
+|L|<V 36> Ο πιστευων εις τον
+|L|υιον εχει ζωην
+|L|αιωνιον ο δε α=
+|L|πιστων τω υιω ου=
+|L|κ οψεται την ζω=
+|L|ην αλλ η οργη του
+|L|θυ̅ μενει επ αυτον
+|L|<K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅
+|L|οτι ηκουσαν οι φα=
+|L|ρισαιοι οτι [app][*]&om;[\*][C]ο[\C][\app] ις̅ πλει=
+|L|ονας μαθητας ποι=
+|L|ει και βαπτιζει η
+|C 2|
+|L|ιωαννης <V 2> καιτοι=
+|L|γε ο ις̅ αυτος ουκ ε=
+|L|βαπτιζεν αλλ οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 3> α=
+|L|Φηκεν την ιουδαιαν
+|L|γην και απηλθεν
+|L|παλιν εις την γαλι=
+|L|λαιαν <V 4> εδει δε αυ=
+|L|Τον διερχεσθαι δι=
+|L|α της σαμαρειας
+|L|<V 5> Ερχεται ουν εις πο=
+|L|λιν της σαμαρειας
+|L|λεγομενη συχαρ
+|L|πλησιον του χωριου
+|L|ο εδωκεν ιακωβ
+|L|ιωσηφ τω υιω αυ=
+|L|του <V 6> ην δε εκει
+|L|πηγη του ιακωβ
+|L|Ο ουν ο ις̅ κεκοπια=
+|L|κως εκ της οδοιπο=
+|L|ρειας εκαθεζετο ου=
+|L|τως επι τη πηγη
+|L|ωρα ην ωσει εκτη
+|L|<V 7> ερχεται γυνη εκ
+|L|της σαμαρειας αν=
+|L|τλησαι υδωρ λε=
+|L|γει
+|F 175v|
+|C 1|
+|L|αυτη ο ις̅ δος μοι
+|L|πιειν <V 8> οι γαρ μαθη=
+|L|ται αυτου απεληλυ=
+|L|θεισαν εις την πολιν
+|L|ινα τροφας αγορασω=
+|L|σιν <V 9> λεγει ουν αυ=
+|L|τω η γυνη η σαμα=
+|L|ρειτις πως συ ιου=
+|L|δαιος ων παρ εμου
+|L|πιειν αιτεις ουσης
+|L|γυναικος σαμαρειτι=
+|L|δος ου γαρ συνχρων=
+|L|ται ιουδαιοι σαμα=
+|L|ρειταις <V 10> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τη ει ηδεις την δω=
+|L|ρεαν του θυ̅ και τις
+|L|εστιν ο λεγων σοι δος
+|L|μοι πιειν συ αν ητη=
+|L|σας αυτον και εδω=
+|L|κεν αν σοι υδωρ ζων
+|L|<V 11> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ ουτε αντλημα
+|L|εχεις και το φρεαρ
+|L|εστι βαθυ ποθεν ουν
+|L|εχεις το υδωρ το ζων
+|C 2|
+|L|<V 12> μη συ μειζων ει του
+|L|πρ̅ς ημων ιακωβ
+|L|ος δεδωκεν ημιν
+|L|το υδωρ τουτο και αυ=
+|L|τος εξ αυτου επιεν
+|L|και υιοι αυτου και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτη πας ο πινων
+|L|εκ του υδατος του=
+|L|του διψησει παλιν
+|L|<V 14> ος δ αν πιη εκ του
+|L|υδατος ου εγω δωσω
+|L|αυτω γενησεται εν
+|L|αυτω πηγη υδατος
+|L|ζωντος αλλομενου
+|L|εις ζωην αιωνιον
+|L|<V 15> λεγει προς αυτον η
+|L|γυνη κε̅ δος μοι
+|L|τουτο το υδωρ ινα
+|L|μη διψω μηδε ερ=
+|L|χωμαι ενθαδε αν=
+|L|τλειν <V 16> λεγει αυτη
+|L|ο ις̅ υπαγε φωνη=
+|L|σον τον ανδρα σου
+|L|και ελθε ενθαδε
+|F 176r|
+|C 1|
+|L|<V 17> απεκριθη η γυνη και
+|L|ειπεν ουκ εχω αν=
+|L|δρα λεγει αυτη ο
+|L|ις̅ καλως ειπας οτι
+|L|ανδρα ουκ εχω
+|L|<V 18> πεντε γαρ ανδρας
+|L|εσχες και νυν ον εχεις
+|L|ουκ εστι σου ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρη=
+|L|κας <V 19> λεγει αυτω η
+|L|γυνη κε̅ θεωρω
+|L|οτι προφητης ει συ
+|L|<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω
+|L|ορει τουτω προσεκυ=
+|L|νησαν και υμεις λε=
+|L|γετε οτι εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εστιν ο τοπος
+|L|οπου δει προσκυνειν
+|L|<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυ=
+|L|ναι πιστευε μοι λε=
+|L|γοντι οτι ερχεται ω=
+|L|ρα οτε ουτε εν τω
+|L|ορει τουτω ουτε εν
+|L|ιεροσολυμοις προ=
+|L|σκυνησωσι τω πρ̅ι
+|L|<V 22> υμεις προσκυνει=
+|C 2|
+|L|τε ο ουκ οιδατε
+|L|ημεις προσκυνου=
+|L|μεν ο οιδαμεν οτι
+|L|η στ̅ρια εκ των ιου=
+|L|δαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν
+|L|εστιν οτε οι αληθει=
+|L|νοι προσκυνητε
+|L|προσκυνησουσι τω
+|L|πρ̅ι εν πν̅ι και αλη=
+|L|θεια και γαρ ο πη̅ρ τοι=
+|L|ουτους ζητει τους
+|L|προσκυνουντας
+|L|αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅
+|L|και τους προσκυνουν=
+|L|τας αυτον εν πν̅ι και
+|L|αληθεια δει προσκυ=
+|L|νειν <V 25> λεγει αυτω
+|L|η γυνη οιδαμεν
+|L|οτι μεσιας ερχεται
+|L|ο λεγομενος χς̅ ο=
+|L|ταν ελθη εκεινος
+|L|αναγγελει ημιν παν=
+|L|τα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο λαλων σοι
+|L|<V 27> και επι τουτω ηλθον οι
+|L|μαθηται αυτου
+|F 176v|
+|C 1|
+|L|και εθαυμασαν οτι
+|L|μετα γυναικος ελα=
+|L|λει ουδεις μεντοι
+|L|ειπεν τι ζητεις η
+|L|τι λαλεις μετ αυτης
+|L|<V 28> αφηκεν ουν την υ=
+|L|δριαν αυτης η γυνη
+|L|και απηλθεν εις την
+|L|πολιν και λεγει τοις
+|L|αν̅οις <V 29> δευτε ιδε=
+|L|τε αν̅ον ος ειπεν
+|L|μοι παντα οσα ε=
+|L|ποιησα μητι ου=
+|L|τος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλ=
+|L|θον ουν εκ της πο=
+|L|λεως και ηρχοντο
+|L|προς αυτον <V 31> εν δε
+|L|τω μεταξυ ηρωτων
+|L|αυτον οι μαθηται
+|L|λεγοντες ραββι
+|L|φαγε <V 32> ο δε ειπεν
+|L|αυτοις εγω βρω=
+|L|σιν εχω φαγειν ην
+|L|υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 33> ελεγον ουν προς α=
+|L|λληλους οι μαθηται
+|C 2|
+|L|μη τις ηνεγκεν αυ=
+|L|τω φαγειν <V 34> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εμον βρω=
+|L|μα εστιν ινα ποιω
+|L|το θελημα του πεμ=
+|L|ψαντος με και τε=
+|L|λειωσω αυτου το ερ=
+|L|γον <V 35> ουχ υμεις λε=
+|L|γετε οτι τετραμηνος
+|L|εστιν και ο θερισμος
+|L|ερχεται ιδου λε=
+|L|γω υμιν επαρατε
+|L|τους οφθαλμους υ=
+|L|μων και θεασασθε
+|L|τας χωρας οτι λευ=
+|L|και εισι προς θερι=
+|L|σμον ηδη <V 36> και ο
+|L|θεριζων μισθον
+|L|λαμβανει και συνα=
+|L|γει καρπον εις ζω=
+|L|ην αιωνιον ινα και
+|L|ο σπειρων ομου χαι=
+|L|ρει και ο θεριζων
+|L|<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος
+|L|εστιν ο αληθινος ο=
+|L|τι αλλος εστιν ο σπει=
+|L|ρων
+|F 177r|
+|C 1|
+|L|και αλλος ο θεριζων
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας
+|L|θεριζειν ο ουχ υ=
+|L|μεις κεκοπιακατε
+|L|αλλοι κεκοπιακα=
+|L|σι και υμεις εις τον κο=
+|L|πον αυτων εισελη=
+|L|λυθατε <V 39> εκ δε της
+|L|πολεως εκεινης πο=
+|L|λλοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον των σαμαρει=
+|L|των δια τον λογον
+|L|της γυναικος μαρ=
+|L|τυρουσης οτι ειπεν
+|L|μοι παντα οσα ε=
+|L|ποιησα <V 40> ως ουν
+|L|ηλθον προς αυτον
+|L|οι σαμαρειται ηρω=
+|L|των αυτον μειναι
+|L|παρ αυτοις και ε=
+|L|μεινεν εκει δυο η=
+|L|μερας <V 41> και πολ=
+|L|λω πλειους επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον δια
+|L|τον λογον αυτου
+|L|<V 42> τη τε γυναικι ελε=
+|C 2|
+|L|γον οτι ουκετι δια
+|L|την σην λαλιαν πι=
+|L|στευομεν αυτοι γαρ
+|L|ακηκοαμεν παρ αυ=
+|L|του και οιδαμεν οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως
+|L|ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|<V 43> Μετα δε τας δυο ημε=
+|L|ρας εξηλθεν εκει=
+|L|θεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 44> Αυτος γαρ ο ις̅ εμαρ=
+|L|τυρησεν οτι προ=
+|L|φητης εν τη ιδια
+|L|πατριδι τιμην ου=
+|L|κ εχει <V 45> οτε ουν ηλ=
+|L|θεν εις την γαλιλαιαν
+|L|εδεξαντο αυτον οι
+|L|γαλιλαιοι παντα
+|L|εωρακοτες οσα εποι=
+|L|ησεν σημεια εν ιερο=
+|L|σολυμοις εν τη εορ=
+|L|τη και αυτοι γαρ ηλ=
+|L|θον εις την εορτην
+|L|<V 46> ηλθεν ουν παλιν
+|L|ο ις̅ εις την κανα
+|L|της γαλιλαιας ο=
+|F 177v|
+|C 1|
+|L|που εποιησε το υδωρ
+|L|οινον και ην τις
+|L|Βασιλικος ου ο υιος
+|L|ησθενει εν καπερ=
+|L|ναουμ <V 47> ουτος ακου=
+|L|σας οτι ις̅ ηκει απο
+|L|της ιουδαιας εις την
+|L|γαλιλαιαν ηλθεν προ(ς)
+|L|αυτον και ηρωτα αυ=
+|L|τον ινα καταβη και
+|L|ιασηται αυτου τον
+|L|υιον ημελλε γαρ α=
+|L|ποθνησκειν <V 48> ει=
+|L|πεν ουν ο ις̅ προς
+|L|αυτον εαν μη ση=
+|L|μεια και τερατα ι=
+|L|δητε ου μη πιστευ=
+|L|σητε <V 49> λεγει προς
+|L|αυτον ο βασιλικος
+|L|κε̅ καταβηθι πριν
+|L|αποθανειν τον υι=
+|L|ον μου <V 50> λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ πορευου
+|L|ο υιος σου ζη και επι=
+|L|στευσεν ο αν̅ος τω
+|L|λογω ω ειπεν αυ=
+|C 2|
+|L|τω ο ις̅ και επορευθη
+|L|<V 51> ηδη δε αυτου κατα=
+|L|βαινοντος οι δουλοι
+|L|αυτου υπηντησαν
+|L|αυτω και απηγγει=
+|L|λαν λεγοντες οτι ο
+|L|παις σου [app][*]ο υιος αυτου[\*][C]&om;[\C][\app]=
+|L|ζη <V 52> επυνθα=
+|L|νετο ουν την ωραν
+|L|παρ αυτων εν η κομ=
+|L|ψοτερον εσχε και
+|L|ειπον αυτω οτι χ=
+|L|θες ωραν εβδομην
+|L|αφηκεν αυτον ο πυ=
+|L|ρετος <V 53> εγνω ουν ο
+|L|πη̅ρ αυτου οτι εν ε=
+|L|κεινη τη ωρα εν η
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ ο=
+|L|τι ο υιος σου ζη και
+|L|επιστευσεν αυτος και
+|L|η οικια αυτου ολη
+|L|<V 54> τουτο δε παλιν δευ=
+|L|τερον σημειον εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ ελθων εκ
+|L|της ιουδαιας εις
+|L|την γαλιλαιαν
+|F 178r|
+|C 1|
+|L|<K 5> <V 1> Μετα ταυτα ην ε=
+|L|ορτη των ιουδαιων
+|L|Και ανεβη ο ις̅ εις
+|L|ιεροσολυμα <V 2> ε=
+|L|στι δε εν τοις ιερο=
+|L|σολυμοις επι τη
+|L|προβατικη κολυμ=
+|L|βηθρα η επιλε=
+|L|γομενη εβραιστι
+|L|βηθεσδα πεντε
+|L|στοας εχουσα <V 3> εν
+|L|ταυταις κατεκειν=
+|L|το πληθος πολυ
+|L|των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων
+|L|ξηρων εκδεχο=
+|L|μενων την του υ=
+|L|δατος κινησιν
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κα=
+|L|τα καιρον κατεβαι=
+|L|νεν εν τη κολυμ=
+|L|βηθρα και εταρα=
+|L|σσε το υδωρ ο ουν
+|L|πρωτος εμβας
+|L|μετα την ταραχην
+|C 2|
+|L|του υδατος υγιης
+|L|εγενετο ω δηποτε
+|L|κατειχετο νοσημα=
+|L|τι <V 5> ην δε τις αν̅ος
+|L|εκει τριακοντα και
+|L|οκτω ετη εχων εν τη
+|L|ασθενια <V 6> τουτον ι=
+|L|δων ο ις̅ κατακειμε=
+|L|νον και γνους οτι πο=
+|L|λυν ηδη χρονον ε=
+|L|χει λεγει αυτω θε=
+|L|λεις υγιης γενεσθαι
+|L|<V 7> απεκριθη αυτω
+|L|ο ασθενων κε̅ αν̅ον
+|L|ουκ εχω ινα οταν
+|L|ταραχθη το υδωρ
+|L|βαλη με εις την κο=
+|L|λυμβηθραν εν ω
+|L|δε ερχομαι αλλος
+|L|προ εμου καταβαι=
+|L|νει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|εγειρε αρον τον κρα=
+|L|βαττον σου και περι=
+|L|πατει <V 9> Και ευθεως
+|L|εγενετο υγιης ο αν̅ος
+|F 178v|
+|C 1|
+|L|και εγερθεις ηρε
+|L|τον κραβαττον αυ=
+|L|του και περιεπατει
+|L|ην δε σαβαττον εν ε=
+|L|κεινη τη ημερα
+|L|<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαι=
+|L|οι τω τεθεραπευ=
+|L|μενω σαββατον
+|L|εστι και ουκ εξεστι σοι
+|L|αραι τον [app][*]κραβατον[\*][C]κραβαττον[\C][\app]
+|L|<V 11> σου ο δε απεκρι=
+|L|Θη αυτοις ο ποιη=
+|L|σας με υγιη εκεινος
+|L|μοι ειπεν αρον τον
+|L|κραβαττον σου και
+|L|περιπατει <V 12> ηρω=
+|L|τησαν ουν αυτον τις
+|L|εστιν ο αν̅ος ο ειπων
+|L|σοι αρον τον κραβα=
+|L|ττον σου και περιπα=
+|L|τει <V 13> ο δε ιαθεις ου=
+|L|κ ηδει τις εστιν ο
+|L|γαρ ις̅ εξενευσεν ο=
+|L|χλου οντος εν τω
+|L|τοπω <V 14> μετα ταυ=
+|L|τα ευρισκει αυτον
+|L|ο ις̅
+|C 2|
+|L|εν τω ιερω και ειπεν
+|L|αυτω ιδε υγιης γε=
+|L|γονας μηκετι αμαρ=
+|L|τανε ινα μη χειρον
+|L|τι σοι γενηται <V 15> α=
+|L|πηλθεν ουν ο αν̅ος και
+|L|απηγγειλε τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι ις̅ εστιν
+|L|ο ποιησας αυτον υγιη
+|L|<V 16> και δια τουτο εδιωκον
+|L|οι ιουδαιοι τον ιν̅
+|L|και εζητουν αυτον α=
+|L|ποκτειναι οτι ταυ=
+|L|τα εποιει εν σαββατω
+|L|<V 17> ο δε ις̅ απεκρινα=
+|L|το αυτοις
+|L|Ο πη̅ρ μου εως αρτι
+|L|εργαζεται καγω ερ=
+|L|γαζομαι <V 18> δια του=
+|L|το ουν μαλλον εζη=
+|L|τουν αυτον οι ιουδαι=
+|L|οι αποκτειναι οτι
+|L|ου μονον ελυε το
+|L|σαββατον αλλ οτι
+|L|και πρ̅α ιδιον ελε=
+|L|γε τον θν̅ ισον εαυ=
+|L|τον
+|F 179r|
+|C 1|
+|L|ποιων τω θω̅ <V 19> α=
+|L|πεκρινατο ουν ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις α=
+|L|μην αμην λεγω υμιν
+|L|ου δυναται ο υιος του
+|L|αν̅ου αφ εαυτου ποι=
+|L|ειν ουδεν εαν μη τι
+|L|βλεπει τον πρ̅α ποι=
+|L|ουντα α γαρ αν εκει=
+|L|νος ποιη ταυτα και ο
+|L|υιος ομοιως ποιει
+|L|<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον
+|L|υιον και παντα δεικνυ=
+|L|σιν αυτω α αυτος
+|L|ποιει και μειζονα
+|L|τουτων δειξει αυτω
+|L|εργα ινα υμεις θαυ=
+|L|μαζητε <V 21> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους
+|L|νεκρους και ζωοποι=
+|L|ει ουτως και ο υιος
+|L|ους θελει ζωοποιει
+|L|<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρι=
+|L|νει ουδενα αλλα την
+|L|κρισιν πασαν δε=
+|L|δωκε τω υιω <V 23> ινα
+|C 2|
+|L|παντες τιμωσι τον
+|L|υιον καθως τιμωσι
+|L|τον πρ̅α ο μη τι=
+|L|μων τον υιον ου τιμα
+|L|τον πρ̅α τον πεμ=
+|L|ψαντα αυτον
+|L|<V 24> Αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν οτι ο τον λογον
+|L|μου ακουων και πι=
+|L|στευων τω πεμ=
+|L|ψαντι με εχει ζω=
+|L|ην αιωνιον και εις
+|L|κρισιν ουκ ερχεται
+|L|αλλα μεταβεβηκεν
+|L|εκ του θανατου εις
+|L|την ζωην <V 25> α=
+|L|μην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι ερχεται ωρα και
+|L|νυν εστιν οτε οι νε=
+|L|κροι ακουσονται της
+|L|φωνης του υιου του
+|L|θυ̅ και οι ακουσαν=
+|L|τες ζησονται <V 26> ωσ=
+|L|περ γαρ ο πη̅ρ εχει ζω=
+|L|ην εν εαυτω ουτως
+|L|εδωκε και τω υιω ζω=
+|L|ην
+|F 179v|
+|C 1|
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και
+|L|εξουσιαν εδωκεν αυ=
+|L|τω και κρισιν ποι=
+|L|ειν οτι υιος αν̅ου
+|L|εστιν <V 28> μη θαυμαζε=
+|L|τε τουτο οτι ερχε=
+|L|ται ωρα εν η παν=
+|L|τες οι εν τοις μνη=
+|L|μειοις ακουσονται
+|L|της φωνης αυτου
+|L|<V 29> και εκπορευσον=
+|L|ται οι τα αγαθα ποι=
+|L|ησαντες εις ανα=
+|L|στασιν ζωης οι
+|L|δε τα φαυλα πραξαν=
+|L|τες εις αναστασιν
+|L|κρισεως <V 30> ου δυ=
+|L|ναμαι εγω ποιειν
+|L|απ εμαυτου ουδεν
+|L|καθως ακουω κρινω
+|L|και η κρισις η εμη
+|L|δικαια εστιν οτι
+|L|Ου ζητω το θελημα
+|L|το εμον αλλα το θε=
+|L|λημα του πεμψαν=
+|L|τος με πρ̅ς
+|C 2|
+|L|<V 31> Εαν εγω μαρτυρω
+|L|περι εμαυτου η
+|L|μαρτυρια μου ου=
+|L|κ εστιν αληθης <V 32> α=
+|L|λλος εστιν ο μαρτυ=
+|L|ρων περι εμου και
+|L|οιδα οτι αληθης ε=
+|L|στιν η μαρτυρια ην
+|L|μεμαρτυρηκε περι
+|L|εμου <V 33> υμεις απε=
+|L|σταλκατε προς ιω=
+|L|αννην και μεμαρ=
+|L|τυρηκε τη αληθεια
+|L|<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου
+|L|την μαρτυριαν λαμ=
+|L|βανω αλλα ταυτα
+|L|λεγω ινα υμεις σω=
+|L|θητε <V 35> εκεινος
+|L|ην ο λυχνος ο καιομε=
+|L|νος και φαινων
+|L|υμεις δε ηθελησατε
+|L|αγαλλιασθηναι προς
+|L|ωραν εν τω φωτι αυ=
+|L|του <V 36> εγω δε εχω
+|L|την μαρτυριαν μει=
+|L|ζων του ιωαννου
+|F 180r|
+|C 1|
+|L|τα γαρ εργα α δε=
+|L|δωκε μοι ο πη̅ρ ινα
+|L|τελεσω αυτα αυ=
+|L|τα τα εργα α εγω
+|L|ποιω μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου οτι ο πη̅ρ
+|L|με απεσταλκεν <V 37> και
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|αυτος μεμαρτυρη=
+|L|κε περι εμου ου=
+|L|τε φωνην αυτου πω=
+|L|ποτε ακηκοατε
+|L|ουτε ειδος αυτου ε=
+|L|ορακατε <V 38> και τον
+|L|Λογον αυτου ουκ εχε=
+|L|τε εν υμιν μενοντα
+|L|οτι ον απεστειλεν
+|L|εκεινος τουτο υ=
+|L|μεις ου πιστευετε
+|L|<V 39> ερευνατε τας γρα=
+|L|φας οτι υμεις δοκει=
+|L|τε εν αυταις ζωην
+|L|αιωνιον εχειν και
+|L|εκειναι εισιν αι μαρ=
+|L|τυρουσαι περι ε=
+|L|μου <V 40> και ου θελετε
+|C 2|
+|L|ελθειν προς με ινα
+|L|ζωην εχητε <V 41> δοξαν
+|L|παρα αν̅ων ου λαμ=
+|L|βανω <V 42> αλλ εγνωκα
+|L|υμας οτι την αγαπην
+|L|του θυ̅ ουκ εχετε εν
+|L|εαυτοις <V 43> εγω ελη=
+|L|λυθα εν τω ονομα=
+|L|τι του πρ̅ς μου και
+|L|ου λαμβανετε με
+|L|εαν αλλος ελθη εν
+|L|τω ονοματι τω ιδι=
+|L|ω εκεινον ληψεσθε
+|L|<V 44> πως δυνασθε υμεις
+|L|πιστευσαι δοξαν
+|L|παρα αλληλων λαμ=
+|L|βανοντες και την δο=
+|L|ξαν την παρα του
+|L|μονου θυ̅ ου ζητειτε
+|L|<V 45> μη δοκειτε οτι εγω
+|L|κατηγορησω υμων
+|L|προς τον πρ̅α ε=
+|L|στιν ο κατηγορων υ=
+|L|μων μωσης εις ον υ=
+|L|μεις ηλπικατε
+|L|<V 46> ει γαρ επιστευετε μω=
+|L|ση
+|F 180v|
+|C 1|
+|L|επιστευετε αν εμοι
+|L|περι γαρ εμου εκει=
+|L|νος εγραψε <V 47> ει δε
+|L|τοις εκεινου γραμ=
+|L|μασιν ου πιστευετε
+|L|πως τοις εμοις ρη=
+|L|μασι πιστευσητε
+|L|<K 6> <V 1> Μετα δε ταυτα απηλ=
+|L|θεν ο ις̅ περαν της
+|L|θαλασσης της γαλι=
+|L|λαιας της τιβερι=
+|L|αδος <V 2> ηκολουθει
+|L|δε αυτω οχλος πο=
+|L|λυς οτι εθεωρων
+|L|τα σημεια α εποιει
+|L|επι των ασθενουν=
+|L|των <V 3> ανηλθεν
+|L|Ουν εις το ορος ο ις̅
+|L|και εκει εκαθεζετο
+|L|μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγ=
+|L|Γυς το πασχα η εορ=
+|L|τη των ιουδαιων
+|L|<V 5> Επαρας ουν τους
+|L|οφθαλμους και θε=
+|L|ασαμενος οτι πο=
+|C 2|
+|L|λυς οχλος ερχε=
+|L|ται προς αυτον λε=
+|L|γει προς τον φιλιπ=
+|L|πον ποθεν αγο=
+|L|ρασωμεν αρτους
+|L|ινα φαγωσιν ουτοι
+|L|<V 6> τουτο δε ελεγε πει=
+|L|ραζων αυτον αυ=
+|L|τος γαρ ηδει τι εμε=
+|L|λλε ποιειν <V 7> απεκρι=
+|L|θη αυτω φιλιππος
+|L|διακοσιων δηνα=
+|L|ριων αρτοι ουκ αρ=
+|L|κουσιν αυτοις ι=
+|L|να εκαστος αυτων
+|L|βραχυ τι λαβη
+|L|<V 8> λεγει αυτω εις εκ
+|L|των μαθητων αυ=
+|L|του ανδρεας ο α=
+|L|δελφος σιμωνος
+|L|πετρου <V 9> εστιν παι=
+|L|δαριον ωδε ο εχει
+|L|πεντε αρτους κριθι=
+|L|νους και δυο οψαρι=
+|L|α αλλα ταυτα τι
+|L|εστιν εις τοσουτους
+|F 181r|
+|C 1|
+|L|<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποι=
+|L|ησατε τους αν̅ους α=
+|L|ναπεσειν ην δε
+|L|χορτος πολυς εν τω
+|L|τοπω ανεπεσαν
+|L|ουν οι ανδρες τον α=
+|L|ριθμον ωσει πεν=
+|L|τακισχιλιοι <V 11> και
+|L|λαβων τους αρτους
+|L|ο ις̅ και ευχαριστη=
+|L|σας διεδωκε τοις
+|L|μαθηταις οι δε
+|L|μαθηται τοις ανα=
+|L|κειμενοις ομοι=
+|L|ως και εκ των οψα=
+|L|ριων οσον ηθελον
+|L|<V 12> ως δε ενεπλησθησαν
+|L|λεγει τοις μαθηταις
+|L|αυτου συναγαγετε
+|L|τα περισσευσαντα
+|L|κλασματα ινα μη
+|L|τι αποληται <V 13> συνη=
+|L|γαγον ουν και εγεμι=
+|L|σαν δωδεκα κοφι=
+|L|νους κλασματων
+|L|εκ των πεντε αρτων
+|C 2|
+|L|των κριθινων α
+|L|επερισσευσε τοις
+|L|βεβρωκοσιν <V 14> οι
+|L|Ουν οι αν̅οι ιδοντες
+|L|ο εποιησε σημειον
+|L|ο ις̅ ελεγον οτι ου=
+|L|τος εστιν αληθως ο
+|L|προφητης ο ερχο=
+|L|μενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> Ο ουν ο ις̅ γνους οτι
+|L|μελλουσιν ερχεσθαι
+|L|οι οχλοι και αρπα=
+|L|ζειν αυτον ινα ποι=
+|L|ησωσιν αυτον βα=
+|L|σιλεα ανεχωρη=
+|L|σεν εις το ορος αυτος
+|L|μονος <V 16> ως δε οψια
+|L|Εγενετο κατεβη=
+|L|σαν οι μαθηται αυ=
+|L|του εις την θαλασσαν
+|L|<V 17> και εμβαντες εις το
+|L|πλοιον ηρχοντο
+|L|εις το περαν της θα=
+|L|λασσης εις καπερ=
+|L|ναουμ και σκο=
+|L|τια ηδη εγεγονει
+|F 181v|
+|C 1|
+|L|και ουπω εληλυθει
+|L|προς αυτους ο ις̅ ει=
+|L|ς το πλοιον <V 18> η τε θα=
+|L|λασσα ανεμου με=
+|L|γαλου πνεοντος δι=
+|L|ηγειρετο <V 19> εληλακο=
+|L|τες ουν ως σταδιους
+|L|εικοσιπεντε η τρι=
+|L|ακοντα θεωρουσι
+|L|τον ιν̅ περιπατουν=
+|L|τα επι της θαλασσης
+|L|και εγγυς του πλοι=
+|L|ου γινομενον και ε=
+|L|φοβηθησαν <V 20> ο δε
+|L|λεγει αυτοις εγω
+|L|ειμι μη φοβεισθε
+|L|<V 21> ηθελον ουν αυτον
+|L|λαβειν εις το πλοιον
+|L|και ευθεως εγενετο
+|L|το πλοιον επι την
+|L|γην εις ην υπηγον
+|L|<V 22> Τη επαυριον ο οχλος
+|L|ο εστηκως περαν
+|L|της θαλασσης ιδων
+|L|οτι αλλο πλοιαριον
+|L|ουκ ην εκει ει μη
+|L|εν
+|C 2|
+|L|εκεινο εις ο ενεβη=
+|L|σαν οι μαθηται του
+|L|ιυ̅ και οτι ου συ=
+|L|νεισηλθε τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου ο ις̅ εις το
+|L|πλοιον αλλα μο=
+|L|νοι οι μαθηται αυ=
+|L|του απηλθον <V 23> αλ=
+|L|λα δε ηλθε πλοιαρι=
+|L|α εκ τιβεριαδος
+|L|εγγυς του τοπου ο=
+|L|που εφαγον τον αρ=
+|L|τον ευχαριστησαν=
+|L|τος του κυ̅ <V 24> οτε
+|L|ουν ειδεν ο οχλος
+|L|οτι ο ις̅ ουκ εστιν ε=
+|L|κει ουδε οι μαθη=
+|L|ται αυτου ελαβον
+|L|αυτοι τα πλοιαρια
+|L|και ηλθον εις κα=
+|L|περναουμ ζητουν=
+|L|τες τον ιν̅ <V 25> και ευρον=
+|L|τες αυτον περαν της
+|L|θαλασσης ειπον αυ=
+|L|τω ραββι ποτε
+|L|ωδε γεγονας <V 26> απε=
+|L|κριθη
+|F 182r|
+|C 1|
+|L|αυτοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ζητειτε με
+|L|ουχ οτι ιδετε σημει=
+|L|α αλλ οτι εφαγετε
+|L|εκ των αρτων και ε=
+|L|χορτασθητε
+|L|<V 27> Εργαζεσθε μη την
+|L|βρωσιν την απο=
+|L|λλυμενην αλλα
+|L|την βρωσιν την
+|L|μενουσαν εις ζω=
+|L|ην αιωνιον ην ο
+|L|υιος του αν̅ου δω=
+|L|σει υμιν τουτο γαρ
+|L|ο πη̅ρ εσφραγισεν
+|L|ο θς̅ <V 28> ειπον
+|L|ουν προς αυτον τι
+|L|ποιησωμεν ινα
+|L|εργαζωμεθα τα
+|L|εργα του θυ̅ <V 29> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις τουτο ε=
+|L|στιν το εργον του θυ̅
+|L|ινα πιστευσητε ει=
+|L|ς ον απεστειλεν ε=
+|L|κεινος
+|C 2|
+|L|<V 30> ειπον ουν αυτω
+|L|τι ουν ποιεις συ
+|L|σημειον ινα ιδωμεν
+|L|και πιστευσωμεν σοι
+|L|τι εργαζη <V 31> οι
+|L|Πρ̅ες ημων εφαγον
+|L|το μαννα εν τη ε=
+|L|ρημω καθως εστι
+|L|γεγραμμενον αρ=
+|L|τον εκ του ου̅νου δε=
+|L|δωκεν αυτοις φα=
+|L|γειν <V 32> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν
+|L|ου μωσης δεδωκεν
+|L|υμιν τον αρτον εκ
+|L|του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ
+|L|μου διδωσιν υμιν
+|L|τον αρτον εκ του
+|L|ου̅νου τον αληθινον
+|L|<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅
+|L|εστιν ο καταβαινον
+|L|εκ του ου̅νου και ζω=
+|L|ην διδους τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπαν ουν προς αυ=
+|L|τον κε̅ παντοτε
+|F 182v|
+|C 1|
+|L|δος ημιν τον αρτον
+|L|τουτον
+|L|<V 35> Ειπεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο αρτος της
+|L|ζωης ο ερχομε=
+|L|Νος προς με ου μη
+|L|πεινασει και ο πι=
+|L|στευων εις εμε ου
+|L|μη διψησει πωποτε
+|L|<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι
+|L|και εωρακατε με
+|L|και ου πιστευετε
+|L|<V 37> παν ο διδωσι μοι ο
+|L|πη̅ρ προς εμε ηξει
+|L|και τον ερχομενον
+|L|προς με ου μη εκ=
+|L|βαλω εξω <V 38> οτι κα=
+|L|Ταβεβηκα απο του
+|L|ου̅νου ουχ ινα ποιω
+|L|το θελημα το εμον
+|L|αλλα το θελημα του
+|L|πεμψαντος με
+|L|<V 39> Τουτο δε εστι το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς ινα παν ο
+|L|δεδωκε μοι μη α=
+|C 2|
+|L|πολεσω εξ αυτου αλ=
+|L|λ αναστησω αυτο εν
+|L|τη εσχατη ημερα
+|L|<V 40> Τουτο γαρ εστι το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς ινα πας ο θε=
+|L|ωρων τον υιον και
+|L|πιστευων εις αυτον
+|L|εχει ζωην αιωνιον
+|L|και αναστησω αυτον
+|L|εγω εν τη εσχατη η=
+|L|μερα <V 41> εγογγυζον
+|L|Ουν οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι ειπεν εγω
+|L|ειμι ο αρτος ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας <V 42> και
+|L|ελεγον ουχ ουτος
+|L|εστιν ις̅ ο υιος ιωσηφ
+|L|ου ημεις οιδαμεν τον
+|L|πρ̅α και την μρ̅α
+|L|πως ουν λεγει ουτος
+|L|εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βεβηκα <V 43> απεκρι=
+|L|Θη ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|ινα τι γογγυζετε με=
+|L|τ αλληλων <V 44> ουδεις
+|L|δυναται
+|F 183r|
+|C 1|
+|L|ελθειν προς με ε=
+|L|αν μη ο πη̅ρ ο πεμ=
+|L|ψας με ελκυση αυ=
+|L|τον και εγω ανα=
+|L|στησω αυτον εν τη
+|L|εσχατη ημερα
+|L|<V 45> εστιν γεγραμμενον
+|L|εν τοις προφηταις
+|L|και εσονται παντες
+|L|διδακτοι θυ̅ πας
+|L|ουν ο ακουσας πα=
+|L|ρα του πρ̅ς και μα=
+|L|θων ερχεται προς
+|L|με <V 46> ουχ οτι τον
+|L|Πρ̅α τις εωρακεν
+|L|ει μη ο ων παρα του
+|L|θυ̅ ουτος εορακεν
+|L|τον πρ̅α <V 47> αμην
+|L|Αμην λεγω υμιν ο
+|L|πιστευων εις εμε
+|L|εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 48> Εγω ειμι ο αρτος
+|L|της ζωης <V 49> οι
+|L|πρ̅ες υμων εφαγον
+|L|το μαννα εν τη ε=
+|L|ρημω και απεθανον
+|C 2|
+|L|<V 50> Ουτος εστιν ο αρτος
+|L|ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βαινων ινα τις εξ αυ=
+|L|του φαγη και μη α=
+|L|ποθανη <V 51> εγω ει=
+|L|Μι ο αρτος ο ζων ο
+|L|εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας εαν τις φαγη
+|L|εκ τουτου του αρτου
+|L|ζησεται εις τον αιωνα
+|L|και ο αρτος δε ον εγω
+|L|δωσω η σαρξ μου
+|L|εστιν ην εγω δωσω
+|L|υπερ της του κοσ=
+|L|μου ζωης <V 52> εμα=
+|L|Χοντο ουν οι ιουδαιοι
+|L|προς αλληλους λε=
+|L|γοντες πως δυνα=
+|L|ται ουτος ημιν την
+|L|σαρκα δουναι φαγειν
+|L|<V 53> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη
+|L|φαγητε την σαρκαν
+|L|του υιου του αν̅ου
+|L|και πιετε αυτου το
+|L|αιμα
+|F 183v|
+|C 1|
+|L|ουκ εχετε ζωην εν ε=
+|L|αυτοις <V 54> ο τρωγων
+|L|μου την σαρκα και
+|L|πινων μου το αιμα
+|L|εχει ζωην αιωνιον
+|L|και εγω αναστησω
+|L|αυτον εν τη εσχατη
+|L|ημερα <V 55> η γαρ
+|L|Σαρξ μου αληθης εστι
+|L|βρωσις και το αιμα
+|L|μου αληθως εστιν ποσις
+|L|<V 56> Ο τρωγων μου την
+|L|σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εν εμοι
+|L|μενει καγω εν αυτω
+|L|<V 57> καθως απεσταλκεν
+|L|με ο ζων πη̅ρ κα=
+|L|γω ζω δια τον πρ̅α
+|L|και ο τρωγων με
+|L|κακεινος ζησει δι ε=
+|L|με <V 58> ουτος εστιν ο
+|L|αρτος ο εκ του ου̅νου
+|L|καταβας ου κα=
+|L|θως εφαγον οι πρ̅ες
+|L|υμων το μαννα και
+|L|απεθανον ο
+|C 2|
+|L|τρωγων τουτον τον
+|L|αρτον ζησεται εις
+|L|τον αιωνα <V 59> ταυ=
+|L|τα ειπεν εν συναγω=
+|L|γη διδασκων εν κα=
+|L|περναουμ <V 60> πολ=
+|L|λοι ουν ακουσαντες
+|L|εκ των μαθητων
+|L|αυτου ειπον σκλη=
+|L|ρος εστιν ουτος ο λο=
+|L|γος τις δυναται
+|L|ακουειν αυτου <V 61> ε=
+|L|γνω ουν ο ις̅ εν εαυ=
+|L|τω οτι γογγυζου=
+|L|σι περι τουτου οι
+|L|μαθηται αυτου και
+|L|ειπεν αυτοις του=
+|L|το υμας σκανδα=
+|L|λιζει <V 62> εαν ουν
+|L|θεωρειτε τον υιον
+|L|του αν̅ου αναβαι=
+|L|νοντα οπου ην το
+|L|προτερον <V 63> το
+|L|Πν̅α εστι το ζωοποι=
+|L|ουν η σαρξ ουκ ω=
+|L|φελει ουδεν τα
+|L|ρηματα
+|F 184r|
+|C 1|
+|L|Α εγω λελαληκα υ=
+|L|μιν πν̅α εστι και
+|L|ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν
+|L|εξ υμων τινες οι ου
+|L|πιστευουσιν η=
+|L|Δει γαρ εξ αρχης ο ις̅
+|L|τινες εισιν οι μη πι=
+|L|στευοντες και τις
+|L|εστιν ο παραδωσων
+|L|αυτον <V 65> και ελεγεν
+|L|Αυτοις δια τουτο
+|L|ειρηκα υμιν οτι
+|L|ουδεις δυναται ελ=
+|L|θειν προς με εαν
+|L|μη η δεδομενον
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς μου
+|L|<V 66> εκ τουτου ουν πολ=
+|L|λοι των μαθητων
+|L|αυτου απηλθον ει=
+|L|ς τα οπισω και ου=
+|L|κετι μετ αυτου πε=
+|L|ριεπατουν <V 67> ει=
+|L|πεν ουν ο ις̅ τοις δω=
+|L|δεκα μαθηταις
+|L|μη και υμεις θελετε
+|L|υπαγειν <V 68> απεκρι=
+|L|θη
+|C 2|
+|L|Αυτω σιμων πετρος
+|L|κε̅ προς τινα απε=
+|L|λευσομεθα ρημα=
+|L|τα ζωης αιωνιου
+|L|εχεις <V 69> και ημεις πε=
+|L|πιστευκαμεν και ε=
+|L|γνωκαμεν οτι συ
+|L|ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅
+|L|του ζωντος <V 70> α=
+|L|Πεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ουκ εγω υμας τους
+|L|δωδεκα εξελεξαμην
+|L|και εξ υμων εις διαβο=
+|L|λος εστιν <V 71> ελεγεν δε
+|L|τον ιουδαν σιμωνος
+|L|απο καρυωτου
+|L|ουτος γαρ εμελλεν
+|L|παραδιδοναι αυτον
+|L|εις ων εκ των δω=
+|L|δεκα <K 7> <V 1> και μετα ταυτα
+|L|Περιεπατει ο ις̅ εν τη
+|L|γαλιλαια ου γαρ η=
+|L|θελεν εν τη ιουδαι=
+|L|α περιπατειν οτι
+|L|εζητουν αυτον οι
+|L|ιουδαιοι αποκτει=
+|L|ναι
+|F 184v|
+|C 1|
+|L|<V 2> ην δε εγγυς η εορτη
+|L|των ιουδαιων η σκη=
+|L|νοπηγια <V 3> ειπον
+|L|ουν προς αυτον οι α=
+|L|δελφοι αυτου με=
+|L|ταβηθι εντευθεν
+|L|και υπαγε εις την ιου=
+|L|δαιαν ινα και οι μα=
+|L|θηται σου θεωρησω=
+|L|σι τα εργα σου α ποι=
+|L|εις <V 4> ουδεις γαρ εν
+|L|κρυπτω τι ποιει και
+|L|ζητει εν παρρησια
+|L|αυτος ει ει ταυτα
+|L|ποιεις φανερωσον σε=
+|L|αυτον τω κοσμω
+|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι
+|L|αυτου επιστευον εις
+|L|αυτον <V 6> λεγει ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ο καιρος
+|L|ο εμος ουπω παρε=
+|L|στιν ο δε καιρος ο
+|L|υμετερος παντοτε
+|L|εστιν ετοιμος <V 7> ου
+|L|δυναται ο κοσμος
+|L|μισειν υμας εμε δε
+|L|μισει
+|C 2|
+|L|οτι εγω μαρτυρω
+|L|περι αυτου οτι
+|L|τα εργα αυτου πο=
+|L|νηρα εστι <V 8> υμεις α=
+|L|ναβητε εις την εορ=
+|L|την ταυτην εγω ου=
+|L|πω αναβαινω εις
+|L|την εορτην ταυτην
+|L|ο εμος καιρος ουπω
+|L|πεπληρωται <V 9> ταυ=
+|L|τα δε ειπων αυτοις
+|L|εμεινεν εν τη γαλι=
+|L|λαια <V 10> ως δε ανεβη=
+|L|σαν οι αδελφοι αυ=
+|L|του τοτε και αυτος
+|L|ανεβη εις την εορτην
+|L|ου φανερως αλλ ως
+|L|εν κρυπτω <V 11> οι ουν
+|L|ιουδαιοι εζητουν
+|L|αυτον εν τη εορτη
+|L|και ελεγον που
+|L|εστιν εκεινος <V 12> και
+|L|γογγυσμος πολυς
+|L|περι αυτου ην εν
+|L|τοις οχλοις οι
+|L|μεν ελεγον οτι αγα=
+|L|θος εστιν
+|F 185r|
+|C 1|
+|L|αλλοι δε ελεγον ου
+|L|αλλα πλανα τον ο=
+|L|χλον <V 13> ουδεις μεν=
+|L|τοι παρρησια ελα=
+|L|λει περι αυτου δια
+|L|τον φοβον των ι=
+|L|ουδαιων <V 14> ηδει
+|L|Της εορτης μεσα=
+|L|ζουσης ανεβη ο ις̅
+|L|εις το ιερον και εδι=
+|L|δασκεν <V 15> και εθαυμα=
+|L|ζον οι ιουδαιοι λε=
+|L|γοντες πως ουτος
+|L|γραμματα οιδε
+|L|μη μαθηκως
+|L|<V 16> απεκριθη ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|η εμη διδαχη ου=
+|L|κ εστιν εμη αλλα του
+|L|πεμψαντος με
+|L|<V 17> εαν τις θελη [app][*]το θε=
+|L|λη[\*][C]&om;[\C][\app] το θελημα αυ=
+|L|του ποιειν γνωσε=
+|L|ται περι της διδα=
+|L|χης ποτερον
+|L|εκ του θυ̅ εστιν η ε=
+|C 2|
+|L|γω απ εμαυτου λα=
+|L|λω <V 18> ο αφ εαυτου λα=
+|L|λων την δοξαν την
+|L|ιδιαν ζητει ο δε
+|L|ζητων την δοξαν
+|L|του πεμψαντος αυ=
+|L|τον ουτος αληθης
+|L|εστι και αδικια εν
+|L|αυτω ουκ εστιν <V 19> ου
+|L|μωσης δεδωκεν υ=
+|L|μιν τον νομον και
+|L|ουδεις εξ υμων ποιει
+|L|τον νομον τι με
+|L|ζητειτε αποκτειναι
+|L|<V 20> απεκριθη ο οχλος
+|L|και ειπεν δαιμο=
+|L|νιον εχεις τις σε ζη=
+|L|τει αποκτειναι <V 21> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις εν εργον
+|L|εποιησα και παντες
+|L|θαυμαζετε <V 22> δια
+|L|τουτο μωυσης δεδω=
+|L|κεν υμιν την πε=
+|L|ριτομην ουχ οτι
+|L|εκ του μωσεως ε=
+|L|στιν
+|F 185v|
+|C 1|
+|L|αλλ εκ των πρ̅ων
+|L|και εν σαββατω περι=
+|L|τεμνετε αν̅ον <V 23> ει
+|L|περιτομην λαμβα=
+|L|νει αν̅ος εν σαββα=
+|L|τω ινα μη λυθη ο νο=
+|L|μος μωυσεως εμοι
+|L|χολατε οτι ολον
+|L|αν̅ον υγιη εποιησα
+|L|εν σαββατω <V 24> μη
+|L|κρινετε κατ οψιν α=
+|L|λλα την δικαιαν κρι=
+|L|σιν κρινατε <V 25> ελε=
+|L|γον ουν τινες εκ των
+|L|ιεροσολυμιτων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζη=
+|L|τουσιν αποκτειναι
+|L|<V 26> ιδε παρρησια λαλει
+|L|και ουδεν αυτω λεγου=
+|L|σιν μηποτε αλη=
+|L|θως εγνωσαν οι αρ=
+|L|χοντες οτι ουτος
+|L|εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα του=
+|L|τον οιδαμεν ποθεν
+|L|εστιν ο δε χς̅ οταν
+|L|ερχεται ουδεις γινω=
+|L|σκει
+|C 2|
+|L|ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν εν τω ιερω
+|L|διδασκων και λεγων
+|L|Καμε οιδατε και οι=
+|L|δατε ποθεν ειμι και
+|L|απ εμαυτου ουκ ε=
+|L|ληλυθα αλλα εστιν α=
+|L|ληθινος ο πεμψας
+|L|με ον υμεις ουκ οιδα=
+|L|τε <V 29> εγω οιδα αυ=
+|L|τον οτι παρ αυτου
+|L|ειμι κακεινος με
+|L|απεστειλεν <V 30> εζη=
+|L|Τουν ουν αυτον πι=
+|L|ασαι και εξηλθεν εκ
+|L|της χειρος αυτων
+|L|και ουδεις επεβαλεν
+|L|επ αυτον την χειρα
+|L|οτι ουπω εληλυθει
+|L|η ωρα αυτου
+|L|<V 31> Εκ του οχλου πολ=
+|L|λοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον και ελεγον
+|L|ο χς̅ οταν ελθη μη=
+|L|τι πλειονα σημεια
+|L|ποιησει ων ουτος
+|L|ποιει
+|F 186r|
+|C 1|
+|L|<V 32> και ηκουσαν οι φαρι=
+|L|σαιοι του οχλου γο=
+|L|γγυζοντος περι αυ=
+|L|του ταυτα και α=
+|L|πεστειλαν οι αρχιε=
+|L|ρεις και οι φαρισαι=
+|L|οι υπηρετας ινα
+|L|πιασωσιν αυτον
+|L|<V 33> Ειπεν ουν ο ις̅ ετι
+|L|χρονον μικρον με=
+|L|θ υμων ειμι και υ=
+|L|παγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 34> ζητη=
+|L|σετε με και ουχ
+|L|[app][*]ευρησεται[\*][C]ευρησετε[\C][\app] και οπου
+|L|Ειμι εγω υμεις ου
+|L|δυνασθε ελθειν
+|L|<V 35> ειπον ουν οι ιουδαι=
+|L|οι προς [app][*]αυτον[\*][C]εαυτους[\C][\app]
+|L|που ουτος μελλει
+|L|πορευεσθαι οτι η=
+|L|μεις ουχ ευρησομεν
+|L|αυτον μη εις την
+|L|διασποραν των ελ=
+|L|ληνων μελλει πο=
+|L|ρευεσθαι και διδασκειν
+|C 2|
+|L|τους ελληνας <V 36> τις
+|L|εστιν ο λογος ουτος ον
+|L|ειπεν ζητειτε με
+|L|και ουχ ευρησετε
+|L|και οπου ειμι εγω
+|L|ου δυνασθε ελθειν
+|L|<V 37> Εν δε τη εσχατη ημε=
+|L|ρα τη μεγαλη της
+|L|εορτης ιστηκει ο ις̅
+|L|και εκραζε λεγων
+|L|εαν τις διψα ερχεσ=
+|L|θω προς με και πινε=
+|L|τω <V 38> ο πιστευων εις
+|L|εμε καθως ειπεν
+|L|η γραφη ποταμοι
+|L|εκ της κοιλιας αυ=
+|L|του ρευσουσιν υδα=
+|L|τος ζωντος <V 39> του=
+|L|το δε ειπεν περι του
+|L|πν̅ς ου ημελλον λαμ=
+|L|βανειν οι πιστευοντες
+|L|εις αυτον ουπω
+|L|γαρ ην πν̅α αγιον
+|L|οτι ις̅ ουδεπω εδο=
+|L|ξασθη <V 40> πολλοι ουν
+|L|Εκ του οχλου ακου=
+|L|σαντες
+|F 186v|
+|C 1|
+|L|τον λογον αυτου ελε=
+|L|γον ουτος εστιν αλη=
+|L|θως ο προφητης
+|L|<V 41> Αλλοι δε ελεγον ου=
+|L|τος εστιν ο χς̅ αλλοι
+|L|ελεγον μη γαρ εκ
+|L|της γαλιλαιας ο χς̅
+|L|ερχεται <V 42> ουχι η
+|L|γραφη ειπεν οτι
+|L|εκ σπερματος δα̅δ
+|L|και απο βηθλεεμ
+|L|της κωμης οπου ην
+|L|δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> Σχισμα ουν εν τω ο=
+|L|χλω εγενετο δι αυτον
+|L|<V 44> Τινες δε ηθελον εξ αυ=
+|L|των πιασαι αυτον
+|L|αλλ ουδεις επεβαλεν
+|L|επ αυτον τας χειρας
+|L|<V 45> Ηλθον ουν οι υπηρε=
+|L|ται προς τους αρχι=
+|L|ερεις και φαρισαι=
+|L|ους και ειπον αυτοις
+|L|εκεινοι διατι ου=
+|L|κ ηγαγετε αυτον <V 46> α=
+|L|πεκριθησαν οι υ=
+|C 2|
+|L|πηρεται ουδε=
+|L|ποτε ουτως ελαλη=
+|L|σεν αν̅ος ως ουτος
+|L|ο αν̅ος <V 47> απεκρι=
+|L|θησαν ουν οι φαρι=
+|L|σαιοι μη και υ=
+|L|μεις πεπλανησθε
+|L|<V 48> μη τις των αρχον=
+|L|των επιστευσεν εις
+|L|αυτον η εκ των φα=
+|L|ρισαιων <V 49> αλλ ο ο=
+|L|χλος ουτος ο μη γι=
+|L|νωσκων τον νο=
+|L|μον επικαταρα=
+|L|τοι εισιν <V 50> λεγει
+|L|νικοδημος προς
+|L|αυτους ο ελθων νυ=
+|L|κτος προς αυτον
+|L|το προτερον εις ων
+|L|εξ αυτων <V 51> μη ο νο=
+|L|μος ημων κρινει
+|L|τον αν̅ον εαν μη
+|L|ακουση παρ αυτου
+|L|πρωτον και γνω τι
+|L|ποιει <V 52> απεκρι=
+|L|θησαν και ειπον αυ=
+|L|τω
+|F 187r|
+|C 1|
+|L|μη και συ εκ της γα=
+|L|λιλαιας ει συ ερευ=
+|L|νησον και ιδε οτι
+|L|προφητης εκ της
+|L|γαλιλαιας ουκ εγη=
+|L|γερται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> πα=
+|L|λιν ουν αυτοις ελα=
+|L|λησεν ο ις̅ λεγων
+|L|Εγω ειμι το φως του
+|L|κοσμου ο ακολου=
+|L|θων εμοι ου μη
+|L|περιπατησει εν
+|L|τη σκοτια αλλ ε=
+|L|ξει το φως της ζωης
+|L|<V 13> ειπον ουν αυτω οι
+|L|φαρισαιοι συ πε=
+|L|ρι σεαυτου μαρτυ=
+|L|ρεις η μαρτυρι=
+|L|α σου ουκ εστιν α=
+|L|ληθης <V 14> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τοις καν εγω μαρ=
+|L|τυρω περι εμαυ=
+|L|του αληθης εστιν
+|L|η μαρτυρια μου
+|L|οτι οιδα ποθεν ηλ=
+|L|θον
+|C 2|
+|L|και που υπαγω υ=
+|L|μεις δε ουκ οιδατε
+|L|ποθεν ερχομαι και
+|L|που υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα
+|L|κρινετε εγω ου κρι=
+|L|νω ουδενα <V 16> και
+|L|εαν δε κρινω εγω η
+|L|κρισις η εμη αλη=
+|L|θης εστιν οτι μονος
+|L|ουκ ειμι αλλ εγω και
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και
+|L|εν τω νομω δε τω
+|L|υμετερω γεγραπται
+|L|οτι δυο αν̅ων η μαρ=
+|L|τυρια αληθης εστιν
+|L|<V 18> εγω ειμι ο μαρτυ=
+|L|ρων περι εμαυτου
+|L|και μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ <V 19> ελεγον
+|L|ουν αυτω που ε=
+|L|στιν ο πη̅ρ σου α=
+|L|Πεκριθη ο ις̅ ουτε
+|L|εμε οιδατε ουτε
+|L|τον πρ̅α μου ει
+|L|εμε
+|F 187v|
+|C 1|
+|L|ηδειτε και τον πρ̅α
+|L|μου ηδειτε αν
+|L|<V 20> Ταυτα τα ρηματα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ εν τω
+|L|γαζοφυλακιω δι=
+|L|δασκων εν τω ιε=
+|L|ρω και ουδεις επι=
+|L|ασεν αυτον οτι ου=
+|L|πω εληλυθει η ωρα
+|L|αυτου <V 21> ει=
+|L|Πεν ουν παλιν αυτοις
+|L|ο ις̅ εγω υπαγω και
+|L|ζητησετε με και εν
+|L|τη αμαρτια υμων
+|L|αποθανεισθε και
+|L|οπου εγω υπαγω υ=
+|L|μεις ου δυνασθε ελ=
+|L|θειν <V 22> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι μητι α=
+|L|ποκτενει εαυτον
+|L|οτι λεγει οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνα=
+|L|σθε ελθειν <V 23> και ελε=
+|L|γεν αυτοις υμεις εκ
+|L|των κατω εσται εγω
+|L|εκ των ανω ειμι
+|C 2|
+|L|υμεις εκ του κοσμου
+|L|τουτου εστε εγω ου=
+|L|κ ειμι εκ τουτου του
+|L|κοσμου <V 24> ειπον ουν
+|L|υμιν οτι αποθανει=
+|L|σθε εν ταις αμαρτι=
+|L|αις υμων εαν γαρ
+|L|μη πιστευσητε μοι
+|L|οτι εγω ειμι απο=
+|L|θανεισθε εν ταις α=
+|L|μαρτιαις υμων <V 25> ε=
+|L|λεγον ουν αυτω συ
+|L|τις ει και ειπεν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ την αρ=
+|L|χην ο τι και λαλω υ=
+|L|μιν <V 26> πολλα εχω
+|L|περι υμων λαλειν και
+|L|κρινειν αλλ ο πεμ=
+|L|ψας με αληθης εστιν
+|L|καγω α ηκουσα πα=
+|L|ρ αυτου ταυτα λα=
+|L|λω εις τον κοσμον
+|L|<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον
+|L|πρ̅α αυτοις ελεγεν
+|L|<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο
+|L|ις̅ οταν υψωσητε
+|L|τον υιον του αν̅ου
+|F 188r|
+|C 1|
+|L|τοτε γνωσεσθε οτι
+|L|εγω ειμι και απ εμαυ=
+|L|του ποιω ουδεν α=
+|L|λλα καθως εδιδαξε
+|L|με ο πη̅ρ ταυτα λα=
+|L|λω <V 29> και ο πεμψας με
+|L|μετ εμου εστιν και ου=
+|L|κ αφηκεν με μονον
+|L|οτι εγω τα αρεστα
+|L|αυτω ποιω παντο=
+|L|τε <V 30> ταυτα αυτου
+|L|λαλουντος πολλοι
+|L|επιστευσαν εις αυτον
+|L|<V 31> Ελεγεν ουν ο ις̅
+|L|προς τους πεπιστευ=
+|L|κοτας αυτω ιουδαι=
+|L|ους εαν υμεις μει=
+|L|νητε εν τω λογω τω
+|L|εμω αληθως μα=
+|L|θηται μου εστε <V 32> και
+|L|γνωσεσθε την αλη=
+|L|θειαν και η αληθεια
+|L|ελευθερωσει υμας
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω
+|L|οι ιουδαιοι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εσμεν
+|C 2|
+|L|και ουδενι δεδουλευ=
+|L|καμεν πωποτε
+|L|πως συ λεγεις οτι ε=
+|L|λευθεροι γενησεσθε
+|L|<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν οτι πας ο ποι=
+|L|ων την αμαρτιαν
+|L|δουλος εστι της αμαρ=
+|L|τιας <V 35> ο δε δουλος ου
+|L|μενει εν τη οικια
+|L|εις τον αιωνα ο
+|L|υιος μενει εις τον αι=
+|L|ωνα <V 36> εαν ο υιος υ=
+|L|μας ελευθερωση
+|L|οντως ελευθεροι
+|L|εσεσθε <V 37> οιδα οτι
+|L|σπερμα αβρααμ
+|L|εστε αλλα ζητειτε με
+|L|αποκτειναι οτι ο
+|L|λογος ο εμος ου χω=
+|L|ρει εν υμιν <V 38> εγω
+|L|δε α εορακα παρα
+|L|τω πρ̅ι μου λαλω
+|L|και υμεις ουν α η=
+|L|κουσατε παρα του
+|L|πρ̅ς υμων
+|F 188v|
+|C 1|
+|L|ποιειτε <V 39> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω και ειπον
+|L|ο πη̅ρ [app][*]υμων[\*][C]ημων[\C][\app] αβρα=
+|L|αμ εστι λεγει αυτοις
+|L|ο ις̅ ει τεκνα του
+|L|αβρααμ ητε τα ερ=
+|L|γα του αβρααμ εποι=
+|L|ειτε <V 40> νυν δε ζητει=
+|L|τε με αποκτειναι
+|L|αν̅ον ος την αληθει=
+|L|αν λελαληκα υμιν
+|L|ην ηκουσα παρα
+|L|του πρ̅ς μου του=
+|L|το αβρααμ ουκ εποι=
+|L|ησεν <V 41> υμεις ποιει=
+|L|τε τα εργα του πρ̅ς
+|L|υμων ειπον ουν
+|L|αυτω ημεις εκ πορ=
+|L|νειας ου γεγενημε=
+|L|θα ενα πρ̅α εχο=
+|L|μεν τον θν̅ <V 42> ει=
+|L|Πεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην
+|L|ηγαπατε αν εμε
+|L|εγω γαρ εκ του θυ̅ ε=
+|L|ξηλθον και ηκω
+|C 2|
+|L|ουδε γαρ απ εμαυτου
+|L|εληλυθα αλλ εκει=
+|L|νος με απεστειλεν
+|L|<V 43> δια τι την λαλιαν
+|L|την εμην ου γινω=
+|L|σκετε οτι ου δυνα=
+|L|σθε ακουειν τον ε=
+|L|μον λογον <V 44> υμεις
+|L|εκ του πρ̅ς του δι=
+|L|αβολου εστε και τας
+|L|επιθυμιας του
+|L|πρ̅ς υμων θελετε
+|L|ποιειν εκεινος
+|L|ανθρωποκτονος
+|L|ην απ αρχης και
+|L|εν τη αληθεια ου=
+|L|κ εστηκεν οτι ου=
+|L|κ εστιν αληθεια εν
+|L|αυτω οταν λα=
+|L|λη το ψευδος εκ
+|L|των ιδιων λαλει
+|L|οτι ψευστης εστιν και
+|L|ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω
+|L|δε οτι την αληθει=
+|L|αν λεγω υμιν ου πι=
+|L|στευετε μοι <V 46> τις
+|L|εξ υμων
+|F 189r|
+|C 1|
+|L|ελεγχει με περι αμαρ=
+|L|τιας ει αληθειαν λε=
+|L|γω διατι υμεις ου μη
+|L|πιστευετε μοι <V 47> ο ων
+|L|εκ του θυ̅ τα ρημα=
+|L|τα του θυ̅ ακουει δι=
+|L|α τουτο υμεις ουκ α=
+|L|κουετε οτι εκ του θυ̅
+|L|ουκ εστε <V 48> απεκριθη=
+|L|σαν οι ιουδαιοι και ει=
+|L|πον αυτω ου καλως
+|L|λεγομεν ημεις οτι
+|L|σαμαρειτης ει και δαι=
+|L|μονιον εχεις <V 49> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|εγω δαιμονιον ου=
+|L|κ εχω αλλα τιμω τον
+|L|πρ̅α μου και υμεις α=
+|L|τιμαζετε με <V 50> ε=
+|L|γω δε ου ζητω την
+|L|δοξαν μου εστιν
+|L|ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51> Αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν εαν τις τον λο=
+|L|γον τον εμον τηρη=
+|L|ση θανατον ου μη
+|C 2|
+|L|θεωρηση εις τον αι=
+|L|ωνα <V 52> ειπον
+|L|Ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι
+|L|δαιμονιον εχεις
+|L|αβρααμ απεθανεν
+|L|και οι προφηται και
+|L|συ λεγεις εαν τις τον
+|L|λογον μου τηρηση
+|L|ου μη γευσητε θανα=
+|L|του εις τον αιωνα
+|L|<V 53> μη συ μειζων ει του
+|L|πρ̅ς ημων αβρα=
+|L|αμ οστις απεθανεν
+|L|και οι προφηται
+|L|και απεθανον τινα
+|L|σεαυτον ποιεις
+|L|<V 54> απεκριθη ο ις̅ ε=
+|L|αν εγω δοξασω εμαυ=
+|L|τον η δοξα μου ουδεν
+|L|εστιν εστιν ο πη̅ρ
+|L|μου ο δοξαζων με
+|L|ον υμεις λεγετε οτι
+|L|θς̅ ημων εστιν <V 55> και ου=
+|L|κ εγωκατε αυτον
+|L|εγω δε οιδα αυτον
+|F 189v|
+|C 1|
+|L|και εαν ειπω οτι
+|L|ουκ οιδα αυτον ε=
+|L|σομαι υμων ομοιος
+|L|ψευστης αλλ οιδα
+|L|αυτον και τον λογον
+|L|αυτου τηρω <V 56> αβρα=
+|L|αμ ο πη̅ρ υμων ηγα=
+|L|λλιασατο ινα ιδη
+|L|την ημεραν την
+|L|εμην και ιδεν και
+|L|εχαρη <V 57> ειπον ουν
+|L|οι ιουδαιοι προς αυ=
+|L|τον πεντηκοντα
+|L|ετη ουπω εχεις και α=
+|L|βρααμ εωρακας
+|L|<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο
+|L|ις̅ αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν πριν αβρα=
+|L|αμ γενεσθαι εγω ειμι
+|L|<V 59> ηραν ουν λιθους ινα
+|L|βαλωσιν επ αυτον
+|L|ις̅ δε εκρυβη και ε=
+|L|ξηλθεν εκ του ιε=
+|L|ρου διελθων δια
+|L|μεσου αυτων και πα=
+|L|ρηγεν ουτως
+|C 2|
+|L|<K 9> <V 1> Και παραγων ο ις̅ ιδεν
+|L|αν̅ον τυφλον εκ γεν=
+|L|νητης <V 2> και ηρωτη=
+|L|σαν αυτον οι μαθη=
+|L|ται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι τις ημαρτεν
+|L|ουτος η οι γονεις αυ=
+|L|του ινα τυφλος γεν=
+|L|νηθη <V 3> απεκριθη
+|L|ις̅ ουτε ουτος η=
+|L|μαρτεν ουτε οι γο=
+|L|νεις αυτου αλλ ινα
+|L|φανερωθη τα εργα
+|L|του θυ̅ εν αυτω <V 4> ε=
+|L|με δει εργαζεσθαι
+|L|τα εργα του πεμ=
+|L|ψαντος με εως ημε=
+|L|ρα εστιν ερχεται
+|L|νυξ οτε ουδεις δυνα=
+|L|ται εργαζεσθαι
+|L|<V 5> οταν εν τω κοσμω
+|L|ω φως ειμι του
+|L|κοσμου <V 6> ταυτα
+|L|ειπων επτυσεν χα=
+|L|μαι και εποιησε πη=
+|L|λον εκ του πτυσμα=
+|L|τος
+|F 190r|
+|C 1|
+|L|και επεχρισεν τον
+|L|πηλον επι τους ο=
+|L|φθαλμους του τυ=
+|L|φλου <V 7> και ειπεν αυ=
+|L|τω υπαγε νιψαι
+|L|εις την κολυμβηθραν
+|L|του σιλωαμ ο ερ=
+|L|μηνευεται απε=
+|L|σταλμενος απηλ=
+|L|θεν ουν και ενιψα=
+|L|το και ηλθεν βλε=
+|L|πων <V 8> οι ουν γειτο=
+|L|νες και οι θεωρουν=
+|L|τες αυτον το προτε=
+|L|ρον οτι τυφλος ην
+|L|ελεγον ουχ ουτος
+|L|εστιν ο καθημενος
+|L|και προσαιτων
+|L|<V 9> αλλοι ελεγον οτι ου=
+|L|τος εστιν αλλοι δε
+|L|οτι ομοιος αυτω ε=
+|L|στιν εκεινος δε ε=
+|L|λεγεν οτι εγω ειμι
+|L|<V 10> ελεγον ουν αυτω
+|L|πως ανεωχθησαν
+|L|σου οι οφθαλμοι
+|C 2|
+|L|<V 11> απεκριθη εκεινος
+|L|και ειπεν αν̅ος λε=
+|L|γομενος ις̅ πηλον
+|L|εποιησεν και επεχρι=
+|L|σεν μου τους οφθαλ=
+|L|μους και ειπεν μοι
+|L|υπαγε νιψαι εις την
+|L|κολυμβηθραν του
+|L|σιλωαμ απελθων
+|L|δε και νιψαμενος ανε=
+|L|βλεψα <V 12> ειπον ουν
+|L|αυτω που εστιν ε=
+|L|κεινος λεγει αυτοις
+|L|ουκ οιδα <V 13> αγουσιν
+|L|αυτον προς τους φα=
+|L|ρισαιους τον ποτε
+|L|τυφλον <V 14> ην δε σα=
+|L|ββατον οτε τον πη=
+|L|λον εποιησεν ο ις̅ και
+|L|ανεωξεν αυτου τους
+|L|οφθαλμους <V 15> πα=
+|L|λιν ουν ηρωτων αυ=
+|L|τον και οι φαρισαιοι
+|L|πως ανεβλεψεν ο
+|L|δε ειπεν και αυτοις
+|L|πηλον επεθηκε μου
+|F 190v|
+|C 1|
+|L|επι τους οφθαλ=
+|L|μους και ενιψαμην
+|L|και βλεπω <V 16> ελεγον
+|L|ουν εκ των φαρισαι=
+|L|ων τινες ουτος ο
+|L|αν̅ος ουκ εστι παρα
+|L|θυ̅ οτι το σαββα=
+|L|τον ου τηρει αλλοι
+|L|δε ελεγον πως δυ=
+|L|ναται αν̅ος αμαρτω=
+|L|λος τοιαυτα σημει=
+|L|α ποιειν και σχισ=
+|L|μα ην εν αυτοις
+|L|<V 17> λεγουσιν ουν τω τυ=
+|L|φλω παλιν συ τι λε=
+|L|γεις περι αυτου οτι
+|L|ηνεωξε σου τους ο=
+|L|φθαλμους ο δε ει=
+|L|πεν οτι προφητης
+|L|εστιν <V 18> ουκ επιστευ=
+|L|σαν ουν οι ιουδαι=
+|L|οι περι αυτου οτι
+|L|τυφλος ην και ανε=
+|L|βλεψεν εως οτου
+|L|εφωνησαν τους γο=
+|L|νεις αυτου του α=
+|C 2|
+|L|ναβλεψαντος <V 19> και η=
+|L|ρωτησαν αυτους λε=
+|L|γοντες ουτος εστιν
+|L|ο υιος υμων ον υμεις
+|L|λεγετε οτι τυφλος
+|L|εγεννηθη πως
+|L|ουν αρτι βλεπει <V 20> α=
+|L|πεκριθησαν οι γο=
+|L|νεις αυτου και ειπον
+|L|οιδαμεν οτι ουτος
+|L|εστιν ο υιος ημων
+|L|και οτι τυφλος ε=
+|L|γεννηθη <V 21> πως δε
+|L|νυν βλεπει ουκ οιδα=
+|L|μεν η τις ηνοιξεν
+|L|αυτου τους οφθαλ=
+|L|μους ημεις ουκ οιδα=
+|L|μεν αυτος ηλικι=
+|L|αν εχει αυτον ερω=
+|L|τησατε αυτος πε=
+|L|ρι εαυτου λαλησει
+|L|<V 22> ταυτα ειπον οι γο=
+|L|νεις αυτου οτι εφο=
+|L|βουντο τους ιουδαι=
+|L|ους ηδη γαρ συνε=
+|L|τιθειντο οι ιουδαι=
+|L|οι
+|F 191r|
+|C 1|
+|L|[app][*]οι ιουδαιοι[\*][C]&om;[\C][\app] ινα ε=
+|L|αν τις ομολογηση
+|L|αυτον χν̅ αποσυναγω=
+|L|γος γενηται <V 23> δια
+|L|τουτο ειπον οι γονεις
+|L|αυτου οτι ηλικιαν
+|L|εχει αυτον ερωτη=
+|L|σατε <V 24> εφωνησαν
+|L|Ουν εκ δευτερου τον
+|L|αν̅ον ος ην τυφλος
+|L|και ειπον αυτω
+|L|δος δοξαν τω θω̅
+|L|ημεις οιδαμεν οτι
+|L|ο αν̅ος ουτος αμαρ=
+|L|τωλος εστιν <V 25> α=
+|L|πεκριθη ουν εκει=
+|L|νος και ειπεν ει α=
+|L|μαρτωλος εστιν ου=
+|L|κ οιδα εν οιδα
+|L|οτι τυφλος ων αρ=
+|L|τι βλεπω <V 26> ειπον
+|L|ουν αυτω παλιν
+|L|τι εποιησεν σοι πως
+|L|ηνεωξε σου τους
+|L|οφθαλμους <V 27> α=
+|L|πεκριθη αυτοις
+|C 2|
+|L|ειπον υμιν ηδη και
+|L|ουκ επιστευσατε τι
+|L|παλιν θελετε ακου=
+|L|ειν μη και υμεις θε=
+|L|λετε αυτου μαθηται
+|L|γενεσθαι <V 28> ελοιδο=
+|L|ρησαν ουν αυτον και
+|L|ειπον συ ει μαθη=
+|L|της εκεινου ημεις
+|L|δε του μωσεως εσμεν
+|L|μαθηται <V 29> ημεις οι=
+|L|δαμεν οτι μωσει λε=
+|L|λαληκεν ο θς̅ του=
+|L|τον δε ουκ οιδαμεν
+|L|ποθεν εστιν <V 30> απε=
+|L|κριθη ο αν̅ος και ει=
+|L|πεν αυτοις εν
+|L|γαρ τουτω θαυμα=
+|L|στον εστιν οτι υμεις
+|L|ουκ οιδατε ποθεν
+|L|εστιν και ανεωξε μου
+|L|τους οφθαλμους
+|L|<V 31> οιδαμεν δε οτι α=
+|L|μαρτωλων ο θς̅ ου=
+|L|κ ακουει αλλ εαν τις
+|L|θεοσεβης η
+|F 191v|
+|C 1|
+|L|και το θελημα αυτου
+|L|ποιει τουτου ακουει
+|L|<V 32> εκ του αιωνος ουκ η=
+|L|κουσθη οτι ηνοιξεν
+|L|τις οφθαλμους τυ=
+|L|φλου γεγεννημενου
+|L|<V 33> ει μη ην ουτος παρα
+|L|θυ̅ ουκ ηδυνατο ποι=
+|L|ειν ουδεν <V 34> απεκρι=
+|L|θησαν και ειπον αυτω
+|L|εν αμαρτιαις συ εγεν=
+|L|νηθης ολος και συ
+|L|διδασκεις ημας
+|L|και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν δε ο ις̅ οτι ε=
+|L|ξεβαλον εαυτον εξω
+|L|και ευρων αυτον ει=
+|L|πεν αυτω συ πιστευεις
+|L|εις τον υιον του θυ̅ <V 36> α=
+|L|πεκριθη εκεινος και
+|L|ειπεν και τις εστι
+|L|κε̅ ινα πιστευσω εις
+|L|αυτον <V 37> ειπε δε αυ=
+|L|τω ο ις̅ και εωρα=
+|L|κας αυτον και ο λα=
+|L|λων μετα σου εκει=
+|C 2|
+|L|νος εστιν <V 38> ο δε εφη
+|L|πιστευω κε̅ και προ=
+|L|σεκυνησεν αυτω
+|L|<V 39> Και ειπεν ο κς̅ εις
+|L|κριμα εγω εις τον
+|L|κοσμον τουτον ηλ=
+|L|θον ινα οι μη βλε=
+|L|ποντες βλεπωσι και
+|L|οι βλεποντες τυφλοι
+|L|γενησονται <V 40> και η=
+|L|κουσαν εκ των φα=
+|L|ρισαιων ταυτα οι ον=
+|L|τες μετ αυτου και ει=
+|L|πον αυτω μη και η=
+|L|μεις τυφλοι εσμεν
+|L|<V 41> και ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|ει τυφλοι ητε ουκ ει=
+|L|χετε αμαρτιαν
+|L|νυν δε λεγετε οτι
+|L|βλεπομεν η ουν η
+|L|αμαρτια υμων μενει
+|L|<K 10> <V 1> Αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο μη εισερχο=
+|L|μενος δια της θυ=
+|L|ρας εις την αυλην
+|L|των προβατων
+|F 192r|
+|C 1|
+|L|αλλα αναβαινων α=
+|L|λλαχοχεν εκεινος
+|L|κλεπτης εστι και λη=
+|L|στης <V 2> ο δε εισερχο=
+|L|μενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των
+|L|προβατων <V 3> τουτω
+|L|ο θυρωρος ανοιγει
+|L|και τα προβατα της
+|L|φωνης αυτου ακου=
+|L|ει και τα ιδια προ=
+|L|βατα καλει κατ ονο=
+|L|μα και εξαγει αυτα <V 4> και
+|L|οταν τα ιδια προ=
+|L|βατα εκβαλη εμ=
+|L|προσθεν αυτων πο=
+|L|ρευεται και τα προ=
+|L|βατα αυτω ακολου=
+|L|θει οτι οιδασι την
+|L|φωνην αυτου <V 5> αλ=
+|L|λοτριω δε ου μη α=
+|L|κολουθησωσιν α=
+|L|λλα φευξονται απ αυ=
+|L|του οτι ουκ οιδα=
+|L|σι των αλλοτριων
+|L|την φωνην
+|C 2|
+|L|<V 6> ταυτην την παροι=
+|L|μιαν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ εκεινον δε ουκ ε=
+|L|γινωσκον τινα ην
+|L|α ελαλει αυτοις <V 7> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|παλιν αμην α=
+|L|μην λεγω υμιν οτι
+|L|εγω ειμι η θυρα των
+|L|προβατων <V 8> παντες
+|L|οσοι ηλθον προ εμου
+|L|κλεπται εισι και λη=
+|L|σται αλλ ουκ ηκουσαν
+|L|αυτων τα προβατα
+|L|<V 9> Εγω ειμι η θυρα δι
+|L|εμου εαν τις εισελ=
+|L|θη σωθησεται και ει=
+|L|σελευσεται και εξε=
+|L|λευσεται και νομην
+|L|ευρησει <V 10> ο κλε=
+|L|πτης ουκ ερχεται ει
+|L|μη ινα κλεψη και
+|L|θηση και απολεση
+|L|εγω ηλθον ινα ζω=
+|L|ην εχωσι και περι=
+|L|σσον εχωσιν <V 11> εγω
+|F 192v|
+|C 1|
+|L|ειμι ο ποιμην ο κα=
+|L|λος ο ποιμην ο κα=
+|L|λος την ψυχην αυ=
+|L|του τιθησιν υπερ
+|L|των προβατων
+|L|<V 12> ο δε μισθωτος και ου=
+|L|κ ων ποιμην ου
+|L|ουκ εστι τα προβα=
+|L|τα ιδια θεωρει
+|L|τον λυκον ερχομε=
+|L|νον και αφιησι τα
+|L|προβατα και φευ=
+|L|γει και ο λυκος αρπα=
+|L|ζει αυτα και σκορπι=
+|L|ζει τα προβατα
+|L|<V 13> ο δε μισθωτος φευγει
+|L|οτι μισθωτος εστι
+|L|και ου μελει αυτω πε=
+|L|ρι των προβατων
+|L|<V 14> εγω ειμι ο ποιμην
+|L|ο καλος και γινωσκω
+|L|τα εμα και γινωσκο=
+|L|μαι υπο των εμων
+|L|<V 15> Καθως γινωσκει με
+|L|ο πη̅ρ καγω γινωσ=
+|L|κω τον πρ̅α
+|C 2|
+|L|Και την ψυχην μου
+|L|τιθημι υπερ των
+|L|προβατων <V 16> και
+|L|Αλλα προβατα εχω
+|L|α ουκ εστιν εκ της
+|L|αυλης ταυτης κα=
+|L|κεινα δει με αγαγειν και
+|L|της φωνης μου α=
+|L|κουσωσι και γενησε=
+|L|ται μια ποιμνη
+|L|εις ποιμην
+|L|<V 17> Δια τουτο ο πη̅ρ με
+|L|αγαπα οτι εγω τι=
+|L|θημι την ψυχην
+|L|μου ινα παλιν λα=
+|L|βω αυτην <V 18> ουδεις
+|L|αιρει αυτην απ εμου
+|L|αλλ εγω τιθημι αυ=
+|L|την απ εμαυτου
+|L|εξουσιαν εχω θειναι
+|L|αυτην και εξουσιαν
+|L|εχω παλιν λαβειν
+|L|αυτην ταυτην την
+|L|εντολην ελαβον
+|L|παρα του πρ̅ς μου
+|F 193r|
+|C 1|
+|L|<V 19> σχισμα ουν παλιν
+|L|εγενετο εν τοις ιου=
+|L|δαιοις δια τους λο=
+|L|γους τουτους <V 20> ε=
+|L|λεγον δε πολλοι εξ αυ=
+|L|των δαιμονιον ε=
+|L|χει και μενεται τι αυ=
+|L|του ακουετε <V 21> αλλοι
+|L|δε ελεγον ταυτα
+|L|τα ρηματα ουκ ε=
+|L|στι δαιμονιζομενου
+|L|μη δαιμονιον δυ=
+|L|ναται τυφλων οφ=
+|L|θαλμους ανοιξαι
+|L|<V 22> Εγενετο δε τα εγκαι=
+|L|νια εν ιεροσολυμοις
+|L|και χιμων ην <V 23> και πε=
+|L|ριεπατει ο ις̅ εν τω
+|L|ιερω εν τη στοα σο=
+|L|λομωνος <V 24> εκυκλω=
+|L|σαν ουν αυτον οι ιου=
+|L|δαιοι και ελεγον αυ=
+|L|τω εως ποτε την ψυ=
+|L|χην ημων αιρεις ει
+|L|συ ει ο χς̅ ειπε ημιν
+|L|παρρησια <V 25> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅
+|C 2|
+|L|ειπον υμιν και ου
+|L|πιστευετε μοι τα
+|L|εργα α εγω ποιω
+|L|εν τω ονοματι του
+|L|πρ̅ς μου ταυτα
+|L|μαρτυρει περι εμου
+|L|<V 26> αλλ υμεις ου πιστευε=
+|L|τε οτι ουκ εστε εκ
+|L|των προβατων
+|L|των εμων κα=
+|L|θως ειπον υμιν
+|L|<V 27> Τα προβατα τα ε=
+|L|μα της φωνης μου
+|L|ακουουσιν καγω γι=
+|L|νωσκω αυτα και ακο=
+|L|λουθουσι μοι <V 28> κα=
+|L|γω ζωην αιωνιον
+|L|διδωμι αυτοις
+|L|και ου μη απολων=
+|L|ται εις τον αιωνα
+|L|και ουχ αρπασει τις
+|L|αυτα εκ της χειρος
+|L|μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος
+|L|δεδωκε μοι αυτα
+|L|μειζων παντων ε=
+|L|στιν και ουδεις δυ=
+|L|ναται αρπασαι
+|F 193v|
+|C 1|
+|L|εκ της χειρος του
+|L|πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο
+|L|πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβα=
+|L|στασαν ουν παλιν λι=
+|L|θους οι ιουδαιοι ι=
+|L|να λιθασωσιν αυτον
+|L|<V 32> απεκριθη αυτοις ο
+|L|ις̅ πολλα καλα ερ=
+|L|γα εδειξα υμιν εκ του
+|L|πρ̅ς μου και δια ποιον
+|L|αυτων εργον λιθα=
+|L|ζετε με <V 33> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω οι ιου=
+|L|δαιοι περι καλου
+|L|εργου ου λιθαζο=
+|L|μεν σε αλλα περι
+|L|βλασφημιας και ο=
+|L|τι συ αν̅ος ων ποι=
+|L|εις εαυτον θν̅ <V 34> α=
+|L|πεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστι γε=
+|L|γραμμενον εν τω
+|L|νομω υμων εγω ει=
+|L|πον θεοι εστε <V 35> ει
+|L|εκεινους ειπεν θε=
+|L|ους προς ους ο λο=
+|L|γος του θυ̅ εγενετο
+|C 2|
+|L|και ου δυναται λυθη=
+|L|ναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ
+|L|ηγιασε και απεστειλεν
+|L|εις τον κοσμον υμεις
+|L|λεγετε οτι βλασφη=
+|L|μεις οτι ειπον υιος
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει μη
+|L|ποιω τα εργα του
+|L|πρ̅ς μου μη πιστευ=
+|L|ετε μοι <V 38> ει δε ποιω
+|L|καν εμοι ου πιστευε=
+|L|τε τοις εργοις μου
+|L|πιστευσατε ινα
+|L|γνωτε και πιστευ=
+|L|σητε οτι εν εμοι
+|L|ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+|L|<V 39> Εζητουν ουν πα=
+|L|λιν αυτον πιασαι και
+|L|εξηλθεν εκ της χει=
+|L|ρος αυτων <V 40> και απηλ=
+|L|θεν παλιν περαν
+|L|του ιορδανου ει=
+|L|ς τον τοπον οπου
+|L|ην ιωαννης το προ=
+|L|τερον βαπτιζων
+|L|και εμεινεν εκει
+|F 194r|
+|C 1|
+|L|<V 41> Και πολλοι ηλθον
+|L|προς αυτον και ε=
+|L|λεγον οτι ιωαννη(ς)
+|L|μεν εποιησεν σημει=
+|L|ον ουδε εν παντα
+|L|δε οσα ειπεν ιωαν=
+|L|νης περι τουτου
+|L|αληθη ην <V 42> και επι=
+|L|στευσαν πολλοι εις
+|L|αυτον εκει
+|L|<K 11> <V 1> Ην δε τις ασθενων λα=
+|L|ζαρος απο βηθανι=
+|L|ας εκ της κωμης
+|L|μαριας και μαρθας
+|L|της αδελφης αυτης
+|L|<V 2> ην δε μαρια η αλει=
+|L|ψασα τον κν̅ μυρω και
+|L|εκμαξασα τους πο=
+|L|δας αυτου ταις θρι=
+|L|ξιν εαυτης ης ο α=
+|L|δελφος λαζαρος η=
+|L|σθενει <V 3> απεστειλαν
+|L|ουν αι αδελφαι αυ=
+|L|του προς αυτον λε=
+|L|γουσαι κε̅ ιδε ον
+|L|φιλεις ασθενει
+|C 2|
+|L|<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ει=
+|L|πεν αυτη η ασθε=
+|L|νεια ουκ εστιν προς
+|L|θανατον αλλ υπερ
+|L|της δοξης του θυ̅ ι=
+|L|να δοξασθη ο υιος του
+|L|θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγα=
+|L|πα δε ο ις̅ την μαρι=
+|L|αν και την αδελφην
+|L|αυτης μαρθαν και τον
+|L|λαζαρον <V 6> ως ουν
+|L|ηκουσεν οτι ασθε=
+|L|νει τοτε μεν εμεινεν
+|L|εν ω ην τοπω δυο η=
+|L|μερας <V 7> επειτα με=
+|L|τα τουτο λεγει τοις
+|L|μαθηταις αυτου
+|L|αγωμεν παλιν εις την
+|L|ιουδαιαν <V 8> λεγου=
+|L|σιν αυτω οι μαθη=
+|L|ται ραββι νυν
+|L|εζητουν σε οι ιου=
+|L|δαιοι λιθασαι και
+|L|παλιν υπαγεις εκει
+|L|<V 9> απεκριθη ο ις̅ ου=
+|L|χι δωδεκα ωραι ει=
+|L|σι
+|F 194v|
+|C 1|
+|L|της ημερας εαν τις
+|L|περιπατη εν τη η=
+|L|μερα ου προσκοπτει
+|L|οτι το φως του κοσ=
+|L|μου τουτου βλεπει
+|L|<V 10> εαν δε τις περιπατη
+|L|εν τη νυκτι προσκο=
+|L|πτει οτι το φως ου=
+|L|κ εστιν εν αυτω
+|L|<V 11> ταυτα ειπεν και με=
+|L|τα τουτο λεγει αυ=
+|L|τοις λαζαρος
+|L|ο φιλος ημων κεκοιμη=
+|L|ται αλλα πορευομαι
+|L|ινα εξυπνησω αυτον
+|L|<V 12> ειπον ουν οι μαθη=
+|L|ται αυτω κε̅ ει κε=
+|L|κοιμηται σωθησε=
+|L|ται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅
+|L|περι του θανατου
+|L|αυτου εκεινοι δε
+|L|εδοξαν οτι περι της
+|L|κοιμησεως του υ=
+|L|πνου λεγει <V 14> τοτε
+|L|ουν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ παρρησι=
+|L|α
+|C 2|
+|L|λαζαρος απεθα=
+|L|νεν <V 15> και χαιρω δι υ=
+|L|μας ινα πιστευση=
+|L|τε οτι ουκ ημην ε=
+|L|κει αλλ αγωμεν προς
+|L|αυτον <V 16> ειπεν
+|L|Ουν θωμας ο λεγο=
+|L|μενος διδυμος τοις
+|L|συμμαθηταις α=
+|L|γωμεν και ημεις ι=
+|L|να συν αποθανω=
+|L|μεν μετ αυτου <V 17> ελ=
+|L|θων ουν ο ις̅ εις βη=
+|L|θανιαν ευρεν αυ=
+|L|τον τεσσαρας ηδη
+|L|ημερας εχοντα εν
+|L|τω μνημειω <V 18> ην
+|L|δε η βηθανια εγ=
+|L|γυς των ιεροσολυ=
+|L|μων ως απο σταδι=
+|L|ων δεκαπεντε
+|L|<V 19> και πολλοι εκ των ι=
+|L|ουδαιων εληλυ=
+|L|θεισαν προς τας πε=
+|L|ρι μαρθαν και μαρι=
+|L|αν ινα παραμυ=
+|F 195r|
+|C 1|
+|L|θησονται αυτας πε=
+|L|ρι του αδελφου αυ=
+|L|των <V 20> η ουν μαρθα
+|L|ως ηκουσεν οτι ις̅ ερ=
+|L|χεται υπηντησεν
+|L|αυτω μαρια δε εν
+|L|τω οικω εκαθεζετο
+|L|<V 21> ειπεν ουν η μαρθα
+|L|προς τον ιν̅ κε̅ ει ης
+|L|ωδε ο αδελφος μου
+|L|ουκ αν ετεθνηκει <V 22> α=
+|L|λλα και νυν οιδα ο=
+|L|τι οσα αν αιτηση
+|L|τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+|L|<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ ανα=
+|L|στησεται ο αδελφος σου
+|L|<V 24> λεγει αυτω μαρθα
+|L|οιδα οτι αναστησεται
+|L|εν τη αναστασει εν τη
+|L|εσχατη ημερα <V 25> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ εγω ει=
+|L|μι η αναστασις και η ζω=
+|L|η ο πιστευων εις ε=
+|L|με καν αποθανη
+|L|ζησεται <V 26> και πας ο
+|L|ζων και πιστευων εις
+|C 2|
+|L|εμε ου μη αποθανη
+|L|εις τον αιωνα πιστευεις
+|L|τουτο <V 27> λεγει αυτω
+|L|ναι κε̅ εγω πεπι=
+|L|στευκα οτι συ ει ο χς̅
+|L|ο υιος του θυ̅ ο εις τον
+|L|κοσμον ερχομενος
+|L|<V 28> και ταυτα ειπουσα
+|L|απηλθεν και εφωνη=
+|L|σε μαριαν την α=
+|L|δελφην αυτης λα=
+|L|θρα ειπουσα ο δι=
+|L|δασκαλος παρεστι
+|L|και φωνει σε <V 29> ε=
+|L|κεινη δε ως ηκου=
+|L|σεν εγειρεται τα=
+|L|χυ και ερχεται
+|L|προς αυτον <V 30> ου=
+|L|πω δε εληλυθει ο ις̅
+|L|εις την κωμην αλ=
+|L|λ ην ετι επι τω το=
+|L|πω οπου υπηντη=
+|L|σεν αυτω η μαρθα
+|L|<V 31> Οι ουν ιουδαιοι οι
+|L|οντες μετ αυτης εν
+|F 195v|
+|C 1|
+|L|τη οικια και παρα=
+|L|μυθουμενοι αυτην
+|L|ιδοντες την μαρι=
+|L|αν ο ταχεως ανεστη
+|L|και εξηλθεν ηκολου=
+|L|θησαν αυτη δοξαν=
+|L|τες οτι υπαγει εις το
+|L|μνημειον ινα κλαυ=
+|L|ση εκει <V 32> η ουν μα=
+|L|ρια ως ηλθεν οπου
+|L|ην ο ις̅ ιδουσα αυ=
+|L|τον επεσεν αυτου
+|L|εις τους ποδας λεγου=
+|L|σα αυτω κε̅ ει ης
+|L|ωδε ουκ αν απεθα=
+|L|νεν μου ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην
+|L|κλαιουσαν και τους
+|L|συνελθοντας αυτη
+|L|ιουδαιους κλαιον=
+|L|τας ενεβριμησα=
+|L|το τω πν̅ι και ετα=
+|L|ραξεν εαυτον <V 34> και ει=
+|L|πεν που τεθεικα=
+|L|τε αυτον λεγουσιν
+|L|αυτω κε̅ ερχου
+|C 2|
+|L|και ιδε <V 35> και εδακρυ=
+|L|σεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι ιδε πως
+|L|εφιλει αυτον <V 37> τινες
+|L|δε εξ αυτων ειπον
+|L|ουκ ηδυνατο ουτος
+|L|ο ανοιξας τους οφθαλ=
+|L|μους του τυφλου
+|L|ποιησαι ινα και
+|L|ουτος μη αποθα=
+|L|νη <V 38> ις̅ παλιν εμ=
+|L|βριμουμενος εν ε=
+|L|αυτω ερχεται εις το
+|L|μνημειον ην δε
+|L|σπηλαιον και λιθος
+|L|επεκειτο επ αυτω
+|L|<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε
+|L|τον λιθον λεγει αυ=
+|L|τω η αδελφη του τε=
+|L|θνηκοτος μαρθα
+|L|κε̅ ηδη οζει τε=
+|L|ταρταιος γαρ εστι
+|L|<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ου=
+|L|κ ειπον σοι οτι εαν
+|L|πιστευσης οψη την
+|L|δοξαν του θυ̅ <V 41> η=
+|F 196r|
+|C 1|
+|L|ραν ουν τον λιθον
+|L|ου ην ο τεθνηκως
+|L|κειμενος ο ουν
+|L|ο ις̅ ηρεν τους οφθαλ=
+|L|μους ανω και ειπεν
+|L|πε̅ρ ευχαριστω σοι
+|L|οτι ηκουσας μου <V 42> κα=
+|L|γω ηδειν οτι παντο=
+|L|τε μου ακουεις α=
+|L|λλα δια τον οχλον
+|L|τον περιεστωτα ει=
+|L|πον ινα πιστευσωσιν
+|L|οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 43> και ταυτα ειπων φω=
+|L|νη μεγαλη εκραυγα=
+|L|σεν λαζαρε δευρο
+|L|εξω <V 44> και εξηλθεν ο τε=
+|L|θνηκως δεδεμενος
+|L|τους ποδας και τας χει=
+|L|ρας κειριαις και η ο=
+|L|ψις αυτου σουδαριω
+|L|περιεδεδετο λε=
+|L|γει αυτοις ο ις̅ λυσα=
+|L|τε αυτον και αφετε υ=
+|L|παγειν <V 45> πολλοι ουν
+|L|εκ των ιουδαιων οι
+|C 2|
+|L|ελθοντες προς την
+|L|μαριαν και θεασα=
+|L|μενοι α εποιησεν
+|L|ο ις̅ επιστευσαν εις
+|L|αυτον <V 46> τινες
+|L|δε εξ αυτων απηλθον
+|L|προς τους αρχιερεις
+|L|και φαρισαιους και ει=
+|L|πον αυτοις οσα ε=
+|L|ποιησεν ο ις̅
+|L|<V 47> Συνηγαγον ουν οι αρ=
+|L|χιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι συνεδριον κα=
+|L|τα του ιυ̅ λεγοντες
+|L|τι ποιουμεν οτι ου=
+|L|τος ο αν̅ος πολλα ση=
+|L|μεια ποιει <V 48> εαν αφω=
+|L|μεν αυτον ουτως
+|L|παντες πιστευσωσιν
+|L|εις αυτον και ελευ=
+|L|σονται ρωμαιοι και
+|L|αρουσιν ημων και τον
+|L|τοπον και το εθνος
+|L|<V 49> εις δε τις εξ αυτων
+|L|καιαφας αρχιερευς
+|L|ων του ενιαυτου
+|F 196v|
+|C 1|
+|L|εκεινου ειπεν αυ=
+|L|τοις υμεις ουκ οι=
+|L|δατε ουδεν <V 50> ουδε
+|L|διαλογιζεσθε οτι
+|L|συμφερει ημιν ινα
+|L|εις αν̅ος αποθανη
+|L|υπερ του λαου και
+|L|μη ολον το εθνος α=
+|L|ποληται <V 51> τουτο
+|L|δε αφ εαυτου ουκ ει=
+|L|πεν αλλα αρχιε=
+|L|ρευς ων του ενιαυ=
+|L|του εκεινου προε=
+|L|φητευσεν οτι ε=
+|L|μελλεν ο ις̅ αποθνη=
+|L|σκειν υπερ του ε=
+|L|θνους <V 52> και ουχ υ=
+|L|περ του εθνους μο=
+|L|νον αλλ ινα και τα
+|L|τεκνα του θυ̅ τα δι=
+|L|εσκορπισμενα
+|L|συναγαγη εις εν <V 53> α=
+|L|Π εκεινης ουν της
+|L|ημερας εβουλευ=
+|L|σαντο ινα αποκτει=
+|L|νωσιν αυτον <V 54> ις̅
+|C 2|
+|L|ουν ουκ ετι παρρη=
+|L|σια περιεπατει εν
+|L|τοις ιουδαιοις αλλα
+|L|απηλθεν εκειθεν ει=
+|L|ς την χωραν εγγυς
+|L|της ερημου εις ε=
+|L|φραιμ λεγομενην
+|L|πολιν και εκει διε=
+|L|τριβε μετα των μα=
+|L|θητων αυτου
+|L|<V 55> Ην δε εγγυς το πασ=
+|L|χα των ιουδαιων
+|L|Και ανεβησαν πο=
+|L|λλοι εις ιεροσολυ=
+|L|μα εκ της χωρας
+|L|προ του πασχα ιν[ill]α[\ill]
+|L|αγνισωσιν εαυτους
+|L|<V 56> εζητουν ουν τον
+|L|ιν̅ και ελεγον μετ α=
+|L|λληλων εστηκωτες
+|L|εν τω ιερω τι δο=
+|L|κει υμιν οτι ου μη
+|L|ελθη εις την εορτην
+|L|<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρ=
+|L|χιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι εντολην ινα
+|F 197r|
+|C 1|
+|L|εαν τις γνω που ε=
+|L|στιν μηνυση οπως
+|L|πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12> <V 1> ο ουν ις̅
+|L|Προ εξ ημερων του
+|L|πασχα ηλθεν εις
+|L|βηθανιαν οπου ην
+|L|λαζαρος ο τεθνη=
+|L|κως ον ηγειρεν εκ
+|L|νεκρων ο ις̅ <V 2> εποι=
+|L|Ησαν ουν αυτω εκει
+|L|δειπνον και η μαρ=
+|L|θα διηκονει ο δε
+|L|λαζαρος εις ην των
+|L|ανακειμενων συν
+|L|αυτω <V 3> η ουν μαρι=
+|L|α λαβουσα λιτραν
+|L|μυρου ναρδου πιστι=
+|L|κης πολυτιμου η=
+|L|λειψε τους ποδας του
+|L|ιυ̅ και ταις θριξιν
+|L|αυτης εξεμαξεν αυ=
+|L|του τους ποδας η
+|L|δε οικια ολη επλη=
+|L|ρωθη εκ της οσμης
+|L|του μυρου <V 4> λεγει
+|L|ουν εις εκ των μα=
+|C 2|
+|L|θητων αυτου ιου=
+|L|δας σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτης ο μελλων
+|L|αυτον παραδιδο=
+|L|ναι <V 5> διατι τουτο
+|L|το μυρον ουκ επραθη
+|L|διακοσιων δηναρι=
+|L|ων και εδοθη πτωχοις
+|L|<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ ο=
+|L|τι περι των πτω=
+|L|χων εμελλεν αυτω
+|L|αλλ οτι κλεπτης ην
+|L|και το γλωσσοκομον
+|L|ειχεν και τα βαλλο=
+|L|μενα εβασταζεν
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ α=
+|L|φες αυτην οτι εις την
+|L|ημεραν του ενταφι=
+|L|ασμου μου τετηρη=
+|L|κεν αυτο <V 8> τους πτω=
+|L|χους γαρ παντοτε
+|L|εχετε μεθ εαυτων
+|L|εμε δε ου παντοτε
+|L|εχετε <V 9> εγνω ουν
+|L|Οχλος πολυς εκ των
+|L|ιουδαιων οτι εκει
+|L|εστιν και ηλθον ου
+|F 197v|
+|C 1|
+|L|δια τον ιν̅ μονον αλ=
+|L|λ ινα και τον λαζαρον
+|L|ιδωσιν ον ηγειρεν
+|L|εκ νεκρων <V 10> εβουλευ=
+|L|σαντο δε οι αρχιε=
+|L|ρεις ινα και τον λαζα=
+|L|ρον αποκτεινωσιν
+|L|<V 11> οτι πολλοι δι αυτον
+|L|υπηγον των ιουδαι=
+|L|ων και επιστευον εις τον
+|L|ιν̅ <V 12> τη επαυριον
+|L|Οχλος πολυς ο ελθων
+|L|εις την εορτην α=
+|L|κουσαντες οτι ερχε=
+|L|ται ο ις̅ εις ιεροσολυ=
+|L|μα <V 13> ελαβον τα βα=
+|L|ια των φοινικων
+|L|και εξηλθον εις συν=
+|L|αντησιν αυτω και
+|L|εκραζον λεγοντες
+|L|ωσαννα ευλογημε=
+|L|νος ο ερχομενος
+|L|εν ονοματι κυ̅ βα=
+|L|σιλευς του ιη̅λ <V 14> ευ=
+|L|Ρων δε ο ις̅ οναριον
+|L|εκαθισεν επ αυτο
+|L|καθως εστι γεγραμ=
+|C 2|
+|L|μενον <V 15> μη φοβου
+|L|θυγατερ σιων ιδου
+|L|ο βασιλευς σου ερχε=
+|L|ται καθημενος επι
+|L|πωλου ονου <V 16> ταυ=
+|L|Τα δε ουκ εγνωσαν
+|L|οι μαθηται αυτου το
+|L|πρωτον αλλ οτε ε=
+|L|δοξασθη ο ις̅ τοτε
+|L|εμνησθησαν οτι ταυ=
+|L|τα ην επ αυτω γεγρα=
+|L|μμενα και ταυτα εποι=
+|L|ησαν αυτω
+|L|<V 17> Εμαρτυρει ουν ο οχλος
+|L|ο ων μετ αυτου οτε
+|L|τον λαζαρον εφω=
+|L|νησεν εκ του μνημει=
+|L|ου και ηγειρεν αυτον
+|L|εκ νεκρων <V 18> δια
+|L|τουτο και υπηντη=
+|L|σεν αυτω ο οχλος
+|L|οτι ηκουσαν τουτο
+|L|αυτον πεποιηκεναι
+|L|το σημειον
+|L|<V 19> Οι ουν φαρισαιοι ει=
+|L|πον προς εαυτους
+|L|θεωρειτε οτι ουκ ω=
+|F 198r|
+|C 1|
+|L|φελειτε ουδεν ιδε ο
+|L|κοσμος ολος οπισω
+|L|αυτου απηλθεν <V 20> η=
+|L|Σαν δε τινες ελληνες
+|L|εκ των αναβαινον=
+|L|των εις ιεροσολυμα
+|L|ινα προσκυνησω=
+|L|σιν εν τη εορτη
+|L|<V 21> ουτοι ουν προσηλθον
+|L|φιλιππω τω απο
+|L|βηθσαιδα της γαλι=
+|L|λαιας και ηρωτων αυ=
+|L|τον λεγοντες κε̅ θε=
+|L|λομεν τον ιν̅ ιδειν
+|L|<V 22> ερχεται φιλιππος
+|L|και λεγει τω ανδρεα
+|L|και παλιν ανδρε=
+|L|ας και φιλιππος λε=
+|L|γουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε
+|L|Ις̅ απεκριθη λεγων
+|L|αυτοις εληλυθεν
+|L|η ωρα ινα δοξασθη
+|L|ο υιος του αν̅ου <V 24> α=
+|L|μην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν μη ο κοκκος του
+|L|σιτου πεσων εις την
+|L|γην αποθανη αυ=
+|C 2|
+|L|τος μονος μενει
+|L|εαν δε αποθανη πο=
+|L|λυν καρπον φερει
+|L|<V 25> Ο φιλων την ψυχην
+|L|αυτου απολεση αυ=
+|L|την και ο μισων
+|L|την ψυχην αυτου εν
+|L|τω κοσμω τουτω εις
+|L|ζωην αιωνιον φυλα=
+|L|ξει αυτην <V 26> εαν τις
+|L|Εμοι διακονη εμοι
+|L|ακολουθειτω και ο=
+|L|που ειμι εγω εκει
+|L|και ο διακονος ο εμος
+|L|εστω εαν τις εμοι
+|L|διακονη τιμησει
+|L|αυτον ο πη̅ρ μου ο εν
+|L|τοις ου̅νοις <V 27> νυν
+|L|Η ψυχη μου τεταρα=
+|L|κται και τι ειπω
+|L|πε̅ρ σωσον με εκ της
+|L|ωρας ταυτης αλλα
+|L|Δια τουτο ηλθον εις
+|L|την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> Πε̅ρ αγιε δοξασον σου
+|L|τον υιον ηλθεν
+|L|ουν φωνη εκ του ου̅νου
+|F 198v|
+|C 1|
+|L|και εδοξασα και πα=
+|L|λιν δοξασω <V 29> ο ουν ο
+|L|οχλος ο εστηκως και α=
+|L|κουσας ελεγεν βρον=
+|L|την γενεναι αλλοι
+|L|ελεγον οτι αγγελος
+|L|αυτω λελαληκεν <V 30> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν
+|L|ου δι εμε αυτη η φω=
+|L|νη γεγονεν αλλα δι
+|L|υμας <V 31> νυν κρισις
+|L|εστιν του κοσμου του=
+|L|του νυν ο αρχων
+|L|του κοσμου τουτου
+|L|εκβληθησεται εξω
+|L|<V 32> και εγω εαν υψωθω εκ
+|L|της γης παντας ελ=
+|L|κυσω προς εμαυτον
+|L|<V 33> τουτο δε ελεγε ση=
+|L|μαινων ποιω θα=
+|L|νατω εμελλεν α=
+|L|ποθνησκειν <V 34> α=
+|L|πεκριθη αυτω ο οχλος
+|L|ημεις ηκουσαμεν
+|L|εκ του νομου οτι
+|L|ο χς̅ εις τον αιωνα
+|L|μενει και πως συ
+|C 2|
+|L|λεγεις οτι δει υψωθη=
+|L|ναι τον υιον του αν̅ου
+|L|τις εστιν ουτος ο υιος
+|L|του αν̅ου <V 35> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ ετι
+|L|χρονον μικρον το
+|L|φως εν υμιν εστιν
+|L|περιπατειτε εως
+|L|το φως εχετε ινα
+|L|μη σκοτια υμας
+|L|καταλαβη και ο πε=
+|L|ριπατων εν τη
+|L|σκοτια ουκ οιδεν
+|L|που υπαγει <V 36> εως
+|L|Το φως εχετε πιστευε=
+|L|τε εις το φως ινα
+|L|υιοι φωτος γενη=
+|L|σθε ταυτα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ και απελ=
+|L|θων εκρυβη απ αυ=
+|L|των <V 37> τοσαυτα δε
+|L|αυτου σημεια πεποι=
+|L|ηκοτος εμπροσθεν
+|L|αυτων ουκ επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον <V 38> ι=
+|L|να ο λογος ησαιου
+|L|πληρωθη ον ειπεν
+|F 199r|
+|C 1|
+|L|κε̅ τις επιστευσεν
+|L|τη ακοη ημων και
+|L|ο βραχιων κυ̅ τι=
+|L|νι απεκαλυφθη
+|L|<V 39> Δια τουτο ουκ εδυ=
+|L|ναντο πιστευειν
+|L|οτι παλιν ειπεν
+|L|ησαιας <V 40> τετυφλω=
+|L|κεν αυτων τους ο=
+|L|φθαλμους και επω=
+|L|ρωσεν αυτων την
+|L|καρδιαν ινα μη
+|L|ιδωσι τοις οφθαλ=
+|L|μοις και τοις ωσιν
+|L|ακουσωσι και νοη=
+|L|σωσι τη καρδια
+|L|και επιστρεψουσι και ι=
+|L|ασομαι αυτους
+|L|<V 41> Ταυτα ειπεν ησαι=
+|L|ας οτε ειδε την
+|L|δοξαν του θυ̅ και
+|L|ελαλησε περι αυ=
+|L|του <V 42> ομως μεν=
+|L|τοι και εκ των αρχον=
+|L|των πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον αλ=
+|L|λα δια τους φαρι=
+|C 2|
+|L|σαιους ουχ ωμολο=
+|L|γουν ινα μη απο=
+|L|συναγωγοι γενωνται
+|L|<V 43> ηγαπησαν γαρ την
+|L|δοξαν των αν̅ων μα=
+|L|λλον ηπερ την δο=
+|L|ξαν του θυ̅ <V 44> ο δε ις̅
+|L|Εκραζε και ελεγεν
+|L|ο πιστευων εις εμε
+|L|ου πιστευει εις εμε
+|L|αλλ εις τον πεμψαντα
+|L|με <V 45> και ο θεωρων ε=
+|L|με θεωρει τον απο=
+|L|στειλαντα με <V 46> εγω
+|L|Φως εις τον κοσμον ε=
+|L|ληλυθα ινα πας
+|L|ο πιστευων εις εμε
+|L|εν τη σκοτια μη
+|L|μεινη <V 47> και εαν τις
+|L|μου ακουση των
+|L|ρηματων και μη φυ=
+|L|λαξη εγω ου κρινω
+|L|αυτον ου γαρ ηλ=
+|L|θον ινα κρινω τον
+|L|κοσμον αλλ ινα
+|L|σωσω τον κοσμον
+|L|<V 48> Ο αθετων εμε και
+|F 199v|
+|C 1|
+|L|μη λαμβανων τα ρη=
+|L|ματα μου εχει τον
+|L|κρινοντα αυτον ο
+|L|λογος ον ελαλησα ε=
+|L|κεινος κρινει αυτον
+|L|εν τη εσχατη ημε=
+|L|ρα <V 49> οτι εγω απ εμ=
+|L|αυτου ουκ ελαλησα
+|L|αλλ ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|αυτος μοι εντολην
+|L|δεδωκεν τι ειπω
+|L|και τι λαλησω <V 50> και
+|L|οιδα οτι η εντολη
+|L|αυτου ζωη εστιν αι=
+|L|ωνιος α ουν εγω
+|L|λαλω καθως ενετει=
+|L|λατο μοι ο πη̅ρ ου=
+|L|τως λαλω
+|L|<K 13> <V 1> Προ δε της εορτης του
+|L|πασχα ειδως ο ις̅
+|L|οτι ηλθεν αυτου
+|L|η ωρα ινα μεταβη
+|L|εκ του κοσμου του=
+|L|του προς τον πρ̅α
+|L|αγαπησας τους ιδι=
+|L|ους τους εν τω κοσ=
+|L|μω εις τελος ηγα=
+|C 2|
+|L|πησεν αυτους <V 2> και
+|L|Δειπνου γενομενου
+|L|του διαβολου ηδη
+|L|βεβληκοτος εις την
+|L|καρδιαν σιμωνος
+|L|ισκαριωτου ινα αυ=
+|L|τον παραδω
+|L|<V 3> Ειδως δε ο ις̅ οτι
+|L|παντα δεδωκεν αυ=
+|L|τω ο πη̅ρ εις τας χει=
+|L|ρας και οτι απο θυ̅
+|L|Εξηλθεν και προς τον
+|L|θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και
+|L|τιθησιν τα ιματια
+|L|και λαβων λεντιον
+|L|διεζωσεν εαυτον
+|L|<V 5> ειτα λαβων υδωρ
+|L|βαλλει εις τον νιπτη=
+|L|ρα και ηρξατο νι=
+|L|πτειν τους ποδας
+|L|των μαθητων και
+|L|εκμασσειν τω λεν=
+|L|τιω ω ην διεζωσ=
+|L|μενος <V 6> ερχεται
+|L|ουν προς σιμωνα
+|L|πετρον και λεγει
+|F 200r|
+|C 1|
+|L|αυτω εκεινος κε̅
+|L|συ μου νιπτης τους
+|L|ποδας <V 7> απεκριθη
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|ο εγω ποιω συ ουκ οι=
+|L|δας αρτι γνωση δε
+|L|μετα ταυτα <V 8> λεγει αυ=
+|L|τω ο πετρος ου μη
+|L|μου νιψης τους ποδας
+|L|εις τον αιωνα απε=
+|L|κριθη αυτω ο ις̅
+|L|εαν μη νιψω σε ου=
+|L|κ εχεις μερος μετ ε=
+|L|μου <V 9> λεγει αυτω σι=
+|L|μων πετρος κε̅
+|L|μη τους ποδας μου
+|L|μονον αλλα και τας
+|L|χειρας και την κεφα=
+|L|λην <V 10> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ ο λελουσμενος
+|L|ου χρειαν εχει ει μη
+|L|τους ποδας νιψασθαι
+|L|εστιν καθαρος ολος
+|L|και υμεις καθαροι ε=
+|L|στε αλλ ουχι παντες
+|L|<V 11> ηδει γαρ τον παρα=
+|L|διδοντα αυτον
+|C 2|
+|L|δια τουτο ειπεν ου=
+|L|χι παντες καθαροι
+|L|εστε
+|L|<V 12> Οτε ουν ενιψεν αυ=
+|L|των τους ποδας και
+|L|ελαβε τα ιματια αυ=
+|L|του αναπεσων πα=
+|L|λιν ειπεν αυτοις
+|L|γινωσκετε τι πεποι=
+|L|ηκα υμιν <V 13> υμεις
+|L|Φωνειτε με ο κς̅ και ο
+|L|διδασκαλος και κα=
+|L|λως λεγετε ειμη γαρ
+|L|<V 14> Ει ουν εγω ενιψα υ=
+|L|μων τους ποδας ο κς̅
+|L|και ο διδασκαλος και
+|L|υμεις οφειλετε αλλη=
+|L|λων νιπτειν τους πο=
+|L|δας <V 15> υποδειγμα γαρ
+|L|δεδωκα υμιν ινα
+|L|καθως εγω πεποι=
+|L|ηκα υμιν και υμεις ποι=
+|L|ειτε <V 16> αμην αμην
+|L|Λεγω υμιν ουκ εστι
+|L|δουλος μειζων του
+|L|κυριου
+|L|αυτου
+|F 200v|
+|C 1|
+|L|ουδε αποστολος μει=
+|L|ζων του πεμψαν=
+|L|τος αυτον <V 17> ει ταυ=
+|L|τα οιδατε μακαρι=
+|L|οι εστε εαν ποιητε
+|L|αυτα
+|L|<V 18> Ου περι παντων υ=
+|L|μων λεγων εγω γαρ
+|L|οιδα ους εξελεξαμην
+|L|αλλ ινα η γραφη πλη=
+|L|ρωθη ο τρωγων
+|L|μετ εμου τον αρτον
+|L|επηρεν επ εμε την
+|L|πτερναν αυτου
+|C 2|
+|L|<V 19> απ αρτι λεγω υμιν
+|L|προ του γενεσθαι ι=
+|L|να οταν γενηται πι=
+|L|στευσητε οτι εγω ει=
+|L|πον υμιν <V 20> αμην
+|L|Αμην λεγω υμιν ο
+|L|λαμβανων εαν τινα
+|L|πεμψω εμε λαμβα=
+|L|νει ο δε εμε λαμβα=
+|L|νων λαμβανει τον
+|L|πεμψαντα με
+|L|<V 21> Ταυτα ειπων ο ις̅ ε=
+|L|ταραχθη τω πν̅ι
+|L|και εμαρτυρησεν και
+|L|ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι εις
+|L|εξ υμων παραδωσει με
+|L|<V 22> Εβλεπον ουν εις α=
+|L|λληλους οι μαθη=
+|L|ται αυτου απορουν=
+|L|τες περι τινος λε=
+|L|γει <V 23> ην δε ανακει=
+|L|μενος εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου εν
+|L|τω κολπω του ιυ̅
+|L|ον ηγαπα ο ις̅
+|L|<V 24> νευειν ουν τουτω
+|F 201r|
+|C 1|
+|L|σιμων πετρος πει=
+|L|θεσθε τις αν ειη
+|L|περι ου λεγει <V 25> επι=
+|L|πεσων ουν εκεινος
+|L|ουτως επι το στηθος
+|L|του ιυ̅ λεγει αυτω
+|L|κε̅ τις εστιν <V 26> απο=
+|L|κρινεται αυτω ο ις̅
+|L|και λεγει εκεινος εστιν
+|L|ω εγω εμβαψας το
+|L|ψωμιον επιδωσω
+|L|Και εμβαψας το ψω=
+|L|μιον διδωσιν ιου=
+|L|δα σιμωνι τω ισ=
+|L|καριωτη <V 27> και με=
+|L|τα το ψωμιον τοτε
+|L|εισηλθεν εις εκει=
+|L|νον ο σατανας
+|L|Λεγει ουν αυτω ο ις̅
+|L|ο ποιεις ποιησον
+|L|ταχιον <V 28> τουτο δε
+|L|ουδεις εγνω των α=
+|L|νακειμενων προς
+|L|τι ειπεν αυτω <V 29> τι=
+|L|νες γαρ εδοκουν ε=
+|L|πει το γλωσσοκομον
+|L|ειχεν ιουδας οτι
+|C 2|
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορα=
+|L|σον ων χρειαν εχομεν
+|L|εις την εορτην η τοις
+|L|πτωχοις ινα τι δω
+|L|<V 30> λαβων ουν το ψωμιον
+|L|εκεινος εξηλθεν ευ=
+|L|θεως ην δε νυξ <V 31> οτε
+|L|ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅
+|L|Νυν εδοξασθη ο υιος
+|L|του αν̅ου και ο θς̅
+|L|εδοξασθη εν αυτω
+|L|<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυ=
+|L|τω και ο θς̅ δοξασει
+|L|αυτον εν εαυτω και
+|L|ευθυς δοξασει αυτον
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον
+|L|χρονον μεθ υμων
+|L|ειμι ζητησετε με
+|L|και καθως ειπον τοις
+|L|ιουδαιοις οτι οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου
+|L|δυνασθε ελθειν και
+|L|υμιν λεγω αρτι <V 34> εν=
+|L|τολην καινην δι=
+|L|δομι υμιν ινα α=
+|L|γαπατε αλληλους
+|F 201v|
+|C 1|
+|L|καθως ηγαπησα υ=
+|L|μας ινα και υμεις αγα=
+|L|πατε αλληλους <V 35> εν
+|L|τουτω γνωσονται
+|L|παντες οτι εμοι μα=
+|L|θηται εστε εαν αγα=
+|L|πην εχετε εν αλλη=
+|L|λοις <V 36> λεγει αυτω
+|L|Σιμων πετρος κε̅
+|L|που υπαγεις απεκρι=
+|L|θη αυτω ο ις̅ οπου
+|L|εγω υπαγω ου δυνα=
+|L|σαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι υστερον δε
+|L|ακολουθησεις μοι
+|L|<V 37> λεγει αυτω ο πετρος
+|L|κε̅ διατι ου δυνα=
+|L|μαι σοι ακολουθη=
+|L|σαι αρτι την ψυχην
+|L|μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> αποκρινεται ο ις̅
+|L|την ψυχην σου υ=
+|L|περ εμου θησεις α=
+|L|μην αμην λεγω σοι
+|L|ου μη αλεκτωρ φω=
+|L|νησει εως ου τρις α=
+|L|παρνησει με
+|C 2|
+|L|<K 14> <V 1> Μη ταρασσεσθω υμων
+|L|η καρδια πιστευε=
+|L|τε εις τον θν̅ και εις ε=
+|L|με πιστευετε <V 2> εν τη
+|L|οικια του πρ̅ς μου
+|L|μοναι πολλαι εισιν
+|L|ει δε μη ειπον αν υ=
+|L|μιν οτι πορευομαι
+|L|ετοιμασαι τοπον υ=
+|L|μιν <V 3> και εαν πορευθω
+|L|και ετοιμασω τοπον
+|L|υμιν παλιν ερχομαι
+|L|και παραληψομαι υ=
+|L|μας προς εμαυτον
+|L|ινα οπου ειμι εγω και
+|L|υμεις εκει ητε <V 4> και
+|L|οπου υπαγω οιδατε
+|L|και την οδον οιδατε
+|L|<V 5> λεγει αυτω θωμας
+|L|κε̅ ουκ οιδαμεν που
+|L|υπαγεις και πως δυνα=
+|L|μεθα την οδον ειδε=
+|L|ναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|εγω ειμι η οδος και η α=
+|L|ληθεια και η ζωη ου=
+|L|δεις ερχεται προς τον
+|L|πρ̅α
+|F 202r|
+|C 1|
+|L|ει μη δι εμου <V 7> ει
+|L|εγνωκειτε με και τον
+|L|πρ̅α μου εγνωκει=
+|L|τε αν και απ αρτι
+|L|γινωσκετε αυτον και
+|L|εορακατε αυτον
+|L|<V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον
+|L|πρ̅α και αρκει ημιν
+|L|<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ το=
+|L|σουτον χρονον με=
+|L|θ υμων ειμι και ου=
+|L|κ εγνωκας με φι=
+|L|λιππε ο εωρακως
+|L|εμε εωρακε τον
+|L|πρ̅α και πως συ
+|L|λεγεις δειξον ημιν
+|L|τον πρ̅α <V 10> ου πιστευ=
+|L|εις οτι εγω εν τω
+|L|πρ̅ι και ο πη̅ρ εν ε=
+|L|μοι εστιν τα ρη=
+|L|Ματα α εγω υμιν λα=
+|L|λω απ εμαυτου ου
+|L|λαλω ο δε πη̅ρ ο εν ε=
+|L|μοι μενων αυτος
+|L|ποιει τα εργα <V 11> πι=
+|L|στευετε μοι οτι
+|C 2|
+|L|εγω εν τω πρ̅ι και
+|L|ο πη̅ρ εν εμοι εστιν
+|L|ει δε μη δια τα εργα
+|L|αυτα πιστευετε μοι
+|L|<V 12> αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν ο πιστευων εις
+|L|εμε τα εργα α ε=
+|L|γω ποιω κακεινος
+|L|ποιησει και μει=
+|L|ζονα τουτων ποιη=
+|L|σει οτι εγω προς τον
+|L|πρ̅α μου πορευομαι
+|L|<V 13> Και ο τι αν αιτηση=
+|L|τε εν τω ονομα=
+|L|τι μου τουτο ποι=
+|L|ησω ινα δοξασθη
+|L|ο πη̅ρ εν τω υιω
+|L|<V 14> εαν τι αιτησητε με
+|L|εν τω ονοματι μου
+|L|εγω ποιησω <V 15> εαν
+|L|αγαπατε με τας εν=
+|L|τολας τας εμας τη=
+|L|ρησατε <V 16> και εγω
+|L|ερωτησω τον πρ̅α
+|L|και αλλον παρακλη=
+|L|τον δωσει υμιν ινα
+|L|μενη μεθ υμων ει=
+|F 202v|
+|C 1|
+|L|ς τον αιωνα <V 17> το
+|L|πν̅α της αληθειας
+|L|ο ο κοσμος ου δυνα=
+|L|ται λαβειν οτι ου
+|L|θεωρει αυτο ουδε
+|L|γινωσκει αυτο υ=
+|L|μεις δε γινωσκετε
+|L|αυτο οτι παρ υμιν
+|L|μενει και εν υμιν
+|L|εσται <V 18> ουκ αφησω
+|L|υμας ορφανους
+|L|ερχομαι προς υ=
+|L|μας <V 19> ετι μικρον
+|L|και ο κοσμος με ου=
+|L|κ ετι θεωρει υ=
+|L|μεις δε θεωρειτε με
+|L|οτι εγω ζω και υ=
+|L|μεις ζησεσθε <V 20> εν
+|L|εκεινη τη ημερα
+|L|γνωσεσθε υμεις ο=
+|L|τι εγω εν τω πρ̅ι
+|L|μου και υμεις εν ε=
+|L|μοι καγω εν υμιν
+|L|<V 21> Ο εχων τας εντολας
+|L|μου και τηρων αυτας
+|L|εκεινος εστιν ο αγα=
+|L|πων με
+|C 2|
+|L|ο δε αγαπων με αγα=
+|L|πηθησεται υπο
+|L|του πρ̅ς μου και
+|L|εγω αγαπησω αυ=
+|L|τον και εμφανισω
+|L|αυτω εμαυτω
+|L|<V 22> Λεγει αυτω ιουδας
+|L|ουχ ο ισκαριωτης
+|L|κε̅ και τι γεγονεν ο=
+|L|τι ημιν μελλεις εμ=
+|L|φανιζειν εαυτον
+|L|και ουχι τω κοσμω
+|L|<V 23> απεκριθη ο ις̅ και
+|L|ειπεν αυτω ε=
+|L|αν τις αγαπα με τον
+|L|λογον μου τηρηση
+|L|και ο πη̅ρ μου αγα=
+|L|πησει αυτον και
+|L|προς αυτον ελευ=
+|L|σομεθα και μονην
+|L|παρ αυτω ποιησο=
+|L|μεθα <V 24> ο μη αγα=
+|L|Πων με τους λογους
+|L|μου ου τηρει και
+|L|ο λογος ον ακουε=
+|L|τε ουκ εστιν εμος
+|L|αλλα του πεμψαν=
+|F 203r|
+|C 1|
+|L|τος με <V 25> ταυτα λε=
+|L|Λαληκα υμιν παρ υ=
+|L|μιν μενων <V 26> ο δε πα=
+|L|ρακλητος το πν̅α
+|L|το αγιον ο πεμψει ο
+|L|πη̅ρ εν τω ονοματι
+|L|μου εκεινος υμας
+|L|διδαξει παντα και
+|L|υπομνησει υμας παν=
+|L|τα α ειπον υμιν
+|L|<V 27> ειρηνην αφιημι υ=
+|L|μιν ειρηνην την
+|L|εμην διδωμι υμιν
+|L|ου καθως ο κοσμος
+|L|διδωσιν εγω διδω=
+|L|μι υμιν μη τα=
+|L|Ρασσεσθω υμων η καρ=
+|L|δια μηδε δειλιατω
+|L|<V 28> ηκουσατε οτι εγω ει=
+|L|πον υμιν υπαγω και
+|L|ερχομαι προς υμας
+|L|ει γαπατε με εχαρη=
+|L|τε αν οτι εγω πορευο=
+|L|μαι προς τον πρ̅α μου
+|L|οτι ο πτ̅ρ μου μειζων
+|L|μου εστιν <V 29> και νυν ει=
+|L|ρηκα υμιν προ του
+|C 2|
+|L|γενεσθαι ινα οταν
+|L|γενηται πιστευση=
+|L|τε οτι εγω ειπον υ=
+|L|μιν <V 30> ουκ ετι πολλα
+|L|λαλησω μεθ υμων
+|L|ερχεται γαρ ο αρχων
+|L|του κοσμου τουτου
+|L|και εν εμοι ουκ εχει ου=
+|L|δεν <V 31> αλλ ινα γνω ο
+|L|κοσμος οτι αγαπω
+|L|τον πρ̅α και κα=
+|L|θως ενετειλατο μοι
+|L|ο πη̅ρ ουτως ποιω ε=
+|L|γειρεσθε αγωμεν εν=
+|L|τευθεν <K 15> <V 1> εγω ειμι
+|L|Η αμπελος η αληθι=
+|L|νη και ο πη̅ρ μου
+|L|ο γεωργος εστιν
+|L|<V 2> παν κλημα εν εμοι
+|L|μη φερον καρπον
+|L|αιρει αυτο και παν
+|L|το καρπον φερον
+|L|καθαιρει αυτο ινα
+|L|πλειονα καρπον
+|L|φερει <V 3> ηδη και υμεις
+|L|καθαροι εστε δια
+|L|τον λογον ον λελα=
+|F 203v|
+|C 1|
+|L|ληκα υμιν <V 4> μεινα=
+|L|τε εν εμοι καγω εν υ=
+|L|μιν καθως γαρ το
+|L|κλημα ου δυναται
+|L|καρπον φερειν α=
+|L|φ εαυτου εαν μη μει=
+|L|νη εν τη αμπελω
+|L|ουτως ουδε υμεις ε=
+|L|αν μη εν εμοι μει=
+|L|νητε <V 5> εγω ειμι
+|L|η αμπελος υμεις
+|L|τα κληματα ο
+|L|μενων εν υμιν κα=
+|L|γω εν αυτω ουτως
+|L|φερει καρπον πο=
+|L|λυν οτι χωρις εμου
+|L|ου δυνασθε ποιειν
+|L|ουδεν <V 6> εαν μη τις
+|L|μεινη εν εμοι ε=
+|L|βληθη εξω ως το κλη=
+|L|μα και εξηρανθη
+|L|και συναγουσιν αυ=
+|L|το και εις το πυρ βα=
+|L|λλουσι και καιεται
+|L|<V 7> Εαν μεινητε εν ε=
+|L|μοι και τα ρηματα
+|L|μου εν υμιν μεινη
+|C 2|
+|L|ο εαν θελητε αιτη=
+|L|σασθε και γενησεται
+|L|υμιν <V 8> εν τουτω
+|L|Εδοξασθη ο πη̅ρ μου
+|L|ινα καρπον πολυν
+|L|φερητε και γενησεσ=
+|L|θε εμοι μαθηται
+|L|<V 9> καθως ηγαπησεν με
+|L|ο πη̅ρ καγω ηγαπη=
+|L|σα υμας μεινατε
+|L|εν τη αγαπη τη εμη
+|L|<V 10> εαν τας εντολας μου
+|L|τηρησητε μενει=
+|L|τε εν τη αγαπη μου
+|L|καθως εγω τας εντο=
+|L|λας του πρ̅ς μου τε=
+|L|τηρηκα και μενω
+|L|αυτου εν τη αγαπη
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υ=
+|L|μιν ινα η χαρα η
+|L|εμη εν υμιν μεινη
+|L|και η χαρα υμων πλη=
+|L|ρωθη <V 12> αυτη δε ε=
+|L|στιν η εντολη η εμη
+|L|ινα αγαπατε αλλη=
+|L|λους καθως ηγαπη=
+|L|σα υμας <V 13> μειζονα
+|F 204r|
+|C 1|
+|L|Ταυτης αγαπην ου=
+|L|δεις εχει ινα τις την
+|L|ψυχην αυτου θη υπερ
+|L|τω φιλων αυτου
+|L|<V 14> Υμεις φιλοι μου εστε
+|L|εαν ποιειτε α εγω
+|L|εντελλομαι υμιν
+|L|<V 15> ουκετι υμας λεγω
+|L|δουλους οτι ο δουλος
+|L|ουκ οιδε τι ποιει ο κς̅
+|L|αυτου υμας δε ει=
+|L|ρηκα φιλους οτι παν=
+|L|τα α ηκουσα παρα
+|L|του πρ̅ς μου εγνωρι=
+|L|σα υμιν <V 16> ουχ υμεις
+|L|με εξελεξασθε αλλ ε=
+|L|γω εξελεξαμην υμας
+|L|και εθηκα υμας ι=
+|L|να υμεις υπαγητε και
+|L|πολυν καρπον φε=
+|L|ρητε και ο καρπος
+|L|υμων μενη και ο
+|L|Τι αν αιτησητε τον
+|L|πρ̅α εν τω ονομα=
+|L|τι μου τουτο ποιη=
+|L|σω ινα δοξασθη ο
+|L|πη̅ρ εν τω υιω
+|C 2|
+|L|<V 17> Ταυτα εντελλομαι
+|L|υμιν ινα αγαπατε
+|L|αλληλους <V 18> ει ο κοσ=
+|L|μος υμας μισει γι=
+|L|νωσκετε οτι εμε
+|L|πρωτον υμων με=
+|L|μισηκεν <V 19> ει εκ του
+|L|κοσμου ητε ο κοσ=
+|L|μος αν το ιδιον εφι=
+|L|λει οτι δε εκ του
+|L|κοσμου ουκ εστε α=
+|L|λλ εγω εξελεξαμην
+|L|υμας εκ του κοσμου
+|L|δια τουτο μισει υμας
+|L|ο κοσμος <V 20> μνημο=
+|L|Νευετε του λογου ου
+|L|εγω ειπον υμιν ου=
+|L|κ εστι δουλος μειζων
+|L|του κυριου αυτου
+|L|Ει εμε εδιωξαν
+|L|και υμας διωξουσιν
+|L|ει τον λογον μου ε=
+|L|τηρησαν και τον υμε=
+|L|τερων τηρησουσιν
+|L|<V 21> Αλλα ταυτα παντα
+|L|ποιησουσιν υμιν
+|L|δια το ονομα μου
+|F 204v|
+|C 1|
+|L|Οτι ουκ οιδασι τον
+|L|πεμψαντα με
+|L|<V 22> Ει μη ηλθον και ε=
+|L|λαλησα αυτοις α=
+|L|μαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε προφασιν
+|L|ουκ εχουσι περι
+|L|της αμαρτιας αυ=
+|L|των <V 23> ο εμε μι=
+|L|Σων και τον πρ̅α
+|L|μου μισει <V 24> ει τα
+|L|Εργα μη εποιησα
+|L|εν αυτοις α ουδεις
+|L|αλλος εποιησεν α=
+|L|μαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε και εωρα=
+|L|κασι και μεμιση=
+|L|κασι και εμε και τον
+|L|πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα
+|L|πληρωθη ο λογος
+|L|ο γεγραμμενος εν
+|L|τω νομω αυτων
+|L|οτι εμισησαν με
+|L|δωρεαν <V 26> οταν δε
+|L|ελθη ο παρακλη=
+|L|τος ον εγω πεμ=
+|L|ψω υμιν παρα του
+|C 2|
+|L|πρ̅ς το πν̅α της α=
+|L|ληθειας ο παρα του
+|L|πρ̅ς εκπορευεται
+|L|εκεινος μαρτυρησει
+|L|περι εμου <V 27> και υ=
+|L|μεις δε μαρτυρειτε
+|L|οτι απ αρχης μετ ε=
+|L|μου εστε <K 16> <V 1> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα
+|L|μη σκανδαλισθητε
+|L|<V 2> αποσυναγωγους ποι=
+|L|ησουσιν υμας αλλ
+|L|Ερχεται ωρα ινα
+|L|πας ο αποκτεινας
+|L|υμας δοξη λατρειαν
+|L|προσφερειν τω θω̅
+|L|<V 3> και ταυτα ποιησουσιν
+|L|υμιν οτι ουκ εγνω=
+|L|σαν τον πρ̅α ουδετε
+|L|με <V 4> αλλα ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν ινα
+|L|οταν ελθη η ωρα αυ=
+|L|των μνημονευση=
+|L|τε οτι εγω ειπον υ=
+|L|μιν ταυτα δε υ=
+|L|μιν εξ αρχης ουκ ει=
+|L|πον οτι μεθ υμων
+|F 205r|
+|C 1|
+|L|ημην <V 5> νυν δε υ=
+|L|παγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με και ουδεις
+|L|εξ υμων ερωτα με
+|L|που υπαγεις <V 6> αλλ ο=
+|L|τι ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν η λυπη πε=
+|L|πληρωκεν υμων
+|L|την καρδιαν <V 7> αλ=
+|L|λ εγω την αληθειαν
+|L|λεγω υμιν συμ=
+|L|φερει υμιν ινα εγω
+|L|απελθω εαν γαρ
+|L|εγω μη απελθω ο
+|L|παρακλητος ου=
+|L|κ ελευσεται προς υ=
+|L|μας εαν δε πορευ=
+|L|θω εγω πεμψω αυ=
+|L|τον προς υμας
+|L|<V 8> και ελθων εκεινος
+|L|ελεγξει τον κοσμον
+|L|περι αμαρτιας
+|L|και περι δικαιοσυ=
+|L|νης και περι κρι=
+|L|σεως <V 9> περι αμαρ=
+|L|τιας μεν οτι ου πι=
+|C 2|
+|L|στευουσιν εις εμε
+|L|<V 10> περι δικαιοσυνης
+|L|δε οτι προς τον
+|L|πρ̅α μου υπαγω και
+|L|ουκ ετι θεωρειτε με
+|L|<V 11> περι δε κρισεως
+|L|οτι ο αρχων του κοσ=
+|L|μου τουτου κεκρι=
+|L|ται <V 12> ετι πολλα εχω
+|L|λεγειν υμιν αλλ ου δυ=
+|L|νασθε βασταζειν
+|L|αρτι <V 13> οταν δε ελ=
+|L|θη εκεινος το πν̅α
+|L|της αληθειας οδη=
+|L|γησει υμας εις πασαν
+|L|την αληθειαν
+|L|ου γαρ λαληση αφ εαυ=
+|L|του αλλ οσα αν α=
+|L|κουση λαληση και τα
+|L|ερχομενα αναγγε=
+|L|λει υμιν <V 14> εκεινος
+|L|εμε δοξασει οτι εκ του
+|L|Εμου ληψεται και αναγ=
+|L|γελει υμιν
+|L|<V 15> Παντα οσα εχει ο
+|L|πη̅ρ εμα εστι
+|F 205v|
+|C 1|
+|L|Δια τουτο ειπον οτι
+|L|εκ του εμου λαμ=
+|L|βανει και αναγγελει
+|L|υμιν <V 16> μικρον και
+|L|ου θεωρειτε με και
+|L|παλιν μικρον και οψε=
+|L|σθε με οτι υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 17> ει=
+|L|πον ουν εκ των μα=
+|L|θητων αυτου προς
+|L|αλληλους τι εστι του=
+|L|το ο λεγει ημιν μι=
+|L|κρον και ου θεωρει=
+|L|τε με και παλιν μι=
+|L|κρον και οψεσθε με
+|L|και οτι υπαγω προς τον
+|L|πρ̅α <V 18> ελεγον ουν
+|L|τι εστιν τουτο το μι=
+|L|κρον ουκ οιδαμεν
+|L|τι λαλει <V 19> εγνω ουν
+|L|ο ις̅ οτι ηθελον αυτον
+|L|ερωταν και ειπεν
+|L|αυτοις περι του=
+|L|του ζητειτε μετ αλλη=
+|L|λων οτι ειπον μι=
+|L|κρον και ου θεωρει=
+|L|τε με
+|C 2|
+|L|και παλιν μικρον και ο=
+|L|ψεσθε με <V 20> αμην λε=
+|L|γω υμιν οτι κλαυσε=
+|L|τε και θρηνησετε υμεις
+|L|ο δε κοσμος χαρησε=
+|L|ται υμεις δε λυπηθη=
+|L|σεσθε αλλ η λυπη η=
+|L|μων εις χαραν γενη=
+|L|σεται <V 21> η γυνη οταν
+|L|τικτει λυπην εχει
+|L|οτι ηλθεν η ωρα αυ=
+|L|της οταν δε γεν=
+|L|νησει το παιδιον ου=
+|L|κ ετι μνημονευει της
+|L|θλιψεως δια την
+|L|χαραν οτι εγεννη=
+|L|θη αν̅ος εις τον κοσ=
+|L|μον <V 22> και υμεις μεν ουν
+|L|λυπην νυν εχετε πα=
+|L|λιν δε οψομαι υμας
+|L|και χαρησεται υμων
+|L|η καρδια και την χα=
+|L|ραν υμων ουδεις αιρει
+|L|αφ υμων <V 23> και ε=
+|L|ν εκεινη τη ημε=
+|L|ρα εμε ουκ ερωτησε=
+|L|τε ουδεν
+|F 206r|
+|C 1|
+|L|Αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι οσα αν
+|L|αιτησητε τον πρ̅α
+|L|εν τω ονοματι μου
+|L|δωσει υμιν <V 24> ε=
+|L|ως αρτι ουκ ητησα=
+|L|τε ουδεν εν τω ο=
+|L|νοματι μου αιτει=
+|L|τε και ληψεσθε ι=
+|L|να η χαρα υμων
+|L|η πεπληρωμενη
+|L|<V 25> Ταυτα εν παροιμι=
+|L|αις λελαληκα υμιν
+|L|αλλ ερχεται ωρα
+|L|οτε ουκ ετι εν πα=
+|L|ροιμιαις λαλησω
+|L|υμιν αλλα παρρη=
+|L|σια περι του πρ̅ς α=
+|L|ναγγελω υμιν <V 26> εν ε=
+|L|κεινη τη ημερα
+|L|εν τω ονοματι μου
+|L|αιτησεσθε και ου
+|L|λεγω υμιν οτι ε=
+|L|γω ερωτησω τον
+|L|πρ̅α περι υμων
+|L|<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φι=
+|L|λει
+|C 2|
+|L|υμας οτι υμεις εμε
+|L|πεφιληκατε και
+|L|πεπιστευκατε οτι
+|L|εγω παρα του θυ̅ ε=
+|L|ξηλθον και ηκω
+|L|<V 28> εξηλθον παρα του
+|L|πρ̅ς και εληλυθα ει=
+|L|ς τον κοσμον πα=
+|L|λιν αφιημι τον κοσ=
+|L|μον και πορευομαι
+|L|προς τον πρ̅α <V 29> λε=
+|L|γουσιν αυτω οι μα=
+|L|θηται αυτου ιδε
+|L|νυν παρρησια λα=
+|L|λεις και παροιμιαν
+|L|[app][*]ουδεμιαν[\*][C]&om;[\C][\app] ουδεμιαν
+|L|λεγεις <V 30> νυν εγνωκα=
+|L|μεν οτι οιδας παν=
+|L|τα και ου χρειαν ε=
+|L|χεις ινα τις σε ερω=
+|L|τα εν τουτω πι=
+|L|στευομεν οτι απο
+|L|θυ̅ εληλυθας <V 31> απε=
+|L|Κριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα
+|F 206v|
+|C 1|
+|L|και νυν εληλυθεν ι=
+|L|να σκορπισθητε ε=
+|L|καστος εις τα ιδια και
+|L|εμε μονον αφητε
+|L|και ουκ ειμι μονος
+|L|οτι ο πη̅ρ μου μετ ε=
+|L|μου εστιν <V 33> ταυτα
+|L|Λελαληκα υμιν ινα
+|L|εν εμοι ειρηνην ε=
+|L|χητε εν τω κοσ=
+|L|μω θλιψιν εξετε α=
+|L|λλα θυρσειτε εγω νε=
+|L|νικηκα τον κοσμον
+|L|<K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο
+|L|ις̅ και επας
+|L|Τους οφθαλμοις αυ=
+|L|του εις τον ου̅νον
+|L|ειπεν πε̅ρ ελη=
+|L|λυθεν η ωρα δοξα=
+|L|σον σου τον υιον ι=
+|L|να και ο υιος σου δοξα=
+|L|ση σε <V 2> και καθως ε=
+|L|δωκας αυτω εξουσι=
+|L|αν πασης σαρκος
+|L|ινα παν ο δεδωκας
+|L|αυτω δωσε αυτοις
+|L|ζωην αιωνιον
+|C 2|
+|L|<V 3> αυτη δε εστιν η αιω=
+|L|νιος ζωη ινα γινω=
+|L|σκωσι σε τον μονον
+|L|αληθινον θν̅ και ον
+|L|απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> ε=
+|L|γω σε εδοξασα επι της
+|L|γης το εργον ετελει=
+|L|ωσα ο δεδωκας μοι
+|L|ινα ποιησω <V 5> και
+|L|νυν δοξασον με συ
+|L|πε̅ρ παρα σεαυτω
+|L|τη δοξη η ειχον προ
+|L|του τον κοσμον ειναι
+|L|παρα σοι <V 6> εφανε=
+|L|ρωσα σου το ονομα
+|L|τοις αν̅οις ους δεδω=
+|L|κας μοι εκ του κοσ=
+|L|μου σοι ησαν και ε=
+|L|μοι αυτους εδωκας
+|L|και τον λογον σου τε=
+|L|τηρηκασι <V 7> νυν ε=
+|L|γνωσαν οτι παντα
+|L|οσα δεδωκας μοι
+|L|παρα σου εστιν <V 8> οτι
+|L|τα ρηματα α δεδω=
+|L|κας μοι δεδωκα
+|L|αυτοις
+|F 207r|
+|C 1|
+|L|και αυτοι ελαβον και
+|L|εγνωσαν αληθως
+|L|οτι παρα σου εξηλ=
+|L|θον και επιστευσαν
+|L|οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 9> εγω περι αυτων ε=
+|L|ρωτω ου περι του
+|L|κοσμου ερωτω α=
+|L|λλα περι ων δεδω=
+|L|κας μοι οτι σοι εισιν
+|L|<V 10> και τα εμα παντα
+|L|σα εστιν και τα σα ε=
+|L|μα και δεδοξασμε
+|L|εν αυτοις <V 11> και ουκ ε=
+|L|τι ειμι εν τω κοσμω
+|L|και ουτοι εν τω κοσμω
+|L|εισιν και εγω προ=
+|L|ς σε ερχομαι πε̅ρ
+|L|αγιε τηρησον αυτους
+|L|εν τω ονοματι σου
+|L|ω δεδωκας μοι ινα
+|L|ωσιν εν καθως η=
+|L|μεις <V 12> οτε ημην με=
+|L|τ αυτων εν τω κοσ=
+|L|μω εγω ετηρουν αυ=
+|L|τους εν τω ονομα=
+|L|τι σου
+|C 2|
+|L|ους δεδωκας μοι ε=
+|L|φυλαξα και ουδεις ε=
+|L|ξ αυτων απωλετο ει
+|L|μη ο υιος της απω=
+|L|λειας ινα η γραφη
+|L|πληρωθη <V 13> νυν δε
+|L|προς σε ερχομαι και
+|L|ταυτα λαλω εν τω
+|L|κοσμω ινα εχωσι
+|L|την χαραν την ε=
+|L|μην πεπληρωμενην
+|L|επ αυτοις <V 14> ε=
+|L|γω δεδωκα αυτοις
+|L|τον λογον σου και
+|L|ο κοσμος εμισησεν
+|L|αυτους οτι ουκ εισιν
+|L|εκ του κοσμου <V 15> ου=
+|L|κ ερωτω ινα αρης
+|L|αυτους εκ του κοσμου
+|L|αλλ ινα τηρησης αυ=
+|L|τους εκ του πονηρου
+|L|<V 16> εκ του κοσμου ου=
+|L|κ εισιν καθως εγω εκ
+|L|του κοσμου ουκ ειμι
+|L|<V 17> αγιασον αυτους εν τη
+|L|αληθεια σου ο λογος
+|F 207v|
+|C 1|
+|L|ο σος αληθεια εστι
+|L|<V 18> Καθως εμε απεστει=
+|L|λας εις τον κοσμον
+|L|καγω αποστελλω αυ=
+|L|τους εις τον κοσμον
+|L|<V 19> και υπερ αυτων ε=
+|L|γω αγιαζω εμαυτον
+|L|ινα ωσιν και αυτοι
+|L|ηγιασμενοι εν α=
+|L|ληθεια <V 20> ου περι
+|L|τουτων δε ερωτω
+|L|μονον αλλα και περι
+|L|των πιστευοντων
+|L|δια του λογου αυτων
+|L|εις εμε <V 21> ινα παν=
+|L|τες εν ωσιν καθως
+|L|συ πε̅ρ εν εμοι κα=
+|L|γω εν σοι ινα και
+|L|αυτοι εν ημιν εν ω=
+|L|σιν ινα ο κοσμος
+|L|πιστευση οτι συ με
+|L|απεστειλας <V 22> και εγω
+|L|την δοξαν ην δεδω=
+|L|κας μοι εδωκα αυ=
+|L|τοις ινα ωσιν
+|L|εν καθως ημεις εν
+|C 2|
+|L|εσμεν <V 23> εγω εν αυ=
+|L|τοις και συ εν εμοι
+|L|ινα ωσιν τετελειωμε=
+|L|νοι εις εν και ινα γινω=
+|L|σκει ο κοσμος οτι συ
+|L|με απεστειλας και η=
+|L|γαπησας αυτους κα=
+|L|θως εμε ηγαπησας
+|L|<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι
+|L|θελω ινα οπου ειμι
+|L|εγω κακεινοι ωσι
+|L|μετ εμου ινα θεω=
+|L|ρωσι την δοξαν την
+|L|εμην ην δεδωκας μοι
+|L|οτι ηγαπησας με
+|L|προ καταβολης κοσ=
+|L|μου <V 25> πε̅ρ δικαιε
+|L|και ο κοσμος σε ουκ ε=
+|L|γνω εγω δε σε ε=
+|L|γνων και ουτοι εγνω=
+|L|σαν οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 26> και εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα
+|L|σου και γνωρισω
+|L|ινα η αγαπη ην ηγα=
+|L|πησας με εν αυτοις
+|F 208r|
+|C 1|
+|L|η καγω εν αυτοις
+|L|<K 18> <V 1> Ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εξηλθε συν τοις
+|L|μαθηταις αυτου
+|L|περαν του χειμα=
+|L|ρρου των κεδρων
+|L|οπου ην κηπος
+|L|εις ον εισηλθεν αυ=
+|L|τος και οι μαθηται
+|L|αυτου <V 2> ηδει δε
+|L|Και ιουδας ο παρα=
+|L|διδους αυτον τον το=
+|L|πον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη ο ις̅ εκει
+|L|μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 3> ο ουν ιου=
+|L|δας λαβων ολην την
+|L|σπειραν και εκ των
+|L|αρχιερεων και φα=
+|L|ρισαιων υπηρετας
+|L|ερχεται εκει μετα
+|L|φανων και λαμπα=
+|L|δων και οπλων <V 4> ο δε
+|L|Ις̅ ιδων παντα τα
+|L|ερχομενα επ αυτον
+|L|εξελθων ειπεν αυ=
+|L|τοις
+|C 2|
+|L|τινα ζητειτε <V 5> α=
+|L|πεκριθησαν αυτω
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|γω ειμι ειστηκει δε
+|L|και ιουδας ο παρα=
+|L|διδους αυτον μετ αυ=
+|L|των <V 6> ως ουν ει=
+|L|πεν αυτοις οτι εγω
+|L|ειμι απηλθον ει=
+|L|ς τα οπισω και επεσον
+|L|χαμαι <V 7> παλιν ουν
+|L|επηρωτησεν αυτους
+|L|τινα ζητειτε οι δε
+|L|ειπον ιν̅ τον ναζω=
+|L|ραιον <V 8> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ ει=
+|L|πον υμιν οτι εγω ει=
+|L|μι ει ουν εμε ζη=
+|L|τειτε αφετε τουτους
+|L|υπαγειν <V 9> ινα ο λογος
+|L|πληρωθη ον ειπεν
+|L|οτι ους δεδωκας
+|L|μοι ουκ απωλεσα
+|L|εξ αυτων ουδενα
+|L|<V 10> Σιμων ουν πετρος
+|F 208v|
+|C 1|
+|L|εχων μαχαιραν
+|L|ειλκυσεν αυτην
+|L|και επαισε τον του αρ=
+|L|χιερεως δουλον
+|L|και απεκοψεν αυ=
+|L|του το ωτιον το δε=
+|L|ξιον ην δε ονομα
+|L|τω δουλω μαλχος
+|L|<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω
+|L|πετρω βαλε την
+|L|μαχαιραν σου εις
+|L|την θηκην αυτης
+|L|Το ποτηριον ο δε=
+|L|δωκε μοι ο πη̅ρ ου
+|L|μη πιω αυτο <V 12> η
+|L|Ουν σπειρα και ο χι=
+|L|λιαρχος και οι υ=
+|L|πηρεται των ιου=
+|L|δαιων συνελαβον
+|L|τον ιν̅ και εδησαν αυ=
+|L|τον <V 13> και απηγα=
+|L|Γον αυτον προς αν=
+|L|ναν πρωτον ην
+|L|γαρ πενθερος του
+|L|καιαφα ος ην αρ=
+|L|χιερευς του ενιαυ=
+|C 2|
+|L|του εκεινου <V 14> ην δε
+|L|καιαφας ο συμβου=
+|L|λευσας τοις ιουδαιοις
+|L|οτι συμφερει ενα
+|L|αν̅ον αποθανειν υ=
+|L|περ του λαου <V 15> η=
+|L|Κολουθει δε τω ιυ̅ σι=
+|L|μων πετρος και ο α=
+|L|λλος μαθητης
+|L|Ο δε μαθητης εκει=
+|L|νος ην γνωστος τω
+|L|αρχιερει και συνει=
+|L|σηλθε τω ιυ̅ εις την
+|L|αυλην του αρχιερε=
+|L|ως <V 16> ο δε πετρος ειστη=
+|L|Κει προς τη θυραν εξω
+|L|Εισηλθεν ουν ο μα=
+|L|θητης εκεινος ος
+|L|ην γνωστος τω αρ=
+|L|χιερει και ειπε
+|L|τη θυρωρω και ει=
+|L|σηγαγε τον πετρον
+|L|<V 17> Λεγει ουν η παιδισ=
+|L|κη η θυρωρος τω
+|L|πετρω μη και συ
+|L|εκ των μαθητων
+|L|ει
+|F 209r|
+|C 1|
+|L|του αν̅ου τουτου
+|L|λεγει εκεινος ου=
+|L|κ ειμι <V 18> ειστηκει=
+|L|Σαν δε οι δουλοι και οι
+|L|υπηρεται ανθρα=
+|L|κιαν πεποιηκοτες
+|L|οτι ψυχος ην και ε=
+|L|θερμενοντο ην
+|L|δε μετ αυτων και ο πε=
+|L|τρος εστως και θερ=
+|L|μενομενος <V 19> ο ουν
+|L|αρχιερευς ηρωτη=
+|L|σε τον ιν̅ περι των
+|L|μαθητων αυτου και
+|L|περι της διδαχης
+|L|αυτου <V 20> απεκριθη
+|L|Αυτω ο ις̅ εγω πα=
+|L|ρρησια ελαλησα τω
+|L|κοσμω εγω παν=
+|L|τοτε εδιδαξα εν
+|L|συναγωγη και εν τω ι=
+|L|ερω οπου παντες
+|L|οι ιουδαιοι συνερ=
+|L|χονται και εν κρυ=
+|L|πτω ελαλησα ουδεν
+|L|<V 21> Τι με επερωτας ε=
+|C 2|
+|L|ρωτησον τους ακη=
+|L|κοοτας τι ελαλησα
+|L|αυτοις ιδε ουτοι
+|L|οιδασιν α ειπον ε=
+|L|γω <V 22> ταυτα δε αυ=
+|L|Του ειποντος εις
+|L|των υπηρετων πα=
+|L|ρεστηκως εδωκε ρα=
+|L|πισμα τω ιυ̅ ειπων
+|L|ουτως αποκρινη
+|L|τω αρχιερει <V 23> ο
+|L|Δε ις̅ ειπεν αυτω
+|L|ει κακως ελαλησα
+|L|μαρτυρησον περι
+|L|του κακου ει δε κα=
+|L|λως τι με δερεις
+|L|<V 24> Απεστειλεν δε αυτον
+|L|ο αννας δεδεμενον
+|L|προς καιαφαν τον
+|L|αρχιερεα <V 25> ην δε
+|L|Σιμων πετρος εστως
+|L|και θερμενομενος
+|L|ειπον ουν αυτω
+|L|μη και συ εκ των
+|L|μαθητων αυτου ει
+|L|ηρνησατο ουν εκει=
+|L|νος
+|F 209v|
+|C 1|
+|L|και ειπεν ουκ ειμι
+|L|<V 26> λεγει εις εκ των δου=
+|L|λων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου α=
+|L|πεκοψε πετρος το
+|L|ωτιον ουκ εγω σε
+|L|ειδον εν τω κηπω
+|L|μετ αυτου <V 27> παλιν
+|L|ουν ο πετρος ηρνη=
+|L|σατο και ευθεως
+|L|αλεκτωρ εφωνησε
+|L|<V 28> Αγουσιν ουν τον ιν̅ α=
+|L|πο του καιαφα ει=
+|L|ς το πραιτωριον ην
+|L|δε πρωι και αυ=
+|L|τοι ουκ εισηλθον ει=
+|L|ς το πραιτωριον ι=
+|L|να μη μιανθωσιν
+|L|αλλ ινα φαγωσι το
+|L|πασχα <V 29> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο πιλατος
+|L|προς αυτους εξω και
+|L|ειπεν τινα κα=
+|L|τηγοριαν φερετε
+|L|κατα του αν̅ου του=
+|L|του <V 30> απεκριθησαν
+|C 2|
+|L|και ειπον αυτω
+|L|ει μη ην ουτος κα=
+|L|κοποιος ουκ αν σοι
+|L|παρεδωκαμεν αυ=
+|L|τον <V 31> ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις
+|L|και κατα τον νομον υ=
+|L|μων κρινατε αυτον
+|L|ειπον ουν αυτω οι ι=
+|L|ουδαιοι ημιν ου=
+|L|κ εξεστιν αποκτειναι
+|L|ουδενα <V 32> ινα ο λογος
+|L|του ιυ̅ πληρωθη ον
+|L|ειπεν σημαινων
+|L|ποιω θανατω ημε=
+|L|λλεν αποθνησκειν
+|L|<V 33> Εισηλθεν ουν πα=
+|L|λιν εις το πραιτωρι=
+|L|ον ο πιλατος και ε=
+|L|φωνησε τον ιν̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο βασι=
+|L|λευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη αυτω ο
+|L|ις̅ αφ εαυτου συ του=
+|L|το λεγεις η αλλοι σοι
+|L|ειπαν περι εμου
+|F 210v|
+|C 1|
+|L|<V 35> Απεκριθη ο πιλα=
+|L|τος μητι εγω ιου=
+|L|δαιος ειμι το εθνος
+|L|το εσον και οι αρχιε=
+|L|ρεις παρεδωκαν σε
+|L|εμοι τι εποιησας
+|L|<V 36> απεκριθη ο ις̅ η
+|L|βασιλεια η εμη ου=
+|L|κ εστιν εκ του κοσμου
+|L|τουτου ει εκ του
+|L|κοσμου τουτου ην
+|L|η βασιλεια η εμη οι
+|L|υπηρεται οι εμοι η=
+|L|γωνιζοντο αν ινα
+|L|μη παραδοθω τοις
+|L|ιουδαιοις νυν δε
+|L|η βασιλεια η εμη ου=
+|L|κ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> Ειπεν ουν αυτω ο πι=
+|L|λατος ουκουν βα=
+|L|σιλευς ει συ απε=
+|L|κριθη ο ις̅ συ λεγεις
+|L|οτι βασιλευς ειμι
+|L|εγω εις τουτο γεγεν=
+|L|νημαι και εις τουτο ε=
+|L|ληλυθα εις τον κοσ=
+|L|μον ινα μαρτυρη=
+|C 2|
+|L|σω τη αληθεια πας
+|L|ο ων εκ της αληθειας
+|L|ακουει μου της φω=
+|L|νης <V 38> λεγει αυτω ο
+|L|πιλατος τι εστιν
+|L|αληθεια και τουτο
+|L|ειπων παλιν εξηλ=
+|L|θε προς τους ιουδαι=
+|L|ους και λεγει αυ=
+|L|Τοις εγω ουδεμιαν
+|L|αιτιαν ευρισκω εν
+|L|αυτω <V 39> εστιν δε συ=
+|L|Νηθεια υμιν ινα ενα
+|L|υμιν απολυσω εν τω
+|L|πασχα βουλεσθε
+|L|ουν απολυσω υμιν
+|L|τον βασιλεα των ι=
+|L|ουδαιων <V 40> εκραυ=
+|L|Γασαν ουν παντες
+|L|λεγοντες μη τουτον
+|L|αλλα τον βαραββαν
+|L|ην δε ο βαραββας
+|L|ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν
+|L|Ελαβεν ο πιλατος
+|L|τον ιν̅ και εμαστιγω=
+|L|σεν <V 2> και οι στρατιωται
+|F 210v|
+|C 1|
+|L|πλεξαντες στεφανον
+|L|εξ ακανθων επεθη=
+|L|καν αυτου τη κεφα=
+|L|λη και ιματιον
+|L|πορφυρουν περι=
+|L|εβαλον αυτον <V 3> και
+|L|ηρχοντο προς αυ=
+|L|τον και ελεγον χαι=
+|L|ρε ο βασιλευς των
+|L|ιουδαιων και
+|L|εδιδουν αυτω ρα=
+|L|πισματα <V 4> εξηλ=
+|L|Θεν ουν παλιν ο πι=
+|L|λατος εξω και λε=
+|L|γει αυτοις ιδε αγω
+|L|υμιν αυτον εξω ι=
+|L|να γνωτε οτι εν αυ=
+|L|τω ουχ ευρισκω
+|L|αιτιαν <V 5> εξηλθεν
+|L|Ουν ο ις̅ εξω φορων
+|L|τον ακανθινον
+|L|στεφανον και το
+|L|πορφυρουν ιματι=
+|L|ον και λεγει αυτοις
+|L|ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε
+|L|Ουν ιδον αυτον οι
+|C 2|
+|L|αρχιερεις και οι υπη=
+|L|ρεται των ιουδαιων
+|L|εκραυγασαν λεγον=
+|L|τες στ̅ρωσον στ̅ρω=
+|L|σον αυτον λεγει αυ=
+|L|Τοις ο πιλατος λα=
+|L|βετε αυτον υμεις και
+|L|στ̅ρωσατε εγω γαρ
+|L|Ουχ ευρισκω εν αυ=
+|L|τω αιτιαν <V 7> απε=
+|L|κριθησαν αυτω οι
+|L|ιουδαιοι και ειπαν
+|L|ημεις νομον εχομεν
+|L|και κατα τον νομον
+|L|ημων οφειλει απο=
+|L|θανειν οτι υιον
+|L|θυ̅ εαυτον εποιη=
+|L|σεν <V 8> ως ουν ηκου=
+|L|Σεν τουτον τον λο=
+|L|γον ο πιλατος μα=
+|L|λλον εφοβηθη <V 9> και
+|L|εισηλθεν εις το πραι=
+|L|τωριον παλιν και λε=
+|L|γει τω ιυ̅ ποθεν
+|L|ει συ ο δε ις̅ απο=
+|L|κρισιν ουκ εδωκεν
+|L|αυτω
+|F 211r|
+|C 1|
+|L|<V 10> Λεγει αυτω ο πιλατος
+|L|εμοι ου λαλεις ου=
+|L|κ οιδας οτι εξουσιαν
+|L|εχω στ̅ρωσαι σε και
+|L|εξουσιαν εχω απο=
+|L|λυσαι σε <V 11> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τω ουκ ειχες ε=
+|L|ξουσιαν ουδεμιαν
+|L|κατ εμου ει μη ην σοι
+|L|δεδομενον ανωθεν
+|L|δια τουτο ο παρα=
+|L|διδους με σοι μει=
+|L|ζονα αμαρτιαν ε=
+|L|χει <V 12> εκ τουτου ουν
+|L|ο πιλατος εζητει
+|L|απολυσαι τον ιν̅
+|L|οι δε ιουδαιοι εκραυ=
+|L|γαζον λεγοντες
+|L|εαν τουτον απολυ=
+|L|σης ουκ ει φιλος του
+|L|καισαρος πας
+|L|ο βασιλεα εαυτον
+|L|ποιων αντιλεγει
+|L|τω καισαρι <V 13> ο ουν
+|L|πιλατος ακουσας του=
+|C 2|
+|L|των των λογων η=
+|L|γαγεν εξω τον ιν̅ και
+|L|εκαθισεν επι του
+|L|βηματος εις τοπον
+|L|λεγομενον λιθοστρω=
+|L|τον εβραιστη δε γα=
+|L|ββαθα <V 14> ην δε
+|L|Παρασκευη του πασ=
+|L|χα ωρα ην ωσει
+|L|εκτη και λεγει τοις
+|L|ιουδαιοις ιδε ο
+|L|βασιλευς υμων
+|L|<V 15> οι δε εκραυγασαν
+|L|λεγοντες αρον α=
+|L|ρον στ̅ρωσον λε=
+|L|Γει αυτοις ο πιλατος
+|L|τον βασιλεα υμων
+|L|στ̅ρωσω απεκρι=
+|L|θησαν ουν οι αρχι=
+|L|ερεις ουκ εχομεν
+|L|βασιλεα ει μη και=
+|L|σαρα <V 16> τοτε ουν
+|L|Παρεδωκεν αυτον
+|L|αυτοις ινα στ̅ρωθη
+|L|Οι δε παραλαβοντες
+|L|αυτον ηγαγον και ε=
+|F 211v|
+|C 1|
+|L|πεθηκαν αυτω <V 17> τον
+|L|στ̅ρον και βασταζων
+|L|αυτον εξηλθεν ει=
+|L|ς τοπον λεγομενον
+|L|κρανιου τοπον ος
+|L|λεγετε εβραιστι γολ=
+|L|γοθα <V 18> οπου αυτον
+|L|εσ̅τρωσαν και με=
+|L|Τ αυτου αλλους δυο
+|L|εντευθεν και εντευ=
+|L|θεν μεσον δε τον ιν̅
+|L|<V 19> Εγραψε δε και τιτλον
+|L|ο πιλατος και εθη=
+|L|κεν επι του στ̅ρου
+|L|ην δε γεγραμμενον
+|L|εβραιστι ρωμαι=
+|L|στι ελληνιστι ις̅ ο
+|L|ναζωραιος ο βασι=
+|L|λευς των ιουδαιων
+|L|<V 20> Τουτον ουν τον τι=
+|L|τλον πολλοι ανε=
+|L|γνωσαν των ιουδαι=
+|L|ων οτι εγγυς ην της
+|L|πολεως ο τοπος
+|L|οπου εσ̅τρωθη ο ις̅
+|L|<V 21> ελεγον ουν τω πι=
+|C 2|
+|L|λατω οι αρχιερεις
+|L|των ιουδαιων μη
+|L|γραφε ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων αλλ ο=
+|L|τι εκεινος ειπεν
+|L|βασιλευς ειμι των
+|L|ιουδαιων <V 22> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο πιλατος
+|L|ο γεγραφα γεγραφα
+|L|<V 23> οι ουν στρατιωται
+|L|οτε εσ̅τρωσαν τον ιν̅
+|L|ελαβον τα ιματια
+|L|αυτου και εποιησαν
+|L|τεσσαρα μερη εκα=
+|L|στω στρατιωτη με=
+|L|ρος τον δε χιτω=
+|L|να επει ην ο χιτων
+|L|αραφος εκ των ανω=
+|L|θεν υφαντος δι ο ου=
+|L|λου <V 24> ειπον προς α=
+|L|λληλους μη σχισω=
+|L|μεν αυτον αλλα λα=
+|L|χωμεν περι αυτου
+|L|τινος εσται ινα η
+|L|γραφη πληρωθη
+|L|η λεγουσα διεμε=
+|F 212r|
+|C 1|
+|L|ρισαντο τα ιματι=
+|L|α μου εαυτοις και
+|L|επι τον ιματισμον
+|L|μου εβαλλον κλη=
+|L|ρον οι μεν ουν
+|L|στρατιωται ταυτα
+|L|εποιησαν
+|L|<V 25> Ειστηκεισαν δε παρα
+|L|τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ
+|L|αυτου και η αδελφη
+|L|της μρ̅ς αυτου μα=
+|L|ρια η του κλωπα
+|L|και μαρια η μαγδα=
+|L|ληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων
+|L|την μρ̅α και τον μα=
+|L|θητην παρεστωτα
+|L|ον ηγαπα λεγει τη
+|L|μρ̅ι αυτου γυναι
+|L|ιδου ο υιος σου <V 27> ει=
+|L|τα λεγει τω μαθητη
+|L|ιδε η μη̅ρ σου και α=
+|L|π εκεινης της η=
+|L|μερας ελαβεν αυ=
+|L|την ο μαθητης ει=
+|L|ς τα ιδια <V 28> με=
+|L|Τα τουτο ιδων ο ις̅ ο=
+|C 2|
+|L|τι παντα ηδη τε=
+|L|τελεσθαι ινα πλη=
+|L|ρωθη η γραφη λε=
+|L|γει διψω <V 29> σκευος
+|L|ουν εκειτο οξους με=
+|L|στον οι δε πλησαν=
+|L|τες σπογγον οξους
+|L|μεταχολης και υ=
+|L|σσωπω περιθεντες
+|L|προσηνεγκαν αυ=
+|L|του το στοματι <V 30> ο=
+|L|τε ουν ελαβεν ο ις̅
+|L|το οξος μετα της χο=
+|L|λης ειπεν τετελε=
+|L|σται και κλινας
+|L|Την κεφαλην πα=
+|L|ρεδωκε το πν̅α
+|L|<V 31> Οι ουν ιουδαιοι ε=
+|L|πει παρασκευη ην
+|L|ινα μη μεινη επι του
+|L|στ̅ρου τα σωματα
+|L|εν τω σαββατω
+|L|ην γαρ μεγαλη η η=
+|L|μερα εκεινου του
+|L|σαββατου ηρω=
+|L|τησαν τον πιλα=
+|L|τον
+|F 121v|
+|C 1|
+|L|ινα κατεαγωσιν αυ=
+|L|των τα σκελη και
+|L|αρθωσιν <V 32> ηλθον
+|L|ουν οι στρατιωται
+|L|και του μεν πρωτου
+|L|κατεαξαν τα σκε=
+|L|λη και του αλλου του
+|L|συ̅νστρωθεντος αυ=
+|L|τω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελ=
+|L|θοντες ως ιδον αυ=
+|L|τον ηδη τεθνηκο=
+|L|τα ου κατεαξαν αυ=
+|L|τον τα σκελη <V 34> αλ=
+|L|λ εις των στρατιω=
+|L|των λογχη αυτου
+|L|την πλευραν ενυ=
+|L|ξεν και ευθεως εξηλ=
+|L|θεν αιμα και υδωρ
+|L|<V 35> και ο εωρακως με=
+|L|μαρτυρικεν και αλη=
+|L|θινη αυτου εστιν η
+|L|μαρτυρια
+|L|Κακεινος οιδεν οτι
+|L|αληθη λεγει ινα και
+|L|υμεις πιστευσητε
+|L|<V 36> εγενετο γαρ ταυτα
+|C 2|
+|L|ινα η γραφη πλη=
+|L|ρωθη οστουν ου συν=
+|L|τριβησεται αυτου
+|L|<V 37> και παλιν ετερα γρα=
+|L|φη λεγει οψονται εις
+|L|ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> Μετα δε ταυτα ηρω=
+|L|τησε τον πιλατον ι=
+|L|ωσηφ ο απο αριμα=
+|L|θαιας ων μαθητης
+|L|του ιυ̅ κεκρυμμενος
+|L|δε δια τον φοβον των
+|L|ιουδαιων ινα αρη
+|L|το σωμα του ιυ̅ και
+|L|επετρεψεν αυτω ο πι=
+|L|λατος ηλθεν ουν
+|L|και ηρε το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 39> Ηλθεν δε και νικοδη=
+|L|μος ο ελθων νυκτο[ill]ς[\ill]
+|L|προς τον ιν̅ το προτε=
+|L|ρον φερον μιγμα
+|L|σμυρνης και αλοης ωσ=
+|L|ει λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον ουν το σωμα
+|L|του ιυ̅ και εδησαν αυ=
+|L|τον οθονιοις μετα
+|L|των αρωματων
+|F 213r|
+|C 1|
+|L|καθως εθος εστι τοις
+|L|ιουδαιοις ενταφι=
+|L|αζειν <V 41> ην δε εν
+|L|Τω τοπω οπου ε=
+|L|σ̅τρωθη κηπος και
+|L|εν τω κηπω μνη=
+|L|μειον καινον εν ω
+|L|ουδεπω ουδεις ετε=
+|L|θη <V 42> εκει ουν δια
+|L|την παρασκευην
+|L|των ιουδαιων ο=
+|L|τι εγγυς ην το μνη=
+|L|μειον εθηκαν τον
+|L|ιν̅
+|L|<K 20> <V 1> Τη δε μια των
+|L|σαββατων μα=
+|L|ρια η μαγδαληνη
+|L|ερχεται πρωι ει=
+|L|ς το μνημειον σκο=
+|L|τιας ετι ουσης και
+|L|βλεπει τον λιθον
+|L|ηρμενον εκ του
+|L|μνημειου <V 2> τρε=
+|L|χει ουν και ερχεται
+|L|προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και προς τον
+|C 2|
+|L|αλλον μαθητην ον
+|L|εφιλει ο ις̅ και λε=
+|L|γει αυτοις ηραν
+|L|τον κν̅ εκ του μνη=
+|L|μειου και ουκ οιδα=
+|L|μεν που εθηκαν
+|L|αυτον <V 3> εξηλθεν
+|L|ουν ο πετρος και ο αλλος
+|L|μαθητης και ηρχον=
+|L|το εις το μνημειον
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυο
+|L|ομου και ο αλλος
+|L|μαθητης προε=
+|L|δραμεν ταχιον
+|L|του πετρου και ηλ=
+|L|θεν πρωτος εις το
+|L|μνημειον <V 5> και
+|L|παρακυψας βλε=
+|L|πει κειμενα τα
+|L|οθονια ου μεντοι
+|L|εισηλθεν <V 6> ερχε=
+|L|ται ουν σιμων πε=
+|L|τρος ακολουθων
+|L|αυτω και εισηλθεν
+|L|εις το μνημειον
+|L|και θεωρει τα οθο=
+|L|νια
+|F 213v|
+|C 1|
+|L|κειμενα <V 7> και το σου=
+|L|δαριον ο ην επι της
+|L|κεφαλης αυτου ου
+|L|μετα των οθονιων
+|L|κειμενον αλλα χω=
+|L|ρις εντετυλιγμε=
+|L|νον εις ενα τοπον
+|L|<V 8> τοτε ουν εισηλθεν
+|L|και ο αλλος μαθη=
+|L|της ο ελθων πρω=
+|L|τος εις το μνημειον
+|L|και ιδεν και επι=
+|L|στευσεν <V 9> ουδεπω
+|L|γαρ ηδεισαν την γρα=
+|L|φην οτι δει αυτον
+|L|εκ νεκρων αναστη=
+|L|ναι <V 10> απηλθον ουν
+|L|παλιν προς εαυτους
+|L|οι μαθηται
+|L|<V 11> Μαρια δε ιστηκει
+|L|προς το μνημειον
+|L|κλαιουσα εξω ως
+|L|ουν εκλαιεν πα=
+|L|ρεκυψεν εις το μνη=
+|L|μειον <V 12> και θεωρει
+|L|δυο αγγελους εν λευ=
+|C 2|
+|L|κοις καθεζομε=
+|L|νους ενα προς τη κε=
+|L|φαλη και ενα προς
+|L|τοις ποσιν οπου εκει=
+|L|το το σωμα του ιυ̅
+|L|<V 13> και λεγουσιν αυτη ε=
+|L|κεινοι γυναι τι
+|L|κλαιεις λεγει αυτοις
+|L|Οτι ηραν τον κν̅ μου
+|L|και ουκ οιδα που εθη=
+|L|καν αυτον <V 14> και ταυ=
+|L|τα ειπουσα εστραφη
+|L|εις τα οπισω και θε=
+|L|ωρει τον ιν̅ εστωτα
+|L|και ουκ ηδει οτι ις̅
+|L|εστιν <V 15> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|γυναι τι κλαιεις τι=
+|L|να ζητεις εκεινη
+|L|δοκουσα οτι ο κηπου=
+|L|ρος εστιν λεγει αυτω
+|L|κυριε ει συ εβαστα=
+|L|σας αυτον ειπε μοι
+|L|που εθηκας αυτον
+|L|καγω αυτον αρω <V 16> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ μαρι=
+|L|α στραφεισα εκει=
+|L|νη
+|F 214r|
+|C 1|
+|L|λεγει αυτω ραβου=
+|L|νι ο λεγεται διδασ=
+|L|καλε και προς ε=
+|L|δραμεν αψασθαι αυ=
+|L|του <V 17> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|μη μου απτου ου=
+|L|πω γαρ αναβεβη=
+|L|κα προς τον πρ̅α μου
+|L|πορευου δε προς τους
+|L|αδελφους μου και
+|L|ειπε αυτοις οτι
+|L|αναβαινω προς τον
+|L|πρ̅α μου και πρ̅α
+|L|υμων και θν̅ μου
+|L|και θν̅ υμων <V 18> ερ=
+|L|χεται ουν μαρια η
+|L|μαγδαληνη απαγγε=
+|L|λλουσα τοις μαθη=
+|L|ταις οτι εωρακε
+|L|τον κν̅ και ταυτα ει=
+|L|πεν αυτη
+|L|<V 19> Ουσης ουν οψιας
+|L|τη ημερα εκει=
+|L|νη τη μια των
+|L|σαββατων και των
+|L|θυρων κεκλεισμε=
+|C 1|
+|L|νων οπου ησαν
+|L|οι μαθηται συνηγ=
+|L|μενοι δια τον φο=
+|L|βον των ιουδαιων
+|L|ηλθεν ο ις̅ και εστη
+|L|εις το μεσον και λεγει
+|L|αυτοις ειρηνη υ=
+|L|μιν <V 20> και τουτο ειπων
+|L|εδειξεν αυτοις τας
+|L|χειρας και τους ποδας
+|L|και την πλευραν αυ=
+|L|του εχαρησαν
+|L|Ουν οι μαθηται ι=
+|L|δοντες τον κν̅ <V 21> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅
+|L|παλιν ειρηνη
+|L|υμιν καθως απε=
+|L|σταλκε με ο πη̅ρ κα=
+|L|γω πεμπω υμας
+|L|<V 22> και τουτο ειπων ενε=
+|L|φυσησεν και λεγει
+|L|αυτοις λαβετε
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν
+|L|Τινων αφητε τας α=
+|L|μαρτιας αφεων=
+|L|ται αυτοις εαν
+|F 214v|
+|C 1|
+|L|τινον κρατητε κε=
+|L|κρατηντε <V 24> θω=
+|L|Μας δε εις εκ των δω=
+|L|δεκα ο λεγομενος
+|L|διδυμος ουκ ην με=
+|L|τ αυτων οτε ηλθεν
+|L|ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν
+|L|αυτω οι αλλοι μα=
+|L|θηται εωρακα=
+|L|μεν τον κν̅ ο δε
+|L|ειπεν αυτοις ε=
+|L|αν μη ιδω εν ταις
+|L|χερσιν αυτου τον
+|L|τυπον των ηλων
+|L|και βαλω τον δα=
+|L|κτυλον μου εις τον
+|L|τυπον των ηλων
+|L|και βαλω την χειρα
+|L|μου εις την πλευ=
+|L|ραν αυτου ου μη
+|L|πιστευσω <V 26> και
+|L|Μεθ ημερας οκτω
+|L|παλιν ησαν εσω
+|L|οι μαθηται αυτου
+|L|και θωμας μετ αυτων
+|L|ερχεται ο ις̅ των
+|C 2|
+|L|θυρων κεκλεισμε=
+|L|νων και εστη εις το με=
+|L|σον και ειπεν ειρη=
+|L|νη υμιν <V 27> ειτα λεγει
+|L|τω θωμα φερε τον
+|L|δακτυλον σου ωδε και
+|L|ιδε τας χειρας μου
+|L|και φερε την χειρα σου
+|L|και βαλε εις την πλευραν
+|L|μου και μη γινου απι=
+|L|στος αλλα πιστος <V 28> α=
+|L|Πεκριθη θωμας και
+|L|ειπεν αυτω ο κς̅
+|L|μου και ο θς̅ μου
+|L|<V 29> ειπεν δε αυτω ο ις̅
+|L|οτι εωρακας με πε=
+|L|πιστευκας μα=
+|L|καριοι οι μη ιδοντες
+|L|με και πιστευσαντες
+|L|<V 30> πολλα μεν ουν και α=
+|L|λλα σημεια εποιησεν
+|L|ο ις̅ ενωπιον των
+|L|μαθητων αυτου α
+|L|ουκ εστι γεγραμμε=
+|L|να εν τω βιβλιω
+|L|τουτω <V 31> ταυτα δε
+|F 215r|
+|C 1|
+|L|γεγραπται ινα πι=
+|L|στευσητε οτι ις̅ εστιν
+|L|ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και
+|L|ινα πιστευοντες ζω=
+|L|ην αιωνιον εχητε
+|L|εν τω ονοματι αυτου
+|L|<K 21> <V 1> Μετα ταυτα εφανερω=
+|L|σεν εαυτον παλιν
+|L|ο ις̅ τοις μαθηταις
+|L|αυτου εγερθεις εκ
+|L|νεκρων επι της θα=
+|L|λασσης της τιβερι=
+|L|αδος εφανερω=
+|L|σε δε ουτως <V 2> ησαν
+|L|Ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγο=
+|L|μενος διδυμος
+|L|και ναθαναηλ ο απο
+|L|κανα της γαλιλαι=
+|L|ας και οι του ζε=
+|L|βεδαιου και αλλοι
+|L|εκ των μαθητων
+|L|αυτου δυο <V 3> λεγει
+|L|αυτοις σιμων πε=
+|L|τρος υπαγω αλιευειν
+|C 2|
+|L|λεγουσιν αυτω ερ=
+|L|χομεθα και ημεις συν
+|L|σοι εξηλθον και ε=
+|L|νεβησαν εις το πλοι=
+|L|ον και εν εκεινη
+|L|τη νυκτι επιασαν
+|L|ουδεν <V 4> πρωιας
+|L|δε γενομενης εστη
+|L|ο ις̅ εις τον αιγιαλον
+|L|ου μεντοι ηδεισαν
+|L|οι μαθηται οτι ις̅ ε=
+|L|στιν <V 5> λεγει ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ παιδια
+|L|μη τι προσφαγιον
+|L|εχετε απεκρι=
+|L|θησαν αυτω ου <V 6> ο
+|L|δε ειπεν αυτοις
+|L|βαλετε εις τα δεξια
+|L|μερη του πλοιου το
+|L|δικτυον και ευρη=
+|L|σετε εβαλον ουν
+|L|και ουκ ετι αυτο ελ=
+|L|κυσαι ισχυσαν απο
+|L|του πληθους των
+|L|ιχθυων <V 7> λεγει ουν
+|F 215v|
+|C 1|
+|L|Ο μαθητης εκεινος
+|L|ον ηγαπα ο ις̅ τω
+|L|πετρω ο κς̅ εστιν
+|L|σιμων ουν πετρος
+|L|ακουσας οτι ο κς̅ εστιν
+|L|τον επενδυτην δι=
+|L|εζωσατο ην γαρ
+|L|γυμνος και εβαλεν ε=
+|L|αυτον εις την θαλα=
+|L|σσαν <V 8> οι δε αλλοι
+|L|μαθηται τω πλοια=
+|L|ριω ηλθον ου γαρ η=
+|L|σαν μακραν απο της
+|L|γης αλλ ως απο πη=
+|L|χων διακοσιων συ=
+|L|ροντες το δικτυον
+|L|των ιχθυων
+|L|<V 9> Ως ουν απεβησαν ει=
+|L|ς την γην βλεπουσιν
+|L|ανθρακιαν κειμε=
+|L|νην και οψαριον ε=
+|L|πικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|νεγκατε απο των
+|L|οψαριων ων επια=
+|L|σετε νυν
+|C 2|
+|L|<V 11> Ανεβη σιμων πετρος
+|L|και ειλκυσε το δικτυον
+|L|επι την γην μεστον
+|L|ιχθυων μεγαλων ε=
+|L|κατον πεντηκοντα
+|L|τριων και τοσου=
+|L|των οντων ουκ εσχι=
+|L|σθη το δικτυον <V 12> λε=
+|L|Γει αυτοις ο ις̅ δευτε
+|L|αριστησατε ουδεις
+|L|Δε ετολμα των μαθη=
+|L|των εξετασαι αυτον
+|L|συ τις ει ειδοτες οτι
+|L|ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται
+|L|Ουν ο ις̅ και λαμβανει
+|L|τον αρτον και διδω=
+|L|σιν αυτοις και το οψα=
+|L|ριον ομοιως <V 14> του=
+|L|Το ηδη τριτον
+|L|Εφανερωθη ο ις̅
+|L|τοις μαθηταις αυ=
+|L|του εγερθεις εκ
+|L|νεκρων <V 15> οτε
+|L|Ουν ηριστησαν λε=
+|L|γει τω σιμωνι πετρω
+|L|ο ις̅
+|F 216r|
+|C 1|
+|L|σιμων ιωνα αγαπα=
+|L|ς με πλειων τουτων
+|L|λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|οιδας οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω βοσκε
+|L|τα αρνια μου <V 16> λε=
+|L|γει αυτω παλιν δευ=
+|L|τερον σιμων ιω=
+|L|να αγαπας με λε=
+|L|Γει αυτω ναι κε̅
+|L|σοι οιδας οτι φιλω
+|L|σε λεγει αυτω
+|L|Ποιμενε τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυ=
+|L|Τω το τριτον σι=
+|L|μων ιωανα φιλεις
+|L|με ελυπηθη ο
+|L|πετρος οτι ειπεν
+|L|αυτω το τριτον φι=
+|L|λεις με και ειπεν
+|L|αυτω κε̅ συ παν=
+|L|τα οιδας συ γινω=
+|L|σκεις οτι φιλω σε
+|L|Λεγει αυτω ο ις̅ βοσ=
+|L|κε τα προβατα μου
+|L|<V 18> Αμην αμην λεγω
+|L|σοι
+|C 2|
+|L|οτε ης νεωτερος
+|L|εζωννυες σεαυτον
+|L|και περιεπατεις ο=
+|L|που ηθελες οταν
+|L|δε γηρασης εκτενεις
+|L|τας χειρας σου και αλ=
+|L|λος σε ζωσοι και οι=
+|L|σοι οπου ου θελεις
+|L|<V 19> τουτο ειπεν σημαι=
+|L|νων ποιω θανατω
+|L|δοξασει τον θν̅ και
+|L|τουτω ειπων λεγει αυ=
+|L|τω ακολουθει μοι
+|L|<V 20> επιστραφεις δε ο πε=
+|L|τρος βλεπει τον μα=
+|L|θητην ον ηγαπα
+|L|ο ις̅ ακολουθουντα
+|L|ος και ανεπεσεν εν
+|L|τω δειπνω επι το
+|L|στηθος αυτου και
+|L|ειπεν κε̅ τις εστιν
+|L|ο παραδιδους σε
+|L|<V 21> τουτον ιδων ο πετρος
+|L|λεγει τω ιυ̅ κε̅ ου=
+|L|τος δε τι <V 22> λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως
+|F 216v|
+|C 1|
+|L|ερχομαι τι προς
+|L|σε συ ακολουθει
+|L|μοι <V 23> εξηλθεν ουν
+|L|ο λογος ουτος εις τους
+|L|αδελφους οτι ο μα=
+|L|θητης εκεινος ου=
+|L|κ αποθνησκει και
+|L|ουκ ειπεν ο ις̅ οτι
+|L|ουκ αποθνησκει
+|L|αλλ εαν αυτον θελω
+|L|μενειν εως ερχο=
+|L|μαι τι προς σε
+|L|<V 24> Ουτος εστιν ο μαθη=
+|L|της ο μαρτυρων
+|L|περι τουτων ο και
+|L|γραψας ταυτα και
+|L|οιδαμεν οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια
+|L|αυτου <V 25> εστιν δε και
+|L|αλλα πολλα οσα εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ ατινα
+|L|εαν γραφεν ουδ αυ=
+|L|τον οιμαι τον κοσ=
+|L|μον χωρησαι τα
+|L|γραφομενα βι=
+|C 2|
+|L|βλια αμην <K 22><V 0> {om}
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_312420/04_312420_SG_merged1_dcp.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_312420/04_312420_SG_merged1_dcp.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_312420/04_312420_SG_merged1_dcp.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,1777 @@
+{Status:
+G-A Number: 1242
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 121v
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Samuel Gibson
+Transcription begun: 10/10/11
+Transcription finished: 27/10/11
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 Νo
+
+ Other remarks: majuscule form of β common; υιos not contracted}
+
+|F 121v|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην
+|L|ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου
+|L|εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+|L|<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτω
+|L|ου κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅
+|L|ονομα αυτω ιω̅ <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρ=
+|L|τυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του
+|L|φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα
+|L|αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος
+|L|δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα
+|L|ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε
+|F 122r|
+|L|ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γε=
+|L|νεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αι=
+|L|ματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θελη=
+|L|ματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος
+|L|σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασα=
+|L|μεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα
+|L|πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει
+|L|περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπι=
+|L|σω μου ερχομενος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+|L|<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως
+|L|εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον
+|L|κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν
+|L|η μαρτυρια του ιω̅αννου οτε απεστειλαν προς αυτον
+|L|οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας
+|L|ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε
+|L|και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι
+|L|εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλια̅ς ει συ
+|L|και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκρι=
+|L|θη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν
+|L|τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη
+|L|εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε
+|L|την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+|L|<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βα=
+|L|πτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω̅ λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι
+|L|μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο
+|F 122v|
+|L|οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθε μου γεγονεν ου
+|L|ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υπο=
+|L|δηματος <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου
+|L|οπου ην ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιω̅
+|L|τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος
+|L|εστι περι ου εγω ειπον [app][*][ill]οτι[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] οπισω μου ερχεται ανηρ
+|L|ος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω
+|L|ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια
+|L|τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρ=
+|L|τυρησεν ο ιω̅ λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαι=
+|L|νον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+|L|<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν
+|L|εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α
+|L|καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτι=
+|L|ζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρη=
+|L|κα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅ <V 35> τη επαυριον
+|L|παλιν ειστηκει ο ιω̅ και εκ των μαθητων αυτου δυο
+|L|<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος
+|L|και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεα=
+|L|σαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι
+|L|ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται [app][*]&om;[\*][C] ερμηνευομενον[\C][\app] δι=
+|L|δασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+|L|ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν
+|L|την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας
+|L|ο αδελφος σημωνος πετρου εις εκ των δυο των
+|L|ακουσαντων παρα ιω̅ και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον
+|F 123r|
+|L|σιμωνα και λεγει αυτω ευρικαμεν τον μεσιαν ο εστι
+|L|μεθερμηνευομενον ο χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅
+|L|εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υιος ιωνα
+|L|συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριον
+|L|ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φι=
+|L|λιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φι=
+|L|λιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου
+|L|και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι
+|L|προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον
+|L|απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαν̅αηλ εκ ναζαρετ
+|L|δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος
+|L|ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον
+|L|προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραη=
+|L|λιτης εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθαν̅αηλ
+|L|ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην
+|L|ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαν̅αηλ και λεγει αυτω
+|L|ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε
+|L|υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων
+|L|οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω [app][*]σοι[\*][C]υμιν[\C][\app] απ αρτι
+|L|οψεσθε τον ου̅νον [app][*]ανεωγμενον[\*][C]ανεωγοτα[\C][\app] και τους αγγελους του θυ̅
+|L|αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+|L|<K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλι=
+|L|λαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅
+|L|και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος του
+|L|οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+|L|<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+|F 123v|
+|L|<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν
+|L|ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κειμεναι
+|L|κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι
+|L|ανα μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμι=
+|L|σατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας
+|L|εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε
+|L|τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο
+|L|ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και
+|L|ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν
+|L|οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτον πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε
+|L|τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως
+|L|αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων
+|L|ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την
+|L|δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη ο ις̅ εις καπερνα̅ουμ αυτος και οι
+|L|μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου
+|L|και εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και [app][*]εκε̣ι̣[\*][C]εγγυς[\C][\app] ην
+|L|το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας
+|L|βοας και προβατα και περιστερας και τους κερ=
+|L|ματιστας καθημενους <V 15> και ποιησας [app][*]φραγελιον[\*][C]φραγελλιον[\C][\app]
+|L|εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε
+|L|προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων
+|L|εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+|L|<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα
+|L|εντευθεν [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον
+|L|εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι [app][*]γε=
+|F 124r|
+|L|γραπταιενον[\*][C]γεγραμμενον[\C][\app] εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται
+|L|με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+|L|τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο
+|L|ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος
+|L|αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν
+|L|οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επι=
+|L|στευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+|L|<V 23> ως δε ην εν [app][*]&om;[\*][C]τοις[\C][\app] ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη
+|L|πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες
+|L|τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευσεν
+|L|εαυτον αυτοις δια το γινωσκειν παντα <V 25> και οτι
+|L|ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε
+|L|αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω
+|L|αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς τον ιν̅
+|L|νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι
+|L|απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ
+|L|δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις
+|L|εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν
+|L|ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει
+|L|προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννη=
+|L|θηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της
+|L|μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ις̅ [app][*][ill]10-11[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] αμην αμην λεγω σοι εαν
+|F 124v|
+|L|μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελ=
+|L|θειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ
+|L|της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του
+|L|πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει
+|L|υμας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει
+|L|και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας πο=
+|L|θεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γε=
+|L|γεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος και
+|L|ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+|L|<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκα=
+|L|λος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρα=
+|L|καμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου
+|L|λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε
+|L|πως εαν ειπω υμιν τα επ̅ουνια πιστευσητε <V 13> και
+|L|ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+|L|<V 14> και καθως μω̅σης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω
+|L|ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας
+|L|ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχη
+|L|ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδω=
+|L|κεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται
+|L|αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅
+|L|τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων
+|L|εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη
+|L|κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του
+|L|μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι
+|F 125r|
+|L|το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν μαλλον
+|L|οι αν̅οι το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+|L|<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως [app][*]&om;[\*][C]και ουκ ερχεται προς το φως[\C][\app] ινα μη ελεγχθη
+|L|τα εργα αυτου [app][*]οτι πονηρα εστιν[\*][C]&om;[\C][\app]<V 21> ο δε ποιων την α=
+|L|ληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα
+|L|εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα
+|L|ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην
+|L|και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 23> ην δε
+|L|και ιω̅ βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι
+|L|υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτι=
+|L|ζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο
+|L|ιω̅ <V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου
+|L|μετα ιουδαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς ιω̅
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδαν=
+|L|ον συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες
+|L|ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιω̅ και ειπεν ου δυ=
+|L|ναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η
+|L|δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυ=
+|L|ρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απε=
+|L|σταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την
+|L|νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως
+|L|και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην
+|L|του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+|L|<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν
+|L|ερχομενος επανω παντων [app][*]εστι[\*][C]εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστιν[\C][\app] <V 32> και ο εωρακε και
+|L|ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις
+|L|λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν
+|L|οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα
+|L|του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+|F 125v|
+|L|<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι
+|L|αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η ορ=
+|L|γη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκου=
+|L|σαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και
+|L|βαπτιζει η ιωαν̅νης <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβα=
+|L|πτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν
+|L|γην και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει
+|L|δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται
+|L|ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλη(σιον)
+|L|του χωριου ο εδωκεν ιακωβ τω υιω αυτου ιωσηφ
+|L|<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως
+|L|εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη
+|L|ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας
+|L|αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι
+|L|γαρ μαθηται αυτου απεληλυθησαν εις την πολιν
+|L|ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη
+|L|η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου
+|L|πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγ=
+|L|χρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη ο ις̅ και
+|L|ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις
+|L|εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτω
+|L|και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ
+|L|ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζον
+|L|ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ
+|L|και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη
+|L|πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+|F 126r|
+|L|<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη
+|L|διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω
+|L|δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος
+|L|αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον
+|L|η γυνη κε̅ δος μοι [app][*]το[\*][C]τουτο[\C][\app] υδωρ ινα μη διψω μηδε
+|L|ερχομαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε
+|L|φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απε=
+|L|κριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε
+|L|γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω
+|L|οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω
+|L|προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις
+|L|εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε
+|L|ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις
+|L|προσκυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο
+|L|ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι
+|L|η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα
+|L|και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προ=
+|L|σκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ
+|L|τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α
+|L|ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια
+|L|δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας
+|L|ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν εκεινος ελθη αναγγε=
+|L|λει ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+|L|<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον
+|L|οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι
+|L|ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδρειαν
+|F 126v|
+|L|αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις
+|L|αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα ε=
+|L|ποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον ουν εκ
+|L|της πολεως και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω
+|L|μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω
+|L|φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται
+|L|προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα
+|L|του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+|L|<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι [app][*]τετραμηνον[\*][C]τετραμηνος[\C][\app] εστι και ο
+|L|θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους
+|L|οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι
+|L|λευκαι εισι προς θερισμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον
+|L|λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον
+|L|ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν γαρ
+|L|τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο
+|L|σπειρων και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα υμας
+|L|θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκο=
+|L|πιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυ=
+|L|θατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λο=
+|L|γον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι
+|L|παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον
+|L|οι σαμαρειται ηρωτουν αυτον μειναι παρ αυτοις
+|L|και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους
+|L|επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι
+|L|ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν
+|L|αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν
+|F 127r|
+|L|αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε [app][*]&om;[\*][C]τας[\C][\app] δυο ημερας
+|L|εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅
+|L|εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι
+|L|τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες
+|L|οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι
+|L|γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν [app][*][ill]6-7[\ill][\*][C]παλιν[\C][\app] ο ις̅ εις
+|L|την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ
+|L|οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υιος ησθενη εν
+|L|καφαρνα̅ουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιου=
+|L|δαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα
+|L|αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελ=
+|L|λε γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν
+|L|μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+|L|<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν απο=
+|L|θανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτη ο ις̅ πορευου ο
+|L|υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου
+|L|καταβαινοντος ιδου οι δουλοι αυτου υπηντησ=
+|L|σαν αυτω [app][*]&om;[\*][C]και απηγγειλαν[\C][\app] λεγοντες οτι ο υιος [app][*]σου[\*][C]α̣υ̣τ̣ου[\C][\app] ζη <V 52> επυθετο
+|L|ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψωτερον εσχεν και
+|L|ειπον [app][*][ill]2-3[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν
+|L|αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη
+|L|ωρα η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επι=
+|L|στευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο [app][*]πη[ill]2[\ill] [\*][C]πα(λιν)[\C][\app]
+|L|δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της
+|L|ιουδαιας εις την γαλιλαιαν <K 5><V 1> μετα δε ταυτα ην
+|L|εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+|L|<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη
+|F 127v|
+|L|κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα
+|L|πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο
+|L|πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων
+|L|χολων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος
+|L|κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν
+|L|εν τη κολυμβηθρα και εταρασσετο το υδωρ
+|L|ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υ=
+|L|δατος υγιης εγενετο [app][*]&om;[\*][C]ω δηποτε κατειχετο νοσηματι[\C][\app] <V 5> ην δε τις εκει αν̅ος
+|L|τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+|L|<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι
+|L|πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις
+|L|υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων
+|L|κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ
+|L|βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχο=
+|L|μαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εγειρε αρον [app][*]&om;[\*][C]σου[\C][\app] τον κραββατον [app][*]σου και υπαγε
+|L|εις τον οικον σου[\*][C]και περιπατει[\C][\app] <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης
+|L|ο αν̅ος και ηρεν τον κραββατον αυτου και περιεπατει
+|L|ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον
+|L|ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον
+|L|εστι και ουκ εξεστιν σοι αραι τον [app][*]κραββατον[\*][C]κραββαττον[\C][\app] [app][*][ill]σου[\ill][\*]&om;[C][\C][\app]
+|L|<V 11>ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη
+|L|εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και
+|L|περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος
+|L|ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευ=
+|L|σεν οχλου οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρι=
+|L|σκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε
+|L|υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι
+|F 128r|
+|L|τι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις
+|L|οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο
+|L|εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον
+|L|αποκτειναι οτι ταυτα εποιη εν σαββατω <V 17> ο δε
+|L|ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργα=
+|L|ζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μο=
+|L|νον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον
+|L|ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απε=
+|L|κριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα
+|L|α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοιως
+|L|ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δει=
+|L|κνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει
+|L|ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε
+|L|γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν
+|L|πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμω=
+|L|σι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων
+|L|τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων
+|L|και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην
+|L|αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μετα=
+|L|βεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν
+|L|οτε οι νεκροι ακουσουσι της φωνης του υιου
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ
+|F 128v|
+|L|εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν
+|L|ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι
+|L|ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται
+|L|της φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα
+|L|ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πρασ=
+|L|ξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν
+|L|απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις
+|L|η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον
+|L|αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν εγω
+|L|μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις απε=
+|L|σταλκατε προς ιω̅ και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+|L|<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα
+|L|ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος
+|L|ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε
+|L|αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε
+|L|εχω την μαρτυριαν μειζω του ιω̅ τα γαρ εργα α [app][*]&om;[\*][C]εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω[\C][\app]
+|L|ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος [app][*]μαρτυρει[\*][C]μεμαρτυρεικε[\C][\app]
+περι εμου
+|L|[app][*]και[\*][C]&om;[\C][\app] ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε
+|L|ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε
+|L|εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτον
+|L|υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι
+|L|υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και ε=
+|L|κειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε
+|L|ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων
+|L|ου λαμβανω <V 42> [app][*]αλλα[\*][C]αλλ[\C][\app] εγνωκα υμας οτι την αγαπην
+|F 129r|
+|L|του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι
+|L|του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν
+|L|τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε <V 44> πως δυνα=
+|L|σθε υμεις πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβα=
+|L|νοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+|L|<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α
+|L|εστιν ο κατηγορων υμων μω̅σης εις ον υμεις ηλπικατε
+|L|<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι
+|L|γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν
+|L|ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+|L|<K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης [app][*]&om;[\*][C]της γαλιλαιας[\C][\app] της τι=
+|L|βεριαδος <V 2> ηκολουθη δε [app][*]οχλος πολυς αυτω[\*][C]αυτω οχλος πολυς [\C][\app] οτι
+|L|[app][*][ill]2-3[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] εωρων [app][*]&om;[\*][C]αυτου[\C][\app] τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μα=
+|L|θητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των
+|L|ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και
+|L|θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον
+|L|λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους
+|L|ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω
+|L|φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκε=
+|L|σουσιν αυτοις ινα εκαστος [app][*]&om;[\*][C]αυτων[\C][\app] βραχυ τι λαβη <V8> λεγει
+|L|αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρ̅εας ο αδελ(φος)
+|L|σιμωνος πετ̅ρου <V 9> εστι [app][*]παιδαριον[\*][C]παιδαρηον[\C][\app] εν ωδε [app][*]ος[\*][C]ο[\C][\app] εχει
+|L|πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα
+|L|ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιη=
+|L|σατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς
+|L|εν τω τοπω ανεπεσαν ουν [app][*]&om;[\*][C]οι[\C][\app] ανδρες τον αριθμον
+|L|ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους
+|F 129v|
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας [app][*]ε̣δ̣[ill]ωκεν[\ill][\*][C]τοις μαθηταις οι δε μαθηται[\C][\app] τοις ανακειμενοις ο=
+|L|μοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε
+|L|ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγα=
+|L|γετε τα περισσευματα των κλασματων ινα μη τι
+|L|απωληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα
+|L|κοφηνους κλασματων εκ των πεντε αρτων των
+|L|κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσι <V 14> οι ουν
+|L|αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος
+|L|εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχε=
+|L|σθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσι βασιλεα
+|L|ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε
+|L|οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την
+|L|θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο της
+|L|περαν της θαλα(σσης) εις καπερνα̅ουμ και σκοτεια
+|L|ηδη εγεγονει και ουπω προς αυτους εληλυθη ο ις̅
+|L|<V 18> η δε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διε=
+|L|γειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε
+|L|η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι
+|L|της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και ε=
+|L|φοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φο=
+|L|βεισθε <V 21> ηθελον ουν αυτον λαβειν εις το πλοιον και
+|L|ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης
+|L|ιδων οτι πλοιαριον αλλον ουκ ην εκει ει μη εν
+|L|εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου
+|L|συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοια=
+|L|ριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> και
+|L|αλλα ηλθον πλοιαρια εκ της τιβεριαδος εγγυς
+|F 130r|
+|L|του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος
+|L|του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει
+|L|ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα
+|L|πλοιαρια και ηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες
+|L|τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλα(σσης) ειπον
+|L|αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζη=
+|L|τειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφα=
+|L|γετε εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργαζε=
+|L|σθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα
+|L|την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον
+|L|ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο
+|L|πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι
+|L|ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον
+|L|του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+|L|<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις [app][*][ill]2-3[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] σημειον ινα ιδωμεν και
+|L|πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα
+|L|εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον
+|L|αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου
+|L|μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ
+|L|του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+|L|<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πι=
+|L|στευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε <V 36> αλλ ειπον
+|L|υμιν
+|F 130v|
+|L|οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο δι=
+|L|δωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχο=
+|L|μενον προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι κατα=
+|L|βεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα
+|L|το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+|L|<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου
+|L|αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο
+|L|θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη
+|L|ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη
+|L|εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας
+|L|εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υιος
+|L|ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την
+|L|μρ̅α πως ουν ουτος λεγει οτι εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βεβηκα <V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|μη γογγιζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται
+|L|ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελ=
+|L|κυσω αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις
+|L|[app][*][ill]13-14[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και εσονται παντες διδα=
+|L|κτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς μου και μαθων
+|L|ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α εωρακε τις
+|L|ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+|L|<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει
+|L|ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και
+|L|απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου
+|F 131r|
+|L|καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+|L|<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου [app][*]ζησει[\*][C]ζησεται εις[\C][\app] εις τον
+|L|αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ
+|L|μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου
+|L|ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους
+|L|λεγοντες πως δυναται ουτος δουναι ημιν την
+|L|σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου
+|L|του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην
+|L|εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστη=
+|L|σω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως
+|L|εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως
+|L|απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α
+|L|και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε <V 58> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως
+|L|εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον
+|L|ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον
+|L|αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων
+|L|εν [app][*]καφ̣[ill]α[\ill]ρναουμ[\*][C]καπερναουμ[\C][\app] <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των
+|L|μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος
+|L|ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅
+|L|οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυ=
+|L|τοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρειτε
+|L|τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+|L|<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ οφελει ουδεν
+|F 131v|
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλ=
+|L|λ εισι τινες εξ υμων οι ου πιστευουσι ηδει γαρ εξ αρχης
+|L|ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παρα=
+|L|δωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν
+|L|οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων
+|L|αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιε=
+|L|πατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε
+|L|υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμων π̅ετρος κε̅ προς τινα
+|L|απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και
+|L|υμεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅
+|L|ο υιος του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ ε=
+|L|γω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και [app][*]&om;[\*][C]εις εκ[\C][\app] υμων
+|L|εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτην ουτος γαρ ημελλε παραδιδοναι αυτον εις ων
+|L|εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν
+|L|τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν
+|L|οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς
+|L|η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς
+|L|αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και
+|L|υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεω=
+|L|ρησωσι τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ τι εν
+|L|κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι
+|L|ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμωι
+|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+|L|<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο
+|L|δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται
+|L|ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρ=
+|L|τυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+|F 132r|
+|L|<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην [app][*]&om;[\*][C]ταυτην[\C][\app] εγω ουκ αναβαινω εις την
+|L|εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+|L|<V 9> ταυτα ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε
+|L|ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε
+|L|και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+|L|<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που
+|L|εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον
+|L|ου αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρη=
+|L|σια ελαλη περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον
+|L|και εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες
+|L|πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως <V 16> απε=
+|L|κριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν
+|L|εμη αλλα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον
+|L|εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου
+|L|λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την
+|L|δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και
+|L|αδικια εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον
+|L|τι με ζητειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος
+|L|και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+|L|<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και
+|L|παντες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ
+|L|των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει
+|L|περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη
+|L|ο νομος [app][*]μω[ill]υ[\ill]σεως[\*][C]μωσεως[\C][\app] εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη
+|F 132v|
+|L|εποιησα εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα
+|L|την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες
+|L|[app][*]εκ[\*][C]&om;[\C][\app] των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζη=
+|L|τουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει
+|L|και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν
+|L|οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον
+|L|οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ου=
+|L|δεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω
+|L|διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε
+|L|ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν
+|L|αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω
+|L|οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απε=
+|L|στειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επε=
+|L|βαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθη
+|L|η ωρα αυτου <V 31> εκ του οχλου ουν πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη=
+|L|τι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος
+|L|εποιησεν <V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου
+|L|γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πια=
+|L|σωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον
+|L|μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα
+|L|με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου
+|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι
+|L|ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευε=
+|L|σθαι οτι υμεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την
+|L|διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος
+|L|ουτος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε και
+|F 133r|
+|L|οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη
+|L|εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅
+|L|και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με
+|L|και πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη
+|L|ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος
+|L|ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου ημελλον
+|L|λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ
+|L|ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι
+|L|ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ της
+|L|γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι
+|L|εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης
+|L|οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εγενετο εν
+|L|τω οχλω δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων
+|L|πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον
+|L|τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις
+|L|και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι
+|L|ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται
+|L|ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος
+|L|ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι
+|L|μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχον=
+|L|των επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον
+|L|επικαταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος προς
+|L|αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+|L|<V 51> μη ο νομος ημων κρινη τον αν̅ον εαν μη ακουση
+|L|παρ αυτου πρωτερον και γνω τι ποιη <V 52> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει
+|F 133v|
+|L|ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης
+|L|ουκ εγηγερται <V 53> {om} <K 8><V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου
+|L|μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως
+|L|της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου
+|L|μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω
+|L|περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα
+|L|ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε
+|L|ποθεν ερχομαι [app][*]&om;[\*][C]η που υπαγω[\C][\app]<V 15> [app][*]&om;[\*][C]υμεις κατα την σαρκα κρινετε[\C][\app] εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω
+|L|δε εγω η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι μονος
+|L|ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν
+|L|τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο
+|L|αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυ=
+|L|ρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου
+|L|απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου
+|L|ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου αν ηδειτε <V 20> ταυτα
+|L|τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω
+|L|διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον
+|L|οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου<V 21> ειπεν ουν αυτοις
+|L|παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν
+|L|τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπα=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ελεγεν
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω
+|L|ειμι υμεις εκ τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι
+|L|εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθα=
+|F 134r|
+|L|νεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων [app][*]&om;[\*][C]εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων[\C][\app]<V 25> ελεγον ουν αυτω συ
+|L|τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λα=
+|L|λω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν
+|L|αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα
+|L|παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν
+|L|οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ο=
+|L|ταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε
+|L|οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ουδεν ποιω αλλα
+|L|καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω<V 29> και ο
+|L|πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον
+|L|ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε<V 30> [app][*]&om;[\*][C]ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον[\C][\app]
+|L|<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους
+|L|εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αλη=
+|L|θως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν
+|L|και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκριθησαν
+|L|προς αυτον σπερμα αβρα̅αμ εσμεν και ουδενι δε=
+|L|δουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευ=
+|L|θεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος
+|L|εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια
+|L|εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν
+|L|ουν υμας ο υιος ελευθερωση οντως ελευθεροι
+|L|εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα
+|L|ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει
+|L|εν υμιν <V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω
+|L|και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων
+|L|ποιειτε <V 39> απεκριθησαν ουν και ειπον αυτω ο πη̅ρ
+|L|υμων αβρα̅αμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα
+|L|του αβρα̅αμ ητε τα εργα του αβρα̅αμ εποιειτε αν
+|F 134v|
+|L|<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν
+|L|υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο α=
+|L|βρα̅αμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα
+|L|του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω υμεις εκ πορνειας
+|L|ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ει ηγαπατε αν εμε εγω
+|L|γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου
+|L|εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε <V 43> διατι
+|L|την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε
+|L|ελθειν επι τον λογον τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς[app][*][ill]υμων[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων
+|L|θελετε ποιειν εκεινος αν̅οκτονος ην απ αρχης και
+|L|εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια
+|L|εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει
+|L|οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αλη=
+|L|θειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει
+|L|με περι αμαρτιας ει δε {-ed-This word may have been added by a corrector.} αληθειαν λεγω διατι υμεις
+|L|ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του
+|L|θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του
+|L|θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον
+|L|αυτω ου καλως λεγομεν υμεις οτι σαμαρειτις ει συ
+|L|και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου
+|L|και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν
+|L|μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεω=
+|L|ρησει εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρα̅αμ απε=
+|L|θανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον
+|F 135r|
+|L|εμον λογον τηρηση ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+|L|<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς υμων αβρα̅αμ οστις α=
+|L|πεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ
+|L|ποιεις <V 54> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν εαν εγω δοξαζω
+|L|εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δο=
+|L|ξαζων με ον υμεις λεγετε οτι ο θς̅ υμων εστι <V 55> και
+|L|ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε αυτον οιδα και εαν
+|L|ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης
+|L|αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω <V 56> αβρα̅αμ ο
+|L|πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην
+|L|και ειδεν και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον
+|L|πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρα̅αμ εωρακας
+|L|<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν
+|L|αβρα̅αμ γενεσθαι εγω ημην <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βα=
+|L|λωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ
+|L|του ιερου [app][*]&om;[\*][C]διελθων[\C][\app] δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+|L|<K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννετης
+|L|<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυ=
+|L|φλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν
+|L|ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα
+|L|του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του
+|L|πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ
+|L|οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω
+|L|κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων
+|L|επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος
+|L|και επεχρησε τον πηλον επι τους οφθαλμους |L|[app][*]αυτου[\*][C]του τυφλου[\C][\app] <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την
+|L|κολυμβηθραν του σιλω̅αμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος
+|F 135v|
+|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτο=
+|L|νες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος
+|L|ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι
+|L|ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω
+|L|εστιν εκεινος [app][*]&om;[\*][C]δε[\C][\app] ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω
+|L|πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη ε=
+|L|κεινος αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επε=
+|L|χρισε μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμ=
+|L|βηθραν του σιλω̅αμ και νιψαι απελθων ουν και
+|L|νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν ε=
+|L|κεινος λεγει αυτοις ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς
+|L|τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον
+|L|οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξε τους
+|L|οφθαλμους αυτου <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και
+|L|οι φαρισαιοι πως ανεβλεψας ο δε ειπεν αυ=
+|L|τοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους
+|L|και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φα=
+|L|ρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ ο
+|L|αν̅ος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον
+|L|πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια
+|L|ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν
+|L|τω τυφλω παλιν τι λεγεις συ περι αυτου οτι
+|L|ηνεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι
+|L|προφητις εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν δε οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου
+|L|εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+|L|<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων
+|L|ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν
+|L|αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου
+|F 136r|
+|L|και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος υμων και οτι
+|L|τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν
+|L|η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οι=
+|L|δαμεν αυτον ερωτησατε αυτος ηλικιαν εχει αυτος
+|L|περι εαυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου
+|L|οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθηντο
+|L|οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ απο=
+|L|συναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν
+|L|τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπον αυτω
+|L|δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ουτος ο αν̅ος
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκεινος [app][*]&om;[\*][C]και ειπεν[\C][\app] ει αμαρ=
+|L|τωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων
+|L|αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιη=
+|L|σεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη
+|L|αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι πα=
+|L|λιν ακουειν θελετε μη και υμεις θελετε μαθηται
+|L|αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον
+|L|συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μω̅σεως
+|L|εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μω̅σει λελα=
+|L|ληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν<V 30> απε=
+|L|κριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυ=
+|L|μαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και
+|L|ανεωξε μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι
+|L|αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεο=
+|L|σεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου α=
+|L|κουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ανεωξε τις
+|L|οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος
+|L|παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν
+|F 136v|
+|L|και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος
+|L|και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων
+|L|αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του
+|L|θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅
+|L|ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και
+|L|εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον
+|L|ηλθον ινα οι μη βλεπωντες βλεπωσι και οι βλε=
+|L|ποντες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκουσαν εκ των φαρι=
+|L|σαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε
+|L|λεγετε οτι [app][*]βλεπο[ill]2-3[\ill][\*][C]βλεπε[\C][\app] η ουν αμαρτια υμων
+|L|μενει <K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος
+|L|δια της θυρας εις την αυλην των προβατων
+|L|αλλα αναβαινων αλλαχοθεν [app][*]&om;[\*][C]εκεινος[\C][\app] κλεπτης εστι
+|L|και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρος
+|L|ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου
+|L|ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα
+|L|και εξαγει αυτα <V 4>[app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] οταν τα ιδια παντα εκβαλη
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα
+|L|αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα [app][*]φευ=
+|L|ξωνται[\*][C]φευξονται[\C][\app] απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων
+|L|την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγινωσκον τινα ελαλη αυτοις
+|F 137r|
+|L|<V 7> ειπεν ουν [app][*]&om;[\*][C]παλιν[\C][\app] αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω
+|L|ειμι η θυρα των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλθον
+|L|κλεπται εισι και λησται [app][*]αλλα̣[\*][C]αλλ[\C][\app] ουκ ηκουσαν αυτων
+|L|τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα των προβατων
+|L|δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισε=
+|L|λευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+|L|<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μι ινα κλεψη και θυση
+|L|και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και
+|L|περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος
+|L|ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ
+|L|των προβατων <V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην
+|L|ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον
+|L|ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει
+|L|και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προ=
+|L|βατα <V 13> [app][*]και ο[\*][C]ο δε[\C][\app] ο μισθωτος φευγει οτι μισθωτος
+|L|εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+|L|<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα
+|L|και γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει
+|L|με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυ=
+|L|χην μου τιθημι υπερ των προβατων <V 16> και αλλα
+|L|προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης
+|L|κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου
+|L|ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την
+|L|ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει
+|L|αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου
+|L|εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω πα=
+|L|λιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον
+|L|παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις
+|F 137v|
+|L|ιουδαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολ=
+|L|λοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι
+|L|αυτου ακουετε <V 21> αλλοι δε ελεγον ταυτα τα ρηματα
+|L|ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυνα=
+|L|ται οφθαλμους τυφλου ανοιξαι <V 22> εγενετο δε
+|L|τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων ην
+|L|<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνο(ς)
+|L|[app][*][ill]3-4[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]<V 24> εκυκλωσαν ουν οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω
+|L|εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅
+|L|ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ει=
+|L|πον υμιν [app][*][ill]8-9[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και ου πιστευετε μοι τα εργα
+|L|α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα
+|L|μαρτυρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε
+|L|οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων
+|L|καθως ειπον υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φω=
+|L|νης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολου=
+|L|θουσι μοι <V 28> καγω [app][*]διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον[\*][C]ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις[\C][\app]
+|L|και ου μη απολλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπα=
+|L|σει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δε=
+|L|δωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται
+|L|αρπασαι εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο
+|L|πη̅ρ [app][*]μου[\*][C]&om;[\C][\app] εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν οι ιουδαιοι
+|L|παλιν λιθους ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα εργα εδειξα υμιν καλα εκ του
+|L|πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου
+|L|ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και
+|L|οτι συ αν̅ος ων ποιεις εαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω [app][*]&om;[\*][C]υμων[\C][\app][app][*]οτι[\*][C]&om;[\C][\app] εγω ειπον
+|F 138r|
+|L|θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος
+|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+|L|<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει μη ποιω τα εργα του πρ̅ς μου
+|L|μη πιστευητε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι ου πιστευητε
+|L|τοις εργοις [app][*]πιστευετε[\*][C]πιστευσατε[\C][\app] ινα γνωτε και πιστευσητε
+|L|οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν
+|L|αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος
+|L|αυτων <V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον
+|L|τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων [app][*]&om;[\*][C]και εμεινεν εκει[\C][\app]
+|L|<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅
+|L|μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα
+|L|ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην <V 42> και πολ=
+|L|λοι επιστευον εις αυτον εκει <K 11><V 1> ην δε τις εκει
+|L|ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης
+|L|μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρον και απομαξασα
+|L|τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λα=
+|L|ζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς
+|L|αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> α=
+|L|κουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς
+|L|θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξα=
+|L|σθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν
+|L|και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν
+|L|ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην το=
+|L|πω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις
+|L|μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λε=
+|L|γουσιν οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι
+|F 138v|
+|L|λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ο
+|L|ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας
+|L|εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι
+|L|το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις
+|L|περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ου=
+|L|κ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λε=
+|L|γει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται
+|L|αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον
+|L|ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθη=
+|L|σεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου
+|L|εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του
+|L|υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια ο ις̅
+|L|λαζαρος απεθανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε
+|L|οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+|L|<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις
+|L|συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν
+|L|μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας
+|L|ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια
+|L|εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> πολλοι δε των ιουδαιων εληλυ=
+|L|θεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα αυτας
+|L|παραμυθησωνται περι του αδελφου αυτων
+|L|<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντη=
+|L|σεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+|L|<V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν
+|L|ετεθνηκει ο αδελφος μου <V 22> αλλα και νυν οιδα
+|L|οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει
+|L|αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστισει
+|F 139r|
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η ανα=
+|L|στασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+|L|<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανει εις τον
+|L|αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπι=
+|L|στευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος [app][*][ill]του ζωντος[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] ο εις τον
+|L|κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφω=
+|L|νησε μα̅ριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο
+|L|διδασκαλος παρεστι και φωνει σε <V 29> εκεινη ως ηκουσεν
+|L|εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει
+|L|ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν
+|L|αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν οι ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη
+|L|οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι
+|L|ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτην δο=
+|L|ξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+|L|<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσε
+|L|παρα τους ποδας του ιυ̅ λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε
+|L|ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην
+|L|κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν [app][*]αυτον[\*][C]εαυτον[\C][\app]<V 34> και ειπεν
+|L|που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+|L|<V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλη
+|L|αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοι=
+|L|ξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος
+|L|μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω
+|L|ερχεται εις το μνημειον ην δε σπιλαιον και λιθος επε=
+|L|κειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω
+|L|η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει
+|L|τεταρταιος γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι
+|L|εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον
+|F 139v|
+|L|ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω εις τον
+|L|ου̅νον και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω
+|L|δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον
+|L|τον περιεστωτα μοι ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με α=
+|L|πεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυ=
+|L|γασεν λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως
+|L|δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και
+|L|η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των
+|L|ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι
+|L|α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων
+|L|απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολ=
+|L|λα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες
+|L|πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι
+|L|και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος <V 49> εις
+|L|δε τις εξ αυτων ονοματι καιαφας αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε
+|L|ουδεν <V 50> ουδε [app][*]λογιζεσθε[\*][C]διαλογιζεσθε[\C][\app] οτι συμφερει υμιν ινα εις αν̅ος
+|L|αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωληται
+|L|<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν
+|L|ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του
+|L|εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διε=
+|L|σκορπισμενα συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της
+|L|ημερας [app][*]εβουλευσαντο[\*][C]συνεβουλευσαντο [\C][\app] ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅
+|L|ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα
+|L|απηλθεν εκειθεν εις χωραν εγγυς της ερημου
+|F 140r|
+|L|εις εφραιμ λεγομενην [app][*]&om;[\*][C]πολιν[\C][\app] και εκει διετριβε μετα των
+|L|μαθητων [app][*]&om;[\*][C]αυτου[\C][\app]<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και
+|L|ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ
+|L|του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον
+|L|ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστηκοτες εν τω ιερω τι
+|L|δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> εδεδωκεισαν δε
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις
+|L|γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν
+|L|οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 2> εποιησαν ουν αυτω εκει δειπνον και η μαρθα διη=
+|L|κονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+|L|<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης
+|L|πολυτιμου ειληψε τους ποδας του ιυ̅ και ταις θριξιν
+|L|αυτης απεμαξεν αυτου τους ποδας η δε οικια ολη επλη=
+|L|ρωθη εκ της οσμης [app][*]&om;[\*][C]του μυρου[\C][\app]<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου
+|L|ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παρα=
+|L|διδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων
+|L|δηναριων και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι
+|L|περι των πτωχων εμελλεν αλλ οτι κλεπτης ην και το
+|L|γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ αφες αυτην [app][*][ill]ι̣ν̣α̣[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] εις την ημεραν του ενταφιασμου
+|L|μου [app][*]τηρησεν[\*][C]τετηρηκεν[\C][\app] αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε με=
+|L|θ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος
+|L|πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον
+|L|ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν
+|L|ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα
+|L|και τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον
+|L|υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον ουν
+|F 140v|
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται
+|L|ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλ=
+|L|θον εις απαντησιν αυτου και εκραζον ωσαννα ευλογημενος
+|L|ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ ονα=
+|L|ριον εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου
+|L|θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται [app][*]&om;[\*][C]καθημενος[\C][\app] επι πωλον ονου
+|L|<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε ε=
+|L|δοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος
+|L|ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου
+|L|και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] υπηντησεν αυτω
+|L|ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ω=
+|L|φελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε
+|L|και ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνη=
+|L|σωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω
+|L|απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες
+|L|κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω
+|L|ανδρεα και παλιν ανδρεας [app][*][ill]1-2[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και φιλιππος λεγουσι τω
+|L|ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκριθη λεγων αυτοις εληλυθεν η ωρα ινα δο=
+|L|ξασθη ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι εαν μη
+|L|ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος
+|L|μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων
+|L|την ψυχην αυτου [app][*]απολλυει[\*][C]απολεσει[\C][\app] αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθητω και οπου εγω
+|L|ειμι εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη
+|L|τιμηση αυτον ο πη̅ρ [app][*][ill]μου[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι
+|L|ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο
+|F 141r|
+|L|ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλ=
+|L|θεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξα=
+|L|σω <V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγε βροντην
+|L|γεγονενε αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη [app][*][ill]6-7[\ill] [\*][C]γεγονεν[\C][\app] αλλα
+|L|δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου
+|L|τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της
+|L|γης παντας ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων
+|L|ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω ο
+|L|οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ εις τον αιωνα
+|L|μενει και πως συ λεγεις οτι υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+|L|τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι χρο=
+|L|νον μικρον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε
+|L|ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη
+|L|σκοτεια ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε
+|L|εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅
+|L|και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια
+|L|εμπροσθεν αυτων πεποιηκοτος ουκ επιστευον εις αυτον
+|L|<V 38> ινα ο λογος ησ̅αιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις
+|L|επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυ=
+|L|φθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν
+|L|ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και [app][*]επωρωκεν[\*][C]πεπωρωκεν[\C][\app]
+|L|αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι
+|L|τη καρδια και επιστραφωσιν και ιασωμαι αυτους <V 41> ταυτα
+|L|ειπεν ησαιας οτε ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλη=
+|L|σε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εξ αυτων[app][*]&om;[\*][C]των αρχοντων[\C][\app] πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν
+|L|ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν
+|L|των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ο ις̅ δε εκραξε
+|L|και ειπεν
+|F 141v|
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον [app][*]πεμψαν=
+|L|τα[\*][C]αποστειλαντα[\C][\app] με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+|L|<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε
+|L|εν τη σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων
+|L|και μη φυλα(ξη) αυτα εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα
+|L|κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων
+|L|εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα
+|L|αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη
+|L|ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι
+|L|λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη εστιν αιωνιος
+|L|α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+|L|<K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα
+|L|ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγα=
+|L|πησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν
+|L|αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβλη=
+|L|κοτος εις την καρδιαν ιουδα ινα παραδω αυτον σιμωνος
+|L|ισκαριωτου <V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν ο πη̅ρ αυτω
+|L|εις τας χειρας αυτου και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς θν̅ υ=
+|L|παγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια
+|L|αυτου και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα
+|L|λαβων υδωρ βαλλει εις τον νιπτηρα και ηρξατο
+|L|νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω
+|L|λεντιω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα
+|L|πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους
+|L|ποδας <V 7> απεκριθη αυτω ο ις̅ και ειπεν ο εγω ποιω συ
+|L|ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος
+|L|ου μη μου νιψεις τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω
+|L|σιμων πετρος
+|F 142r|
+|L|κε̅ μη μονον τους ποδας μου αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι
+|L|αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται αλλ ουχι παντες
+|L|<V 11> ηδη γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι
+|L|παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτου και ελαβε
+|L|τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε
+|L|τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅
+|L|και καλως λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας
+|L|ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νι=
+|L|πτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω
+|L|εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος μειζον του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος
+|L|μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι
+|L|εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παντων υμων λεγω
+|L|εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη
+|L|ο τρωγων μετ εμου τον αρτον [app][*]επη[ill]1[\ill]ρεν[\*][C]επηρεν[\C][\app] επ εμε την
+|L|πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα
+|L|οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει
+|L|και ο εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+|L|<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και
+|L|ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδω=
+|L|σει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται αυτου
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν
+|L|τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+|L|<V 25> επιπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω
+|L|κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω αν εγω βαψας [app][*]&om;[\*][C]το[ill]ψωμιον επιδωσω[\ill][\C][\app]
+|L|και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα [app][*][ill]4-5[\ill][\*][C]σιμωνος[\C][\app] ισκαριωτη
+|F 142v|
+|L|<V 27> και μετα το λαβειν το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον
+|L|ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον <V 28> τουτο
+|L|δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+|L|<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην
+|L|η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος
+|L|ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω<V 32> ει
+|L|ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και
+|L|ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον [app][*]&om;[\*][C]χρονον[\C][\app]μεθ υμων ειμι
+|L|ζητειτε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υ=
+|L|παγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην και=
+|L|νην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα
+|L|υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται
+|L|παντες οτι εμοι μαθητε εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη ο ις̅
+|L|οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υ=
+|L|στερον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι
+|L|ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου
+|L|θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις
+|L|αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου α=
+|L|παρνηση με τρις <K 14><V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πι=
+|L|στευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια του
+|L|πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν
+|L|πορευομαι ετοιμασαι [app][*]υμιν τοπον[\*][C]τοπον υμιν[\C][\app] <V 3>[app][*]&om;[\*][C1]και εαν πορευθω ετοιμασω υμιν τοπον[\C1][C2]και εαν πορευθω ετοιμασαι υμιν τοπον[\C2][\app] υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραλη=
+|L|ψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+|L|<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει
+|L|αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα
+|L|την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και
+|F 143r|
+|L|η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+|L|<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι
+|L|γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως
+|L|εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα
+|L|α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι
+|L|μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι
+|L|και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+|L|<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω
+|L|ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω
+|L|προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου
+|L|[app][*]&om;[\*][C]τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω[\C][\app]<V14>[app][*]&om;[\*][C]εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου[\C][\app] εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V16> και
+|L|εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα
+|L|μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυ=
+|L|ναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις
+|L|δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν εσται
+|L|<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μικρον
+|L|και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω
+|L|ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι
+|L|εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας
+|L|εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε
+|L|αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον
+|L|και εμφανισω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης
+|L|κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω
+|L|κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου
+|L|τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα
+|L|και μονην παρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου
+|F 143v|
+|L|ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρα=
+|L|κλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου
+|L|εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον
+|L|υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν
+|L|ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμιν υμιν μη
+|L|ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι
+|L|εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με
+|L|χαριτε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μει=
+|L|ζων μου εστιν <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γε=
+|L|νηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται
+|L|γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω
+|L|ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω
+|L|ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος
+|L|η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη
+|L|φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει
+|L|αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια
+|L|τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως
+|L|το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη
+|L|εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη μεινητε εν εμοι
+|L|<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι
+|L|καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου
+|L|ου δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη
+|L|εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το
+|L|πυρ βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου
+|L|εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν <V 8> εν
+|L|τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολλυν φερητε
+|L|και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω
+|L|υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου
+|F 144r|
+|L|τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας
+|L|του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα
+|L|υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε
+|L|αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην
+|L|ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+|L|<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+|L|<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει
+|L|αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξα=
+|L|σθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα
+|L|υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων
+|L|μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωη υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος
+|L|υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+|L|<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε
+|L|εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου
+|L|δια τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του
+|L|λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου
+|L|ετηρησαν και τον ημετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα
+|L|ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ ειδοσι τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο
+|L|εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα
+|L|εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν
+|L|δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων
+|L|οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος
+|F 144v|
+|L|ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα
+|L|του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου <V 27> και [ill]υμεις[\ill]
+|L|δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαλη̣κ̣α̣
+|L|υμιν ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας
+|L|αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν
+|L|τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε
+|L|εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημο=
+|L|νευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης
+|L|ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαν=
+|L|τα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι
+|L|ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+|L|<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω
+|L|εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας
+|L|εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος
+|L|ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+|L|<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε
+|L|οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε
+|L|κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα
+|L|εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη
+|L|εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγηση υμας εις πασαν την αληθειαν
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαληση και τα ερχο=
+|L|μενα αναγγελει υμιν <V 14>[app][*]&om;[\*][C]εκεινος εμ[ill]ε[\ill] δ̣[ill]ο[\ill]ξ̣α̣σ̣ε̣ι̣ οτι εκ του εμου ληψ[ill]ε[\ill]ται και̣ αναγγελει υμιν[\C][\app]<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο
+|L|ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι
+|L|τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε
+|L|με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει
+|L|το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν
+|L|και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον
+|F 145r|
+|L|[ill]κα[\ill]ι ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην
+|L|λ[ill]εγω[\ill] υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χα=
+|L|[ill]ρησε[\ill]τε υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενη=
+|L|σεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε
+|L|γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευη της θλιψεως δια την χαραν οτι
+|L|εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην μεν [app][*]&om;[\*][C]νυν[\C][\app] εχετε πα=
+|L|λιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις
+|L|αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω=
+|L|ση υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και
+|L|ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις
+|L|λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις
+|L|λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> εν ε=
+|L|κεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω
+|L|ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις
+|L|εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+|L|<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον
+|L|κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε
+|L|νυν παρρησιαν λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν
+|L|οτι παντα οιδας και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος
+|L|εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ ε=
+|L|μου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω
+|L|κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+|L|<K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξα=
+|L|ση σε <V 2> καθως εδοκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο
+|L|δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη
+|F 145v|
+|L|ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας
+|L|ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδω=
+|L|κας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυ[ill]τω[\ill]
+|L|τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφα=
+|L|νερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του
+|L|κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου
+|L|τετηρηκασιν <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι
+|L|παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και
+|L|επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω
+|L|ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ
+|L|εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμε
+|L|εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι
+|L|και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου
+|L|δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] ημεις <V12> οτε ημην μετ αυτων εν
+|L|τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους
+|L|δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη
+|L|ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε
+|L|ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν
+|L|την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον
+|L|λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του
+|L|κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης
+|L|αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+|L|<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον
+|L|αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως
+|L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλλα αυτους
+|L|εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι
+|L|ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον
+|L|αλλα και περι [app][*]παντων[\*][C]&om;[\C][\app] των πιστευ[ill]σον[\ill]των δια του λογου αυτων
+|F 146r|
+|L|εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα
+|L|και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι
+|L|ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος
+|L|οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγα=
+|L|πησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω
+|L|κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην
+|L|ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας [app][*]&om;[\*][C]με[\C][\app] προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε εγνων σε και ουτοι
+|L|εγνωσαν οτι συ με απεστειλλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα
+|L|σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+|L|<K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του
+|L|χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον ει=
+|L|σηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων
+|L|την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας
+|L|ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ δε
+|L|ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα
+|L|ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+|L|<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω
+|L|και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε
+|L|οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους
+|L|υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν ο ις̅ οτι ους δε=
+|L|δωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν
+|L|πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως
+|L|δουλον
+|F 146v|
+|L|και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω
+|L|μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην
+|L|το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα
+|L|και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και
+|L|εδησαν αυτον <V 13> και ηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του
+|L|καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν
+|L|υπερ του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης
+|L|ο δε μαθητης εκεινος γνωστος ην τω αρχιερει και [app][*]συνηλθεν[\*][C]συνεισηλθεν[\C][\app] τω ιυ̅ εις την
+|L|αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυραν εξω
+|L|εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε
+|L|τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος
+|L|τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει
+|L|εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρα=
+|L|κιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων
+|L|ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των
+|L|μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν
+|L|συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται
+|L|και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με ερωτας επερωτησον τους
+|L|ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις παρεστικως των υπηρετων εδωκε
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει <V 23> ο δε
+|L|ις̅ ειπεν αυτω ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου
+|L|ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλλεν αυτον ο αννας δεδεμενον
+|L|προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμινομενος
+|L|ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν
+|L|εκεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει ουν εις εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω
+|F 147r|
+|L|κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφω=
+|L|νησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι [app][*][ill]6-7[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν προς αυτους ο πιλατος εξω και ειπεν αυτοις τινα κατηγοριαν φερετε
+|L|κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι
+|L|παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον
+|L|νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτον οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν απο=
+|L|κτειναι ουδενα <V 32> ινα πληρωθη ο λογος του ιυ̅ ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω
+|L|ημελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος
+|L|και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι
+|L|εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σοι εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ο ις̅
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου
+|L|ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παρα=
+|L|δωθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς συ ει απεκριθη ο ις̅
+|L|συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο
+|L|εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της
+|L|αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις
+|L|εγω ουδεμιαν αιτιαν εν αυτω ευρισκω <V 39> εστι δε συνηθεια ημιν ινα
+|L|ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν
+|L|τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε
+|L|ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται
+|L|πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου την κεφαλην αυτου
+|L|και ιματιον πορφυρουν περιεβαλλον αυτω <V 3> και ελεγον χαιρε ο
+|L|βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν
+|L|παλιν οτι ο πιλατος προς αυτους και ειπεν αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω
+|L|ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅
+|L|εξω
+|F 147v|
+|L|φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λε=
+|L|γει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|L|εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αι=
+|L|τιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι και ειπον ημεις νομον
+|L|εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον θυ̅ υιον
+|L|εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσε τουτον τον λογον ο πιλατος μαλλον
+|L|εφοβηθη <V 9> και εισηλθε παλιν εις το πραιτωριον και λεγει τω ιυ̅ ποθεν
+|L|ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος
+|L|εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν
+|L|εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν
+|L|ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο
+|L|ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν ο
+|L|πιλατος εζητει αυτον απολυσαι οι δε ιουδαιοι εκραυγαζον λεγοντες
+|L|εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασι=
+|L|λεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος
+|L|ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του
+|L|βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβαθα
+|L|<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις
+|L|ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγαζον αρον αρον στ̅ρωσον
+|L|αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απε=
+|L|κριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα [app][*][ill]6-7[\ill] [\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|<V 16> τοτε ουν παρεδωκαν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη οι δε παρα=
+|L|λαβοντες αυτον απηγαγον <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον εαυτου εξηλθεν εις τον
+|L|λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον
+|L|εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε
+|L|τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε
+|L|γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν
+|L|τον τιτλον πολλοι των ιουδαιων ανεγνωσαν οτι εγγυς ην της πολεως
+|L|ο τοπος οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι
+|L|ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων
+|F 148r|
+|L|μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς
+|L|ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος και ειπεν ο γεγραφα
+|L|γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται στ̅ρωσαντες τον ιν̅ ελαβον τα
+|L|ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατι=
+|L|ωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανω
+|L|[app][*]υφατος[\*][C]υφαντος[\C][\app] δι ολου <V 24> ειπον ουν προς εαυτους μη σχισωμεν αυτον
+|L|αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα πληρωθη η γραφη η
+|L|λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιμα=
+|L|τισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα ε=
+|L|ποιησαν <V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και
+|L|η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδα=
+|L|λινη <V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα
+|L|λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη
+|L|ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+|L|<V 28> μετα δε τουτο ο ις̅ ειδως οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη
+|L|η γραφη λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον
+|L|οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσωπω περιθεντες προση=
+|L|νεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> οτε ουν ελαβεν ο ις̅ το οξος ειπε
+|L|τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν
+|L|ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω
+|L|επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου
+|L|ηρωτησαν ουν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και
+|L|αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεα=
+|L|ξαν τα σκελη και του αλλου του συ̅στρωθεντος αυτω <V 33> επι δε
+|L|τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεα=
+|L|ξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου
+|L|την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+|L|<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια
+|L|κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+|L|<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται
+|L|αυτου
+|F 148v|
+|L|<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας
+|L|ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επεστρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν
+|L|και ηρεν αυτον <V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος
+|L|το πρωτον φερων μηγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα
+|L|των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+|L|<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνη=
+|L|μειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν δια
+|L|την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον
+|L|εθηκαν τον ιν̅ <K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η
+|L|μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον
+|L|και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει ουν
+|L|και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην
+|L|ον εφιλη ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου
+|L|και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο [app][*]προς[\*][C]εις[\C][\app] το μνημειον [app][*][ill]5-6[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν
+|L|ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρα=
+|L|κυψας βλεπει κειμενα τα οθωνια ου μεντοι εισηλθεν
+|L|<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν
+|L|εις το μνημειον και θεωρει τα οθωνια κειμενα <V 7> και το σουδαριον
+|L|ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθωνιων κειμενον
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν ει=
+|L|σηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον
+|L|και ειδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι
+|L|δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν παλιν
+|L|προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε ειστηκει προς το
+|L|μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το
+|F 149r|
+|L|μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους
+|L|ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα
+|L|του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιοις λεγει αυτοις
+|L|οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα
+|L|ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και
+|L|ουκ ηδει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις
+|L|εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ
+|L|εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μα̅ρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβουνι
+|L|ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ [app][*]μαρια στραφεισα
+|L|εκεινη λεγει[\*][C]&om;[\C][\app] μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α
+|L|μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτους
+|L|αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅
+|L|υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελουσα τοις μα=
+|L|θηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|L|<V 19> ουσης οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των
+|L|θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι
+|L|δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το με=
+|L|σον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν
+|L|αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρισαν ουν οι
+|L|μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ει=
+|L|ρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+|L|<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφειτε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις
+|L|αν τινων κρατειτε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις
+|L|εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε
+|L|ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν
+|L|τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον
+|L|των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη
+|F 149v|
+|L|πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου
+|L|και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων
+|L|και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει
+|L|τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου
+|L|και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και
+|L|μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω
+|L|ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας
+|L|μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και
+|L|αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου
+|L|α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γεγρα=
+|L|πται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευον=
+|L|τες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου <K 21><V 1> μετα δε ταυτα
+|L|εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της
+|L|τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων
+|L|πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο
+|L|απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι
+|L|εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος
+|L|υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις
+|L|συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και
+|L|εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενο=
+|L|μενης εστι ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται
+|L|οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφα=
+|L|γιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις
+|L|βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρη=
+|L|σετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτω ελκυσαι ισχυσαν
+|L|απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης
+|L|εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος
+|L|ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο
+|L|ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε
+|L|αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν
+|F 150r|
+|L|απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το
+|L|δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλε=
+|L|πουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επια=
+|L|σατε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον
+|L|επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντα=
+|L|τριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+|L|<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των
+|L|μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται
+|L|ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον
+|L|ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου
+|L|εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω
+|L|σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+|L|<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα
+|L|προβατα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με
+|L|ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και
+|L|λεγει αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι
+|L|οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες
+|L|οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει
+|L|και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω
+|L|θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακο=
+|L|λουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην
+|L|ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω
+|L|επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+|L|<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+|L|<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ου ερχομαι
+|L|τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος
+|L|εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει
+|F 150v|
+|L|και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο
+|L|μαθητης ο μαρτυρων περι τουτου και γραψας ταυτα
+|L|και οιδαμεν οτι αληθης εστιν
+|L|η μαρτυρια αυτου
+|L|<V 25> εστι δε και
+|L|αλλα
+|L|πολλα οσα εποιησεν ο ιησους ατινα εαν γραφητε
+|L|καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον
+|L|χωησαι τα γραφο=
+|L|μενα βι=
+|L|βλια
+|L|α=
+|L|μην
+|L|<K 22><V 0> {om}
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_312420/04_312420_SG_merged2_dcp_acm.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_312420/04_312420_SG_merged2_dcp_acm.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_312420/04_312420_SG_merged2_dcp_acm.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,1777 @@
+{Status:
+G-A Number: 1242
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 121v
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Samuel Gibson
+Transcription begun: 10/10/11
+Transcription finished: 27/10/11
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 Νo
+
+ Other remarks: majuscule form of β common; υιos not contracted}
+
+|F 121v|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην
+|L|ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου
+|L|εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+|L|<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτω
+|L|ου κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅
+|L|ονομα αυτω ιω̅ <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρ=
+|L|τυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του
+|L|φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα
+|L|αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος
+|L|δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα
+|L|ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε
+|F 122r|
+|L|ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γε=
+|L|νεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αι=
+|L|ματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θελη=
+|L|ματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος
+|L|σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασα=
+|L|μεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα
+|L|πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει
+|L|περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπι=
+|L|σω μου ερχομενος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+|L|<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως
+|L|εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον
+|L|κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν
+|L|η μαρτυρια του ιω̅αννου οτε απεστειλαν προς αυτον
+|L|οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας
+|L|ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε
+|L|και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι
+|L|εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλια̅ς ει συ
+|L|και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκρι=
+|L|θη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν
+|L|τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη
+|L|εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε
+|L|την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+|L|<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βα=
+|L|πτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω̅ λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι
+|L|μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο
+|F 122v|
+|L|οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθε μου γεγονεν ου
+|L|ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υπο=
+|L|δηματος <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου
+|L|οπου ην ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιω̅
+|L|τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος
+|L|εστι περι ου εγω ειπον [app][*][ill]οτι[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] οπισω μου ερχεται ανηρ
+|L|ος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω
+|L|ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια
+|L|τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρ=
+|L|τυρησεν ο ιω̅ λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαι=
+|L|νον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+|L|<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν
+|L|εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α
+|L|καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτι=
+|L|ζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρη=
+|L|κα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅ <V 35> τη επαυριον
+|L|παλιν ειστηκει ο ιω̅ και εκ των μαθητων αυτου δυο
+|L|<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος
+|L|και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεα=
+|L|σαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι
+|L|ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται [app][*]&om;[\*][C] ερμηνευομενον[\C][\app] δι=
+|L|δασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+|L|ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν
+|L|την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας
+|L|ο αδελφος σημωνος πετρου εις εκ των δυο των
+|L|ακουσαντων παρα ιω̅ και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον
+|F 123r|
+|L|σιμωνα και λεγει αυτω ευρικαμεν τον μεσιαν ο εστι
+|L|μεθερμηνευομενον ο χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅
+|L|εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υιος ιωνα
+|L|συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριον
+|L|ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φι=
+|L|λιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φι=
+|L|λιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου
+|L|και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι
+|L|προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον
+|L|απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαν̅αηλ εκ ναζαρετ
+|L|δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος
+|L|ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον
+|L|προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραη=
+|L|λιτης εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθαν̅αηλ
+|L|ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην
+|L|ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαν̅αηλ και λεγει αυτω
+|L|ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε
+|L|υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων
+|L|οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω [app][*]σοι[\*][C]υμιν[\C][\app] απ αρτι
+|L|οψεσθε τον ου̅νον [app][*]ανεωγμενον[\*][C]ανεωγοτα[\C][\app] και τους αγγελους του θυ̅
+|L|αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+|L|<K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλι=
+|L|λαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅
+|L|και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος του
+|L|οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+|L|<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+|F 123v|
+|L|<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν
+|L|ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κειμεναι
+|L|κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι
+|L|ανα μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμι=
+|L|σατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας
+|L|εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε
+|L|τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο
+|L|ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και
+|L|ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν
+|L|οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτον πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε
+|L|τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως
+|L|αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων
+|L|ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την
+|L|δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη ο ις̅ εις καπερνα̅ουμ αυτος και οι
+|L|μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου
+|L|και εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και [app][*]εκε̣ι̣[\*][C]εγγυς[\C][\app] ην
+|L|το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας
+|L|βοας και προβατα και περιστερας και τους κερ=
+|L|ματιστας καθημενους <V 15> και ποιησας [app][*]φραγελιον[\*][C]φραγελλιον[\C][\app]
+|L|εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε
+|L|προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων
+|L|εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+|L|<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα
+|L|εντευθεν [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον
+|L|εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι [app][*]γε=
+|F 124r|
+|L|γραπταιενον[\*][C]γεγραμμενον[\C][\app] εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται
+|L|με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+|L|τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο
+|L|ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος
+|L|αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν
+|L|οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επι=
+|L|στευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+|L|<V 23> ως δε ην εν [app][*]&om;[\*][C]τοις[\C][\app] ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη
+|L|πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες
+|L|τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευσεν
+|L|εαυτον αυτοις δια το γινωσκειν παντα <V 25> και οτι
+|L|ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε
+|L|αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω
+|L|αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς τον ιν̅
+|L|νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι
+|L|απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ
+|L|δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις
+|L|εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν
+|L|ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει
+|L|προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννη=
+|L|θηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της
+|L|μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ις̅ [app][*][ill]10-11[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] αμην αμην λεγω σοι εαν
+|F 124v|
+|L|μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελ=
+|L|θειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ
+|L|της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του
+|L|πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει
+|L|υμας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει
+|L|και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας πο=
+|L|θεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γε=
+|L|γεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος και
+|L|ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+|L|<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκα=
+|L|λος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρα=
+|L|καμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου
+|L|λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε
+|L|πως εαν ειπω υμιν τα επ̅ουνια πιστευσητε <V 13> και
+|L|ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+|L|<V 14> και καθως μω̅σης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω
+|L|ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας
+|L|ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχη
+|L|ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδω=
+|L|κεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται
+|L|αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅
+|L|τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων
+|L|εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη
+|L|κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του
+|L|μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι
+|F 125r|
+|L|το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν μαλλον
+|L|οι αν̅οι το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+|L|<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως [app][*]&om;[\*][C]και ουκ ερχεται προς το φως[\C][\app] ινα μη ελεγχθη
+|L|τα εργα αυτου [app][*]οτι πονηρα εστιν[\*][C]&om;[\C][\app]<V 21> ο δε ποιων την α=
+|L|ληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα
+|L|εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα
+|L|ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην
+|L|και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 23> ην δε
+|L|και ιω̅ βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι
+|L|υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτι=
+|L|ζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο
+|L|ιω̅ <V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου
+|L|μετα ιουδαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς ιω̅
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδαν=
+|L|ον συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες
+|L|ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιω̅ και ειπεν ου δυ=
+|L|ναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η
+|L|δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυ=
+|L|ρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απε=
+|L|σταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την
+|L|νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως
+|L|και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην
+|L|του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+|L|<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν
+|L|ερχομενος επανω παντων [app][*]εστι[\*][C]εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστιν[\C][\app] <V 32> και ο εωρακε και
+|L|ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις
+|L|λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν
+|L|οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα
+|L|του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+|F 125v|
+|L|<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι
+|L|αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η ορ=
+|L|γη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκου=
+|L|σαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και
+|L|βαπτιζει η ιωαν̅νης <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβα=
+|L|πτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν
+|L|γην και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει
+|L|δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται
+|L|ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλη(σιον)
+|L|του χωριου ο εδωκεν ιακωβ τω υιω αυτου ιωσηφ
+|L|<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως
+|L|εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη
+|L|ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας
+|L|αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι
+|L|γαρ μαθηται αυτου απεληλυθησαν εις την πολιν
+|L|ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη
+|L|η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου
+|L|πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγ=
+|L|χρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη ο ις̅ και
+|L|ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις
+|L|εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτω
+|L|και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ
+|L|ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζον
+|L|ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ
+|L|και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη
+|L|πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+|F 126r|
+|L|<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη
+|L|διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω
+|L|δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος
+|L|αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον
+|L|η γυνη κε̅ δος μοι [app][*]το[\*][C]τουτο[\C][\app] υδωρ ινα μη διψω μηδε
+|L|ερχομαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε
+|L|φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απε=
+|L|κριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε
+|L|γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω
+|L|οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω
+|L|προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις
+|L|εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε
+|L|ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις
+|L|προσκυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο
+|L|ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι
+|L|η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα
+|L|και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προ=
+|L|σκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ
+|L|τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α
+|L|ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια
+|L|δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας
+|L|ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν εκεινος ελθη αναγγε=
+|L|λει ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+|L|<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον
+|L|οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι
+|L|ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδρειαν
+|F 126v|
+|L|αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις
+|L|αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα ε=
+|L|ποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον ουν εκ
+|L|της πολεως και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω
+|L|μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω
+|L|φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται
+|L|προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα
+|L|του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+|L|<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι [app][*]τετραμηνον[\*][C]τετραμηνος[\C][\app] εστι και ο
+|L|θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους
+|L|οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι
+|L|λευκαι εισι προς θερισμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον
+|L|λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον
+|L|ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν γαρ
+|L|τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο
+|L|σπειρων και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα υμας
+|L|θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκο=
+|L|πιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυ=
+|L|θατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λο=
+|L|γον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι
+|L|παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον
+|L|οι σαμαρειται ηρωτουν αυτον μειναι παρ αυτοις
+|L|και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους
+|L|επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι
+|L|ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν
+|L|αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν
+|F 127r|
+|L|αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε [app][*]&om;[\*][C]τας[\C][\app] δυο ημερας
+|L|εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅
+|L|εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι
+|L|τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες
+|L|οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι
+|L|γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν [app][*][ill]6-7[\ill][\*][C]παλιν[\C][\app] ο ις̅ εις
+|L|την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ
+|L|οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υιος ησθενη εν
+|L|καφαρνα̅ουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιου=
+|L|δαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα
+|L|αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελ=
+|L|λε γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν
+|L|μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+|L|<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν απο=
+|L|θανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτη ο ις̅ πορευου ο
+|L|υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου
+|L|καταβαινοντος ιδου οι δουλοι αυτου υπηντησ=
+|L|σαν αυτω [app][*]&om;[\*][C]και απηγγειλαν[\C][\app] λεγοντες οτι ο υιος [app][*]σου[\*][C]α̣υ̣τ̣ου[\C][\app] ζη <V 52> επυθετο
+|L|ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψωτερον εσχεν [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app]
+|L|ειπον [app][*]ο̣υ̣ν̣[\*][C]&om;[\C][\app] [app][*]αυτο̣ν̣[\*][C]αυτω[\C][\app] οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν
+|L|αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη
+|L|ωρα η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επι=
+|L|στευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο [app][*]πη[ill]2[\ill][\*][C]πα(λιν)[\C][\app]
+|L|δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της
+|L|ιουδαιας εις την γαλιλαιαν <K 5><V 1> μετα δε ταυτα ην
+|L|εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+|L|<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη
+|F 127v|
+|L|κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα
+|L|πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο
+|L|πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων
+|L|χολων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος
+|L|κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν
+|L|εν τη κολυμβηθρα και εταρασσετο το υδωρ
+|L|ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υ=
+|L|δατος υγιης εγενετο [app][*]&om;[\*][C]ω δηποτε κατειχετο νοσηματι[\C][\app] <V 5> ην δε τις εκει αν̅ος
+|L|τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+|L|<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι
+|L|πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις
+|L|υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων
+|L|κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ
+|L|βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχο=
+|L|μαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εγειρε αρον [app][*]&om;[\*][C]σου[\C][\app] τον κραββατον [app][*]σου και υπαγε
+|L|εις τον οικον σου[\*][C]και περιπατει[\C][\app] <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης
+|L|ο αν̅ος και ηρεν τον κραββατον αυτου και περιεπατει
+|L|ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον
+|L|ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον
+|L|εστι και ουκ εξεστιν σοι αραι τον [app][*]κραββατον[\*][C]κραββαττον[\C][\app] [app][*][ill]σου[\ill][\*]&om;[C][\C][\app]
+|L|<V 11>ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη
+|L|εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και
+|L|περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος
+|L|ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευ=
+|L|σεν οχλου οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρι=
+|L|σκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε
+|L|υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι
+|F 128r|
+|L|τι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις
+|L|οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο
+|L|εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον
+|L|αποκτειναι οτι ταυτα εποιη εν σαββατω <V 17> ο δε
+|L|ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργα=
+|L|ζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μο=
+|L|νον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον
+|L|ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απε=
+|L|κριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα
+|L|α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοιως
+|L|ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δει=
+|L|κνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει
+|L|ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε
+|L|γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν
+|L|πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμω=
+|L|σι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων
+|L|τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων
+|L|και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην
+|L|αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μετα=
+|L|βεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν
+|L|οτε οι νεκροι ακουσουσι της φωνης του υιου
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ
+|F 128v|
+|L|εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν
+|L|ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι
+|L|ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται
+|L|της φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα
+|L|ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πρασ=
+|L|ξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν
+|L|απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις
+|L|η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον
+|L|αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν εγω
+|L|μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις απε=
+|L|σταλκατε προς ιω̅ και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+|L|<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα
+|L|ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος
+|L|ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε
+|L|αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε
+|L|εχω την μαρτυριαν μειζω του ιω̅ τα γαρ εργα α [app][*]&om;[\*][C]εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω[\C][\app]
+|L|ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος [app][*]μαρτυρει[\*][C]μεμαρτυρεικε[\C][\app]
+περι εμου
+|L|[app][*]και[\*][C]&om;[\C][\app] ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε
+|L|ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε
+|L|εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτον
+|L|υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι
+|L|υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και ε=
+|L|κειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε
+|L|ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων
+|L|ου λαμβανω <V 42> [app][*]αλλα[\*][C]αλλ[\C][\app] εγνωκα υμας οτι την αγαπην
+|F 129r|
+|L|του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι
+|L|του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν
+|L|τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε <V 44> πως δυνα=
+|L|σθε υμεις πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβα=
+|L|νοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+|L|<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α
+|L|εστιν ο κατηγορων υμων μω̅σης εις ον υμεις ηλπικατε
+|L|<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι
+|L|γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν
+|L|ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+|L|<K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης [app][*]&om;[\*][C]της γαλιλαιας[\C][\app] της τι=
+|L|βεριαδος <V 2> ηκολουθη δε [app][*]οχλος πολυς αυτω[\*][C]αυτω οχλος πολυς [\C][\app] οτι
+|L|[app][*][ill]2-3[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] εωρων [app][*]&om;[\*][C]αυτου[\C][\app] τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μα=
+|L|θητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των
+|L|ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και
+|L|θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον
+|L|λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους
+|L|ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω
+|L|φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκε=
+|L|σουσιν αυτοις ινα εκαστος [app][*]&om;[\*][C]αυτων[\C][\app] βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει
+|L|αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρ̅εας ο αδελ(φος)
+|L|σιμωνος πετ̅ρου <V 9> εστι [app][*]παιδαριον[\*][C]παιδαρηον[\C][\app] εν ωδε [app][*]ος[\*][C]ο[\C][\app] εχει
+|L|πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα
+|L|ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιη=
+|L|σατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς
+|L|εν τω τοπω ανεπεσαν ουν [app][*]&om;[\*][C]οι[\C][\app] ανδρες τον αριθμον
+|L|ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους
+|F 129v|
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας [app][*]ε̣δ̣[ill]ωκεν[\ill][\*][C]τοις μαθηταις οι δε μαθηται[\C][\app] τοις ανακειμενοις ο=
+|L|μοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε
+|L|ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγα=
+|L|γετε τα περισσευματα των κλασματων ινα μη τι
+|L|απωληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα
+|L|κοφηνους κλασματων εκ των πεντε αρτων των
+|L|κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσι <V 14> οι ουν
+|L|αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος
+|L|εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχε=
+|L|σθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσι βασιλεα
+|L|ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε
+|L|οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την
+|L|θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο της
+|L|περαν της θαλα(σσης) εις καπερνα̅ουμ και σκοτεια
+|L|ηδη εγεγονει και ουπω προς αυτους εληλυθη ο ις̅
+|L|<V 18> η δε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διε=
+|L|γειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε
+|L|η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι
+|L|της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και ε=
+|L|φοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φο=
+|L|βεισθε <V 21> ηθελον ουν αυτον λαβειν εις το πλοιον και
+|L|ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης
+|L|ιδων οτι πλοιαριον αλλον ουκ ην εκει ει μη εν
+|L|εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου
+|L|συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοια=
+|L|ριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> και
+|L|αλλα ηλθον πλοιαρια εκ της τιβεριαδος εγγυς
+|F 130r|
+|L|του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος
+|L|του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει
+|L|ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα
+|L|πλοιαρια και ηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες
+|L|τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλα(σσης) ειπον
+|L|αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζη=
+|L|τειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφα=
+|L|γετε εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργαζε=
+|L|σθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα
+|L|την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον
+|L|ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο
+|L|πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι
+|L|ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον
+|L|του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+|L|<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις [app][*]σ̣υ̣[\*][C]&om;[\C][\app] σημειον ινα [app][*]&om;[\*][C]ιδωμεν και[\C][\app]
+|L|πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα
+|L|εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον
+|L|αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου
+|L|μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ
+|L|του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+|L|<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πι=
+|L|στευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε <V 36> αλλ ειπον
+|L|υμιν
+|F 130v|
+|L|οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο δι=
+|L|δωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχο=
+|L|μενον προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι κατα=
+|L|βεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα
+|L|το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+|L|<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου
+|L|αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο
+|L|θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη
+|L|ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη
+|L|εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας
+|L|εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υιος
+|L|ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την
+|L|μρ̅α πως ουν ουτος λεγει οτι εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βεβηκα <V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|μη γογγιζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται
+|L|ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελ=
+|L|κυσω αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις
+|L|[app][*][ill]13-14[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και εσονται παντες διδα=
+|L|κτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς [app][*]&om;[\*][C]μου[\C][\app] και μαθων
+|L|ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α εωρακε τις
+|L|ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+|L|<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει
+|L|ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και
+|L|απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου
+|F 131r|
+|L|καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+|L|<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου [app][*]ζησει[\*][C]ζησεται εις[\C][\app] εις τον
+|L|αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ
+|L|μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου
+|L|ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους
+|L|λεγοντες πως δυναται ουτος δουναι ημιν την
+|L|σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου
+|L|του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην
+|L|εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστη=
+|L|σω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως
+|L|εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως
+|L|απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α
+|L|και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε <V 58> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως
+|L|εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον
+|L|ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον
+|L|αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων
+|L|εν [app][*]καφ̣[ill]α[\ill]ρναουμ[\*][C]καπερναουμ[\C][\app] <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των
+|L|μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος
+|L|ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅
+|L|οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυ=
+|L|τοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρειτε
+|L|τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+|L|<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ οφελει ουδεν
+|F 131v|
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλ=
+|L|λ εισι τινες εξ υμων οι ου πιστευουσι ηδει γαρ εξ αρχης
+|L|ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παρα=
+|L|δωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν
+|L|οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων
+|L|αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιε=
+|L|πατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε
+|L|υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμων π̅ετρος κε̅ προς τινα
+|L|απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και
+|L|υμεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅
+|L|ο υιος του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ ε=
+|L|γω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και [app][*]&om;[\*][C]εξ[\C][\app] [app][*]υμων[\*][C]ημων[\C][\app]
+|L|εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτην ουτος γαρ ημελλε παραδιδοναι αυτον εις ων
+|L|εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν
+|L|τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν
+|L|οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς
+|L|η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς
+|L|αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και
+|L|υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεω=
+|L|ρησωσι τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ τι εν
+|L|κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι
+|L|ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμωι
+|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+|L|<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο
+|L|δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται
+|L|ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρ=
+|L|τυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+|F 132r|
+|L|<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην [app][*]&om;[\*][C]ταυτην[\C][\app] εγω ουκ αναβαινω εις την
+|L|εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+|L|<V 9> ταυτα ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε
+|L|ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε
+|L|και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+|L|<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που
+|L|εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον
+|L|ου αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρη=
+|L|σια ελαλη περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον
+|L|και εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες
+|L|πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως <V 16> απε=
+|L|κριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν
+|L|εμη αλλα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον
+|L|εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου
+|L|λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την
+|L|δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και
+|L|αδικια εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον
+|L|τι με ζητειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος
+|L|και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+|L|<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και
+|L|παντες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ
+|L|των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει
+|L|περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη
+|L|ο νομος [app][*]μω[ill]υ[\ill]σεως[\*][C]μωσεως[\C][\app] εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη
+|F 132v|
+|L|εποιησα εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα
+|L|την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες
+|L|[app][*]εκ[\*][C]&om;[\C][\app] των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζη=
+|L|τουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει
+|L|και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν
+|L|οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον
+|L|οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ου=
+|L|δεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω
+|L|διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε
+|L|ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν
+|L|αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω
+|L|οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απε=
+|L|στειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επε=
+|L|βαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθη
+|L|η ωρα αυτου <V 31> εκ του οχλου ουν πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη=
+|L|τι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος
+|L|εποιησεν <V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου
+|L|γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πια=
+|L|σωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον
+|L|μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα
+|L|με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου
+|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι
+|L|ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευε=
+|L|σθαι οτι υμεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την
+|L|διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος
+|L|ουτος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε και
+|F 133r|
+|L|οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη
+|L|εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅
+|L|και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με
+|L|και πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη
+|L|ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος
+|L|ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου ημελλον
+|L|λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ
+|L|ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι
+|L|ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ της
+|L|γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι
+|L|εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης
+|L|οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εγενετο εν
+|L|τω οχλω δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων
+|L|πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον
+|L|τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις
+|L|και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι
+|L|ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται
+|L|ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος
+|L|ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι
+|L|μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχον=
+|L|των επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον
+|L|επικαταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος προς
+|L|αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+|L|<V 51> μη ο νομος ημων κρινη τον αν̅ον εαν μη ακουση
+|L|παρ αυτου πρωτερον και γνω τι ποιη <V 52> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει
+|F 133v|
+|L|ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης
+|L|ουκ εγηγερται <V 53> {om} <K 8><V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου
+|L|μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως
+|L|της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου
+|L|μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω
+|L|περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα
+|L|ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε
+|L|ποθεν ερχομαι [app][*]&om;[\*][C]η που υπαγω[\C][\app]<V 15> [app][*]&om;[\*][C]υμεις κατα την σαρκα κρινετε[\C][\app] εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω
+|L|δε εγω η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι μονος
+|L|ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν
+|L|τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο
+|L|αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυ=
+|L|ρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου
+|L|απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου
+|L|ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου αν ηδειτε <V 20> ταυτα
+|L|τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω
+|L|διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον
+|L|οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου<V 21> ειπεν ουν αυτοις
+|L|παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν
+|L|τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπα=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ελεγεν
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω
+|L|ειμι υμεις εκ τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι
+|L|εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθα=
+|F 134r|
+|L|νεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων [app][*]&om;[\*][C]εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων[\C][\app]<V 25> ελεγον ουν αυτω συ
+|L|τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λα=
+|L|λω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν
+|L|αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα
+|L|παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν
+|L|οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ο=
+|L|ταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε
+|L|οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ουδεν ποιω αλλα
+|L|καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω<V 29> και ο
+|L|πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον
+|L|ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε<V 30> [app][*]&om;[\*][C]ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον[\C][\app]
+|L|<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους
+|L|εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αλη=
+|L|θως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν
+|L|και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκριθησαν
+|L|προς αυτον σπερμα αβρα̅αμ εσμεν και ουδενι δε=
+|L|δουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευ=
+|L|θεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος
+|L|εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια
+|L|εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν
+|L|ουν υμας ο υιος ελευθερωση οντως ελευθεροι
+|L|εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα
+|L|ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει
+|L|εν υμιν <V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω
+|L|και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων
+|L|ποιειτε <V 39> απεκριθησαν ουν και ειπον αυτω ο πη̅ρ
+|L|υμων αβρα̅αμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα
+|L|του αβρα̅αμ ητε τα εργα του αβρα̅αμ εποιειτε αν
+|F 134v|
+|L|<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν
+|L|υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο α=
+|L|βρα̅αμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα
+|L|του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω υμεις εκ πορνειας
+|L|ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ει ηγαπατε αν εμε εγω
+|L|γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου
+|L|εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε <V 43> διατι
+|L|την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε
+|L|ελθειν επι τον λογον τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς[app][*][ill]υμων[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων
+|L|θελετε ποιειν εκεινος αν̅οκτονος ην απ αρχης και
+|L|εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια
+|L|εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει
+|L|οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αλη=
+|L|θειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει
+|L|με περι αμαρτιας ει δε {-ed-This word may have been added by a corrector.} αληθειαν λεγω διατι υμεις
+|L|ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του
+|L|θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του
+|L|θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον
+|L|αυτω ου καλως λεγομεν υμεις οτι σαμαρειτις ει συ
+|L|και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου
+|L|και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν
+|L|μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεω=
+|L|ρησει εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρα̅αμ απε=
+|L|θανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον
+|F 135r|
+|L|εμον λογον τηρηση ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+|L|<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς υμων αβρα̅αμ οστις α=
+|L|πεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ
+|L|ποιεις <V 54> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν εαν εγω δοξαζω
+|L|εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δο=
+|L|ξαζων με ον υμεις λεγετε οτι ο θς̅ υμων εστι <V 55> και
+|L|ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε αυτον οιδα και εαν
+|L|ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης
+|L|αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω <V 56> αβρα̅αμ ο
+|L|πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην
+|L|και ειδεν και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον
+|L|πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρα̅αμ εωρακας
+|L|<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν
+|L|αβρα̅αμ γενεσθαι εγω ημην <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βα=
+|L|λωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ
+|L|του ιερου [app][*]&om;[\*][C]διελθων[\C][\app] δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+|L|<K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννετης
+|L|<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυ=
+|L|φλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν
+|L|ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα
+|L|του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του
+|L|πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ
+|L|οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω
+|L|κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων
+|L|επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος
+|L|και επεχρησε τον πηλον επι τους οφθαλμους |L|[app][*]αυτου[\*][C]του τυφλου[\C][\app] <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την
+|L|κολυμβηθραν του σιλω̅αμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος
+|F 135v|
+|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτο=
+|L|νες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος
+|L|ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι
+|L|ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω
+|L|εστιν εκεινος [app][*]&om;[\*][C]δε[\C][\app] ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω
+|L|πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη ε=
+|L|κεινος αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επε=
+|L|χρισε μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμ=
+|L|βηθραν του σιλω̅αμ και νιψαι απελθων ουν και
+|L|νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν ε=
+|L|κεινος λεγει αυτοις ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς
+|L|τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον
+|L|οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξε τους
+|L|οφθαλμους αυτου <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και
+|L|οι φαρισαιοι πως ανεβλεψας ο δε ειπεν αυ=
+|L|τοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους
+|L|και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φα=
+|L|ρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ ο
+|L|αν̅ος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον
+|L|πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια
+|L|ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν
+|L|τω τυφλω παλιν τι λεγεις συ περι αυτου οτι
+|L|ηνεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι
+|L|προφητις εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν δε οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου
+|L|εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+|L|<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων
+|L|ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν
+|L|αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου
+|F 136r|
+|L|και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος υμων και οτι
+|L|τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν
+|L|η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οι=
+|L|δαμεν αυτον ερωτησατε αυτος ηλικιαν εχει αυτος
+|L|περι εαυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου
+|L|οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθηντο
+|L|οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ απο=
+|L|συναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν
+|L|τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπον αυτω
+|L|δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ουτος ο αν̅ος
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκεινος [app][*]&om;[\*][C]και ειπεν[\C][\app] ει αμαρ=
+|L|τωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων
+|L|αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιη=
+|L|σεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη
+|L|αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι πα=
+|L|λιν ακουειν θελετε μη και υμεις θελετε μαθηται
+|L|αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον
+|L|συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μω̅σεως
+|L|εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μω̅σει λελα=
+|L|ληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν<V 30> απε=
+|L|κριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυ=
+|L|μαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και
+|L|ανεωξε μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι
+|L|αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεο=
+|L|σεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου α=
+|L|κουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ανεωξε τις
+|L|οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος
+|L|παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν
+|F 136v|
+|L|και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος
+|L|και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων
+|L|αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του
+|L|θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅
+|L|ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και
+|L|εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον
+|L|ηλθον ινα οι μη βλεπωντες βλεπωσι και οι βλε=
+|L|ποντες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκουσαν εκ των φαρι=
+|L|σαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε
+|L|λεγετε οτι [app][*]βλεπωσ̣ι̣ν̣[\*][C]βλεπετε[\C][\app] η ουν αμαρτια υμων
+|L|μενει <K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος
+|L|δια της θυρας εις την αυλην των προβατων
+|L|αλλα αναβαινων αλλαχοθεν [app][*]&om;[\*][C]εκεινος[\C][\app] κλεπτης εστι
+|L|και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρος
+|L|ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου
+|L|ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα
+|L|και εξαγει αυτα <V 4>[app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] οταν τα ιδια παντα εκβαλη
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα
+|L|αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα [app][*]φευ=
+|L|ξωνται[\*][C]φευξονται[\C][\app] απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων
+|L|την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγινωσκον τινα ελαλη αυτοις
+|F 137r|
+|L|<V 7> ειπεν ουν [app][*]&om;[\*][C]παλιν[\C][\app] αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω
+|L|ειμι η θυρα των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλθον
+|L|κλεπται εισι και λησται [app][*]αλλα̣[\*][C]αλλ[\C][\app] ουκ ηκουσαν αυτων
+|L|τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα των προβατων
+|L|δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισε=
+|L|λευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+|L|<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μι ινα κλεψη και θυση
+|L|και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και
+|L|περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος
+|L|ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ
+|L|των προβατων <V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην
+|L|ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον
+|L|ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει
+|L|και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προ=
+|L|βατα <V 13> [app][*]και ο[\*][C]ο δε[\C][\app] ο μισθωτος φευγει οτι μισθωτος
+|L|εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+|L|<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα
+|L|και γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει
+|L|με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυ=
+|L|χην μου τιθημι υπερ των προβατων <V 16> και αλλα
+|L|προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης
+|L|κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου
+|L|ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την
+|L|ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει
+|L|αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου
+|L|εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω πα=
+|L|λιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον
+|L|παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις
+|F 137v|
+|L|ιουδαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολ=
+|L|λοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι
+|L|αυτου ακουετε <V 21> αλλοι δε ελεγον ταυτα τα ρηματα
+|L|ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυνα=
+|L|ται οφθαλμους τυφλου ανοιξαι <V 22> εγενετο δε
+|L|τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων ην
+|L|<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνο(ς)
+|L|[app][*][ill]3-4[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]<V 24> εκυκλωσαν ουν οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω
+|L|εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅
+|L|ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ει=
+|L|πον υμιν [app][*][ill]8-9[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και ου πιστευετε μοι τα εργα
+|L|α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα
+|L|μαρτυρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε
+|L|οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων
+|L|καθως ειπον υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φω=
+|L|νης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολου=
+|L|θουσι μοι <V 28> καγω [app][*]διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον[\*][C]ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις[\C][\app]
+|L|και ου μη απολλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπα=
+|L|σει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δε=
+|L|δωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται
+|L|αρπασαι εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο
+|L|πη̅ρ [app][*]μου[\*][C]&om;[\C][\app] εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν οι ιουδαιοι
+|L|παλιν λιθους ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα εργα εδειξα υμιν καλα εκ του
+|L|πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου
+|L|ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και
+|L|οτι συ αν̅ος ων ποιεις εαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω [app][*]&om;[\*][C]υμων[\C][\app][app][*]οτι[\*][C]&om;[\C][\app] εγω ειπον
+|F 138r|
+|L|θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος
+|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+|L|<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει μη ποιω τα εργα του πρ̅ς [app][*]μη[\*][C]μου
+|L|μη[\C][\app] πιστευητε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι ου πιστευητε
+|L|τοις εργοις [app][*]πιστευετε[\*][C]πιστευσατε[\C][\app] ινα γνωτε και πιστευσητε
+|L|οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν
+|L|αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος
+|L|αυτων <V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον
+|L|τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων [app][*]&om;[\*][C]και εμεινεν εκει[\C][\app]
+|L|<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅
+|L|μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα
+|L|ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην <V 42> και πολ=
+|L|λοι επιστευον εις αυτον εκει <K 11><V 1> ην δε τις εκει
+|L|ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης
+|L|μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρον και απομαξασα
+|L|τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λα=
+|L|ζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς
+|L|αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> α=
+|L|κουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς
+|L|θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξα=
+|L|σθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν
+|L|και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν
+|L|ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην το=
+|L|πω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις
+|L|μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λε=
+|L|γουσιν οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι
+|F 138v|
+|L|λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ο
+|L|ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας
+|L|εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι
+|L|το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις
+|L|περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ου=
+|L|κ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λε=
+|L|γει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται
+|L|αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον
+|L|ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθη=
+|L|σεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου
+|L|εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του
+|L|υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια ο ις̅
+|L|λαζαρος απεθανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε
+|L|οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+|L|<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις
+|L|συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν
+|L|μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας
+|L|ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια
+|L|εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> πολλοι δε των ιουδαιων εληλυ=
+|L|θεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα αυτας
+|L|παραμυθησωνται περι του αδελφου αυτων
+|L|<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντη=
+|L|σεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+|L|<V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν
+|L|ετεθνηκει ο αδελφος μου <V 22> αλλα και νυν οιδα
+|L|οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει
+|L|αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστισει
+|F 139r|
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η ανα=
+|L|στασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+|L|<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανει εις τον
+|L|αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπι=
+|L|στευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος [app][*][ill]του ζωντος[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] ο εις τον
+|L|κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφω=
+|L|νησε μα̅ριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο
+|L|διδασκαλος παρεστι και φωνει σε <V 29> εκεινη ως ηκουσεν
+|L|εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει
+|L|ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν
+|L|αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν οι ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη
+|L|οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι
+|L|ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτην δο=
+|L|ξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+|L|<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσε
+|L|παρα τους ποδας του ιυ̅ λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε
+|L|ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην
+|L|κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν [app][*]αυτον[\*][C]εαυτον[\C][\app]<V 34> και ειπεν
+|L|που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+|L|<V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλη
+|L|αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοι=
+|L|ξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος
+|L|μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω
+|L|ερχεται εις το μνημειον ην δε σπιλαιον και λιθος επε=
+|L|κειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω
+|L|η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει
+|L|τεταρταιος γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι
+|L|εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον
+|F 139v|
+|L|ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω εις τον
+|L|ου̅νον και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω
+|L|δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον
+|L|τον περιεστωτα μοι ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με α=
+|L|πεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυ=
+|L|γασεν λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως
+|L|δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και
+|L|η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των
+|L|ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι
+|L|α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων
+|L|απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολ=
+|L|λα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες
+|L|πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι
+|L|και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος <V 49> εις
+|L|δε τις εξ αυτων ονοματι καιαφας αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε
+|L|ουδεν <V 50> ουδε [app][*]λογιζεσθε[\*][C]διαλογιζεσθε[\C][\app] οτι συμφερει υμιν ινα εις αν̅ος
+|L|αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωληται
+|L|<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν
+|L|ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του
+|L|εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διε=
+|L|σκορπισμενα συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της
+|L|ημερας [app][*]εβουλευσαντο[\*][C]συνεβουλευσαντο [\C][\app] ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅
+|L|ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα
+|L|απηλθεν εκειθεν εις χωραν εγγυς της ερημου
+|F 140r|
+|L|εις εφραιμ λεγομενην [app][*]&om;[\*][C]πολιν[\C][\app] και εκει διετριβε μετα των
+|L|μαθητων [app][*]&om;[\*][C]αυτου[\C][\app]<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και
+|L|ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ
+|L|του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον
+|L|ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστηκοτες εν τω ιερω τι
+|L|δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> εδεδωκεισαν δε
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις
+|L|γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν
+|L|οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 2> εποιησαν ουν αυτω εκει δειπνον και η μαρθα διη=
+|L|κονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+|L|<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης
+|L|πολυτιμου ειληψε τους ποδας του ιυ̅ και ταις θριξιν
+|L|αυτης απεμαξεν αυτου τους ποδας η δε οικια ολη επλη=
+|L|ρωθη εκ της οσμης [app][*]&om;[\*][C]του μυρου[\C][\app]<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου
+|L|ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παρα=
+|L|διδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων
+|L|δηναριων και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι
+|L|περι των πτωχων εμελλεν αλλ οτι κλεπτης ην και το
+|L|γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ αφες αυτην [app][*][ill]ι̣ν̣α̣[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] εις την ημεραν του ενταφιασμου
+|L|μου [app][*]τηρησεν[\*][C]τετηρηκεν[\C][\app] αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε με=
+|L|θ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος
+|L|πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον
+|L|ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν
+|L|ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα
+|L|και τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον
+|L|υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον ουν
+|F 140v|
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται
+|L|ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλ=
+|L|θον εις απαντησιν αυτου και εκραζον ωσαννα ευλογημενος
+|L|ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ ονα=
+|L|ριον εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου
+|L|θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται [app][*]&om;[\*][C]καθημενος[\C][\app] επι πωλον ονου
+|L|<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε ε=
+|L|δοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος
+|L|ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου
+|L|και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] υπηντησεν αυτω
+|L|ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ω=
+|L|φελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε
+|L|και ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνη=
+|L|σωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω
+|L|απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες
+|L|κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω
+|L|ανδρεα και παλιν ανδρεας [app][*][ill]1-2[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και φιλιππος λεγουσι τω
+|L|ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκριθη λεγων αυτοις εληλυθεν η ωρα ινα δο=
+|L|ξασθη ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι εαν μη
+|L|ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος
+|L|μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων
+|L|την ψυχην αυτου [app][*]απολλυει[\*][C]απολεσει[\C][\app] αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθητω και οπου εγω
+|L|ειμι εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη
+|L|τιμηση αυτον ο πη̅ρ [app][*][ill]μου[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι
+|L|ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο
+|F 141r|
+|L|ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλ=
+|L|θεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξα=
+|L|σω <V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγε βροντην
+|L|γεγονενε αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη [app][*][ill]6-7[\ill] [\*][C]γεγονεν[\C][\app] αλλα
+|L|δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου
+|L|τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της
+|L|γης παντας ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων
+|L|ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω ο
+|L|οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ εις τον αιωνα
+|L|μενει και πως συ λεγεις οτι υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+|L|τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι χρο=
+|L|νον μικρον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε
+|L|ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη
+|L|σκοτεια ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε
+|L|εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅
+|L|και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια
+|L|εμπροσθεν αυτων πεποιηκοτος ουκ επιστευον εις αυτον
+|L|<V 38> ινα ο λογος ησ̅αιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις
+|L|επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυ=
+|L|φθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν
+|L|ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και [app][*]επωρωκεν[\*][C]πεπωρωκεν[\C][\app]
+|L|αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι
+|L|τη καρδια και επιστραφωσιν και ιασωμαι αυτους <V 41> ταυτα
+|L|ειπεν ησαιας οτε ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλη=
+|L|σε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εξ αυτων[app][*]&om;[\*][C]των αρχοντων[\C][\app] πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν
+|L|ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν
+|L|των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ο ις̅ δε εκραξε
+|L|και ειπεν
+|F 141v|
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον [app][*]πεμψαν=
+|L|τα[\*][C]αποστειλαντα[\C][\app] με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+|L|<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε
+|L|εν τη σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων
+|L|και μη φυλα(ξη) αυτα εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα
+|L|κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων
+|L|εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα
+|L|αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη
+|L|ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι
+|L|λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη εστιν αιωνιος
+|L|α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+|L|<K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα
+|L|ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγα=
+|L|πησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν
+|L|αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβλη=
+|L|κοτος εις την καρδιαν ιουδα ινα παραδω αυτον σιμωνος
+|L|ισκαριωτου <V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν ο πη̅ρ αυτω
+|L|εις τας χειρας αυτου και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς θν̅ υ=
+|L|παγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια
+|L|αυτου και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα
+|L|λαβων υδωρ βαλλει εις τον νιπτηρα και ηρξατο
+|L|νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω
+|L|λεντιω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα
+|L|πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους
+|L|ποδας <V 7> απεκριθη αυτω ο ις̅ και ειπεν ο εγω ποιω συ
+|L|ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος
+|L|ου μη μου νιψεις τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω
+|L|σιμων πετρος
+|F 142r|
+|L|κε̅ μη μονον τους ποδας μου αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι
+|L|αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται αλλ ουχι παντες
+|L|<V 11> ηδη γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι
+|L|παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτου και ελαβε
+|L|τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε
+|L|τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅
+|L|και καλως λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας
+|L|ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νι=
+|L|πτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω
+|L|εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος μειζον του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος
+|L|μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι
+|L|εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παντων υμων λεγω
+|L|εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη
+|L|ο τρωγων μετ εμου τον αρτον [app][*]επη[ill]2[\ill]εν[\*][C]επηρεν[\C][\app] επ εμε την
+|L|πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα
+|L|οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει
+|L|και ο εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+|L|<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και
+|L|ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδω=
+|L|σει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται αυτου
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν
+|L|τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+|L|<V 25> επιπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω
+|L|κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω αν εγω [app][*]&om;[\*][C]βαψας το [ill]ψωμιον επιδωσω[\ill]
+|L|και[\C][\app] εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα [app][*]τ̣ω̣[\*][C]σιμωνος[\C][\app] ισκαριωτη
+|F 142v|
+|L|<V 27> και μετα το λαβειν το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον
+|L|ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον <V 28> τουτο
+|L|δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+|L|<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην
+|L|η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος
+|L|ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω<V 32> ει
+|L|ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και
+|L|ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον [app][*]&om;[\*][C]χρονον[\C][\app]μεθ υμων ειμι
+|L|ζητειτε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υ=
+|L|παγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην και=
+|L|νην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα
+|L|υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται
+|L|παντες οτι εμοι μαθητε εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη ο ις̅
+|L|οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υ=
+|L|στερον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι
+|L|ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου
+|L|θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις
+|L|αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου α=
+|L|παρνηση με τρις <K 14><V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πι=
+|L|στευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια του
+|L|πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν
+|L|πορευομαι ετοιμασαι [app][*]υμιν τοπον[\*][C]τοπον υμιν[\C][\app] <V 3>[app][*]&om;[\*][C1]και εαν πορευθω ετοιμασω υμιν τοπον[\C1][C2]και εαν πορευθω ετοιμασαι υμιν τοπον[\C2][\app] υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραλη=
+|L|ψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+|L|<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει
+|L|αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα
+|L|την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και
+|F 143r|
+|L|η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+|L|<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι
+|L|γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως
+|L|εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα
+|L|α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι
+|L|μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι
+|L|και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+|L|<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω
+|L|ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω
+|L|προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου
+|L|[app][*]&om;[\*][C]τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω[\C][\app] <V 14> [app][*]&om;[\*][C]εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου[\C][\app] εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και
+|L|εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα
+|L|μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυ=
+|L|ναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις
+|L|δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν εσται
+|L|<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μικρον
+|L|και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω
+|L|ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι
+|L|εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας
+|L|εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε
+|L|αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον
+|L|και εμφανισω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης
+|L|κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω
+|L|κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου
+|L|τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα
+|L|και μονην παρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου
+|F 143v|
+|L|ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρα=
+|L|κλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου
+|L|εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον
+|L|υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν
+|L|ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμιν υμιν μη
+|L|ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι
+|L|εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με
+|L|χαριτε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μει=
+|L|ζων μου εστιν <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γε=
+|L|νηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται
+|L|γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω
+|L|ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω
+|L|ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος
+|L|η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη
+|L|φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει
+|L|αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια
+|L|τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως
+|L|το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη
+|L|εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη μεινητε εν εμοι
+|L|<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι
+|L|καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου
+|L|ου δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη
+|L|εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το
+|L|πυρ βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου
+|L|εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν <V 8> εν
+|L|τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολλυν φερητε
+|L|και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω
+|L|υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου
+|F 144r|
+|L|τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας
+|L|του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα
+|L|υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε
+|L|αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην
+|L|ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+|L|<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+|L|<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει
+|L|αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξα=
+|L|σθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα
+|L|υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων
+|L|μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωη υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος
+|L|υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+|L|<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε
+|L|εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου
+|L|δια τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του
+|L|λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου
+|L|ετηρησαν και τον ημετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα
+|L|ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ ειδοσι τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο
+|L|εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα
+|L|εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν
+|L|δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων
+|L|οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος
+|F 144v|
+|L|ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα
+|L|του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου <V 27> και [ill]υμεις[\ill]
+|L|δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαλη̣κ̣α̣
+|L|υμιν ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας
+|L|αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν
+|L|τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε
+|L|εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημο=
+|L|νευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης
+|L|ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαν=
+|L|τα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι
+|L|ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+|L|<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω
+|L|εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας
+|L|εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος
+|L|ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+|L|<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε
+|L|οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε
+|L|κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα
+|L|εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη
+|L|εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγηση υμας εις πασαν την αληθειαν
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαληση και τα ερχο=
+|L|μενα αναγγελει υμιν <V 14>[app][*]&om;[\*][C]εκεινος εμ[ill]ε[\ill] δ̣[ill]ο[\ill]ξ̣α̣σ̣ε̣ι̣ οτι εκ του εμου ληψ[ill]ε[\ill]ται και̣ αναγγελει υμιν[\C][\app]<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο
+|L|ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι
+|L|τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε
+|L|με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει
+|L|το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν
+|L|και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον
+|F 145r|
+|L|[ill]κα[\ill]ι ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην
+|L|λ[ill]εγω[\ill] υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χα=
+|L|[ill]ρησε[\ill]τε υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενη=
+|L|σεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε
+|L|γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευη της θλιψεως δια την χαραν οτι
+|L|εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην μεν [app][*]&om;[\*][C]νυν[\C][\app] εχετε πα=
+|L|λιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις
+|L|αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω=
+|L|ση υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και
+|L|ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις
+|L|λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις
+|L|λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> εν ε=
+|L|κεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω
+|L|ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις
+|L|εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+|L|<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον
+|L|κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε
+|L|νυν παρρησιαν λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν
+|L|οτι παντα οιδας και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος
+|L|εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ ε=
+|L|μου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω
+|L|κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+|L|<K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξα=
+|L|ση σε <V 2> καθως εδοκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο
+|L|δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη
+|F 145v|
+|L|ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας
+|L|ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδω=
+|L|κας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυ[ill]τω[\ill]
+|L|τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφα=
+|L|νερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του
+|L|κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου
+|L|τετηρηκασιν <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι
+|L|παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και
+|L|επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω
+|L|ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ
+|L|εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμε
+|L|εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι
+|L|και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου
+|L|[app][*]&om;[\*][C]ους[\C][\app] δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων εν
+|L|τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους
+|L|δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη
+|L|ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε
+|L|ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν
+|L|την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον
+|L|λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του
+|L|κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης
+|L|αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+|L|<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον
+|L|αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως
+|L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλλα αυτους
+|L|εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι
+|L|ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον
+|L|αλλα και περι [app][*]παντων[\*][C]&om;[\C][\app] των πιστευ[ill]ον[\ill]των δια του λογου αυτων
+|F 146r|
+|L|εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα
+|L|και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι
+|L|ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος
+|L|οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγα=
+|L|πησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω
+|L|κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην
+|L|ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας [app][*]&om;[\*][C]με[\C][\app] προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε εγνων σε και ουτοι
+|L|εγνωσαν οτι συ με απεστειλλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα
+|L|σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+|L|<K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του
+|L|χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον ει=
+|L|σηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων
+|L|την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας
+|L|ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ δε
+|L|ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα
+|L|ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+|L|<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω
+|L|και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε
+|L|οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους
+|L|υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν ο ις̅ οτι ους δε=
+|L|δωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν
+|L|πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως
+|L|δουλον
+|F 146v|
+|L|και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω
+|L|μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην
+|L|το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα
+|L|και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και
+|L|εδησαν αυτον <V 13> και ηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του
+|L|καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν
+|L|υπερ του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης
+|L|ο δε μαθητης εκεινος γνωστος ην τω αρχιερει και [app][*]συνηλθεν[\*][C]συνεισηλθεν[\C][\app] τω ιυ̅ εις την
+|L|αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυραν εξω
+|L|εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε
+|L|τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος
+|L|τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει
+|L|εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρα=
+|L|κιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων
+|L|ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των
+|L|μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν
+|L|συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται
+|L|και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με ερωτας επερωτησον τους
+|L|ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις παρεστικως των υπηρετων εδωκε
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει <V 23> ο δε
+|L|ις̅ ειπεν αυτω ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου
+|L|ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλλεν αυτον ο αννας δεδεμενον
+|L|προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμινομενος
+|L|ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν
+|L|εκεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει ουν εις εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω
+|F 147r|
+|L|κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφω=
+|L|νησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι [app][*]κ̣α̣ι̣ α̣υτοι[\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν προς αυτους ο πιλατος εξω και ειπεν αυτοις τινα κατηγοριαν φερετε
+|L|κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι
+|L|παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον
+|L|νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτον οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν απο=
+|L|κτειναι ουδενα <V 32> ινα πληρωθη ο λογος του ιυ̅ ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω
+|L|ημελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος
+|L|και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι
+|L|εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σοι εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ο ις̅
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου
+|L|ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παρα=
+|L|δωθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς συ ει απεκριθη ο ις̅
+|L|συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο
+|L|εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της
+|L|αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις
+|L|εγω ουδεμιαν αιτιαν εν αυτω ευρισκω <V 39> εστι δε συνηθεια ημιν ινα
+|L|ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν
+|L|τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε
+|L|ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται
+|L|πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου την κεφαλην αυτου
+|L|και ιματιον πορφυρουν περιεβαλλον αυτω <V 3> και ελεγον χαιρε ο
+|L|βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν
+|L|παλιν οτι ο πιλατος προς αυτους και ειπεν αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω
+|L|ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅
+|L|εξω
+|F 147v|
+|L|φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λε=
+|L|γει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|L|εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αι=
+|L|τιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι και ειπον ημεις νομον
+|L|εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον θυ̅ υιον
+|L|εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσε τουτον τον λογον ο πιλατος μαλλον
+|L|εφοβηθη <V 9> και εισηλθε παλιν εις το πραιτωριον και λεγει τω ιυ̅ ποθεν
+|L|ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος
+|L|εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν
+|L|εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν
+|L|ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο
+|L|ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν ο
+|L|πιλατος εζητει αυτον απολυσαι οι δε ιουδαιοι εκραυγαζον λεγοντες
+|L|εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασι=
+|L|λεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος
+|L|ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του
+|L|βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβαθα
+|L|<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις
+|L|ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγαζον αρον αρον στ̅ρωσον
+|L|αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απε=
+|L|κριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα <V 16> [app][*]τ̣ο̣τ̣ε̣ ο̣υ̣ν̣[\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|τοτε ουν παρεδωκαν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη οι δε παρα=
+|L|λαβοντες αυτον απηγαγον <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον εαυτου εξηλθεν εις τον
+|L|λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον
+|L|εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε
+|L|τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε
+|L|γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν
+|L|τον τιτλον πολλοι των ιουδαιων ανεγνωσαν οτι εγγυς ην της πολεως
+|L|ο τοπος οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι
+|L|ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων
+|F 148r|
+|L|μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς
+|L|ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος και ειπεν ο γεγραφα
+|L|γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται στ̅ρωσαντες τον ιν̅ ελαβον τα
+|L|ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατι=
+|L|ωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανω
+|L|[app][*]υφατος[\*][C]υφαντος[\C][\app] δι ολου <V 24> ειπον ουν προς εαυτους μη σχισωμεν αυτον
+|L|αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα πληρωθη η γραφη η
+|L|λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιμα=
+|L|τισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα ε=
+|L|ποιησαν <V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και
+|L|η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδα=
+|L|λινη <V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα
+|L|λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη
+|L|ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+|L|<V 28> μετα δε τουτο ο ις̅ ειδως οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη
+|L|η γραφη λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον
+|L|οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσωπω περιθεντες προση=
+|L|νεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> οτε ουν ελαβεν ο ις̅ το οξος ειπε
+|L|τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν
+|L|ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω
+|L|επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου
+|L|ηρωτησαν ουν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και
+|L|αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεα=
+|L|ξαν τα σκελη και του αλλου του συ̅στρωθεντος αυτω <V 33> επι δε
+|L|τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεα=
+|L|ξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου
+|L|την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+|L|<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια
+|L|κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+|L|<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται
+|L|αυτου
+|F 148v|
+|L|<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας
+|L|ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επεστρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν
+|L|και ηρεν αυτον <V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος
+|L|το πρωτον φερων μηγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα
+|L|των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+|L|<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνη=
+|L|μειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν δια
+|L|την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον
+|L|εθηκαν τον ιν̅ <K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η
+|L|μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον
+|L|και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει ουν
+|L|και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην
+|L|ον εφιλη ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου
+|L|και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο [app][*]προς[\*][C]εις[\C][\app] το μνημειον [app][*][ill]4-6[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν
+|L|ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρα=
+|L|κυψας βλεπει κειμενα τα οθωνια ου μεντοι εισηλθεν
+|L|<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν
+|L|εις το μνημειον και θεωρει τα οθωνια κειμενα <V 7> και το σουδαριον
+|L|ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθωνιων κειμενον
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν ει=
+|L|σηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον
+|L|και ειδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι
+|L|δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν παλιν
+|L|προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε ειστηκει προς το
+|L|μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το
+|F 149r|
+|L|μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους
+|L|ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα
+|L|του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιοις λεγει αυτοις
+|L|οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα
+|L|ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και
+|L|ουκ ηδει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις
+|L|εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ
+|L|εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μα̅ρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβουνι
+|L|ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ [app][*]μαρια στραφεισα
+|L|εκεινη λεγει[\*][C]&om;[\C][\app] μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α
+|L|μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτους
+|L|αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅
+|L|υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελουσα τοις μα=
+|L|θηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|L|<V 19> ουσης οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των
+|L|θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι
+|L|δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το με=
+|L|σον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν
+|L|αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρισαν ουν οι
+|L|μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ει=
+|L|ρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+|L|<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφειτε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις
+|L|αν τινων κρατειτε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις
+|L|εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε
+|L|ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν
+|L|τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον
+|L|των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη
+|F 149v|
+|L|πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου
+|L|και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων
+|L|και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει
+|L|τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου
+|L|και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και
+|L|μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω
+|L|ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας
+|L|μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και
+|L|αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου
+|L|α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γεγρα=
+|L|πται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευον=
+|L|τες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου <K 21><V 1> μετα δε ταυτα
+|L|εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της
+|L|τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων
+|L|πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο
+|L|απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι
+|L|εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος
+|L|υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις
+|L|συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και
+|L|εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενο=
+|L|μενης εστι ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται
+|L|οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφα=
+|L|γιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις
+|L|βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρη=
+|L|σετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτω ελκυσαι ισχυσαν
+|L|απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης
+|L|εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος
+|L|ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο
+|L|ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε
+|L|αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν
+|F 150r|
+|L|απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το
+|L|δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλε=
+|L|πουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επια=
+|L|σατε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον
+|L|επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντα=
+|L|τριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+|L|<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των
+|L|μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται
+|L|ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον
+|L|ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου
+|L|εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω
+|L|σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+|L|<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα
+|L|προβατα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με
+|L|ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και
+|L|λεγει αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι
+|L|οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες
+|L|οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει
+|L|και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω
+|L|θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακο=
+|L|λουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην
+|L|ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω
+|L|επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+|L|<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+|L|<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ου ερχομαι
+|L|τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος
+|L|εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει
+|F 150v|
+|L|και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο
+|L|μαθητης ο μαρτυρων περι τουτου και γραψας ταυτα
+|L|και οιδαμεν οτι αληθης εστιν
+|L|η μαρτυρια αυτου
+|L|<V 25> εστι δε και
+|L|αλλα
+|L|πολλα οσα εποιησεν ο ιησους ατινα εαν γραφητε
+|L|καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον
+|L|χωησαι τα γραφο=
+|L|μενα βι=
+|L|βλια
+|L|α=
+|L|μην
+|L|<K 22><V 0> {om}
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_312420/04_312420_SG_merged3_dcp_acm.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_312420/04_312420_SG_merged3_dcp_acm.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_312420/04_312420_SG_merged3_dcp_acm.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,1777 @@
+{Status:
+G-A Number: 1242
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 121v
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Samuel Gibson
+Transcription begun: 10/10/11
+Transcription finished: 27/10/11
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 Νo
+
+ Other remarks: majuscule form of β common; υιos not contracted}
+
+|F 121v|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιωαννην
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην
+|L|ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι αυτου
+|L|εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+|L|<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτω
+|L|ου κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅
+|L|ονομα αυτω ιω̅ <V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρ=
+|L|τυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του
+|L|φωτος <V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα
+|L|αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος
+|L|δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα
+|L|ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε
+|F 122r|
+|L|ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γε=
+|L|νεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αι=
+|L|ματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θελη=
+|L|ματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος
+|L|σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασα=
+|L|μεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα
+|L|πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει
+|L|περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπι=
+|L|σω μου ερχομενος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+|L|<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως
+|L|εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον
+|L|κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν
+|L|η μαρτυρια του ιω̅αννου οτε απεστειλαν προς αυτον
+|L|οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας
+|L|ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε
+|L|και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι
+|L|εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλια̅ς ει συ
+|L|και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκρι=
+|L|θη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν
+|L|τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη
+|L|εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε
+|L|την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+|L|<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+|L|<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βα=
+|L|πτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω̅ λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι
+|L|μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο
+|F 122v|
+|L|οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθε μου γεγονεν ου
+|L|ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υπο=
+|L|δηματος <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου
+|L|οπου ην ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιω̅
+|L|τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος
+|L|εστι περι ου εγω ειπον [app][*][ill]οτι[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] οπισω μου ερχεται ανηρ
+|L|ος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω
+|L|ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια
+|L|τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρ=
+|L|τυρησεν ο ιω̅ λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαι=
+|L|νον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον
+|L|<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν
+|L|εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α
+|L|καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτι=
+|L|ζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρη=
+|L|κα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅ <V 35> τη επαυριον
+|L|παλιν ειστηκει ο ιω̅ και εκ των μαθητων αυτου δυο
+|L|<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος
+|L|και ηκολουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεα=
+|L|σαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι
+|L|ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται [app][*]&om;[\*][C] ερμηνευομενον[\C][\app] δι=
+|L|δασκαλε που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε
+|L|ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν
+|L|την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη <V 40> ην ανδρεας
+|L|ο αδελφος σημωνος πετρου εις εκ των δυο των
+|L|ακουσαντων παρα ιω̅ και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον
+|F 123r|
+|L|σιμωνα και λεγει αυτω ευρικαμεν τον μεσιαν ο εστι
+|L|μεθερμηνευομενον ο χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅
+|L|εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υιος ιωνα
+|L|συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριον
+|L|ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φι=
+|L|λιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι <V 44> ην δε ο φι=
+|L|λιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου
+|L|και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτω ον εγραψε μωσης εν τω νομω και οι
+|L|προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον
+|L|απο ναζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαν̅αηλ εκ ναζαρετ
+|L|δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος
+|L|ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον
+|L|προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραη=
+|L|λιτης εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθαν̅αηλ
+|L|ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην
+|L|ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαν̅αηλ και λεγει αυτω
+|L|ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+|L|<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε
+|L|υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων
+|L|οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω [app][*]σοι[\*][C]υμιν[\C][\app] απ αρτι
+|L|οψεσθε τον ου̅νον [app][*]ανεωγμενον[\*][C]ανεωγοτα[\C][\app] και τους αγγελους του θυ̅
+|L|αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του αν̅ου
+|L|<K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλι=
+|L|λαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε και ο ις̅
+|L|και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστερησαντος του
+|L|οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+|L|<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+|F 123v|
+|L|<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν
+|L|ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κειμεναι
+|L|κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι
+|L|ανα μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμι=
+|L|σατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας
+|L|εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε
+|L|τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο
+|L|ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και
+|L|ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν
+|L|οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτον πας αν̅ος πρωτον
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε
+|L|τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως
+|L|αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων
+|L|ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την
+|L|δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη ο ις̅ εις καπερνα̅ουμ αυτος και οι
+|L|μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου
+|L|και εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και [app][*]εκε̣ι̣[\*][C]εγγυς[\C][\app] ην
+|L|το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσο=
+|L|λυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας
+|L|βοας και προβατα και περιστερας και τους κερ=
+|L|ματιστας καθημενους <V 15> και ποιησας [app][*]φραγελιον[\*][C]φραγελλιον[\C][\app]
+|L|εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε
+|L|προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων
+|L|εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+|L|<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα
+|L|εντευθεν [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον
+|L|εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι [app][*]γε=
+|F 124r|
+|L|γραπταιενον[\*][C]γεγραμμενον[\C][\app] εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται
+|L|με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+|L|τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο
+|L|ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος
+|L|αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν
+|L|οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επι=
+|L|στευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+|L|<V 23> ως δε ην εν [app][*]&om;[\*][C]τοις[\C][\app] ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη
+|L|πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες
+|L|τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευσεν
+|L|εαυτον αυτοις δια το γινωσκειν παντα <V 25> και οτι
+|L|ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε
+|L|αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω
+|L|αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς τον ιν̅
+|L|νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι
+|L|απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ
+|L|δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις
+|L|εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν
+|L|ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει
+|L|προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννη=
+|L|θηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της
+|L|μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ις̅ [app][*][ill]10-11[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] αμην αμην λεγω σοι εαν
+|F 124v|
+|L|μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελ=
+|L|θειν εις την βασιλειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ
+|L|της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του
+|L|πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει
+|L|υμας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει
+|L|και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας πο=
+|L|θεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γε=
+|L|γεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος και
+|L|ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+|L|<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκα=
+|L|λος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρα=
+|L|καμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου
+|L|λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε
+|L|πως εαν ειπω υμιν τα επ̅ουνια πιστευσητε <V 13> και
+|L|ουδεις αναβεβηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω
+|L|<V 14> και καθως μω̅σης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω
+|L|ουτως υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας
+|L|ο πιστευων εις αυτον μη απωληται αλλ εχη
+|L|ζωην αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδω=
+|L|κεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη απωληται
+|L|αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅
+|L|τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου <V 18> ο πιστευων
+|L|εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη
+|L|κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του
+|L|μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι
+|F 125r|
+|L|το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν μαλλον
+|L|οι αν̅οι το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
+|L|<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως [app][*]&om;[\*][C]και ουκ ερχεται προς το φως[\C][\app] ινα μη ελεγχθη
+|L|τα εργα αυτου [app][*]οτι πονηρα εστιν[\*][C]&om;[\C][\app]<V 21> ο δε ποιων την α=
+|L|ληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη τα
+|L|εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα <V 22> μετα ταυτα
+|L|ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην
+|L|και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν <V 23> ην δε
+|L|και ιω̅ βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι
+|L|υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτι=
+|L|ζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο
+|L|ιω̅ <V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου
+|L|μετα ιουδαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς ιω̅
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδαν=
+|L|ον συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες
+|L|ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιω̅ και ειπεν ου δυ=
+|L|ναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η
+|L|δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυ=
+|L|ρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απε=
+|L|σταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την
+|L|νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως
+|L|και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην
+|L|του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+|L|<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν
+|L|ερχομενος επανω παντων [app][*]εστι[\*][C]εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστιν[\C][\app] <V 32> και ο εωρακε και
+|L|ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις
+|L|λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν
+|L|οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα
+|L|του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+|F 125v|
+|L|<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι
+|L|αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η ορ=
+|L|γη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκου=
+|L|σαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και
+|L|βαπτιζει η ιωαν̅νης <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβα=
+|L|πτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν
+|L|γην και απηλθε παλιν εις την γαλιλαιαν <V 4> εδει
+|L|δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται
+|L|ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλη(σιον)
+|L|του χωριου ο εδωκεν ιακωβ τω υιω αυτου ιωσηφ
+|L|<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως
+|L|εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη
+|L|ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας
+|L|αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι
+|L|γαρ μαθηται αυτου απεληλυθησαν εις την πολιν
+|L|ινα τροφας αγορασωσιν <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη
+|L|η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου
+|L|πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγ=
+|L|χρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> απεκριθη ο ις̅ και
+|L|ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις
+|L|εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτω
+|L|και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ
+|L|ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζον
+|L|ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ
+|L|και αυτος εξ αυτου επιεν και υιοι αυτου και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη
+|L|πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+|F 126r|
+|L|<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη
+|L|διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω
+|L|δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος
+|L|αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον
+|L|η γυνη κε̅ δος μοι [app][*]το[\*][C]τουτο[\C][\app] υδωρ ινα μη διψω μηδε
+|L|ερχομαι ενθαδε αντλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε
+|L|φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε <V 17> απε=
+|L|κριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε
+|L|γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω
+|L|οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω
+|L|προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις
+|L|εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε
+|L|ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις
+|L|προσκυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο
+|L|ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι
+|L|η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα
+|L|και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προ=
+|L|σκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ
+|L|τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α
+|L|ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια
+|L|δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας
+|L|ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν εκεινος ελθη αναγγε=
+|L|λει ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+|L|<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον
+|L|οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι
+|L|ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδρειαν
+|F 126v|
+|L|αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις
+|L|αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα ε=
+|L|ποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον ουν εκ
+|L|της πολεως και ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω
+|L|μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω
+|L|φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται
+|L|προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα
+|L|του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+|L|<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι [app][*]τετραμηνον[\*][C]τετραμηνος[\C][\app] εστι και ο
+|L|θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους
+|L|οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι
+|L|λευκαι εισι προς θερισμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον
+|L|λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον
+|L|ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν γαρ
+|L|τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο
+|L|σπειρων και αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα υμας
+|L|θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκο=
+|L|πιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυ=
+|L|θατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λο=
+|L|γον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι
+|L|παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον
+|L|οι σαμαρειται ηρωτουν αυτον μειναι παρ αυτοις
+|L|και εμεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους
+|L|επιστευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι
+|L|ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν
+|L|αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν
+|F 127r|
+|L|αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε [app][*]&om;[\*][C]τας[\C][\app] δυο ημερας
+|L|εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅
+|L|εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ιδι
+|L|τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες
+|L|οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι
+|L|γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν [app][*][ill]6-7[\ill][\*][C]παλιν[\C][\app] ο ις̅ εις
+|L|την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ
+|L|οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υιος ησθενη εν
+|L|καφαρνα̅ουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιου=
+|L|δαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα
+|L|αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελ=
+|L|λε γαρ αποθνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν
+|L|μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+|L|<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν απο=
+|L|θανειν το παιδιον μου <V 50> λεγει αυτη ο ις̅ πορευου ο
+|L|υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου
+|L|καταβαινοντος ιδου οι δουλοι αυτου υπηντησ=
+|L|σαν αυτω [app][*]&om;[\*][C]και απηγγειλαν[\C][\app] λεγοντες οτι ο υιος [app][*]σου[\*][C]α̣υ̣τ̣ου[\C][\app] ζη <V 52> επυθετο
+|L|ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψωτερον εσχεν [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app]
+|L|ειπον [app][*]ο̣υ̣ν̣[\*][C]&om;[\C][\app] [app][*]αυτο̣ν̣[\*][C]αυτω[\C][\app] οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν
+|L|αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη
+|L|ωρα η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επι=
+|L|στευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο [app][*]υπηντησαν[\*][C]παλιν[\C][\app]
+|L|δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της
+|L|ιουδαιας εις την γαλιλαιαν <K 5><V 1> μετα δε ταυτα ην
+|L|εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+|L|<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη
+|F 127v|
+|L|κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα
+|L|πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις κατεκειτο
+|L|πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων
+|L|χολων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος
+|L|κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν
+|L|εν τη κολυμβηθρα και εταρασσετο το υδωρ
+|L|ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υ=
+|L|δατος υγιης εγενετο [app][*]&om;[\*][C]ω δηποτε κατειχετο νοσηματι[\C][\app] <V 5> ην δε τις εκει αν̅ος
+|L|τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
+|L|<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι
+|L|πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις
+|L|υγιης γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων
+|L|κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ
+|L|βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχο=
+|L|μαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εγειρε αρον [app][*]&om;[\*][C]σου[\C][\app] τον κραββατον [app][*]σου και υπαγε
+|L|εις τον οικον σου[\*][C]και περιπατει[\C][\app] <V 9> και ευθεως εγενετο υγιης
+|L|ο αν̅ος και ηρεν τον κραββατον αυτου και περιεπατει
+|L|ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον
+|L|ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον
+|L|εστι και ουκ εξεστιν σοι αραι τον [app][*]κραββατον[\*][C]κραββαττον[\C][\app] [app][*][ill]σου[\ill][\*]&om;[C][\C][\app]
+|L|<V 11>ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη
+|L|εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και
+|L|περιπατει <V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος
+|L|ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει
+|L|<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευ=
+|L|σεν οχλου οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρι=
+|L|σκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε
+|L|υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι
+|F 128r|
+|L|τι γενηται <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις
+|L|οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο
+|L|εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον
+|L|αποκτειναι οτι ταυτα εποιη εν σαββατω <V 17> ο δε
+|L|ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργα=
+|L|ζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μο=
+|L|νον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον
+|L|ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απε=
+|L|κριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου
+|L|ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα
+|L|α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοιως
+|L|ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υιον και παντα δει=
+|L|κνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ
+|L|γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει
+|L|ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε
+|L|γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν
+|L|πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμω=
+|L|σι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων
+|L|τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων
+|L|και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην
+|L|αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μετα=
+|L|βεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν
+|L|οτε οι νεκροι ακουσουσι της φωνης του υιου
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ
+|F 128v|
+|L|εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην
+|L|εχειν εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν
+|L|ποιειν οτι υιος αν̅ου εστι <V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι
+|L|ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται
+|L|της φωνης αυτου <V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα
+|L|ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πρασ=
+|L|ξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν
+|L|απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις
+|L|η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον
+|L|αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 31> εαν εγω
+|L|μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις απε=
+|L|σταλκατε προς ιω̅ και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+|L|<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα
+|L|ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο λυχνος
+|L|ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε
+|L|αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε
+|L|εχω την μαρτυριαν μειζω του ιω̅ τα γαρ εργα α [app][*]&om;[\*][C]εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω[\C][\app]
+|L|ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος [app][*]μαρτυρει[\*][C]μεμαρτυρεικε[\C][\app]
+περι εμου
+|L|[app][*]και[\*][C]&om;[\C][\app] ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε
+|L|ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε
+|L|εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτον
+|L|υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι
+|L|υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και ε=
+|L|κειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε
+|L|ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν παρα αν̅ων
+|L|ου λαμβανω <V 42> [app][*]αλλα[\*][C]αλλ[\C][\app] εγνωκα υμας οτι την αγαπην
+|F 129r|
+|L|του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι
+|L|του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν
+|L|τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε <V 44> πως δυνα=
+|L|σθε υμεις πιστευειν δοξαν παρα αλληλων λαμβα=
+|L|νοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+|L|<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α
+|L|εστιν ο κατηγορων υμων μω̅σης εις ον υμεις ηλπικατε
+|L|<V 46> ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι
+|L|γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν
+|L|ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+|L|<K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης [app][*]&om;[\*][C]της γαλιλαιας[\C][\app] της τι=
+|L|βεριαδος <V 2> ηκολουθη δε [app][*]οχλος πολυς αυτω[\*][C]αυτω οχλος πολυς [\C][\app] οτι
+|L|[app][*][ill]2-3[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] εωρων [app][*]&om;[\*][C]αυτου[\C][\app] τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μα=
+|L|θητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των
+|L|ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και
+|L|θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον
+|L|λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασομεν αρτους
+|L|ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω
+|L|φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκε=
+|L|σουσιν αυτοις ινα εκαστος [app][*]&om;[\*][C]αυτων[\C][\app] βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει
+|L|αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρ̅εας ο αδελ(φος)
+|L|σιμωνος πετ̅ρου <V 9> εστι [app][*]παιδαριον[\*][C]παιδαρηον[\C][\app] εν ωδε [app][*]ος[\*][C]ο[\C][\app] εχει
+|L|πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα
+|L|ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιη=
+|L|σατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς
+|L|εν τω τοπω ανεπεσαν ουν [app][*]&om;[\*][C]οι[\C][\app] ανδρες τον αριθμον
+|L|ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε τους αρτους
+|F 129v|
+|L|ο ις̅ και ευχαριστησας [app][*]ε̣δ̣[ill]ωκεν[\ill][\*][C]τοις μαθηταις οι δε μαθηται[\C][\app] τοις ανακειμενοις ο=
+|L|μοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε
+|L|ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγα=
+|L|γετε τα περισσευματα των κλασματων ινα μη τι
+|L|απωληται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα
+|L|κοφηνους κλασματων εκ των πεντε αρτων των
+|L|κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσι <V 14> οι ουν
+|L|αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος
+|L|εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχε=
+|L|σθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσι βασιλεα
+|L|ανεχωρησε παλιν εις το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε
+|L|οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την
+|L|θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο της
+|L|περαν της θαλα(σσης) εις καπερνα̅ουμ και σκοτεια
+|L|ηδη εγεγονει και ουπω προς αυτους εληλυθη ο ις̅
+|L|<V 18> η δε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διε=
+|L|γειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε
+|L|η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι
+|L|της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και ε=
+|L|φοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φο=
+|L|βεισθε <V 21> ηθελον ουν αυτον λαβειν εις το πλοιον και
+|L|ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης
+|L|ιδων οτι πλοιαριον αλλον ουκ ην εκει ει μη εν
+|L|εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου
+|L|συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοια=
+|L|ριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον <V 23> και
+|L|αλλα ηλθον πλοιαρια εκ της τιβεριαδος εγγυς
+|F 130r|
+|L|του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος
+|L|του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει
+|L|ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν αυτοι εις τα
+|L|πλοιαρια και ηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες
+|L|τον ιν̅ <V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλα(σσης) ειπον
+|L|αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζη=
+|L|τειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφα=
+|L|γετε εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργαζε=
+|L|σθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα
+|L|την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον
+|L|ην ο υιος του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο
+|L|πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι
+|L|ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον
+|L|του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+|L|<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις [app][*]σ̣υ̣[\*][C]&om;[\C][\app] σημειον ινα [app][*]&om;[\*][C]ιδωμεν και[\C][\app]
+|L|πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα
+|L|εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον
+|L|αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις φαγειν <V 32> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου
+|L|μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ
+|L|του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους ζωην τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+|L|<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|ο ερχομενος προς με ου μη πεινασει και ο πι=
+|L|στευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε <V 36> αλλ ειπον
+|L|υμιν
+|F 130v|
+|L|οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο δι=
+|L|δωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχο=
+|L|μενον προς με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι κατα=
+|L|βεβηκα εκ του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα
+|L|το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+|L|<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου
+|L|αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο
+|L|θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη
+|L|ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη
+|L|εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας
+|L|εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υιος
+|L|ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την
+|L|μρ̅α πως ουν ουτος λεγει οτι εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βεβηκα <V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|μη γογγιζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται
+|L|ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελ=
+|L|κυσω αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις
+|L|[app][*][ill]13-14[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και εσονται παντες διδα=
+|L|κτοι θυ̅ πας ο ακουσας παρα του πρ̅ς [app][*]&om;[\*][C]μου[\C][\app] και μαθων
+|L|ερχεται προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α εωρακε τις
+|L|ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α
+|L|<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει
+|L|ζωην αιωνιον <V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|<V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και
+|L|απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου
+|F 131r|
+|L|καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+|L|<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου [app][*]ζησει[\*][C]ζησεται εις[\C][\app] εις τον
+|L|αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ
+|L|μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου
+|L|ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους
+|L|λεγοντες πως δυναται ουτος δουναι ημιν την
+|L|σαρκα φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου
+|L|του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην
+|L|εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστη=
+|L|σω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως
+|L|εστι ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως
+|L|απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α
+|L|και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε <V 58> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως
+|L|εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα και απεθανον
+|L|ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον
+|L|αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων
+|L|εν [app][*]καφ̣[ill]α[\ill]ρναουμ[\*][C]καπερναουμ[\C][\app] <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των
+|L|μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος
+|L|ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε ο ις̅
+|L|οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυ=
+|L|τοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρειτε
+|L|τον υιον του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+|L|<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ οφελει ουδεν
+|F 131v|
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλ=
+|L|λ εισι τινες εξ υμων οι ου πιστευουσι ηδει γαρ εξ αρχης
+|L|ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παρα=
+|L|δωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν
+|L|οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων
+|L|αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιε=
+|L|πατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε
+|L|υπαγειν <V 68> απεκριθη αυτω σιμων π̅ετρος κε̅ προς τινα
+|L|απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και
+|L|υμεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅
+|L|ο υιος του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ ε=
+|L|γω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και [app][*]&om;[\*][C]εξ[\C][\app] [app][*]υμων[\*][C]ημων[\C][\app]
+|L|εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ισκα=
+|L|ριωτην ουτος γαρ ημελλε παραδιδοναι αυτον εις ων
+|L|εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και περιεπατει ο ις̅ μετα ταυτα εν
+|L|τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν
+|L|οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς
+|L|η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς
+|L|αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και
+|L|υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεω=
+|L|ρησωσι τα εργα σου α ποιεις <V 4> ουδεις γαρ τι εν
+|L|κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι
+|L|ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμωι
+|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+|L|<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο
+|L|δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται
+|L|ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρ=
+|L|τυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+|F 132r|
+|L|<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην [app][*]&om;[\*][C]ταυτην[\C][\app] εγω ουκ αναβαινω εις την
+|L|εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+|L|<V 9> ταυτα ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε
+|L|ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε
+|L|και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+|L|<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που
+|L|εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον
+|L|ου αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρη=
+|L|σια ελαλη περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον
+|L|και εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες
+|L|πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως <V 16> απε=
+|L|κριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν
+|L|εμη αλλα του πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον
+|L|εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου
+|L|λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την
+|L|δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και
+|L|αδικια εν αυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον
+|L|τι με ζητειτε αποκτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος
+|L|και ειπε δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+|L|<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και
+|L|παντες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν
+|L|την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ
+|L|των πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει
+|L|περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη
+|L|ο νομος [app][*]μω[ill]υ[\ill]σεως[\*][C]μωσεως[\C][\app] εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη
+|F 132v|
+|L|εποιησα εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα
+|L|την δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες
+|L|[app][*]εκ[\*][C]&om;[\C][\app] των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζη=
+|L|τουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρησια λαλει
+|L|και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν
+|L|οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον
+|L|οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ου=
+|L|δεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω
+|L|διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε
+|L|ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν
+|L|αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω
+|L|οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απε=
+|L|στειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επε=
+|L|βαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθη
+|L|η ωρα αυτου <V 31> εκ του οχλου ουν πολλοι επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη=
+|L|τι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος
+|L|εποιησεν <V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου
+|L|γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πια=
+|L|σωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον
+|L|μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα
+|L|με <V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου
+|L|ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι
+|L|ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευε=
+|L|σθαι οτι υμεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την
+|L|διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι
+|L|και διδασκειν τους ελληνας <V 36> τις εστιν ο λογος
+|L|ουτος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε και
+|F 133r|
+|L|οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 37> εν δε τη
+|L|εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅
+|L|και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με
+|L|και πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη
+|L|ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος
+|L|ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου ημελλον
+|L|λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ
+|L|ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι
+|L|ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ της
+|L|γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι
+|L|εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης
+|L|οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εγενετο εν
+|L|τω οχλω δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων
+|L|πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον
+|L|τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις
+|L|και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι
+|L|ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται
+|L|ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτος
+|L|ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι
+|L|μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχον=
+|L|των επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον
+|L|επικαταρατοι εισιν <V 50> λεγει νικοδημος προς
+|L|αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+|L|<V 51> μη ο νομος ημων κρινη τον αν̅ον εαν μη ακουση
+|L|παρ αυτου πρωτερον και γνω τι ποιη <V 52> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει
+|F 133v|
+|L|ερευνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης
+|L|ουκ εγηγερται <V 53> {om} <K 8><V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν ουν αυτοις ελαλησεν ο ις̅ λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου
+|L|μη περιπατησει εν τη σκοτεια αλλ εξει το φως
+|L|της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου
+|L|μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω
+|L|περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα
+|L|ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε
+|L|ποθεν ερχομαι [app][*]&om;[\*][C]η που υπαγω[\C][\app]<V 15> [app][*]&om;[\*][C]υμεις κατα την σαρκα κρινετε[\C][\app] εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω
+|L|δε εγω η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι μονος
+|L|ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν
+|L|τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο
+|L|αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυ=
+|L|ρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου
+|L|απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου
+|L|ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου αν ηδειτε <V 20> ταυτα
+|L|τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω
+|L|διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον
+|L|οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου<V 21> ειπεν ουν αυτοις
+|L|παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν
+|L|τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπα=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι
+|L|μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω
+|L|υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ελεγεν
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω
+|L|ειμι υμεις εκ τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι
+|L|εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθα=
+|F 134r|
+|L|νεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων [app][*]&om;[\*][C]εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων[\C][\app]<V 25> ελεγον ουν αυτω συ
+|L|τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λα=
+|L|λω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν
+|L|αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα
+|L|παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν
+|L|οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ο=
+|L|ταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε γνωσεσθε
+|L|οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ουδεν ποιω αλλα
+|L|καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω<V 29> και ο
+|L|πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον
+|L|ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε<V 30> [app][*]&om;[\*][C]ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον[\C][\app]
+|L|<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους
+|L|εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αλη=
+|L|θως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν
+|L|και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκριθησαν
+|L|προς αυτον σπερμα αβρα̅αμ εσμεν και ουδενι δε=
+|L|δουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευ=
+|L|θεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος
+|L|εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια
+|L|εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν
+|L|ουν υμας ο υιος ελευθερωση οντως ελευθεροι
+|L|εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα
+|L|ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει
+|L|εν υμιν <V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω
+|L|και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων
+|L|ποιειτε <V 39> απεκριθησαν ουν και ειπον αυτω ο πη̅ρ
+|L|υμων αβρα̅αμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα
+|L|του αβρα̅αμ ητε τα εργα του αβρα̅αμ εποιειτε αν
+|F 134v|
+|L|<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν
+|L|υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο α=
+|L|βρα̅αμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα εργα
+|L|του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω υμεις εκ πορνειας
+|L|ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ει ηγαπατε αν εμε εγω
+|L|γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου
+|L|εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε <V 43> διατι
+|L|την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε
+|L|ελθειν επι τον λογον τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς[app][*][ill]υμων[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων
+|L|θελετε ποιειν εκεινος αν̅οκτονος ην απ αρχης και
+|L|εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια
+|L|εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει
+|L|οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι την αλη=
+|L|θειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει
+|L|με περι αμαρτιας ει δε {-ed-This word may have been added by a corrector.} αληθειαν λεγω διατι υμεις
+|L|ου πιστευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του
+|L|θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του
+|L|θυ̅ ουκ εστε <V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον
+|L|αυτω ου καλως λεγομεν υμεις οτι σαμαρειτις ει συ
+|L|και δαιμονιον εχεις <V 49> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου
+|L|και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν
+|L|μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεω=
+|L|ρησει εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρα̅αμ απε=
+|L|θανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον
+|F 135r|
+|L|εμον λογον τηρηση ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+|L|<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς υμων αβρα̅αμ οστις α=
+|L|πεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ
+|L|ποιεις <V 54> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν εαν εγω δοξαζω
+|L|εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δο=
+|L|ξαζων με ον υμεις λεγετε οτι ο θς̅ υμων εστι <V 55> και
+|L|ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε αυτον οιδα και εαν
+|L|ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης
+|L|αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω <V 56> αβρα̅αμ ο
+|L|πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην
+|L|και ειδεν και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον
+|L|πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρα̅αμ εωρακας
+|L|<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν
+|L|αβρα̅αμ γενεσθαι εγω ημην <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βα=
+|L|λωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ
+|L|του ιερου [app][*]&om;[\*][C]διελθων[\C][\app] δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+|L|<K 9><V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννετης
+|L|<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες
+|L|ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυ=
+|L|φλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν
+|L|ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα
+|L|του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του
+|L|πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ
+|L|οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω
+|L|κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων
+|L|επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος
+|L|και επεχρησε τον πηλον επι τους οφθαλμους |L|[app][*]αυτου[\*][C]του τυφλου[\C][\app] <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την
+|L|κολυμβηθραν του σιλω̅αμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος
+|F 135v|
+|L|απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτο=
+|L|νες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος
+|L|ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι
+|L|ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω
+|L|εστιν εκεινος [app][*]&om;[\*][C]δε[\C][\app] ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω
+|L|πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη ε=
+|L|κεινος αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επε=
+|L|χρισε μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμ=
+|L|βηθραν του σιλω̅αμ και νιψαι απελθων ουν και
+|L|νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν ε=
+|L|κεινος λεγει αυτοις ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς
+|L|τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον
+|L|οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξε τους
+|L|οφθαλμους αυτου <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και
+|L|οι φαρισαιοι πως ανεβλεψας ο δε ειπεν αυ=
+|L|τοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους
+|L|και ενιψαμην και βλεπω <V 16> ελεγον ουν εκ των φα=
+|L|ρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ ο
+|L|αν̅ος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον
+|L|πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια
+|L|ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν
+|L|τω τυφλω παλιν τι λεγεις συ περι αυτου οτι
+|L|ηνεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι
+|L|προφητις εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν δε οι ιουδαιοι περι
+|L|αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου
+|L|εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+|L|<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων
+|L|ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν
+|L|αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν οι γονεις αυτου
+|F 136r|
+|L|και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος υμων και οτι
+|L|τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν
+|L|η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οι=
+|L|δαμεν αυτον ερωτησατε αυτος ηλικιαν εχει αυτος
+|L|περι εαυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου
+|L|οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθηντο
+|L|οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ απο=
+|L|συναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν ουν
+|L|τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπον αυτω
+|L|δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ουτος ο αν̅ος
+|L|αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκεινος [app][*]&om;[\*][C]και ειπεν[\C][\app] ει αμαρ=
+|L|τωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων
+|L|αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιη=
+|L|σεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη
+|L|αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι πα=
+|L|λιν ακουειν θελετε μη και υμεις θελετε μαθηται
+|L|αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον
+|L|συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μω̅σεως
+|L|εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μω̅σει λελα=
+|L|ληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν<V 30> απε=
+|L|κριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυ=
+|L|μαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και
+|L|ανεωξε μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν δε οτι
+|L|αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεο=
+|L|σεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου α=
+|L|κουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ανεωξε τις
+|L|οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος
+|L|παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν
+|F 136v|
+|L|και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος
+|L|και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+|L|<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων
+|L|αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του
+|L|θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος και ειπε και τις εστι κε̅
+|L|ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και
+|L|εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον
+|L|ηλθον ινα οι μη βλεπωντες βλεπωσι και οι βλε=
+|L|ποντες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκουσαν εκ των φαρι=
+|L|σαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω
+|L|μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε
+|L|λεγετε οτι [app][*]βλεπωσ̣ι̣ν̣[\*][C]βλεπετε[\C][\app] η ουν αμαρτια υμων
+|L|μενει <K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος
+|L|δια της θυρας εις την αυλην των προβατων
+|L|αλλα αναβαινων αλλαχοθεν [app][*]&om;[\*][C]εκεινος[\C][\app] κλεπτης εστι
+|L|και ληστης <V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστι των προβατων <V 3> τουτω ο θυρωρος
+|L|ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου
+|L|ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα
+|L|και εξαγει αυτα <V 4>[app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] οταν τα ιδια παντα εκβαλη
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα
+|L|αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+|L|<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα [app][*]φευ=
+|L|ξωνται[\*][C]φευξονται[\C][\app] απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων
+|L|την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγινωσκον τινα ελαλη αυτοις
+|F 137r|
+|L|<V 7> ειπεν ουν [app][*]&om;[\*][C]παλιν[\C][\app] αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω
+|L|ειμι η θυρα των προβατων <V 8> παντες οσοι ηλθον
+|L|κλεπται εισι και λησται [app][*]αλλα̣[\*][C]αλλ[\C][\app] ουκ ηκουσαν αυτων
+|L|τα προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα των προβατων
+|L|δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισε=
+|L|λευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+|L|<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μι ινα κλεψη και θυση
+|L|και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και
+|L|περισσον εχωσιν <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος
+|L|ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ
+|L|των προβατων <V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην
+|L|ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον
+|L|ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει
+|L|και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προ=
+|L|βατα <V 13> [app][*]και ο[\*][C]ο δε[\C][\app] ο μισθωτος φευγει οτι μισθωτος
+|L|εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+|L|<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα
+|L|και γινωσκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει
+|L|με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυ=
+|L|χην μου τιθημι υπερ των προβατων <V 16> και αλλα
+|L|προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης
+|L|κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου
+|L|ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την
+|L|ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην <V 18> ουδεις αιρει
+|L|αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου
+|L|εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω πα=
+|L|λιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον
+|L|παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις
+|F 137v|
+|L|ιουδαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολ=
+|L|λοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι
+|L|αυτου ακουετε <V 21> αλλοι δε ελεγον ταυτα τα ρηματα
+|L|ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυνα=
+|L|ται οφθαλμους τυφλου ανοιξαι <V 22> εγενετο δε
+|L|τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων ην
+|L|<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνο(ς)
+|L|[app][*][ill]3-4[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]<V 24> εκυκλωσαν ουν οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω
+|L|εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅
+|L|ειπε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ει=
+|L|πον υμιν [app][*][ill]8-9[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και ου πιστευετε μοι τα εργα
+|L|α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα
+|L|μαρτυρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε
+|L|οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων
+|L|καθως ειπον υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φω=
+|L|νης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολου=
+|L|θουσι μοι <V 28> καγω [app][*]διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον[\*][C]ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις[\C][\app]
+|L|και ου μη απολλονται εις τον αιωνα και ουχ αρπα=
+|L|σει τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δε=
+|L|δωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται
+|L|αρπασαι εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο
+|L|πη̅ρ [app][*]μου[\*][C]&om;[\C][\app] εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν οι ιουδαιοι
+|L|παλιν λιθους ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα εργα εδειξα υμιν καλα εκ του
+|L|πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου
+|L|ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και
+|L|οτι συ αν̅ος ων ποιεις εαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω [app][*]&om;[\*][C]υμων[\C][\app][app][*]οτι[\*][C]&om;[\C][\app] εγω ειπον
+|F 138r|
+|L|θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος
+|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+|L|<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει μη ποιω τα εργα του πρ̅ς [app][*]μη[\*][C]μου
+|L|μη[\C][\app] πιστευητε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι ου πιστευητε
+|L|τοις εργοις [app][*]πιστευετε[\*][C]πιστευσατε[\C][\app] ινα γνωτε και πιστευσητε
+|L|οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν
+|L|αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος
+|L|αυτων <V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον
+|L|τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων [app][*]&om;[\*][C]και εμεινεν εκει[\C][\app]
+|L|<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιω̅
+|L|μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα
+|L|ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην <V 42> και πολ=
+|L|λοι επιστευον εις αυτον εκει <K 11><V 1> ην δε τις εκει
+|L|ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης
+|L|μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρον και απομαξασα
+|L|τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λα=
+|L|ζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς
+|L|αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> α=
+|L|κουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς
+|L|θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξα=
+|L|σθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν
+|L|και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ουν
+|L|ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην το=
+|L|πω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις
+|L|μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λε=
+|L|γουσιν οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι
+|F 138v|
+|L|λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκριθη ο
+|L|ις̅ ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας
+|L|εαν τις περιπατει εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι
+|L|το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις
+|L|περιπατει εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ου=
+|L|κ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λε=
+|L|γει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται
+|L|αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον
+|L|ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθη=
+|L|σεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου
+|L|εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του
+|L|υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια ο ις̅
+|L|λαζαρος απεθανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε
+|L|οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+|L|<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις
+|L|συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν
+|L|μετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας
+|L|ηδη εχοντα εν τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια
+|L|εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> πολλοι δε των ιουδαιων εληλυ=
+|L|θεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα αυτας
+|L|παραμυθησωνται περι του αδελφου αυτων
+|L|<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντη=
+|L|σεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+|L|<V 21> ειπεν ουν μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν
+|L|ετεθνηκει ο αδελφος μου <V 22> αλλα και νυν οιδα
+|L|οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου <V 24> λεγει
+|L|αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστισει
+|F 139r|
+|L|εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η ανα=
+|L|στασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+|L|<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανει εις τον
+|L|αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπι=
+|L|στευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υιος [app][*][ill]του ζωντος[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] ο εις τον
+|L|κοσμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφω=
+|L|νησε μα̅ριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο
+|L|διδασκαλος παρεστι και φωνει σε <V 29> εκεινη ως ηκουσεν
+|L|εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω δε εληλυθει
+|L|ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν
+|L|αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν οι ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη
+|L|οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι
+|L|ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτην δο=
+|L|ξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+|L|<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσε
+|L|παρα τους ποδας του ιυ̅ λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε
+|L|ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην
+|L|κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν [app][*]αυτον[\*][C]εαυτον[\C][\app]<V 34> και ειπεν
+|L|που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+|L|<V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλη
+|L|αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοι=
+|L|ξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος
+|L|μη αποθανη <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω
+|L|ερχεται εις το μνημειον ην δε σπιλαιον και λιθος επε=
+|L|κειτο επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω
+|L|η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει
+|L|τεταρταιος γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι
+|L|εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον
+|F 139v|
+|L|ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω εις τον
+|L|ου̅νον και ειπεν πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω
+|L|δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον
+|L|τον περιεστωτα μοι ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με α=
+|L|πεστειλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυ=
+|L|γασεν λαζαρε δευρο εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως
+|L|δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και
+|L|η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των
+|L|ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι
+|L|α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τινες δε εξ αυτων
+|L|απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιη=
+|L|σεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολ=
+|L|λα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες
+|L|πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι
+|L|και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος <V 49> εις
+|L|δε τις εξ αυτων ονοματι καιαφας αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε
+|L|ουδεν <V 50> ουδε [app][*]λογιζεσθε[\*][C]διαλογιζεσθε[\C][\app] οτι συμφερει υμιν ινα εις αν̅ος
+|L|αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος απωληται
+|L|<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων
+|L|του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν
+|L|ο ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του
+|L|εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διε=
+|L|σκορπισμενα συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της
+|L|ημερας [app][*]εβουλευσαντο[\*][C]συνεβουλευσαντο [\C][\app] ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅
+|L|ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα
+|L|απηλθεν εκειθεν εις χωραν εγγυς της ερημου
+|F 140r|
+|L|εις εφραιμ λεγομενην [app][*]&om;[\*][C]πολιν[\C][\app] και εκει διετριβε μετα των
+|L|μαθητων [app][*]&om;[\*][C]αυτου[\C][\app]<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και
+|L|ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ
+|L|του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον
+|L|ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εστηκοτες εν τω ιερω τι
+|L|δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> εδεδωκεισαν δε
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις
+|L|γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν
+|L|οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 2> εποιησαν ουν αυτω εκει δειπνον και η μαρθα διη=
+|L|κονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
+|L|<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης
+|L|πολυτιμου ειληψε τους ποδας του ιυ̅ και ταις θριξιν
+|L|αυτης απεμαξεν αυτου τους ποδας η δε οικια ολη επλη=
+|L|ρωθη εκ της οσμης [app][*]&om;[\*][C]του μυρου[\C][\app]<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου
+|L|ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παρα=
+|L|διδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων
+|L|δηναριων και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε δε τουτο ουχ οτι
+|L|περι των πτωχων εμελλεν αλλ οτι κλεπτης ην και το
+|L|γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν
+|L|ουν ο ις̅ αφες αυτην [app][*][ill]ι̣ν̣α̣[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] εις την ημεραν του ενταφιασμου
+|L|μου [app][*]τηρησεν[\*][C]τετηρηκεν[\C][\app] αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε με=
+|L|θ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος
+|L|πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον
+|L|ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν
+|L|ον ηγειρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα
+|L|και τον λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον
+|L|υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον ουν
+|F 140v|
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται
+|L|ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλ=
+|L|θον εις απαντησιν αυτου και εκραζον ωσαννα ευλογημενος
+|L|ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ ονα=
+|L|ριον εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου
+|L|θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται [app][*]&om;[\*][C]καθημενος[\C][\app] επι πωλον ονου
+|L|<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε ε=
+|L|δοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος
+|L|ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου
+|L|και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτο [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] υπηντησεν αυτω
+|L|ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ω=
+|L|φελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν δε
+|L|και ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνη=
+|L|σωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω
+|L|απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες
+|L|κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω
+|L|ανδρεα και παλιν ανδρεας [app][*][ill]1-2[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και φιλιππος λεγουσι τω
+|L|ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκριθη λεγων αυτοις εληλυθεν η ωρα ινα δο=
+|L|ξασθη ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι εαν μη
+|L|ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος
+|L|μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φιλων
+|L|την ψυχην αυτου [app][*]απολλυει[\*][C]απολεσει[\C][\app] αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθητω και οπου εγω
+|L|ειμι εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη
+|L|τιμηση αυτον ο πη̅ρ [app][*][ill]μου[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι
+|L|ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο
+|F 141r|
+|L|ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου το ονομα ηλ=
+|L|θεν ουν φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξα=
+|L|σω <V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγε βροντην
+|L|γεγονενε αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη [app][*][ill]6-7[\ill] [\*][C]γεγονεν[\C][\app] αλλα
+|L|δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου
+|L|τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της
+|L|γης παντας ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων
+|L|ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω ο
+|L|οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ εις τον αιωνα
+|L|μενει και πως συ λεγεις οτι υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου
+|L|τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι χρο=
+|L|νον μικρον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε
+|L|ινα μη σκοτεια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη
+|L|σκοτεια ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως εχετε πιστευετε
+|L|εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅
+|L|και απελθων εκρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια
+|L|εμπροσθεν αυτων πεποιηκοτος ουκ επιστευον εις αυτον
+|L|<V 38> ινα ο λογος ησ̅αιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις
+|L|επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυ=
+|L|φθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν
+|L|ησαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και [app][*]επωρωκεν[\*][C]πεπωρωκεν[\C][\app]
+|L|αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι
+|L|τη καρδια και επιστραφωσιν και ιασωμαι αυτους <V 41> ταυτα
+|L|ειπεν ησαιας οτε ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλη=
+|L|σε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εξ αυτων[app][*]&om;[\*][C]των αρχοντων[\C][\app] πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν
+|L|ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν
+|L|των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ο ις̅ δε εκραξε
+|L|και ειπεν
+|F 141v|
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον [app][*]πεμψαν=
+|L|τα[\*][C]αποστειλαντα[\C][\app] με <V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+|L|<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε
+|L|εν τη σκοτεια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων
+|L|και μη φυλα(ξη) αυτα εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα
+|L|κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων
+|L|εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα
+|L|αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη
+|L|ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας
+|L|με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι
+|L|λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη εστιν αιωνιος
+|L|α ουν εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+|L|<K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα
+|L|ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγα=
+|L|πησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν
+|L|αυτους <V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβλη=
+|L|κοτος εις την καρδιαν ιουδα ινα παραδω αυτον σιμωνος
+|L|ισκαριωτου <V 3> ειδως δε ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν ο πη̅ρ αυτω
+|L|εις τας χειρας αυτου και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς θν̅ υ=
+|L|παγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια
+|L|αυτου και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα
+|L|λαβων υδωρ βαλλει εις τον νιπτηρα και ηρξατο
+|L|νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω
+|L|λεντιω ω ην διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα
+|L|πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους
+|L|ποδας <V 7> απεκριθη αυτω ο ις̅ και ειπεν ο εγω ποιω συ
+|L|ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω πετρος
+|L|ου μη μου νιψεις τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη
+|L|αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω
+|L|σιμων πετρος
+|F 142r|
+|L|κε̅ μη μονον τους ποδας μου αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει
+|L|αυτοις ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι
+|L|αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται αλλ ουχι παντες
+|L|<V 11> ηδη γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι
+|L|παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτου και ελαβε
+|L|τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε
+|L|τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅
+|L|και καλως λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας
+|L|ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νι=
+|L|πτειν τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω
+|L|εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος μειζον του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος
+|L|μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι
+|L|εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παντων υμων λεγω
+|L|εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη
+|L|ο τρωγων μετ εμου τον αρτον [app][*]επη[ill]2[\ill]εν[\*][C]επηρεν[\C][\app] επ εμε την
+|L|πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα
+|L|οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει
+|L|και ο εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+|L|<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και
+|L|ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδω=
+|L|σει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται αυτου
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν
+|L|τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+|L|<V 25> επιπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω
+|L|κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω αν εγω [app][*]&om;[\*][C]βαψας το [ill]ψωμιον επιδωσω[\ill]
+|L|και[\C][\app] εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα [app][*]τ̣ω̣[\*][C]σιμωνος[\C][\app] ισκαριωτη
+|F 142v|
+|L|<V 27> και μετα το λαβειν το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον
+|L|ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον <V 28> τουτο
+|L|δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+|L|<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην
+|L|η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος
+|L|ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω<V 32> ει
+|L|ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και
+|L|ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον [app][*]&om;[\*][C]χρονον[\C][\app]μεθ υμων ειμι
+|L|ζητειτε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υ=
+|L|παγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην και=
+|L|νην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα
+|L|υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσονται
+|L|παντες οτι εμοι μαθητε εστε εαν αγαπην εχετε εν αλληλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη ο ις̅
+|L|οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υ=
+|L|στερον δε ακολουθησεις μοι <V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι
+|L|ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου
+|L|θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις
+|L|αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου α=
+|L|παρνηση με τρις <K 14><V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πι=
+|L|στευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε <V 2> εν τη οικια του
+|L|πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν
+|L|πορευομαι ετοιμασαι [app][*]υμιν τοπον[\*][C]τοπον υμιν[\C][\app] <V 3>[app][*]&om;[\*][C1]και εαν πορευθω ετοιμασω υμιν τοπον[\C1][C2]και εαν πορευθω ετοιμασαι υμιν τοπον[\C2][\app] υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραλη=
+|L|ψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+|L|<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε <V 5> λεγει
+|L|αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα
+|L|την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και
+|F 143r|
+|L|η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+|L|<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι
+|L|γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως
+|L|εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστι τα ρηματα
+|L|α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι
+|L|μενων αυτος ποιει τα εργα <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι
+|L|και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+|L|<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω
+|L|ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω
+|L|προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου
+|L|[app][*]&om;[\*][C]τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω[\C][\app] <V 14> [app][*]&om;[\*][C]εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου[\C][\app] εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και
+|L|εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα
+|L|μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυ=
+|L|ναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις
+|L|δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν εσται
+|L|<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μικρον
+|L|και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω
+|L|ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι
+|L|εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας
+|L|εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε
+|L|αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον
+|L|και εμφανισω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης
+|L|κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω
+|L|κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου
+|L|τηρηση και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα
+|L|και μονην παρ αυτω ποιησομεν <V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου
+|F 143v|
+|L|ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος
+|L|με πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρα=
+|L|κλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου
+|L|εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον
+|L|υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν
+|L|ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμιν υμιν μη
+|L|ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτι
+|L|εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με
+|L|χαριτε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μει=
+|L|ζων μου εστιν <V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γε=
+|L|νηται πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται
+|L|γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω
+|L|ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω
+|L|ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος
+|L|η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη
+|L|φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει
+|L|αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια
+|L|τον λογον ον λελαληκα υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως
+|L|το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη
+|L|εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη μεινητε εν εμοι
+|L|<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι
+|L|καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου
+|L|ου δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη
+|L|εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το
+|L|πυρ βαλλουσι και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου
+|L|εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν <V 8> εν
+|L|τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολλυν φερητε
+|L|και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω
+|L|υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου
+|F 144r|
+|L|τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας
+|L|του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα
+|L|λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα
+|L|υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε
+|L|αλληλους καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην
+|L|ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+|L|<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+|L|<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει
+|L|αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξα=
+|L|σθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα
+|L|υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων
+|L|μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωη υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει ο κοσμος
+|L|υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+|L|<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε
+|L|εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου
+|L|δια τουτο μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του
+|L|λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου
+|L|ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου
+|L|ετηρησαν και τον ημετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα παντα
+|L|ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ ειδοσι τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον
+|L|νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο
+|L|εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα
+|L|εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν
+|L|δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων
+|L|οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος
+|F 144v|
+|L|ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα
+|L|του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου <V 27> και [ill]υμεις[\ill]
+|L|δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαλη̣κ̣α̣
+|L|υμιν ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας
+|L|αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν
+|L|τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε
+|L|εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημο=
+|L|νευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης
+|L|ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαν=
+|L|τα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι
+|L|ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+|L|<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω
+|L|εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας
+|L|εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος
+|L|ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+|L|<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε
+|L|οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε
+|L|κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα
+|L|εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελθη
+|L|εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγηση υμας εις πασαν την αληθειαν
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαληση και τα ερχο=
+|L|μενα αναγγελει υμιν <V 14>[app][*]&om;[\*][C]εκεινος εμ[ill]ε[\ill] δ̣[ill]ο[\ill]ξ̣α̣σ̣ε̣ι̣ οτι εκ του εμου ληψ[ill]ε[\ill]ται και̣ αναγγελει υμιν[\C][\app]<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο
+|L|ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον
+|L|και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι
+|L|τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε
+|L|με και οτι εγω υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει
+|L|το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν
+|L|και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον
+|F 145r|
+|L|[ill]κα[\ill]ι ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην
+|L|λ[ill]εγω[\ill] υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χα=
+|L|[ill]ρησε[\ill]τε υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενη=
+|L|σεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε
+|L|γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευη της θλιψεως δια την χαραν οτι
+|L|εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν λυπην μεν [app][*]&om;[\*][C]νυν[\C][\app] εχετε πα=
+|L|λιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις
+|L|αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω=
+|L|ση υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και
+|L|ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις
+|L|λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις
+|L|λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν <V 26> εν ε=
+|L|κεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω
+|L|ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις
+|L|εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+|L|<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον
+|L|κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε
+|L|νυν παρρησιαν λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν
+|L|οτι παντα οιδας και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+|L|<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος
+|L|εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ ε=
+|L|μου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω
+|L|κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+|L|<K 17><V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον και ειπε
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα και ο υιος σου δοξα=
+|L|ση σε <V 2> καθως εδοκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο
+|L|δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη
+|F 145v|
+|L|ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας
+|L|ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδω=
+|L|κας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυ[ill]τω[\ill]
+|L|τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφα=
+|L|νερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του
+|L|κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου
+|L|τετηρηκασιν <V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι
+|L|παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και
+|L|επιστευσαν οτι συ με απεστειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω
+|L|ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ
+|L|εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμε
+|L|εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι
+|L|και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου
+|L|[app][*]&om;[\*][C]ους[\C][\app] δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων εν
+|L|τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους
+|L|δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη
+|L|ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε
+|L|ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν
+|L|την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον
+|L|λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του
+|L|κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης
+|L|αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+|L|<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον
+|L|αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> καθως
+|L|εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλλα αυτους
+|L|εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι
+|L|ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον
+|L|αλλα και περι [app][*]παντων[\*][C]&om;[\C][\app] των πιστευ[ill]ον[\ill]των δια του λογου αυτων
+|F 146r|
+|L|εις εμε <V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν σοι ινα
+|L|και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι
+|L|ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος
+|L|οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγα=
+|L|πησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω
+|L|κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην
+|L|ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας [app][*]&om;[\*][C]με[\C][\app] προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε εγνων σε και ουτοι
+|L|εγνωσαν οτι συ με απεστειλλας <V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα
+|L|σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+|L|<K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του
+|L|χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον ει=
+|L|σηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις
+|L|συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας λαβων
+|L|την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας
+|L|ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ δε
+|L|ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα
+|L|ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+|L|<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω
+|L|και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τινα ζητειτε
+|L|οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους
+|L|υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν ο ις̅ οτι ους δε=
+|L|δωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν
+|L|πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισε τον του αρχιερεως
+|L|δουλον
+|F 146v|
+|L|και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω
+|L|μαλχος <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκην
+|L|το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν σπειρα
+|L|και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και
+|L|εδησαν αυτον <V 13> και ηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του
+|L|καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον αποθανειν
+|L|υπερ του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης
+|L|ο δε μαθητης εκεινος γνωστος ην τω αρχιερει και [app][*]συνηλθεν[\*][C]συνεισηλθεν[\C][\app] τω ιυ̅ εις την
+|L|αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς την θυραν εξω
+|L|εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε
+|L|τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος
+|L|τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει
+|L|εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρα=
+|L|κιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων
+|L|ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των
+|L|μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν
+|L|συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται
+|L|και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με ερωτας επερωτησον τους
+|L|ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις παρεστικως των υπηρετων εδωκε
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει <V 23> ο δε
+|L|ις̅ ειπεν αυτω ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου
+|L|ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλλεν αυτον ο αννας δεδεμενον
+|L|προς καιαφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμινομενος
+|L|ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν
+|L|εκεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει ουν εις εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω
+|F 147r|
+|L|κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφω=
+|L|νησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι [app][*]κ̣α̣ι̣ α̣υτοι[\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν προς αυτους ο πιλατος εξω και ειπεν αυτοις τινα κατηγοριαν φερετε
+|L|κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι
+|L|παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον
+|L|νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτον οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν απο=
+|L|κτειναι ουδενα <V 32> ινα πληρωθη ο λογος του ιυ̅ ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω
+|L|ημελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος
+|L|και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι
+|L|εμου <V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σοι εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ο ις̅
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου
+|L|ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παρα=
+|L|δωθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς συ ει απεκριθη ο ις̅
+|L|συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο
+|L|εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της
+|L|αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις
+|L|εγω ουδεμιαν αιτιαν εν αυτω ευρισκω <V 39> εστι δε συνηθεια ημιν ινα
+|L|ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν
+|L|τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε
+|L|ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται
+|L|πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου την κεφαλην αυτου
+|L|και ιματιον πορφυρουν περιεβαλλον αυτω <V 3> και ελεγον χαιρε ο
+|L|βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλθεν ουν
+|L|παλιν οτι ο πιλατος προς αυτους και ειπεν αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω
+|L|ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅
+|L|εξω
+|F 147v|
+|L|φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λε=
+|L|γει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|L|εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αι=
+|L|τιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι και ειπον ημεις νομον
+|L|εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον θυ̅ υιον
+|L|εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσε τουτον τον λογον ο πιλατος μαλλον
+|L|εφοβηθη <V 9> και εισηλθε παλιν εις το πραιτωριον και λεγει τω ιυ̅ ποθεν
+|L|ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος
+|L|εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν
+|L|εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν
+|L|ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο
+|L|ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν ο
+|L|πιλατος εζητει αυτον απολυσαι οι δε ιουδαιοι εκραυγαζον λεγοντες
+|L|εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασι=
+|L|λεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος
+|L|ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του
+|L|βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαβαθα
+|L|<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις
+|L|ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγαζον αρον αρον στ̅ρωσον
+|L|αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̅ρωσω απε=
+|L|κριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα <V 16> [app][*]τ̣ο̣τ̣ε̣ ο̣υ̣ν̣[\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|τοτε ουν παρεδωκαν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη οι δε παρα=
+|L|λαβοντες αυτον απηγαγον <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον εαυτου εξηλθεν εις τον
+|L|λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον
+|L|εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε
+|L|τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε
+|L|γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν
+|L|τον τιτλον πολλοι των ιουδαιων ανεγνωσαν οτι εγγυς ην της πολεως
+|L|ο τοπος οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι
+|L|ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων
+|F 148r|
+|L|μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς
+|L|ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος και ειπεν ο γεγραφα
+|L|γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται στ̅ρωσαντες τον ιν̅ ελαβον τα
+|L|ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατι=
+|L|ωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανω
+|L|[app][*]υφατος[\*][C]υφαντος[\C][\app] δι ολου <V 24> ειπον ουν προς εαυτους μη σχισωμεν αυτον
+|L|αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα πληρωθη η γραφη η
+|L|λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιμα=
+|L|τισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα ε=
+|L|ποιησαν <V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και
+|L|η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλοπα και μαρια η μαγδα=
+|L|λινη <V 26> ις̅ ουν ιδων την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα
+|L|λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη
+|L|ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
+|L|<V 28> μετα δε τουτο ο ις̅ ειδως οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη
+|L|η γραφη λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον
+|L|οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσωπω περιθεντες προση=
+|L|νεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> οτε ουν ελαβεν ο ις̅ το οξος ειπε
+|L|τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν
+|L|ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω
+|L|επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου
+|L|ηρωτησαν ουν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και
+|L|αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεα=
+|L|ξαν τα σκελη και του αλλου του συ̅στρωθεντος αυτω <V 33> επι δε
+|L|τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεα=
+|L|ξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου
+|L|την πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
+|L|<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια
+|L|κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
+|L|<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται
+|L|αυτου
+|F 148v|
+|L|<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας
+|L|ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων
+|L|ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επεστρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν
+|L|και ηρεν αυτον <V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος
+|L|το πρωτον φερων μηγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
+|L|<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα
+|L|των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+|L|<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνη=
+|L|μειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν δια
+|L|την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον
+|L|εθηκαν τον ιν̅ <K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η
+|L|μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον
+|L|και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου <V 2> τρεχει ουν
+|L|και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην
+|L|ον εφιλη ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου
+|L|και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο [app][*]προς[\*][C]εις[\C][\app] το μνημειον [app][*][ill]4-6[\ill][\*][C]&om;[\C][\app]
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν
+|L|ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρα=
+|L|κυψας βλεπει κειμενα τα οθωνια ου μεντοι εισηλθεν
+|L|<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν
+|L|εις το μνημειον και θεωρει τα οθωνια κειμενα <V 7> και το σουδαριον
+|L|ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθωνιων κειμενον
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν ει=
+|L|σηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον
+|L|και ειδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι
+|L|δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν παλιν
+|L|προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε ειστηκει προς το
+|L|μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το
+|F 149r|
+|L|μνημειον <V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους
+|L|ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα
+|L|του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιοις λεγει αυτοις
+|L|οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα
+|L|ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και
+|L|ουκ ηδει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις
+|L|εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ
+|L|εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μα̅ρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβουνι
+|L|ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅ [app][*]μαρια στραφεισα
+|L|εκεινη λεγει[\*][C]&om;[\C][\app] μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α
+|L|μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτους
+|L|αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅
+|L|υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελουσα τοις μα=
+|L|θηταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+|L|<V 19> ουσης οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των
+|L|θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι
+|L|δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το με=
+|L|σον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν
+|L|αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρισαν ουν οι
+|L|μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ παλιν ει=
+|L|ρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+|L|<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφειτε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις
+|L|αν τινων κρατειτε κεκρατηνται <V 24> θωμας δε εις
+|L|εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε
+|L|ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν
+|L|τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου
+|L|τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον
+|L|των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη
+|F 149v|
+|L|πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου
+|L|και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ των θυρων κεκλεισμενων
+|L|και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει
+|L|τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου
+|L|και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και
+|L|μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω
+|L|ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με πεπιστευκας
+|L|μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και
+|L|αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου
+|L|α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω <V 31> ταυτα δε γεγρα=
+|L|πται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευον=
+|L|τες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου <K 21><V 1> μετα δε ταυτα
+|L|εφανερωσεν εαυτον ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της
+|L|τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων
+|L|πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο
+|L|απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι
+|L|εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος
+|L|υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις
+|L|συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και
+|L|εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενο=
+|L|μενης εστι ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται
+|L|οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφα=
+|L|γιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις
+|L|βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρη=
+|L|σετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτω ελκυσαι ισχυσαν
+|L|απο του πληθους των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης
+|L|εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος
+|L|ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο
+|L|ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν <V 8> οι δε
+|L|αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν
+|F 150r|
+|L|απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το
+|L|δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλε=
+|L|πουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επια=
+|L|σατε νυν <V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον
+|L|επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντα=
+|L|τριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
+|L|<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των
+|L|μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται
+|L|ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον
+|L|ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου
+|L|εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω
+|L|σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+|L|<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα
+|L|προβατα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με
+|L|ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και
+|L|λεγει αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε
+|L|λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μου <V 18> αμην αμην λεγω σοι
+|L|οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες
+|L|οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει
+|L|και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω
+|L|θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακο=
+|L|λουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην
+|L|ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω
+|L|επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+|L|<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+|L|<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ου ερχομαι
+|L|τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος
+|L|εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει
+|F 150v|
+|L|και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον
+|L|θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο
+|L|μαθητης ο μαρτυρων περι τουτου και γραψας ταυτα
+|L|και οιδαμεν οτι αληθης εστιν
+|L|η μαρτυρια αυτου
+|L|<V 25> εστι δε και
+|L|αλλα
+|L|πολλα οσα εποιησεν ο ιησους ατινα εαν γραφητε
+|L|καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον
+|L|χωησαι τα γραφο=
+|L|μενα βι=
+|L|βλια
+|L|α=
+|L|μην
+|L|<K 22><V 0> {om}
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_32615 Collation, David Darnell(Amy).pdf
===================================================================
(Binary files differ)
Property changes on: trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_32615 Collation, David Darnell(Amy).pdf
___________________________________________________________________
Added: svn:mime-type
+ application/octet-stream
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_AB_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_AB_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_AB_L2.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,1719 @@
+{Status: done
+G-A Number: 2615
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 190r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Alan Bale
+Transcription begun:
+Transcription finished: 03-02-2012
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - No
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 Yes
+ Other remarks: }
+|F 190r|
+|L|<B 04><K 0><V 0>ευαγγελιον κατα ιω̅
+|L|<K 1><V 1>εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅
+|L|ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα
+|L|δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γε=
+|L|γονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|<V 5>και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο
+|L|ου κατελαβεν <V 6> εγεν̣ε̣τ̣ο̣ α̣ν̣̅ο̣ς̣ απεσταλμενος παρα
+|L|θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης <V 7> ο̣υ̣τ̣ο̣ς̣ ηλθεν εις μαρτυριαν
+|L|ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πι=
+|L|στευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ι̣ν̣α̣
+|F 190v|
+|L|μαρτυρ[ill]20-30[\ill]=
+|L|<V 9>νον ο φωτιζει [ill]15-25[\ill]=
+|L|σμον <V 10> εν τω κοσμω[ill]20-26[\ill]
+|L|κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ι̣δ̣ι̣α̣ η̣λ̣θ̣ε̣ κ̣α̣ι̣ ο̣ι̣ ι̣δ̣ι̣ο̣ι̣
+|L|αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτο̣ν̣ ε̣δ̣ω̣κ̣ε̣ν̣ α̣=
+|L|υτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις π̣ι̣σ̣τ̣ε̣υ̣ο̣υ̣σ̣ι̣ν̣
+|L|εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιμ[ill]8-10[\ill]εκ θε=
+|L|ληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλ=
+|L|λ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκη=
+|L|νωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος
+|L|και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κε=
+|L|κραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομεν=
+|L|ος εμπροσθεν μου γεγ̣ο̣ν̣ε̣ν̣ οτι πρωτος μου ην
+|L|<V 16>εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δι̣α̣ μ̣ω̣σ̣ε̣ω̣ς̣ ε̣=
+|L|δοθη η χαρις και η αληθεια δια[ill]10-12[\ill] <V 18> θν̅
+|F 191r|
+|L|[ill]20-25[\ill]ο μονογενης υς̅ ο ων εις
+|L|τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19>και αυ=
+|L|τη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ι=
+|L|ουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυ=
+|L|τον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και
+|L|ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+|L|<V 21>και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι
+|L|ο προφητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυ=
+|L|τω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν
+|L|ημας τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη
+|L|βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως
+|L|ειπεν ησα̣ι̣α̣ς̣ ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι η̣σ̣α̣ν̣
+|L|εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ε̣ι̣π̣ο̣ν̣ α̣υ̣τ̣ω̣
+|L|τι ουν βαπτιζεις ει συ [ill]4-6[\ill] ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο
+|L|προφητης <V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λ̣ε̣γ̣ω̣ν̣
+|L|εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 27> α̣υ̣τ̣ο̣ς̣ ε̣σ̣τ̣ι̣ν̣ ο̣ ο̣π̣ι̣σ̣ω̣ μου ερχ[ill]ομενος[\ill]
+|F 191v|
+|L|ος εμπροσθεν μου γ̣ε̣γ̣ο̣ν̣ε̣ν̣ ο̣υ̣ ε̣γ̣ω̣ ο̣υ̣κ̣ ε̣ι̣μ̣ι̣ α̣ξ̣ι̣ος ινα
+|L|λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος <V 28> ταυ=
+|L|τα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου
+|L|ην ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει ο̣ ι̣ω̣α̣ν̣ν̣η̣ς̣ τ̣ο̣ν̣
+|L|ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+|L|ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστι περι
+|L|ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου
+|L|γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλ=
+|L|λ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον καγω εν τω
+|L|υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν
+|L|ε̣ξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον
+|L|αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μ̣ο̣ι̣ ε̣ι̣π̣ε̣ν̣
+|L|εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυ=
+|L|τον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εω=
+|L|ρακα και μεμαρτυρηκα ο̣τ̣ι̣ ο̣υ̣τ̣ο̣ς̣ εστιν ο υς̅ του θυ̅
+|L|<V 35>τη επαυριον παλιν ειστ̣η̣κ̣ε̣ι̣ ο̣ ι̣ω̣α̣ν̣ν̣η̣ς̣ κ̣α̣ι̣ ε̣κ̣ τ̣ω̣ν̣ μ̣α̣θ̣η=
+|F 192r|
+|L|[ill]20-25[\ill]<V 36>τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει
+|L|ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθη=
+|L|ται λαλουντος και ηκολουθησαν αυτω <V 38> στραφεις δε
+|L|ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυ=
+|L|τοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο
+|L|λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει
+|L|αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και
+|L|παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως
+|L|δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+|L|εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και
+|L|ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρω=
+|L|τος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτ̣ω̣ ε̣υ̣=
+|L|ρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον ο χ̣ς̣̅
+|L|<V 42>και ηγαγεν αυτον προς τον ι̣ν̣̅ εμβλεψας δε αυτω ο
+|L|ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υς̅ σ̣υ̣ κληθ[ill]ηση κηφας[\ill]
+|L|ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τ̣η̣ επαυριον ηθελ[ill]ησεν ο ις̅ εξ[\ill]=
+|L|ελθειν εις την γαλιλαια̣ν̣ κ̣α̣ι̣ ε̣υ̣ρ̣ι̣σ̣κ̣ε̣ι̣ φιλιππον [ill]και λ[\ill]=
+|F 192v|
+|L|εγει αυτω ο ις̅ακολουθει μοι [ill]15-25[\ill]<V 44> βηθ=
+|L|σαιδα εκ της πολεως αν[ill]δρεου και πετρου[\ill] <V 45> ε̣υ̣ρ̣ι̣σ̣κ̣ε̣ι̣
+|L|φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον ε̣γ̣ρ̣α̣ψ̣ε̣
+|L|μωυσης εν τω νομω και οι προ[º]φητ[\º]αι ευρηκαμεν
+|L|ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και λ̣ε̣γ̣ε̣ι̣
+|L|αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι
+|L|λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ιδεν ο ις̅ τον να=
+|L|θαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου
+|L|ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει
+|L|αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνη=
+|L|σαι οντα υπο την συκην ιδον σε <V 49> απεκριθη ν̣α̣=
+|L|θαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο β̣α̣=
+|L|σιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ει=
+|L|πον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω
+|L|τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν
+|L|απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγο̣τ̣α̣ κ̣α̣ι̣ τ̣ο̣υ̣ς̣ α̣γ̣γ̣ε̣λ̣ο̣υ̣ς̣
+|F 193r|
+|L|του θυ̅ α̣ν̣α̣β̣α̣ι̣ν̣ο̣ν̣τ̣α̣ς̣ κ̣α̣ι̣ κ̣α̣τ̣α̣β̣α̣ι̣νοντας επι τον
+|L|υν̅ του αν̅ου <K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενε=
+|L|το εν κανα της γαλιλαια[º]ς[\º] και ην η μη̅ρ [º]τ[\º]ου ιυ̅ εκει ε=
+|L|<V 2>κληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+|L|<V 3>και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσι <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυν̣α̣ι̣
+|L|ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις
+|L|ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι
+|L|λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιου=
+|L|δαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν
+|L|αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερε=
+|L|τε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρ=
+|L|χιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ειδει
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ειδεισαν οι ηντ[ill]λκ[\ill]κοτες το υ=
+|L|δωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω
+|L|πας αν̅ος πρωτον τ̣ο̣ν̣ κ̣α̣λ̣ο̣ν̣ ο̣ι̣ν̣ο̣ν̣ τ̣ι̣θ̣η̣σ̣ι̣ κ̣α̣ι̣ ο̣τ̣α̣ν̣ [ill]μεθυ[\ill]
+|F 193v|
+|L|σθωσι τοτ̣ε̣ τ̣ο̣ν̣ ε̣λ̣α̣σ̣σ̣ω̣ σ̣υ̣ τ̣ε̣τ̣η̣ρ̣η̣κ̣α̣ς̣ τ̣ο̣ν καλον
+|L|οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην
+|L|των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανε=
+|L|ρωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερνα=
+|L|ουμ αυτος και οι μαθηται αυτου και οι αδελφοι αυτου και
+|L|εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς ην το
+|L|πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα
+|L|ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και
+|L|προβατα και περιστερας και τους κερματιστας
+|L|καθημενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων
+|L|παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβα=
+|L|τα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερ=
+|L|μα και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πωλουσιν ειπεν αρατε τα[ill]υτα εντ[\ill]ευθεν
+|L|μη ποιειτε [ill]τον οικον[\ill] του πρ̅ς μ̣ο̣υ̣ ο̣ι̣κ̣ο̣ν̣ ε̣μ̣π̣ο̣=
+|L|ριου <V 17> [ill]σθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γε[\ill]=
+|F 194r|
+|L|γραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφα=
+|L|γεται με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι [º]και[\º] ειπον
+|L|αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+|L|<V 19>απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη
+|L|ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21>εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+|L|<V 22>οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται
+|L|αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη
+|L|και τω λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις
+|L|εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το
+|L|ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+|L|<V 24>αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το
+|L|αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν
+|L|ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ
+|L|εγινωσ̣κ̣ε̣ τ̣ι̣ η̣ν̣ ε̣ν̣ τ̣ω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος[ill]εκ των[\ill]
+|F 194v|
+|L|φαρισαιων νικοδημ̣ο̣ς̣ ο̣ν̣ο̣μ̣α̣ αυτω̣ α̣ρ̣χ̣ων των ιου=
+|L|δαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω
+|L|ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος
+|L|ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ=
+|L|ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι [º]εαν[\º] μη τις γεν=
+|L|νηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 4>λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεν=
+|L|νηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της
+|L|μη̅ρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ις̅ ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθ̣η̣ δι υδατος και πν̅ς ου μη εισελθειν εις την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ ε̣σ̣τ̣ι̣
+|L|και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θ̣α̣υ̣μ̣ασης
+|L|οτι ειπον σ̣ο̣ι̣ δ̣ε̣ι̣ υμας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α ο=
+|L|που θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ου=
+|L|κ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει υ̣π̣α̣γ̣ε̣ι̣ ο̣υ̣τ̣ω̣ς̣ ε̣σ̣τ̣ι̣ π̣α̣ς̣ [ill]ο[\ill]
+|F 195r|
+|L|[ill]γεγεννημενος[\ill] ε̣κ̣ τ̣ο̣υ̣ πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος
+|L|και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι <V 10> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ
+|L|και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδα=
+|L|μεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και
+|L|την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ει=
+|L|π[º]ον[\º] υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα
+|L|επουρανια πιστευσητε <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον
+|L|ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων
+|L|εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν
+|L|τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου <V 15> ινα πας
+|L|ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αι=
+|L|ω̣ν̣ι̣ο̣ν̣ <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωσ=
+|L|τε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιω=
+|L|νιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κο=
+|L|σμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος
+|F 195v|
+|L|δι αυτου <V 18> [ill]ο πιστευων εις[\ill] αυτον ο̣υ̣ κ̣ρ̣ι̣ν̣ε̣τ̣α̣ι̣ ο̣ δ̣ε̣ μ̣η̣
+|L|πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ο̣ν̣ο̣=
+|L|μα του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις
+|L|οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι
+|L|αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ πονη=
+|L|ρα αυτων τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως
+|L|και ουκ ερχεται πρ̣ο̣ς̣ το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα
+|L|εργα <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+|L|<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την
+|L|ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+|L|<V 23>ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ
+|L|οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντ̣ο̣
+|L|<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ι̣ω̣α̣ν̣ν̣η̣ς̣
+|L|<V 25>εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιου=
+|L|δαιων περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ι̣ω̣α̣ν̣ν̣η̣ν̣
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν τ̣ο̣υ̣ ι̣ο̣ρ̣δ̣α̣ν̣ο̣υ̣
+|F 196r|
+|L|ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ο̣υ̣τ̣ο̣ς̣ β̣α̣πτιζει και παν=
+|L|τες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιωαννης
+|L|και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν
+|L|μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι
+|L|μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απε=
+|L|σταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την
+|L|νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστη=
+|L|κως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην
+|L|του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+|L|<V 30>εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελλαττουσθαι
+|L|<V 31>ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο̣ ω̣ν̣
+|L|εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ
+|L|του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι <V 32> και ο ε̣ω̣=
+|L|ρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν
+|L|αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυ=
+|L|ριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απε=
+|L|στειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου
+|F 196v|
+|L|διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παν
+|L|τα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον
+|L|υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ ο̣=
+|L|ψ̣εται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως
+|L|ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας
+|L|μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης <V 2> κ̣α̣ι̣τ̣ο̣ι̣γ̣ε̣
+|L|αυτος ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> α=
+|L|φηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4>δει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται
+|L|ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον
+|L|του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην
+|L|δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ
+|L|της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην
+|L|ωση εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησα̣ι̣
+|L|υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται
+|L|αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας α̣γ̣ο̣ρ̣α̣=
+|L|σωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ
+|F 197r|
+|L|ι̣ο̣υ̣δ̣α̣ι̣ο̣ς̣ ω̣ν̣ π̣α̣ρ̣ ε̣μ̣ο̣υ̣ π̣ι̣ε̣ι̣ν̣ α̣ι̣τ̣ε̣ι̣ς̣ ο̣υ̣σης γυναικος
+|L|σ̣α̣μ̣α̣ρ̣ε̣ι̣τ̣ι̣δ̣ο̣ς̣ ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σ̣α̣μ̣α̣ρ̣=
+|L|ε̣ι̣τ̣α̣ι̣ς̣ <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την
+|L|δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ
+|L|αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+|L|<V 11>λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρε=
+|L|αρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη
+|L|συ μειζον ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημι̣ν̣
+|L|το φ̣ρ̣ε̣α̣ρ̣ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας
+|L|ο πινων εκ του υδατος τ̣ο̣υ̣τ̣ο̣υ̣ διψησει παλιν <V 14> ος δ α̣ν̣
+|L|πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ο̣υ̣ μ̣η̣ διψηση
+|L|εις τ̣ο̣ν̣ α̣ι̣ω̣ν̣α̣ αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γε̣ν̣η̣σ̣ε̣=
+|L|τ̣α̣ι̣ [ill]2-3εσται[\ill] πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τ̣ο̣υ̣τ̣ο̣
+|L|τ̣ο̣ υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+|L|<V 16>λεγει αυτη ο ις̅ υ̣π̣α̣γ̣ε̣ φ̣ω̣ν̣η̣σ̣ο̣ν̣ τον ανδρα και [ill]3-5[\ill]
+|F 197v|
+|L|ενθαδε <V 17> απεκριθη [ill]η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα[\ill]
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ [ill]εχω <V 18> πεν[\ill] =
+|L|τε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη [ill]κε̅ θε[\ill]=
+|L|ωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει
+|L|τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ου=
+|L|τε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσ̣κ̣υ̣ν̣η̣=
+|L|σ̣ε̣τ̣ε̣ τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε η=
+|L|μεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η ση̅ρια εκ των ιου=
+|L|δαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι
+|L|προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια
+|L|<V 24>δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερ=
+|L|χεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν
+|L|παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι του=
+|L|τω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γ̣υ̣ν̣α̣ι̣=
+|F 198r|
+|L|[ill]κος ελαλ[\ill]ει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις
+|L|μ̣ε̣τ̣ α̣υ̣τ̣η̣ς <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη
+|L|και α̣π̣ηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε
+|L|ι̣δ̣ε̣τ̣ε̣ αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρ=
+|L|χοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυ=
+|L|τον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν
+|L|αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 33>ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγ=
+|L|κεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα
+|L|εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος
+|L|με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις λε=
+|L|γετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+|L|θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερι=
+|L|σμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συ=
+|L|ναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρ̣ω̣ν̣ ο̣=
+|F 198v|
+|L|μου χαιρε̣ι̣ [ill]και ο θεριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο α[\ill] =
+|L|ληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και α̣λ̣λ̣ο̣ς̣ ο̣ θ̣ε̣ρ̣ι̣ζων
+|L|<V 38>εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κ̣ε̣κ̣ο̣π̣ι̣α=
+|L|κατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον
+|L|αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως̣ ε̣κ̣ε̣ι̣ν̣η̣ς̣
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια
+|L|τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπ̣ε̣ μ̣ο̣ι̣ π̣α̣ν̣=
+|L|τα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι
+|L|σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και ε=
+|L|μεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επι=
+|L|στευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ
+|L|ακηκοαμεν και εγνωκαμεν οτι ουτος εστιν ο ση̅ρ του
+|L|κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν
+|L|εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος[ill]γαρ ο[\ill]
+|L|ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι
+|L|τιμην ουκ εχει <V 45> ο̣τ̣ε̣ ο̣υ̣ν̣ ηλθεν εις την γαλιλαια̣ν̣ ε̣δ̣ε̣=
+|F 199r|
+|L|ξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α ε=
+|L|ποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι
+|L|γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν
+|L|ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε
+|L|το υδωρ οινον και ην τις [app][*]βασικος[\*][C]βασιλικος[\C][\app] ου ο υς̅ ησθε=
+|L|νει εν καπερναουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει
+|L|εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται
+|L|αυτου τον υν̅ ημελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ει=
+|L|πεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδη=
+|L|τε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος
+|L|κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+|L|<V 50>λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο
+|L|αν̅ος τω λογω ω ειπεν ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε
+|L|αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντη=
+|L|σαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο ις̅ σου ζη
+|L|<V 52>επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερ̣ο̣ν̣
+|F 199v|
+|L|εσχε και ειπον α̣υ̣τ̣ω̣ οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν
+|L|αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ω =
+|L|ρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυ =
+|L|τος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον
+|L|σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γα =
+|L|λιλαιαν <K 5><V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων η
+|L|σκηνοπηγια και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε [º]εν[\º] τοις
+|L|ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η ε̣ =
+|L|πιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+|L|<V 3>εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος
+|L|κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κυ̅κατα καιρον κατεβαινεν
+|L|ελουετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υ[º]δω[\º]ρ ο ουν
+|L|πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υ[ill]γιης[\ill]
+|L|εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι <V 5> ην δε τ̣ι̣ς̣
+|L|αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν [º]τη[\º] ασθενεια
+|L|<V 6>τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν η̣=
+|F 200r|
+|L|δη χρονον εχει λεγει αυτω θ̣ε̣λ̣ε̣ι̣ς̣ υ̣γ̣ι̣η̣ς̣ γενεσθαι
+|L|<V 7>απεκριθη αυτω ο̣ α̣σ̣θ̣ε̣νων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν
+|L|ταραχθη το υδωρ βαλλη με εις την κολυμβη[º]θ[\º]ραν
+|L|εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+|L|<V 8>λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περι=
+|L|πατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγ [º]ιης[\º] ο αν̅ος και ηρε τ[º]ον[\º] κραβ̣ =
+|L|βατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκει=
+|L|νη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευ=
+|L|μενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββ̣α̣τ̣ο̣ν̣
+|L|<V 11>ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι
+|L|ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει <V 12> η=
+|L|ρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι α̣ρ̣ο̣ν̣
+|L|τον κραββατον σου και περιπ̣α̣τ̣ε̣ι̣ <V 13> ο̣ δ̣ε̣ ι̣α̣θ̣ε̣ι̣ς̣ ο̣υ̣κ̣ η̣ η=
+|L|δει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσ̣ε̣ν̣ οχλου οντος εν τω
+|L|τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ι̣ε̣ρ̣ω̣
+|L|και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτα̣ν̣ε̣
+|L|ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο [ill]αν̅ος[\ill]
+|F 200v|
+|L|και ανηγ̣γ̣ε̣ι̣λ̣ε̣ τ̣ο̣ι̣ς̣ ι̣ο̣υ̣δ̣α̣ι̣ο̣ι̣ς̣ ο̣τι ις̅ εστιν ο πο̣ι̣η̣σ̣α̣ς̣ α̣υ̣=
+|L|τον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και ε̣=
+|L|ζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα ε̣π̣ο̣ι̣ε̣ι̣ ε̣ν̣ σ̣α̣β̣β̣α̣τ̣ω̣
+|L|<V 17>ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι ερ=
+|L|γαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον
+|L|ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅
+|L|ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ο̣υ̣ν̣ ι̣ς̣̅
+|L|και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυνα̣τ̣α̣ι̣
+|L|ο υς̅ αφ εαυτου ποιειν ουδεν ε̣α̣ν̣ μ̣η̣ τ̣ι̣ β̣λ̣ε̣π̣η̣ τ̣ο̣ν̣
+|L|πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο
+|L|υς̅ ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα
+|L|δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ι̣ν̣α υμεις θαυμαζηται <V 21> ωσ=
+|L|περ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτω
+|L|και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ου=
+|L|δενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+|F 201r|
+|L|<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθ[ill]ως[\ill] τιμωσι τον πρ̅α
+|L|ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα
+|L|αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου
+|L|ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αι=
+|L|ωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν
+|L|εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακου=
+|L|σονται της φωνης του υιου του αν̅ου και οι ακουσαν=
+|L|τες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν ε=
+|L|αυτω ουτω̣ς̣ ε̣δωκε και τω υις ζωην εχειν εν εαυτω <V 27> και
+|L|[º]ε[\º]ξουσ̣ι̣α̣ν ε̣δω̣κ̣εν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+|L|<V 28>μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες
+|L|οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+|L|<V 29>και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις ανα=
+|L|στασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις ανα=
+|L|στασιν κρισεως [ill]2-3<V 30> ου[\ill] δυναμαι εγω ποιειν α̣π̣ ε̣=
+|L|μαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις [ill]η εμη[\ill]
+|F 201v|
+|L|δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλ=
+|L|λα το θελημα του πεμψαντος με π̣ρ̣̅ς̣ <V 31> εαν εγω μαρ=
+|L|τυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 32>αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις
+|L|απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη α=
+|L|ληθεια <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμ=
+|L|βανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> ε=
+|L|κεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε
+|L|ηθελησατε προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε
+|L|εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γ̣α̣ρ̣
+|L|εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απε=
+|L|σταλκε <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε πε=
+|L|ρι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε
+|L|ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχε=
+|L|τε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος
+|L|τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας
+|F 202r|
+|L|οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν
+|L|και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε
+|L|ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν πα=
+|L|ρα αν̅ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγα=
+|L|πην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυ=
+|L|θα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με
+|L|εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον
+|L|ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν
+|L|παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την πα=
+|L|ρα [º]του[\º] μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι
+|L|εγω κατηγορησω υμιν προς τον πρ̅α εστιν ο κατη=
+|L|γορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+|L|<V 46>ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι πε[º]ρι[\º]
+|L|γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου
+|L|γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημα=
+|L|σι πιστευσετε <K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περα̣ν̣
+|L|της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος <V 2> και η=
+|F 202v|
+|L|κολουθει αυτω οχ[ill]λος πολυς οτι εωρων αυτου[\ill] τα σημει=
+|L|α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθε δε εις
+|L|το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιω̣ν̣
+|L|<V 5>επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος
+|L|οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς
+|L|τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα
+|L|φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> απεκριθη
+|L|αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριω[º]ν αρ[\º]τ̣ο̣ι̣ ο̣υ̣=
+|L|κ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+|L|<V 8>λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας
+|L|ο αδελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριο̣ν̣
+|L|ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια
+|L|αλλα ταυτα τ̣ι̣ εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπεν δε ο ις̅
+|L|ποιησατε το[º]υς[\º] αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος
+|L|πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι α̣ν̣̅ο̣υ̣ς̣ τ̣ο̣ν̣
+|F 203r|
+|L|[ill]αριθμον ωσει πεντακις[\ill] χιλιοι <V 11> ε=
+|L|λαβε δε τ[ill]ους αρτους[\ill] ο ις̅ και ευχαριστησας διε=
+|L|δωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των ο=
+|L|ψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθη=
+|L|σαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα
+|L|περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι απολη=
+|L|ται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφι=
+|L|νους κλασματων εκ των πεντε αρτ̣ω̣ν̣ τ̣ω̣ν̣
+|L|κρι̣θ̣ι̣ν̣ω̣ν̣ α̣ ε̣περισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+|L|<V 14>οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον
+|L|ο̣τ̣ι̣ ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομε=
+|L|νος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσ̣ι̣ν̣
+|L|ερχεσθαι κ̣α̣ι̣ αρπαζε̣ι̣ν̣ α̣υ̣τ̣ο̣ν̣ βασιλεα ανε=
+|L|χωρησε παλιν [ill]6-10[\ill] εις το ορος <V 16> ως
+|L|δε οψια εγενετο [ill]κατεβησαν[\ill] οι μαθηται αυτου ε=
+|L|πι την θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις το πλοιον
+|L|ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερν̣α̣
+|L|ουμ
+|F 203v|
+|L|και σκοτια εγεγονε̣ι̣ κ̣α̣ι̣ ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ εις
+|L|το πλοιον <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεον=
+|L|τος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους
+|L|εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περι=
+|L|πατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου
+|L|γινομενον και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω
+|L|ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το
+|L|πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης
+|L|εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκω̣ς̣
+|L|περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ου=
+|L|κ ην εκει ει μη εν και οτι οτι ου συνεισηλθεν ο ις̅ τοις μα=
+|L|θηταις αυτου εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθη=
+|L|ται αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ
+|L|τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρ=
+|L|τον ευχαριστησαντος του σρ̅ς <V 24> οτε ουν ιδεν ο
+|L|οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου
+|L|ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον[º]εις[\º] καπερν̣α̣=
+|L|ουμ
+|F 204r|
+|L|ζητουντες αυτον <V 25> και ευροντες αυτον περαν της
+|L|θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+|L|<V 26>απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε
+|L|εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε μη
+|L|την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την
+|L|μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν
+|L|δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον
+|L|ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα
+|L|εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις του=
+|L|το εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απε=
+|L|στειλεν εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις
+|L|συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργ̣α̣ζ̣η̣
+|L|<V 31>οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως
+|L|εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν
+|L|αυτοις φαγειν̣ <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον ε̣κ̣
+|F 204v|
+|L|του ου̅νου αλλ ο̣ π̣η̣̅ρ̣ μ̣ο̣υ̣ διδω̣σ̣ι̣ν̣ υμιν τον αρτον
+|L|εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θ̣υ̣̅ ε̣σ̣τ̣ι̣ν̣
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+|L|<V 34>ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρ=
+|L|τον τουτον <V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο α̣ρ̣τ̣ο̣ς̣
+|L|της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη [ill]πεινα[\ill]ση
+|L|και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε [ill]<V 36> αλλ ειπ[\ill]ον
+|L|υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο̣
+|L|διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς
+|L|με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ
+|L|του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το
+|L|θελημα του πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστι το
+|L|θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκ̣ε̣
+|L|μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα
+|L|του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και π̣ι̣=
+|L|στευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και ανα̣σ̣τ̣η̣σ̣ω̣
+|F 205r|
+|L|α̣υ̣τ̣ο̣ν̣ ε̣γ̣ω̣ τ̣η̣ ε̣σ̣χ̣α̣τ̣η̣ η̣μ̣ε̣ρ̣α̣ <V 41> εγογγυζον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας
+|L|εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ
+|L|ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μη̅ρα πως ουν
+|L|λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα <V 43> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+|L|<V 44>ουδεις δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμ=
+|L|ψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν
+|L|τη εσχατη [º]η[\º]μερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προ=
+|L|φηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας
+|L|ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχε̣τ̣α̣ι̣ π̣ρ̣ο̣ς̣
+|L|με <V 46>ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων πα=
+|L|ρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμη̣ν̣ λ̣ε̣=
+|L|γ̣ω̣ υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην α̣ι̣ω̣ν̣ι̣ο̣ν̣
+|L|<V 48>εγω ειμι ο αρτος της ζωη̣ς̣ <V 49> ο̣ι̣ π̣ρ̅ε̣ς̣ υ̣μ̣ω̣ν̣ ε̣φ̣α̣γ̣ο̣ν̣
+|L|το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο̣ α̣ρ̣=
+|L|τος ο εκ του ου̅νου κ̣α̣τ̣α̣β̣α̣ι̣νον ινα τις εξ αυτου
+|F 205v|
+|L|φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζη=
+|L|σεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η
+|L|σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης ε̣=
+|L|<V 52>μαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως
+|L|δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φα=
+|L|γητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το
+|L|αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την
+|L|σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω
+|L|αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθης εστι [º]βρ[\º]ωσις και το αιμα μου αληθης εστι ποσις
+|L|<V 56>ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι
+|L|μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεστειλε με ο ζων
+|L|πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος
+|L|ζησει δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα [ill]4-7[\ill]
+|F 206r|
+|L|[ill]0-25 [\ill]τον τον αρτον ζη=
+|L|σεται εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη
+|L|διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαν=
+|L|τες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο
+|L|λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε
+|L|ο ις̅ εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυ=
+|L|του ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> ε=
+|L|εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου οπου ην το προτε=
+|L|ρον <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφε=
+|L|λει ουδεν τα ρηματα α εγω υμιν λελαληκα πν̅α
+|L|εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευ=
+|L|ουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευον=
+|L|τες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια
+|L|τουτο ειρηκα υμιν ουδεις δυναται ελθειν προς με
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ
+|L|τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις
+|L|τα ο̣π̣ι̣σ̣ω̣ κ̣α̣ι̣ ουκετι μετ αυτου π̣ε̣ρ̣ι̣ε̣π̣α̣τ̣ο̣υ̣ν̣ <V 67> ε̣ι̣π̣ε̣ν̣
+|F 206v|
+|L|ουν ο ις̅ τοις [ill]20-25 <V 68> απεκρι= [\ill]
+|L|θη αυτω σιμων πετρος κ̣ε̣̅ π̣ρ̣ο̣ς̣ [ill]τινα απελευσομεθα[\ill]
+|L|ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπ̣ι̣σ̣τ̣ε̣υ̣κ̣α̣=
+|L|μεν και εγνωκαμεν οτι σ̣υ̣ ει ο χ̣ς̣̅ ο̣ υ̣ς̣̅ του θυ̅ τ̣ο̣υ̣ ζ̣ω̣ν̣τ̣ο̣ς̣
+|L|<V 70>απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξ=
+|L|αμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ε̣λ̣ε̣γ̣ε̣ δ̣ε̣ τ̣ο̣ν̣
+|L|ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ελεγετο αυτον πα=
+|L|ραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και μετα [ill]ταυτα[\ill]
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν τη
+|L|ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαι=
+|L|οι αποκτειναι<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων
+|L|η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυ=
+|L|του μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ι=
+|L|να και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις̣
+|L|<V 4>ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρ=
+|L|ρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυ=
+|L|τον τω κοσμω <V 5>ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον ε̣ι̣ς̣ [ill]αυτον[\ill]
+|F 207r|
+|L|<V 6>λεγει ουν α̣υ̣τ̣ο̣ι̣ς̣ ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν
+|L|ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου
+|L|δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω
+|L|μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονη=
+|L|ρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω
+|L|ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο
+|L|καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται <V 9> τ̣α̣υ̣τ̣α̣
+|L|ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως
+|L|δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου την εορτην
+|L|τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+|L|<V 11>οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον
+|L|που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου
+|L|ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος
+|L|εστιν ο̣υ̣ ι̣δ̣ε̣ ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ου=
+|L|δεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης με=
+|L|σουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυ=
+|F 207v|
+|L|μαζον οι ιουδαιοι λ̣ε̣γ̣ο̣ν̣τ̣ε̣ς̣ π̣ω̣ς̣ ο̣υ̣τ̣ο̣ς̣ γ̣ρ̣α̣μ̣μ̣α̣τ̣α̣ ο̣ι̣=
+|L|δε μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+|L|<V 17>εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται πε=
+|L|ρι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ ε=
+|L|μαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την
+|L|ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαν=
+|L|τος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ου=
+|L|κ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον
+|L|και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε απο=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπεν αυτω
+|L|δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναιμ<V 21> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες
+|L|θαυμαζετε <V 22> τ̣ου μωυσης δεδωκεν υμιν την περι=
+|L|τομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των
+|L|πρ̅ων και εν σαββατω περιτ̣ε̣μ̣ν̣ε̣τ̣ε̣ αν̅ον <V 23> ει
+|L|περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω [ill]3-6[\ill]
+|F 208r|
+|L|λατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+|L|<V 24>μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινα=
+|L|τε <V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρ=
+|L|ρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αλη=
+|L|θως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+|L|<V 27>αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν
+|L|ερχηται ουδεις γινωσκει το ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οι=
+|L|δατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ ε=
+|L|ληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις
+|L|ουκ οιδατε <V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι
+|L|κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον
+|L|πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι
+|L|ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 31> [app][*]πολλοι [ill]6-8[\ill]=
+|L|χλου [ill]15-20[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και ελεγον οτι ο χς̅ οταν
+|L|ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος επ[ill]3-4[\ill]
+|L|[ill]ν̣ 3-4[\ill]
+|F 208v|
+|L|<V 32>ηκουσαν οι φαρ̣ι̣σ̣α̣ι̣ο̣ι̣ του οχλου γ̣ο̣γ̣γ̣υ̣ζοντος [ill]περι αυ[\ill]=
+|L|του ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισ̣α̣ι̣ο̣ι̣
+|L|υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μι=
+|L|κρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 34> ζητειτε μ̣ε̣ και ουχ ευρησετε [ill]και οπου ειμι[\ill]
+|L|εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι
+|L|προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις
+|L|ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των
+|L|ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελ=
+|L|ληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησε=
+|L|τε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της ε=
+|L|ορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα
+|L|ερχεσθω προς με και πινετω]<V 38> ο πιστευων εις εμε κα=
+|L|θως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας α̣υ̣τ̣ο̣υ̣
+|L|ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> [ill]12-18[\ill]
+|L|του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτο̣ν̣
+|F 209r|
+|L|ου̣π̣ω γαρ ην πν̅α οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων
+|L|αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+|L|<V 41>αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι δε ελεγον
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη
+|L|ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλε=
+|L|εμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43>σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες
+|L|δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις
+|L|επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν
+|L|οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους
+|L|και ειπον αυτοις διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απε=
+|L|κριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ε̣λαλη=
+|L|σεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν
+|L|αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη
+|L|τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ
+|L|τ̣ω̣ν̣ φ̣α̣ρ̣ι̣σ̣α̣ι̣ω̣ν̣ <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γιν̣ω̣σ̣κ̣ω̣ν̣
+|F 209v|
+|L|τον νομον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδημος
+|L|προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων
+|L|εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν
+|L|μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει <V 52> α=
+|L|πεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαι=
+|L|ας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γα=
+|L|λιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και επορευθη εκαστος εις
+|L|τον οικον αυτου <K 8><V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2>ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος
+|L|ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε οι
+|L|γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν
+|L|μοιχεια κατειληφησαν και στησαντες αυτην εν με=
+|L|σω <V 4> λεγουσιν αυτω πραζοντες διδασκαλε
+|L|αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφωρω μοιχευομενη
+|L|<V 5>εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοι=
+|L|αυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις <V 6> τουτο
+|L|δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγο=
+|L|ρειν αυτου
+|F 210r|
+|L|ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την
+|L|γην μη προσποιουμενος <V 7> ως δε επεμε=
+|L|νον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς
+|L|αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος
+|L|επ αυτη τον λιθον βαλλετω <V 8> και παλιν κα=
+|L|τω κυψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακου=
+|L|σαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι
+|L|εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των
+|L|πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η
+|L|γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μη=
+|L|δενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυ=
+|L|τη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε
+|L|κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε
+|L|ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι αμαρ=
+|L|τανε <V 12> παλιν ουν ο ις̅ αυτοις ελαλησε λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου
+|L|μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το
+|F 210v|
+|L|φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι
+|L|συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ ε=
+|L|στιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν
+|L|η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υ=
+|L|παγω υμεις ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που
+|L|υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου
+|L|κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η
+|L|εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμ=
+|L|ψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γε=
+|L|γραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> ε=
+|L|γω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε ηδειτε ου=
+|L|τε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε
+|L|αν <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυ=
+|L|λακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν α̣υ̣τ̣ο̣ν̣
+|F 211r|
+|L|ο̣τ̣ι̣ ο̣υ̣π̣ω̣ ε̣λ̣η̣λ̣υ̣θ̣ε̣ι̣ η̣ ω̣ρ̣α̣ α̣υ̣τ̣ο̣υ̣ <V 21> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη α=
+|L|μαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπα=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των
+|L|ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υ=
+|L|μιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+|L|<V 25>λεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την
+|L|αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων
+|L|λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι
+|L|καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον
+|L|κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελε=
+|L|γεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε
+|L|τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και
+|F 211v|
+|L|απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε
+|L|με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ
+|L|μου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ μου οτι
+|L|εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα
+|L|αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ε=
+|L|λεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιου=
+|L|δαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω ε=
+|L|μω αληθως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την α=
+|L|ληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> α=
+|L|πεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ου=
+|L|δενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις
+|L|οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|λ̣υ̣ κ̣ω̣ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρ=
+|L|τιαν δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου με=
+|L|νει εν τη οικια εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας
+|L|ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι <V 38> {om}; <V 39> {om};
+|F 212r|
+|L|<V 40> αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα πα=
+|L|ρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις
+|L|ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω
+|L|ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχο=
+|L|μεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ η μα=
+|L|ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και
+|L|ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινο
+|L|με απεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσ=
+|L|κετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+|L|<V 44>υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας
+|L|του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος αν̅οκτο=
+|L|νος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ου=
+|L|κ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ
+|L|των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω
+|L|δε οτι την αληθειαν λεληκα υμιν ου πιστευ=
+|L|ετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτια̣ς̣
+|L|ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+|F 212v|
+|L|<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο
+|L|υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απε=
+|L|κριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου κα=
+|L|λως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαι=
+|L|μονιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ου=
+|L|κ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+|L|<V 50>εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51>αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τη=
+|L|ρηση θανατον ου μη ιδη εις τον αιωνα <V 52> ειπον
+|L|ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον ε̣χ̣ε̣ι̣ς̣
+|L|αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν
+|L|τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου [ill]εις τον[\ill]
+|L|αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ
+|L|οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σε=
+|L|αυτον συ ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω ε̣=
+|L|μαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δο̣ξ̣α̣=
+|L|ζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και ουκ ε̣γ̣ν̣ω̣κ̣α̣
+|L|τε αυτον
+|F 213r|
+|L|ε̣γ̣ω̣ δ̣ε̣ ο̣ι̣δ̣α̣ αυτον κ̣α̣ι̣ ε̣α̣ν̣ ε̣ι̣π̣ω̣ ο̣τ̣ι̣ ο̣υ̣κ̣ οιδα αυτον εσο=
+|L|μα̣ι̣ ο̣μ̣ο̣ι̣ο̣ς̣ υ̣μ̣ω̣ν̣ ψ̣ε̣υ̣σ̣τ̣η̣ς̣ αλλ οιδα αυτον και τον λογον
+|L|αυτου τηρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο
+|L|ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη <V 57> ει=
+|L|πον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη
+|L|ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω
+|L|ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅
+|L|δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια με=
+|L|σου αυτων και παρηγεν ουτως <K 9><V 1> και παραγων ιδε̣ν̣
+|L|α̣ν̣̅ο̣ν̣ τ̣υ̣φλον εκ γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η
+|L|οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη
+|L|ι̣ς̣̅ ο̣υ̣τ̣ε̣ ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα
+|L|φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργα=
+|L|ζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν
+|L|ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> ο[ill]ταν[\ill]
+|F 213v|
+|L|εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων
+|L|επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και
+|L|επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβη=
+|L|θραν του σιλωαμ ο εστιν απεσταλμενος απηλθεν
+|L|ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θε=
+|L|ωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον
+|L|ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι
+|L|ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν
+|L|εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω
+|L|πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη ε=
+|L|κεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε
+|L|και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε
+|L|νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων
+|L|δε και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν ε=
+|L|κεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρι=
+|L|σαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον
+|F 214r|
+|L|πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι
+|L|πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επε=
+|L|θηκεν ου επι τους οφθαλμους μου και ενιψαμην και βλεπω
+|L|<V 16>ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ου=
+|L|κ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλ=
+|L|λοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυ=
+|L|τα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι τω
+|L|τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε̣ σ̣ο̣υ̣
+|L|τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+|L|<V 18>ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυ=
+|L|φλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησαν τους γο=
+|L|νεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυ=
+|L|τους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λε=
+|L|γετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+|L|<V 20>απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οι=
+|L|δαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τ̣υ̣φ̣λ̣ο̣ς̣
+|F 214v|
+|L|εγεννηθη <V 21> π̣ω̣ς̣ δε νυν β̣λ̣ε̣π̣ε̣ι̣ ουκ οιδαμεν η τις η̣ν̣οι=
+|L|ξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ ο̣ι̣δ̣α̣μ̣ε̣ν̣ αυτος
+|L|ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε α̣υ̣τ̣ο̣ς̣ π̣ε̣ρ̣ι̣ α̣υ̣του
+|L|λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφο=
+|L|βουντο τους ιουδαιους ηδει γαρ συνετεθειντο οι ιου=
+|L|δαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυνα=
+|L|γωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον ο=
+|L|τι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφω̣ν̣η̣σ̣α̣ν̣
+|L|ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ε̣ι̣π̣ο̣ν̣ α̣υ̣τ̣ω̣ δος
+|L|δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρ=
+|L|τωλος εστιν <V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω <V 26> ει=
+|L|πον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου
+|L|τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υ̣μ̣ι̣ν̣ [ill]η[\ill]
+|L|δη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υ=
+|L|μεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορ̣η̣=
+|L|σαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε
+|F 215r|
+|L|του μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν ο=
+|L|τι μ[º]ω[\º]υσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν
+|L|ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις
+|L|εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε πο=
+|L|θεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν
+|L|δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θε=
+|L|οσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+|L|<V 32>εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους
+|L|τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ου=
+|L|κ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδα=
+|L|σκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν
+|L|ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυ=
+|L|τω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος̣
+|L|και ειπεν τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπεν δε
+|L|αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκ̣ε̣ι̣ν̣ο̣ς̣
+|L|εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσ[ill]εκυνησεν αυτω[\ill]
+|F 215v|
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον
+|L|ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι
+|L|γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα
+|L|οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+|L|<V 41>ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν ν̣υ̣ν̣
+|L|δε λεγετε οτι βλεπωμεν η αμαρτια υμων μενει
+|L|<K 10><V 1>αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυ=
+|L|ρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων
+|L|αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερ=
+|L|χομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+|L|<V 3>τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυ=
+|L|του ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα
+|L|και εξαγει αυτα <V 4> οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλη
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω
+|L|ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε
+|L|ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτ̣ο̣υ̣ ο=
+|L|τι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην
+|F 216r|
+|L|την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν
+|L|τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβα=
+|L|των <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και
+|L|λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα [ill]προ[\ill]βατα <V 9> εγω
+|L|ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και
+|L|εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο
+|L|κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσει και απολε=
+|L|σει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+|L|<V 11>εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυ=
+|L|χην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων <V 12> ο μι=
+|L|σθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα
+|L|ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα
+|L|πρ[ill]οβα[\ill]τα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορ=
+|L|πιζει <V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι
+|L|και ου μελει αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ει=
+|L|μι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκο=
+|F 216v|
+|L|μαι υπο των ε̣μ̣ω̣ν̣ <V 15> καθως γινωσκει ε̣ι̣ μ̣ε̣ ο̣ πη̅ρ κα=
+|L|γω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ
+|L|των προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ ε=
+|L|στιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν
+|L|και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη
+|L|εις ποιμην <V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω
+|L|τιθημι <V 18> αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και
+|L|εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντο=
+|L|λην ελαβον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγε=
+|L|νετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ελε=
+|L|γον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου
+|L|ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαι=
+|L|μονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων ο=
+|L|φθαλμους ανοιγειν <V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ι[ill]1[\ill]=
+|L|σ{sic?}οσολυμοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ι=
+|L|ερω εν τη στοα σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυ=
+|L|τον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην
+|F 217r|
+|L|ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω
+|L|ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυ=
+|L|ρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε
+|L|εκ των προβατων π̣ρ̣ο̣β̣α̣τ̣ω̣ν̣ τ̣ω̣ν̣ ε̣μ̣ω̣ν̣ κ̣α̣θ̣ω̣ς̣ ε̣ι̣π̣ο̣ν̣ υ̣μ̣ι̣ν̣ <V 27> τ̣α̣ π̣ρ̣ο̣β̣α̣τ̣α̣
+|L|τ̣α̣ ε̣μ̣α̣ τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυ=
+|L|τα και ακολουθουσι μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον διδω=
+|L|μι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα
+|L|και ουχ αρπασει τις αυ[º]τα[\º] εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ
+|L|μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδε̣ι̣ς̣
+|L|δυναται αρπαζειν εκ της χειρος μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ
+|L|εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι
+|L|ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δι=
+|L|α ποιον αυτων εργον λιθαζετε με <V 33> απε=
+|L|κριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου
+|L|λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι [ill]συ[\ill]
+|F 217v|
+|L|αν̅ος ων ποιης σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων [ill]2-4[\ill]ν
+|L|εγω ειπα θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς
+|L|ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γρα=
+|L|φη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ει=
+|L|μι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+|L|<V 38>ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσα=
+|L|τε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν
+|L|αυτω <V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι και εξηλθεν
+|L|εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε παλιν περαν του
+|L|ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρω=
+|L|τον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολ̣λ̣ο̣ι̣ η̣λ̣θ̣ο̣ν̣
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημει=
+|L|ον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης πε̣ρ̣ι̣ τουτου
+|L|αληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει <K 11><V 1> ην
+|L|δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κ[ill]ω[\ill]
+|F 218r|
+|L|μης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας
+|L|αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος
+|L|ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον
+|L|λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε
+|L|ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον
+|L|αλλ υπε̣ρ̣ τ̣ης δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του
+|L|θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την
+|L|αδελφην αυτης μαριαν και τον λαζαρον <V 6> ως ουν
+|L|ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην το=
+|L|πω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μα=
+|L|θηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λε=
+|L|γουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λι=
+|L|θασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκρι=
+|L|θη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις
+|L|περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φω̣ς̣
+|L|του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατε̣ι̣
+|F 218v|
+|L|εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν
+|L|αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις
+|L|λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευο=
+|L|μαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μα=
+|L|θηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ις̅
+|L|περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι πε=
+|L|ρι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε <V 15> και
+|L|χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμην ε=
+|L|κει αλλ αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν
+|L|και ημεις ινα αποθανωμεν σιν αυτω <V 17> ελθων ουν ο
+|L|ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν
+|L|τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσο=
+|L|λυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ
+|L|των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρ=
+|L|θαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας πε=
+|F 219r|
+|L|ρι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκου=
+|L|σεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε
+|L|εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα
+|L|προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ε=
+|L|τ̣ε̣θ̣ν̣η̣κ̣ε̣ι̣ <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση
+|L|τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησε=
+|L|ται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτων μαρθα οιδα οτι
+|L|αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 25>ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο
+|L|πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται <V 26> και
+|L|πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις
+|L|τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κο=
+|L|σμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και ε=
+|L|φωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπου=
+|L|σα ο διδασκαλος παρεστι και φωνη σε <V 29> εκεινη ως
+|L|ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω
+|F 219v|
+|L|δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω [ill]ο[\ill]που=
+|L|υπηντησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι
+|L|οντες μετ αυτης εν τη οικια και πα[º]ραμυ[\º]θουμενοι αυτην
+|L|ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν
+|L|ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις τ̣ο̣ μ̣ν̣η̣=
+|L|μειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν ο=
+|L|που ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας
+|L|λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+|L|<V 33>ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας
+|L|αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω
+|L|πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον
+|L|λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον
+|L|ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυ=
+|L|των ελεγον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους ο=
+|L|φθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθα=
+|L|νη <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο [ill]επ αυ[\ill]=
+|L|τω
+|F 220r|
+|L|<V 39>λεγει ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τε=
+|L|θνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γα
+|L|εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι ε[º]α[\º]ν πιστευσης
+|L|οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην
+|L|ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους τον ο ου̅νον ανω και ειπε
+|L|πη̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παν=
+|L|τοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιε=
+|L|στωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 43>και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρ̣ε̣ δε̣υ̣πο̣ ε̣ξω̣
+|L|<V 44>και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας
+|L|χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδ̣ε̣δ̣ε̣τ̣ο̣
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολ̣λ̣οι
+|L|ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και
+|L|θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τι=
+|L|νες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον
+|L|αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιε=
+|L|ρεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν
+|F 220v|
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν=
+|L|αυτον ουτω παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσον=
+|L|ται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+|L|<V 49>εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυ=
+|L|του εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> [ill]ου[\ill]=
+|L|δε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος απο=
+|L|θανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+|L|<V 51>τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ε=
+|L|νιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ απο=
+|L|θνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον
+|L|αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγα=
+|L|γη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσ̣α̣ν̣=
+|L|το ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια
+|L|περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν
+|L|εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομεν̣η̣ν̣
+|L|πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 55>ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι
+|F 221r|
+|L|ε̣ι̣ς̣ ι̣ε̣ρ̣ο̣σ̣ο̣λ̣υ̣μ̣α̣ εκ της χωρας προ του πασχα
+|L|ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελ=
+|L|λεγον μετ αλ[º]λη[\º]λων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν
+|L|οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδωκεισαν δε οι
+|L|αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω
+|L|που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον <K 12><V 1> ο ουν
+|L|ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν
+|L|ο̣π̣ο̣υ̣ η̣ν̣ λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 2>ο̣ ι̣ς̣̅ εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα
+|L|δ̣ι̣η̣κ̣ο̣ν̣ε̣ι̣ ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων
+|L|αυτω <V 3> η̣ ο̣υ̣ν̣ μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου
+|L|πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
+|L|μαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οι=
+|L|κ[ill]ια επ[\ill]ληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριω=
+|L|της ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο
+|L|το μυρον ουκ επρ̣α̣θ̣η̣ τ̣ρ̣ι̣α̣κ̣ο̣σ̣ι̣ων δην̣α̣ρ̣ι̣ω̣ν̣ και ε̣δ̣ο̣θ̣η̣
+|L|πτ̣ω̣χ̣ο̣ι̣ς̣
+|F 221v|
+|L|<V 6>ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν
+|L|αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε
+|L|και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυ=
+|L|την εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηθη=
+|L|σει αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ ε=
+|L|αυτων εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος
+|L|πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον
+|L|ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ
+|L|νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον
+|L|λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπη=
+|L|γον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερ=
+|L|χεται ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων
+|L|και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και εκραζον [ill]λεγ[\ill]οντες
+|L|ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅
+|L|ο βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν
+|L|επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ
+|F 222r|
+|L|ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ο=
+|L|νου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρω=
+|L|τον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυ=
+|L|τα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17>εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον
+|L|εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+|L|<V 18>δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν
+|L|τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρι=
+|L|σαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελει=
+|L|τε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+|L|<V 20>ησαν δε τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνη=
+|L|σωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω
+|L|τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον
+|L|λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιπ=
+|L|πος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιπ=
+|L|πος λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λε=
+|L|γων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+|F 222v|
+|L|<V 24>αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου π̣ε̣σ̣ω̣ν̣
+|L|εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε α=
+|L|ποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φειλων την ψυ=
+|L|χην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26>εαν εμοι διακονει τις εμοι ακολουθειτω και οπου ει=
+|L|μι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις
+|L|εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου
+|L|τεταρακται και τ[º]ι[\º] ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας
+|L|ταυτης αλλα [º]δια του[\º]το ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ αγιε δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του
+|L|ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος
+|L|ο εστηκως και ακουσας ελεγον βροντην γεγονεναι αλ=
+|L|λοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκριθη ο
+|L|ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υ=
+|L|μας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρ=
+|L|χων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω
+|F 223r|
+|L|εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανα=
+|L|τω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω
+|L|ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅
+|L|μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψω=
+|L|θηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+|L|<V 35>ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν
+|L|υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ι=
+|L|να μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων
+|L|εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> εως το
+|L|φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος
+|L|γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων ε=
+|L|κρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια
+|L|πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον
+|L|εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησ̣α̣ι̣ου του προφητου πλη=
+|L|ρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τ̣η̣ ακοη ημων
+|L|και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ου̣κ̣
+|F 223v|
+|L|ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυ=
+|L|φλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν
+|L|αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις
+|L|και τη καρδια συνωσι και επιστρεψωσι και ιασωμαι αυ=
+|L|τους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν
+|L|αυτου και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των
+|L|αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια
+|L|τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι
+|L|γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων
+|L|μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαν=
+|L|τα με <V 45> {om} <V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο
+|L|πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου
+|L|ακουση των ρηματων και μη φιλαξη εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον
+|L|κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα̣ μ̣ο̣υ̣
+|L|εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος
+|F 224r|
+|L|κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ ε=
+|L|μαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυ=
+|L|τος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+|L|<V 50>και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν
+|L|α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λα=
+|L|λω <K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅
+|L|οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κο=
+|L|σμου [ill]τουτου π[\ill]ρος τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους
+|L|εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+|L|<V 2>και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβλη=
+|L|κοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαρι=
+|L|ωτου ινα αυτον παραδ̣ω̣ <V 3> ε̣ι̣δως ο ις̅ οτι παν=
+|L|τα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι α=
+|L|πο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων
+|L|λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ
+|L|εις τον νιπτηρα και ηρ̣ξ̣α̣το νιπτειν τους ποδας
+|F 224v|
+|L|των μαθητων και εκμασσειν τ̣ω̣ λ̣ε̣ν̣τ̣ι̣ω̣ ω̣ η̣ν̣
+|L|διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους
+|L|οδας{sic} <V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω
+|L|συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει
+|L|αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον
+|L|αιωνα λεγει αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις
+|L|μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅
+|L|μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την
+|L|κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρει=
+|L|αν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ο=
+|L|λος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει
+|L|γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν
+|L|ουχι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους
+|L|ποδας των μαθητων και ελαβε τα ιματια αυτου
+|L|αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκε=
+|L|τε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με [ill]{it is possible that 2-4 letter, possibly including a nomina sacra, are here, but it could be ink coming through from the other side.}[\ill]
+|F 225r|
+|L|[ill]{there may be three letters here (see previous verse).}[\ill]ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+|L|<V 14>ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδα=
+|L|σκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν
+|L|τους ποδας ο <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν
+|L|ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+|L|<V 16>αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων
+|L|του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του
+|L|πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακα=
+|L|ριοι εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παντων υμων
+|L|λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επη=
+|L|ρεν επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υ=
+|L|μιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+|L|οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβα=
+|L|νων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε
+|L|λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+|L|<V 21>ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και
+|L|ειπεν
+|F 225v|
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+|L|<V 22>εβλεπον ουν οι μαθηται απορουμενοι περι τινος
+|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων εν τω
+|L|κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων πε=
+|L|τρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> αναπεσων
+|L|δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+|L|<V 26>αποκρινεται ο ις̅ ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω
+|L|και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ι=
+|L|σκαριωτη <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις ε=
+|L|κεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιη=
+|L|σον ταχι̣ο̣ν̣ <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων
+|L|προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει
+|L|το γλωσσοκομον ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορα=
+|L|σον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτω=
+|L|χοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευ=
+|L|θεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο̣ ι̣ς̣̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη ε̣ν̣ α̣υ̣τ̣ω̣
+|F 226r|
+|L|<V 32>ε̣ι̣ ο̣ θ̣ς̣̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν ε=
+|L|αυτω και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον
+|L|μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον
+|L|τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνα=
+|L|σθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην
+|L|διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπη=
+|L|σα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσον=
+|L|ται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχη=
+|L|τε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που
+|L|υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυν=
+|L|ασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε α̣κ̣ο̣λ̣ο̣υ̣θησεις [app][*]&om;[\*][C]μοι[\C][\app]
+|L|<V 37>λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησα̣ι̣
+|L|την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο
+|L|ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λε=
+|L|γω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση
+|L|με τρις <K 14><V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια [ill]μη 2-3[\ill]
+|L|[ill]δειλιατω[\ill] πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+|F 226v|
+|L|<V 2>εν τη οικια του πρ̅ς μ̣ο̣υ̣ μ̣ο̣ν̣α̣ι̣ π̣ο̣λ̣λ̣α̣ι̣ ε̣ι̣σ̣ι̣ν̣ ε̣ι̣ δ̣ε̣ μ̣η̣ ε̣ι̣=
+|L|πον αν υμιν πορευομαι ετοιμα̣σ̣α̣ι̣ τ̣ο̣π̣ο̣ν̣ υ̣μ̣ι̣ν̣ <V 3> κ̣α̣ι̣ ε=
+|L|αν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομ̣α̣ι̣
+|L|και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου
+|L|ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την
+|L|οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν
+|L|που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερ=
+|L|χεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με
+|L|και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυ=
+|L|τον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλι̣π̣π̣ο̣ς̣ κε̅ δει=
+|L|ξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτ̣ω̣ ο ις̅ τοσο̣υ̣τ̣ο̣ν̣
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εω=
+|L|ρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον
+|L|ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο π̣η̣̅ρ̣
+|L|[ill]εν εμοι εστι[\ill] τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου[ill]ου λαλ[\ill]=
+|L|ω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τ̣α̣ ε̣ρ̣γ̣α̣
+|F 227r|
+|L|<V 11>πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε
+|L|μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω
+|L|κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει ο=
+|L|τι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αι=
+|L|τησητε εν τω ονοματι μου [º]τουτο ποι[\º]ησω [º]ιν[\º]α
+|L|δοξασθη [º]ο[\º] πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν τι αιτησητε εν
+|L|τω ονοματι μου εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε
+|L|με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω ε=
+|L|ρωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει
+|L|υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το
+|L|πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν [ill]οτι[\ill]=
+|L|ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινω=
+|L|σκετε οτι παρ υμιν μενει {μένει} και εν υμιν εσται <V 18> ουκ α=
+|L|φησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ε=
+|L|τι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε
+|L|θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> ε̣ν̣
+|F 227v|
+|L|εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̣̅ι̣ μ̣ο̣υ̣
+|L|και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας [app][*]&om;[\*][C]μου[\C][\app]
+|L|και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε α=
+|L|γαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω
+|L|αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον <V 22> λε=
+|L|γει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν ο=
+|L|τι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+|L|<V 23>απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λο=
+|L|γον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς
+|L|αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+|L|<V 24>ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον α=
+|L|κουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25>ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρα=
+|L|κλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι
+|L|μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υ̣=
+|L|μιν α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι [º]υμ[\º]ιν ε̣ι̣ρ̣η̣ν̣η̣ν̣ τη̣ν̣ ε̣=
+|L|μην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδω=
+|L|μι υμιν
+|F 228r|
+|L|μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> η=
+|L|κουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς
+|L|υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πο=
+|L|ρευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+|L|<V 29>και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερ=
+|L|χεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31>αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως
+|L|ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγω=
+|L|μεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ
+|L|μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον
+|L|καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαι=
+|L|ρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υ=
+|L|μεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+|L|<V 4>μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα
+|L|ου δυναται καρπον φερειν αφ ε̣α̣υ̣τ̣ο̣υ̣ ε̣α̣ν̣ μ̣η̣
+|L|μ̣ε̣ι̣ν̣η εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη ε̣ν̣
+|F 228v|
+|L|εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κ̣λ̣η̣μ̣α̣τ̣α̣
+|L|ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον
+|L|πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+|L|<V 6>εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα
+|L|και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσι
+|L|και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου
+|L|εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και δοθησεται
+|L|υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον
+|L|πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως
+|L|ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μει=
+|L|νατε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τ̣η̣
+|L|τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω
+|L|τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν
+|L|τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη
+|L|εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η
+|L|εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπη=
+|L|σα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα
+|F 229r|
+|L|τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+|L|<V 14>υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλο=
+|L|μαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος
+|L|ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους
+|L|οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξα=
+|L|μην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρ=
+|L|πον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αι=
+|L|τησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+|L|<V 17>ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+|L|<V 18>ει ο κοσμ
+|L|υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτο̣ν̣
+|L|υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος
+|L|αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλ=
+|L|λ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο
+|L|μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου ου
+|L|εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κ̣υ̣̅ [ill]αυτου[\ill]
+|L|ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου
+|F 229v|
+|L|ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα
+|L|παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οι=
+|L|δασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα
+|L|αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ ε=
+|L|χουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων και
+|L|τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις
+|L|α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν
+|L|δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25>αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω
+|L|αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη
+|L|ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το
+|L|πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκει=
+|L|νος μαρτυρησει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε ο=
+|L|τι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν
+|L|υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> [ill]και[\ill] ταυτα
+|F 230r|
+|L|ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα
+|L|ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνη=
+|L|μονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υ=
+|L|μιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε
+|L|υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων
+|L|ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ ε=
+|L|γω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα
+|L|εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλη=
+|L|τος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμ=
+|L|ψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον
+|L|κοσμον περι αμαρτιας και περι δικ̣α̣ι̣οσυνης και περι
+|L|κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευου=
+|L|σιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου
+|L|υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι
+|L|ο αρχων του κοσμου τουτου η δη κεκριται <V 12> ετι
+|L|πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+|F 230v|
+|L|<V 13>οταν δ̣ε̣ ε̣λ̣θ̣η̣ ε̣κ̣ε̣ι̣ν̣ο̣ς̣ τ̣ο̣ π̣ν̣̅α̣ τ̣η̣ς̣ α̣λ̣η̣θ̣ε̣ι̣α̣ς̣ ο̣δ̣[ill]ηγησει[\ill]
+|L|υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ ε=
+|L|αυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα
+|L|αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του
+|L|εμου ληψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο π̣η̣̅ρ̣ ε̣=
+|L|μ̣α̣ εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και α=
+|L|ναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μι=
+|L|κρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν
+|L|εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τ̣ο̣υ̣τ̣ο̣
+|L|ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μ̣ι̣κ̣ρ̣ο̣ν̣=
+|L|και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν
+|L|τουτο τι εστι το μικρον ο λεγει ουκ οιδαμεν τι λαλει=
+|L|<V 19>εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυ=
+|L|τοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ει[ill]πον[\ill]
+|L|μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψ̣=
+|L|εσθε με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσε̣τ̣ε̣
+|L|και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται [ill]υμεις[\ill]
+|F 231r|
+|L|δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γε=
+|L|νησεται <V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλ=
+|L|θεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ου=
+|L|κ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν ο=
+|L|τι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν
+|L|λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χα=
+|L|ρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις
+|L|αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερω=
+|L|τησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα
+|L|αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υ=
+|L|μιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πε=
+|L|πληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαλη=
+|L|κα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμι=
+|L|αις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς
+|L|απαγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονο=
+|L|ματι μου αιτησησθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερω
+|F 231v|
+|L|τησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει
+|L|υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπι=
+|L|στευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλ=
+|L|θον παρα του
+|L|πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον πα=
+|L|λιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον
+|L|πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε
+|L|νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λε=
+|L|γεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι παντα οιδας και ου χρειαν
+|L|εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν
+|L|ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε
+|L|μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ ε=
+|L|μου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι
+|L|ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα
+|L|θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17><V 1> ταυτα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις
+|F 232r|
+|L|τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον
+|L|σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε <V 2> καθως εδω=
+|L|κας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δε=
+|L|δωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυ=
+|L|τη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μο=
+|L|νον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε ε=
+|L|δοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δε=
+|L|δωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ πα=
+|L|ρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ει=
+|L|ναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις
+|L|ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυ=
+|L|τους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι <V 7> νυν
+|L|εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+|L|<V 8>οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου
+|L|ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι [ill]οτι σοι εισι <V 10> και[\ill]
+|F 232v|
+|L|τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμ̣α̣ι̣
+|L|εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω
+|L|κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε
+|L|τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων
+|L|εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου
+|L|ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλε=
+|L|το ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρω=
+|L|θη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω
+|L|κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρω=
+|L|μενην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον
+|L|σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι εκ του κοσμου
+|L|ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 15> ουκ ε=
+|L|ρωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τη=
+|L|ρησης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ου=
+|L|κ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 17> αγι=
+|L|ασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια ε̣σ̣τ̣ι̣
+|F 233r|
+|L|<V 18>καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απε=
+|L|στειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγια=
+|L|ζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αλη=
+|L|θεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και
+|L|περι των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+|L|<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω
+|L|εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πι=
+|L|στευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν ην
+|L|δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως
+|L|ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα
+|L|ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος ο=
+|L|τι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως
+|L|εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα
+|L|οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρ̣ω̣σ̣ι̣ τ̣η̣ν̣
+|L|δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγα̣π̣η̣σ̣α̣ς̣
+|L|με προ καταβολης κοσ[º]μ[\º]ου <V 25> πε̅ρ δικαι[ill]ε και ο κο[\ill]=
+|L|σμος σε ουκ εγνω [º]εγω[\º] δε σε [ill]εγνων[\ill] και ουτ ο̣ι̣ ε̣γ̣νωσα[ill]ν οτι[\ill]
+|F 233v|
+|L|συ με απεστειλας <V 26> κ̣α̣ι̣ ε̣γ̣ν̣ωρισα αυτοις το ονομα σου και
+|L|γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η
+|L|καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις
+|L|μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων
+|L|οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2>ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι
+|L|πολλακις συνηχθη και ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 3>ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχι̣ε̣ρ̣ε̣ω̣ν̣
+|L|και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανω̣ν̣ κ̣α̣ι̣
+|L|λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ιδως παντα τα ε̣ρ̣χ̣ο̣=
+|L|μενα αυτω εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε̣ <V 5>α̣π̣ε̣κ̣ρ̣ι̣θ̣η̣=
+|L|σιν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο̣ ι̣ς̣̅ ε̣=
+|L|γω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον με=
+|L|τ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις
+|L|τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρω=
+|L|τησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιονμ
+|L|<V 8>απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζη=
+|F 234r|
+|L|τ̣ε̣ι̣τ̣ε̣ αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο
+|L|λογος ον ειπεν οτι ους δεδ̣ω̣κ̣α̣ς̣ μ̣οι ουκ απωλεσα ε̣=
+|L|ξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαι=
+|L|ραν ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεως
+|L|δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην
+|L|δε ονομα τω δουλω μαλχο̣ς̣ <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πε=
+|L|τρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτη=
+|L|τιο̣ν {sic} ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν
+|L|σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συ=
+|L|νελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον
+|L|αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του και=
+|L|αφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε
+|L|καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφε=
+|L|ρει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολο̣υ̣=
+|L|θει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε
+|L|μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συ=
+|L|νεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερε̣ω̣ς̣
+|F 234v|
+|L|<V 16>ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν
+|L|ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και
+|L|ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν
+|L|η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθη=
+|L|των ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστη=
+|L|κεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποι=
+|L|ηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυ=
+|L|των ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχι=
+|L|ερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι
+|L|της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρ=
+|L|ρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν=
+|L|συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συ=
+|L|νερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επερω=
+|L|τας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα
+|L|αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> τ̣α̣υ̣τ̣α̣ δ̣ε̣ α̣υ̣τ̣ου
+|L|ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκω̣ς̣ ε̣δωκ̣ε̣
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+|F 235r|
+|L|<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυ̣ρ̣η̣=
+|L|σον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+|L|<V 24>απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς και=
+|L|αφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως
+|L|και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ
+|L|των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν
+|L|ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε
+|L|ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο
+|L|ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσι τον
+|L|ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρω=
+|L|ια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη
+|L|μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλθεν
+|L|ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγορι=
+|L|αν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν
+|L|σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|F 235v|
+|L|λατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρι=
+|L|νατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξε=
+|L|στιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη
+|L|ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνη=
+|L|σκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πι=
+|L|λατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων <V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ του=
+|L|το λεγεις η αλλος σοι ειπεν περι εμου <V 35> απεκριθη ο πι̣λ̣α̣=
+|L|τος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχι=
+|L|ερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απε=
+|L|κριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου
+|L|τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη
+|L|οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παρα=
+|L|δοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ ε̣σ̣τ̣ι̣ν̣
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλα̣τ̣ο̣ς̣ ουκουν βασιλευς
+|L|ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω
+|L|εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα ινα μαρτυρη=
+|L|σω
+|F 236r|
+|L|τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μ̣ο̣υ̣
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους
+|L|και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39>εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω
+|L|πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα
+|L|των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας λησ=
+|L|τ̣η̣ς̣ <K 19><V 1> τ̣ο̣τ̣ε̣ ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι
+|L|[ill]στρ[\ill]ατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων ε=
+|L|πεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν
+|L|περιεβαλον αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλ=
+|L|θεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω
+|L|υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμ̣ι̣α̣ν̣
+|L|α̣ι̣τ̣ι̣α̣ν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον α=
+|L|κανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λ[ill]εγει[\ill]
+|L|αυ[ill]τοις[\ill]
+|F 236v|
+|L|ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|L|εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει
+|L|αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω
+|L|γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω
+|L|οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων
+|L|οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ του θυ̅ εποιησεν
+|L|<V 8>οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφο=
+|L|βηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον και λεγει τω ιυ̅ πο=
+|L|θεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν
+|L|αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξο̣υ̣σ̣ι̣α̣ν
+|L|εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απο̣λ̣υ̣σαι σε <V 11> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω ουκ ειχες εξουσιαν̣ ο̣υ̣δ̣ε̣μ̣ι̣α̣ν κα=
+|L|τ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο πα=
+|L|ραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου
+|L|ουν εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι
+|L|εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ου[ill]κ ει[\ill] φιλος
+|L|του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει
+|F 236v+|
+|L|&lac; {19.13-22.0}
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_AB_merged.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_AB_merged.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_AB_merged.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,1719 @@
+{Status: done
+G-A Number: 2615
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 190r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Alan Bale
+Transcription begun:
+Transcription finished: 03-02-2012
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - No
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 Yes
+ Other remarks: }
+|F 190r|
+|L|<B 04><K 0><V 0>ευαγγελιον κατα ιω̅
+|L|<K 1><V 1>εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅
+|L|ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα
+|L|δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γε=
+|L|γονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|<V 5>και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο
+|L|ου κατελαβεν <V 6> εγεν̣ε̣τ̣ο̣ α̣ν̣̅ο̣ς̣ απεσταλμενος παρα
+|L|θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης <V 7> ο̣υ̣τ̣ο̣ς̣ ηλθεν εις μαρτυριαν
+|L|ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πι=
+|L|στευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ι̣ν̣α̣
+|F 190v|
+|L|μαρτυρ[ill]20-30[\ill]=
+|L|<V 9>νον ο φωτιζει [ill]15-25[\ill]=
+|L|σμον <V 10> εν τω κοσμω[ill]20-26[\ill]
+|L|κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ι̣δ̣ι̣α̣ η̣λ̣θ̣ε̣ κ̣α̣ι̣ ο̣ι̣ ι̣δ̣ι̣ο̣ι̣
+|L|αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτο̣ν̣ ε̣δ̣ω̣κ̣ε̣ν̣ α̣=
+|L|υτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις π̣ι̣σ̣τ̣ε̣υ̣ο̣υ̣σ̣ι̣ν̣
+|L|εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιμ[ill]8-10[\ill]εκ θε=
+|L|ληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλ=
+|L|λ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκη=
+|L|νωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος
+|L|και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κε=
+|L|κραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομεν=
+|L|ος εμπροσθεν μου γεγ̣ο̣ν̣ε̣ν̣ οτι πρωτος μου ην
+|L|<V 16>εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δι̣α̣ μ̣ω̣σ̣ε̣ω̣ς̣ ε̣=
+|L|δοθη η χαρις και η αληθεια δια[ill]10-12[\ill] <V 18> θν̅
+|F 191r|
+|L|[ill]20-25[\ill]ο μονογενης υς̅ ο ων εις
+|L|τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19>και αυ=
+|L|τη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ι=
+|L|ουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυ=
+|L|τον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και
+|L|ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+|L|<V 21>και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι
+|L|ο προφητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυ=
+|L|τω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν
+|L|ημας τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη
+|L|βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως
+|L|ειπεν ησα̣ι̣α̣ς̣ ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι η̣σ̣α̣ν̣
+|L|εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ε̣ι̣π̣ο̣ν̣ α̣υ̣τ̣ω̣
+|L|τι ουν βαπτιζεις ει συ [ill]4-6[\ill] ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο
+|L|προφητης <V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λ̣ε̣γ̣ω̣ν̣
+|L|εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 27> α̣υ̣τ̣ο̣ς̣ ε̣σ̣τ̣ι̣ν̣ ο̣ ο̣π̣ι̣σ̣ω̣ μου ερχ[ill]ομενος[\ill]
+|F 191v|
+|L|ος εμπροσθεν μου γ̣ε̣γ̣ο̣ν̣ε̣ν̣ ο̣υ̣ ε̣γ̣ω̣ ο̣υ̣κ̣ ε̣ι̣μ̣ι̣ α̣ξ̣ι̣ος ινα
+|L|λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος <V 28> ταυ=
+|L|τα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου
+|L|ην ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει ο̣ ι̣ω̣α̣ν̣ν̣η̣ς̣ τ̣ο̣ν̣
+|L|ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+|L|ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστι περι
+|L|ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου
+|L|γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλ=
+|L|λ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον καγω εν τω
+|L|υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν
+|L|ε̣ξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον
+|L|αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μ̣ο̣ι̣ ε̣ι̣π̣ε̣ν̣
+|L|εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυ=
+|L|τον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εω=
+|L|ρακα και μεμαρτυρηκα ο̣τ̣ι̣ ο̣υ̣τ̣ο̣ς̣ εστιν ο υς̅ του θυ̅
+|L|<V 35>τη επαυριον παλιν ειστ̣η̣κ̣ε̣ι̣ ο̣ ι̣ω̣α̣ν̣ν̣η̣ς̣ κ̣α̣ι̣ ε̣κ̣ τ̣ω̣ν̣ μ̣α̣θ̣η=
+|F 192r|
+|L|[ill]20-25[\ill]<V 36>τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει
+|L|ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθη=
+|L|ται λαλουντος και ηκολουθησαν αυτω <V 38> στραφεις δε
+|L|ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυ=
+|L|τοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο
+|L|λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει
+|L|αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και
+|L|παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως
+|L|δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+|L|εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και
+|L|ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρω=
+|L|τος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτ̣ω̣ ε̣υ̣=
+|L|ρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον ο χ̣ς̣̅
+|L|<V 42>και ηγαγεν αυτον προς τον ι̣ν̣̅ εμβλεψας δε αυτω ο
+|L|ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υς̅ σ̣υ̣ κληθ[ill]ηση κηφας[\ill]
+|L|ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τ̣η̣ επαυριον ηθελ[ill]ησεν ο ις̅ εξ[\ill]=
+|L|ελθειν εις την γαλιλαια̣ν̣ κ̣α̣ι̣ ε̣υ̣ρ̣ι̣σ̣κ̣ε̣ι̣ φιλιππον [ill]και λ[\ill]=
+|F 192v|
+|L|εγει αυτω ο ις̅ακολουθει μοι [ill]15-25[\ill]<V 44> βηθ=
+|L|σαιδα εκ της πολεως αν[ill]δρεου και πετρου[\ill] <V 45> ε̣υ̣ρ̣ι̣σ̣κ̣ε̣ι̣
+|L|φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον ε̣γ̣ρ̣α̣ψ̣ε̣
+|L|μωυσης εν τω νομω και οι προ[º]φητ[\º]αι ευρηκαμεν
+|L|ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ <V 46> και λ̣ε̣γ̣ε̣ι̣
+|L|αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι
+|L|λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ιδεν ο ις̅ τον να=
+|L|θαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου
+|L|ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει
+|L|αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνη=
+|L|σαι οντα υπο την συκην ιδον σε <V 49> απεκριθη ν̣α̣=
+|L|θαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο β̣α̣=
+|L|σιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ει=
+|L|πον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω
+|L|τουτων οψει <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν
+|L|απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγο̣τ̣α̣ κ̣α̣ι̣ τ̣ο̣υ̣ς̣ α̣γ̣γ̣ε̣λ̣ο̣υ̣ς̣
+|F 193r|
+|L|του θυ̅ α̣ν̣α̣β̣α̣ι̣ν̣ο̣ν̣τ̣α̣ς̣ κ̣α̣ι̣ κ̣α̣τ̣α̣β̣α̣ι̣νοντας επι τον
+|L|υν̅ του αν̅ου <K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενε=
+|L|το εν κανα της γαλιλαια[º]ς[\º] και ην η μη̅ρ [º]τ[\º]ου ιυ̅ εκει ε=
+|L|<V 2>κληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+|L|<V 3>και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσι <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυν̣α̣ι̣
+|L|ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις
+|L|ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι
+|L|λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιου=
+|L|δαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν
+|L|αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερε=
+|L|τε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρ=
+|L|χιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ειδει
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ειδεισαν οι ηντ[ill]λκ[\ill]κοτες το υ=
+|L|δωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω
+|L|πας αν̅ος πρωτον τ̣ο̣ν̣ κ̣α̣λ̣ο̣ν̣ ο̣ι̣ν̣ο̣ν̣ τ̣ι̣θ̣η̣σ̣ι̣ κ̣α̣ι̣ ο̣τ̣α̣ν̣ [ill]μεθυ[\ill]
+|F 193v|
+|L|σθωσι τοτ̣ε̣ τ̣ο̣ν̣ ε̣λ̣α̣σ̣σ̣ω̣ σ̣υ̣ τ̣ε̣τ̣η̣ρ̣η̣κ̣α̣ς̣ τ̣ο̣ν καλον
+|L|οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην
+|L|των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανε=
+|L|ρωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερνα=
+|L|ουμ αυτος και οι μαθηται αυτου και οι αδελφοι αυτου και
+|L|εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς ην το
+|L|πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα
+|L|ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και
+|L|προβατα και περιστερας και τους κερματιστας
+|L|καθημενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων
+|L|παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβα=
+|L|τα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερ=
+|L|μα και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πωλουσιν ειπεν αρατε τα[ill]υτα εντ[\ill]ευθεν
+|L|μη ποιειτε [ill]τον οικον[\ill] του πρ̅ς μ̣ο̣υ̣ ο̣ι̣κ̣ο̣ν̣ ε̣μ̣π̣ο̣=
+|L|ριου <V 17> [ill]σθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γε[\ill]=
+|F 194r|
+|L|γραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατεφα=
+|L|γεται με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι [º]και[\º] ειπον
+|L|αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+|L|<V 19>απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη
+|L|ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21>εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+|L|<V 22>οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται
+|L|αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη
+|L|και τω λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις
+|L|εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το
+|L|ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
+|L|<V 24>αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το
+|L|αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν
+|L|ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ
+|L|εγινωσ̣κ̣ε̣ τ̣ι̣ η̣ν̣ ε̣ν̣ τ̣ω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος[ill]εκ των[\ill]
+|F 194v|
+|L|φαρισαιων νικοδημ̣ο̣ς̣ ο̣ν̣ο̣μ̣α̣ αυτω̣ α̣ρ̣χ̣ων των ιου=
+|L|δαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω
+|L|ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος
+|L|ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ=
+|L|ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι [º]εαν[\º] μη τις γεν=
+|L|νηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 4>λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεν=
+|L|νηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της
+|L|μη̅ρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ις̅ ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθ̣η̣ δι υδατος και πν̅ς ου μη εισελθειν εις την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ ε̣σ̣τ̣ι̣
+|L|και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θ̣α̣υ̣μ̣ασης
+|L|οτι ειπον σ̣ο̣ι̣ δ̣ε̣ι̣ υμας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α ο=
+|L|που θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ου=
+|L|κ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει υ̣π̣α̣γ̣ε̣ι̣ ο̣υ̣τ̣ω̣ς̣ ε̣σ̣τ̣ι̣ π̣α̣ς̣ [ill]ο[\ill]
+|F 195r|
+|L|[ill]γεγεννημενος[\ill] ε̣κ̣ τ̣ο̣υ̣ πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος
+|L|και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι <V 10> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ
+|L|και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδα=
+|L|μεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και
+|L|την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ει=
+|L|π[º]ον[\º] υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα
+|L|επουρανια πιστευσητε <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον
+|L|ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων
+|L|εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν
+|L|τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου <V 15> ινα πας
+|L|ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αι=
+|L|ω̣ν̣ι̣ο̣ν̣ <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωσ=
+|L|τε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιω=
+|L|νιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κο=
+|L|σμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος
+|F 195v|
+|L|δι αυτου <V 18> [ill]ο πιστευων εις[\ill] αυτον ο̣υ̣ κ̣ρ̣ι̣ν̣ε̣τ̣α̣ι̣ ο̣ δ̣ε̣ μ̣η̣
+|L|πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ο̣ν̣ο̣=
+|L|μα του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις
+|L|οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι
+|L|αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ πονη=
+|L|ρα αυτων τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως
+|L|και ουκ ερχεται πρ̣ο̣ς̣ το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα
+|L|εργα <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+|L|<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την
+|L|ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+|L|<V 23>ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ
+|L|οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντ̣ο̣
+|L|<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ι̣ω̣α̣ν̣ν̣η̣ς̣
+|L|<V 25>εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιου=
+|L|δαιων περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ι̣ω̣α̣ν̣ν̣η̣ν̣
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν τ̣ο̣υ̣ ι̣ο̣ρ̣δ̣α̣ν̣ο̣υ̣
+|F 196r|
+|L|ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ο̣υ̣τ̣ο̣ς̣ β̣α̣πτιζει και παν=
+|L|τες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιωαννης
+|L|και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν
+|L|μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι
+|L|μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απε=
+|L|σταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την
+|L|νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστη=
+|L|κως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην
+|L|του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+|L|<V 30>εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελλαττουσθαι
+|L|<V 31>ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο̣ ω̣ν̣
+|L|εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ
+|L|του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι <V 32> και ο ε̣ω̣=
+|L|ρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν
+|L|αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυ=
+|L|ριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απε=
+|L|στειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου
+|F 196v|
+|L|διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παν
+|L|τα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον
+|L|υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ ο̣=
+|L|ψ̣εται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως
+|L|ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας
+|L|μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης <V 2> κ̣α̣ι̣τ̣ο̣ι̣γ̣ε̣
+|L|αυτος ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> α=
+|L|φηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4>δει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται
+|L|ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον
+|L|του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην
+|L|δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ
+|L|της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην
+|L|ωση εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησα̣ι̣
+|L|υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται
+|L|αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας α̣γ̣ο̣ρ̣α̣=
+|L|σωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ
+|F 197r|
+|L|ι̣ο̣υ̣δ̣α̣ι̣ο̣ς̣ ω̣ν̣ π̣α̣ρ̣ ε̣μ̣ο̣υ̣ π̣ι̣ε̣ι̣ν̣ α̣ι̣τ̣ε̣ι̣ς̣ ο̣υ̣σης γυναικος
+|L|σ̣α̣μ̣α̣ρ̣ε̣ι̣τ̣ι̣δ̣ο̣ς̣ ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σ̣α̣μ̣α̣ρ̣=
+|L|ε̣ι̣τ̣α̣ι̣ς̣ <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την
+|L|δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ
+|L|αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+|L|<V 11>λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρε=
+|L|αρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη
+|L|συ μειζον ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημι̣ν̣
+|L|το φ̣ρ̣ε̣α̣ρ̣ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας
+|L|ο πινων εκ του υδατος τ̣ο̣υ̣τ̣ο̣υ̣ διψησει παλιν <V 14> ος δ α̣ν̣
+|L|πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ο̣υ̣ μ̣η̣ διψηση
+|L|εις τ̣ο̣ν̣ α̣ι̣ω̣ν̣α̣ αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γε̣ν̣η̣σ̣ε̣=
+|L|τ̣α̣ι̣ [ill]2-3εσται[\ill] πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τ̣ο̣υ̣τ̣ο̣
+|L|τ̣ο̣ υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+|L|<V 16>λεγει αυτη ο ις̅ υ̣π̣α̣γ̣ε̣ φ̣ω̣ν̣η̣σ̣ο̣ν̣ τον ανδρα και [ill]3-5[\ill]
+|F 197v|
+|L|ενθαδε <V 17> απεκριθη [ill]η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα[\ill]
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ [ill]εχω <V 18> πεν[\ill] =
+|L|τε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη [ill]κε̅ θε[\ill]=
+|L|ωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει
+|L|τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ου=
+|L|τε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσ̣κ̣υ̣ν̣η̣=
+|L|σ̣ε̣τ̣ε̣ τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε η=
+|L|μεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η ση̅ρια εκ των ιου=
+|L|δαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι
+|L|προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια
+|L|<V 24>δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερ=
+|L|χεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν
+|L|παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι του=
+|L|τω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γ̣υ̣ν̣α̣ι̣=
+|F 198r|
+|L|[ill]κος ελαλ[\ill]ει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις
+|L|μ̣ε̣τ̣ α̣υ̣τ̣η̣ς <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη
+|L|και α̣π̣ηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε
+|L|ι̣δ̣ε̣τ̣ε̣ αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρ=
+|L|χοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυ=
+|L|τον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν
+|L|αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 33>ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγ=
+|L|κεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα
+|L|εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος
+|L|με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις λε=
+|L|γετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+|L|θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερι=
+|L|σμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συ=
+|L|ναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρ̣ω̣ν̣ ο̣=
+|F 198v|
+|L|μου χαιρε̣ι̣ [ill]και ο θεριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο α[\ill] =
+|L|ληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και α̣λ̣λ̣ο̣ς̣ ο̣ θ̣ε̣ρ̣ι̣ζων
+|L|<V 38>εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κ̣ε̣κ̣ο̣π̣ι̣α=
+|L|κατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον
+|L|αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως̣ ε̣κ̣ε̣ι̣ν̣η̣ς̣
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια
+|L|τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπ̣ε̣ μ̣ο̣ι̣ π̣α̣ν̣=
+|L|τα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι
+|L|σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και ε=
+|L|μεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επι=
+|L|στευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ
+|L|ακηκοαμεν και εγνωκαμεν οτι ουτος εστιν ο ση̅ρ του
+|L|κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν
+|L|εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος[ill]γαρ ο[\ill]
+|L|ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι
+|L|τιμην ουκ εχει <V 45> ο̣τ̣ε̣ ο̣υ̣ν̣ ηλθεν εις την γαλιλαια̣ν̣ ε̣δ̣ε̣=
+|F 199r|
+|L|ξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α ε=
+|L|ποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι
+|L|γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν
+|L|ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε
+|L|το υδωρ οινον και ην τις [app][*]βασικος[\*][C]βασιλικος[\C][\app] ου ο υς̅ ησθε=
+|L|νει εν καπερναουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει
+|L|εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται
+|L|αυτου τον υν̅ ημελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ει=
+|L|πεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδη=
+|L|τε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος
+|L|κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+|L|<V 50>λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο
+|L|αν̅ος τω λογω ω ειπεν ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε
+|L|αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντη=
+|L|σαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο ις̅ σου ζη
+|L|<V 52>επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερ̣ο̣ν̣
+|F 199v|
+|L|εσχε και ειπον α̣υ̣τ̣ω̣ οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν
+|L|αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ω =
+|L|ρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυ =
+|L|τος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον
+|L|σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γα =
+|L|λιλαιαν <K 5><V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων η
+|L|σκηνοπηγια και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε [º]εν[\º] τοις
+|L|ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η ε̣ =
+|L|πιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+|L|<V 3>εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος
+|L|κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κυ̅κατα καιρον κατεβαινεν
+|L|ελουετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υ[º]δω[\º]ρ ο ουν
+|L|πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υ[ill]γιης[\ill]
+|L|εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι <V 5> ην δε τ̣ι̣ς̣
+|L|αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν [º]τη[\º] ασθενεια
+|L|<V 6>τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν η̣=
+|F 200r|
+|L|δη χρονον εχει λεγει αυτω θ̣ε̣λ̣ε̣ι̣ς̣ υ̣γ̣ι̣η̣ς̣ γενεσθαι
+|L|<V 7>απεκριθη αυτω ο̣ α̣σ̣θ̣ε̣νων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν
+|L|ταραχθη το υδωρ βαλλη με εις την κολυμβη[º]θ[\º]ραν
+|L|εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+|L|<V 8>λεγει αυτω ο ις̅ εγειραι αρον τον κραββατον σου και περι=
+|L|πατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγ [º]ιης[\º] ο αν̅ος και ηρε τ[º]ον[\º] κραβ̣ =
+|L|βατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκει=
+|L|νη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευ=
+|L|μενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον κραββ̣α̣τ̣ο̣ν̣
+|L|<V 11>ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι
+|L|ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει <V 12> η=
+|L|ρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι α̣ρ̣ο̣ν̣
+|L|τον κραββατον σου και περιπ̣α̣τ̣ε̣ι̣ <V 13> ο̣ δ̣ε̣ ι̣α̣θ̣ε̣ι̣ς̣ ο̣υ̣κ̣ η̣ η=
+|L|δει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσ̣ε̣ν̣ οχλου οντος εν τω
+|L|τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ι̣ε̣ρ̣ω̣
+|L|και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτα̣ν̣ε̣
+|L|ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο [ill]αν̅ος[\ill]
+|F 200v|
+|L|και ανηγ̣γ̣ε̣ι̣λ̣ε̣ τ̣ο̣ι̣ς̣ ι̣ο̣υ̣δ̣α̣ι̣ο̣ι̣ς̣ ο̣τι ις̅ εστιν ο πο̣ι̣η̣σ̣α̣ς̣ α̣υ̣=
+|L|τον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και ε̣=
+|L|ζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα ε̣π̣ο̣ι̣ε̣ι̣ ε̣ν̣ σ̣α̣β̣β̣α̣τ̣ω̣
+|L|<V 17>ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι ερ=
+|L|γαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον
+|L|ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅
+|L|ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ο̣υ̣ν̣ ι̣ς̣̅
+|L|και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυνα̣τ̣α̣ι̣
+|L|ο υς̅ αφ εαυτου ποιειν ουδεν ε̣α̣ν̣ μ̣η̣ τ̣ι̣ β̣λ̣ε̣π̣η̣ τ̣ο̣ν̣
+|L|πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο
+|L|υς̅ ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα
+|L|δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ι̣ν̣α υμεις θαυμαζηται <V 21> ωσ=
+|L|περ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτω
+|L|και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ου=
+|L|δενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+|F 201r|
+|L|<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθ[ill]ως[\ill] τιμωσι τον πρ̅α
+|L|ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα
+|L|αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου
+|L|ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αι=
+|L|ωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν
+|L|εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακου=
+|L|σονται της φωνης του υιου του αν̅ου και οι ακουσαν=
+|L|τες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν ε=
+|L|αυτω ουτω̣ς̣ ε̣δωκε και τω υις ζωην εχειν εν εαυτω <V 27> και
+|L|[º]ε[\º]ξουσ̣ι̣α̣ν ε̣δω̣κ̣εν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+|L|<V 28>μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες
+|L|οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+|L|<V 29>και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις ανα=
+|L|στασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις ανα=
+|L|στασιν κρισεως [ill]2-3<V 30> ου[\ill] δυναμαι εγω ποιειν α̣π̣ ε̣=
+|L|μαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις [ill]η εμη[\ill]
+|F 201v|
+|L|δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλ=
+|L|λα το θελημα του πεμψαντος με π̣ρ̣̅ς̣ <V 31> εαν εγω μαρ=
+|L|τυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 32>αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις
+|L|απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη α=
+|L|ληθεια <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμ=
+|L|βανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> ε=
+|L|κεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε
+|L|ηθελησατε προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε
+|L|εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γ̣α̣ρ̣
+|L|εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απε=
+|L|σταλκε <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε πε=
+|L|ρι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε
+|L|ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχε=
+|L|τε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος
+|L|τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας
+|F 202r|
+|L|οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν
+|L|και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε
+|L|ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν πα=
+|L|ρα αν̅ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγα=
+|L|πην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυ=
+|L|θα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με
+|L|εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον
+|L|ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν
+|L|παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την πα=
+|L|ρα [º]του[\º] μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι
+|L|εγω κατηγορησω υμιν προς τον πρ̅α εστιν ο κατη=
+|L|γορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
+|L|<V 46>ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι πε[º]ρι[\º]
+|L|γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου
+|L|γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημα=
+|L|σι πιστευσετε <K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περα̣ν̣
+|L|της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος <V 2> και η=
+|F 202v|
+|L|κολουθει αυτω οχ[ill]λος πολυς οτι εωρων αυτου[\ill] τα σημει=
+|L|α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθε δε εις
+|L|το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιω̣ν̣
+|L|<V 5>επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος
+|L|οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς
+|L|τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα
+|L|φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι εμελλε ποιειν <V 7> απεκριθη
+|L|αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριω[º]ν αρ[\º]τ̣ο̣ι̣ ο̣υ̣=
+|L|κ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+|L|<V 8>λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας
+|L|ο αδελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριο̣ν̣
+|L|ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια
+|L|αλλα ταυτα τ̣ι̣ εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπεν δε ο ις̅
+|L|ποιησατε το[º]υς[\º] αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος
+|L|πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι α̣ν̣̅ο̣υ̣ς̣ τ̣ο̣ν̣
+|F 203r|
+|L|[ill]αριθμον ωσει πεντακις[\ill] χιλιοι <V 11> ε=
+|L|λαβε δε τ[ill]ους αρτους[\ill] ο ις̅ και ευχαριστησας διε=
+|L|δωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των ο=
+|L|ψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθη=
+|L|σαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα
+|L|περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι απολη=
+|L|ται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφι=
+|L|νους κλασματων εκ των πεντε αρτ̣ω̣ν̣ τ̣ω̣ν̣
+|L|κρι̣θ̣ι̣ν̣ω̣ν̣ α̣ ε̣περισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+|L|<V 14>οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον
+|L|ο̣τ̣ι̣ ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομε=
+|L|νος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσ̣ι̣ν̣
+|L|ερχεσθαι κ̣α̣ι̣ αρπαζε̣ι̣ν̣ α̣υ̣τ̣ο̣ν̣ βασιλεα ανε=
+|L|χωρησε παλιν [ill]6-10[\ill] εις το ορος <V 16> ως
+|L|δε οψια εγενετο [ill]κατεβησαν[\ill] οι μαθηται αυτου ε=
+|L|πι την θαλασσαν <V 17> και εμβαντες εις το πλοιον
+|L|ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερν̣α̣
+|L|ουμ
+|F 203v|
+|L|και σκοτια εγεγονε̣ι̣ κ̣α̣ι̣ ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ εις
+|L|το πλοιον <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεον=
+|L|τος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους
+|L|εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περι=
+|L|πατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου
+|L|γινομενον και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω
+|L|ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το
+|L|πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης
+|L|εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκω̣ς̣
+|L|περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ου=
+|L|κ ην εκει ει μη εν και οτι οτι ου συνεισηλθεν ο ις̅ τοις μα=
+|L|θηταις αυτου εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθη=
+|L|ται αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ
+|L|τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρ=
+|L|τον ευχαριστησαντος του σρ̅ς <V 24> οτε ουν ιδεν ο
+|L|οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου
+|L|ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον[º]εις[\º] καπερν̣α̣=
+|L|ουμ
+|F 204r|
+|L|ζητουντες αυτον <V 25> και ευροντες αυτον περαν της
+|L|θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+|L|<V 26>απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε
+|L|εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε μη
+|L|την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την
+|L|μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν
+|L|δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον
+|L|ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα
+|L|εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις του=
+|L|το εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απε=
+|L|στειλεν εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις
+|L|συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργ̣α̣ζ̣η̣
+|L|<V 31>οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως
+|L|εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν
+|L|αυτοις φαγειν̣ <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον ε̣κ̣
+|F 204v|
+|L|του ου̅νου αλλ ο̣ π̣η̣̅ρ̣ μ̣ο̣υ̣ διδω̣σ̣ι̣ν̣ υμιν τον αρτον
+|L|εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θ̣υ̣̅ ε̣σ̣τ̣ι̣ν̣
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+|L|<V 34>ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρ=
+|L|τον τουτον <V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο α̣ρ̣τ̣ο̣ς̣
+|L|της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη [ill]πεινα[\ill]ση
+|L|και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε [ill]<V 36> αλλ ειπ[\ill]ον
+|L|υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο̣
+|L|διδωσι μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς
+|L|με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ
+|L|του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το
+|L|θελημα του πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστι το
+|L|θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκ̣ε̣
+|L|μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα
+|L|του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και π̣ι̣=
+|L|στευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και ανα̣σ̣τ̣η̣σ̣ω̣
+|F 205r|
+|L|α̣υ̣τ̣ο̣ν̣ ε̣γ̣ω̣ τ̣η̣ ε̣σ̣χ̣α̣τ̣η̣ η̣μ̣ε̣ρ̣α̣ <V 41> εγογγυζον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας
+|L|εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ
+|L|ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μη̅ρα πως ουν
+|L|λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα <V 43> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+|L|<V 44>ουδεις δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμ=
+|L|ψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν
+|L|τη εσχατη [º]η[\º]μερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προ=
+|L|φηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας
+|L|ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχε̣τ̣α̣ι̣ π̣ρ̣ο̣ς̣
+|L|με <V 46>ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων πα=
+|L|ρα του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμη̣ν̣ λ̣ε̣=
+|L|γ̣ω̣ υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην α̣ι̣ω̣ν̣ι̣ο̣ν̣
+|L|<V 48>εγω ειμι ο αρτος της ζωη̣ς̣ <V 49> ο̣ι̣ π̣ρ̅ε̣ς̣ υ̣μ̣ω̣ν̣ ε̣φ̣α̣γ̣ο̣ν̣
+|L|το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο̣ α̣ρ̣=
+|L|τος ο εκ του ου̅νου κ̣α̣τ̣α̣β̣α̣ι̣νον ινα τις εξ αυτου
+|F 205v|
+|L|φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζη=
+|L|σεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η
+|L|σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης ε̣=
+|L|<V 52>μαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως
+|L|δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φα=
+|L|γητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το
+|L|αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την
+|L|σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω
+|L|αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθης εστι [º]βρ[\º]ωσις και το αιμα μου αληθης εστι ποσις
+|L|<V 56>ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι
+|L|μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεστειλε με ο ζων
+|L|πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος
+|L|ζησει δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα [ill]4-7[\ill]
+|F 206r|
+|L|[ill]0-25 [\ill]τον τον αρτον ζη=
+|L|σεται εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη
+|L|διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαν=
+|L|τες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο
+|L|λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε
+|L|ο ις̅ εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυ=
+|L|του ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> ε=
+|L|εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου οπου ην το προτε=
+|L|ρον <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφε=
+|L|λει ουδεν τα ρηματα α εγω υμιν λελαληκα πν̅α
+|L|εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευ=
+|L|ουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευον=
+|L|τες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια
+|L|τουτο ειρηκα υμιν ουδεις δυναται ελθειν προς με
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ
+|L|τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις
+|L|τα ο̣π̣ι̣σ̣ω̣ κ̣α̣ι̣ ουκετι μετ αυτου π̣ε̣ρ̣ι̣ε̣π̣α̣τ̣ο̣υ̣ν̣ <V 67> ε̣ι̣π̣ε̣ν̣
+|F 206v|
+|L|ουν ο ις̅ τοις [ill]20-25 <V 68> απεκρι= [\ill]
+|L|θη αυτω σιμων πετρος κ̣ε̣̅ π̣ρ̣ο̣ς̣ [ill]τινα απελευσομεθα[\ill]
+|L|ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπ̣ι̣σ̣τ̣ε̣υ̣κ̣α̣=
+|L|μεν και εγνωκαμεν οτι σ̣υ̣ ει ο χ̣ς̣̅ ο̣ υ̣ς̣̅ του θυ̅ τ̣ο̣υ̣ ζ̣ω̣ν̣τ̣ο̣ς̣
+|L|<V 70>απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξ=
+|L|αμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ε̣λ̣ε̣γ̣ε̣ δ̣ε̣ τ̣ο̣ν̣
+|L|ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ελεγετο αυτον πα=
+|L|ραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και μετα [ill]ταυτα[\ill]
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν τη
+|L|ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαι=
+|L|οι αποκτειναι<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων
+|L|η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυ=
+|L|του μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ι=
+|L|να και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις̣
+|L|<V 4>ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρ=
+|L|ρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυ=
+|L|τον τω κοσμω <V 5>ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον ε̣ι̣ς̣ [ill]αυτον[\ill]
+|F 207r|
+|L|<V 6>λεγει ουν α̣υ̣τ̣ο̣ι̣ς̣ ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν
+|L|ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου
+|L|δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω
+|L|μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονη=
+|L|ρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω
+|L|ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο
+|L|καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται <V 9> τ̣α̣υ̣τ̣α̣
+|L|ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως
+|L|δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου την εορτην
+|L|τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+|L|<V 11>οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον
+|L|που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου
+|L|ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος
+|L|εστιν ο̣υ̣ ι̣δ̣ε̣ ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ου=
+|L|δεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης με=
+|L|σουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυ=
+|F 207v|
+|L|μαζον οι ιουδαιοι λ̣ε̣γ̣ο̣ν̣τ̣ε̣ς̣ π̣ω̣ς̣ ο̣υ̣τ̣ο̣ς̣ γ̣ρ̣α̣μ̣μ̣α̣τ̣α̣ ο̣ι̣=
+|L|δε μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+|L|<V 17>εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται πε=
+|L|ρι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ ε=
+|L|μαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την
+|L|ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαν=
+|L|τος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ου=
+|L|κ εστιν <V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον
+|L|και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε απο=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπεν αυτω
+|L|δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναιμ<V 21> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες
+|L|θαυμαζετε <V 22> τ̣ου μωυσης δεδωκεν υμιν την περι=
+|L|τομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των
+|L|πρ̅ων και εν σαββατω περιτ̣ε̣μ̣ν̣ε̣τ̣ε̣ αν̅ον <V 23> ει
+|L|περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω [ill]3-6[\ill]
+|F 208r|
+|L|λατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+|L|<V 24>μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινα=
+|L|τε <V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρ=
+|L|ρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αλη=
+|L|θως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
+|L|<V 27>αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν
+|L|ερχηται ουδεις γινωσκει το ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οι=
+|L|δατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ ε=
+|L|ληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις
+|L|ουκ οιδατε <V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι
+|L|κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον
+|L|πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι
+|L|ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 31> [app][*]πολλοι [ill]6-8[\ill]=
+|L|χλου [ill]15-20[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] και ελεγον οτι ο χς̅ οταν
+|L|ελθη μητι πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος επ[ill]3-4[\ill]
+|L|[ill]ν̣ 3-4[\ill]
+|F 208v|
+|L|<V 32>ηκουσαν οι φαρ̣ι̣σ̣α̣ι̣ο̣ι̣ του οχλου γ̣ο̣γ̣γ̣υ̣ζοντος [ill]περι αυ[\ill]=
+|L|του ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισ̣α̣ι̣ο̣ι̣
+|L|υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μι=
+|L|κρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 34> ζητειτε μ̣ε̣ και ουχ ευρησετε [ill]και οπου ειμι[\ill]
+|L|εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι
+|L|προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις
+|L|ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των
+|L|ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελ=
+|L|ληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησε=
+|L|τε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της ε=
+|L|ορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα
+|L|ερχεσθω προς με και πινετω]<V 38> ο πιστευων εις εμε κα=
+|L|θως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας α̣υ̣τ̣ο̣υ̣
+|L|ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> [ill]12-18[\ill]
+|L|του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτο̣ν̣
+|F 209r|
+|L|ου̣π̣ω γαρ ην πν̅α οτι ο ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων
+|L|αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+|L|<V 41>αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι δε ελεγον
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη
+|L|ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλε=
+|L|εμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43>σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες
+|L|δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις
+|L|επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν
+|L|οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους
+|L|και ειπον αυτοις διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απε=
+|L|κριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ε̣λαλη=
+|L|σεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν
+|L|αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη
+|L|τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ
+|L|τ̣ω̣ν̣ φ̣α̣ρ̣ι̣σ̣α̣ι̣ω̣ν̣ <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γιν̣ω̣σ̣κ̣ω̣ν̣
+|F 209v|
+|L|τον νομον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδημος
+|L|προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων
+|L|εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν
+|L|μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει <V 52> α=
+|L|πεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαι=
+|L|ας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γα=
+|L|λιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και επορευθη εκαστος εις
+|L|τον οικον αυτου <K 8><V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2>ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος
+|L|ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε οι
+|L|γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν
+|L|μοιχεια κατειληφησαν και στησαντες αυτην εν με=
+|L|σω <V 4> λεγουσιν αυτω πραζοντες διδασκαλε
+|L|αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφωρω μοιχευομενη
+|L|<V 5>εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοι=
+|L|αυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις <V 6> τουτο
+|L|δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγο=
+|L|ρειν αυτου
+|F 210r|
+|L|ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την
+|L|γην μη προσποιουμενος <V 7> ως δε επεμε=
+|L|νον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς
+|L|αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος
+|L|επ αυτη τον λιθον βαλλετω <V 8> και παλιν κα=
+|L|τω κυψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακου=
+|L|σαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι
+|L|εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των
+|L|πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η
+|L|γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μη=
+|L|δενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυ=
+|L|τη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε
+|L|κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπε δε
+|L|ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι αμαρ=
+|L|τανε <V 12> παλιν ουν ο ις̅ αυτοις ελαλησε λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου
+|L|μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το
+|F 210v|
+|L|φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι
+|L|συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ ε=
+|L|στιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν
+|L|η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υ=
+|L|παγω υμεις ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που
+|L|υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου
+|L|κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η
+|L|εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμ=
+|L|ψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γε=
+|L|γραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> ε=
+|L|γω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε ηδειτε ου=
+|L|τε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε
+|L|αν <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυ=
+|L|λακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν α̣υ̣τ̣ο̣ν̣
+|F 211r|
+|L|ο̣τ̣ι̣ ο̣υ̣π̣ω̣ ε̣λ̣η̣λ̣υ̣θ̣ε̣ι̣ η̣ ω̣ρ̣α̣ α̣υ̣τ̣ο̣υ̣ <V 21> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη α=
+|L|μαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπα=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 23> και ειπεν
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των
+|L|ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υ=
+|L|μιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+|L|<V 25>λεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την
+|L|αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων
+|L|λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι
+|L|καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον
+|L|κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελε=
+|L|γεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε
+|L|τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και
+|F 211v|
+|L|απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε
+|L|με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ
+|L|μου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ μου οτι
+|L|εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα
+|L|αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ε=
+|L|λεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιου=
+|L|δαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω ε=
+|L|μω αληθως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την α=
+|L|ληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> α=
+|L|πεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ου=
+|L|δενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις
+|L|οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|λ̣υ̣ κ̣ω̣ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρ=
+|L|τιαν δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου με=
+|L|νει εν τη οικια εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας
+|L|ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι <V 38> {om}; <V 39> {om};
+|F 212r|
+|L|<V 40> αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα πα=
+|L|ρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις
+|L|ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω
+|L|ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχο=
+|L|μεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ η μα=
+|L|ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και
+|L|ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινο
+|L|με απεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσ=
+|L|κετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+|L|<V 44>υμεις εκ πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας
+|L|του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος αν̅οκτο=
+|L|νος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ου=
+|L|κ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ
+|L|των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω
+|L|δε οτι την αληθειαν λεληκα υμιν ου πιστευ=
+|L|ετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτια̣ς̣
+|L|ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+|F 212v|
+|L|<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο
+|L|υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απε=
+|L|κριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου κα=
+|L|λως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαι=
+|L|μονιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ου=
+|L|κ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+|L|<V 50>εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51>αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τη=
+|L|ρηση θανατον ου μη ιδη εις τον αιωνα <V 52> ειπον
+|L|ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον ε̣χ̣ε̣ι̣ς̣
+|L|αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν
+|L|τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου [ill]εις τον[\ill]
+|L|αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ
+|L|οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σε=
+|L|αυτον συ ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω ε̣=
+|L|μαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δο̣ξ̣α̣=
+|L|ζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και ουκ ε̣γ̣ν̣ω̣κ̣α̣
+|L|τε αυτον
+|F 213r|
+|L|ε̣γ̣ω̣ δ̣ε̣ ο̣ι̣δ̣α̣ αυτον κ̣α̣ι̣ ε̣α̣ν̣ ε̣ι̣π̣ω̣ ο̣τ̣ι̣ ο̣υ̣κ̣ οιδα αυτον εσο=
+|L|μα̣ι̣ ο̣μ̣ο̣ι̣ο̣ς̣ υ̣μ̣ω̣ν̣ ψ̣ε̣υ̣σ̣τ̣η̣ς̣ αλλ οιδα αυτον και τον λογον
+|L|αυτου τηρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο
+|L|ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη <V 57> ει=
+|L|πον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη
+|L|ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω
+|L|ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅
+|L|δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια με=
+|L|σου αυτων και παρηγεν ουτως <K 9><V 1> και παραγων ιδε̣ν̣
+|L|α̣ν̣̅ο̣ν̣ τ̣υ̣φλον εκ γενετης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η
+|L|οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη
+|L|ι̣ς̣̅ ο̣υ̣τ̣ε̣ ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα
+|L|φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργα=
+|L|ζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν
+|L|ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> ο[ill]ταν[\ill]
+|F 213v|
+|L|εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων
+|L|επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και
+|L|επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβη=
+|L|θραν του σιλωαμ ο εστιν απεσταλμενος απηλθεν
+|L|ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θε=
+|L|ωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον
+|L|ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι
+|L|ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν
+|L|εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω
+|L|πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη ε=
+|L|κεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε
+|L|και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε
+|L|νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων
+|L|δε και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν ε=
+|L|κεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρι=
+|L|σαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον
+|F 214r|
+|L|πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι
+|L|πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επε=
+|L|θηκεν ου επι τους οφθαλμους μου και ενιψαμην και βλεπω
+|L|<V 16>ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ου=
+|L|κ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλ=
+|L|λοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυ=
+|L|τα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι τω
+|L|τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε̣ σ̣ο̣υ̣
+|L|τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+|L|<V 18>ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυ=
+|L|φλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησαν τους γο=
+|L|νεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυ=
+|L|τους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λε=
+|L|γετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+|L|<V 20>απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οι=
+|L|δαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τ̣υ̣φ̣λ̣ο̣ς̣
+|F 214v|
+|L|εγεννηθη <V 21> π̣ω̣ς̣ δε νυν β̣λ̣ε̣π̣ε̣ι̣ ουκ οιδαμεν η τις η̣ν̣οι=
+|L|ξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ ο̣ι̣δ̣α̣μ̣ε̣ν̣ αυτος
+|L|ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε α̣υ̣τ̣ο̣ς̣ π̣ε̣ρ̣ι̣ α̣υ̣του
+|L|λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφο=
+|L|βουντο τους ιουδαιους ηδει γαρ συνετεθειντο οι ιου=
+|L|δαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυνα=
+|L|γωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον ο=
+|L|τι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφω̣ν̣η̣σ̣α̣ν̣
+|L|ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ε̣ι̣π̣ο̣ν̣ α̣υ̣τ̣ω̣ δος
+|L|δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρ=
+|L|τωλος εστιν <V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω <V 26> ει=
+|L|πον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου
+|L|τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υ̣μ̣ι̣ν̣ [ill]η[\ill]
+|L|δη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υ=
+|L|μεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδορ̣η̣=
+|L|σαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε
+|F 215r|
+|L|του μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν ο=
+|L|τι μ[º]ω[\º]υσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν
+|L|ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις
+|L|εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε πο=
+|L|θεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν
+|L|δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θε=
+|L|οσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+|L|<V 32>εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους
+|L|τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ου=
+|L|κ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδα=
+|L|σκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν
+|L|ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυ=
+|L|τω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος̣
+|L|και ειπεν τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπεν δε
+|L|αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκ̣ε̣ι̣ν̣ο̣ς̣
+|L|εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσ[ill]εκυνησεν αυτω[\ill]
+|F 215v|
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον
+|L|ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι
+|L|γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα
+|L|οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+|L|<V 41>ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν ν̣υ̣ν̣
+|L|δε λεγετε οτι βλεπωμεν η αμαρτια υμων μενει
+|L|<K 10><V 1>αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυ=
+|L|ρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων
+|L|αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερ=
+|L|χομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+|L|<V 3>τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυ=
+|L|του ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα
+|L|και εξαγει αυτα <V 4> οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλη
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω
+|L|ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε
+|L|ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτ̣ο̣υ̣ ο=
+|L|τι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην
+|F 216r|
+|L|την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν
+|L|τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβα=
+|L|των <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και
+|L|λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα [ill]προ[\ill]βατα <V 9> εγω
+|L|ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και
+|L|εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο
+|L|κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσει και απολε=
+|L|σει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+|L|<V 11>εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυ=
+|L|χην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων <V 12> ο μι=
+|L|σθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα
+|L|ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα
+|L|πρ[ill]οβα[\ill]τα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορ=
+|L|πιζει <V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι
+|L|και ου μελει αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ει=
+|L|μι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκο=
+|F 216v|
+|L|μαι υπο των ε̣μ̣ω̣ν̣ <V 15> καθως γινωσκει ε̣ι̣ μ̣ε̣ ο̣ πη̅ρ κα=
+|L|γω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ
+|L|των προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ ε=
+|L|στιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν
+|L|και της φωνης μου ακουσουσι και γενησεται μια ποιμνη
+|L|εις ποιμην <V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω
+|L|τιθημι <V 18> αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και
+|L|εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντο=
+|L|λην ελαβον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγε=
+|L|νετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ελε=
+|L|γον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου
+|L|ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαι=
+|L|μονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων ο=
+|L|φθαλμους ανοιγειν <V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ι[ill]1[\ill]=
+|L|σ{sic?}οσολυμοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ι=
+|L|ερω εν τη στοα σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυ=
+|L|τον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην
+|F 217r|
+|L|ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω
+|L|ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυ=
+|L|ρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε
+|L|εκ των προβατων π̣ρ̣ο̣β̣α̣τ̣ω̣ν̣ τ̣ω̣ν̣ ε̣μ̣ω̣ν̣ κ̣α̣θ̣ω̣ς̣ ε̣ι̣π̣ο̣ν̣ υ̣μ̣ι̣ν̣ <V 27> τ̣α̣ π̣ρ̣ο̣β̣α̣τ̣α̣
+|L|τ̣α̣ ε̣μ̣α̣ τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυ=
+|L|τα και ακολουθουσι μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον διδω=
+|L|μι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα
+|L|και ουχ αρπασει τις αυ[º]τα[\º] εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ
+|L|μου ος δεδωκε μοι μειζων παντων εστι και ουδε̣ι̣ς̣
+|L|δυναται αρπαζειν εκ της χειρος μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ
+|L|εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι
+|L|ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δι=
+|L|α ποιον αυτων εργον λιθαζετε με <V 33> απε=
+|L|κριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου
+|L|λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι [ill]συ[\ill]
+|F 217v|
+|L|αν̅ος ων ποιης σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων [ill]2-4[\ill]ν
+|L|εγω ειπα θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς
+|L|ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γρα=
+|L|φη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ει=
+|L|μι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+|L|<V 38>ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσα=
+|L|τε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν
+|L|αυτω <V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι και εξηλθεν
+|L|εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε παλιν περαν του
+|L|ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρω=
+|L|τον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολ̣λ̣ο̣ι̣ η̣λ̣θ̣ο̣ν̣
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημει=
+|L|ον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης πε̣ρ̣ι̣ τουτου
+|L|αληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει <K 11><V 1> ην
+|L|δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κ[ill]ω[\ill]
+|F 218r|
+|L|μης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας
+|L|αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος
+|L|ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον
+|L|λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε
+|L|ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον
+|L|αλλ υπε̣ρ̣ τ̣ης δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του
+|L|θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την
+|L|αδελφην αυτης μαριαν και τον λαζαρον <V 6> ως ουν
+|L|ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην το=
+|L|πω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μα=
+|L|θηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λε=
+|L|γουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λι=
+|L|θασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκρι=
+|L|θη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις
+|L|περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φω̣ς̣
+|L|του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατε̣ι̣
+|F 218v|
+|L|εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν
+|L|αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις
+|L|λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευο=
+|L|μαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν οι μα=
+|L|θηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ις̅
+|L|περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι πε=
+|L|ρι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε <V 15> και
+|L|χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμην ε=
+|L|κει αλλ αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν
+|L|και ημεις ινα αποθανωμεν σιν αυτω <V 17> ελθων ουν ο
+|L|ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν
+|L|τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσο=
+|L|λυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ
+|L|των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρ=
+|L|θαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας πε=
+|F 219r|
+|L|ρι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκου=
+|L|σεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε
+|L|εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα
+|L|προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ε=
+|L|τ̣ε̣θ̣ν̣η̣κ̣ε̣ι̣ <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση
+|L|τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησε=
+|L|ται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτων μαρθα οιδα οτι
+|L|αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 25>ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο
+|L|πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται <V 26> και
+|L|πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις
+|L|τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κο=
+|L|σμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και ε=
+|L|φωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπου=
+|L|σα ο διδασκαλος παρεστι και φωνη σε <V 29> εκεινη ως
+|L|ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω
+|F 219v|
+|L|δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω [ill]ο[\ill]που=
+|L|υπηντησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι
+|L|οντες μετ αυτης εν τη οικια και πα[º]ραμυ[\º]θουμενοι αυτην
+|L|ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν
+|L|ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις τ̣ο̣ μ̣ν̣η̣=
+|L|μειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν ο=
+|L|που ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας
+|L|λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+|L|<V 33>ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας
+|L|αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω
+|L|πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον
+|L|λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον
+|L|ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυ=
+|L|των ελεγον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους ο=
+|L|φθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθα=
+|L|νη <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο [ill]επ αυ[\ill]=
+|L|τω
+|F 220r|
+|L|<V 39>λεγει ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τε=
+|L|θνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γα
+|L|εστιν <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι ε[º]α[\º]ν πιστευσης
+|L|οψει την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην
+|L|ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους τον ο ου̅νον ανω και ειπε
+|L|πη̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παν=
+|L|τοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιε=
+|L|στωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 43>και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρ̣ε̣ δε̣υ̣πο̣ ε̣ξω̣
+|L|<V 44>και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας
+|L|χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδ̣ε̣δ̣ε̣τ̣ο̣
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολ̣λ̣οι
+|L|ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και
+|L|θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τι=
+|L|νες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον
+|L|αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιε=
+|L|ρεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν
+|F 220v|
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν=
+|L|αυτον ουτω παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσον=
+|L|ται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+|L|<V 49>εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυ=
+|L|του εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> [ill]ου[\ill]=
+|L|δε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος απο=
+|L|θανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+|L|<V 51>τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ε=
+|L|νιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ις̅ απο=
+|L|θνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον
+|L|αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγα=
+|L|γη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσ̣α̣ν̣=
+|L|το ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια
+|L|περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν
+|L|εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομεν̣η̣ν̣
+|L|πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 55>ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι
+|F 221r|
+|L|ε̣ι̣ς̣ ι̣ε̣ρ̣ο̣σ̣ο̣λ̣υ̣μ̣α̣ εκ της χωρας προ του πασχα
+|L|ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελ=
+|L|λεγον μετ αλ[º]λη[\º]λων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν
+|L|οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδωκεισαν δε οι
+|L|αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω
+|L|που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον <K 12><V 1> ο ουν
+|L|ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν
+|L|ο̣π̣ο̣υ̣ η̣ν̣ λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 2>ο̣ ι̣ς̣̅ εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα
+|L|δ̣ι̣η̣κ̣ο̣ν̣ε̣ι̣ ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων
+|L|αυτω <V 3> η̣ ο̣υ̣ν̣ μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου
+|L|πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
+|L|μαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οι=
+|L|κ[ill]ια επ[\ill]ληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριω=
+|L|της ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο
+|L|το μυρον ουκ επρ̣α̣θ̣η̣ τ̣ρ̣ι̣α̣κ̣ο̣σ̣ι̣ων δην̣α̣ρ̣ι̣ω̣ν̣ και ε̣δ̣ο̣θ̣η̣
+|L|πτ̣ω̣χ̣ο̣ι̣ς̣
+|F 221v|
+|L|<V 6>ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν
+|L|αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε
+|L|και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυ=
+|L|την εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηθη=
+|L|σει αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ ε=
+|L|αυτων εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος
+|L|πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον
+|L|ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ
+|L|νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον
+|L|λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπη=
+|L|γον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερ=
+|L|χεται ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων
+|L|και εξηλθον εις υπαντησιν αυτου και εκραζον [ill]λεγ[\ill]οντες
+|L|ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅
+|L|ο βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν
+|L|επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ
+|F 222r|
+|L|ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ο=
+|L|νου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρω=
+|L|τον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυ=
+|L|τα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17>εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον
+|L|εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+|L|<V 18>δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν
+|L|τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρι=
+|L|σαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελει=
+|L|τε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+|L|<V 20>ησαν δε τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνη=
+|L|σωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω
+|L|τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον
+|L|λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιπ=
+|L|πος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιπ=
+|L|πος λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λε=
+|L|γων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+|F 222v|
+|L|<V 24>αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου π̣ε̣σ̣ω̣ν̣
+|L|εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε α=
+|L|ποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φειλων την ψυ=
+|L|χην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26>εαν εμοι διακονει τις εμοι ακολουθειτω και οπου ει=
+|L|μι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις
+|L|εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου
+|L|τεταρακται και τ[º]ι[\º] ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας
+|L|ταυτης αλλα [º]δια του[\º]το ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ αγιε δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του
+|L|ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος
+|L|ο εστηκως και ακουσας ελεγον βροντην γεγονεναι αλ=
+|L|λοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκριθη ο
+|L|ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υ=
+|L|μας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρ=
+|L|χων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω
+|F 223r|
+|L|εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανα=
+|L|τω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω
+|L|ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅
+|L|μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψω=
+|L|θηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+|L|<V 35>ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν
+|L|υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ι=
+|L|να μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων
+|L|εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> εως το
+|L|φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος
+|L|γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων ε=
+|L|κρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια
+|L|πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον
+|L|εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησ̣α̣ι̣ου του προφητου πλη=
+|L|ρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τ̣η̣ ακοη ημων
+|L|και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ου̣κ̣
+|F 223v|
+|L|ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυ=
+|L|φλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν
+|L|αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις
+|L|και τη καρδια συνωσι και επιστρεψωσι και ιασωμαι αυ=
+|L|τους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδε την δοξαν
+|L|αυτου και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των
+|L|αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια
+|L|τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι
+|L|γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων
+|L|μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπεν
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαν=
+|L|τα με <V 45> {om} <V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο
+|L|πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου
+|L|ακουση των ρηματων και μη φιλαξη εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον
+|L|κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα̣ μ̣ο̣υ̣
+|L|εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος
+|F 224r|
+|L|κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ ε=
+|L|μαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυ=
+|L|τος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+|L|<V 50>και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν
+|L|α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λα=
+|L|λω <K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅
+|L|οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κο=
+|L|σμου [ill]τουτου π[\ill]ρος τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους
+|L|εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+|L|<V 2>και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβλη=
+|L|κοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαρι=
+|L|ωτου ινα αυτον παραδ̣ω̣ <V 3> ε̣ι̣δως ο ις̅ οτι παν=
+|L|τα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι α=
+|L|πο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων
+|L|λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ
+|L|εις τον νιπτηρα και ηρ̣ξ̣α̣το νιπτειν τους ποδας
+|F 224v|
+|L|των μαθητων και εκμασσειν τ̣ω̣ λ̣ε̣ν̣τ̣ι̣ω̣ ω̣ η̣ν̣
+|L|διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους
+|L|οδας{sic} <V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω
+|L|συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει
+|L|αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον
+|L|αιωνα λεγει αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις
+|L|μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅
+|L|μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την
+|L|κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρει=
+|L|αν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ο=
+|L|λος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει
+|L|γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν
+|L|ουχι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους
+|L|ποδας των μαθητων και ελαβε τα ιματια αυτου
+|L|αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκε=
+|L|τε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με [ill]{it is possible that 2-4 letter, possibly including a nomina sacra, are here, but it could be ink coming through from the other side.}[\ill]
+|F 225r|
+|L|[ill]{there may be three letters here (see previous verse).}[\ill]ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+|L|<V 14>ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδα=
+|L|σκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν
+|L|τους ποδας ο <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν
+|L|ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+|L|<V 16>αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων
+|L|του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του
+|L|πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακα=
+|L|ριοι εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παντων υμων
+|L|λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επη=
+|L|ρεν επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υ=
+|L|μιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+|L|οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβα=
+|L|νων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε
+|L|λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+|L|<V 21>ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και
+|L|ειπεν
+|F 225v|
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+|L|<V 22>εβλεπον ουν οι μαθηται απορουμενοι περι τινος
+|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων εν τω
+|L|κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων πε=
+|L|τρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> αναπεσων
+|L|δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+|L|<V 26>αποκρινεται ο ις̅ ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω
+|L|και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ι=
+|L|σκαριωτη <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις ε=
+|L|κεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιη=
+|L|σον ταχι̣ο̣ν̣ <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων
+|L|προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει
+|L|το γλωσσοκομον ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορα=
+|L|σον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτω=
+|L|χοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευ=
+|L|θεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο̣ ι̣ς̣̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη ε̣ν̣ α̣υ̣τ̣ω̣
+|F 226r|
+|L|<V 32>ε̣ι̣ ο̣ θ̣ς̣̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν ε=
+|L|αυτω και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον
+|L|μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον
+|L|τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνα=
+|L|σθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην
+|L|διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπη=
+|L|σα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσον=
+|L|ται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχη=
+|L|τε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που
+|L|υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυν=
+|L|ασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε α̣κ̣ο̣λ̣ο̣υ̣θησεις [app][*]&om;[\*][C]μοι[\C][\app]
+|L|<V 37>λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησα̣ι̣
+|L|την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο
+|L|ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λε=
+|L|γω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση
+|L|με τρις <K 14><V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια [ill]μη 2-3[\ill]
+|L|[ill]δειλιατω[\ill] πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+|F 226v|
+|L|<V 2>εν τη οικια του πρ̅ς μ̣ο̣υ̣ μ̣ο̣ν̣α̣ι̣ π̣ο̣λ̣λ̣α̣ι̣ ε̣ι̣σ̣ι̣ν̣ ε̣ι̣ δ̣ε̣ μ̣η̣ ε̣ι̣=
+|L|πον αν υμιν πορευομαι ετοιμα̣σ̣α̣ι̣ τ̣ο̣π̣ο̣ν̣ υ̣μ̣ι̣ν̣ <V 3> κ̣α̣ι̣ ε=
+|L|αν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομ̣α̣ι̣
+|L|και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου
+|L|ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την
+|L|οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν
+|L|που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερ=
+|L|χεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με
+|L|και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυ=
+|L|τον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλι̣π̣π̣ο̣ς̣ κε̅ δει=
+|L|ξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτ̣ω̣ ο ις̅ τοσο̣υ̣τ̣ο̣ν̣
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εω=
+|L|ρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον
+|L|ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο π̣η̣̅ρ̣
+|L|[ill]εν εμοι εστι[\ill] τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου[ill]ου λαλ[\ill]=
+|L|ω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τ̣α̣ ε̣ρ̣γ̣α̣
+|F 227r|
+|L|<V 11>πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε
+|L|μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω
+|L|κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει ο=
+|L|τι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αι=
+|L|τησητε εν τω ονοματι μου [º]τουτο ποι[\º]ησω [º]ιν[\º]α
+|L|δοξασθη [º]ο[\º] πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν τι αιτησητε εν
+|L|τω ονοματι μου εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε
+|L|με τας εντολας τας εμας τηρησατε <V 16> και εγω ε=
+|L|ρωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει
+|L|υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το
+|L|πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν [ill]οτι[\ill]=
+|L|ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινω=
+|L|σκετε οτι παρ υμιν μενει {μένει} και εν υμιν εσται <V 18> ουκ α=
+|L|φησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ε=
+|L|τι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε
+|L|θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> ε̣ν̣
+|F 227v|
+|L|εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̣̅ι̣ μ̣ο̣υ̣
+|L|και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας [app][*]&om;[\*][C]μου[\C][\app]
+|L|και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε α=
+|L|γαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω
+|L|αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον <V 22> λε=
+|L|γει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν ο=
+|L|τι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+|L|<V 23>απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λο=
+|L|γον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς
+|L|αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+|L|<V 24>ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον α=
+|L|κουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25>ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρα=
+|L|κλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι
+|L|μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υ̣=
+|L|μιν α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι [º]υμ[\º]ιν ε̣ι̣ρ̣η̣ν̣η̣ν̣ τη̣ν̣ ε̣=
+|L|μην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδω=
+|L|μι υμιν
+|F 228r|
+|L|μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> η=
+|L|κουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς
+|L|υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πο=
+|L|ρευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζων μου εστι
+|L|<V 29>και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερ=
+|L|χεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31>αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως
+|L|ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγω=
+|L|μεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ
+|L|μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον
+|L|καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαι=
+|L|ρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υ=
+|L|μεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+|L|<V 4>μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα
+|L|ου δυναται καρπον φερειν αφ ε̣α̣υ̣τ̣ο̣υ̣ ε̣α̣ν̣ μ̣η̣
+|L|μ̣ε̣ι̣ν̣η εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη ε̣ν̣
+|F 228v|
+|L|εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κ̣λ̣η̣μ̣α̣τ̣α̣
+|L|ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον
+|L|πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+|L|<V 6>εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα
+|L|και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσι
+|L|και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου
+|L|εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και δοθησεται
+|L|υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον
+|L|πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως
+|L|ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μει=
+|L|νατε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τ̣η̣
+|L|τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω
+|L|τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν
+|L|τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη
+|L|εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η
+|L|εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπη=
+|L|σα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα
+|F 229r|
+|L|τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+|L|<V 14>υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλο=
+|L|μαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος
+|L|ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους
+|L|οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξα=
+|L|μην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρ=
+|L|πον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αι=
+|L|τησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+|L|<V 17>ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+|L|<V 18>ει ο κοσμ
+|L|υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτο̣ν̣
+|L|υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος
+|L|αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλ=
+|L|λ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο
+|L|μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου ου
+|L|εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κ̣υ̣̅ [ill]αυτου[\ill]
+|L|ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου
+|F 229v|
+|L|ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα
+|L|παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οι=
+|L|δασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα
+|L|αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ ε=
+|L|χουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων και
+|L|τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις
+|L|α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν
+|L|δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25>αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω
+|L|αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη
+|L|ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το
+|L|πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκει=
+|L|νος μαρτυρησει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε ο=
+|L|τι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν
+|L|υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> [ill]και[\ill] ταυτα
+|F 230r|
+|L|ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα
+|L|ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνη=
+|L|μονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υ=
+|L|μιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε
+|L|υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων
+|L|ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ ε=
+|L|γω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα
+|L|εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλη=
+|L|τος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμ=
+|L|ψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον
+|L|κοσμον περι αμαρτιας και περι δικ̣α̣ι̣οσυνης και περι
+|L|κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευου=
+|L|σιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου
+|L|υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι
+|L|ο αρχων του κοσμου τουτου η δη κεκριται <V 12> ετι
+|L|πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+|F 230v|
+|L|<V 13>οταν δ̣ε̣ ε̣λ̣θ̣η̣ ε̣κ̣ε̣ι̣ν̣ο̣ς̣ τ̣ο̣ π̣ν̣̅α̣ τ̣η̣ς̣ α̣λ̣η̣θ̣ε̣ι̣α̣ς̣ ο̣δ̣[ill]ηγησει[\ill]
+|L|υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ ε=
+|L|αυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα
+|L|αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του
+|L|εμου ληψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο π̣η̣̅ρ̣ ε̣=
+|L|μ̣α̣ εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και α=
+|L|ναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μι=
+|L|κρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν
+|L|εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τ̣ο̣υ̣τ̣ο̣
+|L|ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μ̣ι̣κ̣ρ̣ο̣ν̣=
+|L|και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν
+|L|τουτο τι εστι το μικρον ο λεγει ουκ οιδαμεν τι λαλει=
+|L|<V 19>εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυ=
+|L|τοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ει[ill]πον[\ill]
+|L|μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψ̣=
+|L|εσθε με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσε̣τ̣ε̣
+|L|και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται [ill]υμεις[\ill]
+|F 231r|
+|L|δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γε=
+|L|νησεται <V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλ=
+|L|θεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ου=
+|L|κ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν ο=
+|L|τι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν
+|L|λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χα=
+|L|ρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις
+|L|αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερω=
+|L|τησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα
+|L|αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υ=
+|L|μιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πε=
+|L|πληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαλη=
+|L|κα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμι=
+|L|αις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς
+|L|απαγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονο=
+|L|ματι μου αιτησησθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερω
+|F 231v|
+|L|τησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει
+|L|υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπι=
+|L|στευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλ=
+|L|θον παρα του
+|L|πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον πα=
+|L|λιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον
+|L|πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε
+|L|νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λε=
+|L|γεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι παντα οιδας και ου χρειαν
+|L|εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν
+|L|ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε
+|L|μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ ε=
+|L|μου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι
+|L|ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα
+|L|θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17><V 1> ταυτα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις
+|F 232r|
+|L|τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον
+|L|σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε <V 2> καθως εδω=
+|L|κας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δε=
+|L|δωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυ=
+|L|τη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μο=
+|L|νον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε ε=
+|L|δοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δε=
+|L|δωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ πα=
+|L|ρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ει=
+|L|ναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις
+|L|ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυ=
+|L|τους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι <V 7> νυν
+|L|εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+|L|<V 8>οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου
+|L|ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι [ill]οτι σοι εισι <V 10> και[\ill]
+|F 232v|
+|L|τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμ̣α̣ι̣
+|L|εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω
+|L|κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε
+|L|τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων
+|L|εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου
+|L|ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλε=
+|L|το ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρω=
+|L|θη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω
+|L|κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρω=
+|L|μενην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον
+|L|σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι εκ του κοσμου
+|L|ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 15> ουκ ε=
+|L|ρωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τη=
+|L|ρησης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ου=
+|L|κ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 17> αγι=
+|L|ασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια ε̣σ̣τ̣ι̣
+|F 233r|
+|L|<V 18>καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απε=
+|L|στειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγια=
+|L|ζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αλη=
+|L|θεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και
+|L|περι των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+|L|<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω
+|L|εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πι=
+|L|στευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν ην
+|L|δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως
+|L|ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα
+|L|ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος ο=
+|L|τι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως
+|L|εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα
+|L|οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρ̣ω̣σ̣ι̣ τ̣η̣ν̣
+|L|δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγα̣π̣η̣σ̣α̣ς̣
+|L|με προ καταβολης κοσ[º]μ[\º]ου <V 25> πε̅ρ δικαι[ill]ε και ο κο[\ill]=
+|L|σμος σε ουκ εγνω [º]εγω[\º] δε σε [ill]εγνων[\ill] και ουτ ο̣ι̣ ε̣γ̣νωσα[ill]ν οτι[\ill]
+|F 233v|
+|L|συ με απεστειλας <V 26> κ̣α̣ι̣ ε̣γ̣ν̣ωρισα αυτοις το ονομα σου και
+|L|γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η
+|L|καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις
+|L|μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων
+|L|οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2>ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι
+|L|πολλακις συνηχθη και ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 3>ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχι̣ε̣ρ̣ε̣ω̣ν̣
+|L|και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανω̣ν̣ κ̣α̣ι̣
+|L|λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ιδως παντα τα ε̣ρ̣χ̣ο̣=
+|L|μενα αυτω εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε̣ <V 5>α̣π̣ε̣κ̣ρ̣ι̣θ̣η̣=
+|L|σιν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο̣ ι̣ς̣̅ ε̣=
+|L|γω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον με=
+|L|τ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις
+|L|τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρω=
+|L|τησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιονμ
+|L|<V 8>απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζη=
+|F 234r|
+|L|τ̣ε̣ι̣τ̣ε̣ αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο
+|L|λογος ον ειπεν οτι ους δεδ̣ω̣κ̣α̣ς̣ μ̣οι ουκ απωλεσα ε̣=
+|L|ξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαι=
+|L|ραν ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεως
+|L|δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην
+|L|δε ονομα τω δουλω μαλχο̣ς̣ <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πε=
+|L|τρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτη=
+|L|τιο̣ν {sic} ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν
+|L|σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συ=
+|L|νελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον
+|L|αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του και=
+|L|αφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε
+|L|καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφε=
+|L|ρει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολο̣υ̣=
+|L|θει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε
+|L|μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συ=
+|L|νεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερε̣ω̣ς̣
+|F 234v|
+|L|<V 16>ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν
+|L|ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και
+|L|ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν
+|L|η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθη=
+|L|των ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστη=
+|L|κεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποι=
+|L|ηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυ=
+|L|των ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχι=
+|L|ερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι
+|L|της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρ=
+|L|ρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν=
+|L|συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συ=
+|L|νερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επερω=
+|L|τας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα
+|L|αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> τ̣α̣υ̣τ̣α̣ δ̣ε̣ α̣υ̣τ̣ου
+|L|ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκω̣ς̣ ε̣δωκ̣ε̣
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+|F 235r|
+|L|<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυ̣ρ̣η̣=
+|L|σον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+|L|<V 24>απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς και=
+|L|αφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως
+|L|και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ
+|L|των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν
+|L|ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε
+|L|ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο
+|L|ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσι τον
+|L|ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρω=
+|L|ια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη
+|L|μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλθεν
+|L|ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα κατηγορι=
+|L|αν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν
+|L|σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|F 235v|
+|L|λατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρι=
+|L|νατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξε=
+|L|στιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη
+|L|ον ειπε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνη=
+|L|σκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πι=
+|L|λατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων <V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ του=
+|L|το λεγεις η αλλος σοι ειπεν περι εμου <V 35> απεκριθη ο πι̣λ̣α̣=
+|L|τος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχι=
+|L|ερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απε=
+|L|κριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου
+|L|τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη
+|L|οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παρα=
+|L|δοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ ε̣σ̣τ̣ι̣ν̣
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλα̣τ̣ο̣ς̣ ουκουν βασιλευς
+|L|ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω
+|L|εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα ινα μαρτυρη=
+|L|σω
+|F 236r|
+|L|τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μ̣ο̣υ̣
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους
+|L|και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39>εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω
+|L|πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα
+|L|των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας λησ=
+|L|τ̣η̣ς̣ <K 19><V 1> τ̣ο̣τ̣ε̣ ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι
+|L|[ill]στρ[\ill]ατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων ε=
+|L|πεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν
+|L|περιεβαλον αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλ=
+|L|θεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω
+|L|υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμ̣ι̣α̣ν̣
+|L|α̣ι̣τ̣ι̣α̣ν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον α=
+|L|κανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λ[ill]εγει[\ill]
+|L|αυ[ill]τοις[\ill]
+|F 236v|
+|L|ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|L|εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει
+|L|αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω
+|L|γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω
+|L|οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων
+|L|οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ του θυ̅ εποιησεν
+|L|<V 8>οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφο=
+|L|βηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον και λεγει τω ιυ̅ πο=
+|L|θεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν
+|L|αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξο̣υ̣σ̣ι̣α̣ν
+|L|εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απο̣λ̣υ̣σαι σε <V 11> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω ουκ ειχες εξουσιαν̣ ο̣υ̣δ̣ε̣μ̣ι̣α̣ν κα=
+|L|τ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο πα=
+|L|ραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου
+|L|ουν εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι
+|L|εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ου[ill]κ ει[\ill] φιλος
+|L|του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει
+|F 236v+|
+|L|&lac; {19.13-22.0}
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_AB_merged1_acm.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_AB_merged1_acm.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_AB_merged1_acm.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,1713 @@
+{Status:
+G-A Number: 2615
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 190r
+Base text used: TRns
+
+Transcribed by: Alan Bale
+Transcription begun:
+Transcription finished: 03-02-2012
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes - F223v, 12.40
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 No
+ Other remarks: }
+
+
+|F 190r|
+|L|<B 04><K 0><V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅
+|L|ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα
+|L|δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γε=
+|L|γονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο
+|L|ου κατελαβεν <V 6> εγενετ̣ο̣ α̣ν̣̅ο̣ς απεσταλμενος παρα
+|L|θυ̅ ονομα αυτω ιωαννη̣ς <V 7> ου̣τ̣ο̣ς̣ ηλθεν εις μαρτυριαν
+|L|ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πι=
+|L|στευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα
+|F 190v|
+|L|μαρτυρ[ill]ηση περι του φωτος[\ill] <V 9> [ill]ην το φως το αληθι[\ill]=
+|L|νον ο φωτιζει [ill]παντα αν̅ον ερχομενον εις τον[\ill] κο=
+|L|σμον <V 10> εν τω κοσμω [ill]ην[\ill] και ο κοσμος̣ δ̣ι̣ [ill]αυτου εγενετο και[\ill]
+|L|κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι
+|L|αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτο̣ν̣ ε̣δ̣ω̣κ̣ε̣ α̣=
+|L|υτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις π̣ι̣σ̣τ̣ε̣υ̣ο̣υ̣σ̣ι̣ν̣
+|L|εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιμ[ill]ατων ουδε[\ill] εκ θε=
+|L|ληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλ=
+|L|λ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκη=
+|L|νωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος
+|L|και αληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κε=
+|L|κραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος
+|L|ος εμπροσθε μου γεγ̣ο̣ν̣ε̣ν̣ οτι πρωτος μου ην <V 16> και
+|L|εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωσεως ε=
+|L|δοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο <V 18> θν̅
+|F 191r|
+|L|ουδεις [app][*][ill]10-15[\ill][\*][C]εωρακε πωποτε[\C][\app] ο μονογενης υς̅ ο ων εις
+|L|τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο <V 19> και αυ=
+|L|τη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ι=
+|L|ουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυ=
+|L|τον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει <V 20> και ωμολογησε και
+|L|ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+|L|<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι
+|L|ο προφητης ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυ=
+|L|τω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν
+|L|ημας τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη
+|L|βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως
+|L|ειπεν ησα̣ι̣α̣ς̣ ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι η̣σαν
+|L|εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω
+|L|τι ουν βαπτιζεις ει συ [ill]ουκ ει[\ill] ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο
+|L|προφητης <V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων
+|L|εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχ[ill]ομενος[\ill]
+|F 191v|
+|L|ος εμπροσθε μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα
+|L|λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος <V 28> ταυ=
+|L|τα μεν εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου
+|L|ην ιωαννης βαπτιζων <V 29> τη επαυριον βλεπει τον
+|L|ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+|L|ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστι περι
+|L|ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθε μου
+|L|γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ουκ ειδειν αυτον αλ=
+|L|λ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον καγω εν τω
+|L|υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν
+|L|εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ ειδειν αυτον
+|L|αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπ̣[ill]εν[\ill]
+|L|εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυ=
+|L|τον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εω=
+|L|ρακα και μεμαρτυρηκα̣ οτι ουτο̣ς̣ εστιν ο υς̅ του θυ̅
+|L|<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθη=
+|F 192r|
+|L|των αυτου δυο <V 36> κ̣α̣ι̣ ε̣μ̣βλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει
+|L|ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθη=
+|L|ται λαλουντος και ηκολουθησαν αυτω <V 38> στραφεις δε
+|L|ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυ=
+|L|τοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο
+|L|λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει
+|L|αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και
+|L|παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως
+|L|δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+|L|εις εκ των δυο των ακουσαντω̣ν̣ παρα ιωαννου και
+|L|ακολουθησαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρω=
+|L|τος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευ=
+|L|ρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+|L|<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο
+|L|ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθησ̣η̣ κηφα̣ς̣
+|L|ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριον ηθελησεν ε=
+|L|ξελθειν εις την γαλιλαια̣ν̣ κ̣α̣ι̣ ευρισκει φιλιππον [ill]και λ[\ill]=
+|F 192v|
+|L|εγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι <V 44> [ill]ην δε ο φιλιππος απο[\ill] βηθ=
+|L|σαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει
+|L|φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε
+|L|μωυσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν
+|L|ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ <V 46> και ειπεν
+|L|αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι
+|L|λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ιδεν ο ις̅ τον να=
+|L|θαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου
+|L|ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι <V 48> λεγει
+|L|αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνη=
+|L|σαι οντα υπο την συκην ιδον σε <V 49> απεκριθη να=
+|L|θαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βα=
+|L|σιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ει=
+|L|πον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζων̣
+|L|τουτων οψη <V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν
+|L|απ αρτι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και του̣ς̣ α̣γ̣γ̣ελους
+|F 193r|
+|L|του θυ̅ α̣ν̣α̣β̣α̣ι̣ν̣ο̣ν̣τ̣α̣ς̣ κ̣α̣ι̣ κ̣α̣τ̣α̣β̣α̣ι̣νοντας επι τον
+|L|υν̅ του αν̅ου <K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενε=
+|L|το εν κανα της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> ε=
+|L|κληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+|L|<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσι <V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυ[ill]ναι[\ill]
+|L|ουπω ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις
+|L|ει τι αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει υδριαι
+|L|λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιου=
+|L|δαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρις <V 7> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν
+|L|αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερε=
+|L|τε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρ=
+|L|χιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ειδει
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ειδεισαν οι ηντληκοτες το υ=
+|L|δωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος <V 10> και λεγει αυτω
+|L|πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυ̣=
+|F 193v|
+|L|σθωσι τοτε τον ελα̣σ̣σ̣ω συ τετηρ̣η̣κα̣ς̣ τον καλον
+|L|οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποιησε την αρχην
+|L|των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανε=
+|L|ρωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερνα=
+|L|ουμ αυτος και οι μαθηται αυτου και οι αδελφοι αυτου και
+|L|εκει εμειναν ου πολλας ημερας <V 13> και εγγυς ην το
+|L|πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα
+|L|ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και
+|L|προβατα και περιστερας και τους κερματιστας
+|L|καθημενους <V 15> και ποιησας φραγγελλιον εκ σχοινιων
+|L|παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβα=
+|L|τα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερ=
+|L|μα και τας τραπεζας ανεστρεψε <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πωλουσιν ειπεν αρατε τα[ill]υτα εντ[\ill]ευθεν
+|L|μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μο̣υ̣ ο̣ι̣κ̣ον εμ̣πο=
+|L|ριου <V 17> εμνησ̣θ̣η̣σαν δε οι μαθηται αυτου οτ̣ι γε=
+|F 194r|
+|L|γραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφα=
+|L|γεται με <V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον
+|L|αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+|L|<V 19>απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον
+|L|και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη
+|L|ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+|L|<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται
+|L|αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη
+|L|και τω λογω ο ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις
+|L|εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το
+|L|ονομα αυτου θεωρουντες τα σημεια α εποιει
+|L|<V 24>αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το
+|L|αυτον γινωσκειν παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν
+|L|ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ
+|L|εγινωσκ̣εν τι ην ε̣ν̣ τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ̣ τ̣ων
+|F 194v|
+|L|φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιου=
+|L|δαιων <V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω
+|L|ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος
+|L|ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ
+|L|ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη ις̅
+|L|και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εα̣ν̣ μη τις γεν=
+|L|νηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεν=
+|L|νηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της
+|L|μρ̅ς αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις
+|L|γεννηθ̣η̣ δι υδατος και πν̅ς ου μη εισελθη εις την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι
+|L|και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι <V 7> μη θαυμασης
+|L|οτι ειπον σο̣ι δ̣ει υμας γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α ο=
+|L|που θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ου=
+|L|κ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο̣
+|F 195r|
+|L|γεγεννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη νικοδημος
+|L|και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι <V 10> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ
+|L|και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδα=
+|L|μεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και
+|L|την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επιγεια ει=
+|L|πον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα
+|L|επ̅ουνια πιστευσητε <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον
+|L|ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων
+|L|εν τω ου̅νω <V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν
+|L|τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου <V 15> ινα πας
+|L|ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αι=
+|L|ωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωσ=
+|L|τε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιω=
+|L|νιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κο=
+|L|σμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος
+|F 195v|
+|L|δι αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρ̣ινεται ο δε μη
+|L|πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονο=
+|L|μα του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις
+|L|οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι
+|L|αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονη=
+|L|ρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως
+|L|και ουκ ερχεται προ̣ς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα
+|L|εργα <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως
+|L|ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+|L|<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την
+|L|ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+|L|<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ
+|L|οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+|L|<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+|L|<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιου=
+|L|δαιου περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην
+|L|και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ι̣ορδα̣ν̣ο̣υ̣
+|F 196r|
+|L|ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παν=
+|L|τες ερχονται προς αυτον <V 27> απεκριθη ιωαννης
+|L|και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν
+|L|μη η δεδομενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι
+|L|μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απε=
+|L|σταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την
+|L|νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστη=
+|L|κως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην
+|L|του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
+|L|<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελλαττουσθαι
+|L|<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων
+|L|εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ
+|L|του ου̅νου ερχομενος επανω παντων εστι <V 32> και ο εω=
+|L|ρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν
+|L|αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυ=
+|L|ριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν <V 34> ον γαρ απε=
+|L|στειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου
+|F 196v|
+|L|διδωσιν ο θς̅ το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παν=
+|L|τα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον
+|L|υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ ο=
+|L|ψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως
+|L|ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας
+|L|μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης <V 2> καιτοιγε
+|L|αυτος ο ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> α=
+|L|φηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4> δει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερχεται
+|L|ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον
+|L|του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου <V 6> ην
+|L|δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ
+|L|της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην
+|L|ωση εκτη <V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησ[ill]αι[\ill]
+|L|υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται
+|L|αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας α̣γ̣ο̣ρ̣α̣=
+|L|σωσι <V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ
+|F 197r|
+|L|ι̣ο̣υ̣δ̣α̣ι̣ο̣ς̣ ω̣ν̣ π̣α̣ρ̣ ε̣μ̣ο̣υ̣ π̣ι̣ε̣ι̣ν̣ α̣ι̣τ̣ε̣ις ουσης γυναικος
+|L|σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμα=
+|L|ρειταις <V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την
+|L|δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ
+|L|αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+|L|<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρε=
+|L|αρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη
+|L|συ μειζον ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημι̣ν̣
+|L|το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα
+|L|θρεμματα αυτου <V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας
+|L|ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν
+|L|πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση
+|L|εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησε=
+|L|ται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην
+|L|αιωνιον <V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο
+|L|το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον σου τον ανδρα και ε̣λ̣θ̣ε
+|F 197v|
+|L|ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυν̣η κ̣α̣ι̣ ε̣ι̣π̣ε̣ν̣ ουκ εχω ανδρα
+|L|λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> π̣ε̣ν=
+|L|τε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σοι ανηρ
+|L|τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̣̅ θε=
+|L|ωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει
+|L|τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσο=
+|L|λυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν <V 21> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ου=
+|L|τε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνη=
+|L|σετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε η=
+|L|μεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ των ιου=
+|L|δαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι
+|L|προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι <V 24> [app][*]&om;[\*][C]και τους προσκυνουντας αυτον[\C][\app] εν πν̅ι και αληθεια
+|L|δει προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερ=
+|L|χεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν
+|L|παντα <V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι του=
+|L|τω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναι=
+|F 198r|
+|L|[ill]κος ελαλ[\ill]ει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις
+|L|μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη
+|L|και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις <V 29> δευτε
+|L|ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρ=
+|L|χοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυ=
+|L|τον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε ειπεν
+|L|αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+|L|<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγ=
+|L|κεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα
+|L|εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος
+|L|με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ουχ υμεις λε=
+|L|γετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+|L|θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερι=
+|L|σμον ηδη <V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συ=
+|L|ναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρω̣ν̣ ο=
+|F 198v|
+|L|μου χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν γαρ του̣τ̣ω̣ ο̣ λ̣ο̣γ̣ο̣ς̣ ε̣σ̣τ̣ι̣ν̣ ο̣ α̣=
+|L|ληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπια=
+|L|κατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον
+|L|αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ δε της πολεως εκεινη[ill]ς[\ill]
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια
+|L|τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι πα̣[ill]ν[\ill]=
+|L|τα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι
+|L|σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και ε=
+|L|μεινεν εκει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επι=
+|L|στευσαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ
+|L|ακηκοαμεν και εγνωκαμεν οτι ουτος εστιν ο ση̅ρ του
+|L|κοσμου ο χς̅ <V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν
+|L|εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος [ill]γαρ[\ill]
+|L|ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι
+|L|τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν ε[ill]δε[\ill]=
+|F 199r|
+|L|ξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α ε=
+|L|ποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι
+|L|γαρ ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν
+|L|ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε
+|L|το υδωρ οινον και ην τις [app][*]βασικος[\*][C]βασιλικος[\C][\app] ου ο υς̅ ησθε=
+|L|νει εν καπερναουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει
+|L|εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται
+|L|αυτου τον υν̅ εμελλε γαρ αποθνησκειν <V 48> ει=
+|L|πεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδη=
+|L|τε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος
+|L|κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+|L|<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο
+|L|αν̅ος τω λογω ω ειπεν ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε
+|L|αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντη=
+|L|σαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο υς̅ σου ζη
+|L|<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερ̣ο̣ν̣
+|F 199v|
+|L|εσχε και ειπον αυτ̣ω̣ οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν
+|L|αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ω=
+|L|ρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυ=
+|L|τος και η οικια αυτου ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον
+|L|σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γα=
+|L|λιλαιαν <K 5><V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων η
+|L|σκηνοπηγια και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> εστι δε [ill]εν[\ill] τοις
+|L|ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η ε̣=
+|L|πιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος
+|L|κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβαινεν
+|L|ελουετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υ[ill]δω[\ill]ρ ο ουν
+|L|πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγ[ill]ιης[\ill]
+|L|εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι <V 5> ην δε τ̣ι̣ς̣
+|L|αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τ̣η̣ ασθενεια
+|L|<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν η̣=
+|F 200r|
+|L|δη χρονον εχει λεγει αυτω [ill]θελεις[\ill] υγιης γενεσθαι
+|L|<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν
+|L|ταραχθη το υδωρ βαλλη με εις την κολυμβηθ̣ραν
+|L|εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+|L|<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε και αρον τον κραβαττον σου και περι=
+|L|πατει <V 9> και ευθεως εγενετο υγιη̣ς̣ ο αν̅ος και ηρε τον [app][*]κρα=
+|L|βατον[\*][C]κραβαττον[\C][\app] αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκει=
+|L|νη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευ=
+|L|μενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον [app][*]κραβαττον[\*][C]κραβατον[\C][\app]
+|L|<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι
+|L|ειπεν αρον τον [app][*]κραββατον[\*][C]κραβαττον[\C][\app] σου και περιπατει <V 12> η=
+|L|ρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον
+|L|τον [app][*]κραββατον[\*][C]κραβαττον[\C][\app] σου και περιπατει <V 13> ο δε ιαθει̣ς̣ ουκ η̣=
+|L|δει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσε̣ν̣ οχλου οντως εν τω
+|L|τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω
+|L|και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτα̣ν̣ε̣
+|L|ινα μη χειρον τι σοι γενηται <V 15> απηλθεν ο [ill]αν̅ος[\ill]
+|F 200v|
+|L|και ανηγγειλε̣ τ̣ο̣ι̣ς̣ ι̣ο̣υ̣δ̣α̣ι̣ο̣ι̣ς̣ ο̣τι ις̅ εστιν ο ποιησας αυ=
+|L|τον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και ε=
+|L|ζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+|L|<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι ερ=
+|L|γαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον
+|L|ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅
+|L|ισον εαυτον ποιων τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται
+|L|ο υς̅ αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπη τον
+|L|πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο
+|L|υς̅ ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα
+|L|δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ι̣ν̣α υμεις θαυμαζηται <V 21> ωσ=
+|L|περ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως
+|L|και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ου=
+|L|δενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υιω
+|F 201r|
+|L|<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθ[ill]ως[\ill] τιμωσι τον πρ̅α
+|L|ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα
+|L|αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου
+|L|ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αι=
+|L|ωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν
+|L|εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακου=
+|L|σονται της φωνης του υιου του αν̅ου και οι ακουσαν=
+|L|τες ζησονται <V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν ε=
+|L|αυτω ουτως εδωκε και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω <V 27> και
+|L|(ε)ξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+|L|<V 28>μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες
+|L|οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+|L|<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις ανα=
+|L|στασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις ανα=
+|L|στασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ ε=
+|L|μαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη
+|F 201v|
+|L|δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλ=
+|L|λα το θελημα του πεμψαντος με <V 31> εαν εγω μαρ=
+|L|τυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+|L|<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης
+|L|εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου <V 33> υμεις
+|L|απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη α=
+|L|ληθεια <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμ=
+|L|βανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> ε=
+|L|κεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε
+|L|ηθελησατε [app][*]&om;[\*][C]αγαλλιαθηναι[\C][\app] προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> εγω δε
+|L|εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ
+|L|εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απε=
+|L|σταλκε <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε πε=
+|L|ρι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε
+|L|ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ [app][*]εχε=
+|L|τ[ill]2-3[\ill][\*][C]εχετε[\C][\app] μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος
+|L|τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γραφας
+|F 202r|
+|L|οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν
+|L|και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου <V 40> και ου θελετε
+|L|ελθειν προς με ινα ζωην εχητε <V 41> δοξαν πα=
+|L|ρα αν̅ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγα=
+|L|πην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυ=
+|L|θα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με
+|L|εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον
+|L|ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν
+|L|παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την πα=
+|L|ρα̣ [ill]το[\ill]υ μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι
+|L|εγω κατηγορησω υμιν προς τον πρ̅α εστιν ο κατη=
+|L|γορων υμιν μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+|L|<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυσει επιστευετε αν εμοι περ[ill]ι[\ill]
+|L|γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου
+|L|γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημα=
+|L|σι πιστευσητε <K 6><V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περα̣ν̣
+|L|της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος <V 2> και η=
+|F 202v|
+|L|κολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια
+|L|α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> ανηλθε δε εις
+|L|το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+|L|<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος
+|L|οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς
+|L|τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα
+|L|φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν <V 7> απεκριθη
+|L|αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων [ill]αρ[\ill]τοι ου=
+|L|κ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+|L|<V 8>λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας
+|L|ο αδελφος σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριον
+|L|ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια
+|L|αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπεν δε ο ις̅
+|L|ποιησατε του̣ς αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος
+|L|πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι αν̣̅οι αν=
+|F 203r|
+|L|δρες το̣ν̣ [ill]αριθμον ωσει πεντακισ[\ill]χιλιοι <V 11> ε=
+|L|λαβε δε το̣υ̣ς̣ αρτ̣[ill]ους[\ill] ο ις̅ και ευχαριστησας διε=
+|L|δωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των ο=
+|L|ψαριων οσον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθη=
+|L|σαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα
+|L|περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι απολη=
+|L|ται <V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφι=
+|L|νους κλασματων εκ των πεντε αρτων των
+|L|κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+|L|<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον
+|L|οτι̣ ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομε=
+|L|νος εις τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσ̣ι̣ν̣
+|L|ερχεσθαι και αρπαζε̣ι̣ν̣ αυτον βασιλεα ανε=
+|L|χωρησε παλιν αυτος̣ μον̣ο̣ς̣ εις το ορος <V 16> ως
+|L|δε οψια εγενετο [ill]κατεβησ[\ill]αν οι μαθηται αυτου ε=
+|L|πι την θαλασσαν <V 17> και αναβαντες εις το πλοιον
+|L|ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ
+|F 203v|
+|L|και σκοτια εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ εις
+|L|το πλοιον <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεον=
+|L|τος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους
+|L|εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περι=
+|L|πατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου
+|L|γινομενον και εφοβηθησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω
+|L|ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το
+|L|πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης
+|L|εις ην υπηγον <V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκος
+|L|περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ου=
+|L|κ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν ο ις̅ τοις μα=
+|L|θηταις αυτου εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθη=
+|L|ται αυτου απηλθον <V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ
+|L|τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρ=
+|L|τον ευχαριστησαντος του σρ̅ς <V 24> οτε ουν ιδεν ο
+|L|οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου
+|L|ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον ε̣ι̣ς καπερν̣α̣ουμ
+|F 204r|
+|L|ζητουντες αυτον <V 25> και ευροντες αυτον περαν της
+|L|θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+|L|<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε
+|L|εκ των αρτων και εχορτασθητε <V 27> εργαζεσθε μη
+|L|την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την
+|L|μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν
+|L|δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπον
+|L|ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα τα
+|L|εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις του=
+|L|το εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απε=
+|L|στειλεν εκεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις
+|L|συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+|L|<V 31> οι πρ̅ες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως
+|L|εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν
+|L|αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ
+|F 204v|
+|L|του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον
+|L|εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και ζωην διδους τω κοσμω
+|L|<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρ=
+|L|τον τουτον <V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος
+|L|της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη π̣ε̣ι̣ν̣α̣ση
+|L|και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε <V 36> αλλ ειπον
+|L|υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο
+|L|διδωσι μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς
+|L|με ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ
+|L|του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το
+|L|θελημα του πεμψαντος με <V 39> τουτο δε εστι το
+|L|θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκ̣ε̣
+|L|μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα
+|L|του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και π̣ι̣=
+|L|στευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω̣
+|F 205r|
+|L|αυτον εγω τη εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας
+|L|εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ
+|L|ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μρ̅α πως ουν
+|L|λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου καταβεβηκα <V 43> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+|L|<V 44> ουδεις δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμ=
+|L|ψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν
+|L|τη εσχατη ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προ=
+|L|φηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας
+|L|ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς
+|L|με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων πα=
+|L|ρα του θυ̅ ουτως εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον
+|L|το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν ο αρ=
+|L|τος ο εκ του ου̅νου καταβαινον ινα τις εξ αυτου
+|F 205v|
+|L|φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του
+|L|ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζη=
+|L|σεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η
+|L|σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+|L|<V 52> μαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως
+|L|δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φα=
+|L|γητε την σαρκα του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το
+|L|αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την
+|L|σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω
+|L|αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθης εστι ποσις
+|L|<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι
+|L|μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεστειλε με ο ζων
+|L|πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος
+|L|ζησει δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το μαννα εν τη ε=
+|F 206r|
+|L|ρημω̣ [ill]και απεθανον[\ill] ο̣ τ̣ρ̣ω̣γων τουτον τον αρτον ζη=
+|L|σεται εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη
+|L|διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαν=
+|L|τες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο
+|L|λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε
+|L|ο ις̅ εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυ=
+|L|του ειπον αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> ε=
+|L|εαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου οπου ην το προτε=
+|L|ρον <V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφε=
+|L|λει ουδεν τα ρηματα α εγω υμιν λελαληκα πν̅α
+|L|εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευ=
+|L|ουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευον=
+|L|τες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια
+|L|τουτο ειρηκα υμιν ουδεις δυναται ελθειν προς με
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ
+|L|τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις
+|L|τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν <V 67> ειπεν
+|F 206v|
+|L|ουν ο ις̅ τοις δωδ[ill]εκα μη και υμεις θελετε υπαγειν[\ill] <V 68> [ill]απεκρι[\ill]=
+|L|θη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα α̣π̣ελευσ̣ομ̣εθα
+|L|ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπ̣ι̣σ̣τ̣ε̣υ̣κ̣α̣=
+|L|μεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζω̣(ντος)
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξ=
+|L|αμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον̣
+|L|ιουδαν σιμωνος ικαριωτην ουτος γαρ ελεγετο αυτον πα=
+|L|ραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα <K 7><V 1> και μετα ταυτα
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελ(εν) εν τη
+|L|ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαι=
+|L|οι αποκτειναι<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων
+|L|η σκηνοπηγια <V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυ=
+|L|του μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ι=
+|L|να και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις̣
+|L|<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρ=
+|L|ρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυ=
+|L|τον τω κοσμω <V 5>ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+|F 207r|
+|L|<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν
+|L|ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου
+|L|δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω
+|L|μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονη=
+|L|ρα εστιν <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω
+|L|ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο
+|L|καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα
+|L|ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως
+|L|δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην
+|L|τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+|L|<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον
+|L|που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου
+|L|ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος
+|L|εστιν ο̣ι δε ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον <V 13> ου=
+|L|δεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον
+|L|φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη δε της εορτης με=
+|L|σουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυ=
+|F 207v|
+|L|μαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οι=
+|L|δε μη μεμαθηκως <V 16> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+|L|<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται πε=
+|L|ρι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ ε=
+|L|μαυτου λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την
+|L|ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαν=
+|L|τος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ου=
+|L|κ εστιν <V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον
+|L|και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε απο=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω
+|L|δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες
+|L|θαυμαζετε <V 22> ου μωυσης δεδωκεν υμιν την περι=
+|L|τομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των
+|L|πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνετ̣ε̣ αν̅ον <V 23> ει
+|L|περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω εμοι χο=
+|F 208r|
+|L|λατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+|L|<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινα=
+|L|τε <V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρ=
+|L|ρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αλη=
+|L|θως εγνωσαν οι αρχοντες οτι [app][*]ε̣σ̣τ̣ι̣ν̣[\*][C]&om;[\C][\app] ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν
+|L|ερχηται ουδεις γινωσκει το ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οι=
+|L|δατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ ε=
+|L|ληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις
+|L|ουκ οιδατε <V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι
+|L|κακεινος με απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον
+|L|πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι
+|L|ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 31> [app][*][ill]14-16[\ill]
+|L|[ill]22-24[\ill][\*][C*]πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον[\C*][\app] και ελεγον οτι ο χς̅ οταν
+|L|ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+|F 208v|
+|L|<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυ=
+|L|του ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι
+|L|υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μι=
+|L|κρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με <V 34> ζητειτε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι
+|L|εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι
+|L|προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις
+|L|ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των
+|L|ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελ=
+|L|ληνας <V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησε=
+|L|τε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε
+|L|ελθειν <V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της ε=
+|L|ορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα
+|L|ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πιστευων εις εμε κα=
+|L|θως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου
+|L|ρευσουσιν υδατος ζωντος <V 39> [ill]τουτο δε ειπε π[\ill]ερι
+|L|του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον̣
+|F 209r|
+|L|ουπω γαρ ην πν̅α οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων
+|L|αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+|L|<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη
+|L|ειπεν οτι εκ του σπερματος δα̅δ και απο βηθλε=
+|L|εμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες
+|L|δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις
+|L|επεβαλεν επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν
+|L|οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους
+|L|και ειπον αυτοις διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απε=
+|L|κριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ε̣λαλη=
+|L|σεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθησαν ουν
+|L|αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε <V 48> μη
+|L|τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ
+|L|των φαρισαιων <V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γιν̣ω̣σ̣κ̣ων
+|F 209v|
+|L|τον νομον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδημος
+|L|προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων
+|L|εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν
+|L|μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει <V 52> α=
+|L|πεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαι=
+|L|ας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γα=
+|L|λιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και επορευθη εκαστος εις
+|L|τον οικον αυτου <K 8><V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος
+|L|ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε οι
+|L|γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν
+|L|μοιχεια καταληφεισαν και στησαντες αυτην εν με=
+|L|σω <V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε
+|L|αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφορω μοιχευομενη
+|L|<V 5> εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοι=
+|L|αυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις <V 6> τουτο
+|L|δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγορειν αυτου
+|F 210r|
+|L|ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την
+|L|γην μη προσποιουμενος <V 7> ως δε επεμε=
+|L|νον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς
+|L|αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος
+|L|επ αυτην [app][*]τον[\*][C]&om;[\C][\app] {-ed- This was erased and then a red line drawn in its place.} λιθον βαλλετο <V 8> και παλιν κα=
+|L|τω κυψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι δε ακου=
+|L|σαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι
+|L|εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των
+|L|πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η
+|L|γυνη εν μεσω ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μη=
+|L|δενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυ=
+|L|τη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε
+|L|κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ [app][*]ειπεν[\*][C]ειπε[\C][\app] δε
+|L|ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι αμαρ=
+|L|τανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων
+|L|εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου
+|L|μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το
+|F 210v|
+|L|φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι
+|L|συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ ε=
+|L|στιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν
+|L|η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υ=
+|L|παγω υμεις ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που
+|L|υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου
+|L|κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η
+|L|εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμ=
+|L|ψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γε=
+|L|γραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν <V 18> ε=
+|L|γω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε ηδειτε ου=
+|L|τε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε
+|L|αν <V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυ=
+|L|λακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτ̣[ill]ον[\ill]
+|F 211r|
+|L|οτι ουπω εληλυθει̣ η ωρα αυ̣τ̣ο̣υ <V 21> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη α=
+|L|μαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπα=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οτι οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν <V 23> και ειπεν
+|L|αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των
+|L|ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υ=
+|L|μιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+|L|<V 25> λεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την
+|L|αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα εχω περι υμων
+|L|λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι
+|L|καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον
+|L|κοσμον <V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελε=
+|L|γεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε
+|L|τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και
+|F 211v|
+|L|απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε
+|L|με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω <V 29> και ο πεμψας με μετ ε̣=
+|L|μου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ μου οτι
+|L|εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε <V 30> ταυτα
+|L|αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ε=
+|L|λεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιου=
+|L|δαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω ε=
+|L|μω αληθως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την α=
+|L|ληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> α=
+|L|πεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ου=
+|L|δενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις
+|L|οτι ελευθεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρ=
+|L|τιαν δουλος εστι της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου με=
+|L|νει εν τη οικια εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας
+|L|ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι <V 38> {om} <V 39> {om}
+|F 212r|
+|L|<V 40> αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα πα=
+|L|ρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις
+|L|ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω
+|L|ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχο=
+|L|μεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ ημων
+|L|ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και
+|L|ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος
+|L|με απεστειλε <V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσ=
+|L|κετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+|L|<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας
+|L|του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος αν̅οκτο=
+|L|νος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ου=
+|L|κ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ
+|L|των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω
+|L|δε οτι την αληθειαν λελαληκα υμιν ου πιστευ=
+|L|ετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτια̣ς̣
+|L|ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+|F 212v|
+|L|<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο
+|L|υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απε=
+|L|κριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου κα=
+|L|λως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαι=
+|L|μονιον εχεις <V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ου=
+|L|κ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+|L|<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τη=
+|L|ρηση θανατον ου μη ιδη εις τον αιωνα <V 52> ειπον
+|L|ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχ[ill]εις[\ill]
+|L|αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν
+|L|τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τ[ill]ον[\ill]
+|L|αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ
+|L|οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σε=
+|L|αυτον ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω ε̣=
+|L|μαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξα̣=
+|L|ζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και ουκ εγνω[ill]κα[\ill]τε αυτον
+|F 213r|
+|L|εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσο=
+|L|μαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον
+|L|αυτου τηρω <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο
+|L|ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη <V 57> ει=
+|L|πον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη
+|L|ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας <V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω
+|L|ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅
+|L|δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια με=
+|L|σου αυτων και παρηγεν ουτως <K 9><V 1> και παραγων ιδεν
+|L|αν̅ον τυφλον εκ γεννητης <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μα=
+|L|θηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η
+|L|οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη
+|L|ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα
+|L|φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργα=
+|L|ζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν
+|L|ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι <V 5> οτ̣α̣ν̣
+|F 213v|
+|L|εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων
+|L|επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και
+|L|επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβη=
+|L|θραν του σιλωαμ [app][*]ο εστιν[\*][A]ο ερμηνευεται[\A][\app] απεσταλμενος απηλθεν
+|L|ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θε=
+|L|ωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον
+|L|ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων <V 9> αλλοι
+|L|ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν
+|L|εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω
+|L|πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη ε=
+|L|κεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε
+|L|και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε
+|L|νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων
+|L|δε και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν ε=
+|L|κεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρι=
+|L|σαιους τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον
+|F 214r|
+|L|πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι
+|L|πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επε=
+|L|θηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+|L|<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ου=
+|L|κ εστιν παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλ=
+|L|λοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυ=
+|L|τα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγουσι τω
+|L|τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου
+|L|τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+|L|<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυ=
+|L|φλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησεν τους γο=
+|L|νεις αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυ=
+|L|τους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λε=
+|L|γετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+|L|<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οι=
+|L|δαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος
+|F 214v|
+|L|εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοι=
+|L|ξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδ̣αμεν αυτος
+|L|ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου
+|L|λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφο=
+|L|βουντο τους ιουδαιους ηδει γαρ συνετεθειντο οι ιου=
+|L|δαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυνα=
+|L|γωγος γενηται <V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον ο=
+|L|τι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε <V 24> εφωνησαν
+|L|ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος
+|L|δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρ=
+|L|τωλος εστιν <V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω <V 26> ει=
+|L|πον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ανεωξε σου
+|L|τους οφθαλμους <V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν η=
+|L|δη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υ=
+|L|μεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι <V 28> ελοιδωρη̣=
+|L|σαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε
+|F 215r|
+|L|του μωσεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν ο=
+|L|τι μω̣υσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν
+|L|ποθεν εστιν <V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις
+|L|εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε πο=
+|L|θεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους <V 31> οιδαμεν
+|L|δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θε=
+|L|οσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+|L|<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους
+|L|τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ου=
+|L|κ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ειπον
+|L|αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδα=
+|L|σκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν
+|L|ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυ=
+|L|τω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος
+|L|και ειπεν τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον <V 37> ειπεν δε
+|L|αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος
+|L|εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυν[ill]ησεν αυτω[\ill]
+|F 215v|
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον
+|L|ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι
+|L|γενωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα
+|L|οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+|L|<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν
+|L|δε λεγετε οτι βλεπωμεν η αμαρτια υμων μενει
+|L|<K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυ=
+|L|ρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων
+|L|αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερ=
+|L|χομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+|L|<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυ=
+|L|του ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα
+|L|και εξαγει αυτα <V 4> οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλη
+|L|εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω
+|L|ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλοτριω δε
+|L|ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου ο=
+|L|τι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην <V 6> ταυτην
+|F 216r|
+|L|την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν
+|L|τινα ην α ελαλει αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβα=
+|L|των <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και
+|L|λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα π̣ρο̣βατα <V 9> εγω
+|L|ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και
+|L|εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο
+|L|κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσει και απολε=
+|L|σει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+|L|<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυ=
+|L|χην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων <V 12> ο μι=
+|L|σθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα
+|L|ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα
+|L|προβ̣α̣τα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορ=
+|L|πιζει <V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι
+|L|και ου μελλει αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ει=
+|L|μι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκω=
+|F 216v|
+|L|μαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ κα=
+|L|γω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ
+|L|των προβατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ ε=
+|L|στιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν
+|L|και της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη
+|L|εις ποιμην <V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω
+|L|τιθημι <V 18> αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και
+|L|εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντο=
+|L|λην ελαβον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν παλιν εγε=
+|L|νετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους <V 20> ελε=
+|L|γον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου
+|L|ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαι=
+|L|μονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων ο=
+|L|φθαλμους ανοιγειν <V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ιε=
+|L|σοσολυμοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ι=
+|L|ερω εν τη στοα σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν ουν αυ=
+|L|τον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην
+|F 217r|
+|L|ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια <V 25> α=
+|L|πεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω
+|L|ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυ=
+|L|ρει περι εμου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε
+|L|εκ των προβατων [app][*][ill]18-20[\ill][\*][C]των εμων καθως ειπον υμιν[\C][\app] <V 27> [app][*]&om;[\*][C]τα προβατα[\C][\app]
+|L|τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυ=
+|L|τα και ακολουθουσι μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον διδω=
+|L|μι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα
+|L|και ουχ αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ
+|L|μου ος δεδωκε μοι μειζω παντων εστιν και ουδεις
+|L|δυναται αρπαζειν εκ της χειρος μου <V 30> εγω και ο πη̅ρ
+|L|εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι
+|L|ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δι=
+|L|α ποιον αυτων εργων λιθαζετε με <V 33> απε=
+|L|κριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου
+|L|λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι
+|F 217v|
+|L|αν̅ος ων ποιης σεαυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμω υμων
+|L|εγω ειπα θεοι εστε <V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς
+|L|ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γρα=
+|L|φη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ει=
+|L|μι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+|L|<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσα=
+|L|τε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν
+|L|αυτω <V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν
+|L|εκ της χειρος αυτων <V 40> και απηλθε παλιν περαν του
+|L|ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρω=
+|L|τον βαπτιζων και εμεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθο̣ν̣
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημει=
+|L|ον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου
+|L|αληθη ην <V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει <K 11><V 1> ην
+|L|δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κω̣=
+|F 218r|
+|L|μης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης <V 2> ην δε
+|L|μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας
+|L|αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος
+|L|ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον
+|L|λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας δε
+|L|ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον
+|L|αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του
+|L|θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την
+|L|αδελφην αυτης μαριαν και τον λαζαρον <V 6> ως ουν
+|L|ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην το=
+|L|πω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μα=
+|L|θηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λε=
+|L|γουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λι=
+|L|θασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει <V 9> απεκρι=
+|L|θη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις
+|L|περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως
+|L|του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περιπατη
+|F 218v|
+|L|εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν
+|L|αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις
+|L|λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευο=
+|L|μαι ινα εξυπνισω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω οι μα=
+|L|θηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅
+|L|περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι πε=
+|L|ρι της κοιμησεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε <V 15> και
+|L|χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμην ε=
+|L|κει αλλα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας
+|L|ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν
+|L|και ημεις ινα αποθανωμεν συν αυτω <V 17> ελθων ουν ο
+|L|ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν
+|L|τω μνημειω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσο=
+|L|λυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε <V 19> και πολλοι εκ
+|L|των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρ=
+|L|θαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας πε=
+|F 219r|
+|L|ρι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκου=
+|L|σεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε
+|L|εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα
+|L|προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν α=
+|L|πεθανεν <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση
+|L|τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησε=
+|L|ται ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι
+|L|αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 25>ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο
+|L|πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται <V 26> και
+|L|πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις
+|L|τον αιωνα πιστευεις τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κο=
+|L|σμον ερχομενος <V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και ε=
+|L|φωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπου=
+|L|σα ο διδασκαλος παρεστη και φωνη σε <V 29> εκεινη ως
+|L|ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον <V 30> ουπω
+|F 219v|
+|L|δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω ο=
+|L|που υπηντησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι
+|L|οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην
+|L|ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν
+|L|ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνη=
+|L|μειον ινα κλαυση εκει <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν ο=
+|L|που ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας
+|L|λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας
+|L|αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω
+|L|πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον
+|L|λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον
+|L|ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυ=
+|L|των ελεγον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους ο=
+|L|φθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθα=
+|L|νη <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβρημωμενος εν εαυτω ερχεται
+|L|εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο ε̣π̣ α̣υ̣τω
+|F 220r|
+|L|<V 39> λεγει ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τε=
+|L|θνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ
+|L|εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευης
+|L|οψη την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην
+|L|ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους εις τον ου̅νον ανω και ειπε
+|L|πε̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παν=
+|L|τοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιε=
+|L|στωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+|L|<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας
+|L|χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν <V 45> πολλοι
+|L|ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και
+|L|θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον <V 46> τι=
+|L|νες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον
+|L|αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιε=
+|L|ρεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν
+|F 220v|
+|L|οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν
+|L|αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσον=
+|L|ται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων τον τοπον και το εθνος
+|L|<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυ=
+|L|του εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ου=
+|L|δε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος απο=
+|L|θανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+|L|<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ε=
+|L|νιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελεν ις̅ απο=
+|L|θνησκειν υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον
+|L|αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγα=
+|L|γη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαν=
+|L|το ινα αποκτεινωσιν αυτον <V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια
+|L|περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν
+|L|εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην
+|L|πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι
+|F 221r|
+|L|εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα
+|L|ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ε=
+|L|λεγον μετ αλλη̣λων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν
+|L|οτι ου μη ελθη εις την εορτην <V 57> δεδωκεισαν δε οι
+|L|αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω
+|L|που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον <K 12><V 1> ο ουν
+|L|ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν
+|L|οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|ο ις̅ <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα
+|L|διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων
+|L|αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου
+|L|πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
+|L|μαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οι=
+|L|κια ε̣πληρωθη εκ της οσμης του μυρου <V 4> λεγει ουν
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριω=
+|L|της ο μελλων αυτον παραδιδοναι <V 5> διατι τουτο
+|L|το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+|F 221v|
+|L|<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν
+|L|αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε
+|L|και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυ=
+|L|την ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρη=
+|L|σει αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ ε=
+|L|αυτων εμε δε ου παντοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος
+|L|πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον
+|L|ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ
+|L|νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον
+|L|λαζαρον αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπη=
+|L|γον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυριον
+|L|οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερ=
+|L|χεται ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων
+|L|και εξηλθον εις απαντησιν αυτου και εκραζον λ̣ε̣γοντες
+|L|ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅
+|L|ο βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν
+|L|επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ
+|F 222r|
+|L|ιδου ο βασιλευ σου ερχεται καθημενος επι πωλον ο=
+|L|νου <V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται το πρω=
+|L|τον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυ=
+|L|τα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτι τον λαζαρον
+|L|εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+|L|<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν
+|L|τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρι=
+|L|σαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελει=
+|L|τε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+|L|<V 20> ησαν δε τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνη=
+|L|σωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω
+|L|τω απο βηδσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον
+|L|λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιπ=
+|L|πος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιπ=
+|L|πος λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λε=
+|L|γων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+|F 222v|
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσω̣ν̣
+|L|εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε α=
+|L|ποθανη πολυν καρπον φερει <V 25> ο φειλων την ψυ=
+|L|χην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθειτω και οπου ει=
+|L|μι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις
+|L|εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου
+|L|τεταρακται και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας
+|L|ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ αγιε δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του
+|L|ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος
+|L|ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλ=
+|L|λοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκριθη
+|L|ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υ=
+|L|μας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρ=
+|L|χων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω
+|F 223r|
+|L|εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανα=
+|L|τω ημελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη αυτω
+|L|ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅
+|L|μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψω=
+|L|θηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+|L|<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν
+|L|υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ι=
+|L|να μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων
+|L|εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> εως το
+|L|φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος
+|L|γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων ε=
+|L|κρυβη απ αυτων <V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια
+|L|πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον
+|L|εις αυτον <V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πλη=
+|L|ρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τ̣η̣ ακοη ημων
+|L|και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ̣
+|F 223v|
+|L|ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας <V 40> τετυ=
+|L|φλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν
+|L|αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις
+|L|και τη καρδια συνωσι και επιστρεψωσι και ιασομαι αυ=
+|L|τους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδε την δοξαν
+|L|αυτου και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως μεντοι και εκ των
+|L|αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια
+|L|τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι
+|L|γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων
+|L|μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπε
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαν=
+|L|τα με <V 45> {om} <V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο
+|L|πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη <V 47> και εαν τις μου
+|L|ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον
+|L|ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον
+|L|κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μ[ill]ου[\ill]
+|L|εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος
+|F 224r|
+|L|κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ ε=
+|L|μαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυ=
+|L|τος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+|L|<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν
+|L|α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λα=
+|L|λω <K 13><V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅
+|L|οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κο=
+|L|σμου̣ π̣ρος τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους
+|L|εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+|L|<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβλη=
+|L|κοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαρι=
+|L|ωτου ινα αυτον παραδω̣ <V 3> ειδως ο ις̅ οτι παν=
+|L|τα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι α=
+|L|πο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται
+|L|εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων
+|L|λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει υδωρ
+|L|εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας
+|F 224v|
+|L|των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην
+|L|διεζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους
+|L|οδας {-ed- π meant to be in margin but not visible.} <V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω
+|L|συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει
+|L|αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον
+|L|αιωνα λεγει αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις
+|L|μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅
+|L|μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και τ(ην)
+|L|κεφαλην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρει=
+|L|αν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ο=
+|L|λος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει
+|L|γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν
+|L|ουχι παντες καθαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους
+|L|ποδας των μαθητων και ελαβε τα ηματια αυτου
+|L|αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκε=
+|L|τε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅
+|F 225r|
+|L|και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+|L|<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδα=
+|L|σκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν
+|L|τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν
+|L|ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+|L|<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων
+|L|του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του
+|L|πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε μακα=
+|L|ριοι εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι παντων υμων
+|L|λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επη=
+|L|ρεν επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι λεγω υ=
+|L|μιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+|L|οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβα=
+|L|νων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε
+|L|λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+|L|<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν
+|F 225v|
+|L|αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+|L|<V 22> εβλεπον ουν οι μαθηται απορουμενοι περι τινος
+|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων εν τω
+|L|κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω σιμων πε=
+|L|τρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> αναπεσων
+|L|δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+|L|<V 26> αποκρινεται ο ις̅ ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω
+|L|και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ι=
+|L|σκαριωτη <V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις ε=
+|L|κεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιη=
+|L|σον ταχιον <V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων
+|L|προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκουν επει ειχεν
+|L|το γλωσσοκομον ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορα=
+|L|σον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτω=
+|L|χοις ινα τι δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευ=
+|L|θεως εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυ̣τ̣ω̣
+|F 226r|
+|L|<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν ε=
+|L|αυτω και ευθυς δοξασει αυτον <V 33> τεκνια ετι μικρον
+|L|μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον
+|L|τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνα=
+|L|σθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην
+|L|διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπη=
+|L|σα υμας ινα αγαπατε αλληλους <V 35> εν τουτω γνωσον=
+|L|ται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχη=
+|L|τε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που
+|L|υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυ=
+|L|νασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε α̣κ̣ο̣λ̣ουθησεις [app][*]&om;[\*][C]μοι[\C][\app]
+|L|<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι
+|L|την ψυχην μου υπερ σου θησω <V 38> απεκριθη αυτω ο
+|L|ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λε=
+|L|γω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση
+|L|με τρις <K 14><V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε
+|L|δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+|F 226v|
+|L|<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ε̣ι̣=
+|L|πον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και ε=
+|L|αν πορευθω [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι
+|L|και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου
+|L|ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την
+|L|οδον οιδατε <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν
+|L|που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερ=
+|L|χεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει εγνωκειτε με
+|L|και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυ=
+|L|τον και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλι̣π̣π̣ο̣ς̣ κε̅ δει=
+|L|ξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον
+|L|χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εω=
+|L|ρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον
+|L|ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ
+|L|[app][*][ill]2-3[\ill]α̣ι̣[\*][C]εν εμοι εστι[\C][\app] τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λα=
+|L|λω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+|F 227r|
+|L|<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε
+|L|μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω
+|L|κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει ο=
+|L|τι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι <V 13> και ο τι αν αι=
+|L|τησητε εν τω ονοματι μου τουτω ποιησω ινα
+|L|δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> εαν τι αιτησητε εν
+|L|τω ονοματι μου εγω ποιησω <V 15> εαν αγαπατε
+|L|με τας εντολας τας εμας τηρησητε <V 16> και εγω ε=
+|L|ρωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει
+|L|υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα <V 17> το
+|L|πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν [ill]οτι[\ill]
+|L|ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινω=
+|L|σκετε οτι παρ υμιν μένει και εν υμιν εσται <V 18> ουκ α=
+|L|φησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας <V 19> ε=
+|L|τι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε
+|L|θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε <V 20> εν
+|F 227v|
+|L|εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου
+|L|και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας [app][*]&om;[\*][C]μου[\C][\app]
+|L|και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε α=
+|L|γαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω
+|L|αγαπησω αυτον και εμφανισω [app][*]αυτον[\*][C]αυτω[\C][\app] εμαυτον <V 22> λε=
+|L|γει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν ο=
+|L|τι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+|L|<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λο=
+|L|γον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς
+|L|αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+|L|<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον α=
+|L|κουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρα=
+|L|κλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι
+|L|μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υ=
+|L|μιν α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την ε=
+|L|μην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν
+|F 228r|
+|L|μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω <V 28> η=
+|L|κουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς
+|L|υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πο=
+|L|ρευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζον μου εστι
+|L|<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται
+|L|πιστευσητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερ=
+|L|χεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως
+|L|ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγω=
+|L|μεν εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ
+|L|μου ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον
+|L|καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαι=
+|L|ρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη <V 3> ηδη υ=
+|L|μεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+|L|<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα
+|L|ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη
+|L|μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν
+|F 228v|
+|L|εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κλημ̣α̣τ̣α̣
+|L|ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον
+|L|πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+|L|<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα
+|L|και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι
+|L|και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου
+|L|εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και δοθησεται
+|L|υμιν <V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον
+|L|πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως
+|L|ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μει=
+|L|νατε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τη
+|L|τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω
+|L|τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν
+|L|τη αγαπη <V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη
+|L|εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η
+|L|εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπη=
+|L|σα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα
+|F 229r|
+|L|τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+|L|<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλο=
+|L|μαι υμιν <V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος
+|L|ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους
+|L|οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξα=
+|L|μην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρ=
+|L|πον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αι=
+|L|τησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+|L|<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον
+|L|υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος
+|L|αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλ=
+|L|λ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο
+|L|μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου ου
+|L|εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ [ill]αυτου[\ill]
+|L|ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου
+|F 229v|
+|L|ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα
+|L|παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οι=
+|L|δασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα
+|L|αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ ε=
+|L|χουσι περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισων και
+|L|τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις
+|L|α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν
+|L|δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω
+|L|αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν <V 26> οταν δε ελθη
+|L|ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το
+|L|πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκει=
+|L|νος μαρτυρησει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε ο=
+|L|τι απ αρχης μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν
+|L|υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυτα
+|F 230r|
+|L|ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα
+|L|ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνη=
+|L|μονευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υ=
+|L|μιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε
+|L|υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων
+|L|ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν <V 7> αλλ ε=
+|L|γω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα
+|L|εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλη=
+|L|τος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμ=
+|L|ψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον
+|L|κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι
+|L|κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευου=
+|L|σιν εις εμε <V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου
+|L|υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι
+|L|ο αρχων του κοσμου τουτου ηδη κεκριται <V 12> ετι
+|L|πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+|F 230v|
+|L|<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει
+|L|υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ ε=
+|L|αυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα
+|L|αναγγελει υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του
+|L|εμου ληψεται και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ
+|L|μα {-ed- ε meant to be in margin but not visible.} εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και α=
+|L|ναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μι=
+|L|κρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν
+|L|εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο
+|L|ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον
+|L|και οψεσθε με [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] οτι υπαγω προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν
+|L|τουτο τι εστι το μικρον ο λεγει ουκ οιδαμεν τι λαλει=
+|L|<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυ=
+|L|τοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπ[ill]ον[\ill]
+|L|μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψ̣[ill]ε[\ill]=
+|L|σθε με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσε̣[ill]τε[\ill]
+|L|και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υ[ill]μεις[\ill]
+|F 231r|
+|L|δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γε=
+|L|νησεται <V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλ=
+|L|θεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ου=
+|L|κ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν ο=
+|L|τι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν
+|L|λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χα=
+|L|ρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις
+|L|αιρει αφ υμων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερω=
+|L|τησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα
+|L|αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υ=
+|L|μιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονομα=
+|L|τι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πε=
+|L|πληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαλη=
+|L|κα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμι=
+|L|αις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς
+|L|απαγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονο=
+|L|ματι μου αιτησησθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερω=
+|F 231v|
+|L|τησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει
+|L|υμας οτι υμεις εμε πεφηληκατε και πεπι=
+|L|στευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλ=
+|L|θον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον πα=
+|L|λιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον
+|L|πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε
+|L|νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λε=
+|L|γεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι παντα οιδας και ου χρειαν
+|L|εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν
+|L|ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε
+|L|μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ ε=
+|L|μου εστι <V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι
+|L|ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα
+|L|θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον <K 17><V 1> ταυτα
+|L|ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις
+|F 232r|
+|L|τον ου̅νον και ειπε πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον
+|L|σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε <V 2> καθως εδω=
+|L|κας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δε=
+|L|δωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυ=
+|L|τη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μο=
+|L|νον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω σε ε=
+|L|δοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δε=
+|L|δωκας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ πα=
+|L|ρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ει=
+|L|ναι παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις
+|L|ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυ=
+|L|τους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι <V 7> νυν
+|L|εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+|L|<V 8>οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι συ με απε=
+|L|στειλας <V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου
+|L|ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι [ill]οτι σοι εισι[\ill] <V 10> [ill]και[\ill]
+|F 232v|
+|L|τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι
+|L|εν αυτοις <V 11> και ουκετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω
+|L|κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε
+|L|τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι
+|L|ινα ωσιν εν καθως ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων
+|L|εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου
+|L|ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλε=
+|L|το ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρω=
+|L|θη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω
+|L|κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρω=
+|L|μενην εν αυτοις <V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον
+|L|σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι εκ του κοσμου
+|L|ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 15> ουκ ε=
+|L|ρωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τη=
+|L|ρησης αυτους εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ου=
+|L|κ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου <V 17> αγι=
+|L|ασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εσ̣τ̣ι̣
+|F 233r|
+|L|<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απε=
+|L|στειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων εγω αγια=
+|L|ζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αλη=
+|L|θεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και
+|L|περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+|L|<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω
+|L|εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πι=
+|L|στευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και εγω την δοξαν ην
+|L|δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως
+|L|ημεις εν εσμεν <V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα
+|L|ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος ο=
+|L|τι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως
+|L|εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θελω ινα
+|L|οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την
+|L|δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπ̣ησ̣α̣ς̣
+|L|με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ δικαι[ill]ε και[\ill] ο κο=
+|L|σμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγ̣νων και ουτοι ε̣γ̣νωσαν [ill]οτι[\ill]
+|F 233v|
+|L|συ με απεστειλας <V 26> κ̣α̣ι̣ ε̣γ̣ν̣ωρισα αυτοις το ονομα σου και
+|L|γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η
+|L|καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις
+|L|μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων
+|L|οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι
+|L|πολλακις συνηχθη και ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+|L|<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων
+|L|και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και
+|L|λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ιδως παντα τα ερχο=
+|L|μενα αυτω εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε <V 5> [ill]λεγου[\ill]=
+|L|σιν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ ε=
+|L|γω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον με=
+|L|τ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν οτι εγω ειμι απηλθον εις
+|L|τα οπισω και επεσον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρω=
+|L|τησε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+|L|<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζη=
+|F 234r|
+|L|τειτε αφετε τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο
+|L|λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκ̣ας μοι ουκ απωλεσα
+|L|εξ αυτων ουδενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαι=
+|L|ραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως
+|L|δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην
+|L|δε ονομα τω δουλω μαλχυ̣ς <V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πε=
+|L|τρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτη=
+|L|τιο̣ν ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ μου ου μη πιω αυτο <V 12> η ουν
+|L|σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συ=
+|L|νελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον
+|L|αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του και=
+|L|αφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε
+|L|καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφε=
+|L|ρει ενα αν̅ον απολεσθαι υπερ του λαου <V 15> ηκολο̣υ̣=
+|L|θει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε
+|L|μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συ=
+|L|νεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+|F 234v|
+|L|<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν
+|L|ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και
+|L|ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν
+|L|η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθη=
+|L|των ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστη=
+|L|κεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποι=
+|L|ηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυ=
+|L|των ο πετρος εστως και θερμαινομενος <V 19> ο ουν αρχι=
+|L|ερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι
+|L|της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρ=
+|L|ρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν
+|L|συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συ=
+|L|νερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επερω=
+|L|τας επερωτησον τους ακηκοωτας τι ελαλησα
+|L|αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα αυτου
+|L|ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε
+|L|ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+|F 235r|
+|L|<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρη=
+|L|σον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+|L|<V 24>απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς και=
+|L|αφαν τον αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως
+|L|και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ
+|L|των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν
+|L|ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε
+|L|ειδον εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν ηρνησατο
+|L|ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσι τον
+|L|ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρω=
+|L|ια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη
+|L|μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα <V 29> εξηλθεν
+|L|ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπε τινα κατηγορι=
+|L|αν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν
+|L|σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|F 235v|
+|L|λατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρι=
+|L|νατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξε=
+|L|στιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη
+|L|ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνη=
+|L|σκειν <V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πι=
+|L|λατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων <V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ του=
+|L|το λεγεις η αλλος σοι ειπεν περι εμου <V 35> απεκριθη ο πιλα=
+|L|τος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχι=
+|L|ερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απε=
+|L|κριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου
+|L|τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη
+|L|οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παρα=
+|L|δοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εσ̣τ̣ι̣ν
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλα̣τ̣ο̣ς̣ ουκουν βασιλευς
+|L|ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω
+|L|εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα ινα μαρτυρησω
+|F 236r|
+|L|τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους
+|L|και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+|L|<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω
+|L|πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα
+|L|των ιουδαιων <V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες
+|L|μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+|L|<K 19><V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι
+|L|στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων ε=
+|L|πεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν
+|L|περιεβαλλον αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλ=
+|L|θεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω
+|L|υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αι=
+|L|τιαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον α=
+|L|κανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λ[ill]εγει[\ill] αυ[ill]τοις[\ill]
+|F 236v|
+|L|ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται
+|L|εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει
+|L|αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω
+|L|γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω
+|L|οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων
+|L|οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ θυ̅ εποιησεν
+|L|<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφο=
+|L|βηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον και λεγει τω ιυ̅ πο=
+|L|θεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω <V 10> λεγει ουν
+|L|αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν
+|L|εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε <V 11> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κα=
+|L|τ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο πα=
+|L|ραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου
+|L|ουν εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι
+|L|εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος
+|L|του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει
+|F 236v+|
+|L|&lac; {19.13-22.0}
+
+
+
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_DRD(Amy).txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_DRD(Amy).txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_DRD(Amy).txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,865 @@
+{Status:
+G-A Number: 2615
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 190r
+Base text used: TRns
+
+Collated by: David R. Darnell and Fr. James Kyriakakis
+Collation begun: 3.11.65
+Collation finished: 28.12.65
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 22.7.13
+Transcription finished: 23.7.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετ̣ο̣ α̣ν̣̅ο̣ς απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννη̣ς̣
+<V 7> ου̣τ̣ο̣ς̣ ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν υτοις {-ed- There is an enlarged alpha in the margin which starts the line above, and may also serve for this line.} εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις [app][*][ill]10-15[\ill][\*][C]εωρακε πωποτε[\C][\app] ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ [ill]ουκ ει[\ill] ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομε̣νος̣ ος εμπροσθε μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα μεν εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ειδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον καγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ειδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπ̣[ill]εν[\ill] εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εω̣ρακα και μεμαρτυρηκ̣α οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν αυτω
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντω̣ν̣ παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωυσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον εινα̣ι̣ λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζων τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυ ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ει τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ειδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ειδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και οι μαθηται αυτου και οι αδελφοι αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ο ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη δι υδατος και πν̅ς ου μη εισελθη εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωτι̣
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελλαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ο ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> δει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχετι̣ ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ως η εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζον ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον σου τον ανδρα και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σοι ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια
+<V 24> δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και εγνωκαμεν οτι ουτος εστιν ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις [app][*]βασικος[\*][C]βασιλικος[\C][\app] ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον α̣υ̣τ̣ω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν̣ ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον καταβαινον ελουετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω [ill]θελεις[\ill] υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε και αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον [app][*]κραβατον[\*][C*]κραβαττον[\C*][\app] αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον [app][*]κραβαττον[\*][C*]κραβατον[\C*][\app]
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον [app][*]κραββατον[\*][C*]κραβαττον[\C*][\app] σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον [app][*]κραββατον[\*][C*]κραβαττον[\C*][\app] σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζηται
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του αν̅ου και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε [app][*]&om;[\*][C]αγαλλιαθηναι[\C][\app] προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ [app][*]εχετ[ill]2-3[\ill][\*][C]εχετε[\C][\app] μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμιν προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμιν μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανθρωποι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν αυτος μονος εις το ορος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ εις το πλοιον
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκος περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του σωτηρος
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες αυτον
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτως εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινον ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> μαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθης εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υμων το μαννα εν τη ερημω και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπον αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εεαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω υμιν λελαληκα πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκ ετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ικαριωτην ουτος γαρ ελεγετο αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ [app][*]ηθελ[\*][C]ηθελ(εν)[\C][\app] εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν οι δε ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> ου μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι [app][*][ill]4[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει το ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> [app][*][ill]36-40[\ill][\*][C]πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον[\C][\app] και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητειτε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος [app][*][ill]1[\ill]ωντος[\*][C]ζωντος[\C][\app]
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαβιδ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφορω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτην [app][*]τον[\*][C]&om;[\C][\app] {-ed- This was erased and then a red line drawn in its place.} λιθον βαλλετο
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ [app][*]ειπεν[\*][C]ειπε[\C][\app] δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε ηδειτε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> λεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ μου οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι
+<V 38> {om}
+<V 39> {om}
+<V 40> αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λελαληκα υμιν ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη ιδη εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ [app][*]ο εστιν[\*][A]ο ερμηνευεται[\A][\app] απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησεν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδει γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ανεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδωρησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπωμεν η αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισε[º]λ[\º]θ̣η σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσει και απολεσει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκωμαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι
+<V 18> αυτην [app][*][ill]2-3[\ill]μαυτου[\*][C]απ εμαυτου[\C][\app] εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν τοις ιεσοσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων [app][*][ill]18-20[\ill][\*][C]των εμων καθως ειπον υμιν[\C][\app]
+<V 27> [app][*]&om;[\*][C]τα προβατα[\C][\app] τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζω παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιης σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης μαριαν και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν συν αυτω
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν απεθανεν
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστη και φωνη σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ελεγον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβρημωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευη̣ς οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους εις τον ουρανον ανω και ειπε πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων τον τοπον και το εθνο(ς)
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρησει αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απαντησιν αυτου και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ ιδου ο βασιλευς ου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτι τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηδσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκριν̣α̣το αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φειλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ αγιε δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμων εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ου ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και τη καρδια συνωσι και επιστρεψωσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολο̣γουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπε ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> {om}
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους οδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα λεγει αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και τ[ill]ην[\ill] κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τ(ους) ποδας των μαθητων και ελαβε τα ηματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει ειχεν το γλωσσοκομον ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυ̣τ̣ω̣
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησ(αι) την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομ(αι) και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ [app][*][ill]2-3[\ill]α̣ι̣[\*][C]εν εμοι εστι[\C][\app] τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτω ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησητε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω [app][*]αυτον[\*][C]αυτω[\C][\app] εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμιν α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζον μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και δοθησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τη τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικ(αι)οσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου ηδη κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ μα {-ed- The enlarged epsilon in the margin for the line above may also serve this letter.} εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με [app][*]&om;[\*][C*]και[\C*][\app] οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστι το μικρον ο λεγει ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησησθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφηληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι παντα οιδας και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον και ειπε πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη και ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν [ill]ει[\ill]δως παντα τα ερχομενα αυτω εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> [ill]λεγου[\ill]σιν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̣̅ ε̣γω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτη̣σε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχυ̣ς
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτητιον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ μου ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοωτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκ(ε) ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσι τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> [app][*]απεκρι[ill]θη[\ill][\*][C*]απεκρινατο[\C*][\app] ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η [app][*]αλλοι̣[\*][C]αλλος[\C][\app] σοι ειπεν περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλα̣τ̣ο̣ς̣ ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγο̣ν̣τες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστ(η)ς
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελα̣β̣ε̣ν̣ ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω̣ υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει
+
+&lac; {19.13-22.0}
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_DRD(Amy)_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_DRD(Amy)_L1.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_DRD(Amy)_L1.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,865 @@
+{Status:
+G-A Number: 2615
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 190r
+Base text used: TRns
+
+Collated by: David R. Darnell and Fr. James Kyriakakis
+Collation begun: 3.11.65
+Collation finished: 28.12.65
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 22.7.13
+Transcription finished: 23.7.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετ̣ο̣ α̣ν̣̅ο̣ς απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννη̣ς̣
+<V 7> ου̣τ̣ο̣ς̣ ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν υτοις {-ed- There is an enlarged alpha in the margin which starts the line above, and may also serve for this line.} εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις [app][*][ill]10-15[\ill][\*][C]εωρακε πωποτε[\C][\app] ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ [ill]ουκ ει[\ill] ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομε̣νος̣ ος εμπροσθε μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα μεν εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ειδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον καγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ειδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπ̣[ill]εν[\ill] εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εω̣ρακα και μεμαρτυρηκ̣α οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν αυτω
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντω̣ν̣ παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωυσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον εινα̣ι̣ λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζων τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυ ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ει τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ειδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ειδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και οι μαθηται αυτου και οι αδελφοι αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ο ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη δι υδατος και πν̅ς ου μη εισελθη εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωτι̣
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελλαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ο ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> δει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχετι̣ ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ως η εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζον ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον σου τον ανδρα και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σοι ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια
+<V 24> δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και εγνωκαμεν οτι ουτος εστιν ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις [app][*]βασικος[\*][C]βασιλικος[\C][\app] ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον α̣υ̣τ̣ω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν̣ ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον καταβαινον ελουετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω [ill]θελεις[\ill] υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε και αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον [app][*]κραβατον[\*][C*]κραβαττον[\C*][\app] αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον [app][*]κραβαττον[\*][C*]κραβατον[\C*][\app]
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον [app][*]κραββατον[\*][C*]κραβαττον[\C*][\app] σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον [app][*]κραββατον[\*][C*]κραβαττον[\C*][\app] σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζηται
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του αν̅ου και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε [app][*]&om;[\*][C]αγαλλιαθηναι[\C][\app] προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ [app][*]εχετ[ill]2-3[\ill][\*][C]εχετε[\C][\app] μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμιν προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμιν μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανθρωποι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν αυτος μονος εις το ορος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ εις το πλοιον
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκος περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του σωτηρος
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες αυτον
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτως εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινον ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> μαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθης εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υμων το μαννα εν τη ερημω και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπον αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εεαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω υμιν λελαληκα πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκ ετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ικαριωτην ουτος γαρ ελεγετο αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ [app][*]ηθελ[\*][C]ηθελ(εν)[\C][\app] εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν οι δε ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> ου μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι [app][*][ill]4[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει το ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> [app][*][ill]36-40[\ill][\*][C]πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον[\C][\app] και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητειτε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος [app][*][ill]1[\ill]ωντος[\*][C]ζωντος[\C][\app]
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαβιδ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφορω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτην [app][*]τον[\*][C]&om;[\C][\app] {-ed- This was erased and then a red line drawn in its place.} λιθον βαλλετο
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ [app][*]ειπεν[\*][C]ειπε[\C][\app] δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε ηδειτε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> λεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ μου οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι
+<V 38> {om}
+<V 39> {om}
+<V 40> αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λελαληκα υμιν ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη ιδη εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ [app][*]ο εστιν[\*][A]ο ερμηνευεται[\A][\app] απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησεν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδει γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ανεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδωρησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπωμεν η αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισε[º]λ[\º]θ̣η σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσει και απολεσει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκωμαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι
+<V 18> αυτην [app][*][ill]2-3[\ill]μαυτου[\*][C]απ εμαυτου[\C][\app] εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν τοις ιεσοσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων [app][*][ill]18-20[\ill][\*][C]των εμων καθως ειπον υμιν[\C][\app]
+<V 27> [app][*]&om;[\*][C]τα προβατα[\C][\app] τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζω παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιης σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης μαριαν και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν συν αυτω
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν απεθανεν
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστη και φωνη σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ελεγον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβρημωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευη̣ς οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους εις τον ουρανον ανω και ειπε πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων τον τοπον και το εθνο(ς)
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρησει αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απαντησιν αυτου και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ ιδου ο βασιλευς ου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτι τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηδσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκριν̣α̣το αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φειλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ αγιε δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμων εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ου ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και τη καρδια συνωσι και επιστρεψωσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολο̣γουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπε ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> {om}
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους οδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα λεγει αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και τ[ill]ην[\ill] κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τ(ους) ποδας των μαθητων και ελαβε τα ηματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει ειχεν το γλωσσοκομον ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυ̣τ̣ω̣
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησ(αι) την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομ(αι) και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ [app][*][ill]2-3[\ill]α̣ι̣[\*][C]εν εμοι εστι[\C][\app] τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτω ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησητε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω [app][*]αυτον[\*][C]αυτω[\C][\app] εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμιν α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζον μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και δοθησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τη τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικ(αι)οσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου ηδη κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ μα {-ed- The enlarged epsilon in the margin for the line above may also serve this letter.} εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με [app][*]&om;[\*][C*]και[\C*][\app] οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστι το μικρον ο λεγει ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησησθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφηληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι παντα οιδας και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον και ειπε πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη και ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν [ill]ει[\ill]δως παντα τα ερχομενα αυτω εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> [ill]λεγου[\ill]σιν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̣̅ ε̣γω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτη̣σε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχυ̣ς
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτητιον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ μου ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοωτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκ(ε) ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσι τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> [app][*]απεκρι[ill]θη[\ill][\*][C*]απεκρινατο[\C*][\app] ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η [app][*]αλλοι̣[\*][C]αλλος[\C][\app] σοι ειπεν περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλα̣τ̣ο̣ς̣ ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγο̣ν̣τες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστ(η)ς
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελα̣β̣ε̣ν̣ ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω̣ υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει
+
+&lac; {19.13-22.0}
+
+
+
Added: trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_DRD(Amy)_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_DRD(Amy)_L2.txt (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress/04_326150/04_326150_DRD(Amy)_L2.txt 2013-07-26 19:23:59 UTC (rev 480)
@@ -0,0 +1,865 @@
+{Status:
+G-A Number: 2615
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 190r
+Base text used: TRns
+
+Collated by: David R. Darnell and Fr. James Kyriakakis
+Collation begun: 3.11.65
+Collation finished: 28.12.65
+Converted to transcription by: acm
+Transcription begun: 22.7.13
+Transcription finished: 23.7.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+ Lectionary annotations - Yes
+ Initials and other enlarged letters - Yes
+ Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) - Yes No
+ Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+ 5.4 No
+ 7.53 - 8.11 No
+
+ Other remarks: }
+
+<B 04>
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετ̣ο̣ α̣ν̣̅ο̣ς απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννη̣ς̣
+<V 7> ου̣τ̣ο̣ς̣ ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν υτοις {-ed- There is an enlarged alpha in the margin which starts the line above, and may also serve for this line.} εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις [app][*][ill]10-15[\ill][\*][C]εωρακε πωποτε[\C][\app] ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ [ill]ουκ ει[\ill] ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομε̣νος̣ ος εμπροσθε μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα μεν εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
+<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστι περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθε μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ειδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον καγω εν τω υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ειδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπ̣[ill]εν[\ill] εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εω̣ρακα και μεμαρτυρηκ̣α οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν αυτω
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τινα ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντω̣ν̣ παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μωυσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον εινα̣ι̣ λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζων τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυ ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ει τι αν λεγη υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ειδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ειδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησε την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και οι μαθηται αυτου και οι αδελφοι αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ο ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες τα σημεια α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθε προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη δι υδατος και πν̅ς ου μη εισελθη εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτος εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
+<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσητε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωτι̣
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελλαττουσθαι
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστι
+<V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ο ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> δει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχετι̣ ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ως η εκτη
+<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζον ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον σου τον ανδρα και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σοι ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
+<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια
+<V 24> δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και εγνωκαμεν οτι ουτος εστιν ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ις̅ εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις [app][*]βασικος[\*][C]βασιλικος[\C][\app] ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ εμελλε γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχε και ειπον α̣υ̣τ̣ω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια και ανεβη ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν̣ ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον καταβαινον ελουετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω [ill]θελεις[\ill] υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε και αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιης ο αν̅ος και ηρε τον [app][*]κραβατον[\*][C*]κραβαττον[\C*][\app] αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκ εξεστι σοι αραι τον [app][*]κραβαττον[\*][C*]κραβατον[\C*][\app]
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον [app][*]κραββατον[\*][C*]κραβαττον[\C*][\app] σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον [app][*]κραββατον[\*][C*]κραβαττον[\C*][\app] σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
+<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγε τον
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ αφ εαυτου ποιειν ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζηται
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκε τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υυ̅ του αν̅ου και οι ακουσαντες ζησονται
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστι
+<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε [app][*]&om;[\*][C]αγαλλιαθηναι[\C][\app] προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ [app][*]εχετ[ill]2-3[\ill][\*][C]εχετε[\C][\app] μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ου λαμβανω
+<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
+<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμιν προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμιν μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
+<V 2> και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλε ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανθρωποι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβε δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκε τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν αυτος μονος εις το ορος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅ εις το πλοιον
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκος περαν της θαλασσης ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε ηλθε πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του σωτηρος
+<V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες αυτον
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστι το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστι το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
+<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θυ̅ ουτως εωρακε τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινον ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> μαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστι βρωσις και το αιμα μου αληθης εστι ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υμων το μαννα εν τη ερημω και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησεται εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπον αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
+<V 62> εεαν ουν θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω υμιν λελαληκα πν̅α εστι και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγε δια τουτο ειρηκα υμιν ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκ ετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγε δε τον ιουδαν σιμωνος ικαριωτην ουτος γαρ ελεγετο αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ [app][*]ηθελ[\*][C]ηθελ(εν)[\C][\app] εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα σου α ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν οι δε ελεγον ουχι αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκε
+<V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+<V 20> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> ου μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι [app][*][ill]4[\ill][\*][C]&om;[\C][\app] ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται ουδεις γινωσκει το ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 31> [app][*][ill]36-40[\ill][\*][C]πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον[\C][\app] και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητειτε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος [app][*][ill]1[\ill]ωντος[\*][C]ζωντος[\C][\app]
+<V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες των λογων αυτου ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαβιδ ο χς̅ ερχεται
+<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
+<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισι
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται
+<V 53> και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8>
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο και καθισας εδιδασκεν αυτους
+<V 3> αγουσι δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια καταληφθεισαν και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω πειραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφορω μοιχευομενη
+<V 5> εν δε τω νομω μωυσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
+<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσι κατηγορειν αυτου ο δε ις̅ κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος
+<V 7> ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπε προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτην [app][*]τον[\*][C]&om;[\C][\app] {-ed- This was erased and then a red line drawn in its place.} λιθον βαλλετο
+<V 8> και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
+<V 9> οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ [app][*]ειπεν[\*][C]ειπε[\C][\app] δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ ελαλησε λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε ηδειτε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μου ηδειτε αν
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
+<V 25> λεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μονον ο πη̅ρ μου οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εσεσθε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι
+<V 38> {om}
+<V 39> {om}
+<V 40> αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλε
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λελαληκα υμιν ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
+<V 48> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη ιδη εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστι
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδε και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννητης
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσε χαμαι και εποιησε πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ [app][*]ο εστιν[\*][A]ο ερμηνευεται[\A][\app] απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθε βλεπων
+<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστιν παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξε σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησεν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδει γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησε σοι πως ανεωξε σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> ελοιδωρησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωυσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτο θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξε μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
+<V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπωμεν η αμαρτια υμων μενει
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> οταν δε τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισε[º]λ[\º]θ̣η σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσει και απολεσει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκωμαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι
+<V 18> αυτην [app][*][ill]2-3[\ill]μαυτου[\*][C]απ εμαυτου[\C][\app] εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
+<V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν τοις ιεσοσολυμοις και χειμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων [app][*][ill]18-20[\ill][\*][C]των εμων καθως ειπον υμιν[\C][\app]
+<V 27> [app][*]&om;[\*][C]τα προβατα[\C][\app] τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκε μοι μειζω παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργων λιθαζετε με
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιης σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμω υμων εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησε σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης μαριαν και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθη ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
+<V 12> ειπον ουν αυτω οι μαθηται κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανε
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ειμην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν συν αυτω
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν απεθανεν
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
+<V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστη και φωνη σε
+<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ελεγον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβρημωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
+<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευη̣ς οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους εις τον ουρανον ανω και ειπε πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις οσα εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων τον τοπον και το εθνο(ς)
+<V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι εμελεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ις̅ ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβε μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρησει αυτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απαντησιν αυτου και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτω καθως εστι γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ ιδου ο βασιλευς ου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτι τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηδσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκριν̣α̣το αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φειλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ αγιε δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ις̅ και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμων εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ου ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και τη καρδια συνωσι και επιστρεψωσι και ιασομαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολο̣γουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον ηπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξε και ειπε ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> {om}
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκε τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
+<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους οδας
+<V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα λεγει αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και τ[ill]ην[\ill] κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψε τ(ους) ποδας των μαθητων και ελαβε τα ηματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> αποκρινεται ο ις̅ ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει ειχεν το γλωσσοκομον ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθε λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυ̣τ̣ω̣
+<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησ(αι) την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω [app][*]&om;[\*][C]και[\C][\app] ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομ(αι) και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ [app][*][ill]2-3[\ill]α̣ι̣[\*][C]εν εμοι εστι[\C][\app] τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
+<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτω ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησητε
+<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω [app][*]αυτον[\*][C]αυτω[\C][\app] εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμιν α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μειζον μου εστι
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
+<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
+<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
+<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησεσθε και δοθησεται υμιν
+<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τη τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μεινη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικ(αι)οσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου ηδη κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ μα {-ed- The enlarged epsilon in the margin for the line above may also serve this letter.} εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με [app][*]&om;[\*][C*]και[\C*][\app] οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τουτο τι εστι το μικρον ο λεγει ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησησθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφηληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι παντα οιδας και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επηρε τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον και ειπε πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασι
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
+<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υς̅ της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσιν ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη και ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ ουν [ill]ει[\ill]δως παντα τα ερχομενα αυτω εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> [ill]λεγου[\ill]σιν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̣̅ ε̣γω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
+<V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτη̣σε τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχυ̣ς
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτητιον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ μου ου μη πιω αυτο
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθει δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοωτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκ(ε) ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσι τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και ειπε τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> [app][*]απεκρι[ill]θη[\ill][\*][C*]απεκρινατο[\C*][\app] ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η [app][*]αλλοι̣[\*][C]αλλος[\C][\app] σοι ειπεν περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλα̣τ̣ο̣ς̣ ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγο̣ν̣τες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστ(η)ς
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ελα̣β̣ε̣ν̣ ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε
+<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω̣ υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες στ̅ρωσον στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και στ̅ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υν̅ θυ̅ εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτου ουν εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει
+
+&lac; {19.13-22.0}
+
+
+
More information about the ntmss-svn
mailing list