[ntmss-svn] r359 - trunk/Level 0 Part 4 (Bruce)

[Rachel at crosswire.org]

Author: Rachel
Date: 2013-04-24 10:49:07 -0700 (Wed, 24 Apr 2013)
New Revision: 359

Modified:
   trunk/Level 0 Part 4 (Bruce)/04_303570_jg.txt
Log:
New transcription added to replace old version (better images available).

Modified: trunk/Level 0 Part 4 (Bruce)/04_303570_jg.txt
===================================================================
--- trunk/Level 0 Part 4 (Bruce)/04_303570_jg.txt	2013-04-24 17:48:51 UTC (rev 358)
+++ trunk/Level 0 Part 4 (Bruce)/04_303570_jg.txt	2013-04-24 17:49:07 UTC (rev 359)
@@ -862,111 +862,192 @@
 <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
 <V 11> απεκριθη ο ις̅ ουκ ειχες εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
 <V 12> εκ τουτου ουν εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
-<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτος εβραιστι γαβαθα
-<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
-<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
-<V 16> [ill]τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη[\ill] οι δε παραλαβοντες αυτον ηγαγον
-<V 17> και βασταζων τον στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
-<V 18> οπου εσταυρωσαν αυτον και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
-<V 19> εγραψε δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
-<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
-<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων
-<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
-<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
-<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
-<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
-<V 26> ις̅ ουν ως ειδε την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι γυναι ιδου ο υς̅ σου
-<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου απ εκεινης ουν της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
-<V 28> μετα τουτο ειδως ο ση̅ρ οτι παντα τετελεσται ινα η γραφη πληρωθη λεγει διψω
-<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον του οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
-<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκε το πν̅α
-[ill]<V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
-<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συστ̅ρωθεντος αυτω
-<V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
-<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξε και ευθυς εξηλθεν αιμα και υδωρ
-<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε
-<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
-<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν[\ill]
-<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του ιυ̅
-<V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
-<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
-<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
-<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον 
+λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις το=
+πον ος λεγεται λιθοστρωτος εβραιστι γαβαθα <V 14> ην δε παρα=
+σκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη λεγει τοις ιουδαιοις 
+ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυ=
+ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων 
+σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα 
+ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα στ̅ρωθη 
+οι δε παραλαβοντες αυτον απηγαγον {απ is possibly struck by corrector, or maybe the line is lint on the microfilm} <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον 
+αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται 
+εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου εσταυρωσαν αυτον και μετ αυτου αλ=
+λους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε 
+δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμ=
+μενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι 
+εγγυς ην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμ=
+μενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν τω πιλατω 
+οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων 
+αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ειμι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη 
+ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυ=
+ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα 
+μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα 
+ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθ(εν) υφαντον δι ολου
+<V 24> ειπον ουν 
+προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν πε(ρι) αυτου 
+τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα 
+ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον 
+οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ειστηκει δε παρα τω 
+στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια 
+η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ως ειδε την 
+μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μρ̅ι γυναι 
+ιδου ο υς̅ σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μη̅ρ σου απ εκει=
+νης ουν της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ση̅ρ οτι παντα τετελεσται ινα η γραφη πληρωθη 
+λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον 
+του οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβε το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κεφα=
+λην παρεδωκε το πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του 
+στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημε=
+ρα εκεινη του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα 
+κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν 
+οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και 
+του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθον(τες) 
+ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα 
+σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ε=
+νυξεν 
+και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ <V 35> και ο εωρακως μεμαρτυ=
+ρηκε και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν ο=
+τι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυτα 
+ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου <V 37> και πα=
+λιν ετερα γραφη οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα ταυτα ηρωτησε τον 
+πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμ=
+μενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα 
+του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρε το σωμα του 
+ιυ̅ <V 39> ηλθε δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον 
+φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν 
+το σωμα του ιυ̅ και εδησεν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων 
+καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου 
+εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδε=
+πω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων ο=
+τι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̅
 
 <K 20>
-<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι ετι σκοτιας ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον απο της θυρας του μνημειου
-<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
-<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
-<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
-<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοιγε εισηλθεν
-<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις τω μνημειω και θεωρει τα οθονια κειμενα
-<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
-<V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν
-<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
-<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
-<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
-<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
-<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
-<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι
-<V 15> λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρω=
+ι ετι σκοτιας ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμε=
+νον απο της θυρας του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς 
+σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ 
+και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν 
+που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο 
+εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητ(ης) 
+προεδραμε ταχιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοιγε 
+εισηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και 
+εισηλθεν εις το μνημειον 
+και θεωρει τα οθονια κει=
+μενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα 
+των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα 
+τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος 
+εις το μνημειον και ειδε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν 
+την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> απηλθον ουν 
+παλιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια δε ειστηκει προς τω μνη=
+μειω κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις 
+καθεζομενους ενα προς 
+τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι 
+ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα ει=
+πουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ου=
+κ ηδει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε 
+μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
 <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφει=
-[ill]σα εκεινη[\ill] λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λε
-[ill]γει αυτη[\ill] ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον 
-[ill]πρ̅α μου[\ill] πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις 
-[ill]αναβ[\ill]αινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου 
-[ill]και θν̅ υ[\ill]μων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα 
-[ill]τοις μαθη[\ill]ταις οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
-<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
-<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας εχαρησαν δε οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
-<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
-<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
-<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
-<V 24> [ill]θ[\ill]ωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην με=
-[ill]τ α[\ill]υτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται ε=
-ωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερ=
+σα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε <V 17> λε=
+γει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον 
+πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις 
+αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου 
+και θν̅ υμων <V 18> ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα 
+τοις μαθηταις οτι [app][*]εωρακα[\*][C*]εωρακε[\C*][\app] τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και 
+των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια 
+τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λε(γει) 
+αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας 
+και τους ποδας εχαρησαν δε οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν 
+ουν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως απεσταλκε με ο πη̅ρ 
+καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει 
+αυτοις λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας 
+αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην με=
+τ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται ε=
+ωρακα μεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερ=
 σιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου 
 εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την 
 πλευραν αυτου ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν 
 ησαν εσω οι μαθηται και θωμας μετ αυτων ερχεται ουν ο ις̅ 
 των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
 <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου 
-[ill]ωδε και[\ill] ιδε τας χειρας μου και φερε τας χειρας σου και βαλε 
-[ill]εις την πλευραν[\ill] μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απε=
+ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε τας χειρας σου και βαλε 
+εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και απε=
 κριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ 
-[ill]οτι[\ill] εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευ=
-[ill]σαντες[\ill] <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον 
-[ill]4-7[\ill]των αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
-<V 31> [ill]ταυτα δε[\ill] γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υι̅ς του θυ̅ και 
-[ill]ινα πιστευον[\ill]τες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
+οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευ=
+σαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον 
+των μαθητων αυτου α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υι̅ς του θυ̅ και 
+ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
 
 <K 21>
-<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσε δε ουτως
-<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
-<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
-<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
-<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
-<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
-<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
-<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
-<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
-<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
-<V 11> ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
-<V 12> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
-<V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
-<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
-<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
-<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
-<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και λεγει αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μου
-<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
-<V 19> τουτο δε ειπε σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
-<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
-<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
-<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
-<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει [ill]και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε[\ill]
-<V 24> [ill]ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου[\ill]
-<V 25> [ill]εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην[\ill]
+<V 1> μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον 
+παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφα=
+νερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγο=
+μενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι 
+του ζεβεδδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο <V 3> λεγει αυ=
+τοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα 
+και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν ε=
+κεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης ε=
+στη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
+<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκρι=
+θησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη 
+του πλοιου το δικτυον και ευρησετε 
+εβαλον ουν και ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυον απο του πληθους 
+των ιχθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω 
+πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον 
+επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον 
+εις την θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ 
+ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συρον=
+τες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλε=
+πουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν <V 11> ανε=
+βη ουν σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την γην μεστον ιχθυων 
+μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχι=
+σθη το δικτυον
+<V 12> λεγει ουν αυ=
+τοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων 
+εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ο ις̅ 
+και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον 
+ομοιως <V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις 
+αυτου εγερθεις εκ νεκρων <V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ 
+σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυ=
+τω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια 
+μου <V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας 
+με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω 
+ποιμαινε τα προβατα μου <V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων 
+ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον 
+φιλεις με και λεγει αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις 
+οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μου <V 18> αμην αμην λε=
+γω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες εαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες 
+οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας 
+σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ελεγε 
+σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων 
+λεγει αυτω ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλε=
+πει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανε=
+πεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπε κε̅ τις εστιν 
+ο παραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ου=
+τος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι 
+τι προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους α=
+δελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει 
+|F 280v|
+και ουκ ει=
+πεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει [º]αλλ εαν[\º] αυτον θελω μενειν 
+εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι του=
+των και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυ=
+ρια αυτου <V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα 
+εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι χωρησαι τα γραφομενα 
+βιβλια αμην
 
 <K 22>
-<V 0> [ill]το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον[\ill]
-
+<V 0> {om}