[ntmss-svn] r347 - in trunk/Level 1 In Progress : 04_305790 04_310710 04_312300

Rachel at crosswire.org Rachel at crosswire.org
Tue Apr 23 04:25:19 MST 2013


Author: Rachel
Date: 2013-04-23 04:25:19 -0700 (Tue, 23 Apr 2013)
New Revision: 347

Added:
   trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_merged1_acm.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_merged2_acm_rk.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_SG_L2.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_SG_merged1_ubs.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_khe_ubs.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_khe_ubs_L1.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_khe_ubs_L2.txt
   trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_mc_merged_acm.txt
Log:
Files added in various stages of having the text fixed.

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_merged1_acm.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_merged1_acm.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_merged1_acm.txt	2013-04-23 11:25:19 UTC (rev 347)
@@ -0,0 +1,2150 @@
+{Status:
+
+G-A Number: 579 (Ρaris, Βibl. Νat., Gr. 97)
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 120r
+Base text used:  TRns 
+
+Τranscribed by: WJΕ 
+Τranscription begun: 20-12-07
+Τranscription finished: 24-01-08
+
+F141r-142v transcribed by acm 10.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes  
+	Initials and other enlarged letters - Yes  
+	Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) -    No
+	Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+		5.4		No
+		7.53 - 8.11	No
+	
+	Other remarks: 
+10.17-18 partially repeated.
+12.45 omitted.  
+16.5 omitted.
+16.14 omitted.
+19.39 omitted. 
+
+Occasionally the scribe uses a beta for an upsilon. (See 1.38 μεθερμηνεβωμενον, 1.41 μεθερμηνεβομενος, 4.50 επορεβετω, 5.44 πιστεβειν, 8.45 πιστεβετε, 8.46 πιστεβετε, 8.59 επορεβετο, 9.7 ερμηνεβεται, 16.12 μνημονεβει).                    
+    }
+
+|F 120r|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην 
+|L|προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος 
+|L|ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι 
+|L|αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγε=
+|L|νετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζω=
+|L|η ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|F 120v|
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και 
+|L|η σκοτεια αυτο ου κατελαβεν <V 6> ε=
+|L|γενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ 
+|L|ονομα αυτω ιω̅αννης {sic} <V 7> ουτος ηλθεν 
+|L|εις μαρτυριαν ινα μαρτυριση περι 
+|L|του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν 
+|L|δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα 
+|L|μαρτυρηση περι του φωτος <V 9> ην το 
+|L|φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον 
+|L|ερχωμενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσ=
+|L|μω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετω και 
+|L|ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδι=
+|L|α ηλθεν και ι ιδιοι αυτον ου παρελαβων
+|L|<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις ε=
+|L|ξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευου=
+|L|σιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων 
+|L|ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θελημα=
+|L|τος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και
+|L|ο λογος σαρξ εγενετω και εσκηνωσεν εν η=
+|L|μιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου 
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις 
+|L|χαριτος και αληθειας <V 15> ιω̅αννης {sic} μαρ=
+|L|τυρη περι αυτου και κεκραγεν λεγων 
+|L|ουτως ην ον ειπον ο οπισω μου ερχωμενος 
+|L|εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος 
+|L|μου ην <V 16> οτι εκ του πληρωματος αυ=
+|L|του ημοις παντες ελαβομεν και χαριν
+|L|αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως 
+|L|εδωθει η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|F 121r|
+|L|<V 18> Θν̅ ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης 
+|L|υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκειν=
+|L|νος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια του ιω̅αννου {sic} οτε απεστηλαν οι ιουδαιοι 
+|L|εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς
+|L|αυτον ινα ερωτησουσιν αυτον συ τις ει
+|L|<V 20> και ομολογησεν οτι εγω ουκ ημει ο χς̅ <V 21> και η=
+|L|ρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει 
+|L|ουκ ημι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+|L|<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρησιν δωμεν 
+|L|τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευ=
+|L|θυνατε την οδων κυ̅ καθως ειπεν ησαι=
+|L|ας ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν 
+|L|εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτων 
+|L|και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζης ει συ ουκ ει 
+|L|ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης <V 26> απε=
+|L|κρηνατο αυτοις ο ιω̅αννης {sic} λεγων εγω βαπτι=
+|L|ζω εν υδατι μεσος δε υμων εστικεν ον 
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 27> ο οπισω μου ερχωμενος 
+|L|ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ι=
+|L|μαντα <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετω πε=
+|L|ραν του ιορδανου οπου ην ιω̅αννης {sic} βαπτιζων
+|L|<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχωμενον προς 
+|L|αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων
+|L|την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτως εστιν πε=
+|L|ρι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται α=
+|L|νηρ ος εμπρωσθεν μου γεγωνεν οτι πρω=
+|L|τος μου ην <V 31> καγω ουκ εγνων αυτον αλλ ινα
+|F 121v|
+|L|φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτω ηλθον εγω 
+|L|εν υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν
+|L|ιωαννης λεγων οτι τεθαιαμαι το πν̅α 
+|L|καταβαιννον ως περιστεραν εξ ου̅νου και 
+|L|εμηνεν επ αυτον <V 33> αλλ ο πεμψας με βαπτι=
+|L|ζων εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ων 
+|L|αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον ε=
+|L|π αυτων ουτος εστιν ο βαπτιζων εν τω πν̅ι 
+|L|τω αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα ο=
+|L|τι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅ <V 35> τη επαυριον
+|L|ιστηκη παλιν ο ιω̅αννης {sic} και εκ των μαθη=
+|L|των αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περι=
+|L|πατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκου=
+|L|σαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντως και ηκο=
+|L|λουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασα=
+|L|μενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις 
+|L|τι ζητειται ο δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται 
+|L|μεθερμηνεβωμενον διδασκαλε που με=
+|L|νεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθαι και οψεσθαι ηλ=
+|L|θον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω 
+|L|εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως 
+|L|δεκατη <V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος 
+|L|πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων πα=
+|L|ρα ιω̅αννου {sic} και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> ευρισκει ουτως πρωτος τον αδελφων τον 
+|L|ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν 
+|L|τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνεβομενος χς̅ 
+|L|<V 42> ηγαγεν δε αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας 
+|L|αυτω ο ις̅ περιπατουντι λεγει ει συ ει σιμων 
+|F 122r|
+|L|ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνε=
+|L|υεται πετρος <V 43> τη επαυριον ηθελησεν ε=
+|L|ξελθην εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φι=
+|L|λιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθι μοι
+|L|<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηδσαιδα εκ της 
+|L|πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φι=
+|L|λιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον 
+|L|εγραψεν μωυσης εν τω νομω και οι προφη=
+|L|τε ευρικαμεν ιν̅ υιον του ιωσηφ τον απο να=
+|L|ζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ 
+|L|ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει 
+|L|αυτω ο φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ιδεν
+|L|ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυ=
+|L|τον και λεγει περι αυτου ει αληθως ισρα=
+|L|ηλητη̣ς εν ω δολως ουκ εστιν <V 48> λεγει αυτω 
+|L|ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε 
+|L|φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συ=
+|L|κην ιδων σε <V 49> απεκριθει αυτω ναθα=
+|L|ναηλ ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ 
+|L|βασιλευς ει του ιη̅λ <V 50> απεκριθει ις̅ και ειπεν 
+|L|αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της 
+|L|συκης πιστευης α μιζων τουτων οψη <V 51> και 
+|L|λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν οψεσθαι των 
+|L|ου̅νων ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ 
+|L|αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον 
+|L|υιον του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη 
+|L|γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και 
+|L|ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε ο ις̅ και 
+|F 122v|
+|L|οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστε=
+|L|ρησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυ=
+|L|τον οινον ουκ εχουσιν <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι 
+|L|εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+|L|<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λε=
+|L|γει υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει λιθιναι 
+|L|υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον των 
+|L|ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα με=
+|L|τρητας δυω η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμι=
+|L|σατε τας υδρειας υδατος και εγεμισαν 
+|L|αυτας εως ανω <V 8> λεγει αυτοις ο ις̅ αντλησα=
+|L|τε νυν και φερεται τω αρχιτρικλινω οι 
+|L|δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλι=
+|L|νως το υδωρ γεγεννημενον και ουκ ηδει 
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδησαν οι η=
+|L|αντληκωτες το υδωρ φωνη τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικληνος <V 10> και λεγει αυτω πας αν=
+|L|θρωπος πρωτον τον καλον οινον τηθησιν 
+|L|και οταν μεθυσωσιν τον ελασσω συ τετηρι=
+|L|κας τον καλον οινο εως αρτι <V 11> ταυτην εποι=
+|L|ησεν αρχην ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και 
+|L|εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επι=
+|L|στευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου 
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπαρναουμ αυ=
+|L|τος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται αυτου 
+|L|και εκει εμειναν ου πολλας ημερας 
+|L|<V 13> και εγγυς ην το πασχα η εορτη των ιουδαιων 
+|L|και ανεβη εις ιροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω 
+|L|ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα 
+|F 123r|
+|L|και περιστερας και τους κερματηστας κα=
+|L|θημενους <V 15> και ποιησας φραγγελλιον εκ 
+|L|σχυνιων και παντας εξεβαλεν εκ του 
+|L|ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των 
+|L|κολλυβιστον εξεχεαν τα κερματα και τας 
+|L|τραπεζας ανεστρεψεν <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πολουσιν ειπε αρατε ταυθα εντευ=
+|L|θεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου 
+|L|οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν οι μαθηται 
+|L|αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του 
+|L|οικου σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθησαν 
+|L|οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δει=
+|L|κνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον 
+|L|τουτων και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+|L|<V 20> ειπαν ουν οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και 
+|L|εξ αιτεσιν οικοδωμηθη ο ναος ουτος και 
+|L|συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκει=
+|L|νος δε ελεγεν περι του ναου του σωμα=
+|L|τος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων 
+|L|εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτε του=
+|L|τοις ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη 
+|L|και το λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις 
+|L|ιεροσωλυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη 
+|L|πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου 
+|L|θεωρουντες αυτου τα σημεια α ποιει
+|L|<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτοις δια το αυ=
+|L|τον γινωσκην παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ει=
+|L|χεν ινα τις μαρτυριση περι του αν̅ου 
+|F 123v|
+|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω 
+|L|<K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος 
+|L|ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος 
+|L|ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυ=
+|L|τω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας 
+|L|διδασκαλος ουδεις γαρ δυνατε ταυτα 
+|L|τα σημεια ποιειν α συ ποιης εαν μη 
+|L|η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκρηθη ο ις̅ και ειπεν 
+|L|αυτω αμην αμην λεγω υμιν εαν μη τις 
+|L|γεννηθη ανωθεν ου δυνατε ιδην την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον νικοδημος 
+|L|πως δυνατε αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη 
+|L|δυνατε εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευ=
+|L|τερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη 
+|L|ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου 
+|L|δυνατε εισελθην εις την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν 
+|L|και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+|L|<V 7> μη ουν θαυμασει οτι ειπον σοι οτι δι υμας 
+|L|γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει 
+|L|πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ου=
+|L|κ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ου=
+|L|τως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως 
+|L|δυνατε ταυ γενεσθαι <V 10> απεκριθη ο ις̅ και 
+|L|ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και 
+|L|ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι 
+|L|οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και εωρακαμεν μαρ=
+|F 124r|
+|L|τυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λα=
+|L|μβανεται <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και 
+|L|ου πιστευεται πως εαν ειπω υμιν τα επου=
+|L|ρανια πιστευεται <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν 
+|L|εις τον ου̅νων ει μι ο εκ του ου̅νου καταβας ο 
+|L|υιος του αν̅ου ο ων εν τω [app][*]ου̅νων[\*][C]ου̅νω[\C][\app] <V 14> και καθως 
+|L|μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ου=
+|L|τως υψωθηναι δη τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας 
+|L|ο πιστευων αυτω μη αποληται αλλ εχει ζωιν 
+|L|αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενην 
+|L|εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη α=
+|L|ποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απε=
+|L|στηλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα 
+|L|κρινι τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι 
+|L|αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο 
+|L|δε μη πιστευων ηδι καικριται οτι μη πεπι=
+|L|στευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του 
+|L|θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυ=
+|L|θεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μα=
+|L|λλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτον πονη=
+|L|ρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων 
+|L|μισει το φως ινα μη ελλεγχθη τα εργα αυτου
+|L|<V 21> ο δε ποιων την αληθιαν ερχεται προς το φως 
+|L|ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν τω θω̅ 
+|L|εστιν εργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθεν 
+|L|ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν 
+|L|γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβα=
+|L|πτιζεν <V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων
+|F 124v|
+|L|εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει 
+|L|και παρεγεινοντο και εβαπτιζωντο <V 24> ουπω 
+|L|γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιω̅αννης {sic} 
+|L|<V 25> εγενετω ουν ζητησις εκ των μαθητων ιω=
+|L|αννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+|L|<V 26> και ηλθον προς τον ιω̅αννην {sic} και ειπον 
+|L|αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του 
+|L|ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος 
+|L|βαπτιζει και παντες ερχωνται προς αυτον
+|L|<V 27> απεκριθη ιω̅αννης {sic} και ειπεν ου δυνατε αν=
+|L|θρωπος λαμβαννειν ουδεν εαν μη η δεδο=
+|L|μενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι 
+|L|μαρτυριτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ ο=
+|L|τι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+|L|<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος 
+|L|του νυμφιου ο εστικος και ακουων αυτου χα=
+|L|ρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου 
+|L|αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκει=
+|L|νον δει αυξανειν εμαι δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανω=
+|L|θεν ερχωμενος επανω παντων εστιν ο 
+|L|ων εκ της γης εκ της γης εστιν <V 32> ο εωρακεν 
+|L|και ηκουσεν τουτω μαρτυρει και την μαρ=
+|L|τυριαν αυτου ουδεις λαμβαννει <V 33> ο λαβων 
+|L|αυτου την μαρτυριαν εσφραγησεν οτι ο 
+|L|θς̅ αληθεις εστιν <V 34> ον γαρ ο θς̅ απεστηλεν τα 
+|L|ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδω=
+|L|σιν το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον αυτου 
+|L|και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+|L|<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον 
+|F 125r|
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην 
+|L|αλλ ει οργη του θυ̅ μενη επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν ε=
+|L|γνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ 
+|L|πληωνας μαθητας ποιει και βαπτι=
+|L|ζει ιω̅αννης {sic} <V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτι=
+|L|ζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκεν την ιου=
+|L|δαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας την
+|L|λεγομενην συχαρ πλη(σιον) του χωριου ο ε=
+|L|δωκεν ια̅κωβ {sic} ιω̅σηφ {sic} τω υιω αυτου <V 6> ην 
+|L|δε εκει πηγη του ιακω̅β {sic} ο ουν ις̅ κεκοπι=
+|L|ακως εκ της οδυπορειας εκαθεζετο 
+|L|ουτως επη τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+|L|<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαριας αντλησαι υ=
+|L|δωρ λεγει αυτοις ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ 
+|L|μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν 
+|L|ινα τροφας αγωρασωσιν <V 9> λεγει αυτω η γυνη 
+|L|σαμαριτης πως συ ιουδαιος ων παρ εμου 
+|L|πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαριτιδος 
+|L|ου γαρ συχρωνται ιουδαιοις σαμαριταις
+|L|<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δω=
+|L|ρεαν του θυ̅ και τι εστιν ο λεγων σοι δως μοι 
+|L|πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν 
+|L|αν σοι υδωρ ζων <V 11> λε(γει) αυτω η γυνη κε̅ ουτε 
+|L|αντλημα εχης και το φρεαρ εστιν βαθυ πο=
+|L|θεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μη=
+|L|ζων η του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν η=
+|L|μιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν 
+|F 125v|
+|L|και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου 
+|L|<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινον
+|L|εκ του υδατος τουτου δειψιση παλιν <V 14> ος 
+|L|δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω 
+|L|ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ 
+|L|ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υ=
+|L|δατος αλλομενου εις ζωην αιωνιων <V 15> λεγει προς 
+|L|αυτων η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ι=
+|L|να μη δηψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αν=
+|L|τλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον 
+|L|ανδρα σου και ελθαι ενθαδε <V 17> απεκρι=
+|L|θη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα απεκρι=
+|L|θη αυτη ο ις̅ καλος ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+|L|<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις 
+|L|ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρικας 
+|L|<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεορω οτι προφητης 
+|L|ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσε=
+|L|κυνησαν και υμεις λεγεται οτι εν ιεροσολυ=
+|L|μοις εστιν ο τοπος οπου δη [app][*]προσκυνη̣ν[\*][C]προσκυνε̣ι̣ν[\C][\app] προσκυνη̣ν <V 21> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ο=
+|L|ρα οτι εν τω ορη τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις 
+|L|προσκυνησατε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνητε 
+|L|ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδα=
+|L|μεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν εστιν οτι αληθηνοι προσκυνηται 
+|L|προσκηνησουσιν το πρ̅ι εν πν̅ι και αληθει=
+|L|α και γαρ ο πη̅ρ τοιουτος ζητι τους προσ=
+|L|κυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσ=
+|L|κυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δη 
+|F 126r|
+|L|[app][*]προσκυνην[\*][C]προσκυνειν[\C][\app] <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι 
+|L|μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη 
+|L|εκεινος ανανγελλει ημιν παντα <V 26> λεγη αυ=
+|L|τη ο ις̅ εγω ημι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω 
+|L|ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον 
+|L|οτι μετα γυναικος λαλει ουδεις μεντοι ει=
+|L|πεν τι ζητεις η τι [app][*]λαλης[\*][C]λαλεις[\C][\app] μετ αυτης <V 28> α=
+|L|φηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και α=
+|L|πηλθεν εις την [app][*]πολην[\*][C]πολιν[\C][\app] και λεγει τοις αν̅οις 
+|L|<V 29> δευτε ιδεται αν̅ον ος ειπεν μοι παντα ο=
+|L|σα α εποιησα μητοι ουτος εστιν ο χς̅  <V 30> ε=
+|L|ξηλθον εκ της πολαιος και ερχονται προς 
+|L|αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον 
+|L|οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε 
+|L|ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην 
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται 
+|L|μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ 
+|L|εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος με και τελειωσω αυ=
+|L|του το εργον <V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τε=
+|L|τραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται 
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλ=
+|L|μους υμων και θεασασθε τας χωρας 
+|L|οτι λευκαι εισι προς θερισμον ιδη <V 36> και 
+|L|ο θεριζων μισθον λαμβανει και συνα=
+|L|γει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο 
+|L|σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων <V 37> εν 
+|L|γαρ τουτο ο λογος αληθεις εστιν οτι αλλος 
+|L|εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+|F 126v|
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμοις 
+|L|κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και 
+|L|υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+|L|<V 39> εκ δε της πολαιως εκεινης πολλοι επι=
+|L|στευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια των 
+|L|λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ει=
+|L|πεν μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλ=
+|L|θον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυ=
+|L|των μιναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει 
+|L|δυο ημερας <V 41> και πολλοι πλειους επιστευ=
+|L|σαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευωμεν 
+|L|αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι 
+|L|ουτως εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν 
+|L|και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ις̅ 
+|L|εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια 
+|L|πατριδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν ει=
+|L|ς την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαι=
+|L|οι παντα εορακατε οσα εποιησεν εν ιερο=
+|L|σολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον 
+|L|εις την εορτην ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλ=
+|L|θεν ουν παλιν ις̅ εις τιν κανα της γαλιλαιας 
+|L|οπου εποισεν το υδωρ οινον και ην της 
+|L|βασιλεικος ου ο υιος ησθενι εν καπερνα=
+|L|ουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της 
+|L|ιουδαιας εις τιν γαλιλαιαν απηλθεν προς 
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και 
+|L|ιασεται αυτου τον υιον ημμελλεν γαρ απο=
+|F 127r|
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον ε=
+|L|αν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη 
+|L|πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλει=
+|L|κος κε̅ καταβηθι πριν η αποθανιν το 
+|L|παιδιον μου <V 50> και λεγει αυτω ο ις̅ πορευου 
+|L|ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λο=
+|L|γω ον ειπεν αυτω ο ις̅ και επορεβετω <V 51> η=
+|L|δη δε αυτου καταβαινοντος ιδου οι δου=
+|L|λοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγωντες 
+|L|οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυνθανετω ο ουν την 
+|L|ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσ=
+|L|χεν ειπον ουν αυτω οτι εχθες ωραν 
+|L|εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+|L|<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν [app][*]εκηνη[\*][C]εκεινη[\C][\app] τη ωρα εν η 
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επι=
+|L|στευσεν αυτως και η οικια αυτου ολη <V 54> του=
+|L|το ουν παλιν δευτερον σημειον εποιησεν 
+|L|ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλι=
+|L|λαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιου=
+|L|δαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> επι 
+|L|τη προβατικη κολυμβηθρα η λεγομενη 
+|L|εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτω πληθος των 
+|L|ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων 
+|L|εκδεχομενων την του υδατος κηνησιν
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον ελουετω εν τη 
+|L|κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ 
+|L|ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταρα=
+|L|χην του υδατος υγιης εγινετο ω δη=
+|F 127v|
+|L|ποτε αν κατηχετο νοσηματι <V 5> ην δε τις 
+|L|αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω εχον εν τη 
+|L|ασθενεια αυτου <V 6> τουτον ειδων ο ις̅ κα=
+|L|τακειμενον και γνους οτι ηδη πολυν 
+|L|χρονον εχει λεγει αυτω θελης υγιεις 
+|L|γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων 
+|L|ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη 
+|L|το υδωρ βαλλει μαι εις την κολυμβηθραν 
+|L|εν ω δε ερχωμαι εγω αλλος προ εμου κα=
+|L|ταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον 
+|L|κραββατον σου και [app][*]περιπατη[\*][C]περιπατι[\C][\app] <V 9> και ευθε=
+|L|ως εγενετο υγιεις ο αν̅ος και ηρεν τον κρα=
+|L|ββατον αυτου και περιεπατι ην δε σα=
+|L|ββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι 
+|L|ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββα=
+|L|τον εστιν και ουκ εξεστην σοι αραι τον κρα=
+|L|βαττον σου <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποι=
+|L|ησας μαι υγιην εκεινος μοι ειπεν αρον τον
+|L|κραβαττον σου και περιπατι <V 12> ηρωτησαν 
+|L|ουν αυτον [app][*]τι εστιν[\*][C]τις εστιν[\C][\app] ο αν̅ος ο ειπων σοι αρων 
+|L|σου τον κραββατον και περιπατει <V 13> ο δε 
+|L|ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν 
+|L|οχλου οντως εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα 
+|L|ευρισκη αυτων ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω 
+|L|ιδου [app][*]ηγυ[ill]2[\ill]ης[\*][C]ηγυης[\C][\app] γεγονας μηκετη αμαρτανε 
+|L|ινα μη χειρον σοι τι γενηται <V 15> απηλθεν ο 
+|L|αν̅ος και λεγει τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο 
+|L|ποιησας με υγιην <V 16> και δια τουτω εδιωκων
+|L|οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιησεν 
+|F 128r|
+|L|εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις 
+|L|λεγων ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται 
+|L|καγω εργαζωμαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον ε=
+|L|διωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν 
+|L|αυτον αποκτιναι οτι ου μονον ελυεν τω  
+|L|σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελε=
+|L|γε τον θν̅ ησον εαυτον ποιον τω θω̅
+|L|<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος 
+|L|αφ εαυτου του ποιην ουδεν εαν μη τι βλε=
+|L|πει τον πρ̅α ποιουντα αν γαρ εκεινος 
+|L|ποιει ταυτα ταυτα και ο υιος ομοιως ποι=
+|L|ει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλη τον υιον και παντα δει=
+|L|κνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα 
+|L|τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυ=
+|L|μαζεται <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρι τους νεκρους 
+|L|και ζοωποιει ουτος εδωκε και τω υιω 
+|L|εξουσιαν εχειν ους θελη ζοωποιειν <V 22> ου=
+|L|δε γαρ ο πη̅ρ κρινη ουδενα αλλα την κρισιν 
+|L|πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες 
+|L|τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α 
+|L|ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον 
+|L|πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|οτι ο των λογων μου ακουον και πιστευων τω 
+|L|πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρι=
+|L|σιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του 
+|L|θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν ο=
+|L|τε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υιου
+|F 128v|
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησουσιν 
+|L|<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω 
+|L|ουτως και τω υιω δεδωκεν ζωην εχειν 
+|L|εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρι=
+|L|σιν ποιειν οτι υς̅ ου εστιν <V 28> μη θαυμα=
+|L|ζεται τουτω οτι ερχεται ωρα εν η παν=
+|L|τες οι εν τοις μνημιοις ακουσωσιν της 
+|L|φωνης αυτου <V 29> και οι ακουσαντες ζησουσιν
+|L|και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιη=
+|L|σαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυ=
+|L|λα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου 
+|L|δυναμε εγω ποιην απ εμαυτου ποιην ου=
+|L|δεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η ε=
+|L|μη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το 
+|L|εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος 
+|L|μαι πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> α=
+|L|λλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οι=
+|L|δα ου ι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρ=
+|L|τυρι περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε 
+|L|προς ιω̅αννην {sic} και μεμαρτυρικεν τη [app][*]α=
+|L|ληθεια[\*][C]αλιθηα[\C][\app] <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυ=
+|L|ριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω υμιν ι=
+|L|να σωθηται <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιο=
+|L|μενος και φαινον υμεις δε ηθελησατε 
+|L|αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυ=
+|L|του <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μιζων 
+|L|του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκεν μοι 
+|L|ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα ερ=
+|F 129r|
+|L|γα α ποιω μαρτυρι περι εμου οτι ο πη̅ρ 
+|L|με απεσταλκεν <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ 
+|L|αυτος μεμαρτυρικεν περι εμου ου=
+|L|τε φωνην αυτου πωποτε ακηκοαται 
+|L|ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λο=
+|L|γον αυτου ουκ εχεται εν υμιν μενοντα 
+|L|οτι ον απεστηλεν εκεινος τουτω υμεις ου 
+|L|πιστευεται <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι 
+|L|υμεις δοκιται εν αυταις ζωην αιωνιον ε=
+|L|χειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι 
+|L|περι εμου <V 40> και ου θελεται ελθειν προς με 
+|L|ινα ζωην εχειται <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου 
+|L|λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγα=
+|L|πην του θυ̅ ουκ εχεται εν εαυτοις <V 43> εγω ε=
+|L|ληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και 
+|L|ου λαμβανετε μαι εαν αλλος ελθη εν τω 
+|L|ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθαι
+|L|<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστεβειν δοξαν πα=
+|L|ρ αλληλων λαμβανωντες και την δοξαν 
+|L|την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειται <V 45> μη 
+|L|δωκηται οτι εγω κατηγορησω υμων προς 
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μω=
+|L|υσης εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επι=
+|L|στευεται μωυση επιστευεται αν εμοι πε=
+|L|ρι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> οι δε τοις 
+|L|εκεινου γραμμασιν ου πιστευεται πως 
+|L|τοις εμοις ρημασιν πιστευσητε 
+|L|<K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θα=
+|L|λασσης της γαλιλαιας [app][*]της βεριαδοσ[\*][C]τιβεριαδοσ[\C][\app] <V 2> ηκο=
+|F 129v|
+|L|λουθη δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν 
+|L|τα σημεια α [app][*]εποιη[\*][C]εποιει[\C][\app] επι των ασθενουν=
+|L|των <V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και 
+|L|εκει εκαθητω μετα των μαθητων αυ=
+|L|του <V 4> ην δε εγγυς το πασχα εωρτη των ι=
+|L|ουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους 
+|L|ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολλυς οχλος ερ=
+|L|χεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον
+|L|ποθεν αγωρασωμεν αρτους ινα φαγωσιν
+|L|ουτοι <V 6> τουτω δε ελεγεν πειραζων αυτον 
+|L|αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποιην <V 7> απε=
+|L|κριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δη=
+|L|ναριων αρτι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα ε=
+|L|καστω βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις 
+|L|εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο α=
+|L|δελφος σιμονος πετρου <V 9> εστι το πεδα=
+|L|ριον εν ωδε ως εχει πεντε αρτους κριθη=
+|L|νους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι ε=
+|L|στιν εις τοσουτοις <V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησα=
+|L|τε τους αν̅ους αναπεσιν ην δε χορτος πο=
+|L|λυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν ανδρες 
+|L|των αριθμων ως πεντακισχιλιοι <V 11> και 
+|L|ελαβεν τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστη=
+|L|σας εδωκεν τοις ανακειμενοις ομοι=
+|L|ως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+|L|<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου συναγαγεται τα περισσευ=
+|L|σαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+|L|<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα 
+|F 130r|
+|L|κοφινους κλασματων εκ των πεντε 
+|L|αρτων των κριθηνων α επερισσευσεν  
+|L|τοις βεβροκωσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ε=
+|L|ποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος 
+|L|εστιν ο προφητης ο ερχωμενος εις τον κοσ=
+|L|μον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθε 
+|L|και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν 
+|L|βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος 
+|L|αυτος μονος <V 16> ως δε οψια εγενετο κατε=
+|L|βησαν οι μαθηται αυτου επι την θα=
+|L|λασσαν <V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρ=
+|L|χοντο περαν της θαλασσης εις καπαρ=
+|L|ναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ου=
+|L|πω προς αυτους εληλυθη ο ις̅ <V 18> η δε θα=
+|L|λασσα ανεμου μεγαλου πνεωντος διηγη=
+|L|ρετω <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικο=
+|L|σιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ 
+|L|περιπατουντα επι της θαλασσης και 
+|L|εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβη=
+|L|θησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φο=
+|L|βησθαι <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το 
+|L|πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον 
+|L|επι την γην εις ην υπηγοντο <V 22> τη επαυ=
+|L|ριον ο οχλος ο εστικως περαν της θαλασσης 
+|L|ιδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μι 
+|L|εν και οτι ου συνησηλθεν τοις μαθηταις 
+|L|αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι 
+|L|μαθηται αυτου απηλθον <V 23> και αλλα ηλθον
+|L|πλοιαρια εκ τηβεριαδος εγγυς του το=
+|F 130v|
+|L|που οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστη=
+|L|σαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι 
+|L|ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου 
+|L|ανεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλ=
+|L|θον εις καφαρναουμ ζητουντες τον ιν̅
+|L|<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασ=
+|L|σης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γε=
+|L|γονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ζητιται μαι ουχ οτι 
+|L|ιδεται σημεια αλλ οτι εφαγεται εκ των 
+|L|αρτων και εχορτασθηται <V 27> εργαζεσ=
+|L|θαι μη την βρωσιν την απολλημενην α=
+|L|λλα την βρωσιν την μελλουσαν εις ζωην 
+|L|αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει του=
+|L|των γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπεν 
+|L|ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζο=
+|L|μεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και 
+|L|ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του 
+|L|θυ̅ ινα πιστευηται εις ον απεστηλεν ε=
+|L|κεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιη=
+|L|σις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευ̣σω=
+|L|μεν οτι εργαζει <V 31> οι πρ̅ες ημων το μα=
+|L|ννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν 
+|L|γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδω=
+|L|κεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν ο ις̅ αυτοις 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδω=
+|L|κεν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ 
+|L|μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου 
+|L|τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του ου̅νου εστιν 
+|F 131r|
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους 
+|L|ζωην το κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον
+|L|κε̅ παντοτε δως ημιν τον αρτον τουτον
+|L|<V 35> ειπεν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της 
+|L|ζωης ο ερχομενος προς μαι ου μη πηνα=
+|L|σει και ο πιστευων εις εμαι ου μη διψησει 
+|L|πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε 
+|L|μαι και ου πιστευεται <V 37> παν ο διδωσιν 
+|L|μοι ο πατηρ προς με ηξει και τον ερχωμε=
+|L|νον προς μαι <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου=
+|L|ρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον α=
+|L|λλα το θελημα του πεμψαντος με <V 39> τουτο 
+|L|δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς 
+|L|ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυ=
+|L|του αλλα αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+|L|<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου 
+|L|ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις 
+|L|αυτων εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυ=
+|L|τον καγω τη εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον 
+|L|ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω 
+|L|ειμι ο αρτος ο καταβαινων εκ του ου̅νου
+|L|<V 42> και ελεγον ουχ ουτως εστιν ις̅ ο υς̅ του ιω=
+|L|σηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την 
+|L|μρ̅α πως ουτως λεγει οτι εκ του ου̅νου 
+|L|καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις μη γογγυζεται μετ αλληλων <V 44> ουδης 
+|L|δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ 
+|L|ο πεμψας με ελκυσει αυτον καγω ανα=
+|L|στησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|F 131v|
+|L|<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις 
+|L|και εσωνται παντες διδακτοι θυ̅ πας 
+|L|ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερ=
+|L|χεται προς μαι <V 46> ουχ ωτι των πρ̅α εωρα=
+|L|κεν τις ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εω=
+|L|ρακεν τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο 
+|L|πιστευων εις εμαι εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω 
+|L|ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες ημων εφαγον 
+|L|το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος 
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινον ι=
+|L|να τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ημι 
+|L|ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας ε=
+|L|αν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζησει εις 
+|L|τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υμιν 
+|L|σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+|L|<V 52> εμαχοντω ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λε=
+|L|γωντες πως δυνατε ουτως δουναι υμιν 
+|L|την σαρκα φαγην <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ α=
+|L|μην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγηται την σαρ=
+|L|κα του υυ̅ του θυ̅ και πινηται αυτου το αιμα 
+|L|ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρογων μου την 
+|L|σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην 
+|L|αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημε=
+|L|ρα <V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το 
+|L|αιμα μου αληθης εστιν πωσις <V 56> ο τρογων μου 
+|L|την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι 
+|L|μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεσταλκεν με 
+|L|ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρο=
+|L|γων μι κακεινος ζειση δι εμαι <V 58> ουτος εστιν ο αρτος 
+|F 132r|
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον 
+|L|οι πρ̅ες ημων το μαννα και απεθανον ο 
+|L|τρογον τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+|L|<V 59> ταυτα εν συναγωγη διδασκων εν καπερ=
+|L|ναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των 
+|L|μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν 
+|L|ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακου=
+|L|ειν <V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζου=
+|L|σι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν 
+|L|αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν 
+|L|θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα 
+|L|οπου ην το προτερον <V 63> το πν̅α εστι το 
+|L|ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν 
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πνευμα 
+|L|εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες 
+|L|οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ 
+|L|τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις ε=
+|L|στιν ο παραδωσον αυτον <V 65> και ελεγεν 
+|L|δια τουτω ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυνα=
+|L|ται ελθειν προς με εαν μη η δεδομε=
+|L|νον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου 
+|L|πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου 
+|L|εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου πε=
+|L|ριεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα 
+|L|μη και υμεις θελεται υπαγειν <V 68> απεκρι=
+|L|θη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τι=
+|L|να απελευσωμεθα ρηματα ζωης αι=
+|L|ωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν 
+|L|και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+|F 132v|
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δω=
+|L|δεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις δι=
+|L|αβολος εστιν <V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμο=
+|L|νος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυ=
+|L|τον παραδιδωναι εις ων των δωδεκα 
+|L|<K 7> <V 1> και περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη 
+|L|γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαι=
+|L|α περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιου=
+|L|δαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη 
+|L|των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον 
+|L|ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μετα=
+|L|βηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαι=
+|L|αν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι 
+|L|τα εργα σου α ποιης <V 4> ουδεις γαρ εν κρυ=
+|L|πτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρη=
+|L|σια ειναι ει ταυτα ποιης φανερωσον 
+|L|σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελ=
+|L|φοι αυτου επιστευων εις αυτον <V 6> λεγει 
+|L|αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρε=
+|L|στιν ο δε καιρος ο υμετερος παντωτε 
+|L|εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος μη=
+|L|σειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυ=
+|L|ρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πο=
+|L|νηρα εστιν <V 8> υμεις αναβηται εις την εορτην 
+|L|ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πε=
+|L|πληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις 
+|L|εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ος δε ανεβησαν 
+|L|οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανε=
+|L|βη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν 
+|F 133r|
+|L|κρυπτω <V 11> οι ουν οιουδαιοι εζητουν αυτον 
+|L|εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+|L|<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις 
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν 
+|L|αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+|L|<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυ=
+|L|του δια τον φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη 
+|L|δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το 
+|L|ιερον και εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζων 
+|L|οι ιουδαιοι λεγωντες πως ουτος γρα=
+|L|μματα οιδεν μη μεμαθηκως <V 16> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ου=
+|L|κ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με <V 17> ε=
+|L|αν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν 
+|L|γνωσεται εκ της διδαχης ποτερον εκ 
+|L|του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο α=
+|L|φ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν 
+|L|ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαν=
+|L|τος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδι=
+|L|κια εν εαυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδω=
+|L|κεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποι=
+|L|ει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+|L|<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον 
+|L|εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιη=
+|L|σα και παντες θαυμαζεται <V 22> δια του=
+|L|το μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην 
+|L|ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των 
+|L|πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ον
+|F 133v|
+|L|<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββα=
+|L|τω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι 
+|L|χολατε οτι ολον αν̅ον εποιησα εν σα=
+|L|ββατω <V 24> μη κρινεται κατ οψιν αλλα την 
+|L|δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες 
+|L|εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν 
+|L|ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρη=
+|L|σια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μη=
+|L|ποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες ο=
+|L|τι ουτος εστιν αληθως ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον 
+|L|οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχη=
+|L|ται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λε=
+|L|γων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι 
+|L|και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αλη=
+|L|θηνος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε 
+|L|<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κα=
+|L|κεινος με απεστηλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον 
+|L|πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον 
+|L|την χειρα οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+|L|<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι 
+|L|πλειωνα σημει τουτων ποιησει ων ου=
+|L|τος εποιησεν <V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του 
+|L|οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα 
+|L|και απεστειλαν οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις 
+|L|ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ε=
+|L|τι μικρον χρονον μεθ υμων ημι και υπα=
+|L|γω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητεισετε 
+|F 134r|
+|L|με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω 
+|L|υμεις ου δυνασθαι ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει 
+|L|πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησωμεν 
+|L|αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων 
+|L|μελλη πορευεσθαι διδασκει τους ελληνας
+|L|<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησε=
+|L|τε μες και ουχ ευρησετε και οπου [app][*]ημι[\*][C]ειμι[\C][\app] ε=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε [app][*]ελθην[\*][C]ελθειν[\C][\app] <V 37> εν δε τη εσ=
+|L|χατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ει=
+|L|στηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις δι=
+|L|ψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πι=
+|L|στευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη πο=
+|L|ταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υ=
+|L|δατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι 
+|L|του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πι=
+|L|στευωντες εις αυτον ουπο γαρ ην πν̅α 
+|L|αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι 
+|L|ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον 
+|L|ελεγον <V 41> μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χρι=
+|L|στος ερχεται <V 42> ουχη η γραφη ειπεν οτι εκ 
+|L|του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ 
+|L|της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετω δι αυτον
+|L|<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον 
+|L|αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτων τας χει=
+|L|ρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρ=
+|L|χιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις 
+|L|εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απε=
+|F 134v|
+|L|κριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως 
+|L|ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθη=
+|L|σαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πε=
+|L|πλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχωντων ε=
+|L|πιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νο=
+|L|μον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδη=
+|L|μος ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων ε=
+|L|ξ αυτων <V 51> μη ο νομος υμων κρινη τον αν̅ον ε=
+|L|αν μη ακουση παρ αυτου προτερον και 
+|L|γνω τι [app][*]ποιη[\*][C]ποιει[\C][\app] <V 52> απεκριθησαν και ειπον 
+|L|αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ε=
+|L|ρευνισον και ιδε οτι προφητης εκ της 
+|L|γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και επορευθη 
+|L|εκαστος εις τον οικον αυτου <K 8> <V 1> ις̅ δε επορευθη 
+|L|εις το ορος των ελαιων <V 2> ορθρου δε παλιν πα=
+|L|ρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχεται 
+|L|και καθισας εδιδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε 
+|L|οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον 
+|L|γυναικα εν μοιχεια καταληφθησαν και 
+|L|στησαντες αυτην εν μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω πει=
+|L|ραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατε=
+|L|ληφθη επαυτωφωρω μυχευομενη <V 5> εν 
+|L|δε το νομω μωσης επεγγειλατο τας τοι=
+|L|αυτας [app][*]λιθοβολησθαι[\*][C]λιθοβολεισθαι[\C][\app] συ ουν τι λεγεις
+|L|<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζωντες αυτον ινα 
+|L|εχωσι κατηγοριαν αυτου ο δε ις̅ κατω 
+|L|κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την 
+|L|γην μη προσποιουμενος <V 7> ως δε επε=
+|F 135r|
+|L|μενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ει=
+|L|πεν προς αυτους ο αναμαρτητος [app][*]ημων[\*][C]υμων[\C][\app] 
+|L|πρωτον επ αυτην των λιθον βαλλετω <V 8> και 
+|L|παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι 
+|L|δε ακουσαντες και υπο της συνηδησεως 
+|L|ελλεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρ=
+|L|ξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κα=
+|L|τεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ου=
+|L|σα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασα=
+|L|μενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που 
+|L|εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε 
+|L|κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν 
+|L|δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και 
+|L|μηκετι αμαρτανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ 
+|L|ελαλησε λεγων εγω [app][*]ημι[\*][C]ειμι[\C][\app] το φως του κοσμου 
+|L|ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν 
+|L|τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+|L|<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σε=
+|L|αυτου μαρτυρεις οι μαρτυρια σου ουκ ε=
+|L|στιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις 
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αλη=
+|L|θης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν 
+|L|ηλθον και που υπαγω <V 15> υμεις κατα την 
+|L|σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+|L|<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης 
+|L|εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πε=
+|L|μψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμε=
+|L|τερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρ=
+|L|τυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων 
+|F 135v|
+|L|περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου 
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγων ουν αυτω που 
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδα=
+|L|τε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε [app][*]ηδητε[\*][C]ηδειτε[\C][\app] και τον
+|L|πρ̅α μου ειδειτε αν <V 20> ταυτα ουν τα ρημα=
+|L|τα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασ=
+|L|κων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον 
+|L|οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν 
+|L|παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησε=
+|L|τε με και εν τη αμαρτια υμων αποθα=
+|L|νεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασ=
+|L|θαι ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι απο=
+|L|κτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υ=
+|L|μεις ου δυνασθαι [app][*]ελθην[\*][C]ελθειν[\C][\app] <V 23> και ειπεν αυτοις 
+|L|υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ει=
+|L|μι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω 
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υ=
+|L|μιν οτι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις 
+|L|ημων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι 
+|L|αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις ημων
+|L|<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις 
+|L|ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα ε=
+|L|χω περι υμων και λαλειν και κρινειν αλλ ο 
+|L|πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα 
+|L|παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+|L|<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+|L|<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσειται τον 
+|L|υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ει=
+|L|μι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα 
+|F 136r|
+|L|καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ ταυτα λα=
+|L|λω <V 29> και ο πεμψας μετ εμου εστιν ουκ α=
+|L|φηκεν με μονων οτι εγω τα αρεστα αυτων 
+|L|πιω παντωτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντως 
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν 
+|L|ο ις̅ προς τους πεπιστευκωτας αυτω 
+|L|ιουδαιους εαν υμεις μινηντε εν τω λογω τω 
+|L|εμω αληθως μαθηται μου εσται <V 32> και γνω=
+|L|σεσθαι την αληθηαν και η αληθεια ελευθε=
+|L|ρωσει υμας <V 33> και απεκρηθησαν αυτω ιου=
+|L|δαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδε=
+|L|νι δεδουλευκαμεν πωποται πως [app][*]ουν[\*][C]συ[\C][\app] 
+|L|λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθαι <V 34> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δου=
+|L|λος εστιν της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος 
+|L|ου μινη εν τη οικηα εις τον αιωνα ο 
+|L|ις̅ μινη εις τον αιωναν <V 36> εαν ουν ο υιος ημας 
+|L|ελευθερωσει ωντος ελευθεροι εσεσθαι
+|L|<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εσται αλα ζη=
+|L|τητε μαι αποκτηναι οτι ο λογος ο εμος 
+|L|ου χωρει εν υμην <V 38> εγω α εωρακα παρα 
+|L|τω πρ̅ι ημων λαλω και υμεις ουν α εο=
+|L|ρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειται
+|L|<V 39> απεκρηθησαν και ειπεν αυτω ο πη̅ρ η=
+|L|μων αβρααμ εστην λεγει αυτοις ο ις̅ 
+|L|ει τεκνα του αβρααμ μητε τα εργα του 
+|L|αβρααμ εποιειται αν <V 40> νυν δε ζητητε 
+|L|με αποκτηναι και αν̅ον ος τιν αληθει=
+|L|αν υμιν λελαληκαν ην ηκουσα παρα του 
+|L|θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+|L|<V 41> υμεις ποιηται τα εργα του πρ̅ς ημων 
+|F 136v|
+|L|ειπον ουν αυτω ειμεις πειηται τα εργα 
+|L|του πρ̅ς ημων εκ πορνηας σου γεγεννημε=
+|L|θα ενα πρ̅α εχωμεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν 
+|L|αυτω ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ ημων ηγαπατε αν 
+|L|εμε εγω γαρ παρα του θυ̅ εξηλθον και 
+|L|ηκω ου ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυ=
+|L|θα αλλ εκεινος με αποστειλεν <V 43> δια=
+|L|τη την λαληαν την εμην ου γινωσκεται 
+|L|οτι ου δυνασθαι ακουειν τον λογον 
+|L|τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβο=
+|L|λου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς 
+|L|υμων θελεται ποιειν εκεινως αν=
+|L|θροποκτωνος ην απ αρχης και εν 
+|L|τη αληθεια εν αυτω οταν λαλη το 
+|L|ψευδος οτι ψευστης εστην και ο πη̅ρ αυ=
+|L|του <V 45> εγω δε οτη την αληθηαν λεγω ου 
+|L|πιστεβετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με 
+|L|περι αμαρτιας η αληθειαν λεγω δι=
+|L|ατι υμεις ου πιστεβετε μοι <V 47> ο ων εκ 
+|L|του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει 
+|L|δια τουτο υμεις ουκ ακουετε <V 48> απε=
+|L|κρηθησαν ι ιουδαιοι και ειπαν αυτω 
+|L|ου καλως λεγωμεν ειμεις οτι σαμαρι=
+|L|τις ει συ και δαιμονιον εχης <V 49> απε=
+|L|κρηθει ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ αιχω 
+|L|αλλα [app][*]τημω[\*][C]τιμω[\C][\app] τον πρ̅αν μου και υμεις 
+|L|ατιμαζεται με <V 50> εγω δε ου ζητω την 
+|L|δοξαν μου εστην ο ζητων και κρη=
+|L|νων <V 51> αμην αμην λεγω ημιν εαν τις 
+|L|τον εμον λογων τηρηση θανατω ου 
+|L|μη θεωορηση εις των αιωναν
+|L|<V 52> ειπων αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκα=
+|F 137r|
+|L|μεν οτι δαιμονιον εχης αβρααμ απε=
+|L|θανεν και η προφητε και σοι λεγεις 
+|L|εαν τις τον λογον μου τηρηση θανα=
+|L|τον ου μη θεορηση εις τον αιωναν <V 53> μη 
+|L|σει [app][*]μηζων[\*][C]μειζων[\C][\app] η του πρ̅ς ημων αβρααμ 
+|L|οστις απεθανεν και οι προφητε 
+|L|απεθανων τινα σαυτον ποιης <V 54> α=
+|L|πεκρηθη ις̅ εαν εγω δοξασω εμαυ=
+|L|τον η δοξα μου ουδεν εστην εστην
+|L|ο πη̅ρ μου ο δοξαζω με ον υμεις 
+|L|λεγετε οτι ο θς̅ ημων εστιν <V 55> και ου=
+|L|κ αιγνωκατε αυτον εγω δε οιδα 
+|L|αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οι=
+|L|δα αυτον εσωμε ομοιως υμων ψευ=
+|L|της αλλ οιδα αυτον και τον λο=
+|L|γον αυτου τωρων <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ η=
+|L|μων ηγαλλιασατω ηνα ηδη την μρ̅αν 
+|L|την εμην και ειδα και εχαρι <V 57> ειπον 
+|L|ουν ιουδαιοι προς αυτον πεντη=
+|L|κοντα ετη ουπω εχης και αβρααμ 
+|L|εωρακας <V 58> ειπεν αυτω ις̅ αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι ε=
+|L|γω ειμη <V 59> υραν ουν ληθους ινα βαλω=
+|L|σιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλ=
+|L|θεν και εκ του ιερου και διελθων δι=
+|L|α μεσου αυτων επορεβετο και πα=
+|L|ρηγων ουτως <K 9> <V 1> και παραγων 
+|L|ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γενητης <V 2> και 
+|L|ηρωτησεν αυτον οι μαθηται αυτου 
+|L|λεγοντες ραββι της ημαρτεν ου=
+|L|τως η γονης αυτου ινα τυφλος 
+|L|[app][*]γενηθης[\*][C]γενηθη[\C][\app] <V 3> απεκρηθη ο ις̅ ουτε ου=
+|F 137v|
+|L|ουτε η γονης αυτου αλλ ινα φανερωθη
+|L|τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργα=
+|L|ζεσθαι τα εργα του πεψαντος με εως 
+|L|ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις 
+|L|δυνατε εργαζεσθαι τα εργα του πεμ=
+|L|ψαντος με εως ημερα εστην ερχεται  
+|L|νυξ οτε ουδις δυνατε εργαζεσθαι 
+|L|<V 5> οταν εν τω κωσμω ω φως ειμι του κοσ=
+|L|μου <V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και 
+|L|εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος 
+|L|και επεχρησεν αυτου τον πηλον επι 
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ει=
+|L|πεν αυτω υπαγε νηψαι εις την κολη=
+|L|μβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνεβεται 
+|L|απεσταλμενες απηλθεν ουν και ε=
+|L|νιψατο και ηλθεν βλεπων <V 8> οι ουν γει=
+|L|τονες και οι θεωρουντες αυτον το 
+|L|προτερον οτι προσετης ιν ελεγον ουν 
+|L|ουχ ουτος εστην ο καθημενος και προσ=
+|L|αιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν α=
+|L|λλοι δε οτι ομοιως αυτων εστιν εκει=
+|L|νος δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν 
+|L|αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλ=
+|L|μοι <V 11> απεκρηθη εκεινος και ειπεν αν̅ος 
+|L|ο λεγωμενος ις̅ πυλων εποιησεν 
+|L|και επεχρισεν μου τους οφθαλμους 
+|L|και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβη=
+|L|θραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν 
+|L|και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυ=
+|L|τω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> α=
+|L|γουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον 
+|L|ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε πι=
+|F 138r|
+|L|λον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους 
+|L|οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον 
+|L|και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψαν ο δε ει=
+|L|πεν αυτοις πηλον επεθεκεν μοι εποι τους 
+|L|οφθαλμους και ενιψαμιν και βλεπω <V 16> ελεγον 
+|L|ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστην ουτος 
+|L|παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τει=
+|L|ρη αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρ=
+|L|τωλος τηαυτα σημεια ποιει και σχισμα 
+|L|ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω πα=
+|L|λιν ου τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξεν 
+|L|σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προ=
+|L|φητις εστιν <V 18> ουκ αιπιστευσαν ουν οι ιουδαι=
+|L|οι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλε=
+|L|ψαν εως οτου εφωνισεν τους γονεις αυτου 
+|L|αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτισεν αυτους 
+|L|λεγοντες ουτος εστιν ο υιος ημων ων υμεις 
+|L|λεγεται οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν 
+|L|αρτι βλεπει <V 20> απεκρηθεισαν δε αυτοις 
+|L|οι γωνεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγενηθη
+|L|<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ ειδαμεν η τις 
+|L|ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις 
+|L|ουκ ειδαμεν αυτον ερωτισατε ηλικειαν
+|L|εχει αυτος περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα ει=
+|L|πον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντον τους 
+|L|ιουδαιους ηδη γαρ [app][*]συνεθεντο[\*][C]συνετιθεντο[\C][\app] ο ιουδαιοι 
+|L|ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυνα=
+|L|γωγους γενηται <V 23> δια τουτο οι γωνεις αυτου 
+|L|ειπον οτι ηδεικειαν εχει αυτον ερωτη=
+|L|σαται <V 24> εφωνισαν εκ δευτερου τον αν̅ον ο=
+|L|ς ω̣ν τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν 
+|F 138v|
+|L|τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ου=
+|L|τως αμαρτωλως εστιν <V 25> απεκρηθη ουν 
+|L|και ειπεν εκυνως ει αμαρτωλως εστιν 
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι 
+|L|βλεπω <V 26> ειπων δε αυτω τι εποιη=
+|L|σεν παλιν πως εινεωξεν σου τους 
+|L|οφθαλμους <V 27> απεκρηθει αυτοις ει=
+|L|πον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι πα=
+|L|λιν θελεται ακουειν [app][*]μει και υμεις[\*][C]&om;[\C][\app] μη 
+|L|και υμεις θελετε αυτου γενεσθαι <V 28> οι δε 
+|L|ελοιδωρησαν αυτου και ειπαν συ μα=
+|L|θητης ει [app][*]εκ[ill]5-6[\ill][\*][C*]εκεινου[\C*][\app] υμεις δε του μωυ=
+|L|σεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν ο=
+|L|τι μωυσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε 
+|L|ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκρηθη 
+|L|ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτο γαρ 
+|L|εθαυμαζων οτι ημεις ουκ ηδαμεν πο=
+|L|θεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 31> οιδαμεν δε οτι [app][*]αμαρτωλον[\*][C]αμαρτωλου[\C][\app] 
+|L|ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης 
+|L|η και το θελημα αυτου ποιη τουτου α=
+|L|κουειν <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι η=
+|L|νεωξεν τις τυφλου γεγεννημενου οφθαλ=
+|L|μους <V 33> η μη ειν ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνα=
+|L|το ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ει=
+|L|παν αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης 
+|L|ολος και συ διδασκεις ημας και εξε=
+|L|βαλον αυτων εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι ε=
+|L|ξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτων 
+|L|ειπεν αυτω συ πιστευις εις τον [app][*][ill]2[\ill]ων=
+|L|[ill]4[\ill][\*][C*]υω {sic} του θυ̅[\C*][\app] <V 36> απεκριθη εκυνος και ειπεν και 
+|L|τις εστιν κε̅ ινα πιστευσε εις αυτον
+|F 139r|
+|L|<V 37> ειπεν δε ο ις̅ και εωρακας αυτον και 
+|L|ο λαλων μετε σου [app][*]εκυνος[\*][C]εκεινος[\C][\app] εστιν
+<V 38> ο δε ε=
+|L|φη πιστευο κε̅ και προσεκυνησεν αυ=
+|L|τω <V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις 
+|L|τον κοσμων τουτον ελυληθα ινα οι 
+|L|μη βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκου=
+|L|σαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι με=
+|L|τ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και 
+|L|υμεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις 
+|L|ο ις̅ ει τυφλοι ουτε ουκ αν ηχεται αμαρ=
+|L|τιαν νυν δε λεγεται οτι βλεπωμεν η 
+|L|αμαρτια ημων μενη <K 10> <V 1> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο μη εισερχομενος δια της 
+|L|θυρας εις την αυλην των προβατων
+|L|αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκει=
+|L|νος κλεπτης εστιν και ληστης <V 2> ο δε 
+|L|εισερχομενος δια της θυρας ποιμην
+|L|εστην των προβατων <V 3> τουτω ο θυρω=
+|L|ρος ανειγι και τα προβατα της φω=
+|L|νης αυτου ακουει και τα ιδια προ=
+|L|βατα φωνει κατ ονομα και εξαγει 
+|L|αυτα <V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκ=
+|L|βαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται 
+|L|και τα προβατα αυτων ακολουθει 
+|L|οτι οιδασιν την φωνην αυτου <V 5> αλλοτρι=
+|L|ω δε ου μη ακωλουθησωσιν αλλα φευ=
+|L|ξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των 
+|L|αλλωτριων την φωνην <V 6> ταυτην την πα=
+|L|ραμηθειαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκυνοι δε 
+|F 139v|
+|L|ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλη αυτοις
+|L|<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εγω υμει η θυρα των προ=
+|L|βατων <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου 
+|L|κλεπται εισιν και λισται αλλ ουκ ηκουσαν
+|L|αυτων τα προβατα <V 9> εγω ειμη η θυρα 
+|L|δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και ε=
+|L|ξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης 
+|L|ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσι και 
+|L|απολεσι εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν 
+|L|και περισσοτερον εχωσιν <V 11> εγω ειμη ο ποι=
+|L|μην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυ=
+|L|χην αυτου τιθησιν υπερ των προβα=
+|L|των <V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην 
+|L|ου ουκ εστιν τα προβατα ιδεια θεωρι 
+|L|τον λυκων ερχομενον και αφηεισιν τα 
+|L|προβατα και φευγει και ο λυκως αρ=
+|L|παζει αυτα και σκωρπιζει [app][*]τα[\*][C]&om;[\C][\app] τα προ=
+|L|βατα <V 13> ο δε μησθωτος εστιν και ου μελει 
+|L|αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην 
+|L|ο καλος και γινωσκο τα εμα και γινωσ=
+|L|κομε υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκι με 
+|L|ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α μου και 
+|L|την ψυχην μου [app][*]τιθημου[\*][C]τιθημοι[\C][\app] υπερ των προ=
+|L|βατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εσ=
+|L|τιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με 
+|L|δι αγαγειν και της φωνης μου ακουσω=
+|L|σιν και γενισεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτω με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθη=
+|L|μοι την ψυχην μου ινα λαβω αυτην <V 18> ου=
+|L|δεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθη=
+|F 140r|
+|L|μη <V 17> {repeat} την ψυχην μου ινα λαβω αυτην <V 18> {repeat} ουδεις αι=
+|L|ρει αυτην απ εμου αλλ εγω =
+|L|π εμου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξου=
+|L|σιαν εχω παλιν λαβειν αυτον ταυτην την 
+|L|εντολιν ελαβων παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχι=
+|L|μα παλιν εγενετω εν τοις ιουδαιοις δια 
+|L|τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολλοι ε=
+|L|ξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυ=
+|L|του ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρημα=
+|L|τα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμο=
+|L|νιον δυναται τυφλους οφθαλμων ανοι=
+|L|ξαι <V 22> εγενετο τοτε τα εκαινια εν τοις ιεροσω=
+|L|λυμοις χημων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν 
+|L|τω ιερω εν τοι στοας σολομωντος <V 24> εκυκλω=
+|L|σαν ουν αυτω οπου ιουδαιοι και ελεγον 
+|L|αυτω εως ποτε τη ψυχην ημων ερεις 
+|L|ει συ ο χς̅ ειπε ημην παρρησια <V 25> απεκρη=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστε=
+|L|υεται τα εργα α εγω ποιω εν τω ονωμα=
+|L|τι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρι περι ε=
+|L|μου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευεται οτι ουκ εσται εκ 
+|L|των προβατων των εμων καθως ειπον 
+|L|υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου 
+|L|ακουσωσιν καγω γινως αυτα και ακολου=
+|L|θουσιν μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυ=
+|L|τοις και ου μη απολονται εις τον αιωναν 
+|L|και ουχ αρπασι τις αυτα εκ της χειρος 
+|L|μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μιζων 
+|F 140v|
+|L|παντων εστιν και ουδεις δυνανται αρπα=
+|L|ζει εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο 
+|L|πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν αι=
+|L|θους οιν ιουδαιαι ινα λιθασουσιν αυ=
+|L|τον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα κα=
+|L|λα εργα εδιξα υμιν εκ του πρ̅ς μου 
+|L|δια ποιων αυτων εργων εμε λιθαζεται 
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω ο ιουδαιοι περι κα=
+|L|λου εργου ου λιθαζωμεν σαι αλλα περι 
+|L|βλασφιμιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις 
+|L|σεαυτον θς̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ο ουκ εσ=
+|L|τιν γεγραμενες εν τω νομω υμων οτι εγω 
+|L|ειπον θεοι εσται <V 35> ει εκυνους ειπεν θεους 
+|L|προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου 
+|L|δυνατε αυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ απεσ=
+|L|τηλεν εις τον κοσμων υμεις δε λεγεται 
+|L|οτη βλασφημοις οτι ειπον υι̅ς {sic} του θυ̅ 
+|L|ειμη <V 37> ει ου πειω τα εργα του πρ̅ς μου 
+|L|μη πιστευεται μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι 
+|L|μη πιστευετε τοις εργοις μου πιστευετε
+|L|ινα γνωτε και πιστευεται οτι εν εμοι ο πη̅ρ 
+|L|καγω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν αυτον πιασαι και 
+|L|εξηλθεν εκ της χειρος αυτον <V 40> και απηλ=
+|L|θεν παλιν περαν του ιωρδανου εις το=
+|L|πον οπου ην ιωαννης βαπτιζων το προ=
+|L|τερων και εμηνεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον 
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποι=
+|L|ησεν σημιον ουδεν παντα δε ωσα ειπεν 
+|F 141r|
+|L|ιωαννης περι αληθηνη <V 42> και πολλοι επησ=
+|L|τευσαν εις αυτον εκει <K 11> <V 1> ην δε τις ασ=
+|L|ενον λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης 
+|L|μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+|L|<V 2> ην δε μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρων 
+|L|και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις 
+|L|θρηξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος 
+|L|ησθενη <V 3> απεστηλεν ουν αι αδελφαι αυ=
+|L|του προς αυτον λεγουσαι κε̅ ειδε ον φι=
+|L|λεις ασθενης <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ηπεν 
+|L|η ασθενια αυτη ουκ εστην προς θανατον 
+|L|αλλα υπερ της δοξης του θυ̅ δι αυτης
+|L|<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελ=
+|L|φην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ου ηκουσεν 
+|L|οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν ω ην τοπω 
+|L|δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτω λεγει τοις 
+|L|μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν πολιν
+|L|<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν 
+|L|σαι οι ιουδαιοι αποκτειναι και παλιν υπαγεις 
+|L|εκει <V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι 
+|L|οι εισιν της ημερας εαν τις περιπατεις 
+|L|εν τη ημερα ου προσκωπτει οτι το φως 
+|L|του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις πε=
+|L|ριπατει εν τυ νυκτι προσκοπτει οτι 
+|L|το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και 
+|L|μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος 
+|L|ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα ε=
+|L|ξυπνησω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω οι μα=
+|F 141v|
+|L|θηται αυτου κε̅ ει κεκειμειται σωθησεται
+|L|<V 13> ειρηκαι δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου 
+|L|εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμοισεως 
+|L|του υπνου λεγει <V 14> τοτε ειπεν ο ις̅ παρρη=
+|L|σεια λαζαρος απεθανεν <V 15> και χαιρω δι 
+|L|υμας ινα πιστευσιται οτι ουκ ημειν ε=
+|L|κει αλλα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν 
+|L|θωμας ο λεγομενος δυδιμος τοις συν=
+|L|μαθηταις αυτου αγωμεν και υμεις ινα α=
+|L|πο <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν 
+|L|αυτω τεσαρας ημερας ηδι εχοντα εν 
+|L|τω μνημιω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιε=
+|L|ρωσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεν=
+|L|τε <V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων ελυληθεισ=
+|L|σαν προς την μαρθα̣ν και μαριαν ινα πα=
+|L|ραμηθησονται αυτας περι του αδελφου 
+|L|αυτου <V 20> η ουν μαρθαν ως ηκουσεν οτι ις̅ ερ=
+|L|χεται ειπηντησεν αυτων μαριαμ δε εν τω 
+|L|οικω εκαθεζετω <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς 
+|L|τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου 
+|L|ο αδελφος <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα α=
+|L|ν ετισει τον θν̅ δωσοι σοι ο θς̅ <V 23> αναστησετ[ill]αι[\ill] 
+|L|ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτον μαρθα ειδα ο=
+|L|τι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστ[ill]ασις[\ill] 
+|L|και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη 
+|L|ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις ε=
+|L|με ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστεβεις 
+|L|τουτω <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα 
+|F 142r|
+|L|οτι συ ει ο χς̅ ο υι̅ς {sic} του θυ̅ του ζωντος ο εις 
+|L|τον κοσμων ερχωμενος <V 28> και ταυτα ειπουσα 
+|L|απηλθεν και εφωνισεν μαριαμ την αδελ=
+|L|φην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκα=
+|L|λος παρεστην και φωνι σαι <V 29> εκυνη δε ως 
+|L|ηκουσαν ηγερθη ταχει και ηρχετο προς 
+|L|αυτον <V 30> ουπο δε εληλυθεις ις̅ εις την κω=
+|L|μην αλλ ην ετι εν τω τωπω οπου υπην=
+|L|τησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι ων=
+|L|τες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυ=
+|L|θουμενοι αυτην ειδοντες την μαριαν 
+|L|οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολου=
+|L|θησαν αυτω δοξαντες οτι υπαγει εις το 
+|L|μνημιον ινα κλαυσει αν εκει <V 32> η ουν μαριαμ 
+|L|εισηλθεν οπου ην ις {sic} ηδουσα αυτον επε=
+|L|σεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα κε̅ 
+|L|εις ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλεουσαν και τους α 
+|L|αδελφους αυτη ιουδαιους ενεβρημησατο 
+|L|τω πν̅ι και εταρεξεν αυτον <V 34> και ειπεν που 
+|L|τεθηκατε αυτον <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν 
+|L|ιουδαιοι ειδη πως εφηλουν αυτω <V 37> τινες 
+|L|δε εξ αυτον ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοι=
+|L|ξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιεισαι 
+|L|ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> η ις̅ ουν παλιν 
+|L|εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνη=
+|L|μιον ην δε σπηλαιον και λιθον επεκητο ε=
+|L|π αυτω <V 39> λεγει αυτη ο ις̅ αρατε τον λιθον 
+|L|λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος μαρθα 
+|F 142v|
+|L|κε̅ ηδει οζει τεταρταιος γαρ εστειν <V 40> λεγει αυτη 
+|L|ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσεις οψη 
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην 
+|L|ουδεις ηρεν τους οφθαλμους ανω και ει=
+|L|πεν πε̅ρ ευευχαριστω σοι οτι ηκουσας 
+|L|μου <V 42> εγω δε ειδειν οτι παντοτε μου ακου=
+|L|εις αλλα δια τον οχλον τον περιεσ=
+|L|τωτα εινον ινα πιστευσωσιν οτι συ με 
+|L|απεστηλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνην με=
+|L|γαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρω εξω
+|L|<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας 
+|L|χειρας και τους ποδας καιρηαις και η 
+|L|οψης αυτου σουδαριω περιεδεδετο 
+|L|εγει {-ed- λ meant to be in margin but not visible} αυτοις ο ις̅ λυσαται αυτον και αφεται 
+|L|αυτον υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαι=
+|L|ων οι ελθοντως προς την μαριαν και 
+|L|θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν 
+|L|εις αυτον <V 46> [ill]τ[\ill]ινες δε εξ αυτον α=
+|L|πηλθον προς τους φαρισαιους <V 47> συνε=
+|L|δριον και ελεγον τι ποιωμεν αυτον οτι 
+|L|ουτος ο αν̅ος πολλα ποιει σημοια <V 48> ε=
+|L|αν αφωμεν αυτον ουτως παντες πισ=
+|L|τευσωσιν εις αυτον και ελευσωνται οι ρω=
+|L|μαιοι και αρουσιν ημων και τον τωπον και 
+|L|το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας 
+|L|αρχιερευς ων του εν αυτου εκεινου ειπεν
+|F 143r|
+|L|αυτοις υμεις ουκ ειδατε <V 50> ουδε διαλογι=
+|L|ζεσθαι οτι συμφερη ημειν ινα εις αν̅ος 
+|L|αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το 
+|L|εθνος αποληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ου=
+|L|κ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου 
+|L|εκυνου προεφητευσεν οτη ημελλεν αποθνησ=
+|L|κην ο ις̅ υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ 
+|L|του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα 
+|L|τα θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει ει=
+|L|ς ην <V 53> απ εκεινης ουν της ειμερας συνε=
+|L|βουλευσαντο ινα αποκτηνωσιν αυτον
+|L|<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετη παρρισεια περιεπα=
+|L|τι εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εις 
+|L|την χωραν εγγυς της ερημου εις αφραιμ 
+|L|λεγομενην πολην κακειν εμεινεν μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 55> [ill]η[\ill]ν δε εγγυς το πασχα 
+|L|η εορτη των ιουδαιων και ανεβησαν πο=
+|L|λλοι εις ιεροσωλυμοις εκ της χωρας 
+|L|προ του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους
+|L|<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλλη=
+|L|λων εν τω ιερω εστηκωτες τη δοκει 
+|L|υμιν οτι ου μη ελθη εις την εωρτην <V 57> δε=
+|L|δωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εσ=
+|L|την μηνυ̣ση οπως ποιασωσιν αυτον 
+|L|<K 12> <V 1> ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλ=
+|L|θεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος 
+|F 143v|
+|L|ο τεθνηκως ον ηγιρεν ο ις̅ εκ νεκρων <V 2> εποιει=
+|L|σεν ουν αυτω διπνω εκει και η μαρθα δι=
+|L|ηκωνει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμε=
+|L|νων συν αυτω <V 3> η ουν μαριαμ λαβουσα λι=
+|L|τραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτη=
+|L|μου ηληψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
+|L|μαξεν ταις θρηξιν αυτης τους ποδας αυ=
+|L|του η δε οικηα επληρωθει εκ της ωσμης 
+|L|του μυρου <V 4> λεγει δε ειουδας ω ισκαριωτις 
+|L|[app][*]εεις[\*][C]εις[\C][\app] των [app][*][ill]5-6[\ill][\*][C]μαθητων[\C][\app] αυτου ο μελλων αυτων 
+|L|παραδιδωναι <V 5> διατι τουτο [app][*]&om;[\*][C]το[\C][\app] μυρον ου=
+|L|κ επραθει διακωσιων δηναριων και 
+|L|εθωθει πτωχοις <V 6> ειπεν δε ουτως ουχ ω=
+|L|τι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ ωτι 
+|L|κλεπτης ην τον γλοσοκομων εχον τα βαλλο=
+|L|μενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυ=
+|L|την ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου 
+|L|μου τηριση αυτων <V 8> τους πτωχους γαρ 
+|L|παντωτε εχεται μεθ εαυτων εμε δε ου παν=
+|L|τωτε εχεται <V 9> εγνω ουν ο οχλος των ιουδαι=
+|L|ων οτι εκει εστιν και [app][*]ο̣υ̣ν̣[\*][C*]ηλθον[\C*][\app] ουν δια τον ιν̅ 
+|L|μονον αλλ ινα και τον λαζαρων [app][*]ιδε̣ο̣υ̣σιν[\*][C]ιδωσιν[\C][\app] 
+|L|ον ηγηρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρ=
+|L|χιερης ινα και τον λαζαρων αποκτεινω=
+|L|σιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον απηγοντω των 
+|L|ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ 
+|L|<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την ε=
+|L|ωρτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ [app][*]ι̣ε̣[\*][C*]εις[\C*][\app] ι=
+|L|εροσωλυμα <V 13> ελαβων τα βαια των φοινικων 
+|L|και εξηλθον ης υπαντησιν αυτω και εκραυ=
+|L|γαζων ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος 
+|L|εν ονοματι κυ̅ και ο βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευ=
+|L|ρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτων κα=
+|F 144r|
+|L|θως εστιν γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατηρ σιων 
+|L|ιδου γαρ ο βασιλευ σου ερχεται καθημενος ε=
+|L|πι πολον ονου <V 16> και ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου
+|L|οι μαθηται πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ 
+|L|τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω 
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτι τον 
+|L|λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγει=
+|L|ρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτω και υπηντησεν 
+|L|αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτω αυτων πεποι=
+|L|ηκενε το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς 
+|L|αυτους θεωρειται οτι ουκ ωφελειται ουδε εν 
+|L|ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν 
+|L|δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα 
+|L|προσκυνησουσιν εν τη εορτη <V 21> τοτε ουν προσηλ=
+|L|θον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαι=
+|L|ας και ηρωτουν αυτων λεγωντες κε̅ θελωμεν 
+|L|τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω 
+|L|ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος 
+|L|λεγουσιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ αποκρινεται αυτοις λεγων 
+|L|εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμην εαν μη ο κοκκος του σιτου 
+|L|πεσον εις την γην αποθανη πολυν καρπον φε=
+|L|ρει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεγει 
+|L|αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου 
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλα=
+|L|ξει αυτην <V 26> εαν εμοι της διακονισει εμοι ακολου=
+|L|θητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος 
+|L|μου εσται εαν δε τ̣ι̣ς̣ ε̣μ̣ο̣ι̣ διακονει τιμησει 
+|L|αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρα=
+|L|κτ̣αι και τι ειπω πε̅ρ σωσον με της ωρας 
+|L|ταυτ̣ης αλα δια τουτω ηλθον εις την ωραν 
+|L|ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν 
+|L|φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν 
+|L|δοξασω <V 29> ο ουν οχλος και εστως ακουσας ελεγεν 
+|F 144v|
+|L|βροντη γεγονενε αλλοι ελεγον αγγελος αυτων 
+|L|λελαληκα <V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δει ε=
+|L|μαι η φωνη αυτη εληλυθεν αλλα δι υμας <V 31> νειν 
+|L|κρισεις εστιν του κοσμου τουτου εκβληθεισε=
+|L|ται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας 
+|L|ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγεν σημαι=
+|L|νω αυτον ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκην
+|L|<V 34> απεκριθη ουν αυτον ο οχλος ημεις εικουσαμεν 
+|L|εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη εις τον αιωναν και πως 
+|L|λεγεις σοι οτι δη ηψωθηναι τον ιν̅ του αν̅ου τις 
+|L|εστιν ουτως ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν αυτης ο ις̅ 
+|L|ετι μηκρον χρονων τω φως εν ειμην εστιν πε=
+|L|ριπατειτε εως το φως εχεται ηνα μη σκοτει=
+|L|α υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σ=
+|L|κοτεια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> ως το φως εχε=
+|L|ται πιστευεται ως το φως ινα υοι {sic} φωτως γενη=
+|L|σεσθαι [app][*]ταυτα ταυτα[\*][C]ταυτα[\C][\app] ελαλησεν ο ις̅ και απελ=
+|L|Θων εκρυβει επ αυτον <V 37> τοσαυτα δε σημεια αυτου 
+|L|πεποιηκωτες εμπροσθεν αυτον ουκ επισ=
+|L|τευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογως ησαιου του προ=
+|L|φητου πληρωθη ων ειπεν κε̅ τις επιστευσεν 
+|L|τη ακωη ημων και ο βραχιον κυ̅ τινη απεκα=
+|L|λυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν 
+|L|οτι παλιν εισαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους 
+|L|οφθαλμους και επερωσεν αυτον την καρδι=
+|L|αν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νωησω=
+|L|σιν την καρδιαν και στραφωσιν και ιασωμαι αυ=
+|L|τους <V 41> ταυτα ειπεν ισαιας οτι ιδεν την δοξαν 
+|L|αυτου και ελαλησεν περι α̣υ̣του <V 42> οπως μεν=
+|L|τοι και εκ των αρχωντων πολλοι επιστευ̣σ̣αν 
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαι̣ους ουχ ο=
+|L|μολογουν ινα μη αποσυναγωγη γενωνται
+|L|<V 43> ηγαπησα γαρ μαλλον την δοξαν των αν̅ων
+|F 145r|
+|L|υπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξεν και 
+|L|ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευη εις 
+|L|εμαι αλλ εις τον πεμψαντα με <V 45> {om} <V 46> εγω φως εις 
+|L|τον κοσμον τουτων εληλυθα ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις εμαι εν τη σκοτεια μη μηνει <V 47> και 
+|L|εαν τις μου μη ακουσει των ρηματων και φυ=
+|L|λαξει εγω ου κρινω αυτων ου γαρ ηλθον ινα 
+|L|κρινω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμ=
+|L|βανον τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα 
+|L|τα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος 
+|L|[app][*]κρινη[\*][C*]κρινει[\C*][\app] αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι ε=
+|L|γω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας 
+|L|με πη̅ρ εκεινος μοι εντολην δεδωκεν 
+|L|τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντο=
+|L|λη αυτη ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω 
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης [app][*]τω[\*][C]του[\C][\app] πασχα ιδων ο ις̅ ο=
+|L|τι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσ=
+|L|μου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους 
+|L|ιδιους τους εν το κοσμω εις τελος ειγαπησεν 
+|L|αυτους <V 2> και δειπνου γινομενου του διαβολου 
+|L|ηδει βεβληκοτως εις την καρδιαν ιουδας σι=
+|L|μων ο ισκαριωτης ινα παραδω αυτων <V 3> ιδως 
+|L|ο ις̅ οτι παντα εδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας 
+|L|χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς 
+|L|τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου 
+|L|και τιθεισιν τα ιματια αυτου και λαβων λεν=
+|L|τιων διεζωσατο αυτον <V 5> ειτα βαλλη υδωρ εις 
+|L|τον νειπτηραν και ηρξαντον νειπτιν τους πο=
+|L|δα̣ς των μαθητων και εκμασειν τω λεντιω ω ην 
+|L|διεζω̣σμενος <V 6> ερχετε ουν προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και λεγει αυτω εκυνος κε̅ συ μου νιπτεις 
+|L|τους ποδας <V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω 
+|F 145v|
+|L|<V 8> εαν μη νιψω σαι ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λε=
+|L|γει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας 
+|L|μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφα=
+|L|λην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει 
+|L|αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται 
+|L|αλλ ουχι παντες <V 11> ηδι γαρ τον παραδιδοντα 
+|L|αυτον δια τουτω ειπεν αλλ ουχι παντες κα=
+|L|θαροι εσται <V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας 
+|L|αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου και ανε=
+|L|πεσεν παλιν ειπεν αυτοις γινωσκεται τι πε=
+|L|ποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε μαι ο διδασκα=
+|L|λος και ο κς̅ και καλως λεγεται ειμι γαρ <V 14> ει ουν ε=
+|L|γω ενιψα τους ποδας υμων ο κς̅ και ο διδασκα=
+|L|λος και υμεις οφειλεται αλληλων νηπτειν τους 
+|L|ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα κα=
+|L|θως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε 
+|L|<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μιζων 
+|L|του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μιζον του 
+|L|πεμψαντος αυτων <V 17> ει ταυτα οιδατε μα=
+|L|καριοι εσται εαν ποιηται αυτα <V 18> ου περι παν=
+|L|των υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην α=
+|L|λλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρογον μετ εμου 
+|L|τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+|L|<V 19> απ αρτι λεγω υμιν πρω του γενεσθαι ινα πι=
+|L|στευσειται εαν γενηται οτι εγω ειμι <V 20> αμην α=
+|L|μην λεγω υμην ο λαμβαννων αν τινα πεμψω 
+|L|εμε λαμβανει ο δε λαβων επ εμε λαμβανει 
+|L|τον πεμψαντα με <V 21> τα̣υ̣τ̣α̣ ειπων ο ις̅ ε=
+|L|ταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρισεν και ει=
+|L|πεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων πα=
+|L|ραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μα=
+|L|θηται απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε α=
+|L|νακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν 
+|L|τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅  <V 24> νευει ουν 
+|F 146r|
+|L|τουτω σιμων πετρος πιθεσθαι αυτοι τι 
+|L|αν ειη περι του λεγει <V 25> οτι πεσων ουν εκεινος 
+|L|επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+|L|<V 26> αποκρινετη ο ις̅ εκεινος εστιν ο βαψας το ψω=
+|L|μιον διδωσιν ιουδας σιμων ο ισκαριωτης
+|L|<V 27> και μετα το ψωμιον εισηλθεν εις [app][*]εκεινος ανα=
+|L|στας[\*][C]εκεινον[\C][\app] ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις 
+|L|ποιησον ταχειον <V 28> τουτω ουδεις εγνω των ανα=
+|L|κειμενον προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδω=
+|L|κουν επι τον γλωσσωκομων ειχεν ιουδας οτι 
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων εχωμεν εις την 
+|L|εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ου το 
+|L|ψομιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ <V 31> ο=
+|L|τε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος 
+|L|του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> και ο θς̅ δο=
+|L|ξασει αυτον <V 33> τεκνια μου ετι μικρον μεθ υμον 
+|L|ειμι ζειτησετε με και καθως ειπον τοις ιου=
+|L|δαιοις οπου υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν 
+|L|και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμοι η=
+|L|μιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα 
+|L|υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν του=
+|L|τω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εσται 
+|L|εαν αγαπην εχειται εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σι=
+|L|μων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη 
+|L|αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν
+|L|ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον  <V 37> λεγει 
+|L|αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακο=
+|L|λουθησε αρτι υπερ σου την ψυχην μου θησω
+|L|<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου 
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φω=
+|L|νισ̣ι εως ου μαι απαρνησει τρεις <K 14> <V 1> μη ταρα=
+|L|σσεσθω υμων η καρδια πιστευεται εις τον θν̅ 
+|L|και εις εμε̣ πιστευηται <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου 
+|F 146v|
+|L|μονε πολαι εισιν ει δε μη ειπον υμιν οτι πο=
+|L|ρεβομαι ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευ=
+|L|θω και ετοιμασω υμιν τοπων παλιν ερχομαι 
+|L|και παραληψωμαι υμας προς εμαυτον ινα 
+|L|οπου ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγων 
+|L|ουκ οιδατε την οδων <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οι=
+|L|δαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την ο=
+|L|δων ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και 
+|L|η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον 
+|L|πρ̅α ει μι δι εμου <V 7> η εγνωκατε με και τον πρ̅α 
+|L|μου εγνωσεσθαι και απ αρτη γνωσεσθαι αυτον 
+|L|και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ 
+|L|δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει υμιν <V 9> λεγει αυτω 
+|L|ο ις̅ τοσουτον χρονο μεθ υμων ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον 
+|L|πρ̅α πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου 
+|L|πιστεβεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι 
+|L|εστιν τα ρηματα α εγω λαλω εν υμιν απ εμαυ=
+|L|του [app][*]&om;[\*][C]ου[\C][\app] λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα ερ=
+|L|γα αυτος <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και 
+|L|ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μι γε δια τα εργα ταυτα πιστευ=
+|L|σηται <V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε 
+|L|τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μι=
+|L|ζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α 
+|L|πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησειται εν τω ονομα=
+|L|τι μου τουτω ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω 
+|L|υιω <V 14> εαν τι αιτησειτε μαι εν τω ονοματι μου εγω 
+|L|ποιησω <V 15> εαν αγαπατε μαι τας εντολας τας εμας
+|L|τηρησειται <V 16> καγω ερωτησω των πρ̅α και αλλον 
+|L|παρακλητον [app][*]δωσω[\*][C]δωση[\C][\app] υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον
+|L|αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ος ο κοσμος ο̣υ δυνα=
+|L|ται λαβειν οτι ου θεωρει αυτον ουδε γινοσκει  
+|L|υμεις γινοσκεται αυτον οτι παρ υ[ill]μ[\ill]ιν μένει και 
+|L|εν υμιν εσται <V 18> ουκ αφισω υμας ορφανους ερχομαι 
+|F 147r|
+|L|προς υμας <V 19> ετει μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θε=
+|L|ωρει υμεις δε θεωρειται οτι εγω ζω και υμεις ζη=
+|L|σεσθαι <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθαι υμεις οτι 
+|L|εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι και υμεις εν εμοι 
+|L|καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων 
+|L|αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων μαι ο δε αγαπων μαι 
+|L|αγαπηθεσεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω 
+|L|αυτον και εμφανισω εμαυτον αυτω <V 22> λεγει αυτω ιου=
+|L|δας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι  με=
+|L|λλης εμφανιζην σεαυτον και ουχι το κοσμω <V 23> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον 
+|L|λογων μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον 
+|L|και προς αυτον ελευσωμεθα και μονην παρ αυ=
+|L|τω ποιησωμεθα <V 24> ο μη αγαπων με τας εντολας 
+|L|μου ου τηρησει και ο λογος ον ακουεται ουκ εστιν ε=
+|L|μος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος 
+|L|το πν̅α το αγιον ο πεμψας με πη̅ρ εν τω ονομα=
+|L|τι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπο=
+|L|μνησει υμας παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιε=
+|L|μαι υμιν ειρηνην την εμην διδωμοι υμιν ου κα=
+|L|θως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμοι υμιν μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διληατω <V 28> ηκουσα=
+|L|τε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς 
+|L|υμας ει αγαπατε με εχαριτε αν οτι απερχωμαι 
+|L|προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μιζων μου εστιν
+|L|<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα εαν γενη=
+|L|ται πηστευσηται <V 30> ουκ ετι πολλα λαλη=
+|L|σω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου του=
+|L|του και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος 
+|L|οτ[ill]ι[\ill] α̣γ̣απω των πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι 
+|L|ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν εντευ=
+|L|θεν <K 15> <V 1> εγω ει̣μι η αμπελος η αληθηνη και ο πη̅ρ μου 
+|L|ο γεωργος εστιν̣ <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων 
+|L|καρπον αιρει αυτος και παν το καρπον φερων 
+|L|καθερει αυτω ινα καρπον πλειωνα φερει <V 3> ηδει
+|F 147v|
+|L|υμεις καθαροι εστ[ill]ε[\ill] δια τον λογων ον [app][*]λελακη=
+|L|κα[\*][C]λελαληκα[\C][\app] υμην <V 4> μινατε ε̣ν̣ ε̣μοι καγω εν υμιν καθως 
+|L|το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου 
+|L|εαν μη μενη εν τη αμπελω ουτος ουδε υμεις 
+|L|εαν μη εν εμη μενηται <V 5> εγω ειμι η αμπελος υ=
+|L|μεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω 
+|L|αυτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου̣ 
+|L|δυνασθαι ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μενη εν ε=
+|L|μοι εμβληθησεται εξω ως το κλημα και εξη=
+|L|ρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βα=
+|L|λλουσιν και κεεται <V 7> εαν μενηται εν εμοι και 
+|L|τα ρηματα μου εν υμιν μενη ο εαν θελη αι=
+|L|τησησθαι και γενησεται υμιν <V 8> εν του=
+|L|το εδοξασθη ο πη̅ρ ινα καρπον πολυν φερειτε 
+|L|και γινεσθαι εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπη=
+|L|σεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινα=
+|L|τε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου 
+|L|τηρεισηται μηνηται και εν τη αγαπη μου 
+|L|καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετ=
+|L|ρ̣ικα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα 
+|L|λακα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χα=
+|L|ρα ημιν πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η 
+|L|εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα 
+|L|υμας <V 13> μιζον ταυτης αγαπης ουδεις εχει 
+|L|να τις την ψυχην εαυτου θη υπερ των φ̣[ill]ι[\ill]=
+|L|λων αυτου <V 14> υμεις γαρ φιλι μου εσται εαν ποι=
+|L|ηται ο εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι λεγω υ=
+|L|μας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει 
+|L|αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παν=
+|L|τα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα 
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμοις με εξελεξασθαι αλλ εγω ε=
+|L|ξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις 
+|L|υπαγειται και καρπον φερειται και ο καρπος 
+|L|υμων μενη ινα ο τι αν αιτεισηται τον πρ̅α 
+|L|εν τω ονοματι μου δωσει υμιν <V 17> ταυτα εν=
+|L|τελλωμαι υμιν ινα αγαπαται αλληλους <V 18> ει 
+|F 148r|
+|L|ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκεται οτι εμε πρω=
+|L|τον μεμισηκεν <V 19> η εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το 
+|L|ιδιον εφιλη οτι δε εκ του κοσμου ουκ εσται αλλ εγω 
+|L|εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτω μισει 
+|L|υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευεται τον λογων ον λελα=
+|L|κα υμιν ουκ εστιν δουλος μιζον του κυ̅ αυτου ει εμε 
+|L|εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρι=
+|L|σαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα ποιη=
+|L|σουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι <V 22> ει μι ηλθον και 
+|L|ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε προφα=
+|L|σιν εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισον
+|L|και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μοι εποιησα ε=
+|L|ν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ η=
+|L|χον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και ε=
+|L|με και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο 
+|L|εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με 
+|L|δωρεαν <V 26> οταν ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω 
+|L|υμιν παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας 
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυ=
+|L|ρισει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρηται οτι α=
+|L|π αρχης μετ εμου εσται <K 16> <V 1> ταυτα λελακα υμιν ινα 
+|L|μι σκανδαλησθηται <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν η=
+|L|μας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας ημας 
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυ=
+|L|τα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε 
+|L|εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα <V 5> {om} <V 6> η λυπη πε=
+|L|πληρωκεν ημων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την [app][*]αληθηαν[\*][C]αληθιαν[\C][\app]
+|L|υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ 
+|L|εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς 
+|L|υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+|L|<V 8> και ελθων εκεινος ελλεξει τον κοσμον περι αμαρ=
+|L|τιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισαιος
+|L|<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+|L|<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α υπα=
+|L|γω και ουκ ετι θεωρειτε μαι <V 11> περι δε κρισεως ο=
+|L|τι ο αρχων του κοσμου τουτου καικριται <V 12> ετι πο=
+|L|λλα λεγειν εχω υμιν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν 
+|L|αρτι <V 13> οταν ελθη εκεινος το πν̅α της αληθει̣ας 
+|L|οδιγησει υμας εν τη αληθεια πασιν ο̣υ 
+|L|γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλος α ακουσει λαλησει 
+|F 148v|
+|L|και τα ερχωμενα αναγγελει υμιν <V 14> {om} <V 15> παντα οσα 
+|L|εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτω ειπον οτι εκ του 
+|L|εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου 
+|L|θεωρειτε μαι και παλιν μικρον και οψεσθαι μαι οτι 
+|L|υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθη=
+|L|των αυτου τινες προς αλληλους τι εστιν τουτω ο 
+|L|λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε μαι και παλιν 
+|L|μικρον και οψεσθε μαι και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+|L|<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτω το μικρον ουκ οιδαμεν τι λα=
+|L|λη <V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι εμελλον αυτον ερωταν και ειπεν 
+|L|αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι 
+|L|ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον 
+|L|και οψεσθαι με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσε=
+|L|ται και θρηνησεται υμεις ο δε κοσμος χαρισεται 
+|L|υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη ημων εις χα=
+|L|ραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει ο=
+|L|τι ηλθεν αυτης η ωρα οταν δε γεννησει το παι=
+|L|διον ουκ ετει μνημονεβει της λυπης δια την χα=
+|L|ραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις 
+|L|λυπην μεν εχεται παλιν δε οψωμαι υμας και 
+|L|χαρησεται ημων η καρδια και την χαραν ημων 
+|L|ουδε̣ι̣ς̣ αιρει αφ υμων <V 23> και εκεινη τη ημερα ουκ αι= 
+|L|ρωτη̣σ̣εται ουδεν αμην αμην λεγω υμην οτι οσα 
+|L|αν αιτησηται τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει 
+|L|υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησαται ουδεν εν τω 
+|L|ονοματι μου αιτησασθαι και λημψεσθαι ινα η 
+|L|χαρα ημων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροι=
+|L|μιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι 
+|L|εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα εν παρρησια 
+|L|παρα του πρ̅ς ανπαγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημε=
+|L|ρα αιτεισθαι εν τω ονοματι μου και ου λεγω υμιν 
+|L|οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι ημων <V 27> αυτος 
+|L|γαρ ο πη̅ρ φιλη υμας οτι υμεις εμε πεφιλικατε 
+|L|και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον <V 28> ε=
+|L|ξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον
+|L|παλιν αφιημιν τον κοσμον και πορευομαι προς 
+|L|τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ιδε νυν 
+|L|παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λε=
+|L|γεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρει=
+|L|αν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν 
+|F 149r|
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ 
+|L|αρτι πιστευεται <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν 
+|L|εληλυθεν ινα σκορπισθηται εκαστος εις τα 
+|L|ιδια και εμε μονον αφειτε και ουκ ειμι μονος 
+|L|οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν <V 33> ταυτα λελαληκα 
+|L|υμην ινα εν εμοι μονον ειρηνην εχειτε εν τω κοσ=
+|L|μο θλιψιν εχεται αλλα θαρσειται εγω νενικικα τον 
+|L|κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα λελαληκεν ο ις̅ και επαρας τους ο=
+|L|φθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν 
+|L|η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα ο υιος σου δοξασει σε
+|L|<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα 
+|L|παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+|L|<V 3> αυτη δε εστιν αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μο=
+|L|νον αληθηνον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω δε εδο=
+|L|ξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας 
+|L|μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα 
+|L|σεαυτω τη δοξη ην ειχον προ του τον κοσμον ιναι 
+|L|παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις 
+|L|ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυ=
+|L|του δεδωκας και τον λογον σου τετηρικασιν <V 7> νυν ε=
+|L|γνωκα οτι παντα α εδωκας μοι παρα σου εισιν
+|L|<V 8> οτι τα ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις 
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα 
+|L|σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 9> εγω περι αυτον ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω 
+|L|αλλα περι ων εδωκας μοι οτι συ εισιν <V 10> και τα εμα 
+|L|παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε ε=
+|L|ν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν 
+|L|τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε 
+|L|τηρισον αυτους εν τω ονοματι σου ω εδωκας μοι 
+|L|ινα ωσιν εν καθως και υμεις <V 12> οτε ημιν μετ αυτ̣ων 
+|L|εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονομα=
+|L|τι σου ω εδωκας μοι και εφυλαξα κ̣αι ουδεις ε=
+|L|ξ αυτων απολετω ει μ̣η̣ ο̣ υ̣ιος τη̣ς̣ απολειας ινα η 
+|L|γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και 
+|L|ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν 
+|L|την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοις <V 14> εγω εδω=
+|L|κα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν̣ 
+|L|αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως ε[ill]γ[\ill]ω 
+|F 149v|
+|L|ουκ ημει εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρις αυ=
+|L|του εκ του κοσμου αλλ ινα τηρισις αυτους εκ 
+|L|του πονιρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ ησιν καθως εγω 
+|L|εκ του κοσμο̣υ ουκ ημι <V 17> αγιασον αυτους εν τη αλη=
+|L|θεια ο λογος ο σος η αληθεια εστιν <V 18> καθως εμε α=
+|L|πεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους 
+|L|εις τον̣ κοσμον <V 19> και υπερ αυτων αξιαζω εμαυτον 
+|L|ινα̣ ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου πε=
+|L|ρι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και υπερ των 
+|L|πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα 
+|L|παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν 
+|L|σοι ινα και αυτοι εν υμην εν ωσιν ινα ο κοσμος 
+|L|πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> εγω την δοξαν ην 
+|L|εδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως 
+|L|ημεις <V 23> καγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ω=
+|L|σιν τετελειωμενοι εις εν και γινωσκει ο κοσμος 
+|L|οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους κα=
+|L|θως εμε ηγαπησαν <V 24> πε̅ρ ο δεδωκας μοι θελω 
+|L|ινα οπου ειμι εγω κακηνοι ωσιν μετ εμου ινα 
+|L|θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι 
+|L|οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ 
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε εγνων σε και 
+|L|ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη 
+|L|ην ηγαπησας με εν αυτοις καγω εν αυτοις
+|L|<K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις 
+|L|αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων 
+|L|οπου ην κιπος εις ον εξηλθεν αυτος και οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους 
+|L|αυτων τοπον οτι πολλακις συνηχθη εκει ο ις̅ 
+|L|μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας 
+|L|λαβων την σπειραν και εκ των αρχιεραιων και 
+|L|εκ των φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει με=
+|L|τα φανων κα̣ι̣ λαμπαδων̣ κα̣ι̣ οπλων <V 4> ις̅ ειδως 
+|L|παντα τα ερχωμενα επ αυτον εξελθων ειπεν 
+|L|αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ 
+|L|τον ναζωραιων λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστη=
+|L|κει δε ιουδας ο παραδιδους αυτων μετ αυτων
+|L|<V 6> ος ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ οτι εγω ειμι απηλ=
+|F 150r|
+|L|θον εις τα οπισω και επεσαν χαμαι <V 7> παλιν ουν 
+|L|αυτους επηρωτησεν τεινα ζειτειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζοραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι 
+|L|εγω ειμι ει ουν εμε ζητειται αφετε τουτους 
+|L|υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι 
+|L|ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ου=
+|L|δενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαι̣ρ̣αν 
+|L|ηλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως 
+|L|δουλον και απεκοψεν αυτου το οτιων το δεξι=
+|L|ον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν 
+|L|ο ις̅ τω πετρω βαλαι την μαχαιραν σου εις την 
+|L|θηκειν το πωτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη 
+|L|πιω αυτο <V 12> η ουν σπηρα και ο χιλιαρχος και 
+|L|οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ 
+|L|και εδησαν αυτον <V 13> και ηγαγον προς ανναν πρω=
+|L|τον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχι=
+|L|ερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο 
+|L|συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερειν 
+|L|ενα αν̅ον αποθανειν υπερ των λαου <V 15> ηκολου=
+|L|θη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθη=
+|L|της ο δε μαθητης εκεινος γνωστος ην τω αρ=
+|L|χιερει και συνησειλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του 
+|L|αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ιστηκει εξω προς την 
+|L|θυραν εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ως ην 
+|L|γνωστος του αρχιερεως και ειπεν τη θυρωρω 
+|L|και εισηνεγκεν των πετρον <V 17> και λεγει ουν η πε=
+|L|δισκει η θυρορος τω πετρω μη και συ εκ των 
+|L|μαθητων του αν̅ου τουτου η λεγει εκεινος ου=
+|L|κ ημει <V 18> ηστηκισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται αν=
+|L|θρακιαν πεποιηκωτες οτι ψυχος ην και ε=
+|L|θερμενοντω ην δε και ο πετρος μετ αυτων ε=
+|L|στως και θερμενομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρω=
+|L|τησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου 
+|L|και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη ο 
+|L|ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω ε=
+|L|γω παντωτε εδιδαξα εν τω ιερω και εν 
+|L|συναγωγη οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχον=
+|L|τες και εν κρυπτω ουκ ελαλησα ουδε εν <V 21> τι 
+|L|με επερωτας ερωτησον τους ακηκοωτας τι ε=
+|F 150v|
+|L|λαλησα αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον ε=
+|L|γω <V 22> ταυτα δε αυτου ειπωτους εις των παρε=
+|L|στηκοτων των υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω 
+|L|ιυ̅ ειπων [ill]ο[\ill]υτως αποκρινει τω αρχιερει <V 23> ο δε 
+|L|ις̅ ειπεν [ill]α[\ill]υτω ει κακως ειπων μαρτυρησον πε=
+|L|ρι του κ̣ακου ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν 
+|L|ουν α̣υτον ο αννας δεδεμμενον προς καιαφαν 
+|L|το̣ν αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερ=
+|L|μενομενος ειπων ουν αυτω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ η=
+|L|μει <V 26> λεγει ουν εκ των δουλων του αρχιερεως συγγε=
+|L|νεις ων ου απεκοψεν πετρος το οταριον ουκ ε=
+|L|γω σε ιδων εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν 
+|L|ηρνησατο πετρος και ευθυς αλεκτωρ εφωνη=
+|L|σεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πρε=
+|L|τοριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ ησηλθον εις 
+|L|το πρετοριον ινα μη μιανθωσιν αλλα  φαγω=
+|L|σιν το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος 
+|L|προς αυαυτους εξω και φησιν τινα κατηγορι=
+|L|αν φερεται τω αν̅ω τουτω <V 30> απεκριθησαν και ει=
+|L|πον αυτω ει μη ην ουτος κακωποιος ουκ αν 
+|L|σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|L|λατος λαβεται αυτον υμεις και κατα τον νομον
+|L|υμων κριναται ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι η=
+|L|μιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του 
+|L|ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινον ποιω θανατω 
+|L|ημελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το 
+|L|πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ 
+|L|και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη ο ις̅ απο σεαυτου συ τουτω λεγεις ει 
+|L|αλλος συ ειπον περι εμου <V 35> απεκριθη ο πηλα=
+|L|τος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον 
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποι=
+|L|ησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ ε=
+|L|στιν εκ του κοσμου τουτου η εκ του κοσμου 
+|L|τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι 
+|L|εμοι ο ηγωνιζωντο αν ινα μη παραδωθω τοις 
+|L|ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν 
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ου=
+|F 151r|
+|L|κουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις 
+|L|οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτω γεγεννημαι 
+|L|και εις τουτω εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρ=
+|L|τυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας 
+|L|ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πειλατος 
+|L|τι εστιν αληθεια και τουτω ειπων εξηλθεν πα=
+|L|λιν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ου=
+|L|δεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 39> εστιν δε συνηθι=
+|L|α υμιν ινα ενα α απολυσω υμιν εν τω πασχα 
+|L|βουλεσθαι ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ι=
+|L|ουδαιω <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη του=
+|L|τον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστεις
+|L|<K 19> <V 1> τοτε ουν ο πηλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσεν
+|L|<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακαν=
+|L|θων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον 
+|L|πορφυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ηρχοντο 
+|L|προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιον και εδιδωσαν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο πηλατος παλιν και ειπεν αυτοις ι=
+|L|δε αγω υμιν εντευθεν ινα γνωται οτι αυτω αι=
+|L|τιαν ουχ ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων 
+|L|τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιμα=
+|L|τιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδων αυ=
+|L|τον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λε=
+|L|γωντες σταυροσον σταυροσον αυτον λεγει αυτοις 
+|L|ο πηλατος λαβεται αυτον υμεις και στ̅ρωσατε 
+|L|εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτειαν <V 7> απεκριθη=
+|L|σαν οι ιουδαιοι υμεις νομων εχομεν και κατα 
+|L|τον νομων οφιλει αποθανειν οτι υιον θυ̅ εαυ=
+|L|τον εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πηλατος ηκου=
+|L|σεν τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και ει=
+|L|σηλθεν εις το πραιτοριον παλιν και λεγει τω 
+|L|ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν 
+|L|αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις 
+|L|ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσε σαι και εξουσι=
+|L|αν εχω απολυσε σαι <V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ ε=
+|L|χεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μι ειν σοι δε=
+|F 151v|
+|L|δωμενον ανωθεν δια τουτω ο παραδιδους με 
+|L|σοι μιζων αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν ο πη=
+|L|λατος εζητε̣ι̣ απολυσαι αυτον οι δε οι ιουδαι=
+|L|οι εκραυγ[ill]α[\ill]ζον εαν τουτων απολυσεις ουκ ει 
+|L|φιλος τ[ill]ο[\ill]υ καισαρος πας ο βασιλεα τινα ποιων 
+|L|εαυτ[ill]ο[\ill]ν αντιλεγει τω καισαρει <V 13> τοτε ουν ο πι=
+|L|λατος ακουσας τον λογον τουτων ηγαγεν εξω 
+|L|τον ιν̅ και εκαθησεν επι βηματος εις τοπον 
+|L|λεγομενον λιθοστροτων εβραιστη δε γολγοθα
+|L|<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως ε=
+|L|κτη και ελεγεν τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς 
+|L|ημων <V 15> οι δε ελεγον αρον αρον σταυρωσον αυ=
+|L|τον λεγει αυτοις ο πηλατος των βασιλε=
+|L|α ημων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις 
+|L|ουκ εχωμεν βασιλεα η μι καισαρα <V 16> τοτε ουν 
+|L|παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη 
+|L|οι δε παραλαβοντες τον ιν̅ απηγαγον <V 17> και ε=
+|L|βασταζον αυτω τον στ̅ρον εξηλθεν εις τον λε=
+|L|γομενον κρανιου τοπων ο λεγεται εβραιστη γολ=
+|L|γοθα <V 18> οπου αυτον εσ̅τρωσαν και μετ αυτου 
+|L|αλλους δυο εντευθεν και ενα εντευθεν μεσον 
+|L|δε τον ιν̅ <V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλα=
+|L|τος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμε=
+|L|νον εβραιστη ελληνιστη ρωμαιστη ις̅ ναζωραι=
+|L|ος ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον δε τον τι=
+|L|τλον ανεγνωσαν πολλοι των ιουδαιων οτι εγγυς 
+|L|ην της πολαιος ο τοπος οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην 
+|L|γεγραμμενον εβραιστη ρωμαιστη ελλινηστη <V 21> ε=
+|L|λεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων 
+|L|μη γραφαι ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι 
+|L|εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+|L|<V 22> απεκριθη ο πηλατος ο γεγραφα γεγρα=
+|L|φα <V 23> οι ουν στρατιωται οι στ̅ρωσαντε̣ τον 
+|L|ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και ποιησαν=
+|L|τες τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτω 
+|L|μερος και τον χειτωνα ην δε ο χιτων αρα=
+|L|φος απο των ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ειπον 
+|F 152r|
+|L|[º]ο[\º]υν προς αλληλους μη σχησωμεν αυτον α=
+|L|λλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα πλη=
+|L|ρωθη η γραφη η λεγουσα διεμερ[ill]ι[\ill]σαντο τα ιμα=
+|L|τια μου και επι τον ιματισμον μου εβαλον 
+|L|κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτ̣α εποιησαν
+|L|<V 25> ειστικησαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ̣ αυτου 
+|L|και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η το̣υ κλω=
+|L|πα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων την
+|L|μρ̅αν και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα 
+|L|λεγει τη μρ̅ι γυναι ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω 
+|L|μαθητη ιδε η μη̅ρ σου και απ εκηνεις της ωρας 
+|L|ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια <V 28> μετα του=
+|L|τω ιδως ο ις̅ οτι τα παντα τετελεσται ινα 
+|L|τελειωθη η γραφη λεγει διψω <V 29> σκευος εκειτο ο=
+|L|ξους μεστον σπογγον ουν μεστον και οξους υσσω=
+|L|πω περιτηθεντες προσηνεγκαν αυτου 
+|L|το στωματι <V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ειπεν 
+|L|ο ις̅ τετελεσται και κλινας την κεφαλην πα=
+|L|ρεδωκεν το πν̅α <V 31> οι ουν οι ιουδαιοι επι παρα=
+|L|σκευη ην ινα μη μηνει επι του στ̅ρου τα σωμα=
+|L|τα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη ημερα του σα=
+|L|ββατου εκεινου ηρωτησαν τον πηλατον ινα 
+|L|κατεαγωσιν αυτον τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλ=
+|L|θον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου 
+|L|κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συν=
+|L|στ̅ρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθωντες 
+|L|ως ιδων αυτον ιδει τεθνηκωτα ου κατε=
+|L|αξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατι=
+|L|ωτων λογχην την πλευραν αυτου ηνοιξεν 
+|L|και εξηλθεν ευθυς υδωρ και αιμα <V 35> και ο εωρα=
+|L|κως μεμαρτυρηκεν και αληθηνη εστην η μαρ=
+|L|τυρια αυτου και εκεινος ειδεν οτι αληθη λε=
+|L|γει ινα και υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυ=
+|L|τα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβη=
+|L|σεται̣ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει 
+|L|οψωντα̣ι̣ εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα δε 
+|L|ταυτα ηρωτη̣σεν τον πηλατον ιωσηφ απο αριμα=
+|L|θαιας ων μαθ̣ητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δι=
+|L|α τον φοβον των ιουδαιων ινα αρει τω σωμα 
+|F 152v|
+|L|του ιυ̅ <V 39> {om} <V 40> και εδησαν̣ α̣υ̣τω οθυν[ill]ιοις μ[\ill]ετα των [ill]αρω[\ill]=
+|L|ματων καθω[ill]ς[\ill] εθως τοις ιουδαιοις εν̣τ̣α̣φι̣αζ̣ει[ill]ν[\ill]
+|L|<V 41> ην δε εν τω τ̣οπω̣ οπου̣ ε̣σ̣τ̣̅ρωθη κηπος και ε̣ν̣ 
+|L|τω τοπ[ill]ω[\ill] μνημειον καινον εν̣ ω ουδεπος ουδεις 
+|L|ην τεθ[ill]η[\ill]μενος <V 42> εκει ην δια την παρασκε̣υειν τ[ill]ων[\ill]
+|L|ιουδα̣ιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̣̅
+|L|<K 20> <V 1> η {-ed- τ meant to be in margin but not visible} δε̣ μια των σαββατων μαριαμ η μαγδαλινη ε[ill]ρχε[\ill]=
+|L|τ̣αι πρωι σκοτεια ετι ουσης επι το μνημειον και 
+|L|βλεπει τον λιθον ηρμενον απο της θυρας του μνη=
+|L|μειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πε̣τ̣ρ̣[ill]ον[\ill] 
+|L|και προς τον αλλον μαθητην ον ε̣φιλει ο ις̅ και 
+|L|λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ ε̣[ill]κ του[\ill] μ̣[ill]νη[\ill]μειου και 
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 3> ε̣ξηλθεν ουν ο πετρ(ος) 
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντω εις το μνημ[ill]ειον[\ill]
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυ̣ο̣ ο̣μ̣ο̣υ̣ και ο αλλος μαθητης π[ill]ρο[\ill]=
+|L|εδραμεν ταχιον του πετρου μετ αυτου και ηλ=
+|L|θεν πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας 
+|L|βλεπει κειμενα τα οθωνια ου μεντοιγε εισηλ=
+|L|θεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος̣ ακολουθων α[ill]υ[\ill]=
+|L|τω και εισηλθεν εις το μνημειον [ill]και θεω[\ill]ρει τα οθο=
+|L|νια κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της 
+|L|κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμεν̣[ill]ον[\ill] 
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> το=
+|L|τε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων 
+|L|πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστ[ill]ευ[\ill]= 
+|L|σεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δ[ill]ει[\ill]   
+|L|αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> υπηλθον̣  
+|L|Ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια̣  
+|L|ηστηκει εξω προς το μνημειον κλαιουσα ως [ill]ουν[\ill]  
+|L|εκλε̣εν παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεω=
+|L|ρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ε=
+|L|να προς την κεφαλην κ[ill]αι εν[\ill]α προς τοις πο̣=
+|L|σιν οπου̣ εκειτω τω σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγου=
+|L|σιν αυτοι εκεινοι γυναι τι κλαιεις τινα ζ̣η=
+|L|τεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μ̣ου κ[ill]αι[\ill] 
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα̣ ειπουσα 
+|L|εστραφη εις τα οπισω και ιδεν̣ τον ιν̅ εστωτ[ill]α[\ill]  
+|L|και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν <V 15> λεγε̣[ill]ι[\ill] α̣υτη ο ις̅ γυναι̣ 
+|L|τι κλαιεις τινα ζητεις εκ̣ηνη δωκουσα οτι ο 
+|F 152v+| 
+|L|&lac; {20.16-22.0}
+
+
+

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_merged2_acm_rk.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_merged2_acm_rk.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_305790/04_305790_be(acm)_merged2_acm_rk.txt	2013-04-23 11:25:19 UTC (rev 347)
@@ -0,0 +1,2150 @@
+{Status:
+
+G-A Number: 579 (Ρaris, Βibl. Νat., Gr. 97)
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 120r
+Base text used:  TRns 
+
+Τranscribed by: WJΕ 
+Τranscription begun: 20-12-07
+Τranscription finished: 24-01-08
+
+F141r-142v transcribed by acm 10.4.13
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes  
+	Initials and other enlarged letters - Yes  
+	Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) -    No
+	Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+		5.4		No
+		7.53 - 8.11	No
+	
+	Other remarks: 
+10.17-18 partially repeated.
+12.45 omitted.  
+16.5 omitted.
+16.14 omitted.
+19.39 omitted. 
+
+Occasionally the scribe uses a beta for an upsilon. (See 1.38 μεθερμηνεβωμενον, 1.41 μεθερμηνεβομενος, 4.50 επορεβετω, 5.44 πιστεβειν, 8.45 πιστεβετε, 8.46 πιστεβετε, 8.59 επορεβετο, 9.7 ερμηνεβεται, 16.12 μνημονεβει).                    
+    }
+
+|F 120r|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην 
+|L|προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος 
+|L|ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι 
+|L|αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγε=
+|L|νετο ουδε εν ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζω=
+|L|η ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+|F 120v|
+|L|<V 5> και το φως εν τη σκοτεια φαινει και 
+|L|η σκοτεια αυτο ου κατελαβεν <V 6> ε=
+|L|γενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ 
+|L|ονομα αυτω ιω̅αννης {sic} <V 7> ουτος ηλθεν 
+|L|εις μαρτυριαν ινα μαρτυριση περι 
+|L|του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν 
+|L|δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα 
+|L|μαρτυρηση περι του φωτος <V 9> ην το 
+|L|φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον 
+|L|ερχωμενον εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσ=
+|L|μω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετω και 
+|L|ο κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδι=
+|L|α ηλθεν και ι ιδιοι αυτον ου παρελαβων
+|L|<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις ε=
+|L|ξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευου=
+|L|σιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων 
+|L|ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θελημα=
+|L|τος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν <V 14> και
+|L|ο λογος σαρξ εγενετω και εσκηνωσεν εν η=
+|L|μιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου 
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις 
+|L|χαριτος και αληθειας <V 15> ιω̅αννης {sic} μαρ=
+|L|τυρη περι αυτου και κεκραγεν λεγων 
+|L|ουτως ην ον ειπον ο οπισω μου ερχωμενος 
+|L|εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος 
+|L|μου ην <V 16> οτι εκ του πληρωματος αυ=
+|L|του ημοις παντες ελαβομεν και χαριν
+|L|αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως 
+|L|εδωθει η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|F 121r|
+|L|<V 18> Θν̅ ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης 
+|L|υιος ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκειν=
+|L|νος εξηγησατο <V 19> και αυτη εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια του ιω̅αννου {sic} οτε απεστηλαν οι ιουδαιοι 
+|L|εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς
+|L|αυτον ινα ερωτησουσιν αυτον συ τις ει
+|L|<V 20> και ομολογησεν οτι εγω ουκ ημει ο χς̅ <V 21> και η=
+|L|ρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει 
+|L|ουκ ημι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
+|L|<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρησιν δωμεν 
+|L|τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+|L|<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευ=
+|L|θυνατε την οδων κυ̅ καθως ειπεν ησαι=
+|L|ας ο προφητης <V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν 
+|L|εκ των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτων 
+|L|και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζης ει συ ουκ ει 
+|L|ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης <V 26> απε=
+|L|κρηνατο αυτοις ο ιω̅αννης {sic} λεγων εγω βαπτι=
+|L|ζω εν υδατι μεσος δε υμων εστικεν ον 
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 27> ο οπισω μου ερχωμενος 
+|L|ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ι=
+|L|μαντα <V 28> ταυτα εν βηθανια εγενετω πε=
+|L|ραν του ιορδανου οπου ην ιω̅αννης {sic} βαπτιζων
+|L|<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχωμενον προς 
+|L|αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων
+|L|την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτως εστιν πε=
+|L|ρι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται α=
+|L|νηρ ος εμπρωσθεν μου γεγωνεν οτι πρω=
+|L|τος μου ην <V 31> καγω ουκ εγνων αυτον αλλ ινα
+|F 121v|
+|L|φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτω ηλθον εγω 
+|L|εν υδατι βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν
+|L|ιωαννης λεγων οτι τεθαιαμαι το πν̅α 
+|L|καταβαιννον ως περιστεραν εξ ου̅νου και 
+|L|εμηνεν επ αυτον <V 33> αλλ ο πεμψας με βαπτι=
+|L|ζων εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ων 
+|L|αν ιδης το πν̅α καταβαινον και μενον ε=
+|L|π αυτων ουτος εστιν ο βαπτιζων εν τω πν̅ι 
+|L|τω αγιω <V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα ο=
+|L|τι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅ <V 35> τη επαυριον
+|L|ιστηκη παλιν ο ιω̅αννης {sic} και εκ των μαθη=
+|L|των αυτου δυο <V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περι=
+|L|πατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκου=
+|L|σαν οι δυο αυτου μαθηται λαλουντως και ηκο=
+|L|λουθησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασα=
+|L|μενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις 
+|L|τι ζητειται ο δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται 
+|L|μεθερμηνεβωμενον διδασκαλε που με=
+|L|νεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθαι και οψεσθαι ηλ=
+|L|θον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω 
+|L|εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως 
+|L|δεκατη <V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος 
+|L|πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων πα=
+|L|ρα ιω̅αννου {sic} και ακολουθησαντων αυτω
+|L|<V 41> ευρισκει ουτως πρωτος τον αδελφων τον 
+|L|ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν 
+|L|τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνεβομενος χς̅ 
+|L|<V 42> ηγαγεν δε αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας 
+|L|αυτω ο ις̅ περιπατουντι λεγει ει συ ει σιμων 
+|F 122r|
+|L|ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνε=
+|L|υεται πετρος <V 43> τη επαυριον ηθελησεν ε=
+|L|ξελθην εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φι=
+|L|λιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθι μοι
+|L|<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηδσαιδα εκ της 
+|L|πολεως ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φι=
+|L|λιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον 
+|L|εγραψεν μωυσης εν τω νομω και οι προφη=
+|L|τε ευρικαμεν ιν̅ υιον του ιωσηφ τον απο να=
+|L|ζαρετ <V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ 
+|L|ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει 
+|L|αυτω ο φιλιππος ερχου και ιδε <V 47> ιδεν
+|L|ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυ=
+|L|τον και λεγει περι αυτου ει αληθως ισρα=
+|L|ηλητη̣ς εν ω δολως ουκ εστιν <V 48> λεγει αυτω 
+|L|ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απε=
+|L|κριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε 
+|L|φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συ=
+|L|κην ιδων σε <V 49> απεκριθει αυτω ναθα=
+|L|ναηλ ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ 
+|L|βασιλευς ει του ιη̅λ <V 50> απεκριθει ις̅ και ειπεν 
+|L|αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της 
+|L|συκης πιστευης α μιζων τουτων οψη <V 51> και 
+|L|λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν οψεσθαι των 
+|L|ου̅νων ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ 
+|L|αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον 
+|L|υιον του αν̅ου <K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη 
+|L|γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και 
+|L|ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε ο ις̅ και 
+|F 122v|
+|L|οι μαθηται αυτου εις τον γαμον <V 3> και υστε=
+|L|ρησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του ιυ̅ προς αυ=
+|L|τον οινον ουκ εχουσιν <V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι 
+|L|εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+|L|<V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λε=
+|L|γει υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε εκει λιθιναι 
+|L|υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον των 
+|L|ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα με=
+|L|τρητας δυω η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμι=
+|L|σατε τας υδρειας υδατος και εγεμισαν 
+|L|αυτας εως ανω <V 8> λεγει αυτοις ο ις̅ αντλησα=
+|L|τε νυν και φερεται τω αρχιτρικλινω οι 
+|L|δε ηνεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλι=
+|L|νως το υδωρ γεγεννημενον και ουκ ηδει 
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδησαν οι η=
+|L|αντληκωτες το υδωρ φωνη τον νυμφιον
+|L|ο αρχιτρικληνος <V 10> και λεγει αυτω πας αν=
+|L|θρωπος πρωτον τον καλον οινον τηθησιν 
+|L|και οταν μεθυσωσιν τον ελασσω συ τετηρι=
+|L|κας τον καλον οινο εως αρτι <V 11> ταυτην εποι=
+|L|ησεν αρχην ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και 
+|L|εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επι=
+|L|στευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου 
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπαρναουμ αυ=
+|L|τος και η μη̅ρ αυτου και οι μαθηται αυτου 
+|L|και εκει εμειναν ου πολλας ημερας 
+|L|<V 13> και εγγυς ην το πασχα η εορτη των ιουδαιων 
+|L|και ανεβη εις ιροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω 
+|L|ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα 
+|F 123r|
+|L|και περιστερας και τους κερματηστας κα=
+|L|θημενους <V 15> και ποιησας φραγγελλιον εκ 
+|L|σχυνιων και παντας εξεβαλεν εκ του 
+|L|ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των 
+|L|κολλυβιστον εξεχεαν τα κερματα και τας 
+|L|τραπεζας ανεστρεψεν <V 16> και τοις τας περι=
+|L|στερας πολουσιν ειπε αρατε ταυθα εντευ=
+|L|θεν μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου 
+|L|οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν οι μαθηται 
+|L|αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του 
+|L|οικου σου καταφαγεται με <V 18> απεκριθησαν 
+|L|οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δει=
+|L|κνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον 
+|L|τουτων και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+|L|<V 20> ειπαν ουν οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και 
+|L|εξ αιτεσιν οικοδωμηθη ο ναος ουτος και 
+|L|συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκει=
+|L|νος δε ελεγεν περι του ναου του σωμα=
+|L|τος αυτου <V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων 
+|L|εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτε του=
+|L|τοις ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη 
+|L|και το λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις 
+|L|ιεροσωλυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη 
+|L|πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου 
+|L|θεωρουντες αυτου τα σημεια α ποιει
+|L|<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτοις δια το αυ=
+|L|τον γινωσκην παντας <V 25> και οτι ου χρειαν ει=
+|L|χεν ινα τις μαρτυριση περι του αν̅ου 
+|F 123v|
+|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω 
+|L|<K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος 
+|L|ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος 
+|L|ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυ=
+|L|τω ραββι οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας 
+|L|διδασκαλος ουδεις γαρ δυνατε ταυτα 
+|L|τα σημεια ποιειν α συ ποιης εαν μη 
+|L|η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκρηθη ο ις̅ και ειπεν 
+|L|αυτω αμην αμην λεγω υμιν εαν μη τις 
+|L|γεννηθη ανωθεν ου δυνατε ιδην την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον νικοδημος 
+|L|πως δυνατε αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη 
+|L|δυνατε εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου δευ=
+|L|τερον εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη 
+|L|ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου 
+|L|δυνατε εισελθην εις την βασιλειαν του θυ̅
+|L|<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν 
+|L|και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+|L|<V 7> μη ουν θαυμασει οτι ειπον σοι οτι δι υμας 
+|L|γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει 
+|L|πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ου=
+|L|κ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ου=
+|L|τως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως 
+|L|δυνατε ταυ γενεσθαι <V 10> απεκριθη ο ις̅ και 
+|L|ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και 
+|L|ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι 
+|L|οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και εωρακαμεν μαρ=
+|F 124r|
+|L|τυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λα=
+|L|μβανεται <V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και 
+|L|ου πιστευεται πως εαν ειπω υμιν τα επου=
+|L|ρανια πιστευεται <V 13> και ουδεις αναβεβηκεν 
+|L|εις τον ου̅νων ει μι ο εκ του ου̅νου καταβας ο 
+|L|υιος του αν̅ου ο ων εν τω [app][*]ου̅νων[\*][C]ου̅νω[\C][\app] <V 14> και καθως 
+|L|μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ου=
+|L|τως υψωθηναι δη τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας 
+|L|ο πιστευων αυτω μη αποληται αλλ εχει ζωιν 
+|L|αιωνιον <V 16> ουτως γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενην 
+|L|εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη α=
+|L|ποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον <V 17> ου γαρ απε=
+|L|στηλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα 
+|L|κρινι τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι 
+|L|αυτου <V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο 
+|L|δε μη πιστευων ηδι καικριται οτι μη πεπι=
+|L|στευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του 
+|L|θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυ=
+|L|θεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μα=
+|L|λλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτον πονη=
+|L|ρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων 
+|L|μισει το φως ινα μη ελλεγχθη τα εργα αυτου
+|L|<V 21> ο δε ποιων την αληθιαν ερχεται προς το φως 
+|L|ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν τω θω̅ 
+|L|εστιν εργασμενα <V 22> μετα ταυτα ηλθεν 
+|L|ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν 
+|L|γην και εκει διετριβε μετ αυτων και εβα=
+|L|πτιζεν <V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων
+|F 124v|
+|L|εγγυς του σαλημ οτι υδατα πολλα ην εκει 
+|L|και παρεγεινοντο και εβαπτιζωντο <V 24> ουπω 
+|L|γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιω̅αννης {sic} 
+|L|<V 25> εγενετω ουν ζητησις εκ των μαθητων ιω=
+|L|αννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
+|L|<V 26> και ηλθον προς τον ιω̅αννην {sic} και ειπον 
+|L|αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του 
+|L|ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος 
+|L|βαπτιζει και παντες ερχωνται προς αυτον
+|L|<V 27> απεκριθη ιω̅αννης {sic} και ειπεν ου δυνατε αν=
+|L|θρωπος λαμβαννειν ουδεν εαν μη η δεδο=
+|L|μενον αυτω εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι 
+|L|μαρτυριτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ ο=
+|L|τι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+|L|<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος 
+|L|του νυμφιου ο εστικος και ακουων αυτου χα=
+|L|ρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου 
+|L|αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκει=
+|L|νον δει αυξανειν εμαι δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανω=
+|L|θεν ερχωμενος επανω παντων εστιν ο 
+|L|ων εκ της γης εκ της γης εστιν <V 32> ο εωρακεν 
+|L|και ηκουσεν τουτω μαρτυρει και την μαρ=
+|L|τυριαν αυτου ουδεις λαμβαννει <V 33> ο λαβων 
+|L|αυτου την μαρτυριαν εσφραγησεν οτι ο 
+|L|θς̅ αληθεις εστιν <V 34> ον γαρ ο θς̅ απεστηλεν τα 
+|L|ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδω=
+|L|σιν το πν̅α <V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον αυτου 
+|L|και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
+|L|<V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον 
+|F 125r|
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην 
+|L|αλλ ει οργη του θυ̅ μενη επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν ε=
+|L|γνω ο κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ 
+|L|πληωνας μαθητας ποιει και βαπτι=
+|L|ζει ιω̅αννης {sic} <V 2> καιτοιγε αυτος ις̅ ουκ εβαπτι=
+|L|ζεν αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκεν την ιου=
+|L|δαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+|L|<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας την
+|L|λεγομενην συχαρ πλη(σιον) του χωριου ο ε=
+|L|δωκεν ια̅κωβ {sic} ιω̅σηφ {sic} τω υιω αυτου <V 6> ην 
+|L|δε εκει πηγη του ιακω̅β {sic} ο ουν ις̅ κεκοπι=
+|L|ακως εκ της οδυπορειας εκαθεζετο 
+|L|ουτως επη τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+|L|<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαριας αντλησαι υ=
+|L|δωρ λεγει αυτοις ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ 
+|L|μαθηται αυτου απεληλυθασιν εις την πολιν 
+|L|ινα τροφας αγωρασωσιν <V 9> λεγει αυτω η γυνη 
+|L|σαμαριτης πως συ ιουδαιος ων παρ εμου 
+|L|πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαριτιδος 
+|L|ου γαρ συχρωνται ιουδαιοις σαμαριταις
+|L|<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ιδεις την δω=
+|L|ρεαν του θυ̅ και τι εστιν ο λεγων σοι δως μοι 
+|L|πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν 
+|L|αν σοι υδωρ ζων <V 11> λε(γει) αυτω η γυνη κε̅ ουτε 
+|L|αντλημα εχης και το φρεαρ εστιν βαθυ πο=
+|L|θεν ουν εχεις το υδωρ το ζων <V 12> μη συ μη=
+|L|ζων η του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν η=
+|L|μιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν 
+|F 125v|
+|L|και υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου 
+|L|<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινον
+|L|εκ του υδατος τουτου δειψιση παλιν <V 14> ος 
+|L|δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω 
+|L|ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ 
+|L|ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υ=
+|L|δατος αλλομενου εις ζωην αιωνιων <V 15> λεγει προς 
+|L|αυτων η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ι=
+|L|να μη δηψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αν=
+|L|τλειν <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον 
+|L|ανδρα σου και ελθαι ενθαδε <V 17> απεκρι=
+|L|θη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα απεκρι=
+|L|θη αυτη ο ις̅ καλος ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+|L|<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις 
+|L|ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρικας 
+|L|<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεορω οτι προφητης 
+|L|ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω προσε=
+|L|κυνησαν και υμεις λεγεται οτι εν ιεροσολυ=
+|L|μοις εστιν ο τοπος οπου δη [app][*]προσκυνη̣ν[\*][C]προσκυνε̣ι̣ν[\C][\app] προσκυνη̣ν <V 21> λε=
+|L|γει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ο=
+|L|ρα οτι εν τω ορη τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις 
+|L|προσκυνησατε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνητε 
+|L|ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδα=
+|L|μεν οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν εστιν οτι αληθηνοι προσκυνηται 
+|L|προσκηνησουσιν το πρ̅ι εν πν̅ι και αληθει=
+|L|α και γαρ ο πη̅ρ τοιουτος ζητι τους προσ=
+|L|κυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσ=
+|L|κυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δη 
+|F 126r|
+|L|[app][*]προσκυνην[\*][C]προσκυνειν[\C][\app] <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι 
+|L|μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη 
+|L|εκεινος ανανγελλει ημιν παντα <V 26> λεγη αυ=
+|L|τη ο ις̅ εγω ημι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω 
+|L|ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον 
+|L|οτι μετα γυναικος λαλει ουδεις μεντοι ει=
+|L|πεν τι ζητεις η τι [app][*]λαλης[\*][C]λαλεις[\C][\app] μετ αυτης <V 28> α=
+|L|φηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και α=
+|L|πηλθεν εις την [app][*]πολην[\*][C]πολιν[\C][\app] και λεγει τοις αν̅οις 
+|L|<V 29> δευτε ιδεται αν̅ον ος ειπεν μοι παντα ο=
+|L|σα α εποιησα μητοι ουτος εστιν ο χς̅  <V 30> ε=
+|L|ξηλθον εκ της πολαιος και ερχονται προς 
+|L|αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον 
+|L|οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε 
+|L|ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην 
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται 
+|L|μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ 
+|L|εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελη=
+|L|μα του πεμψαντος με και τελειωσω αυ=
+|L|του το εργον <V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τε=
+|L|τραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται 
+|L|ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλ=
+|L|μους υμων και θεασασθε τας χωρας 
+|L|οτι λευκαι εισι προς θερισμον ιδη <V 36> και 
+|L|ο θεριζων μισθον λαμβανει και συνα=
+|L|γει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο 
+|L|σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων <V 37> εν 
+|L|γαρ τουτο ο λογος αληθεις εστιν οτι αλλος 
+|L|εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+|F 126v|
+|L|<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμοις 
+|L|κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και 
+|L|υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+|L|<V 39> εκ δε της πολαιως εκεινης πολλοι επι=
+|L|στευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια των 
+|L|λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ει=
+|L|πεν μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως ουν ηλ=
+|L|θον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυ=
+|L|των μιναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει 
+|L|δυο ημερας <V 41> και πολλοι πλειους επιστευ=
+|L|σαν δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευωμεν 
+|L|αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι 
+|L|ουτως εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν 
+|L|και απηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ις̅ 
+|L|εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια 
+|L|πατριδι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν ει=
+|L|ς την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαι=
+|L|οι παντα εορακατε οσα εποιησεν εν ιερο=
+|L|σολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον 
+|L|εις την εορτην ηλθον εις την εορτην <V 46> ηλ=
+|L|θεν ουν παλιν ις̅ εις τιν κανα της γαλιλαιας 
+|L|οπου εποισεν το υδωρ οινον και ην της 
+|L|βασιλεικος ου ο υιος ησθενι εν καπερνα=
+|L|ουμ <V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της 
+|L|ιουδαιας εις τιν γαλιλαιαν απηλθεν προς 
+|L|αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και 
+|L|ιασεται αυτου τον υιον ημμελλεν γαρ απο=
+|F 127r|
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον ε=
+|L|αν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη 
+|L|πιστευσητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλει=
+|L|κος κε̅ καταβηθι πριν η αποθανιν το 
+|L|παιδιον μου <V 50> και λεγει αυτω ο ις̅ πορευου 
+|L|ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λο=
+|L|γω ον ειπεν αυτω ο ις̅ και επορεβετω <V 51> η=
+|L|δη δε αυτου καταβαινοντος ιδου οι δου=
+|L|λοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγωντες 
+|L|οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυνθανετω ο ουν την 
+|L|ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσ=
+|L|χεν ειπον ουν αυτω οτι εχθες ωραν 
+|L|εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+|L|<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν [app][*]εκηνη[\*][C]εκεινη[\C][\app] τη ωρα εν η 
+|L|ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υιος σου ζη και επι=
+|L|στευσεν αυτως και η οικια αυτου ολη <V 54> του=
+|L|το ουν παλιν δευτερον σημειον εποιησεν 
+|L|ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλι=
+|L|λαιαν <K 5> <V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιου=
+|L|δαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 2> επι 
+|L|τη προβατικη κολυμβηθρα η λεγομενη 
+|L|εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτω πληθος των 
+|L|ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων 
+|L|εκδεχομενων την του υδατος κηνησιν
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον ελουετω εν τη 
+|L|κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ 
+|L|ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταρα=
+|L|χην του υδατος υγιης εγινετο ω δη=
+|F 127v|
+|L|ποτε αν κατηχετο νοσηματι <V 5> ην δε τις 
+|L|αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω εχον εν τη 
+|L|ασθενεια αυτου <V 6> τουτον ειδων ο ις̅ κα=
+|L|τακειμενον και γνους οτι ηδη πολυν 
+|L|χρονον εχει λεγει αυτω θελης υγιεις 
+|L|γενεσθαι <V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων 
+|L|ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη 
+|L|το υδωρ βαλλει μαι εις την κολυμβηθραν 
+|L|εν ω δε ερχωμαι εγω αλλος προ εμου κα=
+|L|ταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον 
+|L|κραββατον σου και [app][*]περιπατη[\*][C]περιπατι[\C][\app] <V 9> και ευθε=
+|L|ως εγενετο υγιεις ο αν̅ος και ηρεν τον κρα=
+|L|ββατον αυτου και περιεπατι ην δε σα=
+|L|ββατον εν εκεινη τη ημερα <V 10> ελεγον ουν οι 
+|L|ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββα=
+|L|τον εστιν και ουκ εξεστην σοι αραι τον κρα=
+|L|βαττον σου <V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποι=
+|L|ησας μαι υγιην εκεινος μοι ειπεν αρον τον
+|L|κραβαττον σου και περιπατι <V 12> ηρωτησαν 
+|L|ουν αυτον [app][*]τι εστιν[\*][C]τις εστιν[\C][\app] ο αν̅ος ο ειπων σοι αρων 
+|L|σου τον κραββατον και περιπατει <V 13> ο δε 
+|L|ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν 
+|L|οχλου οντως εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα 
+|L|ευρισκη αυτων ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω 
+|L|ιδου [app][*]ηγυ[ill]2[\ill]ης[\*][C]ηγυης[\C][\app] γεγονας μηκετη αμαρτανε 
+|L|ινα μη χειρον σοι τι γενηται <V 15> απηλθεν ο 
+|L|αν̅ος και λεγει τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο 
+|L|ποιησας με υγιην <V 16> και δια τουτω εδιωκων
+|L|οι ιουδαιοι τον ιν̅ οτι ταυτα εποιησεν 
+|F 128r|
+|L|εν σαββατω <V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις 
+|L|λεγων ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται 
+|L|καγω εργαζωμαι <V 18> δια τουτο ουν μαλλον ε=
+|L|διωκον οι ιουδαιοι τον ιν̅ και εζητουν 
+|L|αυτον αποκτιναι οτι ου μονον ελυεν τω  
+|L|σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελε=
+|L|γε τον θν̅ ησον εαυτον ποιον τω θω̅
+|L|<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος 
+|L|αφ εαυτου του ποιην ουδεν εαν μη τι βλε=
+|L|πει τον πρ̅α ποιουντα αν γαρ εκεινος 
+|L|ποιει ταυτα ταυτα και ο υιος ομοιως ποι=
+|L|ει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλη τον υιον και παντα δει=
+|L|κνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα 
+|L|τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυ=
+|L|μαζεται <V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρι τους νεκρους 
+|L|και ζοωποιει ουτος εδωκε και τω υιω 
+|L|εξουσιαν εχειν ους θελη ζοωποιειν <V 22> ου=
+|L|δε γαρ ο πη̅ρ κρινη ουδενα αλλα την κρισιν 
+|L|πασαν δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες 
+|L|τιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πρ̅α 
+|L|ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πρ̅α τον 
+|L|πεμψαντα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|οτι ο των λογων μου ακουον και πιστευων τω 
+|L|πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρι=
+|L|σιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του 
+|L|θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν ο=
+|L|τε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υιου
+|F 128v|
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησουσιν 
+|L|<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ ζωην εχει εν εαυτω 
+|L|ουτως και τω υιω δεδωκεν ζωην εχειν 
+|L|εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρι=
+|L|σιν ποιειν οτι υς̅ ου εστιν <V 28> μη θαυμα=
+|L|ζεται τουτω οτι ερχεται ωρα εν η παν=
+|L|τες οι εν τοις μνημιοις ακουσωσιν της 
+|L|φωνης αυτου και οι ακουσαντες ζησουσιν  
+|L|<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιη=
+|L|σαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυ=
+|L|λα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου 
+|L|δυναμε εγω ποιην απ εμαυτου ποιην ου=
+|L|δεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η ε=
+|L|μη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το 
+|L|εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος 
+|L|μαι πρ̅ς <V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης <V 32> α=
+|L|λλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οι=
+|L|δα ου ι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρ=
+|L|τυρι περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε 
+|L|προς ιω̅αννην {sic} και μεμαρτυρικεν τη [app][*]α=
+|L|ληθεια[\*][C]αλιθηα[\C][\app] <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυ=
+|L|ριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω υμιν ι=
+|L|να σωθηται <V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιο=
+|L|μενος και φαινον υμεις δε ηθελησατε 
+|L|αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυ=
+|L|του <V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μιζων 
+|L|του ιωαννου τα γαρ εργα α εδωκεν μοι 
+|L|ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα ερ=
+|F 129r|
+|L|γα α ποιω μαρτυρι περι εμου οτι ο πη̅ρ 
+|L|με απεσταλκεν <V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ 
+|L|αυτος μεμαρτυρικεν περι εμου ου=
+|L|τε φωνην αυτου πωποτε ακηκοαται 
+|L|ουτε ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λο=
+|L|γον αυτου ουκ εχεται εν υμιν μενοντα 
+|L|οτι ον απεστηλεν εκεινος τουτω υμεις ου 
+|L|πιστευεται <V 39> ερευνατε τας γραφας οτι 
+|L|υμεις δοκιται εν αυταις ζωην αιωνιον ε=
+|L|χειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι 
+|L|περι εμου <V 40> και ου θελεται ελθειν προς με 
+|L|ινα ζωην εχειται <V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου 
+|L|λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγα=
+|L|πην του θυ̅ ουκ εχεται εν εαυτοις <V 43> εγω ε=
+|L|ληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και 
+|L|ου λαμβανετε μαι εαν αλλος ελθη εν τω 
+|L|ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθαι
+|L|<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστεβειν δοξαν πα=
+|L|ρ αλληλων λαμβανωντες και την δοξαν 
+|L|την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειται <V 45> μη 
+|L|δωκηται οτι εγω κατηγορησω υμων προς 
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μω=
+|L|υσης εις ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επι=
+|L|στευεται μωυση επιστευεται αν εμοι πε=
+|L|ρι γαρ εμου εκεινος εγραψεν <V 47> οι δε τοις 
+|L|εκεινου γραμμασιν ου πιστευεται πως 
+|L|τοις εμοις ρημασιν πιστευσητε 
+|L|<K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θα=
+|L|λασσης της γαλιλαιας [app][*]της βεριαδοσ[\*][C]τιβεριαδοσ[\C][\app] <V 2> ηκο=
+|F 129v|
+|L|λουθη δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν 
+|L|τα σημεια α [app][*]εποιη[\*][C]εποιει[\C][\app] επι των ασθενουν=
+|L|των <V 3> ανηλθεν δε εις το ορος ο ις̅ και 
+|L|εκει εκαθητω μετα των μαθητων αυ=
+|L|του <V 4> ην δε εγγυς το πασχα εωρτη των ι=
+|L|ουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους 
+|L|ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολλυς οχλος ερ=
+|L|χεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον
+|L|ποθεν αγωρασωμεν αρτους ινα φαγωσιν
+|L|ουτοι <V 6> τουτω δε ελεγεν πειραζων αυτον 
+|L|αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποιην <V 7> απε=
+|L|κριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δη=
+|L|ναριων αρτι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα ε=
+|L|καστω βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω εις 
+|L|εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο α=
+|L|δελφος σιμονος πετρου <V 9> εστι το πεδα=
+|L|ριον εν ωδε ως εχει πεντε αρτους κριθη=
+|L|νους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι ε=
+|L|στιν εις τοσουτοις <V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησα=
+|L|τε τους αν̅ους αναπεσιν ην δε χορτος πο=
+|L|λυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν ανδρες 
+|L|των αριθμων ως πεντακισχιλιοι <V 11> και 
+|L|ελαβεν τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστη=
+|L|σας εδωκεν τοις ανακειμενοις ομοι=
+|L|ως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+|L|<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου συναγαγεται τα περισσευ=
+|L|σαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+|L|<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα 
+|F 130r|
+|L|κοφινους κλασματων εκ των πεντε 
+|L|αρτων των κριθηνων α επερισσευσεν  
+|L|τοις βεβροκωσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ε=
+|L|ποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος 
+|L|εστιν ο προφητης ο ερχωμενος εις τον κοσ=
+|L|μον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθε 
+|L|και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν 
+|L|βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος 
+|L|αυτος μονος <V 16> ως δε οψια εγενετο κατε=
+|L|βησαν οι μαθηται αυτου επι την θα=
+|L|λασσαν <V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρ=
+|L|χοντο περαν της θαλασσης εις καπαρ=
+|L|ναουμ και σκοτεια ηδη εγεγονει και ου=
+|L|πω προς αυτους εληλυθη ο ις̅ <V 18> η δε θα=
+|L|λασσα ανεμου μεγαλου πνεωντος διηγη=
+|L|ρετω <V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικο=
+|L|σιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ 
+|L|περιπατουντα επι της θαλασσης και 
+|L|εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβη=
+|L|θησαν <V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φο=
+|L|βησθαι <V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το 
+|L|πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον 
+|L|επι την γην εις ην υπηγοντο <V 22> τη επαυ=
+|L|ριον ο οχλος ο εστικως περαν της θαλασσης 
+|L|ιδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μι 
+|L|εν και οτι ου συνησηλθεν τοις μαθηταις 
+|L|αυτου ο ις̅ εις το πλοιαριον αλλα μονοι οι 
+|L|μαθηται αυτου απηλθον <V 23> και αλλα ηλθον
+|L|πλοιαρια εκ τηβεριαδος εγγυς του το=
+|F 130v|
+|L|που οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστη=
+|L|σαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι 
+|L|ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου 
+|L|ανεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλ=
+|L|θον εις καφαρναουμ ζητουντες τον ιν̅
+|L|<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασ=
+|L|σης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γε=
+|L|γονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ζητιται μαι ουχ οτι 
+|L|ιδεται σημεια αλλ οτι εφαγεται εκ των 
+|L|αρτων και εχορτασθηται <V 27> εργαζεσ=
+|L|θαι μη την βρωσιν την απολλημενην α=
+|L|λλα την βρωσιν την μελλουσαν εις ζωην 
+|L|αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει του=
+|L|των γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅ <V 28> ειπεν 
+|L|ουν προς αυτον τι ποιουμεν ινα εργαζο=
+|L|μεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και 
+|L|ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του 
+|L|θυ̅ ινα πιστευηται εις ον απεστηλεν ε=
+|L|κεινος <V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιη=
+|L|σις σημειον ινα ιδωμεν και πιστευ̣σω=
+|L|μεν οτι εργαζει <V 31> οι πρ̅ες ημων το μα=
+|L|ννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν 
+|L|γεγραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδω=
+|L|κεν αυτοις φαγειν <V 32> ειπεν ουν ο ις̅ αυτοις 
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδω=
+|L|κεν τον αρτον εκ του ου̅νου αλλ ο πη̅ρ 
+|L|μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου 
+|L|τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του ου̅νου εστιν 
+|F 131r|
+|L|ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους 
+|L|ζωην το κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον
+|L|κε̅ παντοτε δως ημιν τον αρτον τουτον
+|L|<V 35> ειπεν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της 
+|L|ζωης ο ερχομενος προς μαι ου μη πηνα=
+|L|σει και ο πιστευων εις εμαι ου μη διψησει 
+|L|πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε 
+|L|μαι και ου πιστευεται <V 37> παν ο διδωσιν 
+|L|μοι ο πατηρ προς με ηξει και τον ερχωμε=
+|L|νον προς μαι <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ου=
+|L|ρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον α=
+|L|λλα το θελημα του πεμψαντος με <V 39> τουτο 
+|L|δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς 
+|L|ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυ=
+|L|του αλλα αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
+|L|<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πρ̅ς μου 
+|L|ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις 
+|L|αυτων εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυ=
+|L|τον καγω τη εσχατη ημερα <V 41> εγογγυζον 
+|L|ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω 
+|L|ειμι ο αρτος ο καταβαινων εκ του ου̅νου
+|L|<V 42> και ελεγον ουχ ουτως εστιν ις̅ ο υς̅ του ιω=
+|L|σηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την 
+|L|μρ̅α πως ουτως λεγει οτι εκ του ου̅νου 
+|L|καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις μη γογγυζεται μετ αλληλων <V 44> ουδης 
+|L|δυνατε ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ 
+|L|ο πεμψας με ελκυσει αυτον καγω ανα=
+|L|στησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|F 131v|
+|L|<V 45> εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις 
+|L|και εσωνται παντες διδακτοι θυ̅ πας 
+|L|ο ακουσας παρα του πρ̅ς και μαθων ερ=
+|L|χεται προς μαι <V 46> ουχ ωτι των πρ̅α εωρα=
+|L|κεν τις ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εω=
+|L|ρακεν τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο 
+|L|πιστευων εις εμαι εχει ζωην αιωνιον <V 48> εγω 
+|L|ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες ημων εφαγον 
+|L|το μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος 
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινον ι=
+|L|να τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ημι 
+|L|ο αρτος ο ζων ο εκ του ου̅νου καταβας ε=
+|L|αν τις φαγη εκ του αρτου τουτου ζησει εις 
+|L|τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υμιν 
+|L|σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+|L|<V 52> εμαχοντω ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λε=
+|L|γωντες πως δυνατε ουτως δουναι υμιν 
+|L|την σαρκα φαγην <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ α=
+|L|μην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγηται την σαρ=
+|L|κα του υυ̅ του θυ̅ και πινηται αυτου το αιμα 
+|L|ουκ εχεται ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρογων μου την 
+|L|σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην 
+|L|αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημε=
+|L|ρα <V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το 
+|L|αιμα μου αληθης εστιν πωσις <V 56> ο τρογων μου 
+|L|την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι 
+|L|μενει καγω εν αυτω <V 57> καθως απεσταλκεν με 
+|L|ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρο=
+|L|γων μι κακεινος ζειση δι εμαι <V 58> ουτος εστιν ο αρτος 
+|F 132r|
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβας ου καθως εφαγον 
+|L|οι πρ̅ες ημων το μαννα και απεθανον ο 
+|L|τρογον τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
+|L|<V 59> ταυτα εν συναγωγη διδασκων εν καπερ=
+|L|ναουμ <V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των 
+|L|μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν 
+|L|ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακου=
+|L|ειν <V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζου=
+|L|σι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν 
+|L|αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν 
+|L|θεωρειτε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα 
+|L|οπου ην το προτερον <V 63> το πν̅α εστι το 
+|L|ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν 
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν πνευμα 
+|L|εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες 
+|L|οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ 
+|L|τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις ε=
+|L|στιν ο παραδωσον αυτον <V 65> και ελεγεν 
+|L|δια τουτω ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυνα=
+|L|ται ελθειν προς με εαν μη η δεδομε=
+|L|νον αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ τουτου 
+|L|πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου 
+|L|εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου πε=
+|L|ριεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα 
+|L|μη και υμεις θελεται υπαγειν <V 68> απεκρι=
+|L|θη ουν αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τι=
+|L|να απελευσωμεθα ρηματα ζωης αι=
+|L|ωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν 
+|L|και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+|F 132v|
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δω=
+|L|δεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις δι=
+|L|αβολος εστιν <V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμο=
+|L|νος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυ=
+|L|τον παραδιδωναι εις ων των δωδεκα 
+|L|<K 7> <V 1> και περιεπατη ο ις̅ μετα ταυτα εν τη 
+|L|γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαι=
+|L|α περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιου=
+|L|δαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε εγγυς η εορτη 
+|L|των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον 
+|L|ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μετα=
+|L|βηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαι=
+|L|αν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι 
+|L|τα εργα σου α ποιης <V 4> ουδεις γαρ εν κρυ=
+|L|πτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρη=
+|L|σια ειναι ει ταυτα ποιης φανερωσον 
+|L|σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελ=
+|L|φοι αυτου επιστευων εις αυτον <V 6> λεγει 
+|L|αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρε=
+|L|στιν ο δε καιρος ο υμετερος παντωτε 
+|L|εστιν ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσμος μη=
+|L|σειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυ=
+|L|ρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πο=
+|L|νηρα εστιν <V 8> υμεις αναβηται εις την εορτην 
+|L|ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πε=
+|L|πληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων αυτοις 
+|L|εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ος δε ανεβησαν 
+|L|οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανε=
+|L|βη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν 
+|F 133r|
+|L|κρυπτω <V 11> οι ουν οιουδαιοι εζητουν αυτον 
+|L|εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
+|L|<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις 
+|L|οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν 
+|L|αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
+|L|<V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυ=
+|L|του δια τον φοβον των ιουδαιων <V 14> ηδη 
+|L|δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το 
+|L|ιερον και εδιδασκεν <V 15> και εθαυμαζων 
+|L|οι ιουδαιοι λεγωντες πως ουτος γρα=
+|L|μματα οιδεν μη μεμαθηκως <V 16> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ου=
+|L|κ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με <V 17> ε=
+|L|αν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν 
+|L|γνωσεται εκ της διδαχης ποτερον εκ 
+|L|του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω <V 18> ο α=
+|L|φ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν 
+|L|ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαν=
+|L|τος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδι=
+|L|κια εν εαυτω ουκ εστιν <V 19> ου μωσης δεδω=
+|L|κεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποι=
+|L|ει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
+|L|<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον 
+|L|εχεις τις σε ζητει αποκτειναι <V 21> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιη=
+|L|σα και παντες θαυμαζεται <V 22> δια του=
+|L|το μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην 
+|L|ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ εκ των 
+|L|πρ̅ων και εν σαββατω περιτεμνεται αν̅ον
+|F 133v|
+|L|<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββα=
+|L|τω ινα μη λυθη ο νομος μωσεως εμοι 
+|L|χολατε οτι ολον αν̅ον εποιησα εν σα=
+|L|ββατω <V 24> μη κρινεται κατ οψιν αλλα την 
+|L|δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον ουν τινες 
+|L|εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν 
+|L|ον ζητουσιν αποκτειναι <V 26> και ιδε παρρη=
+|L|σια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσι μη=
+|L|ποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες ο=
+|L|τι ουτος εστιν αληθως ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον 
+|L|οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχη=
+|L|ται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκρα=
+|L|ξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λε=
+|L|γων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι 
+|L|και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αλη=
+|L|θηνος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε 
+|L|<V 29> εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κα=
+|L|κεινος με απεστηλεν <V 30> εζητουν ουν αυτον 
+|L|πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον 
+|L|την χειρα οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+|L|<V 31> πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μητι 
+|L|πλειωνα σημει τουτων ποιησει ων ου=
+|L|τος εποιησεν <V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του 
+|L|οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα 
+|L|και απεστειλαν οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις 
+|L|ινα πιασωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ε=
+|L|τι μικρον χρονον μεθ υμων ημι και υπα=
+|L|γω προς τον πεμψαντα με <V 34> ζητεισετε 
+|F 134r|
+|L|με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω 
+|L|υμεις ου δυνασθαι ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ι=
+|L|ουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει 
+|L|πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησωμεν 
+|L|αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων 
+|L|μελλη πορευεσθαι διδασκει τους ελληνας
+|L|<V 36> τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησε=
+|L|τε μες και ουχ ευρησετε και οπου [app][*]ημι[\*][C]ειμι[\C][\app] ε=
+|L|γω υμεις ου δυνασθε [app][*]ελθην[\*][C]ελθειν[\C][\app] <V 37> εν δε τη εσ=
+|L|χατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ει=
+|L|στηκει ο ις̅ και εκραξε λεγων εαν τις δι=
+|L|ψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πι=
+|L|στευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη πο=
+|L|ταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υ=
+|L|δατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι 
+|L|του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πι=
+|L|στευωντες εις αυτον ουπο γαρ ην πν̅α 
+|L|αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι 
+|L|ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον 
+|L|ελεγον <V 41> μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χρι=
+|L|στος ερχεται <V 42> ουχη η γραφη ειπεν οτι εκ 
+|L|του σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ 
+|L|της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται
+|L|<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετω δι αυτον
+|L|<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον 
+|L|αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτων τας χει=
+|L|ρας <V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρ=
+|L|χιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις 
+|L|εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον <V 46> απε=
+|F 134v|
+|L|κριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως 
+|L|ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθη=
+|L|σαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πε=
+|L|πλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχωντων ε=
+|L|πιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+|L|<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νο=
+|L|μον επικαταρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδη=
+|L|μος ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων ε=
+|L|ξ αυτων <V 51> μη ο νομος υμων κρινη τον αν̅ον ε=
+|L|αν μη ακουση παρ αυτου προτερον και 
+|L|γνω τι [app][*]ποιη[\*][C]ποιει[\C][\app] <V 52> απεκριθησαν και ειπον 
+|L|αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ε=
+|L|ρευνισον και ιδε οτι προφητης εκ της 
+|L|γαλιλαιας ουκ εγηγερται <V 53> και επορευθη 
+|L|εκαστος εις τον οικον αυτου <K 8> <V 1> ις̅ δε επορευθη 
+|L|εις το ορος των ελαιων <V 2> ορθρου δε παλιν πα=
+|L|ρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχεται 
+|L|και καθισας εδιδασκεν αυτους <V 3> αγουσι δε 
+|L|οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον 
+|L|γυναικα εν μοιχεια καταληφθησαν και 
+|L|στησαντες αυτην εν μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω πει=
+|L|ραζοντες διδασκαλε αυτη η γυνη κατε=
+|L|ληφθη επαυτωφωρω μυχευομενη <V 5> εν 
+|L|δε το νομω μωσης επεγγειλατο τας τοι=
+|L|αυτας [app][*]λιθοβολησθαι[\*][C]λιθοβολεισθαι[\C][\app] συ ουν τι λεγεις
+|L|<V 6> τουτο δε ελεγον πειραζωντες αυτον ινα 
+|L|εχωσι κατηγοριαν αυτου ο δε ις̅ κατω 
+|L|κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την 
+|L|γην μη προσποιουμενος <V 7> ως δε επε=
+|F 135r|
+|L|μενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ει=
+|L|πεν προς αυτους ο αναμαρτητος [app][*]ημων[\*][C]υμων[\C][\app] 
+|L|πρωτον επ αυτην των λιθον βαλλετω <V 8> και 
+|L|παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην <V 9> οι 
+|L|δε ακουσαντες και υπο της συνηδησεως 
+|L|ελλεγχομενοι εξηρχοντο εις καθεις αρ=
+|L|ξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κα=
+|L|τεληφθη μονος ο ις̅ και η γυνη εν μεσω ου=
+|L|σα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅ και μηδενα θεασα=
+|L|μενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη που 
+|L|εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε 
+|L|κατεκρινεν <V 11> η δε ειπεν ουδεις κε̅ ειπεν 
+|L|δε ο ις̅ ουδε εγω σε κρινω πορευου και 
+|L|μηκετι αμαρτανε <V 12> παλιν ουν αυτοις ο ις̅ 
+|L|ελαλησε λεγων εγω [app][*]ημι[\*][C]ειμι[\C][\app] το φως του κοσμου 
+|L|ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν 
+|L|τη σκοτεια αλλ εξει το φως της ζωης
+|L|<V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σε=
+|L|αυτου μαρτυρεις οι μαρτυρια σου ουκ ε=
+|L|στιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις 
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αλη=
+|L|θης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν 
+|L|ηλθον και που υπαγω <V 15> υμεις κατα την 
+|L|σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+|L|<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης 
+|L|εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πε=
+|L|μψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε τω υμε=
+|L|τερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρ=
+|L|τυρια αληθης εστιν <V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων 
+|F 135v|
+|L|περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου 
+|L|ο πεμψας με πη̅ρ <V 19> ελεγων ουν αυτω που 
+|L|εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδα=
+|L|τε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε [app][*]ηδητε[\*][C]ηδειτε[\C][\app] και τον
+|L|πρ̅α μου ειδειτε αν <V 20> ταυτα ουν τα ρημα=
+|L|τα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασ=
+|L|κων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον 
+|L|οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν 
+|L|παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησε=
+|L|τε με και εν τη αμαρτια υμων αποθα=
+|L|νεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασ=
+|L|θαι ελθειν <V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι απο=
+|L|κτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υ=
+|L|μεις ου δυνασθαι [app][*]ελθην[\*][C]ελθειν[\C][\app] <V 23> και ειπεν αυτοις 
+|L|υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ει=
+|L|μι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω 
+|L|ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υ=
+|L|μιν οτι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις 
+|L|ημων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι 
+|L|αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις ημων
+|L|<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις 
+|L|ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν <V 26> πολλα ε=
+|L|χω περι υμων και λαλειν και κρινειν αλλ ο 
+|L|πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα 
+|L|παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
+|L|<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+|L|<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσειται τον 
+|L|υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ει=
+|L|μι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα 
+|F 136r|
+|L|καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ ταυτα λα=
+|L|λω <V 29> και ο πεμψας μετ εμου εστιν ουκ α=
+|L|φηκεν με μονων οτι εγω τα αρεστα αυτων 
+|L|πιω παντωτε <V 30> ταυτα αυτου λαλουντως 
+|L|πολλοι επιστευσαν εις αυτον <V 31> ελεγεν 
+|L|ο ις̅ προς τους πεπιστευκωτας αυτω 
+|L|ιουδαιους εαν υμεις μινηντε εν τω λογω τω 
+|L|εμω αληθως μαθηται μου εσται <V 32> και γνω=
+|L|σεσθαι την αληθηαν και η αληθεια ελευθε=
+|L|ρωσει υμας <V 33> και απεκρηθησαν αυτω ιου=
+|L|δαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδε=
+|L|νι δεδουλευκαμεν πωποται πως [app][*]ουν[\*][C]συ[\C][\app] 
+|L|λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθαι <V 34> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δου=
+|L|λος εστιν της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος 
+|L|ου μινη εν τη οικηα εις τον αιωνα ο 
+|L|ις̅ μινη εις τον αιωναν <V 36> εαν ουν ο υιος ημας 
+|L|ελευθερωσει ωντος ελευθεροι εσεσθαι
+|L|<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εσται αλα ζη=
+|L|τητε μαι αποκτηναι οτι ο λογος ο εμος 
+|L|ου χωρει εν υμην <V 38> εγω α εωρακα παρα 
+|L|τω πρ̅ι ημων λαλω και υμεις ουν α εο=
+|L|ρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειται
+|L|<V 39> απεκρηθησαν και ειπεν αυτω ο πη̅ρ η=
+|L|μων αβρααμ εστην λεγει αυτοις ο ις̅ 
+|L|ει τεκνα του αβρααμ μητε τα εργα του 
+|L|αβρααμ εποιειται αν <V 40> νυν δε ζητητε 
+|L|με αποκτηναι και αν̅ον ος τιν αληθει=
+|L|αν υμιν λελαληκαν ην ηκουσα παρα του 
+|L|θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+|L|<V 41> υμεις ποιηται τα εργα του πρ̅ς ημων 
+|F 136v|
+|L|ειπον ουν αυτω ειμεις πειηται τα εργα 
+|L|του πρ̅ς ημων εκ πορνηας σου γεγεννημε=
+|L|θα ενα πρ̅α εχωμεν τον θν̅ <V 42> ειπεν ουν 
+|L|αυτω ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ ημων ηγαπατε αν 
+|L|εμε εγω γαρ παρα του θυ̅ εξηλθον και 
+|L|ηκω ου ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυ=
+|L|θα αλλ εκεινος με αποστειλεν <V 43> δια=
+|L|τη την λαληαν την εμην ου γινωσκεται 
+|L|οτι ου δυνασθαι ακουειν τον λογον 
+|L|τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβο=
+|L|λου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς 
+|L|υμων θελεται ποιειν εκεινως αν=
+|L|θροποκτωνος ην απ αρχης και εν 
+|L|τη αληθεια εν αυτω οταν λαλη το 
+|L|ψευδος οτι ψευστης εστην και ο πη̅ρ αυ=
+|L|του <V 45> εγω δε οτη την αληθηαν λεγω ου 
+|L|πιστεβετε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει με 
+|L|περι αμαρτιας η αληθειαν λεγω δι=
+|L|ατι υμεις ου πιστεβετε μοι <V 47> ο ων εκ 
+|L|του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει 
+|L|δια τουτο υμεις ουκ ακουετε <V 48> απε=
+|L|κρηθησαν ι ιουδαιοι και ειπαν αυτω 
+|L|ου καλως λεγωμεν ειμεις οτι σαμαρι=
+|L|τις ει συ και δαιμονιον εχης <V 49> απε=
+|L|κρηθει ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ αιχω 
+|L|αλλα [app][*]τημω[\*][C]τιμω[\C][\app] τον πρ̅αν μου και υμεις 
+|L|ατιμαζεται με <V 50> εγω δε ου ζητω την 
+|L|δοξαν μου εστην ο ζητων και κρη=
+|L|νων <V 51> αμην αμην λεγω ημιν εαν τις 
+|L|τον εμον λογων τηρηση θανατω ου 
+|L|μη θεωορηση εις των αιωναν
+|L|<V 52> ειπων αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκα=
+|F 137r|
+|L|μεν οτι δαιμονιον εχης αβρααμ απε=
+|L|θανεν και η προφητε και σοι λεγεις 
+|L|εαν τις τον λογον μου τηρηση θανα=
+|L|τον ου μη θεορηση εις τον αιωναν <V 53> μη 
+|L|σει [app][*]μηζων[\*][C]μειζων[\C][\app] η του πρ̅ς ημων αβρααμ 
+|L|οστις απεθανεν και οι προφητε 
+|L|απεθανων τινα σαυτον ποιης <V 54> α=
+|L|πεκρηθη ις̅ εαν εγω δοξασω εμαυ=
+|L|τον η δοξα μου ουδεν εστην εστην
+|L|ο πη̅ρ μου ο δοξαζω με ον υμεις 
+|L|λεγετε οτι ο θς̅ ημων εστιν <V 55> και ου=
+|L|κ αιγνωκατε αυτον εγω δε οιδα 
+|L|αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οι=
+|L|δα αυτον εσωμε ομοιως υμων ψευ=
+|L|της αλλ οιδα αυτον και τον λο=
+|L|γον αυτου τωρων <V 56> αβρααμ ο πη̅ρ η=
+|L|μων ηγαλλιασατω ηνα ηδη την μρ̅αν 
+|L|την εμην και ειδα και εχαρι <V 57> ειπον 
+|L|ουν ιουδαιοι προς αυτον πεντη=
+|L|κοντα ετη ουπω εχης και αβρααμ 
+|L|εωρακας <V 58> ειπεν αυτω ις̅ αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι ε=
+|L|γω ειμη <V 59> υραν ουν ληθους ινα βαλω=
+|L|σιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλ=
+|L|θεν και εκ του ιερου και διελθων δι=
+|L|α μεσου αυτων επορεβετο και πα=
+|L|ρηγων ουτως <K 9> <V 1> και παραγων 
+|L|ιδεν αν̅ον τυφλον εκ γενητης <V 2> και 
+|L|ηρωτησεν αυτον οι μαθηται αυτου 
+|L|λεγοντες ραββι της ημαρτεν ου=
+|L|τως η γονης αυτου ινα τυφλος 
+|L|[app][*]γενηθης[\*][C]γενηθη[\C][\app] <V 3> απεκρηθη ο ις̅ ουτε ου=
+|F 137v|
+|L|ουτε η γονης αυτου αλλ ινα φανερωθη
+|L|τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε δει εργα=
+|L|ζεσθαι τα εργα του πεψαντος με εως 
+|L|ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις 
+|L|δυνατε εργαζεσθαι τα εργα του πεμ=
+|L|ψαντος με εως ημερα εστην ερχεται  
+|L|νυξ οτε ουδις δυνατε εργαζεσθαι 
+|L|<V 5> οταν εν τω κωσμω ω φως ειμι του κοσ=
+|L|μου <V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και 
+|L|εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος 
+|L|και επεχρησεν αυτου τον πηλον επι 
+|L|τους οφθαλμους του τυφλου <V 7> και ει=
+|L|πεν αυτω υπαγε νηψαι εις την κολη=
+|L|μβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνεβεται 
+|L|απεσταλμενες απηλθεν ουν και ε=
+|L|νιψατο και ηλθεν βλεπων <V 8> οι ουν γει=
+|L|τονες και οι θεωρουντες αυτον το 
+|L|προτερον οτι προσετης ιν ελεγον ουν 
+|L|ουχ ουτος εστην ο καθημενος και προσ=
+|L|αιτων <V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν α=
+|L|λλοι δε οτι ομοιως αυτων εστιν εκει=
+|L|νος δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν 
+|L|αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλ=
+|L|μοι <V 11> απεκρηθη εκεινος και ειπεν αν̅ος 
+|L|ο λεγωμενος ις̅ πυλων εποιησεν 
+|L|και επεχρισεν μου τους οφθαλμους 
+|L|και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβη=
+|L|θραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν 
+|L|και νιψαμενος ανεβλεψα <V 12> ειπον ουν αυ=
+|L|τω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> α=
+|L|γουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον 
+|L|ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε πι=
+|F 138r|
+|L|λον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους 
+|L|οφθαλμους <V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον 
+|L|και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψαν ο δε ει=
+|L|πεν αυτοις πηλον επεθεκεν μοι εποι τους 
+|L|οφθαλμους και ενιψαμιν και βλεπω <V 16> ελεγον 
+|L|ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστην ουτος 
+|L|παρα θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τει=
+|L|ρη αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρ=
+|L|τωλος τηαυτα σημεια ποιει και σχισμα 
+|L|ην εν αυτοις <V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω πα=
+|L|λιν ου τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξεν 
+|L|σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προ=
+|L|φητις εστιν <V 18> ουκ αιπιστευσαν ουν οι ιουδαι=
+|L|οι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλε=
+|L|ψαν εως οτου εφωνισεν τους γονεις αυτου 
+|L|αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτισεν αυτους 
+|L|λεγοντες ουτος εστιν ο υιος ημων ων υμεις 
+|L|λεγεται οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν 
+|L|αρτι βλεπει <V 20> απεκρηθεισαν δε αυτοις 
+|L|οι γωνεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγενηθη
+|L|<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ ειδαμεν η τις 
+|L|ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις 
+|L|ουκ ειδαμεν αυτον ερωτισατε ηλικειαν
+|L|εχει αυτος περι αυτου λαλησει <V 22> ταυτα ει=
+|L|πον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντον τους 
+|L|ιουδαιους ηδη γαρ [app][*]συνεθεντο[\*][C]συνετιθεντο[\C][\app] ο ιουδαιοι 
+|L|ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυνα=
+|L|γωγους γενηται <V 23> δια τουτο οι γωνεις αυτου 
+|L|ειπον οτι ηδεικειαν εχει αυτον ερωτη=
+|L|σαται <V 24> εφωνισαν εκ δευτερου τον αν̅ον ο=
+|L|ς ω̣ν τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν 
+|F 138v|
+|L|τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ου=
+|L|τως αμαρτωλως εστιν <V 25> απεκρηθη ουν 
+|L|και ειπεν εκυνως ει αμαρτωλως εστιν 
+|L|ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι 
+|L|βλεπω <V 26> ειπων δε αυτω τι εποιη=
+|L|σεν παλιν πως εινεωξεν σου τους 
+|L|οφθαλμους <V 27> απεκρηθει αυτοις ει=
+|L|πον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι πα=
+|L|λιν θελεται ακουειν [app][*]μει και υμεις[\*][C]&om;[\C][\app] μη 
+|L|και υμεις θελετε αυτου γενεσθαι <V 28> οι δε 
+|L|ελοιδωρησαν αυτου και ειπαν συ μα=
+|L|θητης ει [app][*]εκ[ill]5-6[\ill][\*][C*]εκεινου[\C*][\app] υμεις δε του μωυ=
+|L|σεως εσμεν μαθηται <V 29> ημεις οιδαμεν ο=
+|L|τι μωυσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε 
+|L|ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν <V 30> απεκρηθη 
+|L|ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτο γαρ 
+|L|εθαυμαζων οτι ημεις ουκ ηδαμεν πο=
+|L|θεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 31> οιδαμεν δε οτι [app][*]αμαρτωλον[\*][C]αμαρτωλου[\C][\app] 
+|L|ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης 
+|L|η και το θελημα αυτου ποιη τουτου α=
+|L|κουειν <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι η=
+|L|νεωξεν τις τυφλου γεγεννημενου οφθαλ=
+|L|μους <V 33> η μη ειν ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνα=
+|L|το ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν και ει=
+|L|παν αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης 
+|L|ολος και συ διδασκεις ημας και εξε=
+|L|βαλον αυτων εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι ε=
+|L|ξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτων 
+|L|ειπεν αυτω συ πιστευις εις τον [app][*][ill]2[\ill]ων=
+|L|[ill]4[\ill][\*][C*]υω {sic} του θυ̅[\C*][\app] <V 36> απεκριθη εκυνος και ειπεν και 
+|L|τις εστιν κε̅ ινα πιστευσε εις αυτον
+|F 139r|
+|L|<V 37> ειπεν δε ο ις̅ και εωρακας αυτον και 
+|L|ο λαλων μετε σου [app][*]εκυνος[\*][C]εκεινος[\C][\app] εστιν
+<V 38> ο δε ε=
+|L|φη πιστευο κε̅ και προσεκυνησεν αυ=
+|L|τω <V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις 
+|L|τον κοσμων τουτον ελυληθα ινα οι 
+|L|μη βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> ηκου=
+|L|σαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι με=
+|L|τ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και 
+|L|υμεις τυφλοι εσμεν <V 41> ειπεν αυτοις 
+|L|ο ις̅ ει τυφλοι ουτε ουκ αν ηχεται αμαρ=
+|L|τιαν νυν δε λεγεται οτι βλεπωμεν η 
+|L|αμαρτια ημων μενη <K 10> <V 1> αμην αμην λε=
+|L|γω υμιν ο μη εισερχομενος δια της 
+|L|θυρας εις την αυλην των προβατων
+|L|αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκει=
+|L|νος κλεπτης εστιν και ληστης <V 2> ο δε 
+|L|εισερχομενος δια της θυρας ποιμην
+|L|εστην των προβατων <V 3> τουτω ο θυρω=
+|L|ρος ανειγι και τα προβατα της φω=
+|L|νης αυτου ακουει και τα ιδια προ=
+|L|βατα φωνει κατ ονομα και εξαγει 
+|L|αυτα <V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκ=
+|L|βαλει εμπροσθεν αυτων πορευεται 
+|L|και τα προβατα αυτων ακολουθει 
+|L|οτι οιδασιν την φωνην αυτου <V 5> αλλοτρι=
+|L|ω δε ου μη ακωλουθησωσιν αλλα φευ=
+|L|ξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των 
+|L|αλλωτριων την φωνην <V 6> ταυτην την πα=
+|L|ραμηθειαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκυνοι δε 
+|F 139v|
+|L|ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλη αυτοις
+|L|<V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εγω υμει η θυρα των προ=
+|L|βατων <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου 
+|L|κλεπται εισιν και λισται αλλ ουκ ηκουσαν
+|L|αυτων τα προβατα <V 9> εγω ειμη η θυρα 
+|L|δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και ε=
+|L|ξελευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης 
+|L|ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυσι και 
+|L|απολεσι εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν 
+|L|και περισσοτερον εχωσιν <V 11> εγω ειμη ο ποι=
+|L|μην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυ=
+|L|χην αυτου τιθησιν υπερ των προβα=
+|L|των <V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην 
+|L|ου ουκ εστιν τα προβατα ιδεια θεωρι 
+|L|τον λυκων ερχομενον και αφηεισιν τα 
+|L|προβατα και φευγει και ο λυκως αρ=
+|L|παζει αυτα και σκωρπιζει [app][*]τα[\*][C]&om;[\C][\app] τα προ=
+|L|βατα <V 13> ο δε μησθωτος εστιν και ου μελει 
+|L|αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην 
+|L|ο καλος και γινωσκο τα εμα και γινωσ=
+|L|κομε υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκι με 
+|L|ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α μου και 
+|L|την ψυχην μου [app][*]τιθημου[\*][C]τιθημοι[\C][\app] υπερ των προ=
+|L|βατων <V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εσ=
+|L|τιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με 
+|L|δι αγαγειν και της φωνης μου ακουσω=
+|L|σιν και γενισεται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτω με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθη=
+|L|μοι την ψυχην μου ινα λαβω αυτην <V 18> ου=
+|L|δεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθη=
+|F 140r|
+|L|μη <V 17> {repeat} την ψυχην μου ινα λαβω αυτην <V 18> {repeat} ουδεις αι=
+|L|ρει αυτην απ εμου αλλ εγω =
+|L|π εμου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξου=
+|L|σιαν εχω παλιν λαβειν αυτον ταυτην την 
+|L|εντολιν ελαβων παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχι=
+|L|μα παλιν εγενετω εν τοις ιουδαιοις δια 
+|L|τους λογους τουτους <V 20> ελεγον δε πολλοι ε=
+|L|ξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυ=
+|L|του ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρημα=
+|L|τα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμο=
+|L|νιον δυναται τυφλους οφθαλμων ανοι=
+|L|ξαι <V 22> εγενετο τοτε τα εκαινια εν τοις ιεροσω=
+|L|λυμοις χημων ην <V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν 
+|L|τω ιερω εν τοι στοας σολομωντος <V 24> εκυκλω=
+|L|σαν ουν αυτω οπου ιουδαιοι και ελεγον 
+|L|αυτω εως ποτε τη ψυχην ημων ερεις 
+|L|ει συ ο χς̅ ειπε ημην παρρησια <V 25> απεκρη=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστε=
+|L|υεται τα εργα α εγω ποιω εν τω ονωμα=
+|L|τι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρι περι ε=
+|L|μου <V 26> αλλ υμεις ου πιστευεται οτι ουκ εσται εκ 
+|L|των προβατων των εμων καθως ειπον 
+|L|υμιν <V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου 
+|L|ακουσωσιν καγω γινως αυτα και ακολου=
+|L|θουσιν μοι <V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυ=
+|L|τοις και ου μη απολονται εις τον αιωναν 
+|L|και ουχ αρπασι τις αυτα εκ της χειρος 
+|L|μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μιζων 
+|F 140v|
+|L|παντων εστιν και ουδεις δυνανται αρπα=
+|L|ζει εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω και ο 
+|L|πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν αι=
+|L|θους οιν ιουδαιαι ινα λιθασουσιν αυ=
+|L|τον <V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα κα=
+|L|λα εργα εδιξα υμιν εκ του πρ̅ς μου 
+|L|δια ποιων αυτων εργων εμε λιθαζεται 
+|L|<V 33> απεκριθησαν αυτω ο ιουδαιοι περι κα=
+|L|λου εργου ου λιθαζωμεν σαι αλλα περι 
+|L|βλασφιμιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις 
+|L|σεαυτον θς̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ο ουκ εσ=
+|L|τιν γεγραμενες εν τω νομω υμων οτι εγω 
+|L|ειπον θεοι εσται <V 35> ει εκυνους ειπεν θεους 
+|L|προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου 
+|L|δυνατε αυθηναι η γραφη <V 36> ον ο πη̅ρ απεσ=
+|L|τηλεν εις τον κοσμων υμεις δε λεγεται 
+|L|οτη βλασφημοις οτι ειπον υι̅ς {sic} του θυ̅ 
+|L|ειμη <V 37> ει ου πειω τα εργα του πρ̅ς μου 
+|L|μη πιστευεται μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι 
+|L|μη πιστευετε τοις εργοις μου πιστευετε
+|L|ινα γνωτε και πιστευεται οτι εν εμοι ο πη̅ρ 
+|L|καγω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν αυτον πιασαι και 
+|L|εξηλθεν εκ της χειρος αυτον <V 40> και απηλ=
+|L|θεν παλιν περαν του ιωρδανου εις το=
+|L|πον οπου ην ιωαννης βαπτιζων το προ=
+|L|τερων και εμηνεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον 
+|L|προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποι=
+|L|ησεν σημιον ουδεν παντα δε ωσα ειπεν 
+|F 141r|
+|L|ιωαννης περι αληθηνη <V 42> και πολλοι επησ=
+|L|τευσαν εις αυτον εκει <K 11> <V 1> ην δε τις ασ=
+|L|ενον λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης 
+|L|μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
+|L|<V 2> ην δε μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρων 
+|L|και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις 
+|L|θρηξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος 
+|L|ησθενη <V 3> απεστηλεν ουν αι αδελφαι αυ=
+|L|του προς αυτον λεγουσαι κε̅ ειδε ον φι=
+|L|λεις ασθενης <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ηπεν 
+|L|η ασθενια αυτη ουκ εστην προς θανατον 
+|L|αλλα υπερ της δοξης του θυ̅ δι αυτης
+|L|<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελ=
+|L|φην αυτης και τον λαζαρον <V 6> ως ου ηκουσεν 
+|L|οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν ω ην τοπω 
+|L|δυο ημερας <V 7> επειτα μετα τουτω λεγει τοις 
+|L|μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν πολιν
+|L|<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν 
+|L|σαι οι ιουδαιοι αποκτειναι και παλιν υπαγεις 
+|L|εκει <V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι 
+|L|οι εισιν της ημερας εαν τις περιπατεις 
+|L|εν τη ημερα ου προσκωπτει οτι το φως 
+|L|του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις πε=
+|L|ριπατει εν τυ νυκτι προσκοπτει οτι 
+|L|το φως ουκ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν και 
+|L|μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος 
+|L|ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα ε=
+|L|ξυπνησω αυτον <V 12> ειπον ουν αυτω οι μα=
+|F 141v|
+|L|θηται αυτου κε̅ ει κεκειμειται σωθησεται
+|L|<V 13> ειρηκαι δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου 
+|L|εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμοισεως 
+|L|του υπνου λεγει <V 14> τοτε ειπεν ο ις̅ παρρη=
+|L|σεια λαζαρος απεθανεν <V 15> και χαιρω δι 
+|L|υμας ινα πιστευσιται οτι ουκ ημειν ε=
+|L|κει αλλα αγωμεν προς αυτον <V 16> ειπεν ουν 
+|L|θωμας ο λεγομενος δυδιμος τοις συν=
+|L|μαθηταις αυτου αγωμεν και υμεις ινα α=
+|L|πο <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν 
+|L|αυτω τεσαρας ημερας ηδι εχοντα εν 
+|L|τω μνημιω <V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιε=
+|L|ρωσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεν=
+|L|τε <V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων ελυληθεισ=
+|L|σαν προς την μαρθα̣ν και μαριαν ινα πα=
+|L|ραμηθησονται αυτας περι του αδελφου 
+|L|αυτου <V 20> η ουν μαρθαν ως ηκουσεν οτι ις̅ ερ=
+|L|χεται ειπηντησεν αυτων μαριαμ δε εν τω 
+|L|οικω εκαθεζετω <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς 
+|L|τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου 
+|L|ο αδελφος <V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα α=
+|L|ν ετισει τον θν̅ δωσοι σοι ο θς̅ <V 23> αναστησετ[ill]αι[\ill] 
+|L|ο αδελφος σου <V 24> λεγει αυτον μαρθα ειδα ο=
+|L|τι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχα=
+|L|τη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστ[ill]ασις[\ill] 
+|L|και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη 
+|L|ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πιστευων εις ε=
+|L|με ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστεβεις 
+|L|τουτω <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα 
+|F 142r|
+|L|οτι συ ει ο χς̅ ο υι̅ς {sic} του θυ̅ του ζωντος ο εις 
+|L|τον κοσμων ερχωμενος <V 28> και ταυτα ειπουσα 
+|L|απηλθεν και εφωνισεν μαριαμ την αδελ=
+|L|φην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκα=
+|L|λος παρεστην και φωνι σαι <V 29> εκυνη δε ως 
+|L|ηκουσαν ηγερθη ταχει και ηρχετο προς 
+|L|αυτον <V 30> ουπο δε εληλυθεις ις̅ εις την κω=
+|L|μην αλλ ην ετι εν τω τωπω οπου υπην=
+|L|τησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι ων=
+|L|τες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυ=
+|L|θουμενοι αυτην ειδοντες την μαριαν 
+|L|οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολου=
+|L|θησαν αυτω δοξαντες οτι υπαγει εις το 
+|L|μνημιον ινα κλαυσει αν εκει <V 32> η ουν μαριαμ 
+|L|εισηλθεν οπου ην ις {sic} ηδουσα αυτον επε=
+|L|σεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα κε̅ 
+|L|εις ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ιδεν αυτην κλεουσαν και τους α 
+|L|αδελφους αυτη ιουδαιους ενεβρημησατο 
+|L|τω πν̅ι και εταρεξεν αυτον <V 34> και ειπεν που 
+|L|τεθηκατε αυτον <V 35> εδακρυσεν ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν 
+|L|ιουδαιοι ειδη πως εφηλουν αυτω <V 37> τινες 
+|L|δε εξ αυτον ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοι=
+|L|ξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιεισαι 
+|L|ινα και ουτος μη αποθανη <V 38> η ις̅ ουν παλιν 
+|L|εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνη=
+|L|μιον ην δε σπηλαιον και λιθον επεκητο ε=
+|L|π αυτω <V 39> λεγει αυτη ο ις̅ αρατε τον λιθον 
+|L|λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκωτος μαρθα 
+|F 142v|
+|L|κε̅ ηδει οζει τεταρταιος γαρ εστειν <V 40> λεγει αυτη 
+|L|ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσεις οψη 
+|L|την δοξαν του θυ̅ <V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην 
+|L|ουδεις ηρεν τους οφθαλμους ανω και ει=
+|L|πεν πε̅ρ ευευχαριστω σοι οτι ηκουσας 
+|L|μου <V 42> εγω δε ειδειν οτι παντοτε μου ακου=
+|L|εις αλλα δια τον οχλον τον περιεσ=
+|L|τωτα εινον ινα πιστευσωσιν οτι συ με 
+|L|απεστηλας <V 43> και ταυτα ειπων φωνην με=
+|L|γαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρω εξω
+|L|<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας 
+|L|χειρας και τους ποδας καιρηαις και η 
+|L|οψης αυτου σουδαριω περιεδεδετο 
+|L|εγει {-ed- λ meant to be in margin but not visible} αυτοις ο ις̅ λυσαται αυτον και αφεται 
+|L|αυτον υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαι=
+|L|ων οι ελθοντως προς την μαριαν και 
+|L|θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν 
+|L|εις αυτον <V 46> [ill]τ[\ill]ινες δε εξ αυτον α=
+|L|πηλθον προς τους φαρισαιους <V 47> συνε=
+|L|δριον και ελεγον τι ποιωμεν αυτον οτι 
+|L|ουτος ο αν̅ος πολλα ποιει σημοια <V 48> ε=
+|L|αν αφωμεν αυτον ουτως παντες πισ=
+|L|τευσωσιν εις αυτον και ελευσωνται οι ρω=
+|L|μαιοι και αρουσιν ημων και τον τωπον και 
+|L|το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας 
+|L|αρχιερευς ων του εν αυτου εκεινου ειπεν
+|F 143r|
+|L|αυτοις υμεις ουκ ειδατε <V 50> ουδε διαλογι=
+|L|ζεσθαι οτι συμφερη ημειν ινα εις αν̅ος 
+|L|αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το 
+|L|εθνος αποληται <V 51> τουτο δε αφ εαυτου ου=
+|L|κ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου 
+|L|εκυνου προεφητευσεν οτη ημελλεν αποθνησ=
+|L|κην ο ις̅ υπερ του εθνους <V 52> και ουχ υπερ 
+|L|του εθνους δε μονον αλλ ινα και τα τεκνα 
+|L|τα θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει ει=
+|L|ς ην <V 53> απ εκεινης ουν της ειμερας συνε=
+|L|βουλευσαντο ινα αποκτηνωσιν αυτον
+|L|<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετη παρρισεια περιεπα=
+|L|τι εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εις 
+|L|την χωραν εγγυς της ερημου εις αφραιμ 
+|L|λεγομενην πολην κακειν εμεινεν μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 55> [ill]η[\ill]ν δε εγγυς το πασχα 
+|L|η εορτη των ιουδαιων και ανεβησαν πο=
+|L|λλοι εις ιεροσωλυμοις εκ της χωρας 
+|L|προ του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους
+|L|<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλλη=
+|L|λων εν τω ιερω εστηκωτες τη δοκει 
+|L|υμιν οτι ου μη ελθη εις την εωρτην <V 57> δε=
+|L|δωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρι=
+|L|σαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εσ=
+|L|την μηνυ̣ση οπως ποιασωσιν αυτον 
+|L|<K 12> <V 1> ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλ=
+|L|θεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος 
+|F 143v|
+|L|ο τεθνηκως ον ηγιρεν ο ις̅ εκ νεκρων <V 2> εποιει=
+|L|σεν ουν αυτω διπνω εκει και η μαρθα δι=
+|L|ηκωνει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμε=
+|L|νων συν αυτω <V 3> η ουν μαριαμ λαβουσα λι=
+|L|τραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτη=
+|L|μου ηληψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξε=
+|L|μαξεν ταις θρηξιν αυτης τους ποδας αυ=
+|L|του η δε οικηα επληρωθει εκ της ωσμης 
+|L|του μυρου <V 4> λεγει δε ειουδας ω ισκαριωτις 
+|L|[app][*]εεις[\*][C]εις[\C][\app] των [app][*][ill]5-6[\ill][\*][C]μαθητων[\C][\app] αυτου ο μελλων αυτων 
+|L|παραδιδωναι <V 5> διατι τουτο [app][*]&om;[\*][C]το[\C][\app] μυρον ου=
+|L|κ επραθει διακωσιων δηναριων και 
+|L|εθωθει πτωχοις <V 6> ειπεν δε ουτως ουχ ω=
+|L|τι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ ωτι 
+|L|κλεπτης ην τον γλοσοκομων εχον τα βαλλο=
+|L|μενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυ=
+|L|την ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου 
+|L|μου τηριση αυτων <V 8> τους πτωχους γαρ 
+|L|παντωτε εχεται μεθ εαυτων εμε δε ου παν=
+|L|τωτε εχεται <V 9> εγνω ουν ο οχλος των ιουδαι=
+|L|ων οτι εκει εστιν και [app][*]ο̣υ̣ν̣[\*][C*]ηλθον[\C*][\app] ουν δια τον ιν̅ 
+|L|μονον αλλ ινα και τον λαζαρων [app][*]ιδε̣ο̣υ̣σιν[\*][C]ιδωσιν[\C][\app] 
+|L|ον ηγηρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευσαντο δε οι αρ=
+|L|χιερης ινα και τον λαζαρων αποκτεινω=
+|L|σιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον απηγοντω των 
+|L|ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ 
+|L|<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την ε=
+|L|ωρτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ις̅ [app][*]ι̣ε̣[\*][C*]εις[\C*][\app] ι=
+|L|εροσωλυμα <V 13> ελαβων τα βαια των φοινικων 
+|L|και εξηλθον ης υπαντησιν αυτω και εκραυ=
+|L|γαζων ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος 
+|L|εν ονοματι κυ̅ και ο βασιλευς του ιη̅λ <V 14> ευ=
+|L|ρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτων κα=
+|F 144r|
+|L|θως εστιν γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατηρ σιων 
+|L|ιδου γαρ ο βασιλευ σου ερχεται καθημενος ε=
+|L|πι πολον ονου <V 16> και ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου
+|L|οι μαθηται πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ 
+|L|τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω 
+|L|γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+|L|<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτι τον 
+|L|λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγει=
+|L|ρεν αυτον εκ νεκρων <V 18> δια τουτω και υπηντησεν 
+|L|αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτω αυτων πεποι=
+|L|ηκενε το σημειον <V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς 
+|L|αυτους θεωρειται οτι ουκ ωφελειται ουδε εν 
+|L|ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν <V 20> ησαν 
+|L|δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα 
+|L|προσκυνησουσιν εν τη εορτη <V 21> τοτε ουν προσηλ=
+|L|θον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαι=
+|L|ας και ηρωτουν αυτων λεγωντες κε̅ θελωμεν 
+|L|τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω 
+|L|ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος 
+|L|λεγουσιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ αποκρινεται αυτοις λεγων 
+|L|εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του αν̅ου
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμην εαν μη ο κοκκος του σιτου 
+|L|πεσον εις την γην αποθανη πολυν καρπον φε=
+|L|ρει <V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεγει 
+|L|αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου 
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλα=
+|L|ξει αυτην <V 26> εαν εμοι της διακονισει εμοι ακολου=
+|L|θητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος 
+|L|μου εσται εαν δε τ̣ι̣ς̣ ε̣μ̣ο̣ι̣ διακονει τιμησει 
+|L|αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρα=
+|L|κτ̣αι και τι ειπω πε̅ρ σωσον με της ωρας 
+|L|ταυτ̣ης αλα δια τουτω ηλθον εις την ωραν 
+|L|ταυτην <V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν 
+|L|φωνη εκ του ου̅νου και εδοξασα και παλιν 
+|L|δοξασω <V 29> ο ουν οχλος και εστως ακουσας ελεγεν 
+|F 144v|
+|L|βροντη γεγονενε αλλοι ελεγον αγγελος αυτων 
+|L|λελαληκα <V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δει ε=
+|L|μαι η φωνη αυτη εληλυθεν αλλα δι υμας <V 31> νειν 
+|L|κρισεις εστιν του κοσμου τουτου εκβληθεισε=
+|L|ται εξω <V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας 
+|L|ελκυσω προς εμαυτον <V 33> τουτο δε ελεγεν σημαι=
+|L|νω αυτον ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκην
+|L|<V 34> απεκριθη ουν αυτον ο οχλος ημεις εικουσαμεν 
+|L|εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη εις τον αιωναν και πως 
+|L|λεγεις σοι οτι δη ηψωθηναι τον ιν̅ του αν̅ου τις 
+|L|εστιν ουτως ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν αυτης ο ις̅ 
+|L|ετι μηκρον χρονων τω φως εν ειμην εστιν πε=
+|L|ριπατειτε εως το φως εχεται ηνα μη σκοτει=
+|L|α υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σ=
+|L|κοτεια ουκ οιδεν που υπαγει <V 36> ως το φως εχε=
+|L|ται πιστευεται ως το φως ινα υοι {sic} φωτως γενη=
+|L|σεσθαι [app][*]ταυτα ταυτα[\*][C]ταυτα[\C][\app] ελαλησεν ο ις̅ και απελ=
+|L|Θων εκρυβει επ αυτον <V 37> τοσαυτα δε σημεια αυτου 
+|L|πεποιηκωτες εμπροσθεν αυτον ουκ επισ=
+|L|τευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογως ησαιου του προ=
+|L|φητου πληρωθη ων ειπεν κε̅ τις επιστευσεν 
+|L|τη ακωη ημων και ο βραχιον κυ̅ τινη απεκα=
+|L|λυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν 
+|L|οτι παλιν εισαιας <V 40> τετυφλωκεν αυτων τους 
+|L|οφθαλμους και επερωσεν αυτον την καρδι=
+|L|αν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νωησω=
+|L|σιν την καρδιαν και στραφωσιν και ιασωμαι αυ=
+|L|τους <V 41> ταυτα ειπεν ισαιας οτι ιδεν την δοξαν 
+|L|αυτου και ελαλησεν περι α̣υ̣του <V 42> οπως μεν=
+|L|τοι και εκ των αρχωντων πολλοι επιστευ̣σ̣αν 
+|L|εις αυτον αλλα δια τους φαρισαι̣ους ουχ ο=
+|L|μολογουν ινα μη αποσυναγωγη γενωνται
+|L|<V 43> ηγαπησα γαρ μαλλον την δοξαν των αν̅ων
+|F 145r|
+|L|υπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξεν και 
+|L|ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευη εις 
+|L|εμαι αλλ εις τον πεμψαντα με <V 45> {om} <V 46> εγω φως εις 
+|L|τον κοσμον τουτων εληλυθα ινα πας ο πι=
+|L|στευων εις εμαι εν τη σκοτεια μη μηνει <V 47> και 
+|L|εαν τις μου μη ακουσει των ρηματων και φυ=
+|L|λαξει εγω ου κρινω αυτων ου γαρ ηλθον ινα 
+|L|κρινω τον κοσμον <V 48> ο αθετων εμε και μη λαμ=
+|L|βανον τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα 
+|L|τα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος 
+|L|[app][*]κρινη[\*][C*]κρινει[\C*][\app] αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι ε=
+|L|γω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας 
+|L|με πη̅ρ εκεινος μοι εντολην δεδωκεν 
+|L|τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα οτι η εντο=
+|L|λη αυτη ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω 
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης [app][*]τω[\*][C]του[\C][\app] πασχα ιδων ο ις̅ ο=
+|L|τι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσ=
+|L|μου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους 
+|L|ιδιους τους εν το κοσμω εις τελος ειγαπησεν 
+|L|αυτους <V 2> και δειπνου γινομενου του διαβολου 
+|L|ηδει βεβληκοτως εις την καρδιαν ιουδας σι=
+|L|μων ο ισκαριωτης ινα παραδω αυτων <V 3> ιδως 
+|L|ο ις̅ οτι παντα εδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας 
+|L|χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς 
+|L|τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρεται εκ του δειπνου 
+|L|και τιθεισιν τα ιματια αυτου και λαβων λεν=
+|L|τιων διεζωσατο αυτον <V 5> ειτα βαλλη υδωρ εις 
+|L|τον νειπτηραν και ηρξαντον νειπτιν τους πο=
+|L|δα̣ς των μαθητων και εκμασειν τω λεντιω ω ην 
+|L|διεζω̣σμενος <V 6> ερχετε ουν προς σιμωνα πε=
+|L|τρον και λεγει αυτω εκυνος κε̅ συ μου νιπτεις 
+|L|τους ποδας <V 7> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω 
+|F 145v|
+|L|<V 8> εαν μη νιψω σαι ουκ εχεις μερος μετ εμου <V 9> λε=
+|L|γει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας 
+|L|μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφα=
+|L|λην <V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει 
+|L|αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εσται 
+|L|αλλ ουχι παντες <V 11> ηδι γαρ τον παραδιδοντα 
+|L|αυτον δια τουτω ειπεν αλλ ουχι παντες κα=
+|L|θαροι εσται <V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας 
+|L|αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου και ανε=
+|L|πεσεν παλιν ειπεν αυτοις γινωσκεται τι πε=
+|L|ποιηκα υμιν <V 13> υμεις φωνειτε μαι ο διδασκα=
+|L|λος και ο κς̅ και καλως λεγεται ειμι γαρ <V 14> ει ουν ε=
+|L|γω ενιψα τους ποδας υμων ο κς̅ και ο διδασκα=
+|L|λος και υμεις οφειλεται αλληλων νηπτειν τους 
+|L|ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα κα=
+|L|θως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε 
+|L|<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μιζων 
+|L|του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μιζον του 
+|L|πεμψαντος αυτων <V 17> ει ταυτα οιδατε μα=
+|L|καριοι εσται εαν ποιηται αυτα <V 18> ου περι παν=
+|L|των υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην α=
+|L|λλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρογον μετ εμου 
+|L|τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+|L|<V 19> απ αρτι λεγω υμιν πρω του γενεσθαι ινα πι=
+|L|στευσειται εαν γενηται οτι εγω ειμι <V 20> αμην α=
+|L|μην λεγω υμην ο λαμβαννων αν τινα πεμψω 
+|L|εμε λαμβανει ο δε λαβων επ εμε λαμβανει 
+|L|τον πεμψαντα με <V 21> τα̣υ̣τ̣α̣ ειπων ο ις̅ ε=
+|L|ταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρισεν και ει=
+|L|πεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων πα=
+|L|ραδωσει με <V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μα=
+|L|θηται απορουμενοι περι τινος λεγει <V 23> ην δε α=
+|L|νακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν 
+|L|τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅  <V 24> νευει ουν 
+|F 146r|
+|L|τουτω σιμων πετρος πιθεσθαι αυτοι τι 
+|L|αν ειη περι του λεγει <V 25> οτι πεσων ουν εκεινος 
+|L|επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+|L|<V 26> αποκρινετη ο ις̅ εκεινος εστιν ο βαψας το ψω=
+|L|μιον διδωσιν ιουδας σιμων ο ισκαριωτης
+|L|<V 27> και μετα το ψωμιον εισηλθεν εις [app][*]εκεινος ανα=
+|L|στας[\*][C]εκεινον[\C][\app] ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις 
+|L|ποιησον ταχειον <V 28> τουτω ουδεις εγνω των ανα=
+|L|κειμενον προς τι ειπεν αυτω <V 29> τινες γαρ εδω=
+|L|κουν επι τον γλωσσωκομων ειχεν ιουδας οτι 
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων εχωμεν εις την 
+|L|εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω <V 30> λαβων ου το 
+|L|ψομιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ <V 31> ο=
+|L|τε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υιος 
+|L|του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> και ο θς̅ δο=
+|L|ξασει αυτον <V 33> τεκνια μου ετι μικρον μεθ υμον 
+|L|ειμι ζειτησετε με και καθως ειπον τοις ιου=
+|L|δαιοις οπου υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν 
+|L|και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην καινην διδωμοι η=
+|L|μιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα 
+|L|υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν του=
+|L|τω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εσται 
+|L|εαν αγαπην εχειται εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σι=
+|L|μων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη 
+|L|αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν
+|L|ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον  <V 37> λεγει 
+|L|αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακο=
+|L|λουθησε αρτι υπερ σου την ψυχην μου θησω
+|L|<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου 
+|L|θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φω=
+|L|νισ̣ι εως ου μαι απαρνησει τρεις <K 14> <V 1> μη ταρα=
+|L|σσεσθω υμων η καρδια πιστευεται εις τον θν̅ 
+|L|και εις εμε̣ πιστευηται <V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου 
+|F 146v|
+|L|μονε πολαι εισιν ει δε μη ειπον υμιν οτι πο=
+|L|ρεβομαι ετοιμασαι τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευ=
+|L|θω και ετοιμασω υμιν τοπων παλιν ερχομαι 
+|L|και παραληψωμαι υμας προς εμαυτον ινα 
+|L|οπου ειμι εγω και υμεις ητε <V 4> και οπου εγω υπαγων 
+|L|ουκ οιδατε την οδων <V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οι=
+|L|δαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την ο=
+|L|δων ειδεναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και 
+|L|η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον 
+|L|πρ̅α ει μι δι εμου <V 7> η εγνωκατε με και τον πρ̅α 
+|L|μου εγνωσεσθαι και απ αρτη γνωσεσθαι αυτον 
+|L|και εωρακατε αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ 
+|L|δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει υμιν <V 9> λεγει αυτω 
+|L|ο ις̅ τοσουτον χρονο μεθ υμων ειμι και ουκ εγνω=
+|L|κας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακε τον 
+|L|πρ̅α πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου 
+|L|πιστεβεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι 
+|L|εστιν τα ρηματα α εγω λαλω εν υμιν απ εμαυ=
+|L|του [app][*]&om;[\*][C]ου[\C][\app] λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα ερ=
+|L|γα αυτος <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και 
+|L|ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μι γε δια τα εργα ταυτα πιστευ=
+|L|σηται <V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε 
+|L|τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μι=
+|L|ζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α 
+|L|πορευομαι <V 13> και ο τι αν αιτησειται εν τω ονομα=
+|L|τι μου τουτω ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω 
+|L|υιω <V 14> εαν τι αιτησειτε μαι εν τω ονοματι μου εγω 
+|L|ποιησω <V 15> εαν αγαπατε μαι τας εντολας τας εμας
+|L|τηρησειται <V 16> καγω ερωτησω των πρ̅α και αλλον 
+|L|παρακλητον [app][*]δωσω[\*][C]δωση[\C][\app] υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον
+|L|αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθειας ος ο κοσμος ο̣υ δυνα=
+|L|ται λαβειν οτι ου θεωρει αυτον ουδε γινοσκει  
+|L|υμεις γινοσκεται αυτον οτι παρ υ[ill]μ[\ill]ιν μένει και 
+|L|εν υμιν εσται <V 18> ουκ αφισω υμας ορφανους ερχομαι 
+|F 147r|
+|L|προς υμας <V 19> ετει μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θε=
+|L|ωρει υμεις δε θεωρειται οτι εγω ζω και υμεις ζη=
+|L|σεσθαι <V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθαι υμεις οτι 
+|L|εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι και υμεις εν εμοι 
+|L|καγω εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων 
+|L|αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων μαι ο δε αγαπων μαι 
+|L|αγαπηθεσεται υπο του πρ̅ς μου και εγω αγαπησω 
+|L|αυτον και εμφανισω εμαυτον αυτω <V 22> λεγει αυτω ιου=
+|L|δας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι  με=
+|L|λλης εμφανιζην σεαυτον και ουχι το κοσμω <V 23> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον 
+|L|λογων μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον 
+|L|και προς αυτον ελευσωμεθα και μονην παρ αυ=
+|L|τω ποιησωμεθα <V 24> ο μη αγαπων με τας εντολας 
+|L|μου ου τηρησει και ο λογος ον ακουεται ουκ εστιν ε=
+|L|μος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 25> ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε παρακλητος 
+|L|το πν̅α το αγιον ο πεμψας με πη̅ρ εν τω ονομα=
+|L|τι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπο=
+|L|μνησει υμας παντα α ειπον υμιν <V 27> ειρηνην αφιε=
+|L|μαι υμιν ειρηνην την εμην διδωμοι υμιν ου κα=
+|L|θως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμοι υμιν μη τα=
+|L|ρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διληατω <V 28> ηκουσα=
+|L|τε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς 
+|L|υμας ει αγαπατε με εχαριτε αν οτι απερχωμαι 
+|L|προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μου μιζων μου εστιν
+|L|<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα εαν γενη=
+|L|ται πηστευσηται <V 30> ουκ ετι πολλα λαλη=
+|L|σω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου του=
+|L|του και εν εμοι ουκ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος 
+|L|οτ[ill]ι[\ill] α̣γ̣απω των πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι 
+|L|ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν εντευ=
+|L|θεν <K 15> <V 1> εγω ει̣μι η αμπελος η αληθηνη και ο πη̅ρ μου 
+|L|ο γεωργος εστιν̣ <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων 
+|L|καρπον αιρει αυτος και παν το καρπον φερων 
+|L|καθερει αυτω ινα καρπον πλειωνα φερει <V 3> ηδει
+|F 147v|
+|L|υμεις καθαροι εστ[ill]ε[\ill] δια τον λογων ον [app][*]λελακη=
+|L|κα[\*][C]λελαληκα[\C][\app] υμην <V 4> μινατε ε̣ν̣ ε̣μοι καγω εν υμιν καθως 
+|L|το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου 
+|L|εαν μη μενη εν τη αμπελω ουτος ουδε υμεις 
+|L|εαν μη εν εμη μενηται <V 5> εγω ειμι η αμπελος υ=
+|L|μεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω 
+|L|αυτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου̣ 
+|L|δυνασθαι ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις μενη εν ε=
+|L|μοι εμβληθησεται εξω ως το κλημα και εξη=
+|L|ρανθη και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βα=
+|L|λλουσιν και κεεται <V 7> εαν μενηται εν εμοι και 
+|L|τα ρηματα μου εν υμιν μενη ο εαν θελη αι=
+|L|τησησθαι και γενησεται υμιν <V 8> εν του=
+|L|το εδοξασθη ο πη̅ρ ινα καρπον πολυν φερειτε 
+|L|και γινεσθαι εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπη=
+|L|σεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινα=
+|L|τε εν τη αγαπη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας μου 
+|L|τηρεισηται μηνηται και εν τη αγαπη μου 
+|L|καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετ=
+|L|ρ̣ικα και μενω αυτου εν τη αγαπη <V 11> ταυτα 
+|L|λακα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χα=
+|L|ρα ημιν πληρωθη <V 12> αυτη εστιν η εντολη η 
+|L|εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα 
+|L|υμας <V 13> μιζον ταυτης αγαπης ουδεις εχει 
+|L|να τις την ψυχην εαυτου θη υπερ των φ̣[ill]ι[\ill]=
+|L|λων αυτου <V 14> υμεις γαρ φιλι μου εσται εαν ποι=
+|L|ηται ο εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι λεγω υ=
+|L|μας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει 
+|L|αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παν=
+|L|τα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα 
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμοις με εξελεξασθαι αλλ εγω ε=
+|L|ξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις 
+|L|υπαγειται και καρπον φερειται και ο καρπος 
+|L|υμων μενη ινα ο τι αν αιτεισηται τον πρ̅α 
+|L|εν τω ονοματι μου δωσει υμιν <V 17> ταυτα εν=
+|L|τελλωμαι υμιν ινα αγαπαται αλληλους <V 18> ει 
+|F 148r|
+|L|ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκεται οτι εμε πρω=
+|L|τον μεμισηκεν <V 19> η εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το 
+|L|ιδιον εφιλη οτι δε εκ του κοσμου ουκ εσται αλλ εγω 
+|L|εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτω μισει 
+|L|υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευεται τον λογων ον λελα=
+|L|κα υμιν ουκ εστιν δουλος μιζον του κυ̅ αυτου ει εμε 
+|L|εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρι=
+|L|σαν και τον υμετερον τηρησουσιν <V 21> αλλα ταυτα ποιη=
+|L|σουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι <V 22> ει μι ηλθον και 
+|L|ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ηχον νυν δε προφα=
+|L|σιν εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων <V 23> ο εμε μισον
+|L|και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει τα εργα μοι εποιησα ε=
+|L|ν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ η=
+|L|χον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και ε=
+|L|με και τον πρ̅α μου <V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο 
+|L|εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με 
+|L|δωρεαν <V 26> οταν ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω 
+|L|υμιν παρα του πρ̅ς μου το πν̅α της αληθειας 
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυ=
+|L|ρισει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρηται οτι α=
+|L|π αρχης μετ εμου εσται <K 16> <V 1> ταυτα λελακα υμιν ινα 
+|L|μι σκανδαλησθηται <V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν η=
+|L|μας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας ημας 
+|L|δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅ <V 3> και ταυ=
+|L|τα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε 
+|L|εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα <V 5> {om} <V 6> η λυπη πε=
+|L|πληρωκεν ημων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω την [app][*]αληθηαν[\*][C]αληθιαν[\C][\app]
+|L|υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ 
+|L|εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς 
+|L|υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+|L|<V 8> και ελθων εκεινος ελλεξει τον κοσμον περι αμαρ=
+|L|τιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισαιος
+|L|<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+|L|<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α υπα=
+|L|γω και ουκ ετι θεωρειτε μαι <V 11> περι δε κρισεως ο=
+|L|τι ο αρχων του κοσμου τουτου καικριται <V 12> ετι πο=
+|L|λλα λεγειν εχω υμιν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν 
+|L|αρτι <V 13> οταν ελθη εκεινος το πν̅α της αληθει̣ας 
+|L|οδιγησει υμας εν τη αληθεια πασιν ο̣υ 
+|L|γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλος α ακουσει λαλησει 
+|F 148v|
+|L|και τα ερχωμενα αναγγελει υμιν <V 14> {om} <V 15> παντα οσα 
+|L|εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτω ειπον οτι εκ του 
+|L|εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου 
+|L|θεωρειτε μαι και παλιν μικρον και οψεσθαι μαι οτι 
+|L|υπαγω προς τον πρ̅α <V 17> ειπον ουν εκ των μαθη=
+|L|των αυτου τινες προς αλληλους τι εστιν τουτω ο 
+|L|λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε μαι και παλιν 
+|L|μικρον και οψεσθε μαι και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+|L|<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτω το μικρον ουκ οιδαμεν τι λα=
+|L|λη <V 19> εγνω δε ο ις̅ οτι εμελλον αυτον ερωταν και ειπεν 
+|L|αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι 
+|L|ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον 
+|L|και οψεσθαι με <V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσε=
+|L|ται και θρηνησεται υμεις ο δε κοσμος χαρισεται 
+|L|υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη ημων εις χα=
+|L|ραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει ο=
+|L|τι ηλθεν αυτης η ωρα οταν δε γεννησει το παι=
+|L|διον ουκ ετει μνημονεβει της λυπης δια την χα=
+|L|ραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις 
+|L|λυπην μεν εχεται παλιν δε οψωμαι υμας και 
+|L|χαρησεται ημων η καρδια και την χαραν ημων 
+|L|ουδε̣ι̣ς̣ αιρει αφ υμων <V 23> και εκεινη τη ημερα ουκ αι= 
+|L|ρωτη̣σ̣εται ουδεν αμην αμην λεγω υμην οτι οσα 
+|L|αν αιτησηται τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει 
+|L|υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησαται ουδεν εν τω 
+|L|ονοματι μου αιτησασθαι και λημψεσθαι ινα η 
+|L|χαρα ημων η πεπληρωμενη <V 25> ταυτα εν παροι=
+|L|μιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκ ετι 
+|L|εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα εν παρρησια 
+|L|παρα του πρ̅ς ανπαγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημε=
+|L|ρα αιτεισθαι εν τω ονοματι μου και ου λεγω υμιν 
+|L|οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι ημων <V 27> αυτος 
+|L|γαρ ο πη̅ρ φιλη υμας οτι υμεις εμε πεφιλικατε 
+|L|και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θυ̅ εξηλθον <V 28> ε=
+|L|ξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον
+|L|παλιν αφιημιν τον κοσμον και πορευομαι προς 
+|L|τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ιδε νυν 
+|L|παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λε=
+|L|γεις <V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρει=
+|L|αν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν 
+|F 149r|
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθες <V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ 
+|L|αρτι πιστευεται <V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν 
+|L|εληλυθεν ινα σκορπισθηται εκαστος εις τα 
+|L|ιδια και εμε μονον αφειτε και ουκ ειμι μονος 
+|L|οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν <V 33> ταυτα λελαληκα 
+|L|υμην ινα εν εμοι μονον ειρηνην εχειτε εν τω κοσ=
+|L|μο θλιψιν εχεται αλλα θαρσειται εγω νενικικα τον 
+|L|κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα λελαληκεν ο ις̅ και επαρας τους ο=
+|L|φθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν 
+|L|η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα ο υιος σου δοξασει σε
+|L|<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα 
+|L|παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
+|L|<V 3> αυτη δε εστιν αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μο=
+|L|νον αληθηνον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω δε εδο=
+|L|ξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας 
+|L|μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν δοξασον με συ πε̅ρ παρα 
+|L|σεαυτω τη δοξη ην ειχον προ του τον κοσμον ιναι 
+|L|παρα σοι <V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις 
+|L|ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυ=
+|L|του δεδωκας και τον λογον σου τετηρικασιν <V 7> νυν ε=
+|L|γνωκα οτι παντα α εδωκας μοι παρα σου εισιν
+|L|<V 8> οτι τα ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις 
+|L|και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα 
+|L|σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+|L|<V 9> εγω περι αυτον ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω 
+|L|αλλα περι ων εδωκας μοι οτι συ εισιν <V 10> και τα εμα 
+|L|παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε ε=
+|L|ν αυτοις <V 11> και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν 
+|L|τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε 
+|L|τηρισον αυτους εν τω ονοματι σου ω εδωκας μοι 
+|L|ινα ωσιν εν καθως και υμεις <V 12> οτε ημιν μετ αυτ̣ων 
+|L|εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονομα=
+|L|τι σου ω εδωκας μοι και εφυλαξα κ̣αι ουδεις ε=
+|L|ξ αυτων απολετω ει μ̣η̣ ο̣ υ̣ιος τη̣ς̣ απολειας ινα η 
+|L|γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και 
+|L|ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν 
+|L|την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοις <V 14> εγω εδω=
+|L|κα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν̣ 
+|L|αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως ε[ill]γ[\ill]ω 
+|F 149v|
+|L|ουκ ημει εκ του κοσμου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρις αυ=
+|L|του εκ του κοσμου αλλ ινα τηρισις αυτους εκ 
+|L|του πονιρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ ησιν καθως εγω 
+|L|εκ του κοσμο̣υ ουκ ημι <V 17> αγιασον αυτους εν τη αλη=
+|L|θεια ο λογος ο σος η αληθεια εστιν <V 18> καθως εμε α=
+|L|πεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους 
+|L|εις τον̣ κοσμον <V 19> και υπερ αυτων αξιαζω εμαυτον 
+|L|ινα̣ ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου πε=
+|L|ρι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και υπερ των 
+|L|πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα 
+|L|παντες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν 
+|L|σοι ινα και αυτοι εν υμην εν ωσιν ινα ο κοσμος 
+|L|πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> εγω την δοξαν ην 
+|L|εδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως 
+|L|ημεις <V 23> καγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ω=
+|L|σιν τετελειωμενοι εις εν και γινωσκει ο κοσμος 
+|L|οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους κα=
+|L|θως εμε ηγαπησαν <V 24> πε̅ρ ο δεδωκας μοι θελω 
+|L|ινα οπου ειμι εγω κακηνοι ωσιν μετ εμου ινα 
+|L|θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι 
+|L|οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ 
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε εγνων σε και 
+|L|ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας <V 26> και εγνωρι=
+|L|σα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη 
+|L|ην ηγαπησας με εν αυτοις καγω εν αυτοις
+|L|<K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις 
+|L|αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων 
+|L|οπου ην κιπος εις ον εξηλθεν αυτος και οι μα=
+|L|θηται αυτου <V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους 
+|L|αυτων τοπον οτι πολλακις συνηχθη εκει ο ις̅ 
+|L|μετα των μαθητων αυτου <V 3> ο ουν ιουδας 
+|L|λαβων την σπειραν και εκ των αρχιεραιων και 
+|L|εκ των φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει με=
+|L|τα φανων κα̣ι̣ λαμπαδων̣ κα̣ι̣ οπλων <V 4> ις̅ ειδως 
+|L|παντα τα ερχωμενα επ αυτον εξελθων ειπεν 
+|L|αυτοις τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ 
+|L|τον ναζωραιων λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστη=
+|L|κει δε ιουδας ο παραδιδους αυτων μετ αυτων
+|L|<V 6> ος ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ οτι εγω ειμι απηλ=
+|F 150r|
+|L|θον εις τα οπισω και επεσαν χαμαι <V 7> παλιν ουν 
+|L|αυτους επηρωτησεν τεινα ζειτειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζοραιον <V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι 
+|L|εγω ειμι ει ουν εμε ζητειται αφετε τουτους 
+|L|υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι 
+|L|ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ου=
+|L|δενα <V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαι̣ρ̣αν 
+|L|ηλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως 
+|L|δουλον και απεκοψεν αυτου το οτιων το δεξι=
+|L|ον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν ουν 
+|L|ο ις̅ τω πετρω βαλαι την μαχαιραν σου εις την 
+|L|θηκειν το πωτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη 
+|L|πιω αυτο <V 12> η ουν σπηρα και ο χιλιαρχος και 
+|L|οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ 
+|L|και εδησαν αυτον <V 13> και ηγαγον προς ανναν πρω=
+|L|τον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχι=
+|L|ερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας ο 
+|L|συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερειν 
+|L|ενα αν̅ον αποθανειν υπερ των λαου <V 15> ηκολου=
+|L|θη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθη=
+|L|της ο δε μαθητης εκεινος γνωστος ην τω αρ=
+|L|χιερει και συνησειλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του 
+|L|αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ιστηκει εξω προς την 
+|L|θυραν εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ως ην 
+|L|γνωστος του αρχιερεως και ειπεν τη θυρωρω 
+|L|και εισηνεγκεν των πετρον <V 17> και λεγει ουν η πε=
+|L|δισκει η θυρορος τω πετρω μη και συ εκ των 
+|L|μαθητων του αν̅ου τουτου η λεγει εκεινος ου=
+|L|κ ημει <V 18> ηστηκισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται αν=
+|L|θρακιαν πεποιηκωτες οτι ψυχος ην και ε=
+|L|θερμενοντω ην δε και ο πετρος μετ αυτων ε=
+|L|στως και θερμενομενος <V 19> ο ουν αρχιερευς ηρω=
+|L|τησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου 
+|L|και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη ο 
+|L|ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω ε=
+|L|γω παντωτε εδιδαξα εν τω ιερω και εν 
+|L|συναγωγη οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχον=
+|L|τες και εν κρυπτω ουκ ελαλησα ουδε εν <V 21> τι 
+|L|με επερωτας ερωτησον τους ακηκοωτας τι ε=
+|F 150v|
+|L|λαλησα αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον ε=
+|L|γω <V 22> ταυτα δε αυτου ειπωτους εις των παρε=
+|L|στηκοτων των υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω 
+|L|ιυ̅ ειπων [ill]ο[\ill]υτως αποκρινει τω αρχιερει <V 23> ο δε 
+|L|ις̅ ειπεν [ill]α[\ill]υτω ει κακως ειπων μαρτυρησον πε=
+|L|ρι του κ̣ακου ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν 
+|L|ουν α̣υτον ο αννας δεδεμμενον προς καιαφαν 
+|L|το̣ν αρχιερεα <V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερ=
+|L|μενομενος ειπων ουν αυτω μη και συ εκ των μα=
+|L|θητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ η=
+|L|μει <V 26> λεγει ουν εκ των δουλων του αρχιερεως συγγε=
+|L|νεις ων ου απεκοψεν πετρος το οταριον ουκ ε=
+|L|γω σε ιδων εν τω κηπω μετ αυτου <V 27> παλιν ουν 
+|L|ηρνησατο πετρος και ευθυς αλεκτωρ εφωνη=
+|L|σεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πρε=
+|L|τοριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ ησηλθον εις 
+|L|το πρετοριον ινα μη μιανθωσιν αλλα  φαγω=
+|L|σιν το πασχα <V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος 
+|L|προς αυαυτους εξω και φησιν τινα κατηγορι=
+|L|αν φερεται τω αν̅ω τουτω <V 30> απεκριθησαν και ει=
+|L|πον αυτω ει μη ην ουτος κακωποιος ουκ αν 
+|L|σοι παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πι=
+|L|λατος λαβεται αυτον υμεις και κατα τον νομον
+|L|υμων κριναται ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι η=
+|L|μιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα <V 32> ινα ο λογος του 
+|L|ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινον ποιω θανατω 
+|L|ημελλεν αποθνησκειν <V 33> εισηλθεν ουν παλιν εις το 
+|L|πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ 
+|L|και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+|L|<V 34> απεκριθη ο ις̅ απο σεαυτου συ τουτω λεγεις ει 
+|L|αλλος συ ειπον περι εμου <V 35> απεκριθη ο πηλα=
+|L|τος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον 
+|L|και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποι=
+|L|ησας <V 36> απεκριθη ο ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ ε=
+|L|στιν εκ του κοσμου τουτου η εκ του κοσμου 
+|L|τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι 
+|L|εμοι ο ηγωνιζωντο αν ινα μη παραδωθω τοις 
+|L|ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν 
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ου=
+|F 151r|
+|L|κουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ις̅ συ λεγεις 
+|L|οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτω γεγεννημαι 
+|L|και εις τουτω εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρ=
+|L|τυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας 
+|L|ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πειλατος 
+|L|τι εστιν αληθεια και τουτω ειπων εξηλθεν πα=
+|L|λιν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ου=
+|L|δεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 39> εστιν δε συνηθι=
+|L|α υμιν ινα ενα α απολυσω υμιν εν τω πασχα 
+|L|βουλεσθαι ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ι=
+|L|ουδαιω <V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη του=
+|L|τον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστεις
+|L|<K 19> <V 1> τοτε ουν ο πηλατος λαβων τον ιν̅ εμαστιγωσεν
+|L|<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακαν=
+|L|θων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον 
+|L|πορφυρουν περιεβαλον αυτον <V 3> και ηρχοντο 
+|L|προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιον και εδιδωσαν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλ=
+|L|θεν ουν ο πηλατος παλιν και ειπεν αυτοις ι=
+|L|δε αγω υμιν εντευθεν ινα γνωται οτι αυτω αι=
+|L|τιαν ουχ ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων 
+|L|τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιμα=
+|L|τιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ιδων αυ=
+|L|τον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λε=
+|L|γωντες σταυροσον σταυροσον αυτον λεγει αυτοις 
+|L|ο πηλατος λαβεται αυτον υμεις και στ̅ρωσατε 
+|L|εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτειαν <V 7> απεκριθη=
+|L|σαν οι ιουδαιοι υμεις νομων εχομεν και κατα 
+|L|τον νομων οφιλει αποθανειν οτι υιον θυ̅ εαυ=
+|L|τον εποιησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πηλατος ηκου=
+|L|σεν τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη <V 9> και ει=
+|L|σηλθεν εις το πραιτοριον παλιν και λεγει τω 
+|L|ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν 
+|L|αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις 
+|L|ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσε σαι και εξουσι=
+|L|αν εχω απολυσε σαι <V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ ε=
+|L|χεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μι ειν σοι δε=
+|F 151v|
+|L|δωμενον ανωθεν δια τουτω ο παραδιδους με 
+|L|σοι μιζων αμαρτιαν εχει <V 12> εκ τουτου ουν ο πη=
+|L|λατος εζητε̣ι̣ απολυσαι αυτον οι δε οι ιουδαι=
+|L|οι εκραυγ[ill]α[\ill]ζον εαν τουτων απολυσεις ουκ ει 
+|L|φιλος τ[ill]ο[\ill]υ καισαρος πας ο βασιλεα τινα ποιων 
+|L|εαυτ[ill]ο[\ill]ν αντιλεγει τω καισαρει <V 13> τοτε ουν ο πι=
+|L|λατος ακουσας τον λογον τουτων ηγαγεν εξω 
+|L|τον ιν̅ και εκαθησεν επι βηματος εις τοπον 
+|L|λεγομενον λιθοστροτων εβραιστη δε γολγοθα
+|L|<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως ε=
+|L|κτη και ελεγεν τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς 
+|L|ημων <V 15> οι δε ελεγον αρον αρον σταυρωσον αυ=
+|L|τον λεγει αυτοις ο πηλατος των βασιλε=
+|L|α ημων στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις 
+|L|ουκ εχωμεν βασιλεα η μι καισαρα <V 16> τοτε ουν 
+|L|παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη 
+|L|οι δε παραλαβοντες τον ιν̅ απηγαγον <V 17> και ε=
+|L|βασταζον αυτω τον στ̅ρον εξηλθεν εις τον λε=
+|L|γομενον κρανιου τοπων ο λεγεται εβραιστη γολ=
+|L|γοθα <V 18> οπου αυτον εσ̅τρωσαν και μετ αυτου 
+|L|αλλους δυο εντευθεν και ενα εντευθεν μεσον 
+|L|δε τον ιν̅ <V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλα=
+|L|τος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμε=
+|L|νον εβραιστη ελληνιστη ρωμαιστη ις̅ ναζωραι=
+|L|ος ο βασιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον δε τον τι=
+|L|τλον ανεγνωσαν πολλοι των ιουδαιων οτι εγγυς 
+|L|ην της πολαιος ο τοπος οπου εσ̅τρωθη ο ις̅ και ην 
+|L|γεγραμμενον εβραιστη ρωμαιστη ελλινηστη <V 21> ε=
+|L|λεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων 
+|L|μη γραφαι ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι 
+|L|εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+|L|<V 22> απεκριθη ο πηλατος ο γεγραφα γεγρα=
+|L|φα <V 23> οι ουν στρατιωται οι στ̅ρωσαντε̣ τον 
+|L|ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και ποιησαν=
+|L|τες τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτω 
+|L|μερος και τον χειτωνα ην δε ο χιτων αρα=
+|L|φος απο των ανωθεν υφαντος δι ολου <V 24> ειπον 
+|F 152r|
+|L|[º]ο[\º]υν προς αλληλους μη σχησωμεν αυτον α=
+|L|λλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα πλη=
+|L|ρωθη η γραφη η λεγουσα διεμερ[ill]ι[\ill]σαντο τα ιμα=
+|L|τια μου και επι τον ιματισμον μου εβαλον 
+|L|κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτ̣α εποιησαν
+|L|<V 25> ειστικησαν δε παρα τω στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ̣ αυτου 
+|L|και η αδελφη της μρ̅ς αυτου μαρια η το̣υ κλω=
+|L|πα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων την
+|L|μρ̅αν και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα 
+|L|λεγει τη μρ̅ι γυναι ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω 
+|L|μαθητη ιδε η μη̅ρ σου και απ εκηνεις της ωρας 
+|L|ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια <V 28> μετα του=
+|L|τω ιδως ο ις̅ οτι τα παντα τετελεσται ινα 
+|L|τελειωθη η γραφη λεγει διψω <V 29> σκευος εκειτο ο=
+|L|ξους μεστον σπογγον ουν μεστον και οξους υσσω=
+|L|πω περιτηθεντες προσηνεγκαν αυτου 
+|L|το στωματι <V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ειπεν 
+|L|ο ις̅ τετελεσται και κλινας την κεφαλην πα=
+|L|ρεδωκεν το πν̅α <V 31> οι ουν οι ιουδαιοι επι παρα=
+|L|σκευη ην ινα μη μηνει επι του στ̅ρου τα σωμα=
+|L|τα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη ημερα του σα=
+|L|ββατου εκεινου ηρωτησαν τον πηλατον ινα 
+|L|κατεαγωσιν αυτον τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλ=
+|L|θον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου 
+|L|κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συν=
+|L|στ̅ρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθωντες 
+|L|ως ιδων αυτον ιδει τεθνηκωτα ου κατε=
+|L|αξαν αυτου τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατι=
+|L|ωτων λογχην την πλευραν αυτου ηνοιξεν 
+|L|και εξηλθεν ευθυς υδωρ και αιμα <V 35> και ο εωρα=
+|L|κως μεμαρτυρηκεν και αληθηνη εστην η μαρ=
+|L|τυρια αυτου και εκεινος ειδεν οτι αληθη λε=
+|L|γει ινα και υμεις πιστευσητε <V 36> εγενετο γαρ ταυ=
+|L|τα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβη=
+|L|σεται̣ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει 
+|L|οψωντα̣ι̣ εις ον εξεκεντησαν <V 38> μετα δε 
+|L|ταυτα ηρωτη̣σεν τον πηλατον ιωσηφ απο αριμα=
+|L|θαιας ων μαθ̣ητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δι=
+|L|α τον φοβον των ιουδαιων ινα αρει τω σωμα 
+|F 152v|
+|L|του ιυ̅ <V 39> {om} <V 40> και εδησαν̣ α̣υ̣τω οθυν[ill]ιοις μ[\ill]ετα των [ill]αρω[\ill]=
+|L|ματων καθω[ill]ς[\ill] εθως τοις ιουδαιοις εν̣τ̣α̣φι̣αζ̣ει[ill]ν[\ill]
+|L|<V 41> ην δε εν τω τ̣οπω̣ οπου̣ ε̣σ̣τ̣̅ρωθη κηπος και ε̣ν̣ 
+|L|τω τοπ[ill]ω[\ill] μνημειον καινον εν̣ ω ουδεπος ουδεις 
+|L|ην τεθ[ill]η[\ill]μενος <V 42> εκει ην δια την παρασκε̣υειν τ[ill]ων[\ill]
+|L|ιουδα̣ιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιν̣̅
+|L|<K 20> <V 1> η {-ed- τ meant to be in margin but not visible} δε̣ μια των σαββατων μαριαμ η μαγδαλινη ε[ill]ρχε[\ill]=
+|L|τ̣αι πρωι σκοτεια ετι ουσης επι το μνημειον και 
+|L|βλεπει τον λιθον ηρμενον απο της θυρας του μνη=
+|L|μειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πε̣τ̣ρ̣[ill]ον[\ill] 
+|L|και προς τον αλλον μαθητην ον ε̣φιλει ο ις̅ και 
+|L|λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ ε̣[ill]κ του[\ill] μ̣[ill]νη[\ill]μειου και 
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 3> ε̣ξηλθεν ουν ο πετρ(ος) 
+|L|και ο αλλος μαθητης και ηρχοντω εις το μνημ[ill]ειον[\ill]
+|L|<V 4> ετρεχον δε οι δυ̣ο̣ ο̣μ̣ο̣υ̣ και ο αλλος μαθητης π[ill]ρο[\ill]=
+|L|εδραμεν ταχιον του πετρου μετ αυτου και ηλ=
+|L|θεν πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρακυψας 
+|L|βλεπει κειμενα τα οθωνια ου μεντοιγε εισηλ=
+|L|θεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος̣ ακολουθων α[ill]υ[\ill]=
+|L|τω και εισηλθεν εις το μνημειον [ill]και θεω[\ill]ρει τα οθο=
+|L|νια κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της 
+|L|κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμεν̣[ill]ον[\ill] 
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον <V 8> το=
+|L|τε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων 
+|L|πρωτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστ[ill]ευ[\ill]= 
+|L|σεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δ[ill]ει[\ill]   
+|L|αυτον εκ νεκρων αναστηναι <V 10> υπηλθον̣  
+|L|Ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται <V 11> μαρια̣  
+|L|ηστηκει εξω προς το μνημειον κλαιουσα ως [ill]ουν[\ill]  
+|L|εκλε̣εν παρεκυψεν εις το μνημειον <V 12> και θεω=
+|L|ρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ε=
+|L|να προς την κεφαλην κ[ill]αι εν[\ill]α προς τοις πο̣=
+|L|σιν οπου̣ εκειτω τω σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγου=
+|L|σιν αυτοι εκεινοι γυναι τι κλαιεις τινα ζ̣η=
+|L|τεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μ̣ου κ[ill]αι[\ill] 
+|L|ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> ταυτα̣ ειπουσα 
+|L|εστραφη εις τα οπισω και ιδεν̣ τον ιν̅ εστωτ[ill]α[\ill]  
+|L|και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν <V 15> λεγε̣[ill]ι[\ill] α̣υτη ο ις̅ γυναι̣ 
+|L|τι κλαιεις τινα ζητεις εκ̣ηνη δωκουσα οτι ο 
+|F 152v+| 
+|L|&lac; {20.16-22.0}
+
+
+

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_SG_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_SG_L2.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_SG_L2.txt	2013-04-23 11:25:19 UTC (rev 347)
@@ -0,0 +1,3647 @@
+{Status:
+G-A Number: 1071
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 134r
+Base text used:  TRns 
+
+Transcribed by: Samuel Gibson
+Transcription begun: 25/08/11
+Transcription finished: 06/09/11                  
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes  
+	Initials and other enlarged letters - Yes   
+	Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) -  Yes   
+	Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+		5.4		Yes     
+		7.53 - 8.11	No
+	
+	Other remarks:                                   }
+
+|F 134r|
+|C 1|
+|L|<B 04><K 0><V 0>ευαγγελιον εκ του κατα ιωαννην
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο
+|L|λογος ην προς τον θν̅ και
+|L|θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην ε=
+|L|ν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παν=
+|L|τα δι αυτου εγενετο και
+|L|χωρις αυτου εγενετο ουδε εν
+|L|ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη
+|L|ην και η ζωη ην το φως τω
+|L|αν̅ων <V 5> και το φως εν
+|L|τη σκοτια φαινει και η
+|L|σκοτεια αυτω ου κατελα=
+|L|βεν <V 6> εγενετο αν̅ος α=
+|C 2|
+|L|πεσταλμενος παρα θυ̅ 
+|L|ονομα αυτω ιωαννης
+|L|<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυρι=
+|L|αν ινα μαρτυρησει περι
+|L|του φωτος ινα παντες
+|L|πιστευσωσιων δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως
+|L|αλλ ινα μαρτυρησει περι
+|L|του φωτος <V 9> ην το φως
+|L|το αληθεινον ο φωτιζει
+|L|παντα αν̅ον ερχομενον
+|L|εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσ=
+|L|μω ην και ο κοσμος δι
+|L|αυτου εγενετο και [app][*]κοσμν[\*][C]κοσμον[\C][\app]      
+|L|αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ι=
+|L|δια ηλθεν και οι ιδιοι αυτο
+|L|ου παρελαβον <V 12> οσοι
+|L|δε ελαβον αυτον εδωκεν
+|L|αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅
+|L|γενεσθαι τοις πιστευου=
+|L|σιν εις το ονομα αυτου
+|L|<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε 
+|L|εκ θεληματος σαρκος
+|L|ουδε εκ θεληματος [app][*]ανδρς[\*][C]ανδρος[\C][\app]
+|L|αλλ εκ θυ̅ εγενηθησαν
+|L|<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και
+|L|εσκεινωσεν εν ημιν και
+|F 134v|    
+|C 1|
+|L|εθεασαμεθα την δοξαν [app][*]αυτ[\*][C]αυτου[\C][\app]      
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα
+|L|πρ̅ς πληρις χαριτος και α=
+|L|ληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυ=
+|L|ρει περι αυτου και κεκραγεν
+|L|λεγων ουτος ην ον ειπον
+|L|ο οπισω μου ερχομενος
+|L|εμπροσθεν μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτος μου ην <V 16> και εκ
+|L|του πληρωματος αυτου
+|L|ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος
+|L|<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως
+|L|εδωθη η χαρις και η αλη=
+|L|θεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακεν πωπο=
+|L|τε ο μονογενης υς̅ ο ων
+|L|εις τον κολπον του πρ̅ς
+|L|εκεινος εξηγησατο <V 19> και
+|L|αυτη εστιν η μαρτυρια του
+|L|ιωαννου οτε απεστειλαν
+|L|προς αυτον οι ιουδαιοι
+|L|εξ [app][*]εροσολυμων[\*][C]ιεροσολυμων[\C][\app] ιερεις και
+|L|λευιτας ινα ερωτησωσιν
+|L|αυτον συ τις ει <V 20> και ομο=
+|L|λογησεν και ουκ ηρνησατο
+|L|και ομολογησεν οτι ουκ ει=
+|C 2|
+|L|μι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν
+|L|αυτον συ τις ει ουν ηλιας
+|L|και λεγει ουκ ειμι ο προ=
+|L|φητις ει συ και απεκρι=
+|L|θη ου <V 22> ειπον ουν αυτω
+|L|τις ει ειπε ημιν ινα απο=
+|L|κρισιν δωμεν τοις πεμψα=
+|L|σιν ημας τι λεγεις περι σε=
+|L|αυτου <V 23> εφη εγω φωνη
+|L|βοωντος εν τη ερημω ευθυ=
+|L|νατε την οδον κυ̅ καθως [app][*]ειπ[\*][C]ειπεν[\C][\app] 
+|L|ησαιας ο προφητης
+|L|<V 24> και οι απεσταλμενοι εισαν
+|L|εκ των φαρισαιων <V 25> και
+|L|ηρωτησαν αυτον και ειπον
+|L|αυτω τι ουν βααπτιζεις
+|L|ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ου=
+|L|τε ο προφητης <V 26> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ιωαννης λεγων
+|L|εγω βαπτιζω υμας εν υδατι
+|L|μεσος δε υμων ιστηκει ον 
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 27> ο οπι=
+|L|σω μου ερχομενος ουκ ειμι [app][*]αξος[\*][C]αξιος[\C][\app] ινα λυσω [app][*]αυτο[\*][C]αυτον[\C][\app]   
+|L|τον ιμαντα του [app][*]υποδηματς[\*][C*]υποδηματος[\C*][\app]   
+|L|<V 28> ταυτα εν βιθανια εγενετο
+|L|περαν του ιορδανου οπου
+|F 135r|
+|C 1|
+|L|ην ιωαννης πρωτον βαπτι=
+|L|ζων
+|L|<V 29> τη [app][*]επαυρον[\*][C]επαυριον[\C][\app] βλεπει ο [app][*]ιωανν(η)[\*][C*]ιωανν(η)ς[\C*][\app] 
+|L|τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον
+|L|και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+|L|ο αιρων την αμαρτιαν του κοσ=
+|L|μου <V 30> ουτος εστιν περι ου ειπον
+|L|εγω οπισω μου ερχεται α=
+|L|νηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ου=
+|L|κ ιδειν αυτον αλλ ινα φανε=
+|L|ρωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον
+|L|εγω εν υδατι βαπτιζων
+|L|<V 32> και εμαρτυρισεν ιωαννης λεγω
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαι=
+|L|νον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και
+|L|εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ ι=
+|L|δειν αυτον αλλ ο πεμψας
+|L|με βαπτιζειν εν υδατι εκει=
+|L|νος μοι ειπεν εφ ον αν ειδης
+|L|το πν̅α καταβαινον και μενον
+|L|επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτι=
+|L|ζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εω=
+|L|ρακα και μεμαρτυρικα οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+|L|<V 35> τη επαυριον ιστηκει ο ιωαννης
+|L|και εκ των μαθητων αυτου δυο
+|C 2|    
+|L|<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περι=
+|L|πατουντι λεγει ιδε ο [app][*]αμν(ς)[\*][C*]αμνο(ς)[\C*][\app] 
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν οι δυο
+|L|μαθηται αυτου λαλουντος
+|L|και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+|L|<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμε=
+|L|νος αυτους ακολουθουντας
+|L|λεγει αυτοις τι ζητειτε
+|L|οι δε ειπον αυτω ραββι
+|L|ο λεγεται μεθερμηνευομενον
+|L|διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει
+|L|αυτοις ερχεσθαι και ιδετε
+|L|ηλθον ουν και ιδον που μενη
+|L|και παρ αυτω εμειναν την
+|L|ημεραν εκεινην ωρα δε ην ως
+|L|δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφο(ς)
+|L|σιμωνος πετρου εις εκ των
+|L|ακουσαντων παρα ιωαν=
+|L|νου και ακολουθησαντων
+|L|αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρω=
+|L|τος τον αδελφον τον ιδιον
+|L|σιμωνα και λεγει αυτω
+|L|ευρικαμεν τον μεσιαν ο εστιν
+|L|μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και
+|L|ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅
+|L|εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν
+|L|συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κλη=
+|F 135v|
+|C 1|      
+|L|θηση κηφας ο ερμηνευετε
+|L|πετρος
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελ=
+|L|θειν εις την γαλιλαιαν και ευ=
+|L|ρισκει φιλιππον και λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ ακολουθει μοι <V 44> ην
+|L|δε ο φιλιππος απο βιθσα=
+|L|ιδα εκ της πολεως ανδρε=
+|L|ου [ill]και πετ[\ill] ρου <V 45> ευρισκει φι=
+|L|λιππος τον ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτω ον εγραψεν μω=
+|L|σης εν τω νομω και οι προ=
+|L|φηται ευρικαμεν ιν̅ τον 
+|L|υν̅ του απο ναζαρετ <V 46> και ει
+|L|πεν αυτω ναθαναηλ
+|L|εκ ναζετ δυναται τι αγα=
+|L|θον ειναι λεγει αυτω φι=
+|L|λιππος ερχου και ιδε
+|L|<V 47> ιδεν ις̅ τον ναθαναηλ ερ=
+|L|χομενον προς αυτον και λε=
+|L|γει περι αυτου ιδε αλ=
+|L|ιθως ισραηλιτης εν ω δολος
+|L|ουκ εστιν <V 48> λεγει αυτω ναθα=
+|L|ναηλ ποθεν με γινωσκεις
+|L|απεκριθει ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω προ του σε φιλι=
+|L|ππον φωνησε οντα υπο
+|C 2|    
+|L|την συκην ιδον σε <V 49> απεκρι=
+|L|θη ναθαναηλ και λεγει αυτω
+|L|ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει
+|L|ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|οτι ειπον σοι ιδον σε υποκα=
+|L|τω της συκης πιστευεις
+|L|μειζων τουτων οψη <V 51> και
+|L|λεγει αυτω αμην αμην
+|L|λεγω υμιν απ αρτι οψε=
+|L|σθαι τον ουνον ανεωγοτα
+|L|και τους αγγελους του θυ̅
+|L|αναβαινοντας και κατα=
+|L|βαινοντας επι τον υν̅ του
+|L|ανθρωπου
+|L|<K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος
+|L|εγενετο εν κανα της γαλιλαι=
+|L|ας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+|L|<V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθη=
+|L|ται αυτου εις τον γαμον
+|L|<V 3> και υστερησαντος οινου
+|L|λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσιν <V 4> και λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι
+|L|γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+|L|<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις
+|L|ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+|F 136r|
+|C 1|
+|L|<V 6> ησαν δε εκει υδριαι εξ λιθη=
+|L|ναι κατα τον καθρισμον
+|L|των ιουδαιων κειμεναι
+|L|χωρουσαι ανα μετριτας
+|L|[ill]δυο[\ill] η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|γεμησατε τας υδριας υ=
+|L|δατος και εγεμησαν αυ=
+|L|τας εως ανω <V 8> και λεγει
+|L|αυτοις αντλησατε νυν
+|L|και φερετε τω αρχιτρικλι=
+|L|νω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε ε=
+|L|γευσατο ο αρχιτρικλινος
+|L|το υδωρ οινον γεγενημενον
+|L|και ουκ ειδη ποθεν εστιν
+|L|οι δε διακονοι ηδεισαν οι ην
+|L|τληκοτε[ill]ς[\ill] το υδωρ φω=
+|L|νει τον νυμφιον ο αρχιτρι=
+|L|κλινος <V 10> και λεγει αυτω
+|L|πας ανθπρωπος πρω=
+|L|τον τον καλον οινον τιθησι
+|L|και οταν μεθυσθωσιν το=
+|L|τε τον ελασσω συ δε τε=
+|L|τηρικας [ill]τον[\ill] καλον οινον ε=
+|L|ως αρτι <V 11> ταυτην εποιη=
+|L|σεν την αρχην των σημειων
+|L|ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας
+|L|και εφανερωσεν την δοξαν
+|C 2|    
+|L|αυτου και επιστευσαν εις
+|L|αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη εις κα=
+|L|περναουμ αυτος και η μητηρ
+|L|αυτου και οι αδελφοι και
+|L|οι μαθηται αυτου και εκει
+|L|εμειναν ου πολλας ημερας
+|L|<V 13> και εγγυς ην το πασχα των
+|L|ιουδαιων και ανεβη ο
+|L|ις̅ εις ιεροσολυμα <V 14> και ευ=
+|L|ρεν εν τω ιερω τους πω=
+|L|λουντας βοας και προβα=
+|L|τα και περιστερας και
+|L|τους κερματιστας καθη=
+|L|μενους <V 15> και ποιησας φρα=
+|L|γελλιον εκ σχοινιων
+|L|παντας εξεβαλεν εκ του
+|L|ιερου τα τε προβατα
+|L|και τους βοας και των 
+|L|κολλυβιστων εξεχεεν το κερ=
+|L|μα και τας τραπεζας
+|L|ανεστρεψεν <V 16> και τοις τας
+|L|περιστερας πωλουσιν [app][*]ειπ[\*][C]ειπεν[\C][\app] 
+|L|αρατε ταυτα εντευθεν
+|L|και μη ποιειτε τον οικον του
+|L|πρ̅ς μου οικον εμποριου 
+|L|<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται
+|F 136v|
+|C 1|
+|L|αυτου οτι γεγραμμενον εστι
+|L|οτι ο ζηλος του οικου σου κα=
+|L|τεφαγεν με <V 18> απεκριθη=
+|L|σαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον
+|L|αυτω τι σημειον δεικνυεις
+|L|ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|λυσατε τον ναον τουτον και
+|L|εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
+|L|<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσ=
+|L|σαρακοντα και εξ ετεσιν ωκο=
+|L|δομηθη ο ναος ουτος και συ
+|L|εν τρισιν ημεραις εγερεις αυ=
+|L|τον <V 21> εκεινος δε ελεγεν περι
+|L|του ναου του σωματος αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων
+|L|εμνησθησαν οι μαθηται αυ=
+|L|του οτι τουτο ελεγεν αυτοις και
+|L|επιστευσαν τη γραφη και τω
+|L|λογω ω ειπεν ο ις̅
+|L|<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω
+|L|[app][*]τω[\*][C]&om;[\C][\app]      
+|L|πασχα εν τη εορτη πολλοι
+|L|επιστευσαν εις το ονομα αυτου
+|L|θεωρουντες τα σημεια αυτου
+|L|α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ ε=
+|L|πιστευεν αυτον αυτοις δια
+|C 2|    
+|L|το αυτον γινωσκειν παντας
+|L|<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις
+|L|μαρτυρησει περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν
+|L|τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ των
+|L|φαρισαιων νικοδιμος ονομα
+|L|αυτω αρχων των ιουδαιων
+|L|<V 2> ουτος ηλθεν προς τον νυ=
+|L|κτος και ειπεν αυτω ραβ=
+|L|βι οιδαμεν οτι συ απο
+|L|θυ̅ εληλυθας διδασκαλος
+|L|ουδεις γαρ δυναται ταυτα
+|L|τα σημεια ποιειν α συ ποιειν
+|L|εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+|L|<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τω αμην αμην λεγω σοι
+|L|εαν μη τις γεννηθη ανωθεν
+|L|ου δυναται ειδειν την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς
+|L|αυτον νικοδημος πως δυ=
+|L|ναται αν̅ος γεννηθηναι γερων
+|L|ων μη δυναται εις την κοιλι(αν)
+|L|της μητρος αυτου δευτερον εισελ=
+|L|θειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω
+|L|σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υ=
+|L|δατος και πν̅ς ου δυνα=
+|F 137r|
+|C 1|  
+|L|ται εισελθειν εις την βασιλειαν
+|L|του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ
+|L|της σαρκος σαρξ εστιν και το γε=
+|L|γεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α ε=
+|L|στιν <V 7> μη θαυμασης οτι ειπον
+|L|σοι δει υμας γεννηθηναι ανω=
+|L|θεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει
+|L|και την φωνην αυτου ακουεις
+|L|αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται
+|L|και που υπαγει ουτως εστιν
+|L|πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> απεκριθη νικοδημος και ει=
+|L|πεν αυτω πως δυναται
+|L|ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει
+|L|ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυ=
+|L|τα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλου=
+|L|μεν και ο εωρακαμεν μαρ=
+|L|τυρουμεν και την μαρτυριαν
+|L|ημων ουδεις λαμβανει <V 12> ει τα
+|L|επιγηα ειπον υμιν και ου πι=
+|L|στευετε πως εαν ειπω υμιν
+|L|τα επουνια πιστευσετε <V 13> και
+|L|ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον
+|L|ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο
+|L|υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+|C 2|    
+|L|<V 14> και καθως μωσης υψωσεν τον
+|L|οφιν εν τη ερημω ουτως υψω=
+|L|θηναι δει τον υν̅ του αν̅ου <V 15> ινα
+|L|πας ο πιστευων εις αυτον μη
+|L|απολειτε αλλ εχει ζωην αιω=
+|L|νιον
+|L|<V 16> ουτος γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον
+|L|μονογενη εδωκεν εις τον κοσμον
+|L|ινα πας ο πιστευων εις αυτον
+|L|μη αποληται αλλ εχει ζωην αι=
+|L|ωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο
+|L|θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+|L|<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινετε
+|L|ο δε μη πιστευων εις αυτον ηδει
+|L|καικριται οτι μη πεπιστευ=
+|L|κεν εις το ονομα του μονογενους
+|L|υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρι=
+|L|σις οτι το φως εληλυθεν εις τον
+|L|κοσμον και ηγαπησαν οι αν=
+|L|θρωποι μαλλον το σκοτος η το
+|L|φως ην γαρ αυτων πονηρα
+|L|τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα
+|L|πρασσων μησει το φως και ου=
+|L|κ ερχεται προς το φως ινα μη
+|L|ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονη=
+|F 137v|    
+|C 1|    
+|L|<V 21> ρα εστιν ο δε ποιων την [app][*]αληθει[\*][C]αληθειν[\C][\app]      
+|L|ερχετε προς το φως ινα φα=
+|L|νερωθη τα εργα αυτου οτι εν
+|L|θω̅ εστιν ειργασμενα
+|L|<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και
+|L|οι μαθηται αυτου εις την (ι)ου=
+|L|δαιαν γην και εκει διετριβεν
+|L|μετ αυτων και εβαπτιζεν
+|L|<V 23> ην δε και ο ιωαννης βαπτι=
+|L|ζων εν αινων εγγυς του σαλειμ
+|L|οτι υδατα πολλα ην εκει
+|L|και παρεγινοντο και εβα=
+|L|πτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην
+|L|βεβλημενος εις την φυλα=
+|L|κην ο ιωαννης <V 25> εγενετο ουν
+|L|ζητησις εκ των μαθητων ι=
+|L|ωαννου μετα ι[ill]ο[\ill]υδαιων πε=
+|L|ρι καθαρισμου <V 26> και ηλθον
+|L|προς τον ιωαννην και ειπον
+|L|αυτω ραββι ος ην μετα
+|L|σου περαν του ιορδανου 
+|L|ω συ μεμαρτυρηικας ιδε ου=
+|L|τος βαπτιζει και παντες
+|L|ερχοντε προς αυτον <V 27> απε=
+|L|κριθη ο ιωαννης και ειπεν
+|L|ου δυναται αν̅ος λαμβανειν
+|L|αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δε=
+|C 2|    
+|L|δομενον αυτω εκ του ουρανου
+|L|<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε
+|L|οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλ=
+|L|λ οτι απεσταλμενος ειμι εμ=
+|L|προσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την
+|L|νυμφην νυμφιος εστιν ο
+|L|δε φιλος του νυμφιου ο εστι=
+|L|κως και ακουων αυτου χαρα
+|L|χαιρει δια την φωνην του νυμ=
+|L|φιου αυτη ουν η χαρα η εμι
+|L|πεπληρωτε <V 30> εκεινον δει
+|L|αυξανειν εμε δε ελαττουσθε
+|L|<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω
+|L|παντων εστιν ο ων εκ της
+|L|γης εκ της γης εστιν και εκ της
+|L|γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχο=
+|L|μενος επανω παντων εστιν
+|L|<V 32> ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο
+|L|μαρτυρει και την μαρτυριαν
+|L|αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο
+|L|λαβων αυτου την μαρτυριαν
+|L|εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθεις
+|L|εστιν
+|L|<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρη=
+|L|ματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ
+|L|μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+|L|<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παν=
+|F 138r|    
+|C 1|    
+|L|τα δεδωκεν εν τη χειρη αυτου
+|L|<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζω=
+|L|ην αιωνιον ο δε απειθων τω
+|L|υιω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η
+|L|οργη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως
+|L|ουν εγνω κς̅ οτι ηκουσαν οι φα=
+|L|ρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθη=
+|L|τας ποιει και βαπτιζει η ιωαν=
+|L|νης <V 2> καιτοιγε αυτος ο ις̅ ουκ ε=
+|L|βαπτιζεν αλλ οι μαθηται
+|L|αυτου <V 3> αφηκεν την ιουδαι=
+|L|αν και απηλθεν παλιν εις την
+|L|γαλιλαιαν <V 4> εδει δε αυτον δι=
+|L|ερχεσθαι δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σα=
+|L|μαρειας λεγομενην συχαρ
+|L|πλησιον του χωριου ο εδωκεν
+|L|ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυ=
+|L|του <V 6> ην δε εκει πηγη του ι=
+|L|ακωβ ο ουν ις̅ κεκοπι=
+|L|ακως εκ της οδυποριας
+|L|εκαθεζετο ουτως επι τη
+|L|πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+|L|<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρει=
+|L|ας αντλησαι υδωρ λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ
+|L|μαθηται αυτου απεληλυθει=
+|C 2|    
+|L|σαν εις την πολιν ινα τροφας
+|L|αγορασωσιν <V 9> λεγει ουν αυ=
+|L|τω η γυνη η σαμαρειτης
+|L|πως σοι ιουδαιος ων παρ ε=
+|L|μου πιειν αιτεις ουσης γυναι=
+|L|κος σαμαρειτιδος ου γαρ
+|L|συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρει=
+|L|ταις <V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτη η ειδεις την δωρεαν του
+|L|θυ̅ και τις εστιν ο λεγον σοι δος
+|L|μοι πιειν συ αν ητησας αυτ(ον)
+|L|και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+|L|<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αν=
+|L|τλημα εχεις και το φρεαρ εστιν
+|L|βαθυ ποθεν ουν εχεις το
+|L|υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων
+|L|ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος
+|L|εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο
+|L|και αυτος εξ αυτου επι εν
+|L|και οι υιοι αυτου και τα θρεμ=
+|L|ματα αυτου <V 13> απεκρι=
+|L|θει ο ις̅ και ειπεν αυτη πας
+|L|ο πινων εκ του υδατος τουτου
+|L|διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιει
+|L|εκ του υδατος ου εγω δωσω
+|L|αυτω ου μη διψησει εις τον αι=
+|L|ωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω
+|F 138v|
+|C 1|        
+|L|αυτω γενησεται εν αυτω
+|L|πiγη υδατος αλλομενου εις
+|L|ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς
+|L|αυτον η γυνη κε̅ δος μοι του=
+|L|το το υδωρ ινα μη διψω μηδε
+|L|ερχωμαι ενθαδε αντλειν
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον
+|L|τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+|L|<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν
+|L|αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι
+|L|ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ αν=
+|L|δρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ ε=
+|L|στιν σου ανηρ τουτο αληθες η=
+|L|ρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+|L|<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω
+|L|προσεκυνησαν και υμεις
+|L|λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν
+|L|ο τοπος οπου δι προσκυνειν
+|L|<V 21> λεγει [app][*]αυτω[\*][C]αυτη[\C][\app] ο ις̅ πιστευε μοι
+|L|γυναι οτει ερχεται ωρα οτε 
+|L|ουτε εν τω ορει τουτο ουτε εν ι=
+|L|εροσολυμοις προσκυνησειτ=
+|L|ε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνει=
+|L|τε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυ=
+|L|νουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ
+|C 2| 
+|L|των ιουδαιως εστιν <V 23> αλλ ερχε=
+|L|τε ωρα και νυν εστιν οτε η αλη=
+|L|θινοι προσκυνηται προσκυνη=
+|L|σουσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αλη=
+|L|θεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους
+|L|ζητει τους προσκυνουντας 
+|L|αυτων <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους
+|L|προσκυνουντας αυτον εν
+|L|πν̅ι και αληθεια δει προσκυ=
+|L|νειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα
+|L|μεν οτι μεσιας ερχετε ο λεγομε=
+|L|νος χς̅ οταν ελθει εκεινος α=
+|L|ναγγελει ημιν παντα <V 26> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+|L|<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθη=
+|L|ται αυτου και εθαυμασαν οτι
+|L|μετα γυναικος ελαλει ουδεις
+|L|μεντοι ειπεν τι ζητης η τι λαλεις
+|L|μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υ=
+|L|δριαν αυτης η γυνη και απηλ=
+|L|θεν εις την πολιν και λεγει τοις
+|L|αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος
+|L|ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+|L|μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηρ=
+|L|χοντο ουν εκ της πολεως και
+|L|ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω
+|L|μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθη=
+|F 139r|    
+|C 1|
+|L|ται λεγοντες ραββι
+|L|φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω
+|L|βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται
+|L|αυτου προς αλλιλους μη τις
+|L|ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ι=
+|L|να ποιω το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με και τελιωσω αυτου το
+|L|εργον <V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι
+|L|τεραμηνος εστιν και ο θερισμος
+|L|ερχετε ιδου λεγω υμιν ε=
+|L|παρατε τους οφθαλμους
+|L|υμων και θεασασθε τας χωρας
+|L|οτι λευκαι εισιν προς θερισμον
+|L|ηδει <V 36> και ο θεριζων μισθον λα=
+|L|μβανει και συναγει καρπον
+|L|εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων
+|L|ομου χαιρει και ο θεριζων <V 37> εν
+|L|γαρ τουτο ο λογος εστιν αληθεις
+|L|οτι αλλος εστιν ο σπειρων και
+|L|αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστει=
+|L|λα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις
+|L|κεκοπιακατε αλλοι κεκο=
+|L|πιακασιν και υμεις εις τον κο=
+|L|πον αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ
+|L|δε της πολεως εκεινης πο=
+|C 2|
+|L|λλοι επιστευσαν εις αυτον των
+|L|σαμαρειτων δια τον λογον της
+|L|γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν
+|L|μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως
+|L|ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρει=
+|L|ται ηρωτουν αυτον μειναι πα=
+|L|ρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο η=
+|L|μερας <V 41> και πολλω πλειους
+|L|επιστευσαν εις αυτου δια τον
+|L|λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν
+|L|πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκο=
+|L|αμεν και οιδαμεν οτι ουτος
+|L|εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν
+|L|εκειθεν και απηλθεν εις την
+|L|γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅ ε=
+|L|μαρτυρισεν οτι προφητις
+|L|εν τη ιδια πατριδι τημιν ου=
+|L|κ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλι=
+|L|λαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλι=
+|L|λαιοι παντα εωρακοτες οσα
+|L|εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν
+|L|τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον
+|L|εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν
+|L|ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας
+|L|οπου εποιησεν το υδωρ οινον
+|F 139v|
+|C 1|
+|L|η(ν) και τις βασιλεικος ου ο υς̅ ησθε=
+|L|νει εν καπερναουμ <V 47> ουτος
+|L|ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιου=
+|L|δαιας εις την γαλιλαιαν απηλ=
+|L|θεν προς αυτον και ηρωτα ι=
+|L|να καταβη και ιασηται αυ=
+|L|του τον υν̅ ημελλεν γαρ απο=
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς 
+|L|αυτον εαν μη σημεια και
+|L|τερατα ειδητε ου μη πιστευ=
+|L|σητε <V 49> λεγει προς αυτον̣ ο βα=
+|L|σιλικος κε̅ καταβηθι πριν
+|L|αποθανειν το παιδιον μου
+|L|<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο
+|L|υς̅ σου ζη και επιστευσεν
+|L|ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυ=
+|L|τω ο ις̅ και επορευετο <V 51> η=
+|L|δη δε αυτου καταβαινοντος
+|L|ιδου οι δουλοι αυτου υπην=
+|L|τησαν αυτω και απηγγει=
+|L|λαν αυτω λεγοντες οτι ο υς̅
+|L|σου ζη <V 52> επυθετο ουν πα=
+|L|ρ αυτων την ωραν εν η κομψο=
+|L|τερον εσχεν ειπον αυτω
+|L|οτει χθες ωραν εβδομην α=
+|L|φηκεν αυτον ο πυρετος
+|L|<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν ε=
+|C 2|
+|L|κεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο
+|L|ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επισ=
+|L|τευσεν αυτος και η οικια αυτ(ου)
+|L|ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον
+|L|σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων
+|L|εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|<K 5><V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των
+|L|ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις
+|L|ιεροσολυμα <V 2> εστι δε εν
+|L|τοις ιεροσολυμοις επι τη προ=
+|L|βατικι κολυμβηθρα η επι=
+|L|λεγομενη εβραιστη βηθεσ=
+|L|δα πεντε στοας εχουσα
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πλη=
+|L|θος πολυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξηρων
+|L|εκδεχομενων την του υδατος
+|L|κινησιν <V 4>αγγελος γαρ κατα
+|L|καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμ=
+|L|βηθρα και εταρασσεν το υδωρ
+|L|ο ουν πρωτος εμβας μετα
+|L|την ταραχην του υδατος υγιης
+|L|εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοση=
+|L|ματι <V 5> ην δε τις εκει αν̅ος τριακο=
+|L|ντακαιοκτω ετι εχων εν τη ασθε=
+|L|νεια αυτου <V 6> τουτον ιδων ο ις̅
+|L|κατακειμενον και γνους οτι
+|F 140r|
+|C 1|
+|L|πολυν ηδη χρονον εχει λεγει
+|L|αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+|L|<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων
+|L|ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα ο=
+|L|ταν ταραχθη το υδωρ βαλη
+|L|με εις την κολυμβηθραν εν ω
+|L|δε ερχομαι εγω αλλος προ
+|L|εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εγειρε αρον τον κραβατον
+|L|σου και υπαγε εις του οικου σου
+|L|<V 9> και ευθεως εγενετο υγιεις ο
+|L|αν̅ος και ηρεν τον κραβα=
+|L|ττ̣ον αυτου και περιεπατη
+|L|ην δε σαββατον εν εκεινη τη
+|L|ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι τω τεθεραπευμε=
+|L|νω σαββατον εστιν και
+|L|ουκ εξεστιν σοι αραι τον κρα=
+|L|βαττ̣ον σου <V 11> ο δε απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο πειησας με
+|L|υγιην εκεινος μοι ειπεν
+|L|αρον τον κραβατον σου
+|L|και περιπατει <V 12> ηρωτη=
+|L|σαν ουν αυτον τις ο αν̅ος
+|L|εκεινος ο ειπων σοι αρον τον
+|L|κραβαττ̣ον σου και περιπα=
+|L|τει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις
+|C 2|
+|L|εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου
+|L|οντος εν τω τοπω <V 14> μετα
+|L|ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν
+|L|τω ιερω και λεγει αυτω ει=
+|L|δε υγιης γεγονας μηκετι αμαρ=
+|L|τανε ινα μη χειρον τι σοι γενη=
+|L|τε <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και
+|L|ανηγγειλεν τοις ιουδαιοις
+|L|οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον
+|L|υγιη [ill]6-7[\ill]<V 16> {appears to be palimpset} 
+|L|και δια τουτο εδιωκον τον
+|L|ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν
+|L|αυτον αποκτειναι οτι ταυ=
+|L|τα επ(ο)ιη εν σαββατω
+|L|<V 17> ο δε απεκρινατο αυτοις
+|L|λεγων ο πη̅ρ μου εως αρτι
+|L|εργαζετε καγω εργαζομαι
+|L|<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζη=
+|L|τουν αυτον οι ιουδαιοι απο=
+|L|κτειναι οτι ου μονον ελυεν
+|L|το σαββατον αλλ οτι και
+|L|πρ̅α ιδιον ελεγεν τον θν̅
+|L|ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+|L|<V 19> απεκριθει ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ου δυναται ο υς̅ ποι=
+|L|ειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη
+|F 140v|
+|C 1|
+|L|τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα
+|L|α γαρ εαν εκεινος ποιει ταυ=
+|L|τα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+|L|<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και π(αν)=
+|L|τα δεικνυσιν αυτω α αυτο(ς)
+|L|ποιει και μειζονα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ινα υμεις
+|L|θαυμαζητε <V 21> ωσπερ γαρ
+|L|ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και
+|L|ζωοποιει ουτως και ο υς̅
+|L|ους θελει ζωοποιει {palimpset} <V 22> ουδεν
+|L|γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα
+|L|την κρισιν πασαν δεδωκεν
+|L|τω υω̅ <V 23> ινα παντες τιμωσιν
+|L|τον υν̅ καθως τιμωσιν τον
+|L|πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅
+|L|ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαν=
+|L|τα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ο τον λογον μου ακου=
+|L|ων και πιστευων τω πεμψ(αν)=
+|L|τι με εχει ζωην αιωνιον και
+|L|εις κρισιν ουκ ερχετε αλλα με=
+|L|ταβεβηκεν εκ του θανατου
+|L|εις την ζωην 
+|L|<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι
+|L|ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι
+|L|νεκροι ακουσοντε της φωνης
+|C 2|
+|L|του υιου του θυ̅ και οι ακουσαν=
+|L|τες ζησωσιν <V 26> ωσπερ γαρ ο
+|L|πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως
+|L|εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν
+|L|εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδω=
+|L|κεν αυτω και κρισιν ποιειν
+|L|οτι υς̅ αν̅ου εστιν <V 28> μη θαυμα=
+|L|σετε τουτο οτι ερχετε ωρα εν η
+|L|παντες οι εν τοις μνημιοις
+|L|ακουσωσιν της φωνης αυτου
+|L|<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγα=
+|L|θα ποιησαντες εις αναστασιν
+|L|ζωης οι δε τα φαυλα πρα=
+|L|ξαντες εις αναστασιν κρισεως
+|L|<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμ=
+|L|αυτου ουδεν αλλα καθως
+|L|ακουω κρινω και η κρισις η
+|L|εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω
+|L|το θελημα το εμον αλλα το θε=
+|L|λημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του η μαρτυρια μου ουκ εστιν
+|L|αληθης <V 32> αλλος εστιν ο μαρ=
+|L|τυρων περι εμου και οιδα
+|L|οτι αληθεις εστιν η μαρτυρια
+|L|αυτου ην μαρτυρει περι εμου
+|L|<V 33> υμεις απεσταλκατε προς
+|F 141r|
+|C 1|
+|L|ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη
+|L|αληθεια <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου
+|L|την μαρτυριαν λαμβανω
+|L|αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθη(τε)
+|L|<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και
+|L|φαινων υμεις δε ηθελησατε
+|L|αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω
+|L|φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρ=
+|L|τυριαν μειζων του ιωαννου
+|L|τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ
+|L|ινα τελειωσω αυτα αυτα τα
+|L|εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου
+|L|οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος με=
+|L|μαρτυρικεν περι εμου ουτε
+|L|φωνην αυτου πωποτε ακηκο=
+|L|ατε ουτε ειδος αυτου εωρα=
+|L|κατα <V 38> και τον λογον αυτου ου=
+|L|κ εχετε εν υμιν μενοντα οτι
+|L|ον απεστειλεν εκεινος τουτο υ=
+|L|μεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε
+|L|τας γραφας οτι υμεις δοκει=
+|L|τε εν αυτοις ζωην αιωνιον εχειν
+|L|και εκειναι εισιν αι μαρτυρου=
+|L|σαι περι εμου <V 40> και ου θελετε ελ=
+|L|θειν προς με ινα ζωην εχειτε
+|L|<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+|C 2|
+|L|<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην
+|L|του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυ=
+|L|θα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και
+|L|ου λαμβανεται με εαν αλλος
+|L|ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω ε=
+|L|κεινον ληψεσθαι <V 44> πως δυνασθαι
+|L|υμεις πιστευειν δοξαν παρα αν̅ων
+|L|λαμβανοντες και την δοξαν
+|L|την παρα του μονογενοις θυ̅ ου
+|L|ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κα=
+|L|τηγορησω υμων προς τον πρ̅α
+|L|εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης
+|L|εις ον υμεις ηλπηκατε <V 46> ει γαρ (ε)πι=
+|L|στευετε μωυση επιστευετε αν ε=
+|L|μοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+|L|<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου
+|L|πιστευετε πως τοις εμοις ρημα=
+|L|σιν πιστευσετε <K 6><V 1> μετα ταυτα απηλ=
+|L|θεν ο ις̅ περαν της θαλασης
+|L|της γαλιλαιας της τηβεριαδος
+|L|<V 2> ηκολουθη δε αυτω οχλος πολυς
+|L|οτι εθεωρει τα σημεια α εποιει
+|L|επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθεν δε εις ορος ο ις̅ και εκει
+|L|εκαθητο μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η ε=
+|L|ορτη των ιουδαιων <V 5> επαρας
+|F 141v|
+|C 1|
+|L|ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και
+|L|θεασαμενος οτι πολυς οχλος
+|L|ερχεται προς αυτον λεγει προς τον
+|L|ποθεν αγορασωμεν αρτους ι=
+|L|να φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε
+|L|ελεγεν πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποι=
+|L|ειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλι=
+|L|ππος διακοσιων δηναριων
+|L|αρτοι ουκ αρκεσωσιν αυτοις
+|L|ινα εκαστος αυτων βραχυ τι
+|L|λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου ανδρεας
+|L|ο αδελφος σιμωνος πετρου
+|L|<V 9> εστιν παιδαριον ωδε ο εχει
+|L|πεντε αρτους κριθινους
+|L|και δυο οψαρια αλλα
+|L|ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+|L|<V 10> ειπε δε ο ις̅ ποιησατε
+|L|τους οχλους αναπεσειν
+|L|ην δε χορτος πολυς εν τω το=
+|L|πω ανεπεσαν ουν οι ανδρ(ες)
+|L|τον αριθμον ωσει πεντακις=
+|L|χιλιοι <V 11> ελαβεν δε τους αρ=
+|L|τους ο ις̅ και ευχαριστησας εδω=
+|L|κεν τοις μαθηταις οι δε μα=
+|L|θηται τοις ανακειμενοις
+|C 2|
+|L|ομοιως και εκ των οψαριων ο=
+|L|σον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθη=
+|L|σαν λεγει τοις μαθηταις αυτου
+|L|συναγαγετε τα περιευασ̣σαν=
+|L|τα κλασματα ινα μη τι α=
+|L|ποληται <V 13> συνηγαγον ουν
+|L|και εγεμησαν δωδεκα κοφι=
+|L|νους κλασματων εκ των πεν=
+|L|τε αρτων των κριθινων α επε=
+|L|ρισευσεν τοις βεβρωκοσιν
+|L|<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιη
+|L|σεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφη=
+|L|της ο ερχομενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν
+|L|ερχεσθαι και αρπαζειν αυ=
+|L|τον ινα ποιησωσιν αυτον βασι=
+|L|λεα ανεχωρησεν παλιν εις το
+|L|ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψι=
+|L|α εγενετο κατεβησαν οι μαθη=
+|L|ται αυτου επι την θαλασαν
+|L|<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρ=
+|L|χοντο περαν της θαλασης
+|L|εις καπερναουμ και σκο=
+|L|τια ηδει γεγονει και ουπω ελι=
+|L|λυθει προς αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θα=
+|L|λασα ανεμου μεγαλου πνεον=
+|F 142r|
+|C 1|
+|L|τος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες
+|L|ουν ως σταδιους εικοσιπεντε
+|L|η τριακοντα θεωρουσι τον
+|L|ιν̅ περιπατουντα επι της θα=
+|L|λασης και εγγυς του πλοιου
+|L|γινομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη
+|L|φοβεισθαι <V 21> ηθελον ουν λαβειν
+|L|αυτον εις το πλοιον και ευθε=
+|L|ως εγενετο το πλοιον εγενετο επι της
+|L|γης εις ην υπηγον <V 22> τη επαυ=
+|L|ριον ο οχλος ο εστεικως περαν
+|L|της θαλασης ειδως οτι πλοι=
+|L|αριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εις
+|L|ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου
+|L|και οτι ου συνεισηλθεν τοις μα=
+|L|θηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον
+|L|αλλα μονοι οι μαθηται αυτου
+|L|απηλθον <V 23> αλλα δε πλοια=
+|L|ρια ηλθον εκ της τιβεριαδος
+|L|εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον
+|L|αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+|L|<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ ε=
+|L|στιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου
+|L|ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοι=
+|L|αρια και ηλθον εις καπερνα=
+|L|ουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και
+|C 2|
+|L|ευροντες αυτον περαν της θα=
+|L|λασης ειπον αυτω ραββι
+|L|ποτε ωδε γεγονας <V 26> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια
+|L|αλλ οτι εφαγετε εκ των αρ=
+|L|των και εχορτασθηται
+|L|<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν
+|L|την απολλυμενην αλλα
+|L|την μενουσαν εις ζωην αι=
+|L|ωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν
+|L|δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφρα=
+|L|γησεν ο θς̅
+|L|<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποι=
+|L|ωμεν ινα εργαζομεθα τα
+|L|εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθει ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις τουτο εστιν
+|L|το εργον του θυ̅ ινα πιστευητε
+|L|εις ον απεστειλεν εκεινος
+|L|<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις
+|L|συ σημειον ινα ιδωμεν και πι=
+|L|στευσωμεν σοι τι εργαζη
+|L|<V 31> οι πρ̅ες υμων το μαννα εφα
+|L|γον εν τη ερημω καθως εστιν
+|L|γεγραμμενον αρτον εκ του
+|L|ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+|F 142v|
+|C 1|
+|L|<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ου μωυσης
+|L|δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του
+|L|ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδω=
+|L|σιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του
+|L|θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του
+|L|ουρανου και ζωην διδους τω
+|L|κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυ=
+|L|τον κε̅ παντοτε δος ημιν
+|L|τον αρτον τουτον <V 35> ειπεν αυ=
+|L|τοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|ο ερχομενος προς με ου μη
+|L|πιναση και ο πιστευων εις
+|L|εμε ου μη διψησει πωπο=
+|L|τε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και
+|L|εωρακατε με και ου πιστευετε
+|L|<V 37> παν ο δειδωσιν μοι ο πη̅ρ
+|L|προς εμε ηξει και τον ερχο=
+|L|μενον προς με ου μη εκβαλω
+|L|εξω <V 38> οτι καταβεβικα απ 
+|L|του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελη=
+|L|μα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με <V 39> τουτο
+|L|δε εστιν το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με πρ̅ς ινα παν ο δεδω=
+|C 2|
+|L|κε μοι μη απολεσω εξ αυτων
+|L|αλλα αναστησω αυτον εν τη ες=
+|L|χατη ημερα
+|L|<V 40> τουτο δε εστιν το θελημα του
+|L|πη̅ρ μου ινα πας ο θεωρων
+|L|τον υν̅ και πιστευων εις αυτον
+|L|εχη ζωην αιωνιον και ανα=
+|L|στησω αυτον εν τη εσχατι ημερα
+|L|<V 41> εγογγυζων ουν οι ιουδαιοι πε=
+|L|ρι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρ=
+|L|τος ο καταβας εκ του ου̅νου
+|L|<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ 
+|L|ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον
+|L|πρ̅α και την μρ̅α πως ουν
+|L|ουτος λεγει οτι εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βεβηκα <V 43> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις μη γογγυ=
+|L|ζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις
+|L|δυναται ελθειν προς με
+|L|εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με
+|L|ελκυση αυτον και εγω αναστη=
+|L|σω αυτον τη εσχατη ημερα
+|L|<V 45> εστην γεγραμμενον εν τοις προ=
+|L|φηταις και εσονται παντες
+|L|διδακτοι θυ̅ πας ο ακουσας
+|L|παρα του θυ̅ και μαθων ερ=
+|L|χετε προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α
+|F 143r|
+|C 1|
+|L|εωρακεν τις ειμι ο ων παρα του
+|L|θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+|L|<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευ=
+|L|ων εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι
+|L|πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν
+|L|τη ερημω και απεθανον <V 50> ου=
+|L|τος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και
+|L|μη αποθανει <V 51> εγω ειμι ο αρ=
+|L|τος ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|εαν τις φαγη εκ τουτου του αρ=
+|L|του ζησει εις τον αιωνα και
+|L|ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ
+|L|μου εστιν υπερ της του κοσμου
+|L|ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι
+|L|οι προς αλληλους λεγοντες
+|L|πως δυναται ουτος ημιν την
+|L|σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη φαγητε
+|L|την σαρκα του υιου του αν̅ου
+|L|και πιητε αυτου το αιμα ουκ ε=
+|L|χετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρω=
+|L|γων μου την σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον
+|L|κα(ι) εγω αναστησω αυτον τη εσχα=
+|C 2|
+|L|τη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθως εστιν βρωσις και το αιμα
+|L|μου αληθως εστιν ποσις <V 56> ο τρω=
+|L|γων μου την σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εν εμοι μενει καγω
+|L|εν αυτω <V 57> καθως απεστειλεν
+|L|με ο πη̅ρ ο ζων καγω ζω δι=
+|L|α τον πρ̅α και ο τρωγων με
+|L|κακεινος ζησει δι εμε <V 58> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες
+|L|υμων το μαννα και απεθανον
+|L|ο τρωγων τουτων τον αρτον ζη=
+|L|σει εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ει=
+|L|πεν εν συναγωγη διδασκων
+|L|εν καπερναουμ <V 60> πολλοι
+|L|ουν ακουσαντες εκ των μαθη=
+|L|των αυτου ειπον σκληρος
+|L|εστιν ο λογος ουτος τις δυνα=
+|L|ται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε
+|L|ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν
+|L|περι τουτου οι μαθηται αυτου
+|L|ειπεν αυτοις τουτο υμας
+|L|σκανδαλιζη <V 62> εαν ουν θε=
+|L|ωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαι=
+|L|νοντα οπου ην το προτερον
+|L|<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν
+|F 143v|
+|C 1|
+|L|η σαρξ ουκ ωφελη ουδεν τα
+|L|ρηματα α εγω λελαληκα υμιν
+|L|πν̅α εστιν και ζωη εστιν <V 64> αλλ ει
+|L|σιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν
+|L|ηδει γαρ ο ις̅ εξ αρχης τινες εισιν
+|L|οι πιστευοντες και τις εστιν ο
+|L|παραδωσων αυτον <V 65> και
+|L|ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν
+|L|οτι ουδεις δυναται ελθειν
+|L|προς με εαν μη ει δεδομενον
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ του=
+|L|του πολλοι των μαθητων αυ=
+|L|του απηλθον εις τα οπισω
+|L|και ουκετι μετ αυτου περιε=
+|L|πατουν {text obscured somewhat, palimpset} <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις
+|L|δωδεκα μη και υμεις θε=
+|L|λετε υπαγειν <V 68> απεκριθη
+|L|αυτω σιμων πετρος κε̅
+|L|προς τινα απελευσωμεθα
+|L|ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+|L|<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν̣
+|L|και εγνωμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅
+|L|του θυ̅ του ζωντος
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ουκ εγω υμας εξελεξαμην
+|L|τους δωδεκα και εξ υμων
+|L|εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγεν δε
+|C 2|
+|L|τον ιουδαν σιμωνος ισκαριω=
+|L|του ουτος γαρ ημελλεν αυτον παρα=
+|L|διδοναι αυτον εις ων εκ των δω=
+|L|δεκα <K 7><V 1> και μετα ταυτα
+|L|περιεπατει ο ις̅ εν τη [app][*]γαλιλα[\*][C*]γαλιλαι=
+|L|α[\C*][\app] ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια
+|L|περιπατειν οτι εζητουν
+|L|αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+|L|<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαι=
+|L|ων η σκηνοπηγεια <V 3> ειπον
+|L|ουν προς αυτον οι αδελφοι
+|L|αυτου μεταβηθει εντευθεν
+|L|και υπαγε εις την ιουδαιαν
+|L|ινα και οι μαθηται σου θεω=
+|L|ρησωσιν τα εργα σου ποιεις
+|L|<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι αυτος εν παρρησι=
+|L|α ειναι ει ταυτα ποιεις
+|L|φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επι=
+|L|στευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος
+|L|ουπω παρεστιν ο δε και=
+|L|ρος ο υμετερος παντοτε εστιν
+|L|ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσ=
+|L|μος μισειν υμας εμε δε μισει
+|L|οτι εγω μαρτυρω περι εμ(ε) αυτου
+|F 144r|
+|C 1|
+|L|οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+|L|<V 8> υμεις αναβηται εις την εορτην
+|L|εγω ουκ αναβαινω εις την εορτην
+|L|ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω
+|L|πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ει=
+|L|πων αυτος εμεινεν εν τη
+|L|γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι
+|L|αδελφοι αυτου εις την εορτην 
+|L|τοτε και αυτος ανεβη ου φανε=
+|L|ρως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν
+|L|ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη
+|L|εορτη και ελεγον που εστιν ε=
+|L|κεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς
+|L|ην περι αυτου εν τοις οχλοις
+|L|οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν
+|L|αλλος ελεγον ου αλλα πλα=
+|L|να τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι
+|L|παρρησεια ελαλη περι αυ=
+|L|του δια τον φοβον των ιουδαι=
+|L|ων <V 14> ηδη δε
+|L|της εορτης μεσουσης ανεβη
+|L|ο ις̅ εις το ιερον και εδ̣ιδασκεν
+|L|<V 15> εθαυμαζον οι ιουδαιοι
+|L|λεγοντες πως ουτος γραμ=
+|L|ματα οιδεν μη μεμαθηκως
+|L|<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|και ειπεν η εμι διδαχη ου=
+|C 2|
+|L|κ εστιν εμη αλλα του πεμψαντο(ς)
+|L|με <V 17> εαν τις θελει το θελημα
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται περι
+|L|της διδαχης προετερον ει εκ του
+|L|θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου
+|L|λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων
+|L|την δοξαν την ιδιαν ζητει
+|L|ο δε ζητων την δοξαν του πε=
+|L|μψαντος αυτον ουτος αλη=
+|L|θης εστιν και αδικια εν αυτω
+|L|ουκ εστιν <V 19> ου μωυσης δεδω=
+|L|κεν υμιν τον νομον και ου=
+|L|δεις εξ υμων ποιει τον νομον
+|L|τι με ζητειτε αποκτιναι
+|L|<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν
+|L|δαιμονιον εχεις τις σε ζη=
+|L|τει αποκτειναι <V 21> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτοις εν ερ=
+|L|γον εποιησα και παντες θαυ=
+|L|μαζετε <V 22> δια τουτο μωυσης
+|L|δεδωκεν υμιν την περιτομην
+|L|ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλ=
+|L|λ εκ των πρ̅ων και εν σαββα=
+|L|τω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περι=
+|L|τομην λαμβανει αν̅ος εν σαβ=
+|L|βατω ινα μη λυθη ο νομος μωυ=
+|L|σεως εμοι χωλατε οτι ολον αν̅ον
+|F 144v|
+|C 1|
+|L|υγιη εποιησα εν σαββατω
+|L|<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την
+|L|δικαιαν κρισιν κρινατε <V 25> ελεγον
+|L|ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν απο=
+|L|κτιναι <V 26> και ιδε παρρησια λα=
+|L|λει και ουδεν αυτω λεγουσιν
+|L|μηποτε αληθως εγνωσαν οι
+|L|αρχηντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν
+|L|εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται
+|L|ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+|L|<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω δι=
+|L|δασκων ο ις̅ και λεγων κα=
+|L|με οιδατε και οιδατε ποθεν
+|L|ειμι και απ εμαυτου ουκ ελι=
+|L|λαθα αλλ εστιν αληθινος ο
+|L|πεμψας με ον υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι
+|L|παρ αυτου ειμι κακεινος με
+|L|απεστειλεν <V 30> εζητουν ουν
+|L|αυτον πιασαι και ουδεις επε=
+|L|βαλεν επ αυτον τας χειρας
+|L|οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυ=
+|L|ωι εκ του οχλου
+|L|<V 31> ουν πολλοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ ο=
+|C 2|
+|L|ταν ελθη μη πλειονα σημεια
+|L|ποιησει ων ουτος εποιησεν
+|L|<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του
+|L|οχλου γογγυζοντος περι αυτου
+|L|ταυτα και απεστειλαν οι
+|L|αρχιερεις και οι φαρισαιοι οι υπη=
+|L|ρετας ινα πιασωσιν αυτον
+|L|<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρο=
+|L|νον μεθ υμων ειμι και υπαγω
+|L|προς τον πεμψαντα με
+|L|<V 34> ζητησεται με και ουχ ευρησετ(ε)
+|L|και οπου ειμι εγω υμεις ου δυ=
+|L|νασθαι ελθειν <V 35> ειπον ουν οι
+|L|ιουδαιοι προς εαυτους
+|L|που ουτος μελλει πορευεσθαι
+|L|οτι ημεις ουχ ευρισκομεν αυτον
+|L|μη εις την διασποραν των ελλι=
+|L|νων μελλει πορευεσθαι και
+|L|διδασκειν τους ελληνας
+|L|<V 36> τις εστιν ο λογος ουτως ον ειπεν
+|L|ζητησεται με και ουχ ευρησεται
+|L|και οπου ειμι εγω υμεις ου δυ=
+|L|νασθαι ελθειν
+|L|<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγα=
+|L|λη της εορτης [ill]ε[\ill]ιστηκει ο ις̅ και
+|L|εκραξεν λεγων εαν τις δι=
+|L|ψα ερχεσθω προς με και πινετω
+|F 145r|
+|C 1|
+|L|<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ει=
+|L|πεν η γραφη ποταμοι εκ
+|L|της κοιλιας αυτου ρευσουσιν
+|L|υδατος ζωντος <V 39> τουτο δε
+|L|ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλ(ον)
+|L|λαμβανειν οι πιστευοντες εις
+|L|αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγι=
+|L|ον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ των οχλου ακου=
+|L|σαντες των λογων τουτων ε=
+|L|λεγον ουτος εστιν αληθως ο
+|L|προφητης <V 41> αλλοι ελεγον
+|L|οτι ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅
+|L|ερχεται <V 42> η ουχι η γραφη ειπεν
+|L|οτι εκ του σπερματος δα̅δ
+|L|και απο βιθλεεμ της κωμης
+|L|οπου ην δα̅δ ερχετε ο χς̅  <V 43> σχισ=
+|L|μα ουν εγενετο εν τω οχλω δι
+|L|αυτον <V 44> τινες δε εξ αυτων ηθε=
+|L|λον πιασαι αυτον αλλ ου=
+|L|δεις επεβαλεν επ αυτον τας χει=
+|L|ρας <V 45> ηλθεν ουν οι υπηρε=
+|L|ται προς τους αρχιερεις και
+|L|φαρισαιους και ειπον αυτ(οι)ς
+|L|εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυ=
+|L|τον <V 46> απεκριθησαν οι υπηρετ(αι)
+|C 2|
+|L|ουδεποτε ελαλησεν ουτως
+|L|αν̅ος ως ουτως ο αν̅ος
+|L|<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φα=
+|L|ρισαιοι μη και υμεις [app][*]πεπλνησθαι[\*][C*]πεπλα=
+|L|νησθαι[\C*][\app]<V 48> μη τις εκ των αρχον=
+|L|των επιστευσεν εις αυτον η
+|L|εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο
+|L|οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον
+|L|νομων επικαταρατοι εισιν
+|L|<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο
+|L|ελθων προς αυτον νυκτος εις
+|L|ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων
+|L|κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουσει
+|L|παρ αυτου πρωτον και γνω
+|L|τι ποιει <V 52> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω μη και συ εκ
+|L|[app][*]τως[\*][C]τε̣ι̣ς[\C][\app] γαλιλαιας ει ερευνησον
+|L|και ιδε οτι προφητης εκ της γαλι=
+|L|λαιας ουκ εγιγερτε
+|L|<V 53> και επορευθεσαν εκαστος ει=
+|L|ς τον οικον αυτου <K 8><V 1> ις̅ δε επο=
+|L|ρευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2> ορθρου και παλιν παρεγενε=
+|L|το εις το ιερον και πας ο λαος ηρ=
+|L|χετο προς αυτον <V 3> αγουσι δε
+|L|οι γραμματεις και οι φαρισαι=
+|L|οι γυναικα επι αμαρτια ειλιμμεν(ην) 
+|F 145v|
+|C 1|
+|L|και στησαντες αυτην εν
+|L|μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω εκ πει=
+|L|ραζοντες αυτον οι αρχιερεις
+|L|ινα εχωσιν κατηγορειν αυτου
+|L|διδασκαλε αυτη η γυνη κα=
+|L|τειλιπται επαυτοφορω μοι=
+|L|χευομενη <V 5> μωυσης δε ημιν
+|L|εν τω νομω διακελευει τας
+|L|τοιαυτας λιθαζειν συ τι
+|L|λεγεις <V 6> ο δε ις̅ κατω κεκυφ(αν)
+|L|τω δακτυλω κατεγραφεν
+|L|εις την γην <V 7> ως δε επεμενον
+|L|ανερωτοντες ανεκυψεν
+|L|και ειπεν αυτοις ο αναμα(ρ)=
+|L|τιτος υμων πρωτος τον επ αυ=
+|L|την βαλετω λιθον <V 8> και πα=
+|L|λιν κατα κυψας τω δακτυλω
+|L|κατεγραφεν εις την γην
+|L|<V 9> εσκατος δε των ιουδαιων ε=
+|L|ξηρχετο αρξαμενοι απο των
+|L|πρεσβυτερων οστε παν=
+|L|τας ιξελθειν και κατελη=
+|L|φθη μονος και η γυνη εν μεσω
+|L|ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅
+|L|ειπεν τη γυωαικι που εισιν
+|L|ουδεις σε κατεκρινεν <V 11> κακει=
+|L|νη ειπεν ουδεις κε και ο ις̅ ει=
+|C 2|
+|L|πεν ουδε εγω σε κατακρι=
+|L|νω πορευου και απο του
+|L|νυν μηκετι αμαρτανε
+|L|<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις
+|L|ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του
+|L|κοσμου ο ακολουθων εμοι
+|L|ου μη περιπατησει εν τη σκο=
+|L|τια αλλ εξει το φως της ζω=
+|L|ης <V 13> ειπεν ουν αυ=
+|L|τω οι φαρισαιοι συ περι σε=
+|L|αυτου μαρτυρεις η μαρτυ=
+|L|ρια σου ουκ εστιν αληθης <V 14> απε=
+|L|κριθει ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του αληθης εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια μου οτι οιδα ποθεν ερ=
+|L|χομαι και που υπαγω
+|L|υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν
+|L|ερχομαι η που υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα κρινεται
+|L|εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και ε=
+|L|αν κρινω εγω η κρισης η εμη
+|L|αληθης εστιν οτι μονος ουκ ει=
+|L|μι αλλ εγω και ο πεμψας με
+|L|πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω τω υ=
+|L|μετερω γεγραπται οτι δυο
+|L|αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+|F 146r|
+|C 1|
+|L|<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι
+|L|εμαυτου και μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν
+|L|ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅
+|L|ουτε εμε οιδατε ουτε τον
+|L|πρ̅α μου ει εμε ειδη=
+|L|τε και τον πρ̅α μου αν ηδειτ(ε) 
+|L|<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν
+|L|ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω δι=
+|L|δασκων εν τω ιερω και ου=
+|L|δεις επιασεν αυτον οτι ου=
+|L|πω εληλυθη η ωρα αυτου
+|L|<V 21> ειπεν ουν παλιν ο ις̅
+|L|εγω υπαγω και ζητησεται
+|L|με και εν ταις αμαρτιαις
+|L|υμων αποθανεισθαι ο=
+|L|που εγω υπαγω υμεις ου δυ=
+|L|νασθαι ελθειν <V 22> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι μητι αποκτε=
+|L|νει εαυτον οτι λεγει οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι
+|L|ελθειν <V 23> και ελεγεν αυτοις
+|L|υμεις εκ των κατω εσται
+|L|εγω εκ των ανω ειμι υμεις
+|L|εκ του κοσμου τουτου εσται
+|L|εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου του=
+|C 2|
+|L|του <V 24> ειπον ουν υμιν οτι
+|L|αποθανεισθαι εν ταις αμαρ=
+|L|τιαις υμων <V 25> ελεγον ουν
+|L|αυτω συ τις ει ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι
+|L|και λαλω υμιν <V 26> πολλα ε=
+|L|χω περι υμων λαλειν και
+|L|κρινειν αλλ ο πεμψας με
+|L|αληθης εστιν καγω α ηκου=
+|L|σα παρ αυτου ταυτα λα=
+|L|λω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνω=
+|L|σαν δι οτι τον πρ̅α αυτοις
+|L|ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ οταν υψωσειτε τον υν̅
+|L|του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι
+|L|οτι εγω ειμι και απ εμαυ=
+|L|του ποιω ουδεν αλλα
+|L|καθως εδιδαξεν με ο
+|L|πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+|L|<V 29> και ο πεμψ̣ας με μετ εμου
+|L|εστιν και ουκ αφηκεν με μο=
+|L|νον οτι εγω τα αρεστα αυτω
+|L|ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυ=
+|L|του πολλοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον <V 31> ελεγεν ουν
+|L|ο ις̅ προς τους πεπιστευκο=
+|L|τας αυτω ιουδαιους 
+|F 146r|
+|C 1|
+|L|εαν υμεις μεινητε εν τω λογω
+|L|τω εμω αληθως μαθη=
+|L|ται μου εστε <V 32> και γνωσεσθαι την
+|L|αληθειαν και η αληθεια ελευ=
+|L|θερωσει υμας <V 33> απεκριθη=
+|L|σαν αυτω οι ιουδαιοι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εσμεν και ου=
+|L|δενι δεδουλευκαμεν πω=
+|L|ποτε πως σοι λεγεις οτι
+|L|ελευθεροι γενησεσθαι
+|L|<V 34> απεκριθει αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ο=
+|L|τι πας ο ποιων την αμαρ=
+|L|τιαν δουλος εστιν της αμαρ=
+|L|τιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν
+|L|τη οικια εις τον αιωνα
+|L|<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευ=
+|L|θερωσει οντως ελευ=
+|L|θεροι εστε <V 37> οιδα οτι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εστε αλλα
+|L|ζητειται με αποκτειναι
+|L|οτι ο λογος ο εμος ου χωρι ε=
+|L|ν υμιν <V 38> εγω α εωρακα πα=
+|L|ρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμ(εις)
+|L|ουν α εωρακατε παρα τω
+|L|πρ̅ι υμων ποιειτε <V 39> απε=
+|L|κριθησαν και ειπον αυτω
+|C 2|
+|L|ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του
+|L|αβρααμ ητε τα εργα του α=
+|L|βρααμ εποιειτε αν <V 40> νυν δε
+|L|ζητειτε με αποκτειναι
+|L|αν̅ον ος την αληθειαν υμιν
+|L|λελαληκα ην ηκουσα παρα
+|L|του πρ̅ς τουτο αβρααμ ουκ ε=
+|L|ποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα
+|L|εργα του πρ̅ς υμων ειπον
+|L|ουν αυτω ημεις εκ πορ=
+|L|νιας ου γεγεννημεθα ενα
+|L|πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ
+|L|υμων ην ηγαπατε αν εμε
+|L|εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και
+|L|ηκω 
+|L|ουδε γαρ απ εμαυτου ελη=
+|L|λυθα αλλ εκεινος με απε=
+|L|στειλεν <V 43> διατι την λαλιαν
+|L|την εμιν ου γινωσκετε οτι ου 
+|L|δυνασθαι ακουειν τον λογον
+|L|τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς
+|L|του διαβολου εστε και τας επι=
+|L|θυμιας του πρ̅ς υμων θελε=
+|L|τε ποιειν εκεινος ανθρω=
+|L|ποκτονος ην απ αρχης και εν
+|F 147r|
+|C 1|
+|L|τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ου=
+|L|κ εστιν αληθεια εν αυτω ο=
+|L|ταν λαλει το ψευδος εκ των ι=
+|L|διων λαλει οτι ψευστης εστιν
+|L|και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι
+|L|την αληθειαν λεγω ου πιστευε=
+|L|τε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει
+|L|περι αμαρτιας ει αληθει=
+|L|αν διατη υμεις ου πι=
+|L|στευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅
+|L|τα ρηματα του θυ̅ ακουει
+|L|δια τουτο υμεις ουκ ακουετε ο=
+|L|τι εκ του θυ̅ ουκ εσται <V 48> απε=
+|L|κριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον
+|L|αυτω ου καλως λεγομεν η=
+|L|μεις οτι σαμαρειτης ει συ και
+|L|δαιμονιον εχεις <V 49> απεκρι=
+|L|θη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω
+|L|αλλα τιμω τον πρ̅α μου και
+|L|υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω
+|L|δε ου ζητω την δοξαν μου
+|L|εστιν ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν
+|L|τις τον εμον λογον̣ τηρησει
+|L|θανατον ου μη θεωρησει εις
+|L|τον αιωνα
+|L|<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι 
+|C 2|
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον
+|L|εχεις αβρααμ απεθανεν
+|L|και οι προφηται και συ λε=
+|L|γεις εαν τις τον λογον μου τηρι=
+|L|ση ου μη γευσετε θανατου εις
+|L|τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων
+|L|ει του πρ̅ς ημων αβρααμ
+|L|οστις απεθανεν και οι προ=
+|L|φηται απεθανον τινα σε=
+|L|αυτον ποιεις <V 54> απεκριθη
+|L|ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτ(ον)
+|L|η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν
+|L|ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμ(ει)ς 
+|L|λεγετε οτι θς̅ υμων εστιν <V 55> και
+|L|ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οι=
+|L|δα αυτον και εαν ειπω οτι
+|L|ουκ οιδα αυτων εσομαι ομοι=
+|L|ος υμων ψευστης αλλ οιδα
+|L|αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+|L|<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων
+|L|ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημε=
+|L|ραν την εμην και ιδεν και
+|L|εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι
+|L|προς αυτον πεντηκοντα
+|L|ετη ουπω εχεις και αβρααμ
+|L|εωρακας <V 58> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|F 147v|
+|C 1|
+|L|πριν αβρααμ γενεσθαι εγω
+|L|ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα
+|L|βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε ε=
+|L|κρυβη και εξηλθεν εκ του ιε=
+|L|ρου και διελθων δια μεσου 
+|L|αυτων επορευετο και πα=
+|L|ρηγεν ουτος <K 9><V 1> και παραγων
+|L|ο ις̅ ειδεν αν̅ον τυφλον εκ
+|L|γενετοις <V 2> και ηρωτησαν
+|L|αυτον οι μαθηται αυτου λε=
+|L|γοντες ραββι τις ημαρτεν
+|L|ουτος οι η γονεις αυτου ινα
+|L|τυφλος γεννηθη <V 3> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν
+|L|ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα
+|L|φανερωθη τα εργα του θυ̅
+|L|εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσ=
+|L|θαι τα εργα του πεμψαν=
+|L|τος με εως ημερα εστιν
+|L|ερχετε νυξ οτε ουδεις δυνα=
+|L|ται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν
+|L|τω κοσμω ω φως ειμι του
+|L|κοσμου <V 6> ταυτα ειπων
+|L|επτυσεν χαμαι και εποι=
+|L|ησεν πηλον εκ του πτισματο(ς)
+|L|και επεχρησεν αυτου των
+|L|πηλον επι τους οφθαλ=
+|C 2|
+|L|μους του τυφλου <V 7> και ειπεν
+|L|αυτω υπαγε νιψαι εις
+|L|την κολυμβιθραν του σιλω=
+|L|αμ ο ερμηνευετε απεσταλ=
+|L|μενος απηλθεν ουν
+|L|και ενιψατο και ηλθεν βλε=
+|L|πων <V 8> οι ουν γιτονες και οι
+|L|θεωρουντες αυτον το προ=
+|L|τερον οτι προσαιτης ην
+|L|ελεγεν ουχ ουτος εστιν ο κα=
+|L|θημενος και προς αιτων
+|L|<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ο=
+|L|μοιος αυτω εστιν εκεινος
+|L|δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον
+|L|ουν αυτω πως δε ανεω=
+|L|χθησαν σου οι οφθαλμοι
+|L|<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν
+|L|ο αν̅ος ο λεγομενος ις̅ πηλον
+|L|εποιησεν και επεχρησεν
+|L|μου τους οφθαλμους και
+|L|ειπεν μοι υπαγε νιψαι ει=
+|L|ς την κολυμβηθραν του σι=
+|L|λωαμ απελθων ουν
+|L|και νιψαμενος ανεβλεψα
+|L|<V 12>και ειπον αυτω που εστιν
+|L|εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγου=
+|L|σιν αυτον προς τους φαρι=
+|F 148r|
+|C 1|
+|L|σαιους τον ποτε τυφλον
+|L|<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πι=
+|L|λον εποιησεν ο ις̅ και ηνεωξεν
+|L|αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον
+|L|οι φαρισαιοι πως ανεβλε=
+|L|ψεν ο δε ειπεν αυτοις
+|L|πηλον επεθηκεν μου επι
+|L|τους οφθαλμους και ενιψα=
+|L|μην και βλεπω <V 16> ελεγον
+|L|ουν εκ των φαρισαιων τινες
+|L|ουκει εστιν ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος
+|L|οτι το σαββατον ου τηρει
+|L|αλλοι ελεγον πως δυνα=
+|L|ται αν̅ος αμαρτωλος τοι=
+|L|αυτα σημεια ποιειν και
+|L|σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγου=
+|L|σιν ουν τω τυφλω παλιν
+|L|σι τι λεγεις περι αυτου οτι
+|L|ηνεωξεν σου τους οφθαλμους
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητις
+|L|εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν
+|L|οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην
+|L|τυφλος και ανεβλεψεν
+|L|εως ου εφωνησαν τους γονεις
+|L|αυτου του αναβλεψαντος
+|L|<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντ(ες) 
+|C 2|
+|L|ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υ=
+|L|μεις λεγετε οτι τυφλος εγεν=
+|L|νηθη πως ουν αρτι βλε=
+|L|πει <V 20> απεκριθησαν δε αυ=
+|L|τοις οι γονεις αυτου και ειπον
+|L|οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅
+|L|ημων και οτι τυφλος εγεν=
+|L|νηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει
+|L|ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν
+|L|αυτου τους οφθαλμους η=
+|L|μεις ουκ οιδαμεν αυτος η=
+|L|λικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+|L|αυτος τα περι αυτου λαλη=
+|L|σει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυ=
+|L|του οτι εφοβουντο τους ιου=
+|L|δαιους ηδει γαρ συνετιθεν=
+|L|το οι ιουδαιοι ινα εαν τις
+|L|αυτον ομολογηση χν̅
+|L|αποσυναγωγος γενηται
+|L|<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερω=
+|L|τησατε <V 24> εφωνησαν ουν τον
+|L|αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος
+|L|και ειπον αυτω δος δοξαν
+|L|τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι
+|L|ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+|L|<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν
+|F 148v|
+|C 1|
+|L|ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα
+|L|εν οιδα οτι τυφλος ημην και
+|L|αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυ=
+|L|τω παλιν τι εποιησεν σοι
+|L|πως ηνεωξεν σου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 27> απεκριθη αυτοις
+|L|ειπον υμιν ηδει και ουκ ηκου=
+|L|σατε τι παλιν θελετε ακου=
+|L|ειν μη και υμεις θελετε μαθη=
+|L|ται αυτου γενεσθαι <V 28> οι δε ελοι=
+|L|δορησαν αυτον και ειπον
+|L|συ ει μαθητης εκεινου ημεις
+|L|δε του μωσεως εσμεν μαθη=
+|L|ται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μω=
+|L|ση λελαληκεν ο θς̅ τουτον
+|L|δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+|L|<V 30> απεκριθει ο αν̅ος και ειπεν
+|L|αυτοις εν τουτο γαρ το
+|L|θαυμαστον εστιν οτι υμεις
+|L|ουκ οιδατε ποθεν εστιν και η=
+|L|μεωξεν μου τους οφθαλμους
+|L|<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων
+|L|ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις
+|L|θεοσεβης η και το θελημα
+|L|αυτου ποιει τουτου ακουη
+|L|<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι
+|L|ηνοιξεν τους οφθαλμους τυ=
+|C 2|
+|L|φλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην
+|L|ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο
+|L|ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθεισαν
+|L|και ειπον αυτω εν αμαρ=
+|L|τιαις συ εγεννηθης ολος και συ
+|L|διδασκεις ημας και εξε=
+|L|βαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν
+|L|ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω
+|L|και ευρων αυτον ειπεν αυτω
+|L|συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+|L|<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν
+|L|και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω
+|L|εις αυτων <V 37> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|και εωρακας αυτον και ο
+|L|λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅
+|L|και πεσων προσεκυνησεν αυτω
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω
+|L|εις τον κοσμον εληλυθα ινα
+|L|οι μη βλεποντες βλεπωσιν
+|L|και οι βλεποντες τυφλοι γε=
+|L|νωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των
+|L|φαρισαιων ταυτα οι μετ αυ=
+|L|του οντες και ειπον αυτω
+|L|μη και υμεις τυφλοι εσμεν
+|L|<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι
+|L|ητε ουκ αν [app][*]ειχε[ill]1[\ill]τε[\*][C]ειχετε[\C][\app] αμαρτιαν
+|F 149r|
+|C 1|
+|L|νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν
+|L|αι αμαρτια υμων μενουσιν
+|L|<K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη ει=
+|L|σερχομενος δια της θυρας εις την
+|L|αυλην των προβατων αλλα
+|L|αναβαινων αλλαχοθεν κλε=
+|L|πτης εστιν και ληστης <V 2> ο δε ει=
+|L|σερχομενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστιν των προβατων
+|L|<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και
+|L|τα προβατα της φωνης αυ=
+|L|του ακουει και τα ιδια προ=
+|L|βατα φωνει κατ ονομα και ε=
+|L|ξαγει αυτα <V 4> και οταν τα ιδι=
+|L|α παντα εκβαλει εμπροσθεν
+|L|αυτων πορευετε και τα προβα=
+|L|τα αυτω ακολουθη οτι οιδα=
+|L|σιν την φωνην αυτου <V 5> αλλο=
+|L|τριω δε ου μη ακολουθησω=
+|L|σιν αλλα φευξονται απ αυτου
+|L|οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων
+|L|την φωνην <V 6> ταυτην την παροι=
+|L|μιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι
+|L|δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει
+|L|αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
+|C 2|
+|L|<V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου
+|L|κλεπται εισιν και λησται αλλ ου=
+|L|κ ηκουσεν αυτον τα προβατα
+|L|<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις
+|L|εισελθη σωθησεται και εισελευ=
+|L|σετε και εξελευσετε και νομην
+|L|ευρησει
+|L|<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχετε ει μη
+|L|ινα κλεψη και θυση και απολε=
+|L|ση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν
+|L|και περισσοτερον εχωσιν
+|L|<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο
+|L|ποιμην ο καλος την ψυχην αυ=
+|L|του τιθησιν υπερ των προβατων
+|L|<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην
+|L|ου ουκ εστιν τα προβατα ιδια
+|L|θεωρει τον λυκον ερχομενον
+|L|και αφιησιν τα προβατα και
+|L|φευγει και ο λυκος αρπαζει
+|L|αυτα και σκορπιζει <V 13> ο δε μι=
+|L|σθωτος φευγει οτι μισθωτος ε=
+|L|στιν και ου μελει αυτω περι των
+|L|προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην
+|L|ο καλος και γινωσκω τα εμα
+|L|και γινωσκομαι υπο των εμων
+|L|<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω
+|L|γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχ(ην)
+|F 149v|
+|C 1|
+|L|μου τιθημι υπερ των προ=
+|L|βατων <V 16> και αλλα προβα=
+|L|ματα εχω α ουκ εστιν εκ της
+|L|αυλης ταυτης κακεινα δει
+|L|με αγαγειν και της φωνης
+|L|μου ακουσωσιν και γενησο=
+|L|ται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα
+|L|οτι τιθημι την ψυχην μου ινα
+|L|παλιν λαβω αυτην <V 18> ου=
+|L|δεις αιρει αυτην απ εμου
+|L|αλλ εγω τιθημι αυτην απ ε=
+|L|μαυτην εξουσιαν εχω θη=
+|L|ναι αυτην και εξουσιαν εχω
+|L|παλιν λαβειν αυτην
+|L|ταυτην την εντολην ελαβων
+|L|παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχις=
+|L|μα παλιν εγενετο εν τοις ιου=
+|L|δαιοις δια τους λογους του=
+|L|τους <V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυ=
+|L|των δαιμονιον εχει και μαι=
+|L|νετε τι αυτου ακουετω
+|L|<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρη=
+|L|ματα ουκ εστιν δαιμονιζο=
+|L|μενου μη δαιμονιον [app][*]δυνται[\*][C*]δυνα=
+|L|ται[\C*][\app] τυφλον οφθαλμους α=
+|L|νοιξαι <V 22> εγενετο τοτε εγ=
+|C 2|
+|L|καινια εν τοις ιεροσολυμοις
+|L|και χιμων ην <V 23> και περιεπα=
+|L|τει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα
+|L|του σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν
+|L|ουν αυτον οι ιουδαιοι και λεγοντες
+|L|αυτω εως ποτε την ψυχην
+|L|ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπεων
+|L|(η)μιν παρρησια <V 25> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν
+|L|και ου πιστευετε τα εργα α
+|L|εγω ποιω εν τω ονοματι του
+|L|πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει
+|L|περι εμου <V 26> αλλ υμεις
+|L|ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ
+|L|των προβατων των εμων
+|L|καθως ειπον υμιν
+|L|<V 27> τα προβατα τα εμα της
+|L|φωνης μου ακουουσιν
+|L|καγω γινωσκω αυτα και α=
+|L|κολουθουσιν μοι <V 28> καγω ζω=
+|L|ην αιωνιον διδωμι αυτοις
+|L|και ου μη απολωνται εις τον
+|L|αιωνα και ου μη αρπαση
+|L|τις αυτα εκ της χειρος μου
+|L|<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι
+|L|μειζων παντων εστιν
+|L|και ουδεις δυναται αρπαζειν
+|F 150r|
+|C 1|
+|L|εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+|L|<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> ε=
+|L|βαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιου=
+|L|δαιοι λιθους ινα λιθασωσιν
+|L|αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις ο
+|L|ις̅ πολλα εργα καλα εδει=
+|L|ξα υμιν εκ του πρ̅ς μου
+|L|δια ποιον εργον αυτων με
+|L|λιθαζετε <V 33> απεκριθησαν
+|L|ουν αυτω οι ιουδαιοι περι
+|L|καλου εργου ου λιθαζομεν
+|L|σε αλλα περι βλασφημι=
+|L|ας και οτι αν̅ος ων ποιεις σε=
+|L|αυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ις̅ και ειπεν ουκ εστιν
+|L|γεγραμμενον εν τω νομω
+|L|υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε
+|L|<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς
+|L|ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και
+|L|ου δυναται αυθηναι η γρα=
+|L|φη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και
+|L|απεστειλεν εις τον κοσμον υ=
+|L|μεις λεγεται οτι βλασφημεις
+|L|οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι <V 37> η
+|L|ου ποιω τα εργα του πρ̅ς
+|L|μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει
+|L|δε ποιω καν εμοι μη πι=
+|C 2|
+|L|στευετε τοις εργοις πιστευετε
+|L|ινα γνωτε και πιστευσητε ο=
+|L|τι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+|L|<V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι
+|L|αυτον και εξηλθεν εκ της
+|L|χειρος αυτων <V 40> και απηλθεν
+|L|παλιν περαν του ιορδανου
+|L|εις τον τοπον οπου ην ιωαν=
+|L|νης το πρωτερον βαπτιζων
+|L|και εμεινεν εκει <V 41> και πο=
+|L|λλοι ηλθον προς αυτον και
+|L|ελεγον οτι ιωαννης μεν
+|L|σημειον εποιησεν ουδεν
+|L|παντα δε οσα ειπεν ιωαν=
+|L|νης περι τουτου αληθη ην
+|L|<V 42> και πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον εκει 
+|L|<K 11><V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος
+|L|απο βηθανιας εκ της κωμης
+|L|μαριας και μαρθας της αδελ=
+|L|φης αυτου <V 2> ην δε μαρια
+|L|η αληψασα τον κν̅ μυρω
+|L|και εκμαξασα τους πο=
+|L|δας αυτου ταις θριξιν αυτης
+|L|ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+|L|<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι
+|L|προς αυτον λεγουσαι κε̅ ειδε 
+|F 150v|
+|C 1|
+|L|ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας
+|L|δε ο ις̅ ειπεν η ασθενεια αυ=
+|L|τη ουκ εστιν προς θανατον
+|L|αλλ υπερ της δοξης του θυ̅
+|L|ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτ(η)ς
+|L|<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και
+|L|την αδελφην αυτης και τον
+|L|λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν ο=
+|L|τι ασθενει τοτε μεν εμεινεν
+|L|εν ω ην τοπω δυο ημερας
+|L|<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις
+|L|μαθηταις αυτου αγωμεν
+|L|εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγου=
+|L|σιν αυτω οι μαθηται αυτου
+|L|ραββι νυν εζητουν σε λιθα=
+|L|σαι οι ιουδαιοι και παλιν υπα=
+|L|γεις εκει <V 9> απεκριθει ο ις̅
+|L|ουχι δωδεκα ωραι εισιν της
+|L|ημερας εαν τις περι=
+|L|πατη εν τη ημερα ου προσ=
+|L|κοπτει οτι το φως του κοσμο̣υ
+|L|τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις
+|L|περιπατη εν τη νυκτι
+|L|προσκοπτει οτι το φως ου=
+|L|κ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν
+|L|και μετα τουτο λεγει αυτοις
+|L|λαζαρος ο φιλος ημων κεκοι=
+|C 2|
+|L|μητε̣ αλλα πορευομαι ινα ε=
+|L|ξυπνησω αυτον <V 12> ειπον ουν
+|L|οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοι=
+|L|μητε σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅
+|L|περι του θανατου αυτου
+|L|εκεινοι δε εδοξαν οτι περι
+|L|της κοιμησεως του υπνου
+|L|λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτ(οι)ς
+|L|ο ις̅ παρρησια λαζαρος
+|L|απεθανεν <V 15> και χαιρω δι υμας
+|L|ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην
+|L|εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+|L|<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος
+|L|διδυμος τοις συμμαθηταις
+|L|αυτου αγωμεν και ημεις
+|L|ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+|L|<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βιθανιαν
+|L|ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας
+|L|ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+|L|<V 18> ην δε η βιθανια εγγυς των ιερο=
+|L|σο̣λυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> πολλυ δε
+|L|εκ των ιουδαιων εληλυθει=
+|L|σαν προς τας περι μαρθαν
+|L|και μαριαν ινα παραμυ=
+|L|θησονται αυτας περι του αδελ=
+|L|φου αυτον <V 20> η ουν μαρθα ως
+|F 151r|
+|C 1|
+|L|ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υ=
+|L|πηντησεν αυτω μαρια δε
+|L|εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ει=
+|L|πεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅
+|L|κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ου=
+|L|κ αν ετεθνηκει <V 22> αλλα και νυν
+|L|οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅
+|L|δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|αναστησεται ο αδελφος σου
+|L|<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα
+|L|οτι αναστησεται εν τη αναστα=
+|L|σει εν τη εσχατη ημερα <V 25> ει=
+|L|πεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι
+|L|η αναστασης και η ζωη ο πισ=
+|L|τευων εις εμε ουν η αποθα=
+|L|νει ζησεται <V 26> εις τον αιωνα πιστευεις
+|L|τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅
+|L|ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχο=
+|L|μενος <V 28> και ταυτα ειπουσα
+|L|απηλθεν και εφωνησεν μα=
+|L|ριαν την αδελφην αυτης λα=
+|L|θρα ειπουσα ο διδασκαλος
+|L|παρεστιν και φωνει σαι
+|L|<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθε τα=
+|L|χυ και ηρχετο προς αυτον <V 30> ου=
+|L|πω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κω=
+|C 2|
+|L|μην αλλ ην ετι εν τω τοπω ο=
+|L|που υπηντησεν αυτω η μαρθα
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες με=
+|L|τ αυτης εν τη οικια και παρα=
+|L|μυθουμενοι αυτην ιδον=
+|L|τες την μαριαν οτι ταχεως α=
+|L|νεστη και εξηλθεν ηκολουθη=
+|L|σαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει
+|L|εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+|L|<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου
+|L|ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν
+|L|αυτου εις τους ποδας αυτου λεγουσα
+|L|αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν
+|L|απεθανεν μου ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιου=
+|L|σαν και τους συνελθοντας
+|L|αυτη ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τω πν̅ι και
+|L|εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν
+|L|που τεθηκατε αυτον
+|L|λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου
+|L|και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+|L|<V 36> ελεγον ουν οι οιουδαιοι {dittography} ιδε
+|L|πως εφιλει αυτον <V 37> τινες
+|L|δε εξ αυτων ειπον ουκ η=
+|L|δυνατο ουτος ο ανοιξας τους
+|L|οφθαλμους του τυφλου ποιη=
+|F 151v|
+|C 1|
+|L|σαι ινα και ουτος μη αποθα=
+|L|νει <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμω=
+|L|μενος εν εαυτω ερχεται εις
+|L|το μνημειον ην δε σπηλαιον
+|L|και λιθος επεκειτο επ αυτω
+|L|<V 39> λεγει αυτοις ο ις̅ αρατε τον
+|L|λιθον λεγει αυτω η αδελφη
+|L|του τεθνηκοτος μαρθα
+|L|κε̅ ηδει οζει τεταρτεος
+|L|γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευ=
+|L|σης οψη την δοξαν του θυ̅
+|L|<V 41> ηραν ουν τον λιθον οπου ην
+|L|ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους
+|L|αυτου ανω και ειπεν
+|L|πη̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκου=
+|L|σας μου <V 42> εγω δε ηδ[ill]ε[\ill]ιν οτι π(α)ν=
+|L|τοτε μου ακουεις αλλα δι=
+|L|α τον οχλον τον περιεστωτα
+|L|ειπον ινα πιστευσωσιν οτι
+|L|συ με απεστειλας <V 43> και
+|L|ταυτα ειπων φωνη μεγα=
+|L|λη εκραυγασεν λεγων
+|L|λαζαρε δευρο εξω <V 44> και ε=
+|L|ξηλθεν ο τεθνικως δεδεμε=
+|L|νος τους ποδας και τας χει=
+|L|ρας κηριαις και η οψις αυ=
+|C 2|
+|L|του σουδαριω περιεδεδε=
+|L|το λεγει αυτοις ο ις̅ λυ=
+|L|σατε αυτον και αφεται υπαγειν
+|L|<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαι=
+|L|ων οι ελθοντες προς την
+|L|μαριαν και θεασαμενοι
+|L|α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν
+|L|εις αυτον
+|L|<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον
+|L|προς τους φαρισαιους
+|L|και ειπον αυτοις παντα
+|L|α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγα=
+|L|γον ουν οι αρχιερεις και οι
+|L|φαρισαιοι συνεδριον και
+|L|ελεγον τι ποιουμεν οτι ου=
+|L|τος ο αν̅ος πολλα σημεια
+|L|πο(ι)ει <V 48> εαν αφωμεν αυτ(ον)
+|L|ουτως παντες πιστευσω=
+|L|σιν εις αυτον και ελευσον=
+|L|ται οι ρωμαιοι και αρουσιν
+|L|ημων και τον τοπον και το
+|L|εθνος <V 49> εις δε εξ αυτων και=
+|L|αφας αρχιερευς ων του ε̣υ̣=
+|L|νιαυτου εκεινου ειπεν αυ=
+|L|τοις υμεις ουκ οιδατε ου=
+|L|δεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθαι
+|L|οτι συμφερει ημιν ινα εις
+|F 152r|
+|C 1|
+|L|αν̅ος αποθανη υπερ του
+|L|λαου και μη ολον το εθνος α=
+|L|ποληται <V 51> τουτο δε αφ ε=
+|L|αυτου ουκ ειπεν αλλα αρ=
+|L|χιερευς ων του ενιαυτου εκει=
+|L|νου επροεφητευσεν οτι η=
+|L|μελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ
+|L|του εθνους <V 52> και ουχ υπερ
+|L|του εθνους και ουκ υπερ του
+|L|εθνους μονον αλλ ινα και
+|L|τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορ=
+|L|πισμενα συναγαγει εις εν
+|L|<V 53> απ εκεινης ουν της ωρας
+|L|συνεβουλευσαντο ινα απο=
+|L|κτεινωσιν αυτον <V 54> ο ουν ις̅
+|L|ουκετι παρρησια περιεπα=
+|L|τει εν τοις ιουδαιοις αλ=
+|L|λα απηλθεν εκειθεν εις την
+|L|χωραν εγγυς της ερημου εις
+|L|εφραιμ λεγομενην πολιν
+|L|και εκει διετριβεν μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 55> ην δε εγ=
+|L|γυς το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβησαν πολλοι εις
+|L|ιεροσολυμα εκ της χωρας
+|L|προ του πασχα ινα αγνησω=
+|L|σιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν
+|L|αυτου και ελεγον μετ αλλιλων
+|C 2|
+|L|εν τω ιερω εστηκοτες τι
+|L|δωκει υμεις οτι ου μη ελ=
+|L|θη εις τη εορτην <V 57> δεδωκει=
+|L|σαν δε οι αρχιερεις και οι φα=
+|L|ρισαιοι εντολην ινα εαν
+|L|τις γνω που εστιν μηνυση
+|L|οπως πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του
+|L|πασχα ηλθεν εις βιθανιαν
+|L|οπου ην λαζαρος ο τεθνη=
+|L|κως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον
+|L|εκει και η μαρθα διηκονει
+|L|ο δε λαζαρος εις ην των συ=
+|L|νανακειμενων αυτω <V 3> η
+|L|ουν μαρια λαβουσα λιτραν
+|L|μυρου ναρδου πηστηκης πο=
+|L|λυτιμου ηλιψεν τους πο=
+|L|δας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις
+|L|θριξιν αυτης η δε οικια ε=
+|L|πληρωθη εκ της οσμης του
+|L|μυρου <V 4> λεγει ουν ιουδας ο ισ=
+|L|καριωτης εις εκ των μαθη=
+|L|των αυτου μελλων αυτον
+|L|παραδιδωναι <V 5> διατι του=
+|L|το το μυρον ουκ επραθη τρι=
+|L|ακοσιων δηναριων και εδο=
+|F 152v|
+|C 1|
+|L|θη τοις πτωχοις <V 6> ειπεν δε τουτ(ο)
+|L|ουχ οτι περι των πτωχων εμε=
+|L|λεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην
+|L|και το γλωσοκομον ειχε και τα
+|L|βαλλομενα εβασταζεν
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις
+|L|την ημεραν του ενταφιασμου
+|L|μου τετηρικεν τουτο <V 8> τους
+|L|πτωχους γαρ παντοτε εχετε
+|L|μεθ εαυτων εμε δε ου παν=
+|L|τοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος
+|L|πολυς εκ των ιουδαιων ο=
+|L|τι εκει εστιν και ηλθον ου
+|L|δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και
+|L|τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγει=
+|L|ρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευ=
+|L|σαντο δε οι αρχιερεις ινα και
+|L|τον λαζαρον αποκτεινω=
+|L|σιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υ=
+|L|πηγον των ιουδαιων και επι=
+|L|στευων εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυ=
+|L|ριον οχλος πολυς ο ελθων εις
+|L|την εορτην ακουσαντες ο=
+|L|τι ις̅ ερχεται εις ιεροσολυμα
+|L|<V 13> ελαβον τα βαια των φοινι=
+|L|κων και εξηλθον εις συναντη=
+|L|σιν αυτω και λεγοντ(ες)
+|C 2|
+|L|ωσαννα ευλογημενος ο ερχο=
+|L|μενος εν ονοματι κυ̅ βασι=
+|L|λευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅
+|L|οναριον εκαθησεν επ αυτω
+|L|καθως εστιν γεγραμμενον
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου
+|L|ο βασιλευς σου ερχεται καθη=
+|L|μενος επι πωλον ονου
+|L|<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθη=
+|L|ται αυτου το πρωτον αλλ ο=
+|L|τε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησ=
+|L|θησαν οτι ταυτα ην επ αυτω
+|L|γεγραμμενα και ταυτα
+|L|εποιησεν αυτω <V 17> εμαρτυ=
+|L|ρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου
+|L|οτε τον λαζαρον εφωνησεν
+|L|εκ του μνημειου και ηγειρεν
+|L|αυτον εκ νεκρων <V 18> δια του=
+|L|το και υπηντησεν αυτω ο ο=
+|L|χλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον
+|L|πεποιηκεναι το σημειον
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προ(ς)
+|L|εαυτους θεωρειτε οτι ου=
+|L|κ ωφελειτε ουδεν ειδε
+|L|ο κοσμος ολος οπισω αυ=
+|L|του απηλθεν <V 20> ησαν δε
+|L|ελληνες τινες εκ των αναβαι=
+|F 153r|
+|C 1|
+|L|νοντων ινα προσκυνησω=
+|L|σιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν
+|L|προσηλθον φιλιππω τω
+|L|απο βιθσαιδα της γαλι=
+|L|λαιας και ηρωτησαν αυ=
+|L|τον λεγοντες κυριε θε=
+|L|λομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχετε ο
+|L|φιλιππος και λεγει τω αν=
+|L|δρεα και παλιν ανδρε=
+|L|ας και φιλιππος λεγου=
+|L|σιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρι=
+|L|νατο αυτοις λεγων εληλυ=
+|L|θεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅
+|L|του αν̅ου <V 24> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος
+|L|του σητου πεσων εις την γην α=
+|L|ποθανει αυτος μονος μενει
+|L|εαν δε αποθανη πολυν καρ=
+|L|πον φερει <V 25> ο φιλων την ψυ=
+|L|χην αυτου απολεση αυτην
+|L|και ο μησων την ψυχην αυτου
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζω=
+|L|ην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι α=
+|L|κολουθητω και οπου ειμι
+|L|εγω εκει και ο διακονος ο εμος
+|C 2|
+|L|εσται εαν τις εμοι διακονει
+|L|τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η
+|L|ψυχη μου τεταρακται και τι ει=
+|L|πω πε̅ρ σωσον με εκ τ(η)ς
+|L|ωρας ταυτης αλλα δια του=
+|L|το ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υν̅ ηλ=
+|L|θεν ουν φωνη εκ του ου̅νου
+|L|και εδοξασα και παλιν δοξα=
+|L|σω <V 29> ο ουν οχλος εστως και
+|L|ακουσας ελεγον βροντην γεγο=
+|L|ναινε αλλοι ελεγον αγγε=
+|L|λος αυτω λελαληκεν <V 30> απε=
+|L|κριθη ουν και ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ ου δι εμε η φωνη αυτη
+|L|γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν
+|L|κρισις εστιν του κοσμου τουτου
+|L|νυν ο αρχων του κοσμου τουτου
+|L|εκβληθησεται εξω <V 32> καγω
+|L|εαν υψωθω εκ της γης
+|L|παντας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελεγεν ση=
+|L|μαινων ποιω θανατο ημελ=
+|L|λεν αποθνισκειν <V 34> απεκρι=
+|L|θη ουν αυτω ο οχλος ημεις
+|L|ηκουσαμεν εκ του νομου ο=
+|F 153v|
+|C 1|
+|L|τι ο χς̅ μενη εις τον αιωνα
+|L|και πως συ λεγεις οτι δει υψω=
+|L|θηναι τον υν̅ του αν̅ου τις
+|L|εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+|L|<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μι=
+|L|κρον χρονον το φως εν υμιν
+|L|εστιν περιπατειτε ως το
+|L|φως εχετε ινα μη σκοτια
+|L|υμας καταλαβη και ο
+|L|περιπατων εν τη σκοτια
+|L|ουκ οιδεν που υπαγει
+|L|<V 36> εως το φως εχετε πιστευε=
+|L|τε εις το φως ινα υιοι φω=
+|L|τος γενησθαι ταυτα ελα=
+|L|λησεν ο ις̅ και απελθων ε=
+|L|κρυβη απ αυτων <V 37> τοσ=
+|L|αυτα δε αυτου σημεια πεποι=
+|L|ηκοτος εμπροσθεν αυτων
+|L|ουκ επιστευον εις αυτον
+|L|<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προ=
+|L|φητου πληρωθη ον ειπεν
+|L|κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη η=
+|L|μων και ο βραχιων κυ̅ τι=
+|L|νι απεκαλυφθη <V 39> δια του=
+|L|το ουκ ηδυναντο πιστευειν
+|L|οτι παλιν ειπεν ησαιας
+|C 2|
+|L|<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους
+|L|οφθαλμους και επωρω=
+|L|σεν αυτων την καρδιαν
+|L|ινα μη ειδωσιν τοις οφθαλ=
+|L|μοις και νοησωσιν τη καρ=
+|L|δια και επιστρεψωσιν και
+|L|ιασωμαι αυτους <V 41> ταυ=
+|L|τα ειπεν ησαιας οτι ιδεν
+|L|την δοξαν αυτου και ελαλη=
+|L|σεν περι αυτου <V 42> ομως
+|L|μεντοι και εκ των αρχον=
+|L|των πολλοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον αλλα δια τους
+|L|φαρισαιους ουχ ωμολογουν
+|L|ινα μη αποσυναγωγοι
+|L|γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ
+|L|την δοξαν των αν̅ων μαλλον
+|L|υπερ την δοξαν του θυ̅
+|L|<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πι=
+|L|στευει εις εμε αλλ εις τον
+|L|πεμψαντα με <V 45> και ο θε=
+|L|ωρων εμε θεωρει τον πε=
+|L|μψαντα με <V 46> εγω φως
+|L|εις τον κοσμον εληλυθα ι=
+|L|να πας ο πιστευων εις εμε
+|F 154r|
+|C 1|
+|L|εν τη σκοτια μη μινη <V 47> και
+|L|εαν τις μου ακουση των ρη=
+|L|ματων και μη φυλαξη εγω
+|L|ου κρινω αυτον ου γαρ ηλ=
+|L|θον ινα κρινω τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωσω τον κοσμον
+|L|<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμ=
+|L|βανων τα ρηματα μου
+|L|εχει τον κρινοντα αυτον ο λο=
+|L|γος ον ελαλησα εκεινος κρινει
+|L|αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελη=
+|L|λυθα αλλ ο πεμψας με
+|L|πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδω
+|L|κεν τι ειπω και τι λαλησω
+|L|<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου
+|L|ζωη αιωνιος εστιν α ουν ε=
+|L|γω λαλω καθως ειρηκεν μοι
+|L|ο πη̅ρ ουτως λαλω <K 13><V 1> προ
+|L|δε της εορτης του πασχα
+|L|ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η
+|L|ωρα ινα μεταβη εκ του κοσ=
+|L|μου τουτου προς τον πρ̅α
+|L|αγαπησας τους ιδιους τους
+|L|εν τω κοσμω εις τελος ηγαπη=
+|L|σεν αυτους <V 2> και δειπνου
+|C 2|
+|L|γενομενου του διαβολου
+|L|ηδη βεβληκοτος εις την καρδι=
+|L|αν ιουδα
+|L|σιμωνος ισκαριωτου ινα
+|L|αυτον παραδω
+|L|<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν
+|L|αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς
+|L|τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρετε εκ
+|L|του δειπνου και τιθησιν τα ι=
+|L|ματια και λαβων λεντιον
+|L|διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλ=
+|L|λει υδωρ εις τον νιπτηρα
+|L|και ηρξατο νιπτειν τους πο=
+|L|δας των μαθητων και εκμα=
+|L|σειν τω λεντιω ω ην διεζοσ=
+|L|μενος <V 6> ερχετε ουν προς σι=
+|L|μωνα πετρον και λεγει αυ=
+|L|τω εκεινος κε̅ σο̣ μου νι=
+|L|πτεις τους ποδας <V 7> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι
+|L|γνωσει δε μετα ταυτα
+|L|<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη μο(υ)
+|L|νιψης τους ποδας εις τον αιωνα
+|L|απεκριθη ις̅ και ειπεν εάν
+|F 154v|
+|C 1|
+|L|μη νιψω σε ουκ εχεις μερος με=
+|L|τ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ μη τους ποδας
+|L|μου μονον αλλα και τας χει=
+|L|ρας και την κεφαλην <V 10> λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ ο λελουσμενος
+|L|ου χριαν εχει ει μη τους ποδας
+|L|νιψασθαι αλλ εστι καθα=
+|L|ρος ολος και υμεις καθαροι
+|L|εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει
+|L|γαρ τον παραδιδουντα αυ=
+|L|τον δια τουτο ειπεν οτι ουχι 
+|L|παντες καθαροι εστε <V 12> οτε
+|L|ουν ενιψεν τους ποδας αυ=
+|L|των ελαβεν τα ιματια
+|L|αυτου και αναπεσων πα=
+|L|λιν ειπεν αυτοις γινωσ=
+|L|κετε τι πεποιηκα υμιν
+|L|<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και
+|L|ο διδασκαλος και καλως
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ε=
+|L|νιψα υμων τους ποδας ο κς̅
+|L|και ο διδασκαλος και υμεις
+|L|οφειλετε αλληλων νιπτειν τους
+|L|ποδας <V 15> υποδιγμα γαρ δε=
+|L|δωκα υμιν ινα καθως εγω
+|C 2|
+|L|εποιησα υμιν και υμεις ποι=
+|L|ειτε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ουκ εστιν δουλος μειζων του
+|L|κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μει=
+|L|ζων του πεμψαντος αυτον
+|L|<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε 
+|L|εαν ποιετε αυτα <V 18> ου περι
+|L|παντων υμων λεγω εγω
+|L|γαρ οιδα τινας εξελεξαμην
+|L|αλλ ινα η γραφη πληρωθη
+|L|ο τρωγον μου τον αρτον επιρεν
+|L|επ εμε την πτερναν αυτου
+|L|<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προς του γε=
+|L|νεσθαι ινα οταν γενητε πιστευ=
+|L|σειται οτι εγω ειμι <V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο λαμβα=
+|L|νων εαν τινα πεμψω εμε
+|L|λαμβανει ο δε εμε λαμβα=
+|L|νων λαμβανει τον πεμψαν=
+|L|τα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυ=
+|L|ρησεν και ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι εις εξ υμων
+|L|παραδωσει με <V 22> εβλεπον
+|L|ουν εις αλληλους οι μαθηται
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει
+|F 155r|
+|C 1|
+|L|<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου εν τω κολπω
+|L|του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν
+|L|τουτω σιμων πετρος και λε=
+|L|γει αυτω ειπε τις εστιν περι ου
+|L|λεγει <V 25> αναπεσων ουν εκεινος
+|L|ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει
+|L|αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> απεκρι=
+|L|νετο ουν ο ις̅ εκεινος εστιν ο εγω
+|L|βαψω το ψωμιον και δωσω
+|L|αυτω [app][*]βαψας[\*][C]εμβαψας[\C][\app] ουν το ψωμι=
+|L|ον λαμβανει και δει δωσιν ι=
+|L|ουδα σιμωνος ισκαριωτου
+|L|<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε ει=
+|L|σηλθεν εις εκεινον ο σατανας
+|L|λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποι=
+|L|εις ποιησαν ταχιον <V 28> τουτο
+|L|δε ουδεις εγνω των ανακει=
+|L|μενων προς τι ειπεν αυτω
+|L|<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλω=
+|L|σοκομον ειχεν ο ιουδας οτι
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον
+|L|ων χριαν εχομεν εις την εορ=
+|L|την η τοις πτωχοις ινα τι δω
+|L|<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκει=
+|L|νος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ
+|C 2|
+|L|<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και
+|L|ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και
+|L|<V 32> ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω
+|L|και ευθυς δοξασει αυτον
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον με=
+|L|θ υμων ειμι ζητησεται με
+|L|και καθως ειπον τοις ιουδαι=
+|L|οις οτι οπου εγω υπαγω υμεις
+|L|ου δυνασθαι ελθειν και υμεις
+|L|λεγω αρτι <V 34> πλην εντολην
+|L|καινην διδωμι υμιν ινα αγα=
+|L|πατε αλλιλους καθως
+|L|ηγαπησα υμας ινα και υμεις
+|L|αγαπατε αλληλους <V 35> εν
+|L|τουτο γνωσοντε παντες ο=
+|L|τι εμοι μαθηται εσται εαν
+|L|αγαπην εχητε εν αλλιλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος
+|L|κε̅ που υπαγεις απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ οπου εγω υπαγω
+|L|ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι υστερον δε ακολουθη=
+|L|σεις μοι <V 37> λεγει αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ διατι ου δυνα=
+|L|μαι σοι ακολουθησαι αρτι
+|F 155v|
+|C 1|
+|L|την ψυχην μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυ=
+|L|χην σου υπερ εμου θησεις
+|L|αμην αμην λεγω σοι ου μη α=
+|L|λεκτωρ φωνησει εως ου απαρ=
+|L|νησει με τρεις <K 14><V 1> μη ταρασσε=
+|L|σθω υμων η καρδια μη δε δι=
+|L|λιατω πιστευετε εις τον θν̅
+|L|και εις εμε πιστευετε <V 2> εν
+|L|τη οικια του πρ̅ς μου μοναι
+|L|πολλαι εισιν ει δε μη ειπον
+|L|αν υμιν οτι πορευομαι ετοι=
+|L|μασαι τοπον υμιν <V 3> και ε=
+|L|αν πορευθω και ετοιμασω
+|L|τοπον υμιν παλιν ερ=
+|L|χομαι και παραληψομαι
+|L|υμας προς εμαυτον ινα
+|L|οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+|L|<V 4> και οπου εγω υπαγω οι=
+|L|δατε την οδον <V 5> λεγει αυτω
+|L|θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν
+|L|που υπαγεις και πως
+|L|δυναμεθα την οδον ειδε=
+|L|ναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ει=
+|L|μι η οδος και η αληθεια και
+|L|η ζωη ουδεις ερχεται προς
+|C 2|
+|L|τον πρ̅α ειμι δι εμου <V 7> ει εγνω=
+|L|κειται απ αρτι γινωσ=
+|L|κεται αυτον και εωρακατε
+|L|αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρ=
+|L|κε̣ ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ το=
+|L|σουτον χρονον μεθ υμων ειμι
+|L|και ουκ εγνωκας με φιλιπ=
+|L|πε ο εωρακως εμε εω=
+|L|ρακεν τον πρ̅α και πως
+|L|συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω
+|L|πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν
+|L|απ εμαυτου ου λαλω
+|L|ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων
+|L|ποιει τα εργα αυτος
+|L|<V 11> πιστευεται μοι οτι εγω εν
+|L|τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι
+|L|εστιν ει δε μη δια τα εργα
+|L|αυτα πιστευετε [app][*]&om;[\*][C]μοι[\C][\app]<V 12> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο πιστευων
+|L|εις εμε τα εργα α εγω ποιω
+|L|κακεινος ποιησει και μει=
+|L|ζονα τουτων ποιησει
+|L|οτι εγω προς τον πρ̅α πορε=
+|F 156r|
+|C 1|
+|L|υομαι <V 13> και ο τι αν αιτησει=
+|L|ται εν τω ονοματι μου του=
+|L|το ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ
+|L|εν τω υω̅ <V 14> εαν τι αιτησειται
+|L|εν τω ονοματι μου τουτο ποι=
+|L|ησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εν=
+|L|τολας τας εμας τηρησεται
+|L|<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α
+|L|και αλλον παρακλητον δω=
+|L|σει υμιν ινα η μεθ υμων εις τον
+|L|αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθει=
+|L|ας ο ο κοσμος ου δυναται
+|L|λαβειν οτι ου θεωρει αυτω ου
+|L|γινωσκει αυτω υμεις δε
+|L|γινωσκετε αυτο οτι παρ υ=
+|L|μιν μενει και εν υμιν εσται
+|L|<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους
+|L|ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μι=
+|L|κρον και ο κοσμος με ουκ ετι
+|L|θεωρει υμεις δε θεωρειτε
+|L|με οτι εγω ζω και υμεις ζη=
+|L|σεσθαι <V 20> εν εκεινη τη ημερα
+|L|υμεις γνωσεσθαι οτι εγω εν τω
+|L|πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω
+|L|εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας
+|L|μου και τηρων αυτας εκεινος
+|C 2|
+|L|εστιν ο αγαπων με ο δε α=
+|L|γαπων με αγαπηθησεται
+|L|υπο του πρ̅ς μου καγω αγα=
+|L|πησω αυτον και εμφανη=
+|L|σω αυτω εμαυτον
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκα=
+|L|ριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν
+|L|μελλεις εμφανιζειν σεαυ=
+|L|τον και ουχι τω κοσμω <V 23> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|εαν τις αγαπα με τον λογον
+|L|μου τηρησει και ο πη̅ρ μου
+|L|αγαπησει αυτον και προς
+|L|αυτον ελευσομεθα και μο=
+|L|νην παρ αυτω ποιησομεθα
+|L|<V 24> ο μη αγαπων με τους λο=
+|L|γους μου ου τηρει και ο λογος
+|L|ον ακουετε ουκ εστιν εμος
+|L|αλλα του πεμψαντος με
+|L|πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν παρ υμιν μενων
+|L|<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α
+|L|το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν
+|L|τω ονοματι μου εκεινος
+|L|υμας διδαξει παντα και
+|L|υπομνησει υμας παντα
+|F 156v|
+|C 1|
+|L|α ειπον υμιν <V 27> ειρηνη ην αφι=
+|L|ημι υμιν ειρηνην την εμην
+|L|διδωμι υμιν ου καθως ο
+|L|κοσμος διδωσιν εγω διδωμι
+|L|υμιν μη ταρασσεσθω υμων
+|L|η καρδια μηδε διλιατω <V 28> η=
+|L|κουσατε οτι εγω ειπον υμιν υ=
+|L|παγω και ερχωμαι προς υμας
+|L|ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι
+|L|ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α
+|L|οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν
+|L|<V 29> και νυν ειρηκα υμιν ινα οταν
+|L|γενητε πιστευσετε <V 30> ουκ εστι
+|L|πολλα λαλησω μεθ υμων
+|L|ερχετε γαρ ο του κοσμου τουτου αρχων
+|L|και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγα=
+|L|πω τον πρ̅α και την εντο=
+|L|ληνην δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου=
+|L|τως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν 
+|L|εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος
+|L|η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γε=
+|L|ωργος εστι <V 2> παν κλημα εν ε=
+|L|μοι μη φερων καρπον αιρει
+|L|αυτο και παν το καρπον
+|L|φερον καθαιρει αυτο ινα
+|C 2|
+|L|καρπον πλιονα φερει <V 3> ηδει
+|L|υμεις καθαροι εστε δια τον λο=
+|L|γον ον λελαληκα υμιν <V 4> μινα=
+|L|ται εν εμοι καγω εν υμιν
+|L|καθως το κλημα ου δυναται
+|L|καρπον φερειν αφ εαυτου
+|L|εαν μη μηνη εν τη αμπελω
+|L|ουτως ουδε υμεις εαν μη εν ε=
+|L|μοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπε=
+|L|λος υμεις τα κληματα ο
+|L|μενων εν εμοι καγω εν αυτω
+|L|ουτος φερει καρπον πολυν
+|L|οτι χωρις εμου ου δυνασθαι
+|L|ποιειν ουδεν <V 6> εαν τις μηνη
+|L|εν εμοι εκβληθη εξω ως το
+|L|κλημα και εξηρανθη και συναγου=
+|L|σιν αυτω και εις το πυρ βαλλου=
+|L|σιν και καιεται
+|L|<V 7> εαν μηνητε εν εμοι και τα ρη=
+|L|ματα μου εν υμιν μινη ο
+|L|εαν θελητε αιτησασθαι και
+|L|γενησεται υμιν <V 8> εν τουτο δο=
+|L|ξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον
+|L|πολυν φερειται και γενησεσθε
+|L|εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγα=
+|L|πησεν με ο πη̅ρ καγω υμας 
+|F 157r|
+|C 1|
+|L|ηγαπησα μεινατε εν τη αγα=
+|L|πη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας
+|L|μου τηρησειται μενειται εν τη
+|L|αγαπη μου καθως εγω τας
+|L|εντολας του πρ̅ς μου τετηρικα
+|L|και μενω αυτου εν τη αγαπη
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+|L|η χαρα η εμη εν υμιν η και η χα=
+|L|ρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη
+|L|εστιν η εντολη η εμη ινα αγα=
+|L|πατε αλληλους καθως ηγα=
+|L|πησα υμας <V 13> μειζονα ταυ=
+|L|της αγαπην ουδεις εχει ινα τις
+|L|την ψυχην αυτου θη υπερ των
+|L|φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι
+|L|μου εστε εαν ποιειτε α εγω
+|L|εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι λε=
+|L|γω υμας δουλους οτι ο δου=
+|L|λος ουκ οιδεν τι ποιει ο κυριος 
+|L|αυτου υμας δε ειρηκα φι=
+|L|λους οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασ=
+|L|θαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας
+|L|και εθηκα υμας ινα υμεις
+|L|υπαγητε και καρπον φερητ(ε) 
+|C 2|
+|L|και ο καρπος υμων μενη
+|L|ινα ο τι αν αιτησειτε τον πρ̅α
+|L|εν τω ονοματι μου δω υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμειν
+|L|ινα αγαπατε αλληλους
+|L|<V 18> ει ο κοσμος υμας μησει γινωσ=
+|L|κετε οτι εμε πρωτον υμων
+|L|μεμισηκεν <V 19> η εκ του κοσμου
+|L|ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφι=
+|L|λει οτι δε εκ του κοσμου ου=
+|L|κ εσται αλλ εγω εξελεξαμην
+|L|υμας εκ του κοσμου δια του=
+|L|το μησι υμας ο κοσμος
+|L|<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω
+|L|ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μει=
+|L|ζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδι=
+|L|ωξαν και υμας διωξουσιν
+|L|ει τον λογον μου ετηρησαν και
+|L|τον υμετερον τηρησουσιν
+|L|<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησου=
+|L|σιν εις υμας δια το ονομα μου
+|L|οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαν=
+|L|τα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλη=
+|L|σα αυτοις αμαρτιαν ουκ οι=
+|L|χον νυν δε προφασιν ουκ ε=
+|L|χουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+|F 157v|
+|C 1|
+|L|<V 23> ο εμε μεισων και τον πρ̅α
+|L|μου μησει <V 24> ει τα εργα μη ε=
+|L|ποιησα εν αυτοις α ουδεις
+|L|αλλος πεποιηκεν αμαρ=
+|L|τιαν ουκ ειχον νυν δε και ε=
+|L|ωρακασιν και μεμισηκασιν
+|L|και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος
+|L|ο εν τω νομω αυτων γεγραμ=
+|L|μενος οτι εμισησαν με δω=
+|L|ρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο πα=
+|L|ρακλητος ον εγω πεμψω
+|L|υμιν παρα του πρ̅ς
+|L|το πν̅α της αληθειας
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευ=
+|L|ετε εκεινος μαρτυρησει
+|L|περι εμου <V 27> και υμεις δε
+|L|μαρτυρειτε οτι απ αρχης
+|L|μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν ινα μη σκαν=
+|L|δαλισθητε <V 2> αποσυναγω=
+|L|γους ποιησουσιν υμας
+|L|αλλ ερχετε ωρα ινα πας
+|L|ο αποκτεινας υμας
+|L|δοξη λατριαν προσφερει
+|L|τω θω̅ <V 3> και ταυτα 
+|C 2|
+|L|ποιησουσιν υμιν οτι ου=
+|L|κ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε
+|L|εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα οταν ελθη η ω=
+|L|ρα αυτων μνημονευητε αυ=
+|L|των οτι εγω ειπον υμιν
+|L|ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ει=
+|L|πον οτι μεθ υμων ημιν
+|L|<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με και ουδεις εξ υμων
+|L|ερωτα με που υπαγης
+|L|<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν η λυπη πεπληρωκεν
+|L|υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω
+|L|την αληθειαν υμιν λεγω
+|L|συμφερει υμιν ινα εγω απελ=
+|L|θω εαν γαρ εγω μι απελ=
+|L|θω ο παρακλητος ου μη ελ=
+|L|θη προς υμας εαν δε πο=
+|L|ρευθω πεμψω αυτον προς
+|L|υμας <V 8> και ελθων εκεινος
+|L|ελεγξει τον κοσμον περι
+|L|αμαρτιας και περι δικαι=
+|L|οσυνης και περι κρισεως
+|L|<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι
+|L|ου πιστευουσιν εις εμε
+|F 158r|
+|C 1|
+|L|<V 10> περι δικαιοσυνης δε ο=
+|L|τι προς τον πρ̅α μου υπαγω
+|L|και ουκ ετι θεωρειτε με
+|L|<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρ=
+|L|χων του κοσμου τουτου κεκρι=
+|L|ται <V 12> ετι πολλα εχω υμιν
+|L|λεγειν αλλ ου δυνασθαι βα=
+|L|σταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελ=
+|L|θη εκεινος το πν̅α της αλη=
+|L|θειας οδιγησει υμας εν
+|L|την αληθεια πασει ου γαρ
+|L|λαλησει αφ εαυτου αλλ ο=
+|L|σα αν ακουσει λαλησει και
+|L|τα ερχομενα αναγγελει
+|L|υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξα=
+|L|σει οτι εκ του εμου ληψεται
+|L|και αναγγελει υμιν
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα
+|L|εστιν δια τουτο ειπον υμιν
+|L|οτι εκ του εμου λαμβανει
+|L|και αναγγελει υμιν
+|L|<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και οψε=
+|L|σθαι με <V 17> ειπον ουν εκ των
+|L|μαθητων αυτου προς αλλι=
+|L|λους τι εστιν τουτο ο λεγει
+|C 2|
+|L|μικρον και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και οψε=
+|L|σθαι με και οτι εγω υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν
+|L|τι εστιν τουτο ο λεγει το μικρον ου=
+|L|κ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν
+|L|ις̅ οτι ηθελον ερωταν αυτον
+|L|και ειπεν αυτοις περι του=
+|L|του ζητειτε μετ αλληλων
+|L|οτι ειπον μικρον και ου θεω=
+|L|ρειτε με και παλιν μικρον
+|L|και οψεσθαι με <V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι κλαυ=
+|L|σεται και θρινησεται υμεις
+|L|ο δε κοσμος χαρησεται
+|L|υμεις δε λυπηθησεσθαι
+|L|αλλ η λυπη υμων εις χαραν
+|L|γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτει
+|L|λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα
+|L|αυτης οταν δε γεννησει
+|L|το παιδιον ουκ ετι μνη=
+|L|μονευει της θλιψεως δια την
+|L|χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις
+|L|τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν
+|L|νυν μεν λυπην εχεται
+|L|παλιν δε οψωμαι υμας
+|F 158v|
+|C 1|
+|L|και χαρησεται υμων η καρδια
+|L|και την χαραν υμων ουδεις αι=
+|L|ρει αφ υμων <V 23> εν εκεινη τη η=
+|L|μερα εμε ουκ επερωτησεται
+|L|ουδεν αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν οτι οσα αν αιτησητε τον
+|L|πρ̅α εν τω ονοματι μου δω=
+|L|σει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησα=
+|L|τε ουδεν εν τω ονοματι μου
+|L|αιτητε και ληψεσθαι ινα η
+|L|χαρα υμων η πεπληρωμεν(η)
+|L|<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελα=
+|L|ληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα
+|L|οτε ουκ ετι εν παροιμιαις
+|L|λαλησω υμιν αλλα παρρη=
+|L|σια περι του πρ̅ς μου απαγ=
+|L|γελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημε=
+|L|ρα εν τω ονοματι μου αιτησε=
+|L|σθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ε=
+|L|ρωτησω τον πρ̅α περι υμων
+|L|<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας
+|L|οτι υμεις εμε πεφιλεικατε
+|L|και πεπιστευκατε οτι εγω
+|L|παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλ=
+|L|θον παρα του πρ̅ς και εληλυ=
+|L|θα εις τον κοσμον παλιν α=
+|C 2|
+|L|φιημι τον κοσμον και πορευο=
+|L|μαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν
+|L|αυτω οι μαθηται αυτου
+|L|ιδε νυν παρρησια λαλης και
+|L|παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+|L|<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παν=
+|L|τα και ου χρειαν εχεις ινα τις
+|L|σε επερωτα εν τουτο πι=
+|L|στευων μεν οτι απο θυ̅ εξηλ=
+|L|θες <V 31> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου
+|L|ερχεται ωρα και νυν ελιλυθεν
+|L|ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα
+|L|ιδια και εμε μονον αφητε
+|L|και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ
+|L|μετ εμου εστιν
+|L|<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|ινα εν εμοι ειρηνην εχητε
+|L|εν τω κοσμω θλιψιν εχητε 
+|L|αλλα θαρσειτε οτι εγω νενι=
+|L|κηκα τον κοσμον <K 17><V 1> ταυτα ε=
+|L|λαλησεν ο ις̅ και επαρας
+|L|τους οφθαλμους αυτου εις τον
+|L|ου̅νον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν
+|L|η ωρα δοξασον σου τον υν̅
+|L|ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+|F 159r|
+|C 1|
+|L|<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσι=
+|L|αν πασης σαρκος ινα παν
+|L|ο δεδωκας αυτω δωση αυ=
+|L|τοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη
+|L|δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γι=
+|L|νωσκουσιν σε τον μονον αληθει=
+|L|νον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅
+|L|χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης
+|L|το εργον ετελειωσα ο δεδω=
+|L|κας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν
+|L|δοξασον με συ πε̅ρ παρα σε=
+|L|αυτω τη δοξη η ειχον προ του
+|L|τον κοσμον ειναι παρα σοι
+|L|<V 6> εφανερωσα σου το ονομα
+|L|τοις αν̅οις ους δεδωκας
+|L|μοι εκ του κοσμου σοι ησαν
+|L|και εμοι αυτους εδωκας
+|L|και τον λογον σου τετηρηκα=
+|L|σιν <V 7> νυν εγνωκαν οτι παν=
+|L|τα οσα δεδωκας μοι πα=
+|L|ρα σου εισιν <V 8> οτι τα ρηματα
+|L|α δεδωκας μοι δεδωκα
+|L|αυτοις και αυτοι ελαβον
+|L|και εγνωσαν αληθως οτι πα=
+|L|ρα σου εξηλθον και επιστευ=
+|L|σαν οτι συ με απεστειλας
+|C 2|
+|L|<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου
+|L|περι του κοσμου ερωτω
+|L|αλλα περι ων δεδωκας μοι
+|L|οτι συ εισιν <V 10> και τα εμα παντα
+|L|σα εστιν και τα σα εμα και
+|L|δεδοξασμε εν αυτοις
+|L|<V 11> και ουκ εστι ειμι εν τω κοσμω
+|L|και ουτοι εν τω κοσμω εισιν
+|L|και εγω προς σε ερχομαι
+|L|πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους
+|L|εν τω ονοματι σου ω δεδω=
+|L|κας μοι ινα ωσιν εν καθως
+|L|ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων
+|L|εγω ετηρουν αυτους εν τω ονο=
+|L|ματι σου ους δεδωκας μοι
+|L|εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων
+|L|απολετο ειμι ο υς̅ της απω=
+|L|λιας ινα η γραφη πληρωθη
+|L|<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι
+|L|και ταυτα λαλω εν τω κοσμω
+|L|ινα εχωσιν την χαραν την ε=
+|L|μην πεπληρωμενην εν
+|L|αυτοις
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λο=
+|L|γον σου και ο κοσμος εμη=
+|L|σησεν αυτους οτι ουκ εισιν
+|L|εκ του κοσμου 
+|F 159v|
+|C 1|
+|L|καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσ=
+|L|μου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης
+|L|αυτους εκ του κοσμου
+|L|αλλ ινα τηρησης αυτους εκ
+|L|του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου
+|L|ουκ εισιν καθως εγω ουκ ει=
+|L|μι εκ του κοσμου <V 17> αγιασον
+|L|αυτους εν τη αληθεια σου
+|L|ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+|L|<V 18> καθως εμε απεστειλας εις
+|L|τον κοσμον καγω απεστει=
+|L|λα αυτους εις τον κοσμον
+|L|<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω
+|L|εμαυτον ινα ωσιν και αυ=
+|L|τοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+|L|<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω
+|L|μονον αλλα και περι των
+|L|πιστευοντων δια του λογου
+|L|αυτων εις εμε <V 21> ινα παν=
+|L|τες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ
+|L|εν εμοι καγω εν σοι ινα
+|L|και αυτοι εν ημιν εν ωσιν
+|L|ινα ο κοσμος πιστευσει οτι
+|L|συ με απεστειλας <V 22> και εγω
+|L|την δοξαν ην δεδωκας μοι
+|L|δεδωκα αυτοις ινα ωσιν
+|C 2|
+|L|εν καθως ημεις εν εσμεν
+|L|<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι
+|L|ινα ωσιν τετελειωμενοι εις
+|L|εν και ινα γινωσκει ο [app][*]κοσμυ[\*][C]κοσμου[\C][\app]
+|L|οτι συ με απεστειλας
+|L|και ηγαπησας αυτους
+|L|καθως εμε ηγαπησας
+|L|<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θε=
+|L|λω ινα οπου ειμι εγω κακει=
+|L|νοι ωσιν μετ εμου ινα θεω=
+|L|ρωσιν την δοξαν την εμην
+|L|ην εδωκας μοι οτι ηγαπη=
+|L|σας με προ καταβολης κοσμ(ου)
+|L|<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος
+|L|σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων
+|L|και ουτοι εγνωσαν οτι συ με
+|L|απεστειλας <V 26> και εγνωρησα
+|L|εν αυτοις το ονομα σου και
+|L|γνωρισω ινα η αγαπη ην
+|L|ηγαπησας με εν αυτοις
+|L|η καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυ=
+|L|τα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν
+|L|τοις μαθηταις αυτου περαν
+|L|του χιμαρρου των κεδρων
+|L|οπου ην κηπος εις ον εισηλ=
+|L|θεν αυτος και οι μαθηται
+|L|αυτου
+|F 160r|
+|C 1|
+|L|<V 2> ηδ(ε)ι δε και ιουδας ο παραδι=
+|L|δους αυτον τον τοπον οτι πο=
+|L|λλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα
+|L|των μαθητων αυτου
+|L|<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπει=
+|L|ραν και εκ των αρχιερεων
+|L|και φαρισαιων υπηρετας
+|L|ερχετε εκει μετα των φανων
+|L|και λαμπαδων και οπλων
+|L|<V 4> ις̅ δε ειδως παντα τα επερ=
+|L|χομενα επ αυτον εξελθων
+|L|ειπεν αυτοις τινα ζητει=
+|L|τε <V 5> απεκριθησαν αυτω
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε
+|L|και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν
+|L|ειπεν αυτοις εγω ειμι 
+|L|απηλθον εις τα οπισω
+|L|και επεσον χαμε <V 7> παλιν
+|L|ουν επηρωτησεν αυτους
+|L|τινα ζητειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απε=
+|L|κριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω
+|L|ειμι ει ουν εμε ζητειτε
+|L|αφετε τουτους υπαγειν
+|C 2|
+|L|<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν
+|L|οτι ους δεδωκας μοι ουκ α=
+|L|πωλεσα εξ αυτων ουδενα
+|L|<V 10> σιμων ουν πετρος εχων
+|L|μαχαιραν ηλκυσεν αυτην
+|L|και επεσεν τον του αρχιερε=
+|L|ως δουλον και απεκοψεν
+|L|αυτου τω ωτιον το δεξιον
+|L|ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+|L|<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω
+|L|βαλε την μαχαιραν εις την
+|L|θηκην το ποτηριον ο δε=
+|L|δωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω
+|L|αυτω <V 12> η ουν σπειρα και
+|L|ο χιλιαρχος και οι υπηρεται
+|L|των ιουδαιων συνελα=
+|L|βον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+|L|<V 13> και απηγαγον προς αν=
+|L|ναν πρωτον ην γαρ πεν=
+|L|θερος του καιαφα ος
+|L|ην αρχιερευς του ενιαυτου
+|L|εκεινου <V 14> ην δε καιαφας
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι συμφερει ενα
+|L|αν̅ον αποθανειν υπερ
+|L|του λαου <V 15> ηκολουθη δε τω
+|F 160v|
+|C 1|
+|L|ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλο(ς)
+|L|μαθητης ο δε μαθητης ε=
+|L|κεινος ην γνωστος τω αρχιε=
+|L|ρει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις
+|L|την αυλην του αρχιερεως
+|L|<V 16> ο δε πετρος ιστηκει προς τη
+|L|θυρα εξω εξηλθεν ουν
+|L|ο μαθητης ο αλλος ος ην γνω=
+|L|στος τω αρχιερει και ειπεν
+|L|τη θυρωρω και εισηγαγεν
+|L|τον πετρον <V 17> λεγει ουν τω
+|L|πετρω η παιδισκη η θυρω=
+|L|ρος μη και συ εκ των μαθη=
+|L|των ει του αν̅ου τουτου
+|L|λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ιστη=
+|L|κεισαν δε οι δουλοι και οι υ=
+|L|πηρετε ανθρακιαν πεποι=
+|L|ηκοτες οτι ψυχος ην και εθερ=
+|L|μαινοντο ην δε και ο πετρο(ς)
+|L|μετ αυτων εστως και θερ=
+|L|μαινομενος <V 19> ο ουν αρ=
+|L|χιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ πε=
+|L|ρι των μαθητων αυτου και
+|L|περι της διδαχης αυτου
+|L|<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|εγω παρρησια λελαληκα
+|C 2|
+|L|τω κοσμω εγω εδιδαξα
+|L|εν συναγωγη και εν τω ιερω
+|L|οπου παντες οι ιουδαιοι
+|L|συνερχονται και εν κρυ=
+|L|πτω ελαλησα ουδεν
+|L|<V 21> τι με ερωτας επερω=
+|L|τησον τους ακηκοωτας
+|L|τι ελαλησα αυτοις ει=
+|L|δε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος
+|L|εις των παρεστηκοτων υ=
+|L|πηρετων εδωκεν ραπισ=
+|L|μα τω ιυ̅ λεγων ουτος α=
+|L|ποκρινει τω αρχιερει
+|L|<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ει κακως ελαλησα μαρ=
+|L|τυρησον περι του κακου
+|L|ει δε καλως τι με δερεις
+|L|<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο
+|L|αννας δεδεμενον προς
+|L|καιαφαν τον αρχιερεα
+|L|<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως
+|L|και θερμαινομενος ει=
+|L|πον ουν αυτω μη και
+|L|συ εκ των μαθητων αυτου
+|L|ει ηρνησατο εκεινος και ει=
+|F 161r|
+|C 1|
+|L|πεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις
+|L|εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενεις ων ου [app][*]πεκοψεν[\*][C]απεκοψεν[\C][\app] πε=
+|L|τρος το ωτιον ουκ εγω σε
+|L|ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+|L|<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος
+|L|και ευθεως αλεκτωρ εφωνη=
+|L|σεν 
+|L|<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του και=
+|L|αφα εις το πραιτωριον ην δε
+|L|ην δε {dittography} πρωι και αυτοι ουκ ει=
+|L|σηλθον εις τον πραιτωριον ινα
+|L|μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγω=
+|L|σιν το πασχα
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω
+|L|προς αυτους και φησιν τι=
+|L|να κατηγοριαν φερεται κατα
+|L|του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθη=
+|L|σαν και ειπον αυτω ειμι ην ου=
+|L|τος κακοποιος ουκ αν σοι
+|L|παρεδωκαμεν αυτων <V 31> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις και κατα
+|L|τον νομον υμων κρινατε αυτον
+|L|ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ου=
+|C 2|
+|L|δενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πλη=
+|L|ρωθη ον ειπεν σημαινων ποι=
+|L|ω θανατω ημελλεν αποθνησ=
+|L|κειν <V 33> εισηλθεν ουν παλιν
+|L|εις το πραιτωριον ο πιλατος
+|L|και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιων <V 34> απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπεν αυτω αφ εαυτου συ
+|L|τουτο λεγεις ει αλλοι σου ειπε̣ν
+|L|περι εμου <V 35> απεκριθη ο
+|L|πιλατος μητι εγω ιουδαιος 
+|L|ειμι το εθνος το σον και οι αρ=
+|L|χιερεις παρεδωκαν σε εμοι
+|L|τι εποιησας <V 36> απεκριθη ις̅
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ
+|L|του κοσμου τουτου η εκ του
+|L|κοσμου τουτου ην η βασιλεια η
+|L|εμη οι υπηρετε οι εμοι ηγω=
+|L|νιζοντο αν ινα μη παραδοθω
+|L|τοις ιουδαιοις νυν δε η βασι=
+|L|λεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
+|L|<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος
+|L|ουκουν βασιλευς ει συ
+|L|απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βα=
+|L|σιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννη=
+|F 161v|
+|C 1|
+|L|μαι και εις τουτο εληλυθα
+|L|εις τον κοσμον ινα μαρτυ=
+|L|ρισω τη αλιθεια πας ο ων
+|L|εκ της αληθειας ακουει μου
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πι=
+|L|λατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτω ειπων παλιν
+|L|εξηλθεν προς τους ιουδαι=
+|L|ους και λεγει αυτοις εγω ου=
+|L|δεμιαν αιτιαν ευρισκω ε=
+|L|ν αυτω <V 39> εστιν δε συνηθεια
+|L|υμιν ινα ενα απολυσω υμιν
+|L|εν τω πασχα βουλεσθαι
+|L|ουν απολυσω υμιν τον βα=
+|L|σιλεα των ιουδαιων
+|L|<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν
+|L|λεγωντες μη τουτον αλλα
+|L|τον βαραββαν ην δε ο βα=
+|L|ραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε ουν
+|L|ο πιλατος λαβων τον ιν̅
+|L|εμαστηγωσεν <V 2> και οι στρα=
+|L|τιωτε πλεξαντες στεφα=
+|L|νον εξ ακανθων επεθη=
+|L|καν αυτου τη κεφαλη
+|L|και ιματιον πορφυρουν
+|L|περιεβαλον αυτον <V 3> και 
+|C 2|
+|L|ελεγον χαιρε ο βα[ill]σι[\ill]=
+|L|λευς των ιουδαιων και
+|L|εδιδουν αυτω ραπισμα[ill]τα[\ill]
+|L|<V 4> και εξηλθεν παλιν ο πιλα=
+|L|τος εξω και λεγει αυτοις
+|L|ιδε αγω υμιν αυτων εξω ι=
+|L|να γνωται οτι εν αιτιαν ουδε=
+|L|μιαν εν αυτω ευρισκω
+|L|<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων
+|L|τον ακανθηνον στεφανον
+|L|και το πορφυρουν ιματιον
+|L|και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
+|L|<V 6> οτε ουν ιδων αυτον οι αρχι=
+|L|ερεις και οι υπηρεται εκραυ=
+|L|γασαν λεγοντες
+|L|αρον αρον σταυρωσον αυτον
+|L|λεγει αυτοις ο πιλατος λα=
+|L|βεται αυτον υμεις και σταυ=
+|L|ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω
+|L|εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|ημεις νομον εχομεν και κατα
+|L|τον νομον ημων οφιλει απο=
+|L|θανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποι=
+|L|ησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο
+|L|πιλατος τουτον τον λογον
+|F 162r|
+|C 1|
+|L|μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλ=
+|L|θεν εις το πραιτωριον παλιν
+|L|και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ
+|L|ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδω=
+|L|κεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω
+|L|ο πιλατος εμοι ου λαλης
+|L|ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω
+|L|σταυρωσαι σε και εξουσι=
+|L|αν εχω απολυσαι σε
+|L|<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ου=
+|L|κ εχεις εξουσιαν κατ εμου
+|L|ουδεμιαν ει μη ην σοι δε=
+|L|δομενον ανωθεν δια
+|L|τουτο ο παραδιδους με
+|L|σοι μειζονα αμαρτιαν
+|L|εχει <V 12> εκ τουτου ο πιλατος
+|L|εζητει απολυσαι αυτον
+|L|οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν
+|L|λεγοντες εαν τουτον α=
+|L|πολυσης ουκ ει φιλος του
+|L|καισαρος πας ο βασιλε=
+|L|α εαυτον ποιων
+|L|αντιλεγει τω καισαρει
+|L|<V 13> ουν πιλατος ακουσας
+|L|τουτον τον λογον ηγαγεν
+|L|εξω τον ιν̅ και εκαθησεν
+|C 2|
+|L|επι βηματος εις τοπον λεγο=
+|L|μενον λιθοστρωτον εβραι=
+|L|στι δε γαββαθα <V 14> ην δε πα=
+|L|ρασκευη του πασχα ω=
+|L|ρα ην ωσει εκτει και λεγει
+|L|τοις ιουδαιοις ειδε ο βα=
+|L|σιλευς υμων <V 15> εκραυγα=
+|L|σαν ουν εκεινοι αρον
+|L|αρον σταυρωσον αυτον
+|L|λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|τον βασιλεα υμων σταυ=
+|L|ρωσω απεκριθεισαν
+|L|οι αρχιερεις ουκ εχομεν
+|L|βασιλεα ειμι καισαρα
+|L|<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυ=
+|L|τον αυτοις ινα σταυρωθη
+|L|παρελαβον ουν τον ιν̅ και
+|L|ηγαγον <V 17> και βασταζων τον
+|L|στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις το=
+|L|πον λεγομενον κρανιον ο(ς)
+|L|λεγετε εβραιστη γολγοθα
+|L|<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν
+|L|και μετ αυτου αλλους δυο
+|L|ληστας εντευθεν και εν=
+|L|τευθεν μεσον δε τον ιν̅
+|L|<V 19> εγραψεν δε και [app][*]τιτλο[\*][C]τιτλον[\C][\app] ο πι=
+|F 162v|
+|C 1|
+|L|λατος και εθηκεν επι του
+|L|σταυρου ην δε γεγραμμενον
+|L|ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων
+|L|<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολ=
+|L|λοι ανεγνωσαν των ιουδαι=
+|L|ων οτι εγγυς ην ο τοπος της
+|L|πολεως οπου εσ̅τρωθη ο ις̅
+|L|και ην γεγραμμενον εβρα=
+|L|ιστι ελληνηστη ρωμαιστι
+|L|<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρ=
+|L|χιερεις μη γραφε ο βασι=
+|L|λευς των ιουδαιων αλλ ο=
+|L|τι εκεινος ειπεν οτι βασι=
+|L|λευς ειμι των ιουδαιων
+|L|<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο
+|L|γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν
+|L|στρατιωτε οτε εσταυρωσαν
+|L|αυτον ελαβον τα ιματι=
+|L|α αυτου και εποιησαν τεσ=
+|L|σαρα μερει εκαστω στρα=
+|L|τιωτη μερος και τον χιτω=
+|L|να ην δε ο χιτων αραφος
+|L|εκ των ανωθεν υφαντος
+|L|δι ολου <V 24> ειπεν ουν προς αλ=
+|L|λιλους μη σχισωμεν αυ=
+|C 2|
+|L|τον αλλα λαχωμεν περι
+|L|αυτου τινος εσται ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη η λεγουσα
+|L|διεμερισαντο τα ιματια
+|L|μου εαυτοις και επι τον
+|L|ιματισμον μου εβαλον κλη=
+|L|ρον οι μεν ουν στρατοι=
+|L|ωται εποιησαν ταυτα
+|L|<V 25> ειστηκησαν δε παρα τω
+|L|στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και
+|L|η αδελφη της μρ̅ς αυτου μα=
+|L|ρια η του κλωπα και μα=
+|L|ρια η μαγδαλινη <V 26> ις̅ ουν
+|L|ειδων την μρ̅α και τον μαθη=
+|L|την παρεστωτα ον ηγαπα
+|L|λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι
+|L|ιδου ο υς̅ σου <V 27> ειτα λεγει τω
+|L|μαθητη ιδου η μη̅ρ σου
+|L|και απ εκεινης της ωρας ε=
+|L|λαβεν αυτην ο μαθητης εις τα
+|L|ιδια <V 28> μετα τουτο ειδω
+|L|ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται
+|L|ινα τελειωθη η γραφη λεγει
+|L|διψω <V 29> σκευος ουν εκει=
+|L|το οξους μεστον οι δε πλη=
+|L|σαντες σπογγον οξους και υ=
+|F 163r|
+|C 1|
+|L|σσωπω περιθεντες προ=
+|L|σηνεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> ο=
+|L|τε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν
+|L|τετελεσται και κλινας την
+|L|κεφαλην παρεδωκεν τω
+|L|πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι επει
+|L|παρασκευη ην ινα μη μη=
+|L|νη επι του στ̅ρου τα σωματα
+|L|εν τω σαββατω ην γαρ
+|L|μεγαλη η ημερα εκεινου του
+|L|σαββατου ηρωτησαν των
+|L|πιλατων ινα κατεαγωσιν
+|L|αυτων τα σκελη και αρθωσ(ιν)
+|L|<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται
+|L|και του μεν πρωτου κατεαξαν
+|L|τα σκελη και του αλλου του συ=
+|L|σταυρωθεντος αυτω <V 33> επι
+|L|δε το[ill]ν[\ill] ιν̅ ελθοντες ως ειδον
+|L|αυτον ηδη τεθνηκοτα ου
+|L|κατεαξαν αυτου τα σκελη
+|L|<V 34> αλλ εις των στρατιοτων λογχη
+|L|αυτου την πλευραν ενοιξεν
+|L|και ευθυς εξηλθεν αιμα και
+|L|υδωρ <V 35> και ο εωρακως με=
+|L|μαρτυρικεν και αληθηνη
+|L|αυτου εστιν η μαρτυρια
+|C 2|
+|L|κακεινος οιδεν οτι αληθη
+|L|λεγει ινα και υμεις πιστευσειτε
+|L|<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η
+|L|γραφη πληρωθη ωσ=
+|L|τουν ου συντριβησεται
+|L|αυπ αυτου <V 37> και παλιν
+|L|ετερα γραφη λεγει οψον=
+|L|ται εις ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησεν {note above text} τον
+|L|πιλατον ιωσηφ ο απο
+|L|αριμαθιας ων μαθητης του
+|L|ιυ̅ κεκρυμμενος δε δι=
+|L|α τον φοβον των ιουδαιων
+|L|ινα αρη το σομα του ιυ̅ και
+|L|επετρεψεν ο πιλατος ηλ=
+|L|θεν ουν και ηρεn το σωμα
+|L|αυτου <V 39> ηλθεν δε και νικοδη=
+|L|μος ο ελθων προς αυτον 
+|L|νυκτος το πρωτον φερω
+|L|μιγμα σμυρνης και αλοης
+|L|ωσει λητρας εκατον <V 40> ελα=
+|L|βον ουν το σωμα του ιυ̅ και ε=
+|L|δησαν αυτο εν οθονιοις με=
+|L|τα των αρωματων καθως
+|L|εθος εστιν τοις ιουδαιοις εν=
+|L|ταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω το=
+|F 163v|
+|C 1|
+|L|πω οπου εσ̅τρωθη κηπως
+|L|και εν τω κηπω μνημει=
+|L|ον καινον εν ω ουδεπω ου=
+|L|δεις ην τεθαυμμενος
+|L|<V 42> εκει ουν δια την παρασκε=
+|L|υην των ιουδαιων οτι εγγυς
+|L|ην το μνημειον εν ω εθη=
+|L|καν τον ιν̅
+|L|<K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων
+|L|μαρια η μαγδαλινη ερχε=
+|L|τε πρωι ετι σκοτιας ου=
+|L|σης εις το μνημειον και
+|L|βλεπει τον λιθον ηρμενον
+|L|εκ του μνημειου <V 2> τρεχει
+|L|ουν και ερχεται προς σι=
+|L|μωνα πετρον και προς
+|L|τον [app][*]αλον[\*][C]αλλον[\C][\app] μαθητην ον ηγα=
+|L|πα ο ις̅ και λεγει αυτοις
+|L|ηραν τον κν̅ εκ του μνημει=
+|L|ου και ουκ οιδαμεν που
+|L|εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν
+|L|ουν ο πετρος και ο αλλος
+|L|μαθητης και ηρχοντο εις το
+|L|μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο
+|L|ομου και ο αλλος μαθητης
+|L|προεδραμεν ταχιον του
+|C 2|
+|L|πετρου και ηλθεν πρωτο(ς)
+|L|εις το μνημειον <V 5> και παρα=
+|L|κυψας βλεπει κειμενα τα ο=
+|L|θονια ου μεντοι εισηλθεν
+|L|<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος
+|L|ακολουθων αυτω και εισηλ=
+|L|θεν εις το μνημειον και θε=
+|L|ωρει τα οθονια κειμενα
+|L|<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της
+|L|κεφαλης αυτου ου με=
+|L|τα των οθονιον κειμενον
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμε=
+|L|νον εις ενα τοπον <V 8> τοτε
+|L|ουν εισηλθεν και ο αλλος
+|L|μαθητης ο ελθων προτος
+|L|εις το μνημειον και ιδεν
+|L|και επιστευσεν <V 9> ουδεπω
+|L|γαρ ηδησαν την γραφην ο=
+|L|τι δει αυτον εκ νεκρων α=
+|L|ναστηναι <V 10> απηλθον ουν
+|L|παλιν προς εαυτους οι
+|L|μαθηται
+|L|<V 11> μαρια δε ιστηκει προς το
+|L|μνημειον κλαιουσαι εξω
+|L|ως ουν εκλαιεν σπαρε=
+|L|κειψεν εις το μνημειον <V 12> και θε=
+|F 164r|
+|C 1|
+|L|ωρει δυο αγγελους [ill]εν[\ill] λευκοι[ill]ς[\ill]
+|L|καθεζομενου[ill]ς[\ill] ενα προς
+|L|τη κεφαλη και ενα προς τοις
+|L|ποσιν οπου εκειτο το
+|L|σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν
+|L|αυτη εκεινοι γυναι
+|L|τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι
+|L|ηραν τον κν̅ μου και ουκ οι=
+|L|δα που εθηκαν αυτον
+|L|<V 14> ταυτα ειπουσα εστρα=
+|L|φη εις τα οπισω και θεω=
+|L|ρει τον ιν̅ εστωτα και ου=
+|L|κ ηδει οτι ις̅ εστιν <V 15> λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τι=
+|L|να ζητεις εκεινη δοκου=
+|L|σα οτι ο κηπουρος εστιν
+|L|λεγει αυτω κε̅ η συ εβαστα=
+|L|σας αυτον ειπε μοι που εθη=
+|L|κας αυτον καγω αυτον αρω
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια
+|L|στραφησα εκεινη λεγει αυ=
+|L|τω ραββουνι ο λεγεται
+|L|διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|μη μου απτου ουπω γαρ
+|L|αναβεβηκα προς τον πρ̅α
+|L|μου πορευου δε προς
+|C 2|
+|L|τους αδελφους μου και ει=
+|L|πε αυτοις αναβαινω
+|L|προς τον πρ̅α μου και
+|L|πρ̅α υμων και θν̅ μου
+|L|και θν̅ υμων <V 18> ερχεται
+|L|ουν μαρια η μαγδαλινη
+|L|αναγγελλουσα τοις μαθη=
+|L|ταις οτι εωρακα τον
+|L|κν̅ και ταυτα ειπεν αυ
+|L|τη
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημε=
+|L|ρα εκεινη τη μια των σαβ=
+|L|βατων και των θυρων
+|L|κεκλεισμενων οπου η=
+|L|σαν οι μαθηται συνηγμε=
+|L|νοι δια τον φοβον των ιου=
+|L|δαιων ηλθεν ο ις̅ και ε=
+|L|στη εις το μεσον και λεγει αυτ(οις)
+|L|ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων
+|L|εδειξεν αυτοις τας χειρας
+|L|και την πλευραν αυτου
+|L|εχαρισαν ουν οι μαθηται
+|L|ιδωντες τον κν̅ <V 21> και ει=
+|L|πεν αυτοις παλιν ο ις̅
+|L|ειρηνη υμιν καθως απε=
+|L|σταλκεν με ο πη̅ρ καγω πεμ=
+|L|πω υμας
+|F 164v|
+|C 1|
+|L|<V 22> και τουτο ειπων ενεφυ=
+|L|σισεν και λεγει αυτοις
+|L|λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τι=
+|L|νων αφητε τας αμαρτι=
+|L|ας αφιενται αυτοις
+|L|αν τινων κρατητε καικρα=
+|L|τηνται <V 24> θωμας δε εις εκ
+|L|των δωδεκα ο λεγομενος
+|L|διδυμος ουκ ην μετ αυτων
+|L|οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν
+|L|αυτω οι αλλοι μαθηται
+|L|εωρακαμεν τον κν̅ ο δε
+|L|ειπεν αυτοις εαν μη ει=
+|L|δω εν ταις χερσιν αυτου τον
+|L|τυπον των ηλων και
+|L|βαλω τον δακτυλον μου
+|L|εις τον τυπον των ηλων
+|L|και βαλω την χειρα μου εις τ(ην)
+|L|πλευραν αυτου ου μη πι=
+|L|στευ[ill]1-2[\ill]<V 26> και μεθ ημερας
+|L|οκ[ill]τ[\ill]ω παλιν ησαν ε=
+|L|σω οι μαθηται αυτου και
+|L|θωμας μετ αυτων ερ=
+|L|χεται ο ις̅ τον θυρον κεκλεισ=
+|L|μενων και εστη εις το μεσον
+|L|και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ει=
+|C 2|
+|L|τα λεγει τω θωμα φερε
+|L|τον δακτυλον σου ωδε και
+|L|ειδε τας χειρας μου και
+|L|φερε την χειρα σου και βαλε
+|L|εις την πλευραν μου και μη
+|L|γινου απιστος αλλα πιστο(ς)
+|L|<V 28> απεκριθη θωμας και
+|L|ειπ[ill]ε[\ill]ν αυτω ο κς̅ μου και
+|L|ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|οτι εωρακας με πεπι=
+|L|στευκας μακαριοι οι μη [app][*]δοντες[\*][C]ι=
+|L|δοντες[\C][\app] και πιστευσαντες
+|L|<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα
+|L|σημεια εποιησεν ο ις̅ ενω=
+|L|πιον των μαθητων αυτου
+|L|α ουκ εστιν γεγραμμενα εν
+|L|τω βιβλιω τουτω
+|L|<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα
+|L|πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅
+|L|ο υς̅ του θυ̅ και ινα πι=
+|L|στευοντες ζωην αιωνιον ε=
+|L|χηται εν τω ονοματι αυτου
+|L|<K 21><V 1> μετα ταυτα εφανερω=
+|L|σεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις
+|L|μαθηταις αυτου επι
+|L|της θαλασσης της τιβεριαδος
+|F 165r|
+|C 1|
+|L|εφανερωσεν δε ουτως
+|L|<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγομενος διδυ=
+|L|μος και ναθαναηλ ο απο
+|L|κανα της γαλιλαιας και οι
+|L|υιοι του ζεβεδαιου και
+|L|αλλοι εκ των μαθητων αυ=
+|L|του δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων
+|L|πετρος υπαγω αλιευειν
+|L|λεγουσιν αυτω ερχομεθα
+|L|και ημεις συν σοι και εξηλ=
+|L|θον και ενεβησαν εις το πλοι=
+|L|ον ευθυς και εν εκεινη τη
+|L|νυκτι επιασαν ουδεν
+|L|<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης
+|L|εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον
+|L|ου μεντοι εγνωσαν οι μαθη=
+|L|ται οτι ις̅ εστιν <V 5> λεγει παιδι=
+|L|α μη τι προσφαγιον εχετ(ε)
+|L|απεκριθησαν αυτω ου
+|L|<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλλετε
+|L|εις τα δεξια μερει του πλοιου
+|L|το δικτυον και ευρισετε
+|L|εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο
+|L|ελκυσαι ισχυον απο του
+|L|πληθους των ιχθυων
+|C 2|
+|L|<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος
+|L|ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω
+|L|ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος
+|L|ακουσας οτι ο κς̅ εστιν
+|L|τον επενδυτην διεζωσατο
+|L|ην γαρ γυμνος και εβαλεν
+|L|εαυτον εις την θαλασσαν
+|L|<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω
+|L|πλοιαριω ηλθον ου γαρ ει=
+|L|σαν μακραν απο της γης
+|L|αλλ ως απο πηχων δι=
+|L|ακοσιων συροντες το δι=
+|L|κτυον <V 9> ως ουν [app][*]α[ill]1[\ill]εβησαν[\*][C]απεβησαν[\C][\app] 
+|L|εις την γην βλεπουσιν αν=
+|L|θρακιαν κειμενην και οψαρι=
+|L|ον επεικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο
+|L|των οψαριων ων επιασα=
+|L|τε νυν <V 11> ανεβει ουν σιμων
+|L|πετρος και ηλκυσεν το δι=
+|L|κτυον επι της γης μεστον ιχθυ=
+|L|ων μεγαλων εκατων πεντι=
+|L|κοντατριων και τοσουτων
+|L|οντων ουκ εσχισθη το δυκτυον
+|L|<V 12> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ δευτε αρι=
+|L|στησατε ουδεις μεν το ιετολμα
+|F 165v|
+|C 1|
+|L|των μαθητων εξετασε αυ=
+|L|τον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅
+|L|εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και
+|L|λαμβανει τον αρτον και δι=
+|L|δωσιν αυτοις και το οψαρι=
+|L|ον ομοιως <V 14> τουτο δε ηδη τρι=
+|L|τον εφανερωθη ο ις̅ τοις
+|L|μαθητα[ill]ι[\ill]ς αυτου εγερ̣θης ε=
+|L|κ νεκρων
+|L|<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω
+|L|σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων
+|L|ιωνα αγαπας με πληον
+|L|τουτων λεγει αυτω ναι
+|L|κε̅ συ οιδας οτι φιλω σο̣ι
+|L|λεγει αυτω βοσκε τα αρνι=
+|L|α μου <V 16> λεγει αυτω πα=
+|L|λιν δευτερον σιμων ιω=
+|L|να αγαπας με λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ συ οιδας ο=
+|L|τι φιλω σε λεγει αυτω ο
+|L|ις̅ ποιμαινε τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυτω το
+|L|τριτον σιμων ιωανα
+|L|φιλεις με ελυπηθη ο
+|L|πετρος οτι ειπεν αυτω
+|L|το τριτον φιλεις με
+|C 2|
+|L|και ειπεν αυτω κε̅ συ
+|L|παντα οιδας συ γινωσ=
+|L|κεις οτι φιλω σε λεγει
+|L|αυτω βοσκε τα προ=
+|L|βατα μου <V 18> αμην αμην
+|L|λεγω σοι [ill]1[\ill] οτε ης νεωτερος
+|L|εζωννυσε σεαυτον και
+|L|περιεπατης οπου ηθε=
+|L|λες οταν δε γηρασης
+|L|εκτενης τας χειρας σου
+|L|και αλλος ε {haplography} ζωσει και οι=
+|L|σει οπου ου θελης <V 19> τουτο
+|L|δε ειπεν σημαινων ποι(ω)
+|L|θανατω δοξασει τον θν̅
+|L|και τουτο ειπων λεγει αυ=
+|L|τω ακολουθη μοι <V 20> επι=
+|L|στραφεις δε ο πετρος βλε=
+|L|πει τον μαθητην ον ηγα=
+|L|πα ο ις̅ ακολουθουντα
+|L|ος και ανεπεσεν εν τω δει=
+|L|πνω επι το στηθος αυτου
+|L|και ειπεν κε̅ τις εστιν ο πα=
+|L|ραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων
+|L|ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ου=
+|L|τος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν
+|L|αυτον θελω μενειν εως ερχο=
+|F 166r|
+|C 1|
+|L|μαι τι προς σε συ ακολουθη
+|L|μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ου=
+|L|τος εις τους αδελφους οτι ο μα=
+|L|θητης εκεινος ουκ απωθνη=
+|L|σκει και ουκ ειπεν αυτω
+|L|ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει
+|L|αλλ εαν αυτον θελω μενειν
+|L|εως ερχομαι τι προς σε
+|L|<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρ=
+|L|τυρων περι τουτων και
+|L|γραψας ταυτα και οι=
+|L|δαμεν οτι αληθεις εστιν
+|L|η μαρτυρια αυτου <V 25> ε=
+|L|στιν δε και αλλα
+|L|πολλα οσα εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ ατι=
+|L|να εαν γρα=
+|L|φητε καθ εν
+|L|ουδε αυ=
+|L|τον οι=
+|L|μαι τον
+|L|κοσ=
+|L|μον
+|L|χωρη=
+|L|σαι
+¬|L|τα γραφομενα [app][*]βιβλι[\*][C]βιβλια[\C][\app]     
+|L|αμην {various ongoing marks on folio}
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+ 

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_SG_merged1_ubs.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_SG_merged1_ubs.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_SG_merged1_ubs.txt	2013-04-23 11:25:19 UTC (rev 347)
@@ -0,0 +1,3648 @@
+{Status:
+G-A Number: 1071
+Name of book transcribed: John
+First folio transcribed: 134r
+Base text used:  TRns 
+
+Transcribed by: Samuel Gibson
+Transcription begun: 25/08/11
+Transcription finished: 06/09/11                  
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes  
+	Initials and other enlarged letters - Yes   
+	Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) -  Yes   
+	Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+		5.4		Yes     
+		7.53 - 8.11	No
+	
+	Other remarks:                                   }
+
+|F 134r|
+|C 1|
+|L|<B 04><K 0><V 0>ευαγγελιον εκ του κατα ιωαννην
+|L|<K 1><V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο
+|L|λογος ην προς τον θν̅ και
+|L|θς̅ ην ο λογος <V 2> ουτος ην ε=
+|L|ν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παν=
+|L|τα δι αυτου εγενετο και
+|L|χωρις αυτου εγενετο ουδεν
+|L|ο γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη
+|L|ην και η ζωη ην το φως των
+|L|αν̅ων <V 5> και το φως εν
+|L|τη σκοτια φαινει και η
+|L|σκοτεια αυτω ου κατελα=
+|L|βεν <V 6> εγενετο αν̅ος α=
+|C 2|
+|L|πεσταλμενος παρα θυ̅ 
+|L|ονομα αυτω ιωαννης
+|L|<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυρι=
+|L|αν ινα μαρτυρισει περι
+|L|του φωτος ινα παντες
+|L|πιστευσωσιν δι αυτου
+|L|<V 8> ουκ ην εκεινος το φως
+|L|αλλ ινα μαρτυρησει περι
+|L|του φωτος <V 9> ην το φως
+|L|το αληθεινον ο φωτιζει
+|L|παντα αν̅ον ερχομενον
+|L|εις τον κοσμον <V 10> εν τω κοσ=
+|L|μω ην και ο κοσμος δι
+|L|αυτου εγενετο και ο κοσμος      
+|L|αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ι=
+|L|δια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον
+|L|ου παρελαβον <V 12> οσοι
+|L|δε ελαβον αυτον εδωκεν
+|L|αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅
+|L|γενεσθαι τοις πιστευου=
+|L|σιν εις το ονομα αυτου
+|L|<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε 
+|L|εκ θεληματος σαρκος
+|L|ουδε εκ θεληματος ανδρος
+|L|αλλ εκ θυ̅ εγενηθησαν
+|L|<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και
+|L|εσκεινωσεν εν ημιν και
+|F 134v|    
+|C 1|
+|L|εθεασαμεθα την δοξαν αυτου      
+|L|δοξαν ως μονογενους παρα
+|L|πρ̅ς πληρις χαριτος και α=
+|L|ληθειας <V 15> ιωαννης μαρτυ=
+|L|ρει περι αυτου και κεκραγεν
+|L|λεγων ουτος ην ον ειπον
+|L|ο οπισω μου ερχομενος
+|L|εμπροσθεν μου γεγονεν οτι
+|L|πρωτος μου ην <V 16> και εκ
+|L|του πληρωματος αυτου
+|L|ημεις παντες ελαβομεν
+|L|και χαριν αντι χαριτος
+|L|<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως
+|L|εδωθη η χαρις και η αλη=
+|L|θεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακεν πωπο=
+|L|τε ο μονογενης υς̅ ο ων
+|L|εις τον κολπον του πρ̅ς
+|L|εκεινος εξηγησατο <V 19> και
+|L|αυτη εστιν η μαρτυρια του
+|L|ιωαννου οτε απεστειλαν
+|L|προς αυτον οι ιουδαιοι
+|L|εξ ιεροσολυμων ιερεις και
+|L|λευιτας ινα ερωτησωσιν
+|L|αυτον συ τις ει <V 20> και ομο=
+|L|λογησεν και ουκ ηρνησατο
+|L|και ομολογησεν οτι ουκ ει=
+|C 2|
+|L|μι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν
+|L|αυτον συ τις ει ηλιας
+|L|και λεγει ουκ ειμι ο προ=
+|L|φητις ει συ και απεκρι=
+|L|θη ου <V 22> ειπον ουν αυτω
+|L|τις ει ειπε ημιν ινα απο=
+|L|κρισιν δωμεν τοις πεμψα=
+|L|σιν ημας τι λεγεις περι σε=
+|L|αυτου <V 23> εφη εγω φωνη
+|L|βοωντος εν τη ερημω ευθυ=
+|L|νατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν 
+|L|ησαιας ο προφητης
+|L|<V 24> και οι απεσταλμενοι εισαν
+|L|εκ των φαρισαιων <V 25> και
+|L|ηρωτησαν αυτον και ειπον
+|L|αυτω τι ουν βααπτιζεις
+|L|ει συ ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ου=
+|L|δε ο προφητης <V 26> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ιωαννης λεγων
+|L|εγω βαπτιζω υμας εν υδατι
+|L|μεσος δε υμων ιστηκει ον 
+|L|υμεις ουκ οιδατε <V 27> ο οπι=
+|L|σω μου ερχομενος ου ου=
+|L|κ ειμι αξιος ινα λυσω αυτον 
+|L|τον ιμαντα του υποδηματος  
+|L|<V 28> ταυτα εν βιθανια εγενετο
+|L|περαν του ιορδανου οπου
+|F 135r|
+|C 1|
+|L|ην ιωαννης το πρωτον βαπτι=
+|L|ζων
+|L|<V 29> τη [app][*]επαυρον[\*][C]επαυριον[\C][\app] βλεπει ο ιωαννης 
+|L|τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον
+|L|και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+|L|ο αιρων την αμαρτιαν του κοσ=
+|L|μου <V 30> ουτος εστιν περι ου ειπον
+|L|εγω οπισω μου ερχεται α=
+|L|νηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν
+|L|οτι πρωτος μου ην <V 31> καγω ου=
+|L|κ ιδειν αυτον αλλ ινα φανε=
+|L|ρωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον
+|L|εγω εν υδατι βαπτιζων
+|L|<V 32> και εμαρτυρισεν ιωαννης λεγων
+|L|οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαι=
+|L|νον ωσει περιστεραν εξ ου̅νου και
+|L|εμεινεν επ αυτον <V 33> καγω ουκ ι=
+|L|δειν αυτον αλλ ο πεμψας
+|L|με βαπτιζειν εν υδατι εκει=
+|L|νος μοι ειπεν εφ ον αν ειδης
+|L|το πν̅α καταβαινον και μενον
+|L|επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτι=
+|L|ζων εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εω=
+|L|ρακα και μεμαρτυρικα οτι ου=
+|L|τος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+|L|<V 35> τη επαυριον ιστηκει ο ιωαννης
+|L|και εκ των μαθητων αυτου δυο
+|C 2|    
+|L|<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περι=
+|L|πατουντι λεγει ιδε ο αμνος
+|L|του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν οι δυο
+|L|μαθηται αυτου λαλουντος
+|L|και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+|L|<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμε=
+|L|νος αυτους ακολουθουντας
+|L|λεγει αυτοις τι ζητειτε
+|L|οι δε ειπον αυτω ραββι
+|L|ο λεγεται μεθερμηνευομενον
+|L|διδασκαλε που μενεις <V 39> λεγει
+|L|αυτοις ερχεσθαι και ιδετε
+|L|ηλθον ουν και ιδον που μενη
+|L|και παρ αυτω εμειναν την
+|L|ημεραν εκεινην ωρα ην ως
+|L|δεκατη <V 40> ην ανδρεας ο αδελφος
+|L|σιμωνος πετρου εις εκ των
+|L|ακουσαντων παρα ιωαν=
+|L|νου και ακολουθησαντων
+|L|αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρω=
+|L|τος τον αδελφον τον ιδιον
+|L|σιμωνα και λεγει αυτω
+|L|ευρικαμεν τον μεσιαν ο εστιν
+|L|μεθερμηνευομενον χς̅ <V 42> και
+|L|ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅
+|L|εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν
+|L|συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κλη=
+|F 135v|
+|C 1|      
+|L|θηση κηφας ο ερμηνευετε
+|L|πετρος
+|L|<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελ=
+|L|θειν εις την γαλιλαιαν και ευ=
+|L|ρισκει φιλιππον και λεγει αυ=
+|L|τω ο ις̅ ακολουθη μοι <V 44> ην
+|L|δε ο φιλιππος απο βιθσα=
+|L|ιδα εκ της πολεως ανδρε=
+|L|ου και πετρου <V 45> ευρισκει φι=
+|L|λιππος τον ναθαναηλ και
+|L|λεγει αυτω ον εγραψεν μω=
+|L|σης εν τω νομω και οι προ=
+|L|φηται ευρικαμεν ιν̅ τον 
+|L|απο ναζαρεθ <V 46> και ει=
+|L|πεν αυτω ναθαναηλ
+|L|εκ ναζετ δυναται τι αγα=
+|L|θον ειναι λεγει αυτω φι=
+|L|λιππος ερχου και ιδε
+|L|<V 47> ιδεν ις̅ τον ναθαναηλ ερ=
+|L|χομενον προς αυτον και λε=
+|L|γει περι αυτου ιδε αλ=
+|L|ιθως ισραηλιτης εν ω δολος
+|L|ουκ εστιν <V 48> λεγει αυτω ναθα=
+|L|ναηλ ποθεν με γινωσκεις
+|L|απεκριθει ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτω προ του σε φιλι=
+|L|ππον φωνησε οντα υπο
+|C 2|    
+|L|την συκην ιδον σε <V 49> απεκρι=
+|L|θη ναθαναηλ και λεγει αυτω
+|L|ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει
+|L|ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|οτι ειπον σοι ιδον σε υποκα=
+|L|τω της συκης πιστευεις
+|L|μειζων τουτων οψη <V 51> και
+|L|λεγει αυτω αμην αμην
+|L|λεγω υμιν απ αρτι οψε=
+|L|σθαι τον ου̅νον ανεωγοτα
+|L|και τους αγγελους του θυ̅
+|L|αναβαινοντας και κατα=
+|L|βαινοντας επι τον υν̅ του
+|L|ανθρωπου
+|L|<K 2><V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος
+|L|εγενετο εν κανα της γαλιλαι=
+|L|ας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+|L|<V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθη=
+|L|ται αυτου εις τον γαμον
+|L|<V 3> και υστερησαντος οινου
+|L|λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον
+|L|οινον ουκ εχουσιν <V 4> και λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι
+|L|γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+|L|<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις
+|L|ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+|F 136r|
+|C 1|
+|L|<V 6> ησαν δε εκει υδριαι εξ λιθη=
+|L|ναι κατα τον καθρισμον
+|L|των ιουδαιων κειμεναι
+|L|χωρουσαι ανα μετριτας
+|L|δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅
+|L|γεμησατε τας υδριας υ=
+|L|δατος και εγεμησαν αυ=
+|L|τας εως ανω <V 8> και λεγει
+|L|αυτοις αντλησατε νυν
+|L|και φερετε τω αρχιτρικλι=
+|L|νω οι δε ηνεγκαν <V 9> ως δε ε=
+|L|γευσατο ο αρχιτρικλινος
+|L|το υδωρ οινον γεγενημενον
+|L|και ουκ ειδη ποθεν εστιν
+|L|οι δε διακονοι ηδεισαν οι ην=
+|L|τληκοτες το υδωρ φω=
+|L|νει τον νυμφιον ο αρχιτρι=
+|L|κλινος <V 10> και λεγει αυτω
+|L|πας ανθπρωπος πρω=
+|L|τον τον καλον οινον τιθησιν
+|L|και οταν μεθυσθωσιν το=
+|L|τε τον ελασσω συ δε τε=
+|L|τηρικας τον καλον οινον ε=
+|L|ως αρτι <V 11> ταυτην εποιη=
+|L|σεν την αρχην των σημειων
+|L|ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας
+|L|και εφανερωσεν την δοξαν
+|C 2|    
+|L|αυτου και επιστευσαν εις
+|L|αυτον οι μαθηται αυτου
+|L|<V 12> μετα τουτο κατεβη εις κα=
+|L|περναουμ αυτος και η μητηρ
+|L|αυτου και οι αδελφοι και
+|L|οι μαθηται αυτου και εκει
+|L|εμειναν ου πολλας ημερας
+|L|<V 13> και εγγυς ην το πασχα των
+|L|ιουδαιων και ανεβη ο
+|L|ις̅ εις ιεροσολυμα <V 14> και ευ=
+|L|ρεν εν τω ιερω τους πω=
+|L|λουντας βοας και προβα=
+|L|τα και περιστερας και
+|L|τους κερματιστας καθη=
+|L|μενους <V 15> και ποιησας φρα=
+|L|γελλιον εκ σχοινιων
+|L|παντας εξεβελεν εκ του
+|L|ιερου τα τε προβατα
+|L|και τους βοας και των 
+|L|κολλυβιστων εξεχεεν το κερ=
+|L|μα και τας τραπεζας
+|L|ανεστρεψεν <V 16> και τοις τας
+|L|περιστερας πωλουσιν ειπεν 
+|L|αρατε ταυτα εντευθεν
+|L|και μη ποιειτε τον οικον του
+|L|πρ̅ς μου οικον εμποριου 
+|L|<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται
+|F 136v|
+|C 1|
+|L|αυτου οτι γεγραμμενον εστιν
+|L|οτι ο ζηλος του οικου σου κα=
+|L|τεφαγεν με <V 18> απεκριθη=
+|L|σαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον
+|L|αυτω τι σημειον δεικνυεις
+|L|ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|λυσατε τον ναον τουτον και
+|L|εν τρισσιν ημεραις εγερω αυτον
+|L|<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσ=
+|L|σαρακοντα και εξ εστιν ωκο=
+|L|δομηθη ο ναος ουτος και συ
+|L|εν τρισσιν ημεραις εγειρεις αυ=
+|L|τον <V 21> εκεινος δε ελεγεν περι
+|L|του ναου του σωματος αυτου
+|L|<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων
+|L|εμνησθησαν οι μαθηται αυ=
+|L|του οτι τουτο ελεγεν και
+|L|επιστευσαν τη γραφη και τω
+|L|λογω ω ειπεν ο ις̅
+|L|<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω
+|L|[app][*]τω[\*][C]&om;[\C][\app]      
+|L|πασχα εν τη εορτη πολλοι
+|L|επιστευσαν εις το ονομα αυτου
+|L|θεορουντες τα σημεια αυτου
+|L|α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ ε=
+|L|πιστευεν αυτον αυτοις δια
+|C 2|    
+|L|το αυτον γινοσκειν παντας
+|L|<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις
+|L|μαρτυρησει περι του αν̅ου
+|L|αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν
+|L|τω αν̅ω <K 3><V 1> ην δε αν̅ος εκ των
+|L|φαρισαιων νικοδιμος ονομα
+|L|αυτω αρχων των ιουδαιων
+|L|<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυ=
+|L|κτος και ειπεν αυτω ραβ=
+|L|βι οιδαμεν οτι συ απο
+|L|θυ̅ εληλυθας διδασκαλος
+|L|ουδεις γαρ δυναται ταυτα
+|L|τα σημεια ποιειν α συ ποιειν
+|L|εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+|L|<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυ=
+|L|τω αμην αμην λεγω σοι
+|L|εαν μη τις γεννηθη ανωθεν
+|L|ου δυναται ειδειν την βασι=
+|L|λειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς
+|L|αυτον νικωδημος πως δυ=
+|L|ναται αν̅ος γεννηθηναι γερων
+|L|ων μη δυναται εις την κοιλιαν
+|L|της μητρος αυτου δευτερον εισελ=
+|L|θειν και γεννηθηναι <V 5> απε=
+|L|κριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω
+|L|σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υ=
+|L|δατος και πν̅ς ου δυνα=
+|F 137r|
+|C 1|  
+|L|ται εισελθειν εις την βασιλειαν
+|L|του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ
+|L|της σαρκος σαρξ εστιν και το γε=
+|L|γεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α ε=
+|L|στιν <V 7> μη θαυμασης οτι ειπον
+|L|σοι δει υμας γεννηθηναι ανω=
+|L|θεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει
+|L|και την φωνην αυτου ακουεις
+|L|αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται
+|L|και που υπαγει ουτως εστιν
+|L|πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+|L|<V 9> απεκριθη νικωδημος και ει=
+|L|πεν αυτω πως δυναται
+|L|ταυτα γενεσθαι <V 10> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει
+|L|ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυ=
+|L|τα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλου=
+|L|μεν και ο εωρακαμεν μαρ=
+|L|τυρουμεν και την μαρτυριαν
+|L|ημων ουδεις λαμβανει <V 12> ει τα
+|L|επιγηα ειπων υμιν και ου πι=
+|L|στευετε πως εαν ειπω υμιν
+|L|τα επου̅νια πιστευσετε <V 13> και
+|L|ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον
+|L|ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο
+|L|υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+|C 2|    
+|L|<V 14> και καθως μωυσης υψωσεν τον
+|L|οφιν εν τη ερημω ουτως υψω=
+|L|θηναι δει τον υν̅ του αν̅ου <V 15> ινα
+|L|πας ο πιστευων εις αυτων μη
+|L|απολειτε αλλ εχει ζωην αιω=
+|L|νιον
+|L|<V 16> ουτος γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον
+|L|κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον
+|L|μονογενη εδοκεν εις τον κοσμον
+|L|ινα πας ο πιστευων εις αυτον
+|L|μη αποληται αλλ εχει ζωην αι=
+|L|ωνιον <V 17> ου γαρ απεστειλεν ο
+|L|θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+|L|<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινετε
+|L|ο δε μη πιστευων εις αυτον ηδει
+|L|καικριται οτι μη πεπιστευ=
+|L|κεν εις το ονομα του μονογενους
+|L|υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η κρι=
+|L|σις οτι το φως εληλυθεν εις τον
+|L|κοσμον και ηγαπησαν οι αν=
+|L|θρωποι μαλλον το σκοτος η το
+|L|φως ην γαρ αυτων πονηρα
+|L|τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα
+|L|πρασσων μησει το φως και ου=
+|L|κ ερχεται προς το φως ινα μη
+|L|ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονη=
+|F 137v|    
+|C 1|    
+|L|ρα εστιν <V 21> ο δε ποιων την αληθειν    
+|L|ερχετε προς το φως ινα φα=
+|L|νερωθη τα εργα αυτου οτι εν
+|L|θω̅ εστιν ειργασμενα
+|L|<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και
+|L|οι μαθηται αυτου εις την ου=
+|L|δαιαν γην και εκει διετριβεν
+|L|μετ αυτων και εβαπτιζεν
+|L|<V 23> ην δε και ο ιωαννης βαπτι=
+|L|ζων εν αινων εγγυς του σαλειμ
+|L|οτι υδατα πολλα ην εκει
+|L|και παρεγινοντο και εβα=
+|L|πτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην
+|L|βεβλημενος εις την φυλα=
+|L|κην ο ιωαννης <V 25> εγενετο ουν
+|L|ζητησις εκ των μαθητων ι=
+|L|ωαννου μετα ιουδαιων πε=
+|L|ρι καθαρισμου <V 26> και ηλθον
+|L|προς τον ιωαννην και ειπον
+|L|αυτω ραββι ος ην μετα
+|L|σου περαν του ιορδανου 
+|L|ω συ μεμαρτυρικας ιδε ου=
+|L|τος βαπτιζει και παντες
+|L|ερχοντε προς αυτον <V 27> απε=
+|L|κριθη ο ιωαννης και ειπεν
+|L|ου δυναται αν̅ος λαμβανειν
+|L|αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δε=
+|C 2|    
+|L|δομενον αυτω εκ του ουρανου
+|L|<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε
+|L|οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλ=
+|L|λ οτι απεσταλμενος ειμι εμ=
+|L|προσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την
+|L|νυμφην νυμφιος εστιν ο
+|L|δε φιλος του νυμφιου ο εστι=
+|L|κως και ακουων αυτου χαρα
+|L|χαιρει δια την φωνην του νυμ=
+|L|φιου αυτη ουν η χαρα η εμι
+|L|πεπληρωτε <V 30> εκεινον δει
+|L|αυξανειν εμε δε ελαττουσθε
+|L|<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω
+|L|παντων εστιν ο ων εκ της
+|L|γης εκ της γης εστιν και εκ της
+|L|γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχο=
+|L|μενος επανω παντων εστιν
+|L|<V 32> ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο
+|L|μαρτυρει και την μαρτυριαν
+|L|αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο
+|L|λαβων αυτου την μαρτυριαν
+|L|εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθεις
+|L|εστιν
+|L|<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρη=
+|L|ματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ
+|L|μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+|L|<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παν=
+|F 138r|    
+|C 1|    
+|L|τα δεδωκεν εν τη χειρη αυτου
+|L|<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζω=
+|L|ην αιωνιον ο δε απιθων τω
+|L|υιω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η
+|L|οργη του θυ̅ μενει επ αυτον <K 4><V 1> ως
+|L|ουν εγνω κς̅ οτι ηκουσαν οι φα=
+|L|ρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθη=
+|L|τας ποιει και βαπτιζη ιωαν=
+|L|νης <V 2> καιτοιγε αυτος ο ις̅ ουκ ε=
+|L|βαπτιζεν αλλ οι μαθηται
+|L|αυτου <V 3> αφηκεν την ιουδαι=
+|L|αν και απηλθεν παλιν εις την
+|L|γαλιλαιαν <V 4> εδει δε αυτον δι=
+|L|ερχεσθαι δια της σαμαρειας
+|L|<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σα=
+|L|μαρειας λεγομενην συχαρ
+|L|πλησιον του χωριου ου εδωκεν
+|L|ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυ=
+|L|του <V 6> ην δε εκει πηγη του ι=
+|L|ακωβ ο ουν ις̅ κεκοπι=
+|L|ακως εκ της οδυποριας
+|L|εκαθεζετο ουτως επι τη
+|L|πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+|L|<V 7> ερχετε γυνη εκ της σαμαρει=
+|L|ας αντλησαι υδωρ λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ
+|L|μαθηται αυτου απεληλυθει=
+|C 2|    
+|L|σαν εις την πολιν ινα τροφας
+|L|αγορασωσιν <V 9> λεγει ουν αυ=
+|L|τω η γυνη η σαμαρειτης
+|L|πως σοι ιουδαιος ων παρ ε=
+|L|μου πιειν αιτεις ουσης γυναι=
+|L|κος σαμαρειτιδος ου γαρ
+|L|συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρει=
+|L|ταις <V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτη η ειδεις την δωρεαν του
+|L|θυ̅ και τις εστιν ο λεγον σοι δος
+|L|μοι πιειν συ αν ητησας αυτον
+|L|και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+|L|<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αν=
+|L|τλημα εχεις και το φρεαρ εστιν
+|L|βαθυ ποθεν ουν εχεις το
+|L|υδωρ το ζων <V 12> μη συ μειζων
+|L|ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος
+|L|εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο
+|L|και αυτος εξ αυτου επιεν
+|L|και οι υιοι αυτου και τα θρεμ=
+|L|ματα αυτου <V 13> απεκρι=
+|L|θει ο ις̅ και ειπεν αυτη πας
+|L|ο πινων εκ του υδατος τουτου
+|L|διψησει παλιν <V 14> ος δ αν πιει
+|L|εκ του υδατος ου εγω δωσω
+|L|αυτω ου μι διψησει εις τον αι=
+|L|ωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω
+|F 138v|
+|C 1|        
+|L|αυτω γενησεται εν αυτω
+|L|πιγη υδατος αλλομενου εις
+|L|ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς
+|L|αυτον η γυνη κε̅ δος μοι του=
+|L|το το υδωρ ινα μη διψω μηδε
+|L|ερχομαι ενθαδε αντειειν
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον
+|L|τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+|L|<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν
+|L|αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι
+|L|ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ αν=
+|L|δρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ ε=
+|L|στιν σου ανηρ τουτο αληθες η=
+|L|ρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη
+|L|κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+|L|<V 20> οι πρ̅ες ημων εν τω ορει τουτω
+|L|προσεκυνησαν και υμεις
+|L|λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν
+|L|ο τοπος οπου δι προσκυνειν
+|L|<V 21> λεγει [app][*]αυτω[\*][C]αυτη[\C][\app] ο ις̅ πιστευε μοι
+|L|γυναι οτει ερχεται ωρα οτε 
+|L|ουτε εν τω ορει τουτο ουτε εν ι=
+|L|εροσολυμοις προσκυνησειτ=
+|L|ε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνει=
+|L|τε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυ=
+|L|νουμεν ο οιδαμεν οτι η σρ̅ια εκ
+|C 2| 
+|L|των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχε=
+|L|τε ωρα και νυν εστιν οτε η αλη=
+|L|θεινοι προσκυνηται προσκυνη=
+|L|σουσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αλη=
+|L|θεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους
+|L|ζητει τους προσκυνουντας 
+|L|αυτων <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους
+|L|προσκυνουντας αυτον εν
+|L|πν̅ι και αληθεια δει προσκυ=
+|L|νειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα=
+|L|μεν οτι μεσιας ερχετε ο λεγομε=
+|L|νος χς̅ οταν ελθει εκεινος α=
+|L|ναγγελει ημιν παντα <V 26> λεγει
+|L|αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+|L|<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθη=
+|L|ται αυτου και εθαυμασαν οτι
+|L|μετα γυναικος ελαλει ουδεις
+|L|μεντοι ειπεν τι ζητης η τι λαλεις
+|L|μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υ=
+|L|δριαν αυτης η γυνη και απηλ=
+|L|θεν εις την πολιν και λεγει τοις
+|L|αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος
+|L|ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+|L|μητι ουτος εστιν ο χς̅ <V 30> εξηρ=
+|L|χοντο ουν εκ της πολεως και
+|L|ηρχοντο προς αυτον <V 31> εν δε τω
+|L|μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθη=
+|F 139r|    
+|C 1|
+|L|ται αυτου λεγοντες ραββι
+|L|φαγε <V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω
+|L|βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται
+|L|αυτου προς αλλιλους μη τις
+|L|ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εμων βρωμα εστιν ι=
+|L|να ποιω το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με και τελιωσω αυτου το
+|L|εργον <V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι
+|L|τεραμηνος εστιν και ο θερισμος
+|L|ερχετε ιδου λεγω υμιν ε=
+|L|παρατε τους οφθαλμους
+|L|υμων και θεασασθε τας χωρας
+|L|οτι λευκαι εισιν προς θερισμον
+|L|ηδει <V 36> και ο θεριζων μισθον λα=
+|L|μβανει και συναγει καρπον
+|L|εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων
+|L|ομου χαιρει και ο θεριζων <V 37> εν
+|L|γαρ τουτο ο λογος εστιν αληθεις
+|L|οτι αλλος εστιν ο σπειρων και
+|L|αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστει=
+|L|λα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις
+|L|κεκοπιακατε αλλοι κεκο=
+|L|πιακασιν και υμεις εις τον κο=
+|L|πον αυτων εισεληλυθατε <V 39> εκ
+|L|δε της πολεως εκεινης πο=
+|C 2|
+|L|λλοι επιστευσαν εις αυτον των
+|L|σαμαρειτων δια τον λογον της
+|L|γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν
+|L|μοι παντα οσα εποιησα <V 40> ως
+|L|ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρει=
+|L|τε ηρωτουν αυτον μειναι πα=
+|L|ρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο η=
+|L|μερας <V 41> και πολλω πλειους
+|L|επιστευσαν εις αυτον δια τον
+|L|λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον
+|L|οτι ουκετι δια την σην λαλιαν
+|L|πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκο=
+|L|αμεν και οιδαμεν οτι ουτος
+|L|εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅
+|L|<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν
+|L|εκειθεν και απηλθεν εις την
+|L|γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅ ε=
+|L|μαρτυρισεν οτι προφητις
+|L|εν τη ιδια πατριδι τημιν ου=
+|L|κ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλι=
+|L|λαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλι=
+|L|λαιοι παντα εωρακωτες οσα
+|L|εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν
+|L|τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον
+|L|εις την εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν
+|L|ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας
+|L|οπου εποιησεν το υδωρ οινον
+|F 139v|
+|C 1|
+|L|ην δε τις βασιλεικος ου ο υς̅ ησθε=
+|L|νει εν καπερναουμ <V 47> ουτος
+|L|ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιου=
+|L|δαιας εις την γαλιλαιαν απηλ=
+|L|θεν προς αυτον και ηρωτα ι=
+|L|να καταβη και ιασηται αυ=
+|L|του τον υν̅ ημελλεν γαρ απο=
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς 
+|L|αυτον εαν μη σημεια και
+|L|τερατα ειδητε ου μη πιστευ=
+|L|σητε <V 49> λεγει προς αυτον ο βα=
+|L|σιλεικος κε̅ καταβηθι πριν
+|L|αποθανειν το παιδιον μου
+|L|<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο
+|L|υς̅ σου ζη και επιστευσεν
+|L|ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυ=
+|L|τω ο ις̅ και επορευετο <V 51> η=
+|L|δη δε αυτου καταβαινοντος
+|L|ιδου οι δουλοι αυτου υπην=
+|L|τησαν αυτω και απηγγει=
+|L|λαν αυτω λεγοντες οτι ο υς̅
+|L|σου ζη <V 52> επυθετο ουν πα=
+|L|ρ αυτων την ωραν εν η κομψο=
+|L|τερον εσχεν ειπον ουν αυτω
+|L|οτει χθες ωραν εβδομην α=
+|L|φηκεν αυτον ο πυρετος
+|L|<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν ε=
+|C 2|
+|L|κεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο
+|L|ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επισ=
+|L|τευσεν αυτος και η οικια αυτου
+|L|ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον
+|L|σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων
+|L|εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+|L|<K 5><V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των
+|L|ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις
+|L|ιεροσολυμα <V 2> εστιν δε εν
+|L|τοις ιεροσολυμοις επι τη προ=
+|L|βατικι κολυμβηθρα η επι=
+|L|λεγομενη εβραιστη βηθεσ=
+|L|δα πεντε στοας εχουσα
+|L|<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πλη=
+|L|θος πολυ των ασθενουντων
+|L|τυφλων χωλων ξηρων
+|L|εκδεχομενων την του υδατος
+|L|κινησιν <V 4> αγγελος γαρ κατα
+|L|καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμ=
+|L|βηθρα και εταρασσεν το υδωρ
+|L|ο ουν πρωτος εμβας μετα
+|L|την ταραχην του υδατος υγιης
+|L|εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοση=
+|L|ματι <V 5> ην δε τις εκει αν̅ος τριακο=
+|L|ντακαιοκτω ετι εχων εν τη ασθε=
+|L|νεια αυτου <V 6> τουτον ιδων ο ις̅
+|L|κατακειμενον και γνους οτι
+|F 140r|
+|C 1|
+|L|πολυν ηδη χρονον εχει λεγει
+|L|αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+|L|<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων
+|L|ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα ο=
+|L|ταν ταραχθη το υδωρ βαλη
+|L|με εις την κολυμβηθραν εν ω
+|L|δε ερχομαι εγω αλλος προ
+|L|εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω
+|L|ο ις̅ εγειρε αρον τον κραβατγον
+|L|σου και υπαγε εις τον οικον σου
+|L|<V 9> και ευθεως εγενετο υγιεις ο
+|L|αν̅ος και ηρεν τον κραβα=
+|L|τγον αυτου και περιεπατη
+|L|ην δε σαββατον εν εκεινη τη
+|L|ημερα <V 10> ελεγον ουν οι ιου=
+|L|δαιοι τω τεθεραπευμε=
+|L|νω σαββατον εστιν και
+|L|ουκ εξεστιν σοι αραι τον κρα=
+|L|βατγον σου <V 11> ο δε απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο πειησας με
+|L|υγιην εκεινος μοι ειπεν
+|L|αρον τον κραβαττον σου
+|L|και περιπατει <V 12> ηρωτη=
+|L|σαν ουν αυτον τις ο αν̅ος
+|L|εκεινος ο ειπον σοι αρον τον
+|L|κραβατγ̣ον σου και περιπα=
+|L|τει <V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις
+|C 2|
+|L|εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου
+|L|οντως εν τω τοπω <V 14> μετα
+|L|ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν
+|L|τω ιερω και λεγει αυτω ει=
+|L|δε υγιης γεγονας μηκετι αμαρ=
+|L|τανε ινα μη χειρον τι σοι γενη=
+|L|τε <V 15> απηλθεν ο αν̅ος και
+|L|απηγγειλεν τοις ιουδαιοις
+|L|οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον
+|L|υγιη 
+|L|και δια τουτο εδιωκον τον
+|L|ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν
+|L|αυτον αποκτειναι οτι ταυ=
+|L|τα επιη εν σαββατω
+|L|<V 17> ο δε απεκρινατο αυτοις
+|L|λεγων ο πη̅ρ μου εως αρτι
+|L|εργαζετε καγω εργαζομαι
+|L|<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζη=
+|L|τουν αυτον οι ιουδαιοι απο=
+|L|κτειναι οτι ου μονον ελυεν
+|L|το σαββατον αλλ οτι και
+|L|πρ̅α ιδιον ελεγεν τον θν̅
+|L|ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+|L|<V 19> απεκριθει ουν ο ις̅ και ειπεν
+|L|αυτοις αμην αμην λεγω
+|L|υμιν ου δυναται ο υς̅ ποι=
+|L|ειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη
+|F 140v|
+|C 1|
+|L|τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα
+|L|α γαρ εαν εκεινος ποιει ταυ=
+|L|τα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+|L|<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παν=
+|L|τα δεικνυσιν αυτω α αυτος
+|L|ποιει και μειζωνα τουτων
+|L|δειξει αυτω εργα ινα υμεις
+|L|θαυμαζητε <V 21> ωσπερ γαρ
+|L|ο πη̅ρ εγειρη τους νεκρους και
+|L|ζωοποιει ουτως και ο υς̅
+|L|ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδεν
+|L|γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα
+|L|την κρισιν πασαν δεδωκεν
+|L|τω υω̅ <V 23> ινα παντες τιμωσιν
+|L|τον υν̅ καθως τιμωσιν τον
+|L|πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅
+|L|ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαν=
+|L|τα αυτον <V 24> αμην αμην λεγω
+|L|υμιν οτι ο τον λογον μου ακου=
+|L|ων και πιστευων τω πεμψαν=
+|L|τι με εχει ζωην αιωνιον και
+|L|εις κρισιν ουκ ερχετε αλλα με=
+|L|ταβεβηκεν εκ του θανατου
+|L|εις την ζωην 
+|L|<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι
+|L|ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι
+|L|νεκροι ακουσοντε της φωνης
+|C 2|
+|L|του υιου του θυ̅ και οι ακουσαν=
+|L|τες ζησωσιν <V 26> ωσπερ γαρ ο
+|L|πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως
+|L|εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν
+|L|εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν εδω=
+|L|κεν αυτω και κρισιν ποιειν
+|L|οτι υς̅ αν̅ου εστιν <V 28> μη θαυμα=
+|L|σητε τουτο οτι ερχετε ωρα εν η
+|L|παντες οι εν τοις μνημιοις
+|L|ακουσωσιν της φωνης αυτου
+|L|<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγα=
+|L|θα ποιησαντες εις αναστασιν
+|L|ζωης οι δε τα φαυλα πρα=
+|L|ξαντες εις αναστασιν κρισεως
+|L|<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμ=
+|L|αυτου ουδεν αλλα καθως
+|L|ακουω κρινω και η κρισις η
+|L|εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω
+|L|το θελημα το εμον αλλα το θε=
+|L|λημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του η μαρτυρια μου ουκ εστιν
+|L|αληθης <V 32> αλλος εστιν ο μαρ=
+|L|τυρων περι εμου και οιδα
+|L|οτι αληθεις εστιν η μαρτυρια
+|L|αυτου ην μαρτυρει περι εμου
+|L|<V 33> υμεις απεσταλκατε προς
+|F 141r|
+|C 1|
+|L|ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη
+|L|αληθεια <V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου
+|L|την μαρτυριαν λαμβανω
+|L|αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+|L|<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και
+|L|φαινων υμεις δε ηθελησατε
+|L|αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω
+|L|φωτι αυτου <V 36> εγω δε εχω την μαρ=
+|L|τυριαν μειζων του ιωαννου
+|L|τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ
+|L|ινα τελιωσω αυτα αυτα τα
+|L|εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου
+|L|οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+|L|<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος με=
+|L|μαρτυρικεν περι εμου ουτε
+|L|φωνην αυτου πωποτε ακηκο=
+|L|ατε ουτε ειδος αυτου εωρα=
+|L|κατα <V 38> και τον λογον αυτου ου=
+|L|κ εχετε εν υμιν μενοντα οτι
+|L|ον απεστειλεν εκεινος τουτο υ=
+|L|μεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε
+|L|τας γραφας οτι υμεις δοκει=
+|L|τε εν αυτοις ζωην αιωνιον εχειν
+|L|και εκειναι εισιν αι μαρτυρου=
+|L|σαι περι εμου <V 40> και ου θελετε ελ=
+|L|θειν προς με ινα ζωην εχειτε
+|L|<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+|C 2|
+|L|<V 42> αλλα εγνωκα υμας οτι την αγαπην
+|L|του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις <V 43> εγω εληλυ=
+|L|θα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και
+|L|ου λαμβανεται με εαν αλλος
+|L|ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω ε=
+|L|κεινον ληψεσθαι <V 44> πως δυνασθαι
+|L|υμεις πιστευειν δοξαν παρα αν̅ων
+|L|λαμβανοντες και την δοξαν
+|L|την παρα του μονογενους θυ̅ ου
+|L|ζητειτε <V 45> μη δοκειτε οτι εγω κα=
+|L|τηγορησω υμων προς τον πρ̅α
+|L|εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης
+|L|εις ον υμεις ηλπηκατε <V 46> ει γαρ επι=
+|L|στευετε μωυση επιστευετε αν ε=
+|L|μοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+|L|<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου
+|L|πιστευετε πως τοις εμοις ρημα=
+|L|σιν πιστευετε <K 6><V 1> μετα ταυτα απηλ=
+|L|θεν ο ις̅ περαν της θαλασσης
+|L|της γαλιλαιας της τηβεριαδος
+|L|<V 2> ηκολουθη δε αυτω οχλος πολυς
+|L|οτι εθεωρει τα σημεια α εποιει
+|L|επι των ασθενουντων
+|L|<V 3> ανηλθεν δε εις ορος ο ις̅ και εκει
+|L|εκαθητω μετα των μαθητων
+|L|αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα η ε=
+|L|ορτη των ιουδαιων <V 5> επαρας
+|F 141v|
+|C 1|
+|L|ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και
+|L|θεασαμενος οτι πολυς οχλος
+|L|ερχεται προς αυτον λεγει [app][*]πρ1-2 1-2=
+|L|θεν[\*][C]προς τον φιλιππον ποθεν[\C][\app] αγορασωμεν αρτους ι=
+|L|να φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε
+|L|ελεγεν πειραζων αυτον
+|L|αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποι=
+|L|ειν <V 7> απεκριθη αυτω ο φιλι=
+|L|ππος διακοσιων δηναριων
+|L|αρτοι ουκ αρκεσωσιν αυτοις
+|L|ινα εκαστος αυτων βραχυ τι
+|L|λαβη <V 8> λεγει αυτω εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου ανδρεας
+|L|ο αδελφος σιμωνος πετρου
+|L|<V 9> εστιν παιδαριον ωδε ος εχει
+|L|πεντε αρτους κριθηνους
+|L|και δυο οψαρια αλλα
+|L|ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+|L|<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε
+|L|τους οχλους αναπεσειν
+|L|ην δε χορτος πολυς εν τω το=
+|L|πω ανεπεσαν ουν οι ανδρες
+|L|των αριθμον ωσει πεντακισ=
+|L|χιλιοι <V 11> ελαβεν δε τους αρ=
+|L|τους ο ις̅ και ευχαριστησας εδω=
+|L|κεν τοις μαθηταις οι δε μα=
+|L|θηται τοις ανακειμενοις
+|C 2|
+|L|ομοιως και εκ των οψαριων ο=
+|L|σον ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθη=
+|L|σαν λεγει τοις μαθηταις αυτου
+|L|συναγαγετε τα περισσευσαν=
+|L|τα κλασματα ινα μη τι α=
+|L|ποληται <V 13> συνηγαγον ουν
+|L|και εγεμησαν δωδεκα κοφι=
+|L|νους κλασματων εκ των πεν=
+|L|τε αρτων των κριθινων α επε=
+|L|ρισσευσεν τοις βεβρωκοσιν
+|L|<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιη=
+|L|σεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφη=
+|L|της ο ερχομενος εις τον κοσμον
+|L|<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν
+|L|ερχεσθαι και αρπαζειν αυ=
+|L|τον ινα ποιησωσιν αυτον βασι=
+|L|λεα ανεχωρησεν παλιν εις το
+|L|ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψι=
+|L|α εγενετο κατεβησαν οι μαθη=
+|L|ται αυτου επι την θαλασσαν
+|L|<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρ=
+|L|χοντο περαν της θαλασσης
+|L|εις καπερναουμ και σκο=
+|L|τια ηδει γεγονει και ουπω ελι=
+|L|λυθει προς αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θα=
+|L|λασσα ανεμου μεγαλου πνεον=
+|F 142r|
+|C 1|
+|L|τος διηγειρετο <V 19> εληλακοτες
+|L|ουν ως σταδιους εικοσιπεντε
+|L|η τριακοντα θεωρουσιν τον
+|L|ιν̅ περιπατουντα επι της θα=
+|L|λασσης και εγγυς του πλοιου
+|L|γινομενον και εφοβηθησαν
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη
+|L|φοβεισθαι <V 21> ηθελον ουν λαβειν
+|L|αυτον εις το πλοιον και ευθε=
+|L|ως εγενετο το πλοιον επι της
+|L|γης εις ην υπηγον <V 22> τη επαυ=
+|L|ριον ο οχλος ο εστεικως περαν
+|L|της θαλασσης ειδως οτι πλοι=
+|L|αριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εις
+|L|ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου
+|L|και οτι ου συνεισηλθεν τοις μα=
+|L|θηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον
+|L|αλλα μονοι οι μαθηται αυτου
+|L|απηλθον <V 23> αλλα δε πλοια=
+|L|ρια ηλθον εκ της τιβεριαδος
+|L|εγγυς του τοπου ου εφαγον τον
+|L|αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+|L|<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ ε=
+|L|στιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου
+|L|ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοι=
+|L|αρια και ηλθον εις καπερνα=
+|L|ουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και
+|C 2|
+|L|ευροντες αυτον περαν της θα=
+|L|λασσης ειπον αυτω ραββι
+|L|ποτε ωδε γεγονας <V 26> απε=
+|L|κριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν
+|L|αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια
+|L|αλλ οτι εφαγετε εκ των αρ=
+|L|των και εχορτασθηται
+|L|<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν
+|L|την απολλυμενην αλλα
+|L|την μενουσαν εις ζωην αι=
+|L|ωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν
+|L|δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφρα=
+|L|γησεν ο θς̅
+|L|<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποι=
+|L|ωμεν ινα εργαζομεθα τα
+|L|εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθει ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις τουτο εστιν
+|L|το εργον του θυ̅ ινα πιστευητε
+|L|εις ον απεστειλεν εκεινος
+|L|<V 30> ειπον ουν αυτω τι ποιεις
+|L|συ σημειον ινα ιδομεν και πι=
+|L|στευσωμεν σοι τι εργαζη
+|L|<V 31> οι πρ̅ες υμων το μαννα εφα=
+|L|γον εν τη ερημω καθως εστιν
+|L|γεγραμμενον αρτον εκ του
+|L|ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+|F 142v|
+|C 1|
+|L|<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ου μωυσης
+|L|δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του
+|L|ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδω=
+|L|σιν υμιν τον αρτον εκ του ου̅νου
+|L|τον αληθεινον <V 33> ο γαρ αρτος του
+|L|θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του
+|L|ουρανου και ζωην διδους τω
+|L|κοσμω <V 34> ειπεν ουν προς αυ=
+|L|τον κε̅ παντοτε δος ημιν
+|L|τον αρτον τουτον <V 35> ειπεν αυ=
+|L|τοις ο ις̅
+|L|εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+|L|ο ερχομενος προς με ου μη
+|L|πιναση και ο πιστευων εις
+|L|εμε ου μη διψησει πωπο=
+|L|τε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και
+|L|εωρακατε με και ου πιστευετε
+|L|<V 37> παν ο δειδωσιν μοι ο πη̅ρ
+|L|προς εμε ηξει και τον ερχο=
+|L|μενον προς με ου μη εκβαλω
+|L|εξω <V 38> οτι καταβεβικα απο 
+|L|του ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελη=
+|L|μα το εμον αλλα το θελημα
+|L|του πεμψαντος με <V 39> τουτο
+|L|δε εστιν το θελημα του πεμψαν=
+|L|τος με πρ̅ς ινα παν ο δεδω=
+|C 2|
+|L|κε μοι μη απωλεσω εξ αυτων
+|L|αλλα αναστησω αυτον εν τη εσ=
+|L|χατη ημερα
+|L|<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του
+|L|πη̅ρ μου ινα πας ο θεωρων
+|L|τον υν̅ και πιστευων εις αυτον
+|L|εχει ζωην αιωνιον και ανα=
+|L|στησω αυτον εν τη εσχατι ημερα
+|L|<V 41> εγογγυζων ουν οι ιουδαιοι πε=
+|L|ρι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρ=
+|L|τος ο καταβας εκ του ου̅νου
+|L|<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ 
+|L|ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον
+|L|πρ̅α και την μρ̅α πως ουν
+|L|ουτος λεγει οτι εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βεβηκα <V 43> απεκριθη ο ις̅
+|L|και ειπεν αυτοις μη γογγυ=
+|L|ζετε μετ αλληλων <V 44> ουδεις
+|L|δυναται ελθειν προς με
+|L|εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με
+|L|ελκυση αυτον καγω αναστη=
+|L|σω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 45> εστην γεγραμμενον εν τοις προ=
+|L|φηταις και εσονται παντες
+|L|διδακτοι θυ̅ πας ο ακουσας
+|L|παρα του θυ̅ και μαθων ερ=
+|L|χετε προς με <V 46> ουχ οτι τον πρ̅α
+|F 143r|
+|C 1|
+|L|εωρακεν τις ει μι ο ων παρα του
+|L|θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+|L|<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευ=
+|L|ων εχει ζωην αιωνιον
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι
+|L|πρ̅ες υμων εφαγον το μαννα εν
+|L|τη ερημω και απεθανον <V 50> ου=
+|L|τος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βαινον ινα τις εξ αυτου φαγη και
+|L|μη αποθανει <V 51> εγω ειμι ο αρ=
+|L|τος ο εκ του ου̅νου καταβας
+|L|εαν τις φαγη εκ τουτου του αρ=
+|L|του ζησει εις τον αιωνα και
+|L|ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ
+|L|μου εστιν υπερ της του κοσμου
+|L|ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαι=
+|L|οι προς αλληλους λεγοντες
+|L|πως δυναται ουτος ημιν την
+|L|σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ειπεν
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη φαγητε
+|L|την σαρκα του υιου του αν̅ου
+|L|και πιετε αυτου το αιμα ουκ ε=
+|L|χετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρω=
+|L|γον μου την σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον
+|L|καγω αναστησω αυτον εν τη εσχα=
+|C 2|
+|L|τη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου
+|L|αληθης εστιν βρωσις και το αιμα
+|L|μου αληθης εστιν ποσις <V 56> ο τρω=
+|L|γων μου την σαρκα και πινων
+|L|μου το αιμα εν εμοι μενει καγω
+|L|εν αυτω <V 57> καθως απεσταλκεν
+|L|με ο πη̅ρ ο ζων καγω ζω δι=
+|L|α τον πρ̅α και ο τρωγων με
+|L|κακεινος ζησει δι εμε <V 58> ουτος
+|L|εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες
+|L|υμων το μαννα και απεθανον
+|L|ο τρωγων τουτων τον αρτον ζη=
+|L|ση εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ει=
+|L|πεν εν συναγωγη διδασκων
+|L|εν καπερναουμ <V 60> πολλοι
+|L|ουν ακουσαντες εκ των μαθη=
+|L|των αυτου ειπον σκληρος
+|L|εστιν ο λογος ουτος τις δυνα=
+|L|ται αυτου ακουειν <V 61> ειδως δε
+|L|ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν
+|L|περι τουτου οι μαθηται αυτου
+|L|ειπεν αυτοις τουτο υμας
+|L|σκανδαλιζη <V 62> εαν ουν θε=
+|L|ωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαι=
+|L|νοντα οπου ην το προτερον
+|L|<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν
+|F 143v|
+|C 1|
+|L|η σαρξ ουκ ωφελη ουδεν τα
+|L|ρηματα α εγω λελαληκα υμιν
+|L|πν̅α εστιν και ζωη εστιν <V 64> αλλ ει=
+|L|σιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν
+|L|ηδει γαρ ο ις̅ εξ αρχης τινες εισιν
+|L|οι πιστευοντες και τις εστιν ο
+|L|παραδωσων αυτον <V 65> και
+|L|ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν
+|L|οτι ουδεις δυναται ελθειν
+|L|προς με εαν μη ει δεδομενον
+|L|αυτω εκ του πρ̅ς μου <V 66> εκ του=
+|L|του πολλοι των μαθητων αυ=
+|L|του απηλθον εις τα οπησω
+|L|και ουκετι μετ αυτου περιε=
+|L|πατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις
+|L|δωδεκα μη και υμεις θε=
+|L|λετε υπαγειν <V 68> απεκριθη
+|L|αυτω σιμων πετρος κε̅
+|L|προς τινα απελευσωμεθα
+|L|ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+|L|<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν
+|L|και εγνωμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅
+|L|του θυ̅ του ζωντος
+|L|<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅
+|L|ουκ εγω υμας εξελεξαμην
+|L|τους δωδεκα και εξ υμων
+|L|εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγεν δε
+|C 2|
+|L|τον ιουδαν σιμωνος ισκαριω=
+|L|του ουτος γαρ ημελλεν παρα=
+|L|διδωναι αυτον εις ων εκ των δω=
+|L|δεκα <K 7><V 1> και μετα ταυτα
+|L|περιεπατη ο ις̅ εν τη [app][*]γαλλαι=
+|L|α[\*][C*]γαλιλαια[\C*][\app] ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια
+|L|περιπατειν οτι εζητουν
+|L|αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+|L|<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαι=
+|L|ων η σκηνοπηγεια <V 3> ειπον
+|L|ουν προς αυτον οι αδελφοι
+|L|αυτου μεταβηθει εντευθεν
+|L|και υπαγε εις την ιουδαιαν
+|L|ινα και οι μαθηται σου θεω=
+|L|ρησωσιν τα εργα α συ ποιεις
+|L|<V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποι=
+|L|ει και ζητη αυτος εν παρρησι=
+|L|α ειναι ει ταυτα ποιεις
+|L|φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+|L|<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επι=
+|L|στευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος
+|L|ουπω παρεστιν ο δε και=
+|L|ρος ο υμετερος παντοτε εστιν
+|L|ετοιμος <V 7> ου δυναται ο κοσ=
+|L|μος μισειν υμας εμε δε μισει
+|L|οτι εγω μαρτυρω περι εμαυτου
+|F 144r|
+|C 1|
+|L|οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+|L|<V 8> υμεις αναβηται εις την εορτην
+|L|εγω ουκ αναβαινω εις την εορτην
+|L|ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω
+|L|πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ει=
+|L|πων αυτος εμεινεν εν τη
+|L|γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν οι
+|L|αδελφοι αυτου εις την εορτην 
+|L|τοτε και αυτος ανεβη ου φανε=
+|L|ρως αλλ ως εν κρυπτω <V 11> οι ουν
+|L|ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη
+|L|εορτη και ελεγεν που εστιν ε=
+|L|κεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς
+|L|ην περι αυτου εν τοις οχλοις
+|L|οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν
+|L|αλλος ελεγεν ου αλλα πλα=
+|L|να τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι
+|L|παρρησεια ελαλη περι αυ=
+|L|του δια τον φοβον των ιουδαι=
+|L|ων <V 14> ηδη δε
+|L|της εορτης μεσουσης ανεβη
+|L|ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+|L|<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι
+|L|λεγοντες πως ουτος γραμ=
+|L|ματα οιδεν μη μεμαθηκως
+|L|<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅
+|L|και ειπεν η εμι διδαχη ου=
+|C 2|
+|L|κ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος
+|L|με <V 17> εαν τις θελει το θελημα
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται περι
+|L|της διδαχης προετερον ει εκ του
+|L|θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου
+|L|λαλω <V 18> ο αφ εαυτου λαλων
+|L|την δοξαν την ιδιαν ζητει
+|L|ο δε ζητων την δοξαν του πε=
+|L|μψαντος αυτον ουτος αλη=
+|L|θης εστιν και αδικια εν αυτω
+|L|ουκ εστιν <V 19> ου μωυσης δεδω=
+|L|κεν υμιν τον νομον και ου=
+|L|δεις εξ υμων ποιει τον νομον
+|L|τι με ζητειτε αποκτιναι
+|L|<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν
+|L|δαιμονιον εχεις τις σε ζη=
+|L|τει αποκτειναι <V 21> απεκρι=
+|L|θη ις̅ και ειπεν αυτοις εν ερ=
+|L|γον εποιησα και παντες θαυ=
+|L|μαζετε <V 22> δια τουτο μωυσης
+|L|δεδωκεν υμιν την περιτομην
+|L|ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλ=
+|L|λ εκ των πρ̅ων και εν σαββα=
+|L|τω περιτεμνετε αν̅ον <V 23> ει περι=
+|L|τομην λαμβανει αν̅ος εν σαβ=
+|L|βατω ινα μη λυθη ο νομος μωυ=
+|L|σεως εμοι χωλατε οτι ολον αν̅ον
+|F 144v|
+|C 1|
+|L|υγιη εποιησα εν σαββατω
+|L|<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την
+|L|δικαιαν κρισιν κρινετε <V 25> ελεγον
+|L|ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν απο=
+|L|κτιναι <V 26> και ιδε παρρησια λα=
+|L|λει και ουδεν αυτω λεγουσιν
+|L|μηποτε αληθως εγνωσαν οι
+|L|αρχηντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+|L|<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν
+|L|εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται
+|L|ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+|L|<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω δι=
+|L|δασκων ο ις̅ και λεγων κα=
+|L|με οιδατε και οιδατε ποθεν
+|L|ειμι και απ εμαυτου ουκ ελι=
+|L|λαθα αλλ εστιν αληθεινος ο
+|L|πεμψας με ον υμεις ουκ οι=
+|L|δατε <V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι
+|L|παρ αυτου ειμι κακεινος με
+|L|απεστειλεν [app][*]&om;[\*][C]και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης[\C][\app] <V 30> εζητουν ουν
+|L|αυτον πιασαι και ουδεις επε=
+|L|βαλεν επ αυτον τας χειρας
+|L|οτι ουπω εληλυθη η ωρα [app][*]αυ=
+|L|τω[\*][C]αυτου[\C][\app] <V 31> εκ του οχλου
+|L|ουν πολλοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ ο=
+|C 2|
+|L|ταν ελθη μη πλειονα σημεια
+|L|ποιησει ων ουτος εποιησεν
+|L|<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του
+|L|οχλου γογγυζοντος περι αυτου
+|L|ταυτα και απεστειλαν οι
+|L|αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπη=
+|L|ρετας ινα πιασωσιν αυτον
+|L|<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρο=
+|L|νον μεθ υμων ειμι και υπαγω
+|L|προς τον πεμψαντα με
+|L|<V 34> ζητησεται με και ουχ ευρησετε
+|L|και οπου ειμι εγω υμεις ου δυ=
+|L|νασθαι ελθειν <V 35> ειπον ουν οι
+|L|ιουδαιοι προς εαυτους
+|L|που ουτος μελλει πορευεσθαι
+|L|οτι ημεις ουχ ευρισκομεν αυτον
+|L|μη εις την διασποραν των ελλι=
+|L|νων μελλει πορευεσθαι και
+|L|διδασκειν τους ελληνας
+|L|<V 36> τις εστιν ο λογος ουτως ον ειπεν
+|L|ζητησεται με και ουχ ευρησεται
+|L|και οπου ειμι εγω υμεις ου δυ=
+|L|νασθαι ελθειν
+|L|<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγα=
+|L|λη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και
+|L|εκραξεν λεγων εαν τις δι=
+|L|ψα ερχεσθω προς με και πινετω
+|F 145r|
+|C 1|
+|L|<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ει=
+|L|πεν η γραφη ποταμοι εκ
+|L|της κοιλιας αυτου ρευσουσιν
+|L|υδατος ζωντος <V 39> τουτο δε
+|L|ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον
+|L|λαμβανειν οι πιστευοντες εις
+|L|αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγι=
+|L|ον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+|L|<V 40> πολλοι ουν εκ των οχλου ακου=
+|L|σαντες των λογων τουτων ε=
+|L|λεγον ουτος εστιν αληθως ο
+|L|προφητης <V 41> αλλοι ελεγον
+|L|οτι ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον
+|L|μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅
+|L|ερχεται <V 42> η ουχι η γραφη ειπεν
+|L|οτι εκ του σπερματος δα̅δ
+|L|και απο βιθλεεμ της κωμης
+|L|οπου ην δα̅δ ερχετε ο χς̅  <V 43> σχισ=
+|L|μα ουν εγενετο εν τω οχλω δι
+|L|αυτον <V 44> τινες δε εξ αυτων ηθε=
+|L|λον πιασαι αυτον αλλ ου=
+|L|δεις επεβαλεν επ αυτον τας χει=
+|L|ρας <V 45> ηλθεν ουν οι υπηρε=
+|L|ται προς τους αρχιερεις και
+|L|φαρισαιους και ειπον αυτοις
+|L|εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυ=
+|L|τον <V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται
+|C 2|
+|L|ουδεποτε ελαλησεν ουτως
+|L|αν̅ος ως ουτως ο αν̅ος
+|L|<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φα=
+|L|ρισαιοι μη και υμεις πεπλα=
+|L|νησθαι <V 48> μη τις εκ των αρχον=
+|L|των επιστευσεν εις αυτον η
+|L|εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο
+|L|οχλος ουτος ο μι γινωσκων τον
+|L|νομων επικαταρατοι εισιν
+|L|<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο
+|L|ελθων προς αυτον νυκτος εις
+|L|ων εξ αυτων <V 51> μη ο νομος ημων
+|L|κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουσει
+|L|παρ αυτου πρωτον και γνω
+|L|τι ποιει <V 52> απεκριθησαν
+|L|και ειπον αυτω μη και συ εκ
+|L|[app][*]τως[\*][C]τεις[\C][\app] γαλιλαιας ει ερευνησον
+|L|και ιδε οτι προφητης εκ της γαλι=
+|L|λαιας ουκ εγιγερτε
+|L|<V 53> και επορευθησαν εκαστος ει=
+|L|ς τον οικον αυτου <K 8><V 1> ις̅ δε επο=
+|L|ρευθη εις το ορος των ελαιων
+|L|<V 2> ορθρου και παλιν παρεγενε=
+|L|το εις το ιερον και πας ο λαος ηρ=
+|L|χετο προς αυτον <V 3> αγουσιν δε
+|L|οι γραμματεις και οι φαρισαι=
+|L|οι γυναικα επι αμαρτια ειλιμμενην 
+|F 145v|
+|C 1|
+|L|και στησαντες αυτην εν
+|L|μεσω <V 4> λεγουσιν αυτω εκπει=
+|L|ραζοντες αυτον οι αρχιερεις
+|L|ινα εχωσιν κατηγορειν αυτου
+|L|διδασκαλε αυτη η γυνη κα=
+|L|τειλιπται επαυτοφορω μοι=
+|L|χευομενη <V 5> μωυσης δε υμιν
+|L|εν τω νομω διακελευει τας
+|L|τοιαυτας λιθαζειν συ τι
+|L|λεγεις <V 6> ο δε ις̅ κατω κεκυφης
+|L|τω δακτυλω κατεγραφεν
+|L|εις την γην <V 7> ως δε επεμενον
+|L|ανερωτοντες ανεκυψεν
+|L|και ειπεν αυτοις ο αναμαρ=
+|L|τιτος υμων πρωτος επ αυ=
+|L|την βαλετω λιθον <V 8> και πα=
+|L|λιν κατα κυψας τω δακτυλω
+|L|κατεγραφεν εις την γην
+|L|<V 9> εκατος δε των ιουδαιων ε=
+|L|ξηρχετο αρξαμενοι απο των
+|L|πρεσβυτερων ωστε παν=
+|L|τας εξελθειν και κατελη=
+|L|φθη μονος και η γυνη εν μεσω
+|L|ουσα <V 10> ανακυψας δε ο ις̅
+|L|ειπεν τη γυναικι που εισιν
+|L|ουδεις σε κατεκρινεν <V 11> κακει=
+|L|νη ειπεν ουδεις κε̅ και ο ις̅ ει=
+|C 2|
+|L|πεν ουδε εγω σε κατακρι=
+|L|νω πορευου και απο του
+|L|νυν μηκετι αμαρτανε
+|L|<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις
+|L|ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του
+|L|κοσμου ο ακολουθων εμοι
+|L|ου μη περιπατησει εν τη σκο=
+|L|τια αλλ εξει το φως της ζω=
+|L|ης <V 13> ειπεν ουν αυ=
+|L|τω οι φαρισαιοι συ περι σε=
+|L|αυτου μαρτυρεις η μαρτυ=
+|L|ρια σου ουκ εστιν αληθης <V 14> απε=
+|L|κριθει ο ις̅ και ειπεν αυτοις
+|L|καν εγω μαρτυρω περι εμαυ=
+|L|του αληθης εστιν η μαρτυ=
+|L|ρια μου οτι οιδα ποθεν ερ=
+|L|χομαι και που υπαγω
+|L|υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν
+|L|ερχομαι η που υπαγω <V 15> υμεις
+|L|κατα την σαρκα κρινεται
+|L|εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και ε=
+|L|αν κρινω εγω η κρισης η εμη
+|L|αληθης εστιν οτι μονος ουκ ει=
+|L|μι αλλ εγω και ο πεμψας με
+|L|πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω τω υ=
+|L|μετερω γεγραπται οτι δυο
+|L|αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+|F 146r|
+|C 1|
+|L|<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι
+|L|εμαυτου και μαρτυρει πε=
+|L|ρι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+|L|<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν
+|L|ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅
+|L|ουτε εμε οιδατε ουτε τον
+|L|πρ̅α μου ει εμε ειδη=
+|L|τε και τον πρ̅α μου αν ειδητε 
+|L|<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν
+|L|ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω δι=
+|L|δασκων εν τω ιερω και ου=
+|L|δεις επιασεν αυτον οτι ου=
+|L|πω εληλυθη η ωρα αυτου
+|L|<V 21> ειπεν ουν παλιν ο ις̅
+|L|εγω υπαγω και ζητησεται
+|L|με και εν ταις αμαρτιαις
+|L|υμων αποθανεισθαι ο=
+|L|που εγω υπαγω υμεις ου δυ=
+|L|νασθαι ελθειν <V 22> ελεγον ουν
+|L|οι ιουδαιοι μητι αποκτε=
+|L|νει εαυτον οτι λεγει οπου
+|L|εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι
+|L|ελθειν <V 23> και ελεγεν αυτοις
+|L|υμεις εκ των κατω εσται
+|L|εγω εκ των ανω ειμι υμεις
+|L|εκ του κοσμου τουτου εσται
+|L|εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου του=
+|C 2|
+|L|του <V 24> ειπον ουν υμιν οτι
+|L|αποθανεισθαι εν ταις αμαρ=
+|L|τιαις υμων <V 25> ελεγον ουν
+|L|αυτω συ τις ει ειπεν ουν
+|L|αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι
+|L|και λαλω υμιν <V 26> πολλα ε=
+|L|χω περι υμων λαλειν και
+|L|κρινειν αλλ ο πεμψας με
+|L|αληθης εστιν καγω α ηκου=
+|L|σα παρ αυτου ταυτα λα=
+|L|λω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνω=
+|L|σαν δε οτι τον πρ̅α αυτοις
+|L|ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ οταν υψωσειτε τον υν̅
+|L|του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι
+|L|οτι εγω ειμι και απ εμαυ=
+|L|του ποιω ουδεν αλλα
+|L|καθως εδιδαξεν με ο
+|L|πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+|L|<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου
+|L|εστιν και ουκ αφηκεν με μο=
+|L|νον οτι εγω τα αρεστα αυτω
+|L|ποιω παντοτε <V 30> ταυτα αυ=
+|L|του πολλοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον <V 31> ελεγεν ουν
+|L|ο ις̅ προς τους πεπιστευκο=
+|L|τας αυτω ιουδαιους 
+|F 146r|
+|C 1|
+|L|εαν υμεις μεινητε εν τω λογω
+|L|τω εμω αληθος μαθη=
+|L|ται μου εστε <V 32> και γνωσεσθαι την
+|L|αληθειαν και η αληθεια ελευ=
+|L|θερωσει υμας <V 33> απεκριθη=
+|L|σαν αυτω οι ιουδαιοι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εσμεν και ου=
+|L|δενι δεδουλευκαμεν πω=
+|L|ποτε πως σοι λεγεις οτι
+|L|ελευθεροι γενησεσθαι
+|L|<V 34> απεκριθει αυτοις ο ις̅
+|L|αμην αμην λεγω υμιν ο=
+|L|τι πας ο ποιων την αμαρ=
+|L|τιαν δουλος εστιν της αμαρ=
+|L|τιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν
+|L|τη οικια εις τον αιωνα
+|L|<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευ=
+|L|θερωσει οντως ελευ=
+|L|θεροι εστε <V 37> οιδα οτι σπερ=
+|L|μα αβρααμ εστε αλλα
+|L|ζητειται με αποκτειναι
+|L|οτι ο λογος ο εμος ου χωρι ε=
+|L|ν υμιν <V 38> εγω α εωρακα πα=
+|L|ρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις
+|L|ουν α εωρακατε παρα τω
+|L|πρ̅ι υμων ποιειτε <V 39> απε=
+|L|κριθησαν και ειπον αυτω
+|C 2|
+|L|ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του
+|L|αβρααμ ητε τα εργα του α=
+|L|βρααμ εποιειτε αν <V 40> νυν δε
+|L|ζητειτε με αποκτειναι
+|L|αν̅ος ος την αληθειαν υμιν
+|L|λελαληκα ην ηκουσα παρα
+|L|του πρ̅ς τουτο αβρααμ ουκ ε=
+|L|ποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε τα
+|L|εργα του πρ̅ς υμων ειπον
+|L|ουν αυτω ημεις εκ πορ=
+|L|νιας ου γεγεννημεθα ενα
+|L|πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ
+|L|υμων ην ηγαπατε αν εμε
+|L|εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και
+|L|ηκω 
+|L|ουδε γαρ απ εμαυτου ελη=
+|L|λυθα αλλ εκεινος με απε=
+|L|στειλεν <V 43> διατι την λαλιαν
+|L|την εμιν ου γινωσκετε οτι ου 
+|L|δυνασθαι ακουειν τον λογον
+|L|τον εμον <V 44> υμεις εκ του πρ̅ς
+|L|του διαβολου εστε και τας επι=
+|L|θυμιας του πρ̅ς υμων θελε=
+|L|τε ποιειν εκεινος ανθρω=
+|L|ποκτονος ην απ αρχης και εν
+|F 147r|
+|C 1|
+|L|τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ου=
+|L|κ εστιν αληθεια εν αυτω ο=
+|L|ταν λαλει το ψευδος εκ των ι=
+|L|διων λαλει οτι ψευστης εστιν
+|L|και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε οτι
+|L|την αληθειαν λεγω ου πιστευε=
+|L|τε μοι <V 46> τις εξ υμων ελεγχει
+|L|περι αμαρτιας ει αληθει=
+|L|αν λεγω διατη υμεις ου πι=
+|L|στευετε μοι <V 47> ο ων εκ του θυ̅
+|L|τα ρηματα του θυ̅ ακουει
+|L|δια τουτο υμεις ουκ ακουετε ο=
+|L|τι εκ του θυ̅ ουκ εσται <V 48> απε=
+|L|κριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον
+|L|αυτω ου καλως λεγομεν η=
+|L|μεις οτι σαμαρειτης ει συ και
+|L|δαιμονιον εχεις <V 49> απεκρι=
+|L|θη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω
+|L|αλλα τιμω τον πρ̅α μου και
+|L|υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω
+|L|δε ου ζητω την δοξαν μου
+|L|εστιν ο ζητων και κρινων
+|L|<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν
+|L|τις τον εμον λογον τηρησει
+|L|θανατον ου μη θεωρησει εις
+|L|τον αιωνα
+|L|<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι 
+|C 2|
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον
+|L|εχεις αβρααμ απεθανεν
+|L|και οι προφηται και συ λε=
+|L|γεις εαν τις τον λογον μου τηρι=
+|L|σει ου μη γευσητε θανατου εις
+|L|τον αιωνα <V 53> μη συ μειζων
+|L|ει του πρ̅ς ημων αβρααμ
+|L|οστις απεθανεν και οι προ=
+|L|φηται απεθανον τινα σε=
+|L|αυτον ποιεις <V 54> απεκριθη
+|L|ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον
+|L|η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν
+|L|ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις 
+|L|λεγετε οτι θς̅ υμων εστιν <V 55> και
+|L|ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οι=
+|L|δα αυτον και εαν ειπω οτι
+|L|ουκ οιδα αυτων εσομαι ομοι=
+|L|ος υμων ψευστης αλλ οιδα
+|L|αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+|L|<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων
+|L|ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημε=
+|L|ραν την εμην και ιδεν και
+|L|εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι
+|L|προς αυτον πεντηκοντα
+|L|ετη ουπω εχεις και αβρααμ
+|L|εωρακας <V 58> ειπεν ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|F 147v|
+|C 1|
+|L|πριν αβρααμ γενεσθαι εγω
+|L|ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους ινα
+|L|βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε ε=
+|L|κρυβη και εξηλθεν εκ του ιε=
+|L|ρου και διελθων δια μεσου 
+|L|αυτων επορευετο και πα=
+|L|ρηγεν ουτως <K 9><V 1> και παραγων
+|L|ο ις̅ ειδεν αν̅ον τυφλον εκ
+|L|γεννητοις <V 2> και ηρωτησαν
+|L|αυτον οι μαθηται αυτου λε=
+|L|γοντες ραββι τις ημαρτεν
+|L|ουτος οι η γονεις αυτου ινα
+|L|τυφλος γεννηθη <V 3> απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν
+|L|ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα
+|L|φανερωθη τα εργα του θυ̅
+|L|εν αυτω <V 4> εμε δει εργαζεσ=
+|L|θαι τα εργα του πεμψαν=
+|L|τος με ως ημερα εστιν
+|L|ερχετε νυξ οτε ουδεις δυνα=
+|L|ται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν
+|L|τω κοσμω ω φως ειμι του
+|L|κοσμου <V 6> ταυτα ειπων
+|L|επτυσεν χαμαι και εποι=
+|L|ησεν πηλον εκ του πτισματος
+|L|και επεχρησεν αυτου των
+|L|πηλον επι τους οφθαλ=
+|C 2|
+|L|μους του τυφλου <V 7> και ειπεν
+|L|αυτω υπαγε νιψαι εις
+|L|την κολυμβιθραν του σιλω=
+|L|αμ ο ερμηνευετε απεσταλ=
+|L|μενος απηλθεν ουν
+|L|και ενιψατο και ηλθεν βλε=
+|L|πων <V 8> οι ουν γιτονες και οι
+|L|θεωρουντες αυτον το προ=
+|L|τερον οτι προσαιτης ην
+|L|ελεγεν ουχ ουτος εστιν ο κα=
+|L|θημενος και προς αιτων {-ed- accented as two words}
+|L|<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ο=
+|L|μοιος αυτω εστιν εκεινος
+|L|δε ελεγεν οτι εγω ειμι <V 10> ελεγον
+|L|ουν αυτω πως δε ανεω=
+|L|χθησαν σου οι οφθαλμοι
+|L|<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν
+|L|ο αν̅ος ο λεγομενος ις̅ πηλον
+|L|εποιησεν και επεχρησεν
+|L|μου τους οφθαλμους και
+|L|ειπεν μοι υπαγε νιψαι ει=
+|L|ς την κολυμβηθραν του σι=
+|L|λωαμ απελθων ουν
+|L|και νιψαμενος ανεβλεψα
+|L|<V 12>και ειπον αυτω που εστιν
+|L|εκεινος λεγει ουκ οιδα <V 13> αγου=
+|L|σιν αυτον προς τους φαρι=
+|F 148r|
+|C 1|
+|L|σαιους τον ποτε τυφλον
+|L|<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πι=
+|L|λον εποιησεν ο ις̅ και ηνεωξεν
+|L|αυτου τους οφθαλμους
+|L|<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον
+|L|οι φαρισαιοι πως ανεβλε=
+|L|ψεν ο δε ειπεν αυτοις
+|L|πηλον επεθηκεν μου επι
+|L|τους οφθαλμους και ενιψα=
+|L|μην και βλεπω <V 16> ελεγον
+|L|ουν εκ των φαρισαιων τινες
+|L|ουκ εστιν ουτος παρα θυ̅ ο αν̅ος
+|L|οτι το σαββατον ου τηρει
+|L|αλλοι ελεγον πως δυνα=
+|L|ται αν̅ος αμαρτωλος τοι=
+|L|αυτα σημεια ποιειν και
+|L|σχισμα ην εν αυτοις <V 17> λεγου=
+|L|σιν ουν τω τυφλω παλιν
+|L|σι τι λεγεις περι αυτου οτι
+|L|ηνεωξεν σου τους οφθαλμους
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητις
+|L|εστιν <V 18> ουκ επιστευσαν ουν
+|L|οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην
+|L|τυφλος και ανεβλεψεν
+|L|εως ου εφωνησαν τους γονεις
+|L|αυτου του αναβλεψαντος
+|L|<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες 
+|C 2|
+|L|ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υ=
+|L|μεις λεγετε οτι τυφλος εγεν=
+|L|νηθη πως ουν αρτι βλε=
+|L|πει <V 20> απεκριθησαν δε αυ=
+|L|τοις οι γονεις αυτου και ειπον
+|L|οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅
+|L|ημων και οτι τυφλος εγεν=
+|L|νηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει
+|L|ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν
+|L|αυτου τους οφθαλμους η=
+|L|μεις ουκ οιδαμεν αυτος η=
+|L|λικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+|L|αυτος τα περι αυτου λαλη=
+|L|σει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυ=
+|L|του οτι εφοβουντο τους ιου=
+|L|δαιους ηδει γαρ συνετιθεν=
+|L|το οι ιουδαιοι ινα εαν τις
+|L|αυτον ομολογηση χν̅
+|L|αποσυναγωγος γενηται
+|L|<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον
+|L|οτι ηλικιαν εχει αυτον ερω=
+|L|τησατε <V 24> εφωνησαν ουν τον
+|L|αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος
+|L|και ειπον αυτω δος δοξαν
+|L|τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι
+|L|ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+|L|<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν
+|F 148v|
+|C 1|
+|L|ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα
+|L|εν οιδα οτι τυφλος ημην και
+|L|αρτι βλεπω <V 26> ειπον ουν αυ=
+|L|τω παλιν τι εποιησεν σοι
+|L|πως ηνεωξεν σου τους οφθαλ=
+|L|μους <V 27> απεκριθει αυτοις
+|L|ειπον υμιν ηδει και ουκ ηκου=
+|L|σατε τι παλιν θελετε ακου=
+|L|ειν μη και υμεις θελετε μαθη=
+|L|ται αυτου γενεσθαι <V 28> οι δε ελοι=
+|L|δωρησαν αυτον και ειπον
+|L|συ ει μαθητης εκεινου ημεις
+|L|δε του μωσεως εσμεν μαθη=
+|L|ται <V 29> ημεις οιδαμεν οτι μω=
+|L|ση λελαληκεν ο θς̅ τουτον
+|L|δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+|L|<V 30> απεκριθει ο αν̅ος και ειπεν
+|L|αυτοις εν τουτο γαρ το
+|L|θαυμαστον εστιν οτι υμεις
+|L|ουκ οιδατε ποθεν εστιν και η=
+|L|νεωξεν μου τους οφθαλμους
+|L|<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων
+|L|ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις
+|L|θεοσεβης η και το θελημα
+|L|αυτου ποιει τουτου ακουη
+|L|<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι
+|L|ηνοιξεν τους οφθαλμους τυ=
+|C 2|
+|L|φλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην
+|L|ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο
+|L|ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθεισαν
+|L|και ειπον αυτω εν αμαρ=
+|L|τιαις συ εγεννηθης ολος και συ
+|L|διδασκεις ημας και εξε=
+|L|βαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν
+|L|ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω
+|L|και ευρων αυτων ειπεν αυτω
+|L|συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+|L|<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν
+|L|και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω
+|L|εις αυτων <V 37> ειπεν αυτοις ο ις̅
+|L|και εωρακας αυτον και ο
+|L|λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+|L|<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅
+|L|και πεσων προσεκυνησεν αυτω
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω
+|L|εις τον κοσμον εληλυθα ινα
+|L|οι μη βλεποντες βλεπωσιν
+|L|και οι βλεποντες τυφλοι γε=
+|L|νωνται <V 40> και ηκουσαν εκ των
+|L|φαρισαιων ταυτα οι μετ αυ=
+|L|του οντες και ειπον αυτω
+|L|μη και υμεις τυφλοι εσμεν
+|L|<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι
+|L|ητε ουκ αν [app][*]ειχε[ill]1[\ill]τε[\*][C]ειχετε[\C][\app] αμαρτιαν
+|F 149r|
+|C 1|
+|L|νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν
+|L|αι αμαρτιαι υμων μενουσιν
+|L|<K 10><V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη ει=
+|L|σερχομενος δια της θυρας εις την
+|L|αυλην των προβατων αλλα
+|L|αναβαινων αλλαχοθεν κλε=
+|L|πτης εστιν και ληστης <V 2> ο δε ει=
+|L|σερχομενος δια της θυρας
+|L|ποιμην εστιν των προβατων
+|L|<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και
+|L|τα προβατα της φωνης αυ=
+|L|του ακουει και τα ιδια προ=
+|L|βατα φωνει κατ ονομα και ε=
+|L|ξαγει αυτα <V 4> και οταν τα ιδι=
+|L|α παντα εκβαλει εμπροσθεν
+|L|αυτων πορευετε και τα προβα=
+|L|τα αυτω ακολουθη οτι οιδα=
+|L|σιν την φωνην αυτου <V 5> αλλο=
+|L|τριω δε ου μη ακολουθησω=
+|L|σιν αλλα φευξονται απ αυτου
+|L|οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων
+|L|την φωνην <V 6> ταυτην την παροι=
+|L|μιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι
+|L|δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει
+|L|αυτοις <V 7> ειπεν ουν αυτοις
+|L|ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν
+|L|εγω ειμι η θυρα των προβατων
+|C 2|
+|L|<V 8> παντες οσοι ηλθεν προ εμου
+|L|κλεπται εισιν και λησται αλλ ου=
+|L|κ ηκουσεν αυτων τα προβατα
+|L|<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις
+|L|εισελθη σωθησεται και εισελευ=
+|L|σετε και εξελευσεται και νομην
+|L|ευρησειτε
+|L|<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχετε ει μη
+|L|ινα κλεψη και θυση και απολε=
+|L|σει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν
+|L|και περισσοτερον εχωσιν
+|L|<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο
+|L|ποιμην ο καλος την ψυχην αυ=
+|L|του τιθησιν υπερ των προβατων
+|L|<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην
+|L|ου ουκ εστιν τα προβατα ιδια
+|L|θεωρει τον λυκον ερχομενον
+|L|και αφιησιν τα προβατα και
+|L|φευγει και ο λυκος αρπαζει
+|L|αυτα και σκορπιζει <V 13> ο δε μι=
+|L|σθωτος φευγει οτι μισθωτος ε=
+|L|στιν και ου μελει αυτω περι των
+|L|προβατων <V 14> εγω ειμι ο ποιμην
+|L|ο καλος και γινωσκω τα εμα
+|L|και γινωσκομαι υπο των εμων
+|L|<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω
+|L|γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην
+|F 149v|
+|C 1|
+|L|μου τιθημι υπερ των προ=
+|L|βατων <V 16> και αλλα προβα=
+|L|βατα εχω α ουκ εστιν εκ της
+|L|αυλης ταυτης κακεινα δει
+|L|με αγαγειν και της φωνης
+|L|μου ακουσωσιν και γενησον=
+|L|ται μια ποιμνη εις ποιμην
+|L|<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα
+|L|οτι τιθημι την ψυχην μου ινα
+|L|παλιν λαβω αυτην <V 18> ου=
+|L|δεις αιρει αυτην απ εμου
+|L|αλλ εγω τιθημι αυτην απ ε=
+|L|μαυτην εξουσιαν εχω θη=
+|L|ναι αυτην και εξουσιαν εχω
+|L|παλιν λαβειν αυτην
+|L|ταυτην την εντολην ελαβων
+|L|παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισ=
+|L|μα παλιν εγενετο εν τοις ιου=
+|L|δαιοις δια τους λογους του=
+|L|τους <V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυ=
+|L|των δαιμονιον εχει και μαι=
+|L|νετε τι αυτου ακουετω
+|L|<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρη=
+|L|ματα ουκ εστιν δαιμονιζο=
+|L|μενου μη δαιμονιον δυνα=
+|L|ται τυφλον οφθαλμους α=
+|L|νοιξαι <V 22> εγενετο τοτε τα εγ=
+|C 2|
+|L|καινια εν τοις ιεροσολυμοις
+|L|και χιμων ην <V 23> και περιεπα=
+|L|τει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα
+|L|σολομωντος <V 24> εκυκλωσαν
+|L|ουν αυτον οι ιουδαιοι λεγοντες
+|L|αυτω εως ποτε την ψυχην
+|L|ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε η=
+|L|μιν παρρησια <V 25> απεκρι=
+|L|θη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν
+|L|και ου πιστευετε τα εργα α
+|L|εγω ποιω εν τω ονοματι του
+|L|πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει
+|L|περι εμου <V 26> αλλα υμεις
+|L|ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ
+|L|των προβατων των εμων
+|L|καθως ειπον υμιν
+|L|<V 27> τα προβατα τα εμα της
+|L|φωνης μου ακουουσιν
+|L|καγω γινωσκω αυτα και α=
+|L|κολουθουσιν μοι <V 28> καγω ζω=
+|L|ην αιωνιον διδωμι αυτοις
+|L|και ου μη απολωνται εις τον
+|L|αιωνα και ου μη αρπαση
+|L|τις αυτα εκ της χειρος μου
+|L|<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι
+|L|μειζων παντων εστιν
+|L|και ουδεις δυναται αρπαζειν
+|F 150r|
+|C 1|
+|L|εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+|L|<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν <V 31> ε=
+|L|βαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιου=
+|L|δαιοι λιθους ινα λιθασωσιν
+|L|αυτον <V 32> απεκριθη αυτοις ο
+|L|ις̅ πολλα εργα καλα εδει=
+|L|ξα υμιν εκ του πρ̅ς μου
+|L|δια ποιον εργον αυτων με
+|L|λιθαζετε <V 33> απεκριθησαν
+|L|ουν αυτω οι ιουδαιοι περι
+|L|καλου εργου ου λιθαζομεν
+|L|σε αλλα περι βλασφημι=
+|L|ας και οτι αν̅ος ων ποιεις σε=
+|L|αυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυ=
+|L|τοις ο ις̅ και ειπεν ουκ εστιν
+|L|γεγραμμενον εν τω νομω
+|L|υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε
+|L|<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς
+|L|ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και
+|L|ου δυναται αυθηναι η γρα=
+|L|φη <V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και
+|L|απεστειλεν εις τον κοσμον υ=
+|L|μεις λεγεται οτι βλασφημεις
+|L|οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι <V 37> η
+|L|ου ποιω τα εργα του πρ̅ς
+|L|μου μη πιστευετε μοι <V 38> ει
+|L|δε ποιω καν εμοι μη πι=
+|C 2|
+|L|στευετε τοις εργοις πιστευετε
+|L|ινα γνωτε και πιστευσητε ο=
+|L|τι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+|L|<V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι
+|L|αυτον και εξηλθεν εκ της
+|L|χειρος αυτων <V 40> και απηλθεν
+|L|παλιν περαν του ιορδανου
+|L|εις τον τοπον οπου ην ιωαν=
+|L|νης το πρωτερον βαπτιζων
+|L|και εμεινεν εκει <V 41> και πο=
+|L|λλοι ηλθον προς αυτον και
+|L|ελεγον οτι ιωαννης μεν
+|L|σημειον εποιησεν ουδεν
+|L|παντα δε οσα ειπεν ιωαν=
+|L|νης περι τουτου αληθη ην
+|L|<V 42> και πολλοι επιστευσαν
+|L|εις αυτον εκει 
+|L|<K 11><V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος
+|L|απο βηθανιας εκ της κωμης
+|L|μαριας και μαρθας της αδελ=
+|L|φης αυτου <V 2> ην δε μαρια
+|L|η αληψασα τον κν̅ μυρω
+|L|και εκμαξασα τους πο=
+|L|δας αυτου ταις θριξιν αυτης
+|L|ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+|L|<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι
+|L|προς αυτον λεγουσαι κε̅ ειδε 
+|F 150v|
+|C 1|
+|L|ον φιλεις ασθενει <V 4> ακουσας
+|L|δε ο ις̅ ειπεν η ασθενεια αυ=
+|L|τη ουκ εστιν προς θανατον
+|L|αλλ υπερ της δοξης του θυ̅
+|L|ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+|L|<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και
+|L|την αδελφην αυτης και τον
+|L|λαζαρον <V 6> ως ουν ηκουσεν ο=
+|L|τι ασθενει τοτε μεν εμεινεν
+|L|εν ω ην τοπω δυο ημερας
+|L|<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις
+|L|μαθηταις αυτου αγωμεν
+|L|εις την ιουδαιαν παλιν <V 8> λεγου=
+|L|σιν αυτω οι μαθηται αυτου
+|L|ραββι νυν εζητουν σε λιθα=
+|L|σαι οι ιουδαιοι και παλιν υπα=
+|L|γεις εκει <V 9> απεκριθει ο ις̅
+|L|ουχι δωδεκα ωραι εισιν της
+|L|ημερας εαν τις περι=
+|L|πατη εν τη ημερα ου προσ=
+|L|κοπτει οτι το φως του κοσμου
+|L|τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις
+|L|περιπατη εν τη νυκτι
+|L|προσκοπτει οτι το φως ου=
+|L|κ εστιν εν αυτω <V 11> ταυτα ειπεν
+|L|και μετα τουτο λεγει αυτοις
+|L|λαζαρος ο φιλος ημων κεκοι=
+|C 2|
+|L|μητε αλλα πορευομαι ινα ε=
+|L|ξυπνησω αυτον <V 12> ειπον ουν
+|L|οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοι=
+|L|μητε σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅
+|L|περι του θανατου αυτου
+|L|εκεινοι δε εδοξαν οτι περι
+|L|της κοιμησεως του υπνου
+|L|λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ παρρησια λαζαρος
+|L|απεθανεν <V 15> και χαιρω δι υμας
+|L|ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην
+|L|εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
+|L|<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος
+|L|διδυμος τοις συμμαθηταις
+|L|αυτου αγωμεν και ημεις
+|L|ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+|L|<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βιθανιαν
+|L|ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας
+|L|ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+|L|<V 18> ην δε η βιθανια εγγυς των ιερο=
+|L|σολυμων ως απο σταδιων
+|L|δεκαπεντε <V 19> πολλυ δε
+|L|εκ των ιουδαιων εληλυθει=
+|L|σαν προς τας περι μαρθαν
+|L|και μαριαν ινα παραμυ=
+|L|θησονται αυτας περι του αδελ=
+|L|φου αυτου <V 20> η ουν μαρθα ως
+|F 151r|
+|C 1|
+|L|ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υ=
+|L|πηντησεν αυτω μαρια δε
+|L|εν τω οικω εκαθεζετο <V 21> ει=
+|L|πεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅
+|L|κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ου=
+|L|κ αν ετεθνηκει <V 22> αλλα και νυν
+|L|οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅
+|L|δωσει σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|αναστησεται ο αδελφος σου
+|L|<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα
+|L|οτι αναστησεται εν τη αναστα=
+|L|σει εν τη εσχατη ημερα <V 25> ει=
+|L|πεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι
+|L|η αναστασης και η ζωη ο πισ=
+|L|τευων εις εμε <V 26> ου μη αποθα=
+|L|νει εις τον αιωνα πιστευεις
+|L|τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅
+|L|εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅
+|L|ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχο=
+|L|μενος <V 28> και ταυτα ειπουσα
+|L|απηλθεν και εφωνησεν μα=
+|L|ριαν την αδελφην αυτης λα=
+|L|θρα ειπουσα ο διδασκαλος
+|L|παρεστιν και φωνει σαι
+|L|<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη τα=
+|L|χυ και ηρχετο προς αυτον <V 30> ου=
+|L|πω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κω=
+|C 2|
+|L|μην αλλ ην ετι εν τω τοπω ο=
+|L|που υπηντησεν αυτω η μαρθα
+|L|<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες με=
+|L|τ αυτης εν τη οικια και παρα=
+|L|μυθουμενοι αυτην ιδον=
+|L|τες την μαριαν οτι ταχεως α=
+|L|νεστη και εξηλθεν ηκουλουθη=
+|L|σαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει
+|L|εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+|L|<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου
+|L|ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν
+|L|αυτου εις τους ποδας λεγουσα
+|L|αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν
+|L|απεθανεν μου ο αδελφος
+|L|<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιου=
+|L|σαν και τους συνελθοντας
+|L|αυτη ιουδαιους κλαιοντας
+|L|ενεβριμησατο τω πν̅ι και
+|L|εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπεν
+|L|που τεθηκατε αυτον
+|L|λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου
+|L|και ιδε <V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+|L|<V 36> ελεγον ουν οι οιουδαιοι ιδε
+|L|πως εφιλει αυτον <V 37> τινες
+|L|δε εξ αυτων ειπον ουκ η=
+|L|δυνατο ουτος ο ανοιξας τους
+|L|οφθαλμους του τυφλου ποιη=
+|F 151v|
+|C 1|
+|L|σαι ινα και ουτος μη αποθα=
+|L|νει <V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμω=
+|L|μενος εν εαυτω ερχεται εις
+|L|το μνημειον ην δε σπηλαιον
+|L|και λιθος επεκειτο επ αυτω
+|L|<V 39> λεγει αυτοις ο ις̅ αρατε τον
+|L|λιθον λεγει αυτω η αδελφη
+|L|του τεθνηκοτος μαρθα
+|L|κε̅ ηδει οζει τεταρτεος
+|L|γαρ εστιν <V 40> λεγει αυτοι ο ις̅
+|L|ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευ=
+|L|σης οψη την δοξαν του θυ̅
+|L|<V 41> ηραν ουν τον λιθον οπου ην
+|L|ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους
+|L|αυτου ανω και ειπεν
+|L|πη̅ρ ευχαριστω σοι οτι ηκου=
+|L|σας μου <V 42> εγω δε ηδιν οτι παν=
+|L|τοτε μου ακουεις αλλα δι=
+|L|α τον οχλον τον περιεστωτα
+|L|ειπον ινα πιστευσωσιν οτι
+|L|συ με απεστειλας <V 43> και
+|L|ταυτα ειπων φωνη μεγα=
+|L|λη εκραυγασεν λεγων
+|L|λαζαρε δευρο εξω <V 44> και ε=
+|L|ξηλθεν ο τεθνικως δεδεμε=
+|L|νος τους ποδας και τας χει=
+|L|ρας κηριαις και η οψις αυ=
+|C 2|
+|L|του σουδαριω περιεδεδε=
+|L|το λεγει αυτοις ο ις̅ λυ=
+|L|σατε αυτον και αφεται υπαγειν
+|L|<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαι=
+|L|ων οι ελθοντες προς την
+|L|μαριαν και θεασαμενοι
+|L|α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν
+|L|εις αυτον
+|L|<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον
+|L|προς τους φαρισαιους
+|L|και ειπον αυτοις παντα
+|L|α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγα=
+|L|γον ουν οι αρχιερεις και οι
+|L|φαρισαιοι συνεδριον και
+|L|ελεγον τι ποιουμεν οτι ου=
+|L|τος ο αν̅ος πολλα σημεια
+|L|πειει <V 48> εαν αφωμεν αυτον
+|L|ουτως παντες πιστευσω=
+|L|σιν εις αυτον και ελευσον=
+|L|ται οι ρωμαιοι και αρουσιν
+|L|ημων και τον τοπον και το
+|L|εθνος <V 49> εις δε εξ αυτων και=
+|L|αφας αρχιερευς ων του αι=
+|L|νιαυτου εκεινου ειπεν αυ=
+|L|τοις υμεις ουκ οιδατε ου=
+|L|δεν <V 50> ουδε διαλογιζεσθαι
+|L|οτι συμφερει ημιν ινα εις
+|F 152r|
+|C 1|
+|L|αν̅ος αποθανη υπερ του
+|L|λαου και μη ολον το εθνος α=
+|L|ποληται <V 51> τουτο δε αφ ε=
+|L|αυτου ουκ ειπεν αλλα αρ=
+|L|χιερευς ων του ενιαυτου εκει=
+|L|νου επροφητευσεν οτι η=
+|L|μελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ
+|L|του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του 
+|L|εθνους μονον αλλ ινα και
+|L|τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορ=
+|L|πισμενα συναγαγει εις εν
+|L|<V 53> απ εκεινης ουν της ωρας
+|L|συνεβουλευσαντο ινα απο=
+|L|κτεινωσιν αυτον <V 54> ο ουν ις̅
+|L|ουκετι παρρησια περιεπα=
+|L|τει εν τοις ιουδαιοις αλ=
+|L|λα απηλθεν εκειθεν εις την
+|L|χωραν εγγυς της ερημου εις
+|L|εφραιμ λεγομενην πολιν
+|L|και εκει διετριβεν μετα των
+|L|μαθητων αυτου <V 55> ην δε εγ=
+|L|γυς το πασχα των ιουδαιων
+|L|και ανεβησαν πολλοι εις
+|L|ιεροσολυμα εκ της χωρας
+|L|προ του πασχα ινα αγνησω=
+|L|σιν εαυτους <V 56> εζητουν ουν
+|L|αυτον και ελεγον μετ αλλιλων
+|C 2|
+|L|εν τω ιερω εστηκοτες τι
+|L|δωκει υμεις οτι ου μη ελ=
+|L|θη εις την εορτην <V 57> δεδωκει=
+|L|σαν δε οι αρχιερεις και οι φα=
+|L|ρισαιοι εντολην ινα εαν
+|L|τις γνω που εστιν μηνυση
+|L|οπως πιασωσιν αυτον
+|L|<K 12><V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του
+|L|πασχα ηλθεν εις βιθανιαν
+|L|οπου ην λαζαρος ο τεθνη=
+|L|κως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+|L|<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον
+|L|εκει και η μαρθα διηκονει
+|L|ο δε λαζαρος εις ην των συ=
+|L|νανακειμενων αυτω <V 3> η
+|L|ουν μαρια λαβουσα λιτραν
+|L|μυρου ναρδου πηστηκης πο=
+|L|λυτιμου ηλιψεν τους πο=
+|L|δας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις
+|L|θριξιν αυτης η δε οικια ε=
+|L|πληρωθη εκ της οσμης του
+|L|μυρου <V 4> λεγει ουν ιουδας ο ισ=
+|L|καριωτης εις εκ των μαθη=
+|L|των αυτου ο μελλων αυτον
+|L|παραδιδωναι <V 5> διατι του=
+|L|το το μυρον ουκ επραθη τρι=
+|L|ακοσιων δηναριων και εδο=
+|F 152v|
+|C 1|
+|L|θη τοις πτωχοις <V 6> ειπεν δε τουτο
+|L|ουχ οτι περι των πτωχων εμε=
+|L|λεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην
+|L|και το γλωσσοκομον ειχε και τα
+|L|βαλλομενα εβασταζεν
+|L|<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις
+|L|την ημεραν του ενταφιασμου
+|L|μου τετηρικεν τουτο <V 8> τους
+|L|πτωχους γαρ παντοτε εχετε
+|L|μεθ εαυτων εμε δε ου παν=
+|L|τοτε εχετε <V 9> εγνω ουν οχλος
+|L|πολυς εκ των ιουδαιων ο=
+|L|τι εκει εστιν και ηλθον ου
+|L|δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και
+|L|τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγει=
+|L|ρεν εκ νεκρων <V 10> εβουλευ=
+|L|σαντο δε οι αρχιερεις ινα και
+|L|τον λαζαρον αποκτεινω=
+|L|σιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υ=
+|L|πηγον των ιουδαιων και επι=
+|L|στευων εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυ=
+|L|ριον οχλος πολυς ο ελθων εις
+|L|την εορτην ακουσαντες ο=
+|L|τι ις̅ ερχετε εις ιεροσολυμα
+|L|<V 13> ελαβον τα βαια των φοινι=
+|L|κων και εξηλθον εις συναντη=
+|L|σιν αυτω και εκραζον λεγοντες
+|C 2|
+|L|ωσαννα ευλογημενος ο ερχο=
+|L|μενος εν ονοματι κυ̅ βασι=
+|L|λευς του ιη̅λ <V 14> ευρων δε ο ις̅
+|L|οναριον εκαθησεν επ αυτω
+|L|καθως εστιν γεγραμμενον
+|L|<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου
+|L|ο βασιλευς σου ερχεται καθη=
+|L|μενος επι πωλον ονου
+|L|<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθη=
+|L|ται αυτου το πρωτον αλλ ο=
+|L|τε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησ=
+|L|θησαν οτι ταυτα ην επ αυτω
+|L|γεγραμμενα και ταυτα
+|L|εποιησεν αυτω <V 17> εμαρτυ=
+|L|ρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου
+|L|οτε τον λαζαρον εφωνησεν
+|L|εκ του μνημειου και ηγειρεν
+|L|αυτον εκ νεκρων <V 18> δια του=
+|L|το και υπηντησεν αυτω ο ο=
+|L|χλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον
+|L|πεποιηκεναι το σημειον
+|L|<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς
+|L|εαυτους θεωρειτε οτι ου=
+|L|κ ωφελειτε ουδεν ειδε
+|L|ο κοσμος ολος οπισω αυ=
+|L|του απηλθεν <V 20> ησαν δε
+|L|ελληνες τινες εκ των αναβαι=
+|F 153r|
+|C 1|
+|L|νοντων ινα προσκυνησω=
+|L|σιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν
+|L|προσηλθον φιλιππω τω
+|L|απο βιθσαιδα της γαλι=
+|L|λαιας και ηρωτησαν αυ=
+|L|τον λεγοντες κυριε θε=
+|L|λομεν τον ιν̅ ιδειν <V 22> ερχετε ο
+|L|φιλιππος και λεγει τω αν=
+|L|δρεα και παλιν ανδρε=
+|L|ας και φιλιππος και λεγου=
+|L|σιν τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρι=
+|L|νατο αυτοις λεγων ελιλυ=
+|L|θεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅
+|L|του αν̅ου <V 24> αμην αμην
+|L|λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος
+|L|του σητου πεσων εις την γην α=
+|L|ποθανει αυτος μονος μενει
+|L|εαν δε αποθανη πολυν καρ=
+|L|πον φερει <V 25> ο φιλων την ψυ=
+|L|χην αυτου απολεση αυτην
+|L|και ο μησων την ψυχην αυτου
+|L|εν τω κοσμω τουτω εις ζω=
+|L|ην αιωνιον φυλαξει αυτην
+|L|<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι α=
+|L|κολουθητω και οπου ειμι
+|L|εγω εκει και ο διακονος ο εμος
+|C 2|
+|L|εσται εαν τις εμοι διακονει
+|L|τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η
+|L|ψυχη μου τεταρακται και τι ει=
+|L|πω πε̅ρ σωσον με εκ της
+|L|ωρας ταυτης αλλα δια του=
+|L|το ηλθον εις την ωραν ταυτην
+|L|<V 28> πε̅ρ δοξασον σου τον υν̅ ηλ=
+|L|θεν ουν φωνη εκ του ου̅νου
+|L|και εδοξασα και παλιν δοξα=
+|L|σω <V 29> ο ουν οχλος εστως και
+|L|ακουσας ελεγον βροντην γεγο=
+|L|ναινε αλλοι ελεγον αγγε=
+|L|λος αυτω λελαληκεν <V 30> απε=
+|L|κριθη ουν και ειπεν αυτοις
+|L|ο ις̅ ου δι εμε η φωνη αυτη
+|L|γεγονεν αλλα δι υμας <V 31> νυν
+|L|κρισις εστιν του κοσμου τουτου
+|L|νυν ο αρχων του κοσμου τουτου
+|L|εκβληθησεται εξω <V 32> καγω
+|L|εαν υψωθω εκ της γης
+|L|παντας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελεγεν ση=
+|L|μαινων ποιω θανατο ημελ=
+|L|λεν αποθνισκειν <V 34> απεκρι=
+|L|θη ουν αυτω ο οχλος ημεις
+|L|ηκουσαμεν εκ του νομου ο=
+|F 153v|
+|C 1|
+|L|τι ο χς̅ μενη εις τον αιωνα
+|L|και πως συ λεγεις οτι δει υψω=
+|L|θηναι τον υν̅ του αν̅ου τις
+|L|εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+|L|<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μι=
+|L|κρον χρονον το φως εν υμιν
+|L|εστιν περιπατειτε ως το
+|L|φως εχετε ινα μη σκοτια
+|L|υμας καταλαβη και ο
+|L|περιπατων εν τη σκοτια
+|L|ουκ οιδεν που υπαγει
+|L|<V 36> εως το φως εχετε πιστευε=
+|L|τε εις το φως ινα υιοι φω=
+|L|τος γενησθαι ταυτα ελα=
+|L|λησεν ο ις̅ και απελθων ε=
+|L|κρυβη απ αυτων <V 37> τοσ=
+|L|αυτα δε αυτου σημεια πεποι=
+|L|ηκοτος εμπροσθεν αυτων
+|L|ουκ επιστευον εις αυτον
+|L|<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προ=
+|L|φητου πληρωθη ον ειπεν
+|L|κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη η=
+|L|μων και ο βραχιων κυ̅ τι=
+|L|νι απεκαλυφθη <V 39> δια του=
+|L|το ουκ ηδυναντο πιστευειν
+|L|οτι παλιν ειπεν ησαιας
+|C 2|
+|L|<V 40> τετυφλοκεν αυτων τους
+|L|οφθαλμους και επωρω=
+|L|σεν αυτων την καρδιαν
+|L|ινα μη ειδωσιν τοις οφθαλ=
+|L|μοις και νοησωσιν τη καρ=
+|L|δια και επιστρεψωσιν και
+|L|ιασωμαι αυτους <V 41> ταυ=
+|L|τα ειπεν ησαιας οτι ιδεν
+|L|την δοξαν αυτου και ελαλη=
+|L|σεν περι αυτου <V 42> ομως
+|L|μεντοι και εκ των αρχον=
+|L|των πολλοι επιστευσαν εις
+|L|αυτον αλλα δια τους
+|L|φαρισαιους ουχ ομολογουν
+|L|ινα μη αποσυναγωγοι
+|L|γενωνται <V 43> ηγαπησαν γαρ
+|L|την δοξαν των αν̅ων μαλλον
+|L|υπερ την δοξαν του θυ̅
+|L|<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν
+|L|ο πιστευων εις εμε ου πι=
+|L|στευει εις εμε αλλ εις τον
+|L|πεμψαντα με <V 45> και ο θε=
+|L|ωρων εμε θεωρει τον πε=
+|L|μψαντα με <V 46> εγω φως
+|L|εις τον κοσμον εληλυθα ι=
+|L|να πας ο πιστευων εις εμε
+|F 154r|
+|C 1|
+|L|εν τη σκοτια μη μινη <V 47> και
+|L|εαν τις μου ακουση των ρη=
+|L|ματων και μη φυλαξη εγω
+|L|ου κρινω αυτον ου γαρ ηλ=
+|L|θον ινα κρινω τον κοσμον
+|L|αλλ ινα σωσο τον κοσμον
+|L|<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμ=
+|L|βανων τα ρηματα μου
+|L|εχει τον κρινοντα αυτον ο λο=
+|L|γος ον ελαλησα εκεινος κρινει
+|L|αυτον εν τη εσχατη ημερα
+|L|<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελη=
+|L|λυθα αλλ ο πεμψας με
+|L|πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδω=
+|L|κεν τι ειπω και τι λαλησω
+|L|<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου
+|L|ζωη αιωνιος εστιν α ουν ε=
+|L|γω λαλω καθως ειρηκεν μοι
+|L|ο πη̅ρ ουτως λαλω <K 13><V 1> προ
+|L|δε της εορτης του πασχα
+|L|ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η
+|L|ωρα ινα μεταβη εκ του κοσ=
+|L|μου τουτου προς τον πρ̅α
+|L|αγαπησας τους ιδιους τους
+|L|εν τω κοσμω εις τελος ηγαπη=
+|L|σεν αυτους <V 2> και δειπνου
+|C 2|
+|L|γενομενου του διαβολου
+|L|ηδη βεβληκοτος εις την καρδι=
+|L|αν ιουδα
+|L|σιμωνος ισκαριωτου ινα
+|L|αυτον παραδω
+|L|<V 3> ειδως [app][*]&om;[\*][C]ο ις̅[\C][\app] οτι παντα δεδωκεν
+|L|αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και
+|L|οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς
+|L|τον θν̅ υπαγει <V 4> εγειρετε εκ
+|L|του δειπνου και τιθησιν τα ι=
+|L|ματια και λαβων λεντιον
+|L|διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλ=
+|L|λει υδωρ εις τον νιπτηρα
+|L|και ηρξατο νιπτειν τους πο=
+|L|δας των μαθητων και εκμα=
+|L|σσειν τω λεντιω ω ην διεζοσ=
+|L|μενος <V 6> ερχετε ουν προς σι=
+|L|μωνα πετρον και λεγει αυ=
+|L|τω εκεινος κε̅ σο μου νι=
+|L|πτεις τους ποδας <V 7> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι
+|L|γνωσει δε μετα ταυτα
+|L|<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη μου
+|L|νιψης τους ποδας εις τον αιωνα
+|L|απεκριθη ις̅ και ειπεν εαν
+|F 154v|
+|C 1|
+|L|μη νιψω σε ουκ εχεις μερος με=
+|L|τ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ μη τους ποδας
+|L|μου μονον αλλα και τας χει=
+|L|ρας και την κεφαλην <V 10> λεγει
+|L|αυτω ο ις̅ ο λελουσμενος
+|L|ου χριαν εχει ει μη τους ποδας
+|L|νιψασθαι αλλ εστιν καθα=
+|L|ρος ολος και υμεις καθαροι
+|L|εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει
+|L|γαρ τον παραδιδουντα αυ=
+|L|τον δια τουτο ειπεν οτι ουχι 
+|L|παντες καθαροι εστε <V 12> οτε
+|L|ουν ενιψεν τους ποδας αυ=
+|L|των ελαβεν τα ιματια
+|L|αυτου και αναπεσων πα=
+|L|λιν ειπεν αυτοις γινωσ=
+|L|κετε τι πεποιηκα υμιν
+|L|<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και
+|L|ο διδασκαλος και καλως
+|L|λεγετε ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ε=
+|L|νιψα υμων τους ποδας ο κς̅
+|L|και ο διδασκαλος και υμεις
+|L|οφιλετε αλληλων νιπτειν τους
+|L|ποδας <V 15> υποδιγμα γαρ δε=
+|L|δωκα υμιν ινα καθως εγω
+|C 2|
+|L|εποιησα υμιν και υμεις ποι=
+|L|ειτε <V 16> αμην αμην λεγω υμιν
+|L|ουκ εστιν δουλος μειζων του
+|L|κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μει=
+|L|ζων του πεμψαντος αυτον
+|L|<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε 
+|L|εαν ποιειτε αυτα <V 18> ου περι
+|L|παντων υμων λεγω εγω
+|L|γαρ οιδα τινας εξελεξαμην
+|L|αλλ ινα η γραφη πληρωθη
+|L|ο τρωγον μου τον αρτον επιρεν
+|L|επ εμε την πτερναν αυτου
+|L|<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προς του γε=
+|L|νεσθαι ινα οταν γενητε πιστευ=
+|L|σειται οτι εγω ειμι <V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο λαμβα=
+|L|νων εαν τινα πεμψω εμε
+|L|λαμβανει ο δε εμε λαμβα=
+|L|νων λαμβανει τον πεμψαν=
+|L|τα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅
+|L|εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυ=
+|L|ρησεν και ειπεν αμην αμην
+|L|λεγω υμιν οτι εις εξ υμων
+|L|παραδωσει με <V 22> εβλεπον
+|L|ουν εις αλληλους οι μαθηται
+|L|απορουμενοι περι τινος λεγει
+|F 155r|
+|C 1|
+|L|<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των
+|L|μαθητων αυτου εν τω κολπω
+|L|του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν
+|L|τουτω σιμων πετρος και λε=
+|L|γει αυτω ειπε τις εστιν περι ου
+|L|λεγει <V 25> αναπεσων ουν εκεινος
+|L|ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει
+|L|αυτω κε̅ τις εστιν <V 26> απεκρι=
+|L|νετο ουν ο ις̅ εκεινος εστιν ο εγω
+|L|βαψω το ψωμιον και δωσω
+|L|αυτω [app][*]βαψας[\*][C]εμβαψας[\C][\app] ουν το ψωμι=
+|L|ον λαμβανει και δειδωσιν ι=
+|L|ουδα σιμωνος ισκαριωτου
+|L|<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε ει=
+|L|σηλθεν εις εκεινον ο σατανας
+|L|λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποι=
+|L|εις ποιησαν ταχιον <V 28> τουτο
+|L|δε ουδεις εγνω των ανακει=
+|L|μενων προς τι ειπεν αυτω
+|L|<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλω=
+|L|σσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι
+|L|λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον
+|L|ων χριαν εχομεν εις την εορ=
+|L|την η τοις πτωχοις ινα τι δω
+|L|<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκει=
+|L|νος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ
+|C 2|
+|L|<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅
+|L|νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και
+|L|ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω <V 32> και
+|L|ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω
+|L|και ευθυς δοξασει αυτον
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον με=
+|L|θ υμων ειμι ζητησεται με
+|L|και καθως ειπον τοις ιουδαι=
+|L|οις οτι οπου εγω υπαγω υμεις
+|L|ου δυνασθαι ελθειν και υμεις
+|L|λεγω αρτι <V 34> πλην εντολην
+|L|καινην διδωμι υμιν ινα αγα=
+|L|πατε αλλιλους καθως
+|L|ηγαπησα υμας ινα και υμεις
+|L|αγαπατε αλληλους <V 35> εν
+|L|τουτο γνωσοντε παντες ο=
+|L|τι εμοι μαθηται εσται εαν
+|L|αγαπην εχητε εν αλλιλοις
+|L|<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος
+|L|κε̅ που υπαγεις απεκρι=
+|L|θη ο ις̅ οπου εγω υπαγω
+|L|ου δυνασαι μοι νυν ακολου=
+|L|θησαι υστερον δε ακολουθη=
+|L|σεις μοι <V 37> λεγει αυτω σιμων
+|L|πετρος κε̅ διατι ου δυνα=
+|L|μαι σοι ακολουθησαι αρτι
+|F 155v|
+|C 1|
+|L|την ψυχην μου υπερ σου θησω
+|L|<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυ=
+|L|χην σου υπερ εμου θησεις
+|L|αμην αμην λεγω σοι ου μη α=
+|L|λεκτωρ φωνησει εως ου απαρ=
+|L|νησει με τρεις <K 14><V 1> μη ταρασσε=
+|L|σθω υμων η καρδια μηδε δι=
+|L|λιατω πιστευετε εις τον θν̅
+|L|και εις εμε πιστευετε <V 2> εν
+|L|τη οικια του πρ̅ς μου μοναι
+|L|πολλαι εισιν ει δε μη ειπον
+|L|αν υμιν οτι πορευομαι ετοι=
+|L|μασαι τοπον υμιν <V 3> και ε=
+|L|αν πορευθω και ετοιμασω
+|L|τοπον υμιν παλιν ερ=
+|L|χομαι και παραληψομαι
+|L|υμας προς εμαυτον ινα
+|L|οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+|L|<V 4> και οπου εγω υπαγω οι=
+|L|δατε την οδον <V 5> λεγει αυτω
+|L|θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν
+|L|που υπαγεις και πως
+|L|δυναμεθα την οδον ειδε=
+|L|ναι <V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ει=
+|L|μι η οδος και η αληθεια και
+|L|η ζωη ουδεις ερχεται προς
+|C 2|
+|L|τον πρ̅α ειμι δι εμου <V 7> ει εγνω=
+|L|κειται αν απ αρτι γινωσ=
+|L|κεται αυτον και εωρακατε
+|L|αυτον <V 8> λεγει αυτω φιλιππος
+|L|κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρ=
+|L|κι ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ το=
+|L|σουτον χρονον μεθ υμων ειμι
+|L|και ουκ εγνωκας με φιλιπ=
+|L|πε ο εωρακως εμε εω=
+|L|ρακεν τον πρ̅α και πως
+|L|συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+|L|<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω
+|L|πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν
+|L|απ εμαυτου ου λαλω
+|L|ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων
+|L|ποιει τα εργα αυτος
+|L|<V 11> πιστευεται μοι οτι εγω εν
+|L|τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι
+|L|εστιν ει δε μη δια τα εργα
+|L|αυτα πιστευετε [app][*]&om;[\*][C]μοι[\C][\app]<V 12> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν ο πιστευων
+|L|εις εμε τα εργα α εγω ποιω
+|L|κακεινος ποιησει και μει=
+|L|ζωνα τουτων ποιησει
+|L|οτι εγω προς τον πρ̅α πορε=
+|F 156r|
+|C 1|
+|L|υομαι <V 13> και ο τι αν αιτησει=
+|L|ται εν τω ονοματι μου του=
+|L|το ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ
+|L|εν τω υω̅ <V 14> εαν τι αιτησειται
+|L|εν τω ονοματι μου τουτο ποι=
+|L|ησω <V 15> εαν αγαπατε με τας εν=
+|L|τολας τας εμας τηρησεται
+|L|<V 16> καγω ερωτησω τον πρ̅α
+|L|και αλλον παρακλητον δω=
+|L|σει υμιν ινα η μεθ υμων εις τον
+|L|αιωνα <V 17> το πν̅α της αληθει=
+|L|ας ο ο κοσμος ου δυναται
+|L|λαβειν οτι ου θεωρει αυτω ου=
+|L|δε γινωσκει αυτω υμεις δε
+|L|γινωσκετε αυτον οτι παρ υ=
+|L|μιν μενει και εν υμιν εσται
+|L|<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους
+|L|ερχομαι προς υμας <V 19> ετι μι=
+|L|κρον και ο κοσμος με ουκ ετι
+|L|θεωρει υμεις δε θεωρειτε
+|L|με οτι εγω ζω και υμεις ζη=
+|L|σεσθαι <V 20> εν εκεινη τη ημερα
+|L|υμεις γνωσεσθαι οτι εγω εν τω
+|L|πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω
+|L|εν υμιν <V 21> ο εχων τας εντολας
+|L|μου και τηρων αυτας εκεινος
+|C 2|
+|L|εστιν ο αγαπων με ο δε α=
+|L|γαπων με αγαπηθησεται
+|L|υπο του πρ̅ς μου καγω αγα=
+|L|πησω αυτον και εμφανη=
+|L|σω αυτω εμαυτον
+|L|<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκα=
+|L|ριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν
+|L|μελλεις εμφανιζειν σεαυ=
+|L|τον και ουχι τω κοσμω <V 23> απε=
+|L|κριθη ις̅ και ειπεν αυτω
+|L|εαν τις αγαπα με τον λογον
+|L|μου τηρησει και ο πη̅ρ μου
+|L|αγαπησει αυτον και προς
+|L|αυτον ελευσομεθα και μο=
+|L|νην παρ αυτω ποιησομεθα
+|L|<V 24> ο μη αγαπων με τους λο=
+|L|γους μου ου τηρει και ο λογος
+|L|ον ακουετε ουκ εστιν εμος
+|L|αλλα του πεμψαντος με
+|L|πρ̅ς <V 25> ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν παρ υμιν μενων
+|L|<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α
+|L|το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν
+|L|τω ονοματι μου εκεινος
+|L|υμας διδαξει παντα και
+|L|υπομνησει υμας παντα
+|F 156v|
+|C 1|
+|L|α ειπον υμιν <V 27> ειρηνη ην αφι=
+|L|ημι υμιν ειρηνην την εμην
+|L|διδωμι υμιν ου καθως ο
+|L|κοσμος διδωσιν εγω διδωμι
+|L|υμιν μη ταρασσεσθω υμων
+|L|η καρδια μηδε διλιατω <V 28> η=
+|L|κουσατε οτι εγω ειπον υμιν υ=
+|L|παγω και ερχωμαι προς υμας
+|L|ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι
+|L|ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α
+|L|οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν
+|L|<V 29> και νυν ειρηκα υμιν ινα οταν
+|L|γενητε πιστευσητε <V 30> ουκ εστι
+|L|πολλα λαλησω μεθ υμων
+|L|ερχετε γαρ ο του κοσμου αρχων
+|L|και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+|L|<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγα=
+|L|πω τον πρ̅α και την εντο=
+|L|λην ην δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου=
+|L|τως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν 
+|L|εντευθεν <K 15><V 1> εγω ειμι η αμπελος
+|L|η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γε=
+|L|ωργος εστιν <V 2> παν κλημα εν ε=
+|L|μοι μη φερων καρπον αιρει
+|L|αυτο και παν το καρπον
+|L|φερων καθαιρει αυτο ινα
+|C 2|
+|L|καρπον πλιονα φερει <V 3> ηδει
+|L|υμεις καθαροι εστε δια τον λο=
+|L|γον ον λελαληκα υμιν <V 4> μινα=
+|L|ται εν εμοι καγω εν υμιν
+|L|καθως το κλημα ου δυναται
+|L|καρπον φερειν αφ εαυτου
+|L|εαν μη μηνη εν τη αμπελω
+|L|ουτως ουδε υμεις εαν μη εν ε=
+|L|μοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η αμπε=
+|L|λος υμεις τα κληματα ο
+|L|μενων εν εμοι καγω εν αυτω
+|L|ουτως φερει καρπον πολυν
+|L|οτι χωρις εμου ου δυνασθαι
+|L|ποιειν ουδεν <V 6> εαν τις μηνη
+|L|εν εμοι εκβληθη εξω ως το
+|L|κλημα και εξηρανθη και συναγου=
+|L|σιν αυτω και εις το πυρ βαλλου=
+|L|σιν και καιεται
+|L|<V 7> εαν μηνητε εν εμοι και τα ρη=
+|L|ματα μου εν υμιν μινη ο
+|L|εαν θελητε αιτησασθαι και
+|L|γενησεται υμιν <V 8> εν τουτο δο=
+|L|ξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον
+|L|πολυν φερειται και γενησεσθε
+|L|εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγα=
+|L|πησεν με ο πη̅ρ καγω υμας 
+|F 157r|
+|C 1|
+|L|ηγαπησα μεινατε εν τη αγα=
+|L|πη τη εμη <V 10> εαν τας εντολας
+|L|μου τηρησειται μενειται εν τη
+|L|αγαπη μου καθως εγω τας
+|L|εντολας του πρ̅ς μου τετηρικα
+|L|και μενω αυτου εν τη αγαπη
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα
+|L|η χαρα η εμη εν υμιν η και η χα=
+|L|ρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη
+|L|εστιν η εντολη η εμη ινα αγα=
+|L|πατε αλληλους καθως ηγα=
+|L|πησα υμας <V 13> μειζονα ταυ=
+|L|της αγαπην ουδεις εχει ινα τις
+|L|την ψυχην αυτου θη υπερ των
+|L|φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι
+|L|μου εστε εαν ποιειτε α εγω
+|L|εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι λε=
+|L|γω υμας δουλους οτι ο δου=
+|L|λος ουκ οιδεν τι ποιει ο κυριος 
+|L|αυτου υμας δε ειρηκα φι=
+|L|λους οτι παντα α ηκουσα
+|L|παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα
+|L|υμιν <V 16> ουχ υμεις με εξελεξασ=
+|L|θαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας
+|L|και εθηκα υμας ινα υμεις
+|L|υπαγητε και καρπον φερητε 
+|C 2|
+|L|και ο καρπος υμων μενη
+|L|ινα ο τι αν αιτησειτε τον πρ̅α
+|L|εν τω ονοματι μου δω υμιν
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμειν
+|L|ινα αγαπατε αλληλους
+|L|<V 18> ει ο κοσμος υμας μησει γινωσ=
+|L|κετε οτι εμε πρωτον υμων
+|L|μεμισηκεν <V 19> η εκ του κοσμου
+|L|ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφι=
+|L|λει οτι δε εκ του κοσμου ου=
+|L|κ εσται αλλ εγω εξελεξαμην
+|L|υμας εκ του κοσμου δια του=
+|L|το μησι υμας ο κοσμος
+|L|<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω
+|L|ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μει=
+|L|ζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδι=
+|L|ωξαν και υμας διωξουσιν
+|L|ει τον λογον μου ετηρησαν και
+|L|τον υμετερον τηρησουσιν
+|L|<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησου=
+|L|σιν εις υμας δια το ονομα μου
+|L|οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαν=
+|L|τα με <V 22> ει μη ηλθον και ελαλη=
+|L|σα αυτοις αμαρτιαν ουκ οι=
+|L|χον νυν δε προφασιν ουκ ε=
+|L|χουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+|F 157v|
+|C 1|
+|L|<V 23> ο εμε μεισων και τον πρ̅α
+|L|μου μησει <V 24> ει τα εργα μη ε=
+|L|ποιησα εν αυτοις α ουδεις
+|L|αλλος πεποιηκεν αμαρ=
+|L|τιαν ουκ ειχον νυν δε και ε=
+|L|ωρακασιν και μεμισηκασιν
+|L|και εμε και τον πρ̅α μου
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος
+|L|ο εν τω νομω αυτων γεγραμ=
+|L|μενος οτι εμισησαν με δω=
+|L|ρεαν <V 26> οταν δε ελθη ο πα=
+|L|ρακλητος ον εγω πεμψω
+|L|υμιν παρα του πρ̅ς
+|L|το πν̅α της αληθειας
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευ=
+|L|ετε εκεινος μαρτυρησει
+|L|περι εμου <V 27> και υμεις δε
+|L|μαρτυρειτε οτι απ αρχης
+|L|μετ εμου εστε <K 16><V 1> ταυτα λε=
+|L|λαληκα υμιν ινα μη σκαν=
+|L|δαλισθητε <V 2> αποσυναγω=
+|L|γους ποιησωσιν υμας
+|L|αλλ ερχετε ωρα ινα πας
+|L|ο αποκτεινας υμας
+|L|δοξη λατριαν προσφερει
+|L|τω θω̅ <V 3> και ταυτα 
+|C 2|
+|L|ποιησουσιν υμιν οτι ου=
+|L|κ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε
+|L|εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαλη=
+|L|κα υμιν ινα οταν ελθη η ω=
+|L|ρα αυτων μνημονευητε αυ=
+|L|των οτι εγω ειπον υμιν
+|L|ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ει=
+|L|πον οτι μεθ υμων ημιν
+|L|<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμ=
+|L|ψαντα με και ουδεις εξ υμων
+|L|ερωτα με που υπαγης
+|L|<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα
+|L|υμιν η λυπη πεπληρωκεν
+|L|υμων την καρδιαν <V 7> αλλ εγω
+|L|την αληθειαν υμιν λεγω
+|L|συμφερει υμιν ινα εγω απελ=
+|L|θω εαν γαρ εγω μι απελ=
+|L|θω ο παρακλητος ου μη ελ=
+|L|θη προς υμας εαν δε πο=
+|L|ρευθω πεμψω αυτον προς
+|L|υμας <V 8> και ελθων εκεινος
+|L|ελεγξει τον κοσμον περι
+|L|αμαρτιας και περι δικαι=
+|L|οσυνης και περι κρισεως
+|L|<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι
+|L|ου πιστευουσιν εις εμε
+|F 158r|
+|C 1|
+|L|<V 10> περι δικαιοσυνης δε ο=
+|L|τι προς τον πρ̅α μου υπαγω
+|L|και ουκ ετι θεωρειτε με
+|L|<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρ=
+|L|χων του κοσμου τουτου κεκρι=
+|L|ται <V 12> ετι πολλα εχω υμιν
+|L|λεγειν αλλ ου δυνασθαι βα=
+|L|σταζειν αρτι <V 13> οταν δε ελ=
+|L|θη εκεινος το πν̅α της αλη=
+|L|θειας οδιγησει υμας εν
+|L|τη αληθεια πασει ου γαρ
+|L|λαλησει αφ εαυτου αλλ ο=
+|L|σα αν ακουσει λαλησει και
+|L|τα ερχομενα αναγγελει
+|L|υμιν <V 14> εκεινος εμε δοξα=
+|L|σει οτι εκ του εμου ληψεται
+|L|και αναγγελει υμιν
+|L|<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα
+|L|εστιν δια τουτο ειπον υμιν
+|L|οτι εκ του εμου λαμβανει
+|L|και αναγγελει υμιν
+|L|<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και οψε=
+|L|σθαι με <V 17> ειπον ουν εκ των
+|L|μαθητων αυτου προς αλλι=
+|L|λους τι εστιν τουτο ο λεγει
+|C 2|
+|L|μικρον και ου θεωρειτε με
+|L|και παλιν μικρον και οψε=
+|L|σθαι με και οτι υπαγω
+|L|προς τον πρ̅α <V 18> ελεγον ουν
+|L|τι εστιν τουτο ο λεγει μικρον ου=
+|L|κ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν
+|L|ις̅ οτι ηθελον ερωταν αυτον
+|L|και ειπεν αυτοις περι του=
+|L|του ζητειτε μετ αλληλων
+|L|οτι ειπον μικρον και ου θεω=
+|L|ρειτε με και παλιν μικρον
+|L|και οψεσθαι με <V 20> αμην
+|L|αμην λεγω υμιν οτι κλαυ=
+|L|σεται και θρινησεται υμεις
+|L|ο δε κοσμος χαρησεται
+|L|υμεις δε λυπηθησεσθαι
+|L|αλλ η λυπη υμων εις χαραν
+|L|γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτει
+|L|λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα
+|L|αυτης οταν δε γεννησει
+|L|το παιδιον ουκ ετι μνη=
+|L|μονευει της θλιψεως δια την
+|L|χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις
+|L|τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν
+|L|νυν μεν λυπην εχεται
+|L|παλιν δε οψομαι υμας
+|F 158v|
+|C 1|
+|L|και χαρισεται υμων η καρδια
+|L|και την χαραν υμων ουδεις αι=
+|L|ρει αφ υμων <V 23> εν εκεινη τη η=
+|L|μερα εμε ουκ επερωτησεται
+|L|ουδεν αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν οτι οσα αν αιτησητε τον
+|L|πρ̅α εν τω ονοματι μου δω=
+|L|σει υμιν <V 24> εως αρτι ουκ ητησα=
+|L|τε ουδεν εν τω ονοματι μου
+|L|αιτητε και ληψεσθαι ινα η
+|L|χαρα υμων η πεπληρωμενη
+|L|<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελα=
+|L|ληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα
+|L|οτε ουκ ετι εν παροιμιαις
+|L|λαλησω υμιν αλλα παρρη=
+|L|σια περι του πρ̅ς μου απαγ=
+|L|γελω υμιν <V 26> εν εκεινη τη ημε=
+|L|ρα εν τω ονοματι μου αιτησε=
+|L|σθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ε=
+|L|ρωτησω τον πρ̅α περι υμων
+|L|<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας
+|L|οτι υμεις εμε πεφιλεικατε
+|L|και πεπιστευκατε οτι εγω
+|L|παρα του θυ̅ εξηλθον <V 28> εξηλ=
+|L|θον παρα του πρ̅ς και εληλυ=
+|L|θα εις τον κοσμον παλιν α=
+|C 2|
+|L|φιημι τον κοσμον και πορευο=
+|L|μαι προς τον πρ̅α <V 29> λεγουσιν
+|L|αυτω οι μαθηται αυτου
+|L|ειδε νυν παρρησια λαλης και
+|L|παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+|L|<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παν=
+|L|τα και ου χρειαν εχεις ινα τις
+|L|σε επερωτα εν τουτο πι=
+|L|στευων μεν οτι απο θυ̅ εξηλ=
+|L|θες <V 31> απεκριθη αυτοις
+|L|ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου
+|L|ερχεται ωρα και νυν ελιλυθεν
+|L|ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα
+|L|ιδια και εμε μονον αφητε
+|L|και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ
+|L|μετ εμου εστιν
+|L|<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν
+|L|ινα εν εμοι ειρηνην εχητε
+|L|εν τω κοσμω θλιψιν εχητε 
+|L|αλλα θαρσειτε οτι εγω νενι=
+|L|κηκα τον κοσμον <K 17><V 1> ταυτα ε=
+|L|λαλησεν ο ις̅ και επαρας
+|L|τους οφθαλμους αυτου εις τον
+|L|ου̅νον ειπεν πε̅ρ εληλυθεν
+|L|η ωρα δοξασον σου τον υν̅
+|L|ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+|F 159r|
+|C 1|
+|L|<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσι=
+|L|αν πασης σαρκος ινα παν
+|L|ο δεδωκας αυτω δωση αυ=
+|L|τοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη
+|L|δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γι=
+|L|νωσκουσιν σε τον μονον αληθει=
+|L|νον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅
+|L|χν̅ <V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης
+|L|το εργον ετελειωσα ο δεδω=
+|L|κας μοι ινα ποιησω <V 5> και νυν
+|L|δοξασον με συ πε̅ρ παρα σε=
+|L|αυτω τη δοξη η ειχον προ του
+|L|τον κοσμον ειναι παρα σοι
+|L|<V 6> εφανερωσα σου το ονομα
+|L|τοις αν̅οις ους δεδωκας
+|L|μοι εκ του κοσμου σοι ησαν
+|L|και εμοι αυτους εδωκας
+|L|και τον λογον σου τετηρηκα=
+|L|σιν <V 7> νυν εγνωσαν οτι παν=
+|L|τα οσα δεδωκας μοι πα=
+|L|ρα σου εισιν <V 8> οτι τα ρηματα
+|L|α δεδωκας μοι δεδωκα
+|L|αυτοις και αυτοι ελαβον
+|L|και εγνωσαν αληθως οτι πα=
+|L|ρα σου εξηλθον και επιστευ=
+|L|σαν οτι συ με απεστειλας
+|C 2|
+|L|<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου
+|L|περι του κοσμου ερωτω
+|L|αλλα περι ων δεδωκας μοι
+|L|οτι συ εισιν <V 10> και τα εμα παντα
+|L|σα εστιν και τα σα εμα και
+|L|δεδοξασμε εν αυτοις
+|L|<V 11> και ουκ εστι ειμι εν τω κοσμω
+|L|και ουτοι εν τω κοσμω εισιν
+|L|και εγω προς σε ερχομαι
+|L|πε̅ρ αγιε τηρησον αυτους
+|L|εν τω ονοματι σου ω δεδω=
+|L|κας μοι ινα ωσιν εν καθως
+|L|ημεις <V 12> οτε ημην μετ αυτων
+|L|εγω ετηρουν αυτους εν τω ονο=
+|L|ματι σου ους δεδωκας μοι
+|L|εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων
+|L|απολετο ειμι ο υς̅ της απω=
+|L|λιας ινα η γραφη πληρωθη
+|L|<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι
+|L|και ταυτα λαλω εν τω κοσμω
+|L|ινα εχωσιν την χαραν την ε=
+|L|μην πεπληρωμενην εν
+|L|αυτοις
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λο=
+|L|γον σου και ο κοσμος εμη=
+|L|σησεν αυτους οτι ουκ εισιν
+|L|εκ του κοσμου 
+|F 159v|
+|C 1|
+|L|καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσ=
+|L|μου <V 15> ουκ ερωτω ινα αρης
+|L|αυτους εκ του κοσμου
+|L|αλλ ινα τηρησης αυτους εκ
+|L|του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου
+|L|ουκ εισιν καθως εγω ουκ ει=
+|L|μι εκ του κοσμου <V 17> αγιασον
+|L|αυτους εν τη αληθεια σου
+|L|ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+|L|<V 18> καθως εμε απεστειλας εις
+|L|τον κοσμον καγω απεστει=
+|L|λα αυτους εις τον κοσμον
+|L|<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω
+|L|εμαυτον ινα ωσιν και αυ=
+|L|τοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+|L|<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω
+|L|μονον αλλα και περι των
+|L|πιστευοντων δια του λογου
+|L|αυτων εις εμε <V 21> ινα παν=
+|L|τες εν ωσιν καθως συ πε̅ρ
+|L|εν εμοι καγω εν σοι ινα
+|L|και αυτοι εν ημιν εν ωσιν
+|L|ινα ο κοσμος πιστευσει οτι
+|L|συ με απεστειλας <V 22> και εγω
+|L|την δοξαν ην δεδωκας μοι
+|L|δεδωκα αυτοις ινα ωσιν
+|C 2|
+|L|εν καθως ημεις εν εσμεν
+|L|<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι
+|L|ινα ωσιν τετελειωμενοι εις
+|L|εν και ινα γινωσκει ο κοσμος
+|L|οτι συ με απεστειλας
+|L|και ηγαπησας αυτους
+|L|καθως εμε ηγαπησας
+|L|<V 24> πε̅ρ ους δεδωκας μοι θε=
+|L|λω ινα οπου ειμι εγω κακει=
+|L|νοι ωσιν μετ εμου ινα θεω=
+|L|ρωσιν την δοξαν την εμην
+|L|ην δεδωκας μοι οτι ηγαπη=
+|L|σας με προ καταβολης κοσμου
+|L|<V 25> πε̅ρ δικαιε και ο κοσμος
+|L|σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων
+|L|και ουτοι εγνωσαν οτι συ με
+|L|απεστειλας <V 26> και εγνωρησα
+|L|εν αυτοις το ονομα σου και
+|L|γνωρισω ινα η αγαπη ην
+|L|ηγαπησας με εν αυτοις
+|L|η καγω εν αυτοις <K 18><V 1> ταυ=
+|L|τα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν
+|L|τοις μαθηταις αυτου περαν
+|L|του χιμαρρου των κεδρων
+|L|οπου ην κηπος εις ον εισηλ=
+|L|θεν αυτος και οι μαθηται
+|L|αυτου
+|F 160r|
+|C 1|
+|L|<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδι=
+|L|δους αυτον τον τοπον οτι πο=
+|L|λλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα
+|L|των μαθητων αυτου
+|L|<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπει=
+|L|ραν και εκ των αρχιερεων
+|L|και φαρισαιων υπηρετας
+|L|ερχετε εκει μετα των φανων
+|L|και λαμπαδων και οπλων
+|L|<V 4> ις̅ δε ειδως παντα τα επερ=
+|L|χομενα επ αυτον εξελθων
+|L|ειπεν αυτοις τινα ζητει=
+|L|τε <V 5> απεκριθησαν αυτω
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε
+|L|και ιουδας ο παραδιδους
+|L|αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν
+|L|ειπεν αυτοις εγω ειμι 
+|L|απηλθον εις τα οπισω
+|L|και επεσον χαμε <V 7> παλιν
+|L|ουν επηρωτησεν αυτους
+|L|τινα ζητειτε οι δε ειπον
+|L|ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απε=
+|L|κριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω
+|L|ειμι ει ουν εμε ζητειτε
+|L|αφετε τουτους υπαγειν
+|C 2|
+|L|<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν
+|L|οτι ους δεδωκας μοι ουκ α=
+|L|πωλεσα εξ αυτων ουδενα
+|L|<V 10> σιμων ουν πετρος εχων
+|L|μαχαιραν ηλκυσεν αυτην
+|L|και επεσεν τον του αρχιερε=
+|L|ως δουλον και απεκοψεν
+|L|αυτου τω ωτιον το δεξιον
+|L|ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+|L|<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω
+|L|βαλε την μαχαιραν εις την
+|L|θηκην το ποτηριον ο δε=
+|L|δωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω
+|L|αυτω <V 12> η ουν σπειρα και
+|L|ο χιλιαρχος και οι υπηρεται
+|L|των ιουδαιων συνελα=
+|L|βον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+|L|<V 13> και απηγαγον προς αν=
+|L|ναν πρωτον ην γαρ πεν=
+|L|θερος του καιαφα ος
+|L|ην αρχιερευς του ενιαυτου
+|L|εκεινου <V 14> ην δε καιαφας
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιου=
+|L|δαιοις οτι συμφερει ενα
+|L|αν̅ον αποθανειν υπερ
+|L|του λαου <V 15> ηκολουθη δε τω
+|F 160v|
+|C 1|
+|L|ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος
+|L|μαθητης ο δε μαθητης ε=
+|L|κεινος ην γνωστος τω αρχιε=
+|L|ρει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις
+|L|την αυλην του αρχιερεως
+|L|<V 16> ο δε πετρος ιστηκει προς τη
+|L|θυρα εξω εξηλθεν ουν
+|L|ο μαθητης ο αλλος ος ην γνω=
+|L|στος τω αρχιερει και ειπεν
+|L|τη θυρωρω και εισηγαγεν
+|L|τον πετρον <V 17> λεγει ουν τω
+|L|πετρω η παιδισκη η θυρω=
+|L|ρος μη και συ εκ των μαθη=
+|L|των ει του αν̅ου τουτου
+|L|λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ιστη=
+|L|κεισαν δε οι δουλοι και οι υ=
+|L|πηρετε ανθρακιαν πεποι=
+|L|ηκοτες οτι ψυχος ην και εθερ=
+|L|μαινοντο ην δε και ο πετρος
+|L|μετ αυτων εστως και θερ=
+|L|μαινομενος <V 19> ο ουν αρ=
+|L|χιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ πε=
+|L|ρι των μαθητων αυτου και
+|L|περι της διδαχης αυτου
+|L|<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|εγω παρρησια λελαληκα
+|C 2|
+|L|τω κοσμω εγω εδιδαξα
+|L|εν συναγωγη και εν τω ιερω
+|L|οπου παντες οι ιουδαιοι
+|L|συνερχονται και εν κρυ=
+|L|πτω ελαλησα ουδεν
+|L|<V 21> τι με ερωτας επερω=
+|L|τησον τους ακηκοωτας
+|L|τι ελαλησα αυτοις ει=
+|L|δε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+|L|<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος
+|L|εις των παρεστηκοτων υ=
+|L|πηρετων εδωκεν ραπισ=
+|L|μα τω ιυ̅ λεγων ουτος α=
+|L|ποκρινει τω αρχιερει
+|L|<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅
+|L|ει κακως ελαλησα μαρ=
+|L|τυρησον περι του κακου
+|L|ει δε καλως τι με δερεις
+|L|<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο
+|L|αννας δεδεμενον προς
+|L|καιαφαν τον αρχιερεα
+|L|<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως
+|L|και θερμαινομενος ει=
+|L|πον ουν αυτω μη και
+|L|συ εκ των μαθητων αυτου
+|L|ει ηρνησατο εκεινος και ει=
+|F 161r|
+|C 1|
+|L|πεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις
+|L|εκ των δουλων του αρχιερεως
+|L|συγγενεις ων ου [app][*]πεκοψεν[\*][C]απεκοψεν[\C][\app] πε=
+|L|τρος το ωτιον ουκ εγω σε
+|L|ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+|L|<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος
+|L|και ευθεως αλεκτωρ εφωνη=
+|L|σεν 
+|L|<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του και=
+|L|αφα εις το πραιτωριον ην δε
+|L|ην δε πρωι και αυτοι ουκ ει=
+|L|σηλθον εις τον πραιτωριον ινα
+|L|μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγω=
+|L|σιν το πασχα
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω
+|L|προς αυτους και φησιν τι=
+|L|να κατηγοριαν φερεται κατα
+|L|του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθη=
+|L|σαν και ειπον αυτω ειμι ην ου=
+|L|τος κακοποιος ουκ αν σοι
+|L|παρεδωκαμεν αυτων <V 31> ει=
+|L|πεν ουν αυτοις ο πιλατος
+|L|λαβετε αυτον υμεις και κατα
+|L|τον νομον υμων κρινατε αυτον
+|L|ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ου=
+|C 2|
+|L|δενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πλη=
+|L|ρωθη ον ειπεν σημαινων ποι=
+|L|ω θανατω ημελλεν αποθνησ=
+|L|κειν <V 33> εισηλθεν ουν παλιν
+|L|εις το πραιτωριον ο πιλατος
+|L|και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν
+|L|αυτω συ ει ο βασιλευς των ιου=
+|L|δαιων <V 34> απεκριθη ις̅ και
+|L|ειπεν αυτω αφ εαυτου συ
+|L|τουτο λεγεις ει αλλοι σου ειπε̣ν
+|L|περι εμου <V 35> απεκριθη ο
+|L|πιλατος μητι εγω ιουδαιος 
+|L|ειμι το εθνος το σον και οι αρ=
+|L|χιερεις παρεδωκαν σε εμοι
+|L|τι εποιησας <V 36> απεκριθη ις̅
+|L|η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ
+|L|του κοσμου τουτου η εκ του
+|L|κοσμου τουτου ην η βασιλεια η
+|L|εμη οι υπηρετε οι εμοι ηγω=
+|L|νιζοντο αν ινα μη παραδοθω
+|L|τοις ιουδαιοις νυν δε η βασι=
+|L|λεια η εμη ουκ εστην εντευθεν
+|L|<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος
+|L|ουκουν βασιλευς ει συ
+|L|απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βα=
+|L|σιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννη=
+|F 161v|
+|C 1|
+|L|μαι και εις τουτο εληλυθα
+|L|εις τον κοσμον ινα μαρτυ=
+|L|ρισω τη αλιθεια πας ο ων
+|L|εκ της αληθειας ακουει μου
+|L|της φωνης <V 38> λεγει αυτω ο πι=
+|L|λατος τι εστιν αληθεια
+|L|και τουτω ειπων παλιν
+|L|εξηλθεν προς τους ιουδαι=
+|L|ους και λεγει αυτοις εγω ου=
+|L|δεμιαν αιτιαν ευρισκω ε=
+|L|ν αυτω <V 39> εστιν δε συνηθεια
+|L|υμιν ινα ενα απολυσω υμιν
+|L|εν τω πασχα βουλεσθαι
+|L|ουν απολυσω υμιν τον βα=
+|L|σιλεα των ιουδαιων
+|L|<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν
+|L|λεγωντες μη τουτον αλλα
+|L|τον βαραββαν ην δε ο βα=
+|L|ραββας ληστης <K 19><V 1> τοτε ουν
+|L|ο πιλατος λαβων τον ιν̅
+|L|εμαστηγωσεν <V 2> και οι στρα=
+|L|τιωτε πλεξαντες στεφα=
+|L|νον εξ ακανθων επεθη=
+|L|καν αυτου τη κεφαλη
+|L|και ιματιον πορφυρουν
+|L|περιεβαλον αυτον <V 3> και 
+|C 2|
+|L|ελεγον χαιρε ο βασι=
+|L|λευς των ιουδαιων και
+|L|εδιδουν αυτω ραπισματα
+|L|<V 4> και εξηλθεν παλιν ο πιλα=
+|L|τος εξω και λεγει αυτοις
+|L|ιδε αγω υμιν αυτων εξω ι=
+|L|να γνωται οτι αιτιαν ουδε=
+|L|μιαν εν αυτω ευρισκω
+|L|<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων
+|L|τον ακανθηνον στεφανον
+|L|και το πορφυρουν ιματιον
+|L|και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
+|L|<V 6> οτε ουν ιδων αυτον οι αρχι=
+|L|ερεις και οι υπηρεται εκραυ=
+|L|γασαν λεγοντες
+|L|αρον αρον σταυρωσον αυτον
+|L|λεγει αυτοις ο πιλατος λα=
+|L|βεται αυτον υμεις και σταυ=
+|L|ρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω
+|L|εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκρι=
+|L|θησαν αυτω οι ιουδαιοι
+|L|ημεις νομον εχομεν και κατα
+|L|τον νομον ημων οφιλει απο=
+|L|θανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποι=
+|L|ησεν <V 8> οτε ουν ηκουσεν ο
+|L|πιλατος τουτον τον λογον
+|F 162r|
+|C 1|
+|L|μαλλον εφοβηθη <V 9> και εισηλ=
+|L|θεν εις το πραιτωριον παλιν
+|L|και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ
+|L|ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδω=
+|L|κεν αυτω <V 10> λεγει ουν αυτω
+|L|ο πιλατος εμοι ου λαλης
+|L|ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω
+|L|σταυρωσαι σε και εξουσι=
+|L|αν εχω απολυσαι σε
+|L|<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ου=
+|L|κ εχεις εξουσιαν κατ εμου
+|L|ουδεμιαν ει μη ην σοι δε=
+|L|δομενον ανωθεν δια
+|L|τουτο ο παραδιδους με
+|L|σοι μειζονα αμαρτιαν
+|L|εχει <V 12> εκ τουτο ο πιλατος
+|L|εζητει απολυσαι αυτον
+|L|οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν
+|L|λεγοντες εαν τουτον α=
+|L|πολυσης ουκ ει φιλος του
+|L|καισαρος πας ο βασιλε=
+|L|α εαυτον ποιων
+|L|αντιλεγει τω καισαρει <V 13> ο
+|L|ουν πιλατος ακουσας
+|L|τουτον τον λογον ηγαγεν
+|L|εξω τον ιν̅ και εκαθησεν
+|C 2|
+|L|επι βηματος εις τοπον λεγο=
+|L|μενον λιθοστρωτον εβραι=
+|L|στι δε γαββαθα <V 14> ην δε πα=
+|L|ρασκευη του πασχα ω=
+|L|ρα ην ωσει εκτει και λεγει
+|L|τοις ιουδαιοις ειδε ο βα=
+|L|σιλευς υμων <V 15> εκραυγα=
+|L|σαν ουν εκεινοι αρον
+|L|αρον σταυρωσον αυτον
+|L|λεγει αυτοις ο πιλατος
+|L|τον βασιλεα υμων σταυ=
+|L|ρωσω απεκριθεισαν
+|L|οι αρχιερεις ουκ εχομεν
+|L|βασιλεα ει μι καισαρα
+|L|<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυ=
+|L|τον αυτοις ινα σταυρωθη
+|L|παρελαβον ουν τον ιν̅ και
+|L|ηγαγον <V 17> και βασταζων τον
+|L|στ̅ρον αυτου εξηλθεν εις το=
+|L|πον λεγομενον κρανιον ο
+|L|λεγετε εβραιστη γολγοθα
+|L|<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν
+|L|και μετ αυτου αλλους δυο
+|L|ληστας εντευθεν και εν=
+|L|τευθεν μεσον δε τον ιν̅
+|L|<V 19> εγραψεν δε και [app][*]τιτλο[\*][C]τιτλον[\C][\app] ο πι=
+|F 162v|
+|C 1|
+|L|λατος και εθηκεν επι του
+|L|σταυρου ην δε γεγραμμενον
+|L|ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς
+|L|των ιουδαιων
+|L|<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολ=
+|L|λοι ανεγνωσαν των ιουδαι=
+|L|ων οτι εγγυς ην ο τοπος της
+|L|πολεως οπου εσ̅τρωθη ο ις̅
+|L|και ην γεγραμμενον εβρα=
+|L|ιστι ελληνηστη ρωμαιστι
+|L|<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρ=
+|L|χιερεις μη γραφε ο βασι=
+|L|λευς των ιουδαιων αλλ ο=
+|L|τι εκεινος ειπεν οτι βασι=
+|L|λευς ειμι των ιουδαιων
+|L|<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο
+|L|γεγραφα γεγραφα <V 23> οι ουν
+|L|στρατιωτε οτε εσταυρωσαν
+|L|αυτον ελαβον τα ιματι=
+|L|α αυτου και εποιησαν τεσ=
+|L|σαρα μερει εκαστω στρα=
+|L|τιωτη μερος και τον χιτω=
+|L|να ην δε ο χιτων αραφος
+|L|εκ των ανωθεν υφαντος
+|L|δι ολου <V 24> ειπεν ουν προς αλ=
+|L|λιλους μη σχισωμεν αυ=
+|C 2|
+|L|τον αλλα λαχωμεν περι
+|L|αυτου τινος εσται ινα η γρα=
+|L|φη πληρωθη η λεγουσα
+|L|διεμερισαντο τα ιματια
+|L|μου εαυτοις και επι τον
+|L|ιματισμον μου εβαλον κλη=
+|L|ρον οι μεν ουν στρατοι=
+|L|ωται εποιησαν ταυτα
+|L|<V 25> ειστηκησαν δε παρα τω
+|L|στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και
+|L|η αδελφη της μρ̅ς αυτου μα=
+|L|ρια η του κλωπα και μα=
+|L|ρια η μαγδαλινη <V 26> ις̅ ουν
+|L|ειδων την μρ̅α και τον μαθη=
+|L|την παρεστωτα ον ηγαπα
+|L|λεγει τη μρ̅ι αυτου γυναι
+|L|ιδου ο υς̅ σου <V 27> ειτα λεγει τω
+|L|μαθητη ιδου η μη̅ρ σου
+|L|και απ εκεινης της ωρας ε=
+|L|λαβεν αυτην ο μαθητης εις τα
+|L|ιδια <V 28> μετα τουτο ειδως
+|L|ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται
+|L|ινα τελειωθη η γραφη λεγει
+|L|διψω <V 29> σκευος ουν εκει=
+|L|το οξους μεστον οι δε πλη=
+|L|σαντες σπογγον οξους και υ=
+|F 163r|
+|C 1|
+|L|σσωπω περιθεντες προ=
+|L|σηνεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> ο=
+|L|τε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν
+|L|τετελεσται και κλινας την
+|L|κεφαλην παρεδωκεν τω
+|L|πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι επει
+|L|παρασκευη ην ινα μη μη=
+|L|νη επι του στ̅ρου τα σωματα
+|L|εν τω σαββατω ην γαρ
+|L|μεγαλη η ημερα εκεινου του
+|L|σαββατου ηρωτησαν των
+|L|πιλατων ινα κατεαγωσιν
+|L|αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+|L|<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται
+|L|και του μεν πρωτου κατεαξαν
+|L|τα σκελη και του αλλου του συ=
+|L|σταυρωθεντος αυτω <V 33> επι
+|L|δε τον ιν̅ ελθοντες ως ειδον
+|L|αυτον ηδη τεθνηκοτα ου
+|L|κατεαξαν αυτου τα σκελη
+|L|<V 34> αλλ εις των στρατιοτων λογχη
+|L|αυτου την πλευραν ενοιξεν
+|L|και ευθυς εξηλθεν αιμα και
+|L|υδωρ <V 35> και ο εωρακως με=
+|L|μαρτυρικεν και αληθηνη
+|L|αυτου εστιν η μαρτυρια
+|C 2|
+|L|κακεινος οιδεν οτι αληθη
+|L|λεγει ινα και υμεις πιστευσειτε
+|L|<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η
+|L|γραφη πληρωθη ωσ=
+|L|τουν ου συντριβησεται
+|L|αυπ αυτου <V 37> και παλιν
+|L|ετερα γραφη λεγει οψον=
+|L|ται εις ον εξεκεντησαν
+|L|<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον
+|L|πιλατον ιωσηφ ο απο
+|L|αριμαθιας ων μαθητης του
+|L|ιυ̅ κεκρυμμενος δε δι=
+|L|α τον φοβον των ιουδαιων
+|L|ινα αρη το σομα του ιυ̅ και
+|L|επετρεψεν ο πιλατος ηλ=
+|L|θεν ουν και ηρεν το σωμα
+|L|αυτου <V 39> ηλθεν δε και νικοδη=
+|L|μος ο ελθων προς αυτον 
+|L|νυκτος το πρωτον φερω
+|L|μιγμα σμυρνης και αλοης
+|L|ωσει λητρας εκατον <V 40> ελα=
+|L|βον ουν το σωμα του ιυ̅ και ε=
+|L|δησαν αυτο εν οθονιοις με=
+|L|τα των αρωματων καθως
+|L|εθος εστιν τοις ιουδαιοις εν=
+|L|ταφιαζειν <V 41> ην δε εν τω το=
+|F 163v|
+|C 1|
+|L|πω οπου εσ̅τρωθη κηπως
+|L|και εν τω κηπω μνημει=
+|L|ον καινον εν ω ουδεπω ου=
+|L|δεις ην τεθαυμμενος
+|L|<V 42> εκει ουν δια την παρασκε=
+|L|υην των ιουδαιων οτι εγγυς
+|L|ην το μνημειον εν ω εθη=
+|L|καν τον ιν̅
+|L|<K 20><V 1> τη δε μια των σαββατων
+|L|μαρια η μαγδαλινη ερχε=
+|L|τε πρωι ετι σκοτιας ου=
+|L|σης εις το μνημειον και
+|L|βλεπει τον λιθον ηρμενον
+|L|εκ του μνημειου <V 2> τρεχει
+|L|ουν και ερχεται προς σι=
+|L|μωνα πετρον και προς
+|L|τον αλλον μαθητην ον ηγα=
+|L|πα ο ις̅ και λεγει αυτοις
+|L|ηραν τον κν̅ εκ του μνημει=
+|L|ου και ουκ οιδαμεν που
+|L|εθηκαν αυτον <V 3> εξηλθεν
+|L|ουν ο πετρος και ο αλλος
+|L|μαθητης και ηρχοντο εις το
+|L|μνημειον <V 4> ετρεχον δε οι δυο
+|L|ομου και ο αλλος μαθητης
+|L|προεδραμεν ταχιον του
+|C 2|
+|L|πετρου και ηλθεν πρωτος
+|L|εις το μνημειον <V 5> και παρα=
+|L|κυψας βλεπει κειμενα τα ο=
+|L|θονια ου μεντοι εισηλθεν
+|L|<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος
+|L|ακολουθων αυτω και εισηλ=
+|L|θεν εις το μνημειον και θε=
+|L|ωρει τα οθονια κειμενα
+|L|<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της
+|L|κεφαλης αυτου ου με=
+|L|τα των οθονιον κειμενον
+|L|αλλα χωρις εντετυλιγμε=
+|L|νον εις ενα τοπον <V 8> τοτε
+|L|ουν εισηλθεν και ο αλλος
+|L|μαθητης ο ελθων προτος
+|L|εις το μνημειον και ιδεν
+|L|και επιστευσεν <V 9> ουδεπω
+|L|γαρ ηδησαν την γραφην ο=
+|L|τι δει αυτον εκ νεκρων α=
+|L|ναστηναι <V 10> απηλθον ουν
+|L|παλιν προς εαυτους οι
+|L|μαθηται
+|L|<V 11> μαρια δε ιστηκει προς το
+|L|μνημειον κλαιουσαι εξω
+|L|ως ουν εκλαιεν σπαρε=
+|L|κειψεν εις το μνημειον <V 12> και θε=
+|F 164r|
+|C 1|
+|L|ωρει δυο αγγελους εν λευκοις
+|L|καθεζομενους ενα προς
+|L|τη κεφαλη και ενα προς τοις
+|L|ποσιν οπου εκειτο το
+|L|σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν
+|L|αυτη εκεινοι γυναι
+|L|τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι
+|L|ηραν τον κν̅ μου και ουκ οι=
+|L|δα που εθηκαν αυτον
+|L|<V 14> ταυτα ειπουσα εστρα=
+|L|φη εις τα οπισω και θεω=
+|L|ρει τον ιν̅ εστωτα και ου=
+|L|κ ηδει οτι ις̅ εστιν <V 15> λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τι=
+|L|να ζητεις εκεινη δοκου=
+|L|σα οτι ο κηπουρος εστιν
+|L|λεγει αυτω κε̅ η συ εβαστα=
+|L|σας αυτον ειπε μοι που εθη=
+|L|κας αυτον καγω αυτον αρω
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια
+|L|στραφησα εκεινη λεγει αυ=
+|L|τω ραββουνι ο λεγεται
+|L|διδασκαλε <V 17> λεγει αυτη ο ις̅
+|L|μη μου απτου ουπω γαρ
+|L|αναβεβηκα προς τον πρ̅α
+|L|μου πορευου δε προς
+|C 2|
+|L|τους αδελφους μου και ει=
+|L|πε αυτοις αναβαινω
+|L|προς τον πρ̅α μου και
+|L|πρ̅α υμων και θν̅ μου
+|L|και θν̅ υμων <V 18> ερχεται
+|L|ουν μαρια η μαγδαλινη
+|L|αναγγελλουσα τοις μαθη=
+|L|ταις οτι εωρακα τον
+|L|κν̅ και ταυτα ειπεν αυ=
+|L|τη
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημε=
+|L|ρα εκεινη τη μια των σαβ=
+|L|βατων και των θυρων
+|L|κεκλεισμενων οπου η=
+|L|σαν οι μαθηται συνηγμε=
+|L|νοι δια τον φοβον των ιου=
+|L|δαιων ηλθεν ο ις̅ και ε=
+|L|στη εις το μεσον και λεγει αυτοις
+|L|ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων
+|L|εδειξεν αυτοις τας χειρας
+|L|και την πλευραν αυτου
+|L|εχαρισαν ουν οι μαθηται
+|L|ιδωντες τον κν̅ <V 21> και ει=
+|L|πεν αυτοις παλιν ο ις̅
+|L|ειρηνη υμιν καθως απε=
+|L|σταλκεν με ο πη̅ρ καγω πεμ=
+|L|πω υμας
+|F 164v|
+|C 1|
+|L|<V 22> και τουτο ειπων ενεφυ=
+|L|σισεν και λεγει αυτοις
+|L|λαβετε πν̅α αγιον <V 23> αν τι=
+|L|νων αφητε τας αμαρτι=
+|L|ας αφιενται αυτοις
+|L|αν τινων κρατητε καικρα=
+|L|τηνται <V 24> θωμας δε εις εκ
+|L|των δωδεκα ο λεγομενος
+|L|διδυμος ουκ ην μετ αυτων
+|L|οτε ηλθεν ο ις̅ <V 25> ελεγον ουν
+|L|αυτω οι αλλοι μαθηται
+|L|εωρακαμεν τον κν̅ ο δε
+|L|ειπεν αυτοις εαν μη ει=
+|L|δω εν ταις χερσιν αυτου τον
+|L|τυπον των ηλων και
+|L|βαλω τον δακτυλον μου
+|L|εις τον τυπον των ηλων
+|L|και βαλω την χειρα μου εις τ(ην)
+|L|πλευραν αυτου ου μη πι=
+|L|στευσ̣ω̣ <V 26> και μεθ ημερας
+|L|οκτ̣ω παλιν ησαν ε=
+|L|σω οι μαθηται αυτου και
+|L|θωμας μετ αυτων ερ=
+|L|χεται ο ις̅ τον θυρον κεκλεισ=
+|L|μενων και εστη εις το μεσον
+|L|και ειπεν ειρηνη υμιν <V 27> ει=
+|C 2|
+|L|τα λεγει τω θωμα φερε
+|L|τον δακτυλον σου ωδε και
+|L|ειδε τας χειρας μου και
+|L|φερε την χειρα σου και βαλε
+|L|εις την πλευραν μου και μη
+|L|γινου απιστος αλλα πιστος
+|L|<V 28> απεκριθη θωμας και
+|L|ειπε̣ν αυτω ο κς̅ μου και
+|L|ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅
+|L|οτι εωρακας με πεπι=
+|L|στευκας μακαριοι οι μη ι=
+|L|δοντες και πιστευσαντες
+|L|<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα
+|L|σημεια εποιησεν ο ις̅ ενω=
+|L|πιον των μαθητων αυτου
+|L|α ουκ εστιν γεγραμμενα εν
+|L|τω βιβλιω τουτω
+|L|<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα
+|L|πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅
+|L|ο υς̅ του θυ̅ και ινα πι=
+|L|στευοντες ζωην αιωνιον ε=
+|L|χηται εν τω ονοματι αυτου
+|L|<K 21><V 1> μετα ταυτα εφανερω=
+|L|σεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις
+|L|μαθηταις αυτου επι
+|L|της θαλασσης της τιβεριαδος
+|F 165r|
+|C 1|
+|L|εφανερωσεν δε ουτως
+|L|<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος
+|L|και θωμας ο λεγομενος διδυ=
+|L|μος και ναθαναηλ ο απο
+|L|κανα της γαλιλαιας και οι
+|L|υιοι του ζεβεδαιου και
+|L|αλλοι εκ των μαθητων αυ=
+|L|του δυο <V 3> λεγει αυτοις σιμων
+|L|πετρος υπαγω αλιευειν
+|L|λεγουσιν αυτω ερχομεθα
+|L|και υμεις συν σοι και εξηλ=
+|L|θον και ενεβησαν εις το πλοι=
+|L|ον ευθυς και εν εκεινη τη
+|L|νυκτι επιασαν ουδεν
+|L|<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης
+|L|εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον
+|L|ου μεντοι εγνωσαν οι μαθη=
+|L|ται οτι ις̅ εστιν <V 5> λεγει παιδι=
+|L|α μη τι προσφαγιον εχετε
+|L|απεκριθησαν αυτω ου
+|L|<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλλετε
+|L|εις τα δεξια μερει του πλοιου
+|L|το δικτυον και ευρισετε
+|L|εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο
+|L|ελκυσαι ισχυον απο του
+|L|πληθους των ιχθυων
+|C 2|
+|L|<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος
+|L|ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω
+|L|ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος
+|L|ακουσας οτι ο κς̅ εστιν
+|L|τον επενδυτην διεζωσατο
+|L|ην γαρ γυμνος και εβαλεν
+|L|εαυτον εις την θαλασσαν
+|L|<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω
+|L|πλοιαριω ηλθον ου γαρ ει=
+|L|σαν μακραν απο της γης
+|L|αλλ ως απο πηχων δι=
+|L|ακοσιων συραντες το δι=
+|L|κτυον <V 9> ως ουν [app][*]α[ill]1[\ill]εβησαν[\*][C]απεβησαν[\C][\app] 
+|L|επι την γην βλεπουσιν αν=
+|L|θρακιαν κειμενην και οψαρι=
+|L|ον επεικειμενον και αρτον
+|L|<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο
+|L|των οψαριων ων επιασα=
+|L|τε νυν <V 11> ανεβει ουν σιμων
+|L|πετρος και ηλκυσεν το δι=
+|L|κτυον επι της γης μεστον ιχθυ=
+|L|ων μεγαλων εκατων πεντι=
+|L|κοντατριων και τοσουτων
+|L|οντων ουκ εσχισθη το δυκτυον
+|L|<V 12> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ δευτε αρι=
+|L|στησατε ουδεις μεντοι ετολμα
+|F 165v|
+|C 1|
+|L|των μαθητων εξετασε αυ=
+|L|τον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅
+|L|εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και
+|L|λαμβανει τον αρτον και δι=
+|L|δωσιν αυτοις και το οψαρι=
+|L|ον ομοιως <V 14> τουτο δε ηδει τρι=
+|L|τον εφανερωθη ο ις̅ τοις
+|L|μαθητα[ill]ι[\ill]ς αυτου εγερ̣θης ε=
+|L|κ νεκρων
+|L|<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω
+|L|σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων
+|L|ιωνα αγαπας με πληον
+|L|τουτων λεγει αυτω ναι
+|L|κε̅ συ οιδας οτι φιλω σαι
+|L|λεγει αυτω βοσκε τα αρνι=
+|L|α μου <V 16> λεγει αυτω πα=
+|L|λιν δευτερον σιμων ιω=
+|L|να αγαπας με λεγει
+|L|αυτω ναι κε̅ συ οιδας ο=
+|L|τι φιλω σε λεγει αυτω ο
+|L|ις̅ ποιμαινε τα προβα=
+|L|τα μου <V 17> λεγει αυτω το
+|L|τριτον σιμων ιωανα
+|L|φιλεις με ελυπηθη ο
+|L|πετρος οτι ειπεν αυτω
+|L|το τριτον φιλεις με
+|C 2|
+|L|και ειπεν αυτω κε̅ συ
+|L|παντα οιδας συ γινωσ=
+|L|κεις οτι φιλω σε λεγει
+|L|αυτω βοσκε τα προ=
+|L|βατα μου <V 18> αμην αμην
+|L|λεγω σοι οτε ης νεωτερος
+|L|εζωννυσε σεαυτον και
+|L|περιεπατης οπου ηθε=
+|L|λες οταν δε γηρασης
+|L|εκτενης τας χειρας σου
+|L|και αλλος ε {-re- haplography} ζωσει και οι=
+|L|σει οπου ου θελης <V 19> τουτο
+|L|δε ειπεν σημαινων ποι
+|L|θανατω δοξασει τον θν̅
+|L|και τουτο ειπων λεγει αυ=
+|L|τω ακολουθη μοι <V 20> επι=
+|L|στραφεις δε ο πετρος βλε=
+|L|πει τον μαθητην ον ηγα=
+|L|πα ο ις̅ ακολουθουντα
+|L|ος και ανεπεσεν εν τω δει=
+|L|πνω επι το στηθος αυτου
+|L|και ειπεν κε̅ τις εστιν ο πα=
+|L|ραδιδους σε <V 21> τουτον ιδων
+|L|ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ου=
+|L|τος δε τι <V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν
+|L|αυτον θελω μενειν εως ερχο=
+|F 166r|
+|C 1|
+|L|μαι τι προς σε συ ακολουθη
+|L|μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ου=
+|L|τος εις τους αδελφους οτι ο μα=
+|L|θητης εκεινος ουκ απωθνη=
+|L|σκει και ουκ ειπεν αυτω
+|L|ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει
+|L|αλλ εαν αυτον θελω μενειν
+|L|εως ερχομαι τι προς σε
+|L|<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρ=
+|L|τυρων περι τουτων και
+|L|γραψας ταυτα και οι=
+|L|δαμεν οτι αληθεις εστιν
+|L|η μαρτυρια αυτου <V 25> ε=
+|L|στιν δε και αλλα
+|L|πολλα οσα εποι=
+|L|ησεν ο ις̅ ατι=
+|L|να εαν γρα=
+|L|φητε καθ εν
+|L|ουδε αυ=
+|L|τον οι=
+|L|μαι τον
+|L|κοσ=
+|L|μον
+|L|χωρη=
+|L|σαι
+|L|τα γραφομενα βιβλια     
+|L|αμην 
+
+<K 22>
+<V 0> {om}
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+ 

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_khe_ubs.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_khe_ubs.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_khe_ubs.txt	2013-04-23 11:25:19 UTC (rev 347)
@@ -0,0 +1,965 @@
+{Status:
+G-A Number: 1071
+Name of book transcribed:  John
+First folio transcribed:
+Base text: TRns  
+
+Transcribed by: 
+Transcription begun:
+Transcription finished:                   
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes   No
+	Initials and other enlarged letters - Yes   No
+	
+	Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) -    Yes    No
+	
+	Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+		5.4			Yes     No
+		7.53 - 8.11	Yes    No
+	
+	Other remarks:                                   }
+	
+<B 04>	 
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον εκ των κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδεν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτεια αυτω ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρισει περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρησει περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγενηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκεινωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδωθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακεν ποποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν προς αυτον οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ομολογησεν και ουκ ηρνησατο και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον συ τις ει ηλιας ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητις ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ειπεν ημιν ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι εισαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βααπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων ιστηκει ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> ο οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βιθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων
+<V 29> τη επαυρ(ι)ον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου ειπον εγω οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ιδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρισεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ιδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ειδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθαι και ιδετε ηλθον ουν και ιδον που μενη και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρικαμεν τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευετε πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθη μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βιθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρικαμεν ιν̅ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αλιθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησε οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζων τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθαι τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν 
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι εξ λιθηναι κατα τον καθρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδριας υδατος και εγεμησαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ειδη ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας 
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα 
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβελεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν οτι ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεν με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισσιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξεστιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισσιν ημεραις εγειρεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεορουντες τα σημεια αυτου α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτον αυτοις δια το αυτον γινοσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρησει περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδιμος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι συ απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιειν εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ειδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον νικωδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικωδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ουδεις λαμβανει
+<V 12> ει τα επιγηα ειπων υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτων μη απολειτε αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτος γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδοκεν εις τον κοσμον ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινετε ο δε μη πιστευων εις αυτον ηδει καικριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μησει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχετε προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ο ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρικας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχοντε προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ο ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμι πεπληρωτε
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθε
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθεις εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρη αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απιθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζη ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ο ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδυποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχετε γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως σοι ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη η ειδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγον σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μι διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πιγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντειειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ηρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δι προσκυνειν
+<V 21> λεγει [app][*]αυτω[\*][C]αυτη[\C][\app] ο ις̅ πιστευε μοι γυναι οτει ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτο ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησειτε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχετε ωρα και νυν εστιν οτε η αληθεινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτων
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχετε ο λεγομενος χς̅ οταν ελθει εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητης η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηρχοντο ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται αυτου προς αλλιλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμων βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελιωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχετε ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και 
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδει
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν αληθεις οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειτε ηρωτουν αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρισεν οτι προφητις εν τη ιδια πατριδι τιμιν ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακωτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον η και τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ειδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος ιδου οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και απηγγειλαν αυτω λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτει χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικι κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις εκει αν̅ος τριακοντα και οκτω ετι εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραβατγον σου και υπαγε εις τον οικον σου
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιεις ο αν̅ος και ηρεν τον κραβατγον αυτου και περιεπατη ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβατγον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο πειησας με υγιην εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις ο αν̅ος εκεινος ο ειπον σοι αρον τον κραβατγον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ειδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενητε
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιη εν σαββατω
+<V 17> ο δε απεκρινατο αυτοις λεγων ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζετε καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον 
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκριθει ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ εαν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους νεκρους και ζωοπειει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδεν γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσιν τον υν̅ καθως τιμωσιν τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχετε αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσοντε της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησωσιν
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμασητε τουτο οτι ερχετε ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημιοις ακουσωσιν της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν αλλα καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθεις εστιν η μαρτυρια αυτου ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελιωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρικεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατα
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτο υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχειτε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλα εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανεται με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθαι
+<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστευειν δοξαν παρα ανθρωπων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονουγενους θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπηκατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τηβεριαδος
+<V 2> ηκολουθη δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρει τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις ορος ο ις̅ και εκει εκαθητω μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω ο φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκεσωσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους οχλους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν ανδρες των αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβεν δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εδωκεν τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδει γεγονει και ουπω ελιλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθαι
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστεικως περαν της θαλασσης ειδως οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε πλοιαρια ηλθον εκ της τιβεριαδος εγγυς του τοπου ου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθηται
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγησεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθει ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ποιεις συ σημειον ινα ιδομεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πατερες υμων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθεινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπεν ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πιναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο δειδωσιν μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβικα απο του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απωλεσω εξ αυτων αλλα αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πατρος μου με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εν τη εσχατι ημερα
+<V 41> εγογγυζων ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν ουτος λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστην γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του θεου και μαθων ερχετε προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α εωρακεν τις ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινον ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανει
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιετε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγον μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ ο ζων καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτων τον αρτον ζηση εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζη
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελη ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ ο ις̅ εξ αρχης τινες εισιν οι πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ει δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπησω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσωμεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας εξελεξαμην τους δωδεκα και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ ημελλεν παραδιδωναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατη ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγεια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθει εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσιν τα εργα α συ ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητη αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι εμαυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβηται εις την εορτην εγω ουκ αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγεν που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλος ελεγεν ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησεια ελαλη περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμι διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελει το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης προετερον ει εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτιναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χωλατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινετε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτιναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχηντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ ελιλαθα αλλ εστιν αληθεινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιο υμων ψευστης
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθη η ωρα [app][*]αυτω[\*][C]αυτου[\C][\app]
+<V 31> εκ του οχλου ουν πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησεται με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρισκομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελλινων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτως ον ειπεν ζητησεται με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ των οχλου ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> η ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαδ ερχετε ο χς̅ 
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε εξ αυτων ηθελον πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθεν ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτως ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθαι
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μι γινωσκων τον νομων επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουσει παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ [app][*]τως[\*][C]τεις[\C][\app] γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγιγερτε
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8> 
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου και παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον 
+<V 3> αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι αμαρτια ειλιμμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω εκπειραυοντες αυτον οι αρχιερεις ινα εχωσιν κατηγορειν αυτου διδασκαλε αυτη η γυνη κατειλιπται επαυτοφορω μοιχευομενη
+<V 5> μωυσης δε υμιν εν τω νομω διακελευει τας τοιαυτας λιθαζειν συ τι λεγεις
+<V 6> ο δε ις̅ κατω κεκυφης τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον ανερωτοντες ανεκυψεν και ειπεν αυτοις ο αναμαρτιτος υμων πρωτος επ αυτην βαλετω λιθον
+<V 8> και παλιν κατα κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην
+<V 9> εκαστος δε των ιουδαιων εξηρχετο αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων ωστε παντας εξελθειν και κατεληφθη μονος και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ ειπεν τη γυναικι που εισιν ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> κακεινη ειπεν ουδεις κε̅ και ο ις̅ ειπεν ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπεν ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ερχομαι και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω εγω η κρισης η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ειδητε και τον πρ̅α μου αν ειδητε 
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν ταις αμαρτιαις υμων αποθανεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εσται εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εσται εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις υμων 
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν δε οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσειτε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθος μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθαι την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως σοι λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθαι
+<V 34> απεκριθει αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εστε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειται με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρι εν υμιν
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ος ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του πατρος τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνιας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμιν ου γινωσκετε οτι ου δυνασθαι ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατη υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εσται
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρησει θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρισει ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτων εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννετοις
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος οι η γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με ως ημερα εστιν ερχετε νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτισματος και επεχρησεν αυτου των πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβιθραν του σιλωαμ ο ερμηνευετε απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γιτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγεν ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως δε ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν ο αν̅ος ο λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρησεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πιλον εποιησεν ο ις̅ και ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα του θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν σι τι λεγεις περι αυτου οτι ηνεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητις εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψεν εως ου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος τα περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδει γαρ συνετιθεντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθει αυτοις ειπον υμιν ηδει και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> οι δε ελοιδωρησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθει ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτο γαρ το θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ηνεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουη
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τους οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκρειθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτων ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτων
+<V 37> ειπεν αυτοις ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και πεσων προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον εληλυθα ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και υμεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν αι αμαρτιαι υμων μενουσιν
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια παντα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευετε και τα προβατα αυτω ακολουθη οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθεν προ εμου κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσεν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσετε και εξελευσεται και νομην ευρησειτε
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχετε ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεσει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσοτερον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησονται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτην εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβων παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινετε τι αυτου ακουετω
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλον οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο τοτε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χιμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι λεγοντες αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλα υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ου μη αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν οι ιουδαιοι λιθους ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον αυτων με λιθαζετε
+<V 33> απεκριθησαν ουν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται αυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγεται οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> η ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευετε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι αυτον και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτερον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτου
+<V 2> ην δε μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ειδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν η ασθενεια αυτη ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθει ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμητε σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αυτου αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βιθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βιθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλυ δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτου
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασης και η ζωη ο πιστευων εις εμε 
+<V 26> ου μη αποθανει εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σαι
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκουλουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανει
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει αυτοις ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδει οζει τεταρτεος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτοι ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον οπου ην ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λεγων λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνικως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφεται υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις παντα α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του αινιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθαι οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου επροφητευσεν οτι ημελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ωρας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν αυτον και ελεγον μετ αλλιλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δωκει υμεις οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βιθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πηστηκης πολυτιμου ηλιψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν ιουδας ο ισκαριωτης εις εκ των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδωναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη τοις πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρικεν τουτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευων εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχετε εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις συναντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτω καθως εστιν γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ειδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βιθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχετε ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος και λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων ελιλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανει αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μησων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγον βροντην γεγοναινε αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ουν και ειπεν αυτοις ο ις̅ ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατο ημελλεν αποθνισκειν
+<V 34> απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε ως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθαι ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλοκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και επιστρεψωσιν και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτι ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μινει
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσο τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως [app][*]&om;[\*][C]ο ις̅[\C][\app] οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρετε εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζοσμενος
+<V 6> ερχετε ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ σο μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη μου νιψης τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ις̅ και ειπεν εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουσμενος ου χριαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδουντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων ελαβεν τα ιματια αυτου και αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφιλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδιγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγον μου τον αρτον επιρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προς του γενεσθαι ινα οταν γενητε πιστευσειται οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων ουν εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> απεκρινετο ουν ο ις̅ εκεινος εστιν ο εγω βαψω το ψωμιον και δωσω αυτω [app][*]βαψας[\*][C]εμβαψας[\C][\app] ουν το ψωμιον λαμβανει και δειδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησαν ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χριαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησεται με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν και υμεις λεγω αρτι πλην
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλλιλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτο γνωσοντε παντες οτι εμοι μαθηται εσται εαν αγαπην εχητε εν αλλιλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνησει με τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε την οδον
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειται αν απ αρτι γινωσκεται αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκι ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτος
+<V 11> πιστευεται μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε [app][*]&om;[\*][C]μοι[\C][\app]
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζωνα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησειται εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησειται εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησεται
+<V 16> καγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα η μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτω ουδε γινωσκει αυτω υμεις δε γινωσκετε αυτον οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθαι οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου καγω αγαπησω αυτον και εμφανησω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχωμαι προς υμας ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν ινα οταν γενητε πιστευσητε
+<V 30> ουκ εστι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχετε γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και την εντολην ην δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερων καθαιρει αυτο ινα καρπον πλιονα φερει
+<V 3> ηδει υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μιναται εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μηνη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν τις μηνη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτω και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται
+<V 7> εαν μηνητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτο δοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερειται και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησειται μενειται εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρικα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησειτε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμειν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μησει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> η εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εσται αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μησι υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ οιχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μεισων και τον πρ̅α μου μησει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευετε εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχετε ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατριαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγης
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μι απελθω ο παρακλητος ου μη ελθη προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδιγησει υμας εν τη αληθεια πασει ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουσει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον υμιν οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με 
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλλιλους τι εστιν τουτο ο λεγει μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ις̅ οτι ηθελον ερωταν αυτον και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρινησεται υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννησει το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχεται παλιν δε οψομαι υμας και χαρισεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ επερωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτητε και ληψεσθαι ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς μου απαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιλεικατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ειδε νυν παρρησια λαλης και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε επερωτα εν τουτο [app][*]πιστευωνμεν[\*][C]πιστευωμεν[\C][\app] οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν ελιλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θλιψιν εχητε αλλα θαρσειτε οτι εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον και ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μονον αληθεινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασιν
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εισιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ εστι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημιν μετ αυτων εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απολετο ει μι ο υς̅ της απωλιας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμησησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου 
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευσει οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρησα εν αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χιμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχετε εκει μετα των φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ δε ειδως παντα τα επερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμε
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ηλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου τω ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτω
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ιστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη η θυρωρος μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρετε ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με ερωτας επερωτησον τους ακηκοωτας τι ελαλησα αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των παρεστηκοτων υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ λεγων ουτος αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενεις ων ου [app][*]πεκοψεν[\*][C]απεκοψεν[\C][\app] πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις τον πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερεται κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μι ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτων
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αφ εαυτου συ τουτο λεγεις ει αλλοι σου ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου η εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρετε οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστην εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρισω τη αλιθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτω ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθαι ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγωντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ και εμαστηγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωτε πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> και εξηλθεν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτων εξω ινα γνωται οτι αιτιαν ουδεμιαν εν αυτω ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθηνον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδων αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβεται αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφιλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλης ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτο ο πιλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρει
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθησεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ωσει εκτει και λεγει τοις ιουδαιοις ειδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> εκραυγασαν ουν εκεινοι αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθεισαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μι καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον ουν τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιον ος λεγετε εβραιστη γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο ληστας εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνηστη ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν οτι βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωτε οτε εσταυρωσαν αυτον ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπεν ουν προς αλλιλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατοιωται εποιησαν ταυτα
+<V 25> ειστηκησαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαλινη
+<V 26> ις̅ ουν ειδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν τω πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μηνη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν των πιλατων ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε των ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιοτων λογχη αυτου την πλευραν ενοιξεν και ευθυς εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρικεν και αληθηνη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσειτε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη ωστουν ου συντριβησεται αυπ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σομα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα αυτου
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς αυτον νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λητρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπως και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ην τεθαυμμενος 
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εν ω εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαλινη ερχετε πρωι ετι σκοτιας ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιον κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων προτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδησαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ιστηκει προς το μνημειον κλαιουσαι εξω ως ουν εκλαιεν σπαρεκειψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ η συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφησα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται ουν μαρια η μαγδαλινη αναγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακα τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρισαν ουν οι μαθηται ιδωντες τον κν̅
+<V 21> και ειπεν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσισεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε καικρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ειδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ τον θυρον κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ειδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας μι πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτο
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχηται εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα υ ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι υιοι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και υμεις συν σοι και εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον ου μεντοι εγνωσαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλλετε εις τα δεξια μερει του πλοιου το δικτυον και ευρισετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ εισαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συραντες το δικτυον 
+<V 9> ως ουν απεβησαν επι την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επεικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβει ουν σιμων πετρος και ηλκυσεν το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατων πεντικοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δυκτυον
+<V 12> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις μεντοι ετολμα των μαθητων εξετασε αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο δε ηδει τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθης εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πληον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σαι λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωανα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυσε σεαυτον και περιεπατης οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενης τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελης
+<V 19> τουτο δε ειπεν σημαινων ποι θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθη μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθη μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ απωθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθεις εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
\ No newline at end of file

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_khe_ubs_L1.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_khe_ubs_L1.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_khe_ubs_L1.txt	2013-04-23 11:25:19 UTC (rev 347)
@@ -0,0 +1,965 @@
+{Status:
+G-A Number: 1071
+Name of book transcribed:  John
+First folio transcribed:
+Base text: TRns  
+
+Transcribed by: 
+Transcription begun:
+Transcription finished:                   
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes   No
+	Initials and other enlarged letters - Yes   No
+	
+	Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) -    Yes    No
+	
+	Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+		5.4			Yes     No
+		7.53 - 8.11	Yes    No
+	
+	Other remarks:                                   }
+	
+<B 04>	 
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον εκ των κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδεν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτεια αυτω ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρισει περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρησει περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγενηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκεινωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδωθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακεν ποποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν προς αυτον οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ομολογησεν και ουκ ηρνησατο και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον συ τις ει ηλιας ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητις ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ειπεν ημιν ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι εισαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βααπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων ιστηκει ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> ο οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βιθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων
+<V 29> τη επαυρ(ι)ον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου ειπον εγω οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ιδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρισεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ιδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ειδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθαι και ιδετε ηλθον ουν και ιδον που μενη και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρικαμεν τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευετε πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθη μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βιθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρικαμεν ιν̅ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αλιθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησε οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζων τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθαι τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν 
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι εξ λιθηναι κατα τον καθρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδριας υδατος και εγεμησαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ειδη ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας 
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα 
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβελεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν οτι ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεν με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισσιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξεστιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισσιν ημεραις εγειρεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεορουντες τα σημεια αυτου α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτον αυτοις δια το αυτον γινοσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρησει περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδιμος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι συ απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιειν εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ειδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον νικωδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικωδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ουδεις λαμβανει
+<V 12> ει τα επιγηα ειπων υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτων μη απολειτε αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτος γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδοκεν εις τον κοσμον ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινετε ο δε μη πιστευων εις αυτον ηδει καικριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μησει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχετε προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ο ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρικας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχοντε προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ο ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμι πεπληρωτε
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθε
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθεις εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρη αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απιθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζη ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ο ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδυποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχετε γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως σοι ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη η ειδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγον σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μι διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πιγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντειειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ηρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δι προσκυνειν
+<V 21> λεγει [app][*]αυτω[\*][C]αυτη[\C][\app] ο ις̅ πιστευε μοι γυναι οτει ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτο ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησειτε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχετε ωρα και νυν εστιν οτε η αληθεινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτων
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχετε ο λεγομενος χς̅ οταν ελθει εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητης η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηρχοντο ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται αυτου προς αλλιλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμων βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελιωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχετε ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και 
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδει
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν αληθεις οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειτε ηρωτουν αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρισεν οτι προφητις εν τη ιδια πατριδι τιμιν ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακωτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον η και τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ειδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος ιδου οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και απηγγειλαν αυτω λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτει χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικι κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις εκει αν̅ος τριακοντα και οκτω ετι εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραβατγον σου και υπαγε εις τον οικον σου
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιεις ο αν̅ος και ηρεν τον κραβατγον αυτου και περιεπατη ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβατγον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο πειησας με υγιην εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις ο αν̅ος εκεινος ο ειπον σοι αρον τον κραβατγον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ειδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενητε
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιη εν σαββατω
+<V 17> ο δε απεκρινατο αυτοις λεγων ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζετε καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον 
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκριθει ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ εαν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους νεκρους και ζωοπειει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδεν γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσιν τον υν̅ καθως τιμωσιν τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχετε αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσοντε της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησωσιν
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμασητε τουτο οτι ερχετε ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημιοις ακουσωσιν της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν αλλα καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθεις εστιν η μαρτυρια αυτου ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελιωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρικεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατα
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτο υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχειτε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλα εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανεται με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθαι
+<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστευειν δοξαν παρα ανθρωπων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονουγενους θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπηκατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τηβεριαδος
+<V 2> ηκολουθη δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρει τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις ορος ο ις̅ και εκει εκαθητω μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω ο φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκεσωσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους οχλους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν ανδρες των αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβεν δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εδωκεν τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδει γεγονει και ουπω ελιλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθαι
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστεικως περαν της θαλασσης ειδως οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε πλοιαρια ηλθον εκ της τιβεριαδος εγγυς του τοπου ου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθηται
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγησεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθει ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ποιεις συ σημειον ινα ιδομεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πατερες υμων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθεινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπεν ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πιναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο δειδωσιν μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβικα απο του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απωλεσω εξ αυτων αλλα αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πατρος μου με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εν τη εσχατι ημερα
+<V 41> εγογγυζων ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν ουτος λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστην γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του θεου και μαθων ερχετε προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α εωρακεν τις ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινον ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανει
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιετε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγον μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ ο ζων καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτων τον αρτον ζηση εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζη
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελη ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ ο ις̅ εξ αρχης τινες εισιν οι πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ει δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπησω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσωμεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας εξελεξαμην τους δωδεκα και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ ημελλεν παραδιδωναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατη ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγεια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθει εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσιν τα εργα α συ ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητη αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι εμαυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβηται εις την εορτην εγω ουκ αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγεν που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλος ελεγεν ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησεια ελαλη περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμι διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελει το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης προετερον ει εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτιναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χωλατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινετε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτιναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχηντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ ελιλαθα αλλ εστιν αληθεινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιο υμων ψευστης
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθη η ωρα [app][*]αυτω[\*][C]αυτου[\C][\app]
+<V 31> εκ του οχλου ουν πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησεται με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρισκομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελλινων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτως ον ειπεν ζητησεται με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ των οχλου ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> η ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαδ ερχετε ο χς̅ 
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε εξ αυτων ηθελον πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθεν ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτως ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθαι
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μι γινωσκων τον νομων επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουσει παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ [app][*]τως[\*][C]τεις[\C][\app] γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγιγερτε
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8> 
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου και παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον 
+<V 3> αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι αμαρτια ειλιμμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω εκπειραυοντες αυτον οι αρχιερεις ινα εχωσιν κατηγορειν αυτου διδασκαλε αυτη η γυνη κατειλιπται επαυτοφορω μοιχευομενη
+<V 5> μωυσης δε υμιν εν τω νομω διακελευει τας τοιαυτας λιθαζειν συ τι λεγεις
+<V 6> ο δε ις̅ κατω κεκυφης τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον ανερωτοντες ανεκυψεν και ειπεν αυτοις ο αναμαρτιτος υμων πρωτος επ αυτην βαλετω λιθον
+<V 8> και παλιν κατα κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην
+<V 9> εκαστος δε των ιουδαιων εξηρχετο αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων ωστε παντας εξελθειν και κατεληφθη μονος και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ ειπεν τη γυναικι που εισιν ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> κακεινη ειπεν ουδεις κε̅ και ο ις̅ ειπεν ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπεν ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ερχομαι και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω εγω η κρισης η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ειδητε και τον πρ̅α μου αν ειδητε 
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν ταις αμαρτιαις υμων αποθανεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εσται εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εσται εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις υμων 
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν δε οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσειτε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθος μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθαι την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως σοι λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθαι
+<V 34> απεκριθει αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εστε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειται με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρι εν υμιν
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ος ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του πατρος τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνιας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμιν ου γινωσκετε οτι ου δυνασθαι ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατη υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εσται
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρησει θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρισει ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτων εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννετοις
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος οι η γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με ως ημερα εστιν ερχετε νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτισματος και επεχρησεν αυτου των πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβιθραν του σιλωαμ ο ερμηνευετε απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γιτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγεν ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως δε ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν ο αν̅ος ο λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρησεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πιλον εποιησεν ο ις̅ και ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα του θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν σι τι λεγεις περι αυτου οτι ηνεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητις εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψεν εως ου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος τα περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδει γαρ συνετιθεντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθει αυτοις ειπον υμιν ηδει και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> οι δε ελοιδωρησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθει ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτο γαρ το θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ηνεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουη
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τους οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκρειθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτων ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτων
+<V 37> ειπεν αυτοις ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και πεσων προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον εληλυθα ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και υμεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν αι αμαρτιαι υμων μενουσιν
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια παντα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευετε και τα προβατα αυτω ακολουθη οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθεν προ εμου κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσεν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσετε και εξελευσεται και νομην ευρησειτε
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχετε ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεσει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσοτερον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησονται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτην εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβων παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινετε τι αυτου ακουετω
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλον οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο τοτε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χιμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι λεγοντες αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλα υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ου μη αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν οι ιουδαιοι λιθους ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον αυτων με λιθαζετε
+<V 33> απεκριθησαν ουν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται αυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγεται οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> η ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευετε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι αυτον και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτερον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτου
+<V 2> ην δε μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ειδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν η ασθενεια αυτη ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθει ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμητε σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αυτου αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βιθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βιθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλυ δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτου
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασης και η ζωη ο πιστευων εις εμε 
+<V 26> ου μη αποθανει εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σαι
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκουλουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανει
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει αυτοις ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδει οζει τεταρτεος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτοι ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον οπου ην ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λεγων λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνικως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφεται υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις παντα α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του αινιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθαι οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου επροφητευσεν οτι ημελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ωρας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν αυτον και ελεγον μετ αλλιλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δωκει υμεις οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βιθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πηστηκης πολυτιμου ηλιψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν ιουδας ο ισκαριωτης εις εκ των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδωναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη τοις πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρικεν τουτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευων εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχετε εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις συναντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτω καθως εστιν γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ειδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βιθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχετε ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος και λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων ελιλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανει αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μησων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγον βροντην γεγοναινε αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ουν και ειπεν αυτοις ο ις̅ ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατο ημελλεν αποθνισκειν
+<V 34> απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε ως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθαι ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλοκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και επιστρεψωσιν και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτι ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μινει
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσο τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως [app][*]&om;[\*][C]ο ις̅[\C][\app] οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρετε εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζοσμενος
+<V 6> ερχετε ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ σο μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη μου νιψης τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ις̅ και ειπεν εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουσμενος ου χριαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδουντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων ελαβεν τα ιματια αυτου και αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφιλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδιγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγον μου τον αρτον επιρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προς του γενεσθαι ινα οταν γενητε πιστευσειται οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων ουν εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> απεκρινετο ουν ο ις̅ εκεινος εστιν ο εγω βαψω το ψωμιον και δωσω αυτω [app][*]βαψας[\*][C]εμβαψας[\C][\app] ουν το ψωμιον λαμβανει και δειδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησαν ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χριαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησεται με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν και υμεις λεγω αρτι πλην
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλλιλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτο γνωσοντε παντες οτι εμοι μαθηται εσται εαν αγαπην εχητε εν αλλιλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνησει με τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε την οδον
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειται αν απ αρτι γινωσκεται αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκι ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτος
+<V 11> πιστευεται μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε [app][*]&om;[\*][C]μοι[\C][\app]
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζωνα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησειται εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησειται εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησεται
+<V 16> καγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα η μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτω ουδε γινωσκει αυτω υμεις δε γινωσκετε αυτον οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθαι οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου καγω αγαπησω αυτον και εμφανησω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχωμαι προς υμας ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν ινα οταν γενητε πιστευσητε
+<V 30> ουκ εστι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχετε γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και την εντολην ην δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερων καθαιρει αυτο ινα καρπον πλιονα φερει
+<V 3> ηδει υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μιναται εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μηνη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν τις μηνη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτω και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται
+<V 7> εαν μηνητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτο δοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερειται και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησειται μενειται εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρικα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησειτε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμειν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μησει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> η εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εσται αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μησι υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ οιχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μεισων και τον πρ̅α μου μησει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευετε εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχετε ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατριαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγης
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μι απελθω ο παρακλητος ου μη ελθη προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδιγησει υμας εν τη αληθεια πασει ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουσει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον υμιν οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με 
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλλιλους τι εστιν τουτο ο λεγει μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ις̅ οτι ηθελον ερωταν αυτον και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρινησεται υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννησει το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχεται παλιν δε οψομαι υμας και χαρισεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ επερωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτητε και ληψεσθαι ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς μου απαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιλεικατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ειδε νυν παρρησια λαλης και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε επερωτα εν τουτο [app][*]πιστευωνμεν[\*][C]πιστευωμεν[\C][\app] οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν ελιλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θλιψιν εχητε αλλα θαρσειτε οτι εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον και ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μονον αληθεινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασιν
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εισιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ εστι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημιν μετ αυτων εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απολετο ει μι ο υς̅ της απωλιας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμησησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου 
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευσει οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρησα εν αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χιμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχετε εκει μετα των φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ δε ειδως παντα τα επερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμε
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ηλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου τω ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτω
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ιστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη η θυρωρος μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρετε ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με ερωτας επερωτησον τους ακηκοωτας τι ελαλησα αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των παρεστηκοτων υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ λεγων ουτος αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενεις ων ου [app][*]πεκοψεν[\*][C]απεκοψεν[\C][\app] πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις τον πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερεται κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μι ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτων
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αφ εαυτου συ τουτο λεγεις ει αλλοι σου ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου η εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρετε οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστην εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρισω τη αλιθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτω ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθαι ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγωντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ και εμαστηγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωτε πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> και εξηλθεν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτων εξω ινα γνωται οτι αιτιαν ουδεμιαν εν αυτω ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθηνον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδων αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβεται αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφιλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλης ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτο ο πιλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρει
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθησεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ωσει εκτει και λεγει τοις ιουδαιοις ειδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> εκραυγασαν ουν εκεινοι αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθεισαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μι καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον ουν τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιον ος λεγετε εβραιστη γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο ληστας εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνηστη ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν οτι βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωτε οτε εσταυρωσαν αυτον ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπεν ουν προς αλλιλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατοιωται εποιησαν ταυτα
+<V 25> ειστηκησαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαλινη
+<V 26> ις̅ ουν ειδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν τω πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μηνη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν των πιλατων ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε των ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιοτων λογχη αυτου την πλευραν ενοιξεν και ευθυς εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρικεν και αληθηνη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσειτε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη ωστουν ου συντριβησεται αυπ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σομα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα αυτου
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς αυτον νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λητρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπως και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ην τεθαυμμενος 
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εν ω εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαλινη ερχετε πρωι ετι σκοτιας ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιον κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων προτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδησαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ιστηκει προς το μνημειον κλαιουσαι εξω ως ουν εκλαιεν σπαρεκειψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ η συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφησα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται ουν μαρια η μαγδαλινη αναγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακα τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρισαν ουν οι μαθηται ιδωντες τον κν̅
+<V 21> και ειπεν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσισεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε καικρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ειδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ τον θυρον κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ειδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας μι πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτο
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχηται εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα υ ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι υιοι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και υμεις συν σοι και εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον ου μεντοι εγνωσαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλλετε εις τα δεξια μερει του πλοιου το δικτυον και ευρισετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ εισαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συραντες το δικτυον 
+<V 9> ως ουν απεβησαν επι την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επεικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβει ουν σιμων πετρος και ηλκυσεν το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατων πεντικοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δυκτυον
+<V 12> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις μεντοι ετολμα των μαθητων εξετασε αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο δε ηδει τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθης εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πληον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σαι λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωανα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυσε σεαυτον και περιεπατης οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενης τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελης
+<V 19> τουτο δε ειπεν σημαινων ποι θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθη μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθη μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ απωθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθεις εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
\ No newline at end of file

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_khe_ubs_L2.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_khe_ubs_L2.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_310710/04_310710_khe_ubs_L2.txt	2013-04-23 11:25:19 UTC (rev 347)
@@ -0,0 +1,965 @@
+{Status:
+G-A Number: 1071
+Name of book transcribed:  John
+First folio transcribed:
+Base text: TRns  
+
+Transcribed by: 
+Transcription begun:
+Transcription finished:                   
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - Yes   No
+	Initials and other enlarged letters - Yes   No
+	
+	Diples (> or >> in the margin next to certain text, indicating that text is a quotation from the Old Testament) -    Yes    No
+	
+	Are there any special symbols in the margin next to any of the following verses:
+		5.4			Yes     No
+		7.53 - 8.11	Yes    No
+	
+	Other remarks:                                   }
+	
+<B 04>	 
+<K 0>
+<V 0> ευαγγελιον εκ των κατα ιωαννην
+
+<K 1>
+<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
+<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
+<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδεν ο γεγονεν
+<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
+<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτεια αυτω ου κατελαβεν
+<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
+<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρισει περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
+<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρησει περι του φωτος
+<V 9> ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
+<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
+<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
+<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
+<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγενηθησαν
+<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκεινωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρις χαριτος και αληθειας
+<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
+<V 17> οτι ο νομος δια μωσεως εδωθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+<V 18> θν̅ ουδεις εωρακεν ποποτε ο μονογενης υς̅ ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
+<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν προς αυτον οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
+<V 20> και ομολογησεν και ουκ ηρνησατο και ομολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
+<V 21> και ηρωτησαν αυτον συ τις ει ηλιας ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητις ει συ και απεκριθη ου
+<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ειπεν ημιν ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
+<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
+<V 24> και οι απεσταλμενοι εισαν εκ των φαρισαιων
+<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βααπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουδε ηλιας ουδε ο προφητης
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων ιστηκει ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 27> ο οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
+<V 28> ταυτα εν βιθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων
+<V 29> τη επαυρ(ι)ον βλεπει ο ιωαννης τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
+<V 30> ουτος εστιν περι ου ειπον εγω οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
+<V 31> καγω ουκ ιδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
+<V 32> και εμαρτυρισεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
+<V 33> καγω ουκ ιδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ειδης το πν̅α καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
+<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
+<V 35> τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
+<V 37> και ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
+<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
+<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθαι και ιδετε ηλθον ουν και ιδον που μενη και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
+<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
+<V 41> ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρικαμεν τον μεσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χς̅
+<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευετε πετρος
+<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθη μοι
+<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βιθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
+<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρικαμεν ιν̅ τον απο ναζαρεθ
+<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
+<V 47> ιδεν ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αλιθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
+<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησε οντα υπο την συκην ιδον σε
+<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
+<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζων τουτων οψη
+<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθαι τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
+
+<K 2>
+<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
+<V 2> εκληθη δε ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
+<V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν 
+<V 4> και λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
+<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγει υμιν ποιησατε
+<V 6> ησαν δε εκει υδριαι εξ λιθηναι κατα τον καθρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις
+<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμησατε τας υδριας υδατος και εγεμησαν αυτας εως ανω
+<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
+<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ειδη ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
+<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρικας τον καλον οινον εως αρτι
+<V 11> ταυτην εποιησεν την αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
+<V 12> μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας 
+<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα 
+<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
+<V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβελεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
+<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμποριου
+<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν οτι ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεν με
+<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
+<V 19> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισσιν ημεραις εγερω αυτον
+<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξεστιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισσιν ημεραις εγειρεις αυτον
+<V 21> εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
+<V 22> οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
+<V 23> ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεορουντες τα σημεια αυτου α εποιει
+<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευεν αυτον αυτοις δια το αυτον γινοσκειν παντας
+<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρησει περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω αν̅ω
+
+<K 3>
+<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδιμος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
+<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι συ απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιειν εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ειδειν την βασιλειαν του θυ̅
+<V 4> λεγει προς αυτον νικωδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
+<V 5> απεκριθη ο ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θυ̅
+<V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν
+<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
+<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
+<V 9> απεκριθη νικωδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
+<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ουδεις λαμβανει
+<V 12> ει τα επιγηα ειπων υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε
+<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
+<V 14> και καθως μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
+<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτων μη απολειτε αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 16> ουτος γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδοκεν εις τον κοσμον ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχει ζωην αιωνιον
+<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ αυτου εις τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
+<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινετε ο δε μη πιστευων εις αυτον ηδει καικριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
+<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι αν̅οι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
+<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μησει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου οτι πονηρα εστιν
+<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχετε προς το φως ινα φανερωθη τα εργα αυτου οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
+<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
+<V 23> ην δε και ο ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
+<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
+<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
+<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρικας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχοντε προς αυτον
+<V 27> απεκριθη ο ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
+<V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
+<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστικως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμι πεπληρωτε
+<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθε
+<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
+<V 32> ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
+<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθεις εστιν
+<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α
+<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρη αυτου
+<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απιθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
+
+<K 4>
+<V 1> ως ουν εγνω κς̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζη ιωαννης
+<V 2> καιτοιγε αυτος ο ις̅ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
+<V 3> αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
+<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
+<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
+<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδυποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
+<V 7> ερχετε γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
+<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
+<V 9> λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτης πως σοι ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
+<V 10> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτη η ειδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγον σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
+<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
+<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ τουτο και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
+<V 13> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
+<V 14> ος δ αν πιει εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μι διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πιγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
+<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντειειν
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
+<V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
+<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ηρηκας
+<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
+<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δι προσκυνειν
+<V 21> λεγει [app][*]αυτω[\*][C]αυτη[\C][\app] ο ις̅ πιστευε μοι γυναι οτει ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτο ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησειτε τω πρ̅ι
+<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
+<V 23> αλλ ερχετε ωρα και νυν εστιν οτε η αληθεινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτων
+<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
+<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδαμεν οτι μεσιας ερχετε ο λεγομενος χς̅ οταν ελθει εκεινος αναγγελει ημιν παντα
+<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
+<V 27> και επι τουτο ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητης η τι λαλεις μετ αυτης
+<V 28> αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
+<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 30> εξηρχοντο ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
+<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε
+<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
+<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται αυτου προς αλλιλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
+<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμων βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελιωσω αυτου το εργον
+<V 35> ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχετε ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και 
+θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδει
+<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρει και ο θεριζων
+<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν αληθεις οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
+<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
+<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
+<V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειτε ηρωτουν αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
+<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν εις αυτον δια τον λογον αυτου
+<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χς̅
+<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
+<V 44> αυτος γαρ ο ις̅ εμαρτυρισεν οτι προφητις εν τη ιδια πατριδι τιμιν ουκ εχει
+<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακωτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
+<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον η και τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
+<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλεν γαρ αποθνησκειν
+<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ειδητε ου μη πιστευσητε
+<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
+<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
+<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος ιδου οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω και απηγγειλαν αυτω λεγοντες οτι ο υιος σου ζη
+<V 52> επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτει χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
+<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ αυτου οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
+<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
+
+<K 5>
+<V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
+<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικι κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστη βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
+<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
+<V 4> {Refer to status note for this verse} αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι
+<V 5> ην δε τις εκει αν̅ος τριακοντα και οκτω ετι εχων εν τη ασθενεια αυτου
+<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
+<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
+<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραβατγον σου και υπαγε εις τον οικον σου
+<V 9> και ευθεως εγενετο υγιεις ο αν̅ος και ηρεν τον κραβατγον αυτου και περιεπατη ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
+<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβατγον σου
+<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο πειησας με υγιην εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβατον σου και περιπατει
+<V 12> ηρωτησαν ουν αυτον τις ο αν̅ος εκεινος ο ειπον σοι αρον τον κραβατγον σου και περιπατει
+<V 13> ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου οντως εν τω τοπω
+<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και λεγει αυτω ειδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενητε
+<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και απηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
+<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιη εν σαββατω
+<V 17> ο δε απεκρινατο αυτοις λεγων ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζετε καγω εργαζομαι
+<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλ οτι και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον 
+θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
+<V 19> απεκριθει ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ εαν εκεινος ποιει ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
+<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζωνα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
+<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρη τους νεκρους και ζωοπειει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
+<V 22> ουδεν γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅
+<V 23> ινα παντες τιμωσιν τον υν̅ καθως τιμωσιν τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχετε αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
+<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσοντε της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησωσιν
+<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
+<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
+<V 28> μη θαυμασητε τουτο οτι ερχετε ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημιοις ακουσωσιν της φωνης αυτου
+<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
+<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν αλλα καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
+<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθεις εστιν η μαρτυρια αυτου ην μαρτυρει περι εμου
+<V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρικεν τη αληθεια
+<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
+<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
+<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελιωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκεν
+<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρικεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατα
+<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτο υμεις ου πιστευετε
+<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
+<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχειτε
+<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
+<V 42> αλλα εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
+<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανεται με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθαι
+<V 44> πως δυνασθαι υμεις πιστευειν δοξαν παρα ανθρωπων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονουγενους θυ̅ ου ζητειτε
+<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπηκατε
+<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
+<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευετε
+
+<K 6>
+<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τηβεριαδος
+<V 2> ηκολουθη δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρει τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
+<V 3> ανηλθεν δε εις ορος ο ις̅ και εκει εκαθητω μετα των μαθητων αυτου
+<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
+<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
+<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποιειν
+<V 7> απεκριθη αυτω ο φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκεσωσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
+<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
+<V 9> εστιν παιδαριον ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθηνους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
+<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους οχλους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν ανδρες των αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
+<V 11> ελαβεν δε τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εδωκεν τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
+<V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
+<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις βεβρωκοσιν
+<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
+<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
+<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
+<V 17> και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδει γεγονει και ουπω ελιλυθει προς αυτους ο ις̅
+<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
+<V 19> εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
+<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθαι
+<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
+<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστεικως περαν της θαλασσης ειδως οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
+<V 23> αλλα δε πλοιαρια ηλθον εκ της τιβεριαδος εγγυς του τοπου ου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
+<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
+<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
+<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθηται
+<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγησεν ο θς̅
+<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζομεθα τα εργα του θυ̅
+<V 29> απεκριθει ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος
+<V 30> ειπον ουν αυτω τι ποιεις συ σημειον ινα ιδομεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
+<V 31> οι πατερες υμων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
+<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθεινον
+<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
+<V 34> ειπεν ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
+<V 35> ειπεν αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πιναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
+<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
+<V 37> παν ο δειδωσιν μοι ο πη̅ρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
+<V 38> οτι καταβεβικα απο του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
+<V 39> τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απωλεσω εξ αυτων αλλα αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 40> τουτο γαρ εστιν το θελημα του πατρος μου με ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχει ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εν τη εσχατι ημερα
+<V 41> εγογγυζων ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
+<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν ουτος λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
+<V 43> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
+<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 45> εστην γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας παρα του θεου και μαθων ερχετε προς με
+<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α εωρακεν τις ει μι ο ων παρα του θυ̅ ουτος εωρακεν τον πρ̅α
+<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εχει ζωην αιωνιον
+<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
+<V 49> οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
+<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινον ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανει
+<V 51> εγω ειμι ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
+<V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την σαρκα δουναι φαγειν
+<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιετε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
+<V 54> ο τρωγον μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 55> η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν ποσις
+<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
+<V 57> καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ ο ζων καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
+<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτων τον αρτον ζηση εις τον αιωνα
+<V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
+<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
+<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζη
+<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
+<V 63> το πν̅α εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελη ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστιν και ζωη εστιν
+<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ ο ις̅ εξ αρχης τινες εισιν οι πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
+<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ει δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
+<V 66> εκ τουτου πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπησω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
+<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
+<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσωμεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
+<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ του ζωντος
+<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας εξελεξαμην τους δωδεκα και εξ υμων εις διαβολος εστιν
+<V 71> ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ ημελλεν παραδιδωναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα
+
+<K 7>
+<V 1> και μετα ταυτα περιεπατη ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
+<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγεια
+<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθει εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσιν τα εργα α συ ποιεις
+<V 4> ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητη αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
+<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
+<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
+<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι εμαυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
+<V 8> υμεις αναβηται εις την εορτην εγω ουκ αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
+<V 9> ταυτα δε ειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια
+<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
+<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγεν που εστιν εκεινος
+<V 12> και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλος ελεγεν ου αλλα πλανα τον οχλον
+<V 13> ουδεις μεντοι παρρησεια ελαλη περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
+<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
+<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
+<V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμι διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
+<V 17> εαν τις θελει το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης προετερον ει εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
+<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
+<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτιναι
+<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
+<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
+<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
+<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χωλατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
+<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινετε
+<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμητων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτιναι
+<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχηντες οτι ουτος εστιν ο χς̅
+<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχεται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν
+<V 28> εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ ελιλαθα αλλ εστιν αληθεινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
+<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιο υμων ψευστης
+<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθη η ωρα [app][*]αυτω[\*][C]αυτου[\C][\app]
+<V 31> εκ του οχλου ουν πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη μι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτος εποιησεν
+<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
+<V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
+<V 34> ζητησεται με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρισκομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελλινων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
+<V 36> τις εστιν ο λογος ουτως ον ειπεν ζητησεται με και ουχ ευρησεται και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω
+<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
+<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
+<V 40> πολλοι ουν εκ των οχλου ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
+<V 41> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
+<V 42> η ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαδ ερχετε ο χς̅ 
+<V 43> σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
+<V 44> τινες δε εξ αυτων ηθελον πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
+<V 45> ηλθεν ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
+<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως αν̅ος ως ουτως ο αν̅ος
+<V 47> απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθαι
+<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
+<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μι γινωσκων τον νομων επικαταρατοι εισιν
+<V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον νυκτος εις ων εξ αυτων
+<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουσει παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει
+<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ [app][*]τως[\*][C]τεις[\C][\app] γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγιγερτε
+<V 53> {Refer to status note for 7.53 - 8.11} και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον αυτου
+
+<K 8> 
+<V 1> ις̅ δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
+<V 2> ορθρου και παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον 
+<V 3> αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι αμαρτια ειλιμμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
+<V 4> λεγουσιν αυτω εκπειραυοντες αυτον οι αρχιερεις ινα εχωσιν κατηγορειν αυτου διδασκαλε αυτη η γυνη κατειλιπται επαυτοφορω μοιχευομενη
+<V 5> μωυσης δε υμιν εν τω νομω διακελευει τας τοιαυτας λιθαζειν συ τι λεγεις
+<V 6> ο δε ις̅ κατω κεκυφης τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην
+<V 7> ως δε επεμενον ανερωτοντες ανεκυψεν και ειπεν αυτοις ο αναμαρτιτος υμων πρωτος επ αυτην βαλετω λιθον
+<V 8> και παλιν κατα κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην
+<V 9> εκαστος δε των ιουδαιων εξηρχετο αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων ωστε παντας εξελθειν και κατεληφθη μονος και η γυνη εν μεσω ουσα
+<V 10> ανακυψας δε ο ις̅ ειπεν τη γυναικι που εισιν ουδεις σε κατεκρινεν
+<V 11> κακεινη ειπεν ουδεις κε̅ και ο ις̅ ειπεν ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και απο του νυν μηκετι αμαρτανε
+<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
+<V 13> ειπεν ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
+<V 14> απεκριθει ο ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ερχομαι και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
+<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινεται εγω ου κρινω ουδενα
+<V 16> και εαν κρινω εγω η κρισης η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 17> και εν τω νομω τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
+<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
+<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ο ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ει εμε ειδητε και τον πρ̅α μου αν ειδητε 
+<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
+<V 21> ειπεν ουν παλιν ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησεται με και εν ταις αμαρτιαις υμων αποθανεισθαι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν
+<V 23> και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εσται εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εσται εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
+<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθαι εν ταις αμαρτιαις υμων 
+<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
+<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
+<V 27> ουκ εγνωσαν δε οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
+<V 28> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ οταν υψωσειτε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
+<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν και ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
+<V 30> ταυτα αυτου πολλοι επιστευσαν εις αυτον
+<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθος μαθηται μου εστε
+<V 32> και γνωσεσθαι την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
+<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως σοι λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθαι
+<V 34> απεκριθει αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
+<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
+<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωσει οντως ελευθεροι εστε
+<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειται με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρι εν υμιν
+<V 38> εγω α εωρακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α εωρακατε παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε
+<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
+<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ος ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του πατρος τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
+<V 41> υμεις ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνιας ου γεγεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅
+<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
+<V 43> διατι την λαλιαν την εμιν ου γινωσκετε οτι ου δυνασθαι ακουειν τον λογον τον εμον
+<V 44> υμεις εκ του πρ̅ς του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλει το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πη̅ρ αυτου
+<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
+<V 46> τις εξ υμων ελεγχει περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατη υμεις ου πιστευετε μοι
+<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εσται
+<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
+<V 49> απεκριθη ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
+<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
+<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρησει θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα
+<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρισει ου μη γευσητε θανατου εις τον αιωνα
+<V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
+<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ υμων εστιν
+<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτων εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
+<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
+<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
+<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
+<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου και διελθων δια μεσου αυτων επορευετο και παρηγεν ουτως
+
+<K 9>
+<V 1> και παραγων ο ις ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννετοις
+<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος οι η γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
+<V 3> απεκριθη ο ις̅ ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
+<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με ως ημερα εστιν ερχετε νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
+<V 5> οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
+<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτισματος και επεχρησεν αυτου των πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
+<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβιθραν του σιλωαμ ο ερμηνευετε απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
+<V 8> οι ουν γιτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγεν ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
+<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
+<V 10> ελεγον ουν αυτω πως δε ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
+<V 11> απεκριθη εκεινος και ειπεν ο αν̅ος ο λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρησεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
+<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
+<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
+<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πιλον εποιησεν ο ις̅ και ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους
+<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
+<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα του θυ̅ ο αν̅ος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
+<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν σι τι λεγεις περι αυτου οτι ηνεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητις εστιν
+<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψεν εως ου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
+<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
+<V 20> απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
+<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος τα περι αυτου λαλησει
+<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδει γαρ συνετιθεντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
+<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
+<V 24> εφωνησαν ουν τον αν̅ον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
+<V 25> απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω
+<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνεωξεν σου τους οφθαλμους
+<V 27> απεκριθει αυτοις ειπον υμιν ηδει και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε μαθηται αυτου γενεσθαι
+<V 28> οι δε ελοιδωρησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
+<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
+<V 30> απεκριθει ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν τουτο γαρ το θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ηνεωξεν μου τους οφθαλμους
+<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου ακουη
+<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τους οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
+<V 33> ει μη ην ουτος παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
+<V 34> απεκρειθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
+<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτων ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
+<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστιν κε̅ ινα πιστευσω εις αυτων
+<V 37> ειπεν αυτοις ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
+<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και πεσων προσεκυνησεν αυτω
+<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον εληλυθα ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
+<V 40> και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και υμεις τυφλοι εσμεν
+<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν αι αμαρτιαι υμων μενουσιν
+
+<K 10>
+<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν κλεπτης εστιν και ληστης
+<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
+<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
+<V 4> και οταν τα ιδια παντα εκβαλει εμπροσθεν αυτων πορευετε και τα προβατα αυτω ακολουθη οτι οιδασιν την φωνην αυτου
+<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
+<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
+<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εγω ειμι η θυρα των προβατων
+<V 8> παντες οσοι ηλθεν προ εμου κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσεν αυτων τα προβατα
+<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσετε και εξελευσεται και νομην ευρησειτε
+<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχετε ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεσει εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσοτερον εχωσιν
+<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
+<V 12> ο δε μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
+<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
+<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
+<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
+<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησονται μια ποιμνη εις ποιμην
+<V 17> δια τουτο με ο πη̅ρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
+<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτην εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβων παρα του πρ̅ς μου
+<V 19> σχισμα παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
+<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινετε τι αυτου ακουετω
+<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλον οφθαλμους ανοιξαι
+<V 22> εγενετο τοτε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χιμων ην
+<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
+<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι λεγοντες αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπε ημιν παρρησια
+<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
+<V 26> αλλα υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
+<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
+<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ου μη αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
+<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
+<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
+<V 31> εβαστασαν ουν παλιν οι ιουδαιοι λιθους ινα λιθασωσιν αυτον
+<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον εργον αυτων με λιθαζετε
+<V 33> απεκριθησαν ουν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
+<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε
+<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται αυθηναι η γραφη
+<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγεται οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
+<V 37> η ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
+<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευετε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
+<V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι αυτον και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
+<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτερον βαπτιζων και εμεινεν εκει
+<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
+<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
+
+
+<K 11>
+<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτου
+<V 2> ην δε μαρια η αληψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
+<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ειδε ον φιλεις ασθενει
+<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν η ασθενεια αυτη ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτης
+<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
+<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
+<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
+<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
+<V 9> απεκριθει ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
+<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
+<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμητε αλλα πορευομαι ινα εξυπνησω αυτον
+<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμητε σωθησεται
+<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
+<V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ις̅ παρρησια λαζαρος απεθανεν
+<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον
+<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αυτου αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
+<V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βιθανιαν ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
+<V 18> ην δε η βιθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
+<V 19> πολλυ δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας περι του αδελφου αυτου
+<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
+<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει
+<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτησει τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
+<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
+<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
+<V 25> ειπεν ουν αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασης και η ζωη ο πιστευων εις εμε 
+<V 26> ου μη αποθανει εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
+<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
+<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σαι
+<V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον
+<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκουλουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
+<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
+<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
+<V 34> και ειπεν που τεθηκατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
+<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
+<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
+<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανει
+<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
+<V 39> λεγει αυτοις ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδει οζει τεταρτεος γαρ εστιν
+<V 40> λεγει αυτοι ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θυ̅
+<V 41> ηραν ουν τον λιθον οπου ην ο δε ις̅ ηρεν τους οφθαλμους αυτου ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
+<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
+<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λεγων λαζαρε δευρο εξω
+<V 44> και εξηλθεν ο τεθνικως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφεται υπαγειν
+<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
+<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις παντα α εποιησεν ο ις̅
+<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
+<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
+<V 49> εις δε εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του αινιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
+<V 50> ουδε διαλογιζεσθαι οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
+<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου επροφητευσεν οτι ημελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
+<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγει εις εν
+<V 53> απ εκεινης ουν της ωρας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
+<V 54> ο ουν ις̅ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν και εκει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου
+<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνησωσιν εαυτους
+<V 56> εζητουν ουν αυτον και ελεγον μετ αλλιλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δωκει υμεις οτι ου μη ελθη εις την εορτην
+<V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
+
+<K 12>
+<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βιθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων αυτω
+<V 3> η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πηστηκης πολυτιμου ηλιψεν τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
+<V 4> λεγει ουν ιουδας ο ισκαριωτης εις εκ των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδωναι
+<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη τοις πτωχοις
+<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν
+<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρικεν τουτο
+<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
+<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
+<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
+<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευων εις τον ιν̅
+<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ις̅ ερχετε εις ιεροσολυμα
+<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις συναντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ βασιλευς του ιη̅λ
+<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτω καθως εστιν γεγραμμενον
+<V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
+<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
+<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
+<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
+<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ειδε ο κοσμος ολος οπισω αυτου απηλθεν
+<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
+<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βιθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
+<V 22> ερχετε ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος και λεγουσιν τω ιυ̅
+<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων ελιλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
+<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανει αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
+<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεση αυτην και ο μησων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
+<V 26> εαν εμοι τις διακονει εμοι ακολουθητω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονει τιμησει αυτον ο πη̅ρ
+<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
+<V 28> πατερ δοξασον σου τον υιον ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
+<V 29> ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγον βροντην γεγοναινε αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
+<V 30> απεκριθη ουν και ειπεν αυτοις ο ις̅ ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
+<V 31> νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
+<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
+<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατο ημελλεν αποθνισκειν
+<V 34> απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενη εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
+<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε ως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
+<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθαι ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
+<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
+<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
+<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
+<V 40> τετυφλοκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και επιστρεψωσιν και ιασωμαι αυτους
+<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτι ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
+<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ομολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
+<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
+<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
+<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
+<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μινει
+<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσο τον κοσμον
+<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
+<V 49> οτι εγω εξ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
+<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
+
+<K 13>
+<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
+<V 2> και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
+<V 3> ειδως [app][*]&om;[\*][C]ο ις̅[\C][\app] οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθεν και προς τον θν̅ υπαγει
+<V 4> εγειρετε εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
+<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζοσμενος
+<V 6> ερχετε ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ σο μου νιπτεις τους ποδας
+<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωσει δε μετα ταυτα
+<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη μου νιψης τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ις̅ και ειπεν εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
+<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
+<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουσμενος ου χριαν εχει ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
+<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδουντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι παντες καθαροι εστε
+<V 12> οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων ελαβεν τα ιματια αυτου και αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
+<V 13> υμεις φωνειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε ειμι γαρ
+<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφιλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
+<V 15> υποδιγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιειτε
+<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
+<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιειτε αυτα
+<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγον μου τον αρτον επιρεν επ εμε την πτερναν αυτου
+<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προς του γενεσθαι ινα οταν γενητε πιστευσειται οτι εγω ειμι
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
+<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
+<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
+<V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
+<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει
+<V 25> αναπεσων ουν εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
+<V 26> απεκρινετο ουν ο ις̅ εκεινος εστιν ο εγω βαψω το ψωμιον και δωσω αυτω [app][*]βαψας[\*][C]εμβαψας[\C][\app] ουν το ψωμιον λαμβανει και δειδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
+<V 27> και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησαν ταχιον
+<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
+<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων χριαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
+<V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ
+<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ νυν εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
+<V 32> και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
+<V 33> τεκνια ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι ζητησεται με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν και υμεις λεγω αρτι πλην
+<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλλιλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
+<V 35> εν τουτο γνωσοντε παντες οτι εμοι μαθηται εσται εαν αγαπην εχητε εν αλλιλοις
+<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη ο ις̅ οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
+<V 37> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
+<V 38> απεκριθη αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνησει με τρεις
+
+<K 14>
+<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διλιατω πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
+<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
+<V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
+<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε την οδον
+<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
+<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μι δι εμου
+<V 7> ει εγνωκειται αν απ αρτι γινωσκεται αυτον και εωρακατε αυτον
+<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκι ημιν
+<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πρ̅α και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α
+<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτος
+<V 11> πιστευεται μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε [app][*]&om;[\*][C]μοι[\C][\app]
+<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζωνα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α πορευομαι
+<V 13> και ο τι αν αιτησειται εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
+<V 14> εαν τι αιτησειται εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω
+<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησεται
+<V 16> καγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα η μεθ υμων εις τον αιωνα
+<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτω ουδε γινωσκει αυτω υμεις δε γινωσκετε αυτον οτι παρ υμιν μενει {μένει μενεῖ} και εν υμιν εσται
+<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
+<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
+<V 20> εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθαι οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
+<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου καγω αγαπησω αυτον και εμφανησω αυτω εμαυτον
+<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
+<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησωμεν
+<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
+<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
+<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
+<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διλιατω
+<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχωμαι προς υμας ει αγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν
+<V 29> και νυν ειρηκα υμιν ινα οταν γενητε πιστευσητε
+<V 30> ουκ εστι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχετε γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
+<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και την εντολην ην δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθαι αγωμεν εντευθεν
+
+<K 15>
+<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστιν
+<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερων καθαιρει αυτο ινα καρπον πλιονα φερει
+<V 3> ηδει υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
+<V 4> μιναται εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μηνη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μεινητε
+<V 5> εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτως φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
+<V 6> εαν τις μηνη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτω και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται
+<V 7> εαν μηνητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
+<V 8> εν τουτο δοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερειται και γενησεσθε εμοι μαθηται
+<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
+<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησειται μενειται εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρικα και μενω αυτου εν τη αγαπη
+<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
+<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
+<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
+<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιειτε α εγω εντελλομαι υμιν
+<V 15> ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει ο κς̅ αυτου υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν
+<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησειτε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
+<V 17> ταυτα εντελλομαι υμειν ινα αγαπατε αλληλους
+<V 18> ει ο κοσμος υμας μησει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
+<V 19> η εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εσται αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μησι υμας ο κοσμος
+<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
+<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
+<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ οιχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
+<V 23> ο εμε μεισων και τον πρ̅α μου μησει
+<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πρ̅α μου
+<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
+<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευετε εκεινος μαρτυρησει περι εμου
+<V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
+
+<K 16>
+<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
+<V 2> αποσυναγωγους ποιησωσιν υμας αλλ ερχετε ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατριαν προσφερειν τω θω̅
+<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
+<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
+<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγης
+<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
+<V 7> αλλ εγω την αληθειαν υμιν λεγω συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μι απελθω ο παρακλητος ου μη ελθη προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
+<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
+<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
+<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
+<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
+<V 12> ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
+<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδιγησει υμας εν τη αληθεια πασει ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουσει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
+<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν
+<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστιν δια τουτο ειπον υμιν οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
+<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με 
+<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλλιλους τι εστιν τουτο ο λεγει μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
+<V 18> ελεγον ουν τι εστιν τουτο ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
+<V 19> εγνω ουν ις̅ οτι ηθελον ερωταν αυτον και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με
+<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσεται και θρινησεται υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
+<V 21> η γυνη οταν τικτει λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννησει το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
+<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχεται παλιν δε οψομαι υμας και χαρισεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
+<V 23> εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ επερωτησεται ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
+<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτητε και ληψεσθαι ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
+<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς μου απαγγελω υμιν
+<V 26> εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
+<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιλεικατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
+<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
+<V 29> λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ειδε νυν παρρησια λαλης και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
+<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε επερωτα εν τουτο [app][*]πιστευωνμεν[\*][C]πιστευωμεν[\C][\app] οτι απο θυ̅ εξηλθες
+<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
+<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν ελιλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστιν
+<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχετε εν τω κοσμω θλιψιν εχητε αλλα θαρσειτε οτι εγω νενικηκα τον κοσμον
+
+<K 17>
+<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον και ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
+<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον
+<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκουσιν σε τον μονον αληθεινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
+<V 4> εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
+<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
+<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασιν
+<V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εισιν
+<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι συ εισιν
+<V 10> και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
+<V 11> και ουκ εστι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
+<V 12> οτε ημιν μετ αυτων εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απολετο ει μι ο υς̅ της απωλιας ινα η γραφη πληρωθη
+<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
+<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμησησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
+<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
+<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου 
+<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν
+<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
+<V 19> και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
+<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
+<V 21> ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευσει οτι συ με απεστειλας
+<V 22> και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
+<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
+<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
+<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
+<V 26> και εγνωρησα εν αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
+
+<K 18>
+<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χιμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
+<V 2> ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μαθητων αυτου
+<V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχετε εκει μετα των φανων και λαμπαδων και οπλων
+<V 4> ις̅ δε ειδως παντα τα επερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
+<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ιστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
+<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμε
+<V 7> παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον
+<V 8> απεκριθη ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
+<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
+<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ηλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου τω ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
+<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτω
+<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
+<V 13> και απηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
+<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον αποθανειν υπερ του λαου
+<V 15> ηκολουθη δε τω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
+<V 16> ο δε πετρος ιστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον
+<V 17> λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη η θυρωρος μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
+<V 18> ιστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρετε ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
+<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
+<V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
+<V 21> τι με ερωτας επερωτησον τους ακηκοωτας τι ελαλησα αυτοις ειδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
+<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των παρεστηκοτων υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ λεγων ουτος αποκρινει τω αρχιερει
+<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
+<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
+<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
+<V 26> λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενεις ων ου [app][*]πεκοψεν[\*][C]απεκοψεν[\C][\app] πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
+<V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
+<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις τον πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
+<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερεται κατα του αν̅ου τουτου
+<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μι ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτων
+<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
+<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
+<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 34> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αφ εαυτου συ τουτο λεγεις ει αλλοι σου ειπον περι εμου
+<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
+<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου η εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρετε οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστην εντευθεν
+<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρισω τη αλιθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
+<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτω ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
+<V 39> εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθαι ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
+<V 40> εκραυγασαν ουν παλιν λεγωντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
+
+<K 19>
+<V 1> τοτε ουν ο πιλατος λαβων τον ιν̅ και εμαστηγωσεν
+<V 2> και οι στρατιωτε πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
+<V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
+<V 4> και εξηλθεν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτων εξω ινα γνωται οτι αιτιαν ουδεμιαν εν αυτω ευρισκω
+<V 5> εξηλθεν ουν ο ις̅ εξω φορων τον ακανθηνον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
+<V 6> οτε ουν ιδων αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβεται αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
+<V 7> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφιλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
+<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
+<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
+<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλης ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
+<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
+<V 12> εκ τουτο ο πιλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρει
+<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθησεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
+<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ωσει εκτει και λεγει τοις ιουδαιοις ειδε ο βασιλευς υμων
+<V 15> εκραυγασαν ουν εκεινοι αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθεισαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μι καισαρα
+<V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον ουν τον ιν̅ και ηγαγον
+<V 17> και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τοπον λεγομενον κρανιον ος λεγετε εβραιστη γολγοθα
+<V 18> οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο ληστας εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
+<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
+<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνηστη ρωμαιστι
+<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν οτι βασιλευς ειμι των ιουδαιων
+<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
+<V 23> οι ουν στρατιωτε οτε εσταυρωσαν αυτον ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερει εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
+<V 24> ειπεν ουν προς αλλιλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατοιωται εποιησαν ταυτα
+<V 25> ειστηκησαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαλινη
+<V 26> ις̅ ουν ειδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδου ο υς̅ σου
+<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
+<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
+<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
+<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν τω πν̅α
+<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μηνη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν των πιλατων ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
+<V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
+<V 33> επι δε των ιν̅ ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
+<V 34> αλλ εις των στρατιοτων λογχη αυτου την πλευραν ενοιξεν και ευθυς εξηλθεν αιμα και υδωρ
+<V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρικεν και αληθηνη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσειτε
+<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη ωστουν ου συντριβησεται αυπ αυτου
+<V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
+<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σομα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα αυτου
+<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς αυτον νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λητρας εκατον
+<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
+<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπως και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ην τεθαυμμενος 
+<V 42> εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εν ω εθηκαν τον ιν̅
+
+<K 20>
+<V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαλινη ερχετε πρωι ετι σκοτιας ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
+<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
+<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
+<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
+<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
+<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
+<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιον κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
+<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων προτος εις το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
+<V 9> ουδεπω γαρ ηδησαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
+<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
+<V 11> μαρια δε ιστηκει προς το μνημειον κλαιουσαι εξω ως ουν εκλαιεν σπαρεκειψεν εις το μνημειον
+<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅
+<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
+<V 14> ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
+<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κε̅ η συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
+<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στραφησα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
+<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
+<V 18> ερχεται ουν μαρια η μαγδαλινη αναγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακα τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
+<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
+<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρισαν ουν οι μαθηται ιδωντες τον κν̅
+<V 21> και ειπεν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
+<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσισεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
+<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητε καικρατηνται
+<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅
+<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ειδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
+<V 26> και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ις̅ τον θυρον κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
+<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ειδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
+<V 28> απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου και ο θς̅ μου
+<V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας μι πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
+<V 30> πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτο
+<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχηται εν τω ονοματι αυτου
+
+<K 21>
+<V 1> μετα υ ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
+<V 2> ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι υιοι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
+<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και υμεις συν σοι και εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
+<V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ις̅ επι τον αιγιαλον ου μεντοι εγνωσαν οι μαθηται οτι ις̅ εστιν
+<V 5> λεγει παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
+<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλλετε εις τα δεξια μερει του πλοιου το δικτυον και ευρισετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
+<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
+<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ εισαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συραντες το δικτυον 
+<V 9> ως ουν απεβησαν επι την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επεικειμενον και αρτον
+<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
+<V 11> ανεβει ουν σιμων πετρος και ηλκυσεν το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατων πεντικοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δυκτυον
+<V 12> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις μεντοι ετολμα των μαθητων εξετασε αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
+<V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
+<V 14> τουτο δε ηδει τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθης εκ νεκρων
+<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με πληον τουτων λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σαι λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
+<V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ις ποιμαινε τα προβατα μου
+<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωανα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μου
+<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυσε σεαυτον και περιεπατης οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενης τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελης
+<V 19> τουτο δε ειπεν σημαινων ποι θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθη μοι
+<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
+<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
+<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθη μοι
+<V 23> εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ απωθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
+<V 24> ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθεις εστιν η μαρτυρια αυτου
+<V 25> εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφητε καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
+
+<K 22>
+<V 0> το κατα ιωαννην αγιον ευαγγελιον
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
\ No newline at end of file

Added: trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_mc_merged_acm.txt
===================================================================
--- trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_mc_merged_acm.txt	                        (rev 0)
+++ trunk/Level 1 In Progress /04_312300/04_312300_mc_merged_acm.txt	2013-04-23 11:25:19 UTC (rev 347)
@@ -0,0 +1,3622 @@
+{Status:
+G-A Number: 1230
+Name of book transcribed: Gospel of John 
+First folio transcribed: 243r
+Base text used:  TRns 
+
+Transcribed by: Michael A. Clark
+Transcription begun: 06.09.2010
+Transcription finished: 12.12.2010                  
+
+Commentary tags edited by: S. Gibson 24.01.2012 -26.01.2012
+
+Does this manuscript contain (delete and complete as appropriate):
+	Lectionary annotations - No
+	Initials and other enlarged letters - Yes 
+	Diples (>) -   Yes   
+	Obeloi (†) -   No   
+	
+	Other remarks:                              
+1230 is a commentary manuscript.    
+5.12 omitted.
+7.53 - 8.11 omitted.
+8.22 omitted.
+8.46 omitted.
+9.20 is repeated on F278v.
+18.14 is repeated on F308v.
+}
+
+
+|F 243r|
+|C 1|
+|L|<B 04> <K 0> <V 0> ευαγγελιον κατα ιω̅ 
+|L|{comm}
+|L|{comm} 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 1> <V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ 
+|L|ην ο λογος <V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅ <V 3> παντα δι 
+|L|αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο 
+|L|γεγονεν <V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των 
+|L|αν̅ων <V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκο=
+|L|τια αυτο ου κατελαβεν <V 6> εγενετο αν̅ος απε=
+|L|σταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιω̅αννης {sic} <V 7> ουτος ηλθεν 
+|L|εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα 
+|L|παντες πιστευσωσι δι αυτου <V 8> ουκ ην εκεινος το φως 
+|L|αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος <V 9> ην το φως το αλη=
+|L|θινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον 
+|L|<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο 
+|L|κοσμος αυτον ουκ εγνω <V 11> εις τα ιδια ηλθε και οι ιδιοι 
+|L|αυτον ου παρελαβον <V 12> οσοι δε ελαβον αυτον ε=
+|L|δωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευ=
+|L|ουσιν εις το ονομα αυτου <V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ 
+|L|θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ 
+|L|εγεννηθησαν <V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν 
+|L|εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως 
+|L|μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας 
+|C 2|
+|L|<V 15> ιω̅αννης {sic} μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων 
+|L|ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμ=
+|L|προσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 16> και εκ του 
+|L|πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν 
+|L|αντι χαριτος <V 17> οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη 
+|L|η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 243v|
+|L|{comm}
+|F 244r|
+|L|{comm}
+|F 244v|
+|L|{comm}
+|F 245r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογενης υιος 
+|L|ο ων εις τον κολπον του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο 
+|L|<V 19> και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιω̅αννου {sic} οτε απε=
+|L|στειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας 
+|L|προς αυτον ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει 
+|L|<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο ωμολο=
+|L|γησε δε οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅ <V 21> και ηρωτησαν αυτον 
+|L|τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης 
+|L|ει συ και απεκριθη ου <V 22> ειπον ουν αυτω τις 
+|L|ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας 
+|L|τι λεγεις περι σεαυτου <V 23> εφη εγω φωνη βοωντος 
+|L|εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ει=
+|L|πεν ησαιας ο προφητης <V 24> και οι πεσταλμενοι ησαν εκ 
+|L|των φαρισαιων <V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω 
+|L|τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε η=
+|L|λιας ουτε ο προφητης <V 26> απεκριθη αυτοις ο ιω̅αννης {sic} 
+|L|λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υ=
+|L|μων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε <V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου 
+|L|ερχομενος ος του εμπροσθεν μου γεγονεν ου ου=
+|L|κ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του 
+|L|υποδηματος <V 28> ταυτα εν βηθαβορα εγενετο περαν 
+|C 2|
+|L|του ιορδανου οπου ην ιω̅αννης {sic} βαπτιζων
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 245v|
+|L|{comm}
+|F 246r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 29> τη επαυριον βλεπει ο ιω̅αννης {sic} τον ιν̅ ερχο=
+|L|μενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ 
+|L|ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου <V 30> ουτος εστι περι ου 
+|L|εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμ=
+|L|προσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην <V 31> κα=
+|L|γω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω 
+|L|ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι 
+|L|βαπτιζων <V 32> και εμαρτυρησεν ιω̅αννης {sic} λεγων 
+|L|οτι τεθεαμαι το [app][*]&om;[\*][C]πν̅α[\C][\app] καταβαινον ωσει περι=
+|L|στεραν εξ ου̅νου και εμεινεν επ αυτον 
+|L|<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με 
+|L|βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν 
+|L|εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον  
+|L|και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων 
+|L|εν πν̅ι αγιω <V 34> καγω εωρακα και με=
+|L|μαρτυρικα οτι ουτος εστιν ο υιος του θυ̅ 
+|L|<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιω̅αννης {sic} 
+|L|και εκ των μαθητων αυτου δυο <V 36> και εμ=
+|L|βλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει 
+|L|ιδε ο αμνος του θυ̅ <V 37> και ηκουσαν αυτου 
+|L|οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολου=
+|L|θησαν τω ιυ̅ <V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος 
+|L|αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις 
+|L|τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λε=
+|L|γεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε 
+|L|που μενεις <V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε 
+|L|ηλθον ουν και ειδον που μενει και 
+|L|παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ω=
+|L|ρα ην ως δεκατη <V 40> ην δε ανδρεας ο αδελφος 
+|L|σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακου=
+|L|σαντων παρα ιω̅αννου {sic} και ακολουθη=
+|L|σαντων αυτω <V 41> ευρισκει ουτος πρωτος 
+|L|τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω 
+|F 246v|
+|C 1|
+|L|ευρηκαμεν τον μεσιαν ος εστι μεθερμη=
+|L|νευομενον χς̅ <V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ 
+|L|εμβλεψας δε αυτω ο ις̅ ειπε συ ει 
+|L|σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας 
+|L|ο ερμηνευεται πετρος <V 43> τη επαυριον ηθελησεν 
+|L|εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φι=
+|L|λιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι 
+|L|<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως 
+|L|ανδρεου και πετρου <V 45> ευρισκει φιλιππος 
+|L|τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψε μω=
+|L|υσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν 
+|L|ιν̅ τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ 
+|L|<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ 
+|L|δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος 
+|L|ερχου και ιδε <V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ 
+|L|ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ι=
+|L|δε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ου=
+|L|κ εστι <V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με 
+|L|γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του 
+|L|σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην 
+|L|ειδον σε <V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει 
+|L|αυτω ραββι συ ει ο υιος του θυ̅ συ ει 
+|L|ο βασιλευς του ιη̅λ <V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν 
+|L|αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω 
+|L|της συκης πιστευεις μειζονα τουτων οψη 
+|L|<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρ=
+|L|τι οψεσθε τον ου̅νον ανεωγοτα και τους αγγε=
+|L|λους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας 
+|L|επι τον υιον του αν̅ου 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 247r|
+|L|{comm}
+|F 247v|
+|L|{comm}
+|F 248r|
+|L|{comm}
+|F 248v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 2> <V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα 
+|L|της γαλιλαιας και ην η μη̅ρ του ιυ̅ εκει <V 2> εκληθη δε 
+|L|και ο ις̅ εκει και οι μαθηται αυτου εις τους γα=
+|L|μους <V 3> και υστερησαντος οινου λεγει η μη̅ρ του 
+|L|ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσι <V 4> και λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ τι εμοι και συ ω γυναι ουπω 
+|L|ηκει η ωρα μου <V 5> λεγει η μη̅ρ αυτου τοις 
+|L|διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε <V 6> ησαν δε 
+|L|εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι 
+|L|κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα 
+|L|μετρητας δυο η τρεις <V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γε=
+|L|μισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν 
+|L|αυτας εως ανω <V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε 
+|L|νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω και η=
+|L|νεγκαν <V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος 
+|L|το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει 
+|L|ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντλη=
+|L|κοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχι=
+|L|τρικλινος <V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον 
+|L|τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυ=
+|L|σθωσι τοτε τον ελασσω συ τετη=
+|L|ρηκας τον καλον οινον εως αρτι <V 11> ταυτην εποι=
+|L|ησεν αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα 
+|C 2|
+|L|της γαλιλαιας και εφανερωσε την δοξαν αυτου και επιστευ=
+|L|σαν εις αυτον οι μαθηται αυτου <V 12> μετα τουτο κατεβη εις 
+|L|καπερναουμ αυτος και η μη̅ρ αυτου και οι αδελφοι 
+|L|αυτου και οι μαθηται αυτου και εμειναν αυ πολλας ημερας 
+|L|εκει <V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη 
+|L|εις ιεροσολυμα ο ις̅ <V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας 
+|L|βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματι=
+|L|στας καθημενους <V 15> και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας 
+|L|εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας 
+|L|και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπε=
+|L|ζας κατεστρεψε <V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν 
+|L|ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον 
+|L|του πρ̅ς μου οικον εμποριου <V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται 
+|L|αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου κατα=
+|L|φαγεται με
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 249r|
+|L|{comm}
+|F 249v|
+|L|{comm}
+|F 250r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω τι σημειον 
+|L|δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις <V 19> απεκριθη ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρι=
+|L|σιν ημεραις εγερω αυτον <V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσ=
+|L|σαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ου=
+|L|τος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον <V 21> εκει=
+|L|νος δε ελεγε περι του ναου του σωματος αυτου <V 22> οτε ουν 
+|L|ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου 
+|L|οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη 
+|L|και τω λογω ω ειπεν ο ις̅ <V 23> ως δε ην εν τοις ιερο=
+|L|σολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι ε=
+|L|πιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυ=
+|L|του τα σημεια α εποιει <V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ ε=
+|L|πιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας 
+|L|<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του 
+|L|αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω 
+|L|αν̅ω <K 3> <V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος 
+|L|ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων <V 2> ουτος ηλθε προς 
+|L|τον ιν̅ νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδα=
+|L|μεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις 
+|L|γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ 
+|L|ποιεις εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου <V 3> απεκριθη 
+|L|ο ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι 
+|L|εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την 
+|L|βασιλειαν του θυ̅ <V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος 
+|L|πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων ων μη 
+|L|δυναται δευτερον εις την κοιλιαν της μρ̅ς αυτου 
+|L|εισελθειν και γεννηθηναι <V 5> απεκριθη ις̅ αμην 
+|L|λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και 
+|L|πν̅ς ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν 
+|L|του θυ̅ <V 6> το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστι 
+|L|και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστι 
+|L|<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας 
+|C 2|
+|L|γεννηθηναι ανωθεν <V 8> το πν̅α οπου θελει πνει  
+|L|και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν 
+|L|ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγε=
+|L|ννημενος εκ του πν̅ς <V 9> απεκριθη 
+|L|νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 250v|
+|L|{comm}
+|F 251r|
+|L|{comm}
+|F 251v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος 
+|L|του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις <V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο 
+|L|οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν 
+|L|και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε <V 12> ει τα επι=
+|L|γεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω 
+|L|υμιν τα επ̅ουνια πιστευσητε <V 13> και ουδεις αναβε=
+|L|βηκεν εις τον ου̅νον ει μη ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας ο υιος του αν̅ου ο ων εν τω ου̅νω <V 14> και 
+|L|καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως 
+|L|υψωθηναι δει τον υιον του αν̅ου <V 15> ινα πας ο πι=
+|L|στευων επ αυτω μη απωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον 
+|L|<V 16> ουτω γαρ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υιον 
+|L|αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων 
+|L|εις αυτον μη απωληται αλλ εχη ζωην αιωνιον <V 17> ου 
+|L|γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υιον αυτου εις τον κοσμον 
+|L|ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου 
+|L|<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων 
+|L|ηδη κεκριται οτι ου πεπιστευκεν εις το ο=
+|L|νομα του μονογενους υιου του θυ̅ <V 19> αυτη δε εστιν η 
+|L|κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπη=
+|L|σαν οι αν̅οι το σκοτος μαλλον η το φως ην γαρ 
+|L|αυτων πονηρα τα εργα <V 20> πας γαρ ο φαυλα πρα=
+|L|σσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα 
+|L|μη ελεγχθη τα εργα αυτου <V 21> ο δε ποιων την αληθειαν 
+|L|ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα 
+|F 252r|
+|C 1|
+|L|οτι εν τω θω̅ εστιν ειργασμενα 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 252v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την 
+|L|ιουδαιαν γην και εκει διετριβε μετ αυτων και ε=
+|L|βαπτιζεν <V 23> ην δε και ιω̅αννης {sic} βαπτιζων εν αινων εγγυς 
+|L|του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και 
+|L|παρεγινοντο και εβαπτιζοντο <V 24> ουπω γαρ ην βε=
+|L|βλημενος εις την φυλακην ο ιω̅αννης {sic} <V 25> εγενετο 
+|F 253r|
+|C 1|
+|L|ουν ζητησεις εκ των μαθητων ιω̅αννου {sic} μετα ιουδαιου 
+|L|περι καθαρισμου <V 26> και ηλθον προς τον ιω̅αννην {sic} και ειπον αυτω 
+|L|ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ με=
+|L|μαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται 
+|L|προς αυτον <V 27> απεκριθη ιω̅αννης {sic} και ειπεν ου δυναται 
+|L|αν̅ος αφ εαυτου λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδο=
+|L|μενον εκ του ου̅νου <V 28> αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε 
+|L|οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος 
+|L|ειμι εμπροσθεν εκεινου <V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος 
+|L|εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου 
+|L|χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη 
+|L|ουν η χαρα η εμη πεπληρωται <V 30> εκεινον δει αυ=
+|L|ξανειν εμε δε ελαττουσθαι <V 31> ο ανωθεν ερχομενος ε=
+|L|πανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ 
+|L|της γης λαλει ο εκ του ου̅νου ερχομενος επανω 
+|L|παντων εστι <V 32> και ο εωρακε και ηκουσε τουτο μαρτυ=
+|L|ρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει <V 33> ο 
+|L|λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αλη=
+|L|θης εστιν <V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ 
+|L|λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θς̅ το πν̅α 
+|L|<V 35> ο πη̅ρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χει=
+|L|ρι αυτου <V 36> ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον 
+|L|ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ 
+|L|μενει επ αυτον <K 4> <V 1> ως ουν εγνω ο κς̅ οτι ηκουσαν 
+|L|οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βα=
+|L|πτιζει η ιω̅αννης {sic} <V 2> καιτοιγε ις̅ αυτος ουκ εβαπτιζεν 
+|L|αλλ οι μαθηται αυτου <V 3> αφηκε την ιουδαιαν και απηλθε 
+|L|παλιν εις την γαλιλαιαν 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 253v|
+|L|{comm}
+|F 254r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας <V 5> ερ=
+|L|χεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ 
+|L|πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω 
+|L|αυτου <V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κε=
+|L|κοπιακως εκ της οδηποριας εκαθεζετο ουτως ε=
+|L|πι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη <V 7> ερχεται γυνη 
+|L|εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο 
+|L|ις̅ δος μοι πιειν <V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απε=
+|L|ληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσι <V 9> λεγει 
+|L|ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος 
+|L|ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρει=
+|L|τιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις <V 10> α=
+|L|πεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του 
+|L|θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν 
+|L|ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων <V 11> λεγει αυτω 
+|L|η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ 
+|L|εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων 
+|C 2|
+|L|<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος  
+|L|δεδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου 
+|L|επιε και [app][*]&om;[\*][C]οι[\C][\app] υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου 
+|L|<V 13> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του 
+|L|υδατος τουτου διψησει παλιν <V 14> ος δ αν 
+|L|πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου 
+|L|μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ 
+|L|ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υ=
+|L|δατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον <V 15> λεγει προς 
+|L|αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ 
+|L|ινα μη διψω μηδε ερχομαι ενθαδε αντλειν 
+|L|<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου 
+|L|και ελθε ενθαδε <V 17> απεκριθη η γυνη και ειπεν 
+|L|ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ις̅ καλως ει=
+|L|πας οτι ανδρα ουκ εχω <V 18> πεντε γαρ εσχες 
+|L|ανδρας και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ 
+|L|τουτο αληθες ειρηκας <V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ 
+|L|θεωρω οτι προφητης ει συ <V 20> οι πρ̅ες ημων 
+|L|εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις 
+|L|λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου 
+|L|δει προσκυνειν <V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι 
+|L|πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε 
+|L|εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις 
+|L|προσκυνησετε τω πρ̅ι <V 22> υμεις προσκυνειτε 
+|L|ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν 
+|L|οτι η σρ̅ια εκ των ιουδαιων εστιν <V 23> αλλ ερχεται 
+|L|ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυ=
+|L|νηται προσκυνησωσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αλη=
+|L|θεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους 
+|L|προσκυνουντας αυτον <V 24> πν̅α ο θς̅ και τους 
+|L|προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει 
+|L|προσκυνειν <V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι με=
+|L|σιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη ε=
+|L|κεινος αναγγελει ημιν παντα <V 26> λεγει αυτη 
+|L|ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι <V 27> και επι τουτω ηλθον 
+|L|οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος  
+|L|ελαλει ουδεις μεντοι ειπε τι ζητεις 
+|F 254v|
+|C 1|
+|L|η τι λαλεις μετ αυτης <V 28> αφηκεν ουν την υδριαν 
+|L|αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει 
+|L|τοις αν̅οις <V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπε μοι 
+|L|παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο 
+|L|χς̅ <V 30> εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς 
+|L|αυτον <V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι 
+|L|μαθηται αυτου λεγοντες ραββι φαγε <V 32> ο δε ει=
+|L|πεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υ=
+|L|μεις ουκ οιδατε <V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους 
+|L|μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν <V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ 
+|L|εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελεμα του πεμ=
+|L|ψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον <V 35> ου=
+|L|χ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστι και 
+|L|ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επα=
+|L|ρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας 
+|L|χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη 
+|L|<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει 
+|L|καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου 
+|L|χαιρη και ο θεριζων <V 37> εν γαρ τουτω ο λογος 
+|L|εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και 
+|L|αλλος ο θεριζων <V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο 
+|L|ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπια=
+|L|κασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε 
+|L|<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις 
+|L|αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος 
+|L|μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα οσα εποι=
+|L|ησα <V 40> ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται 
+|L|ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν ε=
+|L|κει δυο ημερας <V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν 
+|L|δια τον λογον αυτου <V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι 
+|L|ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν 
+|L|αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ου=
+|L|τος εστιν αληθως ο ση̅ρ του κοσμου ο χς̅ 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 255r|
+|L|{comm}
+|F 255v|
+|L|{comm}
+|F 256r|
+|L|{comm}
+|F 256v|
+|L|{comm}
+|F 257r|
+|L|{comm}
+|F 257v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν 
+|L|και ηλθεν εις την γαλιλαιαν <V 44> αυτος γαρ ο ις̅ ε=
+|L|μαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πρ̅ι=
+|L|δι τιμην ουκ εχει <V 45> οτε ουν ηλθεν εις την 
+|L|γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι 
+|L|παντες εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσο=
+|L|λ̣υμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις 
+|L|τ̣ην εορτην <V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την γα=
+|C 2|
+|L|λιλαιαν οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις 
+|L|βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ 
+|L|<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την 
+|L|γαλιλαιαν απηλθε προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα 
+|L|καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εμελλε γαρ απο=
+|L|θνησκειν <V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη 
+|L|σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε <V 49> λεγει αυ=
+|L|τω ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν η αποθανειν 
+|L|τον υιον μου <V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υιος σου ζη 
+|L|και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ω ειπεν αυτω 
+|L|ο ις̅ και επορευετο <V 51> ηδη δε αυτου καταβαι=
+|L|νοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και α=
+|L|πηγγειλαν αυτω λεγοντες οτι ο υιος σου ζη <V 52> επυν=
+|L|θανετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον 
+|L|εσχε και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην 
+|L|αφηκεν αυτον ο πυρετος <V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν 
+|L|εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ ο υιος 
+|L|σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου 
+|L|ολη <V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο 
+|L|ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 258r|
+|L|{comm}
+|F 258v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 5> <V 1> μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις 
+|L|ιεροσολυμα <V 2> εστι δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη 
+|L|προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραι=
+|L|στι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα <V 3> εν ταυταις 
+|L|γαρ κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων 
+|L|τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν 
+|L|<V 4> αγγελος γαρ κυ̅ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κο=
+|L|λυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος 
+|L|εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο 
+|L|ω δηποτε κατειχετο νοσηματι <V 5> ην δε τις εκει 
+|L|αν̅ος τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθε=
+|F 259r|
+|C 1|
+|L|νια αυτου <V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι 
+|L|πολυν ηδη εχει χρονον λεγει αυτω θελεις υγιης 
+|L|γενεσθαι <V 7> απεκριθηθη αυτω ο ασθενων ναι κε̅ 
+|L|αν̅ον δε ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ 
+|L|εμβαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι ε=
+|L|γω αλλος προ εμου καταβαινει <V 8> λεγει αυτω ο ις̅ 
+|L|[app][*]εγειρε[\*][C]εγειραι[\C][\app] αρον τον κραβαττον σου και περιπατει <V 9> και ευ=
+|L|θεως εγενετο ο αν̅ος υγιης και ηρε τον κραβαττον 
+|L|αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα 
+|L|<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββα=
+|L|τον εστιν ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον  
+|L|<V 11> ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι 
+|L|ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει <V 12> {om} <V 13> ο δε ιαθεις 
+|L|ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ις̅ εξενευσεν οχλου 
+|L|οντος εν τω τοπω <V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ 
+|L|εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μη=
+|L|κετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται 
+|L|<V 15> απηλθεν ουν ο αν̅ος και ανηγγειλε τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν 
+|L|ο ποιησας αυτον υγιη <V 16> και δια τουτο εδιωκον τον [app][*]τον[\*][C]&om;[\C][\app] 
+|L|ιν̅ οτι ταυτα εποιει εν σαββατω και εζητουν 
+|L|αυτον αποκτειναι οι ιουδαιοι 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 259v|
+|L|{comm}
+|F 260r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρ=
+|L|τι εργαζεται καγω εργαζομαι <V 18> δια τουτο ουν 
+|L|μαλλον εζητουν οι ιουδαιοι αυτον αποκτειναι 
+|L|οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλ οτι 
+|L|και πρ̅α ιδιον ελεγε τον θν̅ ισον εαυτον ποιων 
+|F 260v|
+|C 1|
+|L|τω θω̅ <V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ειπεν 
+|L|αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος 
+|L|ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πρ̅α 
+|L|ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα 
+|L|και ο υιος ομοιως ποιει <V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει 
+|L|τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυ=
+|L|τος ποιει και μειζονα τουτων δειξει 
+|L|αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε <V 21> ωσπερ 
+|L|γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει 
+|L|ουτω και ο υιος ους θελει ζωοποιει <V 22> ουδε γαρ ο 
+|L|πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν 
+|L|δεδωκε τω υιω <V 23> ινα παντες τιμωσι τον υιον 
+|L|καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υιον 
+|L|ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον 
+|L|<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων 
+|L|και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιω=
+|L|νιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μετα=
+|L|βεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην <V 25> αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν 
+|L|οτε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υιου 
+|L|του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησονται <V 26> ωσπερ 
+|L|γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκε 
+|L|και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω <V 27> και εξουσιαν 
+|L|εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος αν̅ου ε=
+|L|στι <V 28> μη θαυμαζητε τουτο οτι ερχεται ωρα ε 
+|L|εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσωσι 
+|L|της φωνης αυτου <V 29> και εξελευσονται οι τα αγαθα 
+|L|ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα 
+|L|πραξαντες εις αναστασιν κρισεως <V 30> ου δυναμαι 
+|L|εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω 
+|L|κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι 
+|L|ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θε=
+|L|λημα του πεμψαντος με πρ̅ς 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 261r|
+|L|{comm}
+|F 261v|
+|L|{comm}
+|F 262r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ου=
+|L|κ εστιν αληθης <V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου 
+|L|και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυ=
+|L|ρει περι εμου <V 33> υμεις απεσταλκατε προς ιω̅α=
+|L|ννην {sic} και μεμαρτυρηκε τη αληθεια <V 34> εγω δε ου 
+|L|παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα 
+|L|ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε <V 35> εκεινος ην ο 
+|L|λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε 
+|L|αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου <V 36> ε=
+|L|γω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιω̅αννου {sic} τα 
+|L|εργα α εδωκε μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυ=
+|L|τα αυτα τα εργα α εγω ποιω μαρτυρει περι 
+|L|εμου οτι ο πη̅ρ με απεσταλκε <V 37> και ο πεμ=
+|L|ψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκε περι εμου 
+|L|ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε 
+|L|ειδος αυτου εωρακατε <V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε 
+|L|μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος 
+|L|τουτω υμεις ου πιστευετε <V 39> ερευνατε τας γρα=
+|L|φας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον 
+|L|εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι ε=
+|L|μου <V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε 
+|L|<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω <V 42> αλλ εγνωκα 
+|L|υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε παρ εαυ=
+|L|τοις <V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου 
+|L|λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ιδιω ο=
+|L|νοματι εκεινον ληψεσθε <V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευ=
+|L|σαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την 
+|C 2|
+|L|δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε <V 45> μη 
+|L|δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς 
+|L|τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωσης εις 
+|L|ον υμεις ηλπικατε <V 46> ει γαρ επιστευετε 
+|L|μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ ε=
+|L|μου εκεινος εγραψεν <V 47> ει δε τοις εκεινου γραμ=
+|L|μασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 262v|
+|L|{comm}
+|F 263r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 6> <V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας 
+|L|εις τα μερη της τιβεριαδος <V 2> και ηκολουθει αυτω 
+|L|οχλος πολυς οτι εθεωρουν αυτου τα 
+|L|σημεια α εποιει επι των ασθενουντων <V 3> α=
+|L|νηλθε δε εις το ορος ο ις̅ και εκει εκαθητο 
+|L|μετα των μαθητων αυτου <V 4> ην δε εγγυς το πασχα 
+|L|η εορτη των ιουδαιων <V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους 
+|L|ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερ=
+|L|χεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγο=
+|L|ρασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι <V 6> τουτο δε 
+|L|ελεγε πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι η=
+|L|μελλε ποιειν <V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος δια=
+|L|κοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυ=
+|L|τοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη <V 8> λεγει αυτω 
+|L|εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος 
+|L|σιμωνος πετρου <V 9> εστι παιδαριον ωδε ος εχει 
+|L|πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα 
+|L|ταυτα τι εστιν εις τοσουτους <V 10> ειπε δε ο ις̅ ποι=
+|L|ησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε ο χορτος 
+|L|πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες 
+|L|τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι <V 11> ελαβε δε 
+|L|τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας εκλασε και 
+|L|εδωκε τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τοις ανα=
+|L|κειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον 
+|L|ηθελον <V 12> ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις 
+|L|αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα 
+|L|κλασματα ινα μη τι αποληται <V 13> συνηγαγον 
+|F 263v|
+|C 1|
+|L|ουν και εγεμισαν πεντε κοφινους κλασματων 
+|L|εκ των πεντε αρτων των κριθινων α περιε=
+|L|σσευσε τοις βεβρωκοσιν <V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες 
+|L|ο εποιησε σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος 
+|L|εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις 
+|L|τον κοσμον <V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερ=
+|L|χεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν 
+|L|αυτον βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις 
+|L|το ορος αυτος μονος <V 16> ως δε οψια εγενετο 
+|L|κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν <V 17> και 
+|L|εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της 
+|L|θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια 
+|L|ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς 
+|L|αυτους ο ις̅ <V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνε=
+|L|οντος [app][*]διεγειρετο[\*][C]διηγειρετο[\C][\app] <V 19> εληλακοτες ουν ωσει 
+|L|σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρου=
+|L|σι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγ=
+|L|γυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν 
+|L|<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε <V 21> ηθελον 
+|L|ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως 
+|L|το πλοιον εγενετο επι της γης εις ην υπηγον
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 264r|
+|L|{comm}
+|F 264v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 22> τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης 
+|L|ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ εστιν εκει 
+|L|ει μη εν εις ο ενεβησαν οι μαθηται αυτου 
+|L|και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις 
+|L|το πλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον 
+|L|<V 23> αλλα δε πλοιαρια εκ τιβεριαδος ηλθον 
+|L|εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχα=
+|L|ριστησαντος του κυ̅ <V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος 
+|L|οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου 
+|L|ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον 
+|L|εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅ <V 25> και ευ=
+|L|ρωντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι 
+|L|ποτε ωδε γεγονας <V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ [app][*]&om;[\*][C]αμην λεγω υμιν[\C][\app] ζη=
+|L|τειτε με ουχ οτι ειδετε τα σημεια αλλ ο=
+|L|τι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε 
+|L|<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την 
+|L|μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του αν̅ου 
+|L|υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν 
+|L|ο θς̅ <V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιησωμεν ι=
+|L|να εργαζομεθα τα εργα του θυ̅ <V 29> απεκριθη ο ις̅ και ει=
+|L|πεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πι=
+|L|στευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος <V 30> ειπον 
+|L|ουν αυτω τι ουν ποιεις σημειον ινα ιδωμεν 
+|F 265r|
+|C 1|
+|L|και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη <V 31> οι πρ̅ες ημων 
+|L|το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστι γε=
+|L|γραμμενον αρτον εκ του ου̅νου εδωκεν αυτοις 
+|L|φαγειν <V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υ=
+|L|μιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του 
+|L|ου̅νου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον 
+|L|εκ του ου̅νου τον αληθινον <V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ 
+|L|εστιν ο καταβαινων εκ του ου̅νου και διδους 
+|L|ζωην τω κοσμω <V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ 
+|L|παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον <V 35> ειπε δε αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος 
+|L|προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε 
+|L|ου μη διψηση πωποτε <V 36> αλλ ειπον υμιν οτι 
+|L|και εωρακατε με και ου πιστευετε <V 37> παν ο διδω=
+|L|σι μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με 
+|L|ου μη εκβαλω εξω <V 38> οτι καταβεβηκα εκ του 
+|L|ου̅νου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα 
+|L|το θελημα του πεμψαντος με πρ̅ς <V 39> ινα παν ο δε=
+|L|δωκε μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα ανα=
+|L|στησω αυτο τη εσχατη ημερα <V 40> τουτο γαρ εστι το 
+|L|θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υιον 
+|L|και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και α=
+|L|ναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 265v|
+|L|{comm}
+|F 266r|
+|L|{comm}
+|F 266v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|<V 41> εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι 
+|L|ο αρτος ο καταβας εκ του ου̅νου <V 42> και ελεγον ου=
+|L|χ ουτος εστιν ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α̣ 
+|L|και την μρ̅α πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ου̅νου 
+|L|καταβεβηκα <V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις 
+|L|μη γογγυζητε μετ αλληλων <V 44> ουδεις δυναται ελθειν 
+|L|προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση 
+|L|αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη 
+|L|ημερα <V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και 
+|L|εσονται παντες διδακτοι θυ̅ πας ουν ο ακουσας 
+|L|παρα του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με <V 46> ου=
+|L|χ οτι τον πρ̅α τις εωρακεν ει μη ο ων παρα 
+|L|του θυ̅ ουτος εωρακε τον πρ̅α <V 47> αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον 
+|L|<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης <V 49> οι πρ̅ες υμων εφαγον το 
+|L|μαννα εν τη ερημω και απεθανον <V 50> ουτος εστιν 
+|L|ο αρτος ο εκ του ου̅νου καταβαινων ινα τις 
+|L|εξ αυτου φαγη και μη αποθανη <V 51> εγω ειμι ο αρτος ο ζων 
+|L|ο εκ του ου̅νου καταβας εαν τις φαγη εκ του=
+|L|του του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον 
+|L|εγω δωσω η σαρξ μου μου εστιν ην εγω δωσω 
+|L|υπερ της του κοσμου ζωης <V 52> εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προς 
+|L|αλληλους λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν την εαυτου 
+|L|σαρκα δουναι φαγειν <V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην 
+|L|αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα 
+|L|του υιου του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα 
+|L|ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις <V 54> ο τρωγων μου την σαρκα 
+|L|και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον και εγω 
+|L|αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 55> η γαρ σαρξ μου 
+|L|αληθως εστι βρωσις και το αιμα μου αληθως εστι 
+|L|ποσις <V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα 
+|L|εν εμοι μενει καγω εν αυτω 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 267r|
+|L|{comm}
+|F 267v|
+|L|{comm}
+|F 268r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 57> καθως απεστειλε με ο ζων πη̅ρ καγω ζω 
+|L|δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται 
+|L|δι εμε <V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ου̅νου κατα=
+|L|βας ου καθως εφαγον οι πρ̅ες υμων το 
+|L|μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον 
+|L|ζησει εις τον αιωνα <V 59> ταυτα ειπεν εν συναγωγη 
+|L|διδασκων εν καπερναουμ <V 60> πολλοι ουν 
+|L|ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκλη=
+|L|ρος εστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν 
+|L|<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι 
+|L|τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας 
+|L|σκανδαλιζει <V 62> εαν ουν θεωρειτε τον υιον 
+|L|του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον <V 63> το 
+|L|πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ω=
+|L|φελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα 
+|L|υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν <V 64> αλλ εισι τινες 
+|L|εξ υμων οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρ=
+|L|χης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και 
+|L|τις εστιν ο παραδωσων αυτον <V 65> και ελεγε δια τουτο 
+|L|ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με 
+|L|εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου 
+|L|<V 66> εκ τουτου του λογου πολλοι απηλθον των μαθητων 
+|L|αυτου εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου 
+|L|περιεπατουν <V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα 
+|L|μη και υμεις θελετε υπαγειν <V 68> απεκριθη ουν αυ=
+|L|τω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα 
+|L|ρηματα ζωης αιωνιου εχεις <V 69> και ημεις πεπιστευ=
+|L|καμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υιος 
+|L|του θυ̅ του ζωντος <V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ ε=
+|L|γω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και 
+|L|εξ υμων εις διαβολος εστιν <V 71> ελεγε δε τον ιουδαν 
+|L|σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεν αυ[ill]τον[\ill] 
+|L|παραδιδοναι εις ων εκ των [num]ιβ[\num] <K 7> <V 1> [ill]και περι[\ill]=
+|L|επατει ο ις̅ μετα ταυτα εν τ[ill]η γαλιλαια[\ill] 
+|F 268v|
+|C 1|
+|L|ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι 
+|L|εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι <V 2> ην δε ε=
+|L|γγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια <V 3> ειπον 
+|L|ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι 
+|L|εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι 
+|L|μαθηται σου θεωρησουσι τα εργα σου α συ 
+|L|ποιεις <V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και 
+|L|ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις 
+|L|φανερωσον σεαυτον τω κοσμω <V 5> ουδε γαρ οι αδελ=
+|L|φοι αυτου επιστευον εις αυτον <V 6> λεγει ουν αυτοις 
+|L|ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε και=
+|L|ρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος <V 7> ου δυ=
+|L|ναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει ο=
+|L|τι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι πονηρα εστιν 
+|L|τα εργα αυτου <V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην 
+|L|εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο 
+|L|εμος καιρος ουπω πεπληρωται <V 9> ταυτα δε ειπων 
+|L|αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια <V 10> ως δε ανεβησαν 
+|L|οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη 
+|L|εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω 
+|L|<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και 
+|L|ελεγον που εστιν εκεινος <V 12> και γογγυσμος πολυς 
+|L|περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι α=
+|L|γαθος εστιν αλλοι ελεγον ου αλλα πλανα 
+|L|τον οχλον <V 13> ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι 
+|L|αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 269r|
+|L|{comm}
+|F 269v|
+|L|{comm}
+|F 270r|
+|L|{comm}
+|F 270v|
+|C 1|
+|L|<V 14> ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ις̅ εις 
+|L|το ιερον και εδιδασκε <V 15> και εθαυμαζον οι ιουδαιοι 
+|L|λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδε μη με=
+|L|μαθηκως <V 16> απεκριθη ουν αυτοις ο ις̅ και ειπεν 
+|L|η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του 
+|L|πεμψαντος με <V 17> εαν τις θελη το θελημα 
+|L|αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον 
+|L|εκ του θυ̅ εστιν η εγω αφ εμαυτου λαλω 
+|L|<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει 
+|L|ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος 
+|L|αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν 
+|L|<V 19> ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις 
+|L|εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε απο=
+|L|κτειναι <V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπε δαι=
+|L|μονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι 
+|L|<V 21> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιη=
+|L|σα και παντες θαυμαζετε <V 22> δια τουτο μωσης δεδωκεν 
+|L|υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν 
+|L|αλλ εκ των πρ̅ων και εν σαββατω περιτε=
+|L|μνετε αν̅ον <V 23> ει περιτομην λαμβανει 
+|L|αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος 
+|L|μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υ=
+|L|γιη εποιησα εν σαββατω <V 24> μη κρινετε κα=
+|L|τ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε 
+|L|<V 25> ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων 
+|L|ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι 
+|L|<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω 
+|L|λεγουσι μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες 
+|L|οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅ <V 27> αλλα τουτον 
+|L|οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χς̅ οταν ερχηται 
+|L|ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν <V 28> εκραξεν ουν 
+|L|εν τω ιερω διδασκων ο ις̅ και λεγων καμε 
+|L|οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και αφ εμαυτου 
+|L|ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με 
+|L|ον υμεις ουκ οιδατε <V 29> εγω οιδα αυτον οτι 
+|L|παρ αυτου ειμι και εκεινος με απεστειλεν 
+|L|<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις ε=
+|C 2|
+|L|πεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει 
+|L|η ωρα αυτου <V 31> πολλοι ουν εκ του οχλου επι=
+|L|στευσαν εις αυτον και ελεγον οτι ο χς̅ οταν ελθη 
+|L|μητι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων 
+|L|ουτος εποιησεν <V 32> ηκουσαν οι φαρισαιοι του ο=
+|L|χλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν 
+|L|υπηρετας οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις ινα πια=
+|L|σωσιν αυτον <V 33> ειπεν ουν ο ις̅ ετι μικρον χρονον 
+|L|μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με 
+|L|<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου εγω ειμι 
+|L|υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς 
+|L|εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις 
+|L|ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των 
+|L|ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας 
+|L|<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπε ζητησετε με 
+|L|και ουχ ευρησετε και οπου εγω ειμι υμεις ου δυ=
+|L|νασθε ελθειν 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 271r|
+|L|{comm}
+|F 271v|
+|L|{comm}
+|F 272r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 37> εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ει=
+|L|στηκει ο ις̅ και εκεκραξε λεγων εαν τις 
+|L|διψα ερχεσθω προς με και πινετω <V 38> ο πι=
+|L|στευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη 
+|L|ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσ[ill]ουσιν[\ill] 
+|F 272v|
+|C 1|
+|L|υδατος ζωντος <V 39> τουτο δε ειπε περι του πν̅ς 
+|L|ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευοντες 
+|L|εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον δεδο=
+|L|μενον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη <V 40> πολλοι ουν 
+|L|εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον αυτου ελεγον 
+|L|ουτος εστιν αληθως ο προφητης <V 41> αλλοι ελεγον 
+|L|ουτος εστιν ο χς̅ αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της 
+|L|γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται <V 42> ουχι η γραφη λεγει οτι 
+|L|εκ σπερματος δα̅δ και απο βηθλεεμ της κωμης 
+|L|οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχεται <V 43> σχισμα ουν εν τω 
+|L|οχλω εγενετο δι αυτον <V 44> τινες δε ηθελον εξ αυ=
+|L|των πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν 
+|L|επ αυτον τας χειρας <V 45> ηλθον ουν οι υπη=
+|L|ρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον 
+|L|αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον 
+|L|<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ε=
+|L|λαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος <V 47> απεκριθη=
+|L|σαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πε=
+|L|πλανησθε <V 48> μη τις εκ των αρχοντων επι=
+|L|στευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων <V 49> αλλ ο 
+|L|οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικατα=
+|L|ρατοι εισι <V 50> λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων 
+|L|νυκτος προς αυτον εις ων εξ αυτων <V 51> μη 
+|L|ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη α=
+|L|κουση παρ αυτου πρωτον και γνω τι ποιει 
+|L|<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της 
+|L|γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προ=
+|L|φητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγειγερται <V 53> {om} <K 8> <V 1> {om} <V 2> {om} <V 3> {om} <V 4> {om} <V 5> {om} <V 6> {om} <V 7> {om} <V 8> {om} <V 9> {om} <V 10> {om} <V 11> {om} <V 12> παλιν 
+|L|ουν ελαλησε αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το 
+|L|φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη 
+|L|περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει 
+|L|το φως της ζωης <V 13> ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι 
+|L|συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου 
+|L|ουκ εστιν αληθης <V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις 
+|L|εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης 
+|L|εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλ=
+|L|θ̣ο̣ν και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν 
+|C 2|
+|L|ερχομαι η που υπαγω <V 15> υμεις κατα την σαρξ κρινετε 
+|L|εγω ου κρινω ουδενα <V 16> και εαν κρινω δε εγω η 
+|L|κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ει=
+|L|μι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ <V 17> και εν τω νομω δε 
+|L|τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια 
+|L|αληθης εστιν <V 18> εγω δε ειμι ο μαρτυρων περι ε=
+|L|μαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με 
+|L|πη̅ρ <V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου 
+|L|απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ουτε εμε οιδατε ουτε τον 
+|L|πρ̅α μου ει εμε ηδειτε και τον πρ̅α μοι̣ 
+|L|ηδειτε αν 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 273r|
+|L|{comm}
+|F 273v|
+|L|{comm}
+|F 274r|
+|L|{comm}
+|F 274v|
+|L|{comm}
+|F 275r|
+|C 1|
+|L|<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω 
+|L|διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι 
+|L|ουπω εληλυθει η ωρα αυτου <V 21> ειπεν ουν παλιν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν ταις 
+|L|αμαρτιαις υμων αποθανεισθε και οπου εγω υ=
+|L|παγω υμεις ου δυνασθε ελθειν <V 22> {om} <V 23> και ειπεν αυτοις υ=
+|L|μεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι 
+|L|υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι 
+|L|εκ του κοσμου τουτου <V 24> ειπον ουν υμιν οτι απο=
+|L|θανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη 
+|L|πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις 
+|L|αμαρτιαις υμων <V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει 
+|L|και ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν 
+|L|<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο 
+|L|πεμψας με αληθης εστι καγω α ηκουσα 
+|L|παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον <V 27> ουκ εγνω=
+|L|σαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν <V 28> ειπεν ουν αυτοις 
+|L|ο ις̅ οταν υψωσητε τον υιον του αν̅ου τοτε 
+|L|γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ου=
+|L|δεν αλλα καθως εδιδαξε με ο πη̅ρ ταυτα λαλω 
+|L|<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκε με μο=
+|L|νον ο πη̅ρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε 
+|L|<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυ=
+|L|τον <V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας 
+|L|αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω 
+|L|τω εμω αληθως μαθηται μου εστε <V 32> και γνωσεσθε την 
+|L|αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας <V 33> απεκριθησαν αυτω 
+|L|οι ιουδαιοι σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δε=
+|L|δουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευ=
+|L|θεροι γενησεσθε <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι 
+|L|της αμαρτιας <V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια 
+|L|εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα <V 36> εαν ουν ο υιος 
+|L|υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε <V 37> οιδα οτι 
+|L|σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτει=
+|L|ναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν <V 38> εγω α ε=
+|C 2|
+|L|ωρακα παρα τω πρ̅ι υμων ποιειτε <V 39> απεκριθησαν 
+|L|και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστιν 
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα 
+|L|εργα του αβρααμ εποιειτε αν <V 40> νυν δε ζη=
+|L|τειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν 
+|L|υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο 
+|L|αβρααμ ουκ εποιησεν <V 41> υμεις ποιειτε 
+|L|τα εργα του πρ̅ς υμων 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 275v|
+|L|{comm}
+|F 276r|
+|L|{comm}
+|F 276v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γε=
+|L|γεννημεθα ενα πρ̅α εχομεν τον θν̅ <V 42> ειπεν 
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην η=
+|L|γαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ ε=
+|L|ξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου ελη=
+|L|λυθα αλλ εκεινος με απεστειλε <V 43> διατι την 
+|L|εμην λαλιαν ου γινωσκετε οτι ου δυνα=
+|L|σθε ακουειν τον λογον τον εμον <V 44> υμεις 
+|L|εκ του πρ̅ς υμων του διαβολου εστε 
+|L|και τας επιθυμιας του πρ̅ς υμων θε=
+|L|λετε ποιειν εκεινος ανθρωπο=
+|L|κτονος ην απ αρχης και 
+|C 2|
+|L|εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια 
+|L|εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων 
+|L|λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου <V 45> εγω δε 
+|L|οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι <V 46> {om} <V 47> ο ων 
+|L|εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υ=
+|L|μεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε <V 48> απε=
+|L|κριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν 
+|L|ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις 
+|L|<V 49> απεκριθη ο ις̅ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα 
+|L|τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με <V 50> εγω δε 
+|L|ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων <V 51> αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον 
+|L|ου μη θεωρηση εις τον αιωνα <V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι 
+|L|νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ 
+|L|απεθανε και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον 
+|L|λογον τον εμον τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον 
+|L|αιωνα <V 53> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ 
+|L|οστις απεθανε και οι προφηται απεθανον τινα σε=
+|L|αυτον συ ποιεις <V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω 
+|L|εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου 
+|L|ο δοξαζων με ον λεγετε οτι θς̅ υμων εστι <V 55> και ου=
+|L|κ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ει=
+|L|πω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης 
+|L|αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω <V 56> αβρα=
+|L|αμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν 
+|L|την εμην και ειδε και εχαρη <V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς 
+|L|αυτον τεσσαρακοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ 
+|L|εωρακας <V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι <V 59> ηραν ουν λιθους 
+|L|ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν 
+|L|εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 277r|
+|L|{comm}
+|F 277v|
+|L|{comm}
+|F 278r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 9> <V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γεννη=
+|L|της <V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες 
+|L|ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου 
+|L|ινα τυφλος γεννηθη <V 3> απεκριθη ις̅ ουτε 
+|L|ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα 
+|L|φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω <V 4> εμε 
+|L|δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με 
+|L|εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις 
+|L|δυναται εργαζεσθαι <V 5> οταν εν τω κοσμω ω 
+|L|φως ειμι του κοσμου <V 6> ταυτα ειπων επτυ[ill]σε[\ill] 
+|F 278v|
+|C 1|
+|L|χαμαι και ποιησας πηλον εκ του πτυσματος ε=
+|L|πεχρισε τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυ=
+|L|φλου <V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την 
+|L|κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται α=
+|L|πεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και 
+|L|ηλθε βλεπων <V 8> οι ουν γειτονες και οι θεω=
+|L|ρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην 
+|L|ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων 
+|L|<V 9> αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγον ου=
+|L|χι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι 
+|L|εγω ειμι <V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθη=
+|L|σαν σου οι οφθαλμοι <V 11> απεκριθη εκεινος και ει=
+|L|πεν αν̅ος λεγομενος ις̅ πηλον εποιησε και 
+|L|επεχρισε μου τους οφθαλμους και ειπε μοι 
+|L|υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και 
+|L|νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλε=
+|L|ψα <V 12> ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει 
+|L|ουκ οιδα <V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους 
+|L|τον ποτε τυφλον <V 14> ην δε σαββατον οτε τον πη=
+|L|λον εποιησεν ο ις̅ και ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους 
+|L|<V 15> παλιν ουν επηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι 
+|L|πως ανεβλεψεν ο δε ειπε και αυτοις πηλον επε=
+|L|θηκε μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω 
+|L|<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος 
+|L|ουκ εστι παρα θυ̅ οτι το σαββατον ου τη=
+|L|ρει αλλοι ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος 
+|L|τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυ=
+|L|τοις <V 17> λεγουσι τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις 
+|L|περι αυτου οτι ηνοιξε σου τους οφθαλμους 
+|L|ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν <V 18> ουκ επι=
+|L|στευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος 
+|L|ην και ανεβλεψεν εως ου εφωνησαν τους γονεις 
+|L|αυτου του αναβλεψαντος <V 19> και ηρωτησαν αυτους 
+|L|λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λε=
+|L|γετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι 
+|L|[ill]βλεπει[\ill] <V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον 
+|L|[ill]οιδαμεν[\ill] οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυ=
+|C 2|
+|L|φλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει <V 20> απεκριθησαν δε αυ=
+|L|τοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο 
+|L|υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη <V 21> πως δε νυν βλεπει 
+|L|ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ου=
+|L|κ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος 
+|L|περι εαυτου λαλησει <V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο 
+|L|τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις 
+|L|ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται <V 23> δια τουτο 
+|L|οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε 
+|L|<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ει=
+|L|πον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο 
+|L|αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν <V 25> απεκριθη ουν εκεινος 
+|L|και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οι=
+|L|δα οτι τυφλος ων αρτι βεπω <V 26> ειπον δε αυτω παλιν 
+|L|τι εποιησε σοι πως ηνοιξε σου τους οφθαλμους 
+|L|<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε 
+|L|τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται 
+|L|γενεσθαι <V 28> ελοιδορησαν αυτον και ειπον αυτω συ ει 
+|L|μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται 
+|L|<V 29> ημεις οιδαμεν οτι τω μωση ελαλησεν ο θς̅ τουτον δε 
+|L|ουκ οιδαμεν ποθεν εστι <V 30> και ηνεωξε μου τους οφθαλμους 
+|L|<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θς̅ ουκ ακουει αλλ ε=
+|L|αν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιει τουτου 
+|L|ακουει <V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξε τις ο=
+|L|φθαλμους τυφλου γεγεννημενου <V 33> ει μη ην ουτος 
+|L|παρα θυ̅ ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν <V 34> απεκριθησαν 
+|L|και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ 
+|L|διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω <V 35> ηκουσεν ο ις̅ 
+|L|οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω 
+|L|συ πιστευεις εις τον υιον του θυ̅ <V 36> απεκριθη εκεινος 
+|L|και ειπε και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον 
+|L|<V 37> ειπε δε αυτω ο ις̅ και εωρακας αυτον και ο λαλων 
+|L|μετα σου εκεινος εστιν <V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ 
+|L|και προσεκυνησεν αυτω 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 279r|
+|L|{comm}
+|F 279v|
+|L|{comm}
+|F 280r|
+|L|{comm}
+|F 280v|
+|L|{comm}
+|F 281r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον 
+|L|τουτον εληλυθα ινα οι μη βλεποντες βλε=
+|L|ψωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται <V 40> και 
+|L|ηκουσαν οι φαρισαιοι ταυτα οι οντες μετ αυτου 
+|L|και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν <V 41> ει=
+|L|πεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ει=
+|L|χετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν 
+|L|η ουν αμαρτια υμων μενει <K 10> <V 1> αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την 
+|L|αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν 
+|L|εκεινος κλεπτης εστι και ληστης <V 2> ο δε εισερ=
+|L|χομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προ=
+|L|βατων <V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει [ill]και τα[\ill] 
+|L|προβατα της φωνης αυτου ακουει [ill]και τα[\ill] 
+|F 281v|
+|C 1|
+|L|ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει 
+|L|αυτα <V 4> και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμ=
+|L|προσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω 
+|L|ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου <V 5> αλλο=
+|L|τριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευ=
+|L|ξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων 
+|L|την φωνην <V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις 
+|L|ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελα=
+|L|λει αυτοις <V 7> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ αμην 
+|L|αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προ=
+|L|βατων <V 8> παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται 
+|L|εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα 
+|L|προβατα <V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις 
+|L|εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξε=
+|L|λευσεται και νομην ευρησει <V 10> ο κλεπτης ουκ ερ=
+|L|χεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση 
+|L|εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσωτερον 
+|L|εχωσι <V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο 
+|L|καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των 
+|L|προβατων <V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην 
+|L|ου ουκ εστι τα προβατα ιδια θεωρει τον 
+|L|λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα 
+|L|και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορ=
+|L|πιζει <V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι 
+|L|και ου μελει αυτω περι των προβατων <V 14> εγω ειμι 
+|L|ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινω=
+|L|σκομαι υπο των εμων <V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ 
+|L|καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τι=
+|L|θημι υπερ των προβατων <V 16> και αλλα προ=
+|L|βατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης 
+|L|κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακου=
+|L|σουσι και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 282r|
+|L|{comm}
+|F 282v|
+|L|{comm}
+|F 283r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τι=
+|L|θημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην 
+|L|<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι 
+|L|αυτην αφ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην 
+|L|και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την 
+|L|εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου <V 19> σχισμα ουν 
+|L|παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους 
+|L|<V 20> ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει 
+|L|και μαινεται τι αυτου ακουετε <V 21> αλλοι ελεγον 
+|L|ταυτα τα ρηματα ουκ εστι δαιμονιζομενου 
+|L|μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους α=
+|L|νοιγειν <V 22> εγενετο δε τα εγκαινια εν ι=
+|L|εροσολυμοις και χειμων ην <V 23> και περιεπατει 
+|L|ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος <V 24> εκυ=
+|L|κλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως 
+|L|ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ει=
+|L|πε ημιν παρρησια <V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον 
+|L|υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν 
+|L|τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι 
+|L|εμου <V 26> αλλα υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε 
+|L|εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν 
+|L|<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει 
+|L|καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι <V 28> κα=
+|L|γω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απο=
+|L|λωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις 
+|L|αυτα εκ της χειρος μου <V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδω=
+|L|κε μοι μειζων παντων εστι και ουδεις δυναται 
+|L|αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου <V 30> εγω  κ̣α̣ι̣ [ill]ο[\ill] 
+|L|πη̅ρ εν εσμεν <V 31> εβαστασαν ουν παλιν [ill]λιθους[\ill] 
+|L|οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον <V 32> α[ill]πεκριθη[\ill] 
+|L|αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα [ill]εδειξα[\ill] 
+|L|υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποι̣ον [ill]αυτων εργον[\ill] 
+|L|λιθαζετε με <V 33> απεκριθησαν αυ[ill]τω οι ιουδαιοι λεγοντες[\ill] 
+|F 283v|
+|C 1|
+|L|περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι 
+|L|βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σε=
+|L|αυτον θν̅ <V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γε=
+|L|γραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι 
+|L|εστε <V 35> ει εκεινους ειπε θεους προς ους ο λογος 
+|L|του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη 
+|L|<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασε και απεστειλεν εις τον κοσμον 
+|L|υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος 
+|L|του θυ̅ ειμι <V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου 
+|L|μη πιστευετε μοι <V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη 
+|L|[app][*]πιστευετετε[\*][C]πιστευητετε[\C][\app] τοις εργοις πιστευσατε ινα 
+|L|γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ κα=
+|L|γω εν αυτω <V 39> εζητουν ουν παλιν πιασαι 
+|L|αυτον και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων <V 40> και α=
+|L|πηλθε παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον 
+|L|οπου ην ιω̅αννης {sic} το πρωτον βαπτιζων και ε=
+|L|μεινεν εκει <V 41> και πολλοι ηλθον προς αυ=
+|L|τον και ελεγον οτι ιω̅αννης {sic} μεν εποιησε 
+|L|σημειον ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιω̅αννης {sic} 
+|L|περι τουτου αληθη ην <V 42> και επιστευσαν 
+|L|εκει εις αυτον πολλοι 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 284r|
+|L|{comm}
+|F 284v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 11> <V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της 
+|L|κωμης μαριας [app][*]&om;[\*][C]και μαρθας[\C][\app] της αδελφης αυτης <V 2> ην δε μαρια η 
+|L|αλεψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας 
+|L|αυτου ταις θριξι της κεφαλης αυτης ης ο αδελφος 
+|L|λαζαρος ησθενει <V 3> απεστειλαν ουν αι αδελ=
+|L|φαι προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις 
+|L|ασθενει <V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν αυτη η ασθε=
+|L|νεια ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης 
+|L|του θυ̅ ινα δοξασθη ο υιος του θυ̅ δι αυτης <V 5> ηγαπα δε 
+|L|ο ις̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτης μαριαν και τον 
+|L|λαζαρον <V 6> ως ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν 
+|L|εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας <V 7> επειτα μετα 
+|L|τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαιαν 
+|L|παλιν <V 8> λεγουσιν οι μαθηται ραββι νυν εζη=
+|L|τουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις 
+|F 285r|
+|C 1|
+|L|εκει <V 9> απεκριθη ις̅ ουχι [num]ιβ[\num] ωραι εισι της 
+|L|ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει 
+|L|οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει <V 10> εαν δε τις περι=
+|L|πατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν 
+|L|αυτω <V 11> ταυτα ειπε και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος 
+|L|ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα [app][*]εξυ=
+|L|πνησω[\*][C]εξυπνισω[\C][\app] αυτον <V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει 
+|L|κεκοιμηται σωθησεται <V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου 
+|L|αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμη=
+|L|σεως του υπνου λεγει <V 14> τοτε ουν ειπεν αυτοις παρρησια 
+|L|ο ις̅ λαζαρος απεθανε <V 15> και χαιρω δι υμας ινα πι=
+|L|στευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς 
+|L|αυτον <V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις 
+|L|συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μ=
+|L|ετ αυτου <V 17> ελθων ουν ο ις̅ εις βηθανιαν ευρεν αυ=
+|L|τον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω 
+|L|<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιον 
+|L|δεκαπεντε <V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιον εληλυθεισαν 
+|L|προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησονται αυτας 
+|L|περι του αδελφου αυτων <V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι 
+|L|ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω 
+|L|εκαθεζετο <V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ 
+|L|ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος μου <V 22> αλλα 
+|L|και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει 
+|L|σοι ο θς̅ <V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου 
+|L|<V 24> λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη 
+|L|αναστασει εν τη εσχατη ημερα <V 25> ειπεν αυτη ο ις̅ 
+|L|εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις ε=
+|L|με καν αποθανη ζησεται <V 26> και πας ο ζων και πι=
+|L|στευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις 
+|L|τουτο <V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα ο=
+|L|τι συ ει ο χς̅ ο υιος του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος 
+|L|<V 28> και τουτο ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την α=
+|L|δελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος πα=
+|L|ρεστι και φωνει σε <V 29> εκεινη δε ως ηκουσεν εγει=
+|L|ρεται ταχυ και ηρχετο προς αυτον <V 30> ουπω δε ελη=
+|L|λυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω 
+|C 2|
+|L|οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα <V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες 
+|L|μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι 
+|L|αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν 
+|L|ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει ινα 
+|L|κλαυση <V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ 
+|L|ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα 
+|L|αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο α=
+|L|δελφος <V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συν=
+|L|ελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο 
+|L|τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον <V 34> και ειπε που τε=
+|L|θεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου 
+|L|και ιδε <V 35> εδακρυσε δε ο ις̅ <V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι 
+|L|ιδε πως εφιλει αυτον <V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον 
+|L|ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του 
+|L|τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη 
+|L|<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερ=
+|L|χεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο 
+|L|επ αυτω <V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω 
+|L|η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει 
+|L|τεταρταιος γαρ εστι <V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ει=
+|L|πον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅ 
+|L|<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε 
+|L|ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπεν πε̅ρ ευ=
+|L|χαριστω σοι οτι ηκουσας μου <V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε 
+|L|μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον 
+|L|ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας <V 43> και ταυτα 
+|L|ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο 
+|L|εξω <V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας 
+|L|και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω 
+|L|περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και α=
+|L|φετε υπαγειν <V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελ=
+|L|θοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν 
+|L|ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 285v|
+|L|{comm}
+|F 286r|
+|L|{comm}
+|F 286v|
+|L|{comm}
+|F 287r|
+|L|{comm}
+|F 287v|
+|L|{comm}
+|F 288r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και 
+|L|ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅ <V 47> συνηγαγον ουν 
+|L|οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ε=
+|L|λεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα 
+|L|σημεια ποιει <V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτως 
+|L|παντες πιστευσωσιν εις αυτον και ελευ=
+|L|σονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον 
+|L|και το εθνος <V 49> εις δε τις εξ αυτων καιαφας 
+|L|αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ει=
+|L|πεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν <V 50> ουδε διαλογι=
+|L|ζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη 
+|L|υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται 
+|L|<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλ αρχιε=
+|L|ρευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφη=
+|L|τευσεν οτι εμελλεν ο ις̅ αποθνησκειν υπερ 
+|L|του εθνους <V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ι=
+|L|να και τα τεκνα του θυ̅ τα [app][*]διασκορπισμενα[\*][C]διεσκορπισμενα[\C][\app] 
+|L|συναγαγη εις εν <V 53> απ εκεινης ουν της η=
+|L|μερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν α̣[ill]υτον[\ill] 
+|L|<V 54> ο ουν ις̅  ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν [ill]τοις ι[\ill]=
+|L|ουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χ[ill]ωραν εγγυς[\ill] 
+|L|της ερημου εις εφραιμ λεγομε̣[ill]νην πολιν[\ill] 
+|L|κακει διετριβε μετα των [ill]μαθητων αυτου[\ill] 
+|F 288v|
+|C 1|
+|L|<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν 
+|L|πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του 
+|L|πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους <V 56> εζητουν 
+|L|ουν τον ιν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω 
+|L|εστηκοτες τι υμιν δοκει οτι ου μη ελθη εις 
+|L|την εορτην <V 57> δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φα=
+|L|ρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστι 
+|L|μηνυση οπως πιασωσιν αυτον <K 12> <V 1> ο ουν ις̅ 
+|L|προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν 
+|L|οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νε=
+|L|κρων <V 2> εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και 
+|L|η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συν=
+|L|ανακειμενων αυτω <V 3> η ουν μαρια λαβουσα 
+|L|λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλει=
+|L|ψε τους ποδας του ιυ̅ και εξεμαξε ταις θριξιν αυτης 
+|L|τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της ο=
+|L|σμης του μυρου <V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου 
+|L|ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παρα=
+|L|διδοναι <V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τρι=
+|L|ακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις <V 6> ειπε δε 
+|L|τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελλεν αυτω 
+|L|αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχε 
+|L|και τα βαλλομενα εβασταζεν <V 7> ειπεν ουν ο ις̅ 
+|L|αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου 
+|L|μου τετηρηκεν αυτο <V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε 
+|L|εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε 
+|L|<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει 
+|L|εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα 
+|L|και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων ο 
+|L|ι̣ς̣̅ <V 10> [app][*]εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον 
+|L|λαζαρον αποκτεινωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ις̅[\*][C*]&om;[\C*][\app] 
+|L|[ill]ε[\ill]βουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λα=
+|L|[ill]ζαρον[\ill] αποκτεινωσιν <V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπη=
+|L|[ill]γον[\ill] τ̣ω̣ν̣ ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅ <V 12> τη επαυ=
+|L|[ill]ριον οχλος πο[\ill]λυς ο ελθων εις την εορτην ακου=
+|L|[ill]σαντες οτι ερ[\ill]χεται ο ις̅ εις ιεροσολυμα <V 13> ελαβον
+|L|[ill]τα βαια των[\ill] φοινικων και εξηλθον εις 
+|C 2|
+|L|απαντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευ=
+|L|λογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ 
+|L|<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθησεν επ αυτω καθως εστι 
+|L|γεγραμμενον <V 15> μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς 
+|L|σου ερχεται σοι καθημενος επι πωλον ονου <V 16> ταυτα δε 
+|L|ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε ε=
+|L|δοξασθη ο ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην ε=
+|L|π αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω <V 17> ε=
+|L|μαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον 
+|L|λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νε=
+|L|κρων <V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν 
+|L|τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον <V 19> οι ουν φαρι=
+|L|σαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε 
+|L|ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 289r|
+|L|{comm}
+|F 289v|
+|L|{comm}
+|F 290r|
+|L|{comm}
+|F 290v|
+|L|{comm}
+|F 291r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 20> ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων 
+|L|ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη <V 21> ουτοι ουν προ=
+|L|σηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας 
+|L|και ηρωτων αυτον λεγοντες κε̅ θελωμεν τον ιν̅ ιδειν 
+|L|<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν αν=
+|L|δρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅ <V 23> ο δε ις̅ απεκρι=
+|L|νατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη 
+|L|ο υιος του αν̅ου <V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη 
+|L|ο κοκκος του σιτου πεσων αποθανη αυτος μονος 
+|L|μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει 
+|L|<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων 
+|L|την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον 
+|L|φυλαξει αυτην <V 26> εαν εμοι τις διακονη εμοι 
+|L|ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο δι=
+|L|ακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη 
+|L|τιμησει αυτον ο πη̅ρ <V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται 
+|L|και τι ειπω πε̅ρ σωσον με εκ της ωρας ταυτης 
+|L|αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην <V 28> πε̅ρ 
+|L|δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του 
+|L|ου̅νου και εδοξασα και παλιν δοξασω <V 29> ο ουν οχλος 
+|L|ο εστως και ακουσας ελεγε βροντην γεγονεναι αλλοι 
+|L|ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν <V 30> απεκριθη αυτοις 
+|L|ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν 
+|L|αλλα δι υμας <V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου 
+|L|νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω <V 32> καγω 
+|L|εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς ε=
+|L|μαυτον <V 33> τουτο δε ελεγε σημαινων ποιω θανατω 
+|L|εμελλεν αποθνησκειν <V 34> απεκριθη ουν αυτω ο οχλος 
+|L|ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον 
+|L|αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον 
+|L|του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υιος του αν̅ου <V 35> ειπεν 
+|L|ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως 
+|L|εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως ε=
+|L|χητε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων 
+|L|εν τη σκοτια ουκ οιδε που υπαγει <V 36> εως το φως 
+|C 2|
+|L|εχητε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γε=
+|L|νησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθων 
+|L|εκρυβη απ αυτων 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 291v|
+|L|{comm}
+|F 292r|
+|L|{comm}
+|F 292v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 37> τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν 
+|L|αυτων ουκ επιστευον εις αυτον <V 38> ινα ο λογος 
+|L|ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις 
+|L|επιστευσε τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ 
+|L|τινι απεκαλυφθη <V 39> δια τουτο ουκ ηδυ=
+|L|ναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ο ησαιας <V 40> τε=
+|L|τυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων 
+|L|την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και 
+|L|ν̣οησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ι=
+|L|α̣σομαι αυτους <V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ει=
+|L|[ill]δε[\ill] την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου <V 42> ομως 
+|L|[ill]μεντ[\ill]ο̣ι̣ κ̣α̣ι̣ εκ των αρχοντων πολλοι επιστευ=
+|L|[ill]σαν εις[\ill] αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ω=
+|L|[ill]μολο[\ill]γ̣ο̣υ̣ν ινα μη αποσυναγωγοι γε=
+|L|[ill]νωνται[\ill] <V 43> [ill]η[\ill]γ̣απησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μα=
+|C 2|
+|L|λλον ηπερ την δοξαν του θυ̅ <V 44> ις̅ δε εκραξε και ει=
+|L|πεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε 
+|L|αλλ εις τον πεμψαντα με <V 45> και ο θεωρων εμε θεω=
+|L|ρει τον πεμψαντα με <V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα 
+|L|ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη 
+|L|<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη
+|L|αυτα εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα
+|L|κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον <V 48> ο αθετων 
+|L|εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρι=
+|L|νοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει 
+|L|αυτον εν τη εσχατη ημερα <V 49> οτι εγω εξ εμαυτου 
+|L|ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μοι 
+|L|εντολην δεδωκε τι ειπω και τι λαλησω <V 50> και οιδα 
+|L|οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν 
+|L|εγω λαλω καθως ειρηκε μοι ο πη̅ρ ουτω λαλω 
+|L|<K 13> <V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν 
+|L|αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου 
+|L|προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω 
+|L|εις τελος ηγαπησεν αυτους <V 2> και δειπνου γενο=
+|L|μενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν 
+|L|ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω 
+|L|<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας 
+|L|χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 293r|
+|L|{comm}
+|F 293v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια 
+|L|και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον <V 5> ειτα βαλλει 
+|L|υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους 
+|L|ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην δι=
+|L|εζωσμενος <V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει 
+|L|αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας 
+|L|<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ 
+|L|ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα <V 8> λεγει αυτω 
+|L|ο πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον αιωνα 
+|F 294r|
+|C 1|
+|L|απεκριθη ο ις̅ αυτω εαν μη νιψω σε ουκ εχεις 
+|L|μερος μετ εμου <V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους 
+|L|ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην <V 10> λεγει 
+|L|αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει ει μη 
+|L|τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις κα=
+|L|θαροι εστε αλλ ουχι παντες <V 11> ηδει γαρ τον παρα=
+|L|διδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες κα=
+|L|θαροι εστε <V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων 
+|L|ελαβε τα ιματια αυτου και αναπεσε και παλιν ειπεν 
+|L|αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν <V 13> υμεις φω=
+|L|νειτε με ο κς̅ και ο διδασκαλος και καλως λεγετε 
+|L|ειμι γαρ <V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ 
+|L|και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν 
+|L|τους ποδας <V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω 
+|L|πεποιηκα υμιν και υμεις ποιειτε <V 16> αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε 
+|L|αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον <V 17> ει ταυτα οιδατε 
+|L|μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα <V 18> ου περι 
+|L|παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην α=
+|L|λλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον 
+|L|επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου <V 19> απ αρτι 
+|L|λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευ=
+|L|σητε οτι εγω ειμι <V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων ε=
+|L|αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμ=
+|L|βανων λαμβανει τον πεμψαντα με <V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ ε=
+|L|ταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην 
+|L|λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με <V 22> εβλεπον 
+|L|ουν προς αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος 
+|L|λεγει <V 23> ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν 
+|L|τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅ <V 24> νευει ουν τουτω 
+|L|σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει <V 25> ανα=
+|L|πεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω 
+|L|κε̅ τις εστιν <V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω ε=
+|L|γω βαψας το ψωμιον επιδωσω και βαψας το ψω=
+|L|μιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη <V 27> και μετα το ψω=
+|L|μιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει 
+|L|ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον <V 28> τουτο δε 
+|C 2|
+|L|ουδεις εγνω των συνανακειμενων προς τι ειπεν 
+|L|αυτω <V 29> τινες γαρ εδοκων επει το γλωσσοκομον 
+|L|ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ις̅ αγορασον ων 
+|L|χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι 
+|L|δω <V 30> λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευ=
+|L|θυς εξηλθεν ην δε νυξ <V 31> οτε ουν εξηλθεθε λεγει ο ις̅ νυν 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 294v|
+|L|{comm}
+|F 295r|
+|L|{comm}
+|F 295v|
+|L|{comm}
+|F 296r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|νυν εδοξασθη ο υιος του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη 
+|L|εν αυτω <V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δο=
+|L|ξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον 
+|L|<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι και καθως ειπον τοις 
+|L|ιουδαιοις ζητησετε με και οπου υπαγω εγω υμεις 
+|L|ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι <V 34> εντολην 
+|L|καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως 
+|L|ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους <V 35> εν 
+|L|τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν α=
+|L|γαπην εχητε εν αλληλοις <V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ 
+|L|που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω 
+|L|ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολου=
+|L|θησεις <V 37> λεγει αυτω ο πετρος κε̅ διατι ου δυναμαι σοι 
+|L|ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω 
+|L|<V 38> αποκρινεται ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις 
+|L|αμην αμην λεγω σοι οτι ου μη αλεκτωρ φωνησει 
+|L|εως ου απαρνηση με τρεις <K 14> <V 1> μη ταρασσεσθω υμων η 
+|L|καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε 
+|L|<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν 
+|L|ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι 
+|L|τοπον υμιν <V 3> και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν 
+|L|τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς 
+|L|εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε 
+|C 2|
+|L|<V 4> και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε 
+|L|<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις 
+|L|και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι <V 6> λεγει αυτω 
+|L|ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ου=
+|L|δεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου <V 7> ει 
+|L|εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου εγνωκειτε αν 
+|L|και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον 
+|L|<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α 
+|L|και αρκει ημιν <V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον 
+|L|μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε 
+|L|ο εωρακως εμε εωρακε τον πρ̅α και πως 
+|L|συ λεγεις δειξον ημιν τον πρ̅α <V 10> ου πιστευεις 
+|L|οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν 
+|L|τα ρηματα α εγω λαλω υμιν αφ εμαυτου ου λαλω 
+|L|ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει 
+|L|τα εργα <V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω 
+|L|πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα 
+|L|αυτα πιστευετε μοι <V 12> αμην αμην λεγω υμιν 
+|L|ο πιστευων εις [app][*]με[\*][C]εμε[\C][\app] τα εργα α εγω ποιω 
+|L|κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιη=
+|L|σει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 296v|
+|L|{comm}
+|F 297r|
+|L|{comm}
+|F 297v|
+|L|{comm}
+|F 298r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 13> και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποι=
+|L|ησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υιω <V 14> και εαν 
+|L|τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω 
+|L|<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε 
+|L|<V 16> και εγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον 
+|L|δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα 
+|L|<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν 
+|L|οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε 
+|L|γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μένει και εν 
+|L|υμιν εσται <V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι 
+|L|προς υμας <V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεω=
+|L|ρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε 
+|L|<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν 
+|L|τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν <V 21> ο εχων 
+|L|τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο α=
+|L|γαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του 
+|L|πρ̅ς μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανι=
+|L|σω αυτω εμαυτον <V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκα=
+|L|ριωτης κε̅ τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανι=
+|L|ζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω <V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν 
+|L|αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πα=
+|L|τηρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα 
+|L|και μονην παρ αυτω ποιησωμεν <V 24> ο μη αγαπων με 
+|C 2|
+|L|τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε 
+|L|ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς 
+|L|<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων <V 26> ο δε 
+|L|παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει 
+|L|ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος  διδαξει 
+|L|υμας παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον 
+|L|υμιν <V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην 
+|L|διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω δι=
+|L|δωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε 
+|L|δειλιατω <V 28> ηκουσατε οτε εγω ειπον υμιν 
+|L|υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με 
+|L|εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι 
+|L|ο πη̅ρ μου μειζων μου εστιν <V 29> και νυν ειρηκα 
+|L|υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευ=
+|L|σητε <V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται 
+|L|γαρ ο του κοσμου τουτου αρχων και εν εμοι ου=
+|L|κ εχει ουδεν <V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι [app][*]απω[\*][C]αγαπω[\C][\app] 
+|L|τον πρ̅α και καθως ενετειλατο μοι ο πη̅ρ ουτω 
+|L|ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 298v|
+|L|{comm}
+|F 299r|
+|L|{comm}
+|F 299v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<K 15> <V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου 
+|L|ο γεωργος εστι <V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον 
+|L|καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον 
+|L|καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη 
+|L|<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα 
+|L|υμιν <V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως 
+|L|το κλημα ου δυναται φερειν καρπον αφ εαυτου 
+|L|εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υ=
+|L|μεις εαν μη εν εμοι μεινητε <V 5> εγω ειμι η 
+|L|αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω 
+|L|εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι 
+|L|χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν <V 6> εαν μη τις 
+|L|μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα 
+|L|και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το 
+|L|πυρ βαλλεται και καιεται <V 7> εαν μεινητε εν εμοι 
+|L|και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε 
+|L|αιτησεσθε και γενησεται υμιν <V 8> εν τουτω εδο=
+|L|ξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε 
+|L|και γενησεσθε εμοι μαθηται <V 9> καθως ηγαπησε με ο πη̅ρ 
+|L|καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη 
+|L|εμη <V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενει=
+|L|τε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του 
+|L|πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη 
+|L|<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη 
+|L|εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη <V 12> αυτη ε=
+|L|στιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους 
+|F 300r|
+|C 1|
+|L|καθως ηγαπησα υμας <V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ου=
+|L|δεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ 
+|L|των φιλων αυτου <V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποι=
+|L|ειτε οσα εγω εντελλομαι υμιν <V 15> ουκετι υμας 
+|L|λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει 
+|L|αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα οσα 
+|L|ηκουσα παρα του πρ̅ς μου εγνωρισα υμιν 
+|L|<V 16> ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην 
+|L|υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον 
+|L|φερητε και ο καρπος υμων μενει ινα ο τι αν 
+|L|αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν 
+|L|<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους <V 18> ει 
+|L|ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον 
+|L|υμων μεμισηκεν <V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν 
+|L|το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε α=
+|L|λλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο 
+|L|μισει υμας ο κοσμος <V 20> μνημονευετε του λογου ου 
+|L|εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ 
+|L|αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει 
+|L|τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν 
+|L|<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου 
+|L|οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με <V 22> ει μη ηλ=
+|L|θον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν 
+|L|δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας 
+|L|αυτων <V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει <V 24> ει 
+|L|τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος 
+|L|εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρα=
+|L|κασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου 
+|L|<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω 
+|L|αυτων οτι εμισησαν με δωρεαν 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 300v|
+|L|{comm}
+|F 301r|
+|L|{comm}
+|F 301v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υ=
+|L|μιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας 
+|L|ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυ=
+|L|ρησει περι εμου <V 27> και υμεις δε μαρτυρειτε οτι α=
+|L|π αρχης μετ εμου εστε <K 16> <V 1> ταυτα λελαληκα 
+|L|υμιν ινα μη σκανδαλισθητε <V 2> αποσυναγω=
+|L|γους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας 
+|L|ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν 
+|L|τω θω̅ <V 3> και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ οιδασι 
+|L|τον πρ̅α ουδε εμε <V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν 
+|L|ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε 
+|L|αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν ε=
+|L|ξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην <V 5> νυν δε 
+|L|υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υ=
+|L|μων ερωτα με που υπαγεις <V 6> αλλ οτι ταυτα λελα=
+|L|ληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν 
+|L|<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν 
+|L|ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω 
+|L|ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε 
+|L|πορευθω πεμψω αυτον προς υμας <V 8> και ελθων 
+|L|εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και 
+|L|περι δικαιοσυνης και περι κρισεως <V 9> περι αμαρτιας μεν 
+|L|οτι ου πιστευουσιν εις εμε <V 10> περι δικαιο=
+|L|συνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ε=
+|L|τι θεωρειτε με <V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του 
+|L|κοσμου τουτου κεκριται <V 12> ετι πολλα εχω λεγειν 
+|L|υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι <V 13> οταν δε 
+|L|ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας 
+|L|οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν 
+|L|ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση 
+|L|λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν <V 14> ε=
+|L|κεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται 
+|L|και αναγγελει υμιν <V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ ε=
+|L|μα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμ=
+|L|βανει και αναγγελει υμιν <V 16> μικρον και ου θεωρειτε με 
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω προς 
+|L|τον πρ̅α <V 17> ελεγον ουν εκ των μαθητων αυτου προς 
+|F 302r|
+|C 1|
+|L|αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει μικρον και ου θεωρειτε με 
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς 
+|L|τον πρ̅α <V 18> ειπον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ου=
+|L|κ οιδαμεν τι λαλει <V 19> εγνω ουν ο ις̅ οτι ηθελον 
+|L|αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε 
+|L|μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με 
+|L|και παλιν μικρον και οψεσθε με <V 20> αμην αμην λεγω 
+|L|υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος 
+|L|χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων 
+|L|εις χαραν γενησεται <V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην ε=
+|L|χει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον 
+|L|ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν ο=
+|L|τι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον <V 22> και υμεις ουν νυν 
+|L|μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται 
+|L|υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υ=
+|L|μων <V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτη=
+|L|σετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι ο εαν αι=
+|L|τησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν <V 24> εως 
+|L|αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου 
+|L|αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπλη=
+|L|ρωμενη 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 302v|
+|L|{comm}
+|F 303r|
+|L|{comm}
+|F 303v|
+|L|{comm}
+|F 304r|
+|C 1|
+|L|<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερ=
+|L|χεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν 
+|L|αλλα παρρησια περι του πρ̅ς απαγγελω υμιν <V 26> εν εκεινη 
+|L|τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω 
+|L|υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων <V 27> αυτος γαρ 
+|L|ο πη̅ρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε 
+|L|και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον 
+|L|<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον 
+|L|παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον 
+|L|πρ̅α <V 29> λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν πα=
+|L|ρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις <V 30> νυν οιδαμεν 
+|L|οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα 
+|L|εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες 
+|L|<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε <V 32> ιδου ερ=
+|L|χεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκα=
+|L|στος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ου=
+|L|κ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι 
+|L|<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε 
+|L|εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω 
+|L|νενικηκα τον κοσμον <K 17> <V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας 
+|L|τους οφθαλμους αυτου εις τον ου̅νον ειπε 
+|L|πε̅ρ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον 
+|L|ινα και ο υιος σου δοξαση σε <V 2> καθως εδωκας 
+|C 2|
+|L|αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδω=
+|L|κας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον <V 3> αυτη δε εστιν 
+|L|η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον 
+|L|αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅ <V 4> εγω 
+|L|σε [app][*]&om;[\*][C]εδοξασα[\C][\app] επι της γης το εργον ετελειωσα ο δε=
+|L|δωκας μοι ινα ποιησω αυτο <V 5> και νυν δο=
+|L|ξασον με συ πε̅ρ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον 
+|L|προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι <V 6> εφανε=
+|L|ρωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι 
+|L|εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και 
+|L|τον λογον σου τετηρηκασι <V 7> νυν εγνωσαν οτι παντα 
+|L|οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν <V 8> οτι τα ρηματα 
+|L|α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι 
+|L|ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου ε=
+|L|ξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας 
+|L|<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου 
+|L|ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι 
+|L|σοι εισι <V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα 
+|L|εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις <V 11> και ουκ ετι 
+|L|ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω ει=
+|L|σι και εγω προς σε ερχομαι πε̅ρ αγιε τη=
+|L|ρησον αυτους εν τω ονοματι σου ους δε=
+|L|δωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις <V 12> οτι ημην 
+|L|μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους 
+|L|εν [ill]τω[\ill] ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα 
+|L|και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της α=
+|L|πωλειας ινα η γραφη πληρωθη <V 13> νυν δε προς σε 
+|L|ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχω=
+|L|σι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 304v|
+|L|{comm}
+|F 305r|
+|L|{comm}
+|F 305v|
+|L|{comm}
+|F 306r|
+|L|{comm}
+|F 306v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμι=
+|L|σησεν αυτους οτι εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως 
+|L|εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι  <V 15> ουκ ερωτω ινα 
+|L|αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους 
+|L|εκ του πονηρου <V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι κα=
+|L|θως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι <V 17> αγιασον αυτους 
+|L|εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι <V 18> κα=
+|L|θως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω 
+|L|απεστειλα αυτους εις τον κοσμον <V 19> και υπερ αυτων 
+|L|εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσι και αυ=
+|L|τοι ηγιασμενοι εν αληθεια <V 20> ου περι τουτων δε ερωτω 
+|L|μονον αλλα και περι παντων των πιστευοντων 
+|L|δια του λογου αυτων εις εμε <V 21> ινα παντες εν 
+|L|ωσι καθως συ πε̅ρ εν εμοι καγω εν 
+|L|σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα 
+|L|ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας <V 22> και 
+|L|εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα 
+|L|αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν 
+|L|<V 23> εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι 
+|L|τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη 
+|L|ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας 
+|L|αυτους καθως εμε ηγαπησας <V 24> πε̅ρ ους 
+|L|δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω 
+|L|κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι 
+|L|την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι η=
+|L|γαπησας με προ καταβολης κοσμου <V 25> πε̅ρ 
+|L|δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε 
+|L|σε εγνων και αυτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας 
+|L|<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα και γνωρισω 
+|L|ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η 
+|L|καγω εν αυτοις <K 18> <V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθε 
+|L|συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χει=
+|L|μαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις 
+|L|ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου <V 2> ηδει δε 
+|L|και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι 
+|L|π̣ολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μετα των μα=
+|C 2|
+|L|θητων <V 3> ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχι=
+|L|ερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα 
+|L|φανων και λαμπαδων και οπλων <V 4> ις̅ ουν ειδως παντα 
+|L|τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις 
+|L|τινα ζητειτε <V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον 
+|L|λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας 
+|L|ο παραδιδους αυτον μετ αυτων <V 6> ως ουν ειπεν 
+|L|αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επε=
+|L|σον χαμαι <V 7> παλιν ουν αυτους επηρωτησε τι=
+|L|να ζητειτε οι δε ειπον ιν̅ τον ναζωραιον <V 8> απεκριθη ις̅ 
+|L|ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε 
+|L|τουτους υπαγειν <V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν ο=
+|L|τι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα 
+|L|<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαι=
+|L|σε τον δουλον του αρχιερεως και απεκοψεν αυτου το 
+|L|ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος <V 11> ειπεν 
+|L|ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην 
+|L|το ποτηριον ο δεδωκε μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο 
+|L|<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων 
+|L|συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον <V 13> και απηγαγον 
+|L|αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα 
+|L|ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου <V 14> ην δε καιαφας 
+|L|ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αν̅ον 
+|L|αποθανειν υπερ του λαου 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 307r|
+|L|{comm}
+|F 307v|
+|L|{comm}
+|F 308r|
+|L|{comm}
+|F 308v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει 
+|L|ενα αν̅ον αποθανειν υπερ του λαου <V 15> ηκολουθει δε τω 
+|L|ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης ε=
+|L|κεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε 
+|L|τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως <V 16> ο δε πετρος ειστη=
+|L|κει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης 
+|L|ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπε τη 
+|L|θυρωρω και εισηγαγε τον πετρον <V 17> λεγει ουν η παι=
+|L|δισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων 
+|L|ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι <V 18> ειστη=
+|L|κεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πε=
+|L|ποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε 
+|L|μετ αυτων ο πετρος εστηκως και θερμαινομενος 
+|L|<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου 
+|L|και περι της διδαχης αυτου <V 20> απεκριθη αυτω ο ις̅ εγω 
+|L|παρρησια ελαλησα τω κοσμω και παντοτε εδιδαξα εν συ=
+|F 309r|
+|C 1|
+|L|ναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερ=
+|L|χονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν <V 21> τι με επερω=
+|L|τας ερωτησον τους ακη̣κοοτας τι ελαλησα αυτοις 
+|L|ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω <V 22> ταυτα δε αυτου ει=
+|L|ποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκε ραπισμα 
+|L|τω ιυ̅ ειπων ουτως [app][*]αποκρινει[\*][C]αποκρινη[\C][\app] τω αρχιερει <V 23> απε=
+|L|κριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του 
+|L|κακου ει δε καλως τι με δερεις <V 24> απεστειλεν ουν 
+|L|αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα 
+|L|<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν 
+|L|αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνη=
+|L|σατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι <V 26> λεγει εις εκ των 
+|L|δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος 
+|L|το ωτιον ουκ εγω σε ιδον εν τω κηπω μετ αυ=
+|L|του <V 27> παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλε=
+|L|κτωρ εφωνησεν <V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα 
+|L|εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον 
+|L|εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσι το πασχα 
+|L|<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπε τινα 
+|L|κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου <V 30> απεκριθησαν και 
+|L|ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι 
+|L|παρεδωκαμεν αυτον <V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος 
+|L|λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον 
+|L|ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι 
+|L|ουδενα <V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπε ση=
+|L|μαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 309v|
+|L|{comm}
+|F 310r|
+|L|{comm}
+|F 310v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος
+|L|και εφωνησε τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βα=
+|L|σιλευς των ιουδαιων <V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου 
+|L|συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου 
+|L|<V 35> απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος 
+|C 2|
+|L|ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρε=
+|L|δωκαν σε εμοι τι εποιησας <V 36> απεκριθη ις̅ η 
+|L|βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου 
+|L|ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια οι υπη=
+|L|ρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παρα=
+|L|δοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν 
+|L|εντευθεν <V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασι=
+|L|λευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς 
+|L|ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο 
+|L|εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας 
+|L|ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης <V 38> λεγει αυ=
+|L|τω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν 
+|L|εξηλθε προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδε=
+|L|μιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω <V 39> εστι δε συνηθεια υμιν 
+|L|ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε 
+|L|ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων <V 40> εκραυ=
+|L|γασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βα=
+|L|ραββαν ην δε ο βαραββας ληστης <K 19> <V 1> τοτε ουν ελαβεν 
+|L|ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσε <V 2> και οι στρατιωται 
+|L|πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν 
+|L|αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περι=
+|L|εβαλον αυτον <V 3> και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των 
+|L|ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα <V 4> εξηλθεν 
+|L|ουν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω 
+|L|υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδε=
+|L|μιαν αιτιαν ευρισκω <V 5> εξηλθεν ουν εξω ο ις̅ φορων 
+|L|τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον 
+|L|και λεγει αυτοις ιδε ο αν̅ος <V 6> οτε ουν ειδον αυτον 
+|L|οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες 
+|L|σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος 
+|L|λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ου=
+|L|χ ευρισκω εν αυτω αιτιαν <V 7> απεκριθησαν αυτω 
+|L|ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει 
+|L|αποθανειν οτι εαυτον υιον θυ̅ εποιησεν 
+|L|<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον ε=
+|F 311r|
+|C 1|
+|L|φοβηθη <V 9> και εισηλθεν εις το πραιτοριον παλιν και λεγει 
+|L|τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν 
+|L|αυτοις <V 10> λεγει αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οι=
+|L|δας οτι εξουσιαν εχω στ̅ρωσαι σε και εξουσιαν 
+|L|εχω απολυσαι σε <V 11> απεκριθη ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν κατ ε=
+|L|μου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια 
+|L|τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει 
+|L|<V 12> εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυ=
+|L|γασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του 
+|L|καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω 
+|L|καισαρι <V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτων των λογων 
+|L|ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον 
+|L|λεγομενον [app][*]λεγομενον[\*][C]&om;[\C][\app] λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα 
+|L|<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ι=
+|L|ουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων <V 15> οι δε εκραυγαζον αρον αρον 
+|L|στ̅ρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων 
+|L|στ̅ρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα 
+|L|ει μη καισαρα <V 16> τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις 
+|L|ινα σταυρωθη
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 311v|
+|L|{comm}
+|F 312r|
+|L|{comm}
+|F 312v|
+|L|{comm}
+|F 313r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|παρελαβον ουν τον ιν̅ και ηγαγον <V 17> και βασταζων τον στ̅ρον 
+|L|εαυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον 
+|L|ος λεγεται εβραιστι γολγοθα <V 18> οπου αυτον εστ̅ρω=
+|L|σαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εν=
+|L|τευθεν μεσον δε τον ιν̅ <V 19> εγραψε δε και τιτλον 
+|L|ο πιλατος και εθηκεν επι του στ̅ρου ην δε γεγραμμενον 
+|L|ις̅ ο ναζωραιος ο βαιλευς των ιουδαιων <V 20> τουτον ουν τον τι=
+|L|τλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος 
+|L|της πολεως οπου εστ̅ρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον 
+|L|εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι <V 21> ελεγον ουν 
+|L|τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βα=
+|L|σιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπε βασιλευς ει=
+|L|μι των ιουδαιων <V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα 
+|L|<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εστ̅ρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ι=
+|C 2|
+|L|ματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη 
+|L|εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο 
+|L|χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου 
+|L|<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα 
+|L|λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη 
+|L|η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις 
+|L|και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν 
+|L|ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν <V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω 
+|L|στ̅ρω του ιυ̅ η μη̅ρ αυτου και η αδελφη της μρ̅ς αυτου 
+|L|μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη <V 26> ις̅ ουν ιδων 
+|L|την μρ̅α και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη 
+|L|μρ̅ι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου <V 27> ειτα λεγει τω μαθητη 
+|L|ιδου η μη̅ρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην 
+|L|ο μαθητης εις τα ιδια <V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ ο=
+|L|τι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη 
+|L|λεγει διψω <V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε 
+|L|πλησαντες σπογγον του οξους και υσσωπω περιθεντες 
+|L|προσηνεγκαν αυτου τω στοματι <V 30> οτε ουν ελαβε 
+|L|το οξος ο ις̅ ειπε τετελεσται και κλινας την κε=
+|L|φαλην παρεδωκε το πν̅α <V 31> οι ουν ιουδαιοι ινα μη 
+|L|μεινη επι του στ̅ρου τα σωματα εν τω σαββατω 
+|L|επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου 
+|L|του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν 
+|L|αυτων τα σκελη και αρθωσιν <V 32> ηλθον ουν οι στρατιωται 
+|L|και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του 
+|L|συστ̅ρωθεντος αυτω <V 33> επι δε τον ιν̅ ελθοντες ως 
+|L|ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου 
+|L|τα σκελη <V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την 
+|L|πλευραν ενυξε και ευθεως εξηλθεν αιμα και υ=
+|L|δωρ <V 35> και ο εωρακως μεμαρτυρηκε και αληθινη 
+|L|αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει 
+|L|ινα και υμεις [app][*]πιστευητε[\*][C]πιστευσητε[\C][\app] <V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα 
+|L|η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται 
+|L|απ αυτου <V 37> και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται 
+|L|εις ον εξεκεντησαν 
+|F 313v|
+|L|{comm}
+|F 314r|
+|L|{comm}
+|F 314v|
+|L|{comm}
+|F 315r|
+|L|{comm}
+|F 315v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 38> μετα δε ταυτα ηρωτησε τον πιλατον ιωσηφ ο 
+|L|απο αριμαθιας ων μαθητης του ιυ̅ κε=
+|L|κρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το 
+|L|σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος <V 39> ηλθεν 
+|L|δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιν̅ νυκτος 
+|L|το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης 
+|L|ωσει λιτρας εκατον <V 40> ελαβον ουν το σωμα 
+|L|του ιυ̅ και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των α=
+|L|ρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις εντα=
+|L|φιαζειν <V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσ̅τρωθη κηπος 
+|L|και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ου=
+|L|δεπω ουδεις ετεθη <V 42> εκει ουν δια την πα=
+|L|ρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον 
+|L|εθηκαν τον ιν̅ <K 20> <V 1> τη δε μια των σαββατων μαρια 
+|L|η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης 
+|L|εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ της 
+|L|θυρας του μνημειου <V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς 
+|L|σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον ε=
+|L|φιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του 
+|L|μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον 
+|L|<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης 
+|L|και ηρχοντο εις το μνημειον <V 4> ετρεχον δε 
+|C 2|
+|L|οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμε τα=
+|L|χιον του πετρου και ηλθε πρωτος εις το μνημειον <V 5> και παρα=
+|L|κυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι ει=
+|L|σηλθεν <V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω 
+|L|και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια 
+|L|κειμενα <V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου 
+|L|ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετι=
+|L|λιγμενον εις ενα τοπον <V 8> τοτε ουν εισηλθε και ο αλλος 
+|L|μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ι=
+|L|δε και επιστευσεν <V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την 
+|L|γραφην οτι δει αυτον εκ των νεκρων αναστηναι 
+|L|<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται 
+|L|<V 11> μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω 
+|L|ως ουν εκλαιε παρεκυψεν εις το μνημειον 
+|L|<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους 
+|L|ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν 
+|L|οπου εκειτο το σωμα του ιυ̅ <V 13> και λεγουσιν αυτη 
+|L|εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον 
+|L|κν̅ μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον <V 14> και ταυτα 
+|L|ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει 
+|L|τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστι <V 15> λεγει αυ=
+|L|τη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δε 
+|L|δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ 
+|L|ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον 
+|L|καγω αυτον αρω <V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαρια στρα=
+|L|φεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λε=
+|L|γεται διδασκαλε και προσεδραμεν αψασθαι αυτου 
+|L|<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα 
+|L|προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελ=
+|L|φους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α 
+|L|μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων <V 18> ερχεται 
+|L|μαρια η μαγδαληνη αναγγελλουσα τοις μαθηταις 
+|L|οτι εωρακε τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|F 316r|
+|L|{comm}
+|F 316v|
+|L|{comm}
+|F 317r|
+|L|{comm}
+|F 317v|
+|L|{comm}
+|F 318r|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|<V 19> ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια 
+|L|των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου 
+|L|ησαν οι μαθηται συνυγμενοι δια τον φοβον των 
+|L|ιουδαιων ηλθεν ο ις̅ και εστη εις το μεσον και λεγει 
+|L|αυτοις ειρηνη υμιν <V 20> και τουτο ειπων εδειξεν 
+|L|αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτου εχαρησαν 
+|L|ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅ <V 21> ειπεν ουν 
+|L|αυτοις ο ις̅ παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλ=
+|L|κε με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας <V 22> και τουτο 
+|L|ειπων ενεφυσησενε και λεγει αυτοις λαβετε 
+|L|πν̅α αγιον <V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας 
+|L|αφιενται αυτοις αν τινων κρατειτε κεκρα=
+|L|τηνται <V 24> θωμας δε εις εκ των ιβ ο λεγομενος 
+|L|διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ις̅ 
+|L|<V 25> ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρα=
+|L|καμεν τον κν̅ ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ι=
+|L|δω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων 
+|L|και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων 
+|L|και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου 
+|L|ου μη πιστευσω <V 26> και μεθ ημερας [num]η[\num]  
+|L|παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας 
+|L|μετ αυτων ερχεται ουν ο ις̅ παλιν των 
+|L|θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν 
+|L|ειρηνη υμιν <V 27> ειτα λεγει τω θωμα φερε τον 
+|L|δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου 
+|L|και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευ=
+|L|ραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος <V 28> και 
+|L|απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κς̅ μου 
+|L|και ο θς̅ μου <V 29> λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με 
+|L|πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και 
+|L|πιστευσαντες <V 30> πολλα μεν ουν και αλλα ση=
+|L|μεια εποιησεν ο ις̅ ενωπιον των μαθητων αυτου 
+|L|α ουκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
+|L|<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ ε=
+|L|στιν ο χς̅ ο υιος του θυ̅ και ινα πιστευοντες ζωην 
+|F 318v|
+|C 1|
+|L|αιωνιον εχητε εν τω ονοματι αυτου 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 319r|
+|L|{comm}
+|F 319v|
+|C 1|
+|L|<K 21> <V 1> μετα ταυτα εφανερωσε εαυτον παλιν ο ις̅ τοις 
+|L|μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος 
+|L|εφανερωσε δε ουτως <V 2> ησαν ομου σιμων πετρος 
+|L|και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθα=
+|L|ναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι υιοι 
+|L|του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου [num]β[\num] 
+|L|<V 3> λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν 
+|L|λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι 
+|L|εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον 
+|L|ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι ε=
+|L|πιασαν ουδεν <V 4> πρωιας δε ηδη γενομενης 
+|L|εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι η=
+|L|δεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι <V 5> λεγει ουν αυ=
+|L|τοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε α=
+|L|πεκριθησαν αυτω ου <V 6> ο δε ειπεν αυτοις βα=
+|L|λετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον 
+|L|και ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι ελ=
+|L|κυσαι αυτο ισχυον απο του πληθους των ι=
+|L|χθυων <V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον 
+|L|ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν 
+|C 2|
+|L|πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον επενδυτην δι=
+|L|εζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την 
+|L|θαλασσαν <V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ 
+|L|ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων 
+|L|συροντες το δικτυον των ιχθυων <V 9> ως ουν απεβησαν 
+|L|εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην 
+|L|και οψαριον επικειμενον και αρτον <V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ 
+|L|ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν <V 11> ανε=
+|L|βη ουν σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον εις 
+|L|την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντα=
+|L|τριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον 
+|L|<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα 
+|L|των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ει=
+|L|δοτες οτι ο κς̅ εστιν <V 13> ερχεται ουν ο ις̅ και λαμβανει 
+|L|τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως 
+|L|<V 14> τουτο δε ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθη=
+|L|ταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων 
+|F 320r|
+|L|{comm}
+|F 320v|
+|C 1|
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|<V 15> οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ 
+|L|σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι 
+|L|κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα 
+|L|αρνια μου <V 16> λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγα=
+|L|πας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε 
+|L|λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου 
+|L|<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη 
+|L|ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν 
+|L|αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω 
+|L|σε λεγει αυτω ο ις̅ βοσκε τα προβατα μου 
+|L|<V 18> αμην αμην λεγω σοι οτε εις νεωτερος εζωννυες 
+|L|σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρα=
+|F 321r|
+|C 1|
+|L|σης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει 
+|L|και οισει σε οπου ου θελεις <V 19> τουτο δε ειπε σημαινων 
+|L|ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω 
+|L|ακολουθει μοι <V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον 
+|L|μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και 
+|L|ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και 
+|L|ειπε κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε <V 21> τουτον 
+|L|ουν ιδων ο πετρος [app][*]&om;[\*][C]λεγει[\C][\app] τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι <V 22> λεγει αυτω 
+|L|ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι 
+|L|προς σε συ ακολουθει μοι <V 23> εξηλθεν ουν ο λογος 
+|L|ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκει=
+|L|νος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ ο=
+|L|τι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω 
+|L|μενειν εως ερχομαι τι προς σε <V 24> ουτος εστιν ο μα=
+|L|θητης ο μαρτυρων περι τουτων ο και γραψας ταυτα 
+|L|και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου <V 25> εστι δε 
+|L|και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν 
+|L|γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χω=
+|L|ρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην 
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|L|{comm}
+|C 2|
+|L|{comm}
+|F 321v|
+|L|{comm}
+|F 322r|
+|L|{comm}
+|F 322v|
+|C 1|
+|L|<K 22> <V 0> το κατα ιω̅αννην {sic} ευαγγελιον




More information about the ntmss-svn mailing list