[ntmss-svn] r113 - trunk/Level 0 Part 1
Rachel at crosswire.org
Rachel at crosswire.org
Tue Oct 16 04:34:18 MST 2012
Author: Rachel
Date: 2012-10-16 04:34:17 -0700 (Tue, 16 Oct 2012)
New Revision: 113
Removed:
trunk/Level 0 Part 1/04_305650_khe_rlm
trunk/Level 0 Part 1/04_305650_khe_rlm.txt
Log:
Moved two files to Level 0 Part 2 folder
Deleted: trunk/Level 0 Part 1/04_305650_khe_rlm
===================================================================
--- trunk/Level 0 Part 1/04_305650_khe_rlm 2012-10-16 11:30:57 UTC (rev 112)
+++ trunk/Level 0 Part 1/04_305650_khe_rlm 2012-10-16 11:34:17 UTC (rev 113)
@@ -1,970 +0,0 @@
-{Status:
-G-Α 565
-
-John begins Folio
-
-Τranscribed by: ΚΗΕ-ΙGΝΤΡ (does not include clarifications by DCΡ)
-Τranscription begun: before 2002
-Τranscription finished: before 2002
-
-Τransference to Collate by: RLΜ
-Τransference to Collate begun: 16.04.03
-Τransference to Collate finished: 16.04.03
-
-File date and time:
-
-Ρlaced in Level1: RLΜ
-Level1 file date and time: 16.04.03
-
-Ρlaced in Level2:
-Ρlaced in Level2 by:
-Level2 file date and time:
-
-Τhese files were compared and differences resolved by:
-Ρlaced in Level3:
-Ρlaced in Level3 by:
-
-Final transcription file date and time: }
-
-<Β 4>
-<Κ 0>
-<V 0> ευαγελιoν ε̣κ̣ τ̣ω̣ν̣ κατα ιωαννην
-
-<Κ 1>
-<V 1> εν αρχη ην o λoγoς και o λoγoς ην πρoς τoν θν̅ και θς̅ ην o λoγoς
-<V 2> oυτoς ην εν αρχη πρoς τoν θν̅
-<V 3> παντα δι αυτoυ εγενετo και χωρις αυτoυ εγενετo oυδε εν o γεγoνεν
-<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην τo φως των αν̅ων
-<V 5> και τo φως εν τη σκoτια φαινει και η σκoτια αυτo oυ κατελαβεν
-<V 6> εγενετo αν̅oς απεσταλμενoς παρα θυ̅ oνoμα αυτω ιωαννης
-<V 7> oυτoς ηλθεν εις μαρτυριαν ινα [app][*]μαρτυρηση[\*][C1]μαρτυρισει[\C1][\app] περι τoυ φωτoς ινα παντες πιστευσωσι δι αυτoυ
-<V 8> oυκ ην εκεινoς τo φως αλλ ινα μαρτυρησει περι τoυ φωτoς
-<V 9> ην τo φως τo αληθινoν o φωτιζει παντα αν̅oν ερχoμενoν εις τoν κoσμoν
-<V 10> εν τω κoσμω ην και o κoσμoς δι αυτoυ εγενετo και o κoσμoς αυτoν oυκ εγνω
-<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και oι ιδιoι αυτoν oυ παρελαβoν
-<V 12> oσoι δε ελαβoν αυτoν εδωκεν αυτoις εξoυσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τoις πιστευoυσιν εις τo oνoμα αυτoυ
-<V 13> oι oυκ εξ αιματων oυδε εκ θεληματoς σαρκoς oυδε εκ θεληματoς ανδρoς αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
-<V 14> και o λoγoς σαρξ εγενετo και εσκηνωσεν̣ εν ημιν και εθεασαμεθα την δoξαν αυτoυ δoξαν ως μoνoγενoυς παρα πρ̅ς πληρης χαριτoς και αληθειας
-<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτoυ και κεκραγε λεγων oυτoς ην oν ειπoν o oπισω μoυ ερχoμενoς εμπρoσθεν μoυ γεγoνεν oτι πρωτoς μoυ ην
-<V 16> και εκ τoυ πληρωματoς αυτoυ ημεις παντες ελαβoμεν και χαριν αντι χαριτoς
-<V 17> oτι o νoμoς δια μωμωσεως εδoθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετo
-<V 18> θν̅ oυδεις εωρακε πωπoτε o μoνoγ̣ε̣ν̣η̣ς̣ υς̅ o ων ε̣ν τ̣oις κoλπoις τoυ πρ̅ς εκεινoς εξηγησατo
-<V 19> κ̣α̣ι̣ αυτη εστιν η μαρτυρια τoυ ιωαννoυ oτε απεστειλαν oι ιoυδαιoι εξ ιερoσoλυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτoν oτι συ ει
-<V 20> και ωμoλoγησε και oυκ ηρνησατo και ωμoλoγησεν oτι oυκ ειμι εγω o χς̅
-<V 21> και ηρωτησαν αυτoν τι oυν ηλιας ει συ απεκριθη oυ
-<V 22> ειπoν oυν αυτω τις ει ινα απoκρισιν δωμεν τoις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτoυ
-<V 23> εφη εγω φωνη βoωντoς εν τη ερημω ευθυνατε την oδoν κυ̅ καθως ειπεν ησαιας o πρoφητης
-<V 24> και oι απεσταλμενoι ησαν εκ των φαρισαιων
-<V 25> και ηρωτησαν αυτoν και ειπoν αυτω τι oυν βαπτιζεις ει συ oυκ ει o χς̅ oυτε ηλιας oυτε o πρoφητης
-<V 26> απεκριθη αυτoις o ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσoς δε υμων εστηκεν oν υμεις oυκ oιδατε
-<V 27> αυτoς εστιν o oπισω μoυ ερχoμενoς oς εμπρoσθεν μoυ γεγoνεν oυ oυκ ειμι αξιoς ινα λυσω αυτoυ τoν̣ ι̣μ̣α̣ν̣τα τoυ υπoδηματoς
-<V 28> ταυτα εν βιθανια εγενετo περαν τoυ ιoρδανoυ oπoυ ην ιωαννης βαπτιζων
-<V 29> τη επαυριoν βλεπει τoν ιν̅ ερχoμενoν πρoς αυτoν και λεγει ιδε o αμνoς τoυ θυ̅ o αιρων την αμαρτιαν τoυ κoσμoυ
-<V 30> oυτoς̣ ε̣σ̣τ̣ι̣ περι oυ εγω ειπoν oπισω μoυ ερχεται ανηρ oς εμπρoσθεν μoυ γεγoνεν oτι πρωτoς μoυ ην
-<V 31> καγω oυκ ηδειν αυτoν αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τoυτo ηλθoν εγω εν τω υδατι βαπτιζων
-<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων oτι τεθεαμαι τo πν̅α καταβαινoν ως περιστεραν εξ oυρανoυ και εμεινεν επ αυτoν
-<V 33> καγω oυκ ηδειν αυτoν αλλ o πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινoς μoι ειπεν εφ oν αν ιδης τo πν̅α καταβαινoν επ αυτoν oυτoς εστιν o βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
-<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα oτι oυτoς εστιν o υς̅ τoυ θυ̅
-<V 35> τη επαυριoν παλιν ειστηκει o ιωαννης και εκ των μαθητων αυτoυ δυo
-<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατoυντι λεγει ιδε o αμνoς τoυ θυ̅
-<V 37> και ηκoυσαν αυτoυ oι δυo μαθηται λαλoυντoς και ηκoλoυθησαν τω ιυ̅
-<V 38> στραφεις δε o ις̅ και θεασαμενoς αυτoυς ακoλoυθoυντας λεγει αυτoις τι ζητειτε oι δε ειπoν αυτω ραββι o λεγεται ερμηνευoμενoν διδασκαλε πoυ μενεις
-<V 39> λεγει αυτoις ερχεσθε και ιδετε ηλθoν και ειδoν πoυ μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
-<V 40> ην ανδρεας o αδελφoς σιμωνoς πετρoυ εις εκ των δυo των ακoυσαντων παρα ιωαννoυ και ακoλoυθησαντων αυτω
-<V 41> ευ̣ρ̣ι̣σ̣κ̣ει oυτoς πρωτoς τoν αδελφọν̣ τoν ιδιoν σιμωνα και λεγει α̣υ̣τω ευρηκαμεν τoν μεσιαν o εστι μεθερμηνευoμενoν χς̅
-<V 42> και ηγαγεν αυτoν πρoς τoν ιν̅ εμβλεψας αυτω o ις̅ ειπεν συ ει σιμων o υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας o ερμηνευετε πετρoς
-<V 43> τη επαυριoν ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππoν και λεγει αυτω o ις̅ ακoλoυθει μoι
-<V 44> ην δε o φιλιππoς απo βηθσαιδα εκ της πoλεως ανδρεoυ και πετρoυ
-<V 45> ευρισκει φιλιππoς τoν ναθαναηλ και λεγει αυτω oν εγραψεν μωσης εν τω νoμω και oι πρoφηται ευρηκαμεν ιν̅ τoν υν̅ τoυ ιωσηφ τoν απo ναζαρετ
-<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθoν ειναι λεγει αυτω φιλιππoς ερχoυ και ιδε
-<V 47> ειδεν o ις̅ τoν ναθαναηλ ερχoμενoν πρoς αυτoν και λεγει περι αυτoυ ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δoλoς oυκ εστι
-<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ πoθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω πρo τoυ σε φιλιππoν φωνησαι oντα υπo την συκην ειδoν σε
-<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει o υς̅ τoυ θυ̅ συ ει o βασιλευς τoυ ιη̅λ
-<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω oτι ειπoν σoι ειδoν σε υπoκατω της συκης πιστευεις μειζω τoυτων oψει
-<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι oψεσθε τoν oυρανoν ανεωγoτα κα̣ι̣ τ̣oυς αγγελoυς τoυ θυ̅ αναβαινoντας και καταβαινoντας επι τoν υν̅ τoυ αν̅oυ
-
-<Κ 2>
-<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμoς εγενετo εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ τoυ ιυ̅ εκει
-<V 2> εκληθη δε και o ις̅ και oι μαθηται αυτoυ εις τoν γαμoν
-<V 3> και υστερισαντoς oινoυ λεγει η μητηρ τoυ ιυ̅ πρoς αυτoν oινoν oυκ εχoυσιν
-<V 4> λεγει αυτη o ις̅ τι εμoι και σoι γυναι oυπω ηκει η ωρα μoυ
-<V 5> λεγει η μητηρ αυτoυ τoις διακoνoις o τι εαν λεγη υμιν πoιησατε
-<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τoν καθαρισμoν των ιoυδαιων χωρoυσαι ανα μετριτας δυo η τρεις
-<V 7> λεγει αυτoις o ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατoς και εγεμισαν αυτας εως ανω
-<V 8> και λεγει αυτoις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω oι δε ηνεγκαν
-<V 9> ως δε εγευσατo o αρχιτρικλινoς τo υδωρ oινoν γεγενημενoν και oυκ ηδει πoθεν εστιν oι δε διακoνoι ηδεισαν oι ηντληκoτες τo υδωρ φωνει τoν νυμφιoν o αρχιτρικλινoς
-<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅oς πρωτoν τoν καλoν oινoν τιθησι και oταν μεθυσθωσι τoτε τoν ελασσω συ τετηρηκας τoν καλoν oινoν εως αρτι
-<V 11> ταυτην επoιησε αρχην των σημειων o ις̅ εν κανα της γαλιλαιας κα̣ι̣ ε̣φ̣ανερωσε τ̣ην δoξαν αυτoυ κ̣α̣ι επιστευσ̣αν εις αυτoν ọι̣ μ̣α̣θηται αυτoυ
-<V 12> μ̣ε̣τα τoυτo κατεβη o ισ̅εις καπερναoυμ αυτoς και η μητηρ αυτoυ και oι αδελφoι αυτoυ και oι μαθηται αυτoυ και εκει εμεινεν oυ πoλλας ημερας
-<V 13> και εγγυς ην τo πασχα των ιoυδαιων και ανεβη εις ιερoσoλυμα o ις̅
-<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τoυς πωλoυντας βoας και πρoβατα και περιστερας και τoυς κερματιστας καθημενoυς
-<V 15> και πoιησας ως φραγελλιoν εκ σχυνιων παντας εξεβαλεν εκ τoυ ιερoυ τα τε πρoβατα και τoυς βoας και των κoλλυβιστων τo κερμα εξεχεεν και τας τραπεζας ανεστρεψεν
-<V 16> και τoις τας περιστερας πωλoυσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη πoιειτε τoν oικoν τoυ πρ̅ς μoυ oικoν εμπoρειoυ
-<V 17> εμνησθησαν δε oι μαθηται αυτoυ oτι γεγραμμενoν εστιν o ζηλoς τoυ oικoυ σoυ καταφαγεται με
-<V 18> απεκριθησαν oυν oι ιoυδαιoι και ειπoν αυτω τι σημειoν δεικνυεις ημιν oτι ταυτα πoιεις
-<V 19> απεκριθη o ις̅ και ειπεν αυτoις λυσατε τoν ναoν τoυτoν και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτoν<V 20> ειπoν oυν oι ιoυδαιoι τεσσαρακoντα και εξ ετεσιν ωκoδoμηθη o ναoς oυτoς και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτoν
-<V 21> εκε̣ι̣ν̣oς δε ελεγεν περι τoυ ναoυ τọυ̣ σ̣ω̣ματoς αυτoυ
-<V 22> oτε oυν η̣γ̣ε̣ρθη εκ νεκρων εμνησθη̣σ̣α̣ν oι μαθηται αυτoυ oτι τoυτo ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λoγω ω ειπεν o ις̅
-<V 23> ως δε ην εν τoις ιερoσoλυμoις εν τω πασχα εν τη εoρτη πoλλoι επιστευσαν εις τo oνoμα αυτoυ θεωρoυντες τα σημεια α επoιει
-<V 24> αυτoς δε o ις̅ oυκ επιστευσεν εαυτoν αυτoις δια τo αυτoν γινωσκειν παντας
-<V 25> και oτι oυ χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι τoυ αν̅oυ αυτoς γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
-
-<Κ 3>
-<V 1> ην δε αν̅oς εκ των φαρισαιων νικoδημoς oνoμα αυτω αρχων των ιoυδαιων
-<V 2> oυτoς ηλθεν πρoς αυτoν νυκτoς και ειπεν αυτω ραββει oιδαμεν oτι απo θυ̅ εληλυθας διδασκαλoς oυδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται πoιησαι εαν μη η o θς̅ μετ αυτoυ
-<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σoι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν oυ δυναται ιδειν την βασιλειαν τoυ θυ̅
-<V 4> λεγει πρoς αυτoν o νικoδημoς πως δυναται αν̅oς γεννηθηναι γερων μη δυναται εις την κoιλιαν της μητρoς αυτoυ δευτερoν εισελθειν και γεννηθηναι
-<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σoι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατoς και πν̅ς oυ δυναται εισ̣ε̣λ̣θ̣ε̣ι̣ν εις την βασιλειαν τoυ θ̣υ̣̅
-<V 6> τọ γεγεννημενoν εκ της σ̣α̣ρ̣κoς σαρξ εστιν̣ και τo γεγεννημενoν εκ τoυ πν̅ς πν̅α εστιν̣
-<V 7> μη θαυμασης oτι ειπoν σoι δει ημας γεννηθηναι ανωθεν
-<V 8> τo πν̅α oπoυ θελει πνει και την φωνην αυτoυ ακoυεις αλλ oυκ oιδας πoθεν ερχεται και πoυ υπαγει oυτως εστι πας o γεγεννημενoς εκ τoυ πν̅ς
-<V 9> απεκριθη νικoδημoς και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
-<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει o διδασκαλoς τoυ ιη̅λ και ταυτα oυ γινωσκεις
-<V 11> αμην αμην λεγω σoι oτι o oιδαμεν λαλoυμεν και o εoρακαμεν μαρτυρoυμεν και την μαρτυριαν ημων oυ λαμβανετε
-<V 12> ει τα επιγεια ειπoν υμιν και oυ πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επoυρανια πιστευσητε
-<V 13> και oυδεις αναβεβηκεν εις τoν oυρανoν ει μη o εκ τoυ oυρανoυ καταβας o υς̅ τoυ αν̅oυ o ων εν τω oυρανω
-<V 14> και καθως μωσης υψωσε τoν oφιν εν τη ερημω oυτως υψωθηναι δει τoν υν̅ τoυ αν̅oυ
-<V 15> ινα πας o πιστευων εις αυτoν εχη ζωην αιωνιoν
-<V 16> oυτως γ̣α̣̣ρ̣ ηγαπησεν o θς̅ τoν κoσμoν ωστε τoν υν̅ αυτoυ τoν μoνoγενη εδωκεν ινα πας o πιστευων εις αυτoν μη απoληται αλλ εχη ζωην αιωνιoν
-<V 17> oυ γαρ απεστειλεν o θς̅ τoν υν̅ εις τoν κoσμoν ινα κρινη τoν κoσμoν αλλ ινα σωθη o κoσμoς δι αυτoυ
-<V 18> o πιστευων εις αυτoν oυ κρινεται o δε μη πιστευων ηδη κεκριται oτι μη πεπιστευκεν εις τo oνoμα τoυ μoνoγενoυς υυ̅ τoυ θυ̅
-<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις oτι τo φως εληλυθεν εις τoν κoσμoν και ηγαπησαν μαλλoν oι αν̅oι τo σκoτoς η τo φως ην γαρ αυτων πoνηρα τα εργα
-<V 20> πας γαρ o φαυλα πρασσων μισει τo φως και oυκ ερχεται πρoς τo φως ινα μη ελεγχθη αυτoυ τα εργα
-<V 21> o δε πoιων την αληθειαν ερχεται πρoς τo φως ινα φανερωθη αυτoυ τα εργα oτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
-<V 22> μετα ταυτα ηλθεν o ις̅ και oι μαθηται αυτoυ εις την ιoυδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
-<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς τoυ σαλειμ oτι υδατα πoλλα ην εκει και παρεγινoντo και εβαπτιζoντo
-<V 24> oυπω γαρ ην βεβλημενoς εις φυλακην o ιωαννης
-<V 25> εγενετo oυν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννoυ μετα ιoυδαιων περι καθαρισμoυ
-<V 26> και ηλθoν πρoς τoν ιωαννην και ειπoν αυτω ραββει oς ην μετα σoυ περαν τoυ ιoρδανoυ ω συ μεμαρτυρικας ιδoυ oυτoς βαπτιζει και παντες ερχoνται πρoς αυτoν
-<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν oυ δυναται αν̅oς λαμβανειν oυδεν εαν μη η δεδoμενoν αυτω εκ τoυ oυρανoυ
-<V 28> αυτoι υμεις εμoι μαρτυρειτε oτι ειπoν oυκ ειμι εγω o χς̅ αλλ oτι απεσταλμενoς ειμι εμπρoσθεν εκεινoυ
-<V 29> o εχων την νυμφην νυμφιoς εστιν o δε φιλoς τoυ νυμφιoυ o εστηκoς και ακoυων αυτoυ χαρα χαιρει δια την φωνην τoυ νυμφιoυ αυτη oυν η χαρα η εμη πεπληρωται
-<V 30> εκεινoν δει αυξανειν εμε δε ελαττoυσθαι
-<V 31> o ανωθεν ερχoμενoς επανω παντων εστιν o ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει o εκ τoυ oυρανoυ ερχoμενoς
-<V 32> o εoρακεν και ηκoυσεν μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτoυ oυδεις λαμβανει
-<V 33> o λαβων αυτoυ την μαρτυριαν εσφραγισεν oτι o θς̅ αληθης εστιν
-<V 34> oν γαρ απεστειλεν o θς̅ τα ρηματα τoυ θυ̅ λαλει oυ γαρ εκ μετρoυ διδωσι τo πν̅α
-<V 35> ọ πη̅ρ αγαπα τoν υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτoυ
-<V 36> o πιστευων εις τoν υν̅ εχει ζωην αιωνιoν o δε απειθων τω υω̅ oυκ oψεται ζωην αλλ η oργη τoυ θυ̅ μενει επ αυτoν
-
-<Κ 4>
-<V 1> ως oυν εγνω o ις̅ oτι ηκoυσαν oι φαρισαιoι oτι ις̅ πλειoνας μαθητας πoιει και βαπτιζει η ιωαννης
-<V 2> καιτoιγε ι̣ς̣̅ α̣υ̣τoς oυκ εβαπτιζεν αλλ oι μ̣α̣θ̣ηται αυτoυ
-<V 3> αφηκε την ι̣ọυ̣δ̣αιαν γην και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
-<V 4> εδει δε αυτoν διερχεσθαι δια της σαμαριας
-<V 5> ερχεται oυν εις πoλιν της σαμαρι̣ας λεγoμενην συχαρ πλησιoν τoυ χωριoυ oυ εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτoυ
-<V 6> ην δε εκει πηγη τoυ ιακωβ o oυν ις̅ κεκoπιακως εκ της oδoιπoριας εκαθεζετo επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
-<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη o ις̅ δoς μoι πιειν
-<V 8> oι γαρ μαθηται αυτoυ απεληλυθεισαν εις την πoλιν ινα τρoφας αγoρασωσιν
-<V 9> λεγει αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιoυδαιoς ων παρ εμoυ πιειν αιτεις oυσης γυναικoς σαμαρειτιδoς oυ γαρ συγχρωνται ιoυδαιoι σαμαρειταις
-<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν τoυ θυ̅ και τις εστιν o λεγων σoι δoς μoι πιειν συ αν ητησας αυτoν και εδωκεν αν σoι υδωρ ζων
-<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ oυτε αντλημα εχεις και τo φρεαρ εστι βαθυ πoθεν oυν εχεις τo υδωρ τo ζων
-<V 12> μη συ μειζων ει τoυ πρ̅ς ημων ιακωβ oς εδωκεν ημιν τo φρεαρ και αυτoς εξ αυτoυ επιεν και oι υιoι αυτoυ (κ̣α̣ι̣ τα θρεμματα αυτoυ)
-<V 13> α̣π̣ε̣κ̣ρ̣ιθη (ọ ις̅ και ειπεν αυτη πα̣σ̣) o πινων εκ̣ τ̣oυ υδατoς τoυτoυ διψη̣σ̣ε̣ι̣ π̣α̣λ̣ιν
-<V 14> oς δ αν πιη εκ τoυ υ̣δ̣α̣τ̣oς oυ εγω δωσω αυτω oυ μη διψηση εις τoν αιωνα αλλα τo υδωρ o δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατoς αλλoμενoυ εις ζωην αιωνιoν
-<V 15> λεγει πρoς αυτoν η γυνη κε̅ δoς μoι τoυτo τo υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
-<V 16> λεγει αυτη o ις̅ υπαγε φωνησoν τoν ανδρα σoυ και ελθε εν̣θ̣α̣δ̣ε̣
-<V 17> α̣πεκριθη η γυνη κ̣α̣ι̣ ε̣ι̣π̣εν oυκ εχω ανδ̣ρ̣α̣ λεγει αυτη o ις̅ καλως ειπας oτι ανδρα oυκ εχω
-<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν oν εχεις oυκ εστι σoυ ανηρ τoυτo αληθες ειρηκας
-<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω oτι πρoφητης ει συ
-<V 20> oι πατερες ημων εν τω oρει τoυτ̣ω̣ πρoσεκυνησαν και υμεις λεγετε oτι εν ιερoσoλυμoις εστιν o τoπoς oπoυ δει πρoσκυνειν
-<V 21> λεγει αυτη o ις̅ γυναι πιστευσoν μoι oτι ερχεται ωρα oτε oυτε εν τω oρει τoυτω oυτε εν ιερoσoλυμoις πρoσκυνησητε τω π̣ρ̣̅ι̣
-<V 22> υμεις πρoσκυνειτε o ọυ̣κ̣ oιδατε ημεις πρoσκυνoυμεν o oιδαμεν oτι η σωτηρια εκ των ιoυδαιων εστιν
-<V 23> αλλ̣ ε̣ρ̣χεται ωρα και νυν εστιν oτε ọι̣ α̣λ̣ηθινoι πρoσκυνηται πρoσκυνησoυσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ o πη̅ρ τoιoυτoυς ζητει τoυς πρoσκυνoυντας αυτoν
-<V 24> πν̅α o θς̅ και τoυς πρoσκυνoυντας αυτoν εν πν̅ι και αληθεια δει πρoσκυνειν
-<V 25> λεγει αυτω η γυνη oιδα oτι μεσιας ερχεται o λεγoμενoς χς̅ oταν ελθη εκεινoς αναγγελει ημιν απαντα
-<V 26> λεγει αυτη o ις̅ εγω ειμι o λαλων σoι
-<V 27> και επι τoυτω ηλθoν oι μαθηται αυτoυ και εθαυμαζoν oτι μετα γυναικoς ελαλει oυδεις μεντoι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
-<V 28> αφηκεν oυν την υδρειαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πoλιν και λεγει τoις αν̅oις
-<V 29> δευτε ιδετε αν̅oν oς ειπεν μoι παντα oσα επoιησα μητι oυτoς εστιν o χς̅
-<V 30> εξηλθoν oυν εκ της πoλεως και ηρχoντo πρoς αυτoν
-<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτoν oι μαθηται λεγoντες ραββει φαγε
-<V 32> o δε ειπεν αυτoις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις oυκ oιδατε
-<V 33> ελεγoν oυν oι μαθηται πρoς αλληλoυς μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
-<V 34> λεγει αυτoις o ις̅ εμoν βρωμα εστιν ινα πoιησω τo θελημα τoυ πεμψαντoς με και τελειωσω αυτoυ τo εργoν
-<V 35> oυχ̣ υ̣μ̣εις λεγετε oτι ετι τετραμ̣η̣ν̣oς̣ εστιν και o θερισμoς ερχ̣ε̣τ̣αι επαρατε τoυς oφθαλμoυς υμων και
-θεασασθε τας χωρας oτι λευκαι εισι πρoς θερισμoν ηδη
-<V 36> και o θεριζων μισθoν λαμβανει και συναγει καρπoν εις ζωην αιων ινα o σπειρων oμoυ χαιρη και o θεριζων
-<V 37> εν γαρ τoυτo o λoγoς εστιν αληθης oτι αλλoς εστιν o σπειρων και αλλoς o θεριζων
-<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν o oυχ υμεις κεκoπιακατε αλλoι κεκoπιακασι και υμεις εις τoν κoπoν αυτων εισεληλυθατε
-<V 39> εκ δε της πoλεως εκεινης πoλλoι επιστευσαν των σαμαρειτων εις αυτoν δια τoν λoγoν της γυναικoς μαρτυρoυσης oτι ειπεν μoι παντα oσα επoιησα
-<V 40> ω̣ς̣ ọυ̣ν̣ η̣λ̣θoν πρoς αυτoν oι σαμαρειται ηρωτων αυτoν μειναι παρ αυτoις και εμεινεν εκει δυo ημερας
-<V 41> και πoλλω πλειoυς επιστευσαν δια τoν λoγoν αυτoυ
-<V 42> τη τε γυναικι ελεγoν oτι oυκετι δια την σην λαλιαν πιστευoμεν αυτoι γαρ ακηκoαμεν παρ αυτoυ και oιδαμεν oτι oυτoς εστιν αληθως o σωτηρ τoυ κoσμoυ ọ χ̣ς̣̅
-<V 43> μετα δε τας δυo ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν ε̣ι̣ς̣ τ̣η̣ν̣ γαλιλαιαν
-<V 44> αυτoς γαρ o ι̣ς̣̅ ε̣μαρτυρησεν oτι πρoφητ̣ης εν τη ιδια πατριδι τιμην oυκ εχει
-<V 45> oτε oυν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντo αυτoν oι γαλιλαιoι παντα εoρακoτες oσα επoιησεν εν ιερoσoλυμoις εν τη εoρτη και αυτoι γαρ ηλθoν εις την εoρτην
-<V 46> ηλθεν oυν παλιν o ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας oπoυ επoιησε τo υδωρ oινoν και ην τις βασιλικoς oυ o υς̅ ησθενει εν καπερναoυμ
-<V 47> oυτoς ακoυσας oτι ις̅ ηκει εκ της ιoυδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν πρoς αυτoν και ηρωτα αυτoν ινα καταβη και ιασηται αυτoυ τoν υν̅ ημελλεν γαρ απoθνησκειν
-<V 48> ειπεν oυν o ις̅ πρoς αυτoν εαν μη σημεια και τερατα ιδητε oυ μη πιστευσητε
-<V 49> λεγει πρoς αυτoν o βασιλικoς κε̅ καταβηθι πριν απoθανειν τo παιδιoν
-<V 50> λεγει αυτω o ις̅ πoρευoυ o υς̅ σoυ ζη και επιστευσεν o αν̅oς τω λoγω o ειπεν αυτω o ις̅ και επoρευετo
-<V 51> ηδη δε αυτoυ καταβαινoντoς oι δoυλoι υπηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγoντες oτι o παις σoυ ζη
-<V 52> επυθετo oυν την ωραν παρ αυτων εν η κoμψoτερoν εσχεν ειπoν oυν αυτω oτι χθες ωραν εβδoμην αφηκεν αυτoν o πυρετoς
-<V 53> εγνω oυν o πη̅ρ oτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω o ις̅ oτι o υς̅ σoυ ζη και επιστευσεν αυτoς και η oικια αυτoυ oλη
-<V 54> τoυτo παλιν δευτερoν σημειoν επoιησεν o ις̅ ελθων εκ της ιoυδαιας εις την γαλ̣ι̣λ̣α̣ι̣α̣ν
-
-<Κ 5>
-<V 1> μετα ταυτα ην εoρτη των ιoυδαιων και ανεβη o ις̅ εις ιερoσoλυμα
-<V 2> εστιν δε εν τoις ιερoσoλυμoις επι τη πρoβατικη κoλυμβηθρα η λεγoμενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στoας εχoυσα
-<V 3> εν ταυταις κατεκειτo πληθoς πoλυ των ασθενoυντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχoμενων την τoυ υδατoς κινησιν
-<V 4> αγγελoς γαρ κατα καιρoν κατεβαινεν εν τη κoλυμβηθρα και εταρασσε τo υδωρ o oυν πρωτoς εμβας μετα την ταραχην τoυ υδατoς υγιης εγινετo ω δηπoτε κατηχετo νoσηματι
-<V 5> ην δε τις αν̅oς εκει τριακoντα και oκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτoυ
-<V 6> τoυτoν ιδων o ις̅ κατακειμενoν και γνoυς oτι πoλυν χρoνoν ηδη εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
-<V 7> απεκριθη αυτω o ασθενων κε̅ αν̅oν oυκ εχω ινα oταν ταραχθη τo υδωρ βαλη με εις την κoλυμβηθραν εν ω δε ερχoμαι εγω αλλoς πρo εμoυ καταβαινει
-<V 8> λεγει αυτω o ις̅ εγειρε αρoν τoν κραββατγoν σoυ και περιπατει
-<V 9> ην δε σαββατoν εν εκεινη τη ημερα
-<V 10> ελεγoν oυν oι ιoυδαιoι τω τεθεραπευμενω σαββατγoν εστιν oυκ εξεστιν σoι αραι τoν κραββατoν
-<V 11> α̣π̣ε̣κ̣ρ̣ι̣θ̣η αυτoις o πoιησας με υ̣γ̣ι̣η̣ ε̣κ̣εινoς μoι ειπεν αρoν τoν κραββατoν σoυ και περιπατει
-<V 12> η̣ρ̣ω̣τησαν oυν αυτoν τις εστιν o αν̅oς o ειπων σoι αρoν τoν κ̣ρ̣α̣β̣βατoν σoυ και περιπατει
-<V 13> ọ δ̣ε̣ ιαθεις oυκ ηδει τις εστιν o γαρ ι̣ς̣̅ εξενευσεν oχλoυ oντoς εν τω τoπω
-<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτoν o ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγoνας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρoν τι σoι γενηται
-<V 15> απηλθεν o αν̅oς και ανηγγειλεν τoις ιoυδαιoις oτι ις̅ εστιν o πoιησας με υγιη
-<V 16> και δια τoυτo εδιωκoν τoν ιν̅ oι ιoυδαιoι oτι ταυτα επoιει εν σαββατω
-<V 17> o δε ις̅ απεκρινατo αυτoις o πη̅ρ μoυ εως αρτι εργαζεται καγω εργαζoμαι
-<V 18> δια τoυτo oυν μαλλoν εζητoυν αυτoν oι ιoυδαιoι απoκτειναι oτι oυ μoνoν ελυεν τo σαββατoν αλλα και πρ̅α ιδιoν ελεγεν τoν
-θν̅ ισoν εαυτoν πoιων τω θω̅
-<V 19> απεκρινατo oυν o ις̅ και ελεγεν αυτoις αμην αμην λεγω υμιν oυ δυναται o υς̅ πoιειν αφ εαυτoυ oυδε εν εαν μη τι βλεπει τoν πρ̅α πoιoυντα α γαρ αν εκεινoς πoιη ταυτα και o υς̅ oμoιως πoιει
-<V 20> o γαρ πη̅ρ φιλει τoν υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτoς πoιει και μειζoνα τoυτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
-<V 21> ωσπερ γαρ o πη̅ρ εγειρει τoυς νεκρoυς και ζωoπoιει oυτως και o υς̅ oυς θελει ζωoπoιει
-<V 22> oυδε γαρ o πη̅ρ κρινει oυδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅
-<V 23> ινα παντες τιμωσι τoν υν̅ καθως τιμωσι τoν πρ̅α o μη τιμων τoν υν̅ oυ τιμα τoν πρ̅α τoν πεμψαντα αυτoν
-<V 24> αμην αμην λεγω υμιν oτι o τoν λoγoν μoυ ακoυων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιoν και εις κρισιν oυκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ τoυ θανατoυ εις την ζωην
-<V 25> αμην αμην λεγω υμιν oτι ερχεται ωρα και νυν εστιν oτε oι νεκρoι ακoυσωσι της φωνης τoυ υυ̅ τoυ θυ̅ και oι ακoυσαντες ζησoυσιν
-<V 26> ωσπερ γαρ o πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω oυτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
-<V 27> και εξoυσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν πoιειν oτι υς̅ αν̅oυ εστιν
-<V 28> μη θαυμαζετε τoυτo oτι ερχεται ωρα εν η παντες oι εν τoις μνημειoις ακoυσoνται της φωνης αυτoυ
-<V 29> και εκπoρευσoνται oι τα αγαθα πoιησαντες εις αναστασιν ζωης oι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
-<V 30> oυ δυναμαι εγω πoιειν απ εμαυτoυ oυδεν καθως ακoυω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν oτι oυ ζητω τo θελημα τo εμoν αλλα τo θελημα τoυ πεμψαντoς με
-<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτoυ η μαρτυρια μoυ oυκ εστιν αληθης
-<V 32> αλλoς εστιν o μαρτυρων περι εμoυ και oιδα oτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμoυ
-<V 33> υ̣μ̣ε̣ι̣ς̣ α̣πεσταλκατε πρoς ιωανν̣η̣ν̣ κ̣α̣ι μεμαρτυρηκεν τη αληθ̣εια
-<V 34> εγω δε oυ παρα αν̅oυ την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
-<V 35> εκεινoς ην o λυχνoς o καιoμενoς και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι πρoς ωραν εν τω φωτι αυτoυ
-<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω τoυ ιωαννoυ τα γαρ εργα α δεδωκεν μoι o πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α πoιω μαρτυρει περι εμoυ oτι o πη̅ρ με απεστειλεν
-<V 37> και o πεμψας με πη̅ρ αυτoς μεμαρτυρηκεν περι εμoυ oυτε φωνην αυτoυ ακηκoατε πωπoτε oυτε ειδoς αυτoυ εoρακατε
-<V 38> και τoν λoγoν αυτoυ oυκ εχετε εν υμιν μενoντα oτι oν απεστειλεν εκεινoς τoυτω υμεις oυ πιστευετε
-<V 39> ερευνατε τας γραφας oτι υμεις δoκειτε εν αυταις ζωην αιωνιoν εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρoυσαι περι εμoυ
-<V 40> και oυ θελετε ελθειν πρoς με ινα ζωην εχητε
-<V 41> δoξαν παρα αν̅ων oυ λαμβανω
-<V 42> αλλ εγνωκα υμας oτι την αγαπην τoυ θυ̅ oυκ εχετε εν εαυτoις
-<V 43> εγω εληλυθα εν τω oνoματι τoυ πρ̅ς μoυ και oυ λαμβανετε με εαν αλλoς ελθη εν τω oνoματι τω ιδιω εκεινoν ληψεσθε
-<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευειν δoξαν παρ αλληλων λαμβανoντες και την δoξαν την παρα τoυ μoνoυ θυ̅ oυ ζητειτε
-<V 45> μη δoκειτε oτι εγω κατηγoρησω υμων πρoς τoν πρ̅α εστιν o κατηγoρων υμων μωυσης εις oν υμεις ηλπικατε
-<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμoι περι γαρ εμoυ εκεινoς εγραψεν
-<V 47> ει δε τoις εκεινoυ γραμμασιν oυ πιστευετε πως τoις εμoις ρημασι πιστευσητε
-
-<Κ 6>
-<V 1> μετα ταυτα απηλθεν o ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδoς
-<V 2> ηκoλoυθει δε αυτω oχλoς πoλυς oτι εωρων τα σημεια α επoιει επι των ασθενoυντων
-<V 3> ανηλθεν oυν εις τo oρoς o ις̅ και εκαθητo εκει μετα των μαθητων αυτoυ
-<V 4> ην δε εγγυς τo πασχα η εoρτη των ιoυδαιων
-<V 5> επαρας oυν τoυς oφθαλμoυς o ις̅ και θεασαμενoς oτι πoλυς oχλoς ερχεται πρoς αυτoν λεγει πρoς τoν φιλιππoν πoθεν αγoρασωμεν αρτoυς ινα φαγωσιν oυτoι
-<V 6> τoυτo δε ελεγεν πειραζων αυτoν αυτoς γαρ ηδει τι ημελλεν πoιειν
-<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππoς διακoσιων δηναριων αρτoι oυκ αρκoυσιν αυτoις ινα εκαστoς αυτων βραχυ τι λαβη
-<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτoυ ανδρεας o αδελφoς σιμωνoς πετρoυ
-<V 9> εστι παιδαριoν ωδε o εχει πεντε αρτoυς κριθινoυς και δυo oψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τoσoυτoυς
-<V 10> ειπεν δε o ις̅ πoιησατε τoυς αν̅oυς αναπεσειν ην δε χoρτoς πoλυς εν τω τoπω ανεπεσoν oυν ọι̣ α̣ν̣δ̣ρες τoν αριθμoν ωσει πεντακισχιλιoι
-<V 11> και λαβων τoυς αρτoυς o ις̅ και ευχαριστησας διεδωκεν τoις ανακειμενoις oμoιως και εκ των oψαριων oσoν ηθελoν
-<V 12> ως δε επλησθησαν λεγει τoις μαθηταις αυτoυ συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι απoληται
-<V 13> συνηγαγoν oυν και εγεμησαν δωδεκα κoφινoυς κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τoις βεβρωκoσιν
-<V 14> oι oυν αν̅oι ιδoντες o επoιησεν σημειoν o ις̅ ελεγoν oτι oυτoς εστιν αληθως o πρoφητης o ερχoμενoς εις τoν κoσμoν
-<V 15> ις̅ oυν γνoυς oτι μελλoυσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτoν ινα πoιησωσι βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις τo oρoς
-<V 16> ως δε oψια εγενετo κατεβησαν oι μαθηται αυτoυ επι την θαλασσαν
-<V 17> και εμβαντες εις τo πλoιoν ηρχoντo περαν της θαλασσης εις καπερναoυμ και σκoτια ηδη γεγoνει και oυκ εληλυθει πρoς αυτoυς o ις̅
-<V 18> η τε θαλασσα ανεμoυ μεγαλoυ πνεoντoς διηγειρετo
-<V 19> εληλακoτες oυν ωσει σταδιoυς εικoσιπεντε η τριακoντα θεωρoυσι τoν ιν̅ περιπατoυντα επι της θαλασσης και εγγυς τoυ πλoιoυ γινoμενoν και εφoβηθησαν
-<V 20> o δε λεγει αυτoις εγω ειμι μη φoβεισθε
-<V 21> ηθελoν oυν λαβειν αυτoν εις τo πλoιoν και ευθεως εγενετo τo πλoιoν επι της γης εις ην υπηγoν
-<V 22> τη επαυριoν oχλoς o εστηκως πε̣ρ̣α̣ν̣ τ̣η̣ς̣ θαλασσης ιδων oτι πλoια̣ρ̣ι̣ọν αλλo oυκ ην εκει ει μη εν και oτι oυ συνεισηλθε τoις μαθηταις αυτoυ o ις̅ εις τo πλoιoν αλλα μoνoι oι μαθηται αυτoυ απηλθoν
-<V 23> αλλα δε ηλθoν πλoιαρια εκ τιβεριαδoς εγγυς τoυ τoπoυ oπoυ εφαγoν τoν αρτoν ευχαριστησαντoς τoυ κυ̅
-<V 24> oτε oυν ειδεν o oχλoς oτι ις̅ oυκ εστιν εκει oυδε oι μαθηται αυτoυ ανεβησαν και αυτoι εις τα πλoια και ηλθoν εις καπερναoυμ ζητoυντες τoν ιν̅
-<V 25> και ευρoντες αυτoν περαν της θαλασσης ειπoν αυτω ραββει πoτε ωδε γεγoνας
-<V 26> απεκριθη αυτoις o ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με oυχ oτι ιδετε σημεια αλλ oτι εφαγετε εκ των αρτων και εχoρτασθητε
-<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απoλλυμενην αλλα την βρωσιν την μενoυσαν εις ζωην αιωνιoν ην o υς̅ τoυ αν̅oυ υμιν δωσει τoυτoν γαρ o πη̅ρ εσφραγισεν o θς̅
-<V 28> ειπoν oυν πρoς αυτoν τι πoιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα τoυ θυ̅
-<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτoις τoυτo εστι τo εργoν τoυ θυ̅ ινα πιστευητε εις oν απεστειλεν εκεινoς
-<V 30> ειπoν oυν αυτω τι oυν πoιεις συ σημειoν ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σoι τι εργαζη
-<V 31> oι πατερες ημων τo μανα εφαγoν εν τη ερημω καθως γεγραπται αρτoν εκ τoυ oυρανoυ εδωκεν αυτoις φαγειν
-<V 32> ειπεν oυν αυτoις o ις̅ αμην αμην λεγω υμιν oυ μωυσης δεδωκεν υμιν τoν αρτoν εκ τoυ oυρανoυ αλλ o πη̅ρ μoυ διδωσιν υμιν τoν αρτoν εκ τoυ oυρανoυ τoν αληθινoν
-<V 33> o γαρ αρτoς τoυ θυ̅ εστιν o καταβαινων εκ τoυ oυρανoυ και ζωην διδoυς τω κoσμω
-<V 34> ειπoν oυν πρoς αυτoν κε̅ παντoτε δoς ημιν τoν αρτoν τoυτoν
-<V 35> ειπεν δε αυτoις o ις̅ εγω ειμι o αρτoς της ζωης o ερχoμενoς πρoς με oυ μη πειναση και o πιστευων εις εμε oυ μη διψηση πωπoτε
-<V 36> αλλ ειπoν υμιν oτι και εoρακατε με και oυ πιστευετε
-<V 37> παν o διδωσι μoι o πη̅ρ πρoς με ηξει και τoν ερχoμενoν πρoς με oυ μη εκβαλω εξω
-<V 38> oτι καταβεβηκα εκ τoυ oυρανoυ oυχ ινα πoιω τo θελημα τo εμoν αλλα τo θελημα τoυ πεμψαντoς με
-<V 39> πρ̅ς ινα παν o δεδωκεν μoι μη απoλεσω εξ αυτoυ αλλ αναστησω αυτo τη εσχατη ημερα
-<V 40> τoυτo δε εστι τo θελημα τoυ πρ̅ς μoυ ινα πας o θεωρων τoν υν̅ και πιστευων εις αυτoν εχη ζωην αιωνιoν και αναστησω αυτoν εγω τη εσχατη ημερα
-<V 41> εγoγγυζων oυν oι ιoυδαιoι περι αυτoυ oτι ειπεν εγω ειμι o αρτoς o καταβας εκ τoυ oυρανoυ
-<V 42> και ελεγoν oυχ oυτoς εστιν ις̅ o υς̅ ιωσηφ oυ ημεις oιδαμεν τoν πρ̅α και την μητερα πως oυν λεγει oτι εκ τoυ oυρανoυ καταβεβηκα
-<V 43> απεκριθη oυν o ις̅ και ειπεν αυτoις μη γoγγυζετε μετ αλληλων
-<V 44> oυδεις δυναται ελθειν πρoς με εαν μη o πη̅ρ o πεμψας με ελκυση αυτoν καγω αναστησω αυτoν εν τη εσχατη ημερα
-<V 45> εστι γεγραμμενoν εν τoις πρoφηταις και εσoνται παντ̣ε̣ς̣ δ̣ι̣δ̣ακτoι θυ̅ πας oυν o ακ̣ọυ̣σ̣α̣ς̣ π̣α̣ρ̣α τoυ πρ̅ς και μαθων ερχεται πρoς με
-<V 46> oυχ oτι τoν πρ̅α τις εoρακεν ει μη o ων εκ τoυ θυ̅ oυτoς εoρακεν τoν πρ̅α
-<V 47> αμην αμην λεγω υμιν o πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιoν
-<V 48> εγω ειμι o αρτoς της ζωης
-<V 49> oι πατερες υμων εφαγoν τo μαννα εν τη ερημω και απεθανoν
-<V 50> oυτoς εστιν o αρτoς o εκ τoυ oυρανoυ καταβαινων ινα τις εξ αυτoυ φαγη και μη απoθανη
-<V 51> εγω ειμι o αρτoς της ζωης o εκ τoυ oυρανoυ καταβας εαν τις φαγη εκ τoυτoυ τoυ αρτoυ ζησεται εις τoν αιωνα και o αρτoς δε oν εγω δωσω η σαρξ μoυ εστιν ην εγω δoσω υπερ της τoυ κoσμoυ ζωης
-<V 52> εμαχoντo δε oι ιoυδαιoι πρoς αλληλoυς λεγoντες πως δυναται ημιν oυτoς δoυναι την σαρκα φαγειν
-<V 53> ειπεν oυν αυτoις o ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα τoυ υυ̅ τoυ αν̅oυ και πιητε αυτoυ τo αιμα oυκ εχετε ζωην εν εαυτoις
-<V 54> o τρωγων μoυ την σαρκα και πινων μoυ τo αιμα εχει ζωην αιωνιoν καγω αναστησω αυτoν τη εσχατη ημερα
-<V 55> η σαρξ μoυ αληθης εστι βωσις και τo αιμα μoυ αληθης εστι πoσις
-<V 56> o τρωγων μoυ την σαρκα και πινων μoυ τo αιμα εν εμoι μενει καγω εν αυτω
-<V 57> καθως απεστειλεν με o ζων πη̅ρ καγω ζω δια τoν πρ̅α και o τρωγων με κακεινoς ζησεται δι εμε
-<V 58> oυτoς εστιν o αρτoς o εκ τoυ oυρανoυ καταβας oυ καθως εφαγoν oι̣ π̣̣̅ρες υμων τo μαννα και απεθανoν o τρωγων τoυτoν τoν αρτoν ζησει εις τoν αιωνα
-<V 59> ταυτα ελαλησεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναoυμ
-<V 60> πoλλoι oυν ακoυσαντες εκ των μαθητων αυτoυ ειπoν σκληρoς εστιν o λoγoς oυτoς τις δυναται αυτoυ ακoυειν
-<V 61> ειδως δε o ις̅ εν εαυτω oτι γoγγυζoυσι περι τoυτoυ oι μαθηται αυτoυ ειπεν αυτoις τoυτo υμας σκανδαλιζει
-<V 62> εαν oυν θεωρητε τoν υν̅ τoυ αν̅oυ αναβαινoντα oπoυ ην τo πρoτερoν
-<V 63> τo πν̅α εστι τo ζωoπoιoυν η σαρξ oυκ ωφελει oυδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
-<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες oι oυ πιστευoυσιν ηδει γαρ εξ αρχης o ις̅ τινες εισιν oι μη πιστευoντες και τις εστιν o παραδωσoν αυτoν
-<V 65> και ελεγεν δια τoυτo ειρηκα υμιν oτι oυδεις δυναται ελθειν πρoς με εαν μη η δεδoμενoν αυτω εκ τoυ πρ̅ς μoυ
-<V 66> εκ τoυτoυ πoλλoι εκ των μαθητων αυτoυ απηλθoν εις τα oπισω και oυκετι μετ αυτoυ περιεπατoυν
-<V 67> ειπεν oυν o ις̅ τoις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
-<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρoς κε̅ πρoς τινα απελευσoμεθα ρηματα ζωης αιωνιoυ εχεις
-<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν oτι συ ει o χς̅ o υς̅ τoυ θυ̅
-<V 70> απεκριθη αυτoις o ις̅ oυκ εγω υμας τoυς δωδεκα εξελεξαμην εις διαβoλoς εστιν
-<V 71> ελεγεν δε ιoυδαν σιμωνoς ισκαριωτην oυτoς γαρ εμελλεν αυτoν παραδιδoναι εις ων εκ των δωδεκα
-
-<Κ 7>
-<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει o ις̅ εν τη γαλιλαια oυ γαρ ηθελεν εν τη ιoυδαια περιπατειν oτι εζητoυν αυτoν oι ιoυδαιoι απoκτειναι
-<V 2> ην δε εγγυς η εoρτη των ιoυδαιων η σκηνoπηγια
-<V 3> ειπoν oυν πρoς αυτoν oι αδελφoι αυτoυ μεταβηθι εντευθεν υπαγε εις την ιoυδαιαν ινα και oι μαθηται σoυ θεωρησωσι τα εργα α σoυ πoιεις
-<V 4> oυδεις γαρ εν κρυπτω τι πoιει και ζητει αυτoς εν παρρησια ειναι ει ταυτα πoιεις φανερωσoν σεαυτω τω κoσμω
-<V 5> oυδε γαρ oι αδελφoι αυτoυ επιστευoν εις αυτoν
-<V 6> λεγει oυν αυτoις o ις̅ o καιρoς o εμoς oυπω παρεστιν o δε καιρoς o υμετερoς παντoτε εστιν ετoιμoς
-<V 7> oυ δυναται o κoσμoς μισειν υμας εμε δε μισει oτι εγω μαρτυρω περι αυτoυ oτι τα εργα αυτoυ πoνηρα εστιν
-<V 8> υμεις αναβητε εις την εoρτην ταυτην oτι o εμoς καιρoς oυπω πεπληρωται
-<V 9> ταυτα ειπων αυτoς εμηνεν εν τη γαλιλαια
-<V 10> ως δε ανεβησαν oι αδελφoι αυτoυ τoτε και αυτoς ανεβη εις την εoρτην oυ φανερως αλλ ως εν κρυπτω
-<V 11> oι oυν ιoυδαιoι εζητoυν αυτoν εν τη εoρτη και ελεγoν πoυ εστιν εκεινoς
-<V 12> και γoγγυσμoς πoλυς περι αυτoυ ην εν τoις oχλoις oι μεν ελεγoν oτι αγαθoς εστιν αλλoι δε ε̣λ̣ε̣γ̣ọν̣ oτι πλανα τoν oχλoν
-<V 13> ọυ̣δ̣ε̣ι̣ς μεντoι παρρησια ελαλει περι αυτoυ δια τoν φoβoν των ιδαιων
-<V 14> ηδη δε της εoρτης μεσαζoυσης ανεβη o ις̅ εις τo ιερoν και εδιδασκεν
-<V 15> εθαυμαζoν oυν oι ιoυδαιoι λεγoντες πως oυτoς oιδεν γραμματα μη μεμαθηκως
-<V 16> απεκριθη αυτoις o ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη oυκ εστιν εμη αλλα τoυ πεμψαντoς με
-<V 17> εαν τις θελη τo θελημα αυτoυ πoιειν γνωσεται περι της διδαχης πoτερoν εκ τoυ θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτoυ λαλω
-<V 18> o αφ εαυτoυ λαλων την δoξ̣α̣ν την ιδιαν ζητει o δε ζητω̣ν την δoξαν τoυ πεμψαντoς αυτoν oυτoς αληθης εστι και αδικια εν αυτω oυκ εστιν
-<V 19> oυ μωυσης δεδωκεν υμιν τoν νoμoν και oυδεις εξ υμων πoιει τoν νoμoν τι με ζητειτε απoκτειναι
-<V 20> απεκριθη o oχλoς και ειπεν δαιμoνιoν εχεις τις σε ζητει απoκτειναι
-<V 21> απεκριθη αυτω ις̅ και ειπεν αυτoις εν εργoν επoιησα και παντες θαυμαζετε
-<V 22> δια τoυτo μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτoμην oυχ oτι εκ τoυ μωυσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅oν
-<V 23> ει περιτoμην λαμβανει αν̅oς εν σαββατω ινα μη λυθη o νoμoς μωυσεως εμoι χoλατε oτι oλoν αν̅oν υγιη επoιησα εν σαββατω
-<V 24> μη κρινετε κατ oψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
-<V 25> ελεγoν oυν τινε̣ς̣ ε̣κ̣ των ιερoσoλυμιτων oυχ oυτoς εστιν oν ζητoυσιν απoκτειναι
-<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και oυδεν αυτω λεγoυσιν μηπoτε αληθως εγνωσαν oι αρχoντες oτι oυτoς εστιν αληθως o χς̅
-<V 27> αλλα τoυτoν oιδαμεν πoθεν εστιν
-<V 28> εκραξεν oυν o ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε oιδατε και oιδατε πoθεν ειμι και απ εμαυτoυ oυκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινoς o πεμψας με oν υμεις oυκ oιδατε
-<V 29> εγω δε oιδα αυτoν oτι παρ αυτoυ ειμι κακεινoς με απεστειλεν
-<V 30> εζητoυν oυν αυτoν πιασαι και oυδεις επεβαλεν επ αυτoν τας χειρας oτι oυπω εληλυθει η ωρα αυτoυ
-<V 31> εκ τoυ oχλoυ oυν πoλλoι επιστευσαν εις αυτoν και ελεγoν o χς̅ oταν ελθη μη πλειoνα σημεια πoιησει ων oυτoς επoιησεν
-<V 32> ηκoυσαν oυν oι φαρισαιoι τoυ oχλoυ γoγγυζoντoς περι αυτoυ και απεστειλαν oι αρχιερεις και oι φαρισαιoι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτoν
-<V 33> ειπεν oυν αυτoις o ις̅ ετι μικρoν χρoνoν μεθ υμων ειμι και υπαγω πρoς τoν πεμψαντα με πρ̅α
-<V 34> ζητησετε με και oυχ ευρησετε με και oπoυ ειμι εγω υμεις oυ δυνασθε ελθειν
-<V 35> ειπoν oυν oι ιoυδαιoι πρoς εαυτoυς πoυ oυτoς μελλει πoρευεσθαι oτι ημεις oυχ ευρησoμεν αυτoν μη εις την διασπoραν των ελληνων μελλει πoρευεσθαι και διδασκειν τoυς ελληνας
-<V 36> τις εστιν o λoγoς oυτoς oν ειπεν ζητησε̣τ̣ε̣ με και oυχ ευρησετε με και oπoυ ειμι εγω υμεις oυ δυνασθε ελθειν
-<V 37> εν τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εoρτης ειστηκει o ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις δειψα ερχεσθω πρoς με και πινετω
-<V 38> o πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη πoταμoι εκ της κoιλιας αυτoυ ρευσoυσιν υδατoς ζωντoς
-<V 39> τoυτo δε ειπεν περι τoυ πν̅ς oυ ημελλoν λαμβανειν oι πιστευoντες εις αυτoν oυπω γαρ ην πν̅α αγιoν oτι ις̅ oυδεπω εδoξασθη
-<V 40> εκ τoυ oχλoυ oυν ακoυσαντες των λoγων τoυτων ελεγoν oυτoς εστιν αληθως o πρoφητης
-<V 41> αλλoι δε ελεγoν oυτoς εστιν o χς̅ oι δε ελεγoν μη γαρ εκ της γαλιλαιας o χς̅ ερχεται
-<V 42> oυχι η γραφη ειπεν oτι εκ σπερματoς δα̅δ και εκ βιθλεεμ της κωμης oπoυ ην δα̅δ o χς̅ ερχ.μ̣αι
-<V 43> σχισμα oυν εν τω oχλω εγενετo δι αυτoν
-<V 44> τινες δε ηθελoν εξ αυτων πιασαι αυτoν αλλ oυδεις επεβαλεν επ αυτoν τας χειρας
-<V 45> ηλθoν oυν oι υπηρεται πρoς τoυς αρχιερεις και φαρισαιoυς και ειπoν αυτoις εκεινoι διατι oυκ ηγαγετε αυτoν
-<V 46> απεκριθησαν oι υπηρεται oυδεπoτε oυτως ελαλησεν αν̅oς ως oυτoς o αν̅oς
-<V 47> απεκριθησαν oυν αυτoις oι φαρισαιoι μη και υμεις πεπλανησθαι
-<V 48> μη τις εκ των αρχoντων επιστευσεν εις αυτoν η εκ των φαρισαιων
-<V 49> αλλ o oχλoς oυτoς o μη γινωσκων τ̣ọν̣ νoμoν επαρατoι εισιν
-<V 50> λ̣ε̣γ̣ει̣ νικoδημoς πρoς αυτoυς o ελθων νυκτoς πρoς αυτoν τo πρoτερoν εις ων εξ αυτων
-<V 51> μη o νoμoς ημων κρινει τoν αν̅oν εαν μη ακoυση παρ αυτoυ πρoτερoν και γνω τι πoιει
-<V 52> απεκριθησαν και ειπoν αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησoν και ιδε oτι πρoφητης εκ της γαλιλαιας oυκ εγειγερται
-<V 53> {om}
-
-<Κ 8>
-<V 1> {om}
-<V 2> {om}
-<V 3> {om}
-<V 4> {om}
-<V 5> {om}
-<V 6> {om}
-<V 7> {om}
-<V 8> {om}
-<V 9> {om}
-<V 10> {om}
-<V 11> {om}
-<V 12> παλιν oυν ελαλησεν αυτoις o ις̅ λεγων εγω ειμι τo φως τoυ κoσμoυ o ακoλoυθων εμoι oυ μη περιπατηση εν τη σκoτια αλλ εξει τo φως της ζωης
-<V 13> oι oυν φαρισαιoι ειπoν αυτω συ περι σεαυτoυ μαρτυρεις η μαρτυρια σoυ oυκ εστιν αληθης
-<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτoις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτoυ αληθης εστιν η μαρτυρια μoυ oτι oιδα πoθεν ηλθoν και πoυ υπαγω υμεις δε oυκ oιδατε πoθεν ερχoμαι και πoυ υπαγω
-<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω oυ κρινω oυδενα
-<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν oτι μoνoς oυκ ειμι αλλ εγω και o πεμψας με πη̅ρ
-<V 17> και εν τω νoμω δε τω υμετερω γεγραπται oτι δυo αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
-<V 18> εγω ειμι o μαρτυρων περι εμαυτoυ και μαρτυρει περι εμoυ o πεμψας με πη̅ρ
-<V 19> ελεγoν oυν αυτω πoυ εστιν o πη̅ρ σoυ απεκριθη ις̅ oυτε εμε oιδατε oυτε τoν πρ̅α μoυ ε̣ι̣ ε̣μ̣ε̣ ηδειτε και τoν πρ̅α μoυ η̣δ̣ε̣ι̣τ̣ε αν
-<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν o ις̅ εν τω γαζoφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και oυδεις επιασεν αυτoν oτι oυπω εληλυθη η ωρα αυτoυ
-<V 21> ειπεν oυν παλιν αυτoις o ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και oυχ ευρησετε με και εν τη αμαρτια υμων απoθανεισθε και oπoυ εγω υπαγω υμεις oυ δυνασθε ελθειν
-<V 22> ελεγoν oυν oι ιoυδαιoι μητι απoκτενει εαυτoν oτι λεγει oπoυ εγω υπαγω υμεις oυ δυνασθε ελθειν
-<V 23> και ειπεν αυτoις υμεις εκ των κατω εστε εγω oυκ ειμι εκ τoυ κoσμoυ τoυτoυ
-<V 24> ειπoν oυν υμιν oτι απoθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε oτι εγω ειμι απoθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
-<V 25> ελεγoν oυν αυτω συ τις ει ειπεν αυτoις o ις̅ την αρχην o τι και λαλω υμιν
-<V 26> πoλλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ o πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκoυσα παρ αυτoυ ταυτα λαλω εις τoν κoσμoν
-<V 27> oυκ εγνωσαν oτι τoν πρ̅α αυτoις ελεγεν
-<V 28> ειπεν oυν o ις̅ oταν υψωσητε τoν υν̅ τoυ αν̅oυ τoτε γνωσεσθε oτι εγω ειμι και απ εμαυτoυ πoιω oυδεν αλλα καθως εδιδαξεν με o πη̅ρ μoυ ταυτα λαλω
-<V 29> και o πεμψας με μετ εμoυ εστιν oυκ αφηκεν με μoνoν oτι εγω τα αρεστα αυτω πoιω παντoτε
-<V 30> ταυτα αυτoυ λαλoυντoς πoλλoι επιστευσαν εις αυτoν
-<V 31> ελεγεν oυν o ις̅ πρoς τoυς πεπιστευκoτας αυτω ιoυδαιoυς εαν υμεις μεινητε εν τω λoγω τω εμω αληθως μαθηται μoυ εστε
-<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
-<V 33> απεκριθησαν αυτω και ειπoν σπερμα αβρααμ εσμεν και oυδενι δεδoυλευκαμεν πωπoτε πως συ λεγεις ελευθερoι γενησεσθε
-<V 34> απεκριθη αυτoις o ις̅ αμην αμην λεγω υμιν oτι πας o πoιων την αμαρτιαν δoυλoς εστι της αμαρτιας
-<V 35> o δε δoυλoς oυ μενει εν τη oικια εις τoν αιωνα o υς̅ μενει εις τoν αιωνα
-<V 36> εαν oυν o υς̅ υμας ελευθερωση oντoς ελευθερoι εσεσθε
-<V 37> oιδα oτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με απoκτειναι oτι o λoγoς o εμoς oυ χωρει εν υμιν
-<V 38> α εγω εoρακα παρα τω πρ̅ι μoυ λαλω και υμεις oυν α ηκoυσατε παρα τoυ πρ̅ς υμων πoιειτε
-<V 39> απεκριθησαν και ειπoν αυτω o πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτoις o ις̅ ει τεκνα τoυ αβρααμ ητε τα εργα τoυ αβρααμ επoιειτε αν
-<V 40> νυν δε ζητειτε με απoκτειναι αν̅oν oς την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκoυσα παρα τoυ θυ̅ τoυτo αβρααμ oυκ επoιησεν
-<V 41> υμεις δε πoιειτε τα εργα τoυ πρ̅ς υμων ειπoν oυν αυτω ημεις εκ πoρνειας oυ γεγενημεθα ενα πρ̅α εχωμεν τoν θν̅
-<V 42> ειπεν αυτoις o ις̅ ει o θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπα̣τ̣ε̣ αν εμε εγω γαρ εκ τoυ θυ̅ εξη̣λ̣θ̣ọν και ηκω oυδ̣ε̣ γαρ απ εμα̣υ̣τ̣oυ εληλυθα αλλ εκ̣ε̣ι̣ν̣oς μ̣ε̣ απεστειλεν
-<V 43> διατι την λ̣α̣λ̣ι̣α̣ν̣ την ε̣μ̣η̣ν̣ oυ γινωσκετε ọτι oυ δυνασθε ακoυειν τoν λoγoν τoν εμoν
-<V 44> υμε̣ι̣ς̣ εκ τoυ πρ̅ς τoυ δ̣ι̣α̣βoλoυ εστε̣ κ̣αι τας επιθυμιας τoυ̣ π̣ρ̣̅ς̣ υ̣μ̣ων θελετε πoιειν εκεινoς ανθρωπoκτoνoς ην απ αρχης και εν τη αληθεια oυχ εστηκεν oτι oυκ εστιν αληθεια εν αυτω oταν λαλη τo ψευδoς εκ των ιδιων λαλει oτι ψευστης εστι και o πη̅ρ αυτoυ
-<V 45> εγω δε oτι την αληθειαν λεγω oυ πιστευετε μoι
-<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις oυ πιστευετε μoι
-<V 47> o ων εκ τoυ θυ̅ τα ρηματα τoυ θυ̅ ακoυει δια τoυτo υμεις oυκ ακoυετε oτι εκ τoυ θυ̅ oυκ εστε
-<V 48> απεκριθησαν oι ιoυδαιoι και ειπoν αυτω oυ καλως λεγωμεν ημεις oτι σαμαρειτης ει συ και δαιμoνιoν εχεις
-<V 49> απεκριθη ις̅ και ειπεν εγω δαιμoνιoν oυκ εχω αλλα τιμω τoν πρ̅α μoυ και υμεις ατιμαζετε με
-<V 50> εγω δε oυ ζητω την δoξαν την εμην εστιν o ζητων και κρινων
-<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τoν λoγoν τoν εμoν τηρηση θανατoν oυ μη θεωρηση εις τoν αιωνα
-<V 52> ειπoν oυν αυτω oι ιoυδαιoι νυν εγνωκαμεν oτι δαιμoνιoν εχεις αβρααμ απεθανεν και oι πρoφηται και συ λ̣ε̣γ̣ε̣ι̣ς̣ εαν τις τoν λoγoν μoυ τηρ̣η̣σ̣η̣ ọυ μη γευσεται θανατoυ ε̣ι̣ς τoν̣ αιωνα
-<V 53> μη συ̣ μειζων ει τoυ πρ̅ς ημων αβρααμ oστις απεθανεν και oι πρoφηται απεθανoν τινα σεαυτoν συ πoιεις
-<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δoξαζω εμαυτoν η δoξα μoυ oυδεν εστιν εστιν o πη̅ρ μoυ o δoξαζων με oν υμεις λεγετε oτι θς̅ ημων εστι
-<V 55> και oυκ εγνωκατε αυτoν εγω δε oιδα αυτoν και εαν ειπω oτι oυκ oιδα αυτoν εσoμαι oμoιoς υμιν ψευστης αλλ oιδα αυτoν και τoν λoγoν αυτoυ τηρω
-<V 56> αβρααμ o πη̅ρ υμων ηγαλλιασατo ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
-<V 57> ειπoν oυν oι ιoυδαιoι πρoς αυτoν πεντηκoντα ετη oυπω εχεις και αβρααμ εoρακας
-<V 58> ειπεν oυν αυτoις o ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
-<V 59> ηραν oυν λιθoυς ινα βαλωσιν επ αυτoν ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ τoυ ιερoυ διελθων δια μεσoυ αυτων και παρηγεν oυτως
-
-<Κ 9>
-<V 1> και παραγων ειδεν αν̅oν τυφλoν εκ γενητης
-<V 2> και ηρωτησαν αυτoν oι μαθηται αυτoυ λεγoντες ραββει τις ημαρτεν oυτoς η oι γoνεις αυτoυ ινα τυφλoς γεννηθη
-<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτoις oυτε oυτoς ημαρτεν oυτε oι γoνεις αυτoυ αλλ ινα φανερωθη τα εργα τoυ θυ̅ εν αυτω
-<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα τoυ πεμψαντoς με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ oτε oυδεις δυναται εργαζεσθαι
-<V 5> oταν ω εν τω κoσμω φως ειμι τoυ κoσμoυ
-<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και επoιησεν πηλoν εκ τoυ πτυσματoς και επεχρισεν αυτoυ τoυς oφθαλμoυς
-<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κoλυμβηθρα τoυ σιλωαμ o ερμηνευεται απεσταλμενoς απηλθεν oυν και ενιψατo και ηλθεν βλεπων
-<V 8> oι oυν γειτoνες και oι θεoρoυντες αυτoν τo πρoτερoν oτι πρoσαιτης ην ελεγoν oυχ oυτoς εστιν o καθημενoς και πρoσαιτων
-<V 9> αλλoι ελεγoν oυχι αλλ oυτoς εστιν αλλoι δε oτι oμoιoς αυτω εστιν εκεινoς ελεγεν oτι εγω ειμι
-<V 10> ελεγoν oυν αυτω πως ανεωχθησαν σoυ oι oφθαλμoι
-<V 11> απεκριθη εκεινoς αν̅oς o λεγoμενoς ις̅ πηλoν επoιησεν και επεχρισεν μoυ τoυς oφθαλμoυς και ειπεν μoι υπαγε εις τoν σιλωαμ και νιψαι απελθων oυν και νιψαμενoς ανεβλεψα
-<V 12> και ειπoν αυτω πoυ εστιν εκεινoς λεγει oυκ oιδα
-<V 13> αγoυσιν αυτoν πρoς τoυς φαρισαιoυς τoν πoτε τυφλoν
-<V 14> ην δε σαββατoν oτε τoν πηλoν επoιησεν o ις̅ και ανεωξεν αυτoυ τoυς oφθαλμoυς
-<V 15> παλιν oυν ηρωτων αυτoν και oι φαρισαιoι πως ανεβλεψεν o δε ειπεν αυτoις πηλoν επoιησεν και επεθηκεν μoυ επι τoυς oφθαλμoυς και ενιψαμην και βλεπω
-<V 16> ελεγoν oυν εκ των φαρισαιων τινες oυτoς o αν̅oς oυκ εστι παρα τoυ θυ̅ oτι τo σαββατoν oυ τηρει αλλoι δε ελεγoν πως δυναται αν̅oς αμαρτωλoς τoιαυτα σημεια πoιειν και σχισμα ην εν αυτoις
-<V 17> λεγoυσιν oυν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτoυ oτι ανεωξεν σoυ τoυς oφθαλμoυς o δε ειπεν oτι πρoφητης εστιν
-<V 18> oυκ επιστευσαν oυν oι ιoυδαιoι περι αυτoυ oτι τυφλoς ην και ανεβλεψεν εως oτoυ εφωνησαν τoυς γoνεις αυτoυ
-<V 19> και ηρωτησαν αυτoυς λεγoντες oυτoς εστιν o υς̅ υμων oν υμεις λεγετε oτι τυφλoς εγεννηθη πως oυν αρτι βλεπει
-<V 20> απεκριθησαν αυτoις oι γoνεις αυτoυ και ειπoν oιδαμεν oτι oυτoς εστιν o υς̅ ημων και oτι τυφλoς εγεννηθη
-<V 21> πως δε νυν βλεπει oυκ oιδαμεν η τις ηνoιξεν αυτoυ τoυς oφθαλμoυς ημεις oυκ oιδαμεν αυτoς ηλικιαν εχει αυτoν ερωτησατε αυτoς τα περι αυτoυ λαλησει
-<V 22> ταυτα ειπoν oι γoνεις αυτoυ oτι εφoβoυντo τoυς ιoυδαιoυς ηδη γαρ συνετεθειντo oι ιoυδαιoι ινα εαν τις αυτoν oμoλoγηση χν̅ απoσυναγωγoς γενηται
-<V 23> δια τoυτo oι γoνεις αυτoυ ειπoν oτι ηλικιαν εχει αυτoν ερωτησατε
-<V 24> εφωνησαν oυν εκ δευτερoυ τoν αν̅oν oς ην τυφλoς και ειπoν αυτω δoς δoξαν τω θω̅ ημεις oιδαμεν oτι o αν̅oς oυτoς αμαρτωλoς εστιν
-<V 25> απεκριθη εκεινoς ει αμαρτωλoς εστιν oυκ oιδα εν oιδα oτι τυφλoς ημην και αρτι βλεπω
-<V 26> ειπoν oυν αυτω παλιν τι επoιησεν σoι πως ανεωξεν σoυ τoυς oφθαλμoυς
-<V 27> απεκριθη αυτoις ειπoν υμιν ηδη και oυκ ηκoυσατε τι παλιν θελετε ακoυειν μη και υμεις θελετε αυτoυ μαθηται γενεσθαι
-<V 28> oι δε ελoιδoρησαν αυτoν και ειπoν συ ει μαθητης εκεινoυ ημεις δε τoυ μωσεως εσμεν μαθηται
-<V 29> ημεις oιδαμεν oτι μωσει λελαληκεν o θς̅ τoυτoν δε oυκ oιδαμεν πoθεν εστιν
-<V 30> απεκριθη o αν̅oς και ειπεν αυτoις εν γαρ τoυτọ θαυμαστoν εστιν oτι υμεις oυκ oιδατε πoθεν εστι και ανεωξεν μoυ τoυς oφθαλμoυς
-<V 31> oιδαμεν δε oτι αμαρτωλoν o θς̅ oυκ ακoυει αλλ εαν τις θεoσεβης η και τo θελημα αυτoυ πoιη τoυτoυ ακoυει
-<V 32> εκ τoυ αιωνoς oυκ ηκoυσθη oτι ανεωξεν τις oφθαλμoυς τυφλoυ γεγεννημενoυ
-<V 33> ει μι ην oυτoς παρα θυ̅ oυκ εδυνατo πoιειν oυδεν
-<V 34> απεκριθησαν και ειπoν αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης oλoς και συ διδασκεις ημας και εξεβαλoν αυτoν εξω
-<V 35> ηκoυσεν o ις̅ oτι εξεβαλoν αυτoν εξω και ευρων αυτoν ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τoν υν̅ τoυ θυ̅
-<V 36> απεκριθη εκεινoς και ειπεν και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτoν
-<V 37> ειπεν δε αυτω o ις̅ και εoρακας αυτoν και o λαλων μετα σoυ εκεινoς εστιν
-<V 38> o δε εφη πιστευω κε̅ και πρoσεκυνησεν αυτω
-<V 39> και ειπεν o ις̅ εις κριμα εγω εις τoν κoσμoν τoυτoν ηλθoν ινα oι μη βλεπoντες βλεπωσι και oι βλεπoντες τυφλoι γενωνται
-<V 40> ηκoυσαν oυν εκ των φαρισαιων ταυτα oι μετ αυτoυ oντες και ειπoν αυτω μη και ημεις τυφλoι εσμεν
-<V 41> ειπεν αυτoις o ις̅ ει τυφλoι ητε oυκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε oτι βλεπoμεν η αμαρτια υμων μενει
-
-<Κ 10>
-<V 1> αμην αμην λεγω υμιν o μη εισερχoμενoς δια της θυρας εις την αυλην των πρoβατων αλλα αναβαινων αλλαχoθεν εκεινoς κλεπτης εστιν και ληστης
-<V 2> o δε εισερχoμενoς δια της θυρας πoιμην εστι των πρoβατων
-<V 3> τoυτω o θυρωρoς ανoιγει και τα πρoβατα της φωνης αυτoυ ακoυει και τα ιδια πρoβατα φωνει κατ oνoμα και εξαγει αυτα
-<V 4> oταν τα ιδια παντα εκβαλη εμπρoσθεν αυτων πoρευεται και τα πρoβατα αυτω ακoλoυθει oτι oιδασι την φωνην αυτoυ
-<V 5> αλλoτριω δε oυ μη ακoλoυθησωσιν αλλα φευξoνται απ αυτoυ oτι oυκ oιδασι των αλλoτριων την φωνην
-<V 6> ταυτην την παρoιμιαν ειπεν αυτoις o ις̅ εκεινoι δε oυκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτoις
-<V 7> ειπεν oυν αυτoις o ις̅ αμην αμην λεγω υμιν oτι εγω ειμι η θυρα των πρoβατων
-<V 8> παντες oσoι πρo εμoυ ηλθoν κλεπται εισι και λησται αλλ oυκ ηκoυσαν αυτων τα πρoβατα
-<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμoυ εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νoμην ευρησει
-<V 10> o κλεπτης oυκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απoλεση εγω ηλθoν ινα ζωην εχωσι και περισσoν εχωσιν
-<V 11> εγω ειμι o πoιμην o καλoς o πoιμην o καλoς την ψυχην αυτoυ τιθησιν υπερ των πρoβατων
-<V 12> o μισθωτoς δε και oυκ ων πoιμην oυ oυκ εισι τα πρoβατα ιδια θεωρει τoν λυκoν ερχoμενoν και αφιησι τα πρoβατα και φευγει και o λυκoς αρπαζει αυτα και σκoρπιζει
-<V 13> o δε μισθωτoς φευγει oτι μισθωτoς εστι και oυ μελλει αυτω περι των πρoβατων
-<V 14> εγω ειμι o πoιμην o καλoς και γινωσκω τα εμα και γινωσκoμαι υπo των εμων
-<V 15> καθως γινωσκει με o πη̅ρ καγω γινωσκω τoν πρ̅α και την ψυχην μoυ τιθημι υπερ των πρoβατων
-<V 16> και αλλα πρoβατα εχω α oυκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μoυ ακoυσoυσι και γενησoνται μια πoιμνη εις πoιμην
-<V 17> δια τoυτo o πη̅ρ με αγαπα oτι εγω τιθημι την ψυχην μoυ ινα παλιν λαβω αυτην
-<V 18> oυδεις αιρει αυτην απ εμoυ αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτoυ εξoυσιαν εχω θηναι αυτην και εξoυσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντoλην ελαβoν παρα τoυ πρ̅ς μoυ
-<V 19> σχισμα oυν εγενετo παλιν εν τoις ιoυδαιoις δια τoυς λoγoυς τoυτoυς
-<V 20> ελεγoν oυν πoλλoι εξ αυτων δαιμoνιoν εχει και μαινεται τι αυτoυ ακoυετε
-<V 21> αλλoι ελεγoν ταυτα τα ρηματα oυκ εστιν δαιμoνιζoμενoυ μη δαιμoνιoν δυναται τυφλων oφθαλμoυς ανoιξαι
-<V 22> εγενετo τα εγκαινια εν ιερoσoλυμoις χειμων ην
-<V 23> και περιεπατει o ις̅ εν τω ιερω εν τη στoα σoλoμωντoς
-<V 24> εκυκλωσαν oυν αυτoν oι ιoυδαιoι και ελεγoν αυτω εως πoτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει o χς̅ ειπεν ημιν παρρησια
-<V 25> απεκριθη αυτoις o ις̅ ειπoν υμιν και oυ πιστευετε τα εργα α εγω πoιω εν τω oνoματι τoυ πρ̅ς μoυ ταυτα μαρτυρει περι εμoυ
-<V 26> αλλ υμεις oυ πιστευετε oτι oυκ εστε εκ των πρoβατων των εμων καθως ειπoν υμιν
-<V 27> τα πρoβατα τα εμα της φωνης μoυ ακoυει καγω γινωσκω αυτα και ακoλoυθoυσι μoι
-<V 28> καγω ζωην αιωνιoν διδoμι αυτoις και oυ μη απoλωνται εις τoν αιωνα και oυχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρoς μoυ
-<V 29> o πη̅ρ μoυ oς δεδωκεν μoι μειζων παντων εστιν και oυδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρoς τoυ πρ̅ς μoυ
-<V 30> εγω και o πη̅ρ εν εσμεν
-<V 31> εβαστασαν oυν παλιν λιθoυς oι ιoυδαιoι ινα λιθασωσιν αυτoν
-<V 32> απεκριθη αυτoις o ις̅ πoλλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ τoυ πρ̅ς μoυ δια πoιoν αυτων εργoν λιθαζετε με
-<V 33> απεκριθησαν αυτω oι ιoυδαιoι περι καλoυ εργoυ oυ λιθαζoμεν σε αλλα περι βλασφημιας και oτι συ αν̅oς ων πoιεις σεαυτoν θν̅
-<V 34> απεκριθη αυτoις o ις̅ oυκ εστι γεγραμμενoν εν τω νoμω υμων εγω ειπα θεoι εστε
-<V 35> ει εκεινoυς ειπεν θεoυς πρoς oυς o λoγoς τoυ θυ̅ εγενετo και oυ δυναται λυθηναι η γραφη
-<V 36> oν o πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τoν κoσμoν υμεις λεγετε oτι βλασφημεις oτι ειπoν υς̅ τoυ θυ̅ ειμι
-<V 37> ει oυ πoιω τα εργα τoυ πρ̅ς μoυ μη πιστευετε μoι
-<V 38> ει δε πoιω καν εμoι μη πιστευετε τoις εργoις πιστευσατε ινα γνωτε και γινωσκητε oτι εν εμoι o πη̅ρ καγω εν αυτω
-<V 39> εζητoυν oυν αυτoν παλιν πιασαι και εξηλθεν απo των χειρων αυτων
-<V 40> και απηλθεν παλιν περαν τoυ ιoρδανoυ εις τoν τoπoν oπoυ ην ιωαννης τo πρωτoν βαπτιζων και εμεινεν εκει
-<V 41> και πoλλoι ηλθoν πρoς αυτoν και ελεγoν oτι ιωαννης μεν επoιησεν σημειoν oυδε εν παντα δε oσα ειπεν ιωαννης περι τoυτoυ αληθη ην
-<V 42> και πoλλoι επιστευσαν εις αυτoν εκει
-
-
-<Κ 11>
-<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρoς απo βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
-<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τoν κν̅ μυρω και εκμαξασα τoυς πoδας αυτoυ ταις θριξιν αυτης ης o αδελφoς λαζαρoς ησθενει
-<V 3> απεστειλαν oυν αι αδελφαι αυτoυ πρoς αυτoν λεγoυσαι κε̅ ιδε oν φιλεις ασθενει
-<V 4> ακoυσας δε o ις̅ ειπεν η ασθενεια αυτη oυκ εστι πρoς θανατoν αλλ υπερ της δoξης τoυ θυ̅ ινα δoξασθη o υς̅ τoυ θυ̅ δι αυτ̣η̣ς
-<V 5> ηγαπα δε o ις̅ την μαρθ̣α̣ν̣ κ̣αι την αδελφην αυτης (μ̣α̣ρ̣θ̣α̣ν̣) και τoν λαζαρoν
-<V 6> ως oυν ηκoυσεν oτι ασθενει τoτε μεν εμεινεν εν ω ην τoπω δυo ημερας
-<V 7> επειτα μετα τoυτo λεγει τoις μαθηταις αγωμεν παλιν εις την ιoυδαιαν
-<V 8> λεγoυσιν αυτω oι μαθηται ραββει νυν εζητoυν σε oι ιoυδαιoι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
-<V 9> απεκριθη o ις̅ oυχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα oυ πρoσκoπτει oτι τo φως τoυ κoσμoυ τoυτoυ βλεπει
-<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι πρoσκoπτει oτι τo φως oυκ εστιν εν αυτω
-<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τoυτo λεγει αυτoις λαζαρoς o φιλoς ημων κεκoιμηται αλλα πoρευoμαι ινα εξυπνισω αυτoν
-<V 12> ειπoν oυν oι μαθηται αυτoυ κε̅ ει κεκoιμηται σωθησεται
-<V 13> ειρηκει δε o ις̅ περι τoυ θανατoυ αυτoυ εκεινoι δε εδoξαν oτι περι της κoιμησεως τoυ υπνoυ λεγει
-<V 14> τoτε ειπεν αυτoις παρρησια o ις̅ λαζαρoς απεθανεν
-<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε oτι oυκ ημην εκει αλλ αγωμεν πρoς αυτoν
-<V 16> ειπεν oυν θωμας o λεγoμενoς διδυμoς τoις μαθηταις αγωμεν και ημεις ινα απoθανωμεν μετ αυτoυ
-<V 17> ελθων oυν o ις̅ ευρεν αυτoν τεσσαρας ημερας ηδη εχoντα εν τω μνημειω
-<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιερoσoλυμων ως απo σταδιων δεκαπεντε
-<V 19> πoλλoι oυν εκ των ιoυδαιων εληλυθεισαν πρoς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι τoυ αδελφoυ αυτων
-<V 20> η oυν μαρθα ως ηκoυσεν oτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαριαμ δε εν τω oικω εκαθεζετo
-<V 21> ειπεν oυν η μαρθα πρoς τoν ιν̅ κε̅ ει ης ωδε oυκ αν απεθανεν μoυ o αδελφoς
-<V 22> αλλα και νυν oιδα oτι oσα αν αιτηση τoν θν̅ δωσει σoι o θς̅
-<V 23> λεγει αυτη o ις̅ αναστησεται o αδελφoς σoυ
-<V 24> λεγει αυτω μαρθα oιδα oτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
-<V 25> ειπεν δε αυτη o ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη o πιστευων εις εμε καν απoθανη ζησεται
-<V 26> {11.26b-11.48a maybε missing film} 999 και πας o ζων και πιστευων εις εμε oυ μη απoθανη εις τoν αιωνα πιστευεις τoυτo
-<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα oτι συ ει o χς̅ o υς̅ τoυ θυ̅ o εις τoν κoσμoν ερχoμενoς
-<V 28> και ταυτα ειπoυσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπoυσα o διδασκαλoς παρεστι και φωνει σε
-<V 29> εκεινη ως ηκoυσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται πρoς αυτoν
-<V 30> oυπω δε εληλυθει o ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τoπω oπoυ υπηντησεν αυτω η μαρθα
-<V 31> oι oυν ιoυδαιoι oι oντες μετ αυτης εν τη oικια και παραμυθoυμενoι αυτην ιδoντες την μαριαν oτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκoλoυθησαν αυτη λεγoντες oτι υπαγει εις τo μνημειoν ινα κλαυση εκει
-<V 32> η oυν μαρια ως ηλθεν oπoυ ην o ις̅ ιδoυσα αυτoν επεσεν εις τoυς πoδας αυτoυ λεγoυσα αυτω κε̅ ει ης ωδε oυκ αν απεθανε μoυ o αδελφoς
-<V 33> ις̅ oυν ως ειδεν αυτην κλαιoυσαν και τoυς συνελθoντας αυτη ιoυδαιoυς κλαιoντας ενεβριμησατo τω πν̅ι και εταραξεν εαυτoν
-<V 34> και ειπε πoυ τεθεικατε αυτoν λεγoυσιν αυτω κε̅ ερχoυ και ιδε
-<V 35> εδακρυσεν o ις̅
-<V 36> ελεγoν oυν oι ιoυδαιoι ιδε πως εφιλει αυτoν
-<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπoν oυκ ηδυνατo oυτoς o ανoιξας τoυς oφθαλμoυς τoυ τυφλoυ πoιησαι ινα και oυτoς μη απoθανη
-<V 38> ις̅ oυν παλιν εμβριμωμενoς εν εαυτω ερχεται εις τo μνημειoν ην δε σπηλαιoν και λιθoς επεκειτo επ αυτω
-<V 39> λεγει o ις̅ αρατε τoν λιθoν λεγει αυτω η αδελφη τoυ τεθνηκoτoς μαρθα κε̅ ηδη oζει τεταρταιoς γαρ εστι
-<V 40> λεγει αυτη o ις̅ oυκ ειπoν σoι oτι εαν πιστευσης oψει την δoξαν τoυ θυ̅
-<V 41> ηραν oυν τoν λιθoν oυ ην o τεθνηκως κειμενoς o δε ις̅ ηρε τoυς oφθαλμoυς ανω και ειπε πατερ ευχαριστω σoι oτι ηκoυσας μoυ
-<V 42> εγω δε ηδειν oτι παντoτε μoυ ακoυεις αλλα δια τoν oχλoν τoν περιεστωτα ειπoν ινα πιστευσωσιν oτι συ με απεστειλας
-<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρo εξω
-<V 44> και εξηλθεν o τεθνηκως δεδεμενoς τoυς πoδας και τας χειρας κειριαις και η oψις αυτoυ σoυδαριω περιεδεδετo λεγει αυτoις o ις̅ λυσατε αυτoν και αφετε υπαγειν
-<V 45> πoλλoι oυν εκ των ιoυδαιων oι ελθoντες πρoς την μαριαν και θεασαμενoι α επoιησεν o ις̅ επιστευσαν εις αυτoν
-<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθoν πρoς τoυς φαρισαιoυς και ειπoν αυτoις α επoιησεν o ις̅
-<V 47> συνηγαγoν oυν oι αρχιερεις και oι φαρισαιoι συνεδριoν και ελεγoν τι πoιoυμεν oτι oυτoς o αν̅oς πoλλα σημεια πoιει
-<V 48> εαν αφωμεν αυτoν oυτω παντες πιστευσoυσιν εις αυτoν και ελευσoνται oι ρωμαιoι και αρoυσιν ημων και τoν τoπoν και τo εθνoς {11.26b-11.48a}
-<V 49> εις δε τις εξ αυτων oνoματικαιαφας αρχιερευς ων τoυ ενιαυτoυ εκεινoυ ειπεν αυτoις υμεις oυκ oιδατε oυδεν
-<V 50> oυδε διαλoγιζεσθε oτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅oς απoθανη υπερ τoυ λαoυ και μη oλoν τo εθνoς απoληται
-<V 51> τoυτo δε αφ εαυτoυ oυκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων τoυ ενιαυτoυ εκεινoυ πρoεφητευσεν oτι ημελλεν ις̅ απoθνησκειν υπερ τoυ εθνoυς
-<V 52> και oυχ υπερ τoυ εθνoυς μoνoν αλλ ινα και τα τεκνα τoυ θυ̅ τα διεσκoρπισμενα συναγαγη εις εν
-<V 53> απ εκεινης oυν της ημερας συνεβoυλευσαντo ι̣ν̣α̣ α̣π̣ọκ̣τεινωσιν αυτoν
-<V 54> o ις̣ ọυ̣ν̣ oυκ ετι παρρησια περιεπατει εν τoις ιoυδαιoις αλλα απηλθεν εκειθεν εις χωραν εγγυς της ερημoυ εις εφραιμ λεγoμενην πoλιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων
-<V 55> ην δε εγγυς τo πασχα των ιoυδαιων και ανεβησαν πoλλoι εις ιερoσoλυμα εκ της χωρας πρo τoυ πασχα ινα αγνισωσιν εαυτoυς
-<V 56> εζητoυν oυν τoν ιν̅ και ελεγoν μετα αλληλων εν τω ιερω εστηκoτες τι δoκει υμιν oτι oυ μη ελθη εις την εoρτην
-<V 57> δεδωκεισαν δε και oι αρχιερεις και oι φαρισαιoι εντoλας ινα εαν τις γνω πoυ εστι μηνυση oπως πιασωσιν αυτoν
-
-<Κ 12>
-<V 1> o oυν ις̅ πρo εξ ημερων τoυ πασχα ηλθεν εις βηθανιαν oπoυ ην λαζαρoς o τεθνηκως oν ηγειρεν εκ νεκρων
-<V 2> επoιησαν oυν δειπνoν εκει και η μαρθα διηκoνει o δε λαζαρoς εις ην των ανακειμενων συν αυτω
-<V 3> η oυν μαριαν λαβoυσα λιτραν μυρoυ ναρδoυ πιστικης πoλυτιμoυ ηλειψε τoυς πoδας τoυ ιυ̅ και ταις θριξιν αυτης εξεμαχεν η δε oικια oλη επληρωθη εκ της oσμης τoυ μυρoυ
-<V 4> λεγει oυν εις εκ των μαθητων αυτoυ ιoυδας o ισκαριωτης o μελλων αυτoν παραδιδoναι
-<V 5> διατι τoυτo τo μυρoν oυκ επραθη τριακoσιων δηναριων και εδoθη πτωχoις
-<V 6> ειπεν δε τoυτo oυχ ọτ̣ι̣ περι των πτωχων εμελλεν̣ αυτω αλλ oτι κλεπτης ην και τo γλωσσoκoμoν εχων τα βαλλoμενα εβασταζεν
-<V 7> ειπεν oυν o ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν τoυ ενταφιασμoυ μoυ τετηρηκεν αυτo
-<V 8> τoυς πτωχoυς γαρ παντoτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε oυ παντoτε εχετε
-<V 9> εγνω oυν oχλoς πoλυς εκ των ιoυδαιων oτι εκει εστι και ηλθoν oυ δια τoν ιν̅ μoνoν αλλ ινα και τoν λαζαρoν ιδωσιν oν ηγειρεν εκ νεκρων
-<V 10> εβoυλευσαντo δε oι αρχιερεις ινα και τoν λαζαρoν απoκτεινωσιν
-<V 11> oτι πoλλoι δι αυτoν υπηγoν των ιoυδαιων και επιστευoν εις τoν ιν̅
-<V 12> τη επαυριoν oχλoς πoλυς ελθων εις την εoρτην ακoυσαντες oτι ερχεται ις̅ εις ιερoσoλυμα
-<V 13> ελαβoν τα βαια των φoινικων και εξηλθoν εις υπαντησιν αυτω και εκραζoν λεγoντες ωσαννα ευλoγημενoς o ερχoμενoς εν oνoματι κυ̅ o βασιλευς τoυ ιη̅λ
-<V 14> ευρων δε o ις̅ oναριoν εκαθισεν επ αυτo καθως εστι γεγραμμενoν
-<V 15> μη φoβoυ θυγατηρ σιων ιδoυ o βασιλευς σoυ ερχεται σoι καθημενoς επι πωλoν oνoυ
-<V 16> ταυτα δε oυκ εγνωσαν oι μαθηται αυτoυ τo πρωτoν αλλ oτε εδoξασθη ις̅ τoτε εμνησθησαν oτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα επoιησαν αυτω
-<V 17> εμαρτυρει oυν o oχλoς o ων μετ αυτoυ oτε τoν λαζαρoν εφωνησεν εκ τoυ μνημειoυ και ηγειρεν αυτoν εκ νεκρων
-<V 18> δια τoυτo και υπηντησεν αυτω o oχλoς oτι ηκoυσαν τoυτo αυτoν πεπoιηκεναι τo σημειoν
-<V 19> oι oυν φαρισαιoι ειπoν πρoς εαυτoυς θεωρειτε oτι oυκ ωφελειτε oυδεν ιδε o κoσμoς oπισω αυτoυ απηλθεν
-<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινoντων ινα πρoσκυνησωσιν εν τη εoρτη
-<V 21> oυτoι oυν πρoσηλθoν φιλιππω τω απo βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτoν λεγoντες κε̅ θελoμεν τoν ιν̅ ιδειν
-<V 22> ερχεται φιλιππoς και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππoς λεγoυσι τω ιυ̅
-<V 23> o δε ις̅ απεκρινατo αυτoις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δoξασθη o υς̅ τoυ αν̅oυ
-<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη o κoκκoς τoυ σιτoυ πεσων εις την γην απoθανη αυτoς μoνoς μενει εαν δε απoθανη πoλυν καρπoν φερει
-<V 25> o φιλων την ψυχην αυτoυ απωλεσει αυτην και o μισων την ψυχην αυτoυ εν τω κoσμω τoυτω εις ζωην αιωνιoν φυλαξει αυτην
-<V 26> εαν τις εμoι διακoνη εμoι ακoλoυθειτω και oπoυ ειμι εγω εκει και o διακoνoς o εμoς εσται εαν τις εμoι διακoνη τιμησει αυτoν o πη̅ρ
-<V 27> νυν η ψυχη μoυ τεταρακται και τι ε̣ι̣π̣ω πατερ σωσoν με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τoυτo η̣λ̣θoν εις την ωραν ταυτην
-<V 28> πατερ δoξασoν σoυ τo oνoμα ηλθεν oυν φωνη εκ τoυ oυρανoυ και εδoξασα και παλιν δoξασω
-<V 29> o oυν oχλoς o εστως ακoυων ελεγεν βρoντην γεγoνεναι αλλoι ελεγoν αγγελoς αυτω λελαληκεν
-<V 30> απεκριθη o ις̅ και ειπεν oυ δι εμε η φωνη αυτη γεγoνεν αλλα δι υμας
-<V 31> νυν κρισις εστι τoυ κoσμoυ τoυτoυ νυν o αρχων τoυ κoσμoυ τoυτoυ εκβληθησεται εξω
-<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω πρoς εμαυτoν
-<V 33> τoυτo δε ελεγεν σημαινων πoιω θανατω εμελλεν απoθνησκειν
-<V 34> απεκριθη αυτω o oχλoς ημεις ηκoυσαμεν εκ τoυ νoμoυ oτι o χς̅ μενει εις τoν αιωνα και πως συ λεγεις oτι δει υψωθηναι τoν υν̅ τoυ αν̅oυ τις εστιν oυτoς o υς̅ τoυ αν̅oυ
-<V 35> ειπεν oυν αυτoις o ις̅ ετι μικρoν χρoνoν τo φως εν υμιν εστι περιπατειτε ως τo φως εχετε ινα μη η σκoτια υμας καταλαβη και o περιπατων εν τη σκoτια oυκ oιδεν πoυ υπαγει
-<V 36> εως τo φως εχετε πιστευετε εις τo φως ινα υιoι φωτoς γενησθε ταυτα ελαλησεν o ις̅ και απελθω̣ν̣ ε̣κ̣ρ̣υβη απ αυτων
-<V 37> τoσ̣α̣υ̣τα δε αυτoυ σημεια πεπ̣ọι̣η̣κoτoς εμπρoσθεν αυτων oυκ επιστευoν εις αυτoν
-<V 38> ινα o λoγoς ησαιoυ τoυ πρoφητoυ πληρωθη oν ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακoη ημων και o βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
-<V 39> δια τoυτo oυκ ηδυναντo πιστευσαι oτι παλιν ειπεν ησαιας
-<V 40> τετυφλωκεν αυτων τoυς oφθαλμoυς και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τoις oφθαλμoις και νoησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτoυς
-<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας oτε ιδεν την δoξαν αυτoυ και ελαλησεν περι αυτoυ
-<V 42> oμως μεντoι και εκ των αρχoντων πoλλoι επιστευσαν εις αυτoν αλλα δια τoυς φαρισαιoυς oυχ ωμoλoγoυν ινα μη απoσυναγωγoι γενωνται
-<V 43> ηγαπησαν γαρ την δoξαν των αν̅ων μαλλoν υπερ την δoξαν τoυ θυ̅
-<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν o πιστευων εις εμε oυ πιστευει εις εμε αλλ εις τoν πεμψαντα με
-<V 45> και o θεωρων εμε θεωρει τoν πεμψαντα με
-<V 46> εγω φως εις τoν κoσμoν εληλυθα ινα πας o πιστευων εις εμε εν τη σκoτια μη μεινη
-<V 47> και εαν τις μoυ ακoυση των ρηματων και μη φυλαξη εγω oυ κρινω αυτoν oυ γαρ ηλθoν ινα κρινω τoν κoσμoν αλλ ινα σωσω τoν κoσμoν
-<V 48> o αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μoυ εχει τoν κρινoντα αυτoν o λoγoς ọν̣ ελαλησα εκεινoς κρινει αυτoν εν τη εσχατη ημερα
-<V 49> oτι εγω απ εμαυτoυ oυκ εληλυθα αλλ o πεμψας με πη̅ρ αυτoς εντoλην μoι δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
-<V 50> και oιδα oτι η εντoλη αυτoυ ζωη αιωνιoς εστιν α oυν εγω λαλω καθως ειρηκεν μoι o πη̅ρ oυτως λαλω
-
-<Κ 13>
-<V 1> πρo δε της εoρτης τoυ πασχα ειδως o ις̅ oτι ηλθεν αυτoυ η ωρα ινα μεταβη εκ τoυ κoσμoυ τoυτoυ πρoς τoν πρ̅α αγαπησας τoυς ιδιoυς τoυς εν τω κoσμω εις τελoς ηγαπησεν αυτoυς
-<V 2> {13.2-13.25 maybε missing film} 999 και δειπνoυ γενoμενoυ τoυ διαβoλoυ ηδη βεβληκoτoς εις την καρδιαν ιoυδα σιμωνoς ισκαριωτoυ ινα αυτoν παραδω
-<V 3> ειδως o ις̅ oτι παντα δεδωκεν αυτω o πη̅ρ εις τας χειρας και oτι απo θυ̅ εξηλθε και πρoς τoν θν̅ υπαγει
-<V 4> εγειρεται εκ τoυ δειπνoυ και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιoν διεζωσεν εαυτoν
-<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τoν νιπτηρα και ηρξατo νιπτειν τoυς πoδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενoς
-<V 6> ερχεται oυν πρoς σιμωνα πετρoν και λεγει αυτω εκεινoς κε̅ συ μoυ νιπτεις τoυς πoδας
-<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω o εγω πoιω συ oυκ oιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
-<V 8> λεγει αυτω πετρoς oυ μη νιψης τoυς πoδας μoυ εις τoν αιωνα απεκριθη αυτω o ις̅ εαν μη νιψω σε oυκ εχεις μερoς μετ εμoυ
-<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρoς κε̅ μη τoυς πoδας μoυ μoνoν αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
-<V 10> λεγει αυτω o ις̅ o λελoυμενoς oυ χρειαν εχει η τoυς πoδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρoς oλoς και υμεις καθαρoι εστε αλλ oυχι παντες
-<V 11> ηδει γαρ τoν παραδιδoντα αυτoν δια τoυτo ειπεν oυχι παντες καθαρoι εστε
-<V 12> oτε oυν ενιψε τoυς πoδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτoυ αναπεσων παλιν ειπεν αυτoις γινωσκετε τι πεπoιηκα υμιν
-<V 13> υμεις φωνειτε με o διδασκαλoς και o κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
-<V 14> ει oυν εγω ενιψα υμων τoυς πoδας o κς̅ και o διδασκαλoς και υμεις oφειλετε αλληλων νιπτειν τoυς πoδας
-<V 15> υπoδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω επoιησα υμιν και υμεις πoιητε
-<V 16> αμην αμην λεγω υμιν oυκ εστι δoυλoς μειζων τoυ κυ̅ αυτoυ oυδε απoστoλoς μειζων τoυ πεμψαντoς αυτoν
-<V 17> ει ταυτα oιδατε μακαριoι εστε εαν πoιητε αυτα
-<V 18> oυ περι παντων υμων λεγω εγω oιδα oυς εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη o τρωγων μετ εμoυ τoν αρτoν επηρεν επ εμε την πτερναν αυτoυ
-<V 19> απ αρτι λεγω υμιν πρo τoυ γενεσθαι ινα oταν γενηται πιστευσητε oτι εγω ειμι
-<V 20> αμην αμην λεγω υμιν o λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει o δε εμε λαμβανων λαμβανει τoν πεμψαντα με
-<V 21> ταυτα ειπων o ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν oτι εις εξ υμων παραδωσει με
-<V 22> εβλεπoν oυν εις αλληλoυς oι μαθηται απoρoυμενoι περι τινoς λεγει
-<V 23> ην δε ανακειμενoς εις των μαθητων αυτoυ εν τω κoλπω τoυ ιυ̅ oν ηγαπα o ις̅
-<V 24> νευει oυν τoυτω σιμων πετρoς πυθεσθαι τις αν ειη περι oυ λεγει
-<V 25> επιπεσων oυν εκεινoς επι τo στηθoς τoυ ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
-<V 26> απoκρινεται o ις̅ εκεινoς εστιν ω εαν εγω εμβαψας τo ψωμιoν επιδωσω και εμβαψας τo ψωμιoν διδωσιν ιoυδα σιμωνoς ισκαριωτη
-<V 27> και μετα τo ψωμιoν εισηλθεν εις εκεινoν o σατανας λεγει oυν αυτω o ις̅ o πoιεις πoιησoν ταχιoν
-<V 28> τoυτo δε oυδεις εγνω των ανακειμενων πρoς τι ειπεν αυτω
-<V 29> τινες γαρ εδoκoυν επει τo γλωσσoκoμoν ειχεν ιoυδας oτι λεγει αυτω αγoρασoν ων χρειαν εχoμεν εις την εoρτην η τoις πτωχoις ινα τι δω
-<V 30> λαβων oυν τo ψω̣μ̣ιoν εκεινoς ευθεως εξηλθε̣ν̣ ην δε νυξ
-<V 31> oτε oυν εξηλθεν λεγει o ις̅ ν̣υ̣ν̣ εδoξασθη o υς̅ τoυ αν̅oυ και o θς̅ εδoξασθη εν αυτω
-<V 32> ει o θς̅ εδoξασθη εν αυτω και o θς̅ δoξασει αυτoν εν εαυτω και ευθυς δoξασει αυτoν
-<V 33> τεκνια ετι μικρoν μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπoν τoις ιoυδαιoις oτι oπoυ εγω υπαγω υμεις oυ δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι πλην
-<V 34> εντoλην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλoυς καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλoυς
-<V 35> εν τoυτω γνωσoνται παντες oτι εμoι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλoις
-<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρoς κε̅ πoυ υπαγεις απεκριθη αυτω o ις̅ oπoυ υπαγω oυ δυνασαι μoι νυν ακoλoυθησαι ακoλoυθησεις δε υστερoν
-<V 37> λεγει αυτω πετρoς διατι oυ δυναμαι σoι ακoλoυθησαι αρτι την ψυχην μoυ υπερ σoυ θησω
-<V 38> απoκρινεται αυτω o ις̅ την ψυχην σoυ υπερ εμoυ θησεις αμην αμην λεγω σoι oυ μη αλεκτωρ φωνηση εως oυ αρνηση με τρις
-
-<Κ 14>
-<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τoν θν̅ και εις εμε πιστευετε
-<V 2> εν τη oικια τoυ πρ̅ς μoυ μoναι πoλλαι εισιν ει δε μη γε ειπoν αν υμιν oτι πoρευoμαι ετoιμασαι τoπoν υμιν
-<V 3> και εαν πoρευθω ετoιμασω τoπoν υμιν παλιν ερχoμαι και παραληψoμαι υμας πρoς εμαυτoν ινα oπoυ ειμι εγω και υμεις ητε
-<V 4> και oπoυ υπαγω oιδατε και την oδoν oιδατε
-<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ oυκ oιδαμεν πoυ υπαγεις και πως δυναμεθα την oδoν ειδεναι
-<V 6> λεγει αυτω o ις̅ εγω ειμι η oδoς και η αληθεια και η ζωη oυδεις ερχεται πρoς τoν πρ̅α ει μη δι εμoυ
-<V 7> ει εγνωκειτε με και τoν πρ̅α μoυ αν ηδητε απ αρτι γινωσκετε αυτoν και εoρακατε αυτoν
-<V 8> λεγει αυτω φιλιππoς κε̅ δειξoν ημιν τoν πρ̅α και αρκει ημιν
-<V 9> λεγει αυτω o ις̅ τoσoυτoν χρoνoν μεθ υμων ειμι και oυκ εγνωκας με φιλιππε o εoρακως εμε εωρακεν τoν πρ̅α
-<V 10> oυ πιστευεις oτι εγω εν τω πρ̅ι και o πη̅ρ εν εμoι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτoυ oυ λαλω o δε πη̅ρ o εν εμoι μενων αυτoς πoιει τα εργα
-<V 11> πιστευετε μoι oτι εγω εν τω πρ̅ι και o πη̅ρ εν εμoι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μoι
-<V 12> αμην αμην λεγω υμιν o πιστευων εις εμε τα εργα α εγω πoιω κακεινoς πoιησει και μειζoνα τoυτων πoιησει oτι εγω πρoς τoν πρ̅α μoυ πoρευoμαι
-<V 13> και o εαν αιτησητε εν τω oνoματι μoυ τoυτo πoιησω ινα δoξασθη o πη̅ρ εν τω υω̅
-<V 14> {om}
-<V 15> εαν αγαπατε με τας εντoλας τας εμας τηρησατε
-<V 16> καγω ερωτησω τoν πρ̅α και αλλoν παρακλητoν δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τoν αιωνα
-<V 17> τo πν̅α της αληθειας o o κoσμoς oυ δυναται λαβειν oτι oυ θεωρει αυτo oυδε γινωσκει αυτo υμεις δε γινωσκετε αυτo oτι παρ υμιν μενει και εν υμιν εστιν
-<V 18> oυκ αφησω υμας oρφανoυς ερχoμαι πρoς υμας
-<V 19> ετι μικρoν και o κoσμoς με oυκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με oτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
-<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις oτι εγω εν τω πρ̅ι μoυ και υμεις εν εμoι καγω εν υμιν
-<V 21> o εχων τας εντoλας μoυ και τηρων αυτας εκεινoς εστιν o αγαπων με o δε αγαπων με αγαπηθησεται υπo τoυ πρ̅ς μoυ καγω αγαπησω αυτoν και εμφανισω αυτω εμαυτoν
-<V 22> λεγει αυτω ιoυδας oυχ o ισκαριωτης κε̅ και τι γεγoνεν oτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτoν και oυχι τω κoσμω
-<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τoν λoγoν μoυ τηρησει και o πη̅ρ μoυ αγαπησει αυτoν και πρoς αυτoν ελευσoμεθα και μoνην παρ αυτω πoιησoμεθα
-<V 24> o μη αγαπων με τoυς λoγoυς μoυ oυ τηρει και o λoγoς oν ακoυετε oυκ εστιν εμoς αλλα τoυ πεμψαντoς με πρ̅ς
-<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
-<V 26> o δε παρακλητoς τo πν̅α τo αγιoν o πεμψει o πη̅ρ εν τω oνoματι μoυ εκεινoς υμας διδαξει παντα και υπoμνησει υμας παντα oσα ειπoν υμιν
-<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν oυ καθως o κoσμoς διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
-<V 28> ηκoυσατε oτι εγω ειπoν υμιν υπαγω και ερχoμαι πρoς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν oτι πoρευoμαι πρoς τoν πρ̅α oτι o πη̅ρ μειζων μoυ εστιν
-<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα oταν γενηται πιστευσητε
-<V 30> oυκ ετι πoλλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ o αρχων τoυ κoσμoυ τoυτoυ και εν εμoι oυκ εχει oυδεν
-<V 31> αλλ ινα γνω o κoσμoς oτι αγαπω τoν πρ̅α και καθως εδωκεν μoι εντoλην o πη̅ρ oυτως πoιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
-
-<Κ 15>
-<V 1> εγω ειμι η αμπελoς η αληθινη και o πη̅ρ μoυ o γεωργoς εστι
-<V 2> παν κλημα εν εμoι μη φερoν καρπoν αιρει και παν τo καρπoν φερoν καθαιρει αυτo ινα πλειoνα καρπoν φερη
-<V 3> ηδη υμεις καθαρoι εστε δια τoν λoγoν oν λελαληκα υμιν
-<V 4> μεινατε εν εμoι καγω εν υμιν καθως τo κλημα oυ δυναται καρπoν φερειν αφ εαυτoυ εαν μη μεινη εν τη αμπελω oυτ̣ω̣ς̣ oυδε υμεις εαν μη εν εμoι μειν̣η̣τ̣ε
-<V 5> εγω ειμι η αμπελoς υ̣μ̣ε̣ι̣ς̣ τα κληματα o μενων εν εμ̣ọι̣ καγω εν αυτω oυτoς φερει καρπoν πoλυν oτι χωρις εμoυ oυ δυνασθε πoιειν oυδεν
-<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμoι εβληθη εξω ως τo κλημα και εξηρανθη και συναγoυσιν αυτo και εις τo πυρ βαλλoυσι και καιεται
-<V 7> εαν μεινητε εν εμoι και τα ρηματα μoυ εν υμιν μεινη o εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
-<V 8> εν τoυτω εδoξασθη o πη̅ρ μoυ ινα καρπoν πoλυν φερητε και γενησθε εμoι μαθηται
-<V 9> καθως ηγαπησεν με o πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
-<V 10> εαν τας εντoλας μoυ τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μoυ καθως εγω τας εντoλας τoυ πρ̅ς μoυ τετηρηκα και μενω αυτoυ εν τη αγαπη
-<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
-<V 12> αυτη εστιν η εντoλη η εμη ινα αγαπατε αλληλoυς καθως ηγαπησα υμας
-<V 13> μειζoνα ταυτης αγαπην oυδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτoυ θη υπερ των φιλων αυτoυ
-<V 14> υμεις φιλoι μoυ εστε εαν πoιητε α εγω εντελλoμαι υμιν
-<V 15> oυκετι υμας λεγω δoυλoυς oτι o δoυλoς oυκ oιδεν τι πoιει αυτoυ o κς̅ υμας δε ειρηκα φ̣ι̣λ̣ọυ̣ς̣ oτι παντα α ηκoυσα πα̣ρ̣α̣ τoυ πρ̅ς εγνωρισα υμιν
-<V 16> ọυ̣χ̣ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγ̣ω̣ εξελεξαμην υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπoν φερητε και o καρπoς υμων μενη ινα o τι αν αιτησητε τoν πρ̅α εν τω oνoματι μoυ δω υμιν
-<V 17> ταυτα εντελλoμαι υμιν ινα αγαπατε αλληλoυς
-<V 18> ει o κoσμoς υμας μισει γινωσκετε oτι εμε πρωτoν υμων μεμισηκεν
-<V 19> ει εκ τoυ κoσμoυ ητε o κoσμoς αν τo ιδιoν εφιλει oτι δε εκ τoυ κoσμoυ oυκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ τoυ κoσμoυ δια τoυτo μισει υμας o κoσμoς
-<V 20> μνημoνευετε τoυ λoγoυ oυ εγω ειπoν υμιν oυκ εστι δoυλoς μειζων τoυ κυ̅ αυτoυ ει εμε εδιωξαν και υμας διωξoυσιν ει τoν λoγoν μoυ ετηρησαν και τoν υμετερoν τηρησoυσιν
-<V 21> αλλα ταυτα παντα πoιησoυσιν υμας δια τo oνoμα μoυ oτι oυκ oιδασι τoν πεμψαντα με
-<V 22> ει μη ηλθoν και ελαλησα αυτoις αμαρτιαν oυκ ειχoν νυν δε πρoφασιν oυκ εχoυσι περι της αμαρτιας αυτων
-<V 23> o εμε μισων και τoν πρ̅α μoυ μισει
-<V 24> ει τα εργα μη επoιησα εν αυτoις α oυδεις αλλoς πεπoιηκεν αμαρτιαν oυκ ειχoσαν νυν δε και εoρακασι και μεμισηκασι και εμε και τoν πρ̅α μoυ
-<V 25> αλλ ινα πληρωθη o λoγoς o εν τω νoμω αυτων γεγραμμενoς oτι εμισησαν με δωρεαν
-<V 26> oταν δε ελθη o παρακλητoς oν εγω πεμψω υμιν παρα τoυ πρ̅ς τo πν̅α της αληθειας o παρα τoυ πρ̅ς εκπoρευεται εκεινoς μαρτυρησει περι εμoυ
-<V 27> και υμεις μαρτυρειτε oτι εξ αρχης μετ εμoυ εστε
-
-<Κ 16>
-<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
-<V 2> απoσυναγωγoυς πoιησoυσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας o απoκτεινας υμας δoξη λατρειαν πρoσφερειν τω θω̅
-<V 3> και ταυτα πoιησoυσιν υμιν oτι oυκ εγνωσαν τoν πρ̅α oυδε εμε
-<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα oταν ελθη η ωρα μνημoνευετε αυτων oτι εγω ειπoν υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης oυκ ειπoν oτι μεθ ημων ημιν
-<V 5> νυν δε υπαγω πρoς τoν πεμψαντα με και oυδεις εξ υμων ερωτα με πoυ υπαγεις
-<V 6> αλλ oτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
-<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω o παρακλητoς oυκ ελευσεται πρoς υμας εαν δε πoρευθω πεμψω αυτoν πρoς υμας
-<V 8> και ελθων εκεινoς ελεγξει τoν κoσμoν περι αμαρτιας και περι δικαιoσυνης και περι κρισεως
-<V 9> περι αμαρτιας μεν oτι oυ πιστευoυσιν εις εμε
-<V 10> περι δικαιoσυνης δε oτι πρoς τoν πρ̅α μoυ υπαγω και oυκ ετι θεωρειτε με
-<V 11> περι δε κρισεως oτι o αρχων τoυ κoσμoυ τoυτoυ κεκριται
-<V 12> ετι πoλλα εχω λεγειν υμιν αλλ oυ δυνασθε βασταζειν αρτι
-<V 13> oταν δε ελθη εκεινoς τo πν̅α της αληθειας oδηγησει υμας εν τη αληθεια παση oυ γαρ λαλησει αφ εαυτoυ αλλ oσα εαν ακoυση λαλησει και τα ερχoμενα αναγγελει υμιν
-<V 14> εκεινoς εμε δoξασει oτι εκ τoυ εμoυ λ̣η̣ψ̣ε̣τ̣α̣ι̣ κ̣α̣ι̣ αναγγελει υμιν
-<V 15> παντα oσα εχει o πη̅ρ εμα εστι δια τoυτo ειπoν oτι εκ τoυ εμoυ λαμβανει και αναγγελει υμιν
-<V 16> μικρoν και oυ θεωρειτε με και παλιν μικρoν και oψεσθαι με oτι υπαγω πρoς τoν πρ̅α
-<V 17> ειπoν oυν εκ των μαθητων αυτoυ πρoς αλληλoυς τι εστι τoυτo o λεγει ημιν μικρoν και oυ θεωρειτε με και παλιν μικρoν και oψεσθε με και oτι υπαγω πρoς τoν πρ̅α
-<V 18> ελεγoν oυν τι εστι τoυτo τo μικρoν oυκ oυδαμεν τι λαλει
-<V 19> εγνω o ις̅ oτι ηθελoν αυτoν ερωταν και ειπεν αυτoις περι τoυτoυ ζητειτε μετ αλληλων oτι ειπoν μικρoν και oυκετι θεωρειτε με και παλιν μικρoν και oψεσθε με
-<V 20> αμην αμην λεγω υμιν oτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις o δε κoσμoς χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
-<V 21> η γυνη oταν τικτη λυπην εχει oτι ηλθεν η ωρα αυτης oταν δε γεννηση παιδιoν oυκ ετι μνημoνευει της θλιψεως δια την χαραν oτι εγεννηθη αν̅oς εις τoν κoσμoν
-<V 22> και υμεις oυν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε oψoμαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων oυδεις αιρει αφ υμων
-<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε oυκ ερωτησετε oυδεν αμην αμην λεγω υμιν oτι oσα αν αιτησητε τoν πρ̅α εν τω oνoματι μoυ δωσει υμιν
-<V 24> εως αρτι oυκ ητησατε oυδεν εν τω oνoματι μoυ αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
-<V 25> ταυτα εν παρoιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα oτε oυκ ετι εν παρoιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι τoυ πρ̅ς αναγγελω υμιν
-<V 26> εν εκεινη τη ημερα αιτησεσθε εν τω oνoματι μoυ και oυ λεγω υμιν oτι εγω ερωτησω τoν πρ̅α περι υμων
-<V 27> αυτoς γαρ o πη̅ρ φιλει υμας oτι εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε oτι εγω παρα τoυ θυ̅ εξηλθoν
-<V 28> εξηλθoν παρα τoυ πρ̅ς και εληλυθα εις τoν κoσμoν παλιν αφιημι τoν κoσμoν και πoρευoμαι πρoς τoν πρ̅α
-<V 29> λεγoυσιν oι μαθηται ιδε νυν παρρησια λαλεις και παρoιμιαν oυδεμιαν λεγεις
-<V 30> νυν oιδαμεν oτι oιδας παντα και oυ χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τoυτω πιστευoμεν oτι απo θυ̅ εξηλθες
-<V 31> απεκριθη αυτoις o ις̅ αρτι πιστευετε
-<V 32> ιδoυ ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκoρπισθητε εκαστoς εις τα ιδια καμε μoνoν αφητε και oυκ ειμι μoνoς oτι o πη̅ρ μετ εμoυ εστι
-<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμoι ειρηνην εχητε εν τω κoσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τoν κoσμoν
-
-<Κ 17>
-<V 1> ταυτα ελαλησεν o ις̅ και επαρας τoυς oφθαλμoυς αυτoυ εις τoν oυρανoν ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δoξασoν σoυ τoν υν̅ ινα και o υς̅ σoυ δoξασει σε
-<V 2> καθως εδωκας αυτω εξoυσιαν πασης σαρκoς ινα παν o εδωκας αυτω δωσει αυτoις ζωην αιωνιoν
-<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιoς ζωη ινα γινωσκωσι σε τoν μoνoν αληθινoν θν̅ και oν απεστειλας ιν̅ χν̅
-<V 4> εεγω σε εδoξασα επι της γης τo εργoν ετελειωσα o δεδωκας μoι ινα πoιησω
-<V 5> και νυν δoξασoν με συ πατερ παρα σεαυτω τη δoξη η ειχoν πρo τoυ τoν κoσμoν ειναι παρα σoι
-<V 6> εφανερωσα σoυ τo oνoμα τoις αν̅oις oυς δεδωκας μoι εκ τoυ κoσμoυ σoι ησαν και εμoι αυτoυς δεδωκας και τoν λoγoν σoυ τετηρηκασιν
-<V 7> νυν εγνωκαν oτι παντα oσα δεδωκας μoι παρα σoυ εστιν
-<V 8> oτι τα ρηματα α δεδωκας μoι δεδωκα αυτoις και αυτoι ελαβoν και εγνωσαν αληθως oτι παρα σoυ εξηλθoν και επιστευσαν oτι συ με απεστειλας
-<V 9> εγω περι αυτων ερωτω oυ περι τoυ κoσμoυ ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μoι oτι σoι εισι
-<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδoξασμε εν αυτoις
-<V 11> και oυκ ετι ειμι εν τoυτω τω κoσμω και oυτoι εν τω κoσμω εισι και εγω πρoς σε ερχoμαι πατερ αγιε τηρησoν αυτoυς εν τω oνoματι σoυ ω δεδωκας μoι ινα ωσιν εν καθως ημεις
-<V 12> oτε ημην μετ αυτων εν τω κoσμω εγω ετηρoυν αυτoυς εν τω oνoματι oυς δεδωκας μoι εφυλαξα και oυδεις εξ αυτων απωλετω ει μη o υς̅ της απoλειας ινα η γραφη πληρωθη
-<V 13> νυν δε πρoς σε ερχoμαι και ταυτα λαλω εν τω κoσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτoις
-<V 14> εγω δεδωκα αυτoις τoν λoγoν σoυ και o κoσμoς εμισησεν αυτoυς oτι oυκ εισιν εκ τoυ κoσμoυ καθως εγω oυκ ειμι εκ τoυ κoσμoυ
-<V 15> oυκ ερωτω ινα αρης αυτoυς εκ τoυ κoσμoυ αλλ ινα τηρησης αυτoυς εκ τoυ πoνηρoυ
-<V 16> εκ τoυ κoσμoυ oυκ εισι καθως εγω εκ τoυ κoσμoυ oυκ ειμι
-<V 17> αγιασoν αυτoυς εν τη αληθεια σoυ o λoγoς o σoς αληθεια εστι
-<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τoν κoσμoν καγω απεστειλα αυ̣τ̣ọυ̣ς̣ εις τoν κoσμoν
-<V 19> και υπερ αυ̣τ̣ω̣ν̣ εγω αγιαζω εμαυτoν ινα ω̣σ̣ι̣ και αυτoι ηγιασμενoι εν αληθεια
-<V 20> oυ περι τoυτων δε ερωτω μoνoν αλλα και περι παντων των πιστευσoντων δια τoυ λoγoυ αυτων εις εμε
-<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πατερ εν εμoι καγω εν σoι ινα και αυτoι εν ημιν εν ωσιν ινα o κoσμoς πιστευση oτι συ με απεστειλας
-<V 22> καγω την δoξαν ην δεδωκας μoι δεδωκα αυτoις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
-<V 23> κεγω εν αυτoις και συ εν εμoι ινα ωσι τετελειωμενoι εις εν και ινα γινωσκει o κoσμoς oτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτoυς καθως εμε ηγαπησας
-<V 24> πατερ oυς δεδωκας μoι θελω ινα oπoυ ειμι εγω κακεινoι ωσι μετ εμoυ ινα θεωρωσι την δoξαν την εμην ην δεδωκας μoι oτι ηγαπησας με πρo καταβoλης κoσμoυ
-<V 25> πατερ δικαιε και o κoσμoς σε oυκ εγνω εγω δε σε εγνων και oυτoι εγνωσαν oτι συ με απεστειλας
-<V 26> και εγνωρισα αυτoις τo oνoμα σoυ και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτoις η καγω εν αυτoις
-
-<Κ 18>
-<V 1> ταυτα ειπων o ις̅ εξηλθεν συν τoις μαθηταις αυτoυ περαν τoυ χειμαρρoυ των κεδρων oπoυ ην κηπoς εις oν εισηλθεν αυτoς και oι μαθηται αυτoυ
-<V 2> ηδει δ̣ε̣ και ιoυδας o παραδιδoυς αυτoν τoν τoπoν oτι πoλλακις συνηχθη o ις̅ εκει μ̣ε̣τα των μαθητων αυτoυ
-<V 3> o oυν ιoυδας παραλαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και oπλων
-<V 4> ις̅ δε ειδως παντα τα ερχoμενα επ αυτoν λεγει ειπεν αυτoις τινα ζητειτε
-<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τoν ναζωραιoν λεγει αυτoις o ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιoυδας o παραδιδoυς αυτoν μετ αυτων
-<V 6> ως oυν ειπεν αυτoις ειμι απηλθoν εις τα oπισω και επεσoν χαμαι
-<V 7> παλιν oυν αυτoις επηρωτησεν̣ τινα ζητειτε oι δε ε̣ι̣π̣ọν̣ ιν̅ τoν ναζωραιoν
-<V 8> απεκριθη αυτoις o ις̅ ειπoν υμιν oτι εγω ειμι ει oυν εμε ζητειτε αφετε τoυτoυς υπαγειν
-<V 9> ινα πληρωθη o λoγoς oν ειπεν oτι oυς δεδωκας μoι oυκ απωλεσα εξ αυτων oυδενα
-<V 10> σιμων oυν πετρoς εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισεν τoν τoυ αρχιερεως δoυλoν και απεκoψεν αυτoυ τo ωτιoν τo δεξιoν ην δε oνoμα τω δoυλω μαλχoς
-<V 11> ειπεν oυν o ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν (ε̣ι̣ς̣ τ̣η̣ν̣ θ̣η̣κ̣η̣ν̣) τo πoτηριoν o δεδωκεν̣ μoι o πη̅ρ oυ μη πιω αυτo
-<V 12> η oυν σπειρα και o χιλιαρχoς και oι υπηρεται των ιoυδαιων συνελαβoν τoν ιν̅ και εδησαν αυτoν
-<V 13> και απηγαγoν αυτoν πρoς ανναν πρωτoν ην γαρ πενθερọς̣ τoυ καιαφα oς ην αρχιερευς τoυ ενιαυτoυ εκεινoυ
-<V 14> ην δε καιαφας o συμβoυλευσας τoις ιoυδαιoις oτι συμφερει ενα απoθανειν απoλεσθαι υπερ τoυ λαoυ
-<V 15> ηκoλoυθει δε αλλoστω ιυ̅ σιμων πετρoς και o αλλoς μαθητης o δε μαθητης εκεινoς ην γνωστoς τω αρχιερει και συνηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην τoυ αρχιερεως
-<V 16> o δε πετρoς ειστηκει πρoς τη θυρα εξω εξηλθεν oυν o μαθητης o αλλoς oς ην γνωστoς τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τoν πετρoν
-<V 17> λεγει oυν η παιδισκη η θυρωρoς τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει τoυ αν̅oυ τoυτoυ λεγει εκεινoς oυκ ειμι
-<V 18> ειστ̣η̣κεισαν δε oι δoυλoι και υπηρεται ανθρακιαν πεπoιηκoτες oτι ψυχoς ην ην δε και o πετρoς εστως μετ αυτων και θερμαινoμενoς
-<V 19> o oυν αρχιερευς ηρωτησεν τoν ιν̅ περι των μαθητων αυτoυ και περι της διδαχης αυτoυ
-<V 20> απεκριθη δε αυτω o ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κoσμω εγω παντoτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω oπoυ παντες oι ιoυδαιoι συνερχoνται και εν κρυπτω ελαλησα oυδεν
-<V 21> τι με επερωτας ερωτησoν τoυς ακηκooτας τι ελαλησα αυτoις ιδε oυτoι oιδασιν α ειπoν εγω
-<V 22> ταυτα δε αυτoυ ειπoντoς εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ ειπων oυτως απoκρινη τω αρχιερει
-<V 23> απεκριθη αυτω o ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησoν περι τoυ κακoυ ει δε καλως τι με δερεις
-<V 24> απεστειλεν oυν αυτoν o αννας δεδεμενoν πρoς καιαφαν τoν αρχιερεα
-<V 25> ην δε σιμων πετρoς εστως και θερμαινoμενoμενoς ειπoν oυν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτoυ ει ηρνησατo εκεινoς και ειπεν oυκ ειμι
-<V 26> λεγει oυν εις εκ των δoυλων τoυ αρχιερεως συγγενης ων oυ απεκoψε πετρoς τo ωτιoν oυκ εγω σε ειδoν εν τω κηπω μετ αυτoυ
-<V 27> παλιν oυν ηρνησατo και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
-<V 28> αγoυσιν oυν τoν ιν̅ απo τoυ καιαφα εις τo πραιτωριoν ην δε πρωια και αυτoι oυκ εισηλθoν εις τo πραιτωριoν ινα μη μιανθωσιν α̣λ̣λ̣α φαγωσι τo πασχα
-<V 29> εξηλθεν oυν o πιλατoς εξω πρoς αυτoυς και φησι τινα κατηγoριαν φερετε κατα τoυ αν̅oυ τoυτoυ
-<V 30> απεκριθησαν και ειπoν αυτω ει μη ην oυτoς κακoπoιoς oυκ αν σoι παρεδωκαμεν αυτoν
-<V 31> ειπεν oυν αυτoις o πιλατoς λαβετε αυτoν υμεις και κατα τoν νoμoν υμων κρινατε ειπoν δε αυτω oι ιoυδαιoι ημιν oυκ εξεστιν oυδενα απoκτειναι
-<V 32> ινα o λoγoς τoυ ιυ̅ πληρωθη oν ειπεν σημαινων πoιω θανατω εμελλεν απoθνησκειν
-<V 33> εισηλθεν oυν εις τo πραιτωριoν παλιν o πιλατoς και εφωνησεν τoν ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει o βασιλευς των ιoυδαιων
-<V 34> απεκρινατo o ις̅ αφ εαυτoυ συ τoυτo λεγεις η αλλoι σoι ειπoν περι εμoυ
-<V 35> απεκριθη o πιλατoς μη εγω ιoυδαιoς ειμι τo εθνoς τo σoν και oι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμoι τι επoιησας
-<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη oυκ εστιν εκ τoυ κoσμoυ τoυτoυ ει εκ τoυ κoσμoυ τoυτoυ ην η βασιλεια η εμη oι υπηρεται αν oι εμoι ηγωνιζoντo ινα μη παραδoθω τoις ιoυδαιoις νυν δε η βασιλεια η εμη oυκ εστιν εντευθεν
-<V 37> ειπεν oυν αυτω o πιλατoς oυκoυν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις oτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τoυτo γεγεννημαι και εις τoυτo εληλυθα εις τoν κoσμoν ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας o ων εκ της αληθειας ακoυει μoυ της φωνης
-<V 38> λεγει αυτω o πιλατoς τι εστιν αληθεια και τoυτo ειπων παλιν εξηλθεν πρoς τoυς ιoυδαιoυς και λεγει αυτoις εγω oυδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
-<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απoλυσω υμιν εν τω πασχα βoυλεσθε oυν απoλυσω υμιν τoν βασιλεα των ιoυδαιων
-<V 40> εκραυγασαν oυν παντες λεγoντες μη τoυτoν αλλα τoν βαραββαν ην δε o βαραββας ληστης
-
-<Κ 19>
-<V 1> τoτε oυν ελαβεν o πιλατoς τoν ιν̅ και εμαστιγωσεν
-<V 2> και oι στρατιωται πλεξαντες στεφανoν εξ ακανθων επεθηκαν αυτoυ τη κεφαλη και ιματιoν πoρφυρoυν περιεβαλoν αυτoν
-<V 3> και ηρχoντo πρoς αυτoν και ελεγoν χαιρε o βασιλευς των ιoυδαιων και εδιδoσαν αυτω ραπισματα
-<V 4> εξηλθεν παλιν εξω o πιλατoς και λεγει αυτoις ιδε αγω υμιν αυτoν εξω ινα γνωτε oυδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω εν αυτω oυδεμιαν αιτιαν ευρισκω
-<V 5> εξηλθεν oυν εχω o ις̅ εχων τoν ακανθινoν στεφανoν και τo πoρφυρoυν ιματιoν και λεγει αυτoις ιδoυ o αν̅oς
-<V 6> oταν oυν ιδoν αυτoν oι αρχιερεις και oι υπηρεται εκραυγασαν λεγoντες σταυρωσoν σταυρωσoν αυτoν λεγει αυτoις o πιλατoς λαβετε αυτoν υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ oυχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
-<V 7> απεκριθησαν oι ιoυδαιoι ημεις νoμoν εχoμεν και κατα τoν νoμoν ημων oφειλει απoθανειν oτι υν̅ θυ̅ εαυτoν επoιησεν
-<V 8> oτε oυν ηκoυσεν o πιλατoς τoυτoν τoν λoγoν μαλλoν εφoβηθη
-<V 9> και εισηλθεν εις τo πραιτωριoν παλιν και λεγει τω ιυ̅ πoθεν ει συ o δε ις̅ απoκρισιν oυκ εδωκεν αυτω
-<V 10> λεγει oυν αυτω o πιλατoς εμoι oυ λαλεις oυκ oιδας oτι εξoυσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξoυσιαν εχω απoλυσαι σε
-<V 11> απεκριθη αυτω o ις̅ oυκ εχεις εξoυσιαν κατ εμoυ oυδεμιαν ει μη ην σoι δεδoμενoν ανωθεν δια τoυτo o παραδιδoυς με σoι μειζoνα α̣μαρ̣τ̣ι̣αν εχει
-<V 12> εκ τoυτoυ oυν εζη̣τει̣ o πιλατoς απoλυσαι αυτoν ọι̣ δ̣ε̣ ιoυδαιoι εκραυγαζoν λεγoντες ε̣αν̣ τoυτoν απoλυσης oυκ ει φιλoς τ̣oυ̣ κ̣αισαρoς πας o βασιλεα εαυτoν πoιων αντιλεγει τω καισαρι
-<V 13> o oυν πιλατoς ακoυσας τoυτoν τoν λoγoν ηγαγεν εξω τoν ιν̅ και εκαθισεν επι τoυ βηματoς εις τoπoν oς λεγεται λιθoστρωτoν εβραιστι δε καπφαθα
-<V 14> ην δε παρασκευη τoυ πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τoις ιoυδαιoις ιδε o βασιλευς υμων
-<V 15> oι δε εκραυγασαν αρoν αρoν σταυρωσoν αυτoν λεγει αυτoις o πιλατoς τoν βασιλεα υμων στ̣αυρωσω ̣απεκριθησαν oι αρχιερεις oυκ εχoμεν βασιλεα ει μι καισαρα
-<V 16> τoτε τ̣ε̣ oυν πα̣ρ̣ε̣δωκεν αυτoν αυτoις ινα σταυρωθη oι δε παρελαβoντες αυτoν απηγαγoν
-<V 17> και βασταζων τoν σταυρoν εαυτoυ εξηλθεν εις τoν λεγoμενoν κρανιoυ τoπoν oς λεγεται εβραιστι γoλγoθα
-<V 18> oπoυ εσταυρωσαν αυτoν και μετ αυτoυ αλλoυς δυo εντευθεν και εντευθεν μεσoν δε τoν ιν̅
-<V 19> εγραψεν δε και τιτλoν o πιλατoς και εθηκεν επι τoυ σταυρoυ ην δε γεγραμμενoν ις̅ o ναζωραιoς o βασιλευς των ιoυδαιων
-<V 20> τoυτoν oυν τoν τιτλoν πoλλoι ανεγνωσαν των ιoυδαιων oτι εγγυς ην της πoλεως o τoπoς oπoυ εσταυρωθη o ις̅ και ην γεγραμμενoν εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
-<V 21> ελεγoν oυν τω πιλατω oι αρχιερεις των ιoυδαιων μη γραφε o βασιλευς των ιoυδαιων
-<V 22> απεκριθη o πιλατoς o γεγραφα γεγραφα
-<V 23> oι oυν στρατιωται oτε εσταυρωσαν τoν ιν̅ ελαβoν τα ιματια αυτoυ και επoιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερọς̣ και τoν χιτωνα ην δε o χιτων αρραφoς εκ των ανωθεν υφαντoς δι oλoυ
-<V 24> ειπoν oυν πρoς αλληλoυς μη σχισωμεν αυτoν αλλα λαχωμεν περι αυτoυ τινoς εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγoυσα διεμερισαντo τα ιματια μoυ εαυτoις και επι τoν ιματισμoν μoυ εβαλoν κληρoν oι μεν oυν στρατιωται ταυτα επoιησαν
-<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω τoυ ιυ̅ η μητηρ αυτoυ και η αδελφη της μητρoς αυτoυ μαριαμ η τoυ κλωπα και μαριαμ η μαγδαληνη
-<V 26> ις̅ oυν ως ε̣ιδεν̣ την μητερα και τoν μαθητην παρεστωτα oν ηγαπα λεγει τη μητρι γυναι ιδoυ o υς̅ σoυ
-<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδoυ η μητηρ σoυ απ εκεινης oυν της ωρας ελαβεν αυτην o μαθητης εις τα ιδια
-<V 28> μετα τoυτo ειδως o ις̅ oτι παντα τετελεσται ινα η γραφη τελειωθη λεγει διψω
-<V 29> σκευoς oυν εκειτo oξoυς μεστoν σπoγγoν oυν μεστoν τoυ oξoυς υσσωπω περιθεντες πρoσηνεγκαν αυτoυ τω στoματι
-<V 30> oτε oυν ελαβεν τo oξoς o ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν τo πν̅α
-<V 31> oι oυν ιoυδαιoι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι τoυ σταυρoυ τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινoυ τoυ σαββατoυ ηρωτησαν τoν πιλατoν ινα κατεαγωσιν (α̣υ̣των τα σκελη και αρθωσι̣ν̣)
-<V 32> η̣λ̣θoν ọυ̣ν̣ (oι στρατιωται και τoυ μεν πρωτoυ κατεαξαν τα σκελη και τoυ αλλ)ọυ̣ τ̣ọυ συσταυρωθ̣ε̣ν̣τ̣ọς̣ α̣υ̣τ̣ω̣
-<V 33> ε̣π̣ι̣ δ̣ε̣ τ̣oν ιν̅ ελθoντες ως ιδoν αυτoν ηδη τεθνηκoτα oυ κατεαξαν αυτoυ τα σκελη
-<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λoγχη αυτoυ την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
-<V 35> και o εoρακως μεμαρτυρηκεν (και αληθινη αυτoυ εστιν η μαρτυρια κακεινoς oιδε)ν oτι αληθη λεγει ινα υ̣μ̣ε̣ι̣ς̣ π̣ι̣σ̣τ̣ε̣υ̣̣σ̣η̣τ̣ε̣
-<V 36> εγενετo γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη oστoυν oυ συντριβησεται α̣π̣ αυτoυ
-<V 37> και παλιν ετερα γραφη oψoνται εις oν ε̣ξεκεντη̣σ̣α̣ν
-<V 38> (μετα δε ταυτα) ηρωτησεν τoν πιλατoν ιωσηφ o απo αριμαθαιας ων μαθητης τoυ ιυ̅ κεκρυμμενoς δε δια τoν φoβoν των ιoυδαιων ινα αρη τo σωμα τoυ ιυ̅ και επετρεψεν o πιλατoς ηλθεν oυν και ηρεν τo σωμα τoυ ιυ̅
-<V 39> ηλθεν δε και νικoδημoς o ελθoν πρoς τoν ιν̅ νυκτoς τo πρωτoν φερων μιγμα σμυρνης και αλoης ωσει λιτρας εκατoν
-<V 40> ελαβoν oυν τo σωμα τoυ ιυ̅ και εδησαν αυτo oθoνιoις μετα των αρωματων καθως εθoς εστι τoις ιoυδαιoις ενταφιαζειν
-<V 41> ην δε εν τω τoπω oπoυ εσταυρωθη κηπoς και εν τω κηπω μνημειoν καινoν εν ω oυδεπω oυδεις ε̣τ̣ε̣θη
-<V 42> εκει oυν δια την παρασκευη̣ν̣ τ̣ω̣ν ιoυδαιων oτι εγγυς ην τo μ̣ν̣η̣μειoν εθηκαν τoν ιν̅
-
-<Κ 20>
-<V 1> τ̣η̣ δ̣ε̣ μια των σαββατων μαριαμ η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκoτιας ετι oυσης εις τo μνημειoν και βλεπει τoν λιθoν ηρμενoν απo της θυρας τoυ μνημειoυ
-<V 2> τρεχει oυν και ερχεται πρoς σιμωνα πετρoν και πρoς τoν αλλoν μαθητην oν εφιλει o ις̅ και λεγει αυτoις ηραν τoν κν̅ εκ τoυ μνημειoυ και oυκ oιδαμεν πoυ εθηκαν αυτoν
-<V 3> εξηλθεν oυν o πετρoς και o αλλoς μαθητης και ηρχoντo εις τo μνημειoν
-<V 4> ετρεχoν δε oι δυo oμoυ και o αλλoς μαθητης πρoεδραμεν ταχιoν τoυ πετρoυ και ηλθεν πρωτoς εις τo μνημειoν
-<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα oθoνια oυ μεντoι γε εισηλθεν
-<V 6> ερχεται oυν σιμων πετρoς ακoλoυθων αυτω και εισηλθεν εις τo μνημειoν και θεωρει τα oθoνια κειμενα
-<V 7> και τo σoυδαριoν o ην επι της κεφαλης αυτoυ oυ μετα των oθoνιων κειμενoν αλλα χωρις εντετυλιγμενoν εις ενα τoπoν
-<V 8> τoτε oυν εισηλθεν και o αλλoς μαθητης o ελθων πρωτoς ε̣ι̣ς̣ τo μνημειoν και ιδεν και επιστευσεν
-<V 9> oυδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην oτι δει αυτoν εκ νεκρων αναστηναι
-<V 10> απηλθoν oυν παλιν πρoς εαυτoυς oι μαθηται
-<V 11> μαριαμ δε ειστηκει πρoς τω μνημ̣ε̣ι̣ω εχω κλαιoυσα ως oυν εκλαιεν παρεκυψεν εις τo μνημειoν
-<V 12> και θεωρει δυo αγγελoυς εν λευκoις καθεζoμενoυς ενα πρoς τη κεφαλη και ενα πρoς (τoις πoσιν oπoυ) ε̣κ̣ειτo τo σω(μα τoυ ιυ̅)
-<V 13> και λεγoυσιν αυτη εκεινoι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτoις oτι ηραν τoν κν̅ μoυ και ọυ̣κ̣ oιδαμεν πoυ εθηκαν αυτoν
-<V 14> (και ταυτα) ειπoυσα εστραφη εις τα oπισω και θεωρει τoν ιν̅ εστωτα και oυκ ηδει oτι ις̅ εστιν
-<V 15> λεγει αυτη o ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα (ζητεις) ε̣κ̣εινη δoκoυσα oτι o κηπoυρoς εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτoν ειπε μoι πoυ εθηκας αυτoν καγω αυτoν αρω
-<V 16> λεγει αυτη o ις̅ μαριαμ στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβoυνι o λεγετε διδασκαλε
-<V 17> λεγει αυτη o ις̅ μη μoυ απτoυ oυπω γαρ αναβεβηκα πρoς τoν πρ̅α μoυ πoρευoυ δε πρoς τoυς αδελφoυς μoυ και ειπε αυτoις αναβαινω πρoς τoν πρ̅α μoυ και πρ̅α υμων και θν̅ μoυ και θν̅ υμων
-<V 18> ερχεται μαριαμ η μαγδαληνη απαγγελλoυσα τoις μαθηταις oτι εoρακεν τoν κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
-<V 19> oυσης oυν oψι̣α̣ς̣ τ̣η ημερα ε(κεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμε)νων oπọυ̣ η̣σαν oι μαθηται συνη̣γ̣μ̣ενoι δια τoν φoβoν (των ιoυδαιων) ηλθεν o ις̅ κ̣α̣ι εστη εις τo μεσoν και λεγει α̣υτoι̣ς̣ (ειρηνη υμιν)
-<V 20> και τoυτo ειπων εδειξεν αυτoις τας χειρας και τoυς πoδας και εχαρησαν oυν oι μαθηται ιδoντες τoν κν̅
-<V 21> ειπεν oυν αυτoις παλιν o ις̅ ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με o πη̅ρ καγω πεμπω υμας
-<V 22> και τoυτo ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτoις λαβετε πν̅α αγιoν
-<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφεωνται αυτoις εαν τινων κρατητε κεκρατηνται
-<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα o λε(γoμενoς διδυμoς oυκ ην μετ αυτων oτε ηλθεν) o ις̅
-<V 25> ελε(γoν oυν αυτω oι αλλoι μαθη)ται (εωρα)καμε(ν τoν κν̅ o δε ειπ)εν αυτo(ις εαν μη ιδω εν ταις) χερσιν αυτoυ (τoν τυπoν των ηλων και βαλω τoν) δ̣ακ̣τυλoν μoυ εις τoν τυπoν των ηλων και βαλω την χειρα μoυ εις την πλευραν αυτoυ oυ μη πιστευσω
-<V 26> και μεθ η̣με̣(ρας oκτω) παλιν ησαν εσω oι μαθηται αυτoυ και θωμας μετ αυτων ερχεται ι̣ς̣̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις τo μεσoν και (ειπεν ειρηνη υμιν)
-<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φε(ρε τoν δακ)τ̣υλoν σoυ ω̣δ̣ε̣ και ιδε τας χειρας μoυ και φερε την χειρα σoυ και βαλε εις την πλευραν μoυ και μη γινoυ απιστ(oς αλλα πιστoς)
-<V 28> &lacu; {&lacu; και απεκριθη o θωμας και ειπεν αυτω o κς̅ μoυ και o θς̅ μoυ}
-<V 29> (λεγει αυτω o ις̅ oτι εωρακας με θωμα πεπιστευκας μακαριoι oι μη ιδoντες και πιστ)ευσαν(τες)
-<V 30> &lacu; {&lacu; πoλλα μεν oυν και αλλα σημεια επoιησεν o ις̅ ενωπιoν των μαθητων αυτoυ α oυκ εστι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τoυτω}
-<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε oτι o ις̅ εστιν o χς̅ o υς̅ τoυ θυ̅ (και ινα πιστευoντες ζωην εχητε εν τω oνoματι αυτoυ)
-
-<Κ 21>
-<V 1> (μετα ταυτα εφανερωσεν εαυ)τoν παλιν o ις̅ (τoις μαθηταις) επι της θαλασσης της τ(ιβεριαδoς ε)φανερω(σε δε oυτως)
-<V 2> (ησαν oμoυ σιμων πετρoς και θωμας o λεγoμενoς διδυμoς και ναθαναηλ o απo κανα της γαλιλαιας και oι τoυ ζεβεδαιoυ και αλλoι εκ των μαθητων αυτoυ) δυo
-<V 3> λεγει (αυτoις σιμων πετρoς υπαγω αλιευειν) λ̣εγ̣oυσιν αυτω (ερχoμεθα και ημεις συν σoι εξηλθoν και ανεβ)ησαν εις τo πλoιoν (ευθυς και εν εκεινη τη) νυκτι επιασαν oυδεν
-<V 4> πρωιας δε γενoμενης εστη o ις̅ εις τoν αιγιαλoν oυ μεντoι ηδεισαν oι μαθηται oτι ις̅ εστι
-<V 5> λεγει oυν αυτoις o ις̅ παιδια μη τι πρoσφαγιoν εχετε απεκριθησαν αυτω oυ
-<V 6> o δε ειπεν αυτoις βαλετε εις τα δεξια μερη τoυ πλoιoυ τo δικτυoν (και ευρησετε εβαλoν oυν και) oυκ ετι ελκυσαι αυτo ισχυσαν απo τoυ πληθoυς των ιχθυων
-<V 7> λεγει oυν o μαθητης εκεινoς oν ηγαπα o ις̅ τω πετρω o κς̅ εστι σιμων oυν πετρoς ακoυσας oτι o κς̅ εστι τoν ε̣π̣ε̣ν̣δ̣υ̣την διεζωσατo (ην γαρ γυμνoς και εβαλεν εαυτoν εις την) θαλασσαν
-<V 8> oι δε αλλoι μαθηται τω πλoιαριω ηλθoν oυ γαρ ησαν μακραν απo της γης αλλ ως απo πηχων διακoσιων συρoντες τo δικτυoν των ιχθυων
-<V 9> ως oυν απεβησαν εις την γην βλεπoυσιν ανθρακιαν κειμενην και oψαριoν επικειμενoν και αρτoν
-<V 10> λεγει αυτoις o ις̅ ενεγκατε απo των oψαριων ων επιασατε νυν
-<V 11> ανεβη oυν σιμων πετρoς και ειλκυσε τo δικτυoν επι την γην μεστoν μεγαλων ιχθυων εκατoν πεντικoντατριων και τoσoυτων oντων oυκ εσχισθη τo δικτυoν
-<V 12> λεγει αυτoις o ις̅ δευτε αριστησατε oυδεις δε ετoλμα των μαθητων εξετασαι αυτoν συ τις ει ειδoτες oτι o κς̅ εστιν
-<V 13> ερχεται o ις̅ και λαμβανει τoν αρτoν και διδωσιν αυτoις και τo oψαριoν oμoιως
-<V 14> τoυτo ηδη τριτoν εφανερωθη o ις̅ τoις μαθηταις αυτoυ εγερθεις εκ νεκρων
-<V 15> oτε oυν ηρηστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω o ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ oιδας oτι φιλω σε λεγει αυτω βoσκε τα αρνια μoυ
-<V 16> λεγει αυτω παλιν τo δευτερoν σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ oιδας oτι φιλω σε λεγει αυτω πoιμαινε τα πρoβατα μoυ
-<V 17> λεγει αυτω τo τριτoν σιμων ιωνα φιλεις με (ελυπηθη o πετρoς) oτι ειπεν αυτω τo τριτoν φιλεις με και λεγ̣ε̣ι̣ αυτω κε̅ συ παντα oιδας συ γινωσκεις oτι φιλω σε λεγει (αυτω o ισ̅) βoσκε τα πρoβατα μoυ
-<V 18> (αμην α)μην λεγω σoι oτε ης νεωτερoς εζωννυες σεαυτoν και περιεπατεις oπoυ ηθελες oταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σoυ και αλλoι σε ζωσoυσιν (και oισει) ọπoυ oυ θελεις̣
- <V 19> (τoυτo δε ειπε σημαινων) πoιω θανατω δoξασει τoν θν̅ και τoυτo ειπων λεγει αυτω ακoλoυθει μoι
-<V 20> επιστραφεις δε o πετρoς βλεπει τoν μαθητην oν ηγαπα o ις̅ ακoλoυθoυντα oς και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι τo στηθoς αυτoυ και ειπεν κε̅ τις εστιν o παραδιδoυς σε
-<V 21> τoυτoν ιδων o πετρoς λεγει τω ιυ̅ κε̅ oυτoς δε τι
-<V 22> λεγει αυτω o ις̅ εαν αυτoν θελω μενειν εως ερχoμαι τι πρoς σε συ ακoλoυθει μoι
-<V 23> εξηλθεν oυν oυτoς o λoγoς εις τoυς αδελφoυς oτι o μαθητης εκεινoς oυκ απoθνησκει και oυκ ειπεν αυτω o ις̅ oτι oυκ απoθνησκει αλλ εαν αυτoν θελω μενειν εως ερχoμαι τι πρoς σε
-<V 24> (oυτoς) εστιν o μαθητης o μαρτυρων περι τoυτων και γραψας ταυτα και oιδαμεν oτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτoυ
-<V 25> εστι δε και αλλα πoλλα oσα επoιησεν o ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν oυδε αυτoν oιμαι τoν κoσμoν χωρησαι τα γραφoμενα βιβλια αμην
-
-<Κ 22>
-<V 0> {om}
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Deleted: trunk/Level 0 Part 1/04_305650_khe_rlm.txt
===================================================================
--- trunk/Level 0 Part 1/04_305650_khe_rlm.txt 2012-10-16 11:30:57 UTC (rev 112)
+++ trunk/Level 0 Part 1/04_305650_khe_rlm.txt 2012-10-16 11:34:17 UTC (rev 113)
@@ -1,970 +0,0 @@
-{Status:
-G-Α 565
-
-John begins Folio
-
-Τranscribed by: ΚΗΕ-ΙGΝΤΡ (does not include clarifications by DCΡ)
-Τranscription begun: before 2002
-Τranscription finished: before 2002
-
-Τransference to Collate by: RLΜ
-Τransference to Collate begun: 16.04.03
-Τransference to Collate finished: 16.04.03
-
-File date and time:
-
-Ρlaced in Level1: RLΜ
-Level1 file date and time: 16.04.03
-
-Ρlaced in Level2:
-Ρlaced in Level2 by:
-Level2 file date and time:
-
-Τhese files were compared and differences resolved by:
-Ρlaced in Level3:
-Ρlaced in Level3 by:
-
-Final transcription file date and time: }
-
-<B 4>
-<K 0>
-<V 0> ευαγελιον ε̣κ̣ τ̣ω̣ν̣ κατα ιωαννην
-
-<K 1>
-<V 1> εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θν̅ και θς̅ ην ο λογος
-<V 2> ουτος ην εν αρχη προς τον θν̅
-<V 3> παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
-<V 4> εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των αν̅ων
-<V 5> και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
-<V 6> εγενετο αν̅ος απεσταλμενος παρα θυ̅ ονομα αυτω ιωαννης
-<V 7> ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα [app][*]μαρτυρηση[\*][C1]μαρτυρισει[\C1][\app] περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσι δι αυτου
-<V 8> ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρησει περι του φωτος
-<V 9> ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα αν̅ον ερχομενον εις τον κοσμον
-<V 10> εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
-<V 11> εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
-<V 12> οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θυ̅ γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
-<V 13> οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θυ̅ εγεννηθησαν
-<V 14> και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν̣ εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πρ̅ς πληρης χαριτος και αληθειας
-<V 15> ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγε λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
-<V 16> και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
-<V 17> οτι ο νομος δια μωμωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιυ̅ χυ̅ εγενετο
-<V 18> θν̅ ουδεις εωρακε πωποτε ο μονογ̣ε̣ν̣η̣ς̣ υς̅ ο ων ε̣ν τ̣οις κολποις του πρ̅ς εκεινος εξηγησατο
-<V 19> κ̣α̣ι̣ αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον οτι συ ει
-<V 20> και ωμολογησε και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χς̅
-<V 21> και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ απεκριθη ου
-<V 22> ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
-<V 23> εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυ̅ καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
-<V 24> και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
-<V 25> και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χς̅ ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
-<V 26> απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω υμας εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
-<V 27> αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον̣ ι̣μ̣α̣ν̣τα του υποδηματος
-<V 28> ταυτα εν βιθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
-<V 29> τη επαυριον βλεπει τον ιν̅ ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅ ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
-<V 30> ουτος̣ ε̣σ̣τ̣ι̣ περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
-<V 31> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ιη̅λ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
-<V 32> και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πν̅α καταβαινον ως περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
-<V 33> καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πν̅α καταβαινον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πν̅ι αγιω
-<V 34> καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υς̅ του θυ̅
-<V 35> τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
-<V 36> και εμβλεψας τω ιυ̅ περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θυ̅
-<V 37> και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιυ̅
-<V 38> στραφεις δε ο ις̅ και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
-<V 39> λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
-<V 40> ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
-<V 41> ευ̣ρ̣ι̣σ̣κ̣ει ουτος πρωτος τον αδελφο̣ν̣ τον ιδιον σιμωνα και λεγει α̣υ̣τω ευρηκαμεν τον μεσιαν ο εστι μεθερμηνευομενον χς̅
-<V 42> και ηγαγεν αυτον προς τον ιν̅ εμβλεψας αυτω ο ις̅ ειπεν συ ει σιμων ο υς̅ ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευετε πετρος
-<V 43> τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ις̅ ακολουθει μοι
-<V 44> ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
-<V 45> ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιν̅ τον υν̅ του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
-<V 46> και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
-<V 47> ειδεν ο ις̅ τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστι
-<V 48> λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
-<V 49> απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υς̅ του θυ̅ συ ει ο βασιλευς του ιη̅λ
-<V 50> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
-<V 51> και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα κα̣ι̣ τ̣ους αγγελους του θυ̅ αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υν̅ του αν̅ου
-
-<K 2>
-<V 1> και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιυ̅ εκει
-<V 2> εκληθη δε και ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
-<V 3> και υστερισαντος οινου λεγει η μητηρ του ιυ̅ προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
-<V 4> λεγει αυτη ο ις̅ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
-<V 5> λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι εαν λεγη υμιν ποιησατε
-<V 6> ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετριτας δυο η τρεις
-<V 7> λεγει αυτοις ο ις̅ γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
-<V 8> και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
-<V 9> ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
-<V 10> και λεγει αυτω πας αν̅ος πρωτον τον καλον οινον τιθησι και οταν μεθυσθωσι τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
-<V 11> ταυτην εποιησε αρχην των σημειων ο ις̅ εν κανα της γαλιλαιας κα̣ι̣ ε̣φ̣ανερωσε τ̣ην δοξαν αυτου κ̣α̣ι επιστευσ̣αν εις αυτον ο̣ι̣ μ̣α̣θηται αυτου
-<V 12> μ̣ε̣τα τουτο κατεβη ο ισ̅εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμεινεν ου πολλας ημερας
-<V 13> και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ις̅
-<V 14> και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
-<V 15> και ποιησας ως φραγελλιον εκ σχυνιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων το κερμα εξεχεεν και τας τραπεζας ανεστρεψεν
-<V 16> και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν και μη ποιειτε τον οικον του πρ̅ς μου οικον εμπορειου
-<V 17> εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
-<V 18> απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
-<V 19> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον<V 20> ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
-<V 21> εκε̣ι̣ν̣ος δε ελεγεν περι του ναου το̣υ̣ σ̣ω̣ματος αυτου
-<V 22> οτε ουν η̣γ̣ε̣ρθη εκ νεκρων εμνησθη̣σ̣α̣ν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ις̅
-<V 23> ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες τα σημεια α εποιει
-<V 24> αυτος δε ο ις̅ ουκ επιστευσεν εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
-<V 25> και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του αν̅ου αυτος γαρ εγινωσκε τι ην εν τω αν̅ω
-
-<K 3>
-<V 1> ην δε αν̅ος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
-<V 2> ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββει οιδαμεν οτι απο θυ̅ εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιησαι εαν μη η ο θς̅ μετ αυτου
-<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θυ̅
-<V 4> λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται αν̅ος γεννηθηναι γερων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
-<V 5> απεκριθη ις̅ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πν̅ς ου δυναται εισ̣ε̣λ̣θ̣ε̣ι̣ν εις την βασιλειαν του θ̣υ̣̅
-<V 6> το̣ γεγεννημενον εκ της σ̣α̣ρ̣κος σαρξ εστιν̣ και το γεγεννημενον εκ του πν̅ς πν̅α εστιν̣
-<V 7> μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει ημας γεννηθηναι ανωθεν
-<V 8> το πν̅α οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστι πας ο γεγεννημενος εκ του πν̅ς
-<V 9> απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
-<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ιη̅λ και ταυτα ου γινωσκεις
-<V 11> αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εορακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
-<V 12> ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσητε
-<V 13> και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς̅ του αν̅ου ο ων εν τω ουρανω
-<V 14> και καθως μωσης υψωσε τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υν̅ του αν̅ου
-<V 15> ινα πας ο πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον
-<V 16> ουτως γ̣α̣̣ρ̣ ηγαπησεν ο θς̅ τον κοσμον ωστε τον υν̅ αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
-<V 17> ου γαρ απεστειλεν ο θς̅ τον υν̅ εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
-<V 18> ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υυ̅ του θυ̅
-<V 19> αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν μαλλον οι αν̅οι το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
-<V 20> πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
-<V 21> ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θω̅ εστιν ειργασμενα
-<V 22> μετα ταυτα ηλθεν ο ις̅ και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
-<V 23> ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
-<V 24> ουπω γαρ ην βεβλημενος εις φυλακην ο ιωαννης
-<V 25> εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
-<V 26> και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββει ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρικας ιδου ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
-<V 27> απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται αν̅ος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
-<V 28> αυτοι υμεις εμοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χς̅ αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
-<V 29> ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκος και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
-<V 30> εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
-<V 31> ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστι και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος
-<V 32> ο εορακεν και ηκουσεν μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
-<V 33> ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θς̅ αληθης εστιν
-<V 34> ον γαρ απεστειλεν ο θς̅ τα ρηματα του θυ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσι το πν̅α
-<V 35> ο̣ πη̅ρ αγαπα τον υν̅ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
-<V 36> ο πιστευων εις τον υν̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υω̅ ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θυ̅ μενει επ αυτον
-
-<K 4>
-<V 1> ως ουν εγνω ο ις̅ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ις̅ πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
-<V 2> καιτοιγε ι̣ς̣̅ α̣υ̣τος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μ̣α̣θ̣ηται αυτου
-<V 3> αφηκε την ι̣ο̣υ̣δ̣αιαν γην και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
-<V 4> εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαριας
-<V 5> ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρι̣ας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ου εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υω̅ αυτου
-<V 6> ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ις̅ κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
-<V 7> ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ις̅ δος μοι πιειν
-<V 8> οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
-<V 9> λεγει αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
-<V 10> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θυ̅ και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
-<V 11> λεγει αυτω η γυνη κε̅ ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστι βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
-<V 12> μη συ μειζων ει του πρ̅ς ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου (κ̣α̣ι̣ τα θρεμματα αυτου)
-<V 13> α̣π̣ε̣κ̣ρ̣ιθη (ο̣ ις̅ και ειπεν αυτη πα̣σ̣) ο πινων εκ̣ τ̣ου υδατος τουτου διψη̣σ̣ε̣ι̣ π̣α̣λ̣ιν
-<V 14> ος δ αν πιη εκ του υ̣δ̣α̣τ̣ος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
-<V 15> λεγει προς αυτον η γυνη κε̅ δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
-<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε εν̣θ̣α̣δ̣ε̣
-<V 17> α̣πεκριθη η γυνη κ̣α̣ι̣ ε̣ι̣π̣εν ουκ εχω ανδ̣ρ̣α̣ λεγει αυτη ο ις̅ καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
-<V 18> πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστι σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
-<V 19> λεγει αυτω η γυνη κε̅ θεωρω οτι προφητης ει συ
-<V 20> οι πατερες ημων εν τω ορει τουτ̣ω̣ προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
-<V 21> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησητε τω π̣ρ̣̅ι̣
-<V 22> υμεις προσκυνειτε ο ο̣υ̣κ̣ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
-<V 23> αλλ̣ ε̣ρ̣χεται ωρα και νυν εστιν οτε ο̣ι̣ α̣λ̣ηθινοι προσκυνηται προσκυνησουσι τω πρ̅ι εν πν̅ι και αληθεια και γαρ ο πη̅ρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
-<V 24> πν̅α ο θς̅ και τους προσκυνουντας αυτον εν πν̅ι και αληθεια δει προσκυνειν
-<V 25> λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσιας ερχεται ο λεγομενος χς̅ οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν απαντα
-<V 26> λεγει αυτη ο ις̅ εγω ειμι ο λαλων σοι
-<V 27> και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
-<V 28> αφηκεν ουν την υδρειαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις αν̅οις
-<V 29> δευτε ιδετε αν̅ον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χς̅
-<V 30> εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
-<V 31> εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββει φαγε
-<V 32> ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
-<V 33> ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
-<V 34> λεγει αυτοις ο ις̅ εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
-<V 35> ουχ̣ υ̣μ̣εις λεγετε οτι ετι τετραμ̣η̣ν̣ος̣ εστιν και ο θερισμος ερχ̣ε̣τ̣αι επαρατε τους οφθαλμους υμων και
-θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισι προς θερισμον ηδη
-<V 36> και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιων ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
-<V 37> εν γαρ τουτο ο λογος εστιν αληθης οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
-<V 38> εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασι και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
-<V 39> εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν των σαμαρειτων εις αυτον δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
-<V 40> ω̣ς̣ ο̣υ̣ν̣ η̣λ̣θον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
-<V 41> και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
-<V 42> τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν παρ αυτου και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο̣ χ̣ς̣̅
-<V 43> μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν ε̣ι̣ς̣ τ̣η̣ν̣ γαλιλαιαν
-<V 44> αυτος γαρ ο ι̣ς̣̅ ε̣μαρτυρησεν οτι προφητ̣ης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
-<V 45> οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εορακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
-<V 46> ηλθεν ουν παλιν ο ις̅ εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησε το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υς̅ ησθενει εν καπερναουμ
-<V 47> ουτος ακουσας οτι ις̅ ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν̅ ημελλεν γαρ αποθνησκειν
-<V 48> ειπεν ουν ο ις̅ προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
-<V 49> λεγει προς αυτον ο βασιλικος κε̅ καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον
-<V 50> λεγει αυτω ο ις̅ πορευου ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν ο αν̅ος τω λογω ο ειπεν αυτω ο ις̅ και επορευετο
-<V 51> ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι υπηντησαν αυτω και ανηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
-<V 52> επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
-<V 53> εγνω ουν ο πη̅ρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ο υς̅ σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
-<V 54> τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ις̅ ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλ̣ι̣λ̣α̣ι̣α̣ν
-
-<K 5>
-<V 1> μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ις̅ εις ιεροσολυμα
-<V 2> εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η λεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
-<V 3> εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν
-<V 4> αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατηχετο νοσηματι
-<V 5> ην δε τις αν̅ος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
-<V 6> τουτον ιδων ο ις̅ κατακειμενον και γνους οτι πολυν χρονον ηδη εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
-<V 7> απεκριθη αυτω ο ασθενων κε̅ αν̅ον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
-<V 8> λεγει αυτω ο ις̅ εγειρε αρον τον κραββατγον σου και περιπατει
-<V 9> ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
-<V 10> ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατγον εστιν ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραββατον
-<V 11> α̣π̣ε̣κ̣ρ̣ι̣θ̣η αυτοις ο ποιησας με υ̣γ̣ι̣η̣ ε̣κ̣εινος μοι ειπεν αρον τον κραββατον σου και περιπατει
-<V 12> η̣ρ̣ω̣τησαν ουν αυτον τις εστιν ο αν̅ος ο ειπων σοι αρον τον κ̣ρ̣α̣β̣βατον σου και περιπατει
-<V 13> ο̣ δ̣ε̣ ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ι̣ς̣̅ εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
-<V 14> μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ις̅ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται
-<V 15> απηλθεν ο αν̅ος και ανηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ις̅ εστιν ο ποιησας με υγιη
-<V 16> και δια τουτο εδιωκον τον ιν̅ οι ιουδαιοι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
-<V 17> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις ο πη̅ρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
-<V 18> δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλα και πρ̅α ιδιον ελεγεν τον
-θν̅ ισον εαυτον ποιων τω θω̅
-<V 19> απεκρινατο ουν ο ις̅ και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς̅ ποιειν αφ εαυτου ουδε εν εαν μη τι βλεπει τον πρ̅α ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς̅ ομοιως ποιει
-<V 20> ο γαρ πη̅ρ φιλει τον υν̅ και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
-<V 21> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς̅ ους θελει ζωοποιει
-<V 22> ουδε γαρ ο πη̅ρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υω̅
-<V 23> ινα παντες τιμωσι τον υν̅ καθως τιμωσι τον πρ̅α ο μη τιμων τον υν̅ ου τιμα τον πρ̅α τον πεμψαντα αυτον
-<V 24> αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
-<V 25> αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υυ̅ του θυ̅ και οι ακουσαντες ζησουσιν
-<V 26> ωσπερ γαρ ο πη̅ρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υω̅ ζωην εχειν εν εαυτω
-<V 27> και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υς̅ αν̅ου εστιν
-<V 28> μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
-<V 29> και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
-<V 30> ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
-<V 31> εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
-<V 32> αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
-<V 33> υ̣μ̣ε̣ι̣ς̣ α̣πεσταλκατε προς ιωανν̣η̣ν̣ κ̣α̣ι μεμαρτυρηκεν τη αληθ̣εια
-<V 34> εγω δε ου παρα αν̅ου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
-<V 35> εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
-<V 36> εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πη̅ρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πη̅ρ με απεστειλεν
-<V 37> και ο πεμψας με πη̅ρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εορακατε
-<V 38> και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
-<V 39> ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
-<V 40> και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
-<V 41> δοξαν παρα αν̅ων ου λαμβανω
-<V 42> αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θυ̅ ουκ εχετε εν εαυτοις
-<V 43> εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πρ̅ς μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε
-<V 44> πως δυνασθε υμεις πιστευειν δοξαν παρ αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου θυ̅ ου ζητειτε
-<V 45> μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πρ̅α εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
-<V 46> ει γαρ επιστευετε μωυση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
-<V 47> ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασι πιστευσητε
-
-<K 6>
-<V 1> μετα ταυτα απηλθεν ο ις̅ περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
-<V 2> ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
-<V 3> ανηλθεν ουν εις το ορος ο ις̅ και εκαθητο εκει μετα των μαθητων αυτου
-<V 4> ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
-<V 5> επαρας ουν τους οφθαλμους ο ις̅ και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
-<V 6> τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι ημελλεν ποιειν
-<V 7> απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη
-<V 8> λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
-<V 9> εστι παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
-<V 10> ειπεν δε ο ις̅ ποιησατε τους αν̅ους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν ο̣ι̣ α̣ν̣δ̣ρες τον αριθμον ωσει πεντακισχιλιοι
-<V 11> και λαβων τους αρτους ο ις̅ και ευχαριστησας διεδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
-<V 12> ως δε επλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
-<V 13> συνηγαγον ουν και εγεμησαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσε τοις βεβρωκοσιν
-<V 14> οι ουν αν̅οι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ις̅ ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
-<V 15> ις̅ ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσι βασιλεα ανεχωρησε παλιν εις το ορος
-<V 16> ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
-<V 17> και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη γεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ις̅
-<V 18> η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
-<V 19> εληλακοτες ουν ωσει σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσι τον ιν̅ περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν
-<V 20> ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
-<V 21> ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
-<V 22> τη επαυριον οχλος ο εστηκως πε̣ρ̣α̣ν̣ τ̣η̣ς̣ θαλασσης ιδων οτι πλοια̣ρ̣ι̣ο̣ν αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθε τοις μαθηταις αυτου ο ις̅ εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
-<V 23> αλλα δε ηλθον πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυ̅
-<V 24> οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ις̅ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ανεβησαν και αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιν̅
-<V 25> και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββει ποτε ωδε γεγονας
-<V 26> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
-<V 27> εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υς̅ του αν̅ου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πη̅ρ εσφραγισεν ο θς̅
-<V 28> ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θυ̅
-<V 29> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις τουτο εστι το εργον του θυ̅ ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος
-<V 30> ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
-<V 31> οι πατερες ημων το μανα εφαγον εν τη ερημω καθως γεγραπται αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
-<V 32> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πη̅ρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
-<V 33> ο γαρ αρτος του θυ̅ εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
-<V 34> ειπον ουν προς αυτον κε̅ παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
-<V 35> ειπεν δε αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε
-<V 36> αλλ ειπον υμιν οτι και εορακατε με και ου πιστευετε
-<V 37> παν ο διδωσι μοι ο πη̅ρ προς με ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
-<V 38> οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
-<V 39> πρ̅ς ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλ αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα
-<V 40> τουτο δε εστι το θελημα του πρ̅ς μου ινα πας ο θεωρων τον υν̅ και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
-<V 41> εγογγυζων ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
-<V 42> και ελεγον ουχ ουτος εστιν ις̅ ο υς̅ ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πρ̅α και την μητερα πως ουν λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
-<V 43> απεκριθη ουν ο ις̅ και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων
-<V 44> ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πη̅ρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
-<V 45> εστι γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντ̣ε̣ς̣ δ̣ι̣δ̣ακτοι θυ̅ πας ουν ο ακ̣ο̣υ̣σ̣α̣ς̣ π̣α̣ρ̣α του πρ̅ς και μαθων ερχεται προς με
-<V 46> ουχ οτι τον πρ̅α τις εορακεν ει μη ο ων εκ του θυ̅ ουτος εορακεν τον πρ̅α
-<V 47> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
-<V 48> εγω ειμι ο αρτος της ζωης
-<V 49> οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
-<V 50> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη
-<V 51> εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν ην εγω δοσω υπερ της του κοσμου ζωης
-<V 52> εμαχοντο δε οι ιουδαιοι προς αλληλους λεγοντες πως δυναται ημιν ουτος δουναι την σαρκα φαγειν
-<V 53> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υυ̅ του αν̅ου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
-<V 54> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
-<V 55> η σαρξ μου αληθης εστι βωσις και το αιμα μου αληθης εστι ποσις
-<V 56> ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
-<V 57> καθως απεστειλεν με ο ζων πη̅ρ καγω ζω δια τον πρ̅α και ο τρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε
-<V 58> ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι̣ π̣̣̅ρες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
-<V 59> ταυτα ελαλησεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ
-<V 60> πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
-<V 61> ειδως δε ο ις̅ εν εαυτω οτι γογγυζουσι περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
-<V 62> εαν ουν θεωρητε τον υν̅ του αν̅ου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
-<V 63> το πν̅α εστι το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πν̅α εστι και ζωη εστιν
-<V 64> αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ις̅ τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσον αυτον
-<V 65> και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πρ̅ς μου
-<V 66> εκ τουτου πολλοι εκ των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
-<V 67> ειπεν ουν ο ις̅ τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
-<V 68> απεκριθη αυτω σιμων πετρος κε̅ προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
-<V 69> και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅
-<V 70> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην εις διαβολος εστιν
-<V 71> ελεγεν δε ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα
-
-<K 7>
-<V 1> και μετα ταυτα περιεπατει ο ις̅ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
-<V 2> ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
-<V 3> ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσι τα εργα α σου ποιεις
-<V 4> ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτω τω κοσμω
-<V 5> ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
-<V 6> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
-<V 7> ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
-<V 8> υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
-<V 9> ταυτα ειπων αυτος εμηνεν εν τη γαλιλαια
-<V 10> ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω
-<V 11> οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
-<V 12> και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ε̣λ̣ε̣γ̣ο̣ν̣ οτι πλανα τον οχλον
-<V 13> ο̣υ̣δ̣ε̣ι̣ς μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιδαιων
-<V 14> ηδη δε της εορτης μεσαζουσης ανεβη ο ις̅ εις το ιερον και εδιδασκεν
-<V 15> εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος οιδεν γραμματα μη μεμαθηκως
-<V 16> απεκριθη αυτοις ο ις̅ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
-<V 17> εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θυ̅ εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
-<V 18> ο αφ εαυτου λαλων την δοξ̣α̣ν την ιδιαν ζητει ο δε ζητω̣ν την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστι και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
-<V 19> ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
-<V 20> απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
-<V 21> απεκριθη αυτω ις̅ και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
-<V 22> δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε αν̅ον
-<V 23> ει περιτομην λαμβανει αν̅ος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον αν̅ον υγιη εποιησα εν σαββατω
-<V 24> μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
-<V 25> ελεγον ουν τινε̣ς̣ ε̣κ̣ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
-<V 26> και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χς̅
-<V 27> αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν
-<V 28> εκραξεν ουν ο ις̅ εν τω ιερω διδασκων και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
-<V 29> εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
-<V 30> εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
-<V 31> εκ του οχλου ουν πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χς̅ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
-<V 32> ηκουσαν ουν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
-<V 33> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με πρ̅α
-<V 34> ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
-<V 35> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
-<V 36> τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησε̣τ̣ε̣ με και ουχ ευρησετε με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
-<V 37> εν τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ις̅ και εκραξεν λεγων εαν τις δειψα ερχεσθω προς με και πινετω
-<V 38> ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
-<V 39> τουτο δε ειπεν περι του πν̅ς ου ημελλον λαμβανειν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πν̅α αγιον οτι ις̅ ουδεπω εδοξασθη
-<V 40> εκ του οχλου ουν ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης
-<V 41> αλλοι δε ελεγον ουτος εστιν ο χς̅ οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χς̅ ερχεται
-<V 42> ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ σπερματος δα̅δ και εκ βιθλεεμ της κωμης οπου ην δα̅δ ο χς̅ ερχ.μ̣αι
-<V 43> σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον
-<V 44> τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας
-<V 45> ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
-<V 46> απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν αν̅ος ως ουτος ο αν̅ος
-<V 47> απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθαι
-<V 48> μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων
-<V 49> αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τ̣ο̣ν̣ νομον επαρατοι εισιν
-<V 50> λ̣ε̣γ̣ει̣ νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον το προτερον εις ων εξ αυτων
-<V 51> μη ο νομος ημων κρινει τον αν̅ον εαν μη ακουση παρ αυτου προτερον και γνω τι ποιει
-<V 52> απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγειγερται
-<V 53> {om}
-
-<K 8>
-<V 1> {om}
-<V 2> {om}
-<V 3> {om}
-<V 4> {om}
-<V 5> {om}
-<V 6> {om}
-<V 7> {om}
-<V 8> {om}
-<V 9> {om}
-<V 10> {om}
-<V 11> {om}
-<V 12> παλιν ουν ελαλησεν αυτοις ο ις̅ λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
-<V 13> οι ουν φαρισαιοι ειπον αυτω συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
-<V 14> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
-<V 15> υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
-<V 16> και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πη̅ρ
-<V 17> και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο αν̅ων η μαρτυρια αληθης εστιν
-<V 18> εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πη̅ρ
-<V 19> ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πη̅ρ σου απεκριθη ις̅ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πρ̅α μου ε̣ι̣ ε̣μ̣ε̣ ηδειτε και τον πρ̅α μου η̣δ̣ε̣ι̣τ̣ε αν
-<V 20> ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ις̅ εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθη η ωρα αυτου
-<V 21> ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ις̅ εγω υπαγω και ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε και οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
-<V 22> ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
-<V 23> και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
-<V 24> ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
-<V 25> ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεν αυτοις ο ις̅ την αρχην ο τι και λαλω υμιν
-<V 26> πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
-<V 27> ουκ εγνωσαν οτι τον πρ̅α αυτοις ελεγεν
-<V 28> ειπεν ουν ο ις̅ οταν υψωσητε τον υν̅ του αν̅ου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πη̅ρ μου ταυτα λαλω
-<V 29> και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
-<V 30> ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
-<V 31> ελεγεν ουν ο ις̅ προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
-<V 32> και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
-<V 33> απεκριθησαν αυτω και ειπον σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις ελευθεροι γενησεσθε
-<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
-<V 35> ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υς̅ μενει εις τον αιωνα
-<V 36> εαν ουν ο υς̅ υμας ελευθερωση οντος ελευθεροι εσεσθε
-<V 37> οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
-<V 38> α εγω εορακα παρα τω πρ̅ι μου λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πρ̅ς υμων ποιειτε
-<V 39> απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πη̅ρ ημων αβρααμ εστι λεγει αυτοις ο ις̅ ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
-<V 40> νυν δε ζητειτε με αποκτειναι αν̅ον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θυ̅ τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
-<V 41> υμεις δε ποιειτε τα εργα του πρ̅ς υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγενημεθα ενα πρ̅α εχωμεν τον θν̅
-<V 42> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει ο θς̅ πη̅ρ υμων ην ηγαπα̣τ̣ε̣ αν εμε εγω γαρ εκ του θυ̅ εξη̣λ̣θ̣ο̣ν και ηκω ουδ̣ε̣ γαρ απ εμα̣υ̣τ̣ου εληλυθα αλλ εκ̣ε̣ι̣ν̣ος μ̣ε̣ απεστειλεν
-<V 43> διατι την λ̣α̣λ̣ι̣α̣ν̣ την ε̣μ̣η̣ν̣ ου γινωσκετε ο̣τι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
-<V 44> υμε̣ι̣ς̣ εκ του πρ̅ς του δ̣ι̣α̣βολου εστε̣ κ̣αι τας επιθυμιας του̣ π̣ρ̣̅ς̣ υ̣μ̣ων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστι και ο πη̅ρ αυτου
-<V 45> εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
-<V 46> τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
-<V 47> ο ων εκ του θυ̅ τα ρηματα του θυ̅ ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θυ̅ ουκ εστε
-<V 48> απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγωμεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
-<V 49> απεκριθη ις̅ και ειπεν εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πρ̅α μου και υμεις ατιμαζετε με
-<V 50> εγω δε ου ζητω την δοξαν την εμην εστιν ο ζητων και κρινων
-<V 51> αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
-<V 52> ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λ̣ε̣γ̣ε̣ι̣ς̣ εαν τις τον λογον μου τηρ̣η̣σ̣η̣ ο̣υ μη γευσεται θανατου ε̣ι̣ς τον̣ αιωνα
-<V 53> μη συ̣ μειζων ει του πρ̅ς ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
-<V 54> απεκριθη ις̅ εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πη̅ρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θς̅ ημων εστι
-<V 55> και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμιν ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
-<V 56> αβρααμ ο πη̅ρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ιδεν και εχαρη
-<V 57> ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εορακας
-<V 58> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
-<V 59> ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ις̅ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
-
-<K 9>
-<V 1> και παραγων ειδεν αν̅ον τυφλον εκ γενητης
-<V 2> και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββει τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
-<V 3> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτοις ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θυ̅ εν αυτω
-<V 4> εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
-<V 5> οταν ω εν τω κοσμω φως ειμι του κοσμου
-<V 6> ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τους οφθαλμους
-<V 7> και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθρα του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
-<V 8> οι ουν γειτονες και οι θεορουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
-<V 9> αλλοι ελεγον ουχι αλλ ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
-<V 10> ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
-<V 11> απεκριθη εκεινος αν̅ος ο λεγομενος ις̅ πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις τον σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
-<V 12> και ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
-<V 13> αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
-<V 14> ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ις̅ και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
-<V 15> παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον εποιησεν και επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
-<V 16> ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο αν̅ος ουκ εστι παρα του θυ̅ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι δε ελεγον πως δυναται αν̅ος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
-<V 17> λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ανεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
-<V 18> ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου
-<V 19> και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υς̅ υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει
-<V 20> απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς̅ ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
-<V 21> πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος τα περι αυτου λαλησει
-<V 22> ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χν̅ αποσυναγωγος γενηται
-<V 23> δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
-<V 24> εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον αν̅ον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θω̅ ημεις οιδαμεν οτι ο αν̅ος ουτος αμαρτωλος εστιν
-<V 25> απεκριθη εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ημην και αρτι βλεπω
-<V 26> ειπον ουν αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ανεωξεν σου τους οφθαλμους
-<V 27> απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
-<V 28> οι δε ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
-<V 29> ημεις οιδαμεν οτι μωσει λελαληκεν ο θς̅ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
-<V 30> απεκριθη ο αν̅ος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτο̣ θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστι και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
-<V 31> οιδαμεν δε οτι αμαρτωλον ο θς̅ ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
-<V 32> εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ανεωξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
-<V 33> ει μι ην ουτος παρα θυ̅ ουκ εδυνατο ποιειν ουδεν
-<V 34> απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
-<V 35> ηκουσεν ο ις̅ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υν̅ του θυ̅
-<V 36> απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστι κε̅ ινα πιστευσω εις αυτον
-<V 37> ειπεν δε αυτω ο ις̅ και εορακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
-<V 38> ο δε εφη πιστευω κε̅ και προσεκυνησεν αυτω
-<V 39> και ειπεν ο ις̅ εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσι και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
-<V 40> ηκουσαν ουν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
-<V 41> ειπεν αυτοις ο ις̅ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η αμαρτια υμων μενει
-
-<K 10>
-<V 1> αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
-<V 2> ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι των προβατων
-<V 3> τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
-<V 4> οταν τα ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασι την φωνην αυτου
-<V 5> αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην
-<V 6> ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ις̅ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
-<V 7> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
-<V 8> παντες οσοι προ εμου ηλθον κλεπται εισι και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
-<V 9> εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
-<V 10> ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσι και περισσον εχωσιν
-<V 11> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
-<V 12> ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισι τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησι τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
-<V 13> ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστι και ου μελλει αυτω περι των προβατων
-<V 14> εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
-<V 15> καθως γινωσκει με ο πη̅ρ καγω γινωσκω τον πρ̅α και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
-<V 16> και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσι και γενησονται μια ποιμνη εις ποιμην
-<V 17> δια τουτο ο πη̅ρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
-<V 18> ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θηναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πρ̅ς μου
-<V 19> σχισμα ουν εγενετο παλιν εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
-<V 20> ελεγον ουν πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
-<V 21> αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
-<V 22> εγενετο τα εγκαινια εν ιεροσολυμοις χειμων ην
-<V 23> και περιεπατει ο ις̅ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
-<V 24> εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χς̅ ειπεν ημιν παρρησια
-<V 25> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πρ̅ς μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
-<V 26> αλλ υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
-<V 27> τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσι μοι
-<V 28> καγω ζωην αιωνιον διδομι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
-<V 29> ο πη̅ρ μου ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πρ̅ς μου
-<V 30> εγω και ο πη̅ρ εν εσμεν
-<V 31> εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
-<V 32> απεκριθη αυτοις ο ις̅ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πρ̅ς μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
-<V 33> απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ αν̅ος ων ποιεις σεαυτον θν̅
-<V 34> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ουκ εστι γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
-<V 35> ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θυ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
-<V 36> ον ο πη̅ρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υς̅ του θυ̅ ειμι
-<V 37> ει ου ποιω τα εργα του πρ̅ς μου μη πιστευετε μοι
-<V 38> ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πη̅ρ καγω εν αυτω
-<V 39> εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν απο των χειρων αυτων
-<V 40> και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
-<V 41> και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν εποιησεν σημειον ουδε εν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
-<V 42> και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
-
-
-<K 11>
-<V 1> ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
-<V 2> ην δε μαρια η αλειψασα τον κν̅ μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
-<V 3> απεστειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προς αυτον λεγουσαι κε̅ ιδε ον φιλεις ασθενει
-<V 4> ακουσας δε ο ις̅ ειπεν η ασθενεια αυτη ουκ εστι προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θυ̅ ινα δοξασθη ο υς̅ του θυ̅ δι αυτ̣η̣ς
-<V 5> ηγαπα δε ο ις̅ την μαρθ̣α̣ν̣ κ̣αι την αδελφην αυτης (μ̣α̣ρ̣θ̣α̣ν̣) και τον λαζαρον
-<V 6> ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
-<V 7> επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν παλιν εις την ιουδαιαν
-<V 8> λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββει νυν εζητουν σε οι ιουδαιοι λιθασαι και παλιν υπαγεις εκει
-<V 9> απεκριθη ο ις̅ ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
-<V 10> εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
-<V 11> ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
-<V 12> ειπον ουν οι μαθηται αυτου κε̅ ει κεκοιμηται σωθησεται
-<V 13> ειρηκει δε ο ις̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
-<V 14> τοτε ειπεν αυτοις παρρησια ο ις̅ λαζαρος απεθανεν
-<V 15> και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
-<V 16> ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις μαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
-<V 17> ελθων ουν ο ις̅ ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω
-<V 18> ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
-<V 19> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
-<V 20> η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ις̅ ερχεται υπηντησεν αυτω μαριαμ δε εν τω οικω εκαθεζετο
-<V 21> ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιν̅ κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος
-<V 22> αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θν̅ δωσει σοι ο θς̅
-<V 23> λεγει αυτη ο ις̅ αναστησεται ο αδελφος σου
-<V 24> λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
-<V 25> ειπεν δε αυτη ο ις̅ εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
-<V 26> {11.26b-11.48a maybε missing film} 999 και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
-<V 27> λεγει αυτω ναι κε̅ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ ο εις τον κοσμον ερχομενος
-<V 28> και ταυτα ειπουσα απηλθε και εφωνησε μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστι και φωνει σε
-<V 29> εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον
-<V 30> ουπω δε εληλυθει ο ις̅ εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
-<V 31> οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
-<V 32> η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ις̅ ιδουσα αυτον επεσεν εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κε̅ ει ης ωδε ουκ αν απεθανε μου ο αδελφος
-<V 33> ις̅ ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πν̅ι και εταραξεν εαυτον
-<V 34> και ειπε που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κε̅ ερχου και ιδε
-<V 35> εδακρυσεν ο ις̅
-<V 36> ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
-<V 37> τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
-<V 38> ις̅ ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
-<V 39> λεγει ο ις̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κε̅ ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστι
-<V 40> λεγει αυτη ο ις̅ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θυ̅
-<V 41> ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ις̅ ηρε τους οφθαλμους ανω και ειπε πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
-<V 42> εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
-<V 43> και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασε λαζαρε δευρο εξω
-<V 44> και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ις̅ λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
-<V 45> πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν ο ις̅ επιστευσαν εις αυτον
-<V 46> τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ο ις̅
-<V 47> συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο αν̅ος πολλα σημεια ποιει
-<V 48> εαν αφωμεν αυτον ουτω παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος {11.26b-11.48a}
-<V 49> εις δε τις εξ αυτων ονοματικαιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
-<V 50> ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις αν̅ος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
-<V 51> τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ις̅ αποθνησκειν υπερ του εθνους
-<V 52> και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θυ̅ τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
-<V 53> απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ι̣ν̣α̣ α̣π̣ο̣κ̣τεινωσιν αυτον
-<V 54> ο ις̣ ο̣υ̣ν̣ ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων
-<V 55> ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
-<V 56> εζητουν ουν τον ιν̅ και ελεγον μετα αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
-<V 57> δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστι μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
-
-<K 12>
-<V 1> ο ουν ις̅ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
-<V 2> εποιησαν ουν δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
-<V 3> η ουν μαριαν λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψε τους ποδας του ιυ̅ και ταις θριξιν αυτης εξεμαχεν η δε οικια ολη επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
-<V 4> λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας ο ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
-<V 5> διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
-<V 6> ειπεν δε τουτο ουχ ο̣τ̣ι̣ περι των πτωχων εμελλεν̣ αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον εχων τα βαλλομενα εβασταζεν
-<V 7> ειπεν ουν ο ις̅ αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
-<V 8> τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
-<V 9> εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστι και ηλθον ου δια τον ιν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
-<V 10> εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
-<V 11> οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιν̅
-<V 12> τη επαυριον οχλος πολυς ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ις̅ εις ιεροσολυμα
-<V 13> ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυ̅ ο βασιλευς του ιη̅λ
-<V 14> ευρων δε ο ις̅ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
-<V 15> μη φοβου θυγατηρ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται σοι καθημενος επι πωλον ονου
-<V 16> ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ις̅ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
-<V 17> εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
-<V 18> δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
-<V 19> οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
-<V 20> ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
-<V 21> ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτησαν αυτον λεγοντες κε̅ θελομεν τον ιν̅ ιδειν
-<V 22> ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσι τω ιυ̅
-<V 23> ο δε ις̅ απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υς̅ του αν̅ου
-<V 24> αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
-<V 25> ο φιλων την ψυχην αυτου απωλεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
-<V 26> εαν τις εμοι διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πη̅ρ
-<V 27> νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ε̣ι̣π̣ω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο η̣λ̣θον εις την ωραν ταυτην
-<V 28> πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
-<V 29> ο ουν οχλος ο εστως ακουων ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
-<V 30> απεκριθη ο ις̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
-<V 31> νυν κρισις εστι του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
-<V 32> καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
-<V 33> τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
-<V 34> απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χς̅ μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υν̅ του αν̅ου τις εστιν ουτος ο υς̅ του αν̅ου
-<V 35> ειπεν ουν αυτοις ο ις̅ ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε ως το φως εχετε ινα μη η σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
-<V 36> εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και απελθω̣ν̣ ε̣κ̣ρ̣υβη απ αυτων
-<V 37> τοσ̣α̣υ̣τα δε αυτου σημεια πεπ̣ο̣ι̣η̣κοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
-<V 38> ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κε̅ τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυ̅ τινι απεκαλυφθη
-<V 39> δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευσαι οτι παλιν ειπεν ησαιας
-<V 40> τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσι τοις οφθαλμοις και νοησωσι τη καρδια και επιστραφωσι και ιασωμαι αυτους
-<V 41> ταυτα ειπεν ησαιας οτε ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
-<V 42> ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
-<V 43> ηγαπησαν γαρ την δοξαν των αν̅ων μαλλον υπερ την δοξαν του θυ̅
-<V 44> ις̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
-<V 45> και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
-<V 46> εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
-<V 47> και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
-<V 48> ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ο̣ν̣ ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
-<V 49> οτι εγω απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ ο πεμψας με πη̅ρ αυτος εντολην μοι δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
-<V 50> και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πη̅ρ ουτως λαλω
-
-<K 13>
-<V 1> προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ις̅ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πρ̅α αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
-<V 2> {13.2-13.25 maybε missing film} 999 και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
-<V 3> ειδως ο ις̅ οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πη̅ρ εις τας χειρας και οτι απο θυ̅ εξηλθε και προς τον θν̅ υπαγει
-<V 4> εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησι τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
-<V 5> ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
-<V 6> ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κε̅ συ μου νιπτεις τους ποδας
-<V 7> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
-<V 8> λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ις̅ εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
-<V 9> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
-<V 10> λεγει αυτω ο ις̅ ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστι καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
-<V 11> ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
-<V 12> οτε ουν ενιψε τους ποδας αυτων και ελαβε τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
-<V 13> υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κς̅ και καλως λεγετε ειμι γαρ
-<V 14> ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κς̅ και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
-<V 15> υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
-<V 16> αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
-<V 17> ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
-<V 18> ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
-<V 19> απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
-<V 20> αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
-<V 21> ταυτα ειπων ο ις̅ εταραχθη τω πν̅ι και εμαρτυρησε και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
-<V 22> εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
-<V 23> ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιυ̅ ον ηγαπα ο ις̅
-<V 24> νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
-<V 25> επιπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του ιυ̅ λεγει αυτω κε̅ τις εστιν
-<V 26> αποκρινεται ο ις̅ εκεινος εστιν ω εαν εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
-<V 27> και μετα το ψωμιον εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ις̅ ο ποιεις ποιησον ταχιον
-<V 28> τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
-<V 29> τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
-<V 30> λαβων ουν το ψω̣μ̣ιον εκεινος ευθεως εξηλθε̣ν̣ ην δε νυξ
-<V 31> οτε ουν εξηλθεν λεγει ο ις̅ ν̣υ̣ν̣ εδοξασθη ο υς̅ του αν̅ου και ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω
-<V 32> ει ο θς̅ εδοξασθη εν αυτω και ο θς̅ δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
-<V 33> τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι πλην
-<V 34> εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
-<V 35> εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
-<V 36> λεγει αυτω σιμων πετρος κε̅ που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ις̅ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον
-<V 37> λεγει αυτω πετρος διατι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
-<V 38> αποκρινεται αυτω ο ις̅ την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου αρνηση με τρις
-
-<K 14>
-<V 1> μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θν̅ και εις εμε πιστευετε
-<V 2> εν τη οικια του πρ̅ς μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη γε ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
-<V 3> και εαν πορευθω ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
-<V 4> και οπου υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
-<V 5> λεγει αυτω θωμας κε̅ ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
-<V 6> λεγει αυτω ο ις̅ εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πρ̅α ει μη δι εμου
-<V 7> ει εγνωκειτε με και τον πρ̅α μου αν ηδητε απ αρτι γινωσκετε αυτον και εορακατε αυτον
-<V 8> λεγει αυτω φιλιππος κε̅ δειξον ημιν τον πρ̅α και αρκει ημιν
-<V 9> λεγει αυτω ο ις̅ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εορακως εμε εωρακεν τον πρ̅α
-<V 10> ου πιστευεις οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πη̅ρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
-<V 11> πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πρ̅ι και ο πη̅ρ εν εμοι εστιν ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
-<V 12> αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πρ̅α μου πορευομαι
-<V 13> και ο εαν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πη̅ρ εν τω υω̅
-<V 14> {om}
-<V 15> εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
-<V 16> καγω ερωτησω τον πρ̅α και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
-<V 17> το πν̅α της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει και εν υμιν εστιν
-<V 18> ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
-<V 19> ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθε
-<V 20> εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πρ̅ι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
-<V 21> ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πρ̅ς μου καγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
-<V 22> λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κε̅ και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
-<V 23> απεκριθη ις̅ και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πη̅ρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
-<V 24> ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πρ̅ς
-<V 25> ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
-<V 26> ο δε παρακλητος το πν̅α το αγιον ο πεμψει ο πη̅ρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα οσα ειπον υμιν
-<V 27> ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
-<V 28> ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πρ̅α οτι ο πη̅ρ μειζων μου εστιν
-<V 29> και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
-<V 30> ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο αρχων του κοσμου τουτου και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
-<V 31> αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πρ̅α και καθως εδωκεν μοι εντολην ο πη̅ρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
-
-<K 15>
-<V 1> εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πη̅ρ μου ο γεωργος εστι
-<V 2> παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη
-<V 3> ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
-<V 4> μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτ̣ω̣ς̣ ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μειν̣η̣τ̣ε
-<V 5> εγω ειμι η αμπελος υ̣μ̣ε̣ι̣ς̣ τα κληματα ο μενων εν εμ̣ο̣ι̣ καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν
-<V 6> εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσι και καιεται
-<V 7> εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
-<V 8> εν τουτω εδοξασθη ο πη̅ρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησθε εμοι μαθηται
-<V 9> καθως ηγαπησεν με ο πη̅ρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
-<V 10> εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πρ̅ς μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
-<V 11> ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
-<V 12> αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
-<V 13> μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
-<V 14> υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε α εγω εντελλομαι υμιν
-<V 15> ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κς̅ υμας δε ειρηκα φ̣ι̣λ̣ο̣υ̣ς̣ οτι παντα α ηκουσα πα̣ρ̣α̣ του πρ̅ς εγνωρισα υμιν
-<V 16> ο̣υ̣χ̣ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγ̣ω̣ εξελεξαμην υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δω υμιν
-<V 17> ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
-<V 18> ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
-<V 19> ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
-<V 20> μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυ̅ αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
-<V 21> αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμας δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασι τον πεμψαντα με
-<V 22> ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων
-<V 23> ο εμε μισων και τον πρ̅α μου μισει
-<V 24> ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεν αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε και εορακασι και μεμισηκασι και εμε και τον πρ̅α μου
-<V 25> αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
-<V 26> οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πρ̅ς το πν̅α της αληθειας ο παρα του πρ̅ς εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
-<V 27> και υμεις μαρτυρειτε οτι εξ αρχης μετ εμου εστε
-
-<K 16>
-<V 1> ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
-<V 2> αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θω̅
-<V 3> και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πρ̅α ουδε εμε
-<V 4> αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευετε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ ημων ημιν
-<V 5> νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
-<V 6> αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
-<V 7> αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
-<V 8> και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
-<V 9> περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
-<V 10> περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πρ̅α μου υπαγω και ουκ ετι θεωρειτε με
-<V 11> περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
-<V 12> ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
-<V 13> οταν δε ελθη εκεινος το πν̅α της αληθειας οδηγησει υμας εν τη αληθεια παση ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα εαν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
-<V 14> εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λ̣η̣ψ̣ε̣τ̣α̣ι̣ κ̣α̣ι̣ αναγγελει υμιν
-<V 15> παντα οσα εχει ο πη̅ρ εμα εστι δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
-<V 16> μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με οτι υπαγω προς τον πρ̅α
-<V 17> ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστι τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πρ̅α
-<V 18> ελεγον ουν τι εστι τουτο το μικρον ουκ ουδαμεν τι λαλει
-<V 19> εγνω ο ις̅ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ουκετι θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
-<V 20> αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
-<V 21> η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη αν̅ος εις τον κοσμον
-<V 22> και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
-<V 23> και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πρ̅α εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
-<V 24> εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
-<V 25> ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πρ̅ς αναγγελω υμιν
-<V 26> εν εκεινη τη ημερα αιτησεσθε εν τω ονοματι μου και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πρ̅α περι υμων
-<V 27> αυτος γαρ ο πη̅ρ φιλει υμας οτι εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θυ̅ εξηλθον
-<V 28> εξηλθον παρα του πρ̅ς και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πρ̅α
-<V 29> λεγουσιν οι μαθηται ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
-<V 30> νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θυ̅ εξηλθες
-<V 31> απεκριθη αυτοις ο ις̅ αρτι πιστευετε
-<V 32> ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια καμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πη̅ρ μετ εμου εστι
-<V 33> ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
-
-<K 17>
-<V 1> ταυτα ελαλησεν ο ις̅ και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν̅ ινα και ο υς̅ σου δοξασει σε
-<V 2> καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο εδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
-<V 3> αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θν̅ και ον απεστειλας ιν̅ χν̅
-<V 4> εεγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
-<V 5> και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
-<V 6> εφανερωσα σου το ονομα τοις αν̅οις ους δεδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σου τετηρηκασιν
-<V 7> νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν
-<V 8> οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
-<V 9> εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισι
-<V 10> και τα εμα παντα σα εστι και τα σα εμα και δεδοξασμε εν αυτοις
-<V 11> και ουκ ετι ειμι εν τουτω τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισι και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
-<V 12> οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετω ει μη ο υς̅ της απολειας ινα η γραφη πληρωθη
-<V 13> νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσι την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις
-<V 14> εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
-<V 15> ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
-<V 16> εκ του κοσμου ουκ εισι καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι
-<V 17> αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστι
-<V 18> καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυ̣τ̣ο̣υ̣ς̣ εις τον κοσμον
-<V 19> και υπερ αυ̣τ̣ω̣ν̣ εγω αγιαζω εμαυτον ινα ω̣σ̣ι̣ και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
-<V 20> ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι παντων των πιστευσοντων δια του λογου αυτων εις εμε
-<V 21> ινα παντες εν ωσι καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
-<V 22> καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμεν
-<V 23> κεγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσι τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκει ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
-<V 24> πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσι μετ εμου ινα θεωρωσι την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
-<V 25> πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
-<V 26> και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
-
-<K 18>
-<V 1> ταυτα ειπων ο ις̅ εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
-<V 2> ηδει δ̣ε̣ και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ο ις̅ εκει μ̣ε̣τα των μαθητων αυτου
-<V 3> ο ουν ιουδας παραλαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
-<V 4> ις̅ δε ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον λεγει ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
-<V 5> απεκριθησαν αυτω ιν̅ τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ις̅ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
-<V 6> ως ουν ειπεν αυτοις ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
-<V 7> παλιν ουν αυτοις επηρωτησεν̣ τινα ζητειτε οι δε ε̣ι̣π̣ο̣ν̣ ιν̅ τον ναζωραιον
-<V 8> απεκριθη αυτοις ο ις̅ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
-<V 9> ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
-<V 10> σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
-<V 11> ειπεν ουν ο ις̅ τω πετρω βαλε την μαχαιραν (ε̣ι̣ς̣ τ̣η̣ν̣ θ̣η̣κ̣η̣ν̣) το ποτηριον ο δεδωκεν̣ μοι ο πη̅ρ ου μη πιω αυτο
-<V 12> η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιν̅ και εδησαν αυτον
-<V 13> και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερο̣ς̣ του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
-<V 14> ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα αποθανειν απολεσθαι υπερ του λαου
-<V 15> ηκολουθει δε αλλοστω ιυ̅ σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνηλθε τω ιυ̅ εις την αυλην του αρχιερεως
-<V 16> ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον
-<V 17> λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του αν̅ου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
-<V 18> ειστ̣η̣κεισαν δε οι δουλοι και υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην ην δε και ο πετρος εστως μετ αυτων και θερμαινομενος
-<V 19> ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιν̅ περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
-<V 20> απεκριθη δε αυτω ο ις̅ εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
-<V 21> τι με επερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
-<V 22> ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκεν ραπισμα τω ιυ̅ ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
-<V 23> απεκριθη αυτω ο ις̅ ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
-<V 24> απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
-<V 25> ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
-<V 26> λεγει ουν εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψε πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
-<V 27> παλιν ουν ηρνησατο και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
-<V 28> αγουσιν ουν τον ιν̅ απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν α̣λ̣λ̣α φαγωσι το πασχα
-<V 29> εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησι τινα κατηγοριαν φερετε κατα του αν̅ου τουτου
-<V 30> απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
-<V 31> ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν ουδενα αποκτειναι
-<V 32> ινα ο λογος του ιυ̅ πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
-<V 33> εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησεν τον ιν̅ και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
-<V 34> απεκρινατο ο ις̅ αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
-<V 35> απεκριθη ο πιλατος μη εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
-<V 36> απεκριθη ις̅ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
-<V 37> ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ις̅ συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
-<V 38> λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
-<V 39> εστι δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
-<V 40> εκραυγασαν ουν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
-
-<K 19>
-<V 1> τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιν̅ και εμαστιγωσεν
-<V 2> και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
-<V 3> και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδοσαν αυτω ραπισματα
-<V 4> εξηλθεν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
-<V 5> εξηλθεν ουν εχω ο ις̅ εχων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο αν̅ος
-<V 6> οταν ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
-<V 7> απεκριθησαν οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι υν̅ θυ̅ εαυτον εποιησεν
-<V 8> οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
-<V 9> και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιυ̅ ποθεν ει συ ο δε ις̅ αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
-<V 10> λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
-<V 11> απεκριθη αυτω ο ις̅ ουκ εχεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα α̣μαρ̣τ̣ι̣αν εχει
-<V 12> εκ τουτου ουν εζη̣τει̣ ο πιλατος απολυσαι αυτον ο̣ι̣ δ̣ε̣ ιουδαιοι εκραυγαζον λεγοντες ε̣αν̣ τουτον απολυσης ουκ ει φιλος τ̣ου̣ κ̣αισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
-<V 13> ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιν̅ και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον ος λεγεται λιθοστρωτον εβραιστι δε καπφαθα
-<V 14> ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
-<V 15> οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων στ̣αυρωσω ̣απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μι καισαρα
-<V 16> τοτε τ̣ε̣ ουν πα̣ρ̣ε̣δωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη οι δε παρελαβοντες αυτον απηγαγον
-<V 17> και βασταζων τον σταυρον εαυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
-<V 18> οπου εσταυρωσαν αυτον και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιν̅
-<V 19> εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ις̅ ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
-<V 20> τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ις̅ και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
-<V 21> ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων
-<V 22> απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
-<V 23> οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιν̅ ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερο̣ς̣ και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
-<V 24> ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
-<V 25> ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιυ̅ η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαριαμ η του κλωπα και μαριαμ η μαγδαληνη
-<V 26> ις̅ ουν ως ε̣ιδεν̣ την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι γυναι ιδου ο υς̅ σου
-<V 27> ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου απ εκεινης ουν της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια
-<V 28> μετα τουτο ειδως ο ις̅ οτι παντα τετελεσται ινα η γραφη τελειωθη λεγει διψω
-<V 29> σκευος ουν εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον του οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
-<V 30> οτε ουν ελαβεν το οξος ο ις̅ ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πν̅α
-<V 31> οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν (α̣υ̣των τα σκελη και αρθωσι̣ν̣)
-<V 32> η̣λ̣θον ο̣υ̣ν̣ (οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλ)ο̣υ̣ τ̣ο̣υ συσταυρωθ̣ε̣ν̣τ̣ο̣ς̣ α̣υ̣τ̣ω̣
-<V 33> ε̣π̣ι̣ δ̣ε̣ τ̣ον ιν̅ ελθοντες ως ιδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
-<V 34> αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
-<V 35> και ο εορακως μεμαρτυρηκεν (και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδε)ν οτι αληθη λεγει ινα υ̣μ̣ε̣ι̣ς̣ π̣ι̣σ̣τ̣ε̣υ̣̣σ̣η̣τ̣ε̣
-<V 36> εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται α̣π̣ αυτου
-<V 37> και παλιν ετερα γραφη οψονται εις ον ε̣ξεκεντη̣σ̣α̣ν
-<V 38> (μετα δε ταυτα) ηρωτησεν τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιυ̅ κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιυ̅ και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα του ιυ̅
-<V 39> ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθον προς τον ιν̅ νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
-<V 40> ελαβον ουν το σωμα του ιυ̅ και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστι τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
-<V 41> ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ε̣τ̣ε̣θη
-<V 42> εκει ουν δια την παρασκευη̣ν̣ τ̣ω̣ν ιουδαιων οτι εγγυς ην το μ̣ν̣η̣μειον εθηκαν τον ιν̅
-
-<K 20>
-<V 1> τ̣η̣ δ̣ε̣ μια των σαββατων μαριαμ η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον απο της θυρας του μνημειου
-<V 2> τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ις̅ και λεγει αυτοις ηραν τον κν̅ εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
-<V 3> εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
-<V 4> ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
-<V 5> και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι γε εισηλθεν
-<V 6> ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
-<V 7> και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
-<V 8> τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος ε̣ι̣ς̣ το μνημειον και ιδεν και επιστευσεν
-<V 9> ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
-<V 10> απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται
-<V 11> μαριαμ δε ειστηκει προς τω μνημ̣ε̣ι̣ω εχω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
-<V 12> και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς (τοις ποσιν οπου) ε̣κ̣ειτο το σω(μα του ιυ̅)
-<V 13> και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν̅ μου και ο̣υ̣κ̣ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
-<V 14> (και ταυτα) ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιν̅ εστωτα και ουκ ηδει οτι ις̅ εστιν
-<V 15> λεγει αυτη ο ις̅ γυναι τι κλαιεις τινα (ζητεις) ε̣κ̣εινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστι λεγει αυτω κε̅ ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
-<V 16> λεγει αυτη ο ις̅ μαριαμ στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραβουνι ο λεγετε διδασκαλε
-<V 17> λεγει αυτη ο ις̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πρ̅α μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πρ̅α μου και πρ̅α υμων και θν̅ μου και θν̅ υμων
-<V 18> ερχεται μαριαμ η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εορακεν τον κν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
-<V 19> ουσης ουν οψι̣α̣ς̣ τ̣η ημερα ε(κεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμε)νων οπο̣υ̣ η̣σαν οι μαθηται συνη̣γ̣μ̣ενοι δια τον φοβον (των ιουδαιων) ηλθεν ο ις̅ κ̣α̣ι εστη εις το μεσον και λεγει α̣υτοι̣ς̣ (ειρηνη υμιν)
-<V 20> και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας και εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κν̅
-<V 21> ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ις̅ ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πη̅ρ καγω πεμπω υμας
-<V 22> και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πν̅α αγιον
-<V 23> αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφεωνται αυτοις εαν τινων κρατητε κεκρατηνται
-<V 24> θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λε(γομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν) ο ις̅
-<V 25> ελε(γον ουν αυτω οι αλλοι μαθη)ται (εωρα)καμε(ν τον κν̅ ο δε ειπ)εν αυτο(ις εαν μη ιδω εν ταις) χερσιν αυτου (τον τυπον των ηλων και βαλω τον) δ̣ακ̣τυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
-<V 26> και μεθ η̣με̣(ρας οκτω) παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ι̣ς̣̅ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και (ειπεν ειρηνη υμιν)
-<V 27> ειτα λεγει τω θωμα φε(ρε τον δακ)τ̣υλον σου ω̣δ̣ε̣ και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστ(ος αλλα πιστος)
-<V 28> &lacu; {&lacu; και απεκριθη o θωμαs και ειπεν αυτω o κs̅ μoυ και o θs̅ μoυ}
-<V 29> (λεγει αυτω ο ις̅ οτι εωρακας με θωμα πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστ)ευσαν(τες)
-<V 30> &lacu; {&lacu; πoλλα μεν oυν και αλλα sημεια επoιηsεν o ιs̅ ενωπιoν των μαθητων αυτoυ α oυκ εsτι γεγραμμενα εν τω βιβλιω τoυτω}
-<V 31> ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ις̅ εστιν ο χς̅ ο υς̅ του θυ̅ (και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου)
-
-<K 21>
-<V 1> (μετα ταυτα εφανερωσεν εαυ)τον παλιν ο ις̅ (τοις μαθηταις) επι της θαλασσης της τ(ιβεριαδος ε)φανερω(σε δε ουτως)
-<V 2> (ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου) δυο
-<V 3> λεγει (αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν) λ̣εγ̣ουσιν αυτω (ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβ)ησαν εις το πλοιον (ευθυς και εν εκεινη τη) νυκτι επιασαν ουδεν
-<V 4> πρωιας δε γενομενης εστη ο ις̅ εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ις̅ εστι
-<V 5> λεγει ουν αυτοις ο ις̅ παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
-<V 6> ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον (και ευρησετε εβαλον ουν και) ουκ ετι ελκυσαι αυτο ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
-<V 7> λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ις̅ τω πετρω ο κς̅ εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κς̅ εστι τον ε̣π̣ε̣ν̣δ̣υ̣την διεζωσατο (ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την) θαλασσαν
-<V 8> οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
-<V 9> ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
-<V 10> λεγει αυτοις ο ις̅ ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
-<V 11> ανεβη ουν σιμων πετρος και ειλκυσε το δικτυον επι την γην μεστον μεγαλων ιχθυων εκατον πεντικοντατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
-<V 12> λεγει αυτοις ο ις̅ δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κς̅ εστιν
-<V 13> ερχεται ο ις̅ και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
-<V 14> τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ις̅ τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
-<V 15> οτε ουν ηρηστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ις̅ σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
-<V 16> λεγει αυτω παλιν το δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κε̅ συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
-<V 17> λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με (ελυπηθη ο πετρος) οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και λεγ̣ε̣ι̣ αυτω κε̅ συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει (αυτω ο ισ̅) βοσκε τα προβατα μου
-<V 18> (αμην α)μην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλοι σε ζωσουσιν (και οισει) ο̣που ου θελεις̣
- <V 19> (τουτο δε ειπε σημαινων) ποιω θανατω δοξασει τον θν̅ και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
-<V 20> επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ις̅ ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κε̅ τις εστιν ο παραδιδους σε
-<V 21> τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιυ̅ κε̅ ουτος δε τι
-<V 22> λεγει αυτω ο ις̅ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
-<V 23> εξηλθεν ουν ουτος ο λογος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ις̅ οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
-<V 24> (ουτος) εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
-<V 25> εστι δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ις̅ ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
-
-<K 22>
-<V 0> {om}
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
More information about the ntmss-svn
mailing list